All language subtitles for Laplae the Hidden Town_S01E14_Episode 14.th.closedcaptions
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:07,680 --> 00:00:08,960
[มิตรไพรี] หญิงชาวลับแล
2
00:00:09,040 --> 00:00:10,840
[ดนตรีชวนลุ้น]
3
00:00:10,920 --> 00:00:14,280
พวกหล่อนมันเป็นปีศาจไร้หัวใจ
4
00:00:14,360 --> 00:00:15,640
[แชน] คุณแม่ของกระผม
5
00:00:15,720 --> 00:00:17,960
- เป็นคนลับแลใช่ไหมขอรับ
- ใช่
6
00:00:18,960 --> 00:00:20,400
แต่แกคงไม่ได้เจอแม่แกหรอก
7
00:00:20,480 --> 00:00:21,880
[ดนตรีระทึก]
8
00:00:24,160 --> 00:00:25,960
[มิตรไพรี] แกทำอะไรของแก แชน
9
00:00:26,040 --> 00:00:28,560
- [แชน] กระผมไม่ได้ขี้ขลาดเหมือนคุณพ่อ
- [เสียงขึ้นไกปืน]
10
00:00:30,160 --> 00:00:31,080
[แค่นหัวเราะ]
11
00:00:31,800 --> 00:00:32,800
[ซอมพออาเจียน]
12
00:00:34,200 --> 00:00:37,360
[บัว] ทำไมสูเจ้าไม่เชื่อฟังแม่ ไม่กินยาลบมลทิน
13
00:00:37,440 --> 00:00:38,520
แล้วแม่กินหรือ
14
00:00:40,120 --> 00:00:40,960
- [กอหญ้า] เฮ้ย
- [เหล่าแม่หญิง] เฮ้ย
15
00:00:41,040 --> 00:00:42,280
แม่เมืองต้องแถลงไข
16
00:00:42,360 --> 00:00:44,880
[เหล่าแม่หญิงตะโกนโวยวาย]
17
00:00:45,480 --> 00:00:47,320
ข้าเจ้าจะให้แม่โสมพิจารณา
18
00:00:49,280 --> 00:00:50,400
[บัว] ทุกคนในเมือง
19
00:00:51,080 --> 00:00:53,040
จะได้หายข้องใจซะที
20
00:00:53,120 --> 00:00:54,360
[แม่หญิง 1] แม่เมืองไม่เป็นอะไรเลย
21
00:00:54,440 --> 00:00:56,440
แม่เมืองคือผู้บริสุทธิ์
22
00:01:00,160 --> 00:01:03,600
[เอื้องผึ้ง] เมื่อคืนสูเจ้าได้ยินเสียงขลุ่ยไหม
23
00:01:03,680 --> 00:01:06,520
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
24
00:01:33,600 --> 00:01:37,920
[ดนตรีชวนลุ้น]
25
00:01:48,000 --> 00:01:50,360
[บัว] ซอมพอ ทำอะไร
26
00:01:53,040 --> 00:01:55,080
ข้าเจ้าไม่ได้ทำอะไร
27
00:01:55,800 --> 00:01:57,800
ถ้าโกหก แม่โสมจะลงโทษนะ
28
00:02:03,280 --> 00:02:06,320
นี่สูเจ้าลักเอาขลุ่ยของแม่มาเล่นได้อย่างใด
29
00:02:06,400 --> 00:02:09,759
ข้าเจ้าอยากหัดเล่นเพลงที่แม่บัวเป่า
30
00:02:09,840 --> 00:02:11,400
ใกล้ริมหมอกเมื่อคืนก่อน
31
00:02:11,480 --> 00:02:13,600
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
32
00:02:17,000 --> 00:02:18,400
มานี่
33
00:02:23,520 --> 00:02:25,080
[ถอนหายใจ]
34
00:02:26,480 --> 00:02:28,080
เดี๋ยวแม่จะสอนสูเจ้าเอง
35
00:02:30,000 --> 00:02:31,400
แต่สูเจ้าต้องสาบาน
36
00:02:31,480 --> 00:02:33,480
ว่าจะไม่เล่นเพลงนี้
37
00:02:33,560 --> 00:02:36,080
ให้ใครในลับแลได้ยินเด็ดขาด
38
00:02:36,160 --> 00:02:38,280
และเมื่อเจ้าฝึกหัดเพลงนี้
39
00:02:39,000 --> 00:02:41,600
ต้องไม่มีใครเห็นหรือว่าได้ยิน
40
00:02:43,440 --> 00:02:44,640
และที่สำคัญ
41
00:02:45,560 --> 00:02:48,240
สูเจ้าต้องไม่พูดให้ใครฟังว่า
42
00:02:48,320 --> 00:02:50,920
เห็นแม่เป่าขลุ่ย เข้าใจไหม
43
00:02:51,880 --> 00:02:53,400
เข้าใจเจ้าค่ะ
44
00:02:55,640 --> 00:02:57,360
ไหว้สาบานกับแม่โสม
45
00:02:59,800 --> 00:03:02,440
[ดนตรีลุ้นระทึก]
46
00:03:09,040 --> 00:03:10,400
[บัว] ซอมพอ
47
00:03:10,480 --> 00:03:11,400
- [ซอมพอหายใจหอบถี่]
- [ดนตรีจบ]
48
00:03:11,480 --> 00:03:12,320
[เสียงปิดหีบ]
49
00:03:12,400 --> 00:03:13,440
- ค่ะ
- [เสียงประตู]
50
00:03:16,280 --> 00:03:19,440
แม่จะออกไปว่าความเมือง สูเจ้าตามไปด้วย
51
00:03:20,280 --> 00:03:22,480
พอขึ้นเป็นแม่เมืองแล้วจะได้รู้งาน
52
00:03:23,160 --> 00:03:25,600
ข้าเจ้าบอกแม่หมอว่าจะไปตรวจครรภ์
53
00:03:28,080 --> 00:03:29,240
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- [ถอนหายใจ]
54
00:03:30,640 --> 00:03:32,360
ให้แม่ตรวจสักนางตามไปด้วย
55
00:03:32,960 --> 00:03:34,480
อย่าไปไหนมาไหนคนเดียว
56
00:03:34,560 --> 00:03:38,640
ถ้าโดนพวกหมู่กบฏมันจับตัวไปอีก
จะเดือดร้อนกันทั้งหมด
57
00:03:41,280 --> 00:03:42,360
ค่ะ
58
00:03:42,880 --> 00:03:45,040
[ดนตรีชวนลุ้น]
59
00:03:45,120 --> 00:03:46,400
แม่บัว
60
00:03:48,200 --> 00:03:49,960
ข้าเจ้าสงสัย
61
00:03:50,560 --> 00:03:53,320
ว่าเหตุใดอสูรหมอกจึงไม่ปรากฏ
62
00:03:53,400 --> 00:03:56,000
[เอฟเฟกต์ตะลึง]
63
00:04:03,480 --> 00:04:07,440
เพราะแม่โสมท่านรู้ไงว่าแม่ไม่มีอะไรผิด
64
00:04:08,040 --> 00:04:09,640
เลยไม่ส่งอสูรหมอกมา
65
00:04:12,720 --> 00:04:14,000
ค่ะ
66
00:04:33,600 --> 00:04:35,800
[เพลง “ลับแล”]
67
00:04:35,880 --> 00:04:41,760
♪ งามเฮืองปานเมืองฟ้า ♪
68
00:04:41,840 --> 00:04:46,800
♪ งามในหล้าสุดป่าเขา ♪
69
00:04:46,880 --> 00:04:52,040
♪ แม่โสมฮักษาให้คุ้มเหย้า ♪
70
00:04:52,680 --> 00:04:59,160
♪ หมู่เฮาลูกสาวลับแล ♪
71
00:04:59,240 --> 00:05:04,080
♪ ยกมือวันทา ♪
72
00:05:04,160 --> 00:05:09,840
♪ บูชาแม่โสมแม่เจ้า ♪
73
00:05:09,920 --> 00:05:15,760
♪ ปกปักฮักษาและปัดเป่า ♪
74
00:05:15,840 --> 00:05:21,920
♪ หมู่เฮาลูกสาวลับแลอยู่เย็น ♪
75
00:05:22,000 --> 00:05:23,520
[เพลงจบ]
76
00:05:23,600 --> 00:05:25,840
[เสียงนกฮูก เสียงจั๊กจั่น]
77
00:05:31,640 --> 00:05:35,840
[ดนตรีชวนลุ้น]
78
00:05:35,920 --> 00:05:37,160
[เอื้องผึ้ง] ซอมพอ
79
00:05:38,160 --> 00:05:39,680
ออกมาก็ดีแล้ว
80
00:05:40,320 --> 00:05:43,200
ครั้งหนึ่งข้าเจ้าเคย
สู้กับอสูรหมอกจนเกือบพลาดพลั้ง
81
00:05:44,120 --> 00:05:46,760
แต่แม่เมืองช่วยไว้ และครั้งนั้น
82
00:05:46,840 --> 00:05:48,480
ข้าเจ้าได้ยินเสียงขลุ่ย
83
00:05:49,080 --> 00:05:50,040
[หายใจหอบ]
84
00:05:50,600 --> 00:05:53,200
ข้าเจ้าไม่รู้ว่าขลุ่ยนี้
85
00:05:53,280 --> 00:05:55,000
จะทำให้อสูรหมอกเชื่อฟังได้ไหม
86
00:05:55,640 --> 00:05:58,320
ถ้ามันไม่เชื่อฟัง พวกเราจะทำยังไง
87
00:06:02,120 --> 00:06:04,280
ข้าเจ้าจะคุ้มครองสูเจ้าเอง
88
00:06:04,360 --> 00:06:08,320
[ดนตรีระทึก]
89
00:06:11,640 --> 00:06:14,760
[เสียงอสูรคำรามต่ำ]
90
00:06:14,840 --> 00:06:15,880
[เอื้องผึ้ง] ซอมพอ
91
00:06:16,560 --> 00:06:19,400
[เสียงคำรามลอยมา]
92
00:06:19,480 --> 00:06:21,680
ซอมพอ หลบหลังข้าเจ้าไว้
93
00:06:22,760 --> 00:06:24,280
- [อสูรคำรามต่อเนื่อง]
- [ครางกลัว]
94
00:06:24,360 --> 00:06:27,200
[ดนตรีระทึกขวัญ]
95
00:06:33,120 --> 00:06:34,800
- [อสูรคำราม]
- ซอมพอ
96
00:06:34,880 --> 00:06:35,720
- [ซอมพอกรี๊ด]
- [อสูรคำราม]
97
00:06:36,840 --> 00:06:38,360
- [หายใจหอบสั่น]
- [เอื้องผึ้ง] ซอมพอๆ ขลุ่ย
98
00:06:38,440 --> 00:06:40,440
- [ส่งเสียงออกแรง] เร็ว
- [เสียงหน้าไม้]
99
00:06:41,520 --> 00:06:43,120
[เอื้องผึ้ง] ซอมพอ เอาขลุ่ยนั่นออกมา
100
00:06:43,200 --> 00:06:45,000
[ตะโกน] ซอมพอ ขลุ่ย
101
00:06:46,000 --> 00:06:51,880
- [เสียงขลุ่ย]
- [อสูรคราง]
102
00:06:56,560 --> 00:07:02,840
[อสูรครางต่ำ ร้องอู้อี้ต่อเนื่อง]
103
00:07:13,960 --> 00:07:15,240
[หอบ]
104
00:07:17,000 --> 00:07:18,200
[เอื้องผึ้ง] ซอมพอ
105
00:07:22,240 --> 00:07:27,800
[ดนตรีปลุกใจ]
106
00:07:33,320 --> 00:07:34,520
เพลงขลุ่ย
107
00:07:36,680 --> 00:07:38,480
ควบคุมอสูรหมอกได้
108
00:07:44,520 --> 00:07:48,240
[เสียงสั่น] แม่บัวควบคุมอสูรหมอกได้
109
00:07:50,640 --> 00:07:51,800
[สะอื้น]
110
00:07:55,400 --> 00:07:58,480
[ดนตรีเศร้า]
111
00:08:20,960 --> 00:08:22,360
เอ้า
112
00:08:22,440 --> 00:08:25,480
นี่แหละโลกข้างนอก ก็เหมือนที่นี่นั่นแหละ
113
00:08:25,560 --> 00:08:28,320
เพียงแค่ว่าคนเขาเลี้ยงสัตว์กันด้วยเห็นไหม
114
00:08:29,080 --> 00:08:32,679
แล้วเขาก็จะอยู่กันแบบพ่อ แม่ แล้วก็ลูก
115
00:08:33,640 --> 00:08:34,760
พ่อคืออะไรหรือ
116
00:08:36,440 --> 00:08:37,520
พ่อก็
117
00:08:38,360 --> 00:08:41,480
ก็คือผู้มารอย่างข้านี่แหละ
แต่เขาเรียกกันผู้ชายนะ
118
00:08:42,159 --> 00:08:43,559
- ผู้ชาย
- [มินในลำคอ] อือฮึ
119
00:08:43,640 --> 00:08:47,240
- แล้วผู้มารไม่กินเด็กน้อยเสียหมดหรือ
- ผู้มาร
120
00:08:47,320 --> 00:08:50,880
[หัวเราะเบาๆ] โอ๊ย โธ่ ซ้องปีบ
121
00:08:50,960 --> 00:08:54,400
ตั้งแต่ข้าเกิดมาเนี่ย
ข้าไม่เคยเห็นคนกินคนมาก่อนเลยนะ
122
00:08:54,480 --> 00:08:56,880
[มินสูดลมหายใจ] แล้วยิ่งถ้าเขามีลูกน่ะนะ
123
00:08:56,960 --> 00:08:59,760
เขาก็จะเลี้ยงดูลูกของเขาให้ปลอดภัยเลยแหละ
124
00:08:59,840 --> 00:09:03,800
แท้จริงแล้ว แม่หญิงและผู้มาร
125
00:09:03,880 --> 00:09:06,320
- ก็มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกันได้
- [ถอนหายใจ]
126
00:09:06,400 --> 00:09:09,920
ไม่ได้เหมือนกับที่พวกเราถูกสอนในโรงเพาะ
127
00:09:12,920 --> 00:09:14,560
ถ้าถึงวันเปลี่ยนแปลง
128
00:09:16,360 --> 00:09:20,840
ข้าเจ้าเชื่อว่าผู้มารดีๆ
จะสามารถทำให้เมืองลับแลจำเริญขึ้นได้
129
00:09:22,840 --> 00:09:24,200
[ถอนหายใจ]
130
00:09:31,960 --> 00:09:34,040
[ดนตรีชวนลุ้น]
131
00:09:42,320 --> 00:09:43,520
แม่บัวโกหก
132
00:09:44,280 --> 00:09:46,920
[ซอมพอ] ทั้งเรื่องอสูรหมอก
เรื่องขลุ่ย เรื่องแม่โสม
133
00:09:49,120 --> 00:09:50,720
พูดให้ดีซอมพอ
134
00:09:52,240 --> 00:09:55,240
ข้าเจ้าไม่ใช่แค่แม่ของสูเจ้า
135
00:09:58,360 --> 00:10:00,640
แต่ข้าเจ้ายังเป็นแม่เมืองด้วย
136
00:10:00,720 --> 00:10:03,320
แม่จะสั่งเฆี่ยนตีข้าเจ้ายังไง
137
00:10:03,400 --> 00:10:05,400
มันก็ไม่ปิดความจริงที่ว่า
138
00:10:08,240 --> 00:10:10,240
แม่บัวเป็นผู้ควบคุมอสูรหมอก
139
00:10:11,880 --> 00:10:14,040
ทุกครั้งที่แม่หญิงลับแลทำผิดกฎ
140
00:10:14,720 --> 00:10:17,320
แม่โสมจะส่งอสูรหมอกมาลงโทษ
141
00:10:18,000 --> 00:10:19,720
แต่แท้จริงแล้วนั้น
142
00:10:22,200 --> 00:10:23,280
[สะอื้น] แม่นั่นเอง
143
00:10:23,360 --> 00:10:26,320
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [ซอมพอถอนหายใจ]
144
00:10:28,800 --> 00:10:29,880
- [ดนตรีจบ]
- แล้วอย่างใด
145
00:10:33,000 --> 00:10:35,560
จะแม่โสมหรือตัวข้าเจ้า
146
00:10:36,600 --> 00:10:38,160
มันจะต่างอะไรกัน
147
00:10:41,360 --> 00:10:42,320
แม่
148
00:10:44,880 --> 00:10:47,000
แม่ทำเรื่องต่ำช้าอย่างนี้ได้ยังไง
149
00:10:50,920 --> 00:10:52,520
ถ้าต้องปกป้องลับแล
150
00:10:53,640 --> 00:10:55,560
แม้ต่ำช้ากว่านี้
151
00:10:56,240 --> 00:10:57,360
ข้าเจ้าก็จะทำ
152
00:10:58,200 --> 00:11:02,440
[ดนตรีลุ้นระทึก]
153
00:11:09,640 --> 00:11:10,760
ซอมพอ
154
00:11:13,920 --> 00:11:16,480
ถึงเวลาที่สูเจ้าต้องรู้ความจริงแล้ว
155
00:11:21,440 --> 00:11:24,240
[ดนตรีจบ]
156
00:11:25,800 --> 00:11:29,640
[บัว] ในอดีต ลับแลก็เป็นเช่นเมืองอื่นๆ
157
00:11:31,080 --> 00:11:32,560
มีทั้งแม่หญิง
158
00:11:32,640 --> 00:11:34,560
และผู้มารอยู่ร่วมกัน
159
00:11:34,640 --> 00:11:36,360
[ดนตรีบรรเลงเนิบๆ]
160
00:11:36,440 --> 00:11:37,640
หากแต่ผู้มารนั้น
161
00:11:38,920 --> 00:11:42,520
ล้วนเป็นเพศที่ลุ่มหลงมัวเมา
162
00:11:42,600 --> 00:11:44,560
ไร้ซึ่งศีลธรรม
163
00:11:45,640 --> 00:11:48,920
อยากได้สิ่งใดก็ใช้กำลังช่วงชิงมา
164
00:11:50,480 --> 00:11:53,920
ทั้งปล้น ฆ่าและข่มขืน
165
00:11:57,280 --> 00:12:00,760
ครานั้น แม่หญิงต้นตระกูลของพวกเรา
166
00:12:01,360 --> 00:12:03,000
ได้รวมตัวกัน
167
00:12:03,760 --> 00:12:05,720
นำทางให้แม่หญิงทั้งหลาย
168
00:12:06,720 --> 00:12:10,120
ต่อสู้และขับไล่ผู้มารออกไป
169
00:12:11,640 --> 00:12:13,680
โดยมีแม่โสมเป็นแหล่งรวมใจ
170
00:12:15,760 --> 00:12:18,440
จึงทำให้ลับแลเป็นดั่งเช่นทุกวันนี้
171
00:12:19,320 --> 00:12:22,040
[ดนตรีเศร้า]
172
00:12:22,120 --> 00:12:23,760
ต้นตระกูลพวกเรา
173
00:12:25,800 --> 00:12:27,640
สร้างแม่โสมขึ้น
174
00:12:29,040 --> 00:12:31,640
แม่โสม ลับแล
175
00:12:32,520 --> 00:12:34,040
และตระกูลเรา
176
00:12:35,440 --> 00:12:36,840
คือสิ่งเดียวกัน
177
00:12:41,080 --> 00:12:44,400
พวกเราคือความเป็นความตายของเมืองนี้
178
00:12:46,400 --> 00:12:48,120
พวกเราคือลับแล
179
00:12:48,200 --> 00:12:49,640
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
180
00:12:49,720 --> 00:12:51,400
รวมถึงอสูรหมอก
181
00:12:53,600 --> 00:12:54,600
เด็กน้อย
182
00:12:56,680 --> 00:12:58,280
ถ้าสูเจ้ามีแต่กฎ
183
00:12:59,160 --> 00:13:00,680
แต่ไม่มีการลงโทษ
184
00:13:01,480 --> 00:13:02,760
ผู้ใดจะเชื่อฟัง
185
00:13:02,840 --> 00:13:04,880
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
186
00:13:08,200 --> 00:13:10,560
อสูรหมอกไม่ได้มีไว้เพื่อลงโทษ
187
00:13:13,640 --> 00:13:15,680
แต่มีไว้เพื่อควบคุมคนทั้งเมือง
188
00:13:17,680 --> 00:13:22,440
ทั้งหมดก็เพื่อป้องกัน
ภัยใจของมนุษย์ที่เต็มไปด้วยกิเลส
189
00:13:23,440 --> 00:13:25,080
ตระกูลเราคือผู้เสียสละ
190
00:13:27,360 --> 00:13:30,680
ต้องทำบางสิ่งแม้จะไม่อยากทำ
191
00:13:31,200 --> 00:13:33,440
[หายใจหอบถี่]
192
00:13:34,040 --> 00:13:36,160
แม่กล้าสั่งฆ่าคนหรือ
193
00:13:40,680 --> 00:13:42,880
การทำให้คนบางคนหายไป
194
00:13:43,800 --> 00:13:45,440
แต่รักษาคนทั้งเมืองไว้
195
00:13:46,480 --> 00:13:49,240
สูเจ้าจะเรียกว่า
มันเป็นความเลวร้ายอย่างงั้นหรือ
196
00:13:59,560 --> 00:14:01,680
เมื่อสูเจ้าคลอดลูกออกมา
197
00:14:02,880 --> 00:14:06,000
สูเจ้าก็ต้องทำหน้าที่นี้สืบไป
198
00:14:07,680 --> 00:14:09,680
เพื่อแม่หญิงชาวลับแลทุกนาง
199
00:14:10,680 --> 00:14:12,040
[สะอื้น]
200
00:14:12,120 --> 00:14:14,520
ข้าเจ้าทำไม่ได้ [สะอื้น]
201
00:14:14,600 --> 00:14:17,120
ข้าเจ้าทำไม่ได้ๆ
202
00:14:17,200 --> 00:14:18,520
- สูเจ้าทำได้
- [ซอมพอสะอื้น]
203
00:14:19,920 --> 00:14:21,840
แม่จะช่วยสูเจ้าเอง
204
00:14:33,400 --> 00:14:34,240
[ถอนหายใจ]
205
00:14:44,160 --> 00:14:45,280
- [ดนตรีจบ]
- [หายใจเฮือก]
206
00:14:45,360 --> 00:14:46,360
- กาหลา
- [อาเจียน]
207
00:14:53,960 --> 00:14:54,880
เจ้าแพ้ท้องแล้วนี่
208
00:14:58,280 --> 00:15:01,040
น้ำเนี่ยเอ็งไม่ต้องหรอก เดี๋ยวข้าช่วยเอ็งหาบเอง
209
00:15:01,120 --> 00:15:03,960
ข้าเจ้าไม่เป็นไรหรอก ข้าเจ้าทำได้
210
00:15:12,480 --> 00:15:15,360
- นั่นไง ยังจะอวดเก่ง
- [ถอนหายใจ]
211
00:15:15,440 --> 00:15:18,640
- เอางี้ น้ำน่ะ เอ็งวางไว้นี่ก่อน
- [หอบ]
212
00:15:20,080 --> 00:15:22,880
แล้วเดี๋ยวข้าแบกเอ็ง
ไปส่งที่ถ้ำแล้วค่อยวนกลับมาเอา
213
00:15:27,920 --> 00:15:31,480
พักเดี๋ยวเดียว [หอบ] เดี๋ยวข้าเจ้าก็ดีขึ้นแล้ว
214
00:15:34,120 --> 00:15:35,240
[ร้องตกใจ]
215
00:15:35,320 --> 00:15:36,880
- สูเจ้าจะทำอะไร ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ
- [ส่งเสียงออกแรง]
216
00:15:36,960 --> 00:15:39,480
- ข้าไม่ยอมให้ลูกเมียข้าเป็นไรหรอก [ฮึบ]
- โอ๊ะ [ร้องตกใจ]
217
00:15:39,560 --> 00:15:42,720
[ดนตรีสดใส]
218
00:15:42,800 --> 00:15:44,440
[มิน] เอ็งท้องอยู่แบบนี้เนี่ยนะ
219
00:15:45,120 --> 00:15:46,680
เอ็งต้องอย่าคิดมากรู้ไหม
220
00:15:46,760 --> 00:15:48,280
มันไม่ดีกับลูกนะ
221
00:15:50,800 --> 00:15:52,720
จะไม่ให้คิดมากได้ยังไง
222
00:15:52,800 --> 00:15:56,280
ก็แม่เมืองบัวออกมาจากลานจันทร์
โดยไม่มีร่องรอยขีดข่วน
223
00:15:57,800 --> 00:16:00,840
แม่หญิงในเมืองก็จะพากันแต่
ยิ่งสรรเสริญไปกันใหญ่
224
00:16:05,040 --> 00:16:09,360
แม่เมืองบัวอาจจะใช้เล่ห์อะไรบางอย่าง
ที่ทำให้อสูรหมอกไม่ทำร้ายนางนั่นแหละ
225
00:16:10,360 --> 00:16:11,800
แล้วทำอย่างใด
226
00:16:12,800 --> 00:16:14,920
จึงจะทำให้ชาวเมืองรู้ความจริงได้
227
00:16:17,560 --> 00:16:18,760
ความจริงเนี่ยนะ
228
00:16:20,120 --> 00:16:22,520
บางทีมันก็ไม่ได้สำคัญเท่ากับ
229
00:16:22,600 --> 00:16:26,360
ความเชื่อหรือความศรัทธาที่ถูก
ปลูกฝังกล่อมเกลามาอย่างยาวนานหรอก
230
00:16:29,160 --> 00:16:30,400
ว่าแต่เอ็งเถอะ
231
00:16:31,760 --> 00:16:35,080
เอ็งเชื่อหรือเปล่าเรื่องแม่โสมอะไรเนี่ย
232
00:16:38,680 --> 00:16:40,640
ข้าเจ้าก็ไม่แน่ใจ
233
00:16:40,720 --> 00:16:43,400
แม่โสมน่ะไม่ได้มีแค่บ้านเอ็งนะ
234
00:16:44,400 --> 00:16:46,280
ที่บ้านข้าเรียกมันว่าดวงจันทร์
235
00:16:47,520 --> 00:16:49,280
มันก็เป็นดวงเดียวกันทั้งนั้นแหละ
236
00:16:49,360 --> 00:16:52,480
จะมาตู่ว่าปกป้อง
แต่เมืองเอ็งอย่างเดียวคงไม่ได้หรอกมั้ง
237
00:16:55,200 --> 00:16:56,680
แล้วทำอย่างใดข้าเจ้าจึงจะลบ
238
00:16:56,760 --> 00:16:59,200
ความศรัทธาของชาวเมืองลับแลไปให้ได้
239
00:17:02,680 --> 00:17:06,200
ข้าได้ยินคนเมืองของเอ็งร้องเพลงบูชาแม่โสมนี่
240
00:17:07,440 --> 00:17:08,560
นั่นแหละ
241
00:17:10,040 --> 00:17:11,440
สร้างศรัทธาชั้นดีเลย
242
00:17:17,640 --> 00:17:18,880
ข้าเจ้าหายแล้ว
243
00:17:20,359 --> 00:17:23,640
- [มิน] อ้าว แล้วเอ็งจะไปไหนน่ะ
- ก็ไปเอาน้ำไง
244
00:17:23,720 --> 00:17:27,599
[ดนตรีปลุกใจ]
245
00:17:27,680 --> 00:17:28,880
[มิน] อ้าว
246
00:17:38,520 --> 00:17:41,080
[แชนฟึดฟัด]
247
00:17:55,760 --> 00:17:57,360
- [ดนตรีเศร้า]
- ในสายตาคุณพ่อ
248
00:17:58,400 --> 00:18:00,040
[แชน] กระผมคงไม่ใช่ลูก
249
00:18:00,120 --> 00:18:03,360
แค่กระผมอยากจะเจอหน้า
แม่และเมียตัวอีกสักครั้ง
250
00:18:03,960 --> 00:18:06,360
กระผมยังถูกสั่งจับมัดไว้เลย
251
00:18:07,960 --> 00:18:11,520
เดิมทีฉันก็ว่าจะมาแก้มัดให้แกสบายตัวซะหน่อย
252
00:18:14,000 --> 00:18:17,440
แต่ในเมื่อเอ็งคิดแต่จะตามหาแม่ผู้หญิงคนนั้นอยู่
253
00:18:18,160 --> 00:18:20,720
แกถูกมัดแบบนี้มันก็สมควรดีอยู่แล้วละ
254
00:18:21,320 --> 00:18:23,840
ถ้าเพียงแต่คุณพ่อจะรักแม่ของกระผมบ้าง
255
00:18:26,080 --> 00:18:29,840
คุณพ่อก็คงออกไปตามหาคุณแม่
เหมือนที่กระผมออกไปตามหาซอมพอเป็นแน่
256
00:18:29,920 --> 00:18:31,320
[ถอนหายใจ]
257
00:18:33,160 --> 00:18:34,440
ผู้หญิงเมืองหมอก
258
00:18:36,280 --> 00:18:37,880
เห็นผู้ชายเป็นแค่
259
00:18:39,840 --> 00:18:40,840
พ่อพันธ์ุน่ะ
260
00:18:44,480 --> 00:18:45,840
แกกับฉันก็โง่เหมือนกัน
261
00:18:47,000 --> 00:18:50,200
ถูกผู้หญิงเมืองหมอกหลอกกันทั้งพ่อทั้งลูกเนอะ
262
00:18:50,280 --> 00:18:54,640
[ดนตรีเศร้า]
263
00:18:54,720 --> 00:18:57,400
กระผมไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับแม่ของตัวเองเลย
264
00:18:59,640 --> 00:19:00,960
จนเมื่อไม่นานมานี้
265
00:19:03,080 --> 00:19:05,360
กระผมเพิ่งได้รู้ว่าแม่แท้ๆ ของกระผมนั้น…
266
00:19:06,360 --> 00:19:08,240
เป็นชาวลับแลเหมือนกับซอมพอ
267
00:19:10,240 --> 00:19:11,520
กระนั้น
268
00:19:13,720 --> 00:19:17,640
คุณพ่อก็ยังคงขัดขวางไม่ให้กระผม
ไปตามหาแม่และเมียของตัวเอง
269
00:19:27,320 --> 00:19:31,280
คุณหลวงขอรับ มีรายงานว่า
เจอพวกเงี้ยวซ่องสุมอยู่แถวนี้ขอรับ
270
00:19:31,360 --> 00:19:35,160
[ดนตรีลุ้นระทึก]
271
00:19:35,240 --> 00:19:36,560
[มิตรไพรี] เฝ้าเจ้าแชนไว้นะ
272
00:19:36,640 --> 00:19:37,760
- [มิตรไพรี] ไป
- [ทหาร 1 และทหาร 2] ขอรับ
273
00:19:44,480 --> 00:19:45,720
[ส่งเสียงออกแรง]
274
00:19:46,400 --> 00:19:48,680
ปืนที่ขโมยมาครานี้
275
00:19:48,760 --> 00:19:50,080
ข้าจะส่งให้พวกเราในคืนนี้
276
00:19:50,160 --> 00:19:51,680
ต้องรอไอ้มินไหม
277
00:19:52,480 --> 00:19:55,400
ไม่ต้อง มันบอกว่าจะไปหาทองคำมาแลกปืน
278
00:19:56,000 --> 00:19:59,360
แต่ถ้าได้ทองจากไอ้มินมาเพิ่ม
เราก็จะได้ปืนมากขึ้น
279
00:19:59,440 --> 00:20:02,240
จนทหารสยามต้องวิ่งหนี
กลับบางกอกไม่ทันเชียวล่ะ
280
00:20:02,320 --> 00:20:03,400
เฮ้ยๆ
281
00:20:03,480 --> 00:20:09,200
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [ดนตรีปลุกใจ]
282
00:20:13,720 --> 00:20:16,160
ทหารสยามอย่างฉันเนี่ยน่ะหรือ
283
00:20:16,240 --> 00:20:18,440
ที่จะวิ่งหนีกลับพระนคร
284
00:20:22,000 --> 00:20:25,520
[มิตรไพรี] นอกจากที่นี่ ยังมีพวกเงี้ยวที่ไหนอีก
285
00:20:31,800 --> 00:20:34,160
[ดนตรีสะพรึง]
286
00:20:35,360 --> 00:20:36,600
รักพวกพ้อง
287
00:20:38,200 --> 00:20:39,680
ฉันนับถือแกข้อนี้
288
00:20:46,840 --> 00:20:48,440
ถ้าอย่างนั้นฉันจะถามเรื่องอื่น
289
00:20:49,400 --> 00:20:51,200
ที่ไม่เกี่ยวกับพวกพ้องของแก
290
00:20:53,680 --> 00:20:56,520
ของที่พวกแกใช้ไปแลกปืน
291
00:21:00,000 --> 00:21:01,360
แกได้มันมาจากไหน
292
00:21:12,440 --> 00:21:14,600
- [ทหาร 1] เฮ้ย
- [เงี้ยว 1] เฮ้ย [โอย]
293
00:21:14,680 --> 00:21:16,200
- [ทหาร 1 ส่งเสียงออกแรง]
- [เงี้ยว 1 โอย]
294
00:21:16,280 --> 00:21:17,480
[เงี้ยว 1] ต่อยกูทำไม
295
00:21:18,800 --> 00:21:20,080
[มิตรไพรี] ฉันจะให้โอกาสแกอีกครั้ง
296
00:21:23,520 --> 00:21:25,120
ถ้าแกยังไม่พูดอะไร
297
00:21:31,200 --> 00:21:32,960
[เอฟเฟกต์ลุ้นระทึก]
298
00:21:33,800 --> 00:21:36,320
- [เสียงปืน]
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
299
00:21:40,400 --> 00:21:43,920
[มิตรไพรี] แกจะไม่ได้
ยินเสียงของเพื่อนแกอีกเลย
300
00:21:44,000 --> 00:21:47,320
[ดนตรีลุ้นระทึก]
301
00:21:53,320 --> 00:21:54,720
เมืองในหมอก
302
00:21:58,240 --> 00:22:01,680
ไอ้มินบอกว่ามันจะไปเอาทองที่เมืองในหมอก
303
00:22:03,120 --> 00:22:06,920
[ดนตรีเร้าใจ]
304
00:22:08,960 --> 00:22:10,200
เมืองในหมอก
305
00:22:17,320 --> 00:22:18,160
ว่าอย่างไร
306
00:22:18,240 --> 00:22:19,080
[อัญชันถอนหายใจ]
307
00:22:19,160 --> 00:22:20,800
- [อัญชันเดาะลิ้น]
- หล่อนพอจะนึกอะไรออกบ้างไหม
308
00:22:24,680 --> 00:22:25,640
[มิตรไพรี] นี่
309
00:22:25,720 --> 00:22:27,880
ฉันจะต้องเข้าไปในเมืองหมอกนั่น
310
00:22:29,360 --> 00:22:31,360
เพราะเป็นเรื่องของแผ่นดินน่ะ
311
00:22:33,200 --> 00:22:37,120
แม่สร้อย แม่สร้อยเป็นคนมาจากเมืองนั้นแน่ๆ
312
00:22:41,680 --> 00:22:44,880
แม่สร้อยพอจะรู้วิธีเข้าไปในหมอกไหม
313
00:22:48,800 --> 00:22:51,440
[ดนตรีชวนลุ้น]
314
00:22:51,520 --> 00:22:55,280
- เอ่อ
- [เอฟเฟกต์ลุ้นระทึก]
315
00:23:04,320 --> 00:23:07,640
- [เอฟเฟกต์ระทึก]
- [เสียงลั่นครืน]
316
00:23:07,720 --> 00:23:08,560
ใช่แล้ว
317
00:23:10,080 --> 00:23:11,480
ข้าเจ้าจำหมอกได้
318
00:23:16,320 --> 00:23:21,560
[ดนตรีระทึก]
319
00:23:21,640 --> 00:23:22,840
[อัญชัน] ยายเขา
320
00:23:23,560 --> 00:23:25,680
เอาผ้าห่อนี้ให้ข้าเจ้า
321
00:23:26,800 --> 00:23:27,960
ก่อนที่เขาจะตาย
322
00:23:29,480 --> 00:23:30,320
[ร้องไห้]
323
00:23:39,880 --> 00:23:40,720
[อัญชันหอบ]
324
00:23:42,760 --> 00:23:43,880
ทอง
325
00:23:43,960 --> 00:23:45,680
ขมิ้นทองนี้
326
00:23:46,720 --> 00:23:49,480
จะช่วยให้คุณหลวงเข้าเมืองหมอกได้
327
00:23:51,960 --> 00:23:54,280
แต่คุณหลวงต้องพาข้าเจ้าไปด้วย
328
00:23:55,280 --> 00:23:59,080
- [ดนตรีปลุกใจ]
- [อัญชันหายใจหอบถี่]
329
00:24:07,160 --> 00:24:08,120
[มิตรไพรี] วันนี้
330
00:24:09,240 --> 00:24:10,840
แกเข้าไปพักที่เต็นท์
331
00:24:10,920 --> 00:24:12,880
เราต้องเดินทางแต่เช้า
332
00:24:14,440 --> 00:24:15,920
เพื่อเข้าเมืองลับแล
333
00:24:19,000 --> 00:24:21,920
[ไม่มีเสียงพูด]
334
00:24:27,840 --> 00:24:31,880
[ยี่หุบ] กำลังของหมู่กบฏ
ยังไม่มากเท่าหน่วยแม่คุ้มและแม่ตรวจ
335
00:24:31,960 --> 00:24:34,160
แต่มันมีผู้มารอยู่ในหมู่กบฏค่ะ
336
00:24:35,080 --> 00:24:36,080
ผู้มาร
337
00:24:36,160 --> 00:24:38,880
ผู้มารนั้นเข้ามาพร้อมกาหลาค่ะ
338
00:24:44,800 --> 00:24:45,760
ก็ดี
339
00:24:47,000 --> 00:24:49,320
สักวันหนึ่งผู้มารนั้น
340
00:24:50,320 --> 00:24:52,360
จะเป็นภัยแก่หมู่กบฏเสียเอง
341
00:24:55,440 --> 00:24:58,240
แม้ยามนี้หมู่กบฏจะคนน้อย
342
00:24:59,000 --> 00:25:01,360
แต่มันก็ซ่องสุมแม่หญิงหนักขึ้นเรื่อยๆ
343
00:25:02,400 --> 00:25:06,080
ข้าเจ้ารู้แล้วว่าหมู่ถ้ำกบฏอยู่ที่ใด
344
00:25:06,760 --> 00:25:08,560
เพียงแค่แม่เมืองบัวบัญชา
345
00:25:09,240 --> 00:25:11,400
ข้าเจ้าก็พร้อมจะนำทางให้ค่ะ
346
00:25:14,160 --> 00:25:16,480
[บัว] ถ้ามีแม่หญิงต้องตาย
347
00:25:17,240 --> 00:25:18,920
เพราะคำสั่งแม่เมือง
348
00:25:19,680 --> 00:25:21,160
สูเจ้าคิดว่า
349
00:25:22,080 --> 00:25:25,440
แม่หญิงลับแลจะยอมให้ข้าเจ้านั่งเมืองไหม
350
00:25:28,520 --> 00:25:33,080
[ดนตรีลุ้นระทึก]
351
00:25:37,000 --> 00:25:37,880
[กาหลาถอนหายใจ]
352
00:25:37,960 --> 00:25:40,120
สูเจ้าได้ข้าวมาเท่านี้เองหรือชบา
353
00:25:41,280 --> 00:25:43,000
หน่วยแม่คุ้มคุ้มกันแน่นหนา
354
00:25:43,640 --> 00:25:45,360
ข้าเจ้าเอามาได้เท่านี้แหละ
355
00:25:45,440 --> 00:25:48,560
คนในถ้ำตั้งมากมาย หามาได้แค่นี้มันจะไปพอหรือ
356
00:25:48,640 --> 00:25:50,680
ข้าเจ้าและชบาเสี่ยงโดนจับ
357
00:25:50,760 --> 00:25:53,360
ซุกซ่อนของกิน ต้องคอยหลบหมู่แม่ตรวจอีก
358
00:25:53,440 --> 00:25:56,360
[ซ้องปีบ] หามาได้เท่านี้
ก็นับว่ามากแล้วไม่ใช่หรือ
359
00:25:56,440 --> 00:25:58,800
[อังกาบ] เอาล่ะๆ ไม่ต้องทะเลาะกัน
360
00:25:58,880 --> 00:26:00,280
สูเจ้าสองคน
361
00:26:00,880 --> 00:26:04,520
หาวิธีหอบน้ำหอบข้าวให้มากกว่านี้
362
00:26:06,440 --> 00:26:08,880
- ช่วงนี้ทุกคนต้องอดทนกับความลำบากนะ
- [ดนตรียะเยือก]
363
00:26:18,960 --> 00:26:19,800
[ถอนหายใจ]
364
00:26:19,880 --> 00:26:22,600
- [เสียงพูดคุยซุบซิบต่อเนื่อง]
- [แม่หญิง 2] เออ ท่านจะมาหรือยัง
365
00:26:22,680 --> 00:26:25,880
- [แม่หญิง 3] จะทำอันใดหนอ
- [แม่หญิง 4] นั่นน่ะสิ อือ
366
00:26:25,960 --> 00:26:28,040
[ไม่มีเสียงพูด]
367
00:26:28,120 --> 00:26:31,520
[ดนตรีชวนลุ้น]
368
00:26:33,000 --> 00:26:36,360
[บัว] แม่หญิงลับแลคงรู้อยู่แล้วว่า
369
00:26:36,440 --> 00:26:38,200
ไม่มีอันใด
370
00:26:38,280 --> 00:26:40,200
สำคัญกับข้าเจ้าไปยิ่งกว่า
371
00:26:40,800 --> 00:26:42,960
แม่หญิงลับแลทุกนาง
372
00:26:43,040 --> 00:26:45,760
ที่ข้าเจ้าเห็นว่าเป็นเหมือนกับลูกของข้าเจ้า
373
00:26:46,640 --> 00:26:48,720
ถึงแม้ว่าจะมีบางนาง
374
00:26:48,800 --> 00:26:51,400
ดื้อดึง เป็นกบฏ
375
00:26:52,560 --> 00:26:54,440
ไม่เชื่อฟังข้าเจ้า
376
00:26:55,480 --> 00:26:58,960
แต่ข้าเจ้าก็เห็นว่านางเหล่านั้น
377
00:27:00,000 --> 00:27:02,520
เป็นเหมือนกับลูกหลานที่หลงผิด
378
00:27:04,280 --> 00:27:06,920
ข้าเจ้าจึงอยากให้โอกาสทุกนาง
379
00:27:07,680 --> 00:27:09,600
ได้กลับมาหาข้าเจ้า
380
00:27:10,960 --> 00:27:12,320
กลับมาหาแม่โสม
381
00:27:12,400 --> 00:27:16,520
[ทุกคนฮือฮา]
382
00:27:18,520 --> 00:27:20,520
รุ่งเช้าของวันพรุ่ง
383
00:27:21,160 --> 00:27:23,520
หากกบฏนางใดมาแสดงตัว
384
00:27:25,000 --> 00:27:26,760
ข้าเจ้าจะไม่เอาผิดอันใด
385
00:27:27,920 --> 00:27:30,480
และจะยกสถานะให้สูงขึ้น
386
00:27:31,480 --> 00:27:34,560
- [บัว] ไม่ต้องเป็นชนชั้นใช้แรงงานอีกต่อไป
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
387
00:27:34,640 --> 00:27:37,400
[ดนตรีเร้าใจ]
388
00:27:37,480 --> 00:27:40,920
- [แม่หญิง 4] อุ๊ย ไหว้สาแม่เมืองบัว
- [ไม่มีเสียงพูด]
389
00:27:48,160 --> 00:27:50,120
แม่ของสูเจ้ามีแผนอันใดอีก
390
00:27:50,840 --> 00:27:52,440
ข้าเจ้าก็ไม่รู้หรอก
391
00:27:53,720 --> 00:27:55,560
แต่ไม่เป็นอันดีแน่
392
00:27:58,160 --> 00:27:59,400
[กาหลา] ไม่เอาผิดเลยหรือ
393
00:28:00,080 --> 00:28:03,080
[ชบา] ใช่ แล้วยังไม่ต้อง
เป็นแม่หญิงแรงงานด้วย
394
00:28:03,160 --> 00:28:04,680
สูเจ้าจะเชื่ออะไรกับแม่เมือง
395
00:28:04,760 --> 00:28:06,320
[กอหญ้า] มันก็โกหกเราทั้งนั้น
396
00:28:07,240 --> 00:28:08,840
ใครเชื่อก็โง่เต็มแก่
397
00:28:08,920 --> 00:28:11,320
ไม่ได้เชื่อ แค่เอามาเล่าให้ฟัง
398
00:28:11,400 --> 00:28:13,200
[ซ้องปีบ] ถ้ามอบตัวแล้วไม่มีความผิด
399
00:28:13,280 --> 00:28:16,600
แล้วยังไม่ต้องเป็นชนชั้นแรงงานอีก มันก็ดีใช่ไหม
400
00:28:16,680 --> 00:28:18,760
ที่แท้สูเจ้าก็ไม่อยากทำงานหนัก
401
00:28:19,520 --> 00:28:21,360
- อ่อนแอแท้
- นี่กอหญ้า
402
00:28:22,200 --> 00:28:24,080
พวกเราก็ทำงานหนักกันทั้งนั้น
403
00:28:24,680 --> 00:28:26,640
แค่ไม่อยากเป็นชนชั้นแรงงานมันผิดตรงไหน
404
00:28:26,720 --> 00:28:30,560
เลือกเอาแต่ง่ายสบาย
มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงดอก
405
00:28:30,640 --> 00:28:33,280
- พูดอย่างงี้ตบกันดีกว่าไหม
- ชบา
406
00:28:35,240 --> 00:28:36,920
เลิกทะเลาะกันสักที
407
00:28:41,080 --> 00:28:42,880
[ชบา] สูเจ้าจะว่าอย่างใด
408
00:28:43,600 --> 00:28:46,520
เรามาด้วยกัน ถ้าจะไปก็ไปด้วยกัน
409
00:28:48,680 --> 00:28:50,160
ข้าเจ้าคิดหนักจัง
410
00:28:51,280 --> 00:28:54,680
หากครานี้เป็นแผนการลวงของอีบัว
411
00:28:54,760 --> 00:28:56,840
เรามีอะไรให้ต้องกลัวอีกซ้องปีบ
412
00:28:58,040 --> 00:29:01,680
- อยู่กับกบฏก็ต้องสู้จนกว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง
- [ดนตรีชวนลุ้น]
413
00:29:02,680 --> 00:29:04,600
อาจต้องตายก่อนด้วยซ้ำ
414
00:29:05,440 --> 00:29:07,680
ถ้ากลับไปแล้วโดนอีบัวโกหก
415
00:29:08,520 --> 00:29:09,880
ร้ายนักก็คงถึงตาย
416
00:29:11,040 --> 00:29:12,600
แต่ถ้ามันพูดจริง
417
00:29:13,320 --> 00:29:15,680
เราก็ไม่ต้องเก็บขี้เก็บเยี่ยวอีกแล้วนะ
418
00:29:20,360 --> 00:29:21,640
ซ้องปีบ
419
00:29:27,200 --> 00:29:28,200
[ถอนหายใจ]
420
00:29:28,280 --> 00:29:30,600
ใช่ เอาตามสูเจ้าว่า
421
00:29:31,840 --> 00:29:34,800
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
422
00:29:39,120 --> 00:29:41,880
แม่เมืองบัวมีแผนคิดจะทำอะไรกันแน่
423
00:29:42,640 --> 00:29:46,040
ข้าไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ เนี่ย
424
00:29:48,080 --> 00:29:51,240
แม่เมืองบัวต้องการ
สร้างความแตกแยกในหมู่พวกเรา
425
00:29:53,480 --> 00:29:54,840
เอ็งก็เห็นแล้วนี่
426
00:29:56,080 --> 00:29:58,200
แค่ออกมาบอกว่าจะยกโทษให้
427
00:29:58,280 --> 00:30:01,680
ไม่ต้องเป็นชนชั้นแรงงาน
คนก็อยากจะกลับไปหาแม่เมืองกันหมด
428
00:30:03,760 --> 00:30:04,600
[ถอนหายใจ]
429
00:30:06,200 --> 00:30:09,680
ข้าเจ้าไม่เชื่อว่าจะมีผู้ใดกลับไปมอบตัว
430
00:30:10,960 --> 00:30:13,000
เอ็งอย่าเพิ่งแน่ใจไปนักเลย
431
00:30:13,080 --> 00:30:14,400
[ดนตรีชวนลุ้น]
432
00:30:14,480 --> 00:30:15,720
- [ถอนหายใจ]
- [เสียงฝีเท้า]
433
00:30:18,480 --> 00:30:22,440
ขอโทษเถอะกาหลา
ข้าเจ้าได้ยินชบากับซ้องปีบพูดเรื่องหนี
434
00:30:25,600 --> 00:30:26,720
[มิน] หนีไปมอบตัวอย่างนั้นเหรอ
435
00:30:27,760 --> 00:30:29,760
[ดนตรีเร่งจังหวะ]
436
00:30:36,480 --> 00:30:39,360
อย่าเสียงดัง เดี๋ยวพวกกบฏจะได้ยิน
437
00:30:39,440 --> 00:30:41,960
พวกกบฏก็พวกเรานั่นแหละ
438
00:30:42,040 --> 00:30:44,480
ไม่ พวกเราไม่ใช่พวกกบฏแล้ว
439
00:30:46,120 --> 00:30:47,520
พวกเราคือพวกกลับตัว
440
00:30:48,920 --> 00:30:50,680
[กาหลา] จะกลับตัวไปไหนหรือชบา
441
00:30:51,680 --> 00:30:53,120
กาหลา
442
00:30:54,320 --> 00:30:56,040
สูเจ้าเห็นใจพวกเราเถอะ
443
00:30:56,760 --> 00:30:59,880
ให้พวกเราออกไปมอบตัว ข้าเจ้าสัญญา
444
00:30:59,960 --> 00:31:02,120
ว่าข้าเจ้าจะไม่บอกเรื่องถ้ำนี่เด็ดขาด
445
00:31:02,200 --> 00:31:03,160
[ยี่หุบ] กาหลา
446
00:31:03,240 --> 00:31:06,640
คนขี้ขลาดอย่างชบาน่ะมันต้องเอาไปบอกแม่บัวแน่
447
00:31:06,720 --> 00:31:08,600
[พ่นลมหายใจ]
448
00:31:08,680 --> 00:31:10,720
ชบาและแม่หญิงทุกคนจงคิดให้ดีก่อน
449
00:31:12,000 --> 00:31:14,160
หากสูเจ้ากลับตัวตอนนี้
450
00:31:14,240 --> 00:31:16,440
สิ่งที่แม่อังกาบทำเพื่อสูเจ้า
451
00:31:16,520 --> 00:31:18,040
ก็จะไม่มีประโยชน์
452
00:31:18,600 --> 00:31:22,360
นึกถึงลูกผู้มารที่พวกเรา
สูญเสียไปเพราะกฎผีบ้าผีบอนี้สิ
453
00:31:22,440 --> 00:31:24,360
พวกเรารวมตัวกัน
เพราะอยากเปลี่ยนแปลงไม่ใช่หรือ
454
00:31:24,440 --> 00:31:26,400
การเปลี่ยนแปลงไม่เกิดขึ้นง่ายๆ ดอก
455
00:31:27,680 --> 00:31:29,680
กลางคืนต้องซ้อมรบ
456
00:31:29,760 --> 00:31:32,440
[ซ้องปีบ] กลางวันต้องกลับไปแฝงตัวเป็นขี้ข้า
457
00:31:33,840 --> 00:31:35,520
[ซ้องปีบเสียงสั่น] ข้าเจ้าเหนื่อยเหลือใจ
458
00:31:36,280 --> 00:31:39,240
ไม่มีทางชนะแม่บัวที่มีกำลังมากกว่าดอก
459
00:31:39,840 --> 00:31:41,280
แล้วพวกเอ็งไม่คิดหรือยังไง
460
00:31:42,280 --> 00:31:44,800
ว่าฝั่งนั้นอาจจะหลอกลวงอยู่ก็ได้
461
00:31:45,760 --> 00:31:47,600
ผู้ใดอยากเปลี่ยนแปลงก็จงอยู่
462
00:31:49,240 --> 00:31:51,480
ข้าเจ้าหมดหวังกับการต่อสู้แล้ว
463
00:31:52,960 --> 00:31:55,520
ข้าเจ้าจะขอกลับไปใช้ชีวิตอย่างสามัญชน
464
00:31:56,680 --> 00:31:58,440
ไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้ใด
465
00:31:59,840 --> 00:32:03,400
ทั้งแม่เมือง ทั้งกบฏ
466
00:32:05,960 --> 00:32:07,040
ชบา
467
00:32:07,120 --> 00:32:08,160
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
468
00:32:08,240 --> 00:32:09,600
[ถอนหายใจ]
469
00:32:12,840 --> 00:32:14,520
สูเจ้าจะยิงข้าก็ยิงเหอะ
470
00:32:45,240 --> 00:32:48,080
ไม่ได้ ปล่อยให้พวกมันไปไม่ได้
471
00:32:49,120 --> 00:32:50,720
ถึงพวกกลับตัวจะไม่ยอมบอก
472
00:32:50,800 --> 00:32:52,880
แม่เมืองบัวต้องหาทางทำให้มันบอกแน่
473
00:32:52,960 --> 00:32:55,000
[ดนตรีระทึก]
474
00:32:55,080 --> 00:32:56,400
กอหญ้า เดี๋ยว
475
00:32:58,680 --> 00:33:01,880
[กอหญ้า] เดี๋ยวๆ เดี๋ยว
476
00:33:02,600 --> 00:33:05,960
- ชบา กูปล่อยมึงไปไม่ได้
- ปล่อยกูอีกอหญ้า
477
00:33:06,040 --> 00:33:07,400
- ไม่
- [ชบา] ว้าย
478
00:33:07,480 --> 00:33:10,400
ถ้ากูปล่อยมึงไป ทุกคนที่นี่จะตายกันหมด
479
00:33:10,480 --> 00:33:12,560
แล้วมึงคิดว่าอยู่ไปจะรอดเหรอ
480
00:33:13,320 --> 00:33:15,440
ออกไปมอบตัวยังมีโอกาสรอดมากกว่า
481
00:33:16,080 --> 00:33:19,320
- กูไม่ให้มึงไป
- [ทุกคนกรี๊ดตกใจ]
482
00:33:19,400 --> 00:33:21,320
[ดนตรีระทึก]
483
00:33:21,400 --> 00:33:23,280
- อีกอหญ้า [ส่งเสียงออกแรง]
- [กอหญ้า] ว้าย
484
00:33:25,800 --> 00:33:26,880
- มึง
- ชบา
485
00:33:26,960 --> 00:33:29,160
- [กอหญ้าและชบาฟึดฟัด]
- [ทุกคนร้องตกใจ]
486
00:33:29,240 --> 00:33:31,280
[เสียงโหวกเหวกโวยวายต่อเนื่อง]
487
00:33:31,360 --> 00:33:33,760
[มิน] หยุดๆ หยุดเดี๋ยวนี้
488
00:33:36,240 --> 00:33:37,800
- [เสียงกะโหลกแตก]
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
489
00:33:37,880 --> 00:33:39,040
[ซ้องปีบกรีดร้อง] ชบา
490
00:33:39,120 --> 00:33:41,560
- ปล่อย [หอบ] ชบา
- [เหล่าแม่หญิงครางกลัว]
491
00:33:42,880 --> 00:33:44,240
[ซ้องปีบ] ชบาเป็นอะไร
492
00:33:46,760 --> 00:33:49,920
- [ดนตรีสะพรึง]
- [ซ้องปีบครางกลัว] เลือด
493
00:33:50,000 --> 00:33:51,720
[ซ้องปีบ] ชบาตื่นสิ
494
00:33:52,720 --> 00:33:54,400
[ซ้องปีบปนสะอื้น] ชบา
495
00:33:55,080 --> 00:33:57,480
ไหนสูเจ้าบอกว่าจะไปกับข้าเจ้าไง
496
00:34:01,360 --> 00:34:03,520
ชบาลุกขึ้น [ร้องไห้]
497
00:34:04,160 --> 00:34:06,160
[ซ้องปีบ] ไหนสูเจ้าบอกว่า
พวกเราจะหนีไปด้วยกัน
498
00:34:07,880 --> 00:34:09,360
[ซ้องปีบตะโกน] สูเจ้า
499
00:34:09,440 --> 00:34:10,440
- [มิน] ซ้องปีบ
- [ซ้องปีบสะอื้น]
500
00:34:14,280 --> 00:34:17,760
[ซ้องปีบร้องไห้] ชบา ฟื้นสิ
501
00:34:19,280 --> 00:34:20,679
ตอบข้าเจ้าหน่อย
502
00:34:21,880 --> 00:34:22,920
ชบา
503
00:34:24,000 --> 00:34:26,960
- ฟื้นสิ [ร้องไห้]
- [อังกาบ] เกิดไรขึ้นกับชบา
504
00:34:29,280 --> 00:34:33,040
[ซ้องปีบปนสะอื้น] อีกอหญ้า อีกอหญ้าฆ่าชบา
505
00:34:33,120 --> 00:34:34,880
[ซ้องปีบร้องไห้ต่อเนื่อง]
506
00:34:34,960 --> 00:34:38,120
ชบา ซ้องปีบและพรรคพวกจะไปมอบตัวกับอีบัว
507
00:34:38,679 --> 00:34:42,199
[กอหญ้า] ข้าเจ้าไปห้าม
จนชบาพลาดท่าล้มหัวฟาดพื้น
508
00:34:42,800 --> 00:34:43,880
แม่อังกาบโปรดลงโทษ
509
00:34:43,960 --> 00:34:46,360
ไอ้เรื่องลงโทษเอาไว้ก่อน
510
00:34:46,440 --> 00:34:47,560
ตอนนี้ต้องดูแลชบา
511
00:34:49,120 --> 00:34:51,159
[ซ้องปีบร้องไห้]
512
00:34:51,239 --> 00:34:53,239
- [ซ้องปีบ] ฟื้นสิ
- [ถอนหายใจ]
513
00:35:01,000 --> 00:35:03,720
- [ซ้องปีบ] ฟื้นมาสิ
- [อังกาบพ่นลมหายใจ]
514
00:35:04,880 --> 00:35:06,880
[อังกาบ] ผู้ใดยังมีใจคิดจะมอบตัว
515
00:35:08,160 --> 00:35:10,080
จงไปเดี๋ยวนี้สิ
516
00:35:18,520 --> 00:35:20,680
ข้าเจ้าขอลาแม่อังกาบ
517
00:35:24,840 --> 00:35:25,800
[ซ้องปีบร้องไห้]
518
00:35:30,160 --> 00:35:32,760
แม่ปล่อยเขาไปมอบตัวแบบนั้นมันจะดีหรือ
519
00:35:33,440 --> 00:35:35,880
อยู่ไปก็จะสร้างความแตกแยก
520
00:35:37,120 --> 00:35:39,520
ตอนนี้พวกเราต้องรีบกลับถ้ำ
521
00:35:39,600 --> 00:35:43,520
ย้ายของก่อนที่
อีบัวมันจะรู้ว่าเราอยู่ไหน [ถอนหายใจ]
522
00:35:50,920 --> 00:35:52,400
[เหล่าแม่หญิงสะอื้นเบาๆ]
523
00:36:06,240 --> 00:36:11,000
[ดนตรีชวนลุ้น]
524
00:36:11,080 --> 00:36:12,560
พวกกบฏมันว่าอย่างใด
525
00:36:13,840 --> 00:36:17,000
[ยี่หุบ] พวกมันแตกแยกและเริ่มฆ่ากันแล้ว
526
00:36:17,080 --> 00:36:20,840
วันพรุ่งต้องมีพวกกบฏมามอบตัวหนักเป็นแน่ค่ะ
527
00:36:22,360 --> 00:36:24,280
ดี มากันให้มากๆ
528
00:36:25,880 --> 00:36:30,040
[ซอมพอ] พวกอีอังกาบ
และหมู่กบฏที่คิดล้มล้างแม่โสม
529
00:36:31,160 --> 00:36:32,600
มันจะไม่มีแผ่นดินอยู่
530
00:36:33,520 --> 00:36:35,840
[ดนตรีลุ้นระทึก]
531
00:36:42,040 --> 00:36:44,200
[ดนตรีลุ้นระทึก]
532
00:37:00,080 --> 00:37:01,080
[ถอนหายใจ]
533
00:37:21,440 --> 00:37:23,520
[ดนตรีจบ]
534
00:37:49,800 --> 00:37:52,480
ซ้องปีบ สูเจ้ามาทำไม
535
00:37:53,800 --> 00:37:57,160
ข้าเจ้าขอโทษ ข้าเจ้าคิดน้อยเกิน
536
00:37:58,600 --> 00:38:01,920
ชบาเป็นเพื่อนรักที่สุดของข้าเจ้า
537
00:38:02,000 --> 00:38:03,080
[ดนตรีซึ้ง]
538
00:38:03,160 --> 00:38:06,360
ชบาตายเพราะไม่อยากเป็นชนชั้นล่าง
539
00:38:08,000 --> 00:38:10,240
ถ้าข้าเจ้าไปมอบตัวตอนนี้
540
00:38:11,360 --> 00:38:14,520
การตายของชบาจะไม่มีประโยชน์อะไร
541
00:38:17,400 --> 00:38:20,000
[ซ้องปีบ] ยังมีแม่หญิงลับแลอีกหลายนาง
542
00:38:20,080 --> 00:38:23,120
ที่ต้องตกเป็นชนชั้นล่างเพราะกฎบ้าๆ นี่
543
00:38:26,880 --> 00:38:27,840
แม่อังกาบ
544
00:38:30,320 --> 00:38:33,680
ขอข้าเจ้ากลับมาสู้แทนชบาด้วย
545
00:38:34,760 --> 00:38:35,880
[ถอนหายใจ]
546
00:38:36,520 --> 00:38:40,720
[ดนตรีปลุกใจ]
547
00:38:56,160 --> 00:38:59,400
ในเมื่อหมู่กบฏไม่ยอมรับเมตตา
548
00:39:00,720 --> 00:39:03,720
ก็ขอให้ชาวลับแลจงรับรู้เอาไว้ด้วยว่า
549
00:39:04,800 --> 00:39:07,960
หมู่กบฏนั้นไม่เพียงแต่ต่อต้านข้าเจ้า
550
00:39:08,960 --> 00:39:11,080
แต่ยังต่อต้านแม่โสมด้วย
551
00:39:29,720 --> 00:39:31,360
[กาหลา] แล้วทำอย่างใดข้าเจ้าจึงจะลบ
552
00:39:31,440 --> 00:39:33,840
ความศรัทธาของชาวเมืองลับแลไปให้ได้
553
00:39:37,240 --> 00:39:41,040
ข้าได้ยินคนเมืองของเอ็งร้องเพลงบูชาแม่โสมนี่
554
00:39:42,240 --> 00:39:43,240
นั่นแหละ
555
00:39:44,800 --> 00:39:46,000
สร้างศรัทธาชั้นดีเลย
556
00:39:52,120 --> 00:39:57,680
♪ งามเฮืองปานเมืองฟ้า ♪
557
00:39:59,360 --> 00:40:04,960
♪ งามในหล้า สุดป่าเขา ♪
558
00:40:06,400 --> 00:40:12,960
♪ บ่มีเทพใดที่คุ้มเหย้า ♪
559
00:40:14,200 --> 00:40:19,560
[กาหลา] ♪ มีเพียงเฮาชาวลับแล ♪
560
00:40:21,280 --> 00:40:28,000
♪ บ่มีเทพใดที่คุ้มเหย้า ♪
561
00:40:30,280 --> 00:40:35,920
- ♪ มีเพียงเฮาชาวลับแล ♪
- [ดนตรีชวนลุ้น]
562
00:40:43,440 --> 00:40:49,520
♪ ทุกชีวีกำเนิดมา ♪
563
00:40:51,440 --> 00:40:54,560
♪ ล้วนมีค่า ♪
564
00:40:54,640 --> 00:40:57,400
♪ ทั่วแห่งหน ♪
565
00:40:59,360 --> 00:41:05,840
♪ บ่มีผู้ใดอยู่เบื้องบน ♪
566
00:41:07,840 --> 00:41:13,440
♪ มีเพียงตนชี้นำชะตา ♪
567
00:41:16,360 --> 00:41:20,920
♪ ทิ้งคำสืบมา ♪
568
00:41:22,120 --> 00:41:27,320
♪ ศรัทธาคุณค่าแห่งตน ♪
569
00:41:29,000 --> 00:41:34,800
♪ เฮาคือพลังแห่งผองชน ♪
570
00:41:37,480 --> 00:41:42,800
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
571
00:41:46,160 --> 00:41:51,160
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
572
00:41:52,000 --> 00:41:56,720
[ทุกคน] ♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
573
00:41:56,800 --> 00:42:01,200
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
574
00:42:02,240 --> 00:42:06,080
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
575
00:42:23,680 --> 00:42:25,480
- [ดนตรีระทึก]
- ข้าเจ้าทำไม่ได้ค่ะแม่เมือง
576
00:42:25,560 --> 00:42:27,080
จงจำเอาไว้ให้มั่น
577
00:42:27,160 --> 00:42:30,880
ว่าด้วยเพราะบุญคุณผู้ใด สูเจ้า
578
00:42:30,960 --> 00:42:32,080
จึงมาอยู่ตรงนี้ได้
579
00:42:32,160 --> 00:42:35,400
[ซอมพอ] ข้าเจ้าได้ยินว่า
เกิดโรคระบาด จึงรีบมาที่นี่
580
00:42:35,480 --> 00:42:36,800
พวกสูเจ้าเป็นอะไรหรือ
581
00:42:36,880 --> 00:42:39,360
พวกเราติดโรคระบาดมาจากในเมืองเสียแล้ว
582
00:42:39,440 --> 00:42:43,000
[บัว] ถ้าผู้ใดอยู่ในโอวาทแม่โสม
ก็ไม่ต้องหวั่นใจไปหนา
583
00:42:43,600 --> 00:42:45,640
แม่โสมท่านไม่ทอดทิ้งพวกเราแน่นอน
584
00:42:45,720 --> 00:42:46,560
[หอบ]
585
00:42:46,640 --> 00:42:48,600
- [โอดโอย]
- [กาหลา] แม่
586
00:42:48,680 --> 00:42:54,680
- [เพลง “กบฏเมืองลับแล”]
- ♪ เฮาคือพลังแห่งผองชน ♪
587
00:42:54,760 --> 00:43:01,280
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
588
00:43:24,680 --> 00:43:30,400
♪ งามเฮืองปานเมืองฟ้า ♪
589
00:43:30,480 --> 00:43:35,400
♪ งามในหล้าสุดป่าเขา ♪
590
00:43:35,480 --> 00:43:41,080
♪ บ่มีเทพใดที่คุ้มเหย้า ♪
591
00:43:41,160 --> 00:43:47,720
♪ มีเพียงเฮา ชาวลับแล ♪
592
00:43:47,800 --> 00:43:52,760
♪ ทิ้งคำสืบมา ♪
593
00:43:52,840 --> 00:43:58,600
♪ ศรัทธาคุณค่าแห่งตน ♪
594
00:43:58,680 --> 00:44:04,280
♪ เฮาคือพลังแห่งผองชน ♪
595
00:44:04,360 --> 00:44:11,000
♪ ผู้คนต้องอยู่เหนือสิ่งใด ♪
596
00:44:11,640 --> 00:44:17,000
♪ คนชี้นำชะตา ♪
597
00:44:17,080 --> 00:44:23,360
♪ มีเพียงตนชี้นำชะตา ♪
598
00:44:23,440 --> 00:44:25,360
[เพลงจบ]
65529
