All language subtitles for Laplae the Hidden Town_S01E07_Episode 7.th.closedcaptions
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:07,000 --> 00:00:09,960
ข้าจะทำให้เอ็งท้องเอง แลกกับ
2
00:00:10,040 --> 00:00:10,880
[ดนตรีชวนลุ้น]
3
00:00:10,960 --> 00:00:12,000
ทองที่เอ็งมี
4
00:00:13,480 --> 00:00:16,160
ข้าเจ้าขอใช้ผู้มารที่แม่โสมบันดาลให้
5
00:00:16,239 --> 00:00:19,440
แต่ว่าถ้าสูเจ้าทำไม่สำเร็จ สูเจ้าก็ลืมผู้มารแชนเสีย
6
00:00:19,520 --> 00:00:21,760
แล้วก็ใช้ผู้มารคนอื่น สัญญาไหม
7
00:00:21,840 --> 00:00:22,840
สัญญา
8
00:00:23,560 --> 00:00:25,520
[อังกาบ] คงเป็นเรื่องบังเอิญที่
9
00:00:25,600 --> 00:00:29,400
เราสองคนหน้าตาเหมือนกัน
ข้าเจ้าจะกลับมาหาสูเจ้าใหม่นะ
10
00:00:29,480 --> 00:00:32,360
[ดนตรีลุ้นระทึก]
11
00:00:32,439 --> 00:00:34,120
[แม่หญิง] นักล่าผู้มารกลับมาแล้วนะ
12
00:00:34,200 --> 00:00:35,880
- [ร้องไห้]
- [พุดซ้อน] ดูแล้วแม่คุ้มยังไม่หลาบจำ
13
00:00:37,040 --> 00:00:39,760
[พุดซ้อน] แม่เมืองจะทำอย่างไรต่อหรือ
14
00:00:39,840 --> 00:00:43,680
- [กรี๊ด กรีดร้อง] ไม่
- [เสียงคำราม]
15
00:00:43,760 --> 00:00:44,840
[เสียงทารกร้องไห้]
16
00:00:44,920 --> 00:00:46,960
- [หอบ]
- [บุนนาค] สูเจ้าได้ลูกเป็นผู้มาร
17
00:00:47,040 --> 00:00:50,840
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงทารกร้องไห้]
18
00:00:52,520 --> 00:00:57,200
- [ทารกร้องไห้ต่อเนื่อง]
- [ดนตรีเศร้า]
19
00:01:03,800 --> 00:01:06,120
[เสียงลุยน้ำ]
20
00:01:10,000 --> 00:01:13,280
[ดนตรีสยองขวัญ]
21
00:01:15,240 --> 00:01:19,120
- [อสูรครางต่ำ]
- [ทารกร้องไห้]
22
00:01:29,880 --> 00:01:31,440
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงนกร้อง]
23
00:01:32,560 --> 00:01:34,360
ตามที่พวกเรารู้ทั่วกัน
24
00:01:35,120 --> 00:01:36,400
เมืองลับแล
25
00:01:37,680 --> 00:01:40,040
ไม่มีแม่คุ้มชื่ออังกาบอีกต่อไป
26
00:01:45,400 --> 00:01:46,440
เอื้องผึ้ง
27
00:01:47,360 --> 00:01:49,480
จะมาเป็นแม่คุ้มคนต่อไป
28
00:01:49,560 --> 00:01:54,400
[ดนตรีสะเทือนใจ]
29
00:02:11,680 --> 00:02:13,360
แม่โสมผู้เที่ยงธรรม
30
00:02:16,600 --> 00:02:19,000
นับเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
31
00:02:20,560 --> 00:02:22,960
เพื่อนรักเพื่อนตายของข้าเจ้า
32
00:02:24,520 --> 00:02:26,760
จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
33
00:02:29,480 --> 00:02:31,800
ถึงแม้ข้าเจ้าจะรักเพื่อนปานใด
34
00:02:33,480 --> 00:02:36,880
แต่ก็ไม่อาจยอมให้ข่มเหงบารมีแห่งแม่โสมได้
35
00:02:39,640 --> 00:02:41,600
ขอขมาเถอะแม่โสม
36
00:02:43,480 --> 00:02:46,080
ขอจงโปรดนำความสงบสุข
37
00:02:46,920 --> 00:02:49,320
กลับสู่บ้านเมืองเราด้วย
38
00:02:53,400 --> 00:02:56,000
แม่โสมเมตตามาหาพวกเรา
39
00:02:56,080 --> 00:03:00,840
วันทาเทวี สิริโสภา โสมะสักการะ
40
00:03:00,920 --> 00:03:04,920
[พึมพำ] แม่โสมเมตตามาหาพวกเรา วันทาเทวี
41
00:03:05,000 --> 00:03:08,120
สิริโสภา โสมะสักการะ
42
00:03:08,200 --> 00:03:10,920
[เพลง “ลับแล”]
43
00:03:11,000 --> 00:03:16,400
♪ งามเฮืองปานเมืองฟ้า ♪
44
00:03:16,480 --> 00:03:21,480
♪ งามในหล้าสุดป่าเขา ♪
45
00:03:21,560 --> 00:03:26,640
♪ แม่โสมฮักษาให้คุ้มเหย้า ♪
46
00:03:27,320 --> 00:03:33,760
♪ หมู่เฮาลูกสาวลับแล ♪
47
00:03:33,840 --> 00:03:38,800
♪ ยกมือวันทา ♪
48
00:03:38,880 --> 00:03:44,560
♪ บูชาแม่โสมแม่เจ้า ♪
49
00:03:44,640 --> 00:03:50,440
♪ ปกป้องฮักษาและปัดเป่า ♪
50
00:03:50,520 --> 00:03:57,480
♪ หมู่เฮาลูกสาวลับแลอยู่เย็น ♪
51
00:04:18,839 --> 00:04:20,160
นั่นมันอะไรน่ะแม่ซอมพอ
52
00:04:20,959 --> 00:04:22,760
นี่เรียกดอกฮองแฮง
53
00:04:24,080 --> 00:04:26,360
ข้าเจ้าจะผสมยาให้สูเจ้านั่นแหละ
54
00:04:30,760 --> 00:04:33,840
ฮองแฮงนี้มีประโยชน์มากนะ
55
00:04:34,560 --> 00:04:38,880
ถึงมันจะจืดๆ มันๆ แต่มันเย็นนัก
56
00:04:40,240 --> 00:04:43,800
ถ้าสูเจ้าเป็นไข้ ฮองแฮงก็ถอนพิษได้
57
00:04:46,200 --> 00:04:49,160
ฉันว่าแม่ซอมพอเป็นหมอยาได้นะ
58
00:04:49,880 --> 00:04:51,480
แบบหมอชาวบ้านน่ะ
59
00:04:52,440 --> 00:04:56,800
ใช้สมุนไพรทำหยูกยา รักษาคนตามหมู่บ้าน
60
00:05:04,480 --> 00:05:08,080
[ดนตรีซึ้ง]
61
00:05:08,160 --> 00:05:09,760
ไม่ได้ทำบุญใหญ่
62
00:05:11,280 --> 00:05:12,680
แม่ข้าเจ้าไม่ชอบ
63
00:05:16,920 --> 00:05:18,920
และอะไรคือบุญใหญ่หรือ
64
00:05:21,800 --> 00:05:22,960
มีลูกสาว
65
00:05:27,440 --> 00:05:31,880
แล้วทำไมไม่เอาพวกช่างตีเหล็ก
ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ
66
00:05:32,480 --> 00:05:35,560
นั่นสิ ข้าเจ้าก็ไม่รู้
67
00:05:36,080 --> 00:05:40,440
มันรู้สึกแปลกๆ ท้องไส้ปั่นป่วนพิลึก
68
00:05:41,240 --> 00:05:42,720
มันทำไม่ลง
69
00:05:45,760 --> 00:05:46,840
มัน…
70
00:05:48,320 --> 00:05:50,840
คิดเห็นแต่หน้าสูเจ้า
71
00:05:58,280 --> 00:06:01,560
ก็อย่างที่ฉันเคยบอกหล่อนไง
72
00:06:02,440 --> 00:06:07,360
ชายหญิงถ้าจะสังวาสกันได้
จะต้องมีความรักกันเสียก่อน
73
00:06:08,400 --> 00:06:12,920
เพื่อนข้าเจ้าได้กับช่างตีเหล็ก
ไม่เห็นมีความรักกันเลยนะ
74
00:06:13,760 --> 00:06:18,080
มองตากันหน่อยเดียว
ก็หายไปในพงหญ้าด้วยกันแล้ว
75
00:06:19,280 --> 00:06:21,520
แล้วเขามองตากันอย่างไรเล่า
76
00:06:21,600 --> 00:06:23,480
เขามองตากันอย่างนี้
77
00:06:28,960 --> 00:06:33,480
[ดนตรีหวานซึ้ง]
78
00:07:39,920 --> 00:07:41,960
[มินกระแอม]
79
00:07:42,040 --> 00:07:44,040
ท้องหรือยังจ๊ะ
80
00:07:44,120 --> 00:07:45,880
[ดนตรีซุกซน]
81
00:07:45,960 --> 00:07:49,560
ตั้งท้องคนนะ ไม่ใช่กินข้าวตอนเช้าแล้วขี้เย็นค่ำ
82
00:07:49,640 --> 00:07:51,600
ยังต้องรอพรุ่งนี้มันถึงจะรู้
83
00:07:53,000 --> 00:07:56,240
อ้าวๆ แล้วเอ็งจะไปไหนเล่าแม่หญิง
84
00:07:56,320 --> 00:07:58,160
ข้าเจ้าจะไปตามหาเพื่อนข้าเจ้า
85
00:08:10,920 --> 00:08:14,000
เพื่อนเอ็งคงหอบลูกกลับบ้านไปหมดแล้วมั้ง
86
00:08:14,640 --> 00:08:16,480
จะมาเดินเหินเสียอยู่ทำไม
87
00:08:17,360 --> 00:08:22,080
เพื่อนข้าเจ้าจะกลับเมืองลับแลได้ยังไง
ก็สูเจ้าขโมยขมิ้นทองเพื่อนข้าเจ้าไป
88
00:08:29,800 --> 00:08:33,280
[ดนตรีชวนลุ้น]
89
00:08:36,640 --> 00:08:40,200
แม่ แม่มาที่นี่ได้อย่างไร
90
00:08:43,400 --> 00:08:45,280
- [กาหลา] อุ๊ย
- [มิน] เอ๊ย โอ้โฮ
91
00:08:46,160 --> 00:08:48,680
เดี๋ยวเถอะ ผลีผลามไปแบบนั้น
92
00:08:50,640 --> 00:08:52,240
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [กาหลา] หายไปไหนแล้ว
93
00:08:52,320 --> 00:08:53,640
ใครหาย
94
00:08:54,960 --> 00:08:56,280
[ถอนหายใจ]
95
00:08:56,360 --> 00:08:59,200
อ๋อ เห็นเป็นเพื่อนเอ็งล่ะสิ
96
00:08:59,280 --> 00:09:01,600
เออ เพื่อนเอ็งชื่ออะไรนะ
97
00:09:03,120 --> 00:09:06,120
- ซอมพอ
- ซอมพอ
98
00:09:06,840 --> 00:09:10,240
กาหลา ซอมพอ ชื่อเป็นดอกไม้ทั้งคู่เลยนี่นา
99
00:09:10,320 --> 00:09:12,880
อย่าบอกนะว่าคนทั้งเมืองเอ็ง
ก็ชื่อเป็นดอกไม้เหมือนกัน
100
00:09:12,960 --> 00:09:16,080
- [ดนตรีขบขัน]
- เออ แล้วแม่เอ็งชื่อไรวะ
101
00:09:16,160 --> 00:09:17,640
มีใครเคยบอกสูเจ้าไหม
102
00:09:17,720 --> 00:09:18,880
บอกว่า
103
00:09:19,840 --> 00:09:23,560
ว่าพูดมากแท้ แล้วสูเจ้าจะตามข้าเจ้ามาทำไม
104
00:09:23,640 --> 00:09:25,320
- ก็เอ็งหาเพื่อน ข้าก็ช่วยเอ็งอยู่เนี่ย
- [เค้นเสียง] โอ๊ย
105
00:09:25,400 --> 00:09:29,200
- โอ๊ยๆ มันรำคาญเนาะ
- [ดนตรีจบ]
106
00:09:33,040 --> 00:09:35,320
มีหนังสือจากพระนครถึงคุณแชนขอรับ
107
00:09:44,880 --> 00:09:47,760
ท่าน ท่านสั่งว่ากระไรหรือขอรับ
108
00:09:48,360 --> 00:09:49,720
เจ้าพระคุณ
109
00:09:49,800 --> 00:09:53,200
อย่าให้ไปสำรวจเส้นทาง
ที่คุณเฮนรี่เขาไปสำรวจเลยนะขอรับ
110
00:09:53,280 --> 00:09:56,000
ถ้าเกิดว่าสั่งมาอย่างนั้นน่ะกระผมขอลา
111
00:09:57,600 --> 00:10:01,680
มีคำสั่งให้ชะลอการสำรวจเส้นทางใหม่เสียก่อน
112
00:10:01,760 --> 00:10:03,360
แล้วปักหลักอยู่ที่นี่
113
00:10:04,240 --> 00:10:07,640
- [ดนตรีสดใส]
- งั้นหมายความว่า
114
00:10:07,720 --> 00:10:09,600
กระผมยังไม่ต้องทำอะไรใช่ไหมขอรับ
115
00:10:10,240 --> 00:10:12,320
ทำไมจะไม่มีอะไรให้เอ็งทำล่ะไอ้อ่ำ
116
00:10:13,640 --> 00:10:15,360
ไปเตรียมของสำคัญให้ฉันหน่อย
117
00:10:19,480 --> 00:10:24,760
[แชน] แม่ซอมพอ หล่อนอยู่นิ่งๆ เฉยๆ เลยนะ
118
00:10:25,440 --> 00:10:26,960
สูเจ้าจะทำอะไรหรือ
119
00:10:27,040 --> 00:10:28,880
[แชน] อย่าขยับแม้แต่น้อย
120
00:10:30,680 --> 00:10:34,200
- [ดนตรีสดใส]
- [เสียงกลไก เสียงชัตเตอร์]
121
00:10:35,480 --> 00:10:36,440
[ถอนหายใจ]
122
00:10:37,120 --> 00:10:40,160
เรียบร้อย เสร็จแล้วจ้ะ
123
00:10:42,520 --> 00:10:43,800
[แชนถอนหายใจ]
124
00:10:50,760 --> 00:10:51,960
ขยับได้แล้วจ้ะ [หัวเราะเบาๆ]
125
00:10:52,680 --> 00:10:53,760
[หัวเราะ]
126
00:10:55,040 --> 00:10:59,080
[ซอมพอ] กล่องไม้นั่นเป็นผู้วาดรูปข้าเจ้าหรือ
127
00:10:59,160 --> 00:11:00,600
จะพูดว่าวาดก็ไม่ถูกหรอกนะ
128
00:11:01,640 --> 00:11:05,200
จริงๆ แล้วกล่องเนี่ยมันจะปล่อยแสงออกไป
129
00:11:05,280 --> 00:11:08,680
ให้กระทบกับวัสดุที่ไวต่อแสงในเวลาหนึ่ง
130
00:11:10,680 --> 00:11:15,440
และการกระทบเนี่ย
ก็จะทำให้เกิดร่องรอยของวัสดุเหล่านั้น
131
00:11:15,520 --> 00:11:19,120
ก็จะทำให้เกิดภาพวาดเหมือนที่หล่อนเห็นนั่นแหละ
132
00:11:22,480 --> 00:11:24,120
ข้าเจ้าไม่เข้าใจ
133
00:11:24,960 --> 00:11:25,880
[ในลำคอ] อือ
134
00:11:31,240 --> 00:11:36,160
แล้วผู้มาร และแม่หญิงสองนางนี้คือผู้ใดหรือ
135
00:11:38,160 --> 00:11:39,520
ครอบครัวฉันเอง
136
00:11:41,200 --> 00:11:46,000
[แชน] คุณพ่อ คุณแม่แล้วก็น้องสาวฉันน่ะ
137
00:11:47,880 --> 00:11:49,760
ข้างนอกนี่แปลกแท้
138
00:11:50,920 --> 00:11:53,200
ผู้มารอยู่เรือนเดียวกับแม่หญิงด้วย
139
00:11:56,360 --> 00:11:57,480
ไม่แปลกหรอก
140
00:11:58,840 --> 00:12:00,280
เธอดูนั่นสิ
141
00:12:02,720 --> 00:12:06,360
- [เสียงพูดคุย พึมพำ]
- [ดนตรีซึ้ง]
142
00:12:08,760 --> 00:12:14,520
[ไม่มีเสียงพูด]
143
00:12:17,120 --> 00:12:19,080
มาเล่าเรื่องกล่องไม้วาดรูป
144
00:12:19,160 --> 00:12:22,360
หรือเรื่องในเมืองของสูเจ้าให้ข้าเจ้าฟังดีกว่า
145
00:12:24,880 --> 00:12:28,600
ที่พระนครเนี่ยเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย
146
00:12:29,760 --> 00:12:31,760
ทั้งเมืองสว่างไสว
147
00:12:32,560 --> 00:12:36,360
ในยามค่ำคืนด้วยโคมไฟที่ไม่มีวันดับ
148
00:12:38,040 --> 00:12:39,840
โคมไฟที่ไม่มีวันดับ
149
00:12:41,640 --> 00:12:43,320
ข้าเจ้าอยากเห็นนัก
150
00:12:44,040 --> 00:12:47,680
อีกไม่นานที่นี่ก็จะมีรถไฟ
151
00:12:48,240 --> 00:12:50,880
ที่วิ่งได้เท่ากับม้า 50 ตัว
152
00:12:52,080 --> 00:12:56,640
แล้วเมื่อรถไฟนั้นมาถึง
ความเจริญก็จะตามมาเช่นกัน
153
00:13:06,560 --> 00:13:09,120
แล้วอีกนานไหม
154
00:13:10,160 --> 00:13:12,360
กว่ารถไฟของสูเจ้าจะมาถึง
155
00:13:14,200 --> 00:13:15,080
นาน
156
00:13:16,880 --> 00:13:18,040
แต่คงไม่นานเกินรอดอก
157
00:13:24,200 --> 00:13:27,040
ข้าเจ้าอยากเห็นด้วยตาของตัวเองเหลือเกิน
158
00:13:33,720 --> 00:13:37,720
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- [เสียงน้ำไหล]
159
00:13:38,280 --> 00:13:40,280
[ส้มสุก] จะลืมทุกอย่างนอกเมืองลับแลเลยไหม
160
00:13:40,360 --> 00:13:44,600
ใช่ เรื่องดีเรื่องไม่ดี ลืมหมด
161
00:13:45,640 --> 00:13:46,960
[ซ้องปีบ] เอ่อ
162
00:13:47,040 --> 00:13:50,960
ข้าเจ้าจะลืมไหม
ว่าข้าเจ้าชื่ออะไร เคยทำอะไรไว้บ้าง
163
00:13:51,040 --> 00:13:52,640
[บุนนาคเค้นเสียง] โอ๊ย
164
00:13:52,720 --> 00:13:56,600
ยาลบมลทินจำนวนแค่เล็กน้อยเนี่ย
165
00:13:56,680 --> 00:13:59,560
มันไม่ทำให้สูเจ้าลืมญาติพี่น้องดอก
166
00:13:59,640 --> 00:14:04,120
มันก็แค่ลืมว่านอกลับแลน่ะ
มันมีอะไรบ้างก็เท่านั้นแหละ
167
00:14:05,480 --> 00:14:08,640
- [แค่นเสียง]
- ข้าเจ้าอยากลืมหมู่ผู้มารชั่วร้าย
168
00:14:08,720 --> 00:14:13,240
นั่นแหละๆ ความสำคัญของยาลบมลทิน
169
00:14:13,320 --> 00:14:17,480
ทำให้พวกเราลืมความชั่วร้าย
จากโลกภายนอกเสียให้หมด
170
00:14:17,560 --> 00:14:20,440
[บุหงา] แล้วก็กลับมามีความสุขอย่างเก่า
171
00:14:20,520 --> 00:14:21,400
อือ
172
00:14:21,480 --> 00:14:25,000
[ดนตรีบรรเลงเนิบๆ]
173
00:14:35,040 --> 00:14:36,000
[บัว] ไม่ต้องกังวลดอก
174
00:14:37,200 --> 00:14:40,160
เหล่านักล่าผู้มารที่กลับเข้าเมือง
175
00:14:40,240 --> 00:14:43,040
ล้วนได้กินยาลบมลทินทั้งสิ้น
176
00:14:43,120 --> 00:14:45,760
ดื่มยาลบมลทินเสีย
177
00:14:46,800 --> 00:14:50,720
พวกสูเจ้าจะได้ กลับสู่อ้อมกอดแม่โสมดังเดิม
178
00:14:51,320 --> 00:14:55,000
[ทุกคน] วันทาเทวี สิริโสภา โสมะสักการะ
179
00:14:55,080 --> 00:14:58,880
วันทาเทวี สิริโสภา โสมะสักการะ
180
00:14:59,480 --> 00:15:03,160
วันทาเทวี สิริโสภา โสมะสักการะ
181
00:15:10,400 --> 00:15:13,360
[บัว] สูเจ้าทำหน้าที่นักล่าผู้มารได้ดีเยี่ยม
182
00:15:14,440 --> 00:15:18,120
และจากนี้สูเจ้าจะไม่แปดเปื้อน
183
00:15:18,720 --> 00:15:21,720
จากความทรงจำอันเลวร้ายจากนอกเมือง
184
00:15:29,600 --> 00:15:33,080
[ดนตรีสะพรึง]
185
00:15:44,640 --> 00:15:45,600
[บุนนาค] ยี่หุบ
186
00:15:46,240 --> 00:15:48,480
เจ้ากังวลอะไรหรือ
187
00:15:50,600 --> 00:15:52,160
[ถอนหายใจ]
188
00:15:52,240 --> 00:15:55,200
เมื่อใดน้องซอมพอจะกลับเมืองสักทีหนอ
189
00:15:58,440 --> 00:16:03,160
[บุนนาค] เมื่อใดก็เมื่อนั้นแล เจ้าจะกังวลไปไย
190
00:16:10,360 --> 00:16:11,280
[มินเล่นเสียง] เฮ้ย
191
00:16:11,360 --> 00:16:13,200
- อุ๊ย ของบาป
- [มินหัวเราะ]
192
00:16:13,280 --> 00:16:14,600
ของดี
193
00:16:14,680 --> 00:16:17,360
- ข้าเจ้าไม่กินเนื้อสัตว์
- โอ้โฮ เอ็งนี่
194
00:16:18,760 --> 00:16:19,600
[มินพ่นลมหายใจ]
195
00:16:21,240 --> 00:16:22,200
ซอมพอ
196
00:16:22,280 --> 00:16:24,160
[ดนตรีซุกซน]
197
00:16:24,800 --> 00:16:25,880
[ถอนหายใจ]
198
00:16:29,720 --> 00:16:33,440
ข้าเจ้าหาตั้งนาน ไป ไปกับข้าเจ้าเดี๋ยวนี้
199
00:16:34,200 --> 00:16:35,880
อ้าว ซอมพอ
200
00:16:38,080 --> 00:16:39,640
[มิน] กาหลา
201
00:16:42,120 --> 00:16:43,200
[หัวเราะแห้งๆ]
202
00:16:45,480 --> 00:16:46,560
[มิน] ไป ไปไหนอะ
203
00:16:46,640 --> 00:16:50,040
[เสียงนก แมลงร้อง]
204
00:16:57,320 --> 00:16:58,600
น้ำเบาเปลี่ยนสี
205
00:17:04,359 --> 00:17:07,920
สูเจ้าทำสำเร็จแล้วกาหลา ยินดีมากๆ นะ
206
00:17:12,440 --> 00:17:13,560
[เสียงประตู]
207
00:17:20,800 --> 00:17:23,599
[หัวเราะ] อ๋อ เปล่าจ้ะ
208
00:17:24,680 --> 00:17:26,520
[กาหลา] ยังไม่มีใครท้องดอก
209
00:17:26,599 --> 00:17:31,000
- ข้าเจ้าหยอกล้อกันเสียงดัง ขอโทษ
- [ดนตรีระทึก]
210
00:17:31,720 --> 00:17:34,560
ถ้าเกิดข้าเจ้ากับซอมพอท้องแล้วจะรีบบอกนะ
211
00:17:38,080 --> 00:17:39,520
- จ้ะ
- จ้ะ
212
00:17:50,280 --> 00:17:51,160
จ้ะ
213
00:17:55,120 --> 00:17:56,920
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงฝีเท้า]
214
00:17:58,320 --> 00:18:02,240
กาหลา สูเจ้ามุสา มันบาปนะ
215
00:18:06,440 --> 00:18:09,960
ถ้าหญิงใบ้รู้ความ ข้าเจ้าจะต้องกลับลับแลทันที
216
00:18:13,560 --> 00:18:15,280
[กาหลา] ข้าเจ้ายอมให้แม่โสมโกรธ
217
00:18:16,160 --> 00:18:17,960
แต่ไม่ยอมกลับเมืองโดยไม่มีสูเจ้า
218
00:18:19,400 --> 00:18:22,720
ซอมพอ สูเจ้าต้องรีบท้องได้แล้วนะ
219
00:18:27,160 --> 00:18:29,600
ข้าเจ้าจะพยายามให้มากขึ้น
220
00:18:30,920 --> 00:18:32,600
หรือว่าสูเจ้ายังไม่ได้สังวาส
221
00:18:32,680 --> 00:18:34,400
[ดนตรีชวนลุ้น]
222
00:18:34,480 --> 00:18:35,560
ซอมพอ
223
00:18:35,640 --> 00:18:39,480
สูเจ้าก็รู้ว่าถ้าภายในสองเดือน
พวกเราไม่ได้กลับเมือง
224
00:18:39,560 --> 00:18:41,360
จะมีเพทภัยถึงตัวได้
225
00:18:50,840 --> 00:18:54,000
แล้วหลังจากที่กินยาลบมลทินแล้ว
226
00:18:54,080 --> 00:18:56,240
แม่หญิงเหล่านั้นเป็นยังไงบ้าง
227
00:18:57,000 --> 00:19:00,240
รำเพยกับซ้องปีบฟื้นแล้ว
228
00:19:00,320 --> 00:19:02,960
แต่ชบากับส้มสุกยังไม่ฟื้น
229
00:19:03,040 --> 00:19:06,920
แต่สัญญาณชีพในครรภ์ยังดีอยู่
230
00:19:07,000 --> 00:19:11,280
เด็กน้อยในครรภ์ปลอดภัยทุกตน
231
00:19:13,720 --> 00:19:18,680
เห็นแม่หมอดูแล
เหล่าแม่หญิงท้องอย่างดี ข้าเจ้าก็เบาใจ
232
00:19:20,640 --> 00:19:22,960
แต่ข้าเจ้าก็อดคิดไม่ได้ว่า
233
00:19:23,480 --> 00:19:27,680
แม่หมอคงจะอยากให้แม่หญิงคนอื่น
234
00:19:28,200 --> 00:19:30,560
มาเป็นแม่เมืองแทนซอมพอกระมัง
235
00:19:30,640 --> 00:19:33,840
[ดนตรีลุ้นระทึก]
236
00:19:34,480 --> 00:19:38,800
แต่ยามนี้ซอมพอยังไม่ถึงเมือง
237
00:19:39,720 --> 00:19:44,400
แม่หมอเห็นสมควรว่า
ใครจะได้เป็นแม่เมืองคนต่อไปหนอ
238
00:19:46,720 --> 00:19:49,160
ตระกูลแม่เมืองบัว
239
00:19:49,760 --> 00:19:52,360
ปกครองเมืองลับแลมาเนิ่นนาน
240
00:19:52,440 --> 00:19:56,720
ไม่ควรมีตระกูลใดมาสืบเป็นแม่เมืองแล้วจ้ะ
241
00:19:57,520 --> 00:19:59,720
แล้วสูเจ้าไม่กลัวเหรอ
242
00:19:59,800 --> 00:20:04,280
ว่าจะมีแม่หญิงคนใดคลอดลูกที่เป็นแม่หญิงออกมา
243
00:20:04,360 --> 00:20:06,720
แล้วจะมาแย่งตำแหน่งแม่เมืองแทนซอมพอ
244
00:20:13,720 --> 00:20:14,880
แม่เมือง
245
00:20:16,280 --> 00:20:20,680
ข้าเจ้าเป็นหมอ มีหน้าที่รักษาชีวิต
246
00:20:20,760 --> 00:20:25,720
[ดนตรีระทึกขวัญ]
247
00:20:37,680 --> 00:20:42,000
[บุนนาค] อือ พัดให้ดีๆ อย่าให้ไฟมันดับ
248
00:20:42,520 --> 00:20:46,480
แล้วก็อย่าให้น้ำในหม้อเนี่ย
มันเดือดจนล้นออกมาล่ะ
249
00:20:46,560 --> 00:20:49,040
พวกเราได้ไปล่าผู้มารจริงไหม
250
00:20:49,120 --> 00:20:51,760
ข้าเจ้ารู้สึกเหมือนว่าฝัน
251
00:20:51,840 --> 00:20:55,560
ว่าได้ไปเจอผู้มาร แต่มันเลือนลางเหลือเกิน
252
00:20:56,880 --> 00:21:01,200
ข้าเจ้าจำได้แต่ว่าออกประตูหมอก เอ่อ
253
00:21:02,400 --> 00:21:04,680
แล้วก็ตื่นมาโรงแม่หมอเลย
254
00:21:04,760 --> 00:21:05,760
[ส้มสุกคิกคัก]
255
00:21:05,840 --> 00:21:10,240
แล้วข้าเจ้าท้องได้อย่างใดหรือแม่หมอ
256
00:21:10,320 --> 00:21:15,200
โอ๊ย เรื่องที่ผ่านมาเนี่ย มันไม่สำคัญอะไรดอก
257
00:21:15,280 --> 00:21:19,160
สิ่งที่สูเจ้าต้องให้ความสำคัญมากที่สุดในตอนนี้
258
00:21:19,240 --> 00:21:23,120
ก็เรื่องลูกในท้องสูเจ้าทุกคนนั่นแล
259
00:21:23,800 --> 00:21:28,040
ท้องข้าเจ้าสวยอย่างนี้
ลูกข้าเจ้าคงจะเป็นแม่หญิง
260
00:21:28,120 --> 00:21:29,240
[ส้มสุกหัวเราะ]
261
00:21:29,320 --> 00:21:32,240
[ส้มสุก] โบราณเขาว่าสะดือคว่ำจะได้ลูกแม่หญิง
262
00:21:32,320 --> 00:21:33,840
- [รำเพย] เหรอ
- [ส้มสุก] อือ
263
00:21:33,920 --> 00:21:36,600
- [รำเพย] สะดือข้าเจ้าคว่ำไหม
- [ซ้องปีบ] คว่ำจ้ะ
264
00:21:37,720 --> 00:21:39,760
ลูกข้าเจ้าเป็นอย่างใดบ้างแม่หมอ
265
00:21:39,840 --> 00:21:44,160
ชีพจรอ่อนแรงนัก สูเจ้าไม่ได้นอนหรือ
266
00:21:45,760 --> 00:21:47,000
[บุนนาค] หือ
267
00:21:47,080 --> 00:21:49,440
แล้วข้าเจ้าควรทำอย่างใด
268
00:21:49,520 --> 00:21:50,800
[ในลำคอ] อือ
269
00:21:50,880 --> 00:21:52,600
สูเจ้าก็ต้องกินยานี่
270
00:21:53,480 --> 00:21:55,720
[บุนนาค] กอหญ้า เอาหม้อยามาที
271
00:21:56,360 --> 00:21:59,160
- [บุนนาค] สูเจ้าทุกคนต้องกินยาอันนี้นะ
- [ดนตรียะเยือก]
272
00:21:59,240 --> 00:22:02,320
จะทำให้สูเจ้าเนี่ยหลับไว
273
00:22:02,400 --> 00:22:05,360
ลูกเจ้าก็จะได้โตไวๆ
274
00:22:05,440 --> 00:22:06,920
[ทุกคน] ค่ะ
275
00:22:08,520 --> 00:22:12,840
[บุนนาค] เอ้า กินกันซะทุกคน จะได้แข็งแรงๆ
276
00:22:14,240 --> 00:22:15,440
เอ๊ะ
277
00:22:16,520 --> 00:22:17,840
ในยามีกลีบดอกคำฝอย
278
00:22:17,920 --> 00:22:20,600
[ดนตรีสะพรึง]
279
00:22:20,680 --> 00:22:23,880
โบราณท่านว่า
ไม่ให้ผู้หญิงท้องกินดอกคำฝอยนี่แม่หมอ
280
00:22:23,960 --> 00:22:26,560
อีกอหญ้า มึงดูยังไง
281
00:22:26,640 --> 00:22:30,480
เห็นกลีบดอกดาวเรืองเป็นดอกคำฝอยได้ยังไง
282
00:22:31,200 --> 00:22:33,360
สมแล้วที่เป็นแม่หญิงแรงงานเนี่ย
283
00:22:33,440 --> 00:22:35,080
ข้าเจ้าเป็นหมอ
284
00:22:35,160 --> 00:22:39,120
ข้าเจ้าจะเอาดอกคำฝอยเนี่ย
มาให้แม่หญิงที่ท้องอยู่เนี่ยกินได้ยังไง
285
00:22:44,760 --> 00:22:48,720
ข้าเจ้าขอโทษ ข้าเจ้ากังวลเลยอวดรู้
286
00:22:48,800 --> 00:22:51,000
อวดรู้ไม่เข้าเรื่อง
287
00:22:51,720 --> 00:22:53,520
เอ้า ชบากินซะ
288
00:22:55,760 --> 00:22:59,360
กินมันทุกคนนั่นแหละ ลูกจะได้โตไวๆ
289
00:22:59,440 --> 00:23:00,880
[ทุกคน] ค่ะ
290
00:23:12,840 --> 00:23:18,040
[ดนตรีลุ้นระทึก]
291
00:23:19,640 --> 00:23:23,720
สูเจ้าทั้งหลาย ลงไปแช่ในน้ำพุร้อนนะ
292
00:23:24,360 --> 00:23:27,320
[บุนนาค] แล้วร่างกายของสูเจ้า
293
00:23:27,400 --> 00:23:29,520
กับเด็กน้อยในท้องเนี่ย
294
00:23:29,600 --> 00:23:33,000
ก็จะได้มีเลือดลมที่ไหลเวียนดี
295
00:23:34,880 --> 00:23:36,440
- [ส้มสุก] รำเพย…
- สูเจ้า
296
00:23:36,520 --> 00:23:38,680
ข้าเจ้าว่าน้ำมันร้อนไปหรือเปล่า
297
00:23:39,600 --> 00:23:40,880
ข้าเจ้าว่าพอดีนะ
298
00:23:40,960 --> 00:23:43,120
- [ส้มสุก] พอดี
- [ซ้องปีบ] ใช่ ข้าเจ้าก็ว่าอย่างนั้น
299
00:23:43,200 --> 00:23:46,840
เอาน้ำทาตัว ทาครรภ์ด้วยนะ ผิวจะได้ดีๆ
300
00:23:46,920 --> 00:23:50,120
[ดนตรีระทึก]
301
00:23:50,200 --> 00:23:51,680
[กรี๊ด]
302
00:23:52,240 --> 00:23:55,040
- เลือด เลือดของผู้ใด
- [รำเพยร้องครางกลัว]
303
00:23:56,960 --> 00:23:58,200
ไม่ใช่เลือดของข้าเจ้านะ
304
00:23:58,280 --> 00:24:01,400
- [ชบาโวยวาย]
- [ส้มสุกร้องคราง] เลือด
305
00:24:01,480 --> 00:24:04,560
- [ชบา] เลือดข้าเจ้า
- เลือดสูเจ้า ชบา
306
00:24:04,640 --> 00:24:05,560
แม่หมอ
307
00:24:06,160 --> 00:24:08,080
- [รำเพย] ของใครน่ะ
- [ส้มสุก] เลือด
308
00:24:08,160 --> 00:24:09,960
[ส้มสุกร้องคราง] เลือด
309
00:24:10,040 --> 00:24:10,920
เฮ้ย
310
00:24:11,000 --> 00:24:12,200
- สูเจ้า
- เฮ้ย
311
00:24:12,280 --> 00:24:13,520
[ดนตรีจบ]
312
00:24:13,600 --> 00:24:15,920
- [รำเพย] ซ้องปีบ
- ไม่ใช่ ไม่ใช่นะ
313
00:24:16,000 --> 00:24:19,120
- [ซ้องปีบ] รำเพย ช่วยข้าด้วย รำเพย
- [ส้มสุก] ชบา
314
00:24:19,680 --> 00:24:21,000
แม่เมือง
315
00:24:22,400 --> 00:24:26,840
ข้าเจ้าเป็นหมอ มีหน้าที่รักษาชีวิต
316
00:24:27,680 --> 00:24:30,920
ทำไมสูเจ้าถึงพูดเหมือนกับว่า
317
00:24:31,440 --> 00:24:34,400
ตัวเองเป็นผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องซะขนาดนั้นล่ะ
318
00:24:36,520 --> 00:24:38,960
ไม่ใช่เพราะข้าเจ้าหรอกเหรอ
319
00:24:39,040 --> 00:24:42,320
บาปนั้นของสูเจ้าถึงไม่มีใครรู้
320
00:24:42,400 --> 00:24:45,920
[ดนตรีลุ้นระทึก]
321
00:24:46,800 --> 00:24:48,440
- [ซ้องปีบ] แม่หมอ
- [ส้มสุกคราง] เฮ้ย
322
00:24:48,520 --> 00:24:50,000
- [เสียงจอแจ โวยวาย]
- [ซ้องปีบ] ช่วยด้วย
323
00:24:50,080 --> 00:24:51,320
[ร้องครางกลัว]
324
00:24:57,920 --> 00:25:02,160
- [ดนตรีซุกซน]
- [ไม่มีเสียงพูด]
325
00:25:02,240 --> 00:25:04,160
[มินหัวเราะ] เอ็งนี่พิเรนทร์นัก
326
00:25:04,840 --> 00:25:06,360
เอาฉี่มาให้ข้าดูทำไมเนี่ย
327
00:25:06,440 --> 00:25:09,600
อ้าว ผู้มารนี่โง่จริงนะ
328
00:25:09,680 --> 00:25:11,720
กะอีแค่ให้ดูฉี่แค่นี้ยังดูไม่ออก
329
00:25:11,800 --> 00:25:13,520
ว่าข้าเจ้าน่ะท้องแล้ว
330
00:25:14,200 --> 00:25:16,520
ดูแค่นี้ข้าจะไปรู้ได้ยังไงว่าเอ็ง…
331
00:25:20,040 --> 00:25:23,560
ฮะ [ตะกุกตะกัก] เอ็งพูดว่าเอ็งท้องเหรอ
332
00:25:23,640 --> 00:25:24,640
[ในลำคอ] เออ
333
00:25:26,640 --> 00:25:29,120
อ้าว แล้วไม่ดีใจเหรอ
334
00:25:30,000 --> 00:25:34,200
- ข้าเจ้าท้อง สูเจ้าก็จะได้ทองไง
- [มินเดาะลิ้น]
335
00:25:34,280 --> 00:25:36,400
ข้าก็ดีใจแต่…
336
00:25:38,560 --> 00:25:40,120
โอ๊ย ข้าจะเป็นพ่อคนแล้วจริงเหรอเนี่ย
337
00:25:42,440 --> 00:25:44,800
[มินตะกุตะกัก] แล้วข้าต้องทำยังไงบ้างล่ะกาหลา
338
00:25:45,800 --> 00:25:48,800
สูเจ้าก็ไม่ต้องทำอะไร ก็แค่
339
00:25:51,160 --> 00:25:52,640
เอาทองไปแท่งหนึ่ง
340
00:25:53,480 --> 00:25:56,520
[ดนตรีซุกซน]
341
00:25:57,200 --> 00:25:59,160
อือ กาหลา เอามานี่
342
00:25:59,240 --> 00:26:01,200
สูเจ้าอยากได้ทองมากกว่าหนึ่งแท่งไหม
343
00:26:05,120 --> 00:26:07,000
ก็อยากได้สิ [หัวเราะ]
344
00:26:07,080 --> 00:26:08,600
ยิ่งได้เยอะยิ่งดีเลยล่ะ
345
00:26:08,680 --> 00:26:09,600
[กาหลาในลำคอ] อือ
346
00:26:10,360 --> 00:26:12,640
ถ้าสูเจ้าอยากได้ทองเพิ่ม
347
00:26:13,480 --> 00:26:15,240
สูเจ้าต้องช่วยให้ข้าเจ้าสำเร็จ
348
00:26:20,320 --> 00:26:21,840
ให้ข้าช่วยทำไรอีกล่ะ
349
00:26:24,760 --> 00:26:26,440
ช่วยทำให้ซอมพอท้อง
350
00:26:28,200 --> 00:26:29,520
- ซอมพอ
- [ดนตรีสะพรึง]
351
00:26:31,040 --> 00:26:32,240
เพื่อนเอ็งน่ะนะ
352
00:26:32,760 --> 00:26:33,680
[กาหลา] อือ
353
00:27:15,320 --> 00:27:18,840
หล่อนนี่เอง เมื่อกลางวันหายไปไหนมา
354
00:27:18,920 --> 00:27:22,000
ผลุบๆ โผล่ๆ เยี่ยงนี้ ประหลาดนัก
355
00:27:37,080 --> 00:27:41,600
[ดนตรีชวนลุ้น]
356
00:27:52,840 --> 00:27:56,480
ฉันเคยบอกหล่อนแล้วไม่ใช่หรือ
ว่าเรามีอะไรกันไม่ได้
357
00:27:56,560 --> 00:27:57,760
ก่อนจะแต่งงาน
358
00:27:59,280 --> 00:28:01,800
แต่พวกเราทำพิธีแต่งงานได้
359
00:28:05,680 --> 00:28:08,320
มาเถิด ข้าเจ้ารอไม่ได้แล้ว
360
00:28:08,400 --> 00:28:09,840
ซอมพอ
361
00:28:10,880 --> 00:28:15,240
ฉันเข้าใจนะว่าหล่อนทำทุกอย่างเพื่อที่จะตั้งท้อง
362
00:28:16,600 --> 00:28:18,120
แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น
363
00:28:18,200 --> 00:28:22,640
หล่อนสัญญากับฉันได้ไหมว่าถ้าหล่อนท้องขึ้นมา
364
00:28:22,720 --> 00:28:24,480
เราจะไม่พรากจากกัน
365
00:28:31,360 --> 00:28:35,120
ฉันไม่อยากให้มีเด็กแบบฉันต้องเกิดขึ้นมาอีก
366
00:28:35,800 --> 00:28:38,240
[ดนตรีเศร้า]
367
00:28:40,760 --> 00:28:42,440
ข้าเจ้าไม่เข้าใจ
368
00:28:46,480 --> 00:28:48,000
งั้นเข้าใจแค่ว่า
369
00:28:49,960 --> 00:28:51,480
เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้
370
00:29:05,440 --> 00:29:09,000
ถ้าเป็นเช่นนั้น คืนนี้
371
00:29:10,640 --> 00:29:13,000
สูเจ้าจะเห็นข้าเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย
372
00:29:39,800 --> 00:29:41,360
[กาหลาถอนหายใจ]
373
00:29:41,440 --> 00:29:42,800
ยังไม่สำเร็จอีกหรือ
374
00:29:45,600 --> 00:29:47,160
ซอมพอ
375
00:29:47,880 --> 00:29:50,560
ข้าเจ้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าทำตามใจแล้ว
376
00:29:53,800 --> 00:29:54,680
ช่วยนางด้วย
377
00:29:55,800 --> 00:29:59,520
[ดนตรีเศร้า]
378
00:30:11,680 --> 00:30:14,200
กาหลา นี่… นี่เอ็งจะไม่หึงหวงข้าหน่อยเหรอ
379
00:30:14,280 --> 00:30:16,280
ทำตามที่ข้าเจ้าไหว้วานเถิด
380
00:30:16,960 --> 00:30:20,040
หาไม่ สูเจ้าจะไม่ได้สิ่งที่สูเจ้าต้องการเลย
381
00:30:35,200 --> 00:30:37,440
[สูดลมหายใจ]
382
00:30:37,520 --> 00:30:39,040
- มาเถอะ
- [หายใจเฮือก]
383
00:30:42,960 --> 00:30:46,200
ซอมพอ สูเจ้าสัญญากับข้าเจ้าไว้แล้ว
384
00:30:47,680 --> 00:30:49,360
สังวาสกับผู้มารมินเทอญ
385
00:31:08,640 --> 00:31:09,720
ข้าขอโทษ
386
00:31:14,080 --> 00:31:15,800
แต่เอ็งกับข้ามีหน้าที่ต้องทำ
387
00:31:29,320 --> 00:31:33,160
[ดนตรีสะเทือนใจ]
388
00:31:54,720 --> 00:31:57,120
[สะอื้น]
389
00:32:29,920 --> 00:32:31,920
แม่คุ้มมาแล้วเจ้าค่ะ
390
00:32:43,880 --> 00:32:45,240
[เสียงฝีเท้า]
391
00:32:50,400 --> 00:32:52,320
ไหว้สาแม่เมือง
392
00:32:53,960 --> 00:32:55,720
ซอมพอตอนเด็ก
393
00:32:55,800 --> 00:32:59,480
ขี้เจ็บขี้ไข้ ร้องไห้เก่งเหลือใคร
394
00:33:00,920 --> 00:33:05,440
เข็มขาวของเจ้าคงไม่ทำให้
เจ้าต้องกลุ้มใจเหมือนอย่างซอมพอกระมัง
395
00:33:08,600 --> 00:33:09,680
[หัวเราะเบาๆ]
396
00:33:09,760 --> 00:33:12,120
เข็มขาวซุ่มซ่ามไม่ระวัง
397
00:33:13,680 --> 00:33:15,640
บางทีก็เจ็บตัวง่ายๆ
398
00:33:16,920 --> 00:33:19,680
ทั้งยังดื้อ ยังซน
399
00:33:21,200 --> 00:33:23,520
ข้าเจ้าก็อ่อนใจกับลูกของข้าเจ้าเหมือนกัน
400
00:33:25,680 --> 00:33:27,480
ถึงจะไม่ได้ดั่งใจ
401
00:33:28,400 --> 00:33:30,360
แต่ยังไงลูกก็คือลูก
402
00:33:31,640 --> 00:33:33,040
[บัว] สายใยแม่ลูก
403
00:33:34,080 --> 00:33:35,760
อย่างใดก็ตัดไม่ขาด
404
00:33:37,040 --> 00:33:40,120
[ดนตรีซึ้ง]
405
00:33:40,200 --> 00:33:44,360
แม่เมืองบัวคงจะกังวลเรื่องซอมพอเป็นแน่
406
00:33:49,400 --> 00:33:50,480
แม่คุ้มเอื้องผึ้ง
407
00:33:51,920 --> 00:33:56,440
สูเจ้าจัดการกองกำลัง
ดูแลริมหมอกได้เรียบร้อยดีไหม
408
00:33:57,280 --> 00:34:00,000
ข้าเจ้าวางกำลังเรียบร้อยดีเจ้าค่ะ
409
00:34:00,080 --> 00:34:03,720
ไม่มีสัตว์ร้ายเล็ดลอด
เข้ามาในเมืองลับแลของเราได้แน่
410
00:34:06,800 --> 00:34:08,840
ถึงสูเจ้าจะไม่อยู่
411
00:34:08,920 --> 00:34:11,560
กองกำลังก็จะยังเรียบร้อยดีไหม
412
00:34:14,960 --> 00:34:16,960
แม่เมืองหมายความว่าอย่างใด
413
00:34:17,040 --> 00:34:18,600
[ดนตรีชวนลุ้น]
414
00:34:18,679 --> 00:34:20,480
ถ้าข้าเจ้าไม่อยู่
415
00:34:23,880 --> 00:34:26,560
เจ้าออกไปตามหาซอมพอให้ข้าเจ้าได้ไหม
416
00:34:32,400 --> 00:34:34,199
ข้าเจ้าทำอย่างนั้นไม่ได้
417
00:34:35,800 --> 00:34:38,320
[อึกอัก] แม่โสมจะลงโทษเอา
418
00:34:40,719 --> 00:34:42,400
ออกไปนอกเมืองเยี่ยงนั้น
419
00:34:43,280 --> 00:34:45,239
ข้าเจ้าทำไม่ได้ แม่เมือง
420
00:34:48,360 --> 00:34:50,120
[ถอนหายใจ สูดจมูก]
421
00:34:50,199 --> 00:34:51,360
- ใช่แล้ว
- [ดนตรีจบ]
422
00:34:52,880 --> 00:34:56,280
สูเจ้าจะไม่ทำตามกฎได้อย่างไร
423
00:34:58,480 --> 00:35:00,160
ลืมที่ข้าเจ้าพูดซะเถอะ
424
00:35:00,760 --> 00:35:03,360
ข้าเจ้าคงวิปลาสไปเพราะความกังวล
425
00:35:05,000 --> 00:35:06,440
อย่าถือสาข้าเจ้าเลย
426
00:35:11,280 --> 00:35:12,360
ค่ะ
427
00:35:19,640 --> 00:35:22,480
[เสียงลับมีด]
428
00:35:29,760 --> 00:35:31,760
แม่
429
00:35:31,840 --> 00:35:35,600
เข็มขาว แม่บอกว่าอย่างใด
430
00:35:36,240 --> 00:35:37,760
แม่บอกว่าอย่าวิ่ง
431
00:35:37,840 --> 00:35:41,960
ใช่แล้ว โดยเฉพาะเวลาที่แม่กำมีดกำดาบ
432
00:35:42,040 --> 00:35:44,680
อย่าวิ่งมาหาแม่เด็ดขาด จำได้ไหม
433
00:35:44,760 --> 00:35:46,320
จำได้แล้วค่ะ
434
00:35:46,400 --> 00:35:47,560
[ในลำคอ] อือ
435
00:35:48,600 --> 00:35:49,840
[หัวเราะในลำคอ]
436
00:35:49,920 --> 00:35:50,840
มานี่มา
437
00:35:51,880 --> 00:35:54,760
[ครางในลำคอ] คนเก่งของแม่
438
00:35:54,840 --> 00:35:56,800
แม่ได้เป็นแม่คุ้มจริงแล้วไหม
439
00:35:58,280 --> 00:35:59,240
ใช่แล้ว
440
00:36:00,440 --> 00:36:04,600
ต่อไปนี้ แม่จะต้องออกไปริมหมอกทุกวัน
441
00:36:05,720 --> 00:36:07,480
บางวันก็จะไม่ได้กลับบ้าน
442
00:36:08,520 --> 00:36:11,600
เข็มขาวต้องนอนกับพี่เขา ไม่ต้องรอแม่นะ
443
00:36:12,840 --> 00:36:16,040
[ในลำคอ] อือ ไปกินข้าวไปลูกไป
444
00:36:16,120 --> 00:36:18,880
กินเยอะๆ นะ เดี๋ยวแม่จะตามไป
445
00:36:19,480 --> 00:36:23,360
[ดนตรีบรรเลงเนิบๆ]
446
00:36:32,440 --> 00:36:36,840
แม่หมอ บัดนี้เด็กน้อย
ในครรภ์ของนักล่าผู้มารเป็นอย่างใดหรือ
447
00:36:37,600 --> 00:36:41,720
เด็กน้อยในครรภ์ทั้งสองยังแข็งแรงดีค่ะ
448
00:36:43,800 --> 00:36:47,080
นี่ถ้าเด็กในท้องของชบากับซ้องปีบ
449
00:36:47,160 --> 00:36:49,800
ที่แท้งไปเป็นแม่หญิงนะ
450
00:36:49,880 --> 00:36:53,280
ก็จะถือว่าเป็นความสูญเสียอันใหญ่หลวงของลับแล
451
00:36:54,440 --> 00:36:57,480
[บุหงา] ตอนนี้เราเหลือ
แม่หญิงท้องแค่สองนางเท่านั้น
452
00:37:01,600 --> 00:37:03,640
ซอมพอกับกาหลายังไม่ถึงเมือง
453
00:37:05,640 --> 00:37:08,000
เรายังมีความหวัง อยู่ที่ครรภ์ของทั้งสองนาง
454
00:37:10,520 --> 00:37:13,000
เอ่อ เรื่องซอมพอและกาหลา
455
00:37:15,080 --> 00:37:16,960
ยามนี้ครบสองเดือนแล้ว
456
00:37:18,200 --> 00:37:19,760
แต่นางทั้งสองก็ยังไม่ถึงเมือง
457
00:37:19,840 --> 00:37:24,000
[ดนตรีเศร้า]
458
00:37:25,880 --> 00:37:27,360
หรือว่าจะถึงเวลาของกฎนั้น
459
00:37:32,160 --> 00:37:34,360
[บุหงา] ตามกฎของการออกไปล่าผู้มาร
460
00:37:34,440 --> 00:37:37,960
ถ้านักล่าผู้มารไม่กลับเมืองในสองเดือน
461
00:37:38,040 --> 00:37:39,640
ต้องโดนลงโทษถึงตาย
462
00:37:42,520 --> 00:37:44,360
[บุนนาค] ตั้งแต่เติบใหญ่มา
463
00:37:44,440 --> 00:37:47,600
ข้าเจ้าก็ยังไม่เคยเห็นผู้ใดได้รับโทษนี้
464
00:37:49,120 --> 00:37:51,320
แม่เมืองบัว
465
00:37:51,400 --> 00:37:55,160
นักล่าผู้มารเองก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้
466
00:37:55,240 --> 00:37:59,360
ยามนี้นักล่าผู้มารของเราก็แท้งไปแล้วสอง
467
00:37:59,960 --> 00:38:02,680
เหลือเด็กน้อยอีกเพียงแค่สอง
468
00:38:03,680 --> 00:38:05,080
แม่เมือง
469
00:38:05,160 --> 00:38:09,680
แม่ช่วยละเว้นกฎนี้
ให้กับซอมพอกับกาหลาด้วยเทอญ
470
00:38:13,040 --> 00:38:14,080
กฎย่อมเป็นกฎ
471
00:38:14,160 --> 00:38:18,280
[เอฟเฟกต์สะพรึง]
472
00:38:18,360 --> 00:38:21,880
ข้าเจ้าจะยอมอ่อนข้อ
ให้กับลูกสาวข้าเจ้าได้อย่างใด
473
00:38:31,080 --> 00:38:32,720
ถ้าหมดเรื่องแล้ว
474
00:38:33,440 --> 00:38:37,440
ก็ขอให้ทุกนางแยกย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่
475
00:38:38,080 --> 00:38:40,160
เพื่อลับแลและแม่โสมด้วยเถิด
476
00:38:43,480 --> 00:38:44,520
[บุหงาถอนหายใจ]
477
00:38:46,600 --> 00:38:47,640
[กระซิบ] แม่เมือง
478
00:38:57,400 --> 00:39:00,400
เข็มขาว แม่มาแล้วลูก หลับหรือยัง
479
00:39:01,280 --> 00:39:03,160
[ดนตรีลุ้นระทึก]
480
00:39:03,240 --> 00:39:05,560
แม่คุ้ม แม่คุ้มเจ้าขา
481
00:39:06,160 --> 00:39:09,120
- [เอื้องผึ้ง] เกิดอะไรขึ้นๆ
- [เสียงสั่น] ขอโทษ
482
00:39:09,200 --> 00:39:11,480
ขอโทษอะไร แล้วนี่สูเจ้าเป็นอะไรนี่
483
00:39:11,560 --> 00:39:13,320
[หายใจเฮือก] เข็มขาว
484
00:39:14,000 --> 00:39:15,320
- แม่คุ้ม
- [เอื้องผึ้ง] เข็มขาว
485
00:39:15,400 --> 00:39:17,520
- [ยี่หุบ] แม่คุ้มมาทำอะไร
- ลูกข้าเจ้าอยู่ไหน
486
00:39:17,600 --> 00:39:18,720
[หายใจหอบ อึกอัก]
487
00:39:18,800 --> 00:39:20,120
[ดนตรีระทึก]
488
00:39:20,200 --> 00:39:21,560
[ตะโกน] ลูกข้าเจ้าอยู่ไหน
489
00:39:21,640 --> 00:39:23,680
ไม่ได้ ข้าเจ้าให้แม่คุ้มเข้าไปไม่ได้
490
00:39:23,760 --> 00:39:25,360
- เข้าไปไม่ได้ๆ
- เข็มขาว
491
00:39:25,440 --> 00:39:26,800
- เข็มขาว
- ข้าเจ้าให้แม่คุ้มผ่านไม่ได้
492
00:39:26,880 --> 00:39:27,880
[พุดซ้อน] แม่คุ้มๆ
493
00:39:29,480 --> 00:39:32,160
เข็มขาวหลับแล้ว อย่าส่งเสียงไป
494
00:39:33,200 --> 00:39:34,200
แม่เมือง
495
00:39:35,400 --> 00:39:38,080
สูเจ้าจับเข็มขาวมาทำอะไร
496
00:39:38,680 --> 00:39:42,080
เอื้องผึ้ง ภารกิจของสูเจ้ามีมากนัก
497
00:39:43,000 --> 00:39:45,240
ฝากลูกให้แม่เมืองดูแลเทอญ
498
00:39:50,040 --> 00:39:51,560
พุดซ้อน ยี่หุบ
499
00:40:04,080 --> 00:40:05,240
เอื้องผึ้ง
500
00:40:06,480 --> 00:40:08,440
ดั่งที่สูเจ้ารู้
501
00:40:09,280 --> 00:40:13,680
หากนักล่าผู้มารไม่กลับเมืองภายในสองเดือน
502
00:40:14,480 --> 00:40:15,960
จะต้องโทษถึงตาย
503
00:40:24,800 --> 00:40:26,760
[ดนตรีจบ]
504
00:40:29,200 --> 00:40:30,360
แม่เมือง
505
00:40:32,520 --> 00:40:34,520
[แผ่ว] พอ พอแล้ว
506
00:40:36,200 --> 00:40:37,800
[เสียงสั่น] ข้าเจ้าขอร้องเถอะนะเอื้องผึ้ง
507
00:40:40,920 --> 00:40:43,200
ช่วยพาซอมพอกลับลับแลที
508
00:40:48,560 --> 00:40:50,480
[ดนตรีเศร้า]
509
00:40:50,560 --> 00:40:51,800
[บัวสะอื้น]
510
00:40:57,400 --> 00:40:58,480
[บัวสูดจมูก]
511
00:41:00,600 --> 00:41:02,400
ปกป้องลูกข้าเจ้า
512
00:41:04,920 --> 00:41:09,000
ดั่งที่ข้าเจ้าปกป้องเข็มขาวยามนี้
513
00:41:32,800 --> 00:41:33,960
หลีกทาง
514
00:41:34,040 --> 00:41:37,120
ออกจากเมืองลับแลด้วยเหตุใดหรือแม่คุ้มเอื้องผึ้ง
515
00:41:37,200 --> 00:41:38,560
สูเจ้าไม่ต้องรู้
516
00:41:40,760 --> 00:41:44,640
[เอื้องผึ้งเสียงสั่น] เพียงนำตัว
ซอมพอกลับมาให้แม่เมืองใช่ไหม
517
00:41:45,520 --> 00:41:47,040
และปกป้องนาง
518
00:41:48,360 --> 00:41:51,000
จากเพชฌฆาตที่อยู่ภายนอก
519
00:41:52,120 --> 00:41:54,760
[ดนตรีสะพรึง]
520
00:42:08,280 --> 00:42:13,120
[ดนตรีชวนลุ้น]
521
00:42:33,640 --> 00:42:34,480
[ดนตรีลุ้นระทึก]
522
00:42:34,560 --> 00:42:37,440
[มิน] หลับตา [ตะคอก] หลับตา
523
00:42:38,320 --> 00:42:41,120
[ไม่มีเสียงพูด]
524
00:42:41,200 --> 00:42:43,200
- [โจร] เฮ้ย
- [กาหลา] ข้าเจ้าเห็นแจ้งแล้ว
525
00:42:43,280 --> 00:42:45,040
- [เสียงปืน]
- เหตุใดสูเจ้าจึงอยากได้ปืนนัก
526
00:42:49,760 --> 00:42:52,280
หกสิบวันครบกำหนดสังหาร
527
00:42:58,640 --> 00:43:04,000
[เพลง “สายลมที่พัดผ่าน”]
528
00:43:20,280 --> 00:43:25,440
♪ หากความรักวันนี้ไม่ใช่แค่เธอกับฉัน ♪
529
00:43:25,520 --> 00:43:30,240
♪ ความรักที่เป็นของเราสองคนในทุกวัน ♪
530
00:43:31,480 --> 00:43:35,920
♪ รอวันที่เราได้มีกันและกัน ♪
531
00:43:36,000 --> 00:43:42,880
♪ หวังว่าในสักวันได้ทำตามหัวใจ ♪
532
00:43:44,480 --> 00:43:49,640
♪ อยากจะมีชีวิต อยากโบยบินไปบนฟ้า ♪
533
00:43:49,720 --> 00:43:54,800
♪ ฉันขอลาจากการเป็นตัวฉันเองแบบนี้ ♪
534
00:43:54,880 --> 00:44:00,120
♪ อยากจะมีความรักที่มีเพียงเราสอง ♪
535
00:44:00,200 --> 00:44:06,720
♪ ก็คงดี รอวันที่มีแค่ฉันและเธอได้รักกัน ♪
59707
