All language subtitles for Checkmate 7
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 7=
4
00:01:31,880 --> 00:01:34,200
ฉันรู้ว่าการตายของสามีเธอ
5
00:01:34,200 --> 00:01:35,920
ไม่ใช่เพราะดื่มเหล้าอะไรหรอก
6
00:01:35,920 --> 00:01:37,360
แต่เป็นเพราะถูกวางยา
7
00:01:37,360 --> 00:01:39,880
ใครจะรู้เรื่องนี้ดีไปกว่าผม
8
00:01:40,880 --> 00:01:43,240
ผมเอง เป็นฝีมือของผมเอง
9
00:01:43,480 --> 00:01:45,920
คนที่ขู่กรรโชก และฆ่าเว่ยหมิ่นซี
10
00:01:47,800 --> 00:01:48,920
ไม่ใช่คุณสักหน่อย
11
00:01:50,080 --> 00:01:51,440
อย่ามาพูดมั่วซั่วที่นี่
12
00:01:56,880 --> 00:01:58,800
เดี๋ยวก็บอกว่าผมเป็นฆาตกร
13
00:01:58,800 --> 00:02:00,760
เดี๋ยวก็บอกว่าไม่ใช่ผม
14
00:02:00,760 --> 00:02:02,800
ผมว่าคุณไม่รู้เรื่องเลยมากกว่า
15
00:02:02,800 --> 00:02:05,000
ว่าคดีนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
16
00:02:05,000 --> 00:02:06,640
ที่บอกว่าคุณเป็นฆาตกร
17
00:02:06,640 --> 00:02:08,440
เพราะว่าคุณเป็นคนฆ่าประธานลั่วจริง ๆ
18
00:02:08,440 --> 00:02:09,640
บอกว่าคุณไม่ใช่ฆาตกร
19
00:02:09,640 --> 00:02:11,800
เพราะว่าเว่ยหมิ่นซีไม่ได้ตายด้วยน้ำมือคุณ
20
00:02:12,560 --> 00:02:15,040
คุณไม่มีทางขู่กรรโชกเว่ยหมิ่นซีได้
21
00:02:15,040 --> 00:02:16,480
ถ้าเธอฆ่าคน
22
00:02:16,480 --> 00:02:17,920
คุณก็บกพร่องต่อหน้าที่
23
00:02:17,920 --> 00:02:18,960
สำหรับคุณแล้ว
24
00:02:19,720 --> 00:02:21,520
พวกคุณสองคนอยู่บนเชือกเส้นเดียวกัน
25
00:02:21,520 --> 00:02:22,920
บกพร่องต่อหน้าที่แล้วยังไง
26
00:02:22,920 --> 00:02:25,680
เธอฆ่าคน ฆ่าคนก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต
27
00:02:25,680 --> 00:02:27,280
เธอหวาดกลัวยิ่งกว่าผม
28
00:02:27,680 --> 00:02:29,560
ใครจะรู้ดีไปกว่าผม
29
00:02:29,560 --> 00:02:31,400
ว่าสามีของเธอตายยังไง
30
00:02:31,400 --> 00:02:32,240
ลูกชายของคุณไง
31
00:02:32,960 --> 00:02:33,880
เซี่ยไป่โจว
32
00:02:35,200 --> 00:02:35,960
คุณหมอเซี่ย
33
00:02:37,720 --> 00:02:38,480
เราตรวจสอบพบว่า
34
00:02:38,480 --> 00:02:41,000
เซี่ยไป่โจวหลายปีมานี้ติดหนี้ด้านนอกรวมเป็นเงิน
35
00:02:41,480 --> 00:02:44,240
ตรงกับจำนวนเงินที่เว่ยหมิ่นซีถูกขู่กรรโชกพอดี
36
00:02:44,240 --> 00:02:45,680
คุณเป็นคนพูดเอง
37
00:02:45,680 --> 00:02:47,160
ผู้ชายอายุเท่านี้
38
00:02:47,160 --> 00:02:48,880
เป็นช่วงที่รักสนุกที่สุด
39
00:02:48,880 --> 00:02:50,640
เดิมก็ชอบดื่มเหล้าอยู่แล้ว
40
00:02:50,640 --> 00:02:52,600
ยังไปยุ่งกับฝิ่นและการพนันอีก
41
00:02:52,600 --> 00:02:54,160
แบบนั้นก็พังหมดแล้ว
42
00:02:54,160 --> 00:02:55,320
คนเป็นพ่อแม่
43
00:02:55,680 --> 00:02:56,360
หรือว่าจะ
44
00:02:56,480 --> 00:02:57,920
ไม่ไปเก็บกวาดให้ลูกเหรอ
45
00:02:58,440 --> 00:03:01,080
เซี่ยไป่โจวรู้เรื่องการตายของเว่ยหมิ่นซี
46
00:03:01,080 --> 00:03:02,000
เป็นเพราะเหวินอี
47
00:03:03,160 --> 00:03:03,800
ฉันเหรอ
48
00:03:04,360 --> 00:03:05,800
คุณหมอเซี่ยบอกว่า
49
00:03:05,800 --> 00:03:08,080
ถ้าถูกพิษจากสารหนู
50
00:03:08,080 --> 00:03:11,280
เช่นนั้นตับและกระเพาะก็จะมีเลือดออก
51
00:03:11,280 --> 00:03:14,360
วิธีการตายก็จะเหมือนกับ
การดื่มเหล้าเสียชีวิตทุกประการ
52
00:03:14,760 --> 00:03:17,080
ที่เว่ยหมิ่นซีทิ้งจดหมายลาตายไว้
53
00:03:17,080 --> 00:03:19,360
เพราะว่าเธอเตรียมใจจะตายไว้แล้ว
54
00:03:19,360 --> 00:03:20,520
วางแผนจะฆ่าเซี่ยไป่โจว
55
00:03:20,520 --> 00:03:21,800
เพื่อตัดรากถอนโคนปัญหา
56
00:03:21,800 --> 00:03:23,760
แต่อย่างไรเสีย เธอก็เป็นแค่ผู้หญิง
57
00:03:23,760 --> 00:03:25,400
พลาดถูกเซี่ยไป่โจวฆ่าตาย
58
00:03:26,360 --> 00:03:28,160
ถ้าสมมุติตอนนั้นเขามอบตัว
59
00:03:28,680 --> 00:03:29,880
โทษไม่ถึงตาย
60
00:03:29,880 --> 00:03:30,880
แต่คุณมั่นใจว่า
61
00:03:30,880 --> 00:03:33,120
ประธานลั่วจะไม่ปล่อยลูกชายคุณไปแน่
62
00:03:33,120 --> 00:03:35,080
ดังนั้นจึงได้วางแผนคดีฆาตกรรมนี้ขึ้นมา
63
00:03:36,160 --> 00:03:38,560
ที่เขาพูดมาเป็นเรื่องแต่งขึ้นเองทั้งนั้น
64
00:03:39,080 --> 00:03:42,040
เซี่ยไป่โจวไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยสักนิด
65
00:03:42,040 --> 00:03:43,760
ทั้งหมดทุกอย่างผมเป็นคนทำ
66
00:03:45,080 --> 00:03:45,800
ลั่วเส้าชวน
67
00:03:46,560 --> 00:03:48,080
ฉันฆ่าพ่อของนาย
68
00:03:48,080 --> 00:03:50,040
ฆ่าเว่ยหมิ่นซี ฉันทำไม่ถูก
69
00:03:51,360 --> 00:03:53,240
หวังว่านายจะไม่ลงมืออำมหิต
70
00:04:05,440 --> 00:04:06,920
ฉันจะชดใช้ด้วยชีวิต
71
00:04:36,960 --> 00:04:38,280
คดีของพ่อคุณ
72
00:04:38,280 --> 00:04:39,440
ก็ปิดแบบนี้เถอะ
73
00:04:45,280 --> 00:04:46,480
คดีของประธานลั่ว
74
00:04:47,440 --> 00:04:49,360
หลักฐานแน่นหนา
75
00:04:49,760 --> 00:04:52,000
ทนายซือถูฝีมือไม่ธรรมดาจริง ๆ
76
00:04:52,000 --> 00:04:53,440
ปิดสองคดีในคราวเดียว
77
00:04:54,160 --> 00:04:55,640
งั้นคดีนี้ก็ปิดคดีตามนี้ก็แล้วกัน
78
00:04:55,640 --> 00:04:56,200
ไม่ได้
79
00:04:57,200 --> 00:04:58,880
คดีของเว่ยหมิ่นซีไม่ใช่สักหน่อย
80
00:04:58,880 --> 00:05:00,200
ทนายซือถู
81
00:05:00,200 --> 00:05:02,240
ด้วยหลักฐานที่เรามีอยู่ในมือตอนนี้
82
00:05:02,960 --> 00:05:04,960
ถ้าปิดคดีนี้ตอนนี้
83
00:05:04,960 --> 00:05:07,240
จะเป็นบทสรุปที่สมบูรณ์แบบที่สุด
84
00:05:07,240 --> 00:05:09,800
ผมมีบัญชีที่เซี่ยไป่โจวติดเงินด้านนอก
85
00:05:09,800 --> 00:05:10,400
ตัวเลขนี้
86
00:05:10,400 --> 00:05:11,920
กับจำนวนเงินที่เว่ยหมิ่นซีถูกขู่กรรโชก
87
00:05:11,920 --> 00:05:12,640
ตรงกันทุกประการ
88
00:05:13,080 --> 00:05:14,520
ถึงจะบอกว่ามีบัญชี
89
00:05:14,520 --> 00:05:16,240
แต่นั่นก็เป็นสกุลเซี่ย
90
00:05:16,240 --> 00:05:17,280
จะไปบอกว่า
91
00:05:17,280 --> 00:05:19,200
เซี่ยไป่โจวก็คือฆาตกรไม่ได้สักหน่อย
92
00:05:19,200 --> 00:05:22,080
อีกอย่างตอนนี้เขาก็ไม่อยู่ที่ฮาร์บินด้วย
93
00:05:22,080 --> 00:05:23,880
เราจะโยนความผิดทั้งหมด
94
00:05:23,880 --> 00:05:25,920
ไปให้เขาคนเดียวก็ไม่ได้
95
00:05:25,920 --> 00:05:26,320
ผมว่า
96
00:05:26,920 --> 00:05:28,800
ปิดคดีนี้ตอนนี้
97
00:05:28,800 --> 00:05:31,680
เป็นผลลัพธ์ที่สมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว
98
00:05:36,480 --> 00:05:36,920
ได้
99
00:05:37,560 --> 00:05:38,640
เชื่อว่าต้องมีสักวัน
100
00:05:39,800 --> 00:05:40,560
เขาจะต้องกลับมา
101
00:05:41,240 --> 00:05:41,640
ตกลง
102
00:05:42,560 --> 00:05:44,040
งั้นผมก็ขอตัวก่อนนะครับ
103
00:06:06,040 --> 00:06:07,600
นายว่าฉันอิจฉาผู้ร้ายฆ่าคน
104
00:06:08,400 --> 00:06:09,480
แปลกหรือเปล่า
105
00:06:11,880 --> 00:06:13,520
ตั้งแต่เล็กฉันก็อิจฉาเซี่ยไป่โจว
106
00:06:14,160 --> 00:06:16,080
อายุน้อยก็ได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ
107
00:06:16,760 --> 00:06:18,200
ต่อมาก็กลายมาเป็นคุณหมอ
108
00:06:19,160 --> 00:06:20,000
แต่ที่ฉันอิจฉาเขาที่สุด
109
00:06:22,240 --> 00:06:23,560
ก็คือเขามีคนที่
110
00:06:24,160 --> 00:06:24,880
รักเขา
111
00:06:26,240 --> 00:06:27,760
มีพ่อที่เต็มใจแก้ต่างแทนเขา
112
00:06:29,600 --> 00:06:31,640
แต่ตอนนี้เพื่อปกป้องเขา พ่อของเขา
113
00:06:32,160 --> 00:06:33,040
ฆ่าคนตาย
114
00:06:33,600 --> 00:06:34,280
แล้วก็ฆ่าตัวตาย
115
00:06:35,720 --> 00:06:37,760
กลัวแต่ว่าชีวิตในวันหน้าของเซี่ยไป่โจว
116
00:06:38,600 --> 00:06:40,120
จะตัดสินโทษตายให้ตัวเองไปแล้ว
117
00:06:42,160 --> 00:06:43,280
พ่อแม่ถ้ารักลูกของตัวเอง
118
00:06:43,920 --> 00:06:45,200
ก็ต้องคิดถึงอนาคตของลูก
119
00:06:46,920 --> 00:06:48,560
การตามใจจะเรียกว่าความรักไม่ได้
120
00:06:50,680 --> 00:06:51,920
แต่ว่ามาคิดดู
121
00:06:53,160 --> 00:06:54,840
พ่อฉันไม่เคยไว้หน้าฉันเลย
122
00:06:56,000 --> 00:06:57,840
ตอนเด็กไม่ได้เจอหน้าเขาก็ช่างเถอะ
123
00:06:57,840 --> 00:06:59,520
ต่อมาโตขึ้นฉันไปเป็นทหาร
124
00:06:59,520 --> 00:07:00,680
เขาไม่ใช่แค่ไม่อนุญาต
125
00:07:00,680 --> 00:07:02,440
แต่ยังขังฉันไว้ในห้องอีกด้วย
126
00:07:02,440 --> 00:07:04,440
โชคดีที่น้าเว่ยช่วยพูดให้
127
00:07:04,440 --> 00:07:05,560
เขาถึงได้ฝืนใจยอมตกลง
128
00:07:06,520 --> 00:07:07,840
เอาเป็นว่าเรื่องของฉัน
129
00:07:08,800 --> 00:07:10,280
เหมือนเขาจะไม่เคยใส่ใจเลย
130
00:07:11,360 --> 00:07:12,160
บางที
131
00:07:13,600 --> 00:07:14,200
บนโลกนี้
132
00:07:14,200 --> 00:07:16,200
คงจะไม่มีคนดีและคนเลวเต็มร้อย
133
00:07:18,120 --> 00:07:20,200
ตอนที่ฉันจัดการพินัยกรรมของพ่อนาย
134
00:07:20,720 --> 00:07:22,040
พบแผ่นบันทึกเสียงหนึ่งแผ่น
135
00:07:23,160 --> 00:07:24,080
ในพินัยกรรมบอกว่า
136
00:07:24,720 --> 00:07:26,320
จะให้เว่ยหมิ่นซี
137
00:07:26,320 --> 00:07:28,360
แต่เว่ยหมิ่นซีประสบเคราะห์ไปก่อน
138
00:07:28,360 --> 00:07:30,560
พินัยกรรมพ่อนายมีผลหลังจากนั้น
139
00:07:30,560 --> 00:07:31,360
ตอนนี้
140
00:07:32,680 --> 00:07:33,400
มันเป็นของนาย
141
00:07:37,560 --> 00:07:38,360
มันคืออะไร
142
00:07:39,800 --> 00:07:40,520
ความจริง
143
00:07:43,240 --> 00:07:44,000
[หมิ่นซี]
144
00:07:45,080 --> 00:07:47,360
[คำพูดพวกนี้ ในที่สุดผมก็บอกคุณได้แล้ว]
145
00:07:48,640 --> 00:07:49,360
[ขอโทษนะ]
146
00:07:50,200 --> 00:07:52,000
[ผมเป็นคนทำร้ายสามีคุณ]
147
00:07:52,880 --> 00:07:54,400
[เป็นเพราะการยอมของผม]
148
00:07:54,400 --> 00:07:56,560
[ถึงทำให้คุณต้องตกอยู่ในความทรมาน]
149
00:07:56,560 --> 00:07:58,400
[ผมไม่กล้าขอให้คุณยกโทษให้]
150
00:07:58,920 --> 00:08:01,320
[แต่ขอร้องให้คุณเป็นเหมือนเมื่อก่อน]
151
00:08:01,320 --> 00:08:02,840
[ดูแลลูกชายผมให้ดี]
152
00:08:03,600 --> 00:08:04,760
[ตามใจเขา]
153
00:08:04,760 --> 00:08:05,640
[ให้อภัยเขา]
154
00:08:06,680 --> 00:08:08,400
[เรื่องพวกนี้ที่ผมไม่กล้าทำ]
155
00:08:09,040 --> 00:08:10,640
[ขอยกให้เป็นหน้าที่คุณทั้งหมด]
156
00:08:10,640 --> 00:08:13,040
[จะให้เขาเดินตามทางที่ผิดเหมือนผมสมัยหนุ่ม ๆ ไม่ได้]
157
00:08:14,440 --> 00:08:15,520
[เจ้าเด็กบ้านี่]
158
00:08:16,480 --> 00:08:17,640
[ก็ขอฝากคุณด้วย]
159
00:08:40,360 --> 00:08:41,640
ขอโทษด้วยค่ะ คุณชาย
160
00:08:41,640 --> 00:08:43,320
ฉันต้องขอโทษคุณแทนเขาด้วย
161
00:08:48,120 --> 00:08:49,560
ถ้าเขาไม่ได้พาผมไปส่ง
162
00:08:50,640 --> 00:08:52,680
ก็ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ได้
163
00:08:52,680 --> 00:08:54,560
ขโมยของคนอื่นยังไงก็ไม่ถูกต้อง
164
00:08:55,600 --> 00:08:57,400
ยังมีเงินพวกนี้ที่นายท่านให้ฉันมา
165
00:08:57,400 --> 00:08:58,720
แล้วก็สมุดบัญชีของตระกูล
166
00:09:00,920 --> 00:09:02,640
พ่อผมฉลาดขนาดนั้น
167
00:09:02,640 --> 00:09:03,720
เขาให้คุณ
168
00:09:03,720 --> 00:09:04,640
ก็รับไปเถอะ
169
00:09:04,640 --> 00:09:06,240
ฉันผิดต่อนายท่านและคุณ
170
00:09:07,440 --> 00:09:09,000
สมุดบัญชีพวกนี้ ฉันแก้ไขแล้ว
171
00:09:09,480 --> 00:09:10,640
ฉันรับรองว่าในนั้น
172
00:09:10,640 --> 00:09:11,800
เป็นความจริงทั้งหมด
173
00:09:22,040 --> 00:09:22,720
พี่เหวิน
174
00:09:24,680 --> 00:09:25,400
ผมเชื่อคุณ
175
00:09:34,400 --> 00:09:35,160
คุณชาย
176
00:09:36,360 --> 00:09:37,360
เมื่อก่อนฉัน
177
00:09:37,360 --> 00:09:38,840
ไม่ใช่แม่ที่ดี
178
00:09:40,720 --> 00:09:42,520
ฉันติดค้างเขามากเหลือเกิน
179
00:09:42,520 --> 00:09:44,800
ไม่เคยดูแลเอาใจใส่เขาเลย
180
00:09:45,360 --> 00:09:46,960
แถมยังไม่ยอมรับเขาอีก
181
00:09:46,960 --> 00:09:48,480
ตอนนี้ฉันเสียใจมาก
182
00:09:48,480 --> 00:09:50,320
ฉันอยากพาเขากลับบ้านเกิด
183
00:09:50,320 --> 00:09:51,880
ให้เลิกฝิ่นก่อน
184
00:09:51,880 --> 00:09:53,120
แล้วค่อยตั้งใจใช้ชีวิตต่อ
185
00:09:55,160 --> 00:09:56,480
งั้นในเมื่อคุณพูดถึงขนาดนี้
186
00:09:57,040 --> 00:09:57,880
ถ้ายังรั้งคุณไว้
187
00:09:58,560 --> 00:09:59,720
ก็จะดูว่าผมไม่เอาไหน
188
00:10:01,240 --> 00:10:01,840
พี่เหวิน
189
00:10:02,680 --> 00:10:03,360
ขอบคุณมาก
190
00:10:04,600 --> 00:10:06,640
ขอบคุณที่หลายปีนี้คุณดูแลผมกับพ่อ
191
00:10:07,360 --> 00:10:08,880
ถ้าอยู่ข้างนอกมีชีวิตไม่ดี
192
00:10:11,000 --> 00:10:12,400
ไม่ใช่ว่าแช่งคุณให้ไม่ดี
193
00:10:12,400 --> 00:10:13,480
ความหมายของผมคือ
194
00:10:14,800 --> 00:10:16,280
สกุลลั่วยินดีต้อนรับคุณทุกเมื่อ
195
00:10:19,640 --> 00:10:20,560
ขอบคุณคุณชาย
196
00:10:33,640 --> 00:10:34,480
เป็นผีหรือไง
197
00:10:34,480 --> 00:10:35,880
มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง
198
00:10:35,880 --> 00:10:36,480
สมุดบัญชีล่ะ
199
00:10:37,160 --> 00:10:37,720
อะไรนะ
200
00:10:38,720 --> 00:10:39,960
สมุดบัญชีของตระกูล
201
00:10:40,760 --> 00:10:42,160
ฉันจะดูหน่อยซิว่า
202
00:10:42,160 --> 00:10:43,840
มีบัญชีปลอมหรือเปล่า
203
00:10:43,840 --> 00:10:45,200
แล้วก็มรดกของพ่อแกด้วย
204
00:10:45,200 --> 00:10:46,400
ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่
205
00:10:47,080 --> 00:10:49,080
ถือสิทธิ์อะไรถึงให้ฉันรับเงินเป็นรายเดือน
206
00:10:49,080 --> 00:10:50,880
บ้านนี้ก็มีส่วนที่เป็นของอาแกด้วย
207
00:10:50,880 --> 00:10:52,520
แล้วก็เพื่อนคนนั้นของแก
208
00:10:53,440 --> 00:10:55,680
ชื่ออะไรนะ เจ้าเด็กซือถูนั่น
209
00:10:55,680 --> 00:10:57,360
ให้เขามาขอโทษฉันต่อหน้าด้วย
210
00:10:58,080 --> 00:11:00,280
ถือสิทธิ์อะไรมาใส่ร้ายหาว่าฉันฆ่าคน
211
00:11:00,280 --> 00:11:01,400
ยังต้องให้คุณพูดด้วยเหรอ
212
00:11:10,440 --> 00:11:12,120
ผมกำลังจะเอาของพวกนี้ไปส่งให้คุณพอดี
213
00:11:14,200 --> 00:11:15,200
ถือว่าแกรู้เรื่องอยู่บ้าง
214
00:11:15,720 --> 00:11:17,360
ฉันจะบอกให้นะ เส้าชวน
215
00:11:17,360 --> 00:11:18,920
พ่อของแกใจแข็งมาก
216
00:11:18,920 --> 00:11:20,200
อย่าไปเลียนแบบเขาเชียวนะ
217
00:11:21,160 --> 00:11:22,440
แล้วก็อีกอย่าง
218
00:11:22,440 --> 00:11:23,440
ตอนนี้
219
00:11:23,440 --> 00:11:25,840
ฉันก็เป็นผู้ใหญ่คนเดียวในตระกูลลั่วแล้ว
220
00:11:25,840 --> 00:11:27,840
ฉันดูเธอโตมาตั้งแต่เล็กนะ
221
00:11:27,840 --> 00:11:29,280
นอกจากพวกนี้แล้ว
222
00:11:29,280 --> 00:11:30,840
ผมยังมีภารกิจใหญ่ให้คุณด้วย
223
00:11:31,800 --> 00:11:32,280
อะไรล่ะ
224
00:11:33,000 --> 00:11:34,040
ผมจะยกบ้านหลังนี้ให้คุณ
225
00:11:36,400 --> 00:11:37,040
เธอว่าอะไรนะ
226
00:11:37,880 --> 00:11:38,960
นับจากวันนี้ไป
227
00:11:39,600 --> 00:11:40,080
คุณ
228
00:11:40,640 --> 00:11:42,440
ก็คือนายหญิงแห่งตระกูลลั่ว
229
00:11:42,440 --> 00:11:43,280
ของเราแล้ว
230
00:11:47,360 --> 00:11:49,080
ถือว่าอาสะใภ้ไม่ได้เอ็นดูเธอเสียเปล่า
231
00:11:53,080 --> 00:11:54,880
คุณนาย
232
00:11:54,880 --> 00:11:56,720
ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ
233
00:11:56,720 --> 00:11:57,560
ไปซะ
234
00:11:57,560 --> 00:11:58,840
ผมขอร้องละ
235
00:11:58,840 --> 00:12:00,080
ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ
236
00:12:00,080 --> 00:12:01,200
มองอะไร
237
00:12:01,200 --> 00:12:03,040
ไม่ตั้งใจทำงาน ก็จะเป็นเหมือนเขา
238
00:12:03,040 --> 00:12:03,960
ไสหัวไปให้หมด
239
00:12:06,080 --> 00:12:07,600
คุณนาย คุณ...
240
00:12:08,440 --> 00:12:09,600
ประหยัดเงินได้อีกแล้ว
241
00:12:16,600 --> 00:12:17,600
ขอบใจนะ
242
00:12:17,600 --> 00:12:18,720
ต่อไปถ้าคุณจะออกไปข้างนอก
243
00:12:18,720 --> 00:12:19,840
ก็ส่งคนมาบอกผม
244
00:12:19,840 --> 00:12:20,800
ผมจะจัดการให้
245
00:12:20,800 --> 00:12:21,240
ไม่ต้องหรอก
246
00:12:21,240 --> 00:12:22,280
ฉันยังทำไหว
247
00:12:22,800 --> 00:12:23,640
มาหาซือถูเหรอ
248
00:12:25,400 --> 00:12:26,840
เขาวางแผนอะไรต่อเหรอครับ
249
00:12:28,760 --> 00:12:29,440
ไม่รู้เหมือนกัน
250
00:12:30,040 --> 00:12:31,120
จะกลับปักกิ่งเหรอ
251
00:12:32,280 --> 00:12:33,720
อารมณ์และนิสัยของเขาน่ะ
252
00:12:33,720 --> 00:12:35,320
เหมือนอาจารย์เขาที่สุด
253
00:12:35,320 --> 00:12:36,680
ไปอยู่เมืองหลวง
254
00:12:36,680 --> 00:12:38,320
ต้องถูกเอาเปรียบเจออุปสรรคแน่นอน
255
00:12:38,960 --> 00:12:39,880
ถ้ายังไง
256
00:12:39,880 --> 00:12:40,880
คุณก็กล่อมเขาหน่อย
257
00:12:40,880 --> 00:12:41,840
ให้เขาอยู่ต่อที่นี่ไปเลย
258
00:12:42,680 --> 00:12:43,920
เขาดูเหมือนพูดง่าย
259
00:12:43,920 --> 00:12:45,360
แต่ในใจดื้อรั้นมาก
260
00:12:45,360 --> 00:12:46,840
อาจารย์เขาจากไปแบบนี้
261
00:12:46,840 --> 00:12:47,880
น่าจะส่งผลกระทบต่อเขา
262
00:12:47,880 --> 00:12:48,680
มากทีเดียว
263
00:12:49,440 --> 00:12:51,200
พูดให้เขาอยู่ฮาร์บินต่อ
264
00:12:51,200 --> 00:12:52,120
ฉันพูดไม่ออกหรอก
265
00:12:53,240 --> 00:12:54,000
อีกอย่าง
266
00:12:55,000 --> 00:12:57,040
ฉันจะเป็นภาระให้เด็กคนนี้ไปตลอดไม่ได้
267
00:12:59,040 --> 00:13:00,440
งั้นผมขอถามคุณ
268
00:13:00,440 --> 00:13:01,880
คุณอยากให้เขาอยู่ต่อหรือเปล่า
269
00:13:06,000 --> 00:13:07,040
แน่นอนว่าอยากสิ
270
00:13:07,040 --> 00:13:08,240
เด็กดีขนาดนั้น
271
00:13:09,160 --> 00:13:10,280
แต่ว่า
272
00:13:10,280 --> 00:13:12,600
เขาน่าจะมีความคิดและแผนการของตัวเองแล้วละ
273
00:13:12,600 --> 00:13:13,480
ครับ
274
00:13:13,480 --> 00:13:14,400
คุณคิดเหมือนกันก็พอแล้ว
275
00:13:15,040 --> 00:13:16,600
ที่เหลือผมจะคิดหาทางเอง
276
00:13:16,600 --> 00:13:17,200
เขาล่ะครับ
277
00:13:17,880 --> 00:13:18,960
อยู่ในห้องหนังสือ
278
00:13:18,960 --> 00:13:19,840
สองวันนี้
279
00:13:19,840 --> 00:13:21,960
เอาแต่จัดข้าวของของอาจารย์เขา
280
00:13:22,960 --> 00:13:23,920
งั้นเดี๋ยว
281
00:13:23,920 --> 00:13:24,800
ผมจะเป็นตัวตั้งตัวตีเอง
282
00:13:24,800 --> 00:13:26,440
คุณคอยผสมโรงอยู่ข้าง ๆ ก็พอ
283
00:13:27,040 --> 00:13:27,600
จริงเหรอ
284
00:13:29,440 --> 00:13:29,920
ไป
285
00:13:37,600 --> 00:13:39,320
มา กินหน่อยนะ
286
00:13:45,400 --> 00:13:46,240
ทำไมนายอยู่ที่นี่
287
00:13:47,480 --> 00:13:48,280
คุณชายลั่ว
288
00:13:48,280 --> 00:13:49,880
ผมนำคดีที่หม่าซื่ออิงถูกฆ่า
289
00:13:49,880 --> 00:13:50,920
มาเขียนเป็นบทความ
290
00:13:54,520 --> 00:13:55,200
ห้ามลง
291
00:13:56,840 --> 00:13:58,800
ใครยินยอมให้นายเขียน
คดีรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส
292
00:13:58,800 --> 00:13:59,680
ทำไม
293
00:13:59,680 --> 00:14:01,160
คิดจะเขียนเรื่องว่าพ่อฉันถูกทำร้ายยังไง
294
00:14:01,160 --> 00:14:02,400
ให้คนทั้งฮาร์บินรู้หรือไง
295
00:14:02,400 --> 00:14:04,680
เขาไม่ได้จะลงสองคดีของบ้านนาย
296
00:14:04,680 --> 00:14:05,560
คดีหม่าซื่ออิงถูกฆ่า
297
00:14:05,560 --> 00:14:07,400
เขาก็ลบเรื่องรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสออกแล้วด้วย
298
00:14:09,200 --> 00:14:09,800
งั้นเหรอ
299
00:14:20,800 --> 00:14:21,600
เขียนใช้ได้นี่
300
00:14:23,560 --> 00:14:25,360
คุณ คุณ คุณชายลั่ว
301
00:14:25,360 --> 00:14:27,200
ถ้าคุณคิดว่าไม่เหมาะสมจริง ๆ
302
00:14:27,200 --> 00:14:28,200
ไม่ลงก็ได้
303
00:14:28,200 --> 00:14:28,840
ไม่เป็นไร ลงเลย
304
00:14:29,320 --> 00:14:29,960
ถือว่าเป็นโฆษณา
305
00:14:32,600 --> 00:14:34,080
โฆษณาอะไรครับ
306
00:14:34,600 --> 00:14:36,040
ต่อไปนายวางแผนจะทำอะไรล่ะ
307
00:14:38,560 --> 00:14:38,960
ยังคิดไม่ออก
308
00:14:39,760 --> 00:14:40,520
ฉันรู้อยู่แล้ว
309
00:14:41,680 --> 00:14:43,960
นายรับช่วงดูแลตระกูลลั่วเต็มตัวแล้ว
310
00:14:43,960 --> 00:14:45,280
ยังมีอารมณ์มาหาฉันที่นี่
311
00:14:45,280 --> 00:14:46,520
เพื่อมายุ่งเรื่องของฉันด้วยเหรอ
312
00:14:47,040 --> 00:14:47,960
เรื่องตระกูลของพวกเราน่ะ
313
00:14:47,960 --> 00:14:49,640
ฉันจัดการได้อย่างชัดเจน
314
00:14:49,640 --> 00:14:50,360
เป็นระเบียบเรียบร้อย
315
00:14:50,360 --> 00:14:51,800
และเหมาะสมมาก
316
00:14:51,800 --> 00:14:52,680
และต่อจากนี้
317
00:14:53,840 --> 00:14:55,120
ที่ต้องจัดการก็คือเรื่องของนาย
318
00:14:56,200 --> 00:14:56,920
ขอโทษด้วยครับ
319
00:14:57,840 --> 00:14:58,640
พี่ซือถู คุณชายลั่ว
320
00:14:58,640 --> 00:14:59,800
สำนักข่าวยังมีธุระ
321
00:14:59,800 --> 00:15:01,160
งั้นผม ผมขอตัวก่อน
322
00:15:01,160 --> 00:15:02,360
ถ้าอันนี้ตีพิมพ์แล้ว
323
00:15:02,360 --> 00:15:04,000
ผมจะเอามาให้คนละฉบับนะครับ
324
00:15:04,520 --> 00:15:05,440
งั้นผมไปก่อนนะครับ
325
00:15:06,320 --> 00:15:07,040
วันจันทร์นายมา
326
00:15:07,040 --> 00:15:08,080
ก็เอากล้องถ่ายรูปมาด้วยนะ
327
00:15:09,440 --> 00:15:09,960
จะทำอะไรน่ะ
328
00:15:18,320 --> 00:15:19,760
นายรู้จักฉันดีขนาดนั้น
329
00:15:19,760 --> 00:15:20,960
แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องดี
330
00:15:22,040 --> 00:15:23,560
ฉันรู้จักนายดีมากต่างหาก
331
00:15:24,600 --> 00:15:26,720
ดังนั้นเลยรู้ว่าต้องไม่ใช่เรื่องดีอะไร
332
00:15:28,080 --> 00:15:28,920
ปล่อยวางอำนาจ
333
00:15:29,880 --> 00:15:31,520
ฉันเรียนรู้มาจากพ่อฉัน
334
00:15:33,160 --> 00:15:34,640
อาสะใภ้ของฉันเอาแต่คิดว่า
335
00:15:34,640 --> 00:15:36,000
ฉันให้เงินเธอไม่พอใช้
336
00:15:36,000 --> 00:15:37,520
ฉันก็เลยยกทั้งบ้านให้เธอดูแล
337
00:15:38,320 --> 00:15:39,480
นายลองเดาสิว่าผลเป็นยังไง
338
00:15:40,520 --> 00:15:41,960
ฉันเห็นกับตา
339
00:15:41,960 --> 00:15:43,720
ว่าเธอต่อราคากับคนขายซีอิ๊ว
340
00:15:43,720 --> 00:15:45,160
อยู่กลางถนน
341
00:15:45,160 --> 00:15:46,120
ไป๋ซานซาน
342
00:15:46,120 --> 00:15:48,600
หญิงหม้ายสาวสังคมอันดับหนึ่งแห่งเมืองฮาร์บิน
343
00:15:48,600 --> 00:15:50,280
ต่อราคากับคนขายซีอิ๊ว
344
00:15:51,280 --> 00:15:52,920
ถ้าฉันไม่ได้เห็นกับตา
345
00:15:52,920 --> 00:15:54,520
ตีให้ตายฉันก็ไม่เชื่อ
346
00:15:54,520 --> 00:15:55,920
ส่วนบริษัทของที่บ้าน ทางนั้น
347
00:15:55,920 --> 00:15:56,840
ก็ไม่ได้อยากจะให้ฉันดูแล
348
00:15:56,840 --> 00:15:57,920
ฉันก็ไม่อยากจะดูแล
349
00:15:57,920 --> 00:15:59,160
รับแค่ส่วนแบ่งก็ดีแล้ว
350
00:16:00,200 --> 00:16:02,200
แล้วก็เงินของตระกูลลั่วกับเงินของฉัน
351
00:16:02,200 --> 00:16:03,640
ที่ต้องฝากธนาคารก็ฝากแล้ว
352
00:16:03,640 --> 00:16:05,120
ที่ต้องลงทุนก็ลงทุน
353
00:16:05,120 --> 00:16:06,320
ซื้อบ้านซื้อที่ดิน เอาเป็นว่า
354
00:16:06,920 --> 00:16:08,400
จัดการเหมาะสมเรียบร้อยแล้ว
355
00:16:08,400 --> 00:16:09,560
ได้กำไรไม่ขาดทุนแน่นอน
356
00:16:09,560 --> 00:16:11,880
นายมอบธุรกิจของตระกูลลั่วให้คนอื่นดูแลเหรอ
357
00:16:11,880 --> 00:16:12,400
ใช่แล้ว
358
00:16:13,040 --> 00:16:14,480
เพราะฉันคิดว่านายพูดถูก
359
00:16:14,480 --> 00:16:16,520
ไป๋ซานซานทำเพื่อตระกูลลั่วจากใจจริง
360
00:16:16,520 --> 00:16:17,520
ไว้รอฉันไป
361
00:16:17,520 --> 00:16:19,560
ยกเลิกการหมั้นกับจิ้งเซวียน
362
00:16:19,560 --> 00:16:21,000
ก็จะสบายตัวแล้ว
363
00:16:21,000 --> 00:16:21,640
เดี๋ยวนะ
364
00:16:23,000 --> 00:16:24,160
คดีนี้ของบ้านนาย
365
00:16:24,160 --> 00:16:26,280
โจวจิ้งเซวียนก็ช่วยนายไม่น้อยนะ
366
00:16:26,280 --> 00:16:27,240
แล้วยังไง
367
00:16:27,240 --> 00:16:29,320
แล้วนายก็จะไปถอนหมั้นกับเธอเนี่ยนะ
368
00:16:30,000 --> 00:16:31,840
เธอเป็นน้องสาวฉันนะ
369
00:16:31,840 --> 00:16:33,840
ฉันอยากให้เขาได้เจอคนดี ๆ
370
00:16:35,160 --> 00:16:37,080
ใจของนายยังอยู่ที่
371
00:16:37,080 --> 00:16:39,120
นักเรียนหญิงไป๋ลู่
บนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสหรือไง
372
00:16:39,600 --> 00:16:40,280
หา
373
00:16:42,240 --> 00:16:43,160
นายไม่รู้เหรอ
374
00:16:45,000 --> 00:16:46,320
คดีรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส
375
00:16:46,320 --> 00:16:47,560
ปิดคดีเพราะไป๋ลู่ฆ่าตัวตาย
376
00:16:48,480 --> 00:16:48,960
ทำไมล่ะ
377
00:16:49,480 --> 00:16:51,360
ยังไงก็ควรจะมีฆาตกรหนึ่งคนไม่ใช่เหรอ
378
00:16:51,360 --> 00:16:51,800
เดี๋ยวนะ
379
00:16:52,680 --> 00:16:53,240
งั้น
380
00:16:53,240 --> 00:16:55,680
นายก็เลยยัดความผิดให้เธอคนเดียว
381
00:16:55,680 --> 00:16:56,480
นี่มันเรื่องอะไรกัน
382
00:16:56,480 --> 00:16:57,400
ยังจะมีกฎหมายอยู่หรือเปล่า
383
00:16:57,400 --> 00:16:58,520
นายใจเย็นก่อน
384
00:16:59,040 --> 00:17:00,360
ไป๋ลู่น่ะ
385
00:17:00,360 --> 00:17:01,640
ความจริงก็ไม่ได้ขาวสะอาด
386
00:17:01,640 --> 00:17:03,160
แล้วเธอก็ใช้การตายมายืนยันว่าตัวเองบริสุทธิ์
387
00:17:03,160 --> 00:17:04,160
ยังจะทำยังไงได้
388
00:17:04,840 --> 00:17:05,720
เธอตายแล้วเหรอ
389
00:17:07,040 --> 00:17:08,080
ลงจากรถไฟได้ไม่นาน
390
00:17:08,080 --> 00:17:09,960
หลังจากมอบตัว พิษก็กำเริบและตาย
391
00:17:11,560 --> 00:17:12,560
เรื่องนี้น่ะ
392
00:17:13,240 --> 00:17:14,360
ฉันก็ไม่มีทางอื่นจริง ๆ
393
00:17:15,120 --> 00:17:16,760
ถ้ายังลังเลต่อไป
394
00:17:16,760 --> 00:17:17,720
คนทั้งตู้โดยสาร
395
00:17:17,720 --> 00:17:18,920
ก็จะเดือดร้อนไปกันหมด
396
00:17:18,920 --> 00:17:20,720
แต่เธอไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนี้นี่
397
00:17:20,720 --> 00:17:21,960
มีความจำเป็นหรือเปล่า
398
00:17:21,960 --> 00:17:23,640
ก็ทำไปแล้วนี่
399
00:17:23,640 --> 00:17:25,080
อีกอย่างนายลองคิดดี ๆ สิ
400
00:17:25,640 --> 00:17:27,040
คนในตู้โดยสารนั่น
401
00:17:27,040 --> 00:17:28,680
มีใครจะรับผิดแทนเธอบ้าง
402
00:17:28,680 --> 00:17:30,880
จอร์จ แบลร์นั่นฉลาดมาก
403
00:17:30,880 --> 00:17:31,960
แผลนั้น
404
00:17:31,960 --> 00:17:33,000
ก็แทงแทนภรรยาตัวเอง
405
00:17:34,960 --> 00:17:35,520
ก็จริง
406
00:17:36,480 --> 00:17:38,200
ถึงความลับจะถูกเปิดเผย
407
00:17:38,200 --> 00:17:39,440
จอร์จ แบลร์ คนนี้
408
00:17:39,440 --> 00:17:41,280
ก็สามารถอาศัยสถานะนักการทูต
409
00:17:41,840 --> 00:17:43,880
กันตัวเองกับฟางถิงให้ไม่เกี่ยวข้องได้
410
00:17:43,880 --> 00:17:45,160
คนต่างชาติพวกนี้น่ะ
411
00:17:45,840 --> 00:17:47,720
คิดแต่จะเอาเปรียบพวกเรา
412
00:17:49,920 --> 00:17:51,880
ฉันว่านายอย่าเป็นทนายเลย
413
00:17:51,880 --> 00:17:53,240
เสียสละที่ไม่คุ้มค่าขนาดนั้น
414
00:17:55,120 --> 00:17:56,120
ฉันก็เคยคิดเหมือนกัน
415
00:17:57,240 --> 00:17:58,480
แต่ถ้าไม่เป็นทนาย
416
00:17:59,640 --> 00:18:00,560
ฉันยังจะทำอะไรได้อีก
417
00:18:01,320 --> 00:18:02,160
เอาแบบนี้
418
00:18:02,160 --> 00:18:03,440
สองวันนี้น่ะ
419
00:18:03,440 --> 00:18:04,640
นายก็พักผ่อนก่อน
420
00:18:04,640 --> 00:18:05,360
อ่านหนังสืออะไรก็ว่าไป
421
00:18:05,920 --> 00:18:06,840
พวกเรา
422
00:18:09,000 --> 00:18:09,680
ไว้เจอกันวันจันทร์
423
00:18:20,360 --> 00:18:22,000
คุณไปเจอเรื่องดีอะไรมาเหรอ
424
00:18:23,080 --> 00:18:23,440
อากาศหนาวแบบนี้
425
00:18:23,440 --> 00:18:24,280
เธอมาทำอะไรข้างนอกเนี่ย
426
00:18:25,840 --> 00:18:26,640
ฉันเดินเล่น
427
00:18:27,920 --> 00:18:28,840
ไป
428
00:18:28,840 --> 00:18:29,760
มีเรื่องดีจะบอกเธอ
429
00:18:33,640 --> 00:18:34,200
นั่ง
430
00:18:35,120 --> 00:18:36,120
เรื่องอะไรล่ะ
431
00:18:38,240 --> 00:18:38,880
คือแบบนี้นะ
432
00:18:40,040 --> 00:18:41,360
พ่อฉันน่ะ
433
00:18:41,360 --> 00:18:42,600
ตอนนี้ก็ไม่อยู่แล้ว
434
00:18:42,600 --> 00:18:44,360
คุณก็อย่าเสียใจไปเลย
435
00:18:44,360 --> 00:18:46,760
เพราะยังไงคนเราตายไปก็ไม่ฟื้นคืน
436
00:18:46,760 --> 00:18:47,880
ถ้าพ่อคุณรู้
437
00:18:47,880 --> 00:18:48,880
ว่าคุณคิดถึงเขาขนาดนี้
438
00:18:48,880 --> 00:18:50,120
เขาจะต้องดีใจมากแน่นอน
439
00:18:51,200 --> 00:18:51,720
ใช่
440
00:18:52,520 --> 00:18:54,440
ความหมายของฉันคือตอนนี้พ่อฉันไม่อยู่แล้ว
441
00:18:54,440 --> 00:18:56,120
ดังนั้นเรื่องในตระกูลลั่วฉันก็เป็นคนตัดสินใจ
442
00:18:56,120 --> 00:18:57,560
การหมั้นหมายของเราก่อนหน้านี้
443
00:18:57,560 --> 00:18:59,800
พ่อฉันอยากใช้เธอมาเป็นเครื่องมือมัดฉัน
444
00:18:59,800 --> 00:19:01,360
ฉันคิดว่าแบบนี้ไม่ยุติธรรมกับเธอ
445
00:19:01,360 --> 00:19:02,640
ที่จริง
446
00:19:02,640 --> 00:19:04,160
ที่จริงฉันไม่คิดมากนะ
447
00:19:04,160 --> 00:19:05,760
แต่ฉันคิดมาก
448
00:19:05,760 --> 00:19:06,600
จิ้งเซวียน
449
00:19:07,560 --> 00:19:09,000
ตั้งแต่เล็กจนโต
450
00:19:09,000 --> 00:19:10,800
ฉันเห็นเธอเป็นน้องสาวมาตลอด
451
00:19:10,800 --> 00:19:12,120
ฉะนั้นตั้งแต่วันนี้ไป
452
00:19:12,120 --> 00:19:14,000
การหมั้นหมายของเราก็เป็นอันยกเลิก
453
00:19:14,000 --> 00:19:14,760
ส่วนเธอน่ะ
454
00:19:16,240 --> 00:19:18,080
ก็ไปตามหาความสุขของตัวเองเถอะ
455
00:19:25,880 --> 00:19:26,480
จิ้งเซวียน
456
00:19:35,960 --> 00:19:37,320
จิ้งเซวียนเป็นอะไรไปน่ะ
457
00:19:37,320 --> 00:19:39,000
ผมน่าจะไม่ได้พูดอะไรผิดนะ
458
00:19:40,160 --> 00:19:42,040
เส้าชวน แบบนี้ใจร้ายมากเลยนะ
459
00:19:42,040 --> 00:19:44,440
ถ้าไม่ใช่เพราะจิ้งเซวียนยอมเสียชื่อเสียงพูดความจริง
460
00:19:44,440 --> 00:19:46,360
ตอนนี้เธอยังอยู่ในสถานีตำรวจเลยด้วยซ้ำ
461
00:19:46,360 --> 00:19:47,160
อาสะใภ้
462
00:19:47,160 --> 00:19:48,640
แบบนี้โยนความผิดกันนะ
463
00:19:48,640 --> 00:19:50,320
จิ้งเซวียนทำความผิดก็เพื่อคุณ
464
00:19:50,720 --> 00:19:51,920
ผมทำเพื่อเธอต่างหาก
465
00:19:54,640 --> 00:19:56,440
ไอ้เจ้าเด็กบ้านี่
466
00:19:56,440 --> 00:19:58,040
สมน้ำหน้าที่โสดอยู่ตลอด
467
00:19:59,200 --> 00:19:59,800
คุณหนูคะ
468
00:19:59,800 --> 00:20:01,040
นี่คือโคลนพอกหน้ากับชุดตะวันตก
469
00:20:01,040 --> 00:20:02,320
ที่คุณนายเตรียมไว้ให้คุณค่ะ
470
00:20:02,720 --> 00:20:04,480
งานใหญ่อีกสองวันของเส้าชวน
471
00:20:04,480 --> 00:20:06,080
ลูกต้องไปนะ
472
00:20:06,080 --> 00:20:06,880
หนูไม่ไป
473
00:20:07,520 --> 00:20:08,880
ตอนนี้หนูเป็นเหมือนตัวตลก
474
00:20:11,640 --> 00:20:12,760
เธอวางไว้เถอะ
475
00:20:14,000 --> 00:20:15,800
ลูกต้องไปสิ
476
00:20:15,800 --> 00:20:16,640
ไม่เพียงต้องไป
477
00:20:16,640 --> 00:20:18,360
แต่ยังต้องไปแบบสวย ๆ ด้วย
478
00:20:18,360 --> 00:20:19,040
เดี๋ยวพอ
479
00:20:19,040 --> 00:20:20,760
ลูกไปยืนข้างเส้าชวน
480
00:20:20,760 --> 00:20:21,720
คนก็จะรู้กันหมด
481
00:20:21,720 --> 00:20:23,760
ว่าลูกก็คือว่าที่นายหญิงแห่งตระกูลลั่ว
482
00:20:23,760 --> 00:20:24,440
ต่อไป
483
00:20:24,440 --> 00:20:25,680
ทั่วทั้งฮาร์บิน
484
00:20:25,680 --> 00:20:28,160
ใครยังจะกล้าเสียมารยาทต่อหน้าลูกอีก
485
00:20:31,920 --> 00:20:33,440
หนูยังต้องให้เส้าชวน
486
00:20:33,440 --> 00:20:34,880
ยกเลิกการหมั้นหมาย
487
00:20:34,880 --> 00:20:36,240
ต่อหน้าคนเยอะแยะอีกครั้งเหรอคะ
488
00:20:36,240 --> 00:20:37,360
เด็กโง่
489
00:20:39,000 --> 00:20:40,080
เส้าชวนน่ะ
490
00:20:40,080 --> 00:20:42,640
เขาอายุยังน้อย รักสนุก
491
00:20:42,640 --> 00:20:44,400
ไม่ใช่เขาไม่อยากแต่งกับลูก
492
00:20:44,400 --> 00:20:46,040
เขาก็แค่ไม่อยากแต่งงาน
493
00:20:46,040 --> 00:20:47,280
ความจริงน่ะ
494
00:20:47,280 --> 00:20:48,600
ในใจเขาชอบลูกมากเลยนะ
495
00:20:48,600 --> 00:20:49,720
อย่าหลอกหนูเลยค่ะ
496
00:20:49,720 --> 00:20:51,760
ให้หนูอยู่ห่างเขาหน่อยดีกว่า
497
00:20:51,760 --> 00:20:52,960
หนูไม่อยากเสียหน้าอีกแล้ว
498
00:20:52,960 --> 00:20:54,120
ดูลูก
499
00:20:54,120 --> 00:20:55,680
แม่จะโกหกลูกทำไม
500
00:20:55,680 --> 00:20:57,360
แม่เคยเจอผู้ชายมาตั้งเยอะแยะ
501
00:20:57,360 --> 00:20:59,120
เรื่องนี้แม่ยังจะดูไม่ออกอีกเหรอ
502
00:20:59,120 --> 00:21:00,240
แม่จะบอกแบบนี้ก็แล้วกัน
503
00:21:00,960 --> 00:21:02,000
ลูกดูนะ
504
00:21:02,000 --> 00:21:04,320
ความรู้สึกที่ส่วนตัวที่สุดของเส้าชวน
505
00:21:04,320 --> 00:21:06,280
ระบายแค่กับลูกคนเดียวใช่ไหม
506
00:21:07,720 --> 00:21:09,080
เขาเจอปัญหาใหญ่
507
00:21:09,080 --> 00:21:10,280
ที่นึกถึงเป็นอย่างแรก
508
00:21:10,280 --> 00:21:11,240
ก็ให้ซือถู
509
00:21:11,240 --> 00:21:12,920
มาหาลูกเพื่อพึ่งพา
510
00:21:12,920 --> 00:21:13,800
คิดดู
511
00:21:13,800 --> 00:21:15,200
ถ้าเขาไม่ได้ชอบลูก
512
00:21:15,200 --> 00:21:16,480
งั้นเขาชอบใครล่ะ
513
00:21:16,480 --> 00:21:17,280
จริงเหรอคะ
514
00:21:17,960 --> 00:21:19,280
จริงสิจ๊ะ
515
00:21:19,280 --> 00:21:20,480
เพราะฉะนั้น
516
00:21:20,480 --> 00:21:22,680
ลูกต้องไปอย่างสวยงาม
517
00:21:22,680 --> 00:21:24,000
ให้เส้าชวนรู้ว่า
518
00:21:24,000 --> 00:21:24,960
ตระกูลลั่วของเรา
519
00:21:24,960 --> 00:21:27,200
ต้องการนายหญิงแบบลูก
520
00:21:51,000 --> 00:21:52,000
ยอดเลย ๆ
521
00:21:52,000 --> 00:21:52,600
เข้าไปได้เลย
522
00:21:52,960 --> 00:21:54,600
ยอดเลย ยอดเลย
523
00:21:54,600 --> 00:21:56,240
ยินดีด้วยนะ
524
00:21:56,240 --> 00:21:56,880
ขอบคุณครับ
525
00:21:58,240 --> 00:21:59,200
เชิญครับ
526
00:22:04,720 --> 00:22:05,400
เป็นยังไง
527
00:22:06,040 --> 00:22:06,680
อะไรเป็นยังไง
528
00:22:07,320 --> 00:22:08,400
สำนักงานนักสืบไงล่ะ
529
00:22:09,840 --> 00:22:10,960
ให้คนดูดวงมาแล้ว
530
00:22:10,960 --> 00:22:12,120
ดวงของนายน่ะ
531
00:22:12,120 --> 00:22:14,080
ก็คือดวงที่ชักนำคดีฆาตกรรมเข้ามา
532
00:22:14,080 --> 00:22:15,480
ดังนั้นลงทุนโดยให้นายมาเป็นนักสืบ
533
00:22:15,480 --> 00:22:17,640
เป็นการซื้อขายที่ได้กำไรอย่างแน่นอน
534
00:22:17,640 --> 00:22:18,680
แล้วนายดูนะ
535
00:22:18,680 --> 00:22:20,320
จากคดีฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส
536
00:22:20,320 --> 00:22:21,920
จนถึงคดีคุณน้าเว่ยกับพ่อฉัน
537
00:22:21,920 --> 00:22:23,720
คดีไหนบ้างที่ส่งให้พวกไม่เอาไหนที่สถานีตำรวจ
538
00:22:23,720 --> 00:22:24,560
แล้วไม่พังบ้าง
539
00:22:24,560 --> 00:22:25,200
แต่กลับเป็นนาย
540
00:22:25,200 --> 00:22:26,560
ที่ไขคดีได้อย่างสบาย ๆ
541
00:22:27,200 --> 00:22:28,680
ดังนั้นนายลงทุนกับตัวฉัน
542
00:22:28,680 --> 00:22:30,640
เพราะว่าฉันเป็นดาวหายนะ
543
00:22:30,640 --> 00:22:31,960
ไปที่ไหน ที่นั่นก็เกิดเรื่อง
544
00:22:32,640 --> 00:22:34,520
ผมว่าคุณชายลั่วพูดถูกนะ
545
00:22:34,520 --> 00:22:35,600
เป็นทนาย
546
00:22:35,600 --> 00:22:37,120
บางทีอาจผดุงความยุติธรรมไม่ได้
547
00:22:37,120 --> 00:22:38,120
แต่ว่าเป็นนักสืบ
548
00:22:38,120 --> 00:22:39,440
จะคืนความจริงให้โลกได้หรือเปล่า
549
00:22:39,440 --> 00:22:40,520
คุณเป็นคนกำหนด
550
00:22:40,520 --> 00:22:41,240
ใช่ ๆ ๆ
551
00:22:41,240 --> 00:22:42,000
ที่สำคัญนะ
552
00:22:42,000 --> 00:22:43,200
อาจารย์เสิ่นจากไป
553
00:22:43,200 --> 00:22:44,480
คุณนายเสิ่นก็ต้องมีคนดูแล
554
00:22:44,480 --> 00:22:46,360
นายปล่อยท่านไว้คนเดียวที่ฮาร์บิน
555
00:22:46,360 --> 00:22:47,920
จะได้เหรอ ถูกไหม
556
00:22:49,200 --> 00:22:49,920
พี่ชายทั้งสองท่าน
557
00:22:49,920 --> 00:22:51,000
เราไปตรงป้ายชื่อนั่น
558
00:22:51,000 --> 00:22:51,920
ผมจะถ่ายรูปให้พวกคุณ
559
00:22:52,680 --> 00:22:53,240
ไป ๆ ๆ
560
00:22:57,720 --> 00:22:58,600
พี่ชายทั้งสองท่านทางนี้
561
00:22:59,600 --> 00:23:00,600
พวกคุณยืนกันคนละฝั่งก็แล้วกัน
562
00:23:01,240 --> 00:23:01,760
มา ๆ ๆ
563
00:23:04,600 --> 00:23:05,440
ดี มองผมนะ
564
00:23:06,480 --> 00:23:08,720
หนึ่ง สอง สาม
565
00:23:25,840 --> 00:23:28,240
ช่วงนี้สภาพจิตใจคุณมีปัญหาหรือเปล่า
566
00:23:28,240 --> 00:23:29,280
เล่นผิดไม่น้อยเลย
567
00:23:30,640 --> 00:23:31,920
ก็ไม่เชิงหรอก
568
00:23:32,440 --> 00:23:35,600
คืออาจารย์หลินสอนเร็วเกินไป
569
00:23:35,600 --> 00:23:37,120
ฉันก็ไม่กล้าถามเขา
570
00:23:38,360 --> 00:23:40,200
ถ้ายังไงอาจารย์โจว
571
00:23:40,200 --> 00:23:42,000
คุณสาธิตให้ฉันดูหนึ่งรอบหน่อยเถอะค่ะ
572
00:24:10,360 --> 00:24:10,800
คุณดูนะ
573
00:24:11,520 --> 00:24:13,040
คุณต้องระวังเสียงหนักตรงนี้
574
00:24:13,640 --> 00:24:14,800
เมื่อกี้ตอนที่คุณดีด
575
00:24:14,800 --> 00:24:15,720
สองคีย์นี้
576
00:24:15,720 --> 00:24:16,800
ติดอยู่ด้วยกันหมด
577
00:24:19,680 --> 00:24:21,320
ถ้ายังไงรอให้คุณอาการดีขึ้นกว่านี้หน่อย
578
00:24:21,320 --> 00:24:22,280
เราค่อยมาต่อกัน
579
00:24:22,880 --> 00:24:24,880
เปล่าค่ะ ฉันอาการดีมากค่ะ
580
00:24:26,480 --> 00:24:27,680
ก็คือว่าอาจารย์โจว
581
00:24:28,240 --> 00:24:29,160
ต่อไป
582
00:24:29,160 --> 00:24:31,440
คุณมาสอนฉันแทนได้หรือเปล่า
583
00:24:31,440 --> 00:24:32,200
ทำไมล่ะ
584
00:24:33,440 --> 00:24:34,960
ฉันก็แค่
585
00:24:34,960 --> 00:24:36,840
ก็แค่กลัวอาจารย์หลินนิดหน่อย
586
00:24:38,200 --> 00:24:40,000
อาจารย์หลินที่จริงเป็นคนดีมากนะ
587
00:24:40,000 --> 00:24:41,920
แค่ใจร้อนไปหน่อยในบางครั้งเท่านั้น
588
00:24:42,760 --> 00:24:43,560
คุณหนูคะ
589
00:24:44,440 --> 00:24:45,080
คุณหนู
590
00:24:45,640 --> 00:24:46,880
มีคนส่งจดหมายมาค่ะ
591
00:24:46,880 --> 00:24:48,080
บอกว่าเป็นโจรเรียกค่าไถ่
592
00:24:48,080 --> 00:24:49,000
โจรเรียกค่าไถ่
593
00:24:55,440 --> 00:24:56,800
เงินค่าไถ่ห้าร้อย
594
00:24:59,960 --> 00:25:00,360
เชิญ
595
00:25:00,800 --> 00:25:01,200
ยินดีด้วยนะ
596
00:25:01,200 --> 00:25:01,600
ยินดีด้วยค่ะ ยินดีด้วย
597
00:25:02,200 --> 00:25:03,040
ทนายซือถู
598
00:25:05,240 --> 00:25:05,880
สวัสดีค่ะ ๆ
599
00:25:05,880 --> 00:25:06,480
คุณนายเสิ่น
600
00:25:07,120 --> 00:25:08,080
งั้นพวกคุณคุยกันไปนะคะ
601
00:25:08,080 --> 00:25:09,400
ฉันจะไปรับรองทางนั้นหน่อย
602
00:25:11,640 --> 00:25:12,640
ยินดีด้วยนะ
603
00:25:12,640 --> 00:25:14,600
สำนักงานนักสืบเปิดกิจการ
604
00:25:15,440 --> 00:25:16,240
จากนี้ไป
605
00:25:16,240 --> 00:25:17,640
ก็จะไม่มีคดีที่ทางตำรวจ
606
00:25:17,640 --> 00:25:18,640
ไขไม่ได้แล้วใช่ไหม
607
00:25:21,240 --> 00:25:22,480
ขอแนะนำให้รู้จักนะ
608
00:25:22,480 --> 00:25:25,200
คุณหมอฟางเจี้ยนฉีจากคลินิกที่ร่วมมือกับทางตำรวจ
609
00:25:25,200 --> 00:25:26,640
ต่อไปถ้ามีเรื่องอะไรก็ไปหาเขาได้ทุกเมื่อ
610
00:25:26,640 --> 00:25:28,200
รับประกันว่าเรียกแล้วมาทันที
611
00:25:28,720 --> 00:25:29,280
สวัสดีครับ
612
00:25:30,280 --> 00:25:30,760
สวัสดีครับ
613
00:25:31,320 --> 00:25:33,240
ก่อนหน้าก็ได้ยินทนายเสิ่นพูดถึงคุณแล้ว
614
00:25:33,240 --> 00:25:34,480
อยากรู้จักมากทีเดียวครับ
615
00:25:34,480 --> 00:25:35,040
เดิมที
616
00:25:35,040 --> 00:25:36,480
อาจารย์พวกคุณชมคุณ
617
00:25:36,480 --> 00:25:37,920
เอาไว้เยอะมากจริง ๆ
618
00:25:37,920 --> 00:25:39,240
ผมน่ะไม่เชื่อ
619
00:25:39,240 --> 00:25:41,440
แต่ว่าตอนหลังได้ยินหัวหน้าตำรวจเปาเล่าเรื่องของคุณ
620
00:25:41,440 --> 00:25:42,600
ผมก็เชื่อแล้ว
621
00:25:42,600 --> 00:25:43,520
ต่อไปถ้ามีอะไรให้ช่วย
622
00:25:43,520 --> 00:25:44,280
ก็บอกผมได้เลย
623
00:25:44,280 --> 00:25:45,080
คุณเกรงใจเกินไปแล้วครับ
624
00:25:45,760 --> 00:25:47,320
ทุกคนไม่ต้องเกรงใจกันแล้ว
625
00:25:47,320 --> 00:25:48,280
ต่อไปเรื่องของพวกคุณ
626
00:25:48,280 --> 00:25:49,360
ก็คือเรื่องของทางตำรวจ
627
00:25:49,360 --> 00:25:50,280
เรื่องของทางตำรวจ
628
00:25:50,280 --> 00:25:51,480
ก็คือเรื่องของพวกคุณ
629
00:25:53,000 --> 00:25:54,640
ทำไม คุณยังไม่รู้เรื่องเหรอ
630
00:25:54,640 --> 00:25:56,280
ทนายซือถู
631
00:25:56,280 --> 00:25:57,720
เรียกทนายซือถูอะไร
632
00:25:58,840 --> 00:26:00,080
ต้องเรียกนักสืบซือถู
633
00:26:07,200 --> 00:26:07,640
เป็นยังไง
634
00:26:08,320 --> 00:26:09,000
ดูดีไหม
635
00:26:09,760 --> 00:26:11,200
ทำไมนายเปลี่ยนเป็นเครื่องแบบตำรวจล่ะ
636
00:26:11,880 --> 00:26:13,160
ต่อไปฉันรับคดี
637
00:26:13,160 --> 00:26:13,920
นายไขคดี
638
00:26:13,920 --> 00:26:14,720
เราสองคนร่วมมือกัน
639
00:26:14,720 --> 00:26:15,920
ขยายอิทธิพลที่ฮาร์บิน
640
00:26:15,920 --> 00:26:17,480
ให้ผู้ร้ายไม่มีที่ให้หลบซ่อน
641
00:26:17,480 --> 00:26:18,240
ให้คดีฆาตกรรม
642
00:26:18,240 --> 00:26:19,480
ถูกเปิดโปง
643
00:26:19,480 --> 00:26:20,480
ต่อไปทั้งผู้ร้ายและตำรวจ
644
00:26:20,480 --> 00:26:21,560
ได้ยินชื่อของเราสองคน
645
00:26:21,560 --> 00:26:23,080
ก็ต้องหวาดกลัวหัวหด
646
00:26:23,080 --> 00:26:24,040
ฟังดูแล้ว
647
00:26:24,680 --> 00:26:26,080
ไม่ค่อยเหมือนคนเป็นตำรวจเลย
648
00:26:26,080 --> 00:26:27,080
เหมือนอะไรล่ะ
649
00:26:27,080 --> 00:26:28,240
เหมือนคนจะตั้งกลุ่มอิทธิพล
650
00:26:28,880 --> 00:26:30,120
นายระวังการใช้ศัพท์ด้วยสิ
651
00:26:30,680 --> 00:26:31,520
มา ๆ ๆ
652
00:26:32,520 --> 00:26:32,960
นี่จ้ะ
653
00:26:34,920 --> 00:26:35,560
เส้าชวน
654
00:26:35,560 --> 00:26:36,200
ขอบคุณครับคุณนาย
655
00:26:38,600 --> 00:26:39,960
อาจารย์เธอเอาแต่พูดว่า
656
00:26:39,960 --> 00:26:41,160
เธอน่ะเป็นเด็กที่
657
00:26:41,160 --> 00:26:42,360
คิดอ่านรอบคอบ
658
00:26:42,360 --> 00:26:44,040
ถนัดเรื่องค้นพบความจริง
659
00:26:44,040 --> 00:26:45,680
ตอนนี้เปิดสำนักงานนักสืบ
660
00:26:46,200 --> 00:26:47,640
เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว
661
00:26:50,600 --> 00:26:51,920
พวกเธอคุยกันต่อเถอะ
662
00:27:04,840 --> 00:27:05,480
ขอบใจนะ
663
00:27:06,000 --> 00:27:07,080
ไม่ต้องขอบคุณฉัน
664
00:27:07,080 --> 00:27:08,440
ฉันเป็นนายทุน
665
00:27:08,440 --> 00:27:09,480
ต้องการหาเงิน
666
00:27:10,080 --> 00:27:10,960
ตั้งใจทำงานละ
667
00:27:18,680 --> 00:27:19,360
คุณนายเสิ่น
668
00:27:20,520 --> 00:27:21,560
นี่คุณ
669
00:27:21,560 --> 00:27:22,960
คิดถึงคุณเสิ่นสินะครับ
670
00:27:24,920 --> 00:27:26,400
สายตาของตำรวจอย่างพวกคุณ
671
00:27:26,400 --> 00:27:27,280
ร้ายกาจจริง ๆ
672
00:27:28,640 --> 00:27:30,000
วันนั้นเหลาเสิ่น
673
00:27:30,000 --> 00:27:31,480
ก็ดื่มแบบนี้เหมือนกัย
674
00:27:34,640 --> 00:27:37,640
ความจริงถ้าหัวใจมีปัญหา
675
00:27:37,640 --> 00:27:39,480
ก็ควรจะเลิกดื่มเหล้า
676
00:27:39,480 --> 00:27:40,360
ก็จริง
677
00:27:40,360 --> 00:27:41,360
วันนั้นพวกเขา
678
00:27:41,360 --> 00:27:43,040
สนุกกันเกินไปจริง ๆ
679
00:27:44,360 --> 00:27:46,360
ปกติเขาอยู่ที่บ้านก็ดื่มเหมือนกัน
680
00:27:46,920 --> 00:27:48,040
ไม่เคยมีปัญหา
681
00:27:48,960 --> 00:27:51,200
แต่คุณดูตอนนี้สิ นักเรียนของเขาดีมากจริง ๆ
682
00:27:51,200 --> 00:27:52,680
ทั้งฉลาด ทั้งมีความสามารถ
683
00:27:52,680 --> 00:27:54,320
ตอนนี้ยังเปิดสำนักงานนักสืบด้วย
684
00:27:54,960 --> 00:27:56,080
คุณเสิ่น
685
00:27:56,080 --> 00:27:57,960
ถึงจะมีความคับแค้นอะไร
686
00:27:57,960 --> 00:27:59,760
ก็จะไปเข้าฝันเขาแน่นอน
687
00:27:59,760 --> 00:28:00,520
ขอบคุณค่ะ
688
00:28:01,080 --> 00:28:02,560
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
689
00:28:03,800 --> 00:28:04,400
คุณชายลั่ว
690
00:28:05,280 --> 00:28:06,280
พี่ซือถู
691
00:28:06,280 --> 00:28:07,560
เราไปหาสถานที่เงียบ ๆ
692
00:28:07,560 --> 00:28:08,240
สัมภาษณ์ได้ไหมครับ
693
00:28:08,240 --> 00:28:09,880
ผมอยากคุยกับคุณตามลำพังหน่อยครับ
694
00:28:10,840 --> 00:28:11,360
ได้
695
00:28:11,960 --> 00:28:12,680
ไปชั้นบนเถอะ
696
00:28:14,160 --> 00:28:14,800
พี่ซือถู
697
00:28:15,360 --> 00:28:16,440
คุณตัดสินใจแล้ว
698
00:28:16,440 --> 00:28:17,720
ว่าจะมาเป็นนักสืบจริง ๆ เหรอครับ
699
00:28:17,720 --> 00:28:18,200
ไม่รู้สิ
700
00:28:18,880 --> 00:28:20,840
ผมก็เพิ่งรู้เรื่องนี้วันนี้เหมือนกัน
701
00:28:22,080 --> 00:28:23,560
แต่พอมาคิดดูแล้ว
702
00:28:24,160 --> 00:28:26,440
คนอย่างหม่าซื่ออิงไม่มีทางถูกลงโทษ
703
00:28:26,440 --> 00:28:28,600
คนอย่างคุณนายสวี่ไม่ได้รับความยุติธรรม
704
00:28:28,600 --> 00:28:30,200
เรื่องแบบนี้ต้องไม่ใช่ครั้งแรก
705
00:28:30,200 --> 00:28:31,880
และต้องไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน
706
00:28:32,440 --> 00:28:33,800
ดังนั้นในฐานะทนาย
707
00:28:34,960 --> 00:28:36,680
ผมก็รู้สึกไร้ความสามารถจริง ๆ
708
00:28:36,680 --> 00:28:37,720
คุณพูดให้ละเอียด
709
00:28:37,720 --> 00:28:38,960
ถึงความรู้สึกไร้ความสามารถ
710
00:28:38,960 --> 00:28:40,120
ในฐานะทนายให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ
711
00:28:41,720 --> 00:28:44,240
ตอนนี้พลังของกฎหมายมีจำกัดเกินไป
712
00:28:44,240 --> 00:28:45,920
เมื่ออยู่ต่อหน้าสิทธิพิเศษมากมาย
713
00:28:45,920 --> 00:28:47,800
มันเปราะบางเหมือนของประดับตกแต่ง
714
00:28:48,400 --> 00:28:49,560
ก็อย่างเช่นหม่าซื่ออิง
715
00:28:50,560 --> 00:28:52,440
ทุกคนต่างรู้ว่าเขาคือฆาตกร
716
00:28:52,440 --> 00:28:53,480
เขาฆ่าคน
717
00:28:53,480 --> 00:28:54,760
ทุกคนถึงขั้นที่รู้ว่า
718
00:28:54,760 --> 00:28:56,840
เบื้องหลังเขายังต้องมีผู้บงการอีกแน่นอน
719
00:28:56,840 --> 00:28:57,960
แต่ว่าเราดันไม่มีวิธีที่
720
00:28:57,960 --> 00:28:58,760
จะจับเขามาลงโทษตามกฎหมาย
721
00:28:58,760 --> 00:29:00,560
แม้แต่ไต่สวนก็ยังทำไม่ได้
722
00:29:01,560 --> 00:29:03,840
ให้ความเป็นธรรมกับคนตายไม่ได้
723
00:29:03,840 --> 00:29:06,480
คืนความบริสุทธิ์ให้คนที่ไร้ความผิดไม่ได้
724
00:29:06,480 --> 00:29:08,440
เส้นแบ่งความถูกผิดก็เลือนลางเพราะเหตุนี้
725
00:29:09,520 --> 00:29:10,880
ถึงจะเป็นแบบนี้
726
00:29:10,880 --> 00:29:12,960
คุณก็ยังเป็นทนายดีที่หาได้ยาก
727
00:29:12,960 --> 00:29:14,040
ที่ฟังความจริง
728
00:29:14,040 --> 00:29:15,120
ขยายความยุติธรรม
729
00:29:15,120 --> 00:29:17,160
คุณเคยคิดไหมว่าจะเป็นเหมือนอาจารย์ของคุณ
730
00:29:17,160 --> 00:29:18,200
ที่โบกมือเรียก
731
00:29:18,200 --> 00:29:20,040
ก่อตั้งสหภาพทนายขึ้นที่ฮาร์บิน
732
00:29:20,040 --> 00:29:21,160
พยายามไปพร้อมกับคนอาชีพเดียวกัน
733
00:29:21,160 --> 00:29:22,000
ทำปณิธานให้เป็นจริง
734
00:29:23,000 --> 00:29:23,640
ที่คุณพูดมา
735
00:29:23,640 --> 00:29:24,720
ผมก็เคยคิด
736
00:29:24,720 --> 00:29:25,440
นี่ก็คือเหตุผล
737
00:29:25,440 --> 00:29:27,800
ที่วันนี้ผมไม่ได้ปฏิเสธลั่วเส้าชวน
738
00:29:27,800 --> 00:29:28,840
งั้นคุณช่วย
739
00:29:28,840 --> 00:29:29,840
พูดสักหน่อยได้ไหมครับ
740
00:29:29,840 --> 00:29:31,040
ระบอบไม่เปลี่ยนแปลง
741
00:29:31,040 --> 00:29:32,080
ข้อเสียที่สะสมไม่หายไป
742
00:29:32,080 --> 00:29:33,960
พวกนี้ไม่ใช่แค่ปัญหาในอาชีพ
743
00:29:33,960 --> 00:29:35,520
และอาศัยแค่พวกผมโบกมือเรียก
744
00:29:35,520 --> 00:29:37,560
ก็จะทำความฝันและปณิธานให้เป็นจริงได้
745
00:29:39,040 --> 00:29:40,000
ลองคิดดูนะ
746
00:29:40,600 --> 00:29:41,800
ผมไม่ใช่อาจารย์เสิ่น
747
00:29:41,800 --> 00:29:43,360
ผมไม่มีอิทธิพลแบบเขา
748
00:29:44,880 --> 00:29:46,560
แต่การค้นหาความจริง
749
00:29:46,560 --> 00:29:47,680
ไม่ถูกคนบงการ
750
00:29:48,760 --> 00:29:50,520
การพิพากษาจะถูกควบคุม
751
00:29:50,520 --> 00:29:51,640
แต่ความจริงกลับไม่
752
00:29:52,880 --> 00:29:53,720
น่าเสียดาย
753
00:29:54,400 --> 00:29:56,560
คดีรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส
ได้แต่ปิดคดีไปแบบไม่ซับซ้อน
754
00:29:56,560 --> 00:29:58,520
ไม่สามารถแสดงความสามารถ
ในการสังเกตที่ไม่ธรรมดาของคุณได้
755
00:29:58,520 --> 00:30:01,040
ส่วนคดีบ้านคุณชายลั่วก็เกี่ยวพันหลายฝ่ายเกินไป
756
00:30:01,040 --> 00:30:02,280
เขียนไม่ได้เหมือนกัน
757
00:30:02,280 --> 00:30:03,200
พี่ซือถู
758
00:30:03,200 --> 00:30:04,720
ถ้าต่อไปมีคดีอะไร
759
00:30:04,720 --> 00:30:06,320
คุณให้ผมติดตามแล้วรายงานทุกอย่าง
760
00:30:06,320 --> 00:30:07,400
ไม่เกินหนึ่งวัน
761
00:30:07,400 --> 00:30:09,280
ที่นี่จะต้องคึกคักเหมือนตลาดแน่นอน
762
00:30:27,120 --> 00:30:28,000
ฆาตกร
763
00:30:28,000 --> 00:30:30,240
ยิงปืนโดยยืนห่างจากผู้ตายสี่ฉื่อ
[*1 ฉื่อ เท่ากับ 0.33 เมตร]
764
00:30:30,240 --> 00:30:31,800
กระสุนทะลุหัวใจ
765
00:30:31,800 --> 00:30:34,480
อาวุธสังหารน่าจะเป็นปืนพกขนาดเล็ก
766
00:30:35,640 --> 00:30:37,520
ดูจากท่านั่งของผู้ตาย
767
00:30:37,520 --> 00:30:39,360
ก่อนตายน่าจะกำลังเล่นเปียโนอยู่
768
00:30:39,360 --> 00:30:41,440
ถูกฆ่าตอนที่หันหน้าไปหาฆาตกร
769
00:30:41,440 --> 00:30:43,000
เวลาตายน่าจะอยู่ที่
770
00:30:43,000 --> 00:30:44,120
เมื่อคืนตอนเที่ยงคืน
771
00:30:44,120 --> 00:30:45,120
ถึงตีสองของวันนี้
772
00:30:46,600 --> 00:30:48,400
ที่จริงเป็นเมื่อคืนค่ะ
773
00:30:51,680 --> 00:30:54,520
พวกเราพบศพตอนตีสองค่ะ
774
00:30:54,520 --> 00:30:56,080
แต่เพราะที่นี่เป็นโรงเรียนสตรี
775
00:30:56,080 --> 00:30:58,120
อาจารย์และนักเรียนต่างก็เป็นผู้หญิง
776
00:30:58,120 --> 00:30:59,560
ฉันกลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก
777
00:30:59,560 --> 00:31:01,160
ก็เลยให้คนรอจนถึงตอนเช้า
778
00:31:01,160 --> 00:31:02,640
ถึงได้กล้าส่งพวกเธอไปแจ้งตำรวจ
779
00:31:05,320 --> 00:31:07,160
ฉันคือรองผอ.ที่นี่ หลิวจิ่นเหยียน
780
00:31:14,240 --> 00:31:15,800
ส่วนคนที่สวมแว่นตา
781
00:31:15,800 --> 00:31:16,880
ชื่อฟ่านลี่หัว
782
00:31:16,880 --> 00:31:18,480
ผอ.โรงเรียนเรา
783
00:31:18,480 --> 00:31:20,480
เธอเป็นคนเจอศพหลินเจี๋ย
784
00:31:20,480 --> 00:31:23,000
ส่วนที่อยู่ข้าง ๆ ก็เลขาฉันเอง เซี่ยหรูอัน
785
00:31:23,000 --> 00:31:24,440
หัวหน้าสายสืบต้องการให้ช่วยอะไร
786
00:31:24,440 --> 00:31:25,960
พวกเราจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่
787
00:31:27,640 --> 00:31:29,080
ผู้ตายมีฐานะเป็นอะไร
788
00:31:31,320 --> 00:31:32,880
ครูดนตรีของโรงเรียนเราค่ะ
789
00:31:35,160 --> 00:31:36,360
มาสอนตั้งแต่เมื่อไร
790
00:31:36,360 --> 00:31:37,880
เพิ่งเข้ามาทำงานเทอมนี้
791
00:31:39,120 --> 00:31:40,040
มนุษยสัมพันธ์เป็นยังไงบ้าง
792
00:31:44,680 --> 00:31:45,280
เข้าใจ
793
00:31:46,800 --> 00:31:47,400
แบบนี้ก็แล้วกัน
794
00:31:48,240 --> 00:31:49,480
พาผมเดินดูรอบ ๆ โรงเรียนพวกคุณหน่อย
795
00:31:50,240 --> 00:31:50,680
กลับดี ๆ ครับ
796
00:31:52,040 --> 00:31:52,480
กลับดี ๆ ครับ
797
00:31:54,360 --> 00:31:55,360
พี่ซือถู
798
00:31:56,640 --> 00:31:57,160
คุณหนูโจว
799
00:31:57,160 --> 00:31:58,560
เรียกฉันว่าจิ้งเซวียนก็ได้ค่ะ
800
00:31:59,080 --> 00:32:00,240
ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น
801
00:32:00,240 --> 00:32:01,600
มาหาลั่วเส้าชวนเหรอ
802
00:32:01,600 --> 00:32:03,600
วันนี้วันเปิดสำนักงานนักสืบไม่ใช่เหรอคะ
803
00:32:03,600 --> 00:32:04,040
ใช่ครับ
804
00:32:04,720 --> 00:32:06,040
แต่เหมือนเขาจะมีธุระเลยกลับไปก่อน
805
00:32:06,760 --> 00:32:07,960
พี่ซือถู
806
00:32:07,960 --> 00:32:09,240
คุณช่วยครอบครัวเราเยอะมาก
807
00:32:09,240 --> 00:32:10,560
ฉันขอบคุณคุณมากจริง ๆ ค่ะ
808
00:32:11,200 --> 00:32:11,720
จริงสิ
809
00:32:11,720 --> 00:32:13,840
นี่ของขวัญฉลองวันเปิดสำนักงานที่ฉันเลือกมา
810
00:32:13,840 --> 00:32:15,480
นี่เป็นถั่วของว่อหลง อร่อยมาเลยค่ะ
811
00:32:15,480 --> 00:32:16,480
หวังว่าคุณจะชอบค่ะ
812
00:32:16,480 --> 00:32:17,200
ขอบคุณครับ
813
00:32:17,880 --> 00:32:18,640
เข้าไปนั่งก่อนสิ
814
00:32:18,640 --> 00:32:19,080
ค่ะ
815
00:32:23,640 --> 00:32:24,720
พี่ซือถู
816
00:32:25,520 --> 00:32:26,920
ฉันมีคำถามอยากจะถามคุณค่ะ
817
00:32:28,160 --> 00:32:29,320
เกี่ยวกับลั่วเส้าชวนเหรอ
818
00:32:31,320 --> 00:32:32,080
เขา
819
00:32:32,760 --> 00:32:34,440
มีคนชอบอยู่แล้วใช่ไหมคะ
820
00:32:35,000 --> 00:32:36,320
เท่าที่ผมรู้
821
00:32:36,880 --> 00:32:37,440
ไม่มีนะ
822
00:32:40,720 --> 00:32:42,960
แล้วเขาชอบคนแบบไหนคะ
823
00:32:45,160 --> 00:32:46,440
คุณนายเสิ่นอยู่หรือเปล่า
824
00:32:51,360 --> 00:32:53,520
คุณเองเหรอ
825
00:32:58,520 --> 00:32:59,840
คุณก็เห็นแล้ว
826
00:32:59,840 --> 00:33:01,800
กำแพงโรงเรียนเราสูงขนาดนี้
827
00:33:01,800 --> 00:33:03,600
ผิวกำแพงก็ลื่นด้วย
828
00:33:03,600 --> 00:33:05,200
ไม่มีทางที่จะมีคนปีนเข้ามาได้ง่าย ๆ
829
00:33:05,800 --> 00:33:06,600
บวกกับ
830
00:33:06,600 --> 00:33:08,760
พวกเราดูแลอย่างเข้มงวด
831
00:33:08,760 --> 00:33:10,800
เข้าออกต้องลงทะเบียนอย่างเคร่งครัด
832
00:33:11,560 --> 00:33:12,720
โดยเฉพาะตอนกลางคืน
833
00:33:12,720 --> 00:33:14,040
แม้แต่ผู้ปกครองก็เข้ามาไม่ได้
834
00:33:14,800 --> 00:33:15,720
เข้าใจแล้ว
835
00:33:15,720 --> 00:33:16,920
งั้นก็เป็นคนในก่อคดี
836
00:33:18,040 --> 00:33:19,600
คุณก็ไม่ใช่ไม่รู้นี่คะ
837
00:33:19,600 --> 00:33:20,560
นักเรียนของเราที่นี่
838
00:33:20,560 --> 00:33:22,800
เป็นคุณหนูตระกูลข้าราชการผู้ดีท้องถิ่นทั้งนั้น
839
00:33:22,800 --> 00:33:24,920
แต่ละคนเป็นกุลสตรีเรียบร้อย
840
00:33:24,920 --> 00:33:25,920
พวกเธอไม่น่าสงสัย
841
00:33:27,440 --> 00:33:29,160
นักเรียนเป็นไปไม่ได้ งั้นก็อาจารย์
842
00:33:29,760 --> 00:33:30,960
เรียกอาจารย์ออกมาทั้งหมดก็แล้วกัน
843
00:33:30,960 --> 00:33:31,960
ผมจะบันทึกปากคำ
844
00:33:31,960 --> 00:33:32,720
คุณชายลั่ว
845
00:33:34,360 --> 00:33:35,280
ลั่วเส้าชวน
846
00:33:35,880 --> 00:33:37,320
เมื่อกี้ฉันก็ว่าคุณคุ้นหน้ามาก
847
00:33:37,320 --> 00:33:38,320
ไม่ต้องมาทำสนิทกับผม
848
00:33:40,680 --> 00:33:43,640
อาจารย์ของพวกเราที่นี่ต่างเป็นคนเก่งทั้งนั้น
849
00:33:43,640 --> 00:33:45,080
พวกเขาไม่มีทางฆ่าคน
850
00:33:46,360 --> 00:33:47,560
คนนอกเข้าไม่ได้
851
00:33:47,560 --> 00:33:48,640
นักเรียนไม่น่าสงสัย
852
00:33:48,640 --> 00:33:50,160
อาจารย์ก็เป็นไปไม่ได้อีก
853
00:33:50,160 --> 00:33:51,760
งั้นหลินเจี๋ยฆ่าตัวตายเองเหรอ
854
00:33:51,760 --> 00:33:53,080
หรือถ้าไม่อย่างนั้น
855
00:33:53,720 --> 00:33:54,680
ผอ.ทั้งสองท่านก็เป็นคนทำ
856
00:33:54,680 --> 00:33:55,920
คุณอย่าใส่ความคนอื่นนะ
857
00:33:55,920 --> 00:33:57,360
ดังนั้นรีบให้ความร่วมมือตรวจสอบซะ
858
00:33:58,920 --> 00:33:59,680
เซี่ยหรูอัน
859
00:34:01,000 --> 00:34:01,960
เรียกอาจารย์ออกมาให้หมด
860
00:34:02,600 --> 00:34:03,080
ค่ะ
861
00:34:08,720 --> 00:34:10,800
คนนี้ คือโจวม่อหว่าน
862
00:34:10,800 --> 00:34:12,760
อาจารย์ดนตรีโรงเรียนสตรีฮาร์บิน
863
00:34:12,760 --> 00:34:14,440
แล้วก็มาช่วยแสดงให้พวกเราบ่อย ๆ ด้วย
864
00:34:15,480 --> 00:34:16,640
คนนี้น่ะ
865
00:34:16,640 --> 00:34:18,240
คือซือถูเหยียน
866
00:34:18,240 --> 00:34:19,920
ศิษย์รักของสามีฉันเอง
867
00:34:19,920 --> 00:34:21,080
แล้วก็เป็นนักสืบด้วย
868
00:34:21,840 --> 00:34:23,640
เรื่องที่เธอพูดน่ะ
869
00:34:23,640 --> 00:34:25,160
เขาน่าจะช่วยเธอได้
870
00:34:26,720 --> 00:34:27,880
คุณเป็นนักสืบ
871
00:34:28,680 --> 00:34:29,640
คุณเป็นอาจารย์
872
00:34:31,560 --> 00:34:32,320
ก็จริง
873
00:34:32,840 --> 00:34:34,480
คุณเป็นคนใจแคบ
874
00:34:34,480 --> 00:34:35,640
เหมาะที่จะเป็นนักสืบ
875
00:34:36,760 --> 00:34:37,280
ก็จริงครับ
876
00:34:38,000 --> 00:34:39,400
คุณเป็นพวกหัวรั้น
877
00:34:39,400 --> 00:34:40,560
เหมาะจะเป็นอาจารย์
878
00:34:41,720 --> 00:34:42,160
ม่อหว่าน
879
00:34:42,760 --> 00:34:44,080
เขาเป็นทนาย
880
00:34:44,080 --> 00:34:45,520
เธอก็อย่าไปเถียงกับเขาเลย
881
00:34:46,320 --> 00:34:47,200
พี่ม่อหว่าน
882
00:34:47,920 --> 00:34:50,120
ที่พี่บอกว่าลักพาตัวมันคืออะไรกันแน่
883
00:34:51,080 --> 00:34:52,040
ฉันรู้เรื่องตอนที่
884
00:34:52,040 --> 00:34:53,840
สอนเปียโนให้เสิ่นหัวถัง
885
00:34:53,840 --> 00:34:55,200
เธอเป็นนักเรียนของฉัน
886
00:34:55,840 --> 00:34:56,800
ทำยังไงดีคะ
887
00:34:56,800 --> 00:34:59,160
พวกเขาบอกว่าจับตัวลูกสาวฉันไป
888
00:34:59,160 --> 00:35:00,680
แล้วยังจะฆ่าเธอทิ้งด้วย
889
00:35:00,680 --> 00:35:02,720
ทำยังไงดีคะ อาจารย์โจว
890
00:35:05,200 --> 00:35:06,440
ใครจะช่วยฉันได้
891
00:35:07,040 --> 00:35:09,400
ตอนนี้ใครถึงจะช่วยฉันได้คะ
892
00:35:10,480 --> 00:35:11,920
ลูกสาวของฉัน
893
00:35:12,880 --> 00:35:14,160
โจรเรียกค่าไถ่ส่งจดหมายเรียกร้องว่า
894
00:35:14,160 --> 00:35:15,000
บ่ายวันพรุ่งนี้
895
00:35:15,000 --> 00:35:16,280
ต้องจ่ายเงินค่าไถ่ห้าร้อยหยวน
896
00:35:17,080 --> 00:35:18,280
ไม่อย่างนั้นจะฆ่าทิ้ง
897
00:35:18,920 --> 00:35:20,800
ตอนนี้ข้างตัวเธอก็ไม่มีผู้ใหญ่อยู่
898
00:35:20,800 --> 00:35:21,920
ร้อนใจจนเอาแต่ร้องไห้
899
00:35:22,520 --> 00:35:23,880
ฉันก็เลยคิดว่า
900
00:35:23,880 --> 00:35:25,760
คุณนายเสิ่นรู้จักคนเยอะ
901
00:35:25,760 --> 00:35:26,960
ก็เลยมาถามคุณดู
902
00:35:28,880 --> 00:35:30,600
สามีฉันไม่อยู่แล้ว
903
00:35:31,120 --> 00:35:33,040
ฉันก็เป็นแค่คนธรรมดา
904
00:35:33,920 --> 00:35:35,480
ฉันจะรู้จักใครที่ไหนได้
905
00:35:37,160 --> 00:35:38,440
แต่ว่าซือถูเหยียน
906
00:35:39,000 --> 00:35:40,480
เขามีความสามารถมาก
907
00:35:41,280 --> 00:35:42,240
ฉันว่า
908
00:35:42,240 --> 00:35:43,840
เขาจะต้องช่วยเธอได้แน่นอน
909
00:35:51,840 --> 00:35:52,720
พี่ม่อหว่าน
910
00:35:52,720 --> 00:35:53,440
พี่ซือถู
911
00:35:53,440 --> 00:35:54,520
เขาเก่งจริง ๆ นะคะ
912
00:35:54,520 --> 00:35:56,000
ทำอะไรเชื่อถือได้มากเลยค่ะ
913
00:35:56,000 --> 00:35:57,920
ไม่จำเป็นต้องบอกเขาเรื่องพวกนี้หรอก
914
00:35:57,920 --> 00:35:59,400
ผมยังไม่ได้คิดจะช่วยเขาเลย
915
00:35:59,400 --> 00:36:01,200
นี่ท่าทีอะไรของคุณ
916
00:36:01,200 --> 00:36:02,800
ลูกสาวคนเขาถูกลักพาตัวไป
917
00:36:02,800 --> 00:36:04,560
ชีวิตคนสำคัญ คุณเข้าใจบ้างไหม
918
00:36:04,560 --> 00:36:07,120
อย่างคุณแบบนี้ยังจะมาเป็นทนาย เป็นนักสืบอีก
919
00:36:07,120 --> 00:36:08,360
[ซือถูเหยียน มีคดีแล้ว]
920
00:36:10,000 --> 00:36:10,800
เส้าชวน
921
00:36:12,760 --> 00:36:14,000
ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ จิ้งเซวียน
922
00:36:14,960 --> 00:36:16,040
ผมขอแนะนำให้รู้จัก
923
00:36:16,840 --> 00:36:18,320
คุณโจวม่อหว่าน
924
00:36:18,320 --> 00:36:19,680
อาจารย์โรงเรียนสตรี
925
00:36:19,680 --> 00:36:21,120
ชอบสั่งสอนผู้คนมาก
926
00:36:21,120 --> 00:36:22,600
คุณมาจากโรงเรียนสตรีฮาร์บินเหรอ
927
00:36:22,600 --> 00:36:23,120
ใช่ค่ะ
928
00:36:23,120 --> 00:36:24,280
หลินเจี๋ย คุณรู้จักหรือเปล่า
929
00:36:24,280 --> 00:36:25,160
รู้จัก
930
00:36:25,160 --> 00:36:26,480
เธอเป็นเพื่อนร่วมงานฉัน
931
00:36:26,480 --> 00:36:27,600
แล้วก็เป็นอาจารย์สอนดนตรีด้วย
932
00:36:27,600 --> 00:36:28,240
เกิดอะไรขึ้นเหรอ
933
00:36:29,120 --> 00:36:30,240
เธอถูกฆาตกรรมน่ะ
934
00:36:32,040 --> 00:36:32,800
อะไรนะ
935
00:36:39,600 --> 00:36:41,480
โรงเรียนบ้านี่ทำไมไม่มีคนเลยสักคน
936
00:36:42,880 --> 00:36:45,520
พวกคุณหาห้องดนตรีอยู่หรือเปล่า
937
00:36:45,520 --> 00:36:46,520
ตกใจหมด
938
00:36:49,440 --> 00:36:50,560
มาทำอะไรตรงนี้น่ะ
939
00:36:51,840 --> 00:36:53,440
ผมเป็นช่างทาสีของโรงเรียน
940
00:36:53,440 --> 00:36:54,360
กำลังทาสีอยู่น่ะครับ
941
00:36:55,600 --> 00:36:56,720
ชื่ออะไรล่ะ
942
00:36:56,720 --> 00:36:57,720
จ้าวเฉียนซุน
943
00:37:00,120 --> 00:37:01,080
ห้องดนตรีอยู่ที่ไหน
944
00:37:01,800 --> 00:37:03,040
เดินตรงไปก็
945
00:37:05,360 --> 00:37:07,120
คุณคือตำรวจใช่ไหมครับ
946
00:37:07,120 --> 00:37:08,040
มีปัญหาอะไรหรือเปล่า
947
00:37:08,760 --> 00:37:09,400
ไม่ครับ ๆ ๆ
948
00:37:10,040 --> 00:37:11,960
ห้องดนตรีเดินตรงไปก็ถึงแล้วครับ
949
00:37:11,960 --> 00:37:13,640
ทางนั้น ห้องทำงานผอ.
950
00:37:14,680 --> 00:37:15,200
ได้
951
00:37:16,000 --> 00:37:16,440
ไป
952
00:37:39,320 --> 00:37:39,840
แบบนี้นะ
953
00:37:39,840 --> 00:37:40,960
พวกนายแยกย้ายกันไปค้น
954
00:37:40,960 --> 00:37:42,160
เจออะไรน่าสงสัย
955
00:37:42,160 --> 00:37:43,440
ก็มารายงานฉัน
956
00:37:43,440 --> 00:37:43,760
ครับ
957
00:37:44,480 --> 00:37:44,920
ไป
958
00:38:40,640 --> 00:38:42,920
นิติเวชบอกว่าเวลาตายคือเมื่อคืน
959
00:38:42,920 --> 00:38:43,800
ที่ไหน
960
00:38:43,800 --> 00:38:45,280
ห้องดนตรีที่โรงเรียนพวกคุณ
961
00:38:45,280 --> 00:38:47,320
แต่ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย
962
00:38:47,320 --> 00:38:48,240
ฆาตกรล่ะ
963
00:38:48,240 --> 00:38:49,240
พวกเรากำลังสืบอยู่
964
00:38:49,240 --> 00:38:50,080
ข้อมูลเป็นความลับ
965
00:38:50,720 --> 00:38:52,240
เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง
966
00:38:53,320 --> 00:38:54,440
เดี๋ยวนะ เธอมาทำอะไรที่นี่
967
00:38:55,200 --> 00:38:57,320
นักเรียนของพี่ม่อหว่าน เสิ่นหัวถัง
968
00:38:57,320 --> 00:38:59,040
ลูกสาวของเขาถูกลักพาตัว
969
00:38:59,040 --> 00:39:00,120
เสิ่นหัวถัง
970
00:39:00,120 --> 00:39:02,000
ลูกสาวอวี๋ต้าเริ่น
ประธานกรรมการธนาคารจงจี้น่ะ
971
00:39:04,640 --> 00:39:06,520
ไม่เห็นได้ยินว่าเขามีหลานสาวสักหน่อย
972
00:39:07,280 --> 00:39:08,720
เรื่องปกติ
973
00:39:08,720 --> 00:39:10,440
เรื่องของตระกูลใหญ่ก็ลึกลับอยู่แล้ว
974
00:39:11,520 --> 00:39:12,320
คนหายก็ไปแจ้งตำรวจสิ
975
00:39:12,320 --> 00:39:13,280
มาทำอะไรที่นี่
976
00:39:15,600 --> 00:39:16,280
เขาไม่มีเวลาหรอกนะ
977
00:39:16,280 --> 00:39:17,120
เขาต้องช่วยผมสืบคดี
978
00:39:18,000 --> 00:39:19,200
โจรเรียกค่าไถ่บอกว่า
979
00:39:19,200 --> 00:39:20,640
ถ้าแจ้งตำรวจก็จะฆ่าเหยื่อ
980
00:39:21,800 --> 00:39:23,760
คุณยังติดค้างหนังสือพิมพ์ฉันหนึ่งฉบับอยู่ไม่ใช่เหรอ
981
00:39:23,760 --> 00:39:25,480
ถ้าคุณหาตัวคนคนนี้เจอจริง ๆ
982
00:39:25,480 --> 00:39:27,520
หนี้น้ำใจนี้ก็ถือว่าคุณชดใช้แล้ว
983
00:39:27,520 --> 00:39:28,360
ค่าตอบแทนของคุณ
984
00:39:28,360 --> 00:39:29,760
ฉันจะจ่ายให้ตามราคาค่าจ้างปกติ
985
00:39:29,760 --> 00:39:30,360
เดี๋ยวก่อนครับ
986
00:39:31,080 --> 00:39:32,480
เงินค่าหนังสือพิมพ์ ผมจ่ายไปแล้วนะ
987
00:39:33,240 --> 00:39:33,880
แค่หนังสือพิมพ์หนึ่งฉบับ
988
00:39:33,880 --> 00:39:36,000
ก็คิดจะมาออกคำสั่งนักสืบซือถูของเราหรือไง
989
00:39:36,000 --> 00:39:37,920
หนังสือพิมพ์ของฉันก็ราคานี้แหละ
990
00:39:37,920 --> 00:39:39,040
อีกอย่าง
991
00:39:39,040 --> 00:39:40,600
ผู้ที่ได้รับประโยชน์มากที่สุดจากหนังสือพิมพ์ฉบับนั้น
992
00:39:40,600 --> 00:39:41,320
ก็คือคุณนะ
993
00:39:44,280 --> 00:39:44,760
ได้
994
00:39:45,400 --> 00:39:46,440
งั้นเอาแบบนี้
995
00:39:46,440 --> 00:39:48,200
พวกคุณพูดคนละสิบห้านาที
996
00:39:48,200 --> 00:39:49,640
ผมจะฟังว่าใครมีเหตุผล
997
00:39:49,640 --> 00:39:50,960
ฟังจบแล้วค่อยตัดสินใจ
998
00:39:51,880 --> 00:39:53,040
พี่ม่อหว่านมาก่อน
999
00:39:53,040 --> 00:39:53,800
ให้พี่เขาพูดก่อน
1000
00:39:53,800 --> 00:39:56,160
เรื่องนี้ฉันบอกกับซือถูตั้งนานแล้ว
1001
00:39:56,160 --> 00:39:57,360
เธอเข้าข้างใครกันแน่
1002
00:40:03,240 --> 00:40:05,000
ห้องดนตรีที่โรงเรียนของพวกเธอน่ะ
1003
00:40:05,000 --> 00:40:06,160
อาถรรพ์จริง ๆ
1004
00:40:06,160 --> 00:40:07,480
เรื่องประหลาดที่เกิดขึ้น
1005
00:40:07,480 --> 00:40:08,240
ไม่ใช่แค่เรื่องเดียว
1006
00:40:10,520 --> 00:40:11,240
ถงถง
1007
00:40:12,080 --> 00:40:13,880
ฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเกิดเรื่องกับอาจารย์หลินเจี๋ย
1008
00:40:13,880 --> 00:40:14,640
ทำไมล่ะ
1009
00:40:14,640 --> 00:40:15,600
เธอคิดดูสิ
1010
00:40:15,600 --> 00:40:17,160
อาจารย์ดนตรีก่อนหน้านี้ของพวกเรา
1011
00:40:17,160 --> 00:40:18,960
มีใครบ้างที่อยู่ได้เกินหนึ่งเทอม
1012
00:40:18,960 --> 00:40:20,760
ตกใจกลัวจนหนีไปกันหมดไม่ใช่เหรอ
1013
00:40:20,760 --> 00:40:22,560
แต่ทำไมอาจารย์โจวถึงไม่เป็นอะไรล่ะ
1014
00:40:22,560 --> 00:40:24,280
อาจารย์โจวไม่ได้สอนกลางคืน
1015
00:40:24,280 --> 00:40:25,960
แล้วอาจารย์โจวก็เป็นคนดี
1016
00:40:25,960 --> 00:40:27,120
ไม่เหมือนอาจารย์บางคน
1017
00:40:27,120 --> 00:40:28,240
ที่เป็นแต่ด่าพวกเรา
1018
00:40:28,920 --> 00:40:30,680
ห้องดนตรีนี้ของพวกเรา
1019
00:40:30,680 --> 00:40:32,760
เมื่อก่อนเกิดเรื่องขึ้นบ่อย ๆ ใช่หรือเปล่า
1020
00:40:32,760 --> 00:40:33,840
เธอไม่รู้เรื่องเหรอ
1021
00:40:33,840 --> 00:40:34,960
รู้เรื่องอะไร
1022
00:40:34,960 --> 00:40:35,600
อะไรล่ะ
1023
00:40:36,280 --> 00:40:37,120
ฉันก็อยากฟังเหมือนกัน
1024
00:40:39,200 --> 00:40:40,600
ได้ยินป้าของฉันบอกว่า
1025
00:40:40,600 --> 00:40:41,720
ห้องดนตรีห้องนี้
1026
00:40:41,720 --> 00:40:43,240
เมื่อก่อนก็มีเรื่องเกิดขึ้น
1027
00:40:43,240 --> 00:40:45,440
ตอนนั้น มีคนงานชราคนหนึ่ง
1028
00:40:45,440 --> 00:40:47,240
กำลังเดินตรวจความเรียบร้อยตอนกลางคืน
1029
00:40:47,240 --> 00:40:49,400
พบหญิงชุดแดง
1030
00:40:49,400 --> 00:40:50,920
แขวนคอตายกับหลอดไฟ
1031
00:40:50,920 --> 00:40:52,120
คนงานคนนั้นตกใจมาก
1032
00:40:52,120 --> 00:40:53,560
จนเกือบจะหมดลมหายใจ
1033
00:40:56,280 --> 00:40:57,320
คุณจะเล่าก็เล่าไปสิ
1034
00:40:57,320 --> 00:40:59,040
ไม่เห็นต้องพูดเรื่องน่ากลัวแบบนี้สักหน่อย
1035
00:41:00,040 --> 00:41:01,640
อีกอย่าง ถ้าคุณเจอตัวแล้ว
1036
00:41:01,640 --> 00:41:02,840
ทำไมไม่ไปจับตัวเขาล่ะ
1037
00:41:02,840 --> 00:41:04,240
เธอไม่เข้าใจ
1038
00:41:04,240 --> 00:41:05,360
ผู้ชายอย่างพวกเราน่ะ
1039
00:41:05,360 --> 00:41:06,560
หน้าตาคือสิ่งจำเป็น
1040
00:41:08,280 --> 00:41:08,800
เดี๋ยวนะ
1041
00:41:10,760 --> 00:41:12,560
นายยกให้ฉันเป็นนักสืบ
1042
00:41:12,560 --> 00:41:14,000
แล้วตัวเองหนีไปเป็นตำรวจ
1043
00:41:14,000 --> 00:41:15,160
ก็เพื่อหน้าตางั้นเหรอ
1044
00:41:15,840 --> 00:41:17,240
งั้นสู้นายรับช่วงดูแลตระกูลลั่ว
1045
00:41:17,240 --> 00:41:18,240
เศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งเมืองฮาร์บิน
1046
00:41:18,240 --> 00:41:19,640
ไม่มีหน้าตากว่าตอนนี้หรอกเหรอ
1047
00:41:19,640 --> 00:41:21,360
คนตระกูลลั่วเวลาจะทำอะไร
1048
00:41:21,360 --> 00:41:22,760
ก็ต้องทำให้ถึงที่สุด
1049
00:41:22,760 --> 00:41:24,960
ทำการค้า ก็ต้องทำให้รวยสุด ๆ
1050
00:41:24,960 --> 00:41:26,200
เป็นตำรวจสายสืบ
1051
00:41:26,200 --> 00:41:27,360
ก็ต้องเป็นตัวเด่น
1052
00:41:27,360 --> 00:41:29,000
ปรากฏตัวตอนสุดท้าย
1053
00:41:29,000 --> 00:41:30,200
ไขคดีได้คนแรก
1054
00:41:30,200 --> 00:41:32,880
ที่นายพูดความจริงตั้งนาน
1055
00:41:32,880 --> 00:41:35,160
สุดท้ายแล้วก็ยังเพื่อหน้าตาของนายอยู่ดี
1056
00:41:35,160 --> 00:41:36,680
แล้วอะไรคือหน้าตา
1057
00:41:36,680 --> 00:41:38,560
หน้าตา ก็คืออำนาจในการพูด
1058
00:41:39,080 --> 00:41:40,080
เป็นทหารทำศึก
1059
00:41:40,640 --> 00:41:43,280
ใครกำปั้นหนักใครปืนเยอะก็ฟังคนนั้น
1060
00:41:43,280 --> 00:41:44,760
ส่วนเรื่องทำการค้าซื้อขาย
1061
00:41:44,760 --> 00:41:48,120
ใครช่องทางเยอะ ใครทรัพยากรเยอะ ก็ฟังคนนั้น
1062
00:41:48,120 --> 00:41:48,960
แบบเดียวกัน
1063
00:41:48,960 --> 00:41:50,360
ถ้านายอยากสืบรู้ความจริง
1064
00:41:50,360 --> 00:41:51,680
แล้วตาแก่เปาทำไมต้องฟังนายด้วยล่ะ
1065
00:41:52,560 --> 00:41:54,000
นายต้องมีหน้ามีตา
1066
00:41:57,400 --> 00:41:58,880
ผมคิดว่า
1067
00:41:58,880 --> 00:42:00,040
คุณชายลั่วพูดถูกครับ
1068
00:42:00,800 --> 00:42:02,960
มีความสามารถก็เป็นเรื่องหนึ่ง
1069
00:42:02,960 --> 00:42:04,720
แต่จะให้คนอื่นเชื่อในความสามารถของคุณ
1070
00:42:04,720 --> 00:42:06,160
นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
1071
00:42:06,160 --> 00:42:07,560
สถานการณ์ในตอนนี้
1072
00:42:07,560 --> 00:42:09,400
คนในสำนักงานตำรวจแห่งชาติยอมรับคุณ
1073
00:42:09,400 --> 00:42:11,720
หลัก ๆ ก็เป็นเพราะหน้าตาของคุณชายลั่ว
1074
00:42:11,720 --> 00:42:13,560
คุณเข้าไปยุ่ง ตรวจสอบเก็บหลักฐาน
1075
00:42:13,560 --> 00:42:14,640
พวกเขาอาจจะทนได้ชั่วคราว
1076
00:42:15,280 --> 00:42:16,320
แต่ถ้าคุณจะแสดงความคิดเห็น
1077
00:42:16,320 --> 00:42:17,640
อธิบายให้พวกเขาฟัง
1078
00:42:17,640 --> 00:42:19,280
พวกเขาต้องกระโดดมาถุยน้ำลายใส่คุณ
1079
00:42:19,280 --> 00:42:21,560
จากนั้นก็ด่าและไล่คุณออกไปจากสถานีตำรวจ
1080
00:42:21,560 --> 00:42:24,120
ผมคิดว่าเรื่องนี้รอก่อนดีกว่า
1081
00:42:24,120 --> 00:42:25,400
รอจนพวกเขาหาความจริงไม่เจอ
1082
00:42:25,400 --> 00:42:27,440
แล้วถูกฆาตกรปั่นหัว
1083
00:42:27,440 --> 00:42:29,400
คุณก็ไปปรากฏตัวให้เหมือนวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่
106513
