All language subtitles for Checkmate 6
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 6=
4
00:01:35,600 --> 00:01:37,160
ยังพบของมีค่าอย่างอื่นอีกไหม
5
00:01:38,120 --> 00:01:38,440
ไม่มีครับ
6
00:01:41,960 --> 00:01:44,120
ประธานลั่วถูกฆ่าตายหลังสามทุ่มครึ่ง
7
00:01:46,320 --> 00:01:47,400
แบบนี้แล้ว...
8
00:01:48,160 --> 00:01:49,200
ดังนั้นสืบไปสืบมา
9
00:01:49,200 --> 00:01:51,080
ก็วกมาที่จุดเดิมอีก
10
00:01:51,080 --> 00:01:53,400
พวกเขาคืนความบริสุทธิ์ให้ฉันชั่วคราว
เป็นเวลาครึ่งวัน
11
00:01:53,400 --> 00:01:55,520
เพื่อพิสูจน์ว่าฉันไม่มีหลักฐานยืนยัน
ว่าไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุจริง ๆ
12
00:01:55,520 --> 00:01:57,040
ทั้งยังเลื่อนเวลาที่พ่อฉันถูกฆ่าตาย
13
00:01:57,040 --> 00:01:58,200
เป็นสามทุ่มครึ่งอีก
14
00:02:00,320 --> 00:02:01,080
หากไม่ใช่เพราะเรื่องนี้
15
00:02:01,080 --> 00:02:01,960
ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าครอบครัวเรา
16
00:02:01,960 --> 00:02:02,960
กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว
17
00:02:03,520 --> 00:02:05,680
นี่ไม่ใช่บังคับให้ฉันมอบตัวหรือไง
18
00:02:05,680 --> 00:02:07,280
แต่นายไปมอบตัวแล้ว
19
00:02:07,280 --> 00:02:09,320
ไม่เท่ากับว่าปล่อยให้ฆาตกรลอยนวล
อยู่ข้างนอกหรือไง
20
00:02:10,440 --> 00:02:11,800
สามทุ่มคืนวันเกิดเหตุ
21
00:02:11,800 --> 00:02:13,040
เซี่ยฮว่าพบคนแปลกหน้าคนหนึ่ง
22
00:02:13,040 --> 00:02:14,400
ที่หน้าประตูบ้านพวกนาย
23
00:02:14,400 --> 00:02:15,760
ฟังคำอธิบายของเขา
24
00:02:15,760 --> 00:02:16,240
คนคนนี้
25
00:02:16,240 --> 00:02:18,880
น่าจะเป็นคนเดียวกับที่ส่งนายกลับมา
26
00:02:18,880 --> 00:02:20,040
ตำรวจได้เริ่มตามสืบแล้ว
27
00:02:20,800 --> 00:02:21,440
แต่ว่า
28
00:02:22,080 --> 00:02:23,800
ก็ยังไม่ยกเลิกการออกหมายจับนาย
29
00:02:24,800 --> 00:02:26,800
คนแปลกหน้าคนหนึ่งที่เซี่ยฮว่าไม่รู้จัก
30
00:02:27,680 --> 00:02:28,960
วิ่งมาที่บ้านเรา
31
00:02:28,960 --> 00:02:30,280
หาห้องหนังสือพ่อฉันเจอ
32
00:02:30,280 --> 00:02:32,480
แล้วพ่อฉันยังบังเอิญเปิดหน้าต่างไว้ให้เขา
33
00:02:32,480 --> 00:02:33,760
หลังก่อเหตุ
34
00:02:33,760 --> 00:02:36,120
ยังส่งขี้เมาอย่างฉันกลับโรงแรมอีก
35
00:02:36,120 --> 00:02:37,200
เรื่องนี้นายเชื่อเหรอ
36
00:02:37,200 --> 00:02:38,280
แต่เขาเป็นคนเดียว
37
00:02:38,280 --> 00:02:40,520
ที่รู้ว่านายอยู่ที่ไหนหลังจากเมา
38
00:02:40,520 --> 00:02:42,280
เขาลับ ๆ ล่อ ๆ วิ่งมาที่บ้านพวกเรา
39
00:02:42,280 --> 00:02:43,600
แถมส่งฉันกลับโรงแรมอีก
40
00:02:43,600 --> 00:02:45,520
ทำไมฉันฟังแล้วเหมือนฉันจ้างวานฆ่าเลยล่ะ
41
00:02:46,480 --> 00:02:47,240
เมื่อทั้งหมด
42
00:02:47,240 --> 00:02:49,160
ชี้ไปในทิศทางเดียว
43
00:02:50,000 --> 00:02:51,720
อีกทิศทางหนึ่งก็จะโผล่มาในไม่ช้า
44
00:02:52,800 --> 00:02:54,040
บุหรี่
45
00:02:54,040 --> 00:02:55,120
ขายบุหรี่
46
00:03:00,280 --> 00:03:01,080
จินฉี่หมิง
47
00:03:04,800 --> 00:03:05,600
พี่ซือถู
48
00:03:10,080 --> 00:03:10,640
พี่มาได้ยังไง
49
00:03:10,640 --> 00:03:11,280
หาผมมีเรื่องหรือเปล่าครับ
50
00:03:12,600 --> 00:03:13,720
มีเรื่องหนึ่ง
51
00:03:13,720 --> 00:03:15,120
ผมอยากให้คุณช่วยผมตรวจสอบหน่อย
52
00:03:15,120 --> 00:03:16,120
ได้ งั้นพวกเราเข้าไปคุยกัน
53
00:03:16,120 --> 00:03:16,840
ผมส่งต้นฉบับแล้ว
54
00:03:18,600 --> 00:03:19,440
เรื่องของตระกูลลั่ว
55
00:03:20,640 --> 00:03:21,240
ตระกูลลั่ว
56
00:03:26,120 --> 00:03:28,480
เว่ยหมิ่นซีกับนายท่านลั่วรู้จักกันตอนวัยรุ่น
57
00:03:28,480 --> 00:03:29,560
จากนั้นตระกูลลั่วพลัดถิ่นฐาน
58
00:03:29,560 --> 00:03:31,040
มาทำธุรกิจที่ฮาร์บิน
59
00:03:31,040 --> 00:03:32,160
เว่ยหมิ่นซีก็แต่งงานไปแล้ว
60
00:03:32,720 --> 00:03:33,960
สามีของเธอก็เป็นนักธุรกิจเช่นกัน
61
00:03:33,960 --> 00:03:34,720
ค่อนข้างมีฐานะ
62
00:03:34,720 --> 00:03:35,480
แต่ว่าเขา
63
00:03:35,480 --> 00:03:37,440
ติดเหล้าชอบใช้ความรุนแรง แถมเจ้าชู้อีก
64
00:03:38,080 --> 00:03:38,920
ห้าปีก่อน
65
00:03:38,920 --> 00:03:40,760
เว่ยหมิ่นซีตามสามีเธอมาที่ฮาร์บิน
66
00:03:40,760 --> 00:03:41,880
สองปีต่อมา
67
00:03:41,880 --> 00:03:43,680
สามีเธอเสียชีวิตเพราะโรคพิษสุราเรื้อรัง
68
00:03:44,720 --> 00:03:46,040
แล้วเว่ยหมิ่นซีล่ะ
69
00:03:46,040 --> 00:03:47,960
เว่ยหมิ่นซีถูกฆ่าตายในบ้าน
70
00:03:47,960 --> 00:03:49,680
ในห้องมีร่องรอยการต่อสู้
71
00:03:49,680 --> 00:03:50,960
คำวินิจฉัยเบื้องต้นของตำรวจคือ
72
00:03:50,960 --> 00:03:52,200
โจรที่กำลังหลบหนีก่อเหตุ
73
00:03:52,960 --> 00:03:54,760
แต่มีจุดหนึ่งที่แปลกมาก
74
00:03:55,480 --> 00:03:56,160
อะไรแปลก
75
00:03:57,040 --> 00:03:59,600
นายท่านลั่วคนนี้ก็ถูกฆ่าตายต่อจากนั้นไม่นาน
76
00:03:59,600 --> 00:04:01,360
ผมคิดว่ามันไม่น่าจะบังเอิญขนาดนี้
77
00:04:01,360 --> 00:04:03,280
ผมเลยลองตรวจสอบให้ลึกเข้าไปอีก
78
00:04:03,280 --> 00:04:04,520
คุณสืบพบเรื่องอื่นอีกเหรอ
79
00:04:07,560 --> 00:04:08,600
ผมวานเพื่อนที่ธนาคาร
80
00:04:08,600 --> 00:04:10,360
ตรวจสอบเงินหมุนเวียนของเว่ยหมิ่นซี
81
00:04:10,360 --> 00:04:12,200
ผมพบว่าทุกเดือนในช่วงสองปีนี้ของเธอ
82
00:04:12,200 --> 00:04:14,600
จะใช้เงินที่ฝากไว้เป็นจำนวนมาก
83
00:04:14,600 --> 00:04:16,480
ผมคิดว่าเธอ
84
00:04:16,480 --> 00:04:17,560
คงไม่ซ่อนเงินจำนวนนี้ไว้ที่บ้าน
85
00:04:17,560 --> 00:04:19,160
หรือให้ใครที่ไหนยืมแน่
86
00:04:19,160 --> 00:04:20,680
เธออยู่ฮาร์บินในที่ต่างถิ่น
87
00:04:20,680 --> 00:04:22,200
สนิทที่สุดก็เป็นตระกูลลั่ว
88
00:04:22,200 --> 00:04:23,360
ตระกูลลั่วไม่มีใครขาดเงิน
89
00:04:24,360 --> 00:04:25,560
ฉะนั้นผมคิดว่า
90
00:04:26,840 --> 00:04:29,520
เธอจะถูกคนขู่กรรโชกหรือเปล่า
91
00:04:29,520 --> 00:04:30,840
และเหตุผลในการขู่กรรโชก
92
00:04:30,840 --> 00:04:32,520
จะเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตกะทันหัน
ของสามีเธอหรือเปล่า
93
00:04:33,680 --> 00:04:34,640
มีความเกี่ยวข้องยังไง
94
00:04:36,760 --> 00:04:37,720
เว่ยหมิ่นซีเพิ่งกลับมาพบ
95
00:04:37,720 --> 00:04:39,600
กับนายท่านลั่วที่ฮาร์บินได้ไม่นาน
96
00:04:39,600 --> 00:04:40,720
สามีของเธอก็มาเสียชีวิตกะทันหัน
97
00:04:41,280 --> 00:04:42,800
ความจริงคนในสำนักข่าวเรา
98
00:04:42,800 --> 00:04:44,560
ต่างไม่เชื่อว่าจะมีเรื่องบังเอิญเช่นนี้
99
00:04:44,560 --> 00:04:46,120
แต่ภายใต้แรงกดดันในตระกูลลั่ว
100
00:04:46,120 --> 00:04:47,320
ใครก็ไม่กล้าซักถามเรื่องนี้
101
00:04:47,320 --> 00:04:48,880
นายก็ช่างพูดไปเรื่อยนะ
102
00:04:48,880 --> 00:04:49,880
สามีเธอเสียชีวิตกะทันหัน
103
00:04:49,880 --> 00:04:51,120
เกี่ยวข้องอะไรกับบ้านพวกเรา
104
00:04:52,000 --> 00:04:52,680
เขา
105
00:04:52,680 --> 00:04:53,880
เขาไม่ใช่ตำรวจกำลังออกหมายจับอยู่เหรอ
106
00:04:53,880 --> 00:04:54,960
ถูกแล้ว ออกหมายจับอยู่
107
00:04:58,040 --> 00:04:58,880
ไปแจ้งเบาะแสฉันสิ
108
00:04:59,840 --> 00:05:00,320
คุณชายลั่ว
109
00:05:00,320 --> 00:05:01,200
ผม ผม ผมไม่กล้า
110
00:05:01,200 --> 00:05:02,240
แล้วผมก็ไม่ทำด้วย
111
00:05:02,240 --> 00:05:03,520
ตราบใดที่พี่ซือถูเชื่อใจคุณ
112
00:05:03,520 --> 00:05:04,560
ผมก็เชื่อใจคุณเช่นกัน
113
00:05:05,280 --> 00:05:06,920
นายถามเขาสู้มาถามฉันดีกว่า
114
00:05:06,920 --> 00:05:07,520
อยากรู้อะไร
115
00:05:07,520 --> 00:05:08,120
ฉันจะบอกนายหมด
116
00:05:28,280 --> 00:05:29,880
ผมอยากทราบจำนวนเงินฝากทั้งหมด
117
00:05:29,880 --> 00:05:32,520
ที่เว่ยหมิ่นซีถอนออกจากธนาคาร
ในช่วงสองปีที่ผ่านมา
118
00:05:32,520 --> 00:05:33,360
สองหมื่นหยวน
119
00:05:35,280 --> 00:05:36,480
ที่แท้ก็ไม่สอดคล้องกัน
120
00:05:36,480 --> 00:05:37,680
อะไรไม่สอดคล้องกัน
121
00:05:37,680 --> 00:05:39,000
ทางตำรวจพบเงินหลายร้อยเหรียญ
122
00:05:39,000 --> 00:05:40,760
จากในห้องของฟางหง
123
00:05:40,760 --> 00:05:41,760
จำนวนนี้ต่างกันมาก
124
00:05:42,560 --> 00:05:43,280
ผมคิดว่า
125
00:05:43,280 --> 00:05:44,320
หลายร้อยเหรียญเหรอ
126
00:05:45,040 --> 00:05:45,880
ฟางหง
127
00:05:46,520 --> 00:05:47,520
เดือนหนึ่งเขาหาเงินได้มากสุด
128
00:05:47,520 --> 00:05:48,520
สิบเหรียญต่อเดือน
129
00:05:48,520 --> 00:05:49,480
ไม่กี่ร้อยหยวนเอง
130
00:05:50,360 --> 00:05:52,200
เขาบอกว่าแม่ของเขาป่วย
131
00:05:52,200 --> 00:05:53,880
ผู้ดูแลเลยจ่ายให้เขาล่วงหน้า
132
00:05:53,880 --> 00:05:54,480
ความจริงผม...
133
00:05:54,480 --> 00:05:55,080
เขาเป็นเด็กกำพร้า
134
00:05:55,080 --> 00:05:56,040
มีแม่ที่ไหนกัน
135
00:05:57,880 --> 00:05:59,840
ความจริงผมก็เคยตรวจสอบฟางหง
136
00:06:01,800 --> 00:06:03,120
ขอโทษด้วยครับ คุณชายลั่ว
137
00:06:03,120 --> 00:06:04,120
ความจริงทุกคนในบ้านคุณ
138
00:06:04,120 --> 00:06:05,240
ผมตรวจสอบมาหมดแล้ว
139
00:06:05,240 --> 00:06:07,240
เพียงแต่ฟางหงคนนี้ค่อนข้างพิเศษ
140
00:06:07,240 --> 00:06:08,640
ก่อนที่เขาจะไปที่บ้านคุณชายลั่ว
141
00:06:08,640 --> 00:06:10,200
เป็นผู้ช่วยอยู่ที่หลี่จี้ของตระกูลหลี่
142
00:06:10,200 --> 00:06:11,800
แต่ทำได้ไม่กี่วัน เขาก็ออก
143
00:06:12,320 --> 00:06:14,280
จากนั้นก็อาศัยอยู่ถนนสายที่ 16 ฝั่งนั้น
144
00:06:16,040 --> 00:06:17,400
ถนนสายที่ 16
145
00:06:17,400 --> 00:06:18,880
กินจนอิ่มที่ซินซื่อเจี้ย
146
00:06:18,880 --> 00:06:20,120
เวทีใหญ่โห่ร้องชมเชย
147
00:06:20,120 --> 00:06:21,160
อาบน้ำที่ซินเจียงเฉวียน
148
00:06:21,160 --> 00:06:22,520
ล้มตัวลงนอนที่ฮุ่ยฟางหลี่
149
00:06:23,400 --> 00:06:25,000
งั้นเขาก็รวยมาก
150
00:06:25,000 --> 00:06:26,520
เถ้าแก่หลี่ของหลี่จี้คนนี้
151
00:06:26,520 --> 00:06:28,120
ขึ้นชื่อว่ากลัวภรรยา
152
00:06:28,120 --> 00:06:30,040
ซึ่งเปิดร้านด้วยความช่วยเหลือจากพ่อตา
153
00:06:30,040 --> 00:06:30,840
หลายปีก่อน
154
00:06:30,840 --> 00:06:32,760
ได้พบคนรู้ใจในฮุ่ยฟางหลี่
155
00:06:32,760 --> 00:06:34,080
หลบซ่อนมาตลอด
156
00:06:34,080 --> 00:06:35,600
กลัวว่าภรรยาเขาจะรู้เข้า
157
00:06:35,600 --> 00:06:36,960
แต่ประจวบเหมาะก็คือ
158
00:06:36,960 --> 00:06:39,080
ฟางหงก็มีคนรู้ใจอีกคน
159
00:06:39,080 --> 00:06:40,480
ซึ่งอยู่ที่ฮุ่ยฟางหลี่เช่นกัน
160
00:06:40,480 --> 00:06:42,040
ไม่ใช่แค่อยู่ที่ตระกูลหลี่
161
00:06:42,560 --> 00:06:43,800
หลายแห่งที่ฟางหงเคยทำงานมา
162
00:06:43,800 --> 00:06:45,240
ก็เป็นสถานการณ์เดียวกัน
163
00:06:45,240 --> 00:06:46,680
ทุกครั้งที่ลาออกจากงาน
164
00:06:46,680 --> 00:06:49,160
เขาก็ต้องไปเต้าไว่เพื่อถลุงเงิน
165
00:06:49,160 --> 00:06:51,040
เขาเป็นแค่ลูกจ้างระยะยาว
166
00:06:51,040 --> 00:06:53,280
ไปเอาเงินพวกนั้นมาจากไหนกัน
167
00:06:53,280 --> 00:06:54,920
หลังเขาไปที่บ้านฉันแล้ว
168
00:06:54,920 --> 00:06:57,600
ต้องได้ยินไป๋ซานซานซุบซิบ
คุณป้าเว่ยมาไม่น้อย
169
00:06:57,600 --> 00:06:58,440
เขาย่อมไม่ปล่อย
170
00:06:58,440 --> 00:06:59,880
โอกาสร่ำรวยดี ๆ แบบนี้
171
00:06:59,880 --> 00:07:00,720
ไปขู่กรรโชกแน่
172
00:07:01,720 --> 00:07:02,800
แล้วก็เพราะเขา
173
00:07:02,800 --> 00:07:04,200
ดูแลพ่อฉันเป็นการส่วนตัวอีก
174
00:07:04,200 --> 00:07:05,120
เดาว่าคุณป้าเว่ย
175
00:07:05,120 --> 00:07:06,440
ก็กลัวว่าเขาจะไม่เป็นผลดีต่อพ่อฉัน
176
00:07:07,240 --> 00:07:08,840
จนสุดท้ายเลยไม่กล้าบอกเขา
177
00:07:09,360 --> 00:07:10,400
อย่างสมเหตุสมผล
178
00:07:11,280 --> 00:07:12,480
งั้นในเมื่อเป็นเช่นนี้
179
00:07:13,240 --> 00:07:15,440
ทำไมเหวินอีต้องปกป้องคนเลวนี้ด้วย
180
00:07:19,720 --> 00:07:20,800
เธอมีความลับอะไรหรือเปล่า
181
00:07:34,240 --> 00:07:34,960
ฝิ่นสุก
182
00:08:10,360 --> 00:08:11,080
หาอะไรอยู่เหรอ
183
00:08:13,600 --> 00:08:14,960
คุณซือถู
184
00:08:14,960 --> 00:08:16,320
ทำไมคุณถึงมาไม่บอกไม่กล่าว
185
00:08:16,320 --> 00:08:17,920
แบบนี้ทำให้คนตกใจตายได้นะครับ
186
00:08:17,920 --> 00:08:18,680
นี่ก็
187
00:08:18,680 --> 00:08:19,600
วันนี้พี่เหวิน
188
00:08:19,600 --> 00:08:21,480
ให้ผมทำความสะอาดลานบ้านให้ดี
189
00:08:21,480 --> 00:08:22,120
คุณดูสิ
190
00:08:22,120 --> 00:08:24,040
ผม ผมกำลังตั้งใจทำงานอยู่
191
00:08:24,040 --> 00:08:25,720
นายกวาดพื้นทุกวันแบบนี้
192
00:08:25,720 --> 00:08:27,000
คงทำเงินได้ไม่น้อย
193
00:08:27,760 --> 00:08:29,000
คุณซือถู
194
00:08:29,000 --> 00:08:30,440
คุณอย่าล้อผมเล่นอีกเลย
195
00:08:30,440 --> 00:08:31,680
นี่ไม่ใช่เพราะคนในครอบครัวป่วย
196
00:08:31,680 --> 00:08:32,680
รีบร้อนใช้เงินหรือไง
197
00:08:32,680 --> 00:08:34,040
ผมจึงขอให้ทางบัญชีจ่ายล่วงหน้า
198
00:08:34,960 --> 00:08:36,760
ครั้งก่อนผมพูดกับคุณชัดเจนแล้วนี่ครับ
199
00:08:36,760 --> 00:08:37,720
แต่นายพูดไม่ชัดเจน
200
00:08:37,720 --> 00:08:39,840
ว่าเงินที่นายไปฮุ่ยฟางหลี่มาจากไหน
201
00:08:42,320 --> 00:08:43,080
คุณซือถู
202
00:08:44,640 --> 00:08:46,000
หลายปีมานี้
203
00:08:46,000 --> 00:08:47,240
ใครมีเงินอยู่ในมือ
204
00:08:47,240 --> 00:08:48,600
ไม่อยากออกไปท่องโลกกว้างบ้าง
205
00:08:48,600 --> 00:08:50,720
ไม่แน่อาจจะเจอนายจ้างรวย ๆ เข้าก็ได้
206
00:08:50,720 --> 00:08:52,280
คุณชายลั่วก็เคยไป
207
00:08:52,280 --> 00:08:53,960
ลูกท่านหลานเธอของตระกูลเซี่ยพวกนั้น
208
00:08:53,960 --> 00:08:55,440
ยังเป็นแขกประจำของที่นั่นเลย
209
00:08:56,000 --> 00:08:57,000
แม้แต่พี่เหวิน
210
00:08:57,560 --> 00:08:58,800
หากเธอไม่เคยไปฟากนั้น
211
00:08:58,800 --> 00:09:00,640
ผมจะหางานที่นี่เจอได้ยังไง
212
00:09:00,640 --> 00:09:02,320
หากคุณสงสัยว่าใครมีเงิน
213
00:09:02,320 --> 00:09:03,960
ก็ไปถนนสายที่ 16 นั่นสิครับ
214
00:09:03,960 --> 00:09:05,160
งั้นคนเต็มห้องนั้น
215
00:09:05,160 --> 00:09:06,440
ก็คงหนีความผิดไม่พ้น
216
00:09:06,720 --> 00:09:08,280
แต่คนเต็มห้องเหล่านี้
217
00:09:08,280 --> 00:09:10,680
ก็ไม่มีใครขู่กรรโชกเจ้าของร้านหลี่จี้
218
00:09:10,680 --> 00:09:11,800
ตอนนี้นายท่านของพวกนาย
219
00:09:11,800 --> 00:09:13,920
ถูกฆ่าตายในคดีขู่กรรโชก
220
00:09:13,920 --> 00:09:15,240
และบังเอิญ
221
00:09:15,240 --> 00:09:17,400
คนทำผิดเป็นนิสัยลักษณะนี้ก็อาศัยอยู่ในบ้านด้วย
222
00:09:17,400 --> 00:09:19,240
พูดขู่กรรโชกอะไรกัน
223
00:09:19,240 --> 00:09:20,520
ผมเจตนาดี
224
00:09:20,520 --> 00:09:21,880
ช่วยพวกเขาเก็บความลับต่างหาก
225
00:09:21,880 --> 00:09:22,920
เจ้าของร้านหลี่จี้
226
00:09:22,920 --> 00:09:24,000
มองว่าผมซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา
227
00:09:24,000 --> 00:09:25,600
เลยให้รางวัลผมนิดหน่อยเท่านั้นเอง
228
00:09:26,560 --> 00:09:27,760
เงินพวกนี้
229
00:09:27,760 --> 00:09:30,080
คุณกับนายท่านทุกคนในตระกูลลั่วคงไม่สนใจ
230
00:09:30,080 --> 00:09:30,920
ผมคุ้มที่จะ
231
00:09:30,920 --> 00:09:31,960
ฆ่าคน
232
00:09:31,960 --> 00:09:32,920
เพื่อจำนวนเงินเล็กน้อยแค่นี้ที่ไหน
233
00:09:36,320 --> 00:09:37,800
ความลับของตระกูลลั่วนี่
234
00:09:38,560 --> 00:09:40,320
ไม่ได้มีมากกว่าเจ้าของร้านหลี่จี้หรอก
235
00:09:44,280 --> 00:09:45,240
มีสิ
236
00:09:45,240 --> 00:09:46,160
คุณซือถู
237
00:09:46,160 --> 00:09:47,560
ผมบอกกับแค่คุณนะ
238
00:09:47,560 --> 00:09:49,560
คุณจะได้ไม่เห็นผมเป็นฆาตกร
239
00:09:49,560 --> 00:09:51,680
ไม่งั้นผมคงทำงานที่นี่ไม่ได้แล้ว
240
00:09:51,680 --> 00:09:52,800
คนแบบไหนมีความลับ
241
00:09:53,400 --> 00:09:54,880
มองออกในชั่วพริบตาเดียว
242
00:09:55,760 --> 00:09:57,040
นายท่านมีความลับ
243
00:09:57,720 --> 00:09:59,000
ผมเลยคิด
244
00:09:59,000 --> 00:10:01,360
เผยความลับนี้ของนายท่านออกมา
245
00:10:01,360 --> 00:10:02,400
ช่วยเขาแบ่งเบาภาระ
246
00:10:03,000 --> 00:10:04,880
มิฉะนั้นเขามักจะอยู่คนเดียว
247
00:10:04,880 --> 00:10:06,280
พึมพำอย่างเหม่อลอยเสมอ
248
00:10:07,480 --> 00:10:09,600
นายช่างเป็นคนจิตใจดีมีน้ำใจ
249
00:10:09,600 --> 00:10:11,120
ก็แน่สิ
250
00:10:11,120 --> 00:10:11,720
น่าเสียดาย
251
00:10:12,400 --> 00:10:13,880
นายท่านของพวกนาย
252
00:10:13,880 --> 00:10:15,560
ไม่อาจเข้าใจความกลัดกลุ้มนี้ของนายได้
253
00:10:15,560 --> 00:10:16,760
ใครว่าไม่ใช่ล่ะ
254
00:10:16,760 --> 00:10:17,840
หากบอกผมแต่เนิ่น ๆ
255
00:10:18,560 --> 00:10:20,040
เขาคงไม่ถูกฆ่าหรอกถูกไหม
256
00:10:20,040 --> 00:10:21,600
งั้นที่ถูกฆ่าจะไม่ใช่นายเหรอ
257
00:10:21,600 --> 00:10:23,280
แต่ผมรู้ว่าใครคือฆาตกร
258
00:10:23,280 --> 00:10:24,360
ผมพูดแล้วคุณต้องเชื่อนะ
259
00:10:25,600 --> 00:10:27,040
ฆาตกรก็คือพี่เหวิน
260
00:10:31,840 --> 00:10:34,160
นายรับเงินจากเหวินอี
261
00:10:34,160 --> 00:10:36,000
ก็เพื่อจะเก็บความลับให้เธอแบบนี้เหรอ
262
00:10:37,280 --> 00:10:38,480
เธอบอกพวกคุณหมดแล้วเหรอ
263
00:10:39,840 --> 00:10:41,280
นี่เธอเป็นคนร้ายที่ฟ้องก่อน
264
00:10:41,280 --> 00:10:42,280
ให้คุณสงสัยผม
265
00:10:43,160 --> 00:10:44,200
คุณซือถู
266
00:10:44,200 --> 00:10:45,680
คุณห้ามหลงกลเธอนะ
267
00:10:46,400 --> 00:10:48,120
เธอต้องเป็นฆาตกรฆ่านายท่านแน่นอน
268
00:10:48,120 --> 00:10:49,000
เมื่อสองวันก่อน
269
00:10:49,000 --> 00:10:50,600
ผมยังได้ยินเธอทะเลาะกับนายท่านด้วย
270
00:10:50,600 --> 00:10:52,640
นายท่านยังโกรธมากบอกเธอไปให้พ้นอยู่เลย
271
00:10:52,640 --> 00:10:54,360
ดังนั้นนายเลยใช้เรื่องนี้ขู่กรรโชกเธอ
272
00:10:55,560 --> 00:10:56,640
ผมขู่กรรโชกเธอ
273
00:10:57,160 --> 00:10:58,720
เพราะเธอทำบัญชีปลอม
274
00:10:58,720 --> 00:11:00,160
ยักยอกเงินในบ้านต่างหาก
275
00:11:00,160 --> 00:11:01,520
ผมขู่กรรโชกเธอ
276
00:11:01,520 --> 00:11:03,440
ผมยังช่วยนายท่าน
ทวงความเสียหายบางส่วนกลับมาอีกนะ
277
00:11:04,360 --> 00:11:05,480
นายท่านทะเลาะกับเธอ
278
00:11:05,480 --> 00:11:07,160
ต้องเป็นเพราะนายท่านรู้เรื่องนี้แน่
279
00:11:07,160 --> 00:11:08,800
เธอทำตั๋วเงินพวกนั้นหาย
280
00:11:08,800 --> 00:11:10,480
เพียงพอจะติดคุกหลายสิบปีแล้ว
281
00:11:11,240 --> 00:11:12,680
คุณว่าเรื่องนี้ไม่ว่าใคร
282
00:11:12,680 --> 00:11:13,960
จะไม่อาฆาตบ้าง
283
00:11:24,400 --> 00:11:25,080
คุณนายครับ
284
00:11:29,400 --> 00:11:29,960
คุณนายครับ
285
00:11:30,920 --> 00:11:31,600
ก่อนเกิดเหตุ
286
00:11:31,600 --> 00:11:32,920
คุณคงเคยค้นโต๊ะนี้มาก่อนใช่ไหม
287
00:11:33,680 --> 00:11:34,760
เห็นมีดเงินบ้างไหมครับ
288
00:11:35,720 --> 00:11:36,400
มีดเงินเล่มนั้น
289
00:11:37,120 --> 00:11:38,280
ฉันไม่ได้เอาไปหรอกนะ
290
00:11:40,680 --> 00:11:42,000
นายท่านพวกเราเป็นคนซื้อมีดเงินมา
291
00:11:42,000 --> 00:11:43,680
ฉันจะหยิบออกมาดูหน่อยไม่ได้หรือไง
292
00:11:44,400 --> 00:11:46,800
ก่อนและหลังเหตุอะไร
293
00:11:46,800 --> 00:11:48,000
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉัน
294
00:11:48,000 --> 00:11:49,520
พวกคุณอย่าได้คิดจะปรักปรำฉัน
295
00:11:52,280 --> 00:11:53,640
ตอนนั้นฉันได้ยินที่ประตูหน้ากับประตูหลัง
296
00:11:53,640 --> 00:11:54,720
มีคนกำลังจะเข้ามา
297
00:11:54,720 --> 00:11:56,080
ฉันก็เลยกลับ
298
00:11:56,080 --> 00:11:57,400
ส่วนใครเอามีดเงินไป
299
00:11:58,280 --> 00:12:00,000
ต้องเป็นคนที่เข้ามาทีหลังแน่ ๆ
300
00:12:03,720 --> 00:12:05,080
นั่นคือเวลากี่โมง
301
00:12:05,080 --> 00:12:05,880
หกโมงเย็นครับ
302
00:12:06,680 --> 00:12:08,200
ตรงนี้ใช่เรื่องของนายที่ไหน
303
00:12:08,720 --> 00:12:10,560
เจ้านายพูดอยู่ นายจุ้นอะไรด้วย
304
00:12:12,520 --> 00:12:14,200
เหวินอีสอนคนใช้ประสาอะไรกัน
305
00:12:16,120 --> 00:12:17,520
แข็งข้อนะนาย
306
00:12:18,080 --> 00:12:18,600
คุณนาย
307
00:12:19,480 --> 00:12:21,040
วันนั้นขณะที่คุณออกไป
308
00:12:21,640 --> 00:12:23,400
ลืมคลุมผ้าปูโต๊ะหรือเปล่าครับ
309
00:12:23,400 --> 00:12:25,480
ฉันก็เป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้เช่นกัน
310
00:12:25,480 --> 00:12:27,480
ฉันค้นลิ้นชักในบ้านตัวเองจะเป็นไร
311
00:12:28,040 --> 00:12:29,440
แต่ละคน ๆ
312
00:12:29,440 --> 00:12:30,800
ป้องกันฉันเหมือนป้องกันขโมย
313
00:12:30,800 --> 00:12:32,720
แน่นอนว่าฉันให้พวกเขาเห็นฉันไม่ได้หรอก
314
00:12:34,800 --> 00:12:36,320
วันนั้นตอนที่ฉันออกไป
315
00:12:36,320 --> 00:12:38,440
มีดเงินเล่มนั้นยังอยู่บนโต๊ะชัด ๆ
316
00:12:38,440 --> 00:12:39,840
เรื่องนี้ คุณอย่าคิดโบ้ยมาฉันเลย
317
00:12:46,760 --> 00:12:47,880
คุณซือถู
318
00:12:49,200 --> 00:12:50,360
ผมอยากพบเหวินอีหน่อยครับ
319
00:12:51,320 --> 00:12:52,600
พี่เหวิน เธอออกไปแล้วค่ะ
320
00:12:52,600 --> 00:12:54,320
แต่คงกลับมาก่อนอาหารเย็นแน่
321
00:12:58,440 --> 00:12:59,360
คุณสงสัย
322
00:12:59,880 --> 00:13:00,920
ว่าเธอคือฆาตกร
323
00:13:11,000 --> 00:13:11,920
เถ้าแก่ของพวกคุณล่ะ
324
00:13:13,640 --> 00:13:14,360
ผมเอง
325
00:13:17,440 --> 00:13:18,760
สองวันนี้พวกคุณ
326
00:13:18,760 --> 00:13:20,040
เคยรับแหวนลักษณะนี้บ้างไหม
327
00:13:24,280 --> 00:13:26,920
สองวันก่อนเหล่าจางเคยให้พวกเราดู
328
00:13:26,920 --> 00:13:29,680
แหวนวงใหม่ที่ได้มาแบบนี้เลย
329
00:13:29,680 --> 00:13:30,520
เกิดอะไรขึ้น
330
00:13:30,520 --> 00:13:31,680
เป็นของโจรเหรอ
331
00:13:32,800 --> 00:13:34,000
เหล่าจางคือใคร
332
00:13:34,000 --> 00:13:36,080
ก็คือเถ้าแก่โรงฝิ่นที่อยู่ข้าง ๆ กัน
333
00:13:36,080 --> 00:13:37,720
ที่มาที่นี่ของเรา
334
00:13:37,720 --> 00:13:39,600
มีไม่กี่คนที่เส้นทางทำเงินถูกต้อง
335
00:13:39,600 --> 00:13:41,360
หากคุณสองคนทำของหายไป
336
00:13:41,360 --> 00:13:42,600
ก็ยอมรับเถอะ
337
00:13:42,600 --> 00:13:45,240
อย่าเอาเปรียบร้านค้าเล็ก ๆ แบบนี้ของเราเลย
338
00:13:45,240 --> 00:13:46,880
ร้านค้าเล็ก ๆ
339
00:13:46,880 --> 00:13:48,640
ผมว่าเส้นทางการเงินของคุณ
ไม่ถูกต้องมากกว่ามั้ง
340
00:13:48,640 --> 00:13:49,400
คุณ คุณ...
341
00:13:49,400 --> 00:13:49,920
ไปกันเถอะ
342
00:14:07,760 --> 00:14:08,440
หลีกทาง ๆ
343
00:14:08,440 --> 00:14:09,040
หยุดนะ
344
00:14:09,040 --> 00:14:09,640
หลีกทาง
345
00:14:12,040 --> 00:14:12,640
หลีกทาง
346
00:14:14,520 --> 00:14:16,240
นั่นคุณชายลั่วที่ถูกออกหมายจับไม่ใช่เหรอ
347
00:14:16,480 --> 00:14:16,920
จริงด้วย
348
00:14:16,920 --> 00:14:17,400
รีบตามไป ๆ
349
00:14:17,520 --> 00:14:17,800
ไป
350
00:14:19,080 --> 00:14:19,640
หยุดนะ
351
00:14:21,800 --> 00:14:22,680
นายหลีกทาง
352
00:14:23,720 --> 00:14:24,560
หยุดนะ
353
00:14:25,840 --> 00:14:26,560
หยุดนะ
354
00:14:26,840 --> 00:14:27,320
อย่าหนีนะ
355
00:14:27,720 --> 00:14:28,520
หยุดนะ
356
00:14:31,160 --> 00:14:32,120
หยุดนะ ๆ
357
00:14:32,640 --> 00:14:33,200
อย่าหนีนะ
358
00:14:33,560 --> 00:14:34,200
หยุดนะ ๆ
359
00:14:34,720 --> 00:14:35,360
หยุดนะ
360
00:14:35,440 --> 00:14:36,080
อย่าหนีนะ
361
00:14:36,680 --> 00:14:37,120
หยุดนะ
362
00:14:38,800 --> 00:14:39,320
อย่าหนีนะ
363
00:14:40,640 --> 00:14:42,200
หยุดนะ ๆ ๆ
364
00:14:44,800 --> 00:14:45,720
อย่าหนีนะ
365
00:14:46,680 --> 00:14:47,480
หยุดนะ
366
00:14:52,000 --> 00:14:52,920
จะทับฉันให้ตายหรือไง
367
00:14:53,480 --> 00:14:54,280
จะทับฉันให้ตายหรือไง
368
00:14:55,280 --> 00:14:55,920
ลุกขึ้น
369
00:14:57,360 --> 00:14:57,800
จับได้แล้ว
370
00:14:58,280 --> 00:14:59,320
คราวนี้จับได้แล้ว
371
00:14:59,320 --> 00:14:59,960
ลุกขึ้น ๆ ๆ
372
00:15:01,080 --> 00:15:01,440
จับขึ้นมา
373
00:15:03,400 --> 00:15:04,000
พยุงเขาขึ้นมา
374
00:15:04,360 --> 00:15:04,760
ครับ
375
00:15:05,560 --> 00:15:06,360
ลุกขึ้น ๆ
376
00:15:07,000 --> 00:15:07,680
ปล่อย
377
00:15:07,680 --> 00:15:08,880
ปล่อยฉัน ปล่อย
378
00:15:10,160 --> 00:15:11,520
ที่แท้ก็ไอ้เจ้าบ้านี่เอง
379
00:15:12,440 --> 00:15:13,280
เอา เอาตัวไป
380
00:15:13,560 --> 00:15:13,800
ไป
381
00:15:13,800 --> 00:15:14,320
รอเดี๋ยว
382
00:15:15,800 --> 00:15:16,640
คุณก็อยู่ด้วยเหรอ
383
00:15:17,400 --> 00:15:18,720
ต้องสมคบคิดกันแน่
384
00:15:18,720 --> 00:15:19,520
เอาตัวไปพร้อมกัน
385
00:15:19,520 --> 00:15:20,080
รอเดี๋ยวครับ
386
00:15:21,840 --> 00:15:23,040
ผมพิสูจน์ได้
387
00:15:23,040 --> 00:15:24,480
ว่าลั่วเส้าชวนไม่ได้อยู่ในช่วงเกิดเหตุ
388
00:15:25,440 --> 00:15:26,400
คุณมีอะไรมาพิสูจน์
389
00:15:29,600 --> 00:15:30,080
เขา
390
00:15:49,480 --> 00:15:50,680
ผมได้ยินว่าในคืนเกิดเหตุ
391
00:15:50,680 --> 00:15:52,760
ระหว่างสามทุ่มครึ่งถึงสามทุ่มสี่สิบห้า
392
00:15:53,440 --> 00:15:54,720
คุณตรวจสอบบัญชีอยู่ในห้องตลอด
393
00:15:56,040 --> 00:15:56,640
ค่ะ
394
00:15:58,320 --> 00:15:58,720
งั้นถ้าเกิด
395
00:15:58,720 --> 00:16:01,360
ประธานลั่วถูกฆ่าตายในเวลานี้พอดี
396
00:16:02,240 --> 00:16:03,720
คุณก็ไม่มีหลักฐานยืนยันว่าไม่อยู่ในที่เกิดหตุ
397
00:16:06,640 --> 00:16:07,800
หกโมงเย็นวันนั้น
398
00:16:08,560 --> 00:16:09,640
คุณได้ออกไปประตูหลังมาครั้งหนึ่ง
399
00:16:10,200 --> 00:16:11,080
ฉันไม่ได้ไป
400
00:16:11,720 --> 00:16:14,360
ไป๋ซานซานได้เปิดลิ้นชักตู้เก็บของ
401
00:16:14,360 --> 00:16:16,640
ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ประตูหลังเลยรีบจากไป
402
00:16:16,640 --> 00:16:17,880
จากนั้นเซี่ยฮว่าก็เข้ามา
403
00:16:17,880 --> 00:16:19,480
เห็นคุณกำลังปิดลิ้นชัก
404
00:16:19,480 --> 00:16:20,160
ในเวลานั้น
405
00:16:20,760 --> 00:16:22,040
คุณเข้ามาจากประตูหลัง
406
00:16:23,200 --> 00:16:24,640
ฉันเพิ่งกลับมาจากข้างนอก
407
00:16:24,640 --> 00:16:25,640
กลัวจะเสียเวลางาน
408
00:16:25,640 --> 00:16:26,440
เลยเดินมาทางลัดเท่านั้นเอง
409
00:16:27,520 --> 00:16:29,200
งั้นระหว่างที่คุณปิดลิ้นชัก
410
00:16:29,840 --> 00:16:30,760
เห็นมีดเงินไหมครับ
411
00:16:33,800 --> 00:16:34,760
ฉันจำไม่ได้ค่ะ
412
00:16:37,240 --> 00:16:38,720
ฉะนั้นสามทุ่มครึ่งในคืนนั้น
413
00:16:39,720 --> 00:16:41,400
คุณเดินจากทางเดินนอกห้องหนังสือ
414
00:16:41,400 --> 00:16:42,320
ไปที่ประตูหลัง
415
00:16:44,000 --> 00:16:44,840
เปล่านะคะ
416
00:16:45,640 --> 00:16:46,840
คืนนั้น
417
00:16:46,840 --> 00:16:47,920
ฟางหงก็ลอง
418
00:16:47,920 --> 00:16:50,120
แอบฟังการสนทนา
ของประธานลั่วในห้องอยู่ตลอด
419
00:16:50,760 --> 00:16:52,240
แต่ไม่ได้ยินอะไรเลย
420
00:16:53,280 --> 00:16:54,600
แต่คุณได้ยินชัดเจน
421
00:16:56,280 --> 00:16:56,960
ดังนั้น
422
00:16:58,440 --> 00:16:59,640
จึงมีคำอธิบายเพียงสองข้อ
423
00:17:00,920 --> 00:17:01,440
ข้อแรก
424
00:17:02,440 --> 00:17:04,000
ขณะนั้นคุณก็อยู่ในห้องด้วย
425
00:17:04,000 --> 00:17:04,680
ข้อสอง
426
00:17:04,680 --> 00:17:07,320
เวลานั้นคุณก็อยู่ที่ทางเดิน
นอกห้องหนังสือนี่เอง
427
00:17:07,320 --> 00:17:07,800
กล่าวโดยสรุป
428
00:17:08,440 --> 00:17:09,960
ไม่ใช่อย่างที่คุณกล่าวว่า
429
00:17:10,680 --> 00:17:11,280
อยู่ที่บันไดแน่
430
00:17:12,000 --> 00:17:13,120
คุณซือถูคะ
431
00:17:13,680 --> 00:17:15,280
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการคาดเดาของคุณ
432
00:17:15,400 --> 00:17:16,320
คุณซือถูคะ
433
00:17:16,520 --> 00:17:17,200
คุณซือถูคะ
434
00:17:19,000 --> 00:17:20,080
เกิดอะไรขึ้น รีบร้อนขนาดนี้
435
00:17:20,080 --> 00:17:22,080
ผู้ชายคนที่คุณลุงเซี่ยเจอที่หน้าประตูนั่น
436
00:17:22,080 --> 00:17:22,880
ถูกจับได้แล้ว
437
00:17:23,400 --> 00:17:24,200
เขาสารภาพหมดแล้ว
438
00:17:24,200 --> 00:17:25,120
พูดหมดทุกอย่างแล้ว
439
00:17:25,120 --> 00:17:26,240
ว่าเขาเป็นคนฆ่าคุณลุง
440
00:17:27,320 --> 00:17:28,400
เขาเป็นคนฆ่าจริง ๆ ด้วย
441
00:17:28,400 --> 00:17:29,320
ไม่มีทางเป็นเขา
442
00:17:31,920 --> 00:17:32,880
เขาไม่ได้ฆ่าคน
443
00:17:32,880 --> 00:17:33,840
เขาไม่ใช่ฆาตกร
444
00:17:35,040 --> 00:17:37,520
เพราะอะไรคุณถึงบอกว่าเขาไม่ใช่ฆาตกร
445
00:17:37,520 --> 00:17:38,840
ตอนที่นายท่านถูกฆ่าตาย
446
00:17:38,840 --> 00:17:40,320
ฉันอยู่ด้วยกันกับเขาค่ะ
447
00:17:41,760 --> 00:17:43,320
สมรู้ร่วมคิด
448
00:17:43,320 --> 00:17:44,160
ไม่ใช่ค่ะ
449
00:17:44,160 --> 00:17:46,680
คนในช่วยคนนอกฆ่านายจ้างตาย
450
00:17:46,680 --> 00:17:48,800
คุณกำลังพูดเหลวไหลอะไรน่ะ
451
00:17:48,800 --> 00:17:50,080
พวกคุณสองคน
452
00:17:50,080 --> 00:17:50,880
เกี่ยวข้องอะไรกัน
453
00:17:53,960 --> 00:17:55,440
หากคุณไม่พูดละก็
454
00:17:55,440 --> 00:17:56,640
ผมก็จะเขียนตามนี้แล้วนะ
455
00:17:57,240 --> 00:17:58,840
เขามาเพื่อยืมเงินฉันค่ะ
456
00:17:58,840 --> 00:18:00,400
จ้างวานฆ่า
457
00:18:00,400 --> 00:18:02,240
แค่ยืมเงินเท่านั้น
458
00:18:02,240 --> 00:18:04,080
เขาเป็นญาติห่าง ๆ ของครอบครัวฉัน
459
00:18:04,080 --> 00:18:05,520
เพิ่งมาจากต่างจังหวัด
460
00:18:05,520 --> 00:18:07,400
พวกเรานัดกันว่ารับเงินตอนกลางคืน
461
00:18:07,400 --> 00:18:08,920
แต่ตอนบ่ายนายท่านบอกว่า
462
00:18:08,920 --> 00:18:10,520
รองผู้กำกับเซี่ยจะมาตอนเย็น
463
00:18:10,520 --> 00:18:11,800
โดยปกติที่บ้านมีคนมา
464
00:18:11,800 --> 00:18:13,840
มื้อเย็นจะเสร็จค่อนข้างค่ำ
465
00:18:13,840 --> 00:18:14,520
ฉันกลัวว่าเขามาแล้ว
466
00:18:14,520 --> 00:18:15,080
ไม่เจอฉันเข้า
467
00:18:15,080 --> 00:18:16,640
จะก่อเรื่องอะไรขึ้น
468
00:18:16,640 --> 00:18:17,680
[ก็เลยทิ้งกระดาษข้อความไว้ที่ประตูหลัง]
469
00:18:17,680 --> 00:18:18,920
[ตอนหกโมงเย็น]
470
00:18:18,920 --> 00:18:20,120
[บอกให้เขารอฉันสักพัก]
471
00:18:21,160 --> 00:18:22,920
สามทุ่มครึ่งฉันจะไปหา
472
00:18:23,720 --> 00:18:26,120
เวลาเกิดเหตุก็คือสามทุ่มครึ่ง
473
00:18:28,360 --> 00:18:30,040
งั้นการจ้างวานฆ่าของคุณครั้งนี้
474
00:18:30,040 --> 00:18:31,120
จ่ายเงินไปเท่าไร
475
00:18:31,120 --> 00:18:33,800
คุณมีหลักฐานอะไรที่บอกว่าฉันฆ่าคน
476
00:18:33,800 --> 00:18:34,960
ผมมีหลักฐานแน่นอน
477
00:18:34,960 --> 00:18:36,560
ผมไม่มีหลักฐานจะเรียกคุณมาได้เหรอ
478
00:18:40,360 --> 00:18:41,440
ฉันลืมไป
479
00:18:41,440 --> 00:18:42,640
ที่พวกคุณเชี่ยวชาญที่สุด
480
00:18:43,240 --> 00:18:45,160
ก็คือไม่แยกแยะถูกผิด
481
00:18:45,160 --> 00:18:47,720
ไม่ใช่พวกเราไม่แยกแยะถูกผิด
482
00:18:47,720 --> 00:18:50,160
แท้จริงแล้วคุณต่างหากที่มีแผนการชั่วร้าย
483
00:18:50,160 --> 00:18:51,360
คุณคิดว่า
484
00:18:51,360 --> 00:18:52,280
คุณหาคนที่ทั้งวันขอกินรอตาย
485
00:18:52,280 --> 00:18:54,320
ที่โรงฝิ่นมาก่อเหตุ
486
00:18:54,320 --> 00:18:55,800
พวกเราก็จะหาเขาไม่เจอใช่ไหม
487
00:18:55,800 --> 00:18:56,840
เป็นไปไม่ได้หรอก
488
00:18:56,840 --> 00:18:58,320
นี่ก็หาตัวคุณมาได้แล้วไง
489
00:18:58,960 --> 00:18:59,360
พูดมาเร็ว
490
00:18:59,960 --> 00:19:01,400
จ้างวานฆ่าจ่ายไปเท่าไร
491
00:19:01,400 --> 00:19:02,720
ฉันจ้างวานฆ่าคน
492
00:19:02,720 --> 00:19:04,080
คุณบอกมาหน่อย
493
00:19:04,080 --> 00:19:05,880
ทำไมฉันถึงต้องฆ่านายท่านด้วย
494
00:19:05,880 --> 00:19:07,160
ทำไมน่ะเหรอ
495
00:19:07,160 --> 00:19:09,160
ทั้งโลกต่างรู้กันดี
496
00:19:09,160 --> 00:19:11,000
ว่าคุณอยากเป็นคุณนายลั่ว
497
00:19:11,000 --> 00:19:11,600
แต่สุดท้าย
498
00:19:12,080 --> 00:19:13,720
ที่ลั่วเหวินเซิงแต่งด้วยไม่ใช่คุณ
499
00:19:14,520 --> 00:19:15,960
จากรักเป็นความเกลียด
500
00:19:15,960 --> 00:19:16,640
แบบนี้ถูกต้องแล้ว
501
00:19:22,080 --> 00:19:22,400
ถูกต้อง
502
00:19:24,120 --> 00:19:25,680
ฉันเคยรักนายท่าน
503
00:19:28,240 --> 00:19:30,200
แต่ฉันไม่เคยเกลียดเขาเลย
504
00:19:30,720 --> 00:19:31,280
จะเกลียด
505
00:19:32,720 --> 00:19:34,120
ก็เกลียดโดยหวังให้ได้ดิบได้ดี
506
00:19:35,720 --> 00:19:37,080
คุณล้อผมเล่นเหรอคุณ
507
00:19:37,080 --> 00:19:38,320
เขาเป็นมหาเศรษฐีในฮาร์บิน
508
00:19:38,320 --> 00:19:39,920
คุณยังจะเกลียดหวังให้ได้ดิบได้ดีอีก
509
00:19:39,920 --> 00:19:41,280
คุณอยากให้เขาได้ดิบได้ดีอะไรอีก
510
00:19:43,440 --> 00:19:45,840
คุณน่ะ คุณก็เป็นเพราะว่า
511
00:19:45,840 --> 00:19:48,440
เขาแต่งกับคนอื่น ไม่แต่งกับคุณ
512
00:19:49,320 --> 00:19:50,000
ก่อนหน้านี้
513
00:19:50,000 --> 00:19:52,040
คุณสองคนยังทะเลาะกันใหญ่โตด้วยถูกไหม
514
00:19:52,560 --> 00:19:53,680
แถมเขายังไล่คุณไปให้พ้นอีก
515
00:19:59,200 --> 00:19:59,520
ไม่ใช่
516
00:20:00,240 --> 00:20:01,680
ผมขอคุยกับเธออีกครั้ง
517
00:20:01,680 --> 00:20:04,000
เหล่าเปา ไม่นานก็ให้เธอยอมรับผิดแล้ว
518
00:20:04,000 --> 00:20:05,120
เธอไม่ใช่ฆาตกร
519
00:20:05,120 --> 00:20:05,760
คุณว่าอะไรนะ
520
00:20:06,360 --> 00:20:07,120
หากหลายปีนี้
521
00:20:07,120 --> 00:20:09,520
คนที่ขู่กรรโชกเว่ยหมิ่นซีเรื่อยมา
คือเหวินอีละก็
522
00:20:09,520 --> 00:20:11,640
เธอก็ไม่จำเป็นต้องทำบัญชีปลอมนั่นเลย
523
00:20:11,640 --> 00:20:12,440
ยิ่งกว่านั้นหลายปีมานี้
524
00:20:12,440 --> 00:20:15,080
ค่าใช้จ่ายของตระกูลลั่ว
ล้วนไม่ถึงสองหมื่นเหรียญ
525
00:20:15,080 --> 00:20:17,000
ทำไมเธอยอมให้คนจับจุดอ่อนเหล่านี้ได้ล่ะ
526
00:20:17,000 --> 00:20:18,480
หากไม่รู้สึกละอายใจละก็
527
00:20:18,480 --> 00:20:20,400
ทำไมถึงพูดจาอึก ๆ อัก ๆ ล่ะ
528
00:20:20,400 --> 00:20:21,400
เรื่องนี้ผมเองก็อยากรู้
529
00:20:24,440 --> 00:20:25,960
พวกเราเข้าใจเรื่องราวดี
530
00:20:25,960 --> 00:20:26,920
แค่ดูว่าคุณจะพูดยังไง
531
00:20:51,200 --> 00:20:51,800
ขอบคุณค่ะ
532
00:20:55,440 --> 00:20:57,040
คุณทะเลาะกับนายท่าน
533
00:20:57,040 --> 00:20:58,960
เพราะเรื่องแต่งงานของเขา
534
00:20:58,960 --> 00:21:00,640
ตอนนี้ไม่ว่าฉันจะอธิบายยังไง
535
00:21:00,640 --> 00:21:02,000
พวกคุณก็คงไม่เชื่อ
536
00:21:03,400 --> 00:21:04,960
แล้วจะถามฉันไปทำไม
537
00:21:04,960 --> 00:21:06,840
คุณไม่อยากให้เว่ยหมิ่นซีเข้ามาในบ้าน
538
00:21:06,840 --> 00:21:08,920
ไม่ได้มีความเห็นแก่ตัวอะไร
539
00:21:08,920 --> 00:21:10,120
แต่เพราะคุณรู้แต่แรก
540
00:21:11,200 --> 00:21:12,080
ว่าเธอฆ่าคน
541
00:21:16,120 --> 00:21:17,200
สามปีก่อน
542
00:21:18,440 --> 00:21:20,960
สมัยที่สามีของเว่ยหมิ่นซียังมีชีวิตอยู่
543
00:21:20,960 --> 00:21:21,560
ฉันเคยเห็นเธอ
544
00:21:21,560 --> 00:21:23,880
ไปโรงเหล้าที่สามีเธอเคยไปบ่อย ๆ
545
00:21:23,880 --> 00:21:25,640
ผู้หญิงคนนี้ตัวเองไม่ดื่มเหล้า
546
00:21:26,440 --> 00:21:27,680
ตอนนั้นฉันเกิดความสงสัย
547
00:21:27,680 --> 00:21:29,040
เลยมองอยู่ข้างนอกสักพัก
548
00:21:32,640 --> 00:21:35,240
[ดูเหมือนเธอจะถามเจ้าของร้านสองสามคำถาม]
549
00:21:35,240 --> 00:21:37,920
[แล้วให้เงินบางส่วนกับเจ้าของร้านก็ออกมา]
550
00:21:38,800 --> 00:21:39,600
[ทันทีที่เธอออกมา]
551
00:21:39,600 --> 00:21:41,840
[ฉันก็คิดว่าท่าทางเธอผิดปกติ]
552
00:21:41,840 --> 00:21:43,040
[ดูเหมือนจะรีบร้อน]
553
00:21:43,040 --> 00:21:44,120
[กลับไปบ้านของตัวเองมาก]
554
00:21:44,960 --> 00:21:47,040
[ตอนนั้นฉันคิดว่าเรื่องนี้ไม่ถูกต้อง]
555
00:21:47,040 --> 00:21:48,840
[จึงแอบเฝ้าดูเธอตลอดเวลา]
556
00:21:49,640 --> 00:21:51,040
[เฝ้าดูจนถึงคืนวันนั้น]
557
00:21:51,560 --> 00:21:52,480
[ฉันยังเห็นกับตา]
558
00:21:52,480 --> 00:21:53,800
[ว่าเธอเทขวดเหล้าที่ซื้อมาตอนกลางวันนั่น]
559
00:21:53,800 --> 00:21:55,520
[ลงบนต้นไม้หน้าบ้าน]
560
00:21:56,520 --> 00:21:57,640
ต่อมาเพราะเรื่องนี้
561
00:21:57,640 --> 00:21:59,320
ฉันยังไปถามความเห็นจากคุณหมอเซี่ยอีก
562
00:21:59,760 --> 00:22:00,960
คุณหมอเซี่ยบอกว่า
563
00:22:01,600 --> 00:22:03,880
หากโดนพิษจากสารหนู
564
00:22:03,880 --> 00:22:07,080
งั้นพวกตับและในกระเพาะอาหาร
จะมีเลือดออกมา
565
00:22:07,080 --> 00:22:09,760
การตายของเขาลักษณะเดียวกับ
เสียชีวิตฉับพลันจากการดื่มเหล้า
566
00:22:10,360 --> 00:22:12,200
หากปีนั้นสามีเธอโดนพิษจนตาย
567
00:22:12,200 --> 00:22:14,640
งั้นเปิดโลงชันสูตรศพก็สามารถสรุปผลได้
568
00:22:14,840 --> 00:22:16,760
ฉันเลยบอกเรื่องนี้กับนายท่าน
569
00:22:17,360 --> 00:22:18,440
แต่นายท่านไม่เชื่อ
570
00:22:19,640 --> 00:22:21,440
ฉันเห็นผู้หญิงแบบนี้
571
00:22:21,440 --> 00:22:22,320
แต่งเข้ามาตระกูลลั่วไม่ได้
572
00:22:23,080 --> 00:22:24,320
ก็เลยยกเรื่องนี้เป็นข่าวลือ
573
00:22:24,320 --> 00:22:26,520
เล่าให้ไป๋ซานซานฟัง
574
00:22:27,200 --> 00:22:28,680
ไป๋ซานซานก็หลงกลจริง ๆ
575
00:22:28,680 --> 00:22:30,080
เธอก็ไปพูดจนทั่ว
576
00:22:30,080 --> 00:22:31,640
เพื่อไม่ให้เว่ยหมิ่นซีแต่งเข้ามาได้
577
00:22:32,120 --> 00:22:33,000
แต่ท้ายที่สุด
578
00:22:34,760 --> 00:22:36,960
ก็ขวางนายท่านแต่งกับเธอไม่ได้
579
00:22:38,440 --> 00:22:40,080
[เดิมทีเว่ยหมิ่นซีฆ่าสามีของเธอตาย]
580
00:22:40,080 --> 00:22:41,600
[ก็เพื่อแต่งงานกับคุณ]
581
00:22:41,600 --> 00:22:42,680
[คุณไม่กังวลว่าในอนาคต]
582
00:22:42,680 --> 00:22:43,880
[เธอก็จะฆ่าคุณ]
583
00:22:43,880 --> 00:22:45,280
[เพื่อทรัพย์สินของตระกูลลั่วบ้างเหรอ]
584
00:22:45,280 --> 00:22:47,200
[ฉันจะแต่งงาน]
585
00:22:47,200 --> 00:22:48,880
[ยังต้องให้พวกเธอมาอนุญาตอีกเหรอ]
586
00:22:48,880 --> 00:22:49,400
[นายท่าน]
587
00:22:50,200 --> 00:22:52,440
[ฉันเป็นผู้ดูแลที่นี่มาเกือบ 20 ปีแล้ว]
588
00:22:52,440 --> 00:22:54,600
[แล้วฉันก็เห็นที่นี่เป็นเหมือนบ้านของตัวเอง]
589
00:22:54,600 --> 00:22:55,920
[ต่อให้คุณไม่นึกถึงตัวเอง]
590
00:22:55,920 --> 00:22:57,040
[ก็ต้องคิดถึงคุณชายบ้างนะคะ]
591
00:22:57,840 --> 00:22:59,440
[อย่าคิดว่าฉันไม่รู้]
592
00:22:59,440 --> 00:23:01,200
[ว่าคำพูดที่เว่ยหมิ่นซีฆ่าสามีตัวเอง]
593
00:23:01,200 --> 00:23:02,680
[ใครเป็นคนแพร่ออกมา]
594
00:23:02,680 --> 00:23:03,600
[หากเธอไม่อยากทำงานแล้ว]
595
00:23:04,280 --> 00:23:05,320
[ก็ออกไปเดี๋ยวนี้เลย]
596
00:23:07,320 --> 00:23:09,800
คุณเห็นว่าคุณโน้มน้าวประธานลั่วไม่ได้
597
00:23:09,800 --> 00:23:11,960
เลยหันกลับไปขู่กรรโชกเว่ยหมิ่นซี
598
00:23:11,960 --> 00:23:12,680
ไม่ใช่ค่ะ
599
00:23:13,320 --> 00:23:14,920
จากนั้นเห็นว่าเรื่องใกล้จะแดงออกมา
600
00:23:15,040 --> 00:23:16,120
เลยว่าจ้างนักฆ่า
601
00:23:16,120 --> 00:23:17,560
ไปฆ่าเว่ยหมิ่นซี
602
00:23:17,560 --> 00:23:18,960
วันนั้นเขาไปหาคุณเพื่อขอเงิน
603
00:23:18,960 --> 00:23:20,280
เงินที่ต้องการก็คือก้อนนี้
604
00:23:20,280 --> 00:23:21,040
ถูกไหม
605
00:23:21,040 --> 00:23:21,760
ไม่ใช่ค่ะ
606
00:23:23,560 --> 00:23:25,920
พวกเราพบว่าคุณช่วยเหลือให้เงินเขาไม่น้อย
607
00:23:27,000 --> 00:23:28,480
นี่ไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ
608
00:23:28,480 --> 00:23:30,160
คุณจึงต้องทำบัญชีปลอม
609
00:23:30,160 --> 00:23:32,520
ประหยัดอดออมถึงจะจ่ายเงินก้อนโตได้
610
00:23:33,360 --> 00:23:35,920
หากเป็นเพียงญาติห่าง ๆ ธรรมดา
611
00:23:37,160 --> 00:23:39,120
ไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือถึงขั้นนี้หรอกมั้ง
612
00:23:39,520 --> 00:23:41,280
ทุกครั้งที่คุณใช้เงินก้อนใหญ่แบบนี้
613
00:23:41,280 --> 00:23:42,960
ไปช่วยเหลือคนที่ไม่เกี่ยวข้องกัน
614
00:23:43,720 --> 00:23:45,320
หากเบื้องหลังพวกคุณ
615
00:23:45,320 --> 00:23:47,360
ไม่มีสัมพันธ์ลับลมคมในกัน
616
00:23:47,360 --> 00:23:48,600
จะเป็นอะไรไปได้
617
00:23:50,560 --> 00:23:51,080
ไป
618
00:23:51,480 --> 00:23:51,920
เดินเร็ว ๆ หน่อย
619
00:24:01,120 --> 00:24:02,360
พวกคุณสองคนเกี่ยวข้องอะไรกัน
620
00:24:02,920 --> 00:24:03,360
หากคุณไม่พูด
621
00:24:03,360 --> 00:24:04,400
ผมจะตีเขาแล้วนะ
622
00:24:05,880 --> 00:24:06,960
คุณอย่าแตะต้องเขานะ
623
00:24:07,680 --> 00:24:09,040
เขาไม่ได้ฆ่าคน
624
00:24:10,320 --> 00:24:11,440
เขาไม่ใช่ฆาตกร
625
00:24:13,040 --> 00:24:14,160
ผมอยากรู้ความจริง
626
00:24:16,320 --> 00:24:17,520
แค่คุณพูดออกมาเท่านั้น
627
00:24:18,880 --> 00:24:19,960
ผมจึงจะมีวิธีช่วยคุณได้
628
00:24:27,680 --> 00:24:28,640
เขาคือลูกชายของฉัน
629
00:24:29,440 --> 00:24:30,640
พวกเราไม่ได้ฆ่าคน
630
00:24:32,040 --> 00:24:32,800
คืนนั้น
631
00:24:32,800 --> 00:24:34,800
ตอนที่พวกเราพบกันที่ประตูหลัง
632
00:24:34,800 --> 00:24:36,800
คุณชายที่เมาหัวราน้ำก็อยู่ข้าง ๆ ด้วย
633
00:24:37,480 --> 00:24:40,120
ฉันเป็นคนให้เขาส่งคุณชายกลับที่โรงแรมเอง
634
00:24:44,240 --> 00:24:45,760
[อากาศเย็นขนาดนั้น]
635
00:24:46,640 --> 00:24:48,120
[ฉันจะให้คุณชาย]
636
00:24:48,320 --> 00:24:50,400
[นอนบนพื้นอยู่แบบนั้นได้ยังไง]
637
00:24:54,920 --> 00:24:55,920
หากฉันจะฆ่าคน
638
00:24:55,920 --> 00:24:58,480
ฉันจะหาเรื่องยุ่งยากแบบนี้ให้ตัวเองทำไม
639
00:24:59,160 --> 00:25:00,640
เรื่องพวกนี้
640
00:25:00,640 --> 00:25:01,640
ทำไมคุณไม่พูดแต่แรกล่ะ
641
00:25:02,480 --> 00:25:04,600
ผู้หญิงไม่แต่งงานมีลูก
642
00:25:06,160 --> 00:25:07,280
ไม่สุดวิสัยจริง ๆ
643
00:25:07,280 --> 00:25:09,320
ใครจะพูดเรื่องพรรค์นี้ออกมาได้
644
00:25:11,000 --> 00:25:12,280
ตอนนั้นฉันยังเด็กนัก
645
00:25:13,560 --> 00:25:15,320
คนในครอบครัวรู้ว่าฉันตั้งท้อง
646
00:25:15,320 --> 00:25:16,800
ก็ไล่ฉันออกจากบ้านมา
647
00:25:17,800 --> 00:25:19,440
แม้แต่ตัวเองฉันยังเลี้ยงไม่ได้
648
00:25:19,440 --> 00:25:21,520
ฉันจะเลี้ยงเขาได้ยังไง
649
00:25:21,520 --> 00:25:23,080
ฉันเลยได้แค่ยกเขาให้คนอื่น
650
00:25:24,680 --> 00:25:26,120
ส่งเขาให้คนอื่นไป
651
00:25:26,760 --> 00:25:28,160
หากไม่ใช่เพราะนายท่าน
652
00:25:28,760 --> 00:25:31,200
ฉันคงหนาวตายอยู่ข้างถนนแล้ว
653
00:25:31,200 --> 00:25:33,560
นายท่านเป็นคนให้ข้าวฉันกิน
654
00:25:34,120 --> 00:25:35,840
ให้งานฉันทำ
655
00:25:38,000 --> 00:25:40,680
ฉันนับถือนายท่านและเคารพเขามาก
656
00:25:41,600 --> 00:25:43,160
ปีนั้นที่คุณนายจากไป
657
00:25:43,160 --> 00:25:45,000
เป็นเวลานานมาก
658
00:25:46,520 --> 00:25:48,560
ที่นายท่านก้าวออกมาจากความเศร้าไม่ได้
659
00:25:48,560 --> 00:25:49,360
ต่อมา
660
00:25:49,360 --> 00:25:51,960
เขาได้เจอเว่ยหมิ่นซีที่ฮาร์บิน
661
00:25:51,960 --> 00:25:53,240
บนใบหน้าของเขา
662
00:25:53,240 --> 00:25:55,320
ถึงได้มีรอยยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง
663
00:25:56,000 --> 00:25:58,760
หากเว่ยหมิ่นซีไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น
664
00:25:59,400 --> 00:26:01,360
ฉันต้องดีใจแทนนายท่านแน่
665
00:26:03,000 --> 00:26:04,360
ลูกชายคุณสูบฝิ่น
666
00:26:04,360 --> 00:26:06,320
เงินของคุณมีจำกัดเสมอมา
667
00:26:06,320 --> 00:26:08,240
เขารู้เรื่องเว่ยหมิ่นซีจากคุณที่นี่
668
00:26:08,920 --> 00:26:10,160
เลยไปขู่กรรโชกเธอ
669
00:26:10,160 --> 00:26:12,240
เขาเปล่า ๆ
670
00:26:12,880 --> 00:26:14,760
ลูกชายคุณไม่ทำงานทำการ
671
00:26:14,760 --> 00:26:16,760
เรื่องอะไรที่เขาทำไม่ได้บ้าง
672
00:26:17,240 --> 00:26:18,360
คุณในฐานะแม่
673
00:26:18,840 --> 00:26:20,120
เวลาทั้งวัน
674
00:26:20,120 --> 00:26:21,440
อยู่ที่ตระกูลลั่วทั้งหมด
675
00:26:21,800 --> 00:26:23,280
เขาทำอะไรลับหลังคุณบ้าง
676
00:26:23,280 --> 00:26:24,920
คุณจะรู้ได้ยังไง
677
00:26:25,440 --> 00:26:26,720
คนสูบฝิ่นคนหนึ่ง
678
00:26:27,000 --> 00:26:27,760
คุณคิดว่า
679
00:26:27,760 --> 00:26:29,760
เขาจะควบคุมตัวเองได้เหรอ
680
00:26:30,040 --> 00:26:32,240
คุณหมอเซี่ยช่วยลูกชายฉันเลิกฝิ่นมาตลอด
681
00:26:33,080 --> 00:26:34,960
ได้ผลดีทีเดียว
682
00:26:34,960 --> 00:26:36,120
เพียงแต่หลายวันมานี้
683
00:26:36,120 --> 00:26:37,800
ไม่รู้ว่าคุณหมอเซี่ยหายไปไหน
684
00:26:37,800 --> 00:26:39,480
ลูกชายฉันถึงได้ติดฝิ่น
685
00:26:39,480 --> 00:26:40,480
กลับไปสูบอีก
686
00:26:41,520 --> 00:26:42,920
หากคุณไม่เชื่อฉัน
687
00:26:42,920 --> 00:26:44,280
คุณก็ลองไปถามเขาดู
688
00:26:46,480 --> 00:26:47,880
คุณหมอเซี่ยที่เธอพูดถึงคือใครเหรอ
689
00:26:48,560 --> 00:26:50,360
ลูกชายผมเป็นหมอนะ
690
00:26:51,080 --> 00:26:52,840
สองวันนี้ไปประชุมที่กวางเจาแล้ว
691
00:26:54,360 --> 00:26:55,800
บัญชีที่โรงฝิ่น ผมตรวจสอบดูแล้ว
692
00:26:56,520 --> 00:26:57,000
ตัวเลขไม่สอดคล้องกัน
693
00:26:57,640 --> 00:27:00,040
หากเป็นคุณที่ขู่กรรโชกเว่ยหมิ่นซี
694
00:27:00,040 --> 00:27:02,200
ไม่จำเป็นต้องเล่นตุกติกในบัญชี
695
00:27:02,200 --> 00:27:03,760
จนสุดท้ายถูกฟางหงขู่กรรโชกแทน
696
00:27:04,840 --> 00:27:07,160
คุณไม่เคยคิดจะเอาเงินมากมายจากตระกูลลั่ว
697
00:27:07,160 --> 00:27:08,640
เพื่อตัวเองจริง ๆ
698
00:27:08,640 --> 00:27:09,840
แต่คุณทำแบบนี้
699
00:27:10,960 --> 00:27:12,720
จะลากคุณทั้งสองตกต่ำไปด้วยกัน
700
00:27:13,880 --> 00:27:15,440
หากฉันไม่ให้เงินเขา
701
00:27:16,880 --> 00:27:18,320
เขาอาจจะไปขโมย
702
00:27:19,040 --> 00:27:19,680
ไปปล้น
703
00:27:21,280 --> 00:27:22,640
ฉันควรจะทำยังไง
704
00:27:23,840 --> 00:27:25,720
ฉันจะทำยังไงได้
705
00:27:27,880 --> 00:27:29,120
ทำไมวกไปวนมา
706
00:27:29,120 --> 00:27:31,040
ก็กลับมาจุดเริ่มต้นอีกแล้วล่ะ
707
00:27:31,040 --> 00:27:32,120
ลั่วเส้าชวน
708
00:27:32,120 --> 00:27:33,000
เธอ
709
00:27:33,000 --> 00:27:34,280
ลูกชายของเธอ
710
00:27:34,280 --> 00:27:36,200
ไป๋ซานซาน โจวจิ้งเซวียน
711
00:27:36,200 --> 00:27:38,120
ยังมีกลุ่มคนใช้พวกนั้นอีก
712
00:27:38,120 --> 00:27:39,240
ล้วนไม่ใช่ฆาตกร
713
00:27:41,120 --> 00:27:43,040
งั้นคนใครฆ่าล่ะ
714
00:27:56,360 --> 00:27:56,880
คุณซือถู
715
00:27:57,560 --> 00:27:58,360
ผมอยาก
716
00:27:59,600 --> 00:28:01,280
ขอดูเอกสารของเว่ยหมิ่นซีอีกทีครับ
717
00:28:02,000 --> 00:28:02,280
เชิญครับ
718
00:28:10,120 --> 00:28:11,120
คุณดูคุณสิ
719
00:28:11,120 --> 00:28:12,240
สืบไปสืบมา
720
00:28:12,240 --> 00:28:13,840
ล้วนเป็นเรื่องหยุมหยิมในครอบครัว
721
00:28:13,840 --> 00:28:15,200
ไม่สลักสำคัญ
722
00:28:15,520 --> 00:28:16,680
พวกเราจัดการคดี
723
00:28:16,680 --> 00:28:18,600
ก็ต้องประเมินประสิทธิภาพด้วย
724
00:28:18,600 --> 00:28:19,200
เอาละ
725
00:28:19,200 --> 00:28:20,280
นี่ไม่ใช่ความถนัดของคุณ
726
00:28:20,720 --> 00:28:22,360
ก็อย่าคลุกอยู่ที่นี่อีกเลย
727
00:28:22,360 --> 00:28:24,280
ผมให้พวกเขาปล่อยลั่วเส้าชวนแล้ว
728
00:28:24,280 --> 00:28:26,000
คุณพาเขากลับบ้านพักผ่อนให้ดีเถอะ
729
00:28:40,880 --> 00:28:41,720
คุณเป็นอะไรหรือเปล่า
730
00:28:42,320 --> 00:28:43,120
เธอเป็นอะไรไหม
731
00:28:43,840 --> 00:28:45,040
พวกเขาไม่กล้าทำอะไรผมหรอก
732
00:28:46,520 --> 00:28:47,840
ฉันขอบอกคุณ
733
00:28:47,840 --> 00:28:49,440
หากพวกคุณกล้าทำให้
734
00:28:49,440 --> 00:28:50,240
คุณชายตระกูลลั่วเราบาดเจ็บ
735
00:28:50,240 --> 00:28:51,240
พวกเราไม่ปล่อยพวกคุณแน่
736
00:28:51,880 --> 00:28:53,000
บัญชีนี้
737
00:28:53,000 --> 00:28:53,760
ผมจำไว้แล้วนะ
738
00:28:54,680 --> 00:28:56,880
อย่าเจ้าคิดเจ้าแค้นนักสิ คุณชายลั่ว
739
00:28:56,880 --> 00:28:58,720
นี่พวกเราก็ทำตามหน้าที่
740
00:28:58,720 --> 00:29:00,000
จะว่าไปแล้ว
741
00:29:00,000 --> 00:29:02,360
แม้ว่ารองผู้กำกับเซี่ยจะประกันให้คุณออกมา
742
00:29:02,360 --> 00:29:04,640
แต่คดียังสอบสวนไม่กระจ่าง
743
00:29:04,640 --> 00:29:05,680
คุณก็ไม่สามารถพูดได้ว่า
744
00:29:05,680 --> 00:29:06,920
ไร้ข้อสงสัยโดยสิ้นเชิง
745
00:29:07,880 --> 00:29:09,520
ผมพูดถูกไหม ทนายซือถู
746
00:29:10,560 --> 00:29:10,880
ถูกต้อง
747
00:29:12,040 --> 00:29:13,600
ขอบคุณหัวหน้าตำรวจเปา
กับรองผู้กำกับเซี่ยมากครับ
748
00:29:14,240 --> 00:29:15,200
พวกเราขอตัวก่อนแล้วกัน
749
00:29:15,200 --> 00:29:15,440
ตกลง
750
00:29:21,400 --> 00:29:23,360
ยังจะสงสัยอะไรกันอีก
751
00:29:23,360 --> 00:29:24,560
จับคนได้แล้วไม่ใช่เหรอ
752
00:29:25,280 --> 00:29:25,800
ครั้งนี้
753
00:29:25,800 --> 00:29:27,640
หากจิ้งเซวียนของเราไม่ไปแลกตั๋วเงิน
754
00:29:27,640 --> 00:29:28,520
เล่นลูกไม้นี้ออกมา
755
00:29:28,520 --> 00:29:28,960
คดีนี้
756
00:29:28,960 --> 00:29:30,920
คงยังไม่รู้ว่าความจริงจะปรากฏขึ้นเมื่อไร
757
00:29:30,920 --> 00:29:31,400
ถูกไหม
758
00:29:32,280 --> 00:29:34,240
นับว่าป้องกันหลายตลบก็แล้ว
759
00:29:34,240 --> 00:29:35,440
ขโมยในบ้านยากจะป้องกันจริง ๆ
760
00:29:35,440 --> 00:29:35,960
แม่คะ
761
00:29:36,800 --> 00:29:38,080
พอเถอะครับ คุณอา
762
00:29:38,080 --> 00:29:39,360
ยังสืบหาฆาตกรไม่เจอเลย
763
00:29:39,360 --> 00:29:40,600
พี่เหวินไม่ใช่ฆาตกรนะครับ
764
00:29:40,600 --> 00:29:41,480
เธอไม่ใช่ฆาตกร
765
00:29:42,240 --> 00:29:43,200
งั้นจะเป็นใคร
766
00:29:43,960 --> 00:29:44,960
ช่างเถอะ จะสนทำไมว่าเป็นใคร
767
00:29:45,600 --> 00:29:46,960
พูดเรื่องสำคัญก่อน
768
00:29:46,960 --> 00:29:47,840
เส้าชวน
769
00:29:47,840 --> 00:29:49,240
เรื่องในครั้งนี้
770
00:29:49,240 --> 00:29:50,800
เธออย่าเก็บไปใส่ใจเลยนะ
771
00:29:50,800 --> 00:29:52,960
ตั๋วเงินนั่นฉันเป็นคนให้จิ้งเซวียนขโมยเอง
772
00:29:52,960 --> 00:29:54,600
เธอห้ามอาฆาตแค้นเด็ดขาดนะ
773
00:29:54,600 --> 00:29:56,720
หาก หากเธออาฆาตแค้นจริง ๆ ละก็
774
00:29:56,720 --> 00:29:58,160
เธอห้ามอาฆาตแค้นจิ้งเซวียนนะ
775
00:29:58,160 --> 00:29:59,880
เธอ เธอก็ เธอก็อาฆาตแค้นอาสะใภ้
776
00:29:59,880 --> 00:30:00,400
ได้ยินไหม
777
00:30:00,400 --> 00:30:00,960
แม่คะ
778
00:30:00,960 --> 00:30:03,040
ดึกป่านนี้เธอจะไป จะไปไหนเหรอ
779
00:30:03,040 --> 00:30:04,360
แม่ แม่หยุดพูดเถอะ
780
00:30:04,360 --> 00:30:06,000
ลูกทำอะไรน่ะ เจ้าเด็กโง่
781
00:30:06,000 --> 00:30:07,120
ทั้งหมดเพราะหวังดีต่อพวกแกนะ
782
00:30:13,040 --> 00:30:13,760
ฉันต้องขอบใจนายมาก
783
00:30:19,200 --> 00:30:20,000
ไม่ต้องเกรงใจหรอก
784
00:30:23,480 --> 00:30:24,640
ยังมีอีกเรื่อง
785
00:30:25,440 --> 00:30:26,480
ที่ฉันอยากไหว้วานนาย
786
00:30:30,480 --> 00:30:31,080
นายพูดสิ
787
00:30:33,040 --> 00:30:34,000
ฉันอยากขอให้นาย
788
00:30:35,240 --> 00:30:36,400
ช่วยฉันตามหา
789
00:30:37,800 --> 00:30:39,120
ฆาตกรที่ฆ่าพ่อฉันให้เจอ
790
00:30:58,640 --> 00:31:00,040
นายไม่ใช่ฆาตกร
791
00:31:00,040 --> 00:31:01,080
อย่าไร้สาระน่า
792
00:31:02,520 --> 00:31:04,840
เหวินอีกับลูกชายของเธอน่าจะไม่ใช่
793
00:31:04,840 --> 00:31:05,840
พี่เหวิน
794
00:31:05,840 --> 00:31:07,640
แม้ครั้งนี้จะเกินเลยไปนิด
795
00:31:07,640 --> 00:31:08,920
แต่พอให้อภัยได้
796
00:31:08,920 --> 00:31:10,080
คุณกับโทษหักล้างกัน
797
00:31:10,680 --> 00:31:13,000
ไป๋ซานซานกับโจวจิ้งเซวียนก็ไม่ใช่
798
00:31:15,080 --> 00:31:16,400
ฟางหงไม่ใช่
799
00:31:16,400 --> 00:31:17,600
คนรับใช้คนอื่นในบ้านลั่ว
800
00:31:17,600 --> 00:31:19,360
ต่างช่วยกันอยู่หลังครัวทั้งคืน
801
00:31:19,360 --> 00:31:21,160
ยิ่งไม่มีเวลาฆ่าคนเข้าไปใหญ่
802
00:31:22,160 --> 00:31:23,320
สรุปแล้วใครน่าสงสัยล่ะ
803
00:31:25,040 --> 00:31:26,240
ขอโทษครับ ๆ
804
00:31:26,240 --> 00:31:27,840
สำนักข่าวมีเรื่องแทรกเลยมาสาย
805
00:31:29,160 --> 00:31:30,920
ยินดีกับคุณชายลั่วที่ได้เป็นอิสระอีกครั้ง
806
00:31:30,920 --> 00:31:31,560
นั่งลงเถอะ
807
00:31:33,120 --> 00:31:34,520
เชิญคุณมาครั้งนี้
808
00:31:34,520 --> 00:31:35,800
ผมอยากสอบสวน
809
00:31:35,800 --> 00:31:37,080
ความสัมพันธ์ทางสังคม
ของลั่วเหวินเซิงอีกครั้ง
810
00:31:37,080 --> 00:31:38,000
เป็นไปไม่ได้
811
00:31:39,880 --> 00:31:41,920
อยากตรวจสอบความสัมพันธ์
ทางสังคมของพ่อฉัน
812
00:31:41,920 --> 00:31:43,520
นายต้องเริ่มสืบจากประชากร
813
00:31:43,520 --> 00:31:45,120
ที่อาศัยอยู่ในฮาร์บินอย่างถาวรทั้งหมด
814
00:31:45,120 --> 00:31:46,360
เริ่มจากฟู่เจียเตี้ยน
815
00:31:46,360 --> 00:31:47,400
ไปถึงตลาดเหนือ
816
00:31:47,400 --> 00:31:48,480
จากหนานกั่ง
817
00:31:48,480 --> 00:31:49,560
จนถึงซวงเฉิงฝู่
818
00:31:50,200 --> 00:31:51,320
ต้องตรวจสอบทั้งหมด
819
00:31:51,320 --> 00:31:52,800
ตรวจสอบโดยไม่แยกฐานะสูงต่ำ
820
00:31:52,800 --> 00:31:54,000
แก่ไปกันหมดแล้ว
821
00:31:54,000 --> 00:31:55,440
นี่ นี่นับว่าจัดการได้ยาก
822
00:31:55,440 --> 00:31:56,680
ผมคิดว่า
823
00:31:56,680 --> 00:31:58,680
พวกเราเรียบเรียงกันใหม่อีกครั้งดีไหม
824
00:31:58,680 --> 00:32:00,880
ฆ่าประธานลั่วแล้วโยนความผิดให้คุณชายลั่ว
825
00:32:00,880 --> 00:32:01,600
คนแบบไหนกัน
826
00:32:01,600 --> 00:32:03,120
ที่ได้รับประโยชน์สูงสุดจากเรื่องนี้
827
00:32:07,440 --> 00:32:08,280
ต้องมีใครบางคน
828
00:32:08,280 --> 00:32:09,680
ที่พวกเราไม่ทันได้สังเกตแน่
829
00:32:18,880 --> 00:32:20,080
ดูมาหลายรอบแล้ว
830
00:32:20,080 --> 00:32:21,120
ยังไม่เจอเบาะแสเลย
831
00:32:22,960 --> 00:32:25,080
ต้องมีอะไรบางอย่างที่เราพลาดไปแน่ ๆ
832
00:32:30,040 --> 00:32:30,760
จินฉี่หมิง
833
00:32:31,640 --> 00:32:31,840
มีอะไรเหรอ
834
00:32:31,840 --> 00:32:32,400
นี่คืออะไรเหรอ
835
00:32:34,720 --> 00:32:35,920
กระดาษบันทึกเสียง
836
00:32:35,920 --> 00:32:37,520
สิ่งนี้อยู่กับพินัยกรรม
837
00:32:37,520 --> 00:32:38,360
เดิมที
838
00:32:38,360 --> 00:32:39,760
บอกว่าจะมอบให้เว่ยหมิ่นซีไปพร้อมกัน
839
00:32:40,640 --> 00:32:41,240
แต่ว่า
840
00:32:44,880 --> 00:32:45,880
คุณกลับสำนักข่าว
841
00:32:45,880 --> 00:32:46,720
หาเครื่องบันทึกเสียงมา
842
00:32:46,720 --> 00:32:47,200
เครื่องบันทึกเสียง
843
00:32:48,240 --> 00:32:48,480
ได้ครับ
844
00:32:52,520 --> 00:32:53,720
ตอนนี้นายไปสถานที่หนึ่ง
845
00:32:55,560 --> 00:32:57,280
อย่างน้อยเธอก็บอกพวกเราก่อน
846
00:32:57,280 --> 00:32:59,480
ว่าเครื่องบันทึกเสียงที่พวกเรารอ
หน้าตาเป็นแบบไหน
847
00:33:01,920 --> 00:33:03,120
ใหญ่ประมาณนี้
848
00:33:03,120 --> 00:33:04,680
พร้อมที่จับแบบมือหมุน
849
00:33:04,680 --> 00:33:05,240
ยังมีลำโพงอีก
850
00:33:05,840 --> 00:33:06,440
หนักมาก
851
00:33:16,600 --> 00:33:17,360
พี่ซือถู
852
00:33:17,880 --> 00:33:18,880
ผมเอาเครื่องบันทึกเสียงมาแล้ว
853
00:33:19,440 --> 00:33:20,280
เครื่องนี้ผมเคยเห็น
854
00:33:22,480 --> 00:33:23,520
ห้องนายท่านมีเครื่องหนึ่ง
855
00:33:24,080 --> 00:33:25,840
มีครั้งหนึ่งผมอยากช่วยนายท่านเช็ดฝุ่น
856
00:33:25,840 --> 00:33:27,080
เขายังสั่งสอนผมไปยกหนึ่ง
857
00:33:27,080 --> 00:33:29,080
ผมยังคิดว่าเป็นของมีค่าอะไรซะอีก
858
00:33:29,080 --> 00:33:30,360
แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะหายไปแล้ว
859
00:33:35,320 --> 00:33:35,960
เจอแล้ว
860
00:33:36,760 --> 00:33:37,680
ผมจำลองดู
861
00:33:38,920 --> 00:33:41,040
หวนกลับไปทั้งกระบวนการของเหตุที่เกิดขึ้น
862
00:33:43,160 --> 00:33:44,680
ความจริงตั้งแต่ต้น
863
00:33:45,400 --> 00:33:48,240
พวกเราต่างตกหลุมพรางที่ฆาตกรวางเอาไว้
864
00:33:48,240 --> 00:33:49,680
ช่วงเวลาเกิดเหตุที่แท้จริง
865
00:33:50,240 --> 00:33:51,680
ไม่ใช่สามทุ่มสี่สิบห้า
866
00:33:51,680 --> 00:33:52,600
และไม่ใช่สามทุ่มครึ่ง
867
00:33:53,240 --> 00:33:53,920
แต่เป็น
868
00:33:55,640 --> 00:33:56,600
ก่อนสามทุ่ม
869
00:33:57,320 --> 00:33:58,120
เป็นไปไม่ได้
870
00:33:59,360 --> 00:34:00,920
ตอนสามทุ่มครึ่ง
871
00:34:00,920 --> 00:34:02,360
ประธานลั่วยังมีชีวิตอยู่แท้ ๆ
872
00:34:03,920 --> 00:34:04,760
[แต่ไหนแต่ไรมา]
873
00:34:05,280 --> 00:34:07,080
[ฉันอยากพูดเรื่องนั้นกับคุณมาตลอด]
874
00:34:07,320 --> 00:34:08,640
[กลับไม่รู้ว่าควรเริ่มยังไงดี]
875
00:34:08,640 --> 00:34:09,000
นี่คือ...
876
00:34:09,000 --> 00:34:10,440
เสียงนี้คือ...
877
00:34:10,640 --> 00:34:12,960
[ฉันทนรับความกังวลในเรื่องนี้]
878
00:34:12,960 --> 00:34:15,320
[กลัวว่าจะมีคนแย่งทุกอย่างไป]
879
00:34:15,680 --> 00:34:16,760
[เดิมฉันคิดว่า]
880
00:34:17,520 --> 00:34:18,680
[แค่ให้เงิน]
881
00:34:18,680 --> 00:34:20,240
[ก็จะไกล่เกลี่ยคู่กรณีได้]
882
00:34:20,720 --> 00:34:22,200
[แต่กลับคิดไม่ถึง]
883
00:34:22,200 --> 00:34:24,520
[จำนวนครั้งที่ยื่นมือมาขอเงินในระยะนี้]
884
00:34:24,920 --> 00:34:26,640
[บ่อยมากขึ้นเรื่อย ๆ]
885
00:34:28,040 --> 00:34:29,760
[ฉันไม่อยาก ถูกคนอื่นควบคุม]
886
00:34:30,360 --> 00:34:30,920
[ไม่อยากให้คุณ]
887
00:34:30,920 --> 00:34:31,720
ถูกต้อง
888
00:34:31,720 --> 00:34:32,360
เป็นเสียงนี้
889
00:34:33,080 --> 00:34:34,040
เป็นเสียงเดียวกับที่ผมได้ยินวันนั้น
890
00:34:34,400 --> 00:34:35,560
นี่มีอะไรน่าแปลกใจ
891
00:34:36,720 --> 00:34:37,840
เส้าชวนกลับมาแล้วไง
892
00:34:40,480 --> 00:34:42,480
หรือว่าเส้าชวนฆ่าพี่ชาย
893
00:34:42,480 --> 00:34:44,240
เลียนแบบเขาพูดอยู่ข้างใน
894
00:34:44,240 --> 00:34:44,920
ลั่วเส้าชวน
895
00:34:46,080 --> 00:34:46,960
คุณอาครับ
896
00:34:48,040 --> 00:34:49,040
ผมไม่ได้อยู่ในห้องหนังสือนะ
897
00:34:55,080 --> 00:34:55,720
ใช่ ๆ ๆ
898
00:34:56,320 --> 00:34:57,160
คืออย่างนี้ครับ
899
00:34:57,160 --> 00:34:58,600
วันนั้นที่เปิดประตูห้องหนังสือ
900
00:34:59,360 --> 00:35:00,360
เก้าอี้ก็วางแบบนี้แหละ
901
00:35:09,240 --> 00:35:10,960
มุมของเก้าอี้ตัวนี้
902
00:35:10,960 --> 00:35:13,240
บังเครื่องบันทึกเสียงนี้ได้พอดี
903
00:35:13,240 --> 00:35:15,320
ทำให้คนที่หน้าประตูมองไม่เห็น
904
00:35:16,680 --> 00:35:18,120
คืนนั้นเวลาสามทุ่มครึ่ง
905
00:35:18,120 --> 00:35:19,040
ที่ส่งเสียงออกมา
906
00:35:20,520 --> 00:35:22,000
ก็เป็นเครื่องบันทึกเสียงเครื่องนี้
907
00:35:22,000 --> 00:35:24,280
เพราะเสียงของเครื่องบันทึกเสียงเบามาก
908
00:35:24,280 --> 00:35:26,800
ดังนั้นฟางหงจึงไม่ได้ยิน
เนื้อหาเจาะจงอย่างชัดเจน
909
00:35:26,800 --> 00:35:28,240
แล้วเหวินอีก็คิดว่า
910
00:35:28,240 --> 00:35:30,400
ประธานลั่วกำลังอธิบายเรื่องให้คนอื่นฟัง
911
00:35:30,960 --> 00:35:31,920
เพราะที่เล่นอยู่
912
00:35:32,800 --> 00:35:34,480
ก็คือเนื้อหาของจดหมายที่เขาอ่าน
913
00:35:34,480 --> 00:35:35,760
แต่หลังเกิดเหตุ
914
00:35:35,760 --> 00:35:37,320
เครื่องบันทึกเสียงก็หายไป
915
00:35:37,320 --> 00:35:38,680
ซึ่งหมายความว่า
916
00:35:38,680 --> 00:35:40,560
มีคนกลับมาที่เกิดเหตุแล้วเอามันไป
917
00:35:40,560 --> 00:35:40,800
ใช่
918
00:35:42,240 --> 00:35:43,960
เพราะฆาตกรต้องการเอาหลักฐานคืน
919
00:35:45,000 --> 00:35:45,520
ดังนั้น
920
00:35:46,560 --> 00:35:48,720
เขาต้องเป็นคนแรกที่กลับไปที่เกิดเหตุ
921
00:35:49,960 --> 00:35:51,400
ถ้าเป็นเช่นนี้
922
00:35:51,400 --> 00:35:53,280
หลังจากที่ผมจากไป
923
00:35:53,280 --> 00:35:55,400
ฆาตกรก็เข้าห้องหนังสือทางหน้าต่าง
924
00:35:55,400 --> 00:35:57,640
รีบฆ่าประธานลั่ว
925
00:35:57,640 --> 00:35:59,800
ทิ้งสิ่งที่คุณเรียกว่าเครื่องบันทึกเสียงไว้
926
00:35:59,800 --> 00:36:01,440
สร้างภาพลวงว่า
927
00:36:01,440 --> 00:36:03,560
ประธานลั่วยังมีชีวิตอยู่เวลาสามทุ่มครึ่ง
928
00:36:03,560 --> 00:36:05,080
จากนั้นไปจากห้องหนังสือ
929
00:36:05,080 --> 00:36:06,560
ยังเหลือเวลาอีกมาก
930
00:36:08,280 --> 00:36:09,720
แต่นอกจากเขาจะฆ่าคนแล้ว
931
00:36:10,560 --> 00:36:11,960
ยังต้องการโยนความผิด
932
00:36:11,960 --> 00:36:14,000
[รอยรองเท้าบูตทหารคู่หนึ่ง]
933
00:36:14,000 --> 00:36:16,120
[ประทับติดแน่นใกล้กับขอบหน้าต่าง]
934
00:36:17,000 --> 00:36:17,680
นอกจากนี้
935
00:36:18,880 --> 00:36:21,840
คนผู้นี้ยังจะไม่รู้เนื้อรู้ตัว
936
00:36:21,840 --> 00:36:24,280
หยิบมีดสั้นในห้องรับแขกไป
937
00:36:24,280 --> 00:36:25,600
ครั้งสุดท้ายที่มีดสั้นปรากฏอยู่
938
00:36:25,600 --> 00:36:27,760
ที่โต๊ะเก็บของคือเวลาหกโมงเย็น
939
00:36:28,760 --> 00:36:31,560
ขณะที่เรากำลังทานอาหารกันอยู่
940
00:36:31,560 --> 00:36:34,120
ใครก็สามารถหยิบมันไปจากโต๊ะนั่นได้
941
00:36:34,120 --> 00:36:34,320
ใช่ครับ
942
00:36:35,840 --> 00:36:38,280
วันนั้นคนที่เจอลั่วเส้าชวนก็มากหน้า
943
00:36:38,280 --> 00:36:40,960
คนที่เข้าทางหน้าต่างห้องหนังสือได้ก็ไม่น้อย
944
00:36:40,960 --> 00:36:42,960
คนที่หยิบมีดสั้นไปได้ก็ยิ่งเยอะกว่า
945
00:36:42,960 --> 00:36:45,480
แต่คนที่รู้ว่าตระกูลลั่ว
มีเครื่องบันทึกเสียงไม่มากนัก
946
00:36:45,480 --> 00:36:47,280
ฉะนั้นเงื่อนไขทั้งหมดรวมกัน
947
00:36:47,280 --> 00:36:48,400
คนที่ทำได้
948
00:36:49,360 --> 00:36:51,080
ก็มีแค่คุณคนเดียวรองผู้กำกับเซี่ย
949
00:36:51,880 --> 00:36:53,840
ผมคิดว่าการสืบสวนคดีนี้ของคุณ
950
00:36:53,840 --> 00:36:55,960
สืบสวนได้บ้าบอมาก
951
00:36:55,960 --> 00:36:57,000
ทฤษฎีสมคบคิดเช่นนี้
952
00:36:57,000 --> 00:36:57,920
ก็คิดออกมาได้
953
00:36:58,560 --> 00:37:01,120
ภายใต้สายตาของทุกคน
954
00:37:01,120 --> 00:37:03,080
ผมจะหยิบของชิ้นใหญ่ไปได้ยังไง
955
00:37:03,080 --> 00:37:04,200
งั้นก็ต้องถามคุณแล้ว
956
00:37:04,720 --> 00:37:06,800
ว่าเอกสารแผ่นบาง ๆ ไม่กี่หน้า
957
00:37:06,800 --> 00:37:07,520
คุณกลับนำ
958
00:37:07,520 --> 00:37:09,760
กล่องขนาดใหญ่มาใส่
959
00:37:09,760 --> 00:37:10,920
คุณว่า
960
00:37:10,920 --> 00:37:11,800
เพราะอะไรล่ะ
961
00:37:11,800 --> 00:37:14,080
ตอนนั้นไม่มีกล่องที่เหมาะสม
962
00:37:14,080 --> 00:37:15,000
ยิ่งไปกว่านั้น
963
00:37:15,640 --> 00:37:17,680
ผมก็ไม่มีแรงจูงใจในการฆ่าคนด้วย
964
00:37:17,680 --> 00:37:19,480
คนคนนี้ฉันไม่ชอบหน้า
965
00:37:19,480 --> 00:37:22,480
เขาก็เหมือนกับพยาธิในท้องพี่ใหญ่
966
00:37:22,480 --> 00:37:24,200
แต่หากบอกว่าเขาฆ่าคน
967
00:37:24,200 --> 00:37:26,160
เขาก็ไปฆ่าคนแทนพี่ใหญ่ด้วยเหมือนกัน
968
00:37:26,160 --> 00:37:27,480
เขาฆ่าพี่ใหญ่
969
00:37:27,480 --> 00:37:29,000
จะมีประโยชน์อะไรกับเขา
970
00:37:29,000 --> 00:37:31,200
เหล่านี้เป็นเพียงการคาดเดาของผม
971
00:37:31,200 --> 00:37:32,040
แล้วยังมีหลักฐานอีก
972
00:37:33,600 --> 00:37:36,160
วันนั้นคุณออกจากห้องหนังสือ
เวลาสองทุ่มห้าสิบ
973
00:37:36,160 --> 00:37:36,640
สามทุ่ม
974
00:37:36,640 --> 00:37:39,000
คุณพบชายแปลกหน้าคนนั้นอยู่นอกประตู
975
00:37:39,000 --> 00:37:41,000
จากตรงนี้ถึงประตูทางเข้าก็ 200 เมตร
976
00:37:41,000 --> 00:37:43,280
ก้าวเดินละก็ใช้เวลาเพียงสามนาที
977
00:37:43,280 --> 00:37:44,560
แต่คุณกลับใช้เวลาถึงสิบนาที
978
00:37:46,400 --> 00:37:48,800
ในการไปกลับทั้งหมดครั้งนี้
979
00:37:48,800 --> 00:37:50,160
ขณะไปกลับนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอ
980
00:37:51,480 --> 00:37:53,280
จากกล่องใบใหญ่นั่นของคุณ
981
00:37:53,280 --> 00:37:54,440
หยิบจำพวก
982
00:37:54,440 --> 00:37:56,200
รองเท้าบูตทหารที่ลั่วเส้าชวนน่าจะใส่ออกมา
983
00:37:57,720 --> 00:37:58,680
คุณลับ ๆ ล่อ ๆ
984
00:37:58,680 --> 00:38:01,320
ระมัดระวังทำพื้นรองเท้าเปื้อน
985
00:38:03,120 --> 00:38:05,440
จากนั้นทิ้งสิ่งที่เรียกว่าหลักฐานไว้
986
00:38:06,640 --> 00:38:09,120
ถัดมาคุณไปบาร์ตามหาลั่วเส้าชวน
987
00:38:09,120 --> 00:38:10,760
คุณรู้จักเขาดีเหลือเกิน
988
00:38:10,760 --> 00:38:11,760
คุณรู้
989
00:38:11,760 --> 00:38:13,040
ตราบใดที่บอกกับเขาว่า
990
00:38:13,040 --> 00:38:14,840
พ่อของนายโมโหเพราะนาย
991
00:38:14,840 --> 00:38:16,560
เขาต้องนั่งไม่ติดแน่
992
00:38:16,560 --> 00:38:17,920
ต้องทำตามที่คุณว่า
993
00:38:17,920 --> 00:38:19,320
กลับมาดึกหน่อย
994
00:38:20,200 --> 00:38:21,520
[คุณไปที่บาร์]
995
00:38:21,520 --> 00:38:23,280
[เพื่อยืนยันว่าลั่วเส้าชวนออกไปแล้ว]
996
00:38:23,280 --> 00:38:24,280
[ลั่วเส้าชวนล่ะ]
997
00:38:24,280 --> 00:38:25,320
[คุณชายลั่ว]
998
00:38:25,320 --> 00:38:25,880
[ไปแล้วครับ]
999
00:38:27,080 --> 00:38:28,880
จากนั้นคุณก็รีบกลับมาที่บ้านลั่ว
1000
00:38:28,880 --> 00:38:30,760
หลังแอบออกจากห้องหนังสือมาแล้ว
1001
00:38:30,760 --> 00:38:32,400
จงใจเจอกับฟางหง
1002
00:38:35,440 --> 00:38:36,520
[ลั่วเส้าชวนกลับมาหรือยัง]
1003
00:38:39,600 --> 00:38:41,280
ทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณต้องการ
1004
00:38:41,280 --> 00:38:43,200
วันรุ่งขึ้นขณะที่ดำเนินการจับกุม
1005
00:38:43,200 --> 00:38:45,200
มีเพียงสองตอนจบที่คุณต้องการ
1006
00:38:45,200 --> 00:38:46,680
ถ้าไม่ฆ่าลั่วเส้าชวนให้ตาย
1007
00:38:46,680 --> 00:38:47,840
คนตายให้การไม่ได้
1008
00:38:47,840 --> 00:38:49,520
ก็ปล่อยเขาไป
1009
00:38:49,520 --> 00:38:51,400
ให้เขากลับมาอีกไม่ได้
1010
00:38:55,400 --> 00:38:57,920
[ผมเป็นเพื่อนกับประธานลั่วมาหลายปี]
1011
00:38:57,920 --> 00:38:59,960
[ผมไม่อยากเห็นครอบครัวเขาไม่มีทายาท]
1012
00:38:59,960 --> 00:39:01,680
[ตอนจับกุมระวังหน่อย]
1013
00:39:01,680 --> 00:39:02,120
[ครับ]
1014
00:39:05,000 --> 00:39:07,360
ตราบใดที่ลั่วเส้าชวนยังไม่ถูกจับหนึ่งวัน
1015
00:39:07,360 --> 00:39:09,120
ก็เป็นอีกวันที่ไม่มีใครคิดว่า
1016
00:39:09,120 --> 00:39:11,000
คดีนี้มีเรื่องซ่อนเร้นอีกเรื่อง
1017
00:39:11,000 --> 00:39:13,400
จะว่าไปโชคของคุณค่อนข้างดีมาก
1018
00:39:13,400 --> 00:39:14,400
คืนก่อนหน้านั้น
1019
00:39:14,400 --> 00:39:15,800
ลั่วเส้าชวนดื่มมากไป
1020
00:39:15,800 --> 00:39:16,920
เขาจำเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น
1021
00:39:16,920 --> 00:39:18,640
ไม่ได้เลย
1022
00:39:18,640 --> 00:39:20,440
และคำให้การของโจวจิ้งเซวียน
1023
00:39:20,440 --> 00:39:22,680
ก็เลื่อนเวลาเกิดเหตุออกไป
1024
00:39:22,680 --> 00:39:23,280
ซึ่งช่วยให้ข้อพิสูจน์ไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ
1025
00:39:23,280 --> 00:39:24,400
ของคุณอย่างสมบูรณ์แบบ
1026
00:39:24,400 --> 00:39:26,000
โดยปริยาย
1027
00:39:26,840 --> 00:39:27,760
ส่วนคุณ
1028
00:39:27,760 --> 00:39:30,160
เป็นผู้สืบสวนหลักในคดีนี้
1029
00:39:30,160 --> 00:39:32,440
ตราบใดที่คุณไม่เผยความลับ
ของเครื่องบันทึกเสียงนี้
1030
00:39:32,440 --> 00:39:34,320
เวลาตายของประธานลั่ว
1031
00:39:34,320 --> 00:39:37,440
ก็จะอยู่ระหว่างสามทุ่มครึ่งถึงสี่ทุ่มเสมอ
1032
00:39:38,400 --> 00:39:39,120
น่าเสียดาย
1033
00:39:39,640 --> 00:39:41,160
โชคของคุณนับว่าไม่ดีเท่าไร
1034
00:39:41,920 --> 00:39:43,800
เก้าอี้ถูกย้ายโดยใครบางคน
1035
00:39:43,800 --> 00:39:46,400
รายละเอียดเล็กน้อยแค่นี้
1036
00:39:46,400 --> 00:39:47,800
ฟางหงกลับจำได้
1037
00:39:48,840 --> 00:39:49,560
รวมทั้ง
1038
00:39:50,240 --> 00:39:52,440
ลั่วเส้าชวนรู้จักผมมาก่อน
1039
00:39:55,680 --> 00:39:56,920
หลักฐานที่สำคัญที่สุด
1040
00:39:58,200 --> 00:39:59,400
กระดาษบันทึกเสียงแผ่นนี้
1041
00:39:59,400 --> 00:40:00,800
ก็เจอในบ้านของคุณอีก
1042
00:40:01,720 --> 00:40:02,920
ที่บันทึกไว้ในนี้
1043
00:40:02,920 --> 00:40:04,440
ถึงจะเป็นเนื้อหาที่แท้จริง
1044
00:40:04,440 --> 00:40:05,600
ของจดหมายฉบับนั้น
1045
00:40:06,680 --> 00:40:07,680
[แต่ไหนแต่ไรมา]
1046
00:40:07,680 --> 00:40:09,640
[ฉันอยากพูดขอโทษกับคุณมาตลอด]
1047
00:40:10,280 --> 00:40:12,360
[ไม่รู้ว่าควรเอ่ยปากเรื่องนี้ยังไงดี]
1048
00:40:13,280 --> 00:40:13,960
[หลายปีมานี้]
1049
00:40:14,640 --> 00:40:16,960
[ฉันทนรับความกังวลในเรื่องนี้]
1050
00:40:16,960 --> 00:40:19,320
[กลัวว่าจะมีคนแย่งทุกอย่างไป]
1051
00:40:19,320 --> 00:40:20,400
[เดิมฉันคิดว่า]
1052
00:40:20,400 --> 00:40:22,120
[แค่ให้เงิน]
1053
00:40:22,120 --> 00:40:23,680
[ก็จะไกล่เกลี่ยคู่กรณีได้]
1054
00:40:23,680 --> 00:40:25,160
[แต่กลับคิดไม่ถึง]
1055
00:40:25,160 --> 00:40:28,000
[จำนวนครั้งที่ยื่นมือมาขอเงินในระยะนี้]
1056
00:40:28,000 --> 00:40:29,440
[บ่อยมากขึ้นเรื่อย ๆ]
1057
00:40:29,440 --> 00:40:30,720
[ฉันไม่อยาก]
1058
00:40:30,720 --> 00:40:31,840
[ถูกคนอื่นควบคุม]
1059
00:40:32,280 --> 00:40:34,680
[ไม่อยากให้คุณถูกคนอื่นควบคุม]
1060
00:40:34,680 --> 00:40:36,000
[ก่อนจะแต่งงาน]
1061
00:40:36,000 --> 00:40:38,160
[ฉันอยากจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย]
1062
00:40:38,160 --> 00:40:38,840
[ฉันคิดว่า]
1063
00:40:38,840 --> 00:40:41,080
[พวกเราถูกกำหนดให้ไม่มีโชคชะตา]
1064
00:40:41,640 --> 00:40:43,200
[นี่คือเรื่องสุดท้าย]
1065
00:40:45,120 --> 00:40:46,400
[ที่ฉันจะทำให้คุณได้]
1066
00:41:00,600 --> 00:41:02,640
คนที่เผาจดหมายก็ไม่ใช่ลั่วเหวินเซิง
1067
00:41:02,640 --> 00:41:03,280
แต่เป็นคุณต่างหาก
1068
00:41:04,320 --> 00:41:07,040
ไม่ควร
1069
00:41:09,080 --> 00:41:09,560
คุณชายลั่ว
1070
00:41:10,000 --> 00:41:10,360
เส้าชวน
1071
00:41:11,080 --> 00:41:11,680
รีบหยุดเขาไว้
1072
00:41:13,160 --> 00:41:14,960
เขาเห็นคุณเป็นเพื่อนรัก
1073
00:41:14,960 --> 00:41:16,120
ทำไมคุณถึงฆ่าเขา
1074
00:41:16,120 --> 00:41:17,120
ทำไม
1075
00:41:17,120 --> 00:41:18,320
เพราะเขาเองก็ไม่รู้
1076
00:41:21,720 --> 00:41:23,600
ว่าจดหมายฉบับนั้นไม่ได้เอ่ย
1077
00:41:23,600 --> 00:41:25,760
ว่าคนที่ขู่กรรโชกเว่ยหมิ่นซีเป็นใครกันแน่
1078
00:41:26,000 --> 00:41:26,280
ใช่
1079
00:41:27,000 --> 00:41:29,080
ฉันเป็นคนขู่กรรโชกเว่ยหมิ่นซี
1080
00:41:29,520 --> 00:41:31,200
แรกเริ่มฉันจะปกป้องเธอ
1081
00:41:32,320 --> 00:41:34,320
เธอควรจะขอบคุณฉันถึงจะถูก
1082
00:41:34,760 --> 00:41:35,960
แต่เธอกลับจะบอกเรื่องนี้
1083
00:41:35,960 --> 00:41:37,520
กับลั่วเหวินเซิง
1084
00:41:37,520 --> 00:41:39,200
เธอคิดจะตายไปพร้อมกันกับฉัน
1085
00:41:39,760 --> 00:41:40,640
นั่นไม่ได้
1086
00:41:40,640 --> 00:41:41,720
ฉันจะต้องฆ่าเธอ
1087
00:41:42,120 --> 00:41:43,800
ฉันต้องทำให้เธอปิดปากไปตลอดกาล
1088
00:41:45,040 --> 00:41:46,240
แต่ฉันไปสาย
1089
00:41:46,920 --> 00:41:48,600
ตอนที่ฉันไปถึง
1090
00:41:48,600 --> 00:41:51,000
เธอได้เขียนจดหมายฉบับนั้น
ให้ประธานลั่วเรียบร้อยแล้ว
1091
00:41:57,120 --> 00:41:57,880
รอยหมึก
1092
00:41:58,440 --> 00:42:00,320
หลงอยู่บนกระดาษแผ่นที่สอง
1093
00:42:01,040 --> 00:42:04,000
ระบุเขียนชื่อของฉัน
1094
00:42:04,000 --> 00:42:05,400
แต่สิ่งที่ฉันคาดไม่ถึงก็คือ
1095
00:42:06,080 --> 00:42:08,280
เธอเขียนจดหมายใหม่อีกฉบับ
1096
00:42:08,280 --> 00:42:10,160
จดหมายฉบับที่ไม่เอ่ยถึงฉัน
1097
00:42:15,160 --> 00:42:16,480
ฉันวางแผนอย่างแยบยลดิบดี
1098
00:42:17,920 --> 00:42:20,640
นึกไม่ถึงว่าจะโดนผู้หญิงคนหนึ่งหลอกได้
1099
00:42:21,600 --> 00:42:23,800
คุณปกปิดความจริงในตอนนี้
ก็ไม่มีประโยชน์อะไร
1100
00:42:26,280 --> 00:42:27,800
นี่ก็คือความจริง
1101
00:42:27,800 --> 00:42:29,040
ไม่มีความลับ
1102
00:42:29,600 --> 00:42:31,960
ฉันขาดเงิน ฉันต้องไปมาหาสู่
1103
00:42:31,960 --> 00:42:34,520
ฉันต้องเข้าสังคม ฉันต้องไต่เต้า
1104
00:42:34,880 --> 00:42:36,200
ฉันเป็นเพียงรองผู้กำกับ
1105
00:42:36,200 --> 00:42:38,280
หนทางที่ฉันต้องเดินยังอีกยาวไกล
1106
00:42:38,280 --> 00:42:40,760
ฉันไม่อยากให้ใครชี้ที่จมูกฉันแล้วพูดว่า
1107
00:42:40,760 --> 00:42:42,920
ฉันพึ่งพาความสัมพันธ์ของประธานลั่ว
1108
00:42:42,920 --> 00:42:44,880
พวกไร้ค่าที่ไต่เต้าขึ้นมา
1109
00:42:44,880 --> 00:42:48,640
ฉันต้องการเงิน
1110
00:42:49,160 --> 00:42:50,960
ฉันรู้การตายของสามีเธอ
1111
00:42:50,960 --> 00:42:52,640
ไม่ใช่ดื่มเหล้าดื่มจน...
1112
00:42:52,640 --> 00:42:54,120
เป็นการวางยา
1113
00:42:54,120 --> 00:42:56,440
ใครจะรู้เรื่องนี้ดีไปกว่าฉันได้
1114
00:42:57,600 --> 00:42:58,480
เป็นฉัน
1115
00:42:58,480 --> 00:42:59,560
ฉันเป็นคนทำทุกอย่าง
1116
00:43:00,200 --> 00:43:02,640
ขู่กรรโชก คนที่ฆ่าเว่ยหมิ่นซีตาย
1117
00:43:04,560 --> 00:43:05,640
ไม่ใช่คุณเลย
113228
