All language subtitles for Checkmate 5
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 5=
4
00:01:30,680 --> 00:01:32,200
เพื่อให้ได้แต่งงานเข้าตระกูลมั่งคั่ง
5
00:01:32,200 --> 00:01:33,520
ก็คุ้มค่าที่จะเสี่ยงอันตราย
6
00:01:33,960 --> 00:01:35,880
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ดีอย่างที่คิด
7
00:01:35,880 --> 00:01:37,160
ลองคิดดูสิ
8
00:01:37,160 --> 00:01:39,600
เธอกับพี่ใหญ่เป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่เด็ก
9
00:01:39,600 --> 00:01:41,000
แล้วตอนที่พี่ใหญ่จน
10
00:01:41,000 --> 00:01:42,800
ทำไมเธอถึงไม่นึกอยากแต่งงานเข้ามา
11
00:01:42,800 --> 00:01:43,800
แต่กลับต้องการแต่งกับ
12
00:01:43,800 --> 00:01:45,880
ผู้ชายขี้เหล้าทุบตีภรรยา
13
00:01:45,880 --> 00:01:47,080
ต้องการอะไรล่ะ
14
00:01:47,080 --> 00:01:48,720
ไม่ใช่ต้องการเงินหรอกเหรอ
15
00:01:48,720 --> 00:01:50,200
ใครจะไปคิดว่า
16
00:01:50,200 --> 00:01:52,800
ตระกูลลั่วของเราไม่ถึงสองปีก็รุ่งเรืองขึ้นมา
17
00:01:52,800 --> 00:01:53,600
พี่ใหญ่
18
00:01:53,600 --> 00:01:55,160
กลายเป็นเศรษฐีที่รวยที่สุด
19
00:01:55,160 --> 00:01:56,280
ช่างบังเอิญจริง ๆ
20
00:01:56,280 --> 00:01:57,160
เธอกับพี่ใหญ่
21
00:01:57,160 --> 00:01:59,120
ได้พบกันที่ฮาร์บินอีกครั้ง
22
00:01:59,120 --> 00:02:00,160
อีกทั้ง
23
00:02:00,160 --> 00:02:01,040
ยังไม่ถึงสองปี
24
00:02:01,040 --> 00:02:03,080
สามีของเธอก็เสียชีวิตลงแล้ว
25
00:02:03,080 --> 00:02:05,240
เรื่องนี้ทางตำรวจปิดคดีแล้ว
26
00:02:05,240 --> 00:02:06,960
คุณอย่ามาปล่อยข่าวลือสร้างปัญหาที่นี่
27
00:02:09,000 --> 00:02:10,000
รองผู้กำกับเซี่ย
28
00:02:10,000 --> 00:02:12,160
คุณขี้ลืมจริง ๆ
29
00:02:12,160 --> 00:02:13,360
หากฉันจำไม่ผิด
30
00:02:13,360 --> 00:02:14,400
เพราะเรื่องนี้
31
00:02:14,400 --> 00:02:17,320
ทำให้คุณเลื่อนขั้นจากหัวหน้าตำรวจ
เป็นรองผู้กำกับสถานีตำรวจทันที
32
00:02:17,320 --> 00:02:18,800
เมื่อมองดูแล้ว
33
00:02:18,800 --> 00:02:21,240
ตำแหน่งรองผู้กำกับนี้คงต้องยกให้คุณสินะ
34
00:02:21,240 --> 00:02:22,440
เรื่องคลุมเครือแค่นี้
35
00:02:22,440 --> 00:02:23,720
คุณยังมองไม่ออกอีกเหรอ
36
00:02:23,720 --> 00:02:24,200
แม่คะ
37
00:02:25,040 --> 00:02:26,480
คุณพูดเหลวไหลอะไร
38
00:02:27,640 --> 00:02:29,400
เช็คของประธานลั่วขาดไปหนึ่งใบ
39
00:02:34,880 --> 00:02:36,320
คนพวกนี้เหมือนกันหมด
40
00:02:36,320 --> 00:02:39,320
หากไม่เพราะต้องการหา
ผลประโยชน์จากตระกูลลั่วของเรา
41
00:02:39,320 --> 00:02:41,200
จะประจบสอพลอพวกเราแบบนี้เหรอ
42
00:02:41,200 --> 00:02:43,520
อย่าคิดว่าเว่ยหมิ่นซีมอบ
กระโปรงให้เธอเพียงไม่กี่ตัว
43
00:02:43,520 --> 00:02:44,440
ลิปสติกเพียงไม่กี่แท่ง
44
00:02:44,440 --> 00:02:46,080
เธอก็คือคนดีแล้ว
45
00:02:46,720 --> 00:02:47,480
เรื่องนี้
46
00:02:47,480 --> 00:02:48,840
เธอยุ่งให้น้อยลงจะดีกว่า
47
00:02:48,840 --> 00:02:49,240
พวกเราไปกันเถอะ
48
00:02:56,920 --> 00:02:58,600
เว่ยหมิ่นซีฆาตกรรมสามี
49
00:03:00,000 --> 00:03:01,560
เรื่องที่เว่ยหมิ่นซีฆ่าคน
50
00:03:01,560 --> 00:03:04,240
เริ่มแรกก็ออกมาจากปากของเธอ
51
00:03:05,160 --> 00:03:06,440
หากประธานลั่วไม่แต่งงาน
52
00:03:06,440 --> 00:03:09,440
เธอก็จะกลายเป็นนายหญิงของบ้านนี้
53
00:03:09,440 --> 00:03:11,440
เธอเป็นน้องสะใภ้ของประธานลั่ว
54
00:03:11,440 --> 00:03:12,520
ตอนนั้นลูกชายคนที่สองของตระกูลลั่ว
55
00:03:12,520 --> 00:03:14,080
ออกไปทำธุรกิจ
56
00:03:14,080 --> 00:03:15,640
จมน้ำตายโดยไม่เจตนา
57
00:03:15,640 --> 00:03:17,560
ทิ้งหญิงม่ายคนนี้ไว้ข้างหลัง
58
00:03:17,560 --> 00:03:18,760
ตอนที่ตระกูลลั่วลำบาก
59
00:03:18,760 --> 00:03:20,200
เธอลงแรงไปไม่น้อย
60
00:03:20,200 --> 00:03:21,960
แต่ภายหลังตระกูลลั่วรุ่งเรืองขึ้นมา
61
00:03:21,960 --> 00:03:23,200
ก็ต้องการจะแยกครอบครัว
62
00:03:23,200 --> 00:03:24,520
ประธานลั่วเห็นว่า
63
00:03:24,520 --> 00:03:27,240
จิ้งเซวียนคนนี้เป็นเด็กสาวที่บริสุทธิ์และจิตใจดี
64
00:03:27,240 --> 00:03:30,520
จึงอยากให้ลั่วเส้าชวน
แต่งงานด้วยจะได้สงบจิตใจลง
65
00:03:30,520 --> 00:03:31,640
คิดไม่ถึง
66
00:03:31,640 --> 00:03:32,600
เรื่องนี้
67
00:03:32,600 --> 00:03:34,040
กลายเป็นสาเหตุที่
68
00:03:34,040 --> 00:03:35,520
ผู้หญิงคนนี้ต้องการเงิน
69
00:03:37,160 --> 00:03:38,120
คุณรู้ไหมว่า
70
00:03:38,120 --> 00:03:39,320
คนที่ไม่ต้องการให้เว่ยหมิ่นซี
71
00:03:39,320 --> 00:03:41,040
แต่งเข้ามาในตระกูลลั่วมากที่สุดคือใคร
72
00:03:41,600 --> 00:03:43,240
แน่นอนว่าต้องเป็นไป๋ซานซาน
73
00:03:44,720 --> 00:03:46,600
เธอพูดว่าเว่ยหมิ่นซีฆ่าคน
74
00:03:46,600 --> 00:03:47,840
เริ่มแรกฉันเองไม่เชื่อ
75
00:03:47,840 --> 00:03:48,920
แต่ว่า
76
00:03:49,760 --> 00:03:50,640
แต่ว่าอะไรครับ
77
00:03:50,640 --> 00:03:52,200
ในจดหมายที่เว่ยหมิ่นซีส่งมา
78
00:03:52,200 --> 00:03:53,760
ยอมรับเรื่องหนึ่ง
79
00:03:53,760 --> 00:03:55,400
บอกว่าเธอเป็นคนฆ่า
80
00:03:55,400 --> 00:03:56,400
และด้วยเหตุนี้
81
00:03:56,400 --> 00:03:57,880
จึงถูกคนข่มขู่
82
00:03:57,880 --> 00:03:58,600
จดหมายล่ะครับ
83
00:03:59,120 --> 00:04:00,920
หาไม่เจอ
84
00:04:00,920 --> 00:04:02,240
อาจจะ
85
00:04:02,240 --> 00:04:03,760
ถูกประธานลั่วเผาไปแล้ว
86
00:04:03,760 --> 00:04:05,960
หรืออาจจะถูกฆาตกรเอาไปแล้ว
87
00:04:05,960 --> 00:04:07,880
ฉันหาจนทั่วตระกูลลั่ว
88
00:04:07,880 --> 00:04:09,800
ก็หาจดหมายฉบับนี้ไม่เจอ
89
00:04:09,800 --> 00:04:11,880
คุณยังจำได้ไหมว่าในจดหมายเขียนอะไรเอาไว้บ้าง
90
00:04:11,880 --> 00:04:12,240
จำได้
91
00:04:14,800 --> 00:04:15,960
แต่ไหนแต่ไรมา
92
00:04:15,960 --> 00:04:17,680
ฉันอยากขอโทษคุณมาโดยตลอด
93
00:04:18,480 --> 00:04:19,280
เรื่องนี้
94
00:04:19,280 --> 00:04:20,680
ไม่รู้ว่าควรเอ่ยปากยังไงดี
95
00:04:21,320 --> 00:04:22,440
หลายปีมานี้
96
00:04:22,800 --> 00:04:24,080
เรื่องที่ฉันทนทุกข์อยู่นี้
97
00:04:24,080 --> 00:04:25,160
นำมาซึ่งปัญหา
98
00:04:25,600 --> 00:04:28,160
กลัวว่าจะมีใครมาแย่งทุกอย่างไป
99
00:04:28,840 --> 00:04:32,440
ยิ่งกลัวว่าคุณจะเห็นฉันเป็นฆาตกรฆ่าคน
100
00:04:32,440 --> 00:04:34,200
แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว
101
00:04:34,200 --> 00:04:35,360
ฉันไม่พูดก็คงไม่ได้
102
00:04:36,520 --> 00:04:38,720
ฉันไม่อยากถูกคนข่มขู่อีกต่อไป
103
00:04:39,360 --> 00:04:42,160
และใช้ชีวิตอยู่อย่างหวาดกลัวอีกต่อไป
104
00:04:42,680 --> 00:04:43,960
ฉันอยากบอกคุณว่า
105
00:04:43,960 --> 00:04:45,240
คนคนนี้คือใคร
106
00:04:45,920 --> 00:04:47,480
แต่ฉันก็กลัว
107
00:04:47,480 --> 00:04:48,920
ว่าคุณจะถูกทำร้าย
108
00:04:50,360 --> 00:04:51,400
แต่ว่า
109
00:04:51,400 --> 00:04:53,240
ตั้งแต่ต้นจนจบจดหมายไม่ได้บอกว่า
110
00:04:53,240 --> 00:04:55,200
คนที่ข่มขู่เธอคือใคร
111
00:04:55,200 --> 00:04:57,640
เว่ยหมิ่นซีกลัวว่าประธานลั่วจะถูกทำร้าย
112
00:04:58,400 --> 00:05:00,680
สำหรับคนที่ถูกข่มขู่
113
00:05:00,680 --> 00:05:01,920
การถูกทำร้ายที่รุนแรงที่สุด
114
00:05:01,920 --> 00:05:03,880
ก็คงหนีไม่พ้นความกลัวที่จะถูกเปิดเผยความลับ
115
00:05:04,800 --> 00:05:06,920
และสำหรับประธานลั่วแล้ว
116
00:05:06,920 --> 00:05:08,080
การถูกทำร้ายที่รุนแรงที่สุด
117
00:05:08,640 --> 00:05:10,080
ก็คือการรักฆาตกร
118
00:05:11,600 --> 00:05:14,160
เว่ยหมิ่นซีกลัวอะไรกันแน่
119
00:05:14,160 --> 00:05:15,680
จึงไม่ยอมบอกชื่อของฆาตกรคนนี้
120
00:05:15,680 --> 00:05:17,120
ให้ประธานลั่วรู้
121
00:05:17,120 --> 00:05:18,720
ฉันเองก็เคยคิดถึงคำถามข้อนี้
122
00:05:18,720 --> 00:05:20,680
คำตอบเดียวที่พอจะคิดออก
123
00:05:20,680 --> 00:05:22,480
ก็คือผู้ที่ข่มขู่คนนี้
124
00:05:22,960 --> 00:05:25,360
ก็เป็นคนที่ประธานลั่วรัก
125
00:05:25,360 --> 00:05:26,080
ดังนั้น
126
00:05:26,880 --> 00:05:28,520
เว่ยหมิ่นซีจึงพูดไม่ได้
127
00:05:29,240 --> 00:05:31,480
ตอนนี้มีประกาศจับลั่วเส้าชวนไปทั่วเมือง
128
00:05:32,160 --> 00:05:32,800
ผมว่าทางตำรวจ
129
00:05:32,800 --> 00:05:35,160
คงจะได้เบาะแสที่ชัดเจนกว่านี้แล้ว
130
00:05:36,280 --> 00:05:39,000
จริงสิ เวลาประมาณสองทุ่มห้าสิบ
131
00:05:39,880 --> 00:05:41,560
[ฉันออกมาจากห้องหนังสือ]
132
00:05:42,680 --> 00:05:43,720
ผมคิดว่านายท่านกำลังเรียกผม
133
00:05:45,680 --> 00:05:46,800
[พบเข้ากับฟางหง]
134
00:05:47,200 --> 00:05:48,560
[เป็นคนรับใช้คนหนึ่งของตระกูลลั่ว]
135
00:05:48,560 --> 00:05:49,840
[กำลังเดินอยู่ในห้องรับแขก]
136
00:05:50,920 --> 00:05:52,200
[ออกจากประตูใหญ่มาได้ไม่นานนัก]
137
00:05:52,680 --> 00:05:54,600
[ก็ถูกเด็กหนุ่มคนหนึ่ง]
138
00:05:54,600 --> 00:05:55,560
[ชนเข้าโดยไม่ระวัง]
139
00:05:55,720 --> 00:05:56,880
[ตอนนั้นน่าจะเป็น]
140
00:05:56,880 --> 00:05:57,960
[เวลาประมาณสามทุ่ม]
141
00:05:58,640 --> 00:06:00,040
ขอโทษด้วย ๆ
142
00:06:00,040 --> 00:06:00,960
นายไม่มีตาหรือยังไง
143
00:06:03,200 --> 00:06:05,520
คืนนั้นลั่วเส้าชวนไม่ได้กลับบ้าน
144
00:06:06,080 --> 00:06:06,920
อีกทั้งจดหมายของเว่ยหมิ่นซี
145
00:06:06,920 --> 00:06:08,480
ก็พูดไม่ชัดเจน
146
00:06:09,240 --> 00:06:10,520
พวกเราต่างกลัวว่า
147
00:06:10,520 --> 00:06:12,040
เด็กคนนี้เป็นคนทำผิด
148
00:06:12,880 --> 00:06:14,280
ฉันจึงไปหาเขาที่บาร์
149
00:06:19,320 --> 00:06:20,080
รองผู้กำกับเซี่ย
150
00:06:20,680 --> 00:06:21,640
เส้าชวนล่ะ
151
00:06:21,640 --> 00:06:22,720
คุณชายลั่ว
152
00:06:22,720 --> 00:06:23,600
ไปแล้วครับ
153
00:06:23,600 --> 00:06:24,520
ไปตั้งแต่เมื่อไร
154
00:06:25,320 --> 00:06:26,200
น่าจะประมาณ
155
00:06:26,200 --> 00:06:26,840
สามทุ่มกว่าครับ
156
00:06:27,080 --> 00:06:28,520
คงดื่มหนักไปหน่อย
157
00:06:28,520 --> 00:06:30,040
วันนี้ดื่มไปไม่น้อยจริง ๆ
158
00:06:30,040 --> 00:06:31,160
รู้ไหมว่าไปไหน
159
00:06:31,600 --> 00:06:32,560
คงกลับบ้านแล้วครับ
160
00:06:32,560 --> 00:06:34,240
ผมได้ยินเขาพึมพำเช่นนี้ก่อนออกไป
161
00:06:35,120 --> 00:06:36,000
พนักงานชงเหล้าพูดว่า
162
00:06:36,320 --> 00:06:37,560
ลั่วเส้าชวนออกไปแล้ว
163
00:06:38,800 --> 00:06:40,840
ฉันจึงรีบตามกลับมาที่ตระกูลลั่ว
164
00:06:41,400 --> 00:06:42,960
และพบเข้ากับฟางหงพอดี
165
00:06:45,720 --> 00:06:46,920
ลั่วเส้าชวนกลับมาหรือยัง
166
00:06:46,920 --> 00:06:47,600
คุณชาย
167
00:06:48,200 --> 00:06:48,960
จะกลับมาเหรอครับ
168
00:06:54,680 --> 00:06:56,200
ตอนนั้นทุกคนในบ้าน
169
00:06:56,200 --> 00:06:58,840
ต่างไม่ได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องหนังสือ
170
00:06:59,160 --> 00:06:59,600
อีกทั้งในที่เกิดเหตุ
171
00:06:59,600 --> 00:07:01,440
ก็ไม่ทิ้งร่อยรอยของการต่อสู้
172
00:07:02,720 --> 00:07:04,240
ดังนั้นฉันจึงทำคดี
173
00:07:04,240 --> 00:07:05,120
แบบตัดคนนอกออก
174
00:07:09,360 --> 00:07:10,360
ประธานลั่ว
175
00:07:10,360 --> 00:07:10,880
นายท่าน
176
00:07:12,920 --> 00:07:13,760
ประธานลั่ว
177
00:07:18,800 --> 00:07:19,840
-นายท่าน
-ประธานลั่ว
178
00:07:19,840 --> 00:07:20,880
ไปตามหมอมาเร็ว
179
00:07:21,720 --> 00:07:22,160
ครับ
180
00:07:24,920 --> 00:07:26,000
ตรวจสอบอาวุธสังหารหรือยังครับ
181
00:07:26,000 --> 00:07:27,640
เป็นของสะสมของตระกูลลั่ว
182
00:07:27,640 --> 00:07:29,920
เดิมทีวางอยู่ในโต๊ะเงินที่ห้องนั่งเล่น
183
00:07:29,920 --> 00:07:31,880
บนอาวุธสังหารมีรอยนิ้วมือ
184
00:07:31,880 --> 00:07:34,400
แต่ไม่สามารถเทียบกับคนอื่น ๆ ในครอบครัวได้
185
00:07:34,400 --> 00:07:35,800
ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่า
186
00:07:36,440 --> 00:07:38,520
รอยนิ้วมืออาจจะเป็นของลั่วเส้าชวน
187
00:07:39,960 --> 00:07:42,120
เปรียบเทียบกับรอยนิ้วมือ
ของทุกคนในบ้านแล้วหรือยัง
188
00:07:42,120 --> 00:07:43,800
ทุกคนนอกเหนือจากลั่วเส้าชวน
189
00:07:43,800 --> 00:07:44,760
เปรียบเทียบหมดแล้ว
190
00:07:46,520 --> 00:07:48,560
ผมหมายถึงทุกคน
191
00:07:50,160 --> 00:07:51,280
รวมถึงประธานลั่วด้วย
192
00:07:51,280 --> 00:07:52,800
ล้อเล่นอะไรกัน
193
00:07:52,800 --> 00:07:54,040
ท่าทางของเขาเช่นนี้
194
00:07:54,040 --> 00:07:55,320
จะฆ่าตัวตายได้ยังไง
195
00:07:55,320 --> 00:07:56,240
ลองดูก็รู้แล้ว
196
00:07:57,840 --> 00:07:58,360
รองผู้กำกับเซี่ย
197
00:07:59,680 --> 00:08:00,240
รบกวนตุณด้วยนะครับ
198
00:08:12,880 --> 00:08:13,960
ยังไม่กลับมาอีกเหรอ
199
00:08:20,400 --> 00:08:21,400
หิวจะแย่อยู่แล้ว
200
00:08:52,000 --> 00:08:52,640
คุณนายเสิ่น
201
00:08:54,600 --> 00:08:55,400
หัวหน้าตำรวจเปา
202
00:08:56,480 --> 00:08:57,840
คุณนายเสิ่น
203
00:08:57,840 --> 00:08:59,480
รองผู้กำกับเซี่ยให้ผมมาเอาเอกสาร
204
00:08:59,480 --> 00:09:00,360
พอดีว่าคุณไม่อยู่บ้าน
205
00:09:01,080 --> 00:09:02,240
ไปซื้อกับข้าวหรือครับ อากาศหนาวขนาดนี้
206
00:09:02,240 --> 00:09:02,600
ค่ะ
207
00:09:02,600 --> 00:09:03,400
ผมเอง ๆ ๆ
208
00:09:03,400 --> 00:09:03,960
ขอบคุณค่ะ
209
00:09:04,480 --> 00:09:05,280
ซือถูเหยียนล่ะคะ
210
00:09:06,360 --> 00:09:08,120
มาเอาเอกสารของเขานี่แหละครับ
211
00:09:08,120 --> 00:09:09,080
เขาอยู่ที่ตระกูลลั่ว
212
00:09:10,680 --> 00:09:13,200
ตัวปัญหาของตระกูลลั่วไป๋ซานซาน
213
00:09:13,200 --> 00:09:15,240
ต้องการเปิดพินัยกรรมตอนนี้
214
00:09:15,240 --> 00:09:16,600
ทนายซือถูรีบร้อน
215
00:09:16,600 --> 00:09:17,080
จึงลืมหยิบไป
216
00:09:18,000 --> 00:09:19,040
รีบร้อนขนาดนั้นเลยเหรอคะ
217
00:09:19,040 --> 00:09:21,360
ไหนบอกว่าคุณชายลั่วยังไม่กลับมาไม่ใช่เหรอ
218
00:09:21,360 --> 00:09:22,120
ก็ใช่นะสิ
219
00:09:22,120 --> 00:09:23,400
เจ้าสารเลวนี่
220
00:09:23,400 --> 00:09:24,720
กล้าฆ่าพ่อ
221
00:09:25,320 --> 00:09:26,120
เช้าวันนี้
222
00:09:26,120 --> 00:09:27,280
คนของเราไปจับเขา
223
00:09:27,280 --> 00:09:29,360
ได้ยินว่าทำร้ายตำรวจก่อนแล้วจึงหลบหนี
224
00:09:29,360 --> 00:09:30,120
ไม่ใช่ว่าตอนนี้
225
00:09:30,120 --> 00:09:31,520
มีประกาศจับเขาไปทั่วเมืองหรือยังไง
226
00:09:31,520 --> 00:09:33,080
อะไรนะ ลั่วเส้าชวนฆ่าพ่อเหรอ
227
00:09:34,120 --> 00:09:35,160
พวกเราเองก็คิดไม่ถึง
228
00:09:38,920 --> 00:09:39,480
เชิญ ๆ ๆ
229
00:09:56,560 --> 00:09:57,600
คุณช้าหน่อย ช้าหน่อย
230
00:09:57,600 --> 00:09:58,040
ขอบคุณค่ะ
231
00:09:58,680 --> 00:09:59,680
หัวหน้าตำรวจเปา
232
00:09:59,680 --> 00:10:00,920
เชิญคุณนั่งก่อนนะคะ
233
00:10:00,920 --> 00:10:01,960
ซือถูเหยียนต้องการอะไร
234
00:10:01,960 --> 00:10:03,080
ฉันจะไปหยิบให้คุณ
235
00:10:03,080 --> 00:10:04,080
ไม่ ๆ ๆ
236
00:10:04,640 --> 00:10:06,120
ไม่ต้อง ๆ ๆ
237
00:10:06,120 --> 00:10:07,280
ผมรู้ว่าของอยู่ที่ไหน
238
00:10:07,280 --> 00:10:08,320
ผมจะไปหยิบเอง
239
00:10:08,320 --> 00:10:09,640
ถ้างั้นฉันจะชงชาให้คุณนะคะ
240
00:10:09,640 --> 00:10:10,480
ชาอะไรเหรอ
241
00:10:11,240 --> 00:10:12,120
ไม่ต้องยุ่งยากหรอก
242
00:10:12,880 --> 00:10:13,640
ไม่ยุ่งยากหรอกค่ะ
243
00:10:13,640 --> 00:10:15,080
เป็นชาใหม่ของปีนี้ทั้งนั้น
244
00:10:24,840 --> 00:10:26,000
ได้ยินว่า
245
00:10:26,000 --> 00:10:29,000
ซือถูเหยียนกับลั่วเส้าชวนคนนั้นรู้จักกัน
246
00:10:29,680 --> 00:10:31,560
หลังจากนี้หากคุณออกไปเดินเล่น
247
00:10:31,560 --> 00:10:32,960
หรือไปซื้อกับข้าว
248
00:10:32,960 --> 00:10:34,160
หากพบเข้าละก็
249
00:10:34,160 --> 00:10:35,600
ต้องบอกพวกเราทันทีนะ
250
00:10:37,280 --> 00:10:38,360
เจ้าหมอนี่
251
00:10:38,360 --> 00:10:39,800
แม้แต่พ่อแท้ ๆ ยังฆ่าได้
252
00:10:41,080 --> 00:10:42,280
หัวหน้าตำรวจเปา
253
00:10:42,280 --> 00:10:43,440
หาของเจอหรือยังคะ
254
00:10:43,440 --> 00:10:43,960
หาเจอแล้ว
255
00:10:43,960 --> 00:10:45,080
คุณดูสิ ของสิ่งนี้
256
00:10:46,320 --> 00:10:47,680
ถ้างั้นฉันจะไปส่งคุณ
257
00:10:47,680 --> 00:10:48,400
คุณบอกว่า
258
00:10:49,040 --> 00:10:50,080
จะไปชงชาไม่ใช่เหรอ
259
00:10:50,080 --> 00:10:50,880
ชาใหม่
260
00:10:52,360 --> 00:10:53,840
คุณบอกว่าไม่ต้องไม่ใช่เหรอ
261
00:10:57,040 --> 00:10:58,480
คุณ คุณนี่ช่างซื่อจริง ๆ
262
00:10:59,040 --> 00:10:59,240
หรือ
263
00:10:59,240 --> 00:10:59,720
ว่า
264
00:11:00,000 --> 00:11:01,280
ผม ผม ผมขอตัวกลับก่อน
265
00:11:01,280 --> 00:11:01,960
กลับแล้วครับ
266
00:11:01,960 --> 00:11:02,680
งั้นไม่ส่งแล้วนะคะ
267
00:11:02,680 --> 00:11:03,360
ได้ ๆ ๆ
268
00:11:14,080 --> 00:11:17,320
เว่ยหมิ่นซีถูกฆ่าหลังจากที่ส่งจดหมายเรื่องถูกข่มขู่
269
00:11:18,560 --> 00:11:20,760
ประธานลั่วถูกฆ่าหลังจากได้รับจดหมาย
270
00:11:21,440 --> 00:11:22,880
ฉันรู้ว่าคุณอยากจะพูดอะไร
271
00:11:23,960 --> 00:11:26,480
หากคดีนี้ลงมือแค่คนเดียว
272
00:11:26,480 --> 00:11:29,320
ลั่วเส้าชวนก็ไม่มีทางเป็นฆาตกรไปได้
273
00:11:29,320 --> 00:11:30,840
แต่ฉันว่าคดีฆาตกรรมทั้งสองครั้งนี้
274
00:11:30,840 --> 00:11:32,160
ไม่มีความเกี่ยวข้องกัน
275
00:11:32,160 --> 00:11:34,560
เมื่อวิเคราะห์จากเบาะแสที่ทิ้งเอาไว้ในที่เกิดเหตุ
276
00:11:34,560 --> 00:11:36,600
การตายของเว่ยหมิ่นซีมีความเป็นไปได้สองอย่าง
277
00:11:36,600 --> 00:11:38,280
อย่างแรกคือถูกปล้น
278
00:11:38,280 --> 00:11:40,080
ฆาตกรยังไม่ได้ตามที่ต้องการ
279
00:11:40,080 --> 00:11:42,720
จึงบังคับให้เว่ยหมิ่นซีมอบเงินออกมามากขึ้น
280
00:11:42,720 --> 00:11:45,240
สุดท้ายไม่อาจควบคุมตัวเองได้ จึงรัดคอเธอจนตาย
281
00:11:45,240 --> 00:11:46,360
ส่วนความเป็นไปได้อีกหนึ่งอย่าง
282
00:11:47,320 --> 00:11:48,320
จ้างวานฆ่า
283
00:11:48,320 --> 00:11:48,600
ใช่
284
00:11:49,280 --> 00:11:51,600
มีคนไม่ต้องการให้เว่ยหมิ่นซีแต่งเข้าตระกูลลั่ว
285
00:11:51,880 --> 00:11:54,280
สุดท้ายจึงส่งผลให้
286
00:11:54,280 --> 00:11:56,040
หลายวันมานี้อารมณ์ของประธานลั่วไม่ดี
287
00:11:56,600 --> 00:11:58,880
จึงเกิดความขัดแย้งที่รุนแรงกับลูกชาย
288
00:11:59,320 --> 00:12:00,720
ประกอบกับเรื่องการข่มขู่
289
00:12:01,200 --> 00:12:03,600
ประธานลั่วสงสัยว่าลูกชายของตัวเองเป็นคนทำ
290
00:12:03,600 --> 00:12:05,480
คืนเกิดเหตุลั่วเส้าชวนเองก็ดื่มเหล้า
291
00:12:05,800 --> 00:12:08,600
พวกเขาทั้งสองจึงไม่มีทางพูดคุยกันได้อย่างสงบ
292
00:12:08,600 --> 00:12:09,640
สุดท้าย
293
00:12:09,640 --> 00:12:10,880
ลั่วเส้าชวนควบคุมตัวเองไม่ได้
294
00:12:10,880 --> 00:12:12,440
ฆ่าพ่อของเขาเอง
295
00:12:13,360 --> 00:12:14,800
จดหมายฉบับนั้นอยู่ที่ไหนกันแน่
296
00:12:17,560 --> 00:12:18,720
เป็นไปได้ไหมว่า
297
00:12:19,840 --> 00:12:21,360
ถูกประธานลั่วเผาไปแล้ว
298
00:12:23,720 --> 00:12:24,040
เป็นไปไม่ได้
299
00:12:26,160 --> 00:12:27,760
นั่นเป็นจดหมายฉบับสุดท้ายของเว่ยหมิ่นซี
300
00:12:28,960 --> 00:12:30,840
เมื่อคืนตอนที่ฉันมาถึงที่เกิดเหตุ
301
00:12:30,840 --> 00:12:32,080
เป็นเวลาประมาณสี่ทุ่ม
302
00:12:32,080 --> 00:12:33,600
หน้าต่างเปิดอยู่
303
00:12:33,600 --> 00:12:35,480
อีกทั้งบริเวณใกล้เคียงมีรอยเท้า
304
00:12:35,480 --> 00:12:37,480
เป็นรอยเท้าที่ไม่ปกติ
305
00:12:37,480 --> 00:12:38,600
เช้าตรู่วันนี้
306
00:12:38,600 --> 00:12:40,360
ตอนที่พวกเราไปยังโรงแรมที่ลั่วเส้าชวนเข้าพัก
307
00:12:40,360 --> 00:12:41,240
เพื่อจับกุมเขา
308
00:12:41,240 --> 00:12:43,120
เขาก็กระโดดหน้าต่างหนีไปแล้ว
309
00:12:43,120 --> 00:12:45,320
แต่พวกเราได้เราเก็บรวมรวม
รองเท้าบูททหารของเขาจากที่เกิดเหตุ
310
00:12:45,320 --> 00:12:48,360
หลังจากเปรียบเทียบกันแล้ว
ปรากฏว่าเหมือนกับรอยเท้า
311
00:12:50,720 --> 00:12:52,120
หน้าต่างถูกเปิดออกตั้งแต่เมื่อไร
312
00:12:52,120 --> 00:12:53,520
หลังจากตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ
313
00:12:53,520 --> 00:12:55,280
งั้นตอนที่พบศพ
314
00:12:55,280 --> 00:12:56,240
หน้าต่างเปิดอยู่ไหม
315
00:12:56,240 --> 00:12:56,840
เปิดอยู่
316
00:12:57,640 --> 00:12:59,120
วัดให้ดี ๆ นะ
317
00:12:59,120 --> 00:12:59,720
ละเอียดหน่อย
318
00:12:59,720 --> 00:13:01,040
อย่าทำอะไรลวก ๆ
319
00:13:03,960 --> 00:13:05,200
ฉันกำลังหาเธออยู่พอดี
320
00:13:05,200 --> 00:13:06,840
เธอจะดูที่เกิดเหตุก็ดูไป
321
00:13:06,840 --> 00:13:08,840
แต่อย่าแตะต้องของในบ้านให้เสียหายเด็ดขาด
322
00:13:08,840 --> 00:13:09,720
ดูเสร็จแล้วก็รีบไปซะ
323
00:13:10,520 --> 00:13:11,320
มาทางนี้
324
00:13:11,320 --> 00:13:11,760
ครับ
325
00:13:14,400 --> 00:13:15,760
คุณช่วยวัดทางนี้ให้ฉันด้วยนะ
326
00:13:15,760 --> 00:13:16,960
เถ้ากระดูกของประธานลั่วยังไม่ทันเย็น
327
00:13:17,320 --> 00:13:18,360
คุณก็รีบร้อนรื้อบ้าน
328
00:13:19,640 --> 00:13:21,000
สดชื่นจะตายไป
329
00:13:21,560 --> 00:13:22,920
พี่ใหญ่ถูกคนฆ่าตายไปแล้ว
330
00:13:22,920 --> 00:13:24,000
ถ้าฉันไม่ทำหน้าต่างให้แข็งแรงสักหน่อย
331
00:13:24,000 --> 00:13:25,680
จะรอให้คนเลวมาทำร้ายฉันหรือยังไง
332
00:13:27,200 --> 00:13:28,800
ใช้ได้ที่ไหน
333
00:13:28,800 --> 00:13:30,120
ทำงานให้ขยันขันแข็งกันหน่อย
334
00:13:30,120 --> 00:13:31,600
อย่าทำตัวเหมือนไร้จิตวิญญาณแบบนี้
335
00:13:31,600 --> 00:13:32,600
ผู้หญิงเสียสติคนนี้
336
00:13:32,600 --> 00:13:34,120
ทางที่ดีอย่าให้ฉันรู้ว่า
337
00:13:34,120 --> 00:13:35,640
คดีนี้เกี่ยวข้องกับเธอเด็ดขาด
338
00:13:37,720 --> 00:13:40,040
ลั่วเส้าชวนถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็ก
339
00:13:40,040 --> 00:13:41,320
ใช้เงินเหมือนน้ำ
340
00:13:41,320 --> 00:13:42,440
เพราะต้องการเงิน
341
00:13:42,440 --> 00:13:44,320
จึงทะเลาะกับพ่อของเขาไม่หยุด
342
00:13:44,760 --> 00:13:46,280
ทำให้นายท่านโกรธ
343
00:13:46,280 --> 00:13:47,600
จนต้องทำสัญญาให้เขาแต่งงาน
344
00:13:47,600 --> 00:13:49,720
กับโจวจิ้งเซวียนเมื่อสองปีก่อน
345
00:13:49,720 --> 00:13:51,360
คิดว่าเมื่อแต่งงานแล้วจะสงบจิตใจลงได้
346
00:13:52,840 --> 00:13:53,960
แต่เจ้าหมอนี่
347
00:13:54,240 --> 00:13:56,000
กลับหนีไปเป็นทหารที่เฟิ่งเทียน
348
00:13:56,000 --> 00:13:56,920
สองปีมานี้
349
00:13:56,920 --> 00:13:59,040
กลับไม่เคยเห็นเขาเอ่ยปากขอเงินอีก
350
00:13:59,040 --> 00:14:00,520
ผู้ชายในวัยนี้
351
00:14:00,520 --> 00:14:02,280
เป็นเวลาที่ชอบเที่ยวเล่น
352
00:14:02,280 --> 00:14:04,000
เดิมทีเป็นนักดื่มอยู่แล้ว
353
00:14:04,000 --> 00:14:05,960
เมื่อประกอบกับฝิ่นและการพนันเข้าไปอีก
354
00:14:05,960 --> 00:14:07,560
ทุกอย่างก็พังหมด
355
00:14:07,920 --> 00:14:08,680
คนที่เป็นพ่อแม่
356
00:14:08,680 --> 00:14:09,840
มีหรือที่จะ
357
00:14:09,840 --> 00:14:11,320
ไม่ช่วยชดใช้แทนลูก
358
00:14:14,400 --> 00:14:16,040
คฤหาสน์แห่งนี้นับว่าใหญ่มาก
359
00:14:16,720 --> 00:14:18,720
จากตรงนี้ไปถึงห้องหนังสือคงสัก 200 เมตรเห็นจะได้
360
00:14:20,080 --> 00:14:22,160
พวกเขาตรวจสอบช่องทางการเงินของลั่วเส้าชวนหรือยัง
361
00:14:22,160 --> 00:14:23,160
เขาไม่ใช่คนประเภทที่ว่า
362
00:14:23,160 --> 00:14:25,240
ได้เงินมาแล้วจะเก็บเอาไว้
363
00:14:25,240 --> 00:14:26,720
หมายความว่าบัญชีของเขาไม่มีปัญหา
364
00:14:31,600 --> 00:14:32,800
กินช้า ๆ หน่อย
365
00:14:32,800 --> 00:14:33,960
อย่าให้ติดคอเข้าละ
366
00:14:34,720 --> 00:14:35,680
น้าเสิ่น
367
00:14:35,680 --> 00:14:36,840
อาหารที่คุณทำอร่อยมากเลยครับ
368
00:14:37,760 --> 00:14:39,000
เธอหิวต่างหากละ
369
00:14:39,000 --> 00:14:40,360
เป็นอาหารที่ทำกินกันในบ้านทั้งนั้น
370
00:14:40,360 --> 00:14:42,400
ฉันยังกลัวว่าเธอจะไม่ชินกับรสชาติเสียอีก
371
00:14:42,400 --> 00:14:43,480
อาหารที่ทำกินภายในบ้าน
372
00:14:43,480 --> 00:14:45,640
เป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในโลก
373
00:14:45,640 --> 00:14:47,040
ผมไม่ได้กินรสชาติแบบนี้มานานแล้ว
374
00:14:56,280 --> 00:14:57,920
ที่จริงผมหวังอย่างยิ่งว่า
375
00:14:57,920 --> 00:14:58,560
เมื่อผมตื่นขึ้นมา
376
00:14:58,560 --> 00:14:59,560
นี่จะเป็นเพียงแค่ฝันร้าย
377
00:15:00,400 --> 00:15:01,400
พ่อของผมยังมีชีวิตอยู่
378
00:15:03,320 --> 00:15:04,560
เขาจะตีผมด่าผมยังไงก็ได้
379
00:15:16,040 --> 00:15:16,400
น้าเสิ่น
380
00:15:18,280 --> 00:15:19,280
ต่อไป
381
00:15:19,280 --> 00:15:20,400
คุณจงเห็นผมกับซือถูเหยียน
382
00:15:20,400 --> 00:15:21,000
เป็นเหมือนลูกชาย
383
00:15:21,600 --> 00:15:22,360
พวกเราจะกตัญญูต่อคุณเอง
384
00:15:37,560 --> 00:15:38,520
หมูทอดราดซอสเปรี้ยวหวานนี้
385
00:15:39,120 --> 00:15:40,200
ผมชอบกินที่สุด
386
00:15:40,200 --> 00:15:40,960
เปรี้ยว ๆ หวาน ๆ
387
00:15:40,960 --> 00:15:42,000
เหมือนที่แม่ของผมทำเลย
388
00:15:43,480 --> 00:15:45,640
หมูทอดราดซอสเปรี้ยวหวานในโลกนี้
ก็มีรสชาติเปรี้ยวหวานทั้งนั้น
389
00:15:47,120 --> 00:15:47,920
ยุ่งมาทั้งวันแล้ว
390
00:15:47,920 --> 00:15:49,160
เธอเองก็คงหิวแล้วเหมือนกันใช่ไหม
391
00:15:49,160 --> 00:15:49,880
ขอบคุณครับอาจารย์แม่
392
00:15:50,760 --> 00:15:51,280
นั่งลงเร็วเข้า
393
00:16:05,400 --> 00:16:07,160
หาเบาะแสเจอหรือยัง
394
00:16:07,160 --> 00:16:08,040
มีความคิดบ้างแล้ว
395
00:16:10,880 --> 00:16:11,280
นี่คุณ
396
00:16:11,920 --> 00:16:12,680
คุณทำตัวยุ่งยากเกินไปไหม
397
00:16:14,000 --> 00:16:14,680
ยุ่งยากเหรอ
398
00:16:15,440 --> 00:16:16,200
ความเคยชินส่วนตัวน่ะ
399
00:16:37,120 --> 00:16:38,120
คุณซือถู
400
00:16:38,840 --> 00:16:40,720
คุณยังจะบอกว่าคุณไม่รู้ที่อยู่ของเส้าชวนอีกไหม
401
00:16:41,440 --> 00:16:42,600
คุณสะกดรอยตามผม
402
00:16:44,280 --> 00:16:45,760
คุณไม่ได้ฆ่าคุณลุง
403
00:16:45,760 --> 00:16:47,440
แล้วทำไมคุณต้องมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่
404
00:16:47,440 --> 00:16:48,680
ทำไมไม่ไปหาคุณลุงเซี่ย
405
00:16:51,920 --> 00:16:53,160
แม้แต่เธอก็สงสัยฉันใช่ไหม
406
00:16:54,360 --> 00:16:55,680
หากคุณไม่มีปัญหา
407
00:16:56,840 --> 00:16:58,680
ทำไมคุณไม่กล้าไปพบตำรวจ
408
00:16:58,680 --> 00:17:01,120
ทำไมคุณไม่ไปอธิบายกับคุณลุงเซี่ยให้ชัดเจน
409
00:17:01,120 --> 00:17:01,840
เส้าชวน
410
00:17:02,800 --> 00:17:03,880
พวกเธอดื่มชากันก่อนสิ
411
00:17:12,640 --> 00:17:13,520
จิ้งเซวียน
412
00:17:14,200 --> 00:17:16,040
เซี่ยฮว่ากับซือถูไม่เหมือนกัน
413
00:17:16,040 --> 00:17:18,520
ซือถูอยากสืบคดีนี้ยังไงก็ได้
414
00:17:19,120 --> 00:17:20,440
แต่เซี่ยฮว่าทำไม่ได้
415
00:17:21,000 --> 00:17:22,640
เขาเป็นรองผู้กำกับ
416
00:17:22,640 --> 00:17:23,960
การเคลื่อนไหวของเขา
417
00:17:23,960 --> 00:17:25,920
จะแสดงออกถึงทัศนคติของตำรวจ
418
00:17:25,920 --> 00:17:27,680
เขาจะถูกตัดสินโทษหรือไม่
419
00:17:27,680 --> 00:17:29,520
นั่นอยู่ที่การพิจารณาคดี
420
00:17:30,680 --> 00:17:31,880
ดังนั้น
421
00:17:31,880 --> 00:17:33,000
เรื่องนี้
422
00:17:33,000 --> 00:17:35,040
ก่อนที่ความจริงจะกระจ่าง
423
00:17:35,040 --> 00:17:37,640
คนยิ่งรู้น้อยเท่าไรยิ่งดี
424
00:17:39,080 --> 00:17:39,760
เข้าใจไหม
425
00:17:41,480 --> 00:17:42,720
ตอนนี้จุดต้องสงสัยมีมาก
426
00:17:43,400 --> 00:17:45,080
อีกทั้งทางตำรวจก็อุปาทานไปก่อนแล้วว่า
427
00:17:45,080 --> 00:17:46,680
ลั่วเส้าชวนคือฆาตกร
428
00:17:46,680 --> 00:17:48,560
ตอนนี้มอบตัวเขาออกไป
429
00:17:48,560 --> 00:17:50,120
เขาไม่มีทางได้รับการพิจารณาคดี
อย่างยุติธรรมแน่นอน
430
00:18:04,560 --> 00:18:05,840
ฉันเองไม่ได้สงสัยคุณ
431
00:18:05,840 --> 00:18:07,520
ฉันเองก็ไม่เชื่อว่าคุณจะฆ่าคน
432
00:18:08,080 --> 00:18:09,960
แต่ทำไมพวกคุณถึงไม่ยอมบอกฉัน
433
00:18:09,960 --> 00:18:11,320
บอกเธอ
434
00:18:11,320 --> 00:18:12,960
ไม่เท่ากับบอกไป๋ซานซานหรอกเหรอ
435
00:18:12,960 --> 00:18:13,640
บอกไป๋ซานซาน
436
00:18:13,640 --> 00:18:14,720
ไม่เท่ากับบอกให้คนทั้งโลกรู้หรอกเหรอ
437
00:18:16,800 --> 00:18:18,840
อีกทั้งฉันให้ซือถูเหยียนไปหาเธอแล้ว
438
00:18:18,840 --> 00:18:19,920
แต่เธอดูสิ
439
00:18:19,920 --> 00:18:20,960
เธอรู้แล้ว
440
00:18:20,960 --> 00:18:21,920
ก็ยังคิดว่าฉันมีปัญหาอยู่ดี
441
00:18:24,160 --> 00:18:25,080
ฉันเปล่านะ
442
00:18:28,080 --> 00:18:29,040
ฉันเปล่า
443
00:18:33,640 --> 00:18:34,640
ผมเห็นที่เกิดเหตุแล้ว
444
00:18:35,360 --> 00:18:38,040
ฆาตกรเข้ามาในห้องหนังสือ
บ้านคุณผ่านทางหน้าต่าง
445
00:18:38,040 --> 00:18:39,880
ทิ้งรอยเท้าเอาไว้ตรงขอบหน้าต่าง
446
00:18:39,880 --> 00:18:41,760
รอยเท้านั้นกับรอยรองเท้า
บูททหารตอนที่นายอยู่โรงแรม
447
00:18:41,760 --> 00:18:42,880
เหมือนกันเป๊ะ
448
00:18:42,880 --> 00:18:45,240
ช่วงบ่ายเมื่อวานนายทะเลาะกับพ่อของนาย
449
00:18:45,240 --> 00:18:46,880
ซ้ำยังมีคนเห็นนายกลับบ้านอีก
450
00:18:46,880 --> 00:18:49,280
เหล่านี้ล้วนเป็นหลักฐานที่
ไม่เป็นประโยชน์กับนายเลย
451
00:18:52,520 --> 00:18:53,960
ฉันจำอะไรไม่ได้เลยจริง ๆ
452
00:18:54,920 --> 00:18:55,960
นายไม่รู้สึกว่ามันแปลกเหรอ
453
00:18:56,680 --> 00:18:57,640
มีอะไรแปลก
454
00:18:57,640 --> 00:18:59,240
หลักฐานทุกอย่างต่างบ่งชี้ไปที่นาย
455
00:19:00,400 --> 00:19:01,440
เดี๋ยวสิ นี่นายหมายความว่ายังไง
456
00:19:01,440 --> 00:19:03,120
เบาะแสลายนิ้วมือจะออกมาช้าสักหน่อย
457
00:19:03,840 --> 00:19:05,800
นายพูดเรื่องเว่ยหมิ่นซีให้ฉันฟังก่อนเถอะ
458
00:19:05,800 --> 00:19:06,680
เว่ยหมิ่นซี
459
00:19:07,920 --> 00:19:09,520
ได้ยินมาว่านายไม่อยากให้เธอแต่งงานเข้ามา
460
00:19:10,400 --> 00:19:13,160
ฉันกับเว่ยหมิ่นซีไม่มีความขัดแย้งอะไรกันเลย
461
00:19:13,160 --> 00:19:14,600
ฉันไม่ได้ไม่อยากให้เธอแต่งเข้ามา
462
00:19:15,400 --> 00:19:16,600
ฉันแค่โกรธพ่อของฉัน
463
00:19:17,120 --> 00:19:18,480
นายว่าการแต่งงานซึ่งเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้
464
00:19:18,480 --> 00:19:19,600
แต่เขากลับไม่บอกฉันสักคำ
465
00:19:20,280 --> 00:19:22,360
ที่จริงฉันอยากให้เว่ยหมิ่นซีแต่งเข้ามาเร็ว ๆ ด้วยซ้ำ
466
00:19:23,120 --> 00:19:24,480
เรื่องที่ไปเป็นทหาร
467
00:19:24,480 --> 00:19:25,760
หากไม่ใช่เพราะเธอช่วยเหลือฉัน
468
00:19:26,520 --> 00:19:27,960
พ่อของฉันคงหักขาฉัน
469
00:19:27,960 --> 00:19:28,640
แล้วขังเอาไว้ในบ้านนานแล้ว
470
00:19:29,080 --> 00:19:30,400
การตายของสามีเก่าเว่ยหมิ่นซี
471
00:19:30,400 --> 00:19:31,720
นายรู้รายละเอียดอะไรบ้างไหม
472
00:19:32,920 --> 00:19:35,000
นายได้ยินไป๋ซานซานพูดอะไรเหลวไหลมาใช่ไหม
473
00:19:35,560 --> 00:19:37,000
ไป๋ซานซานไม่ต้องการให้ผู้หญิงหน้าไหน
474
00:19:37,000 --> 00:19:37,800
เข้ามาในบ้านของเราทั้งนั้น
475
00:19:38,920 --> 00:19:40,600
เมื่อสามีเก่าของเว่ยหมิ่นซีตาย
476
00:19:40,600 --> 00:19:41,560
เธอก็ปล่อยข่าวลือ
477
00:19:41,560 --> 00:19:42,680
ว่าเว่ยหมิ่นซีฆ่าสามี
478
00:19:42,680 --> 00:19:44,400
ดังนั้นคำพูดของเธอ นายห้ามฟังเด็ดขาด
479
00:19:45,160 --> 00:19:46,760
แต่คุณลุงเซี่ยสืบรู้มาแล้วว่า
480
00:19:46,760 --> 00:19:48,240
เธอถูกคนข่มขู่
481
00:19:48,240 --> 00:19:49,880
นอกจากเรื่องนี้แล้วยังจะมีเหตุผลอะไรอีก
482
00:19:51,880 --> 00:19:53,240
แต่ยังไงฉันก็ไม่เชื่อ
483
00:19:54,680 --> 00:19:56,720
หลังจากที่พ่อของคุณขอแต่งงานได้เพียงไม่กี่วัน
484
00:19:56,720 --> 00:19:59,120
เธอก็สารภาพเรื่องฆ่าสามีออกมาทั้งหมด
485
00:19:59,720 --> 00:20:01,240
แต่ที่น่าแปลกก็คือ
486
00:20:01,240 --> 00:20:03,480
เธอไม่ยอมบอกว่าคนที่ข่มขู่เธอคือใครกันแน่
487
00:20:04,560 --> 00:20:06,760
เธอบอกพ่อของฉันว่าเธอฆ่าคน
488
00:20:07,240 --> 00:20:09,240
แต่ไม่บอกพ่อว่าใครข่มขู่เธอ
489
00:20:09,880 --> 00:20:11,360
นี่มันสมเหตุสมผลหรือ
490
00:20:11,360 --> 00:20:13,200
ดังนั้นทางตำรวจเองก็คิดว่า
491
00:20:13,200 --> 00:20:15,480
คนที่ข่มขู่คือคนในครอบครัวของนาย
492
00:20:15,480 --> 00:20:17,520
ที่เธอไม่พูดก็เพื่อปกป้องคนคนนี้
493
00:20:17,520 --> 00:20:18,480
และที่บังเอิญยิ่งกว่าก็คือ
494
00:20:19,200 --> 00:20:19,680
สองปีมานี้
495
00:20:19,680 --> 00:20:21,480
นายไม่เคยเอ่ยปากขอเงินพ่อคุณเลย
496
00:20:22,920 --> 00:20:24,080
ดังนั้นฉันจึงเป็นคนข่มขู่เธอหรือ
497
00:20:25,200 --> 00:20:27,200
สาเหตุที่ฉันไม่ขอเงินพ่อของฉันเป็นเพราะ
498
00:20:27,200 --> 00:20:28,680
เพราะในใจของเขา
499
00:20:28,680 --> 00:20:30,240
เงินสำคัญกว่าฉัน
500
00:20:30,240 --> 00:20:31,480
ตลอดชีวิตของฉัน
501
00:20:31,480 --> 00:20:32,880
ไม่อยากจะคอยรองรับอารมณ์ใด ๆ
502
00:20:32,880 --> 00:20:34,480
เพียงเพราะต้องการขอเงินอีกแล้ว
503
00:20:34,480 --> 00:20:36,240
ฉันมีมรดกที่แม่ทิ้งเอาไว้ให้ผม
504
00:20:36,240 --> 00:20:38,160
และยังมีรายได้อีกเล็กน้อย
505
00:20:38,160 --> 00:20:39,760
ฉันเองก็กำลังทำธุรกิจ
506
00:20:39,760 --> 00:20:41,680
ดังนั้นฉันจึงไม่ขาดแคลนเงิน
507
00:20:41,680 --> 00:20:42,840
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่
508
00:20:42,840 --> 00:20:44,520
บ้านของเรามีคนคอยจับตาดูอยู่
509
00:20:44,520 --> 00:20:45,920
วัน ๆ เอาแต่รอคอยที่จะแบ่งแยกครอบครัว
510
00:20:46,480 --> 00:20:48,000
เพราะเรื่องการแบ่งมรดก
511
00:20:48,000 --> 00:20:49,320
ตอนที่พ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่
512
00:20:49,320 --> 00:20:50,200
ไป๋ซานซานทะเลาะกับเขาหลายครั้ง
513
00:20:50,200 --> 00:20:51,360
ล้วนเป็นเพราะเรื่องนี้
514
00:20:55,480 --> 00:20:55,960
จริงสิ
515
00:20:56,800 --> 00:20:58,720
ตอนที่พ่อของฉันตาย
516
00:20:58,720 --> 00:20:59,720
ไป๋ซานซานทำอะไรอยู่
517
00:20:59,720 --> 00:21:01,080
แม่ของฉันไม่ใช่คนแบบนี้
518
00:21:01,760 --> 00:21:04,000
อีกอย่างเมื่อคืนคุณลุงเซี่ยก็ตรวจสอบออกมาแล้วว่า
519
00:21:04,000 --> 00:21:05,200
พวกเราล้วนไม่มีปัญหา
520
00:21:05,960 --> 00:21:08,280
คุณเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลลั่ว
521
00:21:08,280 --> 00:21:10,600
เส้าชวนเป็นคู่หมั้นของฉัน
522
00:21:11,120 --> 00:21:13,160
คุณป้าเป็นคนเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เด็ก
523
00:21:13,160 --> 00:21:15,160
ดังนั้นพวกเราจึงนับถือกันเป็นแม่ลูก
524
00:21:16,840 --> 00:21:18,880
ครั้งสุดท้ายที่คุณพบกับประธานลั่ว
525
00:21:18,880 --> 00:21:19,840
คือตอนไหน
526
00:21:20,800 --> 00:21:21,640
กลางคืนค่ะ
527
00:21:23,800 --> 00:21:25,120
ประมาณสามทุ่มสี่สิบ
528
00:21:26,600 --> 00:21:29,240
ฉันได้ยินว่าคุณลุงอารมณ์ไม่ดี
529
00:21:29,240 --> 00:21:31,120
ก็เลยอยากจะไปบอกราตรีสวัสดิ์เร็วสักหน่อย
530
00:21:32,760 --> 00:21:33,920
ตอนที่ฉันออกมา
531
00:21:33,920 --> 00:21:35,000
ยังพบกับฟางหงด้วย
532
00:21:35,000 --> 00:21:35,840
เขายกน้ำชามาให้
533
00:21:36,640 --> 00:21:38,480
แต่คุณลุงไม่อยากให้ใครรบกวน
534
00:21:38,480 --> 00:21:40,520
ดังนั้นฉันจึงบอกเขาว่าไม่ต้องเข้าไป
535
00:21:40,520 --> 00:21:43,120
จากนั้นฉันจึงกลับไปคุยเล่นกับคุณแม่ที่ห้องนอน
536
00:21:43,120 --> 00:21:44,440
จนกระทั่งพวกคุณมา
537
00:21:44,440 --> 00:21:44,920
ชื่อแซ่
538
00:21:45,480 --> 00:21:46,720
คุณถามชื่อแซ่ฉัน
539
00:21:47,240 --> 00:21:48,600
คุณไม่รู้หรือว่าฉันเป็นใคร
540
00:21:49,280 --> 00:21:50,520
ตอนนี้คุณ
541
00:21:50,520 --> 00:21:52,520
กำลังสงสัยว่าฉันฆ่าคนเหรอ
542
00:21:53,160 --> 00:21:54,240
คุณฟังให้ดีนะ
543
00:21:54,760 --> 00:21:55,880
คืนนี้ทั้งคืน
544
00:21:55,880 --> 00:21:57,400
ฉันอยู่ในห้องนอนตลอดเวลา
545
00:21:57,400 --> 00:21:58,400
ไม่ได้ออกไปไหนเลย
546
00:21:59,400 --> 00:22:00,760
จะบอกคุณตามตรงนะ
547
00:22:01,440 --> 00:22:03,320
หากลั่วเหวินเซิงยังมีชีวิตอยู่
548
00:22:04,120 --> 00:22:05,800
เขาเองก็ยังไม่กล้าพูดแบบนี้กับฉันเลย
549
00:22:06,880 --> 00:22:08,480
ฉันชื่อเหวินอี
550
00:22:08,480 --> 00:22:10,080
เป็นแม่บ้านของตระกูลลั่ว
551
00:22:10,080 --> 00:22:12,520
รับผิดชอบดูแลงานทั้งหมดภายในบ้าน
552
00:22:12,520 --> 00:22:14,960
เพราะนายท่านต้องการจัดเลี้ยงคุณคืนนี้
553
00:22:14,960 --> 00:22:17,000
ดังนั้นฉันจึงยุ่งอยู่ในครัวทั้งคืน
554
00:22:18,440 --> 00:22:19,760
หลังจากมื้อเย็นเสร็จสิ้น
555
00:22:19,760 --> 00:22:21,600
ฉันก็เก็บกวาดจนถึงสามทุ่มครึ่ง
556
00:22:22,200 --> 00:22:25,360
จากนั้นก็กลับห้องเพื่อคิดเงินเดือนในสัปดาห์นี้ให้ทุกคน
557
00:22:25,360 --> 00:22:27,440
คิดจนถึงสามทุ่มสี่สิบห้านาที
558
00:22:27,440 --> 00:22:29,480
ฉันก็กลับไปที่ห้องครัวอีกครั้งเพื่อแจกเงินเดือนให้ทุกคน
559
00:22:29,480 --> 00:22:31,680
จนกระทั่งถึงเวลาสี่ทุ่มห้านาที
560
00:22:32,240 --> 00:22:34,000
ฟางหงก็เข้ามาบอกพวกเราว่า
561
00:22:35,040 --> 00:22:36,280
นายท่านถูกฆ่า
562
00:22:37,560 --> 00:22:39,520
พวกเราอยู่ด้วยกันทั้งคืน
563
00:22:39,520 --> 00:22:40,840
ผมไม่ได้ออกจากห้องครัวเลย
564
00:22:41,840 --> 00:22:42,960
ผมชื่อฟางหง
565
00:22:42,960 --> 00:22:44,840
เป็นบ่าวคนสนิทของนายท่าน
566
00:22:44,840 --> 00:22:46,320
รับผิดชอบดูแลนายท่านโดยเฉพาะ
567
00:22:46,320 --> 00:22:47,120
กลางคืน
568
00:22:47,120 --> 00:22:48,600
ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น
569
00:22:48,600 --> 00:22:50,240
ก็แค่วิ่งไปวิ่งมา
570
00:22:50,240 --> 00:22:51,800
และไปรับเงินเดือนมาหนึ่งรอบ
571
00:22:51,800 --> 00:22:53,640
และยกน้ำชาไปให้นายท่านอีกหนึ่งรอบ
572
00:22:53,640 --> 00:22:55,080
แต่ได้พบกับคุณหนูจิ้งเซวียน
573
00:22:55,080 --> 00:22:56,200
เดินออกมาจากในห้อง
574
00:22:56,200 --> 00:22:56,960
เธอบอกให้ผมกลับไป
575
00:22:57,640 --> 00:22:58,840
ตอนนั้นเป็นเวลากี่โมง
576
00:23:00,560 --> 00:23:01,960
สามทุ่มสี่สิบห้านาที
577
00:23:03,480 --> 00:23:04,240
น่าจะใช่
578
00:23:05,000 --> 00:23:06,520
ตอนที่ผมกลับไปถึงห้องครัว
579
00:23:06,520 --> 00:23:07,640
พี่เหวินอีกำลังแจกเงินเดือนอยู่พอดี
580
00:23:11,040 --> 00:23:12,080
ดังนั้น
581
00:23:12,760 --> 00:23:14,520
จึงมีเพียงฉันที่ไม่มีหลักฐานว่าไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ
582
00:23:17,800 --> 00:23:18,880
เมื่อครู่นายพูดว่า
583
00:23:18,880 --> 00:23:20,600
ตอนที่พ่อของฉันถูกฆ่า
584
00:23:20,600 --> 00:23:22,440
พวกเขาไม่ได้ยินอะไรเลยงั้นเหรอ
585
00:23:23,760 --> 00:23:25,480
ถ้างั้นก็ไม่มีทางเป็นฉันไปได้
586
00:23:25,480 --> 00:23:26,320
ตอนที่พวกเราสองคนพบหน้ากัน
587
00:23:26,320 --> 00:23:27,120
ไม่มีทางเงียบขนาดนี้
588
00:23:28,960 --> 00:23:30,520
นายจำเรื่องอื่นที่เกิดขึ้นเมื่อคืนได้อีกไหม
589
00:23:30,520 --> 00:23:31,400
จะเลือนลางแค่ไหนก็ได้
590
00:23:31,840 --> 00:23:32,680
เรื่องอื่น
591
00:23:36,240 --> 00:23:37,200
แหวนของฉันล่ะ
592
00:23:37,840 --> 00:23:38,800
สองวันมานี้ฉันสวมแหวน
593
00:23:39,600 --> 00:23:40,760
อีกทั้งยังคับมากอีกด้วย
594
00:23:40,760 --> 00:23:41,440
ไม่มีทางหลุดง่าย ๆ แน่
595
00:23:49,120 --> 00:23:49,800
คุณนาย
596
00:23:50,240 --> 00:23:51,520
ไปทำอะไรมา
597
00:23:52,880 --> 00:23:55,000
หนู หนูรู้สึกไม่ค่อยสบาย
598
00:23:55,000 --> 00:23:56,960
ก็เลยออกไปสูดอากาศข้างนอกค่ะ
599
00:23:56,960 --> 00:23:58,240
ไม่ทันได้ดูเวลา
600
00:23:59,360 --> 00:24:01,160
ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้ว
601
00:24:02,080 --> 00:24:03,800
เธอเป็นหญิงผู้ดี
602
00:24:03,800 --> 00:24:05,760
ดึกขนาดนี้เตร็ดเตร่อยู่ด้านนอกคนเดียว
603
00:24:05,760 --> 00:24:07,600
หากใครเห็นเข้าจะถูกนินทาเอาได้
604
00:24:08,080 --> 00:24:09,560
ครั้งหน้าหนูจะระวังค่ะ
605
00:24:10,320 --> 00:24:12,480
ในบ้านนี้ไม่มีใครทำให้ฉันวางใจได้สักคน
606
00:24:13,320 --> 00:24:13,640
แม่คะ
607
00:24:15,120 --> 00:24:15,840
มีอะไร
608
00:24:16,960 --> 00:24:18,000
ไม่ ไม่มีอะไรค่ะ
609
00:24:18,720 --> 00:24:20,480
ฉันมีเรื่องที่ต้องกำชับเธออีกหนึ่งอย่าง
610
00:24:20,480 --> 00:24:21,800
เรื่องเมื่อคืน
611
00:24:21,800 --> 00:24:23,240
เธอห้ามบอกใครเด็ดขาด
612
00:24:23,880 --> 00:24:24,600
ต้องระวังให้มาก
613
00:24:28,160 --> 00:24:29,320
คุณพูดถึงคุณชายลั่วหรือ
614
00:24:29,880 --> 00:24:31,600
มีคนคนหนึ่งอยู่กับเขา
615
00:24:31,600 --> 00:24:32,880
พอจะจำได้ไหมว่าเป็นใคร
616
00:24:33,760 --> 00:24:35,040
เวลาประมาณสี่ทุ่ม
617
00:24:35,600 --> 00:24:36,240
มีคนคนหนึ่ง
618
00:24:36,800 --> 00:24:37,560
อยู่ตรงนั้น
619
00:24:38,200 --> 00:24:39,600
คนคนนั้น
620
00:24:39,600 --> 00:24:40,960
สวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง
621
00:24:41,560 --> 00:24:43,760
เขาค้นตัวคุณชายลั่วอยู่พักใหญ่
622
00:24:43,760 --> 00:24:44,560
ไม่แน่ว่า
623
00:24:44,560 --> 00:24:45,480
อาจจะเป็นขโมย
624
00:24:46,880 --> 00:24:47,680
ทำอะไรน่ะ
625
00:24:51,280 --> 00:24:52,640
คุณหมายความว่า
626
00:24:52,640 --> 00:24:54,120
เมื่อคืนตอนสี่ทุ่ม
627
00:24:54,120 --> 00:24:55,120
เขากลับมาแล้ว
628
00:24:55,680 --> 00:24:56,080
ใช่ครับ
629
00:24:57,080 --> 00:24:59,120
จากที่นี่เดินกลับไปยังคฤหาสน์
ตระกูลลั่วต้องใช้เวลานานเท่าไร
630
00:24:59,120 --> 00:25:00,960
จากนี่กลับไปคฤหาสน์ตระกูลลั่ว
631
00:25:00,960 --> 00:25:02,160
ประมาณยี่สิบนาทีครับ
632
00:25:13,480 --> 00:25:16,160
ตอนสามทุ่มสี่สิบห้านาทีประธานลั่วยังมีชีวิตอยู่
633
00:25:16,160 --> 00:25:17,720
นั่นก็หมายความว่านายไม่ใช่ฆาตกร
634
00:25:20,360 --> 00:25:21,600
ฉันมีความคิดอย่างหนึ่ง
635
00:25:21,600 --> 00:25:22,400
อะไร
636
00:25:22,400 --> 00:25:24,200
เว่ยหมิ่นซีถูกคนข่มขู่
637
00:25:24,200 --> 00:25:26,080
ก่อนตายเธอส่งจดหมายมาหนึ่งฉบับ
638
00:25:26,080 --> 00:25:27,920
ตัดสินใจว่าจะสารภาพเรื่องนี้
639
00:25:27,920 --> 00:25:29,600
แต่หลังจากที่พ่อของนายได้รับจดหมาย
640
00:25:29,600 --> 00:25:30,120
กลับพบว่า
641
00:25:30,120 --> 00:25:32,320
เธอไม่ได้บอกว่าคนที่ข่มขู่เธอคือใคร
642
00:25:32,880 --> 00:25:34,040
ไม่ช้าเขาก็ถูกฆ่าตายแล้ว
643
00:25:34,640 --> 00:25:36,160
คนที่ข่มขู่ไม่ใช่นาย
644
00:25:36,760 --> 00:25:37,560
แล้วยังมีใครอีก
645
00:25:37,560 --> 00:25:39,240
ที่ควรค่าให้เว่ยหมิ่นซีปกป้อง
646
00:25:42,760 --> 00:25:44,840
เธอเองก็ไม่มีญาติที่ไหน
647
00:25:44,840 --> 00:25:46,160
หรือเป็นคนในครอบครัวของฉัน
648
00:25:46,960 --> 00:25:49,120
อาวุธสังหารคือกริชในบ้านของนาย
649
00:25:49,120 --> 00:25:51,760
ซ้ำยังชี้หลักฐานความผิดทั้งหมดมาที่นาย
650
00:25:51,760 --> 00:25:53,680
นี่เป็นคดีฆาตกรรมที่มีการไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าแล้ว
651
00:25:53,680 --> 00:25:55,640
จดหมายที่ระบุข้อเท็จจริงเรื่องการข่มขู่
652
00:25:55,640 --> 00:25:57,280
หลังจากเกิดคดีขึ้นก็หายไปทันที
653
00:25:57,760 --> 00:25:58,280
ฆาตกร
654
00:25:58,920 --> 00:26:00,920
เป็นไปได้อย่างมากว่าคือคนที่ข่มขู่คนนั้น
655
00:26:01,920 --> 00:26:02,720
แล้วทำไม
656
00:26:02,720 --> 00:26:04,240
แล้วทำไมเขาถึงไม่ฆ่าเว่ยหมิ่นซี
657
00:26:04,240 --> 00:26:05,080
เพื่อตัดรากถอนโคนใช่ไหม
658
00:26:06,640 --> 00:26:07,320
เขาฆ่าแล้ว
659
00:26:08,080 --> 00:26:09,440
แต่ก็ไม่ทันการแล้ว
660
00:26:09,440 --> 00:26:10,800
จดหมายถูกส่งออกไปแล้ว
661
00:26:11,680 --> 00:26:12,840
สรุปว่า
662
00:26:12,840 --> 00:26:14,880
คนคนนี้น่าจะคุ้นเคยกับคนในครอบครัวนายเป็นอย่างดี
663
00:26:29,120 --> 00:26:31,240
ไป๋ซานซานกับพี่เหวิน
664
00:26:31,240 --> 00:26:32,520
เธอสองคนไม่มีทางเป็นฆาตกร
665
00:26:33,240 --> 00:26:34,120
คนหนึ่งขี้ขลาด
666
00:26:34,960 --> 00:26:36,640
ส่วนอีกคนยังอยากเป็นแม่เลี้ยงของฉัน
667
00:26:37,320 --> 00:26:39,800
ส่วนผู้ต้องสงสัยคนอื่น ๆ
ล้วนมีหลักฐานว่าไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ
668
00:26:39,800 --> 00:26:40,800
จะต้องมีปัญหาอะไรบางอย่างแน่นอน
669
00:26:42,240 --> 00:26:43,400
ยังมีเช็คใบนั้นอีก
670
00:26:43,920 --> 00:26:45,120
เช็คอะไร
671
00:26:45,120 --> 00:26:47,000
พวกเราตรวจสอบบัญชีรายวันของพวกคุณ
672
00:26:47,000 --> 00:26:48,480
พบว่าเช็คหายไปหนึ่งใบ
673
00:26:51,600 --> 00:26:53,360
เช็คของประธานลั่วขาดไปหนึ่งใบ
674
00:26:58,920 --> 00:27:00,360
คนพวกนี้เหมือนกันหมด
675
00:27:00,360 --> 00:27:03,320
หากไม่เพราะต้องการหา
ผลประโยชน์จากตระกูลลั่วของเรา
676
00:27:03,320 --> 00:27:05,240
จะประจบสอพลอพวกเราแบบนี้เหรอ
677
00:27:05,240 --> 00:27:07,600
อย่าคิดว่าเว่ยหมิ่นซีมอบกระโปรงให้เธอเพียงไม่กี่ตัว
678
00:27:07,600 --> 00:27:08,480
ลิปสติกเพียงไม่กี่แท่ง
679
00:27:08,480 --> 00:27:09,880
เธอก็คือคนดีแล้ว
680
00:27:10,760 --> 00:27:11,520
เรื่องนี้
681
00:27:11,520 --> 00:27:12,880
เธอยุ่งให้น้อยลงจะดีกว่า
682
00:27:12,880 --> 00:27:13,440
พวกเราไปกันเถอะ
683
00:27:20,120 --> 00:27:21,640
แบบนี้ก็ถูกแล้วนี่
684
00:27:21,640 --> 00:27:22,920
จุดประสงค์ของฆาตกรก็คือเงิน
685
00:27:24,080 --> 00:27:25,640
เอาเช็คไปก็ถือว่าสมเหตุสมผลแล้ว
686
00:27:26,240 --> 00:27:27,800
นายให้เหล่าเซี่ยไปจับตาดูที่ธนาคาร
687
00:27:27,800 --> 00:27:29,440
ใครไปขึ้นเงิน คนนั้นก็คือฆาตกร
688
00:27:30,240 --> 00:27:31,880
ฉันจะวิเคราะห์ให้นายฟังนะ
689
00:27:32,400 --> 00:27:33,200
ไป๋ซานซานน่ะ
690
00:27:33,200 --> 00:27:34,800
ขอเงินพ่อฉันทั้งวัน
691
00:27:34,800 --> 00:27:35,680
หากให้ช้า
692
00:27:36,440 --> 00:27:37,400
ให้น้อย
693
00:27:37,400 --> 00:27:39,640
เธอก็จะปล่อยข่าวลือไปทั่ว
ว่าครอบครัวของฉันรังแกเธอ
694
00:27:40,240 --> 00:27:42,800
ถ้าจะบอกว่าเธอมีแรงจูงใจ
ในการฆาตรกรรมแล้วล่ะก็
695
00:27:43,640 --> 00:27:44,760
ก็คงมีเพียงเรื่องเงินเท่านั้น
696
00:27:45,360 --> 00:27:46,760
จิ้งเซวียน
697
00:27:48,240 --> 00:27:49,560
จิ้งเซวียนเป็นไปไม่ได้
698
00:27:49,560 --> 00:27:51,200
ฉันเห็นเธอตั้งแต่เล็กจนโต
699
00:27:51,840 --> 00:27:53,120
ส่วนพี่เหวิน
700
00:27:54,040 --> 00:27:55,720
พี่เหวินอาจจะรู้
701
00:27:55,720 --> 00:27:56,840
เรื่องทุกอย่างของพ่อฉัน
702
00:27:56,840 --> 00:27:58,200
ล้วนต้องผ่านเธอทั้งหมด
703
00:27:58,200 --> 00:27:59,360
ก่อนที่พ่อของฉันจะแต่งงานกับคุณน้าเว่ย
704
00:27:59,360 --> 00:28:01,400
ทั่วทั้งฮาร์บินต่างก็คิดว่าคนที่เขาจะสู่ขอคือพี่เหวิน
705
00:28:02,200 --> 00:28:03,720
นายว่าจะเป็นไปได้ไหมว่า
706
00:28:03,720 --> 00:28:04,720
เพราะความรักจึงทำให้เธอแค้นใจ
707
00:28:05,480 --> 00:28:06,600
เพราะเธอเป็นไปได้มากที่สุด
708
00:28:06,600 --> 00:28:07,520
ที่จะสามารถติดสิบบนคนใช้ของเรา
709
00:28:08,240 --> 00:28:10,240
คนรับใช้ของเราฟังเธอแค่คนเดียว
710
00:28:10,240 --> 00:28:11,160
ไม่ฟัง
711
00:28:11,160 --> 00:28:13,040
ไป๋ซานซานที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนายหญิงเลยสักนิด
712
00:28:13,040 --> 00:28:13,920
ความหมายของนายคือ
713
00:28:14,680 --> 00:28:16,520
ทุกคนในบ้านของนาย
714
00:28:16,520 --> 00:28:18,640
ทุกคนล้วนมีปมอยู่ในใจ
715
00:28:18,640 --> 00:28:19,720
พร้อมที่จะฆ่าพ่อของนาย
716
00:28:22,960 --> 00:28:24,640
แต่ทุกคนล้วนมีหลักฐานว่าไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ
717
00:28:25,440 --> 00:28:26,720
เพราะงั้นฉันถึงคิดได้แค่นี้
718
00:28:43,960 --> 00:28:44,600
ตื่นแล้วเหรอ
719
00:28:44,600 --> 00:28:45,200
ผมเอง ๆ ๆ
720
00:28:46,320 --> 00:28:47,200
มา ช้าหน่อย
721
00:28:47,840 --> 00:28:48,520
หลังจากเรื่องนี้จบลงแล้ว
722
00:28:49,160 --> 00:28:50,400
ผมจะหาคนมาช่วยดูแลคุณ
723
00:28:51,680 --> 00:28:53,360
ไม่ต้องหรอก เรื่องพวกนี้
724
00:28:53,360 --> 00:28:55,120
ฉันทำจนชินแล้ว
725
00:28:55,120 --> 00:28:56,600
ซือถูช่วยผมมากมายขนาดนี้
726
00:28:56,600 --> 00:28:57,960
ผมต้องชดใช้บุญคุณครั้งนี้
727
00:28:58,480 --> 00:29:00,080
อยากชดใช้บุญคุณง่ายมาก
728
00:29:00,080 --> 00:29:01,400
อีกเดี๋ยวกินเสร็จก็ไปล้างจานซะ
729
00:29:02,360 --> 00:29:03,440
เรื่องแบบนี้
730
00:29:03,440 --> 00:29:04,840
จะรบกวนคุณชายลั่วได้ยังไง
731
00:29:05,640 --> 00:29:06,360
คนที่อาศัยใต้ชายคาผู้อื่น
732
00:29:06,360 --> 00:29:08,080
ก็ควรมีท่าทีแบบคนที่อาศัยใต้ชายคาผู้อื่นถึงจะถูก
733
00:29:19,800 --> 00:29:21,040
รองผู้กำกับเซี่ยให้ผมมารับคุณ
734
00:29:21,040 --> 00:29:22,000
รีบไปที่ตระกูลลั่วอีกหนึ่งครั้ง
735
00:29:22,800 --> 00:29:24,480
ผลการเปรียบเทียบลายนิ้วมือออกมาหรือยัง
736
00:29:24,480 --> 00:29:25,560
ฉลาดนี่
737
00:29:25,560 --> 00:29:26,680
คุณเดาถูกแล้ว
738
00:29:48,960 --> 00:29:50,520
คุณคิดออกได้ยังไงว่า
739
00:29:50,520 --> 00:29:51,960
ลายนิ้วมือเป็นของประธานลั่ว
740
00:29:51,960 --> 00:29:53,440
ผมสงสัยว่าเป้าหมายของฆาตกร
741
00:29:53,960 --> 00:29:55,640
คือต้องการโยนความผิดให้ลั่วเส้าชวน
742
00:29:55,640 --> 00:29:56,080
เพราะอะไร
743
00:29:56,520 --> 00:29:57,440
หลังเกิดคดีขึ้น
744
00:29:57,440 --> 00:29:58,560
ลั่วเส้าชวนหนีไป
745
00:29:59,440 --> 00:30:02,000
ทางตำรวจเปรียบเทียบลายนิ้วมือ
ของทุกคนในที่เกิดเหตุแล้ว
746
00:30:02,000 --> 00:30:03,320
จึงย่อมคิดว่า
747
00:30:03,320 --> 00:30:04,920
ลายนิ้วมือบนอาวุธสังหาร
748
00:30:04,920 --> 00:30:06,080
เป็นของลั่วเส้าชวน
749
00:30:07,120 --> 00:30:08,480
เมื่อคืน
750
00:30:08,480 --> 00:30:09,080
ผมไปที่โรงแรม
751
00:30:09,080 --> 00:30:11,040
ตรวจสอบหลักฐานที่ยืนยันว่า
ลั่วเส้าชวนไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ
752
00:30:11,800 --> 00:30:13,640
สี่ทุ่มเขาถูกคนพาไปส่งที่โรงแรม
753
00:30:14,240 --> 00:30:15,800
และจากโรงแรมแห่งนั้นเดินมาถึงที่นี่
754
00:30:15,800 --> 00:30:16,880
ต้องใช้เวลายี่สิบนาที
755
00:30:16,880 --> 00:30:18,080
หากเป็นเช่นนี้
756
00:30:18,080 --> 00:30:19,640
ทุกคนที่อยู่ในบ้าน
757
00:30:20,240 --> 00:30:21,760
ล้วนมีหลักฐานว่าไม่อยู่ในที่เกิดเหตุทั้งหมด
758
00:30:23,400 --> 00:30:24,360
นายรีบไปหาตัว
759
00:30:24,360 --> 00:30:25,040
คนแปลกหน้า
760
00:30:25,040 --> 00:30:27,240
ที่ฉันเจอบนถนนคืนนั้นมาเดี๋ยวนี้
761
00:30:27,240 --> 00:30:27,520
ครับ
762
00:30:28,920 --> 00:30:30,920
ผมสังสัยว่าฆาตกรจะมีทั้งคนในและคนนอกร่วมมือกัน
763
00:30:30,920 --> 00:30:31,560
จ้างวานฆ่า
764
00:30:31,920 --> 00:30:32,560
คุณลุงเซี่ย
765
00:30:38,360 --> 00:30:40,520
พวกคุณได้เบาะแสอะไรใหม่ใช่ไหม
766
00:30:40,520 --> 00:30:42,200
พวกเราต้องการทำความเข้าใจโดยละเอียด
767
00:30:42,200 --> 00:30:44,160
ว่าคืนนั้นพวกคุณทำอะไรกันบ้าง
768
00:30:44,920 --> 00:30:45,880
ละเอียดแค่ไหนคะ
769
00:30:45,880 --> 00:30:46,920
บรรยายเหตุการณ์ซ้ำอีกครั้ง
770
00:30:49,000 --> 00:30:49,920
คุณหนูจิ้งเซวียน
771
00:30:52,040 --> 00:30:53,360
คุณลุงอารมณ์ไม่ค่อยดี
772
00:30:53,360 --> 00:30:54,480
ไม่ต้องการให้ใครรบกวน
773
00:30:54,480 --> 00:30:55,080
คุณออกไปก่อนเถอะ
774
00:30:55,760 --> 00:30:56,680
ได้ครับ
775
00:30:58,960 --> 00:30:59,680
หลังจากนั้น
776
00:30:59,680 --> 00:31:00,920
ฉันก็กลับไปที่ห้องนอน
777
00:31:01,560 --> 00:31:02,880
ตอนนั้นเป็นแบบนี้
778
00:31:02,880 --> 00:31:04,800
ฉันกล่าวราตรีสวัสดิ์กับคุณลุง
779
00:31:04,800 --> 00:31:06,080
แล้วพบฟางหง
780
00:31:06,080 --> 00:31:07,400
ตอนนั้นเป็นเวลาสามทุ่มสี่สิบห้านาที
781
00:31:11,040 --> 00:31:12,400
ตอนที่คุณเข้ามาในห้อง
782
00:31:13,520 --> 00:31:15,120
ผ้าม่านถูกปิดหรือว่าเปิดอยู่
783
00:31:15,720 --> 00:31:18,240
ฉัน ฉันจำไม่ได้แล้ว
784
00:31:19,520 --> 00:31:19,960
ปิดอยู่ครับ
785
00:31:22,520 --> 00:31:23,360
ความหมายของผมก็คือ
786
00:31:23,360 --> 00:31:24,800
ตอนที่ผมเพิ่งมาถึงที่เกิดเหตุ
787
00:31:24,800 --> 00:31:25,680
ผ้าม่านปิดอยู่
788
00:31:26,200 --> 00:31:28,440
แล้วที่เกิดเหตุในตอนนั้นกับตอนนี้
789
00:31:28,440 --> 00:31:29,840
มีอะไรที่แตกต่างกันบ้าง
790
00:31:33,800 --> 00:31:34,520
เก้าอี้
791
00:31:35,640 --> 00:31:36,320
เก้าอี้
792
00:31:37,320 --> 00:31:38,320
รีบไปตามหมอเร็วเข้า
793
00:31:39,160 --> 00:31:39,600
ครับ
794
00:31:40,920 --> 00:31:42,600
ครั้งแรกที่ผมเข้ามา
795
00:31:42,600 --> 00:31:43,840
เก้าอี้วางเอียงอยู่
796
00:31:44,520 --> 00:31:46,160
ครั้งที่สองที่เข้ามา
797
00:31:46,160 --> 00:31:47,360
เก้าอี้ถูกจัดให้ตรงแล้ว
798
00:31:48,040 --> 00:31:49,240
ตอนนั้น
799
00:31:49,240 --> 00:31:50,760
มีคนอยู่ในห้องเยอะมาก
800
00:31:51,520 --> 00:31:52,840
มีทั้งแม่บ้าน
801
00:31:52,840 --> 00:31:53,920
คุณนายรอง
802
00:31:53,920 --> 00:31:54,840
คุณหนู
803
00:31:54,840 --> 00:31:56,080
แล้วคนรับใช้อีกหลายคนก็อยู่พร้อมหน้า
804
00:31:57,040 --> 00:31:58,840
ผมคิดว่าคงจะชนถูกเข้าในตอนนั้น
805
00:31:58,840 --> 00:32:00,200
นอกจากนี้
806
00:32:00,880 --> 00:32:02,280
ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรที่ต่างกันแล้ว
807
00:32:03,880 --> 00:32:04,840
เก้าอี้
808
00:32:05,440 --> 00:32:06,000
ครับ
809
00:32:07,120 --> 00:32:08,640
เก้าอี้ถูกเคลื่อนย้าย
810
00:32:09,600 --> 00:32:11,960
แต่เดิมทีเก้าอี้วางตั้งตรงอยู่
811
00:32:13,560 --> 00:32:15,520
ตอนที่ฉันออกไปก็เป็นแบบนี้
812
00:32:16,400 --> 00:32:17,880
แต่ตอนที่ฉันกลับมา
813
00:32:17,880 --> 00:32:19,800
เก้าอี้ก็วางเอียงอยู่แล้ว
814
00:32:19,800 --> 00:32:21,800
ฉันว่า คงจะมีเคยมีคนมาที่นี่
815
00:32:21,800 --> 00:32:23,160
ผมเองก็คิดอย่างนั้น
816
00:32:23,160 --> 00:32:24,160
ใครถามนาย
817
00:32:25,600 --> 00:32:27,440
แล้วตอนที่คุณมาบอกราตรีสวัสดิ์ล่ะ
818
00:32:27,440 --> 00:32:28,280
อะไร
819
00:32:28,280 --> 00:32:28,920
เก้าอี้
820
00:32:31,440 --> 00:32:32,560
ฉันเองก็จำไม่ค่อยได้
821
00:32:35,960 --> 00:32:37,120
คุณเคยขยับเก้าอี้ตัวนี้ไหม
822
00:32:39,800 --> 00:32:41,280
ก็แค่เก้าอี้ตัวหนึ่งไม่ใช่เหรอ
823
00:32:41,960 --> 00:32:43,480
มีอะไรสำคัญนักหนา
824
00:32:43,480 --> 00:32:44,360
เรื่องแค่นี้
825
00:32:44,360 --> 00:32:45,840
จะอธิบายอะไรได้
826
00:32:45,840 --> 00:32:47,160
พวกคุณไม่สามารถเอาความสนใจ
827
00:32:47,160 --> 00:32:48,840
ไปใช้กับเรื่องที่มีประโยชน์หน่อยเหรอ
828
00:32:48,840 --> 00:32:49,440
หยุดเดี๋ยวนี้
829
00:32:51,000 --> 00:32:53,000
เรื่องเล็กแค่นี้ยังสืบให้กระจ่างไม่ได้
830
00:32:53,000 --> 00:32:54,200
ยังจะดื่มชาอะไรกันอีก
831
00:33:03,600 --> 00:33:04,320
นายท่านถูกฆ่าตาย
832
00:33:04,320 --> 00:33:06,400
หลังจากเวลาสามทุ่มสี่สิบห้าจริงหรือคะ
833
00:33:06,400 --> 00:33:07,920
เวลาสามทุ่มสี่สิบห้า คุณหนูโจว
834
00:33:07,920 --> 00:33:09,480
พบกับประธานลั่วด้วยตัวเอง
835
00:33:10,000 --> 00:33:10,880
ผมคิดว่า
836
00:33:11,640 --> 00:33:13,120
ไม่น่าจะผิดพลาด
837
00:33:13,120 --> 00:33:15,480
ฉันว่าเรื่องนี้คุณชายไม่น่าจะใช่คนทำ
838
00:33:16,120 --> 00:33:16,520
เพราะอะไร
839
00:33:17,000 --> 00:33:18,720
ฉัน ฉันหวังว่าคุณชายจะไม่ใช่คนทำ
840
00:33:19,480 --> 00:33:20,880
คืนเกิดเหตุ หลังจากคุณเข้ามาในห้องแล้ว
841
00:33:21,560 --> 00:33:22,840
ได้ขยับเก้าอี้ตัวนั้นบ้างไหม
842
00:33:24,200 --> 00:33:25,640
แล้วคุณยังจำที่ตั้งของมันในตอนนั้นได้ไหม
843
00:33:40,840 --> 00:33:41,960
คุณไปทำงานของคุณเถอะ
844
00:33:41,960 --> 00:33:43,120
หากมีอะไรที่ไม่ชัดเจน
845
00:33:43,120 --> 00:33:43,760
ให้มาถามผมได้เลยนะครับ
846
00:33:52,440 --> 00:33:53,240
คุณซือถู
847
00:33:54,120 --> 00:33:55,600
คุณเป็นเพื่อนของเส้าชวน
848
00:33:55,600 --> 00:33:57,280
คุณคงไม่ปล่อยให้เส้าชวนถูกใส่ร้ายหรอกใช่ไหม
849
00:33:57,920 --> 00:33:58,960
ผมเองก็จนปัญญา
850
00:33:59,560 --> 00:34:00,560
นอกเสียจาก
851
00:34:00,560 --> 00:34:01,400
นอกเสียจากอะไร
852
00:34:02,160 --> 00:34:02,960
นอกเสียจากประธานลั่ว
853
00:34:02,960 --> 00:34:05,160
ไม่ได้ถูกฆ่าหลังจากเวลาสามทุ่มสี่สิบห้านาที
854
00:34:05,160 --> 00:34:06,480
ถ้าหากคุณลุง
855
00:34:06,480 --> 00:34:08,120
ถูกฆ่าก่อนหน้านั้น
856
00:34:08,640 --> 00:34:10,680
เส้าชวนก็จะไม่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยแล้วใช่ไหม
857
00:34:10,680 --> 00:34:12,840
คุณเป็นคนสุดท้ายที่พบกับคุณลุงของคุณ
858
00:34:12,840 --> 00:34:13,880
สามทุ่มสี่สิบห้านาที
859
00:34:13,880 --> 00:34:15,120
ก็เป็นเวลาที่คุณบอกเอง
860
00:34:15,720 --> 00:34:16,360
หรือว่า
861
00:34:16,360 --> 00:34:16,960
ไม่ใช่
862
00:34:17,640 --> 00:34:18,800
ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด
863
00:34:18,800 --> 00:34:20,240
ที่จริงแล้วเมื่อคืน
864
00:34:20,920 --> 00:34:22,880
คุณไม่ได้ไปบอกราตรีสวัสดิ์กับประธานลั่ว
865
00:34:23,880 --> 00:34:24,440
ใช่ไหม
866
00:34:32,360 --> 00:34:33,720
ที่จริงฉันไม่ได้พบเขา
867
00:34:34,720 --> 00:34:35,640
ผมรู้แล้ว
868
00:34:36,200 --> 00:34:38,240
นี่คือสิ่งที่ไป๋ซานซานบอกให้คุณพูด
869
00:34:38,240 --> 00:34:40,400
เธอกลัวว่าเหวินเซิงจะสืบรู้ว่าเธอ
870
00:34:40,400 --> 00:34:42,560
คือคนที่ข่มขู่เว่ยหมิ่นซี
871
00:34:42,560 --> 00:34:43,720
ดังนั้นจึงลงมือ
872
00:34:43,720 --> 00:34:44,800
ทำให้ถึงที่สุด
873
00:34:44,800 --> 00:34:45,760
ฆ่าคนโยนความผิด
874
00:34:46,840 --> 00:34:48,400
ถ้าหากโยนความผิดสำเร็จ
875
00:34:48,400 --> 00:34:50,280
ตระกูลลั่วก็จะตกเป็นของเธอ
876
00:34:50,280 --> 00:34:51,600
ถ้าหากโยนความผิดไม่สำเร็จ
877
00:34:52,200 --> 00:34:53,800
คุณแต่งงานกับลั่วเส้าชวน
878
00:34:54,440 --> 00:34:56,480
ตระกูลลั่วก็ยังเป็นของพวกคุณอยู่ดี
879
00:34:56,480 --> 00:34:58,200
เป็นการวางแผนที่รอบคอบมาก
880
00:34:58,200 --> 00:34:59,160
เปล่านะคะ
881
00:34:59,160 --> 00:35:00,400
ฉันไม่ได้ฆ่าคน
882
00:35:00,400 --> 00:35:01,120
แม่ของฉันก็ไม่ได้ทำ
883
00:35:02,040 --> 00:35:03,440
ฉันโกหก
884
00:35:03,440 --> 00:35:05,000
ฉันไม่ได้พบหน้าคุณลุงครั้งสุดท้าย
885
00:35:06,160 --> 00:35:07,360
แต่พวกเราไม่ได้ฆ่าคน
886
00:35:10,800 --> 00:35:12,360
ผู้ชายอย่างพวกคุณสองคนคิดจะทำอะไรกัน
887
00:35:13,480 --> 00:35:15,120
ใส่ร้ายเส้าชวนไม่สำเร็จ
888
00:35:15,120 --> 00:35:16,120
ตอนนี้
889
00:35:16,120 --> 00:35:18,040
คิดจะใส่ร้ายเราสองแม่ลูก
890
00:35:18,040 --> 00:35:19,200
จะบอกพวกคุณให้นะ
891
00:35:19,200 --> 00:35:20,000
ไม่มีทาง
892
00:35:20,640 --> 00:35:21,920
พวกเราไม่ได้ฆ่าคน
893
00:35:21,920 --> 00:35:23,520
ฉันจะพูดอีกครั้งนะ
894
00:35:23,520 --> 00:35:24,240
คืนนั้น
895
00:35:24,240 --> 00:35:25,680
พวกเราอยู่ในห้องนอนตลอดเวลา
896
00:35:26,640 --> 00:35:28,640
หากพวกคุณมีหลักฐาน
897
00:35:28,640 --> 00:35:30,720
ก็จับพวกเราไปตอนนี้เลยสิ
898
00:35:30,720 --> 00:35:31,520
จิ้งเซวียน
899
00:35:31,520 --> 00:35:32,280
พวกเราไปกันเถอะ
900
00:35:32,280 --> 00:35:34,800
ก่อนที่เรื่องทุกอย่างจะกระจ่าง
901
00:35:34,800 --> 00:35:35,640
ใครก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
902
00:35:37,400 --> 00:35:39,000
คุณคิดว่าคุณเป็นใคร
903
00:35:39,680 --> 00:35:40,720
ตอนแรก
904
00:35:40,720 --> 00:35:42,000
อาศัยตระกูลลั่วของเรา
905
00:35:42,000 --> 00:35:43,800
คุณถึงขึ้นเป็นรองผู้กำกับได้
906
00:35:43,800 --> 00:35:46,480
ตอนนี้กล้ามาขึ้นเสียงกับฉัน
907
00:35:46,480 --> 00:35:47,000
ฉันจะบอกคุณให้นะ
908
00:35:47,640 --> 00:35:48,960
พูดกับฉันช่วยมีมารยาทสักหน่อย
909
00:35:49,480 --> 00:35:50,560
ไม่งั้น
910
00:35:50,560 --> 00:35:52,320
ส่งคุณขึ้นไปยังไง
911
00:35:52,320 --> 00:35:54,000
ตอนนี้ฉันก็จะดึงคุณลงมาอย่างงั้น
912
00:35:55,160 --> 00:35:56,720
คุณพูดเหลวไหลอะไร
913
00:35:57,400 --> 00:35:58,320
ฉันพูดเหลวไหลเหรอ
914
00:35:58,760 --> 00:35:59,800
ฉันจะบอกคุณตามตรงก็แล้วกัน
915
00:36:00,440 --> 00:36:02,520
เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ตระกูลลั่วของเราใช้
916
00:36:02,520 --> 00:36:04,120
เหวินอีมีการจดบัญชีเอาไว้ทั้งหมด
917
00:36:04,120 --> 00:36:05,240
หรือว่า
918
00:36:05,240 --> 00:36:07,280
พวกเราลองเอามาตรวจสอบดูทีละรายการดีไหมล่ะ
919
00:36:07,280 --> 00:36:09,440
คุณอย่าคิดจะหนีเรื่องใหญ่แล้วหาความกับเรื่องเล็ก
920
00:36:09,440 --> 00:36:11,960
โจวจิ้งเซวียนขี้ขลาดไม่กล้าฆ่าคน
921
00:36:11,960 --> 00:36:12,960
แต่ผมว่าคุณกล้า
922
00:36:12,960 --> 00:36:13,760
เหวินอี
923
00:36:13,760 --> 00:36:14,560
เอาสมุดบัญชีมา
924
00:36:14,960 --> 00:36:15,560
แม่คะ
925
00:36:15,560 --> 00:36:16,560
เธอปล่อยฉัน
926
00:36:17,240 --> 00:36:18,520
เธอมันขี้ขลาด
927
00:36:19,280 --> 00:36:21,320
คนดีมักถูกคนรังแก
928
00:36:21,320 --> 00:36:23,040
เธอขี้ขลาดตาขาวแบบนี้
929
00:36:23,040 --> 00:36:25,040
พวกเขาก็เลยกล้าบีบบังคับเธอ
930
00:36:25,840 --> 00:36:26,120
ไป
931
00:36:27,320 --> 00:36:28,080
รองผู้กำกับเซี่ย
932
00:36:33,520 --> 00:36:34,920
ปล่อยเป็นหน้าที่ผมเถอะครับ
933
00:36:34,920 --> 00:36:36,080
พวกเธอสองคนไม่ใช่ฆาตกร
934
00:36:36,080 --> 00:36:36,880
ได้ ๆ ๆ
935
00:36:37,720 --> 00:36:38,600
คุณไปถามเถอะ
936
00:36:40,040 --> 00:36:42,840
ฉันไม่อยากพูดกับผู้หญิงเสียสติคนนี้แม้แต่คำเดียวแล้ว
937
00:36:47,880 --> 00:36:49,600
ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่ฆาตกร
938
00:36:50,160 --> 00:36:50,720
ไม่อย่างนั้น
939
00:36:51,360 --> 00:36:53,040
คุณคงไม่ต้องเสี่ยงอันตรายเพื่อบอกผม
940
00:36:53,040 --> 00:36:54,880
เมื่อคืนตอนสามทุ่มสี่สิบห้า
941
00:36:54,880 --> 00:36:56,000
คุณไม่ได้พบกับประธานลั่ว
942
00:36:57,760 --> 00:36:58,520
ผมรับรองว่า
943
00:36:59,440 --> 00:37:00,920
หากเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคดีฆาตกรรม
944
00:37:01,440 --> 00:37:02,920
ผมจะไม่บอกตำรวจ
945
00:37:02,920 --> 00:37:04,200
รวมไปถึงทุกคนที่อยู่ในห้องด้วย
946
00:37:05,400 --> 00:37:06,120
ยังไง
947
00:37:06,840 --> 00:37:08,320
คุณก็ไม่อยากให้บรรดาคนรับใช้
948
00:37:08,320 --> 00:37:10,360
นินทาลับหลังเพราะเรื่องนี้
949
00:37:11,960 --> 00:37:12,840
ฉันไม่ได้ฆ่าคน
950
00:37:13,600 --> 00:37:15,200
และยิ่งไม่มีทางใส่ร้ายเส้าชวน
951
00:37:16,040 --> 00:37:17,800
ฉันขโมยสมุดเช็คของคุณลุง
952
00:37:18,400 --> 00:37:19,360
ตอนนั้นฉัน
953
00:37:20,000 --> 00:37:21,520
อยากจะเอามันกลับไปคืน
954
00:37:22,080 --> 00:37:23,240
และยอมรับผิดกับคุณลุง
955
00:37:23,840 --> 00:37:25,400
ฉันลังเลอยู่ที่ประตูพักใหญ่
956
00:37:25,400 --> 00:37:26,080
ไม่กล้าเข้าไป
957
00:37:35,240 --> 00:37:36,160
คุณหนูจิ้งเซวียน
958
00:37:37,680 --> 00:37:38,920
ภายหลังฟางหงมา
959
00:37:39,720 --> 00:37:40,920
ฉันกลัว
960
00:37:40,920 --> 00:37:42,680
เขาถามฉันว่าทำไมมายืนลังเลอยู่ตรงนี้
961
00:37:44,080 --> 00:37:45,960
ฉันจึงรีบโกหกไปว่า
962
00:37:45,960 --> 00:37:47,680
ฉันมาบอกราตรีสวัสดิ์คุณลุง
963
00:37:48,720 --> 00:37:50,520
ฉันกลัวว่าเข้าจะสังเกตเห็นว่าฉันยังไม่ได้เข้าไป
964
00:37:51,080 --> 00:37:51,840
จึงพูดอีกว่า
965
00:37:52,800 --> 00:37:54,240
คุณลุงไม่อยากให้ใครรบกวน
966
00:37:56,760 --> 00:37:57,560
ผลสุดท้าย
967
00:37:58,640 --> 00:37:59,560
คุณลุงท่าน
968
00:38:03,200 --> 00:38:04,160
คุณหนูโจว
969
00:38:05,400 --> 00:38:06,560
การยอมรับความลำบากอย่างไม่ขัดขืน
970
00:38:07,640 --> 00:38:09,400
ไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้
971
00:38:12,000 --> 00:38:13,880
คุณไม่ได้เป็นคนที่ขโมยสมุดเช็ค
972
00:38:18,560 --> 00:38:19,440
ทำอะไรน่ะ
973
00:38:20,520 --> 00:38:22,200
รังแกลูกสาวของฉันแล้วใช่ไหม
974
00:38:22,880 --> 00:38:24,000
คุณหมายความว่ายังไง
975
00:38:24,000 --> 00:38:25,960
คุณถามแบบนี้หมายความว่าคุณฟังออก
976
00:38:25,960 --> 00:38:26,800
ถูกต้อง
977
00:38:26,800 --> 00:38:27,960
ฉันฟังออก
978
00:38:27,960 --> 00:38:30,040
ฉันเป็นคนเอาเช็คไปเองแล้วจะทำไม
979
00:38:30,040 --> 00:38:31,040
ฉันจะบอกคุณให้นะ
980
00:38:31,040 --> 00:38:32,200
ตระกูลนี้นายท่านของเรา
981
00:38:32,200 --> 00:38:32,920
กับเขาลั่วเหวินเซิง
982
00:38:32,920 --> 00:38:34,560
ต่อสู้ฟันฝ่าสร้างมาด้วยกัน
983
00:38:34,560 --> 00:38:36,320
ฉันใช้เงินของเขานิดหน่อยแล้วจะทำไม
984
00:38:36,320 --> 00:38:37,040
คุณดูเขาสิ
985
00:38:37,880 --> 00:38:39,920
ยังกล้าพูดอีกว่าเป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของฮาร์บิน
986
00:38:39,920 --> 00:38:41,800
ใจแคบกับคนในครอบครัวจะตายไป
987
00:38:46,720 --> 00:38:48,440
จะบอกคุณแบบนี้ก็แล้วกัน
988
00:38:48,440 --> 00:38:50,320
เงินในตระกูลนี้ก็มีส่วนของฉันด้วยเช่นกัน
989
00:38:50,320 --> 00:38:51,800
ฉันมีสิทธิ์ที่จะใช้
990
00:38:51,800 --> 00:38:53,200
ไม่เหมือนกับคนรับใช้บางคน
991
00:38:53,720 --> 00:38:54,480
ฉันขอพูดตามตรงก็แล้วกัน
992
00:38:55,400 --> 00:38:56,600
เหวินอีคนนั้น
993
00:38:56,600 --> 00:38:58,160
ดูผิวเผินเหมือนซื่อสัตย์
994
00:38:58,160 --> 00:38:59,320
แต่งตัวมอซอทั้งวัน
995
00:38:59,320 --> 00:39:00,480
ให้ใครดูล่ะ
996
00:39:00,480 --> 00:39:01,040
เผลอแป๊บเดียว
997
00:39:01,040 --> 00:39:03,240
ไปอยู่รวมกับพวกคนรับใช้ชั้นต่ำพวกนั้น
998
00:39:03,240 --> 00:39:04,920
ไม่รู้ว่าสมคบคิดเรื่องชั่วอะไรกันอยู่
999
00:39:04,920 --> 00:39:05,680
แม่คะ
1000
00:39:05,680 --> 00:39:07,320
เหวินอีเป็นผู้ดูแลคนรับใช้ในบ้าน
1001
00:39:07,320 --> 00:39:08,880
สนิทสนมกับพวกเขาก็ถือเป็นเรื่องธรรมดา
1002
00:39:10,080 --> 00:39:11,400
เธอรู้จักระวังตัวหน่อยจะได้ไหม
1003
00:39:12,800 --> 00:39:14,440
ต่อไปเธอต้องเป็นคนดูแลตระกูลลั่ว
1004
00:39:15,360 --> 00:39:16,280
ทำให้ฉันหดหู่จริง ๆ
1005
00:39:17,000 --> 00:39:18,480
วันนั้นฉันไปดูละครกับคุณนายจาง
1006
00:39:18,480 --> 00:39:19,960
เมื่อออกไปก็เห็นฟางหง
1007
00:39:19,960 --> 00:39:21,520
เดินออกมาจากร้านทอง
1008
00:39:21,520 --> 00:39:23,120
เขาถึงขนาดมีเงินซื้อขายทอง
1009
00:39:23,120 --> 00:39:24,240
บัญชีที่เหวินอีดูแล
1010
00:39:24,240 --> 00:39:26,200
หากบิดพลิ้วสักหน่อย ใครจะไปรู้
1011
00:39:26,200 --> 00:39:27,000
รอให้เส้าชวนกลับมา
1012
00:39:27,000 --> 00:39:28,040
ฉันจะบอกเขา
1013
00:39:28,040 --> 00:39:30,160
ให้ผู้หญิงคนนั้นมอบสมุดบัญชีออกมาให้ฉัน
1014
00:39:30,160 --> 00:39:31,080
หรือว่าคุณลุง
1015
00:39:31,080 --> 00:39:33,000
ใช้ให้ฟางหงไปธุระอะไรหรือเปล่าคะ
1016
00:39:33,000 --> 00:39:34,280
คุณลุงของเธอ
1017
00:39:34,280 --> 00:39:35,680
เคยแสดงท่าทีชอบพอฟางหงที่ไหนกัน
1018
00:39:35,680 --> 00:39:36,800
ให้เขาไปทำธุระให้
1019
00:39:37,440 --> 00:39:39,560
พวกชั้นต่ำชั่วร้ายอย่างเขา
1020
00:39:39,560 --> 00:39:39,920
ไม่ได้
1021
00:39:40,720 --> 00:39:41,440
รอเส้าชวนกลับมา
1022
00:39:41,440 --> 00:39:42,400
ฉันจะบอกให้เขา
1023
00:39:42,400 --> 00:39:43,840
ไล่คนคนนี้ออกไปด้วย
1024
00:39:44,560 --> 00:39:46,120
ฟางหงมาอยู่ที่บ้านคุณตั้งแต่เมื่อไหร่
1025
00:39:47,000 --> 00:39:48,080
ประมาณสองปีได้แล้ว
1026
00:39:49,440 --> 00:39:50,520
เรื่องนี้ต้องไปถามเหวินอี
1027
00:39:50,520 --> 00:39:51,440
ฉันจะไปรู้ได้ยังไง
1028
00:39:51,440 --> 00:39:52,920
ฉันต้องจัดการทุกเรื่องหรือยังไง
1029
00:39:52,920 --> 00:39:54,600
สรุปว่าใครเป็นนายหญิงของบ้านนี้กันแน่
1030
00:40:03,960 --> 00:40:05,280
ทางตำรวจเคยตรวจสอบบัญชีของฟางหงไหมครับ
1031
00:40:05,840 --> 00:40:06,520
ฟางหงเหรอ
1032
00:40:14,720 --> 00:40:15,800
ผมคิดว่านายท่านกำลังเรียกผม
1033
00:40:16,560 --> 00:40:19,200
ฉันได้ยินว่าคุณลุงอารมณ์ไม่ดี
1034
00:40:19,200 --> 00:40:21,080
จึงอยากจะไปบอกราตรีสวัสดิ์เร็วสักหน่อย
1035
00:40:21,720 --> 00:40:22,880
ตอนที่ฉันออกมา
1036
00:40:22,880 --> 00:40:24,240
ยังพบเข้ากับฟางหง
1037
00:40:24,240 --> 00:40:25,880
เขายกน้ำชามาให้
1038
00:40:25,880 --> 00:40:27,840
แต่คุณลุงไม่อยากให้ใครรบกวน
1039
00:40:27,840 --> 00:40:29,640
ดังนั้นฉันจึงบอกเขาว่าไม่ต้องเข้าไป
1040
00:40:31,360 --> 00:40:31,760
เด็ก ๆ
1041
00:40:32,200 --> 00:40:32,600
ครับ
1042
00:40:37,560 --> 00:40:38,440
นายท่าน
1043
00:40:38,440 --> 00:40:39,320
ผมถูกใส่ร้าย
1044
00:40:39,960 --> 00:40:41,440
นี่ล้วนเป็นเงินที่สะอาด
1045
00:40:41,440 --> 00:40:41,880
สะอาด
1046
00:40:43,800 --> 00:40:45,640
ลองบอกทีว่าสะอาดยังไง
1047
00:40:46,960 --> 00:40:47,200
ผม
1048
00:40:47,200 --> 00:40:48,800
นายไปทำอะไรที่หน้าประตูห้องหนังสือ
1049
00:40:48,800 --> 00:40:49,600
แอบฟังเหรอ
1050
00:40:49,600 --> 00:40:50,120
ผมเปล่านะครับ
1051
00:40:51,600 --> 00:40:53,080
ตอนสามทุ่มครึ่ง
1052
00:40:53,080 --> 00:40:55,080
ผมได้ยินนายท่านพูดคุยกับใครคนหนึ่งในห้องหนังสือ
1053
00:40:55,080 --> 00:40:56,360
มีแขกมาที่บ้าน
1054
00:40:56,360 --> 00:40:58,040
ผมก็ต้องไปชงชาตามปกติ
1055
00:40:58,040 --> 00:40:59,440
แต่เมื่อผมชงชาเสร็จ
1056
00:40:59,440 --> 00:41:00,880
ผมเพิ่งจะไปหานายท่าน
1057
00:41:00,880 --> 00:41:02,240
ภายหลังก็พบกับคุณหนูจิ้งเซวียน
1058
00:41:02,960 --> 00:41:04,480
เธอบอกพบว่าอย่าเข้าไปรบกวนนายท่าน
1059
00:41:04,480 --> 00:41:06,280
ตอนสามทุ่มครึ่งมีแขกมา
1060
00:41:06,800 --> 00:41:08,600
ทำไมนายไม่พูดให้เร็วกว่านี้
1061
00:41:08,600 --> 00:41:10,280
ผมกำลังจะพูด
1062
00:41:10,280 --> 00:41:11,400
แต่พวกคุณสั่งให้ผมหุบปาก
1063
00:41:12,880 --> 00:41:13,920
งั้นตอนนี้นายบอกมา
1064
00:41:14,600 --> 00:41:15,640
แขกที่มาคือใคร
1065
00:41:15,640 --> 00:41:16,920
ผมไม่รู้ว่าใคร
1066
00:41:16,920 --> 00:41:18,440
คนคนนั้นไม่ได้เข้ามาทางประตูใหญ่
1067
00:41:18,440 --> 00:41:19,880
แต่น่าจะเป็นผู้ชาย
1068
00:41:19,880 --> 00:41:21,640
พวกเขาพูดคุยกันเสียงเบามาก
1069
00:41:21,640 --> 00:41:23,240
จนผมไม่ได้ยินเลย
1070
00:41:23,240 --> 00:41:24,480
ไม่ได้เข้ามาทางประตูใหญ่
1071
00:41:25,160 --> 00:41:27,080
นายคิดจะพูดอะไรก็พูดงั้นเหรอ
1072
00:41:27,840 --> 00:41:30,160
ฉันว่าเขาคงไม่ได้พูดโกหก
1073
00:41:30,160 --> 00:41:32,240
ตอนที่ฉันกลับห้องก็เป็นเวลา
1074
00:41:32,240 --> 00:41:33,480
ประมาณสามทุ่มครึ่ง
1075
00:41:34,200 --> 00:41:35,040
ตอนที่ขึ้นบันได
1076
00:41:35,040 --> 00:41:37,320
ฉันเองก็ได้ยินเสียงนายท่านพูดคุยกับใครบางคน
1077
00:41:37,320 --> 00:41:38,880
จำนวนครั้งที่เข้ามาแบมือขอเงิน
1078
00:41:38,880 --> 00:41:40,080
นับวันจะยิ่งมากขึ้นแล้ว
1079
00:41:40,080 --> 00:41:40,680
ลั่วเส้าชวน
1080
00:41:41,280 --> 00:41:42,120
ไม่ใช่
1081
00:41:42,120 --> 00:41:43,320
เสียงที่คุณได้ยิน
1082
00:41:43,320 --> 00:41:44,320
รู้ไหมว่าเป็นใคร
1083
00:41:46,960 --> 00:41:48,920
พวกเขาพูดคุยกันเสียงเบามาก
1084
00:41:48,920 --> 00:41:50,840
ฉันได้ยินชัดเจนเพียงแค่หนึ่งประโยค
1085
00:41:51,720 --> 00:41:52,960
แต่สองปีมานี้คุณชายลั่ว
1086
00:41:52,960 --> 00:41:55,040
ไม่ได้ขอเงินจากนายท่านเลย
1087
00:41:55,040 --> 00:41:56,800
นายท่านก็ไม่น่าจะพูดกับเขาเช่นนี้
1088
00:41:56,800 --> 00:41:58,720
ต่อให้สิ่งที่นายพูดมาเป็นความจริง
1089
00:41:58,720 --> 00:41:59,800
แล้วเงินพวกนี้
1090
00:41:59,800 --> 00:42:00,640
นายจะอธิบายยังไง
1091
00:42:03,760 --> 00:42:04,560
แม่ของผมป่วย
1092
00:42:05,200 --> 00:42:06,560
นี่คือเงินที่นายท่านให้ผมยืม
1093
00:42:07,200 --> 00:42:07,960
พี่เหวินอีก็รู้
1094
00:42:09,640 --> 00:42:10,480
เป็นเช่นนี้จริงเหรอ
1095
00:42:11,160 --> 00:42:11,480
จริงค่ะ
1096
00:42:17,080 --> 00:42:19,400
ยังพบของมีค่าอย่างอื่นอีกไหม
1097
00:42:19,400 --> 00:42:20,000
ไม่มีครับ
1098
00:42:23,480 --> 00:42:25,560
ประธานลั่วเสียชีวิตหลังจากสามทุ่มครึ่ง
1099
00:42:27,880 --> 00:42:28,600
หากเป็นเช่นนี้
114046
