All language subtitles for Checkmate 4
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 4=
4
00:01:33,200 --> 00:01:33,920
เก้าแผล
5
00:01:37,640 --> 00:01:38,120
หนึ่ง
6
00:01:39,280 --> 00:01:42,200
สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า
7
00:01:43,760 --> 00:01:45,560
พอดีกับจำนวนคนของพวกคุณเลย
8
00:01:48,160 --> 00:01:50,120
แต่การพิจารณาคดีของพวกคุณมันไม่ถูกต้อง
9
00:01:51,120 --> 00:01:52,280
พวกคุณเองก็รู้ดี
10
00:01:53,400 --> 00:01:55,120
พวกคุณเลยสร้างหลักฐานที่อยู่ขึ้นมา
11
00:01:55,120 --> 00:01:56,720
ถึงขั้นอยากลากผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
12
00:02:00,680 --> 00:02:02,280
ถ้าเป็นไปตามที่พวกคุณคาดละก็
13
00:02:03,320 --> 00:02:04,560
ห้องหมายเลขหนึ่งเป็นห้องว่าง
14
00:02:05,320 --> 00:02:06,720
ขบวนรถไฟก็ยังไม่หยุด
15
00:02:08,320 --> 00:02:09,440
งั้นขบวนรถไฟ
16
00:02:10,520 --> 00:02:12,320
น่าจะถึงสถานีเฟิ่งเทียนตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
17
00:02:13,200 --> 00:02:14,920
หรืออาจจะช้ากว่าหน่อย
18
00:02:14,920 --> 00:02:17,080
ถึงสถานีเฟิ่งเทียนก่อนรุ่งเช้าของวันนี้
19
00:02:18,280 --> 00:02:20,560
ระหว่างพวกคุณก็มีคนลงจากรถไปแล้ว
20
00:02:20,560 --> 00:02:21,400
คนที่เหลืออยู่
21
00:02:22,800 --> 00:02:23,840
กลับเหลือแต่คำให้การ
22
00:02:24,720 --> 00:02:26,840
ที่ว่าฆาตกรใส่เครื่องแบบพนักงาน
23
00:02:28,680 --> 00:02:29,680
ไร้ที่ติ
24
00:02:31,840 --> 00:02:33,040
ไม่มีใครคิดจะสงสัยพวกคุณ
25
00:02:33,680 --> 00:02:34,840
แต่เหตุการณ์มันมีการเปลี่ยนแปลง
26
00:02:35,680 --> 00:02:37,120
พวกคุณก็รับรู้ถึงจุด ๆ นี้
27
00:02:38,000 --> 00:02:40,480
ฉะนั้นเลยมีคนทิ้งลวดล้างท่อยาสูบไว้
28
00:02:41,120 --> 00:02:42,400
บางคนก็ทิ้งไข่มุกไว้
29
00:02:42,400 --> 00:02:44,000
บางคนถึงขั้นใส่ชุดกี่เพ้าสีแดง
30
00:02:44,000 --> 00:02:45,160
เพื่อดึงดูดความสนใจของผม
31
00:02:46,080 --> 00:02:48,480
สิ่งที่พวกคุณต้องการก็คือทำให้น้ำขุ่นนี้ยิ่งขุ่นเข้าไปอีก
32
00:02:48,480 --> 00:02:50,960
ขุ่นจนทำให้ทุกคนมองไม่เห็นความจริง
33
00:02:52,000 --> 00:02:53,960
แต่ความจริงก็คือความจริง
34
00:02:53,960 --> 00:02:54,680
ผมบอกแล้ว
35
00:02:54,680 --> 00:02:56,240
การพิจารณาคดีของพวกคุณมันไม่ถูกต้อง
36
00:02:56,240 --> 00:02:57,280
แนวทางการปฏิบัติการของกฎหมาย
37
00:02:57,280 --> 00:02:58,680
มันต้องศักดิ์สิทธิ์ที่สุด
38
00:03:03,080 --> 00:03:04,760
เพราะถ้ามันโดนทำลายละก็
39
00:03:06,800 --> 00:03:07,640
งั้นทุก ๆ คน
40
00:03:09,720 --> 00:03:11,040
ผู้ที่อ่อนแอทุกคน
41
00:03:14,440 --> 00:03:15,640
ล้วนไม่ได้รับความยุติธรรม
42
00:03:26,080 --> 00:03:26,800
ทนายซือถู
43
00:03:28,360 --> 00:03:30,280
เมื่อกี้นายสถานีได้รับห่วงทางสะดวกแบบเร่งด่วนแล้ว
44
00:03:30,280 --> 00:03:31,840
ตำรวจของเฟิ่งเทียนได้ปิดกั้นสถานีไว้เรียบร้อยแล้วครับ
45
00:03:31,840 --> 00:03:32,800
เมื่อไรที่ขบวนรถไฟเทียบท่า
46
00:03:32,800 --> 00:03:33,840
พวกเขาก็จะเริ่มจับกุม
47
00:03:59,200 --> 00:04:00,280
ทนายซือถู
48
00:04:01,480 --> 00:04:02,040
ความยุติธรรม
49
00:04:03,600 --> 00:04:05,200
มันไม่ได้มีไว้สำหรับหม่าซื่ออิง
50
00:04:06,520 --> 00:04:07,920
และสิ่งที่คุณพูดทั้งหมด
51
00:04:08,760 --> 00:04:09,720
ยังไม่มีหลักฐาน
52
00:04:10,320 --> 00:04:12,840
ตามกฎหมายแล้วความบังเอิญที่เป็นไปไม่ได้ก็คือหลักฐาน
53
00:04:13,960 --> 00:04:15,440
คุณต้องการฟังตัวอย่างคดีจากปากของผมหน่อยไหม
54
00:04:16,440 --> 00:04:18,160
ฉันก็เคยเรียนกฎหมาย
55
00:04:18,160 --> 00:04:19,760
ฉันก็เข้าใจสิ่งที่คุณจะสื่ออยู่แล้ว
56
00:04:20,600 --> 00:04:21,760
แต่ว่า
57
00:04:21,760 --> 00:04:23,000
เรื่องทั้งหมด
58
00:04:23,640 --> 00:04:25,440
มันไม่ใช่ความบังเอิญที่เป็นไปไม่ได้
59
00:04:26,240 --> 00:04:27,240
หรือพูดอีกอย่างว่า
60
00:04:27,800 --> 00:04:29,320
มันไม่ได้มีความบังเอิญอะไรอยู่แล้ว
61
00:04:30,200 --> 00:04:32,920
ผู้ที่เกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมของตระกูลสวี่ทั้งหมด
62
00:04:32,920 --> 00:04:34,720
ที่ได้มาอยู่บนขบวนรถไฟนี้
63
00:04:36,040 --> 00:04:37,200
มันไม่ใช่ความบังเอิญ
64
00:04:38,040 --> 00:04:39,360
มันเป็นฝีมือของฉันเอง
65
00:04:44,120 --> 00:04:45,680
ตั๋วรถไฟของห้องหมายเลขหนึ่ง
66
00:04:46,800 --> 00:04:48,440
ตั๋วรถไฟของห้องทั้งหมด
67
00:04:49,480 --> 00:04:50,640
ฉันเป็นคนซื้อเอง
68
00:04:52,120 --> 00:04:52,960
ฉันเป็นคน
69
00:04:54,440 --> 00:04:55,520
ที่เชิญทุก ๆ คน
70
00:04:55,520 --> 00:04:57,200
ขึ้นมาบนรถไฟขบวนนี้เอง
71
00:04:58,680 --> 00:05:00,280
ฉันจะให้ทุก ๆ คนเห็นว่า
72
00:05:01,680 --> 00:05:03,040
ความแค้นของคุณนายสวี่
73
00:05:04,040 --> 00:05:04,520
ได้ชำระแล้ว
74
00:05:07,120 --> 00:05:07,960
ที่จริง
75
00:05:07,960 --> 00:05:08,880
ทนายซือถู
76
00:05:09,400 --> 00:05:10,480
ฉันขอบคุณคุณมาก
77
00:05:11,400 --> 00:05:13,000
คดีของสวีซื่อเหริน
78
00:05:13,000 --> 00:05:14,760
ฉันได้เห็นขั้นตอนทั้งหมดของการพิจารณาคดีแล้ว
79
00:05:15,400 --> 00:05:16,160
ดูจากเหตุการณ์ในตอนนั้น
80
00:05:16,160 --> 00:05:18,280
คาดเดาจากระยะห่างระหว่างฆาตกรและผู้ตาย
81
00:05:18,280 --> 00:05:20,760
ระยะแขนข้างเดียวของฆาตกรอยู่ที่ 0.75 เมตร
82
00:05:20,760 --> 00:05:22,320
ส่วนสูงประมาณ 1.8 เมตร
83
00:05:22,320 --> 00:05:23,800
ผู้ที่อยู่ในนี้ทั้งหมด
84
00:05:23,800 --> 00:05:26,480
มีแค่ขนาดร่างกายของจำเลยตรงกับสิ่งที่ผมพูด
85
00:05:29,560 --> 00:05:30,320
สำหรับเรื่องนี้
86
00:05:31,120 --> 00:05:32,720
คุณมีอะไรจะพูดอีกไหมครับ
87
00:05:32,720 --> 00:05:33,920
[ทนายซือถู]
88
00:05:33,920 --> 00:05:35,640
[คุณทำเต็มความสามารถ]
89
00:05:35,640 --> 00:05:37,040
[ก็ไม่สามารถเอาผิดเขาได้]
90
00:05:37,840 --> 00:05:39,280
ผมไม่เหมาะที่จะเป็นนักกฎหมาย
91
00:05:39,840 --> 00:05:41,160
แล้วคุณเหมาะที่จะเป็นสายเลือดคนจีนเหรอ
92
00:05:41,840 --> 00:05:42,760
คุณเหมาะสมเหรอ
93
00:05:43,040 --> 00:05:44,360
คุณมีสิทธิ์อะไรมาจับผม
94
00:05:44,720 --> 00:05:45,640
ปล่อยผม
95
00:05:47,480 --> 00:05:49,080
ศาลไม่สามารถคืนความยุติธรรมได้
96
00:05:49,960 --> 00:05:51,960
งั้นก็ควรที่จะมีคนอื่นมาสร้างกฎเกณฑ์ใหม่
97
00:05:52,640 --> 00:05:53,240
เพราะฉะนั้น
98
00:05:53,920 --> 00:05:55,320
ฉันจะให้โทษประหารกับเขา
99
00:05:57,560 --> 00:05:59,320
เป็นตัวแทนของคนเก้าคนบนรถขบวนนี้
100
00:06:01,240 --> 00:06:02,880
ทันทีที่ฉันย่างก้าวขึ้นมาบนรถขบวนนี้
101
00:06:03,800 --> 00:06:06,240
ฉันได้ใช้นิสัยมักมากในกามของหม่าซื่ออิงเป็นเครื่องมือ
102
00:06:06,240 --> 00:06:08,320
คืนนั้นนัดเขาไปนอนด้วยกันที่ห้องของเขา
103
00:06:20,920 --> 00:06:22,200
ฉันดูแลเลี่ยวอวิ๋น
104
00:06:22,960 --> 00:06:25,400
ก็เพื่อให้เขาสร้างหลักฐานที่อยู่ให้กับฉัน
105
00:06:26,240 --> 00:06:27,520
ส่วนประตูห้องของฉัน
106
00:06:27,520 --> 00:06:29,080
ฉันเป็นคนทำมันพังเอง
107
00:06:29,640 --> 00:06:31,160
แค่ยกขึ้นมาแล้วปิด
108
00:06:31,160 --> 00:06:32,600
ก็จะไม่ส่งเสียงอะไรทั้งนั้น
109
00:06:48,480 --> 00:06:50,480
หลังจากที่ฉันออกมาจากห้องของเลี่ยวอวิ๋น
110
00:06:51,120 --> 00:06:52,240
เดินไปทางตู้เสบียงอาหาร
111
00:06:52,920 --> 00:06:55,240
เปลี่ยนเป็นเครื่องแบบของรถไฟนี้ที่ฉันได้เตรียมไว้ก่อนแล้ว
112
00:06:55,920 --> 00:06:57,440
ตรงไปที่ห้องนอนของหม่าซื่ออิง
113
00:06:58,200 --> 00:06:58,680
ในห้องนั้น
114
00:06:59,360 --> 00:07:00,840
มียานอนหลับที่สามารถใช้ได้อยู่พอดี
115
00:07:01,640 --> 00:07:03,480
หลังจากฉันหลอกให้เขาดื่มเข้าไป
116
00:07:03,480 --> 00:07:05,520
แถมตั้งใจส่งเสียงดังด้วยกันกับเขา
117
00:07:06,640 --> 00:07:07,520
เป้าหมาย
118
00:07:07,520 --> 00:07:09,000
ก็คือทำให้คุณกับฉี่หงตื่นขึ้นมา
119
00:07:09,840 --> 00:07:10,560
หลังจากนั้น
120
00:07:11,200 --> 00:07:13,120
ฉันได้คล้องโซ่ของประตู
121
00:07:13,120 --> 00:07:14,120
เปิดหน้าต่าง
122
00:07:15,480 --> 00:07:16,960
เพื่อออกไปทางประตูเชื่อม
123
00:07:17,400 --> 00:07:18,880
ฉี่หงเห็นฉันเข้า
124
00:07:18,880 --> 00:07:20,280
แต่เขาคิดว่าฉันเป็นผู้ชาย
125
00:07:21,040 --> 00:07:22,400
เขารีบเรียกหลิวจื่อเจีย
126
00:07:24,000 --> 00:07:25,720
ฉันเลยแอบหนีออกมา
127
00:07:25,720 --> 00:07:27,320
ตอนแรกอยากจะรีบกลับห้อง
128
00:07:27,320 --> 00:07:28,960
แต่กลับเจอซือชุนซ่านโดยบังเอิญอีก
129
00:07:32,360 --> 00:07:33,200
เก๋อเกอ
130
00:07:34,040 --> 00:07:35,360
ผ้าห่มเอามาแล้วนะ
131
00:07:35,360 --> 00:07:36,400
เข้ามาเถอะ
132
00:07:38,760 --> 00:07:40,240
พวกเราดื่มไปสองขวดแล้วนะ
133
00:07:40,240 --> 00:07:40,880
จริงเหรอ
134
00:07:41,760 --> 00:07:42,600
เร็วจังเลย
135
00:07:44,760 --> 00:07:46,360
ฉันทำได้แค่ไปห้องของเขา
136
00:07:46,360 --> 00:07:48,200
ถอดเครื่องแบบของขบวนรถไฟ
137
00:07:48,200 --> 00:07:49,320
แล้วก็
138
00:07:49,320 --> 00:07:50,440
เปลี่ยนเป็นชุดกี๋เพ้า
139
00:07:52,800 --> 00:07:54,720
เดินวนรอบทางเดินทั้งหมดไปหนึ่งรอบ
140
00:07:56,520 --> 00:07:57,200
เพื่อสิ่งนี้
141
00:07:58,240 --> 00:08:00,200
ฉันยังตั้งใจชนประตูห้องของคุณ
142
00:08:03,040 --> 00:08:03,760
ไม่
143
00:08:03,760 --> 00:08:04,680
ไม่ใช่แบบนั้น
144
00:08:04,680 --> 00:08:05,640
คนที่ใส่ชุดกี่เพ้านั่น
145
00:08:05,640 --> 00:08:06,480
คือฉัน
146
00:08:08,080 --> 00:08:09,560
คน ๆ นั้นคือฉัน
147
00:08:09,560 --> 00:08:10,680
คุณซือถูเหยียน
148
00:08:12,640 --> 00:08:14,240
ฉันเห็นด้วยกับความคิดของคุณ
149
00:08:15,440 --> 00:08:16,760
กฎหมายคือความยุติธรรม
150
00:08:18,720 --> 00:08:19,440
การฆาตกรรม
151
00:08:21,920 --> 00:08:23,080
คือโทษประหาร
152
00:08:29,320 --> 00:08:30,360
ไป๋ลู่ ไป๋ลู่
153
00:08:35,440 --> 00:08:37,000
คุณยังจำเรื่องราวของคนลากรถคนนั้นได้ไหม
154
00:08:38,240 --> 00:08:39,440
ฉันเป็นคนพูดเอง
155
00:08:40,640 --> 00:08:41,800
ฉันเป็นคนบอกเขาเอง
156
00:08:43,200 --> 00:08:45,000
ในบ้านไม่มีผู้ชาย
157
00:08:45,400 --> 00:08:47,160
มีแต่คุณนายสวี่ที่ดูแลลูกอยู่
158
00:08:48,960 --> 00:08:50,760
ฉันเป็นคนทำให้คุณนายสวี่ต้องตาย
159
00:08:53,960 --> 00:08:56,200
เขาดูแลฉันเหมือนลูกสาวแท้ ๆ คนหนึ่ง
160
00:08:58,280 --> 00:08:59,200
ปีที่ผ่าน ๆ มา
161
00:09:00,280 --> 00:09:02,400
ยังไงฉันก็ก้าวข้ามมันไปไม่ได้
162
00:09:04,040 --> 00:09:05,800
สิ่งที่ทำให้ฉันยังมีชีวิตในทุกวันนี้
163
00:09:07,680 --> 00:09:09,480
ก็คือยังไม่ได้แก้แค้น
164
00:09:11,560 --> 00:09:12,880
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ
165
00:09:14,360 --> 00:09:15,800
อาวุธสังหารอยู่ในห้องของฉัน
166
00:09:16,720 --> 00:09:18,200
บนนั้นมีรอยนิ้วมือของฉันอยู่
167
00:09:18,960 --> 00:09:20,720
ในห้องนั้นยังมีเสื้อเปื้อนเลือดตัวหนึ่ง
168
00:09:21,720 --> 00:09:22,840
ฆาตกรก็คือฉัน
169
00:09:24,320 --> 00:09:27,320
เรื่องไม่ได้เป็นแบบนั้น
170
00:09:27,320 --> 00:09:28,360
เรื่องไม่ได้เป็นแบบนั้น อย่าพูดพล่อย ๆ
171
00:09:28,360 --> 00:09:33,520
เรื่องไม่ได้เป็นแบบนั้น
172
00:10:09,720 --> 00:10:10,480
รบกวนหน่อยนะครับ คุณสารวัตร
173
00:10:11,240 --> 00:10:12,080
หม่าซื่ออิงล่ะ
174
00:10:12,840 --> 00:10:13,640
ห้องหมายเลขสอง
175
00:10:47,480 --> 00:10:48,080
ฆาตกรล่ะ
176
00:10:49,240 --> 00:10:50,360
ฆาตกรเขา
177
00:11:06,440 --> 00:11:07,040
ลงจากรถไปแล้ว
178
00:11:09,720 --> 00:11:10,600
ลงจากรถไปแล้วเหรอ
179
00:11:16,120 --> 00:11:17,600
เที่ยงคืนของเมื่อวาน
180
00:11:17,600 --> 00:11:19,640
ขบวนรถไฟเทียบท่าที่สถานีจิ่นโจว
181
00:11:19,640 --> 00:11:22,280
ฆาตกรใส่เครื่องแบบของรถไฟขึ้นมา
182
00:11:22,280 --> 00:11:23,360
โดนเลขาของผู้ตาย
183
00:11:23,360 --> 00:11:24,440
ว่านจี๋เสียง
184
00:11:24,440 --> 00:11:26,440
และผู้โดยสารจงเหยียนคนนี้เจอเข้า
185
00:11:26,440 --> 00:11:28,160
ต่อมา เขาใช้กุญแจที่สามารถเปิดได้ทุกประตู
186
00:11:28,160 --> 00:11:29,960
ไขประตูห้องของหม่าซื่ออิง
187
00:11:29,960 --> 00:11:30,680
เพราะว่าผู้ตาย
188
00:11:30,680 --> 00:11:32,760
มีนิสัยการทานยานอนหลับก่อนนอน
189
00:11:32,760 --> 00:11:34,440
ฉะนั้นเลยโดนฆ่าตายในห้องหมายเลขสอง
190
00:11:34,440 --> 00:11:36,160
ในขณะที่อยู่ในสภาพที่ไม่สามารถตอบโต้ได้
191
00:11:36,160 --> 00:11:37,080
ต่อมา
192
00:11:37,080 --> 00:11:38,560
เขาล็อคประตู
193
00:11:38,560 --> 00:11:39,760
ใช้ประตูเชื่อม
194
00:11:39,760 --> 00:11:42,680
เข้าไปในห้องหมายเลขสามของคุณผู้หญิงที่ชื่อฉี่หงคนนี้
195
00:11:43,560 --> 00:11:45,320
ใช้โอกาสที่คุณผู้หญิงคนนี้หลับอยู่นั้น
196
00:11:45,320 --> 00:11:46,400
หนีไปได้
197
00:11:46,400 --> 00:11:48,200
แถมใช้ช่วงเวลาที่รถไฟเทียบท่า
198
00:11:49,360 --> 00:11:50,080
ลงจากรถไป
199
00:11:50,960 --> 00:11:51,680
สถานีไหน
200
00:11:52,320 --> 00:11:53,080
สถานีจิ่นโจวครับ
201
00:11:55,320 --> 00:11:56,400
หน้าตาของฆาตกรเป็นยังไง
202
00:11:57,160 --> 00:11:59,680
ผมสามารถช่วยพวกคุณวาดรูปใบหน้าฆาตกรออกมาได้ครับ
203
00:11:59,680 --> 00:12:00,720
ผมสามารถเป็นพยานได้
204
00:12:01,440 --> 00:12:02,640
ครอบครัวของผู้ตายล่ะ
205
00:12:03,440 --> 00:12:05,480
คือว่า เขา เขาเป็นเจ้านายของผม
206
00:12:05,480 --> 00:12:06,360
ลงจากรถไปพร้อมกัน
207
00:12:07,400 --> 00:12:08,000
ได้ครับ
208
00:12:26,800 --> 00:12:27,400
ถึงฮาร์บิน
209
00:12:28,120 --> 00:12:29,080
จะเลี้ยงเหล้านายนะ
210
00:12:35,320 --> 00:12:36,600
ถึงสถานีเฟิ่งเทียนแล้ว
211
00:12:36,600 --> 00:12:38,000
ผู้โดยสารที่ต้องการลงจากรถ
212
00:12:38,000 --> 00:12:39,200
กรุณาตรวจสอบสัมภาระของตัวเองให้ดี ๆ นะครับ
213
00:12:55,600 --> 00:12:56,080
ขอบคุณค่ะ
214
00:13:13,920 --> 00:13:15,840
พระเจ้าจะคุ้มครองคุณนะคะ
215
00:13:17,200 --> 00:13:18,280
ขอบคุณค่ะ
216
00:13:18,280 --> 00:13:19,040
ขอบคุณคุณมาก
217
00:13:21,960 --> 00:13:23,240
คุณไม่ต้องขอบคุณผม
218
00:13:23,240 --> 00:13:24,800
ผมแค่ทำในสิ่งที่ผมคิดว่า
219
00:13:25,560 --> 00:13:26,520
มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องเฉย ๆ ครับ
220
00:13:28,360 --> 00:13:30,720
หวังว่าพวกคุณจะไม่ยึดติดกับเรื่องราวในอดีตแล้วนะครับ
221
00:13:38,720 --> 00:13:39,680
ระวังครับ
222
00:13:45,160 --> 00:13:46,760
ขอบคุณคุณทนายซือถูค่ะ
223
00:13:46,760 --> 00:13:48,320
ถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือ
224
00:13:48,320 --> 00:13:49,840
มาหาผมที่สถานกงสุลได้ทุกเมื่อนะครับ
225
00:14:05,720 --> 00:14:06,520
ตัวเลือกแบบนี้
226
00:14:08,640 --> 00:14:09,520
มันถูกต้องจริงเหรอ
227
00:14:28,440 --> 00:14:29,000
นี่ครับ ๆ ๆ
228
00:14:30,400 --> 00:14:32,080
นี่เป็นไวน์แดงที่ดีที่สุดที่ผมสะสมไว้ครับ
229
00:14:32,080 --> 00:14:33,480
เชิญพวกคุณสองคนลองชิมดูครับ
230
00:14:40,360 --> 00:14:41,000
ขอบคุณครับ
231
00:14:41,000 --> 00:14:42,320
ผมดื่มเหล้าไม่เป็น
232
00:14:42,320 --> 00:14:43,200
ทนายซือถู
233
00:14:43,200 --> 00:14:44,400
คุณ คุณชิมเถอะครับ
234
00:14:45,240 --> 00:14:46,200
เรียกผมซือถูเหยียนก็พอแล้ว
235
00:14:46,800 --> 00:14:47,400
พวกคุณตามสบายครับ
236
00:14:50,560 --> 00:14:51,960
ผมสามารถเรียกคุณว่าพี่ซือถูได้ไหมครับ
237
00:14:52,600 --> 00:14:53,800
ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวผมนะครับ
238
00:14:53,800 --> 00:14:54,760
ต่อไปถ้ามีอะไรให้ผมช่วยเหลือ
239
00:14:54,760 --> 00:14:55,920
ในเมืองฮาร์บิน
240
00:14:55,920 --> 00:14:56,760
คุณเรียกใช้ได้ตลอดนะครับ
241
00:15:55,640 --> 00:15:56,160
ขอบคุณครับ
242
00:15:56,160 --> 00:15:56,680
ได้เลย ขอบคุณครับ
243
00:16:19,800 --> 00:16:20,480
อาจารย์แม่
244
00:16:23,160 --> 00:16:23,880
อาจารย์ละครับ
245
00:16:27,480 --> 00:16:28,120
ทำไมเหรอ
246
00:16:29,320 --> 00:16:30,040
ผมชื่อเซี่ยฮว่า
247
00:16:30,720 --> 00:16:32,160
เพื่อนของอาจารย์เสิ่น
248
00:16:32,160 --> 00:16:34,120
รองผู้กำกับสถานีตำรวจฮาร์บิน
249
00:16:34,120 --> 00:16:34,960
รองผู้กำกับเซี่ยสวัสดีครับ
250
00:16:36,560 --> 00:16:37,760
เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ
251
00:16:37,760 --> 00:16:38,600
พวกเราไปคุยข้างในเถอะ
252
00:16:54,000 --> 00:16:54,840
ซือถู
253
00:16:56,160 --> 00:16:58,000
ฉันขอขึ้นไปพักก่อนนะ
254
00:16:58,000 --> 00:16:59,560
เธอกับรองผู้กำกับเซี่ยคุยกันไปก่อน
255
00:17:00,560 --> 00:17:01,080
ได้ครับ
256
00:17:02,960 --> 00:17:03,800
ขอโทษค่ะ
257
00:17:14,400 --> 00:17:15,040
เชิญนั่ง
258
00:17:26,800 --> 00:17:27,600
รองผู้กำกับเซี่ย
259
00:17:28,280 --> 00:17:29,680
อาจารย์ของผมเขาเป็นอะไรกันแน่ครับ
260
00:17:29,680 --> 00:17:30,840
อาการเดิม
261
00:17:30,840 --> 00:17:32,120
เขาเป็นโรคหัวใจมาตลอด
262
00:17:32,120 --> 00:17:32,960
อยู่ดี ๆ ก็กำเริบ
263
00:17:33,560 --> 00:17:34,960
พอจะส่งเขาที่โรงพยาบาล
264
00:17:34,960 --> 00:17:36,080
มันก็ไม่ทันแล้ว
265
00:17:36,080 --> 00:17:37,320
เกิดขึ้นเมื่อไรเหรอครับ
266
00:17:37,320 --> 00:17:38,520
เมื่อวาน
267
00:17:38,520 --> 00:17:40,240
เมื่อคืนพวกเราไปร่วมงานเลี้ยงด้วยกัน
268
00:17:40,240 --> 00:17:41,320
งานเลี้ยงยังไม่จบ
269
00:17:41,880 --> 00:17:43,600
อยู่ดี ๆ เขาก็รู้สึกไม่สบายตัวก็เลย...
270
00:17:47,960 --> 00:17:49,560
ตอนที่คุณยังไม่มา
271
00:17:49,560 --> 00:17:51,920
ทนายเสิ่นพูดถึงคุณอยู่บ่อย ๆ
272
00:17:51,920 --> 00:17:53,760
ตอนแรกคิดไว้ว่าหลังจากที่คุณกลับมา
273
00:17:53,760 --> 00:17:55,640
ก็จะเป็นผู้ช่วยมือดีของเขา
274
00:17:55,640 --> 00:17:57,160
ใครจะไปรู้ว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้
275
00:17:57,840 --> 00:17:59,160
คุณกลับมาตอนนี้ก็ดี
276
00:17:59,880 --> 00:18:01,640
ช่วยจัดการเรื่องในบ้านหน่อย
277
00:18:03,080 --> 00:18:04,400
โน้มน้าวอาจารย์แม่ของคุณหน่อย
278
00:18:05,000 --> 00:18:06,320
ให้เธอทำใจยอมรับได้แล้ว
279
00:18:07,320 --> 00:18:08,800
อาจารย์ดูแลผมเปรียบเสมือนลูก
280
00:18:10,720 --> 00:18:11,920
ผมจะดูแลอาจารย์แม่เองครับ
281
00:18:34,840 --> 00:18:35,520
ขอบคุณค่ะ
282
00:18:42,640 --> 00:18:43,360
ประธานลั่ว
283
00:18:44,120 --> 00:18:46,560
นี่ก็คือศิษย์รักของเจี้ยนเสียนซือถูเหยียนครับ
284
00:18:46,560 --> 00:18:47,920
เพิ่งกลับมาจากปักกิ่ง
285
00:18:48,760 --> 00:18:50,480
คนนี้คือคุณลั่วเหวินเซิง
286
00:18:50,480 --> 00:18:52,080
ประธานของสมาคมการค้าฮาร์บิน
287
00:18:52,080 --> 00:18:54,080
และเป็นเพื่อนที่เก่าแก่ของอาจารย์คุณ
288
00:18:54,720 --> 00:18:55,280
สวัสดีครับ
289
00:19:15,960 --> 00:19:16,680
คุณนาย
290
00:19:21,440 --> 00:19:21,800
ขอบคุณค่ะ
291
00:19:21,800 --> 00:19:23,360
เรื่องของหม่าซื่ออิง
292
00:19:23,360 --> 00:19:24,760
ผมพอได้ยินมาบ้าง
293
00:19:24,760 --> 00:19:26,760
วิธีการจัดการถึงจะดูยุ่งยากไปหน่อย
294
00:19:26,760 --> 00:19:28,520
สุดท้าย ก็ออกมาได้ดี
295
00:19:29,480 --> 00:19:31,000
เรื่องนี้ยังไม่ลงหนังสือพิมพ์
296
00:19:31,000 --> 00:19:33,160
ไม่คิดว่าคุณลั่วที่อยู่ติดบ้าน
297
00:19:33,160 --> 00:19:34,400
ก็สามารถรับรู้ถึงเรื่องราวทั้งหมด
298
00:19:35,200 --> 00:19:35,760
เรื่องนี้
299
00:19:35,760 --> 00:19:37,800
มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับลูกชายของผมที่เป็นเจ้าหน้าที่อยู่
300
00:19:38,880 --> 00:19:40,200
ลั่วเส้าชวนของลูกชายคุณใช่ไหมครับ
301
00:19:41,960 --> 00:19:42,440
เหวินเซิง
302
00:19:43,040 --> 00:19:44,680
พวกเราเข้าไปก่อนเถอะ
303
00:19:44,680 --> 00:19:45,440
เชิญทางนี้ครับ
304
00:19:47,200 --> 00:19:47,960
ดูแลให้ดี ๆ
305
00:19:51,640 --> 00:19:52,960
คุณรู้จักเส้าชวนเหรอคะ
306
00:19:53,800 --> 00:19:54,280
ครับ
307
00:19:54,960 --> 00:19:55,760
งั้นคุณรู้ไหมคะว่า
308
00:19:55,760 --> 00:19:56,920
เขาจะกลับมาเมื่อไร
309
00:20:23,240 --> 00:20:23,760
เสียใจด้วยครับ
310
00:20:24,120 --> 00:20:24,760
ขอบคุณค่ะ
311
00:20:26,520 --> 00:20:27,200
เสียใจด้วยครับ
312
00:20:27,640 --> 00:20:28,320
ขอบคุณค่ะ
313
00:20:37,080 --> 00:20:38,520
พวกเราขอตัวก่อนนะครับ
314
00:20:38,520 --> 00:20:39,160
ได้ครับ
315
00:20:39,160 --> 00:20:40,040
จิ้งเซวียน
316
00:20:40,040 --> 00:20:42,200
บอกลาคุณลุงเซี่ยกับคุณลุงตู้เร็ว
317
00:20:43,600 --> 00:20:44,720
อย่าเรียกฉันคุณลุงตู้
318
00:20:44,720 --> 00:20:48,240
เรียกฉันว่าเถ้าแก่ตู้หรือเหล่าตู้ก็พอ
319
00:20:49,720 --> 00:20:51,080
ฉันยังไม่ได้แก่ขนาดนั้นใช่ไหม
320
00:20:56,760 --> 00:20:57,520
เหวินเซิง
321
00:20:58,720 --> 00:20:59,400
จิ้งเซวียน
322
00:21:00,040 --> 00:21:01,360
เธอกลับไปก่อนเถอะ
323
00:21:01,360 --> 00:21:02,120
ได้ค่ะ
324
00:21:02,120 --> 00:21:03,120
งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะคุณน้าเว่ย
325
00:21:07,320 --> 00:21:08,440
เรื่องนั้น
326
00:21:08,440 --> 00:21:10,240
พวกเราค่อยกลับไปคุยที่บ้านได้ไหม
327
00:21:10,760 --> 00:21:11,640
เหวินเซิง
328
00:21:15,760 --> 00:21:18,360
ที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
329
00:21:18,360 --> 00:21:19,760
งั้นพรุ่งนี้ค่อยว่ากันเถอะ
330
00:21:20,360 --> 00:21:20,880
ก็ได้
331
00:21:21,480 --> 00:21:23,720
ช่างตัดเย็บนั่นที่ผมเชิญจากเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
332
00:21:23,720 --> 00:21:24,600
จะมาถึงในวันพรุ่งนี้
333
00:21:25,160 --> 00:21:26,560
เดี๋ยวตอนเช้าผมมารับคุณ
334
00:21:26,560 --> 00:21:27,320
วัดขนาดตัวหน่อย
335
00:21:27,960 --> 00:21:30,080
คุณก็เลือกเนื้อผ้าของชุดแต่งงานดี ๆ ด้วยนะ
336
00:21:33,080 --> 00:21:33,840
ทำไมเหรอ
337
00:21:34,520 --> 00:21:35,440
โกรธเหรอ
338
00:21:37,680 --> 00:21:38,240
เปล่า
339
00:21:38,760 --> 00:21:39,520
เปล่า
340
00:21:39,520 --> 00:21:41,640
ฉันแค่นึกว่าทนายเสิ่น
341
00:21:41,640 --> 00:21:42,840
แค่พริบตาเดียวจริง ๆ
342
00:21:43,440 --> 00:21:44,400
ไม่สมเหตุสมผลเลย
343
00:21:45,520 --> 00:21:47,120
ไม่ต้องคิดมาก
344
00:21:47,120 --> 00:21:48,600
เวลาของพวกเรายังเหลืออีกเยอะ
345
00:21:49,200 --> 00:21:50,480
เดี๋ยวผมให้คนขับไปส่งคุณ
346
00:21:52,440 --> 00:21:53,320
ไม่ต้องก็ได้
347
00:21:53,880 --> 00:21:55,840
ฉันยังมีธุระที่ต้องไปทำอยู่
348
00:21:55,840 --> 00:21:56,760
เดี๋ยวไปส่งเอง
349
00:21:56,760 --> 00:21:58,720
ฉันไม่ใช่เด็กสักหน่อย
350
00:21:58,720 --> 00:21:59,480
ไม่ต้องห่วง
351
00:22:30,480 --> 00:22:31,320
คุณคิดจะทำอะไร
352
00:22:31,800 --> 00:22:33,400
คุณไปตาย ไปตายซะ
353
00:22:33,640 --> 00:22:34,360
คุณหุบปาก
354
00:23:04,840 --> 00:23:05,560
ซือถู
355
00:23:10,920 --> 00:23:12,640
จะฝังร่างอาจารย์ตอนไหนเหรอครับ
356
00:23:12,640 --> 00:23:14,080
กำลังสร้างสุสานอยู่
357
00:23:14,880 --> 00:23:15,720
ใช้เวลาอีกสักพัก
358
00:23:16,480 --> 00:23:17,440
ถึงเวลานั้น
359
00:23:18,400 --> 00:23:20,760
ฉันอยากฝังเขากับซือฉีในที่เดียวกัน
360
00:23:22,120 --> 00:23:23,320
หลังจากที่ฉันตายตามไป
361
00:23:23,320 --> 00:23:24,080
อาจารย์แม่
362
00:23:25,360 --> 00:23:26,400
คุณยังมีเวลาอีกเยอะครับ
363
00:23:27,760 --> 00:23:29,720
รอเธออายุพอ ๆ กับฉันแล้ว
364
00:23:30,800 --> 00:23:32,040
เธอก็จะรู้เอง
365
00:23:32,560 --> 00:23:34,680
ความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
366
00:23:35,800 --> 00:23:36,960
ปีที่ผ่าน ๆ มา
367
00:23:39,280 --> 00:23:41,040
ฉันได้ส่งซือฉีไปสู่สุขคติแล้ว
368
00:23:41,760 --> 00:23:42,600
ตอนนี้
369
00:23:43,520 --> 00:23:45,280
ฉันได้ส่งอาจารย์ของเธอไปสู่สุขคติอีกคน
370
00:23:47,360 --> 00:23:49,200
พ่อลูกคู่นั้นกลับได้
371
00:23:49,200 --> 00:23:50,440
อยู่ด้วยกันแล้ว
372
00:23:53,160 --> 00:23:53,960
ทิ้งฉันไว้บนโลกนี้
373
00:23:53,960 --> 00:23:55,840
เหงา ๆ คนเดียว
374
00:23:56,400 --> 00:23:57,080
อาจารย์แม่
375
00:23:58,160 --> 00:24:00,080
ต่อไปผมจะดูแลคุณเหมือน
376
00:24:01,080 --> 00:24:02,280
ศิษย์พี่ซือฉีเองนะครับ
377
00:24:04,360 --> 00:24:05,920
เธอยังหนุ่มยังแน่น
378
00:24:05,920 --> 00:24:07,520
ฉันจะเป็นภาระของเธอตลอดไปไม่ได้
379
00:24:10,640 --> 00:24:12,320
พอแล้ว ๆ
380
00:24:12,320 --> 00:24:13,600
ไม่พูดถึงเรื่องพวกนี้แล้ว
381
00:24:13,600 --> 00:24:14,720
ฉันขอออกไปก่อน
382
00:24:15,560 --> 00:24:16,320
เธอกินข้าวคนเดียวเลยนะ
383
00:24:36,960 --> 00:24:37,320
เหล่าเซี่ย
384
00:24:38,000 --> 00:24:38,520
เหล่าเซี่ย
385
00:24:42,560 --> 00:24:44,280
ดูจากร่องรอยของที่เกิดเหตุแล้ว
386
00:24:44,280 --> 00:24:46,200
ฆาตกรน่าจะก่อคดีแบบไม่เจาะจง
387
00:24:46,200 --> 00:24:47,480
ลักลอบเข้าห้องฆ่าผู้ตาย
388
00:24:47,480 --> 00:24:48,560
พวกเราคาดว่า
389
00:24:48,560 --> 00:24:50,280
ฆาตกรต้องรีบปล่อยขาย
390
00:24:50,280 --> 00:24:51,920
เครื่องประดับที่ขโมยมา
391
00:24:51,920 --> 00:24:53,920
พวกเราได้วางกับดักไว้แน่นหนา
392
00:24:53,920 --> 00:24:56,400
จะต้องจับฆาตกรมาดำเนินคดีให้ได้ครับ
393
00:24:56,400 --> 00:24:57,760
ทำไมถึงไม่มีร่องรอย
394
00:24:58,720 --> 00:25:00,120
การพังประตูหรือพังหน้าต่างเลยล่ะ
395
00:25:00,120 --> 00:25:02,000
บางทีเขาอาจจะทำพลาดครับ
396
00:25:02,000 --> 00:25:03,720
ล่อให้ฆาตกรเข้ามาเอง
397
00:25:03,720 --> 00:25:05,640
บางทีก็อาจจะโดนสะกดรอยตาม
398
00:25:05,640 --> 00:25:07,040
ต้องจับตัวฆาตกรมาให้ได้
399
00:25:07,600 --> 00:25:09,160
ฉันจะจัดการมันอย่างสาสมเอง
400
00:25:28,800 --> 00:25:29,600
ซือถู
401
00:25:31,240 --> 00:25:31,920
อาจารย์แม่
402
00:25:32,800 --> 00:25:34,080
ดึกป่านนี้ยังไม่นอนอีกเหรอครับ
403
00:25:35,560 --> 00:25:36,680
พรุ่งนี้
404
00:25:36,680 --> 00:25:38,960
ฉันจะไปเลี้ยงข้าวญาติ ๆ ของอาจารย์เธอ
405
00:25:39,520 --> 00:25:40,680
ฉันว่าเธอน่าจะไม่ชอบ
406
00:25:40,680 --> 00:25:41,680
บรรยากาศแบบนั้น
407
00:25:41,680 --> 00:25:42,960
เธอก็อยู่บ้าน
408
00:25:42,960 --> 00:25:44,320
ทำอะไรกินเองเลยนะ
409
00:25:45,120 --> 00:25:46,480
เดี๋ยวผมจัดการเองครับ
410
00:25:47,080 --> 00:25:47,680
อาจารย์แม่
411
00:25:48,520 --> 00:25:49,600
ช่วงนี้ท่านเหนื่อยเกินไปแล้วครับ
412
00:25:50,360 --> 00:25:51,240
รีบไปพักผ่อนเถอะครับ
413
00:25:52,480 --> 00:25:53,480
เธอก็รีบไปพักผ่อนนะ
414
00:26:38,440 --> 00:26:40,000
สเต๊กซอสปักกิ่ง
415
00:26:40,800 --> 00:26:42,280
สปาเก็ตตี้ซอสดำ
416
00:26:44,640 --> 00:26:45,520
นี่มันอะไรกันเนี่ย
417
00:26:56,680 --> 00:26:57,440
สวัสดีค่ะคุณลูกค้า
418
00:26:57,440 --> 00:26:58,400
มากี่ท่านเหรอคะ
419
00:26:59,200 --> 00:26:59,720
คนเดียวครับ
420
00:26:59,720 --> 00:27:00,440
โอเคค่ะ
421
00:27:00,440 --> 00:27:01,680
คุณนั่งรอที่นี่สักครู่นะคะ
422
00:27:29,120 --> 00:27:30,120
สวัสดีค่ะ คุณลูกค้า
423
00:27:30,120 --> 00:27:31,400
วันนี้ร้านเราคนเต็ม
424
00:27:31,400 --> 00:27:32,320
คุณอยากกินอะไร
425
00:27:32,320 --> 00:27:33,480
เดี๋ยวฉันสั่งให้คุณก่อน
426
00:27:33,480 --> 00:27:35,440
ผมเห็นป้ายโฆษณาของพวกคุณเขียนไว้ว่า
427
00:27:36,080 --> 00:27:38,000
สเต๊กซอสปักกิ่ง
428
00:27:38,000 --> 00:27:39,600
สปาเก็ตตี้ซอสดำ
429
00:27:39,600 --> 00:27:40,160
ใช่ค่ะ
430
00:27:40,160 --> 00:27:41,480
นั่นเป็นเมนูใหม่ที่เจ้าของร้านคิดขึ้นมาค่ะ
431
00:27:41,480 --> 00:27:42,520
คุณจะลองดูไหมคะ
432
00:27:43,240 --> 00:27:44,200
น่าลองจริง ๆ
433
00:27:45,080 --> 00:27:48,240
ร้านพวกคุณเป็นร้านอาหารจีนหรือตะวันตกกันแน่ครับ
434
00:27:48,240 --> 00:27:50,520
อาหารตะวันตกทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอครับ
435
00:27:50,520 --> 00:27:51,440
ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ
436
00:27:52,000 --> 00:27:53,760
นี่ก็คือจุดเด่นของร้านอาหารจัสมิน
437
00:27:53,760 --> 00:27:55,440
คุณไปที่อื่นก็คงไม่ได้กินแบบนี้หรอก
438
00:27:56,480 --> 00:27:57,600
เลิกขี้โม้ได้แล้ว
439
00:27:57,600 --> 00:27:59,640
ไม่ใช่เป็นเพราะคุณทำอาหารตะวันตกได้ไม่ดีพอเหรอ
440
00:27:59,640 --> 00:28:00,480
ถึงทำให้ร้านเป็นแบบนี้
441
00:28:00,480 --> 00:28:01,800
จีนก็ไม่เชิง ต่างชาติก็ไม่ใช่
442
00:28:01,800 --> 00:28:02,840
ไม่ต้องพูดมากขนาดนั้น
443
00:28:02,840 --> 00:28:04,360
คุณก็แค่พูดมาว่ารสชาติเป็นยังไงบ้าง
444
00:28:04,360 --> 00:28:06,720
คุณก็แค่ทำลวก ๆ แล้วมันออกมาดีเกินคาด
445
00:28:07,040 --> 00:28:08,080
อร่อยก็บอกอร่อย
446
00:28:08,080 --> 00:28:09,320
คุณต้องพูดแบบนี้
447
00:28:09,320 --> 00:28:10,480
วันนี้ผมจะเพิ่มมันบดน้ำเยิ้มหนึ่งชิ้น
448
00:28:10,480 --> 00:28:12,200
ไว้บนเนื้อสเต๊กของคุณ
449
00:28:12,200 --> 00:28:13,080
คุณก็ลองชิมดูหน่อยเถอะ
450
00:28:13,080 --> 00:28:13,400
ได้ครับ
451
00:28:14,040 --> 00:28:16,080
งั้นผมขอสปาเก็ตตี้ซอสดำหนึ่งที่ครับ
452
00:28:16,600 --> 00:28:17,280
ได้ค่ะ
453
00:28:23,240 --> 00:28:24,280
คุณลูกค้าคะ
454
00:28:24,280 --> 00:28:25,680
คุณจะรังเกียจไหม
455
00:28:25,680 --> 00:28:27,360
ถ้าให้คุณนั่งร่วมโต๊ะกับคุณผู้หญิงคนนี้
456
00:28:29,400 --> 00:28:30,000
ได้ครับ
457
00:28:31,120 --> 00:28:33,120
คุณไปถามคุณผู้หญิงคนนั้นหน่อยว่ายินดีที่จะนั่งกับผมไหม
458
00:28:33,120 --> 00:28:33,800
ได้ค่ะ
459
00:28:46,240 --> 00:28:47,040
ขอโทษนะครับ
460
00:28:47,960 --> 00:28:49,640
คุณสั่งสเต๊กเนื้อไม่ใช่เหรอครับ
461
00:28:52,880 --> 00:28:53,960
ขอโทษค่ะ
462
00:28:53,960 --> 00:28:55,440
ปกติฉันสั่งแต่สปาเก็ตตี้
463
00:28:55,440 --> 00:28:58,240
วันนี้เหล่าม่อเสิร์ฟสเต๊กเนื้อมาเพิ่ม ก็เลย...
464
00:28:59,280 --> 00:29:00,480
งั้น ฉันเอาสปาเก็ตตี้จานนี้
465
00:29:00,480 --> 00:29:01,080
ไม่เป็นไรครับ
466
00:29:11,640 --> 00:29:12,840
คุณคะ
467
00:29:12,840 --> 00:29:14,840
ที่จริงเมื่อกี้ฉันยังไม่ได้ใช้ส้อมคันนี้เลยนะคะ
468
00:29:15,600 --> 00:29:16,080
ได้ครับ
469
00:29:19,920 --> 00:29:20,880
เอาแบบนี้ดีไหม
470
00:29:20,880 --> 00:29:22,200
คุณขายสปาเก็ตตี้จานนี้ให้ฉัน
471
00:29:22,200 --> 00:29:24,280
ฉันให้เจ้าของร้านทำอีกจานให้คุณ
472
00:29:24,280 --> 00:29:25,160
ไม่เป็นไรครับ
473
00:29:25,160 --> 00:29:26,360
ผมไม่ถือ
474
00:29:26,360 --> 00:29:28,040
งั้นฉันจะจ่ายในส่วนที่คุณถือค่ะ
475
00:29:29,840 --> 00:29:31,200
ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดครับ
476
00:29:31,960 --> 00:29:33,320
นี่เป็นเพียงนิสัยส่วนตัวของผมครับ
477
00:29:33,880 --> 00:29:35,640
ฉันว่าคุณก็เข้าใจผิดเหมือนกันค่ะ
478
00:29:35,640 --> 00:29:37,600
ไม่ติดหนี้คนอื่นก็เป็นนิสัยส่วนตัวของฉันค่ะ
479
00:29:37,600 --> 00:29:38,880
สปาเก็ตตี้จานนี้ ฉันเลี้ยงเอง
480
00:29:38,880 --> 00:29:39,920
ถือซะว่าเป็นคำขอโทษจากฉัน
481
00:29:43,960 --> 00:29:44,680
พี่เหอ
482
00:29:44,680 --> 00:29:45,680
ตอนนี้ฉันงานยุ่งอยู่
483
00:29:45,680 --> 00:29:47,120
คุณไปเสิร์ฟอาหารสิ
484
00:29:57,760 --> 00:29:58,760
ทำไมคุณถึงไม่รังเกียจหนังสือพิมพ์
485
00:29:58,760 --> 00:29:59,800
ฉบับนี้ที่ฉันเคยอ่านด้วยล่ะ
486
00:30:00,800 --> 00:30:01,480
ผมขอซื้อต่อ
487
00:30:19,520 --> 00:30:20,520
นายเองเหรอ
488
00:30:21,560 --> 00:30:22,360
ฉันฆ่าคนแล้ว
489
00:30:25,840 --> 00:30:26,600
ฉันรู้แล้ว
490
00:30:28,240 --> 00:30:29,120
ฉะนั้น
491
00:30:29,680 --> 00:30:31,080
นายเองก็ไม่มั่นใจว่า
492
00:30:31,080 --> 00:30:32,120
ตัวเองได้ฆ่าคนหรือเปล่า
493
00:30:33,080 --> 00:30:34,400
ถ้าฉันรู้แล้วก็คงไม่มาหานายหรอก
494
00:30:37,600 --> 00:30:38,640
งั้นเมื่อคืนตอนที่เกิดเหตุ
495
00:30:38,640 --> 00:30:39,680
นายอยู่ไหนกันแน่
496
00:30:45,640 --> 00:30:46,640
เธอจำได้ด้วยเหรอ
497
00:30:46,640 --> 00:30:47,720
ว่าเธอยังมีบ้านอยู่
498
00:30:48,640 --> 00:30:49,560
จะขังผมไว้อีกแล้วเหรอ
499
00:30:50,640 --> 00:30:51,000
พ่อ
500
00:30:51,640 --> 00:30:52,760
พ่อขังผมไว้ไม่ได้หรอก
501
00:30:52,760 --> 00:30:53,760
เก็บแรงไว้เถอะ
502
00:30:53,760 --> 00:30:54,400
บัดซบ
503
00:30:56,080 --> 00:30:57,400
พ่อลูกกันมีอะไรคุยกันดี ๆ
504
00:30:57,400 --> 00:30:58,360
ทำไมถึงต้องลงไม้ลงมือด้วยล่ะ
505
00:30:59,200 --> 00:31:00,400
รีบขอโทษคุณพ่อเร็ว
506
00:31:05,000 --> 00:31:05,800
คนที่ควรขอโทษ
507
00:31:06,440 --> 00:31:07,520
คงไม่ใช่ผมหรอก
508
00:31:08,480 --> 00:31:09,320
เธอนี่มันเดรัจฉาน
509
00:31:39,200 --> 00:31:40,040
ลั่วเส้าชวน
510
00:31:40,040 --> 00:31:41,040
คุณฆาตกรรมบิดาของคุณ
511
00:31:41,040 --> 00:31:42,760
ตอนนี้กลับสถานีตำรวจกับผม
512
00:31:43,440 --> 00:31:44,080
อะไรนะ
513
00:31:45,440 --> 00:31:47,560
พวกเราสงสัยคุณเป็นฆาตกรฆ่าลั่วเหวินเซิง
514
00:31:47,560 --> 00:31:48,400
พ่อผมเขา
515
00:31:55,000 --> 00:31:55,920
อยู่เฉย ๆ
516
00:32:11,160 --> 00:32:12,240
ภาพตัด จำไม่ได้แล้ว
517
00:32:15,160 --> 00:32:16,160
งั้นตอนที่เว่ยหมิ่นซีโดนฆาตกรรม
518
00:32:16,160 --> 00:32:16,840
นายอยู่ที่ไหน
519
00:32:18,160 --> 00:32:19,040
เว่ยหมิ่นซี
520
00:32:19,040 --> 00:32:20,000
ในหนังสือพิมพ์เขียนว่า
521
00:32:20,680 --> 00:32:22,400
นายไม่พอใจกับการหาแม่ใหม่ของพ่อนาย
522
00:32:22,400 --> 00:32:23,560
นายเลยฆ่าแม่เลี้ยงก่อน
523
00:32:24,280 --> 00:32:25,320
ค่อยฆ่าพ่อแท้ ๆ
524
00:32:25,840 --> 00:32:27,560
คนมีสมองใครเขาดูหนังสือพิมพ์กันล่ะ
525
00:32:27,560 --> 00:32:28,680
คำพูดในหนังสือพิมพ์มันเชื่อได้เหรอ
526
00:32:29,720 --> 00:32:31,560
อีกอย่างตอนที่เว่ยหมิ่นซีตาย
527
00:32:31,560 --> 00:32:32,560
ฉันยังอยู่เฟิ่งเทียนอยู่เลย
528
00:32:34,520 --> 00:32:36,280
เรื่องนี้ เดี๋ยวฉันช่วยนายสืบเอง
529
00:32:37,160 --> 00:32:38,000
แต่ฉันต้องมีช่องทาง
530
00:32:38,000 --> 00:32:39,320
ในการรู้เรื่องคดีหน่อยไหม
531
00:32:42,160 --> 00:32:42,760
เอาแบบนี้
532
00:32:43,400 --> 00:32:44,720
นายไปหา
533
00:32:44,720 --> 00:32:46,680
โจวจิ้งเซวียน
534
00:32:46,680 --> 00:32:47,600
ว่าที่ภรรยาของฉัน
535
00:32:48,360 --> 00:32:49,640
นายมีว่าที่ภรรยาด้วยเหรอ
536
00:32:51,560 --> 00:32:52,880
พ่อฉันเป็นคนหมั้นให้ฉันเอง
537
00:32:53,400 --> 00:32:54,240
แต่สำหรับฉันแล้วเธอ
538
00:32:54,240 --> 00:32:55,520
ก็เหมือนน้องสาวแท้ ๆ คนหนึ่ง
539
00:32:56,440 --> 00:32:57,120
นายไปหาเธอ
540
00:32:57,120 --> 00:32:58,240
บอกเธอว่าคุณเป็นเพื่อนของฉัน
541
00:32:58,240 --> 00:32:59,040
อยากรู้เรื่องคดี
542
00:32:59,040 --> 00:33:00,000
เธอต้องช่วยนายแน่ ๆ
543
00:33:05,520 --> 00:33:06,320
เกิดอะไรขึ้น
544
00:33:06,840 --> 00:33:07,800
นายขึ้นไปแอบก่อน
545
00:33:07,800 --> 00:33:08,600
ถ้าไม่เรียกก็อย่าลงมา
546
00:33:08,600 --> 00:33:09,240
ได้
547
00:33:25,120 --> 00:33:26,400
พวกคุณคือ
548
00:33:30,040 --> 00:33:30,760
สืบคดี
549
00:33:43,320 --> 00:33:45,480
ผมมาเอาเอกสารของตระกูลลั่ว
550
00:33:45,480 --> 00:33:46,240
เอกสารของตระกูลลั่ว
551
00:33:46,240 --> 00:33:48,440
มีแค่คนของตระกูลลั่วเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงได้
552
00:33:48,440 --> 00:33:49,880
ผมมาเอาแค่พินัยกรรม
553
00:33:49,880 --> 00:33:51,160
พินัยกรรมก็เหมือนกัน
554
00:33:51,160 --> 00:33:53,360
ต้องให้ตอนที่สมาชิกของตระกูลลั่วอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
555
00:33:53,360 --> 00:33:55,160
ให้ทนายเป็นคนอ่านถึงจะมีผลบังคับ
556
00:33:55,840 --> 00:33:57,680
แต่ตอนนี้ทนายเสิ่นก็ไม่อยู่แล้ว
557
00:33:57,680 --> 00:33:58,800
จะให้ผมไปหาใครล่ะ
558
00:33:59,560 --> 00:34:00,360
ผมก็เป็นทนายความเหมือนกัน
559
00:34:01,040 --> 00:34:01,680
คุณเหรอ
560
00:34:01,680 --> 00:34:03,640
ผมคือนักเรียนของทนายเสิ่นชื่อซือถูเหยียนครับ
561
00:34:03,640 --> 00:34:05,200
เพิ่งกลับมาจากปักกิ่ง
562
00:34:05,200 --> 00:34:07,280
นายท่านลั่วและรองผู้กำกับเซี่ยต่างก็รู้จักผมครับ
563
00:34:10,280 --> 00:34:11,080
งั้นก็รีบไปเอามาเถอะ
564
00:34:11,760 --> 00:34:12,320
สักครู่ครับ
565
00:34:15,000 --> 00:34:16,480
ซือถูเหยียน
566
00:34:23,640 --> 00:34:24,360
อันนี้เหรอ
567
00:34:25,920 --> 00:34:26,360
ไปกันเถอะ
568
00:34:38,680 --> 00:34:39,320
ทั้งหมดนี้
569
00:34:40,000 --> 00:34:41,720
คือพินัยกรรมของคุณลั่วเหวินเซิงครับ
570
00:34:42,840 --> 00:34:44,520
เนื่องจากคุณเว่ยประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต
571
00:34:44,520 --> 00:34:45,560
ทรัพย์สมบัติของเธอทั้งหมด
572
00:34:45,560 --> 00:34:47,560
ล้วนตกทอดไปถึงลั่วเส้าชวน
573
00:34:47,560 --> 00:34:48,120
นอกจากนี้
574
00:34:48,880 --> 00:34:50,160
ทุกท่านยังมีคำถามอะไรอีกไหมครับ
575
00:34:51,400 --> 00:34:53,320
คุณลุงเห็นฉันเป็นคนในครอบครัวจริงด้วย
576
00:34:59,120 --> 00:35:01,080
ทำไมเขาถึงได้หนึ่งหมื่นเหรียญดอลลาร์ล่ะ
577
00:35:01,080 --> 00:35:03,080
ทำไมฉันถึงต้องรับเงินในแต่ละเดือนล่ะ
578
00:35:03,800 --> 00:35:05,440
อะไรคือสิทธิ์ในการพักอาศัยต่อ
579
00:35:06,440 --> 00:35:08,680
ฉันก็เป็นคนของตระกูลลั่วอยู่แล้ว
580
00:35:08,680 --> 00:35:10,520
ฉันต้องให้เขาให้สิทธิ์นี้กับฉันด้วยเหรอ
581
00:35:11,480 --> 00:35:12,400
ทนายซือถู
582
00:35:13,160 --> 00:35:14,600
คุณช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อย
583
00:35:14,600 --> 00:35:15,480
ผมว่า
584
00:35:16,280 --> 00:35:17,600
นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของคุณ
585
00:35:18,840 --> 00:35:20,440
ยังไงก็รอให้คุณชายลั่วกลับมาก่อน
586
00:35:20,440 --> 00:35:22,000
คุณค่อยไปปรึกษากับเขานะครับ
587
00:35:22,000 --> 00:35:24,000
ฉันเสียน้ำพักน้ำแรงกับบ้านนี้ไปเท่าไร
588
00:35:24,000 --> 00:35:25,400
เส้าชวน จิ้งเซวียน
589
00:35:25,400 --> 00:35:26,160
เด็ก ๆ ของบ้านนี้
590
00:35:26,160 --> 00:35:28,160
ฉันเป็นคนดูแลมาตั้งแต่เด็ก
591
00:35:28,160 --> 00:35:30,480
อย่าคิดว่านายท่านของเราจากไปเร็วแล้ว
592
00:35:31,080 --> 00:35:33,360
พวกคุณจะมาขึ้นขี่บนคอของฉัน
593
00:35:33,360 --> 00:35:34,200
รังแกฉัน
594
00:35:34,200 --> 00:35:34,640
แม่
595
00:35:35,320 --> 00:35:37,520
คุณลุงต้องไม่ได้หมายความแบบนั้น
596
00:35:37,520 --> 00:35:38,760
รอเส้าชวนกลับมา เขา...
597
00:35:38,760 --> 00:35:39,840
ไหนบอกว่า
598
00:35:39,840 --> 00:35:41,920
เส้าชวนฆ่านายท่านไม่ใช่เหรอ
599
00:35:41,920 --> 00:35:43,960
แล้วเขามีสิทธิ์อะไรที่จะมารับทรัพย์สมบัตินี้เหรอ
600
00:35:43,960 --> 00:35:44,520
แม่
601
00:35:45,120 --> 00:35:47,560
พวกเรารอผลการสืบสวนจากตำรวจก่อนเถอะ
602
00:35:47,560 --> 00:35:48,120
ได้ไหมคะ
603
00:35:48,880 --> 00:35:50,400
ตราบใดที่ยังไม่สรุปคดี
604
00:35:51,000 --> 00:35:51,840
ลั่วเส้าชวน
605
00:35:52,360 --> 00:35:54,000
ก็ยังไม่ใช่ฆาตกร
606
00:36:00,880 --> 00:36:01,680
คุณโจวครับ
607
00:36:07,360 --> 00:36:08,880
คุณเป็นว่าที่ภรรยาของลั่วเส้าชวนใช่ไหมครับ
608
00:36:11,080 --> 00:36:12,200
เขาเคยพูดเรื่องคุณกับผม
609
00:36:13,160 --> 00:36:14,120
ตอนนี้สะดวก
610
00:36:14,840 --> 00:36:15,720
คุยกับผมเป็นการส่วนตัวไหมครับ
611
00:36:17,000 --> 00:36:18,400
คุณซือถู
612
00:36:18,400 --> 00:36:21,000
เมื่อกี้แม่ฉันคงไม่ได้ตั้งใจด่าเส้าชวนแบบนั้น
613
00:36:21,000 --> 00:36:21,880
แค่เป็นเพราะ
614
00:36:21,880 --> 00:36:24,560
ตอนนี้ตำรวจสันนิษฐานว่าคนที่น่าสงสัยที่สุดก็คือเขา
615
00:36:24,560 --> 00:36:25,680
คุณอย่าเอาไปใส่ใจเลยนะคะ
616
00:36:26,480 --> 00:36:27,480
ฉันเชื่อว่า
617
00:36:27,480 --> 00:36:29,400
เส้าชวนจะไม่ฆ่าใครแน่นอน
618
00:36:29,400 --> 00:36:31,560
แต่ความจริงต้องมีหลักฐานเท่านั้นที่ยืนยันได้
619
00:36:31,560 --> 00:36:33,000
ฉันเคยได้ยินชื่อของคุณ
620
00:36:33,000 --> 00:36:33,960
คุณสามารถไขคดีได้
621
00:36:34,800 --> 00:36:35,920
พอมีความรู้ครับ
622
00:36:35,920 --> 00:36:36,800
คุณบอกมาตามตรงได้เลย
623
00:36:37,320 --> 00:36:38,840
คุณเป็นเพื่อนของเส้าชวน
624
00:36:38,840 --> 00:36:39,760
ฉันเชื่อในตัวคุณ
625
00:36:40,720 --> 00:36:41,760
ตอนฉันอยู่ในโบสถ์
626
00:36:41,760 --> 00:36:43,480
ได้ยินจากคุณลุงบอกว่าคุณเก่งมาก
627
00:36:43,480 --> 00:36:44,440
ฉันหวังว่า
628
00:36:44,440 --> 00:36:45,720
คุณจะช่วยเส้าชวนได้
629
00:36:46,640 --> 00:36:47,480
ขอร้องล่ะ
630
00:36:48,160 --> 00:36:49,960
แล้วถ้าลั่วเส้าชวนคือฆาตกรล่ะ
631
00:36:54,840 --> 00:36:56,960
ทำไมตำรวจถึงสงสัยลั่วเส้าชวน
632
00:36:56,960 --> 00:36:58,560
เพราะหลักฐานทั้งหมดล้วนชี้ไปที่เขา
633
00:36:59,320 --> 00:37:01,080
โชคดีที่คุณลุงเซี่ยมาช่วย
634
00:37:01,080 --> 00:37:03,560
ตำรวจเลยไม่กล้าใส่ความกับเขาทีเดียว
635
00:37:04,200 --> 00:37:06,040
แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้เส้าชวนอยู่ไหน
636
00:37:06,040 --> 00:37:06,840
ฉันเป็นห่วงว่า
637
00:37:06,840 --> 00:37:08,440
คุณลุงเซี่ยจะรับความกดดันไม่ไหว
638
00:37:08,440 --> 00:37:09,800
สุดท้ายสรุปให้เส้าชวนเป็นฆาตกร
639
00:37:10,600 --> 00:37:12,040
เพราะตอนนี้คุณลุงก็ไม่อยู่แล้ว
640
00:37:12,680 --> 00:37:14,160
ไม่มีใครที่จะหยุดพวกเขาได้
641
00:37:15,680 --> 00:37:16,520
แน่นอน
642
00:37:16,520 --> 00:37:17,440
ถ้าสุดท้าย
643
00:37:17,440 --> 00:37:18,880
คุณสืบได้ว่าเส้าชวนคือฆาตกรจริง
644
00:37:21,080 --> 00:37:22,880
เขาก็ควรที่จะได้รับโทษทางกฎหมาย
645
00:37:24,160 --> 00:37:24,600
ได้ครับ
646
00:37:25,920 --> 00:37:28,120
ผมต้องรู้เรื่องราวของเหตุการณ์ทั้งหมดก่อน
647
00:37:28,120 --> 00:37:30,040
และหลักฐานที่ตำรวจมีอยู่ในตอนนี้
648
00:37:32,000 --> 00:37:32,720
แม่
649
00:37:32,720 --> 00:37:33,480
เธอมานี่เลย
650
00:37:35,680 --> 00:37:37,440
เหล่าลั่วมีเรื่องที่จะบอกกับ
651
00:37:37,440 --> 00:37:39,400
จิ้งเซวียนของพวกเราเป็นการส่วนตัวใช่ไหม
652
00:37:39,400 --> 00:37:40,440
แม่คะ เรื่องไม่ได้เป็นแบบนั้น
653
00:37:40,440 --> 00:37:41,240
เธอหุบปาก
654
00:37:43,600 --> 00:37:45,560
คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ
655
00:37:45,560 --> 00:37:46,400
ทนายความ
656
00:37:46,400 --> 00:37:48,640
ที่เอาแต่ติดต่อสื่อสารกับตระกูลแถวหน้าอย่างพวกเรา
657
00:37:48,640 --> 00:37:50,040
ต้องระวังไว้ก่อน
658
00:37:50,040 --> 00:37:52,520
ใครจะไปรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่
659
00:37:52,520 --> 00:37:54,000
อีกอย่าง
660
00:37:54,000 --> 00:37:55,400
ตอนนี้ฉันน่าจะเป็นผู้สืบทอดที่ถูกต้องตามกฎหมาย
661
00:37:55,400 --> 00:37:57,080
เพียงคนเดียวของตระกูลลั่ว
662
00:37:57,080 --> 00:37:58,560
เธอเป็นลูกสาวของฉัน
663
00:37:58,560 --> 00:37:59,960
จะให้ผู้ชายที่
664
00:37:59,960 --> 00:38:02,240
ใช้ปากหวาน ๆ ทำมาหากินไปวัน ๆ
665
00:38:02,240 --> 00:38:02,840
หลอกไม่ได้
666
00:38:03,240 --> 00:38:04,240
ไปเถอะ พวกเราไปกันเถอะ
667
00:38:04,240 --> 00:38:04,760
แม่
668
00:38:07,480 --> 00:38:10,200
หนูขอใช้นามว่าที่ภรรยาของลั่วเส้าชวน
669
00:38:10,200 --> 00:38:11,960
มอบหมายให้คุณซือถู
670
00:38:11,960 --> 00:38:13,720
สืบสาเหตุการตายของคุณลุงค่ะ
671
00:38:13,720 --> 00:38:14,520
คุณโจวครับ
672
00:38:15,080 --> 00:38:16,440
นี่มันไม่ถูกต้องนะครับ
673
00:38:17,280 --> 00:38:19,600
คุณซือถูเป็นเพื่อนของเส้าชวน
674
00:38:19,600 --> 00:38:20,920
ตอนอยู่บนรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส
675
00:38:20,920 --> 00:38:22,520
เคยให้ความช่วยเหลือเส้าชวน
676
00:38:22,520 --> 00:38:23,440
อีกอย่าง
677
00:38:23,440 --> 00:38:24,920
ถ้าเส้าชวนหมดหนทางแล้วจริง ๆ
678
00:38:24,920 --> 00:38:26,360
บางทีอาจจะไปหาเขาก็ได้ครับ
679
00:38:28,960 --> 00:38:29,840
รองผู้กำกับเซี่ยครับ
680
00:38:31,240 --> 00:38:33,520
ยังไงผมก็พอรู้จักลั่วเส้าชวนอยู่ครับ
681
00:38:34,680 --> 00:38:35,800
น่าจะช่วยอะไรได้ครับ
682
00:38:37,080 --> 00:38:38,960
จำนวนทรัพย์สินทั้งหมดตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับ
683
00:38:39,720 --> 00:38:41,160
อันนี้น่าจะ...
684
00:38:47,720 --> 00:38:48,640
ซือถูเหยียน
685
00:38:49,280 --> 00:38:50,000
คดีนี้
686
00:38:50,000 --> 00:38:52,200
คุณทำได้แค่เข้าร่วมอย่างพอประมาณนะ
687
00:38:52,200 --> 00:38:53,280
แต่คุณต้องรับปาก
688
00:38:53,280 --> 00:38:55,040
จะไม่ยุ่งเกี่ยวตอนพวกเราสืบคดี
689
00:38:55,040 --> 00:38:56,840
ไม่งั้นผมจะเชิญคุณออกไปได้ทุกเมื่อ
690
00:38:57,760 --> 00:38:58,360
แน่นอนครับ
691
00:38:59,160 --> 00:39:00,120
ขอบคุณรองผู้กำกับมากครับ
692
00:39:01,080 --> 00:39:02,080
บัญชีของประธานลั่ว
693
00:39:02,080 --> 00:39:04,080
ทนายเสิ่นเป็นคนจัดการมาตลอด
694
00:39:04,080 --> 00:39:05,200
คุณลองกลับไปหาสมุดบัญชี
695
00:39:05,200 --> 00:39:06,160
ตรวจสอบความถูกต้องหน่อย
696
00:39:06,720 --> 00:39:07,440
บังเอิญจัง
697
00:39:09,080 --> 00:39:09,880
ผมติดมาพอดีครับ
698
00:39:10,960 --> 00:39:12,560
คุณนี่เตรียมตัวมาดีจริง ๆ
699
00:39:22,800 --> 00:39:23,400
เหล่าเปา
700
00:39:23,400 --> 00:39:24,160
หาเหตุผล
701
00:39:24,160 --> 00:39:25,320
ไปสืบบ้านตระกูลเสิ่นหน่อย
702
00:39:25,320 --> 00:39:27,440
ตอนนี้ลั่วเส้าชวนไม่มีที่ไป
703
00:39:27,440 --> 00:39:29,040
มีโอกาสสูงที่จะไปซ่อนตัวอยู่ที่นั่น
704
00:39:42,400 --> 00:39:44,360
ผมขอเล่าเหตุการณ์ให้คุณฟังก่อน
705
00:39:44,360 --> 00:39:46,080
และเบาะแสที่พวกเรามีอยู่ในตอนนี้
706
00:39:47,080 --> 00:39:49,040
[เมื่อวานตอนเย็นเวลาประมาณหกโมง]
707
00:39:49,040 --> 00:39:50,800
[ฉันไปถึงหน้าบ้านตระกูลลั่ว]
708
00:39:53,080 --> 00:39:53,960
ฉันเพิ่งมา
709
00:39:53,960 --> 00:39:54,920
พอเห็นลิ้นชักเปิดอยู่
710
00:39:54,920 --> 00:39:56,360
ก็เลยดันมันเข้าไป
711
00:39:56,360 --> 00:39:57,560
นายท่านยังไม่กลับมา
712
00:39:57,560 --> 00:39:58,400
รองผู้กำกับเซี่ย
713
00:39:58,400 --> 00:39:59,680
คุณรอที่นี่สักครู่นะคะ
714
00:40:02,160 --> 00:40:03,040
หลังทานข้าวเย็นเสร็จ
715
00:40:03,960 --> 00:40:06,360
ผมไปที่ห้องทำงานของประธานลั่ว
716
00:40:06,360 --> 00:40:07,960
งั้นที่ประธานลั่วตามหาคุณ
717
00:40:07,960 --> 00:40:09,240
ไปคุยเรื่องอะไรเหรอครับ
718
00:40:09,240 --> 00:40:10,680
คดีฆาตกรรมเว่ยหมิ่นซี
719
00:40:10,680 --> 00:40:11,680
มีความคืบหน้าแล้ว
720
00:40:12,920 --> 00:40:13,880
คืบหน้าอะไรครับ
721
00:40:13,880 --> 00:40:16,000
ที่เกิดเหตุของเว่ยหมื่นซี
722
00:40:16,000 --> 00:40:19,000
พวกเราสันนิษฐานว่าเป็นการกระทำ
ของผู้ก่อเหตุที่ไม่เจาะจงเป้าหมาย
723
00:40:19,000 --> 00:40:19,880
ฉะนั้น
724
00:40:19,880 --> 00:40:21,120
พวกเราวางกับดักไว้ที่
725
00:40:21,120 --> 00:40:22,720
โรงรับจำนำเครื่องประดับอย่างแน่นหนา
726
00:40:23,280 --> 00:40:24,120
สุดท้าย
727
00:40:24,120 --> 00:40:25,880
เจอเครื่องประดับของเว่ยหมิ่นซี
728
00:40:25,880 --> 00:40:28,520
ในโรงรับจำนำที่หนึ่ง
729
00:40:28,520 --> 00:40:30,080
พวกเราสอบถามเถ้าแก่ของโรงรับจำนำ
730
00:40:30,280 --> 00:40:31,240
เถ้าแก่บอกว่า
731
00:40:31,640 --> 00:40:33,480
คนที่มาจำนำเครื่องประดับเมื่อหลายวันก่อน
732
00:40:33,480 --> 00:40:35,600
กลับเป็นเว่ยหมิ่นซีที่นำไปขายเอง
733
00:40:43,040 --> 00:40:43,720
นี่เป็นของขวัญวันเกิด
734
00:40:43,720 --> 00:40:45,640
ที่คุณลุงให้กับคุณน้าเว่ยไม่ใช่เหรอคะ
735
00:40:45,640 --> 00:40:47,000
ฉันเห็นเขาชอบมาก
736
00:40:47,000 --> 00:40:48,040
ช่วงนั้น
737
00:40:48,040 --> 00:40:49,160
ไปไหนมาไหนก็ใส่ไว้ตลอด
738
00:40:49,920 --> 00:40:52,480
เขาจะขายของขวัญที่คุณลุงเป็นคนให้ได้ยังไง
739
00:40:52,480 --> 00:40:54,560
ประธานลั่วขอเว่ยหมิ่นซีแต่งงาน
740
00:40:54,560 --> 00:40:55,640
เธอตกลงแล้ว
741
00:40:55,640 --> 00:40:57,480
เธอบอกต้องยืนยันเรื่องหนึ่งก่อน
742
00:40:57,480 --> 00:40:58,880
ถึงจะประกาศเรื่องงานแต่ง
743
00:40:59,720 --> 00:41:01,080
คุณลุงของเธอคิดมาตลอด
744
00:41:01,080 --> 00:41:03,600
การตายของเว่ยหมิ่นซีมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
745
00:41:03,600 --> 00:41:05,880
พวกเราใช้เบาะแสของโรงรับจำนำ
746
00:41:05,880 --> 00:41:08,360
ดึงข้อมูลบัญชีธนาคารของเว่ยหมิ่นซีออกมา
747
00:41:09,960 --> 00:41:11,640
แต่ในบัญชีกลับมีแต่ความว่างเปล่า
748
00:41:16,000 --> 00:41:17,080
เธอไม่ต้องทำตรงนี้แล้ว
749
00:41:17,600 --> 00:41:18,800
ไปทำงานของตัวเองเถอะ
750
00:41:18,800 --> 00:41:19,960
ครับ นายท่าน
751
00:41:26,720 --> 00:41:28,800
เรื่องราวเป็นไปตามที่คุณคิด
752
00:41:28,800 --> 00:41:30,400
ปีที่ผ่านมานี้เว่ยหมิ่นซี
753
00:41:30,400 --> 00:41:32,360
โดนคนอื่นแบล็คเมล์มาตลอด
754
00:41:33,320 --> 00:41:34,920
คุณว่าจะเป็นใครเหรอ
755
00:41:34,920 --> 00:41:36,200
ปัญหาคือ
756
00:41:36,200 --> 00:41:38,520
เขามีความลับอะไรที่ไม่สามารถบอกใครได้
757
00:41:40,880 --> 00:41:41,480
ใครเนี่ย
758
00:41:42,000 --> 00:41:43,920
นายท่าน ผมเอง
759
00:41:43,920 --> 00:41:44,480
ไปไกล ๆ
760
00:41:45,080 --> 00:41:46,280
นายท่าน
761
00:41:46,280 --> 00:41:47,720
เป็นจดหมายของคุณนายเว่ยครับ
762
00:41:54,840 --> 00:41:57,080
คุณน้าเว่ยโดนคนอื่นแบล็คเมล์
763
00:41:57,080 --> 00:41:57,760
ทำไมล่ะคะ
764
00:41:58,720 --> 00:42:00,240
เพื่อแต่งงานเข้าบ้านตระกูลแถวหน้า
765
00:42:00,240 --> 00:42:01,440
คุ้มที่จะเสี่ยงอยู่แล้ว
766
00:42:01,960 --> 00:42:03,920
ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนดีเด่อะไรหรอก
767
00:42:03,920 --> 00:42:05,200
คุณลองคิดดูสิ
768
00:42:05,200 --> 00:42:07,640
เธอกับพี่ชายชอบกันมาตั้งแต่ตอนเด็ก
769
00:42:07,640 --> 00:42:09,040
ตอนที่พี่ชายคนนั้นไม่มีเงิน
770
00:42:09,040 --> 00:42:10,840
ทำไมเธอถึงไม่แต่งงานกับเขาล่ะ
771
00:42:10,840 --> 00:42:11,880
แต่กลับคิดจะแต่งงานกับผู้ชาย
772
00:42:11,880 --> 00:42:13,920
ที่ขี้เหล้าแถมใช้กำลังกับภรรยาซะงั้น
773
00:42:13,920 --> 00:42:15,120
เพื่ออะไรล่ะ
774
00:42:15,120 --> 00:42:16,840
ก็เพื่อเงินไม่ใช่เหรอ
775
00:42:16,840 --> 00:42:18,280
ใครจะคิดว่า
776
00:42:18,280 --> 00:42:20,840
ตระกูลลั่วของพวกเราใช้เวลารุ่งเรืองไม่ถึงสองปี
777
00:42:20,840 --> 00:42:21,640
พี่ชาย
778
00:42:21,640 --> 00:42:23,200
ก็กลายเป็นเศรษฐีรายแรก
779
00:42:23,200 --> 00:42:24,320
ด้วยความบังเอิญ
780
00:42:24,320 --> 00:42:25,200
เขากับพี่ชาย
781
00:42:25,200 --> 00:42:27,160
ไปเจอกันที่ฮาร์บินอีก
782
00:42:27,160 --> 00:42:28,160
แถม
783
00:42:28,160 --> 00:42:29,080
ไม่ถึงสองปี
784
00:42:29,080 --> 00:42:30,560
ผู้ชายของพวกเขาก็ตายไป
79694
