All language subtitles for Checkmate 3
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 3=
4
00:01:31,720 --> 00:01:32,440
ดูเหมือนจะใช่
5
00:01:32,960 --> 00:01:34,160
แต่ฉันว่าคุณซือถู
6
00:01:34,160 --> 00:01:35,360
ไม่ได้ดูเป็นคนแบบนั้นนะ
7
00:01:37,160 --> 00:01:39,000
ที่แท้ก็เป็นคนร้ายซะเอง
8
00:01:46,280 --> 00:01:46,840
คุณว่าไงนะ
9
00:01:47,400 --> 00:01:48,800
เหล่าหลิวบอกว่าเมื่อคืน
10
00:01:48,800 --> 00:01:51,040
ผู้ตายพูดภาษารัสเซียว่าไปให้พ้น
11
00:01:51,040 --> 00:01:52,640
หม่าซื่ออิงพูดรัสเซียไม่ได้
12
00:01:52,640 --> 00:01:53,720
แล้วใครกันล่ะที่พูดรัสเซียได้
13
00:01:54,640 --> 00:01:55,920
ทนายซือถู
14
00:01:55,920 --> 00:01:56,680
ว่านจี๋เสียง
15
00:01:56,680 --> 00:01:57,720
เหล่าหลิว
16
00:01:57,720 --> 00:01:58,840
เหล่าหลิวเป็นพนักงานรถไฟ
17
00:01:58,840 --> 00:02:00,040
ส่วนผมกำลังคุยกับว่านจี๋เสียงอยู่
18
00:02:00,560 --> 00:02:01,280
เพราะฉะนั้น
19
00:02:02,040 --> 00:02:03,640
ใครที่ไม่มีหลักฐานที่อยู่
20
00:02:04,440 --> 00:02:05,440
ก็คือฆาตกร
21
00:02:06,120 --> 00:02:08,680
คุณกับคุณต่างก็เคยเห็นฆาตกรไม่ใช่เหรอ
22
00:02:08,680 --> 00:02:09,880
ว่าเป็นพนักงานรถไฟคนนั้น
23
00:02:09,880 --> 00:02:11,360
แต่ตอนนี้คุณกลับมาบอกผมว่า
24
00:02:11,360 --> 00:02:12,680
ซือถูเหยียนเป็นฆาตกร
25
00:02:13,640 --> 00:02:15,200
ก็ผมนั่งอยู่ในห้องนี้
26
00:02:15,200 --> 00:02:16,360
แล้วเขาเดินผ่านไปตรงทางเดิน
27
00:02:16,360 --> 00:02:17,640
ผมมองเห็นทางหางตา
28
00:02:17,640 --> 00:02:19,840
จะไปมองเห็นชัดขนาดนั้นได้ยังไง
29
00:02:19,840 --> 00:02:22,640
แต่ตอนที่คุณฉี่หงเห็นฆาตกร
30
00:02:23,480 --> 00:02:25,240
คุณซือถูเองก็กดกริ่งด้วย
31
00:02:25,240 --> 00:02:26,320
ผมคิดว่าคงไม่ใช่เขานะครับ
32
00:02:26,320 --> 00:02:28,080
คุณไปที่ห้องหมายเลขสามก่อน
33
00:02:28,080 --> 00:02:29,680
แล้วค่อยไปห้องหมายเลขหนึ่งใช่ไหม
34
00:02:30,960 --> 00:02:31,320
ครับ
35
00:02:31,320 --> 00:02:33,240
งั้นซือถูเหยียนก็มีเวลาเหลือเฟือ
36
00:02:33,240 --> 00:02:34,480
ตอนที่คุณเข้าไปตรวจ
37
00:02:34,480 --> 00:02:35,640
เขาก็ออกมาจากห้องหมายเลขสาม
38
00:02:35,640 --> 00:02:36,520
จากนั้นก็กลับไปรอคุณ
39
00:02:37,120 --> 00:02:39,000
งั้นถ้าเป็นแบบนั้น
40
00:02:39,000 --> 00:02:40,120
คนที่ฉันเห็น
41
00:02:40,120 --> 00:02:41,520
ก็ไม่ใช่ทนายซือถู
42
00:02:46,920 --> 00:02:49,000
เป็นการท้าทายหรือเตือนกันนะ
43
00:03:00,920 --> 00:03:01,920
ทุกคนรออยู่นี่อย่าขยับ
44
00:03:07,640 --> 00:03:08,200
ผมเข้าใจ
45
00:03:08,200 --> 00:03:10,160
ว่าบนรถเกิดคดีขึ้น
46
00:03:10,680 --> 00:03:13,040
และพวกคุณก็อยากไขคดีให้ได้ก่อนลงรถ
47
00:03:13,040 --> 00:03:15,040
แต่เมื่อคืนผมไม่ได้ออกจากห้องไปไหนเลย
48
00:03:15,040 --> 00:03:16,040
นอนหลับตั้งแต่หัวค่ำ
49
00:03:16,040 --> 00:03:17,280
ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย
50
00:03:17,920 --> 00:03:20,000
ตอบคำถามอะไรคุณไม่ได้ทั้งนั้น
51
00:03:20,000 --> 00:03:21,360
คุณจอร์จ แบลร์ครับ
52
00:03:21,360 --> 00:03:22,840
ผมแค่อยากถามคุณคำถามเดียว
53
00:03:22,840 --> 00:03:23,640
ในห้องของคุณยังมี...
54
00:03:27,240 --> 00:03:27,840
คุณบ้าไปแล้วเหรอ
55
00:03:32,960 --> 00:03:33,760
เขาเป็นนักการทูต
56
00:03:33,760 --> 00:03:34,920
มีความคุ้มกันทางการทูต
57
00:03:34,920 --> 00:03:35,800
ต่อให้เขาจะเป็นฆาตกร
58
00:03:35,800 --> 00:03:37,040
ก็ไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องมาตรวจสอบ
59
00:03:37,040 --> 00:03:38,720
ใช้ประโยชน์จากความคุ้มกันทางการทูตเพื่อให้รอดตัว
60
00:03:38,720 --> 00:03:40,320
แล้วจะต่างอะไรกับหม่าซื่ออิงที่รอดเพราะเป็นต่างชาติ
61
00:03:40,320 --> 00:03:41,200
มันจะไปต่างกันตรงไหน
62
00:03:42,320 --> 00:03:43,560
ถ้าคุณก่อเรื่องโดยที่ไม่มีมูล
63
00:03:43,560 --> 00:03:44,920
จะทำให้เกิดปัญหาใหญ่ได้
64
00:03:44,920 --> 00:03:45,840
นี่เป็นเรื่องของทางการทูต
65
00:03:45,840 --> 00:03:46,800
ไม่ใช่เรื่องของคุณคนเดียว
66
00:03:52,080 --> 00:03:53,160
เขาเป็นคนถนัดซ้าย
67
00:03:53,800 --> 00:03:55,440
บาดแผลที่ทำให้หม่าซื่ออิงถึงแก่ชีวิต
68
00:03:56,320 --> 00:03:57,520
เกิดจากมือซ้าย
69
00:04:06,120 --> 00:04:07,120
พวกคุณคิดจะทำอะไร
70
00:04:07,760 --> 00:04:09,200
คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร
71
00:04:09,720 --> 00:04:10,360
คือแบบนี้ครับ
72
00:04:10,360 --> 00:04:11,760
คุณจอร์จ แบลร์
73
00:04:11,760 --> 00:04:12,560
บนรถขบวนนี้
74
00:04:12,560 --> 00:04:13,560
มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้น
75
00:04:13,560 --> 00:04:14,840
พวกเรากำลังทำการตรวจสอบอยู่
76
00:04:14,840 --> 00:04:16,520
แม้ว่าคุณจะเป็นนักการทูต
77
00:04:16,520 --> 00:04:17,600
แต่...
78
00:04:17,840 --> 00:04:18,880
งั้นคุณก็ควรต้องรู้ว่า
79
00:04:19,160 --> 00:04:21,000
คุณไม่มีอำนาจมาสอบปากคำผม
80
00:04:22,120 --> 00:04:23,960
คดีฆาตกรรมใด ๆ ที่เกิดขึ้นในประเทศจีน
81
00:04:23,960 --> 00:04:26,280
เรามีอำนาจสอบสวนใครก็ตาม
82
00:04:26,280 --> 00:04:28,280
ที่อยู่ใกล้กับที่เกิดเหตุ
83
00:04:28,280 --> 00:04:29,640
คุณยังไม่ได้ตรวจสอบกับทางรัสเซียเลย
84
00:04:29,640 --> 00:04:31,920
ว่าทางรถไฟนี้เป็นของใครกันแน่
85
00:04:31,920 --> 00:04:33,800
แล้วยังมาพูดเรื่องอำนาจกับผมอีกเหรอ
86
00:04:33,800 --> 00:04:35,240
เรื่องทางรถไฟไม่ใช่เรื่องของผม
87
00:04:35,240 --> 00:04:36,320
แต่รถไฟทั้งขบวนนี้เป็นของผม
88
00:04:36,320 --> 00:04:37,280
ผมพูดคำไหนคำนั้น
89
00:04:37,280 --> 00:04:38,280
ไร้สาระสิ้นดี
90
00:04:39,240 --> 00:04:40,480
คุณจอร์จ แบลร์ครับ
91
00:04:40,480 --> 00:04:41,520
ผมอยากถามคุณคำถามหนึ่ง
92
00:04:41,520 --> 00:04:42,280
หลบไปนะ
93
00:04:42,280 --> 00:04:43,800
ในห้องคุณมีผู้หญิงอยู่อีกคนหนึ่งหรือเปล่า
94
00:04:43,800 --> 00:04:44,600
ปล่อยนะ
95
00:04:44,600 --> 00:04:45,480
คุณสั่งข้าวสองชุด
96
00:04:45,480 --> 00:04:46,760
ในห้องคุณมีผู้หญิงอยู่อีกคนใช่ไหม
97
00:04:47,600 --> 00:04:48,080
ตอบผมมา
98
00:04:48,480 --> 00:04:49,640
ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ
99
00:04:52,800 --> 00:04:54,280
ถ้าจะมารบกวนภรรยาของผม
100
00:04:54,880 --> 00:04:56,320
พวกคุณได้เจอดีแน่
101
00:05:11,640 --> 00:05:12,480
สวัสดีครับคุณนาย
102
00:05:13,120 --> 00:05:14,440
ขอโทษจริง ๆ ที่มารบกวน
103
00:05:14,440 --> 00:05:15,560
ร่างกายของฉันไม่ค่อยแข็งแรง
104
00:05:15,560 --> 00:05:16,840
ทนความหนาวไม่ไหว
105
00:05:17,520 --> 00:05:19,520
สามีของฉันก็แค่เป็นห่วงสุขภาพฉันเท่านั้น
106
00:05:19,520 --> 00:05:20,680
ทั้งสองท่านอย่าถือสาเลยนะคะ
107
00:05:21,560 --> 00:05:22,440
มีอะไรก็รีบพูดมา
108
00:05:22,440 --> 00:05:23,040
พูดจบแล้วก็ไปซะ
109
00:05:23,040 --> 00:05:24,520
เราไม่ชอบถูกรบกวน
110
00:05:25,960 --> 00:05:27,320
ขอดูหนังสือเดินทางของคุณทั้งสองหน่อยได้ไหมครับ
111
00:05:53,400 --> 00:05:54,960
คุณนายครับ ในเมื่อคุณเป็นคนจีน
112
00:05:55,640 --> 00:05:56,960
คงจะมีชื่อภาษาจีนสินะครับ
113
00:05:57,720 --> 00:05:58,560
ฟางถิงค่ะ
114
00:06:00,320 --> 00:06:01,760
เที่ยวนี้คุณทั้งสองจะไปฮาร์บินใช่ไหมครับ
115
00:06:02,440 --> 00:06:03,200
สามีฉัน
116
00:06:03,200 --> 00:06:05,920
เป็นตัวแทนสถานกงสุลสหรัฐอเมริกาในฮาร์บิน
117
00:06:07,040 --> 00:06:08,160
แล้วก่อนหน้านี้ทั้งสองท่าน
118
00:06:08,160 --> 00:06:09,320
เคยไปฮาร์บินมาก่อนไหมครับ
119
00:06:09,320 --> 00:06:10,000
แน่นอนค่ะ
120
00:06:10,000 --> 00:06:12,400
พวกเราอยู่ที่ฮาร์บินกันเป็นส่วนใหญ่
121
00:06:12,400 --> 00:06:13,920
เคยได้ยินเรื่องโศกนาฏกรรมตระกูลสวี่บ้างไหมครับ
122
00:06:15,400 --> 00:06:16,800
เกิดขึ้นเมื่อไรคะ
123
00:06:17,400 --> 00:06:18,400
ยี่สิบปีก่อนครับ
124
00:06:19,680 --> 00:06:21,640
ตอนนั้นฉันยังอายุแค่สิบสองปี
125
00:06:21,640 --> 00:06:23,240
ยังไม่ได้ไปอยู่ที่ฮาร์บิน
126
00:06:23,240 --> 00:06:25,120
เลยไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
127
00:06:25,120 --> 00:06:27,200
คดีที่พวกคุณกำลังตรวจสอบกันอยู่ตอนนี้
128
00:06:27,200 --> 00:06:28,920
เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้หรือเปล่าคะ
129
00:06:28,920 --> 00:06:29,760
พวกเรากำลังตามหา
130
00:06:29,760 --> 00:06:31,880
เบาะแสที่คนร้ายทิ้งเอาไว้
131
00:06:31,880 --> 00:06:32,960
ถึงมันจะเป็นการเสียมารยาท
132
00:06:33,640 --> 00:06:34,840
แต่ผมหวังว่า...
133
00:06:34,840 --> 00:06:35,840
พวกคุณไม่มีสิทธิ์
134
00:06:35,840 --> 00:06:37,600
ที่จะมาค้นสัมภาระของเรา มันไม่ได้นะ
135
00:06:38,520 --> 00:06:38,960
งั้นถ้าหาก
136
00:06:38,960 --> 00:06:41,080
ผมแค่ขอดูกล่องเครื่องประดับของคุณนายล่ะครับ
137
00:06:43,880 --> 00:06:44,440
จะได้ไหม
138
00:07:26,760 --> 00:07:27,960
ผมขอดูอันนั้นด้วยได้ไหมครับ
139
00:07:58,160 --> 00:07:59,680
ไข่มุกพวกนี้คือ...
140
00:08:01,240 --> 00:08:02,600
ตอนที่ฉันเก็บกระเป๋า
141
00:08:02,600 --> 00:08:04,640
ทำสร้อยคอขาดโดยที่ไม่ทันระวังน่ะค่ะ
142
00:08:04,640 --> 00:08:06,320
แต่เพราะซ่อมไม่ทันแล้ว
143
00:08:06,320 --> 00:08:08,720
ก็เลยพกขึ้นรถไฟมาด้วยทั้งแบบนั้น
144
00:08:08,720 --> 00:08:10,440
หลังจากขึ้นรถไฟมาแล้วคุณได้ออกไปไหนบ้างไหมครับ
145
00:08:10,440 --> 00:08:12,000
อย่างเช่นห้องน้ำอะไรแบบนั้น
146
00:08:12,960 --> 00:08:14,560
พวกคุณกำลังสงสัยอะไรอยู่กันแน่
147
00:08:15,600 --> 00:08:17,160
ไสหัวออกไป
148
00:08:17,360 --> 00:08:17,800
อย่านะ
149
00:08:17,800 --> 00:08:18,280
ปล่อยเขา
150
00:08:18,840 --> 00:08:19,240
อย่าทำแบบนั้นนะ
151
00:08:19,440 --> 00:08:19,920
มานี่หน่อย
152
00:08:20,400 --> 00:08:21,320
หยุดนะ
153
00:08:21,520 --> 00:08:21,960
มาแล้วครับ
154
00:08:22,880 --> 00:08:23,400
ปล่อยนะ
155
00:08:25,200 --> 00:08:25,680
อย่าทำแบบนั้นนะ
156
00:08:27,160 --> 00:08:28,120
พวกคุณปล่อยเขานะ
157
00:08:28,960 --> 00:08:29,920
ปล่อยเขา
158
00:08:30,320 --> 00:08:31,240
ปล่อย
159
00:08:31,240 --> 00:08:32,520
คุณถามอะไรฉันจะตอบทุกอย่าง
160
00:08:32,520 --> 00:08:33,840
พวกคุณปล่อยเขานะ
161
00:08:33,840 --> 00:08:35,280
ฉันไม่ได้ออกไปไหนเลย
162
00:08:35,280 --> 00:08:36,240
ตั้งแต่ขึ้นมาบนรถไฟ
163
00:08:36,240 --> 00:08:37,720
ฉันก็ไม่ได้ออกไปไหนเลย
164
00:08:37,720 --> 00:08:39,640
เมื่อคืนฉันก็นอนตั้งแต่หัวค่ำ
165
00:08:39,640 --> 00:08:40,200
ความจริงแล้ว
166
00:08:40,200 --> 00:08:41,760
เรารู้แค่ว่ามีคนตาย
167
00:08:41,760 --> 00:08:42,520
แต่เป็นใครนั้น
168
00:08:42,520 --> 00:08:43,480
เราไม่รู้เลย
169
00:08:43,800 --> 00:08:46,600
ฉัน...ฉันจะทำให้พวกแกเจอดีแน่
170
00:08:49,880 --> 00:08:51,480
ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ
171
00:08:53,080 --> 00:08:54,160
คุณจะอธิบายสิ่งนี้ว่ายังไง
172
00:08:55,840 --> 00:08:56,880
หมายความว่าไงคะ
173
00:08:58,280 --> 00:09:00,360
เราพบสิ่งนี้อยู่ในที่เกิดเหตุ
174
00:09:00,360 --> 00:09:01,240
ผมว่า
175
00:09:01,240 --> 00:09:02,040
สร้อยคอของคุณนาย
176
00:09:02,040 --> 00:09:03,880
คงจะขาดในตอนนั้นสินะ
177
00:09:04,520 --> 00:09:06,200
แล้วตอนที่เก็บไข่มุกขึ้นมา
178
00:09:06,200 --> 00:09:07,640
ก็ลืมเก็บไปเม็ดหนึ่ง
179
00:09:07,640 --> 00:09:09,120
ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ
180
00:09:09,120 --> 00:09:10,960
คนที่ไม่เคยออกไปไหนเลย
181
00:09:10,960 --> 00:09:12,080
จะไปมีโอกาส
182
00:09:12,080 --> 00:09:13,840
ทำไข่มุกหล่นไว้ที่ห้องคนอื่นได้ยังไงกัน
183
00:09:14,400 --> 00:09:16,240
ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
184
00:09:18,680 --> 00:09:19,560
อย่าฆ่าฉันเลย
185
00:09:26,360 --> 00:09:27,240
ไม่เป็นไรแล้วค่ะ
186
00:09:27,240 --> 00:09:28,120
ไม่เป็นไรแล้ว ๆ
187
00:09:41,880 --> 00:09:42,960
เป็นอาวุธสังหารจริง ๆ
188
00:09:44,400 --> 00:09:46,280
ฉันแค่จะหยิบบุหรี่สักซอง
189
00:09:46,280 --> 00:09:47,760
แต่กลับเห็นมีดพกนั่น
190
00:09:49,600 --> 00:09:51,720
ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงมาอยู่ในกระเป๋าฉันได้
191
00:09:52,320 --> 00:09:53,480
ฉันไม่รู้จริง ๆ
192
00:09:53,920 --> 00:09:54,640
เป็นไปได้สูงว่า
193
00:09:54,640 --> 00:09:55,680
ตอนที่ฆาตกรหนีออกไป
194
00:09:55,680 --> 00:09:57,160
จะใส่เอาไว้
195
00:10:01,160 --> 00:10:01,960
เขาจะกลับมาอีก
196
00:10:02,160 --> 00:10:03,880
เขาจะต้องกลับมาอีกแน่ ๆ
197
00:10:05,160 --> 00:10:06,520
พวกคุณไร้ความรับผิดชอบกันเกิดไปแล้วนะ
198
00:10:07,040 --> 00:10:08,440
พวกคุณควรจะแจ้งสถานการณ์การตรวจสอบสิ
199
00:10:08,440 --> 00:10:09,960
ตอนนี้ฆาตกรอยู่ในหมู่พวกเรา
200
00:10:09,960 --> 00:10:11,400
ใครต่างก็มีโอกาสที่จะโดนทำร้ายได้
201
00:10:12,160 --> 00:10:14,120
ทุกคนหวาดระแวงกันไปหมดแล้ว
202
00:10:14,120 --> 00:10:15,640
เราเกือบจะหาตัวคนร้ายเจอแล้ว
203
00:10:16,360 --> 00:10:17,320
พวกคุณไม่ต้องกลัวนะ
204
00:10:19,440 --> 00:10:21,040
ผมขอดูของในกระเป๋าหน่อยได้ไหมครับ
205
00:10:42,280 --> 00:10:43,280
ฆาตกรอยู่ในห้องของคุณ
206
00:10:43,280 --> 00:10:44,800
และทิ้งเบาะแสเอาไว้เยอะมาก
207
00:10:45,480 --> 00:10:46,640
ผมคิดว่า
208
00:10:46,640 --> 00:10:48,080
เขาอาจจะกลับมาอีกได้ทุกเมื่อ
209
00:10:49,720 --> 00:10:52,160
ฉันไม่อยากตาย
210
00:10:52,800 --> 00:10:53,760
อย่าฆ่าฉันเลย
211
00:10:53,760 --> 00:10:55,200
ฉันจะไม่พูดอะไร
212
00:10:55,200 --> 00:10:56,520
ฉันจะไม่พูดอะไรเลย
213
00:10:57,680 --> 00:10:59,160
ฉันจะไม่บอกคนอื่น
214
00:10:59,160 --> 00:11:00,200
อย่าฆ่าฉันเลย
215
00:11:01,040 --> 00:11:02,000
อย่าฆ่าฉันเลย
216
00:11:02,000 --> 00:11:03,400
คุณเลิกทำให้เธอตื่นตระหนกสักทีได้ไหม
217
00:11:07,120 --> 00:11:08,680
ผมคิดว่าทางที่ดีที่สุดคือให้เธอออกจากห้องตัวเอง
218
00:11:08,680 --> 00:11:09,480
แล้วไปอยู่กับคุณก่อน
219
00:11:10,600 --> 00:11:11,360
อยู่เป็นเพื่อนเธอหน่อย
220
00:11:33,360 --> 00:11:35,080
คุณเป็นคนที่เข้าใกล้คนร้ายมากที่สุด
221
00:11:35,720 --> 00:11:36,560
ดังนั้นความทรงจำของคุณ
222
00:11:36,560 --> 00:11:38,080
สำคัญมากสำหรับพวกเรา
223
00:11:39,040 --> 00:11:40,560
อีกอย่างขอแค่จับตัวคน ๆ นั้นได้
224
00:11:41,240 --> 00:11:42,360
คุณก็จะไม่มีอันตรายแล้ว
225
00:11:44,400 --> 00:11:47,120
เรื่องที่บอกพวกคุณได้ฉันก็พูดไปหมดแล้ว
226
00:11:47,120 --> 00:11:48,280
ทั้งเบาะแส
227
00:11:48,280 --> 00:11:49,360
และพยานเยอะแยะขนาดนี้
228
00:11:50,120 --> 00:11:52,280
แต่พวกคุณหาตัวคนร้ายไม่ได้
229
00:11:52,280 --> 00:11:53,840
พวกคุณยังจับตัวคนร้ายไม่ได้เลย
230
00:11:53,840 --> 00:11:54,520
วางใจเถอะ
231
00:11:55,360 --> 00:11:56,480
ไป๋ลู่จะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง
232
00:11:56,480 --> 00:11:57,640
และถ้าหากว่าคุณต้องการละก็
233
00:11:57,640 --> 00:11:59,720
เราส่งคนไปคอยปกป้องคุณได้นะ
234
00:11:59,720 --> 00:12:00,920
คุณไม่มีอันตรายแล้ว
235
00:12:01,840 --> 00:12:02,800
เพราะงั้น
236
00:12:03,560 --> 00:12:05,680
คุณช่วยลองนึกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
237
00:12:05,680 --> 00:12:06,920
ดูดี ๆ อีกครั้งได้ไหม
238
00:12:12,640 --> 00:12:14,280
อย่างเช่นประตูเชื่อมนี่
239
00:12:14,280 --> 00:12:15,440
มันเปิดอยู่
240
00:12:16,480 --> 00:12:17,480
หรือว่าล็อกอยู่
241
00:12:19,080 --> 00:12:20,080
ฉันไม่รู้
242
00:12:20,600 --> 00:12:21,800
ฉันไม่รู้จริง ๆ
243
00:12:21,800 --> 00:12:22,840
เรื่องนี้สำคัญมากนะครับ
244
00:12:23,920 --> 00:12:25,000
คุณลองคิดดูดี ๆ อีกทีนะ
245
00:12:29,280 --> 00:12:29,560
จริงสิ
246
00:12:29,960 --> 00:12:30,960
ฉันนึกออกแล้ว
247
00:12:31,600 --> 00:12:32,440
เมื่อคืนฉัน
248
00:12:32,440 --> 00:12:33,920
แขวนกระเป๋าอาบน้ำเอาไว้
249
00:12:33,920 --> 00:12:35,640
ที่ด้ามจับประตูของประตูเชื่อม
250
00:12:35,640 --> 00:12:37,680
มันบังที่ล็อกประตูนั่นอยู่
251
00:12:37,680 --> 00:12:38,840
ฉันไม่ได้ไปตรวจสอบดู
252
00:12:38,840 --> 00:12:39,880
ก็เลย
253
00:12:39,880 --> 00:12:40,760
มองไม่ชัด
254
00:12:43,480 --> 00:12:44,360
ตรงนั้นไง
255
00:12:46,000 --> 00:12:46,840
บังเอาไว้เหรอ
256
00:12:50,560 --> 00:12:51,440
ผมรู้
257
00:12:53,560 --> 00:12:54,560
ผมรู้ว่าคุณกลัว
258
00:12:55,640 --> 00:12:56,800
คุณไม่ต้องเชื่อผมก็ได้
259
00:12:57,320 --> 00:12:58,680
แต่คุณเชื่อหมอนั่นได้
260
00:12:59,680 --> 00:13:01,040
เขาจะต้องหาตัวคนร้ายเจอแน่
261
00:13:01,760 --> 00:13:02,800
ส่วนเรื่องที่ผมทำได้
262
00:13:03,320 --> 00:13:04,480
ก็คือปกป้องคุณให้ปลอดภัย
263
00:13:06,600 --> 00:13:07,920
แค่พวกคุณอยู่ให้ห่างจากฉัน
264
00:13:07,920 --> 00:13:08,840
ฉันก็สบายใจแล้ว
265
00:13:24,240 --> 00:13:25,080
คำถามต่อไปนี้
266
00:13:25,080 --> 00:13:26,800
อาจจะเป็นการเสียมารยาทอยู่บ้าง
267
00:13:26,800 --> 00:13:29,080
แต่จากเหตุการณ์ที่ผมเห็นเมื่อคืน
268
00:13:29,080 --> 00:13:31,240
คุณกับหม่าซื่ออิงสนิทกันมาก
269
00:13:31,240 --> 00:13:33,120
ตามหลักแล้วในกรณีนี้
270
00:13:33,120 --> 00:13:34,600
คุณคงจะไม่ได้ใส่ใจมาก
271
00:13:34,600 --> 00:13:36,680
ว่าประตูได้ล็อกอยู่จริงหรือเปล่า
272
00:13:36,680 --> 00:13:38,280
แล้วทำไมคุณถึงยังต้องให้เลี่ยวอวิ๋น
273
00:13:38,280 --> 00:13:39,360
ไปตรวจดูอีกรอบด้วยล่ะ
274
00:13:41,680 --> 00:13:42,760
ก็เพราะว่าบนโลกนี้
275
00:13:42,760 --> 00:13:44,280
มีผู้ชายเลว ๆ อยู่มากเกินไปไงล่ะ
276
00:13:45,040 --> 00:13:46,960
เลยทำให้มีผู้หญิงที่โชคร้ายมากมาย
277
00:13:50,400 --> 00:13:52,280
ฉันว่าทนายซือถูคงเข้าใจผิดแล้ว
278
00:13:52,960 --> 00:13:53,760
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่คุณคิด
279
00:13:53,760 --> 00:13:55,280
มาตั้งนานแล้ว
280
00:13:55,800 --> 00:13:57,520
และฉันเองก็ไม่ใช่สาว ๆ แล้ว
281
00:13:57,520 --> 00:13:58,400
ตอนนี้
282
00:13:58,400 --> 00:13:59,000
สิ่งที่ฉันขาย
283
00:13:59,000 --> 00:14:00,600
มีแค่ความสามารถที่ทำให้คนมีความสุข
284
00:14:01,920 --> 00:14:03,080
ฉันเป็นแค่คนที่ร้องรำทำเพลง
285
00:14:03,640 --> 00:14:04,600
ตอนนี้ก็ด้วยเหรอ
286
00:14:06,120 --> 00:14:06,960
ค่ะ
287
00:14:06,960 --> 00:14:07,920
ตอนนี้ฉัน
288
00:14:07,920 --> 00:14:10,160
ก็แค่ดีดพิณ ร้องเพลง
289
00:14:10,160 --> 00:14:11,240
ฉันก็กลัวหม่าซื่ออิงเหมือนกัน
290
00:14:11,240 --> 00:14:12,720
จะคิดเกินเลยกับฉัน
291
00:14:12,720 --> 00:14:14,040
เพราะงั้นฉันเลยตั้งใจตรวจสอบเป็นพิเศษ
292
00:14:14,040 --> 00:14:15,440
ว่าประตูเชื่อมได้ล็อกหรือเปล่า
293
00:14:18,360 --> 00:14:19,000
ขอโทษครับ
294
00:14:19,880 --> 00:14:20,720
ผมเสียมารยาทเอง
295
00:14:22,720 --> 00:14:23,760
ตอนนี้
296
00:14:23,760 --> 00:14:24,760
ไปได้หรือยังคะ
297
00:14:37,640 --> 00:14:38,040
เป็นอะไรไป
298
00:14:39,080 --> 00:14:40,240
ผมกำลังคิดว่า
299
00:14:41,040 --> 00:14:42,200
ทำไมเธอต้องโกหกด้วย
300
00:14:43,200 --> 00:14:43,560
ใครกัน
301
00:14:44,880 --> 00:14:45,800
สวัสดีค่ะคุณทั้งสอง
302
00:14:46,600 --> 00:14:47,720
เก๋อเกออยากพบพวกคุณค่ะ
303
00:14:57,280 --> 00:14:57,920
เชิญทั้งสองท่านค่ะ
304
00:15:11,200 --> 00:15:12,680
ได้ยินมาว่า
305
00:15:12,680 --> 00:15:14,720
พวกคุณเก็บไข่มุกเม็ดหนึ่งได้
306
00:15:14,720 --> 00:15:15,520
ครับ
307
00:15:15,520 --> 00:15:16,840
หาเจ้าของที่ทำหายเจอแล้ว
308
00:15:16,840 --> 00:15:18,160
และเชื่อว่าอีกไม่นาน
309
00:15:18,160 --> 00:15:19,680
ก็จะหาคนร้ายเจอด้วย
310
00:15:19,680 --> 00:15:21,000
ไข่มุกที่พวกคุณเก็บได้
311
00:15:21,640 --> 00:15:23,720
ต้องเป็นไข่มุกที่ฉันทำหายแน่ ๆ
312
00:15:26,640 --> 00:15:27,400
ดูสิ
313
00:15:28,480 --> 00:15:29,880
ปิ่นปักผมอันนี้
314
00:15:29,880 --> 00:15:31,640
เข็มเงินที่อยู่ด้านบนมันหักไป
315
00:15:31,640 --> 00:15:33,400
ไข่มุกถึงได้หล่นออกไป
316
00:15:35,360 --> 00:15:37,120
ฉันไม่ได้ใช้ปิ่นปักผมอันนี้บ่อยนัก
317
00:15:38,080 --> 00:15:40,760
เข็มเงินที่อยู่ด้านบนดำหมดแล้ว
318
00:15:41,760 --> 00:15:44,560
คุณลองดูสิว่าไข่มุกเม็ดที่คุณเก็บได้
319
00:15:44,560 --> 00:15:45,720
ด้านบนมีรอยเปื้อนสีดำ
320
00:15:45,720 --> 00:15:47,720
ติดอยู่ด้วยหรือเปล่า
321
00:16:02,160 --> 00:16:03,360
เก๋อเกอรู้ไหมว่า
322
00:16:04,400 --> 00:16:05,920
ไข่มุกนี่ถูกเก็บได้ที่ไหน
323
00:16:09,440 --> 00:16:11,560
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันหายไปตั้งแต่ตอนไหน
324
00:16:13,000 --> 00:16:14,120
เมื่อวาน
325
00:16:14,840 --> 00:16:16,400
ฉันใช้ปิ่นปักผมอันนี้
326
00:16:17,440 --> 00:16:18,600
และเอามันเก็บเข้ากล่องไป
327
00:16:19,120 --> 00:16:21,040
โดยที่ไม่ทันสังเกต
328
00:16:22,120 --> 00:16:23,880
พอวันนี้พวกคุณมาถามคนของฉัน
329
00:16:23,880 --> 00:16:25,280
เรื่องไข่มุก
330
00:16:26,200 --> 00:16:27,400
ฉันก็เลยไปดู
331
00:16:29,640 --> 00:16:30,960
ไข่มุกน่ะ
332
00:16:30,960 --> 00:16:32,120
มันทรงกลม
333
00:16:32,120 --> 00:16:34,280
จะกลิ้งไปไหนก็ไม่น่าแปลกใจ
334
00:16:52,280 --> 00:16:54,440
คุณว่าถ้าคนฉลาดสักคนอยากจะเอาตัวรอด
335
00:16:55,000 --> 00:16:55,760
เขาจะทำยังไงเหรอ
336
00:16:57,240 --> 00:16:58,360
อย่างน้อย
337
00:16:58,360 --> 00:17:00,280
ก็คงไม่วางแผนโยนความผิดให้นักการทูต
338
00:17:01,320 --> 00:17:03,080
ตอนนี้เรื่องมันยิ่งชักจะแปลกขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
339
00:17:03,840 --> 00:17:05,120
เมื่อวานประมาณตีหนึ่ง
340
00:17:05,720 --> 00:17:07,480
คนร้ายหลบอยู่ในห้องหม่าซื่ออิง
341
00:17:08,200 --> 00:17:09,560
และในขณะเดียวกัน
342
00:17:09,560 --> 00:17:10,560
ว่านจี๋เสียง
343
00:17:10,560 --> 00:17:11,520
จงเหยียน
344
00:17:11,520 --> 00:17:12,360
หลิวจื่อเจีย
345
00:17:12,360 --> 00:17:13,640
ก็ดื่มเหล้าอยู่ด้วยกัน
346
00:17:13,640 --> 00:17:16,320
ไป๋ลู่กับเลี่ยวอวิ๋นก็เป็นพิสูจน์ให้กันว่าไม่ได้ออกไปไหน
347
00:17:16,320 --> 00:17:18,000
ซือชุนซ่านอยู่ที่ห้องของเก๋อเกอ
348
00:17:18,000 --> 00:17:19,160
หลิวจื่อเจียเป็นพยานได้
349
00:17:20,640 --> 00:17:21,280
แล้วถัดมา
350
00:17:21,280 --> 00:17:23,080
คนที่ไม่มีหลักฐานที่อยู่
351
00:17:23,080 --> 00:17:24,040
มีผม
352
00:17:24,040 --> 00:17:25,160
ฉี่หง
353
00:17:25,160 --> 00:17:26,400
แล้วก็คู่สามีภรรยาแบลร์
354
00:17:27,000 --> 00:17:28,520
ช่วงประมาณ 01:15 น.
355
00:17:28,520 --> 00:17:29,600
ซือชุนซ่านเห็นพนักงานแปลกหน้า
356
00:17:29,600 --> 00:17:31,160
ที่ทางเดิน
357
00:17:31,960 --> 00:17:32,880
ในตอนนั้น
358
00:17:32,880 --> 00:17:34,680
ฉี่หงกับผมกดกริ่งไล่เลี่ยกัน
359
00:17:35,200 --> 00:17:36,480
หลิวจื่อเจียเป็นพยานได้
360
00:17:37,280 --> 00:17:38,760
จงเหยียนก็บอกแล้วไง
361
00:17:38,760 --> 00:17:40,280
ว่าคุณมีเวลาเหลือเฟือ
362
00:17:40,280 --> 00:17:41,560
ผมอยู่ข้างคุณนะ
363
00:17:44,080 --> 00:17:45,160
คุณสงสัยผมอยู่เหรอ
364
00:17:46,160 --> 00:17:47,560
ถ้าคุณยังหาไม่เจออีกละก็
365
00:17:47,560 --> 00:17:49,520
ผมก็มีเหตุผลที่จะสงสัยคุณ
366
00:17:49,520 --> 00:17:51,360
ว่าคุณกำลังใช้ผมเพื่อกวนน้ำให้ขุ่น
367
00:17:54,560 --> 00:17:55,960
ผมจะยังไม่พูดเรื่องนี้กับคุณแล้วกัน
368
00:18:00,920 --> 00:18:01,440
หลบไป
369
00:18:02,200 --> 00:18:02,800
ขอโทษครับ
370
00:18:03,720 --> 00:18:04,160
คือว่า
371
00:18:04,160 --> 00:18:06,160
เดิมทีพวกเราก็ทำไปเพื่อไขคดีให้ได้เร็วที่สุด
372
00:18:06,160 --> 00:18:07,480
ผมไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณ
373
00:18:07,480 --> 00:18:08,400
ไสหัวไปซะ
374
00:18:09,160 --> 00:18:09,920
สวี่ฟางถิง
375
00:18:11,400 --> 00:18:13,560
ซ่อนตัวตนไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรพวกคุณหรอกนะ
376
00:18:13,560 --> 00:18:15,680
เธอไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้
377
00:18:28,720 --> 00:18:29,360
ใช่
378
00:18:30,080 --> 00:18:31,280
ฉันคือสวี่ฟางถิง
379
00:18:32,160 --> 00:18:34,200
และฉันก็รู้ว่าคนที่ตายคือหม่าซื่ออิง
380
00:18:35,480 --> 00:18:37,280
เพราะงั้นฉันเลยไม่กล้าเปิดเผยตัวตนของฉัน
381
00:18:37,880 --> 00:18:38,680
เพราะถ้าพูดออกไป
382
00:18:38,680 --> 00:18:40,160
คุณก็จะสงสัยฉัน
383
00:18:40,160 --> 00:18:41,240
เหมือนตอนนี้
384
00:18:43,520 --> 00:18:45,280
เราก็แค่อยากที่จะเข้าใกล้ความจริงให้มากขึ้น
385
00:18:45,800 --> 00:18:48,040
คุณไม่มีอำนาจในการพิพากษาหม่าซื่ออิง
386
00:18:48,600 --> 00:18:50,080
มีคนพิพากษาแทนคุณแล้ว
387
00:18:50,080 --> 00:18:51,160
ควรจะยินดีสิ
388
00:18:51,160 --> 00:18:52,840
ไม่ใช่มาหาตัวผู้พิพากษา
389
00:18:53,880 --> 00:18:54,960
ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร
390
00:18:55,440 --> 00:18:56,680
เขาก็คือคนดี
391
00:18:56,680 --> 00:18:57,640
ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร
392
00:18:57,640 --> 00:18:58,960
เขาก็คือฆาตกร
393
00:19:03,120 --> 00:19:05,680
แต่เขาฆ่าพี่สะใภ้ฉันกับลูกของเธอ
394
00:19:06,640 --> 00:19:08,360
พวกเธอสมควรตายเหรอ
395
00:19:08,360 --> 00:19:10,080
คุณรู้มานานแล้วสินะว่าหม่าซื่ออิงเป็นคนร้าย
396
00:19:11,360 --> 00:19:12,240
ฉันเคยเห็นเขา
397
00:19:13,360 --> 00:19:14,560
ในวันเกิดเหตุ
398
00:19:16,120 --> 00:19:16,800
เจ้าปีศาจนั่น
399
00:19:17,840 --> 00:19:18,920
แต่ว่าเขารอดไปได้
400
00:19:21,040 --> 00:19:21,800
เหมือนกับเรื่องที่เกิดขึ้นที่ปักกิ่ง
401
00:19:21,800 --> 00:19:23,320
เมื่อไม่กี่วันก่อน
402
00:19:23,880 --> 00:19:24,840
เขาก็รอดไปได้
403
00:19:26,520 --> 00:19:27,800
ถ้าผมไม่เหมาะที่จะเป็นทนาย
404
00:19:28,320 --> 00:19:29,680
แล้วคุณล่ะเหมาะที่จะเป็นคนจีนเหรอ
405
00:19:30,360 --> 00:19:31,240
คุณเหมาะสมเหรอ
406
00:19:33,760 --> 00:19:35,680
ศาลเพิกเฉยต่อคำฟ้องของฉัน
407
00:19:35,680 --> 00:19:37,400
เพิกเฉยต่อหลักฐานที่เหลืออยู่ในที่เกิดเหตุ
408
00:19:37,400 --> 00:19:38,200
เพิกเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่าง
409
00:19:39,800 --> 00:19:41,080
นี่คือสิ่งที่โชคชะตากำหนด
410
00:19:42,840 --> 00:19:45,320
โชคชะตาทำให้ฉันได้เห็นเขาหลั่งเลือด
411
00:19:45,880 --> 00:19:47,480
ดังนั้นคุณเลยหลบอยู่ในห้อง
412
00:19:48,000 --> 00:19:49,840
เพราะกลัวว่าหม่าซื่ออิงจะจำคุณได้
413
00:19:51,720 --> 00:19:52,920
เขาไม่เคยเจอฉัน
414
00:19:53,560 --> 00:19:54,480
เขาไม่รู้จักฉัน
415
00:19:55,320 --> 00:19:57,600
แต่ฉันรู้ว่าเขาคือเจ้าปีศาจนั่น
416
00:19:57,600 --> 00:19:59,880
บ้านพี่สะใภ้ฉันจะไปมีเงินมากมายมาจากไหน
417
00:20:01,200 --> 00:20:02,840
เธอต้องดูแลทั้งครอบครัว
418
00:20:02,840 --> 00:20:04,280
ก็เหนื่อยมากพอแล้ว
419
00:20:05,600 --> 00:20:07,080
เจ้าคนชั่วนั่นหาเงินไม่เจอ
420
00:20:08,120 --> 00:20:10,440
พอมันเห็นพี่สะใภ้ฉันก็เกิดความคิดต่ำช้าขึ้นมา
421
00:20:12,600 --> 00:20:14,400
[เธอบอกให้ฉันรีบพาลูกเธอหนีไป]
422
00:20:15,160 --> 00:20:16,440
[ตอนนั้นฉันกลัวมาก]
423
00:20:16,600 --> 00:20:17,360
แกเป็นใคร
424
00:20:18,200 --> 00:20:19,040
ปล่อยฉันนะ
425
00:20:21,120 --> 00:20:21,880
ปล่อยฉัน
426
00:20:24,320 --> 00:20:25,120
ปล่อยฉันสิ
427
00:20:27,440 --> 00:20:28,040
ขอร้องล่ะ
428
00:20:28,360 --> 00:20:29,120
ปล่อยฉันเถอะ
429
00:20:45,400 --> 00:20:46,080
ปล่อยฉันเถอะนะ
430
00:20:47,640 --> 00:20:48,240
ปล่อยฉัน
431
00:20:49,440 --> 00:20:51,080
ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ
432
00:20:52,640 --> 00:20:53,920
แม่
433
00:20:55,320 --> 00:20:56,400
แม่
434
00:20:56,800 --> 00:20:57,600
แม่
435
00:20:59,360 --> 00:21:00,160
แม่
436
00:21:08,480 --> 00:21:09,240
ฉันหนีไป
437
00:21:11,040 --> 00:21:12,400
ฉันทิ้งพวกเขาแล้วหนีไป
438
00:21:14,080 --> 00:21:15,280
ฉันอายุแค่สิบสองปี
439
00:21:15,680 --> 00:21:17,720
ต่อให้คุณอยู่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก
440
00:21:17,720 --> 00:21:18,600
คุณไม่ผิดหรอก
441
00:21:21,240 --> 00:21:23,040
ฉันเป็นคนทำให้หลานสาวของตัวเองต้องตาย
442
00:21:23,880 --> 00:21:25,280
ฉันทำให้เธอต้องตาย
443
00:21:27,480 --> 00:21:29,600
ถ้าตอนนั้นฉันจับเธอเอาไว้ให้แน่นกว่านั้น
444
00:21:30,720 --> 00:21:32,040
ถ้าฉันปิดตาเธอเอาไว้
445
00:21:32,040 --> 00:21:33,440
เรื่องทั้งหมดก็คงไม่เกิดขึ้น
446
00:21:33,920 --> 00:21:35,080
มันไม่เกี่ยวกับคุณ
447
00:21:35,480 --> 00:21:36,600
นี่ไม่ใช่ความผิดคุณ
448
00:21:38,120 --> 00:21:40,040
ฉันอยากฆ่ามันด้วยมือของฉันเองจริง ๆ
449
00:21:42,000 --> 00:21:44,280
แต่แค่ความกล้าที่จะมองหน้ามันอีกครั้งฉันก็ยังไม่มี
450
00:21:45,880 --> 00:21:47,040
ฉันมันไร้ประโยชน์
451
00:21:48,840 --> 00:21:50,040
ฉันมันไร้ประโยชน์เอง
452
00:21:54,680 --> 00:21:55,240
ดังนั้น
453
00:21:57,400 --> 00:21:58,880
เลยมีคนฆ่าเขาแทนคุณ
454
00:22:02,720 --> 00:22:04,160
ฉันรู้ว่าคุณสงสัยอะไร
455
00:22:04,920 --> 00:22:05,640
แต่ว่าไม่ใช่เรา
456
00:22:06,960 --> 00:22:07,840
งั้นบางที
457
00:22:08,520 --> 00:22:10,520
บนรถอาจจะมีคนอื่นที่รู้จักตระกูลสวี่อีก
458
00:22:13,040 --> 00:22:13,920
ฉันไม่แน่ใจ
459
00:22:15,200 --> 00:22:16,400
ฉันแค่ได้ยินมาว่า
460
00:22:17,040 --> 00:22:18,960
หรงเซียงเก๋อเกอก็อยู่บนรถเที่ยวนี้ด้วย
461
00:22:20,160 --> 00:22:21,640
เธอเป็นแม่บุญธรรมของพี่สะใภ้ฉัน
462
00:22:22,760 --> 00:22:24,320
แต่เธออายุมากแล้ว
463
00:22:24,960 --> 00:22:25,480
อีกอย่าง
464
00:22:26,240 --> 00:22:27,720
เธอก็ไม่ได้ไปมาหาสู่กับพี่สะใภ้ฉัน
465
00:22:27,720 --> 00:22:28,520
มานานแล้ว
466
00:22:29,080 --> 00:22:30,760
เกรงว่าเธอคงจะไม่ไปฆ่าหม่าซื่ออิงหรอก
467
00:22:32,960 --> 00:22:34,760
ตอนนั้นเด็กในบ้านของพวกคุณชื่ออะไรครับ
468
00:22:37,440 --> 00:22:39,760
ปกติแล้วเราไม่ค่อยเรียกชื่อพวกเขาเท่าไร
469
00:22:39,760 --> 00:22:41,880
งั้นตอนนั้นคนที่ไปแจ้งความเป็นคนแบบไหนครับ
470
00:22:41,880 --> 00:22:42,800
เธอเป็นนักเรียน
471
00:22:43,720 --> 00:22:44,200
นักเรียนเหรอ
472
00:22:44,800 --> 00:22:45,240
ค่ะ
473
00:22:45,880 --> 00:22:47,320
เธอเรียนภาษาอังกฤษกับพี่สะใภ้ฉัน
474
00:22:48,960 --> 00:22:50,800
แต่ฉันจำไม่ค่อยได้ว่าเธอชื่ออะไร
475
00:22:52,480 --> 00:22:53,440
บางที
476
00:22:55,000 --> 00:22:56,560
เธออาจจะอยู่บนรถเที่ยวนี้ด้วยก็ได้
477
00:22:58,160 --> 00:23:00,080
บางทีผมอาจจะช่วยให้จำชื่อเธอขึ้นมาได้
478
00:23:00,080 --> 00:23:01,400
อย่างเช่นว่าชื่อ
479
00:23:01,400 --> 00:23:04,000
ฉี่หงหรือไป๋ลู่
480
00:23:05,280 --> 00:23:06,520
หานซวง ใช่
481
00:23:07,240 --> 00:23:07,920
เธอชื่อหานซวง
482
00:23:07,920 --> 00:23:08,600
ฉันจำได้แล้ว
483
00:23:09,120 --> 00:23:10,000
หานซวงเหรอ
484
00:23:10,000 --> 00:23:10,400
ใช่ค่ะ
485
00:23:15,240 --> 00:23:16,720
ยี่สิบปีก่อนเป็นนักเรียน
486
00:23:16,720 --> 00:23:18,280
ตอนนี้ไม่มีทางที่จะยังเป็นนักเรียนอยู่มั้ง
487
00:23:18,280 --> 00:23:19,040
อายุไม่สอดคล้องกันเลย
488
00:23:19,640 --> 00:23:20,840
อีกอย่างผมตรวจสอบเอกสารมาแล้ว
489
00:23:20,840 --> 00:23:21,480
ไม่ได้มีปัญหาตรงไหน
490
00:23:21,480 --> 00:23:22,280
เธอชื่อไป๋ลู่
491
00:23:27,480 --> 00:23:28,000
มีสิ
492
00:23:38,640 --> 00:23:39,960
ผมอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวหน่อย
493
00:23:59,080 --> 00:24:00,240
พวกเขาคุยอะไรกัน
494
00:24:01,840 --> 00:24:02,920
คุยเรื่องเปลี่ยนชื่อละมั้ง
495
00:24:18,200 --> 00:24:19,200
ผมคิดว่าคุณก็น่าจะรู้
496
00:24:19,200 --> 00:24:21,400
ว่าน้องสาวของสวี่หวายชางอยู่บนรถเที่ยวนี้ด้วย
497
00:24:22,600 --> 00:24:23,640
ฉันไม่เคยเจอเธอ
498
00:24:24,560 --> 00:24:25,680
ตอนที่เกิดโศกนาฏกรรมตระกูลสวี่
499
00:24:25,680 --> 00:24:26,520
คุณอยู่ในที่เกิดเหตุ
500
00:24:26,520 --> 00:24:26,960
ฉันไม่อยู่
501
00:24:27,560 --> 00:24:28,840
งั้นแล้วทำไมคุณถึงไปแจ้งตำรวจ
502
00:24:29,360 --> 00:24:30,120
คุณคือผู้สมรู้ร่วมคิด
503
00:24:30,120 --> 00:24:30,920
ฉันเปล่านะ
504
00:24:32,520 --> 00:24:33,640
งั้นคุณก็ร่วมมือกับฆาตกร
505
00:24:36,000 --> 00:24:36,880
ฉันไม่ได้ตั้งใจ
506
00:24:37,520 --> 00:24:38,960
คุณทำอะไรลงไปกันแน่
507
00:24:47,160 --> 00:24:48,000
ตอนนั้น
508
00:24:48,720 --> 00:24:49,600
ฉันอายุเก้าขวบ
509
00:24:50,440 --> 00:24:52,000
เรียนภาษาอังกฤษจากคุณนายสวี่
510
00:24:53,200 --> 00:24:54,320
เธอดีกับฉันมาก
511
00:24:55,200 --> 00:24:56,160
สำหรับฉันแล้ว
512
00:24:56,840 --> 00:24:58,160
เธอก็เป็นเหมือนแม่ฉัน
513
00:24:59,800 --> 00:25:00,880
ไม่กี่วันก่อนที่จะเกิดเรื่อง
514
00:25:01,920 --> 00:25:04,000
มีคนลากรถมาป้วนเปี้ยนอยู่หน้าประตูบ่อย ๆ
515
00:25:04,000 --> 00:25:05,400
ฉันเคยนั่งรถเขาครั้งหนึ่ง
516
00:25:06,400 --> 00:25:08,400
เขาบอกว่าคุณนายสวี่ทำเรื่องลับ ๆ ล่อ ๆ
517
00:25:09,280 --> 00:25:10,200
หลังเกิดเรื่อง
518
00:25:10,200 --> 00:25:11,280
ฉันก็ไม่เคยเห็นเขาอีกเลย
519
00:25:12,000 --> 00:25:12,760
ฉันสงสัยเขา
520
00:25:12,760 --> 00:25:14,280
ฉันเลยได้แจ้งความ
521
00:25:14,280 --> 00:25:15,160
ตำรวจบอกว่า
522
00:25:16,640 --> 00:25:18,120
รูปพรรณสัณฐานของคนร้ายที่ฉันบอก
523
00:25:18,680 --> 00:25:21,200
ตรงกันกับที่ฟางถิงบอก
524
00:25:21,200 --> 00:25:22,640
เพราะงั้นพอคุณได้เจอเขาอีกครั้ง
525
00:25:22,640 --> 00:25:23,480
คุณก็เลยฆ่าเขา
526
00:25:26,960 --> 00:25:28,280
ทนายซือถู
527
00:25:28,280 --> 00:25:29,720
เขาทำให้คุณไม่เหลืออะไรเลย
528
00:25:29,720 --> 00:25:30,920
ตอนที่ขึ้นศาลก็เหมือนกัน
529
00:25:32,240 --> 00:25:34,120
คุณเองก็มีเหตุจูงใจในการฆ่า
530
00:25:50,560 --> 00:25:51,320
หานซวงนี่
531
00:25:51,320 --> 00:25:53,240
เปลี่ยนชื่อเป็นไป๋ลู่ตั้งแต่เมื่อไรกันแน่
532
00:25:55,360 --> 00:25:56,160
เธอไม่ได้เปลี่ยนชื่อ
533
00:25:58,000 --> 00:25:59,160
หานซวงก็คือไป๋ลู่
534
00:25:59,160 --> 00:26:00,160
ไป๋ลู่ก็คือหานซวง
535
00:26:01,920 --> 00:26:02,800
งั้นทำไมกันล่ะ
536
00:26:04,680 --> 00:26:06,080
ตอนที่ผมไล่ชื่อคนบนรถ
537
00:26:06,080 --> 00:26:08,200
ให้คู่สามีภรรยาจอร์จ แบลร์ฟัง
538
00:26:08,200 --> 00:26:10,320
เธอก็รีบร้อนเอ่ยชื่อหนึ่งออกมาทันที
539
00:26:11,160 --> 00:26:12,480
แสดงว่าเธอรู้ว่า
540
00:26:12,480 --> 00:26:13,840
บนรถมีคนที่เธอรู้จัก
541
00:26:13,840 --> 00:26:15,760
คนเราเวลาพูดโกหกในสถานการณ์เร่งด่วน
542
00:26:15,760 --> 00:26:18,240
มักจะนึกถึงคำที่มีส่วนเชื่อมโยงกัน
543
00:26:19,160 --> 00:26:19,920
เช่น
544
00:26:21,080 --> 00:26:22,320
เขียวกับมรกต
545
00:26:23,280 --> 00:26:24,360
ไป๋ลู่กับซวง
546
00:26:26,760 --> 00:26:27,720
ผมก็แค่ลองเดาดู
547
00:26:29,160 --> 00:26:31,280
เก๋อเกอเป็นแม่บุญธรรมของคุณนายสวี่
548
00:26:31,880 --> 00:26:33,680
คู่สามีภรรยาจอร์จ แบลร์
549
00:26:33,680 --> 00:26:36,080
เป็นทั้งน้องสาวและน้องเขยของคุณนายสวี่
550
00:26:36,080 --> 00:26:37,320
ไป๋ลู่เป็นคนแจ้งความ
551
00:26:38,200 --> 00:26:40,840
ถ้างั้นคนทั้งตู้โดยสาร
552
00:26:40,840 --> 00:26:41,840
ล้วนเกี่ยวข้องกับตระกูลสวี่กันทั้งนั้น
553
00:26:41,840 --> 00:26:42,720
ผมเองก็ไม่ได้แปลกใจอะไร
554
00:26:44,240 --> 00:26:45,280
แต่ผมกลับอยากให้ทุกคน
555
00:26:46,480 --> 00:26:48,400
ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลสวี่
556
00:27:01,400 --> 00:27:01,640
ใช่ค่ะ
557
00:27:03,080 --> 00:27:04,200
ซือชุนซ่าน
558
00:27:04,760 --> 00:27:06,360
เป็นแม่ครัวของตระกูลสวี่
559
00:27:08,440 --> 00:27:10,640
ตอนที่อวี้ฉินแต่งงานเธอก็ติดตามไปด้วย
560
00:27:12,760 --> 00:27:14,280
หลังจากเกิดเรื่องกับตระกูลสวี่
561
00:27:18,360 --> 00:27:20,040
เธอเองก็อยู่ไม่เป็นหลักแหล่ง
562
00:27:20,960 --> 00:27:22,840
สองปีก่อนเธอได้มาเจอฉัน
563
00:27:22,840 --> 00:27:24,960
ฉันกำลังหาคนที่เหมาะสมอยู่พอดี
564
00:27:24,960 --> 00:27:26,120
ก็เลยรับเธอมา
565
00:27:27,160 --> 00:27:29,160
คดีนี้เกี่ยวข้องกับตระกูลสวี่
566
00:27:30,560 --> 00:27:33,120
ฉันคิดว่าหลีกเลี่ยงปัญหาคงจะดีกว่า
567
00:27:36,480 --> 00:27:37,720
เราไม่ได้ฆ่าใคร
568
00:27:39,280 --> 00:27:41,120
ไม่อยากจะหาเรื่องใส่ตัว
569
00:27:44,440 --> 00:27:46,240
ตอนที่เกิดโศกนาฏกรรมตระกูลสวี่
570
00:27:47,360 --> 00:27:48,520
คุณอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย
571
00:27:51,200 --> 00:27:52,680
ฉันเป็นคนทำให้คุณนายต้องตาย
572
00:27:54,800 --> 00:27:56,840
ถ้าคืนนั้นไม่ใช่เพราะ
573
00:27:56,840 --> 00:27:58,120
ฉันลืมปิดประตูหลัง
574
00:27:59,320 --> 00:28:01,600
เจ้าปีศาจนั่นก็คงจะใช้ประตูนั้นเข้ามา
575
00:28:01,600 --> 00:28:02,680
เพื่อฆ่าคุณนาย
576
00:28:03,200 --> 00:28:04,200
ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน
577
00:28:08,360 --> 00:28:10,080
คุณนายก็คงไม่ต้องตาย
578
00:28:10,080 --> 00:28:12,600
คุณก็เลยฆ่าหม่าซื่ออิงเพื่อแก้แค้นแทนคุณนาย
579
00:28:12,600 --> 00:28:14,200
มะ...ไม่ใช่ฉันนะ
580
00:28:15,320 --> 00:28:17,360
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนร้ายเป็นใคร
581
00:28:18,360 --> 00:28:19,400
หลังจากเกิดเรื่อง
582
00:28:20,640 --> 00:28:22,880
เด็กในบ้านอย่างพวกเราก็ถูกขังไว้
583
00:28:22,880 --> 00:28:23,960
เพื่อทำการตรวจสอบ
584
00:28:25,800 --> 00:28:26,400
จนกระทั่ง...
585
00:28:28,520 --> 00:28:30,680
จนกระทั่งเสี่ยวอิงเสียไป
586
00:28:30,680 --> 00:28:31,880
ฉันถึงถูกปล่อยตัวออกมา
587
00:28:32,840 --> 00:28:34,680
ตระกูลสวี่ในตอนนั้น
588
00:28:34,680 --> 00:28:36,120
ได้หายไปนานแล้ว
589
00:28:36,640 --> 00:28:38,440
ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดี
590
00:28:39,280 --> 00:28:41,040
ฉันอยากกลับไปอยู่กับคุณนาย
591
00:28:42,040 --> 00:28:43,880
แต่คุณนายใหญ่ป่วยหนักมาก
592
00:28:45,520 --> 00:28:47,000
ฉันเร่ร่อนไปเรื่อย ๆ
593
00:28:49,000 --> 00:28:50,440
จนได้มาเจอกับเก๋อเกอ
594
00:28:51,160 --> 00:28:52,880
ถึงได้มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง
595
00:28:55,200 --> 00:28:56,480
ฉันไม่กล้าบอกว่า
596
00:28:56,480 --> 00:28:58,240
เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลสวี่
597
00:28:59,840 --> 00:29:00,760
ฉันกลัว
598
00:29:01,680 --> 00:29:02,760
ฉันกลัว
599
00:29:04,680 --> 00:29:06,440
คุณนายใหญ่ป่วยหนักเหรอ
600
00:29:41,600 --> 00:29:42,680
ผมรู้แล้ว
601
00:29:44,880 --> 00:29:47,000
ว่าพวกคุณทุกคนต่างก็เกี่ยวข้องกับกับตระกูลสวี่
602
00:29:48,200 --> 00:29:49,600
และคุณนายสวี่
603
00:30:05,400 --> 00:30:06,720
คุณได้เอาหนังสือเล่มนั้นมาด้วยหรือเปล่า
604
00:30:08,440 --> 00:30:09,240
ทำไมเหรอคะ
605
00:30:09,240 --> 00:30:10,000
ผมขอยืมหน่อยได้ไหม
606
00:30:12,240 --> 00:30:12,560
ได้ค่ะ
607
00:30:26,400 --> 00:30:28,160
คุณตอนสาว ๆ สวยมากเลย
608
00:30:28,160 --> 00:30:28,680
คุณผู้ชายคะ
609
00:30:29,840 --> 00:30:32,280
ฉันว่าคุณคงจะดูผิดแล้ว
610
00:30:32,280 --> 00:30:33,560
นั่นเป็นลูกสาวของฉัน
611
00:30:33,560 --> 00:30:34,720
ที่อุ้มหลานอยู่
612
00:30:35,400 --> 00:30:37,480
นี่เป็นรูปของพวกเขาเมื่อสองปีก่อน
613
00:30:37,480 --> 00:30:38,560
บางที
614
00:30:38,560 --> 00:30:39,760
ฉันคงจะเก็บรักษาไว้ได้ไม่ค่อยดี
615
00:30:40,560 --> 00:30:41,800
คุณโกหก
616
00:30:41,800 --> 00:30:43,680
ถ้าเก็บรักษาไว้ไม่ดี
617
00:30:43,680 --> 00:30:45,080
ก็คงจะมีรอยยับแล้ว
618
00:30:45,680 --> 00:30:48,000
แต่ที่เป็นสีเหลืองนั่นเป็นเพราะเวลาผ่านไปนานแล้ว
619
00:30:50,280 --> 00:30:53,560
เห็นได้ชัดว่าคุณตั้งใจเก็บรูปนี้ไว้เป็นอย่างดี
620
00:30:53,560 --> 00:30:55,720
ต่อให้มันจะเป็นรูปเมื่อสามสิบปีก่อนก็ตาม
621
00:30:56,360 --> 00:30:57,160
ผมว่า
622
00:30:58,600 --> 00:31:00,440
คงจะเป็นเพราะลูกสาวคุณไม่อยู่แล้ว
623
00:31:03,560 --> 00:31:04,800
ที่จริงผมไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้เลย
624
00:31:04,800 --> 00:31:06,440
เพราะกลัวว่าคุณจะเสียใจ
625
00:31:07,400 --> 00:31:08,880
แต่ตอนนี้ผมต้องพูด
626
00:31:10,720 --> 00:31:11,520
คนที่อยู่ในรูป
627
00:31:11,520 --> 00:31:14,080
เกรงว่าจะไม่ใช่ลูกสาวกับหลานคุณ
628
00:31:14,080 --> 00:31:15,600
แต่เป็นคุณกับลูกสาวคุณ
629
00:31:16,840 --> 00:31:18,280
ตอนที่ไปหาเธอที่ฮาร์บินครั้งนั้น
630
00:31:19,600 --> 00:31:21,640
คงจะเป็นเรื่องที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของคุณแล้ว
631
00:31:42,040 --> 00:31:42,720
แล้วก็คุณ
632
00:31:46,120 --> 00:31:47,160
ผมทำไมเหรอ
633
00:31:49,280 --> 00:31:50,560
คุณบอกใบ้ให้ผม
634
00:31:50,560 --> 00:31:51,200
ว่าหม่าซื่ออิง
635
00:31:51,200 --> 00:31:53,000
ติดนิสัยต้องกินยานอนหลับบนรถไฟ
636
00:31:55,240 --> 00:31:56,720
คุณบอกว่ากินก็คือกิน
637
00:31:56,720 --> 00:31:58,360
คุณบอกว่าคือไม่กินก็คือไม่กิน
638
00:31:58,360 --> 00:31:59,720
ผมไม่รู้เรื่อง
639
00:31:59,720 --> 00:32:02,760
เขาวางปืนพกที่บรรจุกระสุนเต็มไว้ใต้หมอน
640
00:32:02,760 --> 00:32:04,560
แสดงว่าเขากังวลเรื่องจดหมายขู่มาก
641
00:32:04,560 --> 00:32:05,640
เพราะงั้นเขาไม่มีทาง
642
00:32:05,640 --> 00:32:07,320
ที่จะกินยานอนหลับตอนนอน
643
00:32:07,320 --> 00:32:08,760
เขาจะกินหรือไม่กิน
644
00:32:08,760 --> 00:32:10,440
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ
645
00:32:10,440 --> 00:32:12,120
จดหมายขู่ฉบับนั้นที่เขาหวาดกลัว
646
00:32:12,720 --> 00:32:14,120
ไม่ใช่อันที่คุณเอาให้ผม
647
00:32:14,800 --> 00:32:16,200
แต่เป็นอันที่คุณเผาทิ้งไปต่างหาก
648
00:32:17,480 --> 00:32:19,160
แต่ว่านจี๋เสียงไม่มีเวลาพอให้ไปฆ่าใครได้นะ
649
00:32:30,920 --> 00:32:32,080
เขามันโง่
650
00:32:34,280 --> 00:32:35,760
เขาไม่ควรฆ่าคุณนายสวี่
651
00:32:36,920 --> 00:32:38,480
พ่อแม่ผมจากไปเร็ว
652
00:32:38,480 --> 00:32:39,920
ผมทำได้ทุกอย่าง
653
00:32:39,920 --> 00:32:41,080
เพื่อความอยู่รอด
654
00:32:42,640 --> 00:32:43,960
ขโมยของ
655
00:32:43,960 --> 00:32:45,000
โจรกรรม
656
00:32:45,000 --> 00:32:45,720
หลอกคน
657
00:32:46,840 --> 00:32:48,320
คนทั่วไปเห็นว่าผมเป็นเด็ก
658
00:32:48,840 --> 00:32:49,640
ก็เลยปล่อยผมไป
659
00:32:50,600 --> 00:32:51,560
แต่ต่อมา
660
00:32:52,080 --> 00:32:53,400
ผมก็เจอเข้ากับคนจริง
661
00:32:54,520 --> 00:32:55,600
เขาจะตีผมให้ตาย
662
00:32:59,440 --> 00:33:00,960
คุณนายสวี่เป็นคนช่วยผมเอาไว้
663
00:33:02,360 --> 00:33:03,080
ก่อนเกิดเรื่อง
664
00:33:04,000 --> 00:33:05,280
ผมเคยเจอฆาตกรนั่นมาก่อน
665
00:33:06,920 --> 00:33:08,080
ผมขโมยของเขา
666
00:33:08,760 --> 00:33:09,920
สุดท้ายเขาก็รู้ตัว
667
00:33:11,400 --> 00:33:12,240
ผมไม่ยอมแพ้
668
00:33:12,960 --> 00:33:14,000
และตามเขาไปตลอดทาง
669
00:33:14,840 --> 00:33:16,480
ตามไปจนถึงบ้านคุณนายสวี่
670
00:33:19,320 --> 00:33:20,360
ผมไม่ได้เข้าไป
671
00:33:24,480 --> 00:33:25,520
ผมไม่ได้เข้าไป
672
00:33:31,000 --> 00:33:32,760
ผมรับประกันกับคุณได้เลยว่า
673
00:33:32,760 --> 00:33:35,000
ว่านจี๋เสียงไม่เคยออกไปจากห้องเลย
674
00:33:35,000 --> 00:33:37,000
อย่างน้อยก็ตอนที่หม่าซื่ออิงตาย
675
00:33:39,640 --> 00:33:41,200
สวี่หวายชางตายในสงครามทางทะเล
676
00:33:42,000 --> 00:33:43,440
กองทัพเรือถูกกวาดล้างไปหมด
677
00:33:44,680 --> 00:33:47,080
อีกทั้งจุดที่กองทัพญี่ปุ่นขึ้นฝั่งมา
678
00:33:47,080 --> 00:33:48,120
ก็เป็นที่เวยหรงพอดี
679
00:33:48,800 --> 00:33:50,080
มีอะไรเหรอ
680
00:33:50,080 --> 00:33:50,920
ตอนนั้นที่เวยหรง
681
00:33:50,920 --> 00:33:52,720
เราแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มรบด้วยซ้ำ
682
00:33:52,720 --> 00:33:53,840
ตอนที่ควรยอมก้มหัวก็ต้องยอม
683
00:34:03,160 --> 00:34:04,240
ทำไมคุณถึงไม่ดื่ม
684
00:34:07,800 --> 00:34:08,920
ในเมื่อคุณอยากรู้ขนาดนั้น
685
00:34:09,920 --> 00:34:10,640
งั้นผมก็จะบอกให้
686
00:34:14,600 --> 00:34:16,080
ผมรับผิดชอบส่งพี่น้องทุกคน
687
00:34:17,040 --> 00:34:18,400
ไปส่งเธอที่เฟิ่งเทียนก่อน
688
00:34:18,400 --> 00:34:19,680
แล้วค่อยไปฮาร์บิน
689
00:34:20,600 --> 00:34:22,560
แต่ระหว่างทางผมได้รับคำสั่งอื่น
690
00:34:23,480 --> 00:34:25,120
ตอนที่ผมกลับไปที่ฮาร์บินอีกครั้ง
691
00:34:27,320 --> 00:34:28,600
ก็เป็นวันที่เกิดเรื่องขึ้น
692
00:34:29,560 --> 00:34:30,560
คืนนั้น
693
00:34:31,320 --> 00:34:31,960
ผมดื่มเยอะมาก
694
00:34:33,280 --> 00:34:34,320
ที่จริงแล้วคืนนั้นผมควรจะ
695
00:34:34,320 --> 00:34:35,840
ไปตรวจสอบความปลอดภัยของเธอ
696
00:34:39,680 --> 00:34:40,760
แต่ว่าเพราะผมดื่มเยอะมาก
697
00:34:44,440 --> 00:34:45,080
ก็เลย...
698
00:35:17,960 --> 00:35:19,800
เหล่าหลิวเป็นพนักงานเก่าแก่ของเรา
699
00:35:19,800 --> 00:35:21,840
ทำงานมาตั้งแต่ขบวนแรกจนถึงตอนนี้
700
00:35:23,080 --> 00:35:24,240
เสี่ยวอิงนามสกุลหลิวสินะครับ
701
00:35:32,800 --> 00:35:33,400
เป็นเพราะผม
702
00:35:35,680 --> 00:35:36,040
เพราะผมเอง
703
00:35:37,680 --> 00:35:39,720
ผมไม่เชื่อแม้กระทั่งลูกสาวของตัวเอง
704
00:35:41,120 --> 00:35:42,200
ถ้าไม่ใช่เพราะผม
705
00:35:43,600 --> 00:35:45,080
เธอก็คงไม่น้อยใจจนฆ่าตัวตาย
706
00:35:46,560 --> 00:35:47,840
เป็นเพราะเธอน้อยใจ
707
00:36:01,360 --> 00:36:02,600
ฉันจะพูดตามตรงเลยก็แล้วกัน
708
00:36:03,400 --> 00:36:03,880
ใช่
709
00:36:04,560 --> 00:36:05,360
ฉันรู้จักเธอ
710
00:36:06,240 --> 00:36:07,680
รู้จักมานานแล้ว
711
00:36:08,520 --> 00:36:10,240
ตอนที่อยู่ที่หนานจิง
712
00:36:10,240 --> 00:36:11,160
ก่อนที่เธอจะถูกจับกุม
713
00:36:11,840 --> 00:36:13,040
ฉันป่วยหนักมาก
714
00:36:13,720 --> 00:36:14,960
เธอมาเยี่ยมฉัน
715
00:36:15,760 --> 00:36:17,760
เธอชอบยุ่งไม่เข้าเรื่องเลยจริง ๆ
716
00:36:18,360 --> 00:36:20,640
เดิมทีฉันก็เป็นแค่สาวโคมเขียว
717
00:36:20,800 --> 00:36:22,720
แต่เธอมักจะแนะนำให้ฉันเป็นคนดี
718
00:36:23,120 --> 00:36:24,800
พวกคนใหญ่คนโตกินดีอยู่ดี
719
00:36:25,000 --> 00:36:26,080
แต่ข้างทางกลับมีคนอดตาย
720
00:36:27,400 --> 00:36:29,000
ฉันก็แค่ทำเพื่อหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
721
00:36:29,000 --> 00:36:29,880
ไม่ขโมย ไม่ปล้น
722
00:36:29,880 --> 00:36:31,240
แล้วมันผิดตรงไหนกัน
723
00:36:32,120 --> 00:36:33,840
เธอมักจะแนะนำฉันจากหอคอยงาช้าง
724
00:36:34,560 --> 00:36:35,760
ฉันโกรธ
725
00:36:40,320 --> 00:36:42,880
ก็เลยพูดเรื่องของเธอกับหวายชางออกไป
726
00:36:44,000 --> 00:36:45,720
เธอสนับสนุนอะไรก็ไม่สนับสนุน
727
00:36:45,720 --> 00:36:47,960
กลับไปสนับสนุนการปฏิรูปในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้น
728
00:36:49,280 --> 00:36:50,000
ต่อมา
729
00:36:50,600 --> 00:36:51,560
เธอก็หนีไป
730
00:36:52,120 --> 00:36:53,120
ที่ฮาร์บิน
731
00:36:54,240 --> 00:36:55,960
ทำไมฉันถึงต้องกลัวขนาดนั้นเหรอ
732
00:36:56,280 --> 00:36:57,600
ฉันกลัวฆาตกร
733
00:36:57,600 --> 00:36:58,720
มาฆ่าฉันน่ะสิ
734
00:36:59,480 --> 00:37:00,800
มันมาเพื่อแก้แค้น
735
00:37:01,360 --> 00:37:03,040
แก้แค้นให้คุณนายสวี่
736
00:37:06,200 --> 00:37:08,880
คุณบอกว่าคุณเอากระเป๋าอาบน้ำแขวนไว้ที่ด้ามจับประตู
737
00:37:08,880 --> 00:37:11,160
คุณก็เลยไม่รู้ว่าประตูเปิดหรือปิดอยู่
738
00:37:11,760 --> 00:37:13,920
แต่ถ้าคุณทำแบบนั้นจริง
739
00:37:13,920 --> 00:37:16,200
คุณก็จะต้องรู้ว่ากระเป๋าอาบน้ำบังอะไรไม่ได้เลย
740
00:37:19,680 --> 00:37:20,840
เพราะว่าด้ามจับประตู
741
00:37:22,320 --> 00:37:23,440
อยู่ด้านล่างที่ล็อกประตู
742
00:37:30,760 --> 00:37:32,280
ตอนมาผมได้อ่านหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง
743
00:37:33,400 --> 00:37:34,440
จำเนื้อหาไม่ค่อยได้แล้ว
744
00:37:35,920 --> 00:37:36,840
แต่ผมจำได้ว่า
745
00:37:38,120 --> 00:37:39,320
ชื่อของนักข่าว
746
00:37:40,600 --> 00:37:41,600
ก็คือหวายชาง
747
00:37:44,280 --> 00:37:46,160
ในกระเป๋าของคุณมีเล็บที่เอาไว้ใช้ดีดพิณ
748
00:37:46,720 --> 00:37:47,680
แต่ว่าบนนิ้วของคุณ
749
00:37:47,680 --> 00:37:50,040
กลับไม่มีรอยด้านจากการดีดสายเลย
750
00:37:50,040 --> 00:37:51,400
กลับกันที่นิ้วกลาง
751
00:37:52,160 --> 00:37:53,880
และด้านนอกของนิ้วก้อยของคุณ
752
00:37:53,880 --> 00:37:54,720
กลับมีรอยด้าน
753
00:37:55,880 --> 00:37:57,040
คุณเป็นคนดีมาตั้งนานแล้ว
754
00:37:57,720 --> 00:37:58,960
และได้กลายมาเป็นนักเขียน
755
00:38:00,200 --> 00:38:01,760
คุณช่วยให้คุณนายสวี่ได้ใช้ชีวิตอยู่ต่อไป
756
00:38:01,760 --> 00:38:03,400
ตามแบบวิธีของคุณ
757
00:38:08,080 --> 00:38:10,440
ฉันก็แค่อยากใช้ชีวิตให้มันสง่างาม
758
00:38:10,440 --> 00:38:10,960
ให้เธอได้ดูบ้าง
759
00:38:13,960 --> 00:38:15,160
แต่เธอก็ไม่ทันจะได้เห็น
760
00:38:34,800 --> 00:38:36,360
บนรถไฟขบวนนี้นอกจากผมแล้ว
761
00:38:37,720 --> 00:38:39,720
ทุกคนต่างก็เกี่ยวข้องกับตระกูลสวี่
762
00:38:42,520 --> 00:38:43,280
ผมว่า
763
00:38:45,360 --> 00:38:46,760
นี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่
764
00:38:47,920 --> 00:38:48,880
หมอวินิจฉัยว่า
765
00:38:49,920 --> 00:38:52,440
เวลาตายคือช่วง 00:00-02:00 น.
766
00:38:53,800 --> 00:38:55,360
จากคำให้การของพวกคุณทุกคน
767
00:38:56,040 --> 00:38:56,800
ต่างก็วางแผนให้ผม
768
00:38:56,800 --> 00:38:58,880
ค้นพบความจริงที่แต่งขึ้นมา
769
00:39:00,560 --> 00:39:01,680
เมื่อวาน
770
00:39:02,520 --> 00:39:04,440
ฆาตกรตัวปลอม
771
00:39:04,440 --> 00:39:05,840
ได้ขึ้นรถที่สถานีจิ่นโจว
772
00:39:06,800 --> 00:39:08,640
เขาสวมชุดพนักงานรถไฟ
773
00:39:09,200 --> 00:39:11,840
และใช้กุญแจสารพัดนึกไขห้องหม่าซื่ออิง
774
00:39:11,840 --> 00:39:13,200
หลังจากลงมือฆ่าเขาแล้ว
775
00:39:13,200 --> 00:39:14,920
เขาก็สร้างห้องปิดตาย
776
00:39:14,920 --> 00:39:17,000
และหนีออกไปทางห้องฉี่หง
777
00:39:17,000 --> 00:39:19,240
เขาถอดชุดไว้ที่ห้องของซือชุนซ่าน
778
00:39:19,920 --> 00:39:21,920
จากนั้นก็สวมกี่เพ้าสีแดง
779
00:39:21,920 --> 00:39:23,320
และหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
780
00:39:24,560 --> 00:39:25,760
ทางห้องน้ำ
781
00:39:27,720 --> 00:39:29,680
นี่เป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์แบบที่สุด
782
00:39:30,720 --> 00:39:31,800
ถ้ารถไม่ได้หยุดลงละก็
783
00:39:31,800 --> 00:39:33,560
คนร้ายก็คงจะได้ลงจากรถไปแล้ว
784
00:39:35,240 --> 00:39:35,880
น่าเสียดาย
785
00:39:37,200 --> 00:39:38,320
ที่รถหยุดตลอดคืน
786
00:39:39,120 --> 00:39:41,000
ไม่มีใครหนีไปจากที่นี่ได้
787
00:39:41,880 --> 00:39:42,920
พวกคุณทุกคน
788
00:39:43,440 --> 00:39:45,000
ต่างก็วาดภาพเป็นตุเป็นตะขึ้นมา
789
00:39:45,000 --> 00:39:46,520
ถึงฆาตกรที่ไม่มีอยู่จริง
790
00:39:52,920 --> 00:39:54,560
หม่าซื่ออิงตายเมื่อไรกันแน่
791
00:39:55,680 --> 00:39:57,040
หน้าปัดนาฬิกาของเขาแตก
792
00:39:57,040 --> 00:39:59,040
ราวกับจะบอกว่าเป็นเวลา 01:15 น.
793
00:40:00,440 --> 00:40:02,240
เขากำลังประสบกับเหตุการณ์ที่รุนแรง
794
00:40:04,040 --> 00:40:05,280
หม่าซื่ออิงรักนาฬิกามาก
795
00:40:06,200 --> 00:40:06,680
[คนแบบนี้]
796
00:40:06,680 --> 00:40:08,520
[จะไปใส่นาฬิกาตอนนอนได้ยังไง]
797
00:40:09,480 --> 00:40:10,400
[หรือก็คือ]
798
00:40:10,400 --> 00:40:11,520
[เวลา 01:15 น.]
799
00:40:11,520 --> 00:40:13,680
[เป็นเวลาเสียชีวิตที่ฆาตกรปลอมขึ้นมา]
800
00:40:14,920 --> 00:40:16,800
ในเมื่อเวลาที่ลงมือไม่ใช่ 01:15 น.
801
00:40:17,680 --> 00:40:19,080
แล้วเป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นก่อนหน้านั้น
802
00:40:20,320 --> 00:40:22,480
หรือก็คือเวลา 00:40 น.
803
00:40:23,600 --> 00:40:25,320
ตอน 00:40 น.
804
00:40:25,320 --> 00:40:27,920
ผมตื่นเพราะได้ยินเสียงดังมาจากห้องหม่าซื่ออิง
805
00:40:27,920 --> 00:40:28,840
จากนั้นผมก็ได้ยิน
806
00:40:28,840 --> 00:40:30,440
เขาพูดรัสเซียไล่ให้พนักงานไปให้พ้น
807
00:40:31,320 --> 00:40:33,520
ต่อมาว่านจี๋เสียงกับจงเหยียนก็บอกผมว่า
808
00:40:33,520 --> 00:40:34,960
หม่าซื่ออิงพูดรัสเซียไม่ได้
809
00:40:35,640 --> 00:40:36,800
เพราะว่าพวกคุณก็อยาก
810
00:40:36,800 --> 00:40:39,400
ลากผมเข้าในเรื่องไม่มีหลักฐานที่อยู่อันไร้ที่ตินี้
811
00:40:39,920 --> 00:40:40,840
ดูเหมือนเวลาที่ทำการฆาตกรรม
812
00:40:40,840 --> 00:40:42,640
จะเป็นช่วงก่อน 01:15 น. จริง ๆ
813
00:40:44,440 --> 00:40:46,240
แต่ว่าถ้าเป็นหลัง 01:15 น. ล่ะ
814
00:40:47,520 --> 00:40:48,600
เช่น
815
00:40:48,600 --> 00:40:49,680
01:30 น.
816
00:40:49,680 --> 00:40:51,080
01:40 น.
817
00:40:51,080 --> 00:40:51,640
หรืออาจจะเป็น
818
00:40:51,640 --> 00:40:53,720
ช่วงเวลาใด ๆ ก็ตามที่ใกล้เคียงกับเวลาตีสอง
819
00:40:54,560 --> 00:40:55,720
แบบนั้นพวกคุณทุกคน
820
00:40:57,640 --> 00:40:59,440
พวกคุณทุกคนต่างก็ไม่มีหลักฐานที่อยู่
821
00:41:01,120 --> 00:41:02,200
ทุกอย่างเป็นโมฆะ
822
00:41:03,760 --> 00:41:05,200
ผู้ตายโดนแทงเก้าแผล
823
00:41:05,720 --> 00:41:06,880
มีทั้งลึก
824
00:41:06,880 --> 00:41:07,440
และตื้น
825
00:41:08,320 --> 00:41:09,040
รอยแผลตื้น
826
00:41:09,040 --> 00:41:10,720
โดนแค่ผิวเผินเท่านั้น
827
00:41:10,720 --> 00:41:11,480
ส่วนรอยแผลลึก
828
00:41:11,480 --> 00:41:13,000
แทงทะลุปอดไปโดยตรง
829
00:41:13,960 --> 00:41:14,480
เก้าแผล
830
00:41:18,400 --> 00:41:18,840
หนึ่ง
831
00:41:20,080 --> 00:41:22,720
สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า
832
00:41:24,520 --> 00:41:26,280
ตรงกับจำนวนคนของพวกคุณพอดีเลย
833
00:41:28,000 --> 00:41:28,680
พวกคุณ
834
00:41:29,440 --> 00:41:30,960
อยู่ด้วยกันหมดทุกคน
835
00:41:31,800 --> 00:41:33,800
และทำการพิพากษาผู้ตาย
836
00:43:01,960 --> 00:43:03,720
แต่การพิพากษาของพวกคุณมันผิดกฎหมาย
84170
