All language subtitles for Checkmate 24
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:00:13,900 --> 00:00:18,590
♫พูดคำโกหกซ้ำสักร้อยรอบ
มันจะกลายเป็นจริงใช่ไหม♫
3
00:00:19,030 --> 00:00:22,580
♫ความขุ่นเคืองจะหายไปจริง ๆ ใช่ไหม♫
4
00:00:23,060 --> 00:00:28,000
♫ฟังคำสาบานซ้ำสักร้อยรอบ
ไม่ว่าใครจะหักหลังก่อน♫
5
00:00:28,280 --> 00:00:31,760
♫ไม่ว่าใครที่ยังแสดงละครอยู่♫
6
00:00:32,200 --> 00:00:36,350
♫ใช้เวลาที่มีจำกัดของพวกเราก่อนฟ้าสาง♫
7
00:00:36,750 --> 00:00:41,030
♫ทำให้ความจริงร้อยเรียงเข้าด้วยกัน♫
8
00:00:41,320 --> 00:00:45,460
♫อยู่ระหว่างสีแดงและสีดำ
ขอบแห่งความอันตราย♫
9
00:00:45,480 --> 00:00:48,410
♫ฉายภาพซ้ำใหม่♫
10
00:00:49,340 --> 00:00:53,380
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
11
00:00:53,510 --> 00:00:58,440
♫เพื่อน ถ้าไม่มีนาย ฉันเองก็ไร้หนทางกลับ♫
12
00:00:58,470 --> 00:01:02,570
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
13
00:01:02,640 --> 00:01:09,440
♫เมื่อฟ้าถล่มลงมาบนบ่า
พวกเราจะต่อสู้เพื่อมัน♫
14
00:01:23,080 --> 00:01:27,510
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
15
00:01:27,990 --> 00:01:29,940
=ตอนที่ 24=
16
00:01:30,480 --> 00:01:32,090
ไป๋ซานซานเคยบอกว่าดื่มเหล้าทำให้อบอุ่นได้
17
00:01:33,720 --> 00:01:35,520
จิ้งเซวียนคงได้ยินคำพูดประโยคนั้น
18
00:01:35,840 --> 00:01:37,210
จึงนำเหล้าขวดนั้นให้ตู้เหิง
19
00:01:41,670 --> 00:01:42,050
เดี๋ยวก่อน
20
00:01:42,070 --> 00:01:42,770
ให้ฉันสรุปเหตุการณ์ก่อนนะ
21
00:01:43,580 --> 00:01:45,270
จิ้งเซวียนนำเหล้าไปให้ตู้เหิง
22
00:01:45,800 --> 00:01:48,310
ลั่วเส้าชวนยื่นเหล้าแก้วนั้นให้ไต้ลี่หมิง
23
00:01:49,760 --> 00:01:50,500
ความหมายของคุณคือ
24
00:01:51,650 --> 00:01:52,930
ไป๋ซานซานคือผู้เริ่มกระทำการเป็นคนแรก
25
00:01:53,980 --> 00:01:54,860
ผมไม่รู้
26
00:02:00,040 --> 00:02:01,040
ผมไม่รู้จริง ๆ
27
00:02:11,340 --> 00:02:11,920
ดื่มน้ำหน่อยเถอะ
28
00:02:16,630 --> 00:02:17,100
มีอะไร
29
00:02:18,350 --> 00:02:18,820
อย่าดื่มเลย
30
00:02:20,980 --> 00:02:22,200
เอกซ์ยังจะฆ่าคนอีกหนึ่งคน
31
00:02:23,310 --> 00:02:24,240
พวกเราจะต้องระวังตัวให้ดี
32
00:02:30,800 --> 00:02:31,480
คุณว่า
33
00:02:32,940 --> 00:02:34,280
ใครจะเป็นเหยื่อรายต่อไป
34
00:02:36,160 --> 00:02:37,550
ถ้าหากไม่ใช่ผม
35
00:02:39,880 --> 00:02:40,900
จะต้องเป็นลั่วเส้าชวนแน่นอน
36
00:02:49,570 --> 00:02:50,530
ถ้าหากผมไม่กลับมา
37
00:02:51,270 --> 00:02:51,840
ให้พวกคุณรอ
38
00:02:52,530 --> 00:02:54,250
รอให้ตำรวจเข้ามาในคฤหาสน์เสียก่อน
แล้วค่อยเปิดประตู
39
00:03:01,760 --> 00:03:02,840
ถ้าหากผมคือเอกซ์
40
00:03:03,790 --> 00:03:04,540
จะสร้างสถานการณ์นี้
41
00:03:04,570 --> 00:03:06,180
จะต้องบรรลุเงื่อนไขสองสามข้อ
42
00:03:07,120 --> 00:03:07,590
ข้อแรก
43
00:03:08,040 --> 00:03:08,560
ช่วงเวลา
44
00:03:09,490 --> 00:03:11,020
จะต้องรอจนพายุหิมะมาถึง
45
00:03:12,320 --> 00:03:13,270
ซึ่งไม่ยากจะประมาณการ
46
00:03:14,350 --> 00:03:14,790
ข้อสอง
47
00:03:15,630 --> 00:03:16,140
ภูมิศาสตร์
48
00:03:17,240 --> 00:03:18,740
เขาจะต้องทำลายสะพานแขวน
49
00:03:19,120 --> 00:03:20,240
แล้วขังพวกเราเอาไว้ที่นี่ทั้งหมด
50
00:03:21,520 --> 00:03:22,030
ข้อสาม
51
00:03:22,910 --> 00:03:23,520
คน
52
00:03:25,190 --> 00:03:26,230
ต้องมั่นใจว่าผม
53
00:03:26,640 --> 00:03:27,180
กับเขา
54
00:03:28,140 --> 00:03:28,850
ล้วนอยู่ที่คฤหาสน์
55
00:03:29,830 --> 00:03:30,520
สะพานแขวน
56
00:03:34,090 --> 00:03:35,830
สะพานแขวนลั่วเส้าชวน
เป็นคนขับรถชนพังไม่ใช่เหรอ
57
00:03:38,420 --> 00:03:39,580
คุณเองเขาก็เป็นคนเรียกมาที่นี่
58
00:03:47,440 --> 00:03:49,460
การศึกษาพิษวิทยาของนิโคติน
59
00:03:51,180 --> 00:03:51,860
ไม่ ๆ ๆ
60
00:03:52,980 --> 00:03:54,510
ลั่วเส้าชวนไม่มีทางเป็นฆาตกร
61
00:03:55,330 --> 00:03:56,330
ตู้เหิงเขาไม่มีความจำเป็นจะต้อง
62
00:03:56,350 --> 00:03:58,340
นำสรุปข่าวไปใส่ในกระเป๋าเสื้อของลั่วเส้าชวน
63
00:03:59,710 --> 00:04:01,560
แล้วทำไมเขาจะต้องใส่ใจเรื่องนี้ด้วย
64
00:04:04,380 --> 00:04:05,760
ไม่แน่ว่านี่อาจเป็นเป้าหมายของฆาตกร
65
00:04:06,950 --> 00:04:08,280
เขาต้องการให้คุณสงสัยลั่วเส้าชวน
66
00:04:33,770 --> 00:04:34,320
ลูกพี่
67
00:04:34,440 --> 00:04:35,210
เธอจะฆ่าคุณ
68
00:04:35,900 --> 00:04:36,850
ฉันฆ่าฉันอะไรกัน
69
00:04:36,880 --> 00:04:37,540
เธอทำเพื่อปกป้องฉัน
70
00:04:37,560 --> 00:04:38,210
กลัวฉันจะไปตาย
71
00:04:38,800 --> 00:04:39,240
ประคองไว้
72
00:04:44,680 --> 00:04:45,190
ส่งท่อนไม้มาให้ฉัน
73
00:04:48,480 --> 00:04:48,880
มานี่
74
00:05:01,040 --> 00:05:02,180
จะล็อกนี่เอาไวยังไงดี
75
00:05:03,350 --> 00:05:04,110
ง่ายมาก ลูกพี่
76
00:05:07,000 --> 00:05:07,810
แล้วฉันจะออกไปยังไง
77
00:05:09,150 --> 00:05:09,770
เอาออกสิครับ
78
00:05:10,240 --> 00:05:11,350
งั้นประตูก็เปิดแล้วไม่ใช่เหรอ
79
00:05:13,120 --> 00:05:13,560
จริงสิ
80
00:05:17,120 --> 00:05:17,630
เอางี้
81
00:05:18,040 --> 00:05:18,950
นายคอยเฝ้าพวกเธออยู่ที่นี่
82
00:05:19,200 --> 00:05:20,240
หากเป็นอะไรแม้แต่ปลายผม
83
00:05:20,520 --> 00:05:21,230
จะเอาเรื่องนาย
84
00:05:21,360 --> 00:05:21,900
วางใจเถอะครับ
85
00:05:33,040 --> 00:05:33,580
ฉี่หมิง
86
00:05:36,690 --> 00:05:37,240
คุณชายลั่ว
87
00:05:38,400 --> 00:05:38,770
ส่งมาให้ฉัน
88
00:05:40,140 --> 00:05:41,660
ผมยังไม่ได้เอาให้พี่ซือถูดูเลยนะ
89
00:05:42,280 --> 00:05:42,810
ส่งมาให้ฉัน
90
00:05:48,550 --> 00:05:49,590
เอารูปถ่ายที่มี
91
00:05:50,200 --> 00:05:50,980
มาให้ฉันทั้งหมด
92
00:06:19,130 --> 00:06:19,750
เหล่าเปาล่ะ
93
00:06:20,180 --> 00:06:20,930
อยู่ที่ห้องหนังสือ
94
00:06:21,760 --> 00:06:22,490
พี่ซือถูบอกว่า
95
00:06:22,520 --> 00:06:23,700
เอกซ์คนนั้นจะฆ่าคนอีกสองคน
96
00:06:24,050 --> 00:06:25,530
ตอนนี้หัวหน้าเปากำลังปวดหัวอยู่
97
00:06:26,310 --> 00:06:27,650
ที่จริงแล้วไม่มีเอกซ์อะไรนั่นหรอกนะ
98
00:06:28,850 --> 00:06:29,950
ซือถูเหยียนเป็นคนสร้างขึ้นมาทั้งนั้น
99
00:06:31,080 --> 00:06:31,820
หมายความว่ายังไง
100
00:06:34,270 --> 00:06:35,250
นายเข้าใจซือถูเหยียนไหม
101
00:06:44,700 --> 00:06:45,120
คุณ
102
00:06:45,400 --> 00:06:46,040
อย่าร้องนะ
103
00:06:46,820 --> 00:06:48,140
ผมรู้ว่าคุณจะไม่ร้องโวยวาย
104
00:06:49,480 --> 00:06:50,490
ไม่งั้นพวกเราจะต้องตายกันหมด
105
00:06:51,080 --> 00:06:51,990
คุณเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ใช่ไหม
106
00:06:53,670 --> 00:06:54,150
ตอนนี้
107
00:06:54,920 --> 00:06:55,870
ตอนนี้ผมบอกอะไร
108
00:06:56,320 --> 00:06:57,100
พวกคุณก็ทำอย่างนั้น
109
00:07:03,440 --> 00:07:04,030
คุณชายลั่ว
110
00:07:04,660 --> 00:07:05,410
คุณไม่เป็นไรใช่ไหม
111
00:07:06,480 --> 00:07:07,400
เขาเป็นคนพาตู้เหิงกลับมา
112
00:07:08,220 --> 00:07:10,330
เอกซ์จะฆ่าคนอีกสามคนก็เป็นสิ่งที่เขาพูด
113
00:07:11,300 --> 00:07:12,760
คำสารภาพที่แท้จริงของตู้เหิงคืออะไร
114
00:07:13,510 --> 00:07:14,270
ก็ไม่มีใครรู้
115
00:07:18,240 --> 00:07:19,190
ทันทีที่เขามาฮาร์บิน
116
00:07:19,350 --> 00:07:20,300
เสิ่นเจี้ยนเสียนก็ตาย
117
00:07:21,120 --> 00:07:21,960
เขาเพิ่งจะรู้จักพ่อของฉัน
118
00:07:21,980 --> 00:07:22,870
พ่อของฉันก็เกิดเรื่องขึ้น
119
00:07:23,510 --> 00:07:24,950
เขาเป็นคนบอกว่าเซี่ยฮว่าฆ่าคน
120
00:07:25,410 --> 00:07:26,810
ซ้ำยังบีบบังคับจนเขาต้องฆ่าตัวตาย
121
00:07:27,800 --> 00:07:28,980
หากไม่ใช่เพราะเขาต้องการไปตรวจสอบสุนัข
122
00:07:29,400 --> 00:07:31,410
ฟ่านลี่หัวกับหลัวจิ่นเหยียนก็คงไม่เกิดเรื่องขึ้น
123
00:07:31,720 --> 00:07:32,330
โรงเรียนสตรีแห่งนั้น
124
00:07:32,440 --> 00:07:34,300
ก็คงไม่เปลี่ยนผอ.เป็นกลุ่มสนับสนุนญี่ปุ่น
125
00:07:35,260 --> 00:07:36,540
เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าตู้เหิงเองก็เป็นฆาตกร
126
00:07:36,890 --> 00:07:37,730
ทำไมตอนนี้
127
00:07:38,060 --> 00:07:38,880
เขาเองก็ถูกฆ่าปิดปากแล้ว
128
00:07:41,240 --> 00:07:41,980
คุณตู้เองก็
129
00:07:47,360 --> 00:07:49,180
จะเป็นพี่ซือถูไปได้ยังไง
130
00:07:50,020 --> 00:07:51,050
ก่อนหน้านี้ไม่ว่าคดีซับซ้อนแค่ไหน
131
00:07:51,080 --> 00:07:52,090
เมื่อถึงมือเขาก็คลี่คลายอย่างง่ายดาย
132
00:07:52,120 --> 00:07:53,210
เขาจะเป็นฆาตกรไปได้ยังไง
133
00:07:55,760 --> 00:07:56,370
ถ้าหากทั้งหมดนี่
134
00:07:56,400 --> 00:07:57,760
ล้วนเป็นสิ่งที่ซือถูเหยียนวางแผนไว้ทั้งหมดล่ะ
135
00:07:58,160 --> 00:07:59,330
คดีฆาตกรรมที่เขาวางแผนขึ้นมาเอง
136
00:07:59,360 --> 00:08:00,410
หาตัวฆาตกรออกมาด้วยตัวเอง
137
00:08:01,000 --> 00:08:01,870
เขาส่งตัวเอง
138
00:08:02,300 --> 00:08:04,050
ขึ้นไปอยู่บนแท่นบูชาด้วยวิธีนี้
139
00:08:11,960 --> 00:08:12,490
จิ้งเซวียนล่ะ
140
00:08:13,330 --> 00:08:14,260
คุณหนูโจว
141
00:08:17,380 --> 00:08:18,840
ตอนนี้เธออยู่ในสถานที่ปลอดภัยแห่งหนึ่ง
142
00:08:20,590 --> 00:08:22,070
หัวหน้าเปายังอยู่ในห้องหนังสือเหรอ
143
00:08:23,290 --> 00:08:24,020
ยังอยู่ในห้องหนังสือ
144
00:08:28,600 --> 00:08:29,480
เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงแล้ว
145
00:08:30,310 --> 00:08:31,280
ตอนนี้จะบอกฉันได้หรือยังว่า
146
00:08:31,780 --> 00:08:33,010
ใครเป็นคนฆ่าไต้ลี่หมิง
147
00:08:34,030 --> 00:08:35,170
- เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าไต้ลี่หมิง
- ฉันไม่รู้
148
00:08:43,360 --> 00:08:44,020
ฉันรู้อยู่แล้วว่า
149
00:08:44,600 --> 00:08:45,230
ไม่สามารถเชื่อใจนายได้
150
00:08:47,820 --> 00:08:49,210
ไม่ไปอยากจะเป็นรายที่สามหรือยังไง
151
00:09:05,000 --> 00:09:06,750
แต่ไหนแต่ไรคุณไม่เคยสงสัยลั่วเส้าชวนเลย
152
00:09:07,360 --> 00:09:07,890
แต่เขากลับ
153
00:09:08,840 --> 00:09:10,800
ทำให้คุณเกิดความแตกแยกกับคนอื่น ๆ อยู่ตลอด
154
00:09:11,860 --> 00:09:13,790
เขาเคยญาติดีกับจินฉี่หมิงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
155
00:09:15,110 --> 00:09:16,310
ผมรู้แล้วว่าใครคือเอกซ์
156
00:09:17,240 --> 00:09:17,630
ใคร
157
00:09:20,000 --> 00:09:21,730
ลั่วเส้าชวนพาโจวจิ้งเซวียนกับไป๋ซานซาน
158
00:09:21,760 --> 00:09:22,740
ออกไปพร้อมกัน
159
00:09:23,200 --> 00:09:24,470
แต่ตอนนี้มีแค่เขาคนเดียวที่กลับมา
160
00:09:28,950 --> 00:09:31,190
ลั่วเส้าชวนไม่มีทางฆ่าจิ้งเซวียนกับไป๋ซานซาน
161
00:09:32,520 --> 00:09:33,060
ไม่แน่ว่า
162
00:09:33,970 --> 00:09:36,020
เอกซ์ตั้งใจทำลายความสัมพันธ์
ของคุณกับลั่วเส้าชวน
163
00:09:36,900 --> 00:09:37,840
ก็เพื่อสร้าง
164
00:09:38,150 --> 00:09:40,240
โอกาสที่จิ้งเซวียนกับไป๋ซานซานจะอยู่ตามลำพัง
165
00:09:45,320 --> 00:09:46,470
ซือถูเหยียนจะออกไปข้างนอกเหรอ
166
00:09:47,870 --> 00:09:49,060
เขาคงไม่ได้จะไปหาคุณหรอกนะ
167
00:09:51,190 --> 00:09:52,120
นายรู้เรื่องที่ด้านนอก
168
00:09:52,560 --> 00:09:53,710
มีห้องเก็บไวน์อยู่หนึ่งห้องไหม
169
00:09:55,160 --> 00:09:55,870
ผมจำได้ว่า
170
00:09:56,080 --> 00:09:57,600
ดูเหมือนติงเมิ่งจะเคยบอกพี่ซือถูว่า
171
00:09:57,990 --> 00:09:59,100
มีไวน์แดงส่วนหนึ่งของคุณหมอฟาง
172
00:09:59,120 --> 00:09:59,840
เก็บไว้ในห้องเก็บไวน์
173
00:10:00,880 --> 00:10:02,850
ซือถูเหยียนถามติงเมิ่งเรื่องห้องเก็บไวน์แล้วเหรอ
174
00:10:03,720 --> 00:10:04,800
ดูเหมือนผมจะเคยได้ยินมานิดหน่อย
175
00:10:11,390 --> 00:10:13,370
ตอนนี้สถานที่ด้านนอกที่พอจะ
ซ่อนคนได้มีเพียงห้องเก็บไวน์
176
00:10:13,640 --> 00:10:14,450
คุณช่วยผมสักเรื่อง
177
00:10:14,620 --> 00:10:15,840
ไปหาโจวจิ้งเซวียนกับไป๋ซานซาน
178
00:10:15,870 --> 00:10:17,100
จากนั้นพาพวกเธอไปที่ห้องหนังสือ
179
00:10:17,840 --> 00:10:18,890
คุณต้องการให้หัวหน้าเปา
180
00:10:20,360 --> 00:10:21,690
ผมจะกลับไปก่อนเพื่อล่อพวกเขาออกไป
181
00:10:21,910 --> 00:10:23,440
เอกซ์คงคิดไม่ถึงว่าคนแอบอยู่ที่นั่น
182
00:10:25,800 --> 00:10:26,130
ได้
183
00:10:26,720 --> 00:10:27,290
งั้นฉันไปก่อน
184
00:10:47,550 --> 00:10:48,310
ซือถูเหยียน
185
00:10:48,840 --> 00:10:49,790
ก็คือเอกซ์คนนั้น
186
00:10:51,360 --> 00:10:52,110
นายว่า
187
00:10:52,390 --> 00:10:53,640
คนที่สามที่เขาจะฆ่าคือใคร
188
00:10:54,920 --> 00:10:55,510
ไม่รู้
189
00:10:56,200 --> 00:10:56,980
ต้องเป็นฉันแน่นอน
190
00:10:58,280 --> 00:10:59,790
เพราะงั้นฉี่หมิง นายช่วยอะไรฉันสักอย่างได้ไหม
191
00:11:01,000 --> 00:11:02,300
คุณชายลั่วมีอะไรก็พูดมาเถอะครับ
192
00:11:02,370 --> 00:11:04,290
คุณ คุณทำแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกประหม่ามาก
193
00:11:06,160 --> 00:11:06,990
ตอนนี้จิ้งเซวียน
194
00:11:07,310 --> 00:11:07,910
อาสะใภ้ของฉัน
195
00:11:08,190 --> 00:11:09,510
ยังมีเสี่ยวลิ่วอีกคนกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่ง
196
00:11:10,320 --> 00:11:11,160
อีกเดี๋ยวนายออกไป
197
00:11:11,450 --> 00:11:12,730
แล้วพาพวกเขาขึ้นมาจากห้องเก็บไวน์
198
00:11:13,270 --> 00:11:14,360
แล้วพาไปแอบในห้องมืดของนาย
199
00:11:15,250 --> 00:11:16,690
คงไม่มีใครคิดถึงที่นั่น
200
00:11:17,870 --> 00:11:18,330
ซือถูเหยียน
201
00:11:18,360 --> 00:11:20,040
จะต้องคิดหาวิธีจากพวกเขาอย่างแน่นอน
202
00:11:20,520 --> 00:11:22,010
ก่อนหน้านี้เขาเคยยืมมือโจวจิ้งเซวียน
203
00:11:22,040 --> 00:11:22,880
จัดการตู้เหิงแล้ว
204
00:11:23,440 --> 00:11:24,670
ฉันจะปล่อยให้โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นอีกไม่ได้
205
00:11:30,440 --> 00:11:30,980
สิ่งนี้
206
00:11:31,640 --> 00:11:32,180
นายพกเอาไว้
207
00:11:35,560 --> 00:11:35,960
พกไว้สิ
208
00:11:37,070 --> 00:11:38,070
ผมยิงปืนไม่เป็น
209
00:11:38,520 --> 00:11:39,500
ไม่มีอะไรยากหรอก
210
00:11:40,370 --> 00:11:41,500
ขึ้นลำ เล็งแล้วยิงก็พอแล้ว
211
00:11:46,290 --> 00:11:46,550
แล้ว
212
00:11:47,770 --> 00:11:48,480
แล้วคุณจะทำยังไง
213
00:11:49,160 --> 00:11:49,630
ฉัน
214
00:11:50,840 --> 00:11:52,310
อย่างมากก็แค่ไปเอาที่เหล่าเปามาอีกกระบอก
215
00:11:53,640 --> 00:11:54,010
ได้
216
00:12:18,920 --> 00:12:19,560
คุณหนูโจว
217
00:12:21,080 --> 00:12:21,690
คุณนายรอง
218
00:12:28,230 --> 00:12:28,950
คุณหนูโจว
219
00:12:36,560 --> 00:12:37,170
ซือถู
220
00:12:38,290 --> 00:12:39,850
จิ้งเซวียนกับไป๋ซานซานไม่อยู่ที่ห้องเก็บไวน์
221
00:12:40,470 --> 00:12:40,940
ไม่อยู่
222
00:12:41,730 --> 00:12:42,510
น่าจะเคยไป
223
00:12:42,840 --> 00:12:43,450
อีกทั้ง
224
00:12:43,610 --> 00:12:45,440
ดูเหมือนว่าลั่วเส้าชวนจะทะเลาะกับพวกเธอด้วย
225
00:12:46,220 --> 00:12:47,090
ตอนที่ฉันไป
226
00:12:47,740 --> 00:12:48,870
จินฉี่หมิงเองก็ลงไปพอดี
227
00:12:50,000 --> 00:12:51,020
จินฉี่หมิงไปทำอะไร
228
00:12:52,650 --> 00:12:53,720
ฉันไม่กล้าให้เขารู้ว่า
229
00:12:54,310 --> 00:12:55,130
ฉันเองก็เคยไปห้องเก็บไวน์
230
00:12:56,790 --> 00:12:57,670
ไม่มีใครอยู่
231
00:12:58,830 --> 00:12:59,680
คุณช่วยผมหาดูหน่อย
232
00:12:59,920 --> 00:13:01,410
จะให้พวกเธอตกไปอยู่ในมือของเอกซ์ไม่ได้เด็ดขาด
233
00:13:02,240 --> 00:13:02,710
ได้
234
00:13:03,840 --> 00:13:04,240
ม่อหว่าน
235
00:13:09,260 --> 00:13:10,050
ถ้าหากครั้งนี้
236
00:13:12,270 --> 00:13:13,430
พวกเราต่างมีชีวิตรอดออกไปได้
237
00:13:17,600 --> 00:13:18,140
ช่างเถอะ
238
00:13:19,070 --> 00:13:19,900
มีชีวิตรอดค่อยว่ากัน
239
00:13:20,550 --> 00:13:21,030
ได้สิ
240
00:13:26,320 --> 00:13:27,600
คุณยังไม่รู้เลยว่าผมจะพูดอะไร
241
00:13:30,200 --> 00:13:30,710
ได้ทั้งหมด
242
00:13:36,100 --> 00:13:37,270
คุณล้อเล่นอะไร
243
00:13:37,410 --> 00:13:38,820
คุณจะให้ผมจับซือถูเหยียน
244
00:13:39,230 --> 00:13:40,040
สวรรค์
245
00:13:40,270 --> 00:13:41,630
หากวันนี้ผมจับซือถูเหยียน
246
00:13:41,720 --> 00:13:43,440
พรุ่งนี้ผมคงต้องหลุดจากตำแหน่งแน่นอน
247
00:13:43,460 --> 00:13:44,130
คุณเชื่อไหม
248
00:13:44,550 --> 00:13:46,670
คุณดูซิว่าตอนนี้ด้านนอกมีคนจำนวนเท่าไร
249
00:13:46,830 --> 00:13:48,420
ที่แทบจะยกย่องเขาขึ้นไปบนสวรรค์แล้ว
250
00:13:48,710 --> 00:13:49,660
นอกเสียจากคุณมีหลักฐานอะไร
251
00:13:49,800 --> 00:13:50,450
ไม่งั้น
252
00:13:50,480 --> 00:13:52,590
ผมไม่สามารถจับซือถูเหยียนได้เลย
253
00:13:52,640 --> 00:13:53,250
เหล่าเปา
254
00:13:53,600 --> 00:13:54,770
สถานีตำรวจตระกูลของเราเป็นผู้สร้างขึ้น
255
00:13:54,800 --> 00:13:55,670
พูดแบบไม่น่าฟังก็คือ
256
00:13:55,810 --> 00:13:57,360
ครอบครัวคุณตระกูลเราก็เป็นคนเลี้ยงดูมา
257
00:13:58,160 --> 00:13:58,850
คุณชายลั่ว
258
00:13:59,230 --> 00:13:59,700
ออกไป
259
00:14:00,840 --> 00:14:02,260
คุณหนูโจวกับคุณนายรองหายไปแล้วครับ
260
00:14:02,520 --> 00:14:02,920
อะไรนะ
261
00:14:03,240 --> 00:14:04,120
ผมไปที่ห้องเก็บไวน์มาแล้ว
262
00:14:04,280 --> 00:14:05,450
บนพื้นมีไวน์แดงแตกอยู่หนึ่งขวด
263
00:14:05,480 --> 00:14:06,790
แต่ไม่พบใครเลยสักคน
264
00:14:09,580 --> 00:14:10,140
คุณจะทำอะไร
265
00:14:10,440 --> 00:14:11,370
นี่ ๆ ทำแบบนี้ไม่ได้นะ
266
00:14:11,400 --> 00:14:11,940
คุณชายลั่ว
267
00:14:12,040 --> 00:14:13,360
ถ้าคุณไม่ปล่อยให้ผมจัดการซือถูเหยียน
268
00:14:13,600 --> 00:14:14,370
คุณก็เป็นพวกเดียวกับเขา
269
00:14:14,400 --> 00:14:15,690
ผมกับเขาจะเป็น
270
00:14:15,920 --> 00:14:16,630
ได้ ๆ ๆ
271
00:14:16,650 --> 00:14:18,140
ปืน ปืนของผมก็เป็นของคุณ
272
00:14:20,160 --> 00:14:20,870
หัวหน้าเปานี่มัน
273
00:14:21,000 --> 00:14:21,680
เขาบ้าไปแล้ว
274
00:14:22,920 --> 00:14:24,000
รีบตามไปสิ
275
00:14:25,560 --> 00:14:26,130
คุณชายลั่ว
276
00:14:28,680 --> 00:14:29,360
ซือถูเหยียน
277
00:14:32,960 --> 00:14:33,610
ซือถูเหยียน
278
00:14:34,380 --> 00:14:35,240
นายเป็นผู้ชายแบบไหนกัน
279
00:14:35,570 --> 00:14:36,110
จับตัวผู้หญิงสองคนเอาไว้
280
00:14:36,130 --> 00:14:37,120
นายมันเป็นอะไร
281
00:14:38,110 --> 00:14:39,300
เดี๋ยวสิ นายเป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย
282
00:14:40,270 --> 00:14:41,360
นายมีอะไรก็มาจัดการกับฉัน
283
00:14:41,520 --> 00:14:42,130
ห้ามแตะต้องพวกเธอ
284
00:14:42,800 --> 00:14:44,120
นายเป็นคนซ่อนพวกเธอไว้เองไม่ใช่เหรอ
285
00:14:44,500 --> 00:14:45,630
นายยังจะเสแสร้งอะไรกับฉันที่นี่อีก
286
00:14:45,960 --> 00:14:46,910
นอกจากนายแล้วยังมีใครอีก
287
00:14:48,240 --> 00:14:49,290
คุณเป็นบ้าอะไรกันแน่
288
00:14:49,840 --> 00:14:50,930
ตอนที่ซือถูให้ฉันไปหาพวกเธอ
289
00:14:50,960 --> 00:14:51,910
ก็ไม่มีใครอยู่แล้ว
290
00:14:53,110 --> 00:14:53,760
ยอมรับแล้วเหรอ
291
00:14:54,960 --> 00:14:55,740
ตั้งแต่แรก
292
00:14:55,880 --> 00:14:57,440
เป้าหมายที่นายกำหนดเอาไว้ก็คือโจวจิ้งเซวียน
293
00:14:57,650 --> 00:14:59,010
คุณฟังภาษาคนรู้เรื่องไหมเนี่ย
294
00:14:59,880 --> 00:15:00,690
นายต้องการอะไร
295
00:15:01,400 --> 00:15:02,250
ตระกูลลั่วของเราเหรอ
296
00:15:04,500 --> 00:15:05,570
ชีวิตนี้มอบให้นายตกลงไหม
297
00:15:06,160 --> 00:15:06,920
นายใจเย็นหน่อยสิ
298
00:15:07,310 --> 00:15:08,740
จิ้งเซวียนหายตัวไปไม่เกี่ยวกับฉัน
299
00:15:09,030 --> 00:15:10,470
นายทำแบบนี้ก็เข้าทางเอกซ์แล้ว
300
00:15:11,120 --> 00:15:12,200
เข้าทางเอกซ์
301
00:15:12,570 --> 00:15:13,560
นายไม่ใช่เอกซ์เหรอ
302
00:15:18,870 --> 00:15:19,650
นายปล่อยพวกเธอซะ
303
00:15:20,380 --> 00:15:22,270
ฉัน ฉันตาย ฉันขอมอบชีวิตให้นาย
304
00:15:23,180 --> 00:15:23,950
ลั่วเส้าชวน
305
00:15:24,380 --> 00:15:25,550
คุณ คุณอย่าทำอะไรวู่วามที่นี่
306
00:15:25,680 --> 00:15:26,470
รีบวาง
307
00:15:26,640 --> 00:15:27,110
ปืนลง
308
00:15:30,410 --> 00:15:31,320
หากนายยิงปืน
309
00:15:32,730 --> 00:15:33,990
นายก็จะเป็นรายที่สาม
310
00:15:37,490 --> 00:15:38,630
หากนายไม่ไปกับฉัน
311
00:15:39,670 --> 00:15:40,660
นายก็จะเป็นรายที่สาม
312
00:15:50,560 --> 00:15:51,240
นายทำแบบนี้
313
00:15:52,150 --> 00:15:53,400
ไม่ช่วยอะไรเลยสักนิด
314
00:15:54,170 --> 00:15:55,240
ต่อให้นายฆ่าฉัน
315
00:15:55,600 --> 00:15:57,300
นายก็หาโจวจิ้งเซวียนกับไป๋ซานซานไม่เจอ
316
00:15:57,600 --> 00:15:58,550
นายคือซือถูเหยียน
317
00:15:59,590 --> 00:16:00,440
ฆ่าคนสามคน
318
00:16:00,870 --> 00:16:02,000
ตายสี่คนก็เท่ากับนายแพ้
319
00:16:02,720 --> 00:16:03,610
ฉันจะฆ่านายตอนนี้
320
00:16:04,440 --> 00:16:05,150
ไป๋ซานซาน
321
00:16:05,590 --> 00:16:06,610
จิ้งเซวียน ฉันจะหาเอง
322
00:16:09,740 --> 00:16:11,370
เอกซ์คาดหวังให้ใครตายที่นี่มากที่สุด
323
00:16:11,630 --> 00:16:12,280
นายหุบปาก
324
00:16:12,890 --> 00:16:13,590
ก็คือฉัน
325
00:16:14,270 --> 00:16:15,250
ฉันบอกให้นายหุบปาก
326
00:16:15,280 --> 00:16:16,790
เขาก็แค่อยากเห็นฉากที่น่าขำนี้เท่านั้น
327
00:16:16,810 --> 00:16:17,730
ฉันบอกให้นายหุบปาก
328
00:16:30,200 --> 00:16:30,740
คุณชายลั่ว
329
00:16:33,300 --> 00:16:34,390
คุณชายลั่วคุณกำลังทำอะไร
330
00:16:34,820 --> 00:16:36,250
พี่ซือถูเขาไม่ใช่เอกซ์
331
00:16:36,440 --> 00:16:37,120
เขานั่นแหละ
332
00:16:37,790 --> 00:16:39,590
เขาเป็นคนฆ่าตู้เหิง วางยาพิษไต้ลี่หมิง
333
00:16:39,970 --> 00:16:40,920
นอกจากเขาแล้วยังมีใครอีก
334
00:16:41,080 --> 00:16:42,460
การตายของไต้ลี่หมิงเป็นเพราะคุณ
335
00:16:45,320 --> 00:16:46,130
นายพูดเหลวไหล
336
00:16:46,740 --> 00:16:48,080
ไต้ลี่หมิงรู้ว่าต้องมีคนตายอีกสามคน
337
00:16:49,200 --> 00:16:50,840
ดังนั้นเขาจึงวางยาพิษในเหล้าของเจิ้งไป๋
338
00:16:50,870 --> 00:16:51,960
ตอนนั้นเจิ้งไป๋ไม่ได้ดื่ม
339
00:16:52,320 --> 00:16:53,650
เขาจึงยื่นกาแฟให้เธออีกหนึ่งแก้ว
340
00:16:54,550 --> 00:16:55,890
ตอนที่คุณกับต่งฉือซินเผชิญหน้ากัน
341
00:16:55,920 --> 00:16:57,000
ก็ชนโต๊ะตัวนั้นเข้า
342
00:16:58,140 --> 00:16:59,370
ไต้ลี่หมิงดื่มกาแฟพิษแก้วนั่นเข้าไป
343
00:16:59,400 --> 00:17:00,450
ด้วยความผิดพลาด
344
00:17:00,670 --> 00:17:01,490
ดังนั้นถึงได้ตาย
345
00:17:04,760 --> 00:17:05,710
เป็นไปไม่ได้ นายพูดเหลวไหล
346
00:17:07,790 --> 00:17:09,550
ทำไมพี่ซือถูถึงไม่พูด
347
00:17:10,910 --> 00:17:12,040
เพราะเขาต้องการปกป้องคุณ
348
00:17:12,680 --> 00:17:13,570
แต่คุณทำอะไรลงไป
349
00:17:14,020 --> 00:17:14,880
คุณฆ่าเขา
350
00:17:18,880 --> 00:17:19,490
เป็นไปไม่ได้
351
00:17:21,040 --> 00:17:21,610
เป็นไปไม่ได้
352
00:17:25,460 --> 00:17:25,940
เป็นไปไม่ได้
353
00:17:29,100 --> 00:17:29,960
คุณไปมอบตัวเถอะ
354
00:17:47,460 --> 00:17:48,080
นักข่าวจิน
355
00:17:51,120 --> 00:17:52,210
ดูนายใจร้อนไปหน่อยนะ
356
00:17:53,140 --> 00:17:54,160
ถ้าหากฉันเป็นนาย
357
00:17:55,060 --> 00:17:56,000
ฉันจะดูให้แน่ใจก่อนว่า
358
00:17:57,150 --> 00:17:58,750
ซือถูเหยียนตายแล้วจริงหรือเปล่า
359
00:18:06,570 --> 00:18:07,300
คิดไม่ถึงเลยว่า
360
00:18:08,040 --> 00:18:09,960
นักข่าวจินเองก็สามารถ
สรุปคดีได้อย่างเชี่ยวชาญเช่นนี้
361
00:18:15,350 --> 00:18:16,580
อาจารย์โจวเป็นคนบอกผม
362
00:18:17,080 --> 00:18:18,250
บอกว่าคุณเคยพูดกับเธอเรื่องนี้
363
00:18:18,640 --> 00:18:19,250
ฉันเปล่า
364
00:18:20,520 --> 00:18:21,740
ฉันพูดแค่ว่าเหล้าแก้วนั้น
365
00:18:21,760 --> 00:18:23,370
ลั่วเส้าชวนเป็นคนยื่นให้ไต้ลี่หมิง
366
00:18:23,760 --> 00:18:25,610
แต่เพราะอะไรถึงมีเหล้าพิษวางอยู่ตรงนั้นหนึ่งแก้ว
367
00:18:25,640 --> 00:18:26,790
ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย
368
00:18:27,550 --> 00:18:28,740
ทำไมนายถึงรู้ชัดแบบนี้
369
00:18:29,560 --> 00:18:30,240
ดังนั้น
370
00:18:31,760 --> 00:18:33,490
นายเป็นคนจงใจเอานิโคตินไป
371
00:18:33,800 --> 00:18:34,690
แล้วนำไปใส่ไว้ในตู้ไวน์
372
00:18:37,400 --> 00:18:38,220
นายก็คือเอกซ์
373
00:18:59,000 --> 00:19:00,320
ผมไม่ได้ทำอะไรเลย
374
00:19:00,750 --> 00:19:02,060
ทำไมพวกคุณถึงต้องสงสัยผม
375
00:19:03,200 --> 00:19:05,820
เอกซ์ยืมปากของตู้เหิงท้าทายฉันสามข้อ
376
00:19:06,270 --> 00:19:07,970
คนคนนี้จะต้องบรรลุเงื่อนไขทั้งสามข้อ
377
00:19:08,800 --> 00:19:09,160
ข้อแรก
378
00:19:09,840 --> 00:19:10,480
ช่วงเวลา
379
00:19:11,460 --> 00:19:13,000
จะต้องรอให้พายุหิมะมาถึง
380
00:19:13,840 --> 00:19:14,210
ข้อสอง
381
00:19:14,880 --> 00:19:15,350
ภูมิศาสตร์
382
00:19:16,030 --> 00:19:17,130
เขาจะต้องทำลายสะพานแขวน
383
00:19:17,150 --> 00:19:18,870
จึงจะสามารถขังพวกเราทั้งหมดไว้ที่นี่ได้
384
00:19:19,760 --> 00:19:20,300
ข้อสาม
385
00:19:20,920 --> 00:19:21,460
คน
386
00:19:22,080 --> 00:19:22,890
เขาต้องแน่ใจว่า
387
00:19:22,920 --> 00:19:25,170
ฉันกับเขาอยู่ในคฤหาสน์หลังนั้นในเวลาเดียวกัน
388
00:19:25,760 --> 00:19:26,810
ข้อแรกทำได้ไม่ยาก
389
00:19:27,750 --> 00:19:29,250
ข้อสองเป็นไปได้มากที่สุด
390
00:19:29,670 --> 00:19:31,640
ที่ทำให้ความน่าสงสัยของ
ลั่วเส้าชวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
391
00:19:32,030 --> 00:19:32,900
แต่เมื่อลองคิดดูอย่างละเอียด
392
00:19:33,440 --> 00:19:35,210
หากมีตู้เหิงคอยประสานทั้งด้านนอกด้านใน
393
00:19:35,310 --> 00:19:36,400
ก็คงไม่ยากที่จะทำได้
394
00:19:36,960 --> 00:19:37,570
ข้อที่สาม
395
00:19:38,300 --> 00:19:39,740
ขอแค่ทำความเข้าใจฉันเพิ่มขึ้น
396
00:19:40,020 --> 00:19:41,240
ก็คงไม่ยากที่จะสร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมาได้
397
00:19:42,440 --> 00:19:43,980
เมื่อพิจารณาจากเงื่อนไขทั้งหมด
398
00:19:44,610 --> 00:19:46,820
เอกซ์เป็นคนที่เข้าใจฉันเป็นอย่างดี
399
00:19:46,910 --> 00:19:48,010
อีกทั้งยังรู้ชัดในทุกคดี
400
00:19:48,030 --> 00:19:50,000
ที่ฉันสอบสวนในฮาร์บิน
401
00:19:51,160 --> 00:19:52,140
คนที่ทำเรื่องนี้ได้
402
00:19:52,880 --> 00:19:53,820
มีแต่ลั่วเส้าชวน
403
00:19:54,450 --> 00:19:55,060
หัวหน้าเปา
404
00:19:55,600 --> 00:19:57,620
โจวจิ้งเซวียน ไป๋ซานซาน โจวม่อหว่าน
405
00:19:59,360 --> 00:19:59,870
แล้วก็นาย
406
00:20:00,520 --> 00:20:01,470
แล้วทำไมถึงเป็นผม
407
00:20:02,590 --> 00:20:03,970
ตอนที่ฉันเป็นพยานให้ตู้เหิง
408
00:20:04,550 --> 00:20:06,440
เสี่ยวลิ่วส่งนิโคตินขวดนั้นมาแล้ว
409
00:20:07,280 --> 00:20:07,820
มีจริง ๆ
410
00:20:11,710 --> 00:20:12,330
ในอพาร์ทเม้นของเขา
411
00:20:13,120 --> 00:20:13,900
มีนิโคตินอยู่จริง ๆ
412
00:20:20,450 --> 00:20:21,210
หลังเกิดคดี
413
00:20:21,560 --> 00:20:23,290
ฉันกับลั่วเส้าชวนแล้วก็หัวหน้าเปา
414
00:20:23,320 --> 00:20:24,400
สอบปากคำตู้เหิงในห้องหนังสือ
415
00:20:25,380 --> 00:20:26,860
ตอนนี้คนที่มีโอกาสหยิบยา
416
00:20:27,060 --> 00:20:29,650
เหลือแค่เพียงโจวจิ้งเซวียน ไป๋ซานซาน โจวม่อหว่าน
417
00:20:29,860 --> 00:20:30,400
แล้วก็นาย
418
00:20:32,810 --> 00:20:34,170
เพราะพวกเธอล้วนเป็นผู้หญิง
419
00:20:35,900 --> 00:20:36,830
ดังนั้นคุณถึงสงสัยผมเหรอ
420
00:20:37,270 --> 00:20:38,190
ยังมีเรื่องที่สองอีก
421
00:20:38,770 --> 00:20:40,590
ใครที่สามารถหยิบ "ไม่มีใครรอด" เล่มนั้น
422
00:20:40,620 --> 00:20:41,950
จากห้องหนังสือไปที่ห้องนั่งเล่น
423
00:20:42,500 --> 00:20:44,220
แล้ววางไว้ตรงหน้าโจวจิ้งเซวียนได้
424
00:20:44,400 --> 00:20:45,930
ซ้ำยังพับมุมเอาไว้ในหน้าสำคัญ
425
00:20:46,870 --> 00:20:48,700
ไป๋ซานซานไม่เคยไปที่ห้องหนังสือมาก่อน
426
00:20:48,730 --> 00:20:49,490
ส่วนโจวจิ้งเซวียน
427
00:20:50,080 --> 00:20:51,540
ตนเองก็ไม่มีทางทำเรื่องนี้ได้
428
00:20:52,600 --> 00:20:53,480
แล้วอาจารย์โจวล่ะครับ
429
00:20:57,820 --> 00:20:58,360
จริงสิ
430
00:20:59,780 --> 00:21:00,830
ด้วยความสัมพันธ์ของพวกคุณ
431
00:21:01,360 --> 00:21:02,380
คุณย่อมไม่มีทางสงสัยเธอแน่นอน
432
00:21:02,410 --> 00:21:02,750
ไม่
433
00:21:03,880 --> 00:21:04,700
ฉันเคยหยั่งเชิงเธอดูแล้ว
434
00:21:06,150 --> 00:21:07,540
เป้าหมายของเอกซ์ชัดเจนมาก
435
00:21:07,880 --> 00:21:08,570
ตั้งแต่แรก
436
00:21:08,600 --> 00:21:10,220
ก็ต้องการทำให้ฉันกับลั่วเส้าชวนขัดแย้งกันเอง
437
00:21:11,470 --> 00:21:12,570
ทำไมตู้เหิงถึงต้อง
438
00:21:12,600 --> 00:21:13,680
บอกเรื่องนี้กับฉันเป็นการส่วนตัว
439
00:21:13,880 --> 00:21:14,730
ขอเพียงแค่เขาตาย
440
00:21:15,070 --> 00:21:16,280
เอกซ์ก็ไม่มีตัวตนอีกแล้ว
441
00:21:16,640 --> 00:21:18,070
ที่นี่เกิดคดีฆาตกรรมขึ้นสามคดี
442
00:21:18,130 --> 00:21:18,910
แต่ในสายตาของคนภายนอก
443
00:21:18,930 --> 00:21:20,290
ไม่มีเอกซ์อะไรนั่นอยู่จริง
444
00:21:20,320 --> 00:21:21,790
ทุกอย่างฉันเป็นคนวางแผนจัดฉากขึ้นมาเอง
445
00:21:22,080 --> 00:21:22,850
ดังนั้นการเดิมพันครั้งนี้
446
00:21:22,880 --> 00:21:23,600
ทันทีที่ฉันแพ้
447
00:21:24,170 --> 00:21:25,570
ฉันก็จะถูกผู้คนต่อต้านทันที
448
00:21:26,320 --> 00:21:28,080
สิ่งที่สำคัญที่สุดในนั้นก็คือลั่วเส้าชวน
449
00:21:28,880 --> 00:21:29,400
น่าเสียดาย
450
00:21:30,120 --> 00:21:30,970
นายมองเขาผิดไป
451
00:21:32,030 --> 00:21:32,840
และมองฉันผิดไปด้วย
452
00:21:33,930 --> 00:21:35,740
โจวม่อหว่านสงสัยลั่วเส้าชวนหลายครั้ง
453
00:21:36,230 --> 00:21:37,420
และคลายความสงสัยอีกหลายครั้ง
454
00:21:37,970 --> 00:21:39,230
หากเธอคือเอกซ์จริง
455
00:21:39,990 --> 00:21:41,690
อย่างน้อยก็คงไม่ใจร้อนอย่างนายแบบนี้
456
00:21:42,840 --> 00:21:43,860
นายถ่ายภาพตอนที่
457
00:21:43,880 --> 00:21:45,940
ฉันคุยดคีกับตู้เหิงเอาไว้มากขนาดนั้น
458
00:21:46,530 --> 00:21:48,140
ไม่ใช่เพราะอยากให้ลั่วเส้าชวนคิดว่า
459
00:21:48,240 --> 00:21:49,230
ฉันคือเอกซ์เหรอ
460
00:21:49,680 --> 00:21:50,770
อีกทั้งนายสอดสรุปข่าวเกี่ยวกับ
461
00:21:50,800 --> 00:21:52,380
นิโคตินลงไปในเสื้อของเขา
462
00:21:52,400 --> 00:21:53,450
ไม่ใช่เพราะอยากให้ฉันคิดว่า
463
00:21:53,630 --> 00:21:54,440
เขาก็คือเอกซ์เหรอ
464
00:21:55,480 --> 00:21:56,290
ในเมื่อเป็นเช่นนี้
465
00:21:57,240 --> 00:21:58,490
พวกเราจึงใช้แผนซ้อนแผน
466
00:21:59,020 --> 00:22:00,680
จัดฉากตายก่อนแล้วค่อยฟื้น
467
00:22:04,830 --> 00:22:06,330
ฉันทำให้เขาเชื่อแล้วว่าฉันสงสัยนาย
468
00:22:07,800 --> 00:22:08,970
จิ้งเซวียนกับอาสะใภ้ของนายล่ะ
469
00:22:09,410 --> 00:22:10,840
ให้เสี่ยวลิ่วส่งไปยังที่ปลอดภัย
470
00:22:12,160 --> 00:22:12,840
แต่ว่า
471
00:22:13,560 --> 00:22:14,980
โจวม่อหว่านทำไมนายถึงต้องปิดบังเธอ
472
00:22:16,760 --> 00:22:17,980
พวกเธอสองคนเองก็ไม่รู้ไม่ใช่เหรอ
473
00:22:23,480 --> 00:22:24,270
รูปที่เขาให้ฉัน
474
00:22:31,160 --> 00:22:32,450
รูปของฉันเยอะแยะเลย
475
00:22:38,870 --> 00:22:40,510
ทำไมไต้ลี่หมิงต้องฆ่าเจิ้งไป๋
476
00:22:41,000 --> 00:22:43,430
ไม่ใช่เพราะนายตอกย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
477
00:22:43,630 --> 00:22:45,480
ว่าที่นี่จะต้องเกิดคดีฆาตกรรมขึ้นสามครั้งเหรอ
478
00:22:45,690 --> 00:22:47,080
ไม่มีใครรู้ว่าใครจะตาย
479
00:22:47,820 --> 00:22:49,430
ดังนั้นภายใต้การชักนำของนาย
480
00:22:49,590 --> 00:22:50,310
ทำให้เขาตระหนักได้ว่า
481
00:22:50,760 --> 00:22:52,180
ขอเพียงเขาฆ่าเจิ้งไป๋
482
00:22:52,440 --> 00:22:53,730
ก็สามารถโยนความผิดให้
483
00:22:53,760 --> 00:22:55,310
เอกซ์ซึ่งไม่มีใครรู้จักได้
484
00:22:55,730 --> 00:22:56,980
ดังนั้นเขาจึงแกล้งทำดี
485
00:22:57,360 --> 00:22:58,100
แต่ที่จริงแล้ว
486
00:22:59,000 --> 00:23:00,060
ต้องการชีวิตของเจิ้งไป๋
487
00:23:07,580 --> 00:23:09,160
นี่เป็นแค่การวิเคราะห์ของคุณคนเดียว
488
00:23:10,000 --> 00:23:11,080
คุณมีหลักฐานอะไรไหม
489
00:23:11,960 --> 00:23:13,220
หรือคุณสามารถจับผมกลับไปดำเนินคดีได้
490
00:23:15,640 --> 00:23:16,800
เซี่ยฮว่าฆ่าประธานลั่ว
491
00:23:18,040 --> 00:23:19,010
เป็นเพราะนายด้วยใช่ไหม
492
00:24:10,910 --> 00:24:11,420
เหล่าเซี่ย
493
00:24:13,300 --> 00:24:13,840
เหล่าเซี่ย
494
00:24:18,800 --> 00:24:20,520
ไม่แปลกใจเลยที่เซี่ยฮว่า
คิดว่าในจดหมายฉบับนั้น
495
00:24:20,540 --> 00:24:21,940
มีชื่อของลูกชายเขาอยู่
496
00:24:27,080 --> 00:24:28,410
คนเราต่างชอบที่
497
00:24:28,630 --> 00:24:29,920
ตัวเองค้นพบเบาะแส
498
00:24:30,840 --> 00:24:32,790
จากนั้นก็เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น
499
00:24:32,810 --> 00:24:33,670
โดยปราศจากข้อสงสัย
500
00:24:34,390 --> 00:24:35,070
น่าเสียดายจริง ๆ
501
00:24:35,710 --> 00:24:37,480
เดิมทีเซี่ยฮว่ามีประโยชน์กับผม
502
00:24:38,920 --> 00:24:40,990
แต่คุณทำลายหมากตานี้ของผม
503
00:24:42,000 --> 00:24:42,780
แต่ก็ไม่เป็นไร
504
00:24:44,960 --> 00:24:46,740
ไม่ว่าจะเป็นลั่วเหวินเซิงหรือว่าเซี่ยฮว่า
505
00:24:46,840 --> 00:24:48,120
สุดท้ายต่างก็ต้องต่อต้าน
506
00:24:48,310 --> 00:24:49,940
เพราะพวกเรามีจุดยืนที่ไม่เหมือนกัน
507
00:24:50,320 --> 00:24:51,440
แต่ผมยังต้องขอบคุณคุณ
508
00:24:52,240 --> 00:24:53,890
ที่ช่วยผมกำจัดคู่แข่งไปหนึ่งคน
509
00:24:55,800 --> 00:24:56,870
นายเป็นคนจีน
510
00:24:57,730 --> 00:24:59,770
แต่กลับช่วยเหลือประเทศอื่นล้มล้างพวกเรา
511
00:25:00,840 --> 00:25:01,560
ทันทีที่เกิดสงคราม
512
00:25:02,150 --> 00:25:03,830
ไฟสงครามจะแผดเผา
บ้านเกิดเมืองนอนของนาย
513
00:25:04,260 --> 00:25:05,750
คนที่จะถูกเข่นฆ่าคือเพื่อนร่วมชาติของนาย
514
00:25:05,780 --> 00:25:06,840
ทำไมนายต้องทำแบบนี้ด้วย
515
00:25:07,140 --> 00:25:08,030
บ้านของผมไม่ได้อยู่ที่นี่
516
00:25:08,050 --> 00:25:08,870
ผมไม่มีบ้าน
517
00:25:09,080 --> 00:25:10,320
ผมเป็นแค่เด็กกำพร้าคนหนึ่ง
518
00:25:14,760 --> 00:25:15,610
คุณชายลั่วขอโทษด้วย
519
00:25:17,270 --> 00:25:18,490
ที่ผมไม่ดื่มเหล้าเป็นเพราะพ่อของผม
520
00:25:20,440 --> 00:25:21,090
ตอนที่ผมยังเด็ก
521
00:25:21,120 --> 00:25:22,070
พ่อของผมดื่มเหล้าติดการพนัน
522
00:25:23,380 --> 00:25:24,530
ทำให้ครอบครัวต้องพังพินาศ
523
00:25:25,830 --> 00:25:26,850
ผมสาบานตั้งแต่เด็กว่า
524
00:25:28,050 --> 00:25:28,890
ผมจะไม่เล่นการพนัน
525
00:25:29,910 --> 00:25:30,550
และไม่ดื่มเหล้า
526
00:25:32,370 --> 00:25:33,740
นายถูกคนญี่ปุ่นรับเลี้ยง
527
00:25:36,540 --> 00:25:37,510
ตอนแรกผมโกหกพวกคุณ
528
00:25:38,620 --> 00:25:39,850
พ่อของผมไม่ใช่พวกติดเหล้าอะไรหรอก
529
00:25:40,560 --> 00:25:42,300
พ่อแม่ของผมตายไปตั้งแต่สิบกว่าปีที่แล้ว
530
00:25:42,320 --> 00:25:43,710
ผมถูกคนญี่ปุ่นเลี้ยงดูมาจนโต
531
00:25:44,150 --> 00:25:44,810
ผมควรจะ
532
00:25:44,840 --> 00:25:46,120
ตอบแทนบุญคุณที่พวกเขาเลี้ยงดูมาไม่ใช่เหรอ
533
00:25:49,240 --> 00:25:50,150
[คือคุณจาง]
534
00:25:51,950 --> 00:25:53,480
[ที่คอยเลี้ยงดูผมมาจนโต]
535
00:25:54,920 --> 00:25:56,630
[เขาเป็นคนสอนผมอ่านเขียนหนังสือ]
536
00:25:57,100 --> 00:25:58,590
[เขาเป็นคนสอนการต่อสู้
และความเป็นมนุษย์ให้ผม]
537
00:26:00,110 --> 00:26:00,940
[หากไม่ใช่เพราะเขา]
538
00:26:02,210 --> 00:26:04,000
[บางทีผมอาจถูกสุนัขจรจัดคาบไปนานแล้ว]
539
00:26:04,020 --> 00:26:04,570
[ก็ไม่อาจรู้ได้]
540
00:26:06,670 --> 00:26:07,540
[ผมไม่มีพ่อ]
541
00:26:07,570 --> 00:26:08,550
[และไม่มีแม่]
542
00:26:09,820 --> 00:26:10,700
[คือคนญี่ปุ่น]
543
00:26:11,440 --> 00:26:12,220
[คือพวกเขา]
544
00:26:12,840 --> 00:26:14,760
[พวกเขาถึงจะเป็นพ่อแม่ที่ให้ชีวิตใหม่กับผม]
545
00:26:16,320 --> 00:26:17,500
[ผมอยู่ที่ญี่ปุ่นตั้งแต่เด็ก]
546
00:26:19,080 --> 00:26:19,980
[จนกระทั่งเมื่อสองปีก่อน]
547
00:26:21,040 --> 00:26:23,680
[ถึงได้กลับมาวางแผนการเคลื่อนไหว
ที่เกิดขึ้นภายหลังทั้งหมดนี้]
548
00:26:29,370 --> 00:26:30,930
[สมาชิกสภาสวี ๆ]
549
00:26:31,720 --> 00:26:33,830
[จับฆาตกร ๆ]
550
00:26:35,480 --> 00:26:35,960
นอกจากนี้
551
00:26:36,280 --> 00:26:38,600
บนปืนมีลายนิ้วมือของจำเลยเพียงคนเดียว
552
00:26:38,630 --> 00:26:40,410
- เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าปืนเป็นของจำเลยเพียงผู้เดียว
- ตำรวจศาล ๆ
553
00:26:40,440 --> 00:26:40,950
ลากตัวออกไป
554
00:26:40,970 --> 00:26:41,480
ครับ
555
00:26:42,240 --> 00:26:43,620
ฉันไม่เหมาะที่จะเป็นทนาย
556
00:26:44,290 --> 00:26:45,710
แล้วแกเหมาะที่จะเป็นคนจีนไหม
557
00:26:47,120 --> 00:26:48,100
แกมีสิทธิ์อะไรมาจับฉัน
558
00:26:48,760 --> 00:26:49,340
ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้
559
00:26:54,280 --> 00:26:55,050
นายมาทำอะไรอยู่ที่นี่
560
00:26:55,340 --> 00:26:55,710
ไปสิ
561
00:27:00,120 --> 00:27:00,670
แต่ว่า
562
00:27:01,080 --> 00:27:03,160
สวี่หวายชางตายยังไงนั้นไม่สำคัญ
563
00:27:03,400 --> 00:27:04,720
ตระกูลสวี่ยังมีอีกหนึ่งเรื่อง
564
00:27:05,110 --> 00:27:06,400
ที่เป็นเรื่องที่พวกคุณน่าจะอยากรู้มากกว่า
565
00:27:06,850 --> 00:27:07,250
จริงสิ
566
00:27:07,470 --> 00:27:08,740
บนรถคันนี้มีคนหนึ่งคน
567
00:27:08,760 --> 00:27:09,880
ที่มีความสัมพันธ์กับตระกูลสวี่
568
00:27:10,040 --> 00:27:10,490
ใคร
569
00:27:10,790 --> 00:27:11,630
หรงเซียงเก๋อเกอ
570
00:27:12,130 --> 00:27:13,420
เธอเป็นแม่บุญธรรมของคุณนายสวี่
571
00:27:14,390 --> 00:27:15,990
แต่มีเรื่องน่าแปลกอยู่หนึ่งเรื่อง
572
00:27:16,320 --> 00:27:16,840
มีอะไรน่าแปลก
573
00:27:17,440 --> 00:27:19,580
นายท่านลั่วเองก็ถูกฆ่าตายตามมาติด ๆ
574
00:27:19,920 --> 00:27:21,170
ผมว่าไม่น่าจะบังเอิญขนาดนี้
575
00:27:21,680 --> 00:27:23,250
ดังนั้นผมจึงลองตรวจสอบอย่างลึกซึ้ง
576
00:27:24,420 --> 00:27:25,410
นายช่วยฉันตรวจสอบภูมิหลัง
577
00:27:27,790 --> 00:27:29,130
ของอาจารย์โรงเรียนสตรีเพิ่มอีกสักสองสามคน
578
00:27:30,660 --> 00:27:31,550
หลี่เพ่ยคนนี้
579
00:27:31,960 --> 00:27:32,580
ผมเคยตรวจสอบแล้ว
580
00:27:34,000 --> 00:27:35,520
พี่ซือถูให้ผมทำธุระแทนเขาหนึ่งเรื่อง
581
00:27:35,720 --> 00:27:36,960
ผมต้องรีบไปเดี๋ยวนี้
582
00:27:38,280 --> 00:27:39,090
ให้นายทำอะไร
583
00:27:43,150 --> 00:27:43,810
หาคนคนหนึ่ง
584
00:27:45,110 --> 00:27:46,650
พวกเสี่ยวลิ่วนายเป็นคนส่งไปที่เต้าหลี่เหรอ
585
00:27:47,160 --> 00:27:47,640
ใช่แล้ว
586
00:27:47,870 --> 00:27:49,450
นายรู้ไหมว่านั่นคือคดีลักพาตัว
587
00:27:49,880 --> 00:27:50,730
ฉันรู้แน่นอน
588
00:27:50,910 --> 00:27:51,860
รู้ว่าเป็นคดีลักพาตัว
589
00:27:51,890 --> 00:27:53,730
แล้วยังส่งคนไปตามล่าใกล้กับ
พวกลักพาตัวอย่างเปิดเผยอีกเหรอ
590
00:27:54,000 --> 00:27:55,490
หากนายช่วยอะไรไม่ได้
591
00:27:55,740 --> 00:27:56,790
นายก็อย่าช่วยแบบมั่ว ๆ จะดีกว่า
592
00:27:57,190 --> 00:27:58,150
ฉันมันช่วยอะไรไม่ได้
593
00:27:58,920 --> 00:27:59,900
ฉันมันว่าง
594
00:28:01,190 --> 00:28:01,710
คุณชายลั่ว
595
00:28:04,430 --> 00:28:06,180
นี่ แค่นี้คุณชายลั่วก็โกรธแล้วเหรอ
596
00:28:08,120 --> 00:28:08,590
ฉี่หมิง
597
00:28:09,810 --> 00:28:10,590
พี่ซือถู
598
00:28:11,760 --> 00:28:12,850
ผมหาอะไรบางอย่างเจอ
599
00:28:12,980 --> 00:28:13,810
แต่ไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์ไหม
600
00:28:13,840 --> 00:28:14,520
เดี๋ยวคุณลองดูก็แล้วกัน
601
00:28:15,670 --> 00:28:17,610
แต่ก็ไม่ต่างจากที่คุณชายลั่วพูดมากนัก
602
00:28:17,950 --> 00:28:19,080
คุณนายเฝิงออกจากบ้านน้อยครั้งมาก
603
00:28:19,770 --> 00:28:22,040
ทุกครั้งที่เพื่อนบ้านเห็นเธอล้วนเป็นวันพุธ
604
00:28:22,640 --> 00:28:24,970
ส่วนคุณเฝิงไม่มีใครเคยเห็นเขามาก่อน
605
00:28:25,360 --> 00:28:26,770
หน้าตาของคุณนายเฝิงคนนี้
606
00:28:26,800 --> 00:28:27,990
มีคำอธิบายที่เป็นรูปธรรมไหม
607
00:28:29,110 --> 00:28:30,110
ผมวาดภาพออกมาหนึ่งภาพ
608
00:28:37,480 --> 00:28:39,020
ชันสูตรร่างของทนายเสิ่นหรือยัง
609
00:28:40,520 --> 00:28:41,510
เรื่องนี้ต้องถามคุณหมอฟาง
610
00:28:41,760 --> 00:28:42,480
เรื่องนี้เขาเป็นคนจัดการ
611
00:28:42,580 --> 00:28:43,390
ฟางเจี้ยนฉีเหรอ
612
00:28:44,930 --> 00:28:45,340
ได้
613
00:28:45,600 --> 00:28:45,970
ไปกันเถอะ
614
00:28:48,250 --> 00:28:48,930
ไปไหน
615
00:28:49,110 --> 00:28:49,890
ไปหาคุณหมอฟาง
616
00:29:00,980 --> 00:29:01,590
ช่วยถือให้ฉันหน่อย
617
00:29:12,840 --> 00:29:14,330
จิ้งเซวียนหายตัวไปไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน
618
00:29:14,600 --> 00:29:15,960
นายทำแบบนี้ก็เข้าทางเอกซ์แล้ว
619
00:29:16,640 --> 00:29:17,760
เข้าทางเอกซ์
620
00:29:18,120 --> 00:29:19,100
นายไม่ใช่เอกซ์เหรอ
621
00:29:20,140 --> 00:29:20,960
หากนายยิงปืน
622
00:29:22,440 --> 00:29:23,660
นายก็จะเป็นรายที่สาม
623
00:29:26,080 --> 00:29:27,170
หากนายไม่ไปกับฉัน
624
00:29:28,120 --> 00:29:29,170
นายก็จะเป็นรายที่สาม
625
00:29:36,620 --> 00:29:37,880
เพียงแต่สิ่งที่ผมคิดไม่ถึงก็คือ
626
00:29:40,410 --> 00:29:41,500
ผมไม่สามารถเอาชนะคุณได้จริง ๆ
627
00:29:42,920 --> 00:29:43,540
นายแพ้
628
00:29:44,880 --> 00:29:46,380
เพราะนายอยากเอาชนะมากเกินไป
629
00:29:49,040 --> 00:29:50,580
หากไม่ใช่เพราะการเดิมพันในครั้งนี้
630
00:29:52,850 --> 00:29:54,510
ฉันคงไม่สงสัยนายไปตลอดชีวิต
631
00:29:55,650 --> 00:29:56,120
ดี
632
00:29:57,440 --> 00:29:58,720
พวกคุณสองคนร่วมมือกัน
633
00:29:59,090 --> 00:30:00,450
จัดการผมสินะ
634
00:30:00,840 --> 00:30:01,570
อย่าพูดแบบนี้
635
00:30:02,450 --> 00:30:03,700
คนที่พวกเราวางแผนจัดการคือเอกซ์
636
00:30:07,410 --> 00:30:09,170
ถ้างั้นปืนกระบอกนี้ที่คุณชายลั่วให้ผม
637
00:30:09,850 --> 00:30:11,060
คิดว่าคงใช้การไม่ได้สินะ
638
00:30:12,080 --> 00:30:12,960
ซือถูบอกแล้วว่า
639
00:30:13,680 --> 00:30:14,660
นายไม่มีทางยิงปืนฆ่าคน
640
00:30:15,360 --> 00:30:17,130
เพราะงั้นปืนกระบอกนี้อยู่ที่นายจะปลอดภัยอย่างยิ่ง
641
00:30:18,150 --> 00:30:19,510
หากฉันให้ปืนปลอมกับนาย
642
00:30:20,150 --> 00:30:21,290
กลับจะทำให้พวกเราถูกเปิดเผยได้ง่าย
643
00:30:21,880 --> 00:30:22,700
ซือถูเหยียน
644
00:30:23,500 --> 00:30:25,130
นายอย่าแสร้งทำเป็นรู้จักคนคนหนึ่งมากพอ
645
00:30:26,430 --> 00:30:28,140
แน่นอนว่าฉันยิงปืนได้
646
00:30:28,720 --> 00:30:30,050
แต่ต้องดูว่าตอนไหน
647
00:30:43,940 --> 00:30:44,900
ทำไมคุณถึงโง่แบบนี้
648
00:30:45,340 --> 00:30:46,190
ทำไมคุณถึงโง่แบบนี้
649
00:30:47,270 --> 00:30:48,730
ทำไมคุณต้องใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ
650
00:30:48,970 --> 00:30:49,740
จับไม่ได้ก็จับไม่ได้สิ
651
00:30:49,770 --> 00:30:50,670
จะเป็นไรไป
652
00:30:51,110 --> 00:30:52,460
ถ้าคุณตายไป ฉันจะทำยังไง
653
00:30:57,130 --> 00:30:58,240
แล้วคุณเคยคิดไหมว่า
654
00:30:58,400 --> 00:30:59,570
ถ้าคุณตายไป ผมจะทำยังไง
655
00:31:00,190 --> 00:31:01,260
คุณใส่ใจจริง ๆ เหรอ
656
00:31:06,440 --> 00:31:07,560
หากคุณใส่ใจจริง ๆ
657
00:31:08,520 --> 00:31:10,290
คุณคงไม่ปิดบังฉันตั้งแต่แรก
658
00:31:11,220 --> 00:31:11,990
ตั้งแต่ต้นจนจบ
659
00:31:12,990 --> 00:31:13,610
ฉันก็เป็นแค่
660
00:31:13,640 --> 00:31:15,080
ผู้ต้องสงสัยคนหนึ่งในใจคุณ
661
00:31:15,520 --> 00:31:16,340
จนถึงตอนนี้
662
00:31:17,150 --> 00:31:19,050
คุณก็ยังไม่เลิกสงสัยในตัวฉันอย่างสมบูรณ์
663
00:31:19,080 --> 00:31:19,940
เพราะมีแค่การทำแบบนี้
664
00:31:21,840 --> 00:31:22,720
ต่อให้ผมตายไป
665
00:31:24,640 --> 00:31:25,770
คุณถึงจะไม่เสียใจมาก
666
00:31:31,050 --> 00:31:32,460
จากนั้นลั่วเส้าชวนก็จะบอกคุณว่า
667
00:31:33,160 --> 00:31:34,130
ผมคือเอกซ์คนนั้น
668
00:31:35,120 --> 00:31:35,970
คุณก็จะลืมผมได้
669
00:33:17,990 --> 00:33:18,570
นายแพ้แล้ว
670
00:33:27,630 --> 00:33:30,140
ฉันเคยบอกว่าที่นี่จะมีคนตายสามคนไม่ใช่เหรอ
671
00:33:43,880 --> 00:33:45,230
ฉันไม่มีวันแพ้
672
00:34:25,570 --> 00:34:27,110
หน้ากากบำรุงหน้าที่คุณมอบให้ฉันใช้ดีมาก
673
00:34:27,520 --> 00:34:29,020
คุณดูสภาพของฉันตอนนี้สิว่าดูดีเลยใช่ไหม
674
00:34:29,710 --> 00:34:30,990
แต่งตัวสวยขนาดนี้
675
00:34:31,530 --> 00:34:32,670
จะไปแย่งความโดดเด่นจากจิ้งเซวียนเหรอ
676
00:34:33,230 --> 00:34:35,370
ทำไมเมื่อก่อนไม่เคยรู้เลยว่าคุณคารมดีแบบนี้
677
00:34:36,130 --> 00:34:36,980
พูดตามความจริง
678
00:34:38,120 --> 00:34:38,670
งั้นก็ได้
679
00:34:39,040 --> 00:34:39,890
ฉันจะไปเปลี่ยนชุดใหม่
680
00:34:41,040 --> 00:34:42,020
ใกล้ถึงเวลาแล้ว
681
00:34:42,420 --> 00:34:42,830
จะเปลี่ยนอีกเหรอ
682
00:34:43,090 --> 00:34:43,810
คุณรีบร้อนอะไร
683
00:34:45,180 --> 00:34:46,080
งั้นผมไปรับโทรเลขก่อน
684
00:34:46,370 --> 00:34:47,620
อีกเดี๋ยวคุณไปพร้อมอาจารย์แม่
685
00:34:48,000 --> 00:34:49,050
โทรเลขจากเฟิ่งเทียนเหรอ
686
00:34:50,160 --> 00:34:50,840
เหล่าจางส่งมา
687
00:35:04,370 --> 00:35:05,880
[หลี่หยวนผู่เสียชีวิตในคุก]
688
00:35:06,380 --> 00:35:07,530
[จ้างวานฆ่า]
689
00:35:08,640 --> 00:35:09,380
[ผู้จ้างวาน]
690
00:35:09,520 --> 00:35:10,470
[อายุมากกว่า 20 ปี]
691
00:35:10,790 --> 00:35:11,770
[หน้าตาสุภาพ]
692
00:35:12,080 --> 00:35:13,170
[สวมแว่นตาขอบดำ]
693
00:35:14,160 --> 00:35:15,520
[ให้เบาะแสได้ไหม]
694
00:35:26,030 --> 00:35:26,940
จินฉี่หมิง
695
00:35:30,760 --> 00:35:33,070
ทำไมจินฉี่หมิงต้องฆ่ารุ่นพี่หลี่หยวนผู่
696
00:35:36,390 --> 00:35:38,400
จะมีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นที่นี่อีกสามคดี
697
00:35:38,800 --> 00:35:40,980
หากสามารถหยุดเขาได้ก่อนจะเกิดคดีฆาตกรรม
698
00:35:41,010 --> 00:35:41,610
ครั้งที่สาม
699
00:35:42,040 --> 00:35:42,690
คุณก็จะชนะ
700
00:35:43,350 --> 00:35:44,950
แต่คุณจะจะกลายเป็นผู้ตายคนหนึ่งด้วยเช่นกัน
701
00:35:45,440 --> 00:35:47,270
ทำไมเขาถึงมั่นใจนักว่าเขาจะฆ่าผมได้
702
00:35:48,200 --> 00:35:48,740
ไม่รู้
703
00:36:12,230 --> 00:36:12,900
- มาแล้วเหรอ
- อาจารย์แม่
704
00:36:13,290 --> 00:36:13,980
โจวม่อหว่านล่ะครับ
705
00:36:14,270 --> 00:36:15,180
ฉันไม่รู้
706
00:36:15,480 --> 00:36:17,310
เธอควรจะมาพร้อมกับคุณไม่ใช่เหรอ
707
00:36:17,670 --> 00:36:18,210
มีอะไร
708
00:36:23,220 --> 00:36:24,160
ทำไม ไม่อยู่ช่วยเหรอ
709
00:36:24,480 --> 00:36:25,120
หาโจวม่อหว่าน
710
00:36:25,900 --> 00:36:27,190
ไม่เจอกันแค่นาทีเดียวไม่ได้หรือไง
711
00:36:27,520 --> 00:36:28,430
เธอคือคนของประกาศิตแห่งเทพ
712
00:36:35,400 --> 00:36:36,030
นายจะไปไหน
713
00:36:36,060 --> 00:36:36,530
มีธุระ
714
00:36:38,920 --> 00:36:39,690
ทำไมเขาไปซะแล้ว
715
00:36:40,300 --> 00:36:41,290
ฉันจะไปรู้ได้ยังไง
716
00:36:41,800 --> 00:36:42,730
รีบไปถามเร็ว เร็วเข้า
717
00:36:49,170 --> 00:36:50,050
คุณหนีงานหมั้นอีกแล้ว
718
00:36:54,070 --> 00:36:54,880
ไม่ได้หนีงานหมั้น
719
00:36:55,590 --> 00:36:56,370
ค่อยหมั้นใหม่ครั้งหน้า
720
00:36:56,690 --> 00:36:57,810
ครั้งหน้าคือเมื่อไร
721
00:36:57,990 --> 00:36:59,010
กลับมาอาหารก็เย็นหมดแล้ว
722
00:37:05,590 --> 00:37:06,780
อาหารเย็นก็ค่อยสั่งใหม่อีกโต๊ะ
723
00:37:07,160 --> 00:37:08,330
คนกลับไปแล้วก็ค่อยเชิญใหม่อีกครั้ง
724
00:37:08,750 --> 00:37:09,670
คดีในครั้งนี้ยากมาก
725
00:37:09,850 --> 00:37:10,730
ซือถูเองก็จัดการไม่ได้
726
00:37:11,470 --> 00:37:12,750
ครั้งที่แล้วก็หมั้นไม่สำเร็จ
727
00:37:13,320 --> 00:37:14,710
ตอนนี้คุณก็จะทิ้งฉันอีก
728
00:37:15,670 --> 00:37:17,200
ครั้ง ครั้งหน้าจะหมั้นยังไง
729
00:37:18,880 --> 00:37:19,670
งั้นก็ไม่ต้องหมั้นแล้ว
730
00:37:24,830 --> 00:37:25,490
แต่งเลยก็แล้วกัน
731
00:37:41,440 --> 00:37:42,420
นายตามมาทำไม
732
00:37:42,770 --> 00:37:43,760
รีบกลับไปหมั้นซะ
733
00:37:44,600 --> 00:37:45,330
นายเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น
734
00:37:45,360 --> 00:37:46,170
ฉันจะหมั้นอีกได้ยังไง
735
00:37:47,290 --> 00:37:48,760
นายบอกว่าจินฉี่หมิงฆ่าหลี่หยวนผู่
736
00:37:50,920 --> 00:37:52,660
นี่คือแผนทำให้แตกแยกของจินฉี่หมิงหรือเปล่า
737
00:37:53,120 --> 00:37:54,470
ตอนอยู่ที่บ้านคุณหมอฟาง
738
00:37:54,960 --> 00:37:57,180
ฉันให้โจวม่อหว่านไปหา
จิ้งเซวียนกับอาสะใภ้ของนาย
739
00:37:57,870 --> 00:37:59,840
เมื่อเธอเห็นจินฉี่หมิงลงไปจึงหลบซ่อนตัว
740
00:38:01,170 --> 00:38:02,130
เรื่องนี้มีปัญหาอะไรเหรอ
741
00:38:02,470 --> 00:38:03,970
ถ้าหากเธอไม่รู้ว่าจินฉี่หมิงคือเอกซ์
742
00:38:04,000 --> 00:38:05,020
ทำไมเธอต้องหลบซ่อนตัวด้วย
743
00:38:07,540 --> 00:38:08,930
เหตุผลนี้ดูไม่สมเหตุสมผลเลย
744
00:38:12,130 --> 00:38:13,400
ตู้เหิงฆ่าจ้าวเฉียนซุน
745
00:38:13,840 --> 00:38:15,210
แล้วนำอัญมณีเหล่านั้นไปครอบครองเสียเอง
746
00:38:15,400 --> 00:38:16,520
ไม่ได้นับจำนวนและรายงาน
747
00:38:16,720 --> 00:38:17,570
ถูกประกาศิตแห่งเทพรู้เข้า
748
00:38:18,840 --> 00:38:19,480
แล้วไง
749
00:38:20,560 --> 00:38:22,010
จินฉี่หมิงไม่เคยเห็นอัญมณีเหล่านั้น
750
00:38:22,040 --> 00:38:23,330
แล้วจะรู้ได้ยังไงว่ามีอยู่เท่าไร
751
00:38:26,660 --> 00:38:27,510
ฉันเคยหยั่งเชิงเธอดู
752
00:38:28,880 --> 00:38:29,490
ฉันว่า
753
00:38:30,190 --> 00:38:31,440
หากเธอเป็นคนของประกาศิตแห่งเทพ
754
00:38:32,110 --> 00:38:33,210
จะต้องคิดหาวิธี
755
00:38:33,240 --> 00:38:34,510
ผลักความน่าสงสัยไปไว้บนตัวนาย
756
00:38:35,160 --> 00:38:35,940
แต่เธอเปล่า
757
00:38:37,160 --> 00:38:38,310
ทุกครั้งจะเปลี่ยนคำพูดกะทันหัน
758
00:38:43,430 --> 00:38:44,720
ไม่แน่ว่านี่อาจเป็นเป้าหมายของฆาตกร
759
00:38:46,120 --> 00:38:47,450
เขาต้องการให้คุณสงสัยลั่วเส้าชวน
760
00:39:09,900 --> 00:39:11,340
[ขอบคุณสำหรับของขวัญของคุณ]
761
00:39:15,510 --> 00:39:16,170
เมื่อความดีงามสูงขึ้นหนึ่งฟุต
762
00:39:16,190 --> 00:39:17,060
ปีศาจก็จะสูงขึ้นสิบฟุต
763
00:39:40,400 --> 00:39:41,730
ทำไมถึงปล่อยให้ซือถูเหยียนมีชีวิตอยู่
764
00:39:45,210 --> 00:39:46,900
เธอคงไม่ได้ทำงานตามความรู้สึกหรอกนะ
765
00:39:48,650 --> 00:39:49,570
เบื้องบนสั่งลงมาว่า
766
00:39:50,500 --> 00:39:51,420
ให้เก็บซือถูเหยียนไว้
767
00:39:52,190 --> 00:39:53,210
เขาจะเป็นประโยชน์ในอนาคต
768
00:39:55,470 --> 00:39:57,260
ฉันหวังว่าเธอคงไม่ได้หลอกตัวเอง
769
00:39:58,220 --> 00:39:59,080
ฉันต้องไปไหนต่อ
770
00:40:01,220 --> 00:40:01,760
ปักกิ่ง
771
00:40:10,540 --> 00:40:11,180
ช่วยฉันสวมหน่อย
772
00:40:44,720 --> 00:40:45,200
ได้
773
00:40:45,600 --> 00:40:46,260
ฉันจะช่วยคุณวาด
774
00:40:47,100 --> 00:40:48,150
แต่ฉันมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ
775
00:40:48,990 --> 00:40:49,680
เงื่อนไขอะไร
776
00:40:50,560 --> 00:40:51,630
ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออก
777
00:40:52,300 --> 00:40:53,080
รอให้ฉันคิดออกแล้ว
778
00:40:53,410 --> 00:40:54,260
ไม่ว่าจะเงื่อนไขอะไร
779
00:40:54,330 --> 00:40:55,130
คุณจะต้องยอมรับปากทั้งหมด
780
00:40:55,730 --> 00:40:56,580
- ต่อให้
- ผมรับปากคุณ
781
00:41:01,960 --> 00:41:02,400
ม่อหว่าน
782
00:41:04,760 --> 00:41:05,470
ถ้าหากครั้งนี้
783
00:41:07,810 --> 00:41:09,080
พวกเราต่างมีชีวิตรอดออกไปได้
784
00:41:12,040 --> 00:41:12,610
ช่างเถอะ
785
00:41:13,540 --> 00:41:14,390
มีชีวิตรอดค่อยว่ากัน
786
00:41:15,060 --> 00:41:15,550
ได้สิ
787
00:41:16,800 --> 00:41:18,090
คุณยังไม่รู้เลยว่าผมจะพูดอะไร
788
00:41:20,670 --> 00:41:21,240
ได้ทั้งนั้น
789
00:41:35,230 --> 00:41:35,900
ปักกิ่ง
790
00:41:44,910 --> 00:41:45,760
ต้องกลับปักกิ่งจริงเหรอ
791
00:41:46,740 --> 00:41:47,860
เหล่าวังเรียกฉันกลับไป
792
00:41:48,400 --> 00:41:49,070
ดูเหมือนจะมีธุระ
793
00:41:50,440 --> 00:41:51,930
นายคงไม่ได้ไปหาโจวม่อหว่านหรอกใช่ไหม
794
00:41:52,640 --> 00:41:53,840
พวกเขาอยู่ที่ฮาร์บินต่อไม่ได้
795
00:41:54,210 --> 00:41:55,130
น่าจะไปที่ปักกิ่ง
796
00:42:00,570 --> 00:42:01,100
ก็ได้
797
00:42:01,950 --> 00:42:02,770
ในเมื่อนายไป
798
00:42:03,060 --> 00:42:03,990
ฉันก็จะไม่รั้งนายไว้
799
00:42:05,350 --> 00:42:06,390
ตอนแรกที่นายมาฮาร์บิน
800
00:42:06,780 --> 00:42:08,140
ฉันเป็นคนดึงนายขึ้นรถไฟขบวนนี้
801
00:42:09,620 --> 00:42:10,330
ตอนนี้นายไป
802
00:42:10,870 --> 00:42:11,520
ฉันก็ยังมาส่งนายอีก
803
00:42:13,040 --> 00:42:14,790
และยังเป็นตู้โดยสารชั้นหนึ่ง
804
00:42:17,780 --> 00:42:18,460
รถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรส
805
00:42:21,970 --> 00:42:23,390
ครั้งนี้ฉันจะไม่เกรงใจนายแล้ว
806
00:42:24,910 --> 00:42:26,040
หากมีเวลาไปเที่ยวปักกิงด้วยกัน
807
00:42:26,760 --> 00:42:27,570
พี่ซือถู
808
00:42:27,790 --> 00:42:28,740
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
809
00:42:28,960 --> 00:42:29,840
ดูแลตัวเองดี ๆ ด้วย
810
00:42:30,920 --> 00:42:31,600
นายจำเอาไว้นะ
811
00:42:32,760 --> 00:42:34,740
นายมีครอบครัวหนึ่งอยู่ที่ฮาร์บินตลอดไป
83561
