All language subtitles for Checkmate 23
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:00:13,900 --> 00:00:18,590
♫พูดคำโกหกซ้ำสักร้อยรอบ
มันจะกลายเป็นจริงใช่ไหม♫
3
00:00:19,030 --> 00:00:22,580
♫ความขุ่นเคืองจะหายไปจริง ๆ ใช่ไหม♫
4
00:00:23,060 --> 00:00:28,000
♫ฟังคำสาบานซ้ำสักร้อยรอบ
ไม่ว่าใครจะหักหลังก่อน♫
5
00:00:28,280 --> 00:00:31,760
♫ไม่ว่าใครที่ยังแสดงละครอยู่♫
6
00:00:32,200 --> 00:00:36,350
♫ใช้เวลาที่มีจำกัดของพวกเราก่อนฟ้าสาง♫
7
00:00:36,750 --> 00:00:41,030
♫ทำให้ความจริงร้อยเรียงเข้าด้วยกัน♫
8
00:00:41,320 --> 00:00:45,460
♫อยู่ระหว่างสีแดงและสีดำ
ขอบแห่งความอันตราย♫
9
00:00:45,480 --> 00:00:48,410
♫ฉายภาพซ้ำใหม่♫
10
00:00:49,340 --> 00:00:53,380
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
11
00:00:53,510 --> 00:00:58,440
♫เพื่อน ถ้าไม่มีนาย ฉันเองก็ไร้หนทางกลับ♫
12
00:00:58,470 --> 00:01:02,570
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
13
00:01:02,640 --> 00:01:09,440
♫เมื่อฟ้าถล่มลงมาบนบ่า
พวกเราจะต่อสู้เพื่อมัน♫
14
00:01:23,080 --> 00:01:27,510
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
15
00:01:27,990 --> 00:01:29,940
=ตอนที่ 23=
16
00:01:31,080 --> 00:01:33,430
จิ้งเซวียนกับคุณสืบเรื่องการตายของอาจารย์ผมมาด้วยกัน
17
00:01:34,720 --> 00:01:37,380
กลับไม่รู้เลยว่าฆาตกรที่แท้จริงยืนอยู่ตรงหน้าเขา
18
00:01:38,240 --> 00:01:39,110
เพื่อประกาศิตแห่งเทพ
19
00:01:39,470 --> 00:01:41,510
คุณทอดทิ้งครอบครัว ฆาตกรรมเพื่อนตัวเอง
20
00:01:42,160 --> 00:01:42,760
แถมยังฆาตกรรม
21
00:01:42,790 --> 00:01:44,720
ประธานลั่วที่ดูจากเขาตั้งแต่เล็กจนโต
22
00:01:45,280 --> 00:01:47,060
ตอนนี้แถมยังทำให้เขาอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก
23
00:01:48,660 --> 00:01:50,560
ที่จริงแล้วคุณไม่เหมาะที่จะมีลูกสาวอย่างเขาเลย
24
00:01:52,520 --> 00:01:53,250
คุณพูดถูก
25
00:01:54,280 --> 00:01:55,750
ผมไม่ควรมีลูกสาวแบบนี้จริง ๆ
26
00:01:58,590 --> 00:02:00,540
คุณไปปักกิ่งเพื่อวางแผนการลักลอบฆาตกรรมใช่ไหม
27
00:02:00,640 --> 00:02:01,120
ใช่
28
00:02:03,160 --> 00:02:04,130
แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด
29
00:02:05,260 --> 00:02:07,210
การบริหารเขตตงเป่ยของเอกซ์
30
00:02:07,360 --> 00:02:09,520
ให้งานหลักคือลักลอบฆาตกรรมเพื่อกำจัดพวกเห็นต่าง
31
00:02:10,390 --> 00:02:11,280
ที่ผมอยู่ปักกิ่ง
32
00:02:11,310 --> 00:02:13,630
หน้าที่หลัก ๆ ก็คือหาคนที่เหมาะสมให้กับประกาศิตแห่งเทพ
33
00:02:13,880 --> 00:02:14,390
หลังจากนั้น
34
00:02:14,520 --> 00:02:16,080
ก็จะมีคนอื่นมารับหน้าที่ต่อจากผม
35
00:02:16,220 --> 00:02:17,360
ทำให้พวกเขาเป็นคนของเรา
36
00:02:19,470 --> 00:02:20,240
อย่างเช่นอวี๋ต้าเริ่น
37
00:02:23,120 --> 00:02:25,060
ลั่วเหวินเซิงยืนหยัดกับการสนับสนุนรัฐบาลทางใต้เสมอ
38
00:02:25,470 --> 00:02:27,250
นี่เป็นสิ่งที่คนญี่ปุ่นไม่อยากเห็นที่สุด
39
00:02:28,120 --> 00:02:29,670
แถมเขาอยู่ฮาร์บินมาตั้งนาน
40
00:02:30,150 --> 00:02:31,700
อำนาจที่อยู่เบื้องหลังยุ่งเหยิงไปหมด
41
00:02:32,680 --> 00:02:34,180
สมาคมการค้าฮาร์บินที่เขาบริหารนั้น
42
00:02:34,200 --> 00:02:35,970
ไม่สามารถรับใช้คนญี่ปุ่นได้อยู่แล้ว
43
00:02:36,200 --> 00:02:37,940
ฉะนั้นพวกเขาเลยต้องทำให้อวี๋ต้าเริ่นรับตำแหน่งแทน
44
00:02:39,260 --> 00:02:40,320
ประธานลั่วโดนทำร้าย
45
00:02:40,920 --> 00:02:42,720
ประธานสมาคมการค้าเฟิ่งเทียนถูกฆาตกรรม
46
00:02:42,880 --> 00:02:44,050
จ้าวเฉียนซุนถูกฆ่า
47
00:02:44,070 --> 00:02:45,160
อวี๋ต้าเริ่นฆ่าตัวตาย
48
00:02:45,440 --> 00:02:46,720
ลักพาตัวท่านกงสุลคอนโด้
49
00:02:46,780 --> 00:02:48,340
นี่เป็นฝีมือของเอกซ์หมดเลยเหรอ
50
00:02:49,090 --> 00:02:49,440
ใช่
51
00:02:50,080 --> 00:02:51,720
แต่บางเรื่องก็แค่เป็นความบังเอิญ
52
00:02:52,740 --> 00:02:55,150
พลังของประกาศิตแห่งเทพมันเกินจินตนาการของคุณไปมาก
53
00:02:55,590 --> 00:02:57,100
เบื้องหลังอาจจะมีคำสั่งจากจักรพรรดิ
54
00:02:58,920 --> 00:03:00,640
ตอนนี้พวกเขาใช้ทุกวิถีทาง
55
00:03:00,710 --> 00:03:03,560
แทรกแซงเศรษฐกิจ สื่อ ตุลาการของตงเป่ย
56
00:03:04,210 --> 00:03:05,680
การลับลอบฆ่าเป็นแค่หนึ่งในนั้น
57
00:03:06,920 --> 00:03:08,580
หม่าซื่ออิงฆาตกรรมสวีซื่อเหริน
58
00:03:08,770 --> 00:03:10,070
ก็เป็นฝีมือของเอกซ์
59
00:03:10,480 --> 00:03:11,530
จะเหลือหม่าซื่ออิงไว้ไม่ได้
60
00:03:11,770 --> 00:03:12,850
ฉะนั้นพวกเขาก็ฆ่าเขาเหมือนกัน
61
00:03:13,680 --> 00:03:15,210
เขาสามารถใช้โศกนาฏกรรมของตระกูลสวี่เป็นเครื่องมือ
62
00:03:15,360 --> 00:03:17,520
นำผู้เสียหายมารวมกันไว้บนรถไฟขบวนเดียวกัน
63
00:03:17,550 --> 00:03:18,470
เพื่อฆ่าล้างแค้น
64
00:03:19,470 --> 00:03:20,980
ทำให้ประกาศิตแห่งเทพไร้ส่วนเกี่ยวข้อง
65
00:03:22,400 --> 00:03:23,570
ถ้าไม่ได้เป็นเพราะไป๋ลู่ฆ่าตัวตาย
66
00:03:23,600 --> 00:03:25,500
คดีนี้ก็คงไม่มีจุดสงสัยอะไร
67
00:03:25,880 --> 00:03:27,800
คุณต่างหากที่เป็นคนฆ่าไป๋ลู่
68
00:03:30,480 --> 00:03:31,730
การล้มเหลวของทุก ๆ แผนการ
69
00:03:31,760 --> 00:03:32,860
ก็จะมีผู้สังเวยหนึ่งคน
70
00:03:33,360 --> 00:03:34,560
เพื่อรับผิดชอบกับความผิดของเรื่องราว
71
00:03:35,280 --> 00:03:36,760
คุณค่าของผู้สังเวยจะสูงมาก
72
00:03:37,840 --> 00:03:39,210
พวกเขาจงรักภักดีขนาดนี้
73
00:03:39,630 --> 00:03:41,230
แต่เอกซ์ก็ยังไม่เชื่อใจพวกเขาอยู่ดี
74
00:03:42,360 --> 00:03:43,750
เซี่ยฮว่าก็เป็นคนของประกาศิตแห่งเทพเหรอ
75
00:03:44,280 --> 00:03:44,680
ไม่ใช่
76
00:03:45,990 --> 00:03:47,790
เอกซ์อยากลากเซี่ยฮว่าเข้ามาด้วย
77
00:03:48,080 --> 00:03:49,510
จุดอ่อนที่ดีที่สุดก็คือการฆ่าคน
78
00:03:50,080 --> 00:03:52,230
แต่น่าเสียดายที่รู้ทันกับการกระทำของเซี่ยฮว่า
79
00:03:53,080 --> 00:03:54,390
ฉะนั้นเพื่อปกป้องลูกชาย
80
00:03:54,680 --> 00:03:55,650
เขาทำได้เพียงฆ่าตัวตาย
81
00:03:56,360 --> 00:03:57,330
ลั่วเหวินเซิงถูกฆาตกรรม
82
00:03:57,360 --> 00:03:58,740
เป็นแผนการของเอกซ์เอง
83
00:03:59,680 --> 00:04:01,120
แต่เรื่องรายละเอียดของแผนการนั้น
84
00:04:01,430 --> 00:04:02,590
ผมก็ไม่รู้แล้ว
85
00:04:03,120 --> 00:04:04,760
เพราะผมไม่ได้จริงจังเหมือนเอกซ์ขนาดนั้น
86
00:04:05,280 --> 00:04:06,460
ไม่งั้นจ้าวเฉียนซุน
87
00:04:06,760 --> 00:04:08,230
ก็คงไม่ได้ตายง่าย ๆ แบบนั้นหรอก
88
00:04:10,220 --> 00:04:12,840
แล้วถ้าผู้สังเวยพวกนั้นไม่อยากสละชีวิตตัวเองล่ะ
89
00:04:13,240 --> 00:04:14,540
เรื่องนี้พวกเขาไม่ใช่ฝ่ายตัดสินใจอยู่แล้ว
90
00:04:17,950 --> 00:04:18,770
[ส่วนไป๋ลู่]
91
00:04:19,310 --> 00:04:20,300
[ก็ไม่ได้บริสุทธิ์เหมือนกัน]
92
00:04:20,600 --> 00:04:21,810
[แถมเขารับผิดชอบด้วยการตาย]
93
00:04:22,120 --> 00:04:22,920
[ยังจะทำอะไรได้อีกล่ะ]
94
00:04:23,760 --> 00:04:24,520
[เขาตายแล้ว]
95
00:04:24,760 --> 00:04:26,450
[ลงจากรถได้ไม่นานก็เสียชีวิตด้วยยาพิษ]
96
00:04:26,830 --> 00:04:27,640
[ก่อนตาย]
97
00:04:27,720 --> 00:04:29,090
[ก็ไปมอบตัวกับตำรวจของเฟิ่งเทียนแล้ว]
98
00:04:29,640 --> 00:04:30,650
[ถ้ายังจะรีรอต่อไป]
99
00:04:31,360 --> 00:04:33,130
[งั้นคนทั้งขบวนรถนั้นก็คงต้องโดนจับไปทั้งหมดแล้ว]
100
00:04:33,480 --> 00:04:34,950
[แต่เขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทำแบบนั้นนะ]
101
00:04:35,240 --> 00:04:36,230
[มีความจำเป็นไหม]
102
00:04:36,510 --> 00:04:37,280
[สุดท้ายก็ทำไปแล้วไม่ใช่เหรอ]
103
00:04:51,110 --> 00:04:51,650
[คุณ]
104
00:04:52,440 --> 00:04:53,170
[แล้วก็คุณ]
105
00:04:54,080 --> 00:04:54,560
[ไปกับผม]
106
00:05:08,200 --> 00:05:09,130
[เหมือนที่นายพูดเลย]
107
00:05:11,960 --> 00:05:13,010
[อวี๋ต้าเริ่นฆ่าตัวตายแล้ว]
108
00:05:13,280 --> 00:05:14,090
[พาฉันไปที่เกิดเหตุ]
109
00:05:14,120 --> 00:05:14,660
[ไม่ต้องไปแล้ว]
110
00:05:15,290 --> 00:05:16,630
[เหล่าเปาให้คนทำความสะอาดที่เกิดเหตุแล้ว]
111
00:05:16,960 --> 00:05:17,810
[ตัวศพก็จัดการแล้ว]
112
00:05:18,160 --> 00:05:19,020
[ถ้านายไปตอนนี้]
113
00:05:19,750 --> 00:05:20,630
[ทั้งคนทั้งกล่องก็มีขนาดแค่นี้]
114
00:05:21,280 --> 00:05:22,950
[จากรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสจนถึงตอนนี้]
115
00:05:23,210 --> 00:05:25,600
[ฆาตกรของคดีที่ฉันทำมาตายเกือบหมดเลย]
116
00:05:26,500 --> 00:05:27,690
[นายไม่ต้องรู้สึกผิด]
117
00:05:27,720 --> 00:05:29,030
[นายไม่ได้เป็นคนทำให้พวกเขาตาย]
118
00:05:29,410 --> 00:05:31,040
[คือความยุติธรรมและความจริงที่นายยืนหยัด]
119
00:05:31,060 --> 00:05:32,280
[ทำให้พวกเขาเดินมาถึงจุด ๆ นี้]
120
00:05:33,470 --> 00:05:34,730
[นายไม่รู้สึกแปลก ๆ เหรอ]
121
00:05:35,650 --> 00:05:37,770
[ตั้งแต่หม่าซื่ออิง พ่อฉัน คุณน้าเว่ย]
122
00:05:38,520 --> 00:05:40,270
[ถึงคุณครู ผอ. เลขาผอ.]
123
00:05:41,040 --> 00:05:43,180
[จนถึงม่อลี่ เถ้าแก่ร้านเหล้า นักการธนาคาร]
124
00:05:43,210 --> 00:05:44,180
[และคุณพยาบาล]
125
00:05:45,360 --> 00:05:47,520
[ทั้งหมดนี่ก็ไม่เห็นจะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกันเลยนะ]
126
00:05:49,180 --> 00:05:50,380
[นอกซะจากจะมีองค์กรอะไร]
127
00:05:50,840 --> 00:05:51,800
[งั้นต้องเป็นองค์กรแบบไหนล่ะ]
128
00:05:53,090 --> 00:05:54,030
[ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน]
129
00:05:55,050 --> 00:05:56,100
[แต่ฉันมีความรู้สึก]
130
00:05:56,600 --> 00:05:57,540
[ที่แปลก ๆ อยู่อย่างหนึ่ง]
131
00:05:58,890 --> 00:06:00,450
[บางทีอาจจะมีคดีอื่น ๆ]
132
00:06:01,200 --> 00:06:02,390
[ที่เกิดขึ้นที่อื่นที่เราไม่รู้มาก่อน]
133
00:06:06,120 --> 00:06:07,520
ที่จริงคนที่เอกซ์ถูกใจที่สุด
134
00:06:08,480 --> 00:06:09,210
ก็คือคุณ
135
00:06:11,080 --> 00:06:13,350
แต่เพราะความคิดที่ต่างกันของพวกคุณ
136
00:06:13,920 --> 00:06:16,590
กลายเป็นสิ่งกีดขวางที่เขาจะดึงคุณมาเป็นลูกมือ
137
00:06:18,360 --> 00:06:20,990
เมื่ออิทธิพลและความสามารถของคุณเติบโตขึ้น
138
00:06:21,730 --> 00:06:23,330
คุณจะกลายเป็นอุปสรรคที่ใหญ่หลวงของเขา
139
00:06:23,800 --> 00:06:24,960
ถึงเขาจะฆ่าคุณไม่ได้
140
00:06:25,300 --> 00:06:26,080
แต่เขาก็จะหาวิธีไล่คุณไป
141
00:06:29,990 --> 00:06:32,240
เอกซ์ยังรู้อะไรที่เกี่ยวข้องกับผมอีก
142
00:06:33,800 --> 00:06:34,530
สิ่งที่ผมรู้
143
00:06:34,590 --> 00:06:35,450
ผมได้บอกคุณไปหมดแล้ว
144
00:06:43,900 --> 00:06:45,110
[ไม่มีใครรอดชีวิต]
145
00:06:58,880 --> 00:06:59,460
[จิ้งเซวียน]
146
00:07:00,520 --> 00:07:02,460
[บอกลาคุณลุงเซี่ยกับคุณลุงตู้เร็ว]
147
00:07:04,070 --> 00:07:04,960
[อย่าเรียกฉันคุณลุง]
148
00:07:05,240 --> 00:07:08,500
[เรียกฉันเถ้าแก่ตู้หรือเหล่าตู้ก็พอ]
149
00:07:09,560 --> 00:07:11,180
[ถึงฉันกับพ่อเลี้ยงคุณเป็นเพื่อนกัน]
150
00:07:11,200 --> 00:07:12,490
[แต่ฉันเด็กกว่าเขาเยอะ]
151
00:07:13,340 --> 00:07:14,270
[อย่าเรียกฉันคุณลุง]
152
00:07:15,030 --> 00:07:16,200
[เรียกฉันเหล่าตู้ก็พอแล้ว]
153
00:07:17,740 --> 00:07:18,730
[อย่าเรียกฉันคุณลุง]
154
00:07:19,030 --> 00:07:19,960
[อย่าเรียกฉันคุณลุง]
155
00:07:41,690 --> 00:07:42,230
[เธอรู้ไหมว่า]
156
00:07:42,260 --> 00:07:44,340
[ทำไมเขาถึงไม่ให้เธอเรียกเขาคุณลุงไหม]
157
00:07:46,350 --> 00:07:48,090
[เพราะว่าเขาเป็นพ่อของเธอ]
158
00:07:50,480 --> 00:07:52,220
[ไป๋จื่อร้องไห้ต่อหน้าสุสาน]
159
00:07:53,640 --> 00:07:55,580
[ทำไมเธอถึงรู้ช้าขนาดนี้]
160
00:07:57,600 --> 00:07:58,810
[เป็นเพราะเขาใช้ชีวิตเข้าแลก]
161
00:07:59,720 --> 00:08:01,720
[เพื่อให้เธอไปจากที่นี่อย่างปลอดภัย]
162
00:08:07,360 --> 00:08:07,770
เก้าบ่วง
163
00:08:09,660 --> 00:08:10,490
จริง ๆ เลย
164
00:08:10,880 --> 00:08:12,160
ไพ่นี่มันจะเรียงกันแล้วนะ
165
00:08:12,410 --> 00:08:13,130
เวลาไหนแล้ว
166
00:08:13,160 --> 00:08:14,100
ยังมีอารมณ์เล่นไพ่นกกระจอกอีกเหรอ
167
00:08:15,000 --> 00:08:16,050
ไม่เล่นไพ่นกกระจอกจะให้ทำอะไรล่ะ
168
00:08:16,080 --> 00:08:16,920
ไปไหนก็ไม่ได้
169
00:08:17,240 --> 00:08:17,680
ไปไหนล่ะ
170
00:08:18,440 --> 00:08:20,050
สะพานเข้าออกของคฤหาสน์ก็ขาดไปแล้ว
171
00:08:20,070 --> 00:08:20,870
จะไปไหนได้ล่ะ
172
00:08:21,160 --> 00:08:21,860
หมายความว่ายังไงเหรอ
173
00:08:23,800 --> 00:08:24,790
หิมะตกหนักขนาดนี้
174
00:08:25,040 --> 00:08:26,190
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะหยุดเมื่อไร
175
00:08:26,480 --> 00:08:27,090
พวกเรา
176
00:08:27,360 --> 00:08:28,350
ต้องหาทางอื่นออกไป
177
00:08:28,670 --> 00:08:30,150
ไม่งั้นถ้าตกถึงสิบวันครึ่งเดือน
178
00:08:30,840 --> 00:08:31,700
พวกเราคงหนาวตาย
179
00:08:35,260 --> 00:08:36,630
อยากไปตอนเช้าไม่ให้ไป
180
00:08:36,900 --> 00:08:37,640
ดูตอนนี้สิ
181
00:08:38,150 --> 00:08:39,270
ให้ไปก็ไปไหนไม่ได้แล้ว
182
00:08:39,640 --> 00:08:40,670
นี่มันเรื่องอะไรกัน
183
00:08:43,990 --> 00:08:44,470
ติงเมิ่ง
184
00:08:53,890 --> 00:08:54,750
ไพ่นกกระจอกก็ไม่ให้เล่นอีก
185
00:08:55,290 --> 00:08:55,680
ติงเมิ่ง
186
00:08:56,120 --> 00:08:57,720
คฤหาสน์นี้ยังเหลืออาหารและน้ำแค่ไหน
187
00:08:58,000 --> 00:08:58,960
พวกเราต้องวางแผนอะไรสักหน่อย
188
00:08:59,140 --> 00:09:00,290
ดูว่าพวกเราจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน
189
00:09:00,640 --> 00:09:02,080
ฉันยังไม่ทันที่จะไปซื้อเลยค่ะ
190
00:09:02,440 --> 00:09:03,530
ไม่เหลืออะไรมากหรอกค่ะ
191
00:09:04,080 --> 00:09:05,330
แล้วพวกฟืนวางไว้ไหนล่ะ
192
00:09:05,480 --> 00:09:06,070
ห้องใต้ดิน
193
00:09:06,690 --> 00:09:07,300
ห้องใต้ดิน
194
00:09:08,480 --> 00:09:09,570
คุณให้คนไปลองเช็กดูหน่อย
195
00:09:09,760 --> 00:09:11,330
แล้วก็ช่วยดับไฟเตาผิงของห้องทั้งหมด
196
00:09:11,640 --> 00:09:13,020
พวกเราทุกคนต้องรวมตัวไว้ที่เดียวกัน
197
00:09:13,420 --> 00:09:14,930
พยายามอย่าให้ฟืนใช้จนหมด
198
00:09:15,350 --> 00:09:15,770
ได้
199
00:09:22,440 --> 00:09:24,210
ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเราจะตื่นตระหนกไม่ได้
200
00:09:24,600 --> 00:09:25,700
ไปดูที่ห้องครัวด้วยกัน
201
00:09:28,620 --> 00:09:29,160
จิ้งเซวียน
202
00:09:29,640 --> 00:09:30,780
ฉันว่าเธออาการไม่ค่อยดี
203
00:09:31,300 --> 00:09:32,180
เธอไปพักผ่อนหน่อยเถอะ
204
00:09:32,480 --> 00:09:33,310
พวกเรามีคนมากพอ
205
00:09:34,200 --> 00:09:34,960
ฉันไม่เป็นไร
206
00:09:35,640 --> 00:09:36,210
ไม่เป็นไรแล้ว
207
00:09:44,800 --> 00:09:45,630
พวกเราโดนขังไว้แล้ว
208
00:09:47,600 --> 00:09:48,270
หมายความว่ายังไง
209
00:09:48,640 --> 00:09:49,400
สะพานขาดแล้ว
210
00:09:49,670 --> 00:09:50,800
ข้างนอกหิมะตกหนัก
211
00:09:51,140 --> 00:09:52,490
ไม่รู้เหมือนกันว่าจะซ่อมเสร็จตอนไหน
212
00:09:53,640 --> 00:09:54,440
ฉันให้เสี่ยวลิ่ว
213
00:09:54,640 --> 00:09:55,480
ไปเช็กฟืนไฟ
214
00:09:55,800 --> 00:09:56,850
จินฉี่หมิงได้ดับไฟในเตาผิง
215
00:09:56,880 --> 00:09:58,120
ของห้องนี้ไปทั้งหมดแล้ว
216
00:09:58,400 --> 00:09:59,650
ให้ทุกคนพยายามอยู่ด้วยกัน
217
00:09:59,960 --> 00:10:01,290
โจวม่อหว่านพาผู้หญิงคนอื่น
218
00:10:01,320 --> 00:10:02,690
ไปเช็กจำนวนอาหารและน้ำที่ห้องครัวแล้ว
219
00:10:03,290 --> 00:10:04,060
ไม่รู้ว่า
220
00:10:04,560 --> 00:10:05,420
พวกเราจะยื้อได้นานแค่ไหน
221
00:10:08,360 --> 00:10:09,350
หมายความแบบนี้เองเหรอ
222
00:10:10,720 --> 00:10:11,290
แบบนี้อะไร
223
00:10:12,320 --> 00:10:13,250
สะพานขาดยังไง
224
00:10:14,000 --> 00:10:14,740
โดนหิมะทับจนขาด
225
00:10:16,000 --> 00:10:16,550
ลูกพี่
226
00:10:16,930 --> 00:10:17,420
ที่นี่
227
00:10:31,760 --> 00:10:32,530
สอบสวนเสร็จแล้วใช่ไหม
228
00:10:34,240 --> 00:10:35,570
อย่าให้ใครเข้าใกล้ห้องทำงาน
229
00:10:42,400 --> 00:10:43,160
นายมีอะไรในใจเหรอ
230
00:10:46,730 --> 00:10:47,600
ที่นี่มีคนของประกาศิตแห่งเทพ
231
00:10:49,740 --> 00:10:50,240
หมายความว่ายังไง
232
00:10:55,120 --> 00:10:55,730
ดูเหมือนว่า
233
00:10:56,440 --> 00:10:57,460
โจวม่อหว่านจะพูดถูกจริง ๆ
234
00:10:58,200 --> 00:10:59,140
โจวม่อหว่านพูดอะไรเหรอ
235
00:10:59,550 --> 00:11:00,100
เธอบอกว่า
236
00:11:00,480 --> 00:11:02,100
ให้นายอย่าไปสนใจเรื่องของสถานกงสุลญี่ปุ่น
237
00:11:02,400 --> 00:11:03,410
เหล่าหลูเป็นคนหาเรื่องเอง
238
00:11:03,440 --> 00:11:04,430
ก็ให้เขาไปจัดการเอาเอง
239
00:11:04,680 --> 00:11:05,730
ในเมื่อพวกมันอยากได้ชีวิตของนาย
240
00:11:06,150 --> 00:11:07,810
งั้นฉันต้องหาวิธีเอาให้พวกมันตายก่อน
241
00:11:08,310 --> 00:11:09,290
หลังจากที่ออกไปจากที่นี่แล้ว
242
00:11:09,680 --> 00:11:10,650
ไม่ว่าจะมีสงครามไหม
243
00:11:11,040 --> 00:11:11,970
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
244
00:11:12,000 --> 00:11:12,800
นายก็ไม่ต้องสนใจ
245
00:11:13,080 --> 00:11:14,230
ฉันจะส่งนายไปหลบหน่อย
246
00:11:14,760 --> 00:11:16,220
คุณเอกซ์ของประกาศิตแห่งเทพคนนี้
247
00:11:17,030 --> 00:11:18,420
ฝากตู้เหิงมาบอกกับฉัน
248
00:11:19,480 --> 00:11:20,240
ตู้เหิงก็ด้วย
249
00:11:22,010 --> 00:11:23,980
ก็ว่าทำไมเขาอยากฆ่าเสิ่นเจี้ยนเสียนและฟางเจี้ยนฉี
250
00:11:25,640 --> 00:11:26,400
ฝากอะไรมาบอกล่ะ
251
00:11:26,640 --> 00:11:28,490
เอกซ์คนนี้จะฆ่าคนที่นี่อีกสามคน
252
00:11:28,900 --> 00:11:30,180
จะฆ่าอีกสามคนเหรอ
253
00:11:30,660 --> 00:11:31,690
ฉันต้องหยุดเขาให้ได้
254
00:11:32,220 --> 00:11:33,240
แต่ว่าเขารู้จักฉันมาก
255
00:11:36,940 --> 00:11:37,830
ตู้เหิงรู้ไหมว่าเป็นใคร
256
00:11:38,120 --> 00:11:39,250
พวกเขาติดต่อกันแบบช่องทางเดียว
257
00:11:39,720 --> 00:11:40,560
ตู้เหิงก็ไม่รู้เหมือนกัน
258
00:11:41,720 --> 00:11:42,540
งั้นนายสงสัยว่าเป็นใครล่ะ
259
00:11:43,080 --> 00:11:44,590
เสี่ยวลิ่วอยู่กับฉันมาตั้งแต่เด็ก
260
00:11:44,880 --> 00:11:46,320
สมองอย่างเขาทำการใหญ่อะไรไม่ได้อยู่แล้ว
261
00:11:47,340 --> 00:11:48,240
เหล่าเปาล่ะก็
262
00:11:48,440 --> 00:11:49,330
เป็นคนที่ให้เงินแล้วถึงจะทำให้
263
00:11:49,560 --> 00:11:50,830
ในใจคิดแต่เลื่อนตำแหน่งเพื่อขึ้นเงินเดือน
264
00:11:51,360 --> 00:11:52,660
น่าจะไม่ยอมเสี่ยงอะไรแบบนี้อยู่แล้ว
265
00:11:54,080 --> 00:11:54,650
ไม่ได้
266
00:11:55,320 --> 00:11:56,830
ฉันต้องให้จิ้งเซวียนกับอาสะใภ้ไปซ่อนก่อน
267
00:11:58,170 --> 00:11:59,230
นายอย่าเพิ่งตื่นตระหนกเองสิ
268
00:12:08,720 --> 00:12:09,740
นายมองฉันแบบนี้ทำไม
269
00:12:10,080 --> 00:12:10,730
สงสัยฉันเหรอ
270
00:12:12,870 --> 00:12:13,730
ถ้าฉันสงสัยนาย
271
00:12:14,480 --> 00:12:15,630
ฉันก็คงไม่พูดเรื่องพวกนี้กับนายหรอก
272
00:12:17,160 --> 00:12:17,800
ระวัง
273
00:12:18,300 --> 00:12:18,810
ยังมีน้ำอีกไหม
274
00:12:18,830 --> 00:12:19,540
รีบเอาน้ำมาเร็ว
275
00:12:19,770 --> 00:12:20,730
เร็ว ๆ
276
00:12:21,140 --> 00:12:22,000
ดับไฟเร็ว
277
00:12:22,880 --> 00:12:23,640
เร็วสิ
278
00:12:27,060 --> 00:12:27,900
ดับไฟเร็ว
279
00:12:28,050 --> 00:12:28,510
ทางนี้
280
00:12:40,410 --> 00:12:40,820
มีคนไหม
281
00:12:40,840 --> 00:12:41,180
ช่วยคนเร็ว
282
00:12:41,220 --> 00:12:41,780
อยู่ข้างในหมดเลย
283
00:12:41,920 --> 00:12:42,400
ช่วยคนก่อน
284
00:12:42,860 --> 00:12:43,280
ลูกพี่
285
00:12:49,910 --> 00:12:50,480
ออกไป
286
00:12:57,410 --> 00:12:58,340
พวกคุณจะดับไฟ
287
00:12:58,760 --> 00:13:00,130
ก็ต้องดูแลความปลอดภัยของตัวเองก่อน
288
00:13:01,720 --> 00:13:02,600
ไฟไหม้ได้ยังไง
289
00:13:03,100 --> 00:13:04,060
ไม่รู้ว่าใครต้มน้ำไว้
290
00:13:04,360 --> 00:13:05,340
ต้มจนแห้งแล้วก็ไม่รู้เรื่อง
291
00:13:05,520 --> 00:13:06,330
โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร
292
00:13:06,670 --> 00:13:08,200
ที่นี่พวกเราไม่ได้ใช้เตาถ่านหุงต้ม
293
00:13:08,220 --> 00:13:09,150
พวกเราใช้แก๊สน้ำ
294
00:13:09,400 --> 00:13:10,860
ถ้าไม่คอยระวังก็จะเกิดเรื่องใหญ่
295
00:13:11,360 --> 00:13:11,770
นอกจากเธอแล้ว
296
00:13:11,800 --> 00:13:12,910
ที่นี่ยังจะมีใครที่ต้มน้ำได้ล่ะ
297
00:13:14,880 --> 00:13:15,370
จิ้งเซวียนล่ะ
298
00:13:15,400 --> 00:13:16,070
มีใครเห็นไหม
299
00:13:16,960 --> 00:13:17,810
จิ้งเซวียนไม่สบาย
300
00:13:17,890 --> 00:13:18,630
ไปพักผ่อนแล้ว
301
00:13:21,000 --> 00:13:21,450
ซวยแล้ว
302
00:13:36,430 --> 00:13:37,280
ดึงดูดความสนใจเพื่อหนีเหรอ
303
00:13:37,890 --> 00:13:38,850
เขาจะไปไหนได้ล่ะ
304
00:13:39,160 --> 00:13:40,020
ทางที่อยู่ข้างนอกนี้
305
00:13:40,200 --> 00:13:41,360
โดนหิมะกลบไปหมด
306
00:13:41,560 --> 00:13:42,380
หิมะตกหนักและอากาศหนาวขนาดนี้
307
00:13:42,630 --> 00:13:43,680
อีกอย่างสะพานก็ขาดแล้ว
308
00:13:44,160 --> 00:13:45,400
เขาออกไปก็มีแต่ตาย
309
00:13:45,770 --> 00:13:47,280
ฉะนั้นตู้เหิงบอกว่าจะมีคนตายเพิ่มอีกสามคน
310
00:13:47,720 --> 00:13:48,650
คนแรกก็คือตัวเขาเอง
311
00:13:49,750 --> 00:13:50,840
ตายเพิ่มอีกสามคนหมายความว่ายังไง
312
00:13:52,240 --> 00:13:52,890
ไปตามหาเขา
313
00:13:53,360 --> 00:13:54,300
ต้องตามหาเขาให้เจอโดยด่วนที่สุด
314
00:13:55,390 --> 00:13:56,000
ไปกันเถอะ เหล่าเปา
315
00:14:06,880 --> 00:14:07,900
ผมรู้ว่าคุณจะถามเรื่องอะไร
316
00:14:09,120 --> 00:14:09,980
เดี๋ยวผมจะบอกคุณเอง
317
00:14:11,420 --> 00:14:12,570
ตอนนี้สถานการณ์อันตรายมาก
318
00:14:12,880 --> 00:14:14,050
นายไปรวบรวมให้คนมาอยู่ด้วยกัน
319
00:14:14,080 --> 00:14:15,430
ห้ามไปไหนมาไหนคนเดียวเด็ดขาด
320
00:14:15,940 --> 00:14:16,520
เฝ้าพวกเขาไว้
321
00:14:21,920 --> 00:14:23,230
เหล้าของฉันล่ะ
322
00:14:24,640 --> 00:14:25,820
คุณลองว่ามาสิ
323
00:14:25,850 --> 00:14:27,630
ต้องตายอีกสามคนหมายความว่ายังไง
324
00:14:27,720 --> 00:14:28,310
ทำไมเหรอ
325
00:14:28,720 --> 00:14:30,220
ทำไมต้องฆ่าอีกสามคนเหรอ
326
00:14:30,240 --> 00:14:31,450
ผมก็ไม่รู้
327
00:14:31,960 --> 00:14:33,350
ฆาตกรยังเป็นตู้เหิงเหมือนเดิมไหม
328
00:14:33,600 --> 00:14:34,690
ผมไม่รู้จริง ๆ
329
00:14:34,890 --> 00:14:36,480
สิ่งที่ผมรู้ก็เท่ากับที่พวกคุณรู้ครับ
330
00:14:38,120 --> 00:14:38,660
ครูโจวครับ
331
00:14:40,680 --> 00:14:41,550
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
332
00:14:43,060 --> 00:14:44,810
ยังไงพวกเราก็ฟังพี่ซือถูหน่อยนะครับ
333
00:14:45,320 --> 00:14:46,450
เขาบอกให้ทุกคนรวมตัวกันที่นี่
334
00:14:46,480 --> 00:14:47,160
อย่าไปไหน
335
00:14:47,410 --> 00:14:48,440
ขอแค่พวกเราอยู่รวมกัน
336
00:14:48,700 --> 00:14:50,270
ฆาตกรก็ไม่มีโอกาสที่จะลงมือ
337
00:14:50,760 --> 00:14:51,480
รอหิมะหยุดตกแล้ว
338
00:14:51,510 --> 00:14:52,730
ตำรวจก็จะสามารถช่วยพวกเราออกไปแล้ว
339
00:14:53,640 --> 00:14:54,560
ได้ไหมครับ ขอร้องทุกคนนะครับ
340
00:15:11,310 --> 00:15:12,450
ของดีเยอะขนาดนี้เลยเหรอ
341
00:15:22,430 --> 00:15:23,240
นิโคติน
342
00:15:32,840 --> 00:15:33,350
สุดยอด
343
00:16:02,470 --> 00:16:03,350
ต้องเป็นนายสิ
344
00:16:14,440 --> 00:16:14,790
ลูกพี่
345
00:16:15,160 --> 00:16:15,640
อยู่นั่น
346
00:16:19,720 --> 00:16:20,070
ลูกพี่
347
00:16:20,640 --> 00:16:21,280
อยู่ที่นั่นครับ
348
00:16:31,640 --> 00:16:32,200
ลูกพี่
349
00:16:32,630 --> 00:16:33,370
ตายแล้ว
350
00:16:35,620 --> 00:16:36,230
นี่มันฝีมือใครเหรอ
351
00:16:37,230 --> 00:16:38,440
ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วทิ้งไว้นี่แข็งตาย
352
00:16:39,080 --> 00:16:40,240
เขาน่าจะเป็นคนถอดเอง
353
00:16:42,600 --> 00:16:43,300
เขาดื่มเหล้าเข้าไป
354
00:16:43,720 --> 00:16:45,150
เพิ่มความเร็วการไหลออกของอุณหภูมิร่างกาย
355
00:16:45,680 --> 00:16:47,090
ตอนที่อุณหภูมิร่างกายลดลงอย่างรวดเร็ว
356
00:16:47,640 --> 00:16:48,610
คนเรามักจะรู้สึกว่าร้อน
357
00:16:51,250 --> 00:16:52,340
จิ้งเซวียนล่ะ มีใครเห็นไหม
358
00:16:53,080 --> 00:16:54,100
จิ้งเซวียนไม่สบาย
359
00:16:54,420 --> 00:16:55,120
ไปพักผ่อนแล้ว
360
00:16:56,280 --> 00:16:57,740
[ห้ามให้จิ้งเซวียนรู้เรื่องที่ผมเป็น]
361
00:16:57,760 --> 00:16:58,590
[พ่อเขาเด็ดขาด]
362
00:16:59,040 --> 00:17:00,670
[และห้ามให้คนอื่นรู้เรื่องความสัมพันธ์]
363
00:17:00,700 --> 00:17:01,910
[ระหว่างผมกับจิ้งเซวียน]
364
00:17:09,370 --> 00:17:09,970
[ผมรับปากคุณ]
365
00:17:11,420 --> 00:17:11,800
[ขอบคุณครับ]
366
00:17:15,720 --> 00:17:16,340
พอกลับไปแล้ว
367
00:17:16,360 --> 00:17:17,500
ก็บอกว่าหาคนไม่เจอ
368
00:17:17,690 --> 00:17:18,820
ห้ามพูดถึงเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด
369
00:17:20,400 --> 00:17:20,890
ทำไมล่ะ
370
00:17:21,380 --> 00:17:21,860
ทำตามที่ฉันพูดก็พอ
371
00:17:28,070 --> 00:17:28,550
ได้
372
00:17:29,490 --> 00:17:30,060
ฝังไว้ที่นี่เถอะ
373
00:17:51,200 --> 00:17:51,690
เธอรู้ไหมว่า
374
00:17:51,720 --> 00:17:53,960
ทำไมเขาถึงไม่ให้เธอเรียกเขาคุณลุงไหม
375
00:17:54,570 --> 00:17:55,870
เพราะว่าเขาเป็นพ่อของคุณ
376
00:17:58,700 --> 00:17:59,370
เธอรู้เรื่องแล้ว
377
00:18:01,720 --> 00:18:02,260
เส้าชวน
378
00:18:02,940 --> 00:18:04,320
เธอจะปิดบังกระทั่งฉันด้วยใช่ไหม
379
00:18:04,460 --> 00:18:05,610
พวกเรามีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่อง
380
00:18:05,640 --> 00:18:07,050
ว่าที่นี่กำลังเกิดอะไรขึ้น
381
00:18:07,240 --> 00:18:09,070
ตายเพิ่มอีกสามคนหมายความว่ายังไง
382
00:18:09,130 --> 00:18:10,260
พวกคุณหาตัวเขาเจอไหม
383
00:18:10,850 --> 00:18:11,810
เร็วสิ พูดอะไรมาสักอย่างสิ
384
00:18:11,840 --> 00:18:13,250
- บอกมาสิ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
- ทำอะไรเนี่ย
385
00:18:13,280 --> 00:18:13,760
บอกมาสิ
386
00:18:13,780 --> 00:18:14,750
หาไม่เจอใช่ไหม
387
00:18:15,160 --> 00:18:15,850
- ใช่
- ตายเพิ่มอีกสามคน
388
00:18:15,890 --> 00:18:16,610
ถามทีละคน
389
00:18:16,640 --> 00:18:17,690
ผมมีแค่ปากเดียวนะ
390
00:18:17,930 --> 00:18:18,540
คุณชายลั่ว
391
00:18:18,720 --> 00:18:19,730
คุณช่วยเล่าให้พวกเขาฟังหน่อยเถอะ
392
00:18:19,800 --> 00:18:21,090
พวกเขาล้อมผมไว้ถามมาทั้งวันแล้ว
393
00:18:21,120 --> 00:18:22,180
ผม ผมตอบไม่ได้
394
00:18:24,560 --> 00:18:25,930
เดี๋ยวก่อน เธอก็พูดมาสิ
395
00:18:31,200 --> 00:18:33,040
ตายเพิ่มอีกสามคนมันหมายความว่ายังไงกันแน่
396
00:18:35,120 --> 00:18:36,160
ตู้เหิงเป็นคนของประกาศิตแห่งเทพ
397
00:18:36,980 --> 00:18:38,130
ประกาศิตแห่งเทพมีตัวตนจริง ๆ เหรอ
398
00:18:42,240 --> 00:18:43,430
พวกเขาจะฆ่าเพิ่มอีกสามคนเหรอ
399
00:18:44,160 --> 00:18:45,710
นี่เป็นคำท้าทายที่เขามีให้ผม
400
00:18:46,380 --> 00:18:47,560
ที่นี่ยังต้องตายเพิ่มอีกสามคน
401
00:18:48,350 --> 00:18:49,410
ฉะนั้นผมหาตามหาเขา หยุดเขา
402
00:18:49,440 --> 00:18:50,660
ก่อนที่เรื่องนี้จะเกิดขึ้น
403
00:18:52,250 --> 00:18:53,150
เป็นไปได้ยังไงล่ะ
404
00:18:53,760 --> 00:18:54,820
อยู่ในสายตาคนเยอะขนาดนี้
405
00:18:55,960 --> 00:18:56,890
มีผู้เสียชีวิตรายแรกแล้ว
406
00:18:58,360 --> 00:18:58,920
ตู้เหิง
407
00:19:00,650 --> 00:19:02,010
เรื่องนี้ห้ามบอกใครเด็ดขาด
408
00:19:02,600 --> 00:19:03,170
เวลานี้
409
00:19:03,200 --> 00:19:04,680
ไม่จำเป็นต้องสร้างความตื่นตระหนกเพิ่มแล้ว
410
00:19:06,740 --> 00:19:08,080
ฉะนั้นประกาศิตแห่งเทพจะฆ่าคนอีกสามคน
411
00:19:08,760 --> 00:19:09,690
เพื่อต่อกลอนกับคุณเหรอ
412
00:19:12,800 --> 00:19:14,110
เห็นชีวิตคนเป็นของเล่นชัด ๆ
413
00:19:15,710 --> 00:19:16,980
คุณรู้หรือยังว่าคน ๆ นั้นคือใคร
414
00:19:18,500 --> 00:19:20,150
ผมรู้แค่ว่าเขารู้จักผมดี
415
00:19:20,550 --> 00:19:22,080
และเขาอยู่ในระหว่างพวกเรา
416
00:19:24,540 --> 00:19:25,760
ส่วนเรื่องเป็นใครนั้น
417
00:19:27,550 --> 00:19:28,570
ตอนนี้ขอบเขตแคบมาก ๆ แล้ว
418
00:19:32,420 --> 00:19:33,250
ผมไม่ได้สงสัยคุณ
419
00:19:35,280 --> 00:19:36,340
ดูเหมือนว่าจะสงสัยไปแล้ว
420
00:19:40,200 --> 00:19:41,460
เมื่อกี้ในห้องครัวไฟไหม้ได้ยังไงเหรอ
421
00:19:43,270 --> 00:19:43,880
เมื่อกี้
422
00:19:47,080 --> 00:19:47,770
คุณสงสัย
423
00:19:48,240 --> 00:19:48,970
มีแค่การสงสัย
424
00:19:49,440 --> 00:19:50,240
ถึงจะตัดออกได้
425
00:20:08,160 --> 00:20:08,800
[พี่ม่อหว่าน]
426
00:20:09,970 --> 00:20:11,180
[ฉันยังไม่สบายเหมือนเดิม]
427
00:20:11,600 --> 00:20:12,380
[ฉันขอตัวขึ้นไปก่อนนะ]
428
00:20:12,920 --> 00:20:13,460
[รีบไปเถอะ]
429
00:20:18,040 --> 00:20:18,680
จิ้งเซวียน
430
00:20:20,720 --> 00:20:21,760
เป็นแบบนี้จริง ๆ สินะ
431
00:20:22,530 --> 00:20:23,110
เป็นไปไม่ได้
432
00:20:24,820 --> 00:20:25,720
ไม่ใช่จิ้งเซวียนเด็ดขาด
433
00:20:27,120 --> 00:20:28,200
จิ้งเซวียนจะทำไปเพื่ออะไรล่ะ
434
00:20:28,840 --> 00:20:29,730
เธอไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับ
435
00:20:29,760 --> 00:20:30,660
คนที่แซ่ตู้คนนั้นเลย
436
00:20:31,200 --> 00:20:32,120
เธอไม่ใช่คนของประกาศิตแห่งเทพ
437
00:20:32,950 --> 00:20:35,120
- ถ้าคุณยังพูดพล่อย ๆ อีก
- ลั่วเส้าชวนนายใจเย็น ๆ ก่อน
438
00:20:36,080 --> 00:20:36,600
ใจเย็น ๆ
439
00:20:37,360 --> 00:20:38,510
นายจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไง
440
00:20:38,820 --> 00:20:39,680
เขาพูดยังไงล่ะ
441
00:20:40,040 --> 00:20:41,250
เขาบอกว่าจิ้งเซวียนเป็นคนของประกาศิตแห่งเทพ
442
00:20:41,680 --> 00:20:42,830
จิ้งเซวียนต่างหากที่อยากได้ชีวิตของนาย
443
00:20:42,920 --> 00:20:44,100
เมื่อกี้เขายังไม่ได้พูดอะไรเลย
444
00:20:44,280 --> 00:20:44,860
ขอโทษค่ะ
445
00:20:51,780 --> 00:20:52,390
ขอโทษค่ะ
446
00:20:56,200 --> 00:20:57,620
ฉันเองที่เป็นคนปล่อยตู้เหิงไป
447
00:21:01,960 --> 00:21:02,480
ทำไมล่ะ
448
00:21:10,360 --> 00:21:11,190
เขาเป็นพ่อของฉัน
449
00:21:16,480 --> 00:21:17,250
คุณรู้ได้ยังไง
450
00:21:20,540 --> 00:21:21,530
ต่งฉือซินบอกว่า
451
00:21:22,580 --> 00:21:23,760
"ไม่มีใครรอดชีวิต" เล่มนั้น
452
00:21:24,490 --> 00:21:25,870
เหล่าตู้เป็นคนช่วยเธอเขียนเอง
453
00:21:26,840 --> 00:21:28,520
ในนั้นมีอัยการท่านหนึ่งแซ่เหลย
454
00:21:29,120 --> 00:21:30,290
เขากลัวคนอื่นล้างแค้น
455
00:21:31,640 --> 00:21:32,850
เลยไม่กล้ายอมรับลูกสาวของตัวเอง
456
00:21:34,160 --> 00:21:35,080
เขาให้ผู้หญิงคนนั้น
457
00:21:36,200 --> 00:21:37,170
เรียกเขาว่าเหล่าเหลย
458
00:21:37,720 --> 00:21:38,580
อย่าเรียกคุณลุง
459
00:21:40,120 --> 00:21:40,660
ตู้เหิง
460
00:21:43,580 --> 00:21:45,110
เขาไม่เคยให้ฉันเรียกเขาคุณลุงเลย
461
00:21:46,480 --> 00:21:47,310
ให้เรียกแต่เหล่าตู้
462
00:21:49,800 --> 00:21:52,580
ตอนบ่ายที่พี่ม่อหว่านไปเก็บวัตถุดิบอาหาร
463
00:21:53,640 --> 00:21:54,530
ฉันก็ตามไปด้วย
464
00:22:00,560 --> 00:22:01,130
[เดี๋ยวนะทุกคน]
465
00:22:01,690 --> 00:22:03,130
[ไม่มีฟืนก็ไม่ต้องกลัวแล้วนะ]
466
00:22:03,310 --> 00:22:04,370
[ถ้าหนาวก็ดื่มเหล้าเข้าไปหน่อย]
467
00:22:04,400 --> 00:22:05,390
[ได้ผลเหมือนกัน]
468
00:22:05,720 --> 00:22:07,390
[เมื่อก่อนก็ผ่านชีวิตลำบากมาแบบนี้เหมือนกัน]
469
00:22:10,350 --> 00:22:10,880
[พี่ม่อหว่าน]
470
00:22:11,640 --> 00:22:12,850
[ฉันยังไม่สบายเหมือนเดิม]
471
00:22:13,150 --> 00:22:13,940
[ฉันขอตัวขึ้นไปก่อนนะ]
472
00:22:14,320 --> 00:22:14,890
[รีบไปเถอะ]
473
00:22:43,980 --> 00:22:45,260
[คุณเป็นอะไรกับฉันกันแน่]
474
00:22:46,840 --> 00:22:47,960
[ทำไมถึงทำดีกับฉันขนาดนี้]
475
00:22:51,010 --> 00:22:52,530
[ฉันไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไรอยู่]
476
00:23:04,360 --> 00:23:05,620
[ไม่ให้ฉันเรียกคุณคุณลุงตู้]
477
00:23:07,200 --> 00:23:07,960
[เรียกเหล่าตู้]
478
00:23:09,120 --> 00:23:09,630
[เพราะอะไร]
479
00:23:15,320 --> 00:23:16,790
[ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันตั้งแต่แรก]
480
00:23:19,320 --> 00:23:20,450
[ทำไมหลายปีมานี้]
481
00:23:22,040 --> 00:23:23,240
[คุณถึงไม่ปรากฏตัวเลย]
482
00:23:28,870 --> 00:23:30,350
[ทำไมคุณต้องหลอกฉันด้วย]
483
00:23:34,760 --> 00:23:35,300
[ทำไม]
484
00:23:38,650 --> 00:23:39,130
[ทำไม]
485
00:23:42,800 --> 00:23:43,570
[โจวจิ้งเซวียน]
486
00:23:48,410 --> 00:23:49,240
[เธอไม่มีพ่อ]
487
00:23:50,240 --> 00:23:51,200
[เธอมีแค่แม่คนเดียว]
488
00:23:52,380 --> 00:23:53,890
[และคุณลุงที่ดูแลเธอจนโต]
489
00:23:54,680 --> 00:23:55,770
[เธอกับฉันตู้เหิง]
490
00:23:56,800 --> 00:23:57,790
[ตั้งแต่ต้นยันจบ]
491
00:23:59,790 --> 00:24:00,960
[ไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันทั้งนั้น]
492
00:24:03,580 --> 00:24:04,930
[เธอกับฆาตกรอย่างฉัน]
493
00:24:07,160 --> 00:24:08,740
[ไม่มีความสัมพันธ์อะไรเลย]
494
00:24:21,500 --> 00:24:22,050
[เธอจะทำอะไร]
495
00:24:22,600 --> 00:24:23,510
[พวกเขากำลังดับไฟอยู่ในห้องครัว]
496
00:24:23,930 --> 00:24:24,480
[คุณรีบไปเถอะ]
497
00:24:24,920 --> 00:24:25,930
[นังบ้า]
498
00:24:26,280 --> 00:24:26,690
[ถ้าฉันหนีไป]
499
00:24:26,720 --> 00:24:28,230
[พวกเขาต้องรู้แน่ว่าเธอเป็นคนปล่อยฉันไป]
500
00:24:28,880 --> 00:24:29,550
[คุณไม่ต้องห่วงฉัน]
501
00:24:31,200 --> 00:24:31,970
[แล้วเธอจะทำยังไง]
502
00:24:32,480 --> 00:24:33,570
[ไม่ต้องห่วงฉัน คุณรีบไปเถอะ]
503
00:24:39,040 --> 00:24:39,770
หลายปีมานี้
504
00:24:42,150 --> 00:24:43,690
ฉันอยากเจอเขามาตลอด
505
00:24:44,600 --> 00:24:45,620
สุดท้ายเขาเป็นฆาตกร
506
00:24:51,280 --> 00:24:51,820
ขอโทษค่ะ
507
00:24:53,840 --> 00:24:54,350
ขอโทษค่ะ
508
00:24:55,920 --> 00:24:57,080
ถ้าพวกคุณจะจับก็จับฉันไปเถอะ
509
00:25:00,840 --> 00:25:01,400
ขอโทษค่ะ
510
00:25:02,130 --> 00:25:03,020
ไม่มีใครโทษเธอหรอก
511
00:25:03,600 --> 00:25:04,720
ถ้าเป็นคนอื่นก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน
512
00:25:05,670 --> 00:25:06,280
มีฉันอยู่
513
00:25:07,800 --> 00:25:08,560
ไม่มีใครทำอะไรเธอได้หรอก
514
00:25:18,080 --> 00:25:19,210
นี่เป็นสิ่งที่เขาเหลือไว้ให้คุณ
515
00:25:21,950 --> 00:25:23,550
เป็นสิ่งของสื่อรักระหว่างเขากับแม่คุณ
516
00:25:44,930 --> 00:25:46,530
หนังสือเล่มนี้คุณไปหามันมาจากไหน
517
00:25:50,280 --> 00:25:51,460
มันวางอยู่บนโซฟา
518
00:26:05,950 --> 00:26:06,520
ทำไมเหรอ
519
00:26:07,840 --> 00:26:08,320
ไม่มีอะไร
520
00:26:09,560 --> 00:26:10,230
ลงข้างล่างกันเถอะ
521
00:26:11,070 --> 00:26:12,090
พยายามอย่าไปไหนมาไหนคนเดียว
522
00:26:18,880 --> 00:26:20,900
คราวนี้ผมคิดได้แล้วจริง ๆ
523
00:26:21,230 --> 00:26:22,450
เมื่อก่อนผมทำไม่ถูกเอง
524
00:26:22,480 --> 00:26:23,440
ผมมันไม่ได้เรื่องเอง
525
00:26:23,670 --> 00:26:24,080
จริง ๆ นะ
526
00:26:25,240 --> 00:26:26,320
ขอแค่คุณยกโทษให้ผม
527
00:26:26,590 --> 00:26:27,120
คุณด่าผมเลย
528
00:26:27,600 --> 00:26:28,430
ด่าผมยังไงก็ได้
529
00:26:29,180 --> 00:26:30,030
ถ้ายังไม่หายโกรธอีก
530
00:26:30,060 --> 00:26:30,850
คุณจะตีผมก็ได้
531
00:26:31,320 --> 00:26:31,640
จริง ๆ นะ
532
00:26:31,660 --> 00:26:32,640
ผมจะไม่สวนคุณแน่นอน
533
00:26:33,110 --> 00:26:33,660
ยกโทษให้ผมเถอะ
534
00:26:34,170 --> 00:26:34,890
เกิดอะไรขึ้น
535
00:26:38,160 --> 00:26:40,520
เหมือนไต้ลี่หมิงจะรู้สึกผิดแล้ว
536
00:26:41,130 --> 00:26:42,290
เขาบอกว่าอยู่ต่อหน้าความเป็นความตาย
537
00:26:42,320 --> 00:26:43,390
เรื่องอื่น ๆ เป็นเรื่องเล็กหมด
538
00:26:44,040 --> 00:26:45,160
เขาไม่อยากอยู่ตัวคนเดียว
539
00:26:45,280 --> 00:26:45,820
ก็เลย
540
00:26:46,470 --> 00:26:47,380
ขอโทษเจิ้งไป๋
541
00:26:50,840 --> 00:26:51,650
ไต้ลี่หมิง
542
00:26:52,230 --> 00:26:54,760
คุณนี่มันน่าขยะแขยงจนอยากจะกดลงชักโครก
543
00:26:54,960 --> 00:26:55,720
กลับบ้านกินข้าว
544
00:26:56,820 --> 00:26:58,200
คุณนี่น่าขยะแขยงเป็นบ้า
545
00:26:58,650 --> 00:27:00,490
อย่างผมเขาเรียกว่าผู้ชายกลับใจ
546
00:27:00,520 --> 00:27:01,330
คุณจะไปเข้าใจอะไร
547
00:27:01,480 --> 00:27:02,370
ถ้าเป็นไปได้
548
00:27:03,000 --> 00:27:03,960
ก็อย่ากลับเลยดีกว่า
549
00:27:05,460 --> 00:27:06,010
จริง ๆ นะ
550
00:27:06,230 --> 00:27:06,680
ยกโทษให้ผม
551
00:27:06,870 --> 00:27:07,930
พวกเราสองคนดื่มเหล้าแก้วนี้เข้าไป
552
00:27:08,980 --> 00:27:09,640
ไต้ลี่หมิง
553
00:27:10,040 --> 00:27:11,000
ฉันจะหย่ากับคุณอยู่ดี
554
00:27:12,650 --> 00:27:13,860
ทรัพย์สินก็จะแบ่งคุณครึ่งหนึ่ง
555
00:27:14,780 --> 00:27:16,010
ผมจะเอาทรัพย์สินไปทำไมล่ะ
556
00:27:16,040 --> 00:27:17,090
คุณอย่าโกรธผมเลยนะ
557
00:27:17,310 --> 00:27:19,150
คุณอย่าทำแบบนี้บ่อยสิครับ
558
00:27:19,640 --> 00:27:21,720
ได้งานดีมันสู้ได้ภรรยาดีไม่ได้จริง ๆ
559
00:27:22,730 --> 00:27:24,330
เรื่องดี ๆ ไม่เคยทำหาแต่เรื่อง
560
00:27:24,760 --> 00:27:26,330
ขนาดจะหย่ายังแบ่งทรัพย์สินได้ครึ่งหนึ่ง
561
00:27:27,480 --> 00:27:28,880
คุณพูดแบบนี้ ฉันว่ามันไม่น่าฟังนะ
562
00:27:30,070 --> 00:27:31,890
ยังไงสามีภรรยาก็เหมือนเป็นทองแผ่นเดียวกัน
563
00:27:32,880 --> 00:27:34,170
คนหนึ่งอยู่ข้างนอกทำงานสร้างผลงาน
564
00:27:34,200 --> 00:27:35,450
คนหนึ่งอยู่ข้างในรับผิดชอบงานบ้าน
565
00:27:35,480 --> 00:27:36,960
ทำไมถึงเรียกว่าไม่เคยทำเรื่องดี ๆ ล่ะ
566
00:27:40,200 --> 00:27:41,230
ฉันว่าเขาเฉย ๆ
567
00:27:41,720 --> 00:27:42,740
คุณจะเดือดร้อนแทนทำไม
568
00:27:49,400 --> 00:27:51,890
เป็นคนที่มีชื่อเสียงของหนานกั่งทั้งนั้น
569
00:27:59,810 --> 00:28:01,970
ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณอาจจะไม่ชอบดื่มเหล้า
570
00:28:03,400 --> 00:28:03,940
คุณดูสิ
571
00:28:06,610 --> 00:28:08,280
นี่ยังมีกาแฟนะ
572
00:28:08,560 --> 00:28:09,290
ดื่มกาแฟหน่อยนะ
573
00:28:09,320 --> 00:28:10,210
ได้ คุณวางไว้ตรงนั้นเลย
574
00:28:10,440 --> 00:28:11,050
เดี๋ยวฉันค่อยดื่ม
575
00:28:11,650 --> 00:28:12,540
งั้นผมวางไว้นี่นะ
576
00:28:18,600 --> 00:28:20,130
คนที่ปล่อยให้ฆาตกรหนีไปมาแล้ว
577
00:28:21,250 --> 00:28:22,210
คุณพูดอะไรของคุณ
578
00:28:23,480 --> 00:28:25,090
ไม่ใช่คุณเหรอที่ปล่อยให้ตู้เหิงหนีไป
579
00:28:25,760 --> 00:28:26,340
ขอโทษค่ะ
580
00:28:26,840 --> 00:28:27,690
เธอไม่ต้องขอโทษเขา
581
00:28:28,640 --> 00:28:29,920
ตู้เหิงจะฆ่าใครอีกไม่ได้แล้ว
582
00:28:30,880 --> 00:28:32,410
อย่าเอาความผิดอื่นมาใส่ในตัวของจิ้งเซวียน
583
00:28:32,750 --> 00:28:33,640
ยังไงก็ปล่อยเขาหนีไปแล้ว
584
00:28:34,120 --> 00:28:34,920
ยังไงคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาพูดอยู่ดี
585
00:28:35,360 --> 00:28:36,350
เป็นแค่ตำรวจ
586
00:28:36,640 --> 00:28:38,330
ทำไมถึงกล้ารับประกันแทนฆาตกรล่ะ
587
00:28:39,880 --> 00:28:41,060
เป็นเพราะตู้เหิงเขา
588
00:28:44,240 --> 00:28:45,530
เป็นเพราะตู้เหิงเขาสารภาพความผิดแล้ว
589
00:28:45,560 --> 00:28:46,340
กลับตัวกลับใจแล้ว
590
00:28:46,680 --> 00:28:47,610
ถ้าเขายังฆ่าคนอีก
591
00:28:47,640 --> 00:28:48,370
ผมจะรับผิดชอบด้วยชีวิตเอง
592
00:28:49,160 --> 00:28:49,640
มันแน่นอนอยู่แล้ว
593
00:28:51,300 --> 00:28:52,050
คุณพ่อตาล่ะ
594
00:28:52,360 --> 00:28:53,720
คุณนี่มันจิตใจสกปรกจริง ๆ
595
00:28:54,680 --> 00:28:56,280
กล่าวหาจิ้งเซวียนของพวกเราปล่อยฆาตกรหนีไป
596
00:28:56,600 --> 00:28:57,270
หลักฐานล่ะ
597
00:28:57,480 --> 00:28:58,570
ตอนที่ห้องครัวไฟไหม้
598
00:28:58,600 --> 00:29:00,450
มีแค่โจวจิ้งเซวียนที่ไม่อยู่ในเหตุการณ์
599
00:29:00,880 --> 00:29:02,460
วิธีที่เขาปล่อยตู้เหิงไป
600
00:29:03,000 --> 00:29:04,630
ก็คือทำให้พวกเราทุกคนโดนระเบิดจนตาย
601
00:29:05,720 --> 00:29:07,330
คุณเห็นเขาเป็นลูกสาวของคุณ
602
00:29:07,510 --> 00:29:08,730
แต่ในใจเขาตำแหน่งแม่นั้นไม่ใช่คุณ
603
00:29:09,520 --> 00:29:11,000
ไม่งั้นก็คงไม่พูดเรื่องความเข้มข้นของสายเลือดหรอก
604
00:29:11,240 --> 00:29:12,520
เลี้ยงยังไงก็ได้เป็นแค่แม่เลี้ยง
605
00:29:14,110 --> 00:29:15,390
ความคิดสร้างสรรค์จังเลยนะ
606
00:29:16,880 --> 00:29:18,480
ใจอยากได้แล้วไม่ได้ตามที่หวังมันน่าเจ็บใจจริง ๆ
607
00:29:19,080 --> 00:29:20,100
ถ้าจะให้ฉันพูด
608
00:29:20,350 --> 00:29:21,890
ก็คงเป็นคนที่แอบชอบตู้เหิงแล้วไม่สามารถ
609
00:29:21,920 --> 00:29:22,650
คว้าหัวใจเขาไว้ได้
610
00:29:22,680 --> 00:29:24,170
ใช้ช่วงชุลมุนตอนไฟไหม้แล้วปล่อยเขาหนีไป
611
00:29:24,200 --> 00:29:26,080
พอมาตอนนี้ก็เอาความผิดนี้ไปใส่ร้ายจิ้งเซวียนของฉัน
612
00:29:27,880 --> 00:29:28,390
ช่างมันเถอะ
613
00:29:29,130 --> 00:29:30,540
ฉันจะไปทะเลาะกับพวกคุณทำไมล่ะ
614
00:29:31,130 --> 00:29:32,620
ยังไงบ้านของฉันก็ไม่มีฆาตกรอยู่แล้ว
615
00:29:33,120 --> 00:29:34,270
ผมจะเย็บปากของคุณ
616
00:29:34,960 --> 00:29:36,560
ก่อนหน้านี้ใครบอกว่าใช้กำลังกับผู้หญิงมันขายหน้าล่ะ
617
00:29:36,580 --> 00:29:38,210
- ก่อนหน้านี้ใครบอกว่าใช้กำลังกับผู้หญิงมันขายหน้าล่ะ
- เส้าชวน ช่างเถอะ ช่างเถอะ ช่างเถอะ
618
00:29:39,480 --> 00:29:39,770
[เส้าชวน]
619
00:29:39,800 --> 00:29:40,230
ปล่อยผม
620
00:29:40,260 --> 00:29:41,350
- เส้าชวน คุณใจเย็น ๆ ก่อน
- หลบไป
621
00:29:41,520 --> 00:29:42,360
อย่าใช้กำลัง ๆ
622
00:29:42,400 --> 00:29:42,810
หลบไป
623
00:29:42,920 --> 00:29:43,410
ใจเย็น ๆ
624
00:29:43,440 --> 00:29:44,370
พวกคุณจะทำอะไร
625
00:29:44,400 --> 00:29:45,310
พวกคุณช่วยห้ามหรือช่วยยุกันแน่
626
00:29:45,520 --> 00:29:46,410
คุณใจเย็น ๆ ก่อน เส้าชวน
627
00:29:46,440 --> 00:29:47,170
ลากออกไป
628
00:29:51,530 --> 00:29:52,750
เมื่อกี้ทำไมนายถึงไม่พูดอะไรเลย
629
00:29:55,470 --> 00:29:56,430
นายจะให้ฉันพูดอะไร
630
00:29:56,830 --> 00:29:58,310
นายคิดว่าจิ้งเซวียนน่าสงสัยด้วยใช่ไหม
631
00:29:59,940 --> 00:30:00,480
ไต้ลี่หมิง
632
00:30:01,840 --> 00:30:03,040
ไต้ลี่หมิงคุณเป็นไรไป ไต้ลี่หมิง
633
00:30:03,680 --> 00:30:04,470
คุณตื่นหน่อย
634
00:30:04,520 --> 00:30:04,930
หลบหน่อย ๆ
635
00:30:04,960 --> 00:30:05,410
ไต้ลี่หมิง
636
00:30:05,440 --> 00:30:06,300
หลบไปหน่อย หลบไป
637
00:30:12,920 --> 00:30:13,560
นิโคตินใช่ไหม
638
00:30:16,850 --> 00:30:18,000
ยังเหลือนิโคตินอีกเหรอ
639
00:30:59,940 --> 00:31:00,930
คุณเจออะไรบ้าง
640
00:31:01,770 --> 00:31:02,490
เป็นไปไม่ได้
641
00:31:04,470 --> 00:31:06,080
เขารับปากกับฉันว่าจะไม่ฆ่าใครอีกแล้ว
642
00:31:06,640 --> 00:31:07,220
เป็นไปไม่ได้
643
00:31:07,960 --> 00:31:08,510
เป็นไปไม่ได้
644
00:31:09,050 --> 00:31:09,530
เป็นไปไม่ได้
645
00:31:09,560 --> 00:31:10,040
จิ้งเซวียน
646
00:31:15,510 --> 00:31:15,890
ไปกันเถอะ
647
00:31:21,430 --> 00:31:22,670
ยังจะบอกอีกไหมว่าเธอไม่ได้ปล่อยเขาไป
648
00:31:33,530 --> 00:31:35,800
ใครเป็นคนฆ่าไต้ลี่หมิงล่ะ
649
00:31:46,600 --> 00:31:47,270
- เส้าชวน
- หลบไป
650
00:31:47,460 --> 00:31:48,010
[เส้าชวน]
651
00:31:48,030 --> 00:31:48,560
[อย่าห้ามผม]
652
00:31:48,590 --> 00:31:48,970
[เส้าชวน]
653
00:31:49,000 --> 00:31:49,490
[หลบไป]
654
00:31:49,520 --> 00:31:50,340
[คุณชายลั่ว คุณใจเย็น ๆ ก่อน]
655
00:31:50,360 --> 00:31:51,370
- [หลบไป]
- [เส้าชวน]
656
00:31:51,400 --> 00:31:52,020
[อย่าใช้กำลัง ๆ]
657
00:32:16,500 --> 00:32:17,140
ฉันไม่รู้เรื่อง
658
00:32:17,620 --> 00:32:18,490
ฉันไม่รู้เรื่องจริง ๆ
659
00:32:18,850 --> 00:32:20,300
คุณอย่ามองฉัน ไม่เกี่ยวกับฉันนะ
660
00:32:22,280 --> 00:32:23,520
เหล้าขวดตอนแรกมันวางไว้ตรงไหน
661
00:32:25,440 --> 00:32:26,080
จิ้งเซวียน
662
00:32:27,040 --> 00:32:28,350
เมื่อกี้ที่เธอพูดมันหมายความยังไงกันแน่
663
00:32:29,480 --> 00:32:30,760
เธอมีเรื่องปิดบังพวกเราอยู่ใช่ไหม
664
00:32:31,520 --> 00:32:31,940
เขาเป็น
665
00:32:37,650 --> 00:32:38,360
ใครกันแน่
666
00:32:40,880 --> 00:32:42,600
ไม่มีคนสามารถทำการฆาตกรรมในสายตาของนายได้
667
00:32:43,030 --> 00:32:44,190
ไขคดีต้องการเวลา
668
00:32:44,760 --> 00:32:45,520
อีกนานเท่าไร
669
00:32:46,360 --> 00:32:47,570
รอพวกเราโดนฆ่าทิ้งทั้งหมดใช่ไหม
670
00:32:49,390 --> 00:32:49,970
ลั่วเส้าชวน
671
00:32:51,960 --> 00:32:53,260
ถ้าคุณเก่งจริงก็ตามหาฆาตกรเอง
672
00:32:54,960 --> 00:32:56,400
เมื่อกี้ฉันกับจิ้งเซวียนโดนเขาว่าแบบนั้น
673
00:32:57,000 --> 00:32:58,080
พวกนายไม่ช่วยเลยสักนิด
674
00:32:58,880 --> 00:32:59,240
ก็ได้
675
00:32:59,840 --> 00:33:00,760
หาเองก็หาเอง
676
00:33:01,430 --> 00:33:02,350
ฉันอยากจะแยกนานแล้ว
677
00:33:04,760 --> 00:33:05,080
ไปเถอะ
678
00:33:07,720 --> 00:33:08,380
ไปสิ
679
00:33:09,520 --> 00:33:09,930
เสี่ยวลิ่ว
680
00:33:09,960 --> 00:33:10,820
แกจะยืนนิ่งทำไม
681
00:33:11,040 --> 00:33:11,550
รีบตามมาสิ
682
00:33:15,390 --> 00:33:15,740
ลูกพี่
683
00:33:16,240 --> 00:33:17,820
เมื่อกี้ที่ผมตามหาฟืนพบว่า
684
00:33:18,080 --> 00:33:19,130
ที่นี่ไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไป
685
00:33:19,160 --> 00:33:20,080
ขนาดเตาผิงยังไม่ต้องใช้
686
00:33:20,320 --> 00:33:20,920
เป็นไงครับ
687
00:33:21,190 --> 00:33:22,410
ที่นี่เอาไว้ซ่อนคนมันสุดยอดใช่ไหม
688
00:33:24,320 --> 00:33:24,960
เอาแบบนี้นะ
689
00:33:25,050 --> 00:33:25,950
นายช่วยไปหาไม้ให้ฉันหน่อย
690
00:33:26,230 --> 00:33:27,060
ไม้ที่สามารถกันประตูบานนั้นได้
691
00:33:27,920 --> 00:33:28,330
ได้ครับ
692
00:33:41,670 --> 00:33:42,920
เดี๋ยวพอหลังจากที่ผมออกไป
693
00:33:43,220 --> 00:33:44,810
พวกคุณเอาไม้นั่นไปดันประตูนั้นไว้
694
00:33:45,360 --> 00:33:46,440
ห้ามเปิดประตูให้ใครเด็ดขาด
695
00:33:46,720 --> 00:33:48,160
รวมถึงซือถูเหยียนและเหล่าเปา
696
00:33:48,490 --> 00:33:49,070
เข้าใจใช่ไหม
697
00:33:49,210 --> 00:33:49,620
เดี๋ยวก่อน
698
00:33:50,050 --> 00:33:51,430
แล้ว แล้วเสี่ยวลิ่วล่ะ
699
00:33:52,060 --> 00:33:53,710
เธอต้องเหลือไว้สักคนเพื่อปกป้องเราไม่ใช่เหรอ
700
00:33:54,650 --> 00:33:55,710
ตอนนี้นอกจากผมแล้ว
701
00:33:56,040 --> 00:33:56,970
ห้ามไว้ใจใครเด็ดขาด
702
00:33:59,120 --> 00:33:59,830
หมายความว่ายังไง
703
00:34:00,610 --> 00:34:02,050
เธอจะขังพวกเราสองคนไว้ที่นี่เหรอ
704
00:34:03,560 --> 00:34:04,580
พวกเขาน่าสงสัยหมด
705
00:34:04,840 --> 00:34:05,550
ดูไม่ออกเหรอ
706
00:34:06,080 --> 00:34:06,960
พวกเราหลงกลเข้าแล้ว
707
00:34:07,400 --> 00:34:08,260
หมายความว่ายังไง
708
00:34:08,420 --> 00:34:09,640
ที่จริงมันไม่มีประกาศิตแห่งเทพอะไรทั้งนั้น
709
00:34:09,970 --> 00:34:10,550
ทั้งหมดนี้
710
00:34:11,080 --> 00:34:12,460
เป็นฝีมือของซือถูเหยียนที่เขาวางแผนไว้
711
00:34:14,360 --> 00:34:15,650
ฉันว่าเธอน่าจะบ้าไปแล้ว
712
00:34:16,030 --> 00:34:16,930
ขังพวกเราสองคนไว้ที่นี่
713
00:34:16,960 --> 00:34:17,940
ไม่มีทั้งเครื่องดื่มและอาหาร
714
00:34:18,280 --> 00:34:19,690
ไม่ต้องรอให้ถึงคนอื่นมาฆ่าพวกเราหรอก
715
00:34:19,720 --> 00:34:21,110
พวกเราคงหนาวตาย ไม่ก็หิวตายก่อน
716
00:34:21,310 --> 00:34:23,370
ยังสู้ข้างบนที่มีทั้งอาหารและเครื่องดื่มไม่ได้เลย
717
00:34:24,270 --> 00:34:25,060
ประกาศิตแห่งเทพอะไร
718
00:34:25,320 --> 00:34:26,230
คุณพูดอะไรอยู่กันแน่
719
00:34:27,600 --> 00:34:28,300
ประกาศิตแห่งเทพ
720
00:34:28,520 --> 00:34:30,010
คือองค์กรสายลับของประเทศญี่ปุ่น
721
00:34:30,560 --> 00:34:31,840
ตู้เหิงก็คือคนในนั้น
722
00:34:32,320 --> 00:34:34,560
ภารกิจของเขาคือฆ่าเสิ่นเจี้ยนเสียนและฟางเจี้ยนฉีทิ้ง
723
00:34:35,120 --> 00:34:36,230
หลังจากที่เขาบอกกับซือถูเหยียนว่า
724
00:34:36,250 --> 00:34:38,300
จะมีคนตายเพิ่มอีกสามคนแล้วก็โดนปล่อยตัวไป
725
00:34:38,800 --> 00:34:40,170
พวกคุณไม่รู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ เหรอ
726
00:34:40,200 --> 00:34:41,190
ฉันจะเป็นคนเขาไปเอง
727
00:34:43,000 --> 00:34:44,120
เธอจะบ้าเหรอ
728
00:34:47,440 --> 00:34:48,170
เธอรู้เรื่องหมดแล้วเหรอ
729
00:34:52,080 --> 00:34:53,480
พวกเธอจะส่งซิกอะไรกันอีก
730
00:34:53,680 --> 00:34:54,860
แล้วเธอไปรู้เรื่องได้ยังไง
731
00:34:56,700 --> 00:34:58,380
ทั้งหมดนี้เป็นแผนการของซือถูเหยียน
732
00:34:59,240 --> 00:35:00,130
เซี่ยวฮว่าฆ่าพ่อฉัน
733
00:35:00,920 --> 00:35:02,740
ตู้เหิงฆ่าเสิ่นเจี้ยนเสียนและฟางเจี้ยนฉี
734
00:35:03,200 --> 00:35:05,020
คนที่ก่อตั้งสหภาพทนายตายเกือบทั้งหมด
735
00:35:05,460 --> 00:35:06,890
เขาหลอกใช้เธอเพื่อปล่อยตู้เหิงหนีไป
736
00:35:06,920 --> 00:35:08,150
มันเป็นเรื่องที่ง่าย ๆ อยู่แล้ว
737
00:35:08,680 --> 00:35:09,400
ไม่ใช่แค่นั้น
738
00:35:09,800 --> 00:35:10,950
เขายังอยากลากฉันเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย
739
00:35:12,240 --> 00:35:12,800
[ไม่เชื่อใช่ไหม]
740
00:35:15,360 --> 00:35:16,280
[พวกคุณเอาตั๋วรถไฟไปดูเลย]
741
00:35:21,780 --> 00:35:23,850
[การศึกษาพิษวิทยาของนิโคติน]
742
00:35:29,400 --> 00:35:30,870
คนที่สามารถแอบเอาหนังสือพิมพ์
743
00:35:31,190 --> 00:35:32,710
มายัดในกระเป๋าเสื้อของฉัน
744
00:35:33,330 --> 00:35:34,130
นอกจากซือถูเหยียนแล้ว
745
00:35:35,560 --> 00:35:36,260
ยังจะมีใครอีก
746
00:35:43,140 --> 00:35:45,180
เพื่อนของคุณหมอฟางให้เหล้านอกเขาเยอะขนาดนั้น
747
00:35:45,400 --> 00:35:46,700
แต่ว่าเขาไม่ชอบดื่มเลยสักนิด
748
00:35:46,950 --> 00:35:48,230
ชอบบอกว่าเหล้ามันแรงมาก
749
00:35:48,480 --> 00:35:48,930
ฉะนั้นเลยให้ฉัน
750
00:35:48,960 --> 00:35:50,330
วางไว้ในตู้ของห้องครัวแล้ว
751
00:35:51,840 --> 00:35:53,570
ปกติเขาก็ชอบดื่มแต่ไวน์พวกนั้น
752
00:35:53,600 --> 00:35:54,650
ของที่เหลือพวกนั้นเขาบอกว่า
753
00:35:54,900 --> 00:35:55,780
ให้ฉันเอาไปทำกับข้าวให้หมด
754
00:36:08,200 --> 00:36:08,680
[มีจริง ๆ]
755
00:36:11,580 --> 00:36:12,290
[ในห้องของเขา]
756
00:36:12,480 --> 00:36:13,250
[มีนิโคตินจริง ๆ]
757
00:36:19,810 --> 00:36:21,300
ของชิ้นมันตรงนี้ได้ยังไงล่ะ
758
00:36:22,650 --> 00:36:23,220
นิโคติน
759
00:36:23,860 --> 00:36:25,970
มัน มันเข้าไปอยู่ในนั้นตั้งแต่เมื่อไร
760
00:36:26,480 --> 00:36:27,630
ฉันไม่ได้เป็นคนวางจริง ๆ
761
00:36:27,910 --> 00:36:28,960
น่าจะหลังจากที่ดับไฟเสร็จ
762
00:36:38,440 --> 00:36:39,070
แต่ว่า
763
00:36:39,430 --> 00:36:41,330
พี่ซือถูเป็นคนไขคดีของคุณลุง
764
00:36:41,980 --> 00:36:43,560
นามผู้ต้องสงสัยของคุณเขาก็เป็นคนล้างมลทินให้
765
00:36:44,520 --> 00:36:45,220
เป็นเขาทั้งหมด
766
00:36:46,070 --> 00:36:47,050
ไม่มีใครรู้เรื่องไปมากกว่าเขา
767
00:36:47,080 --> 00:36:48,230
เขารู้เรื่องราวทั้งหมดของคดีพวกนี้ดี
768
00:36:48,640 --> 00:36:49,170
ฉะนั้น
769
00:36:49,440 --> 00:36:50,410
เขาถึงจะช่วยฉันไขคดีได้
770
00:36:53,170 --> 00:36:55,320
ฆ่าพวกเราให้ตายแล้วเขาจะได้ประโยชน์อะไรล่ะ
771
00:36:57,280 --> 00:36:58,160
ทำให้ตระกูลลั่วล่มสลาย
772
00:36:58,640 --> 00:37:00,140
ก็เป็นประโยชน์ที่สูงส่งสำหรับเขาแล้ว
773
00:37:01,480 --> 00:37:03,380
ฉันไม่รู้ว่าซือถูเหยียนจะฆ่าอีกกี่คน
774
00:37:04,080 --> 00:37:05,240
แต่ยังไงก็เลยสามคนแน่นอน
775
00:37:05,470 --> 00:37:06,330
ไม่มีใครสามารถออกไปได้
776
00:37:06,880 --> 00:37:08,120
แต่ว่าพวกคุณต้องออกไปจากที่นี่อย่างปลอดภัย
777
00:37:11,240 --> 00:37:12,040
ฉันไม่กลัวตาย
778
00:37:13,390 --> 00:37:14,120
ฉันกลัว
779
00:37:15,320 --> 00:37:16,360
ขังพวกเราไว้ที่นี่
780
00:37:16,920 --> 00:37:17,650
ไม่ถึงสองวัน
781
00:37:17,680 --> 00:37:18,440
คนที่ตายก็คือพวกเราสองคน
782
00:37:24,000 --> 00:37:24,730
ถ้าฉันตายแล้ว
783
00:37:26,470 --> 00:37:27,800
พวกคุณก็ออกไปได้แล้วใช่ไหม
784
00:37:29,450 --> 00:37:30,510
เธอพูดอะไรของเธอ
785
00:37:30,770 --> 00:37:32,020
ถ้าเธอตายแล้วฉันจะรอดเหรอ
786
00:37:32,360 --> 00:37:33,410
คนต่อไปที่ตายก็คือฉัน
787
00:37:34,910 --> 00:37:36,000
ทุกคนต้องมีชีวิตต่อไป
788
00:37:37,480 --> 00:37:38,760
ฉันยังต้องดูเธอใส่ชุดแต่งงานนะ
789
00:37:54,940 --> 00:37:56,030
หาลั่วเส้าชวนพวกนั้นไม่เจอ
790
00:37:56,450 --> 00:37:57,280
ไม่รู้ว่าไปหลบอยู่ที่ไหน
791
00:37:59,560 --> 00:38:00,460
พวกคุณสองคนเป็นอะไรกันแน่
792
00:38:01,280 --> 00:38:01,820
พวกเราสองคน
793
00:38:03,130 --> 00:38:04,380
เขากับจิ้งเซวียนโดนคนอื่นทำร้าย
794
00:38:05,130 --> 00:38:06,160
คุณกลับอยู่เฉย ๆ
795
00:38:07,640 --> 00:38:09,360
ต่งฉือซินพูดถูกทุกคำ
796
00:38:10,460 --> 00:38:11,310
จะให้ผมช่วยยังไง
797
00:38:11,670 --> 00:38:12,820
แต่ตู้เหิงตายไปแล้ว
798
00:38:13,220 --> 00:38:14,540
คนตายจะฆ่าคนได้ยังไงล่ะ
799
00:38:15,440 --> 00:38:16,460
จิ้งเซวียนโดนคนอื่นว่าขนาดนี้
800
00:38:17,060 --> 00:38:18,550
ทำไมคุณถึงยังไม่พูดความจริงออกมาล่ะ
801
00:38:20,380 --> 00:38:21,210
ถ้าผมพูดออกไป
802
00:38:22,170 --> 00:38:23,620
จิ้งเซวียนก็กลายเป็นฆาตกรแล้วไม่ใช่เหรอ
803
00:38:27,240 --> 00:38:27,730
แต่ว่า
804
00:38:27,760 --> 00:38:28,620
ไม่มีแต่
805
00:38:32,070 --> 00:38:33,470
ไม่มีใครสามารถทำร้ายพวกคุณได้
806
00:38:33,880 --> 00:38:34,520
นอกจาก
807
00:38:34,960 --> 00:38:36,340
จะข้ามศพฉันไปก่อน
808
00:38:37,640 --> 00:38:38,560
ถ้าฉันตายแล้ว
809
00:38:39,490 --> 00:38:41,330
ซือถูเหยียนก็ต้องเคารพกฎของเกม
810
00:38:43,200 --> 00:38:44,280
ตายเพิ่มได้อีกแค่สามคน
811
00:38:45,070 --> 00:38:46,080
พวกคุณต้องมีชีวิตรอด
812
00:38:47,920 --> 00:38:49,000
ตายไปแล้วสองคนเหรอ
813
00:38:51,680 --> 00:38:52,960
ฉันบอกว่าถ้าฉันตายไป
814
00:38:53,520 --> 00:38:54,560
ฉันจะลากคนอื่นมาตายเป็นเพื่อน
815
00:38:54,600 --> 00:38:55,260
แบบนี้พอนับรวมแล้ว
816
00:38:55,400 --> 00:38:56,140
ก็สองคนแล้วไม่ใช่เหรอ
817
00:38:56,160 --> 00:38:57,580
นอกจากไต้ลี่หมิงแล้วยังมีใครตายอีก
818
00:39:02,120 --> 00:39:02,660
ไม่มีแล้ว
819
00:39:03,720 --> 00:39:04,290
อยู่ที่นี่หมดแล้ว
820
00:39:09,570 --> 00:39:10,640
เขาตายได้ยังไง
821
00:39:15,130 --> 00:39:16,270
เขาตายได้ยังไง
822
00:39:20,520 --> 00:39:24,130
ซือถูเหยียนหลอกใช้เธอทำให้เขา
823
00:39:27,860 --> 00:39:29,030
ฉันเป็นคนทำให้เขาตาย
824
00:39:29,680 --> 00:39:30,810
ฉันเป็นคนทำให้เขาตาย
825
00:39:30,840 --> 00:39:32,120
จิ้งเซวียน เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเธอ
826
00:39:32,420 --> 00:39:33,410
คุณช่วยฆ่าฉันทีเถอะ
827
00:39:33,640 --> 00:39:34,720
- คุณช่วยฆ่าฉันทีเถอะ
- นังบ้า
828
00:39:34,740 --> 00:39:35,290
[จิ้งเซวียน]
829
00:39:35,310 --> 00:39:36,010
มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอ
830
00:39:36,040 --> 00:39:36,880
คุณช่วยฆ่าฉันที
831
00:39:37,160 --> 00:39:37,540
จิ้งเซวียน
832
00:39:37,640 --> 00:39:38,780
ฉันจะไปอยู่กับพวกเขา
833
00:39:38,800 --> 00:39:39,530
คุณช่วยฆ่าฉันทีเถอะ
834
00:39:39,560 --> 00:39:40,570
นังบ้า นังบ้า
835
00:39:40,600 --> 00:39:41,780
เธอพูดบ้าอะไรของเธอ
836
00:39:42,560 --> 00:39:43,750
แม่อยู่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ
837
00:39:44,490 --> 00:39:45,490
แม่อยู่ที่นี่นะ
838
00:39:45,960 --> 00:39:46,940
แม่อยู่ที่นี่นะ
839
00:39:50,480 --> 00:39:51,370
แม่อยู่ที่นี่นะ
840
00:39:58,600 --> 00:39:59,460
แล้วไต้ลี่หมิงล่ะ
841
00:40:00,780 --> 00:40:01,760
ไต้ลี่หมิงตายได้ยังไง
842
00:40:04,320 --> 00:40:04,960
เหล้าแก้วนั้น
843
00:40:06,760 --> 00:40:07,960
ลั่วเส้าชวนเป็นคนให้เขาเอง
844
00:40:11,400 --> 00:40:13,500
ลั่วเส้าชวนให้เหล้าไต้ลี่หมิง
845
00:40:14,760 --> 00:40:15,680
ฉันว่ามันเป็นไปไม่ได้
846
00:40:19,230 --> 00:40:19,940
คือตอนนั้นเหรอ
847
00:40:26,460 --> 00:40:27,610
ฉันยังไม่เข้าใจอยู่ดี
848
00:40:28,960 --> 00:40:29,790
ลั่วเส้าชวน
849
00:40:30,250 --> 00:40:31,370
จะฆ่าไต้ลี่หมิงทำไมล่ะ
850
00:40:33,690 --> 00:40:35,340
ที่จริงเอกซ์ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น
851
00:40:36,760 --> 00:40:37,840
เขาแค่เอามีดหนึ่งเล่ม
852
00:40:38,680 --> 00:40:39,800
ส่งให้กับคนในคฤหาสน์หลังนี้
853
00:40:40,920 --> 00:40:41,750
ขอแค่ต้องการมัน
854
00:40:44,080 --> 00:40:45,440
มีดเล่มนั้นก็จะกลายเป็นอาวุธสังหาร
855
00:40:49,900 --> 00:40:51,470
เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเล่นกับจิตใจคน
856
00:40:53,280 --> 00:40:54,700
ผมบอกตัวเองเสมอว่ามองคนในแง่ดี
857
00:40:55,320 --> 00:40:56,180
แต่พอเทียบกับเขา
858
00:40:57,100 --> 00:40:57,990
ยังห่างชั้นกันอีกมาก
859
00:41:01,490 --> 00:41:02,480
อย่าดูถูกตัวเองจนเกินไป
860
00:41:03,340 --> 00:41:04,310
คุณต้องหาเขาเจอแน่
861
00:41:07,080 --> 00:41:07,880
คุณยังจำได้ไหม
862
00:41:09,000 --> 00:41:10,560
ว่าใครเป็นคนเอา "ไม่มีใครรอดชีวิต"
863
00:41:11,160 --> 00:41:12,400
จากห้องทำงานไปวางตรงห้องนั่งเล่นไหม
864
00:41:14,920 --> 00:41:16,640
ฉันจำได้ว่าจินฉี่หมิงเป็นคนเอาลงมา
865
00:41:17,150 --> 00:41:18,080
หลังจากนั้นพวกเขาก็ออกไป
866
00:41:18,520 --> 00:41:19,540
เหลือคุณไว้ในห้องห้องทำงานคนเดียว
867
00:41:20,720 --> 00:41:22,600
ตอนนั้นหนังสือเล่มนั้นน่าจะอยู่ตรงนั้น
868
00:41:25,230 --> 00:41:26,130
น่าจะอยู่ตรงนั้น
869
00:41:28,860 --> 00:41:29,840
อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้ก่อน
870
00:41:31,760 --> 00:41:32,880
โจวจิ้งเซวียนไม่ดื่มเหล้า
871
00:41:34,160 --> 00:41:35,960
ทำไมเขาต้องเตรียมเหล้าหนึ่งขวดให้ตู้เหิงล่ะ
872
00:41:37,140 --> 00:41:37,530
เหล้าเหรอ
873
00:41:38,710 --> 00:41:39,760
ถ้าไม่มีเหล้าขวดนั้น
874
00:41:40,080 --> 00:41:41,250
เขาก็คงยื้อเวลาได้มากกว่านี้
875
00:41:44,240 --> 00:41:44,720
เหล้า
876
00:41:48,850 --> 00:41:49,370
[เดี๋ยวนะทุกคน]
877
00:41:50,150 --> 00:41:51,660
[ไม่มีฟืนก็ไม่ต้องกลัวแล้วนะ]
878
00:41:51,920 --> 00:41:52,850
[ถ้าหนาวก็ดื่มเหล้าเข้าไปหน่อย]
879
00:41:52,880 --> 00:41:53,820
[ได้ผลเหมือนกัน]
880
00:41:54,210 --> 00:41:55,730
[เมื่อก่อนก็ผ่านชีวิตลำบากมาแบบนี้เหมือนกัน]
881
00:41:58,290 --> 00:41:59,310
อาจจะเป็นเพราะไป๋ซานซาน
882
00:41:59,970 --> 00:42:01,810
ไป๋ซานซานบอกว่าดื่มเหล้าสามารถทำให้หายหนาวได้
883
00:42:03,000 --> 00:42:04,740
จิ้งเซวียนน่าจะได้ยินประโยคนี้แล้ว
884
00:42:05,140 --> 00:42:06,480
ก็เลยเอาเหล้าขวดนั้นให้กับตู้เหิง
885
00:42:10,830 --> 00:42:11,210
เดี๋ยวก่อนนะ
886
00:42:11,230 --> 00:42:12,020
ให้ฉันร้อยเรียงเรื่องราวก่อน
887
00:42:12,770 --> 00:42:14,330
จิ้งเซวียนเอาเหล้าให้กับตู้เหิง
888
00:42:14,970 --> 00:42:17,510
ลั่วเส้าชวนนำเหล้าแก้วนั้นส่งไปให้ในมือของไต้ลี่หมิง
889
00:42:19,130 --> 00:42:19,830
คุณหมายความว่า
890
00:42:20,900 --> 00:42:22,150
ไป๋ซานซานคือคนบงการแผนการทั้งหมด
891
00:42:23,240 --> 00:42:23,970
ผมไม่รู้
892
00:42:29,320 --> 00:42:30,220
ผมไม่รู้จริง ๆ
93068
