All language subtitles for Checkmate 21
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,080 --> 00:01:27,510
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,990 --> 00:01:29,940
=ตอนที่ 21=
4
00:01:30,800 --> 00:01:32,240
เมื่อไรพวกเราถึงจะไปได้
5
00:01:33,440 --> 00:01:35,160
ตอนนี้ทุกคนในที่เกิดเหตุ
6
00:01:35,160 --> 00:01:37,960
ต่างถูกสงสัยว่าฆ่าเสิ่นเจี้ยนเสียนกับฟางเจี้ยนฉี
7
00:01:38,760 --> 00:01:41,440
ดังนั้นก่อนที่จะหาตัวฆาตกรเจอ
8
00:01:41,440 --> 00:01:42,720
ใครก็ไปไหนไม่ได้
9
00:01:42,720 --> 00:01:44,880
พวกเราแค่ผู้ต้องสงสัยไม่ใช่ผู้ร้าย
10
00:01:45,560 --> 00:01:47,080
คุณมีสิทธิ์อะไรกักตัวคนอื่น
11
00:01:47,080 --> 00:01:49,400
แล้วถ้าฆาตกรหนีไปได้เพราะเหตุนี้
12
00:01:49,400 --> 00:01:51,520
คุณรับผิดชอบไหวเหรอ
13
00:01:51,520 --> 00:01:52,800
ในที่เกิดเหตุมีแต่คน
14
00:01:52,800 --> 00:01:54,720
มีหน้ามีตาของฮาร์บิน
15
00:01:54,720 --> 00:01:56,560
ความเสียหายที่เกิดขึ้น
เพราะถูกคุณกักตัวอยู่ที่นี่
16
00:01:56,560 --> 00:01:57,720
คุณรับผิดชอบได้เหรอ
17
00:01:58,960 --> 00:01:59,720
ผมรับผิดชอบเอง
18
00:02:01,240 --> 00:02:02,040
คือแบบนี้ครับ
19
00:02:02,040 --> 00:02:04,560
ทุกคนไม่เพียงมีหน้ามีตา
20
00:02:04,560 --> 00:02:06,360
ที่สำคัญกว่าคือพวกเราเป็นเพื่อนของ
21
00:02:06,360 --> 00:02:07,920
ทนายเสิ่นกับคุณหมอฟาง
22
00:02:07,920 --> 00:02:09,080
ให้ความร่วมมือสืบคดีกับตำรวจ
23
00:02:09,720 --> 00:02:11,040
ผมคิดว่าเข้าใจได้
24
00:02:13,080 --> 00:02:15,400
ได้ สืบสวนได้
25
00:02:16,520 --> 00:02:17,840
แต่ฉันไม่เชื่อพวกคุณ
26
00:02:19,080 --> 00:02:20,240
ฉันจะสืบเอง
27
00:02:21,400 --> 00:02:22,160
คุณตู้
28
00:02:23,160 --> 00:02:25,280
ช่วยเล่ารายละเอียดตอนเกิดเรื่อง
29
00:02:25,280 --> 00:02:26,280
ให้ผมฟังได้ไหมครับ
30
00:02:28,440 --> 00:02:30,920
งานเลี้ยงวันนั้นมีแขกมาหลายคน
31
00:02:39,920 --> 00:02:41,520
[ไม่ค่อยได้มางานเลี้ยงสินะ]
32
00:02:42,160 --> 00:02:42,880
[คุณลุงตู้]
33
00:02:44,560 --> 00:02:46,280
[ถึงฉันจะเป็นเพื่อนกับลุงของเธอ]
34
00:02:46,280 --> 00:02:48,400
[แต่ฉันก็อายุน้อยกว่าเขามาก]
35
00:02:48,400 --> 00:02:49,560
[อย่าเรียกฉันว่าคุณลุงเลย]
36
00:02:50,160 --> 00:02:51,480
[เรียกฉันว่าเหล่าตู้ก็ได้]
37
00:02:58,600 --> 00:02:59,720
[หกท้ง]
38
00:02:59,720 --> 00:03:00,480
[ฉันจะเอาดีไหม]
39
00:03:00,480 --> 00:03:01,120
[คุณจะเอาไหม]
40
00:03:01,120 --> 00:03:01,520
[เอา]
41
00:03:01,960 --> 00:03:03,440
[ใช้ได้นี่]
42
00:03:03,440 --> 00:03:04,720
[เล่นไม่ชนะเลย]
43
00:03:10,040 --> 00:03:10,520
[ไม่ดื่ม]
44
00:03:12,320 --> 00:03:12,800
[ใช่ไหม]
45
00:03:12,800 --> 00:03:13,080
[ใช่]
46
00:03:13,840 --> 00:03:14,200
[คุณลุง]
47
00:03:14,920 --> 00:03:15,280
[นายท่านลั่ว]
48
00:03:16,040 --> 00:03:16,800
[รองผู้กำกับเซี่ย]
49
00:03:19,840 --> 00:03:20,720
[ลำบากแล้ว]
50
00:03:20,720 --> 00:03:21,640
[ต้องทำอยู่แล้วครับ]
51
00:03:22,320 --> 00:03:24,160
[คุณลุงคะ พวกลุงคุยกันไปก่อน]
52
00:03:24,480 --> 00:03:25,400
[หนูจะไปทางนั้น]
53
00:03:28,800 --> 00:03:30,040
[หนูจะไปที่อื่น]
54
00:03:31,320 --> 00:03:32,080
[ห้องหนังสือไม่มีคน]
55
00:03:32,080 --> 00:03:32,640
[เธอไปที่นั่นก็ได้]
56
00:03:40,840 --> 00:03:41,360
[หกท้ง]
57
00:03:43,560 --> 00:03:44,280
[หกท้ง]
58
00:03:45,760 --> 00:03:46,320
[เก้าเสาะ]
59
00:03:47,600 --> 00:03:49,360
[ไพ่ชุดเดียว เลขเรียงกัน]
60
00:03:52,600 --> 00:03:53,480
[ขอโทษทีนะครับ]
61
00:03:54,720 --> 00:03:56,480
[ทำไมเขาถึงมือขึ้นแบบนี้ล่ะ]
62
00:03:57,640 --> 00:03:58,920
[พอชนะก็หนีไปเลยเหรอ]
63
00:03:59,520 --> 00:04:01,960
[วันนี้ผมรู้สึกดีมากเลย]
64
00:04:01,960 --> 00:04:03,160
[เลขเรียงกัน]
65
00:04:07,080 --> 00:04:08,480
[ทนายเสิ่นอยู่ด้านใน]
66
00:04:08,480 --> 00:04:09,040
[พวกเราไปหากันเถอะ]
67
00:04:13,240 --> 00:04:14,880
[งั้นคุณก็พักก่อน]
68
00:04:18,440 --> 00:04:19,120
[เหลาเสิ่น]
69
00:04:20,120 --> 00:04:21,360
[ผมจะแนะนำให้รู้จักนะ]
70
00:04:22,520 --> 00:04:23,480
[ตู้เหิง]
71
00:04:23,480 --> 00:04:25,080
[เป็นตัวพระเอกหนุ่มที่ดังมาก]
72
00:04:25,080 --> 00:04:26,440
[ของวงการงิ้วในสมัยนั้น]
73
00:04:27,720 --> 00:04:30,240
[ช่วงนี้เขาชอบละครของตะวันตก]
74
00:04:30,240 --> 00:04:32,360
[ตัวเขาเองยังชอบเขียนบทละครด้วย]
75
00:04:32,360 --> 00:04:33,800
[มีชื่อเสียงโด่งดังเชียวนะ]
76
00:04:34,600 --> 00:04:35,920
[คุณตู้]
77
00:04:35,920 --> 00:04:37,240
[ยินดีที่ได้รู้จักครับ]
78
00:04:38,320 --> 00:04:39,360
[นายท่านลั่วชมเกินไป]
79
00:04:39,360 --> 00:04:41,600
[ความจริงผมก็แค่คนว่างงาน]
80
00:04:42,520 --> 00:04:44,720
[คุณก็อย่าถ่อมตัวเลย]
81
00:04:44,720 --> 00:04:46,800
[นี่ก็ให้คุณกับคุณเสิ่น]
82
00:04:46,800 --> 00:04:48,440
[แลกเปลี่ยนข้อมูลกันยังไงล่ะ]
83
00:04:49,560 --> 00:04:50,800
[แล้วก็ท่านนี้]
84
00:04:50,800 --> 00:04:54,000
[นิติเวชชื่อดังของเมืองฮาร์บินเรา]
85
00:04:54,640 --> 00:04:56,280
[ถ้าพวกเราที่นี่มีคนตาย]
86
00:04:56,280 --> 00:04:57,720
[ถ้าเขาไม่พยักหน้า]
87
00:04:57,720 --> 00:04:58,720
[ก็อย่าคิดว่าจะได้ลงหลุม]
88
00:04:59,760 --> 00:05:02,680
[ที่ผมนี่ทางที่ดีพวกคุณอย่าได้เรียกใช้เลย]
89
00:05:05,280 --> 00:05:09,560
[สหภาพทนายได้พวกคุณมาช่วยเหลือ]
90
00:05:09,560 --> 00:05:11,520
[ผมรู้สึกขอบคุณมากจริง ๆ]
91
00:05:12,400 --> 00:05:12,840
[มา]
92
00:05:22,680 --> 00:05:25,280
[ไปเรียกต่งฉือซินกับเจิ้งไป๋มาที]
93
00:05:25,280 --> 00:05:26,360
[ผมจะบอกให้นะ]
94
00:05:26,360 --> 00:05:28,840
[ผู้หญิงสมัยนี้สู้เมื่อก่อนไม่ได้เลย]
95
00:05:28,840 --> 00:05:30,200
[ทนายเสิ่น ทนายเสิ่น]
96
00:05:30,880 --> 00:05:31,200
[เหลาเสิ่น]
97
00:05:31,200 --> 00:05:32,120
[ทนายเสิ่น]
98
00:05:32,120 --> 00:05:33,160
[เกิดอะไรขึ้นน่ะ]
99
00:05:33,160 --> 00:05:33,480
[เกิดอะไรขึ้น]
100
00:05:33,480 --> 00:05:34,160
[ทนายเสิ่น]
101
00:05:34,160 --> 00:05:35,000
[ไม่รู้สิ]
102
00:05:35,320 --> 00:05:36,480
[เหมือนจะเป็นลมล้มไป]
103
00:05:37,560 --> 00:05:38,560
[คงไม่ใช่ว่าตายแล้วหรอกนะ]
104
00:05:39,640 --> 00:05:40,440
[เหลาเสิ่น]
105
00:05:40,440 --> 00:05:41,560
[ต้องรีบไปเรียกหมอ]
106
00:05:41,560 --> 00:05:42,320
[เหลาเสิ่น]
107
00:05:55,360 --> 00:05:56,720
[กะทันหันเหลือเกิน]
108
00:05:56,720 --> 00:05:58,280
[ทนายเสิ่นเป็นคนดีขนาดนั้น]
109
00:05:58,920 --> 00:06:00,800
[นี่คงไม่ใช่การฆาตกรรมหรอกนะ]
110
00:06:00,800 --> 00:06:03,640
[ตรวจสอบอาหารและเครื่องดื่มในที่เกิดเหตุหมดแล้ว]
111
00:06:03,640 --> 00:06:04,880
[ไม่มีปัญหา]
112
00:06:04,880 --> 00:06:07,600
[ทางคุณนายเสิ่นผมจะหาคนไปช่วยดูแล]
113
00:06:08,240 --> 00:06:11,600
[ลูกชายก็จากไปแล้ว ตอนนี้สามียังมาจากไปอีก]
114
00:06:12,400 --> 00:06:13,520
[เหล่าฟางว่ายังไงบ้าง]
115
00:06:14,280 --> 00:06:16,120
[น่าจะหัวใจวายเฉียบพลัน]
116
00:06:16,120 --> 00:06:17,760
[ถ้าคุณนายเสิ่นไม่สงสัย]
117
00:06:17,760 --> 00:06:19,680
[ทางตำรวจก็ไม่มีอำนาจผ่าพิสูจน์]
118
00:06:21,520 --> 00:06:24,040
เหตุการณ์ในตอนนั้นก็ประมาณนี้
119
00:06:28,960 --> 00:06:31,080
อาจารย์ดื่มเหล้าแล้วพิษถึงจะออกฤทธิ์
120
00:06:31,760 --> 00:06:33,080
คุณหมอฟางก็ด้วย
121
00:06:33,080 --> 00:06:35,320
เป็นไปได้มากว่านิโคตินจะอยู่ในเหล้า
122
00:06:35,320 --> 00:06:36,280
หมายความว่ายังไง
123
00:06:37,040 --> 00:06:40,520
ก่อนที่ทนายเสิ่นกับคุณหมอฟางจะหยิบแก้วไวน์
124
00:06:40,520 --> 00:06:42,600
เหมือนคุณจะเดินอยู่แถวโต๊ะวางเหล้า
125
00:06:46,880 --> 00:06:48,800
จะมาพูดมั่ว ๆ ไม่ได้นะ
126
00:06:48,800 --> 00:06:51,320
ผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาจะหยิบแก้วไหน
127
00:06:51,320 --> 00:06:52,600
อีกอย่างนี่ก็เป็นงานเลี้ยงค็อกเทล
128
00:06:52,600 --> 00:06:54,040
ผมเดินไปเดินมาอยู่ตรงนั้นก็ปกติไม่ใช่เหรอ
129
00:06:54,040 --> 00:06:55,160
คุณก็อยู่ที่นั่นด้วยนี่
130
00:06:55,920 --> 00:06:57,680
พูดจาอะไรของคุณน่ะ
131
00:06:57,680 --> 00:06:58,840
ทำไมกัดคนมั่ว ๆ ล่ะ
132
00:06:58,840 --> 00:07:00,320
ฉันจะทำร้ายพวกเขาได้ยังไง
133
00:07:01,680 --> 00:07:05,480
งั้นทำไมเธอถึงคิดว่าเขาจะทำร้ายพวกเขาล่ะ
134
00:07:06,000 --> 00:07:08,240
ฉันแค่พูดว่าใครอยู่ข้างโต๊ะวางเหล้าบ้าง
135
00:07:09,360 --> 00:07:10,840
บางทีฆาตกรอาจจะมี
136
00:07:10,840 --> 00:07:13,080
เหตุผลล้างแก้วที่เหมาะสมก็ได้นะ
137
00:07:13,080 --> 00:07:14,480
พูด พูดถึงฉันเหรอคะ
138
00:07:15,240 --> 00:07:16,320
ฉันเปล่านะคะ
139
00:07:16,320 --> 00:07:18,400
ในบ้านไม่ได้มีแค่ฉันเป็นคนรับใช้คนเดียวสักหน่อย
140
00:07:18,400 --> 00:07:20,520
จินหม่านถังเป็นคนเตรียมเครื่องดื่ม
141
00:07:20,520 --> 00:07:22,160
ทำไมพวกคุณไม่สงสัยเขาล่ะ
142
00:07:22,800 --> 00:07:23,840
จินหม่านถัง
143
00:07:47,800 --> 00:07:49,160
คนรับใช้คนนี้รู้หนังสือ
144
00:07:49,160 --> 00:07:50,400
แต่เพิ่งจะรู้หนังสือได้ไม่นาน
145
00:07:50,400 --> 00:07:51,880
ยังคัด "พันอักษร" อยู่เลย
146
00:07:53,720 --> 00:07:55,000
เขายังขาดเงินด้วย
147
00:07:55,000 --> 00:07:56,480
หรือไม่ก็อยากหาเงินก้อนใหญ่
148
00:07:59,680 --> 00:08:00,680
ฉันพูดผิดเหรอ
149
00:08:01,960 --> 00:08:02,840
ไม่ใช่ครับ
150
00:08:02,840 --> 00:08:03,720
ความหมายของผมคือ
151
00:08:04,720 --> 00:08:06,200
ผมยังไม่เจออะไร
152
00:08:06,200 --> 00:08:08,000
นี่ก็เห็นชัดเจนอยู่แล้วนี่
153
00:08:08,000 --> 00:08:09,720
เจออะไรหรือเปล่า
154
00:08:11,960 --> 00:08:14,640
ไม่เจอเบาะแสเกี่ยวกับนิโคติน
155
00:08:14,640 --> 00:08:17,520
หรือข้อมูลส่วนตัวอะไรพวกนี้เลยเหรอ
156
00:08:17,520 --> 00:08:18,880
คุณเป็นตำรวจ
157
00:08:18,880 --> 00:08:20,240
ต้องถามตัวคุณเองถึงจะถูก
158
00:08:24,520 --> 00:08:26,560
คุณนี่ นี่...
159
00:08:27,480 --> 00:08:27,840
ลั่วเส้าชวน
160
00:08:28,560 --> 00:08:29,520
เป็นยังไงบ้าง
161
00:08:29,520 --> 00:08:30,800
หนีไปแล้ว
162
00:08:32,160 --> 00:08:34,160
คุณยังจำได้ไหมว่าคนคนนี้หน้าตาเป็นยังไง
163
00:08:34,160 --> 00:08:34,880
คุณจะทำอะไร
164
00:08:34,880 --> 00:08:35,720
ถ้าคุณจำได้
165
00:08:35,720 --> 00:08:36,960
ก็บรรยายออกมา
166
00:08:36,960 --> 00:08:37,800
ฉันจะวาดเป็นภาพ
167
00:08:37,800 --> 00:08:39,320
แล้วไปแปะไว้ในเมือง
168
00:08:39,760 --> 00:08:41,400
จะต้องหาคนคนนี้เจอแน่นอน
169
00:08:42,440 --> 00:08:43,240
เอาสิ
170
00:09:33,560 --> 00:09:34,960
รอยน้ำหมึกเหรอ
171
00:09:37,120 --> 00:09:38,200
ยังไม่แห้งสนิทด้วย
172
00:09:40,320 --> 00:09:41,600
ปากกาน่าจะตกลงตรงนี้
173
00:09:42,880 --> 00:09:44,960
เป็นเพราะเขาอยากจะเขียนอะไรหรือเปล่า
174
00:09:45,520 --> 00:09:46,920
ปากกาหมึกซึมนี่สำคัญมากเหรอ
175
00:09:46,920 --> 00:09:48,480
หรือเขาจะซ่อนนิโคติน
176
00:09:48,480 --> 00:09:49,840
ไว้ในที่สูบหมึกได้งั้นเหรอ
177
00:09:51,000 --> 00:09:52,960
ผมคิดว่านี่เป็นเบาะแสที่สำคัญมาก
178
00:09:52,960 --> 00:09:54,960
บางทีหลังเกิดคดีขึ้น เขาเขียนอะไรบางอย่าง
179
00:09:54,960 --> 00:09:56,040
จากนั้นถึงหายตัวไป
180
00:09:56,760 --> 00:09:58,600
ดูจากเวลาแล้วก็เป็นแบบนี้
181
00:09:59,240 --> 00:10:00,840
แต่สถานการณ์แบบไหน
182
00:10:01,560 --> 00:10:02,840
ปากกาถึงได้ร่วงลงพื้นล่ะ
183
00:10:15,000 --> 00:10:17,240
สมมุติตอนนั้นเขาอยากเขียนตัวอักษร
184
00:10:17,240 --> 00:10:18,920
แต่หมึกออกไม่ดี
185
00:10:19,720 --> 00:10:21,680
เขาก็เลยอยากจะสะบัดปากกา
186
00:10:21,680 --> 00:10:22,880
แต่ดันทำหลุดมือ
187
00:10:25,280 --> 00:10:26,000
ไกลเกินไป
188
00:10:27,080 --> 00:10:27,800
เป็นไปได้ยาก
189
00:10:38,480 --> 00:10:39,160
ก็ไม่ถูกเหมือนกัน
190
00:10:39,720 --> 00:10:42,000
บางทีเขาอาจกำลังเผาของที่เขียนเสร็จแล้ว
191
00:11:03,840 --> 00:11:04,640
ยอดมาก
192
00:11:05,600 --> 00:11:07,480
ในตอนนั้นเขาอาจจะคิดว่าตำรวจมาแล้ว
193
00:11:07,480 --> 00:11:09,200
หรือคุณชายลั่วกำลังหาตัวเขาอยู่หรือเปล่า
194
00:11:09,200 --> 00:11:11,680
เขาเลยเอาของที่เขียนเสร็จแล้วไปซ่อนไว้
195
00:11:11,680 --> 00:11:12,600
งั้นเขาจะเอาไปซ่อนที่ไหนได้
196
00:11:14,280 --> 00:11:16,280
งั้นเขาจะเอาไปซ่อนที่ไหนได้กันนะ
197
00:11:17,640 --> 00:11:18,320
นี่
198
00:11:19,880 --> 00:11:22,120
นี่ก็ซ่อนไม่ได้
199
00:11:28,640 --> 00:11:30,280
ตรงนี้ก็ไม่มีที่ให้ซ่อนนี่นา
200
00:11:33,040 --> 00:11:35,080
ช่องพวกนี้ก็ยัดไม่เข้า
201
00:11:36,840 --> 00:11:39,400
หรือจะตื่นตูมไปเอง
202
00:11:39,400 --> 00:11:41,280
เขามาเอาของไปแล้ว
203
00:11:43,240 --> 00:11:44,040
ตรงนี้มีของบางอย่าง
204
00:11:45,920 --> 00:11:47,480
มือผมเข้าไปไม่ได้
205
00:11:49,040 --> 00:11:49,720
ฉันเองค่ะ
206
00:11:50,320 --> 00:11:51,480
ใช่ มือคุณเล็ก
207
00:11:51,480 --> 00:11:52,120
อยู่ตรงนี้
208
00:11:57,320 --> 00:11:58,400
มีก้อนกระดาษอยู่จริง ๆ ด้วย
209
00:12:06,000 --> 00:12:07,000
คุณนี่ใช้ได้เลยนะ
210
00:12:51,560 --> 00:12:54,960
ผมรู้ว่าคุณหมอฟางตายยังไง
211
00:12:56,720 --> 00:12:58,640
มาพบผมสักหน่อย
212
00:12:58,640 --> 00:13:01,080
ก่อนที่ผมจะไปหาตำรวจ
213
00:13:01,080 --> 00:13:03,320
ผมว่าเราสามารถ...
214
00:13:08,080 --> 00:13:10,080
คุยกันหน่อย
215
00:13:11,440 --> 00:13:14,280
ผมเห็นทุกอย่างในคืนนี้
216
00:13:14,280 --> 00:13:18,320
ผมไม่อยากให้มีเรื่องที่ไม่ ไม่
217
00:13:18,880 --> 00:13:19,640
น่ายินดี
218
00:13:20,280 --> 00:13:22,000
มีเรื่องที่ไม่น่ายินดีเกิดขึ้น
219
00:13:23,760 --> 00:13:24,840
จินหม่านถังคนนี้
220
00:13:24,840 --> 00:13:27,120
ถึงจะไม่ใช่ฆาตกร แต่ก็เป็นพวกไม่เอาไหน
221
00:13:27,880 --> 00:13:29,920
คุณหมอฟางมองคนผิดตลอด
222
00:13:29,920 --> 00:13:32,320
รับคนแบบนี้เข้ามาทำงานในบ้านได้ยังไง
223
00:13:32,320 --> 00:13:34,600
ถ้าตอนนี้เขาคิดจะล้วงคองูเห่า ขู่เอาทรัพย์สิน
224
00:13:34,600 --> 00:13:36,800
ผมว่าต้องตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายแน่นอน
225
00:13:36,800 --> 00:13:38,720
นึกว่าเป็นฆาตกรฆ่าคน
226
00:13:38,720 --> 00:13:40,000
แต่ดันเป็นพยานเห็นเหตุการณ์ไปซะได้
227
00:13:41,280 --> 00:13:43,240
พื้นที่รอบ ๆ ที่นี่มีแต่หุบเขา
228
00:13:43,240 --> 00:13:45,040
ดีไม่ดีถูกคนโยนลงไป
229
00:13:45,040 --> 00:13:46,000
กลายเป็นผู้เคราะห์ร้ายไปแล้วก็ได้
230
00:13:47,560 --> 00:13:49,040
ตอนนี้มีจุดหนึ่งที่ยืนยันได้
231
00:13:49,880 --> 00:13:50,560
ฆาตกร
232
00:13:52,800 --> 00:13:54,120
ก็อยู่ในหมู่พวกเรานี่แหละ
233
00:13:55,760 --> 00:13:57,720
คุณลองดู หน้าตาแบบนี้หรือเปล่า
234
00:13:58,960 --> 00:14:00,080
เหมือนทีเดียว
235
00:14:00,080 --> 00:14:01,000
พี่ม่อหว่าน
236
00:14:01,000 --> 00:14:02,360
ทำไมพี่ทำเป็นทุกอย่างเลยล่ะ
237
00:14:02,360 --> 00:14:03,720
ไขคดีฉันทำไม่ได้นะ
238
00:14:03,720 --> 00:14:04,640
อาจารย์โจว
239
00:14:04,640 --> 00:14:06,360
ผมขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมครับ
240
00:14:06,360 --> 00:14:07,320
ได้สิ รับไปสิ
241
00:14:10,960 --> 00:14:12,480
พี่ซือถู วาดเสร็จแล้วครับ
242
00:14:17,080 --> 00:14:18,200
วาดได้ไม่เลวนะ
243
00:14:20,000 --> 00:14:20,960
แต่ว่าไม่จำเป็นแล้ว
244
00:14:23,440 --> 00:14:26,760
ผมคิดว่าจินหม่านถัง
ไม่เหมือนหนีไปเพราะกลัวความผิด
245
00:14:26,760 --> 00:14:28,800
เขาจะต้องรู้ตัวฆาตกร
246
00:14:28,800 --> 00:14:30,000
แล้วถูกฆ่าปิดปาก
247
00:14:30,000 --> 00:14:30,680
เหล่าตู้
248
00:14:31,360 --> 00:14:32,880
เรื่องนี้อันตรายเกินไป
249
00:14:32,880 --> 00:14:33,840
คุณอย่าสืบเลย
250
00:14:33,840 --> 00:14:34,920
ให้พวกตำรวจสืบเถอะ
251
00:14:36,000 --> 00:14:37,480
ทางตำรวจสืบแล้ว
252
00:14:39,080 --> 00:14:39,800
หัวหน้าเปา
253
00:14:40,800 --> 00:14:42,720
จับพวกเขากลับไปแล้วค่อย ๆ สืบ
254
00:14:42,720 --> 00:14:43,520
ได้หรือเปล่า
255
00:14:43,520 --> 00:14:44,560
คุณชายลั่ว
256
00:14:45,160 --> 00:14:46,440
คุณพูดเพ้อเจ้ออะไรของคุณน่ะ
257
00:14:46,440 --> 00:14:47,360
จริงด้วย
258
00:14:47,880 --> 00:14:50,880
เป็นคนมีหน้ามีตาของเต้าหลี่ หนานกั้งกันทั้งนั้น
259
00:14:52,640 --> 00:14:54,960
ฆาตกรทุ่มเทความคิดวางแผน
260
00:14:54,960 --> 00:14:56,360
คดีฆาตกรรมที่รอบคอบแบบนี้
261
00:14:57,360 --> 00:14:58,720
ไม่มีทางเปิดเผยตัวง่าย ๆ เด็ดขาด
262
00:15:00,880 --> 00:15:02,280
พวกเราต่างไม่มีอันตราย
263
00:15:03,720 --> 00:15:05,680
แต่ทำไมเขาถึงต้องใช้วิธีการเดียวกัน
264
00:15:05,680 --> 00:15:07,560
ฆ่าคุณหมอฟางกับอาจารย์ของผมล่ะ
265
00:15:09,520 --> 00:15:10,840
ผมมีความคิดแบบนี้ครับ
266
00:15:11,560 --> 00:15:13,000
หรือเหล่าฟางจะรู้ว่า
267
00:15:13,000 --> 00:15:15,320
ใครเป็นฆาตกรที่ทนายเสิ่น
268
00:15:15,320 --> 00:15:15,960
คุณลองคิดดูนะ
269
00:15:16,960 --> 00:15:18,080
นิโคตินอยู่ในเหล้า
270
00:15:18,080 --> 00:15:19,800
ใครมีโอกาสใส่ยาพิษลงไปบ้างล่ะ
271
00:15:20,880 --> 00:15:23,000
นี่ก็ย้อนกลับมาที่เรื่องเมื่อครู่
272
00:15:23,000 --> 00:15:25,240
ทนายเสิ่นอยู่กับใครตอนก่อนดื่มเหล้า
273
00:15:27,800 --> 00:15:29,240
ทนายเสิ่นอยู่ด้านใน
274
00:15:29,240 --> 00:15:29,680
พวกเราเข้าไปหากันเถอะ
275
00:15:34,320 --> 00:15:35,440
งั้นคุณพักผ่อนก่อน
276
00:15:49,200 --> 00:15:51,440
พวกคุณอย่ามองผมกันหมดสิ
277
00:15:53,560 --> 00:15:54,800
ผมก็บอกแล้ว
278
00:15:58,560 --> 00:16:00,560
ผมเดินไปเดินมา
อยู่แถวโต๊ะวางเหล้าเป็นเรื่องปกติ
279
00:16:00,560 --> 00:16:02,440
นั่นผมหาเหล้าอยู่
280
00:16:03,000 --> 00:16:06,640
รอบของทนายเสิ่นก่อนหน้าเป็นเบียร์ ไวน์แดง
281
00:16:06,640 --> 00:16:08,120
กับค็อกเทล
282
00:16:08,120 --> 00:16:09,240
รอบนี้ยิ่งเด็ดกว่า
283
00:16:09,240 --> 00:16:11,080
มีแค่ไวน์แดงกับแชมเปญ
284
00:16:12,000 --> 00:16:14,280
ผมก็แค่จะหาวอดก้าสักแก้ว
285
00:16:14,280 --> 00:16:15,640
ง่าย ๆ แค่นั้นเลย
286
00:16:16,640 --> 00:16:18,400
คุณกับเสิ่นเจี้ยนเสียนคุยอะไรกัน
287
00:16:18,400 --> 00:16:20,360
เราคุยอะไรกันเป็นเรื่องส่วนตัวของเรา
288
00:16:20,360 --> 00:16:21,400
คุณไม่เกี่ยว
289
00:16:21,400 --> 00:16:22,920
ยังจะมาใช้ลูกเล่นอะไรกับผม
290
00:16:24,280 --> 00:16:26,400
ไม่ต้องมาใช้นิสัยคุณชายใหญ่ของคุณกับผมเลย
291
00:16:26,400 --> 00:16:28,240
ใครบ้างไม่ใช่คุณชาย
292
00:16:28,240 --> 00:16:29,280
ผมจะบอกให้นะ
293
00:16:29,280 --> 00:16:31,480
ฆ่าพวกเขาสองคน
ผมรู้สึกสกปรกมือตัวเองด้วยซ้ำ
294
00:16:32,920 --> 00:16:34,360
คุณนั่นแหละเป็นคนฆ่าคุณหมอฟาง
295
00:16:34,360 --> 00:16:35,480
เขาสวมเขาให้คุณ
296
00:16:35,480 --> 00:16:36,720
เธอพูดอะไรน่ะ
297
00:16:36,720 --> 00:16:37,840
เธอพูดบ้าอะไร
298
00:16:38,560 --> 00:16:39,520
คุณหมอฟางดีต่อเธอมาก
299
00:16:39,520 --> 00:16:41,000
เธอจะใส่ร้ายเขาแบบนี้ไม่ได้
300
00:16:41,000 --> 00:16:42,160
ฉันไม่ได้พูดมั่ว ๆ
301
00:16:42,760 --> 00:16:44,480
ฉันได้ยินพวกเขาพูดเองกับหู
302
00:16:45,880 --> 00:16:47,240
[ผมเป็นหมอ]
303
00:16:47,240 --> 00:16:48,600
[ถึงจะรู้ว่ายาอะไร]
304
00:16:48,600 --> 00:16:50,960
[สามารถทำให้คนตายได้โดยไม่รู้ตัว]
305
00:16:50,960 --> 00:16:52,080
[ผมก็ให้คุณไม่ได้]
306
00:16:53,320 --> 00:16:56,160
[ยิ่งกว่านั้นความตายล้วนทรมาน]
307
00:16:56,800 --> 00:16:58,240
[หรือชาตินี้ฉัน]
308
00:16:58,760 --> 00:17:00,120
[ต้องใช้ชีวิตกับคนสารเลวนั่น]
309
00:17:00,120 --> 00:17:01,520
[ไปตลอดชีวิตงั้นเหรอ]
310
00:17:03,280 --> 00:17:06,040
[ทำไมคุณถึงไม่กล้าหาญอีกหน่อย]
311
00:17:06,840 --> 00:17:08,400
[ผมจะยืนอยู่ข้างคุณ]
312
00:17:10,440 --> 00:17:13,720
ร้ายนักนะ อยากจะฆ่าผมเหรอ
313
00:17:15,320 --> 00:17:18,160
ผมจะส่งคุณไปอยู่กับชู้รักเดี๋ยวนี้แหละ
314
00:17:18,160 --> 00:17:19,000
หยุดเดี๋ยวนี้นะ
315
00:17:19,240 --> 00:17:21,280
ตีเลยสิ คุณตีเลย
316
00:17:21,280 --> 00:17:23,160
หลายปีมานี้คุณตีฉันน้อยนักเหรอ
317
00:17:40,680 --> 00:17:42,840
เรื่องพวกนี้เดิมทีฉันไม่อยากพูด
318
00:17:52,240 --> 00:17:54,000
ตั้งแต่แต่งเข้าบ้านเขา
319
00:17:55,600 --> 00:17:58,120
ฉันต้องใช้ชีวิตแบบนี้ทุกวัน
320
00:17:58,960 --> 00:17:59,520
ผมจะบอกให้นะ
321
00:17:59,520 --> 00:18:01,400
ที่ผมตีก็คือผู้หญิงนอกลู่นอกทาง
322
00:18:01,960 --> 00:18:03,560
ผมจะหักมือคุณซะ
323
00:18:03,560 --> 00:18:04,200
ปล่อยผมเดี๋ยวนี้
324
00:18:04,920 --> 00:18:05,520
นี่ค่ะ
325
00:18:05,520 --> 00:18:06,600
ปล่อยผมเดี๋ยวนี้
326
00:18:08,360 --> 00:18:09,040
ไต้ลี่หมิง
327
00:18:09,680 --> 00:18:11,720
ทุบตีผู้หญิงทำให้คุณดูเก่งมากใช่ไหม
328
00:18:13,000 --> 00:18:14,880
คุณจะไปรู้อะไร
329
00:18:14,880 --> 00:18:17,120
เขาไปมั่วอยู่กับผู้ชายด้านนอกทั้งวัน
330
00:18:17,120 --> 00:18:18,640
จะให้ผมไม่ตีเขาเหรอ
331
00:18:18,640 --> 00:18:21,120
ฉันออกไปก็เพื่อบริษัท
332
00:18:21,120 --> 00:18:23,320
ถ้าคุณทำงานทำการได้สักหน่อย
333
00:18:23,320 --> 00:18:25,040
ต้องให้ฉันออกไปหาเงินด้วยเหรอ
334
00:18:26,360 --> 00:18:28,680
เรื่องบริษัทเขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
335
00:18:28,680 --> 00:18:29,960
เป็นแต่เอาเงินไป
336
00:18:30,960 --> 00:18:32,720
เอาเงินบริษัทไปทุกวัน
337
00:18:33,720 --> 00:18:36,280
ไปซินซื่อเจี้ย ไปฮุ่ยฟางหลี่
338
00:18:37,680 --> 00:18:38,680
ผมเป็นผู้ชาย
339
00:18:38,680 --> 00:18:40,960
ผมสำมะเลเทเมาอยู่ข้างนอกแล้วยังไง
340
00:18:40,960 --> 00:18:42,360
ผู้ชายคนไหนบ้างไม่ใช่แบบนี้
341
00:18:42,880 --> 00:18:44,320
เจิ้งไป๋ ผมถามคุณ
342
00:18:44,320 --> 00:18:46,960
ตระกูลไต้ก็ดีกับคุณไม่ใช่เหรอ
343
00:18:46,960 --> 00:18:49,240
วัน ๆ คุณเอาแต่พูดว่าผม
ไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้อยู่ข้างนอก
344
00:18:49,240 --> 00:18:50,280
หมายความว่ายังไง
345
00:18:50,280 --> 00:18:52,600
ฆ่าผมให้ตายแล้วเปลี่ยนผู้ชายก็จะดีใช่ไหม
346
00:18:52,600 --> 00:18:54,560
ฉันไปพูดว่าคุณไม่ดีตอนไหน
347
00:18:55,120 --> 00:18:55,840
ถ้าไม่ใช่เพราะแม่คุณ
348
00:18:55,840 --> 00:18:57,720
เอาคุณไปว่าว่าเป็นลูกล้างผลาญอยู่ข้างนอก
349
00:18:57,720 --> 00:18:59,280
ใครจะรู้เรื่องพวกนี้
350
00:19:00,080 --> 00:19:02,200
ตั้งแต่ที่ฉันแต่งเข้าตระกูลไต้ของคุณ
351
00:19:03,360 --> 00:19:06,240
ทุกวันมัวแต่ยุ่งกับเรื่องของบริษัท
352
00:19:06,240 --> 00:19:08,320
กลับบ้านก็ยังต้องหวาดกลัว
353
00:19:09,920 --> 00:19:10,720
เรื่องพวกนี้
354
00:19:11,640 --> 00:19:13,480
คนในบ้านพวกคุณเห็นกันหมด
355
00:19:14,640 --> 00:19:16,160
คุณบอกว่าพวกเขาดีต่อฉัน
356
00:19:17,000 --> 00:19:18,240
ดีตรงไหนเหรอ
357
00:19:19,560 --> 00:19:20,760
ผมเข้าใจแล้ว
358
00:19:22,160 --> 00:19:23,600
ผมเข้าใจหมดแล้ว
359
00:19:24,360 --> 00:19:26,880
ผมรู้ว่าทนายเสิ่นตายยังไงแล้ว
360
00:19:27,440 --> 00:19:31,600
เขาเอายาพิษมา คิดจะวางยาฆ่าผม
361
00:19:31,600 --> 00:19:32,920
แต่ครั้งแรกทำพลาด
362
00:19:32,920 --> 00:19:34,920
เลยทำให้ทนายเสิ่นถูกพิษตาย
363
00:19:34,920 --> 00:19:36,320
ครั้งที่สองก็ทำพลาดอีก
364
00:19:36,320 --> 00:19:37,800
ทำฟางเจี้ยนฉีถูกพิษตายไปอีก
365
00:19:37,800 --> 00:19:38,280
นี่เรียกว่าอะไร
366
00:19:38,280 --> 00:19:40,240
นี่เรียกว่าหาเรื่องเองแล้วหนีไม่พ้น
367
00:19:40,240 --> 00:19:41,000
เขาก็คือฆาตกร
368
00:19:41,520 --> 00:19:41,960
จับเขา
369
00:19:41,960 --> 00:19:43,080
ไม่ใช่แบบนี้นะ
370
00:19:43,080 --> 00:19:44,400
ไม่ใช่
371
00:19:44,400 --> 00:19:44,840
จับเขา
372
00:19:45,600 --> 00:19:47,000
คุณเลิกอาละวาดส่งเดชที่นี่ได้แล้ว
373
00:19:48,720 --> 00:19:49,680
ภรรยาคุณต้องการยา
374
00:19:49,680 --> 00:19:51,840
ที่ทำให้คนตายโดยไม่รู้สึกเจ็บปวด
375
00:19:51,840 --> 00:19:52,920
ไม่ได้ให้คุณ
376
00:19:54,400 --> 00:19:55,520
แต่ให้ตัวเธอเอง
377
00:19:56,800 --> 00:19:58,520
ถ้าเขาอยากจะวางยาฆ่าคุณ
378
00:19:58,520 --> 00:20:00,080
จะสนใจด้วยเหรอว่าคุณจะทรมานหรือเปล่า
379
00:20:00,640 --> 00:20:02,520
แต่คุณน่าจะไม่ใช่ฆาตกรฆ่าคนอะไร
380
00:20:02,520 --> 00:20:03,920
เพราะพฤติกรรมของคุณ
381
00:20:03,920 --> 00:20:06,680
ไม่มีความสามารถวางแผน
คดีฆาตกรรมแบบนี้ได้แน่นอน
382
00:20:06,680 --> 00:20:08,400
ถ้าผมเดาไม่ผิด
383
00:20:08,400 --> 00:20:09,440
คุณวางแผนจะหย่า
384
00:20:10,840 --> 00:20:12,640
อยากให้ภรรยาคุณออกไปตัวเปล่า
385
00:20:14,200 --> 00:20:15,480
[บริษัทของคุณ]
386
00:20:16,000 --> 00:20:19,360
[แต่บริษัทนี้เจิ้งไป๋หามรุ่งหามค่ำ]
387
00:20:19,360 --> 00:20:20,720
[ทุ่มเทสร้างมา]
388
00:20:21,320 --> 00:20:26,000
[คุณอยากใช้การหย่า
เพื่อให้ได้ต้นไม้เงินต้นนี้มาฟรี ๆ]
389
00:20:26,000 --> 00:20:27,240
[บอกคุณแบบนี้ก็แล้วกัน]
390
00:20:28,160 --> 00:20:31,600
[เรื่องนี้ถ้ามีผมอยู่ ไม่มีทางเป็นไปได้]
391
00:20:31,600 --> 00:20:33,800
[เหลาเสิ่น คุณอย่าพูดแบบนี้สิ]
392
00:20:34,320 --> 00:20:36,280
[ผมเพิ่มค่าทนายให้คุณอีกห้าเปอร์เซ็นต์]
393
00:20:36,280 --> 00:20:36,640
[ตกลงไหม]
394
00:20:41,520 --> 00:20:42,920
ไม่หย่ากับคุณแล้วจะทำยังไง
395
00:20:43,840 --> 00:20:46,080
รอให้คุณสวมเขาให้ผมหลาย ๆ อันหรือไง
396
00:20:46,080 --> 00:20:47,240
ไต้ลี่หมิง
397
00:20:47,240 --> 00:20:49,320
ฉันกับคุณหมอฟางบริสุทธิ์ใจกัน
398
00:20:49,320 --> 00:20:50,800
คุณอย่าใส่ร้ายกันแบบนี้นะ
399
00:20:50,800 --> 00:20:52,200
บริสุทธิ์ใจกัน
400
00:20:52,200 --> 00:20:53,840
คนเขาได้ยินหมดแล้ว
401
00:20:53,840 --> 00:20:54,680
บริสุทธิ์ใจกัน
402
00:20:54,680 --> 00:20:56,280
คุณไม่มีอะไรก็ไปบ้านเขา
403
00:20:56,280 --> 00:20:57,240
บริสุทธิ์ใจกัน
404
00:20:57,240 --> 00:20:58,920
เขาจัดงานเลี้ยงก็เรียกคุณ
405
00:20:58,920 --> 00:21:00,080
บริสุทธิ์ใจกัน
406
00:21:00,080 --> 00:21:02,040
พอเขาตายคุณก็ทำอย่างกับสามีตัวเองตาย
407
00:21:02,040 --> 00:21:04,400
นี่เรียกว่าบริสุทธิ์ใจงั้นเหรอ
408
00:21:07,000 --> 00:21:11,040
ผมคิดว่าไต้ลี่หมิงฆ่าเสิ่นเจี้ยนเสียนก่อน
409
00:21:11,040 --> 00:21:12,200
แล้วก็ฆ่าฟางเจี้ยนฉีต่อ
410
00:21:13,480 --> 00:21:14,680
แรงจูงใจสมเหตุสมผล
411
00:21:14,680 --> 00:21:15,600
ถ้าเป็นแบบนี้
412
00:21:15,600 --> 00:21:17,440
ทำไมเขาถึงไม่ลงมือตั้งแต่
413
00:21:17,440 --> 00:21:18,160
หลายเดือนก่อนล่ะ
414
00:21:18,960 --> 00:21:21,760
ถ้าเป้าหมายของฆาตกรมีแค่ฟางเจี้ยนฉีล่ะ
415
00:21:21,760 --> 00:21:22,800
หมายความว่ายังไง
416
00:21:22,800 --> 00:21:25,040
คนที่ฆาตกรคิดจะฆ่ามีแค่ฟางเจี้ยนฉี
417
00:21:25,040 --> 00:21:27,040
ทนายเสิ่นบังเอิญไปดื่มเหล้าแก้วนั้นเข้าพอดี
418
00:21:27,600 --> 00:21:28,600
เป็นไปไม่ได้
419
00:21:28,600 --> 00:21:30,200
เหล่าฟางไม่เคยดื่มค็อกเทล
420
00:21:30,200 --> 00:21:31,400
เขาดื่มแต่ไวน์แดง
421
00:21:31,400 --> 00:21:33,880
เพื่อนที่รู้จักเขารู้เรื่องนี้กันหมด
422
00:21:33,880 --> 00:21:34,680
มีเหตุผล ๆ
423
00:21:35,880 --> 00:21:37,440
ปวดหัวรักษาที่หัว
424
00:21:37,440 --> 00:21:39,200
ปวดขารักษาที่ขา
425
00:21:40,280 --> 00:21:42,440
ถ้าไขคดีได้ก็แปลกแล้ว
426
00:21:45,880 --> 00:21:46,520
เดี๋ยวก่อนครับ
427
00:21:48,200 --> 00:21:50,320
สองวันมานี้คุณหมอฟางเป็นหวัดใช่ไหม
428
00:21:50,320 --> 00:21:51,280
คุณรู้ได้ยังไงคะ
429
00:21:53,480 --> 00:21:55,320
นิโคตินมีกลิ่นเผ็ดฉุน
430
00:21:55,320 --> 00:21:56,800
ถ้าผสมมันลงในไวน์แดง
431
00:21:57,320 --> 00:21:58,840
คนปกติจะรู้สึกได้
432
00:22:04,720 --> 00:22:05,280
ขอโทษด้วยครับ
433
00:22:05,280 --> 00:22:06,840
เมื่อกี้ผมแอบฟังอยู่ด้านข้าง
434
00:22:06,840 --> 00:22:08,240
จะมารายงานอะไรพวกคุณหน่อย
435
00:22:08,920 --> 00:22:10,320
สองวันนี้ผมเป็นหวัด
436
00:22:10,320 --> 00:22:11,640
เจิ้งไป๋รู้
437
00:22:11,640 --> 00:22:12,960
เขาคิดจะฆ่าผม
438
00:22:12,960 --> 00:22:14,880
แล้วหนีไปอยู่กับคนแซ่ฟางนั่น
439
00:22:14,880 --> 00:22:16,520
พวกคุณเชื่อผมเถอะ เรื่องจริง
440
00:22:16,520 --> 00:22:17,000
ไปให้พ้นเลย
441
00:22:22,440 --> 00:22:24,400
ผมอยากดูแก้วของคุณหมอฟางอีกครั้ง
442
00:22:24,400 --> 00:22:25,560
ตรวจสอบแล้ว
443
00:22:25,560 --> 00:22:27,000
ในแก้วไม่มีนิโคติน
444
00:22:27,680 --> 00:22:29,560
ฉันก็ไม่ได้พูดว่านิโคตินอยู่ในแก้วสักหน่อย
445
00:22:44,360 --> 00:22:45,760
แก้วนี้ไม่เลวเลยนะ
446
00:22:45,760 --> 00:22:47,120
นี่เป็นของขวัญที่คุณตู้
447
00:22:47,120 --> 00:22:48,960
ให้คุณหมอฟางเมื่อสองปีก่อนค่ะ
448
00:22:48,960 --> 00:22:49,600
เขารับไว้
449
00:22:49,600 --> 00:22:50,840
แต่ก็ไม่ค่อยได้ใช้
450
00:22:50,840 --> 00:22:52,040
งั้นกล่องยังอยู่ไหม
451
00:22:52,040 --> 00:22:52,480
อยู่ค่ะ
452
00:22:52,480 --> 00:22:53,000
อยู่ที่ห้องหนังสือ
453
00:23:01,600 --> 00:23:03,000
คุณมาทำอะไร
454
00:23:03,000 --> 00:23:03,640
มาหาของครับ
455
00:23:09,760 --> 00:23:10,160
นี่ค่ะ
456
00:23:17,120 --> 00:23:18,040
แก้วหนึ่งคู่เหรอ
457
00:23:20,240 --> 00:23:20,920
แก้วอีกใบล่ะ
458
00:23:21,600 --> 00:23:23,200
คุณผู้ชายอาจจะทำแตกแล้วมั้งคะ
459
00:23:25,360 --> 00:23:26,520
แก้วชุดนี้
460
00:23:26,520 --> 00:23:29,160
ตู้เหิงหิ้วมาฝากเขาจากต่างประเทศ
461
00:23:29,160 --> 00:23:31,440
เก็บรักษาเหมือนของล้ำค่า
462
00:23:31,440 --> 00:23:32,720
นอกจากตู้เหิงจะมา
463
00:23:33,560 --> 00:23:34,840
เขาก็จะไม่เอาแก้วออกมา
464
00:23:34,840 --> 00:23:35,920
จะแตกได้ยังไง
465
00:23:35,920 --> 00:23:37,200
งั้นฉันก็ไม่ทราบแล้วค่ะ
466
00:23:37,200 --> 00:23:38,280
พวกคุณยังมีเรื่องอื่นอีกไหมคะ
467
00:23:38,280 --> 00:23:39,360
ฉันยังมีงานต้องทำอีก
468
00:23:39,360 --> 00:23:39,880
ได้
469
00:23:40,920 --> 00:23:42,320
สร้อยข้อมือคุณสวยดีนะครับ
470
00:23:44,040 --> 00:23:44,880
ขอบคุณค่ะ
471
00:23:48,520 --> 00:23:50,920
ตอนนี้แม้แต่แก้วใบเดียวก็เก็บไม่อยู่แล้ว
472
00:23:55,000 --> 00:23:56,280
คุณชอบคุณตู้
473
00:23:58,520 --> 00:23:59,680
คุณอยากจะถามอะไร
474
00:24:02,880 --> 00:24:03,920
ขอบคุณมากนะคะ
475
00:24:04,320 --> 00:24:06,320
ฉันอยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว
476
00:24:06,320 --> 00:24:08,240
ฉันรู้ว่าคุณหมอฟางนิสัยดี
477
00:24:08,240 --> 00:24:09,440
เอาใจใส่
478
00:24:09,440 --> 00:24:11,600
และก็เป็นที่หลบภัยสุดท้ายด้วย
479
00:24:11,600 --> 00:24:13,560
แต่ตอนนี้ที่หลบภัยนี้หายไปแล้ว
480
00:24:16,840 --> 00:24:18,120
ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจ
481
00:24:18,840 --> 00:24:20,720
การหลบหนีแก้ปัญหาของคุณไม่ได้
482
00:24:23,960 --> 00:24:25,360
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตลอด
483
00:24:26,400 --> 00:24:28,600
ต่างรู้ว่ารั้นไปก็เปล่าประโยชน์
484
00:24:28,600 --> 00:24:30,360
กลับยังจะเฝ้าอยู่ตรงนั้น
485
00:24:30,360 --> 00:24:32,240
โจวจิ้งเซวียนเทียบกับฉันแล้วจะมีอะไร
486
00:24:34,000 --> 00:24:35,000
มีแค่ความสาว
487
00:24:36,200 --> 00:24:38,360
ผู้ชายคนหนึ่งไม่ชอบผู้หญิง
488
00:24:38,360 --> 00:24:40,200
เป็นเรื่องของคนสองคน
489
00:24:40,200 --> 00:24:41,600
ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลที่สาม
490
00:24:42,120 --> 00:24:43,680
งั้นพวกคุณก็คิดผิดแล้ว
491
00:24:43,680 --> 00:24:44,640
เขาเคยรักฉัน
492
00:24:49,440 --> 00:24:51,360
เพราะว่าคุณหมอฟาง
493
00:24:51,360 --> 00:24:52,800
พวกคุณเลยไม่ได้ลงเอยกันใช่ไหม
494
00:24:54,400 --> 00:24:56,160
ฉันกับตู้เหิง ฟางเจี้ยนฉี
495
00:24:56,160 --> 00:24:57,680
รู้จักกันตั้งแต่เมื่อยี่สิบปีก่อนแล้ว
496
00:24:58,240 --> 00:25:00,600
ตู้เหิงเป็นตัวพระเอกหนุ่มที่มีพรสวรรค์
497
00:25:01,120 --> 00:25:02,880
เขาถึงขั้นที่เคยช่วยฉันแก้
498
00:25:04,160 --> 00:25:05,880
หนังสือเล่มนั้นที่คุณเพิ่งอ่านด้วย
499
00:25:05,880 --> 00:25:07,200
นั่นเป็นผลงานเล่มแรกของฉัน
500
00:25:07,960 --> 00:25:10,600
นิยายเรื่องนี้หลังตีพิมพ์รายตอน
ได้รับความนิยมมาก
501
00:25:10,600 --> 00:25:12,000
ฉันก็กลายเป็นนักเขียนชื่อดัง
502
00:25:13,960 --> 00:25:15,520
วันที่ตีพิมพ์ตอนจบ
503
00:25:15,520 --> 00:25:16,800
ฉันสารภาพรักกับเขา
504
00:25:18,000 --> 00:25:18,840
เขาปฏิเสธฉัน
505
00:25:19,760 --> 00:25:23,920
เหตุผลคือฟางเจี้ยนฉีเป็นเพื่อนรักของเขา
506
00:25:26,840 --> 00:25:27,680
นับจากนั้นมา
507
00:25:27,680 --> 00:25:29,360
ตู้เหิงก็ไม่ได้ร้องงิ้วอีกเลย
508
00:25:29,360 --> 00:25:30,760
ฉันก็ไม่ได้เจอเขามานานมากแล้ว
509
00:25:31,440 --> 00:25:33,280
สองปีมานี้เขาถึงเพิ่งปรากฏตัวขึ้นอีก
510
00:25:37,840 --> 00:25:38,920
ฉันไปสอบถามมาแล้ว
511
00:25:39,480 --> 00:25:40,600
ไต้ลี่หมิงคนนี้
512
00:25:40,600 --> 00:25:43,360
รู้ว่าเจิ้งไป๋กับคุณหมอฟางใกล้ชิดกันมาก
513
00:25:43,360 --> 00:25:44,760
พวกคุณว่า
514
00:25:44,760 --> 00:25:46,600
เขาจะแสร้งทำดีหลอกให้ตายใจหรือเปล่า
515
00:25:46,600 --> 00:25:47,400
ไม่มีทาง
516
00:25:48,240 --> 00:25:48,920
เพราะอะไร
517
00:25:49,520 --> 00:25:51,800
เพราะว่าฟางเจี้ยนฉีไม่ได้รักเจิ้งไป๋
518
00:25:51,800 --> 00:25:52,880
เธอรักต่งฉือซิน
519
00:25:53,680 --> 00:25:54,720
พวกคุณรู้กันแล้วเหรอ
520
00:25:55,840 --> 00:25:58,800
ผมยังรู้ด้วยว่าตู้เหิงก็รักต่งฉือซิน
521
00:25:58,800 --> 00:26:01,080
เพียงแต่อุปสรรคมิตรภาพระหว่างเพื่อน
สุดท้ายเลยถอยออกมา
522
00:26:01,680 --> 00:26:03,720
ผมสงสัยว่าเขายังอาลัยอาวรณ์
523
00:26:03,720 --> 00:26:05,320
ไม่ลืมผู้หญิงคนนั้นอยู่
524
00:26:05,320 --> 00:26:07,000
ไม่อย่างนั้นทำไมเขาถึงไม่ยอมแต่งงานล่ะ
525
00:26:07,640 --> 00:26:08,640
เพราะเขามีภรรยายังไงล่ะ
526
00:26:11,440 --> 00:26:13,720
คนที่ตู้เหิงรักไม่ใช่ต่งฉือซิน
527
00:26:13,720 --> 00:26:15,200
ที่แท้เขามีภรรยาแล้วยัง...
528
00:26:15,920 --> 00:26:16,840
เขายังอะไร
529
00:26:20,560 --> 00:26:22,040
ความหมายของคุณชายลั่วคือ
530
00:26:22,040 --> 00:26:23,640
ในเมื่อเขาแต่งงานแล้ว
531
00:26:23,640 --> 00:26:25,080
ก็ควรจะรักษาระยะห่างกับเธอ
532
00:26:26,440 --> 00:26:28,240
ฉันกลัวว่าเธอน่ะ
533
00:26:28,240 --> 00:26:29,520
ถูกคำหวานของคนหลอกเอา
534
00:26:29,520 --> 00:26:30,880
เรื่องนี้คุณวางใจได้
535
00:26:30,880 --> 00:26:32,800
คุณนายตู้จากไปนานแล้ว
536
00:26:32,800 --> 00:26:34,040
ถึงจิ้งเซวียนจะแต่งงานกับเขา
537
00:26:34,040 --> 00:26:35,400
ก็เป็นการแต่งงานที่ถูกต้อง
538
00:26:35,920 --> 00:26:38,880
ยังไงก็ดีกว่าถูกใครบางคนทำให้เสียเวลา
539
00:26:38,880 --> 00:26:40,160
เขาไม่คู่ควรกับจิ้งเซวียน
540
00:26:40,160 --> 00:26:41,360
จิ้งเซวียนคู่ควรกับสิ่งที่ดีกว่า
541
00:26:41,360 --> 00:26:42,560
พวกคุณเลิกพูดเถอะ
542
00:26:42,560 --> 00:26:44,600
ฉันกับเหล่าตู้ไม่ได้มีความสัมพันธ์กันแบบนั้น
543
00:26:44,600 --> 00:26:46,560
พวกเราเป็นเพื่อนกัน
544
00:26:46,560 --> 00:26:47,760
ไม่ใช่ก็ดี
545
00:26:47,760 --> 00:26:49,120
อย่าไว้ใจผู้ชายง่าย ๆ
546
00:26:51,280 --> 00:26:53,080
ตอนที่ฉันอยู่ปักกิ่ง
547
00:26:53,080 --> 00:26:54,560
เขาดูแลฉันดีมาก
548
00:26:54,560 --> 00:26:55,920
ไม่มีอะไรแต่มาดูแล
549
00:26:55,920 --> 00:26:57,200
แสดงว่าผู้ชายคนนี้คิดไม่ซื่อ
550
00:26:59,080 --> 00:27:00,080
ตั้งแต่เล็กจนโต
551
00:27:01,240 --> 00:27:02,560
ไม่เคยมีใครดีกับฉันขนาดนี้
552
00:27:11,760 --> 00:27:12,600
คุณจะบอกว่าตู้เหิง
553
00:27:12,600 --> 00:27:14,720
ไม่เคยรักต่งฉือซินเลย
554
00:27:15,600 --> 00:27:17,560
เพราะกลัวว่าจะไปทำให้ต่งฉือซินเสียใจ
555
00:27:17,560 --> 00:27:19,720
ฟางเจี้ยนฉีจึงไม่ได้บอกเธอมาตลอด
556
00:27:19,720 --> 00:27:21,800
ความจริงตอนนั้นตู้เหิงมีคนในดวงใจแล้ว
557
00:27:22,440 --> 00:27:25,920
เรื่องนี้ก็กลายเป็นโรคทางใจของฟางเจี้ยนฉี
558
00:27:25,920 --> 00:27:29,320
ดังนั้นถ้าจะบอกว่าคุณหมอฟางรักษาเจิ้งไป๋
559
00:27:29,320 --> 00:27:32,320
สู้บอกว่าสองคนนั้น
ระบายความในใจกันและกันจะดีกว่า
560
00:27:33,640 --> 00:27:35,040
ถ้าเป็นแบบที่คุณพูด
561
00:27:35,600 --> 00:27:36,520
ทำไมตอนนั้นตู้เหิง
562
00:27:36,520 --> 00:27:37,760
ต้องช่วยต่งฉือซินแบบนี้ด้วยล่ะ
563
00:27:39,240 --> 00:27:40,720
ฉันคิดว่าน่าจะเพราะ
564
00:27:40,720 --> 00:27:42,280
มิตรภาพระหว่างเพื่อนละมั้ง
565
00:27:42,800 --> 00:27:44,120
ยิ่งกว่านั้น
566
00:27:44,120 --> 00:27:46,280
คนในดวงใจของตู้เหิงชอบเรื่องนั้น
567
00:27:48,760 --> 00:27:49,840
"ไม่มีใครรอดชีวิต"
568
00:27:56,200 --> 00:27:57,480
ไม่ระวังตัวเลยนะ
569
00:27:57,480 --> 00:27:58,800
ยังจะดื่มอีก
570
00:27:58,800 --> 00:28:01,120
ถ้ายังดื่มอีก ได้ไปดื่มต่อไปในสถานีตำรวจแน่
571
00:28:01,120 --> 00:28:02,280
ไม่ดื่มแล้วจะทำอะไรล่ะ
572
00:28:02,840 --> 00:28:03,880
ก็ชอบแบบนี้
573
00:28:05,600 --> 00:28:07,840
วันนี้ขายหน้าแล้ว
574
00:28:08,360 --> 00:28:09,680
คิดว่าผมน่าหัวเราะมากเลยใช่ไหม
575
00:28:10,720 --> 00:28:11,800
รู้ด้วยเหรอ
576
00:28:12,480 --> 00:28:13,920
ฉันคิดว่านะ
577
00:28:14,760 --> 00:28:17,240
ถ้าคุณไม่อยากอาศัยคนอื่นจริง ๆ
578
00:28:17,240 --> 00:28:19,480
คุณหย่าไปเลยก็หมดเรื่องนี่นา
579
00:28:20,640 --> 00:28:23,480
คุณเป็นสาวสังคมอันดับหนึ่งของฮาร์บิน
580
00:28:23,480 --> 00:28:25,520
คุณรู้ว่าอะไรคืออาศัยคนอื่นเหรอ
581
00:28:26,520 --> 00:28:27,760
ก็ไม่รู้หรอก
582
00:28:28,320 --> 00:28:29,600
หลังจากนายท่านตระกูลเราตายไป
583
00:28:29,600 --> 00:28:32,240
ทั้งตระกูลลั่วก็ฝากความหวังที่ฉัน
584
00:28:32,240 --> 00:28:34,520
ฉันไม่เข้าใจผู้ชายแบบคุณจริง ๆ
585
00:28:34,520 --> 00:28:36,440
เกาะผู้หญิงแล้วยังหน้าไม่อาย
586
00:28:36,440 --> 00:28:38,800
ใครให้ความกล้าคุณ
ถึงได้กล้าลงไม้ลงมือกับคนอื่น
587
00:28:41,440 --> 00:28:45,280
เจิ้งไป๋กับฟางเจี้ยนฉีไม่ใช่แค่วันสองวัน
588
00:28:45,280 --> 00:28:47,160
ผมรู้ตั้งนานแล้ว
589
00:28:48,160 --> 00:28:48,880
เข้าใจแล้วใช่ไหม
590
00:28:53,840 --> 00:28:55,800
"ไม่มีใครรอดชีวิต" ต่งฉือซิน
591
00:28:56,960 --> 00:28:57,920
เล่มนี้ใช่ไหมครับ อาจารย์โจว
592
00:28:58,400 --> 00:28:59,440
"ไม่มีใครรอดชีวิต"
593
00:29:01,280 --> 00:29:02,680
เหล่าตู้เคยแนะนำให้ฉันอ่านเล่มนี้
594
00:29:02,680 --> 00:29:03,400
ฉันยังไม่ได้อ่านเลย
595
00:29:04,120 --> 00:29:06,200
ต่งฉือซินก็ถือเป็นตัวแทนของนิยาย
596
00:29:06,200 --> 00:29:07,280
แนวความรักนกยวนยางผีเสื้อ
597
00:29:07,280 --> 00:29:08,320
ออกนอกเรื่องแล้วมั้ง
598
00:29:11,000 --> 00:29:13,000
เมื่อกี้คุณยังคุยอะไรกับเจิ้งไป๋อีก
599
00:29:13,000 --> 00:29:15,960
หลายปีก่อนตระกูลเจิ้งให้ลูกสาวแต่งออกไป
600
00:29:15,960 --> 00:29:17,840
ยังหวังว่าจะได้เกาะตระกูลไต้
601
00:29:17,840 --> 00:29:19,520
ใครจะไปรู้ว่าตอนหลังตระกูลไต้ล้ม
602
00:29:19,520 --> 00:29:22,040
เจิ้งไป๋ตอนนี้อยู่ตรงกลางจะพึ่งใครก็ไม่ได้
603
00:29:22,040 --> 00:29:23,800
ความทรมานยาวนานที่เธอได้รับ
604
00:29:23,800 --> 00:29:25,640
ต้องใช้ยานอนหลับถึงจะนอนหลับได้
605
00:29:25,640 --> 00:29:27,040
พอจ่ายยาหลายครั้งเข้า
606
00:29:27,400 --> 00:29:28,720
ก็เลยสนิทกับคุณหมอฟาง
607
00:29:30,600 --> 00:29:32,520
เมื่อกี้ผมก็คุยกับต่งฉือซินมาแล้ว
608
00:29:32,520 --> 00:29:34,800
เหมือนเธอจะไม่รู้ว่าตู้เหิงเคยแต่งงานมาก่อน
609
00:29:35,320 --> 00:29:36,880
มีครั้งหนึ่งคุณหมอฟางดื่มเยอะจนเมา
610
00:29:36,880 --> 00:29:38,200
เคยพูดกับเจิ้งไป๋
611
00:29:38,200 --> 00:29:39,720
เขายังบอกว่านี่เป็นความลับ
612
00:29:39,720 --> 00:29:41,680
กำชับเจิ้งไป๋ว่าห้ามพูดออกไปเด็ดขาด
613
00:29:42,440 --> 00:29:44,480
ผู้ชายพอมาอยู่กับพวกคุณ
ก็ไม่มีความลับอะไรเลยจริง ๆ
614
00:29:45,280 --> 00:29:47,000
คุณจะหึงก็ให้รู้ขอบเขตด้วย
615
00:29:47,000 --> 00:29:48,160
ผมไปหึงตั้งแต่ตอนไหน
616
00:29:55,000 --> 00:29:55,720
ขอโทษด้วยครับ
617
00:29:55,720 --> 00:29:56,920
รบกวนทุกท่านแล้ว
618
00:29:56,920 --> 00:29:57,960
จิ้งเซวียน
619
00:29:57,960 --> 00:29:58,800
ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ
620
00:29:58,800 --> 00:29:59,720
เธอออกมาสักครู่ได้ไหม
621
00:30:05,360 --> 00:30:07,600
เหล่าตู้ มีอะไรเหรอคะ
622
00:30:10,000 --> 00:30:10,880
จิ้งเซวียน
623
00:30:10,880 --> 00:30:12,640
ฉันจะไปมอสโควแล้ว
624
00:30:12,640 --> 00:30:15,520
ตอนแรกสองวันนี้ว่าจะนัดเธอกับแม่
625
00:30:15,520 --> 00:30:17,640
ไปกินข้าว ดื่มน้ำชาด้วยกัน
626
00:30:17,640 --> 00:30:19,800
แต่มาเจอเรื่องแบบนี้เข้า
627
00:30:20,320 --> 00:30:21,400
ไม่เป็นไรค่ะ
628
00:30:21,400 --> 00:30:22,480
ไว้คุณกลับมาค่อยว่ากันก็ได้ค่ะ
629
00:30:24,400 --> 00:30:27,280
ฉันอาจจะไปนานมาก
630
00:30:30,720 --> 00:30:32,200
ฉันเอาของขวัญชิ้นเล็ก ๆ มาให้เธอ
631
00:30:45,960 --> 00:30:46,640
ล้ำค่าเกินไปแล้วค่ะ
632
00:30:47,120 --> 00:30:48,560
อันนี้ ฉันรับไว้ไม่ได้ค่ะ
633
00:30:48,840 --> 00:30:49,840
ไม่มีค่าอะไรหรอก
634
00:30:49,840 --> 00:30:51,840
เธอเอาไว้ใส่เล่นก็ได้
635
00:30:51,840 --> 00:30:52,920
แบบนั้นก็ไม่ได้ค่ะ
636
00:30:52,920 --> 00:30:54,360
ไม่เป็นไร จิ้งเซวียน เธอรับมัน...
637
00:30:54,360 --> 00:30:55,240
ไม่มีราคาก็ไม่ต้องใส่หรอก
638
00:30:56,640 --> 00:30:57,480
เส้าชวน
639
00:30:57,480 --> 00:30:58,520
เราไม่ได้สนิทกัน
640
00:30:58,520 --> 00:30:59,560
เรียกชื่อเต็มผมก็ได้
641
00:31:01,320 --> 00:31:02,840
จิ้งเซวียนของเราน่ะ
642
00:31:02,840 --> 00:31:03,960
ก็เห็นอะไรมาเยอะ
643
00:31:04,600 --> 00:31:06,200
คุณเอาของเก่ามาหลอกเธอ
644
00:31:07,360 --> 00:31:08,680
ทำให้ผมคิดว่าคุณไม่ให้เกียรติเธอ
645
00:31:15,080 --> 00:31:17,200
ของขวัญนี่ให้จิ้งเซวียน
646
00:31:17,200 --> 00:31:18,840
จะรับหรือไม่รับ
647
00:31:18,840 --> 00:31:19,920
ควรจะให้จิ้งเซวียนเป็นคนตัดสินใจ
648
00:31:21,960 --> 00:31:23,680
จิ้งเซวียน คืนเขาไป
649
00:31:24,320 --> 00:31:26,680
เธอชอบใคร อยากแต่งกับใคร
650
00:31:26,680 --> 00:31:27,360
ก็ได้ทั้งนั้น
651
00:31:28,240 --> 00:31:29,200
แต่ยกเว้นเขา
652
00:31:34,960 --> 00:31:37,080
ใครก็...ใครก็ได้
653
00:31:39,280 --> 00:31:40,240
ใครก็ได้
654
00:31:43,680 --> 00:31:44,280
เหล่าตู้
655
00:31:45,160 --> 00:31:45,880
ขอบคุณค่ะ
656
00:31:46,440 --> 00:31:47,880
ของขวัญนี่ฉันขอรับไว้ก็แล้วกันค่ะ
657
00:31:57,120 --> 00:31:58,320
หิมะตกอีกแล้ว
658
00:31:58,320 --> 00:31:59,560
วันหิมะตก
659
00:31:59,560 --> 00:32:00,800
วันดื่มเหล้า
660
00:32:01,360 --> 00:32:02,560
จะดื่มด้วยกันสักแก้วไหมล่ะ
661
00:32:03,240 --> 00:32:04,840
ดื่มเหล้าก็ต้องดูอารมณ์ด้วย
662
00:32:05,360 --> 00:32:06,800
บรรยากาศน่าอึดอัดแบบตอนนี้
663
00:32:06,800 --> 00:32:08,520
ก็มีแต่คนที่ไร้หัวจิตหัวใจอย่างคุณเท่านั้น
664
00:32:08,520 --> 00:32:09,760
ที่ดื่มลง
665
00:32:11,680 --> 00:32:13,720
ถ้านิโคตินไม่ได้อยู่ในไวน์
666
00:32:14,000 --> 00:32:15,840
แต่อยู่ในอาหารล่ะ
667
00:32:15,840 --> 00:32:18,320
ตอนหลังมาเจอกับแอลกอฮอล์
แล้วออกฤทธิ์เร็วขึ้น
668
00:32:18,880 --> 00:32:21,680
ดูแล้วเหมือนถูกพิษตายหลังจากดื่มเหล้า
669
00:32:22,720 --> 00:32:24,640
ใส่ในอาหารเหรอ
670
00:32:24,640 --> 00:32:26,680
ใส่นิโคตินไว้ในอาหาร
671
00:32:28,320 --> 00:32:30,240
ถ้าเป็นแบบที่คุณว่า
672
00:32:30,240 --> 00:32:31,600
ไม่ต้องส่งคนทั้งฮาร์บิน
673
00:32:31,600 --> 00:32:33,160
ไปตรวจที่โรงพยาบาล
674
00:32:33,160 --> 00:32:34,840
ว่ามีร่องรอยถูกพิษหรือเปล่าหรอกเหรอ
675
00:32:34,840 --> 00:32:36,400
ถ้าคนคนนี้สามารถส่งพิษ
676
00:32:36,400 --> 00:32:38,480
เข้าปากของเสิ่นเจี้ยนเสียนได้อย่างง่ายดาย
677
00:32:38,480 --> 00:32:40,240
แล้วไม่ถูกคนสงสัยด้วย
678
00:32:41,440 --> 00:32:43,040
คุณพูดถึงใครกันแน่
679
00:32:43,040 --> 00:32:44,400
คุณนายเสิ่นยังไงล่ะ
680
00:32:44,400 --> 00:32:45,480
ยังจะมีใครได้อีก
681
00:32:46,000 --> 00:32:48,520
ตั้งแต่เริ่มสืบคดีคุณก็เอาแต่พูดเลอะเทอะ
682
00:32:48,520 --> 00:32:49,760
เดี๋ยวก็ให้เราปล่อยคน
683
00:32:49,760 --> 00:32:50,760
เดี๋ยวก็บอกว่าเราพึ่งไม่ได้
684
00:32:51,320 --> 00:32:51,880
ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้อีก
685
00:32:51,880 --> 00:32:53,040
ผมจะใส่กุญแจมือคุณเดี๋ยวนี้เลย
686
00:32:53,040 --> 00:32:54,600
ใส่กุญแจมือฉัน
687
00:32:54,600 --> 00:32:55,520
ฉันพูดอะไรไปเหรอ
688
00:32:55,520 --> 00:32:57,800
เขาพูดว่าคุณนายเสิ่นเป็นคนวางยา
689
00:32:57,800 --> 00:32:59,720
ไร้สาระ ฉันพูดแบบนั้นที่ไหน
690
00:32:59,720 --> 00:33:00,600
ก็คล้ายกันนั่นแหละ
691
00:33:01,760 --> 00:33:03,800
เป็นกับตายก็ต่างกันแค่ตัวอักษรเดียว
692
00:33:03,800 --> 00:33:05,240
นี่ก็คล้ายกันหมดเหรอ
693
00:33:05,240 --> 00:33:06,840
ผมไม่สนว่าคุณจะหมายถึงอะไร
694
00:33:06,840 --> 00:33:08,000
ถ้าคุณยังพูดจาไร้สาระไปทั่วอีก
695
00:33:08,000 --> 00:33:09,080
ผมก็จะไม่เกรงใจแล้ว
696
00:33:10,280 --> 00:33:11,600
ฉันนึกออกแล้วค่ะ
697
00:33:11,600 --> 00:33:13,560
เมื่อวานคุณหมอฟางเหมือนจะไปเยี่ยมคุณนายเสิ่น
698
00:33:15,360 --> 00:33:16,600
แบบนี้ก็สมเหตุสมผลแล้ว
699
00:33:17,640 --> 00:33:20,720
ฆ่าสามีตัวเอง ถูกฟางเจี้ยนฉีพบเบาะแสเข้า
700
00:33:21,480 --> 00:33:23,640
ดังนั้นเธอก็เลยตัดสินใจ
701
00:33:23,640 --> 00:33:24,920
ฆ่านิติเวชทิ้งเสียเลย
702
00:33:25,560 --> 00:33:26,200
เดี๋ยวก่อน
703
00:33:27,280 --> 00:33:28,920
ที่คุณพูดว่า "เธอ" หมายถึงใคร
704
00:33:28,920 --> 00:33:30,600
ก็ต้องดูว่าคุณจะเข้าใจยังไง
705
00:33:30,600 --> 00:33:31,480
เห็นชัดว่านี่คุณกำลัง
706
00:33:31,480 --> 00:33:33,200
พูดให้ร้ายคุณนายเสิ่น
707
00:33:33,920 --> 00:33:36,760
ไม่ทราบว่าคุณนายเสิ่นนั่งอยู่ที่บ้าน
708
00:33:36,760 --> 00:33:38,640
ฆ่าคุณหมอฟางทางจิตหรือไง
709
00:33:38,640 --> 00:33:40,240
เรื่องนี้ก็ไม่รู้แล้ว
710
00:33:40,240 --> 00:33:42,640
ฉันแค่กำลังวางโครงสร้าง
ความสัมพันธ์ตัวละครในนิยาย
711
00:33:43,360 --> 00:33:44,640
ถ้าตามทฤษฎีของคุณ
712
00:33:45,200 --> 00:33:47,040
คุณก็มีแรงจูงใจฆ่าคนเหมือนกัน
713
00:33:47,040 --> 00:33:47,920
ฉันเหรอ
714
00:33:47,920 --> 00:33:50,320
นักเขียนนิยายเพื่อจะแต่งนิยาย
715
00:33:50,320 --> 00:33:52,400
คดีฆาตกรรมให้สมจริงจนคนหวาดกลัว
716
00:33:52,400 --> 00:33:53,920
ก็เลยลองลงมือเอง
717
00:33:54,640 --> 00:33:55,680
เพ้อเจ้อ
718
00:33:56,320 --> 00:33:57,640
เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้ว
719
00:33:58,240 --> 00:33:59,560
คุณมีหลักฐานอะไร
720
00:33:59,560 --> 00:34:00,840
แล้วคุณไม่เพ้อเจ้อเหรอ
721
00:34:01,360 --> 00:34:03,760
คุณมีหลักฐานอะไร
มาว่าคุณนายเสิ่นแบบนี้ล่ะ
722
00:34:09,360 --> 00:34:10,880
แม่จะบอกอะไรให้นะ
723
00:34:10,880 --> 00:34:12,640
แม่คิดว่าที่ต่งฉือซินวิเคราะห์
724
00:34:12,640 --> 00:34:14,080
ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล
725
00:34:14,960 --> 00:34:16,240
เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ
726
00:34:16,240 --> 00:34:17,920
คุณนายเสิ่นใจดีขนาดนั้น
727
00:34:17,920 --> 00:34:19,320
จะฆ่าคนได้ยังไง
728
00:34:19,320 --> 00:34:21,680
ก็ใช่ว่าจะไม่มีความเป็นไปได้เลยเสียเมื่อไร
729
00:34:21,680 --> 00:34:23,840
เสิ่นเจี้ยนเสียนเป็นคนส่งลูกชาย
เข้ากองทัพไปรบ
730
00:34:23,840 --> 00:34:24,880
[ต่อมาทั้งกองทัพตายหมด]
731
00:34:24,880 --> 00:34:27,880
[ก็เท่ากับว่าเสิ่นเจี้ยนเสียนฆ่าลูกชาย]
732
00:34:27,880 --> 00:34:29,720
[คุณนายเสิ่นเสียลูกชายไปตอนอายุเยอะ]
733
00:34:29,720 --> 00:34:31,320
ตำหนิทนายเสิ่นทุกวัน
734
00:34:33,000 --> 00:34:34,960
แม่จำได้ว่าเคยได้ยินลุงของลูกพูดว่า
735
00:34:34,960 --> 00:34:36,840
ทนายเสิ่นหนึ่งปีสามร้อยกว่าวัน
736
00:34:36,840 --> 00:34:38,080
นอนที่ห้องทำงานทุกคืน
737
00:34:39,920 --> 00:34:42,080
แม่คะ เราอย่าเข้าไปยุ่งส่งเดชเลยนะคะ
738
00:34:42,080 --> 00:34:43,440
ให้พวกเขาไปสืบเถอะ
739
00:34:43,440 --> 00:34:44,360
ลูกคนนี้นี่
740
00:34:44,880 --> 00:34:46,760
อะไรเรียกยุ่งส่งเดชกัน
741
00:34:47,280 --> 00:34:49,400
นี่เรียกว่าให้เบาะแสไขคดี
742
00:34:49,640 --> 00:34:51,280
ไม่เป็นไร
743
00:34:51,280 --> 00:34:52,320
ไม่ทำลายก็ไม่มีใหม่
744
00:34:52,320 --> 00:34:54,080
มีข้อสงสัยถึงจะล้างข้อกล่าวหาได้
745
00:34:55,840 --> 00:34:56,720
คุณตู้
746
00:34:56,720 --> 00:34:57,880
เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง
747
00:34:57,880 --> 00:35:00,320
ซือถูจะไม่ปรักปรำคนดีแน่นอน
748
00:35:00,320 --> 00:35:02,920
แน่นอนว่าจะไม่ปล่อยคนชั่วคนไหนไปเหมือนกัน
749
00:35:02,920 --> 00:35:04,280
แรงจูงใจก่อคดีมีแล้ว
750
00:35:05,320 --> 00:35:07,920
บวกกับเสิ่นเจี้ยนเสียนจะไม่ระวังตัวต่อภรรยา
751
00:35:07,920 --> 00:35:09,680
เธอก็มีเวลาก่อคดี
752
00:35:12,480 --> 00:35:14,600
หลังจากตัดความเป็นไปทั้งหมดทิ้ง
753
00:35:14,600 --> 00:35:16,840
ที่เหลือนั่นถึงจะเป็นไปไม่ได้แค่ไหน
754
00:35:17,160 --> 00:35:18,440
ก็คือความจริง
755
00:35:26,440 --> 00:35:27,400
[ฉันเอง]
756
00:35:29,920 --> 00:35:31,360
[ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเอง]
757
00:35:32,720 --> 00:35:34,640
[ฉันทำให้เขาตาย]
758
00:35:34,640 --> 00:35:35,520
[อาจารย์แม่]
759
00:35:35,520 --> 00:35:36,920
[เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณจริง ๆ]
760
00:35:36,920 --> 00:35:38,240
[คุณอย่าโทษตัวเองอีกเลย]
761
00:35:40,560 --> 00:35:41,200
[ตอนนั้น]
762
00:35:43,680 --> 00:35:45,360
[เขาส่งซือฉีไปเป็นทหาร]
763
00:35:46,680 --> 00:35:48,560
[ใครจะไปรู้ว่าทั้งกองทัพจะตายกันหมด]
764
00:35:51,640 --> 00:35:53,000
[ฉันโทษเขา]
765
00:35:53,000 --> 00:35:54,040
[ฉันเกลียดเขา]
766
00:35:54,040 --> 00:35:56,200
[ไม่มีสักวันที่ฉันไม่ตำหนิเขา]
767
00:35:57,600 --> 00:35:58,200
[เพราะว่า]
768
00:35:58,960 --> 00:36:01,800
[เพราะว่ามีแต่ต้องทำแบบนั้น
ฉันถึงจะรู้สึกสบายใจขึ้นหน่อย]
769
00:36:04,840 --> 00:36:05,960
[แต่ความจริง]
770
00:36:07,080 --> 00:36:09,680
[ความจริงในใจเขาก็เสียใจเหมือนกัน]
771
00:36:10,200 --> 00:36:10,800
[แต่ว่าเขา]
772
00:36:11,840 --> 00:36:13,600
[เขาไม่พูดอะไรเลย]
773
00:36:23,640 --> 00:36:26,160
[เขาก็มาจากไปโดยไม่กลับมาแล้ว]
774
00:36:28,240 --> 00:36:29,840
[พวกเขาทิ้งฉัน]
775
00:36:29,840 --> 00:36:32,160
[ให้อยู่บนโลกใบนี้คนเดียว]
776
00:36:35,800 --> 00:36:36,640
[อาจารย์แม่]
777
00:36:38,240 --> 00:36:39,280
[ฉันเป็นเด็กกำพร้า]
778
00:36:40,320 --> 00:36:42,000
[นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้กิน]
779
00:36:42,000 --> 00:36:43,200
[อาหารที่ทำที่บ้าน]
780
00:36:44,360 --> 00:36:45,720
[เพราะว่าได้มาเจอคุณ]
781
00:36:46,400 --> 00:36:48,400
[ฉันถึงได้นึกออกว่าที่แท้บ้านก็มีรสชาติแบบนี้]
782
00:36:49,400 --> 00:36:50,880
[คุณเป็นคนดีแบบนี้]
783
00:36:51,920 --> 00:36:53,120
[คุณวางใจ]
784
00:36:55,760 --> 00:36:57,800
[พวกเราจะต้องอยู่เคียงข้างคุณไปตลอดกาล]
785
00:37:09,040 --> 00:37:10,560
ไม่งั้นทุกคนลงคะแนนตัดสินก็แล้วกัน
786
00:37:10,560 --> 00:37:11,840
คะแนนน้อยต้องยอมคะแนนมาก
787
00:37:11,840 --> 00:37:13,440
ฉันคิดว่าคุณต่งพูดมีเหตุผล
788
00:37:13,440 --> 00:37:14,400
คุณจะเล่นกับผมเหรอ
789
00:37:15,760 --> 00:37:16,320
เอาแบบนี้ก็แล้วกัน
790
00:37:16,320 --> 00:37:16,880
จับคุณมาปิดคดี
791
00:37:17,480 --> 00:37:19,200
ทำไมคุณเอาแต่จับคนนี้ปิดคดี
792
00:37:19,200 --> 00:37:20,560
เดี๋ยวก็จับคนนั้นปิดคดี
793
00:37:20,560 --> 00:37:22,920
ผมว่าดีไม่ดีคุณ ลั่วเส้าชวนนั่นแหละที่เป็นคนฆ่า
794
00:37:22,920 --> 00:37:25,480
ยังจะมาเล่นละครโจรจับโจรอยู่ได้
795
00:37:25,480 --> 00:37:27,560
นักสืบซือถู หัวหน้าเปาอะไรนั่น
796
00:37:27,560 --> 00:37:28,920
ก็เป็นคุณที่เรียกมาทั้งนั้น
797
00:37:28,920 --> 00:37:29,760
พวกเราออกไปไม่ได้
798
00:37:29,760 --> 00:37:31,360
พวกเราจะรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาทำอะไร
799
00:37:31,360 --> 00:37:32,320
จริงด้วย
800
00:37:32,320 --> 00:37:34,320
คุณหมอฟางของเราเชิญคุณให้มาตั้งหลายครั้ง
801
00:37:34,320 --> 00:37:35,040
คุณก็ไม่เคยมา
802
00:37:35,040 --> 00:37:36,040
เขาให้ผมมา ผมต้องมาด้วยเหรอ
803
00:37:36,040 --> 00:37:37,080
ผมว่างขนาดนั้นหรือไง
804
00:37:37,080 --> 00:37:39,120
แล้วทำไมเมื่อวานคุณถึงว่างมาได้ล่ะ
805
00:37:39,120 --> 00:37:41,320
แล้วพอคุณมานายท่านของเราก็ตาย
806
00:37:41,320 --> 00:37:42,560
คุณพูดเพ้อเจ้ออะไรน่ะ
807
00:37:42,560 --> 00:37:44,640
เมื่อวานก่อนมาถึงคุณชายลั่วยังอยู่บนรถไฟอยู่เลย
808
00:37:44,640 --> 00:37:45,920
คุณเป็นใครน่ะ
809
00:37:45,920 --> 00:37:47,440
ใช่ที่ที่คุณจะมาพูดไหม
810
00:37:47,440 --> 00:37:48,280
ฉันก็เป็นพยานได้
811
00:37:51,920 --> 00:37:52,600
ไม่เชื่อใช่ไหม
812
00:37:55,040 --> 00:37:56,240
จะเอาตั๋วรถไฟให้ดู
813
00:38:02,880 --> 00:38:05,160
การวิจัยทางพิษวิทยาของนิโคติน
814
00:38:13,040 --> 00:38:16,080
แผนคุณแตกแล้ว ความลับเปิดเผยแล้วสินะ
815
00:38:18,920 --> 00:38:20,200
ทำไมนี่ถึงมาอยู่ในมือฉันได้ล่ะ
816
00:38:21,480 --> 00:38:21,800
คุณชายลั่ว
817
00:38:21,800 --> 00:38:22,360
ขอผมดูหน่อย
818
00:38:25,440 --> 00:38:26,920
นี่หนังสือพิมพ์ตงฟางเสี่ยวเป้าของสัปดาห์ก่อน
819
00:38:28,040 --> 00:38:29,720
อาทิตย์ที่แล้วคุณชายลั่วอยู่ที่เฟิ่งเทียน
820
00:38:29,720 --> 00:38:30,560
เขาจะตัดหนังสือพิมพ์ของฮาร์บิน
821
00:38:30,560 --> 00:38:31,800
ที่เฟิ่งเทียนได้ยังไง
822
00:38:31,800 --> 00:38:33,120
จะเป็นไปไม่ได้ได้ยังไง
823
00:38:33,120 --> 00:38:34,320
นายท่านของเราจะทำอะไร
824
00:38:34,320 --> 00:38:35,560
ก็ออกคำสั่งฉัน
825
00:38:35,560 --> 00:38:36,680
เขาเป็นถึงคุณชายลั่ว
826
00:38:36,680 --> 00:38:37,800
ยังต้องตัดหนังสือพิมพ์เองด้วยเหรอ
827
00:38:38,320 --> 00:38:38,440
คุณ
828
00:38:38,440 --> 00:38:39,040
ได้
829
00:38:40,120 --> 00:38:41,400
ถึงจะเป็นของผม
830
00:38:41,400 --> 00:38:42,040
ยอมรับแล้วเหรอ
831
00:38:43,240 --> 00:38:45,360
ยอมรับแล้ว
832
00:38:45,360 --> 00:38:47,280
ดูสิ ผมบอกแล้ว ผม...
833
00:38:48,480 --> 00:38:49,160
เงียบ ๆ หน่อย
834
00:38:51,960 --> 00:38:55,000
อาทิตย์ที่แล้วผมเพิ่งรู้จักพิษของนิโคติน
835
00:38:55,000 --> 00:38:56,280
จากหนังสือพิมพ์ที่ตัดออกมา
836
00:38:56,280 --> 00:38:58,120
แล้วผมทำยังไง เมื่อสองสามเดือนก่อน
837
00:38:58,120 --> 00:38:59,440
ทั้ง ๆ ที่ยังอยู่บนรถไฟ
838
00:38:59,440 --> 00:39:01,400
ฆ่าทนายเสิ่นที่อยู่ไกลออกไปพันลี้ล่ะ
839
00:39:02,000 --> 00:39:02,920
นี่สมเหตุสมผลไหม
840
00:39:03,440 --> 00:39:04,480
ตอนที่ทนายเสิ่นตาย
841
00:39:04,480 --> 00:39:06,400
คุณชายลั่วไม่ได้อยู่ที่ฮาร์บินจริง ๆ
842
00:39:06,400 --> 00:39:07,720
ผมรู้ว่าคุณไม่ได้อยู่ฮาร์บิน
843
00:39:07,720 --> 00:39:09,080
แต่คุณสั่งให้คนอื่นทำก็ได้นี่
844
00:39:09,080 --> 00:39:09,760
แล้วเขายัง...
845
00:39:13,920 --> 00:39:15,880
เมื่อครู่ฟังพวกคุณทะเลาะกันเสร็จ
846
00:39:15,880 --> 00:39:17,400
ผมได้จัดระเบียบความคิด
847
00:39:18,000 --> 00:39:20,000
ผมกับหัวหน้าเปาหารือกันแล้ว
848
00:39:20,480 --> 00:39:22,440
ในเมื่อคนที่เกี่ยวข้องทุกคนอยู่ที่นี่กันหมด
849
00:39:23,120 --> 00:39:23,600
ถ้ายังไง
850
00:39:24,960 --> 00:39:26,440
เรามาจำลองที่เกิดเหตุกันใหม่
851
00:39:29,160 --> 00:39:29,840
เล่นซ้ำเหรอ
852
00:39:31,640 --> 00:39:33,120
เล่นพ่อแม่ลูกเหรอ
853
00:39:33,120 --> 00:39:35,480
คิดจะหาวิธีช่วยลั่วเส้าชวนหรือไง
854
00:39:36,480 --> 00:39:37,200
เจ้าหนู
855
00:39:37,760 --> 00:39:39,560
ใครไม่กล้าไป
856
00:39:39,560 --> 00:39:42,320
คนนั้นก็มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นฆาตกร
857
00:39:42,320 --> 00:39:43,600
แสดง ๆ ๆ
858
00:39:43,600 --> 00:39:44,360
แสดงซ้ำ
859
00:39:44,360 --> 00:39:46,760
แสดงซ้ำร้อยรอบก็ไม่เกี่ยวข้องกับผม
860
00:39:47,400 --> 00:39:47,960
ตกลง
861
00:39:48,640 --> 00:39:50,040
ทุกคนเตรียมกันให้พร้อม
862
00:39:50,840 --> 00:39:52,040
จินหม่านถังไม่อยู่
863
00:39:55,000 --> 00:39:55,760
ผมเองก็แล้วกัน
864
00:39:56,360 --> 00:39:57,680
ผมจัดงานเลี้ยงบ่อย ๆ
865
00:39:57,680 --> 00:39:58,680
มีประสบการณ์อยู่บ้าง
866
00:39:59,400 --> 00:40:02,640
ที่สำคัญผมแสดงเก่งไม่ใช่เหรอ
867
00:40:02,640 --> 00:40:04,960
ต่างคิดว่าจินหม่านถังรู้ตัวฆาตกร
868
00:40:04,960 --> 00:40:07,120
พอดีเลยผมจะได้ยืนในมุมของเขา
869
00:40:07,120 --> 00:40:08,080
แล้วมองดู
870
00:40:08,080 --> 00:40:09,360
ว่าจะมีเบาะแสอะไรได้บ้าง
871
00:40:10,560 --> 00:40:11,680
รบกวนคุณตู้แล้ว
872
00:40:14,080 --> 00:40:14,960
รีบมาเร็วเข้า
873
00:40:14,960 --> 00:40:16,880
เลิกเดินวนไปวนมาตรงนั้นได้แล้ว
874
00:40:16,880 --> 00:40:18,320
นักข่าวจิน ทำอะไรน่ะ
875
00:40:18,320 --> 00:40:19,040
นั่งลงสิ
876
00:40:19,040 --> 00:40:20,480
ยึกยักอยู่ได้
877
00:40:20,480 --> 00:40:23,080
แค่เล่นไพ่นกกระจอก ไม่เอาเงินคุณหรอก
878
00:40:23,080 --> 00:40:23,480
คุณนายรอง
879
00:40:23,480 --> 00:40:25,920
เราก็แค่แสดง ไม่ต้องเล่นจริง ๆ หรอกมั้งครับ
880
00:40:25,920 --> 00:40:27,640
เล่นละครก็ต้องให้สมจริงสิ
881
00:40:28,800 --> 00:40:29,760
ผมต้องทำอะไรครับ
882
00:40:29,760 --> 00:40:30,600
คุณตู้
883
00:40:30,600 --> 00:40:31,880
คุณก็เดินมาอยู่ข้างผม
884
00:40:31,880 --> 00:40:33,960
พูดว่านายท่าน คุณชายลั่วมาแล้ว
885
00:40:33,960 --> 00:40:35,120
จากนั้นก็ให้ซองโทรเลขผม
886
00:40:35,120 --> 00:40:36,880
ผมเปิดซองโทรเลขดู แล้วพูดว่า
887
00:40:36,880 --> 00:40:37,920
วันนี้เป็นวันดีนี่
888
00:40:37,920 --> 00:40:39,920
เรื่องมงคลมาติดต่อกันเลย
889
00:40:39,920 --> 00:40:40,800
ได้เลย
890
00:40:40,800 --> 00:40:41,360
เดี๋ยวนะ
891
00:40:41,880 --> 00:40:42,720
เรื่องมงคล
892
00:40:43,320 --> 00:40:44,480
เรื่องมงคลอะไร
893
00:40:45,360 --> 00:40:47,240
ผมก็ไม่ค่อยรู้เหมือนกันครับ
894
00:40:47,240 --> 00:40:49,560
โทรเลขเข้าโรงพยาบาลของเพื่อนเก่า
895
00:40:49,560 --> 00:40:50,560
คุณก็รู้จัก
896
00:40:50,560 --> 00:40:52,320
รุ่นพี่คนหนึ่งของฟางเจี้ยนฉี
897
00:40:52,320 --> 00:40:53,520
คุณหมายถึงเหล่าจ้าวเหรอ
898
00:40:54,440 --> 00:40:55,160
อายุมากแล้ว
899
00:40:55,160 --> 00:40:56,000
จำอะไรไม่ได้
900
00:40:56,000 --> 00:40:58,840
ฟางเจี้ยนฉีก็เลยให้เขาไปอยู่ที่ศูนย์พักฟื้น
901
00:40:58,840 --> 00:41:00,760
โทรเลขที่ทางศูนย์พักฟื้นส่งมา
902
00:41:01,320 --> 00:41:02,640
จำอะไรไม่ได้แล้ว
903
00:41:04,040 --> 00:41:06,480
เหมือนจะเป็นโรคสมองเสื่อมอะไรนี่แหละ
904
00:41:07,800 --> 00:41:09,760
โควตาศูนย์พักฟื้นแน่นขนาดนี้เลยเหรอ
905
00:41:09,760 --> 00:41:11,120
ถึงต้องจัดการคนไข้คนหนึ่ง
906
00:41:11,120 --> 00:41:12,440
ด้วยวิธีที่ซับซ้อนแบบนี้
907
00:41:12,440 --> 00:41:14,280
นั่นก็ไม่เคยได้ยินแล้วละ
908
00:41:14,280 --> 00:41:16,120
หรือว่าโรคสมองเสื่อมนี่
909
00:41:16,120 --> 00:41:17,920
ตอนหลังนึกอะไรขึ้นมาได้
910
00:41:17,920 --> 00:41:19,240
คุณว่าอย่างเช่น
911
00:41:19,240 --> 00:41:21,200
เขารู้ว่าทนายเสิ่นตายยังไง
912
00:41:21,200 --> 00:41:21,840
ตอนแรกลืมไปแล้ว
913
00:41:21,840 --> 00:41:23,080
ตอนนี้จู่ ๆ นึกขึ้นมาได้
914
00:41:23,080 --> 00:41:24,400
จะบอกคุณหมอฟาง
915
00:41:25,680 --> 00:41:26,360
เดี๋ยวนะ
916
00:41:27,000 --> 00:41:28,600
ถ้าเป็นแบบนี้ละก็
917
00:41:28,600 --> 00:41:30,600
ตอนนี้คนคนนี้ก็มีอันตราย
918
00:41:32,440 --> 00:41:33,160
มีใครอยู่บ้าง
919
00:41:33,720 --> 00:41:35,800
ขอสามคน ไปศูนย์พักฟื้นกับฉัน
920
00:41:35,800 --> 00:41:36,520
ตรวจสอบคน
921
00:41:36,520 --> 00:41:36,760
ครับ
922
00:41:41,480 --> 00:41:43,200
นายรู้ว่าฆาตกรเป็นใครแล้วใช่ไหม
923
00:41:45,800 --> 00:41:46,800
ฉันไม่รู้จริง ๆ
924
00:41:47,320 --> 00:41:48,600
ฉันคิดว่าเป็นต่งฉือซิน
925
00:41:49,200 --> 00:41:49,800
เพราะอะไร
926
00:41:50,480 --> 00:41:52,600
ข่าวนิโคตินที่ตัดจากหนังสือพิมพ์
ในกระเป๋าเสื้อฉันแผ่นนั้น
927
00:41:52,600 --> 00:41:54,280
มีแต่เธอที่มีโอกาสแตะต้องเสื้อผ้าของฉัน
928
00:42:04,520 --> 00:42:06,040
เหตุผลฆ่าคนมีเต็มเปี่ยม
929
00:42:06,040 --> 00:42:08,600
เธอคิดว่าที่ตู้เหิงไม่ได้อยู่กับเธอ
930
00:42:08,600 --> 00:42:10,040
เป็นฝีมือของฟางเจี้ยนฉี
931
00:42:10,680 --> 00:42:11,840
จึงคิดแค้นในใจ
932
00:42:12,480 --> 00:42:15,040
แล้วตู้เหิงตอนนี้ก็ชอบจิ้งเซวียนมาก
933
00:42:15,040 --> 00:42:16,440
เธอทนไม่ไหวถึงได้ทำแบบนี้
934
00:42:17,440 --> 00:42:19,680
งั้นจะอธิบายเรื่องเธอจะฆ่าอาจารย์ของฉันยังไง
935
00:42:21,040 --> 00:42:22,840
เรื่องนี้ฉันยังคิดไม่ออก
936
00:42:22,840 --> 00:42:24,880
แต่ว่าระหว่างพวกเขาต้องมีอะไรแน่
937
00:42:24,880 --> 00:42:25,480
ไม่ต้องใจร้อน
938
00:42:26,080 --> 00:42:27,080
ความจริงใกล้จะปรากฏแล้ว
97276
