All language subtitles for Checkmate 20
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,080 --> 00:01:27,510
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,990 --> 00:01:29,940
=ตอนที่ 20=
4
00:01:36,920 --> 00:01:38,000
ถูกลอบสังหารที่ไหนครับ
5
00:01:39,160 --> 00:01:40,760
ระหว่างทางไปสถานีรถไฟ
6
00:01:59,160 --> 00:02:01,000
คนร้ายลักพาตัวแจ้งไปยังกงสุลญี่ปุ่นหรือยัง
7
00:02:01,000 --> 00:02:03,760
คนขับรถของคอนโด้น่าสงสัยมาก
8
00:02:03,760 --> 00:02:05,680
หลังจากเกิดเรื่องเจ้าตัวก็หนีไป
9
00:02:05,680 --> 00:02:06,640
หาที่ไหนก็ไม่เจอ
10
00:02:06,640 --> 00:02:08,320
คงจะหนีเพราะกลัวความผิด
11
00:02:08,320 --> 00:02:10,280
เรื่องที่ทำให้ผมแปลกใจก็คือ
12
00:02:10,280 --> 00:02:12,720
เจ้าพวกนี้พอลอบสังหารไม่สำเร็จก็ยังมาลักพาตัวไปอีก
13
00:02:14,920 --> 00:02:17,000
รบกวนคุณช่วยเล่าเรื่องการลอบสังหารท่านกงสุล
14
00:02:17,960 --> 00:02:19,920
อย่างละเอียดหน่อยครับ
15
00:02:19,920 --> 00:02:20,840
ตามแผนเดิม
16
00:02:20,840 --> 00:02:22,920
พวกเราจะออกเดินทางจากถนนล่างซู่
17
00:02:22,920 --> 00:02:25,600
แต่พอรถขับเข้าไปใกล้วงเวียน
18
00:02:25,600 --> 00:02:26,840
จู่ ๆ จินเหยียนผิงที่เป็นคนขับรถ
19
00:02:26,840 --> 00:02:29,840
ก็หักรถเลี้ยวเข้าไปที่ถนนสี่เลน
20
00:02:39,600 --> 00:02:42,560
หลังจากท่านกงสุลคอนโด้ถูกลอบสังหารแถวสวนชุนรื่อ
21
00:02:42,560 --> 00:02:44,960
คนขับรถในตอนนั้นก็หนีไป
22
00:02:44,960 --> 00:02:46,320
จากนั้นหลังจากหวังเฉาเหวย
23
00:02:46,320 --> 00:02:48,360
พันแผลให้ท่านกงสุลแบบง่าย ๆ แล้ว
24
00:02:48,360 --> 00:02:50,840
ก็พาท่านกลับมารวมตัวกับพวกเราที่ถนนล่างซู่
25
00:02:55,920 --> 00:02:57,560
ท่านกงสุลมาที่จีนได้นานแค่ไหนแล้วครับ
26
00:02:57,560 --> 00:02:58,360
หนึ่งปี
27
00:02:59,040 --> 00:03:00,720
คนขับรถติดตามเขามานานแค่ไหนครับ
28
00:03:00,720 --> 00:03:01,400
ประมาณ
29
00:03:02,240 --> 00:03:03,360
เดือนหนึ่ง
30
00:03:04,600 --> 00:03:07,080
แล้วล่ามที่ชื่อหวังเฉาเหวยล่ะครับ
31
00:03:07,080 --> 00:03:09,560
เมื่อก่อนเขาไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น
32
00:03:09,560 --> 00:03:12,520
หลังจากกลับมาก็ทำงานให้สถานกงสุลญี่ปุ่นตลอด
33
00:03:12,520 --> 00:03:14,600
ท่านกงสุลคอนโด้ชอบเขามาก
34
00:03:14,600 --> 00:03:16,960
พอมาถึงก็ให้เขามาเป็นล่ามส่วนตัว
35
00:03:16,960 --> 00:03:19,880
เขาทำงานให้คนญี่ปุ่นมานานแล้ว
36
00:03:19,880 --> 00:03:21,720
แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะแปรพักตร์
37
00:03:24,000 --> 00:03:25,320
พวกเขาต่างก็เป็นคนเฟิ่งเทียนนี่ครับ
38
00:03:27,600 --> 00:03:30,080
หวังเฉาเหวยเป็นคนเฟิ่งเทียนโดยกำเนิด
39
00:03:30,760 --> 00:03:33,600
แต่คนในครอบครัวเขาต่างก็ตายไม่ก็หนีไปหมดแล้ว
40
00:03:34,440 --> 00:03:36,880
ตอนนี้เหลือแค่อาหญิงสองคนที่ยังอยู่เฟิ่งเทียน
41
00:03:37,440 --> 00:03:39,800
คนหนึ่งสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนประถมชุนรื่อ
42
00:03:39,800 --> 00:03:42,600
ส่วนอีกคนอยู่ที่เสี่ยวตงกวาน
43
00:03:42,600 --> 00:03:45,000
จินเหยียนผิงเป็นเด็กบ้านนอก
44
00:03:45,000 --> 00:03:46,000
ไม่มีญาติพี่น้อง
45
00:03:46,000 --> 00:03:47,400
ถูกซื้อตัวได้ง่าย
46
00:03:49,520 --> 00:03:50,400
เปลี่ยนเลน
47
00:03:51,920 --> 00:03:52,720
ลอบสังหาร
48
00:03:54,880 --> 00:03:55,920
ยิงปืน
49
00:03:57,800 --> 00:03:59,040
ท่านกงสุลได้รับบาดเจ็บ
50
00:04:00,480 --> 00:04:02,040
คนขับรถขับรถหนีไป
51
00:04:04,760 --> 00:04:06,240
อาการบาดเจ็บของท่านกงสุลเป็นยังไงบ้างครับ
52
00:04:06,240 --> 00:04:07,400
ไม่ได้ร้ายแรงมาก
53
00:04:08,240 --> 00:04:09,200
หวังเฉาเหวยบอกว่า
54
00:04:09,200 --> 00:04:10,840
คนร้ายใช้ปืนลูกซอง
55
00:04:10,840 --> 00:04:12,680
ยิงกระจกหน้าต่างรถแตก
56
00:04:12,680 --> 00:04:15,240
เศษกระจกบาดเข้าที่หน้าของกงสุลคอนโด้
57
00:04:26,760 --> 00:04:27,440
[อย่าขยับ]
58
00:04:27,440 --> 00:04:28,160
[ท่านครับ]
59
00:04:28,640 --> 00:04:29,360
[เร็ว วิ่งเร็ว]
60
00:04:36,720 --> 00:04:37,760
ปืนลูกซองเหรอ
61
00:04:38,880 --> 00:04:39,800
เป็นโจรเหรอ
62
00:04:39,800 --> 00:04:41,720
คงอยากปลอมตัวเป็นโจรภูเขาล่ะมั้ง
63
00:04:42,360 --> 00:04:43,800
สิ่งที่สำคัญตอนนี้
64
00:04:43,800 --> 00:04:44,760
คุณก็น่าจะรู้ว่า
65
00:04:44,760 --> 00:04:46,920
คือผลพวงของการลอบสังหารท่านกงสุล
66
00:04:49,720 --> 00:04:50,560
เขาไปรักษาตัวที่ไหนครับ
67
00:04:50,560 --> 00:04:51,560
คุณได้ตรวจสอบดูหรือยัง
68
00:04:51,560 --> 00:04:53,360
ท่านกงสุลบอกเองว่าไม่เป็นไร
69
00:04:54,200 --> 00:04:55,480
ผมเลยไม่กล้าถามมาก
70
00:05:05,520 --> 00:05:06,640
[ท่านกงสุลคอนโด้]
71
00:05:06,640 --> 00:05:07,480
[คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ]
72
00:05:07,840 --> 00:05:09,120
[ไปส่งฉันที่สถานีรถไฟ]
73
00:05:09,800 --> 00:05:11,080
[ไปส่งฉันที่สถานีรถไฟ]
74
00:05:12,080 --> 00:05:13,760
[พักก่อนสักหน่อยดีไหมครับ]
75
00:05:13,760 --> 00:05:15,520
[ฉันบอกว่าให้ไปส่งฉันที่สถานีรถไฟ]
76
00:05:16,640 --> 00:05:17,440
[ฉันบอกว่า]
77
00:05:18,080 --> 00:05:19,240
[ให้ไปส่งฉันที่สถานีรถไฟ]
78
00:05:20,280 --> 00:05:20,840
[ครับ]
79
00:05:21,280 --> 00:05:21,840
[ได้ครับ]
80
00:05:23,000 --> 00:05:23,640
[คนขับรถล่ะ]
81
00:05:24,520 --> 00:05:25,160
[หนีไปแล้ว]
82
00:05:25,800 --> 00:05:26,920
[หนีไปแล้วเหรอ]
83
00:05:28,400 --> 00:05:30,800
พวกเราเองก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับกงสุลคอนโด้คนนี้เท่าไร
84
00:05:30,800 --> 00:05:32,520
เดาอารมณ์เขาไม่ถูก
85
00:05:32,520 --> 00:05:33,640
ได้แค่ทำตามไปเท่านั้น
86
00:05:54,280 --> 00:05:54,800
อย่าขยับ
87
00:06:00,680 --> 00:06:01,120
มาสิ
88
00:06:02,560 --> 00:06:03,040
เข้ามาสิ
89
00:06:04,120 --> 00:06:04,760
มาเลย
90
00:06:08,680 --> 00:06:09,320
คุณชายลั่ว
91
00:06:09,960 --> 00:06:10,480
เลิกทำแบบนี้เถอะครับ
92
00:06:11,120 --> 00:06:12,200
ถ้ามันเกิดระเบิดขึ้นมาพวกเราคง...
93
00:06:25,480 --> 00:06:26,680
ใครก็ห้ามขยับ
94
00:06:32,600 --> 00:06:33,440
อย่าขยับนะ
95
00:06:35,160 --> 00:06:36,440
กล้าเอาปืนมาชี้ใส่ฉันเหรอ
96
00:06:37,240 --> 00:06:38,320
ไปจับตัวเธอไว้
97
00:06:38,320 --> 00:06:39,280
ดูสิใครจะกล้าเข้ามา มาสิ
98
00:06:42,440 --> 00:06:43,520
พวกนายสองคนไปก่อนเลย
99
00:06:43,520 --> 00:06:44,120
ฉันจัดการเอง
100
00:06:47,160 --> 00:06:48,400
ผมรู้ว่าท่านกงสุลอยู่ที่ไหน
101
00:06:49,800 --> 00:06:50,360
นายพลครับ
102
00:06:51,000 --> 00:06:52,280
ขอเวลาผมสองนาที
103
00:06:57,840 --> 00:06:59,280
พวกมันลักพาตัวกงสุลญี่ปุ่นไป
104
00:06:59,280 --> 00:07:00,520
จิตใจชั่วช้า
105
00:07:00,520 --> 00:07:02,800
นี่มันไม่ใช่ขอบเขตที่คุณจะควบคุมได้เลยนะ
106
00:07:02,800 --> 00:07:04,320
ถ้าคุณบอกผิดก็ดีไป
107
00:07:04,320 --> 00:07:05,480
แต่ถ้าถูกขึ้นมาล่ะ
108
00:07:06,080 --> 00:07:07,480
ต่อไปคนที่จะเดือดร้อนก็คือคุณ
109
00:07:10,480 --> 00:07:11,680
ผมไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง
110
00:07:11,680 --> 00:07:13,520
การวางแผนลักพาตัวครั้งนี้
111
00:07:13,520 --> 00:07:15,000
แต่ผมทนดูประเทศเกิดหายนะ
112
00:07:15,000 --> 00:07:16,120
ไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้
113
00:07:16,120 --> 00:07:17,800
คุณถูกขับไล่ไสส่งยังไง
114
00:07:17,800 --> 00:07:18,800
มาที่ฮาร์บินได้ยังไง
115
00:07:18,800 --> 00:07:20,000
คุณลืมแล้วเหรอ
116
00:07:20,000 --> 00:07:20,920
นายดูข้างนอกสิ
117
00:07:21,520 --> 00:07:22,800
พวกไร้ประโยชน์พวกนั้น
118
00:07:23,560 --> 00:07:25,400
ประเทศนี้เน่าเฟะแบบนี้แล้ว
119
00:07:25,400 --> 00:07:26,600
นายจะช่วยยังไง
120
00:07:26,600 --> 00:07:28,000
ที่เน่าเฟะไม่ใช่ประเทศ
121
00:07:28,840 --> 00:07:30,040
แต่เป็นรัฐบาลเป่ยหยาง
122
00:07:30,560 --> 00:07:32,680
ที่เกิดขึ้นมาเพราะระบบที่ล้าหลัง
123
00:07:33,440 --> 00:07:34,720
เรากำลังไล่ตามหาการเปลี่ยนแปลง
124
00:07:35,480 --> 00:07:36,640
กำลังตามหาเส้นทางแห่ง
125
00:07:37,200 --> 00:07:39,600
การเติบโตอย่างอิสระท่ามกลางสงครามภายในและนอก
126
00:07:40,120 --> 00:07:40,800
แต่จะสร้างขึ้น
127
00:07:40,800 --> 00:07:42,520
บนพื้นฐานของสงครามไม่ได้เด็ดขาด
128
00:07:45,040 --> 00:07:46,720
นี่เป็นสิ่งที่คนจีนที่มีจิตสำนึกทุกคน
129
00:07:46,720 --> 00:07:47,960
ล้วนไม่อยากเห็น
130
00:07:52,240 --> 00:07:53,480
ในการเปลี่ยนแปลงระบบ
131
00:07:54,160 --> 00:07:55,840
การเสียสละเป็นสิ่งที่ยากจะหลีกเลี่ยง
132
00:07:59,360 --> 00:08:00,960
การสร้างระบบใหม่แต่ละครั้ง
133
00:08:01,880 --> 00:08:04,040
ต่างก็ต้องเจอกับการต่อต้านจากยุคสมัยก่อน
134
00:08:06,760 --> 00:08:07,240
ใช่
135
00:08:08,240 --> 00:08:09,400
การเสียสละเป็นสิ่งที่ยากจะหลีกเลี่ยง
136
00:08:10,440 --> 00:08:12,680
แต่การเสียสละไม่สมควรอยู่ในความสิ้นหวังที่ไร้สิ้นสุด
137
00:08:12,680 --> 00:08:14,200
และท่ามกลางความเจ็บปวดแบบนี้
138
00:08:14,200 --> 00:08:14,880
ยิ่งไม่สมควร
139
00:08:14,880 --> 00:08:16,720
ตายไปอย่างน่าสงสารภายใต้ไฟของผู้บุกรุก
140
00:08:17,920 --> 00:08:20,400
เราควรจะโหยหาวันพรุ่งนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
141
00:08:21,520 --> 00:08:22,800
ในช่วงเวลาที่มืดมิดที่สุด
142
00:08:23,560 --> 00:08:24,520
เผาไหม้ตัวเอง
143
00:08:25,640 --> 00:08:26,640
ให้เปล่งประกายออกมา
144
00:08:28,400 --> 00:08:29,200
การเสียสละ
145
00:08:31,040 --> 00:08:32,520
ควรจะเป็นฉันที่ทำ
146
00:08:33,480 --> 00:08:35,080
ไม่ใช่ให้คนอื่นไปตาย
147
00:08:52,800 --> 00:08:55,040
คุณบอกว่าอาของหวังเฉาเหวยสอนหนังสืออยู่ที่นี่
148
00:08:55,040 --> 00:08:55,880
ใช่
149
00:08:55,880 --> 00:08:56,640
เธอพักอยู่ที่ไหนครับ
150
00:08:57,200 --> 00:08:58,360
ข้างโรงเรียน
151
00:09:00,320 --> 00:09:01,680
กงสุลคอนโด้อยู่ที่นี่
152
00:09:01,680 --> 00:09:02,880
จะเป็นไปได้ยังไง
153
00:09:02,880 --> 00:09:05,400
ผมไปส่งกงสุลคอนโด้ขึ้นรถไฟด้วยตัวเอง
154
00:09:05,400 --> 00:09:06,120
คุณส่งคนสองไป
155
00:09:06,120 --> 00:09:07,920
ไปตรวจสอบแถวโรงพยาบาลดูก็ได้
156
00:09:07,920 --> 00:09:09,560
ถ้าผมเดาไม่ผิด
157
00:09:09,560 --> 00:09:12,080
คงไม่มีประวัติการรักษาของกงสุลคอนโด้เลย
158
00:09:13,800 --> 00:09:14,280
ครับ
159
00:09:16,000 --> 00:09:18,480
ประวัติการรักษาเกี่ยวอะไรด้วย
160
00:09:18,480 --> 00:09:20,520
เป็นไปไม่ได้ที่คอนโด้จะอยู่ที่เฟิ่งเทียน
161
00:09:20,520 --> 00:09:22,320
คนพันผ้าพันแผลเต็มหน้าที่พวกคุณเห็น
162
00:09:22,320 --> 00:09:24,600
ไม่ใช่กงสุลคอนโด้
163
00:09:24,600 --> 00:09:25,840
สร้างสถานการณ์ลอบสังหาร
164
00:09:25,840 --> 00:09:28,120
ใช้ปืนลูกซองทำให้กงสุลได้รับบาดเจ็บที่หน้า
165
00:09:28,120 --> 00:09:30,920
ก็เพื่อให้กงสุลได้พันผ้าพันแผลเต็มหน้า
166
00:09:30,920 --> 00:09:32,560
พวกคุณไม่คุ้นเคยกับเขา
167
00:09:32,560 --> 00:09:34,400
ดังนั้นขอแค่เขาไม่ได้พูดอะไรมากจนเกินไป
168
00:09:34,400 --> 00:09:36,400
พวกคุณไม่ได้ติดต่อกับเขาโดยตรง
169
00:09:36,400 --> 00:09:38,280
ก็ไม่มีทางมีใครจับได้
170
00:09:38,280 --> 00:09:40,560
คนที่ขึ้นรถไฟไม่ใช่กงสุลคอนโด้ตัวจริง
171
00:09:41,080 --> 00:09:41,840
เป็นไปได้ยังไง
172
00:09:41,840 --> 00:09:43,720
ล่ามของเขาจะดูไม่ออกงั้นเหรอ
173
00:09:46,960 --> 00:09:48,800
ล่าม...ล่ามของเขา
174
00:09:50,800 --> 00:09:52,640
เขาไม่คิดแปรพักตร์กับญี่ปุ่น
175
00:09:52,640 --> 00:09:54,840
แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่คิดแปรพักตร์กับคอนโด้
176
00:09:54,840 --> 00:09:56,840
จู่ ๆ คนขับรถก็เบนออกจากเส้นทางที่กำหนดไว้
177
00:09:56,840 --> 00:09:58,240
จากนั้นก็หายตัวไป
178
00:09:58,240 --> 00:09:59,480
พวกคุณคิดว่าเขาเป็นหนอนบ่อนไส้
179
00:09:59,480 --> 00:10:00,320
สงสัยเขามากที่สุด
180
00:10:00,320 --> 00:10:02,720
แต่ตรงนี้มีข้อบกพร่องของสมมติฐานที่ร้ายแรงถึงชีวิต
181
00:10:02,720 --> 00:10:04,640
ถ้าจินเหยียนผิงคิดร้ายจริง
182
00:10:04,640 --> 00:10:06,680
แล้วทำไมเขาถึงต้องเสี่ยงชีวิตขับรถหนีไป
183
00:10:06,680 --> 00:10:08,840
ตอนที่มีการลอบสังหารด้วย
184
00:10:09,520 --> 00:10:12,040
หรือก็คือหวังเฉาเหวยพูดโกหก
185
00:10:13,440 --> 00:10:15,760
ที่จินเหยียนผิงออกจากถนนสายหลักแล้วขับเข้าไปในซอย
186
00:10:15,760 --> 00:10:18,200
เป็นไปได้แค่ว่าหวังเฉาเหวยอ้างว่าคอนโด้
187
00:10:18,200 --> 00:10:19,600
เป็นคนสั่งให้เขาทำ
188
00:10:19,600 --> 00:10:21,800
จินเหยียนผิงเพิ่งจะทำงานที่กงสุลญี่ปุ่นได้ไม่นาน
189
00:10:21,800 --> 00:10:23,600
ก็เลยไม่ได้สงสัยเป็นธรรมดา
190
00:10:23,600 --> 00:10:24,200
เพราะฉะนั้น
191
00:10:24,800 --> 00:10:26,720
ก็เลยขับไปแถวสวนสาธารณะชุนรื่อ
192
00:10:36,480 --> 00:10:37,480
[เลี้ยวซ้ายข้างหน้า]
193
00:10:37,480 --> 00:10:38,440
[อะไรนะครับ]
194
00:10:38,440 --> 00:10:39,680
[ท่านกงสุลเคยกำชับมาว่า]
195
00:10:39,680 --> 00:10:41,440
[จะไปที่สวนสาธารณะชุนรื่อ]
196
00:10:41,440 --> 00:10:42,680
[เลยต้องเลี้ยวซ้ายข้างหน้า]
197
00:10:42,680 --> 00:10:43,320
[ครับ]
198
00:10:48,160 --> 00:10:48,640
[เกิดอะไรขึ้น]
199
00:10:49,520 --> 00:10:50,560
[ไม่มีอะไรครับท่าน]
200
00:11:00,560 --> 00:11:01,400
[ใครกัน]
201
00:11:04,080 --> 00:11:04,760
[ไป]
202
00:11:28,360 --> 00:11:30,160
ดังนั้นเรื่องปืนลูกซอง
203
00:11:30,160 --> 00:11:32,920
ทำเพื่อไว้อธิบายอาการบาดเจ็บที่หน้าของกงสุล
204
00:11:32,920 --> 00:11:33,840
กงสุลเพิ่งได้รับบาดเจ็บ
205
00:11:33,840 --> 00:11:34,840
ภาษาก็ไม่ได้
206
00:11:34,840 --> 00:11:36,360
แต่มีล่ามคอยติดตามมาหลายปี
207
00:11:36,360 --> 00:11:38,320
เลยไม่น่าสงสัย
208
00:11:38,320 --> 00:11:39,880
รอจนรถไฟมาถึงฮาร์บิน
209
00:11:39,880 --> 00:11:41,960
หวังเฉาเหวยก็จะแยกกับคอนโด้ตัวปลอม
210
00:11:41,960 --> 00:11:43,120
จากนั้นก็ทิ้งรถไป
211
00:11:43,120 --> 00:11:43,920
สร้างสถานการณ์ปลอม ๆ ว่า
212
00:11:43,920 --> 00:11:46,600
คอนโด้ถูกลักพาตัวที่ฮาร์บิน
213
00:11:46,600 --> 00:11:47,480
พอเป็นแบบนี้
214
00:11:47,480 --> 00:11:48,680
ไม่ว่าจะตรวจสอบยังไง
215
00:11:49,440 --> 00:11:51,360
ก็ไม่มีทางพบตัวคอนโด้
216
00:11:52,000 --> 00:11:52,640
รายงานครับ
217
00:11:53,240 --> 00:11:54,280
พวกเราไปตรวจสอบมาแล้ว
218
00:11:54,280 --> 00:11:56,200
โรงพยาบาลและสถานรักษาพยาบาลใกล้ ๆ
219
00:11:56,200 --> 00:11:57,840
ไม่เคยรักษากงสุลญี่ปุ่นเลยครับ
220
00:11:57,840 --> 00:11:58,600
เร็วเข้า
221
00:11:58,600 --> 00:11:59,960
กงสุลคอนโด้กำลังมีอันตรายถึงชีวิต
222
00:12:02,520 --> 00:12:02,960
ไป
223
00:12:04,480 --> 00:12:06,200
ใครกัน พวกแกเป็นใครกันแน่
224
00:12:06,200 --> 00:12:07,560
อยากได้อะไรก็พูดมาสิ
225
00:12:13,160 --> 00:12:13,840
หยาบช้า
226
00:12:16,200 --> 00:12:18,280
ฉันเป็นกงสุลญี่ปุ่น
227
00:12:18,280 --> 00:12:19,280
พวกแกแส่หาเรื่องตายแล้ว
228
00:12:19,600 --> 00:12:20,600
พวกแกไม่ใช่คนจีน
229
00:12:24,360 --> 00:12:27,280
พวกแกเป็นใครกันแน่
230
00:12:27,840 --> 00:12:28,840
มาทำแบบนี้กับฉัน
231
00:12:30,080 --> 00:12:33,960
อย่าคิดว่าพวกแกจะรอดไปได้นะ
232
00:12:56,560 --> 00:12:57,120
พยาบาลครับ
233
00:12:58,120 --> 00:12:59,160
อาการบาดเจ็บของท่านกงสุลเป็นยังไงบ้างครับ
234
00:12:59,880 --> 00:13:00,840
มีอาการบาดเจ็บที่ผิวหนังเล็กน้อย
235
00:13:00,840 --> 00:13:01,640
ไม่ได้ร้ายแรงอะไร
236
00:13:09,960 --> 00:13:13,760
ได้ยินมาว่าคุณเป็นคนหาตัวผมเจอ
237
00:13:13,760 --> 00:13:15,320
ใช่ครับท่านกงสุล
238
00:13:23,240 --> 00:13:24,480
ผมรู้
239
00:13:24,480 --> 00:13:27,800
เราพร้อมที่จะรับผิดชอบต่อความล้มเหลวในการป้องกัน
240
00:13:27,800 --> 00:13:28,680
ขอโทษนะ
241
00:13:30,720 --> 00:13:34,440
ผมไม่สามารถไปสถานกงสุลกับพวกคุณได้
242
00:13:35,360 --> 00:13:36,080
แต่ว่า
243
00:13:39,080 --> 00:13:40,720
แค่คุณนำจดหมายนี้ออกมา
244
00:13:41,320 --> 00:13:44,600
พวกเขาไม่สามารถสืบสวนต่อได้อีก
245
00:13:59,200 --> 00:13:59,920
รายงานครับ
246
00:14:02,640 --> 00:14:03,640
คนร้ายลักพาตัวพูดอะไรบ้าง
247
00:14:04,240 --> 00:14:04,760
โดนวางยาพิษไปแล้วครับ
248
00:14:05,360 --> 00:14:06,400
โดนวางยาพิษเหรอ
249
00:14:06,400 --> 00:14:07,320
โดนยาพิษอะไร
250
00:14:07,320 --> 00:14:09,240
ได้ยินว่าพิษจากเมล็ดละหุ่งอะไรสักอย่างครับ
251
00:14:09,240 --> 00:14:11,160
เมล็ดละหุ่งมีพิษด้วยเหรอ
252
00:14:11,160 --> 00:14:12,320
เมล็ดละหุ่งอีกแล้วเหรอ
253
00:14:17,920 --> 00:14:18,880
บอกผมหน่อยได้ไหมครับว่าทำไม
254
00:14:21,280 --> 00:14:23,320
ผมไม่อยากให้ทั้งสองฝ่ายเกิดปัญหาขัดแย้งกัน
255
00:14:23,320 --> 00:14:25,800
เพราะเรื่องในครั้งนี้
256
00:14:25,800 --> 00:14:26,840
คุณนักสืบ
257
00:14:27,280 --> 00:14:31,640
ผมจะออกไปจากเฟิ่งเทียนโดยเร็วที่สุด
258
00:14:44,880 --> 00:14:46,240
คุณคิดว่าเอาของพวกนั้นมาผูกไว้กับตัวผม
259
00:14:46,240 --> 00:14:46,720
มันได้ผลงั้นเหรอ
260
00:14:47,520 --> 00:14:48,680
คุณแซ่หลูผมจะบอกอะไรให้นะ
261
00:14:48,680 --> 00:14:50,160
ขอโทษผมมาตอนนี้เดี๋ยวนี้เลย
262
00:14:51,880 --> 00:14:52,680
คุณน่ะ
263
00:14:53,320 --> 00:14:55,040
ข้างกายมีแบบอย่างที่ดีขนาดนี้แล้ว
264
00:14:55,040 --> 00:14:57,080
เรียนรู้จากเขาบ้างไม่ได้หรือไง
265
00:14:57,080 --> 00:14:58,360
คุณหมายถึงฉันเหรอคะ
266
00:14:59,000 --> 00:15:00,400
อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย
267
00:15:01,200 --> 00:15:01,920
หลงอะไรกันเหรอ
268
00:15:03,440 --> 00:15:04,560
ต้องมาดูแลเจ้าเด็กเส้าชวนแบบนี้
269
00:15:04,560 --> 00:15:06,360
ลำบากคุณแล้วคุณนักสืบ
270
00:15:06,360 --> 00:15:07,560
อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ
271
00:15:07,560 --> 00:15:08,400
ผมบอกให้คุณขอโทษผมไง
272
00:15:09,080 --> 00:15:10,440
พอแล้ว เลิกแล้วกันไปเถอะ
273
00:15:11,920 --> 00:15:13,400
เราตรวจสอบเจออะไรอีกนิดหน่อย
274
00:15:13,680 --> 00:15:14,760
อาของหวังเฉาเหวย
275
00:15:14,760 --> 00:15:16,280
ที่จริงแล้วเป็นคนญี่ปุ่น
276
00:15:16,280 --> 00:15:18,120
แต่ทำเรื่องต่าง ๆ ในนามคนจีนมาตลอด
277
00:15:18,680 --> 00:15:19,680
การลักพาตัวครั้งนี้
278
00:15:20,440 --> 00:15:23,000
เป็นละครตบตาครั้งใหญ่ที่กำกับและแสดงโดยพวกเขาเอง
279
00:15:27,440 --> 00:15:30,200
ตอนแรกผมสะเพร่าเกินไปจริง ๆ
280
00:15:30,960 --> 00:15:32,760
ผมอยากจะขอโทษลูกหลานตระกูลโจว
281
00:15:32,760 --> 00:15:34,200
สักหน่อยจะได้ไหม
282
00:15:34,840 --> 00:15:35,960
คุณขอโทษแล้ว
283
00:15:36,480 --> 00:15:37,840
ฟางหวายจิ่นจะฟื้นขึ้นมาไหม
284
00:15:42,120 --> 00:15:44,320
หวังว่าจากนี้ไปเวลาสืบคดีคุณจะรอบคอบมากขึ้นนะครับ
285
00:15:46,200 --> 00:15:47,680
ผมแก่แล้ว
286
00:15:47,680 --> 00:15:48,960
เรื่องพวกนี้
287
00:15:48,960 --> 00:15:51,640
คงต้องฝากไว้กับคนหนุ่มแบบพวกคุณแล้ว
288
00:15:51,640 --> 00:15:52,160
เจ้าหน้าที่จางครับ
289
00:15:53,360 --> 00:15:54,800
ผมยังมีอีกคำถามหนึ่งที่อยากจะขอให้คุณช่วยชี้แนะ
290
00:15:54,800 --> 00:15:56,120
คุณประชดผมเหรอ
291
00:15:56,120 --> 00:15:57,680
ไม่ต้องพูดให้เปลืองน้ำลายหรอก
292
00:15:57,680 --> 00:15:59,080
ผมได้ฟังมาเยอะเกินไปแล้ว
293
00:16:02,440 --> 00:16:03,120
คุณเคยได้ยิน
294
00:16:03,120 --> 00:16:05,280
เรื่องเกี่ยวกับองค์กรสายลับญี่ปุ่นไหมครับ
295
00:16:09,080 --> 00:16:11,360
พวกนั้นมักจะใช้เมล็ดละหุ่งในการกำจัดคนอื่น
296
00:16:12,920 --> 00:16:14,600
ผมคงต้องพูดแบบเดิมว่า
297
00:16:14,600 --> 00:16:16,840
คนเลวยังไงก็ต้องเลวเหมือนกัน
298
00:16:16,840 --> 00:16:18,800
ถ้าคุณอยากจะเป็นคนดี
299
00:16:18,800 --> 00:16:20,320
คุณก็ต้องตาย
300
00:16:26,560 --> 00:16:27,240
เข้าใจแล้วครับ
301
00:16:32,280 --> 00:16:33,440
รอเดี๋ยว
302
00:16:33,440 --> 00:16:35,720
ผมเคยได้ยินคำ ๆ หนึ่ง
303
00:16:35,720 --> 00:16:36,960
ไม่รู้ว่า
304
00:16:36,960 --> 00:16:38,520
จะเกี่ยวอะไรกับ
305
00:16:38,520 --> 00:16:39,720
องค์กรที่พวกคุณพูดถึงหรือเปล่า
306
00:16:41,640 --> 00:16:42,720
ประกาศิตแห่งเทพ
307
00:16:53,600 --> 00:16:54,440
หลี่หยวนผู่ตายแล้ว
308
00:16:54,440 --> 00:16:55,000
นายรู้ไหม
309
00:16:56,520 --> 00:16:57,360
ไม่ใช่ว่าถูกคุมตัวเอาไว้ก่อนเหรอ
310
00:16:57,360 --> 00:16:58,240
ทำไมถึงตายล่ะ
311
00:16:58,240 --> 00:16:59,320
ฆ่าตัวตายน่ะ
312
00:16:59,320 --> 00:17:01,480
คาดว่าน่าจะก้าวผ่านความรู้สึกในใจไปไม่ได้
313
00:17:01,480 --> 00:17:03,040
นายลองคิดดูสิเขาฆ่าคนไป
314
00:17:03,040 --> 00:17:04,160
และค้างคาอยู่ในใจนานหลายปี
315
00:17:04,160 --> 00:17:05,360
จู่ ๆ ก็ถูกศิษย์น้องของตัวเองเปิดโปง
316
00:17:05,840 --> 00:17:07,560
ถ้าเป็นฉัน ใจของฉันคงสลายเหมือนกัน
317
00:17:08,480 --> 00:17:10,000
บางทีศิษย์พี่
318
00:17:10,000 --> 00:17:11,520
คงไม่ได้เป็นคนเลวร้ายขนาดนั้น
319
00:17:23,120 --> 00:17:23,880
ประกาศิตแห่งเทพ
320
00:17:26,440 --> 00:17:27,840
มันหมายความว่ายังไงกันแน่นะ
321
00:17:27,840 --> 00:17:28,720
อะไรหมายความว่ายังไง
322
00:17:31,280 --> 00:17:32,840
เสิ่นเจี้ยนเสียนอาจารย์ของฉัน
323
00:17:32,840 --> 00:17:33,840
พ่อของนาย
324
00:17:33,840 --> 00:17:34,920
แล้วก็เซี่ยฮว่า
325
00:17:34,920 --> 00:17:35,600
พวกเขาล้วนเข้าร่วม
326
00:17:35,600 --> 00:17:37,400
งานเลี้ยงอาหารค่ำการก่อตั้งสหภาพทนาย
327
00:17:38,000 --> 00:17:39,800
แต่จุดประสงค์ในการก่อตั้ง
328
00:17:39,800 --> 00:17:41,360
คือการทวงสิทธิสภาพนอกอาณาเขตกลับคืนมา
329
00:17:42,880 --> 00:17:44,600
ทวงสิทธิสภาพนอกอาณาเขตกลับคืนมาเหรอ
330
00:17:44,600 --> 00:17:46,000
งั้นก็เป็นเรื่องระดับประเทศแล้วสินะ
331
00:17:46,560 --> 00:17:47,800
แบบนั้นพวกเราเข้าไปยุ่งอะไรไม่ได้นี่
332
00:17:48,800 --> 00:17:50,280
อาจารย์ฉันมีโรคประจำตัว
333
00:17:50,280 --> 00:17:51,520
อาจารย์แม่กับตำรวจ
334
00:17:51,520 --> 00:17:53,240
เลยคิดว่าท่านเสียชีวิตกะทันหัน
335
00:17:53,240 --> 00:17:54,360
ไม่มีการชันสูตรศพ
336
00:17:55,680 --> 00:17:57,800
แต่พ่อฉันถูกเซี่ยฮว่าฆ่า
337
00:17:57,800 --> 00:17:58,560
นายเป็นคนตรวจสอบเอง
338
00:17:58,560 --> 00:17:59,600
เรื่องนี้ไม่ผิดแน่
339
00:18:00,720 --> 00:18:02,320
ม่อลี่ก็ถูกอวี๋ต้าเริ่นฆ่า
340
00:18:02,920 --> 00:18:04,160
แต่อวี๋ต้าเริ่นที่อยู่ในคุก
341
00:18:04,160 --> 00:18:05,760
ก็ใช้พิษเมล็ดละหุ่งฆ่าตัวตาย
342
00:18:08,000 --> 00:18:08,640
คุณคิดว่าไง
343
00:18:11,800 --> 00:18:13,480
เรื่องก่อนหน้านี้ฉันไม่รู้
344
00:18:13,480 --> 00:18:15,120
แต่ถ้ามีองค์กรแบบนี้จริง ๆ
345
00:18:15,440 --> 00:18:17,120
ความสามารถของพวกเขาก็น่ากลัวมาก
346
00:18:29,760 --> 00:18:30,600
พี่ซือถู
347
00:18:31,560 --> 00:18:32,560
คุณชายลั่ว อาจารย์โจว
348
00:18:33,000 --> 00:18:34,080
พวกคุณกลับมาแล้ว
349
00:18:34,640 --> 00:18:35,800
สองวันนี้อากาศเย็นลงนิดหน่อย
350
00:18:35,800 --> 00:18:37,120
ผมให้เถ้าแก่เหอเตรียมหม้อไฟเอาไว้แล้ว
351
00:18:37,120 --> 00:18:38,120
พวกเราไปกินหม้อไฟเนื้อแกะกัน
352
00:18:39,280 --> 00:18:39,880
พวกคุณไปเถอะ
353
00:18:40,520 --> 00:18:42,200
ครั้งนี้ไปแบบรีบร้อน
354
00:18:42,200 --> 00:18:43,600
ฉันจะกลับไปดูอาจารย์แม่ก่อน
355
00:18:43,600 --> 00:18:44,680
ฉันไปกับคุณแล้วกัน
356
00:18:49,240 --> 00:18:50,080
มีเรื่องจะถามนายหน่อย
357
00:18:51,320 --> 00:18:51,640
มานี่
358
00:18:52,400 --> 00:18:54,120
งั้นก็ได้ครับ ผมไปก่อนนะ
359
00:18:57,520 --> 00:18:57,840
ไปกัน
360
00:19:26,480 --> 00:19:27,640
ในที่สุดก็กลับมากันแล้ว
361
00:19:28,480 --> 00:19:30,080
ช่างเป็นการเดินทางที่ยาวไกล
362
00:19:30,080 --> 00:19:30,960
ลำบากแย่เลย
363
00:19:31,880 --> 00:19:32,400
อาจารย์แม่ครับ
364
00:19:33,040 --> 00:19:34,320
ที่จริงแล้วผม
365
00:19:35,520 --> 00:19:36,960
มีคำถามหนึ่งอยู่ในใจที่อยากถามมาตลอด
366
00:19:39,600 --> 00:19:41,200
คุณไม่คิดว่า
367
00:19:42,400 --> 00:19:43,840
การจากไปของอาจารย์มันแปลก ๆ บ้างเหรอ
368
00:20:05,240 --> 00:20:06,240
เป็นเพราะฉัน
369
00:20:08,720 --> 00:20:10,200
ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเอง
370
00:20:11,680 --> 00:20:13,120
ทนายเสิ่นตายยังไงกันแน่
371
00:20:15,080 --> 00:20:15,680
เรื่องนี้
372
00:20:15,680 --> 00:20:17,000
นายท่านลั่วเป็นคนต้นคิด
373
00:20:17,000 --> 00:20:18,480
ให้ยืมห้องคุณตู้เหิง
374
00:20:18,480 --> 00:20:20,400
เพื่อระดมทุนให้กับสหภาพทนาย
375
00:20:20,400 --> 00:20:21,280
แขกที่มาในวันนั้น
376
00:20:21,280 --> 00:20:22,360
ล้วนก็เป็นเพื่อนของนายท่านลั่ว
377
00:20:22,360 --> 00:20:23,840
กับทนายเสิ่นก่อนที่จะตาย
378
00:20:24,640 --> 00:20:25,440
ทนายเสิ่นคนนี้
379
00:20:25,440 --> 00:20:26,840
เดิมทีเขาก็เป็นโรคหัวใจอยู่ก่อนแล้ว
380
00:20:26,840 --> 00:20:27,960
ใครจะไปคิดว่าพอดื่มเหล้าไปนิดหน่อย
381
00:20:27,960 --> 00:20:29,000
แล้วจะตายอย่างกระทันหันในงาน
382
00:20:29,560 --> 00:20:30,400
วันนั้น
383
00:20:30,400 --> 00:20:32,360
คุณนายรองกับคุณหนูโจวเองก็อยู่ในที่เกิดเหตุด้วย
384
00:20:32,360 --> 00:20:33,320
แล้วจุดที่น่าสงสัยล่ะ
385
00:20:34,360 --> 00:20:36,480
ที่จริงก็ไม่ใช่ว่าเป็นจุดน่าสงสัยอะไรหรอก
386
00:20:36,480 --> 00:20:37,440
เพียงแต่คุณตู้คิดว่า
387
00:20:37,440 --> 00:20:39,160
เรื่องนี้มันแปลก ๆ
388
00:20:39,160 --> 00:20:40,480
เขากับคุณหนูโจวสืบกันอยู่ระยะหนึ่ง
389
00:20:40,480 --> 00:20:41,600
แต่ก็ไม่เจออะไรเลย
390
00:20:41,600 --> 00:20:42,920
เลยไม่ได้สืบต่อ
391
00:20:42,920 --> 00:20:45,200
งานศพของทนายเสิ่นจัดได้ยิ่งใหญ่ทีเดียว
392
00:20:47,200 --> 00:20:49,120
ได้ชันสูตรศพทนายเสิ่นไหม
393
00:20:49,120 --> 00:20:50,360
เรื่องนี้คงต้องถามหมอฟางแล้ว
394
00:20:50,360 --> 00:20:51,600
เขาเป็นคนรับผิดชอบ
395
00:20:51,600 --> 00:20:52,400
ฟางเจี้ยนฉีเหรอ
396
00:20:55,960 --> 00:20:57,000
ได้ ไปกันเถอะ
397
00:20:58,960 --> 00:20:59,920
ไปไหนครับ
398
00:20:59,920 --> 00:21:01,040
ไปหาหมอฟาง
399
00:21:01,040 --> 00:21:02,240
ตรวจสอบเรื่องที่ควรตรวจให้ชัดเจน
400
00:21:02,840 --> 00:21:04,680
จากนั้นก็รอข้อสรุปจากซือถู
401
00:21:15,920 --> 00:21:16,400
หิวไหม
402
00:21:17,000 --> 00:21:17,880
ไปกินปิ้งย่างกัน
403
00:21:18,440 --> 00:21:19,720
ไม่อยากออกไปแล้ว
404
00:21:19,720 --> 00:21:20,840
ข้างนอกหนาวมาก
405
00:21:21,200 --> 00:21:22,160
ทำอะไรง่าย ๆ กินที่บ้านดีไหม
406
00:21:22,880 --> 00:21:24,520
งั้นผมจะทำบะหมี่ให้
407
00:21:24,520 --> 00:21:25,360
ที่บ้านมีอะไรบ้าง
408
00:21:26,160 --> 00:21:27,520
มะเขือเทศ
409
00:21:27,520 --> 00:21:28,120
ไข่ไก่
410
00:21:29,320 --> 00:21:30,560
บะหมี่มะเขือเทศผัดไข่
411
00:21:59,720 --> 00:22:01,800
คุณอยากสืบเรื่องการตายของอาจารย์เสิ่นใหม่สินะ
412
00:22:05,840 --> 00:22:07,920
ผมยังไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากพูดกับอาจารย์แม่ยังไงดี
413
00:22:08,600 --> 00:22:09,920
คุณเองก็เห็นท่าทางของท่าน
414
00:22:11,680 --> 00:22:13,920
ผมไม่อยากจะเปิดแผลที่อยู่ในใจท่านขึ้นมา
415
00:22:17,080 --> 00:22:19,000
แต่แผลนี่เป็นหนองแล้ว
416
00:22:19,000 --> 00:22:20,960
ถ้าไม่เปิดเอาเนื้อที่ตายแล้วออก
417
00:22:22,000 --> 00:22:24,000
แผลของคุณนายเสิ่นก็ไม่มีทางหายไปได้
418
00:22:25,200 --> 00:22:26,400
ก่อนหน้านี้
419
00:22:26,400 --> 00:22:27,920
คุณสืบคดีเก่าของครอบครัวฉัน
420
00:22:28,680 --> 00:22:30,080
หลังจากที่รู้ฉันก็โกรธมาก
421
00:22:31,000 --> 00:22:32,000
เจ็บปวดมาก
422
00:22:32,000 --> 00:22:32,880
และทรมานมาก
423
00:22:34,040 --> 00:22:35,320
แต่ตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว
424
00:22:36,920 --> 00:22:37,960
ฉันรู้สึกขอบคุณคุณมาก
425
00:22:40,160 --> 00:22:41,560
ผมก็แค่พูดในสิ่งที่ผมเห็นออกมา
426
00:22:42,440 --> 00:22:43,800
ก็แค่นั้น
427
00:22:46,800 --> 00:22:48,960
พวกคำพูดที่ฉันพูดตอนนั้น
428
00:22:48,960 --> 00:22:50,360
คุณอย่าเอามาใส่ใจเลยนะ
429
00:22:52,200 --> 00:22:53,400
ฉันน่ะ
430
00:22:53,400 --> 00:22:54,360
เป็นคนปากไว
431
00:22:56,040 --> 00:22:57,200
อันที่จริงฉันก็รู้ว่า
432
00:22:57,760 --> 00:23:00,560
ที่คุณกับลั่วเส้าชวนไปสืบคดีนี้ที่เฟิ่งเทียน
433
00:23:01,520 --> 00:23:03,200
เพราะว่าพวกคุณเห็นฉันเป็นเพื่อน
434
00:23:04,680 --> 00:23:06,440
ไม่อย่างนั้นคดีปลอมต่าง ๆ
435
00:23:06,440 --> 00:23:08,400
ทั่วทั้งฮาร์บิน
436
00:23:08,400 --> 00:23:10,120
พวกคุณคงไปขุดคุ้ยทีละคดี
437
00:23:10,680 --> 00:23:11,840
ให้พวกเขาแล้ว
438
00:23:26,920 --> 00:23:28,600
คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำอาหารเป็นจริง ๆ
439
00:23:28,600 --> 00:23:30,320
ถ้าไม่งั้นแล้วผมจะไปอยู่ที่ปักกิ่งตัวคนเดียวได้ยังไง
440
00:23:35,240 --> 00:23:36,120
อร่อยมาก
441
00:23:44,880 --> 00:23:45,600
นี่ให้คุณนะ
442
00:23:48,840 --> 00:23:49,560
อะไรเหรอ
443
00:23:50,760 --> 00:23:52,680
ของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ
444
00:24:17,960 --> 00:24:19,560
ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงให้ของขวัญฉันล่ะ
445
00:24:20,440 --> 00:24:21,800
ต้องมีอะไรแอบแฝง
446
00:24:22,760 --> 00:24:23,440
คุณคิดจะทำอะไร
447
00:24:25,960 --> 00:24:27,680
คุณช่วยผมมาตั้งเยอะ
448
00:24:27,680 --> 00:24:29,120
และยังเป็นผู้ช่วยให้ผมอีก
449
00:24:29,120 --> 00:24:30,320
จะให้เงินเดือนก็ไม่เอา
450
00:24:30,840 --> 00:24:32,800
ผมก็เลยทำได้แค่ให้ของขวัญคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ
451
00:24:35,440 --> 00:24:37,680
คุณบอกว่าต้องมีอะไรแอบแฝง
452
00:24:38,440 --> 00:24:40,440
งั้นทำไมคุณถึงมาเป็นผู้ช่วยให้ผมโดยที่
453
00:24:41,320 --> 00:24:41,920
ไม่ต้องการอะไรเลยล่ะ
454
00:24:54,640 --> 00:24:55,680
นิล
455
00:24:57,360 --> 00:24:58,400
ราคาไม่ได้มากมายอะไร
456
00:24:59,320 --> 00:25:00,680
ถ้าคุณไม่ชอบงั้นผม...
457
00:25:00,680 --> 00:25:01,760
ของขวัญที่ให้มาแล้ว
458
00:25:01,760 --> 00:25:02,960
จะเอาคืนได้ที่ไหนกัน
459
00:25:04,600 --> 00:25:05,400
ช่วยใส่ให้ฉันหน่อยสิ
460
00:26:10,280 --> 00:26:11,840
พี่ซือถู เกิดเรื่องแล้วครับ
461
00:26:11,840 --> 00:26:12,320
มีอะไรเหรอ
462
00:26:12,960 --> 00:26:14,920
คุณชายลั่วพาผมไปหาหมอฟาง
463
00:26:14,920 --> 00:26:16,040
สุดท้ายก็เกิดเรื่องขึ้น
464
00:26:21,080 --> 00:26:21,880
ใกล้ถึงแล้วใช่ไหมครับ
465
00:26:48,720 --> 00:26:49,560
ชนพังหมดเลย
466
00:26:55,000 --> 00:26:56,120
ส่องหาอะไร
467
00:26:56,840 --> 00:26:57,600
คุณชายลั่ว
468
00:26:57,600 --> 00:26:59,560
ทำไมคุณถึงขับรถมาถึงนี่ได้
469
00:26:59,560 --> 00:27:00,400
พูดอะไรไร้สาระ
470
00:27:00,400 --> 00:27:01,520
ฉันแค่มาหาหมอฟางเพื่อถามอะไรนิดหน่อยก็จะไปแล้ว
471
00:27:01,520 --> 00:27:02,360
ฉันมาจอดใกล้เกินแล้วเนี่ย
472
00:27:03,520 --> 00:27:04,080
นายเป็นใคร
473
00:27:04,680 --> 00:27:06,040
ผมชื่อจินหม่านถัง
474
00:27:06,040 --> 00:27:07,600
เป็นคนงานชั่วคราวของบ้านคุณฟาง
475
00:27:07,600 --> 00:27:09,720
คุณฟางให้มารับโทรเลข
476
00:27:09,720 --> 00:27:11,320
ผมได้ยินเสียงรถจากตรงนี้
477
00:27:11,320 --> 00:27:12,200
ก็เลยมาดู
478
00:27:12,800 --> 00:27:14,560
ขอโทษที่ส่องตาคุณนะครับ
479
00:27:14,560 --> 00:27:15,000
คุณน่ะ
480
00:27:15,000 --> 00:27:16,240
เอารถไว้ทิ้งไว้ที่นี่ก็ได้
481
00:27:16,240 --> 00:27:17,920
พอคุณกับคุณผู้หญิงอีกสองท่านกลับไป
482
00:27:17,920 --> 00:27:19,320
ผมรับปากว่าจะซ่อมให้เอง
483
00:27:20,440 --> 00:27:21,680
ผู้หญิงสองท่านเหรอ
484
00:27:21,680 --> 00:27:23,160
คุณหญิงไป๋กับคุณหนูโจวน่ะครับ
485
00:27:23,520 --> 00:27:24,480
คุณไม่ได้ถูกเชิญ
486
00:27:24,480 --> 00:27:26,040
มาเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองของนายท่านเหรอ
487
00:27:29,080 --> 00:27:29,800
งานเลี้ยงฉลองเหรอ
488
00:27:31,520 --> 00:27:33,400
นี่เป็นน้ำใจเล็กน้อยให้จิ้งเซวียน
489
00:27:34,280 --> 00:27:35,760
[คุณหมอฟางใจดีจัง]
490
00:27:35,760 --> 00:27:37,600
[โคลนทำความสะอาดหน้านี่หาซื้อไม่ได้ง่าย ๆ เลย]
491
00:27:37,600 --> 00:27:38,240
[ได้ค่ะ]
492
00:27:38,240 --> 00:27:39,920
[งั้นฉันจะรับไว้แทนทั้งสองคนนะคะ]
493
00:27:41,960 --> 00:27:43,240
[พูดถึงพวกเขาสองคนแล้ว]
494
00:27:43,240 --> 00:27:44,520
[ฉันก็โมโห]
495
00:27:44,520 --> 00:27:45,600
[พวกเรายังไม่มีใครเดือดร้อนเลย]
496
00:27:45,600 --> 00:27:48,000
[มาเป็นเดือดเป็นร้อนแทน]
497
00:27:48,000 --> 00:27:48,680
[ถ้าจะให้ฉันพูด]
498
00:27:48,680 --> 00:27:49,760
[จิ้งเซวียนยังเด็กอยู่]
499
00:27:49,760 --> 00:27:50,520
[ไม่ต้องรีบร้อน]
500
00:27:50,520 --> 00:27:51,720
[ยังเด็กอยู่อะไรกัน]
501
00:27:51,720 --> 00:27:53,520
[แม่ของเธอตอนอายุเท่านี้]
502
00:27:53,520 --> 00:27:54,360
[ก็คลอดเธอออกมาแล้ว]
503
00:27:54,360 --> 00:27:55,400
[ยังเด็กอยู่อีกเหรอ]
504
00:27:56,720 --> 00:27:58,280
[เธอไม่ได้คลอดจิ้งเซวียนออกมานะ]
505
00:27:59,280 --> 00:28:01,080
[นายท่านของครอบครัวเราจากไปเร็ว]
506
00:28:01,080 --> 00:28:03,640
[มีโอกาสให้ฉันได้มีลูกที่ไหนกัน]
507
00:28:03,640 --> 00:28:04,560
[ลูกพี่ลูกน้องของฉัน]
508
00:28:04,560 --> 00:28:06,680
[พอคลอดจิ้งเซวียนออกมาร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง]
509
00:28:06,680 --> 00:28:07,880
[ยังไม่ทันจะครบสองปี]
510
00:28:07,880 --> 00:28:09,600
[ก็จากไปด้วยอีกคน]
511
00:28:09,600 --> 00:28:11,760
[ฉันเห็นว่าเด็กคนนี้หน้าตาสะอาดสะอ้าน]
512
00:28:11,760 --> 00:28:13,200
[ก็เลยไปรับมาเลี้ยงเอง]
513
00:28:14,680 --> 00:28:15,760
[คุณนายไป๋]
514
00:28:15,760 --> 00:28:17,440
[คุณดูแลตัวเองดีมากเลย]
515
00:28:17,440 --> 00:28:18,440
[ดูมือนั่นสิ]
516
00:28:18,440 --> 00:28:19,720
[ขาวนวลเนียน]
517
00:28:19,720 --> 00:28:20,880
[ไม่มีรอยเลยสักนิด]
518
00:28:21,720 --> 00:28:22,840
[ดูคุณสิ]
519
00:28:22,840 --> 00:28:23,760
[มือมีแต่รอย]
520
00:28:24,360 --> 00:28:25,480
[ผมเป็นหมอ]
521
00:28:25,480 --> 00:28:26,520
[ต้องสนเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ]
522
00:28:42,600 --> 00:28:43,640
คุณชายลั่ว
523
00:28:44,440 --> 00:28:45,480
เชิญครับ
524
00:28:59,760 --> 00:29:00,560
พวกนายเข้าไปก่อนเลย
525
00:29:01,200 --> 00:29:01,880
เชิญทางนี้ครับ
526
00:29:12,080 --> 00:29:13,040
เส้าชวน
527
00:29:14,880 --> 00:29:16,080
เธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไร
528
00:29:16,080 --> 00:29:17,040
ไม่บอกกันบ้างเลย
529
00:29:17,640 --> 00:29:18,920
ฉันเพิ่งกลับมาวันนี้
530
00:29:19,640 --> 00:29:21,040
ได้ยินว่าคุณไปเฟิ่งเทียนมาเหรอ
531
00:29:22,120 --> 00:29:22,760
ใช่แล้ว
532
00:29:24,760 --> 00:29:26,000
เธอกลับมาก็ดีแล้ว
533
00:29:26,000 --> 00:29:26,920
ไม่งั้นเธอไปอยู่ปักกิ่งคนเดียว
534
00:29:26,920 --> 00:29:27,720
ฉันเป็นห่วงแย่
535
00:29:28,560 --> 00:29:30,040
ในจดหมาย
536
00:29:30,040 --> 00:29:31,360
เธอบอกว่าจะอยู่ที่นั่นสักพักแล้วค่อยกลับมาไม่ใช่เหรอ
537
00:29:32,320 --> 00:29:33,880
ตอนแรกฉันก็กะว่าอย่างนั้น
538
00:29:35,760 --> 00:29:36,880
ทำไมคุณถึงมาอยู่นี่ได้
539
00:29:36,880 --> 00:29:38,280
ฉันน่าจะเป็นคนถามเธอมากกว่านะ
540
00:29:39,640 --> 00:29:40,240
สี่หมื่น
541
00:29:44,400 --> 00:29:45,160
นายท่าน
542
00:29:45,160 --> 00:29:46,120
โทรเลขมาแล้วครับ
543
00:29:47,760 --> 00:29:49,760
คุณชายลั่วบอกว่ามีธุระเลยมาหาครับ
544
00:29:49,760 --> 00:29:50,560
เส้าชวนมาเหรอ
545
00:29:51,320 --> 00:29:52,120
คุณชายลั่ว
546
00:29:53,240 --> 00:29:54,360
คุณนายรอง คุณหมอฟาง
547
00:29:54,360 --> 00:29:57,280
คุณชายลั่วมาหาหมอฟางเพื่อสอบถามเรื่องคดีเก่าครับ
548
00:29:57,800 --> 00:29:59,600
นี่มันวันดีอะไรกัน
549
00:29:59,600 --> 00:30:01,240
เรื่องดี ๆ เข้ามาติดกันเลย
550
00:30:02,240 --> 00:30:03,320
นายเล่นไพ่นกกระจอกเป็นไหม
551
00:30:03,320 --> 00:30:04,440
เล่นแทนฉันสักสองตาสิ
552
00:30:04,440 --> 00:30:05,680
ผมขอไปทักทายแขกหน่อยนะ
553
00:30:10,280 --> 00:30:11,680
เธอไม่ชอบเข้าสังคมไม่ใช่เหรอ
554
00:30:12,280 --> 00:30:13,760
ถ้าอาสะใภ้เป็นคนให้เธอมา
555
00:30:13,760 --> 00:30:15,240
เธอก็ปฏิเสธไปเลย อย่าไปยอมสิ
556
00:30:15,840 --> 00:30:16,280
ไม่ใช่หรอก
557
00:30:16,880 --> 00:30:18,120
ฉันอยากมาเอง
558
00:30:19,120 --> 00:30:20,480
ฉันอยากมาเจอหมอฟางหน่อย
559
00:30:21,360 --> 00:30:22,160
หมอฟางเหรอ
560
00:30:23,240 --> 00:30:25,000
มีแต่คนตายเท่านั้นแหละที่เจอหมอฟาง
561
00:30:26,440 --> 00:30:28,560
ลมที่ไหนหอบคุณชายลั่วมานี่ได้กัน
562
00:30:28,560 --> 00:30:30,280
ที่แท้ก็มาที่นี่เพื่อมาหาคู่หมั้นหรอกเหรอ
563
00:30:32,400 --> 00:30:33,080
บังเอิญน่ะครับ
564
00:30:33,680 --> 00:30:34,560
ไปเตรียมอาหารกับเครื่องดื่ม
565
00:30:34,560 --> 00:30:35,040
ครับ
566
00:30:36,240 --> 00:30:36,880
ที่ผมมา
567
00:30:36,880 --> 00:30:37,720
เพราะมีคำถามอยากถามคุณหน่อย
568
00:30:37,720 --> 00:30:38,680
พอถามเสร็จเราก็จะไปแล้ว
569
00:30:38,680 --> 00:30:39,480
ไม่ต้องรีบร้อนไปหรอก
570
00:30:39,480 --> 00:30:41,280
กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนแล้วค่อยถามสิ
571
00:30:41,280 --> 00:30:42,840
คุณเป็นแขกพิเศษของคืนนี้เลยนะ
572
00:30:44,800 --> 00:30:45,280
นายท่านคะ
573
00:30:45,280 --> 00:30:46,080
เตรียมอาหารเรียบร้อยแล้วค่ะ
574
00:30:46,720 --> 00:30:47,640
เชิญเลยครับ
575
00:30:59,800 --> 00:31:00,360
ขอบคุณค่ะ
576
00:31:03,320 --> 00:31:03,840
ขอบคุณ
577
00:31:11,400 --> 00:31:11,920
ของคุณครับ
578
00:31:11,920 --> 00:31:12,480
ขอบคุณครับ
579
00:31:16,240 --> 00:31:16,800
เชิญครับ
580
00:31:16,800 --> 00:31:17,640
ผมไม่ดื่มครับ
581
00:31:18,040 --> 00:31:18,800
ผมเอาไวน์แก้วนี้
582
00:31:18,800 --> 00:31:19,280
ได้ครับ
583
00:31:25,960 --> 00:31:27,360
การที่ทุกท่านให้เกียรติมาในวันนี้
584
00:31:27,360 --> 00:31:28,840
ผมมีความสุขมาก
585
00:31:30,200 --> 00:31:31,600
เมื่อสองสามเดือนก่อน
586
00:31:31,600 --> 00:31:33,280
พวกเราก็มารวมตัวกันแบบนี้
587
00:31:33,280 --> 00:31:34,520
เพียงแต่วันนี้
588
00:31:36,120 --> 00:31:37,760
มันเปลี่ยนไปมาก
589
00:31:39,120 --> 00:31:40,440
ยังดีที่ตอนนี้พวกเรา
590
00:31:40,440 --> 00:31:42,040
ได้มีเพื่อนใหม่เพิ่มมาไม่น้อย
591
00:31:42,720 --> 00:31:43,280
มา
592
00:31:43,280 --> 00:31:43,920
ฉันว่า
593
00:31:43,920 --> 00:31:46,360
ที่หมอฟางขาดไม่ใช่เพื่อนใหม่หรอก
594
00:31:46,360 --> 00:31:47,520
แต่ที่คุณขาด
595
00:31:47,520 --> 00:31:48,640
คือคนรักต่างหาก
596
00:31:49,880 --> 00:31:51,080
งั้นคุณก็ช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อยสิ
597
00:31:52,000 --> 00:31:53,800
หมอฟางยังต้องให้ฉันเป็นแม่สื่อให้ด้วยเหรอ
598
00:31:54,400 --> 00:31:56,840
ผมเลยวัยที่จะมีเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ มานานแล้ว
599
00:31:56,840 --> 00:31:58,440
ว่าแต่คุณชายลั่วเถอะ
600
00:31:58,440 --> 00:32:00,720
เมื่อไรจะได้ดื่มเหล้าในงานแต่งคุณล่ะ
601
00:32:00,720 --> 00:32:02,320
พวกเรารอได้
602
00:32:02,320 --> 00:32:03,720
แต่บางคน
603
00:32:03,720 --> 00:32:04,800
รอไม่ไหวแล้ว
604
00:32:05,320 --> 00:32:07,080
พูดอะไรน่ะ
605
00:32:07,080 --> 00:32:07,720
มา
606
00:32:07,720 --> 00:32:08,560
พวกเราทุกคน
607
00:32:08,560 --> 00:32:09,520
ยกแก้วขึ้นมา
608
00:32:11,920 --> 00:32:14,560
ขอให้พวกเราร่างกายแข็งแรง
609
00:32:14,560 --> 00:32:17,120
คนมีคู่ขอให้ได้แต่งงาน
610
00:32:29,480 --> 00:32:31,200
นายท่าน
611
00:32:31,200 --> 00:32:32,080
นายท่านเป็นอะไรไปครับ
612
00:32:32,080 --> 00:32:33,440
นายท่าน
613
00:32:33,600 --> 00:32:34,640
นายท่าน นายท่าน
614
00:32:34,640 --> 00:32:36,240
หมอฟาง หมอฟาง
615
00:32:50,360 --> 00:32:51,440
ผมจะไปแจ้งตำรวจนะ
616
00:32:51,440 --> 00:32:52,440
หยุดนะ
617
00:32:52,440 --> 00:32:53,360
ถ้าผมไม่อนุญาต
618
00:32:53,360 --> 00:32:54,120
ใครก็ห้ามไปไหนทั้งนั้น
619
00:33:00,720 --> 00:33:01,280
ฉี่หมิง
620
00:33:02,480 --> 00:33:04,320
นายไปตามเหล่าเปากับซือถูมา
621
00:33:04,320 --> 00:33:04,600
ครับ
622
00:33:12,000 --> 00:33:13,320
เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละครับ
623
00:33:13,320 --> 00:33:14,440
เรายังไม่ทันได้ถามอะไรเลย
624
00:33:14,440 --> 00:33:15,040
เขาก็ตายแล้ว
625
00:33:15,960 --> 00:33:17,680
หรือก็คือที่เกิดเหตุที่หมอฟางตาย
626
00:33:17,680 --> 00:33:18,840
เหมือนกับอาจารย์ของฉันเลย
627
00:33:20,640 --> 00:33:22,280
คุณชายลั่วรักษาที่เกิดเอาไว้แล้ว
628
00:33:22,280 --> 00:33:23,360
งั้นผมขอตัวไปแจ้งหัวหน้าเปาก่อนนะครับ
629
00:33:33,520 --> 00:33:34,480
เรียกอาจารย์แม่ให้ผมที
630
00:33:34,480 --> 00:33:35,040
ตอนนี้เหรอ
631
00:33:35,440 --> 00:33:35,680
ใช่
632
00:33:36,320 --> 00:33:36,840
ตอนนี้
633
00:33:38,920 --> 00:33:40,240
ฉันไม่เห็นด้วย
634
00:33:40,240 --> 00:33:42,560
ผมคิดว่าอาจารย์ถูกฆาตกรรมจริง ๆ นะครับ
635
00:33:42,560 --> 00:33:44,720
คุณไม่อยากรู้เหรอว่าคนร้ายคือใคร
636
00:33:45,960 --> 00:33:47,880
เมื่อกลางวันตอนที่เธอถามฉัน
637
00:33:47,880 --> 00:33:49,760
ฉันก็รู้แล้วว่าเธอสงสัยอะไรอยู่
638
00:33:49,760 --> 00:33:51,560
การตายของเขา ฉันหนีมันไม่พ้น
639
00:33:51,560 --> 00:33:53,360
ฉันไม่มีทางให้เขาจากไปอย่างไม่สงบ
640
00:33:54,800 --> 00:33:55,400
ซือถู
641
00:33:56,360 --> 00:33:57,120
ต่อให้ไม่มีอาจารย์ของเธอ
642
00:33:57,120 --> 00:33:58,600
เธอก็ไขคดีได้เหมือนเดิม
643
00:33:59,720 --> 00:34:00,840
ปล่อยเขาไปเถอะนะ
644
00:34:06,240 --> 00:34:07,760
คุณไม่ได้อยากปล่อยเขาไปหรอก
645
00:34:08,480 --> 00:34:09,840
แต่คุณไม่อยากปล่อยตัวเองไปต่างหาก
646
00:34:12,360 --> 00:34:13,960
คุณอยากใช้การตายของทนายเสิ่น
647
00:34:14,520 --> 00:34:15,720
ทรมานตัวเองไปตลอด
648
00:34:16,880 --> 00:34:18,720
หลายปีมานี้หลังจากที่ซือฉีจากไป
649
00:34:19,880 --> 00:34:21,680
คุณก็เอาแต่โทษทนายเสิ่นมาตลอด
650
00:34:23,000 --> 00:34:24,160
จนกระทั่งเขาตาย
651
00:34:24,160 --> 00:34:25,720
คุณถึงเพิ่งคิดได้ว่า
652
00:34:25,720 --> 00:34:27,280
แท้จริงแล้วคนที่เสียลูกไปไม่ได้มีแค่คุณ
653
00:34:28,200 --> 00:34:29,000
เขาเองก็เหมือนกัน
654
00:34:30,600 --> 00:34:32,960
คุณก็เลยอยากชดใช้ด้วยการทรมานตัวเอง
655
00:34:34,960 --> 00:34:35,760
อาจารย์แม่คะ
656
00:34:36,760 --> 00:34:39,200
เมื่อก่อนทุกครั้งที่คุณถามถึงพ่อแม่ฉัน
657
00:34:39,200 --> 00:34:41,000
ฉันมักจะรีบร้อนเปลี่ยนเรื่อง
658
00:34:42,360 --> 00:34:44,520
เพราะคนอื่นบอกว่าพ่อของฉันไม่รักฉันกับแม่
659
00:34:46,360 --> 00:34:47,680
แม่ฉันเลยฆ่าเขา
660
00:34:51,880 --> 00:34:53,440
ฉันเป็นลูกสาวของฆาตกร
661
00:34:54,680 --> 00:34:56,680
หลายปีมานี้ฉันหนีจากเรื่องนี้มาตลอด
662
00:34:57,320 --> 00:34:57,880
จนกระทั่ง...
663
00:35:00,360 --> 00:35:02,120
จนกระทั่งซือถูรู้ความลับนี้เข้า
664
00:35:03,080 --> 00:35:04,440
เขาเปิดแผลขึ้นมา
665
00:35:05,240 --> 00:35:07,200
ด้านในอักเสบและมีหนอง
666
00:35:08,760 --> 00:35:11,080
จนกระทั่งเขาตัดเนื้อที่ตายแล้วในแผลฉันออกไป
667
00:35:11,080 --> 00:35:11,840
ฉันถึงได้พบว่า
668
00:35:13,960 --> 00:35:15,120
นี่เป็นคดีที่ไม่ยุติธรรม
669
00:35:17,720 --> 00:35:18,640
แม่ของฉัน
670
00:35:19,320 --> 00:35:20,680
เพราะการหลบหนีของฉัน
671
00:35:21,360 --> 00:35:23,880
ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ถึงเพิ่งจะได้ลบล้างมลทิน
672
00:35:26,400 --> 00:35:27,200
อาจารย์แม่คะ
673
00:35:27,960 --> 00:35:29,360
ทุกคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้น
674
00:35:30,120 --> 00:35:31,720
เหยื่อล้วนถูกบังคับให้บอกลา
675
00:35:31,720 --> 00:35:33,000
กับโลกใบนี้
676
00:35:33,920 --> 00:35:35,320
การเปิดเผยความจริง
677
00:35:35,320 --> 00:35:37,800
เป็นสิ่งเดียวที่คนตายร้องขอจากโลกของคนเป็น
678
00:35:38,360 --> 00:35:40,800
ทนายเสิ่นเป็นทนายที่มีชื่อเสียงขนาดนี้
679
00:35:40,800 --> 00:35:42,640
คุณยอมเห็น
680
00:35:42,640 --> 00:35:43,760
ความต้องการของทนายคนหนึ่ง
681
00:35:43,760 --> 00:35:45,320
ถูกฝังกลบเอาไว้ตลอดกาลได้เหรอคะ
682
00:36:34,000 --> 00:36:34,880
เป็นยังไงบ้างครับ
683
00:36:34,880 --> 00:36:36,240
มีร่องรอยของยาพิษจริง ๆ ครับ
684
00:36:36,240 --> 00:36:37,440
เมล็ดละหุ่งหรือเปล่าคะ
685
00:36:37,440 --> 00:36:38,680
ไม่ใช่ครับ
686
00:36:38,680 --> 00:36:39,560
เป็นนิโคติน
687
00:36:42,760 --> 00:36:43,480
[ขอโทษครับ ๆ]
688
00:36:43,480 --> 00:36:45,440
[เมื่อกี้ผมรีบรับคนเลยไม่ทันเห็นคุณ]
689
00:36:45,440 --> 00:36:46,320
[คุณเป็นอะไรไหมครับ]
690
00:36:46,840 --> 00:36:47,760
[ประมาทเกินไปแล้ว]
691
00:36:48,080 --> 00:36:48,720
[ครับ ๆ ๆ]
692
00:36:48,720 --> 00:36:49,440
[คุณพูดถูกครับ]
693
00:36:49,440 --> 00:36:50,160
[คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว]
694
00:36:53,040 --> 00:36:54,120
เกิดอะไรขึ้น ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ
695
00:36:54,120 --> 00:36:54,840
ผมขับเร็วไปหน่อย
696
00:36:54,840 --> 00:36:55,200
ไม่เป็นไรครับ
697
00:36:56,000 --> 00:36:56,960
คุณตู้
698
00:36:58,520 --> 00:36:59,560
อาจารย์โจว
699
00:37:00,480 --> 00:37:01,840
ท่านนี้คือคุณตู้ค่ะ
700
00:37:01,840 --> 00:37:03,320
เป็นเพื่อนกับทนายเสิ่นและคุณหมอฟาง
701
00:37:04,520 --> 00:37:05,920
ซือถูเหยียนเป็นรุ่นน้องครับ
702
00:37:05,920 --> 00:37:06,920
นักเรียนของอาจารย์เสิ่น
703
00:37:06,920 --> 00:37:07,600
ยินดีที่ได้รู้จัก
704
00:37:07,600 --> 00:37:08,000
สวัสดีครับ
705
00:37:09,160 --> 00:37:11,680
เหมือนเราจะเคยเจอกันที่งานศพทนายเสิ่นนะ
706
00:37:11,680 --> 00:37:12,040
ใช่ไหม
707
00:37:13,480 --> 00:37:15,120
พอพูดถึงทนายเสิ่นแล้ว
708
00:37:15,120 --> 00:37:16,720
เวลานี่มันผ่านไปเร็วจริง ๆ
709
00:37:16,720 --> 00:37:18,000
จริงสิ คุณตู้ครับ
710
00:37:18,000 --> 00:37:19,960
งานเลี้ยงที่อาจารย์เสียชีวิต
711
00:37:19,960 --> 00:37:21,360
จัดขึ้นที่ห้องของคุณ
712
00:37:21,360 --> 00:37:22,200
ลั่วเหล่าเป็นคนออกหน้า
713
00:37:22,200 --> 00:37:24,200
ผมกับหมอฟางเตรียมงานด้วยกัน
714
00:37:24,200 --> 00:37:24,800
มีอะไรเหรอ
715
00:37:26,160 --> 00:37:27,280
หมอฟางถูกฆ่าแล้วครับ
716
00:37:35,080 --> 00:37:36,640
คุณบอกว่าฟางเจี้ยนฉีกับเหลาเสิ่น
717
00:37:36,640 --> 00:37:37,960
ต่างก็ถูกฆาตกรรมงั้นเหรอ
718
00:37:38,800 --> 00:37:41,040
รายละเอียดยังต้องรอผลชันสูตรศพของหมอฟางครับ
719
00:37:42,200 --> 00:37:44,040
ผมถึงได้บอกว่ามันแปลกไง
720
00:37:44,640 --> 00:37:46,240
คุณสงสัยอยู่แล้วเหรอครับ
721
00:37:46,240 --> 00:37:47,320
ใช่แล้ว
722
00:37:47,320 --> 00:37:48,480
คุณลองคิดดูสิ
723
00:37:49,440 --> 00:37:50,840
ยังไงเรื่องก็เกิดในที่ของผม
724
00:37:50,840 --> 00:37:52,120
ผมรู้สึกเสียใจมาก
725
00:37:53,040 --> 00:37:54,040
เมื่อกี้คุณบอกว่า
726
00:37:54,040 --> 00:37:55,800
พบนิโคตินในที่เกิดเหตุ
727
00:37:55,800 --> 00:37:56,360
แต่ว่า
728
00:37:56,920 --> 00:37:58,720
กลับไม่เจอนิโคตินในเครื่องดื่ม
729
00:38:00,280 --> 00:38:02,920
ตอนนั้นผมกับจิ้งเซวียนได้ทำการตรวจสอบกันนิดหน่อย
730
00:38:02,920 --> 00:38:03,400
จิ้งเซวียนเหรอครับ
731
00:38:04,520 --> 00:38:06,520
จิ้งเซวียนเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมาก
732
00:38:09,480 --> 00:38:11,160
ช่วยเล่าให้ผมฟังอย่างละเอียดหน่อยได้ไหมครับ
733
00:38:11,160 --> 00:38:12,440
ว่าคุณตรวจสอบเรื่องอะไรบ้าง
734
00:38:13,680 --> 00:38:14,560
ถึงยังไง
735
00:38:15,280 --> 00:38:16,160
ผมก็ไม่ใช่มืออาชีพ
736
00:38:16,160 --> 00:38:17,520
เพียงแต่เมื่อก่อนเคยมี
737
00:38:17,520 --> 00:38:18,960
ประสบการณ์พูดคุยเรื่องทฤษฎีมาบ้าง
738
00:38:19,640 --> 00:38:22,400
ผมกับจิ้งเซวียนตรวจสอบแขกส่วนหนึ่ง
739
00:38:22,920 --> 00:38:24,600
ที่ไปร่วมงานเลี้ยงกันเอง
740
00:38:25,200 --> 00:38:26,960
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลย
741
00:38:28,840 --> 00:38:30,680
คุณคุ้นเคยกับแขกที่อยู่ในงานทั้งหมดเลยเหรอครับ
742
00:38:32,080 --> 00:38:33,280
น่าจะเป็นแบบนี้
743
00:38:33,280 --> 00:38:36,080
ตอนนั้นลั่วเหล่าต้องการหาเงินสมทบให้สหภาพทนาย
744
00:38:36,080 --> 00:38:38,400
เลยขอให้ผมมาเตรียมงานเลี้ยงนี้
745
00:38:38,400 --> 00:38:40,040
และเชิญแขกมามากมาย
746
00:38:40,040 --> 00:38:41,040
หลัก ๆ แล้วก็เป็น
747
00:38:41,040 --> 00:38:43,560
คนอาชีพเดียวกันรวมถึงพวกคนมีเงิน
748
00:38:44,360 --> 00:38:45,640
ต่งฉือซิน
749
00:38:45,640 --> 00:38:46,880
[นักเขียนหน้าใหม่]
750
00:38:46,880 --> 00:38:48,280
[เอกลักษณ์เฉียบคม]
751
00:38:48,280 --> 00:38:49,560
[ทั้งยังเขียนพวก]
752
00:38:49,560 --> 00:38:51,800
[บทความเล็ก ๆ ที่ล้อเลียนและส่อเสียดรัฐบาลเป่ยหยาง]
753
00:38:56,280 --> 00:38:57,560
[ไต้ลี่หมิง]
754
00:38:57,560 --> 00:38:58,600
[เกิดในตระกูลร่ำรวย]
755
00:38:58,600 --> 00:38:59,160
[ต่อมา]
756
00:38:59,160 --> 00:39:00,080
[ครอบครัวเริ่มตกต่ำ]
757
00:39:00,080 --> 00:39:01,600
[หลายปีมานี้ทำธุรกิจเกี่ยวกับเหล้า]
758
00:39:01,600 --> 00:39:04,440
[และแต่งงานกับเจิ้งไป๋ลูกสาวนักธุรกิจ]
759
00:39:06,200 --> 00:39:07,320
[เจิ้งไป๋]
760
00:39:07,320 --> 00:39:09,000
[ภรรยาของไต้ลี่หมิง]
761
00:39:09,000 --> 00:39:09,840
[หลายปีมานี้]
762
00:39:09,840 --> 00:39:11,480
[ตระกูลไต้พึ่งเธอเพื่อให้ทำธุรกิจต่อไปได้]
763
00:39:11,640 --> 00:39:14,720
[ว่ากันว่าตระกูลเจิ้งสนับสนุนฝ่ายใต้มาโดยตลอด]
764
00:39:16,440 --> 00:39:17,800
- [ไป๋ซานซาน]
- ห้าถ่ง
765
00:39:17,960 --> 00:39:20,160
[สาวสังคมที่มีชื่อเสียงแห่งฮาร์บิน]
766
00:39:20,160 --> 00:39:21,520
[หลังจากที่ลั่วเหล่าเสียชีวิตไป]
767
00:39:21,520 --> 00:39:24,400
[ก็กลายเป็นนายหญิงของตระกูลลั่วโดยชอบธรรม]
768
00:39:25,560 --> 00:39:26,520
[โจวจิ้งเซวียน]
769
00:39:26,520 --> 00:39:27,640
[คนนี้คุณน่าจะรู้จักดี]
770
00:39:27,640 --> 00:39:28,680
[คงไม่ต้องให้ผมแนะนำ]
771
00:39:30,000 --> 00:39:31,120
[ติงเมิ้ง]
772
00:39:31,120 --> 00:39:32,200
[คนงานประจำของตระกูลฟาง]
773
00:39:32,200 --> 00:39:34,440
[ทำงานให้ตระกูลฟางมาหลายปีแล้ว]
774
00:39:34,440 --> 00:39:36,200
[ผมยืมตัวมาช่วยในครัว]
775
00:39:36,200 --> 00:39:38,000
นี่คือเรื่องที่ผมได้ตรวจสอบมา
776
00:39:38,600 --> 00:39:39,840
ต่อมาผมก็ไปปักกิ่ง
777
00:39:41,200 --> 00:39:42,840
หลายเดือนมานี้คุณอยู่ที่ปักกิ่งตลอดเลยเหรอครับ
778
00:39:42,840 --> 00:39:43,240
ใช่
779
00:39:43,240 --> 00:39:44,600
ธุรกิจของผมอยู่ที่นั่น
780
00:39:45,160 --> 00:39:46,280
โจวจิ้งเซวียนเองก็เคยไป
781
00:39:47,200 --> 00:39:48,160
เราได้เจอกันบ่อย ๆ
782
00:40:21,680 --> 00:40:22,760
พี่ซือถู อาจารย์โจว
783
00:40:23,480 --> 00:40:24,400
พวกคุณระวังหน่อยนะครับ
784
00:40:24,400 --> 00:40:25,120
ครับ
785
00:40:25,120 --> 00:40:25,840
ช้าหน่อยครับ
786
00:40:45,080 --> 00:40:45,840
เส้าชวน
787
00:40:46,840 --> 00:40:48,080
พวกเราจะไปได้เมื่อไร
788
00:40:49,120 --> 00:40:50,000
หมอฟาง...
789
00:40:50,880 --> 00:40:52,200
ฉันกลัวว่าแม่ฉันจะทนไม่ไหว
790
00:40:55,360 --> 00:40:56,320
ทุกคนยังอยู่
791
00:40:56,320 --> 00:40:57,040
อาสะใภ้เองก็ต้องอยู่ด้วย
792
00:40:57,680 --> 00:40:58,560
ในการสืบคดีไม่มีข้อยกเว้น
793
00:40:59,200 --> 00:41:01,600
คุณ...คุณหาห้องว่าง ๆ
794
00:41:01,600 --> 00:41:02,600
แล้วไปพักก่อนเถอะ
795
00:41:14,760 --> 00:41:15,720
พี่ซือถู
796
00:41:17,080 --> 00:41:18,200
คุณกลับมาได้ยังไง
797
00:41:18,200 --> 00:41:19,880
ธุระที่ปักกิ่งราบรื่นดีน่ะ
798
00:41:19,880 --> 00:41:21,080
พวกเราขอไปหาเหล่าเปา
799
00:41:21,080 --> 00:41:21,960
เพื่อถามสถานการณ์ก่อนนะ
800
00:41:30,880 --> 00:41:31,920
พี่ม่อหว่าน
801
00:41:31,920 --> 00:41:32,840
ตกใจมากไหม
802
00:41:32,840 --> 00:41:33,800
โดนพิษนิโคติน
803
00:41:35,240 --> 00:41:36,160
คุณทายถูกแล้ว
804
00:41:37,000 --> 00:41:38,040
อาจารย์เสิ่นก็ด้วยเหรอ
805
00:41:39,040 --> 00:41:39,920
ทดสอบกันข้ามคืนแล้ว
806
00:41:41,040 --> 00:41:42,720
แต่ในที่เกิดเหตุ
807
00:41:42,720 --> 00:41:43,600
ตรวจไม่พบ
808
00:41:44,200 --> 00:41:45,160
ตรวจไม่พบอีกแล้วเหรอ
809
00:41:57,520 --> 00:41:58,960
พวกเราจะไปได้เมื่อไร
810
00:42:01,080 --> 00:42:02,800
ตอนนี้ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุ
811
00:42:02,800 --> 00:42:05,760
ล้วนเป็นผู้ต้องสงสัยในการฆ่าเสิ่นเจี้ยนเสียนกับฟางเจี้ยนฉี
812
00:42:06,400 --> 00:42:07,240
เพราะฉะนั้น
813
00:42:07,240 --> 00:42:09,040
ถ้ายังหาตัวคนร้ายไม่เจอ
814
00:42:09,040 --> 00:42:10,360
ใครก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
815
00:42:10,360 --> 00:42:11,480
พวกเราเป็นแค่ผู้ต้องสงสัย
816
00:42:11,480 --> 00:42:12,520
ไม่ใช่อาชญากร
817
00:42:13,240 --> 00:42:14,360
คุณมีสิทธิ์อะไรมาคุมตัวเราไว้
818
00:42:15,640 --> 00:42:18,000
งั้นถ้าคนร้ายหนีไปได้เพราะเรื่องนี้
819
00:42:18,000 --> 00:42:20,360
คุณจะรับผิดชอบไหวหรือเปล่า
820
00:42:20,360 --> 00:42:21,000
คนที่อยู่ในที่นี้
821
00:42:21,000 --> 00:42:23,600
ต่างก็เป็นคนมีหน้ามีตาในฮาร์บิน
822
00:42:23,600 --> 00:42:25,400
การที่ถูกคุณมาขังตัวอยู่ที่นี่ทำให้เกิดความเสียหาย
823
00:42:25,400 --> 00:42:26,280
คุณจะรับผิดชอบเหรอ
824
00:42:28,560 --> 00:42:29,040
ผมรับผิดชอบเอง
84362
