All language subtitles for Checkmate 2
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:10,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
3
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 2=
4
00:01:45,000 --> 00:01:46,200
โดนแทงมาหลายแผลขนาดนี้
5
00:01:46,200 --> 00:01:47,120
มันเป็นการระบายความแค้นน่ะ
6
00:01:48,880 --> 00:01:50,480
เห็นได้ชัดเลยว่าคุณโดนคนเกลียดมากแค่ไหน
7
00:02:09,680 --> 00:02:11,800
ประตูเชื่อมถูกล็อกไว้จากอีกฝั่ง
8
00:02:11,800 --> 00:02:12,880
หน้าต่างเปิดกว้างขนาดนี้
9
00:02:13,600 --> 00:02:14,800
ฆาตกรหนีไปแล้วหรือเปล่า
10
00:02:15,720 --> 00:02:17,040
ที่คุณบอกว่าฆาตกรยังอยู่บนรถ
11
00:02:17,040 --> 00:02:17,880
หลอกพวกเขาหรือเปล่า
12
00:02:18,560 --> 00:02:19,400
เปล่า
13
00:02:19,400 --> 00:02:21,000
ฆาตกรยังอยู่บนรถจริง ๆ
14
00:02:23,040 --> 00:02:23,600
ตามผมมาสิ
15
00:02:38,480 --> 00:02:39,680
ไม่มีรอยเท้าจริง ๆ ด้วย
16
00:02:39,680 --> 00:02:40,880
ไม่มีใครหนีออกมา
17
00:02:40,880 --> 00:02:41,600
แล้วก็ไม่มีหิมะตกด้วย
18
00:02:42,360 --> 00:02:43,040
เพราะฉะนั้น
19
00:02:44,040 --> 00:02:45,360
การเปิดหน้าต่างเป็นแค่ตัวล่อ
20
00:02:46,720 --> 00:02:48,440
คนเอาชนะธรรมชาติไม่ได้สินะ
21
00:02:48,440 --> 00:02:49,560
รถไฟหยุดมาทั้งคืนแล้ว
22
00:02:50,200 --> 00:02:51,640
จะเรียกว่าโชคช่วยก็ได้
23
00:02:54,280 --> 00:02:56,200
ผมจะต้องหาตัวฆาตกรให้เจอให้ได้
24
00:03:11,240 --> 00:03:11,880
นั่นมันอะไรเหรอ
25
00:03:18,680 --> 00:03:19,280
ยานอนหลับ
26
00:03:39,040 --> 00:03:39,920
ยังเหลือเต็มเลย
27
00:03:41,240 --> 00:03:42,320
ระวังตัวน่าดูเลยนะ
28
00:04:41,160 --> 00:04:42,520
ลวดล้างกล้องยาสูบ
29
00:04:45,840 --> 00:04:46,720
ไข่มุก
30
00:04:46,720 --> 00:04:47,000
ไข่มุกเหรอ
31
00:04:47,000 --> 00:04:48,080
ลวดล้างกล้องยาสูบ
32
00:04:50,360 --> 00:04:52,840
ทนายซือถู
33
00:04:53,800 --> 00:04:54,880
ทนายซือถู
34
00:04:56,160 --> 00:04:56,840
หลักฐาน
35
00:04:56,840 --> 00:04:57,840
นี่คือหลักฐานค่ะ
36
00:04:57,840 --> 00:04:58,680
นี่คือ...
37
00:04:58,920 --> 00:05:00,080
นี่เป็นของฆาตกรค่ะ
38
00:05:00,440 --> 00:05:01,120
ตามฉันมาสิคะ
39
00:05:04,120 --> 00:05:05,520
ไม่มีใครเชื่อที่ฉันพูดเลย
40
00:05:05,520 --> 00:05:06,600
ไม่มีใครเชื่อสักคน
41
00:05:06,600 --> 00:05:08,160
ทำไมพวกคุณถึงไม่เชื่อที่ฉันพูดเลย
42
00:05:08,920 --> 00:05:10,800
พอกลับมาฉันก็ตกใจมาก
43
00:05:10,800 --> 00:05:12,840
นั่งตัวสั่นอยู่บนเตียง
44
00:05:12,840 --> 00:05:14,040
คุณต้องช่วยฉันนะ
45
00:05:14,040 --> 00:05:14,520
ช่วยฉันด้วย
46
00:05:14,520 --> 00:05:15,440
ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องกลัวนะ
47
00:05:16,080 --> 00:05:17,280
พวกผมอยู่นี่แล้ว
48
00:05:17,280 --> 00:05:17,880
เกิดอะไรขึ้น
49
00:05:17,880 --> 00:05:19,240
คุณค่อย ๆ เล่านะ
50
00:05:19,240 --> 00:05:20,440
ตอนนี้แค่เห็นประตูนั่น
51
00:05:20,440 --> 00:05:21,840
ฉันก็กลัวแล้ว
52
00:05:21,840 --> 00:05:22,520
จากนั้น
53
00:05:22,520 --> 00:05:23,400
ตรงนั้นไง
54
00:05:23,400 --> 00:05:25,200
ที่ฉันเห็นกระดุมนี่
55
00:05:25,200 --> 00:05:26,280
มันไม่ใช่ของฉัน
56
00:05:26,720 --> 00:05:27,800
พิสูจน์ได้ว่าเมื่อคืนนี้
57
00:05:27,800 --> 00:05:29,280
ต้องมีคนเข้ามาในห้องฉันแน่ ๆ
58
00:05:29,280 --> 00:05:30,120
นั่นก็คือฆาตกรไงล่ะ
59
00:05:30,120 --> 00:05:31,160
เขานั่นเอง
60
00:05:31,400 --> 00:05:33,160
แต่พวกคุณไม่มีใครเชื่อ
61
00:05:33,160 --> 00:05:34,360
อย่าเพิ่งตื่นตูมไป
62
00:05:34,360 --> 00:05:35,440
คุณใจเย็นก่อนเถอะ
63
00:05:36,000 --> 00:05:37,360
ถ้าคุณยังเอาแต่พูดไม่หยุดแบบนี้
64
00:05:37,360 --> 00:05:38,240
รายต่อไปก็จะเป็นคุณนั่นแหละ
65
00:05:54,280 --> 00:05:56,280
ประตูเชื่อมนั่นล็อกเอาไว้ตั้งแต่ตอนไหน
66
00:05:58,640 --> 00:05:59,800
เมื่อคืนค่ะ
67
00:05:59,800 --> 00:06:00,760
เลี่ยวอวิ๋นเป็นคนล็อก
68
00:06:00,960 --> 00:06:01,720
เลี่ยวอวิ๋นเหรอ
69
00:06:02,000 --> 00:06:04,640
ค่ะ ผู้หญิงที่ไอไม่หยุดคนนั้น
70
00:06:04,640 --> 00:06:05,720
เธอไออยู่ตลอด
71
00:06:05,720 --> 00:06:06,600
ไอไม่หยุดเลย
72
00:06:13,480 --> 00:06:14,560
อยู่ข้างหน้านี่เองค่ะ
73
00:06:14,560 --> 00:06:15,560
[ฉันรำคาญมาก]
74
00:06:15,960 --> 00:06:17,640
[เลยพาเธอไปเอายาแก้ไอ]
75
00:06:23,240 --> 00:06:24,120
[ตอนที่เอายาให้เธอ]
76
00:06:24,120 --> 00:06:24,840
อยู่ในกล่องน่ะ
77
00:06:25,120 --> 00:06:26,160
[ฉันขอให้เธอช่วยดูว่า]
78
00:06:26,160 --> 00:06:27,200
[ประตูเชื่อมได้ล็อกหรือเปล่า]
79
00:06:27,200 --> 00:06:28,120
พี่อวิ๋น
80
00:06:28,120 --> 00:06:28,720
ประตูเชื่อมนั่นน่ะ
81
00:06:28,720 --> 00:06:30,520
ช่วยดูให้หน่อยสิคะว่าประตูล็อกหรือยัง
82
00:06:31,080 --> 00:06:31,520
ได้สิ
83
00:06:34,440 --> 00:06:36,000
[แต่เธอกลับซุ่มซ่าม]
84
00:06:36,000 --> 00:06:37,680
[เปิดประตูออกไป]
85
00:06:38,040 --> 00:06:39,280
[แล้วตัวเองยังถลาเข้าไปอีก]
86
00:06:39,600 --> 00:06:41,320
[จากนั้นก็ถอยกลับมาด้วยท่าทางตกใจ]
87
00:06:43,800 --> 00:06:44,240
[ใช่]
88
00:06:44,880 --> 00:06:45,800
[เธอต้องลืมล็อกประตูแน่ ๆ]
89
00:06:45,800 --> 00:06:46,360
หายาเจอแล้วค่ะ
90
00:06:46,600 --> 00:06:47,480
[ฉันก็ไม่ได้ตรวจดู]
91
00:06:47,840 --> 00:06:48,680
[นึกว่าเธอล็อกแล้ว]
92
00:06:48,680 --> 00:06:49,200
ขอบใจนะ
93
00:06:49,200 --> 00:06:49,520
ไม่เป็นไรค่ะ
94
00:06:51,080 --> 00:06:52,560
[ดังนั้นฆาตกรฆ่าคนแล้ว]
95
00:06:52,560 --> 00:06:53,320
[เลยใช้ประตูเชื่อม]
96
00:06:53,320 --> 00:06:54,680
[หนีมาที่ห้องฉัน]
97
00:06:58,640 --> 00:07:00,080
แล้วฆาตกรจะทำแบบนั้นทำไม
98
00:07:01,120 --> 00:07:02,040
สร้างห้องปิดตาย
99
00:07:02,680 --> 00:07:03,720
ทำให้ใครบางคนคิดว่า
100
00:07:04,360 --> 00:07:06,120
ฆาตกรกระโดดลงจากรถหนีไปแล้ว
101
00:07:07,160 --> 00:07:07,960
ใครบางคนเหรอ
102
00:07:10,280 --> 00:07:10,760
จริงสิ
103
00:07:13,680 --> 00:07:14,640
ผมคิดว่า
104
00:07:15,440 --> 00:07:16,880
นี่คงจะไม่ใช่ไข่มุกที่
105
00:07:16,880 --> 00:07:18,240
หล่นมาจากตัวคุณสินะครับ
106
00:07:22,880 --> 00:07:25,560
ถ้าฉันมีปัญญาซื้อไข่มุกราคาแพงแบบนี้ละก็
107
00:07:25,560 --> 00:07:26,840
คงไม่มาทำงานแบบนี้หรอก
108
00:07:31,640 --> 00:07:32,560
ฉันหมายถึง...
109
00:07:32,560 --> 00:07:33,320
ผมเข้าใจครับ
110
00:07:34,560 --> 00:07:35,440
เช่นนั้นบางที
111
00:07:36,000 --> 00:07:37,880
คุณอาจจะมีกี่เพ้าสีแดงอยู่อีกชุดไหม
112
00:07:38,840 --> 00:07:40,280
กี่เพ้าสีแดงอะไรเหรอคะ
113
00:07:57,960 --> 00:07:59,320
ผมคิดว่าไข่มุกเม็ดนี้
114
00:07:59,320 --> 00:08:00,240
ก่อนกี่จะหล่นออกมา
115
00:08:00,240 --> 00:08:01,560
น่าจะอยู่บนตัวของคุณนายสักคน
116
00:08:01,560 --> 00:08:02,920
หรือไม่ก็บนคอของผู้หญิง
117
00:08:04,000 --> 00:08:05,760
และลวดล้างกล้องยาสูบนี่
118
00:08:05,760 --> 00:08:06,440
ผมคิดว่า
119
00:08:07,000 --> 00:08:08,960
คงจะเป็นของผู้ชายสักคนที่สูบบุหรี่
120
00:08:09,840 --> 00:08:11,400
ตู้โดยสารนี้ผมตรวจสอบมาแล้ว
121
00:08:11,400 --> 00:08:12,920
มีทั้งหมดสิบสองห้อง
122
00:08:12,920 --> 00:08:14,000
เลขคู่อยู่ทางซ้าย
123
00:08:14,000 --> 00:08:14,600
เลขคี่อยู่ทางขวา
124
00:08:15,280 --> 00:08:16,080
ส่วนห้องน้ำ
125
00:08:16,080 --> 00:08:17,840
อยู่ติดกับห้องหมายเลขหนึ่ง
126
00:08:17,840 --> 00:08:19,560
ห้องที่หนึ่งถึงเจ็ด
127
00:08:19,560 --> 00:08:21,160
เป็นซือถูเหยียน
128
00:08:21,160 --> 00:08:22,040
หม่าซื่ออิง
129
00:08:22,040 --> 00:08:22,800
ฉี่หง
130
00:08:22,800 --> 00:08:25,000
หรงเซียงเก๋อเกอ จงเหยียน ไป๋ลู่
131
00:08:25,000 --> 00:08:25,800
และเลี่ยวอวิ๋น ตามลำดับ
132
00:08:25,800 --> 00:08:27,560
ส่วนห้องที่แปดกับเก้าเชื่อมกัน
133
00:08:27,560 --> 00:08:28,760
ของจอร์จ แบลร์
134
00:08:28,760 --> 00:08:30,840
ห้องที่สิบเอ็ดคือว่านจี๋เสียง
135
00:08:30,840 --> 00:08:32,680
ห้องที่สิบคือซือชุนซ่าน
136
00:08:57,080 --> 00:08:57,680
พอแล้ว
137
00:08:57,680 --> 00:08:58,400
ไม่มีธุระอะไรกับนายแล้ว
138
00:08:58,400 --> 00:08:58,880
ไปได้แล้ว
139
00:09:10,120 --> 00:09:10,840
ทิ้งกล้องไว้
140
00:09:12,160 --> 00:09:14,040
นะ...นี่เป็นกล้องของผมนะครับ
141
00:09:14,040 --> 00:09:16,120
ฉันยังต้องพึ่งกล้องพัง ๆ ของนายอยู่
142
00:09:16,120 --> 00:09:17,120
พอล้างรูปเสร็จแล้ว
143
00:09:17,120 --> 00:09:19,000
พวกเราจะคืนกล้องให้คุณทันทีครับ
144
00:09:19,000 --> 00:09:20,160
ถ้าจับคนร้ายได้แล้ว
145
00:09:20,160 --> 00:09:21,200
คุณมาแจ้งได้ทุกเมื่อ
146
00:09:24,920 --> 00:09:25,920
เอ่อคือ...
147
00:09:25,920 --> 00:09:26,400
เบามือหน่อยนะครับ
148
00:09:32,560 --> 00:09:33,920
พูดมากจริง ๆ
149
00:09:37,520 --> 00:09:38,760
มาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนกันเถอะครับ
150
00:09:39,440 --> 00:09:40,760
ยิ่งละเอียดเท่าไรยิ่งดี
151
00:09:40,760 --> 00:09:41,560
ครับ ๆ
152
00:09:42,080 --> 00:09:44,280
ครั้งสุดท้ายที่รถไฟเข้าชานชาลาคือ
153
00:09:44,280 --> 00:09:44,920
จิ่นโจว
154
00:09:45,720 --> 00:09:47,200
[23:58 น.]
155
00:09:47,200 --> 00:09:48,800
[จอดอยู่ประมาณสิบนาที]
156
00:09:48,800 --> 00:09:50,080
[ไม่มีคนขึ้นลงรถแล้ว]
157
00:09:50,880 --> 00:09:53,680
[จากนั้นพอรถไฟเคลื่อนตัวไปได้ 20 นาทีกว่า ๆ ]
158
00:09:53,680 --> 00:09:55,160
[ก็หยุดจนถึงตอนนี้]
159
00:09:55,720 --> 00:09:58,400
[รางรถไฟด้านหน้าถูกระเบิดเสียหายจากการต่อสู้นั้น]
160
00:09:58,400 --> 00:09:59,560
[ถูกพบเห็นได้ทั่วไป]
161
00:09:59,920 --> 00:10:01,680
[ผมคิดว่าไม่นานคงกลับมาเดินรถต่อได้]
162
00:10:03,520 --> 00:10:05,600
หลังจากรถหยุดได้ไม่นาน
163
00:10:05,600 --> 00:10:07,600
ผมก็ได้ยินหม่าซื่ออิงกดกริ่ง
164
00:10:07,600 --> 00:10:08,520
ผมเลยไปดู
165
00:10:11,080 --> 00:10:11,760
คุณผู้ชายครับ
166
00:10:11,760 --> 00:10:12,400
ต้องการอะไรหรือเปล่าครับ
167
00:10:12,720 --> 00:10:13,320
ไปให้พ้น
168
00:10:13,680 --> 00:10:14,880
[แล้วเขาก็บอกให้ผมไปให้พ้น]
169
00:10:15,840 --> 00:10:17,480
ผมคิดว่าเขาคงจะกดผิด
170
00:10:18,040 --> 00:10:19,120
ก็เลยกลับไป
171
00:10:19,120 --> 00:10:20,280
ในตอนนั้นเอง
172
00:10:20,280 --> 00:10:22,240
ทางหรงเซียงเก๋อเกอก็กดกริ่งเหมือนกัน
173
00:10:22,240 --> 00:10:23,920
เธอบอกว่าเธอปวดข้ออักเสบ
174
00:10:23,920 --> 00:10:25,960
ให้ผมไปเรียกซือชุนซ่านสาวใช้ของเธอ
175
00:10:35,320 --> 00:10:35,960
หรงเซียงเก๋อเกอ
176
00:10:35,960 --> 00:10:37,120
ต้องการอะไรหรือเปล่าครับ
177
00:10:37,120 --> 00:10:38,760
ฉันปวดข้ออักเสบ
178
00:10:39,480 --> 00:10:42,240
ช่วยเรียกซือชุนซ่านที่อยู่ห้องสิบให้หน่อย
179
00:10:42,800 --> 00:10:43,480
ได้ครับ ๆ
180
00:10:51,160 --> 00:10:52,120
คุณซือ
181
00:10:52,120 --> 00:10:53,080
หรงเซียงเก๋อเกอเรียกหาคุณครับ
182
00:10:54,560 --> 00:10:55,600
เข้าใจแล้วค่ะ
183
00:10:55,600 --> 00:10:56,080
ครับ
184
00:10:59,920 --> 00:11:01,760
ผมไปเรียกคุณซือ
185
00:11:01,760 --> 00:11:03,080
จากนั้นก็กลับไปทำงานต่อ
186
00:11:05,080 --> 00:11:06,400
แต่เพราะว่าเบื่อมาก
187
00:11:06,400 --> 00:11:08,480
ผมกับพวกว่านจี๋เสียงเลยดื่มกันนิดหน่อย
188
00:11:09,120 --> 00:11:09,840
พี่จง
189
00:11:09,840 --> 00:11:11,000
ไม่เลวเลยจริง ๆ
190
00:11:11,000 --> 00:11:11,640
ไม่เลวเลย
191
00:11:11,640 --> 00:11:12,000
กลับมาแล้ว
192
00:11:12,000 --> 00:11:13,000
เหล่าหลิวกลับมาแล้ว
193
00:11:13,000 --> 00:11:14,160
มา เติมหน่อย
194
00:11:15,840 --> 00:11:16,040
ครับ
195
00:11:16,040 --> 00:11:16,920
ถอดเสื้อคลุมออกเถอะ
196
00:11:16,920 --> 00:11:17,960
ไม่เป็นไรครับ ๆ
197
00:11:17,960 --> 00:11:18,480
มา ชน
198
00:11:18,480 --> 00:11:19,440
เดี๋ยวยังมีงานต้องทำอีก
199
00:11:24,040 --> 00:11:25,120
เมื่อกี้คุยกันถึงไหนแล้วนะ
200
00:11:25,760 --> 00:11:26,360
ไม่เลวเลยจริง ๆ
201
00:11:27,400 --> 00:11:28,360
คุณทำงานมากี่ปีแล้ว
202
00:11:29,360 --> 00:11:29,960
หลายปีแล้วครับ
203
00:11:31,720 --> 00:11:33,000
จนกระทั่งประมาณตีหนึ่ง
204
00:11:33,000 --> 00:11:33,920
ก็มีคนกดกริ่งอีก
205
00:11:34,680 --> 00:11:35,920
ก็คือคุณซือถู
206
00:11:35,920 --> 00:11:36,520
กับคุณผู้หญิงคนนั้น
207
00:11:46,120 --> 00:11:47,320
คุณต้องการอะไรเพิ่มเติมหรือเปล่าครับ
208
00:11:48,360 --> 00:11:49,960
ตอนนั้นเป็นเวลา 01:15 น.
209
00:11:49,960 --> 00:11:50,400
ใช่ ๆ ๆ
210
00:11:50,400 --> 00:11:51,440
ปะ...ประมาณนั้นครับ
211
00:11:51,440 --> 00:11:53,080
คุณผู้หญิงที่ห้องสามบอกว่า
212
00:11:53,080 --> 00:11:53,880
ในห้องของเธอ
213
00:11:53,880 --> 00:11:55,080
มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มา
214
00:11:55,080 --> 00:11:56,960
ผมไม่ได้สนใจอะไร
215
00:11:56,960 --> 00:11:57,960
คุณลองคิดดูสิ ผู้หญิงประเภทนี้
216
00:11:57,960 --> 00:11:59,040
ในห้องมีผู้ชายโผล่มาคนหนึ่ง
217
00:11:59,040 --> 00:11:59,920
จะเป็นเรื่องแปลกตรงไหน
218
00:12:00,640 --> 00:12:03,160
ผมไปตรวจดูประตูเชื่อมให้เธอ
219
00:12:03,160 --> 00:12:04,160
ประตูไม่ได้ล็อก
220
00:12:04,160 --> 00:12:06,880
ใครจะไปรู้ว่าเธอตั้งใจเปิดไว้รอหม่าซื่ออิงหรือเปล่า
221
00:12:06,880 --> 00:12:08,520
ผมล็อกประตูให้เธอ
222
00:12:08,520 --> 00:12:09,800
แล้วก็ออกมา
223
00:12:09,800 --> 00:12:11,800
ตอบรับกริ่งที่คุณซือกด
224
00:12:11,800 --> 00:12:13,200
พอเอาน้ำมาส่งให้คุณแล้ว
225
00:12:13,720 --> 00:12:16,200
ผมก็อยู่ในห้องปฏิบัติงานตลอด
226
00:12:18,800 --> 00:12:19,880
ดูเหมือนผม
227
00:12:22,480 --> 00:12:23,960
จะเก็บกระดุมของคุณได้เม็ดหนึ่ง
228
00:12:29,840 --> 00:12:30,840
กระดุมของผมอยู่ครบ
229
00:12:30,840 --> 00:12:31,760
มันไม่ใช่ของผม
230
00:12:33,640 --> 00:12:35,680
งั้นเมื่อคืนมีพนักงานรถไฟคนอื่นอยู่อีกหรือเปล่า
231
00:12:35,680 --> 00:12:36,760
ไม่มีครับ
232
00:12:36,760 --> 00:12:38,000
นี่เป็นกฎ
233
00:12:38,000 --> 00:12:39,480
ตู้โดยสารชั้นหนึ่ง
234
00:12:39,480 --> 00:12:40,960
จะมีพนักงานแค่คนเดียว
235
00:12:40,960 --> 00:12:42,560
เพื่อหลีกเลี่ยงการรับช่วงต่องาน
236
00:12:42,560 --> 00:12:43,920
และดูแลลูกค้าไม่ถูก
237
00:12:43,920 --> 00:12:46,240
พนักงานคนอื่นไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา
238
00:12:46,240 --> 00:12:48,120
แต่บางครั้งผมก็ไปพูดคุยกับพวกเขาบ้าง
239
00:12:49,120 --> 00:12:49,920
คุณสูบบุหรี่ไหม
240
00:12:49,920 --> 00:12:50,920
พวกเราไม่ถูกอนุญาตให้สูบครับ
241
00:12:50,920 --> 00:12:51,960
งั้นเมื่อคืน
242
00:12:52,560 --> 00:12:54,040
คุณเห็นคนอื่นที่ทางเดินบ้างไหม
243
00:13:03,600 --> 00:13:04,240
มี มีครับ
244
00:13:05,040 --> 00:13:06,120
เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
245
00:13:06,120 --> 00:13:08,840
สวมชุดกี่เพ้าหรือกระโปรงอะไรสักอย่างสีแดง
246
00:13:08,840 --> 00:13:09,880
เดินไปเข้าห้องน้ำ
247
00:13:10,840 --> 00:13:11,920
จำได้ไหมครับว่าเป็นใคร
248
00:13:11,920 --> 00:13:13,240
ผมมองไม่เห็นหน้า
249
00:13:13,240 --> 00:13:15,560
คงจะเป็นผู้หญิงสักคนที่อยุ่บนรถไฟละมั้งครับ
250
00:13:19,600 --> 00:13:20,120
ขอบคุณมากครับ
251
00:13:51,480 --> 00:13:53,840
ผมจะได้เงินเดือนอาทิตย์ที่แล้วของผมไหมครับ
252
00:13:55,200 --> 00:13:56,240
ต้องรอให้ปิดคดีก่อน
253
00:13:59,880 --> 00:14:01,040
งั้นรีบถามมาเลยครับ
254
00:14:01,040 --> 00:14:02,280
ถ้าผมรู้อะไรผมจะบอกให้หมด
255
00:14:03,680 --> 00:14:04,680
ทนายซือถู
256
00:14:05,680 --> 00:14:07,680
เรื่องฆ่าคน
257
00:14:08,280 --> 00:14:09,400
ผมไม่รู้จริง ๆ
258
00:14:10,480 --> 00:14:11,640
ผมไม่รู้เลยจริง ๆ นะ
259
00:14:12,160 --> 00:14:13,680
คุณไม่ใช่เลขาของเขาเหรอ
260
00:14:13,680 --> 00:14:14,480
ใช่ครับ
261
00:14:15,520 --> 00:14:18,240
แต่เรื่องฆ่าคนไม่เกี่ยวอะไรกับผมนี่
262
00:14:18,240 --> 00:14:19,800
ผมพูดรัสเซียได้นิดหน่อย
263
00:14:19,800 --> 00:14:21,720
ปกติแล้วคอยช่วยเขาจัดการเอกสารเล็กน้อย
264
00:14:21,720 --> 00:14:23,360
พอเสร็จแล้วก็แปลนิด ๆ หน่อย ๆ
265
00:14:23,960 --> 00:14:25,720
เขาน่ะไม่เข้าใจอะไรเลย
266
00:14:26,480 --> 00:14:27,680
ส่วนเรื่องอื่น ๆ
267
00:14:27,680 --> 00:14:29,000
ผมไม่ได้เข้าไปยุ่งเลย
268
00:14:30,160 --> 00:14:31,760
เมื่อวานเขาจะต่อยคุณด้วยนะ
269
00:14:31,760 --> 00:14:33,440
ผมเลยคิดหาวิธีช่วยคุณ
270
00:14:33,440 --> 00:14:34,720
คุณจะลืมบุญคุณกันไม่ได้สิ
271
00:14:36,480 --> 00:14:38,600
จะว่าไปเรื่องที่ทะเลาะกันเมื่อวาน
272
00:14:38,600 --> 00:14:40,000
เขาว่าอะไรผมสักอย่าง
273
00:14:40,000 --> 00:14:41,560
ก็แค่กลหลอกเด็ก
274
00:14:42,120 --> 00:14:43,600
ปากกล้าจังเลยนะ
275
00:14:43,600 --> 00:14:46,200
เล่นกลหลอกเด็กอีกแล้วสินะ
276
00:14:46,200 --> 00:14:47,360
เอาสิ ฆ่าฉันสิ
277
00:14:47,360 --> 00:14:47,800
มาสิ
278
00:14:49,560 --> 00:14:50,320
หมายความว่าไง
279
00:14:54,640 --> 00:14:56,600
คุณทำอะไรลงไป
280
00:14:56,600 --> 00:14:57,640
คุณไม่รู้งั้นเหรอ
281
00:14:58,680 --> 00:14:59,760
ผมทำอะไร
282
00:15:00,480 --> 00:15:00,920
นั่น...
283
00:15:02,760 --> 00:15:04,320
ถามอะไรคุณก็ตอบให้ตรงคำถามสิ
284
00:15:06,960 --> 00:15:07,880
มันคือจดหมายขู่
285
00:15:08,600 --> 00:15:09,320
จดหมายขู่เหรอ
286
00:15:26,640 --> 00:15:28,840
นี่คุณไม่ได้เป็นคนเขียนเหรอ
287
00:15:30,520 --> 00:15:31,640
เป็นรูปแบบเหมือนของคุณไหม
288
00:15:40,560 --> 00:15:41,320
มีอย่างอื่นอีกไหมครับ
289
00:15:42,080 --> 00:15:42,480
ไม่มีแล้วครับ
290
00:15:43,120 --> 00:15:44,240
ทั้งสองฉบับ
291
00:15:44,240 --> 00:15:45,680
ต่างก็ได้รับมาในสองวันนี้ทั้งนั้น
292
00:15:47,400 --> 00:15:48,880
คิดไม่ถึงเลยว่าหม่าซื่ออิง
293
00:15:49,480 --> 00:15:51,400
จะถูกกลหลอกเด็กแบบนี้ขู่เอาได้
294
00:15:52,040 --> 00:15:52,880
เห็นด้วยเลย
295
00:15:53,640 --> 00:15:54,720
เมื่อวานพอเห็นคุณ
296
00:15:54,720 --> 00:15:56,160
ก็บอกว่าอยากเปลี่ยนตู้โดยสาร
297
00:15:56,680 --> 00:15:58,280
แต่คน ๆ นี้
298
00:15:58,280 --> 00:15:59,560
ยังไม่ทันจะได้เปลี่ยน
299
00:15:59,560 --> 00:16:00,640
ก็ถูกฆ่าซะแล้ว
300
00:16:02,000 --> 00:16:02,960
เมื่อเช้า
301
00:16:02,960 --> 00:16:03,840
เหล่าหลิวมาหาผม
302
00:16:04,440 --> 00:16:05,320
ผมรู้สึกว่ามันแปลก ๆ
303
00:16:12,680 --> 00:16:14,560
ครั้งสุดท้ายที่คุณเจอเขาคือเมื่อไร
304
00:16:15,960 --> 00:16:17,040
เมื่อคืนครับ
305
00:16:17,040 --> 00:16:18,840
ตอนที่บอกว่าต้องการเปลี่ยนห้อง
306
00:16:18,840 --> 00:16:19,840
แล้วคุณรู้ไหมว่าตอนกลางคืน
307
00:16:19,840 --> 00:16:21,320
เขาใช้ยานอนหลับจนติดเป็นนิสัยหรือเปล่า
308
00:16:22,760 --> 00:16:23,720
ผมก็ไม่แน่ใจ
309
00:16:24,240 --> 00:16:25,320
แต่ได้ยินเขาพูดว่า
310
00:16:25,320 --> 00:16:26,840
อยู่บนรถไฟนอนไม่ค่อยหลับ
311
00:16:28,320 --> 00:16:30,120
พอออกจากห้องเขาไปแล้ว
312
00:16:30,120 --> 00:16:31,360
คุณทำอะไรบ้าง
313
00:16:31,920 --> 00:16:34,000
ดื่มไวน์กับจงเหยียนกับพี่จงน่ะ
314
00:16:34,520 --> 00:16:35,840
ตอนที่รถไฟหยุดลง
315
00:16:35,840 --> 00:16:37,040
พวกเรายังยืนสืบบุหรี่ด้วยกัน
316
00:16:37,040 --> 00:16:38,480
ที่ประตูรถไฟอยู่เลย
317
00:16:38,480 --> 00:16:39,560
ข้างนอกหนาวมาก
318
00:16:39,560 --> 00:16:40,800
ผมไม่ได้ใส่เสื้อคลุม
319
00:16:40,800 --> 00:16:42,400
สูบไปได้นิดเดียว พวกเราก็กลับเข้ามา
320
00:16:42,400 --> 00:16:43,360
คุณสูบบุหรี่ของอะไร
321
00:16:44,720 --> 00:16:45,280
รอเดี๋ยวนะ
322
00:16:48,760 --> 00:16:49,320
ผมเลิกแล้ว
323
00:17:01,560 --> 00:17:01,960
นี่ครับ
324
00:17:13,840 --> 00:17:14,960
หลังจากสูบบุหรี่เสร็จแล้วล่ะ
325
00:17:14,960 --> 00:17:16,000
พอสูบบุหรี่เสร็จ
326
00:17:16,000 --> 00:17:17,400
ก็กลับไปดื่มและพูดคุยกัน
327
00:17:17,880 --> 00:17:18,520
ถึงกี่โมงครับ
328
00:17:19,520 --> 00:17:20,960
ใครจะไปจำได้กันล่ะครับ
329
00:17:21,840 --> 00:17:23,280
แต่ก็คุยกันอยู่นานพอสมควร
330
00:17:24,120 --> 00:17:25,080
พวกเราน่ะ
331
00:17:25,080 --> 00:17:26,440
ยิ่งคุยก็ยิ่งถูกคอ
332
00:17:29,520 --> 00:17:31,280
พอกลับมาถึงห้องผมก็หลับไป
333
00:17:31,840 --> 00:17:32,320
จริงด้วย
334
00:17:33,640 --> 00:17:36,000
ระหว่างนั้นเหล่าหลิวยังมาด้วยครั้งหนึ่ง
335
00:17:36,000 --> 00:17:37,160
พวกเราดื่มกันอยู่สักพัก
336
00:17:37,160 --> 00:17:38,760
แต่ไม่นานก็มีคนกดกริ่ง
337
00:17:38,760 --> 00:17:39,520
เขาก็เลยต้องออกไปอีก
338
00:17:40,760 --> 00:17:42,360
แล้วระหว่างนั้น
339
00:17:42,360 --> 00:17:43,800
เห็นใครเดินผ่านไปบ้างไหมครับ
340
00:17:45,400 --> 00:17:47,200
ก็พนักงานรถไฟน่ะครับ
341
00:17:47,200 --> 00:17:48,400
เหล่าหลิวละมั้ง
342
00:17:48,400 --> 00:17:49,960
มาแล้วก็กลับไป
343
00:17:49,960 --> 00:17:50,800
หลังจากที่พวกเรากลับมา
344
00:17:50,800 --> 00:17:51,720
เขาเองก็มาเหมือนกัน
345
00:17:55,080 --> 00:17:56,200
จากนั้น
346
00:17:56,200 --> 00:17:58,440
เหมือนว่าจะมีผู้หญิงคนหนึ่งผ่านไป
347
00:18:03,720 --> 00:18:04,200
ใครน่ะ
348
00:18:12,360 --> 00:18:13,600
ใส่ชุดกี่เพ้าสีแดง
349
00:18:15,800 --> 00:18:17,240
ต้องอายุยังน้อยมากแน่ ๆ
350
00:18:17,840 --> 00:18:19,840
เหล่าหลิวเพิ่งจะมาตอนที่รถใกล้จะออก
351
00:18:20,480 --> 00:18:21,520
งั้นเหรอ
352
00:18:23,280 --> 00:18:24,760
งั้นผมคงจะทำผิดไป
353
00:18:25,640 --> 00:18:27,160
เมื่อคืนผมดื่มไปเยอะมาก
354
00:18:27,840 --> 00:18:28,240
งั้น...
355
00:18:30,280 --> 00:18:32,560
พวกคุณลองไปถามพี่จงดูดีไหม
356
00:18:32,560 --> 00:18:33,640
เขาไม่ได้ดื่ม
357
00:18:33,640 --> 00:18:34,800
ต้องจำได้แน่
358
00:18:35,400 --> 00:18:36,680
เขาไม่ได้ดื่มเหรอ
359
00:18:36,680 --> 00:18:38,160
เขาไม่ดื่มมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
360
00:18:38,160 --> 00:18:38,840
เขาบอกว่า
361
00:18:38,840 --> 00:18:40,280
ทหารแบบพวกเขาไม่ดื่มกันหรอก
362
00:18:46,280 --> 00:18:46,840
ขอบคุณมากครับ
363
00:19:00,960 --> 00:19:02,200
ผมก็เป็นแบบนี้แหละ
364
00:19:02,200 --> 00:19:03,240
ไม่ดื่มมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
365
00:19:03,920 --> 00:19:05,680
ในสนามรบแค่พริบตาเดียวอะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้
366
00:19:05,680 --> 00:19:07,000
ภายในเสี้ยววิ
367
00:19:07,000 --> 00:19:08,600
อยู่ระหว่างความเป็นกับความตาย
368
00:19:09,120 --> 00:19:10,560
ผมต้องคอยตื่นตัวเอาไว้
369
00:19:14,200 --> 00:19:16,120
ไม่เหมือนกับทหารหนุ่มที่หยิ่งผยอง
370
00:19:16,120 --> 00:19:16,840
แบบคุณหรอก
371
00:19:17,400 --> 00:19:18,040
เหรอครับ
372
00:19:19,800 --> 00:19:20,920
งั้นผมคงต้องขอลองสักหน่อย
373
00:19:25,880 --> 00:19:27,120
ทำไม มองอะไร
374
00:19:31,840 --> 00:19:32,840
มองว่าคุณจะทำยังไง
375
00:19:39,200 --> 00:19:40,600
ถ้าผมพกปืน
376
00:19:40,600 --> 00:19:42,640
คุณไม่มีโอกาสยกปืนขึ้นมาด้วยซ้ำ
377
00:19:43,880 --> 00:19:44,560
คุณจง
378
00:19:45,160 --> 00:19:46,760
ที่พวกเรามาสำรวจก็เพื่อความปลอดภัย
379
00:19:46,760 --> 00:19:47,680
ของคนทั้งขบวน
380
00:19:48,560 --> 00:19:49,400
หวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือนะ
381
00:19:50,840 --> 00:19:51,680
ดูคนอื่นเขาสิ
382
00:19:52,200 --> 00:19:53,560
ดูสิว่าเขาพูดจากันยังไง
383
00:19:55,040 --> 00:19:56,080
อย่าขยับ
384
00:19:56,080 --> 00:19:57,800
เห็นใครก็อยากใช้อำนาจข่มขู่เขาไปหมด
385
00:19:59,760 --> 00:20:00,960
ผมเคยเห็นคนที่ออกไปรบแถวหน้า
386
00:20:00,960 --> 00:20:01,920
ไม่มีใครเลยที่ไม่ดื่มเหล้า
387
00:20:01,920 --> 00:20:03,680
เพราะงั้นทหารแบบพวกคุณถึงไม่ได้เรื่องไง
388
00:20:06,480 --> 00:20:07,680
คุณจง
389
00:20:07,680 --> 00:20:08,400
ว่านจี๋เสียงบอกว่า
390
00:20:08,400 --> 00:20:10,400
ตอนที่พวกคุณสูบบุหรี่เสร็จและกลับมาที่ห้อง
391
00:20:10,400 --> 00:20:12,080
มีพนักงานรถไฟคนหนึ่งเดินผ่านไป
392
00:20:12,080 --> 00:20:12,760
เป็นแบบนั้นหรือเปล่าครับ
393
00:20:13,400 --> 00:20:14,240
ใช่ มีอะไรแบบนี้ด้วย
394
00:20:14,920 --> 00:20:17,240
เหล่าหลิวเพิ่งจะมาตอนที่รถใกล้จะออก
395
00:20:18,040 --> 00:20:20,600
ผมบอกเหรอว่าผมเห็นหลิวจื่อเจีย
396
00:20:21,520 --> 00:20:23,280
ที่ผมเห็นคือพนักงานรถไฟอีกคนต่างหาก
397
00:20:24,000 --> 00:20:25,360
ที่เดินผ่านไปตรงนี้
398
00:20:25,360 --> 00:20:26,760
เดินไปทางตู้เสบียง
399
00:20:26,760 --> 00:20:28,200
เราดื่มกันตั้งสองขวดแล้ว
400
00:20:28,200 --> 00:20:28,840
งั้นเหรอ
401
00:20:29,880 --> 00:20:30,760
[ไม่ได้เดินกลับมาอีก]
402
00:20:31,920 --> 00:20:32,920
คุณแน่ใจนะ
403
00:20:32,920 --> 00:20:34,000
จำคนผิดหรือเปล่า
404
00:20:34,000 --> 00:20:35,560
ไม่ผิดแน่นอน
405
00:20:35,560 --> 00:20:37,080
ถึงผมจะไม่ได้เห็นหน้าเขาตรง ๆ
406
00:20:37,760 --> 00:20:39,200
แต่ว่ารูปร่างของเขา
407
00:20:39,200 --> 00:20:41,280
ตัวเล็กกว่าหลิวจื่อเจีย
408
00:20:41,280 --> 00:20:42,600
พวกเราที่ผ่านสนามรบมา
409
00:20:42,600 --> 00:20:44,480
มีความรู้สึกไวต่อรูปร่างเป็นพิเศษ
410
00:20:44,480 --> 00:20:45,880
ไม่ใช่เหล่าหลิวแน่นอน
411
00:20:47,080 --> 00:20:49,040
คืนนั้นพวกคุณคุยอะไรกันเหรอครับ
412
00:20:49,040 --> 00:20:51,000
คุณหมายถึงผมกับว่านจี๋เสียงสินะ
413
00:20:52,560 --> 00:20:54,400
ผู้ชายกับผู้ชายจะคุยอะไรกันได้
414
00:20:54,920 --> 00:20:55,520
เรื่องผู้หญิง
415
00:20:56,240 --> 00:20:57,360
สงคราม
416
00:20:57,360 --> 00:20:58,160
คุยไปเรื่อย
417
00:20:58,880 --> 00:20:59,680
คุยกันถึงกี่โมงครับ
418
00:21:00,880 --> 00:21:02,600
ตีหนึ่งครึ่ง
419
00:21:03,240 --> 00:21:04,960
หรืออาจจะดึกกว่านั้นนิดหน่อย
420
00:21:04,960 --> 00:21:06,040
จากนั้น
421
00:21:06,040 --> 00:21:06,880
เขาดื่มเยอะแล้ว
422
00:21:06,880 --> 00:21:08,160
ผมเลยไปส่งเขาที่เตียง
423
00:21:08,160 --> 00:21:09,360
ต่อมาก็เช้าแล้ว
424
00:21:09,360 --> 00:21:11,000
พวกคุณเอะอะกัน
425
00:21:11,000 --> 00:21:11,760
อยู่ที่ตู้เสบียง
426
00:21:11,760 --> 00:21:13,000
ผมถึงได้รู้ว่าเกิดเรื่องขึ้น
427
00:21:16,840 --> 00:21:18,080
พูดตามตรงนะ
428
00:21:18,080 --> 00:21:18,920
ทนายซือถู
429
00:21:19,720 --> 00:21:21,640
หม่าซื่ออิงจะเป็นหรือตาย
430
00:21:22,400 --> 00:21:23,520
ก็ไม่เกี่ยวกับผมเลย
431
00:21:24,800 --> 00:21:26,960
ทำไมผมถึงรู้สึกว่าคุณเป็นฆาตกรกันนะ
432
00:21:26,960 --> 00:21:28,600
หม่าซื่ออิงเป็นนักฆ่า
433
00:21:28,600 --> 00:21:30,640
คนที่จะแอบเข้าไปในห้องเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัว
434
00:21:30,640 --> 00:21:31,680
แล้วฆ่าเขาทิ้ง
435
00:21:31,680 --> 00:21:33,400
คนที่ทำได้
436
00:21:33,400 --> 00:21:34,480
ก็มีแค่คุณ
437
00:21:36,520 --> 00:21:37,240
เมื่อกี้คุณไม่ได้บอกว่า
438
00:21:37,240 --> 00:21:38,640
ฆาตกรจะต้องเป็นนักข่าวคนนั้นแน่เหรอ
439
00:21:39,960 --> 00:21:40,960
คุณอยู่ข้างใครกันแน่เนี่ย
440
00:21:44,160 --> 00:21:44,800
ความจริง
441
00:21:53,240 --> 00:21:55,560
ผมคิดว่าในตู้รถขบวนนี้มีแค่คุณที่ใช้กล้องยาสูบ
442
00:21:56,280 --> 00:21:56,920
งั้นเหรอ
443
00:22:01,800 --> 00:22:02,640
นี่ใช่ของคุณหรือเปล่า
444
00:22:05,480 --> 00:22:06,280
ก็อาจจะ
445
00:22:07,240 --> 00:22:09,040
ของแบบนี้ก็ไม่ได้หน้าตาเหมือน ๆ กันหมดเหรอ
446
00:22:09,040 --> 00:22:10,520
ที่ผมยังมีอีกหลายอันเลย
447
00:22:10,520 --> 00:22:11,120
นี่จะช่วยไขคดีได้เหรอ
448
00:22:11,800 --> 00:22:12,760
ผมจะให้คุณอีกสองสามอันแล้วกัน
449
00:22:13,520 --> 00:22:15,040
นี่เป็นของที่พบในที่เกิดเหตุ
450
00:22:16,040 --> 00:22:17,200
แล้วมันบอกอะไรได้กัน
451
00:22:18,520 --> 00:22:20,040
คุณจงไปฮาร์บินงั้นเหรอครับ
452
00:22:20,040 --> 00:22:20,440
เฟิ่งเทียน
453
00:22:21,160 --> 00:22:21,760
เรื่องด่วนเหรอครับ
454
00:22:23,520 --> 00:22:25,120
ผมจะไปมีเรื่องด่วนอะไร
455
00:22:25,120 --> 00:22:26,840
ปลดประจำการมาหลายปีขนาดนี้แล้ว
456
00:22:26,840 --> 00:22:27,760
ตอนนี้สิ่งที่ผม
457
00:22:27,760 --> 00:22:29,000
มีมากที่สุดก็คือเวลา
458
00:22:30,760 --> 00:22:32,880
คุณก็เลยไม่ต้องทำงานอะไรให้รัฐบาลอีกสินะ
459
00:22:35,880 --> 00:22:38,560
ผมไม่อยากเสี่ยงชีวิตอีกต่อไปแล้ว
460
00:22:39,480 --> 00:22:39,960
เบื่อแล้วล่ะ
461
00:22:40,680 --> 00:22:42,680
แต่ถ้าไม่รีบละก็
462
00:22:42,680 --> 00:22:44,440
ทำไมคุณถึงไม่รออีกวันแล้วค่อยออกเดินทางล่ะ
463
00:22:44,960 --> 00:22:46,600
คุณลืมกระเป๋าเดินทางเอาไว้ที่โรงแรมไม่ใช่เหรอ
464
00:22:50,960 --> 00:22:51,640
เรื่องมันเป็นแบบนี้
465
00:22:52,440 --> 00:22:53,320
คือผมน่ะ
466
00:22:53,320 --> 00:22:55,160
พอได้กำหนดการเดินทางแล้วไม่ชอบเปลี่ยนแปลง
467
00:22:58,800 --> 00:22:59,360
ขอบคุณมากครับ
468
00:22:59,880 --> 00:23:00,360
ไม่ต้องเกรงใจหรอก
469
00:23:18,720 --> 00:23:19,560
เชื่อผมเถอะ
470
00:23:21,760 --> 00:23:23,240
ลางสังหรณ์ของผมมันบอกว่า
471
00:23:23,240 --> 00:23:24,160
เขาก็คือฆาตกร
472
00:23:25,520 --> 00:23:26,960
เขาซื้อตัวว่านจี๋เสียงไว้แล้ว
473
00:23:26,960 --> 00:23:28,640
และได้รายละเอียดการเดินทางที่แน่นอนของผู้ตาย
474
00:23:28,640 --> 00:23:29,960
จากนั้นก็ซื้อตั๋วขึ้นรถมา
475
00:23:29,960 --> 00:23:31,880
ให้เลขาคนนั้นหาข้อแก้ตัวว่าไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ
476
00:23:31,880 --> 00:23:32,600
สุดท้าย
477
00:23:32,600 --> 00:23:33,680
ก็ฆ่าหม่าซื่ออิง
478
00:23:34,480 --> 00:23:36,200
ถ้าเป็นไปตามแผนเดิม
479
00:23:36,200 --> 00:23:38,160
ตอนเช้าตอนที่เราพบผู้ตาย
480
00:23:38,160 --> 00:23:39,680
เขาก็ลงรถที่เฟิ่งเทียนแล้ว
481
00:23:40,640 --> 00:23:41,040
ตอนนี้ผม
482
00:23:41,040 --> 00:23:42,720
ขอเชื่อลางสังหรณ์ของผู้หญิงคนหนึ่งมากกว่า
483
00:23:44,160 --> 00:23:45,120
เรียกผู้หญิงมาสักคนเถอะ
484
00:23:45,840 --> 00:23:46,480
เก๋อเกอ
485
00:23:47,240 --> 00:23:48,680
หรือไม่ก็คุณนายที่ไอคนนั้น
486
00:23:49,360 --> 00:23:50,880
ไม่สิ คุณเชื่อผมสิ ต้องเป็นเขาแน่
487
00:23:54,760 --> 00:23:56,960
เจ้าของลวดล้างกล้องยาสูบ
488
00:23:56,960 --> 00:23:58,200
เจ้าของไข่มุก
489
00:23:58,200 --> 00:23:59,680
ผู้หญิงที่สวมกี่เพ้าสีแดง
490
00:23:59,680 --> 00:24:01,360
ชายที่สวมชุดพนักงานรถไฟ
491
00:24:02,680 --> 00:24:04,600
ใครเป็นฆาตกรกันแน่
492
00:24:04,600 --> 00:24:05,800
นั่นมันง่ายมาก
493
00:24:05,800 --> 00:24:06,920
ผมรู้
494
00:24:06,920 --> 00:24:08,680
ก็เหมือนกับกระดุมเม็ดนั้นไง
495
00:24:08,680 --> 00:24:09,760
เบาะแสสองชั้น
496
00:24:10,720 --> 00:24:11,960
ชายที่สูบกล้องยาสูบ
497
00:24:11,960 --> 00:24:13,600
ต้องการที่จะโยนความผิดให้หญิงที่สวมไข่มุก
498
00:24:13,600 --> 00:24:14,320
แต่สุดท้ายไม่ทันระวัง
499
00:24:14,320 --> 00:24:16,320
ทำลวดล้างกล้องยาสูบหล่นเอาไว้ในที่เกิดเหตุ
500
00:24:17,040 --> 00:24:17,960
ผมเรียนมาจากคุณทั้งนั้น
501
00:24:18,680 --> 00:24:19,960
งั้นเราไปดูกันเถอะ
502
00:24:19,960 --> 00:24:21,760
ว่าชายที่สูบยาสูบคนนั้น
503
00:24:21,760 --> 00:24:23,040
จะโยนความผิดให้ผู้หญิงคนไหน
504
00:24:44,680 --> 00:24:45,640
ผมขอดูหน่อยได้ไหมครับ
505
00:25:01,280 --> 00:25:02,640
คุณต้องการสิ่งนี้ใช่ไหม
506
00:25:08,800 --> 00:25:09,800
เป็นที่วางหมวก
507
00:25:11,280 --> 00:25:12,240
แต่ว่าไม่ใช่แบบนี้ครับ
508
00:25:15,160 --> 00:25:16,440
ถ้างั้นก็ไม่มีแล้วค่ะ
509
00:25:21,520 --> 00:25:22,040
เก๋อเกอ
510
00:25:23,080 --> 00:25:25,000
ผมขอถามเรื่องเมื่อคืน
511
00:25:25,000 --> 00:25:26,280
กับพวกคุณหน่อยได้ไหมครับ
512
00:25:33,240 --> 00:25:34,080
พูดมาได้เลยค่ะ
513
00:25:34,800 --> 00:25:37,040
ผมอยากถามเรื่องเมื่อคืนกับทั้งสองท่านหน่อย
514
00:25:37,040 --> 00:25:38,160
ว่าทำอะไรกันบ้าง
515
00:25:38,680 --> 00:25:40,160
เมื่อคืน
516
00:25:40,160 --> 00:25:42,200
ที่จริงฉันอยากเข้านอนเร็ว ๆ
517
00:25:43,400 --> 00:25:44,720
แต่ว่า
518
00:25:44,720 --> 00:25:46,240
อาการปวดข้ออักเสบของฉันกำเริบขึ้นมา
519
00:25:54,960 --> 00:25:55,600
หรงเซียงเก๋อเกอ
520
00:25:55,600 --> 00:25:56,280
ต้องการอะไรหรือเปล่าครับ
521
00:25:56,960 --> 00:25:59,280
ฉันเลยขอให้พนักงานไปเรียกเธอมานวดให้
522
00:26:00,320 --> 00:26:01,520
ประมาณกี่โมงเหรอครับ
523
00:26:01,520 --> 00:26:02,240
ประมาณ
524
00:26:02,960 --> 00:26:04,360
เกือบ ๆ ตีหนึ่งได้ค่ะ
525
00:26:05,600 --> 00:26:06,520
ตอนนั้น
526
00:26:07,080 --> 00:26:08,920
รถหยุดไปได้สักพักแล้ว
527
00:26:09,680 --> 00:26:11,880
แล้วเธออยู่ที่ห้องของคุณนานแค่ไหนครับ
528
00:26:11,880 --> 00:26:13,680
ครึ่งชั่วโมงได้ค่ะ
529
00:26:13,680 --> 00:26:15,680
พออาการปวดขาของฉันเริ่มดีขึ้น
530
00:26:16,280 --> 00:26:18,400
ฉันก็เลยให้เธอกลับไปพัก
531
00:26:18,400 --> 00:26:20,040
เธอกลัวว่าฉันจะเป็นหวัด
532
00:26:20,040 --> 00:26:22,920
ก็เลยไปหอบเอาผ้าห่มมา
533
00:26:22,920 --> 00:26:24,240
ตอนนั้น
534
00:26:24,240 --> 00:26:25,640
ประมาณ 01:15 น.
535
00:26:27,440 --> 00:26:29,200
เมื่อคืนคุณเจอใครบ้างหรือเปล่าครับ
536
00:26:31,480 --> 00:26:33,800
เหมือนจะเจอพนักงานรถไฟอยู่คนหนึ่งค่ะ
537
00:26:35,120 --> 00:26:36,400
ใช่หลิวจื่อเจียไหมครับ
538
00:26:36,400 --> 00:26:37,520
ไม่ใช่หลิวจื่อเจียค่ะ
539
00:26:38,440 --> 00:26:39,760
ฉันไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลย
540
00:26:41,280 --> 00:26:42,880
แล้วหลังจากนั้น
541
00:26:42,880 --> 00:26:44,160
คุณเห็นคน ๆ นั้นอีกบ้างหรือเปล่าครับ
542
00:26:46,440 --> 00:26:47,080
ไม่เลยค่ะ
543
00:26:49,920 --> 00:26:50,680
เขารูปร่างหน้าตาเป็นยังไงบ้างครับ
544
00:26:50,680 --> 00:26:51,400
พอจะจำได้ไหม
545
00:26:51,960 --> 00:26:53,000
ฉันไม่ได้ใส่ใจมากนัก
546
00:26:58,920 --> 00:26:59,760
เก๋อเกอ
547
00:27:00,600 --> 00:27:01,960
ผ้าห่มมาแล้ว
548
00:27:01,960 --> 00:27:02,920
เข้ามาสิ
549
00:27:05,800 --> 00:27:07,200
ตัวค่อนข้างเล็กและเตี้ย
550
00:27:08,000 --> 00:27:09,680
ไม่ได้สูงใหญ่เท่าหลิวจื่อเจีย
551
00:27:10,480 --> 00:27:12,320
นอกนั้นก็จำไม่ได้แล้วค่ะ
552
00:27:14,840 --> 00:27:16,880
เพราะงั้นตอนที่คุณเห็นคน ๆ นั้น
553
00:27:17,760 --> 00:27:19,560
คงจะเป็นตอน 01:15 น. สินะครับ
554
00:27:19,560 --> 00:27:20,480
ประมาณนั้นค่ะ
555
00:27:21,200 --> 00:27:22,320
เป็นตอนที่ฉัน
556
00:27:22,320 --> 00:27:23,600
หอบผ้าห่มอยู่
557
00:27:30,120 --> 00:27:30,680
ขอบคุณทั้งสองท่านมากครับ
558
00:27:34,800 --> 00:27:36,320
ให้คนของคุณตรวจค้นทุกห้อง
559
00:27:36,320 --> 00:27:37,680
พร้อมกับสัมภาระของพวกเขา
560
00:27:37,680 --> 00:27:39,320
ผมคาดว่าน่าจะเจอ
561
00:27:39,920 --> 00:27:40,800
ชุดพนักงานรถไฟ
562
00:27:40,800 --> 00:27:42,120
ในกระเป๋าเดินทางของผู้หญิงสักคน
563
00:27:46,920 --> 00:27:47,200
คุณนายครับ
564
00:27:47,880 --> 00:27:48,880
ผมขอยืมนี่สักเดี๋ยวได้ไหมครับ
565
00:27:49,600 --> 00:27:50,280
แน่นอนค่ะ
566
00:27:51,520 --> 00:27:51,960
จริงสิ
567
00:27:52,920 --> 00:27:55,600
คุณนาย ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นของคุณ
568
00:27:56,680 --> 00:27:57,560
มันหล่นอยู่บนพื้นน่ะ
569
00:27:59,640 --> 00:28:00,680
นี่ไม่ใช่ของฉันค่ะ
570
00:28:00,680 --> 00:28:01,320
งั้นเหรอครับ
571
00:28:02,320 --> 00:28:03,760
งั้นผมคงต้องไปถามคนอื่นดูบ้างแล้ว
572
00:28:04,840 --> 00:28:06,360
ดูเหมือนอาการไอของคุณจะดีขึ้นเยอะแล้วนะครับ
573
00:28:12,520 --> 00:28:13,720
ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ
574
00:28:15,040 --> 00:28:16,160
ต้องขอบคุณไป๋ลู่
575
00:28:16,160 --> 00:28:17,560
ที่เมื่อคืนนี้คอยดูแลฉันอยู่ตลอด
576
00:28:17,560 --> 00:28:18,200
ไป๋ลู่เหรอ
577
00:28:19,080 --> 00:28:19,560
ค่ะ
578
00:28:20,400 --> 00:28:22,160
นักเรียนหญิงที่อยู่ห้องข้าง ๆ น่ะ
579
00:28:22,880 --> 00:28:24,000
ดูเหมือนเธอ
580
00:28:24,000 --> 00:28:25,800
จะรู้สึกผิดมากที่
581
00:28:25,800 --> 00:28:27,160
ให้ยากับฉันไม่ได้
582
00:28:27,160 --> 00:28:29,160
เลยอยู่เป็นเพื่อนฉันจนถึงประมาณเที่ยงคืน
583
00:28:30,800 --> 00:28:32,400
ตอนที่รถไฟหยุดลง
584
00:28:32,400 --> 00:28:34,160
ฉันเลยให้เธอกลับไปพักก่อน
585
00:28:34,760 --> 00:28:35,560
จากนั้น
586
00:28:36,080 --> 00:28:37,000
ฉันก็ไอ
587
00:28:37,000 --> 00:28:39,400
ทรมานจนนอนไม่หลับทั้งคืน
588
00:28:40,360 --> 00:28:42,000
ฉันว่าน่าจะเป็นเพราะ
589
00:28:42,000 --> 00:28:43,800
ยาออกฤทธิ์แล้ว
590
00:28:43,800 --> 00:28:45,840
ตอนนี้เลยไม่รู้สึกทรมานขนาดนั้น
591
00:28:51,160 --> 00:28:52,320
เสียงอะไรเหรอครับ
592
00:28:52,320 --> 00:28:53,160
ประตูห้องของไป๋ลู่น่ะค่ะ
593
00:28:53,880 --> 00:28:55,200
เหมือนจะมีปัญหานิดหน่อย
594
00:28:55,200 --> 00:28:56,480
ตอนเปิดปิดประตู
595
00:28:56,480 --> 00:28:57,800
ก็จะส่งเสียงตลอด
596
00:28:58,880 --> 00:29:00,880
แล้วเมื่อวานหลังจากที่เธอกลับไป
597
00:29:00,880 --> 00:29:01,800
ได้ออกไปไหนบ้างหรือเปล่าครับ
598
00:29:02,760 --> 00:29:03,480
น่าจะไม่นะคะ
599
00:29:04,000 --> 00:29:05,680
ไม่มีเสียงประตูห้อง
600
00:29:05,680 --> 00:29:06,840
ดังอีกเลยทั้งคืน
601
00:29:09,240 --> 00:29:10,920
ผมขอถามเรื่องที่ค่อนข้างส่วนตัว
602
00:29:10,920 --> 00:29:12,760
กับคุณสักเรื่องได้ไหมครับ
603
00:29:12,760 --> 00:29:15,200
ถ้าช่วยให้คุณไขคดีได้
604
00:29:15,200 --> 00:29:17,000
ฉันคิดว่าน่าจะได้ค่ะ
605
00:29:17,000 --> 00:29:18,240
พวกเราต่างหวาดกลัวกันมาก
606
00:29:19,280 --> 00:29:20,800
คุณนายครับ ผมอยากรู้ว่า
607
00:29:20,800 --> 00:29:23,040
คุณมีชุดกี่เพ้าสีแดงบ้างหรือเปล่า
608
00:29:28,760 --> 00:29:30,000
ฉันไม่ชอบสีแดง
609
00:29:30,680 --> 00:29:32,240
สีสดเกินไปไม่เหมาะกับฉัน
610
00:29:34,200 --> 00:29:35,280
ได้ยินมาว่า
611
00:29:35,280 --> 00:29:37,400
เมื่อคืนคุณเข้าไปในห้องของหม่าซื่ออิง
612
00:29:39,800 --> 00:29:41,200
การทำให้คนแบบนั้นไม่พอใจ
613
00:29:41,200 --> 00:29:43,600
ผมว่าจนถึงตอนนี้คุณคงสับสนน่าดู
614
00:29:43,600 --> 00:29:44,680
ผมเคยมีประสบการณ์แบบนั้น
615
00:29:45,680 --> 00:29:47,120
ฉันคงจะป่วยจนสับสน
616
00:29:47,120 --> 00:29:48,960
ถึงได้จับประตูผิดและสะดุดเข้าไป
617
00:29:48,960 --> 00:29:50,360
แต่เขากลับ...เขา...
618
00:29:50,360 --> 00:29:51,640
ผมเข้าใจครับ
619
00:29:51,640 --> 00:29:53,760
เพราะงั้นฉันเลยรีบถอยออกมา
620
00:29:53,760 --> 00:29:56,440
ฉันไม่อยากจะนึกถึงเรื่องเมื่อคืนอีกแล้ว
621
00:29:56,440 --> 00:29:57,280
ขอโทษด้วยนะคะ
622
00:29:59,920 --> 00:30:01,080
คุณคงจะไม่ได้สงสัย
623
00:30:01,080 --> 00:30:03,280
คุณนายที่ไร้เรี่ยวแรงคนหนึ่ง
624
00:30:03,280 --> 00:30:04,560
ว่าเป็นคนฆ่าคน ๆ นั้นหรอกนะ
625
00:30:05,320 --> 00:30:07,280
ผมก็แค่อยากได้ตัวต่อ
626
00:30:08,320 --> 00:30:08,960
ที่อยู่ในมือเธอ
627
00:30:13,120 --> 00:30:13,640
ขอบคุณมากครับ
628
00:30:19,760 --> 00:30:21,120
ขอถามอะไรคุณสักหน่อยได้ไหมครับ
629
00:30:44,560 --> 00:30:46,160
กี่เพ้าสีแดงไม่ใช่ของฉัน
630
00:30:47,520 --> 00:30:49,000
คุณรู้ว่ามันเป็นของใครสินะ
631
00:30:59,480 --> 00:31:01,160
ประตูของฉันมีปัญหานิดหน่อย
632
00:31:01,160 --> 00:31:02,440
ฉันบอกพนักงานรถไฟไปแล้ว
633
00:31:02,440 --> 00:31:03,800
เขาบอกว่าจะมาซ่อมให้
634
00:31:04,080 --> 00:31:04,680
อีกอย่าง
635
00:31:04,680 --> 00:31:06,600
คุณนายเลี่ยวไอตลอดทั้งคืน
636
00:31:06,600 --> 00:31:07,880
ฉันเลยนอนไม่ค่อยหลับ
637
00:31:10,080 --> 00:31:11,480
เมื่อคืนฉันเห็น
638
00:31:11,480 --> 00:31:13,280
ผู้หญิงที่สวมกี่เพ้าสีแดงคนหนึ่งเดินผ่านไป
639
00:31:15,760 --> 00:31:17,240
ผมมีอีกคำถามที่อยากถามคุณ
640
00:31:21,080 --> 00:31:22,480
ไข่มุกเม็ดนี้คุณทำหล่นเอาไว้หรือเปล่า
641
00:31:41,760 --> 00:31:43,000
คุณคงไม่ได้สงสัยว่า
642
00:31:43,000 --> 00:31:44,520
เด็กนักเรียนคนนี้ฆ่าหม่าซื่ออิงหรอกนะ
643
00:32:08,200 --> 00:32:09,520
ถ้าคุณได้ยินอะไร
644
00:32:09,520 --> 00:32:10,320
เห็นอะไร
645
00:32:10,920 --> 00:32:12,760
หรือรู้สึกมีอันตราย
646
00:32:12,760 --> 00:32:13,800
ก็มาหาผมได้ทุกเมื่อเลยนะ
647
00:32:14,720 --> 00:32:15,360
ก่อนที่รถขบวนนี้
648
00:32:16,040 --> 00:32:17,520
จะไปจอดที่เฟิ่งเทียน
649
00:32:17,520 --> 00:32:19,120
พวกเราจะต้องหาตัวฆาตกรให้เจอให้ได้
650
00:32:19,120 --> 00:32:19,920
ไม่อย่างนั้นพวกคุณทุกคน
651
00:32:19,920 --> 00:32:21,280
จะถูกจับไปที่โรงพัก
652
00:32:21,800 --> 00:32:22,760
ถ้าถึงตอนนั้นแล้ว
653
00:32:23,960 --> 00:32:25,440
พวกเขาจะไม่ใจดีกับพวกคุณเหมือนเราหรอกนะ
654
00:32:46,560 --> 00:32:47,360
ผมน่ะ
655
00:32:48,000 --> 00:32:49,280
เกือบจะเข้าใจทั้งหมดแล้ว
656
00:32:49,280 --> 00:32:50,600
สรุปแล้วสิ่งที่พวกเขาพูดทั้งหมด
657
00:32:51,080 --> 00:32:53,320
ก็คือรถไฟขบวนนี้จอดที่จิ่นโจว
658
00:32:53,320 --> 00:32:54,640
จากนั้นก็มีคนตัวเล็ก
659
00:32:54,640 --> 00:32:56,160
ที่สวมชุดพนักงานรถไฟ
660
00:32:56,160 --> 00:32:57,360
ขึ้นรถมา
661
00:32:57,360 --> 00:32:58,320
ใช้กุญแจของพนักงาน
662
00:32:58,320 --> 00:32:59,760
ไขเข้าไปในห้องหม่าซื่ออิง
663
00:32:59,760 --> 00:33:00,680
แล้วฆ่าเขา
664
00:33:00,680 --> 00:33:02,480
สร้างห้องปิดตายที่คุณบอกขึ้นมา
665
00:33:02,480 --> 00:33:03,120
สุดท้าย
666
00:33:03,120 --> 00:33:04,600
ก็ใช้ห้องของฉี่หงในการหนีออกไป
667
00:33:05,200 --> 00:33:06,280
งั้นเขาหายตัวไปบนรถไฟ
668
00:33:06,280 --> 00:33:08,360
ได้ยังไงกันล่ะ
669
00:33:08,360 --> 00:33:09,440
ก็รอให้คุณบอกอยู่นี่ไง
670
00:33:10,240 --> 00:33:10,760
ได้
671
00:33:11,320 --> 00:33:11,880
ผมจะบอกคุณเอง
672
00:33:12,760 --> 00:33:13,880
หลักฐานทุกอย่าง
673
00:33:13,880 --> 00:33:15,600
ก็เหมือนตัวต่อ
674
00:33:15,600 --> 00:33:17,840
ตอนที่ต่อตัวต่อทุกชิ้นเข้าด้วยกัน
675
00:33:17,840 --> 00:33:19,600
ความจริงก็จะปรากฏออกมา
676
00:33:24,320 --> 00:33:25,720
คงจะไม่ใช่ว่าคุณไม่เคยเล่นตัวต่อหรอกนะ
677
00:33:46,800 --> 00:33:47,160
สวี่
678
00:33:47,160 --> 00:33:47,960
สวี่เหรอ
679
00:33:54,160 --> 00:33:56,040
สวี่หวายชางเสียชีวิตในการรบทางทะเล
680
00:33:57,360 --> 00:33:58,280
ตายในสงคราม
681
00:33:59,040 --> 00:34:00,000
แต่ว่า
682
00:34:00,000 --> 00:34:01,480
สวี่หวายชางตายได้ยังไง
683
00:34:01,480 --> 00:34:02,360
นั่นไม่สำคัญ
684
00:34:02,360 --> 00:34:03,440
ตระกูลสวี่ยังมีอีกเรื่อง
685
00:34:04,000 --> 00:34:05,920
ที่พวกคุณน่าจะอยากรู้
686
00:34:05,920 --> 00:34:06,440
เรื่องอะไร
687
00:34:07,360 --> 00:34:08,360
โศกนาฏกรรมตระกูลสวี่
688
00:34:12,280 --> 00:34:13,360
โศกนาฏกรรมตระกูลสวี่เหรอ
689
00:34:15,680 --> 00:34:17,680
เกิดขึ้นที่ฮาร์บินเมื่อยี่สิบปีก่อน
690
00:34:17,680 --> 00:34:19,960
ฆาตกรแทรกซึมเข้าไปปล้นตระกูลสวี่
691
00:34:19,960 --> 00:34:21,960
และได้ฆ่าอวี้ฉินภรรยาของสวี่หวายชาง
692
00:34:21,960 --> 00:34:22,800
กับลูกสาวของเขา
693
00:34:23,400 --> 00:34:24,280
หลังเกิดเหตุ
694
00:34:24,280 --> 00:34:26,440
มีรายงานจากนักเรียนคนหนึ่งของคุณนายสวี่
695
00:34:26,440 --> 00:34:28,280
เธอบรรยายรูปพรรณสัณฐานของฆาตกร
696
00:34:28,280 --> 00:34:30,040
ทางตำรวจสงสัยว่าฆาตกรคนนั้น
697
00:34:30,040 --> 00:34:32,720
ร่วมมือกับสาวใช้ของตระกูลสวี่หรือเปล่า
698
00:34:32,720 --> 00:34:34,040
แถมตอนที่สอบปากคำสาวใช้
699
00:34:34,040 --> 00:34:35,080
ก็ให้การต่างกันด้วย
700
00:34:35,080 --> 00:34:36,160
สุดท้ายถูกตัดสินประหารชีวิต
701
00:34:36,800 --> 00:34:39,160
แต่ยังไม่ทันประหารสาวใช้คนนี้ก็ได้ฆ่าตัวตายไปก่อน
702
00:34:39,160 --> 00:34:41,240
และยังทิ้งจดหมายลาตายแสดงความบริสุทธิ์ไว้ด้วย
703
00:34:41,240 --> 00:34:42,800
เด็กกำพร้ากับแม่หม้าย
704
00:34:42,800 --> 00:34:43,960
จะไปมีของมีค่าอะไร
705
00:34:44,480 --> 00:34:44,920
ใช่เลย
706
00:34:45,560 --> 00:34:48,000
เพราะงั้นตอนนั้นเลยมีข้อโต้แย้งมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้
707
00:34:48,320 --> 00:34:49,760
หลังจากสวี่หวายชางตายไป
708
00:34:49,760 --> 00:34:51,680
คุณนายสวี่ได้ใช้นามปากกาสวี่หวายชาง
709
00:34:51,680 --> 00:34:53,400
แถลงข่าวสนับสนุนการปฏิรูป
710
00:34:53,400 --> 00:34:55,680
อีกทั้งฆาตกรยังไม่ถูกนำตัวขึ้นศาล
711
00:34:55,680 --> 00:34:57,320
เพราะงั้นสรุปแล้วเหตุผลที่ฆ่าคนคืออะไร
712
00:34:57,320 --> 00:34:58,880
ตอนนี้ก็ยังไม่มีคำชี้แจงที่แน่ชัด
713
00:35:00,400 --> 00:35:02,240
ในตอนนั้นตระกูลสวี่ยังมีใครอีกบ้าง
714
00:35:02,240 --> 00:35:04,040
สวี่หวายชางมีน้องสาวอยู่คนหนึ่ง
715
00:35:04,040 --> 00:35:05,280
ในบ้านยังมีแม่ครัวหนึ่งคน
716
00:35:05,280 --> 00:35:06,560
แล้วก็สาวใช้อีกหนึ่งคน
717
00:35:06,560 --> 00:35:07,880
สาวใช้ก็คือคนที่ฆ่าตัวตายนั่นแหละ
718
00:35:08,120 --> 00:35:08,920
แต่ตอนที่เกิดเหตุ
719
00:35:08,920 --> 00:35:10,080
พวกเธอต่างก็ไม่ได้อยู่ที่บ้าน
720
00:35:10,440 --> 00:35:12,080
ตอนนั้นหม่าซื่ออิงทำอะไรอยู่
721
00:35:12,080 --> 00:35:13,000
หม่าซื่ออิงเหรอ
722
00:35:13,920 --> 00:35:14,640
ผมขอตรวจสอบดูก่อน
723
00:35:14,640 --> 00:35:16,080
ผมกำลังทำรายงานพิเศษของเขาอยู่
724
00:35:17,120 --> 00:35:17,560
นี่ไง
725
00:35:19,000 --> 00:35:20,960
นี่เป็นรูปเมื่อ 11 ปีก่อนของหม่าซื่ออิง
726
00:35:22,640 --> 00:35:23,920
ห่างจากตอนที่เกิดเหตุไม่กี่ปี
727
00:35:23,920 --> 00:35:25,080
หม่าซื่ออิงอยู่ที่ฮาร์บินตลอด
728
00:35:28,640 --> 00:35:30,240
คนร้ายในคดีโศกนาฏกรรมตระกูลสวี่
729
00:35:31,200 --> 00:35:32,400
คงไม่ใช่หม่าซื่ออิงหรอกนะครับ
730
00:35:33,920 --> 00:35:34,720
นายอย่าเพิ่งเขียนดีกว่า
731
00:35:35,320 --> 00:35:36,120
ปลายปากกาของพวกนาย
732
00:35:36,120 --> 00:35:37,200
น่ากลัวกว่าหม่าซื่ออิงซะอีก
733
00:35:40,320 --> 00:35:40,800
จริงสิ
734
00:35:41,600 --> 00:35:42,880
บนรถขบวนนี้มีอยู่คนหนึ่ง
735
00:35:42,880 --> 00:35:44,160
ที่มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลสวี่นิดหน่อย
736
00:35:44,880 --> 00:35:45,600
ใคร
737
00:35:45,600 --> 00:35:46,320
หรงเซียงเก๋อเกอ
738
00:35:46,880 --> 00:35:48,400
เธอเป็นแม่บุญธรรมของคุณนายสวี่
739
00:35:50,440 --> 00:35:50,960
ลูกพี่ครับ
740
00:35:51,560 --> 00:35:53,000
เราเจอชุดพนักงานรถไฟ
741
00:35:53,000 --> 00:35:54,640
อยู่ในกระเป๋าของซือชุนซ่านชุดหนึ่งครับ
742
00:36:00,240 --> 00:36:00,760
ถอยออกไปหน่อย
743
00:36:00,760 --> 00:36:01,040
ยืนนิ่ง ๆ
744
00:36:01,040 --> 00:36:01,800
ไม่ใช่ของฉัน
745
00:36:01,800 --> 00:36:03,280
มันไม่ใช่ของฉันนะ
746
00:36:04,880 --> 00:36:06,400
ยืนดี ๆ หน่อยสิครับ
747
00:36:08,800 --> 00:36:10,760
ต้องมีคนอยากใส่ร้ายฉันแน่ ๆ
748
00:36:14,040 --> 00:36:15,240
คุณซือถู
749
00:36:15,240 --> 00:36:16,920
ไม่ใช่ฉันนะ ฉันไม่ได้ฆ่าคน
750
00:36:16,920 --> 00:36:18,240
ชุดนี่ไม่ใช่ของฉัน
751
00:36:18,240 --> 00:36:20,480
ฉันไม่รู้ว่าใครเอามาไว้ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร
752
00:36:20,480 --> 00:36:22,120
ต้องมีคนใส่ร้ายฉันแน่
753
00:36:22,120 --> 00:36:24,040
พวกคุณจะใส่ร้ายคนบริสุทธิ์ไม่ได้นะคะ
754
00:36:24,720 --> 00:36:25,640
ผมคิดว่า
755
00:36:27,240 --> 00:36:29,000
คุณดูแลเก๋อเกออยู่ตลอดทั้งคืน
756
00:36:29,520 --> 00:36:31,000
คงจะไม่มีเวลาไปฆ่าคนแน่
757
00:36:34,480 --> 00:36:36,720
ชุดพนักงานที่ฆาตกรใส่
758
00:36:36,720 --> 00:36:38,560
แล้วหนีออกไปทางห้องหมายเลขสาม
759
00:36:38,560 --> 00:36:40,800
พอมาถึงที่นี่ก็เปลี่ยนเป็นชุดกี่เพ้าสีแดง
760
00:36:40,800 --> 00:36:42,120
และทิ้งชุดเอาไว้
761
00:36:44,320 --> 00:36:45,960
คุณมีชุดกี่เพ้าสีแดงไหมครับ
762
00:36:46,960 --> 00:36:48,840
ฉะ...ฉันไม่มีกี่เพ้าสีแดงค่ะ
763
00:36:53,680 --> 00:36:54,640
แล้วไข่มุกเม็ดนี้ล่ะครับ
764
00:36:57,160 --> 00:36:58,120
ไม่ทราบค่ะ
765
00:36:58,120 --> 00:36:59,080
ฉะ...ฉันไม่มี
766
00:37:01,800 --> 00:37:03,000
ผมอยากรู้ว่า
767
00:37:03,000 --> 00:37:04,640
เก๋อเกอป่วยข้ออักเสบมานานแค่ไหนแล้ว
768
00:37:04,640 --> 00:37:05,560
หลายปีมากแล้วค่ะ
769
00:37:06,000 --> 00:37:07,120
ตอนที่ฉันมาติดตามเก๋อเกอ
770
00:37:07,120 --> 00:37:08,400
เธอก็ป่วยอยู่แล้ว
771
00:37:09,040 --> 00:37:10,520
โดยเฉพาะสองปีมานี้
772
00:37:10,520 --> 00:37:11,680
พอถึงหน้าหนาว
773
00:37:11,680 --> 00:37:13,040
เธอจะปวดจนเดินไม่ไหวเลยค่ะ
774
00:37:14,480 --> 00:37:15,880
คุณติดตามเธอมาหลายปีแล้วเหรอ
775
00:37:15,880 --> 00:37:16,800
ใช่ค่ะ
776
00:37:16,800 --> 00:37:19,480
งั้นคุณก็น่าจะรู้จักสวี่หวายชาง
777
00:37:19,480 --> 00:37:20,600
กับอวี้ฉินภรรยาของเขาสินะครับ
778
00:37:23,040 --> 00:37:23,480
ค่ะ
779
00:37:24,400 --> 00:37:25,360
โศกนาฏกรรมตระกูลสวี่ล่ะครับ
780
00:37:35,080 --> 00:37:36,520
คุณอวี้ฉินจิตใจดีขนาดนั้น
781
00:37:37,160 --> 00:37:38,680
ฉันนึกไม่ออกเลยจริง ๆ
782
00:37:39,240 --> 00:37:40,880
ว่าต้องเป็นโหดเหี้ยมแบบไหนกัน
783
00:37:41,400 --> 00:37:43,040
ถึงได้ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้ได้
784
00:37:48,360 --> 00:37:50,200
ตอนนี้ผมเจออะไรก็สงสัยไปหมด
785
00:37:50,200 --> 00:37:51,360
คุณคิดว่าไงบ้าง
786
00:37:51,360 --> 00:37:52,400
ลางสังหรณ์ของผมบอกผมว่า
787
00:37:52,400 --> 00:37:53,880
ทุกคนต่างก็เป็นฆาตกรได้ทั้งนั้น
788
00:37:54,440 --> 00:37:56,000
ลางสังหรณ์ของคุณ
789
00:37:56,000 --> 00:37:57,320
ช่วยมั่นคงหน่อยได้ไหม
790
00:37:58,120 --> 00:37:59,440
ก็มันซับซ้อนเกินไปนี่
791
00:38:07,080 --> 00:38:07,920
สมควรแล้ว
792
00:38:09,960 --> 00:38:11,280
สมควรแล้วล่ะ
793
00:38:12,880 --> 00:38:14,920
ถ้าฉันรู้ว่าฆาตกรเป็นเขาละก็
794
00:38:16,240 --> 00:38:17,640
ฉันก็คงจะฆ่าเขาเหมือนกัน
795
00:38:19,360 --> 00:38:20,560
ฉันจะทำแน่
796
00:38:21,120 --> 00:38:21,840
คุณกับคุณนายสวี่
797
00:38:21,840 --> 00:38:23,480
ไม่ได้ไปมาหาสู่กันมานานแล้ว
798
00:38:26,240 --> 00:38:27,920
ฉันเป็นคนทำร้ายเด็กคนนั้นเอง
799
00:38:28,920 --> 00:38:30,640
ฉันเฝ้าดูเธอเติบโตมา
800
00:38:31,520 --> 00:38:34,200
แต่เธอก็ไปสนับสนุนของพวกนั้นของพวกต่างชาติ
801
00:38:35,320 --> 00:38:36,600
เธอหักหลังฉัน
802
00:38:37,400 --> 00:38:38,840
หักหลังพ่อของเธอ
803
00:38:39,560 --> 00:38:40,440
ต่อมา
804
00:38:41,320 --> 00:38:42,640
สามีของเธอเสียไป
805
00:38:44,200 --> 00:38:45,920
เธอถูกตามล่าตัวที่หนานจิง
806
00:38:47,520 --> 00:38:48,800
เลยหนีมาอยู่ที่เฟิ่งเทียน
807
00:38:57,640 --> 00:38:58,800
แม่ของเธอใจอ่อน
808
00:38:59,680 --> 00:39:01,360
อยากให้ฉันไปช่วยพูดกับพ่อเธอ
809
00:39:01,360 --> 00:39:02,600
ว่าให้เธอกลับมาบ้านเถอะ
810
00:39:03,880 --> 00:39:06,600
ฉันรู้ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนไป
811
00:39:06,600 --> 00:39:08,880
ควรให้เธออยู่ที่บ้านหลังนี้
812
00:39:08,880 --> 00:39:10,760
จะได้ไม่เกิดเรื่องแบบนั้นกับเธอ
813
00:39:14,640 --> 00:39:16,200
ฉันเป็นคนทำร้ายเด็กคนนั้นเอง
814
00:39:16,840 --> 00:39:18,120
ฉันทำร้ายเธอ
815
00:39:21,600 --> 00:39:23,640
อย่างน้อยตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่
816
00:39:25,360 --> 00:39:26,760
ก็ได้ใช้ชีวิตแบบที่เธอชอบ
817
00:39:29,440 --> 00:39:30,480
ฉันน่ะแก่แล้ว
818
00:39:32,240 --> 00:39:33,520
ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว
819
00:39:37,000 --> 00:39:39,240
ผมขอคุยกับคุณเรื่องเมื่อคืน
820
00:39:39,240 --> 00:39:41,240
หลังจากที่ซือชุนซ่านออกไปแล้วอีกหน่อยนะครับ
821
00:39:41,240 --> 00:39:42,400
ว่าคุณทำอะไรบ้าง
822
00:39:43,280 --> 00:39:45,040
หรือว่าคุณได้ยินเสียงอะไรบ้างไหม
823
00:39:50,560 --> 00:39:51,800
เมื่อคืน
824
00:39:52,520 --> 00:39:55,160
ต่อให้ฉันไม่ได้เรียกซือชุนซ่านมา
825
00:39:55,720 --> 00:39:57,320
แต่ด้วยสภาพร่างกายของฉัน
826
00:39:58,160 --> 00:40:00,120
ฉันก็หนีออกไป
827
00:40:00,720 --> 00:40:02,480
ฆ่าหม่าซื่ออิงไม่ได้หรอก
828
00:40:04,600 --> 00:40:06,440
ครั้งหน้าลองหนีหนาวไปทางใต้สิครับ
829
00:40:07,400 --> 00:40:08,480
น่าจะสบายกว่านะครับ
830
00:40:12,800 --> 00:40:13,640
ฉันเองก็ไม่คิดว่า
831
00:40:13,640 --> 00:40:15,800
ปีนี้อาการจะกำเริบหนักขนาดนี้
832
00:40:17,640 --> 00:40:18,600
บางที
833
00:40:20,760 --> 00:40:22,720
การที่ฉันได้มานั่งอยู่บนรถไฟขบวนนี้
834
00:40:23,720 --> 00:40:25,600
โชคชะตาคงจะกำหนดเอาไว้ละมั้งคะ
835
00:40:26,960 --> 00:40:29,000
แล้วคุณยังได้ติดต่อกับคนตระกูลสวี่อยู่บ้างไหมครับ
836
00:40:30,640 --> 00:40:32,200
หลังจากเกิดเรื่องกับตระกูลสวี่
837
00:40:33,640 --> 00:40:35,800
ก็ไม่ได้ติดต่อมาหลายปีแล้วค่ะ
838
00:40:39,760 --> 00:40:41,400
ได้ยินมาว่าคุณนายสวี่ยังมีแม่อยู่อีกคน
839
00:40:45,760 --> 00:40:47,760
แต่ว่าสภาพร่างกายไม่ค่อยดี
840
00:40:48,400 --> 00:40:49,440
การตายของลูก
841
00:40:50,440 --> 00:40:51,960
ส่งผลกระทบกับเธอหนักมากทีเดียว
842
00:40:52,600 --> 00:40:53,960
หลังจากเกิดเรื่องกับตระกูลสวี่
843
00:40:53,960 --> 00:40:55,360
เธอคงจะป่วยหนัก
844
00:40:56,080 --> 00:40:58,600
ฉันเองก็อยากส่งข่าวดีนี้ไปบอกเธอ
845
00:40:59,680 --> 00:41:00,240
บางที
846
00:41:00,920 --> 00:41:02,800
อาจจะช่วยเธอได้บ้างก็ได้
847
00:41:14,480 --> 00:41:16,160
ตรวจสอบหมดทุกคนแล้ว
848
00:41:16,160 --> 00:41:18,160
ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าไข่มุกกับกี่เพ้าเป็นของใคร
849
00:41:19,320 --> 00:41:20,480
เหลือแค่ห้องแปดกับเก้าแล้ว
850
00:41:26,240 --> 00:41:27,520
บนรถยังมีผู้หญิงอยู่อีกคนหนึ่ง
851
00:41:28,040 --> 00:41:29,000
เป็นไปไม่ได้
852
00:41:29,000 --> 00:41:29,680
ตรวจจนหมดแล้ว
853
00:41:31,560 --> 00:41:33,000
เขาสั่งอาหารสำหรับสองคน
854
00:41:34,200 --> 00:41:36,080
ขอข้าวอีกสองถ้วยครับ
855
00:41:36,080 --> 00:41:37,600
เสร็จแล้วไปส่งที่ห้องผมนะครับ
856
00:41:37,600 --> 00:41:38,560
ได้ครับคุณผู้ชาย
857
00:41:38,560 --> 00:41:39,560
เพราะงั้นผมเลยคิดว่า...
858
00:41:40,080 --> 00:41:41,320
คุณเลิกคิดเถอะ
859
00:41:41,320 --> 00:41:43,160
ถ้าคุณจะคิดก็คิดดูก่อนดีกว่า
860
00:41:43,160 --> 00:41:44,400
เขาเป็นนักการทูตอเมริกา
861
00:41:45,000 --> 00:41:45,520
ลูกพี่ครับ
862
00:41:46,160 --> 00:41:47,040
ลูกพี่
863
00:41:47,040 --> 00:41:48,520
หาชุดกี่เพ้าสีแดงเจอแล้ว
864
00:41:48,520 --> 00:41:49,360
เจอที่ไหน
865
00:41:49,360 --> 00:41:50,040
พาผมไปหน่อย
866
00:41:50,040 --> 00:41:50,520
ครับ
867
00:41:56,880 --> 00:41:57,320
กี่เพ้า
868
00:41:57,320 --> 00:41:58,480
อยู่ข้างในจริงเหรอ
869
00:41:58,480 --> 00:41:59,080
ดูเหมือนจะใช่
870
00:41:59,840 --> 00:42:02,080
แต่ฉันว่าคุณซือถูไม่ได้ดูเป็นคนแบบนั้นนะ
871
00:42:06,360 --> 00:42:08,040
ที่แท้ก็เป็นคนร้ายซะเอง
872
00:42:22,760 --> 00:42:24,480
เป็นการท้าทายหรือเตือนกันนะ
86115
