All language subtitles for Checkmate 18
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:00:13,900 --> 00:00:18,590
♫พูดคำโกหกซ้ำสักร้อยรอบ
มันจะกลายเป็นจริงใช่ไหม♫
3
00:00:19,030 --> 00:00:22,580
♫ความขุ่นเคืองจะหายไปจริง ๆ ใช่ไหม♫
4
00:00:23,060 --> 00:00:28,000
♫ฟังคำสาบานซ้ำสักร้อยรอบ
ไม่ว่าใครจะหักหลังก่อน♫
5
00:00:28,280 --> 00:00:31,760
♫ไม่ว่าใครที่ยังแสดงละครอยู่♫
6
00:00:32,200 --> 00:00:36,350
♫ใช้เวลาที่มีจำกัดของพวกเราก่อนฟ้าสาง♫
7
00:00:36,750 --> 00:00:41,030
♫ทำให้ความจริงร้อยเรียงเข้าด้วยกัน♫
8
00:00:41,320 --> 00:00:45,460
♫อยู่ระหว่างสีแดงและสีดำ
ขอบแห่งความอันตราย♫
9
00:00:45,480 --> 00:00:48,410
♫ฉายภาพซ้ำใหม่♫
10
00:00:49,340 --> 00:00:53,380
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
11
00:00:53,510 --> 00:00:58,440
♫เพื่อน ถ้าไม่มีนาย ฉันเองก็ไร้หนทางกลับ♫
12
00:00:58,470 --> 00:01:02,570
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
13
00:01:02,640 --> 00:01:09,440
♫เมื่อฟ้าถล่มลงมาบนบ่า
พวกเราจะต่อสู้เพื่อมัน♫
14
00:01:23,080 --> 00:01:27,510
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
15
00:01:27,990 --> 00:01:29,940
=ตอนที่ 18=
16
00:01:31,640 --> 00:01:32,850
อันชิวจื่อบอกว่า
17
00:01:33,280 --> 00:01:34,840
โจวเจ๋อจะไม่ไล่เธอไปจริง ๆ
18
00:01:35,240 --> 00:01:37,700
คุณหนูอันเป็นเด็กที่ไม่มีแม่มาตั้งแต่เด็ก
19
00:01:38,350 --> 00:01:39,860
เลยขาดการเลี้ยงดูสั่งสอน
20
00:01:40,270 --> 00:01:41,920
เธอยอมรับแต่คุณนายเป็นพี่สาวตัวเอง
21
00:01:42,790 --> 00:01:44,540
เขาชอบแกล้งคุณผู้ชายเล่น
22
00:01:44,690 --> 00:01:45,990
ก็ไม่ใช่ครั้งสองครั้งแล้ว
23
00:01:46,480 --> 00:01:48,340
ตอนที่คุณผู้ชายอารมณ์ดี
24
00:01:48,580 --> 00:01:49,630
ก็จะไม่ถือสาอะไรกับเธอ
25
00:01:50,200 --> 00:01:52,720
ตอนที่อารมณ์ไม่ดีก็คอยพูดว่าจะส่งเธอกลับไป
26
00:01:53,350 --> 00:01:55,490
เขาจะพูดแบบนี้เป็นช่วง ๆ
27
00:01:56,190 --> 00:01:57,730
แต่ก็ไม่มีใครที่จริงจังกับคำพูดนี้
28
00:01:58,750 --> 00:01:59,700
แต่คุณหนูอัน
29
00:02:00,220 --> 00:02:02,770
ชอบให้คุณผู้ชายได้ลิ้มลองความเจ็บปวด
30
00:02:02,980 --> 00:02:03,840
ในเรื่องนี้เสมอ
31
00:02:05,220 --> 00:02:05,830
ต่อมาล่ะคะ
32
00:02:07,270 --> 00:02:08,350
ต่อมา
33
00:02:09,470 --> 00:02:11,940
คุณหนูอันจะกลับห้องครัวกับฉันให้ได้
34
00:02:12,460 --> 00:02:16,240
เหมือนเธอขยับเหล้าในตู้เหล้าอยู่
35
00:02:17,910 --> 00:02:20,750
ตอนนั้นฉันเอาแต่ขูดเกล็ดปลาอยู่ในห้องครัว
36
00:02:21,100 --> 00:02:22,850
เลยไม่ได้สนใจเธอ
37
00:02:23,540 --> 00:02:24,220
ผ่านไปแป๊บเดียว
38
00:02:25,150 --> 00:02:26,110
คุณนายก็เข้ามา
39
00:02:37,330 --> 00:02:37,910
ชิวจื่อ
40
00:02:39,830 --> 00:02:40,630
จะเล่นอะไรอีกล่ะ
41
00:02:41,180 --> 00:02:42,170
เธอไปไหนมาทั้งเช้า
42
00:02:42,710 --> 00:02:43,230
เปล่า
43
00:02:43,300 --> 00:02:44,360
หนูก็เล่นอยู่ที่สวนหลังบ้านค่ะ
44
00:02:44,750 --> 00:02:45,520
รีบกลับห้องไป
45
00:02:46,390 --> 00:02:47,930
ถ้าพี่เขยเธอมาเห็นเข้าก็ต้องบ่นเธออีก
46
00:02:48,220 --> 00:02:48,920
รู้แล้วค่ะ
47
00:02:49,620 --> 00:02:50,150
อย่าดื้อนะ
48
00:02:54,530 --> 00:02:56,910
คุณหมายถึงเหล้าขวดนั้น
49
00:02:57,700 --> 00:02:59,050
น้าของฉันเป็นคนเอาออกมาเหรอ
50
00:02:59,680 --> 00:03:00,140
ใช่ค่ะ
51
00:03:00,810 --> 00:03:03,670
คุณหนูอันเป็นคนหยิบออกมาจากตู้เหล้า
52
00:03:04,800 --> 00:03:06,130
คุณนายเข้ามาหยิบเหล้า
53
00:03:07,070 --> 00:03:08,150
แล้วก็เป็นเหล้าขวดนั้นพอดี
54
00:03:10,860 --> 00:03:11,750
อย่างนี้นี่เอง
55
00:03:15,430 --> 00:03:16,940
รอยนิ้วมือที่แม่คุณจะเช็ดออกนั้น
56
00:03:17,180 --> 00:03:18,230
ไม่ใช่รอยนิ้วมือของตัวเขาเอง
57
00:03:19,610 --> 00:03:20,500
แต่เป็นของอันชิวจื่อ
58
00:03:27,000 --> 00:03:28,020
ฉันจำได้แล้ว
59
00:03:28,960 --> 00:03:32,020
วันที่คุณนายโดนพาตัวไปสั่งกับฉันว่า
60
00:03:32,460 --> 00:03:34,410
ให้ฉันขายเครื่องประดับที่มีค่าของเขาออกไปให้หมด
61
00:03:35,070 --> 00:03:39,840
ให้ฉันส่งตัวคุณหนูและคุณหนูอันออกไปในตอนดึก
62
00:03:41,700 --> 00:03:42,680
ตอนนั้นฉันคิดว่า
63
00:03:43,430 --> 00:03:45,360
คุณนายน่าจะไม่อยากให้คุณหนูทั้งสอง
64
00:03:45,530 --> 00:03:46,680
รู้เรื่องที่เธอฆ่าคน
65
00:03:47,870 --> 00:03:49,120
ทนายหลี่ปรึกษากับฉัน
66
00:03:50,100 --> 00:03:52,500
ให้ส่งคุณหนูทั้งสองคนกลับไปที่บ้านนอกของฉันก่อน
67
00:03:53,570 --> 00:03:54,400
แต่ใครจะไปรู้
68
00:03:54,950 --> 00:03:56,100
เพื่อนสะเพร่าที่บ้านนอกฉัน
69
00:03:58,420 --> 00:04:00,890
มันกลับ กลับทำคุณหนูหายไป
70
00:04:01,760 --> 00:04:02,200
ม่อหว่าน
71
00:04:04,000 --> 00:04:04,610
ขอโทษนะ
72
00:04:06,150 --> 00:04:07,470
ถ้าฉันเป็นคนส่งคุณไปเอง
73
00:04:08,720 --> 00:04:09,580
ก็คงไม่เป็นแบบนี้
74
00:04:10,960 --> 00:04:11,950
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วไม่ใช่เหรอ
75
00:04:13,210 --> 00:04:14,880
ตอนนี้ฉันก็ยังมีชีวิตต่อหน้าคุณอยู่ไม่ใช่เหรอ
76
00:04:32,070 --> 00:04:33,570
วันก่อนที่หลี่หยวนซุ่นพูดถึงมอร์ฟีน
77
00:04:33,600 --> 00:04:35,000
อันชิวจื่อไม่อยู่ในเหตุการณ์
78
00:04:35,420 --> 00:04:37,270
ฉะนั้นเธอไม่มีทางที่จะไปแตะต้องมอร์ฟีนเลย
79
00:04:37,670 --> 00:04:39,170
ทั้งหมดนี้อาจจะเป็นการเข้าใจผิดกันก็ได้
80
00:04:42,920 --> 00:04:43,650
คุณคือ
81
00:04:46,510 --> 00:04:47,220
มองทำไมล่ะ
82
00:04:48,140 --> 00:04:49,180
เสี่ยวม่อหว่าน
83
00:04:49,790 --> 00:04:50,810
คุณลุงหลี่หยวนซุ่น
84
00:04:52,200 --> 00:04:53,230
เธอจริง ๆ ใช่ไหม
85
00:04:54,170 --> 00:04:55,490
โตเป็นสาวเลยนะ
86
00:04:56,400 --> 00:04:57,200
เหมือนแม่เธอเลย
87
00:04:59,050 --> 00:04:59,720
ดีจัง
88
00:05:01,020 --> 00:05:02,500
วันนี้พวกเราไปเยี่ยมคุณที่โรงพยาบาลมาค่ะ
89
00:05:03,410 --> 00:05:04,370
ลุงประชุมอยู่ข้างนอก
90
00:05:04,620 --> 00:05:05,460
น้องชายลุงบอกว่า
91
00:05:05,710 --> 00:05:07,080
พวกเธอกำลังสืบคดีของแม่เธออยู่
92
00:05:07,550 --> 00:05:08,670
ลุงก็เลยตั้งใจมาถึงที่นี่
93
00:05:14,540 --> 00:05:17,200
ประโยคนี้เก็บในใจของลุงมานานหลายปีแล้ว
94
00:05:18,390 --> 00:05:20,010
แม่ของเธอไม่ได้ฆ่าใครแน่นอน
95
00:05:21,240 --> 00:05:22,790
แต่ไม่มีใครเชื่อลุงเลย
96
00:05:24,460 --> 00:05:24,970
คุณหมอหลี่
97
00:05:25,870 --> 00:05:26,990
พวกเราเปลี่ยนที่คุยกันดีไหมครับ
98
00:05:27,590 --> 00:05:28,130
ไปบ้านผม
99
00:05:28,600 --> 00:05:29,300
เรื่องนี้
100
00:05:29,550 --> 00:05:30,330
ยังไงก็ต้องคุยที่บ้านลุง
101
00:05:30,360 --> 00:05:31,400
พวกเธอถึงจะเข้าใจ
102
00:05:33,080 --> 00:05:33,520
ได้ค่ะ
103
00:05:39,280 --> 00:05:39,660
ถึงแล้วครับ
104
00:05:40,790 --> 00:05:41,170
โอเค
105
00:05:41,680 --> 00:05:42,300
ขอบคุณครับ
106
00:05:43,590 --> 00:05:44,170
คุณหมอหลี่
107
00:05:44,800 --> 00:05:46,220
ที่จริงแล้วบ้านพวกคุณอยู่ติดกันเหรอ
108
00:05:46,620 --> 00:05:47,010
ใช่
109
00:05:47,920 --> 00:05:48,530
ตามผมมาเลย
110
00:05:55,840 --> 00:05:56,800
หลายปีมานี้
111
00:05:57,180 --> 00:05:57,950
ลุงไม่ได้ย้ายไปไหนเลย
112
00:05:58,110 --> 00:05:58,910
อาศัยอยู่ที่นี่ตลอด
113
00:06:00,710 --> 00:06:01,600
ลุงคิดมาตลอด
114
00:06:02,660 --> 00:06:04,990
เมื่อไรข้างบ้านจะมีคนกลับมาสักที
115
00:06:06,180 --> 00:06:07,730
แต่ก็มีแต่รอ รอ
116
00:06:08,300 --> 00:06:09,160
สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเลย
117
00:06:10,800 --> 00:06:11,500
คุณน้าล่ะคะ
118
00:06:13,050 --> 00:06:14,950
น้าของเธอกินดีอยู่ดีอยู่ที่เซี่ยงไฮ้
119
00:06:15,280 --> 00:06:16,320
จะกลับมาที่นี่ทำไมล่ะ
120
00:06:17,180 --> 00:06:17,970
ครั้งล่าสุดที่เจอเธอ
121
00:06:18,000 --> 00:06:19,120
คือตอนที่ลุงไปทำงานที่เซี่ยงไฮ้
122
00:06:19,690 --> 00:06:20,930
เธอบอกจะไปต่างประเทศกับครอบครัวแล้ว
123
00:06:21,340 --> 00:06:21,980
ไปต่างประเทศเหรอคะ
124
00:06:24,330 --> 00:06:25,100
ดูเหมือนหลายปีมานี้
125
00:06:26,120 --> 00:06:26,830
เธอมีความสุขดี
126
00:06:28,900 --> 00:06:29,920
มีความสุขอยู่แล้ว
127
00:06:30,580 --> 00:06:31,660
หลังจากที่เกิดเรื่องในปีนั้น
128
00:06:32,240 --> 00:06:34,160
เธอก็ได้ไปเรียนที่โรงเรียนสตรีที่มีชื่อเสียงในตอนนั้น
129
00:06:34,830 --> 00:06:36,170
ต่อมาก็ได้ไปเรียนมหาวิทยาลัยที่เซี่ยงไฮ้
130
00:06:36,790 --> 00:06:37,500
หลังจบการศึกษา
131
00:06:37,670 --> 00:06:39,340
ก็แต่งงานกับครอบครัวดี ๆ ที่เซี่ยงไฮ้ไปแล้ว
132
00:06:40,560 --> 00:06:42,660
ช่วงนี้จะไปฝรั่งเศสกับครอบครัวแล้ว
133
00:06:54,520 --> 00:06:54,870
เชิญครับ
134
00:06:55,210 --> 00:06:56,040
ระวังหน่อยนะ
135
00:07:04,920 --> 00:07:06,610
ที่นี่จัดวางแบบนี้ตลอดเวลาเลยใช่ไหมครับ
136
00:07:07,560 --> 00:07:08,340
คุณไม่รู้อะไร
137
00:07:08,810 --> 00:07:10,720
ผมจัดวางขวดพวกนี้ได้ลำบากมาก
138
00:07:11,310 --> 00:07:12,460
ไม่กล้าขยับมันหรอก
139
00:07:13,000 --> 00:07:14,510
นี่ นี่มันมีหลักการนะ
140
00:07:14,910 --> 00:07:16,980
ขยับแค่นิดเดียวก็ต้องจัดวางใหม่หมดเลย
141
00:07:18,380 --> 00:07:19,110
ผมขอดูหน่อยได้ไหมครับ
142
00:07:19,480 --> 00:07:19,830
คือว่า
143
00:07:22,180 --> 00:07:23,110
งั้นต้องระวังหน่อยนะครับ
144
00:07:36,490 --> 00:07:37,100
รสเปรี้ยวเหรอครับ
145
00:07:38,390 --> 00:07:40,020
ผมใช้จิ๊กโฉ่วสกัดออกมา
146
00:07:40,430 --> 00:07:42,110
ต้องได้มอร์ฟีนจิ๊กโฉ่วมาก่อน
147
00:07:42,300 --> 00:07:43,550
- แล้วค่อยนำอันนี้
- คุณลุงหลี่
148
00:07:46,470 --> 00:07:47,580
ก่อนวันเกิดเหตุ
149
00:07:48,080 --> 00:07:49,790
ทุกคนทำอะไรในห้องทดลองของคุณบ้างคะ
150
00:07:50,480 --> 00:07:51,260
คุณพอจำได้ไหมคะ
151
00:07:52,650 --> 00:07:53,350
คือ
152
00:07:58,890 --> 00:08:00,770
เอาแบบนี้ดีกว่า พวกคุณอยากรู้อะไร
153
00:08:00,800 --> 00:08:01,570
ก็ถามผมตรง ๆ เลย
154
00:08:02,090 --> 00:08:03,010
ถ้าผมจำได้
155
00:08:03,340 --> 00:08:04,110
ก็จะบอกพวกคุณ
156
00:08:04,660 --> 00:08:05,480
ถ้าผมจำไม่ได้
157
00:08:05,770 --> 00:08:06,670
เดี๋ยวผมจะไปถามน้องชายผม
158
00:08:07,160 --> 00:08:09,080
เขาเป็นทนาย ความจำน่าจะดีกว่าผม
159
00:08:11,080 --> 00:08:11,970
วันที่เกิดเหตุ
160
00:08:12,470 --> 00:08:14,250
คุณเห็นฟางหวายจิ่นเอามอร์ฟีนไปไหมครับ
161
00:08:14,990 --> 00:08:16,590
ถ้าผมเห็นผมจะไม่ห้ามเธอได้ยังไงล่ะ
162
00:08:17,530 --> 00:08:18,420
ผมไม่ได้แช่งนะ
163
00:08:18,990 --> 00:08:20,530
โจวเจ๋อคนนี้สมควรตายอยู่แล้ว
164
00:08:21,150 --> 00:08:23,200
แต่ก็คงไม่ถึงขั้นเอาชีวิตเข้าแลก
165
00:08:23,660 --> 00:08:25,060
เพื่อเรื่องแค่นี้หรอก
166
00:08:28,620 --> 00:08:29,470
คนแบบนี้
167
00:08:30,030 --> 00:08:31,500
สักวันก็ต้องตายในอกของผู้หญิงอยู่แล้ว
168
00:08:31,690 --> 00:08:33,230
คนสมัยก่อนก็พูดไว้แล้วไม่ใช่เหรอ
169
00:08:33,400 --> 00:08:33,900
ผู้หญิง
170
00:08:33,920 --> 00:08:34,630
คุณลุงหลี่คะ
171
00:08:35,550 --> 00:08:36,210
คือว่า
172
00:08:39,940 --> 00:08:40,930
คุณยังจำได้ไหม
173
00:08:41,420 --> 00:08:42,730
วันนั้นทุกคนออกจากห้องทดลอง
174
00:08:42,760 --> 00:08:43,720
ด้วยลำดับแบบไหนครับ
175
00:08:49,960 --> 00:08:50,650
จำไม่ได้แล้ว
176
00:08:50,760 --> 00:08:51,490
คุณลองคิดดูดี ๆ ค่ะ
177
00:08:56,920 --> 00:08:57,550
ตอนนั้น
178
00:08:57,980 --> 00:09:00,240
ลุงยืนอยู่ในตำแหน่งนี้
179
00:09:00,560 --> 00:09:01,880
คุยกับผู้หญิงต่างชาติคนนั้น
180
00:09:03,160 --> 00:09:03,690
เก่ออ้าย
181
00:09:04,230 --> 00:09:05,120
ผมขอคุยกับคุณอย่างจริงจัง
182
00:09:06,030 --> 00:09:08,080
ผมรู้ว่าคุณเข้าใจว่าตัวเองยังสาวและหน้าตาดี
183
00:09:09,840 --> 00:09:11,540
ลุงจะเอาคืนเขาแทนแม่เธอให้ได้
184
00:09:11,980 --> 00:09:13,550
ลุงไม่อยากเห็นเขามีความสุข
185
00:09:13,970 --> 00:09:15,470
ฉะนั้น ลุงเลยเรียกเขามา
186
00:09:15,780 --> 00:09:16,610
ลุงบอกเขาว่า
187
00:09:16,980 --> 00:09:19,630
โจวเจ๋อหย่ากับฟางหวายจิ่นเพื่อเธอ
188
00:09:20,160 --> 00:09:21,830
หวายจิ่นเป็นภรรยาของเขานะ
189
00:09:22,530 --> 00:09:23,680
งั้น สักวันข้างหน้า
190
00:09:23,820 --> 00:09:25,560
เขาก็จะทิ้งเธอเพื่อคนอื่นเหมือนกัน
191
00:09:26,530 --> 00:09:28,230
ฟางหวายจิ่นนี่ยังมีเพื่อนอย่างพวกเราคอยสนับสนุน
192
00:09:28,790 --> 00:09:29,360
เธอมีอะไรล่ะ
193
00:09:29,980 --> 00:09:30,810
เธอจะเจ็บหนักกว่าเขา
194
00:09:31,180 --> 00:09:32,230
ลุงจะให้เขารู้ว่า
195
00:09:32,740 --> 00:09:34,370
เรื่องที่เขาทำนั้นมันไม่ถูกต้อง
196
00:09:34,400 --> 00:09:35,070
คุณลุงหลี่
197
00:09:36,910 --> 00:09:37,430
คือว่า
198
00:09:40,310 --> 00:09:40,890
คุณยังจำได้ไหม
199
00:09:40,920 --> 00:09:42,470
ตอนที่คุณกับเก่ออ้ายคุยกัน
200
00:09:42,840 --> 00:09:43,860
คนอื่นกำลังทำอะไรอยู่ครับ
201
00:09:47,270 --> 00:09:49,390
ตอนนั้นผมหันหลังอยู่
202
00:09:50,670 --> 00:09:51,540
จำไม่ค่อยได้แล้ว
203
00:10:04,220 --> 00:10:05,930
หน้าต่างนี้ห้ามเปิดนะครับ
204
00:10:09,080 --> 00:10:10,390
หน้าต่างนี้ห้ามเปิดนะ
205
00:10:11,780 --> 00:10:14,100
ของรักพวกนี้ทั้งอ่อนไหวทั้งเปราะบาง
206
00:10:14,480 --> 00:10:16,030
ถ้าพวกมันเกิดความผิดปกติเล็กน้อยขึ้นมา
207
00:10:16,210 --> 00:10:17,360
พวกมันก็จะอารมณ์เสีย
208
00:10:17,670 --> 00:10:18,950
ก็จะทำให้ห้องทดลองนี้ระเบิดเป็นจุน
209
00:10:21,200 --> 00:10:22,920
วันนั้นไม่รู้ใครเหมือนกัน
210
00:10:23,510 --> 00:10:25,430
มาถึงที่นี่ก็เปิดหน้าต่างเลย
211
00:10:26,100 --> 00:10:27,250
ตอนเที่ยงของวันที่สองถึงจะรู้
212
00:10:29,150 --> 00:10:31,730
พอคิดย้อนดูแล้วยังรู้สึกกลัวอยู่เลย
213
00:10:33,880 --> 00:10:34,720
ที่นี่ ๆ
214
00:10:35,260 --> 00:10:37,180
ตอนนั้นมีผงโปรยไว้ที่นี่
215
00:10:37,820 --> 00:10:39,240
ดีที่ไม่ใช่ชั้นนี้
216
00:10:39,720 --> 00:10:40,640
ถ้าไม่งั้น
217
00:10:41,810 --> 00:10:43,450
ผมก็คงไม่มีชีวิตถึงทุกวันนี้หรอก
218
00:10:50,950 --> 00:10:52,280
มีคนสามารถมุดผ่านหน้าต่างนี้ไหมครับ
219
00:10:52,800 --> 00:10:53,430
เรื่องนี้
220
00:10:53,910 --> 00:10:56,430
ถ้าขนาดร่างกายอย่างพวกเราก็คงมุดไม่เข้าหรอก
221
00:10:56,680 --> 00:10:58,170
เพราะมุดได้ครึ่งตัวก็คงติดอยู่ตรงนั้น
222
00:10:59,240 --> 00:11:00,590
แล้วถ้าเป็นเด็กล่ะครับ
223
00:11:01,160 --> 00:11:02,120
เด็กเหรอ
224
00:11:03,050 --> 00:11:03,980
งั้นน่าจะไม่มีปัญหา
225
00:11:09,080 --> 00:11:09,780
เสี่ยวม่อหว่าน
226
00:11:10,110 --> 00:11:11,640
ลุงจะไปใช้โทรเลขโทรหาน้าของเธอหน่อย
227
00:11:11,950 --> 00:11:13,240
ถ้าเขารู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่
228
00:11:13,360 --> 00:11:14,420
งั้นเขาต้องดีใจมากแน่ ๆ
229
00:11:15,760 --> 00:11:16,400
คุณลุงหลี่
230
00:11:18,640 --> 00:11:19,630
หนูมีคำถามอยากจะถามค่ะ
231
00:11:20,320 --> 00:11:20,830
เธอว่ามาเลย
232
00:11:22,220 --> 00:11:24,550
ทำไมแม่หนูถึงดูแลคุณน้าดีขนาดนั้นล่ะคะ
233
00:11:26,410 --> 00:11:28,690
เรื่องนี้เธอไม่รู้เหรอ
234
00:11:29,680 --> 00:11:30,160
อะไรคะ
235
00:11:33,170 --> 00:11:35,540
ตาข้างหนึ่งของน้าเธอ
236
00:11:36,610 --> 00:11:37,850
โดนแม่เธอตีจนเสีย
237
00:11:47,960 --> 00:11:48,500
คุณอันครับ
238
00:11:52,800 --> 00:11:53,410
ลั่วเส้าชวน
239
00:11:54,760 --> 00:11:56,130
สวัสดีค่ะ ฉันคืออันชิวจื่อ
240
00:11:57,650 --> 00:11:58,230
รบกวนหน่อยนะครับ
241
00:12:03,720 --> 00:12:04,840
แม่ฉันจะเช็ดรอยนิ้วมือให้ใคร
242
00:12:06,630 --> 00:12:07,940
นอกจากอันชิวจื่อยังมีใครได้อีก
243
00:12:10,460 --> 00:12:11,140
คุณใจเย็น ๆ
244
00:12:11,690 --> 00:12:12,870
รอเส้าชวนพาเธอกลับมา
245
00:12:13,860 --> 00:12:15,240
แม่ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนฆ่าพ่อฉัน
246
00:12:15,840 --> 00:12:17,720
ส่งพวกเราไปที่บ้านนอกก็เพื่อปกป้องเขา
247
00:12:18,750 --> 00:12:20,490
เป้าหมายก็เพื่อเขาจะไม่ปริปากจนถึง
248
00:12:20,520 --> 00:12:21,380
วินาทีที่แม่ตาย
249
00:12:22,060 --> 00:12:22,960
ผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว
250
00:12:23,990 --> 00:12:25,580
ทำไมเขาถึงใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้ล่ะ
251
00:12:27,640 --> 00:12:29,050
หลักฐานในตอนนี้ยังไม่พอที่จะยืนยันว่า
252
00:12:29,080 --> 00:12:29,970
เขาคือฆาตกร
253
00:12:30,800 --> 00:12:32,160
คุณเชื่อในเรื่องลอจิกเดียวไม่ใช่เหรอ
254
00:12:32,980 --> 00:12:33,470
ข้อแรก
255
00:12:34,000 --> 00:12:35,630
เขาเป็นคนขโมยมอร์ฟีนจากหลี่หยวนซุ่น
256
00:12:36,610 --> 00:12:37,090
ข้อสอง
257
00:12:37,750 --> 00:12:39,150
แม่ฉันเป็นคนหยิบขวดเหล้าจากมือเขาเอง
258
00:12:40,120 --> 00:12:40,610
ข้อสาม
259
00:12:41,360 --> 00:12:42,580
มีแค่เขาที่อยากวางยาพิษให้พ่อฉันกิน
260
00:12:43,360 --> 00:12:44,920
ที่จริงเขาไม่ได้เกลียดพ่อฉันเลย
261
00:12:45,600 --> 00:12:46,690
เป็นเพราะว่าแม่ฉันทำเขาบาดเจ็บ
262
00:12:46,820 --> 00:12:48,050
ฉะนั้นสิ่งที่เขาเกลียดคือทั้งครอบครัวของฉัน
263
00:12:52,310 --> 00:12:52,900
ขนาดฉัน
264
00:12:54,880 --> 00:12:55,850
ขนาดฉันยังเกือบที่จะเป็น
265
00:12:55,880 --> 00:12:57,160
ผู้สมรู้ร่วมคิดของการฆาตกรรมพ่อแม่ฉัน
266
00:13:04,040 --> 00:13:04,840
คุณใจเย็น ๆ ก่อน
267
00:13:09,990 --> 00:13:10,790
แม่ฉันน่าสงสาร
268
00:13:13,030 --> 00:13:14,670
ยังช่วยเขาเช็ดขวดอย่างไม่รู้อีโหน่อีเหน่
269
00:13:16,560 --> 00:13:17,980
ให้คนอื่นเข้าใจว่าตัวเขาเองคือฆาตกร
270
00:13:26,960 --> 00:13:28,390
คุณใช่ไหมที่เป็นคนใช้โทรเลขโทรหาฉัน
271
00:13:29,560 --> 00:13:30,260
ใช่ครับ
272
00:13:30,620 --> 00:13:32,630
ขอบคุณที่คุณเดินทางไกลเพื่อกลับมาที่เฟิ่งเทียนครับ
273
00:13:33,190 --> 00:13:34,310
นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของฉัน
274
00:13:34,430 --> 00:13:35,530
ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณพวกคุณ
275
00:13:37,300 --> 00:13:38,250
คิดไม่ถึงจริง ๆ
276
00:13:38,600 --> 00:13:39,350
ผ่านไปนานขนาดนี้
277
00:13:39,380 --> 00:13:40,500
ยังมีคนจำเรื่องนี้ได้ด้วย
278
00:13:44,270 --> 00:13:44,940
คุณสารวัตรลั่ว
279
00:13:46,130 --> 00:13:47,610
ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงสนใจคดีนี้ล่ะคะ
280
00:13:49,120 --> 00:13:51,130
หลังที่คุณเจอเธอคุณก็จะเข้าใจเองครับ
281
00:14:01,680 --> 00:14:03,640
ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณในตอนนี้จริง ๆ
282
00:14:04,540 --> 00:14:05,090
แต่คดีนี้
283
00:14:05,120 --> 00:14:06,500
ก็บานปลายมาถึงขนาดนี้แล้ว
284
00:14:07,170 --> 00:14:07,850
ตัวเขาเองก็กลับมาแล้ว
285
00:14:08,400 --> 00:14:09,270
คุณรอมานานขนาดนี้แล้ว
286
00:14:10,580 --> 00:14:11,970
ผมหวังว่าคุณจะให้โอกาสผม
287
00:14:12,540 --> 00:14:13,970
ให้ผมลองคุยกับอันชิวจื่อดี ๆ
288
00:14:14,670 --> 00:14:16,030
ถ้าเขาเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดจริง ๆ
289
00:14:16,890 --> 00:14:18,200
พวกเราจะช่วยคุณทวงความยุติธรรมเอง
290
00:14:21,020 --> 00:14:22,620
หวังว่าฉันยจะยังให้โอกาสคุณ
291
00:14:23,960 --> 00:14:25,140
หลังจากที่คุณรู้ว่าเขาเป็นฆาตกร
292
00:14:27,000 --> 00:14:28,150
พวกคุณดูซิว่าผมพาใครมาแล้ว
293
00:14:40,190 --> 00:14:41,150
เธอคือเสียวหว่านจริง ๆ ใช่ไหม
294
00:14:42,630 --> 00:14:44,480
หน้าตาเธอเหมือนกับพี่สาวเป๊ะ ๆ เลย
295
00:14:45,560 --> 00:14:46,300
ฉันกำลังคิดว่า
296
00:14:46,430 --> 00:14:47,660
คนที่ยังจำเรื่องนี้ได้
297
00:14:47,690 --> 00:14:48,490
จะเป็นเธอไหม
298
00:14:49,440 --> 00:14:49,980
เสียวหว่าน
299
00:14:50,710 --> 00:14:52,020
พวกเราตามหาเธอมานานมาก
300
00:14:52,480 --> 00:14:53,300
ขอบคุณพระเจ้า
301
00:14:53,740 --> 00:14:54,490
เธอยังมีชีวิตอยู่
302
00:14:55,070 --> 00:14:56,400
ต้องเป็นเพราะพี่สาวเธอที่อยู่บนฟ้าแน่ ๆ เลย
303
00:14:56,970 --> 00:14:58,250
เธอกลับมาแล้ว เสียวหว่าน
304
00:15:01,840 --> 00:15:02,490
ไม่เจอกันนานเลยนะคะ
305
00:15:03,080 --> 00:15:03,810
คุณน้าอันชิวจื่อ
306
00:15:07,240 --> 00:15:07,590
น้า
307
00:15:11,190 --> 00:15:12,510
ขอบคุณที่คุณมานะครับ
308
00:15:13,270 --> 00:15:13,690
เชิญนั่งครับ
309
00:15:19,000 --> 00:15:20,750
เรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเธอยังเด็ก
310
00:15:21,340 --> 00:15:23,260
หลาย ๆ เรื่องเธออาจจะยังไม่เข้าใจ
311
00:15:23,830 --> 00:15:25,610
ตอนนั้นคุณก็ไม่ได้โตกว่าฉันมากหรอกนะคะ
312
00:15:27,080 --> 00:15:28,360
หลายปีมานี้คุณใช้ชีวิตสุขสบายจังคะ
313
00:15:29,350 --> 00:15:29,990
เรียนหนังสือ
314
00:15:31,100 --> 00:15:31,760
แต่งงาน
315
00:15:32,330 --> 00:15:32,970
ไปต่างประเทศ
316
00:15:33,780 --> 00:15:34,640
ไม่ขาดอะไรเลย
317
00:15:42,190 --> 00:15:42,680
เสียวหว่าน
318
00:15:44,160 --> 00:15:44,680
ขอโทษนะ
319
00:15:45,400 --> 00:15:46,900
ถ้าตอนนั้นน้าระวังให้มากกว่านี้
320
00:15:47,140 --> 00:15:48,740
เธอก็คงไม่หายสาบสูญหรอก
321
00:15:48,760 --> 00:15:49,790
ลำบากมาเยอะขนาดนี้
322
00:15:50,630 --> 00:15:51,400
น้าขอโทษจริง ๆ
323
00:15:52,370 --> 00:15:53,520
ถ้าอยากให้น้าชดใช้อะไร
324
00:15:53,830 --> 00:15:55,000
เธอจะทำให้ฉันอะไรก็ได้
325
00:15:56,820 --> 00:15:57,480
ชดใช้ฉัน
326
00:15:58,960 --> 00:16:00,130
เหมือนที่แม่ฉันทำกับคุณเหรอ
327
00:16:02,640 --> 00:16:03,180
เสียวหว่าน
328
00:16:04,000 --> 00:16:05,130
เธอไปต่างประเทศกับฉันเถอะ
329
00:16:05,470 --> 00:16:06,370
ต่อไปน้าจะดูแลเธอเอง
330
00:16:06,400 --> 00:16:07,060
ขอบคุณค่ะคุณน้า
331
00:16:07,960 --> 00:16:09,720
ฉันเลยอายุที่ต้องให้คนอื่นดูแลมานานแล้วค่ะ
332
00:16:13,720 --> 00:16:14,550
คือว่า
333
00:16:15,850 --> 00:16:16,960
ตอนนี้สิ่งที่ควรทำ
334
00:16:17,160 --> 00:16:18,950
ก็คือเล่าเรื่องเหตุการณ์ทั้งหมด
335
00:16:20,150 --> 00:16:21,080
ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นออกมาครับ
336
00:16:25,770 --> 00:16:28,590
ตอนแรกฉันวางแผนไว้ว่าจะไปฝรั่งเศสพรุ่งนี้
337
00:16:29,110 --> 00:16:30,200
แต่พอได้รับโทรเลขจากคุณ
338
00:16:30,340 --> 00:16:31,360
ฉันก็เลยรีบมา
339
00:16:32,080 --> 00:16:32,900
ฉันกำลังคิดว่า
340
00:16:33,410 --> 00:16:34,960
เสียวหว่านกลับมาแล้วใช่ไหม
341
00:16:35,260 --> 00:16:36,770
ความปราถนาของฉันจะได้สมหวังสักที
342
00:16:38,650 --> 00:16:39,700
แต่เรื่องราวในตอนนั้น
343
00:16:42,100 --> 00:16:43,530
ฉันก็หวังว่าพี่สาวฉันไม่ใช่ฆาตกร
344
00:16:44,880 --> 00:16:45,480
แต่เขาใช่
345
00:16:48,720 --> 00:16:49,360
คุณมั่นใจ
346
00:17:05,830 --> 00:17:07,440
นี่เป็นสิ่งที่พี่สาวให้ฉันก่อนจากไป
347
00:17:08,050 --> 00:17:09,500
หลายปีมานี้ฉันอ่านมันนับครั้งไม่ถ้วน
348
00:17:24,000 --> 00:17:24,860
น้องสาวที่น่ารัก
349
00:17:26,200 --> 00:17:27,680
ไม่ว่าอดีตหรือปัจจุบัน
350
00:17:28,980 --> 00:17:30,260
พี่ไม่เคยโกหกเธอเลยแม้แต่น้อย
351
00:17:32,710 --> 00:17:34,150
เพราะฉะนั้นอย่าจมปลัก
352
00:17:35,480 --> 00:17:36,940
เดินตามเส้นทางชีวิตของเธอต่อไป
353
00:17:38,330 --> 00:17:38,910
รับปากกับพี่
354
00:17:40,000 --> 00:17:40,910
ต้องมีความสุขนะ
355
00:17:41,940 --> 00:17:43,600
ไปตามหาความสุขที่มีไว้สำหรับเธอ
356
00:17:46,100 --> 00:17:47,180
ใครเป็นคนติดหนี้อยู่
357
00:17:48,700 --> 00:17:50,050
ก็ให้คนนั้นเป็นคนชำระ
358
00:17:51,610 --> 00:17:52,890
โจวเจ๋อคือรักของพี่
359
00:17:54,600 --> 00:17:56,070
พี่ต้องไปตามหาเขาแล้ว
360
00:17:58,260 --> 00:17:59,030
ชำระหนี้
361
00:18:01,670 --> 00:18:02,760
หนี้ที่เขาติดคุณเขาชำระแล้ว
362
00:18:04,910 --> 00:18:05,890
แล้วหนี้ที่เขาติดฉันล่ะ
363
00:18:09,320 --> 00:18:12,200
ชำระหนี้ที่เขาพูดถึงคือเขาติดหนี้ชีวิตพี่เขย
364
00:18:13,150 --> 00:18:14,140
เขาเคยบอกว่า
365
00:18:14,650 --> 00:18:17,350
บางทีอาจจะมีแค่ความตายเท่านั้นถึงจะทำให้เขากับโจวเจ๋อ
366
00:18:17,380 --> 00:18:18,600
ได้มัดอยู่ด้วยกันอย่างถาวร
367
00:18:19,910 --> 00:18:21,230
ตอนนั้นเธอยังเด็กเกินไป
368
00:18:21,970 --> 00:18:23,410
เธอไม่รู้หรอกว่าแม่ของเธอ
369
00:18:23,440 --> 00:18:24,520
รักพ่อเธอขนาดไหน
370
00:18:25,510 --> 00:18:27,480
ถ้าโจวเจ๋อตั้งใจที่จะหย่าจริง ๆ
371
00:18:27,870 --> 00:18:30,580
งั้นพี่คงต้องเอาชีวิตเข้าแลก
372
00:18:33,750 --> 00:18:35,360
คุณรู้ไหมว่าเขาก็เขียนจดหมายให้ฉันเหมือนกัน
373
00:18:47,480 --> 00:18:49,140
[เสียวหว่าน]
374
00:19:07,150 --> 00:19:07,890
เป็นแบบนี้ได้ยังไง
375
00:19:08,280 --> 00:19:09,310
คุณแกล้งไม่รู้
376
00:19:10,090 --> 00:19:11,110
หรือไม่รู้จริง ๆ กันแน่
377
00:19:11,390 --> 00:19:12,950
นี่มันไม่เหมือนที่น้าคิดเลยนะ
378
00:19:13,550 --> 00:19:14,750
คุณเข้าใจในตัวพี่สาวคุณดี
379
00:19:15,570 --> 00:19:16,760
นี่จะเป็นความคิดถึงที่เขามีไว้ให้
380
00:19:16,780 --> 00:19:17,620
ลูกสาวไหมครับ
381
00:19:17,910 --> 00:19:18,390
เป็นไปไม่ได้
382
00:19:19,590 --> 00:19:20,390
เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
383
00:19:21,960 --> 00:19:23,330
ถ้าพี่สาวบอกว่าเขาไม่ได้ฆ่าคน
384
00:19:23,360 --> 00:19:24,390
งั้นเขาก็ไม่ได้ทำแน่นอน
385
00:19:30,120 --> 00:19:31,120
ใครเป็นคนทำกันแน่
386
00:19:33,130 --> 00:19:35,160
ทำไมคุณถึงคิดว่าเขาบอกว่าเขาไม่ได้ฆ่าคน
387
00:19:35,590 --> 00:19:36,620
ก็คือไม่ได้ฆ่าคนแน่นอนล่ะครับ
388
00:19:42,240 --> 00:19:43,250
พวกคุณดูตาของฉัน
389
00:19:49,510 --> 00:19:50,620
คุณไม่แค้นพี่สาวคุณเหรอครับ
390
00:19:53,550 --> 00:19:54,670
ดูเหมือนพวกคุณคงรู้เรื่องหมดแล้ว
391
00:19:56,710 --> 00:19:58,000
ตอนที่ฉันเพิ่งเกิดมา
392
00:19:58,440 --> 00:20:00,890
คนข้างบ้านข้างซอยชอบไปบอกกับพี่สาวฉันว่า
393
00:20:01,430 --> 00:20:02,610
แม่คลอดน้องสาวออกมา
394
00:20:02,950 --> 00:20:03,880
เขาจะไม่เอาเธอแล้ว
395
00:20:05,730 --> 00:20:06,720
เลยทำให้พี่สาวกลัว
396
00:20:07,660 --> 00:20:09,210
เขากลัวฉันจะแย่งชิงแม่ของเขาไป
397
00:20:09,360 --> 00:20:10,980
ถึงได้หูดับทำเรื่องแบบนี้
398
00:20:11,910 --> 00:20:12,940
หลังจากนั้นในทุก ๆ วัน
399
00:20:13,980 --> 00:20:15,470
เขาใช้ชีวิตอยู่ในความรู้สึกผิดมาตลอด
400
00:20:16,840 --> 00:20:18,410
ฉะนั้นสำหรับพี่สาวคุณแล้ว
401
00:20:19,040 --> 00:20:20,770
คุณก็เหมือนดาบแห่งดาโมเคิลส์เล่มนั้น
402
00:20:20,800 --> 00:20:22,250
ที่ตั้งอยู่บนยอดหัวของเขา
403
00:20:23,130 --> 00:20:25,570
คอยเตือนใจเขาอยู่ตลอด อย่าใจร้อน
404
00:20:28,480 --> 00:20:29,620
การควบคุมอารมณ์ของพี่สาว
405
00:20:29,720 --> 00:20:31,630
เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นหลังจากที่เขาแต่งงานกับพี่เขย
406
00:20:32,610 --> 00:20:33,700
พวกเขาสองคนก็เป็นแบบนี้ตลอด
407
00:20:33,720 --> 00:20:34,590
ทะเลาะกันประจำ
408
00:20:34,990 --> 00:20:36,400
แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะแยกกัน
409
00:20:37,160 --> 00:20:38,020
คุณเกลียดพี่เขยคุณไหมครับ
410
00:20:38,960 --> 00:20:40,200
ถ้าเกลียดเขาจริง ๆ
411
00:20:40,930 --> 00:20:42,180
ก็คงไม่แกล้งพี่เขาเล่นหรอก
412
00:20:43,120 --> 00:20:44,880
งั้นคุณจำได้ไหมว่าคืนก่อนวันเกิดเหตุ
413
00:20:45,550 --> 00:20:46,680
คุณทำพี่เขยโมโหจริง ๆ
414
00:20:50,440 --> 00:20:51,660
ฉันจำได้ว่าเก่ออ้าย
415
00:20:51,690 --> 00:20:53,390
บอกว่าเขาจะทำอาหารโซเวียตให้ทุกคนกิน
416
00:20:55,060 --> 00:20:57,320
ฉันก็เป่าหูให้เสียวหว่านไปหาเรื่องใส่เก่ออ้าย
417
00:20:58,090 --> 00:20:59,850
แล้วฉันใส่เกลือเป็นจำนวนมาก
418
00:21:00,320 --> 00:21:01,600
ในจานอาหารของพี่เขยฉัน
419
00:21:12,260 --> 00:21:13,360
ในข้าวนี้ใส่อะไรลงไป
420
00:21:18,260 --> 00:21:19,180
ไม่เกี่ยวกับหนูนะ
421
00:21:19,830 --> 00:21:20,860
เก่ออ้ายทำไม่อร่อยเอง
422
00:21:20,880 --> 00:21:21,550
เกี่ยวอะไรกับหนู
423
00:21:21,700 --> 00:21:22,500
เธอว่าใช่ไหม
424
00:21:23,520 --> 00:21:24,370
ไม่อร่อยเลย
425
00:21:24,400 --> 00:21:25,740
หนูกลืนยังกลืนไม่ลงเลย
426
00:21:26,220 --> 00:21:26,860
เสียวหว่าน
427
00:21:27,240 --> 00:21:28,550
เธอกินจานของฉันเถอะ
428
00:21:32,010 --> 00:21:32,810
เพราะเธอสร้างปัญหา
429
00:21:33,320 --> 00:21:34,130
เธอห้ามกินข้าวมื้อนี้
430
00:21:34,720 --> 00:21:35,290
พี่
431
00:21:36,340 --> 00:21:36,830
โจวเจ๋อ
432
00:21:37,460 --> 00:21:38,650
คุณจะไปจริงจังอะไรกับเด็กล่ะ
433
00:21:38,840 --> 00:21:39,410
ใช่
434
00:21:39,590 --> 00:21:40,650
อาหารนี่ทำได้ไม่อร่อย
435
00:21:40,750 --> 00:21:41,700
เกี่ยวอะไรกับหนูล่ะ
436
00:21:42,080 --> 00:21:42,600
ชิวจื่อ
437
00:21:42,930 --> 00:21:44,180
เป็นเพราะฉันไม่ค่อยจริงจังกับเธอ
438
00:21:44,880 --> 00:21:45,970
ไม่มีสัมมาคารวะเลยสักนิด
439
00:21:46,690 --> 00:21:47,820
พรุ่งนี้ฉันจะส่งเธอกลับบ้านนอก
440
00:21:56,230 --> 00:21:57,830
หลังจากนั้นฉันก็โดนขังไว้ในห้อง
441
00:21:58,750 --> 00:22:00,830
วางแผนไว้วันที่สองจะไปแกล้งขอโทษพี่เขย
442
00:22:01,040 --> 00:22:01,870
ถือเป็นการแก้แค้น
443
00:22:05,720 --> 00:22:06,520
คุณจะทำอะไร
444
00:22:07,340 --> 00:22:09,160
ตอนนั้นฉันจำได้ว่าฉันคิดวิธีที่โหดมาก
445
00:22:09,600 --> 00:22:10,530
ได้วิธีหนึ่ง
446
00:22:16,130 --> 00:22:16,770
ผ่านมานานแล้ว
447
00:22:16,800 --> 00:22:17,880
ฉันจำไม่ได้จริง ๆ
448
00:22:18,940 --> 00:22:20,220
คุณจำไม่ได้จริง ๆ
449
00:22:20,780 --> 00:22:21,920
หรือแกล้งทำเป็นจำไม่ได้
450
00:22:23,400 --> 00:22:24,130
หมายความว่ายังไง
451
00:22:24,670 --> 00:22:25,570
เช้าวันที่สอง
452
00:22:26,580 --> 00:22:28,240
หรือว่าคุณไม่ได้ไปที่ห้องทดลองของหลี่หยวนซุ่นเหรอ
453
00:22:31,340 --> 00:22:31,690
ใช่
454
00:22:31,720 --> 00:22:32,730
ฉันไปหาคุณลุงหลี่มา
455
00:22:32,810 --> 00:22:33,870
ฉันไปคืนหนังสือให้เขา
456
00:22:34,400 --> 00:22:35,230
ฉันจำได้แล้ว
457
00:22:35,460 --> 00:22:37,330
ฉันไปบ้านเขาแต่คุณลุงหลี่ไม่อยู่บ้าน
458
00:22:37,360 --> 00:22:39,140
เวลานั้นเขาน่าจะอยู่ในบ้านของเรา
459
00:22:39,820 --> 00:22:42,130
หลังจากนั้นฉันก็ปีนกลับมาจากสวนหลังบ้าน
460
00:22:42,680 --> 00:22:45,310
ต่อมาฉันก็โดนป้าหว่านจือจับได้
461
00:22:45,790 --> 00:22:46,330
ฉันก็เลยคิดว่า
462
00:22:46,430 --> 00:22:47,580
งั้นฉันรอให้ป้าหว่านจือไม่ทันระวัง
463
00:22:47,600 --> 00:22:48,560
ฉันค่อยแอบหนีกลับไป
464
00:22:49,530 --> 00:22:50,690
เวลานี้พี่สาวก็กลับมา
465
00:22:50,790 --> 00:22:51,730
เขาก็จับฉันขังเอาไว้
466
00:22:51,750 --> 00:22:52,960
จนถึงเวลาทานข้าวค่อยปล่อยฉันออกมา
467
00:22:54,030 --> 00:22:55,010
ยังจำได้ไหมว่าคุณเอาอะไร
468
00:22:55,040 --> 00:22:56,000
ออกมาจากห้องทดลองบ้าง
469
00:23:00,310 --> 00:23:01,700
ฉันจำไม่ได้จริง ๆ
470
00:23:02,100 --> 00:23:03,180
ความจำมันเลือนรางมาก
471
00:23:04,590 --> 00:23:06,000
ฉันโดนขังไว้ในห้อง
472
00:23:06,840 --> 00:23:08,160
จนถึงเวลาทานข้าวถึงได้ออกมา
473
00:23:08,310 --> 00:23:09,090
พี่เขยไม่ได้มา
474
00:23:09,170 --> 00:23:10,390
เขาโดนฆาตกรรมในตอนนั้นพอดีเลย
475
00:23:11,600 --> 00:23:13,840
วันนี้ป้าหว่านจือทำปลาเปรี้ยวหวานให้พวกเธอกิน
476
00:23:14,480 --> 00:23:15,250
กินเยอะ ๆ นะ
477
00:23:19,480 --> 00:23:20,780
ยังมีอีกเมนูหนึ่ง
478
00:23:29,000 --> 00:23:29,640
โจวเจ๋อล่ะ
479
00:23:31,040 --> 00:23:32,040
บอกว่าไม่อยากอาหาร
480
00:23:32,630 --> 00:23:33,370
ไม่อยากกินข้าว
481
00:23:46,160 --> 00:23:47,400
คุณช่วยมีกาลเทศะหน่อยได้ไหมครับ
482
00:23:47,480 --> 00:23:47,960
หยวนซุ่น
483
00:23:49,280 --> 00:23:49,720
ช่างเถอะ
484
00:23:51,400 --> 00:23:52,200
พวกเรากินกันก่อน
485
00:23:53,040 --> 00:23:54,030
โจวเจ๋อก็เป็นแบบนี้แหละ
486
00:23:54,510 --> 00:23:55,590
พอได้วาดรูปแล้วจะลืมทุกอย่าง
487
00:23:56,430 --> 00:23:57,170
ไม่รอเขาแล้ว
488
00:23:58,350 --> 00:23:58,890
หว่านจือ
489
00:23:59,880 --> 00:24:01,250
คุณช่วยจัดอาหารไว้ให้หน่อย
490
00:24:01,380 --> 00:24:02,220
เดี๋ยวพวกเราจะไปส่งให้เขา
491
00:24:02,400 --> 00:24:03,630
ได้ค่ะ ฉันเข้าใจแล้วค่ะ
492
00:24:13,620 --> 00:24:16,180
พี่สาวพาสีหว่านจือไปส่งข้าวให้กับพี่เขย
493
00:24:16,580 --> 00:24:18,540
โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นในตอนนั้นเลย
494
00:24:19,080 --> 00:24:21,190
ผ่านไปครู่เดียวสีหว่านจือก็วิ่งกลับมา
495
00:24:23,810 --> 00:24:24,420
เกิดเรื่องแล้ว
496
00:24:24,690 --> 00:24:27,040
คุณผู้ชายโดนทำร้ายที่สวนหลังบ้านค่ะ
497
00:24:27,680 --> 00:24:28,370
คุณว่าไงนะ
498
00:24:28,520 --> 00:24:29,350
โดนทำร้ายหมายความว่ายังไง
499
00:24:30,240 --> 00:24:31,210
คุณผู้ชายล้มอยู่ตรงนั้น
500
00:24:31,330 --> 00:24:33,110
คุณนายบอกเขาตายแล้ว
501
00:24:35,400 --> 00:24:36,720
พี่ พี่รีบไปดูเลย
502
00:24:36,750 --> 00:24:37,360
ผมจะไปโทรหาตำรวจ
503
00:24:37,730 --> 00:24:38,210
ได้
504
00:24:39,940 --> 00:24:41,220
ชิวจื่อ เธอพาม่อหว่านขึ้นห้องไปก่อน
505
00:24:41,320 --> 00:24:42,360
ถ้าไม่ได้เรียกให้พวกเธอลงมาก็ห้ามลงมาเด็ดขาด
506
00:24:45,220 --> 00:24:47,690
ต่อมาพี่สาวก็โดนพาตัวไป
507
00:24:48,320 --> 00:24:49,270
พี่เขยก็ตายไป
508
00:24:50,240 --> 00:24:52,940
เรื่องที่ตามหาก็มีคุณทนายหลี่คอยช่วยจัดการ
509
00:24:53,550 --> 00:24:55,070
เขากับสีหว่านจือปรึกษากัน
510
00:24:55,300 --> 00:24:56,170
ปิดบังคุณลุงหลี่
511
00:24:56,330 --> 00:24:58,210
ส่งฉันกับเสียวหว่านไปหลบที่บ้านนอก
512
00:24:59,650 --> 00:25:01,620
แต่คิดไม่ถึงว่าตอนนั้นเสียวหว่านจะหายตัวไป
513
00:25:02,470 --> 00:25:04,920
คุณลุงหลี่พอรู้เรื่องนี้ก็โกรธฉันยกใหญ่
514
00:25:06,280 --> 00:25:07,180
โชคดีที่เธอกลับมาแล้ว
515
00:25:08,350 --> 00:25:10,600
ที่จริงหลายปีมานี้พวกเราคอยตามหาเธอยู่ตลอด
516
00:25:10,940 --> 00:25:12,490
ขอแค่ที่ไหนมีข่าวเกี่ยวกับเธอ
517
00:25:12,640 --> 00:25:14,930
คุณลุงหลี่กับคุณทนายหลี่จะไปตามหาเธอทันที
518
00:25:15,880 --> 00:25:18,440
หลังจากที่ฉันได้เรียนหนังสือฉันก็คอยตามหาเธออยู่เสมอ
519
00:25:18,610 --> 00:25:19,980
แต่สุดท้ายก็ไม่มีความคืบหน้า
520
00:25:21,050 --> 00:25:21,990
โชคดีที่เธอกลับมาแล้ว
521
00:25:23,470 --> 00:25:24,040
เสียวหว่าน
522
00:25:24,920 --> 00:25:26,790
หลายปีมานี้เธอเป็นยังไงบ้าง
523
00:25:28,000 --> 00:25:28,830
ฉันสบายดีค่ะ
524
00:25:30,090 --> 00:25:30,960
อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้ดีกว่า
525
00:25:32,790 --> 00:25:33,880
ทั้งยุ่งเรื่องคดีความ
526
00:25:34,200 --> 00:25:35,330
แถมช่วยดูแลเด็ก
527
00:25:35,950 --> 00:25:37,420
คุณทนายหลี่คนนี้ดูมีน้ำใจจังเลยนะครับ
528
00:25:38,210 --> 00:25:39,870
ทำไมคุณเรียกหลี่หยวนซุ่นเป็นคุณลุงหลี่
529
00:25:40,110 --> 00:25:41,610
แต่เรียกหลี่หยวนผู่เป็นคุณทนายหลี่
530
00:25:42,470 --> 00:25:44,310
คุณน่าจะสนิทกับหลี่หยวนผู่มากกว่าไม่ใช่เหรอครับ
531
00:25:47,120 --> 00:25:49,030
ที่จริงคุณลุงหลี่เป็นคนที่ร่าเริงเฮฮามาก
532
00:25:50,060 --> 00:25:52,080
นิสัยของเขา คล้าย ๆ กับเด็กในร่างคนแก่
533
00:25:52,630 --> 00:25:53,850
พวกเราไม่มีมารยาทกับเขา
534
00:25:53,880 --> 00:25:54,690
เขาก็ไม่สนใจ
535
00:25:55,420 --> 00:25:57,400
ฉะนั้นฉันกับเสียวหว่านชอบไปเล่นที่บ้านเขาบ่อย ๆ
536
00:25:58,040 --> 00:25:58,920
ฉันยังจำได้ว่า
537
00:25:58,940 --> 00:26:01,140
หน้าต่างของห้องทดลองของเขาเล็กมาก
538
00:26:01,740 --> 00:26:03,670
มีแค่ฉันกับเสียวหว่านที่สามารถมุดไปได้
539
00:26:04,590 --> 00:26:05,500
ทุกครั้งที่พวกเราไป
540
00:26:05,700 --> 00:26:07,460
ก็จะทำให้คุณลุงหลี่ตกใจเกือบตาย
541
00:26:07,870 --> 00:26:09,270
เขากลัวที่พวกเราไม่ทันระวัง
542
00:26:09,620 --> 00:26:10,920
ไปชนของรักของหวงของเขาเสียหาย
543
00:26:12,070 --> 00:26:13,130
พอเวลานานเข้า
544
00:26:13,150 --> 00:26:15,000
พวกเราเลยสนิทกับคุณลุงหลี่มากกว่า
545
00:26:16,110 --> 00:26:17,410
ส่วนคุณทนายหลี่
546
00:26:18,180 --> 00:26:19,170
เขาดูแลพวกเรา
547
00:26:20,290 --> 00:26:22,400
อย่างน้อยก็เหมือนแค่รักเขาก็ทำให้รักพวกเราด้วย
548
00:26:22,840 --> 00:26:23,570
ถึงแม้มันจะดี
549
00:26:23,830 --> 00:26:25,520
แต่ยังไงก็รู้สึกว่ามันมีความไม่สนิทสนมกั้นอยู่
550
00:26:27,460 --> 00:26:28,800
รักเขาก็ทำให้รักพวกเราด้วยหมายถึง
551
00:26:31,260 --> 00:26:33,130
ที่จริงเขาชอบพี่สาวของฉัน
552
00:26:35,070 --> 00:26:36,190
คุณบอกว่าเขาชอบแม่ฉัน
553
00:26:38,200 --> 00:26:38,840
มั่นใจใช่ไหม
554
00:26:40,760 --> 00:26:42,250
คืนวันก่อนน้าเห็นกับตา
555
00:27:01,040 --> 00:27:01,520
หวายจิ่น
556
00:27:02,340 --> 00:27:02,910
เชิญค่ะ
557
00:27:17,430 --> 00:27:18,980
หยวนผู่ ทำไมเหรอ
558
00:27:19,390 --> 00:27:21,350
ทำไมคุณต้องอยู่กับโจวเจ๋อด้วยความสัมพันธ์แบบนี้ล่ะ
559
00:27:24,340 --> 00:27:25,750
ทำไมอยู่ดี ๆ คุณมาพูดกับฉันเรื่องนี้
560
00:27:25,870 --> 00:27:27,120
พวกเราต่างรู้จักโจวเจ๋อเป็นอย่างดี
561
00:27:27,950 --> 00:27:29,340
เขาเจ้าชู้มาตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม ๆ
562
00:27:30,280 --> 00:27:32,000
ตอนนี้คุณเพิ่งได้แต่งงานมาอย่างยากลำบาก
563
00:27:32,120 --> 00:27:33,740
แต่ว่าใจของเขากลับไม่ได้อยู่ที่คุณ
564
00:27:34,680 --> 00:27:35,570
วันนี้คือเก่ออ้าย
565
00:27:35,850 --> 00:27:37,440
คุณสามารถคิดทุกวิถีทางเพื่อรั้งเขาไว้
566
00:27:38,200 --> 00:27:39,740
แต่ถ้าต่อไปมีคนอื่นเข้ามาเพิ่มอีก
567
00:27:39,760 --> 00:27:40,980
คุณจะรั้งเขาไว้ทุกครั้งเลยเหรอ
568
00:27:41,760 --> 00:27:43,030
อีกอย่างครั้งนี้ผมดูออกว่า
569
00:27:44,090 --> 00:27:45,750
เขาตั้งใจที่จะแต่งงานกับเก่ออ้ายอย่างจริงจัง
570
00:27:47,160 --> 00:27:48,820
โจวเจ๋อเป็นคนให้คุณมาโน้มน้าวฉันเหรอ
571
00:27:50,280 --> 00:27:50,680
ไม่ใช่
572
00:27:51,330 --> 00:27:52,000
คุณไปบอกเขา
573
00:27:52,840 --> 00:27:54,180
ฉันจะไม่หย่ากับเขา
574
00:27:54,410 --> 00:27:55,340
ถึงฉันจะตาย
575
00:27:56,020 --> 00:27:57,110
ฉันก็จะไม่หย่ากับเขาเด็ดขาด
576
00:27:57,510 --> 00:27:59,510
คุณปล่อยเขาไปก็เหมือนคุณได้ปล่อยวางเองไม่ใช่เหรอ
577
00:27:59,800 --> 00:28:00,420
ปล่อยวาง
578
00:28:01,150 --> 00:28:02,110
อะไรคือปล่อยวาง
579
00:28:02,850 --> 00:28:03,860
ลูกสาวฉันยังเล็กขนาดนี้
580
00:28:04,510 --> 00:28:06,400
เขาจะไม่มีพ่อแม่ไม่ได้
581
00:28:06,930 --> 00:28:08,830
รักษาบ้านนี้ไว้ให้สมบูรณ์ถึงจะเป็นการปล่อยวางที่ดีที่สุด
582
00:28:09,840 --> 00:28:11,130
ถึงฉันจะตกลงหย่ากับเขา
583
00:28:11,570 --> 00:28:13,070
ฉันเชื่อว่าสักวันเขาต้องเสียใจทีหลัง
584
00:28:13,100 --> 00:28:13,810
กับการตัดสินใจวันนี้
585
00:28:13,960 --> 00:28:14,760
หวายจิ่น
586
00:28:15,020 --> 00:28:16,130
เก่ออ้ายไม่ใช่คนแรก
587
00:28:16,160 --> 00:28:17,850
และจะไม่ใช่คนสุดท้ายแน่นอน
588
00:28:19,760 --> 00:28:20,700
ตั้งแต่เล็กจนโต
589
00:28:21,300 --> 00:28:22,400
ในสายตาของคุณก็มีแต่
590
00:28:22,420 --> 00:28:24,030
โจวเจ๋อ โจวเจ๋อ โจวเจ๋อ
591
00:28:25,350 --> 00:28:26,890
เมื่อไรคุณจะหันกลับมามองว่า
592
00:28:26,920 --> 00:28:27,670
ยังมีคนอื่น
593
00:28:28,340 --> 00:28:29,840
ยังมีคนอื่นที่มีคุณอยู่ในหัวใจ
594
00:28:29,860 --> 00:28:30,660
ยังมีคนอื่น
595
00:28:32,970 --> 00:28:34,100
มองคุณเป็นครึ่งชีวิตของเขา
596
00:28:35,480 --> 00:28:36,130
หลี่หยวนผู่
597
00:28:37,420 --> 00:28:38,470
คุณพูดอะไรอยู่กันแน่
598
00:28:39,920 --> 00:28:40,530
หวายจิ่น
599
00:28:40,650 --> 00:28:41,820
ผมรอมานานมากแล้วจริง ๆ
600
00:28:45,640 --> 00:28:46,250
หวายจิ่น
601
00:28:46,640 --> 00:28:48,100
ผมรอมานานมากแล้วจริง ๆ
602
00:28:49,010 --> 00:28:50,000
คุณให้โอกาสผมสักครั้ง
603
00:28:51,010 --> 00:28:52,510
ผมจะไม่ทำให้คุณเสียใจเด็ดขาด
604
00:28:54,090 --> 00:28:55,010
หมดคำจะพูด
605
00:28:56,190 --> 00:28:57,600
หวายจิ่น หวายจิ่น
606
00:29:00,200 --> 00:29:01,550
หวายจิ่น หวายจิ่น
607
00:29:03,990 --> 00:29:04,650
เรื่องในวันนี้
608
00:29:04,680 --> 00:29:06,110
ฉันจะถือว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นเลย
609
00:29:06,560 --> 00:29:07,190
คุณทำแบบนี้
610
00:29:07,540 --> 00:29:08,960
คุณไม่รู้สึกผิดต่อเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณเหรอ
611
00:29:23,190 --> 00:29:25,650
เรื่องในตอนนั้นฉันจำได้แค่นี้
612
00:29:28,290 --> 00:29:29,590
เขาเคยบอกเรื่องนี้กับคุณไหม
613
00:29:30,120 --> 00:29:30,890
ไม่เคยเลยสักครั้ง
614
00:29:32,230 --> 00:29:33,520
พรุ่งนี้ผมยังต้องไปเจอเขาอีกหน่อย
615
00:29:35,780 --> 00:29:36,710
ตอนนี้ดึกมากแล้ว
616
00:29:37,390 --> 00:29:38,550
ขอส่งคุณกลับไปพักก่อนนะครับ
617
00:29:40,170 --> 00:29:41,230
ผมจองห้องไว้เรียบร้อย
618
00:29:42,920 --> 00:29:43,400
ขอบคุณค่ะ
619
00:29:55,540 --> 00:29:57,910
พรุ่งนี้พวกเราจะไปเจอคุณทนายหลี่ตอนไหนเหรอ
620
00:29:59,320 --> 00:30:00,080
ไม่รบกวนคุณดีกว่าค่ะ
621
00:30:03,530 --> 00:30:04,300
เหนื่อยกับการเดินทางมามากพอแล้ว
622
00:30:05,060 --> 00:30:05,810
รีบพักผ่อนนะครับ
623
00:30:07,870 --> 00:30:08,390
ก็ได้
624
00:30:09,290 --> 00:30:10,170
ถ้าเธอยินดี
625
00:30:10,190 --> 00:30:11,370
สามารถมาคุยกับฉันได้ตลอด
626
00:30:11,900 --> 00:30:12,920
ฉันคิดถึงเธอจริง ๆ
627
00:30:43,620 --> 00:30:44,030
ไปกันเถอะ
628
00:30:46,810 --> 00:30:47,700
ทำไมคุณถึงไม่พูดตรง ๆ
629
00:30:49,410 --> 00:30:50,980
เขานั่นแหละที่เป็นคนไปขโมยมอร์ฟีนจากหลี่หยวนซุ่น
630
00:30:51,000 --> 00:30:52,000
แล้วไปวางยา
631
00:30:59,540 --> 00:31:00,800
ผมว่าเธอน่าจะไม่รู้เรื่องจริง ๆ
632
00:31:01,250 --> 00:31:02,490
ความรู้สึกที่เขามีต่อคุณและแม่คุณ
633
00:31:02,520 --> 00:31:03,190
น่าจะเป็นเรื่องจริง
634
00:31:03,840 --> 00:31:05,480
ถ้าตอนนี้จะกล่าวหาเธอโดยพลการ
635
00:31:06,850 --> 00:31:08,260
จะสร้างความกดดันในจิตใจของเขาเป็นอย่างมาก
636
00:31:10,760 --> 00:31:11,970
คุณคิดได้รอบคอบจังเลยนะ
637
00:31:13,010 --> 00:31:14,230
คุณคิดแทนทุกคนเลย
638
00:31:15,550 --> 00:31:16,600
แล้วคุณเคยคิดถึงความรู้สึกฉันบ้างไหม
639
00:31:18,210 --> 00:31:19,260
ถึงเขาจะไม่รู้เรื่อง
640
00:31:19,770 --> 00:31:20,900
ถึงเขาจะไม่เจตนาฆ่า
641
00:31:21,030 --> 00:31:22,150
แต่ไม่เจตนาก็คือเป็นฆาตกรเหมือนกัน
642
00:31:23,580 --> 00:31:24,730
เขาทำให้พ่อแม่ฉันตาย
643
00:31:24,800 --> 00:31:25,730
แต่ตัวเองกลับใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
644
00:31:25,760 --> 00:31:26,820
ได้ใช้ชีวิตตามที่ตัวเองต้องการมาตั้งนาน
645
00:31:26,850 --> 00:31:27,560
เขามีสิทธิ์อะไร
646
00:31:29,530 --> 00:31:29,920
ได้
647
00:31:31,440 --> 00:31:33,040
งั้นถ้าตอนนี้ผมไปบอกกับเขาว่า
648
00:31:33,640 --> 00:31:35,290
คุณเองที่เป็นคนใส่มอร์ฟีนลงในแก้วไวน์
649
00:31:35,380 --> 00:31:36,860
คุณเองที่เป็นคนฆาตกรรมพี่เขยคุณ
650
00:31:37,150 --> 00:31:38,290
พี่สาวของคุณทำเพื่อปกป้องคุณ
651
00:31:38,310 --> 00:31:40,070
เขาไปรับผิดแทนคุณแล้วโดนโทษประหารชีวิต
652
00:31:40,590 --> 00:31:41,410
แล้วเขาควรทำยังไง
653
00:31:41,780 --> 00:31:43,450
เขาจะไปใช้ชีวิตสุขสบายของเขาอีกไหม
654
00:31:43,800 --> 00:31:44,800
ถ้าต่อมาความจริงกระจ่าง
655
00:31:44,820 --> 00:31:45,710
เขาไม่ได้ขโมยมอร์ฟีน
656
00:31:45,740 --> 00:31:46,440
และไม่ได้ฆ่าคน
657
00:31:46,690 --> 00:31:48,450
ผมสามารถรับผิดชอบกับการที่ผมไปกล่าวหาเขาได้
658
00:31:48,910 --> 00:31:50,660
แต่คุณสามารถเอาชนะใจตัวเองได้หรือเปล่า
659
00:31:52,990 --> 00:31:53,950
เขาคือญาติคนเดียวที่ยังเหลืออยู่ของคุณ
660
00:31:53,980 --> 00:31:54,780
ในตอนนี้แล้ว
661
00:32:01,880 --> 00:32:03,550
ฉันเป็นเด็กกำพร้ามานานขนาดนี้แล้ว
662
00:32:05,040 --> 00:32:06,090
อดีตฉันไม่มีญาติ
663
00:32:06,120 --> 00:32:07,290
อนาคตนก็ไม่ต้องการเหมือนกัน
664
00:32:08,800 --> 00:32:09,810
คุณคิดได้รอบคอบ
665
00:32:10,070 --> 00:32:11,820
สันนิษฐานของคุณไม่มีจุดบกพร่องแม้แต่น้อย
666
00:32:12,480 --> 00:32:13,340
แม่ฉันยิ่งใหญ่
667
00:32:14,360 --> 00:32:15,090
เพื่อน้องสาวของเขา
668
00:32:15,120 --> 00:32:16,650
เขาสามารถนำชีวิตไปทวาย
669
00:32:18,140 --> 00:32:19,360
มีแค่ฉันที่เป็นส่วนเกิน
670
00:32:20,540 --> 00:32:21,400
ฉันเองที่เป็นคนเลยเส้น
671
00:32:21,940 --> 00:32:23,290
ฉันเองที่สับสนในฐานะของตัวเอง
672
00:32:23,320 --> 00:32:24,850
ฉันเองที่คิดว่าตัวเองสำคัญขนาดนั้น
673
00:32:25,380 --> 00:32:26,210
ฉันยังคิดจะ
674
00:32:27,410 --> 00:32:28,880
ฉันยังคิดจะขัดขวางคุณไขคดี
675
00:32:30,160 --> 00:32:32,340
ขอโทษค่ะ นักสืบซือถู
676
00:32:34,670 --> 00:32:35,630
โจวม่อหว่าน คุณฟังผมพูดก่อน
677
00:32:37,900 --> 00:32:40,920
การไขคดีไม่ได้ใช้แค่ลอจิก หลักฐาน
678
00:32:42,140 --> 00:32:42,980
แต่ยังต้องพูดถึงความรู้สึก
679
00:32:43,950 --> 00:32:45,270
เพราะสำหรับอันชิวจื่อแล้ว
680
00:32:46,350 --> 00:32:47,610
คุณก็เป็นญาติที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว
681
00:32:47,640 --> 00:32:48,500
ในโลกนี้เหมือนกัน
682
00:32:49,540 --> 00:32:50,290
ในฐานะที่เป็นคนนอก
683
00:32:50,320 --> 00:32:51,890
ผมสามารถรู้สึกได้จริง ๆ
684
00:32:51,920 --> 00:32:53,330
ความรู้สึกที่เขามีต่อคุณและแม่คุณ
685
00:32:53,360 --> 00:32:54,790
ของแบบนี้มันไม่สามารถแสดงออกมาได้
686
00:32:55,670 --> 00:32:56,900
อีกอย่างเขาไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ด้วย
687
00:32:57,800 --> 00:32:58,980
ตอนแรกเขาวางแผนจะไปฝรั่งเศสแล้ว
688
00:32:59,670 --> 00:33:00,450
พอได้ยินข่าวนี้
689
00:33:00,480 --> 00:33:02,210
เขาก็รีบคืนตั๋วแล้วมาที่นี่
690
00:33:03,020 --> 00:33:04,380
ฉะนั้นแม่คุณรักเขาขนาดไหน
691
00:33:06,000 --> 00:33:07,560
เขาก็คงรักคุณและรักแม่คุณขนาดนั้น
692
00:33:08,520 --> 00:33:09,580
ผมเชื่อว่าคุณก็สามารถรู้สึกได้เหมือนกัน
693
00:33:15,240 --> 00:33:16,670
ผมรู้สึกจริง ๆ ว่าเขาไม่ใช่ฆาตกร
694
00:33:18,510 --> 00:33:19,080
เชื่อผมสักครั้งนะ
695
00:33:24,240 --> 00:33:25,360
ฉันเชื่อใจคุณมาตลอด
696
00:33:26,780 --> 00:33:28,210
แต่หวังว่านี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
697
00:34:16,430 --> 00:34:17,130
คุณทำอะไรอยู่
698
00:34:19,310 --> 00:34:19,880
ตื่นแล้วเหรอ
699
00:34:20,420 --> 00:34:21,360
นี่มันกี่โมงแล้ว
700
00:34:21,640 --> 00:34:22,400
ใครจะไปนอนหลับล่ะ
701
00:34:24,320 --> 00:34:25,630
เมื่อกี้ผมไปหาคุณที่ห้อง
702
00:34:29,500 --> 00:34:30,610
มีของอยากจะให้คุณ
703
00:34:36,860 --> 00:34:37,570
ครีมพอกหน้า
704
00:34:40,030 --> 00:34:40,570
ขอบคุณนะ
705
00:34:41,680 --> 00:34:42,160
ไม่เป็นไร
706
00:34:43,740 --> 00:34:44,700
คุณจะยืนเหม่ออะไรอยู่
707
00:34:45,160 --> 00:34:45,630
ไปสิ
708
00:34:47,660 --> 00:34:48,490
ช่วยฉันสืบคดีต่อ
709
00:34:52,090 --> 00:34:53,430
พวกเราต่างชอบฟางหวายจิ่น
710
00:34:53,770 --> 00:34:54,890
นี่ไม่ใช่ความลับอะไรอยู่แล้ว
711
00:34:56,160 --> 00:34:57,630
สองวันก่อนตอนที่ผมเห็นคุณ
712
00:34:58,390 --> 00:34:59,830
ยังคิดว่าเป็นภาพลวงตาที่เขากลับมาเลย
713
00:35:00,710 --> 00:35:01,410
ผม เขา
714
00:35:01,580 --> 00:35:02,370
โจวเจ๋อ พี่ชายผม
715
00:35:03,040 --> 00:35:04,290
พวกเราโตมาด้วยกัน
716
00:35:04,790 --> 00:35:06,130
สุดท้ายเขาเลือกโจวเจ๋อ
717
00:35:06,280 --> 00:35:07,120
พวกเราจากไปอย่างลูกผู้ชาย
718
00:35:07,670 --> 00:35:08,730
แต่จะให้ตัดขาดความสัมพันธ์
719
00:35:08,760 --> 00:35:10,150
ทั้งหมดก็คงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม
720
00:35:11,880 --> 00:35:13,470
ฉะนั้นคุณก็เลยให้แม่ฉันอยู่กับคุณ
721
00:35:14,240 --> 00:35:15,420
ในเวลาตอนนั้นใช่ไหมคะ
722
00:35:16,300 --> 00:35:18,470
ตอนนั้นผมก็ควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่บ้างนิดหน่อย
723
00:35:19,690 --> 00:35:20,650
แต่ไม่ว่ายังไง
724
00:35:21,610 --> 00:35:23,340
ฟางหวายจิ่นเป็นคนที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา
725
00:35:29,970 --> 00:35:32,000
[ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ในใจของพ่อคุณจะเป็นยังไง]
726
00:35:32,870 --> 00:35:34,470
[ทุกครั้งที่เขาดื่มชาอยู่ใต้แสงอาทิตย์]
727
00:35:35,240 --> 00:35:37,010
[เขาคือภาพวาดที่สวยที่สุดในใจผมตลอดไป]
728
00:35:45,370 --> 00:35:46,740
บ่ายวันนั้นที่ห้องทดลอง
729
00:35:48,140 --> 00:35:49,480
ผมหันหน้ามองไปที่เขาตลอดเวลา
730
00:35:51,140 --> 00:35:53,010
ตอนที่เขาถามว่ามอร์ฟีนสามารถทำให้ตายได้ไหม
731
00:35:53,380 --> 00:35:55,260
ผมเห็นความสิ้นหวังจากสายตาของเขา
732
00:35:56,080 --> 00:35:57,760
ฉะนั้นก่อนที่ผมจะไปผมลากตัวโจวเจ๋อไว้
733
00:35:58,750 --> 00:36:00,040
อยากคุยกับนายเรื่องนี้หน่อย
734
00:36:02,280 --> 00:36:02,790
เก่ออ้าย
735
00:36:02,960 --> 00:36:04,530
ผมขอคุยกับคุณอย่างจริงจัง
736
00:36:05,020 --> 00:36:06,550
คุณอย่าคิดว่าตัวเองยังสาวและหน้าตาดี
737
00:36:07,080 --> 00:36:08,170
ขอคุยอะไรด้วยหน่อย
738
00:36:08,970 --> 00:36:09,800
โจวเจ๋อมีภรรยาอยู่แล้ว
739
00:36:11,140 --> 00:36:12,960
นายกับฟางหวายจิ่นก็อยู่ร่วมกันมานานขนาดนี้แล้ว
740
00:36:13,140 --> 00:36:14,650
ผ่านร้อนผ่านหนาวด้วยกันมาตั้งเยอะ
741
00:36:14,790 --> 00:36:16,380
ทำไมต้องถึงขั้นหย่ากันเลยล่ะ
742
00:36:16,480 --> 00:36:17,560
ฉันก็ไม่อยากเหมือนกัน
743
00:36:17,880 --> 00:36:18,890
ตอนนี้เรื่องมันบานปลายแล้ว
744
00:36:18,920 --> 00:36:20,240
ฉันไม่รู้จะจัดการมันยังไงจริง ๆ
745
00:36:21,070 --> 00:36:21,990
ผู้หญิงบ้าสองคน
746
00:36:22,740 --> 00:36:23,870
นายคิดดีแล้วใช่ไหม
747
00:36:23,990 --> 00:36:24,870
ไปจากฟางหวายจิ่น
748
00:36:25,310 --> 00:36:27,150
ต่อไปต่างคนต่างหาครอบครัวใหม่ไม่ต้องสนใจอีกฝ่าย
749
00:36:27,410 --> 00:36:28,330
ถึงฉันจะหย่าแล้ว
750
00:36:28,360 --> 00:36:29,630
เขาก็คงไม่ไปจากฉันหรอก
751
00:36:30,280 --> 00:36:31,040
ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิง
752
00:36:31,240 --> 00:36:33,490
ถ้ารู้จักคำว่าพอดิบพอดี
753
00:36:33,940 --> 00:36:35,460
ก็คงไม่พาคนเกลียดแบบนี้หรอก
754
00:36:36,070 --> 00:36:37,360
รอให้ฉันวาดผลงานชิ้นนี้ให้เสร็จก่อน
755
00:36:37,380 --> 00:36:39,300
ค่อยเอาเรื่องนี้มาพูดไม่ได้เหรอ
756
00:36:41,150 --> 00:36:42,140
ตอนแรกก็เข้าใจว่า
757
00:36:42,400 --> 00:36:43,680
ผู้หญิงต่างชาติจะมีอะไรที่แตกต่างไป
758
00:36:44,720 --> 00:36:45,230
สุดท้ายก็เหมือนกัน
759
00:36:46,550 --> 00:36:48,010
นายก็ไม่ได้รักเก่ออ้ายอยู่แล้ว
760
00:36:48,040 --> 00:36:49,070
จะขอเขาแต่งงานทำไมล่ะ
761
00:36:49,100 --> 00:36:49,970
นายไปถามเขาสิ
762
00:36:50,520 --> 00:36:51,960
ทำไมถึงทำตัวเหมือนเจ้ากรรมนายเวร
763
00:36:52,240 --> 00:36:53,240
ฉันสลัดยังไงก็ไม่ไป
764
00:36:53,880 --> 00:36:55,130
ฉะนั้นนายกำลังหลอกพวกเขาอยู่
765
00:37:00,060 --> 00:37:01,540
ทำไมนายยังไม่เข้าใจอีก
766
00:37:02,120 --> 00:37:05,870
คำโกหกถึงจะเป็นสิ่งที่ผู้หญิงต้องการที่สุด
767
00:37:07,240 --> 00:37:08,260
นายก็แค่ซื่อเกินไป
768
00:37:08,670 --> 00:37:10,260
เลยโสดมาจนถึงทุกวันนี้
769
00:37:13,280 --> 00:37:14,160
ฟางหวายจิ่นไม่ใช่คนที่
770
00:37:14,180 --> 00:37:15,940
จะแก้ปัญหาด้วยการหนีปัญหา
771
00:37:16,390 --> 00:37:17,850
ไม่งั้นเขาก็คงไม่รักษาความสัมพันธ์นี้
772
00:37:17,870 --> 00:37:18,670
ได้นานขนาดนี้หรอกครับ
773
00:37:18,930 --> 00:37:19,550
เขาสามารถเลือกที่จะ
774
00:37:19,570 --> 00:37:20,890
ไปจากโจวเจ๋อตั้งแต่
775
00:37:20,920 --> 00:37:22,270
ผู้หญิงคนแรกโผล่หน้ามาแล้ว
776
00:37:24,040 --> 00:37:25,140
คุณเคยคิดไหมว่า
777
00:37:25,710 --> 00:37:27,250
คุณไปบอกรักในสถานการณ์แบบนั้น
778
00:37:27,280 --> 00:37:28,130
ให้เขาคบกับคุณ
779
00:37:28,160 --> 00:37:29,400
ยังไงเขาก็ไม่ตอบตกลงกับคุณอยู่แล้ว
780
00:37:30,540 --> 00:37:31,530
ตอนนั้นผมแค่อยากให้เขา
781
00:37:31,560 --> 00:37:33,010
โดดออกจากไฟนรกอย่างโจวเจ๋อให้เร็วที่สุด
782
00:37:33,160 --> 00:37:34,100
ไม่ได้คิดเยอะขนาดนี้
783
00:37:35,050 --> 00:37:36,370
หรือว่าครูคุณไม่ได้สอนเหรอ
784
00:37:36,970 --> 00:37:38,190
อย่ามองปัญหาหลังเกิดเรื่อง
785
00:37:38,680 --> 00:37:39,560
นี่เขาเรียกว่าวัวหายล้อมคอก
786
00:37:39,990 --> 00:37:41,830
ถ้าเริ่มต้นเรื่องราวด้วยผลลัพธ์ทั้งหมด
787
00:37:42,110 --> 00:37:43,900
งั้นโลกนี้ก็คงไม่มีอะไรที่น่าเศร้าแล้ว
788
00:37:45,030 --> 00:37:46,410
ถ้าเปลี่ยนให้คุณไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น
789
00:37:46,610 --> 00:37:48,240
คุณจะสามารถมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดค่อยคิดผลดีผลเสีย
790
00:37:48,610 --> 00:37:50,040
แล้วค่อยตัดสินใจอย่างมีสติเหรอ
791
00:37:51,510 --> 00:37:52,370
ถ้าสามารถทำได้ละก็
792
00:37:53,640 --> 00:37:55,260
แสดงว่าคุณไม่เคยรักใครเลย
793
00:38:06,390 --> 00:38:07,700
ผ่านไปนานขนาดนี้แล้ว
794
00:38:08,470 --> 00:38:09,910
ที่นี่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เลย
795
00:38:12,330 --> 00:38:13,600
ถึงแม้จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย
796
00:38:14,060 --> 00:38:15,070
แต่ก็ไม่เหมือนเดิมอยู่ดี
797
00:38:15,840 --> 00:38:16,560
ภาษาจีนเคยกล่าวไว้
798
00:38:16,580 --> 00:38:17,520
ไม่รู้ว่าคุณพอได้ฟังมาบ้างไหม
799
00:38:18,030 --> 00:38:19,260
เรียกว่าสิ่งของไม่เปลี่ยนแต่คนเปลี่ยน
800
00:38:20,760 --> 00:38:22,820
นกนางแอ่นของหวังเต่า เซี่ยอันในตอนนั้น
801
00:38:23,300 --> 00:38:24,870
กลับบินเข้าบ้านเรือนประชาชนทั่วไปในวันนี้
802
00:38:26,720 --> 00:38:28,250
ฉันรู้อยู่แล้วว่าอะไรคือสิ่งของไม่เปลี่ยนแต่คนเปลี่ยน
803
00:38:30,140 --> 00:38:31,490
แต่หลังจากที่โจวเจ๋อเสียไป
804
00:38:32,110 --> 00:38:33,740
ใจของฉันก็ตายไปพร้อมกับเขาเลย
805
00:38:35,060 --> 00:38:36,660
ความรักของฉันโดนฟางหวายจิ่น
806
00:38:36,690 --> 00:38:39,080
ฝังลงไปในแผ่นดินนี้กับมือ
807
00:39:52,040 --> 00:39:52,560
ที่รัก
808
00:39:56,520 --> 00:39:57,730
พูดง่าย ๆ ว่าสมบูรณ์แบบมาก
809
00:39:59,240 --> 00:40:01,360
ก็เหมือนนางฟ้าที่ตกลงมาจากฟากฟ้า
810
00:40:02,780 --> 00:40:05,350
แต่แสงอาทิตย์ที่นี่ยังไม่สมบูรณ์แบบพอ
811
00:40:06,440 --> 00:40:07,330
มันไม่เหมาะกับคุณ
812
00:40:08,930 --> 00:40:11,040
แสงอาทิตย์ที่สวยที่สุดคือสวนหลังบ้านของคุณ
813
00:40:12,280 --> 00:40:13,400
ดื่มกาแฟที่นั่น
814
00:40:13,640 --> 00:40:16,000
แสงอาทิตย์สาดส่องมาที่ร่างกายของฉันรวดเดียว
815
00:40:26,280 --> 00:40:28,320
ฉะนั้นโจวเจ๋อก็เลยพาคุณกลับไปที่บ้านของเขา
816
00:40:29,940 --> 00:40:30,490
ใช่ค่ะ
817
00:41:10,200 --> 00:41:11,850
[ฉันชอบที่นั่น]
818
00:41:12,600 --> 00:41:13,290
[ฉันสามารถรู้สึกถึง]
819
00:41:13,320 --> 00:41:15,170
[ลำแสงของแสงแดดที่นั่น]
820
00:41:15,850 --> 00:41:17,250
[ล้วนกำลังต้อนรับที่ฉันไปถึง]
821
00:41:18,670 --> 00:41:20,230
[หลังจากนั้นทุก ๆ วัน]
822
00:41:20,480 --> 00:41:23,000
[ฉันก็เอาแต่มีความสุขที่สวนหลังบ้าน]
823
00:41:23,030 --> 00:41:25,190
[และดื่มด่ำกับช่วงเวลาที่โจวเจ๋อวาดรูปให้ฉัน]
824
00:41:26,180 --> 00:41:29,400
[นั่นคือ ช่วงเวลาที่มีไว้สำหรับพวกเราสองคนเท่านั้น]
825
00:41:55,230 --> 00:41:55,840
[สวยมาก]
826
00:42:24,510 --> 00:42:26,110
มอร์ฟีนอยู่ในกระเป๋าของเสื้อ
827
00:42:26,540 --> 00:42:27,960
ส่วนเสื้อก็อยู่ในตู้เสื้อผ้า
828
00:42:30,700 --> 00:42:32,440
ผมอยากดูห้องของอันชิวจื่ออีกหน่อย
89189
