subtitlecat.com

All language subtitles for Checkmate 16

Afrikaans

Akan

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bemba

Bengali

Bihari

Bosnian

Breton

Bulgarian

Cambodian

Catalan

Cebuano

Cherokee

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech Download

Danish

Dutch

English

Esperanto

Estonian

Ewe

Faroese

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Guarani

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Interlingua

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Kinyarwanda

Kirundi

Kongo

Korean

Krio (Sierra Leone)

Kurdish

Kurdish (Soranî)

Kyrgyz

Laothian

Latin

Latvian

Lingala

Lithuanian

Lozi

Luganda

Luo

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mauritian Creole

Moldavian

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Montenegrin

Nepali

Nigerian Pidgin

Northern Sotho

Norwegian

Norwegian (Nynorsk)

Occitan

Oriya

Oromo

Pashto

Persian

Polish

Portuguese (Brazil)

Portuguese (Portugal)

Punjabi

Quechua

Romanian

Romansh

Runyakitara

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Serbo-Croatian

Sesotho

Setswana

Seychellois Creole

Shona

Sindhi

Sinhalese

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Spanish (Latin American)

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Tigrinya

Tonga

Tshiluba

Tumbuka

Turkish

Turkmen

Twi

Uighur

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Wolof

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:00,000 --> 00:00:05,000 [รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย] 2 00:00:13,870 --> 00:00:18,590 ♫พูดคำโกหกซ้ำสักร้อยรอบ มันจะกลายเป็นจริงใช่ไหม♫ 3 00:00:19,040 --> 00:00:22,670 ♫ความขุ่นเคืองจะหายไปจริง ๆ ใช่ไหม♫ 4 00:00:23,040 --> 00:00:27,980 ♫ฟังคำสาบานซ้ำสักร้อยรอบ ไม่ว่าใครจะหักหลังก่อน♫ 5 00:00:28,230 --> 00:00:31,780 ♫ไม่ว่าใครที่ยังแสดงละครอยู่♫ 6 00:00:32,150 --> 00:00:36,300 ♫ใช้เวลาที่มีจำกัดของพวกเราก่อนฟ้าสาง♫ 7 00:00:36,760 --> 00:00:41,040 ♫ทำให้ความจริงร้อยเรียงเข้าด้วยกัน♫ 8 00:00:41,340 --> 00:00:45,350 ♫อยู่ระหว่างสีแดงและสีดำ ขอบแห่งความอันตราย♫ 9 00:00:45,560 --> 00:00:48,460 ♫ฉายภาพซ้ำใหม่♫ 10 00:00:49,350 --> 00:00:53,390 ♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫ 11 00:00:53,490 --> 00:00:58,420 ♫เพื่อน ถ้าไม่มีนาย ฉันเองก็ไร้หนทางกลับ♫ 12 00:00:58,460 --> 00:01:02,560 ♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫ 13 00:01:02,630 --> 00:01:09,700 ♫เมื่อฟ้าถล่มลงมาบนบ่า พวกเราจะต่อสู้เพื่อมัน♫ 14 00:01:23,050 --> 00:01:27,710 =ยอดนักสืบพิชิตคดี= 15 00:01:28,040 --> 00:01:29,990 =ตอนที่ 16= 16 00:01:31,400 --> 00:01:32,680 ดูเพื่อนที่เธอคบสิ 17 00:01:36,950 --> 00:01:37,200 [ฉันรู้ว่าพวกเธอทำอะไรกับเสิ่นไป๋เฟิ่ง เตรียมเงินสดหนึ่งแสนไว้] 18 00:01:37,200 --> 00:01:38,740 ต้องเป็นเฉิงเซียงจวินแน่ [ฉันรู้ว่าพวกเธอทำอะไรกับเสิ่นไป๋เฟิ่ง เตรียมเงินสดหนึ่งแสนไว้] 19 00:01:38,740 --> 00:01:38,850 [ฉันรู้ว่าพวกเธอทำอะไรกับเสิ่นไป๋เฟิ่ง เตรียมเงินสดหนึ่งแสนไว้] 20 00:01:39,820 --> 00:01:41,240 พอเขามาก็เกิดเรื่องแบบนี้ 21 00:01:42,560 --> 00:01:43,670 ฉันจะไปคุยกับเขา 22 00:01:45,800 --> 00:01:48,600 เรื่องแบบนี้ ต้องมีปัญหาตามมาไม่จบสิ้นแน่ 23 00:01:48,600 --> 00:01:49,160 ฉะนั้น 24 00:01:49,380 --> 00:01:50,860 [คุณเรียกเฉิงเซียงจวิน] 25 00:01:50,890 --> 00:01:52,050 [มาที่สถานที่ลับของพวกคุณ] 26 00:01:52,350 --> 00:01:54,120 [บ้านคุณนายเฝิงที่ซอยผิงหยวน] 27 00:01:54,150 --> 00:01:56,680 ที่นี่ไม่เหมือนบ้านที่มีคนดูแลเลย 28 00:02:00,900 --> 00:02:01,650 ช่วยด้วย 29 00:02:02,400 --> 00:02:02,900 ช่วยด้วย 30 00:02:10,530 --> 00:02:14,150 [จากนั้นคุณก็เปลี่ยนชุดและรองเท้า] 31 00:02:14,250 --> 00:02:15,000 [แบบเดียวกับเฉิงเซียงจวิน] 32 00:02:16,140 --> 00:02:17,020 [ส่องกระจกดู] 33 00:02:17,640 --> 00:02:18,490 [ผมไม่รู้จริง ๆ] 34 00:02:18,510 --> 00:02:20,680 [ว่าคุณยังรู้จักคนตรงหน้านี้อยู่ไหม] 35 00:02:21,880 --> 00:02:23,920 [คุณยอมรับตัวเองแบบนี้ได้จริงเหรอ] 36 00:02:25,950 --> 00:02:26,770 [ต่อจากนั้น] 37 00:02:27,000 --> 00:02:29,000 [คุณก็ใช้ชื่อของเธอเที่ยวทำกิจกรรมไปทั่ว] 38 00:02:29,560 --> 00:02:32,000 [จุดแรกก็คือร้านอาหารจัสมิน] 39 00:02:32,000 --> 00:02:32,210 [จัสมิน] [จุดแรกก็คือร้านอาหารจัสมิน] 40 00:02:32,210 --> 00:02:33,950 [จัสมิน] 41 00:02:33,950 --> 00:02:35,430 ฉันมาจากปักกิ่ง [จัสมิน] 42 00:02:35,430 --> 00:02:35,550 ฉันมาจากปักกิ่ง 43 00:02:35,930 --> 00:02:37,340 ชอบร้านที่ท้องถิ่นก็ไม่ใช่ฝรั่งก็ไม่เชิง 44 00:02:37,370 --> 00:02:38,860 แบบพวกคุณนี่แหละ 45 00:02:39,430 --> 00:02:41,240 [คุณอาศัยอยู่ในโรงแรมเล็ก ๆ ละแวกเดียวกัน] 46 00:02:41,520 --> 00:02:43,370 [แล้วคิดหาวิธีแจ้งหลี่เฉิงเหยียน] 47 00:02:43,500 --> 00:02:45,470 [ให้มาพบกันที่นี่ในวันที่ 16 ตอนเที่ยง] 48 00:02:45,720 --> 00:02:48,040 [และแนะนำสปาเก็ตตี้ซอสดำให้เขา] 49 00:02:48,230 --> 00:02:50,190 ฝากจดหมายฉบับนี้ให้คุณหลี่เฉิงเหยียนด้วย 50 00:02:51,030 --> 00:02:51,570 ได้ค่ะ 51 00:02:52,520 --> 00:02:53,940 ไม่ทราบคุณชื่ออะไรคะ 52 00:02:57,680 --> 00:02:58,640 เฉิงเซียงจวิน 53 00:03:00,040 --> 00:03:01,280 [อวี๋ต้าเริ่นรับปากจะให้เงิน] 54 00:03:01,560 --> 00:03:03,540 [วันที่ 16 ตอนเที่ยงเวลา 12:15 น.] 55 00:03:04,020 --> 00:03:06,020 [เจรจารับเงินที่ร้านอาหารจัสมินตรงเวลา] 56 00:03:06,740 --> 00:03:08,900 [เพื่อความปลอดภัย หยุดเจอกันชั่วคราว] 57 00:03:09,840 --> 00:03:10,890 [เผาทิ้งหลังอ่านทันที] 58 00:03:19,060 --> 00:03:19,850 น่าเสียดาย 59 00:03:20,610 --> 00:03:22,590 คุณไม่ได้เจอเฉิงเซียงจวินมานานเกินไป 60 00:03:23,160 --> 00:03:24,440 หลายปีในธุรกิจยา 61 00:03:24,470 --> 00:03:26,400 ทำให้เธอกลายเป็นคนจ่ายเงินมือเติบ 62 00:03:26,720 --> 00:03:27,840 แต่ความทรงจำของคุณที่มีต่อเธอ 63 00:03:27,840 --> 00:03:29,320 ยังคงอยู่ที่เมื่อหลายปีก่อน 64 00:03:29,800 --> 00:03:31,270 สิ่งนี้สร้างภาพสองภาพ 65 00:03:31,300 --> 00:03:33,010 ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง 66 00:03:33,800 --> 00:03:35,260 [คุณเฉิงเป็นคนดีมาก] 67 00:03:35,560 --> 00:03:36,560 [แถมจ่ายเงินมือเติบอีก] 68 00:03:36,560 --> 00:03:37,790 [ให้รางวัลดีเป็นพิเศษ] 69 00:03:38,120 --> 00:03:40,030 เจ้านาย เธอไม่ขาดเงินซะหน่อย 70 00:03:40,250 --> 00:03:41,810 กลับมาตระหนี่ถี่เหนียวกับผม 71 00:03:43,000 --> 00:03:45,000 เดิมทีพวกคุณอยากให้ทางตำรวจเข้าใจผิด 72 00:03:45,040 --> 00:03:46,490 ว่าม่อลี่ฆ่าหลี่เฉิงเหยียน 73 00:03:46,520 --> 00:03:47,720 จากนั้นก็ฆ่าตัวตายเพราะกลัวความผิด 74 00:03:48,320 --> 00:03:49,210 แต่พวกคุณก็รู้ 75 00:03:49,560 --> 00:03:51,880 วิธีนี้ไม่อาจรับประกันความสำเร็จได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ 76 00:03:52,240 --> 00:03:54,810 ดังนั้นกลยุทธ์หลี่ตายแทนเถายังมีทางหนีทีไล่ 77 00:03:55,580 --> 00:03:58,140 คุณปลอมตัวเป็นเฉิงเซียงจวิน กลับไปที่ซอยผิงหยวน 78 00:03:58,280 --> 00:03:59,670 และจงใจดึงดูดความสนใจคนอีก 79 00:04:00,530 --> 00:04:02,110 ในระหว่างนี้ทางตำรวจก็จะวิเคราะห์ได้ 80 00:04:02,440 --> 00:04:04,420 ว่าผู้เสียชีวิตต้องเป็นคุณนายเฝิงแน่ 81 00:04:04,800 --> 00:04:06,000 และสิ่งที่พวกเขากำลังไล่ตาม 82 00:04:06,160 --> 00:04:07,560 ก็คือเฉิงเซียงจวิน 83 00:04:07,590 --> 00:04:10,080 ที่ล่วงลับไปนานแล้ว 84 00:04:11,280 --> 00:04:11,890 สมบูรณ์แบบมาก 85 00:04:13,040 --> 00:04:15,110 น่าเสียดายที่คนคำนวณมิสู้ฟ้าลิขิต 86 00:04:15,440 --> 00:04:18,280 คุณใช้แผลถูกลวกมาแยก ความแตกต่างกับเฉิงเซียงจวิน 87 00:04:18,580 --> 00:04:19,560 งั้นคุณหลี่ 88 00:04:20,720 --> 00:04:22,400 ขอดูข้อมือซ้ายของคุณหน่อยได้ไหมครับ 89 00:04:34,650 --> 00:04:35,500 ใช่เธอจริง ๆ ด้วย 90 00:04:38,920 --> 00:04:41,070 ความจริงยังมีอีกเรื่องที่ผมไม่ค่อยเข้าใจ 91 00:04:41,930 --> 00:04:43,570 [ผมพอนึกออกว่าพวกคุณใช้วิธีอะไร] 92 00:04:43,600 --> 00:04:46,150 [ทำให้หลี่เฉิงเหยียนมาถึง ร้านอาหารได้ในเวลานั้น] 93 00:04:46,440 --> 00:04:47,680 [แต่พวกคุณแน่ใจได้ยังไง] 94 00:04:47,680 --> 00:04:48,900 [ว่าเขาต้องสั่งสปาเก็ตตี้แน่] 95 00:04:50,450 --> 00:04:52,370 หากเขาอยากชิมสเต๊กซอสปักกิ่งขึ้นมาล่ะ 96 00:04:52,600 --> 00:04:53,790 เขาต้องสั่งสปาเก็ตตี้แน่ 97 00:04:55,860 --> 00:04:57,270 เพราะผมให้คน 98 00:04:57,570 --> 00:04:59,210 ซื้อสเต๊กที่ตลาด 99 00:05:00,920 --> 00:05:01,810 จนหมดเกลี้ยงแล้ว 100 00:05:04,380 --> 00:05:05,410 แล้วจ้าวเสี่ยวหลิงนั่น 101 00:05:05,720 --> 00:05:06,930 ผมเป็นคนกันเธอออกไปเอง 102 00:05:08,220 --> 00:05:10,210 คุณช่างรอบคอบเหลือเกิน 103 00:05:11,340 --> 00:05:12,760 พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวเองทั้งนั้น 104 00:05:14,090 --> 00:05:15,260 พวกเขาสมควรตาย 105 00:05:17,320 --> 00:05:18,090 สมควรตาย 106 00:05:20,040 --> 00:05:21,200 แม่ฉันปฏิบัติกับพวกคุณยังไง 107 00:05:21,610 --> 00:05:23,160 เขายกธนาคารให้พวกคุณหมดแล้ว 108 00:05:23,500 --> 00:05:24,970 ทำไมพวกคุณทำกับเขาแบบนี้ล่ะ 109 00:05:28,200 --> 00:05:29,010 คุณถือสิทธิ์อะไร 110 00:05:29,760 --> 00:05:30,640 ถือสิทธิ์อะไร 111 00:05:34,220 --> 00:05:35,470 แม่เธอดีต่อฉัน 112 00:05:39,120 --> 00:05:39,880 ดีต่อฉันเหรอ 113 00:05:41,880 --> 00:05:42,680 เธอรู้ไหม 114 00:05:43,040 --> 00:05:44,210 ในสายตาเสิ่นไป๋เฟิ่ง 115 00:05:45,160 --> 00:05:46,000 ฉันก็แค่สุนัขตัวหนึ่ง 116 00:05:47,760 --> 00:05:49,190 แม้แต่สุนัขยังสู้ไม่ได้เลย 117 00:05:50,430 --> 00:05:51,010 เธอคิดว่า 118 00:05:51,930 --> 00:05:53,140 เขาทิ้งทรัพย์สินไว้ให้ฉัน 119 00:05:54,040 --> 00:05:54,620 เพราะรักฉันเหรอ 120 00:05:57,520 --> 00:05:59,630 นั่นเป็นคาถาห่วงรัดที่เขาวางบนหัวของฉัน 121 00:06:00,560 --> 00:06:01,650 ไม่ได้ดั่งใจหน่อย 122 00:06:02,320 --> 00:06:04,230 ก็เอาเรื่องแก้พินัยกรรมมาข่มขู่ฉัน 123 00:06:05,320 --> 00:06:06,940 ตีฉัน ด่าฉัน 124 00:06:07,680 --> 00:06:09,340 ให้ฉันหมอบบนพื้นเห่าเหมือนสุนัข 125 00:06:09,960 --> 00:06:10,660 ให้เธอมีความสุข 126 00:06:12,480 --> 00:06:13,800 ฉันแทบอยากจะกัดเธอให้ตายเสียตอนนั้นเลย 127 00:06:18,970 --> 00:06:19,460 ฉะนั้น 128 00:06:22,420 --> 00:06:24,180 ฉันจึงทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างเต็มที่ 129 00:06:24,210 --> 00:06:25,930 ในการพัฒนาธนาคาร 130 00:06:27,350 --> 00:06:28,400 ธนาคารจงจี้ 131 00:06:29,140 --> 00:06:31,400 ธนาคารจงจี้เจริญรุ่งเรืองขึ้นด้วยน้ำมือของฉัน 132 00:06:31,700 --> 00:06:33,400 จนกลายเป็นธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในฮาร์บินได้ 133 00:06:34,500 --> 00:06:35,880 ดังนั้นจากมุมมองนี้ 134 00:06:36,680 --> 00:06:38,710 ทั้งหมดนี้เดิมควรเป็นของฉัน 135 00:06:40,410 --> 00:06:41,090 งั้นม่อลี่ล่ะ 136 00:06:42,260 --> 00:06:43,610 เขาเป็นแค่พ่อครัวเท่านั้น 137 00:06:45,040 --> 00:06:46,960 ซื่อสัตย์ทำตามหน้าที่ 138 00:06:48,360 --> 00:06:49,110 เขาสมควรตายงั้นเหรอ 139 00:06:55,800 --> 00:06:56,820 คุณก็พูดแล้วไม่ใช่เหรอ 140 00:06:58,260 --> 00:06:59,570 ว่าเขาเป็นแค่พ่อครัวเท่านั้น 141 00:07:01,200 --> 00:07:02,320 ในฐานะพ่อครัว 142 00:07:03,280 --> 00:07:05,030 สามารถตายเพื่อนายธนาคารได้ 143 00:07:06,680 --> 00:07:08,610 นี่นับเป็นเกียรติของเขาแล้ว 144 00:07:11,740 --> 00:07:12,460 คุณผิดแล้ว 145 00:07:13,350 --> 00:07:14,790 ชีวิตคนไม่มีฐานะสูงต่ำ 146 00:07:15,720 --> 00:07:17,630 ความคิดนี้ของคุณต่างหากที่ต่ำที่สุด 147 00:07:18,640 --> 00:07:19,990 อาหารเลิศรสฝีมือของม่อลี่ 148 00:07:21,670 --> 00:07:23,460 ดีกว่าจิตใจอันสกปรกของคุณมาก 149 00:07:41,650 --> 00:07:42,250 คุณ 150 00:07:43,080 --> 00:07:43,760 แล้วคุณด้วย 151 00:07:44,680 --> 00:07:45,270 ไปกับผม 152 00:08:07,140 --> 00:08:07,800 ครั้งนี้ 153 00:08:09,110 --> 00:08:11,190 ในที่สุดนายก็ยืนอยู่ข้างประชาชน 154 00:08:11,440 --> 00:08:11,990 ผิดแล้ว 155 00:08:12,760 --> 00:08:15,730 ฉันยืนอยู่ข้างความจริง และข้อเท็จจริงต่างหาก 156 00:08:17,000 --> 00:08:17,440 พ่อหนุ่ม 157 00:08:18,040 --> 00:08:18,760 ไม่เลวนี่ 158 00:08:20,720 --> 00:08:22,630 เมื่อครู่ฉันได้ยินหมดแล้ว 159 00:08:22,860 --> 00:08:23,840 คุณมาได้ยังไงครับ ลุงเฮ่อ 160 00:08:24,800 --> 00:08:26,210 สนใจคดีมากขนาดนี้เชียว 161 00:08:26,330 --> 00:08:27,690 ลุงเฮ่อเป็นเพื่อนของม่อลี่ 162 00:08:27,920 --> 00:08:28,880 ต้องสนใจคดีนี้แน่อยู่แล้ว 163 00:08:29,600 --> 00:08:30,180 ลุงเฮ่อ 164 00:08:30,640 --> 00:08:31,890 เรื่องแปลกที่คุณว่านั่น 165 00:08:32,040 --> 00:08:32,660 สเต๊กหมดแล้ว 166 00:08:32,800 --> 00:08:33,660 นับเป็นเงื่อนงำจริง ๆ ด้วย 167 00:08:33,870 --> 00:08:34,490 ใช่ไหมล่ะ 168 00:08:36,660 --> 00:08:38,530 ผมน่ะ ก็แค่สงสัย 169 00:08:38,940 --> 00:08:40,260 ว่าเฝิงเฉิงฉู่คนนี้ 170 00:08:41,210 --> 00:08:42,700 ทำไมจู่ ๆ ถึงมีภรรยาได้ล่ะ 171 00:08:43,790 --> 00:08:45,450 สุดท้ายก็เป็นตัวปลอม 172 00:08:46,800 --> 00:08:47,380 ลุงเฮ่อ 173 00:08:48,480 --> 00:08:51,100 ผมขอเสียมารยาทถามชื่อคุณได้ไหมครับ 174 00:08:51,640 --> 00:08:52,280 ผมเหรอ 175 00:08:56,850 --> 00:08:57,760 เฮ่อหนีทัง 176 00:09:11,670 --> 00:09:12,600 พี่ซือถู 177 00:09:12,910 --> 00:09:13,670 ขอบคุณนะคะ 178 00:09:14,680 --> 00:09:15,710 หากไม่มีคุณ 179 00:09:16,480 --> 00:09:18,240 แม่ฉันคงตายตาไม่หลับแน่ 180 00:09:19,520 --> 00:09:21,460 คุณผลักความจริงมาไว้ตรงหน้าผมไม่ใช่เหรอ 181 00:09:21,830 --> 00:09:24,410 คุณก็แค่ยืมมือของผมค้นหาความจริง 182 00:09:24,800 --> 00:09:26,630 แล้วยืมปากของผมพูดเรื่องคดีออกมาอีก 183 00:09:27,210 --> 00:09:28,770 ก็เหมือนที่คุณยืมมือของเฉินชิ่งซาน 184 00:09:28,800 --> 00:09:29,880 ไปฆ่าอวี๋ต้าเริ่นเช่นเดียวกัน 185 00:09:32,520 --> 00:09:33,600 ตราบใดที่อวี๋ต้าเริ่นเสียชีวิต 186 00:09:34,550 --> 00:09:36,320 ธนาคารจงจี้ก็จะกลับสู่มือคุณ 187 00:09:38,660 --> 00:09:39,920 ฉันก็เลยต้องยิ่งขอบคุณคุณไง 188 00:09:40,270 --> 00:09:41,840 คุณยังช่วยพี่ชายกับพี่สะใภ้ฉัน 189 00:09:41,860 --> 00:09:43,000 คลี่คลายปมในใจอีก 190 00:09:44,240 --> 00:09:45,940 ฉันชอบคบค้ากับคนฉลาด 191 00:09:47,360 --> 00:09:48,080 ผมไม่ค่อยอยากเป็นเพื่อน 192 00:09:48,080 --> 00:09:49,830 กับคนที่ฉลาดเกินไปนัก 193 00:09:51,320 --> 00:09:51,810 ลาก่อนครับ 194 00:09:52,960 --> 00:09:53,360 ไปละ 195 00:10:19,840 --> 00:10:21,000 งั้นคดีนี้นายทำเอาบรรณาธิการ 196 00:10:21,000 --> 00:10:22,080 เขียนกันออกมาไม่ได้เลย 197 00:10:22,880 --> 00:10:24,620 รอฉี่หมิงตีพิมพ์บทความนี้อีกครั้ง 198 00:10:24,960 --> 00:10:26,650 ค่าไขคดีของเรา ก็ต้องเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว 199 00:10:29,210 --> 00:10:30,790 จากรถด่วนโอเรียนท์เอกซ์เพรสจนถึงตอนนี้ 200 00:10:31,200 --> 00:10:32,230 คดีที่ผ่านมือฉัน 201 00:10:32,440 --> 00:10:33,530 ฆาตกรหลายรายล้วนเสียชีวิตหมด 202 00:10:34,410 --> 00:10:35,640 นายไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก 203 00:10:35,760 --> 00:10:37,130 นายไม่ได้ทำให้พวกเขาตายซะหน่อย 204 00:10:37,400 --> 00:10:39,080 การยืนหยัดในความยุติธรรม และความจริงของนายต่างหาก 205 00:10:39,080 --> 00:10:40,230 ที่ทำให้พวกเขาก้าวมาถึงจุดนี้ 206 00:10:41,360 --> 00:10:42,720 นายไม่คิดว่ามันแปลก ๆ บ้างเหรอ 207 00:10:43,400 --> 00:10:45,280 คนก็ไม่ใช่ว่าแปลก ๆ เข้าใจได้ยากเหรอ 208 00:10:46,250 --> 00:10:46,850 เอาละ ๆ 209 00:10:46,880 --> 00:10:47,520 ผ่อนคลายหน่อย 210 00:10:47,760 --> 00:10:49,620 นายน่ะ แค่หมู่นี้ตึงเครียดมากเกินไป 211 00:10:50,370 --> 00:10:51,690 ตอนนี้ฉันต้องกลับแล้ว 212 00:10:52,200 --> 00:10:53,000 อาสะใภ้ฉัน 213 00:10:53,040 --> 00:10:54,800 ให้ฉันชดเชยงานเลี้ยงต้อนรับของจิ้งเซวียน 214 00:10:55,080 --> 00:10:56,270 หากฉันไม่กลับไปต้องบ่นไม่หยุดแน่ 215 00:10:58,140 --> 00:10:59,020 ส่วนนาย ทำใจสบาย ๆ เถอะ 216 00:11:00,270 --> 00:11:01,840 วันหลังจะพานายไปอาบน้ำ 217 00:11:16,890 --> 00:11:17,590 กลับมาแล้วเหรอ 218 00:11:18,820 --> 00:11:19,880 รีบมาดื่มชาร้อนตรงนี้สิ 219 00:11:33,890 --> 00:11:35,940 หากมีเรื่องขอร้องผมละก็ พูดมาได้เลย 220 00:11:38,080 --> 00:11:38,990 คดีของเหล่าม่อ 221 00:11:39,390 --> 00:11:39,880 ขอบคุณนะคะ 222 00:11:41,030 --> 00:11:42,200 เหล่าม่อก็เพื่อนผมเหมือนกัน 223 00:11:43,360 --> 00:11:44,610 วันนี้ฉันจะเข้าครัวเอง 224 00:11:45,050 --> 00:11:47,020 ขอยืมสถานที่เลี้ยงคุณกับคุณนายเสิ่นสักมื้อ 225 00:11:48,440 --> 00:11:49,530 คุณคงไม่วางยาพิษหรอกนะ 226 00:11:49,660 --> 00:11:50,880 วางยาพิษน่ะคงไม่ 227 00:11:51,400 --> 00:11:52,870 แต่ไม่รับประกันนะว่าจะทำสุกไหม 228 00:11:54,170 --> 00:11:56,500 มา คุณกินถั่วก่อน 229 00:11:58,220 --> 00:11:58,910 อีกเดี๋ยวข้าวก็เสร็จแล้ว 230 00:12:24,450 --> 00:12:27,970 วันนี้คุณดูแปลก ๆ นะ 231 00:12:28,780 --> 00:12:29,970 เพราะฉันจะไปแล้วไง 232 00:12:30,170 --> 00:12:30,760 จะไปแล้วเหรอ 233 00:12:31,680 --> 00:12:32,400 เร็วจัง 234 00:12:34,760 --> 00:12:35,690 อะไรคือเร็วจัง 235 00:12:38,470 --> 00:12:39,270 ผมหมายถึง 236 00:12:40,330 --> 00:12:42,080 โรงเรียนกลับมาเปิดเรียนได้เร็วจัง 237 00:12:43,200 --> 00:12:44,150 กลับสู่สภาพเดิมนานแล้ว 238 00:12:44,360 --> 00:12:45,080 ได้เดือนหนึ่งแล้ว 239 00:12:45,600 --> 00:12:46,680 เพราะคดีของเหล่าม่อ 240 00:12:47,100 --> 00:12:48,520 ฉันเลยขอลากับทางโรงเรียน 241 00:12:48,520 --> 00:12:49,290 เพื่อมาเป็นผู้ช่วยให้คุณ 242 00:12:51,050 --> 00:12:51,950 งั้นผมจะคำนวณค่าจ้างให้คุณ 243 00:13:00,040 --> 00:13:00,840 ฉันไม่ต้องการเงิน 244 00:13:01,640 --> 00:13:02,660 คุณก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอ 245 00:13:02,960 --> 00:13:04,240 เหล่าม่อเป็นเพื่อนของพวกเรา 246 00:13:04,320 --> 00:13:04,760 งั้น... 247 00:13:05,760 --> 00:13:07,000 คุณต้องถูกหักค่าจ้างไม่ใช่เหรอ 248 00:13:07,380 --> 00:13:08,700 นั่นฉันสอนตามบ้านเพิ่มสองสามวิชา 249 00:13:08,730 --> 00:13:09,660 ก็ชดเชยกลับมาได้แล้วไม่ใช่เหรอ 250 00:13:10,280 --> 00:13:10,840 สอนตามบ้าน 251 00:13:11,820 --> 00:13:13,700 แบบเสิ่นหัวถังนั่นเหรอครับ 252 00:13:23,800 --> 00:13:24,680 ฉันจะไปทำกับข้าวนะ 253 00:13:46,800 --> 00:13:47,410 ม่อหว่าน 254 00:13:47,800 --> 00:13:49,130 ทำไมเธอจะย้ายออกไปล่ะ 255 00:13:49,600 --> 00:13:51,520 ควรไปสอนก็ไปสอนที่โรงเรียนได้ 256 00:13:51,910 --> 00:13:53,460 อยู่ก็ยังพักอยู่ที่นี่ต่อได้ 257 00:13:54,560 --> 00:13:55,170 ซือถู 258 00:13:55,440 --> 00:13:56,220 เธอว่าถูกไหม 259 00:13:58,040 --> 00:13:58,480 ทำไม 260 00:13:59,040 --> 00:14:01,160 เธอไม่อยากให้ม่อหว่านอยู่ที่นี่ต่อเหรอ 261 00:14:01,340 --> 00:14:02,080 อาจารย์แม่คะ 262 00:14:04,560 --> 00:14:05,660 คุณจะกลับไปโรงเรียนตอนไหนเหรอ 263 00:14:06,080 --> 00:14:06,620 ผมจะไปส่งคุณ 264 00:14:07,280 --> 00:14:07,940 ไม่ต้องหรอกค่ะ 265 00:14:08,320 --> 00:14:09,140 ก็แค่ใกล้ ๆ นี่เอง 266 00:14:09,510 --> 00:14:11,010 ไม่รบกวนยอดนักสืบซือถูหรอกค่ะ 267 00:14:11,920 --> 00:14:13,110 พอคดีนี้ถูกตีพิมพ์ 268 00:14:13,220 --> 00:14:13,880 ที่นี่คุณ 269 00:14:14,010 --> 00:14:15,410 ต้องมีคนเยอะคึกคักมากแน่ 270 00:14:18,210 --> 00:14:18,710 จริงสิ 271 00:14:20,520 --> 00:14:22,810 ร้านอาหารจัสมินส่งการ์ดเชิญมา พวกเธอลองดูสิ 272 00:14:23,560 --> 00:14:24,130 ไม่งั้น 273 00:14:24,330 --> 00:14:26,340 รอร่วมพิธีเปิดกิจการของพวกเขาเสร็จ ค่อยว่ากันดีกว่า 274 00:14:27,280 --> 00:14:27,820 เปิดกิจการ 275 00:14:32,200 --> 00:14:33,450 ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่ฮาร์บิน 276 00:14:33,470 --> 00:14:34,990 ก็ไม่เคยกินอาหารฝีมือเหอว่านเหนียนเลย 277 00:14:35,790 --> 00:14:38,310 แต่เมื่อก่อนฉันเคยได้ยินเหล่าม่อบอกว่า 278 00:14:38,610 --> 00:14:40,160 เดิมทีเหอว่านเหนียนก็เป็นพ่อครัวเช่นกัน 279 00:14:40,590 --> 00:14:42,550 แถมเขายังเคยไปเรียนรู้ทักษะ ที่โซเวียตอีกด้วย 280 00:14:43,040 --> 00:14:44,010 ไม่รู้ว่าตอนนี้ 281 00:14:44,220 --> 00:14:45,190 ยังหยิบจับได้อยู่ไหม 282 00:14:46,760 --> 00:14:47,730 คุณไม่ใช่คนฮาร์บินเหรอ 283 00:14:47,950 --> 00:14:49,710 ฉันบอกตอนไหนว่าฉันเป็นคนฮาร์บิน 284 00:14:49,920 --> 00:14:50,810 งั้นคุณเป็น... 285 00:14:51,710 --> 00:14:52,200 คนจีน 286 00:14:53,000 --> 00:14:53,560 เธอดูสิ 287 00:14:54,000 --> 00:14:55,110 ฉันละเลยไปเสียได้ 288 00:14:55,710 --> 00:14:56,590 อยู่มาตั้งนาน 289 00:14:56,610 --> 00:14:58,380 ฉันไม่เคยถามสถานการณ์ทางบ้านของเธอเลย 290 00:14:59,640 --> 00:15:02,300 ไม่งั้นให้ซือถูกลับไปเยี่ยมพ่อแม่ เป็นเพื่อนเธอดีไหม 291 00:15:03,220 --> 00:15:03,790 ไม่ต้องหรอกค่ะ 292 00:15:12,760 --> 00:15:13,370 อวี๋ต้าเริ่น 293 00:15:14,790 --> 00:15:15,360 อวี๋ต้าเริ่น 294 00:15:25,820 --> 00:15:26,840 อวี๋ต้าเริ่นเสียชีวิตแล้ว 295 00:15:27,340 --> 00:15:28,540 อวี๋ต้าเริ่นเสียชีวิตแล้ว 296 00:15:29,130 --> 00:15:30,950 อาจจะเป็นการฆ่าตัวตายตามแผน 297 00:15:32,680 --> 00:15:33,410 เกิดเรื่องอีกแล้วเหรอ 298 00:15:34,160 --> 00:15:35,960 อวี๋ต้าเริ่นฆ่าตัวตายในคุก 299 00:15:36,770 --> 00:15:37,480 ตายยังไง 300 00:15:37,960 --> 00:15:38,680 ได้รับพิษ 301 00:15:39,200 --> 00:15:40,090 พิษจากเมล็ดละหุ่ง 302 00:15:40,640 --> 00:15:43,380 พิษชนิดนี้พิษร้ายแรงมากไม่มีทางรักษา 303 00:15:43,640 --> 00:15:45,240 พิษที่สกัดจากเมล็ดละหุ่งนี้ 304 00:15:45,240 --> 00:15:46,870 เพียงสองมิลลิกรัมก็ทำให้ตายได้ 305 00:15:47,200 --> 00:15:48,120 เขาคงผสมยาพิษ 306 00:15:48,120 --> 00:15:49,740 ลงไปในอาหารเมื่อคืนนี้ 307 00:15:50,310 --> 00:15:51,550 พอรู้คนก็ตายสนิทแล้ว 308 00:15:52,710 --> 00:15:54,700 ก่อนเข้าคุกผมตรวจสอบเขา อย่างละเอียดแล้วนะ 309 00:15:55,080 --> 00:15:56,340 เขาพกยาพิษเข้าไปไม่ได้แน่ 310 00:15:57,240 --> 00:15:58,400 สองมิลลิกรัม 311 00:15:58,640 --> 00:16:00,140 ซ่อนอยู่ในเล็บใครจะตรวจพบได้ 312 00:16:00,320 --> 00:16:00,880 เอาละ ๆ 313 00:16:00,880 --> 00:16:02,050 คุณก็อย่าตำหนิตัวเองนักเลย 314 00:16:02,360 --> 00:16:03,880 อวี๋ต้าเริ่นกับหลี่เยียนถง 315 00:16:04,080 --> 00:16:05,080 เรื่องที่พวกเขาสองคนกระทำผิด 316 00:16:05,510 --> 00:16:06,660 ก็ถูกตัดสินประหารชีวิตเช่นกัน 317 00:16:07,170 --> 00:16:08,860 ยังไงก็ตามขณะที่จับกุม คำสารภาพทั้งหมดถูกบันทึกไว้แล้ว 318 00:16:09,490 --> 00:16:09,970 ไม่เป็นไรหรอก 319 00:16:19,340 --> 00:16:20,440 นายพูดถูกจริงด้วย 320 00:16:23,700 --> 00:16:24,630 อวี๋ต้าเริ่นฆ่าตัวตายแล้ว 321 00:16:24,970 --> 00:16:25,770 พาฉันไปที่เกิดเหตุที 322 00:16:25,830 --> 00:16:26,350 อย่าไปเลย 323 00:16:27,000 --> 00:16:28,500 เหล่าเปาให้คนทำความสะอาดแล้ว 324 00:16:28,680 --> 00:16:29,380 ศพก็จัดการแล้ว 325 00:16:29,880 --> 00:16:30,800 นายไปตอนนี้ 326 00:16:31,460 --> 00:16:32,430 ก็คงเหลือแค่กล่องแค่นี้ 327 00:16:34,360 --> 00:16:35,480 เมื่อวานตอนที่นายบอกกับฉัน 328 00:16:35,500 --> 00:16:36,380 ฉันคิดว่านายกังวลมากเกินไป 329 00:16:37,400 --> 00:16:40,030 นึกไม่ถึงว่าตอนนี้จะเหมือนอย่างที่นายคิด 330 00:16:41,260 --> 00:16:42,500 ฉันไม่ได้ล้อนายเล่น 331 00:16:44,430 --> 00:16:45,660 ฉันมักรู้สึกว่ายังมีคนอยู่เบื้องหลังอีก 332 00:16:52,860 --> 00:16:54,480 คดีนี้เหตุผลแน่นหนาขนาดนี้ 333 00:16:54,960 --> 00:16:56,350 จะมีคนอื่นเข้ามาแทรกแซงได้ยังไง 334 00:16:57,430 --> 00:16:58,690 รายละเอียดการตายของอวี๋ต้าเริ่นเป็นยังไง 335 00:16:59,920 --> 00:17:00,780 พิษจากเมล็ดละหุ่ง 336 00:17:01,920 --> 00:17:03,240 ดูเหมือนไป๋ลู่ก็สาเหตุนี้เหมือนกัน 337 00:17:03,720 --> 00:17:04,640 แต่ฉันไม่ค่อยแน่ใจนะ 338 00:17:05,000 --> 00:17:06,210 ชื่อนี้แปลกประหลาดเกินไป 339 00:17:06,840 --> 00:17:08,590 หากนายบอกว่าสารหนูอะไรทำนองนั้น ฉันคงจำได้แม่น 340 00:17:09,080 --> 00:17:10,800 พิษเมล็ดละหุ่งรุนแรงกว่าสารหนูมาก 341 00:17:11,200 --> 00:17:12,090 แค่นิดเดียวก็ถึงตายได้ 342 00:17:13,770 --> 00:17:15,100 ฟางเจี้ยนฉีก็พูดแบบนี้เหมือนกัน 343 00:17:15,720 --> 00:17:16,730 ความหมายของนายก็คือ 344 00:17:17,810 --> 00:17:19,090 คดีที่เราพบในช่วงนี้ 345 00:17:19,820 --> 00:17:21,530 คงมีความเกี่ยวข้องกันไม่มากก็น้อย 346 00:17:23,840 --> 00:17:25,820 ตั้งแต่หม่าซื่ออิง พ่อฉัน คุณน้าเว่ย 347 00:17:26,640 --> 00:17:28,410 มาอาจารย์ ผอ. เลขาผอ. 348 00:17:29,200 --> 00:17:30,570 มาถึงม่อลี่ เถ้าแก่ร้านเหล้า 349 00:17:30,600 --> 00:17:32,230 นายธนาคารกับพยาบาลอีก 350 00:17:33,480 --> 00:17:35,410 คนเหล่านี้ล้วนไม่เกี่ยวข้องกันเลย 351 00:17:37,370 --> 00:17:38,380 เว้นแต่จะมีองค์กรอะไรจริง ๆ 352 00:17:38,990 --> 00:17:39,870 งั้นต้องเป็นองค์กรแบบไหนเหรอ 353 00:17:41,200 --> 00:17:42,130 ฉันก็บอกไม่ได้เหมือนกัน 354 00:17:43,150 --> 00:17:45,660 แต่ฉันมีความรู้สึกแปลกมาก ๆ 355 00:17:46,960 --> 00:17:48,550 บางทีในที่ที่พวกเราไม่รู้ 356 00:17:49,320 --> 00:17:50,480 ยังมีคดีประเภทนี้อีกมาก 357 00:17:51,160 --> 00:17:52,020 อันนี้ไม่ยาก 358 00:17:52,800 --> 00:17:54,060 ฉันจะค้นคดีในสองปีที่ผ่านมา 359 00:17:54,480 --> 00:17:56,360 ออกมาดูให้ละเอียด 360 00:18:04,880 --> 00:18:06,000 ขอบคุณ ขอบคุณครับ 361 00:18:06,040 --> 00:18:06,590 เถ้าแก่เหอ 362 00:18:06,610 --> 00:18:07,250 เขยิบเข้าอีกนิด 363 00:18:07,280 --> 00:18:07,980 เขยิบเข้าอีกนิดครับ 364 00:18:08,280 --> 00:18:09,940 มา หนึ่ง สอง สาม 365 00:18:11,150 --> 00:18:11,950 ขอบคุณครับ 366 00:18:12,480 --> 00:18:13,800 ขอบคุณ ขอบคุณครับ 367 00:18:13,830 --> 00:18:14,510 มา ๆ ๆ 368 00:18:16,040 --> 00:18:17,030 ทำไมจิ้งเซวียนไม่มาล่ะ 369 00:18:17,640 --> 00:18:18,400 ไปปักกิ่งแล้ว 370 00:18:18,890 --> 00:18:20,000 เจรจาธุรกิจได้แล้วจริง ๆ 371 00:18:20,890 --> 00:18:22,170 ฉันว่าต่อไปครอบครัวพวกคุณ 372 00:18:22,200 --> 00:18:23,660 จิ้งเซวียนคงเป็นใหญ่แล้ว 373 00:18:24,130 --> 00:18:25,480 คุณต้องประจบประแจงเธอให้มาก ๆ นะ 374 00:18:25,960 --> 00:18:27,590 ไม่งั้นเงินค่าขนมของคุณในอนาคต 375 00:18:27,770 --> 00:18:29,030 คงเยอะไม่เท่าอาสะใภ้แน่ 376 00:18:29,290 --> 00:18:30,450 ดูถูกใครน่ะ 377 00:18:30,880 --> 00:18:31,870 ฉันเปล่าดูถูกคุณ 378 00:18:32,120 --> 00:18:33,560 คุณต่างหากที่ดูถูกจิ้งเซวียนแล้ว 379 00:18:34,580 --> 00:18:35,170 รีบจัดการสิ 380 00:18:36,800 --> 00:18:37,440 เธอ 381 00:18:39,770 --> 00:18:40,490 พูดถูกแล้ว 382 00:18:47,000 --> 00:18:47,770 ยินดีต้อนรับครับ ๆ 383 00:18:52,250 --> 00:18:52,650 คุณทำงานเถอะ 384 00:18:52,680 --> 00:18:53,280 ยินดีต้อนรับครับ ๆ 385 00:18:54,120 --> 00:18:55,180 พี่ครับ ดูแลให้ดีนะ 386 00:18:55,480 --> 00:18:57,410 หากม่อลี่รู้ว่าเหอว่านเหนียนเลิกเหล้าแล้ว 387 00:18:57,960 --> 00:18:59,120 แถมกลับมาหน้าเตาอีก 388 00:19:00,120 --> 00:19:01,130 คงดีใจแน่ 389 00:19:04,020 --> 00:19:05,550 คนไม่อยู่แล้ว 390 00:19:06,560 --> 00:19:07,890 แต่ของสิ่งนั้นยังคงอยู่ 391 00:19:09,220 --> 00:19:11,970 ที่อยู่ไม่เปลี่ยน การตกแต่งก็ไม่เปลี่ยน 392 00:19:13,140 --> 00:19:14,400 แต่เสียดายที่ไม่มีคน 393 00:19:14,890 --> 00:19:16,370 ยกน้ำล้างกระทะรสชาติแย่ ๆ มาอีกแล้ว 394 00:19:16,900 --> 00:19:18,340 และยังต้องให้ฉันพูดว่ารู้สึกยังไงอีก 395 00:19:20,170 --> 00:19:21,780 ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา 396 00:19:22,920 --> 00:19:23,870 คนจากไปแล้ว 397 00:19:24,380 --> 00:19:25,910 แต่ร้านอาหารของคนยังคงอยู่ 398 00:19:27,560 --> 00:19:28,920 นับเป็นการสืบทอดแบบหนึ่งละมั้ง 399 00:19:29,990 --> 00:19:31,080 แต่ฉันไม่ชอบการจากลา 400 00:19:32,760 --> 00:19:33,410 ไม่งั้นแบบนี้แล้วกัน 401 00:19:33,840 --> 00:19:34,880 นายก็แต่งกับเธอซะ 402 00:19:35,440 --> 00:19:36,410 แบบนี้เธอก็ไม่ต้องจากลา 403 00:19:36,720 --> 00:19:37,750 นายยังประหยัดค่าผู้ช่วยได้อีกด้วย 404 00:19:38,000 --> 00:19:38,920 ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย 405 00:19:39,710 --> 00:19:41,620 นักเรียนในโรงเรียนสตรียังรออาจารย์โจวอยู่ 406 00:19:42,400 --> 00:19:43,130 หยุดพูดไร้สาระเถอะ 407 00:19:45,120 --> 00:19:45,880 พี่ซือถู 408 00:19:46,360 --> 00:19:47,690 ก่อนนี้ผมได้ตีพิมพ์คดีของม่อลี่ต่อเนื่อง 409 00:19:47,880 --> 00:19:48,730 ผลการตอบรับถือว่าไม่เลว 410 00:19:49,200 --> 00:19:51,040 ผมเลยอยากให้ร้านกลับมาเปิดใหม่อีกครั้ง 411 00:19:51,040 --> 00:19:51,850 เป็นการปิดท้าย 412 00:19:52,080 --> 00:19:53,380 และถือเป็นการให้คำอธิบายแก่ม่อลี่ด้วย 413 00:19:53,640 --> 00:19:54,320 คุณคิดว่าไงครับ 414 00:19:57,840 --> 00:19:58,690 แต่คุณวางใจเถอะ 415 00:19:58,920 --> 00:19:59,960 ไม่มีใครโจมตีคุณแน่ 416 00:20:00,240 --> 00:20:01,880 ผมได้ประมวลผลข้อมูลของคุณแล้ว 417 00:20:04,120 --> 00:20:05,340 เขามีโจวม่อหว่านทั้งคน 418 00:20:05,520 --> 00:20:06,400 เรื่องหยุมหยิมแค่นี้ 419 00:20:07,150 --> 00:20:07,910 ไปไม่ถึงเขาหรอก 420 00:20:11,930 --> 00:20:12,450 อาจารย์โจว 421 00:20:13,640 --> 00:20:14,240 ขอบคุณค่ะ 422 00:20:15,070 --> 00:20:15,640 มาแล้วครับ 423 00:20:16,750 --> 00:20:19,000 หอยทากอบไวน์แดงของทุกท่าน 424 00:20:19,430 --> 00:20:20,310 - ยังมีอาหารอีกเหรอ - ไม่ต้องยกมาแล้ว 425 00:20:20,340 --> 00:20:21,200 กินไม่ไหวกันแล้ว 426 00:20:21,330 --> 00:20:21,770 ทานให้อร่อยครับ 427 00:20:21,970 --> 00:20:22,570 ขอบคุณค่ะ 428 00:20:23,460 --> 00:20:24,100 เป็นยังไงบ้าง 429 00:20:24,600 --> 00:20:25,480 ถูกปากกันไหม 430 00:20:25,510 --> 00:20:26,560 นั่งดื่มด้วยกันหน่อยสิ 431 00:20:28,920 --> 00:20:30,130 ฝีมือนายไม่เลวเลยนี่ 432 00:20:30,760 --> 00:20:31,520 เรียนมากี่ปีแล้วล่ะ 433 00:20:32,800 --> 00:20:33,680 พอใช้ได้ครับ ๆ 434 00:20:35,830 --> 00:20:36,810 ผมดื่มน้ำดีกว่า 435 00:20:38,500 --> 00:20:39,660 นายเลิกดื่มเหล้าแล้วไม่ใช่เหรอ 436 00:20:41,960 --> 00:20:42,840 วันนี้มีความสุข 437 00:20:43,130 --> 00:20:44,050 แหกกฎดื่มสักแก้ว 438 00:20:44,080 --> 00:20:45,210 พรุ่งนี้ค่อยเลิกแล้วกัน มา 439 00:20:48,440 --> 00:20:48,960 ก็ได้ 440 00:20:49,470 --> 00:20:49,870 ไม่ดื่มแล้ว 441 00:20:50,490 --> 00:20:50,970 พวกคุณคุยกันเถอะ 442 00:20:51,120 --> 00:20:51,880 ผมไปทำงานก่อน 443 00:21:02,720 --> 00:21:04,010 ดื่มแบบนี้ไม่สนุกเลย 444 00:21:06,350 --> 00:21:06,710 มา 445 00:21:07,280 --> 00:21:08,050 เราสองคนเล่นทายนับนิ้วกัน 446 00:21:08,650 --> 00:21:10,670 สู้นายพูดว่าอยากให้ฉันดื่มเท่าไร ไม่ดีกว่าเหรอ 447 00:21:11,010 --> 00:21:11,770 ฉันเล่นไม่เป็นหรอก 448 00:21:14,690 --> 00:21:15,730 น่าเบื่อชะมัด 449 00:21:17,450 --> 00:21:17,980 เราสองคนมา 450 00:21:18,640 --> 00:21:19,270 คุณชายลั่ว 451 00:21:19,320 --> 00:21:20,040 ผมไม่เล่นทายนับนิ้ว 452 00:21:20,520 --> 00:21:21,390 ไม่เป็นไร ฉันสอนนาย 453 00:21:21,580 --> 00:21:21,980 มา 454 00:21:22,680 --> 00:21:23,030 นี่ 455 00:21:23,320 --> 00:21:24,270 ไม่ใช่ผมเล่นไม่เป็น 456 00:21:25,410 --> 00:21:26,200 ผมไม่ทายครับ 457 00:21:27,120 --> 00:21:28,120 นายเล่นได้ทำไมไม่ทายล่ะ 458 00:21:28,140 --> 00:21:28,840 กลัวแพ้เหรอ 459 00:21:29,690 --> 00:21:30,170 นายแพ้แล้ว 460 00:21:30,190 --> 00:21:31,050 ซือถูเหยียนดื่มแทนนาย 461 00:21:31,090 --> 00:21:31,490 มา 462 00:21:33,210 --> 00:21:34,120 ผมไม่เล่นทายนับนิ้ว 463 00:21:34,360 --> 00:21:35,300 แล้วผมก็ไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อน 464 00:21:35,780 --> 00:21:37,180 พวกคุณเคยเห็นผมดื่มตอนไหนเหรอ 465 00:21:38,290 --> 00:21:38,890 พอเถอะ 466 00:21:39,480 --> 00:21:40,360 อย่าทำคนอื่นลำบากใจเลย 467 00:21:42,040 --> 00:21:43,080 ช่วงนี้ทุกคนเหนื่อยกันมาก 468 00:21:43,080 --> 00:21:43,640 เลยผ่อนคลายกันหน่อย 469 00:21:44,310 --> 00:21:45,290 อีกอย่าง จินฉี่หมิง 470 00:21:45,720 --> 00:21:47,580 ปกตินายเรียกซือถูเหยียนว่าพี่ซือถู 471 00:21:48,090 --> 00:21:49,450 เรียกฉันเรียกเพียงคุณชายลั่ว 472 00:21:50,000 --> 00:21:51,270 ทำไมไม่เห็นฉันเป็นคนกันเองล่ะ 473 00:21:51,850 --> 00:21:53,170 ไม่...ไม่ได้หมายความอย่างนั้นครับ 474 00:21:53,200 --> 00:21:55,830 แต่ว่าฉันเห็นนายเป็นคนกันเอง 475 00:21:56,720 --> 00:21:59,200 ต่อไปทุกคดีฉันจะแจ้งนายแค่คนเดียว 476 00:21:59,560 --> 00:22:00,410 ให้นายเขียนโดยเฉพาะ 477 00:22:00,680 --> 00:22:02,000 คดีไหนมีความคืบหน้า 478 00:22:02,000 --> 00:22:03,130 ฉันจะแจ้งนายเป็นอันดับแรก 479 00:22:04,920 --> 00:22:07,830 ฉันสัญญาขนาดนี้แล้ว 480 00:22:09,040 --> 00:22:10,340 ให้นายดื่มสักแก้ว 481 00:22:10,490 --> 00:22:11,110 ไม่มากไปหรอกน่า 482 00:22:13,360 --> 00:22:13,840 คุณชายลั่ว 483 00:22:13,870 --> 00:22:14,960 ผมไม่ดื่มเหล้าจริง ๆ ครับ 484 00:22:14,960 --> 00:22:15,980 คุณอย่าบังคับผมได้ไหม 485 00:22:16,720 --> 00:22:18,080 ไม่ใช่สิ นายมาเมาดิบอะไรที่นี่ 486 00:22:18,080 --> 00:22:18,560 นายไม่ต้องยุ่ง 487 00:22:19,120 --> 00:22:19,870 วันนี้มีความสุข 488 00:22:20,920 --> 00:22:21,400 ดื่มให้ฉันหน่อย 489 00:22:24,280 --> 00:22:25,120 ผมไม่ดื่มจริง ๆ 490 00:22:26,560 --> 00:22:27,950 หากทำให้คุณชายลั่วไม่พอใจ 491 00:22:29,420 --> 00:22:30,440 คุณก็ทุบกล้องของผมแล้วกัน 492 00:22:39,570 --> 00:22:40,110 ไม่ใช่สิ 493 00:22:43,640 --> 00:22:44,890 นายกำลังทำอะไรกับฉัน ประชดเหรอ 494 00:22:45,250 --> 00:22:46,570 ฉันไว้หน้านายมากเกินไปใช่ไหม 495 00:22:47,000 --> 00:22:49,080 วันนี้มีความสุข นายต้องทำให้หมดสนุก 496 00:22:50,800 --> 00:22:51,450 ทุบเลยใช่ไหม 497 00:22:51,720 --> 00:22:52,560 ไม่ต้องการแล้วใช่ไหม 498 00:22:52,600 --> 00:22:53,070 ได้ 499 00:22:53,490 --> 00:22:54,200 ลั่วเส้าชวน 500 00:22:55,490 --> 00:22:56,720 ทำไมรังแกแต่คนซื่อล่ะ 501 00:22:57,480 --> 00:22:58,820 อยากดื่มเหล้ายังอยากเล่นทายนับนิ้วอีก 502 00:22:59,480 --> 00:23:00,080 ฉันจะเล่นเป็นเพื่อนนาย 503 00:23:01,640 --> 00:23:02,720 พี่ซือถูคุณไม่ต้องยุ่ง 504 00:23:10,640 --> 00:23:11,560 ขอโทษครับคุณชายลั่ว 505 00:23:13,120 --> 00:23:14,440 ผมไม่ดื่มเหล้าเป็นเพราะพ่อผม 506 00:23:16,300 --> 00:23:18,000 ตอนผมยังเด็กพ่อผมดื่มเหล้าเล่นการพนัน 507 00:23:19,180 --> 00:23:20,400 สูญเสียทั้งครอบครัว 508 00:23:21,680 --> 00:23:22,760 ผมสาบานตั้งแต่เด็กว่า 509 00:23:23,860 --> 00:23:24,880 ผมจะไม่แตะการพนัน 510 00:23:25,800 --> 00:23:26,470 และไม่ดื่มเหล้า 511 00:23:27,560 --> 00:23:28,850 วันนี้ทำให้ทุกคนไม่พอใจแล้ว 512 00:23:30,520 --> 00:23:31,080 ขอโทษครับ 513 00:23:43,680 --> 00:23:44,400 ขอโทษด้วย 514 00:23:46,760 --> 00:23:47,560 ฉันลงโทษตัวเองหนึ่งแก้ว 515 00:23:57,770 --> 00:23:58,410 ไม่เป็นไรครับ 516 00:24:00,360 --> 00:24:01,630 เป็นเรื่องสมัยผมยังเด็ก 517 00:24:06,600 --> 00:24:07,610 ต่อไปอยู่ที่ฮาร์บิน 518 00:24:10,240 --> 00:24:12,290 เราสองคนมีกินหนึ่งคำก็มีให้นายด้วย 519 00:24:13,840 --> 00:24:14,590 ต่อจากนี้ไป 520 00:24:17,240 --> 00:24:18,230 นายก็คือพี่น้องในครอบครัวเรา 521 00:24:20,680 --> 00:24:21,560 เรื่องของพี่น้อง 522 00:24:23,240 --> 00:24:24,230 ก็คือเรื่องของพวกเรา 523 00:24:31,520 --> 00:24:32,880 ขอบคุณที่พวกคุณปฏิบัติต่อผมเหมือนพี่น้อง 524 00:24:50,330 --> 00:24:51,940 เธอไม่ถามฉันหน่อยเหรอว่าทำไมฉันถึงโกรธ 525 00:24:52,800 --> 00:24:53,640 ทำไมถึงโกรธล่ะ 526 00:24:54,770 --> 00:24:55,950 แม่สาวน้อย 527 00:24:56,710 --> 00:24:58,050 ไม่แยกแยะเด็กผู้ใหญ่ 528 00:24:58,790 --> 00:25:00,240 ถึงกับกล้าบดบังความเจิดจรัสของฉัน 529 00:25:00,440 --> 00:25:00,930 ใครเหรอ 530 00:25:01,580 --> 00:25:02,500 ในฮาร์บินนี้ 531 00:25:02,610 --> 00:25:04,380 ยังมีผู้หญิงชอบทำตัวเด่นมากกว่าคุณอีกเหรอ 532 00:25:04,880 --> 00:25:07,120 เจ้าของธนาคารจงจี้คนใหม่ เสิ่นหัวถัง 533 00:25:07,560 --> 00:25:09,090 เธอเหยียบขึ้นบนหัวฉันแล้ว 534 00:25:09,240 --> 00:25:10,080 เหยียบก็เหยียบไปสิ 535 00:25:10,080 --> 00:25:10,910 คุณจะมาหาผมทำไม 536 00:25:11,280 --> 00:25:12,780 ผมแต่งเธอเข้ามา เพื่อให้คุณจัดการไม่ได้หรอกนะ 537 00:25:13,140 --> 00:25:14,470 ดูเธอพูดเข้าสิ 538 00:25:14,920 --> 00:25:16,360 เขาเหยียบย่ำฉันไป๋ซานซาน 539 00:25:16,360 --> 00:25:17,930 นั่นเป็นการเหยียบย่ำตระกูลลั่วเรา 540 00:25:18,160 --> 00:25:19,840 แล้วก็เป็นการเหยียบบนหัวเธอด้วย 541 00:25:19,840 --> 00:25:20,890 เธอเข้าใจเหตุผลนี้ไหม 542 00:25:21,020 --> 00:25:22,180 คุณอา ไม่งั้นอย่างนี้ดีไหม 543 00:25:22,920 --> 00:25:23,800 คุณไม่ต้องสนตระกูลนี้หรอก 544 00:25:24,370 --> 00:25:25,210 เขาเหยียบคุณแบบนี้ 545 00:25:25,240 --> 00:25:26,480 ก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลลั่วเราแล้ว 546 00:25:26,790 --> 00:25:28,770 - เธอพูดจากับผู้ใหญ่ยังไงนะเธอ - ใจเย็น ๆ ๆ 547 00:25:32,360 --> 00:25:35,160 จิ้งเซวียนของเราสวยกว่าเขาเป็นกอง 548 00:25:35,420 --> 00:25:36,750 แถมโสดไม่แต่งงานอีก 549 00:25:37,730 --> 00:25:39,280 วันหลังเรียกจิ้งเซวียนกลับมาดีกว่า 550 00:25:39,280 --> 00:25:40,820 ฉันจะพาเขาไปงานปาร์ตี้มากขึ้น 551 00:25:41,090 --> 00:25:42,610 ต้องเป็นที่นิยมมากกว่าแม่เสิ่นหัวถังนั่นแน่ 552 00:25:44,060 --> 00:25:45,820 วันก่อนคุณยังพูดกับคนอื่นว่า 553 00:25:45,850 --> 00:25:47,580 จิ้งเซวียนคือนายหญิงในอนาคตของตระกูลลั่วเรา 554 00:25:49,250 --> 00:25:50,730 ตอนนี้ส่งคนออกไปแล้วเหรอ 555 00:25:50,760 --> 00:25:51,230 ฉัน... 556 00:25:55,080 --> 00:25:55,910 เธอหมายความว่ายังไง 557 00:25:56,600 --> 00:25:57,800 นี่เธอกำลังปกป้องจิ้งเซวียนอยู่เหรอ 558 00:25:59,320 --> 00:26:00,100 คิดถึงเขาใช่ไหมล่ะ 559 00:26:00,720 --> 00:26:01,640 นั่นคงไม่ใช่ 560 00:26:02,200 --> 00:26:03,200 ส่วนใหญ่ก็เพื่อว่าคุณ 561 00:26:04,250 --> 00:26:04,760 ฉันขอบอกเธอ 562 00:26:04,760 --> 00:26:06,000 อย่างเธอนี่เรียกว่าหมาหวงก้าง 563 00:26:06,000 --> 00:26:06,500 สง่างามไว้ 564 00:26:09,810 --> 00:26:11,090 ตัวเธอเองไม่แต่งงาน 565 00:26:11,200 --> 00:26:12,470 เธอยังถ่วงเวลาจิ้งเซวียนพวกเราอีก 566 00:26:12,800 --> 00:26:13,840 เธอไปส่งโทรเลขให้ฉันที 567 00:26:13,920 --> 00:26:14,600 เรียกเขากลับมา 568 00:26:16,460 --> 00:26:17,020 ผมไม่ไป 569 00:26:17,530 --> 00:26:18,370 ผมอยากอยู่เงียบ ๆ 570 00:26:19,000 --> 00:26:20,770 เงียบเงิบอะไรกัน 571 00:26:21,400 --> 00:26:24,110 คนหนุ่มสาวห้ามอยู่ห่างกันนาน 572 00:26:24,370 --> 00:26:25,730 เธอไปส่งโทรเลขหาเขาที 573 00:26:26,400 --> 00:26:27,940 แค่พูดว่าฉันคิดถึงเขาแล้วได้ไหม 574 00:26:28,560 --> 00:26:29,300 คุณไปสิ 575 00:26:30,540 --> 00:26:31,300 เธอจะไปไหม 576 00:26:32,050 --> 00:26:32,760 เธอจะไปหรือเปล่า 577 00:26:33,360 --> 00:26:34,250 - เธอจะไปไหมเธอ - ได้ ๆ ๆ 578 00:26:34,280 --> 00:26:35,320 ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ไปเดี๋ยวนี้ 579 00:26:37,750 --> 00:26:38,970 เอาใบเสร็จกลับมาให้ฉันด้วยนะ 580 00:26:39,820 --> 00:26:40,890 เธออย่าได้คิดโกหกฉัน 581 00:26:41,960 --> 00:26:43,370 โกหกฉันจะหักเงินค่าขนมเธอ 582 00:26:44,780 --> 00:26:49,060 [สำนักงานธุรการฮาร์บิน] 583 00:26:49,290 --> 00:26:49,810 ลูกพี่ 584 00:26:51,770 --> 00:26:52,530 วันนี้ลาพักไม่ใช่เหรอ 585 00:26:52,560 --> 00:26:53,140 นายมาทำไม 586 00:26:53,280 --> 00:26:54,480 คุณไม่ได้ให้พวกเราสืบหา 587 00:26:54,480 --> 00:26:55,560 คดีฆาตกรรมที่ยังไม่ปิดพวกนั้นหรือไง 588 00:26:56,370 --> 00:26:57,660 บรรดาพี่น้องยุ่งกันมาหลายวันแล้ว 589 00:26:58,040 --> 00:26:59,150 แต่ก็ไม่มีเงื่อนงำอะไรเลย 590 00:26:59,400 --> 00:27:00,340 สืบต่อสิ 591 00:27:06,040 --> 00:27:06,520 นี่คืออะไร 592 00:27:07,150 --> 00:27:09,270 แฟ้มคดีจากเฟิ่งเทียนที่ลูกพี่ให้หัวหน้าเปาขนมาไง 593 00:27:12,580 --> 00:27:14,090 คดีฆ่าหั่นศพจางซาน 594 00:27:21,550 --> 00:27:22,470 เกินไปแล้ว 595 00:27:23,120 --> 00:27:24,800 นี่ทำให้ฉันอยากฆ่าเขาเป็นสิบ ๆ ครั้ง 596 00:27:31,440 --> 00:27:32,260 นี่ยังเขียนไม่เสร็จเลย 597 00:27:33,120 --> 00:27:33,680 ลูกพี่ 598 00:27:33,870 --> 00:27:35,990 ที่คุณอ่านคือแฟ้มคดีไม่ใช่นิยายซะหน่อย 599 00:27:36,360 --> 00:27:37,560 นี่เขียนไม่ละเอียดเอาซะเลย 600 00:27:37,560 --> 00:27:38,790 นี่ต้องเขียนให้เสร็จสิ นี่ 601 00:27:39,590 --> 00:27:40,860 [ทิ้งลูกสาวคนหนึ่งไว้ชื่อโจวม่อหว่าน] 602 00:27:43,230 --> 00:27:44,070 มีอะไรครับ ลูกพี่ 603 00:27:44,100 --> 00:27:44,740 ไม่มีอะไร 604 00:27:45,120 --> 00:27:45,800 นายไปทำงานเถอะ 605 00:27:54,800 --> 00:27:55,400 ใช้ได้ไหม 606 00:27:55,950 --> 00:27:56,550 ดูดีค่ะ 607 00:27:57,160 --> 00:27:58,520 ผักพวกนี้สดมาก 608 00:27:58,520 --> 00:27:59,820 ฉันบอกนายให้ 609 00:28:02,250 --> 00:28:03,200 ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่อีกล่ะ 610 00:28:04,450 --> 00:28:06,040 คุณยังมาได้ ทำไมฉันจะมาไม่ได้ล่ะ 611 00:28:06,800 --> 00:28:07,850 ผมมาเพราะว่า... 612 00:28:08,600 --> 00:28:09,330 เพราะว่าผมหิวแล้ว 613 00:28:10,300 --> 00:28:11,620 หิวแล้วเธอพูดกับเขาก็ไร้ประโยชน์ 614 00:28:11,640 --> 00:28:12,530 ต้องพูดกับฉันต่างหาก 615 00:28:13,400 --> 00:28:13,880 เอาละ 616 00:28:14,040 --> 00:28:15,130 อีกเดี๋ยวอาหารก็เสร็จแล้ว 617 00:28:16,520 --> 00:28:17,040 มีเรื่องเหรอ 618 00:28:21,480 --> 00:28:22,190 ไม่มีเรื่องอะไร 619 00:28:23,350 --> 00:28:24,140 ลับ ๆ ล่อ ๆ 620 00:28:24,600 --> 00:28:25,520 คุณต่างหากที่ลับ ๆ ล่อ ๆ 621 00:28:43,370 --> 00:28:43,770 ไม่ใช่ 622 00:28:44,340 --> 00:28:45,080 มีเรื่องอะไรกันแน่ 623 00:28:47,950 --> 00:28:48,980 นายเดาสิว่าฉันสืบเจออะไร 624 00:28:49,840 --> 00:28:50,300 อะไร 625 00:28:52,030 --> 00:28:52,420 ฉัน 626 00:28:52,980 --> 00:28:53,860 อะไรเหรอ 627 00:28:54,760 --> 00:28:56,120 ผู้ชายคุยกันคุณแอบฟังอะไร 628 00:28:56,140 --> 00:28:57,090 คุณรีบไปทำงานเถอะ 629 00:28:57,450 --> 00:28:59,240 คุณสองคนทำเรื่องน่าละอายอะไร 630 00:28:59,320 --> 00:29:00,280 ลับหลังฉันหรือเปล่า 631 00:29:00,960 --> 00:29:02,000 ผมจะทำเรื่องน่าละอาย 632 00:29:02,030 --> 00:29:02,950 ยังต้องลับหลังคุณด้วยเหรอ 633 00:29:03,740 --> 00:29:04,820 เก็บของเสร็จหรือยังล่ะคุณ 634 00:29:05,610 --> 00:29:06,910 ฉันไม่อยากฟังซะหน่อย 635 00:29:07,360 --> 00:29:08,630 ฉันอยากไปยืนตรงไหนก็ยืนตรงนั้น 636 00:29:08,880 --> 00:29:09,670 คุณยุ่งอะไรด้วย 637 00:29:11,120 --> 00:29:11,690 จัดการหน่อยสิ 638 00:29:16,680 --> 00:29:17,120 ได้ 639 00:29:18,080 --> 00:29:18,900 เราสองคนจะไปอาบน้ำกัน 640 00:29:19,520 --> 00:29:20,720 ไปด้วยกันก็ได้หากคุณอยากไป 641 00:29:21,640 --> 00:29:22,240 - ไป - ไปให้พ้นเลย 642 00:29:22,600 --> 00:29:23,390 คนเสเพล 643 00:29:31,440 --> 00:29:32,090 วางใจเถอะ 644 00:29:32,600 --> 00:29:33,720 เธอไม่ตามมาแน่ 645 00:29:34,050 --> 00:29:34,880 นายรู้แล้วเหรอ 646 00:29:35,090 --> 00:29:36,490 ตราบใดที่ตาไม่บอดก็พอจะมองออก 647 00:29:38,680 --> 00:29:39,340 คืออย่างนี้ 648 00:29:40,290 --> 00:29:42,660 บ้านของโจวม่อหว่านเขามีคดีหนึ่ง 649 00:29:43,320 --> 00:29:43,910 คดีอะไร 650 00:29:45,490 --> 00:29:45,990 คดีฆาตกรรม 651 00:29:46,840 --> 00:29:48,730 พูดให้ถูกคือสองชีวิต 652 00:29:49,600 --> 00:29:50,950 แม่เธอฆ่าพ่อของเธอ 653 00:29:51,240 --> 00:29:52,210 เลยถูกตัดสินประหารชีวิต 654 00:29:52,580 --> 00:29:53,560 นี่คือสิ่งที่ฉันอ่านเจอ 655 00:29:53,590 --> 00:29:54,640 ในแฟ้มคดีของเฟิ่งเทียน 656 00:29:55,520 --> 00:29:56,020 เฟิ่งเทียน 657 00:29:56,990 --> 00:29:59,050 พ่อเธอเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงมาก 658 00:29:59,760 --> 00:30:01,050 หลังจากแม่เธอถูกตัดสินประหารชีวิต 659 00:30:01,730 --> 00:30:02,840 จนตายก็ไม่ยอมรับผิด 660 00:30:05,170 --> 00:30:06,070 [วาดได้ไม่เลวเลย] 661 00:30:06,310 --> 00:30:07,070 [เรียนเฉพาะทางมาเหรอ] 662 00:30:07,730 --> 00:30:08,460 [เปล่าค่ะ] 663 00:30:08,610 --> 00:30:09,770 [งั้นคุณก็มีพรสวรรค์มาก] 664 00:30:09,800 --> 00:30:10,850 [มีพรสวรรค์ที่ไหนกัน] 665 00:30:11,130 --> 00:30:12,230 [แค่วาดไปเรื่อยเท่านั้นเอง] 666 00:30:13,480 --> 00:30:14,560 [งั้นช่วยผมวาดสักสองสามรูปได้ไหม] 667 00:30:15,720 --> 00:30:16,990 [ฉันเป็นอาจารย์สอนดนตรีนะ] 668 00:30:17,470 --> 00:30:18,360 [คุณวาดไม่ได้จริง ๆ เหรอ] 669 00:30:19,200 --> 00:30:19,960 [ฉันวาดไม่เป็น] 670 00:30:20,760 --> 00:30:21,810 [แต่ก่อนคุณเป็นคนเฟิ่งเทียน] 671 00:30:23,440 --> 00:30:24,520 [ฉันเป็นคนฮาร์บินค่ะ] 672 00:30:26,090 --> 00:30:27,090 [คุณไม่ใช่คนฮาร์บิน] 673 00:30:27,440 --> 00:30:28,950 [ฉันบอกตอนไหนว่าฉันเป็นคนฮาร์บิน] 674 00:30:29,360 --> 00:30:30,310 [งั้นคุณเป็น...] 675 00:30:31,160 --> 00:30:31,780 [คนจีน] 676 00:30:32,470 --> 00:30:34,710 [คุณมีพรสวรรค์ในการวาดภาพมากจริง ๆ] 677 00:30:36,760 --> 00:30:37,700 [ฉันวาดไปเรื่อยค่ะ] 678 00:30:38,390 --> 00:30:38,950 [ไม่งั้น] 679 00:30:39,140 --> 00:30:41,120 [ให้ซือถูกลับไปเยี่ยมพ่อแม่เป็นเพื่อนเธอดีไหม] 680 00:30:42,160 --> 00:30:42,770 [ไม่ต้องหรอกค่ะ] 681 00:30:45,480 --> 00:30:46,170 ต่อสิ 682 00:30:46,520 --> 00:30:49,120 ข้างในแฟ้มคดีนั่นบันทึกไว้แบบนี้ 683 00:30:50,720 --> 00:30:52,850 [คดีฟางหวายจิ่นฆ่าโจวเจ๋อ] 684 00:30:53,390 --> 00:30:54,460 [หลักฐานแน่นหนา] 685 00:30:55,100 --> 00:30:56,460 [ศาลพิพากษาว่า] 686 00:31:02,160 --> 00:31:04,810 [ฟางหวายจิ่นมีความผิดฐานฆาตกรรม] 687 00:31:05,690 --> 00:31:06,730 [ตัดสินประหารชีวิต] 688 00:31:10,850 --> 00:31:11,770 [ฉันไม่ได้ฆ่าใคร] 689 00:31:12,770 --> 00:31:13,780 [ฉันไม่ได้ฆ่าใคร] 690 00:31:14,190 --> 00:31:15,110 [ฉันไม่ได้ฆ่าใคร] 691 00:31:15,780 --> 00:31:16,560 [หวายจิ่น] 692 00:31:16,790 --> 00:31:18,750 [หากทำตามที่ผมพูดจะได้รับโทษสถานเบา] 693 00:31:18,810 --> 00:31:19,590 [ฉันไม่ได้ฆ่าใคร] 694 00:31:21,710 --> 00:31:22,900 [ฉันไม่ได้ฆ่าใคร] 695 00:31:52,060 --> 00:31:52,620 ไม่ถูกสิ 696 00:31:53,370 --> 00:31:53,940 มีอะไร 697 00:31:54,720 --> 00:31:56,470 ทนายของจำเลยในคดีนี้คือหลี่หยวนผู่ 698 00:31:56,840 --> 00:31:58,150 เป็นรุ่นพี่อาจารย์เดียวกับฉัน 699 00:31:58,520 --> 00:31:59,200 สมัยเรียน 700 00:31:59,200 --> 00:32:00,790 ฉันเคยทำงานร่วมกับเขาระยะหนึ่ง 701 00:32:01,440 --> 00:32:03,440 คนนี้ซื่อตรงและเชี่ยวชาญในหลักจรรยาบรรณ 702 00:32:03,880 --> 00:32:05,570 เป็นลูกศิษย์คนสำคัญของอาจารย์ฉัน 703 00:32:06,360 --> 00:32:07,350 และในนี้เขียนไว้แล้ว 704 00:32:07,800 --> 00:32:08,690 หลักฐานแน่นหนา 705 00:32:08,960 --> 00:32:09,830 หากเป็นเช่นนี้จริง 706 00:32:10,720 --> 00:32:12,360 เขาไม่มีทางแก้ต่างว่าบริสุทธิ์แน่ 707 00:32:12,960 --> 00:32:14,130 ยังไงเขาก็เป็นทนาย 708 00:32:14,360 --> 00:32:16,370 ทำการแก้ต่างอะไร ก็อยู่กับความต้องการของลูกความ 709 00:32:16,920 --> 00:32:17,860 คนอื่นอาจจะได้ 710 00:32:18,320 --> 00:32:19,360 แต่เขาไม่ใช่แบบนี้ 711 00:32:20,280 --> 00:32:21,650 หากเขาทำเรื่อง 712 00:32:21,760 --> 00:32:23,520 ที่รู้อยู่เต็มอกว่าทำไม่ได้จริง 713 00:32:24,550 --> 00:32:25,610 ต้องมีเงื่อนงำแน่ 714 00:32:27,320 --> 00:32:27,830 ไปกันเถอะ 715 00:32:28,240 --> 00:32:30,290 ฉันมีวิธีช่วยนายทำเรื่องนี้ให้ชัดเจน 716 00:32:58,070 --> 00:32:59,540 นี่ก็คือวิธีที่นายว่าเหรอ 717 00:33:00,600 --> 00:33:01,480 นายกำลังพูดว่านี่เป็นวิธี 718 00:33:01,480 --> 00:33:02,470 ที่ได้ผลมากที่สุดใช่ไหม 719 00:33:03,520 --> 00:33:04,800 ฉันสงสัยที่นายให้ฉันมาเฟิ่งเทียน 720 00:33:04,800 --> 00:33:06,650 ก็เพื่อมาเป็นกุลีให้นายเท่านั้นใช่ไหม 721 00:33:07,200 --> 00:33:08,530 นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ หรือไง 722 00:33:09,040 --> 00:33:09,880 เหล่าเปาเปลืองแรงช่วยฉัน 723 00:33:09,880 --> 00:33:10,830 เพื่อเอาแฟ้มคดีพวกนี้มาให้ฉัน 724 00:33:11,120 --> 00:33:11,930 ฉันไม่พูดอะไรสักคำ 725 00:33:12,240 --> 00:33:13,440 แล้วให้เขากลับไปเฟิ่งเทียนให้อีก 726 00:33:13,680 --> 00:33:14,640 นี่ไม่รบกวนคนอื่นหรือไง 727 00:33:15,080 --> 00:33:16,700 นายเรียนรู้ที่จะไม่รบกวนคนอื่นแล้ว 728 00:33:17,280 --> 00:33:18,680 งั้นฉันหวังว่าต่อไปนายจะเรียนรู้ 729 00:33:18,680 --> 00:33:19,470 ที่จะไม่มารบกวนฉันด้วย 730 00:33:20,240 --> 00:33:21,700 คนกันเองไม่ต้องเกรงใจกันหรอก 731 00:33:21,960 --> 00:33:22,950 ตอนนี้ฉันหวังว่า 732 00:33:23,120 --> 00:33:24,590 นายไม่เห็นฉันเป็นคนในครอบครัวจะดีที่สุด 733 00:33:26,560 --> 00:33:27,680 มา ดื่มกาแฟกัน 734 00:33:56,720 --> 00:33:57,440 ไม่ทราบว่า 735 00:34:00,800 --> 00:34:01,850 พวกคุณสองคนคือ... 736 00:34:02,620 --> 00:34:03,580 รุ่นพี่หลี่หยวนผู่ 737 00:34:04,600 --> 00:34:05,300 คุณคือ... 738 00:34:05,800 --> 00:34:06,460 ซือถูเหยียนครับ 739 00:34:07,000 --> 00:34:07,730 ผมคือซือถู 740 00:34:09,040 --> 00:34:09,940 ซือถูเหยียน 741 00:34:11,120 --> 00:34:11,880 ไม่เจอกันนานเลย 742 00:34:12,080 --> 00:34:13,090 มา รีบเข้ามา 743 00:34:17,310 --> 00:34:18,070 มา ทางนี้ 744 00:34:23,710 --> 00:34:24,430 ดื่มตอนร้อน ๆ สิ 745 00:34:26,480 --> 00:34:27,780 ทำไมจู่ ๆ มาที่เฟิ่งเทียนได้ 746 00:34:27,930 --> 00:34:29,040 ไม่ส่งโทรเลขมาก่อนล่ะ 747 00:34:29,640 --> 00:34:30,640 ค่อนข้างรีบน่ะครับ 748 00:34:31,200 --> 00:34:31,660 รุ่นพี่ 749 00:34:32,090 --> 00:34:33,040 คุณยังเป็นทนายอยู่เหรอครับ 750 00:34:33,200 --> 00:34:33,730 ใช่แล้ว 751 00:34:34,160 --> 00:34:35,560 ไม่เป็นทนายจะเป็นอะไรได้ 752 00:34:36,400 --> 00:34:38,430 เมื่อก่อนตอนที่อาจารย์จัดตั้งสหภาพทนาย 753 00:34:38,580 --> 00:34:40,140 ฉันยังบอกว่าจะทำให้ดีที่สุดเลย 754 00:34:42,680 --> 00:34:43,850 โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน 755 00:34:45,440 --> 00:34:46,280 ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว 756 00:34:46,760 --> 00:34:48,600 ฉันจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอนาย 757 00:34:48,600 --> 00:34:49,940 คือที่งานเลี้ยงรุ่น 758 00:34:50,520 --> 00:34:52,510 ตอนนั้นยังเป็นหนุ่มน้อยไร้เดียงสาอยู่เลย 759 00:34:54,720 --> 00:34:55,790 ตอนนี้ผมอยู่ที่ฮาร์บิน 760 00:34:56,000 --> 00:34:57,170 อาศัยที่บ้านของอาจารย์ชั่วคราว 761 00:34:57,560 --> 00:34:58,680 ช่วยดูแลอาจารย์แม่ 762 00:34:59,400 --> 00:35:00,210 งั้นก็ดี 763 00:35:01,760 --> 00:35:03,500 ต้องการความช่วยเหลืออะไรก็พูดมาได้เลย 764 00:35:03,680 --> 00:35:04,930 แม้ฉันจะอยู่ที่เฟิ่งเทียน 765 00:35:05,160 --> 00:35:06,780 แต่ที่ฮาร์บินก็ยังมีเส้นสายอยู่บ้าง 766 00:35:08,060 --> 00:35:08,620 รุ่นพี่ 767 00:35:09,380 --> 00:35:10,460 งั้นผมก็ไม่เกรงใจพี่แล้วนะ 768 00:35:10,950 --> 00:35:11,750 ผมมาครั้งนี้ 769 00:35:12,370 --> 00:35:13,950 มีคดีหนึ่งที่ผมอยากถามพี่สักหน่อย 770 00:35:14,600 --> 00:35:16,830 ฉันนึกแล้วเชียว ว่านายไม่มาหาฉันโดยไม่มีเรื่องแน่ 771 00:35:17,250 --> 00:35:17,850 พูดมาสิ 772 00:35:18,480 --> 00:35:19,250 คดีไหนเหรอ 773 00:35:20,520 --> 00:35:21,980 คดีของฟางหวายจิ่นพี่ยังจำได้ไหมครับ 774 00:35:23,390 --> 00:35:24,780 ทำไมถามถึงคดีนี้ได้ล่ะ 775 00:35:25,480 --> 00:35:26,520 ค้นเจอโดยบังเอิญน่ะครับ 776 00:35:26,880 --> 00:35:28,100 ผมเห็นในแฟ้มคดีเขียนว่า 777 00:35:28,520 --> 00:35:30,480 คู่กรณีมีแรงจูงใจเพียงพอในการก่อเหตุ 778 00:35:30,480 --> 00:35:31,320 และยังมีเวลา 779 00:35:31,730 --> 00:35:33,790 ในสถานการณ์เช่นนี้ ควรแก้ต่างโทษขอลดโทษสถานเบา 780 00:35:34,360 --> 00:35:36,050 ทำไมพี่ต้องแก้ต่างว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ให้เธอด้วย 781 00:35:37,680 --> 00:35:40,360 แก้ต่างว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ฟางหวายจิ่นยืนยันที่จะทำ 782 00:35:40,910 --> 00:35:42,540 ดังนั้นเธอจึงจ่ายเงินจ้างทนาย 783 00:35:42,920 --> 00:35:43,830 ก็เพื่อมาชี้แนะคุณ 784 00:35:44,210 --> 00:35:45,680 ความจริงพวกเราเป็นเพื่อนสนิทกัน 785 00:35:46,520 --> 00:35:47,430 ฉันเคยแนะนำเธอ 786 00:35:47,790 --> 00:35:49,000 แต่เธอก็ยังยืนยัน 787 00:35:49,310 --> 00:35:50,980 ยืนยันว่าโจวเจ๋อฆ่าตัวตายเอง 788 00:35:51,600 --> 00:35:53,210 โจวเจ๋อจะฆ่าตัวตายได้ยังไง 789 00:35:53,800 --> 00:35:55,540 คนผู้นี้เต็มไปด้วยความรักในชีวิต 790 00:35:56,090 --> 00:35:57,470 โดยเฉพาะผู้หญิงในชีวิต 791 00:35:57,850 --> 00:35:59,010 ดังนั้นจะฆ่าตัวตายได้ยังไง 792 00:36:00,830 --> 00:36:03,250 ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นช่วงเวลานั้นอีก 793 00:36:05,400 --> 00:36:06,150 ช่วงเวลาไหนเหรอครับ 794 00:36:06,760 --> 00:36:09,040 ฉันกับพวกเขาสองสามีภรรยา เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก 795 00:36:09,480 --> 00:36:10,160 ในเวลานั้น 796 00:36:10,160 --> 00:36:12,050 ฉันเพิ่งผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบเสร็จพอดี 797 00:36:12,120 --> 00:36:13,070 จึงพักฟื้นอยู่ที่บ้าน 798 00:36:13,440 --> 00:36:15,240 ฉันก็เลยอยู่กับโจวเจ๋อบ่อย ๆ 799 00:36:16,080 --> 00:36:17,790 แม้ว่าฟางหวายจิ่นควรได้รับความเห็นใจบ้าง 800 00:36:18,160 --> 00:36:19,910 แต่เธอไม่ได้ดูอ่อนแออย่างที่เห็น 801 00:36:21,600 --> 00:36:22,600 เกิดอะไรขึ้นในเวลานั้นครับ 802 00:36:25,520 --> 00:36:27,760 สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นส่วนตัวของคู่กรณี 803 00:36:29,340 --> 00:36:30,500 ลูกสาวของพวกเขาโจวม่อหว่าน 804 00:36:31,110 --> 00:36:32,060 เป็นเพื่อนของพวกเรา 805 00:36:35,200 --> 00:36:36,610 งั้นฉันจะบอกนาย 806 00:36:36,800 --> 00:36:38,040 ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นในเวลานั้นแล้วกัน 807 00:36:42,690 --> 00:36:43,220 [ฉันว่านะ] 808 00:36:43,680 --> 00:36:44,850 [ห้องนี้ของนายรกพอดู] 809 00:36:45,630 --> 00:36:47,570 [นายเก็บกวาดสักหน่อยไม่ได้หรือไง] 810 00:36:49,600 --> 00:36:50,940 [หากนายยังหมกตัวอยู่ในห้องวาดภาพอีก] 811 00:36:51,240 --> 00:36:52,790 [ผมของนายนี่คงเพาะเห็ดออกมาได้แน่] 812 00:36:57,580 --> 00:36:58,910 [ไม่เคยเห็นนายวาดคนมาก่อนเลย] 813 00:37:00,970 --> 00:37:02,320 [นั่นเพราะยังไม่เคยเจอ] 814 00:37:03,840 --> 00:37:05,280 [คนที่ฉันคู่ควรจะถือพู่กันไง] 815 00:37:05,490 --> 00:37:06,310 [ฉันขอแนะนำนาย] 816 00:37:06,560 --> 00:37:08,350 [คำนี้ห้ามให้ฟางหวายจิ่นได้ยินเด็ดขาด] 817 00:37:11,970 --> 00:37:13,250 [ฉันไม่ควรแต่งงานเลย] 818 00:37:16,560 --> 00:37:19,140 [ที่ฉันต้องการคือดาเนอี] 819 00:37:21,040 --> 00:37:22,020 [คือยูโรปา] 820 00:37:23,540 --> 00:37:24,730 [คือโอลิมปัส] 821 00:37:25,680 --> 00:37:26,780 [คือซีมีลี] 822 00:37:28,160 --> 00:37:28,720 [ไม่ใช่เฮร่า] 823 00:37:28,720 --> 00:37:30,850 [ที่ควบคุมชีวิตฉันทั้งวัน] 824 00:37:40,520 --> 00:37:41,100 [มี] 825 00:37:43,400 --> 00:37:44,000 [ไม่มี] 826 00:37:46,160 --> 00:37:47,000 [ฉันบอกนายให้] 827 00:37:47,020 --> 00:37:48,300 [ที่นี่ต้องมีแน่นอน] 828 00:37:49,520 --> 00:37:50,760 [ไม่มีก็คือไม่มี] 829 00:37:51,770 --> 00:37:52,570 [ในนี้] 830 00:37:54,010 --> 00:37:55,950 [ไม่มีใครเป็นผลงานชิ้นเอกของฉันได้] 831 00:37:59,800 --> 00:38:00,990 [วอดก้าหน่อยค่ะ] 832 00:38:12,790 --> 00:38:13,660 [ขอเหมือนกันหนึ่งแก้ว] 833 00:38:30,240 --> 00:38:32,190 [ขณะที่ผู้คนเงยหน้ามองดวงจันทร์] 834 00:38:33,120 --> 00:38:35,180 [มักลืมเหรียญหกเพนนีไว้ใต้เท้า] 835 00:38:36,330 --> 00:38:37,400 [เพราะมีเพียงดวงจันทร์] 836 00:38:39,470 --> 00:38:40,880 [คนถึงได้เงยหน้ามอง] 837 00:39:28,960 --> 00:39:31,320 โจวเจ๋อได้เจอเก่ออ้ายก็หลงรักในทันที 838 00:39:31,720 --> 00:39:32,680 ในตอนแรก 839 00:39:32,680 --> 00:39:33,720 โจวเจ๋อแค่รับเก่ออ้าย 840 00:39:33,720 --> 00:39:35,260 ไปห้องวาดภาพเพื่อเป็นนางแบบ 841 00:39:35,520 --> 00:39:36,640 แต่ผ่านไปไม่กี่วัน 842 00:39:36,800 --> 00:39:37,770 เขารู้สึกว่ามันยังไม่พอ 843 00:39:38,280 --> 00:39:40,070 ถือโอกาสรับเก่ออ้ายไปอยู่ในบ้านเลย 844 00:39:40,920 --> 00:39:43,220 ซึ่งเป็นตอนเที่ยงของวันก่อนเกิดเหตุ 845 00:39:44,840 --> 00:39:46,360 เก่ออ้ายกับฟางหวายจิ่นก็หงายไพ่ทั้งหมด 846 00:39:46,490 --> 00:39:48,650 แล้วเรื่องทุกอย่างที่เริ่มตั้งแต่ตอนนั้น 847 00:39:49,440 --> 00:39:50,700 ก็ยุ่งเหยิงโดยสิ้นเชิง 848 00:39:57,280 --> 00:40:00,000 [ของตกแต่งนี่ไม่ใช่สไตล์โจวเจ๋อเลยจริง ๆ] 849 00:40:01,380 --> 00:40:03,290 [นี่เป็นผลงานของประติมากรท่านหนึ่งในเซี่ยงไฮ้] 850 00:40:04,020 --> 00:40:05,350 [ฉันกับโจวเจ๋อชอบกันมาก] 851 00:40:06,480 --> 00:40:07,470 [พวกเรายังเตรียม] 852 00:40:07,850 --> 00:40:09,350 [จะไปเซี่ยงไฮ้เพื่อดูนิทรรศการปลายปีอีกด้วย] 853 00:40:10,840 --> 00:40:12,770 [นี่ไม่ใช่รสนิยมของโจวเจ๋อเลย] 854 00:40:13,840 --> 00:40:16,480 [ของส่วนใหญ่ในห้องนี้ล้วนไม่ใช่] 855 00:40:17,760 --> 00:40:19,080 [ของที่คุณชอบ] 856 00:40:19,640 --> 00:40:20,880 [ส่วนใหญ่เขาไม่ชอบ] 857 00:40:21,560 --> 00:40:23,470 [เหมือนกับเครื่องเรือนในห้องนี้] 858 00:40:24,160 --> 00:40:25,090 [เยอะเกินไป] 859 00:40:25,860 --> 00:40:26,820 [ไม่มีความงามเอาซะเลย] 860 00:40:27,580 --> 00:40:28,390 [รอฉันย้ายเข้ามา] 861 00:40:28,570 --> 00:40:30,250 [จะเอาขยะพวกนี้ออกไปให้หมด] 862 00:40:30,560 --> 00:40:31,280 [จากนั้นก็] 863 00:40:31,280 --> 00:40:33,280 [โยนม่านที่ทั้งหนาทั้งทึบนี้ทิ้งไป] 864 00:40:33,800 --> 00:40:35,680 [แบบนี้พระอาทิตย์ตกทางทิศตะวันตก] 865 00:40:35,680 --> 00:40:36,760 [ก็ส่องเข้ามาหน้าต่างบานใหญ่นั่น] 866 00:40:37,710 --> 00:40:39,070 [ส่องมาที่โซฟาที่ฉันกำลังนั่ง] 867 00:40:41,190 --> 00:40:41,930 [สวยมากกว่าใช่ไหมล่ะ] 868 00:40:44,050 --> 00:40:45,290 [นี่คือบ้านของบรรพบุรุษโจวเจ๋อ] 869 00:40:46,150 --> 00:40:47,430 [พวกเราไม่มีทางขายมันทิ้งแน่] 870 00:40:48,200 --> 00:40:49,320 [ฉันไม่ได้หมายความแบบนี้] 871 00:40:51,610 --> 00:40:52,940 [คุณน่าจะรู้ว่าฉันกำลังพูดอะไรอยู่] 872 00:40:53,110 --> 00:40:53,780 [ฉันไม่รู้] 873 00:41:06,080 --> 00:41:07,970 [โจวเจ๋อกับฉันรักใคร่กันและกัน] 874 00:41:08,250 --> 00:41:09,140 [นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ] 875 00:41:09,480 --> 00:41:10,040 [เป็นของเขา] 876 00:41:10,760 --> 00:41:11,720 [หลังพวกเราแต่งงานกัน] 877 00:41:11,820 --> 00:41:13,450 [ต้องเป็นฉันอยู่กับเขาที่นี่แน่] 878 00:41:14,450 --> 00:41:15,410 [เขาไม่มีอนุภรรยาแน่] 879 00:41:16,100 --> 00:41:16,820 [เขาเคยรับปากฉัน] 880 00:41:17,040 --> 00:41:18,690 [ดังนั้นเขาอาจจะหย่ากับคุณ] 881 00:41:19,000 --> 00:41:21,500 [และที่คุณทำได้ก็แค่จากไปอย่างสง่าผ่าเผย] 882 00:41:21,980 --> 00:41:23,610 [อย่างน้อยก็รักษาศักดิ์ศรีให้กันบ้าง] 883 00:41:24,360 --> 00:41:25,020 [สาวน้อย] 884 00:41:25,880 --> 00:41:26,750 [เธอคิดมากไปแล้ว] 885 00:41:36,460 --> 00:41:38,070 [หากคุณไม่เชื่อที่ฉันพูด] 886 00:41:38,710 --> 00:41:39,510 [ถามเขาก็ได้] 887 00:41:41,960 --> 00:41:44,240 [เก่ออ้ายบอกว่าคุณต้องการหย่ากับฉัน] 888 00:41:44,430 --> 00:41:45,220 [จากนั้นแต่งงานกับเธอ] 889 00:41:45,730 --> 00:41:46,350 [ใช่แบบนี้หรือเปล่า] 890 00:41:47,720 --> 00:41:49,380 [ต่อไปเธอหุบปากไปเลยนะ] 891 00:41:50,230 --> 00:41:51,250 [เป็นแบบนี้จริงเหรอ] 892 00:41:56,000 --> 00:41:57,560 ฟางหวายจิ่นคิดรอบคอบมาตลอด 893 00:41:57,560 --> 00:41:58,600 ครั้งนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น 894 00:41:59,160 --> 00:42:00,410 พวกเราดูเธอใจเย็นลง 895 00:42:00,720 --> 00:42:01,440 คิดว่าเรื่องนี้ 896 00:42:01,440 --> 00:42:03,130 คงผ่านไปตามปกติ 897 00:42:04,360 --> 00:42:05,620 แต่ใครก็ไม่คาดคิด 898 00:42:06,080 --> 00:42:07,970 เธอขโมยมอร์ฟีนจากห้องแล็บของพี่ชายฉัน 899 00:42:08,360 --> 00:42:09,530 รอที่จะฆ่าโจวเจ๋อ 900 00:42:10,960 --> 00:42:11,690 มีใครเห็นไหม 901 00:42:11,840 --> 00:42:12,360 ไม่มี 902 00:42:12,960 --> 00:42:14,290 นี่คือสิ่งที่ตำรวจพบจากเสื้อคลุมในตู้เสื้อผ้าของเธอ 903 00:42:14,320 --> 00:42:16,320 หลังจากเหตุการณ์ 904 00:42:16,680 --> 00:42:17,240 เธอใช้โอกาส 905 00:42:17,240 --> 00:42:18,860 ตอนหยิบไวน์ให้โจวเจ๋อในวันรุ่งขึ้น 906 00:42:19,190 --> 00:42:20,360 ใส่มอร์ฟีนเข้าไป 907 00:42:21,360 --> 00:42:22,720 ส่งไวน์ให้โจวเจ๋อ 908 00:42:24,280 --> 00:42:26,540 แล้วช่วงมื้อกลางวันพวกเขาก็ทะเลาะกันอีก 93814