All language subtitles for Checkmate 14
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:00:14,010 --> 00:00:18,730
♫พูดคำโกหกซ้ำสักร้อยรอบ
มันจะกลายเป็นจริงใช่ไหม♫
3
00:00:19,130 --> 00:00:22,670
♫ความขุ่นเคืองจะหายไปจริง ๆ ใช่ไหม♫
4
00:00:23,130 --> 00:00:28,070
♫ฟังคำสาบานซ้ำสักร้อยรอบ
ไม่ว่าใครจะหักหลังก่อน♫
5
00:00:28,340 --> 00:00:31,820
♫ไม่ว่าใครที่ยังแสดงละครอยู่♫
6
00:00:32,260 --> 00:00:36,410
♫ใช้เวลาที่มีจำกัดของพวกเราก่อนฟ้าสาง♫
7
00:00:36,890 --> 00:00:41,170
♫ทำให้ความจริงร้อยเรียงเข้าด้วยกัน♫
8
00:00:41,430 --> 00:00:45,570
♫อยู่ระหว่างสีแดงและสีดำ
ขอบแห่งความอันตราย♫
9
00:00:45,590 --> 00:00:48,630
♫ฉายภาพซ้ำใหม่♫
10
00:00:49,440 --> 00:00:53,480
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
11
00:00:53,570 --> 00:00:58,500
♫เพื่อน ถ้าไม่มีนาย ฉันเองก็ไร้หนทางกลับ♫
12
00:00:58,530 --> 00:01:02,630
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
13
00:01:02,740 --> 00:01:09,530
♫เมื่อฟ้าถล่มลงมาบนบ่า
พวกเราจะต่อสู้เพื่อมัน♫
14
00:01:23,150 --> 00:01:27,570
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
15
00:01:28,030 --> 00:01:29,990
=ตอนที่ 14=
16
00:01:31,350 --> 00:01:33,490
นีเป็นผักดองที่ผมเพิ่งดองเสร็จ คุณลองชิมดู
17
00:01:34,050 --> 00:01:35,000
ขอบคุณครับลุงเฮ่อ
18
00:01:35,460 --> 00:01:37,820
ไว้วันหลัง ก็จะใช้ผักดองนี่ของคุณ
19
00:01:38,110 --> 00:01:39,810
ทำหมูสามชั้นตุ๋นผักดองให้คุณชิม
20
00:01:40,800 --> 00:01:41,640
รู้เรื่องดีมาก
21
00:01:42,840 --> 00:01:43,410
ผมไปละ
22
00:01:45,140 --> 00:01:45,550
ลูกพี่
23
00:01:47,510 --> 00:01:48,880
ลูกพี่ เกิดเรื่องแล้ว
24
00:01:49,120 --> 00:01:49,640
มีอะไร
25
00:01:50,350 --> 00:01:51,700
เสิ่นหัวถังถูกคนลักพาตัว
26
00:01:52,080 --> 00:01:53,200
ผมเห็นคนที่มาแจ้งความน่าสงสัย
27
00:01:53,230 --> 00:01:54,230
ก็เลยกักตัวไว้ที่ห้องสอบสวนก่อน
28
00:02:01,320 --> 00:02:02,690
คุณเล่าเหตุการณ์ตอนนั้นมาหน่อยครับ
29
00:02:04,910 --> 00:02:07,290
ไม่กี่วันก่อนคุณหนูสั่งจอง
ครีมพอกหน้าที่ร้านอวี้หนีฝางไว้
30
00:02:07,550 --> 00:02:08,730
วันนี้ให้ฉันไปรับ
31
00:02:09,160 --> 00:02:11,330
เธอบอกว่าจะรอฉันที่ร้านกาแฟข้าง ๆ
32
00:02:12,110 --> 00:02:14,900
[อวี้หนีฝาง]
33
00:02:14,900 --> 00:02:16,190
ช่างเถอะ เธอไปรับให้ฉันหน่อย
[อวี้หนีฝาง]
34
00:02:16,190 --> 00:02:16,740
ช่างเถอะ เธอไปรับให้ฉันหน่อย
35
00:02:16,840 --> 00:02:18,050
ฉันจะไปรอเธอที่ร้านกาแฟทางนั้น
36
00:02:18,160 --> 00:02:18,680
ค่ะ
37
00:02:20,240 --> 00:02:21,240
คราวหน้าก็มาใหม่นะครับ
38
00:02:21,280 --> 00:02:21,650
ขอบคุณค่ะ
39
00:02:21,680 --> 00:02:22,170
กลับดี ๆ นะครับ
40
00:02:23,080 --> 00:02:23,720
เถ้าแก่
41
00:02:25,240 --> 00:02:26,010
ครีมพอกหน้าอวี้หนีฝาง
42
00:02:26,040 --> 00:02:27,340
ที่คุณหนูสั่งจองไว้มาถึงหรือยังคะ
43
00:02:28,390 --> 00:02:29,230
ในที่สุดคุณก็มาเสียที
44
00:02:29,520 --> 00:02:30,240
มาแล้วครับ มาแล้ว
45
00:02:30,810 --> 00:02:31,910
เก็บไว้ให้คุณแล้วหนึ่งชุด
46
00:02:32,170 --> 00:02:32,950
คุณไม่รู้อะไร
47
00:02:33,400 --> 00:02:35,060
พวกคุณหนูลูกผู้ดีทั่วทั้งฮาร์บิน
48
00:02:35,320 --> 00:02:36,970
เข้าแถวตั้งตารอกันเลยนะครับ
49
00:02:38,020 --> 00:02:38,840
เชิญคุณรอทางนั้นสักครู่
50
00:02:38,920 --> 00:02:39,710
ผมจะไปหยิบมาให้เดี๋ยวนี้เลยครับ
51
00:02:49,920 --> 00:02:50,560
ให้คุณรอเสียนาน
52
00:02:52,360 --> 00:02:53,550
คุณครับ คุณ
53
00:02:53,940 --> 00:02:54,670
ปล่อยฉันนะ
54
00:02:56,240 --> 00:02:57,130
คุณหนู
55
00:02:57,720 --> 00:02:58,910
ปล่อยฉันนะ แกนี่
56
00:02:59,120 --> 00:02:59,880
ปล่อยฉันนะ
57
00:03:00,780 --> 00:03:01,780
คุณครับ คุณ
58
00:03:01,810 --> 00:03:02,490
ของของคุณ
59
00:03:03,120 --> 00:03:03,840
คุณหนู
60
00:03:05,730 --> 00:03:06,370
คุณหนู
61
00:03:10,040 --> 00:03:11,280
เห็นหน้าตาของคนนั้นชัดไหมครับ
62
00:03:11,720 --> 00:03:14,400
รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย อายุไม่มาก
63
00:03:15,210 --> 00:03:17,890
หน้าตา เห็นไม่ชัดค่ะ
64
00:03:18,300 --> 00:03:19,440
เรื่องนี้เหมือนมีการวางแผนไว้ก่อน
65
00:03:19,990 --> 00:03:21,810
เขารู้กำหนดการทุกอย่างของคุณหนูของเธอ
66
00:03:22,050 --> 00:03:22,800
ไปร้านไหนบ้าง
67
00:03:23,250 --> 00:03:24,280
แล้วรอโอกาสลงมือ
68
00:03:24,710 --> 00:03:25,570
คนในคนนอกร่วมมือกัน
69
00:03:25,920 --> 00:03:27,470
เปล่านะคะ เปล่า
70
00:03:27,930 --> 00:03:29,290
พวกเราอย่างมากก็แค่ลักพาตัวสุนัข
71
00:03:29,320 --> 00:03:30,380
กล้าลักพาตัวคนที่ไหนล่ะคะ
72
00:03:30,780 --> 00:03:32,530
คุณซือถู คุณต้องสืบให้ชัดเจนนะคะ
73
00:03:32,560 --> 00:03:33,520
ฉันเปล่าจริง ๆ นะคะ
74
00:03:44,520 --> 00:03:46,380
ครั้งนี้คุณหนูตัวจริงถูกลักพาตัวแล้วสินะ
75
00:03:46,730 --> 00:03:48,090
ไม่ใช่ฉันจริง ๆ นะคะ
76
00:03:48,640 --> 00:03:49,640
ไปดูที่เกิดเหตุกันก่อน
77
00:03:56,840 --> 00:03:57,660
ผู้ดูแลหลี่
78
00:04:00,300 --> 00:04:01,180
ฉันมาถอนแจ้งความค่ะ
79
00:04:01,610 --> 00:04:02,640
เจอคุณหนูแล้วเหรอคะ
80
00:04:02,990 --> 00:04:03,480
กลับบ้านแล้ว
81
00:04:04,550 --> 00:04:06,350
งั้นไม่มีอะไรแล้วเหรอคะ
82
00:04:06,830 --> 00:04:07,830
เดิมทีก็ไม่มีเรื่องอะไร
83
00:04:08,040 --> 00:04:09,490
แค่ถูกขอทานขวางทางเอาไว้
84
00:04:09,920 --> 00:04:10,980
ให้เงินไปหน่อยก็ไปแล้ว
85
00:04:11,380 --> 00:04:12,330
กลัวเธอจะตกอกตกใจ
86
00:04:12,360 --> 00:04:13,270
ไม่นึกว่าจะมาที่นี่จริง ๆ
87
00:04:13,970 --> 00:04:15,190
เขาก็เป็นห่วงคุณหนูเสิ่น
88
00:04:15,580 --> 00:04:16,450
เป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ดี
89
00:04:17,300 --> 00:04:18,060
เธอรีบกลับบ้านเถอะ
90
00:04:18,520 --> 00:04:20,050
ไปดูว่าคุณหนูเสิ่นบาดเจ็บหรือเปล่า
91
00:04:20,460 --> 00:04:22,130
เรื่องแบบนี้น่าจะตกใจมากทีเดียว
92
00:04:22,700 --> 00:04:23,450
ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ
93
00:04:34,520 --> 00:04:35,180
วันนี้ผมเลี้ยงเอง
94
00:04:37,610 --> 00:04:38,970
อันนี้ อันนี้
95
00:04:39,760 --> 00:04:40,340
แล้วก็อันนี้ด้วย
96
00:04:42,520 --> 00:04:43,620
คุณช่วยเขาประหยัดเงินหรือไง
97
00:04:44,030 --> 00:04:45,170
ที่ฉันบอกไปเมื่อกี้ไม่เอา
98
00:04:45,430 --> 00:04:46,530
ที่เหลือเอามาหมด ขอบคุณค่ะ
99
00:04:47,080 --> 00:04:47,650
กรุณารอสักครู่ครับ
100
00:04:48,960 --> 00:04:49,750
กินไม่หมดมั้ง
101
00:04:50,900 --> 00:04:51,850
ยังมีอาจารย์แม่อีก
102
00:04:52,400 --> 00:04:54,510
กินไม่หมดเราก็เอากลับไป ค่อย ๆ กิน
103
00:04:55,160 --> 00:04:56,260
วันนี้เลยทำให้นายเสียเงิน
104
00:04:56,560 --> 00:04:57,140
หุบปากเถอะนายน่ะ
105
00:04:58,360 --> 00:05:00,580
ถ้ายังไงฉันแอบตามเสิ่นหัวถังอีกก็แล้วกัน
106
00:05:00,950 --> 00:05:02,440
จับเสิ่นหัวถังมาเลยก็หมดเรื่อง
107
00:05:02,910 --> 00:05:04,750
ทำให้ตกใจหน่อย เดี๋ยวก็สารภาพทุกอย่างออกมาเอง
108
00:05:05,490 --> 00:05:06,490
นายไม่กลัวอวี๋ต้าเริ่นนั่น
109
00:05:06,520 --> 00:05:07,370
รายงานเรื่องพวกเราบ้างหรือไง
110
00:05:08,430 --> 00:05:10,180
งั้นฉันไปเล่นไพ่นกกระจอกอีกรอบ
111
00:05:10,550 --> 00:05:12,700
ไม่แน่อาจจะมีคนรู้จักเฝิงเฉิงฉู่คนนี้ก็ได้
112
00:05:13,820 --> 00:05:14,820
สายลับจะให้คนอื่น
113
00:05:14,850 --> 00:05:15,800
รู้สถานะตัวเองไม่ได้
114
00:05:16,490 --> 00:05:18,360
ฉันคิดว่าเฝิงเฉิงฉู่ไม่ใช่สายลับ
115
00:05:19,110 --> 00:05:21,660
เคยแต่ได้ยินว่าสายลับปลอมตัวเป็นคนอื่น
116
00:05:22,200 --> 00:05:23,200
เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่า
117
00:05:23,230 --> 00:05:24,050
มีคนปลอมตัวเป็นสายลับ
118
00:05:25,550 --> 00:05:27,330
เฝิงเฉิงฉู่นั่นอาจจะเป็นสายลับ
119
00:05:28,120 --> 00:05:29,120
ส่วนอีกคนไม่แน่
120
00:05:31,030 --> 00:05:31,580
ฉันเข้าใจแล้ว
121
00:05:32,800 --> 00:05:33,310
อะไรล่ะ
122
00:05:34,680 --> 00:05:37,100
เขาบอกว่าเฝิงเฉิงฉู่เป็นสายลับจริง ๆ
123
00:05:37,640 --> 00:05:39,930
แต่ว่าคนที่อยู่ที่นั่น เรียกตัวเองว่าคุณเฝิง
124
00:05:40,560 --> 00:05:41,660
ใช่ว่าจะเป็นเฝิงเฉิงฉู่
125
00:05:42,560 --> 00:05:46,130
จ้าวเฉียนซุน เฝิงเฉิงฉู่ เป็นชื่อปลอมทั้งนั้น
126
00:05:47,310 --> 00:05:48,260
จ้าวเฉียนซุนบอกนายเหรอ
127
00:05:49,320 --> 00:05:51,710
จ้าวเฉียนซุนหลี่ เฝิงเฉิงฉู่เว่ย
128
00:05:52,760 --> 00:05:54,540
นี่เป็นชื่อในหนังสือร้อยสกุลทั้งนั้น
129
00:05:55,440 --> 00:05:56,200
เมื่อกี้นายก็พูดเอง
130
00:05:56,800 --> 00:05:58,730
สายลับจะให้คนอื่นรู้
131
00:05:58,760 --> 00:05:59,760
สถานะของตัวเองไม่ได้
132
00:06:00,090 --> 00:06:00,960
แต่คุณนายเฝิงคนนี้
133
00:06:01,190 --> 00:06:03,070
ด้านหนึ่งก็เก็บซ่อนสถานะของตัวเองอย่างมาก
134
00:06:03,350 --> 00:06:05,900
ส่วนอีกด้านกลับประกาศบอกคนอื่นให้รู้
135
00:06:05,930 --> 00:06:07,690
ว่าสามีของตัวเองคือเฝิงเฉิงฉู่
136
00:06:08,600 --> 00:06:09,240
น่าสงสัยไหม
137
00:06:10,340 --> 00:06:10,750
ได้
138
00:06:11,600 --> 00:06:12,490
ฉันให้เหล่าเปาไปสืบ
139
00:06:12,660 --> 00:06:13,340
ที่แท้ก็เสียเปล่า
140
00:06:14,050 --> 00:06:14,500
ไม่เป็นไร
141
00:06:15,150 --> 00:06:16,270
ซือถูมอบหมายเรื่องนี้
142
00:06:16,300 --> 00:06:17,200
ให้จินฉี่หมิงแล้ว
143
00:06:17,630 --> 00:06:18,690
เพราะรู้ว่าคุณจะช้าหนึ่งก้าว
144
00:06:20,870 --> 00:06:21,860
คุณช่วยเงียบหน่อยได้ไหม
145
00:06:22,260 --> 00:06:23,110
ฉันเงียบจะตายไป
146
00:06:25,580 --> 00:06:26,140
ดื่มน้ำเถอะ
147
00:06:29,740 --> 00:06:32,410
เหล่าเปา เรื่องเฝิงเฉิงฉู่คุณไม่ต้องสืบแล้วนะ
148
00:06:32,760 --> 00:06:33,170
ได้เลย
149
00:06:35,660 --> 00:06:37,010
พูดจาไม่รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่
150
00:06:37,030 --> 00:06:37,900
ใครเป็นเจ้านายใครกันแน่
151
00:06:39,390 --> 00:06:40,730
ปากไวไปหน่อย
152
00:06:42,840 --> 00:06:43,960
เจ้าเด็กนี่
153
00:06:44,160 --> 00:06:45,620
หัวหน้าเปา
154
00:06:45,650 --> 00:06:46,290
เกิดเรื่องแล้วครับ
155
00:06:46,730 --> 00:06:47,150
อะไร
156
00:06:47,170 --> 00:06:48,710
ไม่ได้ให้นายไปจับตาอวี๋ต้าเริ่นไว้หรือไง
157
00:06:49,080 --> 00:06:50,310
อวี๋ต้าเริ่นถูกคนลอบฆ่าครับ
158
00:06:54,230 --> 00:06:55,670
เขาน่ะ ได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย
159
00:06:56,050 --> 00:06:57,420
ทำแผลเสร็จก็กลับไปแล้วครับ
160
00:07:00,150 --> 00:07:01,490
วันหลังจะรายงาน
161
00:07:01,520 --> 00:07:03,070
ก็พูดให้จบรวดเดียวไม่ได้หรือไง
162
00:07:04,640 --> 00:07:05,400
ไปเลย ไป
163
00:07:19,690 --> 00:07:21,110
ภาพต่อของคุณต่อไปถึงไหนแล้ว
164
00:07:22,400 --> 00:07:23,220
ยังไม่มีกรอบน่ะ
165
00:07:23,630 --> 00:07:24,190
กรอบเหรอ
166
00:07:24,950 --> 00:07:25,760
กรอบรวบรวมง่ายจะได้
167
00:07:26,090 --> 00:07:27,520
แค่คุณต่อภาพด้านในเสร็จ
168
00:07:27,950 --> 00:07:29,100
ฉันวาดกรอบให้เองก็ได้
169
00:07:30,020 --> 00:07:31,050
กรอบเป็นตัวตัดสิน
170
00:07:31,410 --> 00:07:32,740
ว่าคดีนี้เป็นคดีแบบไหน
171
00:07:33,260 --> 00:07:33,870
จนถึงตอนนี้
172
00:07:33,900 --> 00:07:35,440
ข้อมูลที่เรามีกระจัดกระจายมาก
173
00:07:35,760 --> 00:07:38,100
ฆาตกรฆ่าหลี่เฉิงเหยียน แล้วโยนความผิดให้ม่อลี่
174
00:07:38,360 --> 00:07:40,250
ฆ่าคุณนายเฝิงแล้วปลอมตัวเป็นตัวเอง
175
00:07:40,760 --> 00:07:41,400
เป้าหมายคืออะไร
176
00:07:42,110 --> 00:07:43,530
คุณนายเฝิงคนนี้เป็นใครกันแน่
177
00:07:44,310 --> 00:07:46,050
สถานที่เกิดเหตุต้องไม่ใช่บ้านของเธอแน่
178
00:07:46,220 --> 00:07:48,440
เธอกับหลี่เฉิงเหยียนคนนั้นเกี่ยวข้องกันยังไง
179
00:07:48,690 --> 00:07:49,920
วัยรุ่นคนนั้นเป็นใคร
180
00:07:49,980 --> 00:07:52,090
วัยรุ่นคนนั้นกับเสิ่นหัวถังต้องเกี่ยวข้องกันแน่
181
00:07:52,120 --> 00:07:54,550
แล้วเสิ่นหัวถังเกี่ยวข้องกับ
การตายของพวกเขาหรือเปล่า
182
00:07:57,640 --> 00:07:58,160
จริงสิ
183
00:07:58,990 --> 00:07:59,960
คุณรู้สึกไหมว่า
184
00:08:00,440 --> 00:08:01,820
หลี่เยียนถงคนนั้นคุ้นหน้ามาก
185
00:08:03,210 --> 00:08:04,670
บางทีผู้ชายเห็นหญิงสาวหน้าตาดี
186
00:08:05,020 --> 00:08:06,020
ก็รู้สึกคุ้นหน้าไปหมด
187
00:08:07,130 --> 00:08:08,430
ไป ตามฉันไปสถานีตำรวจ
188
00:08:08,810 --> 00:08:10,060
มีวัยรุ่นลอบฆ่าอวี๋ต้าเริ่น
189
00:08:20,040 --> 00:08:21,040
ตอนนี้เหตุการณ์เป็นยังไง
190
00:08:22,000 --> 00:08:22,680
บ่ายวันนี้
191
00:08:23,190 --> 00:08:24,370
เสิ่นหัวถังเพิ่งจะถูกหาตัวเจอ
192
00:08:24,630 --> 00:08:25,660
อวี๋ต้าเริ่นออกมาจากธนาคาร
193
00:08:25,690 --> 00:08:26,690
ก็ถูกคนยิงใส่หนึ่งนัด
194
00:08:35,190 --> 00:08:35,820
คุณอวี๋
195
00:08:38,680 --> 00:08:39,560
ไล่ตามไป เร็วเข้า
196
00:08:39,760 --> 00:08:40,400
ครับ
197
00:08:44,100 --> 00:08:44,820
เป็นยังไงบ้าง
198
00:08:48,440 --> 00:08:48,920
ไม่เป็นไร
199
00:08:49,620 --> 00:08:50,420
ใครเป็นคนยิงปืน
200
00:08:51,160 --> 00:08:51,720
ไม่ทราบครับ
201
00:08:51,880 --> 00:08:52,740
รีบไปจับคนสิ
202
00:08:52,950 --> 00:08:53,450
ครับ
203
00:08:54,010 --> 00:08:55,010
รีบส่งคุณอวี๋ไปโรงพยาบาล
204
00:08:55,170 --> 00:08:55,610
ครับ
205
00:08:56,220 --> 00:08:56,860
หลบหน่อย
206
00:08:57,580 --> 00:08:58,130
หลบหน่อย
207
00:08:59,820 --> 00:09:00,400
หยุดนะ
208
00:09:00,770 --> 00:09:01,330
หลีกทางหน่อย
209
00:09:02,280 --> 00:09:02,880
หยุดนะ
210
00:09:04,960 --> 00:09:05,560
หยุดนะ
211
00:09:10,040 --> 00:09:10,920
เขาสารภาพหรือยัง
212
00:09:12,430 --> 00:09:13,430
ตั้งแต่จับตัวมาก็ไม่พูดเลยครับ
213
00:09:13,550 --> 00:09:14,160
ปากแข็งมาก
214
00:09:17,100 --> 00:09:18,840
แล้วตรวจสอบได้หรือยังว่าเขาเป็นใคร
215
00:09:19,670 --> 00:09:20,980
ผมรู้สึกว่าเจ้าหนุ่มนี่คุ้นหน้า
216
00:09:21,200 --> 00:09:22,720
เหมือนคนที่อยู่ในประกาศจับของเราก่อนหน้า
217
00:09:23,680 --> 00:09:24,030
ใคร
218
00:09:25,020 --> 00:09:26,630
ก็คนที่ไปกินข้าวที่ร้านอาหารจัสมินครับ
219
00:09:27,190 --> 00:09:28,340
ประกาศจับที่คุณชายลั่วให้ประกาศ
220
00:09:32,130 --> 00:09:32,500
[ประกาศจับเฉินชิ่งซาน]
221
00:09:32,500 --> 00:09:33,510
เขาชื่อเฉินชิ่งซาน เป็นนักเรียน
[ประกาศจับเฉินชิ่งซาน]
222
00:09:33,510 --> 00:09:34,090
เขาชื่อเฉินชิ่งซาน เป็นนักเรียน
223
00:09:34,680 --> 00:09:37,020
ก่อนหน้านี้ที่พรรคปฏิวัติเดินขบวน นัดหยุดงาน
224
00:09:37,040 --> 00:09:37,880
ก็มีเจ้าเด็กนี่ด้วย
225
00:09:38,800 --> 00:09:41,060
หรือว่าทางใต้คิดจะเอาชีวิตอวี๋ต้าเริ่น
226
00:09:42,850 --> 00:09:43,910
แบบนี้ก็ถูกแล้ว
227
00:09:45,660 --> 00:09:46,660
ฉันจะไปเจอเขาเอง
228
00:09:50,700 --> 00:09:51,730
พอแล้ว ๆ ๆ
229
00:09:52,240 --> 00:09:54,130
เลิกเฆี่ยนได้แล้ว เจ็บจะตายไป
230
00:09:57,310 --> 00:09:59,590
รูปถ่ายในประกาศจับคือนายใช่ไหม
231
00:10:09,830 --> 00:10:11,330
ใครเป็นคนบงการให้นายฆ่าอวี๋ต้าเริ่น
232
00:10:13,020 --> 00:10:13,660
ทางใต้เหรอ
233
00:10:14,910 --> 00:10:15,790
ไม่มีใครบงการ
234
00:10:19,120 --> 00:10:20,080
ไม่ใช่ทางใต้
235
00:10:20,870 --> 00:10:21,440
งั้นก็ออกไปเถอะ
236
00:10:21,570 --> 00:10:22,130
ครับ
237
00:10:24,920 --> 00:10:26,720
แล้วทำไมนายต้องฆ่าเขาด้วย
238
00:10:28,010 --> 00:10:28,830
อยากฆ่า
239
00:10:30,080 --> 00:10:31,140
เจ้าเด็กบ้า
240
00:10:33,000 --> 00:10:34,890
ดูท่านายอยากจะลองวิธีการของฉัน
241
00:10:49,680 --> 00:10:50,910
เจ้าเด็กบ้า ปากแข็งนักนะ
242
00:10:54,760 --> 00:10:56,200
วันนั้นที่นายไปร้านอาหารจัสมิน
243
00:10:57,270 --> 00:10:58,610
เพื่อฆ่าอวี๋ต้าเริ่นใช่ไหม
244
00:11:00,800 --> 00:11:01,590
[ฉันจะบอกให้นะ]
245
00:11:02,050 --> 00:11:03,180
[ถ้านายยังไม่พูดอีก]
246
00:11:03,390 --> 00:11:05,260
[ฉันจะให้นายชิมเหล็กร้อนนี้]
247
00:11:05,290 --> 00:11:06,950
[ว่านาบลงไปบนตัวนายแล้วจะมีรสชาติยังไง]
248
00:11:07,940 --> 00:11:08,640
[จะพูดหรือเปล่า]
249
00:11:09,760 --> 00:11:11,160
[ฉันจะดูซิว่าปากของนาย]
250
00:11:11,200 --> 00:11:12,340
[จะแข็งแค่ไหนเชียว]
251
00:11:12,640 --> 00:11:13,900
[รีบสารภาพออกมาซะ]
252
00:11:14,200 --> 00:11:15,610
- [ไม่แน่นายอาจจะมีทางรอดก็ได้]
- [รายงาน]
253
00:11:21,330 --> 00:11:22,690
[ถามเขาว่าเมื่อบ่ายจับตัวเสิ่นหัวถังไปทำไม]
254
00:11:25,710 --> 00:11:27,720
ที่แท้เสิ่นหัวถังเป็นคนบงการนาย
255
00:11:27,740 --> 00:11:28,760
ให้ฆ่าพ่อเลี้ยงของเธอ
256
00:11:28,890 --> 00:11:29,470
ไม่ใช่ ๆ
257
00:11:29,490 --> 00:11:30,900
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเสิ่นหัวถัง
258
00:11:31,720 --> 00:11:33,080
เดี๋ยวฉันจะจับตัวเธอมา
259
00:11:33,100 --> 00:11:34,850
เมื่อกี้ที่นายได้ลิ้มรสไป
260
00:11:34,920 --> 00:11:36,380
ฉันก็จะให้เธอได้ลิ้มรสเหมือนกัน
261
00:11:36,410 --> 00:11:37,510
พวกคุณมีอะไรก็มาลงที่ผม
262
00:11:37,690 --> 00:11:39,130
ผมบอกแล้วว่าไม่เกี่ยวกับเธอ
263
00:11:42,200 --> 00:11:44,140
[นายอย่าคิดว่าไม่พูดอะไรแล้วจะรอดไปได้]
264
00:11:44,950 --> 00:11:45,950
นายเขียนอะไรไปกันแน่
265
00:11:46,230 --> 00:11:46,630
ช่างเถอะ
266
00:11:47,710 --> 00:11:48,880
ต่างวิธีเพื่อเป้าหมายเดียวกัน
267
00:11:50,200 --> 00:11:51,540
ตอนนี้คุณไปหาเสิ่นหัวถัง
268
00:11:51,900 --> 00:11:53,510
บอกเธอว่าเฉินชิ่งซานถูกจับแล้ว
269
00:11:53,920 --> 00:11:54,780
ดูว่าเธอจะมีปฏิกิริยายังไง
270
00:11:56,390 --> 00:11:57,150
เสี่ยวลิ่วคุณก็ไปด้วย
271
00:11:57,480 --> 00:11:58,220
มีเบาะแสอะไร
272
00:11:58,650 --> 00:11:59,380
รีบบอกผมทันที
273
00:11:59,680 --> 00:12:00,160
ครับ
274
00:12:09,800 --> 00:12:11,090
คุณหนูรอคุณอยู่ที่ห้องรับแขกค่ะ
275
00:12:14,220 --> 00:12:14,690
หลี่อิ๋ง
276
00:12:15,230 --> 00:12:17,060
เธอก็ถือว่าติดหนี้บุญคุณเล็ก ๆ ของฉันอยู่ใช่ไหม
277
00:12:18,040 --> 00:12:20,540
อาจารย์โจว มีอะไรจะสั่งฉันเหรอคะ
278
00:12:21,420 --> 00:12:22,680
อีกเดี๋ยวถ้าฉันไอ
279
00:12:22,910 --> 00:12:23,990
เธอก็เข้ามาเติมน้ำให้ฉัน
280
00:12:24,580 --> 00:12:26,350
แล้วหยิบกระดาษที่ฉันเขียนไว้แล้วออกมา
281
00:12:26,760 --> 00:12:28,140
ส่งให้คนในรถที่จอดอยู่ที่หน้าประตู
282
00:12:29,770 --> 00:12:30,770
พวกคุณจะทำอะไรคะ
283
00:12:30,900 --> 00:12:33,040
เธอไม่ต้องกลัว ที่อยู่ในรถคือตำรวจ
284
00:12:35,510 --> 00:12:36,490
ได้ค่ะ อาจารย์โจว
285
00:12:37,000 --> 00:12:38,150
ฉันจำบุญคุณของคุณได้
286
00:12:50,880 --> 00:12:53,170
อาจารย์โจว คุณมาหาฉันดึกขนาดนี้
287
00:12:53,230 --> 00:12:54,730
มีเรื่องเร่งด่วนอะไรหรือเปล่าคะ
288
00:12:55,720 --> 00:12:56,980
ฉันได้ยินว่าเธอถูกลักพาตัวไป
289
00:12:57,800 --> 00:12:58,620
เปล่าค่ะ
290
00:12:59,070 --> 00:13:00,640
นั่นเพราะคนรับใช้เป็นห่วงไปเอง
291
00:13:01,210 --> 00:13:03,230
ไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้ทางตำรวจใช่ไหมคะ
292
00:13:03,540 --> 00:13:04,420
จับตัวคนทำได้แล้ว
293
00:13:04,700 --> 00:13:05,370
จับได้แล้วเหรอ
294
00:13:07,360 --> 00:13:08,740
ฉันไม่ได้ถูกลักพาตัวสักหน่อย
295
00:13:09,020 --> 00:13:10,980
พวกคุณคงไม่ได้ไปจับขอทานมาหรอกใช่ไหมคะ
296
00:13:13,750 --> 00:13:15,570
เฉินชิ่งซาน เธอไม่รู้จักเหรอ
297
00:13:16,860 --> 00:13:17,600
ไม่รู้จักค่ะ
298
00:13:20,470 --> 00:13:22,260
อวี๋ต้าเริ่นถูกลอบยิงเมื่อบ่ายวันนี้
299
00:13:22,470 --> 00:13:23,120
เธอรู้หรือเปล่า
300
00:13:23,340 --> 00:13:24,760
เหล่าอวี๋ถูกปืนยิงเหรอคะ
301
00:13:27,360 --> 00:13:29,260
มิน่าเขาเลิกงานแล้วก็ตรงไปโรงพยาบาลเลย
302
00:13:29,280 --> 00:13:30,710
แต่เขาไม่ได้บอกอะไรฉันเลย
303
00:13:31,320 --> 00:13:32,510
ไม่ได้แล้ว ฉันต้องไปดูเขาหน่อย
304
00:13:32,740 --> 00:13:33,920
ทางตำรวจให้เขาเก็บเป็นความลับน่ะ
305
00:13:35,360 --> 00:13:36,860
เฉินชิ่งซานเมื่อบ่ายวันนี้
306
00:13:37,220 --> 00:13:38,690
ถูกจับตอนใช้ปืนยิงใส่อวี๋ต้าเริ่น
307
00:13:39,440 --> 00:13:41,690
ตอนนี้ เขาสารภาพทุกอย่างแล้ว
308
00:13:42,320 --> 00:13:42,730
เป็นไปไม่ได้
309
00:13:43,610 --> 00:13:44,260
เป็นไปไม่ได้เหรอ
310
00:13:45,700 --> 00:13:46,700
พวกเธอรู้จักกันจริง ๆ ด้วย
311
00:13:48,440 --> 00:13:49,680
อาจารย์โจว คุณหลอกฉัน
312
00:13:52,540 --> 00:13:54,600
ไม่มีใครทนการสอบสวนของหัวหน้าเปาได้
313
00:13:55,710 --> 00:13:56,660
เฉินชิ่งซานพูดแล้ว
314
00:13:57,080 --> 00:13:58,230
พวกเธอมีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง
315
00:13:58,810 --> 00:14:01,430
แล้วเธอก็เป็นคนให้เขาไปฆ่าอวี๋ต้าเริ่น
316
00:14:01,680 --> 00:14:02,810
เขาบอกว่าฉันให้เขาฆ่าเหรอ
317
00:14:07,480 --> 00:14:08,360
แต่ว่าอาจารย์โจว
318
00:14:09,600 --> 00:14:11,670
คน คนคนนี้ไม่สำนึกบุญคุณคนเลยจริง ๆ
319
00:14:11,700 --> 00:14:13,710
ฉันจะให้เขาไปฆ่าอวี๋ต้าเริ่นได้ยังไง
320
00:14:16,390 --> 00:14:18,170
ดูท่าความสัมพันธ์ของพวกคุณจะลึกซึ้งจริง ๆ
321
00:14:19,230 --> 00:14:20,100
เธอมีบุญคุณต่อเขาเหรอ
322
00:14:23,800 --> 00:14:24,480
ฉันรู้แล้ว
323
00:14:25,870 --> 00:14:26,710
อาจารย์โจว
324
00:14:27,470 --> 00:14:28,570
ดึกขนาดนี้ฉันเต็มใจพบคุณ
325
00:14:28,600 --> 00:14:29,970
เพราะฉันเห็นคุณเป็นเพื่อน
326
00:14:30,710 --> 00:14:31,440
แต่ถ้าคุณมา
327
00:14:31,470 --> 00:14:32,970
เพื่อแค่พูดหลอกฉันละก็
328
00:14:33,360 --> 00:14:34,040
ขอโทษด้วยค่ะ
329
00:14:34,690 --> 00:14:35,540
เชิญคุณกลับไปเถอะ
330
00:15:03,140 --> 00:15:06,040
คุณหนูเสิ่น ดึกขนาดนี้ยังเต็มใจมาพบฉัน
331
00:15:06,860 --> 00:15:09,420
ฉันเชื่อว่าเธอก็ไม่ได้เห็นฉันเป็นเพื่อนเหมือนกัน
332
00:15:10,050 --> 00:15:11,430
แต่คุณอยากรู้ว่าเฉินชิ่งซาน
333
00:15:11,460 --> 00:15:12,420
พูดชื่อเธอออกมาหรือเปล่า
334
00:15:13,620 --> 00:15:15,310
ในเมื่อคุณเรียกฉันว่าอาจารย์โจว
335
00:15:15,810 --> 00:15:17,690
ลูกสาวสุดที่รักของเธอฉันก็เป็นคนช่วยตามหา
336
00:15:18,590 --> 00:15:19,960
แล้วทำไมเธอถึงไม่เชื่อว่า
337
00:15:20,390 --> 00:15:21,260
ฉันจะช่วยเธอจัดการ
338
00:15:21,280 --> 00:15:22,680
ผู้ชายที่ตามตื้อไม่เลิกคนนี้ได้ล่ะ
339
00:15:39,450 --> 00:15:42,570
[ทั้งคู่รักกัน ความสัมพันธ์ลึกซึ้ง]
340
00:15:42,960 --> 00:15:46,070
ม่อลี่ หลี่เฉิงเหยียน คุณนายเฝิง
341
00:15:46,330 --> 00:15:47,360
ชีวิตคนสามชีวิต
342
00:15:48,090 --> 00:15:49,630
ก็เพียงพอให้โทษประหารนายแล้ว
343
00:15:51,480 --> 00:15:52,040
ลูกพี่
344
00:16:17,110 --> 00:16:18,530
เราถามเสิ่นหัวถังแล้ว
345
00:16:19,520 --> 00:16:20,410
คุณทำเพื่อเธอ
346
00:16:21,190 --> 00:16:22,310
ถึงได้จะฆ่าอวี๋ต้าเริ่น
347
00:16:22,920 --> 00:16:24,210
พวกคุณมีเรื่องอะไรก็พุ่งมาที่ผมเถอะ
348
00:16:24,720 --> 00:16:26,400
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณหนูเสิ่นเลย
349
00:16:27,560 --> 00:16:28,690
คนอย่างเขาสมควรตายแล้ว
350
00:16:28,920 --> 00:16:30,140
พวกคุณอยากจะตัดสินโทษผมยังไงก็เชิญ
351
00:16:31,260 --> 00:16:32,050
วันที่ 16 เดือนนี้
352
00:16:32,600 --> 00:16:33,590
ที่ร้านอาหารจัสมิน
353
00:16:34,130 --> 00:16:35,390
คุณก็เตรียมลงมือแล้ว
354
00:16:39,350 --> 00:16:40,790
คุณเป็นเพื่อนของคุณหนูเสิ่น
355
00:16:41,300 --> 00:16:43,410
ส่วนเธอ ก็เป็นลูกสาวของอวี๋ต้าเริ่น
356
00:16:43,980 --> 00:16:46,680
คุณจะฆ่าคน แต่ก็ไม่พูดอะไรเลย
357
00:16:48,020 --> 00:16:49,360
คุณคิดว่าคุณกำลังปกป้องเธอเหรอ
358
00:16:52,120 --> 00:16:53,460
ถ้าคุณถูกตั้งข้อหาฆ่าคน
359
00:16:54,160 --> 00:16:55,500
แล้วต่อไปคุณหนูเสิ่นจะมีหน้าไปเจอใครได้ยังไง
360
00:16:56,450 --> 00:16:57,680
คุณคิดว่าเธอจะไม่เกี่ยวข้อง
361
00:16:57,710 --> 00:16:59,010
อะไรเลยกับเรื่องนี้ได้งั้นเหรอ
362
00:17:00,360 --> 00:17:02,140
คุณคงไม่รู้ว่าคุณนายมีเงินพวกนั้น
363
00:17:02,160 --> 00:17:03,620
ชอบนินทาลับกันมากแค่ไหน
364
00:17:04,440 --> 00:17:05,310
ด้วยปากของพวกเธอ
365
00:17:05,530 --> 00:17:07,860
คุณหนูเสิ่นจะกลายเป็นฆาตกรที่ฆ่าพ่อ
366
00:17:08,470 --> 00:17:09,660
ต่อไปคุณจะให้เธอใช้ชีวิตยังไง
367
00:17:10,240 --> 00:17:10,700
ผมบอกแล้ว
368
00:17:10,720 --> 00:17:12,650
ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณหนูเสิ่น
369
00:17:16,370 --> 00:17:17,510
ถ้าคุณอยากปกป้องเธอ
370
00:17:19,510 --> 00:17:20,510
ทางที่ดีพูดความจริงออกมา
371
00:17:30,570 --> 00:17:31,750
ผมอยากฆ่าอวี๋ต้าเริ่นจริง ๆ
372
00:17:32,630 --> 00:17:33,670
แต่ว่าผมฆ่าไม่สำเร็จ
373
00:17:34,090 --> 00:17:34,890
ผมยิงไม่ถูก
374
00:17:35,430 --> 00:17:38,110
พวกหลี่อะไรเหยียนนั่น ม่อลี่
375
00:17:38,310 --> 00:17:39,240
แล้วก็คุณนายอะไรนั่น
376
00:17:39,680 --> 00:17:40,890
ผมไม่รู้จักเลยสักนิด
377
00:17:42,140 --> 00:17:42,870
วันที่ 16 เดือนนี้
378
00:17:42,900 --> 00:17:44,280
คุณไปร้านอาหารจัสมินมาหรือเปล่า
379
00:17:44,790 --> 00:17:46,000
วันนั้นผมไม่ได้ไปฆ่าคน
380
00:17:46,660 --> 00:17:48,120
วันนั้นผมแค่อยากจะไปเจออวี๋ต้าเริ่น
381
00:17:48,500 --> 00:17:49,500
ผมอยากเจอเขา
382
00:17:50,100 --> 00:17:51,550
หัวถังบอกว่าเขาไม่เห็นด้วย
กับเรื่องแต่งงานของเรา
383
00:17:51,870 --> 00:17:52,790
ผมอยากพูดโน้มน้าวเขาต่อหน้า
384
00:17:53,390 --> 00:17:53,960
เรื่องแต่งงานเหรอ
385
00:17:55,260 --> 00:17:56,030
ผมรักเธอ
386
00:17:56,480 --> 00:17:57,300
เธอก็รักผม
387
00:17:58,140 --> 00:17:59,010
ผมขอเธอแต่งงาน
388
00:18:00,310 --> 00:18:01,160
เธอตกลงแล้ว
389
00:18:01,740 --> 00:18:02,800
แต่ว่าพ่อของเธอไม่เห็นด้วย
390
00:18:03,590 --> 00:18:04,680
รังเกียจที่ผมเกิดมายากจน
391
00:18:05,860 --> 00:18:06,960
แต่เกิดมายากจนแล้วจะทำไม
392
00:18:07,730 --> 00:18:09,450
อวี๋ต้าเริ่นก็เกิดมายากจนเหมือนกันไม่ใช่เหรอ
393
00:18:10,610 --> 00:18:12,030
ผมกับหัวถังรักกันด้วยใจจริง
394
00:18:13,720 --> 00:18:15,090
ไม่ว่าใครก็ขัดขวางพวกเราไม่ได้
395
00:18:17,360 --> 00:18:19,130
ผู้ชายคนนี้เป็นอันธพาลจริง ๆ
396
00:18:20,530 --> 00:18:22,790
ตอนที่เขาเดินขบวนประท้วงถูกตำรวจจับแล้วทุบตี
397
00:18:23,050 --> 00:18:24,590
ฉันทนดูไม่ได้ก็เลยช่วยเขาไว้
398
00:18:24,960 --> 00:18:27,120
แต่นึกไม่ถึงว่า ฉันจะถูกเขามาเกาะติด
399
00:18:28,530 --> 00:18:31,930
ไม่นึกว่าเขาจะส่งดอกไม้
แถมเขียนจดหมายมาด้วย
400
00:18:32,270 --> 00:18:34,720
แล้วยังทำอะไรที่คิดเอาเองว่าโรแมนติก
401
00:18:36,240 --> 00:18:36,940
อาจารย์โจว
402
00:18:37,470 --> 00:18:38,470
ที่น่าตลกที่สุดคือ
403
00:18:38,710 --> 00:18:40,590
เขาถึงกับบอกว่าจะแต่งงานกับฉัน
404
00:18:41,340 --> 00:18:42,400
คุณว่าฉันควรจะพูดยังไง
405
00:18:42,440 --> 00:18:43,590
ฉันจะปฏิเสธเขายังไงล่ะ
406
00:18:44,480 --> 00:18:45,440
ฉันได้แต่พูดว่า
407
00:18:45,580 --> 00:18:46,520
เพราะว่าพ่อของฉัน
408
00:18:46,550 --> 00:18:48,130
ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานของเรา
409
00:18:48,490 --> 00:18:50,350
พ่อของฉันคิดว่าเขายากจน
410
00:18:51,120 --> 00:18:52,430
ฉันนึกว่าเขาจะฟังเข้าใจแล้ว
411
00:18:53,040 --> 00:18:54,430
ไม่นึกว่าเจ้ากวางโง่นี่
412
00:18:54,730 --> 00:18:56,870
บอกว่าจะไปคุยกับเหล่าอวี๋
413
00:18:58,510 --> 00:18:59,510
ดังนั้นเธอก็เลย
414
00:18:59,610 --> 00:19:01,700
บอกเขาเรื่องที่อวี๋ต้าเริ่นจะไปกินข้าวที่
415
00:19:01,790 --> 00:19:02,440
ร้านอาหารจัสมิน
416
00:19:03,390 --> 00:19:04,310
แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ
417
00:19:04,950 --> 00:19:06,410
เรื่องของผู้ชายสองคน
418
00:19:06,760 --> 00:19:08,540
จะให้เด็กสาวอย่างฉันทำยังไงได้ล่ะ
419
00:19:10,120 --> 00:19:12,190
ที่จริงตอนแรกฉันคิดแบบนี้ค่ะ
420
00:19:12,440 --> 00:19:13,440
ฉันคิดว่า
421
00:19:13,570 --> 00:19:15,820
ไม่ว่าจะเป็นเหล่าอวี๋อบรมเขา
422
00:19:16,070 --> 00:19:17,410
ให้เขาเลิกบีบคั้นฉันได้แล้ว
423
00:19:17,820 --> 00:19:18,630
หรือจะเป็น
424
00:19:18,960 --> 00:19:20,700
เขาสั่งสอนเหล่าอวี๋
425
00:19:21,020 --> 00:19:22,650
ไม่ให้เหล่าอวี๋เข้มงวดกับฉันมากนัก
426
00:19:22,840 --> 00:19:23,950
ยังไงก็ได้
427
00:19:25,240 --> 00:19:26,730
แต่ฉันไม่นึกเลยจริง ๆ ว่า
428
00:19:27,460 --> 00:19:28,910
พวกเขาจะถลำเข้าไป
429
00:19:29,320 --> 00:19:30,990
ในคดีฆาตกรรมแบบนี้
430
00:19:32,370 --> 00:19:33,140
อาจารย์โจว
431
00:19:34,580 --> 00:19:37,230
บอกตามตรงฉันกลัวมากจริง ๆ
432
00:19:37,840 --> 00:19:40,030
ฉันไม่ได้คิดอะไรเลยจริง ๆ
433
00:19:40,410 --> 00:19:41,220
จริง ๆ นะคะ
434
00:19:41,320 --> 00:19:43,480
ฉันกลัวมากว่าตำรวจจะจับเฉินชิ่งซาน
435
00:19:43,710 --> 00:19:45,620
ทำให้เหล่าอวี๋คิดว่าฉันอยากฆ่าเขา
436
00:19:46,860 --> 00:19:48,950
คุณดูสิ ทำไมฉันถึงซวยแบบนี้นะ
437
00:19:50,450 --> 00:19:51,450
ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
438
00:19:52,170 --> 00:19:53,770
ผมแค่มองอวี๋ต้าเริ่น
439
00:19:54,360 --> 00:19:55,480
ก็ถูกพวกคุณประกาศจับ
440
00:19:56,130 --> 00:19:56,990
ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น
441
00:19:57,910 --> 00:19:59,030
หัวถังเธอเป็นห่วงมาก
442
00:19:59,970 --> 00:20:00,990
เธอบอกให้ผมไปซ่อนตัว
443
00:20:02,070 --> 00:20:04,410
เธอบอกว่าหลบไปยิ่งไกลก็จะยิ่งปลอดภัย
444
00:20:05,410 --> 00:20:06,590
เธอยังซื้อตั๋วรถไฟให้ผมด้วย
445
00:20:07,260 --> 00:20:08,260
เธอให้ผมไปโซเวียต
446
00:20:09,220 --> 00:20:10,210
หัวถังเธอรักผมมากจริง ๆ
447
00:20:11,400 --> 00:20:12,890
แต่ผมจะทนให้เธอเป็นห่วงได้ยังไง
448
00:20:13,800 --> 00:20:14,860
ผมก็เลยไปหาเธอ
449
00:20:15,620 --> 00:20:16,550
ผมจะแต่งงานกับเธอ
450
00:20:17,300 --> 00:20:18,300
ผมจะปกป้องเธอ
451
00:20:18,930 --> 00:20:20,470
ผมจะให้ทุกคนอวยพรในความรักของเรา
452
00:20:21,830 --> 00:20:23,330
หลายวันมานี้เขาถูกประกาศจับ
453
00:20:23,870 --> 00:20:24,730
ไม่กล้าโผล่หน้ามา
454
00:20:25,330 --> 00:20:26,320
เขาเอาแต่พูดว่า
455
00:20:26,350 --> 00:20:28,340
วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องเจอฉันให้ได้
456
00:20:28,650 --> 00:20:29,650
กลัวว่าฉันจะเป็นห่วง
457
00:20:30,600 --> 00:20:31,350
อาจารย์โจว
458
00:20:31,810 --> 00:20:33,400
คุณว่าเรื่องนี้น่าตลกหรือเปล่า
459
00:20:33,800 --> 00:20:35,380
ทำไมฉันต้องไปเป็นห่วงเขาด้วย
460
00:20:35,610 --> 00:20:37,590
ความกลัวทั้งหมดของฉันก็มาจากเขานั่นแหละ
461
00:20:38,990 --> 00:20:40,100
แล้วเขายังบอกอีกว่า
462
00:20:40,840 --> 00:20:42,020
จะพาฉันหนีไป
463
00:20:42,830 --> 00:20:44,710
จะไปแต่งงานกับฉันที่โซเวียต
464
00:20:45,760 --> 00:20:47,470
ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว
465
00:20:47,680 --> 00:20:49,100
แล้วฉันก็ไม่รู้ว่าต้องปฏิเสธเขายังไง
466
00:20:49,490 --> 00:20:51,260
ฉันเลยได้แต่เอาเหล่าอวี๋มาอ้างอีก
467
00:20:52,240 --> 00:20:52,930
ฉันเลยบอกว่า
468
00:20:53,550 --> 00:20:55,050
เหล่าอวี๋ถึงตายก็ไม่ตกลง
469
00:20:56,440 --> 00:20:57,490
แต่ฉันไม่นึกว่า
470
00:20:57,520 --> 00:20:58,410
เพราะสาเหตุนี้
471
00:20:58,440 --> 00:21:00,120
เขาก็คิดจะให้เหล่าอวี๋ไปตาย
472
00:21:00,600 --> 00:21:03,580
คุณว่า เรื่องนี้โทษฉันได้เหรอ
473
00:21:05,550 --> 00:21:07,080
แล้วทำไมเธอถึงไม่ปฏิเสธเขาไป
474
00:21:07,100 --> 00:21:07,940
ตั้งแต่ทีแรกล่ะ
475
00:21:08,740 --> 00:21:09,800
ฉันพูดไปแล้วค่ะ
476
00:21:10,100 --> 00:21:10,900
เธอพูดไปว่ายังไง
477
00:21:11,480 --> 00:21:13,720
ฉันบอกเขาว่า คุณมีอนาคตที่ดี
478
00:21:13,960 --> 00:21:15,260
ไม่ต้องมาหยุดอยู่เพื่อฉัน
479
00:21:15,580 --> 00:21:16,830
นี่ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอคะ
480
00:21:18,700 --> 00:21:20,130
เขาคงไม่ได้คิดเอาเองว่า
481
00:21:20,230 --> 00:21:21,890
ฉันชื่นชมความสามารถเขาหรอกใช่ไหมคะ
482
00:21:22,330 --> 00:21:22,770
ใช่ครับ
483
00:21:23,550 --> 00:21:24,650
หัวถังชื่นชมความสามารถของผม
484
00:21:24,670 --> 00:21:25,830
ถึงได้อยากจะอยู่กับผม
485
00:21:30,300 --> 00:21:31,640
แต่ว่าพ่อเลี้ยงของเธอไม่เห็นด้วย
486
00:21:33,380 --> 00:21:34,920
ดังนั้นเธอถึงได้ให้ผมไปโน้มน้าวอวี๋ต้าเริ่น
487
00:21:36,170 --> 00:21:37,590
เธอให้ผมไปโน้มน้าวพ่อของเธอ
488
00:21:38,080 --> 00:21:40,060
ดังนั้นคุณก็เลยปรากฏตัวขึ้นที่ร้านอาหารจัสมิน
489
00:21:40,760 --> 00:21:41,210
ครับ
490
00:21:41,920 --> 00:21:44,030
แต่พอผมเห็นอวี๋ต้าเริ่น
491
00:21:44,210 --> 00:21:44,890
ผมยอมแพ้ก่อน
492
00:21:45,470 --> 00:21:46,960
เขาใส่สูทที่ดูมีราคาขนาดนั้น
493
00:21:48,160 --> 00:21:48,730
ส่วนผม
494
00:21:51,020 --> 00:21:52,080
จะใช้อะไรไปพูดโน้มน้ามเขาล่ะ
495
00:21:53,440 --> 00:21:54,570
สุดท้ายผมได้แต่กลัวแล้วหนีจากไป
496
00:21:55,350 --> 00:21:56,330
แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่า
497
00:21:56,840 --> 00:21:58,320
อวี๋ต้าเริ่นจะไปที่ร้านอาหารจัสมินล่ะ
498
00:21:59,100 --> 00:21:59,810
หัวถังเป็นคนบอกครับ
499
00:22:00,310 --> 00:22:01,450
อวี๋ต้าเริ่นบอกกับคนดูแลบ้านว่า
500
00:22:01,680 --> 00:22:03,130
วันถัดมาจะไปทานข้าวที่ร้านอาหารนั้น
501
00:22:03,870 --> 00:22:04,900
แต่พวกเราไม่รู้ว่าตอนไหน
502
00:22:05,680 --> 00:22:06,900
ฉะนั้นผมเลยไปรอตั้งแต่สิบเอ็ดโมง
503
00:22:08,220 --> 00:22:11,720
รอจนถึงเที่ยงยี่สิบ
504
00:22:13,770 --> 00:22:14,770
ผมกลับหนีไป
505
00:22:16,180 --> 00:22:17,480
หัวถังต้องผิดหวังในตัวผมมากแน่ ๆ
506
00:22:20,020 --> 00:22:22,040
เสิ่นหัวถังรู้ตั้งแต่วันก่อนแล้ว
507
00:22:22,330 --> 00:22:24,230
ว่าอวี๋ต้าเริ่นจะไปกินข้าวที่ร้านอาหารไหน
508
00:22:25,010 --> 00:22:26,630
งั้นคุณจองที่นั่งของร้านอาหารจัสมิน
509
00:22:26,660 --> 00:22:27,790
ไว้ประมาณตอนไหนเหรอครับ
510
00:22:28,100 --> 00:22:29,150
ที่จริงในรุ่งเช้าของทุกวัน
511
00:22:29,600 --> 00:22:31,960
เลขาก็จะคอนเฟิร์มเรื่องงานกับผมเสมอ
512
00:22:32,470 --> 00:22:33,340
รวมไปถึงการทานข้าว
513
00:22:34,640 --> 00:22:35,690
คุณมั่นใจใช่ไหมว่าตอนที่คุณออกไป
514
00:22:35,720 --> 00:22:36,720
คือเที่ยงยี่สิบ
515
00:22:36,850 --> 00:22:37,210
มั่นใจครับ
516
00:22:38,930 --> 00:22:40,300
[ตอนแรกผมอยากให้เขาสั่งอาหารเสร็จ]
517
00:22:40,320 --> 00:22:41,640
[แล้วในช่วงระหว่างที่รออาหารไปหาเรื่องคุยกับเขา]
518
00:22:41,660 --> 00:22:43,560
- เมนูเด็ดของร้านเรามีสปาเก็ตตี้ซอสดำ
- [แต่ว่า]
519
00:22:43,860 --> 00:22:45,530
อาหารของเถ้าแก่อวี๋ได้สั่งล่วงหน้าไว้แล้ว
520
00:22:45,730 --> 00:22:47,230
บอกเหล่าม่อให้หน่อย เอามาเสิร์ฟได้แล้ว
521
00:22:47,990 --> 00:22:48,470
ได้ครับ
522
00:22:49,080 --> 00:22:50,080
เถ้าแก่ครับ คุณนั่งก่อน
523
00:22:50,100 --> 00:22:50,650
รอสักครู่นะครับ
524
00:22:52,800 --> 00:22:54,030
[ผมอยากไปคุยกับเขาตอนนี้]
525
00:22:54,470 --> 00:22:55,530
[สุดท้ายเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ]
526
00:22:56,960 --> 00:22:59,500
ร้านอาหารทั้งใหญ่และเล็กที่อยู่แถวนี้
527
00:22:59,620 --> 00:23:00,620
ฉันชิมมาหมดแล้ว
528
00:23:00,690 --> 00:23:02,380
มีแต่ร้านพวกคุณที่ทำได้ถูกปากฉัน
529
00:23:04,860 --> 00:23:05,960
อวี๋ต้าเริ่นไปห้องน้ำ
530
00:23:07,240 --> 00:23:07,640
ใช่ครับ
531
00:23:07,790 --> 00:23:08,410
ตอนไหน
532
00:23:08,750 --> 00:23:09,850
ก็ก่อนที่อาหารจะมาเสิร์ฟ
533
00:23:10,150 --> 00:23:11,730
ประมาณเที่ยงสิบห้า
534
00:23:12,050 --> 00:23:12,760
เข้าไปแค่หนึ่งนาที
535
00:23:12,950 --> 00:23:13,480
ทำไมสั้นจัง
536
00:23:13,930 --> 00:23:15,320
ใช่ครับ ก็คือไปช่วงเวลาที่อาหารมาเสิร์ฟ
537
00:23:20,150 --> 00:23:22,300
เพราะฉะนั้น สรุปคุณก็ไม่ได้ไปคุยกับเขา
538
00:23:22,750 --> 00:23:24,210
ผมหาโอกาสไม่ได้จริง ๆ
539
00:23:24,690 --> 00:23:26,070
ก็เลยคิดจะหนีออกไปก่อน
540
00:23:26,570 --> 00:23:27,780
แต่ผมกลัวพนักงานเสิร์ฟคนนั้นจะห้ามผมไว้
541
00:23:27,930 --> 00:23:29,250
ถามผมเรื่องทำไมไม่กินอะไรแล้วก็จะไปเลย
542
00:23:29,690 --> 00:23:30,550
ก็เลยหนีไปทางประตูหลัง
543
00:23:31,630 --> 00:23:32,520
เที่ยงยี่สิบ
544
00:23:33,180 --> 00:23:35,250
ใช่ ร้านอาหารนั้นมีนาฬิกาอยู่พอดี
545
00:23:35,510 --> 00:23:37,130
ตอนนี้ผมหนีออกไปก็ไม่เจอใครในครัวเลย
546
00:23:43,540 --> 00:23:45,050
[มีแค่สปาเก็ตตี้จานหนึ่งตั้งอยู่ตรงช่องเสิร์ฟอาหาร]
547
00:23:58,120 --> 00:23:59,200
ผมไม่ได้ฆ่าใครจริง ๆ
548
00:24:01,720 --> 00:24:03,500
คุณมั่นใจใช่ไหมตอนเที่ยงยี่สิบ
549
00:24:04,670 --> 00:24:05,890
ไม่มีใครในห้องครัวเลยจริง ๆ
550
00:24:06,520 --> 00:24:07,210
ผมมั่นใจ
551
00:24:14,310 --> 00:24:15,720
[ถ้าตอนเที่ยงยี่สิบ]
552
00:24:15,740 --> 00:24:16,860
[ในห้องครัวไม่มีคน]
553
00:24:17,730 --> 00:24:19,970
[แล้วสปาเก็ตตี้จานนั้นที่โผล่มาตอนเที่ยงครึ่ง]
554
00:24:20,000 --> 00:24:21,330
[ใครเป็นคนทำล่ะ]
555
00:24:35,820 --> 00:24:37,310
ตอนเที่ยงครึ่ง
556
00:24:37,910 --> 00:24:40,240
เถ้าแก่ม่อเป็นคนทำสปาเก็ตตี้ซอสดำจานนั้นจริง ๆ
557
00:24:40,500 --> 00:24:41,720
ผมเป็นคนเอาไปเสิร์ฟให้
558
00:24:41,750 --> 00:24:43,060
คุณผู้ชายที่เสียชีวิตคนนั้นเองครับ
559
00:24:43,740 --> 00:24:44,610
มั่นใจเวลาใช่ไหม
560
00:24:45,240 --> 00:24:46,820
เที่ยงครึ่งจริง ๆ ต้องไม่ผิดแน่
561
00:24:47,150 --> 00:24:48,480
นาฬิกานั่นอยู่ข้างหลังเถ้าแก่เหอพอดีครับ
562
00:24:48,880 --> 00:24:49,970
คุณลองคิดดูดี ๆ อีกที
563
00:24:50,530 --> 00:24:51,950
สปาเก็ตตี้ซอสดำจานนั้นในวันนั้น
564
00:24:52,320 --> 00:24:53,530
มีอะไรแตกต่างไปจากเดิมบ้าง
565
00:24:57,230 --> 00:24:58,900
จางเสียวสี่ นี่มันกี่โมงแล้ว
566
00:24:59,100 --> 00:25:00,450
ลูกค้ารออาหารไปเสิร์ฟอยู่นะ เร็ว ๆ
567
00:25:13,350 --> 00:25:14,350
คุณลูกค้าครับ ทานให้อร่อยนะครับ
568
00:25:22,450 --> 00:25:23,340
ผมนึกขึ้นได้แล้ว
569
00:25:23,720 --> 00:25:25,060
วันนั้นเถ้าแก่ม่อไม่ได้กดกระดิ่ง
570
00:25:26,400 --> 00:25:26,960
กดกระดิ่ง
571
00:25:30,840 --> 00:25:32,480
พี่เหอ ฝั่งฉันทำไม่ทันแล้ว
572
00:25:32,500 --> 00:25:33,640
คุณไปเสิร์ฟอาหารหน่อยสิ
573
00:25:34,870 --> 00:25:36,630
หลังจากที่เถ้าแก่ม่อทำอาหารเสร็จ
574
00:25:36,660 --> 00:25:37,800
เขาก็จะกดกระดิ่งที่อยู่ตรงช่องเสิร์ฟอาหาร
575
00:25:38,040 --> 00:25:39,420
พวกเราได้ยินเสียงถึงจะไปยกอาหารครับ
576
00:25:39,720 --> 00:25:40,770
วันนั้นผมไม่ได้ยินเสียงกระดิ่ง
577
00:25:41,380 --> 00:25:42,480
จนถึงตอนที่เถ้าแก่เหอมาเรียกผม
578
00:25:45,320 --> 00:25:46,320
อย่างนี้นี่เอง
579
00:25:53,790 --> 00:25:54,610
ของที่คุณอยากได้
580
00:25:56,670 --> 00:25:58,270
เถ้าแก่ ฉันขออาหารแบบเดียวกับชามนี้
581
00:25:58,470 --> 00:25:59,470
ได้ครับ คุณรอสักครู่นะครับ
582
00:26:04,400 --> 00:26:05,240
นี่คืออะไรเหรอ
583
00:26:06,400 --> 00:26:07,530
รองเท้าหนังของบ้านคุณนายเฝิง
584
00:26:07,560 --> 00:26:08,560
นำเข้ามาจากอังกฤษทั้งนั้น
585
00:26:08,970 --> 00:26:09,800
ไซส์รองเท้าคือเบอร์ห้า
586
00:26:10,580 --> 00:26:12,440
แต่ฉันว่าคู่ที่ใส่อยู่ตรงเท้าของคุณนายเฝิง
587
00:26:12,470 --> 00:26:13,100
คือเบอร์สี่
588
00:26:14,000 --> 00:26:16,230
ฉันว่าเท้าของคุณนายเฝิงน่าจะอยู่ที่เบอร์สี่
589
00:26:17,060 --> 00:26:18,740
แต่บางทีใส่เบอร์ห้า
590
00:26:18,900 --> 00:26:19,830
น่าจะสบายเท้ากว่า
591
00:26:21,130 --> 00:26:22,570
แล้วถุงน่องเป็นแบบแบ่งไซส์เหมือนกันใช่ไหม
592
00:26:23,390 --> 00:26:24,920
แบ่งสิ ต้องแบ่งอยู่แล้ว
593
00:26:31,920 --> 00:26:33,500
งั้นถุงน่องเบอร์แปดตรงกับรองเท้าเบอร์ไหนเหรอ
594
00:26:34,560 --> 00:26:37,430
ฉันใส่ถุงน่องเบอร์สิบ รองเท้าเบอร์หก
595
00:26:37,850 --> 00:26:39,140
เบอร์แปดน่าจะเล็กกว่าหน่อย
596
00:26:44,880 --> 00:26:45,380
ทำไม
597
00:26:46,420 --> 00:26:46,980
ลุกขึ้นยืน
598
00:27:00,070 --> 00:27:01,570
ไม่ได้ ใส่ไม่ลง
599
00:27:01,820 --> 00:27:02,580
ยังไงก็ใส่ไม่ลง
600
00:27:03,200 --> 00:27:04,090
ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ
601
00:27:04,220 --> 00:27:05,460
ฉันต้องใส่ถุงน่องเบอร์สิบ
602
00:27:05,870 --> 00:27:06,890
นี่เป็นไซส์ของฉันพอดี
603
00:27:11,160 --> 00:27:12,100
คุณใส่รองเท้าไซส์อะไรเหรอ
604
00:27:13,750 --> 00:27:14,670
เจ็ดนิ้วนิด ๆ
605
00:27:17,680 --> 00:27:18,480
คุณมองอะไรของคุณ
606
00:27:21,550 --> 00:27:22,100
ไซส์ยูเคล่ะ
607
00:27:22,640 --> 00:27:23,140
ไซส์ยูเค
608
00:27:24,340 --> 00:27:25,020
เบอร์สี่
609
00:27:25,640 --> 00:27:27,380
งั้นปกติคุณจะใส่รองเท้าเบอร์ห้าไหมครับ
610
00:27:27,730 --> 00:27:28,730
รองเท้าเบอร์ห้า
611
00:27:29,920 --> 00:27:32,030
รองเท้าส้นสูงคงไม่ใส่ มันจะหลุดจากเท้า
612
00:27:32,350 --> 00:27:33,490
รองเท้าแบบอื่นถ้าไม่มีไซส์ละก็
613
00:27:33,520 --> 00:27:34,370
สามารถใส่แทนกันได้
614
00:27:38,430 --> 00:27:39,690
คุณน่าจะใส่เบอร์ห้าไม่ได้ใช่ไหมครับ
615
00:27:41,160 --> 00:27:42,340
คุณอยากตายใช่ไหม
616
00:27:44,970 --> 00:27:46,530
งั้นก็ได้ ช่วยอะไรเสร็จก็รีบไปเปลี่ยนเลย
617
00:27:54,180 --> 00:27:56,250
ว่ามาเลย อยากจะทำอะไรกันแน่
618
00:27:57,880 --> 00:27:58,900
ฉันอยากเจอเสิ่นหัวถัง
619
00:27:59,470 --> 00:28:01,550
คุณยังอยากให้เสิ่นหัวถังใส่ถุงน่องให้คุณดูเหรอ
620
00:28:02,660 --> 00:28:04,040
ผู้ตายที่เจอในซอยผิงหยวน
621
00:28:04,390 --> 00:28:05,250
ก็คือเฉิงเซียงจวิน
622
00:28:06,050 --> 00:28:07,750
คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าคน ๆ นั้นคือคุณนายเฝิง
623
00:28:08,210 --> 00:28:11,070
รองเท้าคู่นั้น และรอยลวกที่ข้อมือ
624
00:28:11,640 --> 00:28:13,480
สามารถยืนยันได้ว่าเขาไม่ใช่เฉิงเซียงจวิน
625
00:28:13,590 --> 00:28:15,450
เฉิงเซียงจวินคนนี้ไม่เหมือนเฉิงเซียงจวินคนนั้น
626
00:28:15,760 --> 00:28:17,260
พวกเราให้ฆาตกรพาเดินอ้อมไปไกลมากแล้ว
627
00:28:18,400 --> 00:28:19,120
หมายความว่ายังไง
628
00:28:19,810 --> 00:28:21,350
คุณนายเฝิงจะฆ่าเฉิงเซียงจวินทำไมล่ะ
629
00:28:24,040 --> 00:28:25,650
คุณยังจำเหตุการณ์ที่คุณไปเจอกับ
630
00:28:25,670 --> 00:28:26,500
เสิ่นหัวถังได้ไหม
631
00:28:26,960 --> 00:28:28,540
ที่คุณเจอกับอวี๋ต้าเริ่นที่หน้าประตูตอนนั้น
632
00:28:30,400 --> 00:28:31,930
ยังมีผู้หญิงที่ชื่อเฉิงเซียงจวิน
633
00:28:32,350 --> 00:28:33,040
คุณรู้จักไหมคะ
634
00:28:33,320 --> 00:28:35,230
เฉิงเซียงจวิน เขาอีกแล้วเหรอ
635
00:28:35,550 --> 00:28:36,310
เธอรู้จักเหรอ
636
00:28:37,420 --> 00:28:38,570
คือคนที่
637
00:28:38,640 --> 00:28:40,030
ทักทายคุณตอนนั้นไม่ใช่เหรอ
638
00:28:41,000 --> 00:28:41,670
คนไหน
639
00:28:41,980 --> 00:28:44,060
ก็วันนั้นที่อยู่หน้าประตูธนาคารของเรา
640
00:28:47,480 --> 00:28:48,450
จำไม่ได้แล้ว
641
00:28:50,720 --> 00:28:52,220
หรือว่ายังมีเฉิงเซียงจวินอีกคน
642
00:28:52,380 --> 00:28:53,220
มีความเป็นไปได้สูงมาก
643
00:28:55,040 --> 00:28:55,870
ฉันจะไปหาเสิ่นหัวถัง
644
00:29:06,150 --> 00:29:07,530
ช่วยฉันหาของสักชิ้นจากอาสะใภ้นายหน่อย
645
00:29:08,240 --> 00:29:08,820
ของอะไร
646
00:29:09,110 --> 00:29:12,430
สูตรยาที่ทำให้อ่อนเยาว์นิรันดร์
และกลับเป็นหนุ่มสาวอีกครั้ง
647
00:29:21,140 --> 00:29:22,700
นายอ่านมันมานานขนาดนี้ ได้เรื่องยังไงบ้างล่ะ
648
00:29:36,480 --> 00:29:38,310
เมื่อกี้ฉันไปที่สถานีตำรวจ
649
00:29:39,180 --> 00:29:40,920
เฉินชิ่งซานจะโดนประหารด้วยการยิงในวันมะรืนนี้
650
00:29:41,500 --> 00:29:43,390
ม่อลี่ หลี่เฉิงเหยียน แล้วก็คุณนายเฝิง
651
00:29:43,630 --> 00:29:45,190
ชีวิตของสามคนนี้คิดในบัญชีเขาหมดเลย
652
00:29:45,480 --> 00:29:46,930
หัวหน้าเปาให้เวลาพวกเราสามวันไม่ใช่เหรอ
653
00:29:47,400 --> 00:29:47,840
ใช่
654
00:29:48,290 --> 00:29:49,380
เมื่อวาน วันนี้ พรุ่งนี้
655
00:29:49,990 --> 00:29:50,610
ก็สามวันพอดีไม่ใช่เหรอ
656
00:29:50,630 --> 00:29:51,630
โดนประหารด้วยการยิงในวันมะรืนนี้
657
00:29:51,680 --> 00:29:53,060
เมื่อวานดึกป่านนั้นนับเป็นวันหนึ่งเหรอ
658
00:29:53,370 --> 00:29:54,850
ไม่ใช่พรุ่งนี้ก็ดีแล้ว
659
00:29:57,130 --> 00:29:58,480
เฉินชิ่งซานเป็นคนซื่อ
660
00:29:58,870 --> 00:30:00,340
แถมเขาไม่ได้ฆ่าคนพวกนั้นสักหน่อย
661
00:30:00,430 --> 00:30:01,570
ทำไมถึงจับเขาไปเป็นแพะรับบาปล่ะ
662
00:30:02,740 --> 00:30:04,440
เรื่องนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนที่นายคิด
663
00:30:04,830 --> 00:30:05,640
หลังการสืบสวน
664
00:30:05,740 --> 00:30:07,240
เฝิงเฉิงฉู่นี่เป็นสายลับจริง ๆ
665
00:30:07,550 --> 00:30:09,010
ทำงานให้กับรัฐบาลเป่ยหยาง
666
00:30:09,280 --> 00:30:10,280
พอเบื้องบนรู้เรื่องเข้า
667
00:30:10,530 --> 00:30:11,670
ก็ไม่อยากให้สืบต่อไป
668
00:30:11,890 --> 00:30:13,810
พอถึงเวลานี้เฉินชิ่งซานก็มาตายแทนพอดี
669
00:30:14,060 --> 00:30:14,840
สุดท้ายก็จบได้สวย
670
00:30:15,310 --> 00:30:15,980
เขาโชคไม่ดีเอง
671
00:30:16,210 --> 00:30:17,520
นายปล่อยให้พวกเขาทำแบบนั้นแล้วไม่ทำอะไรเลยเหรอ
672
00:30:18,240 --> 00:30:19,290
แล้วฉันจะไปทำอะไรได้
673
00:30:19,870 --> 00:30:20,680
ฉันสามารถทำอะไรได้
674
00:30:21,220 --> 00:30:22,600
เฉินชิ่งซานพยายามฆ่าคนก่อน
675
00:30:23,080 --> 00:30:24,080
เรื่องสำคัญอีกอย่างก็คือ
676
00:30:24,220 --> 00:30:25,440
พวกเราสองคนหาหลักฐานใหม่ไม่ได้
677
00:30:28,010 --> 00:30:28,770
ขี้เกียจคุยกับนายแล้ว
678
00:30:30,620 --> 00:30:31,380
ล้อเล่นเฉย ๆ
679
00:30:32,580 --> 00:30:33,460
เรื่องมันเป็นแบบนี้
680
00:30:34,590 --> 00:30:36,370
พอเบื้องบนรู้เรื่องเข้าก็ให้ปิดเงียบ
681
00:30:36,600 --> 00:30:37,620
สั่งห้ามพูดเด็ดขาด
682
00:30:37,960 --> 00:30:39,100
และห้ามไปแตะต้องเฝิงเฉิงฉู่เด็ดขาด
683
00:30:39,350 --> 00:30:40,350
นายรู้ไหมว่าเป็นเพราะอะไร
684
00:30:41,880 --> 00:30:42,620
จ้าวเฉียนซุนตายแล้ว
685
00:30:42,880 --> 00:30:43,280
อะไรนะ
686
00:30:43,980 --> 00:30:45,760
เรื่องนี้มีแค่พวกผู้ใหญ่รู้เรื่อง
687
00:30:48,060 --> 00:30:48,710
ตายได้ยังไง
688
00:30:49,500 --> 00:30:51,190
นักฆ่าอาชีพ เชี่ยวชาญมาก
689
00:30:51,680 --> 00:30:52,550
ไม่ทิ้งร่องรอยเลยสักนิด
690
00:30:53,940 --> 00:30:54,650
เพื่ออัญมณีเหรอ
691
00:30:55,670 --> 00:30:56,670
น่าจะใช่
692
00:30:56,870 --> 00:30:57,870
ตอนที่พบเจอศพ
693
00:30:58,640 --> 00:30:59,250
ไม่มีอะไรเหลือเลย
694
00:31:01,080 --> 00:31:02,460
อัญมณีหายไปไหนลองสืบหรือยัง
695
00:31:02,740 --> 00:31:03,500
จะให้สืบยังไง
696
00:31:03,840 --> 00:31:05,320
คนก็หายไป ของก็หายไป
697
00:31:05,350 --> 00:31:06,350
ไม่มีเบาะแสอะไรเลย
698
00:31:07,480 --> 00:31:09,390
ขอแค่อัญมณียังไม่ถูกเปลี่ยนเป็นเงิน
699
00:31:09,680 --> 00:31:10,810
นั่นก็แค่ก้อนหินธรรมดา
700
00:31:11,390 --> 00:31:12,650
เฝ้าจุดที่สามารถขายได้ไว้
701
00:31:12,890 --> 00:31:13,720
ยังไงก็ต้องมีเบาะแส
702
00:31:14,780 --> 00:31:15,800
นายก็พูดง่าย
703
00:31:16,160 --> 00:31:17,160
อัญมณีมีหน้าตาแบบเดียวกัน
704
00:31:17,160 --> 00:31:17,740
จะให้สืบยังไงล่ะ
705
00:31:17,880 --> 00:31:19,300
อัญมณีจะเหมือนกันหมดได้ยังไง
706
00:31:20,340 --> 00:31:22,640
การตัดพื้นผิวต่างกัน ประกายเพชรก็จะต่างกัน
707
00:31:22,990 --> 00:31:25,500
เรื่องความบริสุทธิ์ สีพวกนี้อย่าเพิ่งไปพูดถึง
708
00:31:26,080 --> 00:31:27,080
ถึงขั้นสามารถพูดได้ว่า
709
00:31:27,230 --> 00:31:29,340
บนโลกนี้จะไม่มีเพชรที่สามารถเหมือนกันได้
710
00:31:29,730 --> 00:31:31,710
เวลานี้คุณก็อยู่เงียบ ๆ ไปเถอะ
711
00:31:35,250 --> 00:31:37,310
ซือถู เสิ่นหัวถังมาแล้ว
712
00:31:42,040 --> 00:31:43,390
ตั้งแต่ต้นยันจบเฉินชิ่งซาน
713
00:31:43,410 --> 00:31:45,070
ไม่เคยว่าร้ายคุณเลยสักคำ
714
00:31:47,260 --> 00:31:48,260
จะให้เขาพูดอะไรเหรอ
715
00:31:48,860 --> 00:31:49,630
เขาไปฆ่าเหล่าอวี๋
716
00:31:49,660 --> 00:31:51,240
ก็ทำให้ฉันตกที่นั่งลำบากแล้ว
717
00:31:52,440 --> 00:31:53,770
ถึงเหล่าอวี๋จะไม่ว่าอะไรเลยก็ตาม
718
00:31:53,800 --> 00:31:55,130
แต่ในใจคงเกลียดฉันไปแล้ว
719
00:31:55,800 --> 00:31:57,930
คุณยืนยันมาตลอดว่าเขากับคุณ
720
00:31:58,190 --> 00:31:59,680
สามารถมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกว่านี้
721
00:32:00,090 --> 00:32:02,280
สุดท้ายทำให้เรื่องบานปลายจนจัดการไม่ได้
722
00:32:02,800 --> 00:32:03,270
ส่วนคุณ
723
00:32:04,190 --> 00:32:06,210
ก็แค่ดื่มด่ำกับความรักที่ผู้ชายคนหนึ่งมีต่อคุณเฉย ๆ
724
00:32:07,980 --> 00:32:08,730
คุณซือถู
725
00:32:09,250 --> 00:32:10,120
ฉันไม่รู้ว่า
726
00:32:10,350 --> 00:32:12,100
ทำไมคุณถึงมีความคิดที่สุดขั้วขนาดนี้
727
00:32:13,190 --> 00:32:15,350
การปฏิเสธคนอื่นตรง ๆ มันดูเหมือนไร้การศึกษา
728
00:32:16,190 --> 00:32:18,300
มันจะทำให้คนที่รักตัวเองเสียใจได้
729
00:32:21,580 --> 00:32:22,470
เขาขอคุณแต่งงาน
730
00:32:23,120 --> 00:32:25,250
คุณก็ไม่ได้ชอบฐานะยากจนของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
731
00:32:25,270 --> 00:32:26,770
แต่คุณก็ไม่ได้ปฏิเสธเขามาตลอด
732
00:32:27,600 --> 00:32:28,500
การศึกษาของคุณ
733
00:32:28,520 --> 00:32:29,770
ก็ไม่ได้มีไว้เพื่อ
734
00:32:29,800 --> 00:32:31,180
คนที่รักตัวเองเสียใจอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
735
00:32:31,410 --> 00:32:32,620
กลับเป็นไม่ว่าจะเวลาไหน
736
00:32:32,640 --> 00:32:34,970
คุณก็จะยืนอยู่บนจุดสูงของคุณธรรมตลอด
737
00:32:35,480 --> 00:32:36,170
ฉะนั้นมีแต่ให้พ่อเลี้ยงของคุณ
738
00:32:36,200 --> 00:32:37,420
มารับหน้าที่แทนใช่ไหม
739
00:32:37,720 --> 00:32:38,780
ในใจของเฉินชิ่งซาน
740
00:32:39,440 --> 00:32:41,470
คุณก็รักเขาเหมือนที่เขารักคุณ
741
00:32:42,030 --> 00:32:42,890
แต่เป็นเพราะพ่อเลี้ยง
742
00:32:42,910 --> 00:32:44,130
ที่โหดร้ายของคุณคอยขัดแข้งขัดขา
743
00:32:44,430 --> 00:32:45,690
พวกคุณเลยคบกันไม่ได้
744
00:32:46,660 --> 00:32:48,110
แบบนี้ก็มีผู้ชายเพิ่มมาหนึ่งคนแล้ว
745
00:32:48,300 --> 00:32:50,440
คนที่มองว่าคุณเป็นสิ่งที่ครอบครองและลืมไม่ได้
ในใจเขาตลอดไป
746
00:32:51,560 --> 00:32:52,190
น่าเสียดาย
747
00:32:52,820 --> 00:32:54,120
เขาจะไม่มีวันรู้เลย
748
00:32:54,830 --> 00:32:56,150
ว่าการเริ่มต้นของเรื่องราวนี้
749
00:32:57,120 --> 00:32:58,000
มันคือคุณไม่ได้ชอบเขา
750
00:33:00,720 --> 00:33:01,340
ฉันไม่เข้าใจว่า
751
00:33:01,360 --> 00:33:02,900
ทำไมคุณซือถูถึงคิดแบบนี้
752
00:33:04,110 --> 00:33:04,960
ถ้าเปลี่ยนวิธีการไป
753
00:33:06,040 --> 00:33:08,140
ถ้าจะให้คุณชายลั่วขอผู้หญิงไร้ฐานะ
754
00:33:08,470 --> 00:33:09,690
คนหนึ่งแต่งงาน
755
00:33:10,280 --> 00:33:11,010
คุณจะยินดีไหม
756
00:33:11,090 --> 00:33:11,850
ผมยินดีอยู่แล้ว
757
00:33:12,070 --> 00:33:12,910
ผมมีทุกสิ่งทุกอย่าง
758
00:33:13,280 --> 00:33:13,720
ได้
759
00:33:15,030 --> 00:33:16,570
ถ้าบอกให้คุณหนูโจวไปแต่งงาน
760
00:33:16,600 --> 00:33:17,980
กับผู้ชายที่ไม่มีอะไรเลยล่ะ
761
00:33:18,280 --> 00:33:19,060
งั้นผมไม่ยอมอยู่แล้ว
762
00:33:19,320 --> 00:33:20,620
ทำไมต้องให้จิ้งเซวียน
ไปแต่งงานกับคนที่ไม่มีอะไรเลยล่ะ
763
00:33:24,890 --> 00:33:27,310
ฉะนั้นในใจของคุณก็ไม่ได้ยอมรับ
764
00:33:27,340 --> 00:33:28,770
เรื่องการแต่งงานของแม่คุณและอวี๋ต้าเริ่น
765
00:33:30,020 --> 00:33:31,080
นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของฉัน
766
00:33:31,680 --> 00:33:33,080
ไม่ต้องการให้คนนอกมาให้ความเห็น
767
00:33:33,550 --> 00:33:34,420
คุณซือถู
768
00:33:34,720 --> 00:33:35,720
ถ้าคุณเชิญฉันมา
769
00:33:35,720 --> 00:33:36,770
เพื่อพูดอะไรที่
770
00:33:36,800 --> 00:33:38,350
มันไม่มีประโยชน์ละก็
771
00:33:39,320 --> 00:33:39,870
ขอโทษค่ะ
772
00:33:40,760 --> 00:33:41,310
ฉันขอตัวนะคะ
773
00:33:46,810 --> 00:33:48,210
มีเรื่อง ๆ หนึ่งคุณอาจจะไม่รู้
774
00:33:48,350 --> 00:33:50,430
สตริกนินไม่สามารถทำให้เกิดพิษเรื้อรังได้
775
00:33:56,000 --> 00:33:57,260
ถ้าทำตามคำสั่งแพทย์
776
00:33:57,750 --> 00:33:59,570
สตริกนินจะไม่ทำให้เกิดพิษเรื้อรังได้
777
00:34:00,880 --> 00:34:03,070
แต่แม่ของคุณก็ตายเพราะสตริกนินจริง ๆ
778
00:34:03,480 --> 00:34:05,330
นี่ก็หมายความว่าต้องมีคนเป็นฆาตกร
779
00:34:05,720 --> 00:34:07,530
นี่เป็นการฆาตกรรมไม่ใช่อุบัติเหตุ
780
00:34:08,250 --> 00:34:09,110
ผมอ่านแฟ้มคดีแล้ว
781
00:34:09,580 --> 00:34:11,580
พี่ชายของคุณเสิ่นหัวหรงเป็นคนให้ปิดคดีเอง
782
00:34:12,270 --> 00:34:13,560
แต่พี่ชายของคุณเรียนเกี่ยวกับการแพทย์และยา
783
00:34:14,200 --> 00:34:15,700
เขาต้องรู้เรื่องราวในจุด ๆ นี้
784
00:34:16,030 --> 00:34:17,030
คุณหมายความว่ายังไง
785
00:34:17,190 --> 00:34:19,170
คุณจะบอกว่าพี่ชายฉันเป็นคนฆ่าแม่ฉันเหรอ
786
00:34:20,280 --> 00:34:21,660
เฉินชิ่งซานให้ประโยชน์อะไรกับคุณกันแน่
787
00:34:21,680 --> 00:34:22,890
คุณถึงต้องออกหน้าให้เขาขนาดนี้
788
00:34:24,920 --> 00:34:25,920
พวกคุณอยากได้เงินใช่ไหม
789
00:34:27,620 --> 00:34:29,400
ฉันให้เงินพวกคุณ แต่พวกคุณหุบปากได้ไหม
790
00:34:29,860 --> 00:34:32,530
คุณหนูเสิ่น ผมรู้ว่าคุณรักแม่คุณมาก
791
00:34:33,720 --> 00:34:35,320
หรือว่าคุณไม่อยากรู้ความจริงของ
เรื่องราวทั้งหมดเหรอครับ
792
00:34:40,430 --> 00:34:41,200
เธอต้องเชื่อใจฉัน
793
00:34:42,030 --> 00:34:43,630
ซือถูเหยียนจะไม่โดนใครซื้อไปแน่นอน
794
00:34:44,140 --> 00:34:45,250
เขาจะมุ่งแต่ตามหาความจริง
795
00:34:45,800 --> 00:34:47,050
คดีที่พ่อผมโดนฆ่านั่น
796
00:34:47,400 --> 00:34:49,180
โชคดีที่มีซือถูช่วยหาเบาะแสให้ผม
797
00:34:49,520 --> 00:34:50,380
สุดท้ายก็ไขคดีได้
798
00:34:50,990 --> 00:34:53,070
หัวถัง เธอเชื่อใจพวกเราเถอะ
799
00:34:54,080 --> 00:34:55,020
พวกเราไม่ได้คิดร้าย
800
00:35:02,120 --> 00:35:03,080
คุณอยากรู้อะไร
801
00:35:13,730 --> 00:35:15,180
เล่าจุดเริ่มต้นของเรื่องราวให้ผมฟังหน่อย
802
00:35:15,530 --> 00:35:17,410
ตั้งแต่เรื่องราวทั้งหมดที่แม่ของคุณโดนฆาตกรรม
803
00:35:18,550 --> 00:35:20,930
ฉันเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พวกคุณฟังก็ได้
804
00:35:22,200 --> 00:35:23,420
แต่พวกคุณต้องรับปากว่าพวกคุณ
805
00:35:24,230 --> 00:35:25,600
จะไม่ไปยุ่งกับครอบครัวของฉัน
806
00:35:26,120 --> 00:35:27,820
พี่ชายฉัน พี่สะใภ้ฉัน
807
00:35:29,100 --> 00:35:29,660
ได้
808
00:35:36,410 --> 00:35:37,410
คดีนี้
809
00:35:37,680 --> 00:35:38,980
เป็นข่าวเก่าของฮาร์บินแล้ว
810
00:35:40,860 --> 00:35:42,230
เช้าวันหนึ่งของสามปีก่อน
811
00:35:42,590 --> 00:35:44,090
พวกเราพบว่าแม่ของฉัน
812
00:35:44,250 --> 00:35:45,390
เสียชีวิตอยู่บนเตียงของเธอ
813
00:35:47,510 --> 00:35:48,510
[นั่นเป็นภาพที่ฉัน]
814
00:35:49,630 --> 00:35:51,050
[ลืมมันไม่ได้ไปตลอดชีวิต]
815
00:35:52,920 --> 00:35:53,920
[เพราะเป็นวันสิ้นสุดไตรมาส]
816
00:35:54,900 --> 00:35:56,760
วันนั้นเหล่าอวี๋ตรวจบัญชีอยู่ที่ธนาคารทั้งคืน
817
00:35:56,780 --> 00:35:57,600
ไมได้กลับมา
818
00:35:58,620 --> 00:36:01,000
แต่หลังเกิดเหตุกลับมีหมอคนหนึ่งไปร้องเรียน
819
00:36:01,280 --> 00:36:03,160
ว่าเหล่าอวี๋ไปซื้อสตริกนิน
820
00:36:10,120 --> 00:36:10,790
[พินัยกรรม]
821
00:36:10,790 --> 00:36:12,020
[บวกกับพินัยกรรมของแม่ฉัน]
[พินัยกรรม]
822
00:36:12,020 --> 00:36:12,570
[บวกกับพินัยกรรมของแม่ฉัน]
823
00:36:12,880 --> 00:36:14,310
[แม่ยกมรดกแทบทั้งหมด]
824
00:36:14,340 --> 00:36:15,400
[ให้กับอวี๋ต้าเริ่น]
825
00:36:16,660 --> 00:36:18,080
ฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นตำรวจ
826
00:36:18,360 --> 00:36:19,470
ฉันหรือจะเป็นพี่ชายฉัน
827
00:36:19,660 --> 00:36:21,280
ต่างก็คิดว่าเขาคือฆาตกร
828
00:36:24,130 --> 00:36:24,860
แต่เขาไม่ใช่
829
00:36:26,520 --> 00:36:27,350
วันนั้นพวกเรา
830
00:36:27,730 --> 00:36:29,460
เห็นการสอบสวนด้วยตาของตัวเอง
831
00:36:30,380 --> 00:36:32,410
พวกคุณมีหลักฐานอะไรมากล่าวหาว่า
ผมเป็นคนฆ่าภรรยาของตัวเอง
832
00:36:33,010 --> 00:36:34,270
คุณแต่งงานกับเสิ่นไป๋เฟิ่ง
833
00:36:35,040 --> 00:36:36,460
ก็ไม่ได้บริสุทธิ์ใจตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
834
00:36:37,070 --> 00:36:38,130
พวกเราสืบมาหมดแล้ว
835
00:36:38,890 --> 00:36:40,930
ในพินัยกรรมของเสิ่นไป๋เฟิ่งเขียนว่า
836
00:36:41,380 --> 00:36:43,850
เธอเอาสมบัติในธนาคารส่วนมากยกให้คุณหมดเลย
837
00:36:44,620 --> 00:36:45,110
พอเธอตาย
838
00:36:45,880 --> 00:36:47,060
คุณก็เป็นผู้ที่ได้รับประโยชน์สูงสุด
839
00:36:50,920 --> 00:36:51,330
ได้
840
00:36:52,560 --> 00:36:53,900
ถ้าพวกคุณจะเข้าใจแบบนี้จริง ๆ
841
00:36:54,760 --> 00:36:55,910
งั้นพวกคุณก็เอาหลักฐานออกมา
842
00:36:56,430 --> 00:36:57,430
พวกเราสืบมาหมดแล้ว
843
00:36:58,720 --> 00:36:59,670
ก่อนที่จะเกิดเหตุ
844
00:37:00,710 --> 00:37:03,610
คุณไปซื้อสตริกนินที่โรงพยาบาล
845
00:37:04,580 --> 00:37:05,350
หมอที่โรงพยาบาล
846
00:37:05,840 --> 00:37:06,940
ใช้เวลาเพียงแป๊บเดียวก็สามารถยืนยันได้ว่าเป็นคุณ
847
00:37:07,330 --> 00:37:08,130
คุณตำรวจครับ
848
00:37:08,800 --> 00:37:10,130
คุณบอกว่าผมฆาตกรรมภรรยาของตัวเอง
849
00:37:10,160 --> 00:37:11,550
ก็เพื่อรับมรดกของเธอ
850
00:37:12,040 --> 00:37:14,020
แล้วก็มาบอกกับผมว่าตัวผมไปซื้อสตริกนินที่โรงพยาบาล
851
00:37:14,770 --> 00:37:16,230
แถมยังให้หมอที่นั่นมาชี้ตัวคนร้าย
852
00:37:18,700 --> 00:37:20,290
คุณคิดว่าสมองของผมมีปัญหา
853
00:37:21,160 --> 00:37:22,380
หรือสมองของพวกคุณมีปัญหากันแน่
854
00:37:24,030 --> 00:37:24,790
ผมบอกไปแล้ว
855
00:37:25,550 --> 00:37:27,260
เวลานั้นผมกำลังตรวจบัญชีอยู่ที่ธนาคาร
856
00:37:28,280 --> 00:37:29,140
ทุกวันสิ้นสุดไตรมาส
857
00:37:30,000 --> 00:37:31,020
จะยุ่งเป็นพิเศษ
858
00:37:32,060 --> 00:37:34,080
ผมไม่มีเวลาที่จะไปไหนมาไหนอยู่แล้ว
859
00:37:35,000 --> 00:37:35,900
ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ
860
00:37:37,030 --> 00:37:38,010
คุณสามารถไปที่ธนาคาร
861
00:37:38,630 --> 00:37:39,790
สืบสวนจากคนทุกคน
862
00:37:46,160 --> 00:37:48,750
เหมือนจะใช่ ก็เหมือนจะไม่ใช่
863
00:37:49,340 --> 00:37:50,270
ใช่หรือไม่ใช่กันแน่
864
00:37:50,830 --> 00:37:51,710
คล้าย ๆ กัน
865
00:37:52,080 --> 00:37:53,000
คล้ายกันอะไรล่ะ
866
00:37:53,330 --> 00:37:54,730
ใช่ก็บอกใช่ ไม่ใช่ก็บอกไม่ใช่
867
00:37:55,030 --> 00:37:55,880
จะบอกคล้ายกันไม่ได้
868
00:37:56,240 --> 00:37:57,710
วันนั้นคุณอวี๋สวมหมวกไว้
869
00:37:58,000 --> 00:37:59,510
ผมก็ไม่ได้เห็นหน้าเขาชัดอยู่แล้ว
870
00:38:00,020 --> 00:38:02,040
พอมาจ้องแบบนี้ เขาก็คือคุณอวี๋
871
00:38:02,640 --> 00:38:03,660
แต่พอมาตอนนี้
872
00:38:04,030 --> 00:38:05,620
วันนั้นคุณอวี๋น่าจะผอมกว่านี้อีกหน่อย
873
00:38:06,240 --> 00:38:07,890
เป็นเพราะวันนั้นเขายืนอยู่
874
00:38:07,990 --> 00:38:09,210
คุณเลยคิดว่าเขาดูผอมใช่ไหมคะ
875
00:38:10,160 --> 00:38:11,160
ก็อาจจะเป็นไปได้
876
00:38:13,320 --> 00:38:14,580
พวกคุณสืบคดีกันเป็นหรือเปล่า
877
00:38:14,940 --> 00:38:16,860
ฉันบอกแล้วว่าฆาตกรต้องเป็นเขาแน่นอน
878
00:38:17,040 --> 00:38:18,560
พวกคุณจับเขาเพื่อปิดคดีก็จบแล้ว
879
00:38:19,120 --> 00:38:20,730
ไม่มีคนอื่นอยากฆ่าแม่ของฉันหรอก
880
00:38:21,830 --> 00:38:22,440
หรือว่า
881
00:38:24,620 --> 00:38:25,850
หรือว่ามีปัญหาอะไรตอนที่
882
00:38:25,880 --> 00:38:26,690
แม่กินยาบำรุงความงามเข้าไป
883
00:38:28,320 --> 00:38:29,580
ในนั้นมีส่วนผสมของสตริกนิน
884
00:38:30,620 --> 00:38:32,210
ผมบอกท่านตลอดว่าหยุดกินได้แล้ว
885
00:38:32,890 --> 00:38:33,690
ยาบำรุงความงามอะไร
886
00:38:39,200 --> 00:38:40,920
นี่ก็คือยาบำรุงความงามที่มีส่วนผสมของสตริกนิน
887
00:38:43,310 --> 00:38:44,370
แม่ผมไม่ฟังที่ผมพูด
888
00:38:44,630 --> 00:38:45,810
กินมาได้สองสามหลักสูตรแล้ว
889
00:38:46,440 --> 00:38:47,000
เอาแบบนี้
890
00:38:47,570 --> 00:38:48,820
พวกเราขอเอาของชิ้นนี้กลับไปก่อน
891
00:38:49,110 --> 00:38:49,990
ให้หมอตรวจสอบดู
892
00:38:50,480 --> 00:38:51,000
ได้ครับ
893
00:38:52,590 --> 00:38:55,150
หลายวันผ่านไป ตำรวจก็เอาผลตรวจกลับมา
894
00:38:55,790 --> 00:38:57,400
บอกในยาไม่มีส่วนผสมของสตริกนิน
895
00:38:57,990 --> 00:38:59,230
สุดท้ายก็เลยปิดคดี
896
00:38:59,940 --> 00:39:00,600
ฉันยอมรับ
897
00:39:01,550 --> 00:39:03,880
ก่อนหน้านี้ฉันอคติกับอวี๋ต้าเริ่นมากเกินไป
898
00:39:05,290 --> 00:39:07,570
พวกคุณดูว่าเขาอ่อนกว่าแม่ฉันตั้งเยอะขนาดนี้
899
00:39:08,050 --> 00:39:09,670
นอกจากอายุน้อยแล้วไม่มีอะไรทั้งนั้น
900
00:39:10,390 --> 00:39:12,710
ฉันกับพี่ชายต่อต้านการแต่งงานของพวกเขามาตลอด
901
00:39:13,670 --> 00:39:15,450
แต่แม่ฉันกลับเหมือนโดนทำของใส่
902
00:39:15,870 --> 00:39:17,830
หลงคนที่ทั้งวัยละอ่อนและมีความสามารถ
903
00:39:17,990 --> 00:39:19,090
แบบกู่ไม่กลับ
904
00:39:19,390 --> 00:39:20,600
ยืนยันว่าจะคบกับเขาให้ได้
905
00:39:23,830 --> 00:39:24,460
ตอนนี้
906
00:39:25,630 --> 00:39:27,150
แม่ฉันก็เสียไปสามปีแล้ว
907
00:39:27,670 --> 00:39:29,370
เหล่าอวี๋เอาแรงกายและแรงใจทั้งหมด
908
00:39:29,390 --> 00:39:30,680
ทุ่มให้กับธนาคารจริง ๆ
909
00:39:31,330 --> 00:39:32,460
ดูแลพวกเราดีด้วย
910
00:39:34,200 --> 00:39:34,900
ฉะนั้น
911
00:39:36,590 --> 00:39:38,090
พวกเราอาจจะเข้าใจเขาผิดจริง ๆ ก็ได้
912
00:39:40,640 --> 00:39:42,510
พี่ชายคุณเองใช่ไหมที่เป็นคนให้เลิกสืบคดี
913
00:39:42,970 --> 00:39:44,210
โดยใช้เหตุผลว่ากินยาบำรุงความงามเกินขนาด
914
00:39:45,240 --> 00:39:45,590
ใช่
915
00:39:47,270 --> 00:39:48,890
คุณยังจำได้ไหมว่าวันก่อนหน้านั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง
916
00:39:49,120 --> 00:39:49,990
ฉันจำได้อยู่แล้ว
917
00:39:51,000 --> 00:39:52,960
เรื่องนี้เหมือนฝังอยู่ในหัวสมองของฉัน
918
00:39:53,550 --> 00:39:55,250
ฉันไม่สามารถยอมรับคำให้การ
919
00:39:55,280 --> 00:39:56,500
ที่พี่ชายและตำรวจที่จงใจยัดให้ฉัน
920
00:39:56,840 --> 00:39:59,100
แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าฆาตกรคือใครกันแน่
921
00:40:04,560 --> 00:40:05,240
ขอโทษค่ะ
922
00:40:08,540 --> 00:40:09,250
ก่อนวันเกิดเหตุ
923
00:40:11,160 --> 00:40:12,380
เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน
924
00:40:15,060 --> 00:40:16,420
วันนั้นเป็นเพราะที่บ้านไฟดับ
925
00:40:17,360 --> 00:40:19,080
ฉะนั้นพวกเราเลยฉลองกันจนดึกดื่นถึงค่อยกลับบ้าน
926
00:40:20,260 --> 00:40:21,590
และเช้าวันต่อมา
927
00:40:22,940 --> 00:40:24,640
แม่ฉันกับพี่สะใภ้ก็ทะเลาะกันอีก
928
00:40:25,520 --> 00:40:26,290
เสียงดังมาก
929
00:40:27,730 --> 00:40:28,460
จริงเหรอ
930
00:40:28,830 --> 00:40:30,050
งั้นคุณยัดอะไรลงไปในตู้ล่ะ
931
00:40:30,910 --> 00:40:32,170
ทั้งวันทั้งคืนคุณอย่าเอาแต่
932
00:40:32,200 --> 00:40:33,340
จุ้นจ้านในบ้าน
933
00:40:34,220 --> 00:40:36,420
ที่หัวหรงไม่กลับบ้านก็เป็นเพราะเธอ
934
00:40:36,970 --> 00:40:37,710
เพราะหนูเหรอ
935
00:40:38,430 --> 00:40:40,130
เป็นเพราะในใจของเขามีคนอื่นแล้วไม่ใช่เหรอ
936
00:40:40,490 --> 00:40:41,650
หลายปีมานี้หนูใช้ชีวิตยังไง
937
00:40:41,680 --> 00:40:42,480
คุณไม่รู้เลยหรือไง
938
00:40:45,150 --> 00:40:47,400
เช้าขนาดนี้ จะให้คนอื่นนอนไหมเนี่ย
939
00:40:49,180 --> 00:40:50,480
หนูขอไม่พูดถึงผู้หญิงใจง่ายพวกนั้น
940
00:40:50,500 --> 00:40:51,360
ที่อยู่ข้างนอกกับเขา
941
00:40:52,200 --> 00:40:52,770
ตอนนี้เขา
942
00:40:54,100 --> 00:40:55,690
ตอนนี้เขาขาดแค่เอาคู่รักสมัยเด็กคนนั้น
943
00:40:55,710 --> 00:40:56,770
มานอนบนเตียงของหนูแล้ว
944
00:40:58,560 --> 00:40:59,770
หรือเป็นเพราะเขาเป็นลูกชายของคุณ
945
00:40:59,800 --> 00:41:01,290
คุณก็เลยจะปกป้องเขาแบบนี้เหรอ
946
00:41:01,720 --> 00:41:02,040
ฉัน
947
00:41:04,060 --> 00:41:05,370
หลายปีมานี้ฉันดูแลเธอยังไง
948
00:41:05,400 --> 00:41:06,490
เธอไม่รู้เลยเหรอ
949
00:41:07,310 --> 00:41:08,930
ฉันมองเธอเป็นลูกสาวแท้ ๆ
950
00:41:08,960 --> 00:41:09,410
ของฉันตลอด
951
00:41:09,440 --> 00:41:10,340
เธอเข้าใจหรือยัง
952
00:41:10,760 --> 00:41:11,480
หนูรู้
953
00:41:13,180 --> 00:41:14,460
ที่ตระกูลเสิ่นของพวกคุณมีวันนี้ได้
954
00:41:15,280 --> 00:41:16,460
ก็เป็นเพราะฉันเป็นสะพานให้
955
00:41:19,170 --> 00:41:20,420
ถ้าลูกชายของคุณหย่ากับฉันละก็
956
00:41:21,470 --> 00:41:22,690
พ่อของฉันจะไม่ให้อภัยพวกคุณแน่
957
00:41:22,960 --> 00:41:24,250
ฉะนั้นคุณไปเอาหลักฐานออกมาเดี๋ยวนี้
958
00:41:25,360 --> 00:41:26,570
ให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
959
00:41:29,470 --> 00:41:30,260
หลักฐานอะไร
960
00:41:33,640 --> 00:41:35,900
เรื่องที่ฉันคุยกับเยียนถงมันไม่ได้เกี่ยวกับหัวหรงเลย
961
00:41:37,550 --> 00:41:39,250
เช้าขนาดนี้ หนวกหูจะตายอยู่แล้ว
962
00:41:40,610 --> 00:41:41,610
ในใจพี่ชายฉันมีคนอื่น
963
00:41:41,630 --> 00:41:43,290
พี่ก็รู้เรื่องตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว
964
00:41:43,560 --> 00:41:44,790
มีผู้ชายคนไหนจะลืมเรื่องราวในอดีต
965
00:41:44,820 --> 00:41:45,690
แบบหมดจด
966
00:41:45,710 --> 00:41:46,730
ในวันแต่งงานล่ะ
967
00:41:49,190 --> 00:41:50,890
พวกเธอทั้งบ้านรวมหัวกันรังแกฉันใช่ไหม
968
00:41:51,840 --> 00:41:52,210
ใช่
969
00:41:53,020 --> 00:41:53,720
ฉันคือคนนอก
970
00:41:54,800 --> 00:41:55,890
ฉะนั้นที่ฉันมาปรึกษาปัญหา
971
00:41:55,920 --> 00:41:56,980
ก็คือหาเรื่องใส่ตัว
972
00:42:01,530 --> 00:42:02,550
เธอจะมายุ่งทำไมล่ะ
973
00:42:02,860 --> 00:42:03,800
เดี๋ยวก่อน เรื่องมันเป็น...
974
00:42:03,820 --> 00:42:04,950
พี่หนูเป็นผู้ชาย
975
00:42:05,140 --> 00:42:07,480
บ้านพวกเราจะแต่งงานกับผู้หญิง
สักแปดคนสิบคนมันยากตรงไหน
976
00:42:07,760 --> 00:42:09,240
เช้าขนาดนี้ หนวกหูชะมัด
977
00:42:17,320 --> 00:42:18,620
แม่คุณซ่อนอะไรไว้
978
00:42:19,120 --> 00:42:20,120
น่าจะเป็นจดหมายรัก
979
00:42:21,000 --> 00:42:22,270
ฉันได้ยินจากพี่สะใภ้
980
00:42:23,110 --> 00:42:24,750
ในจดหมายรักนั้นเหมือนเขียนไว้ว่า
981
00:42:25,380 --> 00:42:26,610
คนสองคนถ้าอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน
982
00:42:26,640 --> 00:42:27,860
มันจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ได้ยังไง
983
00:42:29,380 --> 00:42:30,410
น่าจะเป็นจดหมายที่
984
00:42:30,440 --> 00:42:31,980
พี่ชายฉันเขียนให้กิ๊ก
985
00:42:33,230 --> 00:42:34,540
แล้วแม่ฉันก็ไปเจอเข้า
986
00:42:35,030 --> 00:42:36,030
เลยอยากปิดบังพี่สะใภ้ไว้
987
00:42:36,050 --> 00:42:37,530
ทำให้เรื่องนี้ไม่เกิดขึ้น
988
00:42:38,000 --> 00:42:38,880
แต่คิดไม่ถึงว่า
989
00:42:39,310 --> 00:42:40,570
สุดท้ายเธอก็มาเจอเข้าพอดี
990
00:42:42,350 --> 00:42:43,460
แม่คุณไม่ได้เอาให้เธอดูใช่ไหม
107976
