All language subtitles for Checkmate 13
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
[รายการนี้มีคำบรรยายภาษาไทย]
2
00:00:14,010 --> 00:00:18,730
♫พูดคำโกหกซ้ำสักร้อยรอบ
มันจะกลายเป็นจริงใช่ไหม♫
3
00:00:19,130 --> 00:00:22,670
♫ความขุ่นเคืองจะหายไปจริง ๆ ใช่ไหม♫
4
00:00:23,130 --> 00:00:28,070
♫ฟังคำสาบานซ้ำสักร้อยรอบ
ไม่ว่าใครจะหักหลังก่อน♫
5
00:00:28,340 --> 00:00:31,820
♫ไม่ว่าใครที่ยังแสดงละครอยู่♫
6
00:00:32,260 --> 00:00:36,410
♫ใช้เวลาที่มีจำกัดของพวกเราก่อนฟ้าสาง♫
7
00:00:36,890 --> 00:00:41,170
♫ทำให้ความจริงร้อยเรียงเข้าด้วยกัน♫
8
00:00:41,430 --> 00:00:45,570
♫อยู่ระหว่างสีแดงและสีดำ
ขอบแห่งความอันตราย♫
9
00:00:45,590 --> 00:00:48,630
♫ฉายภาพซ้ำใหม่♫
10
00:00:49,440 --> 00:00:53,480
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
11
00:00:53,570 --> 00:00:58,500
♫เพื่อน ถ้าไม่มีนาย ฉันเองก็ไร้หนทางกลับ♫
12
00:00:58,530 --> 00:01:02,630
♫นี่คือโลกที่แสนบ้าคลั่ง♫
13
00:01:02,740 --> 00:01:09,530
♫เมื่อฟ้าถล่มลงมาบนบ่า
พวกเราจะต่อสู้เพื่อมัน♫
14
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
15
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 13=
16
00:01:31,520 --> 00:01:32,030
ได้
17
00:01:33,680 --> 00:01:35,360
ถ้าสองวันนี้อวี๋ต้าเริ่นเกิดเรื่องขึ้นมา
18
00:01:35,840 --> 00:01:36,430
ผมรับประกัน
19
00:01:36,640 --> 00:01:38,670
จะทำให้หนังสือพิมพ์ทั่วทั้งฮาร์บินตีพิมพ์ข่าวออกมา
20
00:01:39,180 --> 00:01:40,250
สถานีของคุณไม่ทำอะไรเลย
21
00:01:41,710 --> 00:01:43,630
ไอ้เจ้าบ้า เรียนรู้ที่จะขู่ผม
22
00:01:44,470 --> 00:01:45,510
ยังไม่ถึงขั้นขู่คุณ
23
00:01:45,760 --> 00:01:46,500
ผมก็แค่จะบอกคุณ
24
00:01:46,880 --> 00:01:48,550
นี่ ไม่ใช่การคาดเดาของผม
25
00:01:48,860 --> 00:01:49,950
คือการคาดเดาของซือถูเหยียน
26
00:01:50,470 --> 00:01:52,310
ที่เหลือคุณดูแลจัดการเองแล้วกัน
27
00:01:53,080 --> 00:01:53,800
เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว
28
00:01:55,740 --> 00:01:57,470
ได้ งั้นคุณตรวจสอบอีกสองสามวันแล้วกัน
29
00:01:58,440 --> 00:02:00,200
ต้องปิดคดีก่อนสิ้นเดือน
30
00:02:02,030 --> 00:02:02,750
ผมต้องการประกาศจับคนหนึ่ง
31
00:02:03,160 --> 00:02:03,630
ใคร
32
00:02:06,160 --> 00:02:06,920
คิดออกแล้วจะบอกคุณ
33
00:02:07,390 --> 00:02:08,750
นี่ คุณช่วยมีกฎหมายบ้านเมืองหน่อยได้ไหม
34
00:02:09,280 --> 00:02:10,600
ยังมีผมเป็นผู้บังคับบัญชาอยู่อีกไหม
35
00:02:13,130 --> 00:02:13,750
โมโหมากเลย
36
00:02:15,360 --> 00:02:15,820
มานี่
37
00:02:18,560 --> 00:02:19,000
ครับ
38
00:02:19,020 --> 00:02:19,580
ส่งสองสามคน
39
00:02:20,060 --> 00:02:21,490
ตามอวี๋ต้าเริ่นธนาคารจงจี้คนนั้น
40
00:02:22,490 --> 00:02:23,530
คือการคุ้มกัน
41
00:02:24,680 --> 00:02:26,250
ทันทีที่พบบางอย่างที่น่าสงสัย
42
00:02:26,840 --> 00:02:27,420
จับตัวทันที
43
00:02:28,160 --> 00:02:28,460
ไปเถอะ
44
00:02:29,280 --> 00:02:29,610
รับทราบครับ
45
00:02:39,760 --> 00:02:40,680
คนไม่อยู่แล้ว
46
00:02:43,450 --> 00:02:44,540
ไม่มีความอดทนเลยหรือไง
47
00:03:05,420 --> 00:03:06,440
คดีของคนเหล่านั้น
48
00:03:06,540 --> 00:03:07,640
ฉันทำบันทึกให้คุณแล้ว
49
00:03:08,600 --> 00:03:09,730
ดังนั้นพวกเขาเพิ่งไปเหรอครับ
50
00:03:10,120 --> 00:03:10,700
ไม่อย่างนั้น
51
00:03:11,380 --> 00:03:12,000
อยู่ที่นี่หมดแล้วค่ะ
52
00:03:12,480 --> 00:03:14,140
ฉันคัดเลือกแล้ว ไม่มีคดีใหญ่อะไร
53
00:03:14,750 --> 00:03:16,460
สองสามประโยคก็พูดชัดเจนแล้ว
54
00:03:16,490 --> 00:03:17,050
เขาก็ไป
55
00:03:17,590 --> 00:03:19,990
แต่ ฉันเก็บช่องทางการติดต่อไว้หมดแล้ว
56
00:03:20,390 --> 00:03:21,170
ฉันบอกกับพวกเขาว่า
57
00:03:21,530 --> 00:03:22,640
ถ้ามีคดีที่คุณยินยอมรับ
58
00:03:22,870 --> 00:03:23,850
คุณจะติดต่อพวกเขาไปเอง
59
00:03:24,070 --> 00:03:25,160
งั้นคดีของคนมากมายขนาดนี้
60
00:03:25,160 --> 00:03:25,780
คุณรับหมดแล้วเหรอ
61
00:03:26,410 --> 00:03:27,880
คนที่มาหาคุณเชื่อในตัวคุณ
62
00:03:28,260 --> 00:03:29,110
จะไล่ไปหมดไม่ได้หรอก
63
00:03:30,250 --> 00:03:32,320
ผู้ช่วยจำเป็นต้องมีลักษณะของผู้ช่วย
64
00:03:32,360 --> 00:03:33,360
อาจารย์โจวลดเกียรติแล้วละครับ
65
00:03:34,810 --> 00:03:36,000
หิวจะตายอยู่แล้ว มีข้าวไหม
66
00:03:36,900 --> 00:03:38,130
อาจารย์แม่เก็บข้าวไว้ให้พวกคุณแล้ว
67
00:03:38,340 --> 00:03:39,120
ฉันจะไปเตรียมแป๊ปเดียว
68
00:03:47,930 --> 00:03:48,750
เธอก็ชื่ออาจารย์แม่เหรอ
69
00:03:51,810 --> 00:03:52,710
เธอเป็นผู้ช่วยของฉันไง
70
00:04:02,220 --> 00:04:02,790
กินข้าวแล้ว
71
00:04:04,670 --> 00:04:05,370
นี่อะไรน่ะ
72
00:04:06,430 --> 00:04:07,630
วุ้นเส้นผัดผักดอง
73
00:04:08,080 --> 00:04:09,730
ผักดองที่ลุงเฮ่อข้างบ้านมอบให้
74
00:04:09,860 --> 00:04:10,800
ด้านหน้ามีร้านเนื้อชาบูเปิดใหม่
75
00:04:10,800 --> 00:04:11,530
พวกเราไปกินที่นั่นกัน
76
00:04:12,030 --> 00:04:12,640
อย่าออกไปเลย
77
00:04:13,070 --> 00:04:14,190
มาคุยเรื่องจริงจังกัน
78
00:04:14,610 --> 00:04:15,610
นี่มีอะไรให้กิน
79
00:04:15,810 --> 00:04:16,370
กินไปด้วยคุยไปด้วย
80
00:04:28,060 --> 00:04:29,260
วันนี้คุณไปเจอเสิ่นหัวถังแล้วเหรอ
81
00:04:43,740 --> 00:04:44,380
ทำไม
82
00:04:46,040 --> 00:04:46,570
ไม่มีอะไร
83
00:04:48,320 --> 00:04:50,040
เหล่าเปาตกลงแล้ว จะไม่ปิดคดีก่อน
84
00:04:50,500 --> 00:04:51,270
ให้เวลาพวกเรา
85
00:04:52,430 --> 00:04:53,470
นายยังคงมีหน้ามีตา
86
00:04:54,080 --> 00:04:54,910
ฉันมีหน้ามีตาที่ไหนกัน
87
00:04:55,430 --> 00:04:56,430
ไม่มีหน้ามีตาเลยสักนิด
88
00:04:58,210 --> 00:04:58,870
ที่จริง
89
00:05:00,460 --> 00:05:01,480
ฉันอยากเจออวี๋ต้าเริ่นสักหน่อย
90
00:05:01,920 --> 00:05:03,390
ฉันคิดว่าคุณจะไม่ได้รับอะไรเลย
91
00:05:03,960 --> 00:05:04,430
ทำไม
92
00:05:06,430 --> 00:05:07,670
วันนี้ตอนบ่ายฉันเจอกับเขาแล้ว
93
00:05:09,710 --> 00:05:10,510
[ไม่ต้องส่งแล้ว คุณหนูเสิ่น]
94
00:05:10,540 --> 00:05:11,430
[นั่นไม่ได้หรอก]
95
00:05:11,650 --> 00:05:14,050
[อาจารย์โจว คุณช่วยฉันมากเลย]
96
00:05:14,840 --> 00:05:15,430
[ใช่แล้ว]
97
00:05:15,480 --> 00:05:17,520
[ฉันมีบางเรื่องอย่างจะรบกวนคุณสักหน่อย]
98
00:05:17,640 --> 00:05:18,270
[เรื่องอะไร]
99
00:05:18,910 --> 00:05:22,110
[อาจารย์โจว คุณดูยังไงหลินเจี๋ยก็ไม่อยู่แล้ว]
100
00:05:22,520 --> 00:05:25,040
[ไม่อย่างนั้น ต่อไปคุณสอนฉันเล่นเปียโนเถอะ]
101
00:05:25,570 --> 00:05:26,870
[เรื่องนี้รอผ่านไปสักสองวันค่อยคุยเถอะ]
102
00:05:27,550 --> 00:05:30,070
[อาจารย์โจว คุณสอนฉันเถอะ]
103
00:05:31,780 --> 00:05:33,220
[เหล่าอวี๋ คุณกลับมาแล้ว]
104
00:05:33,430 --> 00:05:34,940
[หัวถัว มีเพื่อนมาเหรอ]
105
00:05:35,700 --> 00:05:36,810
[นี่คืออาจารย์โจว]
106
00:05:37,080 --> 00:05:38,360
[หนูให้เธอมาสอนหนูเล่นเปียโน]
107
00:05:38,410 --> 00:05:40,340
[แต่ถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ยอมรับปากเลย]
108
00:05:41,530 --> 00:05:42,560
[คุณก็คือคุณอวี๋]
109
00:05:42,950 --> 00:05:43,360
[สวัสดีครับ]
110
00:05:43,680 --> 00:05:44,900
[- หัวถัง ดูแลดี ๆ ละ
- สวัสดีค่ะ]
111
00:05:45,760 --> 00:05:46,410
[คุณอวี๋]
112
00:05:48,500 --> 00:05:49,340
[ฉันอยากถามสักหน่อย]
113
00:05:49,810 --> 00:05:52,280
[เที่ยงเมื่อวานเกิดคดีฆาตกรรมที่ร้านอาหารจัสมิน]
114
00:05:52,420 --> 00:05:53,270
[คุณยังจำอะไรได้ไหม]
115
00:05:55,900 --> 00:05:56,740
[เรื่องนี้]
116
00:05:57,130 --> 00:05:58,290
[สถานีตำรวจเคยถามผมแล้ว]
117
00:05:58,950 --> 00:05:59,990
[เรื่องที่ควรพูดผมพูดไปหมดแล้ว]
118
00:06:00,840 --> 00:06:02,450
[เรื่องที่ไม่พูดก็คือเรื่องที่ไม่รู้]
119
00:06:03,320 --> 00:06:05,120
[ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่มารบกวนครอบครัวของผม]
120
00:06:05,310 --> 00:06:06,230
[เพราะเรื่องนี้]
121
00:06:07,080 --> 00:06:07,910
[เปล่า]
122
00:06:08,240 --> 00:06:10,560
[หนูเป็นคนไปหาอาจารย์โจวให้มาสอนเปียโน]
123
00:06:10,830 --> 00:06:12,650
[หลังจากนั้นพวกเราก็พูดคุยกันจนมาถึงตรงนี้]
124
00:06:13,200 --> 00:06:14,410
[เธอเองก็เป็นห่วงคุณ]
125
00:06:15,050 --> 00:06:16,150
[ต้องขอโทษด้วย คุณอวี๋]
126
00:06:16,540 --> 00:06:17,610
[ฉันยังอยากถามอีกสักหน่อย]
127
00:06:18,080 --> 00:06:20,240
[คุณยังจำคนที่อยู่ในร้านอาหารเมื่อวานได้ไหม]
128
00:06:21,060 --> 00:06:22,960
[มีวัยรุ่นที่ลนลานคนหนึ่ง]
129
00:06:23,540 --> 00:06:25,100
[และยังมีผู้หญิงที่ชื่อว่าเฉิงเซียงจวินอีกคนหนึ่ง]
130
00:06:25,640 --> 00:06:26,260
[คุณรู้จักไหม]
131
00:06:27,470 --> 00:06:28,330
[เฉิงเซียงจวิน]
132
00:06:30,220 --> 00:06:31,000
[เธออีกแล้ว]
133
00:06:31,610 --> 00:06:32,200
[เธอรู้จัก]
134
00:06:33,800 --> 00:06:34,960
[ไม่ใช่ว่าวันนั้น]
135
00:06:34,990 --> 00:06:36,370
[คือคนที่ทักทายคุณคนนั้นหรอกเหรอ]
136
00:06:37,360 --> 00:06:37,940
[คนไหน]
137
00:06:38,330 --> 00:06:40,380
[คนที่อยู่หน้าประตูธนาคารของเราวันนั้น]
138
00:06:43,860 --> 00:06:44,560
[จำไม่ได้แล้ว]
139
00:06:45,520 --> 00:06:48,410
[คือคนนั้นที่พูดว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกับแม่ของหนู]
140
00:06:48,760 --> 00:06:49,870
[ตอนนั้นหนูยังคิดในใจเลยว่า]
141
00:06:50,170 --> 00:06:51,700
[แม่ของหนูเรียนที่ต่างประเทศมาโดยตลอด]
142
00:06:51,980 --> 00:06:53,390
[ทำไมถึงได้มีเพื่อนร่วมชั้นเรียนแบบนั้นได้นะ]
143
00:07:02,580 --> 00:07:03,150
[คุณอวี๋]
144
00:07:04,810 --> 00:07:05,910
[ฉันเอง เฉิงเซียงจวิน]
145
00:07:06,960 --> 00:07:08,370
[ฉันเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกับภรรยาของคุณ]
146
00:07:08,570 --> 00:07:09,660
[พวกเรายังเคยกินข้าวด้วยกันเลยนะ]
147
00:07:11,140 --> 00:07:13,040
[ขอโทษด้วย คุณจำผิดคนแล้ว]
148
00:07:19,650 --> 00:07:22,150
[คนประเภทนี้ ปีหนึ่งเจอเป็นสิบเป็นร้อยคน]
149
00:07:22,890 --> 00:07:25,550
[กลอุบายก็คือเป็นเพื่อนเก่าของคนนั้นคนนี้]
150
00:07:25,800 --> 00:07:26,380
[เพื่อนร่วมชั้น]
151
00:07:27,440 --> 00:07:29,120
[สร้างความสัมพันธ์ที่ไม่มีอยู่จริง]
152
00:07:29,960 --> 00:07:30,990
[ก็เพียงเพื่อได้ผลประโยชน์ก็เท่านั้นเอง]
153
00:07:32,170 --> 00:07:34,720
[คนประเภทนี้ สามารถพบเจอได้เกือบทุกวัน]
154
00:07:37,680 --> 00:07:38,840
[ไร้มารยาทเกินไปหน่อยแล้ว]
155
00:07:40,480 --> 00:07:41,170
[อาจารย์โจว]
156
00:07:41,460 --> 00:07:42,680
[คุณอย่าโกรธไปเลยนะ]
157
00:07:43,440 --> 00:07:44,280
[เขาก็เป็นแบบนั้น]
158
00:07:48,630 --> 00:07:50,530
เดิมทีฉันคิดว่าเสิ่นหัวถังแปลกมากพออยู่แล้ว
159
00:07:51,660 --> 00:07:53,210
คิดไม่ถึงเลยว่าอวี๋ต้าเริ่นยังแปลกมากกว่าเธออีก
160
00:07:54,100 --> 00:07:56,770
เขาเป็นประเภทคางคกขึ้นวอประเภทนั้น
161
00:07:57,830 --> 00:07:58,890
ฉันปีนเกลียวเขา
162
00:07:59,520 --> 00:08:00,750
เขาเข้าข้างตัวเองเกินไปแล้วมั้ง
163
00:08:01,500 --> 00:08:02,560
บะหมี่ถ้วยนั้นของเฉิงเซียงจวิน
164
00:08:03,120 --> 00:08:04,550
ควรส่งถึงมือเขาอย่างมั่นคง
165
00:08:06,190 --> 00:08:07,040
พวกเรายังไม่สามารถมั่นใจได้ว่า
166
00:08:07,040 --> 00:08:08,500
คนที่วางยาคือเฉิงเซียงจวิน
167
00:08:09,280 --> 00:08:10,220
คุณรีบร้อนเกินไปแล้ว
168
00:08:10,560 --> 00:08:11,360
ในตอนนี้
169
00:08:11,660 --> 00:08:13,220
นายช่วยด่าไปด้วยกันกับเธอก็จบเรื่องแล้ว
170
00:08:13,660 --> 00:08:14,670
เธอก็แค่ระบายน่ะ
171
00:08:16,170 --> 00:08:17,230
ฉันมีวิธีที่ดี
172
00:08:17,920 --> 00:08:20,020
เอาพวกเฉิงเซียงจวิน เสิ่นหัวถัง
173
00:08:20,820 --> 00:08:22,080
ให้มาเจอกับคุณชายใหญ่ลั่ว
174
00:08:22,480 --> 00:08:24,000
เขาชอบคนไหนก็จับคนนั้น
175
00:08:24,000 --> 00:08:25,010
คุณรีบสงบสติอารมณ์สักหน่อยเถอะ
176
00:08:26,470 --> 00:08:27,870
ทำไมถึงได้พูดถึงเสิ่นหัวถังขึ้นมาอีกแล้ว
177
00:08:30,190 --> 00:08:31,890
ฉันมักจะรู้สึกว่าเสิ่นหัวถังค่อนข้างแปลก
178
00:08:32,290 --> 00:08:32,760
ทำไม
179
00:08:33,400 --> 00:08:34,040
ฉันรู้สึกว่า
180
00:08:34,240 --> 00:08:36,060
ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยอยากให้ฉันพูดเรื่องคดี
181
00:08:36,090 --> 00:08:37,090
ต่อหน้าอวี๋ต้าเริ่น
182
00:08:38,150 --> 00:08:40,640
ที่ฉันไปหาเธอ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ไปเล่นเปียโน
183
00:08:44,970 --> 00:08:45,940
[ลูกสาวสุดที่รักของเธอล่ะ]
184
00:08:47,290 --> 00:08:49,950
[สุนัขนั่นกัดกระโปรงสุดที่รักของฉันจนพัง]
185
00:08:50,190 --> 00:08:50,870
[ฉันก็เลยให้หลี่อิ๋ง]
186
00:08:50,900 --> 00:08:52,500
[เอามันไปขายที่ตลาดเหนือแล้ว]
187
00:08:58,300 --> 00:08:59,510
[ฉันล้อเล่นน่ะ]
188
00:08:59,800 --> 00:09:01,550
[ฉันให้คนรับใช้พามันไปเดินเล่นแล้ว]
189
00:09:03,560 --> 00:09:04,480
[ใช่แล้ว อาจารย์โจว]
190
00:09:05,130 --> 00:09:06,360
[หลี่อิ๋งบอกว่า]
191
00:09:06,510 --> 00:09:08,320
[ที่คุณมาหาฉันเพราะเกี่ยวกับ]
192
00:09:08,570 --> 00:09:10,260
[คดีฆาตกรรมที่ร้านอาหารจัสมิน]
193
00:09:11,040 --> 00:09:11,630
[ทำไม]
194
00:09:12,170 --> 00:09:14,790
[ฉันได้ยินมาว่าพ่อครัวคนนั้นฆ่าตัวตายเหรอ]
195
00:09:16,980 --> 00:09:18,450
[ข่าวสารของเธอรวดเร็วมากเลยนะ]
196
00:09:18,820 --> 00:09:20,390
[บังเอิญเหล่าอวี๋กินข้าวอยู่ที่นั่นด้วยน่ะ]
197
00:09:20,520 --> 00:09:21,060
[ทำไม]
198
00:09:21,360 --> 00:09:24,000
[ตอนนี้การฆ่าตัวตายก็ต้องตรวจสอบด้วยเหรอ]
199
00:09:24,440 --> 00:09:26,940
[ตอนนี้ด้านเจ้าหน้าที่ตำรวจมีแนวโน้มคิดว่าเป็นคดีฆาตกรรม]
200
00:09:27,270 --> 00:09:27,960
[ฆาตกรรม]
201
00:09:28,870 --> 00:09:30,850
[ใครจะไปฆ่าพ่อครัวกันล่ะ]
202
00:09:31,650 --> 00:09:32,570
[ต้องการแย่งมีดจากเขาเหรอ]
203
00:09:33,620 --> 00:09:35,230
[มีคนหนึ่งชื่อหลี่เฉิงเหยียน]
204
00:09:35,590 --> 00:09:36,140
[เธอรู้จักไหม]
205
00:09:37,720 --> 00:09:38,360
[ไม่รู้จัก]
206
00:09:39,180 --> 00:09:40,570
[เป็นคนแบบไหนเหรอ]
207
00:09:41,490 --> 00:09:42,090
[ยังไม่ชัดเจน]
208
00:09:42,900 --> 00:09:44,330
[คุณอวี๋เคยพูดกับเธอไหม]
209
00:09:44,530 --> 00:09:45,780
[ถึงเหตุการณ์ตอนที่เขากำลังทานอาหารอยู่]
210
00:09:47,930 --> 00:09:48,460
[ไม่มี]
211
00:09:49,180 --> 00:09:50,100
[งั้นอาจารย์โจว]
212
00:09:50,920 --> 00:09:52,600
[พวกคุณตรวจพบอะไร]
213
00:09:52,620 --> 00:09:54,180
[ผู้ต้องสงสัยในคดีนี้เหรอ]
214
00:09:54,860 --> 00:09:56,190
[ช่วงเวลานั้น]
215
00:09:56,650 --> 00:09:58,140
[ร้านอาหารน่าจะยุ่งมากเลยนะ]
216
00:09:59,900 --> 00:10:00,720
[ตรงกันข้าม]
217
00:10:01,380 --> 00:10:02,940
[เนื่องจากการประกอบการของร้านอาหารจัสมินไม่ค่อยดี]
218
00:10:03,360 --> 00:10:05,230
[ที่จริงคนที่มาทานอาหารล้วนเป็นคนคุ้นเคยเก่า ๆ]
219
00:10:06,440 --> 00:10:09,330
[แต่ มีเด็กหนุ่มแปลกหน้าคนหนึ่ง]
220
00:10:09,480 --> 00:10:10,300
[เด็กหนุ่ม]
221
00:10:15,030 --> 00:10:15,800
[เด็กหนุ่ม]
222
00:10:15,830 --> 00:10:17,210
[เด็กหนุ่มแบบไหนกันนะ]
223
00:10:18,220 --> 00:10:20,010
[ยังไม่ชัดเจน ฉันไม่เคยเจอ]
224
00:10:20,740 --> 00:10:21,400
[แต่]
225
00:10:21,710 --> 00:10:23,690
[ได้ยินมาว่าเขาดูท่าทางเหมือนร้อนใจ]
226
00:10:24,400 --> 00:10:25,530
[ที่ร้านอาหารไม่มีคนรู้จักเขา]
227
00:10:27,550 --> 00:10:29,570
[คนที่รับผิดชอบคดีนี้บังเอิญเคยเจอ]
228
00:10:29,930 --> 00:10:32,240
[ก็คือนักสืบที่ช่วยเธอตามหาสุนัขเจอคนนั้น]
229
00:10:34,340 --> 00:10:36,120
[งั้นทำไมถึงได้สงสัยคนนั้นล่ะ]
230
00:10:37,050 --> 00:10:37,790
[ไม่ใช่สงสัย]
231
00:10:38,400 --> 00:10:39,280
[ก็แค่สืบสวนเท่านั้นเอง]
232
00:10:42,730 --> 00:10:44,080
[เธอดูเหมือนเป็นห่วงคนนี้มากเลย]
233
00:10:48,550 --> 00:10:49,630
ฉันรู้สึกว่าเสิ่นหัวถัง
234
00:10:49,650 --> 00:10:51,000
น่าจะรู้จักเด็กหนุ่มคนนี้
235
00:10:51,950 --> 00:10:53,110
และเด็กหนุ่มคนนี้
236
00:10:53,560 --> 00:10:55,300
ต้องมีความเกี่ยวข้องอะไรบางอย่างกับคดีนี้แน่ ๆ
237
00:10:56,050 --> 00:10:57,200
ตอนนี้คุณสงสัย
238
00:10:57,480 --> 00:10:59,330
ว่าเดิมทีฆาตกรต้องการฆ่าอวี๋ต้าเริ่น
239
00:11:00,340 --> 00:11:01,050
งั้นคุณคิดว่า
240
00:11:01,860 --> 00:11:03,480
เสิ่นหัวถังจะจ้างคนไปฆ่าใช่หรือไม่
241
00:11:05,390 --> 00:11:07,110
ความสัมพันธ์ของเสิ่นหัวถังกับพ่อเลี้ยงเป็นอย่างไรบ้าง
242
00:11:07,930 --> 00:11:08,580
ไม่เลว
243
00:11:09,070 --> 00:11:10,150
ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีจริง ๆ
244
00:11:12,120 --> 00:11:13,710
[ได้ยินว่าคดีที่คุณชายลั่วทำในช่วงนี้]
245
00:11:14,000 --> 00:11:15,620
[ดึงอวี๋ต้าเริ่นเข้าไปเกี่ยวด้วย]
246
00:11:16,390 --> 00:11:17,430
[อะไรที่เรียกว่าดึงน่ะ]
247
00:11:17,520 --> 00:11:19,090
[ก็แค่โชคร้ายเดินผ่านไปเจอเข้า]
248
00:11:20,050 --> 00:11:22,750
[พ่อครัววางยาดักหนูในข้าวของลูกค้า]
249
00:11:22,960 --> 00:11:24,190
[วางยาลูกค้าจนตาย]
250
00:11:24,460 --> 00:11:25,580
[ผลสรุปพ่อครัวก็ฆ่าตัวตาย]
251
00:11:25,600 --> 00:11:26,980
[เธอว่ายาเบื่อหนูนี้]
252
00:11:27,100 --> 00:11:28,690
[ถ้าใส่ไปในข้าวของอวี๋ต้าเริ่น]
253
00:11:29,050 --> 00:11:30,210
[งั้นเขาก็คงซวยแล้ว]
254
00:11:31,260 --> 00:11:32,550
[พวกเธอว่าอวี๋ต้าเริ่นนี่]
255
00:11:32,740 --> 00:11:33,750
[ก็ไม่เลวเหมือนกันนะ]
256
00:11:34,240 --> 00:11:35,870
[เสิ่นไป๋เฟิ่งตายไปสามปีแล้ว]
257
00:11:36,340 --> 00:11:37,300
[เขาก็ไม่แต่งงานใหม่]
258
00:11:37,360 --> 00:11:38,690
[แม้แต่แฟนก็ไม่มี]
259
00:11:39,140 --> 00:11:40,070
[ก็แค่ทำธนาคาร]
260
00:11:40,090 --> 00:11:41,570
[และดูแลลูกชายลูกสาวของเสิ่นไป๋เฟิ่ง]
261
00:11:41,870 --> 00:11:42,590
[ใช่]
262
00:11:43,450 --> 00:11:45,550
[ความรู้สึกมันต้องค่อย ๆ สะสมขึ้นมา]
263
00:11:46,010 --> 00:11:46,870
[เธอดูสิช่วงแรก]
264
00:11:47,100 --> 00:11:49,190
[หัวหรงกับหัวถังต่างเกลียดชังอวี๋ต้าเริ่น]
265
00:11:49,630 --> 00:11:51,900
[ตอนนี้สนิทสนมกันเหมือนครอบครัวเดียวกันใช่ไหม]
266
00:11:53,110 --> 00:11:55,240
[เธอว่า พวกเราประเมินเขาต่ำไปหรือเปล่า]
267
00:11:55,660 --> 00:11:57,080
[เขาแต่งงานกับเสิ่นไป๋เฟิ่ง]
268
00:11:57,480 --> 00:11:58,720
[ฉันว่าไม่ใช่เป็นเพราะเงิน]
269
00:12:01,180 --> 00:12:02,440
[อวี๋ต้าเริ่นสามสิบกว่า]
270
00:12:02,920 --> 00:12:04,230
[หน้าตาดี รูปร่างก็ดี]
271
00:12:04,440 --> 00:12:06,330
[แต่งงานกับแม่หม้ายอายุจะห้าสิบ]
272
00:12:06,760 --> 00:12:08,040
[ถ้าไม่ใช่เพื่อเงิน จะเพื่ออะไร]
273
00:12:08,040 --> 00:12:08,720
[ก็ใช่]
274
00:12:08,720 --> 00:12:09,830
[ขอพูดแบบที่ฟังดูไม่ดี]
275
00:12:10,110 --> 00:12:12,850
[อวี๋ต้าเริ่นแต่งกับเสิ่นหัวถังยังจะดูเหมาะสมกันมากกว่าอีก]
276
00:12:14,410 --> 00:12:15,300
โต๊ะไพ่นกกระจอกของครอบครัวเรา
277
00:12:16,000 --> 00:12:16,880
คือศูนย์ข่าวกรองคนรวย
278
00:12:16,910 --> 00:12:18,300
ทั่วทั้งฮาร์บิน
279
00:12:19,640 --> 00:12:20,780
เสิ่นไป๋เฟิ่งตายได้อย่างไร
280
00:12:21,100 --> 00:12:22,470
ผู้หญิงไง รักสวยรักงามจนตาย
281
00:12:23,860 --> 00:12:25,130
มนุษย์ทุกคนต่างก็มีจิตใจรักความสวยความงามกันทั้งนั้น
282
00:12:25,490 --> 00:12:26,540
อะไรถึงเรียกว่าผู้หญิงไง
283
00:12:26,720 --> 00:12:27,530
ผู้ชายก็เหมือนกัน
284
00:12:29,600 --> 00:12:30,190
พูดจริงจัง
285
00:12:32,840 --> 00:12:33,510
ฉันได้ยินมาว่า
286
00:12:34,810 --> 00:12:36,260
เสิ่นไป๋เฟิ่งตายด้วยเหตุนี้
287
00:12:36,920 --> 00:12:38,550
เสิ่นไป๋เฟิ่งคิดไม่ตก
288
00:12:38,680 --> 00:12:40,640
[เพื่อรักษาความงาม ก็เลยดื่มยาดื่มจนตาย]
289
00:12:43,110 --> 00:12:44,070
[ดื่มยาอะไรดื่มจนตาย]
290
00:12:44,400 --> 00:12:45,600
[ก็ยาเสริมความงาม]
291
00:12:45,970 --> 00:12:47,160
[เป็นที่นิยมมากในตอนนั้น]
292
00:12:47,400 --> 00:12:48,680
[ว่ากันว่าจะดูอ่อนเยาว์ตลอดไป]
293
00:12:48,940 --> 00:12:49,850
[ทำเงินได้เยอะมาก]
294
00:12:50,350 --> 00:12:52,830
[ต่อมาลูกพี่ลูกน้องของน้องสะใภ้ฉัน]
295
00:12:52,940 --> 00:12:53,880
[ตรวจสอบยาตัวนั้น]
296
00:12:53,880 --> 00:12:55,910
[บอกว่ายาตัวนั้นมีส่วนผสมที่มีชื่อว่า]
297
00:12:56,140 --> 00:12:57,220
[อะไร อะไรนิน]
298
00:12:57,660 --> 00:12:58,290
สตริกนิน
299
00:12:59,120 --> 00:12:59,760
อาจจะใช่
300
00:13:00,400 --> 00:13:01,760
ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
301
00:13:01,780 --> 00:13:02,770
ว่าเสิ่นหัวถังมีพี่ชายล่ะ
302
00:13:03,690 --> 00:13:04,720
ถึงแม้ว่าภายหลังความสัมพันธ์ของอวี๋ต้าเริ่น
303
00:13:04,750 --> 00:13:06,390
และทายาทสองคนของตระกูลเสิ่นจะคลี่คลายกันแล้ว
304
00:13:06,820 --> 00:13:09,510
แต่ลูกชายคนโตตระกูลเสิ่นคนนี้รักอิสระ
305
00:13:09,730 --> 00:13:10,990
ไม่ชอบถูกผูกมัด
306
00:13:11,250 --> 00:13:12,370
เกลียดการไปทำงานที่ธนาคารที่สุด
307
00:13:12,580 --> 00:13:13,950
บนโต๊ะไพ่นกกระจอกของครอบครัวฉันว่ากันว่า
308
00:13:14,280 --> 00:13:15,630
ตอนนั้นฝ่ายตำรวจเคยสงสัยอวี๋ต้าเริ่น
309
00:13:16,150 --> 00:13:18,160
มีคนเห็นเขาไปซื้อสตริกนินที่โรงพยาบาล
310
00:13:18,700 --> 00:13:19,690
ภายหลังเนื่องจากเรื่องนี้
311
00:13:19,990 --> 00:13:20,800
ทายาทสองคนของตระกูลเสิ่น
312
00:13:21,050 --> 00:13:22,180
มีปัญหากับอวี๋ต้าเริ่นจนไม่สามารถแก้ไขได้
313
00:13:23,450 --> 00:13:24,310
ดูไม่เหมือนเลยนะ
314
00:13:24,950 --> 00:13:25,680
เสิ่นหัวถังนี่
315
00:13:25,700 --> 00:13:27,690
คำก็เหล่าอวี๋สองคำก็เหล่าอวี๋
316
00:13:28,510 --> 00:13:29,580
ดูไม่เหมือนคนมองหน้ากันไม่ติดเลยนะ
317
00:13:30,070 --> 00:13:31,540
นั่นก็เป็นเพราะว่าอวี๋ต้าเริ่นไม่ได้ทำร้ายใครจริง ๆ
318
00:13:32,180 --> 00:13:34,140
สามปีมานี่เขาดูแลเสิ่นหัวถังดีมาก
319
00:13:34,470 --> 00:13:36,330
ดังนั้นการที่เสิ่นหัวถังสนิทสนมใกล้ชิดกับเขาก็ไม่แปลกอะไร
320
00:13:37,450 --> 00:13:38,540
อวี๋ต้าเริ่นเป็นคนที่ไหน
321
00:13:38,840 --> 00:13:39,370
ปักกิ่ง
322
00:13:40,330 --> 00:13:41,300
ภายหลังมาที่ฮาร์บิน
323
00:13:42,080 --> 00:13:42,690
ดังนั้น
324
00:13:42,970 --> 00:13:44,190
การทำดีก็ไม่สู้ได้ภรรยาดี
325
00:13:46,410 --> 00:13:47,190
คุณชายใหญ่ลั่ว
326
00:13:48,090 --> 00:13:49,560
ถ้าคุณแต่งงานกับเสิ่นหัวถัง
327
00:13:50,180 --> 00:13:51,380
งั้นพวกคุณคนหนึ่งได้สามีดี
328
00:13:51,400 --> 00:13:52,240
อีกคนก็ได้ภรรยาดี
329
00:13:52,860 --> 00:13:54,830
นั่นเรียกได้ว่าผลประโยชน์ทั่วทั้งฮาร์บิน
330
00:13:55,110 --> 00:13:56,550
ได้หลั่งไหลไปรวมกันที่พวกคุณแล้วสิ
331
00:13:56,800 --> 00:13:58,510
ที่ไม่ใช่แบบคุณยังไงก็ได้หมด
332
00:13:59,720 --> 00:14:00,190
เกินไปแล้ว
333
00:14:01,240 --> 00:14:02,260
ข้อศอกของนายหันไปทางไหนกันแน่(นายเข้าข้างใครกันแน่)
334
00:14:03,510 --> 00:14:04,250
ข้อศอกนี้
335
00:14:05,310 --> 00:14:06,300
เดิมทีก็หันออกข้างนอกอยู่แล้ว(ไม่ได้เข้าข้างคุณแต่แรกแล้ว)
336
00:14:14,390 --> 00:14:15,860
ผมอยากให้คุณช่วยวาดรูปลักษณ์ของเฉิงเซียงจวิน
337
00:14:15,880 --> 00:14:17,310
และวัยรุ่นคนนั้นออกมา
338
00:14:18,610 --> 00:14:19,160
ไม่วาด
339
00:14:20,320 --> 00:14:21,180
จำใจต้องทำแบบนี้
340
00:14:21,710 --> 00:14:22,640
ดังนั้นจึงอยากจะขอให้คุณช่วย
341
00:14:23,810 --> 00:14:25,430
พรุ่งนี้พวกเราไปตลาดหาคนวาดให้สิ
342
00:14:26,600 --> 00:14:28,440
พรุ่งนี้ผมอยากลงประกาศคนหายในหนังสือพิมพ์
343
00:14:28,770 --> 00:14:30,140
ฝ่ายตำรวจจะสามารถประกาศจับพวกเขาได้
344
00:14:30,570 --> 00:14:31,400
เพียงแค่หาพวกเขาเจอ
345
00:14:31,960 --> 00:14:32,800
ม่อลี่ตายได้อย่างไร
346
00:14:33,330 --> 00:14:34,250
ความจริงก็จะปรากฏ
347
00:14:35,630 --> 00:14:37,180
ได้ ฉันช่วยคุณวาด
348
00:14:37,880 --> 00:14:39,000
แต่ฉันมีหนึ่งเงื่อนไข
349
00:14:39,570 --> 00:14:40,210
เงื่อนไขอะไร
350
00:14:41,460 --> 00:14:42,490
ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออก
351
00:14:43,180 --> 00:14:44,010
รอให้ฉันคิดออก
352
00:14:44,280 --> 00:14:46,250
ไม่ว่าจะเงื่อนไขอะไรคุณก็ต้องทำตามสัญญา
353
00:14:46,680 --> 00:14:47,440
- แม้ว่าจะ
- ผมรับปากครับ
354
00:15:01,740 --> 00:15:03,940
คุณมีพรสวรรค์ในการวาดรูปจริง ๆ
355
00:15:06,070 --> 00:15:07,010
ฉันก็วาดไปตามใจ
356
00:15:08,620 --> 00:15:09,500
ฉันไปนอนก่อนนะ
357
00:15:43,300 --> 00:15:44,110
รบกวนถามคุณสองคน
358
00:15:44,510 --> 00:15:45,570
มีอะไรให้ผมช่วยไหม
359
00:15:47,130 --> 00:15:48,110
พวกเราต้องการพบเถ้าแก่อวี๋
360
00:15:48,400 --> 00:15:49,700
ไม่ทราบว่ามีการนัดหมายไว้ไหม
361
00:15:50,010 --> 00:15:51,260
นัดหมายตอนนี้ยังทันไหม
362
00:15:52,600 --> 00:15:53,250
ขอโทษครับ
363
00:15:53,600 --> 00:15:55,120
การจัดเวลาการทำงานของเถ้าแก่อวี๋
364
00:15:55,120 --> 00:15:56,110
คิดเวลาตามวินาที
365
00:15:56,520 --> 00:15:57,490
ถึงแม้จะเป็นตำรวจ
366
00:15:57,810 --> 00:15:58,950
ไม่ได้นัดหมายไว้ก็ไม่ได้
367
00:16:00,880 --> 00:16:03,170
งั้นนายไปบอกเถ้าแก่อวี๋ของพวกนาย
368
00:16:03,920 --> 00:16:04,970
ว่าตอนนี้มีคนต้องการจะฆ่าเขา
369
00:16:05,310 --> 00:16:07,560
คนที่อยากจะฆ่าเถ้าแก่อวี๋ของเรามีไม่น้อย
370
00:16:08,000 --> 00:16:08,780
เขาไม่ใส่ใจ
371
00:16:09,320 --> 00:16:10,150
นายชื่ออะไร
372
00:16:10,250 --> 00:16:10,930
ช่างเถอะ ๆ
373
00:16:11,720 --> 00:16:12,260
รอหน่อยแล้วกัน
374
00:16:12,680 --> 00:16:13,590
ยังไงเขาก็ต้องออกมากินข้าว
375
00:16:13,940 --> 00:16:14,650
เรื่องนี้ช่างมันไม่ได้
376
00:16:15,810 --> 00:16:18,200
นาย ไปพาตัวอวี๋ต้าเริ่นมายืนตรงหน้าฉัน
377
00:16:18,440 --> 00:16:18,930
บอกกับเขา
378
00:16:19,260 --> 00:16:21,550
ลั่วเส้าชวนต้องการเอาทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลลั่ว
379
00:16:21,580 --> 00:16:22,650
ฝากไว้ในธนาคารของพวกนาย
380
00:16:23,700 --> 00:16:24,650
ที่แท้คือคุณชายลั่ว
381
00:16:25,340 --> 00:16:26,130
ขอโทษครับ ๆ
382
00:16:26,400 --> 00:16:27,100
ผมตาไม่มีแววเอง
383
00:16:27,120 --> 00:16:28,420
ผมมีตาหามีแววไม่
384
00:16:28,980 --> 00:16:30,600
เดี๋ยวผมจะไปเชิญเถ้าแก่อวี๋มาเดี่ยวนี้
385
00:16:31,060 --> 00:16:32,670
ทั้งสองท่าน กรุุณารอสักครู่ กรุุณารอสักครู่
386
00:16:35,080 --> 00:16:36,290
เกลียดที่สุดเลยคนที่มีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ
387
00:16:36,320 --> 00:16:37,600
แล้วดูถูกคนอื่น
388
00:16:38,960 --> 00:16:41,060
นายเองก็ไม่ใช่ว่ามีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ หรอกเหรอ
389
00:16:42,130 --> 00:16:43,060
นายเข้าใจผิดแล้วมั้ง
390
00:16:43,710 --> 00:16:44,760
ฉันไม่เหมือนกับพวกเขา
391
00:16:46,240 --> 00:16:46,880
ฉันคือชนชั้นสูง
392
00:16:52,580 --> 00:16:54,580
ทั้งสองท่านถ้าไว้วางใจธนาคารของเรา
393
00:16:54,610 --> 00:16:55,400
ต้องการทำความร่วมมือ
394
00:16:55,680 --> 00:16:56,390
ผมยินดีต้อนรับเป็นอย่างยิ่ง
395
00:16:57,520 --> 00:16:59,000
แต่ถ้ามาเพื่อ
396
00:16:59,030 --> 00:17:00,350
คดีของพ่อครัวคนนั้น
397
00:17:00,970 --> 00:17:01,700
ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ
398
00:17:02,600 --> 00:17:05,230
เรื่องที่ควรพูดผมได้บอกกับทางตำรวจไปหมดแล้ว
399
00:17:05,790 --> 00:17:07,470
พวกเราไปหาร้านอาหารกินไปด้วยพูดคุยกันไปด้วยเถอะ
400
00:17:07,640 --> 00:17:08,240
ขอโทษด้วย
401
00:17:08,660 --> 00:17:09,710
มื้อเที่ยงของผมได้จองไว้แล้ว
402
00:17:12,240 --> 00:17:13,650
อาหารของเถ้าแก่อวี๋ต้องจองไว้ล่วงหน้าเหรอ
403
00:17:14,300 --> 00:17:14,620
ใช่
404
00:17:15,400 --> 00:17:17,100
ผมต้องจัดการกับเรื่องยุ่ง ๆ มากมายคนเดียว
405
00:17:17,430 --> 00:17:18,090
ต้องแข่งกับเวลา
406
00:17:18,410 --> 00:17:19,160
ไม่สามารถ
407
00:17:19,160 --> 00:17:20,560
ให้เรื่องเล็ก ๆ อย่างการรออาหาร
408
00:17:20,560 --> 00:17:21,220
มาทำให้เสียเวลาได้
409
00:17:21,470 --> 00:17:22,950
งั้นคุณจองตอนไหนโดยประมาณ
410
00:17:22,980 --> 00:17:24,160
เวลาไปที่ร้านอาหารจัสมิน
411
00:17:24,390 --> 00:17:25,590
ที่จริงทุกวันตอนเช้า
412
00:17:26,000 --> 00:17:28,300
เลขาจะยืนยันกำหนดการกับผม
413
00:17:28,830 --> 00:17:29,670
รวมถึงการจัดเตรียมมื้ออาหาร
414
00:17:30,190 --> 00:17:31,920
ก่อนหน้านี้เป็นเพราะ
415
00:17:31,960 --> 00:17:33,230
รสชาติของร้านจัสมินไม่เลว
416
00:17:34,710 --> 00:17:35,880
แต่ถ้าผมรู้มาก่อนว่า
417
00:17:36,270 --> 00:17:37,880
การกินอาหารทำให้เกิดปัญหาได้มากมายขนาดนี้
418
00:17:38,680 --> 00:17:40,300
ต่อให้อร่อยแค่ไหนผมก็คงไม่ไปกินหรอก
419
00:17:42,180 --> 00:17:44,760
ผมเข้าใจจิตใจของพวกคุณสองคนในการไขคดีไม่ได้
420
00:17:45,760 --> 00:17:46,470
ไม่มีวิธีรายงานผล
421
00:17:47,990 --> 00:17:51,150
ก็เลยต้องรบกวนพยานครั้งแล้วครั้งเล่า
422
00:17:51,580 --> 00:17:52,490
แต่ผมหวังจริง ๆ ว่า
423
00:17:52,870 --> 00:17:54,550
พวกคุณสามารถเปลี่ยนไปทำให้คนอื่นเสียเวลา
424
00:17:55,240 --> 00:17:56,600
เวลาของผมมีค่ามากจริง ๆ
425
00:17:57,600 --> 00:17:58,710
หนึ่งวันคุณหาเงินได้เท่าไหร่เหรอ
426
00:18:00,200 --> 00:18:01,820
ผมหาเงินได้ไม่มากเท่าพ่อของคุณ
427
00:18:02,420 --> 00:18:04,710
แต่อย่างน้อยผมก็หาได้มากกว่าคุณ
428
00:18:06,160 --> 00:18:08,120
คุณอวี๋ คุณชายลั่วเขาไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี
429
00:18:08,600 --> 00:18:09,470
พวกเราตรวจสอบแล้ว
430
00:18:10,160 --> 00:18:12,480
อาหารที่คุณสั่งเหมือนกับเหยื่อหลี่เฉิงเหยียน
431
00:18:12,760 --> 00:18:13,880
ดังนั้นเราก็เลยสงสัยเป็นอย่างมากว่า
432
00:18:14,000 --> 00:18:16,150
เป้าหมายของฆาตกรเดิมทีอาจเป็นคุณ
433
00:18:16,600 --> 00:18:17,600
เพื่อผลดีต่อคุณ
434
00:18:17,940 --> 00:18:19,480
ก็เลยหวังว่าคุณจะย้อนความทรงจำอย่างรอบคอบดูสักนิด
435
00:18:19,480 --> 00:18:20,280
ก่อนและหลังเกิดเหตุ
436
00:18:20,420 --> 00:18:21,940
ในร้านอาหารเกิดอะไรขึ้นบ้าง
437
00:18:22,290 --> 00:18:25,330
รวมถึงคุณได้เจอกับใครที่แปลก ๆ บ้างไหม
438
00:18:25,870 --> 00:18:27,820
อย่างเช่นเฉิงเซียงจวิน
439
00:18:32,390 --> 00:18:35,960
หัวถังก็เคยพูดกับผมเรื่องเฉิงเซียงจวิน
440
00:18:36,370 --> 00:18:37,380
แต่ผมจำไม่ได้เลยสักนิด
441
00:18:37,770 --> 00:18:39,210
เพราะไม่รู้จักคน ๆ นี้เลย
442
00:18:39,610 --> 00:18:40,990
ถ้าพวกคุณรู้สึกว่าเธอมีปัญหา
443
00:18:41,450 --> 00:18:42,390
ก็ควรจะไปหาเธอ
444
00:18:42,800 --> 00:18:45,190
แต่ยังไงผมก็ต้องขอบคุณความหวังดีของพวกคุณสองคน
445
00:18:46,170 --> 00:18:46,960
เพียงแต่ผมไม่ต้องการ
446
00:18:48,260 --> 00:18:50,500
ผมยังมีงาน ขอตัวก่อน
447
00:19:00,000 --> 00:19:01,360
ไม่ใช่ตำรวจตรวจสอบคดีนี้
448
00:19:01,360 --> 00:19:01,940
ชัดเจนแล้วเหรอ
449
00:19:02,520 --> 00:19:03,390
ยังต้องรอการตรวจสอบ
450
00:19:03,620 --> 00:19:05,170
รอการตรวจสอบแต่ก็ออกหมายจับ
451
00:19:05,530 --> 00:19:06,740
คนบนนี้คือฆาตกรใช่ไหม
452
00:19:06,980 --> 00:19:08,070
ถ้าจับผิดคนล่ะ
453
00:19:08,160 --> 00:19:09,280
จับผิดก็ปล่อยไปแล้ว
454
00:19:09,460 --> 00:19:10,570
จับเขาก็เพราะเขาน่าสงสัย
455
00:19:11,040 --> 00:19:11,850
ปล่อยไปแล้ว
456
00:19:12,150 --> 00:19:13,470
ถ้าพวกคุณจับคนผิด
457
00:19:13,490 --> 00:19:14,720
ก็คือปล่อยคนทำผิดให้ลอยนวล
458
00:19:14,720 --> 00:19:16,630
ให้เขามีโอกาสมาทำร้ายเหล่าอวี๋อีกครั้ง
459
00:19:16,890 --> 00:19:17,710
คุณหนูเสิ่นกังวลเกินไปแล้ว
460
00:19:18,320 --> 00:19:20,480
ก่อนและหลังเกิดเหตุในที่เกิดเหตุมีคนปรากฏตัวทั้งหมดแปดคน
461
00:19:20,920 --> 00:19:21,790
สองคนตายไปแล้ว
462
00:19:22,110 --> 00:19:23,090
สองคนถูกออกหมายจับ
463
00:19:23,170 --> 00:19:24,140
สามคนถูกควบคุมตัว
464
00:19:24,600 --> 00:19:26,070
มีเพียงคุณพ่อของคุณคนเดียวที่มีอิสระ
465
00:19:31,630 --> 00:19:32,210
คุณอวี๋ครับ
466
00:19:33,080 --> 00:19:34,410
อยากเพลิดเพลินกับอาหาร
467
00:19:34,720 --> 00:19:36,170
การรอคอยเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
468
00:19:36,420 --> 00:19:37,730
อย่างน้อยก็อยู่ต่อหน้ากฎเกณฑ์
469
00:19:38,120 --> 00:19:40,270
เวลาของคุณไม่ได้มีค่ามากไปกว่าคนอื่น ๆ
470
00:19:52,720 --> 00:19:54,470
หัวถัง เธอมาได้อย่างไร
471
00:19:59,410 --> 00:20:00,170
หอมมากเลย
472
00:20:00,440 --> 00:20:02,160
เถ้าแก่ เอาหม้อดินที่เหมือนกันมาหนึ่งที่
473
00:20:02,520 --> 00:20:02,960
ได้เลย
474
00:20:03,880 --> 00:20:05,370
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าคุณพูดถูก
475
00:20:05,920 --> 00:20:07,520
มือของฆาตกรคนนั้นควรเสถียรสักหน่อย
476
00:20:07,520 --> 00:20:08,490
จัดการกับอวี๋ต้าเริ่นซะ
477
00:20:09,550 --> 00:20:11,430
วัยรุ่นคนนั้นมุ่งเป้าไปที่อวี๋ต้าเริ่น
478
00:20:11,960 --> 00:20:12,850
ทำไมนายถึงพูดแบบนี้
479
00:20:13,070 --> 00:20:14,770
ยังจำได้ไหมว่าเมื่อกี้เสิ่นหัวถังพูดว่าอะไร
480
00:20:16,420 --> 00:20:17,900
สงสัยว่าทำไมพวกเราจับคน
481
00:20:18,800 --> 00:20:19,300
ประโยคหลัง
482
00:20:19,900 --> 00:20:20,530
ประโยคหลัง
483
00:20:22,320 --> 00:20:23,440
บอกว่าพวกเราจับคนผิด
484
00:20:23,470 --> 00:20:25,200
ก็คือปล่อยฆาตกรที่แท้จริงให้ลอยนวล
485
00:20:25,200 --> 00:20:26,160
เป็นการทำร้ายอวี๋ต้าเริ่น
486
00:20:27,100 --> 00:20:28,270
แต่เธอรู้ได้อย่างไร
487
00:20:28,530 --> 00:20:29,980
ว่าคนที่ฆาตกรต้องการฆ่าคืออวี๋ต้าเริ่นล่ะ
488
00:20:30,380 --> 00:20:31,420
นั่นก็นอกจากว่า
489
00:20:32,320 --> 00:20:35,180
คนที่ต้องการจะฆ่าอวี๋ต้าเริ่นก็คือเธอ
490
00:20:46,310 --> 00:20:46,910
มองอะไรน่ะ
491
00:20:48,750 --> 00:20:49,690
เสิ่นหัวถังออกมาแล้ว
492
00:20:51,680 --> 00:20:53,080
เธอน่าจะไปหาวัยรุ่นคนนั้น
493
00:20:54,260 --> 00:20:55,100
งั้นฉันตามเธอแล้วกัน
494
00:20:57,050 --> 00:20:57,600
นายไหวเหรอ
495
00:20:59,560 --> 00:21:00,580
ข้อแรก ฉันเป็นทหาร
496
00:21:01,010 --> 00:21:03,150
ข้อสอง โจวจิ้งเซวียนตามฉันมาตั้งแต่ยังเด็ก
497
00:21:03,560 --> 00:21:04,960
ดังนั้นฉันสะกดรอยตาม ถูกสะกดรอยตามกลับ
498
00:21:04,990 --> 00:21:06,160
กลับไปกลับมา ก็จะรู้ตัวเวลาโดนสะกดรอยตามมากขึ้น
499
00:21:15,840 --> 00:21:16,480
พวกเราก็ไปกันเถอะ
500
00:21:17,020 --> 00:21:18,170
ยังกินหม้อดินไม่เสร็จเลยนะ
501
00:21:18,580 --> 00:21:20,150
ใส่ห่อ เอาไปกิน
502
00:21:22,740 --> 00:21:24,430
เถ้าแก่ หม้อดินใส่ห่อ
503
00:21:24,460 --> 00:21:25,670
ได้เลย รอหน่อยนะ
504
00:22:11,750 --> 00:22:12,190
ถึงแล้ว
505
00:22:16,210 --> 00:22:16,810
ขอบใจ
506
00:22:29,430 --> 00:22:31,130
คุณหนูบ้านรวยน่าเบื่อมากเลย
507
00:22:31,410 --> 00:22:32,610
เสิ่นหัวถังช็อปปิงหนึ่งวันเต็ม
508
00:22:32,630 --> 00:22:33,630
เหมือนคนที่ฆ่าคนไม่สำเร็จที่ไหนกัน
509
00:22:34,850 --> 00:22:36,430
ฉันไม่เคยพูดมาก่อนเลยว่าเธอจะไปฆ่าคน
510
00:22:37,090 --> 00:22:37,610
ฉันพูดแค่ว่า
511
00:22:37,630 --> 00:22:39,230
เธออาจจะไปพบวัยรุ่นคนนั้น
512
00:22:40,000 --> 00:22:41,380
นายเล่นเกมคำศัพท์กับฉันเหรอ
513
00:22:44,240 --> 00:22:45,360
พี่ซือถู คุณชายลั่ว
514
00:22:46,640 --> 00:22:47,600
รูปภาพตีพิมพ์ออกไปแล้ว
515
00:22:47,730 --> 00:22:48,490
แต่ยังไม่ได้รับ
516
00:22:48,530 --> 00:22:49,360
จดหมายใด ๆ เกี่ยวกับเฉิงเซียงจวิน
517
00:22:50,160 --> 00:22:51,970
ไม่ทราบทางตำรวจมีข่าวคราวอะไรบ้าง
518
00:22:53,430 --> 00:22:54,640
เธอเคยพักที่โรงแรมอื่นบ้างไหม
519
00:22:55,520 --> 00:22:56,430
ผมตรวจสอบเจอแล้ว
520
00:22:57,600 --> 00:22:58,880
ผมไปสอบถามใกล้ ๆ โรงพยาบาล
521
00:22:58,880 --> 00:23:00,680
เจอโรงแรมที่เธอเคยพัก
522
00:23:00,960 --> 00:23:01,040
[ถนนจงยางเลขที่ 63]
[โรงแรมต้าหยาง]
523
00:23:01,040 --> 00:23:01,980
แต่เป็นเวลาก่อนหน้านั้น
[ถนนจงยางเลขที่ 63]
[โรงแรมต้าหยาง]
524
00:23:01,980 --> 00:23:02,120
[ถนนจงยางเลขที่ 63]
[โรงแรมต้าหยาง]
525
00:23:02,120 --> 00:23:02,160
คือช่วงวันที่เก้าของเดือนนี้
[ถนนจงยางเลขที่ 63]
[โรงแรมต้าหยาง]
526
00:23:02,160 --> 00:23:03,500
คือช่วงวันที่เก้าของเดือนนี้
527
00:23:04,570 --> 00:23:05,170
วันที่เก้า
528
00:23:05,480 --> 00:23:05,960
ใช่ครับ
529
00:23:06,450 --> 00:23:07,490
คนที่โรงแรมบอกว่า
530
00:23:07,940 --> 00:23:08,860
เธอยังไม่คืนห้อง
531
00:23:09,260 --> 00:23:10,460
แต่ตั้งแต่วันที่ยี่สิบเป็นต้นมา
532
00:23:10,490 --> 00:23:11,390
ก็ไม่เคยกลับไปอีกเลย
533
00:23:11,820 --> 00:23:13,610
พวกเขาเก็บของของเธอวางไว้ที่แผนกต้อนรับ
534
00:23:15,220 --> 00:23:17,040
เรื่องที่เฉิงเซียงจวินอยู่ปักกิ่งมีข่าวสารบ้างไหม
535
00:23:17,740 --> 00:23:19,100
ผมฝากฝังเพื่อนอาชีพเดียวกันที่ปักกิ่งไปสอบถามดูแล้ว
536
00:23:19,200 --> 00:23:20,200
เฉิงเซียงจวินคนนี้
537
00:23:20,200 --> 00:23:21,340
แต่ก่อนเธอเป็นพยาบาล
538
00:23:21,680 --> 00:23:22,560
ชอบฟังอุปรากร
539
00:23:22,560 --> 00:23:24,200
ให้ความใส่ใจกับรสนิยมการกินการอยู่การแต่งกาย
540
00:23:24,800 --> 00:23:25,520
เขาชอบเข้าสังคม
541
00:23:25,600 --> 00:23:26,280
มีมนุษยสัมพันธ์ดี
542
00:23:26,840 --> 00:23:28,200
แต่เพราะรายรับไม่ค่อยดีนัก
543
00:23:28,200 --> 00:23:29,270
เลยเปลี่ยนสายไปขายยาแทน
544
00:23:29,800 --> 00:23:30,520
มาฮาร์บินรอบนี้
545
00:23:30,520 --> 00:23:32,130
ก็เพื่อฉวยโอกาสตอนที่ยากำจัดหนูขาดแคลน
546
00:23:32,320 --> 00:23:33,000
เพื่อหาเงินเพิ่มเสียหน่อย
547
00:23:36,280 --> 00:23:36,790
ไปโรงแรมเถอะ
548
00:23:40,130 --> 00:23:40,830
กรุณารอสักครู่นะคะ
549
00:23:41,380 --> 00:23:42,410
ในหนังสือพิมพ์บอกว่า
550
00:23:42,560 --> 00:23:44,500
ทางตำรวจกำลังประกาศจับเฉิงเซียงจวินอยู่
551
00:23:44,830 --> 00:23:45,500
เขาฆ่าคนเหรอ
552
00:23:46,240 --> 00:23:46,930
ไม่หรอกน่า
553
00:23:47,040 --> 00:23:47,530
ทำไมล่ะ
554
00:23:48,290 --> 00:23:49,840
เขาดูเป็นคนที่ไม่น่าจะฆ่าคนได้เหรอ
555
00:23:50,310 --> 00:23:51,100
ไม่เหมือนเลยค่ะ
556
00:23:52,040 --> 00:23:53,230
แขกของคุณที่นี่เยอะแยะ
557
00:23:53,720 --> 00:23:55,280
คุณจำแขกได้ชัดเจนทุกคนเลยเหรอ
558
00:23:56,150 --> 00:23:57,600
คุณเฉิงเป็นคนดี
559
00:23:57,890 --> 00:23:59,700
ทั้งมีฝีมือทั้งใจใหญ่ แถมยังชอบตบรางวัลด้วย
560
00:24:00,330 --> 00:24:02,600
แล้วเขาก็ไม่ให้เราไปจัดการห้องของเขาด้วย
561
00:24:02,860 --> 00:24:03,860
เขาบ่นว่าฝีมือจัดห้องของเรา
562
00:24:03,880 --> 00:24:05,410
ยังจัดการได้ไม่เป็นระเบียบเท่าเขาจัดเอง
563
00:24:09,110 --> 00:24:09,670
[เชิญเข้า]
564
00:24:20,760 --> 00:24:22,030
บางครั้งเขาก็ไม่กลับมาพักที่ห้องค่ะ
565
00:24:22,340 --> 00:24:24,390
ดังนั้นเวลาที่เขาไปไหนกะทันหันก็เลยไม่มีใครสังเกต
566
00:24:24,750 --> 00:24:26,280
แล้วก็เมื่อห้าวันที่แล้ว
567
00:24:26,280 --> 00:24:27,410
เงินที่เขาชำระไว้หมดแล้ว
568
00:24:27,620 --> 00:24:29,580
เราถึงได้รู้ว่าคุณเฉิงไม่ได้กลับมาเลย
569
00:24:31,100 --> 00:24:33,570
เราเลยเอากระเป๋าของเขาออกมาจัดเตรียมไว้ให้
570
00:24:35,540 --> 00:24:38,690
ทางตำรวจ ใช้รูปลงประกาศจับบนหนังสือพิมพ์รูปนี้
571
00:24:38,870 --> 00:24:39,780
ไม่ค่อยเหมือนนะคะ
572
00:24:40,120 --> 00:24:40,770
ไม่เหมือนตรงไหนเหรอ
573
00:24:41,080 --> 00:24:42,680
มองดี ๆ ก็ดูเหมือนว่าเป็นคน ๆ เดียวกัน
574
00:24:42,780 --> 00:24:45,390
เพียงแต่ว่าคุณเฉิงไม่ชอบใส่ต่างหูค่ะ
575
00:24:45,790 --> 00:24:47,030
ฉันเจอเขากี่ครั้งก็ไม่เคยเห็นจะใส่
576
00:24:54,840 --> 00:24:55,990
คุณบอกว่าเขาไม่ชอบใส่ต่างหูเหรอ
577
00:24:56,520 --> 00:24:57,060
ไม่ใส่ค่ะ
578
00:24:59,340 --> 00:25:00,390
ของพวกนี้ผมขอเอากลับไปได้ไหม
579
00:25:00,620 --> 00:25:01,440
คุณก็เป็นตำรวจเหรอคะ
580
00:25:02,150 --> 00:25:03,020
ผมเป็นตำรวจคนเดียวก็พอแล้วล่ะ
581
00:25:04,360 --> 00:25:05,780
ถ้าอย่างนั้นรบกวนเซ็นชื่อตรงนี้ด้วยนะคะ
582
00:25:20,930 --> 00:25:22,670
เฉิงเซียงจวินนั่งอยู่ข้าง ๆ กับหลี่เฉิงเหยียน
583
00:25:23,400 --> 00:25:25,120
ดังนั้นเฉิงเซียงจวินเป็นคนฆ่าหลี่เฉิงเหยียน
584
00:25:25,120 --> 00:25:28,400
หรือว่าเฉิงเซียงจวินกับหลี่เฉิงเหยียนโดนฆ่าทั้งคู่กันแน่
585
00:25:42,390 --> 00:25:42,670
ทางนี้
586
00:25:45,720 --> 00:25:47,020
เป็นไงบ้าง ปักกิ่งสนุกไหม
587
00:25:47,640 --> 00:25:48,640
ฉันไม่ได้ไปเล่นเสียหน่อย
588
00:25:48,640 --> 00:25:49,670
ฉันไปทำธุระต่างหาก
589
00:25:50,000 --> 00:25:50,520
ได้
590
00:25:50,520 --> 00:25:51,550
แล้วธุระจัดการไปเป็นยังไงบ้างล่ะ
591
00:25:51,880 --> 00:25:52,570
ก็ดีค่ะ
592
00:25:52,960 --> 00:25:53,920
จากนี้ไปถ้าคุณมีธุระอะไรที่ปักกิ่ง
593
00:25:53,920 --> 00:25:54,980
ก็มาหาฉันได้นะ
594
00:25:55,760 --> 00:25:56,470
จริงหรือเปล่าน่ะ
595
00:26:03,830 --> 00:26:04,960
คดีที่โรงเรียนสตรีไขได้แล้วสินะ
596
00:26:06,130 --> 00:26:06,750
แน่นอนสิ
597
00:26:09,600 --> 00:26:11,440
ฉันได้ยินมาว่าฆาตกรคือเลขาคนนั้น
598
00:26:12,640 --> 00:26:13,340
คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม
599
00:26:15,200 --> 00:26:16,200
ฉันจะเป็นอะไรไปได้
600
00:26:17,530 --> 00:26:19,370
ก็ฉันเห็นคุณเชิญเขาไปกินข้าวนี่
601
00:26:21,600 --> 00:26:22,400
สะกดรอยตามฉันเหรอ
602
00:26:26,750 --> 00:26:28,200
พวกคุณมีคดีมาใหม่อีกแล้วเหรอ
603
00:26:29,440 --> 00:26:30,160
มี
604
00:26:30,840 --> 00:26:31,920
แต่ว่ามันก็ผ่านมาสัปดาห์หนึ่งแล้ว
605
00:26:32,220 --> 00:26:33,220
ยังไม่มีความคืบหน้าเลย
606
00:26:33,800 --> 00:26:35,030
รอบนี้แม้แต่ซือถูยังไม่รู้จะทำยังไง
607
00:26:35,640 --> 00:26:37,330
หาตัวผู้ต้องสงสัยทั้งสองคนไม่เจอสักคน
608
00:26:38,130 --> 00:26:39,430
แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเป็นหรือตาย
609
00:26:43,670 --> 00:26:44,130
แม่คะ
610
00:26:44,650 --> 00:26:45,450
หนูกลับมาแล้ว
611
00:26:47,220 --> 00:26:48,570
ดูลูกสิผอมลงมากเลยนะ
612
00:26:48,600 --> 00:26:49,830
กอดไปเจอแต่ซี่โครงแล้ว
613
00:26:50,010 --> 00:26:52,060
ลูกบอกแม่สิไปลำบากลำบนถึงปักกิ่งทำไมกัน
614
00:26:52,150 --> 00:26:53,370
หนูผอมลงตรงไหนกันคะ
615
00:26:53,400 --> 00:26:54,720
ใช่สิ ผอมลงแล้วนะ
616
00:26:54,720 --> 00:26:55,120
แม่คะ
617
00:26:55,120 --> 00:26:56,050
รีบเปลี่ยนชุดเถอะ
618
00:26:56,200 --> 00:26:57,030
ฉันจองที่ไว้ที่หนึ่ง
619
00:26:57,160 --> 00:26:58,160
ไว้เลี้ยงต้อนรับเธอ
620
00:26:59,520 --> 00:27:00,040
ลูกพี่
621
00:27:00,900 --> 00:27:02,890
ลูกพี่ เหล่าเปาหาตัวเฉิงเซียงจวินเจอแล้ว
622
00:27:03,160 --> 00:27:03,760
อยู่ที่ไหน
623
00:27:03,950 --> 00:27:04,510
ตายแล้วครับ
624
00:27:05,050 --> 00:27:06,300
อยู่ที่ซอยผิงหยวน
625
00:27:06,560 --> 00:27:07,680
รีบไปแจ้งซือถูเหยียน
626
00:27:07,680 --> 00:27:08,370
ให้เขารีบไปที่จุดเกิดเหตุ
627
00:27:10,290 --> 00:27:11,210
ทั้งสองคนทานกันก่อนเลยนะ
628
00:27:11,720 --> 00:27:12,660
ฉันต้องไปซอยผิงหยวนก่อน
629
00:27:12,880 --> 00:27:14,780
คนก็ตายไปแล้ว จะรีบร้อนอะไรอีกล่ะ
630
00:27:15,460 --> 00:27:17,060
แม่คะ หนูขอไปดูด้วยนะ
631
00:27:17,150 --> 00:27:18,500
หนูอาจจะช่วยอะไรได้ก็ได้
632
00:27:19,320 --> 00:27:19,630
ไม่สิ
633
00:27:19,650 --> 00:27:21,040
เป็นลูกผู้หญิงจะไปช่วยอะไรใครนักหนา
634
00:27:23,720 --> 00:27:24,810
พวกเธอไปกันหมดแล้ว
635
00:27:25,410 --> 00:27:26,880
จะให้ฉันไปกินอะไรคนเดียวกันเล่า
636
00:27:31,330 --> 00:27:32,290
จิ้งเซวียนเพิ่งจะกลับมา
637
00:27:32,310 --> 00:27:33,430
คุณจะไม่ให้เขาได้พักผ่อนหน่อยหรือไง
638
00:27:33,670 --> 00:27:34,860
พาเขามาดูคนตายที่นี่ทำไม
639
00:27:34,960 --> 00:27:36,740
พี่ม่อหว่าน ฉันอยากมาเองแหละค่ะ
640
00:27:37,070 --> 00:27:38,310
ฉันอยากมาช่วยค่ะ
641
00:27:38,440 --> 00:27:39,620
มีคนคอยช่วยเป็นแขนเป็นขาน่าจะดีกว่า
642
00:27:39,800 --> 00:27:41,100
เหล่าเปาพอได้รับแจ้งเรื่องก็รีบมาทันที
643
00:27:41,460 --> 00:27:42,040
ผู้แจ้งความบอกว่า
644
00:27:42,060 --> 00:27:43,810
เห็นภาพวาดของเฉิงเซียงจวินในหนังสือพิมพ์
645
00:27:44,170 --> 00:27:44,860
ก็นึกขึ้นได้ทันที
646
00:27:45,070 --> 00:27:46,030
ว่าเคยเจออยู่แถวนี้
647
00:27:47,240 --> 00:27:47,680
แถวไหน
648
00:27:48,780 --> 00:27:49,380
ที่ตรงนั้น
649
00:27:55,920 --> 00:27:57,280
ตรงนี้มีครอบครัวตระกูลเฝิงอยู่
650
00:27:58,000 --> 00:27:58,720
ผู้แจ้งความบอกว่า
651
00:27:59,040 --> 00:28:00,640
เคยพบเฉิงเซียงจวินทั้งหมดสองครั้ง
652
00:28:00,640 --> 00:28:02,240
รอบแรกตอนบ่ายของเมื่อครึ่งเดือนก่อน
653
00:28:02,520 --> 00:28:03,500
แล้วก็อีกครั้ง
654
00:28:03,840 --> 00:28:05,130
คือคืนที่ม่อลี่โดนฆ่า
655
00:28:05,570 --> 00:28:07,730
ทั้งสองครั้งห่างกันประมาณสามถึงสี่วัน
656
00:28:08,800 --> 00:28:10,170
เรื่องก็เกิดมาตั้งนานแล้ว
657
00:28:10,620 --> 00:28:11,740
ทำไมเพิ่งมาบอกเอาตอนนี้
658
00:28:11,890 --> 00:28:13,280
บอกว่าไปที่อื่นมาเพิ่งได้กลับบ้าน
659
00:28:13,560 --> 00:28:14,960
ตอนที่กำลังจัดหนังสือพิมพ์เก่าที่บ้าน
660
00:28:14,960 --> 00:28:15,810
เพิ่งเห็นประกาศจับ
661
00:28:16,040 --> 00:28:17,180
ก็เลยรีบมารายงาน
662
00:28:17,530 --> 00:28:18,980
ตอนนี้เหล่าเปากำลังหงุดหงิดอยู่ข้างในนั่นน่ะ
663
00:28:19,760 --> 00:28:20,310
ทำไมล่ะ
664
00:28:20,680 --> 00:28:21,880
ก็การตายของม่อลี่
665
00:28:22,000 --> 00:28:23,200
ตอนแรกก็คิดจะปิดคดีว่าเป็นการฆ่าตัวตาย
666
00:28:23,480 --> 00:28:24,670
แต่ผลออกมาว่าเฉิงเซียงจวินก็ตายแล้ว
667
00:28:24,760 --> 00:28:26,500
ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่ได้กินยาเบื่อหนูตายไปอีกคนหรอก
668
00:28:26,880 --> 00:28:27,850
เฉิงเซียงจวินตายแล้วเหรอ
669
00:28:27,930 --> 00:28:28,550
ใช่
670
00:28:28,760 --> 00:28:30,180
คนของเราตอนมาก็คิดจะถามสักหน่อย
671
00:28:30,470 --> 00:28:32,170
จะถามว่าครอบครัวนี้รู้จักเฉิงเซียงจวินไหม
672
00:28:32,560 --> 00:28:33,830
สรุปเคาะประตูไปครึ่งวันกลับไม่มีใครมาเปิด
673
00:28:34,160 --> 00:28:35,170
หลังจากพังประตูเข้าไป
674
00:28:35,280 --> 00:28:36,720
ก็ได้กลิ่นศพลอยมา
675
00:28:37,030 --> 00:28:38,310
หลังจากนั้นถึงได้พบศพคนตาย
676
00:28:38,330 --> 00:28:39,130
อยู่ในกระเป๋าเดินทางใบหนึ่ง
677
00:28:40,890 --> 00:28:42,050
ยัดตัวอยู่ในสภาพแบบนั้นนั่นละ
678
00:28:42,120 --> 00:28:42,760
อย่าพูดเลยดีกว่า
679
00:28:43,060 --> 00:28:44,750
นายแน่ใจนะว่าคนตายคือเฉิงเซียงจวิน
680
00:28:44,970 --> 00:28:46,080
ไม่อาจมั่นใจได้แน่นอน
681
00:28:46,360 --> 00:28:46,880
ทำไมกัน
682
00:28:47,110 --> 00:28:48,220
นายเข้าไปดูก็จะรู้เอง
683
00:28:59,810 --> 00:29:00,650
ข้างในวุ่นวายมาก
684
00:29:00,680 --> 00:29:01,150
ไม่ต้องเข้าไปหรอก
685
00:29:01,320 --> 00:29:02,200
รอผมอยู่ตรงนี้แล้วกัน
686
00:29:02,270 --> 00:29:03,230
ฉันเข้าไปดูหน่อยดีกว่า
687
00:29:16,470 --> 00:29:18,560
คุณซือถู คุณชายลั่ว
688
00:29:19,600 --> 00:29:20,200
คุณดูสิ
689
00:29:20,690 --> 00:29:22,090
ถ้าพวกคุณบอกผมตั้งแต่แรก
690
00:29:22,110 --> 00:29:23,400
เรื่องที่ม่อลี่โดนฆ่าตาย
691
00:29:23,400 --> 00:29:25,140
อะไรก็คงชัดเจนกว่านี้เยอะเลยนะ
692
00:29:25,380 --> 00:29:26,660
ถ้าพวกเราประกาศดักจับ
693
00:29:26,690 --> 00:29:27,890
ไปทั่วสารทิศตั้งแต่แรก
694
00:29:28,400 --> 00:29:30,000
ผู้ต้องสงสัยก็คงไม่ได้
695
00:29:30,000 --> 00:29:31,920
ลอยนวลไปได้กว่าครึ่งเดือนหรอก
696
00:29:32,470 --> 00:29:33,660
ผมพูดไม่ชัดเจนพอเหรอ
697
00:29:33,900 --> 00:29:34,820
ว่าคุณต้อง
698
00:29:36,490 --> 00:29:37,520
ก่อนหน้านี้ไม่มีหลักฐาน
699
00:29:37,920 --> 00:29:39,360
ผู้ต้องสงสัยหลักทั้งสองคน
700
00:29:39,360 --> 00:29:40,430
ก็หาตัวไม่เจอสักคน
701
00:29:40,840 --> 00:29:42,070
พอหลักฐาน ณ ที่เกิดเหตุบรรจบเข้าหากันแล้ว
702
00:29:42,470 --> 00:29:44,470
ดังนั้นพื้นฐานของคดีจึงตรงกับที่พวกคุณ
คาดการณ์เอาไว้ครับ
703
00:29:44,820 --> 00:29:46,890
แต่ตอนนี้ต่อหน้าเรามีคนโดนทำร้ายเพิ่มแล้ว
704
00:29:47,480 --> 00:29:48,110
หัวหน้าเปา
705
00:29:49,030 --> 00:29:50,350
คดีม่อลี่นี่เป็นไปได้ไหม
706
00:29:50,370 --> 00:29:51,540
ที่จะทำการสืบคดีใหม่อีกครั้ง
707
00:29:54,800 --> 00:29:55,250
ขึ้นมาคุยกันเถอะ
708
00:29:59,000 --> 00:29:59,720
คือแบบนี้นะ
709
00:30:00,240 --> 00:30:02,470
ถ้าจะดำเนินการตามนี้มันยุ่งยากแน่นอน
710
00:30:02,600 --> 00:30:05,020
แต่ผมเองก็ให้ความสำคัญกับความเป็นจริงนะ
711
00:30:05,280 --> 00:30:06,290
ม่อลี่ตายไปแล้ว
712
00:30:06,560 --> 00:30:07,840
เขาจะลุกมาฆ่าคนได้อย่างไรกัน
713
00:30:07,840 --> 00:30:08,250
ใช่ไหมเล่า
714
00:30:08,560 --> 00:30:11,020
เอางี้แล้วกัน เรื่องของลำดับขั้นตอนผมจัดการเอง
715
00:30:11,880 --> 00:30:14,340
แต่คุณจำเป็นต้องช่วยผมด้วยอย่างหนึ่ง
716
00:30:14,960 --> 00:30:17,290
คุณต้องยืนยันให้แน่ชัดให้ได้
717
00:30:17,440 --> 00:30:19,170
ว่าสองคดีนี้มันเชื่อมโยงกัน
718
00:30:19,680 --> 00:30:20,840
เหล่าเปา คุณนี่วางแผนเก่งจริง ๆ
719
00:30:21,960 --> 00:30:22,520
ได้ครับ
720
00:30:24,160 --> 00:30:25,450
สามารถยืนยันตัวตนผู้ตายได้ไหม
721
00:30:26,840 --> 00:30:28,130
ไม่มีหน้าแล้ว
722
00:30:28,490 --> 00:30:29,980
หมอฟางกำลังเข้าไปตรวจสอบอยู่
723
00:30:30,240 --> 00:30:31,920
แต่ดูจากพยานวัตถุตกทอดในที่เกิดเหตุ
724
00:30:31,920 --> 00:30:34,510
และเสื้อผ้ารองเท้าที่ผู้ตายสวมใส่สามารถมั่นใจได้
725
00:30:34,950 --> 00:30:36,390
ว่าคุณพูดถูกแล้ว
726
00:30:36,840 --> 00:30:38,640
คนตายก็คือเฉิงเซียงจวิน
727
00:30:39,960 --> 00:30:41,180
ที่สถานีผมยังมีเรื่องต้องจัดการ
728
00:30:41,470 --> 00:30:42,190
ผมกลับก่อนนะ
729
00:30:42,320 --> 00:30:43,250
แล้วเราค่อยไปเจอกันที่นั่นนะ
730
00:30:51,520 --> 00:30:52,350
ขุดหลุมไว้รอนายแล้วนะน่ะ
731
00:30:53,280 --> 00:30:53,840
ก็ใช่
732
00:30:54,500 --> 00:30:55,550
นายก็รู้ทำไมยังกระโดดลงหลุมพรางไปอีก
733
00:30:55,800 --> 00:30:56,710
ถ้าคดีมันเชื่อมโยงกัน
734
00:30:57,520 --> 00:30:58,890
ก็ต้องมีเหตุและผลที่เชื่อมโยงกันแน่นอน
735
00:30:59,080 --> 00:30:59,900
แล้วถ้ามันไม่มีล่ะ
736
00:31:00,160 --> 00:31:01,330
ถ้ามันเหมือนกับคดีโรงเรียนสตรี
737
00:31:01,560 --> 00:31:02,730
คดีเดี่ยวสองคดี
738
00:31:02,940 --> 00:31:03,590
ใครจะรับผิดชอบ
739
00:31:04,270 --> 00:31:05,060
แน่นอนว่าก็คือนายไง
740
00:31:05,680 --> 00:31:06,560
ฉันไม่ใช่ตำรวจสักหน่อย
741
00:31:06,560 --> 00:31:07,460
พวกเขาจะทำอะไรฉันได้
742
00:31:07,970 --> 00:31:09,490
พวกนายสองคนตัดสินใจจะทำกันเอง
743
00:31:09,510 --> 00:31:10,470
แล้วให้ฉันมารับกรรมเนี่ยนะ
744
00:31:11,360 --> 00:31:12,120
ไม่เกี่ยวกันสิ
745
00:31:12,810 --> 00:31:13,960
อย่าว่าแต่หัวหน้าเปา
746
00:31:14,120 --> 00:31:15,320
ต่อให้เป็นรองผู้กำกับมาเอง
747
00:31:15,520 --> 00:31:16,480
เขาจะทำอะไรกับนายได้
748
00:31:17,110 --> 00:31:18,530
บ้านนายไม่ได้คุมสถานีตำรวจทั้งหมดหรือไง
749
00:31:24,240 --> 00:31:25,200
เรียนรู้อะไรผิด ๆ ไปเต็มเปาแล้วสิ
750
00:31:33,720 --> 00:31:35,130
คน ๆ นี้เงินไม่ขาดมือแน่นอน
751
00:31:36,000 --> 00:31:36,490
ทำไม
752
00:31:39,040 --> 00:31:39,870
ผู้ชายอย่างพวกคุณไม่เข้าใจหรอก
753
00:31:40,700 --> 00:31:42,260
อย่ามองว่าเสื้อผ้าพวกนี้ไร้ราคาเชียว
754
00:31:42,290 --> 00:31:43,190
รูปแบบธรรมดา
755
00:31:44,530 --> 00:31:45,780
แต่ใช้วัสดุราคาแพงขนาดนี้
756
00:31:46,320 --> 00:31:47,840
เพื่อทำของใช้รูปแบบพื้น ๆ
757
00:31:49,310 --> 00:31:50,600
คน ๆ นี้ไม่ใช่แค่มีเงิน
758
00:31:51,640 --> 00:31:52,630
แต่ยังมีรสนิยมพื้น ๆ มากด้วย
759
00:31:53,400 --> 00:31:53,960
คุณดูสิ
760
00:31:55,680 --> 00:31:57,580
เขาตั้งใจแต่งตัวพื้น ๆ
761
00:31:58,100 --> 00:31:59,920
เขาต้องการปกปิดตัวตนอีกด้านของตัวเอง
762
00:32:00,410 --> 00:32:02,850
แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะใช้วัสดุราคาแพงมาทำของพื้น ๆ
763
00:32:03,160 --> 00:32:03,600
ใช่
764
00:32:03,760 --> 00:32:05,130
[หนังสือรับรอง]
765
00:32:07,000 --> 00:32:08,970
ถ้าเนื้อผ้าพวกนี้เป็นผ้าราคาสูง
766
00:32:09,440 --> 00:32:10,880
สามารถสืบหาคน ๆ นี้จากเนื้อผ้าได้ไหม
767
00:32:11,650 --> 00:32:13,330
เสื้อผ้าพวกนี้คาดว่าเขาเป็นคนทำเอง
768
00:32:14,550 --> 00:32:15,620
ถ้าเป็นเสื้อผ้าสำเร็จรูป
769
00:32:16,370 --> 00:32:17,680
ก็ไม่น่าจะมีรอยเย็บแบบนี้
770
00:32:18,970 --> 00:32:20,060
แต่ถ้าเป็นร้านตัดเย็บ
771
00:32:20,770 --> 00:32:22,050
ฝีมือแบบนี้ก็นับว่าห่วยเกินไป
772
00:32:30,690 --> 00:32:31,290
เป็นไงบ้าง
773
00:32:31,320 --> 00:32:32,190
เจออะไรไหม
774
00:32:32,520 --> 00:32:33,190
เรียกแม่เธอมา
775
00:32:34,440 --> 00:32:35,020
แม่ฉันเหรอ
776
00:32:35,680 --> 00:32:36,390
อย่าถามเยอะเลย
777
00:32:36,780 --> 00:32:38,500
ตอนนี้ได้เวลาเขาออกโรงแล้วล่ะ
778
00:32:40,310 --> 00:32:41,140
ใบหน้าถูกทำลาย
779
00:32:41,530 --> 00:32:42,660
ตายมานานแล้วด้วย
780
00:32:43,360 --> 00:32:44,400
โชคดีที่อากาศเป็นใจ
781
00:32:44,700 --> 00:32:46,090
ศพยังรักษาอยู่ในสภาพดีอยู่
782
00:32:46,800 --> 00:32:48,080
ตอนนี้ตรวจรู้ได้แค่ว่า
783
00:32:48,400 --> 00:32:50,090
ผู้ตายเสียชีวิตมาแล้วไม่ต่ำกว่าครึ่งเดือน
784
00:32:50,350 --> 00:32:51,310
ไม่มีหนทางทราบละเอียดกว่านั้นแล้ว
785
00:32:51,880 --> 00:32:54,000
สาเหตุการตายขั้นต้นบอกได้ว่า
786
00:32:54,000 --> 00:32:56,790
กระโหลกถูกบดขยี้จนแตกหักนำไปสู่อาการเลือดออกจำนวนมาก
787
00:32:57,080 --> 00:32:59,190
อาวุธคาดว่ามีขนาดใหญ่ หนักและเป็นอาวุธแบบทื่อ
788
00:32:59,520 --> 00:33:01,590
ฆาตกรใช้มันทุบใบหน้าของคนตายหลายหน
789
00:33:01,880 --> 00:33:03,030
คาดว่าเป็นเพศชาย
790
00:33:03,510 --> 00:33:05,440
หรือไม่ก็เป็นเพศหญิงที่มีการใช้งานร่างกายสูง
791
00:33:06,890 --> 00:33:07,800
ผมอยากเห็นศพครับ
792
00:33:09,080 --> 00:33:09,780
ป้องกันตัวดี ๆ ด้วย
793
00:33:10,890 --> 00:33:12,630
หมอฟางคะ ขอหน้ากากให้ฉันอีกอันเถอะ
794
00:33:13,360 --> 00:33:14,920
คุณโจวอย่าเข้าไปเลยดีกว่าครับ
795
00:33:14,920 --> 00:33:15,500
ไม่เป็นไรค่ะ
796
00:33:16,230 --> 00:33:17,410
ฉันเป็นผู้ช่วยของคุณซือถูค่ะ
797
00:33:30,360 --> 00:33:31,050
ไม่ใช่คู่นี้
798
00:33:31,760 --> 00:33:32,290
อะไรนะ
799
00:33:34,030 --> 00:33:34,910
ไม่ใช่รองเท้าคู่นี้
800
00:33:36,670 --> 00:33:37,630
โบอันนี้
801
00:33:37,660 --> 00:33:39,300
คาดว่าหลุดออกไปแล้วถูกเย็บติดกลับมาอีกครั้ง
802
00:33:40,000 --> 00:33:41,480
เหมือนกับที่คุณเห็นวันก่อนเลย
803
00:33:42,440 --> 00:33:45,070
คู่นั้นเป็นคู่ใหม่ ไม่ได้เก่าเหมือนคู่นี้
804
00:33:48,670 --> 00:33:49,930
รองเท้าไม่มีทาง
805
00:33:49,960 --> 00:33:51,260
ที่จะเก่าได้ภายในวันเดียว
806
00:33:52,950 --> 00:33:54,190
แต่นี่ก็บอกอะไรไม่ได้อยู่ดี
807
00:33:54,770 --> 00:33:55,940
เขาไม่ใช่เฉิงเซียงจวิน
808
00:33:57,440 --> 00:33:58,020
แล้วก็นี่ด้วย
809
00:33:58,800 --> 00:34:01,050
วันนั้นตอนที่เหอว่านเหนียนใส่ห่อให้เฉิงเซียงจวิน
810
00:34:01,460 --> 00:34:02,660
เผลอจี้โดนข้อมือของเขา
811
00:34:03,050 --> 00:34:04,770
[คุณอย่ามาล้อเล่นดีกว่าค่ะ]
812
00:34:04,940 --> 00:34:06,450
[ฉันไม่ดื่มของแบบนั้นหรอก]
813
00:34:06,620 --> 00:34:07,910
[นั่นมันถั่วหมักของพวกคนจนนะ]
814
00:34:09,210 --> 00:34:10,170
[ขอโทษครับ ๆ]
815
00:34:10,800 --> 00:34:12,270
ถ้าเขาโดนฆ่าตายในวันนั้นจริง
816
00:34:12,360 --> 00:34:13,720
จะต้องมีรอยแผลบนผิวหนังแน่นอน
817
00:34:14,110 --> 00:34:14,750
แต่คนนี้ไม่มี
818
00:34:15,990 --> 00:34:17,210
แล้วถ้าเขาไม่ใช่เฉิงเซียงจวิน
819
00:34:17,850 --> 00:34:18,550
แล้วเขาคือใครกัน
820
00:34:20,080 --> 00:34:20,600
ปากกา
821
00:34:21,480 --> 00:34:22,360
คุณนายลั่ว
822
00:34:22,590 --> 00:34:24,410
วิธีการเล่นไพ่ของพวกคุณนี่เป็นแบบนี้มาตลอดเลยนะ
823
00:34:24,820 --> 00:34:26,980
วิธีเล่นไพ่ของพวกเราก็เป็นแบบนี้กันทุกคนไม่ใช่เหรอคะ
824
00:34:28,400 --> 00:34:28,960
สามหมื่น
825
00:34:34,740 --> 00:34:35,850
สามเหรียญ จบแล้วละ
826
00:34:37,150 --> 00:34:38,020
คุณนายลั่ว
827
00:34:38,080 --> 00:34:39,580
ฉันนี่ได้โชคดีจากคุณจริง ๆ นะ
828
00:34:39,640 --> 00:34:40,760
คุณต้องมาบ่อย ๆ นะ
829
00:34:41,190 --> 00:34:43,470
คุณชายเขามาทำคดีแถวนี้น่ะ
830
00:34:43,710 --> 00:34:45,890
ถ้าพวกเธอช่วยเหลือกันบ้างบ่อย ๆ
831
00:34:46,070 --> 00:34:47,140
ฉันก็คงมาบ่อย ๆ ได้เช่นกัน
832
00:34:49,880 --> 00:34:51,580
หมายถึงบ้านของคุณนายเฝิงสินะ
833
00:34:51,850 --> 00:34:52,840
เจ้าของบ้านตระกูลเฝิงเหรอคะ
834
00:34:52,900 --> 00:34:53,630
ใช่แล้ว
835
00:34:53,650 --> 00:34:56,510
เหมือนว่าชื่อเฝิงเฉิงฉู่นะ
836
00:34:57,080 --> 00:34:58,460
ใช่แล้ว ชื่อเฝิงเฉิงฉู่
837
00:34:58,710 --> 00:35:00,220
[ฉันเจอภรรยาของเขาบ่อย ๆ]
838
00:35:00,790 --> 00:35:02,890
[คุณนายเฝิงบอกกับฉันว่า]
839
00:35:03,360 --> 00:35:05,090
[สามีเขาทำธุรกิจ]
840
00:35:05,320 --> 00:35:06,890
ทั้งวันทั้งคืนไม่อยู่กับบ้าน
841
00:35:07,410 --> 00:35:08,100
ฉันว่านะ
842
00:35:08,480 --> 00:35:10,210
ลูกสะใภ้สวยขนาดนี้
843
00:35:10,490 --> 00:35:13,480
ไม่รู้ว่าลับหลังจะทำอะไรบ้าง
844
00:35:13,530 --> 00:35:14,450
ฉันว่านะ
845
00:35:14,560 --> 00:35:15,670
พวกเธอไม่มีแบบเขา
846
00:35:15,700 --> 00:35:16,830
เลยตำหนิเขาไปเรื่อยมากกว่า
847
00:35:17,340 --> 00:35:19,300
เห็นว่าคุณนายเฝิงเขาสวย
848
00:35:19,570 --> 00:35:21,090
พวกเธอก็เลยเปลี่ยนวิธีการจัดการกับเขาแล้วละสิ
849
00:35:21,120 --> 00:35:21,830
ใช่ไหมล่ะ
850
00:35:22,390 --> 00:35:23,110
คุณนายลั่ว
851
00:35:23,630 --> 00:35:25,430
[มีผู้ชายบ้านไหนหายไปทั้งคืน]
852
00:35:25,480 --> 00:35:26,470
[ตอนเช้าก็ไม่เจอตัวบ้างล่ะ]
853
00:35:26,870 --> 00:35:27,480
[คือว่า]
854
00:35:28,330 --> 00:35:30,200
คุณนายเฝิงอยู่แถวบ้านเรามาสามปีแล้ว
855
00:35:30,400 --> 00:35:32,440
แต่ฉันไม่เคยเห็นคุณเฝิงเลยนะ
856
00:35:32,460 --> 00:35:33,140
จริงเหรอ
857
00:35:35,270 --> 00:35:36,840
คนตายคงไม่ใช่คุณนายเฝิงหรอกนะ
858
00:35:37,350 --> 00:35:39,450
สามีเขาคงทนไม่ไหว
859
00:35:40,350 --> 00:35:41,190
เลยฆ่าเธอทิ้งไปแล้ว
860
00:35:42,250 --> 00:35:42,980
ฉันจะบอกอะไรให้นะ
861
00:35:43,500 --> 00:35:45,010
คุณเฝิงอะไรนี่ต้องเป็นสายลับแน่ ๆ
862
00:35:46,320 --> 00:35:48,840
สถานที่ของพวกเธอแบบนี้น่ะเหรอยังจะมีสายลับอีก
863
00:35:48,860 --> 00:35:49,970
ล้อเล่นหรือเปล่า
864
00:35:50,320 --> 00:35:51,440
[ฉันไม่ได้พูดไปเรื่อยนะ]
865
00:35:51,770 --> 00:35:53,660
[ลูกชายฉันทำงานอยู่ส่วนราชการ]
866
00:35:54,070 --> 00:35:56,200
ฉันเล่าให้เขาฟังเรื่องของคุณนายเฝิง
867
00:35:56,540 --> 00:35:57,580
ตอนนั้นเขาบอกว่า
868
00:35:57,900 --> 00:36:00,120
คุณเฝิงจะต้องเป็นสายลับแน่ ๆ
869
00:36:00,490 --> 00:36:01,320
[พวกเธอนึกดูสิ]
870
00:36:01,660 --> 00:36:04,120
[คุณนายเฝิงเคยบอกกับเราไว้นะ]
871
00:36:04,120 --> 00:36:06,240
ว่าสามีตัวเองทำธุรกิจอะไรสักอย่างอยู่
872
00:36:06,560 --> 00:36:07,230
เคยบอกไว้ใช่ไหมเล่า
873
00:36:08,010 --> 00:36:09,550
เป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้นละ
874
00:36:09,920 --> 00:36:12,480
เขาหาข้ออ้างให้กับพฤติกรรมลับ ๆ ล่อ ๆ ของตัวเองไง
875
00:36:13,120 --> 00:36:14,250
คดีฆ่าคนคดีเดียว
876
00:36:14,460 --> 00:36:16,300
ถึงกับต้องมีสายลับมันจะเกินไปหรือเปล่าคะ
877
00:36:16,840 --> 00:36:18,200
จริง ๆ นะ ฉันจะบอกอะไรให้
878
00:36:18,480 --> 00:36:20,130
ฉันเคยถามคุณนายเฝิง
879
00:36:20,340 --> 00:36:21,190
เขาว่าไงคะ
880
00:36:21,940 --> 00:36:23,450
ต่อหน้าคุณนายเฝิงก็บอกว่า
881
00:36:23,950 --> 00:36:24,950
[ไม่ใช่ ๆ]
882
00:36:25,530 --> 00:36:26,100
[แต่พอลับหลัง]
883
00:36:27,400 --> 00:36:29,270
ก็แอบเอาสบู่อันเล็ก ๆ มาให้ฉัน
884
00:36:29,680 --> 00:36:32,660
แล้วยังบอกอีกว่า อย่าไปบอกใครเด็ดขาดนะ
885
00:36:32,760 --> 00:36:33,440
จริงเหรอเนี่ย
886
00:36:34,940 --> 00:36:35,700
ใช่แล้ว ๆ
887
00:36:35,730 --> 00:36:36,930
มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย
888
00:36:37,040 --> 00:36:37,800
จริงเหรอ
889
00:36:39,200 --> 00:36:40,060
จบได้แล้ว
890
00:36:40,090 --> 00:36:41,540
ทำไมชนะอีกแล้วเนี่ย
891
00:36:42,050 --> 00:36:43,400
- เอาเงินมา ๆ
- มือขึ้นเกินไปแล้วนะ
892
00:36:44,030 --> 00:36:45,270
พวกเธอโกงไพ่หรือเปล่าเนี่ย
893
00:36:46,620 --> 00:36:47,890
ดูพูดเข้าสิ
894
00:36:48,580 --> 00:36:50,510
- เป็นไปได้ไงกัน
- เอาเงินมา ๆ
895
00:37:00,760 --> 00:37:01,280
ซือถู
896
00:37:02,890 --> 00:37:03,770
ช่วยผมส่งโทรเลขหน่อยสิ
897
00:37:05,730 --> 00:37:07,330
อธิบดีวังแห่งกระทรวงยุติธรรมปักกิ่ง
898
00:37:08,060 --> 00:37:08,860
เพราะคดีนี้เหรอ
899
00:37:09,670 --> 00:37:10,540
เขาเป็นเพื่อนสมัยเรียนของผม
900
00:37:11,400 --> 00:37:12,460
ผมอยากให้เขาช่วยหาอะไรให้หน่อย
901
00:37:13,540 --> 00:37:14,970
จินฉี่หมิงไม่ได้เป็นคนช่วยคุณตรวจสอบเหรอ
902
00:37:15,550 --> 00:37:17,490
เรื่องของเฉิงเซียงจวินเหมือนจะมาถึงทางตัน
903
00:37:18,430 --> 00:37:19,490
เกรงว่าจะมีแต่อธิบดี
904
00:37:20,010 --> 00:37:21,430
ที่จะใช้อำนาจบารมีช่วยหาทางอื่นให้ได้
905
00:37:22,120 --> 00:37:23,960
ฉันขอไปเปลี่ยนมือในห้องน้ำก่อนนะ
906
00:37:24,080 --> 00:37:25,240
พวกเธอนี่มือขึ้นกันเกินไปละ
907
00:37:25,280 --> 00:37:26,200
มาเถอะเด็กน้อย
908
00:37:31,850 --> 00:37:32,420
เป็นไงบ้าง
909
00:37:33,150 --> 00:37:34,260
มีบางส่วนที่ฟังไม่ชัด
910
00:37:34,480 --> 00:37:35,500
เดี๋ยวช่วยย้ำให้ฟังอีกรอบด้วยนะ
911
00:37:35,630 --> 00:37:36,630
ได้เลย ฉันจำได้หมดแล้ว
912
00:37:38,320 --> 00:37:38,660
ไปเถอะ
913
00:37:39,000 --> 00:37:39,400
ไป
914
00:37:40,920 --> 00:37:43,440
ยายแก่พวกนี้เล่นไพ่เก่งเกินไปแล้ว
915
00:37:43,440 --> 00:37:44,960
พอได้เล่นทีชนะฉันไปตั้งกี่สิบหยวน
916
00:37:44,990 --> 00:37:46,030
เดี๋ยวกลับไปชดใช้คืนให้ด้วยนะ
917
00:37:47,090 --> 00:37:48,330
เงินในบ้านก็เป็นของคุณหมด
918
00:37:48,410 --> 00:37:49,730
จะใช้เงินตัวเองชดใช้ตัวเองยังไงก็ลองนึกดูละกัน
919
00:37:50,980 --> 00:37:51,740
นั่นก็ถูก
920
00:37:52,850 --> 00:37:53,890
ฉันจะบอกอะไรให้นะ
921
00:37:54,320 --> 00:37:55,320
เรื่องราวในวันนี้น่ะนะ
922
00:37:55,320 --> 00:37:56,710
ฉันนะเจอมาบ่อยแล้ว
923
00:37:57,090 --> 00:37:59,480
เวลาเกิดอะไรแปลก ๆ ขึ้นมันมีเบื้องหลังเสมอแหละ
924
00:38:00,030 --> 00:38:00,820
คุณนายเฝิงคนนั้นน่ะ
925
00:38:00,850 --> 00:38:02,890
แอบมาคบชู้กับคนรักตัวเองที่นี่น่ะสิ
926
00:38:03,200 --> 00:38:04,940
สายลงสายลับอะไรกัน
927
00:38:05,160 --> 00:38:06,190
พวกเขาก็คิดกันไปได้
928
00:38:07,130 --> 00:38:08,550
เรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึงแล้วละครับน้า
929
00:38:08,800 --> 00:38:09,820
น้าเฉลียวฉลาดขนาดนี้
930
00:38:09,970 --> 00:38:10,940
ทั้งฮาร์บิน
931
00:38:11,200 --> 00:38:12,490
ไม่มีเรื่องไหนที่สืบรู้ไม่ได้แล้วละ
932
00:38:13,070 --> 00:38:13,990
นั่นน่ะนะ
933
00:38:15,040 --> 00:38:15,780
เล่นไพ่นกกระจอกครบแปดรอบ
934
00:38:16,000 --> 00:38:17,370
ยันบรรพบุรุษแปดโคตรของเขา
935
00:38:17,390 --> 00:38:18,330
ฉันก็ถามมาให้ได้ จะบอกให้
936
00:38:20,440 --> 00:38:21,070
กลับมาแล้วเหรอ
937
00:38:21,840 --> 00:38:22,350
เป็นไงบ้าง
938
00:38:22,850 --> 00:38:24,420
เจออะไรเพิ่มเติมไหม
939
00:38:24,840 --> 00:38:26,140
คนตายไม่ใช่เฉิงเซียงจวิน
940
00:38:26,280 --> 00:38:26,980
แล้วคือใคร
941
00:38:27,280 --> 00:38:27,750
ผมรู้
942
00:38:28,460 --> 00:38:29,380
แน่นอนว่าเป็นคุณนายเฝิง
943
00:38:29,820 --> 00:38:31,000
คุณนายเฝิงคือใคร
944
00:38:32,760 --> 00:38:34,550
ครอบครัวที่เช่าบ้านอยู่ตรงนั้นคือตระกูลเฝิงนี่
945
00:38:34,840 --> 00:38:36,460
เฝิงเฉิงฉู่ภายนอกเป็นนักธุรกิจ
946
00:38:36,600 --> 00:38:37,350
นาน ๆ จะกลับมาที
947
00:38:37,780 --> 00:38:39,350
คนละแวกรอบ ๆ เคยได้ยินแต่ชื่อ
948
00:38:39,380 --> 00:38:40,170
ไม่เคยเห็นตัวจริง
949
00:38:41,980 --> 00:38:42,810
หนาวเกินไปแล้ว เข้าไปคุยด้านในเถอะ
950
00:38:44,120 --> 00:38:46,170
เขาจะกลับมาอยู่กับสะใภ้แค่ช่วงกลางดึกเท่านั้น
951
00:38:46,520 --> 00:38:48,460
แต่ตอนเช้าไม่มีใครเคยเห็นว่าเขาเป็นอย่างไร
952
00:38:51,390 --> 00:38:52,600
เฝิงเฉิงฉู่
953
00:38:53,260 --> 00:38:54,880
เฝิงเฉิงฉู่ไม่ใช่นักธุรกิจ
954
00:38:55,600 --> 00:38:56,430
แล้วเขาทำอะไรกันแน่
955
00:38:57,340 --> 00:38:58,250
เขาเป็นสายลับ
956
00:38:58,400 --> 00:38:58,850
สายลับเหรอ
957
00:39:02,320 --> 00:39:03,150
ถ้างั้นก็ใช่แล้วสิ
958
00:39:03,840 --> 00:39:04,530
อะไรใช่แล้ว
959
00:39:04,640 --> 00:39:07,770
เฉิงเซียงจวินอาจจะเป็นนักฆ่าล่าสายลับก็ได้นะ
960
00:39:08,070 --> 00:39:10,080
อาชีพขายยาอาจเป็นฉากหน้าเอามาบิดเบือนตัวตนจริงก็ได้
961
00:39:10,740 --> 00:39:13,220
เขาได้รับคำสั่งจากเบื้องบนมาแน่ ๆ
962
00:39:13,810 --> 00:39:14,950
ให้มาฆ่าหลี่เฉิงเหยียน
963
00:39:15,070 --> 00:39:16,680
แล้วก็ฆ่าคุณนายเฝิงด้วย
964
00:39:18,290 --> 00:39:19,080
เรื่องสายลับอะไรเนี่ย
965
00:39:19,280 --> 00:39:20,680
สถานีตำรวจของเราคงจัดการด้วยไม่ไหวหรอก
966
00:39:21,870 --> 00:39:22,590
เรื่องสายลับเนี่ย
967
00:39:22,730 --> 00:39:24,490
สถานีตำรวจของเรารู้ให้น้อยที่สุดยิ่งดี
968
00:39:25,560 --> 00:39:25,980
รีบเลย
969
00:39:26,150 --> 00:39:28,260
เอาใบประกาศจับเฉิงเซียงจวินออกไปติดให้ทั่ว
970
00:39:28,380 --> 00:39:30,090
คดีนี้จบได้สักทีสินะ
971
00:39:39,640 --> 00:39:41,100
ไม่ได้มีสายลับอะไรมากมายขนาดนั้นหรอก
972
00:39:41,640 --> 00:39:42,530
ผมสืบทราบมาว่า
973
00:39:42,730 --> 00:39:43,450
คุณนายเฝิงคนนี้
974
00:39:43,470 --> 00:39:45,420
หนีมาคบชู้กับคนรักของตัวเอง
975
00:39:46,840 --> 00:39:47,510
นี่ก็ถูกต้องแล้ว
976
00:39:48,200 --> 00:39:49,180
ทำไมเรื่องนี้ก็ถูกอีกแล้วล่ะ
977
00:39:49,350 --> 00:39:51,590
เฉิงเซียงจวินอาจจะไม่ใช่นักฆ่าล่าสายลับ
978
00:39:51,910 --> 00:39:53,350
แต่อาชีพของเขาก็คือนักฆ่าเลยละ
979
00:39:53,550 --> 00:39:55,640
และผู้ว่าจ้างก็คือคุณนายเฝิง
980
00:39:55,810 --> 00:39:58,130
หลี่เฉิงเหยียนรู้ว่าคุณนายเฝิงหนีออกไปคบชู้
981
00:39:58,150 --> 00:39:59,560
คุณนายเฝิงก็เลยให้เฉิงเซียงจวิน
982
00:39:59,560 --> 00:40:00,640
จัดการฆ่าหลี่เฉิงเหยียนซะ
983
00:40:01,270 --> 00:40:02,750
แล้วทำไมมันเหมือนตลบหลังกันเองล่ะ
984
00:40:04,100 --> 00:40:06,440
ก็เพราะว่าคุณนายเฝิงไม่ได้ให้ค่าตอบแทน
985
00:40:06,560 --> 00:40:07,870
กับเฉิงเซียงจวินตรงตามกำหนด
986
00:40:07,890 --> 00:40:10,280
เฉิงเซียงจวินก็เลยจัดการฆ่าคุณนายเฝิงไปด้วย
987
00:40:10,280 --> 00:40:11,070
ฆ่าปิดปากไปเสียแล้ว
988
00:40:12,370 --> 00:40:13,670
คุณนี่ทำงานได้เยี่ยมมาก
989
00:40:14,200 --> 00:40:16,180
รีบติดใบประกาศจับไป แยกย้าย
990
00:40:18,160 --> 00:40:18,770
หัวหน้าเปา
991
00:40:21,720 --> 00:40:23,050
ความสามารถด้านการแต่งเรื่องของคุณนี่
992
00:40:23,170 --> 00:40:25,570
ถ้าไม่เอาไปเขียนบทภาพยนตร์ผมว่าน่าเสียดายนะครับ
993
00:40:25,840 --> 00:40:27,130
แต่คุณลองคิดดูดี ๆ ก่อนสิ
994
00:40:27,930 --> 00:40:29,210
ถ้าหากว่าเฉิงเซียงจวิน
995
00:40:29,240 --> 00:40:30,890
เป็นนักฆ่ามืออาชีพจริง ๆ
996
00:40:31,110 --> 00:40:32,480
เขาฆ่าแค่หลี่เฉิงเหยียนก็พอแล้ว
997
00:40:33,280 --> 00:40:35,170
ทำไมต้องเลยเถิดไปฆ่าม่อลี่ด้วยล่ะ
998
00:40:35,620 --> 00:40:37,600
เพราะว่าเขาพิถีพิถันไง
999
00:40:38,630 --> 00:40:39,830
เขาเป็นนักฆ่าที่พิถีพิถัน
1000
00:40:40,930 --> 00:40:42,000
เอาละ พวกคุณไปเถอะ
1001
00:40:42,220 --> 00:40:43,230
ผมจะเขียนรายงานแล้ว
1002
00:40:43,440 --> 00:40:45,660
ไม่สิครับ ถ้าคุณรีบปิดคดีเอาตอนนี้
1003
00:40:45,930 --> 00:40:47,740
ไม่กลัวผ่านไปสิบวันหรือครึ่งเดือนจะมีคนตายเพิ่มอีกเหรอ
1004
00:40:48,400 --> 00:40:49,890
คุณเป็นตำรวจนะ
1005
00:40:49,920 --> 00:40:52,070
ทำไมเอาแต่คิดถึงแต่เรื่องคนตาย ๆ ล่ะ
1006
00:40:52,500 --> 00:40:54,360
หัวหน้าเปา สัญญากับผมแล้วไม่ใช่เหรอ
1007
00:40:54,730 --> 00:40:55,690
ว่าจะให้เวลาเพิ่มอีกหน่อยน่ะ
1008
00:40:55,810 --> 00:40:58,190
คุณก็สืบคดีของคุณไป ผมก็เขียนรายงานของผมไป
1009
00:40:58,570 --> 00:40:59,430
พวกเราจะไม่แทรกแซงกัน
1010
00:41:00,450 --> 00:41:00,890
ไปเถอะ
1011
00:41:05,280 --> 00:41:06,200
กลับสำนักงานก่อนนะ
1012
00:41:15,320 --> 00:41:16,050
พี่ซือถู
1013
00:41:17,250 --> 00:41:18,850
คุณให้ผมไปสืบเรื่องสายลับเหรอครับ
1014
00:41:21,450 --> 00:41:24,000
คนที่อยู่ที่นั่นไม่ใช่สายลับหรอก
1015
00:41:24,360 --> 00:41:24,880
ทำไมล่ะครับ
1016
00:41:25,990 --> 00:41:26,470
สายลับ
1017
00:41:27,590 --> 00:41:29,030
ทำไมถึงปล่อยให้ภรรยาตัวเอง
1018
00:41:29,060 --> 00:41:30,560
ประกาศให้คนรู้ไปทั่วว่าตัวเองเป็นสายลับล่ะ
1019
00:41:31,910 --> 00:41:32,900
ถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ
1020
00:41:34,130 --> 00:41:35,210
คนที่ฆ่าคุณนายเฝิง
1021
00:41:36,510 --> 00:41:37,520
ก็คงเป็นสามีของเขานั่นแหละ
1022
00:41:39,870 --> 00:41:41,020
ลุงเฮ่อมาได้ไง
1023
00:41:42,480 --> 00:41:44,090
ก็ประตูมันเปิดอยู่ฉันก็เดินเข้ามา
1024
00:41:44,540 --> 00:41:44,980
พวกนาย
1025
00:41:46,190 --> 00:41:46,880
คุยเรื่องคดีอยู่เหรอ
1026
00:41:48,960 --> 00:41:50,140
ทำไมไม่ปิดประตูกันเล่า
1027
00:41:50,760 --> 00:41:52,180
หรือไม่ก็ทำไมคุณถึงกล้าเดินดุ่ม ๆ เข้ามาน่ะสิ
1028
00:41:52,640 --> 00:41:53,680
ฉันไม่ได้มาหาแกสักหน่อย
1029
00:41:54,390 --> 00:41:55,270
ฉันมาหาหนุ่มคนนี้ต่างหาก
1030
00:41:56,040 --> 00:41:58,250
นี่เป็นกากใยผักดองชุดใหม่ของฉันเอง ลองชิมดูสิ
1031
00:41:59,040 --> 00:41:59,920
ขอบคุณครับลุงเฮ่อ
1032
00:42:00,480 --> 00:42:02,930
วันหน้าผมจะใช้กากใยผักดองของลุง
1033
00:42:03,140 --> 00:42:04,980
ทำหมูสามชั้นตุ๋นผักดองให้ลองชิมนะครับ
1034
00:42:05,840 --> 00:42:06,450
รู้เรื่องดีจริง ๆ
1035
00:42:07,840 --> 00:42:08,400
ฉันไปแล้วนะ
1036
00:42:10,550 --> 00:42:11,000
ลูกพี่
1037
00:42:12,500 --> 00:42:13,950
ลูกพี่ มีเรื่องแล้ว
1038
00:42:14,100 --> 00:42:14,780
มีอะไรกัน
1039
00:42:15,370 --> 00:42:16,590
เสิ่นหัวถังเอาคนไปลักพาตัวแล้ว
1040
00:42:17,200 --> 00:42:18,240
ผมเห็นว่าผู้แจ้งความคนนั้นดูน่าสงสัย
1041
00:42:18,270 --> 00:42:19,230
เลยกักตัวไว้ในห้องสอบสวนแล้วครับ
114196
