All language subtitles for Checkmate 12
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
2
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 12=
3
00:02:17,600 --> 00:02:19,480
อีกเดี๋ยวคุณสองคนไปบันทึกคำให้การด้วยนะ
4
00:02:19,480 --> 00:02:21,280
ยะ...ยังต้องถามอีกเหรอ
5
00:02:21,280 --> 00:02:23,640
เรื่องแค่นี้ถามตั้งหลายรอบแล้วนะ
6
00:02:23,640 --> 00:02:25,680
เมื่อกี้ได้ยินเสียงดังออกมาจากในครัวบ้างไหม
7
00:02:26,280 --> 00:02:28,520
ไม่มีนะ มีแต่เสียงดูดควัน
8
00:02:28,520 --> 00:02:30,360
เหล่าม่อเป็นโรคย้ำยิดย้ำทำ
9
00:02:30,360 --> 00:02:32,880
ตอนยิงเครื่องดูดควันก็ทำงาน
10
00:02:32,880 --> 00:02:34,400
เสียงดังขนาดนั้น
11
00:02:34,400 --> 00:02:35,800
ข้างนอกจะไปได้ยินอะไร
12
00:02:36,920 --> 00:02:38,040
หรือก็คือ
13
00:02:38,840 --> 00:02:40,760
พวกคุณไม่มีใครได้ยินเสียงปืนเลยเหรอ
14
00:02:40,760 --> 00:02:41,280
ไม่เลยครับ
15
00:02:41,880 --> 00:02:44,080
แต่ลูกกระสุนทะลุหัวไปแล้ว
16
00:02:44,080 --> 00:02:46,520
คนถูกยิงไม่ใช่ว่าตายแน่แล้วเหรอ
17
00:02:46,520 --> 00:02:48,760
ไม่งั้นอาหารวันนี้คงไม่ออกมาช้าแบบนี้หรอก
18
00:02:48,760 --> 00:02:51,040
ตายไปตั้งนานแล้วยังไม่มีใครรู้เลย
19
00:02:51,040 --> 00:02:52,080
ทำไมคุณพูดแบบนั้นล่ะ
20
00:02:53,080 --> 00:02:55,200
ถึงยังไงม่อลี่ก็เป็นหุ้นส่วนคุณนะ
21
00:02:58,760 --> 00:02:59,960
ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลย
22
00:02:59,960 --> 00:03:01,960
ผม...ผมเพิ่งมาใหม่ครับ
23
00:03:01,960 --> 00:03:03,160
พนักงานใหม่น่ะ
24
00:03:03,160 --> 00:03:05,200
เงอะงะมาก
25
00:03:05,200 --> 00:03:07,040
วันหนึ่งเหล่าม่อดุเขาเป็นร้อย ๆ รอบ
26
00:03:07,840 --> 00:03:08,720
แล้วจ้าวเสี่ยวหลิงล่ะ
27
00:03:09,280 --> 00:03:11,360
ถ้าจะให้บอกว่าทำไมเหล่าม่อถึงฆ่าตัวตาย
28
00:03:12,000 --> 00:03:13,680
ก็เป็นเพราะยัยตัวแสบนี่แหละ
29
00:03:14,760 --> 00:03:15,520
ทำไมเหรอครับ
30
00:03:16,040 --> 00:03:17,320
เรื่องรัก ๆ น่ะสิ
31
00:03:18,480 --> 00:03:20,000
หมอนี่มาได้ไม่กี่วัน
32
00:03:20,000 --> 00:03:21,440
จ้าวเสี่ยวหลิงก็หนีไป
33
00:03:21,440 --> 00:03:22,800
ที่แมนจูเรีย
34
00:03:22,800 --> 00:03:24,720
หนีตามคู่หมั้นของเธอไป
35
00:03:25,520 --> 00:03:27,200
จ้าวเสี่ยวหลิงมีคู่หมั้นด้วยเหรอครับ
36
00:03:27,200 --> 00:03:28,320
ใช่น่ะสิ
37
00:03:28,320 --> 00:03:29,960
เหล่าม่อยังฝันหวาน
38
00:03:29,960 --> 00:03:32,360
ว่าจะได้แต่งงานกับจ้าวเสี่ยวหลิงอยู่เลย
39
00:03:32,360 --> 00:03:33,520
ใครจะไปคิด
40
00:03:33,520 --> 00:03:36,440
ว่าจู่ ๆ เจ้าตัวจะมีคู่หมั้นอยู่ที่แมนจูเรีย
41
00:03:36,440 --> 00:03:37,800
พอทำงานมีเงินแล้ว
42
00:03:37,800 --> 00:03:39,640
ก็มารับจ้าวเสี่ยวหลิงไป
43
00:03:39,640 --> 00:03:41,040
ตั้งแต่นั้นมา
44
00:03:41,040 --> 00:03:43,120
เหล่าม่อก็เหมือนกับคนไร้วิญญาณ
45
00:03:43,120 --> 00:03:44,760
อยู่ใกล้ใครก็โมโหใส่เขาไปหมด
46
00:03:44,760 --> 00:03:46,120
พวกพนักงาน
47
00:03:47,120 --> 00:03:47,960
ต่างก็หนีไปหมด
48
00:03:53,920 --> 00:03:55,760
วันนี้มีใครมากินอาหารที่ร้านบ้าง
49
00:03:56,960 --> 00:03:59,160
ช่วงนี้เหล่าม่ออารมณ์แปรปรวน
50
00:03:59,160 --> 00:04:01,600
ส่วนใหญ่ก็มีแต่ลูกค้าประจำที่มา
51
00:04:01,600 --> 00:04:03,000
ที่มาคนแรกคือ...
52
00:04:03,520 --> 00:04:05,480
คุณซือถูกับเพื่อนเขาครับ
53
00:04:05,480 --> 00:04:09,760
จากนั้นก็เฉิงเซียงจวินที่ขายยา
54
00:04:09,760 --> 00:04:11,560
เพิ่งมาฮาร์บินเดือนนี้เอง
55
00:04:11,560 --> 00:04:15,520
แล้วก็เถ้าแก่อวี๋เจ้าของธนาคาร
56
00:04:15,520 --> 00:04:16,600
อวี๋...
57
00:04:16,600 --> 00:04:17,080
อวี๋ต้าเริ่น
58
00:04:17,800 --> 00:04:18,680
ใช่ ๆ ๆ
59
00:04:18,680 --> 00:04:19,120
อวี๋ต้าเริ่น
60
00:04:20,320 --> 00:04:22,120
พอเที่ยงครึ่งก็ออกไปแล้ว
61
00:04:22,120 --> 00:04:23,400
ตอนเที่ยงครึ่ง
62
00:04:23,400 --> 00:04:25,240
เหล่าม่อยังทำสปาเก็ตตี้ซอสดำ
63
00:04:25,240 --> 00:04:27,320
ออกมาอีกจานหนึ่ง
64
00:04:28,040 --> 00:04:29,720
ให้ลูกค้าใหม่ที่สั่งด้วย
65
00:04:29,720 --> 00:04:31,520
ชื่ออะไรนะ...
66
00:04:31,520 --> 00:04:32,840
ไม่รู้ว่าชื่ออะไร
67
00:04:32,840 --> 00:04:35,800
เขาบอกว่าเฉิงเซียงจวินเป็นคนแนะนำเมนูนี้
68
00:04:36,520 --> 00:04:37,480
จะว่าไปก็บังเอิญเหมือนกันนะ
69
00:04:37,480 --> 00:04:39,640
ที่สองคนนี้มาติด ๆ กันแต่ไม่เจอกัน
70
00:04:39,640 --> 00:04:41,080
จากนั้นก็เป็น...
71
00:04:41,840 --> 00:04:44,360
ลุงเฮ่อที่อยู่ข้างบ้านคุณซือถู
72
00:04:44,360 --> 00:04:45,800
มาสั่งอาหารนิด ๆ หน่อย ๆ
73
00:04:45,800 --> 00:04:47,360
รอตั้งนานแล้วอาหารก็ยังไม่ออกมา
74
00:04:47,360 --> 00:04:48,760
เร่งไปตั้งสองครั้ง
75
00:04:50,400 --> 00:04:53,040
หมอนี่ถึงคิดได้ว่าจะไปดูที่ครัว
76
00:04:53,040 --> 00:04:55,920
ตอนนี้ก็เหลือแค่พวกเราสองคนแล้ว
77
00:04:55,920 --> 00:04:56,880
เงอะงะจริง
78
00:04:57,600 --> 00:05:00,200
ก็อาหารที่พวกเขาสั่งมันคล้ายกันนี่ครับ
79
00:05:04,040 --> 00:05:06,800
ยอดขายแย่ลงทุกวัน
80
00:05:06,800 --> 00:05:08,360
ปิดไปซะยังดีกว่า
81
00:05:12,760 --> 00:05:14,120
เพื่อเรื่องแค่นี้
82
00:05:15,400 --> 00:05:16,400
ต้องฆ่าตัวตายเลยเหรอ
83
00:05:17,440 --> 00:05:18,760
ถึงได้บอกว่าเหล่าม่อ
84
00:05:18,760 --> 00:05:20,560
เป็นคนจริงจังกับความรักไง
85
00:05:22,360 --> 00:05:24,400
เขาซื้อปืนกระบอกนั้นมาตอนไหนรู้ไหมครับ
86
00:05:24,400 --> 00:05:26,200
เรื่องนี้ไม่รู้เลยจริง ๆ
87
00:05:26,200 --> 00:05:28,080
พ่อครัวจะอยากได้ปืนไปทำไม
88
00:05:28,080 --> 00:05:29,200
เอาไปจุดไฟทำอาหารเหรอ
89
00:05:30,800 --> 00:05:31,280
โอเคครับ
90
00:05:32,640 --> 00:05:33,800
ใบเสร็จพวกนี้คงต้องเอาไว้ที่ผมก่อน
91
00:05:41,560 --> 00:05:43,680
ทั้งสองท่าน คุณจะดูก็ดูได้นะ
92
00:05:43,680 --> 00:05:46,440
แต่ทำไมยังต้องติดผนึกนี่ไว้ด้วย
93
00:05:46,440 --> 00:05:47,200
คุณจะทำอะไร
94
00:05:47,720 --> 00:05:49,240
เปิดร้านน่ะสิ
95
00:05:49,240 --> 00:05:51,920
ร้านอาหารนี่ค่าเช่าไม่ใช่ถูก ๆ นะ
96
00:05:52,480 --> 00:05:53,960
ถ้าทั้งสองท่านดูเสร็จแล้ว
97
00:05:53,960 --> 00:05:55,280
ช่วยจัดการให้ผมหน่อยเถอะ
98
00:05:55,280 --> 00:05:56,960
ยังไงก็ต้องเปิดร้านนี่ครับ
99
00:05:56,960 --> 00:05:58,000
คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ
100
00:05:58,840 --> 00:05:59,920
ใคร ๆ ก็รู้
101
00:06:00,560 --> 00:06:03,080
ถ้าผมทำอาหารไม่เป็นแล้วจะเปิดร้านอาหารได้ยังไง
102
00:06:03,080 --> 00:06:04,160
ผมบอกเลยนะ
103
00:06:04,160 --> 00:06:07,080
ฝีมือผมดีกว่าเหล่าม่อเยอะ
104
00:06:08,280 --> 00:06:10,800
เขาน่ะ บ้าอำนาจ
105
00:06:10,800 --> 00:06:13,080
ไม่ชอบผมตรงนั้นตรงนี้
106
00:06:13,080 --> 00:06:15,120
ไม่ชอบที่ผมดื่มเหล้าแล้วจับกระทะไม่มั่นคง
107
00:06:15,120 --> 00:06:17,360
ถึงได้ไล่ให้ผมออกมาอยู่แผนกต้อนรับเพื่อดูแลบัญชี
108
00:06:20,520 --> 00:06:21,040
ได้
109
00:06:21,600 --> 00:06:23,040
ถ้าผมยังไม่ได้บอกว่าคดีนี้จบลงแล้ว
110
00:06:23,040 --> 00:06:24,120
ใครก็ห้ามทำอะไรทั้งนั้น
111
00:06:24,120 --> 00:06:25,440
ส่วนเรื่องค่าเช่า
112
00:06:26,720 --> 00:06:27,680
จะดูจากการทำตัวของคุณ
113
00:06:28,600 --> 00:06:30,680
งั้น...งั้นผมจะทำตัวดี ๆ ครับ
114
00:06:30,680 --> 00:06:31,440
จะทำตัวดี ๆ
115
00:06:32,200 --> 00:06:33,360
ตอบผมมาก่อน
116
00:06:34,120 --> 00:06:35,440
ว่าตอนที่เกิดเหตุคุณทำอะไรอยู่
117
00:06:36,040 --> 00:06:37,440
พูดด้วยความสัตย์จริง
118
00:06:37,440 --> 00:06:40,120
ถ้าคุณสงสัยว่ามีใครเข้าไปในครัว
119
00:06:40,120 --> 00:06:41,480
แล้วฆ่าเหล่าม่อละก็
120
00:06:41,480 --> 00:06:43,360
พวกคุณคิดมากเกินไปแล้ว
121
00:06:43,360 --> 00:06:44,400
เมื่อตอนเที่ยง
122
00:06:44,400 --> 00:06:46,400
คุณซือถูเองก็อยู่ที่นี่ด้วยไม่ใช่เหรอ
123
00:06:46,400 --> 00:06:47,920
ใครจะไปมีโอกาสลงมือได้
124
00:06:49,360 --> 00:06:51,240
โรงพิมพ์เฟิ่งเทียนเข้าไปลงทุน
125
00:06:51,240 --> 00:06:53,080
ในสำนักข่าวที่เซี่ยหรูอันทำงานอยู่จริง ๆ
126
00:06:53,080 --> 00:06:54,400
เซี่ยหรูอันคนนี้
127
00:06:54,400 --> 00:06:56,480
พอผ่านไปสักพักเธอก็จะเปลี่ยนงาน
128
00:06:56,480 --> 00:06:57,160
โดยให้เหตุผลว่า
129
00:06:57,160 --> 00:06:58,560
ต้องดูแลแม่ที่ป่วย
130
00:07:12,760 --> 00:07:14,600
ม่อลี่ฆ่าตัวตายเองจริงหรือเปล่านะ
131
00:07:17,520 --> 00:07:19,200
ถึงเหอว่านเหนียนจะเป็นพวกขี้เมา
132
00:07:19,200 --> 00:07:20,640
แต่สิ่งที่เขาพูดครั้งนี้
133
00:07:20,640 --> 00:07:21,920
ฟังดูแล้วก็ไม่ได้มีปัญหาตรงไหน
134
00:07:21,920 --> 00:07:24,240
แต่ม่อลี่ดูไม่เหมือนคนที่จะฆ่าตัวตายเลยนะ
135
00:07:24,240 --> 00:07:25,920
นายเพิ่งมาที่นี่
136
00:07:25,920 --> 00:07:26,840
และคลุกคลีกับเขาได้ไม่นาน
137
00:07:27,960 --> 00:07:29,000
มีอีกเรื่องหนึ่งครับ
138
00:07:30,680 --> 00:07:31,760
คุณตำรวจทั้งสอง
139
00:07:31,760 --> 00:07:34,720
ลูกค้าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ออกทางประตูหน้า
140
00:07:34,720 --> 00:07:36,480
หมายความว่าไงที่ไม่ได้ออกทางประตูหน้า
141
00:07:36,480 --> 00:07:38,520
ดูเหมือนเธอจะสนิทกับเถ้าแก่เหอ
142
00:07:38,520 --> 00:07:39,600
มักจะใช้ประตูหลังร้านบ่อย ๆ
143
00:07:39,600 --> 00:07:40,240
เธอรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง
144
00:07:42,840 --> 00:07:43,480
ผมเคยเห็น
145
00:08:08,400 --> 00:08:08,920
พูดสิ
146
00:08:09,600 --> 00:08:10,640
เฉิงเซียงจวินน่ะ
147
00:08:10,640 --> 00:08:12,680
เคยมาสั่งอาหารเราให้ไปส่งหลายครั้ง
148
00:08:12,680 --> 00:08:13,640
ผมไปส่งให้สองสามครั้ง
149
00:08:16,880 --> 00:08:17,640
ไม่ต้อง ๆ ๆ
150
00:08:18,200 --> 00:08:20,000
ผู้หญิงเอะอะเสียงดังคนนี้
151
00:08:20,000 --> 00:08:21,680
เธอพักอยู่ที่โรงแรมเล็ก ๆ
152
00:08:21,680 --> 00:08:22,920
เธอพักที่โรงแรมเหรอ
153
00:08:22,920 --> 00:08:24,640
เธอมาจากปักกิ่งเพื่อขายยา
154
00:08:24,640 --> 00:08:26,240
ก็เลยพักอยู่ข้าง ๆ โรงพยาบาลน่ะ
155
00:08:27,360 --> 00:08:28,280
งั้นผม
156
00:08:28,880 --> 00:08:29,400
ไปก่อนนะ
157
00:08:34,320 --> 00:08:35,400
เราไปดูกันหน่อยเถอะ
158
00:08:35,400 --> 00:08:36,680
นายไปกับจินฉี่หมิง
159
00:08:38,080 --> 00:08:39,320
ไม่ก็โจวม่อหว่านเถอะ
160
00:08:42,480 --> 00:08:43,160
ฉันยังมีธุระอยู่นิดหน่อย
161
00:08:53,080 --> 00:08:54,440
จั่วชนะเองด้วย
162
00:08:54,640 --> 00:08:55,560
เส้าชวนกลับมาแล้วเหรอ
163
00:08:56,120 --> 00:08:57,680
ทำไมถึงกลับมาเร็วจังล่ะ
164
00:08:58,200 --> 00:08:59,320
ฉันทำปลิงทะเลตุ๋นเอาไว้
165
00:08:59,320 --> 00:09:00,480
กินสักหน่อยสิ
166
00:09:00,480 --> 00:09:01,280
-ไม่กินแล้ว
-มา ๆ ๆ
167
00:09:12,400 --> 00:09:14,800
[คุณเองก็มีเงินใช้ได้เพราะพ่อคุณไม่ใช่หรือไง]
168
00:09:16,240 --> 00:09:17,400
[ถ้าไม่ใช่เพราะเขา]
169
00:09:18,360 --> 00:09:20,040
[แม้แต่ตำรวจคุณก็เป็นไม่ได้หรอก]
170
00:09:21,240 --> 00:09:24,400
[นี่น่ะมันไม่ได้มาจากความสามารถของคุณ]
171
00:09:24,400 --> 00:09:26,560
[คุณมันไร้ความสามารถ]
172
00:09:27,360 --> 00:09:28,960
[คุณไม่มีสิทธิ์ไปว่าเขานะ]
173
00:09:29,560 --> 00:09:30,720
[เพราะว่าเขาน่ะ]
174
00:09:30,720 --> 00:09:32,960
[ไม่เคยให้คนอื่นเสียสละเพื่อตัวเอง]
175
00:09:34,160 --> 00:09:36,200
[ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เขาดีใจ]
176
00:09:36,200 --> 00:09:37,760
[หรือตอนที่เขาเสียใจ]
177
00:09:38,360 --> 00:09:39,840
[เขาก็ไม่เคยหนี]
178
00:09:39,840 --> 00:09:41,800
[จากสิ่งที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ]
179
00:09:55,760 --> 00:09:56,560
มาพักเหรอ
180
00:09:57,960 --> 00:09:58,640
ผมมาหาคนครับ
181
00:10:05,600 --> 00:10:06,400
ผมอยากถามหน่อยว่า
182
00:10:07,080 --> 00:10:09,280
ที่โรงแรมมีแขกชื่อเฉิงเซียงจวินบ้างไหม
183
00:10:09,280 --> 00:10:09,920
ไม่มี
184
00:10:19,720 --> 00:10:22,120
คุณหมายถึงเฉิงเซียงจวินเองเหรอ
185
00:10:22,120 --> 00:10:23,200
เธอไม่อยู่ห้อง
186
00:10:23,880 --> 00:10:24,640
อยู่โรงพยาบาลเหรอ
187
00:10:25,440 --> 00:10:27,000
โรงพยาบาลอะไรล่ะ
188
00:10:27,000 --> 00:10:29,080
วัน ๆ เธอเอาแต่เที่ยวเตร่กับคนของโรงพยาบาล
189
00:10:30,800 --> 00:10:31,760
ตอนนี้
190
00:10:31,760 --> 00:10:33,240
คงจะไปดูละครที่ไหนอีกแล้วละมั้ง
191
00:10:34,160 --> 00:10:35,480
เธอมาที่ฮาร์บินเมื่อไรเหรอครับ
192
00:10:36,720 --> 00:10:37,840
อันนี้ผมก็ไม่รู้
193
00:10:37,840 --> 00:10:39,360
แต่เธอพักอยู่ที่นี่
194
00:10:39,360 --> 00:10:40,960
มาเป็นอาทิตย์แล้ว
195
00:10:40,960 --> 00:10:43,520
เธอไม่ใช่แค่ฟังเพลงต่างชาตินะ
196
00:10:43,520 --> 00:10:46,040
บางครั้งเธอก็ยังร้องตามอีกด้วย
197
00:10:46,040 --> 00:10:46,920
ผมเลยพูดว่า
198
00:10:46,920 --> 00:10:48,440
ทำไมเธอไม่ไปเป็นนักร้องล่ะ
199
00:10:48,440 --> 00:10:50,320
เธอบอกว่าเธอเคยเรียนมา
200
00:10:50,320 --> 00:10:51,200
แต่ไม่มีโอกาส
201
00:10:52,240 --> 00:10:53,960
ดูเหมือนคุณกับคุณเฉิงคนนี้
202
00:10:53,960 --> 00:10:55,040
จะสนิทกันไม่น้อยเลยนะ
203
00:10:56,680 --> 00:10:57,440
สนิทอะไรกันล่ะ
204
00:10:58,160 --> 00:10:59,240
คุณไม่รู้หรอก
205
00:10:59,240 --> 00:11:00,920
ว่าผู้หญิงคนนี้เรื่องมากแค่ไหน
206
00:11:01,840 --> 00:11:03,360
ผมไปทำความสะอาดห้องให้เธอ
207
00:11:03,360 --> 00:11:04,680
เธอก็ไม่ชอบที่ผมขยับของของเธอ
208
00:11:04,680 --> 00:11:06,160
พอผมไม่ทำความสะอาดให้
209
00:11:06,160 --> 00:11:07,320
เธอก็ไม่พอใจอีก
210
00:11:07,320 --> 00:11:08,680
เธอกลัวว่าจะไม่คุ้มกับเงินที่จ่าย
211
00:11:10,920 --> 00:11:12,240
กิจการเล็ก ๆ ของผม
212
00:11:12,240 --> 00:11:14,240
จะได้เงินจากเธอสักเท่าไรกัน
213
00:11:14,240 --> 00:11:15,360
ถ้าอยากอยู่สบาย ๆ
214
00:11:15,360 --> 00:11:16,280
ก็ไปโรงแรมหม่าเตี๋ยเอ่อร์สิ
215
00:11:16,800 --> 00:11:18,800
ถึงจะเป็นแค่เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ
216
00:11:18,800 --> 00:11:19,920
แต่คุณก็ได้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ
217
00:11:22,120 --> 00:11:23,400
ถ้าไม่เอาเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ นี่
218
00:11:24,000 --> 00:11:25,520
แล้วผมจะทำไปทำไมล่ะ
219
00:11:26,600 --> 00:11:28,520
ก็งานบริการนี่นะจะทำไงได้
220
00:11:29,080 --> 00:11:31,360
เธอคนนี้ไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินนะ
221
00:11:31,360 --> 00:11:32,720
แต่มักจะมาจุกจิกเรื่องเงินกับผมอยู่เรื่อย
222
00:11:34,480 --> 00:11:35,640
ทำไมถึงว่าไม่ขัดสนล่ะ
223
00:11:36,480 --> 00:11:37,920
แค่มองดูก็รู้แล้วนี่
224
00:11:38,600 --> 00:11:39,720
แต่ละวันเธอแต่งตัว
225
00:11:39,720 --> 00:11:41,000
อย่างกับนกแก้วนกยูง
226
00:11:41,000 --> 00:11:42,560
ใครจะมองไม่ออกว่าเธอมีเงิน
227
00:11:43,480 --> 00:11:46,320
ชาวบ้านอย่างเราเก็บเงิน
228
00:11:46,320 --> 00:11:48,000
เพื่อไปฟังเพลงที่ร้านชาใช่ไหม
229
00:11:48,680 --> 00:11:50,160
แต่เธอคนนี้
230
00:11:50,160 --> 00:11:51,160
ฟังเพลงต่างชาติ
231
00:11:51,720 --> 00:11:53,080
ชาวต่างชาตินั่นร้องเพลงให้เธอ
232
00:11:53,080 --> 00:11:54,120
ก็เพื่อหวังเงินตอบแทน
233
00:12:39,400 --> 00:12:41,160
เธอจะกลับมาประมาณกี่โมงครับ
234
00:12:41,160 --> 00:12:42,480
ก็ไม่แน่นอน
235
00:12:42,480 --> 00:12:45,120
บางครั้งเธอก็ไม่กลับมาเลยทั้งคืน
236
00:12:45,120 --> 00:12:46,200
แต่บางครั้ง
237
00:12:46,200 --> 00:12:47,640
เธอก็แค่ออกไปเดินเล่นแล้วกลับมา
238
00:12:48,200 --> 00:12:48,840
เอาแบบนี้แล้วกัน
239
00:12:49,880 --> 00:12:51,160
คุณค่อยมาใหม่พรุ่งนี้เช้า
240
00:12:51,160 --> 00:12:52,880
หรือทิ้งข้อความเอาไว้
241
00:12:52,880 --> 00:12:54,080
พอเธอกลับมาแล้วผมค่อยเอาให้เธอ
242
00:12:54,080 --> 00:12:54,960
ให้เธอไปหาคุณ
243
00:12:56,360 --> 00:12:56,680
ได้ครับ
244
00:12:57,240 --> 00:12:57,640
นี่
245
00:13:20,040 --> 00:13:22,400
ม่อหว่าน หิมะตกหนักขนาดนี้ยังฝ่ามาอีกเหรอ
246
00:13:22,400 --> 00:13:23,560
ระวังจะแข็งตายเอานะ
247
00:13:23,560 --> 00:13:26,080
น้าเสิ่นคะ ฉันมาหาซือเหยียนเพราะมีเรื่องด่วนค่ะ
248
00:13:26,600 --> 00:13:28,200
เรื่องม่อลี่ใช่ไหม
249
00:13:32,800 --> 00:13:34,440
เมื่อกี้ฉันเดินผ่านร้านอาหารจัสมิน
250
00:13:34,440 --> 00:13:36,640
ม่อลี่ฆ่าตัวตายจริง ๆ เหรอ
251
00:13:37,800 --> 00:13:39,520
ตำรวจได้ข้อสรุปแล้ว
252
00:13:39,520 --> 00:13:41,240
คุณก็คิดว่าม่อลี่ไม่ได้ฆ่าตัวตายเหมือนกันใช่ไหม
253
00:13:43,880 --> 00:13:44,920
ทำไมคุณถึงไม่เชื่อ
254
00:13:51,840 --> 00:13:52,600
ลางสังหรณ์
255
00:13:53,520 --> 00:13:54,160
ลางสังหรณ์มันบอก
256
00:13:54,960 --> 00:13:57,720
นอกเหนือจากโลกไม่อนุญาตให้มีอาหารรสเลิศแล้ว
257
00:13:57,720 --> 00:13:59,440
ม่อลี่ไม่มีทางฆ่าตัวตายหรอก
258
00:14:00,440 --> 00:14:02,400
คนที่คิดค้นสปาเก็ตตี้ซอสดำ
259
00:14:02,400 --> 00:14:03,920
น้ำถั่วเขียวกับมันบดขึ้นมาได้
260
00:14:03,920 --> 00:14:05,160
จะฆ่าตัวตายได้ยังไงกัน
261
00:14:06,440 --> 00:14:08,680
ตอนนี้ยังไม่พบเบาะแสการฆาตกรรม
262
00:14:09,360 --> 00:14:10,560
งั้นสาเหตุในการฆ่าตัวตายล่ะ
263
00:14:11,320 --> 00:14:12,440
ความรัก
264
00:14:12,440 --> 00:14:13,280
ความรักเหรอ
265
00:14:13,840 --> 00:14:15,000
ม่อลี่โสดนะ
266
00:14:15,760 --> 00:14:16,920
เป็นเพราะจ้าวเสี่ยวหลิง
267
00:14:17,560 --> 00:14:20,000
หลังจากที่คู่หมั้นมารับเธอไปแมนจูเรีย
268
00:14:20,000 --> 00:14:21,840
ม่อลี่ก็เศร้าอยู่ตลอด
269
00:14:21,840 --> 00:14:24,160
ยอดขายของร้านก็ลดลงทุกวัน
270
00:14:24,160 --> 00:14:25,560
แม้แต่ระดับการทำอาหารเองก็เปลี่ยนไป
271
00:14:26,760 --> 00:14:27,960
เหอว่านเหนียนบอกคุณเหรอ
272
00:14:31,240 --> 00:14:33,800
จริงอยู่ที่จ้าวเสี่ยวหลิงเคยชอบม่อลี่
273
00:14:33,800 --> 00:14:35,880
แต่ในโลกของม่อลี่มีแค่การทำอาหาร
274
00:14:35,880 --> 00:14:39,080
บางทีในใจของม่อลี่เองก็คงมีจ้าวเสี่ยวหลิงอยู่ด้วย
275
00:14:39,080 --> 00:14:41,160
แต่สำหรับเขาแล้วเรื่องพวกนั้นมันไม่สำคัญ
276
00:14:41,160 --> 00:14:42,840
สิ่งที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นการทำอาหาร
277
00:14:42,840 --> 00:14:44,520
ฉันรู้จักพวกเขามานาน
278
00:14:44,520 --> 00:14:45,560
เรื่องพวกนี้ฉันรู้ดี
279
00:14:47,880 --> 00:14:49,240
คนเราบางครั้งก็พูดโกหก
280
00:14:49,960 --> 00:14:50,960
แต่ข้อมูลไม่ใช่
281
00:14:56,960 --> 00:14:58,560
หลังจากที่จ้าวเสี่ยวหลิงไปแล้ว
282
00:14:58,560 --> 00:15:01,000
ยอดขายของร้านอาหารจัสมินก็ลดลงทุกวัน
283
00:15:01,000 --> 00:15:02,160
เห็นได้ชัดว่าสำหรับม่อลี่แล้ว
284
00:15:02,160 --> 00:15:03,360
เธอสำคัญมากทีเดียว
285
00:15:04,000 --> 00:15:05,760
อีกอย่างเธอกับคู่หมั้นของเธอ
286
00:15:05,760 --> 00:15:07,160
ก็ไปกันได้ไม่ดี
287
00:15:07,160 --> 00:15:09,120
เห็นว่าตอนนี้ได้งานที่แมนจูเรีย
288
00:15:09,120 --> 00:15:10,400
ก็เลยมารับเธอไป
289
00:15:10,400 --> 00:15:11,640
มอลี่ต้องเป็นห่วงแน่
290
00:15:13,040 --> 00:15:15,040
ถ้าม่อลี่รู้สึกแบบนั้นจริง
291
00:15:15,040 --> 00:15:17,480
ทำไมเขาถึงไม่รั้งเสี่ยวหลิงไว้ล่ะ
292
00:15:17,480 --> 00:15:18,720
ถ้าเขาพูดออกมา
293
00:15:19,320 --> 00:15:20,600
เธออาจจะอยู่ต่อก็ได้
294
00:15:20,600 --> 00:15:22,600
ผมคิดว่าเพราะเขารู้สึก
295
00:15:23,120 --> 00:15:24,760
เขาถึงไม่มีทางฆ่าตัวตาย
296
00:15:26,160 --> 00:15:27,160
ทำไมล่ะ
297
00:15:27,160 --> 00:15:28,880
ในเมื่อไปกันได้ไม่ค่อยดี
298
00:15:29,440 --> 00:15:30,880
เขาจะวางใจลงได้ยังไง
299
00:15:35,040 --> 00:15:37,120
สถานการณ์ที่ร้านจัสมินคุณรู้ดีกว่าผม
300
00:15:37,120 --> 00:15:38,800
ผมอยากจะรู้
301
00:15:38,800 --> 00:15:40,200
แผนผังความสัมพันธ์ของมอลี่
302
00:15:57,560 --> 00:15:58,360
เหอว่านเหนียน
303
00:15:59,080 --> 00:16:00,400
หุ้นส่วนของม่อลี่
304
00:16:00,400 --> 00:16:02,320
ก่อนหน้านี้เคยเป็นพ่อครัวมาก่อน
305
00:16:02,320 --> 00:16:04,160
ต่อมาเพราะพิษสุราเรื้อรัง
306
00:16:04,160 --> 00:16:06,640
ม่อลี่เลยไม่ให้เขาเข้าครัวอีก
307
00:16:06,640 --> 00:16:08,520
พวกเขาสองคนเคยทะเลาะกันหลายครั้ง
308
00:16:08,520 --> 00:16:09,720
จนถึงขั้นเกือบจะลงไม้ลงมือ
309
00:16:09,720 --> 00:16:11,000
สองเดือนก่อน
310
00:16:11,000 --> 00:16:13,360
เหอว่านเหนียนยังยักยอกเงินของร้าน
311
00:16:13,360 --> 00:16:14,040
ไปสูบฝิ่นด้วย
312
00:16:14,720 --> 00:16:15,960
พอม่อลี่จับได้
313
00:16:15,960 --> 00:16:17,400
เขาเลยแจ้งตำรวจ
314
00:16:17,400 --> 00:16:18,960
ให้มาจับเหอว่านเหนียน
315
00:16:18,960 --> 00:16:20,360
หลังจากเกิดเรื่องนั้น
316
00:16:20,360 --> 00:16:21,880
เหอว่านเหนียนถึงได้เลิก
317
00:16:25,880 --> 00:16:27,560
ส่วนเฉิงเซียงจวินฉันไม่รู้จัก
318
00:16:28,920 --> 00:16:29,880
อวี๋ต้าเริ่นเหรอ
319
00:16:31,640 --> 00:16:32,520
อวี๋ต้าเริ่น
320
00:16:34,360 --> 00:16:37,480
อวี๋ต้าเริ่นคือเถ้าแก่ธนาคารจงจี้
321
00:16:37,480 --> 00:16:38,760
พ่อเลี้ยงของเสิ่นหัวถังไม่ใช่เหรอ
322
00:16:39,760 --> 00:16:42,240
เพราะงั้นผมเลยอยากให้คุณได้เจอกับเสิ่นหัวถัง
323
00:16:42,240 --> 00:16:44,360
แล้วไปคอยแอบฟังเรื่องอวี๋ต้าเริ่นอยู่ข้าง ๆ
324
00:16:45,920 --> 00:16:48,440
อันที่จริงคุณไปหาอวี๋ต้าเริ่น
325
00:16:48,440 --> 00:16:49,560
กับลั่วเส้าชวนโดยตรงเลยก็ได้นะ
326
00:16:50,680 --> 00:16:52,560
ให้เขาพักก่อนสักพักเถอะ
327
00:16:52,560 --> 00:16:53,360
เขาเป็นอะไรเหรอ
328
00:16:53,760 --> 00:16:55,800
ดูเหมือนเขาจะใส่ใจคำพูดที่
329
00:16:55,800 --> 00:16:56,560
เซี่ยหรูอันพูดกับเขามากทีเดียว
330
00:16:57,320 --> 00:16:58,480
งั้นจะทำยังไงดี
331
00:16:58,480 --> 00:16:59,120
ไปปลอบเขาหน่อยไหม
332
00:16:59,840 --> 00:17:00,400
ไม่ต้องหรอก
333
00:17:01,440 --> 00:17:03,520
เขาเป็นคนคิดบวกที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ
334
00:17:03,520 --> 00:17:05,160
คิดบวกกว่าม่อลี่เป็นร้อยเท่า
335
00:17:11,840 --> 00:17:14,320
น้าเสิ่นคะ ต้องขอรบกวนคุณอีกแล้ว
336
00:17:15,280 --> 00:17:16,480
ดูพูดเข้าสิ
337
00:17:16,480 --> 00:17:18,240
ฉันอยู่ตัวคนเดียวเหงา ๆ
338
00:17:18,240 --> 00:17:20,480
ฉันดีใจมากเลยนะที่เธอมาอยู่เป็นเพื่อน
339
00:17:23,520 --> 00:17:24,840
คุณเลิกทำเหมือนเราเป็นคนอื่นคนไกลเถอะ
340
00:17:29,760 --> 00:17:31,320
ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะ
341
00:17:31,320 --> 00:17:32,360
ซือถู
342
00:17:32,360 --> 00:17:33,880
ฉันคิดว่า
343
00:17:33,880 --> 00:17:36,080
เธอควรให้สถานะที่เหมาะสมกับม่อหว่านนะ
344
00:17:37,200 --> 00:17:38,600
ไม่ใช่นะคะ คุณเข้าใจผิดแล้ว
345
00:17:39,600 --> 00:17:41,480
เป็นเพราะคดีของม่อลี่
346
00:17:41,480 --> 00:17:43,240
ช่วงนี้ฉันเลยอยากมาหารือกับซือถู
347
00:17:44,680 --> 00:17:46,200
ถือซะว่า
348
00:17:46,200 --> 00:17:48,040
เธอเป็นผู้ช่วยสำนักงานนักสืบที่ผมเพิ่งจ้างมาแล้วกัน
349
00:17:49,000 --> 00:17:49,920
ผู้ช่วยเหรอ
350
00:17:54,520 --> 00:17:57,840
ตอนนั้นฉันก็เป็นผู้ช่วยของอาจารย์เธอนะ
351
00:18:00,600 --> 00:18:02,000
รีบกินเถอะ เดี๋ยวจะเย็นหมด
352
00:18:04,360 --> 00:18:05,280
คดีโรงเรียนสตรีจบไปแล้ว
353
00:18:05,280 --> 00:18:06,280
ทำไมคุณยังอยู่นี่อีก
354
00:18:06,280 --> 00:18:07,440
จะมาอยู่ถาวรเลยเหรอ
355
00:18:08,040 --> 00:18:09,760
ฉันเป็นผู้ช่วยคนใหม่ที่เขารับเข้ามา
356
00:18:11,640 --> 00:18:13,040
ฉันเป็นเถ้าแก่ทำไมถึงฉันไม่รู้ล่ะ
357
00:18:13,040 --> 00:18:14,000
นายมีเงินมาทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ เหรอ
358
00:18:14,000 --> 00:18:14,480
เปล่านะ
359
00:18:15,120 --> 00:18:16,840
นายเป็นคนให้ฉันรับโจวม่อหว่านไม่ใช่เหรอ
360
00:18:17,440 --> 00:18:18,680
นายรีบร้อนไปไหนกัน
361
00:18:20,680 --> 00:18:22,240
หาสาเหตุที่ม่อลี่ฆ่าตัวตายเจอแล้ว
362
00:18:22,760 --> 00:18:24,520
เขาพลั้งมือฆ่าหลี่เฉิงเหยียน
363
00:18:24,520 --> 00:18:25,400
หลี่เฉิงเหยียนเหรอ
364
00:18:27,320 --> 00:18:27,840
ลูกพี่
365
00:18:29,320 --> 00:18:30,040
ขอทางหน่อยครับ
366
00:18:32,240 --> 00:18:32,640
ลูกพี่
367
00:18:34,240 --> 00:18:35,280
หลี่เฉิงเหยียนคนนี้
368
00:18:35,280 --> 00:18:35,800
เป็นลูกค้าใหม่
369
00:18:35,800 --> 00:18:37,520
ที่มากินอาหารที่ร้านจัสมินเมื่อวาน
370
00:18:38,280 --> 00:18:39,920
เขาสั่งสปาเก็ตตี้ซอสดำ
371
00:18:39,920 --> 00:18:41,240
กับควาสส์หนึ่งขวด
372
00:18:41,800 --> 00:18:43,720
กินไปได้ครึ่งเดียวก็รู้สึกไม่ค่อยสบายเลยกลับไป
373
00:18:44,720 --> 00:18:46,080
เช้ามืดวันนี้พนักงานมาพบว่า
374
00:18:46,080 --> 00:18:47,400
เสียชีวิตอยู่ในห้อง
375
00:18:47,400 --> 00:18:48,560
เลยรีบแจ้งตำรวจทันที
376
00:18:49,320 --> 00:18:51,560
หมอระบุแล้วว่าเสียชีวิตจากพิษสารหนู
377
00:18:54,080 --> 00:18:56,360
พิษสารหนู ยาเบื่อหนูเหรอ
378
00:18:57,560 --> 00:18:59,560
สมุดของหลี่เฉิงเหยียนที่เจอในที่เกิดเหตุ
379
00:18:59,560 --> 00:19:01,520
พบว่ามีที่อยู่ของร้านจัสมินอยู่ด้วย
380
00:19:01,520 --> 00:19:03,080
และยังทำเครื่องหมายไว้ว่า
381
00:19:03,080 --> 00:19:04,640
เมนูเด็ดคือสปาเก็ตตี้ซอสดำด้วย
382
00:19:07,240 --> 00:19:08,440
สปาเก็ตตี้ซอสดำเหรอ
383
00:19:08,440 --> 00:19:10,480
เฉิงเซียงจวินน่าจะเป็นคนแนะนำให้หลี่เฉิงเหยียน
384
00:19:13,720 --> 00:19:15,640
พวกเราปิดร้านจัสมินเอาไว้ได้ทันเวลาพอดี
385
00:19:15,640 --> 00:19:17,120
เลยรักษาสถานที่เกิดเหตุไว้ได้อย่างสมบูรณ์
386
00:19:17,760 --> 00:19:18,880
ระหว่างการตรวจสอบ
387
00:19:18,880 --> 00:19:21,440
พบสารหนูอยู่ในสปาเก็ตตี้ซอสดำ
388
00:19:21,440 --> 00:19:22,560
เราเลยไปรวบรวมเครื่องปรุง
389
00:19:22,560 --> 00:19:23,880
ในห้องครัวมาทันที
390
00:19:23,880 --> 00:19:25,520
สุดท้ายก็พบยาเบื่อหนูบด
391
00:19:25,520 --> 00:19:27,560
อยู่ในขวดเกลือ
392
00:19:27,560 --> 00:19:28,760
จากการวิเคราะห์ที่เกิดเหตุ
393
00:19:28,760 --> 00:19:29,720
เป็นได้มากว่าม่อลี่
394
00:19:29,720 --> 00:19:31,560
เข้าใจผิดคิดว่ายาเบื่อหนูเป็นเกลือ
395
00:19:31,560 --> 00:19:32,160
พอเขาพบว่า
396
00:19:32,160 --> 00:19:34,160
ตัวเองได้ทำเรื่องผิดมหันต์ลงใป
397
00:19:34,160 --> 00:19:35,240
ก็สายไปแล้ว
398
00:19:35,240 --> 00:19:37,480
เลยไถ่โทษด้วยความตาย
399
00:19:38,000 --> 00:19:39,440
ตอนนี้หลักฐานลงตัวหมดแล้ว
400
00:19:39,960 --> 00:19:42,840
เหล่าเปาให้พวกเราปิดคดีได้แล้ว
401
00:19:42,840 --> 00:19:45,280
หรือจะเป็นเพราะการจากไปของจ้าวเสี่ยวหลิง
402
00:19:45,280 --> 00:19:46,880
ทำให้ม่อลี่ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
403
00:19:46,880 --> 00:19:48,400
จนทำผิดพลาดครั้งใหญ่ลงไปจริง ๆ
404
00:19:49,200 --> 00:19:49,880
เป็นไปไม่ได้
405
00:19:50,760 --> 00:19:52,440
ฉันรู้ว่านายเองก็ไม่อยากจะเชื่อ
406
00:19:52,440 --> 00:19:53,560
เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
407
00:19:54,400 --> 00:19:57,160
ข้อแรกแรกสปาเก็ตตี้ซอสดำไม่ต้องใส่เกลือ
408
00:19:57,960 --> 00:19:59,760
ฉันคิดว่าที่มันแปลกก็คือ
409
00:19:59,760 --> 00:20:02,280
ทำไมยาเบื่อหนูถึงมาอยู่ในขวดเกลือได้
410
00:20:02,280 --> 00:20:04,360
เพราะงั้นเลยมีข้อสองต่อ
411
00:20:05,880 --> 00:20:07,440
พวกคุณสองคนเหมือนกันจริง ๆ
412
00:20:07,440 --> 00:20:09,360
ผ้าเช็ดในครัวเป็นสีขาวทั้งหมด
413
00:20:09,360 --> 00:20:10,000
ผืนหนึ่งล้างหม้อ
414
00:20:10,000 --> 00:20:10,640
ผืนหนึ่งล้างจาน
415
00:20:10,640 --> 00:20:11,720
อีกผืนเช็ดเตา
416
00:20:11,720 --> 00:20:13,480
แบ่งไว้ชัดเจนว่าอันไหนวางไว้ตรงไหน
417
00:20:13,480 --> 00:20:15,720
มีครั้งหนึ่งที่ฉันใช้ผิด
418
00:20:15,720 --> 00:20:18,080
ฉันคิดว่ามันเป็นสีขาวเหมือนกันหมด
419
00:20:18,080 --> 00:20:18,960
แยกไม่ออกหรอก
420
00:20:19,640 --> 00:20:21,480
ทำให้เถ้าแก่ระเบิดตู้ม
421
00:20:22,320 --> 00:20:23,280
เหมือนถังแก๊สเลย
422
00:20:24,200 --> 00:20:26,200
เลยดุฉันตลอดทั้งบ่ายเลย
423
00:20:27,760 --> 00:20:29,760
ม่อลี่เป็นคนประเภทเดียวกับฉัน
424
00:20:29,760 --> 00:20:31,200
ปกติแล้วขนาดผ้าที่ใช้เช็ดในครัว
425
00:20:31,200 --> 00:20:32,600
ยังแยกออกได้ชัดเจน
426
00:20:32,600 --> 00:20:33,680
เขาจะเอายาเบื่อหนู
427
00:20:33,680 --> 00:20:34,960
ใส่ไว้ในขวดเกลือได้ยังไง
428
00:20:34,960 --> 00:20:36,280
เพราะฉะนั้นคนที่เอายาเบื่อหนู
429
00:20:36,280 --> 00:20:38,320
มาใส่ไว้ในขวดเกลือ
430
00:20:38,320 --> 00:20:39,320
น่าจะเป็นคนร้าย
431
00:20:40,120 --> 00:20:42,200
นี่เป็นการฆาตกรรมแน่นอน
432
00:20:43,760 --> 00:20:45,520
ฉันกับเหล่าเปาจะช่วยถ่วงเวลาให้
433
00:20:45,520 --> 00:20:47,080
ช่วงนี้ที่กรมตรวจสอบเข้มงวดมาก
434
00:20:47,080 --> 00:20:48,120
รีบไขคดีเร็ว ๆ เถอะ
435
00:20:49,120 --> 00:20:50,920
ฉันต้องตรวจสอบลูกค้าเมื่อวานใหม่อีกรอบ
436
00:20:52,000 --> 00:20:53,600
งั้นเดี๋ยวฉันจะไปหาเสิ่นหัวถัง
437
00:21:28,040 --> 00:21:29,000
เฉิงเซียงจวินน่ะ
438
00:21:29,520 --> 00:21:31,480
เคยมาสั่งอาหารเราให้ไปส่งหลายครั้ง
439
00:21:31,480 --> 00:21:32,440
ผมไปส่งให้สองสามครั้ง
440
00:21:33,800 --> 00:21:35,480
เธอมาที่ฮาร์บินเมื่อไรเหรอครับ
441
00:21:36,360 --> 00:21:37,480
อันนี้ผมก็ไม่รู้
442
00:21:37,480 --> 00:21:40,120
แต่เธอพักอยู่ที่นี่มาเป็นอาทิตย์แล้ว
443
00:21:43,240 --> 00:21:44,080
สิบวันก่อน
444
00:21:48,320 --> 00:21:49,080
พี่ซือถู
445
00:21:51,720 --> 00:21:53,040
มีอะไรเหรอครับพี่ซือถู
446
00:21:53,040 --> 00:21:54,000
สืบเรื่องคนสองคนให้ฉันหน่อย
447
00:21:55,960 --> 00:21:57,400
เกี่ยวกับร้านอาหารจัสมินใช่ไหมครับ
448
00:21:58,000 --> 00:21:59,680
ม่อลี่ไม่ได้ฆ่าตัวตายใช่ไหม
449
00:21:59,680 --> 00:22:00,640
ยังกำลังสืบอยู่
450
00:22:01,360 --> 00:22:02,200
ได้ครับ ว่ามาเลย
451
00:22:03,720 --> 00:22:05,000
คนหนึ่งชื่อหลี่เฉิงเหยียน
452
00:22:05,000 --> 00:22:06,600
น่าจะทำโรงเหล้า
453
00:22:06,600 --> 00:22:08,000
มาจากปักกิ่ง
454
00:22:08,000 --> 00:22:09,920
ฉันอยากรู้ว่าเขาทำอะไร
455
00:22:09,920 --> 00:22:11,200
ทำที่ไหนกันแน่
456
00:22:11,200 --> 00:22:12,680
ส่วนอีกคนชื่อเฉิงเซียงจวิน
457
00:22:12,680 --> 00:22:13,880
มาจากปักกิ่งเหมือนกัน
458
00:22:13,880 --> 00:22:15,120
เป็นฝ่ายขายยา
459
00:22:15,120 --> 00:22:16,880
ฉันอยากรู้ว่าเธอทำงานที่ไหน
460
00:22:16,880 --> 00:22:18,080
มาฮาร์บินตั้งแต่เมื่อไร
461
00:22:18,080 --> 00:22:19,280
ยิ่งละเอียดยิ่งดี
462
00:22:19,280 --> 00:22:20,160
ครับ ผมจะทำให้เร็วที่สุด
463
00:22:26,040 --> 00:22:28,360
อะ...อาจารย์โจว
464
00:22:28,360 --> 00:22:30,200
ไม่ต้องตกใจไป ฉันมาหาเสิ่นหัวถัง
465
00:22:31,680 --> 00:22:32,360
เชิญเข้ามาก่อนค่ะ
466
00:22:45,040 --> 00:22:45,840
คุณซือถู
467
00:22:47,640 --> 00:22:48,600
ได้ยินว่าตำรวจ
468
00:22:48,600 --> 00:22:51,040
หาสาเหตุที่เหล่าม่อฆ่าตัวตายเจอแล้ว
469
00:22:51,040 --> 00:22:52,520
ถ้างั้นก็ปิดคดีได้แล้วใช่ไหมครับ
470
00:22:53,200 --> 00:22:53,920
ผมยังมีคำถามอีกนิดหน่อย
471
00:22:53,920 --> 00:22:55,240
ที่ต้องยืนยันกับคุณ
472
00:22:57,880 --> 00:22:58,840
พูดมาได้เลยครับ
473
00:22:58,840 --> 00:23:00,000
คุณดูร้อนใจจังเลยนะ
474
00:23:00,000 --> 00:23:02,200
ผม...ร้อนใจอะไรกันครับ
475
00:23:03,160 --> 00:23:04,840
ตอนนี้เหล่าม่อไม่อยู่แล้ว
476
00:23:04,840 --> 00:23:06,520
แต่ถึงยังไงร้านนี้ก็ต้องเปิดต่อไป
477
00:23:06,520 --> 00:23:08,680
คุณอยากถามอะไรถามมาได้เลยครับ
478
00:23:09,440 --> 00:23:10,440
ผมเองก็ไม่อยากให้เหล่าม่อ
479
00:23:10,440 --> 00:23:11,920
จากไปแบบมีห่วงแบบนี้
480
00:23:11,920 --> 00:23:13,560
แม้แต่จดหมายลาตายก็ไม่ได้ทิ้งเอาไว้
481
00:23:14,560 --> 00:23:16,160
ถ้าคุณช่วยผมหาได้ว่า
482
00:23:16,160 --> 00:23:17,280
เขายังมีห่วงอะไรอยู่
483
00:23:17,960 --> 00:23:20,200
ผมจะขอบคุณอย่างสุดซึ้งเลย
484
00:23:23,120 --> 00:23:24,280
จางเสียวสี่ล่ะครับ
485
00:23:25,040 --> 00:23:26,080
จางเสียวสี่เหรอ
486
00:23:26,960 --> 00:23:29,320
เดิมทีเขาก็เพิ่งมาทำงานที่ร้านได้ไม่นาน
487
00:23:29,320 --> 00:23:31,600
พอเริ่มคล่องแล้วก็ดันมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
488
00:23:32,120 --> 00:23:34,840
เด็กมันคงจะไปหางานอื่นแล้วล่ะ
489
00:23:36,320 --> 00:23:37,160
ถ้าคุณอยากเจอเขา
490
00:23:37,840 --> 00:23:39,240
ผมจะให้คนไปเรียกเขามาให้
491
00:23:40,360 --> 00:23:41,560
คุณช่วยเล่าเรื่องลูกค้าที่มาเมื่อวาน
492
00:23:41,560 --> 00:23:43,480
ให้ผมฟังอย่างละเอียดอีกครั้งนะ
493
00:23:43,480 --> 00:23:47,080
ว่าใครมากี่โมง กลับไปตอนกี่โมง
494
00:23:47,080 --> 00:23:47,840
และกลับไปยังไง
495
00:23:48,880 --> 00:23:50,760
นี่...นี่คุณทำให้ผมลำบากใจนะ
496
00:23:50,760 --> 00:23:52,920
ถามเรื่องที่ผมรู้หน่อยไม่ได้เหรอ
497
00:23:54,200 --> 00:23:55,240
ไม่อยากพูดเหรอ
498
00:23:56,480 --> 00:23:56,960
ได้
499
00:23:57,920 --> 00:24:00,520
ผมได้ยินมาว่าคุณกับม่อลี่ไม่ค่อยลงรอยกัน
500
00:24:00,520 --> 00:24:02,480
ถึงขนาดกับถูกเขาส่งตัวไปให้สถานีตำรวจ
501
00:24:02,480 --> 00:24:04,320
เพราะเรื่องยักยอกเงินด้วย
502
00:24:04,320 --> 00:24:06,760
จะเรียกว่ายักยอกเงินได้ยังไง
503
00:24:06,760 --> 00:24:08,840
ร้านนี้เป็นของเราสองคน
504
00:24:08,840 --> 00:24:10,480
ผมใช้เงินของร้าน
505
00:24:10,480 --> 00:24:12,520
ก็เป็นการใช้เงินตัวเองไม่ใช่เหรอ
506
00:24:12,520 --> 00:24:14,000
เพราะงั้นคุณก็เลยแค้นม่อลี่
507
00:24:14,000 --> 00:24:15,520
เพราะเรื่องนี้มาตลอด
508
00:24:15,520 --> 00:24:16,960
ที่ร้านเรา
509
00:24:16,960 --> 00:24:18,840
มีใครไม่ทะเลาะกับม่อลี่บ้างล่ะ
510
00:24:18,840 --> 00:24:21,280
ต่อให้จ้าวเสี่ยวหลิงไม่ฉวยโอกาสนี้
511
00:24:21,280 --> 00:24:22,760
เพื่อหนีไป
512
00:24:22,760 --> 00:24:24,720
ถ้าไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือก
513
00:24:24,720 --> 00:24:27,400
คุณคิดว่าเธอจะยอมอยู่ที่นี่เหรอ
514
00:24:27,400 --> 00:24:29,520
ม่อลี่จ่ายเงินเธอเยอะน่ะ
515
00:24:31,680 --> 00:24:33,280
ม่อลี่ชอบจ้าวเสี่ยวหลิงไม่ใช่เหรอ
516
00:24:34,080 --> 00:24:36,000
ก็เพราะว่าชอบถึงได้เกิดปัญหา
517
00:24:37,520 --> 00:24:38,720
คุณม่อลี่คะ
518
00:24:38,720 --> 00:24:40,280
ฉันเคารพคุณในฐานะเถ้าแก่
519
00:24:40,880 --> 00:24:43,680
แต่ฉันก็หวังว่าคุณจะเคารพในสิ่งที่ฉันเลือก
520
00:24:44,840 --> 00:24:46,240
แฟนของเธอคนนั้นน่ะ
521
00:24:46,240 --> 00:24:47,800
พึ่งพาไม่ได้เลย
522
00:24:48,000 --> 00:24:49,440
เขามีงานไหม
523
00:24:49,440 --> 00:24:51,800
โตขนาดนี้แล้วยังให้ผู้หญิงเลี้ยงอีก
524
00:24:53,520 --> 00:24:55,240
เขากำลังหลอกเธออยู่
525
00:24:55,240 --> 00:24:56,360
หลอกความรักจากเธอ
526
00:24:57,120 --> 00:24:58,560
หลอกเงินจากเธอ
527
00:24:58,560 --> 00:25:00,080
ฉันไม่อยากคุยเรื่องนี้กับคุณแล้ว
528
00:25:02,720 --> 00:25:03,600
คุณฟังดูสิ
529
00:25:03,600 --> 00:25:06,000
คำพูดแบบนี้ใครฟังแล้วจะรู้สึกดีกัน
530
00:25:06,000 --> 00:25:08,600
สาวน้อยแบบเธอตกอยู่ในห้วงแห่งความรักแล้ว
531
00:25:08,600 --> 00:25:11,680
คนรักของตัวเองก็ต้องดีที่สุดสิ
532
00:25:11,680 --> 00:25:13,400
ยิ่งคุณไปบอกว่าเขาไม่ใช่
533
00:25:13,400 --> 00:25:15,240
เธอก็ยิ่งต่อต้าน
534
00:25:17,440 --> 00:25:19,320
ม่อลี่เองก็เป็นแค่หนุ่มโสดคนหนึ่ง
535
00:25:19,320 --> 00:25:20,880
เขาจะไปเข้าใจขนาดนั้นได้ยังไง
536
00:25:20,880 --> 00:25:22,160
ก็แค่เป็นคนใจดีแค่นั้น
537
00:25:23,440 --> 00:25:24,040
แล้วคุณล่ะ
538
00:25:24,720 --> 00:25:26,920
ทำไมทั้งภรรยากับลูกถึงไม่ได้อยู่ด้วย
539
00:25:26,920 --> 00:25:27,840
คุณซือถู
540
00:25:28,360 --> 00:25:31,040
ผมรู้ว่าคุณคิดว่าผมกับเหล่าม่อไม่ถูกกัน
541
00:25:31,040 --> 00:25:33,440
แต่ตอนนั้นที่เกิดเรื่องขึ้นกับภรรยาและลูกผม
542
00:25:33,440 --> 00:25:35,280
เหล่าม่อก็เป็นคนช่วยผมเอาไว้
543
00:25:35,280 --> 00:25:36,480
ผมเหอว่านเหนียน
544
00:25:36,480 --> 00:25:38,960
ไม่มีทางที่จะลืมบุญคุณใคร
545
00:25:38,960 --> 00:25:42,080
ต่อให้จางเสียวสี่จะถูกด่าว่าอยู่ตลอด
546
00:25:42,080 --> 00:25:43,200
เหมือนเป็นเด็ก ๆ
547
00:25:44,080 --> 00:25:45,480
แต่เราก็ไม่ทำถึงขนาดฆ่าคนหรอก
548
00:25:45,480 --> 00:25:46,760
คุณซือถู
549
00:25:46,760 --> 00:25:49,760
ถ้าคุณสืบได้ว่าเหล่าม่อถูกคนฆ่าจริง ๆ
550
00:25:49,760 --> 00:25:51,040
จากนี้ไปถ้าคุณมากินข้าวที่ร้านผม
551
00:25:51,560 --> 00:25:53,680
ผมจะไม่คิดเงินคุณเลยตลอดชีวิต
552
00:25:57,440 --> 00:25:58,960
แฟนของจ้าวเสี่ยวหลิงอายุเท่าไรแล้ว
553
00:26:00,320 --> 00:26:02,240
เกือบ ๆ สามสิบแล้วครับ
554
00:26:02,240 --> 00:26:04,200
โชคดีมากที่ได้มาเจอกับเสี่ยวหลิง
555
00:26:04,200 --> 00:26:06,600
ที่เป็นเด็กดีและจิตใจดีขนาดนี้
556
00:26:06,600 --> 00:26:08,520
ไม่งั้นไม่มีอะไรเลยแบบนี้
557
00:26:08,520 --> 00:26:09,680
ใครจะมาสนใจเขา
558
00:26:11,280 --> 00:26:12,400
ไม่เคยมีงานทำเลยเหรอ
559
00:26:14,920 --> 00:26:16,640
งั้นทำไมจู่ ๆ ถึงบอกว่าจะไปแมนจูเรียล่ะ
560
00:26:17,520 --> 00:26:19,200
พวกเราก็แนะนำเธอแล้ว
561
00:26:19,200 --> 00:26:22,120
ว่ารอให้แฟนเธอไปได้สวยที่แมนจูเรียก่อน
562
00:26:22,120 --> 00:26:24,080
แล้วเธอค่อยตามไป
563
00:26:24,720 --> 00:26:26,720
เธอไม่ฟัง จะไปให้ได้
564
00:26:32,440 --> 00:26:33,760
เถ้าแก่ เรียกหาผมเหรอครับ
565
00:26:33,760 --> 00:26:34,240
ใช่
566
00:26:34,760 --> 00:26:37,120
คุณซือถูมีเรื่องจะถามอะไรนายหน่อย
567
00:26:37,120 --> 00:26:38,160
คุณซือถู
568
00:26:38,160 --> 00:26:39,880
ผมจะไปส่งโทรเลขให้จ้าวเสี่ยวหลิงก่อน
569
00:26:39,880 --> 00:26:41,480
อย่าให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นนะครับ
570
00:26:41,480 --> 00:26:42,120
พวกคุณคุยกันไปนะ
571
00:26:46,600 --> 00:26:47,240
คุณซือถู
572
00:26:47,920 --> 00:26:49,800
เมื่อวานลูกค้ามีแค่พวกคุณไม่กี่คนจริง ๆ ครับ
573
00:26:50,720 --> 00:26:52,640
จำได้ไหมว่าเข้ามาที่ร้านตอนกี่โมง
574
00:26:52,640 --> 00:26:53,680
จำได้ครับ
575
00:26:53,680 --> 00:26:55,920
เถ้าแก่ม่อมีกำหนดเวลาในการยกอาหารออกมาอยู่
576
00:26:55,920 --> 00:26:57,680
ว่าต้องยกอาหารมาไว้บนโต๊ะลูกค้า
577
00:26:57,680 --> 00:26:59,480
ภายในสิบนาทีหลังจากสั่งอาหาร
578
00:26:59,480 --> 00:27:00,440
ถ้ามีการจอง
579
00:27:00,440 --> 00:27:01,840
ต้องทำให้เสร็จภายในห้านาที
580
00:27:02,520 --> 00:27:04,280
เมื่อก่อนผมไม่ได้ดูเวลา
581
00:27:04,280 --> 00:27:06,240
มักจะลืมอยู่บ่อย ๆ ว่าใครมาก่อนมาหลัง
582
00:27:06,240 --> 00:27:08,040
พอเจออาหารที่เหมือนกันก็จะทำผิดบ่อย ๆ
583
00:27:08,040 --> 00:27:09,760
ถูกเถ้าแก่ม่อว่าตั้งหลายรอบ
584
00:27:11,280 --> 00:27:15,520
เมื่อวานลูกค้าคนแรกที่มา
585
00:27:15,520 --> 00:27:16,880
เข้ามาในร้านตอน 11 โมงตรง
586
00:27:23,600 --> 00:27:24,040
ลูกค้าครับ
587
00:27:24,760 --> 00:27:26,360
คุณอยากทานอะไรครับ
588
00:27:27,320 --> 00:27:28,720
ขอน้ำแก้วหนึ่งก่อนก็พอครับ ผมรอคนอยู่
589
00:27:30,360 --> 00:27:31,720
ได้ครับ รอสักครู่นะครับ
590
00:27:35,960 --> 00:27:37,680
เขาออกไปตอนไหนครับ
591
00:27:37,680 --> 00:27:38,640
ผมไม่ทันได้สังเกต
592
00:27:38,640 --> 00:27:40,560
ว่าเขาออกไปตอนไหน
593
00:27:40,560 --> 00:27:43,280
เหมือนจะเป็นระหว่างช่วง 12:20 น.
594
00:27:43,280 --> 00:27:44,760
ถึง 12:30 น. มั้งครับ
595
00:27:45,400 --> 00:27:46,200
หมายความว่าไง
596
00:27:46,880 --> 00:27:48,880
ผมเข้าประตูไปตอน 12:20 น.
597
00:27:48,880 --> 00:27:50,480
เหมือนจะเห็นเขาเดินผ่าน
598
00:27:50,480 --> 00:27:51,240
ไปทางห้องน้ำ
599
00:27:51,800 --> 00:27:53,680
จนตอน 12:30 น. ที่ผมออกไปด้านหน้า
600
00:27:53,680 --> 00:27:54,760
ก็ไม่เห็นเขาแล้ว
601
00:27:54,760 --> 00:27:56,080
คงจะออกไปแล้ว
602
00:27:57,160 --> 00:27:59,440
คุณไม่ได้เห็นเขาออกไปกับตาตัวเองเหรอ
603
00:27:59,440 --> 00:28:00,240
ไม่เห็นครับ
604
00:28:00,800 --> 00:28:03,960
พอตอนนี้มาคิดดูแล้วน่าจะออกไปทางประตูหลัง
605
00:28:03,960 --> 00:28:06,200
แต่ไปทางประตูหลังต้องผ่านห้องครัว
606
00:28:06,200 --> 00:28:07,600
ปกติแล้วเถ้าแก่ม่อจะไม่ให้ใคร
607
00:28:07,600 --> 00:28:08,560
เข้าไปในครัวของเขาครับ
608
00:28:10,360 --> 00:28:11,320
คน ๆ นี้คงจะไม่ใช่
609
00:28:11,320 --> 00:28:12,760
คนร้ายที่ฆ่าเถ้าแก่ม่อหรอกนะครับ
610
00:28:13,880 --> 00:28:15,680
แล้วคนที่เข้ามาหลังจากนั้นล่ะ
611
00:28:15,680 --> 00:28:17,120
จากนั้นก็เป็นคุณกับเพื่อนคุณ
612
00:28:17,120 --> 00:28:18,160
ที่เข้ามาคุยเรื่องงานกันครับ
613
00:28:18,800 --> 00:28:22,520
ประมาณเที่ยงนิด ๆ ก็ออกไป
614
00:28:22,520 --> 00:28:23,440
หลังจากนั้นอีกก็เป็น
615
00:28:23,440 --> 00:28:25,680
ลูกค้าผู้หญิงที่ผมบอกคุณตรงทางเข้า
616
00:28:25,680 --> 00:28:27,120
เธอยืนรอเถ้าแก่เหอห่ออาหารให้เธอ
617
00:28:27,480 --> 00:28:30,200
ทั้งสองดูค่อนข้างสนิทกัน
618
00:28:31,040 --> 00:28:33,440
ร้านเล็กใหญ่แถวนี้ที่มีอยู่มากมาย
619
00:28:33,440 --> 00:28:34,400
ฉันลองมาหมดแล้ว
620
00:28:34,400 --> 00:28:36,200
มีแต่ร้านคุณนี่แหละที่ถูกปากฉันที่สุด
621
00:28:36,880 --> 00:28:38,120
พอกินเข้าไปแล้ว
622
00:28:38,120 --> 00:28:40,480
เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย
623
00:28:40,480 --> 00:28:42,480
ฉันแนะนำร้านคุณให้เพื่อน ๆ ด้วยนะ
624
00:28:43,320 --> 00:28:44,160
เป็นไงบ้าง
625
00:28:44,160 --> 00:28:45,800
ไม่แถมให้สักสองอย่างเหรอ
626
00:28:45,800 --> 00:28:48,000
ได้สิ ครั้งหน้าที่คุณมา
627
00:28:48,000 --> 00:28:49,920
ผมจะให้เหล่าม่อทำสูตรลับก้นหีบให้
628
00:28:49,920 --> 00:28:51,200
ทั้งน้ำถั่วเขียวทั้งมันบด
629
00:28:51,200 --> 00:28:51,960
ไม่คิดเงิน
630
00:28:52,720 --> 00:28:54,280
คุณอย่ามาล้อเล่นน่า
631
00:28:54,280 --> 00:28:56,080
ฉันไม่กินของพรรค์นั้นหรอก
632
00:28:56,080 --> 00:28:57,680
นั่นเป็นน้ำต้มถั่วของพวกคนจน
633
00:28:59,520 --> 00:29:00,680
ขอโทษครับ ๆ
634
00:29:01,200 --> 00:29:02,640
ผมจะไปซื้อยาให้
635
00:29:02,640 --> 00:29:03,680
ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ
636
00:29:03,680 --> 00:29:05,240
ฉันเป็นคนขายยานะ
637
00:29:05,840 --> 00:29:06,320
เรื่องเล็กน้อยน่า
638
00:29:07,000 --> 00:29:08,520
ฉันออกไปทางนี้นะ
639
00:29:13,200 --> 00:29:14,360
ตอนนั้นกี่โมงเหรอ
640
00:29:15,040 --> 00:29:17,760
เหมือนจะเป็นตอนหลัง 12:10 น. ครับ
641
00:29:17,760 --> 00:29:19,360
เพราะเถ้าแก่ใหญ่มา
642
00:29:19,360 --> 00:29:20,800
ใส่ชุดสูทราคาแพง
643
00:29:20,800 --> 00:29:22,800
รองเท้าหนังก็ขัดจนเงาวับ
644
00:29:22,800 --> 00:29:26,400
ดูเหมือนจะเป็นเจ้าของธนาคารอะไรนี่แหละครับ
645
00:29:26,400 --> 00:29:27,280
อวี๋ต้าเริ่น
646
00:29:27,280 --> 00:29:27,680
ใช่ ๆ ๆ
647
00:29:27,680 --> 00:29:28,640
ชื่อนี้แหละครับ
648
00:29:31,280 --> 00:29:32,960
เถ้าแก่อยากทานอะไรครับ
649
00:29:32,960 --> 00:29:34,760
เมนูเด็ดของร้านเรามีสปาเก็ตตี้ซอสดำ...
650
00:29:34,760 --> 00:29:36,600
อาหารของเถ้าแก่อวี๋จองเอาไว้แล้ว
651
00:29:36,600 --> 00:29:38,040
บอกเหล่าม่อเอาอาหารมาได้เลย
652
00:29:39,000 --> 00:29:39,520
ครับ
653
00:29:40,040 --> 00:29:41,120
เถ้าแก่เชิญนั่งก่อนครับ
654
00:29:41,120 --> 00:29:41,880
รอสักครู่นะครับ
655
00:29:46,400 --> 00:29:49,000
ม่อลี่ไม่ชอบให้ใครเข้ามาในครัวเขา
656
00:29:49,000 --> 00:29:50,520
แล้วทำไมเธอถึงออกไปทางด้านหลังได้
657
00:29:51,440 --> 00:29:52,520
เธอดึงดันจะไปให้ได้
658
00:29:52,520 --> 00:29:54,600
เหมือนประตูหลังจะใกล้กับบ้านเธอ
659
00:29:54,600 --> 00:29:55,600
มันก็ใกล้จริง ๆ
660
00:29:55,600 --> 00:29:57,480
เธอหัวเราะคิกคักแล้วก็เดินไป
661
00:29:57,480 --> 00:29:58,920
เถ้าแก่ม่อเองก็พูดอะไรไม่ได้
662
00:29:58,920 --> 00:30:00,000
ยังไงเธอก็เป็นลูกค้า
663
00:30:00,760 --> 00:30:01,920
ตอนนั้น
664
00:30:01,920 --> 00:30:03,800
ผมกำลังยกอาหารมาให้เถ้าแก่อวี๋อยู่
665
00:30:03,800 --> 00:30:05,360
ได้ยินเสียงเอะอะของเธอ
666
00:30:05,360 --> 00:30:06,920
คงจะออกไปทางประตูหลังแล้ว
667
00:30:10,680 --> 00:30:12,600
ช่วงนี้อวี๋ต้าเริ่นมากินบ่อย
668
00:30:12,600 --> 00:30:13,800
เห็นว่าอาหารที่เถ้าแก่ม่อทำ
669
00:30:13,800 --> 00:30:15,240
หากินที่อื่นไม่ได้
670
00:30:15,240 --> 00:30:16,960
ผมเพิ่งจะยกมาได้ไม่เท่าไร
671
00:30:16,960 --> 00:30:17,920
เขาก็กินหมดแล้ว
672
00:30:18,480 --> 00:30:20,200
ประมาณ...
673
00:30:21,400 --> 00:30:23,000
12:25 น.
674
00:30:23,000 --> 00:30:24,440
หรือมากกว่านั้นนิดหน่อย
675
00:30:25,120 --> 00:30:26,600
เขาออกไป
676
00:30:26,600 --> 00:30:27,560
ก่อนลุงเฮ่อมาแป๊บเดียว
677
00:30:29,360 --> 00:30:30,760
ในระหว่างนั้น
678
00:30:30,760 --> 00:30:32,360
หลี่เฉิงเหยียนมาตอนไหน
679
00:30:32,360 --> 00:30:33,240
หลี่เฉิงเหยียนเหรอ
680
00:30:34,720 --> 00:30:36,840
คุณหมายถึงลูกค้าที่ถูกแนะนำมาใช่ไหม
681
00:30:37,600 --> 00:30:41,480
ประมาณ 12:15 น.
682
00:30:41,480 --> 00:30:44,040
หลังจากที่ลูกค้าผู้หญิงคนนั้นออกไปได้ไม่นาน
683
00:30:44,040 --> 00:30:44,720
ตอนสั่งอาหาร
684
00:30:44,720 --> 00:30:46,880
เขาบอกว่ามีคนแนะนำให้ที่นี่
685
00:30:46,880 --> 00:30:48,880
และยังตั้งใจพูดถึงสปาเก็ตตี้ซอสดำด้วย
686
00:30:48,880 --> 00:30:51,120
ก็เลยสั่งสปาเก็ตตี้ซอสดำให้เขาไปจานหนึ่ง
687
00:30:51,120 --> 00:30:51,920
กับควาสส์ขวดหนึ่ง
688
00:30:52,640 --> 00:30:54,160
ผมเพิ่งมาใหม่
689
00:30:54,160 --> 00:30:55,920
จะไปรู้ได้ไงว่าที่เขาพูดหมายถึงใคร
690
00:30:55,920 --> 00:30:57,240
ผมเลยสั่งอาหารให้เขาไปแบบนี้
691
00:30:57,920 --> 00:31:00,960
เขามีอะไรแปลก ๆ บ้างไหม
692
00:31:01,520 --> 00:31:02,360
ไม่มีเลยครับ
693
00:31:02,960 --> 00:31:04,720
แค่ตอนที่เดินเข้ามาเขามองไปรอบ ๆ
694
00:31:04,720 --> 00:31:06,200
แล้วหาที่ที่ไม่มีคนนั่ง
695
00:31:07,360 --> 00:31:07,920
ตอนนั้น
696
00:31:07,920 --> 00:31:09,600
วัยรุ่นแปลก ๆ คนนั้นยังอยู่เลย
697
00:31:09,600 --> 00:31:10,960
แต่ต่อมาก็ไม่เห็นแล้ว
698
00:31:10,960 --> 00:31:13,520
พอลูกค้าคนนี้กินสปาเก็ตตี้ไปได้แค่ไม่กี่คำ
699
00:31:13,520 --> 00:31:15,520
ก็บอกว่ารสชาติแปลก ๆ เลยไม่กินแล้ว
700
00:31:15,520 --> 00:31:16,480
จ่ายเงินแล้วก็ออกไป
701
00:31:17,520 --> 00:31:19,440
ผมก็ไม่กล้าบอกกับเถ้าแก่ม่อ
702
00:31:19,440 --> 00:31:21,480
ถ้ามีคนกล้าบอกว่าอาหารที่เขาทำรสชาติแปลก ๆ
703
00:31:21,480 --> 00:31:23,000
เขาเอาเรื่องคนนั้นแน่
704
00:31:23,000 --> 00:31:24,920
ผมเลยเก็บอาหารไปเงียบ ๆ
705
00:31:25,520 --> 00:31:26,240
กี่โมงเหรอ
706
00:31:26,920 --> 00:31:29,440
หลังจากเถ้าแก่อวี๋ไปได้ไม่นาน
707
00:31:29,440 --> 00:31:31,840
ประมาณ 12:40 น.
708
00:31:33,200 --> 00:31:35,440
คน ๆ นี้ดูเหมือนเขาจะยังรอใครสักคนอยู่
709
00:31:35,440 --> 00:31:37,000
แต่สุดท้ายร่างกายก็ไม่ค่อยดี
710
00:31:37,000 --> 00:31:38,400
เลยให้ผมช่วยเรียกรถลากให้
711
00:31:38,400 --> 00:31:39,520
ไปส่งเขาที่โรงแรม
712
00:31:40,440 --> 00:31:41,400
มีใครมาอีกไหม
713
00:31:42,160 --> 00:31:42,680
ลุงเฮ่อครับ
714
00:31:43,240 --> 00:31:45,240
ตอน 12:30 น. ผมเพิ่งเชิญเขาเข้ามานั่ง
715
00:31:45,240 --> 00:31:46,000
เถ้าแก่เหอก็ให้ผม
716
00:31:46,000 --> 00:31:47,800
ยกอาหารมาให้ลูกค้าคนเมื่อกี้
717
00:31:47,800 --> 00:31:50,200
จากนั้นผมก็ไปตรงช่องออกอาหาร
718
00:31:50,200 --> 00:31:51,720
เพื่อสั่งอาหารให้ลุงเฮ่อ
719
00:31:52,920 --> 00:31:54,680
รอตั้งยี่สิบนาทีแล้วอาหารก็ยังไม่มา
720
00:31:55,360 --> 00:31:57,080
ผมเลยไปเร่งเถ้าแก่ม่อ
721
00:31:58,360 --> 00:31:59,360
คิดไม่ถึงเลยว่า...
722
00:32:01,120 --> 00:32:01,920
ผมเข้าใจแล้ว
723
00:32:04,480 --> 00:32:05,080
คุณซือถู
724
00:32:05,800 --> 00:32:06,960
ถ้าตรงนี้ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว
725
00:32:06,960 --> 00:32:07,760
ผมขอตัว...
726
00:32:17,320 --> 00:32:18,080
ทางฝั่งเหล่าเปาจัดการเรียบร้อยแล้ว
727
00:32:23,040 --> 00:32:24,120
มีความคิดดี ๆ บ้างไหม
728
00:32:26,120 --> 00:32:27,880
ทำไม จะชุบเลี้ยงฉันหรือไง
729
00:32:28,760 --> 00:32:30,040
ก็ได้ยินที่ฉันพูดเมื่อกี้แล้วนี่
730
00:32:30,840 --> 00:32:32,080
สงสัยใครบ้างหรือเปล่า
731
00:32:32,680 --> 00:32:34,600
หลังจากไขคดีกับนายมาหลายครั้ง
732
00:32:34,600 --> 00:32:35,760
ฉันว่าคนที่เข้า ๆ ออก ๆ
733
00:32:35,760 --> 00:32:36,920
ทุกคนต่างก็น่าสงสัยทั้งนั้น
734
00:32:38,840 --> 00:32:41,000
ว่ามาสิ จะจับใครก่อนดี
735
00:32:41,760 --> 00:32:42,280
ได้
736
00:32:42,920 --> 00:32:43,720
งั้นก็จับวัยรุ่น
737
00:32:43,720 --> 00:32:45,040
ที่ไม่ได้สั่งอะไรเลยมาก่อนแล้วกัน
738
00:33:08,080 --> 00:33:09,920
ถ้าวัยรุ่นนั่นเป็นคนฆ่าม่อลี่
739
00:33:09,920 --> 00:33:10,760
งั้นแรงจูงใจคืออะไรล่ะ
740
00:33:11,720 --> 00:33:13,400
จับมาถามเดี๋ยวก็รู้
741
00:33:13,400 --> 00:33:14,600
จับมาถามเหรอ
742
00:33:14,600 --> 00:33:16,360
ทำไมตอนนี้นายเป็นเหมือนเหล่าเปาเลย
743
00:33:16,360 --> 00:33:18,240
จับมาถามแล้วค่อยทรมาน
744
00:33:18,240 --> 00:33:19,200
งั้นนายคิดว่าไง
745
00:33:20,040 --> 00:33:20,880
ฉันคิดว่าไงเหรอ
746
00:33:21,640 --> 00:33:23,240
ที่สำคัญคือนายว่าไงต่างหาก
747
00:33:23,240 --> 00:33:25,160
แล้วก็อีกอย่าง
748
00:33:25,160 --> 00:33:26,480
ฮาร์บินมีวัยรุ่นเป็นแสนคน
749
00:33:26,480 --> 00:33:27,680
ฉันจะไปจับมาจากไหน
750
00:33:27,680 --> 00:33:28,240
ไม่รีบ
751
00:33:28,880 --> 00:33:31,240
พอมีเวลาแล้วก็วาดรูปให้หน่อย
752
00:33:32,360 --> 00:33:33,440
มีความสามารถนะเนี่ย
753
00:33:38,760 --> 00:33:40,240
วางไว้เลยครับ เพิ่งเผาทั้งนั้น
754
00:33:40,960 --> 00:33:41,880
ยังร้อน ๆ เลย
755
00:33:50,000 --> 00:33:52,240
พี่ซือถู คุณชายลั่ว
756
00:33:53,960 --> 00:33:54,960
ผมสืบเรื่องหลี่เฉิงเหยียนเจอแล้ว
757
00:33:55,560 --> 00:33:56,560
แต่ของเฉิงเซียงจวินยังไม่ได้เรื่องเลย
758
00:33:56,560 --> 00:33:58,000
ผมกะว่าจะมาส่งข่าวให้ก่อน
759
00:33:58,760 --> 00:33:59,480
ไปคุยข้างใน
760
00:34:06,560 --> 00:34:08,200
หลี่เฉิงเหยียนคนนี้ซื้อขายเหล้า
761
00:34:08,200 --> 00:34:09,680
เขาเปิดร้านเหล้าอยู่ที่ปักกิ่ง
762
00:34:09,680 --> 00:34:11,200
แต่เขาติดคุกสามอยู่ปี
763
00:34:11,920 --> 00:34:12,760
ข้อหาล่ะ
764
00:34:12,760 --> 00:34:13,120
หลอกลวง
765
00:34:13,720 --> 00:34:16,240
ร้านเหล้านี่เปิดหลังจากเขาออกมาจากคุก
766
00:34:16,240 --> 00:34:17,560
แต่ยอดขายก็ธรรมดา
767
00:34:17,560 --> 00:34:18,880
เคยคิดจะมาที่ฮาร์บิน
768
00:34:18,880 --> 00:34:20,440
เพื่อคุยเรื่องตัวแทนจำหน่ายเบียร์
769
00:34:20,440 --> 00:34:22,960
เขาเคยมีปัญหาขัดแย้งกับใครบ้างไหม
770
00:34:22,960 --> 00:34:24,880
คงจะเยอะน่าดูเลย
771
00:34:24,880 --> 00:34:25,960
เขามีประวัติอาชญากรรม
772
00:34:25,960 --> 00:34:28,200
ปกติมักจะไปขลุกอยู่กับพวกอันธพาล
773
00:34:28,200 --> 00:34:29,960
บ้าบิ่นและชอบหาเรื่องต่อยตี
774
00:34:29,960 --> 00:34:31,600
คงจะมีคู่อริอยู่ไม่น้อยเลย
775
00:34:32,560 --> 00:34:34,280
คดีแบบนี้ฉันเจอมาเยอะแล้ว
776
00:34:34,280 --> 00:34:35,400
ถ้าพวกนั้นจะทำ
777
00:34:35,400 --> 00:34:37,280
คงจะใช้มีดแทงเข้ามาตรง ๆ แล้ว
778
00:34:37,840 --> 00:34:39,480
ไม่มาทำเรื่องซับซ้อนแบบนี้หรอก
779
00:34:39,480 --> 00:34:40,920
จากนั้นก็ฆ่าปิดปาก
780
00:34:41,800 --> 00:34:43,000
หลังจากที่พ่อฉันเสีย
781
00:34:43,000 --> 00:34:44,240
อวี๋ต้าเริ่นก็มารับช่วง
782
00:34:44,240 --> 00:34:45,560
ประธานสมาคมการค้าฮาร์บินต่อ
783
00:34:45,560 --> 00:34:48,320
ใช่ หนังสือพิมพ์ยังเคยสัมภาษณ์เขาเลย
784
00:34:48,320 --> 00:34:50,360
อวี๋ต้าเริ่นเหมือนกันกับนายท่านลั่ว
785
00:34:50,880 --> 00:34:51,960
หยุดเลย
786
00:34:51,960 --> 00:34:53,480
พ่อฉันไม่เหมือนกับเขา
787
00:34:53,480 --> 00:34:55,600
ในหัวของเขายกย่องแต่พวกต่างชาติ
788
00:34:55,600 --> 00:34:57,960
ไม่รู้ว่าคนแบบนี้มาเป็นเจ้าของธนาคารได้ยังไง
789
00:34:57,960 --> 00:35:00,040
คงจะเป็นเพราะได้แต่งงานดี
790
00:35:00,040 --> 00:35:01,120
แต่คนพรรค์นี้
791
00:35:01,120 --> 00:35:02,960
ไม่เคยจบสวยสักคนหรอก
792
00:35:02,960 --> 00:35:05,000
ดูอย่างประธานสมาคมการค้าเฟิ่งเทียนสิ
793
00:35:05,000 --> 00:35:06,200
ก็ถูกคนฆ่าตายไม่ใช่เหรอ
794
00:35:06,840 --> 00:35:08,400
เอามาเทียบกันไม่ได้หรอก
795
00:35:08,400 --> 00:35:09,840
ตอนนี้เราสืบเรื่องหลี่เฉิงเหยียนกันอยู่
796
00:35:09,840 --> 00:35:10,680
ไม่ใช่อวี๋ต้าเริ่นสักหน่อย
797
00:35:10,680 --> 00:35:12,520
ทำไมจะเทียบไม่ได้
798
00:35:14,000 --> 00:35:15,520
พวกมือเติบที่ทำเรื่องชั่วมาทั้งวัน
799
00:35:15,520 --> 00:35:16,360
มีอะไรน่าฆ่า
800
00:35:16,360 --> 00:35:18,360
ถ้าฉันเป็นฆาตกรละก็
801
00:35:18,360 --> 00:35:19,760
เล่นใหญ่ขนาดนี้แล้ว
802
00:35:19,760 --> 00:35:21,040
ก็ต้องเลือกคนใหญ่คนโตหน่อยสิ
803
00:35:21,040 --> 00:35:22,320
จากคนพวกที่อยู่ในร้านอาหาร
804
00:35:23,080 --> 00:35:24,920
คนที่ทำให้ฉันอยากวางแผนฆ่า
805
00:35:25,600 --> 00:35:27,240
ก็ต้องเป็นเจ้าของธนาคารเท่านั้น
806
00:35:28,480 --> 00:35:29,080
เดี๋ยวนะ
807
00:35:31,880 --> 00:35:32,440
ทำไมเหรอครับ
808
00:35:44,160 --> 00:35:45,600
อวี๋ต้าเริ่นกับหลี่เฉิงเหยียน
809
00:35:46,640 --> 00:35:48,000
สั่งอาหารเหมือนกัน
810
00:35:48,800 --> 00:35:51,480
อาหารที่จองไว้ร้านจัสมินจะยกออกมาก่อน
811
00:35:52,040 --> 00:35:53,720
เพราะงั้นสปาเก็ตตี้ซอสดำจานนั้นของอวี๋ต้าเริ่น
812
00:35:53,720 --> 00:35:55,600
ถ้าเกิดว่าไม่ได้จองไว้ก่อนแล้วละก็
813
00:35:55,600 --> 00:35:57,240
สปาเก็ตตี้จานนั้นก็จะไม่ได้ไปอยู่ในมือเขา
814
00:36:00,800 --> 00:36:02,680
นายกับฉี่หมิงสั่งกาแฟ
815
00:36:02,680 --> 00:36:04,240
สลัดผลไม้ แล้วก็ขนมปัง
816
00:36:05,240 --> 00:36:08,080
อวี๋ต้าเริ่นสั่งสปาเก็ตตี้ซอสดำ ซุปบีทรูท
817
00:36:08,080 --> 00:36:11,120
หลี่เฉิงเหยียนก็สั่งสปาเก็ตตี้ซอสดำ ควาสส์
818
00:36:11,120 --> 00:36:12,920
วัยรุ่นคนนั้นสั่งแค่น้ำอุ่นแก้วเดียว
819
00:36:15,720 --> 00:36:18,600
ลุงเฮ่อสั่งผักอบกับขนมปัง
820
00:36:18,600 --> 00:36:20,400
ถ้าเป้าหมายของคนร้ายคืออวี๋ต้าเริ่น
821
00:36:21,600 --> 00:36:23,120
งั้นเรื่องก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แล้ว
822
00:36:23,680 --> 00:36:25,320
งั้นฉันต้องบอกเหล่าเปาเอาไว้หน่อย
823
00:36:25,320 --> 00:36:27,000
ถ้าจะฆ่าอวี๋ต้าเริ่นจริง ๆ
824
00:36:27,000 --> 00:36:28,440
แล้วครั้งแรกไม่สำเร็จ
825
00:36:28,440 --> 00:36:29,480
ต้องมีครั้งสองแน่
826
00:36:44,200 --> 00:36:45,880
ทางเฉิงเซียงจวินได้เรื่องอะไรบ้างไหม
827
00:36:45,880 --> 00:36:48,120
ผมไปถามมาหลายโรงพยาบาลแล้ว เธอไม่เคยไปเลย
828
00:36:48,120 --> 00:36:49,280
ส่วนพวกร้านขายยาใหญ่ ๆ กำลังถามอยู่ครับ
829
00:36:51,400 --> 00:36:53,440
ซือถู ที่หน้าประตูมีคนมา
830
00:36:53,440 --> 00:36:54,480
บอกว่ามาหาเธอ
831
00:36:55,520 --> 00:36:57,960
นักสืบซือถู ผมมีคดีมาให้คุณช่วย
832
00:36:59,080 --> 00:37:01,520
นักสืบซือถู ผมมีคดีมาให้คุณช่วย
833
00:37:02,040 --> 00:37:03,880
คุณซือถู
834
00:37:04,800 --> 00:37:07,040
คุณซือถู
835
00:37:07,400 --> 00:37:09,640
ผมมีคดีมาให้คุณช่วย คุณซือถู
836
00:37:11,920 --> 00:37:13,280
คนเยอะเลย ไปได้สวยนะเนี่ย
837
00:37:13,280 --> 00:37:13,960
เปิดสาขาย่อยได้แล้ว
838
00:37:14,760 --> 00:37:15,640
เกิดอะไรขึ้น
839
00:37:16,480 --> 00:37:17,240
ผมนึกออกแล้ว
840
00:37:17,840 --> 00:37:20,160
คดีโรงเรียนสตรีที่ผมเขียนตีพิมพ์วันนี้
841
00:37:20,160 --> 00:37:21,640
นายทำโฆษณาได้ไม่เลวเลย
842
00:37:21,640 --> 00:37:22,760
รอให้ฉันลงทุนที่สำนักข่าวก่อน
843
00:37:22,760 --> 00:37:23,640
ฉันจะให้นายเป็นรองประธาน
844
00:37:26,040 --> 00:37:26,880
ไปทางประตูหลัง
845
00:37:37,720 --> 00:37:39,600
พ่อหนุ่ม ใช้ได้เลยนี่
846
00:37:40,240 --> 00:37:42,160
คดีฆาตกรรมสามคดีที่โรงเรียนสตรี
847
00:37:42,160 --> 00:37:44,040
เธอไขได้หมดเลย
848
00:37:44,040 --> 00:37:45,120
ใช่ พวกเราเป็นคนไขคดีเอง
849
00:37:45,120 --> 00:37:45,960
เรายังมีธุระอยู่
850
00:37:45,960 --> 00:37:46,760
ไว้จะกลับมาคุยด้วย
851
00:37:47,280 --> 00:37:48,800
ถ้าเธอไม่อยากให้วันทั้งวันของเธอ
852
00:37:48,800 --> 00:37:50,080
ถูกทำลายไปแบบนี้
853
00:37:50,080 --> 00:37:51,760
ทางที่ดีอย่าเปิดประตูนั่นดีกว่า
854
00:37:52,320 --> 00:37:53,440
คนเต็มไปหมดเลย
855
00:37:57,200 --> 00:37:57,960
ลุงเฮ่อครับ
856
00:37:58,600 --> 00:37:59,600
ขอยืมผ่านทางหน่อยได้ไหมครับ
857
00:37:59,600 --> 00:38:02,200
ธะ...เธอรู้จักฉันเหรอ
858
00:38:02,200 --> 00:38:03,520
ม่อลี่เคยบอกผมน่ะครับ
859
00:38:03,520 --> 00:38:05,160
ว่าคุณอยู่ข้างสำนักงานนักสืบผม
860
00:38:06,160 --> 00:38:07,400
ฉันจะเอาบันไดให้
861
00:38:10,960 --> 00:38:12,800
ดื่มเก่งเหมือนกันนะเนี่ย
862
00:38:14,200 --> 00:38:14,960
อากาศเย็น
863
00:38:16,040 --> 00:38:17,400
ดื่มช่วยให้อุ่น
864
00:38:20,320 --> 00:38:20,960
ลุงเฮ่อครับ
865
00:38:21,760 --> 00:38:23,440
คุณทำอะไรอยู่ที่บ้านทั้งวันเหรอครับ
866
00:38:24,840 --> 00:38:26,320
นี่เธอดูไม่ออกเหรอ
867
00:38:32,720 --> 00:38:33,280
พ่อหนุ่ม
868
00:38:33,920 --> 00:38:35,280
ใช้ได้เลยนี่
869
00:38:35,280 --> 00:38:36,200
เธอเป็นนักสืบเหรอ
870
00:38:37,080 --> 00:38:37,920
จะว่าใช่ก็ได้ครับ
871
00:38:38,760 --> 00:38:40,280
งั้นคงเคยไขคดีมาไม่น้อยเลยสินะ
872
00:38:40,280 --> 00:38:41,160
ต่อไปเขาจะทำ
873
00:38:44,520 --> 00:38:46,760
คดีลักพาตัวในห้องปิดตายฟู่เจียเตี้ยน
874
00:38:47,360 --> 00:38:48,760
ตอนนั้นเขายังไม่ได้เป็นนักสืบ
875
00:38:49,800 --> 00:38:54,800
งั้นก็ต้องคดีจางซานฆ่าหั่นศพบนถนนเหวินชาง
876
00:38:59,360 --> 00:39:01,320
อย่าบอกนะว่า
877
00:39:02,280 --> 00:39:04,400
คดีสะเทือนขวัญที่เต้าไว่
878
00:39:04,920 --> 00:39:06,320
ผมทำแค่คดีโรงเรียนสตรีคดีเดียวครับ
879
00:39:08,680 --> 00:39:10,240
แต่ลุงสบายใจได้
880
00:39:10,240 --> 00:39:11,920
ต่อไปพวกเราจะขยันไขคดีให้ได้เยอะ ๆ
881
00:39:11,920 --> 00:39:12,840
ไม่ให้คุณผิดหวังครับ
882
00:39:13,440 --> 00:39:16,280
ไม่เลว เหมือนกับลุงตอนยังหนุ่มเลย
883
00:39:16,280 --> 00:39:18,000
นายดูสิ ลุงก็ยังเป็นลุง
884
00:39:19,560 --> 00:39:20,760
จริงสิครับ ลุงเฮ่อ
885
00:39:20,760 --> 00:39:22,120
ตอนที่เกิดเรื่องกับม่อลี่
886
00:39:22,120 --> 00:39:23,200
คุณก็ไปที่ร้านอาหารด้วย
887
00:39:23,200 --> 00:39:25,040
ใช่แล้ว ฉันไปมา
888
00:39:25,840 --> 00:39:28,800
แต่อาหารของฉันยังไม่ทันมา
889
00:39:28,800 --> 00:39:30,400
ม่อลี่ก็ตายแล้ว
890
00:39:30,400 --> 00:39:31,800
มีอะไรผิดปกติบ้างหรือเปล่าครับ
891
00:39:31,800 --> 00:39:33,120
ต้องมีแน่อยู่แล้ว
892
00:39:33,120 --> 00:39:34,000
อะไรผิดปกติเหรอ
893
00:39:34,760 --> 00:39:35,760
วันนั้น
894
00:39:36,400 --> 00:39:38,440
ฉันอยากกินสเต๊กซอสปักกิ่ง
895
00:39:38,960 --> 00:39:40,400
แต่มันหมด
896
00:39:40,400 --> 00:39:42,360
ฉันเลยสั่งผักอบขนมปัง
897
00:39:43,760 --> 00:39:45,840
แต่ผักอบขนมปังก็หมดเหมือนกัน
898
00:39:46,520 --> 00:39:46,880
เธอ...
899
00:39:46,880 --> 00:39:48,760
คิดไม่ถึงว่าจะไม่ได้กินเหรอ
900
00:39:49,920 --> 00:39:50,720
คุณวางใจเถอะครับ
901
00:39:51,520 --> 00:39:52,560
คดีของม่อลี่
902
00:39:53,400 --> 00:39:54,880
ผมจะต้องหาตัวคนร้ายให้ได้
903
00:40:06,600 --> 00:40:09,360
โอ้โฮ ที่แท้คุณก็เป็นนักสืบนี่เอง
904
00:40:10,880 --> 00:40:11,720
เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับ
905
00:40:11,720 --> 00:40:12,960
เฉิงเซียงจวินหรือเปล่า
906
00:40:13,720 --> 00:40:14,200
เธอฆ่าคนเหรอ
907
00:40:15,000 --> 00:40:15,360
เปล่าครับ
908
00:40:16,120 --> 00:40:17,440
แต่ผมมีเรื่องต้องถามเธอหน่อย
909
00:40:17,440 --> 00:40:17,920
เธอกลับมาหรือยังครับ
910
00:40:18,400 --> 00:40:18,840
ยังเลย
911
00:40:19,880 --> 00:40:23,520
งั้นช่วยพาเราไปดูห้องเธอหน่อยได้ไหมครับ
912
00:40:24,080 --> 00:40:24,600
ได้สิ
913
00:40:26,160 --> 00:40:27,640
มา เชิญด้านใน
914
00:40:35,400 --> 00:40:35,920
เชิญเข้ามาเลย
915
00:40:41,640 --> 00:40:43,400
คนมาซื้อยาเธอจากไหนเยอะแยะ
916
00:40:43,720 --> 00:40:44,680
ถึงมีเงินขนาดนี้
917
00:40:45,440 --> 00:40:48,040
เงินของเธอคงจะไม่ได้มีที่มาน่าสงสัยหรอกนะ
918
00:40:49,280 --> 00:40:50,320
ถ้าเธอใช้เงินหมดแล้ว
919
00:40:50,320 --> 00:40:51,840
ผมโดนเพ่งเล็งจะทำยังไง
920
00:40:52,520 --> 00:40:53,640
เธอไม่ได้กลับมานานแค่ไหนแล้ว
921
00:40:54,800 --> 00:40:56,120
ตั้งแต่ที่ออกไปเมื่อวานตอนเช้า
922
00:40:56,120 --> 00:40:57,520
จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นอีกเลย
923
00:40:58,400 --> 00:40:59,800
เธอเข้ามาพักตั้งแต่เมื่อไร
924
00:40:59,800 --> 00:41:01,160
ประมาณ...
925
00:41:02,840 --> 00:41:04,040
ประมาณวันที่ 20
926
00:41:05,840 --> 00:41:07,680
พอมาฮาร์บินก็มาพักที่นี่เลยเหรอ
927
00:41:07,680 --> 00:41:09,240
เรื่องนี้ผมก็ไม่แน่ใจ
928
00:41:09,240 --> 00:41:11,000
ช่วงเวลานี้มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ
929
00:41:14,760 --> 00:41:16,200
รู้ไหมครับว่าเธอเคยไปโรงพยาบาลไหน
930
00:41:17,000 --> 00:41:17,600
ไม่รู้เลย
931
00:41:19,800 --> 00:41:20,840
ช่วยตรวจสอบหน่อย
932
00:41:20,840 --> 00:41:23,000
ว่าเธอเคยไปพักที่โรงแรมอื่นมาก่อนไหม
933
00:41:23,000 --> 00:41:24,120
ส่วนขอบเขต
934
00:41:25,480 --> 00:41:26,960
เอาเป็นที่ใกล้กับโรงพยาบาลใหญ่ ๆ ก่อน
935
00:41:29,640 --> 00:41:31,320
ไม่ต้องพูดเยอะ มันไม่มีประโยลน์
936
00:41:31,320 --> 00:41:33,720
คุณแค่บอกมาว่าในมือคุณมีหลักฐานไหม
937
00:41:33,720 --> 00:41:35,160
มีหรือไม่มี
938
00:41:35,160 --> 00:41:36,640
ใบเสร็จไม่ใช่หลักฐานเหรอ
939
00:41:37,240 --> 00:41:39,560
ใบเสร็จเป็นหลักฐานกับผีน่ะสิ
940
00:41:40,720 --> 00:41:42,560
งั้นเมื่อเช้าผมกับผู้กำกับ
941
00:41:42,560 --> 00:41:43,520
ไปกินเกี๊ยวด้วยกันมา
942
00:41:43,520 --> 00:41:44,880
แล้วจะฆ่าเขาหรือผมกันล่ะ
943
00:41:45,560 --> 00:41:46,880
คุณน่ะ
944
00:41:46,880 --> 00:41:48,240
ตอนนี้คุณมักจะมาจอดอยู่ตรงที่
945
00:41:48,240 --> 00:41:50,880
คุณคิดว่า ๆ คุณเดาว่า
946
00:41:50,880 --> 00:41:51,800
ตรงนี้ตลอด
947
00:41:51,800 --> 00:41:54,000
แล้วก็อยากให้สถานีตำรวจลงมือ
948
00:41:54,640 --> 00:41:57,360
คุณคิดว่าสถานีตำรวจเป็นบ้านคุณหรือไง
949
00:41:58,120 --> 00:42:00,520
หรือว่าสถานีตำรวจนี้ไม่ใช่บ้านเรากันล่ะ
950
00:42:02,600 --> 00:42:04,960
ต่อให้เป็นบ้านของพวกคุณ
951
00:42:04,960 --> 00:42:06,040
ก็ไม่ได้
952
00:42:06,960 --> 00:42:07,680
พอถึงสิ้นเดือน
953
00:42:08,280 --> 00:42:11,080
ผู้กำกับก็จะเร่งเอาอัตราการปิดคดี
954
00:42:11,760 --> 00:42:12,280
ได้
955
00:42:13,960 --> 00:42:16,080
ถ้าสองวันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอวี๋ต้าเริ่น
956
00:42:16,080 --> 00:42:16,880
ผมรับรองได้เลยว่า
957
00:42:16,880 --> 00:42:19,400
การละเลยการปฏิบัติหน้าที่ของสถานีคุณ
958
00:42:19,400 --> 00:42:20,600
ได้ไปอยู่บนหนังสือพิมพ์ทั่วฮาร์บินแน่
959
00:42:21,920 --> 00:42:24,680
เด็กบ้า รู้จักขู่ผมแล้วเหรอ
960
00:42:24,680 --> 00:42:26,000
ไม่ถึงกับขู่หรอก
961
00:42:26,000 --> 00:42:27,120
ผมก็แค่บอกคุณเอาไว้
962
00:42:27,120 --> 00:42:29,120
นี่น่ะไม่ใช่การคาดเดาของผม
963
00:42:29,120 --> 00:42:30,240
แต่เป็นการคาดเดาของซือถู
102107
