All language subtitles for Checkmate 11
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:01:23,500 --> 00:01:27,000
=ยอดนักสืบพิชิตคดี=
2
00:01:27,800 --> 00:01:29,900
=ตอนที่ 11=
3
00:01:37,360 --> 00:01:38,840
ผู้ตายเถาจือหลิง
4
00:01:38,840 --> 00:01:39,880
ถูกปืนยิง
5
00:01:39,880 --> 00:01:40,640
ทะลุกะโหลกศีรษะ
6
00:01:41,280 --> 00:01:43,080
รูกระสุนปืนกับปืน
7
00:01:43,080 --> 00:01:45,200
ตรงกับร่องรอยที่หลินเจี๋ยถูกฆ่าทุกประการ
8
00:01:45,200 --> 00:01:47,520
สรุปได้ว่าเป็นอาวุธสังหารอันเดียวกัน
9
00:01:47,520 --> 00:01:49,720
เวลาตายคือสองชั่วโมงก่อนหน้า
10
00:01:51,080 --> 00:01:52,080
จริงด้วยครับ
11
00:01:52,080 --> 00:01:55,160
บนตัวผู้ตายพบเห็นรอยช้ำ
12
00:01:55,160 --> 00:01:56,680
น่าจะมีการต่อสู้กันก่อนเสียชีวิต
13
00:01:59,480 --> 00:02:00,440
เถาจือหลิงตายแล้ว
14
00:02:01,240 --> 00:02:02,880
ตอนนี้ผู้ต้องสงสัยก็เหลือแค่หลี่เพ่ย
15
00:02:04,320 --> 00:02:05,040
หลี่เพ่ย
16
00:02:08,480 --> 00:02:09,440
ลิ่วเอ๋อร์ มานี่
17
00:02:14,000 --> 00:02:14,600
ลูกพี่
18
00:02:16,120 --> 00:02:17,840
ก่อนหน้านี้สองชั่วโมงหลี่เพ่ย
19
00:02:17,840 --> 00:02:20,000
ทำเรื่องลงทะเบียนนักเรียน
ที่ออกจากโรงเรียนตรงประตูทางเข้า
20
00:02:22,400 --> 00:02:23,680
แล้วเป็นใครกันนะ
21
00:02:25,960 --> 00:02:27,000
เข้าไปดูก่อนเถอะ
22
00:03:16,600 --> 00:03:18,560
ดู ใช้เงินกับของพวกนี้
23
00:03:23,000 --> 00:03:23,720
เลขาเซี่ย
24
00:03:27,480 --> 00:03:29,400
เถาจือหลิงได้เงินเดือนเดือนละเท่าไรครับ
25
00:03:30,960 --> 00:03:32,400
เดือนละหกสิบหยวนค่ะ
26
00:03:34,200 --> 00:03:35,600
งั้นนอกเหนือจากนี้
27
00:03:35,600 --> 00:03:37,080
เธอมีรายได้จากช่องทางอื่นไหมครับ
28
00:03:38,680 --> 00:03:40,200
ไม่เคยได้ยินเลยนะคะ
29
00:03:45,840 --> 00:03:46,560
เจอในกระเป๋าน่ะ
30
00:03:52,720 --> 00:03:53,680
แบบนี้นี่เอง
31
00:03:58,480 --> 00:03:59,400
ความหมายของนายคือ
32
00:03:59,400 --> 00:04:00,680
ในคืนที่เกิดเหตุเถาจือหลิง
33
00:04:00,680 --> 00:04:02,080
เห็นฆาตกรจริง ๆ เหรอ
34
00:04:02,760 --> 00:04:05,280
ยังจำฟางหงคนรับใช้บ้านนายได้หรือเปล่า
35
00:04:05,280 --> 00:04:07,160
เถาจือหลิงยากจนแต่ฟุ่มเฟือย
36
00:04:07,160 --> 00:04:09,560
เพราะการหลอกลวงขู่กรรโชกได้เงินมาเร็ว
37
00:04:10,160 --> 00:04:11,400
เธออยากจะยืมปากของนาย
38
00:04:12,000 --> 00:04:13,440
บอกฆาตกรว่าเธอเห็นเหตุการณ์
39
00:04:14,400 --> 00:04:15,440
ถ้าขาดสติไปก็ลำบากพอดี
40
00:04:15,440 --> 00:04:16,480
แล้วจะทำยังไงล่ะตอนนี้
41
00:04:17,480 --> 00:04:19,520
ถ้างั้นจับคนหนึ่งก่อน
42
00:04:21,120 --> 00:04:21,800
จับใครล่ะ
43
00:04:32,360 --> 00:04:33,200
นายหาอะไรน่ะ
44
00:04:52,040 --> 00:04:52,920
นี่เลือดยังไงล่ะ
45
00:04:53,560 --> 00:04:56,040
นี่ก็คืออาวุธสังหารที่ฟ่านลี่หัวใช้ฆ่าหลัวจิ่นเหยียน
46
00:04:57,360 --> 00:04:58,680
ฟ่านลี่หัวเหรอ
47
00:04:58,680 --> 00:04:59,520
เธอพูดเองนะ
48
00:05:01,240 --> 00:05:02,280
เธอพูดว่า
49
00:05:02,280 --> 00:05:04,160
เธอเห็นห้องดนตรีมีแสงสว่าง
50
00:05:04,160 --> 00:05:04,960
ก็เลยไปดู
51
00:05:05,800 --> 00:05:06,840
ฉันไม่เข้าใจ
52
00:05:07,480 --> 00:05:08,840
แล้วเธอก็พูดว่า
53
00:05:08,840 --> 00:05:12,000
เธอหยิบท่อนไม้มาเพื่อป้องกันตัว
54
00:05:12,600 --> 00:05:14,760
แต่ท่อนไม้นั่นอยู่ข้างประตูไม่ใช่เหรอ
55
00:05:14,760 --> 00:05:17,120
ท่อนไม้หลัวจิ่นเหยียนขอมาจากจ้าวเฉียนซุน
56
00:05:17,120 --> 00:05:18,200
เพราะว่าขาโต๊ะเธอพัง
57
00:05:18,200 --> 00:05:19,600
ต้องการขาโต๊ะใหม่
58
00:05:20,120 --> 00:05:21,280
แต่หลังเกิดคดี
59
00:05:21,280 --> 00:05:24,080
ท่อนไม้นี้ไม่ได้อยู่ในห้องพักของหลัวจิ่นเหยียน
60
00:05:24,080 --> 00:05:25,640
แต่กลับไปอยู่ในห้องดนตรี
61
00:05:36,560 --> 00:05:37,480
ฉันรู้อยู่แล้ว
62
00:05:38,560 --> 00:05:39,800
ว่าฉันปิดบังพวกคุณไม่ได้
63
00:05:41,400 --> 00:05:43,040
ฉันฆ่าหลัวจิ่นเหยียนเอง
64
00:05:44,200 --> 00:05:47,480
เป็นเรื่องโง่ ๆ ที่ฉันเลอะเลือนทำลงไป
65
00:06:43,240 --> 00:06:44,200
มาพอดีเลย
66
00:06:44,800 --> 00:06:46,360
มาดูในตู้ของคนอื่นกับฉันหน่อย
67
00:06:46,360 --> 00:06:47,760
ว่ามีเบาะแสอะไรหรือเปล่า
68
00:06:48,720 --> 00:06:50,520
หลินเจี๋ยต้องเจออะไรแน่นอน
69
00:06:51,200 --> 00:06:53,280
แต่ไม่รู้ว่าซ่อนอยู่ในตู้ของใคร
70
00:06:55,800 --> 00:06:57,600
ขยับตัวสิ
71
00:06:57,600 --> 00:06:59,280
ยังจะยืนทื่ออยู่ตรงนั้นทำไม
72
00:06:59,280 --> 00:07:00,200
ได้
73
00:07:02,720 --> 00:07:05,600
วัน ๆ ทำอะไรได้บ้าง
74
00:07:06,160 --> 00:07:07,800
ทำอะไรก็ไม่มีความคิดของตัวเอง
75
00:07:09,320 --> 00:07:12,120
เดี๋ยวถ้าเกิดตำรวจพวกนั้นมาอีก
76
00:07:12,120 --> 00:07:13,920
ไม่รู้ว่าพวกเขาจะก่อเรื่องอะไรอีก
77
00:07:13,920 --> 00:07:15,040
รีบหา
78
00:07:15,600 --> 00:07:16,920
ต้องหาเบาะแสให้เจอ
79
00:07:24,440 --> 00:07:26,440
ฉันต่างหากที่เป็นผอ. ฉันต่างหาก
80
00:08:21,600 --> 00:08:24,080
ฉันนึกว่าฉันฆ่าเขาแล้วจะรู้สึกดีใจเสียอีก
81
00:08:24,960 --> 00:08:25,440
แต่ว่า
82
00:08:26,680 --> 00:08:27,400
แต่ว่าฉัน
83
00:08:28,280 --> 00:08:29,840
นอนไม่หลับเลยสักวัน
84
00:08:30,480 --> 00:08:33,120
หัวใจเหมือนถูกบีบอยู่ตลอดเวลา
85
00:08:34,440 --> 00:08:35,600
ฉันหลับตาไม่ได้เลย
86
00:08:36,360 --> 00:08:37,720
ฉันขอร้องพวกคุณ
87
00:08:37,720 --> 00:08:38,960
จับฉันไปเถอะ
88
00:08:38,960 --> 00:08:39,520
ขอร้องละ
89
00:08:40,280 --> 00:08:41,400
จับฉันไปเถอะ
90
00:08:41,400 --> 00:08:42,880
ขอร้องพวกคุณจับฉันไปขังที
91
00:08:42,880 --> 00:08:43,280
ได้หรือเปล่า
92
00:08:43,280 --> 00:08:45,240
ผอ.ฟ่าน ผอ.ฟ่าน ลุกขึ้นค่ะ
93
00:08:45,800 --> 00:08:47,800
หลัวจิ่นเหยียนมั่นใจเกินไป
94
00:08:47,800 --> 00:08:48,960
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็อยากยุ่ง
95
00:08:49,600 --> 00:08:51,760
ขนาดคนตายไปก็ยังอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
96
00:08:53,080 --> 00:08:54,600
แต่ทำไมคุณถึงฆ่าหลัวจิ่นเหยียนล่ะ
97
00:08:55,280 --> 00:08:56,120
ผมว่า
98
00:08:57,320 --> 00:08:59,480
น่าจะเพื่อโรงเรียนในอุดมคติของเธอละมั้ง
99
00:09:01,200 --> 00:09:01,840
ฉัน
100
00:09:03,200 --> 00:09:04,200
โรงเรียนนี้
101
00:09:05,040 --> 00:09:06,640
ฉันสร้างขึ้นมากับมือ
102
00:09:08,240 --> 00:09:09,520
ปณิธานตอนสร้างโรงเรียนของฉัน
103
00:09:10,200 --> 00:09:12,080
ก็คืออยากให้เด็กสาวเหล่านี้
104
00:09:12,640 --> 00:09:15,400
ได้รับการอบรมให้มีมารยาท เรียบร้อยดูแลครอบครัว
105
00:09:16,440 --> 00:09:17,360
พวกคุณรู้ไหม
106
00:09:18,240 --> 00:09:20,240
เมื่อก่อนเด็กที่จบไปจากโรงเรียนของเรา
107
00:09:20,640 --> 00:09:23,760
ต่างก็ถูกเรียกว่ากุลสตรีเพียบพร้อม
108
00:09:25,080 --> 00:09:26,840
แต่ตอนนี้พวกคุณดูสิ
109
00:09:27,600 --> 00:09:28,480
พวกคุณสิ
110
00:09:28,480 --> 00:09:29,360
หลังจากหลัวจิ่นเหยียนมา
111
00:09:29,360 --> 00:09:30,160
ที่นี่มีแต่มลพิษ
112
00:09:30,160 --> 00:09:31,680
ที่นี่มีแต่มลพิษเต็มไปหมด
113
00:09:31,920 --> 00:09:33,920
ที่เขาสอนมันอะไรก็ไม่รู้
114
00:09:33,920 --> 00:09:35,160
ยังมีหลินเจี๋ยนั่นด้วย
115
00:09:35,160 --> 00:09:36,880
บอกว่าจะสอนดนตรีอะไรนั่น
116
00:09:36,880 --> 00:09:38,200
นั่นเรียกสอนดนตรีเหรอ
117
00:09:38,200 --> 00:09:39,800
เขาสอนให้พวกเด็ก ๆ
118
00:09:39,800 --> 00:09:41,720
เล่นหูเล่นตาต่อหน้าคนอื่น
119
00:09:41,720 --> 00:09:43,760
ไม่มีความละอายเลยสักนิด
120
00:09:44,520 --> 00:09:45,480
ผอ.ฟ่าน
121
00:09:45,480 --> 00:09:47,160
คุณพูดแบบนี้ก็เกินไปนะครับ
122
00:09:47,680 --> 00:09:48,840
ความจริงการศึกษาน่ะ
123
00:09:48,840 --> 00:09:50,400
คุณไม่ต้องมาพูดเรื่องการศึกษากับฉัน
124
00:09:51,640 --> 00:09:54,280
ฉันสอนหนังสือมาสามสิบกว่าปีแล้ว
125
00:09:54,280 --> 00:09:55,680
ฉันรู้ว่าการศึกษาคืออะไร
126
00:09:56,600 --> 00:09:58,160
คุณดูเด็กสาวพวกนี้ตอนนี้สิ
127
00:09:58,160 --> 00:09:59,280
ท่าทางเหมือนเด็กสาวไหม
128
00:10:00,880 --> 00:10:01,720
เจ็ดปีก่อน
129
00:10:02,880 --> 00:10:04,280
เด็กผู้หญิงคนนั้นฆ่าตัวตาย
130
00:10:05,440 --> 00:10:07,760
เป็นถึงลูกสาวของชินหวัง
131
00:10:07,760 --> 00:10:10,320
กลับจะลดตัวแต่งงานกับคนไม่รู้จักยางอาย
132
00:10:10,920 --> 00:10:12,600
คุณดู นี่ใครทำให้เกิดขึ้น
133
00:10:12,600 --> 00:10:13,400
ใครทำให้มันเกิดขึ้น
134
00:10:14,680 --> 00:10:15,640
หลัวจิ่นเหยียน
135
00:10:16,240 --> 00:10:17,840
หลัวจิ่นเหยียนสมควรตาย
136
00:10:17,840 --> 00:10:19,600
ฉันก็ควรจะฆ่าเธอซะ
137
00:10:19,600 --> 00:10:21,040
ฉันไม่ควรจะให้เธอ
138
00:10:21,040 --> 00:10:22,800
ไปทำร้ายเด็กสาวพวกนั้นเลยจริง ๆ
139
00:10:22,800 --> 00:10:25,120
พวกคุณรู้ไหม
140
00:10:25,120 --> 00:10:25,600
ผอ.ฟ่าน
141
00:10:25,600 --> 00:10:27,320
ฉันควรจะไม่ให้เธอไปทำร้ายเด็กสาวพวกนั้น
142
00:10:27,480 --> 00:10:28,280
ผอ.ฟ่าน
143
00:10:29,160 --> 00:10:30,720
งั้นเด็กสาวพวกนั้นเป็นอะไร
144
00:10:31,400 --> 00:10:33,920
หรือว่าพวกเธอเหมาะสมแค่แต่งงานเลี้ยงลูกงั้นเหรอ
145
00:10:34,280 --> 00:10:35,920
พวกเราไม่ได้ด้อยกว่าผู้ชาย
146
00:10:35,920 --> 00:10:37,440
ไม่ด้อยกว่าผู้ชาย
147
00:10:37,840 --> 00:10:39,160
อีกอย่างยุคสมัยที่กดขี่ผู้หญิง
148
00:10:39,160 --> 00:10:40,520
ก็เปลี่ยนไปนานแล้ว
149
00:10:41,000 --> 00:10:42,240
คุณทำแบบนี้
150
00:10:42,240 --> 00:10:43,920
ไม่ใช่การอบรมสั่งสอนเด็กสาวพวกนี้
151
00:10:43,920 --> 00:10:46,040
แต่คุณกำลังทำร้ายพวกเธอ ผอ.ฟ่าน
152
00:10:46,040 --> 00:10:47,760
คุณตื่นเถอะค่ะ ผอ.ฟ่าน
153
00:10:47,760 --> 00:10:49,040
เธอพูดอะไรน่ะ
154
00:10:49,040 --> 00:10:50,280
เธอก็ควรจะตื่นได้แล้ว
155
00:10:50,280 --> 00:10:51,320
เธอรู้ไหม
156
00:10:51,320 --> 00:10:53,160
ที่ฉันสอนทั้งหมดก็คือเล่มนี้
157
00:10:53,160 --> 00:10:54,880
สองพันปีเล่มนี้
158
00:10:55,440 --> 00:10:58,080
บรรพบุรุษของเราพิสูจน์แล้ว
159
00:10:58,080 --> 00:10:59,760
ทฤษฎีพวกนี้ผิดอย่างนั้นเหรอ
160
00:10:59,760 --> 00:11:00,840
ผิดอย่างนั้นเหรอ
161
00:11:00,840 --> 00:11:02,760
ที่ผิดไม่ใช่ทฤษฎีพวกนี้
162
00:11:02,760 --> 00:11:04,560
ที่ผิดคือคนที่ไม่แน่วแน่อย่างพวกเธอ
163
00:11:04,560 --> 00:11:05,720
รู้หรือเปล่า
164
00:11:05,720 --> 00:11:07,760
ถ้าการศึกษาไม่สามารถก้าวไปพร้อมยุคสมัยได้
165
00:11:08,360 --> 00:11:10,120
แบบนั้นจะต่างอะไรกับโซ่ตรวน
166
00:11:13,120 --> 00:11:13,840
ฉันว่าคุณ
167
00:11:14,480 --> 00:11:16,680
ที่ยอมรับไม่ได้ไม่ใช่การศึกษาแบบใหม่
168
00:11:17,520 --> 00:11:18,680
ที่คุณยอมรับไม่ได้
169
00:11:20,120 --> 00:11:22,560
ก็คือตัวเองถูกยุคสมัยทอดทิ้งแล้ว
170
00:11:23,840 --> 00:11:26,440
ภายนอกคุณไม่ต่อต้าน อ่อนโยน
171
00:11:27,560 --> 00:11:28,560
แต่ความจริงก็คือ
172
00:11:28,560 --> 00:11:30,280
ปีศาจที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืด
173
00:11:33,720 --> 00:11:34,600
ฉันไม่ผิด
174
00:11:35,720 --> 00:11:37,000
ฉันไม่ผิดจริง ๆ
175
00:11:38,520 --> 00:11:39,480
พวกคุณนั่นแหละผิด
176
00:11:41,520 --> 00:11:42,680
พวกคุณ
177
00:11:45,400 --> 00:11:47,040
พวกคุณทุกคน
178
00:11:48,560 --> 00:11:50,680
ทำลายโรงเรียนแห่งนี้
179
00:11:52,200 --> 00:11:52,560
คุณ
180
00:12:27,320 --> 00:12:28,640
คนหนุ่มมากความสามารถ
181
00:12:30,080 --> 00:12:31,040
ผมว่าแล้วเชียว
182
00:12:31,040 --> 00:12:32,680
ขอเพียงทนายซือถูออกโรง
183
00:12:32,680 --> 00:12:34,160
ก็ไม่มีคดีที่ไขไม่ได้
184
00:12:36,520 --> 00:12:37,120
แน่นอนว่า
185
00:12:37,120 --> 00:12:39,560
นี่ก็มีน้ำพักน้ำแรงของคุณชายลั่วด้วย
186
00:12:40,240 --> 00:12:41,800
เมื่อกี้คุณไม่ได้พูดแบบนี้นี่
187
00:12:41,800 --> 00:12:43,120
คุณชายลั่ว
188
00:12:43,560 --> 00:12:45,760
คุณใจกว้างมีเมตตา
189
00:12:46,520 --> 00:12:49,160
ตอนแรกน่ะผมบอกว่าจับกลับไปทั้งสองคน
190
00:12:49,160 --> 00:12:50,000
จะใช่หรือไม่ใช่
191
00:12:50,000 --> 00:12:51,520
สอบปากคำเดี๋ยวก็รู้เอง
192
00:12:51,520 --> 00:12:53,600
คุณดู เขาจะเอาหลักฐานมาให้ได้
193
00:12:55,040 --> 00:12:57,600
ต้องบอกว่าอนาคตเป็นของคนหนุ่มอย่างพวกคุณ
194
00:12:58,880 --> 00:13:00,000
ของคนหนุ่ม
195
00:13:00,000 --> 00:13:02,200
งั้น งั้นผมกลับก่อนละ
196
00:13:02,200 --> 00:13:03,720
ต้องไปรายงานเรื่องนี้กับผู้กำกับ
197
00:13:03,720 --> 00:13:04,880
เรื่องที่เหลือพวกคุณก็จัดการไปแล้วกัน
198
00:13:05,800 --> 00:13:06,440
ไปละ ๆ
199
00:13:18,280 --> 00:13:19,800
ทำงานไม่เห็นตัว
200
00:13:19,800 --> 00:13:21,040
ไปเอาหน้าเร็วยิ่งกว่าลิง
201
00:13:22,040 --> 00:13:23,400
คนเขาเป็นตำรวจมากี่ปีแล้ว
202
00:13:23,400 --> 00:13:24,720
นายเพิ่งจะเป็นไม่กี่วัน
203
00:13:24,720 --> 00:13:25,720
จะเหมือนกันได้ยังไง
204
00:13:25,720 --> 00:13:26,840
ยังจะมาว่าฉัน
205
00:13:27,520 --> 00:13:29,600
แนวคิดงมงายศักดินาของฟ่านลี่หัว
206
00:13:29,600 --> 00:13:30,720
นายทนฟังไม่ได้ที่สุด
207
00:13:30,720 --> 00:13:32,040
ทำไมถึงไม่โต้แย้งเธอล่ะ
208
00:13:32,040 --> 00:13:33,960
เพราะสำหรับคนอย่างฟ่านลี่หัว
209
00:13:33,960 --> 00:13:35,320
ยิ่งเสียงต่อต้านมากเท่าไร
210
00:13:35,320 --> 00:13:36,320
ก็ยิ่งทำให้เธอมั่นใจ
211
00:13:36,320 --> 00:13:37,880
ในความถูกต้องของพฤติกรรมตนเอง
212
00:13:38,560 --> 00:13:39,520
ในความคิดนาย
213
00:13:39,520 --> 00:13:41,800
เธอต้องการจำกัดสิทธิและอิสระ
214
00:13:41,800 --> 00:13:43,200
แต่ในความคิดของเธอ
215
00:13:43,200 --> 00:13:45,320
เป็นการคิดไปเองว่าถ้าฉันไม่ลงนรก
216
00:13:45,320 --> 00:13:46,200
แล้วใครจะลงนรก
217
00:13:47,840 --> 00:13:48,440
นึกไม่ถึงเลยว่า
218
00:13:49,240 --> 00:13:51,160
ผอ.ฟ่านที่ใจดีอ่อนโยนมาตลอด
219
00:13:51,160 --> 00:13:52,600
จะทำเรื่องแบบนี้ได้
220
00:13:53,480 --> 00:13:55,400
คนเราถ้ารั้นเกินไป
221
00:13:55,400 --> 00:13:56,400
ก็ยากที่จะหลุดพ้นออกมา
222
00:13:57,400 --> 00:13:58,560
ผอ.สองคน
223
00:13:58,560 --> 00:13:59,720
คนหนึ่งฆ่าคน อีกคนถูกฆ่า
224
00:14:00,320 --> 00:14:01,360
วุ่นวายขนาดนี้แล้ว
225
00:14:01,880 --> 00:14:03,560
เรื่องที่ผมเสนอให้คุณเปลี่ยนงานก่อนหน้านี้
226
00:14:03,560 --> 00:14:04,200
คุณจะลองพิจารณาดูหน่อยไหม
227
00:14:05,840 --> 00:14:06,640
หัวหน้าสายสืบลั่ว
228
00:14:07,200 --> 00:14:09,600
น้ำใจของคุณฉันขอรับไว้ด้วยใจ
229
00:14:09,600 --> 00:14:11,000
แต่ว่าฉันมีแผนการของตัวเอง
230
00:14:12,040 --> 00:14:13,280
วันนี้ลำบากทั้งสองท่านแล้ว
231
00:14:13,840 --> 00:14:14,840
เรื่องนี้
232
00:14:14,840 --> 00:14:17,080
ฉันยังต้องเขียนรายงานส่งให้คณะกรรมการโรงเรียน
233
00:14:17,080 --> 00:14:18,040
ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ
234
00:14:24,880 --> 00:14:26,320
จิ้งเซวียนดีกับนายขนาดนั้น
235
00:14:26,880 --> 00:14:28,520
ทำไมนายต้องมาหาคนที่ไม่สนใจนายที่นี่ด้วย
236
00:14:29,760 --> 00:14:30,720
นายพูดบ้าอะไรน่ะ
237
00:14:45,200 --> 00:14:46,000
ไม่ถูกนี่นา
238
00:14:46,680 --> 00:14:48,320
นายบอกว่าเป้าหมายของฆาตกรคืออัญมณีไม่ใช่เหรอ
239
00:14:49,040 --> 00:14:49,520
ใช่
240
00:14:50,080 --> 00:14:52,040
งั้นฟ่านลี่หัวก็ไม่เห็นพูดอะไรเรื่องนี้เลยนี่นา
241
00:14:52,040 --> 00:14:52,560
ถูกต้อง
242
00:14:55,240 --> 00:14:57,960
งั้นฟ่านลี่หัวฆ่าหลินเจี๋ยทำไมล่ะ
243
00:14:59,280 --> 00:15:01,040
ใครบอกนายว่าฟ่านลี่หัวฆ่าหลินเจี๋ย
244
00:15:04,160 --> 00:15:05,480
ที่แท้คดีนี้ก็ยังไม่จบหรอกเหรอ
245
00:15:05,480 --> 00:15:06,960
ใครบอกนายว่าคดีนี้จบแล้ว
246
00:15:09,760 --> 00:15:11,080
ฟ่านลี่หัวฆ่าหลัวจิ่นเหยียน
247
00:15:11,080 --> 00:15:12,560
แต่เธอไม่ได้ฆ่าหลินเจี๋ย
248
00:15:12,560 --> 00:15:13,480
แล้วใครฆ่าหลินเจี๋ย
249
00:15:13,480 --> 00:15:14,160
ยังสืบอยู่
250
00:15:14,680 --> 00:15:15,600
ขอฉันจัดระเบียบหน่อย
251
00:15:16,680 --> 00:15:17,840
ก็หมายความว่า
252
00:15:17,840 --> 00:15:18,920
หลัวจิ่นเหยียนถูกฆ่า
253
00:15:18,920 --> 00:15:21,560
กับการที่ฉันหาตัวฆาตกรไม่ได้ไม่เกี่ยวข้องกัน
254
00:15:21,560 --> 00:15:22,000
ถูกต้องไหม
255
00:15:23,480 --> 00:15:24,440
พูดให้ชัดเจนก็คือ
256
00:15:24,440 --> 00:15:26,440
นี่เป็นสองคดีที่เกิดขึ้นในสถานที่เดียวกัน
257
00:15:27,760 --> 00:15:28,720
ค่อยยังชั่ว
258
00:15:29,520 --> 00:15:30,320
ก็เพราะเรื่องนี้
259
00:15:30,320 --> 00:15:31,360
ฉันรู้สึกผิดจนนอนไม่หลับเลย
260
00:15:32,120 --> 00:15:33,320
ทำไมไม่รีบบอกฉันล่ะ
261
00:15:33,320 --> 00:15:34,360
แล้วทำไมนายไม่รีบมาหาฉันล่ะ
262
00:15:37,200 --> 00:15:38,400
ฉันว่าไม่ได้
263
00:15:38,400 --> 00:15:39,360
เพื่อชดเชยให้ฉัน
264
00:15:39,360 --> 00:15:40,280
นายต้องเป็นที่หนึ่งเป็นเพื่อนฉัน
265
00:15:40,280 --> 00:15:40,840
ไปไหน
266
00:15:42,320 --> 00:15:43,800
ถึงแล้วเดี๋ยวก็รู้เอง
267
00:15:43,800 --> 00:15:45,320
ฉันไม่ไป ฉันจะกลับบ้าน
268
00:15:45,320 --> 00:15:46,000
วางใจเถอะ
269
00:15:46,000 --> 00:15:47,640
รับประกันได้ว่าไปแล้วจะติดใจ
270
00:16:01,040 --> 00:16:02,240
ทำไมยังไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าอีกล่ะ
271
00:16:02,240 --> 00:16:03,320
รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย
272
00:16:04,800 --> 00:16:05,920
นายไม่กลับบ้าน
273
00:16:06,440 --> 00:16:08,040
แต่มาฆ่าเวลาที่นี่เนี่ยนะ
274
00:16:08,040 --> 00:16:09,280
กลับบ้านเหรอ
275
00:16:09,280 --> 00:16:11,480
ไปทะเลาะกับน้าสะใภ้ฉันน่ะนะ
276
00:16:11,480 --> 00:16:12,400
จิ้งเซวียนล่ะ
277
00:16:12,400 --> 00:16:13,200
ไปปักกิ่งแล้ว
278
00:16:13,760 --> 00:16:14,480
ไปจริง ๆ เหรอ
279
00:16:14,480 --> 00:16:15,680
ไปจริง ๆ สิ
280
00:16:15,680 --> 00:16:17,000
เธอบอกจะไปเรียนสักหน่อย
281
00:16:17,560 --> 00:16:19,240
ฉันมาคิดดู ก็เป็นเรื่องดี
282
00:16:19,240 --> 00:16:21,200
ต่อไปจะได้ดูแลตระกูลกับแม่ของเธอ
283
00:16:21,200 --> 00:16:22,000
ก็เลยให้เธอไป
284
00:16:23,600 --> 00:16:25,080
นายนี่อีคิวต่ำจริง ๆ
285
00:16:25,600 --> 00:16:27,360
ไม่รู้ว่าพวกเขาคบหากับนายยังไง
286
00:16:27,880 --> 00:16:29,200
พูดอย่างกับนายอีคิวสูงนักแหละ
287
00:16:29,200 --> 00:16:30,080
จะไปไหนน่ะ
288
00:16:30,080 --> 00:16:30,760
กลับบ้าน
289
00:16:49,920 --> 00:16:50,680
กลับมาแล้วเหรอ
290
00:16:52,000 --> 00:16:53,000
ทำไมไม่ขึ้นไปนอนล่ะครับ
291
00:16:53,920 --> 00:16:55,280
คุณไขคดีได้หรือยัง
292
00:16:55,280 --> 00:16:56,120
เกือบแล้ว
293
00:16:56,120 --> 00:16:57,200
งั้นคุณกินข้าวหรือยัง
294
00:16:57,920 --> 00:16:58,400
กินแล้ว
295
00:16:59,600 --> 00:17:00,520
งั้นฉันไปนอนก่อนนะ
296
00:17:04,440 --> 00:17:05,760
ต่อไปคุณไม่ต้องรอผมแล้ว
297
00:17:05,760 --> 00:17:07,320
ถ้ามีอะไรผมจะบอกให้คุณรู้
298
00:17:07,320 --> 00:17:08,120
ต่อไปเหรอ
299
00:17:09,960 --> 00:17:11,480
ไม่ใช่ว่าถ้ายังไขคดีไม่ได้
300
00:17:11,480 --> 00:17:12,880
คุณจะอยู่เป็นเพื่อนอาจารย์แม่ที่นี่ไม่ใช่เหรอ
301
00:17:14,960 --> 00:17:16,040
พรุ่งนี้คุณว่างไหม
302
00:17:16,920 --> 00:17:18,600
นี่ขึ้นอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ
303
00:17:18,600 --> 00:17:20,080
คุณไขคดีได้เมื่อไร
304
00:17:20,080 --> 00:17:21,920
โรงเรียนเปิดเรียนตามปกติเมื่อไร
305
00:17:21,920 --> 00:17:23,240
ฉันก็กลับโรงเรียนเมื่อนั้น
306
00:17:24,000 --> 00:17:25,320
งั้นช่วยผมวาดรูปสองสามภาพสิ
307
00:17:26,120 --> 00:17:27,560
ฉันเป็นครูสอนดนตรี
308
00:17:27,560 --> 00:17:28,240
ผมรู้
309
00:17:29,680 --> 00:17:30,600
คุณจะวาดอะไร
310
00:17:31,360 --> 00:17:33,000
ภาพเหมือนบุคคลสองสามภาพ
311
00:17:33,000 --> 00:17:34,960
ผมอยากให้เย่เจินเจินยืนยันหน้าตา
312
00:17:34,960 --> 00:17:36,360
คนที่ให้ไวโอลินหน่อย
313
00:17:37,920 --> 00:17:39,400
ฉันรู้จักจิตรกรคนหนึ่ง
314
00:17:39,400 --> 00:17:40,800
วาดภาพเหมือนเก่งมาก
315
00:17:40,800 --> 00:17:42,000
พรุ่งนี้ฉันจะพาคุณไปหาเขา
316
00:17:46,000 --> 00:17:47,080
คุณวาดไม่ได้จริง ๆ เหรอ
317
00:17:47,680 --> 00:17:48,440
ฉันวาดไม่เป็น
318
00:17:56,920 --> 00:17:57,680
อยู่ตรงนั้น
319
00:18:02,480 --> 00:18:03,080
อาจารย์โจว
320
00:18:03,080 --> 00:18:03,560
เถ้าแก่
321
00:18:03,800 --> 00:18:04,400
มาวาดรูปอีกแล้วเหรอครับ
322
00:18:04,400 --> 00:18:06,840
คราวนี้ไม่ใช่ฉันค่ะ เป็นเพื่อนฉัน
323
00:18:09,000 --> 00:18:10,560
ผมอยากให้คุณสเก็ตช์รูปพวกนี้
324
00:18:10,560 --> 00:18:12,160
ออกมาเป็นภาพวาดให้หน่อย
325
00:18:12,680 --> 00:18:14,120
แต่ว่าต้องเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย
326
00:18:14,120 --> 00:18:16,800
เปลี่ยนเป็นผมสั้น จากนั้นใส่หมวก
327
00:18:16,800 --> 00:18:17,600
แล้วก็ใส่แว่นตาด้วย
328
00:18:18,320 --> 00:18:20,960
เพื่อนของคุณไม่ได้มีงานอดิเรกเฉพาะตัวใช่ไหมครับ
329
00:18:23,080 --> 00:18:25,360
ไม่ใช่ค่ะ เขาเป็นนักสืบ
330
00:18:25,920 --> 00:18:26,960
ได้เลยครับ ๆ
331
00:18:53,400 --> 00:18:54,280
เราไปนั่งตรงนั้นเถอะ
332
00:19:03,400 --> 00:19:03,880
แบบนี้หรือเปล่าครับ
333
00:19:07,160 --> 00:19:10,040
ผมสั้น สวมหมวก สวมแว่นตา
334
00:19:10,040 --> 00:19:11,520
คล้ายกับที่เจินเจินบรรยายอยู่
335
00:19:15,720 --> 00:19:16,720
ไปหาเย่เจินเจินกัน
336
00:19:21,160 --> 00:19:22,960
นี่คือผอ.ฟ่าน
337
00:19:24,080 --> 00:19:25,400
นี่คือเลขาเซี่ย
338
00:19:26,400 --> 00:19:28,760
นี่คืออาจารย์หลี่
339
00:19:30,120 --> 00:19:31,280
นี่คืออาจารย์เถา
340
00:19:33,880 --> 00:19:34,800
งั้นเธอลองดู
341
00:19:35,920 --> 00:19:37,200
ในบรรดาสี่คนนี้
342
00:19:37,760 --> 00:19:40,160
คนไหนคล้ายคนที่ให้ไวโอลินเธอวันนั้น
343
00:19:48,560 --> 00:19:49,360
ไม่ใช่เลยเหรอ
344
00:19:51,480 --> 00:19:52,920
ดูแล้วคล้ายหมดทุกคน
345
00:19:53,880 --> 00:19:55,000
แต่ก็ไม่เหมือน
346
00:19:56,680 --> 00:19:58,800
เธอเคยเจอคนในรูปที่เฟิ่งเทียนบ้างไหม
347
00:19:59,360 --> 00:20:00,360
เฟิ่งเทียน
348
00:20:12,920 --> 00:20:14,160
เธอเคยเจอเขาที่เฟิ่งเทียนเหรอ
349
00:20:14,760 --> 00:20:15,960
ฉันไม่แน่ใจค่ะ
350
00:20:17,120 --> 00:20:19,200
เหมือนแต่ก็ไม่เหมือน
351
00:20:19,200 --> 00:20:20,320
อาจารย์โจวรู้
352
00:20:20,320 --> 00:20:21,760
ว่าฉันจำหน้าคนไม่ค่อยได้
353
00:20:24,960 --> 00:20:26,080
เธอลองนึกดูอีกที
354
00:20:27,760 --> 00:20:28,680
นึกดูให้ดี ๆ
355
00:20:32,760 --> 00:20:34,960
ดูเหมือนจะสวยกว่าอาจารย์หลี่
356
00:20:36,240 --> 00:20:37,440
แต่ก็เหมือนเธอมาก
357
00:20:39,840 --> 00:20:40,720
เคยไปเฟิ่งเทียนไหมครับ
358
00:20:41,000 --> 00:20:41,720
ไม่เคยไปค่ะ
359
00:20:49,360 --> 00:20:51,160
ขอทางหน่อย ๆ
360
00:20:54,640 --> 00:20:56,680
ซือถู ทางนั้นต่างหาก
361
00:20:57,840 --> 00:20:59,840
คุณกลับไปก่อนเถอะ ผมจะไปสำนักข่าวหน่อย
362
00:21:00,840 --> 00:21:01,360
ได้ค่ะ
363
00:21:13,920 --> 00:21:14,720
พี่ซือถู
364
00:21:17,200 --> 00:21:19,000
นี่เป็นข้อมูลโรงเรียนสตรีที่ผมสืบมาได้
365
00:21:19,600 --> 00:21:20,520
แต่ตอนนี้ปิดคดีแล้ว
366
00:21:20,520 --> 00:21:21,280
ยังจะมีประโยชน์อีกเหรอครับ
367
00:21:23,200 --> 00:21:24,480
คนละเรื่องกันน่ะ
368
00:21:24,480 --> 00:21:26,320
ฆาตกรอาศัยข่าวลือเรื่องผี
369
00:21:26,320 --> 00:21:28,120
ทำให้คนไม่เข้าใกล้ห้องดนตรี
370
00:21:28,120 --> 00:21:29,960
หลินเจี๋ยไปเจอฆาตกรเข้าพอดีเลยถูกฆ่า
371
00:21:30,640 --> 00:21:32,720
ไหนบอกว่าผอ.อิจฉารองผอ.
372
00:21:32,720 --> 00:21:33,320
เลยก่อคดีไม่ใช่เหรอครับ
373
00:21:34,040 --> 00:21:34,880
สองคดีน่ะ
374
00:21:34,880 --> 00:21:35,840
สองคดีเหรอครับ
375
00:21:38,680 --> 00:21:39,760
นายช่วยฉันสืบคนพวกนี้หน่อย
376
00:21:42,040 --> 00:21:43,480
พื้นเพของอาจารย์พวกนี้ที่โรงเรียนสตรี
377
00:21:47,600 --> 00:21:49,680
หลี่เพ่ยคนนี้ ผมเคยสืบแล้วครับ
378
00:21:51,320 --> 00:21:52,880
เพราะว่าเธอเป็นผู้ต้องสงสัยหลัก
379
00:21:52,880 --> 00:21:54,080
ผมก็เลยตรวจสอบดู
380
00:22:09,400 --> 00:22:10,120
ซือถูเหยียน
381
00:22:14,400 --> 00:22:15,520
หลี่เพ่ยหายตัวไปแล้ว
382
00:22:15,520 --> 00:22:16,480
คลาดสายตาอีกแล้วเหรอ
383
00:22:17,040 --> 00:22:18,040
เข้าไปคุยข้างในเถอะ หนาวชะมัด
384
00:22:22,160 --> 00:22:23,640
เมื่อวานหลังจากนายซักถามหลี่เพ่ยเสร็จ
385
00:22:23,640 --> 00:22:24,720
เธอก็ไม่ปรากฏตัวอีกเลย
386
00:22:24,720 --> 00:22:26,400
ลูกน้องฉันคิดว่าจับฟ่านลี่หัวได้แล้ว
387
00:22:26,400 --> 00:22:27,680
ก็ปิดคดีเรียบร้อยแล้ว
388
00:22:27,680 --> 00:22:28,880
สุดท้ายฉันยังไม่อนุญาต
389
00:22:28,880 --> 00:22:30,400
ก็แยกย้ายกลับมากันเอง
390
00:22:30,400 --> 00:22:32,160
พอเช้าวันนี้อยากจะตามหาคน
391
00:22:32,840 --> 00:22:33,480
ก็หายตัวไปแล้ว
392
00:22:34,000 --> 00:22:34,960
แล้วคนของนายแยกย้ายกลับไปแล้ว
393
00:22:34,960 --> 00:22:35,760
นายรู้ได้ยังไง
394
00:22:35,760 --> 00:22:37,760
ตอนเซี่ยหรูอันมาให้ปากคำ เธอบอกฉันน่ะ
395
00:22:38,320 --> 00:22:39,520
บอกว่าเธอหาหลี่เพ่ยไม่เจอ
396
00:22:39,520 --> 00:22:40,960
นึกว่ากลับบ้านไปแล้ว
397
00:22:40,960 --> 00:22:41,880
ยังดีที่ฉันยังระวังตัวอยู่
398
00:22:41,880 --> 00:22:43,000
เลยถามเสี่ยวลิ่ว
399
00:22:43,000 --> 00:22:44,320
ตอนยังไม่ถามก็ไม่มีอะไร
400
00:22:44,320 --> 00:22:45,480
พอถามก็เกิดเรื่องเลย
401
00:22:45,480 --> 00:22:47,760
ช่างเถอะ เมื่อวานฉันพูดไม่ชัดเจนเอง
402
00:22:48,280 --> 00:22:49,480
พวกคุณส่งตัวฉันกลับไปเถอะ
403
00:22:49,480 --> 00:22:51,280
ไม่ได้ อันตรายเกินไป
404
00:22:51,280 --> 00:22:52,360
ก็เพราะเป็นแบบนี้
405
00:22:52,360 --> 00:22:53,520
ถึงต้องส่งฉันกลับไป
406
00:22:54,080 --> 00:22:56,000
ถ้ายังไม่รีบจับตัวฆาตกรออกมาให้ได้
407
00:22:56,000 --> 00:22:57,880
เราไม่รู้ว่าเขายังจะฆ่าคนอีกเท่าไร
408
00:23:01,040 --> 00:23:02,680
คุณรู้ว่าฆาตกรเป็นใครแล้วเหรอ
409
00:23:03,760 --> 00:23:04,720
แค่สันนิษฐาน
410
00:23:05,280 --> 00:23:06,960
ก็เลยไม่อยากให้คุณกลับไปเสี่ยง
411
00:23:06,960 --> 00:23:08,760
ถ้าแปลความหมายก็คือคุณยังไม่มีหลักฐาน
412
00:23:10,720 --> 00:23:12,440
ดังนั้นถึงยิ่งต้องส่งฉันกลับไป
413
00:23:13,680 --> 00:23:15,440
เดี๋ยวนะ พวกคุณพูดอะไรกันน่ะ
414
00:23:15,960 --> 00:23:18,240
ความหมายก็คือคุณส่งจิ้งเซวียนไปแล้ว
415
00:23:18,240 --> 00:23:19,400
งั้นคุณก็เตรียมตัวเสียใจเถอะ
416
00:23:20,000 --> 00:23:21,640
ไม่กัดผมสักวันจะทรมานหรือไง
417
00:23:22,960 --> 00:23:24,440
ฉันคิดว่าฉันควรจะกลับไป
418
00:23:24,440 --> 00:23:25,840
แบบนี้ถึงจะล่อฆาตกรออกมาได้
419
00:23:26,480 --> 00:23:27,280
คุณว่ายังไง
420
00:23:28,200 --> 00:23:28,760
ได้
421
00:23:30,080 --> 00:23:31,680
ถ้าเขาติดกับจริง ๆ
422
00:23:31,680 --> 00:23:32,840
คุณก็รีบถอยออกมา
423
00:23:32,840 --> 00:23:33,920
ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่พวกเรา
424
00:23:35,720 --> 00:23:37,520
ผมขี้เกียจสนว่าพวกคุณคุยเรื่องอะไรแล้ว
425
00:23:37,520 --> 00:23:38,600
ต่อไปจะทำยังไง
426
00:23:38,600 --> 00:23:39,960
ไว้เดี๋ยวฉันจะอธิบายให้นายฟัง
427
00:23:39,960 --> 00:23:40,800
หาคนมาช่วยก่อน
428
00:23:56,520 --> 00:23:58,120
ฉันตกใจหมดเลย
429
00:23:58,120 --> 00:23:59,880
คุณเองเหรอคะ อาจารย์โจว
430
00:23:59,880 --> 00:24:01,040
ก็ต้องเป็นฉันสิคะ
431
00:24:01,040 --> 00:24:02,360
ไม่งั้นจะเป็นใครได้อีก
432
00:24:03,880 --> 00:24:05,960
ฉันนึกว่าเป็นหัวหน้าสายสืบลั่วเสียอีก
433
00:24:05,960 --> 00:24:06,880
มาหาฉันอยู่ได้ทุกวัน
434
00:24:08,000 --> 00:24:09,200
ฉันก็นึกไม่ถึงว่า
435
00:24:09,200 --> 00:24:11,320
ฉันออกไปสอนแค่ไม่กี่วัน
436
00:24:11,320 --> 00:24:13,280
โรงเรียนก็เกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ขึ้น
437
00:24:13,880 --> 00:24:15,280
หลายวันมานี้ลำบากคุณแล้ว
438
00:24:15,280 --> 00:24:16,920
มีตรงไหนให้ฉันช่วยไหมคะ
439
00:24:17,560 --> 00:24:18,560
ไม่เป็นไรค่ะ
440
00:24:18,560 --> 00:24:19,160
ยังไงเสีย
441
00:24:19,160 --> 00:24:21,120
เดือนหน้าคณะกรรมการก็จะแต่งตั้งผอ.คนใหม่
442
00:24:21,120 --> 00:24:22,720
ฉันแค่ทนให้พ้นเดือนนี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว
443
00:24:23,840 --> 00:24:24,920
คุณหิ้วไวโอลินมาทำไมเหรอคะ
444
00:24:25,880 --> 00:24:27,200
นี่ไม่ใช่ไวโอลินของฉันค่ะ
445
00:24:27,200 --> 00:24:28,560
เป็นของเย่เจินเจิน
446
00:24:28,560 --> 00:24:30,320
ไวโอลินตัวนี้ปรับเสียงยังไงก็ไม่ดี
447
00:24:30,320 --> 00:24:32,400
ฉันเลยว่าจะเอาออกไปหาคนมาปรับเสียงให้
448
00:24:34,360 --> 00:24:35,920
งั้นคุณค่อยไปตอนบ่ายเถอะ
449
00:24:35,920 --> 00:24:36,720
นี่ก็ตอนเที่ยงแล้ว
450
00:24:36,720 --> 00:24:38,240
เรามากินข้าวด้วยกันเถอะ
451
00:24:38,240 --> 00:24:39,240
ไม่กินหรอกค่ะ
452
00:24:39,240 --> 00:24:40,640
ช่วงนี้ฉันกำลังลดความอ้วน
453
00:24:41,360 --> 00:24:43,680
กินอิ่มก่อนถึงจะมีแรงลดความอ้วน
454
00:24:43,680 --> 00:24:44,800
ไปเถอะ
455
00:24:44,800 --> 00:24:45,880
ฉันอยากเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น
456
00:24:45,880 --> 00:24:46,800
สองวันนี้ให้คุณฟังพอดี
457
00:24:48,120 --> 00:24:49,800
ได้สิคะ งั้นก็ไปกินด้วยกัน
458
00:24:50,400 --> 00:24:52,320
ฉันจะเอาไวโอลินไปวางที่ห้องพักก่อน
459
00:24:52,320 --> 00:24:53,600
ได้ งั้นเดี๋ยวเจอกันที่หน้าประตูโรงเรียนนะคะ
460
00:24:54,000 --> 00:24:54,480
ค่ะ
461
00:25:45,280 --> 00:25:46,160
เลขาเซี่ย
462
00:25:48,520 --> 00:25:49,320
คุณทำอะไรอยู่น่ะ
463
00:25:51,000 --> 00:25:52,080
คุณจงใจใช่ไหม
464
00:25:53,280 --> 00:25:54,520
อัญมณีข้างในล่ะ
465
00:25:54,520 --> 00:25:56,160
อัญมณีที่เปื้อนเลือด
466
00:25:56,720 --> 00:25:57,720
คุณรับไหวเหรอ
467
00:25:59,040 --> 00:26:00,240
นั่นเงินของฉัน
468
00:26:00,240 --> 00:26:01,400
นั่นไม่ใช่เงินของคุณ
469
00:26:02,200 --> 00:26:04,440
นั่นเป็นเงินของเถ้าแก่โรงพิมพ์เฟิ่งเทียน
470
00:26:04,440 --> 00:26:05,640
เพื่อเงินที่ไม่ใช่ของพวกคุณแล้ว
471
00:26:05,640 --> 00:26:06,720
พวกคุณยังฆ่าคนไปถึงสองคน
472
00:26:07,240 --> 00:26:07,920
ไม่ถูกสิ
473
00:26:08,560 --> 00:26:09,280
ต้องเป็นสามคน
474
00:26:10,000 --> 00:26:11,720
ลุงของเย่เจินเจินไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
475
00:26:11,720 --> 00:26:12,840
ก็เกี่ยวข้องกับคุณด้วยใช่ไหม
476
00:26:16,400 --> 00:26:17,320
สี่คนต่างหาก
477
00:26:23,560 --> 00:26:25,000
ทำไมไม่เราพวกเรามาถึงก่อนค่อยเข้ามา
478
00:26:25,000 --> 00:26:26,040
ก็เพราะคุณช้าต่างหาก
479
00:26:29,880 --> 00:26:30,520
ทำไมถึงเป็นคุณ
480
00:26:35,080 --> 00:26:36,160
คุณยังจำที่เธอพูดได้ไหม
481
00:26:36,920 --> 00:26:38,880
ว่าเธอกลับมาเพราะมาดูแลแม่
482
00:26:41,560 --> 00:26:42,400
คุณก็เพิ่งมาปีนี้เหมือนกันเหรอครับ
483
00:26:43,400 --> 00:26:44,240
ใช่ค่ะ
484
00:26:44,240 --> 00:26:45,560
อันนี้ผมตรวจสอบแล้ว
485
00:26:45,560 --> 00:26:47,120
ก่อนหน้านี้เลขาเซี่ยอยู่ที่สำนักข่าวที่เฟิ่งเทียน
486
00:26:47,120 --> 00:26:48,320
ทำงานพิสูจน์อักษร
487
00:26:48,320 --> 00:26:49,760
ต่อมากลับมาดูแลแม่
488
00:26:49,760 --> 00:26:52,160
อยากจะหางานมั่นคงใกล้บ้าน
489
00:26:52,160 --> 00:26:53,200
แล้วตอนเกิดคดี
490
00:26:53,200 --> 00:26:54,000
ก็อยู่กับฉัน
491
00:26:54,720 --> 00:26:57,240
งานทุกงานของเธอมีวัตถุประสงค์ทั้งหมด
492
00:26:57,240 --> 00:26:58,800
หลังจากบรรลุวัตถุประสงค์
493
00:26:58,800 --> 00:27:00,560
ก็ลาออกด้วยเหตุผลเพื่อดูแลแม่
494
00:27:01,400 --> 00:27:02,600
ครั้งนี้มาที่โรงเรียนสตรี
495
00:27:04,280 --> 00:27:05,560
ก็เพื่อเงินก้อนนี้
496
00:27:07,080 --> 00:27:08,960
สำนักข่าวที่เซี่ยหรูอันทำงาน
497
00:27:08,960 --> 00:27:10,760
โรงพิมพ์เฟิ่งเทียนเป็นผู้ลงทุนจริง ๆ
498
00:27:10,760 --> 00:27:12,080
เซี่ยหรูอันคนนี้
499
00:27:12,080 --> 00:27:14,200
พอผ่านไปสักระยะก็จะเปลี่ยนงาน
500
00:27:14,200 --> 00:27:14,840
เหตุผลของเธอคือ
501
00:27:14,840 --> 00:27:16,680
ต้องดูแลแม่ที่ป่วยของตัวเอง
502
00:27:16,680 --> 00:27:18,760
แต่ผมถามเพื่อนบ้านที่บ้านเกิดของเธอ
503
00:27:18,760 --> 00:27:20,120
แม่ของเธอเสียไปตั้งนานแล้ว
504
00:27:22,440 --> 00:27:24,680
ก่อนหน้านี้เธอยังเคยทำงานที่ไหนอีก
505
00:27:24,680 --> 00:27:25,840
ที่เหมืองเหล็กลิ่วเหอ
506
00:27:25,840 --> 00:27:26,880
โรงงานเบียร์คูโรเนี่ยน
507
00:27:26,880 --> 00:27:28,480
แล้วก็ธนาคารจงเซิน
508
00:27:28,480 --> 00:27:30,840
เธอทำงานเลขาทั้งหมด
509
00:27:30,840 --> 00:27:31,840
แต่ที่บังเอิญคือ
510
00:27:32,400 --> 00:27:33,440
ทุกครั้งหลังจากที่เธอลาออก
511
00:27:33,440 --> 00:27:35,440
บริษัทพวกนี้ก็จะเกิดเหตุขโมยขึ้น
512
00:27:35,440 --> 00:27:37,320
หรือไม่ก็เกิดคดีผู้ถือหุ้นสำคัญหายตัวไป
513
00:27:38,600 --> 00:27:40,200
รู้สาเหตุการตายของแม่เธอไหม
514
00:27:40,200 --> 00:27:42,760
ได้ยินว่าเป็นโรคข้อต่ออักเสบรุนแรง
515
00:27:42,760 --> 00:27:44,840
ตอนที่ตายที่บ้านยากจนมาก
516
00:27:44,840 --> 00:27:45,640
ขนาดเงินทำศพ
517
00:27:45,640 --> 00:27:47,520
ก็เป็นพ่อหม้ายชราคนหนึ่งในหมู่บ้านเป็นคนออกให้
518
00:27:47,520 --> 00:27:48,600
แต่เพิ่งฝังศพเสร็จ
519
00:27:48,600 --> 00:27:51,360
พ่อหม้ายชราคนนี้ก็บังคับ
ให้เซี่ยหรูอันเอาตัวชดใช้หนี้สิน
520
00:27:52,160 --> 00:27:53,240
ผ่านไปไม่กี่วัน
521
00:27:53,760 --> 00:27:54,960
พ่อหม้ายชราคนนี้ก็เสียชีวิต
522
00:27:56,320 --> 00:27:57,400
ตายยังไง
523
00:27:57,400 --> 00:27:58,560
เรื่องนี้ไม่รู้ครับ
524
00:27:58,560 --> 00:28:01,080
แต่ว่าพอคนตายก็รีบฝังทันที
525
00:28:01,080 --> 00:28:03,200
พ่อหม้ายชราคนนี้ก็ไม่มีญาติที่ไหน
526
00:28:03,200 --> 00:28:05,400
ได้ยินว่าในหมู่บ้านก็ไม่ได้ชอบขี้หน้าเขานัก
527
00:28:06,760 --> 00:28:07,200
จริงด้วยครับ
528
00:28:08,160 --> 00:28:11,160
มีคนบอกว่าก่อนที่พ่อหม้ายชราจะตาย
529
00:28:11,160 --> 00:28:11,880
เห็นเซี่ยหรูอัน
530
00:28:11,880 --> 00:28:13,480
วิ่งออกมาจากห้องของเขา
531
00:28:13,480 --> 00:28:14,760
จากนั้นก็ออกมาจากหมู่บ้าน
532
00:28:15,560 --> 00:28:16,560
ต่อมาเซี่ยหรูอัน
533
00:28:16,560 --> 00:28:18,800
ก็มาทำงานและเรียนที่เฟิ่งเทียนอยู่สักพัก
534
00:28:18,800 --> 00:28:21,280
น่าจะประมาณปีกว่าได้
535
00:28:21,280 --> 00:28:23,240
หลังจากนั้นก็ถูกเถ้าแก่เนี้ยคนหนึ่งไล่ออก
536
00:28:23,240 --> 00:28:24,720
ตอนที่ไล่ออกไป
537
00:28:24,720 --> 00:28:25,440
เถ้าแก่เนี้ยคนนั้นพูดว่า
538
00:28:25,440 --> 00:28:27,360
เสื้อผ้าบนตัวเธอมาจากบ้านเราทั้งนั้น
539
00:28:27,360 --> 00:28:29,520
ก็เลยจับเธอแก้ผ้าแล้วไล่ออกไปกลางถนน
540
00:28:29,520 --> 00:28:31,400
เรื่องนี้จบไม่สวยเอามากเลย
541
00:28:31,400 --> 00:28:33,960
ดังนั้นเธอน่าจะอยู่ที่เฟิ่งเทียนต่อไม่ได้แล้ว
542
00:28:33,960 --> 00:28:35,000
ถึงได้มาที่ฮาร์บิน
543
00:28:43,920 --> 00:28:45,440
ถ้าคุณต้องการเงิน
544
00:28:46,000 --> 00:28:47,320
คุณก็มาหลอกผมก็ได้
545
00:28:48,520 --> 00:28:50,720
ผมให้คุณได้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ
546
00:28:50,720 --> 00:28:52,360
ทำไมถึงต้องฆ่าคนไปมากมาย
547
00:28:53,080 --> 00:28:54,280
เพียงเพื่อเงินแค่นี้ด้วย
548
00:28:58,240 --> 00:28:59,320
เงินแค่นี้เหรอ
549
00:29:03,240 --> 00:29:04,200
คุณชายลั่ว
550
00:29:05,000 --> 00:29:07,080
คุณรู้ไหมว่าเงินแค่นี้คือเงินแค่ไหนไหม
551
00:29:08,480 --> 00:29:09,760
นี่เป็นเงินที่ครอบครัวธรรมดา
552
00:29:09,760 --> 00:29:11,920
ใช้ไม่หมดไปชั่วชีวิต
553
00:29:15,200 --> 00:29:17,000
ฉันได้เงินมาด้วยความสามารถของตัวเอง
554
00:29:17,000 --> 00:29:18,280
นั่นก็เป็นเงินของฉัน
555
00:29:19,160 --> 00:29:21,520
คุณมีเงินได้ก็เพราะพ่อของคุณไม่ใช่เหรอ
556
00:29:22,280 --> 00:29:23,440
ไม่ใช่เพราะเขา
557
00:29:24,440 --> 00:29:26,160
แม้แต่ตำรวจคุณก็ทำได้ไม่ดี
558
00:29:28,160 --> 00:29:31,400
พวกนี้ไม่ใช่ความสามารถของคุณ
559
00:29:31,400 --> 00:29:33,960
คุณไม่มีความสามารถเลย
560
00:29:33,960 --> 00:29:35,480
คุณไม่มีคุณสมบัติไปตำหนิเขา
561
00:29:36,120 --> 00:29:37,320
เพราะว่าเขาไม่เคย
562
00:29:37,320 --> 00:29:39,600
ใช้วิธีเสียสละผู้อื่นเพื่อบรรลุเป้าหมายตัวเอง
563
00:29:40,680 --> 00:29:42,720
ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ได้ใจที่สุด
564
00:29:42,720 --> 00:29:44,360
หรือว่าตอนที่ผิดหวังที่สุด
565
00:29:45,040 --> 00:29:46,560
เขาก็ไม่เคยหลบหนีหน้าที่
566
00:29:46,560 --> 00:29:47,960
ที่เขาควรจะต้องรับผิดชอบ
567
00:29:49,160 --> 00:29:50,360
เขาจริงใจกับคุณ
568
00:29:51,800 --> 00:29:52,160
ส่วนคุณ
569
00:29:52,920 --> 00:29:55,040
กลับเห็นเขาเป็นแค่เครื่องมือใช้งานเท่านั้น
570
00:29:55,960 --> 00:29:57,320
ผมไม่เคยสงสัยคุณเลย
571
00:29:59,360 --> 00:30:00,680
ผมสงสัยทุกคน
572
00:30:02,200 --> 00:30:03,640
ไม่ได้คิดเลยว่าจะเป็นคุณ
573
00:30:05,280 --> 00:30:06,600
เป็นความสะเพร่าของผมเอง
574
00:30:07,920 --> 00:30:09,120
ทำให้เถาจือหลิงตาย
575
00:30:10,360 --> 00:30:10,960
ไม่ใช่
576
00:30:12,360 --> 00:30:15,560
เถาจือหลิงหาเรื่องใส่ตัวเอง
577
00:30:17,720 --> 00:30:19,640
เขาเห็นฉันฆ่าหลินเจี๋ย
578
00:30:19,640 --> 00:30:21,080
แล้วทำไมเขาถึงไม่พูดออกมาล่ะ
579
00:30:22,560 --> 00:30:24,280
ก็เพราะอยากจะใช้เรื่องนี้
580
00:30:24,280 --> 00:30:25,840
มาขู่กรรโชกฉันไม่ใช่เหรอ
581
00:30:28,680 --> 00:30:30,040
ฉะนั้นแล้ว
582
00:30:30,040 --> 00:30:32,280
ถ้าจะบอกว่าฉันฆ่าเธอ
583
00:30:33,600 --> 00:30:35,360
สู้บอกว่าเธอตายเพราะความโลภ
584
00:30:35,360 --> 00:30:36,360
ของตัวเองยังดีซะกว่า
585
00:30:38,760 --> 00:30:40,720
พวกเราไม่ต้องการผู้เคราะห์ร้ายที่สมบูรณ์แบบ
586
00:30:41,800 --> 00:30:43,800
พวกเราต้องการแค่ลงโทษผู้กระทำความผิด
587
00:30:44,560 --> 00:30:45,880
ในสายตาของฟ่านลี่หัว
588
00:30:47,280 --> 00:30:49,040
เธอฆ่าหลัวจิ่นเหยียนก็เป็นสิ่งถูกต้อง
589
00:30:50,760 --> 00:30:51,840
ตอนนั้นคุณด่าว่าเธอ
590
00:30:51,840 --> 00:30:53,320
ทำไมถึงไม่รู้สึกตัวบ้าง
591
00:30:55,480 --> 00:30:57,840
คุณคิดว่า
592
00:30:57,840 --> 00:30:59,000
คุณคิดว่าถ้าฉันไม่ฆ่าพวกเขา
593
00:30:59,000 --> 00:31:00,440
พวกเขาจะปล่อยฉันไปเหรอ
594
00:31:02,280 --> 00:31:06,520
เหลียงคุน ที่โรงพิมพ์ที่เฟิ่งเทียน
595
00:31:08,800 --> 00:31:11,000
เป็นผู้ช่วยให้เถ้าแก่ของเขามาตั้งหลายปีขนาดนั้น
596
00:31:12,040 --> 00:31:12,920
เพื่อเงิน
597
00:31:14,600 --> 00:31:17,680
เขาก็ฆ่าเจ้านายที่เขาภักดีมาสิบปีได้
598
00:31:19,720 --> 00:31:20,760
คุณคิดว่าเขาจะแบ่งเงินกับฉัน
599
00:31:20,760 --> 00:31:22,560
อย่างสบายใจงั้นเหรอ
600
00:31:23,920 --> 00:31:25,200
หลอกเอาเงินมายังไง
601
00:31:25,960 --> 00:31:28,040
หลอกใช้ลุงของเย่เจินเจินยังไง
602
00:31:28,040 --> 00:31:30,120
ขนเงินนี้ออกมาจากเฟิ่งเทียนยังไง
603
00:31:31,160 --> 00:31:32,480
นั่นเป็นความคิดของฉัน
604
00:31:33,600 --> 00:31:34,640
เขานั่นแหละ
605
00:31:36,240 --> 00:31:40,640
เพราะเขาเห็นเงินแล้วโลภมากฉันถึงได้ลงมือ
606
00:31:41,960 --> 00:31:42,840
เรื่องหมากัดกันเอง
607
00:31:42,840 --> 00:31:44,200
คุณไม่ต้องพูดที่นี่หรอกค่ะ
608
00:31:44,720 --> 00:31:45,560
เขาเป็นฆาตกรฆ่าคน
609
00:31:46,320 --> 00:31:47,200
คุณก็ด้วย
610
00:31:48,600 --> 00:31:49,320
ไม่ใช่นะ
611
00:31:50,000 --> 00:31:51,080
ฉันไม่ใช่
612
00:31:52,160 --> 00:31:53,280
ฉันถูกบังคับ
613
00:31:54,000 --> 00:31:54,880
ฉันถูกบังคับ
614
00:31:58,680 --> 00:31:59,800
ฉันขอร้องพวกคุณ
615
00:32:01,480 --> 00:32:02,320
ฉันขอร้องคุณ
616
00:32:03,600 --> 00:32:04,600
ขอร้องพวกคุณ
617
00:32:06,120 --> 00:32:07,880
ให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม
618
00:32:10,800 --> 00:32:11,640
ขอร้องพวกคุณด้วย
619
00:32:11,640 --> 00:32:13,760
ให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม
620
00:32:14,360 --> 00:32:15,560
ขอร้องพวกคุณด้วย
621
00:32:17,760 --> 00:32:18,360
ได้สิ
622
00:32:25,480 --> 00:32:26,480
ไปบอกกับผู้พิพากษา
623
00:32:37,520 --> 00:32:38,440
ได้
624
00:32:44,280 --> 00:32:44,960
คุณชายลั่ว
625
00:32:46,000 --> 00:32:47,240
คุณเป็นคนดี
626
00:32:48,600 --> 00:32:49,880
ฉันทำผิดต่อคุณ
627
00:32:50,840 --> 00:32:53,000
ฉันยินดีไปมอบตัวที่สถานีตำรวจกับคุณ
628
00:33:13,520 --> 00:33:15,200
เมื่อกี้ผมเอากระสุนออกมาหมดแล้ว
629
00:34:01,400 --> 00:34:02,280
ที่จริง
630
00:34:03,040 --> 00:34:04,560
เซี่ยหรูอันก็น่าสงสารมาก
631
00:34:07,560 --> 00:34:09,720
เธอก็แค่ใช้อดีตที่น่าสงสาร
632
00:34:09,720 --> 00:34:11,720
มาปกปิดความโหดร้ายของตัวเอง
633
00:34:11,720 --> 00:34:13,040
เพราะความโชคร้ายของตัวเอง
634
00:34:13,560 --> 00:34:15,520
เธอเลยนำความโชคร้ายไปให้คนที่มากกว่า
635
00:34:15,520 --> 00:34:18,000
ลูกชายเถ้าแก่โรงพิมพ์สูญเสียพ่อ
636
00:34:18,000 --> 00:34:20,000
เย่เจินเจินสูญเสียลุง
637
00:34:20,000 --> 00:34:21,640
ครอบครัวของหลินเจี๋ยสูญเสียลูกสาว
638
00:34:22,760 --> 00:34:23,400
หลายคนมาก
639
00:34:25,920 --> 00:34:26,480
งั้นหลี่เพ่ยล่ะ
640
00:34:27,200 --> 00:34:28,200
หลี่เพ่ยไม่มีปัญหา
641
00:34:28,920 --> 00:34:30,240
เธอเคยไปเฟิ่งเทียนจริง ๆ
642
00:34:30,880 --> 00:34:32,440
แต่เพราะเหตุผลบางอย่าง
643
00:34:33,480 --> 00:34:34,800
เธอจึงพูดออกมาไม่ได้
644
00:34:36,640 --> 00:34:38,120
มีเวลาหรือเปล่าครับ อาจารย์หลี่
645
00:34:38,120 --> 00:34:39,120
ผมอยากคุยกับคุณหน่อยครับ
646
00:34:41,000 --> 00:34:42,480
คุยเรื่องเฟิ่งเทียน
647
00:34:44,160 --> 00:34:47,000
พวกคุณสงสัยว่าฉันฆ่าเถาจือหลิง
648
00:34:47,000 --> 00:34:48,760
ทำไมถึงปิดบังเรื่องที่ไปเฟิ่งเทียน
649
00:34:48,760 --> 00:34:49,680
ฉันไม่เคยไปค่ะ
650
00:34:51,960 --> 00:34:53,040
ไม่เคย
651
00:34:53,040 --> 00:34:54,640
ฉันไม่เคยไปเฟิ่งเทียนมาก่อน
652
00:34:56,480 --> 00:34:57,800
แต่นักเรียนของคุณ
653
00:34:57,800 --> 00:34:59,200
เห็นคุณที่เฟิ่งเทียน
654
00:34:59,200 --> 00:35:00,280
คุณซือถู
655
00:35:00,280 --> 00:35:03,000
ทำไมไปเฟิ่งเทียนแล้วต้องเป็นฆาตกรด้วยคะ
656
00:35:03,000 --> 00:35:04,920
ฆาตกรไปทำเรื่องเรื่องหนึ่งที่เฟิ่งเทียน
657
00:35:05,520 --> 00:35:07,320
จากนั้นก็กลับมาที่ฮาร์บิน
658
00:35:07,320 --> 00:35:08,760
ตามหาของบางอย่าง
659
00:35:08,760 --> 00:35:10,840
หลินเจี๋ยเป็นเพราะมาเจอเรื่องนี้เข้าพอดี
660
00:35:10,840 --> 00:35:12,080
ถึงได้ถูกฆ่า
661
00:35:12,080 --> 00:35:14,680
และตอนที่เกิดเหตุ เถาจือหลิงเห็นเข้าพอดี
662
00:35:14,680 --> 00:35:16,120
เธอไปขู่กรรโชกฆาตกร
663
00:35:16,120 --> 00:35:17,160
ดังนั้นจึงถูกฆ่า
664
00:35:17,800 --> 00:35:19,600
ฉันปิดบังก็จริง แต่ว่า
665
00:35:21,080 --> 00:35:22,800
ฉันไม่ได้ฆ่าคน
666
00:35:22,800 --> 00:35:24,320
ถ้าคุณฆ่าคน
667
00:35:24,320 --> 00:35:26,080
ตอนนี้คนที่คุยกับคุณก็คงไม่ใช่ผม
668
00:35:28,560 --> 00:35:30,400
อาจารย์หลี่ ผมรู้ครับ
669
00:35:31,760 --> 00:35:33,000
ทุกคนต่างมีความลับ
670
00:35:33,520 --> 00:35:34,800
แต่ตอนนี้ชีวิตคนสำคัญ
671
00:35:34,800 --> 00:35:36,880
ถ้าคุณไม่ยอมพูดละก็
672
00:35:36,880 --> 00:35:38,840
ครั้งหน้าคุณคงต้องไปอธิบายกับตำรวจ
673
00:35:38,840 --> 00:35:39,680
แล้วก็นักข่าวแล้ว
674
00:35:42,960 --> 00:35:43,960
คุณซือถู
675
00:35:44,880 --> 00:35:45,960
คุณเคยแต่งงานไหมคะ
676
00:35:47,400 --> 00:35:47,880
ไม่เคยครับ
677
00:35:48,760 --> 00:35:49,840
น่าอิจฉาคุณจริง ๆ
678
00:35:50,680 --> 00:35:53,320
คุณไม่เคยแต่งงานก็ต้องไม่รู้แน่นอนว่า
679
00:35:53,320 --> 00:35:55,440
การแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักคุณ
680
00:35:55,440 --> 00:35:57,320
ชีวิตจะสิ้นหวังขนาดไหน
681
00:36:00,240 --> 00:36:01,760
เขาเป็นแสงสว่างในชีวิตของฉัน
682
00:36:02,880 --> 00:36:04,320
มีแต่ตอนที่อยู่กับเขา
683
00:36:05,000 --> 00:36:06,840
ฉันถึงรู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่
684
00:36:08,720 --> 00:36:10,640
ฉันเกิดมาก็หน้าตาขี้เหร่
685
00:36:11,800 --> 00:36:13,680
ถูกผู้ใหญ่สั่งสอนมาตลอดว่า
686
00:36:13,680 --> 00:36:16,640
ต้องอ่อนโยนใจดี ใจกว้างไม่คิดเล็กคิดน้อย
687
00:36:17,440 --> 00:36:19,480
แต่ว่าไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาชอบฉันเลย
688
00:36:21,400 --> 00:36:24,080
ตอนหลังที่บ้านแนะนำผู้ชายคนหนึ่งให้ฉัน
689
00:36:25,240 --> 00:36:26,600
พวกเขาบอกว่า
690
00:36:26,600 --> 00:36:28,160
ขอแค่ฝ่ายชายยอมแต่งกับฉัน
691
00:36:28,880 --> 00:36:30,520
ฉันก็ควรจะซาบซึ้งในบุญคุณ
692
00:36:31,720 --> 00:36:33,920
แต่สิ่งที่ผู้ชายคนนั้นสนใจ
693
00:36:33,920 --> 00:36:36,600
ก็คือสถานะอาจารย์
โรงเรียนสตรีที่ผู้คนเคารพของฉัน
694
00:36:37,280 --> 00:36:39,080
การแต่งงานของเรายืนหยัดมาห้าปี
695
00:36:40,200 --> 00:36:41,840
ฉันหมดแรงแล้ว
696
00:36:43,600 --> 00:36:44,440
ยังดี
697
00:36:46,000 --> 00:36:48,400
ยังดีที่ตอนหลังฉันเจอเขาระหว่างเดินทาง
698
00:36:49,200 --> 00:36:50,720
ฉันสัมผัสได้
699
00:36:50,720 --> 00:36:52,440
เขาชอบฉันจริง ๆ
700
00:36:52,440 --> 00:36:53,720
เขาชื่นชมฉัน
701
00:36:55,400 --> 00:36:56,280
แต่ว่า
702
00:36:58,880 --> 00:37:01,200
เขามีภรรยาและลูกแล้ว
703
00:37:01,200 --> 00:37:02,920
ส่วนฉันก็แต่งงานแล้ว
704
00:37:03,760 --> 00:37:06,960
ดังนั้น คุณไปเฟิ่งเทียนเพื่อไปหาคนคนนั้น
705
00:37:07,480 --> 00:37:08,160
ใช่ค่ะ
706
00:37:09,560 --> 00:37:11,520
แต่หลังจากฉันไปถึง ถึงได้รู้ว่า
707
00:37:13,040 --> 00:37:14,120
ภรรยาของเขา
708
00:37:15,200 --> 00:37:16,880
คลอดลูกอีกคนให้เขา
709
00:37:18,720 --> 00:37:20,160
ดังนั้นฉันเลยต้องจากไป
710
00:37:24,720 --> 00:37:25,400
อาจารย์หลี่
711
00:37:27,240 --> 00:37:28,360
ผมเคารพคุณ
712
00:37:28,360 --> 00:37:30,280
เรื่องนี้ผมจะปิดเป็นความลับให้คุณ
713
00:37:30,280 --> 00:37:31,840
แต่ว่ามีคำพูดหนึ่งที่ผมอยากมอบให้คุณ
714
00:37:33,400 --> 00:37:37,160
มีแต่ตัวคุณเองเท่านั้น ที่เป็นแสงสว่างในชีวิตตัวเอง
715
00:37:39,560 --> 00:37:41,440
เธอยืมเงินก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายสักหน่อย
716
00:37:41,440 --> 00:37:42,960
ทำไมถึงไม่พูดออกมาล่ะ
717
00:37:42,960 --> 00:37:44,520
อะไรคือเรื่องส่วนตัว นายเข้าใจบ้างไหม
718
00:37:44,520 --> 00:37:45,720
นี่เรียกว่าเรื่องส่วนตัว
719
00:37:46,440 --> 00:37:47,960
แต่จะว่าไปแล้ว
720
00:37:47,960 --> 00:37:49,680
อาจารย์หลี่เป็นคนดีจริง ๆ
721
00:37:49,680 --> 00:37:51,280
เธอดีกับพวกนักเรียน
722
00:37:51,280 --> 00:37:52,480
แล้วก็ดีกับพวกเราด้วย
723
00:37:52,480 --> 00:37:53,800
คุณเป็นคนจัดการให้เธอหลบหนีไปใช่ไหม
724
00:37:55,840 --> 00:37:58,320
ฉันให้จินฉี่หมิงจัดการให้เธอไปหลบสักพัก
725
00:37:58,320 --> 00:37:59,800
ฆาตกรจะได้ไม่ทำอะไรเธอ
726
00:37:59,800 --> 00:38:00,880
ทำไมนายไม่บอกฉันล่ะ
727
00:38:01,400 --> 00:38:02,280
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
728
00:38:04,200 --> 00:38:04,840
งั้นฉันเข้าใจแล้ว
729
00:38:05,680 --> 00:38:06,880
นายต้องคิดว่า
730
00:38:06,880 --> 00:38:08,680
ฉันต้องสืบความจริงไม่ได้แน่นอน ถูกต้องไหม
731
00:38:10,240 --> 00:38:11,680
ฉันไม่ควรมาเป็นตำรวจนี่เลย
732
00:38:12,600 --> 00:38:14,640
ฉันไม่คิดเลยว่าเรื่องสืบคดี
733
00:38:14,640 --> 00:38:16,440
นายจะมาเถียงกับฉัน
734
00:38:16,440 --> 00:38:17,960
ฉันเองก็ไม่เถียงกับนายเพราะไม่ได้
735
00:38:17,960 --> 00:38:18,960
ยุ่งกับเรื่องนี้
736
00:38:19,520 --> 00:38:21,480
ตอนที่คนอื่นถือปืนชี้มาที่ฉัน
737
00:38:21,480 --> 00:38:22,920
ฉันก็ยังต้องหวังพึ่งนายอยู่ไม่ใช่เหรอ
738
00:38:22,920 --> 00:38:25,240
คุณชายลั่ว คุณเชื่อฉัน
739
00:38:25,240 --> 00:38:27,240
ในเรื่องการสืบคดี
740
00:38:27,240 --> 00:38:28,800
คุณมีพรสวรรค์มากกว่าซือถูแน่นอนค่ะ
741
00:38:29,840 --> 00:38:30,800
พรสวรรค์อะไร
742
00:38:31,720 --> 00:38:34,200
ในบรรดาผู้ต้องสงสัยจำนวนมาก
743
00:38:34,200 --> 00:38:35,600
คุณตกหลุมรักฆาตกรได้อย่างแม่นยำ
744
00:38:36,200 --> 00:38:38,040
โจวม่อหว่าน เมื่อกี้ผมเพิ่งช่วยชีวิตคุณนะ
745
00:38:38,040 --> 00:38:39,360
ล้อเล่นค่ะ
746
00:38:39,360 --> 00:38:42,000
เมื่อกี้ที่ฉันพูดกับเซี่ยหรูอันจากใจจริง
747
00:38:42,000 --> 00:38:42,600
นายเองก็ไม่จำเป็นต้อง
748
00:38:42,600 --> 00:38:44,280
ปฏิเสธตนเองเพราะคนอื่น
749
00:38:44,280 --> 00:38:45,280
ไม่มีฉันน่ะ
750
00:38:45,280 --> 00:38:46,800
นายไขคดีไม่ได้
751
00:38:46,800 --> 00:38:48,880
แต่ไม่มีฉัน นายมาเป็นตำรวจอะไร
752
00:38:48,880 --> 00:38:50,280
ตอนนี้นายควรจะเป็นพ่อค้า
753
00:38:50,280 --> 00:38:52,320
ที่กำลังยิ่งใหญ่ในฮาร์บิน
754
00:38:53,840 --> 00:38:56,040
นายนี่ตบหัวแล้วลูบหลังเก่งจริง ๆ นะ
755
00:38:57,280 --> 00:38:58,160
ทั้งสามท่าน
756
00:39:00,880 --> 00:39:02,880
คดีนี้ปิดแล้วใช่ไหม
757
00:39:15,960 --> 00:39:16,600
ลิ่วเอ๋อร์
758
00:39:18,600 --> 00:39:20,000
นี่กองอะไรน่ะ
759
00:39:20,000 --> 00:39:21,000
เหล่าเปาเอามาครับ
760
00:39:21,000 --> 00:39:23,160
บอกว่าเป็นเอกสารจากทางเฟิ่งเทียนที่ลูกพี่ต้องการ
761
00:39:23,680 --> 00:39:25,760
ฉันไขคดีเสร็จไปแล้วเพิ่งจะเอามาเนี่ยนะ
762
00:39:25,760 --> 00:39:26,560
รีบเอากลับไปเลย
763
00:39:26,560 --> 00:39:27,840
เหล่าเปาออกตรวจแล้วครับ
764
00:39:27,840 --> 00:39:28,760
ไปไหนล่ะ
765
00:39:28,760 --> 00:39:29,800
ร้านอาหารจัสมิน
766
00:39:30,840 --> 00:39:32,000
เห็นว่ามีคนตาย
767
00:39:33,160 --> 00:39:34,000
ไปกับฉันหน่อย
768
00:39:34,720 --> 00:39:35,720
ผู้ตายม่อลี่
769
00:39:35,720 --> 00:39:37,760
ลูกกระสุนเจาะขมับขวาทะลุเข้ากะโหลกศีรษะ
770
00:39:37,760 --> 00:39:39,120
ทำให้ถึงแก่ความตาย
771
00:39:39,120 --> 00:39:40,960
ที่มือทีร่องรอยคราบเขม่าดินมือ
772
00:39:46,440 --> 00:39:48,080
ตรงกับลักษณะการฆ่าตัวตาย
773
00:39:48,080 --> 00:39:49,920
รวมกับคำให้การของเหอว่านเหนียน
774
00:39:49,920 --> 00:39:51,120
ม่อลี่คนนี้น่าจะ
775
00:39:51,120 --> 00:39:55,400
ยิงปืนฆ่าตัวตายเวลาเที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง
776
00:39:55,400 --> 00:39:56,240
ม่อลี่
777
00:39:58,520 --> 00:39:59,920
จะไม่ได้ได้ยังไง
778
00:39:59,920 --> 00:40:01,760
นี่เป็นเมนูแนะนำของร้านจัสมินของผม
779
00:40:01,760 --> 00:40:03,120
คุณไปที่อื่นก็ไม่มีให้กินนะ
780
00:40:03,920 --> 00:40:04,840
คุณก็ลองดูด้วยสิ
781
00:40:06,000 --> 00:40:07,000
ฆ่าตัวตายเหรอ
782
00:40:10,000 --> 00:40:11,880
เลี่ยงจื่อ มาดูทางนี้กับฉันหน่อย
783
00:40:13,400 --> 00:40:14,840
พวกเราจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ
784
00:40:27,400 --> 00:40:28,840
ที่นี่เดิมทีก็เป็นแบบนี้ใช่ไหม
785
00:40:31,920 --> 00:40:33,080
ที่เกิดเหตุไม่มีใครแตะต้องอะไรใช่ไหม
786
00:40:33,960 --> 00:40:35,280
น่าจะไม่มีนะ
787
00:40:36,200 --> 00:40:36,960
ฉันจะไปถามดู
788
00:40:45,120 --> 00:40:47,240
ตอนพวกคุณมาห้องครัวก็อยู่ในสภาพนั้นใช่ไหม
789
00:40:47,240 --> 00:40:47,960
ครับ
790
00:40:47,960 --> 00:40:48,920
ไม่มีใครไปแตะต้องใช่ไหม
791
00:40:48,920 --> 00:40:49,200
ไม่มีครับ
81683
