All language subtitles for Ridley.S01E04.1080p.STV.WEB.DL.AAC2.0.H264.BTN

Pobudka! No już!

Dalej!

Cześć, Cal.

Miło cię widzieć.

Dobrze wyglądasz.

Wszystko w porządku?

Dobra robota.

Nasza siostra,Gloria Flannery,
ukochana matka Michaela i Cala,

Odeszła, by spotkać się z Chrystusem.

Niech Pan powita ją teraz przy
stole dzieci Bożych w niebie.

Obyśmy ci, którzy ją opłakują, pewnego
dnia ponownie połączyli się z Glorią.

Obyśmy razem spotkali Jezusa Chrystusa,

gdy Ten, który jest naszym
życiem, ukaże się nam w chwale.

Michael, już czas.

Dajcie mi... tylko minutę z moim bratem.

Cal. Musisz być... bądź
silny dla mnie. Dobrze?

- Obiecaj.
- Obiecuję.

Dobry chłopak.

- Miło, że się zjawiłeś, Ridley.
- Weź, przestań...

Wiedziałeś, że tu będę.

To ją wykończyło... Jej
najstarszy chłopiec w więzieniu.

Umarła zbyt wcześnie.

Trochę za późno myślisz o takich rzeczach.

Klawisze nie pozwalają
mi nawet zostać na stypę.

Widzę, że pojawili się także niektórzy
współpracownicy Adama Donnelly'ego.

Możesz iść.

Popatrzcie, kogo tu mamy!

Kogóż tu mamy! Ciota Framley!

Gdzie się ukrywałeś?

Boom!

Odwal się ode mnie!

- Dzień dobry.
- Co my tu mamy?

Ofiarę płci męskiej. Zidentyfikowaliśmy
go jako Patricka Elliotta.

Zamieszkały w mieszkaniu na dziesiątym
piętrze. Dozorca znalazł go dziś rano.

- Leżał tu tak przez całą noc?
- Ciało zostało ukryte między krzakami.

W porządku. Zacznij przepytywać
sąsiadów. Może nas w czymś oświecą?

Wątpię, czy ktokolwiek z tego
bloku będzie chciał z nami rozmawiać.

Jeśli ktokolwiek może ich jakoś
oczarować, to tylko ty, Darren.

Dr Newstone.

Depresyjne złamanie podstawy czaszki,
uraz mózgu i pęknięcia wielu kości.

Typowe wzorce ran po
upadku z dowolnej wysokości.

- Masz pomysł, jak to się mogło stać?
- Jest martwy od kilku godzin...

...Powiedziałabym, że leży
tutaj od późnego wieczora.

Myślisz, że mógł po prostu skoczyć?

Mało prawdopodobne. Na szyi i
górnej części tułowia są siniaki,

co nie odpowiada upadkowi z tej
wysokości... No i rozdarta koszula.

Oba wskazują na szamotaninę.

Przeszukujemy balkon. Może
dostaniemy jakieś wskazówki.

- Ridley jest już na górze.
- Dzięki.

Ridley.
Carol.

Nie ma śladów włamania, czyli drzwi
były zwykle zamknięte i zaryglowane.

- Wygląda na to, że miał ku temu powód.
- Tak. Ta farba nie jest świeża.

Może ktoś chował do niego urazę.

To jak myślisz, rabunek?

Sam nie wiem. Jeśli to
napad, zabraliby ten portfel.

Wygląda na to, że pracował
w The Juniper Practice,

- w tym centrum terapeutycznym w Burmanton.
- Psycholog kliniczny.

Jak dobrze znałaś Patricka Elliotta?

Mieszkaliśmy na tym samym piętrze.

Kilka mieszkań dalej. Tak naprawdę to
nie miałam z nim zbyt wiele wspólnego.

- Widziałaś go w ogóle zeszłej nocy?
- Wpadłam na niego tuż przy windach.

- Która to mogła być godzina?
- Byłam już po pracy,

-...czyli pewnie było przed siódmą.
- Czy ktoś z nim może był?

- Nie, z pewnością był sam.
- Miał jakąś bliską osobę?

Kogokolwiek, z kim moglibyśmy porozmawiać?

Nie brakowało mu adoratorów.

Ciągle przychodzili i odchodzili.
Niestety, nie znam żadnych imion.

- A gdzie pracujesz?
- W Ośrodku Kultury.

Pomagam, kiedy jestem potrzebna. Staram
się trzymać dzieciaki z dala od kłopotów.

O jakich kłopotach mówimy?

Tylko zwykłe wybryki.

Nie ma to za bardzo co robić.

Czy on... wyskoczył?

Dlaczego tak sądzisz?

Chciał wziąć na barki
ciężar całego świata.

Znaleźliśmy na balkonie
dwa zestawy odcisków butów.

Te zadrapania na podłodze
wskazują na wyraźne ślady walki.

Przeprowadzimy, oczywiście,
test rozpoznawania wzorców,

ale prawdopodobnie jeden z nich
należy do naszego napastnika.

Masz coś jeszcze, nad
czym możemy popracować?

Znaleźliśmy odcisk dłoni na zewnątrz szyby.

Musimy go porównać z odciskami zmarłego.

Czyli jest na balkonie i
co? Śpieszy mu się gdzieś?

Musiałby to być ktoś na tyle silny,
by przepchnąć go przez barierkę.

Nagły przypływ krwi do mózgu
uwalnia różnego rodzaju endorfiny.

Więc traci równowagę,

próbuje bronić się przed wypadnięciem,

Ale na tym etapie jest już za późno.

Gdzie jest pokój nr 227?

- Proszę iść na górę i w lewo.
- W porządku, dziękuję bardzo.

Przepraszam, przepraszam.

Och, kochanie, tak mi przykro. Nie
mogłam znaleźć miejsca na parkingu i...

- Będziemy miały małą dziewczynkę.
- Naprawdę?

Och! Jest przecudowna!

Tam sobie rośnie...

The Juniper Practice jest zarejestrowaną
organizacją charytatywną.

Zwolnienia warunkowe, skierowania
do sądu, mnóstwo przestępców.

Tak, i pewnie niektórych sami zamknęliśmy.

Zgadza się. Zapisują się na poradnictwo,
zyskują przedterminowe zwolnienie.

Jak długo Patrick Elliot tutaj pracował?

Dołączył do nas jakieś 5 lat temu.

Osobiście z nim rozmawiałam,
gdy aplikował o pracę.

W takim razie musiałaś go dobrze znać?

Wspólne obiady w The Practice.

- Okazjonalnie drinki po pracy
- Pracował wczoraj?

Późnym popołudniem
przyszedł po jakieś akta.

Rozmawialiśmy pierwszy
raz od ponad tygodnia.

Nie przyjmował więc żadnych pacjentów?

Miał jakieś osobiste problemy.

Zarekomendowałam mu, by spędził
trochę czasu w domu i się zresetował.

Jakie to były problemy?

Depresja, stany lękowe.

Nadmierny stres w pracy.
Skutkowało to złymi decyzjami.

Zechciałbyś może to nam rozwinąć?

Patrick miał tendencję do zbytniego
angażowania się w sprawy swoich pacjentów.

Nigdy nie należy angażować
się z w ich problemy.

- A co z jego życiem prywatnym?
- Wiem tylko, że był gejem.

Nigdy nie wspominał, że ma partnera.

Ci pacjenci, których nie
pozwolono mu zobaczyć...

myślisz, że którykolwiek
z nich byłby znany policji?

Używamy doradztwa, aby
pomóc im iść naprzód z życiem.

Pomogłoby nam to posunąć
to śledztwo do przodu

...jeśli nam pozwolisz
przejrzeć rejestry pacjentów.

To naraziłoby na szwank wszystko, co tutaj
robimy. To rażące naruszenie ich zaufania.

Ich dokumentacja
medyczna pozostanie poufna.

Nie mam obowiązku
dzielić się tymi informacjami.

Wiecie o tym równie dobrze jak ja.

Patrick Elliot, 36 lat.

Jego ciało znaleziono dziś
rano przy bloku Framley Estate.

Zaliczył fatalny upadek z balkonu
jego mieszkania na dziesiątym piętrze.

Cierpiał na stres i depresję.

- Nie możemy więc wykluczyć samobójstwa?
- Mieszkanie zostało splądrowane...

... a na balkonie były ślady szamotaniny.

A gdzie wczoraj chodził?
Mamy już jakiś harmonogram?

Wiemy, że był w The
Juniper Practice około 17.00.

Miał tam małe starcie z
dyrektorem medycznym,

kiedy odmówiła zgody
na jego powrót do pracy.

Dr Samantha Larsson-trudny
orzech do zgryzienia.

Nie miała problemu z odmową
odpowiedzi na wszystkie nasze pytania.

Mamy też zeznanie sąsiadki, Diane Blaine.

Stwierdziła, że widziała Patricka,
jak wracał do domu około 19:00.

Była pewna, że był sam.
Nie znamy jego partnera.

Udało się nam ustalić,
że Patrick był gejem.

Sąsiadka sugerował,
że miewał stałych gości.

Nie rozwinęła myśli, ale
sedno sprawy było jasne.

Skontaktujcie się z jego usługodawcą
- wiadomości, ostatnie połączenia.

Może używał jakichś aplikacji randkowych.

Drzwi zmarłego zostały
niedawno pomalowane farbą.

Według dozorcy,

regularnie pojawiały się doniesienia
o zachowaniach antyspołecznych.

Ten blok ma niezłą reputację.

Sprawdź systemy
monitoringu osiedla, Darren.

Jakiekolwiek wezwania spod tego
adresu, monitoringi sprzed mieszkań,

wideodomofony... Zobaczymy,
czy to do czegoś nas doprowadzi.

Jeśli nie, wystosujemy apel.

Dr Larsson odmówiła nam także dostępu

do akt medycznych
pacjentów Patricka Elliotta.

Było dla nas wielkim rozczarowaniem,

ponieważ ten ośrodek jest znany
z pracy z byłymi przestępcami.

Może warto byłoby zdobyć dostęp, zobaczyć,
czy jakieś nazwiska są oflagowane.

Świetnie. Złożę wniosek o nakaz sądowy.
Ale zachowajmy trochę dyskrecji.

Mogę na słowo? W moim biurze.

Matka Michaela Flannery`ego.

Słyszałem, że wczoraj
brałeś udział w jej pogrzebie.

Ach tak, rozumiem. Przyglądałem się tylko.

Otwarte zadawanie się ze skazanym mordercą.

Nie nazwałbym tego zadawaniem się, szefie.

Ta rola konsultanta wiąże
się z pewnymi obowiązkami.

Może i tak, ale niech w końcu
dojdzie do ludzkiej świadomości,

że nie jestem już detektywem na etacie,

i to co robię w wolnym
czasie, to moja sprawa.

Nie, jeśli to źle odbija
się na tej jednostce.

Musimy być ostrożni.

No dobra, przepraszam,
że zepsułem ci wizerunek.

Wierz mi lub nie, Ridley, ale
po prostu martwię się o ciebie.

W porządku. Twoja
troska została odnotowana.

Słyszałam, że Eve Marbury
przyznała się do zabójstwa.

Naprawdę?

To takie smutne, czyż nie?

Wiesz, jeśli nie liczyć Kate,

zawsze byłeś kiepskim sędzią kobiet.

A to nie jest dobra cecha gliniarza.

No dobrze. To może mi
powiesz, jakim sposobem

skończyłem z tobą jako kumplem?

Auć!

Wczoraj był pogrzeb matki
Michaela Flannery`ego.

Miałem też małe starcie ze
współpracownikami Adama Donnelly'ego.

Położyli kwiaty na grobie Kate i Elli.

Myślisz, że to jakaś zawoalowana groźba?

W końcu to dzięki moim dowodom go usadzili.

Myślę, że dowiedzieli się,
że pojawię się na pogrzebie.

Wiedzą, że nie jesteś już gliniarzem i nie ma
nikogo, kto mógłby pilnować twoich pleców.

Masz rację. Pewnie
chcieli, bym się nakręcił.

To poważna sprawa, Alex.

Powinieneś bardziej teraz uważać.

- My powinniśmy się martwić.
- Nie panikuj,

gdyby Adam Donnelly i jego
koledzy chcieli coś zrobić,

to już dawno by to zrobili.

Mam nadzieję, że się nie mylisz.

Ponieważ ostatnią rzeczą, której
każdy z nas potrzebuje, to kolejna żałoba.

Co ty do diabła wyprawiasz,
przychodząc do klubu?

Ustalili datę procesu Adama Donnelly`ego.

Tym bardziej nie powinniśmy
ze sobą rozmawiać.

Donnelly nie jest głupi.

On to wszystko rozpracuje.
Że jestem twoim informatorem.

Mogła to być dowolna
liczba osób, rozumiesz?

Mam dostęp do bazy danych.
Grafiki pracowników, kody PIN.

Wiedziałem, kiedy przywoził te przesyłki.

Słuchaj, mówiłem ci - nasze
źródła są zawsze chronione.

Dałem ci na to moje słowo, pamiętasz?

Więc po prostu trzymaj
nisko głowę i nie wychylaj się.

Przynajmniej dopóki go nie
udupimy, jasne? A teraz idź już.

No dalej, wracaj do domu.

Jeszcze jedno, Michael.

Nigdy więcej tu nie przychodź.

Skatalogowaliśmy pełny zakres obrażeń

powstałych wskutek upadku.

Liczne złamania, zwłaszcza
kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego.

Rozległy uraz jamy brzusznej.

I trochę wisceralnych uszkodzeń
narządów wewnętrznych.

Wystąpiło również rozdarcie
tkanki lewego mięśnia naramiennego.

Co tylko dodaje wagi
teorii, że został wypchnięty.

Nadal żył, dopóki nie uderzył o ziemię.

- Odcisk dłoni na szybie?
- Zgadza się z odciskami zmarłego.

Alkohol w płynach i tkankach pośmiertnych.

Są też śladowe ilości oxycodonu,

opiatu przepisywanego tylko na receptę.

A połączenie narkotyków i alkoholu
przyprawiłoby go o zawrót głowy.

Mogło to wpłynąć na jego równowagę.

- A co ze śladami bieżników butów?
- Pierwszy zestaw należał do zmarłego,

konkretnie do tenisówek, które
miał na sobie w chwili upadku.

Drugi zestaw był dość charakterystyczny.

Powiedziałabym, że to
coś bardziej formalnego.

Szklany kubek w kuchni został wyczyszczony.

Są więc szanse, że Patrick
znał swojego zabójcę.

Znalazłam kilka zestawów odcisków,

które nie zostały uwzględnione.

- Sprawdziłaś je w naszej bazie ?
- Tak, ale obawiam się, że bez powodzenia.

To wyklucza, że nasz zabójca
był wcześniej notowany.

Musimy dostać listę pacjentów Patricka.

- Muszę przekonać do tego Goodwina.
- A o co chodziło z tą rozmową u niego?

- Jest to coś, o czym powinnam wiedzieć?
- Nie.

Próbuje mnie tylko krótko trzymać.

"Blossom"?!

Wszystko w porządku?

- Geri jest w ciąży.
- Moje gratulacje.

Dziękuję. Wciąż wymyśla
jednak jakieś okropne imiona.

Bluebell, Coral, Meadow.

- Czyli to będzie dziewczynka?
- Tak.

Kolejna dawka estrogenu dla Jacka.

- Biedny, stary Jack.
- Możesz to zachować między nami?

- Tak, oczywiście.
- Dzięki.

- Szefowo?
- Tak?

Prześledziłem te incydenty związane
z zachowaniem antyspołecznym

...na osiedlu Framley Estate.

Policja z sąsiedztwa była wzywana

przez Patricka Elliotta do
trzech różnych incydentów.

Twierdził, że padł ofiarą
homofobicznej przemocy

przez gang dziewcząt z osiedla.

6 miesięcy temu zgłosił również włamanie.

Skradziono mu niektóre
rzeczy osobiste - zegarek i tablet

- .. i osobiste dokumenty.
- Mamy jakieś nazwiska?

Ich przywódczynią jest
Rochelle Blaine, sąsiadka Patricka.

Mamy oświadczenie od dozorcy tego bloku.

Najwyraźniej ty i twoje przyjaciółki

regularnie sprawiacie kłopoty.

Jedyne, co dostajemy od losu, to kłopoty.

Zostałaś wymieniona przez
Patricka Elliotta w kilku skargach,

które złożył na policję.

Problemy związane z alkoholem, naruszenie
mienia oraz zachowania homofobiczne.

Może czasem się ponabijałyśmy
z niego, drobne złośliwości i tyle.

Rochelle, w obecnych czasach jest
to traktowane jako mowa nienawiści.

...za co zresztą masz zarzuty i
jesteś na zwolnieniu warunkowym.

Tacy ludzie jak on....

Ten gatunek..

Czasem sami się o to proszą.

- A jaki to gatunek, Rochelle?
- To po prostu nie było normalne.

Taka jest jej opinia.

A co z tym włamaniem,
sześć miesięcy temu?

Rochelle nie miała z tym nic wspólnego!

Po oświadczeniu, które złożyłaś DS Lakhan,

zapomniałaś wspomnieć,

że twoja córka i zmarły
mieli wspólną historię,

a to sprawia, że myślę,
iż próbujesz ją kryć.

Nie wiedziałem, że wyszła z domu.
Przynajmniej dopóki nie wróciłam z pracy.

Potwierdzasz więc, na potrzeby nagrania,

że twojej córki nie było w
domu w Poniedziałek w nocy?

Czasami trudno jest mieć na nią
oko. Doprowadza mnie do szału.

Tak. I myślę, że mogę ci w tym pomóc.

Oto zrzut ekranu z kamery CCTV,

pokazującej Rochelle, przed blokiem.

My tylko rozmawialiśmy.

Znieważałeś werbalnie Patricka Elliotta.

A może to też było tylko przekomarzanie?

Twoje koleżanki
potwierdziły również, że piłaś.

Oba te przypadki naruszają warunki
nakazu dotyczącego postępowania karnego.

Myślę, że razem z koleżankami
śledziłaś Patricka Elliotta

aż do jego mieszkania i
kontynuowałaś to, co zaczęłaś wcześniej.

Nigdy nie zbliżałyśmy
się do jego mieszkania.

Zapytajcie dziewczyn. Potwierdzą to.

Wszystkie ich zeznania z tamtego
wieczoru wydają się zgadzać.

Kłótnia ze zmarłym przed ich blokiem.

Choć jedna dziewczyna wyszła przed szereg.

Powiedziała, że Rochelle
opuściła grupę około 20.30

i poszła spotkać się ze swoim
chłopakiem, Jaredem Boakesem.

On z kolei był przesłuchiwany
w związku z włamaniem

do mieszkania Patricka Elliotta.

Przestańcie, nie zrobiłem nic złego.

- Uwaga na głowę.
- Uwaga na głowę, Jared.

Mamy zeznanie od jednej z twoich koleżanek,

Twierdzi, że spotkałaś się ze swoim
chłopakiem, Jaredem Boakesem

-.. w wieczór, gdy zamordowano Patricka.
- A jeśli nawet, to co?

To by oznaczało, że
nas okłamałaś, Rochelle.

I to stawia pod znakiem zapytania
twoje zeznanie z tamtej nocy.

Spędziliśmy trochę czasu
w jego garażu, koło bloku.

Co tam robiliście?

Mam wam to narysować?

Rochelle!

Powiedziano ci, żebyś nie
zadawała się z Jaredem.

-.. to był warunek twojego zwolnienia.
- A myślisz, dlaczego wam nie powiedziałam?

Ten garaż, co w nim jest?

Jared trzyma tam wszelkiego rodzaju rzeczy.

Pakujmy to do worków i opiszmy.

Przesłuchujemy Rochelle Blaine

w związku z morderstwem Patricka Elliotta.

A ponieważ byłeś z nią w poniedziałek
wieczorem, jesteś jedyną osobą,

która może ręczyć za jej
miejsce pobytu po 20:30.

w porządku, byłem z nią,
ale maksymalnie godzinę.

To bezpośrednio narusza warunki

twojego zwolnienia warunkowego.

Co z kolei spowoduje, że
zostaniesz pozbawiony wolności.

Wiemy jak dotąd, że Rochelle

i Patrick Elliot mieli kłótnię
wcześniej tego wieczoru.

Tak. Jak zwykle pyskowała na Patricka.

Mówiłem jej, że nie
potrzebuję więcej problemów.

A potem, niestety, raptem kilka
godzin później, został zamordowany.

Co nie miało ze mną nic wspólnego.

Pół roku temu Patrick
Elliot został okradziony.

Byłeś wtedy przesłuchiwany
jako jeden z podejrzanych.

- A co ma do tego Rochelle?
- Włamano się do mieszkania Patricka.

Jednym z przedmiotów, które zostały
zgłoszone jako skradzione, ręczny zegarek.

Ten sam zegarek znaleźliśmy
ukryty w twoim garażu.

- Nigdy wcześniej go nie widziałem.
- Serio?

To dziwne, bo są na
nim twoje odciski palców.

Nawet nie zbliżałem się do tego
miejsca. Myślicie, że byłbym aż tak głupi?

Myślę, że Rochelle potrafi
być bardzo przekonująca.

Była pełna urazy, nienawiści.
Nie widziała swoich przyjaciół.

Nie mogła się spotkać ani z
kumpelkami ani z chłopakiem.

A wszystko z powodu Patricka
Elliotta i skargi, którą na nią złożył.

Gdyby choć rozumiał, jak to jest.

Że była zepsuta.

Chelle nie mogła tego znieść.

Więc pomyślała, że co?
Pójdzie do niego i zaliczy.

Ty byłeś na warunkowym, więc
po prostu pojechałeś na przejażdżkę.

Bzykaliśmy się. Całowaliśmy.

Później poszliśmy do domu.

Odciski palców Jareda Boakesa nie
pasują do znalezionych w mieszkaniu.

Nie znaleźliśmy butów
pasujących do bieżnika na balkonie.

Możemy go oskarżyć o
kradzież telefonów komórkowych.

Porozmawiajmy z zespołem, który
prowadzi śledztwo w sprawie włamania.

Ale przecież wiemy, że ten
zegarek skradziono pół roku temu.

Nie mamy nic, co może go
wiązać z morderstwem Patricka.

Pacjenci Patricka Elliotta.
Poszczęściło ci się z tym nakazem?

Właśnie przyszła dokumentacja medyczna.
Przekazana pod przymusem przez dr Larsson.

- Przyjrzę się im dokładnie.
- To poufne informacje, Ridley.

Upewnijmy się, że tak pozostanie.

Carol, właśnie przeglądałem akta

pacjentów Patricka Elliotta..

Jedno nazwisko zwróciło
moją uwagę- Cal Flannery.

Młodszy brat Michaela Flannery`ego..

Uczęszcza do poradni od 18-tu miesięcy.

Trauma, niepokój, kontrola gniewu.

Jego ostatnia wizyta miała miejsce
nieco ponad dwa tygodnie temu.

To ma sens, akurat kiedy Patricka
wysłano na przymusowy urlop.

Tak, dokładnie. Ponadto w
samym tylko ubiegłym tygodniu

ktoś aż pięć razy dzwonił do Patricka.

Adres dzwoniącego został
namierzony w Stanley Corner.

Pod numerem 24.

- To dom Glorii Flannery.
- No i?

Przecież to brat skazanego mordercy.

Tak, ale to nie znaczy,
że jest winny czegokolwiek.

Tak, wiem... wiem. Ale i tak
musimy przecież sprawdzić ten trop.

Naprawdę sądzisz, że będzie
chciał z tobą rozmawiać?

Wie, że nadal jestem w
kontakcie z Michaelem,

więc wciąż jednak trochę
nas łączy, nieprawdaż?

- Cal Flannery?
- Tak, a kto pyta?

DI Farman. Policja Copelton.

A co on tutaj robi?

Nie ma prawa tu przychodzić.

Chcemy ci tylko zadać kilka pytań.

Może najlepiej, jeśli zrobimy to w środku.

Czego chcecie tym razem?

Rozumiem, że jesteś jednym
z pacjentów Patricka Elliotta?

Tak, opieka społeczna mnie tam skierowała.

Sprawdzali mnie i moją mamę.

Czyli od jakiegoś czasu
się z nim spotykałeś?

Miałem kilka problemów,
które wymagały rozwiązania.

Słuchaj, przejrzałem na twój
raport z postępów w leczeniu,

który był dosyć interesującą lekturą.

Według Patricka twoje wyleczenie zostało
przez niego zakwestionowane, czy to prawda?

O czym ty mówisz? Nie
miałeś prawa tego przeglądać!

To są prywatne sprawy.

Ale chyba musiałeś wiedzieć,
że został zawieszony?

Tak. Poinformowano mnie o tym.

- To musiało być trudne dla ciebie.
- Już go nie potrzebowałem.

Nie sądzę, by to była prawda, Cal.

Billingi Patricka Eliotta wskazują,

że utrzymywałeś z nim kontakt.

Tak. Pewnie dzwoniłem do niego parę razy.

Zawsze powtarzał, bym dzwonił
do niego, jeślibym potrzebował .

Byłeś kiedyś w jego domu?

- Nawet nie wiem, gdzie mieszkał.
- Doprawdy?

Cal, gdzie byłeś w poniedziałkowy wieczór?

Na czuwaniu ku pamięci mamy.

Zapytaj go. Potwierdzi to.

On też tam był, na pogrzebie... Prawda?

Gdzie odbywało się to czuwanie?

Dom Kultury przy Kirkhall Rise.

Musiałem wyjść jako ostatni.

To był ten sam wieczór, gdy
zamordowano Patricka Elliotta.

A co to ma wspólnego ze mną?

Rzecz w tym, iż te telefony do niego
czynią cie jednym z podejrzanych.

Dlatego zadajemy ci te pytania, Cal.

To są rutynowe rzeczy w śledztwie.

Wciąż opłakuję mamę.

A... wy dwoje przychodzicie
tu i zadajecie pytania,

na które nie znam odpowiedzi,
to co mam powiedzieć?

Spakowałem tam wszystkie jej ubrania.

Są gotowe do zabrania do sklepu z używaną
odzieżą. Ale leżą tam już od kilku dni.

Rozumiem. Pewnie jest ci bardzo ciężko.

Zostałeś sam. Wszyscy
odeszli. Nikt ci nie pozostał.

A wiesz chociaż, że jej grozili?

Kilku ludzi z gangu Adama Donnelly'ego...
po tym, jak Michael poszedł siedzieć?

Powiedzieli, że jej synowi pozostało
niewiele czasu. Wiedziałeś to?!

- Powinieneś był zadzwonić na policję.
- A co by to dało?!

Widziałem, co zrobiliście Michaelowi.

Poszedłeś na pogrzeb jego matki?

- To skomplikowane.
- Z tobą zawsze tak jest, Ridley.

Kłamie nam w żywe oczy.

Nie miałeś prawa wspominać
o jego dokumentacji medycznej.

Zrobiłem naprawdę dobrą robotę.
Przynajmniej wtedy dopiero się otworzył.

Im szybciej dostanę się do tego Klubu,

tym szybciej będę mógł
potwierdzić jego alibi.

Niech mundurowi to sprawdzą.
A ty trzymasz się z dala od tego!

Dobrze.

Niech ci będzie, to twoja sprawa.

Oddaję Rochelle pod twoją opiekę

jako osobę będącą w kręgu podejrzeń.

Nie postawimy jej żadnych zarzutów,
podobnie jak Jaredowi Boakesowi.

Wciąż jednak będą
traktowani jako podejrzani.

Rochelle?

Pani Blaine, czy zrozumiała pani
dokładnie, to co powiedziałam?

Widziałam jednak kogoś tamtej nocy.

I akurat teraz przyszło ci to do głowy,

gdy twoja córka została w to wplątana?

Był przy wejściu. Nie w pobliżu mieszkania.

Możesz go opisać?

Trochę po dwudziestce, ciemne włosy.

Wiesz, atrakcyjnie wyglądający.

Widziałaś go może wcześniej?

Na pewno nie był stąd.

Znam wszystkich chłopaków z osiedla.

Elegancki garnitur. Czarny krawat

Dlatego się wyróżniał.

Mamy kolejny potencjalny trop.

Brat Michaela Flannery`ego
był jednym z pacjentów Patricka.

- Co takiego?
- Nie ma kartoteki. Żadnych wykroczeń.

Wciąż sprawdzamy jego
alibi na wieczór morderstwa.

- Już z nim rozmawiałaś?
- Ridley nalegał, byśmy zadali kilka pytań.

Zakładam, że jest to oparte na
jakimś odpowiednim wywiadzie?

Cal Flannery i Patrick wciąż
byli ze sobą w kontakcie.

Jego notatki medyczne donosiły
o niestabilnym zachowaniu.

Potrzebujemy znacznie więcej niż to, Carol.

Ponadto pasuje do opisu, który
przed chwilą podała mi Diane Blaine.

Młodego mężczyzny, którego, jak
twierdzi, widziała w wieczór morderstwa.

No dobrze. Sprowadźmy
go tutaj na rozpoznanie.

Zobaczmy, czy uda
się jej go zidentyfikować.

Szefie, to wcześniejsze zachowanie
Ridleya przy Calu Flannery,

było niepokojące.

Wydaje się, że chce wyrównać
jakieś rachunki. Musiałem go ostrzec.

Nigdy wcześniej go takiego
nie widziałam, i to mnie martwi.

- To ty prowadzisz tę sprawę, Carol.
- Wiem,

ale nie jest to rozmowa, którą
chciałabym z nim przeprowadzić.

W takim razie pozwól, że ja się tym zajmę.

- Ridley?!
- Tak?

Dobrze, że cię złapałem, zanim wyszedłeś.

Tak? Składam zeznania na
jutrzejszym procesie Donnelly'ego.

Jest trochę czytania. CPS
rzuca nam kłody pod nogi.

Mają obawy, że nasze źródło
nigdy nie zostało zarejestrowane.

Obawy, że nasze źródło nigdy
nie zostało zarejestrowane?...

....Flannery nigdy by się na to nie
zgodził.To musi być wyłączone z akt sprawy.

A obrona zapyta, jak zdobyłeś dowody.

- Będziesz musiał podać im nazwisko,Ridley.
- Och, na litość boską!

Dałem mu słowo.

Rekrutujesz informatora
bez należytej procedury.

Bez zezwolenia, bez oceny ryzyka...

Złamałeś każdą książkową zasadę!

Zgadza się...Wtedy nie
miałeś z tym żadnego problemu.

Nie miałeś problemu z przyjmowaniem pochwał,
kiedy robiliśmy te wszystkie aresztowania.

Jedyne, co się liczy, to
wysłanie Donnelly'ego do pierdla.

Zbyt ciężko pracowaliśmy,
by odrzucić teraz to wszystko.

Mówiłeś, żadnych nazwisk.

Potrzebowaliśmy twoich
dowodów, żeby go udupić.

Nie było żadnej innej opcji.

Myślisz, że będę
bezpieczny po tym wszystkim?

Zamierzamy usadzić Adama
Donnelly'ego na długi okres czasu.

- Gdzieś, gdzie cię nie dopadnie!
- Zadzwonił do mnie!

Z jego więziennej komórki...

...Powiedział, że mnie posieka.
Jestem już trupem, Ridley.

Posłuchaj, porozmawiam z DCI.

Znajdziemy ci bezpieczny dom,
dopóki wszystko nie przycichnie.

Bezpieczny dom? Potrzebuję programu
ochrony świadków, daleko od Allerton.

To skomplikowane, bo nigdy
nie byłeś oficjalnym informatorem.

Więc co, ty... po prostu
umyjesz ode mnie ręce?

Nie. Nie. Naprawię to.
Obiecuję, że to naprawię.

Dosyć się nasłuchałem twoich obietnic.

Wychodzi na to, że są niewiele warte.

Michael...

Michael!

Tak naprawdę nie było
potrzeby nakazu sądowego.

Sama wiesz.

Policja uznała, że utrudniasz
śledztwo w sprawie morderstwa.

Więc myślę, że jednak była taka potrzeba.

Najbardziej mi zależy na moich pacjentach.

I o jednym z twoich pacjentów chciałbym
teraz porozmawiać... Cal Flannery.

Nigdy nie omawiam indywidualnych przypadków.
- Wychowywał się bez ojca.

Ma brata w więzieniu, dwa
dni temu pochował swoją matkę.

No dobrze, wejdź tutaj.

Tak naprawdę to nigdy
nie miał nikogo dla siebie.

Owszem, ale Patrick
Elliot chciał mu pomóc...

-... dopóki się nie wtrąciłaś.
- Wszystko jest zarejestrowane.

Czy Cal był jednym z tych pacjentów,
do których Patrick zbytnio się zbliżył?

Cal za bardzo przywiązał się do Patricka.

Ich sesje stały się zbyt
intensywne. Nieodpowiednie.

Chcesz przez to powiedzieć, że ich relacja
przerodziła się w związek seksualny?

To jest linia, której Patrick
nigdy by nie przekroczył.

Wiemy, że pozostawali w kontakcie,

nawet dwa tygodnie
po zawieszeniu Patricka.

Ty naprawdę sugerujesz,
że Cal mógłby go zabić?

Mówię tylko, według
twojej profesjonalnej opinii,

oraz zważywszy na okoliczności,

czy Cal byłby zdolny do morderstwa?

Na to pytanie to już Policja
musi znaleźć odpowiedź.

A teraz wybacz, ale
muszę już iść do pracy.

Patrick Elliot mógł być w
związku z Calem Flannery.

Dr Larsson określiła to jako niestosowne.

A jak dokładnie zdobyłeś tę informację?

Widziałem się z nią dziś rano.

Po tym, jak ostrzegłam cię,
byś się trzymał z dala od tego?

Poszedłem tylko za tropem, to wszystko.

Ridley...

...mogę na słowo?

Posłuchaj, gdyby chodziło tylko o
gromadkę dzieciaków na osiedlu,

znalazłoby się wiele więcej, by
ich powiązać z przestępstwem,

ukradliby pewnie portfel czy telefon...

Rozumiem. Carol powiedziała mi, że
poszedłeś zobaczyć się z Calem Flannerym.

No tak.

Tak, sądzę, że myślała,
iż się skompromituję.

Miała rację, że się martwiła.
Przecież to Brat Michaela Flannery'ego!

Niby tak, ale jeśli relacja
pomiędzy Calem a Patrickiem

była czymś więcej niż na stopie zawodowej?

To co? Twierdzisz, że to
mogła być zbrodnia w afekcie?

Cóż, to zdecydowanie leży na
linii śledztwa..Ja zdecydowanie...

Przepraszam, że przeszkadzam, szefie.

Diane Blaine przyjechała
właśnie za rozpoznanie.

Nie.

Nie, poczekajcie.

Numer 7.

To z pewnością on.

Dr Larsson.

Dostałem telefon od
waszego adwokata dyżurnego.

Powiedziała mi, że
aresztowaliście Cala Flannery`ego.

Tak. Właśnie mamy go przesłuchać
w sprawie morderstwa Patricka.

Cal został zdiagnozowany jako
osoba dorosła szczególnej troski.

Nie wspomniał o tym,
kiedy go aresztowaliśmy.

Co poddaje w wątpliwość jego
zdolność do skutecznego uczestniczenia

w procedurach związanych z tym śledztwem.

Tak, znam kodeksy postępowania PACE.

Przyprowadziłam ze sobą
jednego z naszych prawników.

Będzie go reprezentował
podczas przesłuchania.

Będzie potrzebował odpowiedniej
oceny psychiatrycznej,

aby określić, czy nadaje
się do przesłuchania.

Gra z nami na czas. Może gdybyś
jej nie zdenerwował, byłoby inaczej.

Skoro go nie przesłuchujemy, to
przynajmniej przeszukajmy jego dom.

A w tym czasie ten prawnik doradzi
mu, by niczego nie komentował.

Przesłuchajmy go w obecności lekarza.

A ty podczas przesłuchania
masz się trzymać z daleka.

Rozmawialiśmy z kilkoma żałobnikami

którzy uczestniczyli w
poniedziałkowej stypie twojej matki.

I co najmniej troje z nich potwierdziło,

że wyszedłeś z klubo około 20.30.

Musieli więc się pomylić.

Mówili też, że bardzo dużo piłeś.

Dopiero co pochowałem moją mamę.

Powiedziałeś nam, że nie
wiesz, gdzie mieszka Patrick Elliot.

Zgadza się.

Ale znaleźliśmy twoje odciski
w całym jego mieszkaniu.

Możesz wytłumaczyć, jak się tam dostały?

Nie musisz odpowiadać na to pytanie.

Poszedłem, żeby zwrócić pożyczoną książkę.

Musiało to być kilka tygodni temu.

Więc skłamałeś, mówiąc
nam, że nigdy tam nie byłeś?

Nie wolno mi było się z nim kontaktować,

- nie chciałem, by miał przeze mnie kłopoty
- Jaka to była książka?

- Co?
- Jaki był jej tytuł?

To był jeden z tych...
poradników terapeutycznych.

Pomyślał, że dobrze
byłoby, gdybym ją przeczytał.

Mamy świadka, który zidentyfikował
cię w bloku przy Framley

tej nocy, kiedy Patrick został zamordowany.

Wskazała na twoją twarz
podczas rozpoznania.

To jest... To jest...
To on próbuje mnie...

Próbuje mnie wrobić...
To właśnie próbuje zrobić.

DI Ridley! To on próbuje mnie wrobić!
On próbuje mnie wrobić!

Żadne z was tego nie widzi?

A czy wiecie...
Czy wiecie cokolwiek?

On nic na mnie nie ma.

Mamy teraz na miejscu ekipę
CSI, Cal, przeszukujemy twój dom.

Szukają dowodów, które
mogą cię z tym powiązać.

W takim razie nic nie znajdą.

To ubranie, które nosiłeś
podczas pogrzebu matki,

Było zapakowane i gotowe
do wyniesienia już wczoraj,

kiedy przyszliśmy do
ciebie, by porozmawiać.

Mówiłem wam już- to
były obrania mojej matki!

Czy twój związek z Patrickiem był
kiedykolwiek charakter seksualny?

Nie sądzę, by to pytanie było konieczne.

Chyba, że ma coś do ukrycia.

Byliśmy blisko ze sobą...

Nawiązaliśmy połączenie...

Może on źle odczytał znaki, tego nie wiem.

Mówisz, że pierwszy podszedł do ciebie?

Przysięgam, że tego nie przewidziałem.

Myślałem, że mogę mu zaufać.

Rzecz w tym, Cal...

...Myślę, że Patrick Elliot
przestał odbierać twoje telefony.

A potem poszedłeś tam,
żeby to z nim przedyskutować...- Nie.

Próbował niezdarnie się do ciebie zalecać

- ... a wtedy ty nie wytrzymałeś.
- Nie, nie było mnie tam!

Myślę, że powinniśmy zrobić krótką przerwę.

W porządku.

Dla czego chronisz Cala Flannery?

Bo to osoba wymagająca specjalnej
troski z głęboko zakorzenioną traumą.

Moim zadaniem jest upewnienie się,
że zostanie sprawiedliwie potraktowany.

Mamy rejestry jego rozmów,

mamy jego odciski palców,
pozytywny wynik z rozpoznania.

I wbrew temu, co myśli opinia publiczna,

nie leży w naszym dobrym interesie
mieszanie ludziom w głowach.

Cal wykazuje klasyczne cechy narcyzmu.

Ma obsesję na punkcie siebie i
skłonność do użalania się nad sobą.

Jego brak empatii łatwo
mógł zostać źle zrozumiany.

Więc jest bez winy...
I bez wyrzutów sumienia.

Może to twój osąd powinien
zostać zakwestionowany.

- Co dokładnie masz na myśli?
- Skazanie Adama Donnelly`ego.

Cały proces bazuje na
zeznaniach brata Cala.

Michael Flannery nie
ma z tym nic wspólnego.

Poczytałam trochę sobie o
tym, co się stało z twoją rodziną.

To musiało być straszne,
stracić je obie w taki sposób.

Tak. Tak, owszem...
Jakoś przez to przeszedłem.

Jeślibyś potrzebował z kimś
pogadać, to jestem dobrą słuchaczką.

Tak. Dzięki... Dzięki za propozycję.

Nie ma sprawy. Można na to
spojrzeć z innej perspektywy.

Rozmowa o tym zawsze pomaga.

Nigdy nie nagrywasz swoich sesji?

A czy Patrick kiedykolwiek
nagrywał swoje spotkania?

Mógł to zrobić, okazjonalnie.

A gdzie trzymałby takie rzeczy?
W centrum terapeutycznym?

Mało prawdopodobne. Większość
pracy zabrał ze sobą do domu.

W porządku.

- Ridley?
- Łał,

A ty wciąż tutaj?

Ogarnięcie tego całego miejsca
zbrodni zajmie nam kilka dni.

No tak.

Nie masz nic przeciwko,
bym się tu rozejrzał?

Zapakowaliśmy większość rzeczy
i zarejestrowaliśmy je jako dowody,

ale proszę bardzo.

Dziękuję.

Zaprzestali leczenia mamy...

Przykro mi to słyszeć, Cal.'

Nic już nie mogą zrobić.

Wszyscy, na których mi
zależy, zawsze mnie opuszczają.

Powiedziałeś mi na ostatniej sesji,

że to twój brat cię wychował.

Nasz tata odszedł, gdy byłem mały.

Mama po tym się załamała.

Podziwiałeś Michaela?

Żal mi go.

Chciałbyś porozmawiać o tym, jak się
czułeś, kiedy posłali go do więzienia?

Nie chcę o tym rozmawiać.

Zamordował dwie kobiety.

Nie przypuszczał nawet,
że tej nocy ktoś jest w domu.

Światła były zgaszone,

Żadnego auta na podjeździe...

Płomienie ogarnęły dom w kilka sekund.

Że ogień rozprzestrzeni się tak szybko.

Ubrania śmierdziały benzyną przez tygodnie.

Mama próbowała je doprać,

Nie mogła usunąć tego
zapachu...wsiąknął do obrań.

Jest jeszcze coś, co
próbujesz mi powiedzieć, Cal?

Mógłbyś wyłączyć tę rzecz?

Nie, Ridley!

-Czekaj!
- Kate!

Ella! Kate!

Nie! Nie! Nie!

Wiesz, mogę zostać tego wieczora w domu.

Chyba nie sądzisz, że
będzie nam cię brakowało?

- Wielka uroczystość?
- Tak.

Co się dzieje z Ellą?

Myślałem, że ona i Owen byli...
ucieleśnieniem młodej miłości itd...

- Chyba jakaś historia z inną dziewczyną.
- Ach, rozumiem.

Wiecie, że was słyszę?

Za moich czasów, w takiej
sytuacji wysyłało się kwiaty.

- Jesteś taki staroświecki, Tato.
- Chyba to nic złego.

- Nadal nie zadzwonił.
- Och, kochanie.

Słuchajcie, zanim wrócę,
wszystko się wyjaśni.

A jeśli dotąd nie zadzwonił,

- ...to nie jest tym jedynym.
- Do zobaczenia, Tato.

Czemu zawsze ostatni
się o wszystkim dowiaduję?

Bo nigdy cię tu nie ma, Alex.

Tak, ale skoro zapuszkowaliśmy
Adama Donnelly`ego,

będzie tu nieco spokojniej...Mówię ci to.

Zastanawiam się, ile razy
wcześniej już to słyszałam.

Posłuchaj, pokażę się
tylko na chwilę w pubie.

Nawet się nie obejrzysz, jak szybko wrócę.

Mogę prosić wszystkich o
uwagę?... Tylko na momencik.

Po trwającym ponad rok śledztwie,

udało nam się zamknąć sprawę
organizacji Adama Donnelly'ego.

Napijmy się po drinku,
bo zasłużyliście na to.

Przypomnę tylko detektywom,
którzy mają jutro dyżur,

że powinni być w łóżkach przed północą.

Byłem dziś rano w sądzie
na ogłoszeniu wyroku.

14 lat, Ridley.

-Tak.
-Wyjdzie po dziesięciu za dobre zachowanie.

Odwaliliśmy kawał dobrej roboty.

Rozmawiałem z Michaelem Flannery.

Powiedział mi, że Donnelly
groził mu, że go zabije.

A potwierdzono jakiekolwiek zagrożenia?

Przestań, Paul. To wymaga naszej uwagi.

Obiecałem, że go ochronię.

Myślisz, że Donnelly mu odpuści?

Był informatorem bez formalnej
umowy, Ridley... Ale niech ci będzie.

Przedstawię sprawę szefowej, zobaczymy
czy uda jej się pociągnąć za sznurki.

Mam taką nadzieję,

bo jeśli nasze źródło
skończy z kulką w głowie,

to ta impreza jest nieco przedwczesna.

Nie spodziewałem się wizyty.

Twój brat został aresztowany.

Co niby takiego zrobił?

Aresztowaliśmy go w związku z
podejrzeniem go o zabójstwo jego terapeuty.

Cal nie potrafiłby tego zrobić.

Tylko, że oboje wiemy, że to
nieprawda, Michael, mam rację?

Przepraszam, nie nadążam.

Terapeuta nagrywał wszystkie sesje z nim.

Każde słowo, jakie powiedział Cal.

Ta noc, kiedy wybuchł pożar.

Pamiętał każdy drobny szczegół.

To ja musiałem się nim opiekować.

-... Trzymać go z dala od kłopotów.
- Człowiek w domu, co?

Ktoś musiał to zrobić.

Żeby zdjąć ciężar z
pleców twojej świętej matki?

Trzymaj ją z dala od tego.

Założę się, że w dniu,kiedy tu wylądowałeś,
cieszyła się, że ma cię z głowy.

- Zamknij się.
- Żałosna wymówka syna.

Wziąłeś na siebie winę za dwa
morderstwa, których nie popełniłeś.

- Jaki człowiek tak robi?
- Ja to zrobiłem...Ja. Zabiłem je.

Tak, z wyjątkiem tego,
że już cię tu wtedy nie było.

Byłeś w połowie drogi do
Londynu, kiedy cię zwinęliśmy.

Jak długo przeżyłby tu mój brat?
Nie wytrzymałby nawet tygodnia!

Wszystkie te miesiące poprzedzające proces.

Wszystkie te wizyty w
więzieniu... Okłamałeś mnie.

- Powiedziałem ci to, co chciałeś usłyszeć.
- Rozegrał cię, Michael.

Zresztą tak jak innych.

Skazał cię na dożywocie za
przestępstwo, którego nie popełniłeś.

Na siedzenie w izolatce,
bojącego się wyjść na spacerniak.

Dzięki tobie.

Myślisz, że się nim opiekujesz.

A co on kiedykolwiek zrobił dla ciebie?

- Wydaj go, Michael.
- Powiedz nam prawdę.

Myślę, że już skończyliśmy.

Chciałeś ze mną rozmawiać?

Nie bez powodu to mieszkanie
zostało przewrócone do góry nogami.

Cal Flannery czegoś szukał.

A dokładnie mówiąc, tego.

Tu są nagrania sesji terapeutycznych
między nim a Patrickiem Elliottem.

Znalazłem je zapakowane w
jednym z naszych pudeł na dowody.

Zabrałeś dowód z miejsca zbrodni?

Nie, nie, posłuchaj mnie...Posłuchaj mnie.

Gdyby Cal Flannery przyznał
się do poprzedniego morderstwa,

to byłby wystarczający motyw,
by pragnąć śmierci Patricka Elliota.

Czekaj no, jakiego poprzedniego morderstwa?

Ridley, dopiero co
wypuściliśmy go z aresztu!

Puściliście go?

Może gdybyś wcześniej
przyniósł mi te dowody,

Miałabym go za co go oskarżyć.

Wyrzuciłaś mnie z tej sprawy, Carol.

Sama mnie podałaś na tacy Goodwinowi!

Ujęłam się za tobą, kiedy wszyscy mówili,

że jesteś uszkodzonym towarem.

Daj spokój, potrzebowałeś
mnie. Wszyscy mnie potrzebowali.

Jestem tym, do którego
idziesz, gdy chcesz odreagować!

To poważne wykroczenie
i będę musiała to zgłosić.

Cal Flannery zamordował Kate i Ellę.

A z jakiegoś pokręconego
powodu jego brat go kryje.

A teraz, na litość boską,
wynoś się i znajdź go!

Masz przychodzącą
rozmową od Michaela Flannery,

a więzienia w Bradfield.

Jeśli akceptujesz, wciśnij 1.

- Michael?
- Powiedz mi, że go nie zabiłeś.

- Wszystko gra, wypuścili mnie.
- Nie o to cię pytałem, Cal.

Miał wszystko ponagrywane,

- ... i chciał to zgłosić na Policję.
- O, Jezu!

Gdyby wiedzieli, gdzie są te nagrania,

to pewnie już by mnie oskarżyli, tak?

- Ridley był u mnie tu, w więzieniu.
- Już je zdążył przesłuchać.

- I co mu powiedziałeś?
- Wystarczająco dużo.

Cal?

Cal!

Znaleźli go na stacji
benzynowej przy autostradzie.

Namierzyli go przez GPS w jego komórce.

Przyznał się do wyłącznej
odpowiedzialności za podpalenie.

- Bardzo mi przykro, Ridley.
- Nie wiem...Nie wiem nawet, co powiedzieć.

Ja tylko...

To, co on zrobił...

Jak mógłby zrobić coś takiego?

Muszę go zapytać...

Informacje o Calu Flannerym zostały
rozesłane do wszystkich jednostek.

Ridley, muszę cię
wykluczyć z tego śledztwa.

Będziemy musieli omówić
twoją rolę konsultanta,

o ile i kiedy będziesz
gotowy, by wrócić do pracy.

18 miesięcy temu postąpiłeś rozsądnie,

rekomendując przejście na
emeryturę z powodów zdrowotnych.

Naprawdę nie byłem dla nikogo zbyt miły.

Może gdybym posłuchał
cię, jak mnie ostrzegałeś...

..one by żyły do dzisiejszego dnia.

A gdybyś mnie wówczas nie
powstrzymał, wbiegającego do tego domu...

...to prawdopodobnie
bym zginął razem z nimi.

Idź do domu, Ridley.

Ridley?

Ridley!

Ridley!

Dziękuję, dziękuję.

Radiowóz jest już w drodze.

Będą potrzebowali zeznania.

Powiedziałeś, "nie ma się o co martwić".

Ale to nie było Dzieło Donnelly'ego.

Chyba ktoś chce nas porządnie wystraszyć.

Tak... a teraz wiem już, kto.

Ridley?

Michael Flannery wziął
winę za swojego brata.

To Cal Flannery zamordował Kate i Ellę.

Ale przecież Michael przyznał się do winy.

Byłam wtedy w sądzie, słyszałam go.

Na miejscu dla świadków
opisał twój dom. Ze szczegółami.

Pamiętam nawet jego twarz.

Był zawstydzony, kiedy patrzył na matkę.

Tak, wiem, ale wszystkiego
dowiedział się od Cala.

Donnelly pragnął krwi
Michaela. Chciał jego śmierci.

I powiedział Calowi, że to
wszystko było przez mnie.

A Cal po prostu nie mógł pogodzić
się z myślą, że zdradziłem jego brata.

Dlatego postanowił wziąć na mnie odwet.

Ale dlaczego Michael miałby go kryć?
Po tym wszystkim, czego się dopuścił.

Więzy rodzinne, Annie.

Po prostu robią wszystko, co trzeba.

Wiesz, od kiedy...

..Kate i Ella umarły, jest tak jakbyś...

...trzymał pamięć o nich
w jakimś zawieszeniu.

Jakbyś się ukrywał za
tymi wszystkimi śledztwami.

Żałobą innych ludzi.

- Musisz w końcu dać im odejść, Alex.
- Wiem, Annie, wiem.

Wiem.

Jest tam ktoś? Policja.

- Nie,nie, nie.

Idź i znajdź go w końcu.

Ridley?

- Hejka.
- Co jest?

- Cześć, jak się masz?
- Dobrze.

Niedługo wróci do domu,
zostawił otwarte drzwi.

Tak, nigdy ich nie zamyka.

Jesteś jego przyjacielem?

Swego czasu kręcił z moim bratem.

Acha... Ja przyjeżdżam tu tylko,
by pomóc mu przy naprawie łodzi.

Zwykle robimy to razem.

- Naprawdę?
-Tak.

Pewnie sobie zapomniał,
zadzwonię do niego.

Nie mogę... ci na to pozwolić.

DS Farman.

Obecnie już Detektyw Inspektor.

Twój brat ma ogromne kłopoty.
Jest podejrzany o 3 morderstwa.

Gdybyś miał na to jakieś
dowody, nigdy byś go nie puściła.

Ridley już przekazał nam te nagrania.

To wystarczy, by go
oskarżyć... a ciebie oczyścić.

To po co tu jesteś? Żeby naprawić
czy posprzątać bałagan Ridleya?

- Wiemy, że dałeś Calowi cynk.
- Poprosiłem go, by się poddał.

Mając na względzie te wszystkie
kłamstwa, którymi raczyłeś nas wcześniej,

chyba rozumiesz, że
nie bardzo ci teraz wierzę.

Michael, on już zabił 3 osoby.

Musisz nam pomóc go znaleźć.

Cal wie, że po niego idziecie.
Nie ma już nic do stracenia.

A o ile znam mojego brata, to
pewnie zaczaił się na Ridleya.

Może być uzbrojony?

Rusz się!

Jack?

Ruchy!
Jack!

Tutaj DI Farman, Copelton CID.

Jestem w drodze do The
Boat House w Hepton Water.

Mamy do czynienia z
podejrzanym o kilka morderstw.

Sprawca może być uzbrojony i niebezpieczny.
Powtarzam, uzbrojony i niebezpieczny.

Może być konieczne użycie uzbrojonej
jednostki szybkiego reagowania.

'Cal? Cal, tu Ridley.

Jesteś tam?

Posłuchaj, byłem w klubie i
zrozumiałem twoją wiadomość.

Cal?

Jesteś tam?

Ridley... Jestem tutaj.

Cal!

Odłóż tę broń!

Słuchaj, to mnie chcesz, ten chłopak
nie ma z tym nic wspólnego.

Nie obchodzi mnie to, nie
powinien był tu przychodzić!

Wiem, ale nie możesz
przykładać dziecku broni do głowy!

Uprowadzenie nieletniego jeszcze
bardziej pogorszy twoją sytuację, Cal.

Wypuść chłopca, i po
prostu pozwól mu stąd odejść.

Oboje wymyślimy, jak z tego wybrnąć.

Myślisz, że ci zaufam po
tym, co zrobiłeś Michaelowi?

Rozmawiałem z Michaelem.

Martwi się o ciebie.

Myśli, że nie jesteś w
stanie trzeźwo myśleć.

Zawsze się tobą opiekował, prawda?

Nie? Nie! Nie, problem z Michaelem
polega na tym, że jest słaby.

To słaby człowiek. Uciekł,
bo nie mógł tego znieść.

Ktoś musi się ci odpłacić.

To teraz masz szansę... Jestem tutaj!

Tylko wypuść tego chłopaka!

Odłóż broń, to może wymyślimy,

jak z tego wybrnąć. Jak mężczyzna
z mężczyzną... To jak będzie?

Geri, kochanie, jestem akurat w
trakcie bardzo pilnego wezwania.

- Rozmawiałaś może z Jackiem?
- Nie.

Próbowałam dzwonić na
komórkę, ale nie odpowiada.

Wydaje mi się, że miał
dziś jechać do Ridleya...

... Mieli chyba kończyć remont łodzi.

Oddzwonię do ciebie.

Zgoda... Tylko ty i ja.

Chodźmy.

Czekaj!

Możesz wejść.

- Stań tam.
- Dobrze.

- No rusz się!
- Idę.

Wychodź.

Uciekaj, Jack!

Jack?

Jack!

No już...Spokojnie.
Trzymam cię, trzymam cię!

Jesteś ranny? jesteś ranny>

Niech ci się przyjrzę...
Już dobrze, uspokój się.

Och, kochanie.

Jest tam nadal z Ridleyem.... I ma broń.

Opowiedz mi dokładnie,
co tam się stało, rozumiesz?

- Tak
- Spokojnie, dobrze ci idzie.

Spróbujesz mi pewnie to wyperswadować.

- Taki masz plan?
- Tak.

Tak, coś w tym stylu.

Podoba mi się tutaj...

Jest tak zacisznie.

- Owszem.
- I bardzo cicho.

To piękny dom.

Masz to możliwość... rozmyślania o nich?

Tak.

Miałem tu mnóstwo czasu, żeby
myśleć o mojej żonie i córce, Cal.

Pozwól, że ci to powiem...

Słuchałem tych wszystkich nagrań, Cal.

Nagrań a twoich sesji
terapeutycznych z Patrickiem Elliottem.

Tak, wiem, że ich szukałeś,
ale to my je znaleźliśmy!

Zamordowałeś Kate i Ellę!

Nie! Gówno prawda!

To wyznanie nigdy, przenigdy nie utrzyma
się w sądzie. Nigdy do tego nie dojdzie!

To dlaczego zabiłeś Patricka Elliotta?

Ponieważ mnie zdradził.

Patrick!

Cal?

Słuchaj... Nie możesz już tu przychodzić.

Już ci to przecież mówiłem.

Zmarła moja mama.

No dobrze, wejdź...wszystko
w porządku, wejdź.

Myślę, że wtedy cię przejrzał.

Ujrzał twoje prawdziwe ja.

Opowiadałem mu rzeczy, o
których nigdy nikomu nie mówiłem!

Myślałem o naszej ostatniej sesji.

- Rzeczach, o których mówiliśmy.
- Tak.

...Ufałem mu, a on mnie wrobił.

Powinieneś oddać się w ręce policji.

Powiedziałeś mi, że wszystko,
o czym rozmawialiśmy,

zostanie tylko między
nami... Tak wtedy mówiłeś.

Tak, wiem... Ale popełniłeś
bardzo poważne przestępstwo, Cal.

Moim obowiązkiem jest to zgłosić.

To co? Pochowałeś swoją matkę

a potem po prostu poszedłeś
tam i go zamordowałeś?

Wszystko w porządku, dobrze? Mogę
tam nawet pójść z tobą, jeśli chcesz.

Nie musisz tego robić samemu.

Wszystko jakoś się ułoży.

Złożył mi obietnicę!

- Tak.
- A było tak samo jak z Michaelem.

Daruj sobie. Michael doskonale
wiedział, w co się pakuje.

Nie zakapował Donnelly`ego
dla większego dobra!

Zapłacono mu za wszystko, co zrobił!

Nie! Nie!...

Nie, on...

Polowali na niego... Chcieli jego krwi!

Chcieli jego śmierci, a wszystko
zdarzyło się przez ciebie.

Wszystko, co się później
stało, to była twoja wina.

Niech ci będzie... Zgoda,
część winy mogę wziąć na siebie.

Owszem, tak będzie!

Ale dla ciebie to koniec drogi, Cal.

Za kilka minut pojawi się tutaj

uzbrojona jednostka taktyczna
szybkiego reagowania,

a ja jestem jedyną osobą,
która może cię z tego wydostać.

Naprawdę?

Ja to zamierzasz rozwiązać?

Bo tutaj to ja jestem tym, który ma broń.

Chcę, żeby cała okolica była
zamknięta i zabezpieczona.

Ustawcie się po każdej stronie
domu i czekajcie na rozkazy.

- Znajdźcie sobie dobre miejsca.
- Rozkaz.

Upewnijcie się, by ratownicy
medyczni byli w pogotowiu.

- Nie możemy zostawić tego Ridleyowi.
- Uratował życie mojego syna, szefie...

...i jeśli jest ktoś, kto mógłby przekonać
Cala do poddania się, to jest nim on.

Widziałaś się z nim dzisiaj, Carol.

Nie jest teraz w stanie nikogo przekonać,

a już na pewno nie Cala Flannery.

Musimy stworzyć linię do komunikacji.

Nawiązać rozmowę i
spróbować go zagadać.

- Zasuń zasłony.
- Co takiego?

Zasuń zasłony. Już! Ruszaj się.

Szybciej!!

Siadaj!

Dodzwoniłeś się do Kate, Alexa i Elli.

Nie ma nas teraz w domu,

lecz jeśli zostawisz wiadomość,
oddzwonimy do ciebie.

Proszę bardzo...

Zawsze się zastanawiałem...
kogo bardziej nienawidzisz.

Człowieka, który
wymordował ci całą rodzinę...

...czy gliniarza, który pozwolił im umrzeć.

Jaki mężczyzna pozwala dwóm niewinnym
kobietom płonąć w swoich łóżkach?

Chciałem tylko, by poczuł
się tak, jak ja się czułem.

Szefie, ani domowy ani
komórka Ridleya nie odpowiadają.

Czy pomogłoby ci, gdybym
powiedział, że... jest mi przykro?

Nie.

Nie...

Zrobiłem to dla Michaela.

Aby pokazać im, że z
Flannery`ami nie można zadzierać.

Jasne, a teraz twój własny
brat umył ręce od ciebie.

Nie, nie, nie, nie... Jesteśmy
rodziną, tej samej krwi.

Pozwoliłeś mu, by wziął
na siebie dwa morderstwa.

Wysłałeś go do więzienia na 25 lat
za zbrodnię, której nawet nie popełnił!

Odbierz.

Pewnie chcą wiedzieć, czego żądasz, Cal.

- Żądania, ustępstwa...
- Odbierz to!

Żadnych sztuczek.

Jasne?

Ridley.

Tu Ridley, jesteśmy na głośnomówiącym.

- Cal słucha, więc mówcie.
- Cal?'

Z tej strony DCI Goodwin, Policja Copelton.

Chcę rozmawiać z moim bratem.

Możemy spróbować zadzwonić do więzienia.

Ale to chwilę potrwa, Cal.

Możemy omówić twoje żądania, Cal...
ale musisz wpierw wypuścić zakładnika.

Nie, nie... To ja tutaj wydaję polecenia!

-...Zrozumieliście?
- Niech ci będzie.

Powiedz mi tylko... czego żądasz, Cal.

- Chcę, żebyście wszyscy ustąpili.
– Nie możemy tego zrobić, Cal.

Wciąż jest szansa, by to jakoś
rozwiązać... Nikt nie musi ucierpieć.

No dobrze, ale już mam
wszystko, czego chciałem.

Żadnych ustępstw, żadnych żądań.

Masz powiedzieć mojemu
bratu, że wyrównałem rachunki.

To może się skończyć
tylko w jeden sposób.

Musimy to jakoś
rozwiązać... Za wszelką cenę.

Ridley potrzebuje trochę
więcej czasu, szefie.

To już nie zależy ode mnie, Carol.

Uwaga!

Whiskey X-ray...

Wszyscy funkcjonariusze upoważnieni
do strzelania, macie zezwolenie.

– Whisky X-ray11, Mam
jakiś ruch. Okno na dole.

Jak długo tam będą?

Tyle. ile potrzeba.

Wiesz, że nie mogę iść
do więzienia, prawda?

Weź go.

No już.

Weź go.

Wiem, że chciałbyś widzieć mnie martwego.

Zemścić się.

Możesz im powiedzieć, że się szamotaliśmy.
Pistolet sam wystrzelił.

Nikt nawet nie będzie wiedział.

Proszę, weź go.

Zostały dwie kule.

Zakończ nasze cierpienia.

Proszę.

'Whiskey X-ray 11, widzę
potencjalnego napastnika.

Mierzy w zakładnika.

Wszystkie jednostki w
pogotowiu. Widzimy podejrzanego.

Zastrzel mnie!

Nie... Nie.

Wyjdziemy stąd razem, ty i ja.

A ty spędzisz resztę życia w więzieniu.

Podejrzany zdjęty.

Ridley! Nie!

Poruszajcie się z najwyższą ostrożnością.
Zabezpieczcie dom.

Medycy w pogotowiu, czekajcie na sygnał.

'Whiskey 310 wchodzę.

Ruszamy.

Dalej! Dalej! Dalej!
Uzbrojona policja!Niech nikt się nie rusza.

Pokój czysty! Sprowadzić medyków!

Myślałem, że już zawsze będziemy razem.

Bo jesteśmy.

Mam na myśli pracę, godziny, sama wiesz.

Gdybym mógł się cofnąć
i naprawić to wszystko...

strasznie za tobą tęsknię, Kate.

- Naprawiłeś w końcu tę łódź...
- Tak, nareszcie.

Popłyńmy więc nią na wyspę.

No chodź!

Teraz jest pięknie.

Podobno wreszcie cię wypisali.

Prawdę mówiąc, to aż
promieniejesz, widząc mnie całego.

Jak się czujesz?

- Dobrze.
- To świetnie.

Chciałam ci tylko podziękować za
bezpieczne wyciągnięcie stamtąd Jacka.

A jak on to znosi?

Wszystko z nim w porządku.
Jest trochę wstrząśnięty, ale...

Miło mi to słyszeć.

Oboje powiedzieliśmy sobie kilka
rzeczy, których nie mieliśmy na myśli.

Oboje daliśmy się ponieść emocjom.

Potrzebujesz podwózki?

Przepiękny dzień, dam sobie radę.

-Masz ochotę na przekąskę w piątek wieczór?
-To brzmi jak niezły plan.

Prowadzę sprawę, o której
chętnie z tobą porozmawiam.

Doprawdy?

Kula w głowę.

Teraz widzisz?

Widzisz, dlaczego musiałem go chronić?

Cal chciał się zemścić, Michael.

Mogłem go powstrzymać,
gdybym tylko nie był tu zamknięty.

Nie, nic nie mogłeś zrobić.

Zresztą nie będziesz
już dłużej tu zamknięty.

Doszły mnie słuchy, że poczyniono
przygotowania do twojego uwolnienia.

Tak , a Adam Donnelly
już będzie na mnie czekał.

Nie. DCI, zawarł umowę z prokuraturą.

Dostaniesz się do
programu ochrony świadków.

Zostaniesz wysłany gdzieś, gdzie
Adam Donnelly nigdy cię nie znajdzie.

Zrobiłeś to dla mnie?

Po tym wszystkim, co się stało?

Robię to dla ciebie Z POWODU
wszystkiego, co się wydarzyło.

Żegnaj, Michael.

Ridley.

Gdybym wiedziała, że przychodzisz,
nadmuchałabym kilka balonów.

Właśnie dlatego ci o
tym nie powiedziałem.

Nie powinieneś być w
domu z nogami na ławie?

Leżałem w łóżku przez dwa
tygodnie...Ponadto, TO JEST MÓJ DOM.

Przez chwilę, naprawdę mnie przeraziłeś.

Nie martw się, chyba dam sobie radę.

Trochę się tu jeszcze pokręcę.

Jesteś pewien, że możesz już śpiewać?

Nie chcemy, żebyś rozerwał sobie te szwy.

Nie, myślę, że dam radę,

Postaraj się tylko nie
spaść z tego stołka, dobrze?

Zamknij się i daj mi tę marynarkę.

# Open up your door

# I can't see your face no more

# Love is so hard to find

# Even harder to define

# Open up your door

# Cos we've time to give

# And I'm feeling it so much more

# Open up the door

# Open up your door

# Open up the door

# I can't hear your voice no more

# I just want to make you smile

# Maybe stay with you a while

# Oh, open up your door

# Cos we've time to give

# And my feelings aren't so obscure

# Open up the door

# Open up your door... #

Proszę bardzo.

- Przepiękna, nieprawdaż?
- Owszem.

- To dla ciebie, Kapitanie.
- Czy to znaczy, że przejmuję dowództwo?

O, tak.

- Wspaniale.
- Siadaj przy sterze, dzieciaku.

# So open up the door

# And I've never be so sure

# Oh, open up the door

# Open up the door. #

Napisy Klejnik