All language subtitles for Slave Hunters (Chuno) ep 01 (The)
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,040 --> 00:00:04,800
Brought to you by WITH S2
Written In The Heavens Subbing Squad
2
00:00:05,000 --> 00:00:09,890
This is a FREE fansub. NOT for SALE!
Get it for FREE @ withs2.com
3
00:00:10,510 --> 00:00:12,250
ภายหลังการรุกรานครั้งที่ 2 ของแมนจู (ค.ศ.1636)
4
00:00:12,320 --> 00:00:15,050
องค์รัชทายาทโซฮยอนทรงเสด็จกลับสู่แคว้นโจเซิน
ภายหลังจาก 8 ปีที่ทรง...
5
00:00:15,200 --> 00:00:18,050
หลังจากใช้ชีวิต 8 ปีในฐานะตัวประกันที่อาณาจักรชิง และเนื่องจากไม่สามารถรักษาโรคลึกลับได้
6
00:00:18,170 --> 00:00:19,680
ก็สิ้นพระชนม์ลงด้วยโรคลึกลับ
7
00:00:20,370 --> 00:00:22,530
หลังจากการสิ้นพระชมน์
8
00:00:22,660 --> 00:00:24,520
พระชายาคังบินก็ต้องตกอยู่ในวังวนของกลอุบาย
9
00:00:24,620 --> 00:00:26,060
ซึ่งต่อมาได้สิ้นพระชนม์ลงด้วยยาพิษ
10
00:00:26,200 --> 00:00:29,500
ขณะที่พระโอรส 2 ใน 3 องค์ซึ่งถูกเนรเทศไปเกาะเจจูก็ป่วยตาย
11
00:00:29,700 --> 00:00:32,110
มีเพียงพระโอรสองค์น้อยซอกยอนที่ยังทรงพระชนม์อยู่
12
00:00:34,330 --> 00:00:37,340
แม้การสิ้นพระชนม์ขององค์รัชทายาทก็มีเค้าว่าเกิดจากการถูกวางยาพิษ
13
00:00:37,570 --> 00:00:41,710
ซึ่งต่อมากลายเป็ยปมให้เกิดการแก่งแย่งทางการเมืองจนเสียเลือดเนื้อ
14
00:00:43,190 --> 00:00:48,130
ประชาชนครึ่งหนึ่งต้องตกเป็นทาส
15
00:00:48,680 --> 00:00:50,560
และมี่นสำนวนไม่น้อยที่พยายามหนี
16
00:00:50,670 --> 00:00:53,490
จากชีวิตที่ต้งอถูกลงโทษและการปฏิบัติต่อทางก็ทวีความรุนแรงขึ้น
17
00:00:53,700 --> 00:00:58,960
และก็มีคนกลุ่มหนึ่งมีอาชีพล่าทาส
18
00:00:59,350 --> 00:01:06,220
คนกลุ่มนี้เรียกกันว่า พรานล่าทาส
19
00:01:13,580 --> 00:01:17,780
ปีที่ 6 รัชสมัยกษัตริย์อินโจ ราชวงศ์โชซอน (1648)
20
00:01:19,420 --> 00:01:22,850
ใกล้กับแม่น้ำยาลูซึ่งอยู่ติดกับเขตแดนชิง
21
00:02:34,370 --> 00:02:35,650
ทำไมถึงเยอะนัก
22
00:02:35,780 --> 00:02:37,350
เราไม่ได้ตกลงกันที่ ประณ15 หยางหรือ
23
00:02:37,450 --> 00:02:38,910
เอ๊ะ
24
00:02:39,000 --> 00:02:42,980
คิดว่าข้ามแม่น้ำยาลูง่ายๆเหมือนเดินเล่นตามแม่น้ำฮันหรือไง
25
00:02:43,080 --> 00:02:47,370
3 หยางสำหรับที่ข้ามไปดินแดนชิง 15 หยางสำหรับติดสินบนเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง
26
00:02:47,520 --> 00:02:50,660
แล้วคิดว่าข้าทำได้เองทั้งหมดหรือ ต้องเสี่ยงชีวิตอย่างนี้นี่นะ
27
00:02:50,890 --> 00:02:54,000
สัก 40 หยาง ค่อยพูดกันได้หน่อย
28
00:02:54,110 --> 00:02:56,530
ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากจะให้มากกว่านี้นะ
29
00:02:56,780 --> 00:03:00,060
แต่เราให้เจ้าทั้งหมดที่เรามี ดูสภาพการณ์แล้ว
30
00:03:00,170 --> 00:03:04,720
ตอนที่ต้งหนีหัวซุกหัวซุน เจ้าอาจจะไม่มีเวลา
31
00:03:04,850 --> 00:03:07,350
ข้าจะให้เวลาเจ้าอีก 3 วันให้หามาให้ได้
32
00:03:07,480 --> 00:03:10,540
ขะไปขโมยหรือทำยังไงมาก็แล้วแต่เจ้าจะมีปัญญา
33
00:03:10,620 --> 00:03:13,760
เอามาให้ข้าอีกคนละ 20 หยาง
34
00:03:13,910 --> 00:03:18,840
แนอูริ พกมันอาจจะกำลังตามข้ามาติดๆก็ได้นะ
35
00:03:19,020 --> 00:03:21,210
3 วันต้องจับเราได้แน่ๆเลย
36
00:03:21,340 --> 00:03:25,290
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า
37
00:03:26,030 --> 00:03:27,590
คิดว่าจะทิ้งข้าได้ง่ายอย่างนั้นเลยหรือ
38
00:03:27,690 --> 00:03:31,310
ข้าจะไม้ทุบกบาลเจ้าเป็นเสี่ยงได้ รู้ไหม
39
00:03:31,410 --> 00:03:33,910
ถ้างั้น เจ้าทาสที่หนีมาอยากเห็นเลือดตอนนี้เลยใช่ไหม
40
00:03:34,000 --> 00:03:36,690
บริเวณเมืองกังวอน ทางตะวันออกของช่องแคบแดกวันเลียง
เจ้าดูถูกพรานกวันดงหรือ
41
00:03:36,780 --> 00:03:39,150
ข้าทิ้งความกลัวตายไปหมดแล้วนับแต่ข้าออกล่าเสือในป่า
42
00:03:39,260 --> 00:03:43,360
งั้นเจ้าคิดถึงความตายก่อนหรือ ทั้งๆที่หนทางรอดรออยู่ข้างนอก?
43
00:03:43,510 --> 00:03:46,990
ข้าสงสัยว่าแกหนีเสือจนหางจุกตูดมากกว่าล่ะมั้ง
44
00:03:47,530 --> 00:03:48,650
อย่าเสียเวลาไปเปล่าๆเลย
45
00:03:48,740 --> 00:03:51,790
และดูว่าคุณสามารถหาอะไรจากการรวมกลุ่มกับพ่อค้า
46
00:03:52,090 --> 00:03:55,860
หรือถ้าแกมีอะไรอย่างอื่นที่จะขายก็เชิญทำต่อไป
47
00:03:56,220 --> 00:03:57,500
หือ?!
48
00:04:17,560 --> 00:04:19,190
เปิดซิ
49
00:04:27,920 --> 00:04:30,480
หนึ่งในพวกแกมีใครมีแก้มหนา
50
00:04:30,620 --> 00:04:32,580
คิ้วของเขากระจายตามขอบ
51
00:04:32,680 --> 00:04:37,590
หน้าตาดูได้ทันทีว่าไม่ใช่คนดีและเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ฟังใคร
52
00:04:37,790 --> 00:04:40,910
ไอ้ลูกหมู.....
53
00:04:44,080 --> 00:04:47,030
ใครที่มีไหล่กว้าง จมูกเหมือนไก่
54
00:04:47,130 --> 00:04:49,900
และติดสำเนียงกังวอน
55
00:04:51,460 --> 00:04:55,660
ยกเว้นผู้หญิงหน้าตื่นๆที่กอดลูกสาวคนนั้น
56
00:04:59,820 --> 00:05:01,450
อย่ากลัวไปเลยทุกๆท่าน
57
00:05:01,550 --> 00:05:04,480
ข้าแค่มาจับทาสที่หนีไปก็เท่านั้น
58
00:05:04,690 --> 00:05:08,150
ไม่ได้ต้องการให้ทุกท่านรู้สึกว่าพวกเราคุกคามเลย
59
00:05:08,240 --> 00:05:10,850
ดังนั้นพ่อค้าทั้งหลายดื่มต่อกันตามสบาย
60
00:05:10,980 --> 00:05:12,410
61
00:05:55,770 --> 00:05:57,570
เสร็จไปหนึ่งล่ะ
62
00:07:03,860 --> 00:07:05,510
แม่!
63
00:07:07,070 --> 00:07:09,250
ยอมตายซะดีกว่า
64
00:07:09,330 --> 00:07:11,060
ถ้าต้องไปเป็นทาสใคร
65
00:07:11,140 --> 00:07:13,540
ดีกว่าตายฟรี.
66
00:07:13,610 --> 00:07:15,750
ฉันไม่อยากตาย,แม่!
67
00:07:15,850 --> 00:07:17,900
อย่า....
68
00:07:18,450 --> 00:07:20,290
ชาติหน้า,
69
00:07:20,400 --> 00:07:25,280
ขอให้เราได้เกิดมาเป็นแม่ลูกกันอีก ได้กินอาหารตามที่ลูกต้องการ
70
00:07:25,400 --> 00:07:30,220
พบกับผู้ชายดีๆแล้วก็แต่งงานกัน
71
00:07:39,970 --> 00:07:41,920
ฟังนะ
72
00:07:43,200 --> 00:07:46,210
พวกแกไม่ควรทำร้ายร่างกายอันมีค่า
73
00:07:46,310 --> 00:07:50,380
ถ้าเอาศพพวกเจ้ากลับไป ข้าคงไม่มีจะกินแน่
74
00:07:50,560 --> 00:07:52,900
คงรู้แล้วนะ...
75
00:07:57,830 --> 00:07:59,680
~ ไม่(ทาสชาย) ~
76
00:08:01,720 --> 00:08:03,850
~ ไม่~
77
00:08:05,610 --> 00:08:06,850
~ 2 (ทาสหญิง) ~
78
00:08:06,940 --> 00:08:09,080
~ 2 ~
79
00:08:10,030 --> 00:08:11,820
ทุกท่าน
80
00:08:17,520 --> 00:08:19,610
ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อน?
81
00:08:19,770 --> 00:08:21,550
ถ้าเจ้ารู้ว่านางอยู่ที่ไหน
82
00:08:21,660 --> 00:08:23,900
ข้าจะไม่ส่งพวกเจ้าไป
83
00:08:24,020 --> 00:08:25,950
แต่จะให้แน่ใจว่าเจ้าจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
84
00:08:26,080 --> 00:08:28,050
คิดให้ดีีๆ
85
00:08:30,010 --> 00:08:31,590
ข้า....
86
00:08:31,810 --> 00:08:37,620
คิดว่าข้าเคยเห็นนางที่โรงเตี๊ยมในเมือง
87
00:08:38,190 --> 00:08:40,220
ถ้าท่านปล่อยพวกเราไปสักสอง สามวันข้าว่าข้าคงจะตามหานาง.....
88
00:08:40,320 --> 00:08:42,680
แกนี่มันหน้าด้านจริงๆ อยากตายรึไง?
89
00:08:42,770 --> 00:08:44,230
ข้าแค่พูด.......
90
00:08:45,680 --> 00:08:47,150
เธอ, มานี่.
91
00:08:47,230 --> 00:08:49,320
พวกเขากล่าวว่าสุนัขบ้าจะบ้าพอที่จะเห่าเสือ.......
92
00:08:49,420 --> 00:08:52,050
-เจ้านี่ทำให้ข้าของขึ้น....../N-วองซัน
93
00:08:52,180 --> 00:08:57,070
*ใช้
เรียกคนสูงวัยกว่าทั้ง2เพศ
อนนิ* ช่างมันไอ้เรื่องค่าหัวและให้ข้าจัดการกับไอ้หนูพวกนี้ซะ
94
00:08:57,280 --> 00:08:58,690
ฆ่าเขาสิ
95
00:08:59,150 --> 00:09:00,740
แต่มันมีค่า15 ยัง
96
00:09:00,870 --> 00:09:02,300
เชิญเลย
97
00:09:06,100 --> 00:09:08,200
ไอ้บ้านี่!
98
00:09:08,890 --> 00:09:11,080
ไอกู! ไอกู....
99
00:09:11,240 --> 00:09:13,690
โอ๊ย ให้ตายสิ
- อ่าา... ขาข้้า!
100
00:09:43,300 --> 00:09:45,270
~ ฮันยาง - ใกล้กับ ดองแดมัน* ~
*ประตูทางตะวันออกของเมือง(ก่อนเป็นโซล)
101
00:09:45,350 --> 00:09:46,870
จูโม (เจ้าของที่พักเล็กๆ)!
102
00:09:46,950 --> 00:09:47,930
ค่า!
103
00:09:48,030 --> 00:09:51,740
ข้ากลับมาแล้วจ้า!
104
00:09:51,950 --> 00:09:56,140
- ออกมาซิจ๊ะ
- ค่าจะไปเดี๋ยวนี้
105
00:09:56,380 --> 00:09:57,810
นั่งลง!
106
00:09:57,910 --> 00:09:59,730
ไอกู, ลืมมันซะ
107
00:09:59,920 --> 00:10:01,660
เลิกยุ่งกับข้าซะที
108
00:10:01,750 --> 00:10:03,710
ข้าไม่สนตาแก่หัวงูอย่างท่านหรอก
109
00:10:03,800 --> 00:10:07,510
เอ่ เอ! ไวน์ยิ่งบ่มยิ่งรสชาติดีนะเออ
110
00:10:07,620 --> 00:10:09,940
แก่แต่ยังไหวนะหนู
111
00:10:10,080 --> 00:10:11,930
นั่งลงก่อนน่านะ
112
00:10:15,200 --> 00:10:18,030
แดกิลยังไม่กลับจากไปล่าทาสอีกรึเนี่ย?
113
00:10:18,110 --> 00:10:19,800
*ใช้เรียกคนแก่กว่าของฝั่งตะวันตกเฉียงใต้(ทั่วๆไปเรียกฮยุงหรือฮยอง)
ให้ตายสิ ซอง*
114
00:10:19,940 --> 00:10:23,720
จะถามหาไอ้ตัวปัญหานั่นทำไมให้หมดอารมณ์?
115
00:10:23,810 --> 00:10:25,140
จริงมั้ยจ๊ะ?
116
00:10:25,300 --> 00:10:26,160
โอ้ นายท่าน!
117
00:10:26,250 --> 00:10:27,420
ท่านมาจับอะไรข้าเนี่ย?
118
00:10:27,530 --> 00:10:30,550
อา...แต๊ะอั๋งอะไรกัน? ไม่มีใครแต๊ะอั๋งเจ้าซักหน่อย?
119
00:10:30,690 --> 00:10:34,030
จริงๆน้า ข้าไม่ได้ตั้งใจจะไปโดนมันเลยสักนิดเดียว!
120
00:10:34,130 --> 00:10:36,550
ให้ตายสิ ถ้าท่านเอาพลังมาใช้หมด
121
00:10:36,670 --> 00:10:38,350
ข้าไม่อยากจะคิดเลย ว่าเมียท่านจะว่ายังไง
122
00:10:38,460 --> 00:10:42,270
ต้องเติมพลังทำไมกัน? ข้ายังปึ๋งปั๋งอยู่เลย
123
00:10:42,450 --> 00:10:43,930
ให้โอกาสข้าสักหน่อยสิ
124
00:10:44,040 --> 00:10:46,330
เขาว่ายังไงนะ? อ่า สิงห์ซุ่มไงล่ะจ๊ะ
125
00:10:46,420 --> 00:10:49,590
สิงห์? ข้ารู้สึกว่าเป็นแมวหง่าวซะมากกว่า
126
00:10:49,690 --> 00:10:51,020
อะแฮ่ม!
127
00:10:51,230 --> 00:10:53,940
ที่นี่มันมีไอ้พวกหื่นใช่ไหมเนี่ย!
128
00:10:54,010 --> 00:10:55,830
ลมอะไรหอบท่านมาแต่เช้าเลยล่ะขอรับ?
129
00:10:55,920 --> 00:10:58,200
เจ้าหน้าที่ตรวจตราที่งานเยอะแยะอย่างข้ามีรึจะไปรู้วันรู้คืน?
130
00:10:58,290 --> 00:11:00,670
แล้วนี่พวกแกไปทำอะไรมาอีกล่ะ?
131
00:11:00,770 --> 00:11:01,820
วางแผนอะไรกันอีกล่ะสิ?
132
00:11:01,890 --> 00:11:03,810
อา.....วางแผนเรอะ?!
133
00:11:04,190 --> 00:11:06,580
โอ แหมท่านจะไปหาสามัญชนตัวอย่างได้ที่ไหนอีกเล่า?
134
00:11:06,780 --> 00:11:08,020
ใช่ม้ะๆ?
135
00:11:08,120 --> 00:11:10,330
โอ้แน่แท้เลย ถ้าทุกคนนะเป็นอย่างพวกข้า!
136
00:11:10,470 --> 00:11:13,050
ท่านคงไปต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำอีกเป็นแน่ล่ะขอรับ
137
00:11:13,140 --> 00:11:15,770
-ใช่ๆ....
- เสือแก่......
138
00:11:15,960 --> 00:11:18,380
สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ แต่ก็ยังคงลาย!
139
00:11:18,490 --> 00:11:21,970
ข้าจับตาพวกเจ้าอยู่ อย่าไปมั่วแต๊ะอั๋งใครล่ะก็เฮอะ
140
00:11:23,280 --> 00:11:26,330
อ่า...โต๊ะพี่อยู่ไหนล่ะจ๊ะ?
141
00:11:29,510 --> 00:11:31,690
โฮ่ๆ เผลอว่ะ
142
00:11:45,060 --> 00:11:46,300
อนนิ........
143
00:11:46,380 --> 00:11:50,230
มันไม่เห็นจะสลักสำคัญอะไรว่าท่านจะใช้วิธีไหน มันงานของลูกผู้ชาย?
144
00:11:50,390 --> 00:11:51,490
หะ?
145
00:11:51,590 --> 00:11:54,740
*หญิงรับใช้ดบราณ
ทำเครื่องเคียงและคอยปรนณิบัติเรื่องต่างๆ
เราไม่หาชันโม*
มาคอยรับใช้เรา?
146
00:12:00,840 --> 00:12:02,820
แล้วข้าก็เจ็บอยู่ยังงี้น่ะ หะ?
147
00:12:02,910 --> 00:12:04,920
เจ้าก็เห็นอยู่แล้วว่า
148
00:12:05,050 --> 00:12:06,860
ข้าโดนแทง
แล้วเจ้ายังจะให้ข้าทำอาหารอีกหรอ?
149
00:12:06,940 --> 00:12:09,130
ไม่มีน้ำใจงามๆอยู่ที่นี่แล้วรึไง?
150
00:12:09,280 --> 00:12:10,950
มันเป็นข้าตลอดเลย!
151
00:12:12,290 --> 00:12:14,650
หากข้าทำได้แค่หั่นเนื้อ
152
00:12:20,470 --> 00:12:22,410
และข้าให้ตัวเองกิน
หญ้าได้?
153
00:12:22,550 --> 00:12:24,690
ข้าเป็นอะไร ลูกวัวหรืัอตัวอะไร?
154
00:12:53,370 --> 00:12:54,730
อะไรกันนี่?
155
00:12:55,210 --> 00:12:56,340
เนียวรี...
156
00:12:56,410 --> 00:12:57,620
ข้า...
157
00:12:57,710 --> 00:13:00,980
ข้าอยากจะขอความเมตตาจากท่านได้หรือไม่?
158
00:13:02,470 --> 00:13:04,410
ไม่ต้องมาทำซึ้ง
159
00:13:04,690 --> 00:13:07,020
แม้ข้าตายก็ไม่สำคัญ
160
00:13:07,120 --> 00:13:09,800
แต่กรุณาท่านปล่อยลูกสาวข้าไปได้ไหม?
161
00:13:09,880 --> 00:13:11,780
เกรงว่าจะไม่ได้นะ
162
00:13:14,600 --> 00:13:16,650
นางเป็นแค่เด็กอายุยังน้อย....
163
00:13:17,220 --> 00:13:21,600
จะถูกบังคับให้ไปเป็นคู่นอนให้ตาเแก่60 ได้อย่างไร
164
00:13:21,810 --> 00:13:24,870
นางจะได้ทำอะไรที่เคย
165
00:13:25,670 --> 00:13:29,660
สมควรเป็นแม่คนเหมือนกับข้า
และอยู่ตามยถากรรม?
166
00:13:30,030 --> 00:13:33,860
หากท่านมีความเมตตา
167
00:13:34,020 --> 00:13:35,810
แค่ครั้งนี้เท่านั้น...........
168
00:13:36,930 --> 00:13:39,380
เมตตานางด้วย
แค่ครั้งเดียว
169
00:13:39,520 --> 00:13:40,400
ข้ากราบล่ะ
170
00:13:40,510 --> 00:13:42,550
ข้าขอวิงวอนให้ท่านช่วยนางด้วย
171
00:13:43,350 --> 00:13:45,730
ไม่เคยได้ยินชื่อลี แด กิลรึไง?
172
00:13:46,110 --> 00:13:47,360
เคยค่ะท่าน
173
00:13:47,920 --> 00:13:49,740
ข้าน้อยทราบ
174
00:13:50,070 --> 00:13:53,590
เขามีดวงตาแดงฉาน
ฟันเขาดำเหมือนสัตว์ร้าย
175
00:13:53,710 --> 00:13:55,800
เขาเหมือนสุันัขป่า
ที่หิวโหยมา10 วัน
176
00:13:55,900 --> 00:13:57,770
และเป็นสิ่งชั่วร้ายที่สุด
ไปกินอาหารรื่นเริงใช้เวลาทั้งคืน...
177
00:13:57,880 --> 00:14:01,700
อยู่ในอ้อมกอด กีซอง
ในวันเดียวกันกับวันที่พ่อแม่ตาย
178
00:14:02,170 --> 00:14:06,690
แต่เนียวริ ท่านไม่มีทางจะเป็นสัตว์ร้ายเช่นนั้นได้
179
00:14:06,940 --> 00:14:11,080
-ข้ากราบท่านล่ะ.....ท่านจะ.
-แดกิลน่ะมันข้าเอง
180
00:14:13,610 --> 00:14:14,500
หา?
181
00:14:14,580 --> 00:14:17,850
"สัตว์นรก" อย่างนั้นรึที่เจ้าได้ยินมา
182
00:14:37,730 --> 00:14:39,720
ให้ตาย! แดกิล!
183
00:14:39,790 --> 00:14:41,260
ปลอดภัยดีนะ?
184
00:14:41,500 --> 00:14:44,280
-แล้วท่านล่ะเจ้านาย?
ก็สุขดีแล้วก็รวยเหมือนเดิม!
185
00:14:44,570 --> 00:14:48,500
ทำไมดูเหมือนพวกนี้โดนเจ้าโบยมาเลยล่ะเนี่ย?
186
00:14:48,640 --> 00:14:52,680
ทาสพวกนี้วิ่งหนีเอาชีวิตรอด ไม่คิดว่าเขาสมควรจะเต็มใจจะโดนรึไง?
187
00:14:52,800 --> 00:14:55,210
เจอพวกนี้วิ่งเพ่นพ่านไปทั่ว
ดังนั้นข้าเลยทำให้เชื่องซะบ้าง
188
00:14:55,310 --> 00:14:57,320
แต่เขาก็ไม่มีอันตรายอะไรนี่ ข้ารับประกัน?
189
00:14:57,620 --> 00:15:00,220
ถ้าท่านทำส่วนใดหักสัก1 หรือ2 ที่
มันเสียราคาได้นา?
190
00:15:00,330 --> 00:15:01,560
ท่านก็รู้ ข้าแดกิล
191
00:15:01,660 --> 00:15:02,520
อา แน่อยู่แล้ว!
192
00:15:02,620 --> 00:15:06,260
โชซอน มีนักล่าระดับมือพระกาฬอยู่ทั้งคนที่ไม่เคยทำพลาดเลยสักครั้ง
193
00:15:06,650 --> 00:15:07,990
ข้าล่ะชื่นชมท่านจริงๆ
194
00:15:08,080 --> 00:15:09,990
อ่ะ15 ยังค่าเหนื่อย
195
00:15:11,360 --> 00:15:15,220
ไม่ได้ใช้หัวอยู่นานล่ะสิ
196
00:15:15,270 --> 00:15:18,700
ให้ข้าเพิ่มอีก30 ยัง
197
00:15:18,780 --> 00:15:21,140
โอะ โอ! ฟังดูสินั่น!
198
00:15:21,240 --> 00:15:22,850
นักล่าทาสกลายเป็นขุนนางหน้าเลือดไปแล้วหรือไง.....
199
00:15:22,970 --> 00:15:25,190
ถ้าเจ้ามีเิงินเดือนตายตัว เจ้าไม่มากวนข้าอย่างงี้หรอก?
200
00:15:25,320 --> 00:15:28,430
แค่เข้าไปหาความสุขและก็พักผ่อนให้สบายซะ
201
00:15:28,700 --> 00:15:29,750
นี่.....
202
00:15:31,620 --> 00:15:32,850
เฮ้......แดกิล!
203
00:15:32,930 --> 00:15:35,860
ดูว่าข้า้ต้องลงไม้ลงมือซะหน่อยหล่ะ?\\\
ฮ้ะ?
204
00:15:37,860 --> 00:15:39,300
ท่านชอบแบบไหนล่ะ
205
00:15:39,490 --> 00:15:41,980
จะนอนในหลุม\
หรือจะเอาเงินให้ข้า?
206
00:15:42,130 --> 00:15:44,290
-เจ้านี่มัน
-อา....จริงๆเจ้า...
207
00:15:44,460 --> 00:15:48,770
อยากจะเสียความสนุกสนานทั้งหมดนี้ให้กับทาสพวกนี้รึ?
208
00:15:48,950 --> 00:15:51,910
ท่านคิดว่าตามจับทาสพวกนี้มาได้เพื่อการค้ารึไงกัน
209
00:15:52,010 --> 00:15:55,320
แต่มันเป็นหนทางที่เราช่วยเหลือส่วนรวมและวินัย
210
00:15:55,420 --> 00:15:57,590
ท่านกับพวกข้า
211
00:15:57,730 --> 00:16:00,060
เราจะไม่เจอเรื่องเดิมๆอีกหรือ?
212
00:16:00,150 --> 00:16:05,470
แต่ข้าไม่ได้ว่าอะไรหรอกแต่30 ยังมันไม่น้อยไปหน่อยรึ ?
213
00:16:05,600 --> 00:16:06,250
คิดอะไรของเจ้ากัน?
214
00:16:06,350 --> 00:16:09,150
คิดว่าเจ้าเป็นนักล่าทาสเจ้าเดียวรึ ที่ทุกคนต้องเรียกใช้เรียกหาน่ะฮึ?
215
00:16:09,270 --> 00:16:11,620
คนตั้งเยอะตั้งแยะจะมาแย่งงานเจ้าน่ะ!
216
00:16:11,720 --> 00:16:14,530
ถ้าท่านเป็นเจ้าเดียวในแบริลที่มองหาทาส?
217
00:16:14,640 --> 00:16:17,450
มีพวกขุนนางต่างๆรอต่อคิวพวกข้าอยู่แถวยาวออกไปถึงยังบันนู่น
218
00:16:17,560 --> 00:16:19,540
ดังนั้น เงินเอามาๆ
219
00:16:19,650 --> 00:16:21,390
ให้ตาย.....
220
00:16:22,170 --> 00:16:24,480
มันเป็นวันที่แย่ที่สุดตั้งแต่ข้าเกิดมา
221
00:16:24,590 --> 00:16:25,990
พอใจยัง?
222
00:16:27,360 --> 00:16:28,860
ไอ้ลูกคนใช้!
223
00:16:29,050 --> 00:16:31,930
ท่านเที่ยวขายชีวิตคนเพื่อแลกกับเงิน12 ยัง?
224
00:16:32,030 --> 00:16:36,800
สักวัน ข้ายิงหัวชั่วๆของพวกแก
225
00:16:43,490 --> 00:16:45,160
เอ้าก็ลองดู
226
00:16:45,950 --> 00:16:47,910
ข้าจะรอนะ
227
00:16:50,020 --> 00:16:53,530
และข้าสงสัยจริงๆว่าเขาจะเลี้ยงท่านอย่างเจ้า..........
228
00:16:53,700 --> 00:16:56,050
ที่ชั่วกว่าสัตว์ร้าย
229
00:16:56,640 --> 00:16:58,260
นั่งลง ไอ้โง่!
230
00:16:58,530 --> 00:17:00,900
เวรแท้ ข้าคิดว่าเขาจะมาข้างหลังข้า
231
00:17:01,510 --> 00:17:03,450
- ช่างก่อเรื่องดีจริงๆ?\
- อ่า... ใช่แล้ว!
232
00:17:03,530 --> 00:17:05,790
อึยยอนที่เจ้ากำลังหา
233
00:17:11,340 --> 00:17:12,990
ท่าน....
234
00:17:13,930 --> 00:17:14,640
ตามหาเธอรึ?
235
00:17:14,760 --> 00:17:17,610
อ่า...ข้าไม่\
แต่เจ้านายที่ข้าเคยอยู่ใต้บังคับบัญชา.....
236
00:17:17,690 --> 00:17:20,640
เขาไปเป็นผู้พิพากษาในเมืองกงซาง
237
00:17:20,780 --> 00:17:24,860
ข้าบอกให้เขาช่วยเจ้าเอามั้ย?
238
00:17:25,460 --> 00:17:27,650
-ท่านจะทำให้ข้ารึ?
-อ่า..แน่สิเฟ่ย!
239
00:17:27,840 --> 00:17:32,010
แน่สิเป็นอย่างนั้นล่ะ
แต่ว่าข้าติดอยู่อย่าง...
240
00:17:32,180 --> 00:17:33,260
คือว่ามันก็เป็นงานใช่ม้ะ?!
241
00:17:33,400 --> 00:17:35,260
ก็รู้ๆกันน่ะ.....
242
00:17:36,910 --> 00:17:40,280
-30 ยังเป็นไง?
-ก็แล้วแต่เจ้า
243
00:17:40,400 --> 00:17:43,780
งั้นแสร้งว่าเราเจ๊ากัน ละกัน 30 ยัง......
244
00:17:44,410 --> 00:17:46,280
50 ยังจะทำให้มันง่ายขึ้นม้ะ?
245
00:17:46,370 --> 00:17:48,610
อ่า....นี่ข้าช่วยเจ้านาเราก็รู้จักคบค้าสมาคมกันมานาน
246
00:17:48,720 --> 00:17:51,380
จริงๆที่นี่เงินก็เป็นปัญหาอยู่?
247
00:17:52,610 --> 00:17:56,080
- งั้น ข้าเพิ่มเป็น100 ยัง
โอ้ โอ้! เจ้า จริงน่ะ...
248
00:17:56,220 --> 00:17:59,790
ข้าทำแน่ ถ้าทุกอย่างสำหรับความกระตือรือร้นเอาจริงเอาจังของเจ้า
249
00:17:59,930 --> 00:18:02,360
เฮ้ เฮ้!!
250
00:18:02,990 --> 00:18:05,360
อีกครึ่งนึงเอาไว้หลังเสร็จงาน
251
00:18:05,480 --> 00:18:06,700
เจ้ามีเวลา1 เดือน
252
00:18:06,800 --> 00:18:08,650
ทำตามกฎด้วย
253
00:18:08,750 --> 00:18:10,620
ระวังๆล่ะ
254
00:18:10,830 --> 00:18:13,960
ให้ตายสิ.........ถ้าเจ้าตัวติดไฟล่ะ ข้าจะไม่ฉี่ดับไฟให้!
255
00:18:14,030 --> 00:18:15,250
อึย! ไอ้บ้า!
256
00:18:15,360 --> 00:18:17,510
เดินดีๆ หน่อยไอ้พวกโง่!
257
00:18:17,700 --> 00:18:21,540
ฟังภาษาคนไม่ออกรึ?
258
00:18:21,710 --> 00:18:25,590
ข้าบอกให้ เดินไป! ไป!
259
00:18:25,690 --> 00:18:28,850
ไปเร็วๆสิเว่ย!
260
00:18:31,440 --> 00:18:33,720
1,2,3.........
261
00:18:34,970 --> 00:18:37,000
มันจะได้ราคาเท่าไหร่นะ ทาส6 คนที่หนี?
262
00:18:37,090 --> 00:18:37,960
ลูกพี่
263
00:18:38,070 --> 00:18:40,120
การล่าทาสมันเป็นการค้าของเรานี่นา?
264
00:18:40,330 --> 00:18:42,570
แต่ตอนนี้ไอ้แดกิลมันแย่งไปหมด
265
00:18:42,690 --> 00:18:45,210
ข้าเก็บกวาดถิ่นนี้มาเป็นปีและวันนี้ไอ้ลูกหมานี่ก็มาแย่งไปซะเฉย
266
00:18:45,310 --> 00:18:46,850
เราไม่ไปสั่งสอน
พวกมันหรือทำอะไรสักแย่างล่ะลูกพี่?
267
00:18:46,950 --> 00:18:50,430
ให้มันรู้ว่าถิ่นใคร
268
00:18:50,550 --> 00:18:54,980
มันจะได้ไม่มาแหยมที่นี่อีก
269
00:19:02,680 --> 00:19:06,720
*ดาบจันทร์ครึ่งเสี้ยว คล้ายง้าว
เรียนรู้การใช้วูลดู*ให้เชี่ยวชาญ
กับการใช้หอกยาว........
270
00:19:06,860 --> 00:19:10,360
เป็นสิ่งที่พวกเจ้าจะเรียนในวันนี้
จงดูและเรียนรู้ให้ดี
271
00:20:36,480 --> 00:20:39,240
ทำบ้าอะไรของแก?
272
00:21:18,410 --> 00:21:19,680
ไอ้ลูกคนใช้
273
00:21:19,770 --> 00:21:22,050
หัวแกเอาคั่นหูรึไง ?
274
00:21:22,200 --> 00:21:26,040
อยากจะเห็นพวกข้าโดนเฆี่ยนจนตายเพราะแกไปมองนายท่าน?
275
00:21:26,160 --> 00:21:27,470
ข้าขออภัย
276
00:21:27,710 --> 00:21:29,590
ขออภัยรึ?!
277
00:21:34,520 --> 00:21:35,880
ไอ้บัดซบ
278
00:21:36,010 --> 00:21:39,600
ครั้งนี้ข้าจะปล่อยเอ็งไป ไอ้โง่
279
00:21:39,780 --> 00:21:45,780
แก! ทำมันอีกข้าจะให้เจ้าโดนจริงๆแน่! เข้าใจไหม?
280
00:21:48,230 --> 00:21:49,990
ยกโทษให้ข้า......
281
00:21:53,080 --> 00:21:55,820
ล้างขี้ม้าให้หมด
282
00:21:55,970 --> 00:22:00,940
และข้าจากจะเห็นอานม้าเงาวิบพอจะทำให้แมลงวันบินตกลงมา
283
00:22:01,070 --> 00:22:02,400
เข้าใจ๋?
284
00:22:08,350 --> 00:22:10,210
อ่า อยู่นี่เอง
285
00:22:13,400 --> 00:22:16,700
ให้ตาย อานมันเก่าจริง
286
00:22:16,880 --> 00:22:18,370
เจ้าขี่มันได้ยังไง?
287
00:22:18,500 --> 00:22:20,440
เจ้าเอาอันใหม่ก็ได้ไม่กี่ยังเองนา
288
00:22:20,540 --> 00:22:22,350
ก็แค่เช็ดมันหน่อยก็ได้แล้ว
289
00:22:22,430 --> 00:22:26,030
ให้ข้าเปลี่ยนบังเหียนให้ไหมเล่า?
ข้าให้ราคาพิเศษเลยนา
290
00:22:26,350 --> 00:22:28,740
เจ้าอยู่นั่นก็แปรงให้มัน
ทำให้สวยๆล่ะ
291
00:22:28,860 --> 00:22:32,960
ไอ้ลูกกำพร้าแม่ขี้เหนียว
292
00:22:33,140 --> 00:22:34,830
ตามข้ามา โง่จริง
293
00:23:04,930 --> 00:23:07,210
แม่ร่วง......
294
00:23:07,390 --> 00:23:09,200
อะไรของเจ้าเนี่ย?
295
00:23:09,300 --> 00:23:12,450
เจ้านี่ ชอบย่องเข้ามาเหมือนขโมยเลย
296
00:23:12,570 --> 00:23:14,360
เจ้าต้มของพวกนี้ให้ข้าใช่มั้ย จูโม
297
00:23:14,470 --> 00:23:16,690
โธ่เอ๊ย ไอ้คนไร้ประโยชน์
298
00:23:16,910 --> 00:23:19,240
เฮ้อ...ตกใจแทบตายแน่ะ
299
00:23:20,420 --> 00:23:23,440
ข้าทำกับข้าว ซักผ้า ล้างจาน แล้วก็ผ่าฟืนอีก
300
00:23:23,580 --> 00:23:26,120
ทำไมข้าต้องทำอะไรพวกนี้ด้วย
301
00:23:26,210 --> 00:23:27,910
เฮ้อ ลืมมันซะเถอะ
302
00:23:30,990 --> 00:23:31,940
พี่
303
00:23:32,050 --> 00:23:34,640
ดูนี่สิ
304
00:23:34,780 --> 00:23:36,670
ทำไมเจ้าไม่บอกเขาเองล่ะ
305
00:23:36,870 --> 00:23:41,460
พี่แดกิลไม่ฟังที่ข้าพูดนะสิ
แต่ถ้าพี่พูดเขาต้องฟังแน่
306
00:23:42,300 --> 00:23:44,740
ก็ได้ ซักผ้าให้เสร็จซะนะ
307
00:23:45,030 --> 00:23:47,210
เฮ้อ เชื่อเขาเลย
308
00:23:47,430 --> 00:23:50,410
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ข้าจะยอมทำ
309
00:23:50,570 --> 00:23:53,770
จากนี้ไป งานน่าเบื่ออย่างนี้ต้องผลัดกันทำนะ
310
00:23:55,050 --> 00:23:56,080
ข้ากลับมาแล้ว
311
00:23:56,190 --> 00:23:57,360
พี่!
312
00:23:57,610 --> 00:23:58,980
ค่าจ้างล่ะ เป็นไงบ้าง
313
00:23:59,110 --> 00:24:01,040
ได้หักค่าจ้างน่ะสิ
แผลเป็นไงบ้างล่ะ
314
00:24:01,150 --> 00:24:03,340
โดนหักอีกแล้วหรือ
315
00:24:04,200 --> 00:24:06,190
นี่ไง...50 หยาง
316
00:24:06,670 --> 00:24:08,690
หา ห้าสิบ?
317
00:24:09,420 --> 00:24:11,170
ต่อค่าจ้างจาก 90 หยาง
318
00:24:11,260 --> 00:24:12,560
ลดไปตั้ง 40 หยางเนี่ยนะ
319
00:24:12,650 --> 00:24:14,960
เจ้าหน้าที่พวกนี้ก็เหมือนๆกันหมดแหละ
320
00:24:15,090 --> 00:24:18,340
*ชื่อเดิมของเมืองแกซอง
พวกเขาคิดค้ากำไรอย่างนี้
เลวกว่าพวกพ่อค้าจากเมืองซองโดซะอีก
321
00:24:18,620 --> 00:24:21,360
แต่อย่างน้อยพี่ก็น่าจะหาเงินเข้าบ้านได้สัก 70 หยางนะ
322
00:24:21,470 --> 00:24:24,460
พวกเขาได้ความดีความชอบ
แต่พวกเราต้องทำงานสกปรกแทน
323
00:24:24,550 --> 00:24:26,690
กินเยอะไประวังท้องเสียนะ เจ้าโง่
324
00:24:26,770 --> 00:24:29,590
นักล่าทาสไม่ได้มีแต่พวกเรานะ
325
00:24:29,710 --> 00:24:30,680
เอ้านี่
326
00:24:30,830 --> 00:24:32,710
แบ่งไปคนละ 10 หยาง
327
00:24:32,820 --> 00:24:37,870
...
และที่เหลือเอาไปให้พวกเจ้าหนี้หน้าเลือด*
328
00:24:38,220 --> 00:24:39,480
ขอแบ่งอีกหน่อยสิ
329
00:24:39,560 --> 00:24:42,420
เจ้าไม่ฟังข้าเลยใช่มั้ยเนี่ย
330
00:24:42,550 --> 00:24:45,260
เมื่อเจ้าแก่ตัวลงจนเดินแทบไม่ไหว
331
00:24:45,360 --> 00:24:46,550
เจ้าคิดจะอยู่ไปวันๆอย่างนี้น่ะหรือ?
332
00:24:46,650 --> 00:24:48,920
ตอนที่เจ้าอายุยังน้อย
ควรจะเก็บออมไว้บ้าง
333
00:24:49,040 --> 00:24:50,790
เอาไว้ซื้อบ้านซื้อที่ดินไง เจ้าโง่
334
00:24:50,880 --> 00:24:52,620
นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าโดนแทงรึไงล่ะ
335
00:24:52,700 --> 00:24:54,150
เราไม่มีทางรู้หรอกว่างานหน้าจะทำสำเร็จรึเปล่า
336
00:24:54,250 --> 00:24:56,090
แล้วพี่จะให้ข้าห่วงเรื่องบ้านและที่ดินอีกหรือ
337
00:24:56,190 --> 00:24:58,060
ชีวิตมันสั้นนัก
338
00:24:58,140 --> 00:25:00,560
พี่รีบหาความสุขเถอะ
อีกไม่นานก็แก่แล้วก็ตาย
339
00:25:00,670 --> 00:25:01,610
ตามใจมันหน่อยเถอะ
340
00:25:01,720 --> 00:25:04,450
เราเหนื่อยกันมามาก
แล้วมันก็โดนแทงอีก
341
00:25:04,550 --> 00:25:06,720
เจ้าก็เป็นไปด้วยรึ
342
00:25:06,810 --> 00:25:10,340
ทำไมล่ะ ตกลงเราจะออมเงินหรือจะใช้เงินกันแน่
343
00:25:10,450 --> 00:25:15,520
เราก็เหนื่อยกันมามากแล้ว
พักผ่อนแล้วไปสนุกกันดีกว่า
344
00:25:16,000 --> 00:25:17,860
แบ่งอีกคนละ 5 หยางเถอะ
345
00:25:18,680 --> 00:25:19,550
งั้นก็ได้
346
00:25:19,650 --> 00:25:21,210
อีกคนละหยางพอ
347
00:25:21,300 --> 00:25:23,050
ไม่เอา อย่างน้อยต้อง 3
348
00:25:23,160 --> 00:25:24,170
2
349
00:25:24,440 --> 00:25:25,780
2
350
00:25:26,530 --> 00:25:27,920
ไม่เอาก็ตามใจ
351
00:25:29,890 --> 00:25:32,120
พี่นี่จริงๆเลย...
อย่ามาขี้เหนียวกับเราสิ
352
00:25:32,220 --> 00:25:34,580
พวกข้าไว้ใจให้พี่คุมเงิน
ก็ทำให้ดีๆหน่อยสิ
353
00:25:34,660 --> 00:25:35,970
พี่ก็รู้ว่าข้ารู้สึกยังไงใช่มั้ย
354
00:25:36,130 --> 00:25:39,690
แน่ใจหรือ ข้าเองยังไม่รู้เลยว่า "ข้า" รู้สึกยังไง
355
00:25:39,880 --> 00:25:42,090
ทำไมข้าต้องสนด้วย...
356
00:25:42,780 --> 00:25:45,110
ทำไมได้แค่นี้ฟะ
357
00:25:47,040 --> 00:25:48,340
เฮ้อ...
358
00:26:08,510 --> 00:26:11,110
ความเอาใจใส่ที่ข้ามีต่อพวกเจ้า
ความเมตตาและความห่วงใยของข้า
359
00:26:11,200 --> 00:26:14,860
่เปรียบดังการปกป้องคุ้มครองและ
การหล่อเลี้ยงเมล็ดพันธุ์ที่แห้งเหี่ยวจากสรวงสรรค์
360
00:26:14,970 --> 00:26:16,840
พวกเจ้ากล้าดียังไงที่หลบหนีไป
361
00:26:17,020 --> 00:26:19,340
ข้าเลี้ยงเจ้าด้วยความโหดร้ายรึไงกัน?
362
00:26:19,480 --> 00:26:23,290
ไว้ชีวิตด้วยเถอะ ท่าน...
363
00:26:45,040 --> 00:26:47,400
พวกเจ้าละเลยเจ้าของ
แอบหายตัวไป
364
00:26:47,550 --> 00:26:49,890
มีความผิดร้ายแรงที่สุดโทษฐานทรยศ
365
00:26:50,060 --> 00:26:54,180
ดังนั้นเจ้าจะต้องถูกทำเครื่องหมาย
แห่งความประพฤติที่น่าอับอายไว้บนใบหน้า
366
00:27:03,040 --> 00:27:07,450
~ ทาสชาย ~
367
00:27:53,540 --> 00:27:57,510
~ ทาสหญิง ~
368
00:27:59,760 --> 00:28:01,630
แม่จ๋า...
369
00:28:02,440 --> 00:28:04,390
แม่
370
00:28:06,830 --> 00:28:08,230
แม่
371
00:28:09,710 --> 00:28:11,420
แม่จ๋า...
372
00:28:11,790 --> 00:28:13,780
เจ้าอยู่ข้างนอกรึเปล่า
373
00:28:14,910 --> 00:28:15,920
เรียกหาข้าหรือเจ้าคะ
374
00:28:16,010 --> 00:28:17,420
จนกว่าจะมีคำสั่งอื่น
375
00:28:17,510 --> 00:28:19,880
ห้ามให้นังตัวดีดื่มน้ำแม้แต่หยดเดียว
376
00:28:19,980 --> 00:28:21,510
แล้วเตรียมลูกสาวมันให้พร้อม
377
00:28:21,580 --> 00:28:23,130
เจ้าค่ะ นายท่าน
378
00:28:24,840 --> 00:28:26,050
ตามมานี่
379
00:28:27,220 --> 00:28:28,980
- แม่จ๋า...
- เร็วๆสิ
380
00:28:29,080 --> 00:28:30,490
เดี๋ยวเถอะ นังเด็กคนนี้...
381
00:28:30,590 --> 00:28:32,440
- ตามมาสิ
- แม่จ๋า
382
00:28:32,540 --> 00:28:34,000
เฮ้อ ฟังที่ข้าพูดรึเปล่า
383
00:28:34,100 --> 00:28:35,730
- แม่!
- เดินไปสิ!
384
00:28:38,860 --> 00:28:40,340
แม่จ๋า...
385
00:28:40,820 --> 00:28:42,940
แม่
386
00:28:43,480 --> 00:28:46,110
- เดินไป!
- แม่จ๋า...
387
00:28:49,790 --> 00:28:51,020
เฮ้อ... มีใครอีกนะ...
388
00:28:51,120 --> 00:28:56,630
ลูกสะใภ้ของรัฐมนตรีชอย
หนีตามคนรับใช้ไปงั้นรึ
389
00:28:56,720 --> 00:29:00,220
*หรือที่เรีกว่า ซอก
(180 ลิตร/47 แกลลอน)
นี่รางวัล 20 ซอม*สำหรับหนึ่งคน
390
00:29:02,220 --> 00:29:05,860
แต่เจ้าไม่ได้บอกให้ไปเป็นทาสนี่?!
391
00:29:06,140 --> 00:29:09,270
ข้า?ไม่นี่...
นายท่าน
392
00:29:09,440 --> 00:29:13,540
ข้าไม่ชอบที่ชื้น ตัวเรือดมันจะเกาะอยู่ตามขนแล้วก็ไปที่อื่นๆ
393
00:29:13,670 --> 00:29:15,540
คงจะยุบยิบน่าดู?!
394
00:29:15,750 --> 00:29:17,930
โอ้ โอว....ไอ้เด็กนี่.........
395
00:29:18,030 --> 00:29:22,180
สิ่งที่เจ้าทำเป็นค่าทั้งหมดกับเจ้าหน้าที่รัฐ?
396
00:29:22,280 --> 00:29:25,730
อ่า...ข้าแน่ว่าเจ้า
จะบอกข่าวดีแก่แดกิล
397
00:29:25,820 --> 00:29:27,820
อ่า...แน่อยู่แล้ว!
398
00:29:28,020 --> 00:29:31,180
ในเส้นทางงานเจ้าไม่อาจจะเกาะเรือข้างเดียว
399
00:29:31,330 --> 00:29:32,720
มันจะจมได้
400
00:29:32,820 --> 00:29:35,130
ดังนั้นในครั้งแรก สุนัขล่ากระต่ายจะเก็บกระดูก..........
401
00:29:35,310 --> 00:29:36,240
งั้นใช่ไหม?
402
00:29:36,340 --> 00:29:37,630
บอกสิ?!
403
00:29:37,800 --> 00:29:42,000
เดี๋ยวก็บ้าเดี๋ยวก็เชื่อง ก่อนอื่นเอาทำเรื่องที่ข้าสั่งให้ดี!
404
00:29:43,300 --> 00:29:45,620
ท่านไม่รูหรอกว่า ว่าหมาบ้ามันจะบ้าได้ขนาดไหน......
405
00:29:45,730 --> 00:29:48,270
เจ้ามีเวลาเดือนนึง
406
00:29:48,380 --> 00:29:50,560
ถ้าเจ้าจะปล่อยให้แดกิลชนะเจ้าอีก
407
00:29:50,660 --> 00:29:52,840
เจ้าลืมงานล่าทาสนี่ไปเลย จะดีกว่า
408
00:29:52,980 --> 00:29:56,750
และดูสิสิว่าถ้าเจ้าสามารถซักชุดราตรีของกีซังได้ซักตัว
409
00:29:57,740 --> 00:30:01,610
จะแค่นั่งอยู่อย่างนั้นเฉยๆรึไง
ไอ้พวกไร้ประโยชน์
410
00:30:04,540 --> 00:30:07,250
ลูกพี่ ลืมเรื่องไอ้แดกิลแล้วรึ
411
00:30:07,400 --> 00:30:11,320
ไม่จัดการเขาก่อน?
เขาทำให้ข้าเลือดเดือดปุดๆ
412
00:30:11,590 --> 00:30:13,060
ไม่ใช่วันนี้
413
00:30:13,180 --> 00:30:16,380
เขายังให้ข้าวข้า 20 ซอมบนจานเงิน
414
00:30:19,650 --> 00:30:22,080
ให้ตาย.....ข้า......
415
00:30:22,190 --> 00:30:27,630
ตรากตรำกันมาจนหมดเรี่ยวหมดแรง
พวกท่านดูทั้งเหนื่อยทั้งหิวโซ
416
00:30:28,670 --> 00:30:30,890
ท่านไม่สามารถทำงานด้วยน้ำค้างหยดเดียวนา
417
00:30:31,000 --> 00:30:33,560
แม้ข้าจะเดาออกว่างานของเจ้ามันเกี่ยวข้องกับอะไร
418
00:30:33,680 --> 00:30:39,110
บอกข้าซิ ท่านไม่ได้กันเลยใช่ไหมเนี่ย?
419
00:30:40,020 --> 00:30:41,330
ทำไม?
420
00:30:41,590 --> 00:30:43,600
อยากจะตามไปช่วยข้าอย่างนั้นรึ?
421
00:30:43,690 --> 00:30:49,620
อ่า...หน้าอกของข้าตะบันจะสั่นและเต้นทุกวันที่เห็น
422
00:30:49,730 --> 00:30:53,540
มันจะทำได้จริงเร้อะ? ดูมันไม่ได้ใหญ่ไปกว่าของข้าเลยนี
423
00:30:57,300 --> 00:31:00,550
อ่า....ท่านคงเคยรู้ว่า
มันเป็นยังไง
424
00:31:00,650 --> 00:31:03,920
แล้วเจ้าจะเสียใจหนูน้อย
425
00:31:08,240 --> 00:31:13,240
ถ้าท่านต้องการอะไรอีกเรียกข้าได้นะ
426
00:31:28,220 --> 00:31:29,540
ลูกพี่
427
00:31:30,240 --> 00:31:32,020
ท่านมีเม้มอะไรไว้รึเปล่า?
428
00:31:32,850 --> 00:31:36,960
แมวย่องเงียบๆไต่ขึ้นเตา
429
00:31:37,220 --> 00:31:38,360
ข้าบอกเจ้าแล้วมันไมใช่อย่างนั้น
430
00:31:38,450 --> 00:31:40,210
ไม่ใช่หรอ? ไม่เอาน่า
431
00:31:40,440 --> 00:31:43,680
อย่างไรก็ตามเจ้าเห็นๆอยู่ว่าเป็นยังไง
432
00:31:47,470 --> 00:31:49,320
อร่อยจริง
433
00:31:52,320 --> 00:31:53,300
เฮ้......
434
00:31:53,400 --> 00:31:55,810
ป่านนี้แล้วเจ้าจะไปไหน?
435
00:31:55,910 --> 00:31:57,200
มันค่ำแล้วข้าจะไปตั้งเรือ
436
00:31:57,330 --> 00:31:59,430
มันใช่เวลาจะไปจับสาวๆรึ?
437
00:31:59,530 --> 00:32:03,040
เราก็ยังหนุ่มยังแน่น
ไม่ไปหาความสำราญบ่อยๆล่ะ
438
00:32:04,920 --> 00:32:07,420
ถ้าท่านต้องการปล่อยของเสียหน่อย
ท่านก็ต้องไปสำราญบ้าง
439
00:32:07,530 --> 00:32:11,490
นั่งบื้ออยู่อย่างนี้ทั้งคืนและดู
ว่าสาวๆจะมาตรงมาบนตักของท่าน
440
00:32:11,600 --> 00:32:14,290
ถ้าท่านอยากรู้
441
00:32:14,480 --> 00:32:16,570
นานมากก ห้ะ?
442
00:32:21,380 --> 00:32:24,700
ไอ้นี่ อย่าไปมั่วทั้งคืนนะเฟ่ย!
443
00:32:32,450 --> 00:32:34,910
ท่านใกล้จะเหมือนสายลมยามค่ำคืน
444
00:32:35,150 --> 00:32:37,800
และจากข้าไปดั่งเมฆฝน
445
00:32:38,630 --> 00:32:42,930
มันเป็นความเป็นจริง เราจะผ่านมันไปอย่างไร?
446
00:32:45,740 --> 00:32:47,920
ช่างเป็นโชคชะตาที่แสนโหดร้าย......
447
00:32:48,050 --> 00:32:49,760
ที่เราร่วมกัน
448
00:32:50,010 --> 00:32:52,900
*คำโบราณใช้เรียกคู่หู
เจ้าอย่าจากข้าไปแบบนั้นสิ ซอบังนิม*
449
00:32:53,230 --> 00:32:55,510
โอ่ โห! ซอบัง?!
450
00:32:55,640 --> 00:32:59,600
เราไม่ได้ไปค้าขายกันในเมืองมาด้วยกันสักหน่อย?
451
00:33:00,530 --> 00:33:03,500
คู่หูข้าอาจจะยัง
452
00:33:05,980 --> 00:33:08,870
แต่ภายในใจของข้า
453
00:33:09,230 --> 00:33:12,480
ท่านเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้น
454
00:33:16,650 --> 00:33:19,130
ผู้ชายสามารถจะมีเมียน้อย
455
00:33:19,310 --> 00:33:20,860
แต่ทำไม........
456
00:33:20,970 --> 00:33:24,920
ทำไมผู้หญิงถึงต้องจมอยู่กับผู้ชายคนเดียว?
457
00:33:29,150 --> 00:33:32,000
ขงจื้อ กล่าวว่า
458
00:33:36,070 --> 00:33:38,360
ซอบังนิม..........
459
00:33:44,070 --> 00:33:45,500
จงรอ.......
460
00:33:45,670 --> 00:33:47,130
รอ.......แล้วก็รอ!
461
00:33:50,140 --> 00:33:52,070
ข้าถูกกลืนกินโดยเปลวไฟแห่งความผิดหวัง
462
00:33:52,200 --> 00:33:54,450
เฉกเช่นคนโง่
463
00:33:54,560 --> 00:33:56,970
แต่รวดเร็วเพื่อให้มือของพระผู้เป็นเจ้าและสิ่งปลอบใจไปทั้งหมดได้!
464
00:33:57,090 --> 00:34:00,040
ภายใต้รัศมีดวงจันทร์ที่เก็บเกี่ยวพวกเขาที่หนี
465
00:34:00,190 --> 00:34:03,830
ความกังวลใจที่สุด
คือเรื่องกังวลใจไม่ใช่หรือ?
466
00:34:04,730 --> 00:34:07,880
ความทุกข์ทนของพวกทาส เที่ยวปล้นวันของข้า........
467
00:34:08,040 --> 00:34:11,260
อ่า! สิ่งใดที่ทำให้กลัวเก้อ
468
00:34:11,920 --> 00:34:17,370
สามารถฉายแววความเมตตาในคืนไร้จันทร์?
469
00:34:17,490 --> 00:34:19,590
บางความอวดดีไม่นาน\
จะเป็นพิษแก่เราจะเสียความรื่นเริงไป
470
00:34:19,700 --> 00:34:22,500
และให้เราเจรจากัน
ในคืนครึกครื้น
471
00:34:22,620 --> 00:34:28,400
ว่าแต่..ได้ข่าวมาว่าท่านไปบนบาน\
ให้พ่อของท่านสุขภาพเป็นปกตินี่ใ่ช่ไหม?
472
00:34:28,500 --> 00:34:31,390
ทั้งหมดนี้ข้าจะบริการด้วยดอกไม้งามวัยกระเตาะบนห้องของท่าน
473
00:34:31,540 --> 00:34:34,030
หวังว่าความสดคงจะจุดไฟให้ท่านได้
474
00:34:34,520 --> 00:34:39,980
ว่าแต่นางเป็นสาวใช้ของเจ้า\
แล้วนางอายุเ่ท่าไหร่?
475
00:34:40,840 --> 00:34:44,860
มัน...13 งั้นรึ?
476
00:34:45,110 --> 00:34:46,770
เยี่ยมจริงๆ!
477
00:34:46,880 --> 00:34:49,120
เป็นช่วงอายุดอกไม้แรกแย้ม
478
00:34:49,230 --> 00:34:51,670
น่าอัศจรรย์แท้!
479
00:34:52,020 --> 00:34:54,030
น่าอัศจรรย์?
480
00:34:57,900 --> 00:35:01,480
เกิดอะไรขึ้นกับแม่ข้า?
481
00:35:01,590 --> 00:35:05,570
ถ้าเจ้ากังวลนัก
ก็แค่ทำตามที่ผู้ดูแลบอกเจ้าซะ
482
00:35:05,700 --> 00:35:08,920
และจะได้บอกให้เขาปล่อยนาง
483
00:35:09,450 --> 00:35:13,550
งั้นเขาปล่อยแม่ข้าหรือ?
484
00:35:13,730 --> 00:35:15,500
เขาให้น้ำให้อาหารนางรึเปล่า?
485
00:35:15,610 --> 00:35:17,440
นั่นน่ะหรอ?
486
00:35:17,760 --> 00:35:19,080
ก็แล้วแต่เจ้าจะอ้อนวอนเขาแค่ไหน
487
00:35:19,180 --> 00:35:21,390
เจ้าจะไปต้องกังวล
ว่าจะมีข้าวกินครบ3 มื้อ
488
00:35:21,560 --> 00:35:24,270
ให้ตายสิ...
ถ้าข้ายังสาวอยู่...
489
00:35:24,410 --> 00:35:27,250
ครั้งเดียวมันก็อยู่หมัดแล่ว
490
00:35:31,320 --> 00:35:33,190
แดกิล!
491
00:35:39,480 --> 00:35:41,820
เราไม่ได้...
492
00:35:43,580 --> 00:35:45,820
รินให้แก้วสิ
493
00:35:52,250 --> 00:35:54,520
ข้าได้ยินว่าช่วงนี้งานเจ้ากำลังรุ่งนี่นา
494
00:35:54,620 --> 00:35:58,020
อ๋อใช่...ข้าควรเจริญรอยตาม
ที่ปรึกษาไม่ใช่หรือไงพี่
495
00:35:58,120 --> 00:35:59,170
ก็ใช่...
496
00:35:59,260 --> 00:36:03,330
แล้วเจ้ายังมาแย่งลูกค้าข้าอีก
497
00:36:03,530 --> 00:36:06,060
เมื่อเจ้ากัดมือคนที่ชุบเลี้ยงเจ้า
498
00:36:06,200 --> 00:36:10,900
ทุกถนนง่ายเป็นซอยตัน
499
00:36:12,100 --> 00:36:14,060
ขงจื้อกล่าวไว้เช่นนั้นรึ
500
00:36:14,300 --> 00:36:15,360
ข้าจะจำเอาไว้
501
00:36:15,470 --> 00:36:18,290
ให้ข้าพูดให้จบก่อนสิ ขณะที่เรายังคุยกันอยู่...
502
00:36:18,420 --> 00:36:22,160
เอ...พี่ก็รู้นี่ว่าข้าเป็นคนพูดน้อย
503
00:36:22,260 --> 00:36:24,730
ทำเป็นไม่รู้ไปได้...
504
00:36:37,170 --> 00:36:39,600
แดกิลของข้าโตขึ้นแล้วสินะ?!
505
00:36:39,710 --> 00:36:42,890
ถึงขนาดกล้าขัดคอผู้ใหญ่...
506
00:36:45,820 --> 00:36:47,660
ระวังตัวหน่อย
507
00:36:48,060 --> 00:36:52,240
เจ้ายังเป็นสัตว์เลี้ยงของข้าอยู่นะ
508
00:36:55,590 --> 00:36:58,990
เวลาไม่ได้สร้างมังกรจากปลาไหล
509
00:36:59,150 --> 00:37:00,500
แดกิล!
510
00:37:00,690 --> 00:37:02,880
กลับมาอยู่ใต้อาณัติของข้าซะ
511
00:37:05,050 --> 00:37:07,690
พยัคฆ์จะอยู่ใต้อาณัติของสุนัขพันทางได้ยังไง
512
00:37:10,930 --> 00:37:13,210
สุนัขพันทาง?!
513
00:37:20,800 --> 00:37:25,330
ข้าว่าข้าไปดีกว่า
514
00:37:26,300 --> 00:37:28,290
ขอให้อายุยืนและเจริญรุ่งเรืองนะ
515
00:37:32,150 --> 00:37:34,280
เด็กๆ สั่งสอนมันหน่อย
516
00:38:06,190 --> 00:38:07,770
อยากถึงเลือดใช่มั้ย
517
00:38:08,400 --> 00:38:10,200
คุกเข่าซะ
518
00:38:10,420 --> 00:38:12,230
เดี๋ยวจัดให้
519
00:38:33,670 --> 00:38:35,410
สำหรับพวกชั้นต่ำ...
520
00:38:35,510 --> 00:38:37,390
อายุเป็นตัวแบ่งชั้น
521
00:38:37,470 --> 00:38:40,410
ข้าจะปฏิบัติต่อท่านเหมือนผู้ใหญ่ละกัน
522
00:38:40,580 --> 00:38:41,980
จูโม
523
00:38:42,140 --> 00:38:44,940
ค่าเหล้าของพี่เอาลงบัญชีข้าไว้นะ
524
00:38:56,850 --> 00:38:58,080
ท่านเจ้าคะ!
525
00:38:58,180 --> 00:39:00,280
ข้าจะส่งนางเข้าไปนะคะ
526
00:39:05,950 --> 00:39:08,040
นั่งลงสิ
527
00:39:10,050 --> 00:39:12,740
บอกให้นั่งลง
528
00:39:20,650 --> 00:39:22,730
มองข้าสิ
529
00:39:22,950 --> 00:39:24,500
หุหุ!
530
00:39:24,630 --> 00:39:27,710
ทำตามที่สั่งสิ
531
00:39:29,810 --> 00:39:32,190
ดี...ดี
532
00:39:32,360 --> 00:39:33,230
มานี่...
533
00:39:33,330 --> 00:39:35,300
มาใกล้ๆ
534
00:39:36,580 --> 00:39:37,940
ดีจ้ะ นังหนู
535
00:39:38,080 --> 00:39:40,240
ใกล้อีกหน่อย
536
00:39:44,560 --> 00:39:45,820
นายท่าน
537
00:39:45,950 --> 00:39:48,440
โฮะ ๆ
538
00:39:48,630 --> 00:39:51,970
โปรดปล่อยแม่ของข้าไปเถอะ...
539
00:39:52,110 --> 00:39:53,640
ได้สิ
540
00:39:53,910 --> 00:39:56,510
เอาน้ำให้เธอดื่ม...
541
00:39:56,820 --> 00:39:58,880
แล้วให้อาหารเธอด้วย
542
00:39:59,820 --> 00:40:01,390
รู้แล้ว
543
00:40:01,600 --> 00:40:05,720
ปล่อยเธอไปด้วยนะ
544
00:40:06,320 --> 00:40:08,590
ให้เธอดื่มน้ำนะ นายท่าน
545
00:40:08,710 --> 00:40:09,790
อีนังนี่
546
00:40:09,910 --> 00:40:12,620
ข้าบอกว่าจะดูแลให้ไง
547
00:41:53,810 --> 00:41:55,630
แม่จ๋า
548
00:41:55,870 --> 00:41:58,190
ดีขึ้นมั้ยจ๊ะแม่
549
00:42:01,660 --> 00:42:05,170
เขาเป็นคนช่วยเราไว้
550
00:42:13,270 --> 00:42:16,770
อย่ามัวเสียเวลาไปข้ามพรมแดนนะ
551
00:42:18,170 --> 00:42:19,740
จงมุ่งหน้าไปที่เขาโวรัค
552
00:42:19,840 --> 00:42:22,540
เจ้าจะพบชายชื่อจัควี่ที่นั่น
553
00:42:22,650 --> 00:42:24,770
เขาจะช่วยหาที่พักพิงให้พวกเจ้า
554
00:42:27,040 --> 00:42:30,360
เอานี่ไปซื้อวัวกับคันไถ
555
00:42:33,230 --> 00:42:34,740
ท่านเจ้าคะ...
556
00:42:34,890 --> 00:42:36,460
ท่านอา
557
00:42:37,160 --> 00:42:39,320
ข้าจะไม่ลืมท่าน
558
00:42:40,270 --> 00:42:42,560
ข้าจะจำท่านได้แน่ๆ
559
00:43:23,000 --> 00:43:24,220
อึนยอง
560
00:43:26,000 --> 00:43:27,590
ท่านเข้ามาในห้องครัวได้ยังไง
561
00:43:27,690 --> 00:43:29,540
ถ้าหากนายท่านมาพบเข้าล่ะ
562
00:43:29,650 --> 00:43:31,050
เอานี่ รับไว้สิ
563
00:43:31,170 --> 00:43:32,760
รีบออกไปเถอะเจ้าค่ะ
564
00:43:32,850 --> 00:43:34,070
ไม่เป็นไรหรอก
565
00:43:34,220 --> 00:43:36,040
พ่อข้าออกไปข้างนอก
566
00:43:36,280 --> 00:43:38,730
กำเอาไว้สิมือเจ้าจะได้อุ่น
567
00:43:38,870 --> 00:43:41,060
กำให้แน่นๆ สิ
568
00:44:11,530 --> 00:44:17,150
ไหม้ซะ...ไหม้ซะ
ทำให้มืออึนยองอุ่นๆนะ
569
00:44:17,270 --> 00:44:20,710
ไหม้ซะ...ไหม้ซะ...
570
00:44:29,830 --> 00:44:32,480
ไหม้ซะ...ไหม้ซะ...
571
00:44:32,670 --> 00:44:35,030
ทำให้มืออึนยองอุ่นๆนะ
572
00:44:35,130 --> 00:44:38,460
ไหม้สิ...ไหม้สิ...
573
00:44:41,100 --> 00:44:42,470
โอ๊ะ?!
574
00:45:44,880 --> 00:45:47,580
มาแล้ว พวกเขามาแล้ว
575
00:45:48,120 --> 00:45:49,740
เร็วเข้า
576
00:45:58,640 --> 00:46:01,090
ใครเป็นทาสที่ดูแลที่นี่น่ะ
577
00:46:02,410 --> 00:46:05,820
ขอครับ ใต้เท้า
มีอะไรให้ข้ารับใช้
578
00:46:11,460 --> 00:46:13,760
แล้วอะไรจะเกิดขึ้นกับพวกเราต่อไปล่ะ
579
00:46:13,950 --> 00:46:15,490
เพื่ออะไร
580
00:46:15,600 --> 00:46:16,800
อะไร
581
00:46:16,940 --> 00:46:19,850
อ่ะ..เอ่อ...
582
00:46:20,020 --> 00:46:21,710
ลงโทษข้าเถอะถ้าข้าทำอะไรผิด
583
00:46:21,850 --> 00:46:25,300
ข้าได้ยินมาว่ามีม้าตัวหนึ่ง
ทรมานจากการท้องร่วงทั้งคืน
584
00:46:27,100 --> 00:46:28,940
เจ้าให้มันกินอะไรไป
585
00:46:29,210 --> 00:46:30,520
ขอรับ...
586
00:46:30,640 --> 00:46:33,600
ไม่มีอะไรต่างจากปกติ
587
00:46:36,600 --> 00:46:39,250
ข้าน้อยสมควรตาย
โปรดไว้ชีวิตด้วย!
588
00:46:39,360 --> 00:46:41,930
ม้าชั้นดีพวกนี้เป็นของรัฐ
589
00:46:42,310 --> 00:46:45,610
แต่ละตัวมีค่ามากกว่าชีวิตพวกเจ้ารวมกันซะอีก
590
00:46:45,750 --> 00:46:48,980
เหตุใดเจ้าจึงละเลย
และพยายามปิดบังความทุจริตของเจ้า
591
00:46:49,190 --> 00:46:51,410
ข้าน้อยสมควรตาย
ใช่...
592
00:46:51,510 --> 00:46:54,310
ถ้าม้านั่นไม่ฟื้นตัวเหมือนเดิมภายในวันพรุ่งนี้
593
00:46:54,670 --> 00:46:56,960
พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องรับผิดชอบ
594
00:46:57,180 --> 00:46:58,740
ขอ...ขอรับ
595
00:46:58,930 --> 00:47:01,540
ตามที่ท่านสั่ง
ขอรับ
596
00:47:11,600 --> 00:47:13,760
ท่านเป็นยังไงบ้าง
597
00:47:15,080 --> 00:47:16,760
ถอยไป!
598
00:47:30,400 --> 00:47:32,680
สัตวแพทย์อยู่มั้ย
599
00:47:33,130 --> 00:47:35,460
ครับ กำลังมา
600
00:47:43,320 --> 00:47:44,550
เจ้ามาที่นี่ได้ไง
601
00:47:44,650 --> 00:47:45,730
ครับ...
602
00:47:45,980 --> 00:47:47,850
ข้าไม่รู้ว่ามีอะไรผิดพลาด
603
00:47:47,940 --> 00:47:50,660
แต่มันท้องร่วงทั้งคืนจนหมดแรง
604
00:47:50,750 --> 00:47:51,860
มันกินอะไรเข้าไป
605
00:47:51,970 --> 00:47:56,370
สมุนไพรทั่วไป ฝักถั่ว ไม่มากนัก
606
00:47:56,510 --> 00:47:58,320
ตื่นแล้วหรือ
607
00:47:58,490 --> 00:48:00,280
ดูเหมือนเป็นสายพันธุ์ตะวันตกนะ...
608
00:48:00,390 --> 00:48:04,070
- นั่นใครน่ะ
- เอาล่ะ ผูกไว้ตรงนั้น
609
00:48:06,100 --> 00:48:07,840
ดูเหมือนเป็นทาสของทางรัฐนะ?
610
00:48:07,940 --> 00:48:10,100
เขามาจากโรงเลี้ยงม้าหรือ
611
00:48:11,280 --> 00:48:13,120
ด้วยขาแบบนั้นน่ะนะ
612
00:48:14,490 --> 00:48:17,580
พวกทาสของรัฐ
ส่วนมากจะถูกลงโทษอย่างผิดกฏหมาย
613
00:48:17,890 --> 00:48:20,310
จนถึงกับพิการ
614
00:48:21,050 --> 00:48:23,800
แต่ว่า ท่าเดินของเขา
มันดูแปลกนิดหน่อยนะ
615
00:48:25,750 --> 00:48:27,410
เอาล่ะ
616
00:49:27,960 --> 00:49:30,180
เจ้าหนอนชั้นต่ำ
กล้าดียังไงมาขวางทางนักวิชาการเช่นนี้
617
00:49:30,270 --> 00:49:32,080
ขอโปรดอภัยด้วยเถิดท่าน
618
00:49:32,220 --> 00:49:34,640
ไอ้ขยะเอ๊ย
619
00:49:59,520 --> 00:50:01,140
ท่าน
620
00:50:01,310 --> 00:50:02,970
นี่ขอรับ
621
00:50:13,520 --> 00:50:16,030
เชิญมาอีกนะขอรับ!
622
00:50:18,570 --> 00:50:19,410
นั่นใครน่ะ
623
00:50:19,510 --> 00:50:22,780
เงียบไว้ มันเป็นความลับ
624
00:50:23,020 --> 00:50:23,970
อะไรหว่า
625
00:50:24,070 --> 00:50:26,540
เอ๊ะ ก็บอกว่าความลับไง
626
00:50:26,650 --> 00:50:28,950
ช่างมันเถอะ ก๊อปปี้รูปให้ข้าซัก 2-3 ใบสิ
627
00:50:29,850 --> 00:50:31,880
สงสัยใช่มั้ย เกี่ยวกับความลับน่ะ
628
00:50:31,970 --> 00:50:33,490
เร็วๆ สิ
629
00:50:33,630 --> 00:50:36,550
ข้ายอมเปิดเผยเพราะเป็นเจ้าหรอกนะ
630
00:50:36,680 --> 00:50:40,210
รู้กันแค่เราสองคนนะ
เข้าใจใช่มั้ย
631
00:50:40,330 --> 00:50:41,950
ดูนี่สิ
632
00:50:45,530 --> 00:50:48,750
ตอนนี้นะ เมืองเจจู
กำลังเกิดกาฬโรค
633
00:50:48,910 --> 00:50:51,680
และไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์
ทุกคนกำลังตายจากซ้ายไปขวา
634
00:50:51,790 --> 00:50:56,130
ดังนั้นข้าเลยได้รับค่านายหน้า
ให้วาดรูปพวกนี้ในรายละเอียด
635
00:50:56,680 --> 00:50:57,260
จากใคร
636
00:50:57,360 --> 00:50:59,890
เจ้าคิดว่าใครล่ะ
นักวิชาการที่เพิ่งออกไปไง
637
00:51:00,000 --> 00:51:03,200
ปีที่แล้ว ราชบุตรทั้งสามของท่านโซเยินรัชทายาทองค์ก่อน
638
00:51:03,370 --> 00:51:05,570
ถูกเนรเทศไปยังเมืองเจจู จำได้เปล่า
639
00:51:05,670 --> 00:51:07,190
อ๋อ ลืมไปแล้วล่ะ ทำไอ้นี่เถอะ
640
00:51:07,290 --> 00:51:09,520
นี่มันเป็นเรื่องที่สำคัญมากนะ ไอ้โง่เอ๊ย
641
00:51:09,640 --> 00:51:14,420
- สภากำลังพยายามที่จะทำให้เมืองเจจู...\- เฮ้อ...จริงๆเลย!
642
00:51:14,560 --> 00:51:17,020
สภากับการเมืองเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราด้วยละ
643
00:51:17,160 --> 00:51:19,800
เจ้ารู้มั้ยว่านี่มันเรื่องคอขาดบาดตายขนาดไหน
644
00:51:21,710 --> 00:51:23,370
ทำไอ้นี่ดีกว่าเถอะ
645
00:51:25,650 --> 00:51:27,280
เฮ้อ...
646
00:51:27,380 --> 00:51:31,250
นี่แหละเหตุผลที่เจ้าหานางไม่เจอ
647
00:51:31,600 --> 00:51:34,950
ใบหน้าของผู้หญิงเปลี่ยนไปได้
เป็นโหลๆ ตอนที่อายุมากขึ้น
648
00:51:35,070 --> 00:51:36,540
แต่ดูนี่สิ
649
00:51:39,030 --> 00:51:41,510
เจ้ามาที่นี่ทุกๆ 3 เดือน
เพื่อขอให้ข้าวาดรูปนี้
650
00:51:41,660 --> 00:51:43,800
และมันเป็นใบหน้าเดิมๆ เหมือนเมื่อ 10 ปีก่อน
651
00:51:43,980 --> 00:51:46,160
เจ้าอยากหานางให้เจอจริงๆ รึเปล่า?
652
00:51:46,270 --> 00:51:49,110
ดูนี่
มันก็เหมือนๆ กันไม่ใช่รึ?
653
00:51:50,700 --> 00:51:52,500
โธ่เอ๊ย...
654
00:51:52,640 --> 00:51:56,090
- มันจะเปลี่ยนไปได้หรือ\
- เปลี่ยนสิ
655
00:51:56,210 --> 00:52:01,740
ใบหน้าของผู้หญิงจะเบ่งบานจนถึงอายุ 18
หลังจากอายุ 23 ก็เริ่มร่วงโรย
656
00:52:01,850 --> 00:52:05,160
ตอนนี้นางอายุปาเข้าไปเท่าไหร่แล้ว
เกิน 25 แล้วมั้ง
657
00:52:05,290 --> 00:52:07,660
ถ้านางมีลูกก็บวกเข้าไปอีก 5 ปี
658
00:52:07,810 --> 00:52:11,090
ลองนึกถึงรอยย่นรอบๆ ตานาง
แก้มที่หย่อนยานไปตามเวลา
659
00:52:11,210 --> 00:52:12,820
คางเป็นชั้นๆ
660
00:52:13,230 --> 00:52:14,820
ถ้าหากนางมีลูกซัก 5 คน
661
00:52:14,950 --> 00:52:17,420
พนันกันได้เลยว่าฟันของนางใกล้จะร่วงแล้วแน่ๆ
662
00:52:17,550 --> 00:52:23,060
ผู้ใดจะรู้ ค่าตัวกีซังหรือซักอย่างอาจจะเพิ่มขึ้น
663
00:52:31,580 --> 00:52:33,950
ยกปากขึ้นนิดๆ แล้วก็
ถ้าหากนางกำลังยิ้ม
664
00:52:34,060 --> 00:52:36,060
โอ้โห ฝีมือข้า...
665
00:52:36,270 --> 00:52:38,500
นางจะยิ้มแบบนี้ไปอีกนับพันปีเลย
666
00:52:38,590 --> 00:52:39,570
เพื่อดึงดูดชายหนุ่มอย่างเจ้า
667
00:52:39,640 --> 00:52:42,000
เลิกบ่นแล้วทำงานไป
668
00:52:42,530 --> 00:52:45,680
ลองวาดให้ดูมีอายุอีกหน่อยก็ได้ เร็วสิ
669
00:52:45,830 --> 00:52:47,210
ไม่
670
00:52:47,760 --> 00:52:48,770
ขอปฏิเสธ
671
00:52:48,880 --> 00:52:54,160
เจ้าไม่มีทางได้งานห่วยๆ จากข้าแน่
672
00:52:55,800 --> 00:52:57,380
เจ้านี่...
673
00:52:57,480 --> 00:53:01,050
คิดจะใช้เงินมาจูงใจข้า...
674
00:53:01,450 --> 00:53:03,500
ไหนดูซิ...
675
00:53:03,660 --> 00:53:07,950
ลองเติมรอยยิ้มบางๆ เข้าไป
676
00:53:12,900 --> 00:53:14,920
เอ๊ะ พี่
677
00:53:15,290 --> 00:53:19,280
หลังจากความอายครั้งนี้
เรายังจะไปโชว์ตัวที่ตลาดได้อีกหรือ
678
00:53:19,380 --> 00:53:21,240
ลืมมันไปซะแล้วทำให้มันจบๆเถอะ
679
00:53:21,340 --> 00:53:23,390
คิดว่าข้าจะกำจัดความเศร้าโศก
แล้วฝังมันเอาไว้งั้นหรือ
680
00:53:23,490 --> 00:53:25,230
แล้วเราจะทำอะไรได้อีกล่ะ
681
00:53:25,350 --> 00:53:27,120
เรามันโง่ที่ชุบเลี้ยงไอ้แมวบ้านั่น
682
00:53:27,230 --> 00:53:30,290
ไม่ยักรู้เลยว่ามันจะกลายเป็นพยัคฆ์
683
00:53:30,530 --> 00:53:34,200
รู้มั้ยทำไมเจ้าแดกิลจึงกลายมาเป็นนักล่าทาส
684
00:53:35,290 --> 00:53:40,410
ทั้งหมดก็เพราะนางทาสที่ชื่ออึนยอน
685
00:53:40,770 --> 00:53:42,250
พี่รู้หรือ
686
00:53:43,680 --> 00:53:46,250
*1636 ปีที่แมนจูมารุกรานเป็นครั้งที่ 2
ย้อนไปช่วงปีบองจา*?
687
00:53:46,610 --> 00:53:50,210
เกิดความวุ่นวายจนแม้แต่คนที่โง่และบ้าที่สุด
ยังจินตนาการไม่ถึง
688
00:53:50,350 --> 00:53:53,340
พวกป่าเถื่อน (ชิง) บุกเข้าไป
ในบ้านของเขาเหมือนอสูรร้ายที่บ้าคลั่ง
689
00:53:53,480 --> 00:53:55,660
แล้วจับตัวอึนยอนไป
690
00:53:59,440 --> 00:54:00,760
นายน้อย!
691
00:54:01,730 --> 00:54:03,090
นายน้อย!
692
00:54:04,910 --> 00:54:06,730
นายน้อย...
693
00:54:07,390 --> 00:54:10,600
นายน้อย...
694
00:54:11,480 --> 00:54:12,980
นายน้อย...
695
00:54:14,570 --> 00:54:16,420
นายน้อย!
696
00:54:17,500 --> 00:54:18,730
นายน้อย!
697
00:54:18,880 --> 00:54:20,620
นายน้อย...
698
00:54:20,720 --> 00:54:22,620
นายน้อย!
699
00:54:25,440 --> 00:54:28,010
แดกิลคนนั้นเกิดบ้าคลั่งขึ้นมา
700
00:54:28,220 --> 00:54:31,170
เขาตามพวกมันไปตลอดทาง...
701
00:54:35,440 --> 00:54:37,730
และด้วยเคียวในมือ เขาก็...
702
00:54:47,660 --> 00:54:49,580
นะ...นายน้อย...
703
00:54:49,690 --> 00:54:51,650
นายน้อย
704
00:55:24,550 --> 00:55:28,100
พวกเขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด
705
00:55:28,200 --> 00:55:30,730
แต่นั่นเป็นจุดเริ่มต้น
ของความพลัดพรากของพวกเขา
706
00:55:31,850 --> 00:55:37,200
คิดหรือว่าผู้เป็นนายจะยอมปล่อยให้
คนที่ล่อลวงลูกชายของเขาหนีไป?
707
00:55:37,690 --> 00:55:42,950
วันต่อมาพวกเขาก็ทรมานนางเกือบตาย
และกำลังจะขายนางไป...
708
00:55:43,650 --> 00:55:45,290
อึนยอน!
709
00:55:47,840 --> 00:55:51,910
พี่ชายของนาย คึนนัมก็ปรากฏตัวขึ้น
710
00:55:52,180 --> 00:55:56,030
และด้วยความแค้นเขาได้วางเพลิง
เผาสถานที่ทั้งหมดแล้วหลบหนี
711
00:55:58,800 --> 00:56:06,510
แดกิลได้ลุยเพลิงเข้าไปอย่างลำบาก
และแล้วเขาก็เห็นพวกนาง...
712
00:56:07,730 --> 00:56:09,340
อึนยอน
713
00:56:13,180 --> 00:56:15,240
นายน้อย
714
00:56:31,200 --> 00:56:35,910
นายน้อย
715
00:56:39,670 --> 00:56:45,920
เขายังคงตามหาพวกนั้นเรื่อยมา
เป็นเวลา 10 ปีแล้ว
716
00:56:46,080 --> 00:56:50,180
ตาของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาล
และร้อนรุ่มที่จะเห็นพวกนั้นตาย
717
00:56:50,320 --> 00:56:52,850
เล่าต่อสิพี่
718
00:56:52,960 --> 00:56:56,030
กำลังเล่าอยู่นี่ไง
719
00:56:56,820 --> 00:57:01,090
เจ้า...รู้มั้ยว่าจะจับหมาไนจอมโหดได้อย่างไร
720
00:57:03,880 --> 00:57:10,410
แทงหอกลงไปแบบนี้
แล้วชโลมเลือดไก่ไว้ที่ยอด
721
00:57:10,550 --> 00:57:13,880
แล้วพอหมาไนได้กลิ่นเลือดแล้วเกิดคลั่งขึ้นมา
722
00:57:13,990 --> 00:57:20,730
แล้วเริ่มเลียเลือดที่อยู่ตรงยอดแบบนี้
723
00:57:23,990 --> 00:57:26,000
เหมือนอย่างนี้
724
00:57:26,190 --> 00:57:29,200
มันไม่รู้เลยว่ามันเฉือนและตัดสิ้นของตัวเองไปแล้ว
725
00:57:29,350 --> 00:57:32,100
แล้วมันยังคงเลียต่อไปเรื่อยๆ
726
00:57:33,430 --> 00:57:35,250
โดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังเลียเลือดตัวเองอยู่
727
00:57:35,350 --> 00:57:39,020
และหลังจากนั้นในที่สุด เจ้าหมาไน...
728
00:57:39,180 --> 00:57:40,800
ก็ตาย
729
00:57:42,950 --> 00:57:44,980
หมายความว่า...
730
00:57:45,750 --> 00:57:47,600
ฟังนะ
731
00:57:47,710 --> 00:57:50,660
สมองเขามีไว้ใช้คิด
732
00:57:50,760 --> 00:57:53,970
ไม่ใช่เอาไว้วางมวยผม รู้มั้ย
733
00:57:58,410 --> 00:58:04,090
ลูกสาวคนสุดท้องก็แต่งงานไปแล้ว
เหตุไฉนนางจึงอับอายนัก
734
00:58:04,270 --> 00:58:08,240
นางลืมสวมกระโปรงรึเปล่า
735
00:58:09,450 --> 00:58:18,750
แสงแดดได้ปลุกเจ้าบ่าวตื่นขึ้น
มาเห็นสิ่งที่ทำให้ถึงกับช็อค
736
00:58:19,570 --> 00:58:25,850
เอ๊ะ นังหญิงคณิกาน่ารังเกียจ
737
00:58:28,900 --> 00:58:30,010
พี่ครับ
738
00:58:30,170 --> 00:58:32,880
พี่แดกิล
739
00:58:33,350 --> 00:58:36,400
ลูกสาวคนถัดมาเริ่มคิดว่า
740
00:58:36,580 --> 00:58:41,100
ตั้งแต่น้องสะใภ้ของนาง
พบไม้ที่ทำให้นางลืมเสื้อผ้า
741
00:58:41,200 --> 00:58:46,390
นางได้เข้าไปด้านหลังแล้วถอดทั้งหมดออก
742
00:58:47,350 --> 00:58:51,050
เจ้าบ่าวเกิดฉุนเฉียว
"ดูนางโสเภณีบ้านี่สิ"
743
00:58:51,180 --> 00:58:55,220
- เอานี่ไป
- แย่จัง
744
00:58:57,340 --> 00:58:58,650
พี่ครับ
745
00:59:01,660 --> 00:59:04,830
หายใจเข้าสิ
เดี๋ยวพวกข้าจะรับมือพวกมันเอง
746
00:59:08,930 --> 00:59:10,700
น่าตื่นเต้นจัง
747
00:59:10,910 --> 00:59:13,690
พวกมันตามเจ้ามากี่คน
748
00:59:14,560 --> 00:59:15,530
ข้าพบนางแล้ว
749
00:59:15,640 --> 00:59:16,420
นางอยู่ที่นั่น
750
00:59:16,510 --> 00:59:18,510
พบใคร
751
00:59:18,810 --> 00:59:21,420
อึนยอน ที่เป็นทาสไง
752
00:59:29,890 --> 00:59:31,920
พูดจริงรึเปล่า
753
00:59:32,310 --> 00:59:33,660
เจอที่ไหน
754
00:59:33,800 --> 00:59:34,820
ที่ไหน
755
01:02:00,260 --> 01:02:04,000
Brought to you by WITH S2
Written In The Heavens Subbing Squad
This is a FREE fansub. NOT for SALE!
Get it for FREE @ withs2.com
756
01:02:04,260 --> 01:02:07,200
Main Translator and Timer: MisterX
757
01:02:07,460 --> 01:02:10,400
Timing QC: wichitawx
758
01:02:10,660 --> 01:02:13,600
Editor/QC: thunderbolt
759
01:02:13,860 --> 01:02:16,800
Coordinators: mily2, ay_link
760
01:02:17,160 --> 01:02:24,100
ตัวอย่างตอนต่อไป
761
01:02:24,750 --> 01:02:27,830
พี่ รู้ไว้ซะ
เจ้าจะต้องตายด้วยดาบของข้า
762
01:02:38,710 --> 01:02:41,260
ท่าน ได้โปรดยกโทษด้วย
763
01:02:41,370 --> 01:02:42,350
เจ้าต้องหานางให้พบ
764
01:02:42,450 --> 01:02:43,910
ข้าไม่รู้ว่านางยังมีชีวิตอยู่
765
01:02:44,000 --> 01:02:45,720
ถ้าหากพวกมันหานางพบก่อนเราล่ะก็
766
01:02:45,820 --> 01:02:47,860
ชีวิตของนางต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ๆ
767
01:02:47,970 --> 01:02:50,300
พวกมันแพร่โรคระบาดเพราะมีจุดประสงค์
768
01:02:50,400 --> 01:02:54,350
หมายความว่าพวกมันสามารถทำร้าย
ราชบุตรองค์สุดท้ายที่ยังทรงพระชนม์ชีพน่ะสิ
769
01:02:54,460 --> 01:02:56,170
ถึงเวลาต้องเก็บกวาดแล้ว
770
01:03:01,570 --> 01:03:03,240
ได้ข่าวมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น
771
01:03:03,320 --> 01:03:05,470
- เราควรตอบโต้ด้วยหรือ
- เราต้องสังหารนาง
772
01:03:10,060 --> 01:03:14,850
Watch dramas legally @ dramafever.com
STOP illegal streaming sites
773
01:03:18,000 --> 01:03:22,000
www.thaisubtitle.com
774
01:03:26,000 --> 01:03:30,000
บรรยายไทยโดย
reality55, cassiopia, uemsook kitiyakara, ibaneznatty, tonnum2000
775
01:03:34,000 --> 01:03:38,000
mentator, rootzing, babona, sixsense
90887