All language subtitles for Force of Nature 2024 1080p BluRay REMUX AVC DTS-HD MA 5 1-TRiToN nl

Wacht eens, ik hoor iets.
-Daar is een open plek.

Ik hoor een auto.

Stop, stop. Help.
-Jill.

We zijn iemand kwijt. Heb je haar gezien?
Is ze in orde?

Mijn God, Bree.
-Heeft Alice het gered? Is ze hier?

We moeten met spoed naar een ziekenhuis.
-M'n zus is gebeten door een spin.

Breng haar naar de auto.

Alice...

Hallo?
-Aaron?

Alice?

Kan je me horen?
-Alles in orde?

Daniel weet het.
Ze weten het. Dus Daniel...

Kan je wat duidelijker praten?

Alice, met Aaron, ik verstond je niet.
Wil je terugbellen? Of een sms sturen?

HET GIRALANG GEBERGTE

Wat heb je daar nog meer verstopt?

Dat zou je wel willen weten, hè?

Giralang.
-Beetje afgelegen voor een bedrijfsuitje, hè?

Dat is juist de bedoeling.
-Om mensen uit hun comfortzone te halen?

Ook handig
als je iemand wilt laten verdwijnen.

ALICE RUSSEL:
ZAAK BAILEY TENNANTS

Ze klonk erg bang, Carmen.

Is het mogelijk dat ze deed alsof,
om te vluchten?

Je weet hoeveel ze
van haar dochter houdt.

Ik heb Alice te veel onder druk gezet.
-We moeten wel, om resultaat te boeken.

Ik weet het, het is ons werk. Maar
onder te veel druk maken ze vergissingen.

Aaron, wat denk jij?

Deze. Hier.

Zo ken ik je.
-Krijgen we regen?

Maar dat is niets vergeleken bij
de storm die eraan komt.

Wanneer?

Over een dag of twee, drie.

Als het gaat overstromen
heeft ze geen kans.

Hun verklaringen hebben niets opgeleverd.
Ga gerust bij het hotel kijken.

Kan je ook douchen en je e-mails bekijken.

Ze zeiden dat ze zo'n acht, negen uur
noordwaarts gelopen hadden...

...voor ze de weg bereikten.
Dus Alice is nu meer dan 30 uur alleen.

Waarom belde ze jullie?
Ik zou 112 gebeld hebben.

Alice Russel helpt ons.

Ik dacht dat Bailey Tennants
onaantastbaar was. Te veel hoge vriendjes.

Ze weten zeker niet
dat ze onderzocht worden?

Wij denken van niet.

Nu wel, met twee Federaaltjes buiten
hun natuurlijke leefomgeving. Volg mij.

Ik kom niet eens in de buurt
bij de dossiers die je wilt.

Alle twaalf zijn klanten
die Daniel zelf behandelt.

De 'Dirty Dozen' kennen we wel. Help ons
hiermee, dan hoor je ons nooit meer.

Moet ik dat geloven?

De rechter gunt je immuniteit
als je ons helpt.

De papieren liggen diep in het archief.
Als ik die ga scannen valt dat op.

Dit zijn grote jongens.
Wie weet waartoe ze in staat zijn.

Het geld dat Bailey Tennants elk jaar
wegsluist, weet je wat daarmee gebeurt?

Witwassen, mensensmokkel, wapenhandel.

Jaarlijks wordt 15 biljoen weggesluisd
uit de economie door dit soort mensen.

Ik kan het niet. Niet deze keer.

Ze volgden de vallei in noordelijke richting.
Daar ergens.

We zoeken uit waar precies.
-Hoe lang duurt dat?

Normaal vier uur per km. In steiler of dichter
begroeid terrein zoals hier, veel langer.

De helikopter kan er niet komen. We zoeken
een hut waar ze geschuild hebben.

De laatste plek waar Alice is gezien.
Ze waren doodsbang.

Waarom?

Herinner je je Kovac nog?
-De seriemoordenaar? Leeft die nog?

Nauwelijks. Maar al z'n moorden waren in
deze regio. Niet alle lichamen zijn gevonden.

Waarom zou het Kovacs hut zijn?
-Vlakbij de deur is het graf van een hond.

Kovac was gek op z'n hond.

De vermiste tiener is voor het laatst gezien
in het Giralang Gebergte.

Kom op.

Alsjeblieft.

Pas op je hoofd.

Carmen.
-Ian Chase.

Aaron Falk.
-Gegroet.

Dus jij bent hier de baas?

Wil je wat achtergrond informatie geven?
-Er waren twee groepen.

De mannen en de vrouwen.
Ik heb ze opgehaald uit de stad.

Het weer was een probleem, maar ze waren
vastbesloten. Vooral de vrouwen.

De groep die het eerste terug is
mag de kamers voor zondag kiezen.

Pas op.

Is het doorweekt?

Daar zijn we dan.
-Het is prachtig.

Ik help je wel. Het moet goed passen.
Zo moet het goed zijn.

Niet roken.
-Het is een vape.

Dit is een rookvrije zone,
daar hoort vapen ook bij.

Lauren, wil je even helpen.
-Sorry, ik word ontboden.

Die is van mij.
-Laat me je helpen.

Ik kan het zelf wel.

Wil je gaan, of op je man wachten?

Daniel is een grote jongen,
laten we beginnen.

Geweldig enthousiasme, Alice.
We beginnen, we wachten niet.

Daniel Bailey? Wanneer is hij aangekomen?
-Veel te laat.

De mannen verloren veel tijd,
maar kwamen wel op tijd in het kamp.

Dan gaan we, dames.
Ik kom terug voor de mannen.

Ik breng jullie naar de waterval.
-Succes, jongens.

Kampen hebben eten, water en tenten.
Dan hoeven groepen niet alles te dragen.

Toen de meiden niet terug kwamen zijn we
bij de andere kampen gaan kijken. Niets.

Toen heb ik de politie gebeld.

Mooi, hè?
-Ongelooflijk.

Het is prachtig.

Zo groot.

Voor ik jullie laat gaan is er nog één ding.
Geen mobieltjes.

Social Media-vrij weekend, dames.
Inleveren.

Serieus?
-Er is hier toch geen bereik.

Maar hoe moeten we dan...
-Selfies nemen? Niet dus.

Hierin, kom op.
-Je overleeft het wel.

Fijn.
-En de laatste.

Mirror Falls.
-Het is schitterend.

Het pad begint aan de voet van de waterval.
-Hoe hoog is het?

Het is een kleintje. Een meter of 15. Maar
de poel eronder is minstens even diep.

De druk van het water is waanzinnig.
Als je daarin valt kom je niet meer boven.

Zijn ze hiervandaan vertrokken?

Dames, er is eten, water en een warm vuur
op tien kilometer, in die richting. Succes.

Ik heb het kompas.
-Bree, heb jij de kaart?

Oké Bree, wijs de weg maar.

Volg mij.

Wat denk je dat er gebeurd is?
-Ik ben niet achterlijk.

Twee voor de prijs van één.
-Weet je hoe vernederend dat is?

Je doet belachelijk.
-Sodemieter op naar Melbourne.

Neem me niet kwalijk. Ik ben Carmen.

Is er nieuws?
-Nog niet. Sorry.

Juist. Je zei dat ze vandaag
gevonden zou worden.

Dat hoopte ik.

Heb je meer financiering nodig?
Daar betaal ik graag voor.

Het gaat niet om geld. We hebben gewoon
geen tijd. Er komt een storm aan.

Heb je de zuidwestelijke bergkam
doorzocht?

Die is onbereikbaar deze tijd van het jaar.
Het weer...

Nog meer reden om te gaan kijken.

Brigadier King verricht zeer goed werk
volgens een sterk plan.

Ze doorzoeken de kwadranten per sectie,
maar het kost tijd. Kent u Alice goed?

Sorry hoor, maar wie ben jij?
-Politie. Ze helpen met zoeken.

Ja, ik ken Alice zeer goed.
We hebben veel natuurlijk personeel.

Maar zij is een prominent lid van ons team.
-Heeft u...

Pardon, ik ben Carmen. Ik help ook.
Maakt u zich zorgen over haar?

In welk opzicht?

Gezondheid, mentale toestand,
kan ze deze tocht aan?

Als ik twijfels had over Alice of één van
de anderen had ik ze niet meegenomen.

Ik moet gaan, want ik wil aanwezig zijn
wanneer King z'n avondbriefing doet.

Ik zie jullie daar? Bedankt voor de hulp.
-Graag gedaan.

Klassiek geval.

Heb je die blauwe plek op haar kaak gezien?

Zullen we?

Als dit over de actie gaat
moet je het met de advocaten opnemen.

Zijn jullie van Executive Adventures?
-Wij zijn politie. We helpen brigadier King.

Ga zitten.

Dus u onderneemt actie
tegen Executive Adventures?

Ja. Ik heb dit bedrijfsuitje georganiseerd.
Ik voel me verantwoordelijk voor het team.

En ik zal zorgen dat de verantwoordelijken
aansprakelijk worden gesteld.

En u werkt met Alice?

Inderdaad. Ik heb haar aangenomen.
Haar presentaties zijn indrukwekkend.

Er werken veel mensen bij het bedrijf.
Hoe zit dat eigenlijk?

Hoe beslist u wie er mee mag
met zo'n trip als deze?

Willekeurige mix van salarisschaal
en ervaring om teamwork te bevorderen.

En de echte reden?

We pikken personeel eruit
waarvan we vinden dat hun persoonlijke...

...of professionele houding
wel wat verbetering kan gebruiken.

Er waren klachten over Alice,
dus kwam ze op de lijst. Bovenaan.

Wat voor klachten?
-Intimidatie. Formeel gezien.

En het werd zeer breed ervaren,
door veel mensen.

Dus dachten we dat zij
wel wat lessen in teamwork kon gebruiken.

Is dat gelukt?

Ze is nu dus niet bij het team, hè?

Gaat het?

Heerlijk, die buitenlucht.
-Wat is dit mooi.

De eerste vlag.

Het logo van Executive Adventures
staat erop.

Ik help je wel.

Toe nou, jongens. Laat hangen.
Je hoeft je nek er niet voor te breken.

Wat krijg je als je ze alle zes hebt?
Honderd piek of zo?

Tweehonderdveertig. Per persoon.
-Jill, dit is tijdverspilling.

Laat ze maar gaan,
ze doen niemand kwaad.

Tweehonderd is veel als je in de 20 bent.

Straks moeten we de tent opzetten
in het donker en de regen.

Wij deden precies hetzelfde op schoolkamp.
-Doet Endeavor nog steeds die bostocht?

Dan zal Margot ook wel meedoen.
En jouw dochter, Lauren?

Rebecca, ja.
-Ze zijn toch vriendinnen?

Zo dan. Hebbes.
-Mooi teamwork, meiden.

Mooi werk.
-Goed gedaan.

Kom mee.

Die ster daar is Alfa.
En die daar is Bèta.

En die?
-Epsilon?

En welke is die daar?
-Die? Delta.

Oké sterrenkijkers, hoe navigeer je naar
het zuiden met behulp van het Zuiderkruis?

We zijn er.

De opberg box.

Daar moet het eten en de tent
en al die shit inzitten.

Dat ziet er goed uit.
-Daar zijn de tenten.

Jill, gaat het?

Het kan beter. Maar het gaat wel.
-Je bent over de vuurkuil gestruikeld.

Ik heb m'n zaklamp laten vallen.
-Neem de mijne maar.

Wat hebben we?
-Alleen droogvoer?

Lauren? Wat doe jij nou?
-Stil. Hoorde je dat?

Er is daar iemand.

Sorry, ik wilde je niet laten schrikken.
Ben jij Lauren?

Ik ben Aaron, van de politie. Gaat het?
-Jawel, prima. Alleen wat geschrokken.

Wat deed je daar?
-Ik wacht daar op Alice.

Ik weet dat het belachelijk is, maar we
kwamen langs de waterval, de eerste dag.

En als ze de rivier volgt,
dan vindt ze die misschien.

Je hebt ook vaardigheden in de wildernis.
Je hebt de meiden eruit geleid.

Min of meer.

Ik denk steeds dat roestige vaardigheden
erger is dan helemaal geen vaardigheden.

Je geest gaat je daar parten spelen.
Je wordt al snel heel erg paranoïde.

Je voelt alsof je bespied wordt.
Dat je niet alleen bent.

Goedenavond, dames.

Meen je dat nou?
-Daniel, wat doe jij hier?

Ik kan niet zonder je, schat.
-Dat zal wel.

Hier, ik heb een middelmatige pinot voor je.
-Pinot? Dank je wel en krijg de pokken.

Hoe istie?
-Voor jou een iets te zoete Shiraz, Laura.

Ik heet Lauren.
-Juist, sorry.

Zijn er gasflessen?
-Ga vuur maken voor de meiden.

Dat kunnen we zelf wel.
-Hun tenten staan nog niet eens.

En toen was er licht.
-We hebben maar één tent nodig.

Waar bleven jullie? Verdwaald?

Hulp nodig, Lauren?

Kunnen wij elkaar even
onder vier ogen spreken?

Natuurlijk. Maar je hebt gezegd
dat er dit weekend niet gewerkt wordt.

Dat is ook zo. Maar toen ik vanmorgen
op kantoor kwam was jij al weg.

Hoorde je waarover ze spraken?
-Nee, na een tijdje kwam Alice terug.

Ze stormde meteen naar haar tent.
Ze was erg ontdaan.

Dus jij was niet met Alice in de tent?
-Nee, ze was met Bree.

De zusjes moesten uit elkaar.

Jill sliep natuurlijk in de luxueuze privétent.

Maak je moeder wakker, we gaan.

Jezus. Eruit.

Nee. Het is te gevaarlijk.
Hoe durf je mijn dochter hierin te betrekken.

Ik niet. Dat heb je zelf gedaan.

Jij hebt haar op deze school geplaatst
met 100.000 dollar van Bailey Tennants.

Dat betaal ik terug.
-Dat zeggen ze allemaal.

Makkelijk gezegd als niemand ervan weet.
Maar wij weten het.

Was het de moeite waard?

We kunnen jullie niet beschermen
tegen Daniel Bailey als je ons niet helpt.

Dan ga je de bak in, Alice.

Je moet wachten.
We vertrekken morgen. Bedrijfsuitje.

Waarheen?
-Giralang Gebergte. En nou m'n auto uit.

Zorg dat je het hebt voor je vertrekt.

Hoe heet jij?

Geen zorgen. M'n moeder
stelt me nooit voor aan al haar vriendjes.

Maar ik stel mezelf altijd voor. Ik ben Margot.
-Stap onmiddellijk in.

Hij is leuk, mam.

Sorry dat ik zo laat ben.

Laten we langs de voordeur vertrekken.
-Hallo, meiden.

We komen uit Melbourne
om de politie te helpen.

Breeanna en Bethany, toch?

Ja, Beth en Bree.

Dus het gaat over Alice?
Heb je haar gevonden? Is ze oké?

We hebben haar niet gevonden. Sorry.
-Bree, over jouw spinnenbeet...

Hoe kwam dat zo?

Ik struikelde over een houtblok.
Ik dacht dat ik op iets scherps was gevallen.

Glas of zo. Maar toen zag ik de spin
en wist ik het meteen.

Komt er iemand voor jullie?

Mam zou wel willen, maar ze heeft MS.
-Dat spijt me.

Geeft niet.

We willen jullie wat vragen
over de eerste dag dat jullie daar waren.

Kwamen de mannen op bezoek?

Dat was niet de bedoeling.
-Het was onschuldig. Het was leuk.

En Daniel sprak met Alice, die daarna
van streek was. Waar ging dat over?

Dat moet je hem vragen. Of Jill.
-Maar Daniel en Alice zijn... praten altijd.

Ze zijn collega's. En ook vrienden.

Alice heeft een hoge functie bij de firma.
Die wordt nog directeur.

Ze verdwenen in het donker
en kwamen pas veel later weer terug. Apart.

Wat er ook gebeurd is tussen die twee,
daarna was alles anders.

Alice wilde alleen maar weg.

Serieus? Heb jij een telefoon?

Er is niet eens bereik.
-Dan heb je er niets aan.

Doe dat ding weg. Je kent de regels.

Ik moet terug.
Ik ben iets vergeten goed te keuren.

Dat sta ik niet toe. Om te beginnen is er
een zorgplicht. Als jij gaat, gaan we allemaal.

Als ik met Bree ga, kunnen jullie drie verder.

Denk je dat je hier onderuit komt vanwege
je bijzondere 'vriendschap' met mijn man?

Ik zal duidelijk zijn. Ik ben je werkgever,
je doet wat ik zeg, je blijft hier.

Als er geen bereik is...
-Hou erover op.

Als je te lui bent om te lopen
doe het dan bij je eigen tent, niet de mijne.

Ik dacht dat het hier was.
-Bij die boom, dat is duidelijk afgesproken.

Het geeft niet, Beth. Dank je, Alice.
We zijn er nu wel overheen.

Mag ik pijnstillers?
-Het is te vroeg.

Vraag het de verpleegster.
-Ze geven nog niets.

Vraag nou maar. Alsjeblieft.

Ondanks je kater moest jij navigeren?
-Dat was niet eerlijk van Jill.

Ik wist niet wat ik deed. Ik had
een cursus gedaan van een halve dag.

Met elke 20 minuten koffiepauze.
Ben ik dan ineens de expert?

Hulp nodig, Bree?
-Nee, het lukt wel. Dank je wel.

Welke kant op?
-Linksaf.

Echt? Het ziet er nogal ruig uit.

Jawel, linksaf. Kom mee.
We schieten eigenlijk al aardig op.

Ik had geen idee hoe snel één beslissing,
één kleine vergissing...

...alles kon veranderen.

Drink wat, maat.

Ik ben zo terug.

Een hond.
-Aaron.

Aaron, stop.

Er zijn geen honden, zo diep in de wildernis.

Jen?

Jenny?

Ze had al terug moeten zijn.
-Mam?

Bree?
Weet je zeker dat dit de juiste route is?

Dat zou wel moeten.
-Zou het moeten of is het zo?

Het is goed. Dat moet wel.

We hebben de hele dag geen vlag gezien.
Er zouden er vijf, zes moeten zijn.

We hebben één vlag
en die was van gisteren.

Het was die splitsing na de lunch.
Laat eens zien.

Ik heb het nog zo gevraagd.
-Nou, ik denk niet...

Als we rechts gegaan waren waren we nu
hier geweest, maar ik denk dat we hier zijn.

Lauren, wat denk jij?

Ik ben bang dat je verkeerd bent gegaan,
Bree.

Het spijt me zo.
-Geen probleem. Wat zijn de opties?

We kunnen op onze schreden terugkeren.
-Hoeveel splitsingen hebben we niet gehad?

Het is een goede optie. En de veiligste.
-Hoor je dat? Klinkt als een rivier.

Ik denk dat het deze is.

Als we daarheen gaan, kunnen we ons
tenminste oriënteren op de kaart.

We moeten op onze schreden terugkeren.
-Dan lopen we in het donker.

Oké, we gaan die beek of rivier
of wat het ook wezen mag zoeken.

Geweldig. Dank je.
-Kom op.

Het spijt me zo...
-Ik vroeg nog of je hulp nodig had.

Ik dacht dat ik het wist.

Daar ga je dood van.
-Ik wil stoppen met vapen.

Juist.

Was Alice iets van plan?

Zoals wat?
-Zeggen jullie het maar.

Jullie zijn de politie.
Waarom zijn jullie hier echt?

Zagen jij en Alice Russel elkaar vaak
op het werk?

Niet echt. Ik werk er pas een paar maanden.

Af en toe wel.

In de dataruimte.
Dan zocht ze brokjes informatie.

En ze wilde het altijd zelf opzoeken,
heel vreemd. Vertrouwelijke info.

Dat zet me wel aan het denken,
nu ze vermist wordt.

Hielp je haar?
Konden jullie goed opschieten?

Alice mocht mij niet.

Ze deed geen moeite om dat te verbergen.
-Waarom niet?

Ze had geen reden om me te mogen.

In tegenstelling tot mij,
stopt ze nooit tot ze haar zin heeft.

Ik zie de rivier. Ik heb 'm gevonden.
-We kunnen dit toch drinken?

Het is schoon water.
-Als het stroomt.

Wat is dat koud.

Laat mij eens kijken.

Laat mij eens zien,
je zus heeft ons in de shit geholpen.

De kaart, de kaart.
-Pak 'm, pak 'm.

Beth, snel.
-Pas op.

Pak een stok of zo.

Pak 'm, Beth.
-Wees alsjeblieft voorzichtig.

Ik heb 'm.
-Heb je 'm?

Lauren, kan je erbij?

Hebbes.

Heb je 'm?
-Bijna.

Wees voorzichtig.

Alsjeblieft, voorzichtig.

Pas op, Lauren.
-Je hebt 'm bijna.

Lauren.
-Bijna, bijna.

Laat maar.
-Dat is de kaart. Die hebben we nodig.

Doe iets.

Haar hoofd bloed.

Heb je haar?

Zelfs de assistente in de dataruimte
vond dat ze zich verdacht gedroeg.

We hadden haar
niet zo vaak moeten sturen.

De familie Bailey verdenkt haar vast.
-We hebben de regels gevolgd, zoals altijd.

Ja, maar ik had haar niet zo zwaar
onder druk moeten zetten.

Ze is een informant.
Ze heeft veel geld gestolen. Ze is vogelvrij.

Drie dagen.

Ze stortten zo snel in elkaar.
-Drie dagen, een eeuwigheid in de wildernis.

De eerste dag dachten ze waarschijnlijk
dat ze de weg wel zouden vinden.

Lichte paniek voor het slapen gaan.

Dag 2, voedsel rantsoeneren. En water.
En dan elk gevoel voor richting verliezen.

Dan de derde dag.
Dan raakt elke groep verdeeld.

Zwaar voor een stadsmeisje,
om te overleven.

Ze zal nog wel leven.
Ze leeft nog. Ze moet wel.

Aaron, wat zie je?
-De spullen van mama.

Waarom liet ze die achter?
-Minder gewicht in haar rugzak.

Hier is ze naar beneden gevallen.
Ze is in beweging.

Ze is bij bewustzijn.

Hoor je dat? Water.

Jenny.
-Mam.

Ze zal voorzichtig zijn. Ze heeft water nodig.
Ze weet wat ze doet.

Lauren? Hoor je me?

Gaat het?

Hebben jullie de kaart?
-Nee, die is weg en het is niemands schuld.

Dit moet gehecht worden.
-Diep ademhalen.

Ik zal het verbinden.
-Zullen we de rivier volgen?

Dat wordt niks.
Het is een doolhof van rivieren en beekjes.

Hou dit vast.

Er zijn toch extra voorraden
op de kampeerplek?

Ik denk niet dat ze dat redt.
We moeten naar het noorden.

Ik kan Bree meenemen,
een weg zoeken, hulp zoeken.

We moeten naar de kampeerplek.
Bel alsjeblieft iemand.

Ik heb geen bereik.

We lopen naar grotere hoogte,
tot we bereik hebben.

We moeten naar het noorden.
-We gaan naar de kampeerplek.

Daar is eten, onderdak en een radio.
En Lauren moet die natte kleding uit.

Alice, jij wijst de weg.

Lauren, alles in orde?

Dat ziet er slecht uit.
Is dat van toen jullie de kaart kwijtraakten?

Ja, Jill had ook een kneuzing, op haar kaak.
-Daar moet je haar maar naar vragen.

Alice had toch een kompas?
Ze had jullie uit de wildernis kunnen leiden.

Ik weet niet wat ze je verteld hebben,
maar Alice was er ook schuldig aan.

Ik ben er niet trots op, maar we waren
allemaal schuldig. Ook Alice.

Daarom was ik niet verrast toen ze
tegen ons loog. Om haar zin te krijgen.

De bergkam is niet ver meer.
-Mooi.

Lauren, hoe gaat het?

Hebben we water?
-Nee, dat is op.

Dit is ongelooflijk.

Sorry, maar welke richting gaan we op?
-Oost. Dat was het plan.

Weet je het zeker?

Naar de bergkam waar de kampeerplek is.
Zo is het toch, Alice?

Ja, naar het oosten.

Sorry hoor, als het oosten daar is, waarom
gaat de zon dan onder in het zuiden?

Wat heb je gedaan, Alice?

Nu is het onmogelijk
om de kampeerplek te bereiken vanavond.

Die hadden we sowieso nooit gevonden.
-Daar heb je wel voor gezorgd, hè?

Kan je tenminste kijken
of je hier bereik hebt? Nou?

Niets.
-Fijn.

Gaat u weg?

Ga je me tegenhouden?
-Dat was ik niet van plan.

Je heet toch Falk?
Bij welke afdeling werk je?

Kom op, maat.

Ik ben inspecteur. Op King Street.

Federaal, hè? Jij bent ver van huis.

Wat moet jij bij een reddingsoperatie?
Als het dat is.

Ik ken dit gebied heel erg goed.

Is dat zo?

De meiden willen blijven tot Alice gevonden
wordt. Dat is wel handig voor je, hè?

Wat bedoelt u?
-Dan kan je met m'n personeel babbelen.

Maar onthoud goed...

...als je weer met m'n vrouw praat, is het
fatsoenlijk om er een advocaat bij te laten.

Vind je niet?

Mocht uw vrouw een advocaat
nodig hebben, zal ik haar die aanbieden.

Goed zo. Ik ben blij dat we eens zijn.

Zo, ja.

Wat zijn dat voor lijnen?
-De grens van de bergkam.

Wat ligt er aan de grens van de bergkam?
-Een rivier.

We moeten dieper de vallei in.
Daar gaat ze heen om water te vinden.

Oké meiden, opstaan.

Goedemorgen.
-Is dat zo?

Als we oostwaarts gaan moeten we
die vallei oversteken, dat wordt moeilijk.

Maar noordwaarts komen we uiteindelijk
bij de weg naar Melbourne.

Op weg dan maar.

Goedemorgen.

Jill, goedemorgen.
-Is er nieuws?

Ik mag niet met je praten zonder advocaat.
Je man heeft me een standje gegeven.

Dan houden we het maar geheim, hè?

Ga zitten.

En? Wat wil je weten?

Ik vraag me af
hoe Alice je heeft kunnen misleiden.

Je lijkt me niet het type
dat zich makkelijk voor de gek laat houden.

Wat kon ik doen? Er was geen keus meer.
Ze had haar zin. We gingen noordwaarts.

Water.
-Mijn God, water.

Kunnen we dit drinken?

Jongens, jongens.

Gadverdamme.
-Kom op, verder maar weer.

Het is maar voor één nacht.
Geniet nog even van de roomservice.

Als je iets nodig hebt, kan je het mij vragen.
-Bree, hoe is het?

Helemaal beter.

Ik heb helemaal niets. Probeer jij het maar.

Kunnen we even babbelen met je zus erbij?
-Beth, niet roken. Regels van het hotel.

Moet je dat nu doen?

Jongens, wat is dat?

Er is daar iets.

Het is een hut.

Laten we gewoon doorgaan.
-Nee, we gaan naar binnen.

We gaan even kijken.

We gaan gewoon even kijken.

Voorzichtig, Beth.

Ik denk dat we door moeten gaan.

Het is droog. Kom binnen.
Het is hier veel warmer.

Gaat het?

Ik vind dit niks. We moeten doorlopen.
-Denk nou even na. Het is droog en warm.

Is dat zo?
-Mensen sterven aan blootstelling.

Onze kleding moet drogen.
Lauren is gewond. We moeten schuilen.

We weten niets over deze hut
of de eigenaar.

Kan me geen reet schelen.
We hebben onderdak nodig, totdat...

Totdat wat? Het kan weken duren
voor iemand ons vindt.

Het plan was om noordwaarts te lopen,
tot aan de weg.

Gewoon blijven lopen? Naar dat vijf sterren
hotel? Met bubbelbad en massage?

Meen je dat? Het is duidelijk dat hier
niemand woont. Laten we vannacht blijven.

Je hebt het gehoord.

Bree, steun me eens. Jij wilt hier niet blijven.
-Het wordt donker. Vannacht was zwaar.

Daarom moeten blijven bewegen. Lauren?
Jij weet dat we hieruit kunnen lopen.

Oké, Alice kan blijven doorzeiken,
of we kunnen erover stemmen.

Oké, wie wil blijven?

Ik vind dat we één nacht moeten blijven.
-En bedankt. We blijven.

Gaat het?
-Ja, prima. Volgens mij ligt hier iets.

Zijn dat botten?

Zeg me dat dat geen kind is.

Het is een... Volgens mij is het een hond.

Weet je dat zeker?

Zou jij je kind Butch noemen? 'Manwijf'?
Nou ja, jij misschien wel.

Een hond?

Jen?
-Mam?

Kom mee.

Wat is dat? Is dat nog een graf?
-Nee.

Het is hetzelfde, maar groter.
-Het is niets.

Een groter graf? Weet je het zeker?
Heb je het gecheckt?

Echt niet. We bleven uit de buurt.

We probeerden onszelf nog te overtuigen
dat Butch een hond was.

Het grote graf, had het een kruis,
stond er een naam op?

Het zou kunnen,
maar we waren te ver weg om dat te zien.

Hebben jullie brigadier King verteld
dat er een menselijk graf was?

Natuurlijk.
-Heb je dat gezegd? Zeker weten?

Ik wil niet moeilijk doen, maar weten jullie de
naam nog van de hond van Martin Kovac?

Dat is niet grappig.
-Serieus. Hij lokte vrouwen met die hond.

Op school? Het was altijd op TV.
Het gesprek van de dag. Hij heette Butch.

Misschien had hij een hond.
-Dat vraag ik niet, heette hij Butch?

Wat zit jij te manipuleren, trut.

Probeer je ons bang te maken? Te straffen?
Omdat we het niet met je eens zijn?

Wil jij blijven? Wat als dit zijn hut was? Wat
heeft hij al die vrouwen hier aangedaan?

Nou en? Dat was decennia geleden.
Hij zal wel dood zijn. Of in de bak.

Dit is al jaren onbewoond.
-Ze heeft gelijk.

Niemand vraagt jou wat, Lauren. Jij kan ons
de weg wijzen, maar je bent te bang.

Hou op met je gezeik. We weten
dat je niet wilt blijven. Hou het voor je.

Ik ben jou spuugzat.

Laat iemand een vuur maken.

Brigadier. Er was een tweede graf.
-Een berg aarde. Mogelijk een graf.

Met de afmeting van een volwassene.
-Nou en?

U hebt tegen me gelogen. U werkt te traag.
-We volgen protocol.

Zoeken jullie Kovacs hut, of Alice Russel?
-Alice Russel.

Mochten we de hut vinden,
en dat brengt troost voor al die families...

...wat is daar dan mis mee?

Er is nog tijd om haar te vinden.
Ze leeft nog.

Jij werkt achter een bureau, maat.
Laat ons ons werk doen.

Waarom doe je niet iets
dat ons kan helpen? Bekijk deze eens.

Allemaal het zelfde.
-Laat hem. Hij is al 100 jaar politieagent.

Financiële misdaad is anoniem
en ondertussen wordt er een vrouw vermist.

Doet deze troep er eigenlijk wel toe?
Je weet wel, cijfers. Financiën.

Luister. Het zijn de programma's, algoritmes.
We pakken ze via hun transacties.

Maak je geen zorgen over Bailey Tennants,
we pakken ze wel. Omdat we slimmer zijn.

Lauren. Geef die maar aan mij.

Je kan het.

Daar heb je ervaring mee.

Min of meer. Daarbuiten was het moeilijker
om vuur te maken.

Dat geloof ik.

Het hout was nat en alles eromheen
rotte weg, recht voor onze neus.

Het spijt me echt van daarnet.

Geeft niet. We zijn allemaal moe.

Hoe is het met Rebecca?

Pardon?

Ik vraag me af hoe ze ermee omgaat.

Prima.

Blijft ze op deze school voor de bovenbouw?
De nieuwe school is geweldig...

Waarom vraag je dat nu?
Op dit moment? In de wildernis?

Ik had het lang geleden moeten vragen.

Margot voelt zich vreselijk
dat ze zo gemeen was. Maar tieners...

Inderdaad, je had het lang geleden moeten
vragen. Maar dat heb je niet gedaan.

Ja, ja, ik weet dat ik het niet moet doen.
-Wat? Roken?

Ik mag niet drinken tijdens m'n proeftijd.
Maar het waren een paar nare dagen.

Wat is dat? Light ale? Prima keuze.
Je geheim is veilig bij mij.

Zullen ze naar me vragen, als je terug bent?
'Hoe is het met die verslaafde?'

'Gedraagt ze zich?'
-Welnee.

Gedwongen afgekickt. Honderd uur
dienstverlening in Parkville Verpleeghuis.

Je hebt je onderzoek gedaan.
-Een beetje. Het is vaag.

Amfetamine, dextro-amfetamine,
lisdexamfetamine.

Xanax en valium om te compenseren.
Hoe kwam je daarbij?

Ik begon om door school te komen
en ging door om door het leven te komen.

En die inbraak?

Het is een dure gewoonte.

Ik had spullen van Bree gestolen.

Spullen waarvoor ze gespaard had.
Juwelen die ze van oma had geërfd.

Ze kwam thuis en betrapte me. Ze wilde me
tegenhouden, toen sloeg ik haar.

Was ze er slecht aan toe?

Wat denk je zelf?

Ze werd neergeslagen door haar zus, die
haar eigendom stal om drugs te kopen.

Ze was er zeker slecht aan toe.

Eén van de buren belde de politie. Anders
hadden we het waarschijnlijk uitgesproken.

Misschien.

Hoe lang zou het duren
voor ze weten dat we verdwaald zijn?

Ze zijn vast al aan het zoeken.
We hebben het tweede kamp niet bereikt.

Niemand zoekt ons.
We hebben geen helikopter gehoord.

Kijk eens omhoog.

Kent er iemand sterrenbeelden?

Het Zuiderkruis natuurlijk.

In deze tijd van het jaar kun je meestal
de belangrijkste van de Maagd herkennen.

Boogschutter staat te laag
om te zien vanaf deze plek.

Jongens laten me graag sterren zien.

Ze denken dat dat romantisch is.
Dat is het ook wel een beetje.

En origineel.
-Maar dat is het niet.

Ik ben een... stier?
-Steenbok.

Ik ben een steenbok.
Wat dat ook betekenen mag.

Ik ben een kreeft. Die zijn blijkbaar intuïtief
en paranormaal begaafd. Pas maar op.

Logisch dat mensen dachten
dat hun toekomst in de sterren stond.

Sommigen denken dat nog.
-Maar jij zeker niet, hè Alice?

Nee, ik denk dat mensen
hun eigen keuzes maken.

Daar ben ik het helemaal mee eens.

Maar we staan niet altijd stil
bij de gevolgen van die keuzes.

Nietwaar?

Was Jill ruzie aan het zoeken?

Iedereen had ruzie met Alice.
Wij allemaal. En met elkaar.

Iemand die dat ontkent liegt.
-Dus er was ruzie met Alice?

Haal je zus, ik haal de anderen.

Waarom ging Alice weg?

Geen van jullie heeft de waarheid verteld.
Dit is jullie laatste kans.

Er komt een gigantische storm aan.
Het zoekgebied wordt overspoeld. Help me.

We kunnen Alice nog in leven vinden.

Bree?

We moeten de batterij sparen.
-Die van mij is leeg.

Ben je doof?

We moeten de zaklampen sparen.
Wat heb jij toch? Jezus.

Hou op. Geef terug.

Geef terug. Het is mijn zaklamp.

Ik zou maar oppassen.
-Pas zelf op. We zijn jouw gezeik zat.

Mooi, want ik vertrek morgenochtend vroeg.
-Niemand vertrekt. We blijven bij elkaar.

Het kan me niet schelen wat jij zegt.
Ik ga, met of zonder jullie.

Wat ben jij een stomme, egoïstische trut,
Alice.

Ik ben verantwoordelijk voor jullie. Als jij
weggaat, sta ik niet in voor de gevolgen.

En die telefoon blijft hier.
-Dat is mijn tas. Geef terug.

Laat los.
-Hij is toch niet van jou.

Zo is het niet gebeurd.
Ik ben niet begonnen, zij sloeg mij eerst.

Meiden.
-Geef me m'n telefoon. Ga van me af, Beth.

Hou op.

Geef terug. Laat los.

Het was helemaal donker.

Ik pakte de zaklamp. En deed hem aan.

Beth, ben je in orde?

Kom overeind.

Kunnen we dit alsjeblieft onder ons houden?

Beth zit nog in haar proeftijd.
Dit kan ze niet hebben.

Ik doe wat ik wil wanneer ik terug ben.

Dames, laten we afspreken
dat we hier een streep onder zetten.

Voorlopig, tenminste.

Kom op. Ga slapen.

Het spijt me van je kaak.

Is dat alles waar je spijt van hebt?

Ik heb het altijd geweten, Alice.

Al die tijd al, verdomme.

Huilde Alice?

Jill? Wat heb je altijd geweten?

Ik heb haar die baan gegeven.
Ik kwam altijd voor haar op.

Zij en ik...

...werkten heel hecht samen.

Zij en mijn man waren zeer...

Laten we zeggen dat loyaliteit
niet haar beste eigenschap is.

Hoi, Margot.

Je hebt me je naam nooit verteld.

Neem me niet kwalijk. Ik moet even bellen.

Ik heet Aaron. Inspecteur Falk.
We helpen met zoeken naar je moeder.

Gaat het?

Waarom denkt Jill
dat ze een relatie hadden?

Alice kwam hierheen.
-Missen we iets?

Je hebt haar de USB gegeven. Ze beloofde
de bestanden te halen voor ze wegging.

Geen telefoontjes van Alice naar Daniel.

Had ze de USB nog bij zich? Op de bus?
-Dat is mijn telefoontje.

Ze heeft de USB nog. In de wildernis.
-Veel naar Margot gebeld. Wacht eens.

Misschien heeft iemand 'm gevonden. Shit.
-Waarom heb je me dat niet verteld?

Jij hebt haar gebeld.
De ochtend dat ze vertrok.

Waarom weet ik dat niet?

Ik vond dat je niet duidelijk genoeg was.

Ik sprak haar bij de school van haar dochter,
de dag daarvoor.

Is dat niet genoeg druk?

Dit is ons werk. We halen resultaat.
-Daarom is ze nu in gevaar.

Ik ben het zat.
-Wacht eens even.

Je denkt dat ze niet meer leeft, hè?

Vertel me nou eindelijk eens
wat hier aan de hand is.

Want dit is gewoon ons werk. Verdachten
arresteren. Waarom is het nu anders?

Omdat ik weet hoe het daar is. Hoe
weinig tijd je hebt. Hoe snel het fout gaat.

Wat er gebeurt als je niet snel genoeg bent.
-Hoe weet je dat?

Vanwege m'n moeder, oké?

Ik ben m'n moeder verloren in deze bergen.

Zou mam vuur hebben,
alleen in de wildernis?

Natuurlijk.

Ze kan vuur maken. Jouw moeder kan alles.

Roep ze meteen terug.
-Wat gebeurt er?

We moeten ze terugroepen.
De storm komt eraan. Het is te gevaarlijk.

We moeten wachten tot het voorbij is.
-Ze is daar nog.

Jullie zijn niet eens in die vallei geweest.

We hebben geen tijd meer.
Ik heb vrijwilligers, reddingswerkers, politie.

Die ga ik niet in gevaar brengen.
-Die storm kan wel een week duren.

Ik breng ze niet in gevaar.

Chase, kom eens.

We weten dat ze bij de waterval vertrokken
zijn en het eerste kamp bereikt hebben. Hier.

Voorbij het kamp barst het van de
splitsingen. Geen idee waar ze waren.

Hier is een beek. Met alle regen van de
laatste weken kan die op een rivier lijken.

In dat geval heeft King het fout.
Ze zijn verder gegaan dan hij denkt.

Hier is een brandpad.

Met vierwielaandrijving kom je tot dit punt.
Daarna moet je vier, vijf uur lopen.

Dan moet je nog steeds
een stuk of zes valleien doorzoeken.

Ze hadden het over duizenden vleermuizen
aan het begin van de vallei.

Wil je me brengen?

Pa. De hond.
Ik weet dat je hem gehoord hebt.

Is hier nog iemand?
-Je moeder is hier. Daar gaat het om.

Deze kant op.

Kom op, maat. Ze is vlakbij. Schiet op.

Hier doorheen. Schiet op.

Hier beneden.

Hoeveel slachtoffers van Kovac
zijn nooit gevonden?

Jenny, gaat het?
-Mam, doe je ogen open.

Blijf bij ons.

We moeten weg hier.

We moeten gaan.

Aaron, schiet op.

Ik ga noordwaarts, we zien elkaar hier.

We zijn bij de auto, liefje.
Ik help je naar binnen. Zo, ja.

Pa.
-Blijf bij ons, Jen. Blijf praten tegen haar.

Jenny, blijf bij ons.

Godzijdank.

Dus je hebt haar gevonden.
-Ja. We zijn te laat.

Heeft u uw hut gevonden? De erkenning
en glorie waarnaar u op zoek was?

Dat is niet eerlijk. Helemaal niet.

Jij had jouw werk, ik het mijne.
We deden ons best.

Die mensen hebben dagenlang gezocht.
Niemand wilde haar zo vinden.

Ik was net begonnen
toen Kovac die vrouwen vermoordde.

Ik heb hun ouders gesproken. Ze smeekten
ons om hun lichamen te vinden.

Eindelijk, veertig jaar later. Veertig jaar.

Jij en ik zijn niet zo verschillend.

Pas op.

Had ze het bij zich?
-Nee.

Ben je in orde?

Waar zijn de meiden?
-Ze wachten.

Wacht, wacht. Wat is er aan de hand?

Naast het lijk lag een gebroken stronk.
Daar was iemand op gevallen.

Daarnaast een gebroken web. Een
trechter web, zoals Bree beschreven had.

Waarom zijn de anderen er niet bij?
-Zwijg, Beth.

Waarom zijn Lauren en Jill er niet bij?
-Hou je kop.

Dat is toch een normale vraag?
-Ben je doof?

Ik dacht dat je nog binnen was.

Wat doe jij zo vroeg op?
-Hetzelfde als jij, denk ik.

Over gisteravond. Ik weet dat ik
veel problemen voor je heb veroorzaakt.

Maar ik kan het goedmaken.

Alice...
-Laat het gaan.

Dat kan ik niet, het is al te ver gegaan.
Ze kan jou niet zomaar bedreigen.

Vertrouw me nou maar.

Jij helpt mij m'n hele leven al. Nu help ik jou,
dat is wel het minste wat ik kan doen.

Als je het maar niet erger maakt.
-Erger dan dit kan niet.

Alles komt in orde.

Dat beloof ik.

Bree, ga achter die boom.

Heb je iets gedaan?
-Of ik iets gedaan heb? Helemaal niets.

Meen je dat? Wijs je nu
met je vingertje naar mij, met hen erbij?

Waar heb je het over?
-Zonder jou was dit niet gebeurt.

Zonder mij? Wat heb ik dan gedaan?
-Ik zou nu zwijgen tot je een advocaat hebt.

Advocaat? Wat krijgen we nou?

Ik kan niet geloven dat je dit flikt.

Je wast je handen schoon
en laat mij verzuipen.

Waarom zou ik je helpen?
Ik zorg voor mezelf en vertel de waarheid.

Waarover?
-Dat ze al dood was.

Dat weet je.

Alice was al dood toen ik haar vond.

Alice, je telefoon gaat.

Kunt u me horen?

Waarom doe je zoiets?
Waarom zou je haar verstoppen?

Je weet waarom.
-Niet waar.

Waarom deed je dat?

Vanwege jou. Ik deed het voor jou.

Je mag niet weer weggestuurd worden.
Dat kan mam niet aan.

Het was afschuwelijk te weten
dat het mijn schuld was.

Het was mijn schuld.

Het was niet de buurman
die de politie gebeld had.

Ik was het.

Ik had nooit gedacht
dat het zo ver zou gaan. Het spijt me.

Ik begrijp het.

Ik begrijp waarom je dat gedaan hebt.
Maar dit?

Dit is zo slecht, Bree.
Vertrouw je me niet?

Is dat wat je ziet als je naar me kijkt?
Denk je dat ik tot zoiets in staat ben?

Ongelooflijk, je liegt nog steeds.
Alice zei dat ze je zou aangeven.

Ze was een bullebak. Ze wilde je
vernietigen. Ik weet waarom je het deed.

Vertel ze gewoon de waarheid.
Zij zullen het ook begrijpen als je het vertelt.

Hou op.
-Alsjeblieft, vertel ze wat je gedaan hebt.

Falk.
-Jezus, wat moet zij hier verdomme?

Wacht hier, meiden.

Wie is dat? Is ze oké?
-Waarom huil jij? Ze is jouw moeder niet.

Zij moet altijd het slachtoffer zijn.

Hoi. Ik ben Carmen, dit Aaron. Is alles oké?

Ik zoek m'n moeder. Lauren Shaw.
Ze logeert hier.

Dat klopt. Hoe heet je?
-Rebecca.

Rebecca, we gaan Lauren voor je zoeken.
Ga ondertussen hier even zitten.

Neem een glaasje water.
Dan gaat inspecteur Falk je moeder halen.

Ontspan je schouders maar.

Hij haalt je moeder.

En wij wachten hier.

Heb je haar gevonden?

Is ze echt dood?

Ja, ze is dood. Het spijt me.

Toen ik 's morgens terugging naar het pad
en ik zag dat ze weg was...

...dacht ik dat ze het zou halen.
Dat zij degene was die ons zou redden.

Aaron, kan je me horen?

Ben je daar?
-Hallo?

Godzijdank. Kan je me horen?

We zijn volledig verdwaald,
maar Daniel weet het.

Hij vroeg me om in de tassen van Beth
te kijken. Hij denkt vast dat zij het is.

Ben je daar?

Heb je verbinding?

Nee.
-Met wie was je dan aan het praten?

Met niemand.

Ga je weg?

Hoe ga je dat doen. In je eentje?

Ik ga naar het noorden, de autoweg zoeken.
Dat zouden we allemaal moeten doen.

Niemand vindt je hier.
-Je neemt de telefoon niet mee.

Die is van mij.
-En de zaklamp ook niet.

Die is van Beth.
De laatste die nog werkt.

Goeie genade. Wat heb je tegen mij?

Je hebt je nooit verontschuldigd.

Gaat het nog steeds over Rebecca?
Dat is afgehandeld.

De school heeft het onderzocht en alle
verantwoordelijke kinderen zijn weggestuurd.

Behalve Margot. Wat kostte het
om haar op school te houden?

Moet fijn zijn. Met wat geld strooien
en je problemen verdwijnen.

Geloof me, die beslissing heeft me
veel meer gekost dan alleen geld.

Wat heb je gedaan? Hoe kom je
aan dat geld? Heb je het gestolen?

Van Bailey Tennants?
Is Daniel daarom naar het kamp gekomen?

Weet iemand het?

Ik weet dingen over hen
en ik werd benaderd door iemand...

Ik wil het niet weten. Het spijt me.

Daarom ben je zo'n zielig figuur.
-Ben ik een zielig figuur?

Je gaat gewoon? Ik ben tenminste geen
bullebak en ik heb er ook geen opgevoed.

Ik ben trots op mijn dochter. Ik doe alles om
haar te beschermen in tegenstelling tot jou.

Weet je waarom Rebecca het slachtoffer is
en niet Margot?

Omdat ze haar hele leven lang ziet
hoe jij over je heen laat lopen.

Door jou, ja.

Ik voel me niet schuldig omdat jij te slap bent
om je eigen dochter te beschermen.

Wat is er? Gaat het?

Kom overeind.

Heb je je hoofd gestoten?

Je bent gewoon wat versuft.
Neem even de tijd.

Ik zal de anderen niet vertellen
dat je weggaat.

Blijf hier maar even rusten.

Ik ga terug.

Het is oké.

Het spijt mij ook.

Ik geloof echt dat ze nog leefde.

Toen ik in slaap viel dacht ik
dat ze al halverwege de stad was.

Of dat ze naast me zou liggen
als ik wakker werd.

Help. Help ons.

Laat het zien, Bree. Hou het omhoog.

Wat is er gebeurd?
-Spinnenbeet. Een giftige, denk ik.

Gebruik dit om een tourniquet te maken.
-Nee, dat klopt niet.

Weet ik veel. Doe iets.
Bind het om de wond.

We moeten hier weg. Ze moet
naar een dokter. We moeten bellen.

Heeft er iemand een Eerste Hulp diploma?
-Ja, die klote Alice. Lauren, ga haar halen.

Ze is weg.
Ze heeft haar tas en alles meegenomen.

Wil je in mijn jaszak kijken
of de telefoon er nog is?

Ze heeft 'm meegenomen.
-Fijn.

Wat zijn onze opties?
Wachten we hier op Alice? Of gaan we...

Nee, we gaan verder noordwaarts.
-Wat?

Door naar het noorden. Dat is het beste.
-We moeten gaan.

Goed, dan gaan we naar het noorden.

Ik ga snel kijken of ik Alice zie.
-Schiet op en niet te ver.

Ik pak de tassen.

Deze kant op.

Ga mee terug met me naar het hotel.

Dan kunnen we dit oplossen.

Kan je dit oplossen?
-We kunnen het proberen.

Dat beloof ik.

Je dochter is er. Rebecca wil je zien.

Is Rebecca hier?
-Ze wacht op je.

Ik heb m'n hele leven zo m'n best voor haar
gedaan. Ik heb vergissingen gemaakt.

Maar ik heb alles gedaan wat ik kon.

Ik wilde haar echt niet doden.

Ik begrijp het. Ik geloof je, echt waar.

Alice zei dat ik zwak was.
-Dat had ze fout.

Dat denk ik ook.

Ik ben nu anders.

Wat ironisch, dat Alice me zover gedreven
heeft, dat ik mezelf gevonden heb.

Kom terug. Kom op.

Wat je ook doet, blijf praten tegen mam.
Jen, blijf bij ons. Zorg dat ze wakker blijft.

Blijf naar Aaron kijken. Hou haar hand vast.
-Kijk me aan, mam.

Blijf tegen haar praten.
-Pa, schiet op.

Ze is gewond. Ik weet niet hoe erg.

Alsjeblieft, help ons.

Aaron, pak haar hand.

Hier. Pak mijn hand. Hou vast, hou vast.

Ze is in orde.

Afschuwelijk nieuws.

Ik werd gebeld door m'n vrouw. Ze had een
verkeerd beeld over mijn relatie met Alice.

Ik denk niet dat jij dat verkeerde beeld
met haar deelde.

Jill vertelde ook
dat je de dochter van Alice kende.

Ik vraag me af
hoe zwaar je Alice onder druk hebt gezet.

Je begon vast niet gelijk met
de moeder en dochter uit te spelen. Of wel.

Weet je wel hoe mensen tegenwoordig
over de politie denken?

Denk je dat we goed tegen kwaad zien
en dat jullie onze moraalridders zijn?

En dat we zo blij zijn dat jullie ons 's avonds
kunnen instoppen in bed?

Mensen als u beslissen niet
wat goed of fout is.

Regeringen maken de wet en wij volgen ze.

Wilt u weten wie mijn cliënten zijn,
inspecteur?

Weet u aan wie ze doneren?

Het geeft niet of het lijkt
dat ze om meer geven dan zichzelf.

Ze wassen geld wit via Panama, Kaaiman,
Bouveteiland.

Met een bevolking van 10.000 zeehonden.
Ik ken jou type door en door.

Witteboordencriminelen.
Die in de rechtszaal staan en geloven...

...dat alles mag
omdat ze een fractie van hun winst doneren.

En dan wil je advocaat deals maken
in achterkamertjes.

Omdat je anders de bak in gaat.

Daar heb je het.

Daarom ben je hier.
Daarom heb je Alice opgeofferd.

Om mij ten val te brengen.
Als je dat maar weet.

Maar Alice is dood en ik ben er nog steeds.
-Ik kwam hier om Alice te redden.

Ik denk niet dat je dat zelf gelooft.

Daniel, mag ik de sleutels? Ik rij.

Ik mag hem ook niet echt.

Ik zag Alice die bestanden scannen,
de één na de ander, de dag dat we gingen.

Ik heb haar nog nooit zo gestrest gezien.

Toen hij naar het kamp kwam
wist ik dat hij het ontdekt had.

Maar hij heeft Alice nooit verdacht.
Hij verdacht mij. Hij dacht dat ik het was.

Eens een crimineel, altijd een crimineel.
-Daar ben ik het helemaal niet mee eens.

Ik heb betaald voor mijn fouten.

Nu is het Daniels beurt.

Ze had het begraven in de wildernis.
Mogelijk wilde ze er later voor terugkomen.

Ze probeerde het juiste te doen.

Dank je wel.

Wat gaat er nu met ons gebeuren?

Beth, tijd om te gaan.

We hebben hem.

Eindelijk.

Het was het waard.

We moeten deze overwinningen vieren.
-Deze niet.

Vind je echt dat die vrouwen schuldig zijn?

Lauren?

Bree? Of zelfs Alice?

Maar dat maakte het makkelijker, hè?
-Wat?

Iemand de schuld geven.
Ze opjagen en daarna opsluiten.

Maar in de wildernis
houdt de natuur ons verantwoordelijk.

Morgenochtend gaan we gelijk terug.
Er is werk aan de winkel.

Je hebt het goed gedaan.

Falk?

Ga jij maar voorop.

Welke kant op?

Die kant.

Zo ken ik je weer.