All language subtitles for Dreaming of a Freaking Fairy Tale E07.THA
Afrikaans
Albanian
Amharic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:08,576 --> 00:00:12,080
(Dreaming of a Freaking Fairy Tale)
2
00:00:19,935 --> 00:00:21,853
(ยาพิษ)
3
00:00:23,771 --> 00:00:27,024
ฉันเกลียดผู้ชายที่ทำให้ฉันสับสน
4
00:00:28,360 --> 00:00:29,777
จงหายไปจากชีวิตฉันซะ
5
00:00:33,447 --> 00:00:34,657
ฉันรักเธอ
6
00:00:35,659 --> 00:00:36,701
อะไรนะ
7
00:00:36,701 --> 00:00:39,079
หากไม่แสดงความรู้สึกออกมาแต่เนิ่น ๆ
8
00:00:39,203 --> 00:00:42,998
อาจทำให้เกิดความเข้าใจผิด
และเหตุฆาตกรรมที่ไม่จำเป็นได้
9
00:00:43,332 --> 00:00:46,502
เราควรพูดคำว่า
"ขอบคุณ" และคำว่า "รัก"
10
00:00:46,502 --> 00:00:48,295
ให้เป็นเรื่องปกตินะคะ
11
00:00:48,390 --> 00:00:50,339
ไม่งั้นก็ไม่มีใครรู้หรอกค่ะ
12
00:00:50,339 --> 00:00:51,518
(ตอนที่ 7: ถ้าไม่พูด
ก็ไม่มีใครรู้หรอกค่ะ)
13
00:00:57,638 --> 00:00:59,014
ฉันเป็นห่วงเธอแทบบ้าอยู่แล้ว
14
00:01:04,104 --> 00:01:05,438
ท่านประธาน
15
00:01:09,525 --> 00:01:10,735
ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม
16
00:01:14,071 --> 00:01:15,866
แก้มัดให้ฉันก็พอค่ะ
17
00:01:16,365 --> 00:01:17,950
อ้อ ได้สิ
18
00:01:21,453 --> 00:01:24,091
อย่าตัดเชือก
แก้มัดดี ๆ แล้วเอาให้ฉันนะคะ
19
00:01:25,332 --> 00:01:26,375
ฮะ
20
00:01:33,633 --> 00:01:36,135
เวร ไอ้ที่เฉียดมาโดนเมื่อกี้
คืออะไรวะ
21
00:01:36,135 --> 00:01:38,220
- ไม่ใช่ของฉันนะ โอ๊ย!
- อะไร...
22
00:01:38,220 --> 00:01:39,598
อึดอัดจะตายอยู่แล้ว
23
00:01:39,680 --> 00:01:41,600
ผมก็อึดอัดเหมือนกันแหละ ลูกพี่
24
00:01:41,808 --> 00:01:43,475
แจริม จำเป็นต้องมัดแบบนี้ด้วยเหรอ
25
00:01:43,810 --> 00:01:45,770
ปกติต้องหันหลังใส่กันไม่ใช่เหรอ
26
00:01:45,770 --> 00:01:47,105
ช่างเถอะค่ะ ยังไงมันก็จบแล้ว
27
00:01:47,105 --> 00:01:48,397
เป็นไปได้ยังไงกัน
28
00:01:49,483 --> 00:01:51,525
นี่ หลานเขยมุน
29
00:01:52,443 --> 00:01:53,485
"หลานเขย" เหรอ
30
00:01:53,485 --> 00:01:55,822
ความจริงเราเป็นอาเลี้ยงของดันอาครับ
31
00:01:55,863 --> 00:01:57,991
คือว่า นี่เป็นเรื่องในครอบครัว
32
00:01:58,200 --> 00:02:01,368
อย่าให้เรื่องต้องถึงตำรวจเลย
เรามาสะสางกันเองดีกว่า
33
00:02:01,452 --> 00:02:04,955
เราแค่ทนเห็นดันอาร้องไห้ไม่ได้
แค่นั้นเอง
34
00:02:04,955 --> 00:02:07,833
ก็คือกลัวดันอาจะอาละวาดใส่สินะ
35
00:02:07,917 --> 00:02:11,587
ก็แล้วทำไมต้องนอกใจแก
ไปหาผู้หญิงขี้เหร่นี่ด้วย
36
00:02:11,587 --> 00:02:12,630
ให้ตาย เดี๋ยวเถอะ
37
00:02:13,505 --> 00:02:14,883
ฉันขี้เหร่เหรอคะ
38
00:02:16,926 --> 00:02:19,137
แล้วเรายังไงนะ เราแอบกินกันเหรอ
39
00:02:20,721 --> 00:02:22,766
- ไม่ใช่
- เราผิดไปแล้ว
40
00:02:22,766 --> 00:02:25,195
เราก็แค่อยากขู่ให้ผู้หญิงคนนี้กลัว
41
00:02:25,227 --> 00:02:27,978
ถ้าครอบครัวทั้งสองฝั่งรู้เข้า
พวกเราซวยแน่
42
00:02:28,145 --> 00:02:30,523
แล้วก็ไม่เป็นผลดีต่อหลานเขยมุนด้วย
43
00:02:36,832 --> 00:02:39,281
ฉันก็ไม่อยากให้เรื่องไปไกล
ถึงตำรวจหรอก
44
00:02:39,407 --> 00:02:41,587
แต่ไอ้คนแบบนี้มันต้องเจอดีค่ะ
45
00:02:41,587 --> 00:02:44,871
- หือ
- แต่กฎหมายเราดันใจดีเกินไปเนี่ยสิ
46
00:02:45,497 --> 00:02:46,580
พูดอะไรของเธอ
47
00:02:47,623 --> 00:02:48,886
ฉันจะแก้แค้นด้วยตัวเองค่ะ
48
00:02:50,626 --> 00:02:51,669
อะไรนะ
49
00:02:54,422 --> 00:02:55,465
อุ้ย
50
00:02:57,092 --> 00:02:59,313
บอกว่าฉันขี้เหร่งั้นสิ
51
00:03:11,231 --> 00:03:12,440
เบิ่งให้มันเต็มตา
52
00:03:13,858 --> 00:03:16,319
บ้าเอ๊ย ทำอะไรกับคิ้วเราวะ
53
00:03:17,028 --> 00:03:20,281
ฉันถ่ายหน้าพวกลุงไว้หมดแล้ว
54
00:03:20,448 --> 00:03:22,950
ต่อไปถ้าเกิดเรื่องอะไรกับฉันอีก
พวกลุงจะเป็นคนร้ายทันที
55
00:03:22,993 --> 00:03:24,035
- ครับ
- ครับ
56
00:03:24,494 --> 00:03:25,704
แน่จริงก็ลองทำอีกสิ
57
00:03:33,003 --> 00:03:34,212
คงตกใจมากเลยใช่ไหม
58
00:03:36,213 --> 00:03:38,675
สบายใจได้แล้วล่ะ ไม่ต้องกังวลแล้ว
59
00:03:40,302 --> 00:03:42,636
ทำไมได้ยินแล้วเหมือนน้ำตาจะไหลเลยนะ
60
00:03:43,971 --> 00:03:47,893
เวลาอยู่กับคนที่ทำให้รู้สึกปลอดภัย
เราจะผ่อนคลายความตึงเครียดลงและ...
61
00:03:47,893 --> 00:03:51,520
อุแง้ น้ำตาแตกไงล่ะคะ
62
00:03:53,857 --> 00:03:55,566
ครอบครัวดันอาก็เป็นแบบนั้นแหละ
63
00:03:56,401 --> 00:03:57,484
อย่าเก็บมาใส่ใจเลย
64
00:03:58,487 --> 00:03:59,862
ฉันจะไม่ให้พวกเขามากวนใจเธออีก
65
00:04:10,499 --> 00:04:12,374
ทำไมเหรอ เป็นอะไรไป
66
00:04:14,460 --> 00:04:16,630
ทุกอย่างก็เป็นเพราะ
ท่านประธานนั่นแหละค่ะ
67
00:04:17,214 --> 00:04:18,380
นี่มันอะไรกัน
68
00:04:20,466 --> 00:04:21,551
ก็ได้
69
00:04:22,594 --> 00:04:24,428
ที่จริงฉันก็อยากปล่อยให้ต่อยหรอก
70
00:04:26,348 --> 00:04:27,808
แต่มันเจ็บเกิน
71
00:04:28,057 --> 00:04:29,893
ไหนเอากำปั้นมาดูสิ กำอะไรอยู่ใช่ไหม
72
00:04:32,604 --> 00:04:33,647
ไม่มีแฮะ
73
00:04:34,021 --> 00:04:36,524
โอ๊ย ไม่ด้วยรู้แล้ว
ทุกอย่างก็เพราะท่านประธานนั่นแหละ
74
00:04:36,900 --> 00:04:38,025
ให้ตายสิ
75
00:04:39,820 --> 00:04:41,123
ฉันกลัวมากเลย
76
00:04:41,946 --> 00:04:43,281
ต้องขอโทษอีกครั้งจริง ๆ นะ
77
00:04:46,951 --> 00:04:49,370
อะไรคะ มาขอโทษฉันเรื่องอะไร
78
00:04:49,996 --> 00:04:52,623
ฉันตั้งใจว่าจากนี้
จะไม่สนใจเธอแล้ว แต่ก็สนใจ
79
00:04:53,290 --> 00:04:55,376
และเรื่องทุกอย่างก็เกิดขึ้นเพราะฉัน
80
00:04:56,180 --> 00:04:57,295
ขอโทษทุกอย่าง
81
00:04:58,170 --> 00:04:59,308
ไม่ใช่สิคะ
82
00:05:00,047 --> 00:05:01,173
เพราะฉันเองแหละ
83
00:05:03,218 --> 00:05:04,802
เรียกว่ามันเป็นชะตา
ของผู้หญิงสวยเกินต้านได้ไหมนะ
84
00:05:05,719 --> 00:05:08,640
ว่ากันตามตรง ต่อให้พยายามแค่ไหน
ก็เลิกสนใจฉันไม่ได้นี่คะ
85
00:05:09,151 --> 00:05:10,392
ก็คนมันมีเสน่ห์
86
00:05:10,558 --> 00:05:12,144
เลิกล้อเล่นได้แล้ว เดี๋ยวเถอะ
87
00:05:16,272 --> 00:05:17,398
เธอไม่เป็นไรแน่นะ
88
00:05:18,190 --> 00:05:19,358
ไม่ตกใจเหรอ
89
00:05:19,733 --> 00:05:20,776
ตกใจสิคะ
90
00:05:21,528 --> 00:05:23,290
ท่านประธานรู้ได้ยังไง
ถึงมาไวขนาดนี้คะ
91
00:05:24,029 --> 00:05:26,032
เพราะฉันเตรียมพร้อมรับมือ
เหตุลักพาตัวอยู่เสมอ
92
00:05:28,577 --> 00:05:30,078
พร้อมกับประธานโก
93
00:05:30,494 --> 00:05:32,674
ทำไมคะ เคยโดนลักพาตัวหรือไงคะ
94
00:05:34,206 --> 00:05:35,292
อือ
95
00:05:36,750 --> 00:05:38,211
แม่บ้านที่ฉันเชื่อใจและชื่นชม
96
00:05:40,172 --> 00:05:42,298
รวมหัวกับคนอื่นลักพาตัวฉัน
97
00:05:43,884 --> 00:05:46,688
ผู้หญิงคนสำคัญในชีวิต
หักหลังฉันกันหมด
98
00:05:48,388 --> 00:05:52,391
แต่ฉันก็ใช้ร่มคันนี้เป็นอาวุธและโล่
99
00:05:52,559 --> 00:05:53,977
เลยหนีออกมาได้ทันที
100
00:05:57,689 --> 00:05:59,858
เอ้อ ก็ว่าอยู่
101
00:06:00,024 --> 00:06:03,320
วันนี้ก็ว่าไอ้ร่ม
หน้าตาเหมือนผีบ้านี่มีประโยชน์ดี
102
00:06:04,904 --> 00:06:06,031
ใช่แล้วล่ะ
103
00:06:06,280 --> 00:06:07,823
ในโลกที่ไม่มีใครไว้ใจได้ใบนี้
104
00:06:07,823 --> 00:06:09,533
เราจำเป็นต้องมีของแบบนี้ไว้สักอัน
105
00:06:10,076 --> 00:06:11,160
เธอเอาด้วยไหม
106
00:06:12,287 --> 00:06:13,495
ไม่ล่ะค่ะ ไม่เป็นไร
107
00:06:13,914 --> 00:06:16,707
เพราะสิ่งที่ช่วยฉันไว้
ไม่ใช่ร่มคันนี้หรือสเปรย์พริกไทย
108
00:06:16,791 --> 00:06:18,084
แต่เป็นท่านประธานค่ะ
109
00:06:38,604 --> 00:06:39,688
ไปเถอะ
110
00:06:41,441 --> 00:06:42,566
ฉันไปก่อนนะคะ
111
00:06:48,406 --> 00:06:49,532
นี่ ชินแจริม
112
00:06:58,916 --> 00:07:00,042
กลับบ้านดี ๆ นะ
113
00:07:03,504 --> 00:07:04,631
ค่ะ
114
00:07:25,861 --> 00:07:27,320
ทำไมถึงชอบชินแจริม
มากขึ้นอีกแล้วล่ะ
115
00:07:29,197 --> 00:07:31,323
แบบนี้ไงฉันเลยอยากเชื่อใจ
และอยากสารภาพความรู้สึกน่ะ
116
00:07:35,995 --> 00:07:37,454
(วิทยุ)
117
00:07:40,876 --> 00:07:43,502
การชอบใครสักคนแต่ชอบไม่ได้
118
00:07:44,879 --> 00:07:46,046
คือความขี้ขลาดค่ะ
119
00:07:46,046 --> 00:07:49,049
(ขี้ขลาด)
120
00:08:01,062 --> 00:08:02,521
ฉันเป็นห่วงเธอแทบบ้าอยู่แล้ว
121
00:08:06,401 --> 00:08:09,570
ความห่วงใยที่เขามีให้ฉัน คือของจริง
122
00:08:10,029 --> 00:08:12,448
ไม่สิ สายตาเขาบอกว่าชอบฉัน
123
00:08:12,866 --> 00:08:13,909
แล้วทำไม...
124
00:08:15,242 --> 00:08:16,453
อย่าบอกนะว่า...
125
00:08:17,119 --> 00:08:19,956
เขายอมรับฉันไม่ได้
เพราะเราต่างชั้นกันเกินไปเหรอ
126
00:08:21,082 --> 00:08:22,501
สำหรับเขาแล้ว...
127
00:08:23,250 --> 00:08:25,128
ฉันคงเป็นแขกไม่ได้รับเชิญที่น่าสนุก
128
00:08:36,222 --> 00:08:39,768
ถ้ามีใคร
ที่ยินดีต้อนรับฉันบ้างก็คงดีสิ
129
00:08:49,860 --> 00:08:51,446
กลับมาแล้วค่ะ
130
00:08:54,031 --> 00:08:57,409
ชินแจริม ได้ยินว่าเธอ
รับเงินจากกูนัมฮุนเหรอ
131
00:08:58,620 --> 00:09:02,414
เธอรับเงินเขามา
และบอกเขาหมดว่าพี่ซูจินชอบอะไร
132
00:09:02,748 --> 00:09:04,292
เพื่อให้เขามาจีบพี่ออกหน้าออกตา
133
00:09:04,959 --> 00:09:08,463
เธอเอาพี่สาวฉันไปขาย
ให้ไอ้คนไม่จริงใจแบบนั้นได้ไง
134
00:09:12,217 --> 00:09:13,896
เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ
135
00:09:17,055 --> 00:09:18,264
นอกจากพี่แล้ว
136
00:09:19,181 --> 00:09:21,559
เขาจีบผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยน่ะ
137
00:09:22,852 --> 00:09:24,980
เขาก็แค่อยากจับหมอให้ได้สักคน
138
00:09:25,729 --> 00:09:28,315
แล้วก็แต่งงานเร็ว ๆ แค่นั้น
139
00:09:30,276 --> 00:09:31,569
พี่มันซื่อเอง
140
00:09:34,989 --> 00:09:36,156
พี่
141
00:09:40,286 --> 00:09:42,330
เป็นเพราะเธอเราถึงคิดว่ามันจริงใจ
142
00:09:42,330 --> 00:09:44,541
ฉันก็นึกว่าเขาจริงใจเหมือนกัน
143
00:09:44,541 --> 00:09:47,388
อีกอย่าง เขาเป็นหมอ
และก็ดูเป็นคนดีด้วย
144
00:09:47,388 --> 00:09:49,295
แล้วไง ก็เลยขายพี่กินเหรอ
145
00:09:51,715 --> 00:09:53,519
พูดแบบนั้นได้ยังไง
146
00:09:55,050 --> 00:09:58,012
เธอมันทำทุกอย่าง
เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวอยู่แล้วนี่
147
00:09:58,137 --> 00:09:59,597
ฉันดูเป็นคนแบบนั้นเหรอ
148
00:09:59,597 --> 00:10:02,809
เออ นังคนเห็นแก่ตัวที่สนใจแต่ตัวเอง
149
00:10:02,809 --> 00:10:03,977
พอกันที หยุดได้แล้ว
150
00:10:04,518 --> 00:10:06,949
ทุกอย่างเป็นความผิดฉันเอง
เลิกทะเลาะกันได้แล้ว
151
00:10:07,731 --> 00:10:09,691
แม่ ขนาดนี้แล้ว
ยังจะเข้าข้างแจริมอีกเหรอ
152
00:10:10,202 --> 00:10:13,080
ถ้ามันคิดว่าเราเป็นครอบครัวจริง ๆ
153
00:10:13,236 --> 00:10:16,030
มันจะคิดรับคนพรรค์นั้น
เข้ามาในบ้านไหม
154
00:10:17,990 --> 00:10:20,504
เธอนั่นแหละ
เคยมองฉันเป็นคนในครอบครัวสักครั้งไหม
155
00:10:21,161 --> 00:10:24,371
คงไม่เคยหรอก
เพราะฉันไม่ใช่ครอบครัวของเธอจริง ๆ
156
00:10:24,371 --> 00:10:26,635
- แจริม
- ทำผิดแล้วยังจะปากดีอีก
157
00:10:26,832 --> 00:10:28,585
แกอยากโดนอัดจริง ๆ ใช่ไหม
158
00:10:28,585 --> 00:10:31,503
เธอก็แค่ไม่ชอบฉันอยู่แล้ว
เลยอยากหาทางเล่นงานเฉย ๆ นี่
159
00:10:31,503 --> 00:10:33,214
เพราะงั้นไม่ว่าฉันจะทำอะไร
160
00:10:33,214 --> 00:10:35,102
เธอก็จะใส่ร้ายฉัน
ตามใจตัวเองอยู่แล้วนี่
161
00:10:35,102 --> 00:10:38,261
นังบ้านี่ ถ้าทำผิดก็ควรขอโทษสิวะ
162
00:10:38,355 --> 00:10:40,190
ค่ะ ฉันทำผิดไปแล้วค่ะ
163
00:10:40,472 --> 00:10:41,890
ขอโทษสุดชีวิตเลยค่ะ
164
00:10:42,651 --> 00:10:44,558
ขอโทษที่เข้ามาในครอบครัวนี้
โดยไม่ได้รับเชิญค่ะ
165
00:10:45,143 --> 00:10:47,061
ไม่สิ ขอโทษที่เกิดมาแล้วกันค่ะ
166
00:10:47,646 --> 00:10:48,688
ชินแจริม
167
00:10:50,272 --> 00:10:51,982
เราเลี้ยงเธอมาผิด ๆ
168
00:10:52,483 --> 00:10:53,777
ค่ะ อันนั้นก็ใช่
169
00:10:56,112 --> 00:10:58,073
นังบ้านี่ อุตส่าห์เลี้ยงมา
มันดันทำตัวอวดดี
170
00:10:58,781 --> 00:11:00,866
ถ้าแกจะมาทำตัวแบบนี้ก็ออกไปซะ
171
00:11:00,866 --> 00:11:01,952
พอได้แล้ว
172
00:11:03,327 --> 00:11:04,423
ก็ตั้งใจไว้แบบนั้น
173
00:11:05,080 --> 00:11:06,330
ขอบใจที่ตบนะ
174
00:11:07,915 --> 00:11:09,511
มันทำให้ฉันตาสว่างขึ้นมาเลย
175
00:11:22,941 --> 00:11:25,058
คนที่เธอเรียกว่าอาลักพาตัวคนไปนะ
176
00:11:26,101 --> 00:11:27,852
- ลักพาตัวอะไรหว่า
- ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้
177
00:11:28,436 --> 00:11:30,647
เธอสั่งให้พวกเขา
ไปจับชินแจริมไม่ใช่เหรอ
178
00:11:34,442 --> 00:11:35,776
ใช่ ฉันทำเอง
179
00:11:36,026 --> 00:11:37,404
บ้านฉันก็แบบนี้อยู่แล้ว ไม่รู้เหรอ
180
00:11:37,987 --> 00:11:39,656
ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่า
อย่ามากระตุกหนวดฉัน
181
00:11:39,656 --> 00:11:41,407
เธอนั่นแหละ ถ้ามายุ่งกับชินแจริมอีก
182
00:11:44,493 --> 00:11:46,037
ฉันก็จะไม่ยอมอ่อนข้อให้อีกต่อไป
183
00:11:46,538 --> 00:11:48,581
ทำไม แล้วนายจะทำอะไรงั้นเหรอ
184
00:11:48,874 --> 00:11:50,959
ฉันยอมให้เธออารมณ์ร้ายใส่ตลอด
เลยคิดว่าฉันยอมคนล่ะสิ
185
00:11:52,084 --> 00:11:53,336
แน่จริงก็ลองล้ำเส้นดูอีกที
186
00:11:54,462 --> 00:11:56,130
แล้วฉันจะช่วยจบให้อย่างสะใจเลย
187
00:12:15,149 --> 00:12:18,236
ชีวิตแขกที่ไม่ได้รับเชิญ
ฉันเองก็เบื่อเต็มทนแล้วล่ะ
188
00:12:19,488 --> 00:12:22,448
อยู่คนเดียวก็ได้
ฉันไม่ได้โตมาอย่างลูกคุณหนูสักหน่อย
189
00:12:23,575 --> 00:12:24,826
ฉันจะอาบน้ำเย็น
190
00:12:25,535 --> 00:12:27,454
นอนบนพื้น อึแบบไม่มีโถชำระ
191
00:12:28,162 --> 00:12:29,246
แค่นั้นก็จบ
192
00:12:35,170 --> 00:12:36,253
- เข้าไปก่อนสิ
- ไม่ นายเข้าไปก่อน
193
00:12:46,348 --> 00:12:49,016
คลานเข้ามาอย่างกับหนอนผีเสื้อเลยนะ
194
00:12:54,189 --> 00:12:55,272
หนู...
195
00:12:56,149 --> 00:12:58,985
บอกให้ซื้อขนมปังมาให้
196
00:12:59,152 --> 00:13:01,654
แต่แทนที่จะซื้อขนมปัง
197
00:13:02,280 --> 00:13:04,449
ดันไปทำบ้าอะไรกันมา
198
00:13:06,116 --> 00:13:08,245
ขนมปัง
199
00:13:11,122 --> 00:13:12,748
อ้อ อือ ๆ
200
00:13:12,748 --> 00:13:15,376
มันไม่ใช่ของมงต์แชนต์แคลร์นี่
201
00:13:15,376 --> 00:13:16,669
มันไม่ใช่สักหน่อย
202
00:13:27,180 --> 00:13:31,560
ก็บอกแล้วว่าให้ทำตามที่สั่งก็พอ
203
00:13:45,282 --> 00:13:47,242
ทำไมฉันต้องมาเกิดที่นี่ด้วยนะ
204
00:13:48,827 --> 00:13:50,452
ทำไมฉันต้องเกิดมาแบบนี้
205
00:14:25,780 --> 00:14:26,947
บ้าเอ๊ย
206
00:14:33,454 --> 00:14:34,956
รีบออกไปดีกว่า
207
00:14:36,750 --> 00:14:39,503
โอ๊ย ไม่ไหวแล้วล่ะ ไม่ไหวแล้ว
208
00:14:59,022 --> 00:15:00,106
ทำไมใช้ไม่ได้ล่ะ
209
00:15:06,071 --> 00:15:07,155
บ้าเอ๊ย
210
00:15:17,373 --> 00:15:18,834
เข้มแข็งเข้าไว้ ชินแจริม
211
00:15:20,376 --> 00:15:23,547
ไม่ว่าจะเหงาหรือเศร้าแค่ไหน
ฉันก็ต้องไปทำงาน
212
00:15:31,221 --> 00:15:32,721
(มุนชามิน)
213
00:15:37,560 --> 00:15:40,271
การประชุมเช้าวันนี้ ผมได้เตรียม...
214
00:15:40,271 --> 00:15:42,648
บทเรียนการป้องกันตัวสุดพิเศษ
มาเพื่อพนักงานทุกคนครับ
215
00:15:42,648 --> 00:15:43,691
ปรบมือ
216
00:15:47,696 --> 00:15:50,907
แต่ว่าพนักงาน
ไม่เคยต้องการอะไรแบบนั้นเลยค่ะ
217
00:15:51,324 --> 00:15:52,408
แต่ยังไงก็ต้องทำครับ
218
00:15:52,868 --> 00:15:55,661
สมัยนี้มีการลักพาตัวบ่อย ๆ
แถมโลกนี้ก็โหดร้ายมากด้วย
219
00:15:55,828 --> 00:15:59,206
ท่านประธาน โลกนี้มันโหดร้าย
มาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์แล้วครับ
220
00:16:00,584 --> 00:16:03,962
ว่าแต่ ทำไมไม่เห็นชินแจริมเลยล่ะ
221
00:16:05,797 --> 00:16:08,550
เอ่อ พี่แจริมบอกว่า...
222
00:16:09,009 --> 00:16:11,094
จะมาสายประมาณ 30 นาทีครับ
223
00:16:11,887 --> 00:16:14,139
(ชองดัมเฮฟเวน)
224
00:16:15,140 --> 00:16:17,893
ถึงจะออกมาเร็ว
แต่ก็เข้างานสายอยู่ดีค่ะ
225
00:16:18,767 --> 00:16:21,396
เพราะแบบนี้แหละค่ะ
จุดเริ่มต้นถึงเป็นสิ่งสำคัญ
226
00:16:21,896 --> 00:16:24,106
อ่อนแอแบบนี้
จะเป็นผู้จัดการแองเจิลได้ยังไง
227
00:16:24,106 --> 00:16:25,192
ลุกขึ้นมา
228
00:16:26,567 --> 00:16:28,152
ขอโทษที่มาสายค่ะ
229
00:16:32,031 --> 00:16:34,034
อะไรกัน ทำไมเธอมาสาย
230
00:16:35,576 --> 00:16:38,579
พอดีฉันย้ายไปอยู่ค่อนข้างไกล
231
00:16:39,539 --> 00:16:42,583
เมื่อคืนฉันเพิ่งขับรถไปส่ง
แต่เธอย้ายบ้านในชั่วข้ามคืนเนี่ยนะ
232
00:16:42,583 --> 00:16:43,710
มันก็เกิดขึ้นได้ค่ะ
233
00:16:45,003 --> 00:16:46,921
เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันแน่
234
00:16:47,589 --> 00:16:49,256
ความใจดีเกินจำเป็นนี้
235
00:16:50,799 --> 00:16:52,259
ไม่ใช่ของฉัน ฉันไม่ชอบหรอก
236
00:16:52,427 --> 00:16:55,888
ช่างฉัน แล้วใส่ชุดอะไรคะเนี่ย
237
00:16:56,848 --> 00:16:57,933
โห
238
00:16:58,265 --> 00:17:00,644
อย่างกับโอตาคุ
ที่แต่งตัวมานัดบอดเลย
239
00:17:01,101 --> 00:17:02,144
โอ้โฮ
240
00:17:02,269 --> 00:17:03,354
ไม่ใช่โอตาคุ
241
00:17:03,854 --> 00:17:06,565
ฉันใส่ชุดนี้มาเป็นพิเศษ
เพื่อสอนการป้องกันตัวให้พนักงาน
242
00:17:09,277 --> 00:17:11,238
อย่าบอกนะว่าทำแบบนี้
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
243
00:17:11,654 --> 00:17:12,906
ไม่จำเป็นเลยค่ะ
244
00:17:13,448 --> 00:17:17,117
โลกนี้ไม่ได้หมุนรอบตัวคุณหรอกนะครับ
245
00:17:17,117 --> 00:17:19,704
ผมมันเป็นพวกสนใจการพัฒนาตัวเอง
มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
246
00:17:19,704 --> 00:17:22,165
ที่ผมจ่ายเงินเดือนให้พนักงาน
ก็เพื่อให้มาทำแบบนี้ด้วยกัน
247
00:17:25,794 --> 00:17:26,837
ก็แปลว่า
248
00:17:27,962 --> 00:17:30,215
ถ้าทำแบบนี้
เราจะประจันหน้ากันได้ใช่ไหมคะ
249
00:17:32,092 --> 00:17:33,510
กี่รอบก็ย่อมได้
250
00:17:35,261 --> 00:17:36,303
ไอ้...
251
00:17:38,138 --> 00:17:39,641
ผู้ชายคนนี้...
252
00:17:39,641 --> 00:17:41,810
ที่ชอบทำให้ฉันสับสน
ทั้งที่ไม่ได้จะรักฉัน
253
00:17:42,184 --> 00:17:44,437
ในนามของความยุติธรรม
ฉันจะไม่ยกโทษให้แน่
254
00:17:47,858 --> 00:17:48,900
เข้ามาเลย
255
00:17:49,066 --> 00:17:50,152
เธอเป็นไอ้โรคจิต
256
00:17:50,986 --> 00:17:52,695
- ส่วนฉันเป็นผู้หญิง
- คะ
257
00:17:53,196 --> 00:17:54,822
ท่านประธานต้องรับบทไอ้โรคจิตสิคะ
258
00:17:56,657 --> 00:17:58,535
ฉันเป็นเจ้าของสายดำ
259
00:17:58,994 --> 00:18:00,494
ฉันควรเป็นคนสาธิตสิ
260
00:18:00,829 --> 00:18:01,872
อ้อ
261
00:18:03,425 --> 00:18:06,334
ลองเข้ามากอดฉันเหมือนคนโรคจิตดู
262
00:18:07,127 --> 00:18:09,044
เฮ้ย น้องหนู
263
00:18:23,350 --> 00:18:24,643
ฝ่ามือพิฆาต
264
00:18:28,314 --> 00:18:29,524
เป็นอะไรหรือเปล่า โทษที
265
00:18:29,524 --> 00:18:31,286
ฉันนึกว่าเบามือแล้ว แต่ล้มตึงเลยแฮะ
266
00:18:32,871 --> 00:18:33,987
ฉันไม่เป็นไรค่ะ
267
00:18:34,779 --> 00:18:36,989
ฉันได้เรียนรู้แล้วค่ะ
มาสลับตำแหน่งกัน
268
00:18:39,074 --> 00:18:40,910
โอเค แววตาตอนนี้ใช้ได้เลย
269
00:18:40,910 --> 00:18:43,954
ถ้าเจอคนไม่ดี
ต้องทำแบบนี้ทันทีนะ เข้าใจไหม
270
00:18:43,954 --> 00:18:45,581
คนไม่ดีก็นายนั่นแหละ
271
00:18:45,581 --> 00:18:48,167
ฉันก็จะผลักนายออกไปเหมือนกัน
จะไม่มีวันชอบเด็ดขาด
272
00:18:48,417 --> 00:18:49,555
น้องหนู
273
00:18:51,963 --> 00:18:53,475
ฝ่ามือพิฆาต
274
00:18:59,982 --> 00:19:01,097
ลองอีกรอบ
275
00:19:01,640 --> 00:19:02,723
เข้ามา
276
00:19:03,183 --> 00:19:04,476
ฝ่ามือพิฆาต
277
00:19:07,728 --> 00:19:08,824
ตาฉันบ้าง
278
00:19:09,366 --> 00:19:10,814
ฝ่ามือพิฆาต
279
00:19:11,398 --> 00:19:12,942
ภาพนี้ราวกับ...
280
00:19:13,192 --> 00:19:15,904
สถานการณ์ไฟไหม้
ที่ต่างคนต่างผลักกันจนไม่ได้ไปไหน
281
00:19:16,988 --> 00:19:18,281
ไม่ผิดเพี้ยนเลยค่ะ
282
00:19:19,001 --> 00:19:21,242
ต่อไปฉันจะสาธิตวิธีหนีจากข้อมือ
283
00:19:21,575 --> 00:19:23,118
การจะหลุดจากมือที่จับอยู่รอบเอว
284
00:19:23,285 --> 00:19:25,704
ต้องไม่ใช้แรงที่มือ
แต่ใช้กล้ามเนื้อหลังแบบนี้
285
00:19:26,550 --> 00:19:28,208
อาจารย์ชเวแบดัลของเรา
ก็ใช้กล้ามเนื้อหลัง...
286
00:19:28,208 --> 00:19:30,334
ดึงเขากระทิงออกมา
287
00:19:30,668 --> 00:19:33,754
(ชเวแบดัล:
ปรมาจารย์เคียวคุชินคาราเต้)
288
00:19:34,004 --> 00:19:35,507
แล้วกล้ามเนื้อหลังมันอยู่ตรงไหนคะ
289
00:19:35,589 --> 00:19:36,632
ตรงนั้น
290
00:19:37,132 --> 00:19:38,759
ถ้ามันอยู่ตรงนั้นก็ซวยสิ
291
00:19:38,885 --> 00:19:40,010
ยกแขนขึ้นแบบนี้
292
00:19:40,898 --> 00:19:43,180
- ตรงนั้นแหละ
- ตรงนี้มันออกจะ...
293
00:19:46,225 --> 00:19:47,769
ตรงนี้ ลองจับดู
294
00:19:51,356 --> 00:19:52,399
ตรงนี้เหรอคะ
295
00:19:55,192 --> 00:19:56,235
โห
296
00:20:00,322 --> 00:20:01,448
ทำอะไรกันครับ
297
00:20:02,950 --> 00:20:04,880
นี่งานประลองยุทธ์หรือไง
298
00:20:05,035 --> 00:20:07,216
ตรงนี้ห้ามคนนอกเข้า ไสหัวไปครับ
299
00:20:07,539 --> 00:20:08,914
ผมไม่ได้มาหาคุณ
300
00:20:09,999 --> 00:20:11,387
แต่มาหาคุณแจริมครับ
301
00:20:13,503 --> 00:20:14,546
สวัสดีค่ะ
302
00:20:15,254 --> 00:20:17,298
ห้องทำงานผม
สนุกมากเลยว่าไหมครับ คุณแจริม
303
00:20:17,424 --> 00:20:18,466
คะ
304
00:20:22,553 --> 00:20:24,691
พูดอะไรของเขา ฝันเหรอ
305
00:20:29,059 --> 00:20:30,447
ขอคุยตามลำพังหน่อยได้ไหมครับ
306
00:20:34,523 --> 00:20:35,566
เอาสิคะ
307
00:20:35,816 --> 00:20:38,110
ถ้างั้น อาจารย์ชเวแบดัล
308
00:20:38,110 --> 00:20:40,029
ฉันขอตัวก่อนนะคะ
309
00:20:40,614 --> 00:20:41,656
ครับ
310
00:20:43,073 --> 00:20:44,116
สู้ ๆ นะ
311
00:20:49,247 --> 00:20:50,759
บ้าเอ๊ย
312
00:20:52,541 --> 00:20:53,751
ให้ตาย ไอ้บ้านั่น
313
00:20:55,212 --> 00:20:58,505
หลังจากวันนั้น
ผมก็อยากดีกับคุณแจริมจากใจจริงครับ
314
00:20:58,924 --> 00:21:00,299
โดนไฟดูดมาหรือไงคะ
315
00:21:00,936 --> 00:21:02,844
คุณควรคบผู้หญิงเลิศ ๆ บ้านรวย ๆ สิคะ
316
00:21:04,428 --> 00:21:06,723
ฉันจะเก็บเป็นความลับ
ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ
317
00:21:07,640 --> 00:21:10,101
ไม่ครับ ผู้หญิงที่ไหน...
318
00:21:10,226 --> 00:21:12,406
ก็สู้ผู้หญิงที่ชมลูกผมไม่ได้หรอก
319
00:21:12,520 --> 00:21:15,439
แต่ว่าลูกของคุณโดฮง...
320
00:21:16,034 --> 00:21:18,485
นอกจากฉันแล้ว
ต้องมีผู้หญิงที่ชอบอีกเยอะแน่นอนค่ะ
321
00:21:19,068 --> 00:21:21,863
ผู้หญิงพวกนั้น
ไม่เหมือนคุณชินแจริมครับ
322
00:21:22,072 --> 00:21:24,126
ผู้หญิงที่เห็น
ทุกอย่างของผมแล้วยังโอเค
323
00:21:24,573 --> 00:21:25,824
ก็มีคุณแจริมเป็นคนแรกนี่แหละครับ
324
00:21:27,409 --> 00:21:30,956
แต่คุณโดฮง
ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลยนี่คะ
325
00:21:31,998 --> 00:21:34,303
คุณรุกเข้าหาทั้งที่ไม่รู้
ว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนได้ยังไงคะ
326
00:21:34,500 --> 00:21:36,138
เพราะผมมั่นใจในตัวเองไงครับ
327
00:21:37,836 --> 00:21:39,463
ผมมั่นใจว่าจะยอมรับคุณได้...
328
00:21:40,809 --> 00:21:42,049
ไม่ว่าคุณจะเป็นผู้หญิงแบบไหน
329
00:21:43,884 --> 00:21:46,762
เพราะงั้นคุณแจริม
แค่วิ่งเข้าหาผมก็พอครับ
330
00:21:49,890 --> 00:21:51,183
("มาหาฉัน")
331
00:21:51,183 --> 00:21:53,727
แล้วก็นี่ คุณลืมไว้คราวก่อน
332
00:22:06,627 --> 00:22:08,075
สนุกด้วยกันที่ห้องทำงานเหรอ
333
00:22:08,075 --> 00:22:09,702
ถึงได้มาหากันอีกที่นี่เหรอ
334
00:22:09,910 --> 00:22:11,079
มาทำอะไร
335
00:22:13,289 --> 00:22:14,791
ถ้ามีคนเห็นจะทำยังไงคะ
336
00:22:16,375 --> 00:22:17,418
ผมไม่สนหรอก
337
00:22:18,420 --> 00:22:19,837
ผมทนต่อไปไม่ไหวแล้วครับ
338
00:22:23,465 --> 00:22:24,550
โธ่เว้ย!
339
00:22:25,646 --> 00:22:26,844
มันสายเกินไปแล้ว
340
00:22:27,887 --> 00:22:31,265
นี่แหละค่ะ
ที่เขาเรียกเสียใจจนนอนทุบพื้น
341
00:22:33,934 --> 00:22:35,353
มุนชามิน
342
00:22:35,978 --> 00:22:38,898
ชอบฉันแน่ ๆ แต่ก็ไม่ยอมเปิดใจ
343
00:22:44,612 --> 00:22:45,946
ส่วนแบคโดฮง...
344
00:22:46,823 --> 00:22:48,366
ไม่รู้ว่าจริง ๆ คิดยังไง
345
00:22:48,532 --> 00:22:50,826
แต่เขาบอกว่ายินดีอ้าแขนรับ
ให้ฉันวิ่งเข้าหา
346
00:22:53,454 --> 00:22:56,624
(จงตามหาความสุขของตัวเอง)
347
00:22:58,251 --> 00:22:59,586
จะทำยังไงดีล่ะ
348
00:22:59,668 --> 00:23:00,711
นี่
349
00:23:01,295 --> 00:23:03,548
ทำไมเธอถึงตีฉันจริงจังนัก ฮะ
350
00:23:04,173 --> 00:23:07,259
น่าจะแกล้งทำเป็นตีแบบนี้สิ
351
00:23:07,468 --> 00:23:10,222
สิ่งสำคัญที่สุดในการซ้อม
คือต้องทำให้เหมือนจริงค่ะ
352
00:23:10,222 --> 00:23:11,890
เจ็บเป็นบ้า เธอดูสิ
353
00:23:11,890 --> 00:23:13,350
ฉันขยับคอไม่ได้ด้วยซ้ำ
354
00:23:13,350 --> 00:23:16,393
ถ้ายังเอาทิชชูพันคอเล่น
แล้วทำเป็นโวยวายแบบนั้นไม่เลิก
355
00:23:16,393 --> 00:23:18,563
ฉันจะถวายฝ่ามือพิฆาต
356
00:23:18,563 --> 00:23:20,064
ซ้ำที่เดิมซะเลย
357
00:23:22,025 --> 00:23:23,527
เธอนี่มัน...
358
00:23:24,693 --> 00:23:26,237
ตั้งหน้าตั้งตาขู่กันจริง ๆ
359
00:23:27,655 --> 00:23:29,657
นี่ ท่าพวกนี้
360
00:23:29,657 --> 00:23:31,534
เอาไว้ใช้กับแบคโดฮงเหอะ ไม่ใช่ฉัน
361
00:23:31,660 --> 00:23:33,411
อุ๊ย ทำไมล่ะคะ
362
00:23:33,453 --> 00:23:36,122
คุณโดฮงของฉัน
น่ารักและเป็นคนสำคัญจะตาย
363
00:23:36,705 --> 00:23:38,749
เธอสองคนไปทำอะไรมากันแน่
364
00:23:38,749 --> 00:23:40,334
ถึงได้เรียกว่าคนสำคัญแล้ว
365
00:23:40,752 --> 00:23:41,795
ก็ไม่รู้สิคะ
366
00:23:42,461 --> 00:23:43,839
คุณโดฮงเขา...
367
00:23:44,547 --> 00:23:46,340
ขอคบกับฉันอย่างเป็นทางการแล้วนะคะ
368
00:23:47,509 --> 00:23:50,137
คุณโดฮงของฉัน เป็นลูกผู้ชายตัวจริง
369
00:23:50,137 --> 00:23:52,388
ที่เข้าหาฉันตรง ๆ
โดยไม่ถามอะไรซอกแซกด้วยค่ะ
370
00:23:54,139 --> 00:23:55,182
"ลูกผู้ชายตัวจริง" เหรอ
371
00:23:55,975 --> 00:23:59,312
นี่ คนแบบนั้นยิ่งต้องระวังไว้เลยนะ
372
00:23:59,312 --> 00:24:00,729
มันอาจเป็นพวกเหลาะแหละก็ได้
373
00:24:01,064 --> 00:24:02,565
ถ้าถอนคำพูดทีหลังขึ้นมาเธอจะทำไง
374
00:24:03,566 --> 00:24:05,569
ก็จริง ถูกแล้วล่ะค่ะ
375
00:24:05,777 --> 00:24:07,486
ฉันถึงได้ลังเลอยู่นิดหน่อยค่ะ
376
00:24:08,237 --> 00:24:10,322
ความจริงซินเดอเรลล่า
เป็นลูกสาวท่านเคานต์
377
00:24:10,322 --> 00:24:12,700
แต่ฉันเป็นแค่ลูกสาวคนขายเนื้อค่ะ
378
00:24:13,577 --> 00:24:15,786
เราถูกเลี้ยงดูมาต่างกันมากไป
379
00:24:16,163 --> 00:24:17,913
สุดท้ายอาจจะไปกันไม่รอดก็ได้ค่ะ
380
00:24:18,331 --> 00:24:19,374
ให้ตาย
381
00:24:19,833 --> 00:24:21,250
นี่มันยุคไหนสมัยไหนแล้ว
382
00:24:21,459 --> 00:24:24,337
คนเรามีภูมิหลังต่างกัน
แล้วมันมีปัญหาหรือไง
383
00:24:28,466 --> 00:24:31,636
แปลว่าจะยอมรับผู้หญิง
ที่ระดับชั้นต่างจากตัวเองได้เหรอคะ
384
00:24:32,929 --> 00:24:33,972
ท่านประธานก็ด้วยเหรอคะ
385
00:24:37,474 --> 00:24:39,644
ระดับชั้นบ้าอะไรล่ะ
จะซื้อเนื้อวัวเหรอ
386
00:24:39,768 --> 00:24:40,853
ประทับตราให้เอาไหม
387
00:24:41,229 --> 00:24:42,396
มีของแบบนั้นที่ไหน
388
00:24:44,231 --> 00:24:45,316
โกหก
389
00:24:45,816 --> 00:24:47,736
แค่บอกฉันมาตามตรงเถอะค่ะ
390
00:24:48,069 --> 00:24:49,987
การถูกปลอบใจด้วยท่าทีเสแสร้ง
มันยิ่งเจ็บปวดนะคะ
391
00:24:50,322 --> 00:24:51,739
การโกหกด้วยเจตนาดี
ก็แย่เหมือนกันค่ะ
392
00:24:52,031 --> 00:24:53,616
ฉันไม่ได้เสแสร้ง
393
00:24:53,908 --> 00:24:56,828
แล้วเธอน่ะ ถ้าแบคโดฮงเป็นแบบนั้น
ก็อย่าไปคบกับเขา
394
00:24:58,955 --> 00:24:59,998
เพื่อเธอ ฉัน...
395
00:25:02,125 --> 00:25:03,919
"เพื่อเธอ ฉัน" อะไรคะ
396
00:25:09,298 --> 00:25:10,383
ฉันจะ...
397
00:25:15,096 --> 00:25:16,139
ไม่มีอะไรหรอก
398
00:25:16,139 --> 00:25:17,265
โอ๊ย จริง ๆ เลย
399
00:25:18,599 --> 00:25:20,184
งั้นมานอนบ้านฉันสักคืนไหมคะ
400
00:25:20,184 --> 00:25:21,227
อะไรนะ
401
00:25:22,187 --> 00:25:23,230
ฮะ
402
00:25:23,354 --> 00:25:24,731
จะได้ดูว่าคุณจริงใจหรือเปล่าไงคะ
403
00:25:25,648 --> 00:25:27,943
สภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป
จะมีผลหรือเปล่า
404
00:25:30,737 --> 00:25:31,822
ตกลงไหม
405
00:25:32,614 --> 00:25:35,158
คือ... ขอเวลาฉันคิดหน่อย
406
00:25:35,616 --> 00:25:36,701
เร็วสิคะ
407
00:25:37,660 --> 00:25:39,162
จู่ ๆ ละครของเรา
408
00:25:39,579 --> 00:25:41,789
ก็เปลี่ยนเป็นเรื่อง "เจ้าชายกับยาจก"
ไปแล้วค่ะ
409
00:25:48,255 --> 00:25:51,257
เอ่อ ตรงไปเรื่อย ๆ ใช่ไหม
410
00:25:51,799 --> 00:25:53,135
ค่ะ ตรงไปเลย
411
00:25:56,096 --> 00:25:58,140
ชินแจริมมันบ้าไปแล้ว
412
00:25:58,640 --> 00:26:01,560
ไปทำอีท่าไหน
ถึงได้กลับบ้านกับผู้ชายนะ
413
00:26:02,310 --> 00:26:03,395
มุนชามิน เป็นบ้าเหรอวะ
414
00:26:04,019 --> 00:26:05,813
จะไปบ้านผู้หญิงคนนี้ทำไม
415
00:26:06,481 --> 00:26:08,066
คิดอะไรอยู่กันแน่
416
00:26:08,567 --> 00:26:10,276
ฉันนี่มันทำไม่คิดจริง ๆ
417
00:26:12,403 --> 00:26:14,655
นายจะเตลิดอยู่แล้วนะ
ตั้งสติหน่อยเถอะ
418
00:26:29,713 --> 00:26:30,755
แต่นแต๊น
419
00:26:31,171 --> 00:26:33,049
นี่ก็คือบ้านฉันเองค่ะ
420
00:26:33,341 --> 00:26:34,634
โล่งมากเลยใช่ไหมคะ
421
00:26:34,967 --> 00:26:38,137
คิดว่าไงคะ
จะนอนที่นี่หนึ่งวันได้จริงไหมคะ
422
00:26:39,221 --> 00:26:40,307
เหมือนป่าที่สัตว์อาศัยเลยนะ
423
00:26:41,807 --> 00:26:42,976
ป่าที่สัตว์อาศัยเหรอ
424
00:26:44,019 --> 00:26:47,229
เดี๋ยวสิ ดูตรงไหน
ถึงว่าเป็นป่าที่สัตว์อาศัย
425
00:26:47,229 --> 00:26:48,314
อุ๊ยตาย
426
00:26:49,106 --> 00:26:51,192
ตอนเด็ก ๆ ตัวแค่นี้เองสินะ
427
00:26:52,068 --> 00:26:54,570
ถ้ายังตัวเท่าเดิม
ฉันคงเขกกะโหลกไปแล้ว
428
00:26:54,612 --> 00:26:56,614
ช่วยจริงจังหน่อยได้ไหมคะ
429
00:26:56,906 --> 00:26:58,699
ฉันเคยอาศัยในที่แบบนี้... ไม่สิ
430
00:26:58,699 --> 00:27:00,284
ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ค่ะ
431
00:27:01,203 --> 00:27:02,953
คุณไม่มองฉันเปลี่ยนไปเหรอคะ
432
00:27:04,372 --> 00:27:05,998
เธอผิดเหรอที่โตมาอย่างยากจน
433
00:27:06,290 --> 00:27:08,210
ไม่ใช่สักหน่อยนี่ จะเป็นไรไป
434
00:27:10,711 --> 00:27:12,254
ตอนนี้ฉันไม่เด็กแล้วนะคะ
435
00:27:13,006 --> 00:27:14,466
ก็จริง
436
00:27:14,549 --> 00:27:17,844
เธอก็แก่เกินกว่า
จะอยากเป็นซินเดอเรลล่าแล้วล่ะ
437
00:27:19,012 --> 00:27:21,306
นี่จะโยนมาร์ชแมลโลว์
เข้ากองไฟหรือไงคะ
438
00:27:24,016 --> 00:27:25,059
ก็ดีนะ
439
00:27:25,059 --> 00:27:27,186
ฉันพกอุปกรณ์ตั้งแคมป์ติดรถพอดี
440
00:27:27,186 --> 00:27:28,271
มากินกันเถอะ
441
00:27:30,814 --> 00:27:32,316
- แต่นแต๊น
- โอ้โฮ
442
00:27:38,281 --> 00:27:39,615
จะทานแล้วนะครับ
443
00:27:50,752 --> 00:27:53,296
พ่อฉันเคยต้มรามยอนแบบนี้เลย
444
00:27:53,922 --> 00:27:55,297
นาน ๆ กินที อร่อยดีจัง
445
00:27:55,465 --> 00:27:56,508
จริงเหรอ
446
00:27:56,924 --> 00:27:58,093
ตอนนี้พ่อเธออยู่ไหนเหรอ
447
00:28:01,095 --> 00:28:02,638
เสียแล้วค่ะ เมื่อไม่นานมานี้เอง
448
00:28:08,811 --> 00:28:12,022
เดิมทีฉันกับพ่อ
อยู่ที่นี่ด้วยกันสองคน
449
00:28:13,566 --> 00:28:15,235
แล้วพอพ่อแต่งงานใหม่
450
00:28:15,318 --> 00:28:17,778
เราก็ไปจากที่นี่ และในที่สุด
ก็อยู่ในบ้านดี ๆ กับเขาสักที
451
00:28:20,198 --> 00:28:21,449
แล้วทำไมเธอกลับมาอยู่นี่ล่ะ
452
00:28:22,534 --> 00:28:24,201
คุณพ่อเสียแล้ว เลยโดนไล่ออกมาเหรอ
453
00:28:26,746 --> 00:28:28,622
แม่เลี้ยงกับพี่เลี้ยงฉัน
ไม่ได้ใจร้ายหรอก
454
00:28:29,248 --> 00:28:30,876
แต่ฉันมันเป็นเด็กไม่ดี
455
00:28:31,877 --> 00:28:33,211
เลยอาละวาดครั้งใหญ่และออกมาค่ะ
456
00:28:33,919 --> 00:28:36,590
โธ่ จะไปทะเลาะกันทำไมล่ะ หืม
457
00:28:37,339 --> 00:28:39,176
น่าจะดีกับพวกเขาไว้
และอยู่ด้วยกันต่อไปสิ
458
00:28:39,301 --> 00:28:41,261
ยังไงเราก็ไม่ใช่ครอบครัวแท้จริง
ที่รักกันและกันสักหน่อย
459
00:28:41,261 --> 00:28:42,429
ฉันจะอยู่ที่นั่นไปทำไมคะ
460
00:28:43,220 --> 00:28:45,515
ขนาดฉันยังคิดว่า
เด็กอย่างฉันมันน่ารำคาญเลย
461
00:28:46,308 --> 00:28:48,517
ความสามารถก็ไม่มี มีแต่ความโลภ
462
00:28:49,603 --> 00:28:51,061
พวกเขาคงเกลียดเพราะแบบนี้แหละ
463
00:28:51,937 --> 00:28:53,023
ฉันมันคนน่ารำคาญ
464
00:28:54,190 --> 00:28:56,151
เธอกำลังมองผ่านเลนส์ความเกลียดชัง
465
00:28:59,571 --> 00:29:01,406
ทำไมถึงบอกว่าตัวเองน่ารำคาญล่ะ
466
00:29:03,365 --> 00:29:05,451
เด็กทุกคนโลภมากกันทั้งนั้น
467
00:29:07,162 --> 00:29:08,287
จะเกลียดเพราะเรื่องนั้นได้เหรอ
468
00:29:12,791 --> 00:29:14,628
เหมือนว่าเธอเกลียดตัวเองมานาน
469
00:29:14,628 --> 00:29:15,878
เพราะมองตัวเองผ่านเลนส์ความเกลียดชัง
470
00:29:23,762 --> 00:29:24,929
ฉันถอดออกให้แล้ว
471
00:29:27,306 --> 00:29:28,641
ลองมองตัวเองใหม่ดี ๆ สิ
472
00:29:30,310 --> 00:29:32,354
เธอก็เป็นเด็กที่น่ารักเหมือนกัน
473
00:29:37,859 --> 00:29:39,276
ในวินาทีนั้นฉันถึงได้รู้ตัว
474
00:29:41,153 --> 00:29:42,738
ว่าคำที่ฉันอยากได้ยินมาตลอด
475
00:29:43,531 --> 00:29:46,034
คือคำว่า
"เธอก็เป็นเด็กที่น่ารักเหมือนกัน"
476
00:29:46,034 --> 00:29:48,328
- แม่
- แม่ เรากลับมาแล้วค่ะ
477
00:29:48,328 --> 00:29:51,580
เจ้าหญิงของแม่ เด็กน้อยของแม่
478
00:29:51,789 --> 00:29:53,500
ทำไมน่ารักขนาดนี้เนี่ย
479
00:29:53,958 --> 00:29:55,000
เข้าบ้านเถอะ
480
00:29:56,670 --> 00:29:57,754
แจริม
481
00:29:58,547 --> 00:30:00,090
ถึงจะแกล้งทำเหมือนไม่ต้องการ
482
00:30:00,714 --> 00:30:03,135
แต่ในวินาทีที่ได้ยินคำนั้น
ที่อยากได้ยินมานาน
483
00:30:04,219 --> 00:30:06,555
น้ำตาฉันก็ไหลออกมา
ราวกับรอเวลานี้อยู่
484
00:30:14,896 --> 00:30:15,939
ร้องไห้ทำไม
485
00:30:18,275 --> 00:30:19,317
เปล่า
486
00:30:20,443 --> 00:30:22,737
ก็คุณเอาแต่เรียกฉันว่าเด็ก
ทั้งที่ฉันไม่ใช่เด็กแล้ว
487
00:30:23,904 --> 00:30:26,575
ฉันถึงได้ร้องไห้เหมือนเด็กไงคะ
เด็กน่าสมเพช
488
00:30:26,740 --> 00:30:29,536
งั้นเธอจะเป็นเด็กน่าสมเพช
ไปตลอดชีวิตนะ
489
00:30:30,411 --> 00:30:31,495
แต่จะเป็นไรไป
490
00:30:34,708 --> 00:30:36,793
คุณไม่ได้จะดูแลฉัน
ไปตลอดชีวิตสักหน่อย
491
00:30:36,876 --> 00:30:38,336
อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นเด็กค่ะ
492
00:30:39,963 --> 00:30:42,048
ก็จริง ฉันดูแลเธอตลอดไปไม่ได้หรอก
493
00:30:42,631 --> 00:30:43,800
ฉันก็มีชีวิตของตัวเองเหมือนกัน
494
00:30:45,759 --> 00:30:47,012
ใจร้ายชะมัดเลย
495
00:30:47,179 --> 00:30:48,263
เจ็บนะ
496
00:30:49,014 --> 00:30:50,682
เลิกตีฉันสักทีเถอะ
497
00:30:52,057 --> 00:30:53,100
เธอไม่ยอมมองฉันด้วยซ้ำ
498
00:30:57,479 --> 00:30:59,648
(บันดันอา)
499
00:31:05,613 --> 00:31:06,740
ไม่รับสายเหรอคะ
500
00:31:08,991 --> 00:31:10,410
(บันดันอา)
501
00:31:11,827 --> 00:31:13,079
ฉันไม่อยากถูกขัดจังหวะ
502
00:31:17,167 --> 00:31:18,502
ฉันยังกินไม่เสร็จเลย
503
00:31:33,807 --> 00:31:35,519
เมื่อเลนส์แห่งความเกลียดชังหายไป
504
00:31:37,270 --> 00:31:38,855
ฉันก็เริ่มคิดว่าบางที
505
00:31:39,021 --> 00:31:41,357
ที่เขาไม่ยอมรับฉัน
อาจไม่ใช่เพราะฉันไม่ดีพอ
506
00:31:43,485 --> 00:31:46,028
แต่อาจเป็นเพราะเขา
มีเหตุผลของตัวเองก็ได้
507
00:31:47,155 --> 00:31:48,572
และมันก็ทำให้ฉันสบายใจขึ้น
508
00:32:11,846 --> 00:32:14,057
ตอนนี้ฉันตื่นเต้นมาก
509
00:32:14,431 --> 00:32:16,559
เพราะมีเหตุผลสมควรให้อัดคนแล้ว
510
00:32:17,477 --> 00:32:20,896
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้อัดคน
หลังจากเลิกเป็นนักมวย
511
00:32:21,857 --> 00:32:23,150
เร้าใจสุด ๆ ลย
512
00:32:23,150 --> 00:32:24,234
คือว่า
513
00:32:24,985 --> 00:32:26,236
เรา...
514
00:32:27,070 --> 00:32:28,697
คุยกันดี ๆ ไม่ได้เหรอ
515
00:32:31,073 --> 00:32:32,950
- ครับ
- นายเป็นหมอนี่
516
00:32:33,368 --> 00:32:36,078
เพราะงั้นหาทางหลบ
จุดที่จะเจ็บหนักเอาเองนะ
517
00:32:40,125 --> 00:32:42,626
รู้ไหมว่านายทำ
ให้ครอบครัวฉันต้องเสียใจแค่ไหน
518
00:32:42,669 --> 00:32:44,420
ผมขอโทษครับ
519
00:32:44,420 --> 00:32:47,424
ถ้าจะซื้อเนื้อมาก็น่าจะซื้อฮันอูสิ
ดูถูกกันหรือไง
520
00:32:47,424 --> 00:32:48,549
เอ่อ อันนั้น...
521
00:32:49,925 --> 00:32:51,177
คุณชินแจริมเป็นคนซื้อครับ
522
00:32:52,137 --> 00:32:53,972
ถ้าผมซื้อเอง
ต้องซื้อเนื้อฮันอูพรีเมียมอยู่แล้ว
523
00:32:53,972 --> 00:32:56,682
ชินแจริมเหรอ
แล้วทำไมนายทำเหมือนตัวเองเป็นคนซื้อ
524
00:32:57,350 --> 00:32:59,394
ชินแจริมขอให้ผมช่วยครับ
525
00:33:00,060 --> 00:33:02,522
บอกว่าถ้าครอบครัวรู้ว่าเขาซื้อ
จะไม่สบายใจ
526
00:33:02,564 --> 00:33:04,107
แต่ว่าก็อยากซื้อให้
527
00:33:04,566 --> 00:33:06,151
เลยขอให้ผมทำเหมือนเป็นคนซื้อมาครับ
528
00:33:06,651 --> 00:33:07,694
แต่...
529
00:33:08,987 --> 00:33:10,696
เขาบอกว่าพี่สาวกินเยอะ
เลยต้องซื้อเนื้อนำเข้า
530
00:33:10,696 --> 00:33:12,199
- ว่าไงนะ
- เขาบอกว่าพี่สาวกินเยอะ
531
00:33:12,199 --> 00:33:13,824
- เลยต้องซื้อเนื้อนำเข้าครับ
- เดี๋ยวเถอะ ไอ้...
532
00:33:13,824 --> 00:33:15,327
ขอโทษครับ ผมขอโทษ
533
00:33:16,578 --> 00:33:18,495
แล้วชุดโยคะกับน้ำมันนวดล่ะ
534
00:33:18,955 --> 00:33:20,414
อันนั้นก็ชินแจริม
535
00:33:20,540 --> 00:33:22,292
โอ๊ย น่ารำคาญจริง ๆ
536
00:33:22,708 --> 00:33:24,377
ใครติดหนี้ใครกันแน่
537
00:33:27,047 --> 00:33:29,256
แจริมเป็นคนยืมเงินผมไปครับ
538
00:33:30,507 --> 00:33:31,718
แต่ผมยอมให้เขาใช้ทำนู่นนี่
539
00:33:32,219 --> 00:33:33,469
แปลกมากเลยว่าไหมครับ
540
00:33:33,512 --> 00:33:34,596
โอ๊ย ไอ้...
541
00:33:35,221 --> 00:33:36,305
โธ่เว้ย
542
00:33:39,059 --> 00:33:40,434
เงินที่ชินแจริมยืมไป
543
00:33:41,311 --> 00:33:42,687
ชินแจริมจะใช้คืน
544
00:33:43,188 --> 00:33:45,315
ถึงแกจะยังเด็ก และไม่มีทักษะอะไร
545
00:33:45,524 --> 00:33:46,775
แต่อีกไม่นานต้องเก่งขึ้นแน่
546
00:33:47,191 --> 00:33:49,568
เพราะฉันเลี้ยงมาแบบนั้น
ให้แกแข็งแกร่ง
547
00:33:49,694 --> 00:33:51,071
และเอาตัวรอดให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม
548
00:33:51,695 --> 00:33:53,697
เพราะงั้น เอาเงินคืนจากแกด้วย
549
00:33:56,116 --> 00:33:57,202
จะไปเฉย ๆ เหรอครับ
550
00:34:03,123 --> 00:34:04,501
อยู่ ๆ ฉันก็อยากกินเนื้อฮันอู
551
00:34:08,587 --> 00:34:10,172
การให้คนยืมเงิน
552
00:34:10,298 --> 00:34:13,551
ก็อาจนำมาซึ่งเรื่องน่ากลัว
แบบนี้ได้นะคะ ทุกคน
553
00:34:23,519 --> 00:34:25,397
ฉันว่าอยู่ข้างในหนาวกว่าอีก
554
00:34:25,397 --> 00:34:27,356
ก็มันไม่มีฮีตเตอร์นี่คะ
555
00:34:27,606 --> 00:34:29,609
มานั่งบนผ้าห่มอุ่น ๆ สิคะ
556
00:34:33,404 --> 00:34:35,447
- ขอแป๊บเดียวแล้วกัน
- อือ
557
00:34:36,198 --> 00:34:37,409
ห่มนี่ไว้ด้วย
558
00:34:38,075 --> 00:34:39,159
ไม่งั้นจะหนาวตาย
559
00:34:47,836 --> 00:34:48,920
เป็นไงคะ
560
00:34:49,379 --> 00:34:50,880
เธอจนกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะ
561
00:34:54,216 --> 00:34:56,510
ฉันก็ไม่เคยรู้เลยค่ะ
ว่าตัวเองจนขนาดนี้
562
00:34:59,221 --> 00:35:01,515
ว่าแต่ คุณจะนอนที่นี่
ได้จริง ๆ เหรอคะ
563
00:35:02,016 --> 00:35:04,643
อือ เธอยังนอนได้เลย
ทำไมฉันจะนอนไม่ได้
564
00:35:06,187 --> 00:35:07,397
เธอไปบ้านฉันเถอะ
565
00:35:08,355 --> 00:35:09,815
เราไม่ได้จะนอนด้วยกันที่นี่สักหน่อย
566
00:35:29,586 --> 00:35:31,003
(แจ้งเตือนความปลอดภัยสาธารณะ)
567
00:35:31,003 --> 00:35:32,631
(ระวังหิมะตกหนัก)
568
00:35:34,549 --> 00:35:35,925
ไปด้วยกันไม่ได้เหรอคะ
569
00:35:36,133 --> 00:35:37,928
ไว้ค่อยสลับบ้านกันวันหลัง นะคะ
570
00:35:37,928 --> 00:35:40,555
ทำแบบนั้นได้ที่ไหนล่ะ
ฉันจะถอนตัวแค่เพราะหนาวไม่ได้
571
00:35:41,473 --> 00:35:42,516
ฉันจะนอนที่นี่แหละ
572
00:35:42,516 --> 00:35:44,684
จริง ๆ เลย... โอ๊ย
573
00:35:47,561 --> 00:35:49,980
- งั้นฉันก็จะอยู่นี่แหละค่ะ
- ทำไมล่ะ
574
00:35:50,241 --> 00:35:51,900
จะทิ้งคุณไว้คนเดียวได้ไงคะ
575
00:35:53,026 --> 00:35:56,071
ที่จริงฉันไม่เคยนอนคนเดียว
ในอากาศหนาว ๆ แบบนี้เลยค่ะ
576
00:35:57,197 --> 00:35:58,698
ในวันที่หนาวมาก ๆ
577
00:35:59,490 --> 00:36:00,742
เราจะนอนกอดกัน
578
00:36:02,795 --> 00:36:04,662
บ้านมันเก่ามากแล้ว
579
00:36:05,829 --> 00:36:08,832
มันอาจจะถล่มลงมา
หรือไม่เราก็อาจหนาวตาย
580
00:36:22,064 --> 00:36:24,056
เปลี่ยนแผน ถอนกำลัง
581
00:36:24,056 --> 00:36:26,268
เราจะถอนกำลังแล้ว ไปบ้านฉันกันเถอะ
582
00:36:26,778 --> 00:36:27,853
จริงเหรอ
583
00:36:46,453 --> 00:36:47,706
จะทำยังไงดี
584
00:36:50,541 --> 00:36:51,584
เธออยากทำอะไร
585
00:36:53,043 --> 00:36:54,128
ก่อนอื่น...
586
00:36:55,505 --> 00:36:57,882
ฉันอยากอาบน้ำอุ่น ๆ ค่ะ
587
00:37:06,516 --> 00:37:08,684
เมื่อเช้าฉันอาบน้ำไม่ได้น่ะค่ะ
588
00:37:19,320 --> 00:37:23,449
ฉันประเมินตัวเองผิดไปชั่วขณะสินะ
589
00:37:23,490 --> 00:37:25,367
ดันคิดว่าตัวเองจะอาบน้ำเย็นได้
590
00:37:25,702 --> 00:37:27,713
คนเราต้องอาบน้ำอุ่นสิ
591
00:37:28,579 --> 00:37:29,705
ดูนี่สิ
592
00:37:30,540 --> 00:37:33,709
เซลล์ในร่างกายฉันมีความสุขมาก
ฉันเต้นป๊อปปิ้งได้แล้ว
593
00:37:33,709 --> 00:37:35,629
ป๊อป ๆ
594
00:37:37,339 --> 00:37:39,048
ฉันมันเป็นทาสความสุข
595
00:37:42,676 --> 00:37:44,596
จะปิดน้ำยังไงเนี่ย
596
00:37:45,555 --> 00:37:47,473
ระบบมันไฮเทคขั้นสุดหรือเปล่านะ
597
00:37:49,851 --> 00:37:51,018
ปิดน้ำหน่อย
598
00:37:52,354 --> 00:37:53,646
ไม่นะ ทำยังไงดี
599
00:37:54,365 --> 00:37:57,399
ถ้าเป็นแบบนี้
ไม่ใช่ว่าฉันจะทำน้ำท่วมคอนโดหรูเหรอ
600
00:37:58,693 --> 00:38:03,365
(ค่าชดเชยความเสียหาย 50,000,000 วอน)
601
00:38:07,452 --> 00:38:11,549
ฉันทำให้ท่านประธานต้องเห็นภาพ
ที่ไม่น่ามองอยู่เรื่อยเลย ขอโทษนะคะ
602
00:38:12,873 --> 00:38:15,626
ไม่ต้องห่วงหรอก
ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
603
00:38:16,294 --> 00:38:19,506
ก็นะ มันไม่มีอะไรที่มองไม่ได้หรอกค่ะ
604
00:38:19,849 --> 00:38:21,550
เท่านี้ถือว่าอยู่ในเรตทั่วไป
605
00:38:24,468 --> 00:38:25,679
นี่ ออกมา
606
00:38:28,348 --> 00:38:29,850
(อ่างอาบน้ำ หยุด)
607
00:38:32,978 --> 00:38:35,564
อ๋อ ปิดแบบนี้นี่เองสินะ
608
00:38:36,189 --> 00:38:37,274
เฮ้อ
609
00:39:36,625 --> 00:39:37,958
ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ
610
00:39:39,211 --> 00:39:40,795
หน้าแดงแจ๋เลย
611
00:39:42,297 --> 00:39:43,465
เจ็บมากเลย
612
00:39:44,757 --> 00:39:45,799
ก้นฉัน
613
00:39:46,258 --> 00:39:47,301
อ้อ
614
00:39:55,184 --> 00:39:56,895
ฉันไม่เป็นไร
615
00:40:08,833 --> 00:40:11,367
ไม่นะ จะเป็นแบบนี้ไม่ได้
616
00:40:12,503 --> 00:40:14,621
สิ่งสำคัญก็ต้องทะนุถนอมเอาไว้สิ
617
00:40:14,621 --> 00:40:18,217
ไม่ค่ะ จัดเถอะค่ะ ขอร้องล่ะ
618
00:40:30,887 --> 00:40:32,638
(คังฮวาจิน)
619
00:40:38,269 --> 00:40:39,353
ฮัลโหล
620
00:40:39,614 --> 00:40:41,657
ฉันกินเนื้อเป็นมื้อดึกอยู่ แวะมาสิ
621
00:40:41,898 --> 00:40:43,190
ไม่มาตอนนี้หมดนะ
622
00:40:43,607 --> 00:40:44,985
ใครโทรมาเวลานี้
623
00:40:50,657 --> 00:40:51,700
อย่าบอกนะว่า...
624
00:40:52,668 --> 00:40:53,743
แบคตงเหรอ
625
00:41:05,462 --> 00:41:06,882
แม่ กินนี่สิ
626
00:41:06,882 --> 00:41:08,048
ไม่เอา ไม่อยากกิน
627
00:41:09,216 --> 00:41:11,719
แจริมอาจจะไม่ได้กินข้าวเย็นเลยก็ได้
628
00:41:12,261 --> 00:41:13,481
ฉันจะกินลงได้ยังไง
629
00:41:16,015 --> 00:41:18,100
หนูบอกชินแจริมแล้ว ว่าให้มานี่
630
00:41:18,393 --> 00:41:19,853
จริงเหรอ แกจะมาไหม
631
00:41:20,437 --> 00:41:22,813
มาสิ เนื้อวัวเรียกทั้งที
632
00:41:22,865 --> 00:41:24,024
เนื้อวัวมันใช้ได้ที่ไหน
633
00:41:24,315 --> 00:41:25,650
อย่างน้อยก็ต้องทำกิมจิสดไว้
634
00:41:31,530 --> 00:41:34,451
จะมาชวนกินเนื้ออะไรตอนดึก
635
00:41:36,202 --> 00:41:38,506
ทำไม เกิดอะไรขึ้นเหรอ
636
00:41:38,506 --> 00:41:39,997
ฉันคงต้องไปแล้วล่ะค่ะ
637
00:41:39,997 --> 00:41:41,092
ตอนนี้เหรอ เอ่อ...
638
00:41:42,135 --> 00:41:43,177
ป่านนี้แล้วเนี่ยนะ
639
00:41:43,459 --> 00:41:46,212
ค่ะ วันนี้ฉันซาบซึ้งใจมาก
640
00:41:46,212 --> 00:41:47,390
แต่คงต้องไปก่อนค่ะ
641
00:41:57,515 --> 00:41:58,599
อย่าไปนะ
642
00:42:00,018 --> 00:42:01,102
อยู่กับฉันเถอะ
73767
