All language subtitles for A Man Called God E09
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:06,000
This is a FREE fansub. NOT for SALE
Get it for FREE @ www.Thaisubtitle.com
Eng Sub brought to you by HaruHaruSubs
2
00:00:07,180 --> 00:00:10,910
นี่เป็นการประกาศความสำนึกผิดกับสังคม
3
00:00:12,040 --> 00:00:13,870
ผมอยากบอกกับโลกนี้เพียงลำพัง
4
00:00:14,230 --> 00:00:16,890
ฉันรับผิดชอบเอง ส่งมันไป
5
00:00:19,670 --> 00:00:22,590
25 ปีที่แล้ว ผมมีส่วนร่วมในคดีฆ่าใครบางคน
6
00:00:23,430 --> 00:00:25,110
แต่ผมไม่ได้ทำคนเดียว
7
00:00:25,230 --> 00:00:28,040
มีประธานฮวางอินกรุ๊ปและประธานยองบีกรุ๊ป
8
00:00:28,160 --> 00:00:32,170
และประธานแทฮงกรุ๊ป
9
00:00:32,580 --> 00:00:34,010
มีใครอยู่บ้าง
10
00:00:36,700 --> 00:00:38,320
รัฐมนตรี ลีฮยองซบ
11
00:00:39,300 --> 00:00:41,430
ยอง ทำไมคุณมาอยู่นี่
12
00:00:43,800 --> 00:00:46,030
แกกล้าดีไงมาตีพ่อฉัน
13
00:00:51,520 --> 00:00:54,290
รัฐมนตรี ลีฮยองซบ ถูกฆาตรกรรม
14
00:00:55,130 --> 00:00:57,670
ผู้กระทำความผิดคือปีเตอร์แพน
15
00:00:59,590 --> 00:01:00,760
ไม่
16
00:01:01,590 --> 00:01:03,250
มันคือ ชอยคังตา
17
00:01:05,350 --> 00:01:07,350
- ตอนที่ 9 -
18
00:02:36,910 --> 00:02:38,750
มีเศษแก้ว
19
00:03:31,540 --> 00:03:33,250
- ฮวาง โบ
- ครับ
20
00:03:33,700 --> 00:03:35,310
ฉันพบหลักฐาน
21
00:03:36,160 --> 00:03:40,280
ว้าว...หัวหน้าทีม คุณพบมันที่ไหน
22
00:03:41,850 --> 00:03:43,340
หัวหน้าทีม
23
00:03:54,990 --> 00:03:56,740
นี่คือสไนเปอร์
24
00:04:04,380 --> 00:04:06,110
นี่คือวิธีที่พวกคุณทำงานเหรอ
25
00:04:06,650 --> 00:04:09,150
ถ้าคุณดูแล ลีฮยองซบ อย่างที่ควร
26
00:04:09,270 --> 00:04:11,240
เรื่องแบบนี้คงจะไม่เกิดขึ้น
27
00:04:12,860 --> 00:04:15,340
ฉันไม่มีอะไรจะพูดค่ะ เป็นความผิดของฉันเอง
28
00:04:15,460 --> 00:04:17,170
หัวหน้าทีม โซมิซู
29
00:04:18,340 --> 00:04:21,650
คุณเป็นหัวหน้าทีมนี้ไม่ใช่เหรอ
30
00:04:25,770 --> 00:04:27,430
ฉันเสียใจค่ะ
31
00:04:28,430 --> 00:04:29,980
ความผิดของฉันเอง
32
00:04:30,890 --> 00:04:33,760
เป็นความผิดของฉัน ฉันจะรับผิดชอบเอง
33
00:04:33,880 --> 00:04:35,300
รับผิดชอบเหรอ
34
00:04:37,940 --> 00:04:41,820
คุณจะรับผิดชอบยังไง ผมจะคอยดู
35
00:04:44,250 --> 00:04:45,700
หัวหน้าทีม
36
00:04:50,990 --> 00:04:55,200
แต่ว่าทำไมคุณถึงอยู่ในที่เกิดเหตุ
37
00:05:00,270 --> 00:05:02,130
ด้วยข่าวกรองจากดาวเทียม
38
00:05:03,160 --> 00:05:07,020
ตอนที่ผมไปถึง ก็สายเกินไปแล้ว
39
00:05:18,090 --> 00:05:20,030
- นี่คืออะไร
เราพบนี่ที่โกดัง
40
00:05:21,340 --> 00:05:25,150
นี่ไม่ใช่ปืนที่ใช้ยิง รัฐมนตรี ลีฮยองซบเหรอ
41
00:05:27,220 --> 00:05:31,900
ไปทดสอบอย่างละเอียด ถ้าคุณทดสอบมันเราจะรู้
42
00:05:32,020 --> 00:05:33,190
ครับ
43
00:05:36,080 --> 00:05:39,210
ทิ้งปืนไว้ในที่เกิดเหตุการฆาตรกรรมแสดงว่า
44
00:05:40,420 --> 00:05:42,720
นี่เป็นเทคนิคของปีเตอร์แพน
45
00:05:43,450 --> 00:05:47,130
ตอนคังแทโฮ เขาก็เปิดเผยว่าเขาเป็นคนทำ
46
00:05:48,510 --> 00:05:51,840
นี่เป็นวิธีที่ใช้ประจำที่ผู้ก่อการร้ายใช้ในการเตือน
47
00:05:52,640 --> 00:05:56,210
- การเตือน\
- เป็นการคุกคามเป้าหมายถัดไป
48
00:06:18,020 --> 00:06:21,040
พอครับ มันจะโอเค ใช่มั้ย
49
00:06:22,370 --> 00:06:26,720
อูฮยอนจะจัดการทุกอย่างได้เรียบร้อย
เขาไม่เคยทิ้งล่องลอยไว้
50
00:06:26,840 --> 00:06:32,820
แต่ มันคงจะไม่ง่ายสำหรับเขา
ที่จะจัดการนักข่าวนั้น
51
00:06:33,720 --> 00:06:38,450
พูดแบบนี้หมายความว่า
ผู้หญิงคนนั้นกำความลับของเราอยู่
52
00:06:38,790 --> 00:06:41,800
เขาชอบเธอ
53
00:06:42,340 --> 00:06:45,060
อะไรนะ แกกำลังพูดเรื่องอะไร
54
00:06:45,280 --> 00:06:47,980
มันไม่ใช่เวลาจะมาเดท
55
00:06:48,450 --> 00:06:50,660
ถ้านักข่าวนั้นปากโป้ง เราก็จบกัน
56
00:06:50,780 --> 00:06:52,860
ผมรู้ เรื่องนั้นแหละที่ผมจะบอก
57
00:06:52,980 --> 00:06:55,100
ถ้า อูฮยอนไม่จัดการ แกก็จัดการซะ
58
00:06:55,660 --> 00:06:57,430
- แกไปจัดการซะ\
-ครับ
59
00:06:57,550 --> 00:06:59,630
แน่นอน
60
00:06:59,750 --> 00:07:02,290
-ยังไง -ฉันส่งผู้เชี่ยวชาญไป
61
00:07:02,410 --> 00:07:03,710
นั่น..
62
00:07:03,830 --> 00:07:05,970
หลังจากที่เค้าทำเสร็จแล้ว จะไม่ทิ้งร่องรอย
63
00:07:06,080 --> 00:07:09,100
เค้าจะหายตัวไป แล้วกลับมาอีกที 2-3 ปีให้หลัง
64
00:07:13,160 --> 00:07:16,320
ทำไมต้องตกใจ อย่าบอกนะว่าพี่ไปทำอะไรผิดมาอีก
65
00:07:16,440 --> 00:07:19,500
เธอ เธอคิดว่าจะพูดอะไรก็ได้ที่อยากพูดงั้นเหรอ
66
00:07:21,460 --> 00:07:22,670
แต่...พ่อค่ะ
67
00:07:22,790 --> 00:07:25,370
เกิดอะไรขึ้นกับ รัฐมนตรีลี
68
00:07:25,490 --> 00:07:27,880
เขาเพิ่งมาบ้านเราเมื่อเช้านี้
69
00:07:28,000 --> 00:07:32,340
ใครกันที่เกียดชังเขา จนฆ่าเขาได้
70
00:07:32,760 --> 00:07:36,360
ฉันปวดหัว แล้วแกยังจะมากวนฉันอีก
71
00:07:36,580 --> 00:07:38,660
- กลับบ้านไปซะ
-หนูไม่ต้องการ
72
00:07:39,060 --> 00:07:41,030
หนูรู้สึกเหมือน เห็นผีเขาที่ในบ้าน
73
00:07:41,150 --> 00:07:44,160
เธอนั้นแหละผี แล้วทำไมต้องกลัวผีอีก
74
00:07:45,270 --> 00:07:46,840
ไปเลยไป
75
00:07:51,750 --> 00:07:54,530
- ท่าน เป็นยังไงบ้างค่ะ
- เธอก็อยู่นี่ด้วย
76
00:07:54,650 --> 00:07:57,260
- รู้สึกช็อคด้วยใช่มั้ย\-N
77
00:07:57,990 --> 00:07:59,490
คุณก็มา
78
00:08:02,630 --> 00:08:06,410
ใช่ พวกแก ออกไปข้างนอกก่อน
79
00:08:06,530 --> 00:08:07,680
ครับ
80
00:08:23,240 --> 00:08:25,120
ขอบคุณที่ทำงานหนัก
81
00:08:25,900 --> 00:08:27,130
เอ่อ
82
00:08:27,800 --> 00:08:29,750
แต่ยังมีปัญหา
83
00:08:31,400 --> 00:08:33,630
ก็เรื่องนักข่าวนั้น
84
00:08:33,750 --> 00:08:35,500
เธอยังเข้ามาขุดคุ้ย
85
00:08:35,620 --> 00:08:37,460
ผมเคยบอกให้คุณจัดการเธอแล้ว
86
00:08:37,580 --> 00:08:41,550
แต่ผมรู้มาว่าเธอเป็นแฟนของอูฮยอน
87
00:08:41,670 --> 00:08:42,720
อะไรนะ
88
00:08:42,840 --> 00:08:45,280
คุณคิดว่าเขาสามารถกำจัดแฟนตัวเองได้เหรอ
89
00:08:45,400 --> 00:08:46,760
จริงเหรอ
90
00:08:49,270 --> 00:08:52,180
เขาจะซ่อนเรื่องเธอกับพ่อของเขา
91
00:08:53,370 --> 00:08:58,010
ไม่ว่ายังไง กำจัดนักข่าวนั้นทันที
92
00:09:00,380 --> 00:09:01,920
เกิดอะไรขึ้น
93
00:09:02,840 --> 00:09:04,810
ทำไมพวกเขาจะจัดการจินโบแบ
94
00:09:06,340 --> 00:09:08,600
นายเปลี่ยนแปลงโดยใช้ใบหน้าของนักข่าวจินโบแบใช่มั้ย
95
00:09:08,720 --> 00:09:10,870
- ผมของโทษ บอส
-ฉันบอกให้เขาทำเอง
96
00:09:12,850 --> 00:09:15,050
ฉันรู้สึกว่ามันน่าจะได้ผล
97
00:09:15,650 --> 00:09:17,580
แทนที่จะใช่หน้านักข่าวอื่น
98
00:09:17,700 --> 00:09:21,780
ฉันรู้สึกว่าถ้าใช้หน้าของนักข่าวจินโบแบ จะทำให้พวกเขาเชื่อมันมากขึ้น
99
00:09:22,890 --> 00:09:25,760
นั้นทำให้พวกเขาไม่สงสัย และตกหลุมพราง
100
00:09:26,150 --> 00:09:30,670
พวกเขาเชื่อว่าจินโบแบสามารถติดตามรัฐมนตรีลี
101
00:09:31,650 --> 00:09:32,900
วิเวียน
102
00:09:33,620 --> 00:09:37,020
ฉันทำเพื่อแผนของเรา ถ้าเพื่อนแผน แล้วผู้หญิงคนนั้น....
103
00:09:37,140 --> 00:09:38,950
ผมบอกคุณแล้ว
104
00:09:41,370 --> 00:09:45,180
เราจะไม่ทำร้าย คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานของเรา
105
00:09:49,650 --> 00:09:53,900
ไมเคิล ฉันต้องการให้มันจบเร็วๆ
แล้วกลับอเมริกากัน
106
00:09:55,700 --> 00:10:00,030
ผู้หญิงคนนั้นสำคัญกว่างานของเราใช่มั้ย
107
00:10:03,210 --> 00:10:09,750
ตอบฉันสิ ผู้หญิงคนนั้นสำคัญกว่าเราใช่มั้ย
108
00:10:17,790 --> 00:10:19,260
ไมเคิล
109
00:10:29,460 --> 00:10:30,880
คุณเข้าไปไม่ได้
110
00:10:30,900 --> 00:10:33,460
แค่แป๊บเดียว ฉันจะรีบออกมาให้เร็วที่สุด
111
00:10:35,580 --> 00:10:36,850
รุ่นพี่
112
00:10:37,840 --> 00:10:40,040
รุ่นพี่ .... รุ่นพี่
113
00:10:42,230 --> 00:10:44,860
- ฉันรู้จักเขา
- ผมบอกว่าคุณเข้าไม่ได้
114
00:10:54,920 --> 00:10:58,630
รุ่นพี่ เกิดอะไรขึ้น ใครเป็นคนร้าย
115
00:11:00,950 --> 00:11:02,300
จินโบแบ
116
00:11:03,680 --> 00:11:07,520
บทสัมภาษณ์ท่านรัฐมนตรี จะให้รั่วไม่ได้
117
00:11:07,640 --> 00:11:11,790
คุณพูดอะไร? ฉันสัมภาษณ์ท่านรัฐมนตรี?
118
00:11:11,910 --> 00:11:16,230
ฉันรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง คุณคนเดียวที่รู้....
119
00:11:16,660 --> 00:11:17,920
จะบอกให้รู้ว่ามีมโนธรรมงั้นสิ?
120
00:11:18,040 --> 00:11:20,430
อย่ามายุ่งเรื่องนี้อีก มันอันตราย
121
00:11:21,490 --> 00:11:23,320
คุณต้องฟังฉัน โบแบ
122
00:11:23,440 --> 00:11:25,500
พี่กำลังพูดเรื่องเหลวไหลอะไร
123
00:11:26,090 --> 00:11:29,080
ถ้าพี่ไม่ต้องการจะบอกฉันเรื่องคดีนี้ ฉันไปถามนักสืบโซก็ได้
124
00:11:29,200 --> 00:11:30,890
- ฉันไปหละ\- จินโบแบ
125
00:11:31,010 --> 00:11:32,450
ผมทราบแล้ว
126
00:11:37,000 --> 00:11:38,460
ครับ พ่อ
127
00:11:39,610 --> 00:11:40,880
อะไร
128
00:11:42,430 --> 00:11:43,820
ตอนนี้
129
00:11:49,640 --> 00:11:52,230
- ผมมาแล้ว\- เยี่ยม มานี่ซิ
130
00:11:52,350 --> 00:11:53,690
นั่ง
131
00:11:58,090 --> 00:11:59,380
อูฮยอน
132
00:11:59,890 --> 00:12:04,710
ความสัมพันธ์ของแกกับนักข่าวจินโบแบเป็นยังไง
133
00:12:06,660 --> 00:12:10,650
สถานการณ์อย่างนี้ คุณมาคิดเรื่องความสัมพันธ์แบบนี้มันถูกแล้วเหรอ
134
00:12:10,770 --> 00:12:12,590
มันไม่ใช่อย่างที่คิดครับ พ่อ
135
00:12:12,950 --> 00:12:14,250
ไม
136
00:12:15,190 --> 00:12:17,340
ถ้าไม่ก็ดี งั้น
137
00:12:18,160 --> 00:12:20,860
ให้จังโฮจัดการเรื่องนี้
138
00:12:21,850 --> 00:12:23,490
อย่าเข้ามายุ่ง
139
00:12:24,920 --> 00:12:26,830
หมายความว่ายังไงครับ
140
00:12:32,110 --> 00:12:34,330
[โทรจาก รัฐมนตรีลีฮยองซบ]
141
00:12:40,960 --> 00:12:44,550
- ฮัลโล\- ผมรัฐมนตรีลี
142
00:12:45,700 --> 00:12:50,020
คุณคงรู้ว่าใครฆ่าผม
143
00:12:50,140 --> 00:12:51,490
ปีเตอร์แพน
144
00:12:52,100 --> 00:12:56,250
ฮวางอูฮยอน คุณจำเสียงของฉันได้
145
00:12:57,390 --> 00:13:00,360
คุณยังจับไม่ได้อีกเหรอว่าวิดีโอนั่นถูกตัดต่อ
146
00:13:00,480 --> 00:13:01,710
อะไร
147
00:13:03,250 --> 00:13:06,390
พวกคุณทำตามแผนของฉัน ฉันขอบคุณจริง ๆ
148
00:13:07,430 --> 00:13:09,620
ฉันไม่ต้องมือเปื้อนเลือด
149
00:13:10,480 --> 00:13:13,900
ฉันควรจะเดามั้ยว่าจากนี่พวกคุณจะไปไหนต่อ
150
00:13:15,050 --> 00:13:17,270
เพราะคุณจะฆ่ารัฐมนตีลีเพราะวีดีโอนั้น
151
00:13:17,390 --> 00:13:20,850
ฉันคิดว่าคุณคงจะต้องกำจัดนักข่าวลี คนที่สัมภาษณ์เขาด้วย
152
00:13:21,890 --> 00:13:28,700
ฮวางอูฮยอน มาดูกันซิว่านายตามซีนฉันมั้ย
153
00:13:38,320 --> 00:13:39,710
เกิดอะไรขึ้น
154
00:13:39,910 --> 00:13:42,430
ไม่ ผมต้องการแน่ใจบางอ่าง
155
00:13:44,880 --> 00:13:47,760
- นี่ฉันเอง
-เกิดอะไรขึ้นกับวีดีโอนั้น
156
00:13:47,880 --> 00:13:49,820
ผมกำลังจะโทรไปบอกคุณ
157
00:13:49,940 --> 00:13:52,610
แผนกเก็บข้อมูลเพิ่งส่งข้อมูลมา
158
00:13:57,200 --> 00:14:01,160
ค่อนข้างชัดว่าวิดีโอถูกตัดต่อ การสัมภาษณ์เป็นการสัมภาษณ์ของคนอื่น
159
00:14:01,280 --> 00:14:04,400
ตัดต่อหน้าของรัฐมนตรีลีกับนักข่าวจินลงไปแล้วเปลี่ยนเสียง
160
00:14:07,230 --> 00:14:10,140
พ่อครับ ซีดีนั้น
161
00:14:11,420 --> 00:14:12,920
เป็นของปลอม
162
00:14:12,990 --> 00:14:14,350
อะไรนะ
163
00:14:14,560 --> 00:14:16,040
ยืนยันมั้ย
164
00:14:16,140 --> 00:14:17,340
จังโฮอยู่ที่ไหน
165
00:14:17,460 --> 00:14:20,260
จังโฮ รอเดี๋ยว
เขากำลังมา
166
00:14:21,850 --> 00:14:23,750
ขอโทษ กรุณาโทรกลับมาภายหลัง
167
00:14:40,970 --> 00:14:42,960
วิเวียน คุณอยู่ไหน
168
00:14:43,850 --> 00:14:46,910
วิเวียน บอสจัดการแก้ไขเรื่องนักข่าวจินเรียบร้อยแล้ว
169
00:14:47,370 --> 00:14:49,060
ไมเคิลแก้ไขมัน
170
00:14:49,180 --> 00:14:52,180
ศัตรูรู้แล้วว่าวีดีโอนั้นเป็นของปลอม ดังนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
171
00:14:53,460 --> 00:14:57,100
กลับมาเร็วๆเลย บอสกำลังอารมณ์เสีย วิเวียน
172
00:14:57,270 --> 00:14:59,110
กลับมาเร็วๆ
แล้วก็ขอร้องให้เขายกโทษให้
173
00:14:59,230 --> 00:15:01,040
คุณต้องการให้ฉันขอร้องให้เขายกโทษให้เหรอ
174
00:15:02,410 --> 00:15:04,880
ศาสตรจารย์ คุณคิดว่าฉันจะทำอย่างนั้นเหรอ
175
00:15:05,000 --> 00:15:08,160
วิเวียน ฉันเข้าใจความเธอรู้สึกของเธอดี
176
00:15:14,550 --> 00:15:16,790
คุณจะปกป้องเธอไปอีกนานเท่าไร
177
00:15:18,030 --> 00:15:19,710
แล้วเราจะได้เห็นกัน
178
00:15:29,560 --> 00:15:30,950
ค่ะ
179
00:15:31,720 --> 00:15:35,080
ค่ะ ฉันกำลังกลับ
180
00:15:35,810 --> 00:15:38,030
ฉันแน่ใจว่าเขาถูกฆาตรกรรม
181
00:15:38,150 --> 00:15:41,600
เพราะว่าสายข่าวของเราถูกตัด
เราไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น
182
00:15:41,720 --> 00:15:44,880
หมายเลขที่คุณเรียกกำลังใช้งาน
183
00:15:45,700 --> 00:15:48,490
พี่
พ่อ คุณก็อยู่นี่
184
00:15:48,640 --> 00:15:51,410
- จินโบแบอยู่ไหน
- เรื่องนั้น... เราจะจัดการเอง
185
00:15:51,530 --> 00:15:54,480
ซีดีนั้นมันของปลอม บอกมาว่าจินโบแบอยู่ไหน
186
00:15:55,080 --> 00:15:57,310
ฉันเพิ่งจะส่งคนไป
187
00:15:57,810 --> 00:15:59,510
โทรเร็วๆสิ
188
00:16:01,240 --> 00:16:02,810
นายไม่ได้ยินฉันเหรอ บอกให้โทรเร็วๆไง
189
00:16:02,930 --> 00:16:06,350
เฮ้ย อูฮยอน ใจเย็นๆ
190
00:16:06,470 --> 00:16:09,160
ฉันหายใจไม่ออกแล้ว
ช่วยปล่อยมือก่อน ตกลง ตกลง
191
00:16:12,550 --> 00:16:14,160
อ้า ... จริงๆเลย
192
00:16:17,200 --> 00:16:19,410
นี่ฉันเอง แจ้งยกเลิกพวกนั้นด้วย
193
00:16:20,060 --> 00:16:21,890
แค่ทำตามที่ฉันสั่งเร็วๆเลย
194
00:16:25,060 --> 00:16:26,930
ผมต้องไปแล้ว
195
00:16:32,420 --> 00:16:36,530
อูฮยอนดูจะชอบเธอเอามาก
196
00:16:37,140 --> 00:16:39,100
เค้าไม่เหมาะกับอะไรเลย
197
00:17:29,780 --> 00:17:31,090
ฮัลโล
198
00:17:31,300 --> 00:17:32,490
ฮัลโล
199
00:17:33,450 --> 00:17:35,430
คุณคือนักข่าว จินโบแบใช่มั้ยครับ
200
00:17:35,550 --> 00:17:37,350
ค่ะ ฉันจินโบแบ
201
00:17:37,470 --> 00:17:40,550
ผมเป็นเลขาของ ท่านรัฐมนตรีลี
202
00:17:41,420 --> 00:17:45,020
ผมมีข่าวจะแจ้ง
เกี่ยวกับการฆาตรกรรมท่านรัฐมนตรีลี
203
00:17:45,140 --> 00:17:48,160
จริงเหรอค่ะ ฉันกำลังไป คุณอยู่ไหนค่ะ
204
00:17:48,280 --> 00:17:50,920
ผมถูกอยู่ขังในรถบรรทุก
205
00:17:51,350 --> 00:17:54,320
อยู่ที่ไหนค่ะ คุณช่วยบอกฉันด้วยว่าที่ไหน
206
00:17:55,040 --> 00:17:58,170
ผมอยู่ที่โกดังใกล้ๆตลาด ซู ซาฮ์น
207
00:17:58,290 --> 00:18:00,310
มันเรียกว่าห้องเย็น มู-นาฮ์น
208
00:18:00,610 --> 00:18:04,390
โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ รอฉันด้วย
209
00:18:04,780 --> 00:18:07,000
นักข่าวจิน กรุณามาที่นี่เร็วๆด้วย
210
00:18:14,220 --> 00:18:18,370
นักข่าว จินโบแบ คราวนี้ฉันส่งคุณออกไปจริง ๆ
211
00:18:45,510 --> 00:18:47,630
ฉันอยู่ใกล้คลังสินค้าแล้ว
212
00:18:48,410 --> 00:18:52,200
ใช่ รถบรรทุกห้องเย็น ฉันเห็นแล้ว สักครู่
213
00:18:55,530 --> 00:18:57,050
คุณอยู่ที่ไหน
214
00:18:59,100 --> 00:19:00,960
คุณติดอยู่ในรถบรรทุกห้องแช่งั้นเหรอ
215
00:19:01,080 --> 00:19:02,650
รอเดี๋ยว
216
00:19:20,470 --> 00:19:22,120
ที่นี่ไม่มีใครเลย
217
00:19:28,250 --> 00:19:30,970
ขอโทษครับ ฮัลโหล
218
00:19:31,090 --> 00:19:32,620
ฮัลโล
219
00:19:33,140 --> 00:19:35,430
ฮัลโล ... เปิดประตูด้วย
220
00:19:36,730 --> 00:19:39,350
ใครอยู่ข้างนอกบ้าง เปิดประตู
221
00:19:39,830 --> 00:19:41,210
มีใครมั้ย
222
00:19:42,520 --> 00:19:44,010
มีใครอยู่ตรงนั้นมั้ย
223
00:19:45,590 --> 00:19:48,150
มีใครอยู่มั้ย
224
00:19:48,270 --> 00:19:50,030
เปิดประตู
225
00:19:50,460 --> 00:19:52,640
มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง มีใครอยู่ข้างนอกบ้าง
226
00:19:54,040 --> 00:19:55,540
เปิดประตู
227
00:20:04,890 --> 00:20:07,250
มีใครอยู่ข้างนอกมั้ย
228
00:20:07,370 --> 00:20:09,620
มีใครอยู่ข้างนอกบ้างมั้ย เปิดประตู
229
00:20:19,130 --> 00:20:21,640
ที่ไหน อยู่ที่ไหน
230
00:20:21,760 --> 00:20:26,970
ฉันไม่รู้ ฉันถูกขังในห้องแช่บนรถบรรทุก ตอนนี้มันกำลังเคลื่อนที่แล้ว
231
00:20:27,090 --> 00:20:29,050
ตกลง ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ รอฉันก่อน
232
00:20:29,170 --> 00:20:31,240
จอห์นนี่ หาจุดมือถือของจินโบแบ
233
00:20:31,360 --> 00:20:32,990
มันน่าจะเคลื่อนที่ไป ดังนั้นอัพเดทฉันตลอดนะ
234
00:20:33,110 --> 00:20:35,010
-รับทราบ -เกิดอะไรขึ้น เจ้านาย
235
00:20:35,130 --> 00:20:37,110
นักข่าวจินโบแบตกอยู่ในอันตราย
236
00:20:38,170 --> 00:20:39,960
โบแบ ฉันเอง
237
00:20:40,990 --> 00:20:43,210
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นใช่มั้ย
238
00:20:46,210 --> 00:20:47,660
โบแบ
239
00:20:47,780 --> 00:20:49,930
เสียงคุณเป็นอะไร
240
00:20:51,100 --> 00:20:52,310
อะไร
241
00:20:53,510 --> 00:20:55,180
รถบรรทุกห้องเย็น
242
00:20:56,290 --> 00:20:58,360
เข้าใจแล้ว ฉันจะไปเดี๋ยวนี้
243
00:20:58,480 --> 00:21:01,270
โบแบ คุณห้ามหลับนะ เข้าใจมั้ย
244
00:21:06,700 --> 00:21:10,970
จางโฮ คุณทำอะไร? คุณพูดว่าจะไม่แตะต้องจินโบแบ
245
00:21:11,190 --> 00:21:13,380
ฉันบอกให้ลุกน้องเลิกแล้ว
246
00:21:13,500 --> 00:21:15,380
คุณได้ยินเหมือนกัน
247
00:21:17,150 --> 00:21:20,620
ไม่ ไม่ใช่ฉันแน่ ไม่ใช่ฉันจริง ๆ
248
00:21:20,740 --> 00:21:24,010
-ถ้าไม่ใช่คุณ แล้วจะเป็นใคร -เฮ้ ไม่ใช่ฉันจริง ๆ
249
00:21:24,130 --> 00:21:26,480
ถ้าฉันพูดโกหกจริง ๆ ให้ฉันเรียกนายว่าพ่อเลย
250
00:21:26,600 --> 00:21:28,920
ถ้าคุณเป็นคนที่สั่ง
251
00:21:29,980 --> 00:21:33,580
ชางโฮ แก...ต้องตาย
ด้วยมือของฉัน เข้าใจไหม
252
00:21:49,530 --> 00:21:51,460
ผมเจอตำแหน่งของเธอแล้วครับ
253
00:21:51,790 --> 00:21:55,680
เธออยู่ยนถนนโอลิมปิค
ใกล้ยังชางโด
254
00:21:57,080 --> 00:22:00,420
ตำแหน่งเปลี่ยนแล้วครับ
ไปอยู่ที่เลนเดี่ยว
255
00:22:26,450 --> 00:22:31,330
[ไมเคิล มาเร็วๆค่ะ]
256
00:23:26,050 --> 00:23:27,530
ชินปูเป้
257
00:24:21,050 --> 00:24:22,890
นี่ที่ไหน
258
00:24:26,180 --> 00:24:02,370
ฉันยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม
259
00:24:02,370 --> 00:24:07,710
ชื่อเขาหลุดจากริมฝีปากฉัน
260
00:24:09,590 --> 00:24:14,650
หน้าของเขาติดตาฉัน
261
00:24:16,190 --> 00:24:22,540
ครั้งแล้วครั้งเล่า เขาเหมือนรอยรั่วที่ปิดกั้นไม่ได้
262
00:24:23,240 --> 00:24:28,840
คนคนนั้นคือเธอ
263
00:24:29,640 --> 00:24:34,840
เสียงของเธอเข้าหูฉัน
264
00:24:36,840 --> 00:24:42,140
และฉันก็ตามเสียงเธอไปอย่างเงียบๆ
265
00:24:44,240 --> 00:24:50,740
ความทรงจำหลงเหลือจากครั้งที่เราเป็นสุข
266
00:24:50,840 --> 00:24:53,290
แต่ฉันอยากจะหันหลัง
267
00:24:53,390 --> 00:24:56,540
เพื่อซ่อนน้ำตาจากความเพรียกหา
268
00:24:56,640 --> 00:25:00,340
ฉันอยู่อย่างโง่เขลา
269
00:25:00,550 --> 00:25:03,550
และกลายเป็นนิสัย ฉันตามหาเธอ
270
00:25:03,650 --> 00:25:10,450
เกิดอะไรขึ้น ที่ฉันทำไปเพราะรักเธอ
271
00:25:10,650 --> 00:25:14,440
มันยากลำบากที่ต้องอยู่โดยไม่มีเธอ
272
00:25:14,540 --> 00:25:17,950
หัวใจฉันนั้นเจ็บปวด
273
00:25:18,150 --> 00:25:23,850
น้ำตาฉันไม่เหือดแห้งแม้วันใหม่มา
274
00:25:25,750 --> 00:25:28,980
ฉันเดินบนถนนคนเดียว
275
00:25:29,080 --> 00:25:32,000
ในวันที่เหมือนวันนี้
276
00:25:32,300 --> 00:25:35,490
ฉันรู้สึกเหมือนเธอวิ่งมาหาฉัน
277
00:25:35,590 --> 00:25:40,550
และกอดฉันไว้ในอ้อมแขน
278
00:25:45,350 --> 00:25:48,750
แค่รักฉันเพียงวันเดียว
279
00:25:48,850 --> 00:25:52,450
ให้ฉันเพียงวันเดียว
280
00:25:52,650 --> 00:25:57,650
ฉันจะไม่หวังอะไรอื่น
อีกถ้าเธอทำสิ่งนั้นให้ฉัน
281
00:25:59,750 --> 00:26:03,050
ไม่มีเธอ หัวใจฉันร้าวราน
282
00:26:03,160 --> 00:26:06,550
การลาจากเจ็บปวดเหลือเกิน
283
00:26:06,760 --> 00:26:12,260
น้ำตาฉันไม่เหือดแห้งแม้วันใหม่มา
284
00:26:14,160 --> 00:24:34,710
วันนั้นจะมาถึงไหม
285
00:24:34,710 --> 00:24:36,390
มันหนาวเหลือเกิน
286
00:24:51,240 --> 00:24:54,630
ครั้งนี้ คุณก็มาอีก
287
00:25:00,720 --> 00:25:02,080
ขอบคุณค่ะ
288
00:25:57,420 --> 00:25:58,770
ปูเป้
289
00:26:08,150 --> 00:26:09,490
รุ่นพี่
290
00:26:18,980 --> 00:26:21,820
ผมรีบมา แต่ช้าไปก้าวหนึ่ง
291
00:26:22,610 --> 00:26:24,160
เป็นอะไรไหม
292
00:26:26,540 --> 00:26:28,660
ขอบคุณที่มาค่ะ
293
00:26:30,190 --> 00:26:32,060
ไปโรงพยาบาลกันเถอะ
294
00:26:33,030 --> 00:26:36,270
ไม่จำเป็น ฉันอยากกลับบ้าน
295
00:27:43,690 --> 00:27:45,560
โอ้ ปูเป้
296
00:27:46,940 --> 00:27:50,510
โอ้..โอ้..เกิดอะไรกับลูกฉัน
297
00:27:51,170 --> 00:27:54,500
แม่ อุบัติเหตุนิดหน่อยเท่านั้นค่ะ
298
00:27:54,570 --> 00:27:58,400
อุบัติเหตุ ปูเป้
เจ็บตรงไหนไหม
299
00:27:58,420 --> 00:28:00,190
แม่ หนูสบายดี
300
00:28:00,200 --> 00:28:01,860
คุณทำร้ายตัวเองอีกครั้งจากการรวบรวมข่าว
301
00:28:01,870 --> 00:28:04,600
แม่ ได้โปรด ฉันจะคุยให้ฟังทีหลัง
302
00:28:04,690 --> 00:28:06,890
ฉันถึงบอกคุณคุณออกจากงานนักข่าวนั่น
303
00:28:06,900 --> 00:28:08,200
แม่
304
00:28:08,280 --> 00:28:10,940
ฉันพาเธอไปโรงพยาบาล
305
00:28:11,100 --> 00:28:13,800
เธอจะดีขึ้นถ้าได้พักผ่อนสักวันนึง
306
00:28:14,600 --> 00:28:18,250
ฉันจะขอบคุณยังไงดี? เข้ามา ฉันจะชงน้ำขิงให้คุณทั้งสองคน
307
00:28:18,260 --> 00:28:22,200
โอเค ฉันต้องไปแล้ว ไว้พบกันคราวหน้า
308
00:28:22,400 --> 00:28:25,330
-ฉันจะโทรหาคุณ -ขอบคุณ รุ่นพี่
309
00:28:25,450 --> 00:28:27,260
เทคแคร์ คุณฮวาง
310
00:28:30,160 --> 00:28:33,500
มาดามฮัน ฉันทำสำเร็จอีกแล้ว ไม่มีอะไรขวางแล้ว
311
00:28:34,030 --> 00:28:36,090
โล่งอกอะไรอย่างนี้
312
00:28:36,480 --> 00:28:39,350
นักข่าวจิน เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณหน้าซีดจัง
313
00:28:39,380 --> 00:28:41,090
ไม่เป็นไร ฉันโอเค
314
00:28:41,140 --> 00:28:44,350
เพราะคุณ ฉันจะตายก็ตายไม่ได้
315
00:28:44,680 --> 00:28:46,930
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรือครั้งที่สอง
316
00:28:47,420 --> 00:28:49,150
เข้าไป
317
00:28:54,330 --> 00:28:57,000
บางอย่างเกิดขึ้นกับนักข่าวจิน
318
00:28:57,320 --> 00:28:59,450
หมอนั่นอีกแล้ว
319
00:28:59,960 --> 00:29:02,950
นั่นหมายถึงว่า ที่นี่ไม่ปลอดภัย
320
00:29:04,030 --> 00:29:06,250
คุณปู่ -เฮ้ จะไปไหนน่ะ
321
00:29:06,480 --> 00:29:08,900
ทำไม? ฉันก็ไป.รร.กวดวิชาเวลานี้ทุกวัน
322
00:29:08,910 --> 00:29:10,530
วันนี้อย่าไป
323
00:29:10,550 --> 00:29:13,150
-ทำไม -ปู่มีลางสังหรณ์
324
00:29:13,160 --> 00:29:15,300
ขนาดฝันยังรู้สึกไม่ดี
325
00:29:15,500 --> 00:29:18,000
คุณปู่ ฉันอยู่ปี 3 แล้ว ไม่ได้ไปโรงเรียน
326
00:29:18,020 --> 00:29:20,340
ถ้าคุณไม่อนุญาตให้ฉันไปรร.กวดวิชา แล้วฉันจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ยังไง
327
00:29:20,350 --> 00:29:23,690
งั้น เราไปด้วยกัน ไปกับปู่ โอเคมั้ย รอก่อน
328
00:29:39,460 --> 00:29:42,470
ฉันได้ยินจากพวกเค้า คุณหาผู้หญิงคนนั้นเจอมั้ย
329
00:29:45,510 --> 00:29:47,630
ทำไมเธอมีศัตรูมากมายนักล่ะ
330
00:29:47,720 --> 00:29:49,900
เธอถูกจางโฮหลอกอีกแล้วเหรอ
331
00:29:50,460 --> 00:29:51,900
วิเวียน
332
00:29:52,410 --> 00:29:54,590
ทำไมคุณถึงสนใจนัก
333
00:29:55,410 --> 00:29:56,810
ทำไมจะไม่ล่ะ
334
00:30:05,820 --> 00:30:09,410
ขอโทษนะ ไมเคิล
335
00:30:10,420 --> 00:30:12,550
คราวนี้ฉันจัดการเรื่องนี้หละหลวมไปหน่อย
336
00:30:12,680 --> 00:30:14,180
จากนี้ไป
337
00:30:14,630 --> 00:30:16,980
ฉันจะทำตามคำสั่งของคุณ
338
00:30:36,720 --> 00:30:38,080
ไมเคิล
339
00:30:38,470 --> 00:30:40,220
ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
340
00:30:40,900 --> 00:30:42,760
เค้าหาสถานที่แบบนั้นเจอได้ยังไง
341
00:30:42,890 --> 00:30:44,210
ยังไง
342
00:30:44,720 --> 00:30:46,770
เค้าไปถึงที่นั่นก่อนฉันได้ยังไง
343
00:30:59,720 --> 00:31:02,200
ฉันอยู่ที่รร.กวดวิชาของหลานสาว Hong Duk Bo
344
00:31:02,770 --> 00:31:04,780
Detain Hong Duk Bo
345
00:31:05,220 --> 00:31:06,670
คนนั้น...
346
00:31:06,910 --> 00:31:09,390
-น่าจะรู้จัก ปีเตอร์แพน -ใช่
347
00:31:26,100 --> 00:31:28,690
ฮัลโหล นี่ผม ไมเคิล คิง
348
00:31:29,090 --> 00:31:30,400
ไมเคิล
349
00:31:30,970 --> 00:31:33,730
ผมชื่อ ฮยางอูฮยอน
350
00:31:34,130 --> 00:31:37,520
ผู้ชายคนนั้นตั้งใจทำร้ายคุณ
351
00:31:37,670 --> 00:31:39,620
คุณแจ้งความหรือเปล่า
352
00:31:42,010 --> 00:31:44,790
ฉันคิดดูดีแล้ว
353
00:31:45,450 --> 00:31:46,820
ฉันเดาได้ว่าใคร
354
00:31:46,830 --> 00:31:49,610
ใคร? ใครกล้าขู่ลูกสาวฉันอย่างนี้
355
00:31:50,010 --> 00:31:51,800
ในการรวบรวมข้อมูล
356
00:31:52,090 --> 00:31:54,570
มีที่ ๆ ฉันเคยขุด
357
00:31:54,580 --> 00:31:57,150
ทำไมคุณสร้างศัตรูไปทั่ว
358
00:31:57,190 --> 00:31:59,320
ถ้าคุณย่ำลงไปในหนอน คุณจะเห็นมันในฝัน
359
00:31:59,330 --> 00:32:02,480
มันไม่ใช่หนอน มันเป็นมังกร
360
00:32:02,830 --> 00:32:04,120
อะไรนะ
361
00:32:04,280 --> 00:32:06,040
มันคือ ยงพี กรุ๊ป
362
00:32:07,090 --> 00:32:08,460
อะไร
363
00:32:09,020 --> 00:32:11,850
-ที่ไหน? -คุณไม่รู้จัก ยงพี กรุ๊ปเหรอ
364
00:32:13,600 --> 00:32:16,210
ย-ย-ยง พีกรุ๊ป
365
00:32:17,200 --> 00:32:21,030
รู้กันว่า ประธานของกลุ่มนั่น บุคคลิกเลว
366
00:32:24,890 --> 00:32:27,460
แม่ เกิดอะไรขึ้น
367
00:32:29,230 --> 00:32:32,740
แม่ เป็นไมเกรนอีกแล้วเหรอ
368
00:32:33,140 --> 00:32:36,160
แม่ นอนลงและพักผ่อนซะ แม่ดูไม่ดีเลย
369
00:32:40,070 --> 00:32:41,320
โบแบ
370
00:32:41,550 --> 00:32:43,250
ฟังแม่
371
00:32:43,380 --> 00:32:45,430
ถ้าลูกไม่อยากเห็นแม่เป็นลม
372
00:32:45,460 --> 00:32:47,140
ลูกต้องฟังแม่
373
00:32:47,210 --> 00:32:49,140
ออกจากงานนี้ซะ
374
00:32:50,200 --> 00:32:51,990
ทำไมคุณเป็นอย่างนี้อีกแล้ว
375
00:32:52,090 --> 00:32:54,950
คุณอยากจะเห็น....งั้นเหรอ
376
00:32:55,310 --> 00:32:58,480
เกิดเรื่องอย่างนี้กับลูกสาวคนเดียวของฉัน
377
00:32:58,620 --> 00:33:00,560
คุณคิดว่าฉันจะตายตาหลับงั้นเหรอ
378
00:33:01,240 --> 00:33:03,070
ได้โปรดฟังฉัน
379
00:33:03,710 --> 00:33:05,920
ถ้าคุณไม่ทำงานเป็นนักข่าว
380
00:33:06,360 --> 00:33:08,420
แม่จะเชือทุกอย่างที่ลูกพูด
381
00:33:08,490 --> 00:33:10,420
โอเคมั้ย โบแบ
382
00:33:11,330 --> 00:33:13,510
แม่ ทำไมแม่ทำตัวประหลาดอย่างนี้อีกแล้ว
383
00:33:14,290 --> 00:33:16,230
แม่ เกิดอะไรขึ้นกับแม่
384
00:33:17,240 --> 00:33:19,010
แม่
385
00:33:27,260 --> 00:33:29,260
เพื่อแสดงความกตัญญูของฉันต่อแม่
386
00:33:29,410 --> 00:33:31,420
วันนี้ฉันจะเลี้ยงเครื่องดื่มแม่
387
00:33:33,390 --> 00:33:37,010
ขอบคุณที่ช่วยโบแบของเรา
388
00:33:38,670 --> 00:33:39,970
โอ้ ครับ
389
00:33:42,220 --> 00:33:44,140
แต่ฉันมีบางอย่างจะพูด
390
00:33:45,330 --> 00:33:47,360
ไม่ว่าจะคิดถึงมันมากแค่ไหน
391
00:33:47,440 --> 00:33:51,220
ยังไงก็มีสิ่งที่แนไม่เข้าใจ
392
00:33:52,160 --> 00:33:57,670
คุณติดเครื่องดักฟังอะไรพวกนั้นกับโบแบหรือเปล่า
393
00:34:00,000 --> 00:34:01,920
ฉันมาจาก ......
394
00:34:02,480 --> 00:34:04,430
ถึงแม้ว่าฉันจะทำอย่างนั้นไม่ได้
395
00:34:05,390 --> 00:34:07,480
แม้แต่ Castle's Investment Advisor
396
00:34:07,610 --> 00:34:09,670
ไมเคิลทำได้ ถึงแม้ว่าฉัน...
397
00:34:09,770 --> 00:34:12,070
อาจเป็นเพราะว่าขาดความเป็นศิลปะ
398
00:34:19,830 --> 00:34:21,520
ตลกจัง
399
00:35:01,980 --> 00:35:03,680
มากไปกว่านั้น ไมเคิล
400
00:35:04,020 --> 00:35:07,330
คุณต้องรู้อย่างนึง
401
00:35:12,710 --> 00:35:14,120
โบแบ...
402
00:35:14,240 --> 00:35:15,900
เป็นผู้หญิงของฉัน
403
00:35:16,220 --> 00:35:18,540
ตั้งแต่ 8 ปีที่แล้ว ที่ฉันพบเธอเป็นครั้งแก
404
00:35:18,840 --> 00:35:20,400
จนบัดนี้
405
00:35:22,690 --> 00:35:24,360
และในอนาคตด้วย
406
00:35:26,310 --> 00:35:27,890
คำเตือนนี้
407
00:35:28,500 --> 00:35:31,370
แทนที่จะบอกฉัน ควรจะบอกผู้สื่อข่าวจินโบแบเองนะ
408
00:35:33,040 --> 00:35:34,940
ถึงแม้ว่าอดีตไม่สามารถเปลี่ยนได้
409
00:35:35,530 --> 00:35:39,490
อนาคตไม่เกี่ยวกับความตั้งใจของเรา และสามารถเปลี่ยนได้
410
00:35:41,770 --> 00:35:43,190
ไมเคิล
411
00:35:46,240 --> 00:35:47,940
คุณไม่ได้ดื่ม
412
00:35:48,140 --> 00:35:50,000
คุณจะไปไหน
413
00:35:50,530 --> 00:35:52,470
ไปเปลี่ยนอนาคต
414
00:37:44,750 --> 00:37:46,820
นี่ไม่เหมือนคุณ ฮวางอูฮยอน
415
00:38:05,080 --> 00:38:06,680
มันมาจากไหน
416
00:38:06,790 --> 00:38:09,410
มันถูกยืนยันแล้วว่าเป็นกระสุนที่ออกจากปืนกระบอกเดียวกันกับที่ใช้ลอบยิง
417
00:38:11,120 --> 00:38:12,940
นี่อะไร? หลักฐานงั้นเหรอ?
418
00:38:13,020 --> 00:38:14,160
ครับ
419
00:38:14,290 --> 00:38:17,580
มันเป็นนาฬิกาพิเศษที่ติดตั้ง จีพีเอส กับเครื่องดักฟัง
420
00:38:19,190 --> 00:38:21,710
-ลายนิ้วมือ? -ยังไม่ได้ยืนยัน
421
00:38:23,650 --> 00:38:27,410
จีพีเอสกับเครื่องดักฟังเป็นเครื่องมือใหม่ทั้งคู่
422
00:38:27,550 --> 00:38:29,360
แพงมาก
423
00:38:29,540 --> 00:38:31,890
แค่ดูฉันก็รู้ว่าเป็นนาฬิกาแบรนด์เนม
424
00:38:32,000 --> 00:38:35,780
ไม่ใช่ง่ายที่จะติดตั้งเครื่องมือพวกนี้ในนาฬิกาแบรนด์เนมอย่างนี้
425
00:38:35,890 --> 00:38:38,080
นี่เป็นสิ่งที่ CIS จะทำใช่มั้ย หัวหน้าทีม
426
00:38:38,180 --> 00:38:40,130
ถึงเราจะยังไม่ใช่เครื่องมือพวกนี้...
427
00:38:40,390 --> 00:38:43,810
-งั้น...-ถ้าเป็นปีเตอร์แพนก็เป็นไปได้
428
00:38:44,040 --> 00:38:47,260
คุณคิดว่าปีเตอร์แพนใส่นาฬิกานี้มั้ย
429
00:38:47,370 --> 00:38:48,960
ถ้าไม่
430
00:38:49,420 --> 00:38:51,190
เป็นของใคร
431
00:38:58,830 --> 00:39:00,750
-ใช่ -โอ้
432
00:39:01,060 --> 00:39:03,910
คุณเห็นนาฬิกาฉันมั้ย
433
00:39:05,180 --> 00:39:07,720
-คุณพูดอะไร? -เปล่า เพราะว่า
434
00:39:07,840 --> 00:39:09,660
ฉันคิดว่าฉันทำมันตกไว้ที่เกิดเหตุ
435
00:39:10,740 --> 00:39:12,100
อะไร?
436
00:39:24,420 --> 00:39:28,250
ลบข้อมูลใน CCTV ตั้งแต่เมื่อวานนี้ให้หมด
437
00:39:28,800 --> 00:39:30,630
ตั้งแต่ 16:30
438
00:39:30,650 --> 00:39:32,630
ถึง 16:45
439
00:39:32,970 --> 00:39:35,120
หยุด
440
00:40:49,000 --> 00:40:51,770
CCTV มีมุมบอด
441
00:40:51,920 --> 00:40:54,660
แล้วตรงไปที่ห้องแรก
442
00:40:58,300 --> 00:40:59,820
เปิดประตู
443
00:41:42,940 --> 00:41:46,300
1 เมษายน 2010 เวลา 13:05 น.
444
00:41:46,410 --> 00:41:48,580
เกิดเหตุลอบยิง
445
00:41:48,740 --> 00:41:53,300
ปืนกระบอกเดียวกันนี้ถูกพบในที่เกิดเหตุที่รัฐมนตรีลีฮยองซุบถูกฆาตกรรม
446
00:41:53,360 --> 00:41:59,770
กระสุนที่ยิงเป็นการยิงจากปืนกระบอกที่พบในที่เกิดเหตุ
447
00:42:00,320 --> 00:42:02,780
ฆาตกรมี่ฆ่ารัฐมนตรีลีฮยองซุบคือ...
448
00:42:03,000 --> 00:42:04,160
ปีเตอร์แพน
449
00:42:04,280 --> 00:42:06,720
ขอฉันถามคุณหน่อยว่า ปีเตอร์แพนมาจากประเทศไหน
450
00:42:06,770 --> 00:42:08,750
ปีเตอร์แพนไม่เคย
451
00:42:08,920 --> 00:42:10,940
เปิดเผยตัว
452
00:42:12,320 --> 00:42:13,640
อะไรเป็นแรงจูงใจ
453
00:42:13,650 --> 00:42:15,070
มีพยานมั้ย
454
00:42:15,180 --> 00:42:18,100
โอ้ นั่นใช่รุ่นพี่ของโบแบหรือเปล่า
455
00:42:20,460 --> 00:42:23,630
โลกนี้มันน่ากลัวเกินไป
456
00:42:24,230 --> 00:42:27,600
ขนาดรัฐมนตรีกฏหมายยังถูกฆาตกรรมได้
457
00:42:27,890 --> 00:42:29,380
เพื่อนขาวเกาหลี
458
00:42:29,480 --> 00:42:32,610
CIS และตำรวจจะร่วมมือ
459
00:42:32,650 --> 00:42:33,950
แก้คดีนี้อย่างเร็ว
460
00:42:33,950 --> 00:42:35,470
จอห์นนี่
461
00:42:36,590 --> 00:42:38,470
ทุกคน กรุณาอย่าแตกตื่น
462
00:42:39,930 --> 00:42:41,440
ฮวางอูฮยอน
463
00:42:42,700 --> 00:42:44,220
ไม่เลว
464
00:42:44,260 --> 00:42:46,780
ไมเคิล พวกเค้าล้อมพื้นที่ไว้แล้ว
465
00:42:46,850 --> 00:42:50,190
ตำรวจใกล้เข้ามาแล้ว เราต้องระวัง
466
00:42:50,930 --> 00:42:52,890
-ไม่ต้องห่วง -เจ้านาย
467
00:42:55,190 --> 00:42:57,230
เราไม่ต้องกลัว
468
00:42:57,350 --> 00:42:59,590
พวกเค้าควรจะเป็นควรที่ต้องกลัว
469
00:43:03,290 --> 00:43:05,470
สุดท้ายความจริงต้องถูกเปิดเผยเสมอ
470
00:43:06,050 --> 00:43:08,810
ฉันจะแฉความอยุติธรรม
471
00:43:28,070 --> 00:43:29,530
หัวหน้าทีม
472
00:43:31,070 --> 00:43:32,730
บางอย่างที่คุณคาดไม่ถึง
473
00:43:32,900 --> 00:43:34,290
ครับ
474
00:43:34,350 --> 00:43:38,510
รอยแผลที่ข้างลำตัว ลีฮยองซุบ ดูเหมือนปีเตอร์แพนไม่ใช่คนทำ
475
00:43:38,720 --> 00:43:40,030
ยังไง
476
00:43:40,140 --> 00:43:42,930
การฆาตกรรมของปีเตอร์แพนจะมีลักษณะที่เหมือนกัน
477
00:43:43,120 --> 00:43:45,950
นั่นก็คือ ตายในนัดเดียว
478
00:43:46,150 --> 00:43:48,390
แต่มีกระสุนถึงเจ็ดนัดบนร่างของรัฐมนตรี
479
00:43:48,490 --> 00:43:53,390
แล้วมันก็ดูไม่เหมือนฝีมือของปีเตอร์แพน
480
00:43:53,740 --> 00:43:56,020
คุณดูเอกสารของ ชอยแฮรยอง หรือยัง
481
00:43:56,130 --> 00:43:57,410
ครับ
482
00:43:58,500 --> 00:44:00,480
คุณคิดว่าอะไรเป็นแรงจูงใจ
483
00:44:01,400 --> 00:44:05,420
วันนั้น ตอนที่ฉันปฏิบัติหน้าที่คุ้มกันบ้านท่านประธานจางยง
484
00:44:06,010 --> 00:44:08,240
เค้าพูดอะไรบางอย่างกับเค้าเกี่ยวกับพ่อของเค้า
485
00:44:09,150 --> 00:44:12,620
25 ปีมาแล้ว อัยการที่รับผิดชอบคดียาเสพติดของ ชอยแฮรยอง
486
00:44:12,710 --> 00:44:15,290
คือท่านรัฐมนตรีลีฮยองซุบ
487
00:44:15,400 --> 00:44:16,950
ฉันเข้าใจแล้ว
488
00:44:17,060 --> 00:44:19,600
ฉันมั่นใจว่าเค้าฆ่าลีฮยองซุบเพราะต้องการแก้แค้น
489
00:44:20,840 --> 00:44:25,490
มันถึงแตกต่างจากงานอื่น ๆ ที่ทำโดยปีเตอร์แพน
490
00:44:27,650 --> 00:44:29,420
มีปัญหาอื่นอีกเหรอ
491
00:44:29,600 --> 00:44:31,320
เปล่า ไม่มี
492
00:44:43,190 --> 00:44:46,550
ท่านประธานฯ คุณมีอะไรในใจ? ฉันรู้สึกว่าหน้าของคุณ...
493
00:44:46,660 --> 00:44:48,870
เฮ่! อย่ามาพูดกับฉัน
494
00:44:49,580 --> 00:44:51,570
ฉันไม่คิดว่าคุณดูดี
495
00:44:51,720 --> 00:44:53,130
ท่านประธาน
496
00:44:54,190 --> 00:44:56,140
โอ้ คุณอยู่ที่นี่ คุณออกไป
497
00:44:56,360 --> 00:44:58,040
นั่งตรงนี้
498
00:45:05,780 --> 00:45:07,880
เกิดอะไรขึ้น มันอยู่ตรงนั้นหรือเปล่า
499
00:45:08,000 --> 00:45:12,050
-คุณไม่มีสติหรือไง -ตลอดเวลา ฉันไม่...
500
00:45:13,590 --> 00:45:16,740
งั้น เพราะนาฬิกานั่น ฉันเลยกลายเป็นผู้ต้องสงสัยงั้นเหรอ
501
00:45:16,880 --> 00:45:18,810
ลายนิ้วมือของฉันควรจะอยู่บนนาฬิกา
502
00:45:18,930 --> 00:45:20,800
ฉันดูแลเรื่องนั้นเอง
503
00:45:21,690 --> 00:45:24,230
-โล่งอก -แต่...
504
00:45:24,330 --> 00:45:26,530
คุณซื้อนาฬิกานั่นมาจากไหน
505
00:45:26,640 --> 00:45:29,230
-มันเป็นของขวัญ -ของขวัญ?
506
00:45:29,540 --> 00:45:31,790
-ใครเป็นคนให้คุณ? -วิเวียน
507
00:45:32,280 --> 00:45:34,420
อะไรนะ? วิเวียน?
508
00:45:34,540 --> 00:45:39,410
ใช่ วิเวียน ฉันสัญญาว่าจะใส่นาฬิกานั่นจนกว่าจะตาย
509
00:45:40,780 --> 00:45:44,570
คุณน่าจะเอานาฬิกานั่นคืนมาได้ ใช่มั้ย
510
00:45:44,860 --> 00:45:47,380
เฮ้ ถ้าเราถูกจับได้ พวกเราตายหมด
511
00:45:47,490 --> 00:45:49,660
-คุณและพ่อคุณด้วย.... -จางโฮ
512
00:45:51,450 --> 00:45:53,500
ทำความสะอาดปากสกปรกของคุณซะ
513
00:45:54,420 --> 00:45:56,510
-รู้แล้ว ๆ
514
00:45:59,740 --> 00:46:01,760
ไม่ว่ายังไง ขอบคุณสำหรับ...
515
00:46:01,980 --> 00:46:03,840
เทคแคร์
516
00:46:05,730 --> 00:46:09,490
แค่เรื่องเล็ก ๆ แค่นั้น คุณทำสีหน้าอย่างนั้นใส่ฉัน
517
00:46:09,500 --> 00:46:10,640
โอ้!
518
00:46:18,840 --> 00:46:20,840
ฉันเห็นงานแถลงข่าว
519
00:46:20,980 --> 00:46:24,000
ตัวจริงคุณดูดีกว่าในทีวี
520
00:46:24,100 --> 00:46:27,790
แต่ดูเหมือนคนร้ายจะค่อนข้างมืออาชีพ
521
00:46:28,370 --> 00:46:31,490
ปีเตอร์แพน -ฉันจะต้องจับเค้าให้ได้
522
00:46:33,820 --> 00:46:35,820
ฉันจะเชื่อใจคุณ หัวหน้าฮวาง
523
00:46:36,610 --> 00:46:39,590
ว่าอะไร ลมอะไรหอบคุณมาที่นี่
524
00:46:43,630 --> 00:46:47,150
ฉันซื้อนาฬิกาแพงมาเรือนนึง
525
00:46:47,580 --> 00:46:49,440
แต่มันเสีย
526
00:46:51,640 --> 00:46:54,490
นี่คือที่ ๆ ฉันจะซ่อมได้ใช่มั้ย
527
00:46:57,590 --> 00:46:59,530
คุณถามฉันทำไม
528
00:47:03,760 --> 00:47:05,090
นี่....
529
00:47:06,210 --> 00:47:08,190
เป็นของขวัญที่คุณให้กับจางโฮ
530
00:47:10,550 --> 00:47:16,490
แต่ว่า ทำไมถึงมี จีพีเอส เครื่องดักฟัง อยู่ในนาฬิกานี้ล่ะ
531
00:47:18,610 --> 00:47:20,570
ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรืองอะไร
532
00:47:20,790 --> 00:47:23,790
จีพีเอส เครื่องดักฟัง อะไร
533
00:47:24,260 --> 00:47:26,410
ฉันซื้อนาฬิกาที่ให้กับท่านประธานจางโฮ
534
00:47:26,450 --> 00:47:29,030
ตอนที่ฉันพักร้อนที่สวิตเซอร์แลนด์
535
00:47:30,800 --> 00:47:32,120
คฤหาสน์วิเวียน
536
00:47:33,690 --> 00:47:35,940
คุณไม่อยากทำธุรกิจในเกาหลีแล้วเหรอ
537
00:47:36,990 --> 00:47:38,820
หยุดพูดเหลวไหล
538
00:47:38,950 --> 00:47:42,330
แล้วบอกมาเดี๋ยวนี้ว่าทำไมคุณถึงให้นาฬิกานั่นกับจางโฮ
539
00:47:46,730 --> 00:47:48,240
ที่จริงแล้ว...
540
00:47:49,770 --> 00:47:52,940
นาฬิกานั่นเป็นของขวัญที่ฉันได้มา
541
00:47:53,330 --> 00:47:54,770
จากใคร?
542
00:47:54,840 --> 00:47:57,810
ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ชื่อเค้า และฉันก็ไม่เคยพบเค้ามาก่อน
543
00:47:58,020 --> 00:48:01,170
-คุณคิดว่าฉันเชื่อเรื่องไร้สาระนี่ได้เหรอ -แต่นี่คือความจริง!
544
00:48:02,070 --> 00:48:06,310
ในวันนั้น ระหว่างงานแถลงข่าวที่เกาหลีกับ ยงพี กรุ๊ป
545
00:48:06,860 --> 00:48:08,890
มีคนส่งพัสดุมาให้
546
00:48:10,120 --> 00:48:12,080
นาฬิกานั่นอยู่ในนั้น
547
00:48:14,390 --> 00:48:15,850
มากไปกว่านั้น
548
00:48:16,270 --> 00:48:18,970
คน ๆ นั้นโทรหาฉัน
549
00:48:20,750 --> 00:48:23,610
เค้าข่มขู่เอาชีวิตพ่อแม่ฉันที่อเมริกา
550
00:48:23,640 --> 00:48:25,690
และต้องการให้ฉันทำตามคำสั่งเค้า
551
00:48:26,870 --> 00:48:28,350
แล้ว...
552
00:48:29,360 --> 00:48:33,480
ฉันไม่มีทางเลือก ต้องให้นาฬิกากับท่านประธานจางโฮ
553
00:48:34,030 --> 00:48:35,490
จริงเหรอ
554
00:48:38,710 --> 00:48:40,650
ฉันซ่อนนี่จากประธานจาง
555
00:48:40,680 --> 00:48:42,540
ลึก ๆ ในใจฉันรู้สึกเสียใจ
556
00:48:42,670 --> 00:48:45,230
ฉันกลัวว่าบางอย่างจะเกิดขึ้น
557
00:48:45,690 --> 00:48:47,090
เอาล่ะ
558
00:48:47,390 --> 00:48:49,930
ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าจะมีอะไรอย่างนั้นในนาฬิกา
559
00:48:54,540 --> 00:48:56,180
ปีเตอร์แพน
560
00:49:04,310 --> 00:49:05,530
คุณปู่ Hye Jung
561
00:49:05,590 --> 00:49:10,310
บ้านคุณอยู่ใกล้ ๆ แถวนี้ ทำไมคุณต้องเอากล่องข้าวมาด้วย กินข้าวที่บ้านดีกว่า
562
00:49:10,420 --> 00:49:14,170
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นร้านเล็ก ๆ ฉันก็ไม่สามารถทิ้งไว้ได้ตามใจ
563
00:49:14,280 --> 00:49:17,670
ทำไมไม่ให้ฉันเข้ากะเช้าของคุณล่ะ
564
00:49:17,780 --> 00:49:19,850
โอเคเลย
565
00:49:19,960 --> 00:49:22,060
คุณคิดว่าฉันจะติดกับดักคุณงั้นเหรอ
566
00:49:22,180 --> 00:49:25,720
คุณมันคนไม่มีน้ำใจ คุณมักจะปฏิเสธที่จะยอมรับคนอื่น
567
00:49:25,870 --> 00:49:28,140
คุณอยากจะโดดเดี่ยวตลอดชีวิตที่เหลืองั้นเหรอ
568
00:49:28,250 --> 00:49:30,490
โถ่เอ้ย ชายแก่คนนี้นี่ อย่ายุ่งนักเลย
569
00:49:30,600 --> 00:49:32,680
เฮ้! คนแก่อะไร
570
00:49:33,610 --> 00:49:35,020
งั้นสิ
571
00:49:35,200 --> 00:49:37,440
คุณเคยมีเรื่องอะไรกับคุณพ่อของโบแบหรือเปล่า
572
00:49:37,460 --> 00:49:39,540
ทำไมคุณถามอย่างนั้นล่ะ
573
00:49:44,630 --> 00:49:46,270
มันประหลาด
574
00:49:46,330 --> 00:49:49,100
ทำไมเธอต้องโกรธขึ้นมาทันทีที่ฉันพูดถึงคุณพ่อของโบแบ
575
00:49:49,270 --> 00:49:50,980
เกิดอะไรบางอย่างขึ้น
576
00:50:37,890 --> 00:50:40,330
ยืนยันสถานที่ รายงาน
577
00:50:40,590 --> 00:50:42,080
รับทราบ
578
00:50:57,550 --> 00:50:59,750
คุณปู่ Hye Jung ให้ฉันทำเถอะ คุณกลับบ้านไป
579
00:50:59,870 --> 00:51:01,270
"คุณปู่" คุณหมายความว่าไง
580
00:51:01,340 --> 00:51:03,710
ให้ตายเถอะ คุณจะเอาแต่เถียงกับฉันจริง ๆ เหรอ
581
00:51:04,910 --> 00:51:05,980
คุณปู่
582
00:51:06,020 --> 00:51:08,460
ตัวเล็กของฉัน การเรียนราบรื่นดีมั้ย
583
00:51:08,580 --> 00:51:09,720
ค่ะ
584
00:51:09,790 --> 00:51:11,860
พาหลานสายแสนสวยของคุณกลับบ้านเถอะ
585
00:51:11,920 --> 00:51:16,070
ฉันรู้ มาดามฮัน แล้วพบกัน
586
00:51:19,850 --> 00:51:22,280
ดีขนาดนั้น
587
00:51:36,680 --> 00:51:38,960
เรายืนยันจุดที่ Hong Duk อยู่เรียบร้อยแล้ว
588
00:51:39,330 --> 00:51:41,350
ลองนี่
589
00:51:44,850 --> 00:51:48,110
นักสืบซอ อะไรพาคุณมาที่นี่
590
00:51:48,400 --> 00:51:49,920
Hong Duk Bo อยู่ไหน
591
00:51:49,960 --> 00:51:52,200
ทำไมคุณต้องหา Hong Duk Bo
592
00:51:52,830 --> 00:51:55,870
คุณเก็นใคร คุณหาคุณปู่ของผมทำไม
593
00:51:57,110 --> 00:52:01,150
อาหารจานเด็ดของ Hong Duk Bo มาแล้ว
594
00:52:03,320 --> 00:52:04,970
โอ้ว พวกคุณเป็นใคร
595
00:52:05,000 --> 00:52:06,180
-จับเค้า -ครับ
596
00:52:06,240 --> 00:52:08,770
-คุณจับฉันทำไม? - คุณปู่ เกิดอะไรขึ้น
597
00:52:08,830 --> 00:52:10,820
ทำไมพวกเค้าถึงจับคุณ?
598
00:52:11,580 --> 00:52:13,380
-ตามฉันมา -ทำไมคุณถึงจับฉัน
599
00:52:13,490 --> 00:52:15,900
-ฉันทำอะไรผิด? -มันเป็นกรณีพิเศษ
600
00:52:16,640 --> 00:52:18,810
-อะไร? -ใครสักคนทำรายงาน
601
00:52:19,000 --> 00:52:21,800
คุณขโมยของจากตู้เซฟในบ้าน..... งั้นเหรอ
602
00:52:21,910 --> 00:52:23,230
คุณปู่
603
00:52:23,730 --> 00:52:25,170
คุณทำมันอีกแล้ว?
604
00:52:25,300 --> 00:52:26,930
คุณทำมันอีกแล้ว?
605
00:52:27,060 --> 00:52:28,440
Hye Jung ฉันเปล่า
606
00:52:28,500 --> 00:52:31,280
-เชื่อฉัน ฉันไม่ได้ทำ - ไม่
607
00:52:31,330 --> 00:52:32,680
อย่าโกหกฉัน
608
00:52:32,720 --> 00:52:35,100
ถ้าคุณไม่ได้ทำ ทำไมมันอยู่ที่นี่ล่ะ
609
00:52:35,230 --> 00:52:38,120
-Hye Jung..... -ไม่ ไม่
610
00:52:38,230 --> 00:52:42,200
ฉันอยากจะตาย ฉันอยากจะตาย
611
00:52:43,640 --> 00:52:46,130
ถ้าคุณปู่ไม่อยู่ ฉันจะอยู่คนเดียวได้ยังไง
612
00:52:46,250 --> 00:52:49,670
ถ้าคุณติดคุก ฉันไม่สามารถอยู่คนเดียวได้
613
00:52:50,220 --> 00:52:51,740
คุณปู่
614
00:52:51,750 --> 00:52:53,390
เอาเค้าออกไป
615
00:52:54,020 --> 00:52:55,360
คุณปู่
616
00:52:56,190 --> 00:52:59,150
คุณปู่ คุณปู่
617
00:52:59,340 --> 00:53:01,020
คุณปู่
618
00:53:03,060 --> 00:53:04,710
คุณปู่
619
00:53:24,170 --> 00:53:25,680
คุณ Hong Duk Bo
620
00:53:26,950 --> 00:53:28,470
ปีเตอร์แพนอยู่ไหน
621
00:53:28,580 --> 00:53:31,530
คุณพูดถึงอะไร เค้าเป็นใคร
622
00:53:31,640 --> 00:53:34,050
เอกสารที่คุณขโมยจากตู้เซฟ
623
00:53:34,280 --> 00:53:36,140
คนที่คุณส่งเอกสารให้เค้า
624
00:53:47,500 --> 00:53:52,500
Brought to you by HaruHaruSubs
Please do NOT hardsub/stream our
English subtitles on any streaming site
625
00:53:52,710 --> 00:53:55,700
Main Translator: g!de0n
626
00:53:55,910 --> 00:53:59,200
Spot & Lyrics Translator: celest1al
627
00:53:59,410 --> 00:54:02,600
Timers: hitomi83, sasa7320
628
00:54:02,710 --> 00:54:05,700
Editor/QC: rambutan
629
00:54:05,910 --> 00:54:09,010
Coordinators: sayroo, cute girl
630
00:54:10,770 --> 00:54:12,390
เค้าต้องการให้ฉันทำตามที่เค้าสั่ง
631
00:54:12,410 --> 00:54:15,170
ไม่งั้นเค้าจะฆ่าพ่อแม่ของฉันที่อเมริกา
632
00:54:15,860 --> 00:54:19,400
ตอนนี้ Yong Bi ปฏิเสธ......พวกนี้
633
00:54:19,530 --> 00:54:21,450
เราถูกปีเตอร์แพนขู่
634
00:54:21,740 --> 00:54:25,030
แสดงว่า เค้าจับตาคุณอยู่ 24 ชั่วโมงเลยทีเดียว
635
00:54:25,260 --> 00:54:27,020
หลักฐานชิ้นสุดท้าย
636
00:54:27,110 --> 00:54:28,970
คุณรู้จักปีเตอร์แพนมั้ย
637
00:54:29,390 --> 00:54:31,020
เรามาแข่งกันสักครั้ง
638
00:54:31,720 --> 00:54:33,880
ทีม เอ คนที่ขี่มอเตอร์ไซค์
639
00:54:34,110 --> 00:54:36,800
คุณคือ ฮวางอูฮยอน?
640
00:54:41,720 --> 00:54:43,060
หัวหน้าทีม!
641
00:54:43,240 --> 00:54:44,810
มีคนคอยฉันอยู่
642
00:54:44,990 --> 00:54:46,930
ไมเคิล ทำไมคุณเป็นอย่างนี้
643
00:54:47,330 --> 00:54:49,860
การ์ดคนที่อยู่กับ ฮวางอัลซู
644
00:54:50,100 --> 00:54:52,060
เป็นแค่เลขาผู้หญิง
645
00:54:52,240 --> 00:54:55,390
คุณไม่สามารถขู่ปีเตอร์แพน
646
00:54:55,690 --> 00:54:59,790
Please spread the word to get High Quality
English subtitles for this drama @ haru2subs.com
647
00:55:03,000 --> 00:55:07,000
www.thaisubtitle.com
648
00:55:11,000 --> 00:55:15,000
บรรยายไทยโดย
lovelyoctopus, parjaree, nancy3735, Igaloo
71498