All language subtitles for cold.blooded.beast.1971.720p.bluray.x264-ghouls

Promoot uw product of merk hier
contact www.OpenSubtitles.org vandaag nog

Geef toe, het is hier prachtig.
Dat kan helpen bij je herstel.

Geef het een kans.

Het is een van de beste klinieken
van het land

en dokter Osterman is
een bekendheid.

Hoe leuk om naar een beroemd
gekkenhuis te worden gestuurd.

Tegenwoordig spreekt men niet
meer over gekkenhuizen.

De juiste term is 'rusthuis'.

En een bezoek aan een rusthuis
is niets om je voor te schamen.

Zie het als een vakantie in
een luxe kuuroord.

Je zal het comfortabeler vinden
dan eender welk hotel.

Ik doe dit alleen maar omdat
jij dat zo beslist hebt.

Niet ik, maar in acht genomen
hoeveel ik betaalde voor advies,

wil ik dat ook opvolgen.

En ze raden allen Osterman aan.
-Juist. En je wil geen geld verspillen.

Neen, het draait niet om het geld.

Maar om het aantal patiënten
hij succesvol behandelde.

Als jij er in gelooft dat
hij jou kan helpen,

beloof ik dat je binnen enkele weken
terug thuis bij je kinderen bent.

Hou op.

Mij doden is een ding,
maar waarom zelfmoord plegen?

De dokter vroeg me naar jou,
juffrouw Medina.

Vriendelijk van hem.

Ik zei hem dat we vorderingen maken.

Niet volgens mij, de schoktherapie
maakt niet veel verschil uit.

Het is gewoon tijdverlies.

Toch niet, we merken allen
een groot verschil bij jou.

Veel rustiger en aantrekkelijker.

Niemand geeft om mijn beterschap.
Rustig of niet.

Niemand zit in met me.
Ik ben al heel mijn leven alleen.

Ja, dat weet ik.

Jij kunt niet weten hoe het is
om nooit hulp te krijgen,

wanneer je die nodig hebt.

Dan moet je me jou laten helpen.

Ik zag mijn ouders maar zelden.

Wat deed mijn vader?
Blijkbaar vergeet ik dat steeds.

Consul, diplomaat, een spion?

En mijn moeder?

Zuster, hoe lang ben ik hier?

Geen idee.
Je werd me maar pas toegewezen.

Wat vind je eerlijk gezegd van me?

Ik wil je helpen genezen.

Dat moet je als antwoord geven,
maar je meent het niet echt.

Ik herinner me dat ik als kind
ooit buiten die poorten liep.

Welke poort, weet ik niet meer.

Ik voelde me verloren tussen die
gebouwen en vreemde mensen.

Ik was zo bang,

maar bleef aan iedereen vragen of
zij mijn vader en moeder waren.

Met al die mensen daar buiten,
konden ze daar ook best rondlopen.

Ik was zo overtuigd ze
te kunnen vinden.

Maar ik vond ze niet.

De politie bracht me weer naar hier.

Laat jouw herinneringen je
niet zo kwellen.

Ik weet dat het de waarheid is.

Maar die avond vertelde men mij
dat mijn ouders niet in het land waren.

Maar ergens overzee.

Toen ik besefte dat ze
zo ver weg waren,

verergerde mijn toestand.
Ik werd gek.

Het was een nachtmerrie.

Maar nu ben ik er
om jou te helpen.

Ik beloof je dat het snel
beter met je zal gaan.

Zuster, meen je dat?
-Geloof me.

Ik wil dat je me als een
vriendin beschouwt, Mara.

Ik zie jou ook als een vriendin.

Ik wil dicht bij je blijven.

Ik zal steeds bij je zijn.

Het spijt me.

Ik probeerde je niet te vermoorden.
-Ons beiden.

Ik vergeet alles tijdens die
vreselijke momenten.

Ik keer maandag terug.

Als je graag uitrust,
je kamer is gereed.

Volg me maar.

Je zal het hier naar je zin hebben.
Je bent vrij te doen wat je wilt.

Veel regels hebben we hier niet.
Het gaat er hier informeel aan toe.

Je zal hier best gelukkig zijn,
eens je het gewend bent.

Je lijkt nogal bevreesd,
maar het zal je hier bevallen.

De professor zal je onderzoeken.

Dat volstaat, je hebt enkel
wat rust nodig, alstublieft.

Die kun je innemen.

Marie, is het goed dat ik
het volgend spelletje speel?

Goedemorgen, Ruth, hoe gaat het?
-Beter, dank je.

Goed, ik weet zeker dat je
verblijf aangenaam zal zijn.

Goedemorgen, dokter.
-Goedemorgen.

Ik meen dat Ruth onze
gevaarlijkste patiënte is,

ze tracht haar moordneigingen
te beheersen,

maar haar wilskracht is ontoereikend.
Dank je.

Om risico's te vermijden,
wil ik haar onder streng toezicht

gedurende de volgende twee weken,
wat denkt u?

Waar is Cheryl?
Zag je haar?

Ze praat met haar man.
Ik ben zeer tevreden over haar.

Ze is bijna genezen, denk ik.
-Hoe bedoel je, bijna genezen?

Er is geen reden om haar nog
langer hier te houden.

Wat mij betreft, dokter Clay,
mag ze volgende week vertrekken.

Haar echtgenoot treft de
nodige voorbereidingen.

Osterman, haar therapie
is niet volledig.

Ik weet dat haar geval jou
na aan het hart ligt, Clay.

Maar ik geloof dat we al het
mogelijke hebben gedaan.

Ze heeft nog depressies,
maar ze denkt niet aan zelfmoord.

Tijd om Ann te spreken.

Wil je de Humes vragen om
naar mijn kantoor te gaan?

Dan spreek ik hen later.
-Natuurlijk.

Dan spreek ik hen later.
-Natuurlijk.

August, rij de wagen voor.
-Ja, professor.

Clay, laat de Humes weten dat
de wagen gereed staat.

Met plezier.

Anne.

Ann, wil je niet beter worden?

Ik ben niet ziek, dokter.

Er is niets mis met me.
Ik weet niet waarom ik hier ben.

Ik wilde mezelf niet doden,
noch iemand anders.

Ik ben niet een van die gekke
mensen die jou nodig hebben.

Ik wil enkel de liefde bedrijven,
meer niet.

Je bent helemaal niet gek.
Je bent een perfect gezonde vrouw.

Maar je verlangen naar de
liefde is buitensporig.

Afstotend.
Ga een douche nemen.

Goedemorgen, mijnheer Hume.
-Bezoekuur is voorbij, weet ik.

Ik haast me best
naar de luchthaven.

Veel maakt het niet uit.
Cheryl zal volgende week thuis zijn.

Dat beweert dokter Osterman.

U gaat niet akkoord?
Kijk hoeveel beter ze het stelt.

Ik bracht haar tenslotte
zelf naar hier en

ben in staat te oordelen wanneer
ze opnieuw normaal is.

Bovendien is zij de wettelijke
eigenaar van ons bedrijf.

We hebben jou echt nodig, Sheryl.
Je moet weer aan de slag.

Jouw vrouw trachtte zelfmoord
te plegen, mijnheer Hume.

Ze kan het mogelijk
nogmaals proberen.

We behandelden de kern van
haar problematiek nog niet.

Jullie kregen voldoende tijd.
Ik til er zelf niet zo zwaar aan.

Ze raakte overwerkt en
had rust nodig. Meer niet.

Het bestuur kijkt uit naar je terugkeer.
We vergaderen de 25ste.

Mijnheer Hume, je vliegtuig stijgt
op binnen een uur. Excuseer.

Tot later, liefste.

Peter, heerlijk je weer te zien.

Laat me je bekijken.
Je ziet er veel beter uit.

Ik besef dat het vreselijk is om
in een oord als dit te zitten.

Maar het zal weldra
achter de rug zijn.

Peter, alstublieft,
ik moet hier buiten geraken.

Ik sprak met professor Osterman.
Hij zei dat je het goed doet.

In dit soort kliniek is
dat gegarandeerd.

Maar ik word niet beter,
omdat er niets mis met me is.

Dat horen ze ondertussen te weten.

Ze veronderstellen dat
iedereen geestesziek is.

Peter, waarom bemin je me niet
zoals in onze kindertijd?

Anne, neen, zeg dat niet.

Je bent ons kleine bed
toch niet vergeten?

En hoe lief je voor me was.

Zelfs onze ouders wisten dat
jij de enige was voor mij.

Telkens ik verdrietig was,
troostte je me.

Anne, we moeten al die
dingen achter ons laten.

Toen ik een vrouw werd,
hield je op van me te houden.

En ik zocht bij andere mannen
hetgeen ik bij jou vond.

Maar er is niemand als jij, Peter.

Alleen jij blust het verlangen in mij.

Het vuur dat mijn hart verteert.

Neen, vergeet al die dingen.
Ik kom niet meer op bezoek.

Kalmeer nu. Beheers je.

Ik kwam niet om je van
streek te brengen.

Peter, je zegt het niet hardop,
maar je denkt dat ik gek ben.

Wil je me daarom hier?

Je liep van me weg,
maar ik weet niet waarom.

Ik voel me zo eenzaam.

En ondertussen zit ik hier opgesloten
bij een bende echte gekken.

Ik zal ernstig met Osterman spreken.
-Waarom wil je dat doen?

Alstublieft, Peter, als je van me houd,
laat ons dan samen weggaan.

Je moet,
-Laat je verklaringen maar.

Het is allemaal mooi om die liefdes
spelletjes als kind te beleven.

Maar nu we beiden volwassen zijn,
kun je dat niet langer.

Je bent bang voor wat
men zal zeggen.

Elke dag sterf ik hier.

We praten er over bij
mijn volgend bezoek.

Zeg me dat ik nog steeds mooi ben.

Je bent perfect, Anne.

Wist je maar wat je betekend
voor mij, Peter.

Ik mis je vreselijk.

Maar je bent hier nooit.
Ik voel me zo alleen.

Neen, Anne.

Je moet begrijpen dat wat we
als kind deden, nu voorbij is.

Mara lijdt aan een angst
voor open plaatsen.

Ik ken gevallen waarbij patiënten
weigeren hun kamer te verlaten.

Anderen laten dan weer
niemand naar binnen.

Het is gekend als agorafobie.

Hier is mijnheer Hume.

Ze krijgt weinig bezoek.
Zorg goed voor haar.

Ja, dokter.

Dank je.
-Blij dat je vrouw aan beterhand is.

Dokter Clay heeft zijn twijfels.
-Clay is een beste kerel.

Hij heeft de neiging
overbezorgd te zijn.

In dit geval is dat niet vereist.

Tot ziens, professor.
-Tot volgende week.

Voel je je al wat beter?
-Ja, dank je.

Zal ik deze zet maken?
Of deze?

Dat was goed.

U bent een sterke tegenstander.

Je bent niet geconcentreerd.

Zal ik Mara roepen, professor?
-Neen, ze moet uit vrije wil komen.

Daar is het nog te vroeg voor.

Maar we kunnen haar niet
steeds alleen laten.

Misschien wel, maar blijf bij
haar indien noodzakelijk.

Dat zal ik doen.

Begrepen?
-Ja, professor.

Stoor ik?
-Neen, helemaal niet.

Ze heeft me verslagen.
Speel jij maar.

Jij mag de eerste zet maken.

Goed.

Alstublieft, kleed je aan en
keer terug, juffrouw Anne.

Je kunt hier niet blijven.

Ik ben als een van jouw planten.
Ik heb je nodig.

Dat wil ik niet.
-Waarom niet?

Alstublieft, ik ben de tuinier maar.

Ik trek al je planten uit.
Je moet bij me blijven.

Maar, als ze me met
jou betrappen.

Wie is daar?
-Alice.

Wil je niet bij de rest zijn beneden?
-Neen, geen zin.

Geen paniek.
Ik kom je niet dwingen.

Ik was bang dat je me zou bevelen.
Ik was ongerust.

Je bent hier om te genezen en
wij zijn er om voor jou te zorgen.

Ik voel me al heel wat beter.

Ik bedoel, ik doe geen poging
om me te verschuilen.

Ik kom straks nog een
keer bij je kijken.

Ik ga gewoonlijk pas laat slapen.
Je kunt langskomen wanneer je wilt.

Dokter, het is bedtijd
voor de patiënten.

Anne is spoorloos.
-Wat, alweer?

Hier is ze niet.
Ze moet buiten zijn.

Zoek juffrouw Palmieri.

Hoe slaagt ze er in
om weg te glippen?

Wat is je voornaam, dokter?

Francis.

Ben ik hier vrij?

Uiteraard.

Ik vroeg me af of ik me
tegenover iemand

moet verantwoorden voor wat ik doe.
Of hoe ik me voel.

Neen.
Hier mag je doen en laten wat je zelf wil.

Hier.
Maar buiten?

Wat als er niets veranderd is?

Al mijn eenzaamheid,
de dingen die me verstikken

en besluiten onmogelijk maken.

Neen.

Je zal niet hervallen in je oude zelf.

Je zal je obsessies de baas zijn.

Je bent genezen.

Waarom zaai je dan twijfel
bij mijn man?

Mag ik je wat vragen?

Al bij mijn aankomst voelde
ik me eenzaam,

alsof ik op zoek was naar iemand
om mijn leven mee te delen.

Begrijp je dat?
-Natuurlijk.

Iedereen heeft iemand nodig
om lief te hebben.

Ik weet het.

Maar ik vond die persoon nooit.
Al zeker niet in mijn man.

Francis,

ik wil je straks zien.

Alleen. Zeg alstublieft niet neen.
Ik kom wel naar jou toe.

Ik wist dat je zo zou zijn.

Je moet nu gaan.
-Neen.

Doe geen domme dingen.
Ga nu.

Ik ben zo gelukkig.
Waarom kan ik niet blijven?

Als je blijft en er komt
een zuster binnen,

raak ik in problemen.

Waarom?

Juffrouw Palmieri?

Ze zoeken je.
Kleed je aan, snel.

Zorg dat ze jou hier niet vinden.
Haast je.

Trek je kleren aan, vlug.
Neen.

Je moet verdwijnen, meteen.

Mijn plaats is hier.

Als ze ons vinden,
word ik ontslagen.

Kus me opnieuw.

Hoepel op.

Hier ben ik, jongens.

Kus me.
-Juffrouw Palmieri, doe nou niet.

Laat ons hier blijven.

Wij met ons drieën, samen.

Juffrouw Palmieri.

Alstublieft, beheers je.

Genoeg geweest.

Wie is daar?

Welterusten.

Prettige avond verder.
-Jij ook, professor.

Ik bezoek je, vannacht.

Wat doe jij hier?
Waarom verschuil je je?

Ik realiseerde me niet
dat jij het was, dokter.

Ik meende een geluid te horen,
alsof iemand rondliep.

Ja, ik dacht hetzelfde en
controleerde het even.

Alles lijkt in orde.
Je keert best terug naar bed.

Ja, dat was ik van plan.
Welterusten, dokter.

Waar bleef je de hele tijd?

Ik hoorde voetstappen, geluiden.
Ik was bang dat ze me zouden zien.

Kom, we gaan.

Jij bent het.
-Ik zal je helpen.

Ik wacht al heel de avond op je.
-Ik kon niet eerder komen.

Zo?
-Heerlijk.

Dank je. Ik ontmoette nog nooit
eerder iemand als jij.

Zo lekker.

Dat doe ik wel.
-Goed, schat.

Ik wacht op je in jouw kamer.

Je denkt dat ik van je houd
vanwege al jouw aandacht.

Maar zelfs dan, Francis,
wat is het verschil

tussen een nieuwe liefde
en een nieuw leven?

Cheryl, het is haast onvermijdelijk
dat in gevallen als jij

de patiënt gevoelens ontwikkelt
voor de dokter.

Francis, dit is me nooit
eerder overkomen.

Jij bent de eerste man die ik wil
onder deze omstandigheden.

Ik heb nooit echt geleefd.

Maar dat wist je reeds.

Het gaat er nu om
dat ik genezen ben.

Genezen van een hopeloos huwelijk.

Genoeg, Cheryl.
Het wordt aandoenlijk.

Alles hangt af van jou en
wat je voor me voelt.

Dat weet ik.

Ik moet mijn ronde doen.
Ik kom straks terug.

Kom bij me liggen.

Leg je hier neer.

Alstublieft.

Kom liggen.

Die muziek komt uit
jouw geboorteland, niet?

Ja, ik danste er op als kind.

Je vat nog een verkoudheid.

Monsterlijk, niet te geloven.

De pijl kwam van buiten,
volgens de zuster.

Beheers je.

Het is de pijl uit de kruisboog.

En jij, laat niemand binnen,
ongeacht wat ze beweren.

Volg me, dokter.

Houd iedereen buiten.
-Ja, mijnheer.

Wie vermoordde haar?
-We hebben geen enkel spoor.

Wat doe jij hier?
-Ze was bij mij.

We moeten het gebouw uitkammen.

Ik verwittig onmiddellijk de politie.

Francis, kijk.

Dokter Osterman.

Het andere zwaard is verdwenen.
De moordenaar is nog gewapend.

Dit is het werk van een psychopaat,
een koelbloedig beest.

En hij is nog op vrije voeten.

We moeten de patiënten bewaken
zonder ze te alarmeren.

Ik roep de politie en wacht op
jou in mijn kantoor, dokter Clay.

Ja, inspecteur.
Ik kan het niet uitleggen.

Ik geef je al de details
wanneer je hier bent.

Kom zonder de sirenes,
zo discreet mogelijk.

Ik heb reden te geloven dat de
moordenaar nog aanwezig is.

Dank je.

Je gedraagt je als een idioot.
Leg uit, of kun je dat niet?

Je verplaatste het lichamen.
Verwijderde de wapens

en bracht ze weg.
Verknoeide je tijd.

Pas dan belde je de politie,

met de vraag zo snel en discreet
mogelijk te komen kijken.

Je denkt dat dit een circus is,

niet het werk van een brute
moordenaar en seksmaniak.

Je moet wel gek zijn.
Je handelt als een medeplichtige.

Ik weiger mezelf door
jou te laten beledigen.

Kalm maar, professor,

waarom meen je dat de
commissaris jou beledigt?

Totnogtoe deed je niets anders
dan de moordenaar helpen.

Genoeg.
-Helemaal niet.

Je tussenkomst is rampzalig
voor de politie.

Noch mijn collega, noch ik zijn
in staat om actie te ondernemen.

Om zo te verhinderen dat nog
meer moorden plaatsvinden.

Bel het hoofdkwartier.

Met luitenant Long.

Stuur onmiddellijk het noodteam.

Dokter Clay, mijn assistent.

Met de patiënten is alles in orde.

En jij, dokter, zei niemand je nooit
de politie te roepen

wanneer iemand een misdrijf pleegt?

Mijn theorie is dat hij afwacht.

Van plan opnieuw te moorden
terwijl hij zich ergens verschuilt.

Akkoord, Clay?
-Ja, inspecteur.

Je beschouwt de moorden het
werk van een maniak?

Ja?
-Ja, inspecteur.

We geven de moordenaar de kans
waarop hij zit te wachten.

Een interessant idee.

Hij is een bloeddorstige maniak
en eenmaal begonnen,

kan niets of niemand hem stoppen.
-Ik begrijp je tegenzin, Clay,

maar de inspecteur heeft gelijk.

Misschien kunnen we de moordenaar
grijpen voor hij meer onheil aanricht.

Ik denk dat ik kan helpen.

Een van onze patiënten,
Cheryl Hume,

is volgens ons volledig genezen.

Vanuit klinisch oogpunt kan dit
bewijs leveren van haar herstel.

Garandeer jij de absolute veiligheid
van de patiënt en al de anderen?

Ja, dokter,
zodra het noodteam arriveert

garanderen wij jullie
veiligheid ten volle.

Goed, wat kunnen wij doen?
-Helemaal niets.

Ik praat persoonlijk met het meisje.
Als je wil helpen, blijf uit mijn buurt.

Wat zei de commissaris tegen je?

Ik moet het weten.

Ik wil helpen.
Ik ben het lokaas.

Ik sta het niet toe.
-Waarom, ik ben volledig beter.

Neen, het kan niet.
Je bent nog niet genezen.

Ik zie de zaken duidelijk.

Francis, je deed zoveel voor me.

Nu wil ik helpen.
Maak je geen zorgen om mij.

Eens dit achter de rug is,
waardeer ik hoeveel ik van je hou.

Goed dan, Cheryl.
Als dit is wat je wilt.

Volg hem.

Nu begrijp ik alles.

Hij wilde me dood hebben.

Door vijf vrouwen te doden,
zou het moeilijk worden

om hem aan de moorden te linken.

Nu is het duidelijk.
Sheryl was het ware doelwit.

Hume schiep het idee van een
maniak om zichzelf in te dekken.

Ik zag hem lopen naar de
verpleegpost daar binnen.

Hij moet daar zijn.
Open meteen vuur.

Vertaling door Gutte.

Steun ons en word VIP-member om alle advertenties
van www.OpenSubtitles.org te verwijderen