All language subtitles for The Journey [TH] 20 END
Afrikaans
Albanian
Amharic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:06,100 --> 00:00:12,180
=เมื่อรักออกเดินทาง=
2
00:00:13,220 --> 00:00:16,180
=ตอนที่ 20=
3
00:00:41,900 --> 00:00:42,500
คนอยู่ไหน
4
00:00:42,540 --> 00:00:44,420
เพิ่งออกจากหอสุรา
ก็เปลี่ยนรถม้าแล้วขอรับ
5
00:00:44,540 --> 00:00:46,140
เหมือนว่าคนจากเมืองหลวง
6
00:00:46,140 --> 00:00:47,100
มาเอาตัวนางไปแล้วขอรับ
7
00:00:49,500 --> 00:00:51,820
(จวนสกุลสุย)
8
00:00:52,420 --> 00:00:53,660
แม่นางเซวียเห็นว่าท่านไม่กลับมา
9
00:00:53,940 --> 00:00:55,460
นางไม่ยอมไปไหนเลย
10
00:00:55,460 --> 00:00:56,540
ข้าพูดอะไรนางก็ไม่ฟัง
11
00:00:56,940 --> 00:00:58,940
ตกหลุมพรางนางร้ายนั่นเสียแล้ว
12
00:00:59,220 --> 00:01:00,780
นาง นางอยากส่งแม่นางเซวีย
13
00:01:00,780 --> 00:01:01,740
เข้าวัง
14
00:01:02,020 --> 00:01:03,660
แต่ในวังนี้น่ากลัวเกินไป
15
00:01:04,340 --> 00:01:05,340
คนครัวที่เข้าวังไป
16
00:01:05,540 --> 00:01:06,540
ถ้าไม่ถูกตัดคอ
17
00:01:06,740 --> 00:01:07,740
ก็ถูกตัดแขน
18
00:01:08,100 --> 00:01:09,220
ความปลอดภัยของแม่นางเซวีย
19
00:01:09,220 --> 00:01:09,980
ถึงขั้นนี้
20
00:01:13,700 --> 00:01:15,420
เจ้าวางแผนดีแล้วไม่ใช่หรือ
21
00:01:16,260 --> 00:01:17,180
ข้าวางแผนหรือ
22
00:01:19,100 --> 00:01:19,900
อะไรกัน
23
00:01:20,140 --> 00:01:21,820
เสี่ยวหรั่นเป็นแม่ครัวที่หอสุราของเจ้า
24
00:01:22,900 --> 00:01:24,540
เจ้าเป็นคนบอกพี่สาวของเจ้าใช่หรือไม่
25
00:01:25,300 --> 00:01:26,180
ทำเช่นนี้
26
00:01:26,420 --> 00:01:28,180
ก็เพื่อพานางไปฉางอันไม่ใช่หรือ
27
00:01:29,780 --> 00:01:31,060
ข้า ข้าพูดเอง
28
00:01:31,700 --> 00:01:33,500
แต่ แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ
29
00:01:33,700 --> 00:01:34,940
ข้าทำไปเพื่อศักดิ์ศรี
30
00:01:37,180 --> 00:01:38,020
นางไม่อยู่
31
00:01:38,180 --> 00:01:39,060
เจ้าเลิกเสแสร้งได้แล้ว
32
00:01:42,060 --> 00:01:43,740
กระหม่อมก็แค่วางหมากตัวหนึ่ง
33
00:01:44,220 --> 00:01:45,980
ไว้ให้พระองค์อยู่ที่ฉางอัน
34
00:01:46,660 --> 00:01:48,060
พระองค์ควรจะขอบคุณกระหม่อม
35
00:01:48,980 --> 00:01:49,820
ก้าวนี้
36
00:01:50,740 --> 00:01:53,500
อาจจะเป็นก้าวตัดสินแพ้ชนะของพระองค์
37
00:01:54,900 --> 00:01:56,020
เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่า
38
00:01:57,100 --> 00:01:58,500
ข้าไม่กล้าฆ่าเจ้า
39
00:01:58,700 --> 00:01:59,340
พระองค์กล้าหรือ
40
00:02:01,100 --> 00:02:02,100
พระองค์กล้าแน่นอนอยู่แล้ว
41
00:02:03,500 --> 00:02:04,860
แต่ถ้าพระองค์ฆ่ากระหม่อม
42
00:02:05,500 --> 00:02:07,980
ก็ไม่มีคนช่วยพระองค์
เรื่องยุทโธปกรณ์แล้วละ
43
00:02:08,660 --> 00:02:10,420
เช่นนั้นโอกาสที่พระองค์จะชิงบัลลังก์คืนมา
44
00:02:10,940 --> 00:02:12,220
ก็น้อยลงไปมาก
45
00:02:15,060 --> 00:02:16,260
องค์รัชทายาทองค์ก่อน
46
00:02:17,260 --> 00:02:18,420
ฮ่องเต้องค์ก่อน
สวรรคตด้วยพระอาการประชวร
47
00:02:20,020 --> 00:02:22,980
ข่าวลือว่าองค์รัชทายาท
ก็ประชวรหนักและสวรรคตเช่นกัน
48
00:02:23,340 --> 00:02:24,700
พระราชบุตรเขยขึ้นครองราชสมบัติ
49
00:02:25,020 --> 00:02:26,620
องค์หญิงพระองค์ใหญ่
ว่าราชการอยู่หลังม่าน
50
00:02:27,220 --> 00:02:28,300
เช่นนั้นก้าวต่อไป
51
00:02:29,300 --> 00:02:30,780
องค์รัชทายาทที่สวรรคตแล้ว
52
00:02:31,420 --> 00:02:33,140
ก็จะบุกกลับฉางอันแล้วสินะ
53
00:02:33,700 --> 00:02:35,820
พี่สาวเจ้าเลือกสวามิภักดิ์
ต่อราชสำนักในตอนนี้
54
00:02:37,100 --> 00:02:39,420
แต่เจ้าเลือกข้าเช่นนั้นหรือ
55
00:02:41,220 --> 00:02:45,100
ถึงกระหม่อมจะเป็นบุตรของพ่อค้า
56
00:02:46,620 --> 00:02:50,220
แต่กระหม่อมเห็นพระองค์มาหลายครั้ง
57
00:02:50,980 --> 00:02:54,220
เพียงแต่พระองค์ฐานันดรศักดิ์สูงส่ง
58
00:02:55,300 --> 00:02:56,580
จึงจดจำกระหม่อมไม่ได้
59
00:02:58,500 --> 00:03:00,740
ที่จริงตั้งแต่กระหม่อมเห็นพระองค์ครั้งแรก
60
00:03:00,740 --> 00:03:01,900
กระหม่อมก็จำพระองค์ได้แล้ว
61
00:03:06,620 --> 00:03:07,380
นับตั้งแต่นั้น
62
00:03:07,380 --> 00:03:09,500
ที่กระหม่อมติดตาม
พระองค์มาตลอดก็เพื่อพระองค์
63
00:03:10,820 --> 00:03:12,500
นางเลือกฮ่องเต้องค์ใหม่
คือเส้นทางของนาง
64
00:03:13,660 --> 00:03:14,460
กระหม่อมเลือกพระองค์
65
00:03:15,900 --> 00:03:16,980
คือเส้นทางของกระหม่อม
66
00:03:20,740 --> 00:03:22,860
หัวหน้าครัวเมิ่งติดตามราชสำนัก
67
00:03:22,860 --> 00:03:23,820
เพื่อที่จะเปลี่ยนฐานะของครอบครัว
68
00:03:25,580 --> 00:03:26,500
เจ้าต้องการอะไร
69
00:03:27,820 --> 00:03:30,060
คงไม่ใช่แค่ตำแหน่ง
ขุนนางเล็ก ๆ หรอกกระมัง
70
00:03:30,980 --> 00:03:31,820
สิ่งที่กระหม่อมต้องการ
71
00:03:33,820 --> 00:03:35,340
คือการอยู่เหนือผู้อื่น
72
00:03:37,740 --> 00:03:38,980
เพราะเหตุนี้
73
00:03:38,980 --> 00:03:40,460
ทำให้เสี่ยวหรั่น
ตกอยู่ในอันตรายเช่นนั้นหรือ
74
00:03:48,300 --> 00:03:50,020
องค์รัชทายาท องค์รัชทายาท
75
00:03:53,620 --> 00:03:55,780
ฝ่าบาท เรื่องนี้เป็น
ความเห็นของสุยอวี่เช่นกัน
76
00:03:55,940 --> 00:03:57,140
วันนั้นหัวหน้าครัวมาหากระหม่อม
77
00:03:57,140 --> 00:03:58,260
สงสัยว่าพระองค์ยังมีชีวิตอยู่
78
00:03:58,780 --> 00:04:00,020
กระหม่อมออกไป
ตามหาพระองค์โดยกะทันหัน
79
00:04:00,140 --> 00:04:01,620
นางต้องรู้ตัวในเวลานั้นแน่
80
00:04:01,900 --> 00:04:02,620
ที่นางทำเช่นนี้
81
00:04:03,540 --> 00:04:05,260
เพราะนางชั่วนั่นสงสัยกระหม่อม
82
00:04:05,700 --> 00:04:07,620
ฝ่าบาท เรื่องราวเป็นเช่นนี้
83
00:04:07,980 --> 00:04:09,300
พระองค์กลับลังเลใจขึ้นมากเรื่อย ๆ
84
00:04:10,100 --> 00:04:12,180
หากไม่พาแม่นางเซวีย
กลับฉางอันจริง ๆ ละก็
85
00:04:12,900 --> 00:04:13,620
เกรงว่า
86
00:04:15,300 --> 00:04:16,420
ยิ่งล้าช้ายิ่งมีการแปรเปลี่ยน
87
00:04:18,980 --> 00:04:20,860
เพื่อให้ข้าก้าวก้าวนั้นออกมา
88
00:04:21,940 --> 00:04:23,380
แม้แต่เจ้าก็วางแผนกับข้า
89
00:04:23,540 --> 00:04:24,100
ฝ่าบาท
90
00:04:25,700 --> 00:04:27,140
คนในครอบครัวของสุยอวี่
91
00:04:27,500 --> 00:04:29,180
ต่างก็ถูกโจรทรราชทำร้้าย
92
00:04:30,700 --> 00:04:31,900
พวกเราอดทนมาจนถึงวันนี้
93
00:04:32,300 --> 00:04:33,980
ก็เพราะมั่นใจว่าฝ่าบาทยังมีชีวิตอยู่
94
00:04:36,140 --> 00:04:36,860
ฝ่าบาท
95
00:04:37,860 --> 00:04:39,700
พวกคนชั่วต้องรู้แน่ว่าข้าจะก่อจลาจล
96
00:04:39,740 --> 00:04:40,900
และก็รู้ว่าพระองค์ยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน
97
00:04:41,860 --> 00:04:42,780
ก้าวนี้
98
00:04:44,860 --> 00:04:46,140
เราจำเป็นต้องเดิน
99
00:04:52,740 --> 00:04:54,020
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว
100
00:04:55,820 --> 00:04:56,980
ต้องเริ่มจาก
101
00:04:59,740 --> 00:05:00,420
ฝ่าบาท
102
00:05:02,620 --> 00:05:03,940
กระหม่อมรวบรวมผู้คนไว้เรียบร้อยแล้ว
103
00:05:04,740 --> 00:05:06,220
รอเพียงคำสั่งของพระองค์
104
00:05:14,300 --> 00:05:16,260
(หนึ่ง ห้ามจากเซวียเสี่ยวหรั่นไปโดยพลการ)
เจ้ามีเรื่องอะไรปิดบังข้าอยู่กันแน่
105
00:05:16,700 --> 00:05:17,940
เจ้าเป็นใครกันแน่
106
00:05:18,820 --> 00:05:20,100
ที่ความลับเรียกว่าความลับ
107
00:05:20,300 --> 00:05:21,540
ก็เพราะว่าไม่สามารถบอกผู้ใดได้
108
00:05:22,220 --> 00:05:23,460
อีกอย่างทุกคนที่รู้
109
00:05:24,220 --> 00:05:25,300
ก็ต้องแบกรับความทรมาน
110
00:05:27,020 --> 00:05:29,020
ข้าจะปกป้องเจ้าตลอดไปก็พอ
111
00:05:30,020 --> 00:05:31,300
อีกอย่างเจ้าและข้าต่างมีสัญญาต่อกัน
112
00:05:33,060 --> 00:05:34,020
สัญญาใช่หรือไม่
113
00:05:38,340 --> 00:05:39,140
ไม่มีแล้ว
114
00:05:39,620 --> 00:05:41,860
นับต่อแต่นี้ไปไม่มีสัญญาอีกแล้ว
115
00:05:41,860 --> 00:05:43,260
เจ้าก็ไม่ต้องมาหาข้าแล้วด้วย
116
00:05:45,940 --> 00:05:48,540
ไปฉางอัน รับนางกลับมา
117
00:06:17,020 --> 00:06:19,020
หนู ฟื้นสิหนู
118
00:06:20,780 --> 00:06:22,420
หนู หนูเป็นอะไรเหรอ
119
00:06:24,340 --> 00:06:26,940
นายว่าทำไมถึงมา
นอนอยู่คนเดียวตรงนี้เหรอ
120
00:06:27,220 --> 00:06:27,740
นั่นสิ
121
00:06:27,740 --> 00:06:29,300
เกิดอะไรขึ้นกับแม่หนูคนนี้กันแน่
122
00:06:39,500 --> 00:06:40,300
มาแล้ว
123
00:06:46,660 --> 00:06:47,220
รีบชิมดูสิ
124
00:06:47,220 --> 00:06:48,100
หอมจังเลย
125
00:06:55,020 --> 00:06:55,660
อร่อย
126
00:06:58,540 --> 00:06:59,300
ลูกรัก
127
00:06:59,660 --> 00:07:00,460
ต่อไปนะ
128
00:07:00,460 --> 00:07:02,140
ลูกอยากไปที่ไหนก็ตามใจเลย
129
00:07:02,420 --> 00:07:03,740
อยากทำอาหารก็ทำอาหาร
130
00:07:04,500 --> 00:07:06,780
ต่อไปนี้แม่จะสนับสนุน
131
00:07:06,780 --> 00:07:08,020
ให้ลูกทำสิ่งที่ลูกชอบแน่นอน
132
00:07:10,220 --> 00:07:10,900
จริงเหรอคะ
133
00:07:11,220 --> 00:07:12,060
จริงสิ
134
00:07:12,780 --> 00:07:13,540
นี่มันอร่อยมากเลยนะ
135
00:07:13,540 --> 00:07:14,460
คุณอย่ากินคนเดียวสิ
136
00:07:14,460 --> 00:07:15,620
คุณเหลือให้ผมบ้างสิ
137
00:07:17,420 --> 00:07:18,860
ใส่พริกหน่อยจะอร่อยขึ้นนะ
138
00:07:19,900 --> 00:07:20,420
มา
139
00:08:47,620 --> 00:08:49,060
(สิทธิ์ในการเผยแพร่ผ่านเครือข่าย)
140
00:08:49,060 --> 00:08:51,860
(เป็นของ Tencent แต่เพียงผู้เดียว)
14763