All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E11_Episode 11.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:01,320 --> 00:00:03,880
- [ทับทิม] ฉันฝันร้ายถึงวันที่ถูกจับตัวไป
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
2
00:00:03,960 --> 00:00:06,320
ฉันจำรอยสักหลังมือมันได้ติดตา
3
00:00:06,920 --> 00:00:08,960
[แพร] ฉันเห็นนายชดทาสรับใช้ของหลวงก่ำ
4
00:00:09,040 --> 00:00:12,200
เอาเงินให้กับไอ้คนที่มีรอยสักรูปนี้อยู่บนมือค่ะ
5
00:00:12,280 --> 00:00:14,160
คุณทับทิม
6
00:00:14,240 --> 00:00:16,320
คุณกำลังถูกหลอกให้แต่งงานนะคะ
7
00:00:16,400 --> 00:00:18,040
[เอก] ไอ้กล้า น้องทับทิมอยู่ไหน
8
00:00:18,120 --> 00:00:19,840
เอ็งเป็นคนยุยงให้น้องทับทิม
9
00:00:19,920 --> 00:00:21,920
เอ็งจะไม่รู้ได้อย่างไร
10
00:00:22,000 --> 00:00:25,280
[ทับทิม] ที่ลูกต้องหนีงานแต่ง
เพราะทราบว่าหลวงก่ำ
11
00:00:25,360 --> 00:00:28,760
ได้วางเล่ห์กลส่งโจรมาจับตัวลูก
12
00:00:28,840 --> 00:00:30,960
แม่แพรเห็นโจรมารับเงินจากพี่ชด
13
00:00:31,040 --> 00:00:33,440
จะเป็นพยานปากเอกแก่เราได้
14
00:00:33,520 --> 00:00:35,160
[ดนตรีจบ]
15
00:00:35,240 --> 00:00:36,600
[เฟื้องหายใจเฮือก แผ่ว] อ้าว คุณพระ
16
00:00:36,680 --> 00:00:38,480
[คุณหลวง] อ้าว คุณพระ
17
00:00:38,560 --> 00:00:40,040
มีอะไรกันเหรอขอรับ
18
00:00:40,840 --> 00:00:43,440
ไม่ต้องมาตีหน้าซื่อไปเลยคุณหลวง
19
00:00:44,000 --> 00:00:45,680
ฉันรู้ความจริงหมดแล้ว
20
00:00:45,760 --> 00:00:48,920
ว่าคุณหลวงอยู่เบื้องหลังโจรจับลูกสาวของฉัน
21
00:00:50,480 --> 00:00:53,160
[ดนตรียะเยือก]
22
00:00:53,240 --> 00:00:54,760
ไม่จริงนะขอรับ
23
00:00:56,440 --> 00:00:58,840
นางแพร เอ็งไปเป่าหูอะไรคุณพระ
24
00:01:00,000 --> 00:01:01,760
[คุณพระ] ฉันไม่หูเบาปานนั้นหรอก
25
00:01:02,440 --> 00:01:04,920
ฉันเชื่อเพราะสิ่งนี้ต่างหาก
26
00:01:05,000 --> 00:01:07,640
[ดนตรีลุ้นระทึก]
27
00:01:20,560 --> 00:01:22,240
[ถอนหายใจ]
28
00:01:25,760 --> 00:01:28,160
แค่รอยสักที่หนูทับทิมจำได้
29
00:01:29,400 --> 00:01:30,920
- กับคำบอกเล่าของนางแพร
- [ดนตรีจบ]
30
00:01:33,680 --> 00:01:36,480
คุณพระก็ปักใจเชื่อ
ว่ากระผมเป็นผู้กระทำงั้นเหรอครับ
31
00:01:37,600 --> 00:01:39,680
- ทาสไพร่ชายทั้งสยาม
- [ดนตรีชวนลุ้น]
32
00:01:39,760 --> 00:01:41,760
ก็สักเสกเลขยันต์กันไปทั่ว
33
00:01:42,400 --> 00:01:45,000
โจรที่หนูทับทิมกับอีแพรเห็น
34
00:01:45,080 --> 00:01:47,800
ก็อาจจะเป็นคนละคนกันก็ได้นะเจ้าคะ
35
00:01:47,880 --> 00:01:49,840
แต่ลายสักมันเหมือนกันเปี๊ยบเลยนะคะ
36
00:01:49,920 --> 00:01:51,920
ลายที่นิยมก็มีอยู่ไม่มาก
37
00:01:52,520 --> 00:01:54,280
จะสักลายเหมือนกันก็ไม่แปลก
38
00:01:55,240 --> 00:01:59,000
แต่ในจดหมายอ้างว่าพี่ชดนำเงินไปให้โจร
39
00:02:00,280 --> 00:02:01,200
พี่ชดนำเงินไปให้ใคร
40
00:02:01,280 --> 00:02:04,000
[ฮึบ] คนงานที่ดูแลตลาดขอรับ
41
00:02:04,840 --> 00:02:07,800
งั้นไปดูเลยว่าเป็นคนงานที่ตลาดจริงไหม
42
00:02:07,880 --> 00:02:09,240
มันไม่อยู่แล้ว
43
00:02:11,400 --> 00:02:12,680
- [ดนตรีจบ]
- ลูกมันป่วยขอรับ
44
00:02:13,760 --> 00:02:16,920
[คุณหลวง] มันเลยมาขอเงินกระผม
พาลูกไปหาหมอที่พระนคร
45
00:02:17,000 --> 00:02:20,800
กระผมก็สงสาร ให้ไอ้ชดนำเงินไปให้มัน
46
00:02:21,400 --> 00:02:22,320
แค่นั้น
47
00:02:23,640 --> 00:02:26,840
[ดนตรีลุ้นระทึก]
48
00:02:28,560 --> 00:02:31,000
คุณพระมาเพื่อสอบความ
49
00:02:31,720 --> 00:02:34,320
กระผมก็เล่าความโดยละเอียดแล้ว
50
00:02:34,400 --> 00:02:38,440
หวังว่าคุณพระ คงไม่มีอะไรจะต้องติดใจอีก
51
00:02:38,520 --> 00:02:41,840
[ดนตรีระทึก]
52
00:02:43,600 --> 00:02:45,280
- ขอโทษ
- [แพรในลำคอ] หือ
53
00:02:45,360 --> 00:02:46,960
- [ดนตรีจบ]
- [คุณพระ] ที่ฉันเข้าใจผิด
54
00:02:47,640 --> 00:02:50,400
ทำให้คุณหลวงต้องไม่สบายใจ
55
00:02:51,840 --> 00:02:54,080
[ดนตรีชวนลุ้น]
56
00:02:55,520 --> 00:02:57,680
เป็นความผิดของอีแพรเจ้าค่ะ
57
00:02:57,760 --> 00:03:01,200
[เฟื้อง] มันขยันนัก
เรื่องชักนำคุณทับทิมไปในทางเสื่อม
58
00:03:01,280 --> 00:03:04,200
คราก่อนก็แอบพาหนีเรือน
ไปนั่งเรือกับไอ้กล้าสองต่อสอง
59
00:03:04,840 --> 00:03:07,800
ครานี้ก็กุเรื่องให้หนูทับทิมกับคุณพระ
60
00:03:07,880 --> 00:03:09,160
[เฟื้อง] มาเข้าใจคุณพี่ผิด
61
00:03:10,720 --> 00:03:12,280
- [ดนตรีจบ]
- เห็นทีจะต้องลงโทษให้หนัก
62
00:03:13,240 --> 00:03:14,960
- ไอ้ชด
- ขอรับ
63
00:03:15,800 --> 00:03:17,680
- มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณพระ
- [ชด] มานี่
64
00:03:17,760 --> 00:03:19,400
- [แพร] เฮ้ย อะไร
- [ชด] มานี่
65
00:03:19,480 --> 00:03:21,640
- [แพร] พี่ชด ปล่อย ปล่อย
- [ชด] ไม่ปล่อย ไป
66
00:03:21,720 --> 00:03:22,960
- [แพรพ่นลมหายใจ]
- [ดนตรีระทึก]
67
00:03:25,320 --> 00:03:28,840
น้องทับทิมถึงขนาดวางใจ
ให้นางแพรทำธุระแทนให้แบบนี้
68
00:03:29,960 --> 00:03:32,520
บางทีมันอาจจะรู้ก็ได้ว่าน้องทับทิมอยู่ที่ไหน
69
00:03:32,600 --> 00:03:34,840
กระผมจะไปเค้นเอาความจริงเองขอรับ
70
00:03:34,920 --> 00:03:37,760
[ดนตรีระทึก]
71
00:03:47,120 --> 00:03:51,040
[เพลง “เธอ”]
72
00:03:52,960 --> 00:03:58,160
♪ เธอคนนี้ที่รอ ♪
73
00:03:59,240 --> 00:04:02,920
♪ มาแสนนาน ♪
74
00:04:03,960 --> 00:04:09,640
♪ เธอคนนี้ที่ฉัน ♪
75
00:04:09,720 --> 00:04:13,200
♪ ตามหา ♪
76
00:04:15,560 --> 00:04:21,480
♪ เธอคนนี้เท่านั้น ♪
77
00:04:21,560 --> 00:04:27,000
♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪
78
00:04:27,600 --> 00:04:32,760
♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪
79
00:04:32,840 --> 00:04:37,800
♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪
80
00:04:37,880 --> 00:04:43,280
♪ จะหมดลมหายใจ ♪
81
00:04:43,360 --> 00:04:48,240
[เพลงจบ]
82
00:04:50,120 --> 00:04:52,760
- [แพร] ปล่อย ปล่อยฉัน
- [ดนตรีระทึก]
83
00:04:52,840 --> 00:04:55,160
[พ่นลมหายใจ] ฮึ่ย
84
00:04:55,240 --> 00:04:56,480
เฆี่ยนมัน
85
00:04:56,560 --> 00:04:57,760
- [ชด] ขอรับ
- [สะอื้น]
86
00:04:58,680 --> 00:04:59,800
- [เสียงหวด]
- [โอย]
87
00:05:01,000 --> 00:05:02,680
- [สูดปาก โอย]
- [เสียงหวด]
88
00:05:03,720 --> 00:05:05,600
[แพรร้องไห้]
89
00:05:06,600 --> 00:05:08,720
น้องทับทิมอยู่ที่ไหน
90
00:05:09,640 --> 00:05:11,240
ฉันไม่รู้เรื่อง [สะอื้น]
91
00:05:12,640 --> 00:05:13,840
- เฆี่ยนมันอีก
- [แพรถอนหายใจ]
92
00:05:13,920 --> 00:05:15,760
- [ชด] ครับ
- [เสียงสั่น] อย่า
93
00:05:16,520 --> 00:05:17,560
[กล้า] หยุดก่อนขอรับ
94
00:05:19,600 --> 00:05:20,800
- [ดนตรีจบ]
- นางแพร
95
00:05:21,400 --> 00:05:23,560
เอ็งบอกความจริงท่านขุนไปสิ
96
00:05:25,240 --> 00:05:28,800
ก็ถ้ารู้น่ะก็บอกไปแล้วไหม
จะมาทนเจ็บอยู่ทำไมเล่า
97
00:05:28,880 --> 00:05:30,320
[กล้า] ท่านขุนขอรับ
98
00:05:30,400 --> 00:05:34,280
กระผมฟื้นแล้ว
เฆี่ยนกระผมแทนนางแพรเถอะขอรับ
99
00:05:34,360 --> 00:05:38,640
[ดนตรีซึ้ง]
100
00:05:42,200 --> 00:05:44,280
เอ็งอยากรับโทษแทนมันหรือ
101
00:05:46,680 --> 00:05:50,480
ได้ ลากตัวมันออกมา
102
00:05:50,560 --> 00:05:51,440
[เสียงประตูกรง]
103
00:05:54,240 --> 00:05:55,520
[ฮึบ ถอนหายใจ ฮึบ]
104
00:06:03,880 --> 00:06:07,680
- [ทาสชาย] ฮึ่ย
- [กล้าโอย ถอนหายใจ]
105
00:06:07,760 --> 00:06:09,520
กล้า
106
00:06:10,280 --> 00:06:11,480
[เอก] ไอ้กล้า
107
00:06:12,280 --> 00:06:15,360
เอ็งให้นางแพรบอกที่อยู่น้องทับทิมแก่ข้า
108
00:06:15,440 --> 00:06:17,440
รู้อะไรดีๆ ก็บอกมา
109
00:06:18,120 --> 00:06:20,000
จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวอีก
110
00:06:21,720 --> 00:06:23,440
- [ดนตรีจบ]
- [หายใจหอบถี่]
111
00:06:24,880 --> 00:06:27,440
กระผมก็คิดเหมือนท่านขุนเหมือนกันขอรับ
112
00:06:27,520 --> 00:06:28,640
[กลองรัวระทึก]
113
00:06:28,720 --> 00:06:30,120
ว่านางแพร
114
00:06:31,120 --> 00:06:32,840
มันรู้ที่อยู่ของคุณทับทิม
115
00:06:34,200 --> 00:06:35,920
- [กลองจบ]
- [ถอนหายใจ]
116
00:06:36,000 --> 00:06:38,160
แต่ในเมื่อมันยืนกรานว่าไม่รู้
117
00:06:39,560 --> 00:06:41,880
กระผมก็จนปัญญาจะหาคำตอบขอรับ
118
00:06:41,960 --> 00:06:44,560
[ดนตรีซึ้ง]
119
00:06:44,640 --> 00:06:46,680
เอ็งเลิกโกหกข้าเสียที
120
00:06:48,240 --> 00:06:49,920
- พี่ชด
- [ชด] ขอรับ
121
00:06:53,280 --> 00:06:54,280
[เอก] มึง
122
00:06:56,440 --> 00:06:57,480
- [เอกฮึบ]
- [โอย]
123
00:06:58,160 --> 00:07:00,960
- [เอกฮึบ]
- [กล้าโอย]
124
00:07:01,560 --> 00:07:03,800
[แพรตะโกน] หยุด หยุดสักที
125
00:07:04,800 --> 00:07:06,720
[เสียงนกร้อง]
126
00:07:06,800 --> 00:07:10,400
[ดนตรีเศร้า]
127
00:07:10,480 --> 00:07:11,480
[ถอนหายใจ]
128
00:07:12,360 --> 00:07:15,440
ท่านขุนก็รู้อยู่แก่ใจว่าคุณทับทิมหนีเพราะอะไร
129
00:07:16,520 --> 00:07:18,800
[แพรสูดลมหายใจ] ทำไมยังโทษนายกล้าอยู่ได้
130
00:07:18,880 --> 00:07:20,680
[พ่นลมหายใจ] หรือเพราะว่าเสียหน้า
131
00:07:21,440 --> 00:07:23,440
ที่รู้ว่าคุณทับทิมชอบนายกล้า
132
00:07:26,920 --> 00:07:29,200
- อีแพร มึง
- [เอฟเฟกต์ชวนลุ้น]
133
00:07:30,480 --> 00:07:31,440
- [กล้า] ท่านขุน
- [แพรฮึบ]
134
00:07:31,520 --> 00:07:33,120
- [เอกฮึบ]
- [กล้า] โอ๊ย
135
00:07:33,200 --> 00:07:38,200
[ดนตรีเศร้า]
136
00:07:38,280 --> 00:07:39,640
[แพรคราง]
137
00:07:39,720 --> 00:07:40,720
ท่านขุนขอรับ
138
00:07:41,440 --> 00:07:45,560
นางแพรมันสติไม่สมประกอบ
จึงพูดไม่คิด อย่าลงโทษมันเลยนะขอรับ
139
00:07:45,640 --> 00:07:48,560
นายนั่นแหละที่ไม่ควรโดนลงโทษ
140
00:07:48,640 --> 00:07:50,000
เพราะนายไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้
141
00:07:51,160 --> 00:07:54,120
นี่ท่านขุน พูดกันตรงๆ แมนๆ เลยนะคะ
142
00:07:54,800 --> 00:07:56,160
[แพร] ฉันน่ะ
143
00:07:56,240 --> 00:07:59,640
มีส่วนทำให้คุณทับทิมหนี ฉันจะรับโทษนั้นทั้งหมดเอง
144
00:08:02,040 --> 00:08:04,640
แต่ถ้าท่านขุนยังมีความยุติธรรมอยู่บ้าง
145
00:08:05,920 --> 00:08:07,360
- ก็ปล่อยตัวนายกล้าไปเถอะค่ะ
- [ดนตรีจบ]
146
00:08:09,280 --> 00:08:11,200
[แพรหายใจหอบถี่]
147
00:08:13,880 --> 00:08:14,840
เว้ย
148
00:08:15,840 --> 00:08:20,760
[ดนตรีเศร้า]
149
00:08:33,280 --> 00:08:35,000
[เสียงก๊อกแก๊ก]
150
00:08:35,080 --> 00:08:36,799
[กล้าถอนหายใจ]
151
00:08:36,880 --> 00:08:38,440
เอ็งเจ็บหนักขนาดนี้
152
00:08:39,320 --> 00:08:42,039
ยังมีแก่ใจขอให้ท่านขุนปล่อยตัวข้า
153
00:08:43,360 --> 00:08:47,080
ข้าจะหาข้าวหาน้ำมาให้เอ็งไม่ขาด
เพื่อเป็นการตอบแทน
154
00:08:47,160 --> 00:08:49,760
- เรื่องนั้นน่ะให้ลิ้นจี่ทำก็ได้ไหม
- [ดนตรีจบ]
155
00:08:50,400 --> 00:08:53,080
แล้วเอ็งต้องการให้ข้าตอบแทนด้วยสิ่งใดเล่า
156
00:08:53,680 --> 00:08:54,960
ก็สู้ไง
157
00:08:55,040 --> 00:08:56,480
[ดนตรีไทยซึ้ง]
158
00:08:56,560 --> 00:09:00,840
ถึงเวลาแล้วนะที่นายต้องกล้าหาญ
ให้สมกับชื่อของนาย
159
00:09:03,160 --> 00:09:04,360
อย่างไร
160
00:09:05,120 --> 00:09:06,960
ข้าก็ต้องซื่อสัตย์กับท่านขุน
161
00:09:08,280 --> 00:09:10,560
ข้ากล้าหาญในทางผิดๆ เช่นนั้นไม่ได้หรอก
162
00:09:10,640 --> 00:09:13,960
เฮ้ย นี่เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้วนะ
163
00:09:14,040 --> 00:09:15,360
นายยังไม่คิดจะสู้อีกเหรอ
164
00:09:18,120 --> 00:09:21,640
ไอ้คนขี้ขลาด ไอ้คนเห็นแก่ตัว
165
00:09:23,560 --> 00:09:25,760
- [ดนตรีจบ]
- จะว่าข้าขี้ขลาด ใช่
166
00:09:27,160 --> 00:09:28,240
แต่ข้าไม่ได้เห็นแก่ตัว
167
00:09:29,240 --> 00:09:30,960
- [ถอนหายใจ]
- [กล้า] เอ็งน่ะ
168
00:09:31,680 --> 00:09:33,200
เคยมีความรักหรือไม่
169
00:09:33,280 --> 00:09:35,360
[ดนตรีซึ้ง]
170
00:09:35,440 --> 00:09:36,960
[เสียงนกร้อง]
171
00:09:37,040 --> 00:09:39,160
ข้าก็แค่อยากให้คนที่ข้ารัก
172
00:09:40,200 --> 00:09:41,760
ได้อยู่กับคนที่ดีที่สุด
173
00:09:42,960 --> 00:09:45,480
ถึงแม้ว่าคนคนนั้นจะไม่ใช่ข้าก็ตาม
174
00:09:53,640 --> 00:09:55,800
ถ้าหนูไม่มียอดไลก์
175
00:09:56,440 --> 00:10:00,240
ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเลย มีแต่ตัวเปล่าๆ
176
00:10:00,320 --> 00:10:05,160
[สูดจมูก] มันจะมีใคร
[เสียงสั่น] ที่เขาจะมารักหนูจริงๆ บ้างไหม
177
00:10:05,240 --> 00:10:07,320
ตกลลงหนูจะขออะไรนะ
178
00:10:07,400 --> 00:10:10,080
ก็ขอผู้ชายสิลุง
179
00:10:10,160 --> 00:10:13,160
ผู้ชายที่จะรักหนู
180
00:10:13,240 --> 00:10:14,880
โดยที่ไม่หวังอะไรจากหนูเลย
181
00:10:14,960 --> 00:10:17,240
[เอฟเฟกต์เปลี่ยนฉาก]
182
00:10:23,760 --> 00:10:28,760
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงจอแจ]
183
00:10:30,600 --> 00:10:33,560
- [มิ่ง] พี่แพรอยูที่นี่ไหมจ๊ะ
- วันนี้ยังไม่มาเลยจ้ะ
184
00:10:34,480 --> 00:10:36,000
ก็นัดกันไว้ทำไมไม่มา
185
00:10:36,080 --> 00:10:37,200
[มิ่ง] พี่ลิ้นจี่
186
00:10:38,120 --> 00:10:39,360
เห็นพี่แพรไหมจ๊ะ
187
00:10:39,440 --> 00:10:41,600
เขานัดกับช่างพอลไว้ว่าจะเจอกันเช้านี้
188
00:10:41,680 --> 00:10:44,800
นางแพรมันโดนขังอยู่ในคุกทาสนู่น
189
00:10:44,880 --> 00:10:46,680
เพราะดันไปยุ่งเรื่องการหนีของคุณทับทิมน่ะ
190
00:10:46,760 --> 00:10:48,200
ถึงกับขังคุกเลยหรือ
191
00:10:48,280 --> 00:10:49,480
[ดนตรีระทึก]
192
00:10:49,560 --> 00:10:51,440
ก่อนโดนขังไม่โดนเฆี่ยนจนน่วมเลยหรือ
193
00:10:51,520 --> 00:10:53,440
เลือดอาบเต็มหลังเลยล่ะ
194
00:10:56,600 --> 00:10:58,360
- ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้
- [พอล] ไม่ได้ยินหรือ
195
00:10:58,440 --> 00:11:00,240
ว่าแพรบอกว่าเดินไปเองได้
196
00:11:00,320 --> 00:11:02,080
[ชด] นายสั่งให้ลากก็ต้องลาก
197
00:11:02,160 --> 00:11:04,080
นายสั่งให้ฆ่าก็ต้องฆ่า
198
00:11:04,160 --> 00:11:05,960
นายจะทำอย่างไรกับทาสก็ได้
199
00:11:07,000 --> 00:11:09,960
[ดนตรีจบ]
200
00:11:10,040 --> 00:11:11,920
[เสียงนกร้อง]
201
00:11:12,560 --> 00:11:14,720
กระผมอยากจะขอไถ่ตัวแพร
202
00:11:14,800 --> 00:11:16,840
[หัวเราะในลำคอ]
203
00:11:16,920 --> 00:11:20,880
ไปหลงคารมอันใดมันเข้า
ถึงได้อยากจะไถ่ตัวมันนัก
204
00:11:20,960 --> 00:11:24,320
บอกมาเถอะว่ากระผมต้องจ่ายเท่าไร
205
00:11:24,400 --> 00:11:27,560
- [ดนตรีระทึก]
- [หัวเราะในลำคอ]
206
00:11:27,640 --> 00:11:28,480
นั่นสิ
207
00:11:28,560 --> 00:11:30,200
[คุณหลวงลากเสียง] อือ
208
00:11:30,280 --> 00:11:32,960
นางแพรมันก็ยังสาว
209
00:11:33,040 --> 00:11:35,440
หัวมันก็แปลกไม่เหมือนใคร
210
00:11:35,520 --> 00:11:37,360
ราคามันก็เลยสูงลิ่ว
211
00:11:38,520 --> 00:11:40,440
นายช่างสู้ราคามันไหวหรือ
212
00:11:41,320 --> 00:11:44,240
ราคาเท่าไรกระผมก็สู้
213
00:11:44,840 --> 00:11:47,080
[หัวเราะ] ไอ้ชด
214
00:11:47,960 --> 00:11:50,280
กูเจอเศรษฐีอังกฤษเข้าแล้วไง
215
00:11:50,360 --> 00:11:54,280
[ชดกับคุณหลวงหัวเราะ]
216
00:11:55,080 --> 00:11:57,000
เสียใจจริงๆ ท่านเศรษฐี
217
00:11:57,920 --> 00:11:59,200
ผมไม่ขายนางแพร
218
00:11:59,280 --> 00:12:01,480
[ชดหัวเราะ]
219
00:12:01,560 --> 00:12:05,080
ในเมื่อกระผมมีเงินซื้อ ทำไมจะไถ่ไม่ได้
220
00:12:05,160 --> 00:12:06,680
- [ดนตรีจบ]
- ก็กระผมไม่ขาย
221
00:12:06,760 --> 00:12:10,800
ที่นี่สยาม กฎหมายของสยามบอกว่า
222
00:12:10,880 --> 00:12:14,920
การจะไถ่ตัวทาส เจ้านายต้องยินยอมเท่านั้น
223
00:12:15,680 --> 00:12:19,360
ไม่ใช่ใครมีตังค์ คิดอยากจะมาซื้อก็ซื้อ
224
00:12:20,240 --> 00:12:22,000
เข้าใจไหมนายช่าง
225
00:12:22,080 --> 00:12:25,880
[ดนตรีระทึก]
226
00:12:27,400 --> 00:12:29,320
[หัวเราะ]
227
00:12:32,280 --> 00:12:33,240
[ช้อย] ดี
228
00:12:36,800 --> 00:12:38,680
[ดนตรีระทึก]
229
00:12:39,280 --> 00:12:40,760
เอาตัวมันออกมา
230
00:12:42,520 --> 00:12:44,360
[แพรร้องคราง]
231
00:12:44,440 --> 00:12:47,200
- [แพร] ปล่อย
- [ทาสชาย] เร็ว มานี่
232
00:12:47,280 --> 00:12:49,080
[แพรร้องคราง หายใจหอบ]
233
00:12:49,160 --> 00:12:50,560
- [ทาสชาย] ไป
- [แพร] โอ๊ย
234
00:12:51,560 --> 00:12:53,560
[ถอนหายใจ หอบ]
235
00:12:53,640 --> 00:12:55,080
[ดนตรีลุ้นระทึก]
236
00:12:55,160 --> 00:12:57,600
[พ่นลมหายใจ] นี่
237
00:12:57,680 --> 00:13:01,440
อย่าบอกนะว่าจะเอาไอ้เหล็กร้อนๆ นั่นจี้ฉันน่ะ
238
00:13:01,520 --> 00:13:04,480
ก็ถ้าเอ็งไม่บอกที่อยู่ของหนูทับทิม
239
00:13:04,560 --> 00:13:07,000
อย่าว่าแต่ไอ้เหล็กร้อนๆ นี่เลย
240
00:13:07,080 --> 00:13:11,280
ข้าจะเอาถ่านไฟแดงๆ นี่
กรอกไปที่ปากของเอ็งเสียด้วย
241
00:13:11,360 --> 00:13:15,600
คุณแม่ เฆี่ยนมันให้หนักกว่าเดิม
มันก็น่าจะเปิดปากแล้วนะขอรับ
242
00:13:15,680 --> 00:13:19,520
[เฟื้อง] คนปากแข็ง ใช้หวายง้างมันยาก
243
00:13:20,400 --> 00:13:23,440
ใช้เหล็กแดงๆ นี่แหละง้างได้ชะงักนัก
244
00:13:24,880 --> 00:13:26,880
[พ่นลมหายใจ]
245
00:13:26,960 --> 00:13:29,000
ฉันไม่รู้จริงๆ ค่ะว่าคุณทับทิมอยู่ที่ไหน
246
00:13:29,080 --> 00:13:30,840
[แพร] โอ๊ย
247
00:13:30,920 --> 00:13:32,920
- [แพรพ่นลมหายใจ]
- [เฟื้อง] ข้าไม่เชื่อ
248
00:13:34,520 --> 00:13:36,480
[แพรหอบคราง] เอ๊ย
249
00:13:36,560 --> 00:13:38,760
- [แพรหอบ]
- เอ็งทำให้ครอบครัวข้าเสียหน้า
250
00:13:38,840 --> 00:13:41,640
ทำให้ข้าต้องเสียลูกสะใภ้ที่เป็นถึงลูกคุณพระ
251
00:13:41,720 --> 00:13:45,200
- [แพรหายใจหอบถี่]
- ถ้าเอ็งยังไม่บอกที่อยู่ของหนูทับทิม
252
00:13:45,280 --> 00:13:46,640
[เฟื้อง] ข้าจะทำให้เอ็ง
253
00:13:46,720 --> 00:13:50,040
- อยู่อย่างทรมานไปทั้งชีวิตเลย
- [แพรร้องคราง]
254
00:13:50,120 --> 00:13:52,120
- [ดนตรีระทึกขวัญ]
- [แพรหายใจหอบถี่]
255
00:13:52,960 --> 00:13:55,000
- [ช้อย] เหล็กร้อนได้ที่แล้วเจ้าค่ะ
- [เฟื้อง] เอามา
256
00:13:55,080 --> 00:13:56,400
[เสียงเหล็กปะทุไฟ]
257
00:13:56,480 --> 00:13:58,520
[ดนตรีระทึกขวัญ]
258
00:13:59,840 --> 00:14:02,920
- [เฟื้อง] บอกมาว่าหนูทับทิมอยู่ที่ไหน
- [แพรหายใจหอบถี่]
259
00:14:03,760 --> 00:14:07,480
[ดนตรีเร่งจังหวะ]
260
00:14:09,880 --> 00:14:12,240
- บอกมาเดี๋ยวนี้
- [คุณหลวง] หยุด
261
00:14:12,320 --> 00:14:14,000
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงเหล็กปะทุไฟ]
262
00:14:14,080 --> 00:14:15,240
[คุณหลวง] หยุดเดี๋ยวนี้
263
00:14:15,320 --> 00:14:18,880
[แพรหายใจหอบถี่]
264
00:14:18,960 --> 00:14:21,720
[กระซิบ] แม่เฟื้อง ฟังทางนี้
265
00:14:22,760 --> 00:14:26,080
ไอ้ช่างฝรั่งมันกำลังจะมาไถ่ตัวนางหัวทอง
266
00:14:26,160 --> 00:14:28,280
[เสียงนกร้อง]
267
00:14:28,360 --> 00:14:31,880
มีอีกตั้งหลายวิธีจะง้างปากเอาความจากมัน
268
00:14:32,600 --> 00:14:35,160
อย่าทำให้ของแพงต้องราคาตก
269
00:14:36,000 --> 00:14:38,160
เข้าใจไหมแม่เฟื้อง
270
00:14:43,440 --> 00:14:46,840
[ดนตรีเศร้า]
271
00:14:55,040 --> 00:14:57,160
[เสียงกรอบแกรบ]
272
00:14:57,840 --> 00:15:02,760
คำว่าหลายด้านเขียนยังไง ร.เรือหรือล.ลิง
273
00:15:02,840 --> 00:15:04,800
กระผมไม่รู้หนังสือหรอกขอรับ
274
00:15:05,880 --> 00:15:06,840
[เสียงปากกาตก]
275
00:15:06,920 --> 00:15:09,520
- [สูดลมหายใจ]
- [ดนตรีจบ]
276
00:15:09,600 --> 00:15:11,720
แทนที่จะทำรางรถไฟ
277
00:15:11,800 --> 00:15:14,880
แต่กลับต้องมาทำเอกสารถูกๆ ผิดๆ อย่างนี้
278
00:15:15,640 --> 00:15:19,640
ขอคนจากหลวงไป ก็บอกให้รอ เพราะคนขาด
279
00:15:19,720 --> 00:15:22,320
[เดาะลิ้น]
280
00:15:22,920 --> 00:15:26,720
มิ่งพอจะรู้จักใครบ้างไหม ที่รู้ทั้งภาษาฝรั่ง
281
00:15:26,800 --> 00:15:28,200
[พอล] กับภาษาสยาม
282
00:15:28,280 --> 00:15:32,280
คนที่อ่านออกเขียนได้
ก็มีแต่เจ้าขุนมูลนายเท่านั้นแหละขอรับ
283
00:15:32,360 --> 00:15:34,120
อ๋อ แล้วก็มีพี่แพรอีกหนึ่งคนขอรับ
284
00:15:36,440 --> 00:15:38,720
แพร [ถอนหายใจ เดาะลิ้น]
285
00:15:39,520 --> 00:15:41,360
ฉันก็คิดถึงแพรเหมือนกัน
286
00:15:42,080 --> 00:15:45,760
เสียดาย ติดที่หลวงก่ำจอมเจ้าเล่ห์
287
00:15:48,360 --> 00:15:49,920
[มิ่ง] แนวรางรถไฟที่ปรับใหม่
288
00:15:50,000 --> 00:15:52,240
ไม่ผ่านที่ดินหลวงก่ำแล้วหรือขอรับ
289
00:15:52,320 --> 00:15:56,520
ถ้าคุณหลวงรู้เข้าคงเสียดายแย่
อดได้ค่าเวนคืนมากโข
290
00:15:57,840 --> 00:16:02,120
[ดนตรีชวนสงสัย]
291
00:16:03,520 --> 00:16:04,800
ขอบใจมากมิ่ง
292
00:16:05,840 --> 00:16:08,920
ฉันนึกออกแล้ว วิธีที่เราสามารถ
293
00:16:09,000 --> 00:16:11,160
คว้าตัวแพรมาเป็นของเราได้
294
00:16:13,080 --> 00:16:15,200
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
295
00:16:18,120 --> 00:16:22,920
[ดนตรีซึ้ง]
296
00:16:23,520 --> 00:16:26,680
- [กล้า] คุณทับทิม
- อ้าว กล้า
297
00:16:28,000 --> 00:16:29,440
[ทับทิมฮึบ]
298
00:16:29,520 --> 00:16:31,080
มาได้อย่างไร
299
00:16:35,600 --> 00:16:38,120
[กล้า] ข้าต้มยามาให้ กินซะ
300
00:16:39,640 --> 00:16:42,440
- ไม่กิน ฉันอยากตาย
- [ดนตรีจบ]
301
00:16:42,520 --> 00:16:45,720
ยังไงก็กลับบ้านไม่ได้อยู่แล้ว
ให้มันตายๆ ไปซะที่นี่เลย
302
00:16:46,560 --> 00:16:49,640
ดีกว่าให้ฉันน่ะต้องมานั่งเป็นทาสไปชั่วชีวิต
303
00:16:49,720 --> 00:16:51,560
[แพรพ่นลมหายใจ]
304
00:16:51,640 --> 00:16:54,400
[กล้า] ถึงข้าจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เอ็งทำ
305
00:16:54,480 --> 00:16:58,080
แต่ข้าก็ไม่ยินดีที่เอ็งต้องมาถูกลงโทษเช่นนี้
306
00:16:59,080 --> 00:17:02,320
บอกข้ามาเถิดว่าคุณทับทิมอยู่ที่ไหน
307
00:17:04,960 --> 00:17:08,240
นี่ แสดงว่านายยอมไปเจอคุณทับทิมแล้วเหรอ
308
00:17:08,319 --> 00:17:10,119
[ดนตรีปลุกใจ]
309
00:17:11,720 --> 00:17:12,760
[แว่น] เอ้า
310
00:17:17,480 --> 00:17:21,319
ก่อนนี้แม่ไม่เคยเห็นเอ็งกินแกงสายบัว
311
00:17:21,400 --> 00:17:23,319
นึกยังไงขึ้นมาถึงให้แม่ทำให้
312
00:17:24,680 --> 00:17:28,440
ฉันก็นึกอยากจะกินขึ้นมาน่ะจ้ะแม่
313
00:17:30,560 --> 00:17:32,920
กระผมนำแกงสายบัวมาฝากขอรับ
314
00:17:33,640 --> 00:17:35,000
ขอบใจจ้ะ
315
00:17:35,080 --> 00:17:39,640
[ดนตรีสดใส]
316
00:17:42,240 --> 00:17:44,920
[เสียงนกร้อง]
317
00:17:46,680 --> 00:17:51,640
[ถอนหายใจ] แผลนั่นได้จาก
การหนีมาที่นี่ใช่หรือไม่ขอรับ
318
00:17:52,880 --> 00:17:54,720
ใช่
319
00:17:54,800 --> 00:17:56,840
เจ็บมากหรือไม่ขอรับ
320
00:17:57,560 --> 00:17:59,240
ฉันไม่เป็นไรหรอก
321
00:17:59,800 --> 00:18:03,960
ห่วงแแต่คุณพ่อ
ได้ข่าวบ้างหรือไม่ว่าคุณพ่อเป็นอย่างไรบ้าง
322
00:18:05,000 --> 00:18:08,520
นางแพรบอกว่าคุณพระดูเบาใจลง
323
00:18:08,600 --> 00:18:10,840
เมื่อรู้ว่าคุณทับทิมปลอดภัยขอรับ
324
00:18:11,520 --> 00:18:13,240
แล้วจับโจรได้หรือไม่
325
00:18:14,960 --> 00:18:17,560
- [ดนตรีจบ]
- [ถอนหายใจ] โจรหนีไปแล้วขอรับ
326
00:18:18,240 --> 00:18:20,840
[กล้า] เมื่อคุณพระไปสอบสวน
327
00:18:20,920 --> 00:18:24,120
คุณหลวงก็แก้ต่างเอาตัวรอดไปได้ขอรับ
328
00:18:25,720 --> 00:18:27,720
[ถอนหายใจ]
329
00:18:27,800 --> 00:18:32,080
ถ้าเช่นนั้น ฉันกลับไปก็ไม่แคล้วต้องแต่งกับพี่เอก
330
00:18:34,720 --> 00:18:38,280
คนเป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอกขอรับ
331
00:18:38,360 --> 00:18:40,160
แต่ฉันไม่ได้รักเขา
332
00:18:40,240 --> 00:18:42,640
[เสียงนกร้อง]
333
00:18:43,400 --> 00:18:48,080
- [เพลง “คำรัก (เวอร์ชั่นนักร้องหญิง)”]
- ♪ รักคำเดียวคำนี้ ♪
334
00:18:48,160 --> 00:18:54,520
♪ ให้บอกอีกทีก็คงไม่มีคำดีอื่นใด ♪
335
00:18:55,120 --> 00:18:59,640
♪ สื่อแทนใจฉัน ส่งสารที่ดังข้างใน ♪
336
00:18:59,720 --> 00:19:03,600
♪ ว่ามั่นคงซื่อตรงเท่าไร ♪
337
00:19:03,680 --> 00:19:08,960
♪ เอ่ยคำรักไป ได้โปรดยอมฟัง ♪
338
00:19:09,040 --> 00:19:12,440
♪ คำว่ารักนี้แทนทุกสิ่ง ♪
339
00:19:12,520 --> 00:19:16,360
♪ คำสัตย์จริงไม่แปรผันไป ♪
340
00:19:16,440 --> 00:19:18,880
♪ สุขเต็มหัวใจ ♪
341
00:19:18,960 --> 00:19:23,640
♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪
342
00:19:23,720 --> 00:19:25,200
[ถอนหายใจ]
343
00:19:26,280 --> 00:19:28,120
กระผมรู้ดีขอรับ
344
00:19:29,560 --> 00:19:31,760
ว่าคุณทับทิมมีใจให้ใคร
345
00:19:35,520 --> 00:19:37,800
คุณทับทิมรู้หรือไม่ขอรับ
346
00:19:39,920 --> 00:19:44,680
ว่าผู้นั้นก็มีใจให้คุณทับทิมเช่นกัน
347
00:19:44,760 --> 00:19:49,040
[ดนตรีซึ้ง]
348
00:19:53,720 --> 00:19:56,520
หากเขาใจตรงกับฉันจริง
349
00:19:56,600 --> 00:20:01,160
เขากล้าพอหรือไม่
ที่จะไปเรียนคุณพ่อให้ยกเลิกงานแต่ง
350
00:20:03,800 --> 00:20:05,840
ความกล้าหาญของผู้นั้น
351
00:20:07,080 --> 00:20:09,080
แม้ความตายอยู่ตรงหน้า
352
00:20:10,360 --> 00:20:11,960
ก็หาหวั่นไม่ขอรับ
353
00:20:15,640 --> 00:20:22,240
- แต่สิ่งเดียวในชีวิตนี้ ที่ผู้นั้นไม่สามารถทำได้
- [ดนตรีจบ]
354
00:20:24,160 --> 00:20:26,400
คือหักหลังผู้มีพระคุณขอรับ
355
00:20:27,880 --> 00:20:31,280
[ดนตรีเศร้า]
356
00:20:34,440 --> 00:20:36,160
ฉันเข้าใจ
357
00:20:40,320 --> 00:20:44,320
คุณทับทิมกลับเรือนเถอะนะขอรับ
358
00:20:46,320 --> 00:20:50,720
หากคุณทับทิมไม่อยากออกเรือนกับท่านขุน
359
00:20:51,600 --> 00:20:53,720
เราค่อยหาทางกันก็ได้ขอรับ
360
00:20:53,800 --> 00:20:56,280
[เสียงนกร้อง]
361
00:21:00,400 --> 00:21:03,400
[ดนตรีสะพรึง]
362
00:21:04,000 --> 00:21:05,120
ไอ้กล้า
363
00:21:10,280 --> 00:21:12,120
วันนี้กูจะไม่ปรานีมึงอีกแล้ว
364
00:21:12,200 --> 00:21:14,760
[หอบ] พี่เอกกำลังเข้าใจกล้าผิดนะคะ
365
00:21:14,840 --> 00:21:17,160
[ดนตรีลุ้นระทึก]
366
00:21:17,240 --> 00:21:19,200
ปกป้องมันทุกครั้ง
367
00:21:21,680 --> 00:21:23,760
หัวใจน้องคงอยู่ที่มันหมดแล้วทั้งดวง
368
00:21:23,840 --> 00:21:26,320
[ถอนหายใจ]
369
00:21:26,400 --> 00:21:29,000
กระผมไม่อยากทำให้ท่านขุนเสียใจอีกต่อไป
370
00:21:30,120 --> 00:21:32,880
- ยิงกระผมเถอะขอรับ
- มึงไม่ต้องร้องขอความตาย
371
00:21:33,760 --> 00:21:34,800
กูมอบให้มึงแน่
372
00:21:35,400 --> 00:21:39,080
หากพี่ฆ่ากล้า น้องจะหนีเตลิดไปให้ไกลกว่าเดิม
373
00:21:39,160 --> 00:21:43,120
แต่หากไว้ชีวิต
น้องจะยอมกลับเรือนกับพี่เอกเดี๋ยวนี้
374
00:21:43,200 --> 00:21:47,200
[ดนตรีเร่งจังหวะ]
375
00:21:53,440 --> 00:21:55,040
- [คุณพระฮึบ]
- [ทับทิมกรี๊ด] คุณพ่อ
376
00:21:55,120 --> 00:21:57,000
- [ทุกคนร้องห้าม]
- ไอ้กล้า มึง
377
00:21:57,080 --> 00:22:00,080
- [ดนตรีจบ]
- คุณพ่อก็ทราบแล้วนี่คะว่าลูกหนีไปเอง
378
00:22:01,320 --> 00:22:06,160
พ่อลงโทษมันฐานที่มันรู้ที่พักของลูก
แล้วไม่ปริปากบอกใครต่างหากล่ะ
379
00:22:06,240 --> 00:22:10,200
คุณพ่อพี่ได้ชี้แจงเรื่อง
ที่น้องเข้าใจผิดไปกับคุณพระแล้ว
380
00:22:10,280 --> 00:22:14,600
[เอก] ถ้าน้องได้ฟังความ
น้องจะเข้าใจครอบครัวพี่อย่างถูกต้อง
381
00:22:16,240 --> 00:22:18,160
แต่เวลานี้พี่ต้องขอตัวก่อน
382
00:22:19,440 --> 00:22:21,360
มีความใหญ่ที่ต้องชำระ
383
00:22:21,440 --> 00:22:24,000
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [ดนตรีเศร้า]
384
00:22:24,080 --> 00:22:26,560
- [เอกฮึบ]
- [กล้าโอดโอย]
385
00:22:26,640 --> 00:22:27,560
- [เสียงเตะ]
- [กล้าโอย]
386
00:22:28,760 --> 00:22:31,760
- [เอกฟึดฟัด] แม่แว่น
- [แว่นร้องไห้] พอเถอะ ท่านขุนๆ
387
00:22:31,840 --> 00:22:32,840
[แว่น] พอเถอะเจ้าค่ะ
388
00:22:32,920 --> 00:22:35,120
หากท่านขุนต้องการเอาชีวิตมัน [สะอื้น]
389
00:22:35,200 --> 00:22:37,080
เอาชีวิตของบ่าวไปแทนเถอะเจ้าค่ะ
390
00:22:37,160 --> 00:22:38,400
แม่แว่น ปล่อย
391
00:22:38,480 --> 00:22:41,080
[สะอื้น] ไม่เจ้าค่ะ
392
00:22:41,160 --> 00:22:43,200
- แม่ ถอยไปเสีย
- [แว่นสะอื้น]
393
00:22:44,000 --> 00:22:46,480
ปล่อยให้ท่านขุนลงโทษฉันจนกว่าจะพอใจเถอะ
394
00:22:46,560 --> 00:22:48,360
- [แว่น] ท่านขุนเจ้าขา
- [คุณหลวง] ยั้งก่อนเจ้าเอก
395
00:22:50,560 --> 00:22:51,880
ยั้งเอาไว้ก่อน
396
00:22:54,520 --> 00:22:57,840
[คุณหลวง] ความตายมันไม่สาแก่ใจ
เท่ากับความทรมานหรอก
397
00:22:58,560 --> 00:23:00,280
- นางแว่น
- [ดนตรีจบ]
398
00:23:00,360 --> 00:23:05,360
ต่อไปนี้เอ็งขึ้นไปทำงานบนเรือนใหญ่
กินนอนอยู่บนนั้นไม่ต้องลงมาเห็นลูกเอ็ง
399
00:23:06,360 --> 00:23:07,760
- [ดนตรีระทึก]
- คุณพี่
400
00:23:08,480 --> 00:23:10,960
นี่คุณพี่จะลงโทษมันหรือว่าจะช่วยมันกันแน่เจ้าคะ
401
00:23:11,040 --> 00:23:12,960
พี่ก็ลงโทษมันอยู่นี่ไง
402
00:23:14,240 --> 00:23:17,840
ไอ้อีสองคนมันรักกันจะปานกลืน
403
00:23:17,920 --> 00:23:21,800
[คุณหลวง] ให้มันรู้จัก
ความทุกข์กับการที่พรากจากคนที่รัก
404
00:23:22,520 --> 00:23:23,400
เหมือนอย่างที่เจ้าเอกเป็น
405
00:23:28,880 --> 00:23:30,960
ถ้าเป็นเช่นนั้น อิฉันก็เห็นดีด้วยเจ้าค่ะ
406
00:23:31,040 --> 00:23:35,600
ส่วนไอ้กล้า จับมันใส่ตรวนล่ามตีนเอาไว้
407
00:23:35,680 --> 00:23:37,360
- [คุณหลวง] แล้วให้ไปหาบน้ำ ผ่าฟืน
- [ทาสชาย] เร็ว
408
00:23:38,640 --> 00:23:40,080
- [กล้า] โอ๊ย
- [คุณหลวง] ไอ้อีพวกไหนช่วยมัน
409
00:23:40,160 --> 00:23:41,640
หยุด พวกเอ็งอย่ายุ่ง
410
00:23:41,720 --> 00:23:43,560
[คุณหลวง] จะได้รับโทษตามมัน
411
00:23:43,640 --> 00:23:46,040
[ดนตรีเร่งจังหวะ]
412
00:23:58,280 --> 00:24:02,040
[ดนตรีจบ]
413
00:24:02,120 --> 00:24:05,160
[เสียงนกร้อง]
414
00:24:05,240 --> 00:24:07,640
ยังไงกระผมก็ยืนกรานไม่ขายนางแพร
415
00:24:11,160 --> 00:24:14,200
[เสียงคลี่กระดาษ]
416
00:24:15,240 --> 00:24:16,120
[กระแอม]
417
00:24:16,920 --> 00:24:19,440
ตรงนี้คือตลาดของคุณหลวง
418
00:24:19,520 --> 00:24:21,160
(ตลาด)
419
00:24:21,240 --> 00:24:22,480
[พอล] ส่วนตรงนี้
420
00:24:23,440 --> 00:24:24,560
ที่ดินของคุณหลวง
421
00:24:24,640 --> 00:24:27,600
กระผมทราบดีว่ามีทรัพย์อยู่ที่ใดบ้าง
422
00:24:29,880 --> 00:24:32,480
- [ดนตรีไทยชวนลุ้น]
- แต่ที่คุณหลวงยังไม่รู้ก็คือ
423
00:24:32,560 --> 00:24:36,960
เดิมทีกระผมมีแผนจะวาง
รางรถไฟผ่านที่ดินของคุณหลวง
424
00:24:37,560 --> 00:24:41,000
[พอล] ซึ่งจะทำให้
คุณหลวงได้รับค่าเวนคืนจากหลวง
425
00:24:42,360 --> 00:24:45,120
แต่ตอนนี้กระผมเปลี่ยนใจแล้ว
426
00:24:47,000 --> 00:24:50,160
[แค่นหัวเราะ] นี่นายช่าง
427
00:24:51,000 --> 00:24:53,000
- กำลังขู่ผมงั้นหรือ
- [ดนตรีจบ]
428
00:24:53,080 --> 00:24:56,960
เปล่าเลย กระผมกำลังจะบอกว่า
429
00:24:57,040 --> 00:24:58,960
กระผมจะไม่เวนคืนที่ดิน
430
00:24:59,040 --> 00:25:00,640
[พอล] แต่ว่า
431
00:25:02,880 --> 00:25:06,640
กระผมจะสร้างสถานีรถไฟ
ให้ติดกับตลาดของคุณหลวง
432
00:25:08,720 --> 00:25:10,600
- [ดนตรีไทยระทึก]
- ลองคิดดูสิ
433
00:25:10,680 --> 00:25:12,920
ตลาดที่มีสถานีรถไฟ
434
00:25:13,920 --> 00:25:16,200
คุณหลวงจะรับทรัพย์ขนาดไหน
435
00:25:20,280 --> 00:25:23,640
ทีนี้พอจะให้กระผมไถ่ตัวแพรได้หรือยัง
436
00:25:25,600 --> 00:25:28,360
[หัวเราะในลำคอ]
437
00:25:28,440 --> 00:25:31,360
นี่นายช่างอยากได้ตัวนางแพร
438
00:25:31,440 --> 00:25:34,280
ถึงขนาดเอาตำแหน่งหน้าที่
439
00:25:34,360 --> 00:25:36,200
มาต่อรองงั้นหรือ
440
00:25:36,280 --> 00:25:40,160
[ดนตรีไทยระทึก]
441
00:25:40,240 --> 00:25:42,000
ตามหลักแล้ว
442
00:25:42,080 --> 00:25:45,080
สถานีจะต้องผ่านที่ที่คนเดินทางสะดวกเยอะ
443
00:25:45,160 --> 00:25:48,360
จะต้องเชื่อมโยงกับสายน้ำและถนน
444
00:25:48,440 --> 00:25:49,720
ซึ่ง
445
00:25:50,840 --> 00:25:54,240
ตลาดของคุณหลวงเหมาะสมที่สุด
446
00:25:54,320 --> 00:25:58,560
อย่างนั้นหลวงก่ำก็ได้ประโยชน์
มากกว่าการเวนคืนที่ดินอีกสินะขอรับ
447
00:25:59,200 --> 00:26:02,080
ถูกต้อง แต่ว่า
448
00:26:02,160 --> 00:26:04,680
หลวงก่ำยังไม่รู้เรื่องนี้
449
00:26:04,760 --> 00:26:06,720
[ดนตรีจบ]
450
00:26:06,800 --> 00:26:09,080
แล้วคุณหลวงจะตกลงหรือไม่
451
00:26:09,920 --> 00:26:11,480
หรือว่าจะให้กระผมนั้น
452
00:26:12,200 --> 00:26:15,320
เปลี่ยนใจย้ายสถานีไปตั้งซะที่อื่น
453
00:26:15,400 --> 00:26:18,360
- [ดนตรีไทยระทึก]
- [สูดลมหายใจ]
454
00:26:18,960 --> 00:26:21,280
- [แพร] โอ๊ย [โอย]
- [ดนตรีจบ]
455
00:26:21,360 --> 00:26:22,640
มันเป็นของนายช่างแล้ว
456
00:26:22,720 --> 00:26:25,160
[ดนตรีปลุกใจ]
457
00:26:25,240 --> 00:26:29,520
นี่ นายช่าง… ไถ่ตัวฉันเหรอคะ
458
00:26:29,600 --> 00:26:32,480
[แพรพ่นลมหายใจ]
459
00:26:33,360 --> 00:26:35,600
ต่อไปนี้ คุณมาทำงานกับผม
460
00:26:36,440 --> 00:26:37,840
[ครางในลำคอ]
461
00:26:38,760 --> 00:26:40,600
[ตะโกน] ขอบคุณนะคะเจ้าพ่อ
462
00:26:40,680 --> 00:26:42,000
ขอบคุณกูนี่
463
00:26:43,760 --> 00:26:46,800
ไปแล้วให้ไปลับนะ ไม่ต้องกลับมาอีก
464
00:26:47,720 --> 00:26:51,560
นายช่างเอามันไป ก่อนที่กระผมจะเปลี่ยนใจ
465
00:26:53,040 --> 00:26:54,920
รีบไปเถอะจ้ะพี่
466
00:26:55,000 --> 00:26:56,280
[พอล] ไป
467
00:26:56,360 --> 00:26:59,160
[ดนตรีเร้าใจ]
468
00:27:10,200 --> 00:27:13,440
โล่งอกไปที ปล่อยอีเพี้ยนนี่ไปได้
469
00:27:14,880 --> 00:27:17,800
- [แพร] ทุกคน ฉันเป็นไทแล้วนะ
- [ดนตรีสดใส]
470
00:27:17,880 --> 00:27:20,480
เพราะฉะนั้น ดูฉันไว้เป็นตัวอย่างเถิด
471
00:27:20,560 --> 00:27:23,120
ทุกคนน่ะก็สามารถที่จะเป็นไทได้เหมือนกัน
472
00:27:25,120 --> 00:27:28,800
โดยเฉพาะนาย ฉันจะกลับมาช่วยนายให้ได้
473
00:27:34,400 --> 00:27:38,440
[ดนตรีปลุกใจ]
474
00:27:43,800 --> 00:27:48,280
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงนกร้อง]
475
00:27:51,960 --> 00:27:56,200
[สูดลมหายใจ] ช่างพอล
ขอบคุณมากเลยนะคะที่ไถ่ตัวฉันน่ะ
476
00:27:57,600 --> 00:28:01,040
ไม่ต้องขอบคุณ ฉันไม่ได้ช่วยคุณฟรีๆ
477
00:28:02,240 --> 00:28:05,680
- ฉันจะใช้งานคุณให้หนักกว่าหลวงก่ำอีก
- [ดนตรีสยองขวัญ]
478
00:28:07,520 --> 00:28:10,800
นี่ ฉันหนีเสือปะจระเข้เหรอเนี่ย
479
00:28:10,880 --> 00:28:13,960
[ดนตรีจบ]
480
00:28:14,040 --> 00:28:17,160
- [หัวเราะ] ฉันหยอกหรอกน่า
- [ดนตรีสนุกสนาน]
481
00:28:17,240 --> 00:28:20,840
[พอล] ก็ต้องแค่ช่วยงานฉันตามที่มีนั่นแหละ
482
00:28:21,760 --> 00:28:23,080
[แพร] โอเคค่ะบอส
483
00:28:23,160 --> 00:28:26,240
[หัวเราะ] โอ้ จำเอาไว้
484
00:28:26,320 --> 00:28:30,840
คุณไม่ใช่ทาสของฉัน เราทำงานด้วยกัน
485
00:28:30,920 --> 00:28:32,000
[หัวเราะเบาๆ]
486
00:28:32,080 --> 00:28:33,960
โอเคค่ะบอส
487
00:28:34,680 --> 00:28:37,520
- [ดนตรีจบ]
- ไหนๆ บอสก็ไถ่ตัวฉันมาแล้วอะ
488
00:28:38,240 --> 00:28:42,000
บอสช่วยไถ่ตัวนายกล้าด้วยอีกหนึ่งคนได้ไหมคะ
489
00:28:42,080 --> 00:28:43,680
[ดนตรีสนุกสนาน]
490
00:28:43,760 --> 00:28:47,080
- ป้าแว่น พี่ตุ่น พี่ลิ้นจี่ ไถ่ให้หมดเลยนะขอรับ
- [พ่นลมหายใจ]
491
00:28:47,160 --> 00:28:50,960
[พอล] เอ่อ ฉันเอาเงินไปไถ่ตัวคุณหมดแล้ว
492
00:28:51,040 --> 00:28:53,520
- ไม่เหลือไปไถ่ใครหรอก
- [ดนตรีจบ]
493
00:28:55,960 --> 00:28:57,200
- ไม่เป็นไร
- [ดนตรีปลุกใจ]
494
00:28:58,040 --> 00:28:59,960
ฉันน่ะเป็นแม่ค้าเงินล้าน
495
00:29:00,640 --> 00:29:02,360
ฉันถูกไถ่ตัวแล้ว ไถ่ตัวแปลว่าอิสระ
496
00:29:02,440 --> 00:29:04,960
ฉันจะทำมาหากินอะไรก็ได้
497
00:29:05,040 --> 00:29:07,600
เดี๋ยวฉันจะเก็บเงินไถ่ตัวนายกล้าเอง
498
00:29:07,680 --> 00:29:09,200
[ตะโกน] สู้โว้ย
499
00:29:20,120 --> 00:29:21,680
- [ดนตรีจบ]
- น้ำพริกอีกแล้วหรือมิ่ง
500
00:29:23,040 --> 00:29:24,160
ขอรับ
501
00:29:24,960 --> 00:29:27,440
กินกับผักสดๆ อร่อยยิ่งนักนะขอรับ
502
00:29:27,520 --> 00:29:30,240
[ดนตรีสนุกสนาน]
503
00:29:30,320 --> 00:29:33,720
[แพร] มาแล้วค่ะ [ภาษาอังกฤษ] บอสของฉัน
504
00:29:36,880 --> 00:29:41,560
[แพร] ดิฉันนางสาวแพรทอง
พนักงานคนใหม่ของนายช่าง
505
00:29:42,280 --> 00:29:44,720
รายงานตัวค่ะ
506
00:29:44,800 --> 00:29:46,360
[หัวเราะ]
507
00:29:46,440 --> 00:29:50,080
แต่งกายอย่างนี้ดูดีกว่าชุดที่เคยใส่โขเลย
508
00:29:50,160 --> 00:29:53,920
สวยก็บอกว่าสวยค่ะนายช่าง ไม่ต้องอ้อมต้องค้อม
509
00:29:54,000 --> 00:29:55,320
วันนี้มีอะไรกินบ้างอะ
510
00:29:56,640 --> 00:29:59,560
อาหารฝีมือมิ่งนะ ฝืดคอเต็มทน
511
00:30:00,360 --> 00:30:03,120
[พอล] มีแต่น้ำพริกกับแกงเผ็ดๆ ทั้งนั้น
512
00:30:03,200 --> 00:30:04,440
[ในลำคอ] หือ
513
00:30:04,520 --> 00:30:08,800
ถ้าอย่างนั้น วันนี้
นางสาวแพรทอง พนักงานคนใหม่ของนายช่าง
514
00:30:08,880 --> 00:30:11,440
จะแสดงฝีมือเองค่ะ
515
00:30:12,240 --> 00:30:15,360
- [แพรร้องเป็นทำนอง] ท้าดา
- [พอล] ว้าว
516
00:30:16,080 --> 00:30:18,560
สวรรค์ส่งคุณมาโปรดฉันจริงๆ
517
00:30:18,640 --> 00:30:20,960
- นี่แหละอาหารที่ฉันอยากกิน
- [ดนตรีซึ้ง]
518
00:30:21,040 --> 00:30:23,160
น่ากินทุกอย่างเลยนะขอรับ
519
00:30:23,240 --> 00:30:25,600
งั้นก็จัดไปอย่าให้เหลือค่ะ
520
00:30:25,680 --> 00:30:27,040
[เดาะลิ้น] มา
521
00:30:27,120 --> 00:30:28,720
[พ่นลมหายใจ]
522
00:30:28,800 --> 00:30:32,040
เห็นแบบนี้แล้ว ยิ่งคิดถึงบ้านจัง
523
00:30:32,960 --> 00:30:34,880
[พอล] ถ้าตอนนี้ฉันอยู่ที่นั่น
524
00:30:34,960 --> 00:30:37,600
พวกเขาคงอวยพรให้ฉัน
525
00:30:37,680 --> 00:30:39,360
อวยพรทำไมอะคะ
526
00:30:40,400 --> 00:30:42,040
[เป็นภาษาอังกฤษ]
527
00:30:42,120 --> 00:30:45,920
เฮ้ย ถ้าอย่างงั้น
ก็ต้องร้องเพลง “แฮปปี้เบิร์ธเดย์สิคะ”
528
00:30:46,680 --> 00:30:49,640
- [เพลง “แฮปปี้เบิร์ธเดย์”]
- ♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู ♪
529
00:30:49,720 --> 00:30:52,720
♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู ♪
530
00:30:52,800 --> 00:30:56,600
♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ ♪
531
00:30:56,680 --> 00:30:58,920
♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แด่ช่างพอล ♪
532
00:30:59,000 --> 00:31:00,600
(เพลง “แฮปปี้เบิร์ธเดย์”
เกิดขึ้นราวปี พ.ศ. 2467 35 ปีหลังจากนี้)
533
00:31:00,680 --> 00:31:02,440
- [เป็นภาษาอังกฤษ] ขอบคุณ
- [ดนตรีจบ]
534
00:31:02,520 --> 00:31:04,040
คุณแต่งเองหรือ
535
00:31:04,800 --> 00:31:05,920
- หือ
- [หัวเราะในลำคอ]
536
00:31:09,040 --> 00:31:12,920
[ดนตรีเศร้า]
537
00:31:18,400 --> 00:31:20,080
[เสียงก๊อกแก๊ก]
538
00:31:20,160 --> 00:31:21,560
กินเสีย
539
00:31:23,520 --> 00:31:26,360
ฝืนคำสั่งคุณหลวง
ประเดี๋ยวก็โดนลงโทษไปด้วยหรอก
540
00:31:28,960 --> 00:31:31,840
ข้าดูจนรอบเรือนแล้ว เงียบสนิท
541
00:31:31,920 --> 00:31:33,560
คงหลับกันหมดแล้ว
542
00:31:36,080 --> 00:31:38,760
กินเถิด ข้ากับพี่ตุ่นจะระวังทางให้เอง
543
00:31:40,880 --> 00:31:44,840
ต่อหน้าหรือลับหลัง ข้าก็ต้องทำตามสั่งนาย
544
00:31:44,920 --> 00:31:46,600
[เดาะลิ้น แค่นเสียง]
545
00:31:46,680 --> 00:31:51,280
เอ็งขัดคำสั่งบ้างเถิด เอ็งต้องมีชีวิตรอดเพื่อพี่แว่น
546
00:31:51,360 --> 00:31:53,600
[ตุ่นเดาะลิ้น]
547
00:31:54,600 --> 00:31:56,120
กินน้ำ
548
00:31:56,200 --> 00:31:59,080
[ดนตรีเศร้า]
549
00:31:59,760 --> 00:32:02,640
- คุณเฟื้องชังแม่ข้าเข้าไส้
- [ดนตรีจบ]
550
00:32:04,040 --> 00:32:06,440
นี่พาแม่ข้าขึ้นไปอยู่บนเรือนใหญ่
551
00:32:08,160 --> 00:32:12,200
จะกลั่นแกล้งให้กินอยู่ลำบากเพียงใดก็สุดจะรู้
552
00:32:16,640 --> 00:32:22,040
[เสียงนกร้อง]
553
00:32:24,280 --> 00:32:26,280
[โอย]
554
00:32:26,360 --> 00:32:29,680
[ดนตรีชวนลุ้น]
555
00:32:33,480 --> 00:32:35,840
[หัวเราะแห้งๆ]
556
00:32:35,920 --> 00:32:38,520
งานของอิฉันเสร็จแล้ว ขอช่วยป้าแว่นนะเจ้าคะ
557
00:32:40,120 --> 00:32:41,360
สาระแน
558
00:32:42,440 --> 00:32:45,360
ข้าจะใช้ให้มันทำ เอ็งไม่ต้องมาเสือก
559
00:32:46,520 --> 00:32:48,160
ป้าแว่นไม่แข็งแรง
560
00:32:48,240 --> 00:32:51,720
ถ้าออกแรงหนัก
อาการป่วยอาจจะกำเริบได้นะเจ้าคะ
561
00:32:52,840 --> 00:32:56,440
เอ็งไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรือว่าเอ็งไม่ต้องมาเสือก
562
00:32:56,520 --> 00:32:57,920
ไสหัวไป
563
00:32:59,120 --> 00:33:00,600
เจ้าค่ะ
564
00:33:00,680 --> 00:33:03,400
[เสียงขัดพื้น]
565
00:33:14,080 --> 00:33:15,600
- [หอบ สูดปาก]
- [ดนตรีจบ]
566
00:33:17,560 --> 00:33:20,120
เอ็งส่งสายตาอ้อนวอนให้มันมาช่วยเอ็งใช่หรือไม่
567
00:33:20,200 --> 00:33:22,400
- [เอฟเฟกต์สะพรึง]
- [แว่นหอบ]
568
00:33:22,480 --> 00:33:27,000
มิได้เจ้าค่ะ บ่าวยังไม่ทันได้เห็น
หน้านางลิ้นจี่เลยแม้สักน้อยเจ้าค่ะ
569
00:33:28,560 --> 00:33:29,640
[แค่นเสียง]
570
00:33:29,720 --> 00:33:31,040
- ตอแหล
- [แว่น] โอ๊ย
571
00:33:31,120 --> 00:33:32,200
- [แว่นโอดโอย]
- [ดนตรียะเยือก]
572
00:33:33,200 --> 00:33:34,120
แม่
573
00:33:34,200 --> 00:33:35,640
[โอย หายใจหอบ]
574
00:33:35,720 --> 00:33:39,160
[ดนตรีชวนลุ้น]
575
00:33:40,360 --> 00:33:41,960
[แว่นโอย หอบ]
576
00:33:42,040 --> 00:33:44,760
[แว่นร้องครวญคราง]
577
00:33:52,040 --> 00:33:54,280
[แว่นโอย หอบ]
578
00:33:54,360 --> 00:33:58,920
[ดนตรีจบ]
579
00:33:59,000 --> 00:34:00,440
[เสียงนกร้อง]
580
00:34:01,200 --> 00:34:06,320
ช่วยแปลเอกสารภาษาสยามนี้
ให้เป็นภาษาฝรั่งให้ฉันอ่านเข้าใจได้ไหม
581
00:34:07,680 --> 00:34:08,920
สบายเลยค่ะ
582
00:34:09,000 --> 00:34:09,920
[พอล] อือ
583
00:34:10,000 --> 00:34:13,840
ป่าหมากป่าพลูทั่วเมืองนี้ทุกแห่ง
584
00:34:13,920 --> 00:34:16,280
ป่าพร้าวก็หลายในเมืองนี้
585
00:34:16,360 --> 00:34:19,760
ป่าพร้าว “โคโคนัท จังเกิ้ล” เหรอ
586
00:34:19,840 --> 00:34:20,880
[ดนตรีซุกซน]
587
00:34:21,600 --> 00:34:26,199
ฉันว่ายากแบบนี้นะคะ
มันต้องใช้สมาธิอะค่ะนายช่าง
588
00:34:26,280 --> 00:34:30,400
[แพร] ฉันขอเอาไปนั่งแปลที่เงียบๆ ก่อน
แล้วเดี๋ยวเอามาคืนได้ไหมคะ
589
00:34:30,480 --> 00:34:32,800
[เดาะลิ้น]
590
00:34:32,880 --> 00:34:36,880
ขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้เราสะดวกสบายขึ้น
591
00:34:40,280 --> 00:34:42,120
[แฟง] เชิญเจ้าค่ะคุณหนู
592
00:34:47,159 --> 00:34:49,920
[ดนตรีจบ]
593
00:34:50,000 --> 00:34:51,600
อ้าว คุณทับทิม
594
00:34:51,679 --> 00:34:54,080
[แพร] พี่แฟง ไหว้จ้ะ
595
00:34:54,159 --> 00:34:59,520
แม่แพร บังเอิญเจอจริง
ได้ข่าวว่าหล่อนเป็นไทแล้วหรือ
596
00:35:00,440 --> 00:35:04,920
ค่ะ พอดีว่านายช่างไถ่ตัวฉันมา
คือเขาอยากให้ฉันทำงานให้
597
00:35:05,000 --> 00:35:06,920
[หัวเราะเบาๆ]
598
00:35:07,000 --> 00:35:09,400
มิน่า จึงแต่งตัวแปลกตาไป
599
00:35:10,520 --> 00:35:11,920
[ทับทิม] ฉันดีใจด้วยนะ
600
00:35:12,000 --> 00:35:15,000
ยังนึกเป็นห่วงหล่อนจะเดือดร้อนที่ได้เคยช่วยฉัน
601
00:35:16,040 --> 00:35:18,360
แล้วนี่คุณทับทิมกับพี่แฟง
602
00:35:19,040 --> 00:35:20,440
[แพร] มาไหว้พระเหรอคะ
603
00:35:22,000 --> 00:35:23,920
ฉันมาอธิษฐานกับหลวงพ่อ
604
00:35:24,000 --> 00:35:26,200
ว่าให้เรื่องร้ายผ่านไปได้ด้วยดี
605
00:35:27,040 --> 00:35:28,680
ฉันจึงมากราบท่านน่ะ
606
00:35:32,480 --> 00:35:36,320
แล้วนี่แม่แพรรู้หรือไม่ว่ากล้าเป็นอย่างไรบ้าง
607
00:35:37,000 --> 00:35:40,480
- [ดนตรีซึ้ง]
- เออ
608
00:35:40,560 --> 00:35:43,160
[เดาะลิ้น]
609
00:35:46,720 --> 00:35:48,040
[แพร] นี่ นายกล้า
610
00:35:49,000 --> 00:35:50,000
นางแพร
611
00:35:51,400 --> 00:35:52,720
โฮ สภาพ
612
00:35:52,800 --> 00:35:54,680
[ถอนหายใจ]
613
00:35:54,760 --> 00:35:58,920
คุณหลวงสั่งห้าม
ไม่ให้เอ็งมาเหยียบดินที่นี่อีก เหตุใดรั้นนัก
614
00:35:59,000 --> 00:36:03,520
[เดาะลิ้น] ฉันน่ะรู้ทางหนีทีไล่
ของเรือนนี้ดี ไม่โดนจับได้หรอกน่า
615
00:36:04,320 --> 00:36:05,160
[ถอนหายใจ]
616
00:36:05,240 --> 00:36:09,760
ว่าแต่นายเหอะ นายน่ะ
ต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนเนี่ย
617
00:36:09,840 --> 00:36:12,280
[ถอนหายใจ]
618
00:36:12,360 --> 00:36:15,320
คดีครานี้ใหญ่โตกว่าที่ผ่านมา
619
00:36:16,280 --> 00:36:20,400
ข้าอาจจะต้องถูกล่ามโซ่แบบนี้ไปจนตายเลยก็ได้
620
00:36:20,480 --> 00:36:22,120
[เดาะลิ้น]
621
00:36:22,200 --> 00:36:25,120
นายน่ะแอบพักบ้างนะ
622
00:36:25,200 --> 00:36:29,200
รักษาชีวิตตัวเองไว้
เดี๋ยวฉันจะรีบมาช่วยนายให้เร็วที่สุด
623
00:36:30,520 --> 00:36:31,600
- [แพร] เออ
- [ดนตรีจบ]
624
00:36:35,240 --> 00:36:37,160
[แพร] คุณทับทิมเขาฝากยาเอามาให้นาย
625
00:36:39,560 --> 00:36:43,320
[ดนตรีซึ้ง]
626
00:36:43,920 --> 00:36:46,160
แค่ได้ยินชื่อนี่ยิ้มออกเลยนะ
627
00:36:49,080 --> 00:36:52,440
ข้าฝากเอ็งไปขอบพระคุณคุณทับทิมด้วยนะ
628
00:36:52,520 --> 00:36:54,680
[กล้า] ข้าจะกินยานี้
629
00:36:55,600 --> 00:36:57,400
ไม่ให้ขาดสักมื้อ สักวันเลย
630
00:36:58,640 --> 00:37:02,800
แหม ทีพอเป็นคุณทับทิมนี่เชื่อฟังจังเลยนะ
631
00:37:02,880 --> 00:37:04,800
ทีพอเป็นฉันเนี่ย พูดไรไม่เห็นเชื่อเลย
632
00:37:04,880 --> 00:37:08,280
ก็พอเชื่อเอ็งทีไร เจอแต่เรื่องร้ายทุกที
633
00:37:09,480 --> 00:37:13,280
เออ งั้นทีหลังฉันพูดอะไรน่ะ
นายก็ไม่ต้องมาเชื่อแล้ว
634
00:37:16,160 --> 00:37:20,360
พูดความจริง เอ็งจะพื้นเสียไปไยเล่า
635
00:37:22,240 --> 00:37:23,560
พื้นเสียอะไร
636
00:37:24,200 --> 00:37:25,360
- ไม่เห็นมีเลย
- [ถอนหายใจ]
637
00:37:26,520 --> 00:37:27,600
ข้าหมายถึง
638
00:37:28,600 --> 00:37:30,720
เอ็งจะหงุดหงิดไปไย
639
00:37:34,920 --> 00:37:36,760
เสร็จธุระแล้วก็รีบกลับไป
640
00:37:37,560 --> 00:37:38,960
ระวังมีคนมาเห็นเข้า
641
00:37:43,960 --> 00:37:49,040
- [ดนตรีไทยเศร้า]
- [ถอนหายใจ]
642
00:37:54,880 --> 00:37:58,720
เออ นายกล้าเชื่อฟังคุณทับทิม รักคุณทับทิม
643
00:37:58,800 --> 00:38:00,120
ก็ถูกแล้ว
644
00:38:00,840 --> 00:38:02,160
เราจะหงุดหงิดไปทำไม
645
00:38:04,960 --> 00:38:07,400
หรือว่าเป็นวันนั้นของเดือน
646
00:38:07,480 --> 00:38:11,120
[ดนตรีบรรเลงเนิบๆ]
647
00:38:11,200 --> 00:38:14,760
หากพี่ฆ่ากล้า น้องจะหนีเตลิดไปให้ไกลกว่าเดิม
648
00:38:14,840 --> 00:38:18,600
[ทับทิม] แต่หากไว้ชีวิต
น้องจะกลับเรือนกับพี่เอกเดี๋ยวนี้
649
00:38:24,560 --> 00:38:25,520
[แค่นหัวเราะ]
650
00:38:27,560 --> 00:38:29,400
- หนีพี่ไป
- [ดนตรีจบ]
651
00:38:30,600 --> 00:38:32,920
แต่ยอมกลับเรือนเพราะไอ้กล้า
652
00:38:35,640 --> 00:38:38,320
เหตุใดน้องถึงรักไอ้ทาสมากมายเช่นนั้น
653
00:38:43,000 --> 00:38:46,480
[ดนตรีชวนลุ้น]
654
00:38:46,560 --> 00:38:47,760
พี่ชดนี่
655
00:39:00,120 --> 00:39:01,560
[ชด] เพราะไอ้ประกาศเนี่ย
656
00:39:02,560 --> 00:39:03,440
ทำให้ชาวบ้านเนี่ย
657
00:39:04,040 --> 00:39:06,800
ควานหาผู้ที่มีรอยสักให้ป่วนเมือง
658
00:39:13,800 --> 00:39:16,840
เงินนี่มากโข พอที่จะให้พวกเอ็งน่ะนะ
659
00:39:16,920 --> 00:39:19,320
- [ชด] อพยพออกจากบางซื่อเสียแต่คืนนี้
- [ดนตรีจบ]
660
00:39:22,800 --> 00:39:23,920
[เอฟเฟกต์ตกตะลึง]
661
00:39:24,520 --> 00:39:25,760
รอยสักนั่น
662
00:39:26,760 --> 00:39:30,080
หากกลับมาอีก พวกเอ็งตาย
663
00:39:30,160 --> 00:39:33,400
[ดนตรีระทึก]
664
00:39:42,600 --> 00:39:44,800
[ลิ้นจี่] นี่เอ็งลักลอบเข้ามาทำอันใดดึกดื่นหรือ
665
00:39:44,880 --> 00:39:46,960
ฉันน่ะจะมาไถ่ตัวลิ้นจี่
666
00:39:47,040 --> 00:39:48,240
[หายใจเฮือก]
667
00:39:50,360 --> 00:39:54,480
ว่าใจของเอ็งนี่ระริกระรี้ที่อยากจะได้
ลูกสะใภ้เป็นถึงลูกคุณพระมากเพียงใดน่ะ
668
00:39:54,560 --> 00:39:56,920
[ดนตรีระทึก]
669
00:39:57,000 --> 00:40:01,400
[คุณพระ] ที่เร่งรัดให้แม่ทับทิม
แต่งงานกับขุนเอกโดยเร็วเนี่ย
670
00:40:01,480 --> 00:40:04,440
เพราะว่าคุณหลวง
หวังประโยชน์พรรค์นี้จากฉันอย่างงั้นหรือ
671
00:40:04,520 --> 00:40:06,160
[ดนตรีจบ]
672
00:40:06,240 --> 00:40:09,640
[เพลง “คำรัก”]
673
00:40:18,280 --> 00:40:22,640
♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪
674
00:40:22,720 --> 00:40:28,920
♪ เมื่อนานเนิ่นนัก
ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪
675
00:40:29,000 --> 00:40:33,640
♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪
676
00:40:33,720 --> 00:40:37,120
♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪
677
00:40:37,200 --> 00:40:42,240
♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪
678
00:40:42,320 --> 00:40:45,440
♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪
679
00:40:45,520 --> 00:40:48,680
♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪
680
00:40:48,760 --> 00:40:54,560
♪ นับร้อยพันครั้ง
เธอฟังอยู่ไหม เธอหน่ายหรือยัง ♪
681
00:40:55,280 --> 00:40:58,440
♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪
682
00:40:58,520 --> 00:41:02,440
♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪
683
00:41:02,520 --> 00:41:06,160
♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪
684
00:41:06,240 --> 00:41:09,320
♪ ได้ไหม ♪
685
00:41:10,160 --> 00:41:13,840
♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪
686
00:41:14,720 --> 00:41:21,000
♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪
687
00:41:21,080 --> 00:41:25,120
♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪
688
00:41:25,200 --> 00:41:29,160
♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪
689
00:41:29,240 --> 00:41:31,320
♪ สุขเต็มหัวใจ ♪
690
00:41:32,080 --> 00:41:37,160
♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪
691
00:41:37,240 --> 00:41:39,920
[เพลงจบ]
77679
