subtitlecat.com

All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E16_Episode 16.Thai (CC)

Afrikaans

Akan

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bemba

Bengali

Bihari

Bosnian

Breton

Bulgarian

Cambodian

Catalan

Cebuano

Cherokee

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Ewe

Faroese

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Guarani

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Interlingua

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Kinyarwanda

Kirundi

Kongo

Korean

Krio (Sierra Leone)

Kurdish

Kurdish (Soranî)

Kyrgyz

Laothian

Latin

Latvian

Lingala

Lithuanian

Lozi

Luganda

Luo

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mauritian Creole

Moldavian

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Montenegrin

Nepali

Nigerian Pidgin

Northern Sotho

Norwegian

Norwegian (Nynorsk)

Occitan

Oriya

Oromo

Pashto

Persian

Polish

Portuguese (Brazil)

Portuguese (Portugal)

Punjabi

Quechua

Romanian

Romansh

Runyakitara

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Serbo-Croatian

Sesotho

Setswana

Seychellois Creole

Shona

Sindhi

Sinhalese

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Spanish (Latin American)

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Tigrinya

Tonga

Tshiluba

Tumbuka

Turkish

Turkmen

Twi

Uighur

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Wolof

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:03,400 --> 00:00:05,680 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,280 --> 00:02:09,560 [เสียงออกแรงต่อสู้] 3 00:02:09,639 --> 00:02:11,000 - แกต้องการอะไร - [ชายชุดดำ] เฮ้ย 4 00:02:11,080 --> 00:02:12,920 [เสียงมีดบาด] 5 00:02:13,000 --> 00:02:14,440 [จัน] ก็ระวังตัวไว้หน่อยแล้วกัน 6 00:02:15,400 --> 00:02:17,120 เพราะเรื่องบางเรื่อง 7 00:02:17,200 --> 00:02:19,960 ยิ่งรู้มากก็ยิ่งอันตราย 8 00:02:20,040 --> 00:02:23,240 ทำร้ายเด็กยังไม่พอ ยังส่งคนไปยิงตำรวจอีกเหรอ 9 00:02:24,160 --> 00:02:26,120 [แก้วชิงดวง] ฉันจะจัดการเด็กนั่นคนเดียว 10 00:02:28,560 --> 00:02:31,960 แต่คุณก็แส่ย้ายมันมาที่นี่จนตำรวจระแคะระคาย 11 00:02:32,040 --> 00:02:33,800 ฉันก็เลยต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม 12 00:02:34,280 --> 00:02:35,880 และผมรู้เรื่องที่คุณทะเลาะกัน 13 00:02:37,680 --> 00:02:39,640 เรื่องที่คุณตาธารรู้ว่า 14 00:02:40,720 --> 00:02:43,160 คุณลุงแสนเป็นคนฆ่าคุณลุงสิบหมื่น 15 00:02:43,640 --> 00:02:45,200 [เอฟเฟกต์ระทึก] 16 00:02:45,280 --> 00:02:48,200 [จัน] ความลับที่ควรจะมีแค่คนสองคนรู้ 17 00:02:48,280 --> 00:02:50,520 แต่ตอนนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้น 18 00:02:51,800 --> 00:02:53,200 ตาธารเหรอคะ 19 00:02:53,680 --> 00:02:55,920 [ดนตรีซึ้ง] 20 00:03:02,360 --> 00:03:03,960 [เต้าหู้] จบจริงๆ แล้วใช่ไหมฮะ 21 00:03:10,160 --> 00:03:11,400 [เสียงณัฐถอนหายใจ] 22 00:03:12,880 --> 00:03:14,560 กูต้องคิดถึงมันแน่ๆ เลย 23 00:03:16,080 --> 00:03:17,800 ตอนกูเขียนเรื่องนี้ 24 00:03:17,880 --> 00:03:19,880 มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย 25 00:03:21,200 --> 00:03:22,840 แต่ที่ดีที่สุดก็คือ 26 00:03:23,680 --> 00:03:25,760 กูคืนดีกับแม่ได้ก็เพราะมึง 27 00:03:30,640 --> 00:03:32,240 [ณัฐ] ขอบคุณมากเลยนะเต้าหู้ 28 00:03:32,720 --> 00:03:34,360 กูดีใจมากเลย 29 00:03:35,080 --> 00:03:37,360 กูคนเดียวคงทำไม่ได้แน่ๆ 30 00:03:40,440 --> 00:03:41,680 [เต้าหู้] ไม่จริงหรอกฮะ 31 00:03:42,640 --> 00:03:44,480 ต่อให้ไม่มีผม 32 00:03:44,560 --> 00:03:46,400 พี่ณัฐก็จะทำมันได้อยู่ดี 33 00:03:47,200 --> 00:03:48,880 เพราะพี่ณัฐรักคุณป้า 34 00:03:52,840 --> 00:03:54,440 แล้วกูก็รักมึงด้วย 35 00:03:55,000 --> 00:03:56,120 ผมก็รักพี่ณัฐฮะ 36 00:03:57,120 --> 00:03:58,680 รักมากๆ เลย 37 00:04:01,640 --> 00:04:04,280 [เต้าหู้] ผมเกิดจากความรักของคุณตาธาร 38 00:04:04,760 --> 00:04:06,920 กับความทรงจำของพี่ณัฐก็จริง 39 00:04:07,480 --> 00:04:09,040 แต่ผมคิดว่า 40 00:04:09,520 --> 00:04:13,400 ตัวตนของผมอาจจะเป็น ความปรารถนาในใจของพี่ณัฐด้วยก็ได้ 41 00:04:14,200 --> 00:04:16,640 ความปรารถนาที่อยากจะแก้ไขทุกอย่าง 42 00:04:17,360 --> 00:04:19,040 ทั้งกับคุณตาธาร 43 00:04:19,560 --> 00:04:20,959 ทั้งกับคุณป้า 44 00:04:21,480 --> 00:04:23,160 แต่ไม่เคยกล้าพอ 45 00:04:24,240 --> 00:04:25,960 [สมุดโน้ต] ไม่นอนเหรอเต้าหู้ 46 00:04:32,200 --> 00:04:33,320 ผมนอนไม่หลับฮะ 47 00:04:33,960 --> 00:04:36,000 เป็นคนนี่ลำบากจัง 48 00:04:36,080 --> 00:04:39,040 ข้าวของอย่างพวกเรา ไม่เห็นเคยจะนอนไม่หลับเลย 49 00:04:39,120 --> 00:04:41,120 [ดนตรีอบอุ่น] 50 00:04:43,280 --> 00:04:44,920 เจ้าหมีมันไม่เหมือนเดิมแล้ว 51 00:04:45,480 --> 00:04:48,840 [สมุดโน้ต] เติบโตจากตุ๊กตาหมี ที่ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย 52 00:04:49,320 --> 00:04:51,480 กลายเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ 53 00:04:51,560 --> 00:04:54,040 แล้วชีวิตของมนุษย์ก็ไม่เคยง่าย 54 00:04:55,560 --> 00:04:56,800 ทั้งยาก 55 00:04:57,640 --> 00:04:58,880 ทั้งเหนื่อยเลยล่ะฮะ 56 00:05:00,520 --> 00:05:02,360 แต่ผมก็มีความสุขนะฮะ 57 00:05:03,440 --> 00:05:06,080 ที่ครั้งหนึ่งได้ลองใช้ชีวิตเป็นมนุษย์ 58 00:05:08,240 --> 00:05:09,720 ได้รักกับพี่ณัฐ 59 00:05:14,480 --> 00:05:16,040 ตอนเป็นตุ๊กตาหมี 60 00:05:17,600 --> 00:05:20,040 ผมทำได้แค่ให้ความอบอุ่นตอนพี่ณัฐกอด 61 00:05:22,600 --> 00:05:24,080 แต่พอเป็นคน 62 00:05:26,240 --> 00:05:28,600 ผมช่วยพี่ณัฐปรับความเข้าใจกับคุณป้า 63 00:05:31,200 --> 00:05:33,440 ช่วยพี่ณัฐก้าวผ่านอดีตที่เจ็บปวด 64 00:05:36,920 --> 00:05:39,880 ทำให้พี่ณัฐกล้าที่จะเขียนซีรีส์ถึงคุณตาธาร 65 00:05:43,480 --> 00:05:45,760 ผมว่าแค่นี้มันก็คุ้มมากแล้วล่ะฮะ 66 00:05:53,120 --> 00:05:55,080 ถ้าผมจะต้องจากไปจริงๆ 67 00:05:58,960 --> 00:06:00,600 ผมก็ไม่เสียใจแล้วฮะ 68 00:06:07,880 --> 00:06:09,640 ไปเลย ขึ้นฉ่าย 69 00:06:09,720 --> 00:06:11,760 [เต้าหู้] เดี๋ยวต้องพาคุณป้าไปโรงพยาบาลอีกนะ 70 00:06:12,240 --> 00:06:13,080 ไป 71 00:06:15,160 --> 00:06:18,000 [ดนตรีตึงเครียด] 72 00:06:19,760 --> 00:06:21,760 [เสียงขึ้นฉ่ายร้องขู่] ขึ้นฉ่าย 73 00:06:22,720 --> 00:06:23,720 [เสียงเต้าหู้ออกแรงยื้อ] 74 00:06:24,640 --> 00:06:26,080 น้าจันมีอะไรหรือเปล่าฮะ 75 00:06:26,160 --> 00:06:27,360 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 76 00:06:29,520 --> 00:06:31,200 เต้าหู้ว่างไหมจ๊ะ 77 00:06:31,280 --> 00:06:33,040 น้าจะเอาของไปบริจาค 78 00:06:33,120 --> 00:06:35,360 เต้าหู้ไปช่วยน้าขนของได้ไหม 79 00:06:37,800 --> 00:06:38,920 ว่าไงจ๊ะ 80 00:06:39,480 --> 00:06:42,640 หรือว่าเต้าหู้กลัวน้าจนไม่กล้าไป 81 00:06:43,760 --> 00:06:45,560 เดี๋ยวผมไปบอกพี่ณัฐก่อนนะฮะ 82 00:06:48,080 --> 00:06:49,280 [เสียงแข็ง] กูไม่ให้ไป 83 00:06:50,400 --> 00:06:52,040 มึงเป็นคนใช้เขาเหรอวะ 84 00:06:52,600 --> 00:06:54,800 ถ้าเขาอยากทำบุญก็ให้เขาไปเองสิ 85 00:06:56,000 --> 00:06:57,720 [มทนา] ณัฐใจเย็นๆ 86 00:06:58,280 --> 00:07:02,120 คุณจันเขาอยู่บ้านคนเดียว เขาคงทำอะไรลำบากน่ะ 87 00:07:02,200 --> 00:07:04,760 ถ้าได้เต้าหู้ไปช่วยก็คงดีไง 88 00:07:05,720 --> 00:07:08,480 ณัฐไปกับแม่สองคนก็ได้นี่นา นะ 89 00:07:09,880 --> 00:07:12,240 น้าจันอุตส่าห์ขอร้องมาทั้งที 90 00:07:13,440 --> 00:07:15,400 พี่ณัฐไปกับคุณป้าสองคนนะฮะ 91 00:07:18,920 --> 00:07:21,520 ได้ ทำไมจะไม่ได้ 92 00:07:21,600 --> 00:07:22,640 นะลูกนะ 93 00:07:22,720 --> 00:07:25,720 [ดนตรีตึงเครียด] 94 00:08:00,960 --> 00:08:01,920 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 95 00:08:27,680 --> 00:08:28,800 มีอะไร เต้าหู้ 96 00:08:31,680 --> 00:08:33,320 ขับรถดีๆ นะฮะ 97 00:08:34,600 --> 00:08:35,720 [ณัฐ] อือ 98 00:08:36,919 --> 00:08:38,400 เสร็จแล้วกูจะรีบกลับมานะ 99 00:08:40,799 --> 00:08:42,039 มึงก็ 100 00:08:42,600 --> 00:08:43,919 กลับมารอกูที่นี่นะ 101 00:08:49,400 --> 00:08:50,840 พี่ณัฐรีบไปเถอะฮะ 102 00:08:53,320 --> 00:08:54,400 [ณัฐ] อือ 103 00:09:10,000 --> 00:09:11,480 [เสียงสตาร์ทรถ] 104 00:09:24,720 --> 00:09:26,720 [เสียงรถแล่นไกลออกไป] 105 00:09:28,640 --> 00:09:30,040 ตอนพี่ณัฐกลับมา 106 00:09:32,600 --> 00:09:34,600 เราอาจจะไม่ได้เจอกันแล้วนะฮะ 107 00:09:40,400 --> 00:09:41,800 ลาก่อนนะฮะพี่ณัฐ 108 00:09:41,880 --> 00:09:44,840 [ดนตรีหดหู่] 109 00:09:45,720 --> 00:09:47,880 [เสียงขึ้นฉ่ายร้องคราง] 110 00:09:49,600 --> 00:09:50,720 ขึ้นฉ่าย 111 00:09:53,400 --> 00:09:55,680 [เต้าหู้] แกก็ไม่อยากให้ฉันไปเหมือนกันใช่ไหม 112 00:09:59,000 --> 00:10:00,840 แต่ฉันตัดสินใจดีแล้วนะ 113 00:10:03,960 --> 00:10:05,040 เอางี้ 114 00:10:05,640 --> 00:10:09,320 ก่อนฉันจะไป เรามาเล่นด้วยกันเป็นครั้งสุดท้ายนะ 115 00:10:09,400 --> 00:10:11,560 [เสียงขึ้นฉ่ายร้องคราง] 116 00:10:12,680 --> 00:10:14,160 เล่นเกมที่แกชอบเป็นไง 117 00:10:29,360 --> 00:10:30,920 ลาก่อนนะขึ้นฉ่าย 118 00:10:42,320 --> 00:10:44,320 [ดนตรีเศร้า] 119 00:10:48,480 --> 00:10:51,320 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 120 00:11:00,200 --> 00:11:02,360 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่าดังต่อเนื่อง] 121 00:11:31,560 --> 00:11:32,640 ผมมาช่วยแล้วฮะ 122 00:11:52,640 --> 00:11:54,000 มาหาหมอเหรอครับ 123 00:11:54,720 --> 00:11:55,680 ค่ะ 124 00:11:57,120 --> 00:11:58,200 เต้าหู้ล่ะ 125 00:11:59,120 --> 00:12:00,760 ไม่ได้มาครับ 126 00:12:00,840 --> 00:12:02,720 ไปช่วยน้าจันขนของที่บ้านน่ะ 127 00:12:02,800 --> 00:12:05,800 [ดนตรีตึงเครียด] 128 00:12:10,920 --> 00:12:13,080 [พูดตะกุกตะกัก] ลุงมีธุระ เดี๋ยวไปก่อนนะ 129 00:12:13,160 --> 00:12:14,680 ลุง ระวังครับ [เสียงแสนพ่นลมหายใจ] 130 00:12:42,520 --> 00:12:44,560 [จัน] ขอบใจมากนะจ๊ะที่มาช่วยน้า 131 00:12:45,920 --> 00:12:47,520 ผมแทบไม่ได้ทำอะไรเลยฮะ 132 00:12:48,040 --> 00:12:49,720 ของบริจาคมีนิดเดียวเอง 133 00:12:50,200 --> 00:12:52,360 มีคนช่วยก็ดีกว่าทำคนเดียว 134 00:12:54,240 --> 00:12:56,400 ดื่มน้ำก่อนสิจ๊ะ จะได้หายเหนื่อย 135 00:12:58,320 --> 00:13:01,280 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 136 00:13:34,320 --> 00:13:37,320 [เสียงเรียกเข้ามือถือ] 137 00:13:41,280 --> 00:13:42,240 ครับ น้าโหน่ง 138 00:13:42,320 --> 00:13:44,960 [โหน่ง] พอดีน้าได้ยิน เสียงขึ้นฉ่ายเห่าหนักมากเลยน่ะ 139 00:13:45,040 --> 00:13:47,600 เต้าหู้ก็ไม่รู้ไปไหน โทรไปก็ไม่รับน่ะ [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 140 00:13:47,680 --> 00:13:49,200 อ้าว ฮึ 141 00:13:49,280 --> 00:13:51,720 น้าไม่รู้จะทำยังไงเลยโทรมาบอกณัฐเนี่ย 142 00:13:51,800 --> 00:13:53,880 [ดนตรีตึงเครียด] 143 00:13:53,960 --> 00:13:55,800 - คุณพยาบาลครับ - [พริบ] อ้าว พี่ณัฐ 144 00:13:55,880 --> 00:13:58,280 ไอ้เกณฑ์ ฝากแม่หน่อยนะ เดี๋ยวกูมา 145 00:13:59,000 --> 00:14:00,360 ไอ้ ไอ้ณัฐ 146 00:14:00,440 --> 00:14:01,600 [จัน] เต้าหู้ 147 00:14:02,120 --> 00:14:03,400 ไม่ดื่มเหรอจ๊ะ 148 00:14:07,400 --> 00:14:09,560 น้าจันอยากให้ผมดื่มจริงๆ ใช่ไหมฮะ 149 00:14:10,160 --> 00:14:11,240 ใช่ 150 00:14:11,800 --> 00:14:12,720 ทำไมล่ะ 151 00:14:13,240 --> 00:14:15,000 เต้าหู้ไม่ชอบดื่มน้ำหวานเหรอ 152 00:14:17,240 --> 00:14:18,840 น้าจันชื่อสัจจารีย์ 153 00:14:20,040 --> 00:14:22,040 สัจจารีย์แปลว่าความจริง 154 00:14:23,800 --> 00:14:25,600 พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง 155 00:14:26,560 --> 00:14:28,240 น้าจันไม่ยอมพูดความจริง 156 00:14:29,640 --> 00:14:32,160 น้าจันโกหกที่บอกให้ผมมาช่วยขนของ 157 00:14:33,440 --> 00:14:34,680 เต้าหู้รู้ 158 00:14:35,440 --> 00:14:36,960 แต่ก็ยังมาเนี่ยนะ 159 00:14:38,160 --> 00:14:40,360 ผมอยากรู้ว่าน้าจันจะทำอะไรกับผมน่ะฮะ 160 00:14:40,920 --> 00:14:43,880 [ดนตรีตึงเครียด] 161 00:14:46,120 --> 00:14:47,920 ที่น้าจันทำทุกอย่างขนาดนี้ 162 00:14:49,240 --> 00:14:51,240 เพราะน้าจันรักลุงแสนมากเลยใช่ไหมฮะ 163 00:14:57,680 --> 00:14:58,760 หมายความว่ายังไง 164 00:14:59,760 --> 00:15:01,560 ก็ทุกอย่างที่น้าจันทำ 165 00:15:03,880 --> 00:15:05,320 ก็เพื่อลุงแสน 166 00:15:07,120 --> 00:15:08,000 ใช่ไหมฮะ 167 00:15:11,240 --> 00:15:14,480 คนเราทำทุกอย่างได้เพื่อปกป้องคนที่เรารัก 168 00:15:15,720 --> 00:15:17,400 เต้าหู้เองก็มีคนรัก 169 00:15:17,480 --> 00:15:22,240 เต้าหู้น่าจะเข้าใจว่าเวลาที่เราเห็นคนที่รักเจ็บ 170 00:15:22,320 --> 00:15:23,960 [เสียงเคียดแค้น] มันเจ็บยิ่งกว่า 171 00:15:26,120 --> 00:15:27,440 [จัน] สำหรับน้า 172 00:15:27,520 --> 00:15:30,720 ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความสุขของคนที่น้ารัก 173 00:15:32,160 --> 00:15:36,000 ถ้าเต้าหู้เป็นน้า เต้าหู้ก็คงจะทำแบบนี้เหมือนกัน 174 00:15:38,640 --> 00:15:39,880 ผมเข้าใจฮะ 175 00:15:41,480 --> 00:15:43,280 ใครๆ ก็อยากทำเพื่อคนที่เรารัก 176 00:16:01,440 --> 00:16:03,160 [เต้าหู้] แต่ผมกับน้าจันเราต่างกัน 177 00:16:06,840 --> 00:16:08,600 เพราะผมเลือกที่จะรักบนความจริง 178 00:16:10,280 --> 00:16:11,800 และความถูกต้อง 179 00:16:12,360 --> 00:16:15,360 [ดนตรีกดดัน] 180 00:16:36,440 --> 00:16:40,160 [เต้าหู้] พี่ณัฐ เอาใจช่วยผมด้วยนะฮะ 181 00:16:41,840 --> 00:16:44,080 ช่วยให้ผมทำเรื่องนี้ให้สำเร็จด้วย 182 00:16:45,600 --> 00:16:47,600 เรื่องที่มีแค่ผมคนเดียว 183 00:16:48,560 --> 00:16:49,680 ที่ทำได้ 184 00:17:01,120 --> 00:17:04,119 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 185 00:17:21,040 --> 00:17:22,160 หวานดีนะฮะ 186 00:17:24,280 --> 00:17:25,880 แต่ไม่ดีต่อสุขภาพ 187 00:17:27,720 --> 00:17:29,960 ก็รู้นี่ แต่ก็ยังดื่ม 188 00:17:30,440 --> 00:17:31,520 โง่จริงๆ 189 00:17:34,840 --> 00:17:36,680 [เต้าหู้] ผมรอคอยปาฏิหาริย์ 190 00:17:37,520 --> 00:17:40,280 เหมือนที่หลายคนรอให้เกิดขึ้นกับคุณตาธาร 191 00:17:41,960 --> 00:17:44,040 แล้วน้าจันก็หยิบยื่นมันมาให้ 192 00:17:45,960 --> 00:17:47,160 ขอบคุณนะฮะ 193 00:17:48,080 --> 00:17:49,880 ที่ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น 194 00:17:51,200 --> 00:17:53,640 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 195 00:17:58,080 --> 00:17:59,680 [เสียงเต้าหู้หายใจแรง] 196 00:18:06,440 --> 00:18:07,520 [เสียงร้องเจ็บปวด] 197 00:18:08,560 --> 00:18:10,880 [เสียงเต้าหู้หายใจแรง] ยกโทษให้น้าด้วยนะ 198 00:18:11,520 --> 00:18:13,640 น้าไม่อยากทำแบบนี้เลย 199 00:18:13,720 --> 00:18:14,920 [จัน] มันทรมาน 200 00:18:15,880 --> 00:18:18,560 แต่วิธีนี้มันก็เป็นวิธีที่ง่ายที่สุด 201 00:18:19,400 --> 00:18:20,560 ถ้าจะโทษ 202 00:18:21,320 --> 00:18:24,640 ก็โทษที่ตัวเองดื้อแล้วก็แส่ไม่เข้าเรื่องเหอะ 203 00:18:27,160 --> 00:18:29,640 ถ้าเต้าหู้ไม่ไปกดดันคุณแสน 204 00:18:29,720 --> 00:18:31,800 น้าก็คงจะทำใจเย็นอยู่ได้ 205 00:18:32,720 --> 00:18:36,840 แต่น้ารู้ ว่าคุณแสนเอง เขาก็ใกล้จะหมดความอดทนแล้ว 206 00:18:36,920 --> 00:18:38,000 น้าถึงต้องช่วยเขา 207 00:18:39,280 --> 00:18:43,160 ถึงแม้ว่าจะทำได้แค่เขี่ยหมากตัวที่เล็กที่สุดทิ้ง 208 00:18:43,720 --> 00:18:45,920 ก็ยังดีกว่าปล่อยให้เขาโดนรุก 209 00:18:47,800 --> 00:18:49,400 [เต้าหู้] ผมเข้าใจฮะน้าจัน 210 00:18:50,680 --> 00:18:52,760 ผมรู้อยู่แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง 211 00:18:53,760 --> 00:18:56,040 การมีชีวิตของผมมันไม่ถูกต้อง 212 00:18:56,880 --> 00:18:59,120 แล้วก็ไม่ยุติธรรมกับคุณตาธาร 213 00:19:00,360 --> 00:19:03,240 ทั้งผม คุณป้า 214 00:19:04,000 --> 00:19:04,840 น้าจัน 215 00:19:05,680 --> 00:19:06,680 คุณลุงแสน 216 00:19:07,640 --> 00:19:10,760 ทุกคนมีชีวิตอยู่ด้วยการโกงชีวิตของคุณตาธาร 217 00:19:12,200 --> 00:19:14,480 ผมใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไปไม่ได้หรอกฮะ 218 00:19:14,560 --> 00:19:17,560 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 219 00:19:19,200 --> 00:19:20,920 [เต้าหู้] พี่ณัฐเคยบอกผมไว้ 220 00:19:23,120 --> 00:19:25,240 [ณัฐ] บางคนก็เอาความเชื่อมาเป็นเครื่องมือ 221 00:19:25,720 --> 00:19:27,960 ปิดบังความจริงเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง 222 00:19:28,680 --> 00:19:30,480 [เต้าหู้] ผมไม่อยากเป็นคนแบบนั้น 223 00:19:31,720 --> 00:19:33,360 เรื่องของผมกับพี่ณัฐ 224 00:19:34,040 --> 00:19:36,160 มีคุณตาธารเป็นจุดเริ่มต้น 225 00:19:37,560 --> 00:19:39,520 จะให้ผมอยู่กับพี่ณัฐต่อไป 226 00:19:40,600 --> 00:19:42,480 สร้างเรื่องเล่าของเราขึ้นมาใหม่ 227 00:19:44,080 --> 00:19:46,240 แล้วทำเป็นไม่สนใจคุณตาธาร 228 00:19:46,320 --> 00:19:49,320 [เสียงหายใจติดขัด] 229 00:19:54,040 --> 00:19:56,920 [ดนตรีตึงเครียด] 230 00:19:58,280 --> 00:20:01,200 [เสียงเต้าหู้หายใจแรง] 231 00:20:14,440 --> 00:20:16,520 [เสียงเต้าหู้หายใจถี่] 232 00:20:18,400 --> 00:20:20,920 น้าจะไม่ทิ้งเต้าหู้เอาไว้คนเดียวหรอกนะ 233 00:20:22,400 --> 00:20:24,080 น้าจะอยู่เป็นเพื่อน 234 00:20:24,720 --> 00:20:27,120 จนกว่าเต้าหู้จะหลับไป 235 00:20:27,680 --> 00:20:30,800 [เสียงครางด้วยความเจ็บปวด] 236 00:20:33,200 --> 00:20:34,400 น้าไม่กลัวถูกจับหรอก 237 00:20:34,880 --> 00:20:36,960 น้ารู้ว่ายังไงทีอาร์ดีก็ช่วยได้ 238 00:20:37,040 --> 00:20:38,840 เพราะยังไงเขาก็ได้ประโยชน์ 239 00:20:42,240 --> 00:20:44,120 ประเทศนี้มันก็เป็นแบบนี้แหละ 240 00:20:44,640 --> 00:20:47,320 คนที่มีอำนาจ มีอิทธิพล 241 00:20:47,400 --> 00:20:49,520 มันก็อยู่เหนือทุกกฎหมาย 242 00:21:07,080 --> 00:21:09,480 - [แสน] คุณทำบ้าอะไรเนี่ย - นี่ หยุดนะ 243 00:21:09,560 --> 00:21:11,000 [เสียงจันฮึดฮัด] ทำอะไร 244 00:21:11,960 --> 00:21:13,920 [ขึ้นเสียง] ก็ทำแบบที่คุณทำเพื่อนังนาไง 245 00:21:15,120 --> 00:21:17,640 คุณยอมฆ่าน้องชายตัวเองเพื่อคนที่คุณรัก 246 00:21:17,720 --> 00:21:19,040 - [จัน] ฉันก็ทำแบบเดียวกัน - นี่ 247 00:21:19,560 --> 00:21:21,600 ฉันใส่ยาพิษลงในน้ำหวานให้มันดื่ม 248 00:21:21,680 --> 00:21:23,280 [พูดตะกุกตะกัก] ผม… 249 00:21:23,360 --> 00:21:26,240 [ขึ้นเสียง] ผมทำเพราะคนอย่างไอ้สิบหมื่นมันสมควรตาย 250 00:21:26,320 --> 00:21:28,480 - แต่เต้าหู้… - มันก็สมควรตายเหมือนกัน 251 00:21:28,560 --> 00:21:30,520 ถ้ามันทำให้คุณอยู่แบบไม่มีความสุข 252 00:21:30,600 --> 00:21:32,040 [ขึ้นเสียง] นี่คุณจะบ้าไปแล้วเหรอ 253 00:21:32,120 --> 00:21:33,320 [ขึ้นเสียง] คุณก็เคยบ้า 254 00:21:34,200 --> 00:21:36,360 ฉันกับคุณมันก็ไม่ต่างกันเท่าไรหรอก 255 00:21:36,440 --> 00:21:38,480 เราทำทุกอย่างได้เพื่อคนที่เรารัก 256 00:21:38,560 --> 00:21:41,480 ถึงเราจะไม่เคยได้รับความรัก ตอบแทนจากมันเลยก็ตาม 257 00:21:41,560 --> 00:21:43,400 [ดนตรีตึงเครียด] 258 00:21:43,480 --> 00:21:44,920 [จัน] หยุดนะ 259 00:21:46,520 --> 00:21:49,000 นี่ คุณจะทำอะไร อย่านะ 260 00:21:49,080 --> 00:21:50,720 ถ้ามันรอด คุณจะถูกจับนะ 261 00:21:50,800 --> 00:21:52,400 [ตะคอก] ก็ช่างมันสิ 262 00:21:52,480 --> 00:21:54,000 ผมยอมติดคุก 263 00:21:54,080 --> 00:21:56,360 ผมไม่อยากจะทนใช้ชีวิตอย่างนี้อีกต่อไปแล้ว 264 00:21:56,440 --> 00:21:59,040 นี่ ไม่ได้นะ ฉันทำทุกอย่างเพื่อคุณ 265 00:21:59,120 --> 00:22:00,560 คุณจะถูกจับไม่ได้นะ 266 00:22:00,640 --> 00:22:01,760 - [แสน] ปล่อย - [จัน] ไม่ 267 00:22:01,840 --> 00:22:03,280 เฮ้ย อย่านะ 268 00:22:03,360 --> 00:22:04,400 [ตะโกน] เต้าหู้ 269 00:22:06,040 --> 00:22:07,400 [ณัฐ] หลบๆ 270 00:22:07,880 --> 00:22:09,600 เต้าหู้ลุก เต้าหู้ 271 00:22:10,160 --> 00:22:11,280 เต้าหู้ 272 00:22:11,920 --> 00:22:12,920 ไอ้เต้าหู้ 273 00:22:13,680 --> 00:22:14,880 มึงเป็นอะไร เต้าหู้ 274 00:22:16,000 --> 00:22:17,120 เต้าหู้ 275 00:22:18,720 --> 00:22:19,800 [ตะโกน] เต้าหู้ 276 00:22:23,960 --> 00:22:26,120 [ดนตรีระทึก] 277 00:22:32,800 --> 00:22:36,840 [เต้าหู้] การได้ใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์ของผม คือปาฏิหาริย์ 278 00:22:37,560 --> 00:22:39,560 ผมได้เรียนรู้อะไรมากมาย 279 00:22:40,600 --> 00:22:41,600 ได้รู้จักคน 280 00:22:42,280 --> 00:22:43,240 รู้จักโลก 281 00:22:43,800 --> 00:22:46,400 รู้ทีละนิด ทีละมุม 282 00:22:47,360 --> 00:22:49,280 ก็เหมือนที่พี่ณัฐเคยบอกไว้แหละฮะ 283 00:22:49,880 --> 00:22:52,960 ประวัติศาสตร์อยู่ที่ใครบันทึก 284 00:22:53,040 --> 00:22:55,360 [เสียงชาร์จเครื่องปั๊มหัวใจ] 285 00:22:55,440 --> 00:22:57,440 [เต้าหู้] แล้วตอนนี้ผมก็รู้แล้วว่า 286 00:22:57,920 --> 00:23:00,640 ตุ๊กตาหมีอย่างผม 287 00:23:00,720 --> 00:23:02,160 ต่อให้กลายเป็นคน 288 00:23:02,640 --> 00:23:05,360 ก็ไม่มีวันรักพี่ณัฐได้มหาศาล 289 00:23:05,440 --> 00:23:08,440 จนสร้างปาฏิหาริย์ได้อย่างคุณตาธาร [เสียงสัญญาณชีพดังถี่] 290 00:23:08,520 --> 00:23:09,640 [เสียงปั๊มหัวใจ] 291 00:23:09,720 --> 00:23:10,840 [เต้าหู้] ผมเลยหวังว่า 292 00:23:11,680 --> 00:23:13,480 สิ่งที่ผมทำลงไป 293 00:23:14,360 --> 00:23:16,600 คงพอจะช่วยเปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้าง 294 00:23:17,680 --> 00:23:21,560 เท่านี้ การเป็นมนุษย์ของผมก็สมบูรณ์แล้วฮะ [เสียงสัญญาณชีพดับดังยาว] 295 00:23:22,360 --> 00:23:23,320 [เสียงปั๊มหัวใจ] 296 00:23:23,400 --> 00:23:24,640 [เต้าหู้] ก่อนจากไป 297 00:23:25,720 --> 00:23:27,920 ผมนึกถึงประโยคหนึ่งที่เคยอ่านเจอ 298 00:23:29,680 --> 00:23:31,560 เมื่อใครคนหนึ่งจากไป 299 00:23:32,480 --> 00:23:34,800 ตัวตนของเขากลับชัดเจนมากขึ้น 300 00:23:36,200 --> 00:23:38,520 และจะกลายเป็นเวอร์ชั่นที่ดีที่สุด 301 00:23:40,520 --> 00:23:44,080 ผมหวังว่า ในความทรงจำของทุกคน 302 00:23:45,200 --> 00:23:46,520 จะมีผม 303 00:23:47,400 --> 00:23:49,440 เวอร์ชั่นที่ดีที่สุดนะฮะ 304 00:23:49,520 --> 00:23:52,520 [ดนตรีเศร้า] 305 00:24:00,560 --> 00:24:03,520 [ดนตรีอบอุ่น] 306 00:24:40,720 --> 00:24:41,640 หนึ่ง 307 00:24:42,640 --> 00:24:43,840 นี่หนึ่งใช่ไหม 308 00:24:44,600 --> 00:24:46,080 ผมชื่อเต้าหู้ฮะ 309 00:24:48,280 --> 00:24:50,240 เราเคยรู้จักกันมาก่อนไหมครับ 310 00:24:51,240 --> 00:24:52,760 จะเคยหรือไม่เคย 311 00:24:53,640 --> 00:24:56,400 ก็ไม่สำคัญเท่าคุณทำให้ผมรู้จักกับพี่ณัฐหรอกฮะ 312 00:24:57,680 --> 00:24:58,920 รู้จักณัฐด้วยเหรอ 313 00:25:01,520 --> 00:25:02,480 ขอบคุณนะฮะ 314 00:25:03,240 --> 00:25:04,880 ที่ทำให้ผมได้เป็นผม 315 00:25:05,520 --> 00:25:08,920 [เต้าหู้] ให้ผมได้อยู่ ได้ใช้เวลากับพี่ณัฐ 316 00:25:10,920 --> 00:25:14,440 ผมไม่รู้ว่าชีวิตนี้ ผมจะมีโอกาสได้มีความสุขแบบนี้อีกครั้งไหม 317 00:25:16,120 --> 00:25:17,680 แต่โอกาสแค่ครั้งหนึ่ง 318 00:25:18,440 --> 00:25:19,880 มันก็ดีที่สุดแล้วฮะ 319 00:25:29,360 --> 00:25:30,440 เอ่อ คุณ 320 00:25:31,120 --> 00:25:32,000 คุณ 321 00:25:33,680 --> 00:25:35,160 [เสียงปั๊มหัวใจ] 322 00:25:35,240 --> 00:25:38,240 [เสียงสัญญาณชีพดับดังยาว] 323 00:25:44,320 --> 00:25:48,520 [หมอ] คนไข้เสียชีวิต เวลา 17 นาฬิกา 13 นาที 324 00:25:48,600 --> 00:25:51,600 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 325 00:25:53,080 --> 00:25:54,160 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 326 00:25:54,920 --> 00:25:57,560 ผมขอโทษที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันจนเราแก่ 327 00:25:58,280 --> 00:25:59,560 ผมเสียใจ 328 00:26:00,280 --> 00:26:02,720 ที่จะไม่ได้เป็นคนกอดปลอบพี่ณัฐไว้ 329 00:26:03,480 --> 00:26:06,200 ในวันที่พี่อ่อนแอหรือต้องการใครมากที่สุด 330 00:26:07,800 --> 00:26:09,960 แต่ผมรู้ว่าพี่ณัฐแข็งแกร่งพอ 331 00:26:11,240 --> 00:26:13,040 เพราะความแข็งแกร่งของพี่ณัฐ 332 00:26:14,040 --> 00:26:16,200 สอนให้ผมแข็งแกร่งขึ้นด้วยเหมือนกัน 333 00:26:17,080 --> 00:26:19,200 ผมไม่เสียใจเลยที่เลือกทางนี้ 334 00:26:20,440 --> 00:26:23,800 ถึงมันจะโดดเดี่ยว ไม่มีใครรู้ 335 00:26:24,400 --> 00:26:26,120 และอาจไม่มีใครเข้าใจ 336 00:26:27,360 --> 00:26:31,560 แต่แค่เราเข้าใจ เท่านี้ก็มากพอแล้วไม่ใช่เหรอฮะ 337 00:26:33,600 --> 00:26:38,320 ผมขอบคุณที่พี่สอนให้ผมยืนหยัดอยู่บนความจริง 338 00:26:38,400 --> 00:26:39,760 และความถูกต้อง 339 00:26:40,960 --> 00:26:43,200 แค่ยืนหยัดอยู่บนความถูกต้อง 340 00:26:44,360 --> 00:26:47,840 หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรต้องกลัว 341 00:26:58,720 --> 00:27:00,680 [หมอ] ญาติคนไข้ชื่อเต้าหู้ใช่ไหมคะ 342 00:27:00,760 --> 00:27:01,840 ใช่ครับ 343 00:27:03,680 --> 00:27:04,960 เต้าหู้เป็นไงบ้างครับ 344 00:27:05,640 --> 00:27:07,640 คนไข้หัวใจหยุดเต้น 345 00:27:07,720 --> 00:27:10,640 [หมอ] ทางเรา พยายามกู้ชีพอย่างเต็มที่แล้วนะคะ 346 00:27:11,280 --> 00:27:13,200 หมอขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ 347 00:27:14,280 --> 00:27:15,600 หมอขอตัวก่อนนะคะ 348 00:27:15,680 --> 00:27:18,680 [ดนตรีเศร้า] 349 00:27:32,280 --> 00:27:34,720 [ตะโกน] [ณัฐ] เต้าหู้ เต้าหู้ 350 00:27:36,240 --> 00:27:37,560 [เสียงสั่น] เกิดอะไรขึ้นครับ 351 00:27:37,640 --> 00:27:38,760 [ดนตรีระทึก] 352 00:27:38,840 --> 00:27:40,440 [ขึ้นเสียง] น้าจันทำอะไรเต้าหู้ 353 00:27:41,440 --> 00:27:43,080 [ณัฐตะคอก] น้าจันทำอะไร 354 00:27:44,320 --> 00:27:45,640 บอกผมสิ 355 00:27:46,600 --> 00:27:47,720 ลุงเป็นคนทำเอง 356 00:27:52,640 --> 00:27:54,000 [แสน] ลุงขอโทษนะ 357 00:27:54,080 --> 00:27:56,360 เต้าหู้รู้ความลับของลุงมากเกินไป 358 00:27:59,760 --> 00:28:01,760 เต้าหู้ เต้าหู้ 359 00:28:02,360 --> 00:28:04,840 [เสียงสั่น] [ณัฐ] เต้าหู้ มึงอดทนไว้นะ 360 00:28:05,320 --> 00:28:07,000 กูจะพามึงไปหาหมอ 361 00:28:07,080 --> 00:28:08,120 เต้าหู้ 362 00:28:08,200 --> 00:28:10,360 มึงห้ามหลับนะ เต้าหู้ 363 00:28:10,440 --> 00:28:11,560 เต้าหู้ 364 00:28:12,600 --> 00:28:13,760 [ตะโกน] ไอ้เต้าหู้ 365 00:28:13,840 --> 00:28:16,760 [ดนตรีเศร้า] 366 00:28:19,480 --> 00:28:23,240 [เต้าหู้] คนดูใจดีอย่างลุงแสน ไม่น่าจะทำร้ายใครได้นะฮะ 367 00:28:24,200 --> 00:28:25,800 โดยเฉพาะกับคนในครอบครัว 368 00:28:26,680 --> 00:28:28,200 กูก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น 369 00:28:28,280 --> 00:28:30,520 [เต้าหู้] พี่ณัฐรักคุณลุงแสนมากเลยใช่ไหมฮะ 370 00:28:31,000 --> 00:28:32,760 เพราะว่ากูคิดมาตลอดแหละมั้ง 371 00:28:33,520 --> 00:28:35,080 ว่าอยากให้เขาเป็นพ่อจริงๆ 372 00:28:39,240 --> 00:28:41,360 [เสียงร้องไห้] 373 00:29:09,600 --> 00:29:11,560 [ดนตรีตึงเครียด] 374 00:29:11,640 --> 00:29:13,280 [แสน] คุณต้องให้การตามที่ผมบอกนะ 375 00:29:13,360 --> 00:29:15,760 คุณต้องบอกตำรวจว่าทุกอย่างเป็นแผนของผม 376 00:29:15,840 --> 00:29:16,920 ผมทำเองทั้งหมด 377 00:29:17,000 --> 00:29:19,960 ที่ผมมาค้างบ้านนี้เพราะผมตั้งใจที่จะฆ่าเต้าหู้ [เสียงจันร้องไห้] 378 00:29:20,720 --> 00:29:23,720 [แสน] บอกผมฉวยโอกาส ตอนที่คุณชวนเต้าหู้มาช่วยขนของ 379 00:29:23,800 --> 00:29:25,240 ใส่ยาเข้าไปในแก้ว 380 00:29:25,320 --> 00:29:27,800 คุณไม่รู้อะไรทั้งนั้น เข้าใจไหม [เสียงจันร้องไห้] 381 00:29:27,880 --> 00:29:30,040 ผมแค่ยืมมือคุณ [เสียงจันสะอื้นไห้] 382 00:29:30,120 --> 00:29:33,040 พอคุณรู้คุณก็พยายามที่จะห้ามแล้ว แต่คุณห้ามไม่ทัน 383 00:29:33,120 --> 00:29:34,480 เข้าใจไหมคุณจัน 384 00:29:34,560 --> 00:29:37,880 [พูดพลางร้องไห้] [จัน] ไม่เอา คุณไม่ได้ทำ 385 00:29:37,960 --> 00:29:39,440 [แสน] ทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น 386 00:29:40,320 --> 00:29:41,920 มันไม่ใช่ความผิดของคุณ [เสียงจันสะอื้นไห้] 387 00:29:42,000 --> 00:29:44,720 มันคือความผิดของผมคนเดียว เข้าใจไหม 388 00:29:46,040 --> 00:29:47,280 ผมจะมอบตัวเอง 389 00:29:50,640 --> 00:29:53,640 [ดนตรีเศร้า] 390 00:30:37,640 --> 00:30:39,240 แม่มีเรื่องจะคุยด้วย 391 00:30:46,600 --> 00:30:47,800 มีอะไรเหรอแม่ 392 00:30:51,960 --> 00:30:53,320 เรื่องลุงน่ะลูก 393 00:31:00,600 --> 00:31:02,840 แม่รู้ว่าณัฐคงให้อภัยลุงไม่ได้ 394 00:31:05,600 --> 00:31:08,520 แต่แม่อยากจะบอกณัฐว่าสิ่งที่ลุงเขาทำไป 395 00:31:09,200 --> 00:31:10,840 เพื่อที่จะปกป้องเรา 396 00:31:12,480 --> 00:31:14,160 ด้วยการฆ่าคนงั้นเหรอแม่ 397 00:31:20,080 --> 00:31:21,760 สิ่งที่ลุงเขาทำไป 398 00:31:23,560 --> 00:31:25,560 ส่วนหนึ่งมันก็เป็นเพราะแม่ด้วย 399 00:31:27,800 --> 00:31:29,240 แม่ไม่เข้มแข็งพอ 400 00:31:31,720 --> 00:31:33,480 ถึงปล่อยให้พ่อทำร้ายณัฐ 401 00:31:36,240 --> 00:31:37,880 แล้วก็ทำร้ายตัวแม่เอง 402 00:31:40,480 --> 00:31:41,680 [ขึ้นเสียง] ไอ้แสน 403 00:31:41,760 --> 00:31:43,960 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 404 00:31:44,520 --> 00:31:46,480 กูบอกมึงแล้วไงว่าอย่ามาบ้านนี้อีก 405 00:31:47,160 --> 00:31:50,960 กูก็คงไม่ต้องมาหรอก ถ้ามึงไม่ทำร้ายเมียทำร้ายลูกแบบนี้ 406 00:31:51,520 --> 00:31:52,680 - คุณแสน - นี่ 407 00:31:53,680 --> 00:31:54,640 ทำไม 408 00:31:55,120 --> 00:31:56,920 เมียกูไปฟ้องอะไรมึงอีกล่ะ 409 00:31:57,000 --> 00:31:58,640 เขาไม่ต้องฟ้องหรอก 410 00:31:58,720 --> 00:32:01,400 [ขึ้นเสียง] แต่กูเห็นเองว่ามึงทำชั่วๆ อะไรเอาไว้ 411 00:32:01,960 --> 00:32:03,080 แล้วทำไม 412 00:32:03,560 --> 00:32:05,320 [ขึ้นเสียง] นี่เมียกู ลูกกู 413 00:32:05,400 --> 00:32:08,160 ไม่ใช่เมียมึง ลูกมึง มึงจะมาเสือกอะไรครอบครัวกูวะ 414 00:32:08,840 --> 00:32:10,000 มึงลืมไปแล้วเหรอ 415 00:32:10,080 --> 00:32:12,040 ว่าก่อนที่เขาจะมาเป็นครอบครัวของมึง 416 00:32:12,120 --> 00:32:14,080 เขาเกือบจะมาเป็นครอบครัวของกูแล้ว 417 00:32:15,720 --> 00:32:17,400 นี่ [เสียงมทนาร้องตกใจ] 418 00:32:21,760 --> 00:32:23,960 มึงเอาเขาไปแล้วทำไมมึงไม่ดูแลให้ดี ฮะ 419 00:32:24,520 --> 00:32:27,480 มึงยังกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นผัว เป็นพ่อคนอยู่อีกเหรอ 420 00:32:28,760 --> 00:32:30,440 [ขึ้นเสียง] แล้วน้ำหน้าอย่างมึงน่ะ 421 00:32:30,520 --> 00:32:32,040 คิดว่าดูแลเขาได้หรือไง ไอ้ขี้แพ้ 422 00:32:32,520 --> 00:32:34,120 [เสียงฮึดฮัดออกแรง] คุณแสน อย่า 423 00:32:34,200 --> 00:32:36,120 คุณแสน คุณแสนกลับไปก่อนนะคะ 424 00:32:36,200 --> 00:32:38,480 ถ้ากูรู้ว่ามึงทำร้ายคุณนากับณัฐอีกนะ 425 00:32:38,560 --> 00:32:40,560 กูจะไม่ยอมอยู่เฉยๆ อีกต่อไปแล้ว 426 00:32:43,240 --> 00:32:45,360 จริงๆ ไม่ใช่แค่พ่อทำร้ายแม่หรอก 427 00:32:45,440 --> 00:32:47,400 [ดนตรีหดหู่] 428 00:32:48,440 --> 00:32:50,720 แม่เองก็ทำร้ายพ่อเขามาตลอดเหมือนกัน 429 00:32:51,520 --> 00:32:52,640 [เสียงสั่น] ทำไมวะ 430 00:32:55,280 --> 00:32:56,320 ทำไม 431 00:32:59,160 --> 00:33:00,840 กูก็รักนา 432 00:33:03,120 --> 00:33:06,080 กูทุ่มเทให้นามาตลอดไม่แพ้มึงซะหน่อย 433 00:33:08,520 --> 00:33:11,080 กูมันไม่ดีตรงไหน ฮะ 434 00:33:12,960 --> 00:33:17,320 ไอ้ขี้แพ้อย่างมึงมันดีอะไรนักหนาวะ นาเขาถึงได้รักมึงนักเนี่ย ฮะ 435 00:33:22,400 --> 00:33:25,800 [สิบหมื่น] คำว่ารักจากนายังไม่เคยมาถึงกูเลย 436 00:33:26,360 --> 00:33:27,560 ทำไมวะ 437 00:33:29,960 --> 00:33:31,000 [ตะโกน] ทำไม 438 00:33:32,280 --> 00:33:34,240 [มทนา] การที่ไม่ได้อยู่กับคนที่รัก 439 00:33:37,160 --> 00:33:40,960 มันคงจะทุกข์หนักพอๆ กับการได้อยู่กับคนที่เรารัก 440 00:33:42,320 --> 00:33:44,400 แต่เขาไม่เคยบอกรักเลยสักคำ 441 00:33:53,400 --> 00:33:54,960 เล่มนั้นมันเก่าแล้ว 442 00:33:55,720 --> 00:33:57,520 พ่อก็เลยซื้อเล่มใหม่มาให้แม่ 443 00:34:05,960 --> 00:34:07,160 เขาพูดกันว่า 444 00:34:07,640 --> 00:34:11,199 ถ้าเราได้อ่านเจ้าชายน้อย ตอนที่อายุเรามากขึ้นเรื่อยๆ 445 00:34:11,920 --> 00:34:13,639 การตีความของเราจะเปลี่ยนไป 446 00:34:14,600 --> 00:34:17,480 [ดนตรีซึ้ง] 447 00:34:17,560 --> 00:34:20,719 พ่อหวังว่าพ่อจะมีโอกาสได้อ่านมันกับแม่อีกครั้งนะ 448 00:34:39,639 --> 00:34:41,840 [มทนา] จากวันนั้นมันก็เลยกลายเป็นจุดเปลี่ยน 449 00:34:42,360 --> 00:34:44,040 ทำให้แม่คิดได้ 450 00:34:44,679 --> 00:34:46,960 แม่ตั้งใจจะไปบอกรักพ่อ 451 00:34:48,280 --> 00:34:52,440 ฉันไม่เคยให้ความรักคุณสิบ อย่างที่ภรรยาที่ดีควรจะให้กับสามี 452 00:34:55,320 --> 00:34:57,560 ต่อไปนี้ฉันตั้งใจจะเป็นเมีย 453 00:34:58,040 --> 00:35:00,640 เป็นแม่ที่ดีเพื่อครอบครัวของเรา 454 00:35:00,720 --> 00:35:02,960 [ดนตรีหม่นหมอง] 455 00:35:03,640 --> 00:35:05,400 คุณแสนไม่ต้องเป็นห่วงฉันแล้วนะคะ 456 00:35:06,640 --> 00:35:08,440 ฉันจะเข้มแข็งขึ้นกว่านี้ 457 00:35:09,600 --> 00:35:11,800 เพื่อรักษาครอบครัวของฉันไว้ให้ได้ 458 00:35:13,040 --> 00:35:16,080 ผมดีใจนะครับ ที่คุณเข้มแข็งแล้ว 459 00:35:23,200 --> 00:35:25,160 ผมขอให้คุณมีความสุขนะครับ 460 00:35:26,600 --> 00:35:30,040 แล้ววันไหนก็ตามที่คุณต้องการเพื่อนคนนี้ให้มาช่วย 461 00:35:31,200 --> 00:35:33,320 บอกเพื่อนคนนี้ได้เสมอเลยนะ 462 00:35:33,960 --> 00:35:35,000 ขอบคุณมากค่ะ 463 00:35:37,560 --> 00:35:38,760 [สิบหมื่น] ไอ้แสน 464 00:35:44,160 --> 00:35:45,320 [แสน] เฮ้ย 465 00:35:45,960 --> 00:35:47,720 [ขึ้นเสียง] มึงเป็นบ้าอะไร ไอ้สิบ 466 00:35:47,800 --> 00:35:51,720 กูต้องถามมึงมากกว่า มึงเป็นบ้าอะไร ชอบแอบมาหาเมียชาวบ้านเนี่ย 467 00:35:51,800 --> 00:35:52,920 มันไม่ใช่อย่างที่พ่อคิดนะ 468 00:35:53,000 --> 00:35:54,560 [ขึ้นเสียง] ไม่ใช่แล้วอะไร ฮะ 469 00:35:55,480 --> 00:35:57,560 จะบอกว่าลุกขึ้นมาแต่งตัวสวย 470 00:35:57,640 --> 00:36:00,240 มาจัดบ้าน มาทำอาหารเนี่ยเพื่อพ่ออย่างนั้นเหรอ 471 00:36:00,800 --> 00:36:02,160 [สิบหมื่น] แม่ทำได้ยังไง 472 00:36:02,240 --> 00:36:04,480 ทั้งๆ ที่ผัวตัวเองนอนป่วยอยู่ข้างบนแท้ๆ เลย 473 00:36:05,440 --> 00:36:07,640 นี่นัดมันมาพลอดรักถึงที่บ้านเลยเหรอ 474 00:36:07,720 --> 00:36:09,080 [ตะคอก] ทำได้ยังไง 475 00:36:10,240 --> 00:36:11,680 [แสน] นี่มึงพูดอะไรของมึงเนี่ย ฮะ 476 00:36:11,760 --> 00:36:12,640 มึงยัง… 477 00:36:12,720 --> 00:36:13,880 [เสียงมทนาร้องตกใจ] 478 00:36:13,960 --> 00:36:14,880 โอ๊ย 479 00:36:14,960 --> 00:36:16,040 [เสียงกระแทก] 480 00:36:16,560 --> 00:36:17,480 พ่ออย่า พ่อ 481 00:36:18,160 --> 00:36:19,240 พ่ออย่า [เสียงมทนาร้อง] 482 00:36:19,800 --> 00:36:21,120 คุณนา 483 00:36:21,200 --> 00:36:22,240 นี่ มึง 484 00:36:22,320 --> 00:36:24,040 [ขึ้นเสียง] มึงกล้าทำขนาดนี้ต่อหน้ากูเลยเหรอ 485 00:36:24,120 --> 00:36:26,800 [ดนตรีระทึก] 486 00:36:29,720 --> 00:36:31,440 [เสียงสะอื้น] พ่อ 487 00:36:32,440 --> 00:36:33,320 ปล่อย 488 00:36:33,400 --> 00:36:35,920 - เฮ้ย - [มทนา] อย่า อย่ามีเรื่องเลยนะ 489 00:36:36,560 --> 00:36:39,080 คุณสิบไม่สบายมาก คุณใจเย็นๆ แล้วกลับไปก่อนนะคะ 490 00:36:39,160 --> 00:36:40,000 นะ 491 00:36:40,080 --> 00:36:41,520 พ่อนั่งนี่ พ่อ นั่งตรงนั้นนะ 492 00:36:44,200 --> 00:36:45,480 เดี๋ยวแม่ไปเอายาให้ 493 00:36:45,560 --> 00:36:46,720 [แสน] ไม่ต้อง 494 00:36:47,880 --> 00:36:49,080 เดี๋ยวผมไปเอายามาให้เอง 495 00:36:49,560 --> 00:36:51,080 คุณคุยกับมันให้รู้เรื่องล่ะ 496 00:36:51,640 --> 00:36:52,960 เดี๋ยวผมไปหยิบยาให้เอง 497 00:36:53,600 --> 00:36:54,520 ยาอยู่ที่ไหน 498 00:36:54,600 --> 00:36:56,720 อยู่ในห้องค่ะ อยู่ตรงหัวเตียง 499 00:37:07,440 --> 00:37:10,400 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 500 00:37:35,080 --> 00:37:38,040 [ดนตรีระทึก] 501 00:37:48,720 --> 00:37:51,120 [เสียงสิบหมื่นหายใจติดขัด] 502 00:37:54,800 --> 00:37:55,840 [มทนา] พ่อ 503 00:37:58,680 --> 00:37:59,680 ทำไมเป็นอย่างนี้ 504 00:38:01,280 --> 00:38:02,400 [เอฟเฟกต์ระทึก] 505 00:38:02,480 --> 00:38:03,960 [เสียงสิบหมื่นหายใจเฮือก] คุณสิบกินยาแล้วใช่ไหม 506 00:38:05,600 --> 00:38:07,280 [เสียงสิบหมื่นหายใจฮืดฮาด] ยา… 507 00:38:09,480 --> 00:38:10,640 [เสียงสิบหมื่นหายใจติดขัด] 508 00:38:10,720 --> 00:38:12,240 ไม่ใช่ยาคุณสิบนี่ 509 00:38:14,680 --> 00:38:15,560 พ่อ 510 00:38:15,640 --> 00:38:17,960 พ่ออย่าเป็นอะไรนะ 511 00:38:22,120 --> 00:38:23,760 [เสียงสั่น] คุณแสน คุณทำอย่างนี้ได้ยังไง 512 00:38:24,880 --> 00:38:26,680 คุณก็เห็นว่าไม่มีอะไรดีขึ้น 513 00:38:27,840 --> 00:38:30,280 ขนาดต่อหน้าผมมันยังกล้าทำร้ายคุณเลย 514 00:38:31,200 --> 00:38:32,440 [แสน] ถ้าไม่มีมัน 515 00:38:33,000 --> 00:38:35,400 ต่อจากนี้ไปคุณกับณัฐจะได้มีความสุขไง 516 00:38:36,800 --> 00:38:39,800 [เสียงสิบหมื่นหายใจติดขัด] 517 00:38:41,080 --> 00:38:44,120 แต่ฉันปล่อยให้เขาตายแบบนี้ไม่ได้ 518 00:38:44,960 --> 00:38:47,200 [พูดพลางร้องไห้] [มทนา] ไม่ได้ พ่ออย่าเป็นอะไรนะ 519 00:38:47,280 --> 00:38:49,040 พ่ออย่าเป็นอะไรนะ 520 00:38:50,240 --> 00:38:51,960 [มทนา] แต่มันก็สายเกินไป 521 00:38:53,040 --> 00:38:54,640 เราพาพ่อไปโรงพยาบาล 522 00:38:57,160 --> 00:38:58,560 [เสียงสั่น] แต่มันก็ไม่ทัน 523 00:39:01,600 --> 00:39:03,200 แม่ไม่รู้จะทำยังไง 524 00:39:03,280 --> 00:39:04,200 [เสียงร้องไห้] 525 00:39:04,280 --> 00:39:05,880 แม่ไม่กล้าบอกใคร 526 00:39:06,640 --> 00:39:07,520 [เสียงสะอื้น] 527 00:39:07,600 --> 00:39:09,320 แม่กลัวไปหมด 528 00:39:09,400 --> 00:39:12,200 [ดนตรีเศร้า] 529 00:39:12,920 --> 00:39:14,160 [เสียงสูดจมูก] 530 00:39:17,800 --> 00:39:19,000 ความจริงมัน… 531 00:39:21,560 --> 00:39:23,520 อาจจะทำให้ณัฐรู้สึกแย่ 532 00:39:26,680 --> 00:39:29,920 แต่แม่อยากจะเป็น คนบอกความจริงทั้งหมดให้ณัฐฟัง 533 00:39:32,200 --> 00:39:34,200 ในวันที่แม่ยังบอกณัฐได้ 534 00:39:39,480 --> 00:39:41,240 แม่ขอโทษณัฐนะ 535 00:40:17,360 --> 00:40:20,000 [ดนตรีเศร้า] 536 00:40:38,680 --> 00:40:39,760 กูรู้ว่ามึงเหงา 537 00:40:43,440 --> 00:40:44,880 แต่กูไม่ปล่อยให้มึงเหงาหรอก 538 00:40:56,400 --> 00:40:59,400 [เสียงกีตาร์เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 539 00:41:06,520 --> 00:41:11,400 ♪ ตื่นขึ้นมาเจอหน้าใสๆ ♪ 540 00:41:11,480 --> 00:41:16,200 [ณัฐ] ♪ ของใครบางคนในใจ ♪ 541 00:41:16,760 --> 00:41:22,160 ♪ ทำไมไม่ลืมหน้าคนคนนี้ ♪ 542 00:41:22,240 --> 00:41:27,080 ♪ ยังมีอะไรตั้งมากมาย ♪ 543 00:41:27,560 --> 00:41:31,680 ♪ แปลกตรงที่เรา ♪ 544 00:41:32,520 --> 00:41:38,120 ♪ กับความทรงจำที่หายไป ♪ 545 00:41:38,200 --> 00:41:39,800 ♪ ค่ำคืน ♪ 546 00:41:40,640 --> 00:41:45,480 ♪ และวันที่สวยงาม ♪ 547 00:41:46,320 --> 00:41:47,760 [เสียงดีดกีตาร์] 548 00:41:49,920 --> 00:41:54,960 [เสียสะอื้น] ♪ จะนานเท่าไร ♪ 549 00:41:55,920 --> 00:42:00,520 ♪ หากใจยังคิดถึงกัน ♪ 550 00:42:02,640 --> 00:42:07,720 ♪ วันที่มีเธอข้างกาย ♪ 551 00:42:07,800 --> 00:42:12,200 ♪ สุดท้ายก็ต้องจากกัน ♪ 552 00:42:15,840 --> 00:42:18,000 [เสียงกีตาร์หยุด] 553 00:42:24,560 --> 00:42:25,840 [เสียงสั่นเครือ] ที่… 554 00:42:27,440 --> 00:42:32,840 [เสียงดีดกีตาร์] ♪ ที่แห่งนี้นั้นมีความหมาย ♪ 555 00:42:33,400 --> 00:42:39,280 ♪ กับความทรงจำที่มากมาย ♪ 556 00:42:40,200 --> 00:42:45,320 ♪ อยู่กับฉันนะ อยู่ตรงนี้ ♪ 557 00:42:46,080 --> 00:42:50,320 ♪ ในวันที่มีเธออยู่ ♪ 558 00:42:52,680 --> 00:42:56,720 ♪ วันที่ได้พบกัน ♪ 559 00:42:58,080 --> 00:43:00,120 ♪ อีกครั้ง ♪ 560 00:43:02,040 --> 00:43:04,000 [เสียงกีตาร์หยุด] 561 00:43:04,080 --> 00:43:06,480 [เสียงร้องไห้] 562 00:43:10,080 --> 00:43:11,320 [ณัฐพูดเสียงเครือ] เต้าหู้ 563 00:43:15,080 --> 00:43:18,920 กูไม่รู้ว่ากูจะเข้มแข็ง อย่างที่มึงอยากให้กูเป็นได้หรือเปล่า 564 00:43:24,240 --> 00:43:27,200 ยิ่งทุกเรื่องที่มันเกิดขึ้นกับบ้านกูตอนนี้ 565 00:43:28,840 --> 00:43:30,920 [เสียงสูดและผ่อนลมหายใจ] 566 00:43:32,480 --> 00:43:34,880 กูไม่รู้จะผ่านมันไปได้ไหมถ้าไม่มีมึง 567 00:43:34,960 --> 00:43:37,960 [เสียงร้องไห้] 568 00:43:45,040 --> 00:43:47,680 หลังจากนี้กูไม่รู้ว่ากูจะเป็นยังไงต่อไป 569 00:43:54,680 --> 00:43:56,880 กูอยากให้มึงอยู่กับกูจริงๆ นะเต้าหู้ 570 00:43:56,960 --> 00:43:59,320 [เสียงณัฐสูดและผ่อนลมหายใจ] 571 00:44:01,080 --> 00:44:02,280 แต่กูรู้ 572 00:44:06,240 --> 00:44:08,160 ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้แล้วว่ะ 573 00:44:08,240 --> 00:44:11,240 [เสียงร้องไห้] 574 00:44:12,800 --> 00:44:15,800 [ดนตรีเศร้า] 575 00:44:31,840 --> 00:44:34,840 [ดนตรีหม่นหมอง] 576 00:45:31,920 --> 00:45:33,480 [ณัฐ] กูเหมือนคนที่โดนสาป 577 00:45:35,080 --> 00:45:36,960 สิ่งดีๆ ที่เข้ามาในชีวิต 578 00:45:38,840 --> 00:45:40,440 มันก็มาได้แค่แวบเดียว 579 00:45:42,160 --> 00:45:44,360 [เสียงสั่น] สุดท้ายกูก็ต้องเสียมันไป 580 00:45:47,040 --> 00:45:49,000 ทั้งความทรงจำของแม่ 581 00:45:50,640 --> 00:45:52,640 ลุงที่กูรักและไว้ใจ 582 00:45:56,560 --> 00:45:57,680 แล้วก็มึง 583 00:46:01,800 --> 00:46:04,040 กูหวั่นใจว่ามึงจะอยู่กับกูไม่นาน 584 00:46:05,840 --> 00:46:07,880 แล้วมันก็เสือกเป็นจริงขึ้นมา 585 00:46:10,600 --> 00:46:11,960 [ณัฐ] กูไม่อยากเชื่อเลย 586 00:46:12,680 --> 00:46:14,280 ว่ามึงจะจากกูไปแล้วจริงๆ 587 00:46:16,680 --> 00:46:19,040 แต่นั่นมันก็เป็นสัจธรรมของทุกชีวิตใช่ไหมวะ 588 00:46:21,800 --> 00:46:23,840 สุดท้ายคนเราก็ต้องตาย 589 00:46:24,920 --> 00:46:27,560 ความตายอาจเป็นจุดสิ้นสุดของการมีลมหายใจ 590 00:46:27,640 --> 00:46:29,800 [เสียงเปลวไฟลุก] 591 00:46:29,880 --> 00:46:31,920 [ณัฐ] แต่ความทรงจำไม่หายไปไหน 592 00:46:32,560 --> 00:46:35,320 ต่อให้เราเศร้ากับการจากลาแค่ไหน 593 00:46:36,240 --> 00:46:37,840 เราก็ยังต้องเดินต่อไปให้ได้ 594 00:46:39,520 --> 00:46:40,520 เพราะความทรงจำ 595 00:46:41,800 --> 00:46:43,440 จะอยู่ในใจเราเสมอ 596 00:46:45,400 --> 00:46:47,760 [ณัฐ] แล้วความทรงจำก็ทำให้รู้ว่า 597 00:46:49,040 --> 00:46:50,640 เราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก 598 00:46:53,080 --> 00:46:55,560 ยังมีใครอีกหลายคนรอเราอยู่ 599 00:46:56,080 --> 00:46:59,080 [เสียงเครื่องวัดสัญญาณชีพ] 600 00:46:59,160 --> 00:47:01,880 [ดนตรีซึ้ง] 601 00:47:04,600 --> 00:47:06,560 [ณัฐ] รอวันได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง 602 00:47:07,160 --> 00:47:08,760 กลับมาเป็นครอบครัว 603 00:47:10,280 --> 00:47:12,160 เรื่องสองกับลุง 604 00:47:14,280 --> 00:47:16,760 ถึงตอนนี้พ่อจะยังไม่เห็นด้วย 605 00:47:17,320 --> 00:47:19,520 ยังไงเราสองคนก็จะไม่ถอดใจง่ายๆ 606 00:47:22,240 --> 00:47:24,080 สองอยากให้พ่อรู้ว่า 607 00:47:24,160 --> 00:47:25,760 พวกเราสองคนจริงจัง 608 00:47:27,200 --> 00:47:28,760 ยังไงเราก็จะยังรักกันเหมือนเดิม 609 00:47:29,720 --> 00:47:33,160 สองขอโทษนะ ที่อาจจะทำให้พ่อไม่สบายใจ 610 00:47:34,440 --> 00:47:36,440 จริงๆ พ่อรู้มาตั้งนานแล้ว 611 00:47:37,520 --> 00:47:39,720 ตั้งแต่ตอนที่พ่อไปกองซีรีส์แล้ว 612 00:47:40,920 --> 00:47:42,080 พ่อรู้ 613 00:47:42,160 --> 00:47:43,240 ใช่ 614 00:47:43,840 --> 00:47:46,000 ตอนนั้นพ่อทำตัวไม่ถูก 615 00:47:46,080 --> 00:47:48,760 ก็ไม่รู้ว่าจะตั้งรับกับเรื่องนี้ยังไง 616 00:47:49,320 --> 00:47:52,240 [อนิก] ก็พ่อไม่เคยคิดมาก่อน ว่าลูกชายพ่อจะชอบผู้ชาย 617 00:47:54,640 --> 00:47:56,960 แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพ่อจะรับไม่ได้ 618 00:47:58,720 --> 00:48:00,160 พ่อแค่เป็นห่วง 619 00:48:06,200 --> 00:48:08,600 แต่ตอนนี้พ่อรู้แล้วว่าไม่ต้องห่วง 620 00:48:11,120 --> 00:48:13,520 พ่อเห็นลูกมีความสุขที่ได้คบกัน 621 00:48:14,600 --> 00:48:17,040 พ่อเห็นแล้วว่าลูกสองคนดูแลกันได้ 622 00:48:18,480 --> 00:48:20,720 ถ้าคบกันแล้วมีความสุขก็คบไปเถอะ 623 00:48:25,000 --> 00:48:26,560 ขอบคุณครับพ่อ 624 00:48:29,200 --> 00:48:31,760 พ่อรู้ว่าพ่อก็ไม่ใช่พ่อที่ดีเท่าไร 625 00:48:33,720 --> 00:48:36,920 คำพูดของพ่อที่ผ่านมาอาจทำให้สองเสียใจ 626 00:48:37,800 --> 00:48:39,160 พ่อขอโทษนะ 627 00:48:41,680 --> 00:48:43,240 สองก็ขอโทษเหมือนกันนะ 628 00:48:47,520 --> 00:48:49,760 เราต่างคนก็ต่างเสียใจ 629 00:48:51,040 --> 00:48:52,720 เพราะเรารักกันมากใช่ไหมพ่อ 630 00:48:53,240 --> 00:48:55,400 [เสียงหัวเราะ] 631 00:49:06,960 --> 00:49:10,600 [ณัฐ] ตอนนี้ สองกับเกณฑ์กลายเป็นคนมีครอบครัวแล้วนะ 632 00:49:11,960 --> 00:49:14,040 ไม่ใช่ครอบครัวธรรมดา 633 00:49:14,120 --> 00:49:15,960 แต่เป็นครอบครัวใหญ่มาก 634 00:49:18,640 --> 00:49:20,680 ใหญ่จนถ้ามึงได้เห็น 635 00:49:20,760 --> 00:49:23,000 มึงต้องดีใจไปกับพวกมันด้วย 636 00:49:27,840 --> 00:49:29,560 [เสียงชัตเตอร์] 637 00:49:31,120 --> 00:49:32,720 [ณัฐ] ส่วนกูกับพี่ธาร 638 00:49:33,320 --> 00:49:35,040 เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง 639 00:49:37,080 --> 00:49:38,000 พี่ธาร 640 00:49:39,160 --> 00:49:40,760 - ณัฐ… - คิดถึง 641 00:49:43,760 --> 00:49:45,880 พี่คิดถึงณัฐมากเลยรู้ไหม 642 00:49:47,560 --> 00:49:48,760 [ณัฐ] มึงพูดถูก 643 00:49:49,720 --> 00:49:50,960 กูยังคิดถึงเขา 644 00:49:52,720 --> 00:49:55,720 แต่มันไม่ได้หมายความว่ากูไม่ได้รักมึงนะ 645 00:49:55,800 --> 00:49:58,000 [ดนตรีเศร้า] 646 00:49:58,080 --> 00:49:59,480 [ณัฐ] กูคิดถึงมึง 647 00:50:00,400 --> 00:50:01,920 คิดถึงเสียงของมึง 648 00:50:02,880 --> 00:50:04,360 คิดถึงกอดของมึง 649 00:50:06,120 --> 00:50:07,440 จูบของมึง 650 00:50:08,720 --> 00:50:10,880 มึงไม่ต้องกลัวว่ากูจะเลิกรักมึง 651 00:50:12,120 --> 00:50:15,720 กูรู้ว่ามึงแอบเสียใจมาตลอดว่าสู้พี่ธารไม่ได้ 652 00:50:16,680 --> 00:50:18,400 มึงช่วยกูหาเงินไม่ได้ 653 00:50:18,960 --> 00:50:20,520 ไม่มีชื่อเสียงแบบเขา 654 00:50:21,920 --> 00:50:23,920 แต่มันไม่มีความหมายอะไรเลย 655 00:50:24,880 --> 00:50:26,600 เพราะถ้ามึงเป็นมึง 656 00:50:27,520 --> 00:50:29,480 นั่นดีที่สุดแล้วที่กูจะรัก 657 00:50:31,520 --> 00:50:34,560 พี่ธารสอนให้กูเรียนรู้โลกในมุมมองที่เป็นจริง 658 00:50:35,640 --> 00:50:39,120 แต่มึงสอนให้กูเรียนรู้มุมที่สวยงามกว่านั้น 659 00:50:40,680 --> 00:50:42,440 จนกูสงสัยจริงๆ 660 00:50:43,520 --> 00:50:45,040 ว่ามึงมาจากไหนกันนะ 661 00:50:46,680 --> 00:50:49,240 [ณัฐ] ถ้ามึงตกมาจากดาวบนฟ้าอย่างที่แม่กูบอก 662 00:50:50,160 --> 00:50:52,480 แล้วดาวของมึงอยู่ดาราจักรไหน 663 00:50:53,240 --> 00:50:55,640 มันคงห่างไกลกับจักรวาลกูมาก 664 00:50:56,440 --> 00:50:59,840 ยานแม่ดาวมึงคงมารับมึงกลับดาว 665 00:51:00,360 --> 00:51:02,520 ไปอยู่ในที่ที่มีแต่ความสุขแล้วใช่ไหม 666 00:51:04,280 --> 00:51:06,640 กูเสียใจที่มึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ 667 00:51:08,200 --> 00:51:10,640 เพราะมึงมาอยู่ในบ้านพิกลพิการของกู 668 00:51:12,880 --> 00:51:14,160 ถ้าเป็นไปได้ 669 00:51:15,160 --> 00:51:18,160 กูยอมแลกกับการที่กูไม่ต้องรู้จักมึงไปตลอดชีวิต 670 00:51:19,960 --> 00:51:22,480 แค่ขอให้มึงได้มีชีวิตที่ดีกว่านี้ 671 00:51:23,880 --> 00:51:25,640 ไม่ต้องผ่านมาเจอกู 672 00:51:26,960 --> 00:51:28,800 เพื่อพบจุดจบแบบนี้ 673 00:51:36,920 --> 00:51:40,040 [ณัฐ] ซีรีส์วายเรื่องแรกของกู ออนแล้วนะ 674 00:51:40,120 --> 00:51:41,200 เป็นยังไงน่ะเหรอ 675 00:51:41,760 --> 00:51:42,880 มึงก็น่าจะรู้ 676 00:51:43,440 --> 00:51:45,400 กูก็ยังเป็นกูที่ประสาทแดก 677 00:51:45,480 --> 00:51:50,280 เขียนเรื่องรักแต่เสือกแทรกการเมือง พล็อตซับซ้อนพิสดารลงไป 678 00:51:50,760 --> 00:51:53,200 เรตติ้งเลยไม่หรูอย่างที่พี่เจือฝัน 679 00:51:54,320 --> 00:51:57,800 แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังพอเป็นกระแสให้คนพูดถึง 680 00:51:57,880 --> 00:52:01,040 ยังมีคนดูอีกเยอะที่ชอบเรื่องเล่ายากๆ ของกู 681 00:52:01,120 --> 00:52:02,960 ไม่ใช่แค่ดูเอาฟินอีกต่อไป 682 00:52:03,040 --> 00:52:05,520 ไอ้สองก็เลยมีแฟนคลับเพิ่มเพียบ 683 00:52:05,600 --> 00:52:09,880 จนไอ้เกณฑ์ต้องควบตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัว ให้สุดที่รักของมันด้วย 684 00:52:09,960 --> 00:52:12,480 ถึงมันไม่ปังอย่างที่มึงอวยพร 685 00:52:12,560 --> 00:52:14,520 กูก็ดีใจที่กูได้เขียนมัน 686 00:52:14,600 --> 00:52:17,520 ที่สำคัญ คนที่กูอยากให้เขาได้ดู 687 00:52:17,600 --> 00:52:18,880 เขาก็ได้ดูแล้ว 688 00:52:20,880 --> 00:52:23,080 [ณัฐ] เต้าหู้ กูรักมึง 689 00:52:23,160 --> 00:52:26,880 ไม่สงสัยเลยว่าใครก็ตามที่ได้รู้จักมึง 690 00:52:26,960 --> 00:52:28,440 ก็จะรักมึงเหมือนกัน 691 00:52:28,960 --> 00:52:32,680 ขอบใจ ที่มึงคอยจับมืออยู่ข้างกู 692 00:52:33,160 --> 00:52:34,760 และไม่เคยคิดว่ากูประหลาด 693 00:52:34,840 --> 00:52:37,400 มึงยังเป็นของขวัญในชีวิตกูเสมอ 694 00:52:38,120 --> 00:52:39,880 ถ้ามึงยังอยู่ก็คงดี 695 00:52:39,960 --> 00:52:42,800 มึงจะได้รู้เรื่องราวทั้งหมดนี้ไปพร้อมกู 696 00:52:43,520 --> 00:52:44,720 คิดถึงมึง 697 00:52:45,520 --> 00:52:46,440 กูเอง 698 00:52:46,520 --> 00:52:49,480 [ดนตรีอบอุ่น] 699 00:52:55,360 --> 00:52:56,560 [เต้าหู้] แต่ผมรู้ฮะ 700 00:52:57,040 --> 00:52:58,280 ผมรู้ทุกอย่าง 701 00:52:59,040 --> 00:53:01,400 เพราะผมกลับมาแล้ว 702 00:53:02,560 --> 00:53:05,560 [ดนตรีซึ้ง] 703 00:53:13,040 --> 00:53:16,280 ทุกคนสงสัยใช่ไหมฮะ ว่าผมกลับมาได้ยังไง 704 00:53:17,200 --> 00:53:19,600 เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่วันนั้นฮะ 705 00:53:19,680 --> 00:53:21,880 ปาฏิหาริย์ไม่ได้เกิดขึ้นแค่กับคุณตาธาร 706 00:53:22,680 --> 00:53:24,440 แต่ยังเกิดขึ้นกับผมอีกด้วย 707 00:53:26,960 --> 00:53:29,960 [เสียงไฟเผาไหม้] 708 00:53:30,040 --> 00:53:33,040 [ดนตรีเศร้า] 709 00:53:58,280 --> 00:53:59,840 [เต้าหู้] ผมกลับคืนร่างเดิม 710 00:54:01,840 --> 00:54:03,440 ก่อนจะโดนเผาแบบ… 711 00:54:04,400 --> 00:54:05,680 ฉิวเฉียด 712 00:54:07,200 --> 00:54:10,200 [เสียงไฟลุกไหม้] 713 00:54:12,880 --> 00:54:15,600 [เต้าหู้] ผมไม่รู้ว่า ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นอีกครั้งได้ยังไง 714 00:54:16,720 --> 00:54:18,240 การที่ผมตื่นขึ้นมา 715 00:54:19,240 --> 00:54:21,080 คุณตาธารจะเป็นอะไรหรือเปล่า 716 00:54:22,560 --> 00:54:24,280 ตอนนั้นผมรู้แค่ว่า 717 00:54:24,760 --> 00:54:26,320 ผมต้องรอดไปจากที่นี่ 718 00:54:27,040 --> 00:54:28,680 ผมอยากกลับไปอยู่กับพี่ณัฐ 719 00:54:29,320 --> 00:54:31,840 [เสียงเปลวไฟโหมไหม้] 720 00:54:44,720 --> 00:54:47,600 [ดนตรีขำขัน] 721 00:55:00,120 --> 00:55:01,720 [เสียงแท่งเหล็กกระทุ้งโลงไม้] 722 00:55:21,200 --> 00:55:24,120 [ดนตรีเบาสมอง] 723 00:55:24,800 --> 00:55:26,000 [เสียงสุนัขเห่า] 724 00:55:27,400 --> 00:55:29,200 [เสียงสุนัขขู่] 725 00:55:29,280 --> 00:55:33,360 [เต้าหู้] เมื่อไหร่พวกหมาๆ พวกนี้ จะเลิกเป็นศัตรูกับหมีอย่างผมสักทีเนี่ย 726 00:55:33,440 --> 00:55:36,440 [เสียงสุนัขเห่าขู่] 727 00:55:39,280 --> 00:55:40,120 [เต้าหู้] ฮึบ 728 00:55:40,200 --> 00:55:42,160 [เสียงเต้าหู้หายใจแรง] 729 00:55:44,080 --> 00:55:48,000 [เต้าหู้พูดพลางหายใจหอบ] โอ๊ย ทำไมวิ่งเร็วจังเลยล่ะ 730 00:55:50,800 --> 00:55:53,200 [เสียงเต้าหู้หายใจหอบ] 731 00:55:53,280 --> 00:55:54,840 [เต้าหู้] จะตามไปถึงไหนเนี่ย 732 00:55:54,920 --> 00:55:56,160 [เสียงสุนัขเห่า] 733 00:55:59,920 --> 00:56:00,800 [เต้าหู้] เฮ้ย 734 00:56:00,880 --> 00:56:02,440 [เสียงสุนัขเห่า] 735 00:56:06,240 --> 00:56:07,280 [เสียงสุนัขเห่า] 736 00:56:08,840 --> 00:56:11,880 [เสียงเต้าหู้หายใจหอบ] 737 00:56:11,960 --> 00:56:14,480 [เสียงเต้าหู้เป่าปากและถอนหายใจ] 738 00:56:16,360 --> 00:56:17,880 [เสียงสุนัขร้องคราง] 739 00:56:17,960 --> 00:56:19,360 [เสียงลูกสุนัขร้อง] 740 00:56:21,840 --> 00:56:23,040 [เต้าหู้] หือ 741 00:56:34,080 --> 00:56:35,680 [เต้าหู้] คุณรองเท้าแตะข้างซ้าย 742 00:56:39,000 --> 00:56:40,440 ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะฮะ 743 00:56:40,520 --> 00:56:41,520 [เสียงสุนัขหายใจหอบ] 744 00:56:43,680 --> 00:56:45,920 [เต้าหู้] เฮ้ย มันมาอีกแล้ว 745 00:56:47,120 --> 00:56:49,600 คุณรองเท้าแตะ เราไปกันเถอะฮะ 746 00:56:51,800 --> 00:56:53,840 [เต้าหู้] เล่าให้ผมฟังหน่อยได้ไหมฮะ 747 00:56:53,920 --> 00:56:55,520 ว่าทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะฮะ 748 00:56:56,600 --> 00:56:58,920 หลังจากเราคลาดกันวันนั้น 749 00:56:59,520 --> 00:57:01,040 [รองเท้าซ้าย] ฉันก็โดนคาบมาที่นี่ 750 00:57:01,120 --> 00:57:03,320 [ดนตรีขำขัน] 751 00:57:07,800 --> 00:57:11,840 [รองเท้าซ้าย] ฉันคิดว่าคง ไม่มีใครมาเจอฉันแล้ว ก็เลยทำใจ 752 00:57:14,800 --> 00:57:17,000 [เต้าหู้] อยู่ข้างนอกคงลำบากมากเลย 753 00:57:17,960 --> 00:57:19,600 ผมขอโทษนะฮะ 754 00:57:19,680 --> 00:57:21,840 ไม่ต้องขอโทษหรอก 755 00:57:21,920 --> 00:57:24,320 มันไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น 756 00:57:24,400 --> 00:57:27,000 ถึงการอยู่ข้างนอกจะไม่ง่าย 757 00:57:27,480 --> 00:57:29,920 แต่ฉันก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง 758 00:57:30,800 --> 00:57:34,960 มันทำให้ฉันภูมิใจในตัวเอง ยิ่งกว่าตอนอยู่บ้านซะอีก 759 00:57:35,800 --> 00:57:37,400 [เต้าหู้] ผมรู้ฮะ 760 00:57:37,480 --> 00:57:41,320 ตอนอยู่บ้าน คุณแทบไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเลย 761 00:57:42,560 --> 00:57:45,840 แต่คุณรองเท้าแตะข้างขวาคิดถึงคุณมากเลยนะฮะ 762 00:57:46,840 --> 00:57:49,240 พวกเราที่บ้านก็คิดถึงคุณเหมือนกัน 763 00:57:50,320 --> 00:57:51,920 ฉันก็คิดถึง 764 00:57:52,480 --> 00:57:54,880 แต่ดูสภาพฉันตอนนี้สิ 765 00:57:54,960 --> 00:57:57,160 กลับไปก็คงไม่มีใครต้องการ 766 00:57:58,080 --> 00:57:59,560 แล้วป่านนี้ 767 00:58:00,040 --> 00:58:02,360 คุณป้าไม่ทิ้งพี่ชายไปแล้วเหรอ 768 00:58:03,040 --> 00:58:04,640 [เต้าหู้] ยังฮะ ยัง 769 00:58:04,720 --> 00:58:06,640 ผมเก็บเขาไว้รอคุณ 770 00:58:07,240 --> 00:58:10,640 เขาเสียใจมากที่คุณหายไป ก็เลยหลับไปน่ะฮะ 771 00:58:11,200 --> 00:58:15,000 ถ้าคุณกลับไป เขาอาจจะตื่นขึ้นมาก็ได้นะฮะ 772 00:58:15,720 --> 00:58:17,440 เรากลับบ้านด้วยกันนะฮะ 773 00:58:21,520 --> 00:58:23,160 [ดนตรีเศร้า] 774 00:58:25,400 --> 00:58:26,720 ไม่มีจริงๆ เหรอครับ 775 00:58:27,440 --> 00:58:28,720 [สัปเหร่อ] ไม่มีเลยครับ 776 00:58:28,800 --> 00:58:30,400 ผมก็แปลกใจอยู่เหมือนกัน 777 00:58:47,960 --> 00:58:48,880 [สัปเหร่อ] เอ้อ 778 00:58:51,120 --> 00:58:53,560 ผมเจอสร้อยเนี่ยตกอยู่ตรงประตูเตาเผา 779 00:58:53,640 --> 00:58:55,000 [สัปเหร่อ] ใช่ของคนตายหรือเปล่าครับ 780 00:58:59,520 --> 00:59:00,600 ใช่ครับ 781 00:59:02,880 --> 00:59:04,760 เหลืออยู่แค่นี้เองเหรอครับ 782 00:59:04,840 --> 00:59:05,880 [สัปเหร่อ] ครับ 783 00:59:08,880 --> 00:59:11,240 [ดนตรีเศร้า] 784 00:59:11,800 --> 00:59:12,920 เหมือนฝันเลย 785 00:59:16,120 --> 00:59:18,240 เต้าหู้ไม่ได้เป็นแค่ความฝันนะลูก 786 00:59:20,080 --> 00:59:21,400 [มทนา] เขาไม่ได้ไปไหน 787 00:59:22,720 --> 00:59:24,560 เขายังอยู่กับเราเสมอแหละ 788 00:59:25,800 --> 00:59:26,880 [เต้าหู้] ใช่ฮะ 789 00:59:26,960 --> 00:59:28,360 ผมไม่ได้หายไปไหน 790 01:00:13,920 --> 01:00:16,120 [เต้าหู้] ผมรู้ว่าพี่ณัฐจะกลับมาที่นี่อีก 791 01:00:16,600 --> 01:00:18,920 ผมเลยจะหาทางตามพี่ณัฐกลับบ้าน 792 01:00:20,160 --> 01:00:22,200 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 793 01:00:22,280 --> 01:00:23,200 [เต้าหู้] แต่ว่า… 794 01:00:23,280 --> 01:00:24,680 ไอ้หมานั่นมาอีกแล้ว 795 01:00:25,160 --> 01:00:26,760 [เสียงเต้าหู้ฮึดฮัด] 796 01:00:26,840 --> 01:00:29,360 [ดนตรีตื่นเต้น] 797 01:00:29,440 --> 01:00:32,120 [เสียงเต้าหู้หายใจหอบและเสียงสุนัขเห่า] 798 01:00:32,680 --> 01:00:33,680 [เสียงเต้าหู้หายใจแรง] 799 01:00:34,960 --> 01:00:36,320 [เต้าหู้] ไปกันเถอะฮะ 800 01:00:36,400 --> 01:00:37,440 [เสียงสุนัขเห่า] 801 01:00:37,520 --> 01:00:38,840 [เต้าหู้] โหย 802 01:00:40,120 --> 01:00:42,120 [เสียงขึ้นฉ่ายคราง] 803 01:00:46,040 --> 01:00:47,080 [เสียงสุนัขเห่า] 804 01:00:47,160 --> 01:00:50,120 [ดนตรีระทึก] 805 01:00:53,120 --> 01:00:54,200 [เสียงเต้าหู้หายใจแรง] 806 01:00:56,600 --> 01:00:58,200 [เสียงเต้าหู้หายใจหอบ] 807 01:00:58,280 --> 01:01:00,080 [ตะโกน] เต้าหู้ ทางนี้ 808 01:01:00,160 --> 01:01:01,280 [เต้าหู้] คุณรองเท้าแตะ 809 01:01:03,000 --> 01:01:04,360 โอ๊ย 810 01:01:05,720 --> 01:01:07,480 [เสียงเต้าหู้โอดโอย] 811 01:01:09,440 --> 01:01:11,000 [เสียงสุนัขขู่และเห่า] 812 01:01:11,080 --> 01:01:12,760 เต้าหู้ ไปเถอะ 813 01:01:14,800 --> 01:01:16,960 [เต้าหู้] ไม่ฮะ เราต้องกลับด้วยกัน 814 01:01:18,680 --> 01:01:20,920 [เสียงสุนัขและเสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 815 01:01:22,360 --> 01:01:23,320 [เต้าหู้] ขึ้นฉ่าย 816 01:01:24,520 --> 01:01:26,640 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 817 01:01:26,720 --> 01:01:28,280 ขึ้นฉ่าย 818 01:01:28,360 --> 01:01:30,640 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่าเสียงดังขึ้น] 819 01:01:32,120 --> 01:01:33,680 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่าดังต่อเนื่อง] 820 01:01:33,760 --> 01:01:34,920 ขึ้นฉ่าย หยุด 821 01:01:37,640 --> 01:01:39,560 [เสียงขึ้นฉ่ายร้องคราง] 822 01:01:39,640 --> 01:01:42,640 [ดนตรีพิศวง] 823 01:01:47,720 --> 01:01:49,400 [เสียงขึ้นฉ่ายครางหงิง] 824 01:02:04,960 --> 01:02:06,000 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ 825 01:02:06,480 --> 01:02:07,960 [เสียงดัง] ไอ้ณัฐ ไปไหนวะ 826 01:02:40,240 --> 01:02:43,240 [ดนตรีอบอุ่น] 827 01:02:44,360 --> 01:02:45,400 เต้าหู้ 828 01:02:57,800 --> 01:02:59,400 นี่มันรองเท้าแตะแม่นี่ 829 01:03:04,040 --> 01:03:05,520 มันตุ๊กตาหมีเต้าหู้นี่ 830 01:03:15,240 --> 01:03:16,720 [สอง] ตุ๊กตาหมีที่หายไป 831 01:03:17,920 --> 01:03:20,360 รองเท้าแตะของคุณป้าที่เต้าหู้ตามหา 832 01:03:21,360 --> 01:03:22,880 สุดท้ายมาอยู่ด้วยกันที่นี่ 833 01:03:23,960 --> 01:03:24,920 นั่นน่ะสิ 834 01:03:26,040 --> 01:03:26,920 [เสียงขึ้นฉ่ายคราง] 835 01:03:29,280 --> 01:03:32,280 [ดนตรีซึ้ง] 836 01:03:39,880 --> 01:03:41,840 [เต้าหู้] ผมกลับมาแล้วฮะ พี่ณัฐ 837 01:03:45,080 --> 01:03:48,080 [ดนตรีสดใส] 838 01:03:55,960 --> 01:03:59,280 - [หมอนข้าง] เต้าหู้กลับมาแล้ว - [ผ้านวม] กลับมาแล้วเหรอเต้าหู้ 839 01:04:00,400 --> 01:04:02,000 [โต๊ะ] เฮ้ย เต้าหู้ 840 01:04:02,080 --> 01:04:03,960 - [เก้าอี้] กลับมาแล้ว - [สมุดโน้ต] เต้าหู้ 841 01:04:04,040 --> 01:04:05,640 - คุณพระคุณเจ้า - [ผ้านวม] เป็นยังไงบ้าง เต้าหู้ 842 01:04:05,720 --> 01:04:08,280 - [โต๊ะ] แกกลับมาแล้วจริงๆ ด้วย - [หมอนข้าง] ฉันคิดถึงเธอจัง 843 01:04:08,360 --> 01:04:10,320 [โต๊ะ] เห็นไหมล่ะ ฉันมั่นใจว่าแกต้องกลับมา 844 01:04:22,280 --> 01:04:25,200 [เต้าหู้] ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการที่คนที่เรารัก 845 01:04:25,840 --> 01:04:31,360 ต่างก็รักและรอคอยการกลับมาของเราเช่นกัน 846 01:04:50,160 --> 01:04:52,000 [เสียงขึ้นฉ่ายหายใจถี่] 847 01:04:53,520 --> 01:04:55,720 [เสียงขึ้นฉ่ายคราง] 848 01:04:56,680 --> 01:04:57,960 ขึ้นฉ่าย 849 01:04:58,560 --> 01:05:00,080 เต้าหู้ไม่อยู่แล้ว 850 01:05:00,160 --> 01:05:01,760 [ณัฐ] ต่อไปนี้ฉันจะเล่นกับแกบ่อยๆ นะ 851 01:05:01,840 --> 01:05:04,840 [ดนตรีซึ้งปนเหงา] 852 01:05:24,360 --> 01:05:27,240 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 853 01:05:30,160 --> 01:05:31,400 มึงชื่อเต้าหู้ใช่ไหม 854 01:05:31,480 --> 01:05:32,600 ผมจำไม่ได้ฮะ 855 01:05:33,960 --> 01:05:35,320 แต่คุณป้าเรียกผมแบบนั้นนะฮะ 856 01:05:36,520 --> 01:05:39,240 [เต้าหู้ตะโกน] ผมคือเต้าหู้ ตุ๊กตาหมีของพี่ณัฐไงฮะ 857 01:05:52,640 --> 01:05:53,880 นี่กูคง… 858 01:05:55,400 --> 01:05:56,840 คิดถึงมึงมากไปล่ะมั้ง 859 01:06:26,480 --> 01:06:29,280 [ดนตรีซึ้ง] 860 01:06:37,360 --> 01:06:39,760 [เต้าหู้] ถึงพี่ณัฐจะไม่รู้ว่าผมกลับมาแล้ว 861 01:06:40,640 --> 01:06:45,200 แต่ถ้าตุ๊กตาหมีอย่างผม ทำให้พี่ณัฐหายเศร้าได้อีกนิด 862 01:06:46,040 --> 01:06:47,760 ผมก็ดีใจแล้วฮะ 863 01:06:55,480 --> 01:06:57,840 ความรักก็เป็นแบบนี้แหละฮะ 864 01:07:04,360 --> 01:07:05,520 ได้รัก 865 01:07:11,840 --> 01:07:13,040 ได้เฝ้ามอง 866 01:07:29,920 --> 01:07:31,920 [เสียงนกร้อง] 867 01:07:34,880 --> 01:07:37,880 [เสียงนาฬิกาปลุก] 868 01:07:41,080 --> 01:07:42,480 [เต้าหู้] ได้อยู่ข้างกัน… 869 01:07:43,240 --> 01:07:44,680 [เสียงเต้าหู้พ่นลมขำ] 870 01:07:44,760 --> 01:07:45,960 [เต้าหู้] นั่นแหละฮะ 871 01:07:46,040 --> 01:07:49,240 ถึงจะข้างพี่ณัฐบ้าง ข้างเตียงบ้าง 872 01:07:49,320 --> 01:07:51,600 แต่ผมก็ยังอยู่ข้างๆ พี่ณัฐเสมอ 873 01:07:53,600 --> 01:07:56,080 [เต้าหู้] คุณป้ามีอาการหลงลืมมากขึ้นทุกวัน 874 01:07:57,040 --> 01:08:00,000 ความทรมานของคนที่กำลังจะลืม 875 01:08:00,080 --> 01:08:02,680 กับความทรมานของคนที่ยังจำได้ 876 01:08:03,160 --> 01:08:04,840 สาหัสพอๆ กัน 877 01:08:06,560 --> 01:08:08,800 ไม่ใช่แค่คุณป้าที่ต้องไปหาหมอ 878 01:08:09,720 --> 01:08:12,720 แต่พี่ณัฐก็ต้องหาหมอเหมือนกัน 879 01:08:15,000 --> 01:08:20,319 คุณหมอบอกว่าสิ่งที่คุณป้าทำ เป็นเพราะอัลไซเมอร์ 880 01:08:21,359 --> 01:08:23,399 ส่วนสิ่งที่พี่ณัฐเผลอทำ 881 01:08:23,880 --> 01:08:26,040 เป็นเพราะความเหน็ดเหนื่อยสะสม 882 01:08:27,080 --> 01:08:29,640 หมออยากให้ดูแลคนไข้ด้วยความรัก 883 01:08:30,479 --> 01:08:34,439 แต่ก็อย่าลืมดูแลหัวใจตัวเองด้วย 884 01:08:34,520 --> 01:08:36,920 [ดนตรีซึ้ง] 885 01:08:42,160 --> 01:08:43,680 [เต้าหู้] แต่ผมว่า 886 01:08:44,560 --> 01:08:47,120 พี่ณัฐมีคนมาช่วยดูแลหัวใจแล้วล่ะฮะ 887 01:08:51,359 --> 01:08:55,080 ณัฐได้ยินมาว่า ที่พี่กับชาวบ้านไปประท้วงกันเรื่องป่าโหว่ 888 01:08:55,840 --> 01:08:56,920 สำเร็จแล้วใช่ไหม 889 01:08:57,520 --> 01:08:58,640 ใช่ 890 01:08:58,720 --> 01:09:00,960 ตอนนี้เขาเริ่มระงับการก่อสร้างหมู่บ้านแล้ว 891 01:09:02,760 --> 01:09:04,399 แต่น่าเสียดายนะพี่ 892 01:09:04,479 --> 01:09:06,760 ที่กฎหมายก็ทำอะไรพวกทีอาร์ดีไม่ได้ 893 01:09:08,080 --> 01:09:10,240 สุดท้ายก็ไปไม่ถึงตัวการจริงๆ 894 01:09:10,840 --> 01:09:14,120 ถึงสิ่งที่พี่ทำน่ะ มันอาจจะดูบ้า 895 01:09:15,200 --> 01:09:16,160 แต่สักวัน 896 01:09:17,359 --> 01:09:19,120 มันอาจจะเกิดปาฏิหาริย์ก็ได้ 897 01:09:23,479 --> 01:09:25,279 พี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ 898 01:09:26,319 --> 01:09:27,319 ใช่ 899 01:09:27,960 --> 01:09:29,160 พี่เหมือนเดิม 900 01:09:29,240 --> 01:09:31,880 [ดนตรีหวานซึ้ง] 901 01:09:36,359 --> 01:09:38,080 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 902 01:09:43,160 --> 01:09:45,359 [ขึ้นเสียง] ขึ้นฉ่าย เอาอีกแล้วนะ 903 01:09:46,000 --> 01:09:47,560 [เต้าหู้] ขึ้นฉ่ายนะขึ้นฉ่าย 904 01:09:47,640 --> 01:09:49,880 ฉันแค่จะแอบนั่งลุ้นเงียบๆ เอง 905 01:09:52,680 --> 01:09:53,800 แต่ตอนนี้ 906 01:09:54,279 --> 01:09:56,640 ต้องมานั่งเป็นพยานรักจนได้ 907 01:09:58,800 --> 01:10:00,200 นี่พี่ไม่คิดเลยนะ 908 01:10:01,040 --> 01:10:02,800 ว่าณัฐยังเก็บตุ๊กตาตัวนี้ไว้อยู่ 909 01:10:02,880 --> 01:10:03,800 [เสียงพ่นลมขำ] 910 01:10:04,640 --> 01:10:06,120 มันอยู่กับณัฐตลอดแหละ 911 01:10:07,200 --> 01:10:11,120 แต่อยู่ๆ มันก็หายไป ตอนเต้าหู้เข้ามา 912 01:10:14,120 --> 01:10:15,640 ชื่อเต้าหู้เหมือนกันเลยเนอะ 913 01:10:15,720 --> 01:10:16,640 [เสียงหัวเราะ] 914 01:10:17,200 --> 01:10:19,040 มันเป็นคนความจำเสื่อม 915 01:10:19,680 --> 01:10:21,320 แล้วแม่ก็เป็นคนเรียกมันแบบนั้นน่ะ 916 01:10:22,320 --> 01:10:24,960 แม่บอกว่ามันเหมือนตุ๊กตาตัวนี้ 917 01:10:28,360 --> 01:10:30,560 ตอนที่ตุ๊กตาณัฐหายไป 918 01:10:30,640 --> 01:10:33,600 ณัฐยังเคยคิดเลยนะ ว่ามันเป็นคนเอาไป 919 01:10:36,720 --> 01:10:38,080 แล้วมันยังเคยบอกณัฐอีกนะ 920 01:10:38,600 --> 01:10:40,240 ว่ามันคือตุ๊กตาตัวนี้ 921 01:10:41,080 --> 01:10:42,600 ตอนนั้นณัฐโกรธมันมากเลย 922 01:10:44,400 --> 01:10:47,720 แล้ว มันกลับมาได้ไง 923 01:10:49,600 --> 01:10:51,040 ณัฐไปเจอมันที่วัด 924 01:10:52,520 --> 01:10:53,600 ตลกดีนะ 925 01:10:54,200 --> 01:10:57,400 ตอนมันมา ตุ๊กตากลับหายไป 926 01:10:58,440 --> 01:10:59,760 [ณัฐ] แต่พอมันจากไป 927 01:11:00,400 --> 01:11:01,360 ตุ๊กตาก็กลับมา 928 01:11:04,880 --> 01:11:07,000 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 929 01:11:07,080 --> 01:11:10,160 แล้ว หลังจากนี้พี่จะทำอะไรต่อล่ะ 930 01:11:10,800 --> 01:11:13,680 ก็คงเป็นจิตรกรกับนักเคลื่อนไหวเหมือนเดิมแหละ 931 01:11:13,760 --> 01:11:16,040 แล้วก็ว่าจะเปิดสตูดิโอใหม่ไว้ทำงาน 932 01:11:16,800 --> 01:11:18,320 ที่เชียงใหม่เหรอพี่ 933 01:11:20,440 --> 01:11:21,480 แถวๆ นี้แหละ 934 01:11:24,400 --> 01:11:26,320 งั้นพี่ไปก่อนนะ 935 01:11:34,400 --> 01:11:37,360 [เต้าหู้] ผมว่า ผมพอจะรู้นะฮะ 936 01:11:37,440 --> 01:11:39,920 ว่าคุณตาธารจะเปิดสตูดิโอที่ไหน 937 01:11:42,320 --> 01:11:45,280 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 938 01:12:04,040 --> 01:12:05,120 [ธาร] อ้าว ณัฐ 939 01:12:12,880 --> 01:12:15,920 ยินดีด้วยนะพี่ กับสตูดิโอใหม่ 940 01:12:24,160 --> 01:12:26,040 ณัฐเคยไปบ้านพี่ที่เชียงใหม่ 941 01:12:26,920 --> 01:12:28,240 คิดว่าพี่คงชอบ 942 01:12:28,320 --> 01:12:29,600 [ณัฐ] ณัฐเลยซื้อมาให้ 943 01:12:31,040 --> 01:12:32,520 ที่นี่จะได้มีเหมือนกัน 944 01:12:38,520 --> 01:12:39,800 ณัฐเคยคิดไหม 945 01:12:40,920 --> 01:12:43,880 ว่าเราจะได้กลับมาเจอกัน 946 01:12:46,000 --> 01:12:47,080 [เสียงพ่นลมหายใจ] 947 01:12:47,720 --> 01:12:49,360 ณัฐไม่กล้าคิดหรอกพี่ 948 01:12:52,920 --> 01:12:54,000 ณัฐขอโทษนะ 949 01:12:56,040 --> 01:12:57,440 ที่เคยทำให้พี่เสียใจ 950 01:13:00,280 --> 01:13:02,000 ที่เคยปล่อยมือพี่ 951 01:13:02,080 --> 01:13:04,720 [ดนตรีซึ้ง] 952 01:13:25,280 --> 01:13:26,720 พี่ไม่เคยเสียใจ 953 01:13:28,520 --> 01:13:30,480 แล้วณัฐก็ไม่ต้องรู้สึกผิดด้วย 954 01:13:34,080 --> 01:13:36,120 พี่รู้ว่าณัฐเลือกทางที่ดีที่สุดแล้ว 955 01:13:48,960 --> 01:13:49,960 [เกณฑ์] ไป 956 01:13:50,040 --> 01:13:51,160 [เสียงสองออกแรง] 957 01:13:51,840 --> 01:13:53,320 [เกณฑ์] สอง เร็ว 958 01:13:56,440 --> 01:13:58,200 - มา ทุกคน ช่วยกัน - [พริบ] มา 959 01:13:58,280 --> 01:14:00,120 - โอ๊ย ของเยอะนิดหนึ่งนะ - [เกณฑ์] เอาอันนี้ก่อนไป 960 01:14:00,880 --> 01:14:02,440 [เสียงเกณฑ์ออกแรง] 961 01:14:02,520 --> 01:14:04,120 - มา ฮึบ - [พริบ] มา 962 01:14:04,600 --> 01:14:05,720 [เสียงสองออกแรง] 963 01:14:05,800 --> 01:14:07,760 - [พริบ] อึ๊บ - [เกณฑ์] อันนี้ติด เอาอันนี้ก่อน 964 01:14:07,840 --> 01:14:08,960 - โอเค - [พริบ] อะ 965 01:14:09,040 --> 01:14:10,400 [สอง] ฮึบ 966 01:14:10,480 --> 01:14:13,080 - [เกณฑ์] หนักนิดหนึ่ง อึ๊บ อึ๊บ - ได้ไหม 967 01:14:13,160 --> 01:14:14,560 - ฮึบ - [เกณฑ์] ได้ ได้อยู่ 968 01:14:15,200 --> 01:14:16,320 ได้อยู่แปลว่า… 969 01:14:16,400 --> 01:14:18,080 - [เกณฑ์] แปลว่า - [สอง] แปลว่าได้ 970 01:14:18,160 --> 01:14:19,960 [เกณฑ์] ได้ [เสียงพริบหัวเราะ] 971 01:14:20,800 --> 01:14:22,000 [สอง] ได้อยู่ [เสียงพริบถอนหายใจ] 972 01:14:22,080 --> 01:14:23,600 - [เกณฑ์] มึงน่ะไหวเปล่า - หนักนิดหนึ่ง 973 01:14:23,680 --> 01:14:25,600 - อ้าว หวัดดีค่ะ - [ธาร] หวัดดีค่ะ 974 01:14:25,680 --> 01:14:27,160 - หวัดดีครับ - [ธาร] สวัสดีครับ สวัสดีครับ 975 01:14:27,240 --> 01:14:28,360 [เสียงพริบและเกณฑ์ถอนหายใจ] 976 01:14:28,440 --> 01:14:29,440 วางนี่เลย 977 01:14:30,720 --> 01:14:31,680 [เสียงพริบถอนหายใจ] 978 01:14:31,760 --> 01:14:33,160 ขนอะไรกันมาเนี่ยพริบ 979 01:14:34,280 --> 01:14:36,720 พริบลองวาดตุ๊กตาหมีลงเพจ 980 01:14:36,800 --> 01:14:39,320 ปรากฏว่ากระแสตอบรับดีมาก 981 01:14:39,400 --> 01:14:41,440 [พริบ] คนอยากได้ของกัน 982 01:14:41,520 --> 01:14:43,560 พริบก็เลยลองทำมาฝากขายน่ะ 983 01:14:45,720 --> 01:14:48,800 เออพี่พริบ แล้วทำไมต้องตุ๊กตาหมีล่ะ 984 01:14:50,440 --> 01:14:53,080 พริบเคยถามเรื่องตุ๊กตาหมีกับเต้าหู้ 985 01:14:53,840 --> 01:14:56,040 เต้าหู้ก็ไม่ได้พูดอะไรนะ 986 01:14:56,600 --> 01:14:59,560 [พริบ] แต่ตอนที่เราไปรับอัฐิเต้าหู้กลับบ้าน 987 01:15:00,120 --> 01:15:02,440 พี่ณัฐก็ได้ตุ๊กตาหมีคืนมา 988 01:15:02,520 --> 01:15:03,840 มันแปลกไหมล่ะ 989 01:15:03,920 --> 01:15:06,200 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 990 01:15:08,360 --> 01:15:10,200 พอพริบคิดถึงเต้าหู้ 991 01:15:11,160 --> 01:15:12,160 พริบก็เลยคิดถึงตุ๊กตาหมี 992 01:15:15,920 --> 01:15:17,400 [สอง] เอ่อ แล้ว 993 01:15:17,480 --> 01:15:21,240 [เสียงอ้อน] ถ้าคิดถึงผม จะเป็นตัวอะไรดีล่ะลุง ฮึ 994 01:15:21,800 --> 01:15:22,760 - [สอง] หือ - หมาไง 995 01:15:22,840 --> 01:15:23,760 ไอ้ลูกหมา 996 01:15:24,680 --> 01:15:27,960 งั้นลุงก็ต้องเป็นเห็บหมานะ จะได้ตัวติดผมไปตลอดชีวิต 997 01:15:28,040 --> 01:15:29,320 [เสียงหัวเราะชอบใจ] 998 01:15:29,920 --> 01:15:33,000 - [เกณฑ์] เห็บหมา เห็บหมา - [สอง] เห็บหมา เห็บ เห็บหมาของน้อน 999 01:15:33,080 --> 01:15:35,440 นี่ พอได้แล้ว 1000 01:15:35,520 --> 01:15:37,240 พริบกำลังจะซึ้งเลย 1001 01:15:39,280 --> 01:15:40,200 พริบ 1002 01:15:43,120 --> 01:15:44,240 [ธาร] พี่ว่า 1003 01:15:45,160 --> 01:15:47,040 เต้าหู้จะต้องน่ารักมากๆ แน่เลยเนอะ 1004 01:15:48,040 --> 01:15:49,720 ถึงได้เป็นที่รักของทุกคนขนาดนี้ 1005 01:15:54,120 --> 01:15:56,440 พริบรักความเป็นเต้าหู้ 1006 01:15:56,520 --> 01:15:59,920 [พริบ] แล้วพริบก็เชื่อว่า ใครๆ ก็อยากมีเต้าหู้เป็นของตัวเอง 1007 01:16:00,560 --> 01:16:02,320 พริบก็เลยทำของพวกนี้ขึ้นมา 1008 01:16:03,840 --> 01:16:05,160 แต่ถ้าให้ดีนะ 1009 01:16:05,800 --> 01:16:10,280 พริบคิดว่าเราควรจะเป็นเต้าหู้ให้กับตัวเอง 1010 01:16:10,360 --> 01:16:13,160 แล้วก็เป็นเต้าหู้ให้กับคนอื่นด้วยเหมือนกัน 1011 01:17:00,120 --> 01:17:01,000 อะ 1012 01:17:04,960 --> 01:17:05,880 ณัฐ 1013 01:17:07,520 --> 01:17:08,720 ขอบคุณครับ 1014 01:17:09,840 --> 01:17:11,320 [เสียงณัฐวางแก้ว] 1015 01:17:12,120 --> 01:17:16,320 [เสียงจิกกัด] ใช่ซี้ พริบมันไม่มีเต้าหู้เป็นของตัวเองนี่ 1016 01:17:17,680 --> 01:17:19,760 [ลากเสียงยาว] โอ๋ 1017 01:17:21,400 --> 01:17:25,640 ถ้างั้นพี่ขอให้พริบเจอเต้าหู้ของพริบเร็วๆ นะ 1018 01:17:31,520 --> 01:17:32,840 สวัสดีครับ 1019 01:17:45,080 --> 01:17:46,720 สนใจตัวไหนดีคะ 1020 01:17:48,080 --> 01:17:51,080 [ดนตรีโรแมนติก] 1021 01:18:05,320 --> 01:18:06,840 เอ่อ… 1022 01:18:06,920 --> 01:18:10,960 พอดีว่าเห็นในเพจวันซ์อัปพอนอาวร์ไทม์น่ะค่ะ 1023 01:18:11,040 --> 01:18:13,440 ว่าจะมาวางขายของที่นี่ 1024 01:18:19,520 --> 01:18:20,840 อ๋อ เฮ้ย 1025 01:18:22,240 --> 01:18:25,440 [พริบ] เอ่อ พริบเพิ่งโพสต์ไปไม่ถึงห้านาทีเอง 1026 01:18:26,320 --> 01:18:27,840 คุณอยู่แถวนี้เหรอคะ 1027 01:18:28,400 --> 01:18:29,400 เปล่าหรอกค่ะ 1028 01:18:29,480 --> 01:18:32,640 แต่อยากจะมารับน้องโทฟุแบร์กลับบ้าน 1029 01:18:32,720 --> 01:18:35,240 เห็นที่คุณพริบโพสต์ก็ชอบเลย 1030 01:18:36,200 --> 01:18:37,560 ถูกใจแบบนี้ 1031 01:18:40,560 --> 01:18:42,760 "ถูกใจแบบนี้" 1032 01:18:42,840 --> 01:18:45,040 [ดนตรีโรแมนติก] 1033 01:18:46,240 --> 01:18:47,800 [ลากเสียงยาว] อ๋อ 1034 01:18:49,160 --> 01:18:51,520 คุณมิตรภาพก็แค่ชื่อถนน 1035 01:18:52,760 --> 01:18:55,000 ใช่ค่ะ ฉันเอง 1036 01:18:55,560 --> 01:18:56,800 [เสียงพ่นลมขำ] 1037 01:19:02,000 --> 01:19:06,080 ขอบคุณนะคะ ที่มากดไลก์ มาคอมเมนต์ให้ตลอด 1038 01:19:07,360 --> 01:19:09,480 พริบจำได้ว่าตั้งแต่พริบเปิดเพจเลย 1039 01:19:12,440 --> 01:19:14,280 ฉันชอบรูปของคุณ 1040 01:19:14,840 --> 01:19:17,000 อยากให้คุณมีกำลังใจวาดมันต่อค่ะ 1041 01:19:20,920 --> 01:19:22,240 ขอบคุณค่ะ 1042 01:19:27,400 --> 01:19:28,280 เอ่อ 1043 01:19:28,360 --> 01:19:29,320 [เสียงหัวเราะเขินอาย] 1044 01:19:30,000 --> 01:19:32,440 สนใจตัวไหน สีไหนดีคะ [เสียงหัวเราะ] 1045 01:19:33,840 --> 01:19:35,600 [ผู้หญิง] อันนี้น่ารักมากเลยนะคะ 1046 01:19:37,560 --> 01:19:41,480 [เต้าหู้] ในที่สุด พี่พริบก็มีเต้าหู้เป็นของตัวเอง 1047 01:19:43,800 --> 01:19:47,200 [ณัฐ] ไม่ต้องมาส่งก็ได้พี่ อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง 1048 01:19:47,280 --> 01:19:48,800 ให้พี่มาส่งเหอะ 1049 01:19:48,880 --> 01:19:51,400 นี่พี่เพิ่งได้มาส่งถึงหน้าบ้านเป็นครั้งแรกเลยนะ 1050 01:19:52,560 --> 01:19:53,560 ขอบคุณนะพี่ 1051 01:20:08,120 --> 01:20:09,800 นี่ณัฐยังคิดถึงเต้าหู้อยู่ใช่ไหม 1052 01:20:15,280 --> 01:20:16,320 พี่ไม่โกรธใช่ไหม 1053 01:20:17,400 --> 01:20:19,200 ถ้าณัฐยังคิดถึงเต้าหู้อยู่ 1054 01:20:21,320 --> 01:20:22,480 ไม่โกรธหรอก 1055 01:20:25,080 --> 01:20:26,840 พี่ต้องขอบคุณเต้าหู้ด้วยซ้ำ 1056 01:20:27,840 --> 01:20:33,080 ที่ทำให้แม่ของณัฐ เปิดใจ ก้าวข้ามบรรทัดฐานความรักของสังคม 1057 01:20:34,560 --> 01:20:36,480 ผู้ชายสองคนรักกันไม่ใช่เรื่องผิดปกติ 1058 01:20:37,960 --> 01:20:39,880 แต่ถ้าสังคมมองว่ามันผิดปกติ 1059 01:20:40,880 --> 01:20:42,520 พี่ว่ามันผิดปกติยิ่งกว่านะ 1060 01:20:44,680 --> 01:20:46,200 ณัฐก็ต้องขอบคุณพี่เหมือนกันนะ 1061 01:20:47,680 --> 01:20:49,320 ที่ทำให้ณัฐเข้มแข็ง 1062 01:20:50,320 --> 01:20:52,680 แล้วกล้าที่จะเลือกความสุขของตัวเอง 1063 01:20:54,000 --> 01:20:55,800 จนณัฐได้เป็นณัฐอย่างทุกวันนี้ 1064 01:20:58,200 --> 01:21:00,000 พี่เคยบอกณัฐแล้วใช่ไหม 1065 01:21:00,920 --> 01:21:02,600 แค่เห็นณัฐมีความสุข 1066 01:21:03,960 --> 01:21:05,600 พี่ก็จะมีความสุขด้วย 1067 01:21:08,680 --> 01:21:11,520 ถึงแม้ว่าณัฐจะแต่ง หรือว่าไม่แต่ง… 1068 01:21:11,600 --> 01:21:12,560 แต่งครับ 1069 01:21:12,640 --> 01:21:14,920 [ดนตรีซึ้ง] 1070 01:21:17,840 --> 01:21:20,200 ไม่ว่าตอนนี้จะยังไม่มีกฎหมายเท่าเทียม 1071 01:21:22,440 --> 01:21:23,680 แต่ใจของณัฐ 1072 01:21:24,840 --> 01:21:26,360 แต่งกับพี่ไปตั้งนานแล้ว 1073 01:21:33,560 --> 01:21:35,600 [เต้าหู้] พี่ณัฐเคยบอกผมว่า 1074 01:21:36,240 --> 01:21:38,200 บทหนังบทซีรีส์ที่ดี 1075 01:21:38,280 --> 01:21:40,400 ต้องเหลือตะกอนไว้ในใจ 1076 01:21:40,480 --> 01:21:42,320 ให้คนดูไม่มีทางลืมมัน 1077 01:21:43,200 --> 01:21:45,360 จะผ่านไปกี่สิบปี 1078 01:21:45,440 --> 01:21:49,280 คนก็จะยังนึกถึงหนัง นึกถึงซีรีส์เรื่องนั้น 1079 01:21:49,920 --> 01:21:54,120 แล้วขุดตะกอนที่ตกค้างกลับมาอินซ้ำได้เรื่อยๆ 1080 01:21:57,320 --> 01:22:00,600 สำหรับพี่ณัฐ คุณตาธารคงจะเป็นแบบนั้น 1081 01:22:01,640 --> 01:22:05,240 และผมก็หวังว่า ผมจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน 1082 01:22:06,920 --> 01:22:08,680 [ดนตรีอบอุ่น] 1083 01:22:10,440 --> 01:22:11,360 [เสียงข้อความเข้า] 1084 01:22:14,960 --> 01:22:16,520 [เจือ] พล็อตเสร็จหรือยังณัฐ 1085 01:22:17,560 --> 01:22:19,160 [เสียงถอนหายใจ] 1086 01:22:24,200 --> 01:22:25,120 [ณัฐ] อึ๊บ 1087 01:22:47,120 --> 01:22:48,240 ไอ้เต้าหู้ 1088 01:22:48,840 --> 01:22:50,480 นี่มึงอิจฉาพี่ธารอีกแล้วใช่ไหม 1089 01:22:51,360 --> 01:22:54,120 มึงถึงต้องกลับมาทำให้กูนึกถึงมึงอีกครั้งเนี่ย 1090 01:22:56,160 --> 01:22:57,920 แต่ถึงมึงจะอิจฉา 1091 01:22:58,480 --> 01:22:59,960 แต่กูรู้มึงไม่โกรธกูหรอก 1092 01:23:00,040 --> 01:23:02,000 ถ้ากูจะกลับไปรักกับพี่ธารอีกครั้ง 1093 01:23:03,360 --> 01:23:04,920 เพราะไม่ว่ายังไง 1094 01:23:05,520 --> 01:23:07,040 ในใจกูก็มีมึงเสมอ 1095 01:23:07,120 --> 01:23:09,560 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 1096 01:23:12,960 --> 01:23:14,760 [เต้าหู้] ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมฮะ 1097 01:23:15,560 --> 01:23:18,240 ว่าปาฏิหาริย์เป็นอีกชื่อหนึ่งของความพยายาม 1098 01:23:19,160 --> 01:23:21,760 บางทีปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้น 1099 01:23:22,320 --> 01:23:25,960 อาจจะเป็นผลลัพธ์จากการลงแรงของใครคนหนึ่ง 1100 01:23:26,840 --> 01:23:28,840 หรืออาจจะใครหลายคนก็ได้ 1101 01:23:30,840 --> 01:23:33,600 [เสียงพิมพ์คีย์บอร์ด] 1102 01:23:46,600 --> 01:23:47,440 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1103 01:23:52,600 --> 01:23:53,640 พี่ณัฐฮะ 1104 01:23:55,480 --> 01:23:58,200 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 1105 01:24:25,960 --> 01:24:27,000 เต้าหู้ 1106 01:24:41,760 --> 01:24:43,600 มึงอยู่ในใจกูไม่พอใช่ไหม 1107 01:24:44,320 --> 01:24:45,680 ถึงต้องออกมาแบบนี้ 1108 01:24:54,800 --> 01:24:56,640 วันนั้นกูบอกให้มึงรอกู 1109 01:24:57,960 --> 01:24:58,960 [ณัฐ] แต่มึงก็ไม่รอ 1110 01:25:01,160 --> 01:25:02,640 [เสียงสั่น] มึงไม่น่าไปบ้านน้าจันเลย 1111 01:25:05,040 --> 01:25:06,760 ทุกอย่างมันถูกกำหนดมาแล้วฮะ 1112 01:25:10,040 --> 01:25:11,120 ผมขอโทษนะฮะ 1113 01:25:12,800 --> 01:25:14,640 ที่ผมอยู่รอเจอพี่ณัฐไม่ได้ 1114 01:25:18,120 --> 01:25:20,240 ผมเลยกลับมาหาวันนี้แทนไง 1115 01:25:20,960 --> 01:25:22,960 [เสียงฝนตกดังแว่ว] 1116 01:25:24,040 --> 01:25:26,240 มึงกลับมาวันฝนพรำเหมือนมิโอะเลย 1117 01:25:30,520 --> 01:25:32,880 เดี๋ยวผมก็ต้องจากไปแบบมิโอะเหมือนกันฮะ 1118 01:25:36,320 --> 01:25:37,360 แต่ก่อนไป 1119 01:25:39,840 --> 01:25:41,080 ผมอยากบอกพี่ณัฐ 1120 01:25:44,720 --> 01:25:46,080 พี่ณัฐไม่ต้องกังวล 1121 01:25:47,480 --> 01:25:48,760 ไม่ต้องรู้สึกผิด 1122 01:25:51,160 --> 01:25:53,000 [เต้าหู้] ผมจะยินดีมากๆ เลยนะฮะ 1123 01:25:54,560 --> 01:25:56,720 ถ้าคนที่อยู่ข้างๆ พี่ณัฐคือคุณตาธาร 1124 01:25:57,240 --> 01:26:00,160 [ดนตรีซึ้ง] 1125 01:26:01,960 --> 01:26:03,560 และผมก็ดีใจ 1126 01:26:05,640 --> 01:26:08,040 ที่พี่ณัฐไม่จมอยู่กับอดีตอีกต่อไปฮะ 1127 01:26:13,360 --> 01:26:15,080 [เสียงสั่น] ที่กูเป็นแบบนี้ได้ 1128 01:26:15,160 --> 01:26:16,560 ก็เพราะมึง 1129 01:26:18,760 --> 01:26:20,600 กูจะใช้ชีวิตต่อไปเพื่อมึง 1130 01:26:22,920 --> 01:26:25,280 แล้วกูก็จะมีความสุขในส่วนของมึงด้วย 1131 01:26:29,400 --> 01:26:30,840 กูรักมึงนะเต้าหู้ 1132 01:26:33,080 --> 01:26:34,080 [เสียงณัฐสูดจมูก] 1133 01:26:34,160 --> 01:26:35,760 ผมก็รักพี่ณัฐฮะ 1134 01:26:39,440 --> 01:26:40,440 ผมดีใจนะฮะ 1135 01:26:41,440 --> 01:26:43,120 ที่พี่ณัฐยิ้มได้แบบนี้ 1136 01:26:45,280 --> 01:26:47,200 [เสียงสูดจมูก] 1137 01:26:47,760 --> 01:26:49,720 มีความสุขมากๆ นะฮะ 1138 01:26:50,320 --> 01:26:53,200 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 1139 01:29:07,760 --> 01:29:09,760 [เสียงโทรศัพท์เข้า] 1140 01:29:13,600 --> 01:29:14,760 ครับ พี่เจือ 1141 01:29:15,720 --> 01:29:17,800 [เจือ] เฮ้ยไอ้ณัฐ ผ่านแล้วนะโว้ย 1142 01:29:19,160 --> 01:29:20,400 อะไรนะพี่ 1143 01:29:20,480 --> 01:29:22,320 ก็พล็อตที่แกส่งมาเมื่อเช้าน่ะ 1144 01:29:22,400 --> 01:29:23,680 มันผ่านแล้ว 1145 01:29:23,760 --> 01:29:25,160 จริงเหรอพี่เจือ 1146 01:29:25,240 --> 01:29:27,800 [เจือ] จริงสิ รีบลงบทเลย ไอ้ณัฐ 1147 01:29:27,880 --> 01:29:29,000 ได้ครับพี่ 1148 01:29:30,200 --> 01:29:31,680 ไอ้เต้าหู้ 1149 01:29:31,760 --> 01:29:33,280 บทผ่านแล้วเว้ย 1150 01:29:33,360 --> 01:29:36,080 [ดนตรีซึ้ง] 1151 01:29:59,120 --> 01:30:00,640 กูทำตามสัญญาแล้วนะ 1152 01:30:02,280 --> 01:30:04,600 เรื่องของมึงกำลังจะได้เป็นซีรีส์แล้ว 1153 01:30:05,480 --> 01:30:07,960 [ณัฐ] เดี๋ยวกูจะออกไปฉลองกับพี่ธารกับแม่ 1154 01:30:09,680 --> 01:30:11,480 อย่างอนนะไอ้เด็กขี้อิจฉา 1155 01:30:12,320 --> 01:30:14,040 กูจะกินเผื่อมึงด้วย 1156 01:30:19,320 --> 01:30:22,040 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 1157 01:31:16,640 --> 01:31:18,760 ผมรู้ว่าพี่ณัฐจะคิดถึงผมอยู่เสมอ 1158 01:31:19,840 --> 01:31:22,040 ต่อไปไม่ว่าพี่ณัฐจะต้องเจอกับอะไร 1159 01:31:22,720 --> 01:31:24,320 พี่ณัฐก็จะไม่เป็นไร 1160 01:31:25,080 --> 01:31:27,080 เพราะมีผมเป็นกำลังใจอยู่ตรงนี้ 1161 01:31:28,800 --> 01:31:31,280 ผมขอให้พี่ณัฐมีความสุขในโลกแห่งความจริง 1162 01:31:32,240 --> 01:31:34,960 โดยไม่ต้องพึ่งปาฏิหาริย์ใดๆ อีกเลยนะฮะ 1163 01:31:42,200 --> 01:31:45,040 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 1164 01:32:37,120 --> 01:32:42,120 คำบรรยายโดย: พัณณิตา อาจทวีกุล 124305