subtitlecat.com

All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E13_Episode 13.Thai (CC)

Afrikaans

Akan

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bemba

Bengali

Bihari

Bosnian

Breton

Bulgarian

Cambodian

Catalan

Cebuano

Cherokee

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Ewe

Faroese

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Guarani

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Interlingua

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Kinyarwanda

Kirundi

Kongo

Korean

Krio (Sierra Leone)

Kurdish

Kurdish (Soranî)

Kyrgyz

Laothian

Latin

Latvian

Lingala

Lithuanian

Lozi

Luganda

Luo

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mauritian Creole

Moldavian

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Montenegrin

Nepali

Nigerian Pidgin

Northern Sotho

Norwegian

Norwegian (Nynorsk)

Occitan

Oriya

Oromo

Pashto

Persian

Polish

Portuguese (Brazil)

Portuguese (Portugal)

Punjabi

Quechua

Romanian

Romansh

Runyakitara

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Serbo-Croatian

Sesotho

Setswana

Seychellois Creole

Shona

Sindhi

Sinhalese

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Spanish (Latin American)

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Tigrinya

Tonga

Tshiluba

Tumbuka

Turkish

Turkmen

Twi

Uighur

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Wolof

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:03,440 --> 00:00:06,360 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,200 --> 00:02:08,400 พี่พริบพาผมไปเจอเขาได้ไหมฮะ 3 00:02:09,000 --> 00:02:10,600 ผมมีเรื่องอยากจะถามเขา 4 00:02:10,680 --> 00:02:14,160 พี่ธารเคยบอกพี่ว่าอยากให้พี่ณัฐมีความสุข 5 00:02:14,720 --> 00:02:15,960 [พริบ] ได้ทำงานที่รัก 6 00:02:16,560 --> 00:02:18,480 คนรอบตัวมีแต่คนดีๆ 7 00:02:18,560 --> 00:02:20,800 ถ้าพี่ณัฐเจอคนที่ดีกว่าผม 8 00:02:21,560 --> 00:02:23,920 อยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากกว่าผม 9 00:02:24,000 --> 00:02:25,960 ไม่ทำตัวเป็นภาระแบบผม 10 00:02:27,840 --> 00:02:29,280 พี่ณัฐจะทิ้งผมไหมฮะ 11 00:02:29,360 --> 00:02:31,000 พี่ณัฐพาผมมาที่นี่… 12 00:02:32,240 --> 00:02:35,600 - มีความหมายไหมฮะ - เพราะทุกคนคือดอกไม้ดอกเดียวในโลก 13 00:02:35,680 --> 00:02:38,960 และมึงก็คือดอกไม้สุดพิเศษ ของกูคนเดียว 14 00:02:40,440 --> 00:02:42,000 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 15 00:02:42,080 --> 00:02:43,280 เต้าหู้ 16 00:02:44,320 --> 00:02:46,480 [ดนตรีหวานซึ้ง] 17 00:02:48,440 --> 00:02:50,520 ดีจังที่ได้รักลุง 18 00:02:53,360 --> 00:02:56,360 ซึ้ง 19 00:02:59,960 --> 00:03:01,640 [ณัฐ] ถ้าวันหนึ่งเราต้องจากกัน 20 00:03:03,320 --> 00:03:05,600 แล้วปาฏิหาริย์ทำให้เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง 21 00:03:08,640 --> 00:03:10,840 เราจะกลับมารักกันได้ไหมอะพี่ 22 00:03:14,840 --> 00:03:16,840 แล้วถ้าพี่เป็นคนต้องจากไป 23 00:03:18,480 --> 00:03:20,040 แล้วกลับมาเป็นผีเนี่ย 24 00:03:21,160 --> 00:03:22,480 ณัฐไม่วิ่งก่อนเหรอ 25 00:03:26,120 --> 00:03:28,120 [ณัฐ] กลับมาหล่อน้อยกว่านี้ก็ไม่กลัว 26 00:03:28,800 --> 00:03:31,720 อือ ถ้างั้นพี่ต้องหล่อแบบจัดเต็ม 27 00:03:33,240 --> 00:03:34,800 ณัฐจะได้แอบชอบพี่ก่อนบ้าง 28 00:03:42,480 --> 00:03:43,760 ไม่โอเคเหรอณัฐ 29 00:03:46,840 --> 00:03:48,080 โอเคสิพี่ 30 00:03:50,080 --> 00:03:51,280 ณัฐแค่คิดว่า 31 00:03:52,520 --> 00:03:53,960 ที่เราได้อยู่ด้วยกันตอนนี้ 32 00:03:54,720 --> 00:03:56,280 มันก็โคตรฝันแล้วอะ 33 00:03:57,800 --> 00:03:59,480 ณัฐคงไม่โชคดีแบบนี้บ่อยๆ 34 00:04:03,680 --> 00:04:05,040 มักน้อย 35 00:04:06,160 --> 00:04:07,560 มักมากต่างหาก 36 00:04:10,360 --> 00:04:12,240 ณัฐแค่ไม่อยากให้เราต้องจากกันเลย 37 00:04:23,840 --> 00:04:25,160 ทำอะไรอะพี่ 38 00:04:25,240 --> 00:04:27,200 ก็ เก็บไว้เป็นหลักฐานไง 39 00:04:27,280 --> 00:04:29,440 ณัฐสัญญาแล้วว่าจะมีพี่แค่คนเดียว 40 00:04:30,440 --> 00:04:31,880 [เสียงเขินอาย] เฮ้ย ไม่เอา 41 00:04:33,520 --> 00:04:35,080 [เสียงถ่ายรูป] [ณัฐ] ไม่เอา พี่ธาร 42 00:04:35,600 --> 00:04:36,960 [เสียงถ่ายรูป] 43 00:04:59,120 --> 00:05:00,520 ผมขอโทษนะฮะพี่ณัฐ 44 00:05:04,200 --> 00:05:05,880 ผมไม่รู้จะบอกพี่ยังไง 45 00:05:18,640 --> 00:05:20,080 [เสียงสั่น] คนที่มึงจำได้ 46 00:05:23,160 --> 00:05:24,640 คือพี่ธารจริงๆ เหรอ 47 00:05:27,360 --> 00:05:28,440 ฮะ 48 00:05:34,600 --> 00:05:35,760 ผมเพิ่งรู้ว่า… 49 00:05:36,360 --> 00:05:38,080 พี่พริบก็รู้จักเขาด้วย 50 00:05:40,240 --> 00:05:41,920 เมื่อวานเราเลยมาที่นี่ด้วยกัน 51 00:05:44,160 --> 00:05:45,360 เมื่อวาน 52 00:05:46,040 --> 00:05:48,720 [ดนตรีหม่นหมอง] 53 00:05:49,720 --> 00:05:51,240 [เสียงสั่น] มึงจำพี่ธารได้ 54 00:05:52,920 --> 00:05:54,400 มึงรู้ว่าเขาเป็นใคร 55 00:05:56,800 --> 00:05:58,440 แล้วทำไมมึงไม่บอกกู 56 00:06:01,480 --> 00:06:04,040 แล้วมึงยังมาถามกูด้วยคำถามพวกนั้นน่ะนะ 57 00:06:16,600 --> 00:06:17,600 มึงรู้ไหม 58 00:06:19,080 --> 00:06:21,440 ตอนที่มึงบอกกูว่ามึงจำใครได้ 59 00:06:23,320 --> 00:06:24,640 กูไม่ดีใจเลยสักนิด 60 00:06:29,080 --> 00:06:30,160 กูกลัว 61 00:06:35,120 --> 00:06:37,400 กูกลัวว่าถ้ากูพามึงไปเจอเขา 62 00:06:39,480 --> 00:06:41,120 แล้วกูจะต้องเสียมึงไป 63 00:06:46,800 --> 00:06:48,400 แต่ถ้ากูรั้งมึงไว้ 64 00:06:51,000 --> 00:06:52,320 มึงก็จะเสียใจ 65 00:07:06,640 --> 00:07:08,240 [เต้าหู้] ผมขอโทษนะฮะ 66 00:07:12,920 --> 00:07:14,760 ผมทำพี่ณัฐเสียใจอีกแล้ว 67 00:07:18,360 --> 00:07:19,880 ผมขอโทษจริงๆ นะ 68 00:07:26,560 --> 00:07:28,040 กูไม่ได้เสียใจเพราะมึง 69 00:07:33,960 --> 00:07:35,400 กูแค่ตกใจ 70 00:07:40,080 --> 00:07:41,680 กูเคยนึกถึงเขา 71 00:07:45,120 --> 00:07:47,560 [เสียงสั่น] แต่กูไม่คิดว่ากูจะมาเจอเขาแบบนี้ 72 00:07:53,000 --> 00:07:54,440 กูไม่คิดว่า… 73 00:07:56,640 --> 00:07:57,960 มึงกับเขา… 74 00:08:03,960 --> 00:08:05,320 จะรู้จักกันน่ะ 75 00:08:06,560 --> 00:08:09,320 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 76 00:08:13,080 --> 00:08:14,560 [เต้าหู้] พี่ณัฐไม่ดีใจเหรอฮะ 77 00:08:15,920 --> 00:08:17,440 ที่ได้เจอเขาอีก 78 00:08:24,840 --> 00:08:25,840 [เสียงสั่น] ไม่เคยคิดว่า… 79 00:08:26,400 --> 00:08:28,720 ถ้ากูได้เจอเขา กูจะรู้สึกยังไง 80 00:08:33,080 --> 00:08:34,400 แต่พอเมื่อกี้ 81 00:08:36,760 --> 00:08:38,120 ที่กูได้เห็นเขา 82 00:08:45,960 --> 00:08:47,720 กูเลยรู้ว่ามันไม่ใช่แค่… 83 00:08:52,160 --> 00:08:53,320 แค่นึกถึง 84 00:08:56,600 --> 00:08:57,840 แต่คิดถึง 85 00:09:03,920 --> 00:09:06,120 พี่ณัฐยังรักคุณตาธารอยู่ใช่ไหมฮะ 86 00:09:13,240 --> 00:09:14,400 [เสียงสั่น] กูไม่รู้ 87 00:09:22,080 --> 00:09:24,080 แต่กูรักมึงจริงๆ นะเต้าหู้ 88 00:09:35,360 --> 00:09:36,600 ขอบคุณฮะ 89 00:09:41,960 --> 00:09:44,760 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 90 00:09:50,080 --> 00:09:51,600 [เสียงสั่น] ตลกฉิบหายเลยว่ะ 91 00:09:55,000 --> 00:09:56,840 ทำไมคนสองคนที่กูรัก 92 00:09:58,600 --> 00:09:59,960 เกี่ยวข้องกัน 93 00:10:04,200 --> 00:10:06,680 ทำไมคนที่มึงเห็นต้องเป็นพี่ธาร 94 00:10:10,800 --> 00:10:12,960 ทำไมมึงกับเขาต้องรู้จักกันด้วย 95 00:10:25,160 --> 00:10:30,160 (วันซ์อัปพอนอาวร์ไทม์) 96 00:10:53,680 --> 00:10:55,840 พี่ณัฐรู้เรื่องจากเต้าหู้หมดแล้วใช่ไหม 97 00:11:01,520 --> 00:11:02,920 พริบขอโทษนะ 98 00:11:04,200 --> 00:11:07,240 ที่วุ่นวายจนทำให้พี่ณัฐกับเต้าหู้ต้องเสียใจ 99 00:11:10,840 --> 00:11:13,520 พริบไม่รู้ว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นไหม 100 00:11:14,960 --> 00:11:16,480 พริบก็ได้แต่หวัง 101 00:11:17,480 --> 00:11:19,000 ถ้ามันเกิดขึ้น 102 00:11:19,840 --> 00:11:21,080 ก็คงจะดี 103 00:11:21,680 --> 00:11:24,080 [เสียงเครื่องวัดสัญญาณชีพ] 104 00:11:25,040 --> 00:11:26,320 แต่ถ้าไม่… 105 00:11:34,000 --> 00:11:36,240 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 106 00:11:47,040 --> 00:11:49,240 [เต้าหู้] พี่ณัฐยังรักคุณตาธารอยู่ใช่ไหมฮะ 107 00:11:52,880 --> 00:11:53,960 [ณัฐ] กูไม่รู้ 108 00:11:56,280 --> 00:11:58,280 แต่กูรักมึงจริงๆ นะเต้าหู้ 109 00:12:22,920 --> 00:12:24,000 [เกณฑ์] ไม่มีอะไร 110 00:12:24,920 --> 00:12:28,320 คนเคยรู้สึกดีๆ กัน ไอ้ณัฐมันก็แค่ให้กำลังใจ 111 00:12:34,160 --> 00:12:35,280 ลุงแสน 112 00:12:35,800 --> 00:12:36,920 น้าจัน 113 00:12:55,160 --> 00:12:58,200 ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ ว่าทุกคนจะรู้จักกันหมด 114 00:12:58,280 --> 00:13:00,840 [เสียงพ่นลมขำ] เขาถึงว่าโลกมันกลมไงจ๊ะ 115 00:13:00,920 --> 00:13:04,640 เหมือนเป็นญาติกันทั้งโลก ไม่ญาติทางสายเลือดก็… 116 00:13:05,200 --> 00:13:06,160 ญาติบนเตียง 117 00:13:07,600 --> 00:13:09,480 ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็เงียบก็ได้นะ 118 00:13:10,200 --> 00:13:11,800 ก็ แค่พูดขำๆ เอง 119 00:13:12,720 --> 00:13:15,280 [เสียงพ่นลมขำ] ตามมาขำไกลถึงที่นี่เลยนะครับ 120 00:13:15,360 --> 00:13:17,400 คุณน้าคงว่างมากจริงๆ 121 00:13:17,480 --> 00:13:19,560 จ้ะ ว่าง 122 00:13:20,200 --> 00:13:22,720 เก็บค่าเช่าที่เสร็จก็เลยตามไปหาคุณแสนน่ะ 123 00:13:23,960 --> 00:13:26,120 นี่ถ้าผมรู้ว่าน้าจันอยากมาเที่ยวด้วยเนี่ย 124 00:13:26,760 --> 00:13:28,040 ผมคงชวนตั้งแต่แรก 125 00:13:28,120 --> 00:13:32,320 [เสียงพ่นลมขำ] เที่ยวกับน้าจะสนุกเหมือนเที่ยวกับพวกไม้… 126 00:13:33,280 --> 00:13:36,120 เอ่อ ครอบครัวเดียวกันได้ยังไง 127 00:13:36,880 --> 00:13:40,560 นี่ คุณนาคงจะแฮปปี้มากเลยสินะ ที่ลูกชายกับ… 128 00:13:41,200 --> 00:13:43,200 [เน้นคำ] เพื่อนลูกชายพาทัวร์ 129 00:13:44,640 --> 00:13:45,720 ครับ 130 00:13:46,320 --> 00:13:48,480 นี่ผมว่าจะชวนแม่ไปเยี่ยมคุณลุงเหมือนกัน 131 00:13:49,120 --> 00:13:51,120 [ณัฐ] ครั้งที่แล้วยังคุยกันไม่เต็มที่เลย 132 00:13:51,680 --> 00:13:55,600 คนคอเดียวกัน คุยกัน แม่น่าจะแฮปปี้ครับ 133 00:13:56,720 --> 00:13:57,600 ใช่ไหมเต้าหู้ 134 00:13:59,680 --> 00:14:00,600 ใช่ฮะ 135 00:14:02,120 --> 00:14:05,600 อือ ถ้าอย่างนั้นก็ชวนคุณนา มาทานข้าวด้วยกันเลยสิจ๊ะ 136 00:14:05,680 --> 00:14:08,640 - [จัน] จะได้คุยกันยาวๆ - อย่าเลยคุณ 137 00:14:08,720 --> 00:14:10,760 เด็กๆ เขาคงมีโปรแกรมของเขาอยู่แล้ว 138 00:14:10,840 --> 00:14:13,680 ทำไมล่ะคะ หรือว่าคุณกลัวอะไร 139 00:14:13,760 --> 00:14:16,040 [เสียงประชดประชัน] ไม่อยากเจอเพื่อนเก่าเหรอคะ 140 00:14:17,760 --> 00:14:18,880 ได้สิครับ 141 00:14:20,520 --> 00:14:22,560 เราไม่ได้กินข้าวกันแบบครอบครัวนานแล้ว 142 00:14:23,640 --> 00:14:25,520 [ดนตรีตึงเครียด] 143 00:14:35,840 --> 00:14:37,760 ถ้าณัฐกับเต้าหู้ไม่ไปเยี่ยมธาร 144 00:14:37,840 --> 00:14:40,880 เราคงไม่ได้ทานข้าวกัน พร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้เนอะ 145 00:14:44,800 --> 00:14:46,040 ธารเหรอคะ 146 00:14:48,920 --> 00:14:51,280 พี่ธารคือคนที่เต้าหู้จำได้ 147 00:14:51,360 --> 00:14:52,600 เป็นหลานน้าจันจ้ะแม่ 148 00:14:54,480 --> 00:14:57,680 ไม่รู้ว่าธารกับเต้าหู้สนิทกันแค่ไหน 149 00:14:57,760 --> 00:15:00,920 หวังว่าคงจะไม่ใช่อย่างที่น้าคิดนะ 150 00:15:09,840 --> 00:15:12,200 เอ่อ อาหารมาครบแล้วครับ 151 00:15:12,280 --> 00:15:14,480 ผมว่าเราทานข้าวกันก่อนดีกว่า 152 00:15:15,000 --> 00:15:17,640 [สอง] ร้านนี้อร่อยมากเลยนะครับ พ่อผมพามากินบ่อยๆ ด้วย 153 00:15:17,720 --> 00:15:18,680 [เสียงสองหัวเราะแห้งๆ ] 154 00:15:19,320 --> 00:15:20,760 แล้วน้าจันรู้ไหมฮะ 155 00:15:22,440 --> 00:15:24,040 ว่าผมกับพี่ธาร… 156 00:15:25,200 --> 00:15:26,600 เราเป็นอะไรกันน่ะฮะ 157 00:15:32,600 --> 00:15:34,120 น้าก็ไม่รู้เหมือนกัน 158 00:15:35,040 --> 00:15:39,160 ถ้าน้ารู้จักเต้าหู้ น้าคงจำได้ไปนานแล้วล่ะ 159 00:15:39,240 --> 00:15:42,400 ส่วนธารหลานน้ามันก็ปากเก่ง ชอบแส่หาเรื่อง 160 00:15:42,480 --> 00:15:43,840 เราก็เลยไม่ค่อยสนิทกัน 161 00:15:44,480 --> 00:15:48,040 จำได้แค่ว่าตอนสมัยมัธยมที่ไปเรียนที่กรุงเทพฯ 162 00:15:48,120 --> 00:15:50,760 [จัน] ก็ก่อเรื่องจนโดนฝ่ายปกครองเรียก 163 00:15:51,440 --> 00:15:54,520 ตอนนั้นน้าก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเขาไปมีเรื่องอะไรกับใคร 164 00:15:54,600 --> 00:15:57,760 แต่ว่าตอนนี้น้าพอจะรู้แล้วล่ะ 165 00:15:58,960 --> 00:16:01,160 [เสียงถอนหายใจ] นี่ก็ไม่รู้ไปเหยียบตีนใครเข้า 166 00:16:01,240 --> 00:16:02,600 ถึงได้ต้องมานอนแบบนี้ 167 00:16:04,560 --> 00:16:07,200 ก็คงต้องรอให้หลานคุณน้าฟื้นก่อนแหละครับ 168 00:16:07,280 --> 00:16:09,240 ถึงจะได้รู้ว่าเขาไปเหยียบตีนใคร 169 00:16:12,080 --> 00:16:13,400 [ณัฐ] พี่ธารไม่เข้าไปยุ่งหรอกครับ 170 00:16:14,920 --> 00:16:16,400 ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติ 171 00:16:17,560 --> 00:16:19,920 ณัฐดูรู้ใจธารมาก 172 00:16:20,000 --> 00:16:21,320 คงสนิทกันมากสินะ 173 00:16:22,360 --> 00:16:26,560 เอ๊ะ แล้วแบบนี้คนแถวนี้เขาจะว่าอะไรไหมนะ 174 00:16:27,840 --> 00:16:29,840 ใครจะสนิทกับใครมันเกี่ยวอะไรกับคุณน่ะ 175 00:16:30,560 --> 00:16:31,640 [แสน] กินข้าวเข้าไปเถอะ 176 00:16:34,760 --> 00:16:36,760 ผมกับพี่ธารเราเคยสนิทกันจริงๆ 177 00:16:39,040 --> 00:16:40,400 เราเคยคบกันด้วย 178 00:16:42,000 --> 00:16:44,560 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 179 00:16:48,920 --> 00:16:50,080 แต่ตอนนี้ 180 00:16:50,680 --> 00:16:52,080 ผมกับเต้าหู้ 181 00:16:52,720 --> 00:16:53,760 เราคบกันอยู่ 182 00:16:54,680 --> 00:16:55,680 [เสียงจันหัวเราะ] 183 00:16:56,400 --> 00:16:58,200 ยอมรับแล้วเหรอว่าเป็น 184 00:17:01,400 --> 00:17:05,240 จริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องมาประกาศนะครับ ว่าผมเป็นอะไร 185 00:17:05,319 --> 00:17:06,839 คบกับใคร 186 00:17:07,599 --> 00:17:09,000 [ณัฐ] แต่ถ้าน้าจันอยากรู้มาก 187 00:17:09,520 --> 00:17:10,560 ผมบอกก็ได้ 188 00:17:12,319 --> 00:17:14,520 จริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าอายอะไรนะครับ 189 00:17:16,000 --> 00:17:17,839 มันก็เหมือนคู่หญิงชายคบกัน 190 00:17:19,119 --> 00:17:20,760 อยู่บ้านเดียวกัน 191 00:17:20,839 --> 00:17:22,000 ใช้ชีวิตด้วยกัน 192 00:17:23,040 --> 00:17:24,200 นอนด้วยกัน 193 00:17:26,760 --> 00:17:28,600 แต่ถ้าบางคู่ไม่ได้เป็นแบบนี้ 194 00:17:29,240 --> 00:17:31,200 แล้วยังโกหกว่าความสัมพันธ์ยังดีอยู่เนี่ย 195 00:17:33,120 --> 00:17:34,720 ผมว่ามันน่าอายกว่าอีกนะครับ 196 00:17:38,360 --> 00:17:39,760 น้าก็แค่ตกใจ 197 00:17:39,840 --> 00:17:41,800 ที่ณัฐกล้าพูดออกมาตรงๆ 198 00:17:44,000 --> 00:17:45,800 [จัน] คุณนารับได้เร็วแบบนี้ 199 00:17:45,880 --> 00:17:47,920 ก็คงเป็นคนไวเหมือนกันนะคะ 200 00:17:49,680 --> 00:17:52,240 คนที่ยอมรับได้ไม่ได้แปลว่าไวหรอกนะครับ 201 00:17:52,320 --> 00:17:53,800 แต่คนที่ไว… 202 00:17:54,560 --> 00:17:56,280 คือคนที่ชอบตัดสินคนอื่นมากกว่า 203 00:17:56,360 --> 00:17:59,120 แล้วคนที่ยอมรับไม่ได้ถือว่าผิดไหม 204 00:17:59,200 --> 00:18:00,320 ก็ไม่ผิดนะครับ 205 00:18:01,280 --> 00:18:04,280 ใครจะยอมรับได้ ไม่ได้ มันก็เรื่องของเขา 206 00:18:04,960 --> 00:18:05,920 ทุกคนมีสิทธิ์ 207 00:18:06,600 --> 00:18:08,600 [เสียงหัวเราะหึ] น้าเพิ่งรู้นะเนี่ย 208 00:18:08,680 --> 00:18:12,800 ว่านอกจากเป็นนักเขียนแล้ว ยังเป็นนักสิทธิมนุษยชนด้วย 209 00:18:12,880 --> 00:18:13,920 [เสียงหัวเราะหึๆ ] 210 00:18:14,000 --> 00:18:16,600 ใครๆ ก็สนใจเรื่องพวกนี้ได้ทั้งนั้นแหละครับ 211 00:18:16,680 --> 00:18:18,720 อยู่ที่ว่าจะเอาเวลาไปสนใจหรือเปล่า 212 00:18:19,520 --> 00:18:22,520 เรื่องสิทธิมนุษยชนและความเท่าเทียมกันเนี่ย 213 00:18:23,120 --> 00:18:24,880 เขาพูดกันมานานแล้วนะคะ 214 00:18:25,800 --> 00:18:27,960 [พริบ] ถึงเราไม่ได้เป็นแอลจีบีทีคิวพลัส 215 00:18:28,040 --> 00:18:31,560 เราก็เรียกร้องสิทธิให้แอลจีบีทีคิวพลัสได้ 216 00:18:32,240 --> 00:18:34,280 ถึงเราไม่ได้เป็นคนพิการ 217 00:18:34,360 --> 00:18:37,040 [พริบ] เราก็เรียกร้องสิทธิให้คนพิการได้ค่ะ 218 00:18:38,080 --> 00:18:40,880 เสียงของเราช่วยคนอื่นได้นะคะ 219 00:18:41,800 --> 00:18:45,600 น้ารู้นะ ว่าเด็กสมัยนี้ ต้องพูดด้วยหลักการและเหตุผล 220 00:18:45,680 --> 00:18:47,600 ถึงน้าจะเป็นคนรุ่นเก่า 221 00:18:47,680 --> 00:18:50,120 น้าก็จะพยายามทำความเข้าใจแล้วกัน 222 00:18:50,600 --> 00:18:51,800 คนสมัยน้า 223 00:18:51,880 --> 00:18:55,480 เขาเรียกพวกรักร่วมเพศว่าพวกลักเพศ 224 00:18:55,960 --> 00:18:58,120 แต่สมัยนี้เขาคงพูดกันว่า… 225 00:18:58,600 --> 00:19:00,480 [จัน] ก็แค่คนสองคนรักกัน 226 00:19:00,560 --> 00:19:03,680 รักไม่มีเพศ อะไรแบบนั้นใช่ไหม ฮึ 227 00:19:05,680 --> 00:19:07,840 ทุกคนบนโลกนี้มีเพศครับ 228 00:19:07,920 --> 00:19:10,120 เราจะเป็นเพศอะไรก็ได้ที่เราอยากเป็น 229 00:19:10,800 --> 00:19:13,320 [เกณฑ์] แล้วทุกเพศก็มีความเท่าเทียมกัน 230 00:19:14,240 --> 00:19:16,520 การที่คุณน้าบอกว่ารักไม่มีเพศ 231 00:19:16,600 --> 00:19:18,680 มันอาจจะฟังดูแล้วโรแมนติกดีนะครับ 232 00:19:19,280 --> 00:19:23,200 แต่บางทีมันก็แสดงออกถึงการที่ไม่ยอมรับ ในตัวตนของพวกผมเหมือนกัน 233 00:19:25,040 --> 00:19:26,560 การที่ระบุเพศ 234 00:19:26,640 --> 00:19:29,400 ก็ถือว่าเป็นการให้เกียรติอย่างหนึ่งนะครับ 235 00:19:32,080 --> 00:19:33,960 ถ้าคุณน้ายังไม่เข้าใจเนี่ย 236 00:19:34,040 --> 00:19:35,920 ไว้ว่างๆ คุยกับผมได้นะครับ 237 00:19:36,000 --> 00:19:37,240 ผมยินดีครับ 238 00:19:37,720 --> 00:19:41,040 ยังมีอีกหลายเรื่องเลย ที่เราต้องปรับความเข้าใจกัน 239 00:19:41,120 --> 00:19:42,240 นะครับคุณน้าสัจ… 240 00:19:43,200 --> 00:19:44,240 [เกณฑ์] จารีย์ 241 00:19:44,320 --> 00:19:46,160 นี่ พอได้แล้วคุณจัน 242 00:19:47,440 --> 00:19:49,120 [เสียงจันฮึดฮัด] 243 00:19:49,200 --> 00:19:51,320 - [แสน] มานี่ - [จัน] อะไรเล่า 244 00:19:51,840 --> 00:19:54,760 [ดนตรีตึงเครียด] 245 00:20:00,400 --> 00:20:01,560 แม่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ 246 00:20:02,680 --> 00:20:03,800 [ณัฐพูดไม่ออกเสียง] แม่ 247 00:20:03,880 --> 00:20:05,320 เดี๋ยวพริบไปเป็นเพื่อนค่ะ 248 00:20:06,000 --> 00:20:07,200 ไม่เป็นไรจ้ะ 249 00:20:07,280 --> 00:20:09,640 ป้าไปเองได้ หนูทานข้าวเถอะ 250 00:20:26,000 --> 00:20:29,880 กินข้าวกับครอบครัวนี่ อบอุ่นโคตรๆ เลยว่ะลุง 251 00:20:38,200 --> 00:20:40,400 [จัน] อะไรเล่า ปล่อยนะ 252 00:20:40,480 --> 00:20:41,920 [แสน] นี่ หยุด 253 00:20:42,520 --> 00:20:43,600 [เสียงจันฮึดฮัด] 254 00:20:44,440 --> 00:20:45,640 นี่ [เสียงจันกระฟัดกระเฟียด] 255 00:20:45,720 --> 00:20:47,360 คุณจะทำแบบนี้ทำไมเนี่ย ฮะ 256 00:20:47,440 --> 00:20:48,440 ทำอะไร 257 00:20:49,120 --> 00:20:51,120 คุณไปถามเรื่องส่วนตัวณัฐเขาแบบนั้นน่ะ 258 00:20:51,200 --> 00:20:53,120 ถามให้เขาอึดอัดทำไม 259 00:20:53,200 --> 00:20:54,840 ถามแล้วได้อะไรขึ้นมา 260 00:20:54,920 --> 00:20:56,600 มันกินอิ่มนอนหลับมากขึ้นเหรอ 261 00:20:56,680 --> 00:20:58,960 แล้วคุณไม่เห็นเด็กพวกนั้นมันก้าวร้าวฉันก่อนเหรอ 262 00:20:59,040 --> 00:21:01,040 [ขึ้นเสียง] นี่ อย่างี่เง่าได้ไหม 263 00:21:01,120 --> 00:21:02,720 คุณเป็นคนชวนเขามาเอง 264 00:21:02,800 --> 00:21:04,600 ชวนให้เขามาด่าตัวเองแล้วมาโมโหอะไรเนี่ย 265 00:21:04,680 --> 00:21:05,720 นี่ คุณแสน 266 00:21:06,280 --> 00:21:08,400 อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะว่าคุณมาที่นี่ทำไม 267 00:21:08,480 --> 00:21:11,520 ไอ้เรื่องหึงหวงบ้าบออะไรนี่พอซะทีเหอะ 268 00:21:11,600 --> 00:21:12,680 อายเด็กมันซะบ้าง 269 00:21:14,200 --> 00:21:16,040 ถ้าไม่เห็นแก่หน้าตัวเองนะ 270 00:21:16,120 --> 00:21:18,800 ช่วยเห็นแก่หน้าผัว ที่คุณบอกว่ารักนักรักหนาบ้างเหอะ 271 00:21:20,120 --> 00:21:22,840 [ดนตรีอึดอัดตึงเครียด] 272 00:21:37,320 --> 00:21:38,640 มึงไม่หิวเหรอวะ 273 00:21:38,720 --> 00:21:40,200 นั่งมองไปมองมาอยู่เนี่ย 274 00:21:41,760 --> 00:21:46,320 เออ มาร้านดังทั้งที จะมานั่งมองกันอย่างนี้ได้ยังไง 275 00:21:46,400 --> 00:21:48,560 มา พริบเปิดเอง 276 00:21:49,800 --> 00:21:51,200 กินกันไปก่อนเลยนะ 277 00:21:52,040 --> 00:21:53,320 กูไปดูแม่ก่อน 278 00:21:53,880 --> 00:21:54,960 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 279 00:21:55,600 --> 00:21:58,360 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 280 00:22:01,920 --> 00:22:03,320 [สอง] อะ อ้าว เอ้า 281 00:22:19,680 --> 00:22:21,240 [เสียงถอนหายใจ] 282 00:22:33,000 --> 00:22:35,480 พี่ณัฐฮะ ยังโกรธน้าจันอยู่เหรอฮะ 283 00:22:39,280 --> 00:22:40,880 ไม่รู้จะโกรธไปทำไม 284 00:22:42,200 --> 00:22:43,880 เราห้ามความคิดใครไม่ได้หรอก 285 00:22:46,200 --> 00:22:48,280 ได้แต่ใช้ชีวิตให้มีความสุขก็แค่นั้น 286 00:22:48,920 --> 00:22:51,480 [ดนตรีหม่นหมอง] 287 00:23:09,760 --> 00:23:10,880 กูขอโทษนะ 288 00:23:12,120 --> 00:23:13,640 ที่พูดแบบนั้นไปกลางโต๊ะ 289 00:23:16,080 --> 00:23:17,760 จริงๆ กูก็น่าจะถามมึงก่อน 290 00:23:22,040 --> 00:23:23,840 ก็เราคบกันจริงๆ นี่ฮะ 291 00:23:38,600 --> 00:23:40,240 ณัฐ เต้าหู้ 292 00:23:45,320 --> 00:23:46,480 แม่โอเคไหม 293 00:23:47,960 --> 00:23:49,080 เรากลับกันเลยดีไหม 294 00:23:50,560 --> 00:23:52,160 [แสน] จะกลับกันแล้วเหรอณัฐ 295 00:23:54,760 --> 00:23:55,800 ครับ 296 00:23:56,360 --> 00:23:58,240 แม่ไม่ได้ตะลอนเที่ยวแบบนี้มานานแล้ว 297 00:23:59,400 --> 00:24:01,000 เดี๋ยวผมจะพาแม่กลับไปพักที่โรงแรมก่อน 298 00:24:02,200 --> 00:24:04,480 ไปหาหมอก่อนไหมครับ เดี๋ยวผมพาไป 299 00:24:06,040 --> 00:24:07,320 [จัน] จะรีบไปไหนล่ะคะ 300 00:24:08,120 --> 00:24:09,520 ยังกินข้าวไม่เสร็จเลย 301 00:24:12,400 --> 00:24:13,400 [เสียงแข็ง] คุณจัน 302 00:24:13,880 --> 00:24:14,800 พอได้แล้วนะ 303 00:24:14,880 --> 00:24:17,640 ทำไม กลัวคนอื่นจะรู้เหรอ 304 00:24:17,720 --> 00:24:19,280 ว่าคุณกับเขาเป็นอะไรกัน 305 00:24:19,360 --> 00:24:21,000 นี่ คุณจัน 306 00:24:23,040 --> 00:24:26,480 เป็นห่วงกันออกนอกหน้านอกตาแบบนี้ จะมัวหน้าบางอยู่ทำไม 307 00:24:26,560 --> 00:24:29,800 ไหนๆ สักขีพยานก็พร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว 308 00:24:29,880 --> 00:24:31,480 เปิดตัวเลยไหมล่ะ 309 00:24:31,960 --> 00:24:33,240 น้าจันพูดอะไร 310 00:24:34,920 --> 00:24:36,560 ณัฐก็ลองถามแม่ดูสิ 311 00:24:36,640 --> 00:24:39,160 ที่พ่อณัฐชอบเรียกว่าลูกชู้ 312 00:24:39,240 --> 00:24:40,800 - มันหมายความว่ายังไง - นี่ 313 00:24:41,400 --> 00:24:43,080 คุณพูดอะไรของคุณเนี่ยฮะ 314 00:24:43,160 --> 00:24:44,840 [ขึ้นเสียง] พูดความจริงไง 315 00:24:44,920 --> 00:24:47,440 [จัน] ก็ถ้าคุณจะเป็นห่วงทั้งแม่ทั้งลูกแบบนี้ 316 00:24:47,520 --> 00:24:50,720 ก็ยอมรับไปเลยสิ ว่าเป็นทั้งผัวทั้งพ่อ 317 00:24:50,800 --> 00:24:52,520 [ขึ้นเสียง] นี่ เลอะเทอะไปกันใหญ่แล้ว 318 00:24:52,600 --> 00:24:53,720 เลอะเทอะ 319 00:24:54,240 --> 00:24:55,960 เลอะเทอะยังไง 320 00:24:56,040 --> 00:24:59,240 แล้วที่คุณแอบไปมาหาสู่กันมันหมายความว่ายังไง 321 00:24:59,320 --> 00:25:01,960 [จัน] ขนาดเขาทะเลาะกับผัวหนีมาถึงที่นี่ 322 00:25:02,040 --> 00:25:03,840 คุณก็ยังเอาอกมาให้ซบถึงที่ 323 00:25:04,480 --> 00:25:07,320 คุณทำแบบนี้ แล้วจะให้คนเป็นเมียอย่างฉันรู้สึกยังไง 324 00:25:07,960 --> 00:25:10,800 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 325 00:25:30,920 --> 00:25:33,360 [ดนตรีอึดอัดตึงเครียด] 326 00:26:00,120 --> 00:26:01,520 ที่น้าจันพูด 327 00:26:02,920 --> 00:26:04,400 มันคือเรื่องจริงใช่ไหมครับ 328 00:26:16,080 --> 00:26:17,920 ที่แม่หนีออกไปจากบ้านตอนนั้น 329 00:26:18,600 --> 00:26:20,880 แม่ไปหาลุงแสนเหมือนที่พ่อบอกไว้ใช่ไหม 330 00:26:22,320 --> 00:26:25,280 [สิบหมื่น] แม่มึงไม่อยู่แล้ว แล่นไปอยู่กับพ่อมึงนู่น 331 00:26:26,520 --> 00:26:29,080 แม่มึงเก็บเสื้อผ้าหนีไปอยู่กับลุงมึงไง 332 00:26:29,560 --> 00:26:31,000 แม่ไม่ใช่คนแบบนั้น 333 00:26:31,080 --> 00:26:32,520 [ขึ้นเสียง] กูเช็กหมดแล้ว 334 00:26:34,120 --> 00:26:36,120 แม่มึงไม่ได้ไปหาญาติ 335 00:26:36,200 --> 00:26:37,600 ไม่ได้ไปหาเพื่อน 336 00:26:38,280 --> 00:26:40,480 ถ้าแม่มึงไม่ได้ไปหาไอ้แสนแล้วจะไปหาใคร 337 00:26:42,920 --> 00:26:46,240 แม่มึงกับลุงมึงเขารักกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วไง 338 00:26:46,960 --> 00:26:49,640 พอมันแพ้กู มันก็แอบมากินกันลับหลังกู [เสียงตบโต๊ะ] 339 00:26:53,640 --> 00:26:54,840 ไอ้ขี้แพ้ 340 00:26:55,320 --> 00:26:58,600 อ่อนแอแบบมันนี่ไง ถึงได้มีลูกอ่อนแอเป็นตุ๊ดแบบมึงเนี่ย 341 00:26:58,680 --> 00:27:00,760 [ดนตรีเศร้า] 342 00:27:00,840 --> 00:27:02,840 [ตะคอก] กูไม่ได้มีลูกอ่อนแอแบบมึง 343 00:27:02,920 --> 00:27:04,320 มึงมันลูกชู้ 344 00:27:06,040 --> 00:27:07,600 แม่หนีมาเชียงใหม่ใช่ไหม 345 00:27:10,280 --> 00:27:12,160 แม่กับลุงแสนยังรักกันอยู่ใช่ไหม 346 00:27:14,920 --> 00:27:17,920 ณัฐคือลูกชู้เหมือนที่พ่อเคยบอกไว้ใช่ไหมแม่ 347 00:27:19,200 --> 00:27:20,560 ณัฐอย่าพูดแบบนี้ 348 00:27:23,120 --> 00:27:24,720 มันไม่ใช่อย่างที่ณัฐคิดนะ 349 00:27:28,840 --> 00:27:30,160 ณัฐก็ไม่อยากคิด 350 00:27:31,520 --> 00:27:33,240 แต่พ่อเขาพูดแบบนั้นตลอด 351 00:27:34,600 --> 00:27:36,800 เขาทำให้ณัฐรู้สึกว่าณัฐไม่ใช่ลูกเขา 352 00:27:39,640 --> 00:27:41,800 แล้วคนที่อยู่ในใจแม่ตลอด 353 00:27:43,520 --> 00:27:44,440 ก็คือลุง 354 00:27:47,440 --> 00:27:48,800 เป็นเพราะลุงเองนั่นแหละ 355 00:27:51,200 --> 00:27:53,360 ลุงเป็นคนทำให้พ่อของณัฐเข้าใจผิด 356 00:27:54,360 --> 00:27:55,880 ทำให้เขาฝังใจแบบนั้น 357 00:27:58,400 --> 00:28:00,720 ลุงยอมรับนะว่าตอนนั้นน่ะ 358 00:28:00,800 --> 00:28:02,800 ลุงยังตัดใจจากแม่ของณัฐไม่ได้ 359 00:28:04,480 --> 00:28:07,160 แต่ลุงก็ยอมรับในการตัดสินใจของแม่ณัฐ 360 00:28:08,440 --> 00:28:10,040 ลุงพยายามที่จะตัดใจ 361 00:28:10,520 --> 00:28:12,800 เพราะทั้งคู่คือคนที่ลุงรัก 362 00:28:12,880 --> 00:28:15,520 [ดนตรีหม่นหมองปนตึงเครียด] 363 00:28:19,560 --> 00:28:20,720 คุณแสน 364 00:28:23,960 --> 00:28:26,120 ขอโทษด้วยนะครับที่มาไม่ทันงานเช้า 365 00:28:30,400 --> 00:28:31,680 ยินดีด้วยนะ 366 00:28:35,440 --> 00:28:37,200 ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ 367 00:28:38,320 --> 00:28:39,760 มีหลานให้อุ้มไวๆ 368 00:28:45,560 --> 00:28:46,680 ขอบคุณค่ะ 369 00:28:48,920 --> 00:28:50,600 [ปริตรพูดไม่ออกเสียง] มาจ้ะ 370 00:28:51,680 --> 00:28:53,680 ขอโทษนะคะที่มาช้า 371 00:28:53,760 --> 00:28:59,240 แต่ก็คงไม่ช้าเกินไป ที่จะมาแสดงความยินดีกับทุกๆ คน 372 00:29:07,520 --> 00:29:09,800 [แสน] ลุงเฝ้าดูคุณนากับสิบเขาอยู่ห่างๆ 373 00:29:09,880 --> 00:29:11,600 จนรู้ว่าพ่อกับแม่เขามีณัฐ 374 00:29:12,480 --> 00:29:15,840 ลุงคิดว่าเส้นทางชีวิตของลุงกับคุณนา คงจะเป็นเส้นขนานไปแล้ว 375 00:29:16,440 --> 00:29:18,280 ลุงถึงได้แต่งงานกับคุณจัน 376 00:29:18,360 --> 00:29:21,360 [ดนตรีเศร้า] 377 00:29:22,960 --> 00:29:25,360 ตอนนั้นพ่อเขาดีใจมากนะที่มีณัฐ 378 00:29:25,960 --> 00:29:27,800 ลุงก็ดีใจมากที่ได้อุ้มหลาน 379 00:29:31,000 --> 00:29:33,160 เรากลับมาคุยได้สนิทใจเหมือนเดิม 380 00:29:35,400 --> 00:29:36,280 คุณแสน 381 00:29:37,480 --> 00:29:39,480 โอ๋ หือ 382 00:29:40,320 --> 00:29:42,640 เดี๋ยวนะ เดี๋ยวฝากได้ไหมคะ 383 00:29:43,320 --> 00:29:44,320 [เสียงมทนาหัวเราะ] 384 00:29:44,400 --> 00:29:46,040 [มทนา] ฝากแป๊บหนึ่ง 385 00:29:47,240 --> 00:29:50,360 [แสนพูดน้ำเสียงเอ็นดู] โอ๋ โอ๋ 386 00:29:52,360 --> 00:29:54,920 [แสน] แต่ลุงไม่รู้เลย ว่ายิ่งเราดีต่อกันมากเท่าไร 387 00:29:55,000 --> 00:29:57,000 มันยิ่งทำให้สิบระแวงมากเท่านั้น 388 00:29:57,960 --> 00:30:00,000 [ดนตรีหม่นหมอง] 389 00:30:09,720 --> 00:30:11,560 แล้วความระแวงมันก็ทำลายทุกอย่างเลย 390 00:30:12,720 --> 00:30:15,760 เรื่องเล็กน้อย คนก็คิดไปกันใหญ่ 391 00:30:16,840 --> 00:30:19,200 เรื่องที่ไม่เกี่ยวกันก็ถูกลากให้มาเกี่ยวจนได้ 392 00:30:20,720 --> 00:30:22,360 จนเรื่องมันเริ่มใหญ่ขึ้น 393 00:31:07,320 --> 00:31:09,240 [สิบหมื่น] ทำอะไร [เสียงปิดตู้เสื้อผ้า] 394 00:31:10,880 --> 00:31:11,960 ไม่มีอะไรค่ะ 395 00:31:12,040 --> 00:31:14,360 [ขึ้นเสียง] ไม่มีอะไรแล้วเอามาดูทำไม ฮะ 396 00:31:15,440 --> 00:31:16,520 คิดถึงมันมากเหรอ 397 00:31:17,480 --> 00:31:19,960 ทุกวันนี้ที่อยู่ด้วยกันมันทรมานมากหรือยังไง 398 00:31:20,040 --> 00:31:22,200 แม่ไม่เคยพูดอะไรอย่างนั้นสักคำเลยนะพ่อ 399 00:31:22,280 --> 00:31:23,440 แม่ไม่พูดไง 400 00:31:23,520 --> 00:31:25,600 แต่การกระทำทุกอย่างของแม่มันชัดอยู่แล้วนี่ 401 00:31:26,720 --> 00:31:27,960 อย่าหาเรื่องกันได้ไหม 402 00:31:29,880 --> 00:31:32,080 แค่เรื่องลูกแม่ก็กลุ้มใจจะแย่อยู่แล้ว 403 00:31:32,160 --> 00:31:34,320 นั่นมันความรับผิดชอบของแม่ไง 404 00:31:35,160 --> 00:31:37,760 แม่เลี้ยงลูกยังไง ลูกมันถึงได้ออกมาเป็นอย่างนั้นน่ะ ฮะ 405 00:31:37,840 --> 00:31:40,280 แล้วมันเป็นความผิดของแม่คนเดียวหรือไง 406 00:31:41,640 --> 00:31:43,760 [ขึ้นเสียง] เราก็เลี้ยงณัฐมาด้วยกันทั้งสองคนนั่นแหละ 407 00:31:43,840 --> 00:31:46,360 เลี้ยงลูกมันคือหน้าที่แม่ ไม่ใช่หน้าที่พ่อ 408 00:31:46,880 --> 00:31:48,920 หน้าที่พ่อคือออกไปทำงานหาเงิน 409 00:31:49,440 --> 00:31:51,480 ลูกมันเป็นอย่างนี้เพราะแม่แหละถูกแล้ว 410 00:31:53,560 --> 00:31:54,920 ถ้าจะไม่ใช่เพราะแม่นะ 411 00:31:55,600 --> 00:31:57,880 ก็คงจะเพราะว่ามันได้เชื้อพ่อมันมาเยอะไง 412 00:31:57,960 --> 00:32:00,000 [ดนตรีตึงเครียด] 413 00:32:00,080 --> 00:32:01,080 หมายความว่ายังไง 414 00:32:01,160 --> 00:32:04,320 คิดว่าพ่อไม่รู้เหรอ ว่าแม่กับไอ้แสนยังรักกันอยู่ 415 00:32:04,400 --> 00:32:08,480 นี่ขนาดต่อหน้าพ่อนะ แม่กับมันยังหยามพ่อได้ขนาดนี้เลย 416 00:32:08,560 --> 00:32:10,120 แล้วลับหลังจะขนาดไหนกัน ฮะ 417 00:32:10,200 --> 00:32:12,720 - นี่พ่อหาว่าแม่กับคุณแสนเป็น… - ไม่ใช่หรือไงเล่า 418 00:32:13,360 --> 00:32:16,640 [ขึ้นเสียง] ทุกครั้งที่มันมา ดูแม่ดีใจมากกว่าเห็นหน้าพ่อซะอีก 419 00:32:19,280 --> 00:32:20,360 แล้วไอ้ผ้าห่มเนี่ย 420 00:32:20,440 --> 00:32:22,200 เก็บไว้เป็นของแทนใจมันหรือยังไง 421 00:32:22,800 --> 00:32:23,920 ไม่ใช่นะพ่อ 422 00:32:24,000 --> 00:32:25,040 ถ้าไม่ใช่ 423 00:32:25,120 --> 00:32:27,120 [ขึ้นเสียง] ถ้าแม่ไม่ได้รักมันแล้วจะเก็บไว้ทำไมเล่า 424 00:32:27,200 --> 00:32:28,760 - ไม่ อย่า - เก็บไว้ทำไม 425 00:32:28,840 --> 00:32:30,200 ฮะ [เสียงมทนาร้องเจ็บปวด] 426 00:32:30,880 --> 00:32:33,080 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 427 00:32:35,240 --> 00:32:37,280 [เสียงแข็ง] ฉันไม่น่าแต่งงานกับคุณเลย 428 00:32:48,960 --> 00:32:50,040 - พ่อจะทำอะไร - ยุ่ง 429 00:32:50,120 --> 00:32:52,000 - พ่อจะทำอะไร จะทำอะไร - รักมันมากใช่ไหม ฮะ 430 00:32:52,080 --> 00:32:53,520 - [มทนา] อย่านะ - รักมันมากใช่ไหม 431 00:32:53,600 --> 00:32:55,680 [มทนาพูดพลางร้องไห้] อย่า อย่า 432 00:32:55,760 --> 00:32:57,440 อย่าทำอย่างนี้ 433 00:32:58,120 --> 00:33:00,280 [เต้าหู้] คุณลุงสิบบอกว่ารักคุณป้า 434 00:33:00,360 --> 00:33:02,120 แต่พอไม่พอใจ 435 00:33:02,200 --> 00:33:04,840 เขาก็กลับลุกขึ้นมาทำร้ายคนที่บอกว่ารักกัน 436 00:33:05,720 --> 00:33:08,200 ทำไมมนุษย์ถึงทำร้ายกันได้ขนาดนี้ฮะ 437 00:33:08,280 --> 00:33:10,320 [ดนตรีหดหู่] 438 00:33:10,400 --> 00:33:12,160 ที่แม่ทะเลาะกับพ่อ 439 00:33:14,680 --> 00:33:16,160 เป็นเพราะณัฐใช่ไหมแม่ 440 00:33:20,240 --> 00:33:21,360 ไม่ใช่เพราะณัฐ 441 00:33:23,320 --> 00:33:24,280 ณัฐไม่ผิด 442 00:33:26,680 --> 00:33:28,800 มันเป็นปัญหาของแม่กับพ่อเอง 443 00:33:32,800 --> 00:33:34,800 แล้วทำไมแม่ต้องหนีออกจากบ้านไปหาลุง 444 00:33:37,440 --> 00:33:39,640 [เสียงสั่น] แม่ไม่ได้ตั้งใจไปหาคุณแสน 445 00:33:42,200 --> 00:33:43,640 แม่ไม่รู้จะไปไหน 446 00:33:45,120 --> 00:33:46,560 ก็แค่อยากจะ… 447 00:33:48,880 --> 00:33:50,280 หนีไปตั้งสติ 448 00:34:05,920 --> 00:34:08,080 [มทนา] แม่ไม่คิดว่าแม่จะได้เจอคุณแสนที่นี่ 449 00:34:14,080 --> 00:34:15,239 คุณนา 450 00:34:17,080 --> 00:34:18,159 มาได้ยังไงครับ 451 00:34:18,880 --> 00:34:20,600 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 452 00:34:25,360 --> 00:34:26,600 นี่… 453 00:34:27,360 --> 00:34:28,600 ไอ้สิบมันทำคุณเหรอ 454 00:34:29,960 --> 00:34:31,199 มันเกิดอะไรขึ้นน่ะครับ 455 00:34:35,440 --> 00:34:36,800 [พูดพลางร้องไห้] คือ… 456 00:34:39,280 --> 00:34:41,520 [เสียงสั่น] เขารับไม่ได้ที่ลูกเขาเป็นเกย์ 457 00:34:45,280 --> 00:34:47,400 [มทนา] ลุงเขาบอกแม่ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว 458 00:34:49,000 --> 00:34:50,920 ว่าไม่ใช่ความผิดของใคร 459 00:34:51,560 --> 00:34:52,920 ที่ณัฐเป็นแบบนี้ 460 00:34:54,719 --> 00:34:57,560 ไม่ใช่เพราะแม่ที่เลี้ยงดูผิดๆ 461 00:34:58,840 --> 00:34:59,960 ไม่ใช่เพราะณัฐ 462 00:35:01,640 --> 00:35:02,960 ณัฐแค่เป็นณัฐ 463 00:35:05,040 --> 00:35:07,600 ลุงเขาบอกให้แม่รักณัฐแบบที่ณัฐเป็น 464 00:35:08,960 --> 00:35:10,880 [เสียงสะอื้น] 465 00:35:11,440 --> 00:35:14,320 [ดนตรีหดหู่] 466 00:35:21,000 --> 00:35:25,720 [มทนา] แม่คิดว่าการทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อรักษาครอบครัวเอาไว้มันน่าจะดีกว่า 467 00:35:27,920 --> 00:35:30,760 แม่คิดว่าเวลามันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น 468 00:35:32,800 --> 00:35:34,320 [เสียงล้มกระแทกพื้น] แต่เรื่องบางเรื่อง… 469 00:35:36,240 --> 00:35:37,720 ยิ่งผ่านเวลา 470 00:35:37,800 --> 00:35:39,400 [เสียงตบหน้า] มันกลับแย่ลง 471 00:35:40,080 --> 00:35:41,920 [เสียงเตะ] 472 00:35:46,120 --> 00:35:48,000 ถ้าแม่เข้มแข็งกว่านั้น 473 00:35:51,640 --> 00:35:53,440 ถ้าเราคุยกันตั้งแต่ตอนนั้น 474 00:35:56,960 --> 00:35:58,840 เราก็คงเข้าใจกันไปนานแล้ว 475 00:36:01,040 --> 00:36:03,040 [ดนตรีซึ้ง] 476 00:36:05,040 --> 00:36:07,080 ลุงแสนก็เลยไม่ค่อยมาหาพวกเราอีก 477 00:36:07,880 --> 00:36:09,640 [ณัฐ] เพราะไม่อยากมีปัญหากับพ่อ 478 00:36:10,880 --> 00:36:12,400 แล้วก็น้าจันด้วยใช่ไหมครับ 479 00:36:17,720 --> 00:36:20,120 ความรักที่ไม่มีความเชื่อใจให้กันน่ะ 480 00:36:20,200 --> 00:36:22,000 มันก็แตกหักได้ง่ายแบบนี้แหละ 481 00:36:25,280 --> 00:36:27,280 จะว่าคุณจันเขาผิดคนเดียวก็ไม่ใช่หรอก 482 00:36:28,160 --> 00:36:29,280 ลุงเองก็ผิด 483 00:36:30,160 --> 00:36:33,160 ที่ใจอ่อน ยอมแต่งงานกับเขาเพราะหนี้บุญคุณ 484 00:36:47,720 --> 00:36:49,560 แล้วไม่ว่าณัฐจะเป็นยังไง 485 00:36:50,960 --> 00:36:52,240 ณัฐคิดถูกแล้วนะ 486 00:36:52,840 --> 00:36:55,200 ที่เลือกที่จะยืนยันในตัวตนของตัวเอง 487 00:36:56,000 --> 00:36:57,720 ยืนยันในความรักของตัวเอง 488 00:37:03,400 --> 00:37:07,840 การที่คนเราจะรักษาความรักให้มั่นคง ไปได้ตลอดเนี่ย มันไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะ 489 00:37:08,440 --> 00:37:10,520 ถ้าณัฐกับเต้าหู้มีความสุข 490 00:37:11,320 --> 00:37:12,680 ลุงก็ยินดีด้วย 491 00:37:40,320 --> 00:37:41,600 นอนไม่หลับเหรอฮะ 492 00:37:47,800 --> 00:37:49,080 มึงก็เหมือนกันใช่ไหม 493 00:37:51,000 --> 00:37:52,160 ผมคิดอะไรนิดหน่อย 494 00:37:53,640 --> 00:37:55,160 มึงคิดอะไรเหรอเต้าหู้ 495 00:37:56,280 --> 00:37:57,280 บอกกูหน่อยได้ไหม 496 00:37:58,400 --> 00:38:01,360 [ดนตรีอบอุ่น] 497 00:38:07,760 --> 00:38:09,440 คิดว่าต้องทำยังไง 498 00:38:10,080 --> 00:38:11,520 พี่ณัฐถึงจะนอนหลับ 499 00:38:12,280 --> 00:38:13,480 [เสียงพ่นลมหายใจ] 500 00:38:14,360 --> 00:38:16,160 มัวแต่คิดเผื่อกูอยู่นั่นแหละ 501 00:38:17,840 --> 00:38:19,120 คิดถึงใจตัวเองบ้าง 502 00:38:20,920 --> 00:38:22,200 ใจของผมน่ะ 503 00:38:22,920 --> 00:38:24,160 ก็พี่ณัฐนั่นแหละฮะ 504 00:38:24,800 --> 00:38:26,120 [เสียงพ่นลมขำ] 505 00:38:29,920 --> 00:38:31,000 กูรู้นะ 506 00:38:31,880 --> 00:38:32,880 ว่าวันนี้… 507 00:38:33,880 --> 00:38:35,720 กูคงทำให้มึงไม่สบายใจ 508 00:38:36,920 --> 00:38:38,400 [ณัฐ] แต่กูก็ห้ามตัวเองไม่ได้ 509 00:38:39,760 --> 00:38:40,840 กูขอโทษนะ 510 00:38:44,360 --> 00:38:45,520 ไม่เป็นไรฮะ 511 00:38:48,000 --> 00:38:49,400 ผมดีใจนะฮะ 512 00:38:50,280 --> 00:38:52,240 ที่พี่ณัฐเป็นพี่ณัฐเวลาอยู่กับผม 513 00:38:54,480 --> 00:38:56,120 [เต้าหู้] ถ้าพี่ณัฐไม่สบายใจ 514 00:38:56,200 --> 00:38:58,640 ผมจะทำให้พี่ณัฐสบายใจเอง 515 00:39:35,720 --> 00:39:36,960 กูขอโทษนะ 516 00:39:39,080 --> 00:39:40,360 วันนี้กูเหนื่อย 517 00:39:46,200 --> 00:39:49,080 [เพลง "กว่าจะมีเธอ" โดย จิรายุ ตั้งศรีสุข] 518 00:40:34,600 --> 00:40:37,040 [ดนตรีซึ้งปนเหงา] 519 00:41:30,080 --> 00:41:32,080 (ครอบครัว) 520 00:42:24,200 --> 00:42:26,160 [ณัฐ] หนีมาดูพระอาทิตย์คนเดียว ไม่ปลุกกูเลยนะ 521 00:42:32,040 --> 00:42:33,880 แต่กูเห็นว่ามึงมาทั้งชุดนี้ 522 00:42:34,600 --> 00:42:35,920 คงหนีไปไหนไม่ได้หรอก 523 00:42:39,200 --> 00:42:41,000 ผมจะหนีไปไหนได้ไงล่ะฮะ 524 00:42:42,440 --> 00:42:44,000 ผมบอกพี่ณัฐแล้วไงฮะ 525 00:42:45,080 --> 00:42:46,680 ว่าใจของผมเป็นของพี่ณัฐ 526 00:42:56,360 --> 00:42:57,680 กูขอโทษนะ 527 00:42:58,600 --> 00:43:00,360 ที่งี่เง่าใส่มึงเมื่อวานน่ะ 528 00:43:03,600 --> 00:43:05,160 ทั้งๆ ที่กูก็รู้ว่า 529 00:43:05,240 --> 00:43:07,160 มึงก็น่าจะเสียใจ 530 00:43:08,120 --> 00:43:09,520 แล้วก็ลำบากใจเหมือนกัน 531 00:43:10,200 --> 00:43:12,480 [ดนตรีอึดอัด] 532 00:43:15,280 --> 00:43:16,520 มึงพูดถูก 533 00:43:18,560 --> 00:43:20,120 กูไม่เคยลืมพี่ธาร 534 00:43:26,760 --> 00:43:28,440 มันก็อย่างที่กูเคยบอกนั่นแหละ 535 00:43:30,800 --> 00:43:32,360 พี่ธารเขาคือรักแรก 536 00:43:33,480 --> 00:43:35,000 ที่ทำให้กูรู้จักตัวเอง 537 00:43:36,320 --> 00:43:37,960 รู้จักรักตัวเอง 538 00:43:41,080 --> 00:43:42,600 แล้วเราก็ต้องมาเลิกกันแบบนั้น 539 00:43:47,160 --> 00:43:49,160 กูก็เลยรู้สึกผิดมาตลอด 540 00:43:54,800 --> 00:43:56,320 [ณัฐ] กูเคยกลัวว่า 541 00:43:56,840 --> 00:44:00,080 คนที่มึงเห็น อาจจะเป็นคนที่มึงรัก 542 00:44:03,040 --> 00:44:04,680 แต่ตอนนี้มันแย่กว่านั้นน่ะ 543 00:44:06,640 --> 00:44:08,000 เพราะคนที่มึงเห็น 544 00:44:09,680 --> 00:44:10,800 คือพี่ธาร 545 00:44:13,400 --> 00:44:16,720 กูกลัวว่ามึงกับเขาอาจจะไม่ใช่แค่คนรู้จักกัน 546 00:44:19,360 --> 00:44:21,000 กูอยากให้เขาหายนะเว้ย 547 00:44:23,440 --> 00:44:24,720 แต่ถ้าเขาหาย 548 00:44:27,000 --> 00:44:28,200 แล้วกลายเป็นว่า… 549 00:44:29,800 --> 00:44:31,840 มึงกับเขาเคยรักกัน 550 00:44:37,640 --> 00:44:39,720 กูคงเห็นแก่ตัวมากๆ 551 00:44:39,800 --> 00:44:41,080 ถ้ายังรั้งมึงไว้ 552 00:44:47,240 --> 00:44:49,120 พี่ณัฐไม่อยากเสียผมไปใช่ไหม 553 00:44:50,200 --> 00:44:52,560 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 554 00:44:54,160 --> 00:44:55,360 พี่ธารน่ะ 555 00:44:56,400 --> 00:44:57,800 ทำให้กูได้รู้จักตัวเอง 556 00:44:59,400 --> 00:45:00,600 แต่มึง 557 00:45:03,040 --> 00:45:05,000 ทำให้กูมีความรักได้อีกครั้ง 558 00:45:07,560 --> 00:45:09,720 [ณัฐ] แล้วคนดีๆ อย่างมึงกับพี่ธารน่ะ 559 00:45:10,520 --> 00:45:12,520 ก็ไม่ควรต้องมาเสียใจเพราะคนอย่างกู 560 00:45:15,520 --> 00:45:16,960 ถ้าพี่ณัฐคิดว่า 561 00:45:17,600 --> 00:45:19,560 ผมกับพี่ธารจะเป็นอะไรกันน่ะ 562 00:45:21,120 --> 00:45:22,560 ผมว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกฮะ 563 00:45:24,200 --> 00:45:25,840 [เต้าหู้] คนเดียวที่ผมรัก 564 00:45:28,120 --> 00:45:29,280 ก็คือพี่ณัฐ 565 00:45:33,400 --> 00:45:35,480 ไม่ว่าผมจะอยู่กับเขา 566 00:45:36,160 --> 00:45:37,760 หรือว่าอยู่กับใคร 567 00:45:39,720 --> 00:45:41,880 ก็ไม่มีความสุขเท่าอยู่กับพี่ณัฐหรอกฮะ 568 00:45:50,640 --> 00:45:52,280 พี่ณัฐมองผมแบบนี้ทำไมฮะ 569 00:45:55,160 --> 00:45:57,600 กูเห็นมึงยิ้มได้ กูก็ดีใจ 570 00:46:01,600 --> 00:46:03,240 บางทีกูก็สงสัยนะ 571 00:46:03,800 --> 00:46:04,800 ว่ามึงมาจากไหน 572 00:46:06,160 --> 00:46:07,960 ทำไมทำให้กูอุ่นใจได้ขนาดนี้ 573 00:46:13,960 --> 00:46:16,800 [เสียงพ่นลมขำ] ที่บ้านมึงเขาคงเลี้ยงมึงมาดีเนอะ 574 00:46:16,880 --> 00:46:18,160 [เสียงหัวเราะ] 575 00:46:20,320 --> 00:46:21,720 ไม่แน่นะฮะ 576 00:46:22,240 --> 00:46:24,720 ผมอาจจะมาจากดาวดวงอื่นก็ได้ 577 00:46:26,240 --> 00:46:27,600 คุณป้ายังเคยบอกผมเลย 578 00:46:28,480 --> 00:46:30,680 [เต้าหู้] ว่าผมเป็นเจ้าชายน้อย ที่ตกมาจากท้องฟ้า 579 00:46:30,760 --> 00:46:32,240 [เสียงณัฐหัวเราะหึ] 580 00:46:32,320 --> 00:46:34,000 [ณัฐ] มึงจะเอาอะไรกับแม่วะ 581 00:46:41,240 --> 00:46:43,200 ถึงตอนนี้มึงจะยังจำอะไรไม่ได้ 582 00:46:45,160 --> 00:46:46,600 แต่มึงไม่ต้องห่วงนะ 583 00:46:47,880 --> 00:46:49,760 กูจะช่วยมึงหาครอบครัวให้เจอเอง 584 00:46:54,840 --> 00:46:56,400 แล้วถ้าผมไม่อยากไป 585 00:46:58,600 --> 00:47:00,600 พี่ณัฐจะให้อยู่ด้วยไปตลอดไหมฮะ 586 00:47:02,280 --> 00:47:04,440 [ดนตรีซึ้ง] 587 00:47:09,960 --> 00:47:11,600 แล้วถ้าตอนนั้นมึงจำได้ 588 00:47:13,640 --> 00:47:16,320 แล้วมึงมีคนในชีวิตมากพอโดยที่ไม่ต้องมีกู 589 00:47:31,160 --> 00:47:32,800 มึงไม่ต้องมานั่งนอยด์หรอก 590 00:47:33,440 --> 00:47:34,760 กูจะช่วยมึงเอง 591 00:47:37,600 --> 00:47:39,160 กูก็อยากรู้เหมือนกันว่า… 592 00:47:39,240 --> 00:47:42,320 ถ้ามึงกับพี่ธารไม่ได้เป็นอะไรกัน 593 00:47:44,680 --> 00:47:46,000 แล้วมึงกับเขาน่ะ 594 00:47:47,000 --> 00:47:48,000 เกี่ยวข้องกันยังไง 595 00:47:49,240 --> 00:47:52,160 [ดนตรีเศร้า] 596 00:47:58,480 --> 00:48:00,040 [เสียงถอนหายใจ] 597 00:48:41,000 --> 00:48:42,960 ถ้าเต้าหู้รู้จักกับพี่ธารจริงๆ 598 00:48:43,440 --> 00:48:44,760 [ณัฐ] เต้าหู้อาจจะเคยมาที่นี่ 599 00:48:46,640 --> 00:48:48,680 เผื่อเห็นอะไรที่คุ้นเคย 600 00:48:48,760 --> 00:48:50,200 เต้าหู้อาจจะจำอะไรได้บ้าง 601 00:48:54,640 --> 00:48:55,560 ไป 602 00:48:57,160 --> 00:48:59,360 [ดนตรีลึกลับ] 603 00:49:21,880 --> 00:49:24,280 [เต้าหู้] นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้มารู้จักคุณ 604 00:49:25,000 --> 00:49:26,800 ในพื้นที่ของคุณ 605 00:49:57,560 --> 00:50:00,160 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 606 00:50:19,120 --> 00:50:20,640 [เต้าหู้] ผมไม่แปลกใจเลย 607 00:50:21,120 --> 00:50:24,120 ว่าทำไมคุณถึงอยู่ในใจพี่ณัฐนานขนาดนี้ 608 00:50:53,120 --> 00:50:54,000 ชอบเหรอ 609 00:50:54,720 --> 00:50:56,160 น่ารักดีน่ะพี่ 610 00:50:56,640 --> 00:50:58,040 [เสียงพ่นลมขำ] 611 00:50:58,840 --> 00:50:59,920 เหมือนณัฐเลยนะ 612 00:51:02,360 --> 00:51:03,400 [เสียงพ่นลมหายใจ] 613 00:51:03,480 --> 00:51:04,880 [พูดพลางหัวเราะ] เหมือนตรงไหนพี่ 614 00:51:06,400 --> 00:51:10,120 ก็เหมือนตรงที่ ทำตัวเหมือนมีหนาม 615 00:51:10,800 --> 00:51:12,520 ป้องกันตัวเองตลอดเวลา 616 00:51:13,600 --> 00:51:15,520 เหมือนจะเลี้ยงง่ายตายยาก 617 00:51:16,440 --> 00:51:17,680 แต่จริงๆ แล้วเนี่ย 618 00:51:18,640 --> 00:51:20,720 ก็ต้องการคนดูแลเอาใจใส่อยู่เหมือนกัน 619 00:51:24,400 --> 00:51:25,920 คิดจะเลี้ยงเนี่ย 620 00:51:26,480 --> 00:51:27,400 ไม่กลัวหนามเหรอ 621 00:51:28,040 --> 00:51:29,800 [เสียงพ่นลมขำ] ไม่กลัวหรอก 622 00:51:30,640 --> 00:51:32,320 มีหนาม 623 00:51:32,400 --> 00:51:33,440 แต่ก็น่ารัก 624 00:51:34,720 --> 00:51:35,920 [เสียงพ่นลมขำ] 625 00:51:36,400 --> 00:51:37,880 [พูดไม่ออกเสียง] เพ้อว่ะ 626 00:51:37,960 --> 00:51:39,800 [ดนตรีหวานซึ้ง] 627 00:51:47,640 --> 00:51:50,640 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 628 00:52:18,240 --> 00:52:20,200 ตอนพริบเจอรูปนี้ 629 00:52:21,600 --> 00:52:26,280 พริบก็เลยเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูป เพื่อจะได้ตามหารักแรกของพี่ธาร 630 00:52:30,520 --> 00:52:34,240 ถึงพี่ธารน่ะจะเคยเล่าเรื่องรักแรก ให้พริบฟังอยู่บ่อยๆ 631 00:52:34,320 --> 00:52:36,320 แต่ก็ไม่เคยบอกว่าเป็นใคร 632 00:52:38,880 --> 00:52:41,680 พี่ธารคงไม่อยากทำให้พี่ณัฐลำบากใจ 633 00:52:44,320 --> 00:52:46,480 เพราะความสุขของพี่ธาร 634 00:52:46,560 --> 00:52:49,200 ก็คือการได้เห็นพี่ณัฐมีความสุข 635 00:52:52,280 --> 00:52:53,680 ทำอะไรอะพี่ 636 00:52:53,760 --> 00:52:55,640 ก็ เก็บไว้เป็นหลักฐานไง 637 00:52:55,720 --> 00:52:58,120 ณัฐสัญญาแล้วว่าจะมีพี่แค่คนเดียว 638 00:52:58,800 --> 00:53:00,600 [เสียงเขินอาย] เฮ้ย ไม่เอา 639 00:53:01,520 --> 00:53:03,000 [เสียงถ่ายรูป] 640 00:53:03,520 --> 00:53:05,160 [ดนตรีอบอุ่น] 641 00:53:06,440 --> 00:53:07,720 พริบ 642 00:53:08,760 --> 00:53:10,880 พาพี่ไปดูห้องนอนพี่ธารหน่อยได้ไหม 643 00:53:12,880 --> 00:53:14,280 [พริบ] อือ 644 00:53:50,480 --> 00:53:52,040 [เต้าหู้] ผมเคยอิจฉาคุณ 645 00:53:52,560 --> 00:53:55,280 แต่ตอนนี้ผมสัญญาว่าจะอิจฉาคุณให้น้อยลง 646 00:53:56,240 --> 00:53:58,040 ผมอยากเห็นคุณฟื้นขึ้นมาเร็วๆ 647 00:53:59,280 --> 00:54:01,640 เพราะผมไม่อยากเห็นพี่ณัฐต้องเศร้าอีกแล้ว 648 00:54:02,960 --> 00:54:04,600 แล้วผมก็จะได้รู้สักที 649 00:54:05,320 --> 00:54:08,120 ว่าตุ๊กตาหมีอย่างผมกลายมาเป็นคนได้ยังไง 650 00:54:16,440 --> 00:54:18,520 [กระถางต้นไม้] ตุ๊กตาหมีกลายเป็นคนเหรอ 651 00:54:19,200 --> 00:54:21,240 [ดนตรีลึกลับ] 652 00:54:21,320 --> 00:54:23,440 ใครพูดกับผมเหรอฮะ 653 00:54:24,800 --> 00:54:28,040 ตุ๊กตาหมีกลายเป็นคนจริงๆ เหรอเนี่ย 654 00:54:31,080 --> 00:54:33,280 มันเป็นไปได้ยังไง 655 00:54:33,360 --> 00:54:34,440 ฮะ 656 00:54:35,600 --> 00:54:37,640 ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงฮะ 657 00:54:38,800 --> 00:54:41,320 แต่ผมคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับคุณตาธาร 658 00:54:41,840 --> 00:54:43,320 ธารเหรอ 659 00:54:43,800 --> 00:54:44,960 ใช่ฮะ 660 00:54:46,440 --> 00:54:49,080 แต่ตอนนี้คุณตาธารเขาบอกอะไรผมไม่ได้ฮะ 661 00:54:50,120 --> 00:54:51,960 เพราะว่าเขาถูกทำร้ายอยู่ 662 00:54:54,480 --> 00:54:57,880 คุณพอจะรู้ไหมฮะ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาฮะ 663 00:54:57,960 --> 00:55:00,440 [กระถางต้นไม้] อืม… 664 00:55:00,520 --> 00:55:02,320 มันเกิดขึ้นที่นี่แหละ 665 00:55:03,600 --> 00:55:04,640 ที่นี่เหรอฮะ 666 00:55:06,800 --> 00:55:08,280 งั้นคุณก็เห็นคนร้ายเหรอฮะ 667 00:55:08,360 --> 00:55:10,160 ฉันไม่เห็นนะ 668 00:55:10,240 --> 00:55:14,280 แต่ได้ยินเสียงตาธารน่ะทะเลาะกับผู้ชายคนหนึ่ง 669 00:55:14,360 --> 00:55:16,360 [ธาร] ยังไงผมก็ไม่ถอนตัว 670 00:55:16,440 --> 00:55:17,920 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 671 00:55:26,280 --> 00:55:27,680 [เสียงฟาด] 672 00:55:27,760 --> 00:55:30,480 [กระถางต้นไม้] แล้วก็มีเสียงแจกันแตก [เสียงแจกันแตกกระจาย] 673 00:55:31,760 --> 00:55:34,640 แล้วก็มีเสียงอีกหลายคนเข้ามา 674 00:55:35,800 --> 00:55:38,120 ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบไป 675 00:55:41,680 --> 00:55:43,760 ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นใคร 676 00:55:44,360 --> 00:55:46,720 [กระถางต้นไม้] แม้แต่คนสุดท้าย ที่เข้ามาเก็บกวาด 677 00:55:47,200 --> 00:55:48,960 แต่ก็เก็บไปไม่หมด 678 00:55:52,360 --> 00:55:54,200 เก็บไม่หมด 679 00:55:58,440 --> 00:56:00,760 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 680 00:56:21,160 --> 00:56:22,240 แจกัน 681 00:56:27,600 --> 00:56:31,040 คนร้ายใช้แจกันฟาดหัวคุณตาธารเหรอฮะ 682 00:56:31,640 --> 00:56:33,440 ฉันก็ไม่แน่ใจ 683 00:56:33,520 --> 00:56:36,760 แต่ที่แน่ๆ คือเสียงคนสุดท้ายที่เข้ามา 684 00:56:37,400 --> 00:56:38,760 [กระถางต้นไม้] ฉันจำได้ว่า 685 00:56:38,840 --> 00:56:40,800 เป็นเสียงผู้หญิง 686 00:56:43,200 --> 00:56:44,440 ผู้หญิง 687 00:56:45,000 --> 00:56:47,440 [เสียงสั่น] ใครเข้ามาทำอะไรในบ้านน่ะ ออกมานะ 688 00:56:49,960 --> 00:56:52,600 เสียงนี้ เสียงนี้แหละ 689 00:56:53,880 --> 00:56:55,120 อะไรนะฮะ 690 00:56:55,600 --> 00:56:58,320 [ดนตรีระทึก] 691 00:56:58,800 --> 00:57:02,240 นี่ เข้ามาทำอะไรกันน่ะ ใครอนุญาตให้พวกเธอเข้ามา 692 00:57:04,360 --> 00:57:05,760 [แสน] ผมเอง 693 00:57:07,640 --> 00:57:08,720 คุณแสน 694 00:57:13,480 --> 00:57:14,560 ขอบคุณนะครับลุงแสน 695 00:57:15,760 --> 00:57:17,920 ที่อนุญาตให้ผมพาเต้าหู้มาที่นี่ 696 00:57:18,720 --> 00:57:21,720 ไม่เป็นไรหรอก ท่านรองโทรมาคุยกับลุงแล้ว 697 00:57:22,760 --> 00:57:24,400 [แสน] เสียดายที่ช่วยเต้าหู้ไม่ได้ 698 00:57:25,040 --> 00:57:27,080 เต้าหู้กับตาธารดูจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน 699 00:57:27,840 --> 00:57:28,840 มโนไปเอง 700 00:57:28,920 --> 00:57:33,000 แล้วก็แห่มาค้นบ้านคนอื่นเขา ทั้งๆ ที่ญาติเจ้าของบ้านเขาไม่เต็มใจ 701 00:57:33,680 --> 00:57:35,080 ทำไมถึงไม่เต็มใจล่ะฮะ 702 00:57:35,800 --> 00:57:37,040 ในเมื่อบ้านก็สวยดี 703 00:57:38,000 --> 00:57:39,960 หรือว่ามีอะไรที่ไม่อยากให้คนอื่นเขาเห็น 704 00:57:40,040 --> 00:57:41,920 [เอฟเฟกต์ลึกลับ] 705 00:57:43,800 --> 00:57:46,720 ก็ บ้านธารเขามีแต่งานศิลป์แพงๆ 706 00:57:46,800 --> 00:57:48,760 [จัน] ธารเขามีน้าเป็นญาติแค่คนเดียว 707 00:57:48,840 --> 00:57:52,160 ธารเขาเป็นแบบนี้ น้ากับคุณแสนก็ต้องคอยมาดูแลบ้านให้ 708 00:57:52,240 --> 00:57:54,960 ถ้าเกิดว่ามีอะไรหายไป น้าก็ต้องรับผิดชอบสิ 709 00:57:57,480 --> 00:57:58,800 [ณัฐ] ที่มาช่วยดูแลเนี่ย 710 00:57:59,440 --> 00:58:00,880 เป็นเพราะหวังดี 711 00:58:01,520 --> 00:58:02,840 หรือหวังผลกันแน่ครับ 712 00:58:03,960 --> 00:58:05,360 ณัฐ 713 00:58:06,320 --> 00:58:07,920 แม่เขารออยู่ที่โรงแรมไม่ใช่เหรอ 714 00:58:08,880 --> 00:58:11,240 รีบกลับไปเถอะ เดี๋ยวลุงปิดบ้านให้เอง 715 00:58:11,320 --> 00:58:13,120 งั้นเรากลับกันเถอะค่ะ 716 00:58:13,200 --> 00:58:15,120 [ประชดประชัน] เดี๋ยวของหายแล้วจะซวย 717 00:58:15,680 --> 00:58:16,720 [จันขึ้นเสียง] นี่ 718 00:58:18,160 --> 00:58:19,240 ก็ดูมันสิ 719 00:58:23,640 --> 00:58:25,240 [กระถางต้นไม้] นายตุ๊กตาหมี 720 00:58:26,000 --> 00:58:28,840 เสียงผู้ชายกับผู้หญิงที่ฉันได้ยินวันนั้นน่ะ 721 00:58:28,920 --> 00:58:30,640 คือเสียงสองคนนี้แหละ 722 00:58:31,720 --> 00:58:33,880 [ดนตรีระทึก] 723 00:58:33,960 --> 00:58:37,040 นายต้องหาตัวคนที่ทำร้ายธารให้ได้นะ 724 00:59:01,600 --> 00:59:03,520 คุณปล่อยให้พวกมันเข้ามาในบ้านได้ยังไง 725 00:59:04,520 --> 00:59:06,000 [พูดเสียงเบา] จะให้ผมทำยังไงเล่า 726 00:59:06,080 --> 00:59:09,600 ตำรวจเขาโทรมาขอ ปฏิเสธก็ยิ่งดูน่าสงสัยน่ะสิ 727 00:59:09,680 --> 00:59:12,920 นี่ คุณเห็นสายตาที่มันมองไหม 728 00:59:13,000 --> 00:59:16,400 คุณคิดจริงๆ เหรอ ว่ามันมาที่บ้านหลังนี้เพื่อรื้อฟื้นความทรงจำน่ะ 729 00:59:27,320 --> 00:59:30,320 [ดนตรีผ่อนคลาย] 730 00:59:46,680 --> 00:59:48,840 [ณัฐ] พี่ธารคือคนที่เต้าหู้จำได้ 731 00:59:48,920 --> 00:59:50,520 เป็นหลานน้าจันจ้ะแม่ 732 00:59:51,560 --> 00:59:53,400 ตาธารครับ 733 00:59:53,480 --> 00:59:54,960 ผมเพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นครับ 734 00:59:55,920 --> 00:59:57,320 ตาธาร 735 01:00:09,960 --> 01:00:11,160 แม่ 736 01:00:12,320 --> 01:00:13,520 แม่เป็นอะไรหรือเปล่า 737 01:00:20,200 --> 01:00:21,200 แม่ไม่เป็นไร 738 01:00:25,640 --> 01:00:26,960 บ่ายนี้ณัฐว่างไหม 739 01:00:28,920 --> 01:00:30,080 คุณป้าอยากไปไหนเหรอฮะ 740 01:00:31,080 --> 01:00:32,680 ป้าอยากไปหาเขา 741 01:00:35,440 --> 01:00:38,440 [ดนตรีตึงเครียด] 742 01:01:02,160 --> 01:01:04,040 [เสียงขึ้นฉ่ายหายใจแรง] 743 01:01:06,480 --> 01:01:07,640 [เสียงผ่อนลมหายใจ] 744 01:01:13,640 --> 01:01:14,600 มาหาใครคะ 745 01:01:15,320 --> 01:01:16,640 [ธาร] สวัสดีครับ 746 01:01:17,280 --> 01:01:19,080 ผมมาหาณัฐน่ะครับ 747 01:01:21,440 --> 01:01:23,040 - ขอบคุณครับ - [มทนา] จ้ะ 748 01:01:26,080 --> 01:01:28,120 เสียดายนะ ณัฐเขาไปต่างจังหวัด 749 01:01:28,880 --> 01:01:30,600 มาเสียเที่ยวเลยเนอะ 750 01:01:30,680 --> 01:01:32,080 ไม่เป็นไรครับ [เสียงพ่นลมขำ] 751 01:01:32,560 --> 01:01:35,160 ตอนแรกป้าก็นึกว่าเป็นลูกศิษย์ป้า [เสียงธารพ่นลมหายใจ] 752 01:01:35,240 --> 01:01:37,000 ที่แท้เป็นเพื่อนณัฐเนอะ 753 01:01:37,080 --> 01:01:38,520 ใช่ครับ 754 01:01:38,600 --> 01:01:40,640 แล้ว ชื่ออะไรจ๊ะ 755 01:01:43,880 --> 01:01:45,400 ตาธารครับ 756 01:01:45,480 --> 01:01:49,200 ผมเพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นครับ แล้วรู้ว่าณัฐย้ายมาอยู่ที่นี่ 757 01:01:49,280 --> 01:01:51,320 ก็เลยเอาของมาฝากน่ะครับ 758 01:01:54,720 --> 01:01:55,720 นี่ครับ 759 01:01:56,680 --> 01:01:57,880 [ธาร] ผมวาดเองครับ 760 01:01:57,960 --> 01:02:00,000 - อ๋อ เหรอ - [ธาร] ครับ 761 01:02:00,800 --> 01:02:03,600 [ดนตรีผ่อนคลาย] 762 01:02:07,320 --> 01:02:09,080 โห น่ารักจังเลย 763 01:02:15,320 --> 01:02:18,800 "คงดีถ้าเราจะมีใครสักคนอยู่ข้างๆ " 764 01:02:20,560 --> 01:02:21,720 เนอะพ่อเนอะ 765 01:02:27,240 --> 01:02:30,400 เอาไว้ณัฐกลับมาบ้านแล้ว ป้าจะเอาให้เขานะจ๊ะ 766 01:02:30,480 --> 01:02:31,560 [เสียงพ่นลมหายใจ] 767 01:02:31,640 --> 01:02:33,160 ขอบคุณมากนะครับ 768 01:02:37,000 --> 01:02:37,920 แล้ว… 769 01:02:38,600 --> 01:02:40,160 แล้วนี่คุณป้าอยู่คนเดียวเหรอครับ 770 01:02:40,240 --> 01:02:44,760 อยู่คนเดียวที่ไหนจ๊ะ อยู่กับพ่อ ณัฐ แล้วก็… 771 01:02:44,840 --> 01:02:47,040 [มทนา] ขึ้นฉ่ายไง 772 01:02:54,520 --> 01:02:55,760 คุณพ่อเหรอครับ 773 01:03:02,360 --> 01:03:03,800 [ณัฐ] แม่ 774 01:03:05,120 --> 01:03:07,440 ทำไมแม่ถึงอยากมาหาพี่ธารล่ะ 775 01:03:11,400 --> 01:03:12,880 เขาเคยมาที่บ้าน 776 01:03:18,160 --> 01:03:19,520 [เสียงตกใจ] เมื่อไหร่ แม่ 777 01:03:24,440 --> 01:03:26,120 แม่ก็ไม่แน่ใจ 778 01:03:27,840 --> 01:03:30,000 แต่ตอนนั้นเราย้ายมาอยู่บ้านใหม่แล้ว 779 01:03:33,000 --> 01:03:35,080 แล้วเขาก็เอาหนังสือ… 780 01:03:36,120 --> 01:03:37,400 เล่มนั้นน่ะ 781 01:03:40,240 --> 01:03:41,720 เล่มที่ณัฐชอบ 782 01:03:43,760 --> 01:03:45,120 เขาเอามาให้ 783 01:03:49,040 --> 01:03:50,000 [ณัฐ] ขึ้นฉ่าย 784 01:03:50,080 --> 01:03:53,120 มีขนมมาฝาก กินไหม 785 01:03:53,680 --> 01:03:55,640 กินไหม มานี่ 786 01:03:55,720 --> 01:03:58,200 ไหนโดดหน่อยซิ กระโดดหน่อยซิ 787 01:03:58,680 --> 01:04:01,120 [ณัฐ] โดด โดด โดด อุ๊ย 788 01:04:01,840 --> 01:04:03,320 [เสียงมทนาร้อง] อื้อฮือ 789 01:04:03,400 --> 01:04:05,120 - [มทนา] โอ๊ย - [ณัฐ] โอ้โฮ 790 01:04:05,200 --> 01:04:06,640 โดดซะแรงเลย อุ๊ย 791 01:04:13,320 --> 01:04:14,640 [เสียงเก็บหนังสือ] 792 01:04:19,800 --> 01:04:22,160 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 793 01:04:32,200 --> 01:04:33,320 หนังสือเล่มนี้ของแม่เหรอ 794 01:04:34,080 --> 01:04:35,560 [มทนา] หือ 795 01:04:35,640 --> 01:04:36,680 ของณัฐนั่นแหละ 796 01:04:38,480 --> 01:04:39,720 ณัฐไม่มีเล่มนี้นะแม่ 797 01:04:40,720 --> 01:04:42,240 เนี่ยของณัฐ 798 01:04:42,800 --> 01:04:44,400 ณัฐชอบก็เอาไปเก็บสิลูก 799 01:05:45,280 --> 01:05:47,520 [เสียงสั่น] พี่ธารเคยเอาหนังสือเล่มนั้นมาให้จริงๆ 800 01:05:48,240 --> 01:05:50,240 [ขึ้นเสียง] แล้วทำไมแม่ไม่บอกณัฐล่ะ 801 01:05:51,920 --> 01:05:54,320 เรื่องสำคัญทีไรแม่ก็ลืมทุกที 802 01:05:57,960 --> 01:05:59,360 [เสียงสั่น] ก็แม่ป่วย 803 01:06:01,240 --> 01:06:03,440 แม่จำไม่ได้ว่าใครให้มา 804 01:06:08,080 --> 01:06:11,240 [พูดพลางร้องไห้] ก็ตอนนั้นณัฐก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน แม่ก็ลืม 805 01:06:13,840 --> 01:06:15,080 แม่ขอโทษ 806 01:06:15,960 --> 01:06:17,040 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 807 01:06:17,120 --> 01:06:19,000 [ดนตรีเศร้า] 808 01:06:20,800 --> 01:06:22,400 ถ้าพี่ณัฐไปตอนนี้ 809 01:06:23,480 --> 01:06:25,120 คุณป้าจะเสียใจมากนะฮะ 810 01:06:27,920 --> 01:06:29,640 แล้วมึงคิดว่ากูไม่เสียใจเหรอ 811 01:06:34,440 --> 01:06:36,200 แล้วกูก็รู้ว่ามึงก็เสียใจ 812 01:06:46,880 --> 01:06:47,960 [เสียงณัฐถอนหายใจ] 813 01:06:49,040 --> 01:06:50,600 [ดนตรีหม่นหมอง] 814 01:06:51,680 --> 01:06:53,000 [ณัฐ] มึงก็น่าจะรู้นะเว้ย 815 01:06:53,080 --> 01:06:56,880 กูทั้งผิดหวัง เสียใจ แล้วก็โกรธ 816 01:06:59,480 --> 01:07:01,800 แต่กูไม่ได้โกรธแม่เท่ากับโกรธโชคชะตานะเว้ย 817 01:07:03,320 --> 01:07:05,240 ถ้าวันนั้นกูรู้ว่าพี่ธารมาหา 818 01:07:06,120 --> 01:07:07,440 ชีวิตกูจะเป็นยังไง 819 01:07:08,960 --> 01:07:10,880 พี่ณัฐคงมีความสุขมากๆ 820 01:07:12,680 --> 01:07:15,280 ที่คนที่อยู่ข้างๆ ตอนนี้คือคุณตาธาร 821 01:07:16,960 --> 01:07:18,240 ไม่ใช่ผม 822 01:07:19,560 --> 01:07:21,440 ไม่มีใครตอบมึงได้หรอก 823 01:07:21,520 --> 01:07:23,360 ว่ามันจะสุข หรือว่าจะทุกข์ 824 01:07:24,000 --> 01:07:27,280 [เกณฑ์] มึงอาจจะคิดว่า ป่านนี้มึงคงได้สมหวังกับเขาไปแล้ว 825 01:07:27,920 --> 01:07:31,040 แต่มึงอย่าลืมนะเว้ย ว่าสองปีที่แล้วแม่มึงป่วย 826 01:07:31,720 --> 01:07:33,160 [เกณฑ์] แล้วก็ยังไม่ได้เปิดใจ 827 01:07:33,240 --> 01:07:35,600 มึงกับเขาอาจจะต้องแอบคบกัน 828 01:07:35,680 --> 01:07:38,280 ไม่ได้เหมือนที่มึงคบเต้าหู้อยู่ตอนนี้ก็ได้นะเว้ย 829 01:07:40,040 --> 01:07:41,120 เต้าหู้ 830 01:07:41,920 --> 01:07:45,000 ทุกสิ่งทุกอย่างมีเวลาที่เหมาะสมของมัน 831 01:07:46,040 --> 01:07:48,960 สองปีที่แล้วไม่ใช่เวลาของพี่ธาร 832 01:07:49,040 --> 01:07:50,720 เขาถึงคลาดกัน 833 01:07:52,440 --> 01:07:56,040 แล้วเต้าหู้ ก็เข้ามาในเวลาที่เหมาะสมของพี่ณัฐพอดี 834 01:07:58,600 --> 01:08:00,840 แต่ตอนนี้คุณตาธารกลับมาแล้วนี่ฮะ 835 01:08:02,920 --> 01:08:05,520 หรือว่าเวลาที่เหมาะสมของพี่ณัฐกับคุณตาธาร 836 01:08:07,680 --> 01:08:09,080 ก็คือตอนนี้ 837 01:08:09,160 --> 01:08:10,360 [ดนตรีหม่นหมอง] 838 01:08:10,440 --> 01:08:11,960 [สอง] การกลัวอนาคต 839 01:08:12,040 --> 01:08:15,640 มันก็แย่พอๆ กับการเสียใจ ในสิ่งที่กลับไปแก้ไขไม่ได้นั่นแหละ 840 01:08:16,279 --> 01:08:17,520 ผมว่า 841 01:08:18,120 --> 01:08:19,840 พี่ควรอยู่กับปัจจุบัน 842 01:08:19,920 --> 01:08:23,200 เอาเวลามาคิดถึง ความรู้สึกของคนที่อยู่ข้างๆ พี่ตอนนี้ดีกว่า 843 01:08:24,000 --> 01:08:25,399 [สอง] เต้าหู้มันคงจะสับสนน่ะ 844 01:08:26,120 --> 01:08:29,640 ถ้าพี่ทำให้มันรู้สึกว่า พี่ยังอาลัยอาวรณ์กับแฟนเก่าขนาดนี้ 845 01:08:52,800 --> 01:08:54,200 กำลังจะไปหามึงพอดีเลย 846 01:08:56,120 --> 01:08:57,479 ผมก็เหมือนกันฮะ 847 01:09:00,479 --> 01:09:03,439 ผมรู้นะฮะ ว่ามันทำใจยาก 848 01:09:04,560 --> 01:09:06,640 ที่พี่ณัฐเคยเกือบจะได้เจอกับเขา 849 01:09:07,880 --> 01:09:10,439 แล้วก็อาจจะกลับไปรักกับเขาอีกครั้งหนึ่ง 850 01:09:11,960 --> 01:09:14,240 แต่ว่าต้องมาพลาดเพราะว่าแม่ป่วยเลยลืม 851 01:09:16,800 --> 01:09:18,640 กูโอเคที่มันเป็นแบบนี้ 852 01:09:19,920 --> 01:09:21,479 กูแค่เสียดาย 853 01:09:22,040 --> 01:09:23,680 ถ้าตอนนั้นกูได้เจอเขา 854 01:09:24,240 --> 01:09:26,040 คงมีโอกาสได้ขอโทษเขา 855 01:09:27,359 --> 01:09:28,680 แต่ตอนนี้ 856 01:09:29,399 --> 01:09:31,279 กูไม่รู้ว่ากูจะมีโอกาสแบบนั้นอีกหรือเปล่า 857 01:09:32,720 --> 01:09:34,560 ซีรีส์ที่กูทำเพราะเขา 858 01:09:36,800 --> 01:09:38,640 เขาจะมีโอกาสตื่นมาดูหรือเปล่า 859 01:09:39,120 --> 01:09:41,080 [ดนตรีซึ้ง] 860 01:09:41,800 --> 01:09:43,800 ผมเชื่อว่าเขาต้องตื่นแน่นอนฮะ 861 01:09:45,000 --> 01:09:46,800 พี่ณัฐตั้งใจทำซะขนาดนี้ 862 01:09:47,520 --> 01:09:48,920 ไม่แน่นะฮะ 863 01:09:49,560 --> 01:09:51,840 อาจจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นมาก็ได้ 864 01:09:58,240 --> 01:09:59,360 กอดหน่อยสิ 865 01:10:00,880 --> 01:10:01,840 [เสียงพ่นลมขำ] 866 01:10:04,560 --> 01:10:06,240 [เสียงท้องร้อง] 867 01:10:09,240 --> 01:10:10,200 มึงหิวเหรอ 868 01:10:11,400 --> 01:10:12,600 ไม่ใช่ของผมนะฮะ 869 01:10:13,200 --> 01:10:14,240 กูก็เปล่า 870 01:10:14,920 --> 01:10:16,080 [เสียงพริบหัวเราะเจื่อนๆ ] 871 01:10:18,120 --> 01:10:19,320 ของพริบเอง [เสียงพ่นลมขำ] 872 01:10:20,280 --> 01:10:21,920 - [เกณฑ์] อื้อฮือ - โอ้ 873 01:10:22,000 --> 01:10:24,120 ท้องร้องดังขนาดนี้ กินข้าวก่อนไหม 874 01:10:25,400 --> 01:10:28,960 เอ่อ แต่เราเพิ่งกินข้าวกันมาไม่ใช่เหรอครับ 875 01:10:29,040 --> 01:10:30,480 [เสียงหัวเราะเจื่อนๆ ] 876 01:10:30,560 --> 01:10:33,520 [พริบ] ก็พี่ใช้พลังงานตั้งเยอะ 877 01:10:33,600 --> 01:10:35,240 กว่าจะทำให้เขาดีกันได้ 878 01:10:36,440 --> 01:10:37,800 งั้นเราไปกินข้าวกันไหมฮะ 879 01:10:38,800 --> 01:10:40,040 - ไป - ไป 880 01:10:45,000 --> 01:10:46,000 งั้นกูไปตามแม่ก่อน 881 01:10:46,080 --> 01:10:47,960 งั้นมื้อนี้ไอ้ณัฐเลี้ยงนะเว้ย 882 01:10:48,040 --> 01:10:51,360 [เสียงเต้าหู้หัวเราะ] เนื่องในโอกาสคืนดีกับแฟน 883 01:10:51,440 --> 01:10:53,480 [เสียงร้องดีใจ] 884 01:10:53,560 --> 01:10:55,480 [เสียงสองโห่ร้องและเสียงปรบมือ] 885 01:10:55,560 --> 01:10:57,560 - ไป เต้าหู้ - [เต้าหู้] ดีฮะ 886 01:10:57,640 --> 01:11:00,120 มีคนเลี้ยงแล้ว ไป ไปเลย 887 01:11:09,880 --> 01:11:11,120 [ณัฐ] แม่ 888 01:11:12,520 --> 01:11:13,560 แม่ 889 01:11:14,280 --> 01:11:15,520 ไปกินข้าวกัน 890 01:11:17,320 --> 01:11:18,600 [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 891 01:11:22,240 --> 01:11:23,360 [ณัฐ] แม่ 892 01:11:26,800 --> 01:11:28,160 แม่ 893 01:11:28,240 --> 01:11:29,600 ไปกินข้าวกัน 894 01:11:29,680 --> 01:11:30,880 คุณป้าฮะ 895 01:11:36,840 --> 01:11:37,720 แม่ 896 01:11:38,360 --> 01:11:39,600 คุณป้าฮะ 897 01:11:43,560 --> 01:11:44,640 [ตะโกน] แม่ 898 01:11:44,720 --> 01:11:47,560 [ดนตรีตึงเครียด] 899 01:11:48,240 --> 01:11:49,440 [ณัฐ] แม่ 900 01:11:51,840 --> 01:11:52,800 พี่ณัฐ 901 01:12:21,160 --> 01:12:23,840 - [ณัฐ] ไอ้เกณฑ์ มึงเห็นแม่กูเปล่า - [เกณฑ์] ฮะ แม่ 902 01:12:23,920 --> 01:12:25,560 [ณัฐ] แม่กูหาย 903 01:12:26,800 --> 01:12:28,120 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ ไอ้ณัฐ 904 01:12:30,960 --> 01:12:32,400 ไอ้ณัฐ 905 01:12:32,480 --> 01:12:34,160 - ถ้างั้นเดี๋ยวกูไปหาหน้าโรงแรมให้ - [ณัฐ] เออๆ 906 01:12:34,240 --> 01:12:35,480 - [เกณฑ์] โอเค เจอกัน - ขอโทษนะครับ 907 01:12:35,560 --> 01:12:38,040 - [พนักงาน] ค่ะ - เห็นแขกห้อง 202 ไหมครับ 908 01:12:38,120 --> 01:12:40,880 สูงๆ ผอมๆ อายุประมาณ 50 น่ะครับ 909 01:12:41,520 --> 01:12:43,640 คุณป้าใส่เสื้อสีฟ้า กางเกงสีเทาฮะ 910 01:12:44,480 --> 01:12:47,200 [ภาษาเหนือ] อ๋อ เห็นออกไปข้างนอกโรงแรม สักครึ่งชั่วโมงแล้วค่ะ 911 01:12:47,280 --> 01:12:49,400 [พนักงาน] ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ 912 01:12:50,000 --> 01:12:52,960 - งั้นช่วยเช็กกล้องวงจรปิดให้หน่อยได้ไหมครับ - [พนักงาน] ได้ค่ะ 913 01:12:53,920 --> 01:12:56,040 [ดนตรีตึงเครียด] 914 01:12:57,160 --> 01:12:58,360 [เสียงณัฐจิ๊ปาก] 915 01:13:05,120 --> 01:13:06,200 [เกณฑ์] ว่าไง 916 01:13:06,280 --> 01:13:09,480 แม่เดินออกไปคนเดียว กระเป๋าตังค์ มือถือก็ไม่ได้เอาไป 917 01:13:10,960 --> 01:13:12,080 แม่จะไปไหนวะ 918 01:13:13,360 --> 01:13:16,160 เขา เขาอาจจะออกไปเดินเล่นแถวนี้ก็ได้นะเว้ย 919 01:13:18,480 --> 01:13:20,080 นี่แม่โกรธกูขนาดนี้เลยเหรอ 920 01:13:20,160 --> 01:13:22,760 คุณป้าอาจจะแค่อยากคิดอะไรคนเดียวน่ะพี่ณัฐ 921 01:13:22,840 --> 01:13:24,400 [พริบ] ใจเย็นๆ ก่อนนะ 922 01:13:24,480 --> 01:13:27,240 พวกเราช่วยกันตามหาก่อนดีไหมฮะ 923 01:13:27,320 --> 01:13:30,440 ผมบอกพนักงานไว้แล้วฮะ ถ้าคุณป้ากลับมาให้โทรบอก 924 01:13:31,160 --> 01:13:33,800 คุณป้าเพิ่งออกไปไม่นาน คงไปไหนได้ไม่ไกล 925 01:13:33,880 --> 01:13:36,960 ผมว่าพวกเรา ไปตามหาคุณป้ากันในเมืองกันเถอะครับ 926 01:13:38,320 --> 01:13:40,160 - ไป - [เกณฑ์] ไป สอง 927 01:13:40,240 --> 01:13:41,320 เต้าหู้ 928 01:13:42,720 --> 01:13:45,440 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 929 01:15:19,960 --> 01:15:22,080 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 930 01:16:09,560 --> 01:16:10,560 โทษนะครับพี่ 931 01:16:11,080 --> 01:16:12,440 เห็นผู้หญิงในรูปนี้ไหมครับ 932 01:16:13,880 --> 01:16:16,160 อ๋อ เห็นครับ เห็นไปทางคูเมืองครับ 933 01:16:17,840 --> 01:16:20,040 ขอบคุณครับพี่ ไป เต้าหู้ 934 01:16:20,520 --> 01:16:23,320 [ดนตรีตื่นเต้นปนตึงเครียด] 935 01:16:47,280 --> 01:16:48,360 - แม่ - [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 936 01:16:51,080 --> 01:16:52,240 ขอโทษครับ 937 01:16:52,320 --> 01:16:53,640 ไม่เป็นไรค่ะ 938 01:16:57,480 --> 01:16:58,440 - เฮ้ย ไป - ไปต่อนะฮะ 939 01:17:31,240 --> 01:17:32,320 [มทนา] คุณคะ 940 01:17:33,000 --> 01:17:35,040 - เอ่อ… - [ภาษาเหนือ] มีอะไรเหรอคะ 941 01:17:36,400 --> 01:17:38,920 คือ ป้าจะไป… 942 01:17:40,320 --> 01:17:41,720 ไปที่ไหนคะ 943 01:17:47,600 --> 01:17:50,040 ป้ามาคนเดียวเหรอคะ 944 01:17:51,520 --> 01:17:54,080 ลองโทรหาญาติให้มารับไหมคะ 945 01:17:54,760 --> 01:17:56,440 ไม่ได้เอาโทรศัพท์มาค่ะ 946 01:17:56,520 --> 01:17:58,760 อืม ถ้างั้น… 947 01:17:58,840 --> 01:18:01,920 ให้หนูไปส่งบ้านไหมคะ บ้านป้าอยู่ที่ไหนคะ 948 01:18:09,680 --> 01:18:13,400 มีคนเจอคุณมทนาเนี่ย เดินหลงทางแถวคูเมืองเลยพามาส่งที่นี่ 949 01:18:13,880 --> 01:18:16,680 [อนิก] แกบอกอาว่ามาเที่ยวกับลูกชื่อณัฐกับเต้าหู้ 950 01:18:17,320 --> 01:18:18,880 อาก็เดาว่าต้องเป็นณัฐเนี่ยแหละ 951 01:18:19,960 --> 01:18:22,280 เออ สองก็ลืมนึกถึงพ่อไปเลย 952 01:18:23,240 --> 01:18:24,520 [พริบ] อื้อฮือ [เสียงตีแขน] 953 01:18:24,600 --> 01:18:26,880 เป็นลูกตำรวจซะเปล่า 954 01:18:26,960 --> 01:18:30,440 พี่ก็เพิ่งรู้เนี่ย ว่าท่านรองเป็นพ่อของสอง 955 01:18:30,520 --> 01:18:33,560 [เสียงพริบพ่นลมหงุดหงิด] โลกกลมจนพริบกลัวไปหมดแล้วเนี่ย 956 01:18:35,240 --> 01:18:37,960 [ขึ้นเสียง] แม่ แม่ไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง 957 01:18:38,040 --> 01:18:40,040 [ดนตรีหม่นหมอง] 958 01:18:42,960 --> 01:18:44,000 พี่ณัฐ 959 01:18:44,480 --> 01:18:46,440 เรากลับไปคุยที่โรงแรมดีไหมฮะ 960 01:18:51,320 --> 01:18:52,480 ณัฐ 961 01:18:53,360 --> 01:18:54,960 อาขอคุยด้วยหน่อย 962 01:19:20,400 --> 01:19:22,160 แม่ณัฐบอกอาว่า 963 01:19:22,640 --> 01:19:24,440 แค่ออกไปเดินเล่นแถวโรงแรม 964 01:19:25,000 --> 01:19:26,640 แต่อยู่ๆ ก็จำอะไรไม่ได้ 965 01:19:27,400 --> 01:19:30,240 [อนิก] จำไม่ได้ว่าอยู่ที่ไหน ก็เลยเดินไปเรื่อยๆ 966 01:19:31,400 --> 01:19:36,360 คนที่มาเจอแม่ณัฐก็บอกว่า แม่ณัฐดูแปลกๆ พูดจาสับสน 967 01:19:37,080 --> 01:19:39,040 ถามว่าจะไปไหนก็ตอบไม่ได้ 968 01:19:40,040 --> 01:19:42,040 อาว่ามันไม่ปกตินะ 969 01:19:43,360 --> 01:19:46,520 [อนิก] ยังไงณัฐค่อยๆ คุยกับแม่ดูแล้วกัน ว่าเป็นอะไรกันแน่ 970 01:19:51,240 --> 01:19:52,440 ได้ครับท่านรอง 971 01:19:53,240 --> 01:19:54,320 ขอบคุณมากนะครับ 972 01:20:01,280 --> 01:20:03,320 [ดนตรีหดหู่] 973 01:20:03,800 --> 01:20:05,320 ที่แม่หายไป 974 01:20:07,200 --> 01:20:08,600 แม่ไม่ได้โกรธณัฐ 975 01:20:11,280 --> 01:20:13,160 แต่มันเป็นเพราะอย่างอื่นใช่ไหมแม่ 976 01:20:53,880 --> 01:20:55,560 มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอแม่ 977 01:21:04,760 --> 01:21:06,360 แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน 978 01:21:12,080 --> 01:21:14,400 แม่รู้สึกว่าตัวเองแปลกไป 979 01:21:21,080 --> 01:21:22,320 [เสียงสั่น] แม่… 980 01:21:23,400 --> 01:21:25,440 แม่ลืมบ่อยเกินไป ณัฐ 981 01:21:31,200 --> 01:21:32,640 แม่ลืมว่า… 982 01:21:35,240 --> 01:21:36,680 แม่จะทำอะไร 983 01:21:39,840 --> 01:21:41,360 [มทนา] แม่ลืมว่าแม่… 984 01:21:42,360 --> 01:21:44,000 ทำอะไรไปแล้วบ้าง 985 01:21:48,520 --> 01:21:49,960 แม่ลืมวัน 986 01:21:53,920 --> 01:21:55,400 ลืมชื่อคน 987 01:21:57,240 --> 01:21:59,040 [มทนา] บางทีก็ลืมว่า… 988 01:22:01,040 --> 01:22:02,720 [พูดพลางร้องไห้] แม่จะพูดอะไร 989 01:22:11,840 --> 01:22:13,680 แม่ก็เลยไปหาหมอ 990 01:22:16,240 --> 01:22:19,000 หมอเขาก็ให้แม่ตรวจเพิ่ม 991 01:22:25,040 --> 01:22:27,640 แล้วหมอกัญญาเขาก็บอกแม่ว่า 992 01:22:30,680 --> 01:22:32,400 แม่เริ่มมีอาการ… 993 01:22:35,120 --> 01:22:36,480 อัลไซเมอร์ 994 01:22:37,160 --> 01:22:38,800 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 995 01:22:39,400 --> 01:22:40,880 [เสียงมทนาสะอื้นไห้] 996 01:22:44,360 --> 01:22:46,520 [เสียงสูดจมูก] แม่ขอโทษณัฐนะ 997 01:22:52,480 --> 01:22:53,840 [เสียงสั่น] ไม่เป็นไรนะแม่ 998 01:23:00,080 --> 01:23:01,720 [เสียงร้องไห้] 999 01:24:02,120 --> 01:24:04,840 [พูดพลางร้องไห้] จริงๆ มันมีสัญญาณเตือนกูมาตั้งนานแล้วล่ะ 1000 01:24:07,200 --> 01:24:08,880 แต่กูไม่ได้เอะใจอะไร 1001 01:24:11,560 --> 01:24:13,200 [ณัฐ] เอาสามถุงนี้ครับ 1002 01:24:14,760 --> 01:24:16,600 กูเพิ่งซื้อไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเองไม่ใช่เหรอ 1003 01:24:17,240 --> 01:24:18,360 ทำไมหมดอีกแล้วล่ะ 1004 01:24:19,960 --> 01:24:22,560 ผมเห็นคุณป้าให้อาหารขึ้นฉ่าย ตลอดเวลาเลยนะฮะ 1005 01:24:23,120 --> 01:24:25,320 บางวันให้แล้วก็ยังให้อีกฮะ 1006 01:24:25,800 --> 01:24:28,200 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 1007 01:24:30,080 --> 01:24:31,840 กูเป็นลูกภาษาอะไรวะ 1008 01:24:32,560 --> 01:24:35,240 [ดนตรีเศร้า] 1009 01:24:45,560 --> 01:24:46,720 [เสียงณัฐสะอื้น] 1010 01:24:46,800 --> 01:24:48,280 พี่ณัฐทำงานหนัก 1011 01:24:49,840 --> 01:24:51,760 มีอะไรให้คิดตั้งเยอะตั้งแยะ 1012 01:24:54,320 --> 01:24:55,840 ผมนี่สิฮะ 1013 01:24:57,280 --> 01:24:59,120 มีหน้าที่ดูแลคุณป้า 1014 01:25:01,560 --> 01:25:03,480 อยู่กับคุณป้าตลอดเลย 1015 01:25:05,920 --> 01:25:07,800 เห็นความผิดปกติทุกอย่าง 1016 01:25:16,240 --> 01:25:17,920 เอ้านี่แม่ให้ไปแล้วเหรอ 1017 01:25:19,920 --> 01:25:21,960 [มทนา] ขึ้นฉ่าย มากินข้าวลูก 1018 01:25:25,400 --> 01:25:26,760 คุณป้าให้อาหารไปแล้วนี่ฮะ 1019 01:25:28,040 --> 01:25:29,280 ป้าให้ไปแล้วเหรอ 1020 01:25:29,920 --> 01:25:32,200 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 1021 01:25:39,400 --> 01:25:40,760 คุณป้าหาอะไรอยู่เหรอฮะ 1022 01:25:40,840 --> 01:25:42,960 ป้าหามีดปอกผลไม้น่ะจ้ะ 1023 01:25:43,800 --> 01:25:45,720 ไม่รู้เอาไปวางไว้ไหน 1024 01:25:58,280 --> 01:26:00,280 แต่ผมกลับไม่เคยรู้อะไรเลย 1025 01:26:04,320 --> 01:26:05,880 [เสียงสะอื้นไห้] 1026 01:26:05,960 --> 01:26:07,640 [เต้าหู้] ผมขอโทษนะฮะพี่ณัฐ 1027 01:26:10,360 --> 01:26:12,200 ทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้วะ 1028 01:26:14,720 --> 01:26:16,440 ทุกอย่างมันกำลังจะดี 1029 01:26:19,120 --> 01:26:21,000 บ้านเรากำลังจะมีความสุขไม่ใช่เหรอ 1030 01:26:24,520 --> 01:26:26,200 หรือว่าคนอย่างกู 1031 01:26:27,880 --> 01:26:29,640 มันไม่คู่ควรกับความสุขวะ 1032 01:26:31,680 --> 01:26:34,040 [ดนตรีเศร้าสะเทือนใจ] 1033 01:26:34,760 --> 01:26:37,200 [เสียงณัฐร้องไห้] 1034 01:26:42,320 --> 01:26:44,040 พี่ณัฐอย่าโทษตัวเองสิฮะ 1035 01:26:46,400 --> 01:26:48,480 แล้วก็ไม่ต้องหาคนผิดด้วย 1036 01:26:52,600 --> 01:26:54,720 ในเมื่อถ้าคุณป้าป่วยไปแล้ว 1037 01:26:57,440 --> 01:27:00,120 เรามาช่วยกันหาทางให้คุณป้าหายป่วยดีไหมฮะ 1038 01:27:05,440 --> 01:27:08,360 [พูดพลางร้องไห้] โรคนี้มันรักษาไม่หายหรอก 1039 01:27:10,800 --> 01:27:12,200 อีกไม่นานน่ะ 1040 01:27:14,240 --> 01:27:15,680 แม่ก็จะลืมมึง 1041 01:27:18,040 --> 01:27:19,400 ลืมกู 1042 01:27:22,520 --> 01:27:24,440 ลืมแม้กระทั่งตัวเอง 1043 01:27:25,080 --> 01:27:26,960 [เสียงร้องไห้] 1044 01:27:41,120 --> 01:27:42,840 งั้นเรามาช่วยกันคิดดีกว่าฮะ 1045 01:27:45,360 --> 01:27:47,360 ว่าเราจะดูแลคุณป้ายังไง 1046 01:27:50,080 --> 01:27:52,600 ตอนที่คุณป้ายังไม่ลืมทุกอย่าง 1047 01:28:09,640 --> 01:28:10,720 คุณสงสัยใคร 1048 01:28:11,360 --> 01:28:15,160 ไอ้เต้าหู้ แล้ววันนั้นมันอาจจะอยู่ที่บ้าน แล้วก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด 1049 01:28:16,200 --> 01:28:19,600 ถ้าไม่อยากมีชีวิตที่บิดเบี้ยว เต็มไปด้วยความทุกข์เหมือนฉัน 1050 01:28:20,080 --> 01:28:22,320 [มทนา] คุณต้องใช้ชีวิตอย่างมีสติ 1051 01:28:23,160 --> 01:28:25,440 ผิดพลาดอะไรไปก็ต้องรีบแก้ไข 1052 01:28:25,920 --> 01:28:27,440 คนหนึ่งความจำเสื่อม 1053 01:28:28,640 --> 01:28:30,240 อีกคนก็กำลังจะตามไป 1054 01:28:30,880 --> 01:28:32,040 [เสียงเต้าหู้พ่นลมหายใจ] 1055 01:28:32,120 --> 01:28:33,400 ก็ไม่แน่นะฮะ 1056 01:28:33,880 --> 01:28:36,000 ผมอาจจะจำอะไรได้เร็วๆ นี้ก็ได้ 1057 01:28:36,080 --> 01:28:38,800 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 1058 01:28:39,280 --> 01:28:41,880 พี่ณัฐทำดีมากๆ แล้วนะฮะ 1059 01:28:41,960 --> 01:28:43,680 [เสียงณัฐร้องไห้] 1060 01:28:45,360 --> 01:28:46,960 [เต้าหู้] อย่าโทษตัวเองเลยฮะ 1061 01:28:49,600 --> 01:28:51,000 เก่งมากๆ แล้ว 1062 01:28:51,080 --> 01:28:54,080 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 1063 01:29:45,960 --> 01:29:50,960 คำบรรยายโดย: พัณณิตา อาจทวีกุล 114086