subtitlecat.com

All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E11_Episode 11.Thai (CC)

Afrikaans

Akan

Albanian

Amharic

Arabic

Armenian

Azerbaijani

Basque

Belarusian

Bemba

Bengali

Bihari

Bosnian

Breton

Bulgarian

Cambodian

Catalan

Cebuano

Cherokee

Chichewa

Chinese (Simplified)

Chinese (Traditional)

Corsican

Croatian

Czech

Danish

Dutch Download

English

Esperanto

Estonian

Ewe

Faroese

Filipino

Finnish

French

Frisian

Galician

Georgian

German

Greek

Guarani

Gujarati

Haitian Creole

Hausa

Hawaiian

Hebrew

Hindi

Hmong

Hungarian

Icelandic

Igbo

Indonesian

Interlingua

Irish

Italian

Japanese

Javanese

Kannada

Kazakh

Kinyarwanda

Kirundi

Kongo

Korean

Krio (Sierra Leone)

Kurdish

Kurdish (Soranî)

Kyrgyz

Laothian

Latin

Latvian

Lingala

Lithuanian

Lozi

Luganda

Luo

Luxembourgish

Macedonian

Malagasy

Malay

Malayalam

Maltese

Maori

Marathi

Mauritian Creole

Moldavian

Mongolian

Myanmar (Burmese)

Montenegrin

Nepali

Nigerian Pidgin

Northern Sotho

Norwegian

Norwegian (Nynorsk)

Occitan

Oriya

Oromo

Pashto

Persian

Polish

Portuguese (Brazil)

Portuguese (Portugal)

Punjabi

Quechua

Romanian

Romansh

Runyakitara

Russian

Samoan

Scots Gaelic

Serbian

Serbo-Croatian

Sesotho

Setswana

Seychellois Creole

Shona

Sindhi

Sinhalese

Slovak

Slovenian

Somali

Spanish

Spanish (Latin American)

Sundanese

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Tigrinya

Tonga

Tshiluba

Tumbuka

Turkish

Turkmen

Twi

Uighur

Ukrainian

Urdu

Uzbek

Vietnamese

Welsh

Wolof

Xhosa

Yiddish

Yoruba

Zulu

Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:03,440 --> 00:00:06,400 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,320 --> 00:02:08,400 [สิบหมื่นขึ้นเสียง] อยากเป็นตุ๊ด อยากเป็นกะเทยหรือไง 3 00:02:08,479 --> 00:02:10,440 เป็นผู้ชายดีๆ ไม่ชอบหรือไง ฮะ 4 00:02:10,520 --> 00:02:12,400 เต้าหู้กับณัฐรักกันใช่ไหม 5 00:02:13,800 --> 00:02:14,960 [ณัฐพูดเสียงแข็ง] ใช่ 6 00:02:15,040 --> 00:02:16,880 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 7 00:02:18,440 --> 00:02:19,920 แม่จะเกลียดณัฐแม่ก็เกลียดเลยนะ 8 00:02:21,160 --> 00:02:23,600 แต่ณัฐไม่มีวันเปลี่ยนตัวเอง อย่างที่แม่อยากให้เป็นหรอก 9 00:02:23,680 --> 00:02:26,400 ลุงฝังใจกับแฟนเก่า 10 00:02:26,480 --> 00:02:28,280 เลยไม่ชอบเด็กไปเลยเหรอ 11 00:02:29,440 --> 00:02:31,400 เด็กก็ไม่ได้เหมือนกันทุกคนนะลุง 12 00:02:31,480 --> 00:02:32,840 ลุงอย่าเหมารวมสิ 13 00:02:33,480 --> 00:02:35,520 [สอง] เวลาที่ผมวอแวอยู่ข้างลุง 14 00:02:36,160 --> 00:02:38,720 ผมไม่เคยทำให้ลุงมั่นใจได้เลยเหรอ 15 00:02:39,480 --> 00:02:42,400 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 16 00:02:51,160 --> 00:02:54,120 [ดนตรีผ่อนคลาย] 17 00:03:01,680 --> 00:03:02,960 [เสียงพ่นลมขำ] 18 00:03:07,600 --> 00:03:09,640 [ณัฐ] ไหนบอกว่าการบ้านเยอะไงพี่ 19 00:03:10,760 --> 00:03:11,920 [ธาร] กลับไปได้แล้ว 20 00:03:13,040 --> 00:03:14,440 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 21 00:03:18,200 --> 00:03:20,080 พี่อยากไปส่งณัฐถึงหน้าบ้านน่ะ 22 00:03:21,720 --> 00:03:24,600 [เสียงหยอกล้อ] พี่อยากเห็นณัฐยิ้มนานๆ เลย 23 00:03:28,720 --> 00:03:31,720 [ดนตรีหวานซึ้ง] 24 00:03:54,280 --> 00:03:57,240 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 25 00:04:00,280 --> 00:04:01,480 [เสียงพ่นลมหายใจ] 26 00:04:20,720 --> 00:04:21,959 [ณัฐ] แต่อิสระของกู 27 00:04:22,920 --> 00:04:24,200 มันก็อยู่ได้แค่นอกบ้าน 28 00:04:26,360 --> 00:04:27,440 กลับดีๆ นะพี่ 29 00:04:28,760 --> 00:04:29,800 พี่ไปก่อนนะ 30 00:04:35,040 --> 00:04:35,920 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 31 00:04:45,280 --> 00:04:46,480 ใครอะลูก 32 00:04:48,320 --> 00:04:49,440 เพื่อนน่ะแม่ 33 00:04:50,360 --> 00:04:53,360 [ดนตรีตึงเครียด] 34 00:05:03,920 --> 00:05:05,240 ผมรู้แล้วฮะ 35 00:05:06,440 --> 00:05:08,240 ทำไมวันนั้นพี่ณัฐถึงโกรธผม 36 00:05:10,880 --> 00:05:13,040 เพราะผมไปพูดเหมือนคุณตาธารใช่ไหมฮะ 37 00:05:16,160 --> 00:05:19,120 [ดนตรีหม่นหมอง] 38 00:05:24,920 --> 00:05:26,320 พอกูกลับบ้านน่ะ 39 00:05:27,840 --> 00:05:29,280 กูก็เหมือนหายใจไม่ออก 40 00:05:31,400 --> 00:05:32,640 [เสียงพ่นลมหายใจ] 41 00:05:34,720 --> 00:05:38,720 เพราะพี่ธารคงรู้ว่า บ้านมันคงไม่เหมือนบ้านสำหรับกู 42 00:05:40,320 --> 00:05:42,360 เขาได้ต่อเวลาให้กูได้ยิ้มยาวๆ อีกนิด 43 00:05:43,200 --> 00:05:44,680 แค่รั้วหน้าบ้านก็ยังดี 44 00:05:47,880 --> 00:05:51,840 พี่ณัฐเลยเลือกที่จะปิดเรื่องนี้ไว้ ไม่ให้ใครรู้ 45 00:05:52,560 --> 00:05:54,080 แม้แต่คุณป้าใช่ไหมฮะ 46 00:05:54,720 --> 00:05:55,560 [ณัฐ] อือ 47 00:05:56,440 --> 00:05:58,440 กูแอบคบกับพี่ธารอยู่เกือบปี 48 00:05:59,200 --> 00:06:00,480 มันโคตรเสี่ยง 49 00:06:01,240 --> 00:06:02,440 แต่มันก็ท้าทาย 50 00:06:04,600 --> 00:06:08,040 ยิ่งถูกห้าม ก็ยิ่งอยากเอาชนะ 51 00:06:08,560 --> 00:06:09,680 ถูกต้องไหมฮะ 52 00:06:11,040 --> 00:06:13,040 กูสะใจที่ได้ชนะพวกเขานะ 53 00:06:14,320 --> 00:06:16,040 ถึงจะสะใจได้แค่แอบๆ ก็เหอะ 54 00:06:18,400 --> 00:06:21,720 จนวันหนึ่ง กูเกือบโดนจับได้ 55 00:06:24,160 --> 00:06:27,160 [ดนตรีสนุกสนาน] 56 00:06:28,480 --> 00:06:30,760 [ธาร] ฉากนั้นมันยังตราตรึงอยู่ในใจพี่อยู่เลย 57 00:06:30,840 --> 00:06:32,760 ฉากที่เขา อะ ลองเดา 58 00:06:32,840 --> 00:06:34,320 - [ณัฐ] เปิดหนังสือ - [ธาร] ใช่ 59 00:06:34,400 --> 00:06:35,680 [เสียงหัวเราะ] 60 00:06:35,760 --> 00:06:38,000 [ธาร] พอเปิดเสร็จปุ๊บ เพลงขึ้น 61 00:06:38,080 --> 00:06:40,960 โห น้ำตานี่แทบไหล 62 00:06:41,040 --> 00:06:43,440 - อินเหรอ เราน่ะ - ก็อินสิ 63 00:06:43,520 --> 00:06:46,440 คนคนหนึ่งมันรักคนอีกคนหนึ่ง ได้นานขนาดนั้น แล้วก็… 64 00:06:46,520 --> 00:06:49,080 - สุดท้ายต้องจากกันก่อน - [สิบหมื่น] ไอ้ณัฐ 65 00:06:49,160 --> 00:06:52,160 [ดนตรีตึงเครียด] 66 00:07:02,360 --> 00:07:03,440 พ่อ 67 00:07:05,280 --> 00:07:06,320 สวัสดีครับ 68 00:07:09,200 --> 00:07:10,720 - [สิบหมื่น] กลับบ้าน - [ธาร] คุณพ่อครับ 69 00:07:10,800 --> 00:07:12,480 - ใจเย็นก่อนครับ - [เสียงแข็ง] ใครพ่อมึง 70 00:07:13,360 --> 00:07:15,560 - มานี่ กลับบ้าน - [ณัฐ] พ่อ 71 00:07:15,640 --> 00:07:17,160 บอกให้กลับไงเล่า 72 00:07:17,720 --> 00:07:18,600 [สิบหมื่น] มานี่ 73 00:07:18,680 --> 00:07:20,000 [เสียงณัฐขัดขืน] [สิบหมื่น] หยุด 74 00:07:20,800 --> 00:07:22,040 บอกให้หยุดไง 75 00:07:32,080 --> 00:07:33,760 กูเลยได้ต่อลมหายใจอีกหน่อย 76 00:07:36,320 --> 00:07:37,920 แต่โชคก็อยู่กับกูได้ไม่นาน 77 00:07:40,160 --> 00:07:42,280 [เสียงณัฐถอนหายใจ] [ณัฐ] มาทำอะไรตรงนี้เนี่ยพี่ 78 00:07:42,360 --> 00:07:43,320 เออ มานี่ก่อน 79 00:07:43,400 --> 00:07:45,400 [เสียงณัฐหอบหายใจ] มา นั่งก่อน 80 00:07:49,280 --> 00:07:50,280 [เสียงณัฐถอนหายใจ] 81 00:07:51,640 --> 00:07:52,680 [เสียงธารจิ๊ปาก] 82 00:07:53,280 --> 00:07:55,240 นึกว่าจะมีอะไรเซอร์ไพรส์มากกว่านี้ซะอีก 83 00:07:56,360 --> 00:07:59,320 [ดนตรีอบอุ่น] 84 00:08:20,280 --> 00:08:21,120 ณัฐ 85 00:08:22,840 --> 00:08:23,880 [เสียงพ่นลมหายใจ] 86 00:08:27,040 --> 00:08:28,440 อีกสองเดือน 87 00:08:29,000 --> 00:08:30,760 พี่ก็ต้องไปอยู่เชียงใหม่แล้ว 88 00:08:30,840 --> 00:08:31,880 คงคิดถึงแย่เลย 89 00:08:33,480 --> 00:08:35,080 คิดถึงโรงเรียนเหรอพี่ 90 00:08:37,480 --> 00:08:41,120 ทั้งโรงเรียน แล้วก็คนที่อยู่ที่โรงเรียนด้วย 91 00:08:45,200 --> 00:08:46,600 ถ้าคิดถึง 92 00:08:47,160 --> 00:08:48,760 ก็มีไอ้นี่ไว้ให้ดูแทนแล้วไง 93 00:08:50,520 --> 00:08:52,840 แต่เจอตัวจริงมันหายคิดถึงมากกว่า 94 00:08:55,000 --> 00:08:58,240 งั้น ณัฐตามพี่ไปเรียนที่นู่นด้วยดีไหม 95 00:08:59,400 --> 00:09:00,800 อย่าเลย 96 00:09:03,160 --> 00:09:04,800 พี่ไม่อยากให้ณัฐตามไปเพราะพี่ 97 00:09:06,120 --> 00:09:08,760 พี่อยากให้ณัฐได้เรียนในคณะที่ณัฐอยากเรียน 98 00:09:12,040 --> 00:09:13,960 แต่ถ้าณัฐอยู่ไกล 99 00:09:14,960 --> 00:09:16,360 แล้วเราคิดถึงกัน 100 00:09:18,920 --> 00:09:20,520 จะทำยังไงพี่ 101 00:09:28,400 --> 00:09:30,560 ก็ทำให้หายคิดถึงก่อนไปสิ 102 00:09:39,920 --> 00:09:41,040 [ปริตร] ทำอะไรกันน่ะ 103 00:09:41,120 --> 00:09:42,640 [เอฟเฟกต์ระทึก] 104 00:09:48,840 --> 00:09:51,840 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 105 00:09:58,000 --> 00:09:59,960 [ปริตร] มันเกิดขึ้นที่โรงยิม 106 00:10:00,640 --> 00:10:04,840 ฉันเอาของขึ้นไปเก็บที่ชั้นสอง ที่ห้องเก็บของของโรงยิม 107 00:10:07,200 --> 00:10:09,120 แต่สิ่งที่ฉันเห็นก็คือ 108 00:10:10,600 --> 00:10:12,280 พีรณัฐกับตาธาร 109 00:10:13,200 --> 00:10:14,960 กำลังจูบกัน 110 00:10:39,400 --> 00:10:40,920 คือ… 111 00:10:41,000 --> 00:10:41,960 ผมขอโทษครับ 112 00:10:42,040 --> 00:10:43,160 คือผมกับณัฐจริงๆ เรา… 113 00:10:43,240 --> 00:10:44,960 - ตายแล้ว คุณสิบหมื่น - ใจเย็น 114 00:10:46,160 --> 00:10:47,680 คุณสิบ 115 00:10:47,760 --> 00:10:50,320 เราขอเหอะ อย่ามีเรื่องตรงนี้เลย นะ 116 00:10:51,040 --> 00:10:52,200 [ปริตร] ไป 117 00:10:54,120 --> 00:10:57,320 ถ้ามึงไม่เลิกคบกับมันน่ะ มึงไม่ต้องมาเรียกกูว่าพ่อเลย 118 00:10:57,880 --> 00:10:59,120 [สิบหมื่น] กลับบ้าน 119 00:10:59,200 --> 00:11:01,600 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 120 00:11:03,800 --> 00:11:05,080 [เสียงปริตรพ่นลมหายใจ] 121 00:11:07,600 --> 00:11:09,320 ตั้งแต่วันที่กูปล่อยมือเขา 122 00:11:11,040 --> 00:11:12,840 กูก็ไม่เคยมีความสุขอีกเลย 123 00:11:15,600 --> 00:11:18,600 [ดนตรีหดหู่] 124 00:11:41,680 --> 00:11:42,680 [เสียงข้อความเข้า] 125 00:11:48,480 --> 00:11:51,560 [ธาร] พี่ขอเจอณัฐครั้งสุดท้ายได้ไหม 126 00:12:26,360 --> 00:12:27,240 พี่ธาร 127 00:12:32,720 --> 00:12:33,560 ณัฐ 128 00:12:35,720 --> 00:12:36,720 พี่เข้าใจ 129 00:12:39,800 --> 00:12:41,360 ถึงเราจะไปกันต่อไม่ได้ 130 00:12:43,920 --> 00:12:45,760 แต่พี่จะไม่มีวันลืมณัฐ 131 00:12:49,280 --> 00:12:51,080 ถ้าหัวใจพี่เป็นดาวอาร์ไคฟ์ 132 00:12:53,400 --> 00:12:57,080 ที่ในนั้น พี่ยกให้ณัฐหมดเลยนะ 133 00:13:03,200 --> 00:13:04,640 [เสียงสูดจมูกและผ่อนลมหายใจ] 134 00:13:04,720 --> 00:13:06,200 ณัฐยังไม่ตายนะพี่ 135 00:13:10,720 --> 00:13:12,480 พี่ไม่ยอมให้ณัฐตายก่อนพี่หรอก 136 00:13:12,960 --> 00:13:15,360 พี่อยากให้ณัฐอยู่กับมันไปนานๆ 137 00:13:19,560 --> 00:13:21,160 พี่ขอให้ณัฐเก็บมันไว้ 138 00:13:22,280 --> 00:13:23,640 ในวันที่ณัฐกลัว 139 00:13:24,600 --> 00:13:26,080 ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง 140 00:13:26,800 --> 00:13:28,240 [ธาร] ขอให้กอดมันไว้ 141 00:13:28,880 --> 00:13:30,520 เหมือนกับวันที่เรากอดกัน 142 00:13:33,880 --> 00:13:35,760 พี่เชื่อว่าณัฐจะเข้มแข็ง 143 00:13:36,760 --> 00:13:39,080 แล้วก็กล้าที่จะหาความสุขให้ตัวเองนะ 144 00:13:40,240 --> 00:13:42,440 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 145 00:13:53,320 --> 00:13:54,960 [เสียงสั่น] ขอบคุณนะพี่ 146 00:13:55,040 --> 00:13:57,320 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 147 00:13:57,880 --> 00:13:59,800 แต่ณัฐไม่มีอะไรจะให้จริงๆ 148 00:14:04,120 --> 00:14:05,360 แค่ณัฐมีความสุข 149 00:14:07,720 --> 00:14:09,400 พี่ก็จะมีความสุขด้วย 150 00:14:13,720 --> 00:14:15,160 ขออะไรอีกอย่างหนึ่งได้ไหม 151 00:14:17,840 --> 00:14:19,040 พี่ขอกอดณัฐอีก… 152 00:14:54,160 --> 00:14:55,240 [เอฟเฟกต์ระทึก] 153 00:14:55,320 --> 00:14:56,280 [ขึ้นเสียง] ไอ้ณัฐ 154 00:14:56,360 --> 00:14:59,200 [ดนตรีระทึก] 155 00:15:01,200 --> 00:15:03,280 มึงมาทำระยำอย่างนี้ได้ไงฮะ 156 00:15:04,480 --> 00:15:05,440 [เสียงตบหน้า] 157 00:15:05,520 --> 00:15:07,160 เอ๊ย คุณพ่อครับ ผมขอเถอะครับ 158 00:15:07,240 --> 00:15:09,320 พ่ออย่า พ่อ พ่อ 159 00:15:09,400 --> 00:15:11,040 - พ่ออย่า พ่อ - [ธาร] ณัฐ 160 00:15:11,120 --> 00:15:11,960 ณัฐ 161 00:15:12,040 --> 00:15:13,280 [เสียงณัฐร้องไห้] [ณัฐ] พ่ออย่า 162 00:15:13,360 --> 00:15:15,200 - มึงกลับบ้านเลย มานี่ - [ธาร] ณัฐ 163 00:15:15,760 --> 00:15:16,800 - [สิบหมื่น] มานี่ - ณัฐ 164 00:15:22,600 --> 00:15:24,040 - มานี่ - [ณัฐ] ปล่อย พ่อ 165 00:15:24,120 --> 00:15:25,760 - มานี่ - บอกให้ปล่อย 166 00:15:25,840 --> 00:15:27,440 มึงงามหน้าไหม ฮะ 167 00:15:27,520 --> 00:15:29,160 มึงเคยคิดจะไว้หน้ากูบ้างไหมเนี่ยฮะ 168 00:15:29,240 --> 00:15:30,920 - อย่ามายุ่งได้ไหมพ่อ - มานี่ 169 00:15:31,880 --> 00:15:32,760 มานี่ 170 00:15:33,880 --> 00:15:36,000 [เสียงล้มกระแทกพื้น] โอ๊ะ โอ๊ย อะไรกันพ่อ 171 00:15:36,080 --> 00:15:37,960 - [ณัฐ] แม่ - มันแอบไปเจอไอ้นั่นมา 172 00:15:38,040 --> 00:15:40,000 มันไปกอดกับผู้ชายอยู่ในห้าง 173 00:15:40,560 --> 00:15:43,400 กูบอกให้มึงเลิกกับมันแล้วนะ มึงยังจะแอบไปเจอกับมันอีกเหรอ 174 00:15:43,480 --> 00:15:46,640 - มึงอยากลองดีกับกูใช่ไหมฮะ - [มทนา] พ่อ อย่า พ่อ 175 00:15:46,720 --> 00:15:48,280 - พ่ออย่า พ่ออย่า - เฮ้ย 176 00:15:48,360 --> 00:15:49,680 ณัฐ อย่า 177 00:15:49,760 --> 00:15:50,640 มึงจะสู้กูเหรอ 178 00:15:51,160 --> 00:15:53,040 มึงไม่เห็นหัวกูใช่ไหม 179 00:15:53,120 --> 00:15:54,720 มึงไม่เคารพกูแล้วหรือไง ฮะ 180 00:15:55,280 --> 00:15:56,800 [ขึ้นเสียง] ถ้าอยากให้เคารพ 181 00:15:56,880 --> 00:15:58,760 ก็ทำตัวให้มันน่าเคารพสิวะ 182 00:15:58,840 --> 00:16:00,160 ไอ้ณัฐ [เสียงตบหน้า] 183 00:16:01,280 --> 00:16:03,240 [เสียงเตะ] [มทนา] หยุดเถอะ 184 00:16:03,320 --> 00:16:04,200 [เสียงมทนาร้องไห้] 185 00:16:05,440 --> 00:16:06,400 [พูดพลางร้องไห้] พ่อ อย่า 186 00:16:06,480 --> 00:16:08,080 [ขึ้นเสียง] มึงเกิดมาทำไมเนี่ยฮะ 187 00:16:08,160 --> 00:16:09,160 - อย่า - ฮะ ไอ้ลูกตุ๊ด 188 00:16:09,800 --> 00:16:12,160 [สิบหมื่น] เกิดมาทำไม [เสียงมทนาร้องไห้] 189 00:16:12,240 --> 00:16:14,640 ณัฐก็ไม่อยากมีพ่อเฮงซวยแบบนี้เหมือนกัน 190 00:16:14,720 --> 00:16:16,320 [ดนตรีระทึก] 191 00:16:16,400 --> 00:16:17,840 [เสียงร้องไห้] 192 00:16:17,920 --> 00:16:19,080 [ขึ้นเสียง] มึงจะไปไหน 193 00:16:19,800 --> 00:16:22,000 นึกว่าจะหนีกูได้หรือไงฮะ 194 00:16:22,080 --> 00:16:24,200 [พูดพลางร้องไห้] อย่า ณัฐ 195 00:16:33,600 --> 00:16:34,800 [สิบหมื่น] ไอ้ณัฐ 196 00:16:35,640 --> 00:16:37,760 ไอ้ณัฐ ไอ้ณัฐ มึงเปิด 197 00:16:37,840 --> 00:16:39,440 [เสียงเตะประตู] [สิบหมื่น] เปิดสิวะ 198 00:16:39,520 --> 00:16:41,760 ไอ้ณัฐ มึงเปิด [เสียงทุบประตู] 199 00:16:41,840 --> 00:16:43,760 มึงกล้าด่ากูเหรอ 200 00:16:43,840 --> 00:16:45,920 มึงกล้าด่าพ่อมึงเหรอ 201 00:16:46,000 --> 00:16:47,240 ไอ้ณัฐ 202 00:16:47,320 --> 00:16:50,040 [สิบหมื่น] วิปริตอย่างมึงเนี่ย ไม่มีทางเจริญหรอก 203 00:16:50,880 --> 00:16:52,640 พวกมึงไม่มีทางไปกันรอด 204 00:16:53,520 --> 00:16:56,200 ถ้ามึงจะรักกันนะ ข้ามศพกูไปก่อน 205 00:16:56,280 --> 00:16:57,280 [เสียงสูดจมูก] 206 00:16:57,360 --> 00:16:58,920 [เสียงทุบประตูและเสียงมทนาร้องไห้] 207 00:16:59,000 --> 00:17:01,000 - เปิดสิวะ - [มทนา] พ่อ อย่า พ่อ พอแล้ว 208 00:17:01,080 --> 00:17:03,440 - พ่อ แม่ขอร้อง - [สิบหมื่น] มึงจะเปิดหรือไม่เปิด 209 00:17:03,920 --> 00:17:04,920 ได้ 210 00:17:05,560 --> 00:17:08,760 [ตะคอก] ถ้าแม่มึงสอนมึงไม่ได้ กูจะสอนมึงเอง 211 00:17:09,440 --> 00:17:11,319 พ่อจะทำอะไร [เสียงสิบหมื่นร้องหงุดหงิด] 212 00:17:11,400 --> 00:17:12,760 พ่อจะทำอะไร 213 00:17:13,560 --> 00:17:15,000 [เสียงร้องไห้] 214 00:17:15,560 --> 00:17:17,079 [มทนา] พ่อจะทำอะไร 215 00:17:17,880 --> 00:17:20,040 [เสียงมทนาร้องไห้] 216 00:17:26,200 --> 00:17:30,120 [เต้าหู้] เพราะอย่างนี้ ในวันที่ผมตื่นขึ้นมา 217 00:17:31,120 --> 00:17:32,640 พี่ณัฐถึงร้องไห้ 218 00:17:35,680 --> 00:17:37,440 แต่ก็ต้องขอบคุณพ่อกับแม่นะ 219 00:17:38,680 --> 00:17:40,400 ที่ทำให้กูจบกับพี่ธารแบบนั้น 220 00:17:42,800 --> 00:17:44,280 มันเลยทำให้กูกล้า 221 00:17:45,520 --> 00:17:47,120 ทำในสิ่งที่กูไม่เคยกล้ามาก่อน 222 00:17:47,600 --> 00:17:50,520 [ดนตรีหม่นหมอง] 223 00:18:03,040 --> 00:18:04,160 [เสียงเคาะประตู] 224 00:18:07,560 --> 00:18:08,440 ณัฐ 225 00:18:10,200 --> 00:18:12,000 ณัฐลงไปกินข้าวหน่อยไหมลูก 226 00:18:16,200 --> 00:18:18,240 พ่อเขาอยากให้ณัฐสอบทหาร 227 00:18:19,520 --> 00:18:21,440 ณัฐตั้งใจอ่านหนังสือนะ 228 00:18:22,640 --> 00:18:23,720 [เสียงสั่น] ณัฐไม่สอบ 229 00:18:24,920 --> 00:18:26,480 ณัฐไม่อยากเป็นทหาร 230 00:18:28,760 --> 00:18:31,360 ถ้าณัฐไม่อยากเป็นทหาร แล้วณัฐอยากเป็นอะไรล่ะลูก 231 00:18:32,520 --> 00:18:33,920 อะไรก็ได้ 232 00:18:34,000 --> 00:18:36,240 แต่ณัฐไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ 233 00:18:39,240 --> 00:18:40,560 แม่ขอได้ไหม 234 00:18:43,520 --> 00:18:46,360 ฟังพ่อเขาบ้างลูก พ่อเขาหวังดี 235 00:18:47,440 --> 00:18:48,560 หวังดี 236 00:18:50,200 --> 00:18:51,800 หวังดีกับณัฐ 237 00:18:51,880 --> 00:18:53,680 หรือหวังดีกับตัวเองกันแน่ 238 00:18:54,840 --> 00:18:57,360 [ณัฐ] ณัฐไม่เคยได้ทำตามใจตัวเองเลยนะแม่ 239 00:18:58,320 --> 00:19:00,760 ให้ณัฐย้ายโรงเรียน ณัฐก็ย้าย 240 00:19:01,960 --> 00:19:03,760 ให้ณัฐเลิกกับคนที่ณัฐรัก 241 00:19:03,840 --> 00:19:05,240 [ณัฐ] ณัฐก็ยอม 242 00:19:06,960 --> 00:19:09,400 แล้วยังจะให้ณัฐเลิกเป็นตัวเองอีกเหรอ 243 00:19:13,120 --> 00:19:15,840 ตกลงณัฐมีสิทธิ์อะไรในชีวิตตัวเองบ้างแม่ 244 00:19:16,320 --> 00:19:19,280 [เสียงพยายามกลั้นสะอื้น] 245 00:19:24,120 --> 00:19:25,480 แม่ขอโทษนะ 246 00:19:28,640 --> 00:19:31,600 แม่ขอโทษที่ทำให้ชีวิตณัฐเป็นแบบนี้นะลูก 247 00:19:33,160 --> 00:19:34,720 แม่ก็ได้แต่ขอโทษ 248 00:19:35,240 --> 00:19:36,480 [เสียงผ่อนลมหายใจ] 249 00:19:37,200 --> 00:19:38,840 [เสียงสูดจมูก] 250 00:19:38,920 --> 00:19:41,520 ณัฐจะโกรธแม่อีกคนก็แล้วแต่นะ 251 00:19:43,240 --> 00:19:45,080 แต่ณัฐลงไปกินข้าวได้ไหมลูก 252 00:19:47,000 --> 00:19:51,000 [มทนา] พ่อเขาโกรธไม่นานหรอก ณัฐทำตัวดีๆ เดี๋ยวพ่อเขาก็หายโกรธ 253 00:19:51,080 --> 00:19:52,880 ถ้าณัฐอยากไปหาหมอ… 254 00:19:53,840 --> 00:19:55,120 [ขึ้นเสียง] ณัฐเป็นเกย์ 255 00:19:55,200 --> 00:19:57,360 [ณัฐ] ณัฐไม่ได้เป็นโรคนะแม่ 256 00:19:57,440 --> 00:19:59,560 มันไม่มีวันหายหรอก 257 00:19:59,640 --> 00:20:02,560 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 258 00:20:06,240 --> 00:20:08,440 [เสียงร้องไห้] 259 00:20:11,240 --> 00:20:13,640 [เสียงมทนาร้องไห้] 260 00:20:34,640 --> 00:20:36,360 ฉันยอมให้แกไม่ต้องสอบทหาร 261 00:20:36,440 --> 00:20:37,880 แต่แกก็ยังแอบไปสอบนิเทศเหรอ 262 00:20:42,560 --> 00:20:43,800 [เอฟเฟกต์ตึงเครียด] 263 00:20:43,880 --> 00:20:45,520 ก็ณัฐอยากเรียน 264 00:20:46,800 --> 00:20:48,400 ไปสละสิทธิ์ซะ 265 00:20:48,480 --> 00:20:50,160 แล้วไปสอบใหม่เข้าวิศวะ 266 00:20:51,040 --> 00:20:53,680 ถ้าพ่ออยากเรียน พ่อก็ไปเรียนเองสิ 267 00:20:53,760 --> 00:20:54,760 [ขึ้นเสียง] ไอ้ณัฐ 268 00:20:55,960 --> 00:20:57,640 [เสียงแข็ง] ณัฐจะเรียนอย่างที่ณัฐอยาก 269 00:20:57,720 --> 00:20:59,520 จะให้ณัฐย้ายอีกกี่สิบโรงเรียน 270 00:20:59,600 --> 00:21:01,120 [ณัฐ] ไปเป็นทหารมันกี่เหล่า 271 00:21:01,200 --> 00:21:03,080 หรือไปหาหมออีกกี่หมอ 272 00:21:03,160 --> 00:21:04,800 ณัฐก็จะเป็นของณัฐแบบนี้ 273 00:21:04,880 --> 00:21:06,680 นี่กูไม่ยอมให้มึงเป็นไงเล่า 274 00:21:06,760 --> 00:21:08,440 [สิบหมื่น] ถ้ามึงอยากเป็นนักนะ 275 00:21:08,520 --> 00:21:10,120 มึงรอให้กูตายก่อน 276 00:21:10,200 --> 00:21:11,120 [ขึ้นเสียง] ได้ 277 00:21:11,720 --> 00:21:13,880 ถ้าคนบ้านนี้ไม่ยินดีให้ณัฐเป็นณัฐ 278 00:21:13,960 --> 00:21:15,800 ณัฐก็จะไปอยู่ที่อื่น 279 00:21:17,240 --> 00:21:19,400 ถ้ารังเกียจที่ณัฐเป็นแบบนี้กันมากนะ 280 00:21:19,480 --> 00:21:21,040 ณัฐจะไปบอกทุกคน 281 00:21:21,120 --> 00:21:24,160 ว่าเราไม่เกี่ยวข้องกัน ว่าณัฐไม่ใช่ลูกพ่อกับแม่… 282 00:21:24,240 --> 00:21:25,560 [เสียงตบหน้า] 283 00:21:27,520 --> 00:21:28,840 ณัฐอย่าพูดแบบนี้อีกนะ 284 00:21:28,920 --> 00:21:31,240 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 285 00:21:32,040 --> 00:21:34,320 ณัฐเป็นลูกของพ่อกับแม่นะ 286 00:21:38,560 --> 00:21:40,840 - ณัฐ - [ขึ้นเสียง] ปล่อยให้มันไปเลย 287 00:21:40,920 --> 00:21:42,920 มึงออกไปจากบ้านนี้แล้วเนี่ย 288 00:21:43,000 --> 00:21:44,520 มึงอย่ากลับมาเหยียบที่นี่อีกนะ 289 00:21:52,560 --> 00:21:54,400 [เสียงเดินออกไป] 290 00:21:58,760 --> 00:22:01,560 พ่อเขาพูดเพราะเขาหงุดหงิด ณัฐอย่าใส่ใจเลยนะ 291 00:22:02,240 --> 00:22:03,720 ณัฐมากินข้าวนะลูก 292 00:22:07,400 --> 00:22:09,240 [เสียงถ้วยจานตก] 293 00:22:11,840 --> 00:22:14,720 [ขึ้นเสียง] ถ้าแม่อยากกินน่ะ แม่ก็กินไปคนเดียวเหอะ 294 00:22:19,120 --> 00:22:21,640 [เสียงร้องไห้] 295 00:22:27,440 --> 00:22:28,680 [เสียงสะอื้น] 296 00:22:29,880 --> 00:22:31,280 แม่กูเขาเก่ง 297 00:22:33,040 --> 00:22:34,720 เก่งเรื่องทำให้ลูกเชื่อง 298 00:22:37,360 --> 00:22:38,680 เวลาทะเลาะกันน่ะ 299 00:22:40,240 --> 00:22:41,760 แม่ก็แค่เอาข้าวมาให้ 300 00:22:43,040 --> 00:22:44,160 แล้วก็ขอโทษ 301 00:22:47,160 --> 00:22:48,760 [ณัฐ] ทั้งที่จริงๆ แล้ว 302 00:22:49,440 --> 00:22:51,240 แม่แค่อยากให้กูยอมพ่อ 303 00:22:51,880 --> 00:22:53,920 เหมือนที่แม่เขายอมพ่อไง 304 00:22:57,200 --> 00:22:59,120 ขนาดวันที่กูจะออกจากบ้านน่ะ 305 00:23:00,680 --> 00:23:02,400 แม่ยังจะให้กูยอมพ่อเลย 306 00:23:05,160 --> 00:23:07,360 เขาไม่เคยรักลูกชายอย่างกู 307 00:23:10,640 --> 00:23:12,800 เขาอยากได้ลูกที่เชื่อฟังเขาทุกอย่าง 308 00:23:14,600 --> 00:23:15,760 เหมือนมึงไง 309 00:23:17,720 --> 00:23:19,480 เขาเลยยอมให้มึงอยู่บ้านนี้ไง 310 00:23:20,840 --> 00:23:23,080 [ดนตรีเศร้า] 311 00:23:23,720 --> 00:23:25,040 เพราะแบบนี้ 312 00:23:26,440 --> 00:23:29,160 พี่ณัฐเลยไม่ยอมกินปิ่นโตที่คุณป้าทำให้ใช่ไหมฮะ 313 00:23:32,520 --> 00:23:34,200 [ณัฐ] ที่กูไม่กินข้าวเขา 314 00:23:35,760 --> 00:23:37,080 เพราะกูเห็นทีไร 315 00:23:37,720 --> 00:23:39,360 กูก็นึกถึงวันนั้น 316 00:23:40,240 --> 00:23:42,080 นึกถึงคำพูดเขา 317 00:23:44,280 --> 00:23:45,960 [ณัฐ] ถ้ากูย้อนเวลากลับไปได้ 318 00:23:49,120 --> 00:23:51,320 ให้กูโดนพ่อกระทืบตายยังดีกว่าเลย 319 00:23:52,600 --> 00:23:54,120 [เสียงณัฐสะอื้นเบาๆ ] 320 00:23:54,200 --> 00:23:56,480 ดีกว่าให้คนที่กูรักที่สุด 321 00:23:59,000 --> 00:24:01,480 คนที่กูคิดว่าเขาจะเข้าข้างกู 322 00:24:02,480 --> 00:24:03,920 ปกป้องกู 323 00:24:08,040 --> 00:24:10,040 [พูดพลางร้องไห้] กลับมาทำร้ายกูเองแบบนี้ 324 00:24:10,920 --> 00:24:12,120 [เสียงสูดจมูก] 325 00:24:15,120 --> 00:24:16,320 แม่ขอโทษนะ 326 00:24:27,800 --> 00:24:29,440 แม่แค่จะมาล็อกประตู 327 00:24:31,600 --> 00:24:33,680 ฝากณัฐกับเต้าหู้ล็อกด้วยนะ 328 00:24:48,080 --> 00:24:49,320 [เสียงร้องไห้] 329 00:25:06,840 --> 00:25:09,080 [เสียงมทนาร้องไห้] 330 00:25:12,880 --> 00:25:15,840 [ดนตรีเศร้า] 331 00:25:15,920 --> 00:25:18,280 [เสียงร้องไห้] 332 00:25:42,760 --> 00:25:45,720 [ดนตรีหดหู่] 333 00:26:50,720 --> 00:26:52,040 ผมเข้าใจแล้วฮะ 334 00:26:54,520 --> 00:26:57,640 ที่พี่ณัฐชอบโมโหใส่คุณป้า เหมือนภูเขาไฟระเบิด 335 00:27:00,520 --> 00:27:02,840 เป็นเพราะพี่ณัฐไม่อยากมีความรักอีกใช่ไหมฮะ 336 00:27:04,160 --> 00:27:07,160 [ดนตรีหม่นหมอง] 337 00:27:13,240 --> 00:27:15,480 พี่ณัฐกลัวว่าถ้าพี่ณัฐมีความรักอีก 338 00:27:18,040 --> 00:27:19,960 พี่ณัฐก็จะต้องสูญเสียคนรักไป 339 00:27:28,640 --> 00:27:30,280 ส่วนเรื่องที่ห้างนั่น 340 00:27:32,240 --> 00:27:34,080 ที่พี่ณัฐไม่อยากเข้าไป 341 00:27:36,800 --> 00:27:39,120 ไม่ใช่เพราะว่ามันมีความทรงจำแย่ๆ 342 00:27:44,880 --> 00:27:47,200 แต่เพราะมันเป็นที่ที่พี่ณัฐเสียคนรักไป 343 00:27:49,080 --> 00:27:51,160 เสียไปแบบไม่มีวันได้กลับคืนมาอีก 344 00:28:11,480 --> 00:28:13,600 [เต้าหู้] ไม่นึกเลยว่าที่มาของผม 345 00:28:14,720 --> 00:28:16,880 จะทำให้ทุกคนเศร้าได้ขนาดนี้ 346 00:28:21,520 --> 00:28:22,720 เพราะอย่างนี้ 347 00:28:23,360 --> 00:28:25,040 ในวันที่เสียใจ 348 00:28:26,440 --> 00:28:28,080 พี่ณัฐถึงชอบกอดผม 349 00:28:30,320 --> 00:28:32,680 ไม่ใช่เพราะพี่ณัฐรักตุ๊กตาหมีอย่างผม 350 00:28:34,480 --> 00:28:35,840 แต่เพราะผม… 351 00:28:36,600 --> 00:28:39,440 คือตัวแทนของคนที่พี่ณัฐรักมากที่สุดต่างหาก 352 00:28:43,840 --> 00:28:45,600 ผมขอโทษที่โกหกนะฮะ 353 00:28:48,120 --> 00:28:50,000 จริงๆ ผมทั้งเจ็บ 354 00:28:50,560 --> 00:28:52,200 ทั้งอิจฉาคุณตาธารเลย 355 00:28:54,440 --> 00:28:56,440 ผมกลายเป็นคนโกหกไปแล้วใช่ไหมฮะ 356 00:29:02,680 --> 00:29:04,560 [เต้าหู้] แต่ถึงผมจะอิจฉาเขายังไง 357 00:29:05,880 --> 00:29:07,560 ผมก็จะอยู่ตรงนี้ 358 00:29:08,840 --> 00:29:11,040 ไม่ว่าพี่ณัฐจะเคยกอดผมเพราะอะไร 359 00:29:12,200 --> 00:29:13,800 แต่กอดของพี่ณัฐ 360 00:29:14,520 --> 00:29:16,080 คือที่ปลอดภัยของผมเสมอ 361 00:29:25,800 --> 00:29:28,600 ตอนนี้พี่ณัฐก็คงอยากมีที่ปลอดภัยเหมือนกัน 362 00:29:31,280 --> 00:29:32,320 ใช่ไหมฮะ 363 00:29:38,400 --> 00:29:41,400 [ดนตรีซึ้ง] 364 00:30:00,400 --> 00:30:03,880 ผมต้องทำยังไง คุณป้ากับพี่ณัฐถึงจะดีกันได้ฮะ 365 00:30:04,400 --> 00:30:08,240 ดีกับพี่ณัฐ แล้วยังมาเจอเรื่องปวดหัว ของพี่ณัฐกับคุณป้าอีกเหรอเนี่ย 366 00:30:08,320 --> 00:30:10,240 ไม่ช่วยมึงก็เงียบไป 367 00:30:10,960 --> 00:30:13,400 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐกับแม่มัน ก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว 368 00:30:13,480 --> 00:30:14,800 กูเคยคุยกับมัน 369 00:30:17,040 --> 00:30:18,520 แต่ก็… 370 00:30:19,520 --> 00:30:20,760 อย่างที่มึงรู้แหละ 371 00:30:21,360 --> 00:30:23,320 ไอ้ณัฐมันเป็นคนซับซ้อน 372 00:30:23,400 --> 00:30:25,600 [เกณฑ์] แถมเจอเรื่องหนักๆ มาเยอะมากด้วย 373 00:30:26,880 --> 00:30:30,800 แต่ว่าตอนนี้เนี่ย มันมีกำลังใจดีอยู่ข้างๆ แล้ว 374 00:30:31,400 --> 00:30:33,960 กูว่า ทุกอย่างเดี๋ยวมันก็ดีขึ้น 375 00:30:34,920 --> 00:30:38,120 ครอบครัวเดียวกัน ยังไงก็ต้องคุยกันสิวะ 376 00:30:38,200 --> 00:30:40,160 มีคนเคยบอกเราเหมือนกัน 377 00:30:41,440 --> 00:30:43,160 ถ้าอยากให้ใครเข้าใจ 378 00:30:43,720 --> 00:30:45,120 ก็ต้องพูดกันตรงๆ 379 00:30:46,000 --> 00:30:48,000 แค่พูด มันไม่ยากหรอกเว้ย 380 00:30:48,800 --> 00:30:50,200 ผมจะลองดูนะฮะ 381 00:30:51,160 --> 00:30:53,200 บ้านนู้นเขาก็คุยกันแล้ว 382 00:30:53,280 --> 00:30:55,200 บ้านนี้ก็ต้องคุยเหมือนกัน 383 00:30:55,280 --> 00:30:56,680 บ้านนู้นบ้านนี้อะไรของมึง 384 00:30:56,760 --> 00:30:58,120 กูไม่คุยเว้ย 385 00:30:58,200 --> 00:30:59,200 ไปนอนแล้ว 386 00:30:59,760 --> 00:31:01,480 ผมมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย 387 00:31:03,520 --> 00:31:06,760 พรุ่งนี้ มาเจอกันหน่อยได้ไหม 388 00:31:08,480 --> 00:31:11,400 [ดนตรีสดใสผ่อนคลาย] 389 00:31:21,560 --> 00:31:23,320 [สอง] ผมมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย 390 00:31:23,800 --> 00:31:27,040 พรุ่งนี้ มาเจอกันหน่อยได้ไหม 391 00:31:30,240 --> 00:31:33,200 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 392 00:31:47,080 --> 00:31:47,920 ลุง 393 00:31:58,920 --> 00:32:00,400 [เอฟเฟกต์เปล่งประกาย] 394 00:33:21,680 --> 00:33:22,960 ลุงคิดอะไรเนี่ย 395 00:33:24,240 --> 00:33:25,240 [เสียงสูง] เปล่า 396 00:33:26,440 --> 00:33:29,360 [ดนตรีทะเล้น] 397 00:33:33,120 --> 00:33:34,760 ถ้าอยากให้ผมทำแบบนี้ 398 00:33:35,400 --> 00:33:37,400 ก็รีบๆ ใจอ่อนกับผมสิครับ 399 00:33:40,280 --> 00:33:42,160 มึงมีอะไรมึงก็รีบพูดมา 400 00:33:42,240 --> 00:33:43,840 กูจะได้กลับไปนอนต่อ 401 00:33:44,600 --> 00:33:45,960 นัดมาทำไมตั้งแต่เช้าวะ 402 00:33:48,360 --> 00:33:49,680 ผมถามตรงๆ นะ 403 00:33:50,480 --> 00:33:51,720 ลุงไม่ชอบเด็ก 404 00:33:51,800 --> 00:33:53,480 หรือจริงๆ ลุงแค่ไม่ชอบผม 405 00:33:57,760 --> 00:33:59,600 แต่ลุงก็ดูมีใจให้กับผมอยู่นะ 406 00:34:00,720 --> 00:34:03,160 แล้วทำไมต้องทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรด้วย 407 00:34:03,880 --> 00:34:05,000 มึงเป็นอะไรเปล่าเนี่ย 408 00:34:08,440 --> 00:34:10,199 ผมอยากรู้ว่าผมต้องทำยังไง 409 00:34:10,280 --> 00:34:11,719 ลุงถึงจะให้โอกาสผม 410 00:34:12,280 --> 00:34:14,920 หรือว่า ต่อให้ผมทำให้ตาย 411 00:34:15,000 --> 00:34:16,360 ลุงก็ไม่ชอบผมอยู่ดี 412 00:34:16,840 --> 00:34:18,520 เพราะว่าลุงยังไม่ลืมไอ้กะหล่ำนั่นน่ะ 413 00:34:21,040 --> 00:34:22,320 ลุง 414 00:34:22,960 --> 00:34:24,040 ผมจริงจังนะเนี่ย 415 00:34:25,000 --> 00:34:27,199 [ดนตรีซึ้ง] 416 00:34:27,719 --> 00:34:30,920 [กัญญา] เด็กเนี่ย ก็ไม่ได้เหมือนกันไปซะทุกคนหรอกนะ 417 00:34:31,000 --> 00:34:33,719 เด็กบางคนที่ได้เรื่องได้ราวก็มีเยอะแยะ 418 00:34:34,360 --> 00:34:35,639 พ่อไม่ต้องมาหรอก 419 00:34:36,320 --> 00:34:39,280 แค่แผลถลอกนิดหน่อยเอง ไกลหัวใจตั้งเยอะ 420 00:34:41,960 --> 00:34:45,320 เอาไว้เงินเดือนเดือนนี้ออก สองจะเอาไปเลี้ยงพ่อนะ 421 00:34:45,800 --> 00:34:47,400 มันก็เหนื่อยเหมือนกันเนอะ 422 00:34:48,320 --> 00:34:51,040 เวลาที่เราตั้งใจทำอะไรให้ใครสักคน 423 00:34:51,120 --> 00:34:52,400 แล้วเขาไม่เห็นมันน่ะ 424 00:34:58,480 --> 00:34:59,880 ทำไมลุงเงียบอะ 425 00:34:59,960 --> 00:35:01,400 นี่… 426 00:35:01,480 --> 00:35:02,840 ผมใจคอไม่ดีนะ 427 00:35:07,120 --> 00:35:08,040 [วิน] พี่เกณฑ์ 428 00:35:10,640 --> 00:35:11,920 พี่เกณฑ์เปล่า 429 00:35:14,800 --> 00:35:15,800 วิน 430 00:35:18,600 --> 00:35:21,600 [ดนตรีตึงเครียดเร้าอารมณ์] 431 00:35:25,960 --> 00:35:28,040 วินกลับจากออสเตรเลียตั้งแต่เมื่อไหร่ 432 00:35:28,560 --> 00:35:29,800 [วิน] เพิ่งกลับมาได้เดือนหนึ่ง 433 00:35:33,760 --> 00:35:34,760 แล้วนี่… 434 00:35:35,480 --> 00:35:37,560 วินจะเซอร์ไพรส์ใครเหรอ 435 00:35:38,920 --> 00:35:39,960 แฟนเหรอ 436 00:35:40,680 --> 00:35:43,760 ใช่ พอดีไปเจอกันที่นู่นน่ะ 437 00:35:43,840 --> 00:35:45,160 กลับมาพร้อมกัน 438 00:35:45,640 --> 00:35:48,240 [วิน] ผมก็อยากทำอะไรให้มันชัดเจนยิ่งขึ้น 439 00:35:51,520 --> 00:35:53,760 [วิน] เราไม่ได้ติดต่อกันมาตั้งสามปี 440 00:35:54,520 --> 00:35:55,760 ผมดีใจนะ 441 00:35:56,240 --> 00:35:57,760 ที่เรายังคุยกันได้ 442 00:35:58,320 --> 00:35:59,640 [เสียงพ่นลมหายใจเจื่อน] 443 00:36:00,360 --> 00:36:03,360 ก็ พวกเราไม่ได้โกรธกันนี่ 444 00:36:04,200 --> 00:36:05,600 [เกณฑ์] ถึงตอนนั้นพี่จะเสียใจ 445 00:36:06,320 --> 00:36:07,480 แต่พี่ก็เข้าใจนะ 446 00:36:09,040 --> 00:36:10,920 ว่ายังไงวินก็ต้องเลือกอนาคตมากกว่า 447 00:36:12,240 --> 00:36:14,680 ตอนนั้นผมทำตัวกับพี่ไม่ค่อยดีเท่าไร 448 00:36:15,840 --> 00:36:18,080 ทั้งที่พี่ก็ตามใจผมทุกอย่าง 449 00:36:22,120 --> 00:36:23,360 [เกณฑ์] จริงๆ 450 00:36:23,440 --> 00:36:25,440 พี่ก็ทำให้วินเอง 451 00:36:25,520 --> 00:36:27,120 โดยที่วินไม่เคยขอพี่ด้วยซ้ำ 452 00:36:27,840 --> 00:36:29,000 พี่หลงผมน่ะสิ 453 00:36:32,040 --> 00:36:33,000 [วิน] เอาจริงนะ 454 00:36:33,960 --> 00:36:35,680 ถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้ 455 00:36:35,760 --> 00:36:37,600 ผมก็คงเลิกกับพี่อยู่ดี 456 00:36:38,560 --> 00:36:39,960 [วิน] เพราะความรักที่ดีเนี่ย 457 00:36:40,680 --> 00:36:42,480 จะมาในเวลาที่เหมาะสม 458 00:36:44,560 --> 00:36:45,880 [เสียงแก้วกระแทกโต๊ะเสียงดัง] 459 00:36:45,960 --> 00:36:47,040 [ดนตรีระทึก] 460 00:36:47,120 --> 00:36:48,600 - ไอ้สอง - เออพี่ 461 00:36:49,320 --> 00:36:50,160 อะไร 462 00:36:50,240 --> 00:36:51,480 ผมโตแล้วนะ 463 00:36:52,240 --> 00:36:53,480 กินผักได้แล้ว 464 00:36:55,280 --> 00:36:56,760 แล้วก็ไม่ได้ชอบกะหล่ำแล้วด้วย 465 00:36:57,920 --> 00:36:59,440 พี่เลิกปลูกแล้วใช่เปล่า 466 00:37:00,000 --> 00:37:01,960 เออ กูเลิกปลูกกะหล่ำแล้ว 467 00:37:02,040 --> 00:37:03,400 ปลูกตำลึงแทนแล้ว 468 00:37:03,920 --> 00:37:05,280 เข้าใจเปล่า 469 00:37:06,720 --> 00:37:08,680 [เสียงเกณฑ์ถอนหายใจ] 470 00:37:24,880 --> 00:37:26,040 นึกว่ามึงกลับไปแล้ว 471 00:37:30,280 --> 00:37:31,600 รอได้ 472 00:37:31,680 --> 00:37:33,360 แต่แค่ไม่อยากเห็นภาพบาดใจ 473 00:37:34,680 --> 00:37:35,960 ขี้งอนนะมึง 474 00:37:36,040 --> 00:37:37,400 สมกับที่เป็นลูกคนเล็ก 475 00:37:39,960 --> 00:37:41,320 ลุงกับไอ้กะหล่ำคุยอะไรกัน 476 00:37:43,320 --> 00:37:44,640 เขาชื่อมาวิน 477 00:37:44,720 --> 00:37:46,000 ชื่ออะไรก็ช่างมันเหอะ 478 00:37:46,520 --> 00:37:48,680 สรุป ลุงคุยอะไรกับเขา 479 00:37:48,760 --> 00:37:49,840 แล้วจะกลับไปดีกันเปล่า 480 00:37:49,920 --> 00:37:51,000 ไอ้สอง 481 00:37:51,080 --> 00:37:54,200 มึงไม่แหกตาดูเหรอ ว่าเขามาเซอร์ไพรส์แฟนเนี่ย 482 00:37:54,280 --> 00:37:56,320 [เกณฑ์] จะให้กูเข้าไปแทรกตรงไหนฮะ 483 00:37:56,400 --> 00:37:58,360 [ดนตรีขำขัน] 484 00:38:02,600 --> 00:38:04,720 เมื่อกี้ลุงยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะ 485 00:38:09,440 --> 00:38:11,920 [สอง] แค่ตอบคำถามกันนี่ ต้องลากกันมาถึงที่นี่เลยเหรอ 486 00:38:14,400 --> 00:38:16,240 กูอยากเคลียร์กับมึงให้มันจบๆ 487 00:38:16,320 --> 00:38:17,320 [เกณฑ์] อะ 488 00:38:18,360 --> 00:38:19,320 กินไป 489 00:38:19,400 --> 00:38:20,760 มึงจะได้ใจเย็นๆ ฟังกู 490 00:38:21,680 --> 00:38:22,600 [เกณฑ์] โอเคเปล่า 491 00:38:23,760 --> 00:38:24,600 ครับ 492 00:38:26,080 --> 00:38:29,160 เคลียร์กับคนเก่าแล้ว ก็ต้องเคลียร์กับคนใหม่ต่อเนอะ 493 00:38:34,160 --> 00:38:35,600 ทำไมลุงถึงใจแข็งกับผมนัก 494 00:38:36,720 --> 00:38:37,560 [สอง] ทำไม 495 00:38:37,640 --> 00:38:39,760 ไอ้กะหล่ำนั่นมันทำลุงเจ็บมากหรือไง 496 00:38:39,840 --> 00:38:41,440 [ดนตรีสงบ] 497 00:38:41,520 --> 00:38:43,320 กูเคยคบกับวินเมื่อสามปีที่แล้ว 498 00:38:44,200 --> 00:38:47,280 ตอนนั้นวิน 18 ส่วนกู 24 499 00:38:49,040 --> 00:38:50,320 เขามาจีบลุงก่อนเหรอ 500 00:38:51,120 --> 00:38:52,640 กูต่างหากที่ไปจีบเขาก่อน 501 00:38:53,880 --> 00:38:55,400 ก็เด็กมันน่ารักนี่หว่า 502 00:38:59,040 --> 00:39:00,800 ตอนนั้นกูก็เปย์ให้เขาทุกอย่างแหละ 503 00:39:01,840 --> 00:39:03,280 เขาชอบกินกะหล่ำ 504 00:39:03,360 --> 00:39:04,760 กูก็ปลูกให้เขา 505 00:39:05,320 --> 00:39:06,960 แถมยังทำให้เขากินอีกด้วย 506 00:39:08,240 --> 00:39:09,560 [เสียงถอนหายใจหงุดหงิด] 507 00:39:11,160 --> 00:39:12,840 [เสียงดื่มน้ำเสียงดัง] 508 00:39:14,360 --> 00:39:15,920 แต่คบกันสั้นๆ ไม่ถึงปีก็เลิกนะ 509 00:39:17,200 --> 00:39:19,040 เพราะว่าเขาจะไปเรียนต่อเมืองนอก 510 00:39:20,560 --> 00:39:23,280 กูก็บอกว่า กูรอได้ 511 00:39:23,360 --> 00:39:25,480 แต่เขาก็บอกว่าอย่าเสียเวลารอเลย 512 00:39:26,840 --> 00:39:28,680 เราอาจจะไปเจอใครที่ดีกว่าก็ได้ 513 00:39:29,640 --> 00:39:30,960 [เสียงสองถอนหายใจ] 514 00:39:31,040 --> 00:39:32,840 [เกณฑ์] แล้วอย่างเมื่อกี้ที่กูไปเจอกับเขา 515 00:39:33,640 --> 00:39:35,120 เขาก็ยังยืนยันคำเดิมนะ 516 00:39:37,400 --> 00:39:40,160 ว่าเขาไม่เสียใจเลยที่เขาพูดแบบนั้น 517 00:39:43,000 --> 00:39:44,440 [เสียงพ่นลมหายใจ] 518 00:39:45,160 --> 00:39:46,920 จะว่าเลือกอนาคตมันก็ใช่นะ 519 00:39:48,360 --> 00:39:50,360 แต่จริงๆ แล้วเขาไม่ได้รักลุงมากพอไง 520 00:39:50,840 --> 00:39:52,040 [สอง] เขาถึงปล่อยมือลุงไป 521 00:39:53,320 --> 00:39:55,480 แต่ผมกับเขามันก็คนละคนกันนะลุง 522 00:39:55,560 --> 00:39:56,720 กูรู้ 523 00:39:56,800 --> 00:39:58,200 แล้วลุงจะกลัวอะไร 524 00:40:01,600 --> 00:40:03,440 ถึงลุงจะเคยมีอดีตอะไรมา 525 00:40:03,920 --> 00:40:05,680 ถ้ามันทำให้ลุงไม่เชื่อในความรัก 526 00:40:08,200 --> 00:40:09,880 ผมจะทำให้ลุงเห็นเอง 527 00:40:09,960 --> 00:40:11,880 ว่าผมจริงจังกับลุงมากแค่ไหน 528 00:40:19,160 --> 00:40:20,560 คนเรามันเปลี่ยนกันได้ 529 00:40:21,320 --> 00:40:23,240 แล้วเด็กอย่างมึงก็ต้องเจอโลกอีกมาก 530 00:40:24,280 --> 00:40:25,320 [เสียงถอนหายใจ] 531 00:40:25,400 --> 00:40:26,800 กูมีเรื่องจะเคลียร์กับมึงแค่นี้แหละ 532 00:40:28,560 --> 00:40:30,040 เอ่อ ลุง 533 00:40:30,120 --> 00:40:31,640 [สอง] ลุง ลุงจะไปไหน 534 00:40:31,720 --> 00:40:32,600 ลุง 535 00:40:32,680 --> 00:40:34,760 [ดนตรีหม่นหมอง] 536 00:40:35,960 --> 00:40:36,880 ลุง 537 00:40:37,360 --> 00:40:38,720 เด็กแล้วไง 538 00:40:39,440 --> 00:40:40,880 เด็กอีกหน่อยก็โตเปล่า 539 00:40:44,640 --> 00:40:47,160 ลุงกลัวแต่ผมจะเปลี่ยนไป แล้วลุงล่ะ 540 00:40:47,720 --> 00:40:49,080 [สอง] ถ้าเกิดพรุ่งนี้ลุงตายขึ้นมา 541 00:40:49,160 --> 00:40:50,120 ผมจะทำยังไง 542 00:40:50,200 --> 00:40:51,400 นี่มึงแช่งกูเหรอ 543 00:40:51,480 --> 00:40:53,040 ผมไม่ได้แช่งนะ 544 00:40:53,640 --> 00:40:54,680 ผมจริงจัง 545 00:40:56,560 --> 00:41:00,280 ลุงจะมัวแต่กลัว แล้วทำทุกอย่างให้มันยาก ให้มันเสียเวลาทำไม 546 00:41:00,360 --> 00:41:02,560 [สอง] เราไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น 547 00:41:02,640 --> 00:41:05,200 แล้วทำไมเราสองคนไม่รักกันตั้งแต่วันนี้เลยล่ะ 548 00:41:05,280 --> 00:41:08,240 [ดนตรีหวานซึ้ง] 549 00:41:18,920 --> 00:41:20,080 [สอง] ลุงจะรีบไปไหนเนี่ย 550 00:41:20,160 --> 00:41:21,600 คุยกันให้จบก่อนได้ไหม 551 00:41:21,680 --> 00:41:22,600 ลุง 552 00:41:23,680 --> 00:41:25,320 [สอง] ลุง ลุง 553 00:41:25,400 --> 00:41:26,920 กูจะกลับบ้าน 554 00:41:32,240 --> 00:41:33,520 ไปรดน้ำตำลึง 555 00:41:34,000 --> 00:41:36,080 มันจะได้โตไวๆ เหมือนใครบางคนไง 556 00:41:36,160 --> 00:41:39,120 [ดนตรีสดใส] 557 00:41:45,280 --> 00:41:48,040 นี่ ตกลงลุงคบกับผมแล้วใช่ไหม 558 00:41:49,680 --> 00:41:52,760 [เสียงตื่นเต้นดีใจ] เย่ ผมจะมีตำลึงกินแล้ว 559 00:41:52,840 --> 00:41:54,120 [เสียงสองโห่ร้องมีความสุข] 560 00:41:54,200 --> 00:41:55,840 [เกณฑ์] ปล่อยๆ ปล่อยๆ หือ 561 00:41:55,920 --> 00:41:59,120 สวนสาธารณะเขาห้ามเสียงดังเข้าใจเปล่า 562 00:41:59,200 --> 00:42:00,720 งั้นไม่ใช้เสียงก็ได้ครับ 563 00:42:01,400 --> 00:42:03,240 - [สอง] หอมแทนแล้วกัน - อย่า เอ๊ย 564 00:42:03,320 --> 00:42:04,280 อย่า 565 00:42:04,360 --> 00:42:06,040 อย่าทำอะไรรุ่มร่ามเข้าใจไหม 566 00:42:06,120 --> 00:42:07,120 [เสียงหัวเราะในลำคอ] เงียบ 567 00:42:07,200 --> 00:42:08,280 [เกณฑ์] ดูคน 568 00:42:08,760 --> 00:42:09,680 ดูคน 569 00:42:11,480 --> 00:42:12,320 เคเปล่า 570 00:42:13,120 --> 00:42:14,040 [สอง] รักนะลุง 571 00:42:14,120 --> 00:42:15,320 - งั้นกลับบ้านกันเถอะ - ชู่ 572 00:42:15,400 --> 00:42:17,240 ไป ไป 573 00:42:17,320 --> 00:42:18,560 - มึงไปส่งกูเหรอ - [สอง] ใช่ 574 00:42:18,640 --> 00:42:21,000 ขี่หลังผมไป มา เอามือมา 575 00:42:21,560 --> 00:42:23,360 หนึ่ง สอง สาม อ้า 576 00:42:23,440 --> 00:42:25,280 กลับบ้านกัน [เสียงเกณฑ์ร้องตกใจ] 577 00:42:25,360 --> 00:42:27,920 [ดนตรีหดหู่] 578 00:42:37,200 --> 00:42:38,560 [เต้าหู้] ผมช่วยฮะ 579 00:42:43,920 --> 00:42:45,400 ยังคิดมากเรื่องเมื่อคืนอยู่เหรอฮะ 580 00:42:47,760 --> 00:42:49,120 กูจะคิดมากเรื่องอะไร 581 00:42:51,040 --> 00:42:54,400 ก็ ที่อยากทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นไงฮะ 582 00:42:55,880 --> 00:42:57,680 ที่พี่ณัฐโมโหใส่คุณป้า 583 00:42:58,440 --> 00:43:00,080 จริงๆ พี่ณัฐไม่ได้โกรธใช่ไหมฮะ 584 00:43:00,800 --> 00:43:03,040 [เต้าหู้] พี่ณัฐก็แค่มี… 585 00:43:03,880 --> 00:43:05,120 ทิฐิ 586 00:43:06,840 --> 00:43:08,560 พี่ณัฐขึ้นหลังเสือ 587 00:43:09,560 --> 00:43:11,600 แต่ว่าหาทางลงไม่ได้ใช่ไหมฮะ 588 00:43:13,120 --> 00:43:14,680 แสนรู้จังนะมึงอะ 589 00:43:15,560 --> 00:43:17,240 มีคนเคยบอกผมว่า 590 00:43:18,200 --> 00:43:20,720 ถ้าครอบครัวมีที่ว่างก็ให้ช่วยกันถม 591 00:43:21,880 --> 00:43:23,640 ถ้ารักกันก็ต้องแสดงออก 592 00:43:23,720 --> 00:43:25,960 [เต้าหู้] ถ้าอยากเข้าใจกัน 593 00:43:26,040 --> 00:43:27,520 ก็ต้องพูดกันเยอะๆ นะฮะ 594 00:43:28,480 --> 00:43:29,920 ความเข้าใจ 595 00:43:30,440 --> 00:43:32,280 อาศัยการให้โอกาสกันและกันนะฮะ 596 00:43:33,200 --> 00:43:35,040 นี่มึงพูดเก่งแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ 597 00:43:36,560 --> 00:43:37,920 แล้วชอบเปล่าล่ะฮะ 598 00:43:38,960 --> 00:43:39,880 ชอบสิ 599 00:43:40,760 --> 00:43:41,960 กูชอบฟังเสียงมึง 600 00:43:44,320 --> 00:43:46,400 [ดนตรีอบอุ่น] 601 00:43:47,520 --> 00:43:48,400 ช่วยฮะ 602 00:44:10,640 --> 00:44:12,280 จะไม่ทำแบบเมื่อวานแล้วนะฮะ 603 00:44:14,360 --> 00:44:16,000 ก็ถ้าแม่เขาไม่เริ่มก่อน 604 00:44:16,960 --> 00:44:17,840 พี่ณัฐ 605 00:44:21,720 --> 00:44:23,680 เออ กูรู้แล้ว 606 00:44:24,640 --> 00:44:25,920 พอใจยัง 607 00:44:27,280 --> 00:44:28,400 พอใจฮะ 608 00:44:29,240 --> 00:44:30,920 [เต้าหู้] แบบนี้น่ารักที่สุดเลย 609 00:44:31,920 --> 00:44:33,560 น่ารักก็ต้องได้รางวัล 610 00:44:33,640 --> 00:44:35,600 [ดนตรีโรแมนติก] 611 00:44:50,280 --> 00:44:53,400 ขอคิดดูก่อนนะฮะ ว่าจะให้อะไรดี 612 00:44:59,920 --> 00:45:01,040 ขึ้นฉ่าย 613 00:45:04,000 --> 00:45:05,840 [เสียงขึ้นฉ่ายครางหงิง] 614 00:45:13,600 --> 00:45:14,680 คุณป้าฮะ 615 00:45:17,640 --> 00:45:18,560 แม่ 616 00:45:21,320 --> 00:45:22,440 เดี๋ยวผมไปดูข้างบนนะฮะ 617 00:45:25,680 --> 00:45:26,520 แม่ 618 00:45:29,320 --> 00:45:32,280 [ดนตรีตึงเครียด] 619 00:45:33,160 --> 00:45:36,120 [เสียงระบบอัตโนมัติ] ขอโทษค่ะ ไม่สามารถติดต่อเลขหมาย… 620 00:45:36,200 --> 00:45:37,840 คุณป้าไม่อยู่ข้างบนฮะ 621 00:45:39,520 --> 00:45:41,560 - [เสียงระบบอัตโนมัติ] ขอโทษค่ะ… - ไปไหนเนี่ย 622 00:45:41,640 --> 00:45:42,920 ทำไมปิดเครื่อง 623 00:45:44,120 --> 00:45:46,960 [เสียงพ่นลมหายใจ] ผมลืมบอกไป 624 00:45:47,480 --> 00:45:48,800 คุณป้าโทรศัพท์เสีย 625 00:45:52,880 --> 00:45:54,440 งั้นเดี๋ยวกูไปถามบ้านนู้นก่อนนะ 626 00:46:05,280 --> 00:46:06,920 คุณเก้าอี้โยกฮะ 627 00:46:07,000 --> 00:46:08,320 คุณป้าไปไหนรู้ไหมฮะ 628 00:46:11,520 --> 00:46:12,920 คุณเก้าอี้โยกฮะ 629 00:46:17,360 --> 00:46:18,640 [เต้าหู้] คุณเก้าอี้โยกฮะ 630 00:46:19,480 --> 00:46:20,480 คุณเก้าอี้โยก 631 00:46:23,440 --> 00:46:26,400 [ดนตรีหดหู่ตึงเครียด] 632 00:46:29,720 --> 00:46:31,680 ลุงชูกับน้าโหน่งก็ไม่เห็น 633 00:46:37,080 --> 00:46:38,920 [เสียงขึ้นฉ่ายคราง] 634 00:46:45,440 --> 00:46:46,560 ขึ้นฉ่าย 635 00:46:56,320 --> 00:46:58,160 "วันนี้หมอนัด 636 00:46:59,320 --> 00:47:00,800 แม่ไปหาหมอ" 637 00:47:02,440 --> 00:47:04,120 คุณป้า… 638 00:47:19,360 --> 00:47:21,880 ผมลืมไปเลยว่าเดือนนี้คุณป้าต้องมาหาหมอ 639 00:47:22,360 --> 00:47:25,440 ผมขอโทษนะฮะ ที่ผมดูแลคุณป้าไม่ดี 640 00:47:25,520 --> 00:47:27,040 ไม่ใช่ความผิดมึงหรอก 641 00:47:27,120 --> 00:47:28,040 กูผิดเอง 642 00:47:28,960 --> 00:47:31,040 พี่ณัฐก็เป็นห่วงคุณป้าเหมือนกันใช่ไหมฮะ 643 00:47:31,880 --> 00:47:33,240 - [กัญญา] อ้าว - อากัญสวัสดีครับ 644 00:47:33,320 --> 00:47:34,880 ณัฐ เต้าหู้ จ้ะ 645 00:47:34,960 --> 00:47:36,040 ผมมารับแม่ครับ 646 00:47:36,600 --> 00:47:37,920 อือ เหรอ 647 00:47:38,960 --> 00:47:41,760 เอ้อ น้าเห็นแม่ออกไปทางนี้ เมื่อกี้ 648 00:47:44,120 --> 00:47:45,800 - ขอบคุณนะฮะ - จ้ะๆ 649 00:47:47,520 --> 00:47:50,440 [ดนตรีระทึก] 650 00:47:56,240 --> 00:47:59,200 [กัญญา] จิตแพทย์น่ะ ส่งผลตรวจเบื้องต้นมาให้แล้วนะ 651 00:47:59,760 --> 00:48:01,400 ยังไม่ต้องกังวล 652 00:48:01,480 --> 00:48:05,760 อาการที่คุณนาบอกมา มันก็เกิดได้หลายสาเหตุนะ 653 00:48:05,840 --> 00:48:08,960 อาจจะเป็นพวกผลข้างเคียงจากยาอะไรพวกนี้ 654 00:48:09,040 --> 00:48:12,640 เอางี้ เดี๋ยวหมอจะให้ทำแบบทดสอบ เพิ่มเติมอีกนิดหนึ่ง 655 00:48:12,720 --> 00:48:15,520 แล้วก็ส่งไปตรวจเลือดเพิ่มเติมอีกหน่อยหนึ่ง 656 00:48:15,600 --> 00:48:18,240 เราจะได้รู้สาเหตุที่มันชัดเจนน่ะ 657 00:48:18,880 --> 00:48:21,720 [ดนตรีตึงเครียดชวนระทึก] 658 00:48:54,360 --> 00:48:55,240 [เต้าหู้] คุณป้า 659 00:48:55,960 --> 00:48:57,440 [เสียงเครื่องยนต์เร่งเข้ามา] 660 00:48:57,520 --> 00:48:59,320 [ดนตรีระทึก] 661 00:48:59,400 --> 00:49:01,080 - แม่ แม่ - [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 662 00:49:08,400 --> 00:49:09,920 [เสียงล้มกระแทกพื้น] 663 00:49:10,000 --> 00:49:11,240 [เสียงล้มและเสียงร้องเจ็บปวด] 664 00:49:18,200 --> 00:49:19,040 คุณป้าฮะ 665 00:49:20,400 --> 00:49:21,760 เป็นอะไรไหมฮะ 666 00:49:21,840 --> 00:49:22,840 [เสียงมทนาหอบหายใจ] 667 00:49:24,120 --> 00:49:25,320 ณัฐเจ็บตรงไหนไหมลูก 668 00:49:27,120 --> 00:49:27,960 [มทนา] หือ 669 00:49:28,640 --> 00:49:31,480 [ดนตรีตึงเครียด] 670 00:49:32,240 --> 00:49:33,240 [เสียงมทนาพ่นลมหายใจ] 671 00:49:33,840 --> 00:49:35,200 ณัฐเจ็บตรงไหนไหมลูก 672 00:49:36,120 --> 00:49:37,040 [มทนา] ฮะ 673 00:49:39,320 --> 00:49:40,240 เจ็บไหม 674 00:49:44,400 --> 00:49:45,760 พี่ณัฐเลือดออก 675 00:49:50,760 --> 00:49:51,760 โอ๊ย 676 00:49:52,720 --> 00:49:54,080 ณัฐเจ็บไหมลูก 677 00:50:22,760 --> 00:50:24,160 [ณัฐวัยเด็ก] แม่เจ็บมากไหม 678 00:50:24,240 --> 00:50:25,520 ไม่เจ็บเลยลูก 679 00:50:27,720 --> 00:50:29,240 เป็นแผลไม่เจ็บได้ยังไง 680 00:50:30,880 --> 00:50:33,760 แค่แม่เห็นณัฐไม่เป็นไร แม่ก็ไม่เจ็บแล้ว 681 00:50:34,480 --> 00:50:37,400 แต่ถ้าณัฐเจ็บเนี่ย แม่เจ็บกว่าณัฐอีกน้า 682 00:50:37,480 --> 00:50:39,200 [ดนตรีเศร้า] 683 00:50:44,600 --> 00:50:46,520 ณัฐเป่ามนตร์วิเศษให้แล้ว 684 00:50:47,040 --> 00:50:49,000 อีกแป๊บเดียวแผลแม่ก็จะหายแล้วนะครับ 685 00:50:49,080 --> 00:50:50,520 เหรอ 686 00:50:50,600 --> 00:50:52,920 อือ ขอบคุณครับ 687 00:50:53,600 --> 00:50:55,320 ขอบคุณนะลูก [เสียงหอมแก้ม] 688 00:51:01,000 --> 00:51:01,840 [พยาบาล] คนไข้คะ 689 00:51:02,600 --> 00:51:04,240 ทำแผลเสร็จแล้วนะคะ 690 00:51:06,840 --> 00:51:08,120 ขอบคุณครับ 691 00:51:27,080 --> 00:51:28,120 เจ็บไหมลูก 692 00:51:34,880 --> 00:51:36,920 เป็นแผลไม่เจ็บได้ยังไง 693 00:51:39,520 --> 00:51:41,160 [ณัฐวัยเด็ก] เป็นแผลไม่เจ็บได้ยังไง 694 00:51:41,800 --> 00:51:45,000 แค่แม่เห็นณัฐไม่เป็นไร แม่ก็ไม่เจ็บแล้ว 695 00:51:45,560 --> 00:51:48,360 [มทนา] แต่ถ้าณัฐเจ็บเนี่ย แม่เจ็บกว่าณัฐอีกน้า 696 00:51:55,840 --> 00:51:57,960 เดี๋ยวณัฐไปเอายาก่อนนะแม่ 697 00:51:58,040 --> 00:51:59,080 จะได้รีบกลับ 698 00:52:05,440 --> 00:52:06,560 [เต้าหู้] เดี๋ยวนั่งก่อนนะฮะ 699 00:52:08,200 --> 00:52:09,600 เจอกันแล้วเหรอคะ 700 00:52:10,280 --> 00:52:11,400 [เสียงเต้าหู้พ่นลมหายใจ] 701 00:52:12,240 --> 00:52:14,240 เมื่อกี้คุณป้าจะไปไหนเหรอฮะ 702 00:52:14,320 --> 00:52:16,080 ผมเห็นออกไปทางหลังโรงพยาบาล 703 00:52:21,000 --> 00:52:22,640 พอดีป้า… 704 00:52:23,120 --> 00:52:25,960 คิดอะไรเพลินๆ น่ะจ้ะ ก็เลยเดินไปเรื่อยเปื่อย 705 00:52:27,320 --> 00:52:30,040 รู้สึกตัวอีกทีก็ไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไงก็ไม่รู้ 706 00:52:31,760 --> 00:52:34,600 [เสียงพ่นลมหายใจ] วันหลังก็มาเป็นเพื่อนแม่ก็แล้วกันเนอะ 707 00:52:34,680 --> 00:52:35,960 จะได้ไม่หลง 708 00:52:37,480 --> 00:52:42,160 เออ วันนี้มารับยาแล้ว อย่าลืมเตือนแม่ให้กินยาตามที่หมอสั่งนะ 709 00:52:44,120 --> 00:52:45,640 [เสียงโทรศัพท์เข้า] 710 00:52:49,560 --> 00:52:50,640 ครับพี่เจือ 711 00:52:52,200 --> 00:52:54,000 ผมอยู่โรงพยาบาลครับพี่ 712 00:52:54,080 --> 00:52:55,040 พอดีมีเรื่องนิดหน่อย 713 00:52:56,960 --> 00:52:59,600 ได้ครับ เดี๋ยวผมส่งแม่เสร็จแล้วจะรีบเข้าไป 714 00:53:00,160 --> 00:53:01,000 ครับ 715 00:53:03,440 --> 00:53:05,080 งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ 716 00:53:05,160 --> 00:53:07,440 - พอดีต้องไปรีบทำธุระต่อ - จ้ะ 717 00:53:08,240 --> 00:53:09,400 - สวัสดีครับอากัญ - สวัสดีค่ะ 718 00:53:09,480 --> 00:53:10,840 สวัสดีครับ 719 00:53:10,920 --> 00:53:11,760 ไปแม่ 720 00:53:14,160 --> 00:53:16,760 [ดนตรีตึงเครียดหดหู่] 721 00:53:27,560 --> 00:53:29,840 [ดนตรีผ่อนคลาย] 722 00:53:32,360 --> 00:53:35,960 (วันซ์อัปพอนอาวร์ไทม์) 723 00:54:05,680 --> 00:54:07,040 [ธาร] พี่เลิกกับคนนั้นแล้วนะ 724 00:54:08,680 --> 00:54:09,960 [พริบ] เลิกกันแล้ว 725 00:54:11,760 --> 00:54:13,040 พี่เป็นคนบอกเลิกเอง 726 00:54:14,280 --> 00:54:15,520 ทำไมล่ะคะ 727 00:54:17,600 --> 00:54:19,800 [เสียงถอนหายใจ] คือ… 728 00:54:19,880 --> 00:54:21,480 พี่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ 729 00:54:22,600 --> 00:54:24,440 พี่ธารดูรักเขามากนะ 730 00:54:26,040 --> 00:54:27,600 คบกันนานแล้วใช่ไหม 731 00:54:28,400 --> 00:54:30,240 ถึงได้ฝังใจขนาดนี้ 732 00:54:32,320 --> 00:54:33,480 แค่ปีเดียว 733 00:54:35,240 --> 00:54:36,640 แต่ว่าเขาเป็นรักแรก 734 00:54:39,760 --> 00:54:42,200 เขาว่ารักแรกมักฝังใจ 735 00:54:44,920 --> 00:54:46,600 แล้วเขาก็ว่ากันว่า… 736 00:54:47,120 --> 00:54:50,120 รักแรก มักจะไม่สมหวัง 737 00:54:52,000 --> 00:54:53,600 เขาเป็นใครเหรอคะ 738 00:54:57,880 --> 00:54:59,240 รุ่นน้องที่โรงเรียนน่ะ 739 00:55:01,040 --> 00:55:04,000 [ดนตรีชวนลุ้น] 740 00:55:04,920 --> 00:55:06,800 [เสียงคลิกเมาส์] 741 00:55:28,920 --> 00:55:30,200 [ณัฐ] พริบ 742 00:55:30,280 --> 00:55:32,440 - พี่เจือล่ะ - เฮ้ย พี่ณัฐ 743 00:55:32,520 --> 00:55:33,840 พี่ณัฐมาดูนี่หน่อยสิ 744 00:55:33,920 --> 00:55:35,040 พริบอยากรู้ว่า… [เสียงตีและณัฐร้องเจ็บ] 745 00:55:35,120 --> 00:55:36,320 โอ๊ย พี่เจือ [เสียงณัฐซี้ดปาก] 746 00:55:36,400 --> 00:55:37,720 อ้าว แขนเป็นไรเนี่ย 747 00:55:37,800 --> 00:55:39,320 รถเฉี่ยวพี่ 748 00:55:39,400 --> 00:55:42,000 - พี่ณัฐๆ - เออ พี่มีเรื่องจะคุยกับณัฐเรื่องบทนะ 749 00:55:42,080 --> 00:55:42,920 ไป 750 00:55:43,000 --> 00:55:44,720 - โอ๊ยๆ พี่เจือระวัง - โทษๆ โทษๆ 751 00:55:44,800 --> 00:55:46,480 - พี่ณัฐมาดูอันนี้ก่อน คือพริบ… - [เจือ] ไปๆ 752 00:55:46,560 --> 00:55:49,280 พริบ เขาจะคุยธุระกัน เอ๊ 753 00:55:50,000 --> 00:55:52,000 โหย น้าเจือ 754 00:55:52,600 --> 00:55:53,760 [เสียงพ่นลมหายใจหงุดหงิด] 755 00:55:54,480 --> 00:55:57,880 แล้วเมื่อไหร่พริบจะรู้เรื่องสักทีเนี่ย 756 00:55:57,960 --> 00:56:00,800 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 757 00:56:01,560 --> 00:56:03,240 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 758 00:56:03,320 --> 00:56:05,280 ไอ้ฉากที่กวีทะเลาะกับพ่อ 759 00:56:05,360 --> 00:56:07,040 แล้วแม่มาตบกวี 760 00:56:07,600 --> 00:56:10,160 แล้วมึงบรรยายความรู้สึกแม่ว่า 761 00:56:10,240 --> 00:56:13,440 [เจือ] แม่โมโห เพราะกวีท้าทายพ่อ 762 00:56:14,840 --> 00:56:16,200 มึง ทำไมมึงคิดอย่างนี้ 763 00:56:16,280 --> 00:56:18,760 [ดนตรีหดหู่] 764 00:56:18,840 --> 00:56:20,400 ณัฐจะไปบอกทุกคน 765 00:56:20,480 --> 00:56:23,520 ว่าเราไม่เกี่ยวข้องกัน ว่าณัฐไม่ใช่ลูกพ่อกับแม่… 766 00:56:23,600 --> 00:56:25,640 [เสียงตบหน้าและเอฟเฟกต์ระทึก] 767 00:56:25,720 --> 00:56:27,000 อย่าพูดแบบนี้อีก 768 00:56:27,600 --> 00:56:29,760 ณัฐเป็นลูกของพ่อกับแม่นะ 769 00:56:31,520 --> 00:56:33,280 [เสียงถอนหายใจหงุดหงิด] ก็แม่มันโกรธไงพี่ 770 00:56:34,000 --> 00:56:36,320 ลูกที่ยอมอยู่ใต้อำนาจมาโดยตลอด 771 00:56:36,840 --> 00:56:39,800 อยู่ดีๆ ก็ก้าวร้าว ประกาศตัดพ่อตัดแม่ 772 00:56:39,880 --> 00:56:42,640 แต่เท่าที่กูอ่านบทของมึงนะ 773 00:56:42,720 --> 00:56:44,800 แล้วกูรู้จักตัวละครไปพร้อมๆ กับมึงเนี่ย 774 00:56:44,880 --> 00:56:46,320 ที่ผ่านมาเนี่ย 775 00:56:46,880 --> 00:56:51,160 แม่กวีไม่กล้าที่จะลุกขึ้นมายืนข้างๆ ลูก 776 00:56:52,360 --> 00:56:53,840 [เจือ] แต่ฉากนี้ 777 00:56:54,480 --> 00:56:58,320 ที่มึงเขียนมาเนี่ย กูคิดว่าแม่กำลังปกป้องลูก 778 00:56:58,800 --> 00:57:00,040 [ดนตรีหม่นหมอง] 779 00:57:00,120 --> 00:57:01,240 ยังไงพี่ 780 00:57:01,800 --> 00:57:03,920 ถ้าแม่ไม่ตบกวี 781 00:57:05,360 --> 00:57:06,800 พ่อก็ไม่หยุดใช่ไหม 782 00:57:06,880 --> 00:57:09,920 แม่ตบเพราะกำลังหยุดความรุนแรงที่จะเกิดขึ้น 783 00:57:10,000 --> 00:57:12,960 [เจือ] ไม่งั้นพ่อกระทืบกวีถึงตายเลยนะ 784 00:57:14,640 --> 00:57:18,680 แต่สิ่งที่เขาทำเนี่ย ไม่ใช่เขาจะไม่เสียใจนะ 785 00:57:19,960 --> 00:57:22,920 [เจือ] แต่เขายอมรับความรู้สึกผิด 786 00:57:23,000 --> 00:57:24,960 และความเจ็บปวดเอาไว้ข้างใน 787 00:57:27,320 --> 00:57:30,600 แค่แม่เห็นณัฐไม่เป็นไร แม่ก็ไม่เจ็บแล้ว 788 00:57:31,560 --> 00:57:34,520 แต่ถ้าณัฐเจ็บเนี่ย แม่เจ็บกว่าณัฐอีกน้า 789 00:57:38,280 --> 00:57:40,560 ถ้ารังเกียจที่ณัฐเป็นแบบนี้กันมากนะ 790 00:57:40,640 --> 00:57:42,160 ณัฐจะไปบอกทุกคน 791 00:57:42,240 --> 00:57:43,720 ว่าเราไม่เกี่ยวข้องกัน 792 00:57:44,200 --> 00:57:45,960 [ณัฐ] ว่าณัฐไม่ใช่ลูกพ่อกับแม่… [เสียงตบหน้า] 793 00:57:49,040 --> 00:57:50,360 อย่าพูดแบบนี้อีก 794 00:57:52,920 --> 00:57:55,000 ณัฐเป็นลูกของพ่อกับแม่นะ 795 00:58:09,880 --> 00:58:12,000 แม่ที่ปกป้องลูกด้วยการทำร้าย 796 00:58:13,320 --> 00:58:15,160 แล้วหวังให้ลูกจะเข้าใจงั้นเหรอพี่ 797 00:58:15,640 --> 00:58:17,840 มันก็พูดยากว่ะ 798 00:58:17,920 --> 00:58:22,280 สิ่งที่แม่แสดงออก มันซับซ้อนมากกว่าที่กูอ่าน 799 00:58:22,360 --> 00:58:25,920 [เจือ] มันไม่ได้ตัดสินกันง่ายๆ หรือตีความแค่ชั้นเดียวนะ 800 00:58:37,760 --> 00:58:40,680 [ดนตรีหดหู่] 801 00:59:42,760 --> 00:59:44,880 ตอนนี้คุณเก้าอี้โยกก็หลับไปแล้วฮะ 802 00:59:46,920 --> 00:59:48,760 บ้านเงียบมากเลย 803 00:59:49,800 --> 00:59:51,320 คุณป้าก็เงียบไปด้วยนะฮะ 804 00:59:51,960 --> 00:59:55,480 สงสัยยังเสียใจเรื่องเมื่อคืน 805 00:59:56,560 --> 00:59:58,600 แต่ผมว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นนะฮะ 806 00:59:59,600 --> 01:00:01,240 [ดนตรีเบาสมอง] 807 01:00:01,320 --> 01:00:03,760 ตั้งแต่คุณป้ากลับจากโรงพยาบาล 808 01:00:03,840 --> 01:00:06,040 [เต้าหู้] คุณป้าก็ดูนิ่งไป 809 01:00:06,800 --> 01:00:08,320 เหมือนมีอะไรในใจเลยฮะ 810 01:00:13,040 --> 01:00:14,120 [เสียงเคาะประตู] 811 01:00:14,200 --> 01:00:15,120 [มทนา] เต้าหู้ 812 01:00:24,240 --> 01:00:25,680 ป้ามีอะไรให้ช่วยหน่อย 813 01:00:26,200 --> 01:00:28,760 [ดนตรีอบอุ่น] 814 01:00:36,320 --> 01:00:38,160 ป้ารู้ว่าทำอย่างนี้มันไม่ดี 815 01:00:39,880 --> 01:00:42,160 ถ้าณัฐรู้เขาก็ต้องโกรธป้าแน่ๆ 816 01:00:42,960 --> 01:00:45,280 แต่ป้าก็อยากรู้ว่าณัฐเขาคิดอะไรกับป้า 817 01:00:46,520 --> 01:00:47,720 มีอะไร… 818 01:00:48,800 --> 01:00:50,800 ที่มันไม่ดีเกี่ยวกับป้าบ้าง 819 01:00:53,480 --> 01:00:55,480 ทำไมอยู่ดีๆ คุณป้าอยากรู้ฮะ 820 01:00:56,480 --> 01:00:59,360 หรือว่า เป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนฮะ 821 01:01:01,760 --> 01:01:04,080 เมื่อก่อนป้าคงทำอะไรผิดพลาดเยอะ 822 01:01:05,200 --> 01:01:07,320 ป้าก็เลยอยากจะหาทางแก้ไข 823 01:01:10,160 --> 01:01:12,120 อยากจะทำอะไรให้มันดีขึ้น 824 01:01:13,160 --> 01:01:14,560 ก่อนที่… 825 01:01:16,960 --> 01:01:18,760 ก่อนที่อะไรมันจะแย่ไปกว่านี้ 826 01:01:21,000 --> 01:01:22,720 เต้าหู้อ่านให้ป้าฟังนะ 827 01:01:24,920 --> 01:01:25,800 ได้ฮะ 828 01:01:28,000 --> 01:01:30,920 [ดนตรีผ่อนคลาย] 829 01:01:37,520 --> 01:01:40,640 "ย้ายบ้านใหม่ แม่งงานโคตรช้าง 830 01:01:46,280 --> 01:01:48,120 [เต้าหู้] ต้องจัดการอะไรเยอะแยะไปหมด 831 01:01:48,920 --> 01:01:52,440 ทั้งบ้าน ทั้งสมาชิกในบ้าน 832 01:01:53,880 --> 01:01:57,440 แต่ยังไงอยู่ที่นี่ก็ยังดีกว่าเดิม 833 01:02:04,760 --> 01:02:06,880 [เต้าหู้] ยังซื้อของเข้าบ้านไม่หมดเลย 834 01:02:07,840 --> 01:02:08,760 โชคดี 835 01:02:09,240 --> 01:02:12,360 ที่เอาโต๊ะทำงานกับเก้าอี้เก่าที่บ้านมาด้วย 836 01:02:13,080 --> 01:02:14,520 ถึงจะเก่าไปหน่อย 837 01:02:15,440 --> 01:02:17,040 แต่ก็ชอบมันมาก 838 01:02:19,000 --> 01:02:20,840 เป็นโต๊ะเก้าอี้ตัวโปรด 839 01:02:21,440 --> 01:02:23,440 ใช้เขียนทำงานบ่อยๆ 840 01:02:25,040 --> 01:02:27,920 [เต้าหู้] ชอบที่เวลาได้คิดงานบนโต๊ะตัวนี้ 841 01:02:29,280 --> 01:02:30,920 เขียนแล้วก็สบายใจ" 842 01:02:33,240 --> 01:02:36,760 คุณป้าเคยบอกผมว่า พี่ณัฐไม่ค่อยอยู่บ้าน 843 01:02:37,400 --> 01:02:39,840 แต่พี่ณัฐดูรักบ้านหลังนี้มากเลยนะฮะ 844 01:02:40,640 --> 01:02:42,720 พี่ณัฐตั้งใจเลือกของทุกอย่างเข้าบ้านเลย 845 01:02:44,160 --> 01:02:45,720 ป้านี่แย่จังเลยเนอะ 846 01:02:46,880 --> 01:02:48,840 อยู่บ้านนี้มาก็ตั้งหลายปี 847 01:02:51,240 --> 01:02:54,680 ไม่เคยรู้เลยว่าของแต่ละชิ้นมันมีที่มาที่ไปยังไง 848 01:02:56,560 --> 01:02:58,160 ไม่เป็นไรหรอกฮะ 849 01:02:58,240 --> 01:02:59,600 ก็แค่เรื่องธรรมดาฮะ 850 01:02:59,680 --> 01:03:01,440 แต่เรื่องธรรมดาของณัฐ 851 01:03:03,680 --> 01:03:05,320 ไม่มีเรื่องของป้าอยู่เลย 852 01:03:10,600 --> 01:03:11,760 ต้องมีสิฮะ 853 01:03:12,560 --> 01:03:14,440 ผมยังอ่านไปไม่ถึงครึ่งเลยนะฮะ 854 01:03:25,440 --> 01:03:26,440 เจอแล้วฮะ 855 01:03:29,840 --> 01:03:32,440 "โทรศัพท์ของแม่โคตรโบราณเลย 856 01:03:33,200 --> 01:03:37,360 วันนี้เช็คออก เลยจะไปซื้อเครื่องใหม่ให้แม่สักหน่อย" 857 01:03:39,880 --> 01:03:41,040 [ณัฐ] ไม่น่าซื้อเลย 858 01:03:41,760 --> 01:03:42,840 [เสียงณัฐถอนหายใจ] 859 01:03:42,920 --> 01:03:44,840 [ณัฐ] ซื้อให้แล้วยังบ่นว่าแพงอีก 860 01:03:44,920 --> 01:03:46,000 มีอะไรเหรอ 861 01:03:47,320 --> 01:03:48,880 ณัฐเขาเขียนว่ายังไง 862 01:03:51,920 --> 01:03:53,360 พี่ณัฐบอกว่า 863 01:03:54,040 --> 01:03:55,680 คุณป้าบ่นว่าแพงฮะ 864 01:03:59,320 --> 01:04:02,320 [ดนตรีอบอุ่น] 865 01:04:11,840 --> 01:04:15,680 แม่ไม่จำเป็นต้องใช้ของใหม่ขนาดนี้ แล้วก็แพงแบบนี้ด้วย 866 01:04:15,760 --> 01:04:17,680 ณัฐน่าจะเก็บเงินไว้ใช้มากกว่านะ 867 01:04:24,680 --> 01:04:25,640 [เสียงวางแก้วเสียงดัง] 868 01:04:29,560 --> 01:04:31,040 ป้าทำตัวไม่ถูก 869 01:04:31,680 --> 01:04:34,360 ก็เลยเผลอพูดทำร้ายความรู้สึกณัฐไป 870 01:04:37,560 --> 01:04:40,160 ป้าน่าจะบอกเขาไปตรงๆ ว่าป้ารู้สึก… 871 01:04:41,160 --> 01:04:43,280 ดีแค่ไหนที่ณัฐนึกถึงป้า 872 01:04:44,520 --> 01:04:45,920 หรือว่า… 873 01:04:46,480 --> 01:04:48,120 ขอบคุณเขาสักคำ 874 01:04:50,120 --> 01:04:51,800 แต่ป้าก็ไม่ได้พูดอะไรเลย 875 01:04:53,720 --> 01:04:56,440 พี่ณัฐอยากให้คุณป้าใช้โทรศัพท์ดีๆ 876 01:04:57,560 --> 01:05:00,840 ส่วนคุณป้า ก็อยากให้พี่ณัฐเก็บเงินไว้ใช้ 877 01:05:01,840 --> 01:05:04,160 ต่างคนคิดไปคนละอย่าง 878 01:05:04,240 --> 01:05:05,480 ทั้งที่เป็นห่วงกัน 879 01:05:06,440 --> 01:05:08,760 ถ้าวันนั้นได้คุยได้ปรับความเข้าใจกัน 880 01:05:09,760 --> 01:05:11,560 พี่ณัฐคงไม่เสียใจนะฮะ 881 01:05:18,800 --> 01:05:20,680 แล้วณัฐเขียนอะไรต่ออีกจ๊ะ 882 01:05:21,640 --> 01:05:22,800 ยังมีอีกฮะ 883 01:05:24,720 --> 01:05:27,000 "ซื้อของแต่งบ้านครบแล้ว 884 01:05:27,600 --> 01:05:29,520 แต่บ้านก็ยังเงียบฉิบหาย 885 01:05:30,440 --> 01:05:33,560 [เต้าหู้] เพิ่มสมาชิกใหม่เข้ามาในบ้านอีกสักตัว 886 01:05:33,640 --> 01:05:35,240 ก็คงอบอุ่นดี" 887 01:05:37,720 --> 01:05:40,560 [ดนตรีสนุกสนาน] 888 01:05:40,640 --> 01:05:44,520 [เต้าหู้] "ยิ่งเจ้าตัวนี้ เขาบอกว่ามันฉลาด 889 01:05:44,600 --> 01:05:45,960 เลี้ยงง่าย 890 01:05:46,040 --> 01:05:47,280 ฝึกก็ง่าย 891 01:05:47,800 --> 01:05:49,520 เหมาะที่จะเป็นบัดดี้ 892 01:05:50,000 --> 01:05:52,200 [เต้าหู้] เหมาะที่จะอยู่กับแม่ 893 01:05:52,280 --> 01:05:54,880 จะได้อยู่เป็นเพื่อนแม่เวลาณัฐไปทำงาน" 894 01:06:02,160 --> 01:06:03,800 ถึงพี่ณัฐจะทำงานหนัก 895 01:06:04,480 --> 01:06:06,720 ไม่ค่อยได้อยู่บ้านกับคุณป้าเท่าไร 896 01:06:06,800 --> 01:06:08,960 แต่พี่ณัฐก็เป็นห่วงคุณป้าเสมอเลยนะฮะ 897 01:06:14,000 --> 01:06:15,880 ป้าโชคดีน้า 898 01:06:17,560 --> 01:06:19,240 ถึงณัฐจะดื้อไปบ้าง 899 01:06:20,760 --> 01:06:22,640 แต่ณัฐก็เป็นเด็กดีมาตลอด 900 01:06:23,560 --> 01:06:26,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 901 01:06:32,200 --> 01:06:35,160 [ดนตรีสดใส] 902 01:06:39,000 --> 01:06:40,120 ผมรู้แล้วฮะ 903 01:06:41,040 --> 01:06:42,920 ที่คุณป้าไม่ยอมอ่านเอง 904 01:06:43,960 --> 01:06:46,960 เพราะคุณป้าไม่อยากรู้สึกแย่ ที่ต้องเผชิญกับความจริง 905 01:06:49,280 --> 01:06:50,640 ความจริงที่ว่า… 906 01:06:51,680 --> 01:06:54,040 พี่ณัฐแทบไม่เคยเขียนถึงคุณป้าเลยฮะ 907 01:06:55,640 --> 01:06:57,000 หรือว่าถ้าเขียน 908 01:06:58,600 --> 01:07:00,720 ก็เขียนถึงคุณป้าไม่ค่อยดีเท่าไร 909 01:07:00,800 --> 01:07:03,480 [สมุดโน้ต] แกทำดีที่สุดแล้วล่ะเจ้าหมี 910 01:07:03,560 --> 01:07:06,520 บางทีน่ะมนุษย์ก็ต้องพูดโกหก 911 01:07:06,600 --> 01:07:08,680 เพื่อให้คนฟังสบายใจ 912 01:07:10,120 --> 01:07:12,320 แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณป้านะฮะ 913 01:07:13,200 --> 01:07:14,840 ผมรู้ต่างหากฮะ 914 01:07:15,640 --> 01:07:17,840 [เต้าหู้] ต่อให้พี่ณัฐเขียนถึงคุณป้าแบบนั้นน่ะ 915 01:07:18,880 --> 01:07:20,920 แต่จริงๆ พี่ณัฐรักคุณป้านะฮะ 916 01:07:21,600 --> 01:07:24,000 [ดนตรีเศร้า] 917 01:07:39,000 --> 01:07:43,040 [ณัฐ] แม่ที่ปกป้องลูกด้วยการทำร้าย แล้วหวังให้ลูกจะเข้าใจงั้นเหรอพี่ 918 01:07:43,560 --> 01:07:45,360 มันก็พูดยากว่ะ 919 01:07:45,440 --> 01:07:49,640 สิ่งที่แม่แสดงออก มันซับซ้อนมากกว่าที่กูอ่าน 920 01:07:51,800 --> 01:07:55,320 มันไม่ได้ตัดสินกันง่ายๆ หรือตีความแค่ชั้นเดียวนะ 921 01:07:59,040 --> 01:08:00,440 [เสียงข้อความเข้า] 922 01:08:04,280 --> 01:08:06,560 [เต้าหู้] ถ้ากลับมาไม่เจอไม่ต้องเป็นห่วงนะฮะ 923 01:08:07,160 --> 01:08:10,200 ผมพาคุณป้าไปออกกำลังกาย ตามที่คุณหมอกัญญาบอก 924 01:08:20,240 --> 01:08:22,120 [มทนา] ตั้งแต่ป้าย้ายมาอยู่ที่นี่ 925 01:08:22,200 --> 01:08:24,000 ป้าไม่เคยออกมาเดินแบบนี้เลยนะ 926 01:08:25,120 --> 01:08:26,399 จริงๆ แล้วก็… 927 01:08:26,479 --> 01:08:29,479 ไม่ค่อยได้ยืดเส้นยืดสายแบบนี้ ตั้งแต่สาวๆ แล้วล่ะ 928 01:08:29,560 --> 01:08:31,880 เพราะว่า ตอนป้าโสดเนี่ย 929 01:08:31,960 --> 01:08:33,160 ป้าก็ทำแต่งาน 930 01:08:34,120 --> 01:08:36,760 พอกลับบ้านก็ต้องคอยดูแลคุณยาย 931 01:08:36,840 --> 01:08:38,399 เพราะว่าท่านอายุมากแล้ว 932 01:08:41,359 --> 01:08:43,240 พอแต่งงานป้าก็… 933 01:08:44,040 --> 01:08:45,520 ต้องดูแลครอบครัว 934 01:08:46,520 --> 01:08:49,520 [ดนตรีเศร้า] 935 01:08:55,240 --> 01:08:57,960 คุณป้าคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอเลยนะฮะ 936 01:09:01,040 --> 01:09:03,080 ป้าโตมากับยาย 937 01:09:03,160 --> 01:09:04,880 พ่อแม่ป้าเลิกกัน 938 01:09:06,439 --> 01:09:09,120 ตอนนั้นยายเสียใจแล้วก็ลำบากมาก 939 01:09:11,160 --> 01:09:14,200 ป้าก็แค่อยากจะทำตัวดีๆ ไม่เป็นภาระให้ยาย 940 01:09:16,479 --> 01:09:18,040 พอป้าแต่งงาน 941 01:09:20,399 --> 01:09:23,240 ป้าก็อยากให้ลูกป้ามีครอบครัวที่อบอุ่น 942 01:09:23,319 --> 01:09:24,600 ไม่เหมือนป้า 943 01:09:28,120 --> 01:09:30,160 แต่ณัฐไม่เหมือนเด็กผู้ชายคนอื่น 944 01:09:30,840 --> 01:09:32,720 [ดนตรีซึ้ง] 945 01:09:34,640 --> 01:09:35,920 สวยไหมล่ะฮะแม่ 946 01:09:36,560 --> 01:09:40,319 ณัฐ นี่มันชุดของผู้หญิง ณัฐใส่ไม่ได้นะลูก 947 01:09:42,520 --> 01:09:43,920 ทำไมอะแม่ 948 01:09:44,000 --> 01:09:45,600 ผู้ชายใส่ไม่ได้เหรอ 949 01:09:45,680 --> 01:09:47,279 ก็ณัฐชอบชุดนี้ 950 01:09:49,800 --> 01:09:52,319 สีชมพูเนี่ย มันเป็นสีของผู้หญิงลูก 951 01:09:52,800 --> 01:09:55,760 เป็นผู้ชายจะมาชอบสีรุ้งหวานๆ อะไรเนี่ย ฮะ 952 01:09:55,840 --> 01:09:57,400 [สิบหมื่น] ไม่เข้าท่าเลย 953 01:09:57,880 --> 01:10:01,000 [ดนตรีตึงเครียด] 954 01:10:04,320 --> 01:10:07,480 [มทนา] ไม่เหมือนก็แค่แตกต่างจ้ะ ไม่ใช่ไม่ดี 955 01:10:08,920 --> 01:10:11,280 ป้ายอมรับว่าตอนนั้นน่ะป้ารู้น้อย 956 01:10:12,280 --> 01:10:16,040 ป้าไม่รู้ว่า การที่ณัฐเป็นแบบนี้มันเกิดจากอะไร 957 01:10:17,760 --> 01:10:19,960 ป้าก็เลยเป็นห่วงสารพัดเลย 958 01:10:21,160 --> 01:10:24,240 เป็นห่วงอนาคตเขา ว่าจะเป็นยังไง 959 01:10:24,800 --> 01:10:26,480 สังคมจะยอมรับไหม 960 01:10:28,480 --> 01:10:30,600 จะมีใครรักลูกเราจริงหรือเปล่า 961 01:10:32,000 --> 01:10:33,200 [เสียงถอนหายใจ] 962 01:10:33,280 --> 01:10:35,560 แล้วยิ่งพอพ่อเขารับไม่ได้ 963 01:10:36,600 --> 01:10:40,000 เขาก็จะมาโทษป้าว่า ป้าเลี้ยงณัฐไม่ดี 964 01:10:42,000 --> 01:10:43,520 ป้าก็เลยเข้าข้างเขา 965 01:10:44,720 --> 01:10:46,920 ห้ามไม่ให้ณัฐเป็นตัวของตัวเอง 966 01:10:47,000 --> 01:10:48,600 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 967 01:10:48,680 --> 01:10:51,320 [สิบหมื่น] คิดน้อยแบบนี้ ลูกมันถึงได้เหมือนตุ๊ดเข้าไปทุกวันน่ะ 968 01:10:51,400 --> 01:10:53,880 - [มทนา] ณัฐก็แค่เป็นเด็กเรียบร้อย - นี่ไม่ต้องมาเถียงเลย 969 01:10:54,520 --> 01:10:56,400 เป็นลูกผู้ชายมันต้องเข้มแข็ง 970 01:10:56,480 --> 01:10:59,040 เป็นแม่ยังไงเนี่ย ให้ท้ายลูกผิดๆ 971 01:10:59,120 --> 01:11:00,520 [เสียงสั่น] ณัฐไม่สอบ 972 01:11:01,640 --> 01:11:03,200 ณัฐไม่อยากเป็นทหาร 973 01:11:03,840 --> 01:11:06,280 ถ้าณัฐไม่อยากเป็นทหาร แล้วณัฐอยากเป็นอะไรล่ะลูก 974 01:11:06,760 --> 01:11:07,880 อะไรก็ได้ 975 01:11:08,360 --> 01:11:10,400 แต่ณัฐไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ 976 01:11:11,520 --> 01:11:12,960 แม่ขอได้ไหม 977 01:11:15,840 --> 01:11:18,560 ฟังพ่อเขาบ้างลูก พ่อเขาหวังดี 978 01:11:19,800 --> 01:11:20,880 หวังดี 979 01:11:22,600 --> 01:11:26,200 หวังดีกับณัฐ หรือหวังดีกับตัวเองกันแน่ 980 01:11:27,200 --> 01:11:29,400 ป้าอ่อนแอแล้วก็เห็นแก่ตัว 981 01:11:32,240 --> 01:11:35,280 แทนที่คนเป็นแม่จะอยู่ข้างลูก 982 01:11:36,960 --> 01:11:38,840 ลุกขึ้นมาปกป้องลูก 983 01:11:40,320 --> 01:11:42,560 แต่ป้ากลับเหยียบย่ำหัวใจลูก 984 01:11:45,680 --> 01:11:47,880 บังคับให้เขายอมเหมือนที่ป้ายอม 985 01:11:54,600 --> 01:11:56,680 ห้ามไม่ให้ณัฐเป็นตัวของตัวเอง 986 01:12:00,920 --> 01:12:03,400 ป้าไม่เคยเป็นที่พึ่งให้ณัฐได้เลย 987 01:12:04,320 --> 01:12:06,200 [ดนตรีเศร้า] 988 01:12:15,400 --> 01:12:16,520 [เสียงร้องไห้] 989 01:12:19,680 --> 01:12:21,480 ผมรู้ว่าคุณป้าเสียใจฮะ 990 01:12:25,320 --> 01:12:27,360 แต่การที่คุณป้ายอมรับความจริง 991 01:12:29,600 --> 01:12:32,120 มันก็ทำให้คุณป้าทุกข์น้อยลงแล้วใช่ไหมฮะ 992 01:12:36,840 --> 01:12:38,920 ถ้าคุณป้าอยากระบายออกมา 993 01:12:40,440 --> 01:12:42,040 คุณป้าพูดกับผมได้นะฮะ 994 01:12:43,720 --> 01:12:45,040 ผมจะฟังเอง 995 01:12:47,880 --> 01:12:49,800 [เสียงสะอื้นเบาๆ ] 996 01:12:54,240 --> 01:12:55,840 หลังจากวันนั้น 997 01:12:56,440 --> 01:12:58,400 ณัฐเขาก็เอาแต่หลบหน้าป้า 998 01:13:00,360 --> 01:13:02,720 พูดกับป้าแทบจะนับคำได้เลย 999 01:13:05,440 --> 01:13:07,800 ป้าก็เลยไม่มีโอกาสได้ขอโทษเขา 1000 01:13:08,760 --> 01:13:11,680 [ดนตรีเศร้าปนเหงา] 1001 01:13:13,520 --> 01:13:16,160 [มทนา] พอพ่อณัฐตาย เราก็ยิ่งห่างกันมากขึ้น 1002 01:13:20,640 --> 01:13:21,880 [เสียงสวิตช์ไฟ] 1003 01:13:25,360 --> 01:13:26,560 ณัฐ 1004 01:13:26,640 --> 01:13:28,520 ณัฐมากินข้าวลูกเดี๋ยวแม่อุ่นให้ 1005 01:13:29,440 --> 01:13:31,800 ไม่ต้องแม่ ณัฐกินมาแล้ว 1006 01:13:47,480 --> 01:13:48,960 แม่ 1007 01:13:49,040 --> 01:13:50,600 อาทิตย์หน้าณัฐไปอยู่หอนะ 1008 01:13:51,600 --> 01:13:54,160 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 1009 01:14:43,040 --> 01:14:46,040 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 1010 01:14:57,120 --> 01:14:59,880 [มทนา] ป้ารู้ว่าณัฐย้ายมาที่นี่ เพราะเห็นว่าป้าป่วย 1011 01:15:00,800 --> 01:15:03,920 ไม่อยากให้ป้าจมอยู่กับสภาพเดิมๆ ที่บ้านหลังนั้น 1012 01:15:08,560 --> 01:15:10,240 แต่ถึงจะเปลี่ยนที่อยู่ 1013 01:15:11,320 --> 01:15:14,400 แต่ระยะห่างระหว่างป้ากับณัฐก็ไม่ได้เปลี่ยนไป 1014 01:15:25,840 --> 01:15:27,400 [มทนา] ยิ่งนานไป 1015 01:15:29,240 --> 01:15:32,440 เราก็ยิ่งหาทางกลับมาคุยกันเหมือนเดิมไม่ได้ 1016 01:15:33,960 --> 01:15:36,520 [เสียงสั่น] พอรู้ตัวอีกที 1017 01:15:38,080 --> 01:15:40,800 ป้าก็ไม่ใช่คนที่ณัฐเขาต้องการอีกแล้ว 1018 01:15:40,880 --> 01:15:43,000 [เสียงร้องไห้] 1019 01:15:54,800 --> 01:15:56,720 ที่ป้าทำผิดกับลูกเนี่ย 1020 01:16:00,600 --> 01:16:03,880 เพราะว่าป้าฝังใจกับการมีครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ 1021 01:16:05,680 --> 01:16:08,800 ป้าก็เลยต้องการให้ครอบครัวของป้าสมบูรณ์แบบ 1022 01:16:10,520 --> 01:16:13,320 แต่ในโลกนี้มันไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบหรอก 1023 01:16:14,520 --> 01:16:16,280 ป้าเคยกลัว 1024 01:16:18,200 --> 01:16:21,040 ว่าการที่ณัฐเป็นแบบนี้มันเป็นความผิดปกติ 1025 01:16:22,320 --> 01:16:25,040 แต่จริงๆ แล้วคนเป็นเกย์ก็เป็นคนปกติ 1026 01:16:29,160 --> 01:16:30,560 ยิ่งวันนี้ 1027 01:16:33,040 --> 01:16:35,520 ป้าเห็นณัฐโตขึ้น 1028 01:16:35,600 --> 01:16:37,840 ยืนได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง 1029 01:16:42,640 --> 01:16:45,640 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 1030 01:16:57,600 --> 01:16:58,800 [มทนา] มีคนยอมรับ 1031 01:17:00,040 --> 01:17:02,200 มีเพื่อนดีๆ ไม่ต่างจากคนทั่วไป 1032 01:17:20,000 --> 01:17:22,280 [มทนา] ป้ารู้แล้วว่าลูกควรได้เป็นตัวเอง 1033 01:17:24,240 --> 01:17:26,680 ได้เลือกเดินในเส้นทางที่ตัวเองเลือก 1034 01:17:28,040 --> 01:17:31,920 โดยที่มีพ่อแม่ แค่คอยประคับประคอง 1035 01:17:33,160 --> 01:17:34,640 ไม่ใช่ตีกรอบ 1036 01:17:35,720 --> 01:17:38,000 เพราะว่าชีวิตลูกเป็นของลูก 1037 01:17:38,560 --> 01:17:39,880 ไม่ใช่ของพ่อแม่ 1038 01:17:44,040 --> 01:17:46,360 คุณป้ายอมรับพี่ณัฐได้ตั้งนานแล้วใช่ไหมฮะ 1039 01:17:48,920 --> 01:17:50,800 คุณป้าถึงยอมรับผมได้อีกคน 1040 01:17:51,760 --> 01:17:54,800 ป้าไม่เคยคิดจะไล่เต้าหู้ไป อย่างที่ณัฐเขากลัวเลยนะ 1041 01:17:56,360 --> 01:18:00,040 ป้าขอบคุณเต้าหู้ด้วยซ้ำที่เข้ามา ในชีวิตของเราสองคนแม่ลูก 1042 01:18:02,280 --> 01:18:04,600 ใครจะพูดอะไรป้าก็ไม่สนใจทั้งนั้น 1043 01:18:06,040 --> 01:18:07,640 เพราะรอยยิ้มของณัฐ 1044 01:18:08,120 --> 01:18:11,000 มันทำให้ป้ารู้ว่าความสุขของลูก 1045 01:18:11,600 --> 01:18:13,680 กับความสุขของป้ามันคืออะไร 1046 01:18:17,160 --> 01:18:18,200 ขอบคุณนะ 1047 01:18:18,720 --> 01:18:21,040 ที่จัดงานวันเกิดให้ 1048 01:18:22,800 --> 01:18:24,040 พี่ณัฐชอบไหมฮะ 1049 01:18:25,560 --> 01:18:26,480 [ณัฐ] อือ 1050 01:18:27,720 --> 01:18:30,640 ชอบงาน หรือว่าชอบผมฮะ 1051 01:18:31,880 --> 01:18:33,040 [เสียงหัวเราะเบาๆ ] 1052 01:18:33,640 --> 01:18:35,000 เอาใหญ่นะมึงน่ะ 1053 01:18:37,760 --> 01:18:39,560 ที่มึงเคยถามกูว่า 1054 01:18:39,640 --> 01:18:41,440 วันเกิดปีนี้กูอยากได้อะไร 1055 01:18:42,400 --> 01:18:44,040 แล้วกูตอบว่าไม่อยากได้อะ 1056 01:18:48,400 --> 01:18:49,880 เพราะว่าปีนี้ 1057 01:18:52,080 --> 01:18:53,640 กูมีมึงแล้วไง 1058 01:18:53,720 --> 01:18:56,520 [ดนตรีซึ้ง] 1059 01:18:59,480 --> 01:19:01,160 มึงอยู่ข้างๆ กูแล้วอะ 1060 01:19:04,320 --> 01:19:05,680 อย่าทิ้งกูไปไหนนะ 1061 01:19:15,000 --> 01:19:16,720 ขอบคุณเต้าหู้มากนะ 1062 01:19:18,080 --> 01:19:19,680 ที่ทำให้ณัฐมีความสุข 1063 01:19:22,360 --> 01:19:26,520 ทำให้เขาได้ยิ้ม ได้หัวเราะ แบบที่ป้าไม่เคยเห็นแบบนี้มานานมากแล้ว 1064 01:19:30,200 --> 01:19:31,360 แล้วก็… 1065 01:19:33,720 --> 01:19:35,360 [เสียงสั่น] ขอบคุณเต้าหู้ 1066 01:19:38,360 --> 01:19:40,040 ที่อยู่ข้างป้า 1067 01:19:40,720 --> 01:19:43,280 แล้วก็คอยให้กำลังใจป้ามาตลอด 1068 01:19:45,520 --> 01:19:47,080 [ดนตรีซึ้ง] 1069 01:19:48,640 --> 01:19:51,800 [มทนา] ถ้าป้าไม่ป่วย ป้าก็คงได้คุยกับณัฐมากกว่านี้ 1070 01:19:52,880 --> 01:19:55,920 พอมีสติจะพูดจาเป็นผู้เป็นคนกับเขา 1071 01:19:57,160 --> 01:19:58,680 มันก็คงสายไปแล้ว 1072 01:20:00,800 --> 01:20:02,440 [เต้าหู้] ไม่มีคำว่าสายหรอกฮะ 1073 01:20:04,960 --> 01:20:06,920 คนเราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ 1074 01:20:08,320 --> 01:20:09,920 เริ่มเดี๋ยวนี้ยังได้เลยนะฮะ 1075 01:20:20,360 --> 01:20:21,520 [เสียงมทนาร้องไห้เบาๆ ] 1076 01:20:27,360 --> 01:20:29,080 [เสียงขึ้นฉ่ายครางหงิง] 1077 01:20:34,720 --> 01:20:35,920 เรากลับบ้านกันนะฮะ 1078 01:20:38,280 --> 01:20:39,560 จ้ะ ไป 1079 01:20:46,480 --> 01:20:48,080 [เสียงขึ้นฉ่ายครางหงิง] 1080 01:21:09,160 --> 01:21:11,480 [ดนตรีเหงา] 1081 01:21:22,160 --> 01:21:24,440 [เจือ] นี่ เอาอย่างนี้แล้วกัน 1082 01:21:24,520 --> 01:21:26,480 มึงลองไปคิดดีๆ นะณัฐ 1083 01:21:26,560 --> 01:21:29,480 จากที่มึงเขียนมาเนี่ย แม่กับลูกเนี่ย 1084 01:21:30,320 --> 01:21:32,000 อาจจะไม่แสดงออกเท่าไร 1085 01:21:33,400 --> 01:21:34,840 [เจือ] แต่สิ่งที่กูรู้นะ 1086 01:21:34,920 --> 01:21:37,240 [เสียงจิ๊ปาก] เขายังรักกันอยู่ว่ะ 1087 01:21:37,320 --> 01:21:40,760 [ดนตรีชวนครุ่นคิด] 1088 01:21:40,840 --> 01:21:42,680 พี่ว่าผมควรจะไปแก้ใช่ไหม 1089 01:21:43,240 --> 01:21:44,960 มึงต้องกลับไปถามตัวเองว่ะ 1090 01:21:46,000 --> 01:21:48,640 เพราะมันเป็นสิ่งที่มึงต้องเขียนต่อไป 1091 01:21:49,480 --> 01:21:52,960 [เจือ] ความสัมพันธ์แม่ลูกในเรื่องนี้จะเป็นยังไง 1092 01:21:53,520 --> 01:21:55,040 มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับกู 1093 01:21:55,960 --> 01:21:57,160 แต่ขึ้นอยู่กับมึง 1094 01:22:12,240 --> 01:22:14,280 [ดนตรีหม่นหมอง] 1095 01:22:54,880 --> 01:22:56,760 วันนี้พี่ณัฐกลับดึกจังเลยนะฮะ 1096 01:22:59,680 --> 01:23:02,040 ผมกะว่าจะชวนไปเดินเล่นด้วยกันสักหน่อย 1097 01:23:02,760 --> 01:23:04,760 ผมไปเดินเล่นกับคุณป้ามาฮะ 1098 01:23:04,840 --> 01:23:06,400 ได้คุยกันเยอะแยะเลย 1099 01:23:13,960 --> 01:23:15,800 คุณป้าเขารู้เรื่องของเราแล้วนะฮะ 1100 01:23:18,720 --> 01:23:20,400 [เต้าหู้] แล้วเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย 1101 01:23:21,320 --> 01:23:22,440 [ดนตรีสงบ] 1102 01:23:23,880 --> 01:23:26,240 บางทีที่คุณป้าเขาทำเฉยๆ 1103 01:23:27,600 --> 01:23:29,320 ไม่ใช่เพราะเขาไม่สนใจ 1104 01:23:31,240 --> 01:23:33,800 แต่เป็นเพราะเขายอมรับ ในตัวตนพี่ณัฐได้แล้วนะฮะ 1105 01:23:34,480 --> 01:23:37,400 [ดนตรีสงบ] 1106 01:23:41,560 --> 01:23:42,880 ผมรู้นะ 1107 01:23:43,360 --> 01:23:45,360 ที่พี่ณัฐเงียบแบบนี้เนี่ย 1108 01:23:45,440 --> 01:23:47,160 จริงๆ ก็คิดอยู่ใช่ไหมฮะ 1109 01:23:50,880 --> 01:23:52,720 คุณป้าก็เป็นแบบนี้เหมือนกันฮะ 1110 01:23:54,200 --> 01:23:56,400 บางทีถ้าพี่ณัฐลองฟังดีๆ 1111 01:23:57,120 --> 01:23:58,840 ในความเงียบ 1112 01:23:59,400 --> 01:24:02,160 ก็อาจจะมีความรัก แล้วก็ความห่วงใยซ่อนอยู่นะฮะ 1113 01:24:05,960 --> 01:24:09,440 ผมว่า พี่ณัฐลองให้โอกาสตัวเอง 1114 01:24:10,680 --> 01:24:12,880 แล้วก็ให้โอกาสคุณป้าดูดีไหมฮะ 1115 01:24:18,640 --> 01:24:20,160 ปรัชญาจังนะมึงน่ะ 1116 01:24:22,120 --> 01:24:23,160 ไม่เงียบแล้วเหรอฮะ 1117 01:24:28,720 --> 01:24:30,680 วันนี้ผมเห็นคุณป้าเจ็บเท้าฮะ 1118 01:24:32,160 --> 01:24:34,080 พรุ่งนี้ไปซื้อรองเท้าให้คุณป้ากันดีไหมฮะ 1119 01:24:38,640 --> 01:24:41,560 [ดนตรีอบอุ่น] 1120 01:25:02,240 --> 01:25:03,680 [เสียงเคาะประตู] 1121 01:25:03,760 --> 01:25:04,800 [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 1122 01:25:09,480 --> 01:25:13,240 ผมจะมาบอกว่า พรุ่งนี้คุณป้าแต่งตัวสวยๆ เลยนะฮะ 1123 01:25:13,320 --> 01:25:14,200 [มทนา] หือ 1124 01:25:15,760 --> 01:25:16,800 ทำไมเหรอลูก 1125 01:25:17,360 --> 01:25:20,120 ก็พรุ่งนี้เราจะไปช็อปปิ้งกันฮะ 1126 01:25:20,200 --> 01:25:21,320 พี่ณัฐพาไปฮะ 1127 01:25:21,400 --> 01:25:22,800 [พูดไม่ออกเสียง] จริงเหรอ 1128 01:26:13,120 --> 01:26:15,080 ชุดนี้พอได้ไหมล่ะเต้าหู้ 1129 01:26:16,960 --> 01:26:19,680 ป้าไม่ค่อยได้ออกไปไหน ก็เลยมีแต่เสื้อผ้าเก่าๆ 1130 01:26:20,760 --> 01:26:21,920 สวยเลยฮะ 1131 01:26:24,280 --> 01:26:25,200 [มทนา] แล้วณัฐล่ะ 1132 01:26:29,920 --> 01:26:31,040 พี่ณัฐ… 1133 01:26:32,360 --> 01:26:33,480 [เต้าหู้] เอ่อ 1134 01:26:34,960 --> 01:26:37,920 [ดนตรีเศร้า] 1135 01:26:43,480 --> 01:26:46,320 นี่ ลูกชายทั้งสองคนเลยเหรอคะ น่ารักจัง 1136 01:26:46,800 --> 01:26:47,680 ใช่ค่ะ 1137 01:26:48,280 --> 01:26:49,800 นี่ลูกชาย 1138 01:26:51,160 --> 01:26:52,680 นั่นก็ลูกชายอีกคนหนึ่ง 1139 01:26:55,040 --> 01:26:58,520 พี่ธารเคยบอกพี่ว่าอยากให้พี่ณัฐมีความสุข 1140 01:26:59,360 --> 01:27:01,200 ส่วนเรื่องระหว่างพวกเขา 1141 01:27:01,840 --> 01:27:05,640 [พริบ] ให้เป็นแค่ความทรงจำที่ดีต่อกัน ช่วงเวลาหนึ่งก็พอ 1142 01:27:06,680 --> 01:27:09,160 เขาเป็นคนที่ทำให้กูเข้าใจความเชื่อที่ว่า 1143 01:27:09,240 --> 01:27:10,800 เกย์ไม่ใช่โรค 1144 01:27:11,440 --> 01:27:12,680 ไม่ใช่กรรมเก่า 1145 01:27:14,120 --> 01:27:15,520 ไม่ได้อารมณ์รุนแรง 1146 01:27:16,440 --> 01:27:18,560 แล้วก็ไม่ได้ตลกตลอดเวลา 1147 01:27:18,640 --> 01:27:21,440 [ดนตรีเร้าอารมณ์] 1148 01:27:24,440 --> 01:27:25,640 พี่ธาร 1149 01:27:27,360 --> 01:27:30,360 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 1150 01:28:22,200 --> 01:28:27,200 คำบรรยายโดย: สหพร ศรีประมง 120188