All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E04_Episode 4.Thai (CC)

af Afrikaans
ak Akan
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bem Bemba
bn Bengali
bh Bihari
bs Bosnian
br Breton
bg Bulgarian
km Cambodian
ca Catalan
ceb Cebuano
chr Cherokee
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch Download
en English
eo Esperanto
et Estonian
ee Ewe
fo Faroese
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gaa Ga
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gn Guarani
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ia Interlingua
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
rw Kinyarwanda
rn Kirundi
kg Kongo
ko Korean
kri Krio (Sierra Leone)
ku Kurdish
ckb Kurdish (Soranî)
ky Kyrgyz
lo Laothian
la Latin
lv Latvian
ln Lingala
lt Lithuanian
loz Lozi
lg Luganda
ach Luo
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mfe Mauritian Creole
mo Moldavian
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
sr-ME Montenegrin
ne Nepali
pcm Nigerian Pidgin
nso Northern Sotho
no Norwegian
nn Norwegian (Nynorsk)
oc Occitan
or Oriya
om Oromo
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt-BR Portuguese (Brazil)
pt Portuguese (Portugal)
pa Punjabi
qu Quechua
ro Romanian
rm Romansh
nyn Runyakitara
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
sh Serbo-Croatian
st Sesotho
tn Setswana
crs Seychellois Creole
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhalese
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
es-419 Spanish (Latin American)
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
tt Tatar
te Telugu
th Thai
ti Tigrinya
to Tonga
lua Tshiluba
tum Tumbuka
tr Turkish
tk Turkmen
tw Twi
ug Uighur
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
wo Wolof
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:03,400 --> 00:00:06,400 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,280 --> 00:02:07,840 แล้วมึงอยากเป็นนักแสดงเหรอ 3 00:02:07,920 --> 00:02:11,039 ถ้าผมได้เล่นเป็นตัวละครที่พี่ณัฐเขียน 4 00:02:12,080 --> 00:02:14,040 ผมก็จะได้เจอพี่ณัฐบ่อยๆ ใช่ไหมฮะ 5 00:02:14,560 --> 00:02:15,880 [เกณฑ์] ไม่อยากดับฝันหรอกนะ 6 00:02:16,640 --> 00:02:18,960 แต่ว่าอย่าหวังอะไรลมๆ แล้งๆ เลย 7 00:02:19,040 --> 00:02:20,640 ในเมื่อผมมีโอกาสแล้วเนี่ย 8 00:02:22,040 --> 00:02:23,680 ผมก็อยากจะลองดูสักครั้ง 9 00:02:25,240 --> 00:02:27,240 แล้วคนไหนคือพ่อพี่ณัฐกันแน่ฮะ 10 00:02:27,320 --> 00:02:29,720 [ดนตรีลุ้นระทึก] 11 00:02:29,800 --> 00:02:32,920 มันเป็นใครวะ ถึงมาเสือกเรื่องในบ้านกู 12 00:02:33,000 --> 00:02:36,960 ก่อนที่มึงจะโทษคนนั้นคนนี้น่ะนะ มึงถามตัวเองก่อนไหม 13 00:02:37,640 --> 00:02:41,040 [เกณฑ์] ว่าใครกันแน่ ที่ทำให้คุณป้าเสียใจมากที่สุด 14 00:02:42,800 --> 00:02:44,080 หมายความว่า… 15 00:02:44,160 --> 00:02:47,160 สามีของคุณนา ไม่ใช่คุณแสน 16 00:02:47,240 --> 00:02:50,560 [จัน] น้ามารู้ทีหลังนะว่า คุณแสนเขาคบกับคุณนาอยู่ 17 00:02:51,280 --> 00:02:55,800 เต้าหู้คิดว่าน้าแย่งคุณแสนมาจากคุณนาใช่ไหมจ๊ะ 18 00:02:56,360 --> 00:02:59,440 เอ่อ คือ… 19 00:02:59,520 --> 00:03:03,160 ไม่เป็นไรจ้ะ หลายคนก็คิดแบบนั้นแหละ 20 00:03:03,240 --> 00:03:07,800 แต่ความจริงแล้ว คุณนาต่างหากที่เป็นคนทิ้งคุณแสน 21 00:03:08,840 --> 00:03:11,080 [จัน] คุณนาเลือกที่จะแต่งงานกับคุณสิบจ้ะ 22 00:03:12,360 --> 00:03:16,560 คุณป้าเนี่ยนะฮะทิ้งคุณลุง คุณป้าดูรักคุณลุงมากเลยนะฮะ 23 00:03:18,080 --> 00:03:20,560 น้าว่าน้าเข้าใจคุณนานะ 24 00:03:21,120 --> 00:03:23,200 [จัน] ตอนนั้นน่ะ คุณนาเขาเจอปัญหาหลายเรื่อง 25 00:03:23,280 --> 00:03:24,920 ทั้งเรื่องบ้าน เรื่องยาย 26 00:03:25,000 --> 00:03:27,720 คุณแสนก็มัวแต่ทำงานจนไม่มีเวลาให้ 27 00:03:27,800 --> 00:03:30,000 หันไปทางไหนก็เจอแต่คุณสิบน่ะจ้ะ 28 00:03:30,080 --> 00:03:32,480 คุณสิบเขาเป็นทหารเด็ดขาดมั่นคง 29 00:03:32,560 --> 00:03:34,840 เป็นที่พึ่งให้กับคุณนาได้ 30 00:03:34,920 --> 00:03:38,360 เขาสองคนก็เลยพัฒนาความสัมพันธ์ จนถึงขั้นแต่งงาน 31 00:03:38,440 --> 00:03:44,880 ตอนที่น้าแต่งงานกับคุณแสน ตอนนั้นณัฐน่าจะอายุสองขวบได้น่ะจ้ะ 32 00:03:45,520 --> 00:03:48,400 [ดนตรีเศร้า] 33 00:04:09,280 --> 00:04:12,080 [เต้าหู้] ผมไม่รู้ว่า จะเรียกความรู้สึกตอนนี้ว่ายังไงดี 34 00:04:14,120 --> 00:04:16,880 มันเหมือนอยู่ๆ โลกก็พลิกกลับ 35 00:04:17,920 --> 00:04:21,640 จากล่างขึ้นบน จากซ้ายกลายเป็นขวา 36 00:04:27,320 --> 00:04:31,120 [เต้าหู้] เหมือนต้นไม้ ที่จู่ๆ ก็กลับหัวทิ่มลงดิน 37 00:04:31,680 --> 00:04:33,120 ชูรากขึ้นกลางอากาศ 38 00:04:34,080 --> 00:04:36,120 [เสียงกรีดร้อง] 39 00:04:39,880 --> 00:04:43,200 [เต้าหู้] เหมือนฝน ที่ไหลกลับขึ้นบนท้องฟ้า 40 00:04:44,080 --> 00:04:47,640 เหมือนดักแด้ผีเสื้อ ที่ฟักออกมาเป็นแมลงปอ 41 00:04:48,680 --> 00:04:52,640 โลกของมนุษย์ช่างแตกต่างและซับซ้อน กว่าโลกของข้าวของที่ผมเคยอยู่ 42 00:04:53,280 --> 00:04:57,600 ความจริงของคนคนหนึ่ง อาจไม่ใช่ความจริงของใครอีกคน 43 00:04:58,760 --> 00:05:02,760 ตอนเป็นตุ๊กตาหมี ผมเคยไม่รู้เลยว่า ความเจ็บปวดคืออะไร 44 00:05:03,440 --> 00:05:05,280 แต่วันนี้ผมถึงได้รู้ 45 00:05:09,520 --> 00:05:11,960 [เต้าหู้] เพราะความเจ็บปวดมันทรมานแบบนี้ 46 00:05:12,960 --> 00:05:15,440 คุณป้าเลยอยากจะลืมเรื่องราวที่ผ่านมา 47 00:05:19,400 --> 00:05:20,680 [เสียงสะอื้น] 48 00:05:21,760 --> 00:05:23,760 ยาย กินข้าวจะได้กินยาจ้ะ 49 00:05:23,840 --> 00:05:25,760 [ดนตรีระทึก] 50 00:05:25,840 --> 00:05:26,760 ยาย 51 00:05:28,360 --> 00:05:30,600 ยาย ยาย 52 00:05:30,680 --> 00:05:32,800 - [มทนา] ยายจ๋ายาย - [สิบหมื่น] คุณนา เกิดอะไรขึ้นครับ 53 00:05:32,880 --> 00:05:35,040 ไม่รู้ค่ะ คุณสิบช่วยยายด้วยค่ะ 54 00:05:35,120 --> 00:05:36,280 ได้ครับ 55 00:05:39,920 --> 00:05:41,520 [ดนตรีหยุด] 56 00:05:41,600 --> 00:05:44,160 ขอบคุณคุณสิบมากนะคะที่ช่วยนาไว้อีกแล้ว 57 00:05:44,800 --> 00:05:47,280 ถ้าไม่ได้คุณ ยายคงแย่ 58 00:05:48,080 --> 00:05:49,160 ผมยินดีครับ 59 00:05:49,960 --> 00:05:54,160 โชคดีนะครับที่แสนมันโทรมาบอกผมว่าติดธุระด่วน อาจจะแวะมาไม่ได้ 60 00:05:54,240 --> 00:05:57,080 [สิบหมื่น] มันก็เลย ฝากให้ผมไปช่วยดูแลคุณยายแทนก่อน 61 00:05:57,160 --> 00:05:58,640 ผมก็เลยไปทันพอดี 62 00:05:59,720 --> 00:06:02,880 มันบอกว่า เสร็จงานแล้ว มันจะไปเยี่ยมคุณยายนะครับ 63 00:06:02,960 --> 00:06:07,120 แต่ว่าเห็นว่าจะติดธุระอะไรอีกไม่ทราบเหมือนกัน 64 00:06:07,200 --> 00:06:08,960 อาจจะแวะไปไม่ได้ครับ 65 00:06:10,320 --> 00:06:14,040 งั้นมื้อนี้นาขอเลี้ยงคุณสิบเป็นการตอบแทนนะคะ 66 00:06:15,440 --> 00:06:16,840 [พูดปนหัวเราะ] ห้ามปฏิเสธด้วย 67 00:06:19,280 --> 00:06:22,400 [ดนตรีตึงเครียด] 68 00:06:26,360 --> 00:06:29,600 [จัน] อาหารที่นี่อร่อยนะคะ นี่เมนูแนะนำค่ะ 69 00:06:30,560 --> 00:06:33,560 เมนูนี้นะคะ อร่อยมากเลยนะคะ 70 00:06:34,520 --> 00:06:35,720 ได้ครับ 71 00:06:39,280 --> 00:06:41,960 นาคืนให้คุณค่ะ นี่แค่เงินก้อนแรกนะคะ 72 00:06:43,240 --> 00:06:47,400 ทุกบาทที่คุณกู้มาให้นา นาจะหามาคืนคุณให้หมด 73 00:06:48,120 --> 00:06:49,120 คุณรู้เหรอ 74 00:06:50,320 --> 00:06:51,840 ใครบอกคุณน่ะ 75 00:06:54,080 --> 00:06:55,680 ใครบอกนาก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ 76 00:06:56,800 --> 00:06:58,680 คุณแสนรู้แค่ว่านาไม่เอาเปรียบคุณก็พอ 77 00:06:59,320 --> 00:07:03,400 ไม่ แต่เงินนี่ผมตั้งใจจะให้คุณนะ ผมไม่ได้คิดจะเอาคืนน่ะ 78 00:07:03,480 --> 00:07:04,920 แต่นาต้องคืนค่ะ 79 00:07:09,680 --> 00:07:10,880 ขอบคุณนะคะ 80 00:07:13,120 --> 00:07:14,720 [เสียงเครือ] ที่ลำบากเพื่อนา 81 00:07:16,360 --> 00:07:19,840 ทั้งค่าบ้าน ค่ารักษายาย 82 00:07:20,960 --> 00:07:23,000 คุณแสนคงเหนื่อยกับนามามาก 83 00:07:24,600 --> 00:07:27,000 ต่อไปนี้คุณแสนไม่ต้องลำบากเพื่อนาอีกแล้วนะ 84 00:07:34,440 --> 00:07:35,920 [มทนา] นาคืนให้คุณด้วยค่ะ 85 00:07:40,000 --> 00:07:41,120 หมายความว่าไงน่ะ 86 00:07:47,480 --> 00:07:48,720 เพราะไอ้สิบใช่ไหม 87 00:07:53,240 --> 00:07:54,360 คุณสิบไม่เกี่ยวค่ะ 88 00:07:55,720 --> 00:07:57,440 เรื่องนี้นาเป็นคนตัดสินใจเอง 89 00:08:00,760 --> 00:08:03,520 คืนก่อนคุณยายทรุดมาก 90 00:08:05,840 --> 00:08:08,840 คุณสิบเขาก็เลยรับปากยายว่าจะดูแลนา 91 00:08:10,480 --> 00:08:12,840 [เสียงสั่น] แล้วนาก็เห็นว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น 92 00:08:13,800 --> 00:08:16,840 เราก็เลยจะแต่งงานกัน คุณยายจะได้ไม่เป็นห่วง 93 00:08:16,920 --> 00:08:19,920 [ดนตรีอึดอัด] 94 00:08:24,120 --> 00:08:25,520 คุณสิบมาพอดีเลย 95 00:08:29,680 --> 00:08:30,960 นาขอตัวนะคะ 96 00:08:31,040 --> 00:08:32,159 [เสียงหายใจแรง] 97 00:08:45,680 --> 00:08:48,520 [ดนตรีเศร้าปนเหงา] 98 00:08:57,800 --> 00:09:01,760 [เต้าหู้] จะจากเป็นหรือจากตาย ก็คงเจ็บหนักพอๆ กัน 99 00:09:05,880 --> 00:09:08,880 [เต้าหู้] เพราะมันเจ็บ และทรมานอย่างนี้นี่เอง 100 00:09:10,120 --> 00:09:11,800 มนุษย์ถึงเลือกที่จะลืม 101 00:09:17,800 --> 00:09:18,960 [เสียงกระจกแตก] 102 00:09:22,040 --> 00:09:23,360 [มทนา] พ่อไปไหน 103 00:09:23,440 --> 00:09:24,440 คุณป้า 104 00:09:27,560 --> 00:09:30,280 [เต้าหู้] ในวันที่เราต้องเจอกับ ความเจ็บปวดเสียใจที่สุด 105 00:09:31,320 --> 00:09:35,360 ทางเดียวที่เราจะมีชีวิตต่อไปได้ ก็คือต้องทำเป็นลืม 106 00:09:35,440 --> 00:09:37,360 และสร้างโลกอีกใบขึ้นมาใหม่ 107 00:09:45,760 --> 00:09:49,760 โลกที่เราไม่มีวันต้องเจ็บ ต้องเสียใจอีก 108 00:10:02,400 --> 00:10:03,680 [ดนตรีหยุด] 109 00:10:08,000 --> 00:10:09,160 [กัญญา] ไม่เป็นไรนะ 110 00:10:12,680 --> 00:10:16,960 ขอบคุณอาสิทกับอากัญมากนะครับ ที่ไปช่วยพูดจนแม่ยอมมาหาหมอ 111 00:10:18,320 --> 00:10:21,280 คุณนาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน อายินดีจ้ะ 112 00:10:26,680 --> 00:10:29,200 ผมไม่รู้เลยจริงๆ ครับ ว่าแม่ไม่ยอมกินยา 113 00:10:30,480 --> 00:10:33,560 เวลาหมอนัด แม่เขาก็มาเองทุกครั้ง 114 00:10:35,360 --> 00:10:37,160 แต่แม่เขาโกหกหมอน่ะครับ 115 00:10:39,000 --> 00:10:41,080 ไม่เอาน่า อย่าโทษตัวเอง 116 00:10:43,120 --> 00:10:49,520 นี่ณัฐก็รู้แล้ว ก็ถือว่าเป็นโอกาส ที่ณัฐจะได้มาดูแลแม่ให้มากยิ่งขึ้น 117 00:10:50,960 --> 00:10:53,600 แล้วอาการของแม่ก็ไม่ได้ทรุดไปเหมือนตอนนั้น 118 00:10:54,160 --> 00:10:55,920 อาว่าก็เป็นสัญญาณที่ดีแล้วนะ 119 00:11:00,480 --> 00:11:04,600 แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจน่ะครับ ทำไมแม่ถึงไม่ยอมรับความจริงสักที 120 00:11:05,920 --> 00:11:10,200 ความจริงบางอย่างน่ะ มันก็เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับนะ 121 00:11:11,760 --> 00:11:15,280 โดยเฉพาะความจริงที่เรามีบาดแผลในใจ 122 00:11:16,920 --> 00:11:19,520 เราก็อยากจะเก็บมันไว้ให้ลึกที่สุด 123 00:11:19,600 --> 00:11:22,440 [ดนตรีซึ้งปนเศร้า] 124 00:11:22,520 --> 00:11:27,120 คนที่เข้มแข็ง ก็จะรับได้ ก็ไม่เป็นไร 125 00:11:28,360 --> 00:11:32,360 แต่สำหรับบางคนน่ะ เขาก็รับมันไม่ไหวนะ 126 00:11:36,840 --> 00:11:38,560 แต่จะรับความจริงได้น่ะ 127 00:11:39,640 --> 00:11:43,840 เราก็ยอมรับให้ได้เสียก่อน ว่าเราน่ะมีแผลในใจ 128 00:11:48,280 --> 00:11:54,760 แม่ของเราน่ะ เขาอาจจะมีแผลอะไรบางอย่าง ที่ยอมรับไม่ได้ในตอนนี้ 129 00:11:56,120 --> 00:11:57,640 [กัญญา] ก็ต้องให้เวลาเขานะ 130 00:11:59,480 --> 00:12:01,880 ณัฐก็ให้เวลาแม่หน่อย รอเขาหน่อยนะ 131 00:12:03,000 --> 00:12:04,280 [เกณฑ์] สู้ๆ เว้ย 132 00:12:08,120 --> 00:12:09,200 [กัญญา] อ้าว นา 133 00:12:09,280 --> 00:12:10,360 [ณัฐ] แม่ 134 00:12:12,840 --> 00:12:15,400 [สิทธา] ณัฐ ว่างๆ ก็แวะไปบ้านอาสิ 135 00:12:15,480 --> 00:12:18,080 พาแม่ไปด้วย จะได้เปลี่ยนบรรยากาศไง 136 00:12:18,160 --> 00:12:20,680 อาจะเข้าครัวทำของอร่อยๆ ให้กิน 137 00:12:23,400 --> 00:12:25,200 - ไว้ผมจะถล่มให้เละเลยครับ - [สิทธา] ได้ 138 00:12:25,760 --> 00:12:28,240 รับปากแล้วไม่มา กูเดือดร้อนกินแทนมึงนะเว้ย 139 00:12:29,320 --> 00:12:31,080 งั้นผมขอตัวพาแม่กลับบ้านก่อนนะครับ 140 00:12:32,600 --> 00:12:33,760 ขอบคุณมากครับ 141 00:12:33,840 --> 00:12:36,600 [ดนตรีสดใส] 142 00:12:41,520 --> 00:12:43,200 [เอฟเฟกต์ลึกลับ] 143 00:12:45,560 --> 00:12:46,640 นา 144 00:12:53,040 --> 00:12:55,520 [สิทธา] คุณ คุณแสน 145 00:13:00,120 --> 00:13:01,000 คุณ… 146 00:13:01,080 --> 00:13:02,600 ผมสิทธาครับ 147 00:13:12,800 --> 00:13:13,960 [สิทธา] กาแฟครับ 148 00:13:16,360 --> 00:13:17,480 ขอบคุณครับ 149 00:13:18,960 --> 00:13:23,080 ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ ตั้งแปดเก้าปีได้มั้ง 150 00:13:23,160 --> 00:13:24,280 ตั้งแต่สิบตายน่ะ 151 00:13:25,680 --> 00:13:28,680 ผมไม่ค่อยมีโอกาสได้ลงมาน่ะครับ นานๆ มาที 152 00:13:29,600 --> 00:13:30,840 พอดีวันนี้มีธุระครับ 153 00:13:32,560 --> 00:13:33,920 เมื่อกี้ผมเห็นณัฐกับนา 154 00:13:34,960 --> 00:13:36,120 นาเขาไม่สบายเหรอครับ 155 00:13:36,800 --> 00:13:39,040 ก็ อาการเดิมแหละครับ 156 00:13:42,960 --> 00:13:44,320 [แสน] กลับมาเป็นอีกแล้วเหรอครับ 157 00:13:44,880 --> 00:13:47,600 ผมได้ข่าวว่า เขาดีขึ้นแล้วไม่ใช่เหรอครับ 158 00:13:48,640 --> 00:13:50,880 ดีขึ้นครับ แต่ว่ายังไม่หายขาด 159 00:13:51,600 --> 00:13:55,120 ณัฐเขาเพิ่งรู้ว่า คุณนาไม่ยอมกินยา อาการก็เลยกำเริบครับ 160 00:13:57,560 --> 00:14:01,200 แต่เธอก็มาหาหมอแล้ว อาการน่าจะดีขึ้นครับ 161 00:14:02,160 --> 00:14:04,320 [สิทธา] ณัฐก็หาคนมาดูแลอย่างใกล้ชิดแล้ว 162 00:14:05,880 --> 00:14:09,800 ถ้าคุณเป็นห่วง คุณลองแวะไปหาเธอดูสิครับ 163 00:14:09,880 --> 00:14:12,040 เธอน่าจะดีใจ ที่ได้เจอคุณ 164 00:14:12,120 --> 00:14:15,120 [ดนตรีอบอุ่น] 165 00:15:00,960 --> 00:15:04,360 แม่หิวไหม เดี๋ยวณัฐสั่งแกร็บฟู้ดให้แม่ 166 00:15:04,440 --> 00:15:06,120 แม่กินข้าวจะได้กินยาไง 167 00:15:15,360 --> 00:15:17,160 [เสียงบรรยากาศตอนกลางคืน] 168 00:15:34,400 --> 00:15:35,600 [เสียงถอนหายใจ] 169 00:15:38,920 --> 00:15:40,040 แม่ 170 00:15:41,000 --> 00:15:42,240 ณัฐไปทำงานต่อก่อนนะ 171 00:15:43,680 --> 00:15:45,720 ถ้าแม่อยากได้อะไร ก็เรียกณัฐนะ 172 00:15:46,280 --> 00:15:49,280 [ดนตรีเหงา] 173 00:15:56,400 --> 00:16:00,960 [กัญญา] แม่ของณัฐน่ะ เขาอาจจะมีแผลในใจอะไรบางอย่าง 174 00:16:01,640 --> 00:16:03,760 ที่ยังยอมรับไม่ได้ในตอนนี้ 175 00:16:04,360 --> 00:16:06,000 ให้เวลาแม่เขาหน่อยนะณัฐ 176 00:16:08,160 --> 00:16:10,400 [เต้าหู้] คุณป้าเคยเล่าเรื่องนี้ให้พี่ณัฐฟังไหมฮะ 177 00:16:10,960 --> 00:16:12,560 ณัฐเขาไม่อยากฟังหรอก 178 00:16:12,640 --> 00:16:15,960 [มทนา] เต้าหู้ก็เห็นว่า เวลาป้าเล่าเรื่องคุณลุงทีไร 179 00:16:17,360 --> 00:16:19,480 ณัฐเขาก็จะโมโหทุกที 180 00:16:21,640 --> 00:16:25,040 แล้วที่ณัฐเขาโมโหนี่เป็นเพราะว่าเขาไม่เชื่อป้า 181 00:16:26,960 --> 00:16:29,920 หรือว่าเป็นเพราะเขาไม่ชอบป้า 182 00:16:34,280 --> 00:16:36,880 ป้าทำอะไรก็ผิดไปหมดเลย 183 00:16:41,080 --> 00:16:44,280 แม่ ณัฐขอ… 184 00:16:45,280 --> 00:16:48,240 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 185 00:17:20,480 --> 00:17:21,720 [ดนตรีหยุด] 186 00:17:24,319 --> 00:17:26,480 ถึงวันนี้คุณป้ายังไม่อยากเห็นรูปนี้ 187 00:17:27,720 --> 00:17:29,960 แต่ผมอยากให้พี่ณัฐเก็บมันเอาไว้ฮะ 188 00:17:31,080 --> 00:17:32,800 เผื่อวันหนึ่งคุณป้าคิดถึงมันอีก 189 00:17:33,960 --> 00:17:36,960 [ดนตรีซึ้งปนเหงา] 190 00:17:48,360 --> 00:17:49,800 ก่อนมึงจะห่วงคนอื่นน่ะ 191 00:17:53,000 --> 00:17:54,600 ห่วงตัวเองก่อนไหม 192 00:18:39,960 --> 00:18:41,200 ผมรู้แล้วนะฮะ 193 00:18:42,560 --> 00:18:44,520 ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับคุณป้าคุณลุง 194 00:18:45,560 --> 00:18:47,040 น้าจันเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว 195 00:18:47,120 --> 00:18:49,040 [ดนตรีหยุด] 196 00:18:49,120 --> 00:18:50,440 กูบอกมึงแล้วใช่ไหม 197 00:18:51,440 --> 00:18:55,280 ว่ากฎของการอยู่บ้านนี้ คืออย่าไปยุ่งกับน้าจัน 198 00:18:57,960 --> 00:19:02,800 ผมรู้ฮะ แต่ที่น้าจันพูด มันก็คือเรื่องจริงไม่ใช่เหรอฮะ 199 00:19:04,080 --> 00:19:08,960 คุณป้าเข้าใจผิดเรื่องคุณลุงมาตลอด พี่ณัฐเลยพยายามให้คุณป้าหยุดคิดถึงคุณลุง 200 00:19:12,640 --> 00:19:14,080 แต่กูก็ไม่เคยทำได้เลยไง 201 00:19:16,520 --> 00:19:18,920 แม่กูถึงได้เอาแต่คิดถึงผัวชาวบ้านอย่างทุกวันนี้ 202 00:19:22,800 --> 00:19:26,880 แย่จังนะฮะ รู้แต่ทำอะไรไม่ได้ 203 00:19:28,280 --> 00:19:29,960 มันแย่ยิ่งกว่าไม่รู้เสียอีก 204 00:19:32,920 --> 00:19:35,320 ตอนพี่ณัฐรู้ พี่ณัฐต้องตกใจมากเลยใช่ไหมฮะ 205 00:19:37,480 --> 00:19:40,520 มากจน กูไม่รู้จะพูดยังไงเลยล่ะ 206 00:19:43,680 --> 00:19:45,560 กูก็ไม่รู้ว่ากูทนมาได้ยังไง 207 00:19:48,400 --> 00:19:51,480 [ดนตรีเศร้า] 208 00:19:52,600 --> 00:19:54,040 ผมขอโทษนะฮะ 209 00:19:58,480 --> 00:19:59,680 มึงขอโทษกูทำไม 210 00:20:02,960 --> 00:20:05,600 ก็ผมคิดว่าพี่ณัฐใจร้ายกับคุณป้ามาตลอด 211 00:20:07,480 --> 00:20:09,920 แต่จริงๆ คุณป้าก็ใจร้ายกับพี่ณัฐเหมือนกัน 212 00:20:11,600 --> 00:20:13,640 ต่อให้คุณป้าไม่ได้ตั้งใจก็เหอะ 213 00:20:18,560 --> 00:20:20,280 กูก็ขอโทษมึงเหมือนกันนะ 214 00:20:21,080 --> 00:20:22,040 ฮะ 215 00:20:23,800 --> 00:20:27,600 กูทำมึงเจ็บ ทั้งที่มึงไม่ผิดน่ะ 216 00:20:29,600 --> 00:20:31,400 มึงก็แค่ไม่รู้ 217 00:20:36,080 --> 00:20:39,240 ใครอยู่ใกล้กู ก็ต้องเจ็บตัวตลอด 218 00:20:43,120 --> 00:20:47,200 ไม่เป็นไรเลยฮะ ผมไม่เจ็บแล้วก็ไม่โกรธพี่ณัฐด้วยนะฮะ 219 00:20:48,400 --> 00:20:53,960 แค่ผมรู้พี่ณัฐต้องเจ็บแค่ไหนน่ะ มันคงเจ็บกว่าแผลนี้เป็นร้อยเท่าเลยใช่ไหมฮะ 220 00:20:57,280 --> 00:20:59,320 คนความจำเสื่อมอย่างมึงเข้าใจด้วยเหรอ 221 00:21:01,280 --> 00:21:03,680 ขนาดคนใกล้ตัวกู เขายังไม่เข้าใจกูเลย 222 00:21:29,280 --> 00:21:32,240 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 223 00:21:50,720 --> 00:21:52,320 ไม่เป็นไรนะฮะพี่ณัฐ 224 00:21:56,560 --> 00:21:58,800 ต่อให้ไม่มีใครบนโลกเข้าใจพี่ณัฐ 225 00:22:01,080 --> 00:22:03,120 แต่ผมจะคอยเข้าใจพี่ณัฐ 226 00:22:05,560 --> 00:22:07,400 คอยอยู่ข้างพี่ณัฐเองนะฮะ 227 00:22:34,680 --> 00:22:36,800 [เต้าหู้] พี่ณัฐไม่ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา 228 00:22:39,160 --> 00:22:43,520 ไม่ต้องฝืนยิ้ม ทั้งที่พี่ณัฐอยากร้องไห้ 229 00:22:46,080 --> 00:22:49,680 เวลาเศร้า ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีใคร 230 00:22:50,960 --> 00:22:52,920 ถึงไม่มีตุ๊กตาหมีตัวนั้น 231 00:22:54,640 --> 00:22:56,400 ก็ยังมีผมอยู่ตรงนี้ 232 00:22:59,160 --> 00:23:01,960 ผมจะกอดพี่ณัฐแทนตุ๊กตาหมีตัวนั้นเองฮะ 233 00:23:44,640 --> 00:23:47,480 [เต้าหู้] ถึงเมื่อวานจะเกิดเรื่องแย่ๆ กับพี่ณัฐและคุณป้า 234 00:23:48,480 --> 00:23:51,840 แต่อย่างน้อย ก็ยังมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้น 235 00:24:01,280 --> 00:24:05,080 แต่เดี๋ยวฮะ ไม่ใช่อย่างที่น้าจันกับน้าโหน่งชอบเม้าท์นะฮะ 236 00:24:08,480 --> 00:24:12,560 เรื่องดีๆ ที่ว่าก็คือ เมื่อคืนผมได้กอดพี่ณัฐ 237 00:24:13,280 --> 00:24:14,920 แล้วพี่ณัฐก็กอดผม 238 00:24:20,680 --> 00:24:22,840 มันคงพอช่วยพี่ณัฐหายเศร้าได้บ้าง 239 00:24:23,840 --> 00:24:26,720 แค่นี้ ผมก็ดีใจที่สุดแล้วฮะ 240 00:24:31,240 --> 00:24:34,760 ไปคิดถึงมันทำไมวะเนี่ย เป็นเอามากแล้วกู 241 00:24:43,600 --> 00:24:45,320 [ดนตรีหยุด] 242 00:24:52,840 --> 00:24:54,440 มาเร็วลูก นี่ 243 00:24:55,600 --> 00:24:58,120 ข้าวต้มกุ้งร้อนๆ 244 00:24:59,160 --> 00:25:00,960 [สอง] อู้หู 245 00:25:01,040 --> 00:25:03,080 น่ากินจังพ่อ 246 00:25:03,160 --> 00:25:05,600 งั้นกินเยอะๆ สิ ของโปรดแกไม่ใช่เหรอ 247 00:25:06,160 --> 00:25:07,960 นี่ นี่มันของโปรดพี่หนึ่งเขา 248 00:25:08,040 --> 00:25:11,120 [ดนตรีอบอุ่น] 249 00:25:11,200 --> 00:25:14,400 แต่ แต่สองก็ชอบเหมือนกันนะพ่อ 250 00:25:14,480 --> 00:25:17,800 ถ้าพี่หนึ่งยังอยู่เนี่ย พี่หนึ่งแย่งสองกินหมดแล้ว 251 00:25:19,960 --> 00:25:24,600 นี่ มันก็ผ่านไปสิบปีแล้วเนอะ เวลาผ่านไปเร็วจัง 252 00:25:25,240 --> 00:25:27,640 พ่อ เราไปทำบุญให้กับพี่หนึ่งดีไหม 253 00:25:31,360 --> 00:25:34,480 เอาสิ แกนึกแล้วกัน ว่าอยากไปที่ไหน 254 00:25:34,560 --> 00:25:36,720 สองคิดไว้อยู่แล้วพ่อ ว่าสองจะทำอะไร 255 00:25:37,280 --> 00:25:38,240 อะไร 256 00:25:38,800 --> 00:25:43,440 สองอยากจะไปบริจาคอุปกรณ์การกีฬา ให้กับโรงเรียนที่เขาขาดแคลนน่ะพ่อ 257 00:25:44,000 --> 00:25:45,720 [สอง] เพราะว่าพี่หนึ่งน่ะชอบเล่นบาส 258 00:25:45,800 --> 00:25:48,560 สองเลยคิดว่า เราบริจาคลูกบาสดีไหมพ่อ 259 00:25:49,160 --> 00:25:50,600 ได้เลยลูก 260 00:25:50,680 --> 00:25:54,560 พ่อรู้จักเจ้าของโรงงานลูกบาส ซื้อเยอะๆ เขาน่าจะลดให้ 261 00:25:54,640 --> 00:25:56,920 อย่างนี้ก็ดีเลยสิพ่อ เราได้ของถูกด้วยนะ 262 00:25:58,440 --> 00:26:00,880 เอ้า กินก่อนลูก เดี๋ยวมันจะหายร้อน 263 00:26:00,960 --> 00:26:02,400 [เสียงอนิกหัวเราะเบา] 264 00:26:05,080 --> 00:26:06,880 - [สอง] อะพ่อ - [อนิก] อื้อ ไม่ต้อง 265 00:26:06,960 --> 00:26:08,680 แกกินเลย กินเยอะๆ 266 00:26:08,760 --> 00:26:10,200 [เสียงอนิกหัวเราะเบา] 267 00:26:10,280 --> 00:26:11,560 [อนิก] อ้าว ไม่ปรุงเหรอลูก 268 00:26:11,640 --> 00:26:15,120 ไม่ปรุงพ่อ เพราะว่าฝีมือพ่อเนี่ยอร่อยอยู่แล้ว 269 00:26:15,880 --> 00:26:17,440 [เสียงหัวเราะมีความสุข] 270 00:26:17,520 --> 00:26:20,240 - อื้อ อร่อยมากพ่อ - [อนิก] อื้อ 271 00:26:22,880 --> 00:26:25,200 [ดนตรีสดใส] 272 00:26:57,560 --> 00:26:58,760 [เสียงชัตเตอร์] 273 00:27:08,560 --> 00:27:10,800 [ดนตรีทะเล้น] 274 00:27:11,760 --> 00:27:13,520 [เอฟเฟกต์หายตัว] 275 00:27:18,680 --> 00:27:19,640 อุ๊ย 276 00:27:21,960 --> 00:27:23,640 มึงนี่อย่างกับผีโผล่ 277 00:27:24,960 --> 00:27:26,640 ผีหน้าตาหล่อแบบนี้เหรอฮะ 278 00:27:28,120 --> 00:27:29,320 [เสียงถอนหายใจ] 279 00:27:32,840 --> 00:27:35,880 อ้าวเฮ้ย มึงจะเอาอะไร 280 00:27:36,840 --> 00:27:40,360 ผมแค่มาดูว่าพี่ณัฐตื่นหรือยัง เมื่อคืนหลับสบายไหม 281 00:27:41,960 --> 00:27:43,920 [ดนตรีหยุด] 282 00:27:45,600 --> 00:27:47,040 กูก็หลับสบาย 283 00:27:48,400 --> 00:27:51,320 แล้วมึงล่ะเป็นไง ยังเจ็บแผลอยู่เปล่า 284 00:27:53,200 --> 00:27:55,920 แค่เห็นพี่ณัฐอารมณ์ดี ผมก็หายเจ็บแผลแล้วฮะ 285 00:27:57,320 --> 00:27:59,560 ถ้าทีหลังพี่ณัฐอยากได้คนกอดอีก 286 00:28:00,800 --> 00:28:04,040 พี่ณัฐบอกผมได้นะฮะ ผมยินดีให้กอด 287 00:28:04,120 --> 00:28:06,720 [ณัฐทำเสียงหมั่นไส้ในคอ] 288 00:28:06,800 --> 00:28:09,840 [ดนตรีโรแมนติก] 289 00:28:21,480 --> 00:28:22,840 [เสียงมทนากรีดร้อง] 290 00:28:29,520 --> 00:28:30,600 [ณัฐ] แม่ 291 00:28:32,440 --> 00:28:33,720 [เสียงมทนาครางในลำคอ] 292 00:28:34,440 --> 00:28:36,320 [มทนา] แม่ตื่นสายเลยลนไปหน่อยน่ะ 293 00:28:37,320 --> 00:28:39,080 สงสัยต้องอาบน้ำให้ใหม่แล้วมั้ง 294 00:28:40,160 --> 00:28:41,840 [ณัฐ] งานงอกแล้วทีนี้ 295 00:28:47,320 --> 00:28:48,600 เดี๋ยวผมช่วยเองฮะ 296 00:28:50,640 --> 00:28:52,040 [ขึ้นฉ่ายร้องหงิง] 297 00:29:01,760 --> 00:29:02,800 พร้อมแล้วฮะพี่ณัฐ 298 00:29:05,800 --> 00:29:07,840 มึงเอาแปรงสีฟันมาทำไมเนี่ยเต้าหู้ 299 00:29:07,920 --> 00:29:12,080 อ้าว ก็พี่ณัฐบอกว่าถ้าอาบน้ำต้องแปรงฟันด้วยนี่ฮะ 300 00:29:12,160 --> 00:29:14,840 กูมาอาบน้ำขึ้นฉ่าย ไม่ได้อาบน้ำมึง 301 00:29:15,400 --> 00:29:16,480 [ขึ้นฉ่ายร้อง] 302 00:29:19,000 --> 00:29:20,640 มึงวางของไว้เลย ไปเอาสายยางมาไป 303 00:29:31,200 --> 00:29:32,720 ฝากไว้ก่อนเหอะไอ้ขึ้นฉ่าย 304 00:29:34,800 --> 00:29:35,880 บ่นไรวะ 305 00:29:36,720 --> 00:29:38,160 เปล่าฮะ 306 00:29:39,440 --> 00:29:40,640 ฉีดน้ำสิ 307 00:29:41,440 --> 00:29:42,440 [เต้าหู้] ได้ฮะ 308 00:29:46,400 --> 00:29:47,800 [ณัฐ] ไอ้เต้าหู้ หยุด 309 00:29:49,040 --> 00:29:51,680 กูให้ฉีดขึ้นฉ่าย ไม่ใช่ฉีดกู 310 00:29:52,240 --> 00:29:53,280 [ณัฐถอนหายใจ] 311 00:29:53,360 --> 00:29:54,560 ได้ฮะ 312 00:29:57,320 --> 00:29:58,960 [ณัฐ] ไอ้เต้าหู้ หยุด 313 00:30:00,680 --> 00:30:05,120 พอเลย เดี๋ยวกูฉีดเอง มึงไปจับขึ้นฉ่ายไป ไป 314 00:30:06,320 --> 00:30:07,640 ไปจับไว้ 315 00:30:07,720 --> 00:30:10,720 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 316 00:32:20,920 --> 00:32:24,280 พี่ณัฐ เต้าหู้ ทำอะไรกันน่ะ 317 00:32:35,800 --> 00:32:37,800 [ดนตรีหยุด] 318 00:32:44,400 --> 00:32:48,720 ก็ไม่ได้ทำอะไร พี่กับไอ้เต้าหู้ช่วยกับอาบน้ำให้หมา 319 00:32:48,800 --> 00:32:51,280 แล้วก็ลื่นล้ม ก็แค่นั้นน่ะ 320 00:32:53,000 --> 00:32:54,720 [ลากเสียงยาว] เหรอ 321 00:32:54,800 --> 00:32:59,160 ฮะ พี่ณัฐลื่นล้ม ผมก็เลยจะช่วยดึงพี่ณัฐขึ้น 322 00:32:59,240 --> 00:33:01,240 แต่ว่าพี่ณัฐลุกขึ้นมาพอดี 323 00:33:02,200 --> 00:33:03,320 แล้ว… 324 00:33:03,400 --> 00:33:04,560 แล้ว 325 00:33:05,720 --> 00:33:06,800 แล้วยังไง 326 00:33:06,880 --> 00:33:09,840 แล้ว พี่พริบก็เข้ามานั่นแหละฮะ 327 00:33:11,840 --> 00:33:13,200 [มทนา] อย่างงี้แหละจ้ะ 328 00:33:13,280 --> 00:33:16,440 ขึ้นฉ่ายมันอยู่นิ่งไม่เป็นจ้ะ แล้วแรงมันก็เยอะมากเลย 329 00:33:16,520 --> 00:33:19,880 ป้ากับณัฐอาบน้ำให้มันที ก็หัวทิ่มแบบนี้เป็นประจำเลย 330 00:33:19,960 --> 00:33:21,760 หนูพริบเลยตกใจไปด้วยเลยเนอะ 331 00:33:22,880 --> 00:33:26,400 เอางี้ เดี๋ยวอยู่กินข้าวเย็นด้วยกัน ป้าเลี้ยงปลอบใจนะ 332 00:33:26,480 --> 00:33:28,280 ค่ะ คุณป้า 333 00:33:33,600 --> 00:33:36,560 นี่ แล้วแกมาทำไมเนี่ย 334 00:33:37,360 --> 00:33:39,240 อย่าบอกนะว่าที่บ้านไม่มีข้าวกิน 335 00:33:39,800 --> 00:33:42,400 โอ๊ย ข้าวน่ะของแถม 336 00:33:42,480 --> 00:33:45,920 นี่ พริบเอางานมาให้พี่ณัฐตรวจต่างหาก 337 00:34:00,920 --> 00:34:04,880 [เต้าหู้] พี่พริบฮะ พี่พริบ ทำไมไม่คุยกันในบ้านล่ะฮะ 338 00:34:05,680 --> 00:34:08,040 พี่มีเรื่องต้องเคลียร์กับน้องสองต่อสอง 339 00:34:08,800 --> 00:34:11,679 พี่อยากรู้ว่าตกลงเต้าหู้ชอบพี่ณัฐหรือเปล่า 340 00:34:12,239 --> 00:34:13,159 หา 341 00:34:13,760 --> 00:34:18,040 ตกใจอะไรล่ะ ก็พี่ณัฐเสน่ห์แรงเกินต้านซะขนาดนั้นน่ะ 342 00:34:18,120 --> 00:34:21,040 [พริบ] ใครอยู่ใกล้ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ก็ใจสั่นหมดแหละ 343 00:34:21,120 --> 00:34:23,120 แล้วน้องก็ความจำเสื่อมน่ะ 344 00:34:23,199 --> 00:34:26,840 พี่ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้น้องชอบแบบไหนอะไรยังไง 345 00:34:26,920 --> 00:34:28,600 พี่ไม่ไว้ใจ 346 00:34:29,239 --> 00:34:32,239 ตกลงเต้าหู้ชอบพี่ณัฐ แบบอยากได้เป็นแฟนหรือเปล่า 347 00:34:33,679 --> 00:34:35,320 [เต้าหู้] อยากได้เป็นแฟน 348 00:34:35,400 --> 00:34:37,920 [ดนตรีผ่อนคลาย] 349 00:34:38,000 --> 00:34:41,000 ยังไงเหรอฮะ ผมเคยแต่อยากเป็นตุ๊กตา 350 00:34:42,280 --> 00:34:43,719 [พริบ] อยากเป็นตุ๊กตา 351 00:34:45,239 --> 00:34:48,679 พี่ว่าน้องยังไม่หายดีแน่ๆ เลย เอาอย่างนี้นะ 352 00:34:48,760 --> 00:34:53,679 อยากได้เป็นแฟนน่ะ ก็คือความรู้สึกที่เวลาเราชอบใครสักคนมากๆ 353 00:34:54,239 --> 00:34:59,800 เวลาที่เราอยู่ใกล้เขา สบตาเขา หัวใจเราก็จะเต้นแรง 354 00:35:08,080 --> 00:35:11,200 ตอนนี้หัวใจผมก็เต้นนะฮะ หรือว่าผมชอบพี่พริบ 355 00:35:12,200 --> 00:35:16,160 บ้า แบบนี้ใครก็เต้นไหม ไม่เต้นก็ตายแล้ว 356 00:35:16,680 --> 00:35:22,160 มันต้องพิเศษกว่านี้น่ะ หัวใจเต้นแรงแบบ เหมือนเลือดมันสูบฉีดน่ะ 357 00:35:22,720 --> 00:35:25,680 [พริบ] เหมือนตัวเราเบา ล่องลอย 358 00:35:27,000 --> 00:35:28,880 เหมือนเรามีกันและกันสองคนน่ะ 359 00:35:32,560 --> 00:35:34,800 เมื่อกี้ตอนที่ผมมองหน้ากับพี่ณัฐ 360 00:35:38,080 --> 00:35:39,560 หัวใจผมเต้นแรงมากเลยฮะ 361 00:35:39,640 --> 00:35:41,040 [เสียงตกใจ] ฮะ 362 00:35:43,480 --> 00:35:46,240 [เต้าหู้] แต่ผมว่าผมเหนื่อยจากไล่ไอ้ขึ้นฉ่าย มากกว่าฮะ 363 00:35:46,320 --> 00:35:51,280 ผมเคยดูสารคดีนะฮะ เวลาที่คนเราเหนื่อยเนี่ย หัวใจจะเต้นเร็วผิดปกติ 364 00:35:51,880 --> 00:35:54,080 ผมว่า ผมไม่ได้ชอบพี่ณัฐหรอกฮะ 365 00:35:55,960 --> 00:35:57,320 จริงน่ะ 366 00:35:57,400 --> 00:35:58,440 จริงฮะ 367 00:36:04,880 --> 00:36:07,640 [พริบ] งั้นถ้าพี่ณัฐไม่ใช่สเปกเต้าหู้ 368 00:36:08,800 --> 00:36:10,800 เต้าหู้ช่วยอะไรพี่หน่อยได้เปล่า 369 00:36:12,200 --> 00:36:13,680 ช่วย… 370 00:36:13,760 --> 00:36:17,280 ก็ช่วยให้พี่ณัฐชอบพี่น่ะ แบบ… 371 00:36:18,240 --> 00:36:20,040 ชอบแบบอยากได้เป็นแฟนน่ะ 372 00:36:20,120 --> 00:36:22,920 [ดนตรีสนุกสนาน] 373 00:36:23,640 --> 00:36:24,520 ได้สิฮะ 374 00:36:25,080 --> 00:36:28,400 จริงเหรอ เฮ้ย น่ารักที่สุดเลย 375 00:36:28,480 --> 00:36:30,680 ขอบคุณนะ ขอบคุณๆ 376 00:36:32,440 --> 00:36:36,120 ว่าแต่เป็นแฟน แฟนคืออะไรเหรอฮะ 377 00:36:38,560 --> 00:36:40,440 นี่ต้องให้พี่อธิบายให้ใหม่หมดเลยเหรอ 378 00:36:41,120 --> 00:36:42,560 ใช่ฮะ 379 00:36:42,640 --> 00:36:43,760 [เสียงโอดครวญเบาๆ ] 380 00:36:45,240 --> 00:36:48,920 อะไรก็ได้ ที่น้องรู้เกี่ยวกับพี่ณัฐ ร่ายมาให้หมด 381 00:36:49,000 --> 00:36:50,280 พี่พร้อมแล้ว 382 00:36:51,640 --> 00:36:53,080 งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะฮะ 383 00:36:53,840 --> 00:36:56,360 [ดนตรีเพ้อฝัน] 384 00:36:57,480 --> 00:37:01,000 [เต้าหู้] พี่ณัฐชอบอ่านหนังสือฮะ ความจริงพี่ณัฐชอบอ่านทุกอย่าง 385 00:37:01,680 --> 00:37:05,360 กวี นิยาย ประวัติศาสตร์ ท่องเที่ยว 386 00:37:05,440 --> 00:37:09,160 หนังสือที่มีภาพก็ชอบนะฮะ มีอยู่เล่มหนึ่งชอบมาก ผมจำได้เลยล่ะ 387 00:37:10,160 --> 00:37:14,240 พี่ณัฐเคยบอกผมว่า นอกจากเราจะอ่านหนังสือได้แล้วเนี่ย 388 00:37:14,320 --> 00:37:16,400 เรายังอ่านคนที่อ่านหนังสือได้ด้วยนะฮะ 389 00:37:16,920 --> 00:37:19,880 เฉียบ สมแล้วที่เป็นนักเขียน 390 00:37:19,960 --> 00:37:22,520 แล้วนอกจากหนังสือ มีอะไรที่พี่ณัฐชอบอีกเปล่า 391 00:37:23,920 --> 00:37:28,600 ก็ ชอบดูหนัง ละคร ซีรีส์ฮะ 392 00:37:28,680 --> 00:37:31,280 ดูได้ทุกเรื่องทุกแนว ไม่เคยเบื่อเลยนะฮะ 393 00:37:31,360 --> 00:37:33,960 ถ้าชอบมากๆ เนี่ย ดูยันเช้าก็มีนะฮะ 394 00:37:34,040 --> 00:37:36,680 - [พริบ] อือ - บางทีก็ลืมคุณป้าไปเลย 395 00:37:37,360 --> 00:37:43,080 [เสียงครางในลำคอ] มิน่า ทักมาดึกๆ ไม่เคยตอบ 396 00:37:44,520 --> 00:37:46,320 แล้วเรื่องที่พี่ณัฐไม่ชอบล่ะ 397 00:37:47,280 --> 00:37:48,920 พี่ณัฐไม่ชอบกินผักฮะ 398 00:37:51,120 --> 00:37:53,440 พี่ณัฐไม่ชอบให้ใครไปยุ่งในห้องนอน 399 00:37:55,240 --> 00:37:57,320 พี่ณัฐไม่ชอบคุณน้าข้างบ้าน 400 00:38:00,480 --> 00:38:04,800 แล้วก็ พี่ณัฐไม่ชอบให้ผมอยู่ที่นี่ด้วยฮะ 401 00:38:04,880 --> 00:38:07,920 [ลากเสียงยาว] โอ๊ย คิดมาก 402 00:38:08,000 --> 00:38:11,600 ใครจะอยากให้น้องชายน่ารักๆ แบบนี้ไปอยู่ที่อื่นล่ะ 403 00:38:12,520 --> 00:38:16,360 โน้โน ไม่ดราม่าจ้ะ มาต่อดีกว่า 404 00:38:17,200 --> 00:38:21,400 [เสียงครางและจิ๊ปาก] แล้วมีเรื่องอะไรที่แบบ ลับสุดยอดไหม 405 00:38:21,480 --> 00:38:24,200 แบบ ที่ไม่เคยมีใครรู้มาก่อนน่ะ 406 00:38:24,880 --> 00:38:28,680 เรื่องแบบ ในห้องนอน ใต้เตียงอะไรอย่างงี้ 407 00:38:28,760 --> 00:38:30,480 [เสียงพ่นขำ] 408 00:38:30,560 --> 00:38:32,120 ใต้เตียงพี่ณัฐไม่เห็นมีอะไรนี่ฮะ 409 00:38:34,640 --> 00:38:39,880 หมายถึงแบบ ใต้เตียงแบบ อะไรอย่างงั้นน่ะ 410 00:38:39,960 --> 00:38:41,520 อย่างว่าน่ะ 411 00:38:43,880 --> 00:38:46,960 อ๋า เวลานอนพี่ณัฐไม่ชอบใส่เสื้อฮะ 412 00:38:48,000 --> 00:38:49,800 ไม่ใส่เสื้อเหรอ 413 00:38:51,800 --> 00:38:54,200 บางทีถ้าเมาเนี่ย ไม่ใส่กางเกงด้วยนะฮะ 414 00:38:54,920 --> 00:38:56,360 [เสียงดัง] ไม่ใส่กางเกง 415 00:38:59,040 --> 00:39:00,320 พี่ณัฐขี้ร้อนน่ะฮะ 416 00:39:08,360 --> 00:39:09,600 [เสียงพ่นลมหายใจ] 417 00:39:10,520 --> 00:39:13,080 [ดนตรีทะเล้น] 418 00:39:35,080 --> 00:39:37,520 [เต้าหู้] ชอบอาบน้ำเสร็จ แล้วก็เดินออกมาโป๊ๆ เลย 419 00:39:37,600 --> 00:39:40,920 แต่ถ้าผมทำตามน่ะ โดนด่าเละเลยนะฮะ 420 00:39:47,280 --> 00:39:48,240 พี่พริบ 421 00:39:50,040 --> 00:39:51,160 พี่พริบฮะ 422 00:39:53,240 --> 00:39:54,440 [เสียงขำเขินๆ ] 423 00:39:55,840 --> 00:39:58,120 แล้วไม่ใส่กางเกงในทั้งสองคนเลยเปล่า 424 00:39:58,720 --> 00:39:59,920 ใช่ฮะ 425 00:40:00,480 --> 00:40:03,480 เดี๋ยวนะ ไหนน้องบอกว่าจำอะไรไม่ได้ไง 426 00:40:04,040 --> 00:40:07,680 แล้วทำไมรู้ลึกยันดีเอ็นเอ อย่างกับอยู่กับพี่ณัฐมาสิบปีอย่างนั้นน่ะ 427 00:40:07,760 --> 00:40:11,840 แล้วตอนอาบนงอาบน้ำน่ะ ไปอยู่แล้วไปเห็นกันได้ยังไง 428 00:40:11,920 --> 00:40:13,520 - เอ่อ… - พูด 429 00:40:13,600 --> 00:40:14,840 คือ 430 00:40:14,920 --> 00:40:17,280 [ดนตรีเบาสมอง] 431 00:40:17,840 --> 00:40:21,520 ผมจำจากคุณป้า แล้วก็พี่เกณฑ์มาน่ะฮะ 432 00:40:22,600 --> 00:40:26,880 ผมเพิ่งมาอยู่ได้ไม่นาน ไม่รู้จักพี่ณัฐดีเท่าพี่พริบหรอกฮะ 433 00:40:27,720 --> 00:40:31,640 อย่างน้อยผมก็ไม่รู้ว่าเวลาอยู่ออฟฟิศ พี่ณัฐชอบอะไร 434 00:40:31,720 --> 00:40:33,400 เป็นยังไงบ้างน่ะฮะ 435 00:40:35,280 --> 00:40:38,440 ของอย่างงี้ มันก็ต้องใช้เวลาน่ะนะ 436 00:40:39,480 --> 00:40:42,120 พี่ทำงานกับพี่ณัฐมาสามเดือน 437 00:40:42,960 --> 00:40:45,200 แต่เหมือนทำกันมาตั้งสามปีน่ะ 438 00:40:45,880 --> 00:40:46,880 อย่างงั้นเลยเหรอฮะ 439 00:40:47,840 --> 00:40:50,080 แล้วเวลาอยู่ที่ออฟฟิศ พี่ณัฐเป็นคนยังไงล่ะฮะ 440 00:40:51,360 --> 00:40:54,000 [พูดเน้นเสียง] เป็นคนตั้งใจทำงานมาก 441 00:40:54,720 --> 00:40:59,760 เวลาพี่ณัฐทำงานเนี่ย พี่ณัฐจะนิ่ง ขรึม 442 00:41:00,920 --> 00:41:02,920 เท่กว่าเดิมคูณสิบน่ะ 443 00:41:04,360 --> 00:41:09,720 แต่ว่าเวลาที่มีงานเร่งเนี่ย พี่ณัฐจะชอบปลีกวิเวกไปปั่นงานคนเดียว 444 00:41:10,960 --> 00:41:12,840 แต่ถ้าคิดอะไรไม่ออก 445 00:41:13,560 --> 00:41:15,720 พี่ณัฐจะลุกออกไปชงกาแฟขมๆ 446 00:41:17,080 --> 00:41:20,240 ไม่นม ไม่น้ำตาล 447 00:41:22,600 --> 00:41:24,640 พี่ณัฐเคยชงกาแฟเผื่อพี่ด้วยแหละ 448 00:41:25,720 --> 00:41:29,680 เออใช่ พี่ณัฐชอบกาแฟ พี่ต้องเสิร์ฟกาแฟ 449 00:41:29,760 --> 00:41:31,480 เครื่องชงกาแฟอยู่ไหนน่ะเต้าหู้ 450 00:41:34,760 --> 00:41:36,840 [เสียงเครื่องชงกาแฟ] 451 00:41:43,760 --> 00:41:49,720 กาแฟร้อนๆ ขมกาแฟ แต่หวานใจคนชงมาแล้วค่า 452 00:41:49,800 --> 00:41:52,640 [ดนตรีเปิดตัวยิ่งใหญ่] 453 00:42:03,280 --> 00:42:04,160 พี่ณัฐ 454 00:42:06,160 --> 00:42:07,400 เสื้อพี่ณัฐ 455 00:42:10,120 --> 00:42:12,360 ขึ้นฉ่าย อย่านะ 456 00:42:15,120 --> 00:42:16,840 ไอ้ณัฐ มึงเล่นแรงไปเปล่าวะ 457 00:42:17,640 --> 00:42:20,880 ก็ยัยพริบมันซื้อมาให้กู กูจะเอาไปทำอะไรก็ได้เปล่าวะ 458 00:42:22,280 --> 00:42:24,960 แต่พริบมันอุตส่าห์ซื้อให้มึง ด้วยจิตเสน่หาเลยนะเว้ย 459 00:42:25,720 --> 00:42:27,480 กูไม่ได้เสน่หาอะไรมันทั้งนั้นแหละ 460 00:42:28,080 --> 00:42:30,920 วันหยุดทั้งที ยังตามไปที่บ้านอีก 461 00:42:31,480 --> 00:42:35,520 นี่ อุตส่าห์หนีมาทำงาน มึงช่วยเงียบๆ หน่อยได้เปล่า 462 00:42:35,600 --> 00:42:40,560 อ้าว ไอ้ณัฐ นี่บ้านใครครับเพื่อน ดูด้วยนะครับ บ้านใครครับ 463 00:42:40,640 --> 00:42:41,720 ไม่น่าถามเนอะ 464 00:42:41,800 --> 00:42:44,560 - นี่ กินเยอะๆ นะ ไม่พอก็บอกอาได้ - [ณัฐ] ครับ 465 00:42:44,640 --> 00:42:46,560 - ขอบคุณมากเลยครับ - [เกณฑ์] โอ๊ย แม่ 466 00:42:46,640 --> 00:42:50,200 โอ้โฮ กับลูกแท้ๆ นี่ยังไม่เคยทำขนาดนี้ 467 00:42:50,280 --> 00:42:53,520 นี่ตกลงไอ้ณัฐเป็นลูกพ่อกับแม่ แล้วเกณฑ์เป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงเปล่า 468 00:42:53,600 --> 00:42:55,400 อ้าว นี่เพิ่งรู้เหรอ 469 00:42:55,480 --> 00:42:56,600 [เสียงสิทธากับกัญญาหัวเราะ] 470 00:42:57,800 --> 00:43:00,000 [เกณฑ์] อ้อ คุณสิทธา 471 00:43:00,080 --> 00:43:03,040 แล้วจำไว้เลยนะ แล้วอย่ามาเสียใจนะที่ไม่มีลูกอย่างเกณฑ์น่ะ 472 00:43:03,120 --> 00:43:05,200 - หูย นั่นสิ - นี่เขาท้าทายมากเลย 473 00:43:05,280 --> 00:43:08,080 - ดีใจมากกว่านะ พ่อว่า - พ่อ 474 00:43:08,160 --> 00:43:11,760 นี่ ออกตามหาพ่อแม่ที่แท้จริงได้แล้วนะเราน่ะ 475 00:43:11,840 --> 00:43:13,240 [เสียงหัวเราะขำ] 476 00:43:13,320 --> 00:43:15,240 เจอหรือยัง คุณพ่อคุณแม่เจอหรือยัง 477 00:43:15,320 --> 00:43:17,960 - พ่อน่ะ แม่เหมือนกัน - [กัญญา] โถ 478 00:43:18,040 --> 00:43:19,160 - [สิทธา] เก็บมาเลี้ยง - [เกณฑ์] ไม่รู้แล้ว 479 00:43:19,240 --> 00:43:22,080 เออ แม่เปิดประตูมาก็เจอเราอยู่ในกล่องเลย 480 00:43:22,160 --> 00:43:24,160 - [สิทธา] เออ - [เกณฑ์] แม่อะ 481 00:43:24,240 --> 00:43:27,240 [ดนตรีซึ้งปนเหงา] 482 00:43:39,040 --> 00:43:40,120 [เสียงกระแอม] 483 00:43:40,600 --> 00:43:43,440 พี่กับณัฐเนี่ย ได้เลือกตัวแสดงแล้วนะ 484 00:43:43,520 --> 00:43:46,360 แล้ววันนี้ พี่ขอฟิตติ้งนะ 485 00:43:46,440 --> 00:43:50,480 อะ ยัยพริบ เอานี่ไปขายให้ลูกค้านะ ตัวแสดงคนนี้เด็ด 486 00:43:50,560 --> 00:43:53,320 [เจือ] ขายแพงๆ เลย คนนี้เด็ดมาก นะ 487 00:43:53,400 --> 00:43:55,560 ขอก่อนถ่ายด้วย 488 00:43:55,640 --> 00:43:57,320 - ได้ค่ะ - [เจือ] โอเคนะ 489 00:43:57,400 --> 00:43:59,320 เอ้าว่าไง 490 00:43:59,400 --> 00:44:01,120 [เจือ] คุณพ่อพร้อมวันไหน เชิญมาฟิตติ้ง 491 00:44:02,920 --> 00:44:04,120 [เอฟเฟกต์ระทึก] 492 00:44:08,120 --> 00:44:09,640 - [เจือ] อ้า - พี่เจือ 493 00:44:09,720 --> 00:44:11,760 พี่เจือจะเลือกไอ้เด็กเวรนี่จริงๆ เหรอ 494 00:44:13,600 --> 00:44:15,520 ทำไมอะ [เสียงเกณฑ์ถอนหายใจแรง] 495 00:44:16,200 --> 00:44:20,320 [เกณฑ์] พี่เจือครับ พี่จะเลือกคนไหนก็ได้ 496 00:44:20,400 --> 00:44:24,600 คนนี้ คนนี้ หรือว่าคนนี้ 497 00:44:24,680 --> 00:44:27,280 แต่ไอ้นี่ ไม่ได้ 498 00:44:28,600 --> 00:44:29,680 ไม่ได้ยังไงวะ 499 00:44:29,760 --> 00:44:31,080 [พริบ] นั่นดิพี่เกณฑ์ 500 00:44:31,160 --> 00:44:34,440 วัยรุ่นชายอายุ 17 18 ปี อารมณ์ดี ขี้เล่น 501 00:44:34,520 --> 00:44:37,360 เล่นบาสเป็น เล่นดนตรีเก่ง ขี่มอเตอร์ไซค์ได้ 502 00:44:37,440 --> 00:44:38,840 หน้าน้องนี่ลอยลงมาเลย 503 00:44:38,920 --> 00:44:40,040 [เจือ] เออ 504 00:44:41,120 --> 00:44:42,560 ทำไมวะ ฮะ 505 00:44:42,640 --> 00:44:44,600 - ไอ้พริบ มึงพูดทำไม - [เจือ] มันผิดตรงไหนเนี่ย ฮะ 506 00:44:46,240 --> 00:44:50,040 นี่ แต่ว่ามันยังเด็ก แถมประสบการณ์ก็ยังไม่มี 507 00:44:50,120 --> 00:44:55,080 ไว้ใจได้เหรอ คบเด็กสร้างบ้านน่ะ เคยได้ยินกันเปล่า ฮะ 508 00:44:55,160 --> 00:44:56,960 - [เจือ] มันเป็นไรเนี่ย - [สอง] ถ้าไม่ไว้ใจ 509 00:44:57,040 --> 00:44:59,960 [ดนตรีอบอุ่น] 510 00:45:00,040 --> 00:45:02,120 ลองคบกับผมดูก่อนก็ได้นะ 511 00:45:03,400 --> 00:45:04,360 [เอฟเฟกต์ประกายวิ้ง] 512 00:45:05,960 --> 00:45:07,120 เฮ้ย 513 00:45:09,240 --> 00:45:10,120 มันมาได้ไงน่ะ 514 00:45:10,200 --> 00:45:11,840 - [เจือ] เซอร์ไพรส์ - พี่เจือ 515 00:45:13,760 --> 00:45:16,600 ล้อเล่น พี่น่ะจริงจังไปได้ 516 00:45:18,480 --> 00:45:20,600 - สวัสดีทุกคนนะครับ - สวัสดีค่า 517 00:45:20,680 --> 00:45:22,440 - [สอง] สวัสดีนะครับ - สวัสดีครับ 518 00:45:22,520 --> 00:45:25,760 - [สอง] สวัสดีครับพี่เจือ - [เจือ] โห ไม่ได้เจอกันตั้งนาน 519 00:45:25,840 --> 00:45:30,960 โอเค คนนี้เลยนะ ไปเตรียมเลย ไปเตรียมฉาก เสื้อผ้า 520 00:45:31,040 --> 00:45:32,480 กล้อง เอาให้พร้อม 521 00:45:32,560 --> 00:45:34,880 - [ทีมงาน] ครับ - [เจือ] ไปเลย ไป 522 00:45:34,960 --> 00:45:37,000 - พี่เจือ ผมว่าไม่ ไม่ใช่ มันไม่… - [เจือ] เออ ไม่เอา 523 00:45:37,080 --> 00:45:39,320 - ไม่เกี่ยวเลย - [พริบ] พี่เกณฑ์ ใจเย็นๆ 524 00:45:39,400 --> 00:45:42,160 - [เกณฑ์] พี่เจือๆ - [พริบ] พี่เกณฑ์ ใจเย็นๆ 525 00:45:42,240 --> 00:45:46,320 เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมันแยกกัน ท่องวนไปจ้ะ 526 00:45:46,400 --> 00:45:47,960 มึงแยกได้ไหมล่ะ ไอ้พริบ 527 00:45:48,040 --> 00:45:49,280 แยกได้สิ 528 00:45:50,080 --> 00:45:51,240 [เสียงถอนหายใจ] 529 00:45:52,320 --> 00:45:54,360 [ดนตรีเหงา] 530 00:45:54,440 --> 00:45:56,760 พ่อขา ส่งพลั่วให้แม่หน่อย 531 00:46:01,280 --> 00:46:02,440 ขอบคุณค่ะ 532 00:46:11,200 --> 00:46:12,480 [มทนา] หือ 533 00:46:14,160 --> 00:46:15,440 สวยดีเนอะ 534 00:46:17,200 --> 00:46:19,400 เหมือนตอนที่เราอยู่บ้านคุณยายเลยน่ะ 535 00:46:23,520 --> 00:46:27,640 พ่อว่า แม่เอากระถางนี้ไว้ตรงไหนดีล่ะจ๊ะ 536 00:46:30,400 --> 00:46:31,800 [เอฟเฟกต์ระทึก] 537 00:46:31,880 --> 00:46:34,880 [ดนตรีตึงเครียด] 538 00:46:40,360 --> 00:46:42,040 [เสียงหอบหายใจ] 539 00:46:44,720 --> 00:46:48,240 [ตะโกน] พ่อ พ่อๆ 540 00:46:48,320 --> 00:46:50,080 คุณป้า เป็นอะไรไหมฮะ 541 00:46:50,160 --> 00:46:53,320 [มทนา] เจ้าชายน้อย ป้าไม่เห็นลุงแสนน่ะ 542 00:46:54,320 --> 00:46:57,360 เจ้าชายน้อยเห็นลุงแสนไหม เขาไปไหน เขาบอกหรือเปล่า 543 00:46:59,480 --> 00:47:00,800 รู้ไหม 544 00:47:00,880 --> 00:47:04,960 หมอบอกว่าถ้าแม่กินยา ภาพมโนที่แม่เห็นก็จะค่อยๆ หายไป 545 00:47:07,080 --> 00:47:08,840 แม่อาจจะตกใจบ้าง 546 00:47:11,000 --> 00:47:12,920 ยังไงกูฝากมึงดูแลเขาด้วยแล้วกัน 547 00:47:15,520 --> 00:47:19,680 แล้วถ้าแม่พูดถึงเรื่องพ่อ มึงก็แค่รับฟังเขา 548 00:47:20,280 --> 00:47:21,720 ชวนเขาคุยเรื่องอื่น 549 00:47:23,320 --> 00:47:25,000 เขาจะได้ไม่ต้องคิดถึงเรื่องนั้นอีก 550 00:47:25,080 --> 00:47:26,520 [ดนตรีกดดัน] 551 00:47:26,600 --> 00:47:28,000 ผมยังไม่เห็นคุณลุงเลยฮะ 552 00:47:33,080 --> 00:47:36,320 นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วนี่ฮะ มิน่าผมฮิ้วหิว 553 00:47:36,400 --> 00:47:38,960 คุณป้าหาอะไรอร่อยๆ ให้ผมทานหน่อยสิฮะ 554 00:47:40,360 --> 00:47:41,720 จะเที่ยงแล้วเหรอ 555 00:47:42,520 --> 00:47:44,240 เดี๋ยวป้าไปดูในตู้เย็นดีกว่าว่ามีอะไร 556 00:47:44,320 --> 00:47:45,720 - ได้ฮะ - [มทนา] จ้ะ 557 00:47:50,800 --> 00:47:52,200 [เสียงพ่นลมหายใจ] 558 00:47:53,080 --> 00:47:55,600 [ดนตรีสนุกสนาน] 559 00:47:55,680 --> 00:47:56,960 [เสียงชัตเตอร์] 560 00:48:04,400 --> 00:48:05,680 [เจือ] โอเคๆ 561 00:48:05,760 --> 00:48:07,960 เอ้า คนต่อไป มา 562 00:48:08,720 --> 00:48:11,120 สุดยอด เออ 563 00:48:11,880 --> 00:48:14,160 เฮ้ยสอง เราเล่นบาสคล่องไหมเนี่ย 564 00:48:14,240 --> 00:48:17,120 - เก่งอยู่ครับ - โอเค เออ 565 00:48:18,480 --> 00:48:21,240 เอาบทไปลองอ่านก่อนแล้วกันนะ อาทิตย์หน้าว่ากัน 566 00:48:21,800 --> 00:48:23,200 - ได้ครับ - [เจือ] นี่ 567 00:48:23,280 --> 00:48:25,680 ศึกษาบทดีๆ คาแรกเตอร์อะไรต่างๆ 568 00:48:25,760 --> 00:48:28,760 แล้วอีกอย่างหนึ่งนะ ทักษะต่างๆ ต้องฝึกมากกว่านี้ 569 00:48:28,840 --> 00:48:32,240 การเลี้ยงลูกแบบเท่ๆ แต่ละช็อตต้องเท่ 570 00:48:32,320 --> 00:48:34,520 - ได้เลยครับ - ฮ่า จัดไป 571 00:48:34,600 --> 00:48:36,120 ขอบคุณมากนะครับ 572 00:48:36,200 --> 00:48:39,440 งั้นเดี๋ยวผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็ขอลาเลยแล้วกันนะครับ 573 00:48:39,520 --> 00:48:40,640 [สอง] สวัสดีครับ 574 00:48:40,720 --> 00:48:42,560 - ขอบคุณมากเลยนะครับ - [สอง] สวัสดีครับ ครับ 575 00:48:43,480 --> 00:48:44,800 ได้ครับ 576 00:48:48,120 --> 00:48:49,520 ขอยืมตัวคู่ซ้อมหน่อยนะ 577 00:48:54,200 --> 00:48:55,240 มันจะยืมใครวะ 578 00:48:56,960 --> 00:48:58,200 [เจือ] ไม่ใช่เมียพี่นะ 579 00:48:59,240 --> 00:49:00,920 [เสียงมอเตอร์ไซค์] 580 00:49:04,160 --> 00:49:05,400 [สอง] คิดถึงพี่หนึ่งเหรอ 581 00:49:05,920 --> 00:49:09,520 [อนิก] คิดถึงตลอดนั่นแหละ หนึ่งจากไปกะทันหัน 582 00:49:10,560 --> 00:49:14,600 ใครจะไปรู้ว่า พ่อจะไม่ได้กอดหนึ่งอีกเลย 583 00:49:14,680 --> 00:49:17,760 [ดนตรีเร้าอารมณ์] 584 00:49:24,280 --> 00:49:26,560 [เต้าหู้] ทำไมคุณป้าถึงรักคุณลุงล่ะฮะ 585 00:49:27,280 --> 00:49:30,720 หรือเป็นเพราะคุณลุงคอยอยู่ข้างๆ คอยช่วยทำอะไรๆ ให้ 586 00:49:33,320 --> 00:49:38,560 ความรักมันไม่ใช่แค่การอยู่ข้างๆ หรือแค่การทำอะไรให้คนที่เรารักนะ 587 00:49:41,200 --> 00:49:47,960 แต่ถ้าเรารักใครสักคน ทุกสิ่งที่เราทำให้เขา มันจะเต็มไปด้วยความใส่ใจ 588 00:49:49,800 --> 00:49:51,640 [มทนา] ลุงแสนใส่ใจป้าเสมอเลย 589 00:49:52,120 --> 00:49:54,640 [ดนตรีซึ้ง] 590 00:49:54,720 --> 00:49:55,960 [มทนา] หือ 591 00:50:02,120 --> 00:50:04,080 เจ้าชายน้อยก็เหมือนลุงแสน 592 00:50:05,960 --> 00:50:08,320 คอยดูแลใส่ใจป้าตลอดเลย 593 00:50:10,160 --> 00:50:11,200 ขอบใจนะลูก 594 00:50:13,160 --> 00:50:17,960 จริงๆ แล้วยังมีอีกคนหนึ่งนะฮะ ถึงเขาจะไม่ได้อยู่ข้างๆ คุณป้าตลอด 595 00:50:18,520 --> 00:50:20,520 แต่เขาใส่ใจคุณป้าเสมอนะฮะ 596 00:50:21,160 --> 00:50:22,320 ใครเหรอลูก 597 00:50:23,240 --> 00:50:24,400 ก็พี่ณัฐไงฮะ 598 00:50:26,960 --> 00:50:32,640 ถึงพี่ณัฐจะเป็นคนไม่ค่อยแสดงออก แต่พี่ณัฐรักคุณป้ามากนะฮะ 599 00:50:33,880 --> 00:50:37,240 ตอนที่คุณป้าหลับ พี่ณัฐก็คอยดูแลตลอด 600 00:50:56,960 --> 00:51:00,720 ตอนได้ยินเสียงคุณป้าตกใจ พี่ณัฐวิ่งก่อนผมอีกนะฮะ 601 00:51:02,560 --> 00:51:06,800 ตอนคุณป้าร้องไห้ พี่ณัฐก็แอบไปร้องไห้ตาม 602 00:51:08,600 --> 00:51:12,960 ผมว่าตอนคุณป้ายิ้มมีความสุขเนี่ย พี่ณัฐก็ต้องแอบยิ้มตามบ้างแหละฮะ 603 00:51:14,920 --> 00:51:16,480 - นี่ - ไม่ใช่ 604 00:51:18,640 --> 00:51:20,320 [กลั้วหัวเราะ] ตัวเดียวเลย 605 00:51:34,160 --> 00:51:35,360 [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 606 00:51:36,560 --> 00:51:40,960 การที่เราคิดถึงใครสักคนที่เขาอยู่ไกล เป็นเรื่องที่ดีนะฮะ 607 00:51:42,600 --> 00:51:47,680 แต่การคิดถึงคนที่เขาอยู่ใกล้ ก็เป็นเรื่องที่ไม่ควรมองข้ามเหมือนกัน 608 00:51:49,680 --> 00:51:53,200 คนไกลเนี่ย เราทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากคิดถึง 609 00:51:54,520 --> 00:51:58,280 แต่คนใกล้น่ะสิฮะ เราทำอะไรให้เขาได้ตั้งเยอะตั้งแยะ 610 00:51:58,760 --> 00:52:02,320 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 611 00:52:11,400 --> 00:52:12,720 คุณป้าทานยาก่อนนะฮะ 612 00:52:20,080 --> 00:52:21,400 [เสียงกริ่ง] 613 00:52:22,960 --> 00:52:24,560 ใครมาน่ะลูก 614 00:52:24,640 --> 00:52:25,960 เดี๋ยวผมไปดูให้ฮะ 615 00:52:31,200 --> 00:52:32,520 [เอฟเฟกต์ระทึก] 616 00:52:33,440 --> 00:52:36,480 [ดนตรีสะพรึง] 617 00:52:41,280 --> 00:52:44,120 [ดนตรีสดใส] 618 00:52:49,520 --> 00:52:51,120 คุณสอง 619 00:52:51,200 --> 00:52:52,560 [มทนา] ใครเหรอเต้าหู้ 620 00:52:54,120 --> 00:52:56,160 - [สอง] สวัสดีครับคุณป้า - สวัสดีค่ะ 621 00:52:56,240 --> 00:53:00,360 คุณสองฮะ น้องของพี่หนึ่ง รุ่นพี่ที่โรงเรียนพี่ณัฐน่ะฮะ 622 00:53:01,520 --> 00:53:03,000 มาหาณัฐเหรอลูก 623 00:53:03,080 --> 00:53:05,480 อ๋อ เปล่าครับ ผมมาหาเต้าหู้ครับ 624 00:53:08,040 --> 00:53:10,160 ว่างหรือเปล่า มีอะไรให้ช่วยหน่อยน่ะ 625 00:53:14,600 --> 00:53:17,160 [ดนตรีเร้าใจ] 626 00:53:24,280 --> 00:53:25,600 ไหนบอกว่าไม่เคยเล่นไง 627 00:53:27,080 --> 00:53:30,440 ผมก็จำได้ว่าไม่เคยเล่นนะฮะ แต่เหมือนมือมันไปเอง 628 00:53:31,360 --> 00:53:32,800 เล่นซะเก่งเชียว 629 00:53:35,800 --> 00:53:36,920 ผมถามอะไรหน่อยสิฮะ 630 00:53:37,640 --> 00:53:38,520 อื้อ 631 00:53:39,200 --> 00:53:42,080 คุณสองเคยเห็นพี่หนึ่งซื้อตุ๊กตาให้ใครบ้างไหมฮะ 632 00:53:42,680 --> 00:53:45,640 [ดนตรีเศร้า] 633 00:53:45,720 --> 00:53:49,480 แฟนพี่หนึ่งไม่ชอบตุ๊กตานะ แต่ชอบดอกไม้ 634 00:53:50,760 --> 00:53:52,120 ดอกไม้ 635 00:53:53,520 --> 00:53:55,680 พี่ณัฐก็ไม่ชอบดอกไม้นี่นา 636 00:53:56,960 --> 00:53:57,800 พี่ณัฐ 637 00:53:59,560 --> 00:54:01,160 อ๋อ พี่โดนัท 638 00:54:01,920 --> 00:54:02,920 [สอง] ไม่ใช่ 639 00:54:03,000 --> 00:54:06,960 แฟนพี่หนึ่งชื่อพี่หนิง เพื่อนซี้พี่โดนัทต่างหากล่ะ 640 00:54:08,160 --> 00:54:09,520 พี่หนิงสวยมาก 641 00:54:10,440 --> 00:54:12,040 - พี่หนิง - อื้อ 642 00:54:14,320 --> 00:54:17,760 เอ่อ เราจำหน้าเขาไม่ค่อยได้หรอกนะ 643 00:54:18,520 --> 00:54:20,000 รู้แค่ว่าสวยมาก 644 00:54:20,880 --> 00:54:22,920 ตอนนั้นเราอยู่แค่ป.สอง ป.สามเองน่ะ 645 00:54:23,960 --> 00:54:25,720 ถ้านายอยากรู้อะไรเพิ่ม 646 00:54:28,880 --> 00:54:30,440 นายต้องไปถามพ่อดูเองนะ 647 00:54:36,160 --> 00:54:37,600 ไปเล่นกันต่อดีกว่าฮะ 648 00:54:40,680 --> 00:54:41,840 [เสียงพ่นลมหายใจ] 649 00:54:44,720 --> 00:54:46,160 [เสียงเดาะลูกบาสและสองออกแรง] 650 00:54:47,640 --> 00:54:50,600 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 651 00:55:27,160 --> 00:55:28,760 [เอฟเฟกต์ระทึก] 652 00:55:36,520 --> 00:55:40,400 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 653 00:56:44,160 --> 00:56:46,920 นี่เต้าหู้ เพื่อนสองเองพ่อ 654 00:56:52,160 --> 00:56:53,520 เหมือนมาก 655 00:56:58,920 --> 00:57:00,280 สวัสดีครับ 656 00:57:05,920 --> 00:57:06,920 พ่อ 657 00:57:08,600 --> 00:57:10,320 [อนิก] เอ้า มา 658 00:57:10,400 --> 00:57:12,360 [เสียงเดาะลูกบาส] 659 00:57:12,440 --> 00:57:13,800 - เอ้า - [สอง] ฮึบ 660 00:57:19,720 --> 00:57:21,600 [เอฟเฟกต์ประกาย] 661 00:57:22,240 --> 00:57:24,040 [ดนตรีซึ้ง] 662 00:57:42,680 --> 00:57:44,080 [เสียงลูกบาสลงห่วง] 663 00:57:57,000 --> 00:57:58,280 เหนื่อยหรือเปล่าพ่อ 664 00:57:59,160 --> 00:58:01,600 เฮ้ย พ่อเป็นตำรวจนะ แค่นี้ไม่… 665 00:58:01,680 --> 00:58:05,040 ไม่ ลูกหมายถึงว่า ยิ้มจนเหนื่อยน่ะ 666 00:58:05,120 --> 00:58:08,680 อื้อฮือ ไอ้ลูกหมานี่แซวพ่อเหรอ ฮะ 667 00:58:08,760 --> 00:58:10,200 [เสียงอนิกหัวเราะ] 668 00:58:10,280 --> 00:58:12,720 นานแล้วนะ ที่ไม่ได้ยินพ่อหัวเราะดังขนาดนี้ 669 00:58:12,800 --> 00:58:16,800 หือ หัดแซวพ่อ พ่อจับไปขัง 670 00:58:16,880 --> 00:58:19,840 [สอง] โอ๊ยพ่อ เดี๋ยวโดนฟ้องนะ 671 00:58:19,920 --> 00:58:22,920 [ดนตรีซึ้งปนเหงา] 672 00:58:33,800 --> 00:58:35,520 - [ณัฐ] แม่ - [มทนา] ฮึ 673 00:58:35,600 --> 00:58:36,560 [ณัฐ] เต้าหู้ล่ะ 674 00:58:36,640 --> 00:58:37,920 ไปบ้านเพื่อน 675 00:58:39,680 --> 00:58:41,120 - เพื่อน - [มทนา] อือ 676 00:58:41,200 --> 00:58:42,640 เพื่อนที่ไหนน่ะแม่ 677 00:58:42,720 --> 00:58:47,200 เขาบอกว่าชื่อสองน่ะ บอกว่าจะชวนไปเป็นคู่ซ้อมบาส 678 00:58:48,520 --> 00:58:50,240 เต้าหู้บอกว่าจะไลน์บอกณัฐนี่ 679 00:58:52,520 --> 00:58:54,960 [ดนตรีอบอุ่น] 680 00:58:57,760 --> 00:58:59,960 ถ้าจะลำบากขนาดนี้ไม่ต้องพิมพ์ก็ได้มั้ง 681 00:59:01,160 --> 00:59:02,760 [มทนา] หือ 682 00:59:02,840 --> 00:59:04,240 อ๋อ เปล่าครับแม่ 683 00:59:05,280 --> 00:59:07,720 เดี๋ยวณัฐไปอาบน้ำแล้วมากินข้าวสิลูก 684 00:59:08,560 --> 00:59:09,520 ได้ครับ 685 00:59:21,560 --> 00:59:23,600 [เสียงไฟกะพริบ] 686 00:59:23,680 --> 00:59:25,560 หลอดขาดอีกแล้ว 687 00:59:25,640 --> 00:59:27,320 [เสียงออกแรงและเสียงหัวเราะ] 688 00:59:27,400 --> 00:59:29,400 - [อนิก] ชู้ตเลยๆ - [สอง] เฮ้ยๆ 689 00:59:29,960 --> 00:59:31,600 [เสียงออกแรงและเสียงเชียร์] 690 00:59:31,680 --> 00:59:33,720 [เสียงร้องโหและเสียงหัวเราะ] 691 00:59:34,400 --> 00:59:36,040 [เสียงอนิกถอนหายใจ] 692 00:59:36,120 --> 00:59:37,560 [เสียงหอบเหนื่อย] 693 00:59:40,280 --> 00:59:44,560 [อนิก] เก่งนะเราเนี่ย ไม่เหมือนคนป่วย เหมือนที่สองมันบอกเลย 694 00:59:45,600 --> 00:59:47,200 ผมก็แค่เล่นตามคุณสองบอกน่ะฮะ 695 00:59:47,280 --> 00:59:48,640 [เสียงพ่นลมขำ] 696 00:59:49,920 --> 00:59:53,600 เออ เต้าหู้ มีอะไรอยากจะถามพ่อไม่ใช่เหรอ ถามเลย 697 00:59:54,960 --> 00:59:56,400 เรื่องอะไร 698 00:59:56,480 --> 01:00:00,560 เต้าหู้เขาอยากรู้น่ะพ่อ ว่าแฟนพี่หนึ่งเขาเป็นใคร 699 01:00:05,440 --> 01:00:09,040 คือว่า พี่ที่เต้าหู้อยู่ด้วยตอนนี้ ชื่อพี่ณัฐ 700 01:00:09,800 --> 01:00:12,920 [สอง] พี่ณัฐเขาเป็นคนเขียนบท ที่สองกำลังจะไปเล่นซีรีส์น่ะพ่อ 701 01:00:13,000 --> 01:00:15,720 แล้วเขาก็เป็นรุ่นน้องของพี่หนึ่งด้วย 702 01:00:16,440 --> 01:00:19,240 เพราะพี่ณัฐนี่แหละ สองเลยได้รู้จักกับเต้าหู้ 703 01:00:20,440 --> 01:00:24,800 ที่เต้าหู้ถามว่าแฟนพี่หนึ่งเป็นใคร ก็คงจะถามเผื่อไว้น่ะพ่อ 704 01:00:25,920 --> 01:00:29,960 ถ้าเกิดว่าสองคนนี้เขาเจอกัน เต้าหู้จะได้ทำตัวถูก ใช่เปล่า 705 01:00:30,040 --> 01:00:32,160 [ดนตรีเศร้า] 706 01:00:32,240 --> 01:00:33,400 ใช่ฮะ 707 01:00:35,960 --> 01:00:40,520 หนึ่งเคยพาแฟนมาเจออยู่สองสามครั้ง เขาก็น่ารักดีนะ 708 01:00:41,120 --> 01:00:44,120 คุยเก่ง เป็นเด็กดี ชวนกันเรียน 709 01:00:44,200 --> 01:00:46,160 เขาสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกับหนึ่ง 710 01:00:47,400 --> 01:00:50,640 อาก็อุตส่าห์ฝากฝัง ให้เขาช่วยกันเรียน ช่วยกันติวต่อ 711 01:00:51,280 --> 01:00:55,040 เสียดาย หนึ่งมาเกิดอุบัติเหตุเสียก่อน 712 01:00:59,000 --> 01:01:04,320 แล้วนอกจากแฟน พี่หนึ่งเคยพาเพื่อน หรือว่ารุ่นน้องมาที่นี่ไหมฮะ 713 01:01:05,560 --> 01:01:09,440 ก็แก๊งเขานั่นแหละ ส่วนตอนนี้ทุกคนก็โตๆ กันหมดแล้ว 714 01:01:11,520 --> 01:01:14,640 ส่วนรุ่นน้องเนี่ย หนึ่งไม่เคยพาใครมานะ 715 01:01:15,360 --> 01:01:16,640 แม้แต่พี่ณัฐเหรอฮะ 716 01:01:18,520 --> 01:01:20,080 พี่ณัฐที่สองเล่าให้ฟังเมื่อกี้ไงพ่อ 717 01:01:20,840 --> 01:01:24,360 อ๋อ อาไม่เคยได้ยินชื่อณัฐเลยนะ 718 01:01:25,480 --> 01:01:28,040 แล้วหนึ่งก็ไม่เคยพูดถึงรุ่นน้องชื่อณัฐ 719 01:01:30,040 --> 01:01:31,360 [เต้าหู้] เป็นไปได้ไง 720 01:01:32,040 --> 01:01:35,480 พี่หนึ่งเป็นคนเดียว ที่ดูจะเป็นคนสำคัญที่สุดของพี่ณัฐ 721 01:01:37,840 --> 01:01:40,200 แต่พี่ณัฐกลับไม่มีตัวตนในชีวิตพี่หนึ่งเลย 722 01:01:42,920 --> 01:01:48,120 หรือว่า พี่หนึ่งจะไม่ได้เป็น คนทำให้ผมตื่นขึ้นมาจริงๆ 723 01:01:58,280 --> 01:02:01,120 เต้าหู้ เต้าหู้ 724 01:02:02,360 --> 01:02:03,640 ถึงบ้านแล้ว 725 01:02:06,680 --> 01:02:07,960 ฮะ 726 01:02:12,200 --> 01:02:13,320 ขอบคุณนะฮะ 727 01:02:15,440 --> 01:02:20,560 แล้วก็ฝากขอโทษคุณพ่อด้วยนะฮะ ถ้าผมถามอะไรที่ไม่สบายใจ 728 01:02:21,200 --> 01:02:25,160 พ่อดีใจน่ะสิไม่ว่า ว่างๆ นายไปเที่ยวที่บ้านอีกนะ 729 01:02:25,840 --> 01:02:28,960 พ่อคงจะดีใจมากน่ะ ที่ได้เห็นหน้านายบ่อยๆ แบบนี้ 730 01:02:34,160 --> 01:02:37,240 เออ แล้วทำไมเปิดประตูบ้านไว้แบบนั้นล่ะ 731 01:02:37,320 --> 01:02:39,160 [สอง] คุณป้าอยู่ในบ้านคนเดียวไม่ใช่เหรอ 732 01:02:40,120 --> 01:02:44,160 เปิดไว้แบบนี้อันตรายมากนะ ใครเดินผ่านไปผ่านมาบ้างก็ไม่รู้น่ะ 733 01:02:44,240 --> 01:02:46,400 [ดนตรีสะพรึง] 734 01:03:01,640 --> 01:03:02,960 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 735 01:03:19,520 --> 01:03:21,040 [เอฟเฟกต์ระทึก] 736 01:03:32,800 --> 01:03:33,640 [เสียงมทนาร้องตกใจ] 737 01:03:33,720 --> 01:03:34,920 [เต้าหู้] คุณป้าระวังฮะ 738 01:03:42,800 --> 01:03:45,680 [ดนตรีซึ้ง] 739 01:04:11,320 --> 01:04:12,520 [เสียงหายใจเฮือก] 740 01:04:15,120 --> 01:04:16,160 คุณแสน 741 01:04:18,760 --> 01:04:19,880 คุณนา 742 01:04:29,480 --> 01:04:31,600 คุณแสนจริงๆ ด้วย 743 01:04:32,360 --> 01:04:33,680 [เสียงมทนาสะอื้น] 744 01:04:50,160 --> 01:04:51,080 ผมเองแหละ 745 01:04:56,960 --> 01:04:58,360 [เสียงโทรศัพท์มือถือสั่น] 746 01:05:07,960 --> 01:05:09,080 ผมไปก่อนนะ 747 01:05:10,800 --> 01:05:12,080 จะไปไหน 748 01:05:15,240 --> 01:05:16,160 หนู 749 01:05:17,880 --> 01:05:18,960 ฝากคุณนาด้วยนะ 750 01:05:19,760 --> 01:05:20,720 ฮะ 751 01:05:22,480 --> 01:05:23,640 [มทนา] หือ 752 01:05:28,920 --> 01:05:30,240 [มทนา] คุณแสนจะไปไหน 753 01:05:30,320 --> 01:05:31,440 [เต้าหู้] คุณป้าฮะ 754 01:05:35,120 --> 01:05:37,720 [ร้องไห้] เจ้าชายน้อยไปตามลุงแสนหน่อย 755 01:05:38,200 --> 01:05:40,360 มืดแล้วจะไปไหนอีก 756 01:05:43,960 --> 01:05:45,600 เดี๋ยวคุณลุงก็คงกลับมาฮะ 757 01:05:46,680 --> 01:05:50,200 คุณป้าเข้าบ้านก่อนนะฮะ พี่ณัฐมาเห็นเข้าจะดุเอานะฮะ 758 01:05:51,040 --> 01:05:52,800 [เสียงร้องไห้] 759 01:06:04,720 --> 01:06:06,680 ไม่คิดจะแวะเยี่ยมเมียตัวเองหน่อยเหรอ 760 01:06:07,320 --> 01:06:09,880 [ดนตรีอึดอัด] 761 01:06:20,920 --> 01:06:21,960 ไปนั่งก่อนนะฮะ 762 01:06:28,760 --> 01:06:30,280 คุณป้าเจ็บตรงไหนไหมฮะ 763 01:06:32,440 --> 01:06:36,200 ป้าไม่เจ็บ เต้าหู้ไปดูคุณลุงที 764 01:06:37,040 --> 01:06:38,400 ไปดูคุณลุงทีนะ 765 01:06:41,080 --> 01:06:43,120 ไปดูคุณลุงที 766 01:06:43,200 --> 01:06:44,280 ฮะ 767 01:06:44,360 --> 01:06:45,920 [ณัฐ] แม่เป็นอะไร 768 01:06:48,080 --> 01:06:50,160 เมื่อกี้ณัฐได้ยินเสียงแม่ร้อง 769 01:06:52,200 --> 01:06:53,720 คุณป้าตกบันไดน่ะฮะ 770 01:06:55,320 --> 01:06:56,640 แล้วแม่จะปีนขึ้นไปทำไม 771 01:06:57,200 --> 01:07:00,760 หลอดไฟมันขาด แม่ว่าจะเปลี่ยน แต่ว่ามันพลาดตกลงมาก่อน 772 01:07:01,440 --> 01:07:02,840 แล้วทำไมไม่บอกณัฐ 773 01:07:03,400 --> 01:07:06,520 ก็แม่เห็นณัฐอยู่ในห้องเงียบๆ แม่ก็เกรงใจณัฐน่ะ 774 01:07:08,280 --> 01:07:11,560 ส่วนมึง ก็มัวแต่ไปแรดนอกบ้าน 775 01:07:13,000 --> 01:07:14,760 อย่าหยาบคายกับน้องได้ไหมณัฐ 776 01:07:15,920 --> 01:07:18,360 แล้วก็เลิกพูดกูมึงกับน้องสักที 777 01:07:19,440 --> 01:07:23,800 แล้วแม่จะให้ณัฐเรียกมันว่าอะไร "น้องเต้าหู้" อย่างงี้เหรอ 778 01:07:26,600 --> 01:07:27,720 ก็น่ารักดีนะ 779 01:07:28,440 --> 01:07:31,280 [ดนตรีทะเล้น] 780 01:07:34,320 --> 01:07:38,360 น้องเต้าหู้ครับ มึงแดก เอ๊ย 781 01:07:38,920 --> 01:07:40,280 น้องกินอะไรหรือยังครับ 782 01:07:41,280 --> 01:07:42,120 ยังฮะ 783 01:07:43,320 --> 01:07:44,800 งั้นแม่ทำอะไรให้น้องกินหน่อยนะ 784 01:07:45,680 --> 01:07:47,960 ส่วนมึง เฮ้ย [เสียงจิ๊ปาก] 785 01:07:48,040 --> 01:07:51,440 น้องเต้าหู้ ไปช่วยพี่เปลี่ยนหลอดไฟหน่อยนะ 786 01:07:52,280 --> 01:07:53,440 [กัดฟันพูด] ไป 787 01:08:02,800 --> 01:08:06,960 [เต้าหู้] พี่ณัฐอย่าโกรธคุณป้าเลยนะฮะ ผมผิดเองที่ปล่อยคุณป้าไว้คนเดียว 788 01:08:07,600 --> 01:08:09,960 ตอนแรกผมคิดว่าผมจะไปแค่แป๊บเดียว 789 01:08:10,560 --> 01:08:13,760 แต่ว่าคุยกับคุณอาอนิกแล้วก็คุณสองเพลินไปหน่อย 790 01:08:15,320 --> 01:08:16,640 คุณอาอนิก 791 01:08:16,720 --> 01:08:18,040 พ่อของคุณสองไงฮะ 792 01:08:19,040 --> 01:08:23,600 ตอนเจอผมครั้งแรก คุณอาตกใจมากเลยนะฮะ เหมือนกับคุณสองเป๊ะเลย 793 01:08:25,680 --> 01:08:28,680 ว่าแต่ พี่ณัฐไม่แปลกใจบ้างเหรอฮะ 794 01:08:28,760 --> 01:08:31,800 ว่าทำไมผมถึงหน้าเหมือนพี่หนึ่ง อย่างกับคนคนเดียวกัน 795 01:08:32,560 --> 01:08:36,160 [ดนตรีซึ้ง] 796 01:08:36,760 --> 01:08:38,319 [เสียงเปิดปิดสวิตช์ไฟ] 797 01:08:42,479 --> 01:08:46,160 ถ้ากูไม่แปลกใจ กูคงไม่ยอมให้มึงอยู่ที่นี่ 798 01:08:47,279 --> 01:08:49,080 ไม่พามึงไปบ้านพี่หนึ่งหรอก 799 01:08:52,399 --> 01:08:56,160 กูเคยคิดว่าบางทีมึงอาจจะเป็นญาติ ไม่ก็พี่น้อง 800 01:08:56,640 --> 01:09:01,640 แต่ในเมื่อพ่อพี่หนึ่งไม่รู้จักมึง ก็แสดงว่ามึงไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับบ้านนั้น 801 01:09:09,600 --> 01:09:11,840 แต่ถ้าผมไม่เกี่ยวอะไรกับพี่หนึ่ง 802 01:09:11,920 --> 01:09:14,840 พี่ณัฐจะยังยอมให้ผมอยู่ที่นี่ใช่ไหมฮะ 803 01:09:16,640 --> 01:09:20,720 ถ้ากูคิดจะไล่มึงน่ะ กูปล่อยมึงทิ้งไว้ที่วัดตั้งแต่วันนั้นแล้ว 804 01:09:21,880 --> 01:09:25,319 แหม ผมเป็นหมีนะฮะ ไม่ใช่หมา 805 01:09:25,399 --> 01:09:26,880 [เอฟเฟกต์ลมพัด] 806 01:09:26,960 --> 01:09:28,200 มึงว่าอะไรนะ 807 01:09:30,279 --> 01:09:34,279 ผมบอกว่า ผมเป็นคนดีนะฮะ ไม่ใช่หมา 808 01:09:39,800 --> 01:09:41,439 เออไอ้เต้าหู้ 809 01:09:41,520 --> 01:09:45,479 เมื่อกี้ตอนกูอยู่ข้างบนน่ะ กูเห็นคนรีบเดินออกจากบ้าน 810 01:09:47,240 --> 01:09:48,760 ลุงแสนใช่ไหม 811 01:09:49,720 --> 01:09:52,520 ใช่ฮะ คุณลุงแสนมาช่วยคุณป้าไว้ 812 01:09:54,000 --> 01:09:57,240 แต่ก็แปลกนะฮะ ดูเหมือนรีบๆ 813 01:09:57,800 --> 01:10:01,400 ดูเหมือนแอบใครบางคน ทั้งที่ยังเป็นห่วงคุณป้าอยู่ 814 01:10:04,440 --> 01:10:08,480 เออ มึงยังไม่ได้กินอะไรเลยไม่ใช่เหรอ รีบไปกินข้าวไป 815 01:10:10,440 --> 01:10:11,880 พี่ณัฐจะไปไหนฮะ 816 01:10:12,640 --> 01:10:15,080 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 817 01:10:21,280 --> 01:10:24,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 818 01:10:39,400 --> 01:10:43,720 อ้าว กับข้าวเย็นหมดแล้ว เดี๋ยวป้าอุ่นให้ใหม่ดีกว่า 819 01:10:43,800 --> 01:10:45,240 เดี๋ยวผมช่วยฮะ 820 01:10:55,440 --> 01:10:58,120 แล้วนี่ณัฐไปตามพ่อกินข้าวเหรอ 821 01:11:13,480 --> 01:11:15,160 คุณป้ากินยาก่อนนะฮะ 822 01:11:15,240 --> 01:11:16,720 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 823 01:11:17,400 --> 01:11:18,680 [เอฟเฟกต์ระทึก] 824 01:11:48,840 --> 01:11:50,160 [เสียงกริ่งไมโครเวฟ] 825 01:11:56,400 --> 01:11:57,800 [เอฟเฟกต์สะพรึง] 826 01:12:02,360 --> 01:12:04,920 [ดนตรีไม่ชอบมาพากล] 827 01:12:13,800 --> 01:12:15,760 [ดนตรีเหงา] 828 01:12:26,080 --> 01:12:28,080 เรื่องดื่มน่ะ เพลาๆ ลงบ้างนะ 829 01:12:29,280 --> 01:12:33,040 อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว เจ็บป่วยขึ้นมาจะลำบาก 830 01:12:34,240 --> 01:12:36,640 ที่พูดน่ะ เป็นห่วงหรือว่าแช่ง 831 01:12:36,720 --> 01:12:38,160 [ดนตรีหยุด] 832 01:12:38,240 --> 01:12:39,480 ก็แล้วแต่จะคิดเถอะ 833 01:12:40,040 --> 01:12:43,520 ฉันรู้ คุณอยากให้ฉันตายๆ ไปซะใช่ไหม จะได้กลับไปหามัน 834 01:12:44,080 --> 01:12:46,200 ขนาดมาถึงนี่ ยังกลับไปหามันก่อน 835 01:12:46,280 --> 01:12:48,640 ทั้งๆ ที่เมียยืนหัวโด่อยู่บ้านข้างๆ เนี่ย 836 01:12:49,200 --> 01:12:51,400 ทำไม เป็นห่วงมันมากนักหรือไง 837 01:12:52,000 --> 01:12:52,880 ใช่ 838 01:12:53,520 --> 01:12:57,240 ที่ผมดั้นด้นมาถึงกรุงเทพฯ เพื่อที่จะมาหาหมอเนี่ยเพราะเป็นห่วงเขา 839 01:12:57,320 --> 01:12:58,360 พอใจหรือยัง 840 01:12:58,440 --> 01:13:00,920 [ดนตรีอึดอัด] 841 01:13:01,000 --> 01:13:06,720 ถ้างั้น หมอคงบอกคุณแล้วสินะ ว่าแม่นางฟ้าของคุณมันบ้าจนกู่ไม่กลับแล้ว 842 01:13:07,360 --> 01:13:09,920 ถึงฉันจะหย่าให้ คุณก็กลับไปหามันไม่ได้หรอก 843 01:13:10,440 --> 01:13:13,400 ยกเว้นแต่ว่า คุณจะยอมรับคนบ้าเป็นเมีย 844 01:13:14,200 --> 01:13:18,360 แล้วมันจะแปลกยังไงล่ะ ทุกวันนี้ผมก็มีเมียเหมือนเป็นคนบ้าอยู่แล้ว 845 01:13:19,120 --> 01:13:22,240 คุณแสน งั้นคุณก็กลับไปหามันเลยสิ 846 01:13:22,320 --> 01:13:23,960 ในเมื่อเคยได้กันอยู่แล้วนี่ 847 01:13:24,040 --> 01:13:28,520 นี่ จะบ้าหรือไงน่ะ ผมกับคุณนาไม่เคยมีอะไรเกินเลยนะ 848 01:13:29,760 --> 01:13:33,440 ถ้าไม่เคย น้องชายคุณจะหึง จนไม่ยอมให้คุณเข้าบ้านเหรอ 849 01:13:33,520 --> 01:13:36,880 นี่ เลิกหมกมุ่นเรื่องผัวๆ เมียๆ ได้ไหม 850 01:13:37,440 --> 01:13:39,920 เลิกระแวงผมแล้วก็สนใจโลกซะบ้าง 851 01:13:40,000 --> 01:13:43,000 หลานคุณน่ะนอนโคม่าอยู่ เคยเป็นห่วงบ้างไหม 852 01:13:44,880 --> 01:13:49,440 ทำไมฉันต้องเป็นห่วงด้วย ฉันไม่ได้เป็นคนทำให้มันต้องนอนอยู่แบบนั้นนี่ 853 01:13:49,520 --> 01:13:52,040 [ดนตรีกดดัน] 854 01:13:52,120 --> 01:13:55,360 ถึงฉันจะเป็นห่วงมัน ฉันจะทำอะไรได้ ฉันไม่ใช่หมอ 855 01:13:55,440 --> 01:13:58,800 ส่วนค่ารักษาพยาบาล บริษัทคุณก็ออกอยู่แล้วนี่ 856 01:13:58,880 --> 01:14:03,200 จะว่าไป คนอย่างมันตายๆ ไปได้ก็ดี สมบัติของป๊าที่มันฮุบไป 857 01:14:03,280 --> 01:14:05,000 - จะได้กลับมาเป็นของฉัน - นี่ คุณจัน 858 01:14:05,640 --> 01:14:08,520 ที่คุณพูดไปทั้งหมดนี่ ผมจะถือว่าคุณพูดไปเพราะเมานะ 859 01:14:08,600 --> 01:14:10,440 ฉันไม่ได้เมา ฉันพูดจริง 860 01:14:10,520 --> 01:14:12,200 ทั้งเรื่องตาธารแล้วก็เรื่องชู้รักของคุณน่ะ 861 01:14:12,280 --> 01:14:13,520 - นี่ - [จัน] นี่ 862 01:14:13,600 --> 01:14:14,960 ทำอะไรหัดเกรงใจกันบ้างนะ 863 01:14:15,040 --> 01:14:17,640 [ขึ้นเสียง] คุณยังไม่ได้หย่ากับฉัน คุณยังเป็นผัวฉันอยู่ 864 01:14:17,720 --> 01:14:19,160 [ตะคอก] ก็หย่าให้สักทีสิ 865 01:14:19,240 --> 01:14:22,160 ผมส่งใบหย่ามาให้คุณตั้งกี่ครั้งแล้วล่ะ เซ็นสักทีสิ 866 01:14:22,240 --> 01:14:24,600 ฉันไม่หย่าให้คุณไปสมหวังกับมันหรอก 867 01:14:24,680 --> 01:14:26,640 [เสียงขยำกระดาษ] 868 01:14:28,520 --> 01:14:29,520 นี่ 869 01:14:31,000 --> 01:14:33,320 งั้นก็นอนกอดทะเบียนสมรสต่อไปแล้วกัน 870 01:14:34,360 --> 01:14:36,760 นี่คุณแสน จะไปไหน กลับมานะ คุณแสน 871 01:14:36,840 --> 01:14:38,880 [จัน] คุณแสนหยุดนะ คุณแสน 872 01:14:38,960 --> 01:14:40,240 นี่ 873 01:14:40,320 --> 01:14:42,240 คุณทิ้งฉันไปแบบนี้ไม่ได้นะ 874 01:14:42,320 --> 01:14:45,880 เมาขนาดนี้กลับเข้าบ้านไปเลย โวยวายอย่างงี้ไม่อายชาวบ้านเขาบ้างหรือไง 875 01:14:45,960 --> 01:14:47,240 [จัน] ไม่อาย 876 01:14:47,320 --> 01:14:49,040 ทีคุณเข้าบ้านเมียคนอื่น คุณยังไม่อายเลย 877 01:14:49,120 --> 01:14:50,560 นี่อย่านึกว่าฉันไม่รู้ 878 01:14:50,640 --> 01:14:53,680 ที่คุณรักไอ้ณัฐมันนักหนา เพราะมันเป็นลูกคุณใช่ไหม 879 01:14:53,760 --> 01:14:55,200 คุณจัน [เสียงจันร้องเจ็บ] 880 01:14:55,280 --> 01:14:57,520 [ดนตรีระทึก] 881 01:14:57,600 --> 01:14:58,760 ณัฐ 882 01:15:02,280 --> 01:15:04,640 ลุงแสนพักอยู่ที่ไหนครับ เดี๋ยวผมไปส่ง 883 01:15:04,720 --> 01:15:07,800 นี่คุณแสน อย่าไปนะ 884 01:15:08,760 --> 01:15:10,640 เราไม่มีเรื่องอะไรต้องคุยกันแล้ว 885 01:15:10,720 --> 01:15:12,560 คุณแสน คุณแสน 886 01:15:12,640 --> 01:15:15,840 คุณแสน อย่าไปนะ กลับมาสิ คุณแสน 887 01:15:15,920 --> 01:15:16,960 - หยุด - [จัน] กลับมานะ 888 01:15:26,880 --> 01:15:29,720 [ร้องไห้] คุณแสน คุณแสน 889 01:15:29,800 --> 01:15:32,360 คุณแสน คุณแสน 890 01:15:32,880 --> 01:15:34,240 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 891 01:15:38,440 --> 01:15:40,600 มืดแล้ว ณัฐออกไปไหนอีกล่ะ 892 01:15:42,200 --> 01:15:43,800 ผมออกมาไม่ทันเหมือนกันฮะ 893 01:15:46,400 --> 01:15:47,840 [เสียงกระจกแตก] 894 01:15:48,560 --> 01:15:50,880 เดี๋ยวผมไปดูน้าจันก่อนนะฮะ เผื่อแกเป็นไรไป 895 01:15:50,960 --> 01:15:53,080 [ดนตรีระทึกตึงเครียด] 896 01:15:56,200 --> 01:15:59,560 น้าจันฮะ ลุงแสนฮะ 897 01:15:59,640 --> 01:16:01,080 [เสียงโหน่งกระแอม] [ชู] มีอะไรกันนักหนา 898 01:16:01,160 --> 01:16:03,800 คุณจันน่ะอยู่ แต่ผัวแกไม่อยู่แล้ว 899 01:16:03,880 --> 01:16:06,520 นี่ อย่าหาว่าน้าสอดรู้สอดเห็นเลยนะ 900 01:16:06,600 --> 01:16:08,800 - เฮ้ย - แค่น้าชะโงกมาเนี่ย ก็เห็นนะ 901 01:16:08,880 --> 01:16:10,480 - แกทะเลาะกับผัวแกอยู่ - [ชู] เฮ้ย 902 01:16:10,560 --> 01:16:12,320 แล้วผัวแกก็ขึ้นรถไปกับณัฐ 903 01:16:12,880 --> 01:16:14,200 พี่ณัฐไปกับคุณลุงแสนเหรอฮะ 904 01:16:14,280 --> 01:16:18,160 ใช่ เฮ้ย เห็นน้าแก่ๆ อย่างนี้ สายตาน้าคมกริบเชียวแหละ 905 01:16:18,240 --> 01:16:19,840 [เสียงโหน่งหัวเราะ] [ชู] หือ 906 01:16:19,920 --> 01:16:21,520 งั้นเราเข้าไปดูน้าจันหน่อยดีไหมฮะ 907 01:16:21,600 --> 01:16:26,200 หูย น้าว่าไม่ต้องหรอก สตรองๆ แบบคุณจันเนี่ยนะ ไม่เป็นอะไรหรอก 908 01:16:26,280 --> 01:16:28,000 คงแค่โมโหแล้วอาละวาดน่ะ 909 01:16:28,080 --> 01:16:31,600 โอ๊ย อย่าเพิ่งไปตัดสินว่า ใครจะเข้มแข็งหรืออ่อนแอเลยน่า 910 01:16:31,680 --> 01:16:32,960 เชื่อผมเถอะ นะ 911 01:16:33,040 --> 01:16:37,600 ถ้าเราไม่ได้เจอปัญหานี้ด้วยตัวของเราเอง อย่าเพิ่งตัดสินอย่างงั้น เข้าใจไหม 912 01:16:37,680 --> 01:16:39,120 - ครับ ครับๆ - นะ 913 01:16:39,200 --> 01:16:42,400 เอ้า ไปเหอะ เดี๋ยวปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้หมดกันพอดี 914 01:16:42,480 --> 01:16:43,800 - อ้อๆ ครับ - ป่านนี้แล้ว 915 01:16:43,880 --> 01:16:45,640 - นะ อย่าสอดรู้สอดเห็นนักเลย - ครับๆ 916 01:16:45,720 --> 01:16:48,080 - อย่ายืดคอมาก มันจะยาวกว่าเก่า - อู๊ย 917 01:16:48,160 --> 01:16:51,080 - [โหน่ง] กินเต้าหู้ทุกวันไม่เบื่อเหรอครับ - [ชู] ไม่เบื่อหรอกๆ 918 01:16:51,640 --> 01:16:53,560 ไม่เบื่อหรอก กินได้ทุกวัน 919 01:16:53,640 --> 01:16:56,600 [ดนตรีเศร้า] 920 01:17:15,040 --> 01:17:20,160 ฉันทำเพื่อคุณขนาดนี้ คุณยังจะทิ้งฉันไปอีกเหรอ 921 01:17:20,240 --> 01:17:23,800 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 922 01:17:57,680 --> 01:17:58,720 ขอบใจนะณัฐ 923 01:18:00,920 --> 01:18:02,280 ไม่เป็นไรครับ 924 01:18:04,400 --> 01:18:09,080 วันนี้ลุงถือวิสาสะเข้าไปในบ้านณัฐ ต้องขอโทษด้วยนะ 925 01:18:09,160 --> 01:18:10,640 ไม่เห็นต้องขอโทษเลยครับ 926 01:18:11,440 --> 01:18:13,840 จริงๆ ลุงจะมาเยี่ยมเราแม่ลูกบ้างก็ได้นะครับ 927 01:18:14,680 --> 01:18:16,240 ยังไงเราก็เป็นญาติกัน 928 01:18:17,600 --> 01:18:19,280 อีกอย่างพ่อก็ไม่อยู่แล้ว 929 01:18:35,040 --> 01:18:36,320 ผมลืมไปครับ 930 01:18:38,440 --> 01:18:40,360 น้าจันคงไม่อยากให้ลุงแสนมาที่บ้าน 931 01:18:41,920 --> 01:18:44,400 ลุงไม่สนใจหรอกนะว่าเขาจะคิดยังไง 932 01:18:44,480 --> 01:18:46,840 เพราะเขาคิดผิด เชื่อผิดๆ 933 01:18:47,560 --> 01:18:49,920 [แสน] แต่ลุงก็ไม่อยากให้เขา ไปหาเรื่องแม่ของณัฐ 934 01:18:51,000 --> 01:18:55,160 แม่ณัฐน่าสงสาร ลุงไม่อยากให้เขาต้องทุกข์ใจมากไปกว่านี้แล้ว 935 01:19:03,280 --> 01:19:04,680 แม่เป็นยังไงบ้าง 936 01:19:04,760 --> 01:19:07,560 [ดนตรีซึ้งปนเหงา] 937 01:19:32,960 --> 01:19:33,920 ลุงแสนครับ 938 01:19:36,600 --> 01:19:37,720 สวัสดีครับ 939 01:19:40,640 --> 01:19:42,920 แม่เป็นยังไงบ้าง สบายดีนะ 940 01:19:43,480 --> 01:19:46,880 สบายดีครับ ลุงเข้าบ้านก่อนไหมครับ พ่อก็อยู่ 941 01:19:48,280 --> 01:19:49,920 ลุงต้องไปทำธุระต่อน่ะ 942 01:19:51,240 --> 01:19:52,960 ฝากให้แม่ด้วย 943 01:19:53,040 --> 01:19:55,720 ได้ครับ ขอบคุณนะครับ 944 01:19:58,680 --> 01:20:00,040 ดูแลแม่ให้ดีๆ นะ 945 01:20:00,120 --> 01:20:01,760 [ดนตรีเศร้า] 946 01:20:01,840 --> 01:20:02,880 ได้ครับ 947 01:20:12,840 --> 01:20:13,760 ใครมาน่ะ 948 01:20:13,840 --> 01:20:15,040 ลุงแสนครับ 949 01:20:15,120 --> 01:20:16,640 [ดนตรีตึงเครียด] 950 01:20:16,720 --> 01:20:18,240 ของฝากจากเชียงใหม่ครับแม่ 951 01:20:18,320 --> 01:20:19,800 [เสียงปาหนังสือพิมพ์] 952 01:20:22,840 --> 01:20:25,120 [เสียงแอปเปิ้ลกระแทกพื้น] 953 01:20:25,200 --> 01:20:27,560 ทีหลังห้ามใครรับของจากไอ้แสนอีก 954 01:20:39,960 --> 01:20:44,160 ทำไมพ่อต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะแม่ ลุงแสนเขาก็เป็นพี่ชายพ่อนะ 955 01:21:00,800 --> 01:21:02,920 เจอกันกี่ทีลุงก็ยังถามเหมือนเดิมเลยนะครับ 956 01:21:07,320 --> 01:21:08,640 แม่ก็อย่างที่เห็นแหละครับ 957 01:21:09,840 --> 01:21:12,280 จริงๆ ณัฐให้ไอ้เต้าหู้คอยช่วยดูแลแม่ 958 01:21:13,040 --> 01:21:15,360 แต่มันก็มัวเที่ยวเถลไถลจนเกิดอุบัติเหตุน่ะครับ 959 01:21:17,200 --> 01:21:19,120 ดีนะครับที่ลุงมาช่วยไว้ทัน 960 01:21:20,600 --> 01:21:22,040 เด็กคนนั้นเป็นลูกจ้างเหรอ 961 01:21:24,600 --> 01:21:27,080 มันเป็นเพื่อนผมน่ะครับ ไม่ใช่ลูกจ้าง 962 01:21:28,120 --> 01:21:29,840 [ณัฐ] ไอ้นี่มันป้ำๆ เป๋อๆ 963 01:21:30,840 --> 01:21:34,200 ถ้ามันทำอะไรเพี้ยนๆ ลุงอย่าถือสามันเลยนะครับ 964 01:21:36,200 --> 01:21:40,920 เท่าที่ลุงเห็น เขาก็ดูเป็นคนซื่อๆ น่าไว้ใจดีนะ 965 01:21:42,200 --> 01:21:45,840 [แสน] ณัฐทำงานหนัก มีคนมาช่วยดูแลแม่ก็ดีเหมือนกันนะ 966 01:21:53,440 --> 01:21:57,920 ถ้าคนที่แต่งงานกับแม่ เป็นลุงแสนก็คงจะดีนะครับ 967 01:22:00,480 --> 01:22:02,320 แม่ก็คงจะมีคนดูแล 968 01:22:05,520 --> 01:22:07,960 แล้วถ้าผมมีพ่อที่เข้าใจผมแบบลุง 969 01:22:10,800 --> 01:22:12,760 เราแม่ลูกก็คงไม่เป็นแบบนี้นะครับ 970 01:22:13,640 --> 01:22:16,960 [ดนตรีสะเทือนอารมณ์] 971 01:22:19,160 --> 01:22:24,960 ถ้าคนเรารู้อนาคต ก็คงจะไม่มีใครทำผิดพลาดหรอกณัฐ 972 01:22:28,240 --> 01:22:30,560 แต่ในเมื่อทำผิดพลาดไปครั้งหนึ่งแล้ว 973 01:22:32,560 --> 01:22:34,360 ก็ไม่ควรจะผิดซ้ำอีก 974 01:22:53,920 --> 01:22:55,080 สองกลับมาแล้วพ่อ 975 01:22:55,680 --> 01:22:58,240 [อนิก] อือ ไปซะนานเลยนะ 976 01:22:58,320 --> 01:23:01,000 ก็แวะซื้อข้าวต้มเจ้าอร่อยมาฝากพ่อเนี่ยแหละ 977 01:23:01,640 --> 01:23:03,840 ร้านนี้อยู่ใกล้บ้านเต้าหู้ด้วยนะ 978 01:23:03,920 --> 01:23:06,560 กว่าจะต่อคิวได้ เกือบท้อแน่ะ 979 01:23:08,080 --> 01:23:09,040 ขอบใจนะลูก 980 01:23:10,440 --> 01:23:13,600 ไม่เป็นไรพ่อ นานๆ พ่อจะกลับบ้านทีนึง 981 01:23:14,960 --> 01:23:18,080 สองก็เลยอยากให้พ่อได้กินของอร่อยๆ สักหน่อย 982 01:23:20,280 --> 01:23:24,680 ที่พ่อพูดเนี่ยไม่ใช่เรื่องข้าวต้ม แต่เป็นเรื่องเต้าหู้ 983 01:23:24,760 --> 01:23:27,440 [ดนตรีซึ้ง] 984 01:23:29,400 --> 01:23:32,120 ขอบใจนะ ที่พาเต้าหู้มาให้พ่อรู้จัก 985 01:23:33,400 --> 01:23:35,720 พ่อรู้ว่าสองอยากให้พ่อหายคิดถึงหนึ่ง 986 01:23:43,640 --> 01:23:45,080 [สอง] อื้อ 987 01:23:50,280 --> 01:23:53,360 นี่พ่อ สองถามจริงๆ นะ 988 01:23:54,200 --> 01:23:55,120 ว่า 989 01:23:55,200 --> 01:23:58,240 พ่อแอบไปมีเมียใหม่ หรือไข่ทิ้งไว้ที่ไหนหรือเปล่าเนี่ย 990 01:23:58,320 --> 01:24:01,080 เอ้า ไอ้ลูกหมานี่ ดูมันพูดสิ 991 01:24:01,160 --> 01:24:06,080 ดูพ่อนี่ ทำงานงกๆ ขนาดนี้ฮะ จะเอาเวลาที่ไหนไปมีเมียมีลูกอีกวะ 992 01:24:06,160 --> 01:24:09,400 ก็มันน่าสงสัยนี่พ่อ ก็เต้าหู้หน้าเหมือนพี่หนึ่งขนาดนั้นน่ะ 993 01:24:10,280 --> 01:24:13,280 เฮ้ย หรือว่าหนึ่งกลับชาติมาเกิด 994 01:24:14,320 --> 01:24:17,240 พ่อ พ่อดูละครมากเกินไปหรือเปล่า 995 01:24:17,800 --> 01:24:19,800 [สอง] พี่หนึ่งเพิ่งตายไปแค่สิบปีเองนะพ่อ 996 01:24:19,880 --> 01:24:22,920 ไม่มีทางหรอก ถ้าพี่หนึ่งจะเกิดใหม่แล้วอายุพอๆ กับสองน่ะ 997 01:24:23,680 --> 01:24:25,720 อือ ก็จริง 998 01:24:27,520 --> 01:24:30,760 เออนี่พ่อ พ่อทำไมไม่ลองสืบดู 999 01:24:30,840 --> 01:24:33,360 ว่าเต้าหู้น่ะ เขาเป็นใคร มาจากไหนน่ะ 1000 01:24:34,840 --> 01:24:39,000 งานฉันเยอะไม่พอหรือไง ฮะ ถึงเอางานมาเพิ่มให้เนี่ย 1001 01:24:39,920 --> 01:24:44,440 น่าพ่อ พ่อไม่คาใจเหรอ หือ 1002 01:24:47,040 --> 01:24:48,240 เอ้าๆ ไว้ดูให้ 1003 01:24:48,960 --> 01:24:51,600 พอแล้ว ไม่ต้องพูดมากหรอก กินได้แล้ว เอ้า 1004 01:24:53,360 --> 01:24:54,600 เอ้านี่ มา 1005 01:24:55,560 --> 01:24:57,040 - เอ้า ช้อน - ขอบคุณครับ 1006 01:24:57,640 --> 01:25:00,320 เดี๋ยวพ่อแกะเองลูก กินเลยไม่ต้องรอ 1007 01:25:02,760 --> 01:25:05,960 [ดนตรีซึ้ง] 1008 01:25:16,040 --> 01:25:21,600 [รองเท้าซ้าย] คนรักกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ส่วนคนที่อยู่ด้วยกันกลับไม่ได้รักกัน 1009 01:25:21,680 --> 01:25:24,960 [ดนตรีเศร้า] 1010 01:25:26,920 --> 01:25:28,920 คุณรองเท้าแตะหมายถึงใครเหรอฮะ 1011 01:25:29,000 --> 01:25:33,040 [รองเท้าขวา] เจ้าหมีนี่เป็นคนมาตั้งหลายวัน เฮอะ แต่ไม่ฉลาดขึ้นเลย 1012 01:25:33,120 --> 01:25:35,200 ทำไมพี่ชายต้องว่าเต้าหู้ด้วยล่ะ 1013 01:25:35,280 --> 01:25:38,120 เอ๊ะ หรือว่าพี่ชายอิจฉาที่เต้าหู้ได้เป็นคน 1014 01:25:38,200 --> 01:25:41,880 ใครจะไปอิจฉาตุ๊กตาหมีที่มีชีวิตเดียงสาไปวันๆ 1015 01:25:41,960 --> 01:25:46,200 ไม่มีวิสัยทัศน์ ไม่มีอุดมการณ์ ไม่มีจิตวิญญาณแห่งเสรีชน 1016 01:25:46,280 --> 01:25:48,400 พอก่อนพี่ชาย 1017 01:25:48,480 --> 01:25:54,880 เนี่ย เมื่อกี้จิ๋วน้อยน่ะ หมายถึงคุณป้า ลุงแสน 1018 01:25:54,960 --> 01:25:57,160 แล้วก็น้าจันน่ะ เต้าหู้ 1019 01:25:58,680 --> 01:26:02,840 หมายความว่าลุงแสนรักคุณป้า แต่ไม่ได้อยู่กับคุณป้า 1020 01:26:04,160 --> 01:26:06,240 แสดงว่าลุงแสนไม่ได้รักน้าจันเหรอฮะ 1021 01:26:08,360 --> 01:26:10,520 [เต้าหู้] น้าจันแต่งงานกับลุงแสนมาตั้งนาน 1022 01:26:11,480 --> 01:26:13,720 ทำไมผมไม่เคยเห็นลุงแสนมาที่นี่เลยล่ะฮะ 1023 01:26:16,320 --> 01:26:18,880 สามีน้าเขาทำงานอยู่ที่เชียงใหม่น่ะจ้ะ 1024 01:26:18,960 --> 01:26:21,160 นานๆ จะบินมาสักทีนึง 1025 01:26:21,240 --> 01:26:23,640 แต่เขาก็ให้น้าบินไปหาบ่อยๆ นะจ๊ะ 1026 01:26:25,440 --> 01:26:29,000 นานๆ ได้เจอกันทีแบบนี้ น้าจันเหงาแย่เลยนะฮะ 1027 01:26:30,320 --> 01:26:32,640 ทำไมไม่ย้ายไปอยู่กับลุงแสนที่เชียงใหม่ล่ะฮะ 1028 01:26:33,560 --> 01:26:36,960 ก็ คงเป็นเพราะความโชคร้ายของน้ามั้งจ๊ะ 1029 01:26:37,040 --> 01:26:40,240 หลังจากที่แต่งงานไม่นาน บริษัทก็เริ่มขาดทุน 1030 01:26:40,320 --> 01:26:43,880 ป๊าถึงกับต้องให้นักลงทุนรายอื่น มาร่วมบริหารด้วยเลยนะจ๊ะ 1031 01:26:43,960 --> 01:26:46,880 ส่วนคุณแสนก็แสดงความรับผิดชอบด้วยการลาออก 1032 01:26:46,960 --> 01:26:48,560 แล้วก็ไปทำงานที่เชียงใหม่น่ะจ้ะ 1033 01:26:49,240 --> 01:26:51,800 [จัน] ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลยนะ 1034 01:26:51,880 --> 01:26:53,880 มันเป็นเพราะพิษเศรษฐกิจน่ะจ้ะ 1035 01:26:54,640 --> 01:26:58,480 สุดท้าย เราก็ยื้อโรงงานนั้นไม่ไหว ต้องขายทิ้ง 1036 01:26:59,640 --> 01:27:03,800 แล้วน้าได้ข่าวว่าคุณสิบเขามาซื้อบ้านที่นี่ เอาไว้ลงทุนน่ะจ้ะ 1037 01:27:03,880 --> 01:27:08,120 น้าเห็นว่าทำเลดี ราคาก็ไม่แพง ก็เลยฝากซื้อไว้หลังหนึ่ง 1038 01:27:09,600 --> 01:27:14,800 [จัน] น้าใช้เงินเก็บทั้งหมดกับบ้านหลังนี้ แล้วน้าจะทิ้งไปได้ยังไงล่ะจ๊ะ 1039 01:27:16,280 --> 01:27:22,200 น้าไม่คิดเลยนะ ว่าวันหนึ่ง ณัฐเขาจะพาคุณนาย้ายมาอยู่ข้างๆ เนี่ยน่ะจ้ะ 1040 01:27:25,360 --> 01:27:29,280 จะว่าไป น้าจันก็น่าเห็นใจไม่แพ้คุณป้าเลยนะฮะ 1041 01:27:29,760 --> 01:27:31,160 [เอฟเฟกต์เสียงกะพริบตา] 1042 01:27:31,240 --> 01:27:33,120 [ดนตรีเหงา] 1043 01:27:33,200 --> 01:27:39,440 [เต้าหู้] เรื่องระหว่างคุณป้า ลุงแสน กับน้าจัน คงมีอีกหลายเรื่องที่ผมไม่รู้ 1044 01:27:39,520 --> 01:27:42,480 แต่มันตอกย้ำว่าทุกคนต่างมีปัญหาของตัวเอง 1045 01:27:43,200 --> 01:27:48,680 และปัญหาของคน ก็ซับซ้อนเกินกว่า ที่ผมจะเข้าใจได้ในช่วงเวลาสั้นๆ 1046 01:27:56,400 --> 01:27:58,800 เรื่องเกี่ยวกับชีวิตในโรงเรียนมัธยม 1047 01:27:58,880 --> 01:28:00,640 เดี๋ยวนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแล้วนะครับ 1048 01:28:00,720 --> 01:28:02,760 แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องปกติ 1049 01:28:02,840 --> 01:28:05,800 ถ้าความปกติของครู คือต้องคิดเหมือนครูเท่านั้น 1050 01:28:05,880 --> 01:28:07,640 คงมีคนผิดปกติกันครึ่งโลก 1051 01:28:07,720 --> 01:28:11,240 [จัน] ไอ้ที่ดินแปลงนั้น หรือว่าบ้านที่แกอยู่ตอนนี้ มันควรจะเป็นของฉัน 1052 01:28:11,320 --> 01:28:14,400 ไม่ใช่เด็กปากดี ที่ไม่เคยหาเงินเข้ากงสีอย่างแก 1053 01:28:14,480 --> 01:28:17,560 ถ้าโกวอยากได้ รอผมตายก่อนแล้วกัน 1054 01:28:17,640 --> 01:28:18,760 [ณัฐ] ไอ้เต้าหู้ 1055 01:28:21,560 --> 01:28:23,280 มึงเอากุญแจห้องกูมาจากไหน 1056 01:28:23,360 --> 01:28:24,440 คือ… 1057 01:28:24,520 --> 01:28:28,920 ก็วิธีการลืมรักครั้งเก่าที่ดีที่สุด ก็คือการมีรักครั้งใหม่ไม่ใช่เหรอวะ 1058 01:28:30,400 --> 01:28:36,600 ก็ถ้ามึงมีความสุข ไอ้ฉากหวานๆ ฟินๆ จิ้นๆ ที่มึงติดอยู่เนี่ย เดี๋ยวมึงก็คิดได้เอง 1059 01:28:36,680 --> 01:28:39,120 กูหาให้ไหม เทิดทูนบูชามนุษย์คู่ 1060 01:28:39,200 --> 01:28:40,400 ไม่ยัยพริบก็ต้องเต้าหู้แล้ว 1061 01:28:41,360 --> 01:28:44,320 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 128605

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.