All language subtitles for The Miracle of Teddy Bear_S01E01_Episode 1.Thai (CC)

af Afrikaans
ak Akan
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bem Bemba
bn Bengali
bh Bihari
bs Bosnian
br Breton
bg Bulgarian
km Cambodian
ca Catalan
ceb Cebuano
chr Cherokee
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch Download
en English
eo Esperanto
et Estonian
ee Ewe
fo Faroese
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gaa Ga
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gn Guarani
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ia Interlingua
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
rw Kinyarwanda
rn Kirundi
kg Kongo
ko Korean
kri Krio (Sierra Leone)
ku Kurdish
ckb Kurdish (Soranî)
ky Kyrgyz
lo Laothian
la Latin
lv Latvian
ln Lingala
lt Lithuanian
loz Lozi
lg Luganda
ach Luo
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mfe Mauritian Creole
mo Moldavian
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
sr-ME Montenegrin
ne Nepali
pcm Nigerian Pidgin
nso Northern Sotho
no Norwegian
nn Norwegian (Nynorsk)
oc Occitan
or Oriya
om Oromo
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt-BR Portuguese (Brazil)
pt Portuguese (Portugal)
pa Punjabi
qu Quechua
ro Romanian
rm Romansh
nyn Runyakitara
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
sh Serbo-Croatian
st Sesotho
tn Setswana
crs Seychellois Creole
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhalese
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
es-419 Spanish (Latin American)
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
tt Tatar
te Telugu
th Thai
ti Tigrinya
to Tonga
lua Tshiluba
tum Tumbuka
tr Turkish
tk Turkmen
tw Twi
ug Uighur
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
wo Wolof
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:02,720 --> 00:00:05,720 [เพลง "แล้วเราจะพบกัน" โดย ดับเบิลเค] 2 00:02:06,160 --> 00:02:09,160 [ดนตรีผ่อนคลายปนลึกลับ] 3 00:02:15,920 --> 00:02:18,360 [เต้าหู้] คุณเคยได้ยินเรื่องปาฏิหาริย์ใช่ไหมฮะ 4 00:02:19,720 --> 00:02:21,000 บางที 5 00:02:21,080 --> 00:02:23,840 เรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นได้ในช่วงสายๆ 6 00:02:24,520 --> 00:02:26,240 ของวันธรรมดาวันหนึ่ง 7 00:02:26,840 --> 00:02:29,240 เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อวานฮะ 8 00:02:30,280 --> 00:02:31,640 ผมจะเล่าให้ฟังนะฮะ 9 00:02:31,720 --> 00:02:34,120 ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างผม 10 00:02:34,200 --> 00:02:35,440 กับพี่ณัฐ 11 00:02:37,880 --> 00:02:39,840 [ดนตรีผ่อนคลาย] 12 00:02:53,920 --> 00:02:56,840 [ผู้ประกาศข่าวหญิง] นี่ 6,800 ปีนะคะคุณผู้ชม 13 00:02:56,920 --> 00:02:59,120 เราถึงจะได้ชมกันอีกครั้งหนึ่ง 14 00:03:00,080 --> 00:03:04,640 หลายคนเนี่ยพยายามจะแหงนมอง ไบร์ทคือหนึ่งในนั้น มองไม่เห็น 15 00:03:04,720 --> 00:03:05,920 เมฆเยอะ 16 00:03:06,480 --> 00:03:08,520 แต่นี่เป็นภาพจากอำเภอแม่ริม 17 00:03:08,600 --> 00:03:13,480 จังหวัดเชียงใหม่เมื่อคืนนี้ตอนสองทุ่มครึ่ง ก่อนที่ฝนจะตก 18 00:03:13,560 --> 00:03:16,280 - [ผู้ประกาศข่าวชาย] ชัดมากเลยนะเนี่ย - [ผู้ประกาศข่าวหญิง] ใช่ นี่ค่ะ 19 00:03:16,360 --> 00:03:19,160 อุทยานดาราศาสตร์สิรินธร ที่อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ 20 00:03:19,240 --> 00:03:21,640 เขาถ่ายภาพเอาไว้ได้นะคะ 21 00:03:21,720 --> 00:03:24,880 อย่างน้อยก็ดูภาพผ่านทางหน้าจอก็แล้วกันค่ะ 22 00:03:24,960 --> 00:03:28,520 ชัดมากค่ะ ทั้งหางฝุ่นแล้วก็หางแก๊ส 23 00:03:29,760 --> 00:03:31,200 ไปแล้วนะเต้าหู้ 24 00:03:38,720 --> 00:03:40,760 [ณัฐ] ณัฐไปแล้วนะแม่ [เสียงขึ้นฉ่ายครางหงิงๆ ] 25 00:03:41,320 --> 00:03:43,080 ณัฐ เดี๋ยวเอาปิ่นโตไปด้วยลูก 26 00:03:43,920 --> 00:03:44,920 ครับ 27 00:03:47,720 --> 00:03:50,560 [เสียงสตาร์ทรถและขับออกไป] 28 00:03:50,640 --> 00:03:53,600 [ดนตรีผ่อนคลายเบาสมอง] 29 00:03:53,680 --> 00:03:55,880 [เสียงหายใจถี่] 30 00:04:10,320 --> 00:04:12,280 [เอฟเฟกต์เสียงกลายร่าง] 31 00:04:21,959 --> 00:04:23,400 [เสียงเห่า] 32 00:04:31,280 --> 00:04:32,440 [เสียงเห่าดังต่อเนื่อง] 33 00:04:45,000 --> 00:04:47,560 [เต้าหู้] ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับผมแล้วฮะ 34 00:04:47,640 --> 00:04:48,960 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 35 00:04:50,240 --> 00:04:53,120 [ดนตรีตื่นเต้น] 36 00:04:53,200 --> 00:04:54,520 [เสียงเห่าต่อเนื่อง] 37 00:05:01,120 --> 00:05:02,760 [เต้าหู้] ถ้าคุณยังไม่เข้าใจ 38 00:05:02,840 --> 00:05:06,040 งั้นผมขอเล่าย้อนไป ตั้งแต่จำความได้เลยแล้วกันนะฮะ 39 00:05:06,120 --> 00:05:07,840 อย่างที่ทุกคนรู้กัน 40 00:05:07,920 --> 00:05:10,320 จริงๆ แล้วผมเป็นตุ๊กตาหมี 41 00:05:11,040 --> 00:05:12,800 [ดนตรีเศร้า] 42 00:05:12,880 --> 00:05:15,320 [เต้าหู้] ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงตื่นขึ้นมา 43 00:05:17,360 --> 00:05:20,200 แต่สิ่งเดียวที่ผมจำได้ตั้งแต่ลืมตา 44 00:05:22,000 --> 00:05:24,040 ก็คือหน้าของพี่ณัฐ 45 00:05:32,560 --> 00:05:35,040 [เอฟเฟกต์เปล่งประกาย] 46 00:05:36,280 --> 00:05:38,280 [เต้าหู้] ตั้งแต่วินาทีนั้น 47 00:05:38,360 --> 00:05:40,920 พี่ณัฐก็กลายมาเป็นเจ้านายของผม 48 00:05:45,080 --> 00:05:46,440 [เสียงสะอื้น] 49 00:05:51,120 --> 00:05:52,320 [เสียงกดรีโมต] 50 00:05:58,840 --> 00:06:01,080 [เต้าหู้] ทุกครั้งที่ผมอยู่กับพี่ณัฐ 51 00:06:02,520 --> 00:06:04,360 พี่ณัฐจะชอบกอดผม 52 00:06:04,440 --> 00:06:06,200 [ดนตรีผ่อนคลาย] 53 00:06:06,800 --> 00:06:09,360 [เต้าหู้] เอาผมไว้ข้างตัวตลอดเลย 54 00:06:24,040 --> 00:06:25,520 ไปอยู่บ้านใหม่กันนะ 55 00:06:27,240 --> 00:06:30,880 [เต้าหู้] พอพี่ณัฐเรียนจบ ก็พาผมไปที่บ้านใหม่ด้วยฮะ 56 00:06:31,640 --> 00:06:34,440 ถึงจะเศร้านิดหน่อยที่ไม่ได้อยู่บนเตียงเหมือนเดิม 57 00:06:37,720 --> 00:06:40,640 แต่ผมก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่หลายคนที่นี่เลยฮะ 58 00:06:40,720 --> 00:06:43,680 [ดนตรีลึกลับ] 59 00:06:45,760 --> 00:06:48,040 [เสียงลิ้นชักขยับเข้าออก] 60 00:06:48,120 --> 00:06:51,120 [เสียงครางแผ่วเบา] 61 00:06:51,720 --> 00:06:54,720 [เอฟเฟกต์เปล่งประกาย] 62 00:07:06,560 --> 00:07:09,440 [เสียงหยิบและขยำกระดาษ] 63 00:07:15,960 --> 00:07:17,520 [เสียงนาฬิกาเดิน] 64 00:07:17,600 --> 00:07:20,480 (จันทร์ที่ 23 กรกฎาคม 2018) 65 00:07:20,560 --> 00:07:21,520 [เสียงพลิกหน้ากระดาษ] 66 00:07:21,600 --> 00:07:23,400 (อังคารที่ 23 กรกฎาคม 2019) 67 00:07:23,480 --> 00:07:25,960 [เต้าหู้] ทุกวันของผมกับพี่ณัฐผ่านไปอย่าง… 68 00:07:26,640 --> 00:07:28,480 [เสียงเต้าหู้หัวเราะเจื่อน] 69 00:07:28,560 --> 00:07:30,760 [เต้าหู้] ก็มีความสุขดีฮะ 70 00:07:38,000 --> 00:07:40,040 จนกระทั่งเมื่อวานนั่นแหละฮะ 71 00:07:40,120 --> 00:07:42,840 ที่มันเกิดเรื่องแปลกประหลาดขึ้นกับผม 72 00:07:42,920 --> 00:07:44,640 [เสียงนาฬิกาเดิน] 73 00:07:44,720 --> 00:07:45,800 [เสียงพลิกหน้ากระดาษ] 74 00:07:45,880 --> 00:07:47,600 (ศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม 2021) 75 00:07:47,680 --> 00:07:50,600 [ดนตรีตื่นเต้น] 76 00:07:53,000 --> 00:07:54,960 อยู่ดีๆ ผมก็กลายเป็นคนฮะ 77 00:07:55,040 --> 00:07:56,160 [เสียงหอบหายใจ] 78 00:07:57,520 --> 00:07:59,200 หยุดนะโว้ยไอ้โจร 79 00:08:00,760 --> 00:08:01,880 [ณัฐ] หยุด เฮ้ย 80 00:08:02,360 --> 00:08:05,320 [เต้าหู้] ถ้าสงสัยว่าทำไมวันนี้พี่ณัฐถึงมาวิ่งไล่ผม 81 00:08:07,960 --> 00:08:08,800 ก็เพราะ… 82 00:08:08,880 --> 00:08:10,160 [ณัฐ] หยุดนะโว้ย 83 00:08:27,120 --> 00:08:28,960 [เต้าหู้] เมื่อกี้ผมเล่าถึงไหนแล้วนะฮะ 84 00:08:30,280 --> 00:08:33,000 แป๊บหนึ่งนะฮะ ผมขอพักแป๊บหนึ่ง 85 00:08:40,760 --> 00:08:41,880 [ณัฐ] เฮ้ย 86 00:08:42,440 --> 00:08:43,440 [เสียงพ่นลมหายใจเหนื่อย] 87 00:08:49,320 --> 00:08:52,320 [ดนตรีอึดอัด] 88 00:09:01,840 --> 00:09:05,920 (บีเลิฟด์) 89 00:09:16,080 --> 00:09:17,520 [รปภ.] มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับ 90 00:09:22,840 --> 00:09:24,120 [ณัฐ] เด็กคนเมื่อกี้ครับ 91 00:09:24,680 --> 00:09:26,120 มันขโมยของผมไป 92 00:09:27,680 --> 00:09:30,480 [รปภ.] อ๋อ ได้ครับ เดี๋ยวจัดการให้ครับผม 93 00:09:41,320 --> 00:09:44,320 [ดนตรีตื่นเต้น] 94 00:09:47,200 --> 00:09:49,880 [รปภ.] ไอ้หนู เฮ้ย หยุดสิ 95 00:09:49,960 --> 00:09:51,280 ไอ้หนูหยุด 96 00:09:51,360 --> 00:09:52,480 หยุดสิ จะไปไหน 97 00:09:52,560 --> 00:09:54,840 เฮ้ย หยุดเลย หยุดเลย 98 00:09:55,360 --> 00:09:57,360 [เต้าหู้] เขาตามผมไม่หยุดเลยฮะ 99 00:09:57,840 --> 00:09:59,400 พี่ณัฐต้องส่งเขามาแน่ๆ เลย 100 00:09:59,480 --> 00:10:01,600 [รปภ.] เอ้อ จะไปไหน จะไปไหน 101 00:10:01,680 --> 00:10:03,040 - [เต้าหู้] แล้วพี่ณัฐไปไหน - หยุด 102 00:10:03,920 --> 00:10:06,200 [รปภ.] มานี่เลย มานี่เลย ไป 103 00:10:06,280 --> 00:10:08,640 หน้าตาก็ดี มาขโมยของเขาอีก 104 00:10:08,720 --> 00:10:09,720 ไปเลย 105 00:10:09,800 --> 00:10:12,280 [เสียงครางหงุดหงิด] อย่าให้เจออีกนะ 106 00:10:13,760 --> 00:10:15,880 [เสียงรถเคลื่อนเข้ามา] 107 00:10:20,520 --> 00:10:22,160 เก่งนักใช่ไหมหา 108 00:10:22,240 --> 00:10:23,160 [ณัฐ] มานี่ 109 00:10:33,600 --> 00:10:36,520 [ดนตรีตื่นเต้น] 110 00:10:57,760 --> 00:10:59,880 มึงหนีได้มึงหนีไป 111 00:10:59,960 --> 00:11:02,400 [ดนตรีระทึกตื่นเต้น] 112 00:11:24,080 --> 00:11:26,480 [เต้าหู้] ผมเคยเห็นเขาทำกันแบบนี้ในหนังฮะ 113 00:11:26,560 --> 00:11:28,280 [เสียงรถเบรก] ผมชอบแอบดูกับพี่ณัฐบ่อยๆ 114 00:11:28,360 --> 00:11:29,320 ไม่ได้กินกูหรอก 115 00:11:29,400 --> 00:11:30,920 [เต้าหู้] แต่ผมลืมไปว่า 116 00:11:31,000 --> 00:11:32,880 พี่ณัฐเป็นคนเขียนบทหนัง 117 00:11:32,960 --> 00:11:35,640 [ดนตรีตื่นเต้น] 118 00:11:38,440 --> 00:11:40,200 [เสียงกล่องล้มกระจายและเสียงรถเบรก] 119 00:11:56,360 --> 00:11:58,360 [เสียงรถเบรก] 120 00:11:59,120 --> 00:12:00,320 [เสียงชนกระแทก] 121 00:12:01,320 --> 00:12:04,160 [ดนตรีตึงเครียด] 122 00:12:13,960 --> 00:12:15,480 [เสียงพ่นลมหายใจ] 123 00:12:17,680 --> 00:12:18,720 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 124 00:12:19,920 --> 00:12:22,440 พี่ณัฐอย่าจับผมส่งตำรวจนะฮะ 125 00:12:29,720 --> 00:12:32,720 [ดนตรีผ่อนคลาย] 126 00:12:45,760 --> 00:12:47,360 [เต้าหู้] เจ็บจังเลยฮะ 127 00:12:47,440 --> 00:12:49,400 ตอนเป็นตุ๊กตาหมี 128 00:12:49,480 --> 00:12:52,200 โดนไอ้ขึ้นฉ่ายฟัดยังไม่เจ็บเท่านี้เลย 129 00:12:53,320 --> 00:12:55,600 [ณัฐ] ณัฐพามันมาส่งโรงพยาบาล ก็ดีเท่าไรแล้วเนี่ย 130 00:12:55,680 --> 00:12:58,240 [มทนา] แต่ถ้าเต้าหู้ออกจากโรงพยาบาลได้ ณัฐ… 131 00:12:58,320 --> 00:13:00,200 พาเต้าหู้กลับบ้านเราได้ไหม 132 00:13:00,280 --> 00:13:03,080 จะเอามันกลับบ้านได้ยังไงแม่ มันเป็นใครก็ไม่รู้ 133 00:13:03,160 --> 00:13:06,920 เขาเป็นคนดีนะณัฐ นะ เอาไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ก็ได้ 134 00:13:08,040 --> 00:13:10,160 [เต้าหู้] คุณป้าเป็นแม่ของพี่ณัฐฮะ 135 00:13:10,240 --> 00:13:12,200 ให้เขาไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ไง 136 00:13:12,280 --> 00:13:14,360 [เต้าหู้] ท่านใจดีกับผมตลอด 137 00:13:14,440 --> 00:13:16,240 มีครั้งหนึ่ง 138 00:13:16,320 --> 00:13:17,960 ผมจำได้แม่นเลย 139 00:13:18,040 --> 00:13:19,560 [ดนตรีผ่อนคลายเบาสมอง] 140 00:13:19,640 --> 00:13:20,840 [ณัฐ] ขึ้นฉ่าย 141 00:13:22,280 --> 00:13:24,840 [เต้าหู้] ไอ้หมานี่คือศัตรูเบอร์หนึ่งของผมฮะ 142 00:13:24,920 --> 00:13:27,640 ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมไปทำอะไรให้ 143 00:13:27,720 --> 00:13:29,040 มันถึงได้อาฆาตผมนัก 144 00:13:29,640 --> 00:13:32,000 ชอบหาจังหวะเล่นงานผมอยู่เรื่อยเลย 145 00:13:32,080 --> 00:13:33,960 แต่พี่ณัฐก็ช่วยชีวิตผมไว้ฮะ 146 00:13:34,040 --> 00:13:36,320 [เสียงขึ้นฉ่ายคำรามและฟัด] 147 00:13:47,920 --> 00:13:50,080 [ดนตรีซึ้ง] 148 00:13:50,160 --> 00:13:51,680 [เต้าหู้] แล้วคุณป้า 149 00:13:51,760 --> 00:13:53,760 ก็รักษาให้ผมหายดี 150 00:13:55,160 --> 00:13:57,120 แต่คนใจดีอย่างคุณป้า 151 00:13:57,200 --> 00:14:00,640 ก็เคยพาผมไปไว้ในอุโมงค์นรก ที่ผมเกลียดเหมือนกันนะฮะ 152 00:14:01,120 --> 00:14:04,040 ในนั้นทั้งมืด ทั้งแฉะ 153 00:14:04,120 --> 00:14:06,320 แถมยังหมุนเหวี่ยงจนผมเวียนหัวไปหมด 154 00:14:07,080 --> 00:14:10,840 [เต้าหู้] แต่ยังไง คุณป้าก็ยังใจดีกับผมอยู่ดีฮะ 155 00:14:11,800 --> 00:14:13,080 [มทนา] "อะไรกัน 156 00:14:14,360 --> 00:14:16,640 คุณตกมาจากฟ้าเหรอ" 157 00:14:19,040 --> 00:14:20,320 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 158 00:14:20,400 --> 00:14:22,080 [เสียงตกกระแทกพื้นและเสียงเห่าต่อเนื่อง] 159 00:14:24,920 --> 00:14:27,280 [เต้าหู้] เมื่อวาน คุณป้าก็เป็นคนช่วยผมไว้ 160 00:14:27,360 --> 00:14:30,280 [ดนตรีลึกลับ] 161 00:14:37,640 --> 00:14:39,120 [เต้าหู้] ผม 162 00:14:41,240 --> 00:14:43,240 ผมกลายเป็นคนจริงๆ ฮะ 163 00:14:56,040 --> 00:14:57,520 เจ้าชายน้อย 164 00:15:05,000 --> 00:15:06,280 [ดนตรีหยุด] 165 00:15:10,040 --> 00:15:12,880 เอ่อ นี่เสื้อผ้าณัฐ 166 00:15:14,480 --> 00:15:16,320 เจ้าชายน้อยน่าจะใส่ได้ 167 00:15:20,960 --> 00:15:24,040 แต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกไปหาป้าข้างนอกแล้วกันนะ 168 00:15:25,800 --> 00:15:26,840 [เต้าหู้] ฮะ 169 00:15:29,440 --> 00:15:32,440 [ดนตรีผ่อนคลาย] 170 00:15:37,560 --> 00:15:39,600 เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหมีเนี่ย 171 00:15:39,680 --> 00:15:42,840 [สมุดโน้ต] ทำไมตุ๊กตาถึงกลายเป็นคนขึ้นมาได้ 172 00:15:42,920 --> 00:15:46,040 ไปทำผิดอะไรไว้จนโดนสวรรค์ลงโทษหรือเปล่า 173 00:15:48,520 --> 00:15:50,360 [โต๊ะ] มีสติไว้นะเต้าหู้ 174 00:15:50,440 --> 00:15:53,240 ทุกปัญหา มีทางออก 175 00:15:59,640 --> 00:16:02,360 [ดนตรีเบาสมอง] 176 00:16:02,960 --> 00:16:04,920 [หมอนข้าง] ว้าย [เสียงครางอย่างเขินอาย] 177 00:16:05,000 --> 00:16:07,400 - ว้าย ตาเถร - โอ้มายก็อด 178 00:16:07,480 --> 00:16:08,800 โอ้ โด่ดีดง 179 00:16:08,880 --> 00:16:11,200 [เสียงโต๊ะครางอย่างตื่นตาตื่นใจ] 180 00:16:12,920 --> 00:16:14,240 โห 181 00:16:16,960 --> 00:16:18,560 ผมเคยเห็นแต่ของพี่ณัฐ 182 00:16:21,240 --> 00:16:23,480 ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะมีเหมือนกันนะฮะ 183 00:16:24,240 --> 00:16:25,680 [เสียงเคาะประตู] 184 00:16:25,760 --> 00:16:27,960 [มทนา] เจ้าชายน้อยเสร็จหรือยังลูก 185 00:16:29,720 --> 00:16:31,040 ใกล้เสร็จแล้วฮะ 186 00:16:31,800 --> 00:16:34,800 [ดนตรีผ่อนคลาย] 187 00:17:18,880 --> 00:17:20,319 [เสียงประตูปิด] 188 00:17:20,400 --> 00:17:21,599 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 189 00:17:21,680 --> 00:17:24,960 อือ ไม่เห่าแล้ว ขึ้นฉ่าย มานี่เร็ว 190 00:17:38,600 --> 00:17:41,400 [เสียงแกะห่ออุปกรณ์ทำแผล] 191 00:17:46,560 --> 00:17:48,480 คันเหรอเจ้าชายน้อย 192 00:17:50,040 --> 00:17:51,320 มดกัดหรือเปล่าลูก 193 00:17:52,440 --> 00:17:53,560 เปล่าฮะ 194 00:17:54,440 --> 00:17:56,160 ผมแค่ยังไม่ชินน่ะฮะ 195 00:17:56,240 --> 00:17:59,600 [ดนตรีเบาสมอง] 196 00:17:59,680 --> 00:18:01,920 [เต้าหู้] ก็ผมไม่เคยใส่เสื้อผ้าเลยนี่ฮะ 197 00:18:02,000 --> 00:18:04,120 ทั้งตัวมีแค่โบผูกคอ 198 00:18:04,200 --> 00:18:07,160 แล้วผมก็ไม่รู้ว่าทำไมคุณป้าถึงเรียกผมว่า 199 00:18:07,240 --> 00:18:08,760 เจ้าชายน้อย 200 00:18:09,280 --> 00:18:11,520 แต่ก็เอาที่คุณป้าสบายใจเลยฮะ 201 00:18:11,600 --> 00:18:15,200 แล้วนี่เป็นไงมาไงถึงได้ ตกลงมาจากระเบียงล่ะลูก 202 00:18:15,280 --> 00:18:16,280 [มทนา] หือ 203 00:18:17,120 --> 00:18:18,560 แถมยังโป๊อีก 204 00:18:20,520 --> 00:18:21,880 เอ่อ 205 00:18:23,240 --> 00:18:24,920 คือ… 206 00:18:30,760 --> 00:18:32,920 หรือว่าแอบไปกิ๊กกับใครเขา 207 00:18:33,000 --> 00:18:36,320 [มทนา] แล้วแฟนเขาจับได้ ก็เลยหนีหัวซุกหัวซุนแบบนี้หรือเปล่า 208 00:18:37,360 --> 00:18:38,640 ไม่ใช่แบบนั้นนะฮะ 209 00:18:38,720 --> 00:18:41,280 - หือ - คือผม 210 00:18:42,720 --> 00:18:44,360 ผม… 211 00:18:45,760 --> 00:18:46,880 พี่ณัฐ 212 00:18:48,120 --> 00:18:49,760 เป็นเพื่อนณัฐเหรอลูก 213 00:18:50,640 --> 00:18:52,720 อือ ป้าขอโทษนะ 214 00:18:52,800 --> 00:18:56,160 ป้าคงดูละครเยอะไปหน่อยน่ะ อย่าถือสาป้าเลยนะ 215 00:19:00,320 --> 00:19:01,520 แล้วชื่ออะไรล่ะจ๊ะ 216 00:19:01,600 --> 00:19:03,360 [ดนตรีเบาสมอง] 217 00:19:03,440 --> 00:19:06,880 [เต้าหู้] เอ่อ ผมจะตอบยังไงดีล่ะฮะ 218 00:19:06,960 --> 00:19:08,600 ถ้าบอกว่าชื่อเต้าหู้ไป 219 00:19:09,240 --> 00:19:10,920 คุณป้าจะสงสัยไหม 220 00:19:14,160 --> 00:19:16,600 ผิวค้าว ขาว 221 00:19:16,680 --> 00:19:19,640 ตัวนี่ก็นิ่มนุ่มไปหมดเลย 222 00:19:20,480 --> 00:19:23,720 ป้าเห็นแล้วป้านึกถึงตุ๊กตาหมีของณัฐเขาน่ะ 223 00:19:25,800 --> 00:19:28,200 เจ้าตัวนั้นมันชื่อเต้าหู้ 224 00:19:31,920 --> 00:19:33,680 คุณป้าจะเรียกผมแบบนั้นก็ได้นะฮะ 225 00:19:35,000 --> 00:19:36,320 เอ่อ 226 00:19:38,640 --> 00:19:39,920 ผมหมายถึง 227 00:19:41,280 --> 00:19:42,960 [เต้าหู้] แล้วแต่คุณป้าเลยฮะ 228 00:19:43,040 --> 00:19:44,960 จะเรียกยังไงก็ได้เลยฮะ 229 00:19:46,240 --> 00:19:48,280 [เสียงหัวเราะ] 230 00:19:58,080 --> 00:20:02,160 [เต้าหู้] นั่นแหละฮะ เรื่องราวของเมื่อวาน ตอนที่คุณป้าช่วยผมไว้ 231 00:20:02,240 --> 00:20:04,120 [ณัฐ] แม่จะอะไรกับมันนักหนา 232 00:20:04,200 --> 00:20:06,160 มันเป็นใครก็ไม่รู้ 233 00:20:06,240 --> 00:20:08,440 อยู่ๆ จะเอามาอยู่บ้านได้ไงแม่ 234 00:20:08,520 --> 00:20:10,960 [เสียงอ่อน] แต่แม่อยากให้เจ้าชายน้อยอยู่ด้วย 235 00:20:12,160 --> 00:20:13,640 [เสียงเคาะประตู] 236 00:20:14,520 --> 00:20:16,520 ไอ้ณัฐ [เสียงหอบหายใจ] 237 00:20:17,520 --> 00:20:18,920 มึงไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหมเนี่ย 238 00:20:19,000 --> 00:20:20,520 มึงเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเนี่ย หา 239 00:20:20,600 --> 00:20:22,520 [เต้าหู้] คนนี้คือเพื่อนสนิทพี่ณัฐฮะ 240 00:20:22,600 --> 00:20:25,560 - ชื่อพี่เกณฑ์ ทำงานอยู่ที่เดียวกับพี่ณัฐ - กูไม่ได้เป็นอะไร 241 00:20:28,320 --> 00:20:29,760 คุณแม่ครับ 242 00:20:29,840 --> 00:20:31,040 [เกณฑ์] สวัสดีครับ 243 00:20:32,400 --> 00:20:34,040 [ดนตรีเบาสมอง] 244 00:20:34,120 --> 00:20:35,120 ยัยไฟกะพริบ 245 00:20:35,200 --> 00:20:36,880 [เกณฑ์] นี่แกมาก่อนฉันอีกเหรอ 246 00:20:36,960 --> 00:20:39,040 [เต้าหู้] ผู้หญิงคนนี้ผมไม่รู้จักนะฮะ 247 00:20:39,120 --> 00:20:40,400 แต่ถ้าพี่เกณฑ์รู้จัก 248 00:20:40,480 --> 00:20:42,880 ก็น่าจะเป็นเพื่อนที่ทำงานของพี่ณัฐเหมือนกัน 249 00:20:43,360 --> 00:20:45,680 ฉันเพิ่งสั่งงานแกไปไม่ใช่เหรอ 250 00:20:45,760 --> 00:20:48,240 มาอยู่ที่นี่ทำไมเนี่ย นี่แกมาแอ๊วผู้ชายใช่ไหม 251 00:20:48,320 --> 00:20:50,240 พริบไม่ได้มาก่อน 252 00:20:50,320 --> 00:20:53,160 แต่พริบอยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่แรกเลยต่างหาก 253 00:20:55,120 --> 00:20:56,800 [พริบ] พริบ พริบ… 254 00:20:57,640 --> 00:21:00,000 พริบเป็นคนขับรถชนเขาเอง 255 00:21:03,080 --> 00:21:04,360 [สะอื้น] พริบ… 256 00:21:04,440 --> 00:21:05,760 ก็บอกว่าไม่ใช่ไงพริบ 257 00:21:07,600 --> 00:21:09,200 พี่เป็นคนชนมันเอง 258 00:21:10,840 --> 00:21:13,040 แต่ แต่พริบเป็นคนขับชนนะ 259 00:21:13,120 --> 00:21:14,800 พี่เป็นคนชนมันเอง 260 00:21:20,040 --> 00:21:22,480 [ดนตรีตื่นเต้น] 261 00:21:23,440 --> 00:21:25,080 [เสียงรถเบรก] 262 00:21:25,640 --> 00:21:26,680 [เสียงชนกระแทก] 263 00:21:34,920 --> 00:21:37,800 แกไปตรวจสมองด้วยดีไหมยัยพริบ มโนเก่ง 264 00:21:37,880 --> 00:21:39,680 [เกณฑ์] แม้กระทั่งเรื่องอุบัติเหตุ อีบ้า 265 00:21:39,760 --> 00:21:41,000 พริบเปล่ามโน 266 00:21:41,080 --> 00:21:43,160 [พริบ] ก็พริบคิดว่าพริบชนเขาจริงๆ นี่ 267 00:21:43,720 --> 00:21:46,560 พี่ณัฐเป็นสุภาพบุรุษน่ะ อาจจะออกรับแทนพริบก็ได้ 268 00:21:46,640 --> 00:21:47,760 [เสียงเกณฑ์พ่นลมหายใจ] 269 00:21:47,840 --> 00:21:50,400 ไอ้ณัฐนี่นะ ไอ้ณัฐมันไม่ทำเพื่อแกขนาดนั้นหรอก 270 00:21:50,480 --> 00:21:52,920 [เกณฑ์] แกสิ วางแผนไว้หรือเปล่าเนี่ย 271 00:21:53,000 --> 00:21:54,680 หาทางใกล้ชิดไอ้ณัฐมันใช่ไหม 272 00:21:54,760 --> 00:21:56,120 จะบ้าเหรอพี่เกณฑ์ 273 00:21:56,200 --> 00:21:58,200 ถึงพริบจะคลั่งไคล้พี่ณัฐมากน่ะ 274 00:21:58,280 --> 00:22:00,880 พริบก็ไม่เอาความเป็นความตาย มาใช้ประโยชน์หรอก 275 00:22:00,960 --> 00:22:02,400 จ้ะ 276 00:22:02,480 --> 00:22:04,280 ยังดี ที่เป็นชะนีคิดได้ 277 00:22:04,360 --> 00:22:07,760 แต่ยังไง พริบก็ควรจะมีส่วนรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วย 278 00:22:07,840 --> 00:22:11,240 [พริบ] พริบทำให้เขาตกใจ จนโดดไปชนรถพี่ณัฐ 279 00:22:11,320 --> 00:22:12,320 [เกณฑ์] พริบ 280 00:22:12,400 --> 00:22:14,360 [ขึ้นเสียง] นี่สรุปว่าแกจะวอแวไอ้ณัฐไม่เลิกใช่ไหม 281 00:22:16,280 --> 00:22:17,520 [พริบ] เฮ้ย 282 00:22:17,600 --> 00:22:19,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 283 00:22:20,480 --> 00:22:21,720 [มทนา] เจ้าชายน้อย 284 00:22:21,800 --> 00:22:22,760 เป็นไงบ้างลูก 285 00:22:29,600 --> 00:22:30,920 [เสียงแข็ง] มึงเป็นใคร 286 00:22:31,840 --> 00:22:33,200 บอกกูมา 287 00:22:34,600 --> 00:22:35,720 [เต้าหู้] ผม 288 00:22:38,920 --> 00:22:40,200 ผมเป็น… 289 00:22:40,280 --> 00:22:41,680 [ดนตรีอึดอัด] 290 00:22:41,760 --> 00:22:43,040 ผมเป็นใครก็ไม่รู้ฮะ 291 00:22:45,840 --> 00:22:47,680 [เต้าหู้] ผมจำไม่ได้ 292 00:22:47,760 --> 00:22:50,120 ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง 293 00:22:50,200 --> 00:22:53,000 มึงขับรถชนจนมันความจำเสื่อมเลยเหรอวะ 294 00:22:54,080 --> 00:22:55,720 กูแค่ชนมันเบาๆ 295 00:22:55,800 --> 00:22:56,760 [ณัฐ] แค่เฉี่ยวๆ 296 00:22:57,240 --> 00:22:59,240 หมอก็บอกว่ามันไม่ได้เป็นอะไร 297 00:22:59,320 --> 00:23:01,240 ผลเอกซเรย์สมองก็ปกติ 298 00:23:02,640 --> 00:23:05,880 เดี๋ยวหายแล้ว กลับไปอยู่กับป้านะ 299 00:23:05,960 --> 00:23:07,920 [มทนา] แล้วเดี๋ยวป้าทำอะไรอร่อยๆ ให้กิน 300 00:23:08,000 --> 00:23:09,520 [ดนตรีตึงเครียด] 301 00:23:13,400 --> 00:23:14,920 [เสียงแข็ง] มึงเป็นใคร 302 00:23:15,000 --> 00:23:16,720 - มึงบอกกูมา มึงจะเอาอะไร - ณัฐ 303 00:23:16,800 --> 00:23:18,960 - พูดสิ มึงพูดสิ - [มทนา] ณัฐอย่าไปจับเขาแรงแบบนี้ 304 00:23:19,040 --> 00:23:21,200 - ณัฐ เขาเจ็บอยู่ - [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ ค่อยๆ 305 00:23:21,280 --> 00:23:23,080 ณัฐใจเย็นๆ ได้ไหม 306 00:23:23,160 --> 00:23:24,800 เต้าหู้เขาไม่ได้โกหกหรอก 307 00:23:24,880 --> 00:23:26,640 [มทนา] ตอนรถชนเขาน่ะ อาจจะตกใจ 308 00:23:26,720 --> 00:23:28,920 จนช็อกแล้วความจำเขาหายไปก็ได้นะ 309 00:23:29,640 --> 00:23:31,080 [ณัฐพูดเสียงไม่พอใจ] แม่ 310 00:23:33,160 --> 00:23:35,080 หมอก็บอกอยู่ว่ามันไม่ได้เป็นอะไร 311 00:23:35,160 --> 00:23:37,160 แม่จะให้มันเป็นให้ได้เลยใช่หรือเปล่า 312 00:23:37,720 --> 00:23:39,840 ยังไงแม่ก็จะให้ณัฐรับผิดชอบมันเหรอ 313 00:23:40,360 --> 00:23:42,960 [ดนตรีตึงเครียด] 314 00:23:48,800 --> 00:23:50,280 ไอ้เกณฑ์ 315 00:23:50,360 --> 00:23:51,880 มึงเฝ้ามันไว้เลยนะ 316 00:23:51,960 --> 00:23:53,200 กูจะไปคุยกับหมอ 317 00:23:53,280 --> 00:23:54,280 ไอ้ณัฐ 318 00:23:54,880 --> 00:23:56,000 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ 319 00:23:59,360 --> 00:24:01,520 [เต้าหู้] ถ้าพี่ณัฐไม่เชื่อที่ผมโกหก 320 00:24:02,240 --> 00:24:04,680 ผมจะทำยังไงดีฮะ 321 00:24:04,760 --> 00:24:08,840 [หมอ] ตอนเกิดอุบัติเหตุเนี่ย สมองของคนไข้ อาจจะได้รับการกระทบกระเทือนมากนะครับ 322 00:24:08,920 --> 00:24:10,480 เลยทำให้เกิดสมองหยุดการทำงานครับ 323 00:24:10,560 --> 00:24:12,560 [หมอ] แต่เดี๋ยวสมองมันจะฟื้นตัวของมันเองครับ 324 00:24:12,640 --> 00:24:15,960 เดี๋ยวหมอจะให้นอนโรงพยาบาล สักวันสองวันเพื่อดูอาการนะครับ 325 00:24:16,040 --> 00:24:17,360 และถ้าไม่ดีขึ้นล่ะครับ 326 00:24:17,440 --> 00:24:19,600 [หมอ] ถ้าคนไข้ยังจำอะไรไม่ได้จริงๆ เนี่ย 327 00:24:19,680 --> 00:24:22,280 หมออาจจะให้เอกซเรย์สมอง ซ้ำเป็นครั้งที่สองนะครับ 328 00:24:22,360 --> 00:24:23,800 [หมอ] แต่ถ้าเอกซเรย์แล้วเนี่ย 329 00:24:23,880 --> 00:24:26,320 ยังไม่เจอความผิดปกติทางด้านร่างกายเนี่ย 330 00:24:26,400 --> 00:24:30,040 หมอคิดว่า อาจจะเกิดจากการ กระทบกระเทือนทางด้านจิตใจได้ครับ 331 00:24:30,120 --> 00:24:33,640 เดี๋ยวหมอก็คงจะต้องปรึกษาหมอจิตเวช เพื่อประเมินอาการอีกครั้งหนึ่งนะครับ 332 00:24:34,240 --> 00:24:35,240 ได้ครับ 333 00:24:36,000 --> 00:24:37,840 [ดนตรีเศร้า] 334 00:24:40,400 --> 00:24:41,960 หมอเขาว่าไงบ้างวะ 335 00:24:42,040 --> 00:24:44,320 หมอบอกให้มันอยู่ที่นี่อีกวันสองวัน 336 00:24:44,400 --> 00:24:45,920 รอดูอาการอีกที 337 00:24:48,080 --> 00:24:49,400 [มทนา] เห็นไหมณัฐ 338 00:24:50,000 --> 00:24:53,320 เต้าหู้เขาไม่ได้โกหก ว่าเขาความจำเสื่อมเสียหน่อย 339 00:24:53,400 --> 00:24:55,560 [มทนา] เขาไม่ใช่คนไม่ดีนะ 340 00:24:57,320 --> 00:25:00,000 เมื่อคืน ตอนณัฐเมากลับมา 341 00:25:00,080 --> 00:25:02,800 เขายังแบกณัฐขึ้นไปนอนข้างบนเลย 342 00:25:07,800 --> 00:25:10,960 [เต้าหู้] เออ ผมลืมเรื่องเมื่อคืนไปเลยฮะ 343 00:25:11,040 --> 00:25:13,440 ขอย้อนกลับไปเมื่อวานอีกสักรอบนะฮะ 344 00:25:14,040 --> 00:25:17,280 เมื่อวาน มันเกิดเรื่องขึ้นมากมายจริงๆ 345 00:25:17,360 --> 00:25:18,880 [ดนตรีเศร้า] 346 00:25:20,120 --> 00:25:22,680 [เต้าหู้] หลังจากที่ผมกลายเป็นคนแบบงงๆ 347 00:25:22,760 --> 00:25:25,560 ผมก็พยายามหาทางกลับไปเป็นตุ๊กตาหมีฮะ 348 00:25:41,480 --> 00:25:43,760 [เต้าหู้] แต่มันไม่ง่าย เหมือนตอนกลายเป็นคนน่ะสิฮะ 349 00:25:43,840 --> 00:25:44,760 [เก้าอี้] อือ 350 00:25:44,840 --> 00:25:46,600 ลองสายมูดูไหมเต้าหู้ 351 00:25:47,120 --> 00:25:50,120 [ดนตรีเบาสมอง] 352 00:26:00,120 --> 00:26:02,000 [เสียงหอบหายใจแรง] 353 00:26:05,400 --> 00:26:07,000 [ผ้านวม] เต้าหู้ 354 00:26:07,080 --> 00:26:09,720 หรือจะลองกลับไปจุดเริ่มต้นดูไหมล่ะ 355 00:26:09,800 --> 00:26:10,800 [หมอนข้าง] อือ 356 00:26:12,440 --> 00:26:15,160 [เต้าหู้] พี่ณัฐคงตกใจถ้ากลับมาเจอผมในสภาพนี้ 357 00:26:15,640 --> 00:26:17,680 และผมก็อาจจะ 358 00:26:17,760 --> 00:26:19,080 โดนทิ้ง 359 00:26:20,040 --> 00:26:23,000 ยังไงผมก็ต้องกลับไปเป็นตุ๊กตาหมีให้ได้ฮะ 360 00:26:23,080 --> 00:26:25,080 ผมอยากอยู่กับพี่ณัฐตลอดไป 361 00:26:26,840 --> 00:26:29,280 [ดนตรีตึงเครียด] 362 00:26:32,520 --> 00:26:33,800 [เต้าหู้] ผมกลัว 363 00:26:35,200 --> 00:26:37,520 ผมคงต้องรีบบอกความจริงกับพี่ณัฐแล้วล่ะฮะ 364 00:26:37,600 --> 00:26:40,600 [ดนตรีเศร้า] 365 00:27:01,600 --> 00:27:03,120 พี่ณัฐกลับมาแล้ว 366 00:27:08,280 --> 00:27:10,040 - [คนขับ] ถึงแล้วครับผม - [ณัฐ] ถึงแล้วเหรอ 367 00:27:10,120 --> 00:27:11,680 [คนขับ] ค่อยๆ ลงครับ ค่อยๆ ลงครับ 368 00:27:11,760 --> 00:27:14,040 ทำไมมีคนมาส่งพี่ณัฐด้วยล่ะฮะ 369 00:27:16,040 --> 00:27:18,880 - [ณัฐ] โอ๊ยพี่ ถึงแล้วเหรอ - [คนขับ] ครับผม ถึงแล้วครับ 370 00:27:20,040 --> 00:27:21,880 [ณัฐ] เฮ้ย พี่ไม่ต้องพี่ 371 00:27:21,960 --> 00:27:23,560 พี่กลับได้เลยพี่ ผมไหว 372 00:27:29,600 --> 00:27:32,600 [ดนตรีอบอุ่น] 373 00:27:57,040 --> 00:27:58,120 ใครวะ 374 00:28:06,320 --> 00:28:07,760 [เสียงหัวเราะ] 375 00:28:07,840 --> 00:28:09,200 ที่รัก 376 00:28:16,680 --> 00:28:19,560 [เสียงครางคล้ายจะอาเจียน] 377 00:28:19,640 --> 00:28:21,880 [เต้าหู้] ก็ตามที่คุณป้าเล่านั่นแหละฮะ 378 00:28:22,360 --> 00:28:23,440 พี่ณัฐ 379 00:28:23,520 --> 00:28:25,360 [เต้าหู้] พี่ณัฐเมา [เสียงณัฐคราง] 380 00:28:29,280 --> 00:28:31,200 [เต้าหู้] คนที่มาส่งพี่ณัฐ 381 00:28:31,280 --> 00:28:34,160 ก็คือคนขับรถที่โทรเรียกผ่านมือถือนั่นแหละฮะ 382 00:28:35,160 --> 00:28:37,560 เป็นคนนี่มันสะดวกสบายจริงๆ เลยนะฮะ 383 00:28:38,560 --> 00:28:40,760 แต่พอพี่ณัฐเป็นแบบนี้ 384 00:28:40,840 --> 00:28:43,200 ผมเลยไม่ได้บอกความจริงกับพี่ณัฐเลยฮะ 385 00:28:46,360 --> 00:28:47,320 [เสียงณัฐคราง] 386 00:28:54,640 --> 00:28:57,080 อือ ที่รัก 387 00:28:57,160 --> 00:29:00,080 [ดนตรีโรแมนติก] 388 00:29:13,240 --> 00:29:14,760 [เสียงดึงตัว] 389 00:29:18,120 --> 00:29:19,800 [เอฟเฟกต์เปล่งประกาย] 390 00:29:20,800 --> 00:29:23,800 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 391 00:29:40,240 --> 00:29:42,440 [เสียงณัฐจิ๊ปากและคราง] 392 00:29:43,920 --> 00:29:45,200 พี่ณัฐร้อนเหรอฮะ 393 00:29:45,680 --> 00:29:46,800 เออ 394 00:29:51,520 --> 00:29:53,600 [เสียงณัฐคราง] 395 00:30:12,880 --> 00:30:14,760 [เต้าหู้] อุ่นจังเลยฮะ 396 00:30:38,560 --> 00:30:39,680 [เสียงณัฐคราง] 397 00:31:05,560 --> 00:31:07,840 [เสียงนกร้อง] 398 00:31:07,920 --> 00:31:09,840 [เต้าหู้] เรื่องราวของเมื่อวาน 399 00:31:11,920 --> 00:31:13,760 ก็จบลงเท่านี้แหละฮะ 400 00:31:14,960 --> 00:31:17,640 แต่เรื่องระหว่างผมกับพี่ณัฐในเช้าวันนี้ 401 00:31:18,400 --> 00:31:20,040 ยังมีต่ออีกนะฮะ 402 00:31:20,120 --> 00:31:22,720 [ดนตรีโรแมนติก] 403 00:31:32,400 --> 00:31:33,600 พี่หนึ่ง 404 00:31:34,800 --> 00:31:36,920 [เต้าหู้] ผมก็ไม่รู้ว่าพี่ณัฐหมายถึงใคร 405 00:31:37,560 --> 00:31:39,280 ทำไมพอมาเป็นคนแล้ว 406 00:31:39,360 --> 00:31:41,720 ผมถึงไม่รู้จักใครเต็มไปหมดเลยล่ะฮะ 407 00:31:42,600 --> 00:31:43,720 เฮ้ย 408 00:31:46,280 --> 00:31:47,720 มึงไม่ใช่พี่หนึ่งนี่ 409 00:31:53,560 --> 00:31:55,120 มึงเป็นใครเนี่ย 410 00:32:04,240 --> 00:32:05,640 [เสียงถอนหายใจ] 411 00:32:06,280 --> 00:32:08,160 เมาจนไม่รู้เรื่องเลยกู 412 00:32:09,160 --> 00:32:11,240 หิ้วติดมือกลับบ้านมาอีกจนได้ 413 00:32:12,360 --> 00:32:13,800 พี่ณัฐว่าอะไรนะฮะ 414 00:32:15,280 --> 00:32:16,320 เปล่า 415 00:32:20,480 --> 00:32:22,160 สเปกกูมันแน่นอนจริงๆ 416 00:32:22,240 --> 00:32:23,120 หา 417 00:32:24,520 --> 00:32:25,880 มึงกลับได้แล้วไป 418 00:32:25,960 --> 00:32:27,520 [ณัฐ] เดี๋ยวกูไปส่งหน้าบ้าน 419 00:32:28,160 --> 00:32:30,680 [ดนตรีเบาสมอง] 420 00:32:30,760 --> 00:32:31,880 ไปสิ 421 00:32:32,360 --> 00:32:34,120 ผมไม่อยากไปนี่ฮะ 422 00:32:35,480 --> 00:32:37,240 ไม่อยากไปก็ต้องไป 423 00:32:37,800 --> 00:32:38,840 [ณัฐ] ไปเร็ว 424 00:32:38,920 --> 00:32:40,200 ไป ลุก 425 00:32:40,280 --> 00:32:42,040 [ณัฐ] ไป เดี๋ยวแม่กูตื่น 426 00:32:42,120 --> 00:32:44,160 ลุก ไป 427 00:32:52,360 --> 00:32:53,680 แล้วเสื้อผ้ามึงอยู่ไหนเนี่ย 428 00:32:56,840 --> 00:32:58,560 เอาของกูไปใส่ก่อนแล้วกันไป 429 00:33:03,440 --> 00:33:04,560 หันไป 430 00:33:12,680 --> 00:33:13,920 [ณัฐ] เอ้า 431 00:33:14,800 --> 00:33:16,320 กูอาบน้ำก่อนแล้วกัน 432 00:33:20,440 --> 00:33:23,320 ทำยังไงดี เจ้าหมีต้องไปจริงๆ เหรอ 433 00:33:23,880 --> 00:33:27,280 [เสียงผ้านวมถอนหายใจ] พวกเราคงทำได้แค่อธิษฐานแล้วแหละ 434 00:33:27,760 --> 00:33:30,680 [ดนตรีเบาสมอง] 435 00:33:32,400 --> 00:33:33,600 [ณัฐพูดเสียงเบา] เร็วๆ 436 00:33:34,520 --> 00:33:35,680 เบาๆ ด้วย 437 00:33:36,760 --> 00:33:37,760 พี่ณัฐ 438 00:33:38,720 --> 00:33:40,520 เบาๆ สิ เดี๋ยวแม่กูตื่น 439 00:33:41,640 --> 00:33:42,640 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 440 00:33:44,320 --> 00:33:45,800 จะเรียกทำไมนักหนาเนี่ย 441 00:33:45,880 --> 00:33:46,880 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 442 00:33:47,920 --> 00:33:49,320 ขึ้นฉ่าย 443 00:33:50,640 --> 00:33:51,840 เงียบๆ เลยนะ 444 00:33:51,920 --> 00:33:52,760 [ณัฐ] มาเร็ว 445 00:33:54,160 --> 00:33:57,160 [ดนตรีเบาสมอง] 446 00:33:59,920 --> 00:34:02,440 ณัฐจะพาเจ้าชายน้อยไปไหนแต่เช้าล่ะลูก 447 00:34:04,480 --> 00:34:05,840 "เจ้าชายน้อย" 448 00:34:07,000 --> 00:34:08,800 แม่หมายถึงเต้าหู้น่ะ 449 00:34:11,120 --> 00:34:12,360 แม่รู้จักกับไอ้นี่ด้วยเหรอ 450 00:34:12,440 --> 00:34:13,960 ก็เขาเป็นเพื่อนณัฐไม่ใช่เหรอ 451 00:34:15,560 --> 00:34:19,000 ก็แม่เห็นเขาตกมาจากระเบียงห้องณัฐ ตั้งแต่เมื่อวานตอนเช้าแล้วนะ 452 00:34:20,000 --> 00:34:22,719 ไอ้นี่ไม่ใช่เพื่อนณัฐนะแม่ มันเป็นใครก็ไม่รู้ 453 00:34:23,880 --> 00:34:25,679 [ดนตรีอึดอัด] 454 00:34:25,760 --> 00:34:26,800 [ณัฐ] มึงเป็นใครนี่หา 455 00:34:26,880 --> 00:34:27,800 - ณัฐ - มึงเข้ามาทำไม 456 00:34:27,880 --> 00:34:30,040 - [ณัฐ] มึงจะเอาอะไร - [มทนา] ณัฐใจเย็นๆ 457 00:34:30,120 --> 00:34:31,960 - เฮ้ยพูดสิ - ณัฐใจเย็นๆ ลูก 458 00:34:32,040 --> 00:34:33,679 มึงเป็นใบ้เหรอ มึงพูดมาสิวะ 459 00:34:34,840 --> 00:34:36,280 ไม่พูดใช่ไหม 460 00:34:36,360 --> 00:34:37,800 - [ณัฐ] มานี่ มานี่ - [มทนา] ณัฐ 461 00:34:39,480 --> 00:34:43,040 ณัฐอย่าเอาเต้าหู้ไป ณัฐอย่าเอาเต้าหู้ไปณัฐ ณัฐ 462 00:34:43,120 --> 00:34:45,320 - ณัฐใจเย็นๆ - [ณัฐ] เดินสิวะ 463 00:34:46,120 --> 00:34:47,639 - เข้าไป - [มทนา] ณัฐ 464 00:34:47,719 --> 00:34:50,760 - [ณัฐ] เข้าไปสิ - [มทนา] ณัฐ เต้าหู้ไม่ใช่โจรนะ 465 00:34:51,520 --> 00:34:52,679 [ณัฐ] แม่หลบสิ 466 00:34:52,760 --> 00:34:55,440 [มทนา] ถ้าเขาไม่ใช่เพื่อนณัฐ เขาก็คงเป็นคนที่ 467 00:34:55,520 --> 00:34:57,800 พ่อส่งมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ 468 00:34:57,880 --> 00:35:00,840 [ดนตรีตึงเครียดปนเศร้า] 469 00:35:02,120 --> 00:35:04,400 [ขึ้นเสียง] แม่เลิกพูดถึงพ่อสักทีได้ไหม 470 00:35:04,480 --> 00:35:07,200 [ณัฐ] พ่อไม่ได้พาใครมาทั้งนั้นแหละ ไอ้นี่มันเป็นโจร 471 00:35:07,280 --> 00:35:08,760 มันแอบเข้าบ้านเรามาเนี่ย 472 00:35:09,680 --> 00:35:11,640 ณัฐจะพามันส่งตำรวจ 473 00:35:11,720 --> 00:35:13,640 [เสียงสั่น] ไม่เอาณัฐ ณัฐ 474 00:35:14,840 --> 00:35:17,520 ณัฐอย่าพาเต้าหู้ไป ณัฐ ณัฐ 475 00:35:18,520 --> 00:35:19,480 [มทนา] ณัฐ 476 00:35:31,040 --> 00:35:32,120 [เสียงดับเครื่องยนต์] 477 00:35:32,200 --> 00:35:33,520 ลงไป 478 00:35:36,240 --> 00:35:37,600 [ขึ้นเสียง] กูบอกให้ลงไปไง 479 00:35:39,640 --> 00:35:40,560 มึงไม่ลงใช่ไหม 480 00:35:45,680 --> 00:35:47,640 [ดนตรีตื่นเต้น] 481 00:35:49,240 --> 00:35:50,880 [ณัฐ] โอ๊ย [เสียงซี้ดปาก] 482 00:35:52,040 --> 00:35:53,080 ขอโทษนะฮะพี่ณัฐ 483 00:35:54,480 --> 00:35:55,560 [ณัฐ] ไอ้เด็กเวร 484 00:35:55,640 --> 00:35:57,040 จะลองดีกับกูใช่ไหม 485 00:36:00,320 --> 00:36:02,200 [เต้าหู้] เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละฮะ 486 00:36:03,040 --> 00:36:05,200 จุดเริ่มต้นที่พี่ณัฐวิ่งไล่ผม 487 00:36:06,560 --> 00:36:08,440 เขาพาผมมาสถานีตำรวจ 488 00:36:09,840 --> 00:36:11,200 แต่สุดท้าย 489 00:36:11,800 --> 00:36:14,160 เขาต้องพาผมไปโรงพยาบาลแทน 490 00:36:19,960 --> 00:36:23,200 มันทำแค่นั้นน่ะ แม่ก็เชื่อแล้วเหรอว่ามันเป็นคนดี 491 00:36:24,240 --> 00:36:26,160 มันอาจจะวางแผนตบตาแม่ก็ได้ 492 00:36:26,240 --> 00:36:27,920 ผมเปล่านะฮะ 493 00:36:28,000 --> 00:36:29,160 ผมไม่ได้ทำแบบนั้น 494 00:36:30,880 --> 00:36:33,160 แม่ก็เชื่อว่าเต้าหู้ไม่ได้เป็นแบบนั้น 495 00:36:33,960 --> 00:36:36,960 ถ้าหมออนุญาตให้เต้าหู้ออกจากโรงพยาบาล 496 00:36:37,440 --> 00:36:39,200 ณัฐพาเต้าหู้กลับบ้านเรานะ 497 00:36:40,040 --> 00:36:41,880 ณัฐเป็นคนชนเขา 498 00:36:41,960 --> 00:36:43,880 ณัฐก็ต้องรับผิดชอบนะ 499 00:36:45,160 --> 00:36:47,120 เดี๋ยวพริบช่วยรับผิดชอบด้วยค่ะ 500 00:36:47,200 --> 00:36:48,560 หยุด 501 00:36:49,920 --> 00:36:51,760 ณัฐก็รับผิดชอบ 502 00:36:51,840 --> 00:36:53,840 พามันมาโรงพยาบาลแล้วไงแม่ 503 00:36:54,480 --> 00:36:56,040 และถ้ามันไม่มีญาติ 504 00:36:56,120 --> 00:36:57,600 [ณัฐ] ไม่มีครอบครัว 505 00:36:57,680 --> 00:36:59,920 ณัฐจะพามันส่งสถานสงเคราะห์ ตามที่หมอเขาแนะนำ 506 00:37:01,720 --> 00:37:02,880 ทำไมณัฐใจดำแบบนี้ 507 00:37:04,040 --> 00:37:05,480 [ดนตรีตึงเครียด] 508 00:37:05,560 --> 00:37:09,000 เอาเต้าหู้ไปดูแลที่บ้านมันก็ไม่ได้ลำบากอะไร 509 00:37:09,080 --> 00:37:11,560 [มทนา] หรือ เดี๋ยวแม่ช่วยดูแลเองนะ 510 00:37:13,960 --> 00:37:15,360 แม่เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ 511 00:37:16,080 --> 00:37:19,040 ณัฐ ไอ้ณัฐ มึงใจเย็นหน่อยสิวะ 512 00:37:19,120 --> 00:37:20,280 กูเย็นแล้ว 513 00:37:20,360 --> 00:37:21,960 [ณัฐ] แต่มึงไม่เห็นเหรอ 514 00:37:22,040 --> 00:37:23,640 แม่จะเอาใครไม่รู้เข้าบ้าน 515 00:37:24,880 --> 00:37:27,120 มึงก็รู้บ้านกูมีแต่คนแก่กับหมา 516 00:37:27,200 --> 00:37:28,520 เกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไง 517 00:37:28,600 --> 00:37:30,520 แต่มึงก็ใจเย็นนิดหนึ่งสิวะ 518 00:37:31,920 --> 00:37:33,880 ณัฐจะมากังวลอะไรตอนนี้ 519 00:37:36,640 --> 00:37:39,320 ที่ผ่านมาณัฐก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านอยู่แล้ว 520 00:37:39,400 --> 00:37:41,120 [มทนา] แม่ก็อยู่ของแม่ได้ 521 00:37:43,000 --> 00:37:45,400 แล้วแม่อยู่โดยไม่ให้ณัฐเดือดร้อนได้ไหมล่ะ 522 00:37:46,480 --> 00:37:48,840 แต่ไม่ว่าณัฐจะอยู่ หรือไม่อยู่ 523 00:37:48,920 --> 00:37:50,480 [ขึ้นเสียง] แม่ก็เดือดร้อนอยู่ดีนั่นแหละ 524 00:37:51,640 --> 00:37:54,920 เพราะณัฐเป็นแบบนี้ และแม่ก็เป็นแบบนี้ไง 525 00:37:55,000 --> 00:37:57,160 - ณัฐเลยไม่อยากอยู่ - [เกณฑ์] ณัฐ พอได้แล้ว 526 00:37:58,440 --> 00:38:00,840 [ดนตรีเศร้า] 527 00:38:01,960 --> 00:38:03,080 [เสียงสะอื้น] 528 00:38:05,520 --> 00:38:07,720 เจ้าชายน้อยไปอยู่บ้านป้านะ 529 00:38:09,360 --> 00:38:11,240 ไปอยู่บ้านป้านะ 530 00:38:11,320 --> 00:38:13,080 [เสียงสะอื้น] [มทนา] เจ้าชายน้อยไปอยู่กับป้า 531 00:38:13,160 --> 00:38:16,400 - [เกณฑ์] ณัฐๆ - บอกแล้วไงว่าณัฐไม่ให้อยู่ แม่ไม่ฟังณัฐเหรอ 532 00:38:16,480 --> 00:38:17,760 ไอ้ณัฐ 533 00:38:22,320 --> 00:38:23,880 [ณัฐ] แม่เลิกเป็นแบบนี้สักที 534 00:38:23,960 --> 00:38:24,920 ณัฐเหนื่อย 535 00:38:25,560 --> 00:38:27,720 ฟังณัฐบ้างได้หรือเปล่าว่าณัฐไม่ให้มันไปอยู่ 536 00:38:28,480 --> 00:38:29,760 พี่ณัฐ 537 00:38:30,280 --> 00:38:31,720 หยุดว่าคุณป้าก่อนนะฮะ 538 00:38:31,800 --> 00:38:33,120 มึงอย่าเสือก 539 00:38:33,200 --> 00:38:35,040 ที่เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะมึงนั่นแหละ 540 00:38:39,480 --> 00:38:40,720 มึง 541 00:38:40,800 --> 00:38:42,040 ค่อยสิวะ 542 00:38:45,880 --> 00:38:46,920 แม่ 543 00:38:47,000 --> 00:38:49,200 - แม่ฟังณัฐนะ - แม่ไม่ฟัง 544 00:38:49,680 --> 00:38:51,280 - กลับบ้านกันเถอะแม่ - แม่ไม่ฟัง แม่ไม่ฟัง 545 00:38:51,360 --> 00:38:52,840 - ปล่อยมันไว้นี่แหละแม่ - แม่ไม่ฟัง 546 00:38:52,920 --> 00:38:54,840 - [ณัฐ] ณัฐขอร้องล่ะแม่ - [มทนา] ไม่เอา แม่ไม่ฟัง 547 00:38:54,920 --> 00:38:56,400 แม่ ณัฐขอร้อง 548 00:38:56,480 --> 00:38:59,400 - [ณัฐ] ปล่อยมันไว้นี่แหละแม่ - ไม่ฟัง แม่ไม่ฟัง แม่จะอยู่กับเต้าหู้ 549 00:38:59,480 --> 00:39:01,560 [ณัฐ] แม่เลิกเป็นแบบนี้ แม่ ผมขอร้องเถอะ 550 00:39:01,640 --> 00:39:03,160 ณัฐขอร้อง 551 00:39:03,240 --> 00:39:05,560 [รองเท้าขวา] โอ๊ย เมื่อไหร่จะเลิกทะเลาะกัน 552 00:39:07,000 --> 00:39:08,840 - [ณัฐ] แม่ - ทำอะไรสักอย่างหน่อยสิฮะ 553 00:39:08,920 --> 00:39:10,280 ให้ป้าทำอะไรนะ 554 00:39:10,360 --> 00:39:12,040 [ดนตรีเบาสมอง] 555 00:39:13,560 --> 00:39:16,560 [เสียงรองเท้าออกแรงขืน] 556 00:39:28,760 --> 00:39:30,840 [เอฟเฟกต์เสียงปิ๊ง] 557 00:39:54,560 --> 00:39:55,720 แม่เป็นอะไรเนี่ย 558 00:39:56,200 --> 00:39:59,480 เต้าหู้ช่วยแม่จนตัวเองต้องเจ็บตัวซ้ำ 559 00:39:59,560 --> 00:40:02,360 ณัฐยังจะให้แม่ทิ้งเต้าหู้ไว้ที่โรงพยาบาลอีก 560 00:40:04,080 --> 00:40:06,720 หมอไม่ปล่อยให้มันตายคาโรงพยาบาลหรอกแม่ 561 00:40:07,280 --> 00:40:08,680 ไม่รู้ล่ะ 562 00:40:08,760 --> 00:40:10,640 พรุ่งนี้แม่จะไปหาเต้าหู้ 563 00:40:11,640 --> 00:40:13,560 ก่อนที่แม่จะไปห่วงมันน่ะ 564 00:40:13,640 --> 00:40:14,840 ห่วงตัวเองก่อนไหม 565 00:40:14,920 --> 00:40:16,400 แม่ไม่ได้เป็นอะไร 566 00:40:17,160 --> 00:40:19,520 [มทนา] เต้าหู้ช่วยแม่ ณัฐก็เห็น 567 00:40:21,280 --> 00:40:22,920 ณัฐไม่คุยกับแม่แล้ว 568 00:40:23,000 --> 00:40:24,160 แม่พักผ่อนแล้วกัน 569 00:40:24,640 --> 00:40:26,840 [ดนตรีเศร้า] 570 00:41:00,560 --> 00:41:02,080 มีใครอยู่ไหมฮะ 571 00:41:09,720 --> 00:41:11,520 มีใครได้ยินผมบ้างไหมฮะ 572 00:41:24,320 --> 00:41:26,200 [เต้าหู้] ข้าวของบางชิ้น 573 00:41:27,120 --> 00:41:29,400 ถ้าคนไม่ต้องการก็แค่เอาไปทิ้ง 574 00:41:30,760 --> 00:41:33,920 แต่คนจะทิ้งคนด้วยกัน เหมือนข้าวของได้จริงๆ เหรอฮะ 575 00:41:39,160 --> 00:41:40,240 พี่ณัฐ 576 00:41:41,200 --> 00:41:43,560 พี่ณัฐคงไม่ทิ้งผมไว้ที่นี่ใช่ไหมฮะ 577 00:42:23,320 --> 00:42:26,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 578 00:42:41,440 --> 00:42:42,920 - [พร้อมกัน] ใครน่ะ - โอ๊ย 579 00:42:43,000 --> 00:42:46,640 ยุ่งอะไรกับเขานักหนาน้า [เสียงถอนใจ] 580 00:42:51,080 --> 00:42:52,120 สวัสดีครับ 581 00:42:52,200 --> 00:42:54,320 เอ่อ สวัสดีๆ 582 00:42:54,400 --> 00:42:56,440 อากาศดีนะคะ เนอะ 583 00:42:56,520 --> 00:42:58,080 [โหน่ง] ครับ [เสียงจันหัวเราะ] 584 00:42:58,160 --> 00:42:59,160 [ชู] ฮึ 585 00:43:01,880 --> 00:43:03,600 [พูดกระซิบ] ใครน่ะครับ 586 00:43:03,680 --> 00:43:05,000 ปัดโธ่ เอ้า 587 00:43:19,160 --> 00:43:21,800 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 588 00:43:21,880 --> 00:43:23,960 [ดนตรีเบาสมอง] 589 00:43:28,480 --> 00:43:29,360 เฮ้ย 590 00:43:29,440 --> 00:43:30,560 มานี่ซิ 591 00:43:36,200 --> 00:43:37,920 มึงชื่อเต้าหู้ใช่ไหม 592 00:43:41,520 --> 00:43:42,760 ผมจำไม่ได้ฮะ 593 00:43:42,840 --> 00:43:45,240 แต่คุณป้าเรียกผมแบบนั้นน่ะฮะ 594 00:43:45,320 --> 00:43:47,680 แม่นึกถึงตุ๊กตาหมีของณัฐน่ะ 595 00:43:48,400 --> 00:43:49,520 ณัฐไม่ว่าใช่ไหม 596 00:43:49,600 --> 00:43:51,440 มันก็แค่ชื่อน่ะแม่ 597 00:43:51,520 --> 00:43:52,960 ณัฐไม่สนใจหรอก 598 00:43:56,360 --> 00:43:57,680 กูยอมให้มึงอยู่ที่นี่ก็ได้ 599 00:43:59,720 --> 00:44:01,040 แต่แค่ชั่วคราว 600 00:44:02,080 --> 00:44:03,400 [เสียงอ่อน] ณัฐ 601 00:44:03,480 --> 00:44:04,560 ณัฐให้ได้เท่านี้แม่ 602 00:44:05,320 --> 00:44:07,440 มันจะอยู่บ้านเราตลอดไปไม่ได้ 603 00:44:07,920 --> 00:44:10,480 ความจำมันกลับมาเมื่อไหร่ ก็กลับบ้านมันเมื่อนั้น 604 00:44:11,600 --> 00:44:14,480 [ดนตรีเศร้า] 605 00:44:14,560 --> 00:44:15,840 ได้ฮะ 606 00:44:15,920 --> 00:44:17,840 และระหว่างมึงอยู่ที่นี่นะ 607 00:44:17,920 --> 00:44:21,760 หน้าที่ของมึงคือต้องดูแลบ้าน ทำความสะอาดบ้าน 608 00:44:21,840 --> 00:44:22,880 แล้วก็อยู่เป็นเพื่อนแม่กู 609 00:44:23,640 --> 00:44:26,360 ฮะ ผมจะทำตามที่พี่ณัฐบอกฮะ 610 00:44:27,240 --> 00:44:28,120 ดี 611 00:44:28,680 --> 00:44:30,640 และมึงก็ไม่ต้องห่วงนะ 612 00:44:30,720 --> 00:44:32,600 กูจะช่วยให้ความจำมึงกลับมาเอง 613 00:44:33,160 --> 00:44:35,160 เพราะกูก็อยากรู้เหมือนกัน 614 00:44:35,240 --> 00:44:36,880 ว่ามึงเป็นใครกันแน่ 615 00:44:40,160 --> 00:44:42,040 - ณัฐไปนะแม่ - [มทนา] ณัฐ 616 00:44:42,120 --> 00:44:43,720 เดี๋ยว ณัฐ 617 00:44:43,800 --> 00:44:44,720 [มทนา] เอา… 618 00:44:44,800 --> 00:44:48,080 เอาปิ่นโตไปด้วยสิลูก แม่อุ่นให้แล้ว 619 00:44:49,400 --> 00:44:52,400 [ดนตรีซึ้ง] 620 00:45:00,360 --> 00:45:03,240 [ดนตรีผ่อนคลาย] 621 00:45:03,320 --> 00:45:05,680 [เกณฑ์] ได้เลยครับ ส่วนเรื่องสินค้าที่โฆษณาแฝงเนี่ย 622 00:45:05,760 --> 00:45:07,480 ผมจัดการให้เรียบร้อยแล้วนะครับ 623 00:45:07,560 --> 00:45:09,320 แล้วสินค้านี่เป็นประเภทไหนครับ 624 00:45:09,400 --> 00:45:10,680 [พริบ] พี่ณัฐ 625 00:45:12,320 --> 00:45:13,440 - โอเคครับ - โอ๊ย 626 00:45:15,320 --> 00:45:16,440 [พริบ] พี่ณัฐ 627 00:45:17,440 --> 00:45:19,000 - คุยงานอยู่ - [พริบ] พี่ณัฐ 628 00:45:21,560 --> 00:45:23,480 [เสียงตื่นเต้น] สุดยอด 629 00:45:23,560 --> 00:45:25,360 [เจือ] ดี โอ้ 630 00:45:25,440 --> 00:45:26,400 ขอบคุณครับพี่เจือ 631 00:45:26,480 --> 00:45:29,280 แต่กูไม่รู้เรื่องเลยว่ะ กูไม่เข้าใจ 632 00:45:29,880 --> 00:45:31,240 [เจือ] เอ้า 633 00:45:31,320 --> 00:45:33,680 กูไม่แก้อะไรแล้ว เอาไป ให้ทีมงานไป 634 00:45:34,200 --> 00:45:35,400 [เจือ] เขาจะปิดกล้องแล้ว 635 00:45:35,480 --> 00:45:38,200 - [ณัฐ] ได้ครับ - เดี๋ยวค่อยมาคุยโปรเจกต์ใหม่กับพี่นะ 636 00:45:38,280 --> 00:45:39,720 - จริงสิพี่ - [เจือ] เดี๋ยวๆ แป๊บ 637 00:45:41,640 --> 00:45:43,400 แจ๋ว กาแฟได้หรือยัง 638 00:45:43,480 --> 00:45:44,640 เร็ว 639 00:45:44,720 --> 00:45:45,640 วุ้ย 640 00:45:46,200 --> 00:45:47,440 [เสียงวางโทรศัพท์] 641 00:45:48,840 --> 00:45:51,120 ไปคิดอะไรมา เขาอยากได้อะไรใหม่ๆ 642 00:45:51,680 --> 00:45:53,720 จริงๆ ผมก็มีเรื่องที่อยากทำอยู่นะพี่ 643 00:45:56,560 --> 00:45:59,560 [ดนตรีผ่อนคลาย] 644 00:46:00,760 --> 00:46:01,880 [เสียงถอนหายใจ] 645 00:46:03,280 --> 00:46:04,320 ไอ้ณัฐ 646 00:46:05,200 --> 00:46:06,520 เลิกนอยด์ได้แล้วนะมึงน่ะ 647 00:46:07,760 --> 00:46:09,960 พี่เจือเขาไม่ใช่ไม่เอาของมึงเว้ย 648 00:46:10,040 --> 00:46:11,200 มันโอเค 649 00:46:11,280 --> 00:46:13,400 แต่แค่บริษัทเราไม่เคยทำเรื่องแนวนี้ 650 00:46:13,480 --> 00:46:14,640 [เกณฑ์] มันก็เลยเสี่ยง 651 00:46:15,680 --> 00:46:17,360 [เสียงเกณฑ์ถอนหายใจ] 652 00:46:17,440 --> 00:46:20,840 กูบอกว่าอย่านอยด์ อย่านอยด์ อย่านอยด์ อย่านอยด์ 653 00:46:21,800 --> 00:46:24,280 มึงก็แค่กลับไปพัฒนามาให้เขาดูอีกทีเนี่ย 654 00:46:24,360 --> 00:46:25,960 พี่เจือเขาไว้ใจมึงนะณัฐ 655 00:46:27,520 --> 00:46:28,960 กูก็ไว้ใจมึงนะเว้ย 656 00:46:29,640 --> 00:46:30,760 ทำได้อยู่แล้วเว้ย 657 00:46:30,840 --> 00:46:32,640 เออ กูก็รู้ 658 00:46:32,720 --> 00:46:34,640 กูก็ไม่ได้จะยอมแพ้ 659 00:46:34,720 --> 00:46:36,720 อุตส่าห์ได้โอกาสมาลองทำทั้งที 660 00:46:36,800 --> 00:46:38,600 ยังไงกูก็สู้เต็มที่อยู่แล้ว 661 00:46:38,680 --> 00:46:40,240 [เสียงตบโต๊ะ] ต้องอย่างนี้สิวะ 662 00:46:40,320 --> 00:46:41,400 [พริบ] พี่ณัฐ 663 00:46:41,480 --> 00:46:42,560 [ดนตรีเบาสมอง] 664 00:46:42,640 --> 00:46:43,800 [พริบ] พี่ณัฐ 665 00:46:46,760 --> 00:46:48,520 [เสียงพริบครางในคอและณัฐร้องเจ็บ] 666 00:46:49,240 --> 00:46:52,000 [เสียงพริบหัวเราะในคอ] 667 00:46:52,080 --> 00:46:53,920 [ณัฐ] อื้อฮือ 668 00:46:54,000 --> 00:46:57,520 [เกณฑ์] อีพริบ นี่แกแอบติดจีพีเอส ไว้ที่ไอ้ณัฐเหรอวะ 669 00:46:57,600 --> 00:46:59,720 ถึงได้ตามเจอทุกที่แบบนี้ 670 00:46:59,800 --> 00:47:00,720 มานี่เลย 671 00:47:01,960 --> 00:47:04,160 เขาเรียกว่าพรหมลิขิตหรอก 672 00:47:04,240 --> 00:47:05,920 - อีบ้า - โอ๊ย 673 00:47:06,000 --> 00:47:08,320 ไม่ต้องพูดมากเลย มีอะไร 674 00:47:08,400 --> 00:47:10,480 พริบว่าจะชวนพี่ณัฐไปลองร้านเปิดใหม่… 675 00:47:10,560 --> 00:47:11,560 ไม่ไป 676 00:47:13,000 --> 00:47:14,520 เพราะแกชวนพี่ไปเมาไง 677 00:47:14,600 --> 00:47:15,880 มันเลยเกิดเรื่องแบบนี้ 678 00:47:16,640 --> 00:47:20,280 ก็พี่ณัฐกระดกเข้าปากเองอะ แล้วจะมาโทษพริบได้ไง 679 00:47:20,360 --> 00:47:23,400 คิดว่าพี่ไม่รู้เหรอว่าแกตั้งใจจะมอมพี่เนี่ย 680 00:47:23,480 --> 00:47:25,960 [เสียงหัวเราะเจื่อนๆ ] 681 00:47:26,040 --> 00:47:27,120 มานี่เลย 682 00:47:27,200 --> 00:47:29,200 [เกณฑ์] โง่ ไอ้โง่ 683 00:47:29,280 --> 00:47:31,120 [ดนตรีเบาสมอง] 684 00:47:31,200 --> 00:47:33,760 เออไอ้ณัฐ แล้วเรื่องไอ้เต้าหู้เนี่ย 685 00:47:33,840 --> 00:47:35,440 มึงยอมให้มันอยู่บ้านจริงๆ เหรอวะ 686 00:47:35,520 --> 00:47:37,520 กูยอมเพราะแม่ 687 00:47:37,600 --> 00:47:39,920 ยังไงกูก็ไม่ไว้ใจมันร้อยเปอร์เซ็นต์ 688 00:47:40,000 --> 00:47:41,960 ไม่รู้มันวางแผนอะไรไว้อีกหรือเปล่า 689 00:47:43,760 --> 00:47:45,560 มันเป็นแผนของป้าเองจ้ะ 690 00:47:45,640 --> 00:47:48,200 หมายความว่าคุณป้า แกล้งเล่นละครหมดเลยเหรอฮะ 691 00:47:48,280 --> 00:47:50,160 ไม่ใช่ ไม่ได้ขนาดนั้นหรอก 692 00:47:50,240 --> 00:47:52,480 ตอนทะเลาะกับณัฐที่โรงพยาบาลน่ะ 693 00:47:53,560 --> 00:47:55,000 ป้าตั้งใจที่จะ 694 00:47:55,080 --> 00:47:57,480 [มทนา] หน้ามืดให้มันจบเรื่องไป 695 00:47:57,560 --> 00:48:01,360 แต่ไม่รู้เป็นอะไรอยู่ดีๆ ขามันก็พันกัน จนป้าล้มไปแบบนั้นน่ะ 696 00:48:01,440 --> 00:48:03,280 [ดนตรีเบาสมอง] 697 00:48:08,440 --> 00:48:09,440 [เอฟเฟกต์เสียงปิ๊ง] 698 00:48:12,520 --> 00:48:14,960 เจ้าชายน้อยต้องเก็บเป็นความลับนะ 699 00:48:15,040 --> 00:48:18,600 ให้มันเป็นความลับ ระหว่างเราสองคนนะเจ้าชายน้อย 700 00:48:18,680 --> 00:48:19,960 ได้ฮะ 701 00:48:20,920 --> 00:48:22,280 [เต้าหู้] นั่นไง 702 00:48:22,360 --> 00:48:23,720 ผมบอกแล้ว 703 00:48:23,800 --> 00:48:26,840 คนใจดีอย่างคุณป้าก็มีมุมร้ายๆ เหมือนกันนะฮะ 704 00:48:26,920 --> 00:48:29,000 [ดนตรีผ่อนคลาย] 705 00:48:29,640 --> 00:48:31,760 เดี๋ยวป้าเก็บห้องนอนณัฐเสร็จแล้ว 706 00:48:31,840 --> 00:48:34,040 จะไปทำห้องนอนแขกให้เจ้าชายน้อยนะ 707 00:48:34,120 --> 00:48:35,960 อยู่ข้างๆ ห้องพี่ณัฐนี่แหละ 708 00:48:36,040 --> 00:48:38,440 เอ่อ ไม่เป็นไรเลยฮะ 709 00:48:38,520 --> 00:48:40,200 ผมนอนกับพี่ณัฐได้ฮะ 710 00:48:40,280 --> 00:48:41,600 เราเคยนอนด้วยกันมาก่อน 711 00:48:46,480 --> 00:48:47,520 อ๋อ 712 00:48:47,600 --> 00:48:50,920 วันที่ณัฐเขาเมากลับมาใช่ไหม 713 00:48:51,000 --> 00:48:52,040 ใช่ฮะ 714 00:48:53,000 --> 00:48:55,000 ถ้างั้นก็พักผ่อนตามสบายนะ 715 00:48:55,080 --> 00:48:56,720 แล้วเดี๋ยวป้าไปทำกับข้าวให้กิน 716 00:48:56,800 --> 00:48:58,200 ให้ผมไปช่วยไหมฮะ 717 00:48:58,280 --> 00:49:00,280 ไม่ต้องๆ คุณลุงคอยช่วยป้าอยู่แล้ว 718 00:49:00,360 --> 00:49:02,360 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 719 00:49:12,640 --> 00:49:14,520 ผมกลับมาแล้วฮะทุกคน 720 00:49:14,600 --> 00:49:16,880 ในที่สุด เจ้าหมีก็กลับมา 721 00:49:18,200 --> 00:49:21,120 ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้ะเต้าหู้ 722 00:49:21,200 --> 00:49:22,240 ฮะ 723 00:49:24,040 --> 00:49:26,280 ผมลืมแนะนำเพื่อนให้รู้จักไปเลยฮะ 724 00:49:26,360 --> 00:49:29,320 พอจะมีเวลาสักสองสามนาทีไหมฮะ เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟัง 725 00:49:29,800 --> 00:49:31,200 เริ่มที่เพื่อนคนแรกของผม 726 00:49:31,280 --> 00:49:33,400 คุณลุงสมุดโน้ตสีน้ำตาล 727 00:49:34,160 --> 00:49:37,160 [ดนตรีลึกลับ] 728 00:49:46,240 --> 00:49:48,560 [เสียงเขียนหนังสือ] 729 00:49:54,600 --> 00:49:55,720 [เสียงดินสอหัก] 730 00:49:56,280 --> 00:49:57,640 [เสียงหักแท่งดินสอ] 731 00:50:00,960 --> 00:50:02,520 [เสียงกระแทกปิดสมุด] 732 00:50:06,000 --> 00:50:08,120 [ดนตรีเศร้า] 733 00:50:09,560 --> 00:50:11,040 [เอฟเฟกต์เสียงปิ๊ง] 734 00:50:13,360 --> 00:50:14,520 [เสียงขยับเก้าอี้] 735 00:50:19,840 --> 00:50:22,040 [เสียงขยับสั่นและเสียงปิ๊ง] 736 00:50:24,320 --> 00:50:25,560 [เสียงครางเบาๆ ] 737 00:50:29,640 --> 00:50:32,640 [ดนตรีผ่อนคลาย] 738 00:51:10,320 --> 00:51:13,800 ฉันไม่สนใจหรอกว่านายจะหายไปหรือกลับมา 739 00:51:14,400 --> 00:51:16,920 [หมอนข้าง] แต่ถามหน่อย จะยังไงต่อ 740 00:51:18,080 --> 00:51:19,560 [เต้าหู้] นี่คือคุณหมอนข้างฮะ 741 00:51:19,640 --> 00:51:21,920 แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยชอบผมเท่าไร 742 00:51:22,000 --> 00:51:24,080 [เต้าหู้] ชอบพูดจาร้ายๆ กับผมเสมอเลย 743 00:51:24,640 --> 00:51:27,840 ไม่เป็นไรนะเต้าหู้ น้ารู้ว่าเต้าหู้พยายามแล้ว 744 00:51:30,960 --> 00:51:32,480 ส่วนนี่คุณผ้านวมฮะ 745 00:51:33,040 --> 00:51:34,840 [เต้าหู้] ใจดีแล้วก็อบอุ่นกับผมเสมอ 746 00:51:35,440 --> 00:51:37,200 ใจดีแล้วก็อบอุ่นเหมือนกับ… 747 00:51:38,960 --> 00:51:40,280 กอดของพี่ณัฐเลยฮะ 748 00:51:40,360 --> 00:51:42,120 [เสียงครางหงุดหงิด] 749 00:51:42,200 --> 00:51:43,680 [โต๊ะ] ใช่ๆ 750 00:51:43,760 --> 00:51:45,400 อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ 751 00:51:45,480 --> 00:51:47,920 ทุกปัญหาคือรางวัลของชีวิต 752 00:51:48,000 --> 00:51:50,960 เราจะเติบโตขึ้นถ้าผ่านมันไปได้ 753 00:51:51,680 --> 00:51:55,600 นี่คือคุณโต๊ะฮะ ไลฟ์โค้ชประจำบ้านหลังนี้เลยฮะ 754 00:51:56,160 --> 00:51:59,040 แต่ผมว่า เรื่องที่ผมเจออยู่ตอนนี้ 755 00:51:59,120 --> 00:52:01,280 แม้แต่ไลฟ์โค้ชก็เอาไม่อยู่หรอกฮะ 756 00:52:02,320 --> 00:52:04,160 ผมต้องทำยังไงต่อดีฮะ 757 00:52:04,840 --> 00:52:06,440 ผมไม่ได้อยากเป็นคน 758 00:52:06,960 --> 00:52:08,880 ผมกลัวพี่ณัฐจะไล่ออกจากบ้านน่ะฮะ 759 00:52:08,960 --> 00:52:09,960 [เก้าอี้] เอ่อ… 760 00:52:10,040 --> 00:52:13,360 [น้ำเสียงไม่มั่นใจ] จริงๆ ก็ ไม่รู้ว่ามันจะดีไหมนะ 761 00:52:14,040 --> 00:52:16,000 ผมเกือบลืมแนะนำไปเลยฮะ 762 00:52:16,520 --> 00:52:19,000 คุณเก้าอี้ สาวขี้อายประจำบ้านฮะ 763 00:52:19,080 --> 00:52:21,120 [เต้าหู้] เธอขี้อายเสียจน 764 00:52:21,200 --> 00:52:23,760 คุณโต๊ะต้องคอยให้กำลังใจตลอดเวลาเลยนะฮะ 765 00:52:23,840 --> 00:52:26,560 แต่ ในเมื่อเป็นแบบนี้ 766 00:52:26,640 --> 00:52:28,280 [เก้าอี้] เต้าหู้ก็ 767 00:52:28,360 --> 00:52:30,040 อยากจะลองดูไหมล่ะ 768 00:52:32,840 --> 00:52:34,040 ลองฮะ 769 00:52:34,120 --> 00:52:36,280 ตอนนี้ทำอะไรได้ ผมอยากลองหมดเลยฮะ 770 00:52:36,360 --> 00:52:38,040 ผมควรทำยังไงต่อไปดีฮะ 771 00:52:38,120 --> 00:52:40,960 ก็ ต้องทำแบบนี้ 772 00:52:41,040 --> 00:52:42,800 [ดนตรีสนุกเบาสมอง] 773 00:52:44,280 --> 00:52:45,400 [เสียงคราง] 774 00:52:46,480 --> 00:52:47,800 [เสียงครางและเสียงพ่นลมหายใจ] 775 00:52:49,120 --> 00:52:51,120 [เสียงเห่า] 776 00:52:52,680 --> 00:52:54,280 ถั่วมาแล้วฮะ 777 00:52:56,280 --> 00:52:58,960 งั้น แกะใส่นี่ให้ป้าหน่อยลูก 778 00:52:59,040 --> 00:53:02,040 [ดนตรีผ่อนคลาย] 779 00:53:07,200 --> 00:53:08,920 [เต้าหู้] ก็อย่างที่เห็นแหละฮะ 780 00:53:09,480 --> 00:53:11,880 คุณเก้าอี้เธอบอกผมไม่ต้องทำอะไร 781 00:53:12,680 --> 00:53:14,480 ได้ยินไม่ผิดหรอกฮะ 782 00:53:14,560 --> 00:53:16,160 ไม่ต้องทำอะไร 783 00:53:16,240 --> 00:53:18,520 ก็แค่เนียนๆ เป็นคนเข้าไว้ 784 00:53:19,120 --> 00:53:20,800 ถ้าอยากอยู่กับพี่ณัฐเหมือนเดิม 785 00:53:22,720 --> 00:53:25,120 อู๊ย ไม่ได้แกะแบบนี้ลูก 786 00:53:28,200 --> 00:53:30,240 นี่มันแกะแบบนี้นี่ 787 00:53:30,320 --> 00:53:31,840 เอามือจิกให้มัน 788 00:53:31,920 --> 00:53:34,240 ดึงเอาข้างๆ มันออกนี่จ้ะ 789 00:53:34,720 --> 00:53:36,440 โธ่ แบบนี้จะกินยังไง 790 00:53:39,120 --> 00:53:40,280 [มทนา] อือ 791 00:53:40,360 --> 00:53:41,440 สองข้างเลย 792 00:53:46,320 --> 00:53:48,440 [เสียงร้องตกใจและเสียงถ้วยตกพื้น] 793 00:53:48,520 --> 00:53:49,640 ขอโทษฮะ 794 00:53:50,840 --> 00:53:52,040 ไม่เป็นไรลูก ไม่เป็นไร 795 00:53:52,120 --> 00:53:53,440 [มทนา] ไปเอา 796 00:53:53,520 --> 00:53:55,840 ไม้ถูพื้นมาเช็ดแล้วกัน เดี๋ยวจะลื่น 797 00:53:55,920 --> 00:53:58,840 [ดนตรีผ่อนคลาย] 798 00:54:06,000 --> 00:54:07,320 อะ ลองชิมซิ 799 00:54:14,200 --> 00:54:15,800 - ดีฮะ - ชอบไหม 800 00:54:17,040 --> 00:54:18,080 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 801 00:54:20,920 --> 00:54:22,040 ขึ้นฉ่าย 802 00:54:22,120 --> 00:54:23,000 [เสียงเห่าต่อเนื่อง] 803 00:54:23,080 --> 00:54:25,080 [เสียงดัง] ขึ้นฉ่าย 804 00:54:26,920 --> 00:54:28,160 ขึ้นฉ่าย ไม่เอาลูก 805 00:54:28,240 --> 00:54:30,800 [เสียงเห่าดังต่อเนื่อง] 806 00:54:31,320 --> 00:54:33,600 ไม่ ขึ้นฉ่าย ขึ้นฉ่าย 807 00:54:34,320 --> 00:54:35,720 ขึ้นฉ่าย ไม่เอา 808 00:54:35,800 --> 00:54:37,440 ขึ้นฉ่าย เอ๊ ไม่เอา 809 00:54:37,520 --> 00:54:39,480 [มทนา] เป็นอะไร ไม่เอา ไม่เอา 810 00:54:47,920 --> 00:54:49,480 [เสียงเห่า] 811 00:54:54,800 --> 00:54:57,400 [ดนตรีสนุกผ่อนคลาย] 812 00:55:00,080 --> 00:55:01,360 [เสียงเห่าดังแว่ว] 813 00:55:08,160 --> 00:55:09,280 [เสียงเห่า] 814 00:55:10,040 --> 00:55:11,880 [เสียงเห่าและเสียงหมอนตี] 815 00:55:17,240 --> 00:55:19,880 [เสียงเห่าดังแว่ว] 816 00:55:20,800 --> 00:55:22,440 [ดนตรีผ่อนคลาย] 817 00:55:22,520 --> 00:55:23,360 อะ 818 00:55:25,120 --> 00:55:26,840 [เสียงร้องดีใจ] 819 00:55:31,640 --> 00:55:33,240 [พริบ] พี่ณัฐให้ปิ่นโตพริบ 820 00:55:33,320 --> 00:55:35,520 ไอ้ณัฐมันก็ให้ปิ่นโตทุกคนนี่แหละ 821 00:55:35,600 --> 00:55:37,560 เธอไม่ได้พิเศษกว่าชาวบ้านเขาเลยจ้ะ 822 00:55:38,320 --> 00:55:39,640 แหม พี่เกณฑ์น่ะ 823 00:55:39,720 --> 00:55:42,440 ก็กว่าพริบจะได้กับเขาบ้างก็ตั้งสามเดือนเลยนะ 824 00:55:42,520 --> 00:55:45,360 พริบทำงานที่นี่มาตั้งสามเดือนแล้ว 825 00:55:45,440 --> 00:55:47,200 พี่ณัฐเพิ่งจะให้พริบ 826 00:55:48,920 --> 00:55:50,560 [เกณฑ์] คนไม่สำคัญก็อย่างนี้แหละนะ 827 00:55:50,640 --> 00:55:53,000 นี่ ทางนี้เนี่ย 828 00:55:53,560 --> 00:55:55,400 ได้เป็นคนแรกจ้ะ 829 00:55:56,400 --> 00:55:59,200 พริบอาจจะได้เป็นคนสุดท้ายก็ได้ 830 00:55:59,280 --> 00:56:00,760 - พริบ - [ณัฐ] นี่ 831 00:56:00,840 --> 00:56:02,360 แม่พี่ยังไม่ตาย 832 00:56:02,440 --> 00:56:04,200 ยังทำให้กินได้อีกนานน่ะ 833 00:56:04,280 --> 00:56:07,720 อ้าว แล้วแม่พี่ณัฐทำให้พี่ณัฐกิน ทำไมพี่ณัฐไม่กินล่ะ 834 00:56:07,800 --> 00:56:09,320 เอามาให้คนอื่นทำไม 835 00:56:09,400 --> 00:56:11,400 ถามเยอะ ไม่ต้องกินแล้ว 836 00:56:12,400 --> 00:56:13,600 [ดนตรีเบาสมอง] 837 00:56:13,680 --> 00:56:16,600 [เสียงครางปนหัวเราะ] 838 00:56:19,680 --> 00:56:20,920 [พูดไม่ออกเสียง] ไม่เอา 839 00:56:23,440 --> 00:56:25,360 [เสียงสูดดม] โห 840 00:56:25,440 --> 00:56:27,400 อยากชิมฝีมือแม่ผะ… 841 00:56:29,000 --> 00:56:30,040 พี่ณัฐ 842 00:56:31,320 --> 00:56:32,200 [กระซิบ] บ้า 843 00:56:33,200 --> 00:56:36,400 เดี๋ยวพี่กินกับไอ้เกณฑ์น่ะ ฝากแม่บ้านสั่งไว้แล้ว 844 00:56:36,480 --> 00:56:39,480 [เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า] 845 00:56:43,960 --> 00:56:45,120 ว่าไงแม่ 846 00:56:47,720 --> 00:56:49,040 เดี๋ยวณัฐรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ 847 00:56:49,120 --> 00:56:50,960 - ไปก่อนนะมึง - [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ 848 00:56:51,560 --> 00:56:54,200 - ไปไหนวะ - [ณัฐ] เต้าหู้ก่อเรื่องแล้ว 849 00:56:54,800 --> 00:56:56,160 [ดนตรีตื่นเต้น] 850 00:56:56,640 --> 00:56:57,720 ไอ้ณัฐ 851 00:56:59,560 --> 00:57:00,600 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 852 00:57:06,680 --> 00:57:08,040 [เสียงเห่า] 853 00:57:10,560 --> 00:57:12,800 - ไอ้ขึ้นฉ่าย หยุด - [เต้าหู้] พี่ณัฐ 854 00:57:23,520 --> 00:57:25,760 [เสียงครางหงิงๆ ] 855 00:57:26,720 --> 00:57:27,880 เกิดอะไรขึ้นเนี่ย 856 00:57:29,760 --> 00:57:31,400 ผมก็ไม่รู้ฮะ 857 00:57:31,480 --> 00:57:33,200 ผมช่วยคุณป้าทำกับข้าวอยู่ 858 00:57:33,280 --> 00:57:34,720 ขึ้นฉ่ายก็มาไล่ผมฮะ 859 00:57:34,800 --> 00:57:35,920 [เสียงเห่า] 860 00:57:36,000 --> 00:57:37,480 [ดนตรีเบาสมอง] 861 00:57:37,560 --> 00:57:39,440 [ณัฐ] มันจะไล่มึงทำไม 862 00:57:39,520 --> 00:57:41,240 มึงแน่ใจนะมึงไม่ได้โกหกกู 863 00:57:42,480 --> 00:57:44,640 แล้วเต้าหู้จะโกหกณัฐทำไมล่ะ 864 00:57:44,720 --> 00:57:45,840 แม่ 865 00:57:45,920 --> 00:57:47,720 ขึ้นฉ่ายมันรักสงบจะตาย 866 00:57:47,800 --> 00:57:49,880 [เสียงเห่า] มันไม่เคยไล่ใครก่อน 867 00:57:49,960 --> 00:57:51,520 นอกจากมึงน่ะไปทำอะไรมัน 868 00:57:55,920 --> 00:57:56,920 [เสียงเห่าสองครั้ง] 869 00:58:00,400 --> 00:58:02,440 เอ่อ ก็คุยกันรู้เรื่องเนอะ 870 00:58:02,520 --> 00:58:03,680 ไอ้เต้าหู้ 871 00:58:04,680 --> 00:58:07,280 เอ่อ แต่ผมไม่ได้เริ่มก่อนนะฮะ 872 00:58:08,720 --> 00:58:10,560 ถามคุณป้าก็ได้ฮะ 873 00:58:10,640 --> 00:58:11,520 ใช่ 874 00:58:11,600 --> 00:58:13,360 อยู่ดีๆ ขึ้นฉ่ายมันเป็นอะไรก็ไม่รู้ 875 00:58:13,440 --> 00:58:15,880 มันไล่เห่าเต้าหู้ แม่ห้ามยังไงก็ไม่ฟัง 876 00:58:15,960 --> 00:58:17,520 และทำไมมันถึงคลั่งขนาดนี้ล่ะแม่ 877 00:58:17,600 --> 00:58:19,080 ผมก็ไม่รู้ฮะ 878 00:58:19,920 --> 00:58:21,440 ไอ้เต้าหู้ 879 00:58:21,520 --> 00:58:23,480 กูถามมึงครั้งสุดท้ายนะ 880 00:58:23,560 --> 00:58:26,160 [ณัฐ] มึงแน่ใจใช่ไหม มึงไม่ได้รื้อค้นอะไรในบ้านกู 881 00:58:26,640 --> 00:58:29,960 [เสียงถอนหายใจ] นี่มึงคิดว่ามันเป็นขโมยจริงเหรอวะ หา 882 00:58:30,040 --> 00:58:33,040 [ดนตรีเบาสมอง] 883 00:58:39,800 --> 00:58:43,120 [เต้าหู้] โธ่ พี่ณัฐ เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว 884 00:58:43,200 --> 00:58:45,040 ผมไม่ได้จะขโมยอะไรเลยนะฮะ 885 00:58:45,760 --> 00:58:48,120 ก็แค่ทำตัวเนียนตามที่คุณเก้าอี้บอก 886 00:58:48,920 --> 00:58:50,880 แต่ที่มันเกือบไม่เนียนเนี่ย 887 00:58:51,640 --> 00:58:53,200 ก็เพราะไอ้เจ้าหมานี่ล่ะฮะ 888 00:58:53,960 --> 00:58:57,160 เต้าหู้กับขึ้นฉ่ายไม่คุ้นกันก็เลยทะเลาะกันไง 889 00:58:57,240 --> 00:58:58,720 เดี๋ยวอยู่ไปก็รักกันเองแหละ 890 00:58:58,800 --> 00:58:59,920 [มทนา] เนอะ 891 00:59:00,400 --> 00:59:03,720 งั้นเดี๋ยวๆ เดี๋ยวแม่ลงโทษขึ้นฉ่ายด้วยการ 892 00:59:03,800 --> 00:59:06,120 ให้อดข้าวมื้อหนึ่งเลย 893 00:59:06,200 --> 00:59:08,560 [มทนา] แล้วก็เอาไปขังกรงด้วย 894 00:59:08,640 --> 00:59:10,760 - ไป ไปเลย ไปเลย - [เต้าหู้] ดีฮะ 895 00:59:10,840 --> 00:59:12,240 [มทนา] นี่ 896 00:59:12,320 --> 00:59:14,680 [ดนตรีเบาสมอง] 897 00:59:18,840 --> 00:59:20,440 มึงเลิกคิดมากเถอะว่ะ 898 00:59:20,920 --> 00:59:23,040 ไอ้เต้าหู้มันยังเอาตัวเองไม่รอดเลย 899 00:59:23,120 --> 00:59:24,880 มันจะขโมยอะไรของมึงได้วะ 900 00:59:25,600 --> 00:59:27,040 พริบก็ว่างั้นแหละ 901 00:59:27,120 --> 00:59:28,960 หน้าใสๆ แบบนี้ 902 00:59:29,040 --> 00:59:31,880 เป็นโจรก็เป็นโจรปล้นใจแล้วเนอะ 903 00:59:32,680 --> 00:59:34,760 ใสๆ แบบนี้ ตัวดีเลย 904 00:59:35,480 --> 00:59:36,560 [เสียงเกณฑ์ถอนหายใจ] 905 00:59:36,640 --> 00:59:37,920 [เกณฑ์] แล้วมึงจะเอาไง 906 00:59:38,560 --> 00:59:40,000 พาไปส่งตำรวจเลยไหมล่ะ 907 00:59:40,080 --> 00:59:41,920 [มทนา] แม่ว่าอย่าเลยลูก 908 00:59:42,000 --> 00:59:44,280 เดี๋ยวก็เป็นเรื่องเหมือนคราวที่แล้ว 909 00:59:47,040 --> 00:59:48,200 ตอนเกิดอุบัติเหตุเนี่ย 910 00:59:48,280 --> 00:59:50,560 [หมอ] สมองของคนไข้อาจจะ ได้รับการกระทบกระเทือนมากนะครับ 911 00:59:50,640 --> 00:59:52,000 เลยทำให้เกิดสมองหยุดการทำงานครับ 912 00:59:52,080 --> 00:59:54,040 แต่เดี๋ยวสมองมันจะฟื้นตัวของมันเองครับ 913 00:59:56,320 --> 00:59:57,440 [เสียงถอนหายใจ] 914 00:59:59,720 --> 01:00:01,680 ยังไงก็ต้องรอให้มันจำอะไรได้ก่อนแหละ 915 01:00:04,560 --> 01:00:06,720 นี่ถ้ามึงไม่ไว้ใจมันมากขนาดนี้เนี่ย 916 01:00:06,800 --> 01:00:08,680 มึงไม่หากล้องมาติดให้ทั่วบ้านเลยล่ะ 917 01:00:10,600 --> 01:00:12,720 เออ กูก็ว่างั้นแหละ 918 01:00:12,800 --> 01:00:13,920 [เสียงเกณฑ์พ่นลมหายใจ] 919 01:00:14,000 --> 01:00:15,600 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ ไอ้บ้า มึงมาก่อน 920 01:00:15,680 --> 01:00:16,920 กูพูดเล่นเว้ยไอ้ณัฐ 921 01:00:17,000 --> 01:00:18,640 พี่ณัฐจะขึ้นไปหาบนห้อง พริบขึ้นไปช่วย… 922 01:00:18,720 --> 01:00:20,920 [ดนตรีเบาสมอง] 923 01:00:21,000 --> 01:00:22,320 [เสียงเกณฑ์หัวเราะเข้ม] 924 01:00:22,400 --> 01:00:23,640 [เกณฑ์] ไม่ต้องไป 925 01:00:23,720 --> 01:00:25,600 หน้าที่ของแกเนี่ย 926 01:00:25,680 --> 01:00:26,600 กวาดให้หมด 927 01:00:26,680 --> 01:00:28,000 เอาจริงสิ 928 01:00:28,720 --> 01:00:29,720 จริง 929 01:00:31,880 --> 01:00:33,040 [เสียงหัวเราะแผ่วเบา] 930 01:00:41,840 --> 01:00:43,600 นี่มันทำลายชีวิตกู 931 01:00:43,680 --> 01:00:46,160 หรือกูทำลายชีวิตตัวเองกันแน่วะเนี่ย 932 01:00:49,800 --> 01:00:50,880 [เสียงระบายลมหายใจ] 933 01:00:51,680 --> 01:00:53,680 เดี๋ยวผมช่วยเก็บให้นะฮะ 934 01:00:54,240 --> 01:00:55,680 [ดนตรีเบาสมอง] 935 01:01:00,880 --> 01:01:02,240 [เสียงพ่นลมหงุดหงิด] 936 01:01:14,960 --> 01:01:16,960 [ดนตรีตื่นเต้น] 937 01:01:31,320 --> 01:01:32,280 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 938 01:01:33,640 --> 01:01:35,480 [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] แม่ 939 01:01:35,560 --> 01:01:36,840 แม่เห็นเต้าหู้ไหม 940 01:01:38,640 --> 01:01:39,880 ตามตูดมึงมานู่น 941 01:01:39,960 --> 01:01:41,760 กูไม่ได้หมายถึงไอ้นี่ 942 01:01:41,840 --> 01:01:44,160 เต้าหู้น่ะแม่ ตุ๊กตาหมีที่อยู่ในห้องณัฐน่ะ 943 01:01:44,240 --> 01:01:45,680 แม่เห็นไหม 944 01:01:45,760 --> 01:01:48,400 แม่ก็เข้าไปทำความสะอาดในห้องเหมือนเดิมแต่… 945 01:01:48,480 --> 01:01:50,120 แม่ว่าแม่ก็ไม่เห็นมันแล้วนะ 946 01:01:50,760 --> 01:01:52,960 ถ้าไม่ใช่แม่แล้วจะเป็นใครล่ะ 947 01:01:54,480 --> 01:01:57,480 [ดนตรีอึดอัด] 948 01:02:22,280 --> 01:02:23,560 ขึ้นฉ่าย [เสียงครางหงิง] 949 01:02:24,280 --> 01:02:26,120 แกคาบเต้าหู้ไปทิ้งอีกแล้วใช่ไหม 950 01:02:26,200 --> 01:02:28,280 [เสียงขึ้นฉ่ายครางหงิง] 951 01:02:28,360 --> 01:02:29,320 [ณัฐ] ใช่ไหม 952 01:02:29,400 --> 01:02:30,640 ใช่ไหม 953 01:02:30,720 --> 01:02:31,960 [เสียงครางหงิง] 954 01:02:32,040 --> 01:02:33,040 [เสียงถอนใจหงุดหงิด] 955 01:02:33,120 --> 01:02:34,400 [ดนตรีตึงเครียด] 956 01:02:34,480 --> 01:02:36,680 - ไอ้ณัฐ เฮ้ย ไปไหนวะ - ณัฐ 957 01:02:36,760 --> 01:02:38,840 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ [เสียงขึ้นฉ่ายเห่า] 958 01:02:40,360 --> 01:02:42,840 [เกณฑ์] เดี๋ยวไอ้ณัฐ ใจเย็น จะไปไหนเนี่ยไอ้ณัฐ 959 01:02:42,920 --> 01:02:44,800 [เสียงชูร้องตกใจ] 960 01:02:46,360 --> 01:02:47,600 หาอะไรครับคุณณัฐ 961 01:02:48,400 --> 01:02:49,880 ตุ๊กตาหมีครับลุง 962 01:02:49,960 --> 01:02:52,040 ตัวสีขาวๆ สูงประมาณเมตรกว่า 963 01:02:52,120 --> 01:02:53,720 เห็นกันบ้างไหมครับ 964 01:02:53,800 --> 01:02:55,360 เฮ้ย ไม่เห็นนะ 965 01:02:55,440 --> 01:02:59,000 แต่น้าเห็นรถขยะเพิ่งมาเก็บขยะไป เมื่อสิบนาทีที่แล้วนี้เองนะ 966 01:02:59,640 --> 01:03:00,560 เวรแล้ว 967 01:03:00,640 --> 01:03:02,080 [เกณฑ์] หยุดณัฐ มึงจะไปไหนเนี่ย 968 01:03:02,160 --> 01:03:03,560 ไปตามรถขยะไง 969 01:03:03,640 --> 01:03:04,760 แล้วมึงรู้เหรอ ว่ารถไปทางไหน 970 01:03:04,840 --> 01:03:06,040 - รู้ - กี่คัน 971 01:03:06,120 --> 01:03:08,240 สองคัน วิ่งหน้าหมู่บ้านคันหนึ่ง หลังหมู่บ้านคันหนึ่ง 972 01:03:08,320 --> 01:03:10,520 มาวันเว้นวัน อังคาร พฤหัส เสาร์ หยุดวันนักขัตฤกษ์ 973 01:03:10,600 --> 01:03:11,840 เป๊ะเว่อร์ 974 01:03:11,920 --> 01:03:14,560 ถ้างั้นมึงไปดักข้างหน้า เดี๋ยวกูไปดักข้างหลัง แยก 975 01:03:14,640 --> 01:03:17,600 - พริบไปด้วย - แกมากับฉันนี่ มา 976 01:03:17,680 --> 01:03:20,040 อ้าวๆ ไปกันใหญ่แล้ว เออ 977 01:03:20,120 --> 01:03:22,280 [เสียงถอนใจ] อะไรกันนักกันหนาเนี่ยนะ 978 01:03:22,360 --> 01:03:24,960 เอ้า ชู้ตแล้วนะ ชู้ต วับ 979 01:03:25,040 --> 01:03:26,720 [เสียงโหน่งร้องดีใจ] อ้า เป๊ะเว่อร์ไหม 980 01:03:26,800 --> 01:03:27,720 [เสียงโหน่งหัวเราะ] 981 01:03:27,800 --> 01:03:30,720 [ดนตรีตื่นเต้น] 982 01:03:34,360 --> 01:03:35,400 [เสียงหอบ] พี่ณัฐ 983 01:03:42,440 --> 01:03:43,320 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 984 01:03:46,720 --> 01:03:48,040 - อะไร - พี่ณัฐ 985 01:03:48,120 --> 01:03:50,360 พอเถอะครับ รถมันคงไปไกลแล้ว 986 01:03:51,000 --> 01:03:52,880 เราหาตุ๊กตาหมีไม่เจอหรอกฮะ 987 01:03:52,960 --> 01:03:54,400 ถ้ามึงเหนื่อย มึงก็ไม่ต้องมา 988 01:03:55,920 --> 01:03:57,160 เฮ้ย เฮ้ยนั่นไง 989 01:03:57,240 --> 01:03:58,560 [ณัฐ] พี่ครับ พี่ 990 01:04:00,720 --> 01:04:01,760 - พี่ - [เต้าหู้] พี่ณัฐ 991 01:04:02,800 --> 01:04:05,680 [เสียงหอบหายใจ] เหนื่อยอะ 992 01:04:05,760 --> 01:04:08,720 ปอดพริบรัวจนหายใจแทบไม่ทันแล้วเนี่ย 993 01:04:08,800 --> 01:04:09,680 โอ๊ย 994 01:04:09,760 --> 01:04:12,960 ทำไมไม่โบกวิน หรือขับรถมาก็ได้ 995 01:04:13,040 --> 01:04:14,880 รถก็จอดอยู่ 996 01:04:14,960 --> 01:04:17,440 โอ๊ย ก็ลืมน่ะสิ 997 01:04:17,520 --> 01:04:19,400 แต่ว่ามาแล้ว ยังไงก็ต้องไปต่อ 998 01:04:19,480 --> 01:04:21,680 หรือว่าแกจะไม่ช่วยพี่ณัฐของแก 999 01:04:21,760 --> 01:04:26,120 [พูดพลางหอบ] ท่องไว้พริบ ว่าซีนนี้ แกต้องได้ซีนเว้ย 1000 01:04:26,200 --> 01:04:29,040 [ดนตรีเร้าใจ] 1001 01:04:29,840 --> 01:04:32,760 อีนี่ พูดถึงผู้ชาย คึกตลอด 1002 01:04:34,680 --> 01:04:35,920 จอดก่อนพี่ 1003 01:04:37,320 --> 01:04:38,280 พี่ครับ 1004 01:04:38,880 --> 01:04:39,840 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1005 01:04:40,720 --> 01:04:42,920 - พี่ณัฐ พี่ณัฐ - พี่ครับ 1006 01:04:43,760 --> 01:04:45,560 [เสียงหอบหายใจ] [ณัฐ] พี่ 1007 01:04:49,160 --> 01:04:50,160 พี่ 1008 01:05:00,080 --> 01:05:01,280 [เสียงถอนใจเหนื่อย] 1009 01:05:05,480 --> 01:05:08,720 - พี่เกณฑ์ รถขยะอยู่นั่น - เห็นแล้ว 1010 01:05:08,800 --> 01:05:10,560 [เกณฑ์] จอดก่อน รอด้วยครับ 1011 01:05:10,640 --> 01:05:12,880 รอด้วยสิวะ รอด้วย 1012 01:05:14,680 --> 01:05:15,640 รอด้วย 1013 01:05:15,720 --> 01:05:17,680 [เสียงร้องตกใจและเสียงแตรรถ] 1014 01:05:17,760 --> 01:05:19,400 พี่เกณฑ์ เฮ้ย 1015 01:05:19,480 --> 01:05:21,880 [พริบ] พี่เกณฑ์ เป็นอะไรมากหรือเปล่า โอ๊ย 1016 01:05:21,960 --> 01:05:24,080 กระดูก แขน ขา 1017 01:05:24,160 --> 01:05:28,400 [พริบ] คอ ไม่รู้ว่าคนที่ขี่มอเตอร์ไซค์ เขาเป็นอะไรมากหรือเปล่า 1018 01:05:28,480 --> 01:05:29,560 เดี๋ยวไปดูแป๊บหนึ่งนะ 1019 01:05:29,640 --> 01:05:31,520 แว่น แว่นไปไหนวะ 1020 01:05:35,360 --> 01:05:37,920 น้อง เป็นอะไรมากหรือเปล่า 1021 01:05:39,280 --> 01:05:40,680 [เอฟเฟกต์เปล่งประกาย] 1022 01:05:42,320 --> 01:05:43,960 - [เกณฑ์] โอ๊ย - หล่อ 1023 01:05:46,000 --> 01:05:47,600 เฮ้ย น้อง 1024 01:05:47,680 --> 01:05:49,240 [พริบ] น้องเป็นอะไรหรือเปล่าคะ 1025 01:05:49,960 --> 01:05:52,400 ไม่ ไม่เป็นไรครับพี่ นิดหน่อยครับ 1026 01:05:52,480 --> 01:05:55,680 เฮ้ย เลือด ไปโรงพยาบาลไหม 1027 01:05:55,760 --> 01:05:57,560 ไม่ ไม่เป็นไรจริงๆ พี่ 1028 01:05:59,240 --> 01:06:01,040 ชาน้องหกหมดเลย 1029 01:06:02,440 --> 01:06:04,520 หกก็ซื้อใหม่ได้ ไม่ตายก็ดีแล้วครับ 1030 01:06:05,120 --> 01:06:07,360 [ดนตรีหวานซึ้ง] 1031 01:06:11,800 --> 01:06:13,160 แล้ว 1032 01:06:13,760 --> 01:06:16,160 ลุงแฟนพี่เขา เจ็บมากไหมครับ 1033 01:06:16,240 --> 01:06:17,240 [ดนตรีเบาสมอง] 1034 01:06:17,320 --> 01:06:18,560 ลุงบ้าอะไรล่ะ 1035 01:06:18,640 --> 01:06:19,840 [เกณฑ์] กูเพิ่ง 27 1036 01:06:19,920 --> 01:06:20,960 แล้วนี่ก็ 1037 01:06:21,040 --> 01:06:22,360 ไม่ใช่แฟนกูด้วย 1038 01:06:24,000 --> 01:06:26,160 แต่น้องเขายังดูไม่เกิน 18 เลยนะพี่ 1039 01:06:26,240 --> 01:06:28,040 เรียกอย่างนี้เขาก็สมควรแล้ว 1040 01:06:31,200 --> 01:06:33,560 ด่าได้ขนาดนี้ ค่อยสบายใจหน่อย 1041 01:06:34,320 --> 01:06:36,160 [สอง] ขอโทษนะครับ ที่ไม่ทันระวัง 1042 01:06:36,240 --> 01:06:37,840 ผมโทรตามประกันแป๊บนะครับ 1043 01:06:37,920 --> 01:06:39,360 ไม่ทันแล้วไหม กูรีบ 1044 01:06:39,440 --> 01:06:40,920 [พริบ] เฮ้ย จริงด้วย 1045 01:06:41,720 --> 01:06:42,680 เอาอย่างนี้ 1046 01:06:42,760 --> 01:06:43,800 [พริบ] เอาเบอร์ไป 1047 01:06:43,880 --> 01:06:45,640 ค่าเสียหายเท่าไรค่อยโทรมานะ 1048 01:06:45,720 --> 01:06:47,360 [เกณฑ์] พี่ จอดก่อนพี่ 1049 01:06:51,120 --> 01:06:52,480 พี่ เดี๋ยวรีบตรงไปนะ 1050 01:06:54,640 --> 01:06:56,120 ไป ข้างหน้า 1051 01:06:58,640 --> 01:07:01,560 [ดนตรีหวานซึ้ง] 1052 01:07:02,760 --> 01:07:04,960 [พริบ] พี่เกณฑ์ รอด้วยสิ 1053 01:07:06,720 --> 01:07:08,160 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1054 01:07:08,240 --> 01:07:09,360 พี่ 1055 01:07:09,440 --> 01:07:10,880 เห็นตุ๊กตาหมีไหมครับ 1056 01:07:10,960 --> 01:07:11,920 อ๋อ 1057 01:07:12,480 --> 01:07:14,520 เหมือนจะอยู่บนรถนะ ตัวขนาดนี้ 1058 01:07:14,600 --> 01:07:16,120 [พนักงาน] ไม่รู้ของใคร 1059 01:07:16,200 --> 01:07:17,440 ของผมเองพี่ 1060 01:07:17,520 --> 01:07:18,600 [ณัฐ] ผมขอคืนนะครับพี่ 1061 01:07:18,680 --> 01:07:20,000 ขึ้นไปดูเองเลย 1062 01:07:20,080 --> 01:07:21,520 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1063 01:07:22,520 --> 01:07:23,560 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1064 01:07:27,080 --> 01:07:28,280 [ณัฐ] อยู่ไหนล่ะพี่ 1065 01:07:28,360 --> 01:07:30,520 [พนักงาน] ประมาณนู้นน่ะ ที่เห็นนะ 1066 01:07:30,600 --> 01:07:31,480 พี่ณัฐฮะ 1067 01:07:39,040 --> 01:07:40,240 ไม่ใช่น่ะพี่ 1068 01:07:41,560 --> 01:07:42,840 [พนักงาน] ไม่เป็นไร 1069 01:07:44,360 --> 01:07:45,400 [เกณฑ์] พี่ ตรงนี้ 1070 01:07:48,480 --> 01:07:49,360 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ 1071 01:07:49,440 --> 01:07:51,440 มึงค้นรถขยะเลยเหรอวะ 1072 01:07:53,280 --> 01:07:55,640 เต้าหู้ มึงไปลากมันลงมา 1073 01:07:56,720 --> 01:07:57,640 ไม่ต้อง 1074 01:08:02,160 --> 01:08:04,000 [เสียงเคาะรถ] [พนักงาน] ไปเลยลูกพี่ 1075 01:08:04,080 --> 01:08:05,000 [เกณฑ์] ไอ้ณัฐ 1076 01:08:05,480 --> 01:08:06,680 ไม่เจอเหรอวะ 1077 01:08:10,000 --> 01:08:11,040 พวกกูขอโทษ 1078 01:08:11,120 --> 01:08:13,280 คันท้ายซอยกูก็ตามไปไม่ทันน่ะ 1079 01:08:13,360 --> 01:08:15,440 [เกณฑ์] ดันไปเจอไอ้เด็กเวรที่ไหนก็ไม่รู้ 1080 01:08:15,520 --> 01:08:17,160 ขี่มอเตอร์ไซค์เกือบชนกู 1081 01:08:20,960 --> 01:08:25,040 ตุ๊กตาตัวนั้น สำคัญกับพี่ณัฐมากเลยเหรอคะ 1082 01:08:25,120 --> 01:08:27,160 [ดนตรีอึดอัด] 1083 01:08:30,720 --> 01:08:32,560 ของสำคัญจากคนสำคัญน่ะ 1084 01:08:39,560 --> 01:08:40,800 [เกณฑ์] ถ้าหาไม่เจอ 1085 01:08:40,880 --> 01:08:42,960 ไอ้ขึ้นฉ่ายอาจจะไม่ได้คาบไปทิ้งก็ได้นะเว้ย 1086 01:08:43,040 --> 01:08:45,399 [เกณฑ์] กูว่าเดี๋ยวกูกับพริบ กลับไปช่วยหาต่อที่บ้านอีกที 1087 01:08:45,479 --> 01:08:46,520 เดี๋ยวก็เจอเว้ยมึง 1088 01:08:47,000 --> 01:08:51,279 แถวนี้โจรขโมยก็ไม่มี มันจะหายไปไหนได้ไงวะ จริงหรือเปล่า 1089 01:08:54,800 --> 01:08:56,920 [เต้าหู้] ผมก็อยากกลับไปเป็นของสำคัญของพี่ณัฐ 1090 01:09:00,560 --> 01:09:02,359 แต่ตอนนี้ผมกลายเป็นคน 1091 01:09:03,120 --> 01:09:05,120 ไม่ใช่ของสำคัญของพี่ณัฐอีกแล้ว 1092 01:09:28,880 --> 01:09:30,160 [เสียงถอนหายใจ] 1093 01:09:36,560 --> 01:09:38,240 เจอตุ๊กตาไหมลูก 1094 01:09:38,800 --> 01:09:40,279 ไม่เจอฮะ 1095 01:09:43,359 --> 01:09:44,760 ณัฐไปอาบน้ำก่อนนะแม่ 1096 01:09:45,319 --> 01:09:46,640 ต้องไปทำงานต่อ 1097 01:09:50,160 --> 01:09:51,800 [เสียงเกณฑ์ถอนหายใจ] 1098 01:09:51,880 --> 01:09:53,359 [เสียงพริบครางเบาๆ ] 1099 01:09:56,120 --> 01:09:58,320 โห ทำไมสภาพนี้ล่ะ 1100 01:09:58,920 --> 01:10:01,080 [เสียงพริบพ่นลมหายใจ] [มทนา] ไปฟัดกับอะไรมาลูกเนี่ย 1101 01:10:01,960 --> 01:10:04,160 อุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะคุณป้า 1102 01:10:05,800 --> 01:10:08,800 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1103 01:10:11,040 --> 01:10:13,120 - [พนักงาน] ยาค่ะ - [เกณฑ์] ครับ 1104 01:10:15,480 --> 01:10:16,720 เวรจริงๆ เลย 1105 01:10:16,800 --> 01:10:18,720 ต้องเสียเวลามาโรงพยาบาลอีก 1106 01:10:18,800 --> 01:10:20,280 เพราะไอ้เด็กแว้นแท้ๆ เลย 1107 01:10:20,840 --> 01:10:23,440 ที่โมโหเนี่ย เพราะน้องเขาทำพี่เจ็บ 1108 01:10:23,520 --> 01:10:25,960 หรือเป็นเพราะว่าเรียกว่าลุงกันแน่หา 1109 01:10:26,840 --> 01:10:30,080 - จะเข้าข้างใครฮะ - ไม่ได้ชนแล้วหนีพ่อ สองนี่แหละที่ไปชนเขา 1110 01:10:31,400 --> 01:10:32,280 ลุงเขาก็ 1111 01:10:32,360 --> 01:10:34,080 [สอง] แข็งแรงดีอยู่นะพ่อ 1112 01:10:34,160 --> 01:10:37,200 เขาให้เบอร์สองไว้ แต่ไม่เป็นไรพ่อ 1113 01:10:37,280 --> 01:10:39,000 บริษัทเขามีประกันให้อยู่แล้ว 1114 01:10:39,080 --> 01:10:40,600 [สอง] พ่อไม่ต้องมาหรอก 1115 01:10:40,680 --> 01:10:43,680 แค่แผลถลอกนิดหน่อยเอง ไกลหัวใจตั้งเยอะ 1116 01:10:44,440 --> 01:10:47,800 [สอง] เอาไว้เงินเดือนออกเมื่อไหร่ สองจะเอาไปเลี้ยงพ่อนะ 1117 01:10:47,880 --> 01:10:50,440 [พนักงาน] คุณอนึ่ง ธนากุล รับยาค่ะ 1118 01:10:51,840 --> 01:10:55,840 แค่นี้ก่อนนะพ่อ เดี๋ยวสองรีบไปจ่ายตังค์ แล้วก็ต้องไปวิ่งรถต่อด้วย 1119 01:10:55,920 --> 01:10:57,760 [ดนตรีเบาสมอง] 1120 01:11:02,880 --> 01:11:05,680 อ้าวลุง มาหาหมอเหมือนกันเหรอ 1121 01:11:05,760 --> 01:11:07,520 กูจะมาทำอะไรก็เรื่องของกู 1122 01:11:07,600 --> 01:11:08,680 [พูดไม่ออกเสียง] อย่าเสือก 1123 01:11:09,440 --> 01:11:10,600 แล้วนั่นน่ะ 1124 01:11:10,680 --> 01:11:11,920 ค่าเสียหาย 1125 01:11:15,680 --> 01:11:17,520 [สอง] ไม่เป็นไรครับ 1126 01:11:18,360 --> 01:11:19,440 ผมมีตังค์จ่าย 1127 01:11:20,880 --> 01:11:22,120 [เสียงพ่นลมหายใจ] 1128 01:11:27,840 --> 01:11:29,120 มึงอย่ามาหยิ่ง 1129 01:11:29,600 --> 01:11:31,440 [เกณฑ์] ยังเด็กก็ยังต้องกินยังต้องใช้ 1130 01:11:31,520 --> 01:11:33,160 ต้องส่งเงินไปให้พ่อแม่ 1131 01:11:33,240 --> 01:11:34,520 รับๆ ไปเหอะน่า 1132 01:11:36,840 --> 01:11:38,280 เอ่อๆ [เสียงพริบห้าม] 1133 01:11:38,360 --> 01:11:41,280 [พริบ] พี่เขาแค่อยากขอโทษที่ทำน้องรถล้มน่ะ 1134 01:11:41,360 --> 01:11:43,400 แต่เขาก็ปากอย่างนี้แหละ 1135 01:11:43,480 --> 01:11:45,800 ยังไงก็หายไวๆ นะคะ 1136 01:11:45,880 --> 01:11:47,960 - เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนสิพี่ - [พนักงาน] เอ่อ คุณคะ 1137 01:11:48,760 --> 01:11:49,880 ยาค่ะ 1138 01:11:52,160 --> 01:11:55,160 [ดนตรีเศร้า] 1139 01:11:58,120 --> 01:12:00,400 [เต้าหู้] ใครๆ ก็เคยทำของหาย 1140 01:12:01,760 --> 01:12:03,520 พี่ณัฐเองก็เคยอยู่บ่อยๆ 1141 01:12:04,720 --> 01:12:06,280 ทั้งหาเจอบ้าง 1142 01:12:06,360 --> 01:12:08,000 ไม่เจอบ้าง 1143 01:12:08,480 --> 01:12:11,240 แต่ผมไม่เคยเห็นพี่ณัฐเป็นแบบวันนี้มาก่อนเลย 1144 01:12:13,360 --> 01:12:14,760 ผมไม่คิดเลยว่า 1145 01:12:15,280 --> 01:12:17,400 [เต้าหู้] การที่ผมกลายมาเป็นคน 1146 01:12:18,280 --> 01:12:20,200 มันจะทำให้พี่ณัฐเสียใจขนาดนี้ 1147 01:12:21,280 --> 01:12:23,000 ผมไม่ได้อยากให้พี่ณัฐเสียใจ 1148 01:12:24,120 --> 01:12:25,640 แต่มันก็เป็นไปแล้ว 1149 01:12:28,800 --> 01:12:31,680 [ดนตรีตึงเครียด] 1150 01:12:41,760 --> 01:12:43,440 [เต้าหู้] จนป่านนี้ 1151 01:12:43,520 --> 01:12:46,480 ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับผมได้ยังไง 1152 01:12:48,120 --> 01:12:50,040 แต่ที่ผมจำได้ 1153 01:12:50,600 --> 01:12:52,800 ผมรู้สึกว่าเช้าวันนั้น 1154 01:12:53,480 --> 01:12:55,840 มันมีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นกับตัวผม 1155 01:12:59,040 --> 01:13:00,800 [เต้าหู้] พอพี่ณัฐออกไปทำงาน 1156 01:13:01,360 --> 01:13:03,880 ผมกับเพื่อนๆ ในห้องก็ตื่นขึ้นมาเหมือนทุกวัน 1157 01:13:05,120 --> 01:13:06,600 แต่เช้าวันนั้น 1158 01:13:06,680 --> 01:13:08,440 มันมีเรื่องแปลกๆ อยู่ 1159 01:13:09,800 --> 01:13:10,800 [เสียงไฟเปิด] 1160 01:13:10,880 --> 01:13:14,000 [เต้าหู้] อยู่ๆ ผมก็รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อต 1161 01:13:14,080 --> 01:13:15,240 [เสียงไฟช็อต] 1162 01:13:15,840 --> 01:13:17,960 ผมไม่เคยโดนไฟช็อตจริงๆ หรอกฮะ 1163 01:13:18,040 --> 01:13:20,400 [เสียงไฟช็อต] แค่จินตนาการว่ามันคงคล้ายๆ กับ 1164 01:13:20,480 --> 01:13:22,880 ความรู้สึกของคนไข้ตอนโดนช็อกหัวใจ [เสียงหัวใจเต้น] 1165 01:13:23,360 --> 01:13:25,040 แบบในหนังที่พี่ณัฐดูฮะ 1166 01:13:25,120 --> 01:13:28,120 พอหมอช็อกหัวใจปุ๊บ ก็ได้ยินเสียงหัวใจเต้น [เอฟเฟกต์เสียงประกาย] 1167 01:13:28,960 --> 01:13:31,720 [เต้าหู้] ผมเกือบคิดว่านั่น เป็นเสียงหัวใจของผมอยู่แล้ว 1168 01:13:32,680 --> 01:13:35,920 [เสียงหัวใจเต้น] 1169 01:13:36,000 --> 01:13:37,240 [เสียงไฟช็อต] 1170 01:13:38,000 --> 01:13:39,160 [เสียงหัวใจเต้น] 1171 01:13:40,280 --> 01:13:41,560 [เสียงหัวใจเต้นต่อเนื่อง] 1172 01:13:42,040 --> 01:13:44,000 [เต้าหู้] ถ้าไม่เห็นขึ้นฉ่ายวิ่งมาเสียก่อน 1173 01:13:44,080 --> 01:13:45,920 ไอ้ขึ้นฉ่ายมาแล้ว 1174 01:13:46,000 --> 01:13:47,360 [สมุดโน้ต] เจ้าหมีหนีเร็ว 1175 01:13:47,440 --> 01:13:50,320 - [หมอนข้าง] ขึ้นฉ่ายเอาเลย - [สมุดโน้ต] หดขาขึ้นไป เต้าหู้ 1176 01:13:50,920 --> 01:13:53,200 [เต้าหู้] ผมก็อยากให้มันเป็นแค่เรื่องไร้สาระ 1177 01:13:53,280 --> 01:13:55,320 หรือว่าแค่ผมคิดมโนไปเอง 1178 01:13:55,400 --> 01:13:56,800 แต่มันกลับเป็นเรื่องจริง 1179 01:13:56,880 --> 01:13:58,440 [เสียงเห่า] 1180 01:13:58,520 --> 01:14:01,720 - [โต๊ะ] เจ้าขึ้นฉ่าย ไป ชิ่วๆ - [ผ้านวม] เต้าหู้หนีขึ้นฉ่ายเร็ว 1181 01:14:03,680 --> 01:14:06,560 - เต้าหู้ ระวังลูก เต้าหู้ - [โต๊ะ] ขึ้นมาทางนี้ เร็ว ขึ้นมาเลยเต้าหู้ 1182 01:14:06,640 --> 01:14:09,440 - [ผ้านวม] เต้าหู้ระวัง - [โต๊ะ] เต้าหู้ขึ้นมา กระโดดขึ้นมาเลย 1183 01:14:09,520 --> 01:14:11,280 - เร็ว เออ ขึ้นมา - [สมุดโน้ต] อย่าเหยียบฉันนะ 1184 01:14:11,360 --> 01:14:12,480 [โต๊ะ] เฮ้ย ไอ้ขึ้นฉ่ายนี่ ไป 1185 01:14:12,560 --> 01:14:15,800 - [ผ้านวม] เจ้าหมานิสัยเสีย อย่าทำอย่างนี้นะ - [โต๊ะ] ไป อย่ามาเกาะ ไป 1186 01:14:15,880 --> 01:14:17,760 - [ผ้านวม] เต้าหู้ ระวังลูก - [โต๊ะ] โธ่เอ๊ย 1187 01:14:17,840 --> 01:14:19,640 [ผ้านวม] เต้าหู้ [เสียงเห่า] 1188 01:14:20,640 --> 01:14:22,600 - [ผ้านวม] เต้าหู้ระวังลูก - [โต๊ะ] ไอ้ขึ้นฉ่าย 1189 01:14:22,680 --> 01:14:25,520 - โอ๊ย กัดอีกแล้ว - [สมุดโน้ต] พอได้แล้ว 1190 01:14:25,600 --> 01:14:27,960 - [ผ้านวม] เต้าหู้ - [โต๊ะ] หนีไปเต้าหู้ 1191 01:14:30,520 --> 01:14:33,360 [เต้าหู้] ผมรู้สึกว่าหัวใจผมเต้นได้จริงๆ ฮะ 1192 01:14:33,440 --> 01:14:36,120 สำหรับบางคนมันอาจจะเป็นลางร้าย 1193 01:14:36,200 --> 01:14:37,720 แต่สำหรับผม 1194 01:14:37,800 --> 01:14:39,600 มันคือปาฏิหาริย์ 1195 01:14:39,680 --> 01:14:42,680 [ดนตรียิ่งใหญ่] 1196 01:14:48,680 --> 01:14:51,680 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1197 01:15:12,120 --> 01:15:13,240 [พริบ] ไม่ได้ไปเหรอวะ 1198 01:15:16,160 --> 01:15:18,440 [เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า] 1199 01:15:22,520 --> 01:15:23,960 สวัสดีค่ะ 1200 01:15:26,080 --> 01:15:28,040 ใช่ค่ะ ฉันเป็นเพื่อนเขาเองค่ะ 1201 01:15:28,520 --> 01:15:31,080 หา อะไรนะคะ 1202 01:15:31,160 --> 01:15:32,960 พี่ธารอยู่โรงพยาบาล 1203 01:15:39,120 --> 01:15:42,120 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1204 01:15:50,160 --> 01:15:52,840 นี่มึงยังไม่เลิกส่องไอ้เต้าหู้อีกเหรอวะ 1205 01:15:52,920 --> 01:15:54,360 กูไม่ได้ส่องมัน 1206 01:15:54,440 --> 01:15:56,520 กูอยากรู้ว่าของของกูหายไปไหน 1207 01:16:03,640 --> 01:16:05,920 เฮ้ยๆ น้อง 1208 01:16:06,760 --> 01:16:09,960 น้องจะมาไม่ใส่อะไรเลยแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย 1209 01:16:10,040 --> 01:16:11,320 ขาวว่ะ 1210 01:16:11,400 --> 01:16:14,040 ก็นี่ไง กูถึงไม่ไว้ใจมัน 1211 01:16:14,120 --> 01:16:16,720 คนดีๆ ที่ไหนจะแก้ผ้า หลงเข้ามาในบ้านคนอื่นวะ 1212 01:16:21,040 --> 01:16:22,400 เฮ้ยๆ 1213 01:16:23,040 --> 01:16:25,040 มันไม่ได้แค่แก้ผ้าอย่างเดียวแล้วว่ะ 1214 01:16:26,040 --> 01:16:27,840 พูดคนเดียวด้วยว่ะมึง 1215 01:16:27,920 --> 01:16:29,240 หรือว่ามันจะคุยกับแม่ซื้อวะ 1216 01:16:30,400 --> 01:16:31,640 อะไรของมึงวะ 1217 01:16:32,200 --> 01:16:33,680 โบราณฉิบหาย 1218 01:16:36,160 --> 01:16:39,560 หรือว่ามันจะความจำเสื่อม ตั้งแต่ก่อนถูกรถชนแล้ววะ 1219 01:16:40,520 --> 01:16:42,240 กูก็ไม่รู้ว่ะ 1220 01:16:42,320 --> 01:16:44,960 แต่กูมั่นใจว่ามันไม่ได้เข้าบ้านกูมาเฉยๆ แน่ๆ 1221 01:16:45,480 --> 01:16:47,040 มันต้องมีแผนอะไรสักอย่าง 1222 01:16:47,120 --> 01:16:49,440 เช่น แก้ผ้ามาขโมยหมีมึงว่างั้น 1223 01:16:49,520 --> 01:16:51,640 [เสียงครางชอบใจ] คนอะไรวะ 1224 01:16:51,720 --> 01:16:53,320 แม่งจะแก้ผ้ามาขโมยหมี 1225 01:16:53,400 --> 01:16:54,480 [เกณฑ์] มึง 1226 01:16:54,560 --> 01:16:57,160 ว่าแต่ในคลิปเนี่ย มันก็ไม่ได้เห็นนี่ 1227 01:16:57,240 --> 01:16:59,760 ว่าไอ้เต้าหู้มันลากตุ๊กตาหมีมึงร่วงลงมาด้วย 1228 01:17:00,320 --> 01:17:03,360 ถ้ามึงสงสัยนะ ทำไมไม่ถามตรงๆ วะ 1229 01:17:05,000 --> 01:17:08,560 และถ้ากูถามและมันตอบกูได้ กูจะมานั่งส่องอย่างนี้ไหม 1230 01:17:09,360 --> 01:17:11,680 เออว่ะ จริงของมึง 1231 01:17:12,320 --> 01:17:14,640 มาๆ เดี๋ยวกูช่วยมึงดู 1232 01:17:17,040 --> 01:17:19,560 [เกณฑ์] กูว่า ดูไปดูมา 1233 01:17:20,120 --> 01:17:22,000 หน้ามันคุ้นๆ นะเว้ย 1234 01:17:22,080 --> 01:17:23,480 เหมือนเคยเห็นที่ไหนวะ 1235 01:17:25,360 --> 01:17:28,360 [ดนตรีสดใส] 1236 01:17:42,160 --> 01:17:44,840 (อนนต์ ธนากุล) 1237 01:17:47,280 --> 01:17:48,560 (อนนต์ ธนากุล) 1238 01:18:20,920 --> 01:18:23,680 [เสียงนักเรียนหญิงกรี๊ดกร๊าด] 1239 01:18:38,960 --> 01:18:41,000 [ดนตรีสดใส] 1240 01:18:52,160 --> 01:18:53,440 [เสียงบอลกระแทกหน้า] 1241 01:18:54,320 --> 01:18:55,360 น้อง 1242 01:18:57,360 --> 01:18:59,680 น้อง เป็นอะไรหรือเปล่า 1243 01:19:12,120 --> 01:19:13,120 [หนึ่ง] น้อง 1244 01:19:14,080 --> 01:19:15,240 น้อง 1245 01:19:18,320 --> 01:19:19,400 ณัฐ 1246 01:19:20,520 --> 01:19:21,920 พี่หนึ่ง 1247 01:19:24,640 --> 01:19:25,920 [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 1248 01:19:27,600 --> 01:19:29,080 [ดนตรีซึ้ง] 1249 01:19:30,960 --> 01:19:33,840 [เสียงพ่นลมหงุดหงิด] ทำไมมึงไม่เคาะประตูก่อน 1250 01:19:34,960 --> 01:19:36,200 ต้องเคาะด้วยเหรอฮะ 1251 01:19:36,920 --> 01:19:38,280 [เสียงถอนหายใจ] 1252 01:19:43,080 --> 01:19:44,320 มึงมองอะไรเนี่ยฮะ 1253 01:19:45,440 --> 01:19:46,800 ก็มองพี่ณัฐไงฮะ 1254 01:19:51,080 --> 01:19:52,640 [ณัฐ] อื้อ 1255 01:19:54,760 --> 01:19:56,120 มึงเข้ามาทำไมเนี่ยหา 1256 01:19:56,200 --> 01:19:58,080 ก็เข้ามานอนที่นี่ไงฮะ 1257 01:20:01,840 --> 01:20:04,880 [ณัฐ] เฮ้ย ไอ้เต้าหู้ ไอ้เต้าหู้ มานี่เลย 1258 01:20:04,960 --> 01:20:05,880 พี่ณัฐ 1259 01:20:06,440 --> 01:20:07,840 ใครให้มึงนอนที่นี่ 1260 01:20:08,400 --> 01:20:10,080 ก็ผมเคยนอนที่นี่ไงฮะ 1261 01:20:10,800 --> 01:20:11,920 ตอนไหน 1262 01:20:12,000 --> 01:20:13,000 ก็ตอน… 1263 01:20:13,720 --> 01:20:15,760 [พูดอึกอัก] ตอน… 1264 01:20:16,360 --> 01:20:18,920 ก็ตอนที่ผมแบกพี่ณัฐขึ้นมาไงฮะ 1265 01:20:19,640 --> 01:20:21,960 คืนนั้นผมยังนอนได้ถึงเช้าเลยนะฮะ 1266 01:20:22,560 --> 01:20:24,360 พี่ณัฐยังบอกอยู่เลยว่าร้อนน่ะ 1267 01:20:25,480 --> 01:20:27,560 ผมก็เลยช่วยถอด… 1268 01:20:27,640 --> 01:20:28,480 มึงหยุดเลย 1269 01:20:29,320 --> 01:20:31,200 หยุดเลยนะ ไม่ต้องพูดต่อ 1270 01:20:31,760 --> 01:20:33,560 คืนนั้นก็ส่วนคืนนั้น 1271 01:20:33,640 --> 01:20:35,960 แต่คืนนี้กูไม่ให้มึงนอนที่นี่ 1272 01:20:36,040 --> 01:20:37,800 - [ณัฐ] ออกไป ไป - พี่ณัฐ 1273 01:20:37,880 --> 01:20:39,160 - [เต้าหู้] พี่ณัฐ - ออก ลุก 1274 01:20:39,240 --> 01:20:40,160 - พี่ณัฐ - [ณัฐ] ลุก 1275 01:20:40,240 --> 01:20:41,520 [ณัฐ] เฮ้ย 1276 01:20:41,600 --> 01:20:43,680 - ไอ้เต้าหู้ ลุก - [เต้าหู้] เต้าหู้หลับแล้วฮะ 1277 01:20:43,760 --> 01:20:45,360 [ณัฐ] มึงจะออกดีๆ หรือมึงจะให้กู 1278 01:20:45,440 --> 01:20:47,400 - กระทืบมึงไอ้เต้าหู้ - [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1279 01:20:47,480 --> 01:20:48,800 - [ณัฐ] ออกไป - พี่ณัฐ 1280 01:20:50,600 --> 01:20:52,400 - [ณัฐ] ไป - แต่พี่ณัฐ 1281 01:20:56,680 --> 01:20:58,080 [ณัฐ] ห้องมึงน่ะห้องนี้ 1282 01:20:58,160 --> 01:20:59,720 และห้ามไปยุ่งห้องกูเข้าใจหรือเปล่า 1283 01:21:02,000 --> 01:21:03,160 [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1284 01:21:06,160 --> 01:21:07,600 [ณัฐพูดเสียงแข็ง] เข้าไป 1285 01:21:09,400 --> 01:21:10,240 [เสียงถอนใจเซ็ง] 1286 01:21:19,440 --> 01:21:22,440 [ดนตรีเหงา] 1287 01:21:34,000 --> 01:21:35,080 สวัสดีฮะ 1288 01:21:37,480 --> 01:21:38,720 มีใครอยู่ไหมฮะ 1289 01:21:39,240 --> 01:21:40,760 ผมชื่อเต้าหู้นะฮะ 1290 01:21:43,480 --> 01:21:44,760 หวัดดีฮะคุณจิ้งจอก 1291 01:22:03,600 --> 01:22:05,840 คืนนี้ผมต้องนอนที่นี่คนเดียวเหรอฮะ 1292 01:22:16,760 --> 01:22:21,720 (เฟิสต์เลิฟ) 1293 01:22:38,920 --> 01:22:40,160 [หนึ่ง] น้อง 1294 01:22:40,240 --> 01:22:42,360 น้อง เป็นอะไรหรือเปล่า 1295 01:22:54,240 --> 01:22:57,320 [เพลง "รอเธอรู้ใจ" โดย ธนพล จารุจิตรานนท์] 1296 01:23:43,520 --> 01:23:45,280 [โซฟา] โอ๊ย ยูมานั่งทับไออย่างนี้ 1297 01:23:45,360 --> 01:23:47,520 ไอก็ต้องทำตัวแข็งอยู่คนเดียวน่ะสิ 1298 01:23:47,600 --> 01:23:48,680 ไม่ยุติธรรมเลย 1299 01:23:49,440 --> 01:23:52,400 [ดนตรีเบาสมอง] 1300 01:23:52,880 --> 01:23:54,240 [เอฟเฟกต์ปรากฏตัว] 1301 01:23:54,960 --> 01:23:56,520 [รองเท้าขวา] ยูจะเรียกร้องหาอะไร 1302 01:23:56,600 --> 01:23:59,080 ในเมื่อความยุติธรรมมันก็เป็นแค่วาทกรรมอยู่แล้ว 1303 01:24:00,080 --> 01:24:03,440 ใจเย็นๆ ก่อนพี่ชาย อย่าเพิ่งทะเลาะกัน 1304 01:24:03,520 --> 01:24:05,200 เต้าหู้กำลังเครียดอยู่นะ 1305 01:24:06,520 --> 01:24:10,840 [เก้าอี้โยก] สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ กล่าวไว้ว่า 1306 01:24:10,920 --> 01:24:14,720 "คนฉลาด ทำเคราะห์ให้เป็นโอกาส 1307 01:24:14,800 --> 01:24:16,440 แต่คนประมาท 1308 01:24:16,520 --> 01:24:18,720 ทำโอกาสให้เป็นเคราะห์" 1309 01:24:19,280 --> 01:24:20,960 [โทรศัพท์] สาธุ 1310 01:24:23,360 --> 01:24:25,040 [เต้าหู้] ผมลืมแนะนำไปเลยฮะ 1311 01:24:25,720 --> 01:24:27,960 นี่คือเพื่อนใหม่ของผมที่อยู่ชั้นล่าง 1312 01:24:28,040 --> 01:24:29,840 เริ่มจากคุณโซฟา 1313 01:24:30,360 --> 01:24:32,800 สาวแฟชั่นนิสต้าตัวแม่ 1314 01:24:32,880 --> 01:24:35,000 เธอมักจะพูดไทยคำฝรั่งคำ 1315 01:24:35,080 --> 01:24:37,400 แต่ทุกคนก็พร้อมเข้าใจเสมอ 1316 01:24:37,480 --> 01:24:39,920 ส่วนนั่น คุณรองเท้าแตะข้างขวา 1317 01:24:40,760 --> 01:24:42,880 หนุ่มเลือดร้อนหัวก้าวหน้า 1318 01:24:42,960 --> 01:24:45,840 ผู้มีอุดมการณ์อยู่ในจิตวิญญาณอย่างเต็มเปี่ยม 1319 01:24:46,840 --> 01:24:49,560 แต่ดูเหมือนคุณโซฟาจะไม่ปลื้มสักเท่าไร 1320 01:24:49,640 --> 01:24:51,920 ก็เลยเถียงกันได้ทุกเรื่อง 1321 01:24:52,000 --> 01:24:54,560 จนแฟนอย่างคุณรองเท้าแตะข้างซ้ายเนี่ย 1322 01:24:54,640 --> 01:24:56,640 ต้องมาช่วยแยกเป็นประจำเลยฮะ 1323 01:24:58,240 --> 01:24:59,200 ส่วนนั่น 1324 01:24:59,280 --> 01:25:00,880 คุณเก้าอี้โยก 1325 01:25:00,960 --> 01:25:04,080 ที่คุณป้าชอบเผลอหลับ ตอนรอพี่ณัฐกลับบ้านเกือบทุกคืน 1326 01:25:06,800 --> 01:25:09,200 และคุณโทรศัพท์มือถือของคุณป้า 1327 01:25:10,320 --> 01:25:12,960 ที่คุณป้าเผลอลืมทิ้งไว้ชั้นล่างเป็นประจำ 1328 01:25:13,720 --> 01:25:15,560 ผมได้รู้จักทุกคน 1329 01:25:16,120 --> 01:25:18,640 ก็วันที่ผมตกลงมาจากระเบียงนั่นแหละฮะ 1330 01:25:18,720 --> 01:25:23,280 อะๆ เห็นแก่เต้าหู้ ที่กำลังเครียดมากอยู่หรอกนะ ไอยอมก็ได้ 1331 01:25:24,000 --> 01:25:26,160 นั่งลงสิ เจ้าหมี 1332 01:25:27,640 --> 01:25:29,000 ไม่เป็นไรดีกว่าฮะ 1333 01:25:29,080 --> 01:25:31,000 [เต้าหู้] เดี๋ยวผมนั่งตรงนี้ก็ได้ฮะ 1334 01:25:31,600 --> 01:25:34,600 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1335 01:25:35,880 --> 01:25:38,240 ผมต้องขอโทษที่รบกวนทุกคนด้วยนะฮะ 1336 01:25:39,120 --> 01:25:41,320 แต่ผมไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ 1337 01:25:43,760 --> 01:25:45,640 [โทรศัพท์] คุณมีอะไรให้ 1338 01:25:45,720 --> 01:25:47,320 ฉันช่วยบ้าง 1339 01:25:49,160 --> 01:25:51,120 ก็ผมอุตส่าห์ได้เป็นคน 1340 01:25:51,680 --> 01:25:53,160 ได้พูดคุย 1341 01:25:53,240 --> 01:25:55,000 ได้จับมือ 1342 01:25:55,080 --> 01:25:57,040 ได้กอดพี่ณัฐด้วยนะฮะ 1343 01:25:57,120 --> 01:25:58,760 [เสียงร้องฮือฮา] 1344 01:25:58,840 --> 01:26:00,960 - ได้จับมือเหรอ - [รองเท้าซ้าย] อุ๊ย ตื่นเต้น 1345 01:26:01,040 --> 01:26:03,280 - ได้กอดด้วยเหรอ - [รองเท้าขวา] ตื่นเต้นอะไรนักหนา 1346 01:26:03,360 --> 01:26:05,320 - [โซฟา] อุ๊ยตายแล้ว - [รองเท้าขวา] ได้กอดเอง 1347 01:26:05,400 --> 01:26:07,800 - [รองเท้าซ้าย] ดีใจแทนเลย - [รองเท้าขวา] อย่าเว่อร์มาก 1348 01:26:07,880 --> 01:26:09,520 แต่ [เสียงเงียบลง] 1349 01:26:09,600 --> 01:26:11,440 ผมดันเข้าห้องพี่ณัฐไม่ได้น่ะสิฮะ 1350 01:26:11,520 --> 01:26:12,840 [ดนตรีเบาสมอง] 1351 01:26:12,920 --> 01:26:14,840 เป็นคนไม่เห็นจะดีเลย 1352 01:26:15,840 --> 01:26:18,480 หรือผมควรหาทางกลับไปเป็นหมีดีฮะ 1353 01:26:18,560 --> 01:26:22,120 [รองเท้าขวา] พวกของเล่นชนชั้นนำนี่ โคตรเพ้อเจ้อเลย 1354 01:26:22,200 --> 01:26:23,920 แกจะกลับไปเป็นหมีได้ยังไง 1355 01:26:24,000 --> 01:26:26,440 แกเป็นคนได้ยังไง แกยังไม่รู้เลย 1356 01:26:28,480 --> 01:26:31,760 งั้นเพราะอะไรเราถึงตื่นขึ้นมาได้ล่ะพี่ชาย 1357 01:26:31,840 --> 01:26:33,440 [เสียงครางไม่พอใจ] ก็ตอนเราตื่นขึ้นมา 1358 01:26:33,520 --> 01:26:36,040 ก็อยู่ในบ้านของเจ้ามนุษย์ชนชั้นกลางนี่แล้วไง 1359 01:26:39,000 --> 01:26:41,120 หรือว่าที่เราตื่นขึ้นมาได้ 1360 01:26:41,200 --> 01:26:43,200 เพราะเราถูกพาเข้ามาในบ้านฮะ 1361 01:26:43,800 --> 01:26:46,920 แต่ก็ไม่ใช่ทุกตัวที่จะตื่นนะ 1362 01:26:47,000 --> 01:26:48,480 [เก้าอี้โยก] เจ้าหมี 1363 01:26:48,560 --> 01:26:50,000 ก็จริงอีกล่ะฮะ 1364 01:26:50,880 --> 01:26:53,160 ในห้องที่พี่ณัฐไล่ผมไปนอน 1365 01:26:53,240 --> 01:26:55,480 ไม่มีข้าวของชิ้นไหนตื่นเลยนะฮะ 1366 01:26:56,240 --> 01:26:58,400 มันต้องมีบางอย่างที่ทำให้เราตื่น 1367 01:26:58,480 --> 01:27:00,320 บางอย่างที่สำคัญ 1368 01:27:01,360 --> 01:27:02,520 ตุ๊กตาตัวนั้น 1369 01:27:02,600 --> 01:27:04,840 [พริบ] สำคัญกับพี่ณัฐมากเลยเหรอคะ 1370 01:27:05,880 --> 01:27:08,160 ของสำคัญจากคนสำคัญน่ะ 1371 01:27:08,240 --> 01:27:11,240 [ดนตรีสดใส] 1372 01:27:12,360 --> 01:27:13,480 พี่หนึ่ง 1373 01:27:15,160 --> 01:27:16,440 พี่หนึ่ง 1374 01:27:19,760 --> 01:27:21,200 พี่หนึ่ง 1375 01:27:21,280 --> 01:27:23,800 - [รองเท้าซ้าย] ใครน่ะ - [โทรศัพท์] พี่หนึ่ง ประมวลผลใหม่ 1376 01:27:23,880 --> 01:27:26,520 - [รองเท้าขวา] ไม่รู้สักเรื่องได้ไหม - [โซฟา] หนึ่งคือใครหา 1377 01:27:26,600 --> 01:27:28,320 - [โทรศัพท์] ใครคือพี่หนึ่ง - เขาพูดถึงใคร 1378 01:27:28,400 --> 01:27:30,760 ผมเห็นพี่ณัฐพูดถึงพี่หนึ่งสองครั้งแล้วนะฮะ 1379 01:27:31,240 --> 01:27:32,720 ผมว่า 1380 01:27:32,800 --> 01:27:35,680 ถ้าเราไม่ได้ตื่นจากการที่เราถูกพาเข้ามาในบ้าน 1381 01:27:35,760 --> 01:27:38,200 มันอาจจะเกี่ยวกับคนสองคนก็ได้นะฮะ 1382 01:27:40,920 --> 01:27:43,280 บางทีผมอาจจะเกี่ยวอะไร กับพี่หนึ่งคนนั้นก็ได้นะฮะ 1383 01:27:43,360 --> 01:27:45,720 - [โทรศัพท์] พี่หนึ่งคือใคร - [เก้าอี้โยก] หือ 1384 01:27:45,800 --> 01:27:48,200 - [รองเท้าซ้าย] เขาเป็นใครน่ะ - [โทรศัพท์] คำตอบ 1385 01:27:48,280 --> 01:27:50,800 - รอคำตอบ ประมวลผล - [เก้าอี้โยก] เจอไหม 1386 01:27:50,880 --> 01:27:52,280 - เจอไหม - [โซฟา] เกี่ยวข้องกันยังไง 1387 01:27:52,360 --> 01:27:54,960 - [โทรศัพท์] ฉันไม่เข้าใจ - [โซฟา] พี่หนึ่งใครนะ 1388 01:27:55,560 --> 01:27:58,480 [ดนตรีผ่อนคลาย] 1389 01:28:09,560 --> 01:28:11,440 [ณัฐ] เฮ้ย เฮ้ย 1390 01:28:11,520 --> 01:28:13,080 [เสียงถีบ] [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1391 01:28:13,640 --> 01:28:15,240 [ณัฐ] ทำไมมึงไม่ใส่เสื้อผ้า 1392 01:28:16,840 --> 01:28:18,160 ใส่แล้วมันคันนี่ฮะ 1393 01:28:18,240 --> 01:28:20,240 คันไม่คันมึงก็ต้องใส่ 1394 01:28:21,040 --> 01:28:22,680 พี่ณัฐยังไม่ใส่เลยฮะ 1395 01:28:24,080 --> 01:28:25,360 [เอฟเฟกต์เสียงวิ้ว] 1396 01:28:26,440 --> 01:28:27,760 แล้วมึงเข้ามาได้ยังไงเนี่ย 1397 01:28:27,840 --> 01:28:29,240 กูล็อกประตูแล้วไม่ใช่เหรอ 1398 01:28:29,320 --> 01:28:31,480 พี่ณัฐล็อกประตู 1399 01:28:31,560 --> 01:28:33,040 แต่ไม่ได้ล็อกระเบียงนี่ฮะ 1400 01:28:33,960 --> 01:28:36,840 [ดนตรีเบาสมอง] 1401 01:28:53,560 --> 01:28:55,480 มึงนี่พยายามจังเลยนะ 1402 01:28:55,560 --> 01:28:58,000 ใช่ฮะ เป็นคนต้องมีความพยายามสิฮะ 1403 01:28:58,080 --> 01:29:00,280 นี่กูด่ามึงอยู่ 1404 01:29:00,360 --> 01:29:02,200 ไม่ว่าทางไหนกูก็ไม่ให้มึงเข้า 1405 01:29:02,280 --> 01:29:03,720 มึงออกไปเลยนะ 1406 01:29:03,800 --> 01:29:05,200 - กูนับหนึ่งถึงสาม - [เต้าหู้] แต่ 1407 01:29:05,280 --> 01:29:06,160 พี่ณัฐ 1408 01:29:06,240 --> 01:29:07,680 หนึ่ง สอง [เสียงถีบ] 1409 01:29:07,760 --> 01:29:09,320 พี่ณัฐ แล้วสามล่ะฮะ 1410 01:29:09,400 --> 01:29:11,160 กูไม่เคยนับถึงสามเว้ย 1411 01:29:11,240 --> 01:29:12,440 จะเอาอีกรอบไหม 1412 01:29:12,520 --> 01:29:14,920 - หนึ่ง สอง - ไป ไปแล้วฮะ ไปแล้วฮะ 1413 01:29:15,640 --> 01:29:17,440 [ดนตรีสนุกสนานผ่อนคลาย] 1414 01:29:19,200 --> 01:29:20,440 พี่ณัฐฮะ 1415 01:29:21,200 --> 01:29:22,680 ขอไปทางประตูก่อนได้ไหมฮะ 1416 01:29:22,760 --> 01:29:24,600 - หนึ่ง สอง - [เต้าหู้] พี่ณัฐ 1417 01:29:28,960 --> 01:29:30,560 [เสียงหอบหายใจ] 1418 01:29:36,520 --> 01:29:38,040 ถึงจะโดนดุไปหน่อย 1419 01:29:38,640 --> 01:29:41,440 แต่เมื่อคืนผมก็ได้กลับไปนอนกับพี่ณัฐนะฮะ 1420 01:29:41,520 --> 01:29:44,520 [ดนตรีสนุกสนานผ่อนคลาย] 1421 01:29:49,920 --> 01:29:53,640 [จัน] ไม่รู้ว่าคุณนาจะรู้หรือเปล่า ว่าลูกชายกับคนดูแลนี่ 1422 01:29:53,720 --> 01:29:55,480 ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว 1423 01:29:55,560 --> 01:29:57,840 [เสียงดัง] แม่เลิกบ้าสักทีได้ไหม 1424 01:29:57,920 --> 01:29:59,720 [เสียงสั่น] ณัฐอายเขาแม่ 1425 01:29:59,800 --> 01:30:01,480 ถ้ามึงยังอยากอยู่บ้านหลังนี้ 1426 01:30:01,560 --> 01:30:02,720 [ณัฐ] กูไม่… 1427 01:30:02,800 --> 01:30:05,120 [เต้าหู้] ผมจะดูแลพี่ณัฐกับคุณป้าให้ดีที่สุดเลยฮะ 1428 01:30:05,200 --> 01:30:07,680 [ณัฐ] เดี๋ยวความจำมึงกลับมา มึงก็ต้องไปอยู่ดี 1429 01:30:07,760 --> 01:30:09,600 เผลอๆ มึงคงจำกูไม่ได้ด้วยซ้ำ 1430 01:30:09,680 --> 01:30:12,000 เพราะกูไม่ได้สำคัญกับมึงขนาดนั้น 1431 01:30:12,560 --> 01:30:15,200 แล้วพี่คิดว่ารักมัธยมมันมีแต่ด้านใสๆ เหรอพี่ 1432 01:30:16,280 --> 01:30:18,000 พี่ก็น่าจะรู้จากเรื่องย่อผมแล้วนะ 1433 01:30:18,080 --> 01:30:19,600 [ดนตรีระทึก] 1434 01:30:19,680 --> 01:30:21,160 เลิกกวนประสาทสักทีได้ไหมไอ้เด็กแว้น 1435 01:30:21,240 --> 01:30:22,640 - คือผมกับ… - [เต้าหู้] พี่ณัฐฮะ 1436 01:30:23,160 --> 01:30:24,160 พี่หนึ่ง 1437 01:30:24,240 --> 01:30:27,240 [เพลง "ปลดล็อก" โดย สาริน รณเกียรติ และธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต] 1438 01:31:19,240 --> 01:31:24,240 คำบรรยายโดย: ธาวัน มณีสาตร์ 151759

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.