All language subtitles for Bad Genius - S01E09 - Episode 1.9 .Thai
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:01:35,520 --> 00:01:37,360
ลูกสาวฉันเป็นเด็กฉลาดนะคะ
2
00:01:37,440 --> 00:01:39,600
คุณจะดูรายงานผลการเรียนเธอก็ได้
3
00:01:39,680 --> 00:01:42,400
ไม่มีเหตุผลอะไร
ที่เธอจะต้องโกงข้อสอบค่ะ
4
00:01:42,960 --> 00:01:44,920
เธอเดินทางมาสอบที่นี่
5
00:01:45,000 --> 00:01:47,320
ก็เพราะว่าอยากจะมาเจอฉันค่ะ
6
00:01:51,720 --> 00:01:53,640
แต่ผมทราบมาว่า
บ้านคุณอยู่แบเทิสต์นี่ครับ
7
00:01:54,120 --> 00:01:56,680
ที่นั่นก็มีศูนย์สอบ
ที่ดีมากๆ เหมือนกัน
8
00:01:57,520 --> 00:02:01,200
ฉันบอกให้ลูกมาสอบที่นี่เองแหละค่ะ
9
00:02:01,280 --> 00:02:03,600
ไม่งั้นเธอจะต้อง
ต่อเครื่องบินอีกสองต่อ
10
00:02:03,680 --> 00:02:04,960
กว่าจะไปถึงที่นั่น
11
00:02:05,520 --> 00:02:07,920
ขับรถมาซิดนีย์มันสะดวกกว่าค่ะ
12
00:02:08,000 --> 00:02:10,600
และเราก็วางแผนจะไปเที่ยวกันต่อด้วย
13
00:02:24,480 --> 00:02:25,320
ครับ
14
00:02:26,120 --> 00:02:28,640
โอเค เข้าใจแล้วครับ
15
00:02:30,080 --> 00:02:32,440
แต่ลูกสาวคุณออกจากห้องสอบก่อนเวลา
16
00:02:32,960 --> 00:02:34,440
ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดกฎ
17
00:02:34,960 --> 00:02:36,800
ดังนั้นเธอจึงถูกตัดสิทธิ์นะครับ
18
00:02:37,600 --> 00:02:38,680
โอเคนะครับ
19
00:02:39,880 --> 00:02:40,800
ฉันเข้าใจค่ะ
20
00:03:47,360 --> 00:03:50,080
แม่ไม่ต้องทำเหมือน
มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ไหม
21
00:03:56,720 --> 00:03:57,960
หนูรู้ว่าหนูทำผิด
22
00:04:00,680 --> 00:04:02,280
แม่ก็แค่ด่าหนูก็ได้
23
00:04:05,360 --> 00:04:07,320
ที่แม่ย้ายมาอยู่ออสเตรเลีย
24
00:04:07,400 --> 00:04:08,680
ก็เหตุผลเดียวกับลิน
25
00:04:09,840 --> 00:04:11,160
แล้วแม่จะว่าลินทำไม
26
00:04:26,480 --> 00:04:29,600
ลินจำตอนที่
แม่มาเรียนต่อที่ออสเตรเลียได้ไหม
27
00:04:42,560 --> 00:04:44,560
ตอนนั้นลินเพิ่งขึ้นอนุบาลสองเองนะ
28
00:04:47,160 --> 00:04:49,160
แต่แม่ก็อยากเรียนต่อปริญญาเอกมาก
29
00:04:53,280 --> 00:04:54,960
พ่อไม่มีเงินส่งให้แม่เรียน
30
00:04:56,000 --> 00:04:57,800
แม่ก็ดั้นด้นสอบชิงทุน
31
00:05:00,560 --> 00:05:02,560
จนแม่ได้ทุนมาเรียนต่อที่ออสเตรเลีย
32
00:05:04,120 --> 00:05:05,960
ตอนนั้นพ่อกับแม่ทะเลาะกันใหญ่เลยนะ
33
00:05:08,640 --> 00:05:10,120
เพราะว่าแม่ต้องบินมาที่นี่
34
00:05:11,640 --> 00:05:13,120
ต้องมาอยู่ตั้งสองปี
35
00:05:13,600 --> 00:05:15,080
พ่อเขาไม่อยากให้แม่มา
36
00:05:26,920 --> 00:05:28,440
เขาไม่อยากให้ลินขาดแม่
37
00:05:43,560 --> 00:05:44,720
แต่แม่ก็ดื้อ
38
00:05:46,160 --> 00:05:48,240
แม่ก็ดื้อจนแม่มาเรียนต่อที่นี่จนได้
39
00:06:00,040 --> 00:06:01,440
พอย้ายมาเรียนที่นี่
40
00:06:03,440 --> 00:06:04,960
ชีวิตมันก็ดีกว่าจริงๆ
41
00:06:06,040 --> 00:06:07,480
พออยู่ไปนานๆ
42
00:06:08,480 --> 00:06:11,600
แม่ก็เริ่มเห็นภาพตัวเอง
ย้ายมาอยู่ที่นี่มากขึ้นเรื่อยๆ
43
00:06:14,360 --> 00:06:15,840
ยิ่งพอได้มาเจอเจฟ
44
00:06:17,960 --> 00:06:18,800
แม่…
45
00:06:30,160 --> 00:06:31,560
แม่ก็นอกใจพ่อเขา
46
00:06:37,720 --> 00:06:39,040
แม่โกงพ่อ
47
00:06:42,280 --> 00:06:44,440
โกงชีวิตคู่ของเราอยู่เป็นปีๆ
48
00:06:47,120 --> 00:06:48,480
จนกระทั่งพ่อจับได้
49
00:07:06,960 --> 00:07:09,040
แล้วแม่มาบอกหนูเรื่องนี้ทำไม
50
00:07:13,680 --> 00:07:14,960
พอแม่เลิกกับพ่อ
51
00:07:16,160 --> 00:07:17,960
แม่ก็แต่งงานกับเจฟ
52
00:07:18,040 --> 00:07:19,360
แล้วก็ย้ายมาอยู่ที่นี่
53
00:07:20,040 --> 00:07:21,120
มันก็เหมือนจะเป็น
54
00:07:22,600 --> 00:07:24,960
ชีวิตในฝันที่แม่อยากได้มาตลอดเลยนะ
55
00:07:29,200 --> 00:07:30,360
แต่ลินรู้ไหม
56
00:07:31,240 --> 00:07:32,960
ตอนนี้แอลลี่อายุหกขวบ
57
00:07:33,960 --> 00:07:36,280
เท่ากับลินตอนที่แม่เลิกกับพ่อเลยนะ
58
00:07:40,200 --> 00:07:43,480
ทุกครั้งที่แม่มองแอลลี่
59
00:07:49,520 --> 00:07:50,720
แม่ก็คิดถึงลิน
60
00:07:53,320 --> 00:07:54,520
แม่เสียใจมาก
61
00:07:55,560 --> 00:07:57,200
ที่แม่ต้องเสียพ่อ
62
00:07:57,280 --> 00:07:59,680
ที่เป็นเหมือน
เพื่อนที่รักที่สุดในชีวิตไป
63
00:07:59,760 --> 00:08:01,080
แล้วที่สำคัญ
64
00:08:08,440 --> 00:08:09,920
แม่ก็ต้องเสียลินไปด้วย
65
00:08:17,480 --> 00:08:19,880
ที่แม่เล่าให้ลินฟัง
เพราะแม่อยากให้ลินรู้ว่า
66
00:08:19,960 --> 00:08:21,160
แม่เข้าใจลิน
67
00:08:22,480 --> 00:08:24,520
ว่าลินกำลังพยายามทำตามความฝันอยู่
68
00:08:26,920 --> 00:08:27,960
แต่ลินรู้ไหมลูก
69
00:08:30,320 --> 00:08:31,720
การที่เราทำผิด
70
00:08:34,840 --> 00:08:36,679
เพื่อเราอยากจะได้สิ่งที่เราต้องการ
71
00:08:39,919 --> 00:08:40,840
วันหนึ่ง
72
00:08:42,760 --> 00:08:45,000
เราอาจจะต้องสูญเสียสิ่งที่เรารักไป
73
00:08:52,400 --> 00:08:54,800
แล้ววันหนึ่งลินอาจจะต้องเสียใจนะลูก
74
00:09:09,560 --> 00:09:10,720
หนูขอโทษ
75
00:09:12,160 --> 00:09:13,960
ลินไม่ต้องขอโทษอะไรแม่เลย
76
00:09:14,960 --> 00:09:16,400
พ่อกับแม่ต่างหาก
77
00:09:18,560 --> 00:09:20,160
พ่อกับแม่ก็ผิดด้วยเหมือนกัน
78
00:09:21,880 --> 00:09:24,640
มันเป็นหน้าที่ของพวกเรา
ที่ต้องช่วยกันเลี้ยงลูก
79
00:09:25,760 --> 00:09:27,760
แต่พวกเรากลับไม่คุยกันเลยตั้งสิบปี
80
00:09:31,280 --> 00:09:32,840
จนปล่อยให้ลูกต้องทำแบบนี้
81
00:09:40,840 --> 00:09:41,840
ไม่หรอกค่ะ
82
00:09:43,040 --> 00:09:44,440
มันผิดที่หนูเอง
83
00:09:46,240 --> 00:09:47,920
พ่อกับแม่ไม่ได้ผิดหรอก
84
00:09:55,040 --> 00:09:56,720
แม่คุยกับครอบครัวแม่แล้วนะ
85
00:09:58,120 --> 00:09:59,320
ขอให้ลินมาอยู่ด้วย
86
00:10:00,240 --> 00:10:01,440
เขาโอเค
87
00:10:12,400 --> 00:10:14,640
ลินยังอยากจะมาเรียน
ที่ออสเตรเลียอยู่ไหม
88
00:10:57,600 --> 00:10:58,600
โอเคไหมครับ
89
00:11:00,280 --> 00:11:02,120
ช่วยขยับใกล้กันนิดหนึ่งได้ไหมคะ
90
00:11:10,400 --> 00:11:11,480
ยิ้มสวยๆ นะ
91
00:11:22,520 --> 00:11:25,440
ผมไม่คิดว่าผมจะพอใจกับแพทเทิร์น
ง่ายๆ หรอกนะครับ
92
00:11:25,520 --> 00:11:29,160
ถึงแม้ว่าจะมีคนบอกผมว่า
โรงแรมแพทเทิร์นเนี่ยดีแล้ว
93
00:11:29,240 --> 00:11:30,680
ผมไม่ต้องไปทำอะไรกับมันแล้ว
94
00:11:30,760 --> 00:11:32,840
ผมจะเถียงเขากลับทันทีเลยนะว่า
95
00:11:32,920 --> 00:11:35,600
ยังมีโรงแรมที่ดีกว่าอีกหลายที่
96
00:11:36,160 --> 00:11:37,960
แล้วผมจะหยุดพัฒนามันทำไมล่ะครับ
97
00:11:39,160 --> 00:11:41,120
นั่นสิคะ จากโรงแรมเล็กๆ
98
00:11:41,200 --> 00:11:44,520
คุณเอกยังพัฒนาให้กลายเป็น
โรงแรมพันล้านแบบนี้ได้เลย
99
00:11:44,600 --> 00:11:46,280
หลังจากนี้วางแผนต่อยังไงคะ
100
00:11:46,760 --> 00:11:49,160
คือจริงๆ แล้วเนี่ย
ผมมีปัญหาใหม่แล้วนะครับ
101
00:11:49,840 --> 00:11:51,120
คือผมแก่แล้ว
102
00:11:51,920 --> 00:11:54,240
แล้วก็คิดไม่ออกจริงๆ ว่า
จะเอาเรี่ยวแรงเนี่ย
103
00:11:54,320 --> 00:11:56,440
ไปทำงานได้อีกนานสักเท่าไร
104
00:11:57,120 --> 00:12:00,640
ก็คงจะต้องฝากความหวังทั้งหมด
ไว้กับลูกชายคนเดียวของผม
105
00:12:02,360 --> 00:12:04,360
ตอนนี้ผมก็พยายาม
จะส่งเสริมให้เขาเนี่ย
106
00:12:04,440 --> 00:12:06,360
- ได้เข้ามหาวิทยาลัยที่ดีๆ
- ค่ะ
107
00:12:06,440 --> 00:12:09,200
จะได้กลับมาช่วย
พัฒนากิจการที่บ้านให้มันดีขึ้น
108
00:12:11,840 --> 00:12:14,120
น้องพัฒน์ล่ะคะ
ตอนนี้เรียนชั้นไหนแล้วคะ
109
00:12:16,320 --> 00:12:17,640
ตอนนี้ ม.หก เทอมสองแล้วครับ
110
00:12:18,200 --> 00:12:20,680
อุ๊ย อีกแป๊บเดียวเอง
จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว
111
00:12:20,760 --> 00:12:22,240
มีที่เรียนในใจหรือยังคะ
112
00:12:23,000 --> 00:12:25,120
ตอนนี้ก็เพิ่งสอบเอสติกเสร็จครับ
113
00:12:25,640 --> 00:12:28,680
แล้วก็กำลังจะยื่นคะแนนเข้า
วิทยาลัยเศรษฐศาสตร์บอสตัน
114
00:12:29,880 --> 00:12:32,000
ก็ที่เดียวกับที่พ่อเคยเรียนน่ะครับ
115
00:12:33,360 --> 00:12:34,680
โอ้โฮ
116
00:12:34,760 --> 00:12:37,440
ที่นี่มีแต่เด็กหัวกะทิทั้งนั้นเลย
117
00:12:38,120 --> 00:12:40,560
แอบถามได้ไหมคะ
ได้คะแนนเอสติกเท่าไรคะ
118
00:12:41,160 --> 00:12:43,920
เอ่อ 1,460 ครับ
119
00:12:45,640 --> 00:12:48,560
โอ้โฮ น้องพัฒน์ คะแนนสูงมากเลย
120
00:12:49,200 --> 00:12:51,880
มีเคล็ดลับยังไงคะ
ทำให้คะแนนสูงขนาดนี้คะ
121
00:12:52,880 --> 00:12:54,760
ผมยึดคำที่พ่อเคยสอนไว้ครับ
122
00:12:56,360 --> 00:12:58,920
พ่อเคยสอนว่าจงทำในสิ่งที่ทำให้เรา…
123
00:12:59,640 --> 00:13:01,080
ไต่ขึ้นไปข้างบนเท่านั้น
124
00:13:44,400 --> 00:13:45,240
เงินล้านมึงน่ะ
125
00:13:57,520 --> 00:13:58,760
ไม่ต้องห่วง
126
00:13:58,840 --> 00:13:59,720
ครบทุกบาท
127
00:14:03,600 --> 00:14:05,520
เออ แล้วเป็นไง
128
00:14:05,600 --> 00:14:06,600
ได้ยินว่าโดนจับ
129
00:14:10,600 --> 00:14:11,760
ก็ไม่ได้ติดคุก
130
00:14:12,840 --> 00:14:14,600
แต่สถานทูตเขาก็
โทรกลับไปหาโรงเรียนแล้ว
131
00:14:17,880 --> 00:14:18,760
ไปแล้ว
132
00:14:25,000 --> 00:14:26,560
เออๆ เจอกันที่โรงเรียน
133
00:14:46,680 --> 00:14:47,560
แล้ว…
134
00:14:52,600 --> 00:14:53,880
แม่เขาจะมารับเมื่อไหร่
135
00:14:56,200 --> 00:14:57,800
หนูว่าจะรีบสอบเทียบ
136
00:14:58,960 --> 00:15:01,920
แล้วก็ ไปเรียนที่นู่น
137
00:15:02,800 --> 00:15:04,880
ให้ทันปีการศึกษาหน้าเลย
138
00:15:11,320 --> 00:15:12,160
โอเค
139
00:15:14,160 --> 00:15:15,000
ดีแล้ว
140
00:15:19,120 --> 00:15:20,440
พ่อโอเคไหม
141
00:15:22,920 --> 00:15:23,880
เฮ้ย
142
00:15:25,720 --> 00:15:26,760
โอเคสิ
143
00:15:37,680 --> 00:15:39,520
แต่พ่อดูไม่เห็นดีใจเลย
144
00:15:45,800 --> 00:15:47,840
ลูกสาวจะย้ายไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก
145
00:15:50,760 --> 00:15:52,120
พ่อก็ต้องทำใจหน่อยน่ะ
146
00:15:54,160 --> 00:15:55,320
ไม่ต้องสนใจหรอก
147
00:15:59,800 --> 00:16:00,680
พ่อ
148
00:16:39,440 --> 00:16:40,920
มาเอาเงินส่วนแบ่งด้วยนะ
149
00:16:42,320 --> 00:16:45,080
รีบมานะ คิดถึงแกว่ะ
150
00:17:10,960 --> 00:17:12,520
เราไม่เอาเงินแล้ว
151
00:17:18,359 --> 00:17:20,000
(ลินออกจากกลุ่มแล้ว)
152
00:17:44,800 --> 00:17:47,960
คุณแม่ทราบใช่ไหมคะว่า
ผอ.เชิญมาคุยวันนี้เรื่องอะไร
153
00:17:51,640 --> 00:17:52,600
รู้ค่ะ
154
00:17:56,960 --> 00:17:58,520
แม่ขอโทษนะคะ
155
00:18:00,400 --> 00:18:03,320
ที่แบงค์ต้องทำให้
ชื่อเสียงของโรงเรียนเสื่อมเสีย
156
00:18:09,840 --> 00:18:12,320
ตอนที่เจ้าหน้าที่เอสติก
เขาแจ้งมาว่าแบงค์…
157
00:18:12,960 --> 00:18:15,720
ซ่อนโทรศัพท์มือถือ
ไว้เปิดดิกเพื่อดูศัพท์เนี่ย
158
00:18:19,040 --> 00:18:22,040
ผอ.แทบไม่อยากเชื่อเลยว่า
คนเก่งๆ อย่างแบงค์จะทำแบบนั้น
159
00:18:26,880 --> 00:18:29,880
ผอ.คงต้องลงโทษแบงค์
ตามกฎระเบียบของโรงเรียนนะ
160
00:18:34,640 --> 00:18:35,560
ครับ
161
00:18:38,760 --> 00:18:40,040
ผอ.จะยึดทุนผม
162
00:18:41,680 --> 00:18:42,800
จะขึ้นทัณฑ์บน
163
00:18:44,080 --> 00:18:45,600
จะหักคะแนนผมยังไงก็ได้ครับ
164
00:18:46,840 --> 00:18:47,760
ผมยอมรับ
165
00:18:50,960 --> 00:18:52,640
มันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิแบงค์
166
00:18:55,720 --> 00:18:57,760
เจ้าหน้าที่เอสติกเขาไม่รู้จักแบงค์
167
00:18:59,280 --> 00:19:00,960
แต่ ผอ.รู้จักแบงค์ดี
168
00:19:01,480 --> 00:19:03,960
คนเก่งๆ อย่างแบงค์ยังจะต้อง…
169
00:19:05,280 --> 00:19:07,440
เปิดดิกทำข้อสอบอีกเหรอ หือ
170
00:19:10,960 --> 00:19:12,760
แล้ว ผอ.ก็นึกไม่ออกนะว่า
171
00:19:12,840 --> 00:19:16,080
ทำไมนักเรียน
ที่มีฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี
172
00:19:17,360 --> 00:19:19,960
จนต้องขอทุนเรียนฟรี
ของโรงเรียนทุกเทอม
173
00:19:21,160 --> 00:19:23,240
จะต้องบินไปสอบเอสติกถึงออสเตรเลีย
174
00:19:25,520 --> 00:19:26,840
ที่เจ้าหน้าที่เอสติกเขาบอกว่า
175
00:19:26,920 --> 00:19:29,840
แบงค์ซ่อนมือถือ
ไว้เปิดดูคำศัพท์เนี่ย
176
00:19:32,960 --> 00:19:33,960
มันไม่จริงใช่ไหม
177
00:19:55,120 --> 00:19:56,440
แกเป็นไงบ้าง
178
00:19:56,520 --> 00:19:57,920
กลับถึงไทยแล้วใช่ไหม
179
00:20:00,600 --> 00:20:01,760
อย่าหายไปแบบนี้สิ
180
00:20:02,720 --> 00:20:04,040
ถ้าเห็นแล้วตอบเราหน่อยนะ
181
00:20:04,960 --> 00:20:06,040
เรายังไม่อยากคุย
182
00:20:06,520 --> 00:20:07,600
ขอเวลาสักพักนะ
183
00:20:08,880 --> 00:20:11,080
โอเค เราจะรอนะ
184
00:21:31,760 --> 00:21:33,080
พัฒน์
185
00:21:35,440 --> 00:21:38,440
ต่อไปเป็นข่าวที่กลายเป็นกระแสฮือฮา
186
00:21:38,520 --> 00:21:41,560
แล้วก็เป็นเรื่องที่ถูก
วิพากษ์วิจารณ์กันไปทั่วโลกนะครับ
187
00:21:41,640 --> 00:21:43,600
โดยเฉพาะในโลกโซเชียล
188
00:21:43,680 --> 00:21:45,480
เพราะนี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจ
189
00:21:46,040 --> 00:21:48,280
เพราะว่าเป็นเรื่องของ
การโกงข้อสอบที่เรียกว่า
190
00:21:48,360 --> 00:21:51,120
การสอบมาตรฐาน
วัดความสามารถทางสติปัญญา
191
00:21:51,200 --> 00:21:52,240
หรือว่าเอสติก
192
00:21:52,320 --> 00:21:54,360
ซึ่งคะแนนจากข้อสอบเอสติกนี้
193
00:21:54,440 --> 00:21:57,640
จะสามารถนำมายื่นเข้า
มหาวิทยาลัยชั้นนำ
194
00:21:57,720 --> 00:22:01,120
ในสหรัฐอเมริกา
รวมถึงมหาวิทยาลัยทั่วโลกได้
195
00:22:02,240 --> 00:22:04,000
เรื่องของเรื่องที่กลายเป็นประเด็น
196
00:22:04,080 --> 00:22:07,920
ทำให้หลายคนสนใจและกำลังเสาะหา
ว่าเกิดขึ้นจริงหรือเปล่า
197
00:22:08,000 --> 00:22:10,800
มันเริ่มจากบุคคลนิรนาม
ท่านหนึ่งครับ คุณผู้ชม
198
00:22:11,280 --> 00:22:14,280
ที่อ้างตัวว่าเขาก็เป็น
ผู้สมัครสอบเอสติกเหมือนกัน
199
00:22:15,280 --> 00:22:17,480
ชายคนนี้โพสต์ข้อความลงในทวิตเตอร์
200
00:22:17,560 --> 00:22:20,800
เล่าว่าเพื่อนของเขา
ที่สอบเอสติกรอบที่ผ่านมา
201
00:22:20,880 --> 00:22:23,400
นำเฉลยข้อสอบซึ่งถูกซ่อนไว้
202
00:22:23,480 --> 00:22:26,000
เป็นรหัสบาร์โค้ดบนดินสอสองบี
203
00:22:26,080 --> 00:22:29,520
แล้วก็นำดินสอเหล่านี้
เข้าไปสอบในห้องสอบด้วย
204
00:22:29,600 --> 00:22:32,280
ทำให้คณะกรรมการคุมสอบไม่ได้เอะใจ
205
00:22:32,360 --> 00:22:34,640
แล้วก็ไม่ได้คิดว่า
จะมีการทุจริตเกิดขึ้น
206
00:22:38,440 --> 00:22:41,280
เจ้าของโพสต์ระบุนะครับว่า
ตอนแรกตัวเองก็ไม่ได้เชื่อ
207
00:22:41,360 --> 00:22:45,240
แต่ว่าสอบถามเพื่อนถึงที่มาที่ไป
ของดินสอสองบีเหล่านี้
208
00:22:45,320 --> 00:22:46,960
ปรากฏว่าได้คำตอบว่า
209
00:22:47,040 --> 00:22:49,680
เพื่อนเขาได้ทำการว่าจ้าง
ตัวแทนกลุ่มหนึ่ง
210
00:22:49,760 --> 00:22:51,560
ให้ไปทำเฉลยข้อสอบ
211
00:22:51,640 --> 00:22:54,520
แล้วก็ส่งคำตอบ
ที่ถูกบรรจุลงในบาร์โค้ดเหล่านี้ให้
212
00:22:55,080 --> 00:22:57,840
ตอนแรกก็ไม่มั่นใจว่า
มันสามารถทำแบบนั้นได้จริงหรือเปล่า
213
00:22:57,920 --> 00:23:00,720
จนกระทั่งเห็นคะแนนของเพื่อนของเขา
214
00:23:00,800 --> 00:23:03,360
ที่ได้สูงกว่าปกติจนน่าตกใจ
215
00:23:03,440 --> 00:23:06,440
เขาจึงมั่นใจว่า
น่าจะมีการโกงเกิดขึ้นจริง
216
00:23:07,560 --> 00:23:11,280
แน่นอนว่าหลังจากที่ข่าวเรื่องนี้
แพร่สะพัดออกไปทั่วโลกนะครับ
217
00:23:11,360 --> 00:23:13,240
นำมาซึ่งเสียงวิพากษ์วิจารณ์
218
00:23:13,320 --> 00:23:16,560
แล้วก็ทำให้หลายคนรู้สึกใจหาย
แล้วก็ตกใจว่า
219
00:23:16,640 --> 00:23:20,400
เด็กไทยทำการโกง
ระดับใหญ่ขนาดนี้ได้เลยหรือ
220
00:23:20,480 --> 00:23:22,080
เกิดเรื่องใหญ่แล้วลิน
221
00:23:23,000 --> 00:23:24,320
ลูกค้าโวยวายกันใหญ่เลย
222
00:23:25,200 --> 00:23:28,240
มหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วโลก
เริ่มประกาศออกมาแล้วว่า
223
00:23:28,320 --> 00:23:30,680
จะไม่รับผลคะแนนสอบเอสติก
224
00:23:30,760 --> 00:23:32,880
ของนักเรียนสัญชาติไทยในรอบที่ผ่านมา
225
00:23:32,960 --> 00:23:35,160
แล้วก็แนะให้น้องๆ นักเรียนไทยนะครับ
226
00:23:35,240 --> 00:23:38,160
ไปทำการสอบข้อสอบเอสติกใหม่
ในรอบต่อไป
227
00:23:38,240 --> 00:23:41,320
นั่นก็คือ
รอบเดือนกุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้
228
00:23:44,560 --> 00:23:47,160
ต้องบอกคุณผู้ชมนะครับว่า
ถ้าเรื่องนี้มีการตรวจสอบ
229
00:23:47,240 --> 00:23:49,240
นี่มันเป็นรอบเดียวกับ
ที่พัฒน์สอบหรือเปล่า
230
00:23:49,320 --> 00:23:51,320
นี่เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจ
231
00:23:53,480 --> 00:23:54,440
ครับ
232
00:23:56,640 --> 00:23:57,960
ไอ้พวกคนโกง
233
00:23:58,440 --> 00:23:59,680
ทำคนอื่นเขาเดือดร้อน
234
00:24:02,080 --> 00:24:03,760
รีบไปสมัครสอบใหม่
235
00:24:03,840 --> 00:24:05,560
เดี๋ยวจะยื่นคะแนนไม่ทันปีนี้
236
00:24:06,440 --> 00:24:07,920
อย่าลืมบอกเกรซด้วยล่ะ
237
00:24:08,560 --> 00:24:09,400
ครับ
238
00:24:31,440 --> 00:24:35,120
(ลงชื่อเข้าสู่ระบบเอสติก
ชื่อผู้ใช้ พัฒน์ ตันทวีลาภ)
239
00:24:35,200 --> 00:24:39,480
(คะแนนของคุณถูกยกเลิก
ทางเราต้องขออภัยในความไม่สะดวก)
240
00:24:41,360 --> 00:24:42,400
พัฒน์
241
00:24:43,120 --> 00:24:45,960
พ่อมาเตือนพัฒน์
เรื่องสมัครสอบเอสติกรอบใหม่
242
00:24:46,720 --> 00:24:47,680
สมัครหรือยัง
243
00:24:55,080 --> 00:24:56,200
ยังเลยครับ
244
00:25:04,520 --> 00:25:06,920
ก็สมัครมันเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวลืม
245
00:25:11,640 --> 00:25:12,640
ครับ
246
00:25:14,600 --> 00:25:15,680
(สมัครสอบเอสติก)
247
00:25:26,880 --> 00:25:28,560
(ยืนยันอีเมล)
248
00:25:29,080 --> 00:25:30,400
(ยอมรับเงื่อนไขของเอสติก)
249
00:25:35,520 --> 00:25:37,200
มัวแต่อ่านอะไรอยู่อีกเล่า
250
00:25:38,040 --> 00:25:39,440
ก็กดส่งไปเลย
251
00:25:52,080 --> 00:25:55,600
(ส่ง)
252
00:26:06,720 --> 00:26:07,600
ทำอะไร
253
00:26:19,960 --> 00:26:21,720
ผมต้องไปเรียนบอสตันจริงๆ ใช่ไหมครับ
254
00:26:23,960 --> 00:26:25,160
ทำไมถามแบบนั้น
255
00:26:33,560 --> 00:26:36,800
คือ ที่ผ่านมาผมไม่ได้เรียนเก่งขึ้น
256
00:26:37,760 --> 00:26:38,960
แต่ผม…
257
00:26:43,280 --> 00:26:45,120
ผมจ้างเพื่อนให้ส่งคำตอบให้เวลาสอบ
258
00:26:49,400 --> 00:26:50,520
พ่อเห็นในข่าวไหมครับ
259
00:26:52,320 --> 00:26:54,160
อันนั้นผมก็จ้างคน
ให้ส่งคำตอบให้เหมือนกัน
260
00:27:19,440 --> 00:27:20,960
กดสมัครเดี๋ยวนี้
261
00:27:30,080 --> 00:27:31,440
ผมทำไม่ได้หรอกพ่อ
262
00:27:31,520 --> 00:27:33,160
ถ้าทำไม่ได้
263
00:27:33,240 --> 00:27:35,320
ตั้งแต่วันนี้จนถึงวันที่จะสอบ
264
00:27:35,960 --> 00:27:38,600
ฉันจะให้แกอ่านหนังสือ เรียนพิเศษ
265
00:27:38,680 --> 00:27:41,240
ทำทุกสิ่งทุกอย่างจนกว่าแกจะทำได้
266
00:27:41,320 --> 00:27:43,160
แล้วถ้ายังทำไม่ได้อีก
แกก็อย่าหวังว่า
267
00:27:43,240 --> 00:27:44,680
- จะได้ออกจากห้องนี้ไปไหน
- พ่อ
268
00:27:44,760 --> 00:27:46,080
ยังไงผมก็ทำไม่ได้
269
00:27:47,040 --> 00:27:49,800
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานี่
แกหลอกพ่อเหรอ
270
00:27:50,280 --> 00:27:52,920
แกคิดว่าพ่อแกโง่มากใช่ไหม
271
00:27:55,360 --> 00:27:56,720
ใช่ไหม
272
00:27:57,920 --> 00:27:58,760
หา
273
00:27:58,840 --> 00:28:00,400
มีอะไรกันคุณ
274
00:28:01,040 --> 00:28:02,600
มีอะไรกัน
275
00:28:02,680 --> 00:28:04,920
แล้วยังโง่ไปให้สัมภาษณ์
นิตยสารนั่นอีก
276
00:28:05,680 --> 00:28:08,600
แกรู้ไหมว่าถ้าเกิดว่า
ไอ้เรื่องโกงนี่มันออกมา
277
00:28:09,160 --> 00:28:11,760
เคยใช้หัวคิดบ้างไหม
ว่ามันน่าอับอายขนาดไหน
278
00:28:17,240 --> 00:28:18,320
น่าอับอายเหรอ
279
00:28:20,040 --> 00:28:21,640
มันน่าอับอายสำหรับผม
280
00:28:22,440 --> 00:28:23,520
หรือสำหรับพ่อล่ะ
281
00:28:25,480 --> 00:28:26,840
ถ้าอยากได้เกรดดีๆ
282
00:28:27,560 --> 00:28:29,400
จะซื้อมาหรือเรียนได้มา
283
00:28:29,480 --> 00:28:30,800
มันต่างกันตรงไหนครับ
284
00:28:32,360 --> 00:28:34,320
ทีพ่อยังยัดเงิน
ให้ผมเข้าโรงเรียนได้เลย
285
00:28:35,080 --> 00:28:36,800
ผมก็ทำอย่างที่พ่อทำไง
286
00:28:36,880 --> 00:28:38,880
ก็ถ้าแกมีปัญญาสอบเข้าแบบคนอื่น
287
00:28:38,960 --> 00:28:40,200
พ่อก็ไม่ต้องทำแบบนั้น
288
00:28:44,160 --> 00:28:45,320
เออ
289
00:28:46,120 --> 00:28:47,280
ผมมันโง่ไง
290
00:28:48,200 --> 00:28:49,600
ผมไม่ได้ฉลาดเลิศเลอ
291
00:28:49,680 --> 00:28:51,400
ไม่ได้อยู่สูงส่งเหมือนพ่อ
292
00:28:51,960 --> 00:28:53,640
แล้วถ้าจะให้คนโง่แบบผม
293
00:28:54,200 --> 00:28:56,200
สอบเข้ามหาวิทยาลัยบอสตันเดียวกับพ่อ
294
00:28:56,280 --> 00:28:57,440
มันก็ต้องทำแบบนี้แหละ
295
00:28:57,520 --> 00:28:59,640
นี่แกกล้าพูดกับพ่อแบบนี้เหรอ หา
296
00:28:59,720 --> 00:29:01,640
พ่อเป็นพ่อแกนะเว้ย
297
00:29:01,720 --> 00:29:04,040
ไอ้ข้าวที่แกกิน
ไอ้เสื้อผ้าที่แกใส่เนี่ย
298
00:29:04,120 --> 00:29:05,120
ได้มาจากใคร
299
00:29:05,200 --> 00:29:07,080
ฉันถามว่าได้มาจากใคร หา
300
00:29:07,160 --> 00:29:09,440
คุณ ปล่อย อย่าทำลูกแบบนี้
301
00:29:09,520 --> 00:29:10,520
คุณ
302
00:29:12,960 --> 00:29:14,800
แล้วถ้าใช้เงินพ่อ
303
00:29:14,880 --> 00:29:16,120
แล้วมันเป็นแบบนี้
304
00:29:16,880 --> 00:29:18,040
ผมก็ไม่อยากใช้แล้วล่ะ
305
00:29:18,640 --> 00:29:20,160
ผมคืนพ่อหมดเลยก็ได้
306
00:29:50,440 --> 00:29:53,840
ฉันไม่เคยคิดว่าแก
จะมาจุดที่ต่ำได้ขนาดนี้
307
00:30:01,040 --> 00:30:04,280
พ่อจะด่าอะไรผม พ่อก็ด่าไปเถอะครับ
308
00:30:06,920 --> 00:30:09,000
ยังไงพ่อก็ไม่เคยชอบอะไร
ในตัวผมอยู่แล้วนี่
309
00:30:15,960 --> 00:30:18,720
แล้วกางเกงในเนี่ย ผมขอเก็บไว้นะ
310
00:30:20,520 --> 00:30:22,480
เดี๋ยวเดินผ่านล็อบบี้โรงแรมพ่อ
311
00:30:22,960 --> 00:30:24,600
แล้วมันจะอุจาดเกินไป
312
00:30:28,000 --> 00:30:29,280
พัฒน์ เดี๋ยวก่อนลูก
313
00:30:29,360 --> 00:30:30,280
ไม่ต้องไปตาม
314
00:30:30,360 --> 00:30:32,440
ปล่อยมันไป ให้มันไปเลย
315
00:30:32,920 --> 00:30:34,160
จะไปไหนก็ไป
316
00:31:29,400 --> 00:31:30,360
โอ้โฮ
317
00:31:30,920 --> 00:31:31,760
อ้าว
318
00:31:32,360 --> 00:31:33,320
สวัสดีจ้ะ เบ๊บ
319
00:31:34,880 --> 00:31:35,880
สวัสดี
320
00:31:39,360 --> 00:31:41,320
นี่เบ๊บเช่าเดือนละเท่าไรเนี่ย
321
00:31:43,960 --> 00:31:44,960
แปดหมื่นน่ะ
322
00:31:45,920 --> 00:31:47,080
เบ๊บว่ามันแคบไปเปล่า
323
00:31:47,960 --> 00:31:50,000
แต่ว่าที่นี่เขามีเซอร์วิสนะ
324
00:32:18,320 --> 00:32:19,760
นี่ซื้ออะไรมาตั้งเยอะแยะเนี่ย
325
00:32:23,280 --> 00:32:24,720
ไม่ได้เอาอะไรติดตัวออกมาเลย
326
00:32:29,080 --> 00:32:30,600
เฮ้ย
327
00:32:30,680 --> 00:32:33,880
เบ๊บ ยูซื้ออะไรไปตั้งสามแสนเนี่ย
328
00:32:33,960 --> 00:32:35,080
แพงไปเปล่า
329
00:32:39,240 --> 00:32:40,440
เงินก็เงินเราเปล่าเกรซ
330
00:32:42,640 --> 00:32:44,080
ไม่ต้องมาสอนเหมือนพ่อได้เปล่า
331
00:33:02,120 --> 00:33:03,600
นี่พัฒน์คิดดีแล้วใช่เปล่า
332
00:33:04,560 --> 00:33:05,760
ที่หนีออกจากบ้าน
333
00:33:27,840 --> 00:33:28,760
เบ๊บ
334
00:33:29,960 --> 00:33:30,960
ไม่เป็นไรนะ
335
00:33:33,280 --> 00:33:34,760
ถ้าเกิดว่าเงินเบ๊บหมด
336
00:33:35,840 --> 00:33:37,520
เบ๊บใช้ของเราก่อนก็ได้
337
00:33:43,520 --> 00:33:44,840
แล้วถ้าเกิดเงินเกรซหมด
338
00:33:45,720 --> 00:33:47,000
เราก็ต้องกลับบ้านใช่เปล่า
339
00:34:00,960 --> 00:34:02,040
เบ๊บ
340
00:34:03,800 --> 00:34:06,080
เมื่อวานแบงค์คอลมาหาเรา
341
00:34:20,520 --> 00:34:21,480
คือ…
342
00:35:07,160 --> 00:35:08,160
ฮัลโหล
343
00:35:09,440 --> 00:35:10,360
ฮัลโหล
344
00:35:11,240 --> 00:35:12,320
คืนนี้แกว่างเปล่า
345
00:35:15,400 --> 00:35:16,320
ว่าง
346
00:35:17,960 --> 00:35:18,840
ทำไมเหรอ
347
00:35:20,360 --> 00:35:22,360
มาหาเราที่ร้านเราคืนนี้
สามทุ่มได้ไหม
348
00:35:25,400 --> 00:35:26,320
ได้สิ
349
00:35:31,200 --> 00:35:32,040
อือ
350
00:36:09,240 --> 00:36:10,680
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
351
00:36:11,840 --> 00:36:12,880
มิสเตอร์แบงค์
352
00:36:26,600 --> 00:36:27,680
ขอโทษนะที่…
353
00:36:27,760 --> 00:36:29,600
ก่อนหน้านี้ไม่ได้ติดต่อแกกลับไปเลย
354
00:36:32,160 --> 00:36:33,360
มีหลายอย่างที่เราต้องทำ
355
00:36:37,800 --> 00:36:39,800
ไม่เป็นไร เราเข้าใจ
356
00:36:46,480 --> 00:36:48,600
ได้ยินว่าแกไม่ได้เอาเงิน
จากพัฒน์กับเกรซเหรอ
357
00:36:55,280 --> 00:36:56,160
อือ
358
00:37:00,720 --> 00:37:02,440
เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมัน…
359
00:37:05,840 --> 00:37:08,760
มันทำให้เรารู้สึกแย่
จนเราไม่อยากได้เงินก้อนนั้นแล้ว
360
00:37:13,280 --> 00:37:14,360
แล้วเรื่องเรียนต่อล่ะ
361
00:37:15,000 --> 00:37:15,920
แกเอาไง
362
00:37:16,880 --> 00:37:17,720
ก็…
363
00:37:18,760 --> 00:37:20,760
เราไม่ได้จะไปเรียนต่อ
ที่อเมริกาแล้วแหละ
364
00:37:22,920 --> 00:37:24,920
แม่เราให้เราไปอยู่ด้วยที่ออสเตรเลีย
365
00:37:26,520 --> 00:37:27,600
ตอนนี้ก็…
366
00:37:28,120 --> 00:37:29,800
ถ้าจัดการเรื่องสัญชาติได้
367
00:37:30,640 --> 00:37:32,080
ค่าเรียนที่นู่นจะถูกมาก
368
00:37:33,520 --> 00:37:35,360
แล้วเราก็คงไปเรียนต่อที่นั่นแทนเลย
369
00:37:41,120 --> 00:37:42,080
ก็ดีนะ
370
00:37:46,640 --> 00:37:47,680
เราคงคิดถึงแก
371
00:37:54,640 --> 00:37:56,000
เราก็คงคิดถึงแกเหมือนกัน
372
00:38:05,800 --> 00:38:06,880
ดูดีขึ้นนะ
373
00:38:15,040 --> 00:38:16,080
หมายถึงร้านน่ะ
374
00:38:20,360 --> 00:38:21,480
ดูดีขึ้นมากเลย
375
00:38:25,280 --> 00:38:26,480
เพิ่งทาสีเสร็จเนี่ย
376
00:38:27,040 --> 00:38:28,160
ทาเองด้วย
377
00:38:32,360 --> 00:38:33,680
ที่เราขอให้ลินมาวันนี้
378
00:38:36,360 --> 00:38:37,960
เรามีอะไรอยากให้ลินช่วย
379
00:38:40,520 --> 00:38:42,160
ได้สิ เรื่องอะไรล่ะ
380
00:38:44,560 --> 00:38:45,520
เข้ามาก่อนมา
381
00:39:11,400 --> 00:39:12,440
สวัสดีลิน
382
00:39:32,280 --> 00:39:34,120
พวกเราอยากชวนแก
มาทำข้อสอบแกตต์-แพตต์
383
00:39:35,960 --> 00:39:37,280
ทำข้อสอบเหรอ
384
00:39:40,400 --> 00:39:41,520
แบบเอสติกน่ะเหรอ
385
00:39:45,760 --> 00:39:46,920
ทำไมล่ะ
386
00:39:48,480 --> 00:39:50,600
ลูกค้าแกตต์-แพตต์
มีเยอะกว่าเอสติกตั้งหลายเท่า
387
00:39:52,440 --> 00:39:53,480
เราลองคิดดูแล้ว
388
00:39:53,960 --> 00:39:55,360
ว่าถ้าครั้งนี้สำเร็จ
389
00:39:59,120 --> 00:40:01,280
พวกเราจะได้เงินหลักสิบล้านเลยนะเว้ย
390
00:40:04,160 --> 00:40:06,680
แต่แกตต์-แพตต์กับเอสติก
มันไม่เหมือนกันนะเว้ยแบงค์
391
00:40:08,000 --> 00:40:10,200
นี่มันต้องทำข้อสอบ
พร้อมกันทั้งประเทศ
392
00:40:11,440 --> 00:40:13,080
แกจะเข้าไปทำข้อสอบก่อน
393
00:40:13,640 --> 00:40:15,360
แล้วก็ออกมาส่งคำตอบให้คนอื่น
394
00:40:17,400 --> 00:40:18,760
มันเป็นไปไม่ได้เลยนะเว้ย
395
00:40:21,480 --> 00:40:22,520
เป็นไปได้สิลิน
396
00:40:25,960 --> 00:40:28,240
ถ้าเราได้เห็นข้อสอบก่อนเวลาสอบจริง
397
00:40:31,360 --> 00:40:32,600
คือ…
398
00:40:32,680 --> 00:40:34,440
กูฟังแผนของไอ้มิสเตอร์อ้วกแล้วเว้ย
399
00:40:35,080 --> 00:40:36,400
มันยังพอมีทางอยู่
400
00:40:36,480 --> 00:40:37,520
เดี๋ยวพวกกูเล่าให้ฟัง
401
00:40:37,600 --> 00:40:38,960
เราไม่อยากฟังว่ะ
402
00:40:39,960 --> 00:40:41,080
เฮ้ย ลิน คือ…
403
00:40:41,160 --> 00:40:42,080
- คือ…
- พวกแก
404
00:40:45,960 --> 00:40:47,080
พวกแกหยุดเถอะ
405
00:40:50,200 --> 00:40:51,520
ถ้าแกอยากได้เงินน่ะ
406
00:40:52,560 --> 00:40:54,800
แกเอาส่วนแบ่งเอสติก
ของเราไปก็ได้นะเว้ย
407
00:40:57,200 --> 00:40:58,040
คือ…
408
00:40:59,040 --> 00:41:01,720
เงินสองล้านน่ะ มันแค่ต่อชีวิต
409
00:41:03,560 --> 00:41:04,960
แต่สิบล้านเนี่ย
410
00:41:07,400 --> 00:41:10,000
มันทำให้ชีวิตพวกเราสองคน
เป็นอิสระได้เลยนะเว้ย
411
00:41:12,840 --> 00:41:13,800
แบงค์
412
00:41:14,760 --> 00:41:16,400
นี่แกจำไม่ได้จริงๆ เหรอ
413
00:41:17,960 --> 00:41:19,760
ที่เราโกงข้อสอบเอสติก
414
00:41:20,960 --> 00:41:22,560
เราต้องเจออะไรบ้าง
415
00:41:25,000 --> 00:41:26,880
เราว่ามันไม่คุ้มเลยว่ะ
416
00:41:29,280 --> 00:41:30,400
ลิน
417
00:41:31,840 --> 00:41:33,120
รู้ไหมว่าที่สถานทูต
418
00:41:33,680 --> 00:41:35,680
เขาโทรไปที่โรงเรียน
เรื่องที่เราโกงเอสติก
419
00:41:42,560 --> 00:41:44,080
โรงเรียนไล่เราออกแล้วเว้ย
420
00:41:50,880 --> 00:41:52,120
ว่าไง แบงค์
421
00:41:54,400 --> 00:41:57,160
เธอไม่ได้ซ่อนมือถือ
ไว้ดูแค่ศัพท์ใช่ไหม
422
00:41:58,480 --> 00:42:00,400
แต่เธอรับจ้างไปสอบใช่ไหมแบงค์
423
00:42:02,360 --> 00:42:04,360
ถ้าอย่างนั้น ผอ.คงต้องลงโทษเธอนะ
424
00:42:06,480 --> 00:42:07,680
ผอ.ต้องให้เธอออก
425
00:42:13,920 --> 00:42:14,800
แต่ว่า…
426
00:42:15,880 --> 00:42:18,360
แบงค์กำลังจะจบ ม.หก แล้วนะคะ ผอ.
427
00:42:18,840 --> 00:42:21,920
นักเรียนที่ทำเรื่องทุจริต
ร้ายแรงขนาดนี้
428
00:42:22,000 --> 00:42:24,800
ผอ.ไม่สามารถปล่อยให้เรียน
ในโรงเรียนนี้ได้นะคะคุณแม่
429
00:42:25,640 --> 00:42:27,440
ผอ.ต้องขอโทษคุณแม่ด้วยค่ะ
430
00:42:27,920 --> 00:42:29,960
แต่กฎระเบียบของโรงเรียน
มันเป็นแบบนี้
431
00:42:32,120 --> 00:42:33,320
แบงค์
432
00:42:35,120 --> 00:42:36,480
แบงค์
433
00:43:03,920 --> 00:43:05,400
แล้วทำไมแกไม่บอกเรา
434
00:43:07,520 --> 00:43:09,080
บอกแกไป แกก็ช่วยอะไรเราไม่ได้
435
00:43:12,120 --> 00:43:14,360
แต่แกก็ต้องลุกขึ้นสู้นะเว้ยแบงค์
436
00:43:14,440 --> 00:43:15,840
แกอย่าเพิ่งท้อสิ
437
00:43:16,560 --> 00:43:18,240
แกก็แค่ไปสอบเทียบวุฒิเลย
438
00:43:19,440 --> 00:43:20,640
แล้วก็สอบหมอให้ติด
439
00:43:22,520 --> 00:43:23,720
เรารู้จักแกดี
440
00:43:24,520 --> 00:43:26,560
เรารู้ว่าคนอย่างแก
ทำได้อยู่แล้วนะเว้ย
441
00:43:32,520 --> 00:43:33,440
ลิน
442
00:43:35,240 --> 00:43:36,720
คนที่มีประวัติทุจริต
443
00:43:39,000 --> 00:43:40,360
แถมยังโดนไล่ออกจากโรงเรียน
444
00:43:43,800 --> 00:43:45,040
เรียนหมอไม่ได้หรอกนะ
445
00:43:51,520 --> 00:43:52,880
เราไม่ได้เป็นหมอแล้วเว้ยลิน
446
00:44:23,080 --> 00:44:24,080
กลับดึกจัง
447
00:44:36,360 --> 00:44:37,800
รอรถเมล์น่ะพ่อ
448
00:44:38,520 --> 00:44:39,640
เป็นชั่วโมงเลย
449
00:44:43,120 --> 00:44:44,240
หนูเหนื่อยมากเลย
450
00:44:45,800 --> 00:44:46,960
หนูไปอาบน้ำก่อนนะ
451
00:44:50,000 --> 00:44:50,880
เดี๋ยวสิ
452
00:44:53,520 --> 00:44:54,880
พ่อขอคุยอะไรหน่อยนะ
453
00:44:56,160 --> 00:44:57,320
มีอะไรหรือเปล่า
454
00:44:59,800 --> 00:45:01,440
พ่ออยากขอโทษลินนะ
455
00:45:02,000 --> 00:45:03,240
ที่พ่อทำตัวแปลกๆ
456
00:45:06,080 --> 00:45:07,760
พอรู้ว่าลินจะไปอยู่กับแม่
457
00:45:12,400 --> 00:45:13,960
พ่อไม่อยากให้ลินเข้าใจผิด
458
00:45:14,040 --> 00:45:15,320
คิดว่าพ่อไม่อยากให้ไป
459
00:45:16,680 --> 00:45:18,120
พ่ออยากให้ลินไปนะ
460
00:45:20,520 --> 00:45:21,400
มันแค่…
461
00:45:23,760 --> 00:45:25,280
พ่อตั้งตัวไม่ทันเฉยๆ
462
00:45:29,120 --> 00:45:30,560
ตอนที่พ่ออยู่กับแม่
463
00:45:32,560 --> 00:45:34,680
เขาอยากไปเรียนต่อ
ต่างประเทศเหมือนลิน
464
00:45:38,600 --> 00:45:39,840
พ่อก็ช่วยเขาไม่ได้
465
00:45:42,960 --> 00:45:44,400
ผ่านมาเป็นสิบปี
466
00:45:45,680 --> 00:45:47,880
ลูกสาวอยากไปเรียนต่างประเทศ
467
00:45:51,560 --> 00:45:52,840
พ่อก็ยังช่วยไม่ได้อีก
468
00:45:56,680 --> 00:45:58,760
ถ้าตอนนั้นแม่ขอลินไปอยู่ด้วย
469
00:45:59,560 --> 00:46:01,080
แล้วพ่อไม่แย่งลินเอาไว้
470
00:46:03,120 --> 00:46:04,800
ป่านนี้ลินคงสบายไปแล้ว
471
00:46:06,800 --> 00:46:07,840
พ่อ
472
00:46:07,920 --> 00:46:08,880
ไม่เอา
473
00:46:09,440 --> 00:46:10,720
ไม่พูดแบบนี้สิ
474
00:46:16,040 --> 00:46:17,680
ถ้าหนูเลือกได้
475
00:46:20,160 --> 00:46:22,080
หนูก็จะเลือกอยู่กับพ่ออยู่ดี
476
00:46:38,240 --> 00:46:39,520
พ่อรู้นะ
477
00:46:41,240 --> 00:46:42,640
พอลินไปเรียนที่ซิดนีย์
478
00:46:43,640 --> 00:46:44,760
เรียนจบออกมา
479
00:46:45,240 --> 00:46:47,160
ลินก็คงหางานทำที่นั่น
480
00:46:47,240 --> 00:46:48,960
แล้วก็อาจจะใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นเลย
481
00:46:51,520 --> 00:46:52,840
อาจจะเปลี่ยนชื่อเป็น…
482
00:46:53,520 --> 00:46:54,560
ลินเซ่
483
00:46:59,560 --> 00:47:00,440
พ่อ
484
00:47:01,440 --> 00:47:04,160
หนูก็ไม่ได้แพลน
จะไปอยู่ยาวขนาดนั้นสักหน่อย
485
00:47:05,960 --> 00:47:07,840
ยังไงมาหาพ่อบ่อยๆ นะลูก
486
00:47:09,520 --> 00:47:10,560
ได้ไหม
487
00:47:12,680 --> 00:47:13,960
กลับมาอยู่แล้ว
488
00:47:30,520 --> 00:47:32,080
กอดพ่อนานๆ หน่อยนะลูก
489
00:47:33,520 --> 00:47:34,520
อีกหน่อย
490
00:47:37,240 --> 00:47:39,560
คงจะไม่ได้กอดลินบ่อยๆ แบบนี้อีกแล้ว
491
00:48:02,480 --> 00:48:04,040
- พ่อ
- หือ
492
00:48:12,920 --> 00:48:16,040
หนูกะว่าจะขอเลื่อนนัดแม่ให้มารับหนู
493
00:48:17,320 --> 00:48:19,080
เป็นต้นเดือนหน้าแทนนะ
494
00:48:20,480 --> 00:48:21,440
ทำไมล่ะ
495
00:48:23,680 --> 00:48:24,640
ก็…
496
00:48:26,040 --> 00:48:27,600
มาคิดๆ ดูแล้ว
497
00:48:29,840 --> 00:48:32,400
หลายอย่างมันฉุกละหุกไปมากเลย
498
00:48:33,760 --> 00:48:36,560
แล้วก็มีอีกหลายเรื่อง
ที่ต้องจัดการก่อนไปด้วย
499
00:48:40,560 --> 00:48:41,440
ดีสิลูก
500
00:48:43,600 --> 00:48:45,800
พ่อจะได้อยู่กับลินนานอีกหน่อยนะ
501
00:48:47,240 --> 00:48:48,560
ลองคุยกับแม่เขาดูนะ
502
00:48:51,240 --> 00:48:52,160
อือ
503
00:49:52,880 --> 00:49:53,920
ช่วยเราเถอะนะ
504
00:50:00,560 --> 00:50:03,360
เงินก้อนนี้สามารถทดแทน
อนาคตที่พังไปแล้ว
505
00:50:06,720 --> 00:50:08,840
แล้วแกก็ยังช่วยพัฒน์กับเกรซได้ด้วย
506
00:50:18,840 --> 00:50:20,560
เรารู้นะว่าแกไม่อยากทำแล้ว
507
00:50:24,880 --> 00:50:26,080
แต่เราขอได้ไหม
508
00:50:29,320 --> 00:50:30,720
ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย
509
00:50:49,040 --> 00:50:51,520
มันจะเป็นครั้งสุดท้าย
จริงๆ ใช่ไหมแบงค์
510
00:50:58,240 --> 00:50:59,640
มันจะเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ
511
00:51:01,320 --> 00:51:02,240
เราสัญญา
512
00:51:08,920 --> 00:51:09,880
พวกแกล่ะ
513
00:51:16,240 --> 00:51:17,160
เราสัญญา
514
00:51:20,160 --> 00:51:21,120
สัญญา
515
00:52:55,440 --> 00:52:57,440
คำบรรยายโดย: ครินา สุวแพทย์
54293
