All language subtitles for The.Glory.of.Tang.Dynasty.2017.E12.1080p.WEB-DL.AAC.H.264-AvistaZ
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,000 --> 00:00:00,000
เปลวทรายล่องลอยทุกที่ที่ข้าย่างกราย
2
00:00:13,990 --> 00:00:18,860
ในใต้หล้าด้วยใจที่กล้าหาญชาญชัย
3
00:00:19,260 --> 00:00:23,990
แม้ปลดเกราะหนักจากร่าง ณ ปลายทาง
4
00:00:24,130 --> 00:00:27,860
แต่วันวาน โศกายังคงตรึงตรา
5
00:00:28,190 --> 00:00:30,530
สัมผัสอันนุ่มนวล
6
00:00:30,790 --> 00:00:33,460
แห่งความชอบธรรม
7
00:00:34,060 --> 00:00:38,060
โอบกอดข้าไว้ท่ามกลางความโดดเดี่ยว
8
00:00:38,330 --> 00:00:43,460
แต่สุราเลิศรสในมือ
9
00:00:43,930 --> 00:00:47,530
ซัดสาดโลหิตบนกายา
10
00:00:48,660 --> 00:00:54,990
ช่วงชีวิตดุจสารทฤดู
11
00:00:55,330 --> 00:00:57,790
การพบเจอจากลา
12
00:00:58,060 --> 00:01:00,790
ทุกข์สุขในชาตินี้
13
00:01:00,990 --> 00:01:05,530
เวลาคือผู้จบทุกอย่าง
14
00:01:05,990 --> 00:01:10,860
หวังเพียงใจผู้กล้าของข้ากลืนกินความโศกา
15
00:01:11,190 --> 00:01:15,460
ไม่ปล่อยให้ดับสูญอวสาน
16
00:01:15,730 --> 00:01:17,860
คว้าชัยปราชัย
17
00:01:18,330 --> 00:01:20,660
นับร้อยในชีวิต
18
00:01:21,590 --> 00:01:25,390
โถมดั่งวายุคลื่นคลั่ง
19
00:01:25,530 --> 00:01:30,660
ข้าเป็นหนี้หัวใจ มิอาจตอบแทนรักเจ้า
20
00:01:31,130 --> 00:01:35,390
แต่ข้าขอยอมพลีชีพเพื่อดำรงไว้
21
00:01:36,130 --> 00:01:41,990
ซึ่งแว่นแคว้น และดินแดนของเรา
22
00:01:47,330 --> 00:01:50,460
ศึกชิงบัลลังก์ราชวงศ์ถัง
23
00:01:50,930 --> 00:01:53,190
ตอนที่ 12
24
00:01:57,160 --> 00:01:57,590
มีอะไร
25
00:01:58,380 --> 00:01:59,210
เพิ่งได้ข่าวว่า
26
00:01:59,710 --> 00:02:00,880
คนของตระกูลอันที่ไปชี่ตัน
27
00:02:01,110 --> 00:02:03,110
ถูกอีกกลุ่มจับตัวระหว่างทาง
28
00:02:04,740 --> 00:02:05,710
คนของหยางกั๋วจงเหรอ
29
00:02:06,678 --> 00:02:08,755
หลักฐานของศัตรูชิ้นนี้ตกไปอยู่ในมือของเขา
30
00:02:08,780 --> 00:02:09,710
ก็ไม่มีประโยชน์
31
00:02:10,480 --> 00:02:12,380
ตอนนี้คงคิดแต่จะเล่นงานอันลู่ซาน
32
00:02:13,980 --> 00:02:15,740
กลัวก็แต่เขาจะวู่วาม
33
00:02:16,180 --> 00:02:17,380
ทำให้แผนของข้าเสีย
34
00:02:20,280 --> 00:02:22,480
ไม่ได้ ข้าต้องไปหามหาเสนาบดีหยาง
35
00:02:38,600 --> 00:02:40,930
เจ้าออกจากตระกูลอันไปชี่ตัน
36
00:02:42,400 --> 00:02:44,900
จากชี่ตันกลับมาก็นำสาส์นฉบับนี้กลับมาด้วย
37
00:02:46,060 --> 00:02:51,260
แล้วสุดท้ายชี่ตันอ๋องก็ประทับตราให้
38
00:02:53,230 --> 00:02:56,230
ข้อความที่ทางชี่ตันเขียนมานี้
39
00:02:57,130 --> 00:02:59,330
มีคำว่าเงินมีคำว่าภาพ
40
00:03:00,500 --> 00:03:01,200
หมายความว่าอะไร
41
00:03:03,660 --> 00:03:07,030
ไม่ใช่ว่าอันลู่ซานสมคบกับชี่ตันอ๋อง
42
00:03:08,300 --> 00:03:09,400
คิดขายชาติงั้นเหรอ
43
00:03:11,660 --> 00:03:12,500
ข้าไม่รู้
44
00:03:13,600 --> 00:03:14,600
ข้าไม่รู้จริง ๆ
45
00:03:15,000 --> 00:03:16,530
ข้าแค่มาส่งสาสน์เท่านั้น
46
00:03:18,840 --> 00:03:20,640
พูดมา บ่อนหรูอี้คืออะไร
47
00:03:25,760 --> 00:03:26,730
บ่อนหรูอี้
48
00:03:27,760 --> 00:03:28,760
คือกิจการ
49
00:03:30,270 --> 00:03:32,370
ส่วนตัวของแม่ทัพอัน
50
00:03:33,370 --> 00:03:34,400
ที่นั่นมีโกดังลับ
51
00:03:35,800 --> 00:03:37,070
ที่เก็บทรัพย์สิน
52
00:03:37,400 --> 00:03:39,170
จากภาษีของราษฎร
53
00:03:39,870 --> 00:03:41,470
จากนั้นจึงส่งไปฟ่านหยาง
54
00:03:43,670 --> 00:03:45,270
ข้า ข้ารู้แค่นี้
55
00:03:46,240 --> 00:03:47,770
ข้า ข้าเคยเป็นคนขนของ
56
00:03:49,540 --> 00:03:50,040
จริงเหรอ
57
00:03:51,440 --> 00:03:52,740
จริง ๆ
58
00:03:55,760 --> 00:03:59,530
ใต้เท้า ที่ข้าพูดเป็นความจริง
59
00:04:00,330 --> 00:04:01,700
เป็นเรื่องจริง
60
00:04:07,760 --> 00:04:09,160
แจ้งไปที่กรมการปกครอง
61
00:04:10,230 --> 00:04:13,130
ให้สืบเรื่องบ่อนหรูอี้ ล้อมจวนตระกูลอัน
62
00:04:13,630 --> 00:04:15,500
= จวนมหาเสนาบดี =
63
00:04:18,530 --> 00:04:19,230
มหาเสนาบดีหยาง
64
00:04:25,120 --> 00:04:25,820
ท่านอ๋อง
65
00:04:27,100 --> 00:04:28,400
ท่านจะรีบร้อนไปไหน
66
00:04:28,800 --> 00:04:29,700
ไปไหนเหรอ
67
00:04:33,200 --> 00:04:35,530
ดูท่าท่านอ๋องจะมีสายข่าวที่เร็วมาก
68
00:04:35,930 --> 00:04:38,030
ได้ ในเมื่อท่านอ๋องมาแล้ว
69
00:04:38,200 --> 00:04:40,630
ก็ไปดูที่จวนตระกูลอันด้วยกันเลยแล้วกัน
70
00:04:40,830 --> 00:04:41,130
เชิญ
71
00:04:41,160 --> 00:04:41,830
เสนาบดีหยาง
72
00:04:42,400 --> 00:04:44,830
ข้ากับท่านไม่ควรมีเรื่องปิดบัง
73
00:04:46,360 --> 00:04:48,600
หากท่านได้หลักฐานมาจากคนที่ท่านจับได้
74
00:04:49,000 --> 00:04:50,700
และเป็นหลักฐานที่ไม่มีอะไรหักล้าง
75
00:04:50,800 --> 00:04:52,160
นั่นก็จะดีมาก
76
00:04:52,630 --> 00:04:53,530
แต่หากไม่ใช่
77
00:04:53,830 --> 00:04:55,560
ก็อยากจะให้ท่านใจเย็นไว้ก่อน
78
00:05:00,600 --> 00:05:03,900
ท่านอ๋องที่ท่านพูดมาช่างแปลกจริง ๆ
79
00:05:04,160 --> 00:05:06,500
ท่านคิดจะมาหาความจริงกับกระหม่อม
80
00:05:06,920 --> 00:05:08,920
เพื่อจะไปบอกข่าวกับใครใช่หรือไม่
81
00:05:09,500 --> 00:05:12,230
ท่านอ๋อง ท่านมาช้าไปแล้ว
82
00:05:12,960 --> 00:05:14,600
กระหม่อมได้ให้กรมการปกครอง
83
00:05:14,630 --> 00:05:16,530
ไปล้อมจวนตระกูลอัน
84
00:05:16,600 --> 00:05:18,100
ค้นหาหลักฐานออกมา
85
00:05:18,160 --> 00:05:19,600
แล้วตอนนี้หลักฐานทั้งหมด
86
00:05:19,680 --> 00:05:20,810
ก็คงอยู่ในมือแล้ว
87
00:05:21,360 --> 00:05:22,960
ท่านอ๋องเสด็จกลับจวนไปก่อน
88
00:05:24,200 --> 00:05:27,300
อีกสักครู่ก็คงจะทราบเรื่อง
89
00:05:36,330 --> 00:05:38,300
= จวนตระกูลอัน =
90
00:05:47,730 --> 00:05:48,530
จะทำอะไร
91
00:05:48,760 --> 00:05:49,930
รู้ไหมว่าที่นี่ที่ไหน
92
00:05:50,760 --> 00:05:54,130
ค้นให้ทั่ว หาคนชี่ตันในจวนตระกูลอัน
93
00:05:54,430 --> 00:05:56,900
ตามคำสั่งของท่านเสนาบดี
94
00:05:57,330 --> 00:05:59,200
ใครขัดขวางจับไปขังให้หมด
95
00:05:59,560 --> 00:06:00,760
ใครคิดต่อสู้
96
00:06:01,100 --> 00:06:01,700
ฆ่าได้เลย
97
00:06:02,870 --> 00:06:04,000
ท่านมีราชโองการ
98
00:06:04,100 --> 00:06:05,270
มาค้นหรือไม่
99
00:06:05,670 --> 00:06:06,900
รายงาน
100
00:06:07,920 --> 00:06:08,350
รายงาน
101
00:06:08,720 --> 00:06:11,020
ท่านแม่ทัพ บ่อนหรูอี้มีโกดังลับ
102
00:06:11,230 --> 00:06:12,760
ในโกดังมีทรัพย์สินเงินทอง
103
00:06:12,830 --> 00:06:14,160
นับรวมแล้วได้เท่ากับภาษีครึ่งปี
104
00:06:14,360 --> 00:06:15,280
ของราชสำนักเลยขอรับ
105
00:06:15,660 --> 00:06:17,160
ท่านแม่ทัพ เชิญมาตรวจสอบ
106
00:06:19,000 --> 00:06:21,160
ค้น อย่าให้คนร้ายหนีไปได้
107
00:06:21,520 --> 00:06:22,090
ขอรับ
108
00:06:23,000 --> 00:06:23,600
หลีกไป
109
00:07:16,030 --> 00:07:16,700
เอามาให้ข้า
110
00:07:16,730 --> 00:07:17,100
ขอรับ
111
00:07:23,840 --> 00:07:24,340
ท่านแม่ทัพ
112
00:07:30,540 --> 00:07:31,570
= จวนตระกูลอัน =
113
00:07:36,240 --> 00:07:36,670
ท่านมหาเสนาบดี
114
00:07:49,240 --> 00:07:50,570
จับคนบ้านตระกูลอันไปขัง
115
00:07:51,040 --> 00:07:51,740
เข้าวัง
116
00:07:53,940 --> 00:07:55,200
เชิญเสด็จฝ่าบาท
117
00:07:56,270 --> 00:07:57,170
ใต้เท้าอัน
118
00:07:57,740 --> 00:08:00,340
ท่านพักอยู่ในตำหนักหัวชิงมาหลายวัน
119
00:08:00,720 --> 00:08:03,320
ข้าว่าพุงของท่านใหญ่ขึ้นมากเลยนะ
120
00:08:06,070 --> 00:08:08,800
ถวายบังคมฝ่าบาท กระหม่อมเพิ่งสืบได้ความจริง
121
00:08:09,170 --> 00:08:10,870
ที่จวนของอันลู่ซาน
122
00:08:11,000 --> 00:08:13,200
มีการซ่องสุมทรัพย์สินส่งไปยังฟ่านหยาง
123
00:08:13,440 --> 00:08:15,070
และมีการแอบคบคิดกับทางชี่ตัน
124
00:08:15,140 --> 00:08:17,400
ส่งสาสน์ลับถึงกันวางแผนมุ่งร้าย
125
00:08:17,670 --> 00:08:19,770
เจ้ามีหลักฐานหรือไม่
126
00:08:20,840 --> 00:08:22,040
หลักฐานมีพร้อมพ่ะย่ะค่ะ
127
00:08:24,800 --> 00:08:27,470
ฝ่าบาทนี่ก็คือสมุดบัญชีที่เหลืออยู่
128
00:08:27,560 --> 00:08:28,930
เล่มอื่น ๆ นั้นถูกเผา
129
00:08:29,070 --> 00:08:30,040
จึงดูไม่ยากว่า
130
00:08:30,140 --> 00:08:32,340
อันลู่ซานซ่องสุมทรัพย์สินส่วนตัว
131
00:08:32,640 --> 00:08:33,940
จำนวนมหาศาล
132
00:08:34,170 --> 00:08:37,170
แถมทรัพย์สินเหล่านี้ยังถูกส่งไปฟ่านหยาง
133
00:08:37,270 --> 00:08:38,400
ข้าน้อยจึงต้องถามว่า
134
00:08:38,570 --> 00:08:40,440
ทรัพย์สินเหล่านี้มีไว้ทำอะไร
135
00:08:40,800 --> 00:08:41,540
ในฟ่านหยาง
136
00:08:41,600 --> 00:08:44,040
มีการสั่งสมอาวุธเอาไว้มากน้อยเพียงใด
137
00:08:44,400 --> 00:08:46,800
อันลู่ซานมีเจตนาจะทำอะไร
138
00:08:47,400 --> 00:08:49,800
ส่วนสาสน์ที่ชี่ตันอ๋องตอบกลับมา
139
00:08:50,040 --> 00:08:51,200
ก็เป็นหลักฐานที่บอกว่าอันลู่ซาน
140
00:08:51,240 --> 00:08:52,940
ได้ติดต่อกับชี่ตัน
141
00:08:53,270 --> 00:08:56,040
และอันลู่ซานมีแผนการก่อกบฏพ่ะย่ะค่ะ
142
00:08:56,340 --> 00:08:59,740
อันลู่ซาน เจ้าบังอาจมากจริง ๆ
143
00:09:00,000 --> 00:09:03,040
ฝ่าบาทกระหม่อมซ่องสุมทรัพย์สิน
144
00:09:03,340 --> 00:09:04,240
กระหม่อมผิด
145
00:09:04,920 --> 00:09:06,250
กระหม่อมมิอาจแก้ตัว
146
00:09:06,640 --> 00:09:08,870
แต่จิตใจที่จงรักภักดีต่อพระองค์นั้น
147
00:09:08,940 --> 00:09:10,370
มิเปลี่ยนแปลง
148
00:09:10,570 --> 00:09:12,800
อันลู่ซานเจ้าคบหาศัตรู
149
00:09:13,000 --> 00:09:15,040
ทรยศประเทศชาติยังบังอาจเล่นลิ้นอีก
150
00:09:15,370 --> 00:09:17,370
ฝ่าบาททรงเมตตากระหม่อม
151
00:09:17,470 --> 00:09:19,440
กระหม่อมยังมิอาจได้ตอบแทน
152
00:09:19,870 --> 00:09:23,140
แต่กระหม่อมมีหัวใจที่
ภักดีไม่เปลี่ยนแปลงจนวันตาย
153
00:09:23,400 --> 00:09:25,800
เพื่อปกป้องแผ่นดินต้าถังของพระองค์
154
00:09:25,970 --> 00:09:28,070
มิกล้าแปรผันแม้แต่น้อย
155
00:09:28,770 --> 00:09:31,670
วันก่อนที่สระน้ำของตำหนักหัวชิง
156
00:09:31,840 --> 00:09:33,170
ฝ่าบาทก็ได้เห็น
157
00:09:34,400 --> 00:09:36,170
รอยแผลเป็นบนแผ่นหลังแม่ทัพอัน
158
00:09:36,340 --> 00:09:39,240
มีมากมายทั้งใหม่และเก่า
159
00:09:39,570 --> 00:09:41,800
นี่เป็นเพราะปะทะกับชี่ตันมาหลายปี
160
00:09:41,840 --> 00:09:43,370
จึงมีร่องรอยให้เห็นอยู่
161
00:09:44,000 --> 00:09:46,570
พวกเซียนเป่ยเข้ามารุกรานชายแดนอยู่หลายปี
162
00:09:46,800 --> 00:09:49,040
ไม่ว่าสนามรบจะอันตรายมากเพียงใด
163
00:09:49,170 --> 00:09:50,940
แม่ทัพอันก็เป็นผู้นำทัพ
164
00:09:50,970 --> 00:09:52,340
อยู่แนวหน้าเสมอ
165
00:09:52,870 --> 00:09:54,000
หากท่านแม่ทัพอัน
166
00:09:54,340 --> 00:09:55,970
คบคิดกับพวกเขาจริง
167
00:09:56,040 --> 00:09:57,340
แล้วเหตุใดจึงต้อง
168
00:09:57,640 --> 00:09:59,570
เสียสละตัวเองถึงเพียงนี้
169
00:10:00,940 --> 00:10:01,570
ฝ่าบาท
170
00:10:02,000 --> 00:10:04,570
นี่แสดงให้เห็นว่า
อันลู่ซานใช้อำนาจบาตรใหญ่
171
00:10:04,670 --> 00:10:06,470
ปิดบังอำพรางเบื้องสูง
172
00:10:06,760 --> 00:10:09,160
ชี่ตันอ๋องส่งสาสน์เร่งด่วนมาพร้อมประทับตรา
173
00:10:09,330 --> 00:10:11,130
ซึ่งตราประทับนี้มิใช่ของปลอม
174
00:10:11,640 --> 00:10:12,400
อีกทั้ง
175
00:10:12,770 --> 00:10:15,340
ยังมีทูตไปมาระหว่างฉางอันกับชี่ตัน
176
00:10:15,600 --> 00:10:19,600
ซึ่งเป็นคนของอันลู่ซานด้วยพ่ะย่ะค่ะ
177
00:10:20,000 --> 00:10:20,800
อันลู่ซาน
178
00:10:21,270 --> 00:10:23,800
เจ้าคงไม่ปรักปรำว่าข้าใส่ร้ายเจ้าหรอกนะ
179
00:10:24,770 --> 00:10:28,570
อันลู่ซาน
เจ้าจะอธิบายเรื่องสาสน์ลับนี้ยังไง
180
00:10:29,170 --> 00:10:33,000
ฝ่าบาท การขับไล่ชี่ตันครั้งนี้
181
00:10:33,170 --> 00:10:34,740
พูดได้ว่าอันตรายยิ่งนัก
182
00:10:34,970 --> 00:10:38,540
อาศัยเพียงกองกำลังทหารของจางเหวินเหยี่ยน
183
00:10:38,670 --> 00:10:40,270
ถือเป็นสิ่งที่ผิดพลาด
184
00:10:40,770 --> 00:10:43,740
ครั้งก่อนนั้นกองทัพ
ของกระหม่อมบาดเจ็บล้มตาย
185
00:10:44,270 --> 00:10:45,870
ในฐานะที่เป็นรองศัตรู
186
00:10:46,200 --> 00:10:49,570
หากไม่ได้ชิ่งเจ๋อและชิ่งอวี๋
187
00:10:49,640 --> 00:10:51,800
บุตรชายทั้งสองของกระหม่อมเสี่ยงชีวิตช่วยไว้
188
00:10:52,000 --> 00:10:54,600
ป่านนี้ชีวิตกระหม่อมคงอยู่ในมือศัตรูแล้ว
189
00:10:54,800 --> 00:10:56,900
ไหนเลยจะมีโอกาสได้โบกธงแห่งชัยชนะ
190
00:10:56,940 --> 00:10:58,970
ขับไล่ศัตรูไปได้ไกลเยี่ยงนี้
191
00:10:59,540 --> 00:11:02,000
แต่บุตรชายทั้งสองของกระหม่อม
192
00:11:02,070 --> 00:11:03,840
ตกอยู่ในมือศัตรูถูกจับเป็นเชลย
193
00:11:04,200 --> 00:11:07,470
กระหม่อมในนาม
กองทัพต้าถังจึงขอเจรจากับชี่ตัน
194
00:11:07,840 --> 00:11:10,940
แต่ก็ยังไม่มีการส่งบุตรชายทั้งสองกลับมา
195
00:11:11,270 --> 00:11:13,540
มีแต่สาสน์ลับที่ส่งถึงกระหม่อม
196
00:11:13,800 --> 00:11:15,340
ใช้บุตรชายของกระหม่อม
197
00:11:15,540 --> 00:11:18,600
บังคับให้กระหม่อมเจรจาสงบศึก
เพื่อประโยชน์ของชี่ตัน
198
00:11:19,270 --> 00:11:21,370
แม้กระหม่อมจะหวงแหนบุตรชาย
199
00:11:21,570 --> 00:11:23,840
แต่จะให้กระหม่อม
เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
200
00:11:24,040 --> 00:11:26,070
จนต้องทำผิดต่อฝ่าบาทได้เช่นไร
201
00:11:26,570 --> 00:11:30,270
กระหม่อมจึงให้คนส่งสาสน์ปฏิเสธกลับไป
202
00:11:30,470 --> 00:11:32,370
ส่วนชิ่งเจ๋อและชิ่งอวี๋
บุตรชายทั้งสองของกระหม่อม
203
00:11:32,400 --> 00:11:33,670
เกรงว่าคงจะ...
204
00:11:35,200 --> 00:11:38,340
แต่ว่า กระหม่อมก็ไม่ต้องรู้สึกผิด
ต่อฝ่าบาท ต่อต้าถัง
205
00:11:38,470 --> 00:11:40,140
ไปตลอดชีวิต
206
00:11:43,200 --> 00:11:44,440
เรื่องเป็นเช่นนี้นี่เอง
207
00:11:44,840 --> 00:11:47,640
ฝ่าบาท เรื่องนี้อันลู่ซานพูดเองเออเอง
208
00:11:47,740 --> 00:11:48,970
แต่เพียงฝ่ายเดียว
209
00:11:49,240 --> 00:11:50,370
จะใช้เพียงคำพูดของเขา
210
00:11:50,670 --> 00:11:53,640
มาอธิบายสาสน์ที่ส่งหากันไปมานี้ได้เช่นไร
211
00:11:54,340 --> 00:11:55,340
ทูลฝ่าบาท
212
00:11:55,670 --> 00:11:58,470
คนเช่นนี้หน้าเนื้อใจเสือยากจะรู้เจตนา
213
00:11:59,000 --> 00:12:00,000
เขาจะต้องเห็นว่า
214
00:12:00,200 --> 00:12:02,670
แม่ทัพอันปฏิเสธเด็ดขาด
215
00:12:02,770 --> 00:12:04,040
ต่อสิ่งที่เขาขอ
216
00:12:04,400 --> 00:12:06,340
จึงได้ใช้แผนชั่วร้าย
217
00:12:06,800 --> 00:12:09,040
เพื่อใส่ความแม่ทัพอัน
218
00:12:09,360 --> 00:12:12,060
ไม่ให้ฝ่าบาททรงมอบตำแหน่งสำคัญ
ให้กับท่านแม่ทัพ
219
00:12:12,760 --> 00:12:14,360
คนชี่ตันออกอุบายชั่วร้ายเช่นนี้
220
00:12:14,530 --> 00:12:15,390
นั่นเป็นเพราะ
221
00:12:15,540 --> 00:12:18,370
อยากได้แผ่นดินต้าถังไปเป็นของมัน
222
00:12:19,270 --> 00:12:22,440
และอยากรุกคืบไปยังชายแดนด้านใต้ด้วย
223
00:12:22,670 --> 00:12:23,800
พูดจาไร้สาระ
224
00:12:24,320 --> 00:12:27,580
ต้าถังมีทหารและกองกำลังที่แข็งแกร่งยิ่ง
225
00:12:28,550 --> 00:12:30,020
หรือคิดว่าหากขาดอันลู่ซาน
226
00:12:30,350 --> 00:12:32,350
ก็จะไม่มีผู้ใดต้านทานชี่ตันได้
227
00:12:33,240 --> 00:12:35,470
ทูลฝ่าบาท ไม่ใช่เช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ
228
00:12:35,740 --> 00:12:36,670
พยานและหลักฐาน
229
00:12:37,000 --> 00:12:38,940
ก็อยู่ตรงหน้าของเจ้าอยู่แล้ว
230
00:12:39,200 --> 00:12:41,340
เจ้าสองคนยังจะบิดเบือนอีกงั้นเหรอ
231
00:12:41,440 --> 00:12:44,800
ฝ่าบาท อันลู่ซานกำลังหลอกลวงฝ่าบาท
232
00:12:44,940 --> 00:12:46,540
ฝ่าบาท กระหม่อมมีสาสน์
233
00:12:46,600 --> 00:12:48,170
ที่ชี่ตันใช้บุตรชายของกระหม่อม
234
00:12:48,240 --> 00:12:51,000
มาบีบบังคับกระหม่อมอยู่ที่จวน
235
00:12:51,340 --> 00:12:54,170
และมีบัญชีทรัพย์สินที่เก็บไว้ที่ฟ่านหยาง
236
00:12:54,240 --> 00:12:56,540
ใช้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของกระหม่อม
237
00:12:57,600 --> 00:12:58,470
บัญชีเหรอ
238
00:12:59,140 --> 00:13:00,740
ที่มหาเสนาบดีหยาง
239
00:13:00,970 --> 00:13:03,770
ถามเรื่องทรัพย์สิน
ที่กระหม่อมส่งไปยังฟ่านหยาง
240
00:13:03,840 --> 00:13:07,200
ก็มีสมุดบัญชีบันทึกไว้ชัดเจนอยู่ที่นั่น
241
00:13:07,840 --> 00:13:12,040
กระหม่อมทำตามราชโองการ
ที่ให้ดูแลประชาชนฟ่านหยาง ผิงหลู เหอตง
242
00:13:12,331 --> 00:13:15,531
ให้มีความปลอดภัย อยู่กันอย่างร่มเย็นเป็นสุข
243
00:13:15,640 --> 00:13:17,370
เพิ่มความสามัคคีให้เหล่าทหาร
244
00:13:17,640 --> 00:13:21,070
แต่ทว่าไม่กี่ปีมานี้
เกิดภัยธรรมชาติครั้งแล้วครั้งแล้ว
245
00:13:21,200 --> 00:13:22,770
เก็บภาษีได้ลดลง
246
00:13:22,940 --> 00:13:25,140
เงินเดือนและเสบียงทหารมักขาดแคลน
247
00:13:25,400 --> 00:13:27,670
กระะหม่อมจึงจำเป็นต้องใช้ทรัพย์สิน
248
00:13:28,000 --> 00:13:31,070
จากกิจการของตัวเองมาเสริมด้วย
249
00:13:31,770 --> 00:13:34,540
อีกทั้งการแบ่งสรรม้าศึกให้กับทหาร
250
00:13:34,570 --> 00:13:36,070
ก็มีปัญหาอยู่บ่อยครั้ง
251
00:13:36,200 --> 00:13:39,240
กระหม่อมจึงซื้อม้าศึกมาเองเป็นจำนวนมาก
252
00:13:39,540 --> 00:13:42,740
เรื่องต่าง ๆ เหล่านี้กระหม่อมหาวิธีแก้ไข
253
00:13:42,870 --> 00:13:44,070
และจัดการเอง
254
00:13:44,540 --> 00:13:46,740
มิบังอาจรบกวนฝ่าบาท
255
00:13:47,070 --> 00:13:48,570
กระหม่อมรู้ว่ามีความผิด
256
00:13:48,770 --> 00:13:50,800
แต่มิได้มีเจตนาร้ายเลยพ่ะย่ะค่ะ
257
00:13:54,200 --> 00:13:55,600
เป็นอย่างนี้นี่เอง
258
00:13:55,670 --> 00:13:58,970
ฝ่าบาท อันลู่ซานทำเช่นนี้เพื่อที่จะเลี่ยง
259
00:13:59,040 --> 00:14:00,470
ข้าจะวินิจฉัยเอง
260
00:14:01,440 --> 00:14:04,600
เบิกตัวผู้บังคับการหน่วยมังกรทะยาน
เฉินเสวียนหลี่ที่ท้องพระโรง
261
00:14:04,670 --> 00:14:08,770
เบิกตัวผู้บังคับการหน่วยมังกรทะยาน
เฉินเสวียนหลี่เข้าเฝ้า
262
00:14:11,970 --> 00:14:14,470
กระหม่อมเฉินเสวียนหลี่ ถวายบังคมฝ่าบาท
263
00:14:15,170 --> 00:14:18,770
ขุนนางเฉินเจ้าจงไปที่จวนของตระกูลอัน
264
00:14:19,240 --> 00:14:21,070
นำสาสน์ลับและสมุดบัญชี
265
00:14:21,370 --> 00:14:24,040
ตามที่แม่ทัพอันบอกมาให้กับข้า
266
00:14:24,670 --> 00:14:26,740
ห้ามยืมมือผู้ใดเด็ดขาด
267
00:14:27,960 --> 00:14:29,160
รับด้วยเกล้า
268
00:14:50,140 --> 00:14:52,440
แม่ทัพอัน ใต้เท้าสื่อ
269
00:14:52,800 --> 00:14:53,570
ลุกขึ้นเถอะ
270
00:14:53,670 --> 00:14:54,870
ขอบพระทัยฝ่าบาท
271
00:14:55,400 --> 00:14:55,970
ฝ่าบาท
272
00:14:56,240 --> 00:14:58,840
แม้การกักตุนเสบียง จะไม่ถูกต้อง
273
00:14:59,270 --> 00:15:00,740
แต่ก็พออภัยได้
274
00:15:01,470 --> 00:15:03,940
โดยเฉพาะปัญหาเรื่องม้าศึก
275
00:15:04,540 --> 00:15:07,570
ที่ตั้งของแม่ทัพอันมักมี
ข้าศึกทางเหนือมารุกราน
276
00:15:08,440 --> 00:15:12,140
หากทหารที่ปกป้องแผ่นดินของเรา
277
00:15:12,570 --> 00:15:15,940
ยังต้องมากังวลเรื่องการหาม้าศึก
278
00:15:16,870 --> 00:15:18,200
ก็คงจะไม่ถูกต้อง
279
00:15:19,070 --> 00:15:22,840
มหาเสนาบดีหยาง ท่านมีหน้าที่ดูแลเรื่องนี้
280
00:15:23,070 --> 00:15:25,470
แต่กลับดูแลได้ไม่ดี
281
00:15:26,400 --> 00:15:29,740
จางเหวินเหยี่ยนที่ถูกส่งไปดูแล
282
00:15:30,240 --> 00:15:32,370
เจ้าก็เป็นคนเสนอชื่อเอง
283
00:15:33,040 --> 00:15:35,070
เป็นเพราะกระหม่อมไม่ตรวจสอบให้ดี
284
00:15:36,070 --> 00:15:36,900
ฝ่าบาท กระหม่อม
285
00:15:36,940 --> 00:15:39,600
เสด็จปู่ หน้าที่ดูแลม้าศึกเป็นงานใหญ่
286
00:15:40,270 --> 00:15:41,670
จางเหวินเหยี่ยนก็ถูกปลดแล้ว
287
00:15:41,970 --> 00:15:43,370
ควรรีบส่งคนไปทดแทน
288
00:15:44,170 --> 00:15:44,970
กระหม่อมคิดว่า
289
00:15:45,240 --> 00:15:47,840
ผู้ที่จะมาดำรงตำแหน่งนี้
ควรมีความรู้เรื่องม้าศึกเป็นอย่างดี
290
00:15:48,270 --> 00:15:50,140
ถึงจะทำหน้าที่ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม
291
00:15:50,400 --> 00:15:51,200
เมื่อไม่กี่วันนี้
292
00:15:51,540 --> 00:15:53,370
เสด็จปู่ทอดพระเนตรแม่ทัพหลี่ซื่อเย่ขี่ม้า
293
00:15:53,440 --> 00:15:54,440
แล้วชื่นชอบ
294
00:15:55,570 --> 00:15:58,370
ไม่ทราบว่าเสด็จปู่คิดว่า
แม่ทัพหลี่เหมาะสมหรือไม่
295
00:16:00,840 --> 00:16:02,470
เจ้าเตือนข้าได้ดี
296
00:16:02,970 --> 00:16:05,040
หลี่ซื่อเย่คนนี้ไม่เลว
297
00:16:05,600 --> 00:16:06,800
รับตำแหน่งได้
298
00:16:10,170 --> 00:16:11,540
รายงาน
299
00:16:12,370 --> 00:16:13,770
ฝ่าบาทชายแดนเหนือส่งข่าว
300
00:16:13,940 --> 00:16:15,400
กองทัพชี่ตันเข้ามารุกราน
301
00:16:16,940 --> 00:16:20,170
เจ้าโจรร้ายผู้นี้กลับกลอกปลิ้นปล้อน
302
00:16:20,440 --> 00:16:21,540
ไม่รู้จักพอ
303
00:16:21,740 --> 00:16:26,440
ฝ่าบาทกระหม่อมขอพระบรมราชานุญาต
ไปสู้รบกับโจรร้ายผู้นี้ที่ฟ่านหยาง
304
00:16:27,340 --> 00:16:30,470
ส่วนเรื่องความผิด
ที่กระหม่อมทำกิจการส่วนตัวนั้น
305
00:16:30,600 --> 00:16:32,000
เอาล่ะ เรื่องนั้นไม่ต้องพูดแล้ว
306
00:16:32,470 --> 00:16:34,400
อนุญาตให้คนตระกูลอันไปได้
307
00:16:34,740 --> 00:16:36,140
สงครามมาถึง
308
00:16:36,200 --> 00:16:38,370
เราไม่ควรจะลดทหารม้าของเจ้า
309
00:16:39,200 --> 00:16:42,640
เราจะให้เจ้าควบตำแหน่ง
ดูแลพลทหารม้าไปก่อน
310
00:16:42,940 --> 00:16:44,740
เจ้าสามารถดูแลเรื่อง
311
00:16:44,840 --> 00:16:47,370
กองกำลังทหารม้าได้ตลอดเวลา
312
00:16:48,240 --> 00:16:52,340
แม่ทัพอัน เจ้าตั้งมั่นดูทางเหนือ
313
00:16:53,200 --> 00:16:55,340
และคุมกองกำลังให้ดี
314
00:16:56,640 --> 00:16:59,070
อย่าทำให้ข้าผิดหวังได้ล่ะ
315
00:17:00,670 --> 00:17:04,140
กระหม่อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้น
316
00:17:04,970 --> 00:17:07,270
อยู่ที่ชายแดนจะยอมสละชีวิต
317
00:17:07,470 --> 00:17:11,400
มิให้ข้าศึกมารุกรานได้เป็นอันขาด
ฝ่าบาทมิต้องกังวลพระทัย
318
00:17:14,440 --> 00:17:17,200
ท่านพี่อันดีที่เมื่อเช้า
เราได้เตรียมตัวเอาไว้
319
00:17:17,470 --> 00:17:19,800
มิฉะนั้นวันนี้คงเอาตัวไม่รอดแล้วล่ะ
320
00:17:20,470 --> 00:17:22,170
หยางกั๋วจงคิดจะเล่นงานข้า
321
00:17:22,270 --> 00:17:23,400
ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก
322
00:17:23,940 --> 00:17:26,170
แต่หยางกั๋วจงจะไม่ยอมหยุด
323
00:17:27,570 --> 00:17:29,870
เราจะอยู่เมืองหลวงนี้นานไม่ได้
324
00:17:30,240 --> 00:17:31,870
ข้าจะกลับจวนไปเก็บของ
325
00:17:31,970 --> 00:17:33,040
และจะตรงไปปากแม่น้ำฉี
326
00:17:33,140 --> 00:17:34,570
กลับฟ่านหยางทางน้ำ
327
00:17:34,670 --> 00:17:35,240
ขอรับ / ไปกันเถอะ
328
00:17:37,870 --> 00:17:39,140
กว่างผิงอ๋อง
329
00:17:43,570 --> 00:17:44,770
เมื่อสักครู่กระหม่อม
330
00:17:44,800 --> 00:17:47,140
ถกเถียงกับอันลู่ซาน
ปากเปียกปากแฉะอยู่ในท้องพระโรง
331
00:17:47,340 --> 00:17:49,340
แต่ท่านอ๋องกลับไม่พูดอะไรสักคำ
332
00:17:50,440 --> 00:17:51,640
ดูแล้วท่านอ๋องนี่ก็
333
00:17:51,740 --> 00:17:53,640
ฉลาดรู้จักเอาตัวรอดได้ไม่เบา
334
00:17:53,970 --> 00:17:56,170
ท่านฝึกฝนมาได้อย่างยอดเยี่ยมไร้ที่ติจริง ๆ
335
00:17:58,000 --> 00:17:59,570
ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากออกตัว
336
00:18:00,870 --> 00:18:02,640
ข้าเตือนท่านมหาเสนาบดีไว้ก่อนแล้ว
337
00:18:03,070 --> 00:18:03,870
หากหลักฐาน
338
00:18:03,940 --> 00:18:06,170
ที่ท่านมีไม่อาจเอาผิดได้มั่น
339
00:18:07,170 --> 00:18:09,240
ก็ไม่ควรจะวู่วาม
340
00:18:31,120 --> 00:18:32,650
ทำไมตงหลางดูโมโหอย่างนี้ล่ะ
341
00:18:32,770 --> 00:18:33,970
หยางกั๋วจงโง่เง่า
342
00:18:34,340 --> 00:18:35,770
ทำแผนข้าเสียหมด
343
00:18:36,070 --> 00:18:37,070
เสด็จปู่ลำเอียง
344
00:18:37,170 --> 00:18:38,340
เข้าข้างอันลู่ซาน
345
00:18:38,540 --> 00:18:39,570
ไม่รู้บ้างหรือไง
346
00:18:41,170 --> 00:18:41,840
ตงหลาง
347
00:18:48,600 --> 00:18:49,870
ข้าทำให้เจ้าตกใจใช่ไหม
348
00:18:53,770 --> 00:18:55,140
ข้ามีความทุกข์ใจอยู่เต็มอก
349
00:18:55,800 --> 00:18:57,000
อยากระบายให้ใครฟังซักคน
350
00:18:58,770 --> 00:18:59,600
ก็มีแต่เจ้า
351
00:19:00,670 --> 00:19:01,770
ที่ข้าจะพูดอะไรก็ได้
352
00:19:02,970 --> 00:19:04,200
คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น
353
00:19:07,000 --> 00:19:09,240
ข้ากลัวว่าตงหลาง
จะพูดกับข้ามากเกินไป
354
00:19:09,670 --> 00:19:10,540
ท่านก็รู้ว่า
355
00:19:10,940 --> 00:19:13,270
ว่าข้ามีความเกี่ยวข้อง
กับตระกูลอันมากแค่ไหน
356
00:19:14,400 --> 00:19:15,440
แล้วเจ้าจะพูดไหม
357
00:19:19,340 --> 00:19:20,000
ก็นั่นนะสิ
358
00:19:20,870 --> 00:19:21,800
ข้าเชื่อเจ้า
359
00:19:22,440 --> 00:19:23,440
และเชื่อเพียงเจ้า
360
00:19:23,970 --> 00:19:26,470
ข้าอยู่ข้างนอก
ต้องคิดวางแผนตลอดทั้งวัน
361
00:19:27,570 --> 00:19:28,870
เพื่อไม่ให้คนอื่นวางแผนร้ายกับข้า
362
00:19:30,640 --> 00:19:31,570
แต่ในบ้าน
363
00:19:34,440 --> 00:19:35,470
เมื่อพบภรรยา
364
00:19:36,070 --> 00:19:37,070
ได้อยู่กับคนที่ข้ารัก
365
00:19:37,600 --> 00:19:38,540
ข้าจะไม่เป็นอย่างนั้น
366
00:19:50,440 --> 00:19:51,340
นี่เจ้าทำให้ข้าเหรอ
367
00:19:51,940 --> 00:19:52,870
ตงหลางชอบไหม
368
00:19:53,470 --> 00:19:54,340
ต้องชอบอยู่แล้ว
369
00:19:54,770 --> 00:19:56,070
มา รีบแขวนให้ข้าสิ
370
00:19:56,470 --> 00:19:57,740
วันหลังจะได้ให้ถานเอ๋อร์ดูบ้าง
371
00:19:57,840 --> 00:19:59,340
จะได้สงบปากซะที
372
00:20:43,120 --> 00:20:44,320
ข้ากลับจากลั่วหยาง
373
00:20:44,450 --> 00:20:46,020
พอทราบเรื่องจึงรีบมา
374
00:20:46,750 --> 00:20:47,580
ดีที่ท่านพ่อไม่เป็นอะไร
375
00:20:48,350 --> 00:20:51,150
หยางกั๋วจงคิดจะเอาข้าให้ตาย
376
00:20:52,070 --> 00:20:54,600
โชคดีข้าดวงแข็ง
377
00:20:55,120 --> 00:20:56,420
เขาจึงทำอะไรข้าไม่ได้
378
00:20:57,150 --> 00:20:59,580
สืบเรื่องกองกำลังลั่วหยางเรียบร้อยหรือยัง
379
00:20:59,870 --> 00:21:00,600
เกือบแล้ว
380
00:21:01,040 --> 00:21:02,940
กองทหารลั่วหยางเทียบฉางอันไม่ได้
381
00:21:04,340 --> 00:21:05,440
เจ้าอยู่ฉางอันก่อน
382
00:21:06,370 --> 00:21:08,440
คอยช่วยพี่ใหญ่เจ้าเตรียมเรื่องแต่งงาน
383
00:21:09,170 --> 00:21:12,170
แล้วสืบเรื่องกองกำลังทหาร
ในเมืองหลวงให้ชัดเจน
384
00:21:12,570 --> 00:21:13,370
หมายความว่า
385
00:21:16,170 --> 00:21:17,140
เจ้าไม่เห็น
386
00:21:17,400 --> 00:21:18,640
หรือว่าไม่มีตา
387
00:21:20,040 --> 00:21:20,940
จริงเหรอท่านพ่อ
388
00:21:22,140 --> 00:21:23,570
ถ้ายังมีหยางกั๋วจงอยู่
389
00:21:24,200 --> 00:21:27,040
สักวันฮ่องเต้ต้องสงสัยในตัวข้า
390
00:21:27,340 --> 00:21:29,770
สักวันราชสำนักจะไม่ยอมรับข้า
391
00:21:31,270 --> 00:21:32,370
เรารีบไปเถอะ
392
00:21:46,560 --> 00:21:46,930
ท่านมหาเสนาบดี
393
00:21:58,270 --> 00:22:01,770
= ตงเจ๋อปู้ =
394
00:22:11,370 --> 00:22:13,170
สถานการณ์เป็นอย่างนี้
395
00:22:14,200 --> 00:22:16,640
ใครก็แตะอันลู่ซานไม่ได้
396
00:22:17,640 --> 00:22:19,070
ไม่งั้นฮ่องเต้พอฟังแล้ว
397
00:22:19,240 --> 00:22:20,640
ก็จะต้องโกรธ
398
00:22:21,800 --> 00:22:22,870
หลังจากที่พลาดในครั้งนี้
399
00:22:23,740 --> 00:22:25,240
เสด็จปู่ไว้วางใจอันลู่ซานมากยิ่งขึ้น
400
00:22:26,400 --> 00:22:27,770
เราคงทำได้แค่
401
00:22:28,540 --> 00:22:29,970
ผลักดันให้หยางกั๋วจง
402
00:22:31,470 --> 00:22:32,670
ใช้อำนาจที่อยู่ในมือ
403
00:22:33,400 --> 00:22:35,170
กดดันให้ทางแม่ทัพหัวเมืองแถบซีเป่ย
404
00:22:35,840 --> 00:22:37,240
ยับยั้งอันลู่ซาน
405
00:22:39,070 --> 00:22:41,270
ดีที่อันลู่ซานระมัดระวังทุกฝีก้าว
406
00:22:41,940 --> 00:22:43,470
เราจึงไม่ต้องกังวลว่า
407
00:22:45,140 --> 00:22:47,270
เขาจะลงมือในเรื่องที่
เขายังเตรียมการไม่พร้อม
408
00:22:48,070 --> 00:22:49,140
แต่ว่าชู่เอ๋อร์
409
00:22:50,400 --> 00:22:52,440
เจ้าได้ทำผิดต่อทั้งสองฝ่ายแล้ว
410
00:22:53,200 --> 00:22:54,640
โดยเฉพาะหยางกั๋วจง
411
00:22:55,370 --> 00:22:57,600
ความกลัดกลุ้มในใจเขาไม่มีที่ระบาย
412
00:22:58,770 --> 00:23:00,000
ข้าขอเตือนเจ้าว่า
413
00:23:00,970 --> 00:23:02,400
ทำอะไรให้ระวังตัว
414
00:23:02,440 --> 00:23:04,170
หากลูกได้ตัวตงเจ๋อปู้
415
00:23:05,600 --> 00:23:07,600
หยางกั๋วจงจะกำเริบเสิบสานได้อีกถึงเมื่อใด
416
00:23:08,800 --> 00:23:13,200
= เรือนหลิวลี่ =
417
00:23:25,940 --> 00:23:28,040
นี่มันอะไรกันไม่ได้เรื่องที่สุด
418
00:23:28,540 --> 00:23:30,670
คุณหนูอยากกินเม็ดบัวต้มรังนก
419
00:23:30,840 --> 00:23:32,570
ข้าน้อยก็ให้คนทำมาให้
420
00:23:34,770 --> 00:23:36,070
เจ้าแกล้งข้าใช่ไหม
421
00:23:37,470 --> 00:23:39,640
เห็นชัด ๆ ว่านี่ไม่เหมือนครั้งก่อน
422
00:23:40,270 --> 00:23:41,770
เม็ดบัวก็แข็ง
423
00:23:43,870 --> 00:23:44,400
ทำไม
424
00:23:45,470 --> 00:23:47,940
คนในตำหนักเปลี่ยนสีตามสถานการณ์
425
00:23:48,270 --> 00:23:49,670
ไม่เห็นหัวข้าแล้วใช่ไหม
426
00:23:50,770 --> 00:23:53,340
คุณหนู เนื่องจากเม็ดบัวครั้งก่อน
427
00:23:53,440 --> 00:23:56,240
เป็นเม็ดบัวหิมะเทียนซาน
ที่ส่งจากหุยเหอมาให้ท่านอ๋อง
428
00:23:57,170 --> 00:23:59,340
ท่านอ๋องมอบให้แม่นางเสิ่น
429
00:23:59,970 --> 00:24:02,040
แม่นางเสิ่นก็แบ่งมาให้เรา
430
00:24:03,140 --> 00:24:05,800
แต่เม็ดบัวหิมะนั้นท่านกินหมดแล้ว
431
00:24:06,140 --> 00:24:07,670
นางส่งของดีมาให้
432
00:24:09,570 --> 00:24:11,240
ข้านี่ไม่มีเงินหรือไง
433
00:24:12,600 --> 00:24:14,240
หมดแล้วก็ให้คนไปซื้อสิ
434
00:24:17,000 --> 00:24:17,870
ข้ารู้แล้ว
435
00:24:18,770 --> 00:24:20,400
วันนี้เสิ่นเจินจูเป็นคนโปรด
436
00:24:20,940 --> 00:24:22,870
จิตใจพวกเจ้าก็เลยเอนเอียงใช่ไหม
437
00:24:24,570 --> 00:24:26,070
คิดว่าข้าไม่มีหวังแล้ว
438
00:24:26,640 --> 00:24:28,340
ถึงได้เอาของกระจอกมาให้ข้า
439
00:24:28,540 --> 00:24:30,370
คุณหนูกล่าวหาข้าน้อย
440
00:24:30,470 --> 00:24:32,270
ข้าน้อยติดตามคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก
441
00:24:32,470 --> 00:24:35,800
ใจข้าน้อยมีแต่คุณหนู ไม่คิดเป็นอื่นเด็ดขาด
442
00:24:39,570 --> 00:24:41,940
พอแล้ว ไม่ต้องร้องไห้แล้ว
443
00:24:43,240 --> 00:24:44,040
ข้าไม่ได้ว่าเจ้า
444
00:24:45,440 --> 00:24:46,140
ลุกขึ้นเถอะ
445
00:24:50,070 --> 00:24:51,570
เสิ่นเจินจู
446
00:24:56,600 --> 00:24:57,470
หอมจัง
447
00:24:57,495 --> 00:24:59,170
ฝีมือน้าหงดีอย่างนี้
448
00:24:59,340 --> 00:25:00,670
คุณหนูถึงได้บ่นว่า
449
00:25:00,800 --> 00:25:01,970
หมู่นี้อ้วนขึ้น
450
00:25:02,070 --> 00:25:04,000
ที่แท้ก็เพราะอร่อยเกินห้ามใจนี่เอง
451
00:25:04,340 --> 00:25:05,770
เด็กคนนี้ปากหวานจริง ๆ
452
00:25:05,870 --> 00:25:07,140
คนในโรงครัวนี้
453
00:25:07,200 --> 00:25:08,640
ถูกเจ้าชม
454
00:25:08,800 --> 00:25:10,170
จนตัวลอยหมดแล้ว
455
00:25:10,240 --> 00:25:11,340
นั่นสิ
456
00:25:12,670 --> 00:25:14,240
ตะพาบตุ๋นไก่ของฮูหยินข้า
457
00:25:14,265 --> 00:25:15,200
เมื่อไหร่จะได้
458
00:25:16,270 --> 00:25:18,400
แม่นาง ข้าบอกแล้วไม่ใช่เหรอ
459
00:25:18,670 --> 00:25:19,470
ว่าเจ้ามาช้า
460
00:25:19,495 --> 00:25:21,570
ตุ๋นของพวกนี้ต้องใช้เวลา
461
00:25:21,595 --> 00:25:23,470
เจ้าเอาแต่มาเร่งแล้วเร่งอีก
462
00:25:23,870 --> 00:25:25,340
ไม่งั้นก็นั่งรอนี่แหละ
463
00:25:25,540 --> 00:25:26,640
ยังต้องอีกต้องสักพัก
464
00:25:33,200 --> 00:25:35,270
หงหรุ่ยช่วยไปหยิบพริกหอมให้หน่อย
465
00:25:37,970 --> 00:25:40,270
ทำอะไร นี่มันของคุณหนูข้า
466
00:25:40,570 --> 00:25:41,800
ก็แค่ดู
467
00:25:43,340 --> 00:25:44,340
แล้วนี่อะไร
468
00:25:44,840 --> 00:25:45,940
ไม่เห็นจะอะไร
469
00:25:46,070 --> 00:25:47,770
ทำเป็นหวงไปได้
470
00:25:48,000 --> 00:25:49,570
งกเหมือนกันทั้งนายทั้งบ่าว
471
00:25:50,000 --> 00:25:51,000
ลองพูดอีกทีสิ
472
00:25:51,370 --> 00:25:52,400
ข้าจะตีให้ตายเลย
473
00:25:52,722 --> 00:25:53,492
พอเถอะ พอเถอะ
474
00:25:53,517 --> 00:25:53,905
พอเถอะ
475
00:25:53,930 --> 00:25:55,170
มาทะเลาะอะไรกับคนแบบนี้
476
00:25:57,070 --> 00:25:57,940
ไม่ต้องร้อง
477
00:25:58,540 --> 00:26:00,140
แค่ของกระจอก ๆ
478
00:26:00,440 --> 00:26:01,800
ถูกเจ้าทำขายขี้หน้าหมดแล้ว
479
00:26:11,170 --> 00:26:12,240
บอกเจ้าแต่แรก
480
00:26:12,370 --> 00:26:13,940
แล้วอย่าไปยุ่งอย่าไปมีปากเสียง
481
00:26:14,070 --> 00:26:15,140
กับพวกนาง
482
00:26:15,570 --> 00:26:17,840
แล้วนี่ยังไปทะเลาะกันจนรู้ทั้งจวน
483
00:26:18,800 --> 00:26:20,000
ทางนั้นเสียหน้า
484
00:26:20,370 --> 00:26:22,000
เดี๋ยวก็ต้องมาหาเรื่องกันอีก
485
00:26:22,740 --> 00:26:24,070
ข้าไม่ได้อยากมีเรื่อง
486
00:26:24,270 --> 00:26:26,470
ใครจะไปรู้ว่าท่านรองเหอรู้เรื่องนี้แล้ว
487
00:26:26,670 --> 00:26:28,940
จะตัดสินลงโทษอิ๋นเอ๋อ
488
00:26:29,140 --> 00:26:30,670
เรื่องนี้เลยรู้กันหมด
489
00:26:32,840 --> 00:26:34,440
เดิมทีเคยทำให้เรื่องใหญ่เป็นเรื่องเล็ก
490
00:26:34,940 --> 00:26:35,970
เหอหลิงอีคนนี้ยังไงกันแน่
491
00:26:36,270 --> 00:26:37,000
เจอแล้ว
492
00:26:37,940 --> 00:26:39,740
ทำไมเอาไหมทองไปใส่ไว้ข้างล่างล่ะ
493
00:26:47,800 --> 00:26:48,800
เอาอะไรซ่อนไว้น่ะ
494
00:26:50,200 --> 00:26:52,740
คุณหนูในเมื่อตัดสินใจจะลืมแล้ว
495
00:26:52,800 --> 00:26:53,970
ก็ไม่ต้องดูมันอีก
496
00:26:55,370 --> 00:26:57,970
นี่กลายเป็นเจ้าคิดแทนข้าตั้งแต่เมื่อไหร่
497
00:26:59,470 --> 00:27:00,000
ส่งมานี่
498
00:27:06,540 --> 00:27:08,000
คุณหนูดูแล้ว
499
00:27:08,240 --> 00:27:09,570
จะมีความหมายอะไร
500
00:27:10,170 --> 00:27:11,740
คุณหนูอาจไม่รู้ตัว
501
00:27:11,840 --> 00:27:12,970
แต่ข้าดูออก
502
00:27:13,470 --> 00:27:14,940
ท่านอ๋องโกรธคุณหนู
503
00:27:15,140 --> 00:27:17,170
คุณหนูก็ทุกข์ใจกินข้าวไม่ได้
504
00:27:17,270 --> 00:27:19,200
คิดกังวลเรื่องท่านอ๋องต่าง ๆ นานา
505
00:27:19,540 --> 00:27:21,740
เพียงเพราะอยากได้
ตำแหน่งชายาเอกเพื่อเข้าวัง
506
00:27:21,970 --> 00:27:23,670
ไปหาป้ายคำสั่งจริงเหรอ
507
00:27:24,600 --> 00:27:26,170
พอท่านอ๋องคืนดีกับคุณหนู
508
00:27:26,440 --> 00:27:28,000
คุณหนูก็ร่าเริงขึ้นมาทันที
509
00:27:28,240 --> 00:27:29,470
นี่ไม่ใช่ใจจริงหรอกเหรอ
510
00:27:29,800 --> 00:27:31,200
ต่อให้คุณหนูไม่ยอมรับ
511
00:27:31,400 --> 00:27:33,640
คุณหนูก็ไม่มีทางหันหลังกลับได้แล้ว
512
00:27:34,040 --> 00:27:34,940
เรื่องในอดีต
513
00:27:35,200 --> 00:27:36,740
คุณหนูก็วางลงเสียเถอะ
514
00:27:38,440 --> 00:27:40,440
เจ้าดูสิ ข้าพูดแค่ประโยคเดียว
515
00:27:40,600 --> 00:27:42,070
เจ้าตอบกลับมาเยอะแยะ
516
00:27:43,470 --> 00:27:44,300
ท่านอ๋องถึงได้บอกว่า
517
00:27:44,340 --> 00:27:45,840
พวกเจ้าฉลาดจนน่ากลัว
518
00:27:50,440 --> 00:27:52,640
เอาล่ะ เก็บไปเถอะ
519
00:27:53,870 --> 00:27:54,440
เจ้าค่ะ
520
00:28:07,740 --> 00:28:08,400
เสิ่นเจินจู
521
00:28:09,370 --> 00:28:11,940
วันนี้เจ้าต้องพูดกับข้าให้รู้เรื่อง
522
00:28:14,370 --> 00:28:15,470
พี่สาวจะทำอะไร
523
00:28:17,770 --> 00:28:19,000
จับนังชั้นต่ำนี่มาให้ข้า
524
00:28:19,070 --> 00:28:19,800
ได้เลยเจ้าค่ะ
525
00:28:19,870 --> 00:28:20,400
ได้เลย
526
00:28:21,670 --> 00:28:23,800
ชายารองชุยทุกเรื่องต้องมีขอบเขต
527
00:28:26,040 --> 00:28:26,740
ฝันไปเถอะ
528
00:28:30,040 --> 00:28:30,540
เจ้า
529
00:28:31,270 --> 00:28:33,200
ชายารองชุย ท่านจะทำอะไรกันแน่
530
00:28:34,970 --> 00:28:36,770
คนของเจ้ารังแกอิ๋นเอ๋อ
531
00:28:36,940 --> 00:28:38,170
แถมยังขู่ว่าจะตีนางให้ตาย
532
00:28:38,440 --> 00:28:40,340
ข้าจะจับไปฟ้องท่านอ๋อง
533
00:28:40,640 --> 00:28:41,970
ฮูหยินใส่ความข้า
534
00:28:42,800 --> 00:28:45,570
เห็นอยู่ชัด ๆ ฟ้าดินเป็นพยาน
535
00:28:46,440 --> 00:28:47,470
ข้าไม่เชื่อว่า
536
00:28:48,170 --> 00:28:49,440
บ้านเมืองจะไม่มีขื่อมีแป
537
00:28:50,670 --> 00:28:52,040
อิ๋นเอ๋อติดตามข้ามาตั้งแต่เด็ก
538
00:28:52,800 --> 00:28:54,200
สนิทกับข้าที่สุด
539
00:28:55,040 --> 00:28:56,440
จะบอกให้นะเสิ่นเจินจู
540
00:28:56,800 --> 00:28:58,200
ถ้านางเป็นอะไรไป
541
00:28:58,570 --> 00:29:00,040
ข้าไม่ไว้หน้าเจ้าแน่
542
00:29:03,670 --> 00:29:04,170
ไป
543
00:29:11,670 --> 00:29:12,200
ไม่เป็นไรนะ
544
00:29:16,740 --> 00:29:19,140
ดูท่ากว่างผิงอ๋องจะไม่ยอมเลิกลา
545
00:29:20,370 --> 00:29:21,770
งั้นก็จัดการตงเจ๋อปู้ซะ
546
00:29:22,400 --> 00:29:23,200
ให้สิ้นซาก
547
00:29:24,800 --> 00:29:25,200
ขอรับ
548
00:29:27,182 --> 00:29:29,940
ท่านลุง ท่านต้องออกหน้าแทนหลาน
549
00:29:30,800 --> 00:29:33,440
ฉ่ายผิงถูกเจ้าตามใจมาจนเสียเด็ก
550
00:29:35,070 --> 00:29:36,770
อยู่บ้านก็เอาแต่ใจ
551
00:29:37,000 --> 00:29:37,370
เป็นไง
552
00:29:37,570 --> 00:29:39,370
ครั้งนี้อยู่จวนกว่างผิงอ๋อง
553
00:29:39,470 --> 00:29:40,600
แผลงฤทธิ์ไม่ออกเลยเหรอ
554
00:29:41,170 --> 00:29:42,440
หลานไม่อยากให้เขาคิดว่า
555
00:29:42,540 --> 00:29:44,670
หลานเป็นคนเกเรไม่เอาไหน
556
00:29:45,670 --> 00:29:47,640
หลานอยากให้เขาชอบหลานจริง ๆ
557
00:29:48,840 --> 00:29:50,670
หลี่ชู่ก็ไม่รู้จักเห็นคุณค่า
558
00:29:51,200 --> 00:29:52,940
เป็นแค่ท่านอ๋องเล็ก ๆ
559
00:29:53,270 --> 00:29:54,940
มีตระกูลหยางของเราให้อาศัยใบบุญ
560
00:29:55,170 --> 00:29:57,070
ก็ยังไม่รู้จักรีบคว้าโอกาส
561
00:29:59,740 --> 00:30:00,470
เขาก็ตัวดี
562
00:30:00,670 --> 00:30:01,740
ยกย่องสาวชาวบ้าน
563
00:30:01,840 --> 00:30:03,840
ที่ไม่มีอะไรอย่างเสิ่นเจินจูมาเป็นคนโปรด
564
00:30:04,200 --> 00:30:06,800
ฉ่ายผิงของเรา ถูกรังแกจนเป็นแบบนี้แล้ว
565
00:30:07,470 --> 00:30:10,370
ฉ่ายผิงเจ้าเคยคิดไหม
566
00:30:12,270 --> 00:30:14,570
ถ้าเสิ่นเจินจูไม่อยู่ในจวนแล้ว
567
00:30:14,670 --> 00:30:17,170
ตำแหน่งชายาก็จะเป็นของเจ้า
568
00:30:19,770 --> 00:30:21,840
เจ้าติดสินบนสาวใช้คนหนึ่ง
569
00:30:21,940 --> 00:30:23,370
ในเรือนของเสิ่นเจินจูไว้ไม่ใช่เหรอ
570
00:30:24,840 --> 00:30:26,370
ตอนนี้ยังเรียกใช้นางได้ไหม
571
00:30:26,940 --> 00:30:28,840
สาวใช้คนนั้นฉลาดมาก
572
00:30:29,470 --> 00:30:32,070
ไม่ทราบว่าท่านลุงคิดทำอะไร
573
00:30:43,640 --> 00:30:44,540
ช่วงนี้
574
00:30:45,240 --> 00:30:47,070
สายลับไม่ได้ส่งข่าวคราวมาใช่ไหม
575
00:30:48,070 --> 00:30:49,800
นี่เท่ากับหลอกใช้เรา
576
00:30:50,840 --> 00:30:52,770
ข้าไม่กล้าหวังจากอันลู่ซาน
577
00:30:53,440 --> 00:30:54,600
ช่วงนี้ก็ยังเข้าวังไม่ได้
578
00:30:57,800 --> 00:30:59,340
ข้าว่าเราไม่ควรนั่งรอเฉย ๆ
579
00:31:00,400 --> 00:31:01,970
เอาอย่างนี้จะลองไปเดินดู
580
00:31:02,340 --> 00:31:03,240
ร้านค้าเหล่านี้เสียหน่อย
581
00:31:04,740 --> 00:31:07,170
เถ้าแก่ ข้ามีตั๋วเงินมาแลก
582
00:31:07,970 --> 00:31:09,740
ได้ รอสักครู่นะ
583
00:31:20,840 --> 00:31:22,370
ที่นี่ก็เหมือนกับร้านนั้น
584
00:31:22,940 --> 00:31:24,140
มีเครื่องหมายแบบเดียวกัน
585
00:31:25,770 --> 00:31:28,040
ขอโทษ ขอโทษให้พวกท่านรอนาน
586
00:31:28,540 --> 00:31:31,540
แต่ว่าตั๋วของท่านเสียหายมาก
587
00:31:31,970 --> 00:31:32,970
ไม่สามารถแลกได้
588
00:31:33,470 --> 00:31:34,140
ไม่จริง
589
00:31:34,240 --> 00:31:35,470
เรียกเถ้าแก่ใหญ่ออกมาสิ
590
00:31:36,200 --> 00:31:37,640
ที่นี่เราไม่มีเถ้าแก่ใหญ่
591
00:31:37,770 --> 00:31:38,770
มีแต่ข้าที่เป็นเถ้าแก่
592
00:31:39,000 --> 00:31:41,600
ขอโทษด้วยแลกเป็นเงินไม่ได้จริง ๆ
593
00:31:43,170 --> 00:31:44,740
ข้าว่าเจ้าไม่เหมือนคนที่เป็นเจ้าของร้าน
594
00:31:45,040 --> 00:31:46,970
ไปตามเจ้าของร้านมาคุยเถอะ
595
00:31:48,070 --> 00:31:50,040
เจ้าของร้านไม่ได้อยู่ที่นี่
596
00:31:51,670 --> 00:31:53,070
งั้นรบกวนท่านช่วยไปแจ้งเขาหน่อย
597
00:31:53,370 --> 00:31:54,270
ข้ารอได้
598
00:31:54,600 --> 00:31:56,600
เจ้าของร้านไม่สนใจเรื่องที่นี่
599
00:31:58,540 --> 00:31:59,400
งั้นเอาอย่างนี้
600
00:31:59,640 --> 00:32:00,740
ท่านเก็บตั๋วนี้ไว้ก่อน
601
00:32:01,070 --> 00:32:02,000
ไว้ข้าคิดหาวิธี
602
00:32:02,270 --> 00:32:03,070
ดีไหม
603
00:33:01,600 --> 00:33:02,140
ใคร
604
00:33:07,200 --> 00:33:09,170
ไม่ทันเห็นอะไร และไม่ได้ยินอะไรด้วยเจ้าค่ะ
605
00:33:09,870 --> 00:33:10,970
ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายนั้น
606
00:33:11,240 --> 00:33:12,240
จึงได้แต่หลบมาก่อน
607
00:33:13,140 --> 00:33:14,400
ดูแล้วคงไม่ผิดจากที่ข้าคิดไว้
608
00:33:15,240 --> 00:33:17,770
เจ้าของนกหวีดเป็นผู้ที่เรืองอำนาจ
609
00:33:19,370 --> 00:33:20,870
บางทีการไปพบเจ้าของร้าน
610
00:33:21,200 --> 00:33:22,600
อาจไม่เจอนายใหญ่ตัวจริง
611
00:33:22,970 --> 00:33:23,740
แล้วจะทำยังไงดีเจ้าคะ
612
00:33:24,600 --> 00:33:26,040
คุณหนูพรุ่งนี้ข้าจะไปสืบข่าว
613
00:33:26,140 --> 00:33:27,040
ที่ระเบียงนั่นอีก
614
00:33:27,070 --> 00:33:28,040
พวกเขาระวังตัว
615
00:33:28,600 --> 00:33:30,140
ที่นั่นมีคนพบแล้ว
616
00:33:31,040 --> 00:33:32,570
คิดว่าพวกเขาไม่น่าจะไปอีก
617
00:33:33,240 --> 00:33:33,670
เอาอย่างนี้
618
00:33:34,140 --> 00:33:35,800
เจ้าจับตาดูร้านค้าพวกนี้ต่อไป
619
00:33:36,270 --> 00:33:38,400
ดูว่าพวกเขาได้มีการติดต่อกับใครบ้าง
620
00:33:38,940 --> 00:33:39,400
เจ้าค่ะ
621
00:33:55,600 --> 00:33:56,040
ฮูหยิน
622
00:33:56,670 --> 00:33:57,370
เข้ามาสิ
623
00:33:59,840 --> 00:34:01,470
ฮูหยิน เตรียมน้ำเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ
624
00:34:01,600 --> 00:34:02,770
ฮูหยินอาบได้เลยเจ้าค่ะ
625
00:34:03,400 --> 00:34:04,600
ได้ ข้ารู้แล้ว
626
00:34:05,040 --> 00:34:05,740
เจ้าค่ะ
627
00:34:18,240 --> 00:34:20,540
สีหน้าเสด็จแม่ดูดีขึ้นเรื่อย ๆ
628
00:34:21,240 --> 00:34:23,640
นี่ต้องขอบใจวิชาแพทย์ของเจ้า
629
00:34:24,400 --> 00:34:25,870
อาการไม่สบายต่าง ๆ
630
00:34:26,040 --> 00:34:27,400
ตามตัวก็ค่อย ๆ หายไป
631
00:34:28,070 --> 00:34:29,170
ช่วงนี้
632
00:34:29,540 --> 00:34:30,740
ข้ารู้สึกสบายตัว
633
00:34:30,870 --> 00:34:32,440
ขึ้นมากเลย
634
00:34:33,940 --> 00:34:35,070
แต่ว่าเสด็จพ่อของเจ้า
635
00:34:36,000 --> 00:34:37,440
ทำไมข้ารู้สึกว่า
636
00:34:37,770 --> 00:34:39,440
สีพระพักตร์ไม่ค่อยดีเลย
637
00:34:47,970 --> 00:34:51,200
เราสองคนพูดกันตรง ๆ ได้นะ
638
00:34:52,540 --> 00:34:55,470
หลินจื้อเจ้าบอกข้าตามตรง
639
00:34:57,470 --> 00:34:59,470
พระพลามัยของเสด็จพ่อเป็นยังไง
640
00:35:00,140 --> 00:35:01,140
ห้ามบอกเด็ดขาด
641
00:35:01,540 --> 00:35:03,940
รู้จุดอ่อนคนอื่นจะเป็นภัยแก่ตน
642
00:35:06,640 --> 00:35:07,940
ท่านแม่คิดมากแล้ว
643
00:35:09,270 --> 00:35:12,000
เสด็จพ่อ ก็เพียงแค่...
644
00:35:12,324 --> 00:35:14,440
คิดแผ่นดิน และราษฎรมากเกินไป
645
00:35:16,400 --> 00:35:19,370
เดี๋ยวหม่อมฉันจะปรับยาให้เสด็จพ่ออีก
646
00:35:24,070 --> 00:35:24,970
นั่นสิ
647
00:35:25,540 --> 00:35:26,770
การจะมีลูก
648
00:35:28,270 --> 00:35:30,140
ขึ้นอยู่กับโชคชะตา
649
00:35:31,400 --> 00:35:32,400
จะรีบไม่ได้
650
00:35:35,970 --> 00:35:37,400
หม่อมฉันทูลลาเพคะ
651
00:35:54,040 --> 00:35:54,570
ท่านอ๋อง
652
00:35:55,240 --> 00:35:57,200
พรุ่งนี้ท่านข่านจะมาถึงชายแดนตะวันตก
653
00:35:59,400 --> 00:36:00,400
ในที่สุดก็มา
654
00:36:01,270 --> 00:36:02,240
ข้าจะไปรับ
655
00:36:03,200 --> 00:36:04,340
แต่อย่าให้เอิกเกริก
656
00:36:06,200 --> 00:36:06,770
เฟิงเซิงอี
657
00:36:07,270 --> 00:36:08,200
จัดคนของเจ้า
658
00:36:08,340 --> 00:36:10,840
ปลอมตัวเป็นองครักษ์
คอยติดตามไปเผื่อมีเหตุร้าย
659
00:36:11,270 --> 00:36:11,740
ขอรับ
660
00:36:22,400 --> 00:36:25,370
คุณหนูท่านยังจะแกล้งป่วยต่อไปไหม
661
00:36:26,240 --> 00:36:28,040
นี่ไม่ควรให้นานเกินไป
662
00:36:28,770 --> 00:36:31,370
อีกอย่างคุณหนูกับท่านอ๋องก็
663
00:36:36,800 --> 00:36:38,000
ถ้าอยู่ ๆ หยุดยา
664
00:36:38,440 --> 00:36:39,970
ก็จะทำให้ท่านหมอสงสัย
665
00:36:41,400 --> 00:36:42,470
ให้ข้าถามหลินจื้อก่อน
666
00:36:42,670 --> 00:36:43,970
ให้นางปรับยาให้
667
00:36:44,540 --> 00:36:46,770
อาการป่วยจะได้ค่อย ๆ ดีขึ้น
668
00:37:59,540 --> 00:38:00,670
ท่านอ๋องมีรายงานว่า
669
00:38:00,800 --> 00:38:01,940
ท่านข่านถูกซุ่มทำร้าย
670
00:38:02,400 --> 00:38:03,040
อะไรนะ
671
00:38:03,470 --> 00:38:04,170
รีบนำไป
672
00:38:04,170 --> 00:38:04,470
พ่ะย่ะค่ะ
673
00:38:31,270 --> 00:38:31,770
ใครน่ะ
674
00:38:32,540 --> 00:38:32,870
หยุดนะ
675
00:38:38,670 --> 00:38:39,670
พี่โม่เหยียน เป็นไงบ้าง
676
00:38:44,200 --> 00:38:45,040
เมื่อสักครู่
677
00:38:45,540 --> 00:38:47,940
ข้าได้แก้จุดที่ฝังเข็มไว้ให้คราวก่อนแล้ว
678
00:38:48,870 --> 00:38:49,940
ส่วนยาที่ให้
679
00:38:50,340 --> 00:38:52,370
อีกห้าวันเจ้าก็ดื่มลดลงครึ่งนึง
680
00:38:52,770 --> 00:38:53,770
พอดื่มหมด
681
00:38:54,200 --> 00:38:56,400
อาการของเจ้าก็จะค่อย ๆ หายไป
682
00:38:57,470 --> 00:38:59,040
เชื่อว่าท่านหมอจะไม่สงสัย
683
00:39:00,000 --> 00:39:02,070
เจ้าคิดได้ว่าจะไม่แกล้งป่วย
684
00:39:02,400 --> 00:39:03,570
ข้าก็ดีใจกับเจ้าจริง ๆ
685
00:39:04,340 --> 00:39:05,070
ไม่อย่างนั้น
686
00:39:05,270 --> 00:39:06,870
ข้าก็ต้องคอยหวั่นใจแทนเจ้าไปด้วย
687
00:39:09,170 --> 00:39:10,200
เขาไว้ใจข้า
688
00:39:10,800 --> 00:39:12,640
ข้าก็เลยไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง
689
00:39:15,070 --> 00:39:15,640
งั้นก็ดี
690
00:39:17,400 --> 00:39:18,600
ข้าเข้าใจดี
691
00:39:19,800 --> 00:39:21,800
การหลอกลวงคนที่เชื่อใจ
692
00:39:22,270 --> 00:39:23,440
เราเป็นเรื่องที่ลำบากใจมาก
693
00:39:24,740 --> 00:39:26,770
ท่านพูดถึงพระชายารัชทายาทใช่ไหม
694
00:39:27,400 --> 00:39:28,340
ก็ใช่น่ะสิ
695
00:39:30,240 --> 00:39:31,670
ดีที่ช่วงนี้ไม่ค่อยถามแล้ว
696
00:39:32,400 --> 00:39:33,240
ไม่อย่างนั้น
697
00:39:33,570 --> 00:39:35,140
ข้าก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี
698
00:39:40,040 --> 00:39:41,240
นี่ ข้าจะดูชีพจรให้นะ
699
00:39:41,400 --> 00:39:41,740
ได้
700
00:39:49,940 --> 00:39:51,570
ทำไมชีพจรอ่อนจัง
701
00:39:53,170 --> 00:39:55,670
เพราะข้าศึกษายานั่นไม่มากพอหรือว่า
702
00:39:56,040 --> 00:39:57,170
มันมีผลข้างเคียง
703
00:39:57,340 --> 00:39:58,540
เจ้ารีบหยุดยาเร็วหน่อยก็ดี
704
00:40:00,570 --> 00:40:01,070
ทำไม
705
00:40:01,870 --> 00:40:03,740
หมอเทวดาพลาดเป็นด้วยเหรอ
706
00:40:04,340 --> 00:40:06,070
ยังจะมาล้อข้าอีก
707
00:40:06,800 --> 00:40:08,070
ถ้าอาจารย์ข้ารู้เข้า
708
00:40:08,200 --> 00:40:09,670
คงได้ด่าข้าไม่ยั้งแน่
709
00:40:11,040 --> 00:40:13,400
กลับไปข้าต้องไปศึกษายานั่นอีกหน่อย
710
00:40:15,840 --> 00:40:16,570
คุณหนู
711
00:40:17,600 --> 00:40:18,770
ท่านอ๋องให้เชิญไปห้องหนังสือ
712
00:40:18,870 --> 00:40:20,370
ท่านข่านมาแล้ว
713
00:40:21,600 --> 00:40:22,270
รู้แล้ว
714
00:40:23,240 --> 00:40:24,740
พี่หลินจื้อ นั่งรอนี่ก่อนนะ
715
00:40:24,770 --> 00:40:25,570
เดี๋ยวข้ามา
716
00:40:34,640 --> 00:40:38,140
ท่านอ๋อง ท่านข่านแค่โดน
717
00:40:38,370 --> 00:40:39,800
ผงปูนขาวธรรมดา
718
00:40:40,370 --> 00:40:42,600
ส่วนบาดแผลก็รักษาให้เรียบร้อยแล้ว
719
00:40:43,740 --> 00:40:44,570
ลำบากท่านหมอแล้ว
720
00:40:46,540 --> 00:40:47,640
ไปได้แล้ว
721
00:40:48,270 --> 00:40:49,340
กระหม่อมทูลลา
722
00:40:56,400 --> 00:40:57,470
ไม่คิดว่า
723
00:40:58,270 --> 00:40:59,870
จะมีคนทรยศข้า
724
00:41:01,000 --> 00:41:02,370
ทำให้ข้าถูกดักซุ่มโจมตี
725
00:41:04,740 --> 00:41:06,070
เกรงว่าข้าคนเดียวคงจะลำบาก
726
00:41:06,400 --> 00:41:08,000
ถ้าไม่ได้ท่านอ๋องมาช่วย
727
00:41:09,000 --> 00:41:09,670
พี่โม่เหยียน
728
00:41:12,000 --> 00:41:14,800
แม่นางเสิ่น ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้
729
00:41:15,800 --> 00:41:17,970
พี่โม่เหยียน ข้าชื่อเสิ่นเจินจู
730
00:41:18,270 --> 00:41:19,400
ครั้งก่อนปิดบังท่าน
731
00:41:19,570 --> 00:41:21,240
เพราะมีเหตุผลหลายอย่าง
732
00:41:21,540 --> 00:41:23,540
ถ้าพี่โม่เหยียนยังเอ็นดูข้า
733
00:41:23,670 --> 00:41:24,840
ก็เรียกข้าว่าเจินจูเถอะ
734
00:41:26,640 --> 00:41:27,270
ท่านอ๋อง
735
00:41:42,470 --> 00:41:44,970
ที่แท้ท่านอ๋องก็ได้สมปรารถนาเสียที
736
00:41:46,400 --> 00:41:48,600
ยินดี ยินดีด้วย
737
00:42:07,920 --> 00:42:12,410
ความฝันในวันวาน ฝันประทับไว้ยาวนาน
738
00:42:12,990 --> 00:42:16,850
ยามตื่นจากราตรีอันแสนสุข
739
00:42:17,520 --> 00:42:21,520
เรื่องราวในวันวาน เรื่องราวที่ยากจะไขว่คว้า
740
00:42:22,120 --> 00:42:25,650
มิอาจทนบรรเลงบทเพลงลาจาก
741
00:42:26,390 --> 00:42:30,250
ยกจอกสุราดับทุกข์
742
00:42:31,050 --> 00:42:34,250
ทุกข์ที่อยู่ในใจ
743
00:42:34,590 --> 00:42:37,320
มิต้องรั้งไว้
744
00:42:37,920 --> 00:42:41,590
มิต้องถามไถ่
745
00:42:43,450 --> 00:42:48,050
ลมวสันต์พัดผ่าน ฝนสารทส่งทุกข์
746
00:42:48,520 --> 00:42:52,250
เพียงพริบตาก็หนาวแล้ว
747
00:42:52,650 --> 00:42:56,850
เป็นตายหน้าตำหนัก เชยชมยอดไม้
748
00:42:57,450 --> 00:43:00,990
กลัวเพียงแต่ท้ายที่สุด
749
00:43:01,720 --> 00:43:05,650
กลิ่นหอมยังคงอยู่
750
00:43:06,520 --> 00:43:09,520
ทว่าเรื่องราวสิ้นสุดแล้ว
751
00:43:10,390 --> 00:43:12,250
กาลเวลาผันเปลี่ยน
752
00:43:13,390 --> 00:43:16,390
มิอาจเรียกร้องได้
753
00:43:18,050 --> 00:43:21,850
ดวงใจทุกข์ตรม ไร้ซึ่งวาสนา
754
00:43:22,250 --> 00:43:25,850
การแยกจากเกิดขึ้นอีกครั้ง
755
00:43:26,650 --> 00:43:29,720
เก็บซ่อนไข่มุกเม็ดหนึ่ง
756
00:43:30,190 --> 00:43:33,920
ชมทิวทัศน์เป็นเพื่อนข้า
757
00:43:35,450 --> 00:43:39,790
อาลัยหาผืนฟ้าสารทฤดู
758
00:43:40,390 --> 00:43:44,050
ใบไม้ร่วงหล่นบนผืนน้ำแข็งในวันวาน
759
00:43:44,850 --> 00:43:47,320
อยู่รอคอยเจ้า
760
00:43:47,790 --> 00:43:51,520
ดวงใจที่อยู่ไกลสุดฟ้ากลับมาอยู่ในมือ
82434
