All language subtitles for The.Confession.Killer.S01E05.720p.NF.WEBRip.x

WYWIAD Z HENRYM LEE LUCASEM

Weźmy takiego seryjnego mordercę.

Jak wygląda?

Jak każdy.

Spójrzcie na Henry’ego.

Jest sympatyczny, niegroźny.

A jednak, jako seryjny morderca,
nie ma zasad.

Jest bezduszną,

okrutną

maszyną do zabijania.

Henry,

mamy nadzieję, że dzięki tobie
nauczymy się

rozpoznawać te cechy,

abyśmy mogli powstrzymać

twoich naśladowców w przyszłości.

- Rozumiesz?
- Tak.

Henry był kameleonem.

Był zupełnie innym człowiekiem

w kontakcie z każdą nową osobą.

Zastanawiał się,
jaki ma być w danym momencie,

i taki się stawał.

W rozmowie z psychologami i psychiatrami

był klinicznym przypadkiem,
jakiego oczekiwali.

W tym fachu jest wielu specjalistów,
a pan jest specjalistą w swoim.

Będzie pan naszym nauczycielem.

Pomimo ilorazu inteligencji
na poziomie 87,

przekonał tysiąc funkcjonariuszy,

że jest winny popełnienia
ponad 200, czy ilu tam, zbrodni.

Każdą sprawę można z czymś powiązać.

Można przyjrzeć się temu, jak zabito.

Można przyjrzeć się temu,
co się stało z ciałem po śmierci.

Podam przykład.

Celowo zostawiałem skarpetki
moim ofiarom. Celowo.

Czyli gdybyśmy w trzech stanach znaleźli

ofiary w skarpetkach...

Zupełnie nagie poza skarpetkami.

Zastanawiam się,
czy kiedykolwiek dowiemy się,

co Henry zrobił
i jak to wszystko się stało.

Co szokuje najbardziej?

Ci wszyscy zabójcy są na wolności.

NETFLIX — ORYGINALNY SERIAL DOKUMENTALNY

WACO, TEKSAS

Kiedy dostaliśmy sprawę Salazar w 2008,

przyjrzeliśmy się
przede wszystkim starym aktom.

Śledczy zabezpieczyli dowody,

w tym bieliznę Rity Salazar
znalezioną w miejscu zbrodni.

ANALIZA DNA

Materiał DNA był przechowywany
w bazie o nazwie CODIS.

ZASTĘPCA PROKURATORA

Regularnie porównywano go z materiałem
innych osadzonych w Teksasie.

STWIERDZONO ZGODNOŚĆ

W 2008 mieliśmy trafienie.

Benny Tijerina Jr.

To jego DNA znaleziono
na bieliźnie Rity Salazar.

Morderstwo...

uchodziło mu na sucho od 30 lat.

DALLAS, TEKSAS

LUTY 2010

Namierzyliśmy go w rejonie Dallas.

Powiedzieliśmy mu,
że ma spotkanie ze swoim kuratorem...

EMERYTOWANY DETEKTYW

...więc wiedzieliśmy,
że mamy tylko jedną szansę.

STRAŻNIK TEKSASU

Proszę.

- Benny, usiądziesz tu?
- Jasne.

Ciasno tu mamy.

Mały ten pokoik.

DETEKTYW

Nie jesteś aresztowany.

W każdej chwili możesz wyjść.

- Ale...
- Cóż, przyszedłem.

To, co mamy ci do powiedzenia,
powinno cię zainteresować.

W więzieniu
pobierają wymaz z ust, pamiętasz?

Tak, DNA.

Pobrali twój i...

mają trafienie w sprawie.

Dlatego tu jesteśmy,
chcemy z tobą pogadać.

Chcielibyśmy pobrać twój wymaz
jeszcze raz, żeby to potwierdzić.

Pewnie.

Otwórz usta, pobiorę próbkę

z obu stron.

Tutaj pobieramy materiał z ust,

żeby potwierdzić DNA z tym znalezionym

na majtkach Rity Salazar.

Nie do końca wie...

po co właściwie z nim rozmawiamy.

W listopadzie...

1978 roku

dwójka dzieciaków,

chłopak i dziewczyna, pojechali do Austin.

Nie wrócili do domu.

- To o to chodzi?
- Tak.

Boże.

Mamy dowody,
które łączą cię z tą sprawą.

Dlatego tu jesteśmy.

Nigdy bym czegoś takiego nie zrobił.

Nie jestem takim człowiekiem.

Wiem, że minęło sporo czasu,

ale myślę, że gdybyś był zamieszany
w coś tak poważnego,

pamiętałbyś.

Tak, miałbym to na sumieniu.

Została zgwałcona.

Twoje DNA się zgadza.

Twoją spermę znaleziono na jej majtkach.

Rozumiesz?

To pomyłka.

Nie wciskamy ci kitu, to poważna sprawa.

Dla ciebie i dla rodzin tych ofiar.

Nie żyją od ponad 30 lat,

matka tej dziewczyny wciąż nie wie,
co się stało.

O rany.

Jest widocznie zdenerwowany.

Próbuje wymyślić sposób,
jak się z tego wyplątać.

Chcemy usłyszeć, co ty o tym wiesz.

Nic o tym nie wiem.

Jak twoja sperma się tam znalazła?

Nie wiem.

Jak to możliwe, skoro mnie tam nie było?

Właśnie tego chcemy się dowiedzieć.

Odrobiliśmy lekcje.

Wiedzieliśmy, że stał się...

religijny.

Wykorzystałem to w rozmowie z nim.

- Wierzysz w Boga?
- Tak.

- Ja jestem bardzo religijny.
- Ja też.

To na pewno.

Widzę w twoich oczach,
że coś pożera cię żywcem.

To prawda.

Opowiesz mi o tym.

Po tylu latach udręki

czas to wreszcie z siebie wyrzucić.

- Bez wątpienia...
- Byłem u psychiatry.

Matka tej dziewczyny wciąż żyje.

Wciąż nie wie, co stało się z jej córką.

- Będziemy tu całą noc.
- Wiem.

Chcemy tylko usłyszeć twoją wersję.

Tylko porozmawiać.

I tyle.

Od tego momentu
zaczął mówić o tej sprawie,

jakby tam był.

To siedzi mi w głowie.

Wróciło, żeby mnie dręczyć.

Boże.

Cholera.

Badania DNA doprowadziły
do aresztowania w sprawie sprzed 32 lat

w hrabstwie Williamson.

Pięćdziesięciojednoletni Benny Tijerina
przyznał się do udziału

w zastrzeleniu Kevina Keya i Rity Salazar.

Jego DNA zgadza się z materiałem
zebranym w miejscu zbrodni.

Wciąż jestem wściekła,
że ktoś zabił moją siostrę i Kevina.

Już zawsze będę.

Ale przynajmniej wiem, kto to zrobił.

Wiem, że Benny Tijerina
zabił moją siostrę.

Mówili o tym w telewizji.

Zdałam sobie sprawę,
że chodzi o siostrę Ninfy.

O jej sprawę.

Wszystko się zmieniło.

CÓRKA OFIARY

Dla mnie wszystko się zmieniło,

bo przez te wszystkie lata sądziłam,
że to Henry jest winny.

Wiele lat temu Ninfa i ja
stworzyłyśmy grupę.

Nazwałyśmy ją OZL,

Ofiary Zbrodni Lucasa.

Chciałyśmy,
żeby Lucas pozostał w celi śmierci.

Kiedy pierwszy raz przeczytałam
transkrypcję z jego przesłuchań,

okazało się, że zna wiele szczegółów
dotyczących sprawy mojej mamy.

Moja mama nosiła perukę.

Wspomniał o tym.

Wiedział też,

że z jej samochodu
wycięto pas bezpieczeństwa.

Został użyty,
żeby przywiązać ją do drzewa.

Powiedział, że ją zgwałcił.

Nie miałam wątpliwości,

że zabił moją mamę.

Nienawidziłam go.

Kiedy stało się jasne,
że kto inny zabił Ritę Salazar,

wróciłam do tych wszystkich dokumentów

i zaczęłam je czytać z innym nastawieniem.

Zauważyłam mnóstwo sprzeczności.

Henry powiedział, że mama miała na sobie
bransoletę z zegarkiem.

MIAŁA BRANSOLETĘ Z ZEGARKIEM

O tym detalu mój tata i ja

powiedzieliśmy policji na samym początku.

Potem znaleźliśmy ten zegarek
w jej szkatułce.

Tego dnia go nie włożyła.

Henry Lee Lucas
nigdy tego zegarka nie widział.

Potem zobaczyłam go na nagraniu...

STRAŻNIK TEKSASU

...jak zeznaje w sprawie mojej mamy.

To jest ofiara.

Clayton Smith uważał,

żeby nie podawać Lucasowi informacji,

których ten mógłby użyć.

Ale jakieś informacje podać trzeba.

Mam tu mapę, Henry.

Dostał mapę.

Jej ciało i...

samochód zostało znalezione
w tym rejonie. Czy kiedykolwiek...

Czy pamiętasz, żebyś porzucił coś

w tym konkretnym rejonie?

Dostał mapę.

Kilka miesięcy później był przesłuchiwany
przez śledczych w Alabamie.

Mógłbyś narysować nam
tę okolicę i miejsce,

gdzie zostawiłeś ciało pani Gilmore?

Chyba tak.

Narysował miejsca,
gdzie znaleziono samochód mamy

i jej ciało.

Gdybym była detektywem,
sprawa byłaby dla mnie jasna.

Był jak...

encyklopedia map.

Jeden z psychiatrów

określił to hipermnezją,

przeciwieństwem amnezji.

Nie pamiętał zabójstwa,

ale inne szczegóły – tak.

To dla mnie oczywiste, że Henry Lee Lucas

dostał od kogoś informacje
na temat sprawy mojej mamy.

Chcę poznać prawdę.

Byłem młodym komisarzem,
miałem jakieś 27 lat.

Na moje biuro trafiła wiadomość,

że dwóch agentów FBI
ma przyjechać na szkolenie

z nowej techniki...

BYŁY PROFILER FBI

...profilowania kryminalnego.

Pamiętam, jakby to było wczoraj,

że po trzech dniach tego szkolenia

miałem moment olśnienia.

Tym powinienem się zajmować,
to moja życiowa misja.

Wstąpiłem do Akademii FBI,

zostałem zrekrutowany
do Jednostki Behawioralnej

i zacząłem pracę profilera w FBI.

Z całym szacunkiem dla ofiar,
różnią się nie tylko wiekiem,

ale i płcią.

Mężczyźni, kobiety, dzieci.

To nietypowe u seryjnych morderców.

Fundacja Niewyjaśnionych Spraw
współpracuje z organami ścigania

i rodzinami ofiar w całym kraju.

Oferujemy nasz czas, środki
i doświadczenie,

by pomóc rozwikłać te sprawy.

Wielu seryjnych morderców
dzieli pewien zestaw cech,

ale są też cechy bardzo unikalne,

występujące tylko u danej osoby.

Ted Bundy wybierał
kobiety o wyglądzie studentki,

był konsekwentny w doborze ofiar.

To Gary Ridgway,
znany jako Morderca znad Green River.

Można zauważyć, że zabijał

w pobliżu głównych dróg.

Nie znaczy to,
że nie mógł popełnić zbrodni na Florydzie,

a potem pojechać do Kalifornii,
ale szukamy morderstw w pobliżu.

Teraz spójrzmy na Lucasa.

Różne rodzaje ofiar:

autostopowicze, dzieci,
ofiary włamań, porzucone ciała kierowców.

Rzekomo zabijał w całym kraju.

Brak tu spójności.

Jedyny schemat jest taki,
że nie ma schematu.

Z tego, co wiemy, użyto 38 rodzajów broni:

łyżek do opon, widelców,

kabli, szalika,

nylonowego sznurka,

stóp.

Używał własnych stóp
i rajstop do duszenia,

używał samochodu
do przejeżdżania po ofiarach,

używał cegły, którą uderzał ofiarę.

Krawata, słuchawki telefonicznej,

kija od szczotki,

pistoletu, naszyjnika,

listwy, a nawet długopisu.

Nigdy nie natrafiliśmy na mordercę,
który używałby ich wszystkich.

Co nie znaczy, że to niemożliwe.

Ale biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo,

to czysta fikcja.

SAN JON, NOWY MEKSYK

Znaleźli samochód,

a w nim kilka kluczowych przedmiotów.

Rzeczy, z którymi się nie rozstawała,
na przykład papierosy.

To wzbudziło podejrzenia.

Zaczęto się zastanawiać,

czy to możliwe,
żeby Henry Lee Lucas był w to zamieszany?

Moja mama poszła do baru,

który opuściła tego wieczoru.

Ale nie wiemy, dokąd się udała.

Jak gdyby zapadła się pod ziemię,

nie wiedzieliśmy, gdzie mamy szukać.

Siedem miesięcy później

znaleziono jej szczątki,

zakopane w płytkiej dziurze.

Niedługo potem,

powiedziano mi, że zabił ją

Henry Lee Lucas.

Zgłoszono zaginięcie kobiety,

która była widziana tego wieczoru w barze.

Piła z mężczyzną, którego opis
pasował do Henry’ego Lucasa.

Razem z szeryfem pojechaliśmy do Teksasu,

żeby porozmawiać z Lucasem.

Ludzie ustawiali się do niego w kolejkach,

służby z całego kraju
chciały z nim rozmawiać.

Mieliście ograniczony czas na tę rozmowę?

Dostaliśmy 20 minut.

Dwadzieścia?

Mnóstwo ludzi tam czekało.

Przyznał się.
Powiedział szeryfowi Garnettowi:

„Tak, to byłem ja”.

Był gwiazdą, świetnie się bawił.

Był kimś wyjątkowym.

To dość makabryczne,
bo powiedział, że lubił ścinać im głowy.

Nie lubił uprawiać seksu
z kobietą, która ma głowę,

więc ją ścinał.

Powiedział, że robił to wszystkim ofiarom.

Ciekawe.

Średnio potrzeba kilku godzin,
żeby zbrodniarz przyznał się

do okropnego przestępstwa,

za które poniesie konsekwencje.

Pamiętacie, czy byli inni podejrzani?

Nie mieliśmy nikogo innego.

Tylko Henry Lee Lucas?

Zgadzaliśmy się co do tego...

Mieliśmy 80% pewności, że to zrobił.

Powiedział, że zabrał ją na stopa.

Nie musiała łapać okazji, miała samochód.

Powiedział, że była uczesana w dwie kitki.

Mama tak się nie czesała.

Wiele z tych osób bierze na siebie
odpowiedzialność za zbrodnie,

których nie popełniło. Dlaczego?

Napawa ich to poczuciem uznania.

Pierwszy raz w życiu zostali zauważeni.

Lepiej być znanym z powodu zbrodni

niż być zupełnie nieznanym.

Od chwili jej zaginięcia

powinni zbierać informacji

od świadków,

od jej chłopaka, z którym właśnie zerwała.

Próbował ją dusić.

Nie wiem, czy po prostu mają to gdzieś,

czy ktoś ma coś do ukrycia.

To będzie moje pierwsze doświadczenie

z tego typu sprawą.

Wiem, że to problem
i wiem, co widziałem w telewizji.

Zajmujemy się tym po 35 latach,

co świadczy o tym, że biuro szeryfa w Quay

poważnie traktuje swoje zadania
i obywateli.

W tym czasie szeryfem był Joel Garnett...

Rozmawiał pan z nim o tej sprawie?

Bardzo zdawkowo.
Trudno się z nim skontaktować.

Czyżby?

Z tego, co mi wiadomo,
zalało naszą piwnicę

i niektóre akta uległy zniszczeniu.

Nie ma ani jednego dowodu na to,
że Lucas

w ogóle był w San Jon,
kiedy zabito moją matkę.

Ale Lucas się przyznał

i służby postanowiły mu uwierzyć.

Sierżant Prince twierdzi,
że zadaniem grupy

nie jest prowadzenie śledztw,

a jedynie pomoc
funkcjonariuszom w całym kraju

w prowadzeniu ich spraw.

Grupa zadaniowa nie była grupą śledczą,

jak można się spodziewać

po zwykłej grupie ds. zabójstw.

Nie powołano nas do rozwiązywania spraw.

Powołano nas

do pomocy w przesłuchaniach.

Związałeś jej ręce?

Tak.

Użyłeś kabla czy czegoś takiego?

Kiedy uczysz się przesłuchiwania,
musisz...

przestać mówić, pozwolić mówić im.

Każda rozmowa, którą zobaczyłem,

naprowadzała go.

„Tak właśnie było? Opowiedz nam o tym”.

Tak się nie robi. Jeśli się przyznają,
to oni mają wszystko powiedzieć.

Dźgnąłeś ją z przodu czy stałeś za nią?

Chyba dźgnąłem ją od tyłu.

Henry potrafił wyczytać...

ADWOKAT LUCASA

...czego dana osoba od niego oczekiwała.

Próbowała walczyć?

Walczyła.

Funkcjonariusze

nierozważnie przekazywali mu
informacje, których potrzebował,

żeby się przyznać.

Odwróciłeś ciało? Przekładałeś je
po tym, jak ją dźgnąłeś?

Pamiętam, że przewróciłem ją na plecy.

Wiedział, że jeśli nie trafi,

może zgadywać jeszcze raz.

Pamiętasz coś o dziecku?

Dziecku?

Nic nie wiedziałem o żadnym dziecku,

więc wymyśliłem tę historyjkę.

Pamiętam, że widziałem w domu dziecko,
ale nie było ranne.

Pokazywanie zdjęć ofiar.

Dla zszokowania rozmówcy – w porządku,

ale nie można pokazywać miejsca zbrodni,

bo ze zdjęć mógł wyczytać całą historię.

Nad drogą międzystanową jest most.

Wielu z tych funkcjonariuszy nigdy
nie zajmowało się niczym poważniejszym

niż wykroczenia drogowe
i bójki na meczach.

Nagle

spotykasz się ze strażnikami
i jedziesz na rozmowę

z Henrym, który rozwiązuje twoją sprawę.

To wielkie wydarzenie.

Obciąłem jej głowę,
żeby nie zostawić śladów.

Pojechałem potem do Arizony

i zapomniałem,
że głowa była w samochodzie.

Zostali oszukani przez oszusta.
Chcieli mu wierzyć.

Nie wierzę w jego pamięć...

Zaskoczył mnie dziś wiele razy.
To niewiarygodne.

Co za gość, uwielbiam go.

Pracy policjantów można wiele zarzucić.

Nie zadawali odpowiednich pytań,
nie badali innych tropów.

Jeśli bardzo chcesz zamknąć starą sprawę,

której i tak nie da się rozwikłać,

przypisujesz ją temu facetowi
i odhaczasz jako załatwioną.

Mówisz prawdę?

Tak.

Przerwa na lunch?

Dobrze.

W grupie zadaniowej mówili:
„Nigdy nie zamykaliśmy spraw.

To oni, nie my.

Jakiś koleś z Minnesoty, inny z Wirginii.

To ci policjanci zamykali sprawy”.

Ale to oni w tym pomagali.

Stali się sławni.

Dostawali nagrody.

Byli bohaterami.

Dla rodzin, dla lokalnej policji.

To oni dzwonili mówiąc:
„Znaleźliśmy waszego mordercę”.

GRUPA ZADANIOWA DS. LUCASA
ROZWIĄZUJE ZAGADKĘ DAWNEJ TRAGEDII

Dwunastego maja 1983 roku

Scotty Scott, 23-latek,
stanął przed sądem w Little Rock

za śmiertelne postrzelenie
ekspedientki Betty Thornton w 1981.

Znaleziono ją martwą za ladą,

z trzema ranami postrzałowymi.
Kasę opróżniono.

Byłem zastępcą prokuratora

w procesie Scotty’ego Scotta
w sprawie o morderstwo Betty Thornton.

Jego ojciec pracował

w policji w Arkansas,

był tam znany i szanowany.

Zapytałem,
czy kiedykolwiek był w tym sklepie.

Odparł:
„Tato, nigdy cię nie okłamałem

i teraz też nie kłamię.
Nigdy tam nie byłem”.

Trudno było sądzić syna policjanta,

ale mieliśmy dowód na to,
że był w tym miejscu, kiedy zabito Betty.

Ława przysięgłych uznaje Scotty’ego Scotta

winnym morderstwa pierwszego stopnia

i skazuje go na 25 lat
pozbawienia wolności.

Kiedy ława przysięgłych ma w ręku dowody

i jest przekonana o winie,
to jest właśnie sprawiedliwość.

Kiedy Lucas przyjechał do Little Rock,

sprawa Scotta była w fazie apelacji
w sądzie wyższej instancji.

Henry Lucas stwierdził,
że zabił Betty Thornton.

Nie było dowodów poza jego oświadczeniem.

Lucas zeznał, że zabił
ekspedientkę z Little Rock w 1981.

Za tę zbrodnię skazano Scotty’ego Scotta.

Wskazałem stację, którą okradłem,

i opisałem, jak wyglądała ofiara,

jak została zastrzelona.

Nie było w tym cienia prawdy.

Mamy dowody i świadków na to,

że Henry Lee Lucas
był w Jacksonville w dniu,

kiedy zabito Betty Lee Thornton
w Little Rock.

Dowód, który najbardziej podważa
wiarygodność Lucasa,

to formularz ubezpieczeniowy podpisany
przez niego z datą 6 listopada 1981,

w dniu morderstwa.

Czy to pański podpis?

Tak.

Znów był tysiące kilometrów dalej.

To oczywiste oszustwo.

Lucas w końcu powiedział mi prawdę
o zabójstwie Betty Thornton.

Skąd dowiedziałeś się o sprawie?

Byłem w biurze szeryfa,

który połączył mnie z porucznikiem

z policji stanowej.
Powiedział, że mają tam

w więzieniu syna policjanta

skazanego za zbrodnię,
której raczej nie popełnił.

Zapytał, czy mógłbym pomóc.

Wyrok Scotty’ego Scotta poszedł w odstawkę

tylko dlatego, że Henry się przyznał.

Henry Lucas był produktem manipulacji,

która zaszkodziła organom ścigania
i społeczności w Little Rock.

Zeznanie Lucasa sprawiło,
że Scott wyszedł na wolność.

Znów wszystko sprowadza się do tego,

że morderstwo

uszło komuś na sucho.

Byłem wtedy bardzo chory.

Nie miałem nadziei,
że udowodnię swoją niewinność.

Zdecydowałem,

że jeśli władze chcą
fałszywego zbrodniarza,

to go dostaną.

Nienawidziłam go, ale ludzi...

którzy go stworzyli, nienawidzę bardziej.

Ufamy, że tacy ludzie znajdą...

mordercę, postawią go przed sądem.

A tak się nie stało.

EL PASO, TEKSAS

W 1985

Lucas pod okiem grupy zadaniowej
przyznawał się do przestępstw,

co do których istniały dowody,
że ich nie popełnił.

Postanowili, że wybiorą jedną dużą sprawę

i udowodnią, że Lucas faktycznie
był seryjnym mordercą.

MORDERSTWO W EL PASO

Maria Apodaca została zabita.

To starsza pani,

której dom został splądrowany,
a ją samą brutalnie zamordowano.

Wyciągnąłem z szafy wieszaki

Pomyślałem, że przecież mogę

uprawiać z nią seks, więc tak zrobiłem.

Żeby bronić Lucasa,

musiałem udowodnić, że kłamał w El Paso,

podobnie jak w pozostałych sprawach.

Musiałem przeanalizować jego zeznania,

sprawa po sprawie.

Powoływałem świadków,

żeby dowieść, że Lucas nie mógł popełnić
zbrodni, do których się przyznał.

Na początku sędzia, jak wszyscy, myślał,

że Lucas faktycznie był mordercą,

ale szybko dostał furii,

bo zdał sobie sprawę, że go okłamywano.

Zbadaliśmy 76 spraw.

We wszystkich dowiedziono,
że nie mógł tego zrobić.

W końcu

udało mi się dowieść,
że Lucas nie zabił Apodaki.

Sędzia odrzucił jego zeznania,
a prokurator wycofał oskarżenie.

ZARZUTY ODDALONE

Myślę, że na początku
było zupełnie inaczej.

Strażnicy szczerze sądzili,
że postępują właściwie.

Henry dobrze wiedział,
że jeśli będzie się przyznawał,

utrzymają go przy życiu.

Przyznawał się do wszystkiego,

bo tego obsesyjnie wymagali strażnicy.

Jeśli przyjrzymy się każdej sprawie,

widzimy schemat działania
agencji stanowej,

która zrobiła seryjnego mordercę

z kogoś, kto być może nikogo nie zabił.

To największe oszustwo,

jaki widział ten stan, a nawet kraj.

STAN TEKSAS

Prokurator generalny Jim Mattox
ujawnił raport

oskarżający funkcjonariuszy prawa
o wadliwe śledztwo w sprawie Lucasa.

Lucas zdołał oszukać

system sprawiedliwości.

W raporcie Mattoxa

wyszczególniono pobyt Lucasa
w różnych miejscach w kraju

w czasie,
kiedy doszło do jego rzekomych zbrodni.

Możemy udowodnić,

że pomagano mu
w przyznawaniu się do winy.

Organy ścigania celowo zamykały sprawy,
których nie powinny były zamykać.

Nawet po orzeczeniu sędziego z El Paso

i po raporcie Mattoxa

nikt się tym nie przejął.

A strażnicy Teksasu

dalej bronili swoich działań.

Napisałem notatkę prasową,

kiedy Komisja Bezpieczeństwa Publicznego
i strażnicy

prześwietlili grupę zadaniową ds. Lucasa

i nie doszukali się
żadnych nieprawidłowości.

Żadnego złamania prawa.

Nie znaleziono niczego niestosownego

w działaniu grupy, strażników
i Boba Prince’a.

Uważali Henry’ego za seryjnego zabójcę.

Zbudowali na tym swoją reputację

i chcieli wykonać pracę,
z której byliby dumni.

Bob Prince wciąż uważa, że to osiągnął.

Nie wiem, czy mogliśmy zrobić
w grupie zadaniowej coś więcej.

Gdybyśmy mieli to zrobić jeszcze raz,

postąpilibyśmy tak samo.

Spośród setek domniemanych zbrodni Lucasa

są tylko trzy,

które możemy z nim połączyć.

Za zabójstwo matki
został wysłany do więzienia.

W przypadku Kate Rich i Becky Powell

zabrał policję
do miejsc, gdzie je zakopał.

Znaleziono fizyczne dowody.

Szkoliłem się,

byłem szkolony,

żeby nigdy nie zostawiać śladów.

Nie zostawiałeś odcisków?

Ani odcisków palców, ani odcisków butów.

Nic.

Nie, Henry Lee Lucas nie był geniuszem,

nie mógł popełnić tych zbrodni
bez pozostawienia śladów.

Inni zostawiają dowody, ja nie.

Nie ma odcisków, nawet pojedynczego włosa.

Żadnego świadka.

Absolutnie nic.

Poza zeznaniami Henry’ego.

W tamtych czasach

badania DNA dopiero kiełkowały.

Ale teraz nie ma już wymówek:

wszystko można sprawdzić.

DNA to potężna broń organów ścigania,

bo nie można ich zmienić, sfałszować,

uniknąć ich.

Technologia badań DNA umożliwiła
wyjaśnienie sprawy morderstwa z Colorado.

Henry Lee Lucas przyznał się
do tej zbrodni.

Badania DNA wskazały na
52-letniego Ricky’ego Lee Harnisha.

Ten gość był na wolności od 32 lat.

Złapali go dopiero wczoraj.

Sprawę wyjaśniła wata na patyczku.

Teraz te sprawy się rozstrzygają.

Władze odnajdują prawdziwych morderców.
To nie był Henry Lucas.

LUBBOCK, TEKSAS

Joyce i Bob Lemons chcą wiedzieć,

kto zabił ich córkę.

Nie wiem, kto to był.

Nigdy nie miałem pojęcia, kto to był.

OJCIEC DEBBIE

Od tylu lat

SIOSTRA DEBBIE

policja w Lubbock
nie zajmuje się sprawą mojej siostry.

W marcu 2017

postanowiłam, że rozpocznę tę podróż
na nowo.

Śledczy z Lubbock nic nie robili.

Powiedzieli, że nie mają ludzi.

Obiecałam, że znajdę dla nich pomoc.

Dwudziestego czwartego sierpnia 1975...

Wtedy znalazłam
Fundację Niewyjaśnionych Spraw.

Zgodzili się wziąć sprawę Debbie.

Ofiarę dźgnięto od 15 do 17 razy.

Pierwszy atak nastąpił
przy drzwiach do samochodu.

Potem zaciągnięto ją
w stronę tylnych drzwi.

Ciało wygląda na ułożone,

ale nie ma śladów napaści seksualnej.

Sposób jej ułożenia

sugeruje nam

możliwą relację między ofiarą i sprawcą.

Możliwe, że to ktoś, kto ją znał,

i kogo ona znała.

Bierzemy pod uwagę męża Debbie,

przyjaciele Douga, jego brata,

kuzyna Debbie i jej brata.

POLICJA

Fundacja uważała,

że moją siostrę zabił członek rodziny.

Mam nadzieję, że to nieprawda.

Ale przeszliśmy już tak wiele,

że ten ból nie byłby gorszy...

niż to, co już przeżyliśmy.

Złożyliśmy w policji w Lubbock

dwudziestotrzystronicowy raport,

wskazując na ludzi,

którzy mogli mieć znaczenie
dla tej sprawy.

Dodaliśmy też swoje rekomendacje
co do dalszych kroków.

Od tamtej pory – cisza.

Zatrzymamy się tutaj. To ten dom.

Policja w Lubbock potwierdziła,

że nie dość,
że nie pracują teraz nad sprawą,

to jeszcze nie mają w planach
w ogóle jej wznowić.

MIEJSCE MORDERSTWA DEBBIE

Nigdy nie podeszłam tak blisko.

Miejsce zbrodni Debbie było pełne dowodów.

Policja znalazła naskórek
za jej paznokciami,

mieli tkankę, krew, włosy.

Odciski dłoni, kciuków, ślady butów.

Policja zgubiła wiele z tych dowodów

i nie chce tego komentować.

Ja tylko...

Prosiliśmy tylko,

żeby powtórnie się temu przyjrzeli

i jeszcze raz

wykonali swoją pracę. Tylko tyle.

Tata zmarł na atak serca we śnie.

Zrobiłby wszystko, co możliwe,

że znaleźć jej zabójcę.

SAN JON, NOWY MEKSYK

Po interwencji
Fundacji Niewyjaśnionych Spraw

wreszcie mieliśmy szansę
na porządne śledztwo.

Szeryf Shafer wydawał się
bardzo zainteresowany

i pomocny,

co dało naszej rodzinie

nadzieję, że wreszcie

dowiemy się, co stało się z mamą.

KTO ZABIŁ JEAN ABLĘ?

Pojawił się w prasie artykuł,

w którym zacytowano szeryfa Shafera.

Powiedział, że w jego opinii

to najprawdopodobniej Lucas był sprawcą.

Lokalne władze miały dostęp

do informacji, jeśli faktycznie
chciałyby się czegoś dowiedzieć.

Ale wygląda na to, że nie chciały.

Woleli odhaczyć z listy
kolejne morderstwo,

niż powiedzieć mi,
co stało się z moją mamą.

Niechętnie otwiera się sprawy ponownie.

Organy ścigania nie chcą być odebrane
jako niekompetentne.

Rozumiem niechęć do wznawiania spraw.

To mogłoby postawić poprzedników
dzisiejszej władzy w złym świetle.

Ale kluczowe pytanie brzmi:
czy złapaliśmy właściwą osobę?

Mimo dobrych intencji organów ścigania,

błędy się zdarzają.

Trzeba się zastanowić, czym są spowodowane

i spróbować zrobić wszystko,

żeby się nie powtórzyły.

To na pewno lekcja dla organów ścigania.

Jeśli prowadzisz swoje sprawy tak,
jak powinieneś,

nie powinieneś mieć nic do ukrycia.

BAKERSFIELD, KALIFORNIA

POLICJA W BAKERSFIELD

Niełatwo otworzyć
zamkniętą już sprawę z kilku powodów.

Po pierwsze, musimy ustalić,
co mogliśmy przeoczyć.

Po drugie, to nie powód do dumy.

Ale jeśli musimy zrobić krok do tyłu,

zmienić tok myślenia, obrać inny kierunek,

to trzeba to zrobić.

Sprawa Lindy Sue Adkins
była nierozwiązana,

dopóki Henry Lee Lucas
nie przyznał się do winy.

Powiedział, że był wtedy w Kalifornii.

15 MORDERSTW WYJAŚNIONYCH
PO ZEZNANIU LUCASA

Nie został aresztowany, bo przebywał
wtedy w areszcie w Teksasie.

Początkowo wszystko wskazywało na to,
że Lucas jest winny.

Ale pod koniec 2016 roku

skontaktowała się ze mną ekipa filmowa,
która zasygnalizowała,

że Lucas fałszywie przyznał się
do wielu zbrodni.

Przyjrzałem się sprawie i zeznaniom.

Nie mieliśmy dowodów,
które łączyłyby go z tym zabójstwem.

Mieliśmy za to niezbite dowody,

że Lucasa nie było w tym czasie
w Bakersfield.

Za motelami były kluby nocne.

Znaleziono ją na brzegu tej rzeki.

Śledczy wtedy ustalili,

że Linda wyszła z klubu

i została zwabiona lub zaciągnięta

do miejsca,

na które teraz patrzymy.

Chcemy, żeby ludzie nam ufali.

Kiedyś pokutowała zasada,

że nie mówimy o naszych błędach.

A teraz

pokazujemy nasze błędy,
pokazujemy, że jesteśmy ludźmi.

Nie wszystko zawsze układa się
po naszej myśli.

- Cześć, Deby!
- Cześć.

To niezbyt komfortowe

rozmawiać z rodzinami ofiar.

Ale rodzina Linda była zadowolona

z decyzji o wznowieniu sprawy
i wspierała nas.

Im bliżej się temu przyglądamy,
tym mniej wierzymy w jego winę.

Przez te wszystkie lata słyszeliśmy,
że jego niektóre zeznania były fałszywe,

ale nie sądziliśmy,
że to tyczy się naszej sprawy.

Rozumiem.

Mam ogromną nadzieję,
że dowiemy się, kto to zrobił.

Niestety istnieje niebezpieczeństwo,
że otwierając sprawę ponownie,

nigdy nie będziemy mogli jej zamknąć.

Ale należy ponownie zbadać
i przeanalizować materiał, który mamy.

Linda była moją najlepszą przyjaciółką.

Przepraszam.

Zastanawiam się, jak inne byłoby życie,

gdyby wciąż żyła.

Wracamy do punktu wyjścia.

Chcielibyśmy powiesić ulotki,
jeśli nie ma pan nic przeciwko.

Najstraszniejsza myśl, jaka mi towarzyszy,

to to, że osoba, którą ją zabiła,

nie poniosła kary.

A ponieważ źle zbadano tę sprawę...

TO MOJA MAMA

...ucierpieli też inni.

Inne rodziny przechodzą
przez to samo co ja.

Nie możemy pozwolić, by to się powtórzyło.

Rodzina, która traci bliską osobę
w wyniku zabójstwa,

nigdy tego nie zapomni.

Jeśli damy im symboliczne zamknięcie

po pięciu, 10 czy 30 latach,

choć trochę koimy ten ból.

Naprawdę.

25 MAJA 1957 – 21 SIERPNIA 1975

Kocham cię, Debbie.

Tak naprawdę to historia
o ludzkiej naturze.

O tym, jak zobaczyliśmy w Henrym to,
co chcieliśmy zobaczyć.

Może straciliśmy z oczu prawdę.

Wszyscy musimy

wskazać,

kontrolować

i powstrzymać kolejnego Henry’ego Lucasa,

zanim skrzywdzi nasze społeczeństwo.

Bardzo dziękuję.

STRAŻNICY TEKSASU PRZYPISALI
HENRY’EMU LEE LUCASOWI OKOŁO 200 ZBRODNI

BADANIA DNA NIE POTWIERDZIŁY JEGO WINY
W ŻADNEJ Z TYCH SPRAW

PRAWDZIWI SPRAWCY
ZOSTALI ZIDENTYFIKOWANIU W 20 PRZYPADKACH

MIMO TEGO WIĘKSZOŚĆ SPRAW LUCASA
NIE JEST PONOWNIE ROZPATRYWANA

TEN SERIAL DOKUMENTALNY DEDYKUJEMY OFIAROM

I ICH RODZINOM,
KTÓRE WCIĄŻ SZUKAJĄ SPRAWIEDLIWOŚCI

W TYM POMARAŃCZOWYM SKARPETKOM – DEBRZE
JACKSON. JEJ TOŻSAMOŚĆ ODKRYTO W 2019

JEJ ZABÓJCA POZOSTAJE NA WOLNOŚCI

PAMIĘCI JOYCE LEMONS

Napisy: Paulina Korzeniewska