All language subtitles for Offside.The Harold Ballard Story.2023.WEBRip.720p-tl

[humalakhak ng karamihan]

Kailangan mong manalo.

Yun lang-- yun lang ang alam ko.

-[Adrienne] Kahit papaano? -Sa anumang halaga.

-[Adrienne] Patayin ang ibang lalaki? -Bakit hindi?

Ilayo mo siya sa daan,

hindi mo na kailangang makipagkumpitensya muli sa kanya.

[Adrienne] May ibang tao

lumapit sa kanyang pwesto.

Well, susuntukin ko rin siya.

[narrator] Noong 1967, nagdiwang ang Canada

ika-100 na kaarawan nito.

Para sa maraming Canadian, ito ay panahon ng pag-asa.

Ang mga tao ay tiwala sa pagtingin sa unahan

sa isang hinaharap na mas maliwanag kaysa sa nakaraan.

Mula baybayin hanggang baybayin,

ang mga tao ay puno ng optimismo.

At sa Toronto, walang dahilan

upang maniwala sa tagumpay ng Stanley Cup ng Maple Leafs

ang taon na iyon ang kanilang huling.

[commentator] Napakaganda.

[humalakhak ng karamihan]

[narrator] Ang Toronto Maple Leafs,

isang minamahal at makasaysayang hockey franchise,

patuloy na tangkilikin ang suporta ng mga tagahanga sa buong mundo,

sa kabila ng katotohanan na ang pinakamataas na karangalan ng hockey,

ang Stanley Cup,

ay umiwas sa kanila sa mga henerasyon.

Ngunit hindi palaging ganoon.

Mahirap mag-overstate

kung gaano kahusay ang mga Leafs noon.

[tao] Ang hockey capital ng mundo!

[narrator] At kung gaano sila kamahal.

Mayroon kaming mga kampeon sa mundo, ang Maple Leafs.

[narrator] Ngunit noong unang bahagi ng dekada '70,

isang bagong boss ang kumuha ng kontrol sa kuwentong prangkisa na ito

at walang magiging pareho.

Sinong nagsabi sayo na nakialam ako sa team?

Never nakialam sa team sa buhay ko.

[announcer] Ngayon, mayroong lahat ng uri ng mga labi

itinapon sa yelo.

[lalaki] Kinailangan kong umupo sa buong taglamig

ng basurang ito kasama ng Maple Leafs.

[Ballard] Hindi kami masyadong nakakalaro.

Sa totoo lang, hindi maganda ang laro namin.

Ang pangkat na ito ay hindi kailanman magiging mas mahusay.

[reporter] Ang tagsibol ay ang oras ng taon ng pagbagsak ng mga dahon.

[Ballard] Sa totoo lang nararamdaman ko na hindi ko pa nagawa

- anumang bagay na mali. -[interviewer] Bakit ayaw mo

parang Harold Ballard? -[babae] Oh, kasi

sa mga sinabi niya tungkol sa mga babae.

[reporter] Nanalo ang Toronto Maple Leafs noong 1967.

Ngunit mula noon,

walang palabas para kay Harold at sa kanyang mga anak.

Siya ay interesado lamang sa paggawa ng kanyang pera,

-at tungkol doon. -[nagsasalaysay] Harold Ballard

maaaring naging Maple Leaf Gardens

sa cash box sa Carlton Street,

ngunit ginawa niya ito sa kapinsalaan ng pinakamalaking pag-aari nito.

Binaling ni Ballard ang mga Leafs mula sa mga paborito ng perennial cup

sa mga naninirahan sa cellar na pangmatagalan.

Ang kanyang pakikialam at palaban na pag-uugali

sinira ang koponan para sa isang henerasyon at higit pa.

♪ Makikita ko ang mukha mo sa loob ng ulap ♪

♪ Tingnan ang iyong ngiti sa loob ng bintana ♪

Mayroon ba akong isang salita upang ilarawan siya?

-Kawili-wili. -Isang blowhard, isang loudmouth.

-Nakakaistorbo. -Bombastic as hell.

-Nakasisira. -May karapatan.

-Hindi naiintindihan. -Matigas.

-Mapaghiganti. -Kawili-wili.

-Buffoon. -Enigma.

[Mga dulang "One Fine Morning" ng Lighthouse]

♪ Oo, lilipad kami, lilipad kami

♪ Oo, lilipad kami

♪

[huminto ang musika]

[tagapagsalaysay] Harold Ballard, na dumating upang pag-aari ang Leafs

at ang Cathedral of Hockey sa 60 Carlton Street

sa Toronto, ay ang tagapag-ingat

ng isang piraso ng kasaysayan ng Canada.

Isang hockey club, na itinatag noong 1917 bilang Arenas,

at pinalitan ng pangalan ang St. Pats makalipas ang dalawang taon.

Noong 1927, binili ang koponan

at pinalitan ng pangalan ang Maple Leafs

ni Toronto Gravel Baron, Conn Smythe.

At noong 1931, nagsimula siya sa pagtatayo

ng Maple Leaf Gardens:

isang himala ng arkitektura

na natapos sa loob ng limang maikling buwan.

Sa loob ng maraming taon, umunlad at nanalo ang Leafs

sa ilalim ng pag-aalaga ng kanilang ipinagmamalaking may-ari.

Si Conn Smythe ay nagwagi

sa halos lahat ng nahawakan niya.

Kung bilang isang maunlad na negosyante,

may-ari ng mga kabayong may lahi,

o bilang ang taong gumawa ng Toronto Maple Leafs

kasingkahulugan ng tagumpay.

Ang kanyang pamana ay mahirap sundin ng sinuman,

pabayaan si Harold Ballard,

na minsang tinukoy ni Smythe bilang isang pirata.

[Brunt] Conn Smythe, bayani ng dalawang digmaan.

Ang taong nagtayo ng Gardens sa Depresyon.

Ang taong nanalo sa lahat ng Stanley Cup na iyon.

Ang pangalan ng Smythe ay nasa Stanley Cup ng 11 beses.

Walang ibang makakakilala sa batang iyon.

Si Conny ang tipo ng tao

na maaaring maging napaka, napakatigas.

Hindi siya admirer ni Harold at nilinaw iyon.

[narrator] Walang nakakita kay Harold Edwin Ballard

bilang natural na kahalili ni Conn Smythe,

maliban kay Harold mismo.

Mula noong araw na isinilang siya sa Toronto,

Hulyo 30, 1903,

siya ay isang ambisyoso, hindi mapakali, malayang espiritu

na natutunan ang mundo ng negosyo sa tuhod ng kanyang ama.

Si Sidney Eustace Ballard ay isang matagumpay na tagagawa

ng mga makinang panahi at ice skate,

at hindi nagtagal, ang kanyang anak, si Hal,

ay nag-drop out sa Upper Canada College,

kalaunan ay nagbukas ng isang negosyo sa pagmamanupaktura

ng kanyang sarili at nag-imbento ng makina para maghiwa ng mga hotdog roll

para sa Shopsy's Delicatessen, isang landmark sa Toronto.

Ngunit si Harold Ballard ay hindi kailanman pinutol upang maging matagumpay.

Kailangan niya ng excitement.

Sinimulan niya ang buhay bilang anak ng isang mayaman.

Wala siyang pakialam sa mundo.

Masyado pa siyang bata para sa Unang Digmaang Pandaigdig.

Masyado na siyang matanda para sa Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

Noong Great Depression, nagkaroon siya ng Playboy lifestyle.

Magsasayaw siya magdamag, alam mo.

Siya-- hindi siya nag-alala sa buhay niya.

[tagapagsalaysay] Sa iba pang mga hilig,

Nagtaas si Ballard ng mga miniature speed boat

kilala bilang mga pulgas sa dagat, at naging tagapagdala pa ng bandila

para sa 1928 Winter Olympic team ng Canada.

Noong 1930, si Ballard ang tagapamahala

at coach ng menor de edad na hockey team

pinangalanang National Sea Fleas.

At noong 1940, natagpuan ni Ballard ang tagumpay

bilang presidente ng Toronto Marlboros,

ang Maple Leafs Farm Club,

kung saan siya magbubuo ng panghabambuhay na ugnayan

kasama ang anak ni Conn na si Stafford Smythe.

Noong 1957, isang tumatanda na si Conn Smythe

Ibinalik ang kontrol sa kanyang minamahal na hockey team

at pagbuo sa isang pitong tao na komite

pinamumunuan ng kanyang anak na si Stafford, na kilala bilang Silver Seven.

May-ari ng pahayagan, si John Bassett,

naging miyembro din ng komite,

at sa kabila ng hindi pagsang-ayon ni Conn,

hindi nagtagal ay sinamahan sila ni Ballard,

na hinirang upang punan ang isang bakante.

Sa tingin ko mayroong orihinal na pitong may-ari

dahil tinawag silang Pitong Pilak,

pero naging three-man operation talaga

kasama sina Bassett, Ballard, at, uh, Smythe.

Madalas kaming lumindol sa aming mga bota kasama si John Bassett.

Siya ay palaging isang mahigpit na uri ng tao o may ganitong imahe ng iyon.

At si Stafford ay isa pang lalaki na tila isang mahigpit na tao,

at si Harold ay higit na masayahin.

Nagparaya silang lahat na maging bahagi ng troika na ito

na pumalit kay Conn Smythe.

[Parrish] Ang Bassetts ay ang elite ng Toronto,

at hindi nalalayo ang mga Smythes.

At si Harold Ballard ay hindi masyadong mataas sa listahang iyon.

Siya ang naging ikatlong biyolin, ang ikapitong biyolin,

sa loob ng maraming taon sa puntong iyon.

At sa tingin ko gusto niyang patunayan na kaya niya ang trabaho,

na magagawa niya ang lahat.

-[crowd cheering] -[upbeat music plays]

[reporter] Executive Vice President, Harold Ballard.

Kamusta ka na Harold? Masarap ba ang pakiramdam mo?

Oh, hindi na ako gumaan.

Nagsimula ang grupong iyon sa isang uri ng panibagong panahon

ng tagumpay sa Leaf hockey.

Kapag tiningnan mo kung ano ang nangyari sa,

alam mo, ang tatlong magkasunod na tasa

sa pagitan ng '62 at '64 at pagkatapos ng ilang taon,

alam mo, nabigo sa playoffs,

pagkatapos ay nanalo muli noong '67,

alam mo, naging bahagi siya noon.

Well, siya ay nasa paligid para sa apat na Stanley Cup.

Kaya, alam mo, kaunti.

Siya ay bahagi pa rin ng may-ari, tandaan, sa magagandang taon.

Gusto niyang makitang nanalo ang kanyang koponan.

Nandoon ako noong nanalo sila

sa tatlong magkakasunod na Stanley Cup.

At walang mas masaya kaysa kay Harold.

Ito ang ating sentenaryo na taon

at natapos na ang aming centennial project.

-Nakuha mo, eh? -Opo, ginoo.

-Ito ang gusto mo. -Ito ay isang bagay.

At gusto kong magpasalamat sa mga sumusuporta

ng Toronto Maple Leafs,

at gusto kong makiramay sa, uh,

kasama ang ating mga kalaban. [tumawa]

[announcer] Ang huling marka ng laro ngayong gabi.

Toronto Maple Leafs, tatlo.

Ang Montreal Canadiens, isa.

[Iaboni] Nandoon noong bata pa siya sa baitang iyon

at pagkakita sa mga Dahon na isa-isang lumabas

at makita sina Terry Sawchuk at Dave Keon

at lahat ng mga manlalaro ay kumaway at lahat ng ganoong bagay

ay isang bagay na ako-- umaasa ako

na ang hinaharap, at ang kasalukuyang henerasyon

ng mga tagahanga ng Leafs at ang mga nasa sapat na gulang upang matandaan

ang championship ng '67 karanasan muli.

[Bennett] Kapag naiisip ko ang Maple Leafs,

Iniisip ko ang aking lolo.

Ang aking lolo ay lumipat sa Canada noong 1967.

Noong nakaraang taon, nanalo ang Leafs sa Cup.

Panalo ang mga dahon, pagkahumaling sa lungsod.

Alam mo, pumunta siya sa parada at talagang ipinakita sa kanya na,

"Oo, iba ang nararamdaman ko

mula sa sinuman sa mga tao sa bagong bansang ito,

Mas katulad ako kaysa sa iba."

At siya ay isang diehard na tagahanga ng Leafs mula noon.

[tagapagsalaysay] Bagama't hindi malaking salik si Ballard

sa Cup ng koponan ay nanalo noong '60s,

tiyak na ginawa niyang kapaki-pakinabang ang kanyang sarili

sa Maple Leaf Gardens.

Ang kanyang pangunahing trabaho, at tunay na pagnanasa,

ay upang panatilihing puno ang Maple Leaf Gardens.

At ito ay isang trabaho na siya ay ipinanganak upang gawin.

Pagsapit ng 1969, ang kita ay naging triple

sa ilalim lamang ng $1 milyon.

Hindi siya isang mahusay na tao ng hockey sa anumang kahabaan.

Siya ay talagang pinakamahusay sa '60s bilang isang promoter.

Dinala niya si Muhammad Ali sa labanan.

Ayaw ni Conn Smythe

ang Black draft-dodger sa Toronto.

Mayroong isang impiyerno ng maraming pagkakaiba

sa pakikipaglaban sa ring at pagpunta sa digmaan sa Vietnam.

Alam mo, at iyon ang naging sanhi

Conn Smythe na talikuran ang kanyang pagiging direktor

ay noong hindi mahanap ni Muhammad Ali

isang labanan sa Estados Unidos.

Napatingin sila sa Canada.

[Eagleson] Conn Smythe, siya ang nagsabi,

"Ako ay-- wala na ako sa board

kung dadalhin mo si Cassius Clay."

Hindi niya nagustuhan ang nangyari noong hinayaan nila

Nilabanan ni Cassius Clay si George Chuvalo sa Gardens.

Hindi niya gusto ang maraming bagay na ginawa ni Ballard.

[narrator] Conn Smythe, bilang protesta,

nagbebenta ng kanyang natitirang 5,100 shares

ng Maple Leaf Gardens LTD at nagbitiw sa board.

Iniisip mo si Muhammad Ali,

uh, bawal mag box, pero may time

nakalabas siya ng bansa

at pinadali iyon ni Harold Ballard.

Mabait ang mga tao dito sa Canada

at ibang-iba ito sa pinanggalingan ko.

[nagsalaysay] Kasama si Conn Smythe na ganap na wala sa larawan,

walang gaanong pumipigil kay Harold Ballard.

Una sa agenda, ang pag-alis ng portrait

ni Queen Elizabeth na maglagay ng mas maraming upuan.

[Stellick] Nang pumasok ang mezzanines,

naroon ang Reyna.

Pero hindi man lang niya inisip iyon.

Ngunit siyempre, itinapon niya ang mahusay na kalokohan.

"Hindi siya nagbabayad ng pagpasok,

kaya bakit ko siya papasukin sa laro?"

Kaya, itinuloy ng lahat iyon.

Ang ginagawa niya ay kinuha itong gusali na iyon

ay overbuilt.

Ibig kong sabihin, ang gusali ay talagang, talagang mahusay-- mahusay na itinayo.

Pinaliit niya ang mga upuan para mas marami ang makapasok.

Alam mo, kung mayroong pera na kikitain,

wala siyang pakialam kung sino ang naglaro ng Maple Leaf Gardens.

Alam mo, hindi ito saradong tindahan

para sa sinuman o walang sinuman.

May pera na kumita sa isang-- sa isang laban ni Muhammad Ali.

Hindi ko akalain na ginawa niya iyon dahil mayroon siya

isang mahusay na moral compass o anumang bagay na tulad nito.

Parang, "Wow, ang galing."

Ibig kong sabihin, sikat ang Beatles,

you know, supposedly that urban legend, the myth.

Ibinenta niya ang pangalawang palabas nang walang kontrata.

Kaya pinababa niya ang Beatles para sa dalawang palabas.

At si Brian Epstein, ang manager, sa kabutihang palad, sa kabutihang palad,

pumayag na maglaro ng pangalawang palabas tulad ng apat na oras mamaya.

[Vaive] Narinig ko ang kuwento tungkol sa pagdating ng Beatles.

Nag-concert sila sa Gardens

at ito ay sa tag-araw.

Ayon sa alamat, na-turn off si Ballard

ang air conditioning, na wala.

Na-delay niya ang concert ng isang oras at kalahati.

Binuksan ang init sa gusali

at pinatay ang tubig.

Nasaan ang water fountain sa Maple Leaf Gardens?

Hindi ko-- hindi ako kukuha ng inumin mula sa isa.

Ni hindi ko alam kung nasaan ang isa.

Kaya, ang mga tao ay kailangang pumunta sa mga konsesyon

para kumuha ng maiinom.

At marahil ito ay 110 degrees

sa gusali sa punto. [tumawa]

Kaya, ang ibig kong sabihin, mula sa puntong iyon,

mga bagay na ganyan, oo, baliw iyon na parang fox.

Nagustuhan niya iyon.

Siya ay, tulad ng, mga dekada mamaya, mahal niya iyon.

Kumbaga, iyon ang kanyang reputasyon, na siya ay isang promoter

na ginawa niya ang lahat ng mga bagay na ito,

tulad ng kanyang negosyo savviness.

Naalala ko minsan nung naglalaro si Billy Joel

at nag sound check siya.

Billy Joel, sa palagay ko,

maaaring maging masyadong magagalitin, tama ba?

At tinatanggap niya si Mr. Ballard,

may sinasabi tulad ng,

"Hoy, anong ginagawa mo dito, buddy," o kung ano,

at lumingon sa kanya si Mr. Ballard at pumunta-- Sabi,

"Ako ang may-ari nitong gusali."

At sinabi ni Billy Joel, "Okay, mahusay."

Alam mo? [tumawa]

Iyan ay isang medyo solid na sagot noon.

pagmamay-ari ko ito. [tumawa]

Sa panahong walang ibang venue

maliban sa CNE na nagho-host ng mahigit 5,000 tao sa Toronto.

Alam mo, kung ikaw si Springsteen

at hindi ka naglalaro ng CNE sa--

noong Agosto, kailangan mong laruin kami.

[narrator] Para sa lahat ng kanyang magaspang na gilid,

May isang tao nga si Ballard na nagpapanatili sa kanya ng grounded.

Ang kanyang pinakamamahal na asawa, si Dorothy, ang marangal na anak na babae

ng isang mangangaral na matiyagang nagtiis

kalokohan ng kanyang asawa sa loob ng 45 taon.

Ang pagpanaw ni Dorothy noong 1969 dahil sa cancer

tuluyan nang nag-iwan ng bakante sa buhay ni Ballard.

[Iaboni] Harold Ballard na nawalan ng asawa, si Dorothy,

noong 1969 ay isang malaking pagbabago sa kanyang buhay.

She meant everything to him, and from the people

na nakausap ko nang makilala ko si Harold Ballard

along the way, they told me that he is a different persona

uh, habang nabubuhay pa siya.

Sa tingin ko ay malaki ang epekto nito sa kanya.

Uh, I think pumili siya ng makakasama sa buhay

at kapag nawala ang kapareha, magbabago ang buhay.

Sa palagay ko ay tumabi sa kanya ang anino na iyon.

Ngunit sa palagay ko ang sinumang tao sa edad na iyon ay nakakaalam ng kalungkutan, nakakaalam ng pagkawala.

Siya ay isang tao. Hindi siya ganap na clown.

Noong iniwan kami ng asawa niya, medyo naging...

Alam ko-- Mas papasok at mas executive.

At naisip niya ang pagiging isang executive

ay para matakot ang lahat sa kanya.

Kung nauugnay ka sa mundo ngayon tulad ng ginagawa ni Trump.

Alam mo, lahat ay natatakot sa kanya,

lahat ay natatakot sa kanya.

At iyon-- hindi iyon gumagawa ng isang mahusay na executive.

Tiyak na binabantayan niya ang kanyang asawa

bawat araw ng kanyang buhay.

Alam mo, siya, uh,

May dala siyang bulaklak doon, eh, araw-araw.

Araw-araw.

[nagsalaysay] Habang nagluluksa, lumala ang mga pangyayari

nang magkaroon ng kamalayan ang tagapagpatupad ng batas

ang pera na iyon ay kinukuha mula sa cash box sa Carlton.

Isang RCMP raid sa Maple Leaf Gardens

humantong sa isang mahabang imbestigasyon.

Ang resulta ay si Stafford Smythe na sinisingil ng pag-iwas sa buwis sa kita

at inakusahan, kasama si Ballard,

ng ilegal na pagkuha ng pera mula sa Maple Leaf Gardens

para magbayad para sa pagpapaayos ng bahay at iba pang personal na gastusin.

Ito ay isang bagay sa epekto.

Ito ay isang pampublikong kumpanya

at naglaan sila ng pera mula sa kumpanya.

[nagsalaysay] Hunyo 1969,

John Bassett, tagapangulo ng lupon,

nagsagawa ng boto upang magpasya

kung sina Staff Smythe at Harold Ballard,

sa kabila ng hindi pa nahahatulan ng anuman,

dapat tanggalin sa post nila

bilang presidente at executive vice president.

Ang lupon ay bumoto ng walo hanggang pito upang patalsikin sina Ballard at Smythe,

kasama ni Bassett ang pagboto sa pagpapasya.

Kakaiba, sa isang madiskarteng pagkakamali

na magmumulto kay Bassett sa mga darating na taon,

pinayagan niya sina Smythe at Ballard na hawakan ang kanilang mga bahagi

at manatili sa pisara.

Sa tingin ko ay nasa posisyon si Bassett

na-- na hindi siya mananalo.

Siya ay pinuno ng isang pangunahing network ng telebisyon

at miyembro din ng board ng Maple Leaf Gardens.

Nadama niya sa konsensya na dapat niyang pilitin

ang pagbibitiw nina Smythe at Ballard.

Hindi siya pinatawad ni Ballard

at ang unang pagkakataon na mayroon siya,

nakaalis na sila dito.

wala na. Panahon. Walang debate.

Siya ay isang mahusay, uh, masaya hander.

At, uh, alam mo, ang drama, ang garing na ngiti.

Para siyang [indistinct] smile

kapag sinubukan ka niyang ipanalo sa lahat ng iyon.

Ngunit kapag nakilala mo si Bassett at nakilala mo siya tulad ng pagkakakilala ko sa kanya,

ibang kwento ito.

[nagsalaysay] Pagkalipas lamang ng 18 buwan,

sa taunang pagpupulong ng organisasyon,

Sina Smythe at Ballard ay naghiganti.

Bilang dalawang pinakamalaking shareholder,

Nagawa ni Ballard at Smythe na kumbinsihin

ang iba pang mga shareholder upang suportahan sila.

Nabawi nila ang kontrol sa board,

muling i-install ang kanilang sarili bilang pangulo

at executive vice president.

Ngayon, sa isang sitwasyong hindi mapalagay,

Si Bassett at ang kanyang mga loyalista ay nagbitiw.

Setyembre 1, 1971,

ibinenta niya ang kanyang mga bahagi kay Ballard at Smythe

sa halos anim na milyong dolyar.

Naabot nina Ballard at Smythe ang kanilang pangarap,

kumpletong kontrol sa Toronto Maple Leafs,

ngunit wala silang kontrol sa kanilang kapalaran

dahil oras na para pumunta sa pagsubok.

Ngunit hindi nakarating si Stafford sa kinatatayuan.

Namatay siya nang hindi inaasahan dahil sa mga komplikasyon

dahil sa dumudugong ulser,

12 araw lamang bago ang paglilitis.

50 taong gulang lamang,

sinabi niya sa sinumang makikinig na hinding-hindi siya makukulong.

At tama siya.

Si Stafford Smythe ay nauna kay Ballard nang biglaan.

Nang maalis nila si Bassett at namatay si Stafford,

pagkatapos ito ay naging para sa-- para kay Harold Ballard

upang sakupin at ganap na alisin ang mga Smythe.

Nais niyang gawin itong kanyang koponan.

[narrator] Isang 68-taong-gulang na Ballard

binili ang kanyang mga pagbabahagi, na nagbibigay sa kanya ng 71% na kumokontrol na interes

sa gusali at sa pangkat.

Pagkatapos ay iniluklok niya ang kanyang sarili bilang pangulo at tagapangulo

ng Maple Leaf Gardens LTD.

Sa tingin ko may pangalawang elemento ng pagkabata

dito, tulad ng, "Oh, aking Diyos,

Ako-- Ang Toronto Maple Leafs ay nahulog sa aking kandungan.

At alam mo ba? Magpapakasaya ako.

At kukunin ko ito at tatakbo kasama nito.

At ako ay magiging-- ako ay magiging isang tao

at malalaman ng mga tao

na pagmamay-ari ko ang Toronto Maple Leafs."

[narrator] Para makabili ng shares nina Bassett at Smythe,

Halos $14 milyon ang utang ni Ballard.

Baka sinabi niya sa mundo

pagmamay-ari niya ang Toronto Maple Leafs,

ngunit ang totoo, ginawa ng mga bangko.

Pag-aari niya ang karamihan sa Maple Leaf Gardens LTD,

Nagagawa ni Ballard, at may pagkakataon siyang bumili ng ganito kalaki.

Sige? Kaya Don Giffin, na naging mamaya sa

isang kilalang direktor, dinadala siya sa TD Bank

at nag-aayos ng pautang para dito.

Kaya, siya ay nasa ibabaw ng kanyang ulo

tulad ng isang taong bumili ng bahay,

uh, alam mo, lampas sa kaya nila.

[nagsalaysay] 1972 ay isang mahalagang taon sa hockey,

sa patuloy na pagpapalawak ng NHL sa 16 na koponan

at ang paglitaw ng isang karibal na liga,

ang World Hockey Association.

Mahirap ang buhay para kay Harold Ballard,

na nagkasala ng pagkakaroon ng masamang hockey team

at nagkasala sa korte ng batas.

[interviewer] G. Ballard, ano ang iyong mga iniisip

ngayong tapos na ang pagsubok

at napatunayang nagkasala ka?

I-- actually hindi ako nagi-guilty.

Ngunit, gayunpaman, ang-- Judge Damon ay-- ay--

uh, isinasaalang-alang na ako ay may kasalanan.

Uh, at ito ay ganap na nakasalalay sa kanya.

Hindi pa ako nabigyan ng sentensiya ng pagkakulong--

kahit anong isipin, ito ang pinakamalayo sa isip ko.

Ngunit, gayunpaman, kung mayroong hatol na pagkakulong,

mayroong isang sentensiya ng pagkakulong, harapin natin ito.

[nagsalaysay] Nagkasalungat ang paghatol sa bilangguan ni Ballard

kasama ang paparating na serye ng Summit.

Sa unang pagkakataon, ang pinakamahusay na propesyonal na mga manlalaro

mula sa dalawang superpower ng hockey,

Ang Canada at ang USSR, nag-head to head.

Proud Canadian na siya,

Hinayaan ni Ballard ang Team Canada na magsanay sa Maple Leaf Gardens.

Kasama ang ahente/ boss ng unyon, si Alan Eagleson,

binili niya ang mga karapatan sa ad sa eight-game event

at nakakuha ng milyon-milyon.

[interviewer] Ngayon, ano ang iyong mga plano in terms

ng, uh, Russia-Canada Hockey series?

[Harold] Gusto ko, kung maaari,

kung mayroong anumang paraan na maaari nilang i-extend

ang kanilang desisyon hanggang matapos ang serye,

well, I'd be very grateful dahil nakagastos ako

isang napakalaking dami ng oras

sa Hockey Canada mula noong paglilihi nito.

Nakuha ni Ballard ang kanyang nais.

Naantala ang kanyang sentensiya hanggang matapos ang serye ng summit na ito,

nagpapagalit sa kanyang mga kritiko.

At siya ay nasa Moscow upang magpatotoo posibleng

ang pinakasikat na layunin sa kasaysayan ng Canadian hockey.

Ngunit para kay Ballard, mabilis na bumaling ang pambansang pagmamataas

sa personal na kahihiyan.

Sa kanyang pagbabalik mula sa Unyong Sobyet,

naibigay ang hustisya.

Noong Oktubre 1972,

pumasok siya sa Millhaven Penitentiary

na magsilbi ng tatlong taong sentensiya pagkatapos mahatulan

ng 47 white collar crimes.

Hindi ko talaga matandaan

sa unang pagkakataon na nakilala ko siya dahil,

sa kasamaang palad, noong una kong pinirmahan ang aking unang kontrata,

Nasa kulungan si Harold noong mga panahong iyon.

Noong nasentensiyahan siya sa kulungan, sa tingin ko ay nabigla siya.

Hindi ko akalaing pupunta siya

dahil siya ay ito, alam mo, malaki, mahalagang tao sa sports

at nagmamay-ari ng Toronto Maple Leafs.

Paano nila ito nagawa sa kanya?

Ngunit pumunta siya at gumugol, eh, mga isang taon sa Millhaven.

[Donald] Ang oras sa bilangguan, alam mo,

nagpasya siyang, "Bleep you,"

alam mo, "masasabi ng mga tao na isa kang manloloko, kaya mo kahit ano.

"Magpapakasaya ako, okay?

At lahat ng putok sa akin, puputulin ko sila pabalik."

Sabi niya, "Hey there,

Gusto kong ipakita sa iyo kung ano ang ating mga bilangguan sa Canada--"

At mayroon siyang isang stack ng mga larawan sa kanyang mesa.

At binigay niya sa akin, okay?

At nagsimula akong dumaan sa kanila

at yun si Harold na naka uniform ng mga guard

nakataas ang mga paa sa desk.

Kumuha ng bote ng beer, tabako, at color TV.

Ganito ang ating mga bilangguan sa Canada, tama ba?

[Harold] Sa labas ng kahihiyan at kahihiyan,

hindi naman masama dahil nagkaroon ako ng-- meron ako

isang napakagandang oras doon sa Millhaven,

May sarili akong kwarto.

Isa itong high class na motel sa aking pag-aalala.

[Adrienne] Hindi ka nakakakuha ng tenderloin

tatlong beses sa isang linggo, halika.

[Harold] Sa tingin mo hindi ako, eh?

-[Adrienne] Hindi. -[Harold] Well,

Mag-isip ka lang, baby,

dahil hindi ka tama. [cackling]

Habang siya ay nasa Millhaven,

Si Billy, ang kanyang anak, na isang batang abogado,

na nag-artikulo sa aming kumpanya nang ilang sandali,

kinuha ang buong operasyon,

pinatakbo ito nang walang anumang sagabal o anumang malalaking problema.

At bumalik si Harold

at sa halip na tapikin siya sa likod at sabihing,

"Anak, mayroon kang magandang kinabukasan

kapag nawala na ako sa pagpapatakbo ng organisasyong ito."

Sinabi niya, "Umalis ka rito,

Bumalik ako sa pamamahala, kaya bugger off."

Ibig kong sabihin, ito ay mapurol.

Hindi ko-- hindi ako makapaniwala.

At palaging may masamang pakiramdam

uh, sa pagitan ng mag-ama bilang isang resulta.

[Adrienne] Hindi ka nagsisisi. Ganap na hindi nagsisisi.

Talagang.

At hanggang sa napupunta ang lumang Diefenbaker,

Bumangon siya sa bahay at sinabi,

"May batas para sa mayaman at isa para sa mahirap."

Uh, alam mo, nakuha ko ang tape niyan.

Ang matandang pasusuhin na iyon ay magnanakaw ng iyong mga mata

at maglagay ng ubas at sabihin sa iyo, mas maganda ka.

God damn. Kamusta ka?

[nagsalaysay] Nakalabas si Ballard sa bilangguan

pagkatapos lamang ng isang taon,

at ang kanyang unang utos ng negosyo ay walang kabuluhang huwag pansinin

ang World Hockey Association.

Ang WHA, anong kabutihan ang maitutulong nila sa atin?

I mean to say hindi natin sila kailangan. Kailangan nila tayo.

[narrator] At para sa mga tagahanga ng Leaf, nakatalikod

sa pinakadakilang Dahon sa lahat ng panahon ay ang pinakamalalim na hiwa sa lahat.

♪

[Sittler] Siya ay isang lalaki na nanalo sa Conn Smythe.

Alam mo, siya ang pinakadakilang Dahon kailanman.

Oo, siya ay ipinanganak sa labas ng bayan,

kung sabihin, kasama si Harold at,

alam mo, umalis na ang WHA at marami pang lalaki

ayaw kasi i-acknowledge ni Harold

may liga pa dun.

At, uh, kaysa gawin kung ano ang tama

para magtayo ng hockey club, pinabayaan niya ang ilang lalaki

at isa si Keon sa kanila.

[Parrish] At dumating ang WHA

at kinuha ang marami sa kanilang pinakamahusay na mga batang manlalaro.

At pagkatapos ay si Dave Keon,

na hindi kailanman naging tagahanga ng Ballard,

babalik sa '60s, naiwan noong '75.

At pagkatapos ay lumala iyon sa kung ano ang nangyari sa loob ng 20 o 25 taon.

[Eagleson] At si Keon ay, uh, isa siya sa mga haligi

ng Leafs dynasty,

at iyon ay napakalungkot na makita siyang umalis.

Ngunit nagpunta siya sa Minnesota para sa dobleng halaga ng pera.

Ito ay isang malungkot na pagtatapos dahil iniisip ko iyon

Si David, at nararapat na gayon, ay karapat-dapat ng mas maraming pera.

Karapat-dapat siya ng higit na paggalang.

Ngunit sa pagtatapos ng araw, oras na para sa kanya upang ayusin

pumunta rin sa ibang lugar, dahil hindi ito gagana

kasama ang-- kasama ang pagmamay-ari na-- ay naroon.

May sasabihin ako sa iyo, uh, Mr. Ballard

yung tipo kong lalaki.

Alam kong labag ako sa sinasabi nito.

Palagi ko siyang gusto at, eh, sinasabi niya kung ano ang iniisip niya

at magaling siya sa hockey.

Hindi niya gusto ang ideya na magbigay ng pera sa mga manlalaro.

Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya,

ngunit nakikita niyang ginagawa ito ng ibang mga koponan.

Kung hindi niya naisip na may halaga ang lalaki

napakaraming pera, hindi niya sila babayaran

at iyon ang dahilan kung bakit nawala silang lahat.

[McKenny] Oo, sinira nito ang buong prangkisa.

Dahil sila-- wala silang trabaho.

Wala-- walang maiaalok sa ibang mga koponan sa--

upang magdala ng mga manlalaro na makakatulong sa kanila na manalo.

Nanalo sana kami ng apat o limang Stanley Cup

sa kalagitnaan, eh, kalagitnaan ng '70s sigurado.

Magkakaroon sana kami ng isang mahusay na koponan tulad ng Montreal.

Walang problema.

Napakaraming manlalaro,

uh, on, uh, iniisip

bahagi sila ng Maple Leaf team na ito

at tradisyon na dapat sana

mas malakas sa oras na iyon.

Pero minamaliit yata ni Harold

kapangyarihan ng World Hockey Association.

[Eagleson] Nagpasya siya na ang WHA ay hindi magtatagal

at hindi siya magbabayad ng blood money.

Iyon ang kanyang posisyon at nasaktan ang koponan.

[narrator] Si Ballard ay may talento sa paggawa ng pera,

ngunit tumanggi siyang gastusin ito sa anumang bagay.

Pinagsama mo ang kanyang pagiging mura na,

alam mo, nagpakita sa, alam mo,

makabuluhang paraan ng hockey,

ngunit din sa uri ng penny ante na paraan.

Siya ay nickled at dimed na parang baliw.

Pero, alam mo, tandaan, walang salary cap

sa panahong iyon, tama ba?

Wala talagang salary cap.

At ang Toronto Maple Leafs ay nagdulot ng mas maraming kita

sa pamamagitan ng ilang maramihan

kaysa sa ibang koponan sa National Hockey League,

maliban sa New York Rangers.

Nagkaroon sila ng napakalaking kalamangan sa pananalapi

hanggang sa takip.

Sa buong '80s kapag sila ay kakila-kilabot,

mayroon pa rin silang napakalaking kalamangan sa pananalapi

higit sa lahat ng iba pa sa NHL.

Walang dahilan kung bakit hindi sila maaaring gumastos ng pera

kung saan maaari kang gumastos ng pera.

Nais niyang panatilihing mura ang mga bagay

at siguraduhin na mayroong maraming pera

para sa kanyang sarili at-- at sa kumpanya.

Dapat mayroon kang 15 scouts.

[interviewer] Karamihan sa mga tao sa paligid ng liga ay nagsasabi

-Ang mga dahon ay walang sapat. -Well, ayos lang.

Uh, sinong mas marami?

[interviewer] Uh, Calgary, Edmonton.

-Ano ang kanilang ginawa? -Nauna sila.

ayos lang yan.

Well, maaari silang manatili sa unang lugar.

Ilan sa mga scouts nila, ayoko.

Ang aming karaniwang opisina ng hockey ay magkakaroon

20 beses ang bilang ng mga tao ngayon,

o 15 beses ang bilang ng mga tao na ngayon.

Kaya ito ay-- Ang mga tao ay palaging lumalapit at sasabihin,

"Ikaw ay, parang, mas maliit kaysa sa ilang junior A na operasyon."

Well, iyon ang uri ng-- Alam mo,

Si G. Ballard ay tumakbo ng payat, para sabihin ang hindi bababa sa.

Ang dahilan kung bakit naramdaman niya na maaari siyang magbenta ng mga programa

ay dahil walang pangalan sa likod ng sweater.

At tumanggi siyang magkaroon ng pangalan sa likod ng mga sweater ng Leafs

dahil inaangkin niya sa liga iyon

na makakasama sa pagbebenta ng programa.

Kaya kapag ipinag-utos ng liga na gawin ng lahat,

sinigurado niyang naroon ang sulat,

ngunit ito ay magiging kapareho ng kulay ng jersey.

Kaya hindi mo ito makikita.

Naniniwala si Harold na kailangan mong magbayad ng 2.50

na bilhin ang programang iyon para maging sulit ang lahat para sa kanya.

Alam mo, Guy Kinnear.

Alam mo, mayroon kaming Guy Kinnear, ang mekaniko ng bangka niya

naging trainer ng team dahil nagustuhan niya.

Oo. Nagbigay siya ng NeoCitran sa mga lalaki.

tulad ng, papasok ang isang manlalaro na may dalang ilang uri ng

a-- isang nagging pinsala o isang bagay

at bibigyan niya sila ng NeoCitran.

Uh, kasi mekaniko siya ng bangka, di ba?

Hindi niya alam, siya pala-- siya ang mekaniko ng bangka ni Ballard

hanggang sa kanyang cottage.

At nagustuhan niya siya, kaya ginawa niya siyang tagapagsanay.

Ibinigay niya sa kanya ang gig.

Siya ay naging tagapagsanay ng Toronto Maple Leafs

at siya ay may zero, zero medikal na kaalaman.

wala.

At siya ang naging tagapagsanay

dahil gusto ni Harold na alagaan ang kanyang lalaki.

[narrator] Umalis ang kanyang asawa,

ang kanyang sentensiya sa bilangguan sa likod niya,

ginawa niya ang kakaibang desisyon

upang lumipat sa isang apartment sa loob ng Maple Leaf Gardens.

Kasama ang kanyang hindi kinaugalian na bagong tirahan

dumating ang isang hindi inaasahang bagong kaibigan,

maalamat na Maple Leaf, King Clancy.

[Iaboni] Kaya ngayon nakuha mo na siya nang wala ang kanyang asawa.

Uh, naging sidekick si King.

Uh, lumipat siya sa Maple Leaf Gardens,

nakatira doon sa lahat ng oras.

Ang kanyang asawa ay pumasa at sa isang--

Sa tingin ko, isang tila sentimental na paraan,

ang sabi lang, ililipat ko ang lock, stock, at barrel,

at pupunta ako ng isang libong milya kada oras

nagpapatakbo ng Toronto Maple Leafs.

[McKenny] Tulad ng, nakatira siya sa Gardens.

Siya ay nanirahan, kumain, at natulog kasama ng mga Dahon sa mga hardin.

Isa-- Sa sandaling kinuha niya ito, lumipat siya mula sa Montgomery Road

sa West End,

papunta mismo sa mga hardin at-- at hindi na umalis.

[Brunt] Siya ay literal na naroon sa lahat ng oras.

Oo, nakatira siya sa kanyang apartment,

alam mo, siya ay nasa kanyang apartment

o sa kanyang maliit na bunker na nanonood ng laro

o sa isang lugar sa loob,

naglalakad sa mga bulwagan ng gusaling iyon.

Well, walang ilaw.

At ang isang bintana ay-- Nagbigay ng natural na liwanag.

Ngunit maliban doon, madilim.

Tiyak na hindi komportableng lugar

sa aking palagay.

Pero parang nagustuhan niya.

Hindi na niya kailangang pumunta pagkatapos ng trabaho.

Tulad ng, maaari mong isipin ang pagmamay-ari ng isang sports franchise

at dito ka nakatira?

[Clark] Bumangon si Harold at bumaba sa Hot Stove

at kumuha ng isang mangkok ng ice cream

sa gitna ng-- Yung nag-iisa sa building.

Maaari akong umakyat at tumugtog ng organ sa aking bahay,

at ang kanyang-- ang kanyang bahay ay Maple Leaf Gardens,

o nakaupo ako sa reds kumakain ng bowl cereal.

Para sa akin, bilang isang hockey bird, sa tingin ko ay magiging kahanga-hanga iyon.

Ito ang aking bahay.

At iyon talaga kung paano namin ito tinatrato.

At dahil doon siya nakatira, siya ang security guard.

Siya ang bantay sa gabi.

Maaari siyang lumitaw sa anumang oras,

kahit saan sa gusali.

Alam mo, ito ay nakakatawa, siya, uh,

may apat na magkakaibang labasan o pasukan,

kaya hindi mo talaga alam kung nasaan siya.

Hindi ako nagkaroon ng kapatid. O mga kapatid na babae.

At dahil dito, kinailangan kong kumapit sa isang tao

at salamat sa Diyos naka-latch ako kay King.

Ngunit kailangan niyang maging espesyal para tiisin ka.

Well, masasabi kong iyon ang dahilan

na sobrang inisip ko siya, kasi, you know what?

Ganun ako ka-anak.

At kailangan ng--

kailangan ng isang magandang tao para tiisin ako.

[tagapagsalaysay] Si Haring Clancy ay minamahal

ng mga manlalaro at tagahanga,

ngunit ang kanyang tungkulin sa mga Leafs ay hindi malinaw na natukoy.

Public relations, pansamantalang coach, team mascot.

Ginawa niya lahat.

Ngunit ang pangunahing responsibilidad ni Clancy

ay magiging matalik na kaibigan ni Harold Ballard.

Si [Brunt] King ay isang kaaya-ayang tao.

Napalingon si Harold.

Siya ay uri ng, para sa akin, siya ay mas katulad ng,

alam mo, court jester uri ng tao, tama?

Nanatiling okupado si Harold kaya hindi siya pumatol

mas maraming ulo ng mga tao.

At medyo na-distract siya, ginawa-- napangiti siya.

Yung tipong-- lagi kong iniisip

iyon ay uri ng papel ng Hari.

[King] Alam mo, maraming tao ang nagsasabi,

uh, matigas si Mr. Ballard.

G. Ballard ito. G. Ballard iyon.

G. Ballard, sa aking paraan ng pag-iisip,

ay isa sa mga pinakadakilang tao na nakilala ko.

Isa siyang class individual.

May mga sinasabi siya minsan

na hindi niya-- It just-- lalabas lang.

[Harold] Para kaming dalawa niyan

God damn missionary, hindi ba?

Pareho silang nawalan ng asawa,

kaya wala talaga silang responsibilidad kahit kanino.

Kaya pinalitan niya ang kanyang asawa ni Haring Clancy

at silang dalawa, parang magkapatid lang

na ipinanganak sa balakang.

[nagsalaysay] Ballard ay nagkaroon ng kanyang mga problema

para sa isang magandang bahagi ng '70s,

ngunit noong 1977, tila wala saan,

ang pinakamahusay na koponan ng Leaf sa isang dekada ay lumitaw.

Itinampok ang hindi inaasahang kahanga-hangang club

dalawa sa mga nangungunang goal scorer sa NHL.

Isang pares ng mga blue-liner na maaaring mag-stack up

laban sa sinuman, isang hotshot na bata sa layunin,

Dave "Tiger" Williams, at isang makabagong coach

binansagang "Captain Video" sa likod ng bench.

Siya ay isang napakatalino na tao, hanggang sa hockey.

Sa katunayan, siya ay isang intelligent fella, period.

Siya ay isang guro sa paaralan at siya ay isang mahusay na tao para sa detalye

at siya ay isang mahusay na tao para sa disiplina.

At sa tingin ko siya ay isang mahusay na tao para sa lahat

na kailangan ng isang kabataan ngayon

at yun ang dahilan kung bakit ko siya kinuha.

Mayroon silang napakagandang bagay noong huling bahagi ng '70s.

Ang Leafs ay isang contender laban sa Islanders

nang matalo nila ang mga Islanders.

[announcer] Turnbull clears maaga sa McDonald.

McDonald, naka-score siya!

Panalo ang McDonald!

Nanalo si Lanny McDonald at ang Leafs

dalawa sa isa sa isang layunin ni Lanny McDonald.

[Parrish] Ang pinakadakilang sandali sa kasaysayan ng Leaf,

talaga, sa huli-- Marahil ay bumalik sa 1967.

[McDonald] Hindi kapani-paniwalang serye.

Ngunit ang aming koponan ay natalo, natalo sa Montreal

in four straight at naging close pa rin kami sa mga larong iyon.

[Ralph] Dapat natalo nila ang Montreal,

ngunit nasaktan si Börje.

At kapag tapos na siya, medyo masarap ang luto nila.

[Cherry] Ngayon, nang talunin nila ang Islanders,

halos isang player lang ang layo nila

mula sa isang Stanley Cup. Sila ay isang magandang club.

Alam namin na nasa tamang landas kami.

At gayon pa man sa loob ng 365 araw mula noon, lahat ito ay bumagsak.

Ang pangkat na iyon ay maaaring makalayo.

At pagkatapos ay sa susunod na taon, siyempre,

nasira ang lahat.

At pagkatapos ay sa tingin ko ang mga bagay ay pumunta sa timog mula doon.

Hinayaan lang nila ang lahat at wala silang nakuha.

Hindi ko binabayaran ang lalaking iyon ng pera.

Hindi ako nagbabayad-- At binabayaran sila ng WHA.

Iyon ay kapag nawala sila sa club.

[narrator] Sa sumunod na season,

nakipagpunyagi ang decimated team.

Hindi namin pinagbubuti ang paraan na naisip ko.

[narrator] At alam ni Ballard nang eksakto

sino ang dapat sisihin sa mga problema ng koponan.

Ang coach.

[Sittler] Roger Neilson.

Dekalidad na tao, dekalidad na coach.

Gustung-gusto naming maglaro para sa lalaki. Naghanda kami.

Si Neilson ay ibang-iba kay Harold Ballard.

Siya ay isang intelektwal. Nagbasa siya ng mga libro na walang larawan.

Nagkaroon siya ng mga interes sa labas ng hockey.

Sinubukan niyang dalhin ang 1970s

sa Maple Leaf Gardens, na may bakod sa paligid nito,

itinatago ang 1930s sa loob.

[Ormsby] At ang kanyang palayaw ay "Captain Video" dahil,

at least for Leafs' purposes, gumagamit siya ng video

upang ipakita sa mga manlalaro, "Narito kung saan ka nasira,

dito ka gumawa ng mahusay na trabaho."

Lahat ito ay bago sa Toronto Maple Leafs.

Kaya sa tingin ko, alam mo, may pag-asa

sa puntong iyon, sa huling bahagi ng dekada '70,

na baka, "Oh, magpapatuloy tayo sa,

alam mo, sa susunod na siglo sinusubukan na

unahan ng kaunti ang laro."

Ang koponan noong nakaraang taon ay nawala

sa semifinals at pinatalsik ang Islanders.

At sa susunod na taon,

sila ay struggling na maging isang 500 team.

Kaya't inaabangan niya na sila ay magiging mas mahusay.

Sa halip na gumaling, sila ay--

sila ay nakabitin at nakabitin.

Ang estilo na nilalaro ni Roger ay palaging

isang defensive na istilo at nakakatamad.

At marami sa mga tao sa media ang makakaimpluwensya

Pag-iisip ni Harold Ballard.

"Ito ba? Tatanggalin mo na ba sila ngayon?"

At kung sinabi man ni Ballard, "Oo, siya ay kasing ganda ng wala na,"

Alam mo, nakita ko lang siyang nagsasabi,

"Ay, oo, magaling na siya."

O, "Oo, magkakaroon ng ibang tao

sa likod ng bangko noong Sabado ng gabi."

At iyon-- iyon lang ang kailangan niya.

Kailangan lang niya ng taong magpapagatong niyan--

Alam mo, para i-spark ang-- ang laban.

[Cherry] Isa siya sa mga pinakamahusay na coach

sa National Hockey, Captain Video.

Gumagawa siya dito gabi at araw, ngunit hindi ko gusto ang kanyang estilo.

Kailangan mong magpakita ng palabas.

Ang laro ay libangan at siya ay naglalaro

na defensive hockey, defensive hockey,

bagama't hindi maganda ang kanilang ginagawa ngayong taon.

At ito ay nakamamatay na mapurol.

Hanggang sa oras ng laro, hindi ito malinaw

sino ang papalit kay Roger Neilson,

ang lalaki ay sinibak kahapon bilang coach ng Maple Leafs.

Ngayon, wala na kaming coach.

Kaya, nagpatakbo ako ng mga kasanayan kasama sina Lanny at Tiger

sa loob ng ilang araw habang nag-aagawan sila.

At muli, ginagawang sirko ito ng media.

Ilan sa amin ang pumunta kay Jim Gregory at sinabing,

"Makinig, ang pinakamahusay na tao para sa trabaho para sa iba pa

of the season for sure si Roger Neilson."

Nakiusap ang mga manlalaro na huwag siyang pakawalan.

Tapos sabi niya,

“Bakit hindi ka bumalik sa Sabado at ilalagay natin

isang paper bag sa ibabaw ng iyong ulo

at pagkatapos ay ilalantad namin ito pagkatapos ng mga warm-up."

Kaya, gusto niyang isuot ni Roger ang bag na ito.

Naalala kong naghanda akong lumabas sa yelo.

Hindi alam ng media, gagawin lang nila

pumunta sa likod ng bangko nang magsimula ang pambansang awit.

At naroon ang coach, si Roger Neilson, pabalik.

Naalala kong nakatayo ako sa loob ng dressing room

naghihintay para sa signal upang pumunta, para sa simula ng laro,

at naroon si Ballard na may dalang bag,

"Oo, isuot mo, isuot mo."

Medyo sheepish itsura ni Roger at medyo nandoon kami--

"Just for real, alam mo, isuot ang frigging bag at tumayo

sa pambansang awit, pagkatapos ay i-pop up ito."

At naalala kong nakatayo ako doon

malapit kasi ako sa dressing room area

at napakasikip, alam mo, media at kung ano pa man,

naghihintay lang na lumabas si Roger.

Ngunit iyon ay nakakabaliw.

Pinag-uusapan nila na papaalisin muna ako.

[tumawa]

At ako ay-- ako ay nahihiya.

Pero parang clown act lang...

para palabasin siya na may dalang bag sa ulo.

Halika, hindi mo ginagawa ang mga bagay na iyon.

[announcer] Heto si Roger Neilson.

At alam na ito ng karamihan.

Hindi alam ng karamihan na si Roger Neilson

ay babalik sa bench hanggang sa sandaling ito.

At sila ay nakatayo.

Nakakita ka na ba ng ganito

sa lahat ng taon ng hockey?

Parang soap opera dito.

[Roger] Ang parehong mga tagahanga ay, uh...

demanding my scalp, all of a sudden

nakatingin lang sa ibang direksyon at pinapasaya ako na parang tayo, eh...

nanalo lang sa Stanley Cup, kaya bagay na bagay.

Nakakahiya talaga.

Uh, Ngunit muli, kay Harold iyon ang magandang palabas.

May magagawa ako at, alam mo,

tapos pag-uusapan ako ng lahat.

At uupo ako sa maliit na kahon na iyon

sa sulok ng garden na may malaking ngiti sa labi

at tinatawanan ang pwet ko.

[Ballard] Ang mga taong iyon ay hindi nag-aalala tungkol sa promosyon

o kahit ano pa man.

Alam mo, marahil, nagkaroon ng maraming kasiyahan.

Alam mo, ang buhay ay hindi kasingseryoso ng lahat ng iyon

maaari kang gumawa ng ilang masasayang bagay mula rito.

Ito ay malinaw na mapanira, at ito ay malinaw na malupit,

at ito ay malinaw na ginawa sa isang kapritso.

Parang walang plano. [tumawa]

Alam mo? Walang plano kailanman.

Ginawa lang niya kung ano man ang nararamdaman niya.

Ito ay, alam mo, ito ay isang laruan, tama?

[announcer] Roger Neilson bumalik sa Leaf bench muli.

Sinabi ng may-ari ng dahon na si Harold Ballard na hindi niya talaga pinaalis si Neilson.

Gusto lang niyang guluhin ang koponan,

na naging lugmok.

Makinig.

Sinong nagsabi sayo na nakialam ako sa team?

[interviewer] Kahit sinong nakakaalam niyan!

Hindi, hindi kailanman nakialam sa koponan sa aking buhay.

[interviewer] Hindi ka kailanman nakialam?

Hindi kailanman nakialam.

Hindi nakapasok sa dressing room,

maliban sa isang beses kapag nagkaroon ako ng problema kay Neilson.

Pumasok ako doon at pinalabas ang mga lalaki

para sa limang laro, pagkatapos ay bumalik sila

sa parehong lumang oyayi.

[narrator] Matapos ma-swept sa playoffs

ng Montreal para sa ikalawang sunod na taon,

Si Roger Neilsen ay tinanggal,

kasama ang lubos na iginagalang na hockey na si Jim Gregory,

general manager ng mga Leafs.

Si Jim Gregory ay isang mahusay na tao sa hockey

at isang mahusay na tao, alam mo, at si Harold ay masuwerte,

sa isip ko, ang may ganyang lalaki ang nagpapatakbo nito.

Ngayon, kung hahayaan niya lang gawin iyon

at gawin ang kanyang mga bagay at bigyan siya ng awtoridad

para gastusin ang pera na maaaring kailanganin mong gastusin

upang panatilihin ang isang karagdagang manlalaro sa halip na,

alam mo, putulin ito,

uh, malamang na magkaroon tayo ng higit na tagumpay.

Siya ay may pinakamahusay na hockey isip sa pagpunta sa Jim Gregory.

Siya ang may pinaka-underrated na Maple Leafs general manager,

executive, karamihan-- Bilang minamahal ng isang lalaki bilang magkakaroon

sa National Hockey League sa kanya.

Nagsimulang magtrabaho doon si Jim Gregory noong siya ay 21 taong gulang

at nakita siya ni Harold Ballard noong bata pa siya.

Yun ang pinakamasakit na nakita kong ginawa niya.

Noong pinaalis niya si Jim Gregory.

Papunta na kami.

Ngunit kahit papaano ay nainlove siya kay Imlach,

at pinapasok siya.

[narrator] Pagkatapos maglinis ng bahay,

Sinubukan ni Ballard na buhayin muli ang mga araw ng kaluwalhatian ng Leafs

sa pamamagitan ng pagbabalik ng lalaking nagturo sa kanila

sa apat na Stanley Cup noong '60s.

George "Punch" Imlach,

ay pinangalanang bagong general manager.

Kilala ako ni G. Ballard, at habang itinuro ko sa kanya,

ang tagumpay ko sa hockey business

kasama ang Maple Leafs at may Buffalo

ay pinatakbo ko ang palabas.

At kaya kung gusto mong magkaroon ako ng parehong tagumpay,

pagkatapos ay kailangan kong patakbuhin ito.

Tiyak, walang sense na bayaran ako ng maraming pera

at hindi ako papayag sa trabaho

na dapat kong gawin.

Nakisali si Harold, ibinalik si Punch

and then everything just went to shit after that.

Pinuntahan ni Harold ang maliwanag na ilaw ng Punch.

Nakumbinsi siya ni Punch sa mabilisang pag-aayos.

[Vaive] Nang magsimulang maging maayos ang mga bagay,

Papasok si Harold at gagawa ng kalokohan

at-- at baligtarin ito.

[reporter] Kaya sinasabi mo sa amin dito at ngayon

na si Imlach ang magpapatakbo ng hockey team

nang walang anumang pakikialam mula sa iyo?

Wala silang anumang pakikialam,

sa ganang akin.

Magkakaroon tayo ng mga pag-uusap at mungkahi

sa isa't isa, ngunit hindi iyon pakikialam.

Ito ay isang kasunduan sa negosyo.

Si Punch ay sapat na matalino at sapat na alam tungkol sa hockey

na hindi niya susubukan at kunin ang lahat sa kanyang sarili.

Natanggap si Imlach noong Setyembre.

Nakatanggap ako ng tawag mula sa sekretarya sa Maple Leaf Gardens

na gustong makita ka ni Mr. Imlach sa kanyang opisina,

at pumasok ako sa opisina ni Punch.

At ito ang unang beses na nakilala ko siya di ba?

At ito ay uri ng kung paano nagpunta ang pulong.

Um, pumasok ka at may board table doon,

at nakaupo ako sa isang dulo at siya naman ay nakatayo,

at pumunta siya, "Sino ka lang sa tingin mo?"

At pagkatapos ay sinabi niya sa akin, sabi niya,

"Ang aking mga kapitan ay palaging pamamahala,

at ginagawa nila ang sinasabi ng management."

At sabi ko, “Buweno, naniniwala ako na ang isang kapitan ay

isang tagapamagitan sa pagitan ng pamamahala.

Lahat tayo ay naririto upang magsikap para makamit

ang parehong mga karaniwang layunin," at lahat ng uri ng bagay.

At pagkatapos ay ang susunod na bagay na sinabi niya, sinabi niya,

"At si Alan Eagleson," sabi niya, "siya ang iyong ahente ng manlalaro."

Sabi niya, eh, "Alam mo, kapag sinabi ni Eagleson na itim ito,"

sabi niya, "Sabi ko puti."

At sabi niya, "Maiipit ka sa gitna.

"Walang kulay-abo na lugar dito, kaya iminumungkahi ko

baka gusto mong tumingin sa pagkuha ng ibang ahente.

At sinabi niya, "Higit pa rito, mayroon kang kontrata na walang kalakalan.

At hindi ako naniniwala sa mga kontratang walang kalakalan,

at susubukin kita sa korte."

Ang ilang mga tao ay nagtaas ng tanong

tungkol sa kung nawala ka o hindi

ng bagong henerasyon, na wala kang kaugnayan sa kanila

pati na rin ang ginawa mo sa mga manlalaro

noong '50s at '60s.

Hindi ito maaaring, uh, nakakatawang mga taong gumagawa nito sa kanilang paraan,

ito ay dapat na isang pangkat na paraan ng paggawa nito,

at ang mga coach at ang mga tagapamahala,

tinatawag nila kung saang paraan iyon dapat gawin

at kailangang ayusin ng manlalaro ang kanyang sarili sa koponan,

hindi ang koponan o ang iba pang mga manlalaro

pag-aayos sa-- ang mga paraan ng paglalaro ng isang partikular na tao.

Hindi ka mananalo sa ganoong paraan.

Iyan ay isang kamalian lamang na isipin na kaya mo.

Sa tingin ko ay malinaw na ang Punch Imlach

noong 1979 ay hindi naintindihan ang batang hockey player ng 1979.

Hindi ko akalain na iyon ang aking napakatalino na obserbasyon.

Nalampasan na yata siya ng laro.

[Sittler] Sigurado akong nakita niya ako bilang isang banta,

sikat na tao, medyo may kapangyarihan,

at na gusto niyang dalhin ang sarili niyang mga manlalaro

at gumawa ng sarili niyang team para ito ang team ni Punch.

[McDonald] Gumawa si Punch ng mga bagay para magalit ang mga lalaki.

Ipapababa niya kami para sa dalawang practice.

Ikaw ang unang dumating sa umaga,

sa rush hour, at pagkatapos ay kailangan mong manatili sa downtown

hanggang hapon na ang practice

para mapauwi ka niya sa rush hour.

At ito ay para lamang tiktikan ang mga lalaki.

Isa lang siyang masamang tao.

Siya lang ang ahas na tumira sa butas ng imburnal.

Ito ay isang sirko

kung saan hindi ito kailangang maging isang sirko.

Isa siyang ringmaster.

Isa siyang carnival barker, pero puno na ang tent.

Ang kailangan lang niyang gawin ay kumuha ng mga karampatang tao

at hayaan silang magpatakbo ng hockey club.

Pero hindi niya magawa iyon.

[nagsalaysay] Napiling ikawalong kabuuan

noong 1970 NHL draft,

Si Sittler ang mukha ng team.

Sa kabila ng kanyang kasikatan, o dahil dito,

Ang relasyon ni Sittler kay Imlach ay mabato,

na nangangahulugan na ang kanyang relasyon kay Ballard ay mabato.

Sa tingin ko, sa totoo lang, nirerespeto niya ako bilang tao.

Ilang beses niyang sinabi iyon sa publiko.

Ako ay isang masipag na tao, isang tapat na empleyado,

isang dedikadong Maple Leaf.

I think Darryl, nung dumating siya dito from London

bilang first round pick, ginawa niya ang lahat

posibleng kaya niyang dalhin ang mga kulay ng Dahon.

Sa sandaling siya ay pinangalanang kapitan, dinala niya ito sa susunod na antas

na siya ang tagapagsalita ng koponan at ito ang kanyang trabaho.

Kaya, patuloy niyang nalagpasan ang bagyo sa media.

Lagi siyang nasa harapan, laging nakikipag-usap sa mga reporter,

hindi alintana kung ano ang nangyayari sa likod ng mga eksena.

At bihira niya itong ilabas.

Ang lahat ay talagang nagtrabaho nang husto ngayong gabi,

binigay talaga lahat ng meron sila.

At natalo namin sa wakas ang Flyers.

Mabuti-- magandang tingnan, ngunit isang laro lang iyon.

Ginagawa nila itong pitong serye ng laro na kailangan mong manalo ng apat,

kaya may tatlo pang matitigas.

Ikaw ang kapitan ng Toronto Maple Leafs

noong 1976, mayroon kang 10-point night,

mayroon kang five-goal playoff game.

Naiskor mo ang panalong layunin sa Canada Cup.

Ibig kong sabihin, siya ay isang bayani.

[narrator] Sumabog ang tensyon sa pagitan ni Sittler at Imlach.

Nais ipakita ni Imlach sa mundo kung sino ang boss,

kaya kinumbinsi niya si Ballard na gawin ang hindi maiisip.

[Eagleson] Nakatanggap ako ng tawag mula kay Ballard, sabi--

sabi, "Pupunta ka sa Philly."

At sabi ko, "Harold, may deal tayo.

At pinirmahan mo."

Kaya, hindi ito kalakalan, at hindi siya pupunta kahit saan.

Ang Lanny McDonald ay katangi-tangi, sasabihin ko.

Makalipas ang dalawang araw...

ipinagpalit nila si Lanny McDonald.

Kami ni Darryl, kumilos din kami para kay Lanny,

Naisip ko na ito ay isang paraan upang turuan ako at si Darryl

na kukunin niya ako some way or the other or get Darryl.

[Nagpapatugtog ng rock music]

[McDonald] Ang mga kaibigan sa Toronto ay tatawag at sasabihin,

“Naku, salamat naman at pinagpalit ka.

Umalis ka na sa kabaliwan."

Ngunit ang unang sandali kapag napagpalit ka, ito ay nagwawasak.

Naramdaman kong lumalala ang mga bagay sa Toronto.

Hindi ko naramdaman iyon, eh,

uh, nakakatulong ang ginagawa nila sa hockey club.

Naramdaman kong sinisiraan nila ang mga manlalaro

at anumang oras na simulan mong sirain ang mga manlalaro, uh,

pinupunit mo ang puso't kaluluwa

sa labas ng iyong hockey club.

Ito ay hindi bilang kung ako-- ako ay nagsasalita lamang tungkol sa maasim na ubas,

ngunit ang mga tagahanga, uh, ay labis na hindi nasisiyahan

at hindi ko sila masisisi dahil, uh,

iyon ay isang hockey dynasty

at kung bumababa yan, masasaktan ang buong liga.

Ito ay ganap na wala sa kabila.

Iyon ay si Punch nang siya ay bumalik mula sa Buffalo.

Uh, basically, nagpapaalam sa lahat

na siya ang namumuno.

At ang pinakamahusay na paraan upang ipakita niya sa mundo

na siya ang namamahala, well,

ito ay maghihiwalay sa dalawang matalik na kaibigan,

Si Lanny at Darryl.

Kaya, kung hindi mo magagalaw si Darryl,

tapos ikaw-- iniinis mo si Darryl sa pamamagitan ng pakikipagkalakalan kay Lanny.

Iyon ang magandang linya ni Frank Gore sa Toronto Star,

na si Sittler ay nahuli sa pagitan ng diyablo at ng malalim na asul na C.

Ang malalim na asul na letrang C sa kanyang dibdib,

kung saan hindi na sila makapagtrabaho para sa lalaking ito.

Naunawaan ni Sittler kung paano magtagumpay

sa National Hockey League.

Naunawaan niya kung ano ang kailangan nito at ang sakripisyo

at ang gawaing ginawa nilang lahat

upang maging isa sa mga Toronto Maple Leafs.

At pagkatapos ay upang makita ang C na iyon at ang Dahon na iyon

maging tawanan...

iyan ay hindi lamang nakakapagpapahina ng moralidad,

ito ay dapat na napaka destabilizing.

Upang isipin na gusto ko nang husto,

Napakahirap kong pinangarap na magsuot ng sweater na ito,

at ngayon ay isang biro.

At ang nangyari doon,

Napagdaanan ko lahat ng buwang ito

ng mga kalokohang ito na nangyayari sa likod ng mga eksena.

At natatandaan kong partikular na sinabi sa sarili ko,

habang nagmamaneho ako...

bahay, ang umaga ng umaga skate,

Sabado ng umaga, at ipinagpalit si Lanny.

"Bakit ako nandito?

Nandito ako para maglaro ng hockey. Yan ang trabaho ko.

Hindi ako nirerespeto ni Punch.

Walang komunikasyon bilang isang kapitan.

So, tatanggalin ko na lang si kapitan

at pumunta sa trabaho ko.

Ipapakita ko sa iyo,

siguraduhing gagamitin ko ang terminolohiyang ito,

ang matabang lalaki sa itaas at ang iba pang bahagi ng Canada...

na hockey player ako, maglalaro ako ng hockey.

Iyan ang binabayaran sa akin.

Bumalik sa yelo at naglaro.

[McDonald] Mahal ko siya, nirerespeto ko siya,

at iyon ang kanyang desisyon.

Kaya, tinalikuran ko siya ng buo.

Ginawa ni Darryl ang lahat.

Sa kabila ng isang grupo na ginagawang miserable ang buhay para sa kanya.

Hanggang sa kalakalan ni Lanny...

Hindi nagkakamali ang posisyon ni Darryl

at walang sinuman ang nagkaroon ng anumang reklamo.

Ang nakakasakit lang sa kanya sa publiko

ay noong tinanggal niya ang C, ngunit hindi ko siya sinisisi para dito,

Pinupuri ko siya dahil dito.

[Cherry] Ay, oo. Si Harold, isa siyang mapaghiganting lalaki.

Tinawid mo siya, ikaw-- binayaran mo ang presyo

at, uh, binayaran ni Sittler ang presyo.

[nagsasalaysay] Si Harold Ballard ay isang taong may paniniwala.

At hindi lamang ang legal na uri.

Ang kanyang bulag na pananampalataya kay Punch Imlach ay nagdulot sa kanya ng mahal,

at ang kanyang pagtanggi na bayaran ang mga manlalaro kung ano ang kanilang halaga

pinagsasama ang isang kakila-kilabot na sitwasyon.

Noong 1982, ang kapalaran ni Darryl Sittler ay nabuklod,

ngunit siya ang huling nakaalam.

Ginagawa ko, siguro,

160, 170 grand sa isang taon, anuman iyon,

at ang iba pang mga lalaki ay kumikita ng 250, tama ba?

Kaya pinuntahan ko si Mr. Ballard at sinabi ko,

"Makinig, uh, medyo nagbago ang mga bagay.

Iisipin mo ba, uh, sumulong, um,

pinirmahan ako ng bagong kontrata, at, uri ng,

dinadala ang katayuan ko sa ibang mga lalaki?"

At naalala ko ang sinabi niya sa akin, "Darryl,

hayaan mo na, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko, di ba?"

Tumawag ang sekretarya at sinabi niya,

"Gusto kang makausap ni Mr. Ballard."

"Daryl."

sabi niya, "Napagpasyahan ko na kung ano ang gagawin natin."

Ipagpapalit ka namin sa anumang lungsod na gusto mong puntahan.

Halika at puntahan mo ako." Ganun.

Oo, ipinagpalit ko siya.

At ito ay isang mahirap na bagay na gawin.

Pero gusto ni Darryl ng panibagong kontrata.

At hindi ito ibibigay ni G. Ballard sa kanya.

Gusto niyang i-play out ang kontrata na mayroon siya.

At yun ang nagsimula ng brouhaha.

At kaya naman dumating si Darryl at humingi ng kapalit.

[Sittler] At pagkatapos ay sa pamamagitan ng ubasan, wika nga,

na sinasabi ni Harold, "Ah, hindi namin siya ipinagpalit,

Iniingatan namin siya, kami lang--

Kailangan lang natin siyang i-motivate ng kaunti."

or something to that effect, which fueled me more, right?

Like, okay, kung sasabihin mong ipagpapalit mo ako,

gagawa tayo ng deal

at huwag mong laruin ang mga larong ito, tama ba?

Si Darryl ay, alam mo, nagsisimula nang bumangon sa edad.

Magaling pa rin siyang player.

Ngunit upang subukang makakuha ng pantay na halaga

kapag kailangan mong ipagpalit ang isang tao at mayroon kang...

isang tiyak na halaga ng mga club na ikalakal,

you can't trade to everybody dahil hindi siya pupunta.

Wala siyang trade clause.

Dahil sa no trade contracts ko

Binigyan ko sila ng limang koponan na kaya nila, eh,

alam mo, magkaroon ng pagkakataon na makipag-ayos.

Ang isa ay ang Buffalo, Minnesota, Philadelphia,

o kung ano man, tama ba?

At sa wakas ay nagkasundo na sila

kasama ang Philadelphia, at iyon ay kung paano ako umalis sa bayan.

Ang pakiramdam ko ay palaging ang kaguluhan

na si Harold ang nagbigay inspirasyon, nag-udyok, lumikha,

humantong sa isang ipoipo lamang ng pangyayari

at mga bagay na nagkakamali at sinisisi ng mga tao ang ibang tao.

Para sa akin, ang pangako ng '70s

natapos sa pakikipagkalakalan ni Sittler sa Philadelphia

noong Enero ng '82.

[McDonald] Si Darryl ang isang lalaki

na, mula simula hanggang katapusan,

dapat ay magsuot ng Maple Leaf jersey magpakailanman

at hindi napunta kahit saan.

[Brunt] Nasa bingit sila ng pagiging napakahusay.

Dapat silang maging kalaban

sa isang playoff team sa mahabang panahon.

At sa halip, alam mo,

inatake niya ang mga manlalaro ng foundation.

Siya, alam mo, nag-iisa siya ng mga lalaki.

Pinahiya niya sila. At sa anong dulo?

Parang, walang-- walang hockey argument

sa ginawa niya.

Wala talagang hockey argument.

Sa palagay ko ay walang anumang argumento sa marketing

sa ginawa niya.

Walang anumang argumento sa kanyang ginagawa.

Ito ay uri ng, alam mo ...

kalupitan diba?

Tulad ng, ito ay ginawa lamang dahil sa kalupitan at sama ng loob.

Walang pakialam si Harold na manalo.

Gusto raw niyang manalo, pero mas inaalala niya ang katotohanan

na hindi siya ang bida sa pangkat na iyon.

Ito ay si Roger Neilson,

ito ay si Darryl Sittler, ito ay si Mike Palmateer,

ito ay, tulad ng, ang mga manlalaro at ang koponan

naging higit sa kanya at hindi niya nagustuhan iyon kahit kaunti.

[masiglang tumutugtog ng musika]

[nagsalaysay] Si Rick Vaive ay dumating sa Toronto noong 1980

bilang bahagi ng kalakalan

na nakakita ng paboritong tagahanga na si Tiger Williams na pumunta sa Vancouver.

Si Vaive ang naging unang Leaf na umiskor ng 50 layunin sa isang season.

Isang tagumpay na kanyang nakamit sa loob ng tatlong magkakasunod na taon.

Iminungkahi ng lohika na karapat-dapat si Vaive ng pagtaas.

Ngunit ang lohika at ang wallet ni Harold Ballard ay magkasalungat.

Kakatapos lang ni Ricky ng 50 sa ikatlong pagkakataon,

at sa isa sa mga papel ay sinabi,

"Ang Vaive ay nakakuha ng 50 para sa ikatlong taon,"

o isang bagay na tulad nito.

At ang kanyang kontrata ay nakataas, at sa ilalim nito, sinabi nito,

"Mukhang kailangang kumalas si Ballard

kanyang pitaka string.

Nilingon niya si Ricky na nandito.

Ang ulo ko-- Nakapatong ang baba ko sa balikat ni Rick.

Kaya, alam mo, narito si Harold at sinabi niya,

"Kung sa tingin mo nakakakuha ka ng iba

Para sa akin, baliw ka."

At umupo na. At seryoso siya.

Kaya, bilang isang batang lalaki, ako ay tulad ng, "Oof, alam mo,

ito ang may-ari na kausap ang kapitan

at parang, well, ito ay--

ang mga bagay na ito, eh, ang mga bagay na ito ay totoo."

Sa palagay ko ay hindi niya binibigyang pansin ang koponan.

Ako-- sa totoo lang ayoko.

Sa tingin ko ang lahat ng inaalala niya ay ang pagkakaroon ng mga tao sa mga upuan

at kumita ng pera.

At ako-- sa tingin ko wala siyang pakialam

kung nanalo man tayo ng Stanley Cup o hindi, I-- sa totoo lang ay hindi.

[McKenny] Naaawa talaga ako sa mga manlalaro.

Alam kong pupunta sila sa rink

at nagsusumikap sila sa abot ng kanilang makakaya

ngunit hindi mo makukuha ang labis na gawain sa iyong sarili

maliban kung alam mong magkakaroon ka ng respeto

para sa trabahong ginagawa mo, kaya kailangan mong magkaroon nito.

At kung hindi iyon pupunta doon,

ang pangkat na ito ay hindi kailanman magiging mas mahusay.

[Ricky] Si Dan Maloney ay medyo--

alam mo, nagsimula siyang medyo magaspang bilang isang coach,

ngunit siya ay darating at-- at-- alam mo,

nagkaroon kami ng ilang magagandang taon sa ilalim niya.

At saka gusto niya ng dalawang taong kontrata.

Hindi siya bibigyan ni Harold ng higit sa isa.

Kaya, umalis siya at pumunta sa Winnipeg.

Kaya, alam mo, nawala sa amin ang isang tao

iyon ay uri ng uri ng pagsisimula upang makuha ito

at kung ano ang kinakailangan, pakikipag-usap sa mga manlalaro

at pakikipag-usap.

Tapos bigla na lang siyang nawala.

Ito ay sunod-sunod na bagay.

Ito ay, parang, walang tigil na kalokohan, eh, alam mo, ni Harold.

Palagi itong mahirap tingnan

dahil Maple Leaf Gardens

ay isang napakalakas na pananalapi.

Ito ay noong '60s

noong bahagi siya ng Silver Seven.

Noong dekada '70 nang siya ay naging nag-iisang may-ari,

at tiyak na ito ay sa pamamagitan ng '80s

nang walang mauupuan sa Maple Leaf Gardens

at ang mga kontrata sa TV noong panahong iyon ay lubhang kumikita.

At gayon pa man ay hindi siya lumabas

at ibalik ang pera na iyon sa koponan.

[Orr] Naghihintay na manalo ang Leafs sa puntong ito,

ay tulad ng pag-alis sa ilaw ng balkonahe para kay Jimmy Hoffa.

[narrator] Ang kaguluhan noong dekada '80

ginawa ang Stanley Cup ng 1967 na parang sinaunang kasaysayan.

Ngunit nagpatuloy si Ballard, kumpiyansa at mayabang,

mas nag-aalala tungkol sa ilalim na linya

kaysa sa asul na linya.

Ang Leafs ng '80s ay isang aba na grupo.

Ito ay medyo baliw, ibig kong sabihin, sa mga taong iyon

nag-draft kami ng ilang magagaling na manlalaro,

pero si Harold, pinatakbo niya ito.

Una sa lahat,

hindi siya magbabayad kahit kanino ng magandang pera.

Hindi siya magbabayad para sa isang mahusay na general manager

na maaaring gumawa ng magagandang desisyon.

Kaya iyong mga manlalaro na aming na-draft,

iyon ay mahusay na mga manlalaro ng hockey,

pinilit silang kumilos sa edad na 18

kapag karamihan sa kanila ay hindi pisikal

o mental na handang maglaro sa National Hockey League.

[Leeman] Bilang isang kabataan, pumunta ka...

"Well, alam mo, hindi masyadong secure dito."

Ikaw-- gusto mong magkaroon ng pakiramdam ng seguridad

sa iyong-- sa iyong trabaho.

Alam mo, ayaw mong matakot ang mga tao para sa kanilang trabaho,

kung gumawa sila ng isang pagkakamali, tulad ng, alam mo, ang mga tao ay--

Dapat hayaang magkamali

at dapat silang hayaang lumaki.

At hindi iyon kailanman--

hindi yan binigay sa...

anumang mga koponan sa '80s.

[Clark] At pagiging rookie sa 18 sa NHL,

masaya ka lang na nandiyan ka.

At kalahati ng aming koponan ay 20 pababa sa yugtong iyon.

At ang kalahating koponan, alam mo, ang Ricky Vaives

at Börje Salmings, mauunawaan nila ito.

Sampung taon sila sa liga,

15 taon sa liga at nabuhay ito.

Kaya pupunta sila, "Oh, eto na naman."

Para sa amin, unang taon guys, kami ay tulad ng,

"Ito ay kahanga-hanga, naglalaro kami sa NHL."

At ako ay 18 taong gulang. Natuwa lang ako doon.

[Nagpapatugtog ng rock music]

[Joshi] Napakaraming mahuhusay na tao

na maaaring magkaroon ng pangkat na iyon, palagiang mapagkumpitensya,

marahil hindi Stanley Cup bawat taon,

ngunit tiyak na hindi isang katatawanan

habang sila ay nasa dekada '80,

ay itinapon sa isang tabi at ito ay isang gulo

at lalo lang lumala at lumala.

[announcer] Sa pangalawang pagkakataon sa loob ng tatlong taon,

ang mga upuan sa Maple Leaf Gardens ay walang laman sa oras ng playoff.

Sa ngayon, wala lang ang organisasyon.

[reporter] Nabigo ka ba sa Leafs?

-Hindi naman. -[reporter] Bakit ganun?

Wala akong masyadong inaasahan para sa kanila

sa unang lugar.

[reporter] Ikaw ay isang hockey fan?

Hindi naman.

[reporter] Hindi mo talaga sinusunod ang Leafs?

-Hindi naman ngayong taon. -[reporter] Bakit ganun?

Aba, nasa baba sila, di ba?

Ang pagdaan sa mga taong iyon ay napakahirap dahil

ang pagkatalo ay talagang makakarating sa iyo pagkatapos ng ilang sandali.

At halos maging trabaho na.

At ito ay isang trabaho malinaw naman.

At binayaran ako ng maganda para gawin ito.

Ngunit, alam mo, sa pagtatapos ng araw,

kailangan mo ring magsaya, ibig kong sabihin, kapag pumasok ka sa trabaho,

gusto mong magsaya at gusto mo itong tangkilikin.

At halatang hindi kami masyadong nagsasaya

kasi hindi kami nanalo.

Nakakalungkot lang kung sasama ka

bilang isang batang atleta noong panahong iyon

at nagtrabaho ka sa buong buhay mo

upang maging isang pro hockey player at tumakbo ka sa ito.

Gumagawa ito ng isang-- isang mabatong kalsada.

Gusto mong matutunan kung paano maging pro,

gusto mong makita ito mula sa, alam mo,

ang mga lalaki na nauuna sa iyo, ngunit, alam mo,

kapag ganyan ang mga nangyayari sa kanila,

paano kaya nila maipapasa ang kanilang karanasan?

Dumating sa point na ang-- Pati mga fans ay naiinis na

sa kanilang nakikita.

May isang sandali na...

ang mga tagahanga ay gumawa ng isang bagay na napaka-un-Toronto.

[announcer] Ngayon ay mayroong lahat ng uri ng mga labi

itinapon sa yelo.

[Ormsby] I don't think it was directed

sa mga manlalaro nang labis,

ngunit ito ay lamang ang buong kakila-kilabot na gulo

na naging ang mga Dahon.

[announcer] Mayroon kaming isang streaker sa yelo.

[Eagleson] Walang tanong tungkol diyan.

Tinanong si Harold na sisihin iyon

dahil siya ang may-ari.

Kaya hindi siya kumuha ng mga tamang tao.

At hindi siya nag-draft ng mga tamang manlalaro

at hindi nila pinatakbo ang organisasyon.

So, nagkaroon sila ng flow from their minor team

hanggang sa malalaking liga.

Kaya, walang tanong

na kailangan ni Harold ang tamaan para diyan.

[Parrish] Sa tingin ko sa maraming taon na iyon...

laging may pag-asa na mananaig ang katinuan.

Laging may pag-asa iyon

Magdadala si Harold ng isang taong kuwalipikado.

[Joshi] Hindi siya sumang-ayon sa teorya ng negosyo na,

alam mo, kailangan mong gumastos ng pera para kumita.

Para sa kanya, parang, "Bakit?

Bakit kailangan kong gawin iyon? Puno ang gusali.

Mayroon akong mga benta ng programa. Nakuha ko na ito. nakuha ko yun.

Bakit kailangan kong pumunta at magbayad sa hockey executive

dalawang daang libong dolyar,

pagkatapos ay ibigay sa kanya ang lahat ng kontrol?"

Iyon ang pinakamalaking bagay.

Hindi niya kailanman binigyan ang sinuman ng kabuuang awtonomiya o kabuuang kontrol.

Kailangang dumaan sa kanya ang lahat.

[reporter] Gaano ka komportable sa iyong imahe

kasama ang mga tagahanga ng hockey sa Toronto?

Maraming tao ang nag-iisip na ikaw ang problema dito.

[Harold] Well, siguro ako.

Kung gusto nilang bilhin ang lugar, ito ay bukas para sa pagbebenta.

Ang kailangan lang nilang gawin ay magdala ng pera.

[narrator] Mahilig si Ballard sa kaguluhan

at natuwa sa pakikipag-sparring sa press

o sinumang nagtatanong

ang kanyang lalong hindi naaangkop na pag-uugali.

Ngayon, huwag simulan ang fucking camera na iyon.

Pares ng swell looking broads in dito.

Banal na Kristo, dapat mong makita ang nasa harapan.

Pag-usapan ang tungkol sa isang linebacker. Hesukristo, eh?

Habang medyo matagal na naming sinisipsip ang panghuling utong

at kasama ang ilan sa mga ganitong klaseng lalaki na pumapasok kasama--

Kami ay-- Kami ay-- Ngunit huwag tumawa.

Shit, hindi mo kaya--

hindi mo maaaring balewalain ang mga ganitong bagay.

At sinubukan namin, sa tingin mo ay mayroon kami o wala,

sa kalokohan na nilagay mo sa papel

sinasabi sa amin kung gaano kami kabulok.

Sa pamamagitan ng kanyang mga taon ng pagmamay-ari, marami siyang naitala

na may mga komentong misogynistic,

na may mga komentong homophobic,

na may mga komentong racist.

Sa tingin ko hindi mo kaya,

kahit na iba ang panahon kaysa ngayon,

kahit sa mga panahong iyon,

mapangahas siya ng mga oras na iyon.

Umalis ka dito.

O makakakuha ka ng isang mahusay na sipa sa mga bola.

Kung umiral si Harold Ballard noong 2022,

makansela na sana siya, parang, napakabilis.

At mahalagang, ito ay isang taong hindi kapani-paniwalang makapangyarihan.

Piliin kung anong pangkat na karapat-dapat sa equity ang napagpasyahan niyang saktan.

At-- Ikaw-- At gawin na lang natin ang bingo.

Nagpasya siyang saktan ang lahat sa iba't ibang punto

at hindi humihingi ng tawad tungkol dito.

[Khamisa] Hindi ko alam kung si Harold Ballard

matagal na sana sa kasalukuyang lente.

Hindi ko akalain na magkakaroon siya ng sapat na kalayaan

para mapatawad iyon ng mga tao

at hayaan siyang manatili sa papel na ginawa niya.

Sinasabi mo ang isang bagay tulad ng ilang mga bagay

Sabi ni Harold Ballard noon, labas ka na diyan.

Siya ay abusado sa kanyang mga manlalaro,

abusado siya sa mga general manager niya

at ang kanyang mga coach.

At mayroon siyang platapormang ito na talagang hindi nahirapan.

At nagkaroon siya ng isang hindi kapani-paniwalang panayam

kasama sina CBC at Barbara Frum.

-[Barbara] Kumusta, Ginoong Ballard. -[Harold] Hi.

-[Barbara] Kumusta ka? -[Harold] Well, okay lang ako.

[Barbara] Nanalo ka sa isang hockey game?

[Harold] Nanalo kami ng dalawa. Ano ang problema sa iyong karagdagan?

Bakit hindi ka kumuha ng isang tao doon

na kayang hawakan ang trabahong ito, Dick?

Mga babae sa radyo, biro sila.

- biro nila. - [Dick] Maghintay ka.

[Harold] Alam mo kung nasaan sila sa kanilang pinakamahusay, hindi ba?

[Dick] Malamang dapat akong manatili.

[Harold] Well, ikulong mo sila paminsan-minsan,

[indistinct] minsan.

-[Barbara] Mr. Ballard-- -[Harold] Tatahimik ka ba?

[Barbara] Hindi. Ito pa rin ang palabas ko.

[Harold] Well--

[Barbara] May isa pa akong tanong sa iyo.

[Harold] Hindi kita kausap, kausap ko si Dick,

kaya kapag natutunan mong isipin ang iyong sariling negosyo,

at hayaan mo akong kausapin si Dick, ayos lang. Paalam.

Karaniwang sinasabi niya sa kanya na tumahimik sa sarili niyang palabas.

Siya ito.

Kilala ka sa mga nakakatakot na bagay

sinasabi mo tungkol sa mga kababaihan, tungkol sa mga pangkat ng lahi.

Bakit mo sinasabi ang mga bagay na ganyan?

Well, ganyan ang iniisip ko.

At gaya ng sinabi ko noon, sinasabi ko sa mga tao ang iniisip ko.

Wala akong iniisip na isang paraan

at pagkatapos ay sabihin sa ibang tao ang ibang paraan.

At para masundan iyon,

mayroong isang kuwento ng CBC Fifth Estate na ginawa sa kanya noong 1980.

At may mga mics silang nakasabit sa kanya.

Kapag ginagamit niya ang N-word sa paligid ng mga atleta

o tungkol sa mga atleta, alam mo ba?

[lalaki] Kelly.

At siya ay isang impiyerno ng isang-- siya ay isang impiyerno ng isang player din.

[Harold] [bleep]

Hindi, talaga? Hindi, teka.

Hindi mo iniisip na ang pagiging [bleep] ay tinatawag na Kelly, di ba?

[hindi malinaw].

[Harold] Hindi. Tiyak na hindi.

Ito ay hindi lahat para sa palabas.

Naniniwala ako na-- iyon ang lalaking nagsasalita ng ganyan.

Iyon ay-- iyon ang naging dahilan niya.

Bagama't, hindi ito kinukunsinti sa panahon ngayon,

Sa tingin ko siya ay lumaki sa mga tao,

o ito ay isang pamilyar na komento at isang pamilyar na paglalarawan.

At sa tingin ko ay wala ng magpapabago sa kanya ngayon.

At kung nakakasakit siya ng mga tao, sasabihin lang niya,

"Wala akong pakialam, wala akong pakialam.

Iyon ang nararamdaman ko, at iyon ang iniisip ko,

at ganyan ako magsalita.

Kung hindi nila ito gusto, hindi nila kailangang gawin ito."

[interviewer] Nangyayari ba ito sa iyo

na baka sila ay masaktan ng husto

-sa pamamagitan ng iyong tinutukoy-- -Ay, sa tingin ko ay hindi.

Gusto mong masaktan diyan? katangahan yan.

Hindi ka makalusot sa dalawang pangungusap na pag-uusap

kay Harold nang hindi ito puno ng invective

at, eh, kahalayan.

Sa unang pagkakataon na pinayagan ang isang babaeng reporter sa silid ng Leaf.

At ipinaglalaban niya iyon sa liga

saglit lang, ayaw niya ng kahit sinong babae

sa-- sa-- Reporters sa kwarto.

Kaya pagkatapos ng laro, ang mga lalaki ay naghahanda

and she's standing over here at pumasok si Harold

at nakikita niya siya

at ito ay uri ng isang kalkuladong hakbang,

sa sandaling lumagpas siya sa kanya,

lumingon siya sa kwarto at sumigaw,

"Mag-ingat, boys, mayroon kaming isang lizard watcher dito."

at patuloy na naglalakad, at parang, oh. [tumawa]

[McKenny] Rosie Dimanno o Christie Blatchford.

Hindi sila hockey fan.

Nandoon lang sila habang ginagawa ang trabaho.

Kailangan nilang bumaba at kumuha ng ilang mga panayam

at upang makakuha ng mga panayam,

kailangan nilang pumunta sa dressing room at--

at sabi ni Harold ay ayaw niya silang papasukin doon.

Pumasok sila doon, nagbihis ng kalahating damit,

Gustong magdala ng malawak, iyon ang pinakamasama.

Kung ang malawak ay pumasok habang ako'y hubad,

Sasabihin ko sa iyo, tatagal ka pa

upang makalabas kaysa makapasok.

And I told her, yun ang mga kondisyon.

Tanggalin mo ang iyong damit at pumasok ka

may mga lalaki kasi kami diyan na may mga titi hangga't braso mo.

[reporter] Kailangan nating mag-bleep dito, guys.

[reporter] Hindi ko magagamit yan, Harold.

Bakit? Ano ang problema nito?

-[reporter] Harold, ito ay-- -Ito ay ang katotohanan.

Baka madala pa siya nito sa kung saan.

Tumawa ako ng malakas noon, pero ngayon...

alam mo, walang pagkakataon na ipapalabas ng sinuman ang clip na iyon

o kahit na gamitin ito bilang isang quote.

Legal, hindi man lang nila mailagay ang mga bagay sa TV

na sinasabi niya. [tumawa]

Ibalik mo ito sa iyong mga producer.

"Gusto mong patakbuhin ito?" "Uh, hindi, sa tingin ko ay hindi."

[tumawa]

Ito ay hindi kailanman naging isang tamang paninindigan na magkaroon, malinaw naman.

At, uh, ito ay kasama ng pagiging may karapatan.

Kaakibat nito ang pagiging insecure at kasama nito,

alam mo, hinahamon ng isang taong nararamdaman mo

hindi dapat magkaroon ng tamang boses para hamunin ka.

Sa tingin ko, sa isang tiyak na lawak...

Si Ballard ay mas matalino kaysa sa media

dahil sa huli ay makakapaglaro siya ng mahabang laro.

Alam niyang mapupunta siya sa ganoong posisyon ng kapangyarihan

para sa mga taon, para sa mga henerasyon.

Kaya ang pressure na iyon, sa tingin ko, ay nagdulot ng maraming tao

para sumama kay Harold

sa halip na itulak laban sa kanya.

Napagpasyahan ni Harold na ito na ang oras

upang gumawa ng isang paninindigan laban sa mga kababaihan sa-- sa locker room.

At kaya, naaalala ko ang mga editor ng sports sa Toronto

at ang pamunuan ng mga manunulat ng hockey ay nagsama-sama

sa isang maliit na restaurant sa King Street

sa gabi bago ang laro, at nagpasya kami

na isasama namin si Harold.

At ang tanging paraan para kunin si Harold ay sa pamamagitan ng,

una sa lahat, sa sorpresa,

at pagkatapos ay dalawa, sa pamamagitan ng pagpapakita ng puwersa.

At kaya, napagkasunduan namin iyon kinabukasan

lahat kami ay bababa sa Maple Leaf Gardens.

[announcer] Kagabi, ang Toronto chapter

ng Professional Hockey Writers Association

sumugod sa loob ng dressing room

upang ipakita ang kanilang sama ng loob sa kanilang isinasaalang-alang

isang hindi propesyonal na kapaligiran sa pagtatrabaho.

[Parrish] Sa sandaling matapos ang laro,

o humahantong sa pagtatapos ng laro,

mas maraming tao ang lumabas sa-- sa labas ng press box

sa Maple Leaf Gardens kaysa sa nakita ko,

bumaba sa dressing room,

at sampung minuto pagkatapos ng laro,

ang pinto ay dapat na bukas,

kaya kung sino man ang pinuno ng linya

Kakabukas lang ng pinto at pumasok na kami

at ito ay isang napakasikip at masikip

Leafs dressing room noong mga panahong iyon.

Ngunit marahil mayroong 35 sa amin na malakas, kabilang ang mga kababaihan,

na papasok lang sa dressing room

habang nandoon si Harold.

Hindi pa lumalabas ng dressing room si Harold.

Nakatayo siya roon dala ang kanyang tungkod at winawagayway iyon.

Umalis ka dito! Umalis ka na dito!

Labas! Fuck!

At mananatili iyon

isa sa mga nagtatagal kong larawan ni Harold.

I mean, nagrarant at nagra-raving lang sa kanyang tungkod

at winawagayway ito sa lahat.

Kung naging matino sana ako,

Dapat ay nakuha ko ang isa sa mga hockey stick

at pinugutan ng ulo ang mga bastard.

[reporter] Ngayon, gaya ng sinasabi ng liham,

"Sa liwanag ng martsa kagabi,

ang buong Leafs dressing room ay walang limitasyon

sa lahat ng babae at lalaki na reporter."

[interviewer] Harold, ang media sa Toronto,

sila ba ay masyadong matigas sa iyong hockey club sa mga araw na ito?

Oh hindi. Sila ay isang grupo ng mga jerks.

Sino ang nag-aalala sa mga sinasabi nila?

Lalo na yung grupo ng Globe at Mail, sila, eh,

Dapat silang nagsusulat, eh, mga librong pambata

o komiks o isang bagay na katulad nito.

Hinahabol mo pa rin ang mga lalaki sa Globe?

Bakit hindi-- bakit hindi?

Sila, eh, ang ibig kong sabihin,

kapag pinag-uusapan mo ang tungkol sa mga halfwits, kailangan mong pag-usapan ang tungkol sa kanila.

[nagsalaysay] Hindi napigilan ni Ballard ang kanyang dila

para sa sinuman o kahit ano,

ngunit sa puntong iyon ng kanyang buhay, ang isang palaging mayroon siya

na nagpapanatili sa kanya medyo kahit kiel ay King.

Namatay si King noong Nobyembre 10, 1986.

Sa tingin ko ay walang nakakakilala kay King

na, uh, hindi niya iisipin araw-araw

o kapag may hockey game

dahil napakaraming aspeto ng mga bagay na ginawa niya,

hindi lamang sa hockey, ngunit sa iba pang mga bagay.

At hindi ko napagtanto kung gaano kalaki ang pagkawala

papunta na yan sa building.

Hindi ko akalain na maaayos niya ang bagay na ito.

Okay naman si Harold noong nabubuhay pa si Haring Clancy,

at nang mamatay si King,

nagsimula siyang bumaba ng medyo mabilis

at sa tingin ko siya ay may edad na bago ang sinuman ay naniniwala na siya ay

upang maging tapat sa iyo.

[Clark] Sa tingin ko iyon na ang kanyang huling tunay na pagkakatali sa hockey

dahil si Haring Clancy ay isang buhay

hanggang hockey player, referee, coach.

Ginawa niya ang lahat sa laro at siya ay nagmamaneho tuwing umaga,

mag-almusal kasama si Harold sa Hot Stove.

At nang pumasa si King, na--

Sa tingin ko iyon na ang huling tunay na koneksyon...

sa hockey sa kanyang panahon ng isang taong talagang pinagkakatiwalaan niya.

[Williams] Sabay silang umupo sa Muppet box na iyon

'til the day na hindi nila magawa.

Sa tingin ko ito ay--

it was a movie, those two guys as far as I am concerned.

Mahal ko si King.

Ibig kong sabihin, pinangalanan ko ang aking anak na babae pagkatapos ng King.

[Parrish] Siya ay isang mas malungkot na pigura

dahil ginawang tao ni King si Harold.

Si King ay may sense of humor at nakikisama sa lahat.

And, so, kung mag-hang out sila ni Harold

at siya at si Harold ay magkaibigan, naisip ko,

"Well, baka may ibang side si Harold."

Hindi ko pa nakita, pero baka may ibang side.

[tagapagsalaysay] Talagang may iba't ibang panig si Ballard

sa kanyang katauhan,

ngunit para sa lahat ng kanyang katapangan, bluster, at brouhaha,

isang bagay na bihirang pag-usapan ay ang kanyang pagkakawanggawa.

[man 1] Ang kanyang laro sa Ontario para sa mga may kapansanan.

[lalaki 2] Para sa pisikal na may kapansanan.

Kasali siya sa swimming at nanalo siya ng tatlong gintong medalya.

-Ganoon ba? -Hindi ba super?

Well, ayos lang.

[narrator] Hindi sinubukan ni Ballard na itago

ang kanyang galit sa media.

Ang ginawa niyang pilit na itinatago

ay ang halaga ng pera na ibinigay niya sa kawanggawa.

Magbibigay si Harold ng $25,000,

$50,000, uh, sa isang pagkakataon,

at malaki ang pera noon...

sa Espesyal na Olympics.

Sa isang kondisyon:

na walang makakaalam kung saan nanggaling ang perang iyon.

At nakiusap kami kay Harold, tulad ng,

kailangan mong hayaan kaming magkwento ng kwentong ito.

At sinabi niya, "Hindi.

Iisipin nila na nanlambot ako."

Ngunit ang pera ay patuloy na dumarating, uh, sa Espesyal na Olympics.

[Stellick] Sa tingin ko ay nagmamalasakit siya sa kawanggawa.

Naaalala ko ito noong panahon ng Pasko,

tatawag siya sa-- sa vault,

at doon itinago ang pera,

at maglalabas sila, tulad ng, $50,000 sa cash

at makikita mo siya sa likod doon na naghahain

sa iba't ibang sobre.

[announcer] Isang gentleman na naging malaking tulong

sa malalaking kapatid na lalaki, si G. Harold Ballard.

[Cherry] Marami siyang ginawa para sa charity

na walang nakakaalam.

Ayaw niyang may mag-isip na mabuti siyang tao.

Huwag mo na akong tanungin kung bakit.

[announcer] Ito ay hindi kapani-paniwala.

[Cherry] Naalala ko nung Junior Club

ay doon at nagkaroon sila ng malaking away.

Ang suntok sa Piestany, sa tingin ko nakuha nila--

Ibibigay niya sa kanila ang lahat ng gintong medalya.

[Joshi] Para ipakita ang suporta niya sa nangyari.

Lahat kami ay nagagalit, nagagalit sa oras na iyon,

ngunit ito ay si Harold Ballard, ang may-ari ng Maple Leafs

sino ang gagawa ng ganoong klase ng magnitude sa batang ito.

Husky [hindi malinaw]

[hindi malinaw]

Mga tigre, kainin sila ng hilaw.

[nagsalaysay] Pagkatapos ng mga nabigong pagtatangka na ilunsad

isang bagong franchise ng CFL noong unang bahagi ng '70s,

Binili ni Ballard ang nahihirapang Hamilton Tiger-Cats

sa murang $1.2 milyon noong 1978.

Noong '80s, naging sila

ang kanyang pinakamatagumpay na prangkisa sa palakasan.

Ginawa ng koponan ang Gray Cup noong 1980,

'84, at '85

bago tuluyang mapanalunan ang lahat noong 1986.

[reporter] Gustung-gusto ni Hamilton ang koponan ng football nito

at kahit mahal niya si Harold Ballard,

ang lalaking kinasusuklaman ng lahat.

[Iaboni] Nang manalo siya noong 1986 sa Gray Cup,

isa rin ito sa pinakamalungkot na panahon

Nakita ko si Harold Ballard dahil namatay si King Clancy,

kaya wala na yung sidekick niya.

So at the end of the game, andun siya mag-isa.

Sa wakas ay nanalo na siya ng kampeonato

at hindi niya ito maibabahagi kahit kanino.

Walang tao doon. Maaari mong sabihin na siya ay nasa--

sa pagbaba sa kalusugan.

Napakabagal niya sa paglalakad.

Nahihirapan siya sa kanyang mga paa.

At pinababa ko na siya.

And then, napanood ko siya sa media conference.

At nakita ko ang lalaking ito mula noong unang bahagi ng dekada '70,

hanggang 1986.

At pinapanood ko siya.

At sinabi ko sa aking sarili, "Nakakalungkot ito

dahil hindi pwedeng maging Harold Ballard si Harold Ballard."

Hindi siya ang sarili niya.

Ibig kong sabihin, itatapon niya ang kakaibang linya.

Ngunit sa tingin ko ang katotohanan na siya ay nawawala

Wala si King Clancy

para makita ang ultimate championship na ito

at ang katotohanang may nanalo siya

marahil ay lubos na nabigla sa kanya.

[narrator] Oo, namatay si Haring Clancy noong taong iyon,

ngunit hindi nag-iisa si Ballard.

Ilang taon na ang nakalipas, isang misteryosong babae

dumating sa buhay niya from the blue...

Nagpakita siya nang hindi ipinaalam sa Maple Leaf Gardens isang araw

at hindi na umalis.

Naalala ko ang unang araw na nakita ko siya.

Iyon ay kaarawan ni G. Ballard.

At nasa labas siya ng opisina na may dalang birthday cake.

At naaalala ko si Stan Obodiac na dinala siya

para makita si G. Ballard na may dalang birthday cake.

At ang natitira ay kasaysayan.

Sila ay ganap na tugma.

Dalawang gisantes sa isang pod dahil siya ay isang con at gayon din siya.

Sinasabi ko sa iyo kung gaano ito kakaiba,

tinawag niya ang kanyang sarili na Mrs. Ballard sa loob ng maraming taon.

Hindi niya ito pinakasalan.

Binuhay niya siya. Binuhay siya ni Yolanda.

Siya ay mas malinaw kaysa sa isang $3 bill.

Okay, pumasok siya na parang toro sa isang china shop.

Tinarget niya siya, at, uh,

hindi siya niloko nito, pero siya ay walang humpay.

At sa huli, kailangan niya, halos, isang nursemaid sa ganoong paraan.

Si Yolanda ay gumawa ng ilang matalinong bagay.

Siya, eh, binili sa kanya ang aso, TC Puck.

Mahal na mahal niya ang aso.

[Stellick] Ang hamon sa larawan ng pangkat na iyon ay,

hindi mahalaga kung paano tumingin ang sinuman sa larawan,

kinailangan naming mapaupo si TC Puck.

Ilalagay mo siya sa yelo

at ang kanyang mga bola ay magyelo at siya ay tumalon.

At binigyan niya kami ng tuwalya na ilalagay sa ilalim bilang mga hita.

Ngunit ang kanyang ikatlong taon ay umupo siya, walang problema sa yelo,

ngunit dahil ang kanyang mga bola ay hindi nagyeyelo.

Kaya iyon ang kanyang pinakamalaking kontribusyon.

Madalas siyang tinatrato ni Harold.

Gawin ito. Bigyan mo ako niyan.

Sabi ng lahat, "Naku, gold digger siya. Ginawa niya ito."

Sabi ni Harold, "Ah, ano ba?

Kung ano ang ibigay ko sa kanya, ibibigay ko sa kanya."

Hindi ko alam kung ano ang iniwan niya sa kanya,

pero sa tingin ko siya ang naging kapalit ni King.

Tulad ng naging kapalit ni King kay Stafford.

May gusto si Harold sa tabi niya sa lahat ng oras.

At siya iyon.

[McKenny] Nakikita ko si Yolanda na naglalakad sa kabilang kalye

'kasi nakatira siya sa Granby Street, basta--

sa timog lang ng mga hardin.

At dumaan siya sa kabilang kalye.

Sabi ko, "Yolanda, kamusta?"

And she goes like that.

At mayroon siyang, parang, limang singsing na diyamante

na may malaking ngiti sa kanyang mukha.

Natagpuan ko siyang napaka-kahanga-hanga,

uh, indibidwal na gustong magpatakbo ng kanyang buhay.

Kaya, naramdaman ko na ito ay isang masamang bagay sa kanyang buhay

para makasama siya. Kaya ako--

Sa tingin ko iyon ay isang bagay na--

na at the end of the day, tungkol siya kay Yolanda.

Uh, ngayon, inalagaan niya siya.

I think she-- she did care for him.

Ngunit gusto rin niyang tiyakin na--

na kapag wala na si Harold, na inalagaan siya.

Malamang nagustuhan niya ang lahat ng paghaharap

at lahat ng pagtatalo at lahat ng bagay na iyon

dahil hindi siya umaatras sa kanila.

Makikipagtalo siya sa kanya. Hindi siya natatakot sa kanya.

Noong naging opisyal na siya sa kalooban...

hindi niya inalis ang anumang bagay sa kanya,

sasabihin ko sayo yan.

[tumawa]

So, may general manager's office sa likod

at isang beses, noong bumalik ako doon,

may Yolanda,

at naka-undergarments lang siya

at lumabas siya ng apartment para gamitin ang telepono.

At naisip ko, "Hindi ko akalain na ito ang magiging opisina ng GM."

At pagkatapos ay naging walk in closet ito para sa Yolanda

sa susunod na linggo.

Maaga siyang nagsaya.

Siya ay isang mababang-rent na bersyon

ng mga Kardashians o ang magkapatid na Gabor.

Ganyan siya noon.

Kailangan niya ng pera. Kailangan niyang makapasok sa isang lugar.

Ang sabi-sabi ay bago siya dumating sa lease

na nagpapatakbo siya ng negosyong limousine,

ngunit naisip ng mga tao na ito ay isang escort na negosyo.

Hindi sila sigurado.

Ngunit mayroon siyang lahat ng uri ng problema sa pananalapi.

Alam mo, iyon ang ginawa ng mga bata

mas edgier pa.

[narrator] Habang papalapit sina Yolanda at Ballard,

Mga anak ni Ballard,

Bill Harold Jr., at Mary Elizabeth,

lalong nababahala

tungkol sa kalikasan ng kanilang relasyon.

[Ormsby] Namuhay siya sa napakaraming mga babala

sa daan.

At sa huli, alam mo,

ang mga relasyon sa pamilya ay pilit sa kanyang mga anak.

Kinaladkad palabas sa mga korte.

Pinapalitan niya ng pangalan si Yolanda

kay Ballard nang legal.

At pagkatapos ay sinasabi ng ilang account na siya rin, alam mo,

pagnanakaw din sa kanya, alam mo,

may pera na napupunta sa kanya na hindi niya alam

at, alam mo, [sighs]

nawalan siya ng kontrol sa maraming bagay,

hindi lamang ang kanyang sariling kalusugan,

ngunit marahil ang kakayahang gumawa ng napakahusay na mga desisyon.

[narrator] Ang mental at pisikal na estado ni Harold Ballard

pareho silang bumababa.

Noong 1988, inatake sa puso si Ballard

habang nagbabakasyon sa Florida kasama si Yolanda.

[reporter] Si Harold Ballard ay kumportableng nagpapahinga

dito sa Miami Heart Institute,

isa sa pinakamagandang pasilidad

para sa mga pasyente ng atake sa puso sa U.S.

Mayroon kaming mga pangulo dito, mayroon kaming mga pinuno ng estado,

marami na tayong dignitaryo at celebrity.

At kailangan kong sabihin na G. Ballard

ay lumikha ng higit na interes,

tiyak na mas maraming tawag sa telepono kaysa sa sinumang naaalala ko.

Ayos lang siya.

Ayos lang. Siya, eh, gising na siya. Naglalakad-lakad siya.

Ang mga doktor ay-- ay talagang medyo nagulat.

Ngunit ako, alam mo,

Hindi na ako nagulat sa ginagawa ni Harold.

[interviewer] Ano ang ibig mong sabihin diyan?

Siya lang-- Siya ay isang...

Ang kanyang katawan ay kasing laki ng karakter niya.

Siya lang-- Dumadaan siya sa mga bagay na ito.

[narrator] Bumalik sa Toronto,

patuloy na lumaki ang tensyon sa loob ng angkan ng Ballard.

[news anchor] Isang hukom ang nagdeklara sa kanya

walang kakayahan sa pag-iisip.

Kaya sina Yolanda Ballard at anak ni Ballard,

Mary Elizabeth Flynn, pumunta sa korte

upang labanan kung sino ang dapat maging tagapag-alaga

ni Harold Ballard at ng kanyang multimillion dollar empire.

Kailangan ako ni Harold.

Kailangang-kailangan ako, gaya ng kailangan ko kay Harold.

Inaalagaan silang mabuti.

Walang kumakain sa mga basurahan.

Lahat sila ay may magandang edukasyon.

At kung ano ang naiwan nila sa, uh,

grab bag pag punta ko, bahala sila.

Mag-aaway sila ng parang impiyerno tungkol dito.

Magkakaroon ng mga demanda at digmaan, at lahat ng iba pa.

Hindi ako nag-aalala tungkol dito.

Hindi ko sinusubukan na gawing paborito ang sinuman.

Gusto kong isipin nila na isa akong miserableng bastard.

At iyon ang-- iyon ang paraan upang patakbuhin ito.

Siya ay napaka manipulative at matalino

ngunit maaari bang mananaig ang mga pinunong sibil?

Maaaring tinawag niya sila at sinabing,

"Alam mo, bigyan na lang kita ng pera?"

Ngunit sa halip, ito ay naging isang hindi kapani-paniwalang acrimonious.

Ito ay isang kakila-kilabot, kakila-kilabot na oras sa likod ng mga eksena, sigurado ako,

ngunit ang mga pagpapakita sa publiko ay mas masahol pa.

Ang kwento ng Yolanda,

kung saan tumakbo siya sa Molson Cup press conference

sa kanyang bathrobe at, uh,

mga curler na may strip na sirloin na dumikit sa kanyang mata,

sumisigaw na nasuntok lang sa mata.

Sa amin, 15, 20 sa amin na naroon,

para kaming nakatingin sa isa't isa...

"Nasa bayan pa ang sirko."

[reporter] Nag-iimbestiga ang pulisya

isang umano'y pananakit

sa kasama ni Ballard na si Yolanda.

At tinanong ng pulisya ang anak ni Harold na si Bill Ballard.

Si Bill ay tila malamig na sinaksak si Yolanda, diumano.

[reporter] Tinanggihan ni Bill Ballard ang pag-atake kay Yolanda Ballard.

Nang magkaaway sila ni Yolanda

sa opisina ni Harold Ballard noong nakaraang taglagas,

Inilarawan ni Bill Ballard ang Yolanda bilang wala sa kontrol.

Sinabi rin niya iyon noong inakusahan siya nito

sa pagtatangkang salakayin siya, gumanti siya...

Ipagpatuloy mo!

Ano bang problema mo?

[reporter] Halatang iniistorbo ka

na pinag-uusapan ng mga tao ang iyong personal na buhay.

ayos lang.

Sila-- natutuwa sila sa pakikipag-usap tungkol sa akin.

Hayaan mo na sila.

Nakita mo na ba akong sinubukan at pigilan sila?

[reporter] Hindi, ngunit nakakaabala ito sa iyo.

Well, nakita mo na ba akong sinubukan at pigilan sila?

Bakit wala kang utak

at isipin mo ang sarili mo?

[reporter] Ito ay-- Dati kang nagsasabi ng mga bagay--

Ah, kuha ka-- Kayo ang nagpapasakit sa akin.

[nagsalaysay] Sa kalaunan ay nahatulan ng pag-atake si Bill

at nagmulta ng $500.

Gayunpaman, para kay Harold Ballard, ang kanyang oras ay malapit nang matapos.

[Stellick] As far as his condition, stable na.

Isa siyang diabetic, at dapat tayong mag-alala.

[reporter] Ano ang pakiramdam mo, Harold?

Hindi masyadong maganda.

[narrator] Si Harold Ballard ay namatay noong ika-11 ng Abril, 1990.

[malungkot na tumutugtog ng piano music]

[news anchor] Iyon ang huling pagbisita ni Harold Ballard

sa Maple Leaf Gardens.

Nang bumukas ang mga pinto, ang matagal nang kasama ni Ballard,

Yolanda Ballard, binigyan ng isang oras para sa isang pribadong pagbisita.

[reporter] Yolanda, kumusta ka ngayong umaga?

Napakalungkot.

Siya ay napaka, napakatigas minsan,

pero, siya eh, malambot din siya sa loob.

Marami siyang karakter at, um...

marami siyang kalooban at maraming pagsisikap na gawin

kahit anong gusto niyang gawin.

♪

[reporter] Sa buhay, siya ay isang mapangahas na karakter.

Sa kamatayan, bigla siyang naging

isa sa mga pinaka mapagbigay na pilantropo ng Toronto.

[Abogado] At ang benepisyaryo ng ari-arian na ito ay kawanggawa.

[reporter] Iyon ang announcement

mula sa abogado ni Harold Ballard ngayon.

At sinabi ng tatlong batang Ballard

inasahan nila ito at ayos lang.

Sila ay bawat milyonaryo bago pa man mamatay ang kanilang ama.

Hindi natin kayang gastusin ang mayroon tayo ngayon.

So, I mean, magkano-- magkano pa?

At, alam mo, sa personal, hindi ko kailangan ng pera.

Marami akong ginagawa sa sarili ko. [tumawa] Kaya...

[reporter] Kung magkakaroon ng away sa kalooban ni Ballard,

ito ay magmumula sa kanyang matagal nang kasama, si Yolanda,

sino ang tatanggap ng $50,000 sa isang taon habang buhay

o hanggang ikasal siya.

Alam mo, mayroon siyang nakuha, sa palagay ko, sa mundo.

Ngunit binili siya ni Stavros ng katahimikan.

Ang tsismis ay si Steve Stavros

binigyan siya ng limang milyong dolyar at isang pares ng ginto

upang hindi na muling magsalita,

at hindi siya nagsabi ng masamang salita tungkol sa kanya.

Personally [hindi malinaw] nakakakuha ng mas kaunti.

Sa tingin ko ito ay isang uri, alam mo, mabuti--

Isang magandang kasunduan.

[interviewer] Nakikita mo ba siyang nakikipaglaban dito?

[Bill] Ako--

A, ayoko na siyang makita muli,

pero si B, wala na siyang ginagawa na ikinagulat ko.

[Stellick] Akala ko sigurado

susuotin niya ang perang iyon.

At makikita mo si Yolanda

sa front page ng Toronto Sun,

alam mo, may tasa sa kamay niya

sa isang sulok ng kalye at isang tungkod, alam mo, sinasabi,

"Niloko ako ng pamilya Ballard sa lahat."

[nagsalaysay] Harold Ballard na pag-aari

isa sa pinakamatagumpay na franchise

sa kasaysayan ng NHL.

Ngunit sa ilalim ng kanyang pamamahala, ang Maple Leafs,

mga nanalo ng 13 Stanley Cups,

ngunit wala mula noong 1967,

nagtiis ng sampung sunod-sunod na pagkatalo.

Mula 1979 hanggang 1989.

♪

[Brunt] Nakapagtataka na hindi niya pinatay ang bagay na ito.

Hindi niya ito kayang patayin at hindi ito kayang patayin ng expansion.

At, alam mo, milyun-milyong opsyon sa telebisyon

at online at lahat ng bagay na iyon ay hindi pa rin makapatay nito.

Ito ay nasa labas, ito ay nasa mga gene sa isang lugar pa rin

na siya, alam mo, hindi niya nagawang patayin ito.

Ngunit, alam mo, ako ay medyo-- ikaw-- nagtataka ka,

alam mo, maaari kang magkaroon ng ilan sa mga iyon, tama?

Parang siya-- May-- Maaaring siya ang lalaking iyon.

Maaaring siya ang minamahal na may-ari

ng Toronto Maple Leafs, alam mo,

na nag-aalaga sa kanyang mga alumni at, alam mo,

bumuo ng isang malakas na koponan, at kumuha ng isang mahusay na coach,

at hayaan siyang gawin ang kanyang trabaho.

At, alam mo, at pagkatapos ay mahimalang, noong 1982,

nanalo sila sa Stanley Cup sa unang pagkakataon mula noong 1967

at napuno ang mga lansangan

at maaaring siya ang lalaking iyon, tama?

Hindi ba't mas mabuti, alam mo?

Hindi ba't mas maganda iyon kaysa sa kwento

sinasabi natin dito?

Kung ang Leafs ay nanalo lang ng isang Stanley Cup

sa ilalim ng kanyang pagmamay-ari, maaalala siya ngayon

bilang isang nakakatawa, magagalitin na lumang scam.

[Vaive] Pinatakbo niya ito na parang isang sirko.

Ito ay-- [tumawa]

Araw-araw,

isang bagay sa isang pahayagan ng ilang mga hangal na bagay

na sinabi niya, alam mo, ay nasa harapan at gitna.

At hindi ito tungkol sa hockey team.

Tungkol lang ito kay Harold.

At iyon ang layunin ni Harold, naniniwala ako,

ay upang makakuha ng sa harap na pahina ng sports araw-araw.

At siya-- at medyo nakaya niya iyon.

Ang kanyang kampeonato ay ang pagiging lalaki,

ay, uh, ang mukha ng prangkisa,

kaya naman kapag, alam mo, mga miyembro ng prangkisa,

maging sikat at minamahal na mga kapitan

o talagang matatalinong coach, itinulak laban sa kanya,

mabilis silang tinanggal sa prangkisa.

Kaya, sa tingin ko, walang tanong, ang kanyang mga motibasyon

dapat nasa harap at gitna sa lahat ng oras.

Ang huling linya ng obituary ay nagsasabing...

"Si Harold Ballard ay nauna na

ng kanyang asawa, si Dorothy, at ng kanyang hockey team."

At, uh, marahil iyon ang nagsasabing ito ang pinakamaganda sa lahat.

[Brunt] Si Harold, alam mo, ibang klase.

Siya ay dumating sa pamamagitan ng kanyang pera sa ibang paraan.

Hindi niya nilalaro ang mga patakaran,

at wala siyang pakialam sa ugali

inaasahan ng isang tao sa kanyang posisyon.

At sa tingin ko siya ay nag-flip ng gitnang daliri

sa mga tao araw-araw.

[McKenny] Sa palagay ko hindi niya kinuha

kahit anong kurso ng Dale Carnegie, alam mo.

Ito ang aking gusali, ito lamang ang gusali sa bayan,

kung hindi mo gusto, fuck off.

Iyon ang ideya niya sa PR. [tumawa]

Team niya iyon. Pagmamay-ari niya ito.

Hindi natin kailangang gustuhin kung paano niya ito ginawa,

ngunit ito ay kanya.

[Parrish] Kapag tumingin ka sa pantheon

ng mga may-ari ng palakasan sa kasaysayan,

sino ang pinakadakila at sino ang pinakamasama?

At ang pangalan ni Harold, kahit ngayon, 30 taon pagkatapos ng kanyang pagpanaw,

nakakasama ito sa listahang iyon

ng pinakamasamang may-ari.

Ito ay dahil sa kumbinasyon.

Hindi siya malakas na hockey guy, hindi nagbabayad

at hindi umupa ng malalakas na tao sa hockey,

at hindi rin siya napakagandang tao.

Tiningnan ko siya malamang

sa parehong antas ng isang lolo.

Alam mo, ang gusto niya sa iyo ay--

ay napaka basic.

Maging handang mamatay para sa tuktok na iyon.

At kapag dumudugo ka, mas mabuting maging asul at puti.

Hindi mahalaga kung ano siya...

Minahal ko siya. Minahal ko siya.

Sa palagay ko ay hindi niya naiintindihan ang modernong laro,

lalo na pagkatapos ng serye ng '72,

kapag nagbago ang pagsasanay mula sa itinuro ng mga Ruso

tungkol sa off ice training,

kapag nagbago ang diskarte sa laro,

kapag pumasok ang videotape.

Mga internasyonal na manlalaro, may mga lalaking nagsasalita ng Swedish

sa dressing room dahil sa pag-iyak ng malakas.

Hindi madaling ibagay iyon kapag ipinanganak ka noong 1903

sa isang monocultural na lungsod.

Ngunit ang mga taong nag-adapt ay nanalo ng Stanley Cup,

at si Harold ay nakaupo lang sa kanyang booth kasama ang matandang Haring Clancy.

At natalo sila. At natalo sila, at natalo sila, at natalo sila.

At naaalala siya bilang isang talunan.

[reporter] Ipinaalala mo sa akin ang kuwento

ng may-ari ng sirko na pumupunta sa isang maliit na bayan

at kumuha ng puting kabayo at nagpinta ng mga itim na guhit dito

dahil sabi niya hindi pa sila nakakita ng zebra.

Kaya, maaari rin itong maging isang zebra.

-Tama ka. -[reporter] Isa kang con artist.

Well, yun ang tawag nila sa akin.

[interviewer] Hindi mo tinatanggihan?

Hindi hindi Hindi.

[nagsalaysay] Mula nang mamatay si Harold Ballard,

ang koponan ay nagkaroon ng isang dakot ng mga up

at maraming down.

Kaya, bilang isang millennial, tiyak na narinig mo ang tungkol sa

ang sumpa ni Harold Ballard

at kung paano ang kanyang pag-aalinlangan

at, alam mo, ang mga negatibong gawa ay maaaring nagmumulto sa prangkisa

sa parehong paraan na ang Sumpa ng Babe

bagay sana sa baseball.

Umaasa ako, pero...

minsan kahit ang pinakamabuting pag-asa ay nasusubok.

Sa tingin ko mayroon silang napakatalino na mga tao

nagpapatakbo ng organisasyon, ibang-iba ang isip ng mga tao

mula sa maraming iba't ibang mga paraan na magkakasama

upang makatulong na bumuo ng inaasahan nilang isang panalong koponan.

Feeling ko may something

inilagay sa pangkat na ito

na pumigil sa kanila na magtagumpay.

Napakagaling nila.

[narrator] Ngunit sa lahat ng ito, mga tagahanga ng Leafs sa buong mundo

patuloy na umaasa at mangarap na marahil

ito na ang magiging season sa wakas

na sinira ng Toronto Maple Leafs ang sumpa ni Ballard.

[musikang rock