All language subtitles for Doctor.Cha.S01E12.KOREAN.WEBRip.x264-ION10 (2)
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:48,548 --> 00:00:51,928
(คุณหมอชา)
2
00:00:54,012 --> 00:00:55,812
ความรักคือสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ใช่เหรอครับ
3
00:00:55,889 --> 00:00:57,219
คุณผ่านประสบการณ์จริงมาแล้วนี่
4
00:00:59,601 --> 00:01:00,691
แล้วยังไง
5
00:01:00,769 --> 00:01:03,149
แกเลยป้วนเปี้ยนใกล้เมียฉันเหรอ
6
00:01:05,190 --> 00:01:06,270
ถ้าใช่แล้วจะทำไม
7
00:01:06,858 --> 00:01:07,688
อะไรนะ
8
00:01:07,776 --> 00:01:10,896
ไม่เคยพบเคยเห็น
ไอ้ ******* แบบนี้เลยเว้ย
9
00:01:11,613 --> 00:01:12,743
เฮ้ย
10
00:01:13,698 --> 00:01:14,948
มีสิทธิ์อะไรมาด่าฉันวะ
11
00:01:15,033 --> 00:01:17,333
ก็แกมันสมควรโดนด่าไง จะทำไม
12
00:01:18,703 --> 00:01:20,583
เฮ้ยๆ ทำอะไรกันเนี่ย
13
00:01:20,663 --> 00:01:22,253
บงซุกนี่เรื่องของเรานะ
พวกคุณแย่งซีนทำไม
14
00:01:22,332 --> 00:01:23,962
แก
15
00:01:24,667 --> 00:01:26,837
เป็นหมอแท้ๆ
นี่โรงพยาบาลนะ ทำอะไรกันเนี่ย
16
00:01:26,920 --> 00:01:28,090
เป็นอะไรกันไปหมดเนี่ย
17
00:01:30,632 --> 00:01:31,882
อย่าปอดแหกไปกัดเขาสิ
18
00:01:33,092 --> 00:01:33,972
เดี๋ยวจะเจ็บตัว
19
00:01:34,052 --> 00:01:35,182
- เลือดกำเดา
- เลือดกำเดา
20
00:01:39,933 --> 00:01:42,023
อาจารย์หมอพวกนี้
ทำอะไรในโรงพยาบาลเนี่ย
21
00:01:43,311 --> 00:01:44,691
อันตราย อย่านะ
22
00:01:47,190 --> 00:01:48,190
อาจารย์ซอ
23
00:01:50,610 --> 00:01:52,200
- ทำอะไรกันเนี่ย
- เดี๋ยว
24
00:01:52,278 --> 00:01:54,158
- บ้าไปแล้วไหมเนี่ย
- ปัดโธ่
25
00:01:55,824 --> 00:01:56,954
ทำบ้าอะไรกันในโรงพยาบาล
26
00:01:59,244 --> 00:02:01,834
- เพราะแกนั่นแหละ
- หรือจะเอาสักหมัด
27
00:02:02,747 --> 00:02:04,707
- ปล่อย
- เอาสักหมัดไหม
28
00:02:04,791 --> 00:02:05,671
- สองหมัดไหมล่ะ
- สามหมัดจัดไป
29
00:02:05,750 --> 00:02:07,710
- สี่หมัดเดี๋ยวจัดให้
- ผิดที่นายนั่นแหละ
30
00:02:07,794 --> 00:02:09,094
เพราะนายคนเดียว
31
00:02:09,170 --> 00:02:10,880
อย่าหยุมหัวฉัน
32
00:02:10,964 --> 00:02:13,174
ทุกคนหยุดค่ะ
33
00:02:20,723 --> 00:02:21,893
โอ๊ยหลัง
34
00:02:25,270 --> 00:02:28,820
เราตีกันเรื่องบงซุกอยู่แท้ๆ
แต่ทำไมพวกคุณ…
35
00:02:41,411 --> 00:02:43,161
{\an8}เพี้ยนไปแล้วหรือไง
36
00:02:43,246 --> 00:02:45,246
{\an8}เล่นบ้าอะไรกันในโรงพยาบาล
37
00:02:46,499 --> 00:02:49,459
{\an8}ถามจริง คนที่ห่วงภาพลักษณ์
แทบตายแบบคุณ สมองกลับเหรอ
38
00:02:49,544 --> 00:02:51,174
{\an8}เป็นบ้าไปแล้วหรือไง
39
00:02:52,172 --> 00:02:53,422
{\an8}คุณหมอก็เป็นอะไรไปอีกคนคะ
40
00:02:54,007 --> 00:02:56,757
{\an8}แค่นี้คนก็ลือกันสนั่นอยู่แล้ว
ว่าเราสามคนคือรักสามเส้า
41
00:02:57,343 --> 00:03:00,393
{\an8}ใจคอจะปั่นกระแส
ให้เป็นขี้ปากกว่าเดิมเหรอคะ
42
00:03:00,471 --> 00:03:03,101
{\an8}ทำไมสองคนนี้ไม่มีความคิด
แถมไม่รู้จักโตได้ขนาดนี้นะ
43
00:03:03,600 --> 00:03:06,520
{\an8}ทำไมข่มความรู้สึกตัวเองไม่ได้
จนมันเกิดอะไรแบบนี้ขึ้นคะ
44
00:03:07,103 --> 00:03:09,733
{\an8}ผมขอโทษจริงๆ ครับ คุณหมอ
ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลย
45
00:03:10,231 --> 00:03:14,571
{\an8}ขอสรุปว่าเราสองคน
ทะเลาะกันเพราะไม่ถูกกันแล้วกันครับ
46
00:03:15,111 --> 00:03:16,911
- ตลกมากมั้ง มีสิทธิ์อะไรมาสรุป…
- พอเลย
47
00:03:21,409 --> 00:03:23,659
ว่าแต่คุณเถอะ บ้านก็มี
ไปซุกหัวบ้านคนอื่นเพื่อ
48
00:03:23,745 --> 00:03:24,575
ไม่รู้จักอายฟ้าดิน
49
00:03:25,413 --> 00:03:27,873
ทำไมฉันต้องอาย อายเรื่องอะไรก่อน
50
00:03:27,957 --> 00:03:28,957
ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว
51
00:03:29,042 --> 00:03:31,002
หมอจอนกับหัวหน้าฮวังก็อยู่
52
00:03:31,711 --> 00:03:33,631
มองเห็นแต่อะไรไม่รู้ ให้ตายเถอะ
53
00:03:33,713 --> 00:03:35,473
อาจารย์ซอคิดอะไรอยู่กันแน่ครับ
54
00:03:35,548 --> 00:03:37,798
พูดออกมาก็ดีแล้ว
คิดว่าผมจะคิดอะไรล่ะ
55
00:03:38,384 --> 00:03:40,014
ลองมองในมุมกลับกันสิ
56
00:03:40,094 --> 00:03:43,064
มองกลับยากแหละครับ
เพราะผมไม่เคยนอกใจตั้งแต่แรก
57
00:03:44,140 --> 00:03:45,980
แถมยังมีลูกติดมาอีก
58
00:03:46,059 --> 00:03:48,389
ไอ้ ******* เอ๊ย
59
00:03:48,478 --> 00:03:50,478
โอ๊ย ถือว่าฉันขอเถอะ
60
00:03:51,397 --> 00:03:52,517
หลบเหรอ เดี๋ยวจะ…
61
00:03:55,485 --> 00:03:56,525
โอ๊ย
62
00:03:57,153 --> 00:03:58,113
ให้ตายเถอะ
63
00:03:59,364 --> 00:04:00,664
เย็นไว้เรา
64
00:04:02,033 --> 00:04:02,873
โอ๊ยเจ็บ
65
00:04:06,913 --> 00:04:09,083
ทำไมฝืนตัวเองขนาดนี้ครับ
66
00:04:09,165 --> 00:04:10,915
(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกูซาน)
67
00:04:20,051 --> 00:04:21,931
พรุ่งนี้น้องจะกลับบ้านแล้วค่ะ
68
00:04:22,011 --> 00:04:23,971
จริงเหรอ ดีจังเลย
69
00:04:25,056 --> 00:04:27,306
- ตั้งชื่อให้น้องหรือยังคะ
- ลีจีค่ะ
70
00:04:27,392 --> 00:04:28,232
"ลีจี" เหรอคะ
71
00:04:28,309 --> 00:04:29,559
ย่อมาจาก "ลิตเติ้ล จีซอน"
72
00:04:30,603 --> 00:04:32,903
ได้ยินว่าตั้งชื่อพ้องกับภาษาอังกฤษ
กำลังมาแรงค่ะ
73
00:04:35,942 --> 00:04:38,702
- น้องน่ารักใช่ไหมคะ
- ค่ะ น่ารักสุดๆ เลย
74
00:04:40,196 --> 00:04:43,776
น้องเริ่มสบตาแล้ว บางทีก็มองฉันแล้วยิ้ม
75
00:04:43,866 --> 00:04:47,536
แต่เห็นว่าไม่ใช่การยิ้มจริงๆ
เป็นแค่ปฏิกิริยาอะไรสักอย่างค่ะ
76
00:04:48,121 --> 00:04:48,961
น่ารักไม่ไหวเลยค่ะ
77
00:04:50,707 --> 00:04:52,627
เป็นอะไรคะ เจ็บเหรอ
78
00:04:53,710 --> 00:04:56,500
ค่ะ ฉันปวดท้องอยู่เรื่อยเลย
79
00:04:58,131 --> 00:05:01,381
- หรือว่าใกล้ตายแล้วนะ
- พูดอะไรแบบนั้นคะ
80
00:05:01,926 --> 00:05:03,296
ไปห้องฉุกเฉินเถอะค่ะ นะคะ
81
00:05:04,095 --> 00:05:06,175
คุณหมอช่วยดูให้ไม่ได้เหรอคะ
82
00:05:06,264 --> 00:05:08,354
โธ่ แบบนั้นไม่ดีหรอก
83
00:05:08,433 --> 00:05:12,103
งั้นไปที่แผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
แล้วตรวจไข้แบบผู้ป่วยนอกดูนะคะ
84
00:05:12,937 --> 00:05:15,107
วันนี้อาจารย์หมอคนไหนประจำตรวจนะ
85
00:05:20,611 --> 00:05:23,411
- ปวดท้องมากไหมคะ
- ดีกว่าก่อนหน้านี้แล้วค่ะ
86
00:05:23,489 --> 00:05:26,329
คนไข้เพิ่งจะคลอดได้ไม่นาน
87
00:05:26,409 --> 00:05:29,199
อาการเล็กน้อยก็อาจพัฒนา
เป็นโรคร้ายแรงได้ค่ะ
88
00:05:29,746 --> 00:05:30,576
ค่ะ
89
00:05:31,497 --> 00:05:35,957
แถมยังมีปัญหากับลำไส้ใหญ่อยู่ด้วย
ถือว่าน่ากังวลเลยค่ะ
90
00:05:36,544 --> 00:05:38,764
ฉันสงสัยว่าอาจจะเป็นลำไส้อุดตัน
91
00:05:39,547 --> 00:05:42,507
แต่ฉันว่าแอดมิตแล้วดูอาการน่าจะดีกว่านะคะ
92
00:05:43,718 --> 00:05:44,758
แอดมิตเหรอคะ
93
00:06:02,570 --> 00:06:03,740
อย่าออกอาการสิ
94
00:06:04,238 --> 00:06:06,278
ถ้าจะเป็นลม ก็ทำงานให้เสร็จก่อน
95
00:06:17,335 --> 00:06:18,415
ซอจองมินพูดสายครับ
96
00:06:19,796 --> 00:06:22,046
ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้
97
00:06:33,559 --> 00:06:34,479
นายโอเคไหมเนี่ย
98
00:06:39,690 --> 00:06:43,690
พรุ่งนี้ลูกฉันจะกลับบ้านแล้วนะคะ
ฉันต้องกลับบ้านพร้อมลูกค่ะ
99
00:06:43,778 --> 00:06:46,658
งั้นเมื่อกี้ก็ควรบอกว่าจะไม่แอดมิตสิคะ
100
00:06:47,740 --> 00:06:51,740
เมื่อกี้อาจารย์หมอสั่งให้แอดมิต
แกเลยตั้งตัวไม่ทันค่ะ
101
00:06:51,828 --> 00:06:54,828
คุณหมอ ให้ฉันกลับบ้านนะคะ
102
00:06:54,914 --> 00:06:57,254
อาจารย์ของเรา
ขอคำปรึกษากับแผนกศัลยกรรมแล้ว
103
00:06:57,333 --> 00:07:00,593
เราจะขอฟังความเห็นของศัลยแพทย์ก่อน
แล้วจะอนุญาตให้กลับนะคะ
104
00:07:01,963 --> 00:07:02,883
คุณหมอมาแล้วค่ะ
105
00:07:03,840 --> 00:07:05,300
คุณหมอมาแล้วเหรอคะ
106
00:07:05,383 --> 00:07:06,303
สวัสดีครับ
107
00:07:10,972 --> 00:07:12,522
ครับ คนไข้คนนั้นครับ
108
00:07:14,225 --> 00:07:16,225
เธอมาที่แผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
เพราะปวดท้อง
109
00:07:16,310 --> 00:07:17,770
มีอาการคลื่นไส้อาเจียนด้วยครับ
110
00:07:17,854 --> 00:07:20,194
ไม่ได้รุนแรง ขับถ่ายอุจจาระได้อยู่ครับ
111
00:07:20,273 --> 00:07:21,153
รีบาวด์เหรอครับ
112
00:07:21,232 --> 00:07:23,532
ค่อนข้างก้ำกึ่งครับ
113
00:07:23,609 --> 00:07:25,399
เหมือนจะไม่ใช่ไส้ติ่งอักเสบ
114
00:07:25,486 --> 00:07:27,316
ไม่ใช่อาการที่เกี่ยวกับลำไส้ใหญ่ด้วยครับ
115
00:07:27,405 --> 00:07:29,865
ผมคิดว่าน่าจะลำไส้อืดนิดหน่อยด้วย
116
00:07:30,950 --> 00:07:31,780
ครับ
117
00:07:31,868 --> 00:07:35,368
งั้นเดี๋ยวผมจะอธิบายตามนั้น
และให้เธอกลับบ้านได้นะครับ
118
00:07:37,582 --> 00:07:40,172
มันมีอาการที่เรียกว่า
ปวดท้องเฉียบพลันอยู่
119
00:07:40,251 --> 00:07:43,841
จะเกิดขึ้นเมื่อกระเพาะอาหารหรือลำไส้แตก
ไม่ก็เยื่อบุช่องท้องอักเสบ
120
00:07:43,921 --> 00:07:47,881
อาการตอนนี้
ยังไม่ถึงขั้นปวดท้องเฉียบพลันซะทีเดียว
121
00:07:47,967 --> 00:07:50,087
แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ครับ
122
00:07:50,178 --> 00:07:53,178
อาจารย์หมอบอกว่าถ้าเป็นไปได้
ก็อยากให้แอดมิต
123
00:07:53,264 --> 00:07:56,644
หรืออย่างน้อยก็ทำซีทีสแกน
เพื่อเช็กเถอะครับ
124
00:07:56,726 --> 00:07:59,396
ถ้าเกิดว่าคนไข้กลับบ้านไปเฉยๆ
125
00:07:59,479 --> 00:08:01,729
เป็นไปได้ว่าอาการปวดท้องอาจจะแย่ลง
126
00:08:01,814 --> 00:08:04,784
ถ้าเยื่อบุช่องท้องอักเสบ
หรือกระเพาะลำไส้ทะลุขึ้นมา
127
00:08:04,859 --> 00:08:06,899
ก็อาจจะทำการผ่าตัดได้ยากด้วยครับ
128
00:08:09,614 --> 00:08:13,204
แต่ถ้ายืนยันว่าจะกลับ
ก็ควรงดอาหารสักมื้อสองมื้อ
129
00:08:13,284 --> 00:08:15,294
พออาการดีขึ้น
ก็ค่อยทานอาหารอ่อนๆ นะครับ
130
00:08:15,369 --> 00:08:17,909
หมั่นทำให้ท้องอบอุ่นอยู่เสมอด้วย
131
00:08:17,997 --> 00:08:19,247
ค่ะ ฉันจะทำตามนั้น
132
00:08:20,875 --> 00:08:22,915
ผู้ป่วยมะเร็งจะเจ็บบ้างก็ไม่แปลกหรอกค่ะ
133
00:08:23,961 --> 00:08:25,461
- ครับ
- ว่าแต่ หมอคะ
134
00:08:26,047 --> 00:08:26,917
ไม่สบายหรือเปล่าคะ
135
00:08:27,423 --> 00:08:29,223
หมอดูป่วยกว่าฉันอีกนะ
136
00:08:32,803 --> 00:08:34,103
ไม่เป็นไรครับ
137
00:08:34,180 --> 00:08:36,470
หมอคะ อยากดูรูปลูกฉันไหมคะ
138
00:08:43,648 --> 00:08:44,478
น่ารักจังครับ
139
00:08:46,234 --> 00:08:48,364
(ผลการสอบจำลอง)
140
00:09:30,069 --> 00:09:31,949
หนูเก็บของออกมาจากกวดวิชาศิลปะแล้ว
141
00:09:32,029 --> 00:09:33,909
รับเงินค่าเรียนเดือนนี้คืนมาซะ
142
00:09:37,702 --> 00:09:39,752
ออกราวด์เสร็จแล้วใช่ไหม ไปกันก่อนได้เลย
143
00:09:40,329 --> 00:09:41,619
ส่วนหมอชามาคุยกับฉันหน่อย
144
00:09:47,545 --> 00:09:49,045
จะตัดสินใจเมื่อไหร่ล่ะ
145
00:09:50,506 --> 00:09:52,466
- อะไรนะ
- จะหย่าหรือไม่หย่า
146
00:09:52,550 --> 00:09:55,970
เธอต้องตัดสินใจมาก่อน
ฉันจะได้เลือกเดินก้าวต่อไปถูก
147
00:09:56,053 --> 00:09:59,433
- เธอสมองกลับแล้วสินะ
- ไม่ ฉันปกติดี
148
00:09:59,515 --> 00:10:01,515
ความรู้สึกฉันชัดเจนยิ่งกว่าตอนไหนๆ
149
00:10:01,601 --> 00:10:03,891
ฉันเหม็นขี้หน้าเธอ
150
00:10:04,478 --> 00:10:06,768
ฉันรำคาญลูกตา
ที่เห็นเธอในโรงพยาบาลเช้ายันค่ำ
151
00:10:06,856 --> 00:10:08,266
จนจะบ้าตายอยู่แล้ว
152
00:10:08,357 --> 00:10:09,647
รีบออกไปซะ
153
00:10:09,734 --> 00:10:10,654
ชเวซึงฮี
154
00:10:10,735 --> 00:10:12,525
เธอใช่ผู้หญิงเก่งๆ ที่ฉันเคยรู้จักจริงเหรอ
155
00:10:13,154 --> 00:10:16,494
นึกว่าเธอจะแตกต่างสักนิดซะอีก
ฉันผิดหวังจัง
156
00:10:16,574 --> 00:10:18,744
ที่แท้เธอก็ต่ำช้าเลวทรามแบบนี้เองเหรอ
157
00:10:18,826 --> 00:10:21,076
ฉันทำแบบนี้
เพราะไม่อยากต่ำช้าเลวทรามต่างหาก
158
00:10:21,162 --> 00:10:22,712
ตั้งแต่เธอมาทำงานที่โรงพยาบาลนี้
159
00:10:22,788 --> 00:10:25,878
แค่เห็นเงาเธอไกลๆ
ฉันก็ต้องหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนคนบาป
160
00:10:26,751 --> 00:10:28,881
แต่ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว
161
00:10:28,961 --> 00:10:31,881
ฉันทนไม่ไหวที่ลูกฉัน
ต้องถูกเหยียดเหมือนคนบาปอีกคน
162
00:10:34,050 --> 00:10:35,590
ตลกใหญ่แล้ว
163
00:10:35,676 --> 00:10:38,966
คนที่รู้ตัวว่าตัวเองบาป
ดันทำตัวแบบนี้เนี่ยนะ
164
00:10:39,055 --> 00:10:40,805
ก็ดี เธอพูดขึ้นมาก็ดีแล้ว
165
00:10:41,307 --> 00:10:44,727
สมัยเรียนมหาลัย
ที่ฉันท้องจนต้องแต่งงานกับเขา
166
00:10:45,394 --> 00:10:46,524
เธอ…
167
00:10:46,604 --> 00:10:49,234
มองฉันด้วยสายตารังเกียจจนวันเรียนจบ
168
00:10:49,315 --> 00:10:53,315
เธอดูถูก เหยียดหยาม
มองจิกฉันด้วยแววตากดขี่
169
00:10:53,402 --> 00:10:56,742
เธอข่มให้ฉันลืมความผิดของตัวเองไม่ลง
จนวินาทีสุดท้ายที่เรียนจบ
170
00:10:57,740 --> 00:11:01,540
แต่เธอรู้สึกเสียเปรียบ
ที่ถูกมองเป็นคนบาปแค่ไม่กี่เดือนเนี่ยนะ
171
00:11:01,619 --> 00:11:04,539
โกรธมากเลยเหรอ
ที่ลูกสาวเธอต้องเข้ามหาลัยช้าไปปีเดียว
172
00:11:06,332 --> 00:11:08,172
แบบนี้มันไม่ยุติธรรมสิ
173
00:11:09,710 --> 00:11:13,760
โอเค ถ้าไม่อยากลาออกนัก
ก็เชิญทำงานที่นี่ต่อเลย
174
00:11:13,839 --> 00:11:14,759
แต่กลับกัน
175
00:11:15,716 --> 00:11:17,176
ตลอดเวลาที่ฉันฝึกอบรม
176
00:11:17,259 --> 00:11:20,219
ถ้าเจอหน้าฉันเมื่อไหร่
ก็จำไว้ให้ขึ้นใจเถอะ
177
00:11:20,304 --> 00:11:21,724
ว่าเธอเคยทำอะไรไว้บ้าง
178
00:11:27,353 --> 00:11:30,403
งั้นครอบครัวแสนสุข
ที่เธออุตส่าห์ปั้นมาเกิน 20 ปี
179
00:11:30,481 --> 00:11:32,481
สิ่งที่เธอแย่งไปจากฉัน
180
00:11:33,984 --> 00:11:35,534
ฉันขอทวงคืนมาได้ไหมล่ะ
181
00:11:37,863 --> 00:11:38,703
นังบ้า
182
00:11:38,781 --> 00:11:40,991
ระวังปากเถอะ ฉันเป็นที่ปรึกษาเธอนะ
183
00:11:41,075 --> 00:11:43,485
- หัดเจียมตัวด้วย
- น่าอนาถจัง
184
00:11:44,078 --> 00:11:46,328
ตอนนี้เธอกร่างใส่ฉันได้แค่นั้นล่ะสิ
185
00:11:47,081 --> 00:11:47,921
หือ
186
00:11:48,457 --> 00:11:52,837
เป้าหมายของเธอ
คือการรังแกฉัน หรือซออินโฮล่ะ
187
00:11:52,920 --> 00:11:55,050
ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายให้เธอฟัง
188
00:11:55,131 --> 00:11:58,511
หยุดยืดเยื้อแล้วรีบตัดสินใจมาซะ
ว่าจะทำยังไง
189
00:11:58,592 --> 00:12:01,392
ฉันบอกแล้วนะ
ฉันไม่คิดจะลาออกจากโรงพยาบาลนี้
190
00:12:01,470 --> 00:12:03,260
เพราะงั้นถ้าจะออก ก็เชิญเธอออกไปเอง
191
00:12:03,347 --> 00:12:06,017
หรือไม่ก็แฉทุกอย่าง
จะได้เห็นดำเห็นแดงกัน
192
00:12:18,821 --> 00:12:20,571
ไม่อยากรู้บ้างเหรอว่าอึนซอเป็นไงบ้าง
193
00:12:21,157 --> 00:12:23,077
แกอาจจะไม่ได้เข้ามหาลัยปีนี้นะ
194
00:12:23,159 --> 00:12:25,789
แกวาดรูปไม่ได้
ก็เลยออกจากกวดวิชาแล้ว
195
00:12:25,870 --> 00:12:28,620
แถมยังไม่รู้ด้วยว่าถอดเฝือกแล้ว
นานแค่ไหนถึงจะฟื้นตัว
196
00:12:31,167 --> 00:12:32,127
พูดอะไรบ้างสิ
197
00:12:33,043 --> 00:12:34,633
คุณก็เลยไปหาภรรยาผมเหรอ
198
00:12:34,712 --> 00:12:36,842
ใช่ ฉันไม่ลาออกจากโรงพยาบาลหรอกนะ
199
00:12:37,423 --> 00:12:40,053
ถ้านางไม่พอใจก็เชิญออกไปเองสิ
จะมาสั่งให้ฉันลาออกทำไม
200
00:12:40,134 --> 00:12:43,104
จากนี้ฉันจะไม่ถอยอีกแล้ว
ฉันจะทวงของของฉันคืน
201
00:12:44,472 --> 00:12:46,102
ทำไม ไม่ได้เหรอ
202
00:12:46,182 --> 00:12:47,932
ฉันสร้างครอบครัวที่ปกติบ้างไม่ได้เหรอ
203
00:12:48,017 --> 00:12:49,937
อึนซอต้องอยู่แบบไม่มีพ่อไปชั่วชีวิตเหรอ
204
00:12:55,107 --> 00:12:57,987
ซึงฮี ผมไม่รู้แล้วว่าแบบนี้มันถูกต้องไหม
205
00:12:58,068 --> 00:12:59,898
ดูจากที่ไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นแบบนี้
206
00:12:59,987 --> 00:13:02,197
แสดงว่าเราอาจจะมีชะตาต้องกันก็ได้
207
00:13:02,823 --> 00:13:03,913
เลิกงานแล้วค่อยคุยกัน
208
00:13:07,703 --> 00:13:09,293
(ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน)
209
00:13:10,539 --> 00:13:12,709
คือว่า ขอดูผลซีทีสแกน
ของคนไข้ยูจีซอนหน่อยครับ
210
00:13:21,467 --> 00:13:22,297
โห
211
00:13:25,638 --> 00:13:27,558
ขอรายงานเกี่ยวกับคนไข้ห้องฉุกเฉินครับ
212
00:13:27,640 --> 00:13:31,190
คนไข้หญิงอายุ 21 ปี
มีอาการเจ็บท้องทั้งตอนกดและปล่อย
213
00:13:31,268 --> 00:13:34,098
ผลแล็บแสดงจำนวนเซลล์
เม็ดเลือดขาว 18,000 ฮีโมโกลบิน 8.5
214
00:13:34,188 --> 00:13:36,188
ส่วนค่าซีอาร์พีสูงถึง 56 ครับ
215
00:13:36,273 --> 00:13:38,573
และจากภาพเอกซเรย์ทรวงอก
พบว่ามีลมด้วยครับ
216
00:13:38,651 --> 00:13:40,191
ผลซีทีสแกนพบว่ากระเพาะอาหารทะลุ
217
00:13:40,277 --> 00:13:43,197
พบของเหลวจำนวนมากในเยื่อบุช่องท้อง
และสิ่งตกค้างในลำไส้ครับ
218
00:13:43,280 --> 00:13:45,450
งั้นก็ต้องรายงานแผนก
ศัลยกรรมระบบทางเดินอาหารสิ
219
00:13:45,533 --> 00:13:48,913
วันนี้อาจารย์แผนกนั้นส่วนใหญ่
ติดประชุมทางวิชาการเลยไม่ได้ประจำอยู่ที่นี่
220
00:13:48,994 --> 00:13:51,004
คนที่ไม่ได้ไปก็เข้าผ่าตัดอยู่ครับ
221
00:13:51,080 --> 00:13:52,710
วันนี้อาจารย์อยู่เวร
222
00:13:52,790 --> 00:13:54,380
ผมมาหาเพราะฉุกเฉินมากจริงๆ ครับ
223
00:13:55,793 --> 00:13:56,633
สัญญาณชีพล่ะ
224
00:13:56,710 --> 00:13:58,670
ความดันโลหิต 90/50
อัตราการเต้นของหัวใจ 105
225
00:13:58,754 --> 00:14:00,014
มีไข้ 38.1 องศาเซลเซียสครับ
226
00:14:00,089 --> 00:14:03,299
- ใช้ยากระตุ้นความดันโลหิตอยู่ไหม
- ครับ สอดสายสวนหลอดเลือดดำส่วนกลาง
227
00:14:03,384 --> 00:14:04,974
และให้โดปามีนปริมาณต่ำๆ อยู่ครับ
228
00:14:05,553 --> 00:14:07,643
ให้สารน้ำไปแล้ว 500 ซีซีครับ
229
00:14:08,347 --> 00:14:09,427
คนไข้ชื่ออะไรนะ
230
00:14:10,724 --> 00:14:11,564
ยูจีซอนครับ
231
00:14:13,102 --> 00:14:15,562
ตามวิสัญญีแพทย์ รีบหาห้องผ่าตัด
และขอใบยินยอมมา
232
00:14:16,146 --> 00:14:18,146
เตือนญาติคนไข้ด้วยว่าอาจจะน่าห่วง
233
00:14:18,232 --> 00:14:19,482
ฉันจะรีบไปห้องผ่าตัดทันที
234
00:14:19,567 --> 00:14:20,437
ได้ครับ ขอบคุณครับ
235
00:14:31,328 --> 00:14:33,248
โห กลิ่น
236
00:14:33,330 --> 00:14:34,960
เหมือนจะนานกว่าที่คิดแฮะ
237
00:14:41,922 --> 00:14:44,092
รอยโรครุนแรงเกินกว่าจะเป็นแผลเปื่อยแฮะ
238
00:14:45,718 --> 00:14:47,088
นี่มันมะเร็งทะลุหรือเปล่า
239
00:14:47,845 --> 00:14:49,595
สัมผัสได้ว่ามีก้อนเล็กๆ ที่ผนังหน้าท้อง
240
00:14:50,180 --> 00:14:51,890
น่าจะเป็นการแพร่กระจาย
ไปที่เยื่อบุช่องท้อง แย่แล้วสิ
241
00:14:51,974 --> 00:14:54,644
คนไข้คนนี้เป็นมะเร็งลำไส้
ที่ลุกลามไปยังตับด้วยนี่ครับ
242
00:14:54,727 --> 00:14:56,557
นี่มันลุกลามไปถึงกระเพาะแล้วเหรอครับ
243
00:14:56,645 --> 00:14:58,395
ยิ่งกว่าการแพร่กระจายไปที่กระเพาะ
244
00:14:58,480 --> 00:15:00,940
นี่น่าจะเป็นมะเร็งกระเพาะอาหารทะลุ
ที่มีการแพร่กระจายที่เยื่อบุช่องท้อง
245
00:15:01,025 --> 00:15:02,935
งั้นก็เป็นมะเร็งปฐมภูมิซ้ำซ้อนเหรอครับ
246
00:15:03,527 --> 00:15:05,147
ต้องตรวจชิ้นเนื้อก่อนถึงจะรู้ครับ
247
00:15:23,547 --> 00:15:25,967
สถานการณ์เลวร้ายมาก
แต่ก็ลองกันสักตั้งนะครับ
248
00:15:26,050 --> 00:15:27,890
เตรียมน้ำเกลืออุ่นไว้เยอะๆ
249
00:15:27,968 --> 00:15:30,598
ติดต่อแผนกพยาธิวิทยา
เพื่อตรวจชิ้นเนื้อด้วยนะครับ
250
00:15:30,679 --> 00:15:31,969
ค่ะ
251
00:15:48,030 --> 00:15:49,160
กินข้าวหรือยัง
252
00:15:49,239 --> 00:15:50,949
รับบทแมวเป็นห่วงหนูซะด้วย
253
00:15:54,703 --> 00:15:57,923
นางสั่งให้ฉันลาออก
แล้วหย่ากับคุณด้วย ยัยชเวซึงฮีน่ะ
254
00:16:00,876 --> 00:16:03,086
ดูท่านางจะอยากลงหลักปักฐานกับคุณนะ
255
00:16:03,671 --> 00:16:05,011
คุณก็คิดแบบนั้นด้วยไหม
256
00:16:05,089 --> 00:16:06,969
ขอแค่ฉันยอมถอย ทุกคนก็จะแฮปปี้เหรอ
257
00:16:07,049 --> 00:16:09,299
พูดอะไรของคุณ
ผมไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้นนะ
258
00:16:09,385 --> 00:16:10,465
จะยังไงก็ช่าง
259
00:16:10,552 --> 00:16:13,012
พวกคุณสองคน
จะลงหลักปักฐานกันหรือไม่ ฉันก็ไม่สน
260
00:16:13,097 --> 00:16:14,307
อย่ามากวนประสาทฉันแล้วกัน
261
00:16:15,516 --> 00:16:17,596
อย่ามาทำให้ฉันเดือดไปกว่านี้
262
00:16:18,310 --> 00:16:19,350
ช่วยรออีกหน่อยเถอะ
263
00:16:20,354 --> 00:16:21,564
ผมจะสะสางเอง
264
00:16:25,734 --> 00:16:28,074
ซึงฮี ผมมีเรื่องจะคุยด้วย
265
00:16:28,654 --> 00:16:30,994
ว่ามาสิ แค่อย่าบอกเลิกก็พอ
266
00:16:32,408 --> 00:16:34,658
ถ้าคุณบอกเลิก ฉันจะฆ่าคุณซะ
267
00:16:39,707 --> 00:16:40,707
ขอโทษนะ
268
00:16:41,375 --> 00:16:43,245
ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลย
269
00:16:43,961 --> 00:16:45,301
เงียบปากนะ
270
00:16:45,379 --> 00:16:47,299
กับอึนซอ ผมจะทำให้ดีที่สุด
271
00:16:48,924 --> 00:16:49,974
ผมว่าผมควร…
272
00:16:51,510 --> 00:16:52,850
กลับไปยังที่ของผมแล้ว
273
00:16:54,638 --> 00:16:56,888
ชีวิตที่นอกลู่นอกทาง
เพราะความผิดพลาดของผม
274
00:16:56,974 --> 00:16:59,394
ผมควรจะทำให้มันเข้าที่เข้าทางตอนนี้ก็ยังดี
275
00:17:00,102 --> 00:17:02,902
ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ ผมคงไม่มีโอกาสตลอดกาล
276
00:17:04,148 --> 00:17:07,898
ผมรู้สึกผิดและรู้ว่ามันโหดร้ายสำหรับคุณมาก
277
00:17:08,485 --> 00:17:11,525
แต่บางที
นี่อาจจะดีกว่าสำหรับคุณด้วยก็ได้
278
00:17:12,281 --> 00:17:13,571
ผมคิดแบบนั้นนะ
279
00:17:13,657 --> 00:17:14,697
นี่คุณจะ…
280
00:17:15,868 --> 00:17:17,238
เขี่ยฉันทิ้งอีกแล้วเหรอ
281
00:17:17,953 --> 00:17:20,873
ถึงจะไม่มีผม คุณก็มีชีวิตที่ดีกว่านี้ได้
282
00:17:20,956 --> 00:17:24,376
ทำไมถึงมีแค่คุณที่ไม่รู้ล่ะ อย่างกับคนโง่
283
00:17:24,460 --> 00:17:26,420
คุณจะมาตัดสินแทนฉันทำไม
284
00:17:26,503 --> 00:17:29,013
ที่ผ่านมาฉันโดดเดี่ยวแค่ไหน
285
00:17:29,840 --> 00:17:32,550
อึนซอต้องการพ่อแค่ไหน
286
00:17:33,135 --> 00:17:34,385
คุณไม่รู้จริงๆ เหรอ
287
00:17:36,847 --> 00:17:38,597
ถึงคุณกลับไปตอนนี้
288
00:17:39,516 --> 00:17:41,436
คุณก็จะไม่ถูกมองเหมือนเมื่อก่อนหรอก
289
00:17:41,935 --> 00:17:44,055
คุณจะถูกข่มเหงไปจนตาย
290
00:17:44,688 --> 00:17:45,858
ผมรู้
291
00:17:46,732 --> 00:17:48,152
รู้ก็ยังจะไปงั้นเหรอ
292
00:17:49,401 --> 00:17:51,201
คุณรักเมียคุณเหรอ
293
00:17:51,820 --> 00:17:52,740
ผม…
294
00:17:54,656 --> 00:17:55,486
พึ่งเธอเยอะมาก
295
00:17:57,201 --> 00:17:58,491
พอย้อนมาคิดดู
296
00:17:59,203 --> 00:18:01,963
ตอนที่เธอมีลูกทั้งที่เราอายุน้อยกันทั้งคู่
297
00:18:02,706 --> 00:18:04,456
รวมถึงตอนที่คุณพ่อผมป่วย
298
00:18:05,876 --> 00:18:07,746
ผมเป็นฝ่ายพึ่งพาเธอ
299
00:18:08,837 --> 00:18:10,587
ผมเลยอยากใช้ชีวิตนี้
300
00:18:11,131 --> 00:18:13,051
อ้อนวอนขอการอภัยจากเธอ
301
00:18:15,594 --> 00:18:18,644
พอตอนนี้จะมาอ้างว่าพึ่งพาเมียเหรอ
302
00:18:20,099 --> 00:18:21,269
อ้อนวอนขอการอภัยงั้นเหรอ
303
00:18:22,267 --> 00:18:24,597
ถ้ายังมียางอายอยู่
คุณไม่ควรพูดแบบนั้นสิ
304
00:18:24,686 --> 00:18:27,766
คุณไม่มีสิทธิ์พูดอะไรแบบนั้น
305
00:18:28,899 --> 00:18:32,149
ถ้าระหว่างคุณกับฉันต้องจบ ฉันจะจบมันเอง
306
00:18:32,778 --> 00:18:34,278
ต่อไปถ้าคุณยังพูดแบบนี้อีก
307
00:18:34,363 --> 00:18:37,573
ฉันนี่แหละจะแฉทุกอย่างเอง ไม่ใช่เมียคุณ
308
00:18:37,658 --> 00:18:39,578
- เข้าใจไหม
- ซึงฮี
309
00:18:41,370 --> 00:18:42,750
อย่าดื้อดึงเลย
310
00:18:44,790 --> 00:18:46,040
ไอ้สารเลว
311
00:18:47,417 --> 00:18:48,537
ไอ้คนขี้ขลาด
312
00:18:49,962 --> 00:18:51,002
ไอ้ชาติหมา
313
00:19:06,520 --> 00:19:07,730
(วิทยุ)
314
00:19:23,829 --> 00:19:28,829
(ห้องเตรียมการผ่าตัด)
315
00:19:50,230 --> 00:19:51,440
- คุณหมอ สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ
316
00:20:13,253 --> 00:20:14,383
ว่าไง มีอะไร
317
00:20:23,513 --> 00:20:24,433
เล่ารายละเอียดมาซิ
318
00:20:35,317 --> 00:20:36,737
นี่มาเพราะจองมินเหรอ
319
00:20:36,818 --> 00:20:39,028
แกไม่อยู่ที่โรงพยาบาล โทรหาก็ไม่รับสาย
320
00:20:40,948 --> 00:20:42,698
ฉันเลยมาเผื่อว่าแกจะอยู่บ้าน
321
00:20:44,910 --> 00:20:46,700
- คุณแม่ล่ะ
- ท่านไม่อยู่
322
00:20:47,287 --> 00:20:48,997
อีรังก็ยังไม่กลับจากกวดวิชา
323
00:20:50,457 --> 00:20:51,497
ไอ้คนปวกเปียก
324
00:20:52,501 --> 00:20:54,501
ไม่คิดจะสะสางปัญหา
แต่ซุกไว้แทนเนี่ยนะ
325
00:20:54,586 --> 00:20:55,956
ใช่เวลามาพูดแบบนั้นไหม
326
00:20:57,214 --> 00:20:58,844
ที่ผมพูดก็เพราะเสียใจเหมือนกัน
327
00:21:09,518 --> 00:21:10,348
ค่ะ คุณครู
328
00:21:10,936 --> 00:21:12,516
คุณแม่ สวัสดีค่ะ
329
00:21:12,604 --> 00:21:16,024
ทราบใช่ไหมคะว่า
คะแนนสอบจำลองของอีรังออกแล้ว
330
00:21:16,108 --> 00:21:16,938
อ๋อค่ะ
331
00:21:18,652 --> 00:21:20,822
แต่ว่าฉันยังไม่ได้ดูเลยค่ะ
332
00:21:21,780 --> 00:21:25,330
คราวนี้อันดับระดับประเทศของแก
ตกลงเยอะมาก
333
00:21:25,909 --> 00:21:27,829
อีรังเสียกำลังใจมากเลยค่ะ
334
00:21:28,328 --> 00:21:30,618
แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง…
335
00:21:32,332 --> 00:21:33,252
ค่ะ
336
00:21:35,711 --> 00:21:36,841
ค่ะ ใช่ค่ะ
337
00:21:40,799 --> 00:21:42,299
เข้าใจแล้วค่ะ คุณครู
338
00:21:44,720 --> 00:21:45,800
ขอบคุณนะคะ
339
00:21:51,059 --> 00:21:52,189
ครูประจำชั้นอีรังเหรอ
340
00:21:53,228 --> 00:21:54,058
ว่าไงเหรอ
341
00:21:54,146 --> 00:21:56,266
คะแนนสอบจำลองของแกตกลงเยอะมาก
342
00:21:59,860 --> 00:22:01,280
เห็นไหม กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้
343
00:22:02,612 --> 00:22:04,702
แกนิ่งนอนใจเพราะเห็นว่าเป็นศิลปะ
344
00:22:04,781 --> 00:22:07,781
ผมถึงบอกว่าต่อให้เปลี่ยนสาย
ก็ไม่ควรนิ่งนอนใจไง
345
00:22:07,868 --> 00:22:09,488
ก็เรื่องนี้มันเป็นเพราะใครล่ะ
346
00:22:12,372 --> 00:22:14,332
เห็นว่าช่วงนี้ที่โรงเรียน อีรังไม่ค่อยพูด
347
00:22:14,416 --> 00:22:17,456
ไหนจะเกรดตกอีก
ครูเขาถามฉันว่าที่บ้านมีปัญหาอะไรไหม
348
00:22:18,462 --> 00:22:20,802
ยังไม่เข้าใจเหรอ
ว่าทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเพราะอะไร
349
00:22:27,471 --> 00:22:29,261
ไม่มีเวลาแล้ว เปลี่ยนชุดซะ
350
00:22:30,474 --> 00:22:31,734
เรามีที่ที่ต้องไปกัน
351
00:22:56,374 --> 00:23:00,254
ผมไม่รู้ว่าจะต้องปลอบด้วยคำไหนเลยครับ
352
00:23:07,719 --> 00:23:10,929
ได้ยินว่าหมอคนนั้นที่ละเลยลูกฉัน
คือลูกชายคุณนี่ ฮะ
353
00:23:11,723 --> 00:23:16,353
ทำไมมากันแค่สองคน
ลูกชายคุณที่ฆ่าลูกฉันล่ะอยู่ไหน
354
00:23:17,395 --> 00:23:22,355
แกเป็นโรคร้ายอยู่แล้ว
จะตายเร็วขึ้นก็ได้งั้นใช่ไหม
355
00:23:23,360 --> 00:23:25,070
แบบนี้มันทุรเวชปฏิบัติ
356
00:23:25,946 --> 00:23:28,156
ฉันจะฟ้องพวกคุณซะ
357
00:23:28,240 --> 00:23:31,580
ฉันจะฟ้องพวกคุณให้ไปกินข้าวแดงในคุกซะ
358
00:23:32,953 --> 00:23:34,293
พอได้แล้วคุณ
359
00:23:34,830 --> 00:23:36,210
เดี๋ยวจีซอนก็ได้ยินหรอก
360
00:23:36,289 --> 00:23:38,499
ก็ฉันพูดให้แกได้ยินไง
361
00:23:40,627 --> 00:23:44,417
ปล่อยคนไข้กลับบ้าน
โดยไม่แจ้งญาติสักคำได้ยังไง
362
00:23:44,506 --> 00:23:46,756
นี่มันทุรเวชปฏิบัติชัดๆ รับผิดชอบซะ
363
00:23:46,842 --> 00:23:50,222
โธ่เอ๊ย สงสารจีซอนของเราจับใจเลย
364
00:23:50,720 --> 00:23:52,100
ยังจะกล้าเสนอหน้ามาอีก
365
00:23:53,056 --> 00:23:54,556
ไอ้หมอคนนั้นอยู่ไหน ไปพามันมา
366
00:23:55,142 --> 00:23:58,402
โอ๊ย จีซอนของเราน่าสงสารเหลือเกิน
367
00:23:59,146 --> 00:24:01,936
จะรับผิดชอบชีวิตจีซอนของเรายังไงคะ
368
00:24:02,023 --> 00:24:03,153
ถามว่าจะรับผิดชอบยังไง
369
00:24:03,233 --> 00:24:06,323
มีปากก็พูดมาสิ พูด
370
00:24:06,403 --> 00:24:10,073
{\an8}- จีซอนของเราน่าสงสารเหลือเกิน
- ให้ตายเถอะ
371
00:24:26,673 --> 00:24:28,263
(ซอจองมิน)
372
00:24:30,844 --> 00:24:32,014
- คุณหมอครับ
- คะ
373
00:24:32,095 --> 00:24:35,265
คนไข้ฮงซอฮีขอเจอคุณหมอครับ
เห็นว่าปวดมาก
374
00:24:35,348 --> 00:24:37,098
อ้อ เดี๋ยวฉันไปเลยค่ะ
375
00:24:37,184 --> 00:24:39,984
คุณหมอครับ
เมื่อกี้ผมเห็นคุณหมอซอจองมินด้วยนะ
376
00:24:41,021 --> 00:24:42,231
ที่ไหนคะ
377
00:25:07,672 --> 00:25:08,672
คนไข้คนนั้น
378
00:25:09,716 --> 00:25:11,886
เวชศาสตร์ครอบครัว
มาขอคำปรึกษาแผนกเราใช่ไหม
379
00:25:11,968 --> 00:25:12,888
ตอนนั้นคือเมื่อไหร่
380
00:25:14,721 --> 00:25:15,971
วันที่เธอกลับบ้าน
381
00:25:16,556 --> 00:25:17,886
ใครคือแพทย์เจ้าของไข้
382
00:25:17,974 --> 00:25:20,644
แพทย์ประจำบ้านปีสามชื่อพัคจียอน
เป็นหัวหน้าของเรา
383
00:25:22,020 --> 00:25:24,110
- ถามทำไม
- ผมจะเช็กความจริง
384
00:25:24,689 --> 00:25:26,319
ต้องแยกให้ชัดว่าใครถูกใครผิด
385
00:25:27,400 --> 00:25:30,200
แผนกคุณอาจจะวินิจฉัยผิดตั้งแต่ต้นก็ได้นี่
386
00:25:31,655 --> 00:25:34,065
ได้ดูชาร์ตดีๆ หรือยัง
387
00:25:34,658 --> 00:25:35,528
ดูแล้ว
388
00:25:35,617 --> 00:25:39,447
เราขอให้แผนกศัลยกรรมทั่วไปช่วยดูแล้ว
ก่อนจะปล่อยเธอกลับไป
389
00:25:40,330 --> 00:25:42,870
แล้วจองมินก็มาบอกเธอว่า
อนุญาตให้กลับบ้านได้
390
00:25:45,210 --> 00:25:48,050
ถึงมันจะแทงใจดำ แต่จองมินก็ผิดจริงๆ
391
00:25:48,964 --> 00:25:51,014
อย่างน้อยก็ควรจะตรวจก่อน
392
00:25:52,425 --> 00:25:54,505
แล้วคุณจะแยกถูกผิดอะไร
393
00:25:54,594 --> 00:25:58,354
ยังไงเราก็ต้องทำให้เรื่องนี้
เป็นความประมาทของแผนกคุณ
394
00:25:59,724 --> 00:26:02,564
ถึงจะห้ามไม่ให้เกิดเหตุการณ์
ที่เลวร้ายที่สุดกับจองมินได้
395
00:26:05,772 --> 00:26:07,152
อาจารย์ที่รับผิดชอบคือชเวซึงฮี
396
00:26:08,483 --> 00:26:10,493
ถ้าคุณเอาแต่จะรื้อฟื้นปัญหา
397
00:26:10,568 --> 00:26:12,648
ซึงฮีอาจจะติดร่างแหไปด้วยนะ
398
00:26:14,281 --> 00:26:15,741
ผมเลิกกับซึงฮีแล้ว
399
00:26:16,783 --> 00:26:17,703
จริงก็บ้าแล้ว
400
00:26:19,911 --> 00:26:22,081
ถ้าจะพูดให้ถูกคือ เรากำลังห่างกันอยู่
401
00:26:22,914 --> 00:26:25,544
ผมจะจัดการเรื่องจองมินเอง คุณไม่ต้องห่วง
402
00:26:26,501 --> 00:26:27,541
ถ้าเลิกกันแล้ว
403
00:26:28,336 --> 00:26:29,706
คุณจะทำแบบนั้นกับเธอก็ได้เหรอ
404
00:26:31,089 --> 00:26:32,509
นี่มันเรื่องลูกชายผมนี่
405
00:26:34,759 --> 00:26:35,719
อยากจะขำให้ฟันร่วง
406
00:26:36,219 --> 00:26:39,009
ทำไมฉันรู้สึกสงสารซึงฮีก็ไม่รู้นะ
407
00:26:40,015 --> 00:26:42,555
ผมทนมองจองมินดิ่งลงเหวไม่ได้หรอก
408
00:26:42,642 --> 00:26:43,852
ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น
409
00:26:56,197 --> 00:26:57,237
มีคนเจอจองมินแล้ว
410
00:27:01,036 --> 00:27:02,286
ฉันจะไปดูแลอีรัง
411
00:27:02,370 --> 00:27:06,080
ส่วนคุณก็ไปเจอจองมิน
ไปเจอแล้วทำให้แกตั้งสติได้ซะ
412
00:27:06,166 --> 00:27:07,576
ตอนนี้จองมิน
413
00:27:08,585 --> 00:27:09,835
ต้องการคุณมากกว่าฉัน
414
00:27:12,589 --> 00:27:13,589
แล้วเราล่ะ
415
00:27:15,258 --> 00:27:16,678
ระหว่างเราล่ะจะเป็นยังไง
416
00:27:20,180 --> 00:27:21,310
จองซุก
417
00:27:22,599 --> 00:27:24,019
ยกโทษให้ผมไม่ได้เหรอ
418
00:27:52,170 --> 00:27:53,920
(ขอให้ไปสู่สุคติ)
419
00:27:58,718 --> 00:28:00,598
{\an8}(ยูจีซอนผู้ล่วงลับ)
420
00:28:43,138 --> 00:28:43,968
ก่อนที่ฉัน…
421
00:28:45,515 --> 00:28:47,595
จะเริ่มมาเป็นแพทย์ประจำบ้าน
422
00:28:48,768 --> 00:28:51,148
ฉันเกือบตายเพราะภาวะตับวายเฉียบพลันค่ะ
423
00:28:52,522 --> 00:28:56,112
ฉันยังเสียใจมากเลยที่ตัวเองเกือบตาย
424
00:28:56,693 --> 00:28:58,573
แต่คุณต้องมาเสียลูกตัวเองไปแบบนั้น
425
00:29:01,406 --> 00:29:03,366
ฉันคงอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้หรอกค่ะ
426
00:29:04,909 --> 00:29:05,949
ทำไมคุณจีซอน
427
00:29:07,078 --> 00:29:09,958
ถึงอยากเก็บเด็กไว้ขนาดนั้น
428
00:29:11,541 --> 00:29:13,001
ฉันว่าฉันเข้าใจนะคะ
429
00:29:14,669 --> 00:29:16,839
พ่อแม่เธอจะได้ไม่เหงา
430
00:29:18,131 --> 00:29:19,671
จะได้ไม่ยอมแพ้กับชีวิต
431
00:29:21,217 --> 00:29:23,217
และมีชีวิตอยู่ต่อไปกับลูกของเธอ
432
00:29:24,304 --> 00:29:25,684
นั่นคงเป็นวิธีในแบบของเธอ
433
00:29:26,639 --> 00:29:28,559
ที่เตรียมการไว้ก่อนจะจากไป
434
00:29:35,607 --> 00:29:36,607
คุณจีซอน…
435
00:29:38,067 --> 00:29:40,197
เหมือนจะรู้ตัวอยู่ตลอด
436
00:29:42,071 --> 00:29:43,951
ว่าตัวเองอาจจะจากไปได้ทุกเมื่อ
437
00:29:45,992 --> 00:29:49,162
ได้โปรดเข้าใจ
ความต้องการของเธอด้วยนะคะ
438
00:29:51,414 --> 00:29:56,464
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับนางฟ้าตัวน้อย
ที่ลูกสาวคุณทิ้งไว้
439
00:29:57,629 --> 00:29:58,549
แล้วต่อไป…
440
00:30:01,508 --> 00:30:02,468
หลังจากนั้น
441
00:30:03,676 --> 00:30:05,046
ค่อยเจอกับเธออีกครั้งนะคะ
442
00:30:12,435 --> 00:30:13,345
ทำไมถึง…
443
00:30:15,230 --> 00:30:17,650
ไม่ขอให้ฉันยกโทษให้ลูกชายคุณล่ะคะ
444
00:30:21,569 --> 00:30:23,659
ฉันไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้นหรอกค่ะ
445
00:30:45,134 --> 00:30:48,894
(ที่จอดรถสำหรับผู้พิการ)
446
00:31:15,415 --> 00:31:16,365
(คนขับเป็นผู้พิการ)
447
00:31:16,457 --> 00:31:17,917
ลงทะเบียนระดับความพิการหรือยัง
448
00:31:18,418 --> 00:31:19,498
ระดับความพิการเหรอ
449
00:31:23,423 --> 00:31:26,053
จะลงไปทำไมกัน
ไม่ได้ประโยชน์อะไรสักหน่อย
450
00:31:26,134 --> 00:31:29,054
พูดอะไรแบบนั้น
เดี๋ยวนี้หาที่จอดรถยากจะตาย
451
00:31:29,137 --> 00:31:31,007
จอดรถในพื้นที่ผู้พิการได้
นี่แหละเป็นประโยชน์สุดๆ
452
00:31:31,097 --> 00:31:32,517
ทำเลดีอีกต่างหาก
453
00:31:50,783 --> 00:31:52,163
วันนี้จองซุกมาไม่ได้ค่ะ
454
00:31:53,119 --> 00:31:54,199
ผมรู้อยู่แล้วครับ
455
00:31:54,787 --> 00:31:59,417
รู้อยู่แล้วก็ยังมาชะเง้อ
เผื่อว่านางจะมาเหรอคะ
456
00:31:59,500 --> 00:32:00,340
อะไรนะครับ
457
00:32:04,631 --> 00:32:06,471
- ก็…
- ถ้าวันนี้คุณไม่มีนัด
458
00:32:06,549 --> 00:32:08,549
วิ่งเสร็จแล้วเราไปดื่มแต่หัววันกันไหมคะ
459
00:32:13,848 --> 00:32:17,138
มาถึงขั้นนี้แล้ว
ได้เวลาที่ธาตุแท้เราจะโผล่แล้วนะ
460
00:32:17,226 --> 00:32:21,056
ฉันถือคติว่ามีให้ต้องมีรับกับทุกเรื่องค่ะ
461
00:32:21,147 --> 00:32:25,437
เพราะงั้นฉันจะบอกความลับให้คุณอย่างหนึ่ง
462
00:32:26,361 --> 00:32:28,111
กลับกันฉันขอถามอะไรอย่างได้ไหมคะ
463
00:32:29,322 --> 00:32:30,412
โอเค
464
00:32:30,490 --> 00:32:31,660
หล่อจัง
465
00:32:33,576 --> 00:32:37,456
ที่จริงฉันเคยวิ่งฟูลมาราธอนแหละค่ะ
466
00:32:38,039 --> 00:32:40,499
วิ่งถึงเส้นชัยเก้าครั้งด้วยนะ ไม่รู้ใช่ไหมคะ
467
00:32:41,668 --> 00:32:43,088
ก็คงไม่รู้แหละค่ะ
468
00:32:43,169 --> 00:32:45,169
ก็ฉันเล่นแอ๊บซะขนาดนั้น
469
00:32:48,466 --> 00:32:49,546
ถึงตาคุณแล้ว
470
00:32:50,843 --> 00:32:52,103
ชอบจองซุกหรือเปล่าคะ
471
00:32:56,599 --> 00:33:01,399
แต่ว่าผมรู้อยู่แล้วนะ
ว่าคุณหมอแพคเคยวิ่งฟูลมาราธอนถึงเส้นชัย
472
00:33:02,897 --> 00:33:06,067
ท่าทางการวิ่งของคุณนี่ไม่ได้มาเล่นๆ
แถมการหายใจก็คงที่ด้วย
473
00:33:08,152 --> 00:33:09,322
เวรจริง
474
00:33:10,238 --> 00:33:11,988
งั้นเอาเป็นความลับอย่างอื่น
475
00:33:12,657 --> 00:33:16,827
ฉันมาร่วมทีมนี้เพราะมีใจให้อาจารย์ค่ะ
476
00:33:18,830 --> 00:33:21,620
แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วนะ
477
00:33:21,708 --> 00:33:24,378
ตอนนี้คุณเป็นแค่เพื่อนร่วมทีม
478
00:33:25,920 --> 00:33:29,130
ทีนี้ถึงตาคุณพูดบ้างแล้ว
479
00:33:30,842 --> 00:33:31,682
เรื่องจองซุก
480
00:33:34,345 --> 00:33:35,175
ผม…
481
00:33:43,479 --> 00:33:44,899
หนูสอบจำลองพังเละเลย
482
00:33:45,815 --> 00:33:46,685
แม่รู้แล้ว
483
00:33:47,316 --> 00:33:49,236
อยากทำให้พ่อเห็นแท้ๆ เชียว
484
00:33:50,653 --> 00:33:54,493
ว่าที่หนูจะเรียนศิลปะ ไม่ใช่เพราะ
เข้าแพทย์ไม่ได้ แต่หนูเลือกที่จะไม่เข้า
485
00:33:55,324 --> 00:33:56,994
อยากให้พ่อกระจ่างแท้ๆ
486
00:33:57,827 --> 00:33:58,997
เซ็งชะมัด
487
00:34:00,663 --> 00:34:04,083
การเรียนคือการทำเพื่อตัวเองนะ
488
00:34:04,167 --> 00:34:05,787
ไม่ใช่เพื่อก่อกบฏใครสักหน่อย
489
00:34:07,795 --> 00:34:08,665
แม่
490
00:34:09,547 --> 00:34:10,967
ปลอบได้จืดเว่อร์
491
00:34:13,092 --> 00:34:13,972
เหอะ
492
00:34:16,596 --> 00:34:19,636
แม่ด่ากราดใส่หนูมาเลย
ว่าทำไมถึงสอบไม่ได้เรื่องยังจะดีกว่า
493
00:34:19,724 --> 00:34:24,024
แม่ทำให้พวกแกเครียดซะขนาดนั้น
จะมีหน้าที่ไหนไปด่าล่ะ
494
00:34:26,564 --> 00:34:28,944
การจัดการกับสถานการณ์ตอนนี้
495
00:34:29,776 --> 00:34:30,856
คงจะไม่ง่ายหรอก
496
00:34:31,861 --> 00:34:35,451
แต่แม่จะแก้ไขด้วยวิธีการที่สันติที่สุดนะ
497
00:34:36,908 --> 00:34:41,248
ให้แกสองคนกับแม่
หลงเหลือบาดแผลในใจน้อยสุดเท่าที่จะทำได้
498
00:34:45,166 --> 00:34:46,956
หนูดูมาจากในทีวี
499
00:34:47,043 --> 00:34:49,133
แม่น่ะเลี้ยงหนูมาแบบตามใจเกิน
500
00:34:51,297 --> 00:34:54,177
นี่แกกำลังตำหนิ
วิธีการเลี้ยงดูลูกของแม่อยู่เหรอ
501
00:34:56,677 --> 00:34:57,887
แหมๆ
502
00:34:58,387 --> 00:35:02,847
โตจนกล้าพูดทุกอย่างเชียวนะ คุณซออีรัง
503
00:35:02,934 --> 00:35:04,984
ดีนะที่พ่อต่างกับแม่ลิบลับ
504
00:35:05,061 --> 00:35:07,191
หนูเลยคาบเส้นกลาง
505
00:35:07,271 --> 00:35:10,401
ไม่งั้นนะ หนูคงเหลวแหลกสุดๆ ไปแล้ว
506
00:35:10,483 --> 00:35:12,153
เหลวแหลกเลยเหรอ
507
00:35:14,403 --> 00:35:15,243
ให้ตายสิ
508
00:35:23,788 --> 00:35:24,748
แม่…
509
00:35:26,624 --> 00:35:30,634
อยากให้ลูกๆ ของแม่
โตไปแบบไม่ค่อยรู้จักโตน่ะ
510
00:35:32,505 --> 00:35:35,045
กลับบ้านมาเมื่อไหร่ก็มีแม่อยู่เสมอ
511
00:35:36,509 --> 00:35:39,849
อยากได้อะไรก็งอแงขอให้ซื้อให้
512
00:35:41,931 --> 00:35:43,721
แม่ไม่มีโอกาสได้ทำแบบนั้นน่ะ
513
00:35:46,394 --> 00:35:51,444
พูดอีกอย่างก็คือ
แม่ตั้งใจเลี้ยงลูกด้วยวิธีการแบบนั้นเอง
514
00:35:53,067 --> 00:35:54,357
งั้นก็บรรลุเป้าหมายแล้วสิ
515
00:35:54,443 --> 00:35:58,323
แน่นอน เห็นไหมล่ะ แม่เลี้ยงแกแบบตามใจ
516
00:35:58,406 --> 00:36:00,196
แกเลยตามหาเส้นทางของตัวเองเจอไง
517
00:36:01,284 --> 00:36:02,494
อันนั้นก็ถูกนะ
518
00:36:05,538 --> 00:36:07,538
แต่แม่ยังสงสัยอยู่เลยนะ
519
00:36:08,124 --> 00:36:11,924
อีรังของเราได้ใครมาถึงวาดรูปเก่งขนาดนี้นะ
520
00:36:15,506 --> 00:36:20,336
คนไข้รายนี้แอดมิตที่โรงพยาบาลเรา
เพื่อผ่าตัดมะเร็งลำไส้ใหญ่
521
00:36:20,970 --> 00:36:25,270
สาเหตุแรกที่เรากำลังดูอยู่
ก็คือความสูงวัยครับ
522
00:36:25,349 --> 00:36:29,899
ผลจากการตรวจสอบของเราพบว่า
คนไข้ซึ่งอายุมากนั้น
523
00:36:29,979 --> 00:36:33,359
พฤติกรรมการกินอาหาร
ที่สืบเนื่องมาจนปัจจุบัน
524
00:36:33,441 --> 00:36:35,741
ขาดการรับประทานใยอาหารอย่างมากครับ
525
00:36:35,818 --> 00:36:38,278
คนไข้ทานอาหารที่มีไขมันสูง
526
00:36:38,362 --> 00:36:41,822
รวมถึงอาหารที่ผ่านการขัดสี
หรือแปรรูปเยอะเกินไป
527
00:36:41,908 --> 00:36:43,828
เรามองว่านั่นคือสาเหตุครับ
528
00:36:50,541 --> 00:36:53,211
- หายหัวไปไหน…
- อย่าพูดแบบนั้นสิ
529
00:36:54,587 --> 00:36:56,627
ฉันจะไม่บอกให้คุณโอ๋แกหรอก
530
00:36:57,340 --> 00:36:58,970
อย่าเหยียบย่ำก็พอ
531
00:37:05,264 --> 00:37:06,104
ผมขอโทษครับ
532
00:37:11,229 --> 00:37:13,729
ตอนที่ฉันอยู่เวรดึกในห้องฉุกเฉิน
ในฐานะปีหนึ่ง
533
00:37:14,649 --> 00:37:17,489
เคยมีคนไข้ถูกรถชนเข้ามาพร้อมกันสามคน
534
00:37:18,986 --> 00:37:22,366
ทุกคนสัญญาณชีพไม่คงที่
แถมเลือดก็ทะลักเหมือนเขื่อนแตก
535
00:37:24,575 --> 00:37:27,865
สถานการณ์วิกฤตสุดๆ แต่เรามีหมอไม่พอ
536
00:37:29,372 --> 00:37:32,332
ฉันคิดว่าขืนเป็นแบบนี้
มีหวังต้องประกาศการเสียชีวิตทั้งสามคนแน่
537
00:37:33,251 --> 00:37:35,881
แต่โชคดีที่คนไข้สองคน
รอดตายเพราะผ่าตัดได้ทันเวลา
538
00:37:37,004 --> 00:37:38,174
แล้วอีกคนล่ะครับ
539
00:37:38,256 --> 00:37:40,586
ตอนนั้นในหัวฉันมีสองทางเลือก
540
00:37:41,676 --> 00:37:44,716
หนึ่ง รออาจารย์หมอมาผ่าตัดให้
541
00:37:44,804 --> 00:37:46,224
สอง ส่งตัวไปที่อื่น
542
00:37:47,765 --> 00:37:49,635
ตอนนั้นฉันเลือกส่งคนไข้ไปที่อื่น
543
00:37:51,143 --> 00:37:52,943
แต่ระหว่างการส่งตัว
544
00:37:54,313 --> 00:37:56,733
คนไข้หัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน
จนสุดท้ายก็เสียชีวิต
545
00:37:59,860 --> 00:38:03,410
ถ้าตอนนั้นฉันรอ คนไข้จะได้ผ่าตัดหรือเปล่า
546
00:38:03,990 --> 00:38:05,700
งั้นเขาก็น่าจะรอดตายหรือเปล่า
547
00:38:06,325 --> 00:38:07,905
ฉันคิดไปต่างๆ นานา
548
00:38:09,245 --> 00:38:10,285
และตอนนั้นฉันก็เข้าใจ
549
00:38:11,080 --> 00:38:12,540
ว่าการตัดสินใจของหมอ
550
00:38:13,582 --> 00:38:15,712
คือการชี้ความเป็นความตายของคนไข้
551
00:38:19,088 --> 00:38:20,008
จองมิน
552
00:38:21,007 --> 00:38:25,587
สิ่งหนึ่งที่แน่ชัดก็คือคนไข้ตายแล้ว
เราปฏิเสธเรื่องนั้นไม่ได้
553
00:38:26,637 --> 00:38:27,467
ครับ
554
00:38:27,555 --> 00:38:31,515
ถ้าแกอยากเป็นหมอที่ดีจริงๆ
แกจะหลบหลีกสถานการณ์นี้ไม่ได้
555
00:38:31,600 --> 00:38:33,060
ถ้าแกมีอะไรจะแย้ง ก็แย้งไป
556
00:38:33,144 --> 00:38:35,274
หรือยอมรับความผิดพลาด
และขอให้เขายกโทษให้
557
00:38:36,647 --> 00:38:38,647
อย่าลืมความผิดพลาดของตัวเอง
แล้วเรียนรู้ซะ
558
00:38:39,400 --> 00:38:41,490
แกจะได้ตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง
559
00:38:43,070 --> 00:38:44,860
และช่วยคนได้อีกมากมาย
560
00:38:47,783 --> 00:38:49,493
ทุกคนก็เป็นหมอกันมาแบบนั้นแหละ
561
00:38:50,995 --> 00:38:51,825
ครับ
562
00:38:53,581 --> 00:38:55,501
ฉันไม่รู้นะ ว่าแกจะคิดยังไง
563
00:38:56,667 --> 00:38:57,707
แต่แก…
564
00:39:00,629 --> 00:39:02,549
มีมุมที่ดีกว่าฉันแน่นอน
565
00:39:52,390 --> 00:39:53,270
โอเคไหม
566
00:39:54,433 --> 00:39:55,273
ไม่
567
00:39:56,018 --> 00:39:57,058
ถ้าเป็นไปได้
568
00:39:58,270 --> 00:39:59,520
ฉันอยากหายไปซะ
569
00:40:00,356 --> 00:40:01,356
อย่างที่นายรู้
570
00:40:03,025 --> 00:40:04,275
ฉันพูดสวยหรูไม่เป็นหรอก
571
00:40:04,777 --> 00:40:05,897
อีกอย่าง
572
00:40:08,364 --> 00:40:11,244
ตอนนี้ไม่ว่าคำพูดไหน
ก็คงทำให้นายรู้สึกดีขึ้นไม่ได้
573
00:40:13,244 --> 00:40:14,914
แต่ฉันสัญญาอย่างหนึ่งแล้วกัน
574
00:40:16,372 --> 00:40:18,422
จนกว่านายจะลุกขึ้นยืนได้ด้วยตัวเอง
575
00:40:21,168 --> 00:40:22,288
ฉันจะอยู่ข้างๆ นาย
576
00:40:25,172 --> 00:40:26,422
ถ้านายอนุญาตนะ
577
00:40:59,248 --> 00:41:00,828
ญาติผู้ตายขู่จะฟ้องใหญ่เลย
578
00:41:00,916 --> 00:41:02,916
ทางโรงพยาบาลก็จะรับมืออยู่หรอก
579
00:41:03,002 --> 00:41:05,422
แต่ในเมื่อซอจองมิน
คือหมอที่ปล่อยให้คนไข้กลับบ้าน
580
00:41:05,504 --> 00:41:07,264
ญาติผู้ตายเลยโยนความผิดไปที่เขา
581
00:41:07,339 --> 00:41:11,089
หมอซอจองมินคงต้องพยายาม
ตกลงเป็นการส่วนตัวด้วยแล้วล่ะ
582
00:41:11,177 --> 00:41:14,717
ในมุมของนายอาจจะรู้สึกว่าไม่แฟร์
แต่จะทำอะไรได้ล่ะ
583
00:41:14,805 --> 00:41:18,885
ก่อนเรื่องจะบานปลายไปกว่านี้
แก้ไขให้เรียบร้อยเป็นอันดีที่สุดนะ
584
00:41:19,643 --> 00:41:22,063
ผมเข้าใจที่ทั้งสองท่านพูดชัดเจนครับ
585
00:41:22,146 --> 00:41:27,106
แต่ผมมองว่าจำเป็นต้อง
ทำให้เรื่องนี้กระจ่างกว่านี้ครับ
586
00:41:29,695 --> 00:41:30,695
อาจารย์ซออินโฮ
587
00:41:30,779 --> 00:41:33,819
พยายามจะโบ้ยทุรเวชปฏิบัติครั้งนี้
มาที่แผนกเราครับ
588
00:41:34,617 --> 00:41:36,367
ลูกชายเขามีเอี่ยวกับเรื่องนี้
589
00:41:36,452 --> 00:41:39,962
เขาเลยพยายามจะโบ้ยใส่เรา
แบบเอาเป็นเอาตาย
590
00:41:41,790 --> 00:41:44,670
โธ่ นี่ก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
591
00:41:45,252 --> 00:41:46,552
อาจารย์ซออินโฮน่ะเหรอคะ
592
00:41:46,629 --> 00:41:48,919
หมอนั่นมันดื้อด้านไม่มีที่สิ้นสุด
593
00:41:49,673 --> 00:41:50,513
คนไข้คนนั้น
594
00:41:51,217 --> 00:41:52,887
เคยเป็นคนไข้ของอาจารย์ชเวนี่
595
00:41:52,968 --> 00:41:53,928
ตั้งการ์ดดีๆ นะครับ
596
00:41:54,011 --> 00:41:56,761
เพราะถ้าพลาดขึ้นมา
คอคุณหลุดจากบ่าได้เลย
597
00:42:06,524 --> 00:42:07,404
อาจารย์
598
00:42:10,319 --> 00:42:11,529
กินข้าวไม่ลงใช่ไหมครับ
599
00:42:14,114 --> 00:42:15,124
คงงั้นค่ะ
600
00:42:16,408 --> 00:42:18,408
เลยนัดตรวจมาแล้วนะ ทำไมไม่มาล่ะครับ
601
00:42:18,494 --> 00:42:19,334
จริงด้วย
602
00:42:20,371 --> 00:42:22,211
ยังมียาเหลืออยู่ ฉันเลยลืมไปน่ะค่ะ
603
00:42:22,289 --> 00:42:24,579
- ไว้จะไปค่ะ
- คุณบอกว่ายายังเหลือ
604
00:42:24,667 --> 00:42:26,837
ก็แปลว่ากินยาไม่ครบน่ะสิ
605
00:42:27,836 --> 00:42:28,746
ไม่จริงนะคะ
606
00:42:28,837 --> 00:42:31,667
อย่างอื่นไม่รู้นะ แต่เรื่องยา
ฉันกินไม่เคยขาดค่ะ
607
00:42:34,093 --> 00:42:35,223
จะดื้ออีกนานไหมครับ
608
00:42:37,930 --> 00:42:41,060
ที่จริง ฉันลืมกินไปสองสามครั้งค่ะ
609
00:42:42,601 --> 00:42:44,561
ข้าวก็ไม่กิน ยาก็ไม่กินอีก
610
00:42:45,563 --> 00:42:48,693
ไม่ได้การแล้ว
ผมจะรอจนกว่าคุณจะกินข้าวเสร็จครับ
611
00:42:49,733 --> 00:42:51,403
อย่าทำแบบนั้นเลยค่ะอาจารย์
612
00:42:52,152 --> 00:42:53,112
คุณหมอชา
613
00:42:54,196 --> 00:42:57,486
ลองเอาใจใส่ตัวเองให้ได้
สักครึ่งที่เอาใจใส่คนอื่นสิครับ
614
00:42:58,450 --> 00:43:00,950
ถ้าคุณยังละเลยการดูแลตัวเองไปเรื่อยๆ
615
00:43:01,036 --> 00:43:02,706
เดี๋ยวจะแย่เอาจริงๆ นะครับ
616
00:43:04,290 --> 00:43:07,080
ผมมีสิทธิ์บ่นคุณหมอนะครับ
617
00:43:08,919 --> 00:43:11,709
แน่นอนสิคะ
ตั้งแต่นี้ไปฉันจะกินให้สม่ำเสมอค่ะ
618
00:43:12,423 --> 00:43:13,553
จะกินข้าวเยอะๆ ด้วย
619
00:43:13,632 --> 00:43:15,512
ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ อาจารย์
620
00:43:27,855 --> 00:43:28,935
อาจารย์ซออินโฮ
621
00:43:33,444 --> 00:43:36,164
ได้ยินว่าคุณโทษเรา
เรื่องคนไข้มะเร็งคนนั้นเหรอคะ
622
00:43:38,574 --> 00:43:41,204
คนไข้ได้แอดมิตและกลับบ้าน
จากแผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
623
00:43:41,285 --> 00:43:43,695
ในเมื่อมันมีปัญหา
คุณก็ต้องรับผิดชอบไม่ใช่เหรอครับ
624
00:43:43,787 --> 00:43:45,617
มันจะเป็นความรับผิดชอบ
ของแผนกเราได้ไงคะ
625
00:43:45,706 --> 00:43:47,416
เราขอคำปรึกษาแล้ว
626
00:43:47,499 --> 00:43:50,669
แล้วแผนกคุณก็ดูอาการ
และปล่อยคนไข้กลับไปเลยนี่คะ
627
00:43:53,297 --> 00:43:54,127
เราทำงั้นเหรอครับ
628
00:43:54,840 --> 00:43:56,260
นี่ ซออินโฮ
629
00:43:57,468 --> 00:44:00,718
ฉันรู้มาว่าแพทย์ประจำบ้านแผนกคุณ
โทรหาแพทย์ประจำบ้านแผนกฉัน
630
00:44:00,804 --> 00:44:03,604
และยืนยันว่าอาจารย์หมอให้คนไข้กลับบ้านได้
631
00:44:03,682 --> 00:44:05,432
คุณไม่รู้เรื่องจริงๆ เหรอ
632
00:44:06,018 --> 00:44:08,598
คนไข้กลับไปก่อนจะได้คำตอบ
อย่างเป็นทางการด้วยซ้ำครับ
633
00:44:08,687 --> 00:44:11,937
หรือต่อให้เป็นแบบนั้น
การอนุญาตให้คนไข้กลับอย่างเป็นทางการ
634
00:44:12,024 --> 00:44:13,574
ก็เป็นงานของแผนกที่แอดมิตนะครับ
635
00:44:13,651 --> 00:44:16,241
พูดกันให้ถูก คนไข้คนนั้น
เป็นคนไข้แผนกศัลยกรรมไม่ใช่เหรอคะ
636
00:44:16,820 --> 00:44:19,780
เราถึงได้ขอคำปรึกษา
แล้วแพทย์ประจำบ้านของคุณก็มาดูให้
637
00:44:19,865 --> 00:44:22,075
แถมคุณก็ยืนยันแล้วด้วยซ้ำ
638
00:44:22,159 --> 00:44:23,539
ถ้าแผนกศัลย์อนุญาตให้กลับได้
639
00:44:23,619 --> 00:44:25,869
เราจะไม่ให้เธอกลับก็ไม่ได้สิคะ
640
00:44:26,372 --> 00:44:28,922
แพทย์ประจำบ้านของผมคงจะพลาดไปหน่อย
641
00:44:28,999 --> 00:44:31,209
ผมจะตักเตือนเขาในจุดนั้นเองครับ
642
00:44:31,293 --> 00:44:34,843
แค่ตักเตือนเขา
ไม่ได้แปลว่าจะแก้ปัญหาได้นี่คะ
643
00:44:34,922 --> 00:44:35,962
ก็ไม่รู้สิครับ
644
00:44:36,548 --> 00:44:38,178
ถ้าเขาบันทึกผลไว้อย่างละเอียด
645
00:44:38,258 --> 00:44:40,638
และทำหน้าที่หลักอย่างเต็มที่แล้ว
646
00:44:40,719 --> 00:44:43,259
ก็แปลว่าคนไข้เพิกเฉยคำเตือนจากแพทย์
และเลือกที่จะกลับเอง
647
00:44:43,889 --> 00:44:47,309
สำหรับเยื่อบุช่องท้องอักเสบ
เราเองก็ผ่าตัดอย่างแข็งขันและทันท่วงทีแล้ว
648
00:44:47,393 --> 00:44:48,773
แต่ผลลัพธ์ดันน่าเสียดาย
649
00:44:48,852 --> 00:44:50,982
จะมองว่าผิดที่โรงพยาบาล
อย่างเดียวไม่ได้นะครับ
650
00:44:51,063 --> 00:44:56,153
ยังไงก็เถอะ ฉันไม่พอใจที่แผนกฉัน
ต้องมาติดร่างแหกับเรื่องนี้ค่ะ
651
00:44:56,235 --> 00:44:58,485
เรื่องนี้เวชศาสตร์ครอบครัว
มีเอี่ยวอยู่แล้วครับ
652
00:44:59,071 --> 00:45:03,531
ทุรเวชปฏิบัติมันเกิดขึ้นได้
โดยไม่จำเป็นต้องมีคนตั้งใจหรือทำพลาดนี่ครับ
653
00:45:03,617 --> 00:45:07,077
แต่มันต้องมีใครสักคนรับผิดชอบเสมอ
654
00:45:07,621 --> 00:45:10,171
เราต้องแยกคนผิดคนถูกให้ชัดเจนสิครับ
655
00:45:10,749 --> 00:45:12,709
เรื่องนี้ส่งผลต่อการจัดการในแผนกฉัน…
656
00:45:12,793 --> 00:45:15,923
ถ้าคนไข้มาตรวจ
ที่แผนกเวชศาสตร์ครอบครัวและแอดมิต…
657
00:45:16,004 --> 00:45:17,424
จะยังไงก็เถอะ
658
00:45:17,506 --> 00:45:19,086
กรุณาถอนคำพูดที่คุณร่ายไปทั่ว
659
00:45:19,174 --> 00:45:21,804
ว่าแผนกเวชศาสตร์ครอบครัว
ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยค่ะ
660
00:45:21,885 --> 00:45:25,755
- หือ
- ฉันจะเข้าใจว่าคุณรับทราบตามนั้น ขอตัวค่ะ
661
00:45:53,500 --> 00:45:54,840
มาอีกแล้วเหรอคะ
662
00:45:55,919 --> 00:45:56,749
ที่จริง
663
00:45:57,963 --> 00:46:00,263
ผมมีเรื่องจะมาบอกทั้งสองท่านครับ
664
00:46:00,340 --> 00:46:04,140
เมื่อกี้แพทย์ประจำบ้าน
ที่ปล่อยให้ลูกเรากลับบ้าน
665
00:46:04,219 --> 00:46:05,759
เพิ่งจะมาคุกเข่าร้องไห้ไปเอง
666
00:46:06,305 --> 00:46:09,345
แต่ทำแบบนั้น
ก็ไม่ได้ทำให้ลูกเราฟื้นขึ้นมาได้นี่ครับ
667
00:46:09,433 --> 00:46:13,733
ผมอยากมาอธิบายเหตุผล
ที่ลูกสาวคุณเสียชีวิตให้ชัดเจนครับ
668
00:46:13,812 --> 00:46:15,732
ผมไม่อยากฟังอีกแล้ว กลับไปเถอะครับ
669
00:46:30,412 --> 00:46:32,502
แกมาทำอะไรเวลานี้ ไม่บอกฉันก่อนสักคำ
670
00:46:32,581 --> 00:46:33,831
มีเรื่องอะไรเหรอ
671
00:46:34,416 --> 00:46:35,376
ไม่มีอะไรสักหน่อย
672
00:46:36,376 --> 00:46:38,876
หนูแค่จะมานอนกับแม่เฉยๆ
673
00:46:40,005 --> 00:46:41,415
ไม่ได้มีเรื่องอะไรแน่นะ
674
00:46:42,341 --> 00:46:43,841
โธ่ ก็บอกว่าไม่มีไง
675
00:46:43,926 --> 00:46:47,926
หนูกินเลี้ยงเสร็จแล้วคิดถึงแม่มาก
ก็เลยมาหา
676
00:46:56,730 --> 00:46:57,730
(แม่ลูกสะใภ้)
677
00:47:00,317 --> 00:47:02,067
ค่ะ คุณแม่ลูกสะใภ้
678
00:47:02,653 --> 00:47:03,573
ไม่เจอกันนานเลยนะคะ
679
00:47:04,363 --> 00:47:06,283
โทรมาหาฉันทำไมเหรอ
680
00:47:06,365 --> 00:47:08,365
แค่โทรมาถามความเป็นอยู่น่ะค่ะ
681
00:47:08,951 --> 00:47:11,621
ฉันใช้เครื่องสำอางที่คุณให้มา
682
00:47:12,454 --> 00:47:14,414
แล้วอยากรู้ว่าคุณสบายดีไหม
683
00:47:15,249 --> 00:47:17,829
ผ่าตัดไปแล้วคุณเป็นยังไงบ้างน่ะค่ะ
684
00:47:18,460 --> 00:47:20,130
อ๋อค่ะๆ
685
00:47:20,712 --> 00:47:25,722
แหม ต้องขอบคุณคุณเลย ฉันสบายดีมากค่ะ
686
00:47:26,969 --> 00:47:29,969
อาจารย์ซอกับลูกฉัน
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันใช่ไหมคะ
687
00:47:31,056 --> 00:47:33,346
อันที่จริง คราวก่อน
688
00:47:33,433 --> 00:47:36,773
ฉันเห็นว่าลูกฉันดูไม่ค่อยสดใส
ก็เลยคาใจน่ะค่ะ
689
00:47:38,730 --> 00:47:39,570
โธ่
690
00:47:40,774 --> 00:47:42,484
งานที่โรงพยาบาลคงจะหนักน่ะสิคะ
691
00:47:43,277 --> 00:47:44,147
อ้อ
692
00:47:45,028 --> 00:47:49,238
จะว่าไป ฉันมีที่ที่อยากพาคุณไปด้วยพอดีเลย
693
00:47:49,825 --> 00:47:51,155
วันนี้ว่างไหมคะ
694
00:47:51,743 --> 00:47:52,623
วันนี้เหรอคะ
695
00:47:59,501 --> 00:48:01,921
ที่นี่คือคลินิก
แพทย์แผนเกาหลีชื่อดังมากๆ นะคะ
696
00:48:02,546 --> 00:48:04,416
ฉันกินยาของที่นี่อยู่
697
00:48:05,465 --> 00:48:06,585
เลยกลับมาฟิตปั๋งนี่ไงคะ
698
00:48:08,885 --> 00:48:10,175
คุณโอด็อกรเย
699
00:48:10,929 --> 00:48:12,809
- อ้อค่ะ
- ค่ะ
700
00:48:21,398 --> 00:48:23,478
(อาจารย์พัคโฮวอน:
รับยอดเงินลงทุนครับ)
701
00:48:23,567 --> 00:48:24,857
(ขอให้วันข้างหน้าของคุณกับผม
มีแต่ความโชคดี)
702
00:48:25,485 --> 00:48:28,065
ชีพจรเต้นผิดจังหวะมากครับ
703
00:48:28,739 --> 00:48:31,529
ความหนาแน่นของเลือด
ที่ไหลเข้าสู่หลอดเลือดก็ต่ำด้วย
704
00:48:31,617 --> 00:48:33,327
การไหลเวียนก็ไม่ราบรื่น
705
00:48:33,410 --> 00:48:36,370
โดยเฉพาะชีพจรที่เชื่อมโยงกับ
การทำงานของตับและกระเพาะ
706
00:48:36,455 --> 00:48:38,365
เสื่อมสภาพมากนะครับ
707
00:48:38,874 --> 00:48:40,794
มีการอักเสบในร่างกายด้วย
708
00:48:41,376 --> 00:48:43,126
แย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ
709
00:48:43,211 --> 00:48:45,671
คุณยังมีชีวิตและขยับได้อยู่
ก็ถือว่าโชคดีแล้วครับ
710
00:48:45,756 --> 00:48:50,586
นี่คุณคงแทบจะนอนไม่หลับ
ทานอาหารก็ลำบากด้วย
711
00:48:50,677 --> 00:48:53,637
ยาก็เรื่องหนึ่ง
แต่ตอนนี้รักษาตัวก่อนเถอะครับ
712
00:48:59,269 --> 00:49:01,019
(คลินิกแพทย์แผนเกาหลีน้ำใสใจจริง)
713
00:49:01,104 --> 00:49:03,364
ปกติแล้วหมอคนนั้นฝีมือไม่ธรรมดาแท้ๆ
714
00:49:04,149 --> 00:49:05,279
แปลกจัง
715
00:49:06,234 --> 00:49:08,244
อย่าคิดมากเลยค่ะ
716
00:49:08,320 --> 00:49:09,990
แก่แล้วก็แบบนี้แหละ
717
00:49:10,072 --> 00:49:14,492
เดี๋ยวฉันเลี้ยงมื้อเย็นอร่อยๆ เองค่ะ
คุณแม่ลูกสะใภ้อยากทานอะไรคะ
718
00:49:15,994 --> 00:49:18,084
- ชวนฉันกินข้าวเย็นเหรอคะ
- ค่ะ
719
00:49:18,163 --> 00:49:19,463
คุณแม่ลูกเขย
720
00:49:19,956 --> 00:49:21,626
ไม่รู้เหรอคะว่าวันนี้วันอะไร
721
00:49:22,376 --> 00:49:23,416
วันนี้วันอะไรล่ะคะ
722
00:49:24,419 --> 00:49:25,799
วันเกิดฉันก็ไม่ใช่
723
00:49:26,380 --> 00:49:27,340
วันอะไร
724
00:49:28,131 --> 00:49:29,931
มีแอปเปิลแดงๆ กว่านี้ไหมคะ
725
00:49:30,008 --> 00:49:32,468
มีสิ ทำไมจะไม่มีล่ะ
จะเอาไปขึ้นโต๊ะไหว้เหรอ
726
00:49:32,552 --> 00:49:33,392
ค่ะ
727
00:49:33,887 --> 00:49:35,637
ไหว้ใครเหรอคะ
728
00:49:36,932 --> 00:49:37,972
พ่อสามีน่ะค่ะ
729
00:49:38,058 --> 00:49:39,518
โห ยุคสมัยนี้เนี่ยนะ
730
00:49:40,435 --> 00:49:42,645
บ้านนั้นได้ลูกสะใภ้ชั้นเยี่ยมเชียว
731
00:49:43,730 --> 00:49:44,650
ขอบคุณค่ะ
732
00:50:01,707 --> 00:50:03,957
- แกใช้ให้มาเหรอ
- เปล่านะครับ
733
00:50:04,543 --> 00:50:05,633
ผมก็มียางอายนะ
734
00:50:05,711 --> 00:50:08,131
จะไปกล้าสั่งให้เธอ
มาเตรียมของไหว้คุณพ่อได้ไงครับ
735
00:50:08,213 --> 00:50:09,763
ถ้านางกลับมาเอง
736
00:50:09,840 --> 00:50:12,180
เพื่อมาเตรียมของไหว้พ่อสามี
737
00:50:12,259 --> 00:50:13,889
ก็แปลว่าจะยกโทษให้แกหรือเปล่า
738
00:50:14,428 --> 00:50:16,718
นางจัดการทุกอย่างแล้ว
และจะกลับมาหาครอบครัว
739
00:50:16,805 --> 00:50:19,675
มันคือการส่งสารเงียบๆ ทำนองนี้หรือเปล่า
740
00:50:20,475 --> 00:50:21,635
แบบนั้นก็ดีไปครับ
741
00:50:21,727 --> 00:50:25,267
วันนี้คุณแม่กับผมต้องไปช่วยเธอ
เตรียมอาหารด้วยกันนะครับ
742
00:50:26,481 --> 00:50:28,151
ฉันเพิ่งไปทำเล็บมานะ
743
00:50:28,233 --> 00:50:29,993
คราวนี้คุณแม่ร่วมมือหน่อยเถอะครับ
744
00:50:30,068 --> 00:50:32,198
ในสายตาเธอ เราสมรู้ร่วมคิดกันนะ
745
00:50:32,279 --> 00:50:34,069
สมรู้ร่วมคิดบ้านแกสิ
746
00:50:34,156 --> 00:50:35,696
แกมีชู้เองนะ ไม่ใช่ฉัน
747
00:50:36,283 --> 00:50:39,083
พูดจาอัปมงคล
ในวันครบรอบพ่อตัวเองอยู่ได้
748
00:50:39,161 --> 00:50:40,661
เกินเยียวยาจริงๆ
749
00:50:40,746 --> 00:50:43,536
ถ้าวันนี้พ่อแกกินของไหว้แล้วไม่ท้องอืด
750
00:50:44,666 --> 00:50:46,126
ก็ถือว่าโชคดีแล้ว
751
00:50:57,888 --> 00:50:58,718
เธอ
752
00:51:00,265 --> 00:51:01,475
มีอะไรให้ฉันช่วยไหม
753
00:51:04,478 --> 00:51:07,768
อย่าหั่นหัวไชเท้าที่จะใส่ในซุปถั่วงอก
สั้นเกินไปนะคะ
754
00:51:07,856 --> 00:51:10,186
หั่นให้พอๆ กับความยาวของถั่วงอกค่ะ
755
00:51:10,275 --> 00:51:11,685
- เท่านี้เหรอ
- ค่ะ
756
00:51:12,486 --> 00:51:14,146
กุยช่ายทอดหรือต้นหอมทอดก็เหมือนกัน
757
00:51:15,030 --> 00:51:17,990
อาหารที่เอาขึ้นโต๊ะไหว้
จะหั่นแบบสั้นๆ ไม่ได้ค่ะ
758
00:51:18,074 --> 00:51:20,414
โธ่ เธอเข้าใจดีก็พอแล้ว
759
00:51:20,994 --> 00:51:22,414
ฉันรู้ไปก็เท่านั้นแหละ
760
00:51:24,289 --> 00:51:26,629
ฉันทำแบบนี้ไปตลอดไม่ได้นี่คะ
761
00:51:28,668 --> 00:51:29,628
หือ
762
00:51:33,006 --> 00:51:36,676
ที่รัก ทำแบบนี้ได้ไหม
763
00:51:44,392 --> 00:51:47,652
ดูดีๆ นะ ไม่ใช่เสียบตรงกลาง
แต่เป็นตรงหนึ่งในสาม
764
00:51:47,729 --> 00:51:50,859
จะได้เห็นสีแดงของปูอัดอยู่ข้างหน้า
765
00:51:50,941 --> 00:51:51,821
อือ
766
00:51:51,900 --> 00:51:54,190
จากนั้นก็ไชเท้าดองสีเหลือง
767
00:51:54,277 --> 00:51:55,317
อือ
768
00:51:55,403 --> 00:51:56,453
ต้นหอมก็เหมือนกันเลย
769
00:51:56,530 --> 00:51:59,370
เสียบตามแนวยาว ไม่ใช่แนวตั้ง
770
00:51:59,449 --> 00:52:00,619
- อ๋อ
- อ๋อ
771
00:52:01,868 --> 00:52:03,038
เห็ดก็เหมือนกัน
772
00:52:05,497 --> 00:52:08,877
ต่อไปก็แฮม เสียบแบบนี้สีสันจะได้สวย
773
00:52:10,126 --> 00:52:13,706
สุดท้ายก็เสียบปูอัดด้านสีแดงอีกที
774
00:52:16,591 --> 00:52:18,261
การทำพิธีไหว้คือการเอาใจใส่
775
00:52:18,343 --> 00:52:20,393
ต้องทำแบบนี้
เวลาเอาขึ้นโต๊ะไหว้จะได้สวยๆ
776
00:52:20,470 --> 00:52:24,020
พอชุบไข่กับแป้งแล้วมันจะติดทั่วถึง
และทอดออกมาสุกดี
777
00:52:24,766 --> 00:52:27,306
- ดูอันนี้แล้วทำตามได้เลย
- อือ โอเคๆ
778
00:52:27,394 --> 00:52:30,364
ยังไงก็แค่ทำตามพิธีแหละ
ทำลวกๆ ไปเถอะ
779
00:52:40,323 --> 00:52:41,283
ทำอะไรลงไปเนี่ย
780
00:52:41,366 --> 00:52:42,616
อะไร
781
00:53:29,164 --> 00:53:30,254
จากนี้
782
00:53:31,750 --> 00:53:33,630
ฉันว่าเราควรเลิกจัดพิธีไหว้กันได้แล้ว
783
00:53:37,672 --> 00:53:41,132
ในวันแบบนี้ เราควรจะมาอยู่กันพร้อมหน้า
ร่วมกันอธิษฐาน กินข้าวด้วยกัน
784
00:53:41,718 --> 00:53:42,968
ฉันว่ามันควรเป็นแบบนั้น
785
00:53:45,096 --> 00:53:45,926
จู่ๆ เป็นอะไรครับ
786
00:53:46,014 --> 00:53:47,604
เราเป็นครอบครัวคริสเตียน
787
00:53:47,682 --> 00:53:49,682
พ่อแกก็น่าจะไปอยู่บนสวรรค์แล้ว
788
00:53:50,435 --> 00:53:51,895
ทำแบบนี้จะได้อะไรขึ้นมา
789
00:53:52,812 --> 00:53:56,272
อีกอย่าง เห็นแม่จองมินลำบากแบบนั้นแล้ว
ฉันว่าแบบนี้มันไม่ถูก
790
00:53:57,025 --> 00:53:58,145
ดูอย่างวันนี้สิ
791
00:53:58,234 --> 00:54:00,824
เธอยืนอยู่ในครัวทั้งวัน
งานหนักกว่านี้ไม่มีแล้ว
792
00:54:02,697 --> 00:54:04,527
หลังจากนี้คุณแม่ก็ค่อยทำเองไงคะ
793
00:54:05,742 --> 00:54:08,912
เธอก็รู้ ฉันไม่มีฝีมือในการทำอาหาร
794
00:54:08,995 --> 00:54:12,325
ก่อนที่เธอจะแต่งเข้ามา
แม่สามีฉันก็เป็นคนดูแลงานครัว
795
00:54:12,415 --> 00:54:15,415
ตั้งแต่เธอเข้ามา
เธอก็คล่องแคล่วทำเองได้ทุกอย่าง
796
00:54:15,502 --> 00:54:18,342
ฉันไม่ว่างจะเรียนรู้เรื่องอาหารน่ะ
797
00:54:18,421 --> 00:54:20,011
เรียนรู้หลังจากนี้ก็ได้นี่คะ
798
00:54:20,090 --> 00:54:22,720
- หนูช่วยอีกแรงค่ะ
- ไม่สิ
799
00:54:23,677 --> 00:54:26,847
ก็ฉันบอกว่าจะเลิกทำพิธีไหว้ไง
800
00:54:26,930 --> 00:54:30,930
ทำไมจู่ๆ จะเลิกทำพิธีไหว้คุณพ่อล่ะครับ
ผมก็ไม่เข้าใจนะครับ คุณแม่
801
00:54:37,983 --> 00:54:39,693
คุณย่ามีแฟนเหรอคะ
802
00:54:44,864 --> 00:54:45,914
คือว่า…
803
00:54:48,535 --> 00:54:52,155
ใช่ อือ ฉันมีคนที่คบหาอยู่
804
00:54:55,500 --> 00:54:58,040
ในอนาคตก็ยังไม่รู้หรอก
ว่าฉันกับเขาจะลงเอยกันยังไง
805
00:54:58,128 --> 00:55:00,588
การจะไหว้พ่อแกต่อไป
806
00:55:01,506 --> 00:55:02,756
ฉันแอบลำบากใจน่ะ
807
00:55:09,180 --> 00:55:12,020
สรุปว่าคุณแม่มีแฟนเหรอครับ
808
00:55:13,018 --> 00:55:14,728
คิดจะแต่งงานด้วยไหมครับ
809
00:55:14,811 --> 00:55:15,651
ทำไม
810
00:55:16,396 --> 00:55:17,726
แล้วไม่ได้ตรงไหน
811
00:55:17,814 --> 00:55:18,824
ฉันโสดนะ
812
00:55:22,736 --> 00:55:24,856
มีแฟนตอนอายุปูนนั้นเนี่ยนะ
813
00:55:25,739 --> 00:55:26,869
อึ้งไปเลยสิ
814
00:55:31,202 --> 00:55:33,002
ดูท่าคุณจะคิดไม่ถึง
815
00:55:33,079 --> 00:55:36,119
แต่อีกนิดเดียว
คุณจะมีพ่อสามีคนใหม่แล้วนะ
816
00:55:36,207 --> 00:55:38,127
เข้าห้องไปเถอะ เดี๋ยวฉันทำเอง
817
00:55:38,209 --> 00:55:42,089
ไม่เอา ที่ผ่านมาผมละเลยงานบ้านเกินไปแล้ว
ต่อไปผมจะช่วยคุณสุดพลังเลย
818
00:55:44,090 --> 00:55:45,970
ก็ดี เรียนรู้ไว้ก็ดี
819
00:55:47,093 --> 00:55:48,603
หลังจากนี้ฉันจะไม่อยู่แล้ว
820
00:55:54,559 --> 00:55:57,059
พูดอะไรของคุณอีกเนี่ย
821
00:56:06,321 --> 00:56:08,491
วันนี้คือการเตรียมของไหว้
ครั้งสุดท้ายของฉันนะ
822
00:56:11,076 --> 00:56:12,156
เรา…
823
00:56:13,328 --> 00:56:14,248
หย่ากันเถอะ
824
00:56:15,914 --> 00:56:16,794
หย่าเหรอ
825
00:56:19,459 --> 00:56:21,879
ฉันเห็นรถคุณที่ลานจอดรถในโรงพยาบาล
826
00:56:22,587 --> 00:56:24,667
ติดสติกเกอร์ผู้พิการที่ฉันได้มา
827
00:56:25,256 --> 00:56:28,836
แถมคุณยังจอดรถในพื้นที่จอดสำหรับผู้พิการ
828
00:56:28,927 --> 00:56:30,467
ตรงหน้าทางเข้าโรงพยาบาลเลย
829
00:56:30,553 --> 00:56:32,013
(คนขับเป็นผู้พิการ)
830
00:56:34,349 --> 00:56:36,349
(ที่จอดรถสำหรับผู้พิการ)
831
00:56:37,143 --> 00:56:40,983
พอคิดว่าคุณติดสติกเกอร์ผู้พิการของฉัน
832
00:56:44,692 --> 00:56:47,032
แล้วขับรถคันนั้นพาซึงฮีไปไหนต่อไหน
833
00:56:53,493 --> 00:56:55,043
ฉันก็หลุดหัวเราะออกมา
834
00:57:00,166 --> 00:57:02,036
ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา
835
00:57:02,919 --> 00:57:05,259
ฉันคอยปรนนิบัติคนเส็งเคร็งแบบนี้
ในฐานะสามี
836
00:57:07,132 --> 00:57:10,262
ฉันมันทั้งโง่และน่าสมเพช
837
00:57:11,594 --> 00:57:12,604
แล้วจู่ๆ
838
00:57:13,638 --> 00:57:14,968
ความคิดพวกนี้ก็ผุดขึ้นมา
839
00:57:16,599 --> 00:57:20,439
ทั้งหมดนี้มันไม่ใช่ความผิดคุณคนเดียว
840
00:57:22,188 --> 00:57:24,768
ทั้งแม่คุณที่สั่งสอนคุณไม่ได้
ว่าอะไรผิดอะไรถูก
841
00:57:25,358 --> 00:57:30,318
และฉันที่ปล่อยใจกับทุกอย่างมากเกินไป
842
00:57:31,406 --> 00:57:33,826
เรามีส่วนรับผิดชอบต่อเรื่องนี้ไม่ใช่น้อยๆ เลย
843
00:57:42,625 --> 00:57:43,995
ฉันอยากแจ้งความค่ะ
844
00:57:44,586 --> 00:57:48,586
มีรถคันหนึ่งจอดผิดกฎหมาย
ในที่จอดรถของผู้พิการค่ะ
845
00:57:49,591 --> 00:57:53,141
คนขับติดสติกเกอร์ผู้พิการไว้ด้วยนะคะ
846
00:57:54,012 --> 00:57:55,642
ทั้งที่ตัวเองก็ปกติดี
847
00:57:58,725 --> 00:57:59,635
โอเค
848
00:58:00,143 --> 00:58:01,393
ฉันตัดสินใจแล้ว
849
00:58:03,480 --> 00:58:04,770
ฉันว่าถึงเวลาแล้ว
850
00:58:05,857 --> 00:58:10,447
ที่ถึงเราจะอยู่ในฐานะพ่อแม่
ของจองมินกับอีรังก็ไม่เป็นไร
851
00:58:11,779 --> 00:58:14,239
ฉันยอมให้คุณได้ในฐานะพ่อของลูก
852
00:58:14,741 --> 00:58:15,781
แต่ว่า
853
00:58:17,494 --> 00:58:19,164
ในฐานะสามี
854
00:58:21,080 --> 00:58:22,120
ตอนนี้คุณ…
855
00:58:23,333 --> 00:58:24,673
ไม่มีความหมายอะไรกับฉันแล้ว
856
00:58:26,544 --> 00:58:28,924
ฉันไม่อยากเกลียดคุณอีกแล้ว
857
00:58:29,714 --> 00:58:31,804
ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องเกลียดคุณด้วย
858
00:58:34,344 --> 00:58:35,434
ระหว่างเราสองคน
859
00:58:37,472 --> 00:58:38,682
มันจบไปแล้ว
860
00:58:39,516 --> 00:58:43,646
ฉันอยากเป็นอิสระจากนรกขุมนี้แล้ว
861
00:58:45,980 --> 00:58:47,190
เลิกกันเถอะ
862
00:58:51,819 --> 00:58:53,109
เราหย่ากัน
863
00:59:18,388 --> 00:59:19,428
อย่ามาเล่นละครนะ
864
00:59:20,348 --> 00:59:21,178
ลุกขึ้น
865
00:59:22,183 --> 00:59:23,393
ลุกขึ้นมา
866
00:59:32,110 --> 00:59:33,070
ที่รัก
867
00:59:33,152 --> 00:59:34,782
ที่รัก ลืมตาสิ
868
00:59:35,280 --> 00:59:36,110
ที่รัก
869
00:59:36,739 --> 00:59:37,699
พ่อจองมิน
870
00:59:38,366 --> 00:59:39,616
คุณเป็นอะไร
871
00:59:39,701 --> 00:59:41,041
ลืมตาสิ พ่อจองมิน
872
00:59:42,203 --> 00:59:43,203
ที่รัก
873
00:59:45,748 --> 00:59:47,328
ที่รัก ฟื้นขึ้นมาสิ
874
00:59:51,045 --> 00:59:53,005
(คุณหมอชา)
875
01:00:14,110 --> 01:00:16,860
{\an8}ผมไม่อยากหย่า
876
01:00:16,946 --> 01:00:19,406
{\an8}ใช้โอกาสนี้สวมบทสามีแสนดีให้สมใจนะ
877
01:00:19,490 --> 01:00:22,200
{\an8}คุณซออินโฮคะ มันสายเกินไปแล้ว
878
01:00:22,285 --> 01:00:24,195
{\an8}แม่ไม่สบายตรงไหน แม่เป็นอะไร
879
01:00:24,287 --> 01:00:26,707
{\an8}อย่าเพิ่งหลุดเรื่องของเราให้แม่ฉันรู้
ไปสักพักก่อน
880
01:00:26,789 --> 01:00:28,579
{\an8}อาจารย์หมอที่รับผิดชอบคุณยาย
881
01:00:28,666 --> 01:00:30,876
{\an8}คืออาจารย์ชเวซึงฮีครับ
882
01:00:31,461 --> 01:00:33,631
{\an8}นี่เธอตั้งใจรับแม่ฉันเป็นคนไข้เหรอ
883
01:00:34,213 --> 01:00:36,593
{\an8}อันนั้นก็ขึ้นอยู่กับเธอไม่ใช่เหรอ
884
01:00:38,217 --> 01:00:43,217
{\an8}คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์
106986