All language subtitles for The Lion in Winter-Dutch

DE LEEUW IN WINTER

Aangepast door HighLevel

Val me aan.

Je begint het te leren, Johnny.
- Meent u dat, vader?

Vooruit, ga maar oefenen.

Hij zal een goede koning worden.
Hij zal er klaar voor zijn.

Vooruit, m'n zoon.

Zul je vanuit de hemel kijken
wie er op je troon zit, Henry?

Ik moet het weten voor ik sterf.

Er is een legende over koning Lear
met wie ik veel gemeen heb.

We hebben allebei een koninkrijk
en drie kinderen en zijn oud.

Maar hij deelde z'n rijk in drie�n.
Dat kan ik niet.

Ik heb een imperium geschapen
en dat moet blijven.

Groot-Brittanni� en half Frankrijk,
en na mij komt John.

Ik ga je verliezen, h� Henry?
- Alais.

Ik heb gravinnen, melkmeiden
en courtisanes gekend...

novices, hoeren, zigeunerinnen,
oude wijven en kleine jongens.

Maar in Gods westerse wereld
vond ik alleen jou om lief te hebben.

En Rosemund?
- Zij is dood.

En Eleonor?
- De nieuwe Medusa, m'n brave vrouw.

Hoe is het met je koningin?
- Half verrot, neem ik aan.

Wees niet jaloers op die heks.
Van haar hou ik niet.

Hoeveel mannen gooien
hun vrouw in een kerker?

Ik hou haar niet tien jaar gevangen
uit hartstocht.

Dat is kapitein Marshal. William.

We vieren Kerstmis in Chinon. Ik heb
de koning van Frankrijk uitgenodigd.

Richard en Geoffrey moeten ook
komen. Ga m'n zoons halen.

En de koningin in Zuid-Brittanni�.
- En als ze weigert?

Eleonor? Dit zal ze
voor geen goud willen missen.

Richard.

Hallo, Richard.

Voorwaarts.

Naar rechts mannen

Voorwaarts.

Geoffrey.

Vader wil me spreken.

Uwe majesteit.

Komt er een kerstviering?
- Ja, vrouwe.

Waar?
- Chinon.

En als ik nu eens niet doe
wat me gezegd wordt?

Het wordt een rotdag. Als je me nu al
kwaad maakt, hou ik het niet vol.

Jawel. Je bent als zo'n steen
in Stonehenge. Niets krijgt jou omver.

Deze Kerstmis heb ik al m'n vijanden
om me heen.

Je hebt er meer dan je denkt.
- Ben jij er een van?

Is m'n wilg een giftige eik geworden?

Hoeveel last kan ik je nou bezorgen?
- Niet veel.

Ik kan je plan verraden
om Richard te onterven.

Dat weet Eleonor. Ze weet ook dat de
jonge Henry deze zomer is gestorven.

Ze weet dat ik John op de troon wil
en ik weet dat zij Richard wil.

Ik kan de jouwe niet zijn
als ik met je zoon trouw.

Johnny zou het niet erg vinden.
- Ik mag jouw Johnny niet.

Hij heeft pukkels en stinkt naar mest.
- Als je 16 bent, heb je pukkels.

Hij zou een bad kunnen nemen.

Zo erg is 't niet om koningin te zijn.
Niet iedereen zou om je huilen.

En jij?
- Ik weet het niet. Waarschijnlijk.

Ik wil je niet kwijt. Kun je me niet
verstoppen? Dan verdwijn ik gewoon.

Je broer Philippe is nu koning.
Hij zal je bruidsschat terug willen.

Toen ik je nam voor je bruidsschat,
was je zeven.

Te grote knie�n en te grote ogen,
verder niets.

Hoe had ik het kunnen weten?

Wat is er, jongen?
- Niets.

Geoff.
- Johnny.

Is dat voor mij?
Ik ben dol op Kerstmis.

Geef Philippe dan m'n bruidsschat
terug. Zoveel is het niet.

Nee. Vexin is een klein graafschap,
maar het is belangrijk.

En ben ik dat niet?

Ik werd altijd verliefd
op vrouwen die land bezaten.

Toen ik met Eleonor trouwde,
dacht ik: jij geluksvogel.

Ze bezit Aquitani�, de grootste
provincie. En ze is nog mooi ook.

Dat was ze echt.
- En jij aanbad haar.

M'n geheugen laat me in de steek.
Misschien hield ik ooit van haar.

Laten we ��n lok los doen.
Niets hoort volmaakt te zijn.

Als ik zeg dat het uit is tussen ons,
dan is het uit.

Als ik zeg: Trouw met John,
dan wordt het John.

Ik wil jou bij me hebben
en gebruiken zoals ik wil.

Kerstmis, die heerlijke tijd.

De warme wijn dampt
en wij zijn het vet in het vuur.

Ze komt gauw, weet je.
- Moeder.

Wil ze nog dat jij koning wordt?
- Onze verhouding is wat bekoeld.

Moet ik een behaarde wang kussen?
Mooi niet.

Wat jij kust, moet je zelf weten.
- Ik ben vaders lieveling.

Je kent me amper,
maar mijn reputatie is terecht.

Ik ben altijd soldaat, soms dichter
en ik word koning.

Vader houdt het meest van mij.

Waarom John?
Hij geeft helemaal niet om jou.

We houden van elkaar.
- Geen van hen houdt van je.

Omdat we ruzie maken?

Alleen een zwakke prins vecht
niet voor de kroon.

Ze snauwen en spannen samen,
maar zulke zonen wil ik juist.

Ik heb altijd samengespannen. Anders
was ik geen levende koning van 50 jaar.

Ik zal voor je vechten.
- Mooi zo.

Hoe was de overtocht?
Spleet het Kanaal voor je?

Het werd vlak toen ik het zei.
Meer heb ik niet gevraagd.

Lief van je
om me uit m'n kerker te laten.

Alleen voor de feestdagen.
- Net als school hou je me jong.

Daar hebben we die lieve Alais.

Nee, begroet me net zoals vroeger.

Ik ben niet breekbaar.
Genegenheid kan ik wel verdragen.

Wat een knappe kinderen heb ik toch.

John, je bent zo schoon en netjes.
Henry zorgt goed voor je.

Kijk niet zo nors, Richard.

Je krijgt er kleine varkensoogjes
en een zwakke kin van.

Geoffrey. Is Philippe er al?
- Nog niet.

Hopelijk lijkt hij op z'n vader,
de simpele ziel. Die brave Louis.

Als ik hem zonen had gegeven
in plaats van dochters...

was ik nog koningin van Frankrijk
en hadden wij elkaar niet gekend.

Dat is de betekenis van sekse
in de geschiedenis.

Dat zal Philippe zijn.

Waar is Henry?
- Boven bij de familiehoer.

Je hebt het wel over je verloofde.
- Mijn verloofde.

Hoe dan ook, ze is me heel dierbaar.

Hij wil dat John koning wordt.
- Natuurlijk.

Wat zijn jullie toch inhalig.
Koning, koning, koning.

Twee van jullie hebben pech.

Welke twee?

Laten wij gewoon blijven leven.
- Voor eeuwig slagtand tegen slagtand.

Daar zijn m'n jongens.

De koning van Frankrijk en ik gaan
straks spijkers met koppen slaan.

Ik doe een voorstel en hij blijft
weigeren tot ik uiteindelijk win.

Gedurende dit feestelijke ritueel
steunen jullie je vader.

Mijn heer.
- Majesteit.

Welkom in Chinon.

Dat is beter.

Men zei dat je niet mis was
voor een jongen van 17.

Ik ben Eleonor,
ik had je moeder kunnen zijn.

De anderen ken je.
- Dus je zit in over de bruidsschat.

Zestien jaar geleden sloten we
een verdrag. Dat moet je nu nakomen.

Je laat het huwelijk doorgaan,
of je geeft ons Vexin terug.

Alais moet onverwijld
met Richard trouwen.

Dat is duidelijk en goed geformuleerd.
Maar nu mijn standpunt.

Het ligt moeilijk.
Twee jaar geleden besloten wij...

om Richard Aquitani� te geven.

Dat maakt Richard zeer machtig.
Als ik hem Alais geef...

krijg jij een machtige bondgenoot.

Hun huwelijk of Vexin terug,
dat heb je afgesproken met Louis.

Ja, maar Vexin is nu toch van mij.
- Hoezo?

Mijn leger is er heer en meester.
Luister goed, jongen...

Ik ben koning.
Niemand noemt mij 'jongen'.

Een koning?
Omdat je met je reet op paarse kussens zit?

Philippe, je begrijpt er niets van.

Gebruik al je stemmen.
Als ik brul, brul dan terug.

Dat zal ik onthouden.
- En dit ook:

Wij zijn de wereld in het klein.

Een volk is menselijk,
het doet wat wij doen.

Als we beschaafd zijn,
kunnen we voor vrede zorgen.

Het is aan ons.
- Ik heb m'n eigen raadgevers.

Was dat alles?
- Vraag je niet of ik een voorstel heb?

Heb je een voorstel?
- Ik verzin wel iets. Overigens...

Je doet dit beter dan ik verwachtte.
- Ik wist niet of je dat gemerkt had.

Wat hangen we op? De hulst of elkaar?

Zou ik een goede koning zijn?
- Een uitstekende koning.

Denk je niet dat ik ervoor ga vechten?
- Daar heb ik je voor opgevoed.

Wat je Philippe ook aanbiedt...

ik wil Aquitani�, Alais en de kroon.
Ik geef niets op.

Ik geef Alais noch Aquitani�
aan die wandelende puist.

Dat zal je liefhebbende zoon
niet doen.

Hoorde je hoe hij me noemde?
- Ja. Ga nu maar vlug eten.

Ik luister naar vader.
- Ga eten.

Heb ik iets verkeerds gezegd?
- Sta niet te pruilen.

Ik pruil niet.
- Sta rechtop en doe wat ik zeg.

En dat moet koning worden?
- En ik z'n kanselier.

John wil heersen terwijl ik regeer.

De belastingen opmaken die ik in.

Leuk voor jou.
- Niet zo leuk als koning zijn.

Je bent hertog van Bretagne.

De kroon en Geoff worden nooit
in een adem genoemd. Waarom niet?

Is een kanselier niet machtig genoeg?
- Ik krijg hier geen genegenheid.

Jullie denken toch niet
dat ik dat wil?

Henry, ik moet je iets bekennen.

Ik mag onze kinderen niet erg.

Alleen jou, maar je bent niet van mij.
- Je hebt nooit van me gehouden.

Jawel, en nog steeds.
Wat Henry in bed doet, moet hij weten.

Voor mijn part stopt hij er schapen in.
Wat wel eens is voorgekomen.

Rosemund is al zeven jaar dood.

En twee maanden en achttien dagen.
Ik mocht haar niet.

Tel je de dagen?
- Ik verzon het ter plekke.

Hij nam haar mee uit Wales
om haar eens nader te bekijken.

Ze beviel hem en hij onderzocht
haar grondig, jarenlang.

Maar toen Henry moest kiezen
tussen zijn liefste en mijn land...

Mij kwellen is geen sport.
Het is zo makkelijk.

Denk je dat ik je kan kwellen
na al die jaren vol liefde en zorg?

Ja Eleonor,
met beide handen op je rug gebonden.

Ze is mooi, h�.

Ja, bijzonder.

Met welke minnares
zou ik je meer kunnen ergeren?

Met niemand.
- De tijd heeft je rimpels gegeven.

Ik heb zes meisjes en vijf jongens
gebaard en 31 jaar met jou doorstaan.

Soms mis ik je.
- Vaak?

Twijfel je eraan?
- Nu ken ik m'n hondje weer.

Dus Johnny krijgt de kroon?
- Ik geloof dat gerucht niet zo.

Het zal niet meevallen
Alais te verliezen.

De laatste binding van een oud man,
meer niet.

Heb je het moeilijk in je kasteel?
- In het begin wel.

Maar dat is voorbij.
Ik heb genoeg van de wereld gezien.

Ik zal je nooit laten gaan.

Je hebt te vaak oorlog gevoerd.
- De laatste had ik bijna gewonnen.

Als ik maar af en toe gelucht wordt
voor Kerstmis en staatsiebezoeken.

Want ik zie je graag.

Genoeg nu.

Ik rammel. Laten we gaan eten.
- Arm in arm.

En hand in hand.

Je bent nog steeds een geweldige man.
- En jij bent mijn vrouwe.

Ik heb al die jaren gevochten
en gesjacherd...

alsof wat er na m'n dood gebeurt
het enige is dat telt.

Ik heb nu iets anders
om voor te leven.

Ik heb bij toeval rust gevonden.
- Op kerstavond?

Sinds de dood van Louis was er
geen Frankrijk om tegen te vechten.

Ik ontdekte hoe goed het is
om een wet te schrijven...

een belasting op te leggen of te
beslissen welke boer een koe krijgt.

Er is niets op aarde
wat belangrijker is.

Nu is die Franse jongen groot
geworden en heb ik genoeg van oorlog.

Heb je Vexin nog nodig?
- Meer dan ooit.

M'n troepen daar kunnen in ��n dag
in Parijs zijn.

Als Alais niet met Richard trouwt,
zorg ik dat je Vexin verliest.

Ik dacht dat je het nooit zou zeggen.
- Ik kan ervoor zorgen.

Je kunt het proberen.

We hebben een horde baronnen
die op de geliefden letten.

Kun je daar liefde in zien?
- En oneindige genegenheid.

Mijn Richard is de volgende koning,
niet jouw John.

Ik ken al jouw listen en streken
en zal op alles voorbereid zijn.

Kan het je echt zoveel schelen?
- Ja, omdat het jou kan schelen.

Bestrijd me niet, Eleonor.
- Moet ik opgeven, toegeven?

Gun me gewoon een beetje rust.
- Waarom geen eeuwige rust?

Als je me tegenwerkt, zal ik op
alle mogelijke manieren terugslaan.

Henry...
- Vrouwe?

Heb je ooit van me gehouden?
- Nee.

Mooi zo,
dat zal dit plezieriger maken.

Ik ben gekomen. Wat wil je?

Gewoon een beetje praten.

Hoe lang zijn we al niet alleen
samen geweest? Twee jaar?

De oorlog doet je goed.

Ik volg al je slachtpartijen
op afstand. Ga toch zitten.

Is dit een audi�ntie, een nachtkus
of een hinderlaag?

Laten we hopen een re�nie.
Moet je zo nors kijken?

Ik wil je liefde herwinnen, maar dat
kan niet als je zo'n gezicht trekt.

Mijn liefde? Waarom wil je die?

Ik wil gewoon je liefde. Wat anders?
- Dat zou ik ook graag weten.

Ik beraam listen en smeed plannen.

Zo komt een koningin in de gevangenis
haar tijd door.

Maar ik ben meer dan dat.

Kun je niet geloven
dat ik van m'n zoon hou?

Probeer wat anders. Ik loop bepaald
niet over van liefde voor jou.

Je bent een saaie jongen.
Eentonig, steeds dezelfde noot.

Ik gaf de kerk op. Waarom niet jou?
- Niet zolang ik Aquitani� heb.

Alsof ik zo van heuvels en dalen hou.
- Je wilt ze terug.

Je zou nog niet om water vragen
als je dorst hebt.

We kunnen spinnen vangen
in de webben die jij weeft.

Ga dan, als ik zo bedrieglijk ben
en sta daar niet te sidderen.

Hou van me, m'n lammetje,
of laat me alleen.

Ik zal gaan, vrouwe,
met het grootste genoegen.

Je hoeft alleen je linker-
voor je rechtervoet te zetten.

Moeder.
- Je moeder is in gevecht.

Vader heeft het verdrag opgesteld.

Wat leuk. Waar is je vader?

Ha, daar ben je. Heb je Philippe
je voorwaarden voorgelegd?

Nog niet, maar ik geef zo audi�ntie.
Ik hoop dat jullie komen.

Mogen we de voorwaarden weten,
of hou je ons in spanning?

Dit zijn de voorwaarden:
- Wat krijgt Philippe?

Alles is voor mij.
- Welk niets krijgt Geoffrey?

Mijn god, drie koningen is te veel.

We kunnen het proberen.
- Dat heeft geen zin.

Jij volgt me op, Richard.
Je krijgt Alais en de kroon.

Ik zou bijna gaan lachen.
- Ik meen het.

En ik dan? Ik ben je lievelingszoon.

Het spijt me, John.

Kun je hem verslaan in de strijd?
- Jij wel.

Ik zal er niet zijn. Ik verlies ook,
al de dromen die ik voor je had.

Je hield me aan het lijntje.
Je bent mislukt als vader.

Ik zal iets vreselijks doen,
dan zul je echt spijt hebben.

Heb je dit allemaal gerepeteerd,
of improviseer je?

Zie de feiten onder ogen.
- Welke feiten? Er zijn er zoveel.

Macht is het enige feit.

Hij zou de troon zelf nemen
als ik hem niet zou geven.

Je zult me ervoor laten vechten.
Je geeft me nooit iets.

Je krijgt Alais en de troon.
Maar Engeland blijft tenminste intact.

Je krijgt de kroon, het meisje,
de hele ellende. Is dat niet genoeg?

Ik weet niet wie ik moet feliciteren.

Overal koningen en koninginnen.
En ik ben de enige pion.

Ik heb niets te verliezen.
Dat maakt me gevaarlijk.

Arm kind.
- Arme John. Wie zegt 'arme John'?

Al stond ik in brand, niemand zou
op me pissen om het te blussen.

Laten we het eens proberen.

Je bent alles waar een broertje van
droomt. Ik droomde altijd over je.

O, Johnny...

Ik heb nog niet verloren, Eleonor.

Moeder, als je mij wilt, hier ben ik.

John is z'n kanselier kwijt.
- En jij hebt er een bij.

Je mama moet je iets naars zeggen.
- Ze vertrouwt me niet.

Henry is nog niet klaar met John. Hij
houdt Vexin tot de maan bevriest.

En Richards bruiloft zal
lang op zich laten wachten.

Alleen al het naaiwerk kan jaren duren.
- Dat weet ik.

Jij weet dat ik het weet.
Ik weet dat jij weet dat ik het weet.

Wij weten dat Henry het weet.
Onze familie weet heel wat.

Zou Richard mij als kanselier willen?

Waarom laat je John vallen?
- Omdat jij zult winnen.

Dat is niet zeker.
- Wel als ik je help.

John slikt alles wat ik hem vertel.
Ik laat hem in jouw val lopen.

Je kan er wat van, Geoff. Je verraadt
John aan mij of omgekeerd.

Weet je al een manier om iedereen
aan iedereen te verraden?

Nog niet, maar ik werk eraan.

Ik maal er niet om wie koning wordt,
maar jij en Henry wel.

Ik wil jullie van elkaar
zien picknicken.

Je hebt een gave om te haten.
- Jij kunt het weten.

Mijn god, je hebt al die jaren
van me gehouden.

God vergeve me, ik heb
de koningin van streek gemaakt.

We hebben je nodig.
- Dan kan ik jou niet verraden.

Word Richards kanselier.

Bespottelijk.

Zo worden zaken gedaan.

We hebben hem als we hem willen.
Hij zal ons allemaal verraden.

Maar alleen als hij denkt
dat wij het niet verwachten.

Waarom heb ik zulke slimme kinderen?

Wat is er, Richard?
- Niets.

Jouw niets weegt zwaar.

Als ik je schrijf,
ontbied of spreek...

krijg ik alleen jouw 'nietsen',
als stenen.

Speel geen komedie.
- Ik zou het niet willen.

Ik heb eenvoudige wensen. Eens wilde
ik po�zie, macht en jonge mannen.

Zelfs Henry heb ik gewild.

Nu wil ik maar ��n ding:
jou koning zien worden.

Je wilt alleen vaders edele delen op
een bedje sla. Als hij maar verliest.

Je bent een Medea. Maar ik laat me
niet gebruiken voor jouw wraak.

Je bent veranderd
toen ik gevangenzat.

Henry wilde mij kwellen,
maar hij hakte jou aan stukken.

Mannen waren jaloers op die gave.

Henry was 18
en ik was koningin van Frankrijk.

Hij kwam uit het noorden naar Parijs
met idee�n als Aristoteles...

in een gestalte als een doodzonde.

We hadden lak aan de Tien Geboden.

Na drie maanden was ik van Louis
gescheiden en trouwden we.

De jonge graaf Henry en z'n gravin.

Drie jaar later was ik z'n koningin
en hij koning van Engeland.

21 jaar pas.
Vijf jaar jonger dan jij, generaal.

Ik kan rekenen.

Er was geen Thomas Becket of
Rosemund. Geen rivalen, alleen ik.

Toen kwam de jonge Henry, en jij...

en de andere bloemen in mijn tuin.

Ja, als ik onvruchtbaar was geweest,
was ik nu gelukkiger.

Wil je me kwetsen?
- Wat een verspilling.

Ik vocht met Henry over welke zoon
de zonsondergang zou krijgen.

En moet je jou nou zien.

Ik hield meer van je dan van Henry,
en dat heeft me alles gekost.

Wat wil je?

Dat we weer zijn zoals we waren.
- Nee, dat is het niet.

Goed dan, ik wil Aquitani�.
- Zo ken ik je weer, moeder.

We kunnen winnen.
Ik kan zorgen dat je met Alais trouwt.

Maar ik moet Aquitani� hebben.
- Ik zal het nooit opgeven.

Wil je een testament waarin ik alles
aan jou vermaak? Geloof je me dan?

Waar is papier?
- Papier kan branden.

Ik hou van je.
- Je houdt nergens van.

Je bent niet compleet.
Je hebt geen menselijkheid.

Je bent even dood als dodelijk.
- Laat me niet alleen.

Je bent ooit mooi geweest.
Ik heb portretten gezien.

Herinner je je niet
hoe je van me hield?

We liepen altijd hand in hand.
Zo voelde het.

Wiens hart veroorzaakt dat?
- Dit brandt niet. Ik schrijf erop:

Alles voor Richard.
- Moeder...

Weet je nog hoe ik je leerde rekenen?
En Lutherse po�zie?

Ja, je herinnert je het.

Ik leerde je dansen en vreemde talen.

De muziek die ik kende
en de liefde voor wat mooi is.

De zon was toen warmer
en we waren elke dag samen.

William, zeg de Franse koning
dat ik hem wil spreken in de salon.

Over een half uur? Goed.

Je weet dat Henry's voorstel
geen woord van waarheid bevat.

Is dat een waarschuwing? Dank je.
- En als het een aanbod is?

'En als' is een spel voor geleerden.
En als engelen op spelden zaten?

En als ik koning was?

Het is jouw spel, Geoff.
Jij moet het spelen.

John.

Ik heb dit voor vader gemaakt.
Alles werkt.

Het kostte maanden. Ik ben niet gek.
- M'n plan...

Ik ken drie talen
en heb rechten gestudeerd.

Wat voor plan?
- We moeten zaken doen met Philippe.

Waarom?
- Omdat je eruit ligt.

Wat voor zaken?
- Oorlog.

Met ons drie�n samen
kunnen we Richard verslaan.

Je wilt hem wegvagen?
En moeder ook?

Moeder ook. Doe je mee?

Ik moet nadenken.
- Geen tijd.

We zijn overtollige prinsen.
Weet je waar die heen gaan?

Omlaag.

Wil John oorlog of niet?

En jij? Geef je hem soldaten
als hij erom vraagt?

Als John oorlog wil, krijgt hij die.

Hoor je dat?
- Ik denk nog na.

De troon is voor Richard of voor jou.

Denk je dat we zullen winnen?

Ik weet het.

Henry.

Ik wil graag even rust.
Ik heb veel om over na te denken.

Je hebt me aan Richard beloofd.
- Je denkt toch niet dat ik het meende?

Dus alles wat je tegen John zei...
- Denk je dat ik hem zou opgeven?

Hij is alles wat ik heb.

Moet ik steeds weer zeggen
van wie ik hou en van wie niet?

Ik ga van hand tot hand.
Ben ik een verzamelingstuk?

Of alles wat je hebt, net als John?
- John moet Aquitani� hebben.

Ik heb het over mensen,
jij over provincies.

Voor Eleonor is Aquitani� een manier
om mij te kwellen.

Het lukt haar vast
om het van Richard af te troggelen.

Wat zou ik ze graag afluisteren.

'Ik leerde je dansen,
en luit en fluit spelen.'

Geweldig. Je klinkt precies als ik.

Ik heb ze meteen maar meegenomen.

Wat krijg ik?
- Wat ben je toch kinderachtig.

Voor Henry. Het is zwaar.

M'n grafsteen. Eleonor, je verwent me.

Ik kan jou ook niets ontzeggen.
- Niet weggaan.

Het irriteert haar
dat ik je zo hard nodig heb.

Je hebt mij niet nodig, Henry.

Ik ken die blik. Nu gaat hij zeggen
dat hij van me houdt.

Als van m'n leven.

Dat zeg ik om haar op te monteren.

Hoe ging het bij Richard?
Heb je z'n hart gebroken?

Zou hij me Aquitani� moeten geven?
- Ja, ik heb hem de troon beloofd.

De jongen vraagt zich af
of je woord zult houden.

Je vraagt niet of de lucht goed is
als je niks anders kunt ademen.

Dat zei ik ook tegen hem.
- Heb je het? Geeft hij het terug?

Geen Aquitani� voor John.

Ik moet hem iets geven.
Is er geen compromis mogelijk?

In een wereld waar timmerlieden
herrijzen, is alles mogelijk.

Je hebt hem gedragen. Hij is je zoon.
- Ja, 280 dagen heb ik hem gedragen.

Ik herinner me ze stuk voor stuk.
Jij had net Rosemund gevonden.

Ik vond ook andere vrouwen.

Talloze anderen.

Ja, en op hoeveel bedden
heb jij je niet uitgestrekt?

Thomas Becket.
- Dat was gelogen.

Ik weet het, je trekt het je
nog steeds aan wat ik doe.

Ik wil Aquitani� voor John.
Ik zal het krijgen.

Zul je me ervoor martelen?
Koken, radbraken of doorboren?

Ik heb papieren die je moet tekenen.

Wil je me dwingen met dreigementen?
Teken of je verhongert.

Tranen? Teken voor m'n hart
in twee�n breekt.

Ik ben als de aarde, oudje.
Je kunt niet om me heen.

Ik aanbid je.
- Bespaar je de moeite.

Ik wil je een aanbod doen.
- Een voorstel.

Ik geef John de rijkste provincie
op het vasteland.

Waarvoor?
Zeg het me, meesterbrein, waarvoor?

Je vrijheid.

Zodra Johnny Aquitani� heeft,
laat ik je vrij. Stel je voor.

Londen, 's winters in de Provence,
op bezoek bij Richard...

waar hij maar slachtingen aanricht.
Alles voor je handtekening.

Je bent goed.
- Ja, je hield altijd al van reizen.

Ik liet Louis me zelfs meenemen
op kruistocht. Godslasterlijk, h�.

M'n dienaressen reden halfnaakt als
amazones halverwege naar Damascus.

Louis kreeg een beroerte
en ik stierf bijna door de wind.

Maar de soldaten keken hun ogen uit.

Henry, ik sta met m'n rug
tegen de muur.

Om een gevangene te zijn,
ingemetseld...

als je de wereld hebt gekend...

Ik weet niet hoe ik het heb overleefd.

Die tien jaar waren onvoorstelbaar.

En nu...

bied je me het enige dat ik wil...

als ik het enige afsta
dat me dierbaar is.

Teken en we maken
het goede nieuws bekend.

De koningin is vrij, John krijgt
Aquitani� en Richard krijgt Alais.

Ja, laten we het maar doen.
Ik zal tekenen.

Op ��n voorwaarde.
- Zeg het maar.

De bruiloft moet nu plaatsvinden.
- Wat?

Verbaasd? Zo plotseling is het niet.

Ze zijn al 16 jaar op weg
naar het altaar. Dat is lang.

John kan getuige zijn.

En jij kunt de bruid weggeven.
Dat wil ik zien.

Alais... Ik kan wel zonder haar.

Je hield toch van haar?
- Dat is zo.

Gelukkig, ik vreesde al
dat het je geen pijn zou doen.

Wat ben jij een onmens.

Ik vraag me af
of jij je wel eens afvraagt...

of ik met je vader
naar bed ben geweest.

M'n vader?
- Het is gelogen...

maar dat gerucht doet de ronde.
Vraag je je het nooit af?

Is het leuk om me te verachten?
- Nee.

Hou er dan mee op.
- Hoe dan? Het is m'n levensdoel.

Ik zal het je laten zien.
Een priester, zoek een priester.

Jij daar, haal een bisschop.

O'Donnell staat in de hal.
Stuur hem naar de kapel.

John, Richard, Geoffrey.

Wat gebeurt er?
- Richard gaat trouwen.

Trouwen? Nu?

Gaat hij nu trouwen?
- Wat ben je toch snel van begrip.

Je kunt mij niet kwetsen, feeks.
Waarom, vader?

Omdat ik het zeg.
- De bisschop wacht.

Laten we het vlug doen dan.
- Je wordt een beeldschone bruid.

Dus je denkt dat het echt gebeurt?

Het is een van Henry's intriges.
- Dit keer niet.

Je zult me nooit opgeven.
Dat zei je zelf.

Ik ga om jou geen oorlog voeren.
- Ik geloof je niet.

Wacht maar tien minuten.

Richard houdt niet van me.
Dit wordt nooit iets...

Kom.
- Het is waanzin.

Ik doe het niet.

Laat me los, Henry. Richard, nee.

Waarom geef je me op?
Wat krijg je ervoor terug?

Aquitani� natuurlijk.
- Wat zei je?

Ik laat je moeder vrij en krijg
Aquitani�. Dat was toch je voorstel?

Ja, maar het waren loze woorden.
- Ik meende het.

Er komt geen bruiloft.
- Luister nou even, jongen.

Trouw dan voor mij.
Het is toch niet te veel gevraagd?

Maar ik heb het Philippe beloofd.
- Verrek maar met je belofte.

Jij bent de koning van Frankrijk.
Zeg iets.

Vooruit, maak me bang.
- Hij wilde die bruiloft helemaal niet.

Zeg dat nog eens.
- Mooi, zoals je die razernij speelt.

Zeg een koning nooit
dat hij een leugenaar is, jongen.

Ik ben geen jongen,
voor jou noch wie dan ook.

Je wilde een bruiloft of Vexin terug.
Nu krijg je allebei niet.

Je hebt een verdrag met Frankrijk.
- Zij trouwt niet zolang ik leef.

Dat is iets anders dan nooit.
- Vergeet het maar, jongen.

Wat een leeuw. Toe, maak mij eens in.
- Vat het sportief op, Richard.

Hoe is het met je been?
En je rug? Je wordt oud.

Ik ben 50, de oudste man die ik ken.

Tien jaar ouder dan de paus.

Wordt het het slagzwaard
als ik 85 ben?

Ik ben nu de oudste. Henry is dood.
- Ja, ik heb hem gezien.

Ik heb de kroon.
- Als papa hem geeft.

Ik ben de eerste erfgenaam.
- Van niets.

Laat de slagzwaarden maar komen.

Verklaar je me de oorlog?
- Ja. Ik heb 2000 man.

Probeer ze maar te roepen.
- Waag 't niet me gevangen te houden.

Jawel, tot we het eens zijn
dat John mij zal opvolgen.

Als koningszoon mag je vrij rondlopen
in het kasteel.

Geen kasteel kan me tegenhouden.
Stel je wachters maar op.

Dus ik ben toch weer koning.
Fantastisch.

Ben je blij voor me, Geoff?
- Voor ons allebei.

Dat heb je knap gespeeld.
- Ja. Je trapte erin, h�.

Mijn god, wat is het heerlijk
om koning te zijn.

Henry, mijn heer en meester,
wat gebeurt er nu?

Geen idee. Ik weet dat ik win
en zal winnen.

Maar wat de volgende zet wordt...

Je was bang, h�.
- Nee.

Volgens mij wel.
- Ik was het wel.

Je moet niet met gevoelens spelen,
niet met die van mij.

Ik kon geen afstand van je doen.

Je bent me dierbaarder dan ik dacht.

Je trekt een ondoorgrondelijk gezicht.
Hoe voel je je nu?

Ik ben verrukt. Ik ben opgesloten,
samen met mijn zonen.

Welke moeder droomt daar niet van?

Nog ��n ding:

Mag ik je haar zien kussen?
- Hou je dan nooit op?

Ik roep elke avond je beeld op
voor ik ga slapen.

Laat het hierbij.

Uit intellectuele belangstelling.
Ik wil zien hoe nauwkeurig ik ben.

Let niet op die draak
in de deuropening.

Geloof dat ik van je hou,
want dat doe ik.

Geloof dat ik eeuwig de jouwe ben,
want dat ben ik.

Geloof in de vreugde
die jij me schenkt.

En geloof...

Wil je nog meer?

Ik ben een oud man in een leeg oord.

Wees bij me.

Wat maak je me toch mooi.

Wat zou Salomo hebben gezongen
als hij dit had gezien?

Ik kan het niet.
Ik heb naar het zwaard gegrepen...

en weer verloren.

Deze keer is het uit met me.

Nou ja,
er komen nog meer kerstfeesten.

Ik kan je aan m'n tepels hangen,
maar dan schrikken de kinderen.

Ze kusten elkaar teder, h�.

De volgende keer krijg ik hem wel.
Ik kan wachten.

Daar ben je.

M'n troost en m'n gezelschap.

We zijn voor weer een jaar opgesloten.

Weer vier jaargetijden.

Wat een wanhoop.

Wat een levenswerk.

Is het te veel? Pas op,
m'n schoonheid zal je verblinden.

Vrolijk kerstfeest.
- Ben je gekomen om dat te zeggen?

Ik dacht
dat je misschien eenzaam was.

Hier, kanselier. Pas hem maar eens.

Het is vreemd.
Ik herinner me m'n derde verjaardag.

Niet zozeer de tuin of de cadeaus...

maar wie wat deed en met wie,
en hoe dat voelde.

Van jullie herinner ik me alleen
onverschilligheid.

Waarom is dat zo?
- Ik weet het niet.

Die vraag was niet makkelijk en
ik verdien geen makkelijk antwoord.

Er waren momenten dat we van
geen van onze kinderen hielden.

Nog steeds te makkelijk, vind je niet?
- Ik ben moe.

Je wilt een eenvoudig antwoord
en dat heb ik niet.

Ik heb zo genoeg van jullie.

Ik kom om me te verkneukelen.
- Moeder is moe.

Kom me morgen kwellen,
dan reageer ik tenminste.

Niemand laat zich pesten.
- De schoft heeft ons opgesloten.

Wat is er, lieverd?
- Hij houdt ons gevangen.

Dat deed hij met mij toch al.

Ik had de indruk dat je wilde
dat ik de troon zou krijgen.

We hebben deze keer verloren.
- Denk je dat het uit is met me?

Ja. Ik heb meer nederlagen geleden
dan jij tanden hebt.

Verbijt je verdriet en ga naar bed
als een brave jongen.

Ik zal koning worden.
- Ja, maar niet dit jaar. Hou nu op.

Laat het rusten.
- Dat kan ik niet.

Zeg mij dan na: John wint, ik verlies.

En als John zou sterven?

Hij heeft een dolk.
- Natuurlijk heeft hij een dolk.

Die hebben we allemaal.
Het is 1183 en we zijn barbaren.

Dat is duidelijk genoeg.
Wij zijn de oorzaak van elke oorlog.

Geen historische krachten, recht...

godsdienst, idee�n
of vormen van bestuur.

Wij zijn de moordenaars.
Wij brengen oorlogen teweeg.

Wij dragen het in ons
als syfilis in rottende lijken.

Kunnen we niet een beetje van elkaar
houden? Daarmee begint vrede.

We hebben zoveel redenen
om elkaar lief te hebben.

We hebben zoveel mogelijkheden.
We kunnen de wereld veranderen.

En wat doet Philippe intussen?
- Mijn god, Philippe.

We zouden een oorlog beginnen.
Als vader het ontdekt, ben ik erbij.

Mooie raadgever ben jij.
- Laat mij het oplossen.

Hij heeft een verbond gesloten
met Philippe.

John kan z'n erfopvolging wel
vergeten als ik het Henry vertel.

Ik heb tijd nodig. Kun je John
zolang bij Philippe weghouden?

Richard je moet hier weg.
Beloof Philippe Vexin of Bretagne.

Als John in ongenade valt,
zien we wel verder.

Jij bent toch de diplomaat?
Praat jij maar met Philippe.

Jij kent hem, ik niet.

En Richard...

beloof hem maar van alles.

Nu heb ik die oude idioot.
Hij denkt dat hij van Johnny houdt...

maar daar komt de dolkstoot vandaan.

Dolken, dolken.

Waar is de spiegel? Ik ben Eleonor
en kan kijken naar wat ik wil.

Wat een mooi meisje.

Hoe kon haar koning haar verlaten?

Philippe? Philippe?

Het lukt. Morgen kan de kroon
voor mij zijn.

Sta je nog aan mijn kant? Ze zullen
zich verenigen. Geef je me je woord?

Krijg ik dan al het Britse land
in Frankrijk?

Zijn we bondgenoten?
- Dat is ons levensdoel.

Ik moet nu vlug vader vertellen
dat John een verrader is.

Je bent een smerige, stinkende
smeerlap, weet je dat?

Ik vermoord je.

Kluns. Als jij een prins bent,
is er hoop voor elke aap in Afrika.

Ik heb je gered.
Niet ik zou je verraden, maar hij.

Hij wilde naar Henry lopen.
Kijk z'n gezicht dan.

Je hebt gelijk, ik weet niet meer
wie m'n vrienden zijn.

Philippe? Philippe?

Mogen we?
- Daar zijn de wandtapijten voor.

Ik leer het nooit.
Ik heb alles bedorven.

Richard? Goedenavond.

Je wil naar bed. Ik kom morgen wel.

M'n moeder stuurt me.
- Kom toch maar binnen.

Een alchemist vond uit
hoe je wijn moet koken.

Het wordt stoom en als het afkoelt,
krijg je brandewijn.

Henry houdt me gevangen.
Vind je dat leuk? Waarom lach je dan?

Ik dacht opeens aan de laatste keer
dat je in Parijs was.

Is dat twee jaar geleden?
- Ja. Ik heb een leger nodig.

Dit helpt tegen de kou.
Zie ik er ouder uit?

Het waren moeilijke jaren.
Ik heb geleerd om koning te zijn.

Krijg ik een leger van je? Ja of nee?
- Ja, als ik het je geef.

Ik ben niet meer de jongen
die je twee jaar geleden leerde jagen.

We renden achter zwijnen aan.
Jij vliegend, ik struikelend.

Die arme eenden. Ga niet weg.

Ik moet weten of je me zult helpen.
- Ga zitten, dan praten we erover.

Je schrijft nooit.
- Aan niemand.

Waarom zou ik je koning maken?
Waarom niet John of Geoffrey?

Kan ik niet beter tegen een idioot
of een duivel vechten? Goedenacht.

Je bent nog een jongen.
- In zekere opzichten. Welk bedoel je?

Je hebt niet gevraagd
wat jouw hulp me waard is.

Vexin en Bretagne.
- Dat is van Geoffrey. En verder?

Dat is je hulp waard.
- En wat wil jij?

2000 soldaten en 500 ridders.
- En verder?

Wapens. Ik schreef niet
omdat je toch niet zou antwoorden.

Je bent getrouwd.
- Maakt dat verschil?

Niet dan?

Ik heb twee jaar in alle straten
van de hel doorgebracht.

Vreemd, ik kwam je daar niet tegen.

Je hebt niet gezegd
dat je van me hield.

Als de tijd rijp is.

Is het niet te laat op de avond?

Ik hoopte dat je zou komen.
- Mooi zo.

We kunnen onze onderhandelingen
niet zomaar afbreken.

Ik zoek steeds je vader in jou.
- Die is daar niet.

Ik mis hem. Is Richard
of de koningin hier geweest?

Maakt dat verschil?
Anders komen ze nog wel.

We moeten een compromis sluiten.
Ik bood je te weinig aan.

Ja, niets is te weinig.
- Jammer dat je me niet mag.

Je vader zei:
Hou van sterkere mannen.

Vandaar dat hij van iedereen hield.

Ik kom met een vredesaanbod.
- Verrek maar met je vrede.

Je vader zou hebben gehuild.
- M'n vader was een huilebalk.

Als je me bestrijdt, verlies je.

Ik kan niet verliezen, Henry.
Ik heb de tijd.

Kijk jezelf nou.
Sterke, zware armen...

die elk jaar zwaarder worden.
Het zand loopt door het tijdglas.

Ik heb geen haast, Henry.
Ik heb de tijd.

Stel dat Engeland Frankrijk
snel de oorlog verklaart.

Dan capituleer ik. Ik hoef niet
te vechten om te winnen.

Neem elk graafschap dat je wilt.
Je zult het niet lang houden.

Wat is dat voor soort moed van jou?
- Getijdemoed.

Het komt en gaat.

Ik zou je graag loslaten op Eleonor.
Nog brandewijn?

Ken je het?
- De leren stoken het al eeuwen.

Het ziet er somber uit voor Henry, h�.

Je zult Richard alles beloven.
Wapens, soldaten, wat hij maar wil.

Dan trek je alles terug
voor de slag begint.

Zou jij dat niet doen?
- Laat m'n zonen mij maar bevechten.

Ja, precies.

Goed bekeken, m'n jongen.
- Dank u, heer.

Goedenacht.
- Ga je? Er is niets afgesproken.

We pakken om 12 uur de cadeaus uit.
Het was een bevredigend gesprek.

Wat is zo bevredigend?
- Winnen.

Niet gemerkt dat ik net heb gewonnen?
- Je hebt helemaal niets gewonnen.

Ik weet nu hoe je denkt en bent.
Ik ken je plannen en verwachtingen.

Je hebt alles eruit geflapt.
Ik weet wat je wel en niet zult doen.

En ik heb jou niets verteld.
Dat is een overwinning.

Jij...

Je maakte m'n vader kapot.

Je was altijd beter.

Je koeioneerde hem
en ging naar bed met z'n vrouw.

Je versloeg hem in elke oorlog
en verdraaide elk verdrag.

Je liet hem voor gek staan
en dwong hem van je te houden.

Ik was erbij.
Z'n laatste woorden waren voor jou.

Je hebt niets geleerd van zijn liefde.

Ik heb geleerd hoezeer
vaders voortleven in zonen.

Een koning als jij is
op alles voorbereid.

Wat is het offici�le beleid
ten aanzien van sodomie?

Wat vindt de kroon van jongens
die het met jongens doen?

Er zijn veel legenden over Richard.
Laat die van jou maar eens horen.

Hij vond me toen ik 15 was.
We jaagden, het was bijna donker.

M'n paard viel en wierp me af.

Toen ik bijkwam,
raakte Richard me aan...

en vroeg of ik van hem hield:

Philippe, hou je van me? En ik zei ja.

Weet je waarom ik ja zei?

Om het jou op een dag
te kunnen vertellen.

Je hebt geen idee
wat dat ja me gekost heeft.

Stel je voor dat je je
op een besmette hoer stort...

en je lippen krult in een soort
glimlach en zegt:

Ja, ik hou van je.

En ik vind je mooi.

Ik weet niet hoe ik het kon.
- Zo was het niet.

Zo was het wel.

Je hield van me.

Nooit.

Ga weg, alsjeblieft.

Ik wil je hier niet hebben.
- Het is geen genoegen om hier te zijn.

Dus nu vindt de koning mij pervers.
- Je moeder zal blij zijn.

Ze heeft me zelf gestuurd.
- Wat lijk je toch op haar.

Je had vier zonen.
Welke eis je altijd op?

Niet Henry, m'n dode broer.
Niet die dwaas, die idioot.

Waarom altijd hij en niet ik?
- Hij was de oudste.

Is dat alles, Henry?
- Je koos voor Eleonor.

Je hebt me nooit geroepen,
je noemde nooit mijn naam.

Ik zou hebben gelopen, gekropen,
alles hebben gedaan.

Ik kan er niets aan doen.
Ik neem de schuld niet op me.

Ik wilde alleen jou.
- Je wilde m'n kroon, m'n koninkrijk.

Hou je koninkrijk maar.
Ik hoop dat het je dood wordt.

Goddank heb ik nog een zoon.
Goddank heb ik John.

En wie bedank je voor Geoffrey?
Je geeft niet hoog van me op.

Ik denk helemaal niet aan jou.

Ik schijn jouw handen te hebben.
Dat had meer kunnen zijn.

Ik mis Richards militaire gaven.
Maar hij verraadde je, niet ik.

En god mag weten wat je in John ziet.
Hij heeft je ook verraden.

Denk je dat ik jou ooit koning maak?
- Ja, je hebt niemand anders.

Hij wilde mij als kanselier
als ik John zou aanzetten tot verraad.

Ik betwijfel niet dat je het probeerde
en ik twijfel niet aan Johns liefde.

Zoals een veelvraat
van z'n eten houdt.

Jij smeerlap.

Nou, John?

Het is niet wat je denkt.
- Wat denk ik?

Wat Geoffrey zei. Ik zou nooit
tegen je samenspannen.

Weet ik. Je bent een brave jongen.

Kan ik nu gaan? Het is bedtijd.

Kon je me niet vertrouwen?
Het was allemaal voor jou.

Voor wie heb ik dit rijk opgebouwd?
- Voor mij.

Alles is voor mij. Maar wanneer
krijg ik het en kunnen we je begraven?

Ik hield van je.
- Je houdt nergens van, schoft.

Ik ben het.

Je hebt alleen mij nog.
Ik ben hier, vader.

Mijn levensverhaal zal beter zijn
om te lezen dan om te leven.

Henry Plantagenet, koning op z'n 21e,
de beste strijder van z'n tijd.

Hij was een rechtvaardig leider
en regeerde 30 jaar...

een land zo groot
als van Charlemagne.

Hij trouwde uit liefde
met een legendarische vrouw.

In Alexandri�, Rome of Camelot
heeft niet zo'n koningin geleefd.

Ze schonk hem vele kinderen,
maar geen zonen.

Koning Henry had geen zonen.

Hij had drie besnorde schepselen,
maar hij onterfde ze.

Jullie zijn niet van mij.
We hebben niets met elkaar.

Ik verloochen jullie.
Jullie krijgen mijn koninkrijk niet.

Moge de pest jullie halen.

M'n zonen zijn weg.

Ik ben m'n zonen kwijt.

Je durft mij te vervloeken, h�.
Ik vervloek je terug.

God, wees vervloekt.

M'n zonen zijn weg.

Ik ben m'n zonen kwijt.

O, Jezus...

Al m'n zonen.

Henry?

Niemand anders zingt.
Het lijkt de vasten wel.

Toen ik klein was,
was Kerstmis een verwarrende tijd.

Het Heilige Land had twee koningen,
God en oom Raymond.

Je wist nooit wiens verjaardag
we vierden.

Henry is er niet.
- Dan praten we achter z'n rug om.

Wat is er gebeurd?

Er was iets met bedden en tapijten
en er werd van alles gezegd.

Gekruide wijn. Ik was vergeten
dat Henry daarvan houdt.

Mag ik hier blijven?
- Natuurlijk, we wonen hier allebei.

Opeengepakt als armelui,
met drie in ��n bed.

Heb je ooit van Henry gehouden?
- Ooit, voor de zondvloed.

Zo lang geleden als Rosemund?
- Dat is nu prehistorie.

Ze was mooier dan jij.
- Veel mooier.

Haar ogen waren violet en al haar
tanden waren gelijk. Dat is zeldzaam.

Ze glimlachte veel
maar kauwde zeer beschaafd.

En je haat haar nog steeds?
- Nee, maar toen wel.

Hij gaf haar mijn plaats,
en dat was zwaar.

Net als jij zat ze aan het hoofd
van de tafel. Dat is mijn stoel.

En dus liet je haar vergiftigen.
- Nee, ik heb Rosemund niet vergiftigd.

Ik bad dat ze dood zou neervallen
en lachte een beetje toen ze dat deed.

Waarom ben je niet gelukkig? Henry
houdt jou. Je bent slimmer dan ik.

Ik wil medelijden met je hebben,
maar het wordt steeds wat anders.

Waarom medelijden?

Je houdt van Henry,
maar ook van z'n koninkrijk.

Je kijkt naar hem, maar ziet steden,
landerijen, kusten, belastingen.

Ik zie alleen Henry. Gun mij hem.

Ik verliet hem al jaren geleden.

Ik dacht op je gevoel te kunnen
werken. Ben je altijd zo geweest?

Toen ik jong was en je verafgoodde,
was je toen al zo?

Hoogstwaarschijnlijk.

M'n kind, het is uit met me en
ik wil hem alles geven wat hij vraagt.

Weet je
wat ik voor Kerstmis zou willen?

Ik zou jou willen zien lijden.

Alais, alleen voor jou dan.

Ach, m'n kleine meid.

Ik ben bang, moeder.
- Nee.

De hemel is bezaaid met sterren.

De drie wijzen hadden zeker goede
ogen dat ze een nieuwe ontdekten.

Je ziet er koud uit.
- Ik heb wijn opgewarmd.

Zouden er toen minder sterren
zijn geweest?

Het is een mysterie. Wat is dit?

Warme wijn.
- Inderdaad.

Je bent zo mooi als ik me herinner.

Ga nu, m'n weduwe wil me spreken.
- Ze wil je plannen weten.

Ze wil je terug.
- Ga naar je kamer.

Dus je wilt me terug?

Dat denkt zij. Ze denkt dat
de behoefte aan liefde nooit eindigt.

Daar zit wat in.

Na al die jaren lijk je nog steeds
een democratische ophaalbrug...

die voor iedereen gaat liggen.

Op mijn leeftijd
is er niet veel verkeer meer.

Op je oneindige gezondheid.

Wat wil je, echtgenote?
- Ik heb net Richard gesproken.

Een fijne jongen.
- Hij zei dat jullie ruzie hadden.

Zoals altijd.
- Hij denkt dat je hem wilt onterven.

Ik zal me wel laten vermurwen, h�.
- Kan me weinig schelen.

Kan iets me nog schelen?
Misschien honger ik uit gewoonte.

Ik kan jouw leugens uren aanhoren.
Dus je begeerte begint te roesten?

Ik ben zo moe, Henry.
- Ga dan slapen.

En droom van mij met croutons,
Henri � la mode.

Hou op, Henry.
- Ik ben net begonnen.

Wat wil je? Ik zal alles ondertekenen.

Aquitani� voor John?
Hij, jij, iedereen mag het hebben.

In ruil waarvoor?
- Niets. Dat hier een eind aan komt.

Stuur me terug naar Engeland,
sluit me op en gooi de sleutel weg.

Dat zweer ik.

Ik geef je m'n woord.

Wil je een kussen?
Een voetenbankje? Of een sjaal?

Je beloften zijn godslasteringen,
je handtekening is waardeloos.

Ik praat tegen je,
dus let in godsnaam op.

Hoe zijn we van waar we begonnen...

ooit bij deze Kerstmis uitgekomen?

Stap voor stap.

Wat gebeurt er nu met me?
- Wat ben je opeens nieuwsgierig.

Wil je me m'n plannen weten?
Vraag er dan naar.

China veroveren, Afrika plunderen.
Het kan me geen barst schelen.

Laat me m'n land overdragen aan John
en naar bed gaan.

Je bent te vriendelijk.
- Laten we het nu maar afhandelen.

Nee, ik wil jouw handtekening
niet hebben.

O nee?
- Wat is het toch leuk om je te pesten.

Dus John krijgt mijn provincies niet?
- In de roos.

Ik kan dat lachje niet uitstaan.
- Dat weet ik.

Je wilt Richard noch John.
- Je hebt het door.

Toe, laat me versteld staan.
Geef het me voor m'n kiezen.

Wat wil je wel?

Een nieuwe vrouw.

Dus je wilt ons huwelijk
laten nietig verklaren.

Denk je dat de paus dat zal doen?

Ik denk het wel.
Hij staat bij me in het krijt.

Weg met Eleonor en daar is Alais.

Waarom?
- Ze zal me zonen schenken.

Dat is het enige waarvan ik zou denken
dat je er genoeg hebt.

Ik wil een zoon.

We kunnen een stad bevolken
met meisjes bij wie je een zoon hebt.

Hoeveel bastaarden heb je niet?

Al m'n zonen zijn bastaarden.

Je bent het echt van plan.
- Ja, van ganser harte.

Je zonen zijn deel van je.
- Als wratten. Ik wil ze kwijt.

Wij hebben ze gemaakt.
- Ja, en moet je ze eens zien.

Geoffrey is niet van vlees en bloed.
Hij bestaat uit tandwielen.

En Johnny...
Was dat verraad van hem jouw idee?

Toen hij loog, dacht ik:
hij is nog jong.

Ik zag hoe hij me bedroog.

Ik zag hem stelen, hoereren,
z'n dienaren slaan.

Hij is de man
die wij van hem hebben gemaakt.

Niet ik, John is jouw werk.
- En Richard is het jouwe.

Hoe kon je hem naar Philippe sturen?

Ik was moe en had het druk.

Ze waren vrienden.
- Eleonor, hij was de beste.

Je hebt hem altijd gekoesterd.
Ik had geen kans.

Die wilde je ook niet.
- Hoe weet je dat?

Je kon goed zonder je man,
maar niet zonder je zoon.

Wat ik ook heb gedaan,
jij dwong me ertoe.

Je gooide me je bed uit voor Richard.
- Pas na Rosemund.

Zo eenvoudig ligt het niet.
Zo kan ik het niet accepteren.

Ik aanbad je.
- Nooit.

Dat doe ik nog steeds.

Van al je leugens
is dat de gruwelijkste.

Daarom heb ik hem voor nu bewaard.

Henry, we hebben alles bedorven
wat we hebben aangeraakt.

Je kunt alles ontkennen,
maar dat hebben we zeker gedaan.

Weet je nog hoe we elkaar ontmoetten?

Tot en met het tijdstip
en de kleur van je kousen.

Ik kon je amper zien door 't zonlicht.
- Het regende, maar dat maakt niet uit.

We spraken weinig, meen ik.
- Heel weinig.

Ik had nog nooit zoiets moois gezien.
Ik liep erheen en raakte het aan.

Waar haalde ik de moed vandaan?
- Uit mijn ogen.

Ik hield van je.

Geen nietigverklaring.

Wat?
- Er komt geen nietigverklaring.

O nee?
- Nee, je moet het maar zonder stellen.

Het was maar een opwelling.
- Gelukkig. Ik wilde je niet kwijt.

Even uit nieuwsgierigheid,
als intellectuelen onder elkaar:

hoe zou je me in godsnaam
kunnen kwijtraken?

Zien we elkaar ooit? Ben ik ooit
bij je en niet ergens anders?

Schrijven we elkaar?
Stuur ik geschenken de Theems op?

Word ik nog herinnerd?
- Dat wel.

We hebben op geen enkele manier
contact. Hoe kun je me kwijtraken?

Kun je de ketenen niet voelen?
- Je kunt me niet tegenhouden.

Ik wil je niet tegenhouden,
alleen tijd rekken.

Je vijanden hebben vrienden in Rome.
Het zal je tijd kosten.

Wat krijgen we nou?
M'n verf bladdert nog niet af.

Ik kan nog jaren mee.
- Ik kan je nog ��n jaar ophouden.

Stel dat je eerstgeborene sterft,
net als de onze.

Stel dat je eerst een dochter krijgt.
Ook dat is mogelijk.

Hoe oud is papa dan?

Wat voor spichtig, zwak, futloos,
stompzinnig, kreupel...

geslacht van schepselen
zul je voortbrengen?

Bedankt voor je bezorgdheid.

En als je sterft,
wat helaas onontkoombaar is...

wat gebeurt er dan met de zwakke
Alais en haar idiote prins?

Denk je dat Richard zal wachten
tot je gedrocht opgroeit?

Je zou hem zoiets niet laten doen.
- Ik zou hem de kinderkamer in duwen.

Zo wreed ben je niet.

We wachten wel tot je dood bent.

Eleonor, wat wil je?

Hetzelfde als jij,
een zoon die koning is.

Ik heb er maar ��n. Je verstoot hem
en zegt dat ik wreed ben.

Tien jaar lang had je wat ik niet had
en hield van een andere vrouw.

En je zegt dat ik wreed ben?

Als ik je zou schillen als een peer
zou God zelf me rechtvaardig noemen.

Ik zal binnenkort sterven.
Op een dag buk ik te laat...

en zingen ze in Westminster
voor een ander 'lang leve de koning'.

Laat het een van mijn zonen zijn.
- Ik barst niet in tranen uit.

Ik heb geen zonen.
- Je hebt er al te veel.

Wens me geluk. Ik ga.
- Naar Rome?

Daar bewaren ze de paus.
- Waag het niet te gaan.

Met Pasen ben ik je kwijt.
Tel de dagen maar af.

We komen in verzet. Richard, Geoffrey,
John en Eleonor van Aquitani�.

Samen? Als zwijnen vleugels krijgen.
- Morgen zitten er varkens in de bomen.

Je geeft ze een gemeenschappelijk
belang: nieuwe zonen.

Jullie allemaal samen?
- En Philippe zal ook meedoen.

Ja, dat zal hij doen.

Ga gerust naar Rome. Dan heb ik je.

Dan heb ik je.

Zou duizend gewapende mannen
te protserig zijn?

Bluf maar raak.

Arme ziel, je hebt je verrekend.
- O ja? Hoe dan?

Je had moeten beloven dat
je braaf zou zijn als ik weg was...

dan had ik je drie zonen vrijgelaten.

Je zult ze hier niet gevangenhouden.
Dat durf je niet.

Ik hou ze een tijdje in Chinon.
- Dat verbied ik.

Is je vader met me
naar bed geweest of niet?

Je vertelt me vast van wel.
- Zou het je van streek maken?

Ik neem 1000 man mee
en zie wel hoe het loopt.

Laat me niet alleen, Henry.
Ik ben radeloos.

Volgens mij denk je dat je het meent.
- Vraag me iets.

Die tijd is geweest.
- Vraag me de naam.

M'n gemeenschap met je vader.
- Voor mijn part mag je sterven.

Eerst jij, oudje. Ik hoop er getuige
van te zijn. Je bent er zo bang voor.

Arme Eleonor, had ze maar gelogen.
- Dat deed ze.

Ze zei dat ze nooit
van je vader heeft gehouden.

Altijd als ik je aanraakte,
dacht ik: Geoffrey, Geoffrey.

De dag dat je me pijn doet,
zal ik brullen.

Ik zal je meer horens opzetten
dan Louis.

Ik vermoord je als je gaat.
- Probeer maar.

Ik hield van je vaders lichaam.
Hij was zo mooi.

Het is nooit gebeurd.
- Zal ik z'n lichaam beschrijven?

Eleonor, ik hoop dat je sterft.
- Ik kan z'n armen voelen.

Ik kan ze voelen.

Ik kan ze voelen.

Heb ik je pijn gedaan?

Je was in de kamer ernaast
toen we het deden.

Welke familie kent
geen voor- en tegenslagen?

Ik heb het koud. Ik voel niets meer.

Helemaal niets meer.

We kunnen niet terugkeren, h� Henry.

William.

Opstaan.

Allemaal opstaan, jullie.

Als de koning te paard zit,
slaapt niemand.

Opstaan.

Laat haar pakken.
Ze vertrekt bij zonsopgang.

Opstaan.

Maak voort.

Henry?
- We pakken en vertrekken.

Is het oorlog? Wat is er aan de hand?
- Niets, voor de verandering.

Waar was je vannacht?
- Ik riep ons gevolg bijeen.

Waarvoor?
- We gaan de paus opzoeken in Rome.

Heeft hij je ge�xcommuniceerd?
- Nee, hij gaat me m'n vrijheid geven.

Ik laat m'n huwelijk nietig verklaren.
Het is nooit geconsumeerd.

Wees nou serieus.
- Wij worden in de echt verbonden.

Door de paus zelf.

Meen je het?
- Moet ik knielen?

Is het geen streek van je?
- De bruidsstoet wacht buiten.

Ze vindt wel iets om het te voorkomen.
- Ze gaat op weg naar Zuid-Brittanni�.

Dan verhindert Richard het.

Nee, de prinsen worden samen met
de koninklijke port oud in de kelder.

Je hebt niet ja gezegd.
Wil je een formeel aanzoek?

M'n beste profiel.
Zo sta ik op alle muntstukken.

Trieste Alais, wil je met me trouwen?

Word mijn koningin en schenk
me zonen. Minstens zes.

We streven Eleonor voorbij.
We noemen de eerste Louis.

Louis de Eerste van Engeland.
Hoe klinkt dat?

Je kunt ze nooit meer vrijlaten.

Wie kan ik niet vrijlaten?
- Je zonen.

Je zult ze voorgoed
in de kerkers moeten houden.

Dat weet ik.

Anders ga ik naar de kerker
of het klooster als je sterft.

En het kind?
- Het kind is nog niet eens geboren.

Als ze vrij zijn, vermoorden ze hem.

Ik wil niet meemaken
dat onze kinderen worden vermoord.

Henry.

Ga je naar beneden?

Om ze vrij te laten
of om ze opgesloten te houden?

Zou jij tegen je kind kunnen zeggen:

Je hebt voor de laatste
keer zonlicht gezien.

Kun jij dat, Henry?

Dat zal ik wel moeten, nietwaar?

Hij komt.

Hij zal niet het genoegen smaken
mij te zien smeken.

Ridderlijke idioot. Alsof het ertoe
doet hoe we ten val komen.

Wel als de val het enige is
dat overblijft.

M'n sloep vertrekt bij hoogtij.
Ik kom afscheid nemen.

Weet Henry dat je hier bent?
- Ik heb iets voor jullie.

Wil hij ons hier vasthouden?
- Ik heb het speciaal uitgekozen.

Hoe kreeg je dit langs de wachters?
- Het is daarboven een grote chaos.

We gaan hem tegemoet met een leger.
En als je vlucht, vlucht dan snel.

Laten we hier blijven tot Henry komt.
Als hij komt, komt hij alleen.

Drie dolken tegen ��n.
- Kunnen we dat?

Doden jullie hem. Ik kijk wel.

Waar ga je heen?
- Naar de frisse lucht.

Hou ons niet tegen.
- Denk je dat ik dit zal toelaten?

Wil je 'n golf van executies riskeren?
Je wilt zelfs mij niet verliezen.

Je bent slim, maar heb je gelijk?

Als je hem waarschuwt, is het uit met
ons. Anders met hem. Zo ligt het.

Pak de dolken en vlucht.
- Nee, Geoffrey heeft gelijk.

Je bent geen moordenaar.
- Kijk nog maar eens goed.

Jij bracht ons deze dolken.
Als je hem dood wilt, doe het dan.

Onnatuurlijk monster.
- Wat is dan wel natuurlijk, mama?

Giftige paddestoelen,
gebochelde baby's...

als honden dol worden
en vrouwen hun man vermoorden?

Hier staat je lam,
overlaad hem met kussen.

Nee, je bent niet van mij.
Ik ben niet verantwoordelijk.

Van wie denk je
dat ik dit geleerd heb?

Hoe oud was ik toen ik jullie zag
vechten? Hoe vaak was ik getuige?

Dat waren geen verborgen dolken.

Dat maakt een lijk niets uit.
Waar dacht je aan?

Aan jou.
- Je onnatuurlijke monster?

Je wilde vader dood hebben.
Je probeerde hem te doden.

Waarom? Wat wilde je?

Ik wilde Henry terug.
- Leugenaar.

Ik wilde Henry.

Vertrouw haar niet. Ze waarschuwt
hem als ze de kans krijgt.

Mijn hemel,
wat moeten we met moeder aan?

Er is hier te weinig licht.

Wat we in kerkers doen,
heeft de schaduwen van de dag nodig.

Ik heb de kaarsen
uit de kapel gestolen.

Jezus kan wel zonder
en de kapelaan werkt voor mij.

Je ziet er vreselijk uit.
- Jij ook.

Ik heb te kort geslapen.

We kunnen straks allemaal uitrusten.

Zo, dat is beter.

Licht en helder als de morgen.

Knappe jongen.

Wat wil je van ons?
Je moet wel gek zijn.

Waarom ben je gekomen?
Waarom ben je verdomme gekomen?

Jij was de beste.
Dat heb ik haar gezegd.

En van jou hield ik.

Je houdt ons hier vast. Je kunt me
nooit laten gaan, dat weet je.

Want ik zal nooit opgeven.

Ik kan ook nooit opgeven.

Dappere zonen, die heb ik.

Val maar aan.

Wat is er? Jij bent toch Richard?

Maar jij bent Henry.

Neem me terug.
Laten we het nog eens proberen.

Dat hebben we altijd gedaan.
- Ja, dat hebben we.

Doe het.

Stel hem terecht.

Ze zijn immers moordenaars?
Dit was toch verraad?

Jij schonk ze het leven.
Neem het ze weer af.

Wie noemt het monsterlijk? Ik ben
de koning, ik noem het rechtvaardig.

Ik, Henry koning van Engeland,
bij de gratie Gods...

heer van Schotland,
Ierland en Wales...

graaf van Anjou, Poitou,
Normandi�, Maine...

Gascogne en Aquitani�,
veroordeel u ter dood...

op deze kerstdag te Chinon
in het jaar onzes Heren 1183.

Dat is niet wat ik van plan was.

Kinderen...

kinderen...

we hebben alleen elkaar.

Ga maar. Ik ben klaar.

Ik ben klaar met jullie.
Jullie en ik zijn klaar met elkaar.

Als je de roede spaart,
verwen je die jongens.

Ik kon het niet, Eleonor.

Niemand dacht dat je het kon.

Kom, liefste.

Ik wil geen vrouwen in m'n leven.
- Je bent moe.

Ik had Europa kunnen veroveren,
maar er waren vrouwen in m'n leven.

Ga nu maar.

Ik had je jaren geleden moeten doden.

Je liet me krankzinnige dingen
doen. Je liet me bloeden.

Leg die last op je eigen schouders,
niet op de mijne.

Draag hem zelf. Ik kan het ook.

Mijn verliezen zijn m'n eigen werk.
- Welke verliezen?

Ik ben degene die niets meer heeft.

Is je levenswerk je ontglipt?

Beloften zijn niets. Land is vuil.

Ik kan zulke nederlagen verdragen
met een lach.

Als je bent gebroken,
is dat omdat je broos bent.

Ik verloor jou.

En ik kan je nooit meer terugkrijgen.

Je bent de enige
van wie ik ooit heb gehouden.

Jezus, je weet niet wat 'niets' is.

Ik wil sterven.
- Nee.

Ik wil sterven.
- Ik zal je vasthouden.

Henry, ik wil sterven.
- Eleonor, laat me je vasthouden.

Ik wil sterven.

Dat zal op een dag wel gebeuren
als je lang genoeg wacht.

Ja, dat is zo.

We zitten in de kerker, je gaat terug
naar je cel, mijn leven is bedorven...

we hebben elkaar verloren en je lacht.

Zo geef ik uiting aan m'n wanhoop.

Het leven biedt alles, behalve hoop.

We leven allebei nog.

En waar leven is, is hoop.

We zijn jungledieren, Henry...

en we zijn omringd door duisternis.

Zie je ze, in de hoeken?
Je kunt hun ogen zien.

En zij kunnen de onze zien.

Ik ben overal tegen opgewassen.
Jij niet.

Ik zou een idioot zijn geweest
als ik niet van je had gehouden.

Laat je me vrij voor Pasen?

Bij de wederopstanding
kun je me weer neerslaan.

Volgende keer doe ik dat misschien.
- En misschien ook niet.

Jij. Ik hoop dat we nooit sterven.
- Ik ook.

Denk je dat dat mogelijk is?