All language subtitles for The Return of Sherlock Holmes - S01E06 - The Man with the Twisted Lip-is

Þakka þér kærlega, herra...

Guð blessi þig, herra.
Þið eruð heiðursmenn,

Mjög fullkomið blíðlegt kvöld.
Geoffrey Chaucer...

Ó, þakka þér, herra.
Ó, varla rennur bollinn minn yfir hann.

Megi sætleikur endast aldrei roðna óséður.

Þakklæti mitt á sér engin takmörk, herra.

Hér sit ég, þræll þinn aumingi
upplýsa veika og fyrirlitna.

William Shakespeare, ó já...

Sælir eru fátækir í anda, herra.

Sælir eru fátækir í anda.

Því að þitt er ríkið
af himni, herra.

En við gerðum það fyrir tveimur vikum.
Við áttum að borða kvöldmat í klúbbnum mínum.

Já. Hann minntist á það við mig
í morgun.

Það var rétt áður en konan hringdi.

Kona? Hvaða kona?

Jæja, ég veit ekki hvað hún heitir en

konan hringdi og
Herra Holmes fór út.

Í því tilviki skal ég hafa tekið
kostur snemma kvölds.

Ég verð að svara hurðinni.

Auðvitað.

Gæti verið vísbending.

Ég vona að ég sé ekki að vera til óþæginda.

Ó, honum mun ekki vera sama, ég er viss um,
hann er hinn ljúfasti maður.

Frú Whitney að hitta þig læknir.

Kate, þetta kemur á óvart.

Ekki skemmtilegt, ég óttast, John.

Þakka þér, frú Hudson.
Kannski te.

Það væri kærkomið.

Þú verður að fyrirgefa mér
veldur svo miklum vandræðum.

Þú ert að valda okkur
engin vandræði, takk.

Aðstoðarmaður þinn sagði mér það
þú varst að borða með herra Holmes.

Ó, ég sé að þú hefur farið í aðgerðina.

Og þú varst nýfarinn.

Jæja, herra Holmes er horfinn
sporlaust eins og þú sérð.

Í því tilviki ætti ég í rauninni ekki
trufla þig með vandamálum mínum.

Ó herra Holmes hverfur án
rekja með reglulegu millibili.

Það er í raun engin ástæða
fyrir viðvörun, aðeins forvitni.

En hvers vegna vildirðu sjá mig?

Ef þú ert veikur ættirðu ekki að gera það
vera að ferðast um London.

Ég er ekki veikur.

Það er Isa.

Jæja, ef Isa er veik
Ég get heimsótt hann heima.

Hann er ekki heima.

Hann er líka horfinn sporlaust?

Þú getur líklega giskað
hvað hann er að gera.

Ég ímynda mér að hann sé að láta undan fíkn sinni.
Ópíum?

Ég óttast það.

Jæja, hann hefur gert þetta áður,
hefur hann það ekki?

Hvað gerir þessar aðstæður
svo mjög mismunandi?

Jæja venjulega orgíur hans
eru bundnar við einn dag.

Hann fer út úr húsi á morgnana
og kemur aftur um kvöldið,

föl og mölbrotin.

Og í þetta skiptið?

Ég hef ekki séð Isa
í fjörutíu og átta klukkustundir.

Jæja, hefurðu fjarstæðustu hugmyndina
hvar gæti hann verið?

Þar er starfsstöð
kallaður gullbarinn-

í Upper Swandam Lane,
Ég trúi því að hann sé þarna

en ég þori ekki að fara þangað einn.

Ó nei, nei.
Engin virðuleg kona-

myndi fara innan við hundrað kílómetra frá
þessi viðbjóðslega sund án fylgdar.

Ætlarðu að koma með mér?

Nei.

Nei, ég skal fara þangað sjálfur.

Þú munt fara heim og ef þinn
maðurinn er þar sem þú heldur að hann sé,

Ég ábyrgist að fá hann aftur
með þér innan tveggja tíma.

Þó ég þori ekki að ímynda mér
í hvaða ástandi hann verður.

Teið þitt, læknir.

Ég biðst afsökunar, frú Hudson, ég skal
þarf ekki te. Ég er að fara út.

En frú Whitney mun drekka te.

Og hvað á ég að segja
Herra Holmes ætti hann að snúa aftur?

Segðu honum að ég hafi horfið sporlaust.

Upper Swandam Lane takk, bílstjóri.

Ég velti því stundum fyrir mér, hvort
karlmenn fullorðnast í raun og veru.

Þeir virðast vera litlir strákar að eilífu.

Ertu að velta því fyrir þér, frú Hudson?

Nei, frú Whitney,
Ég velti því ekki fyrir mér.

Ég veit það og þeir þurfa alltaf á okkur að halda
að kyssa þá betur á eftir

í máli auðvitað.

Nei takk. Ég hef ekki komið hingað
að vera. Það er vinur minn hér.

Ég vil bara tala við Mr. Isa Whitney.

Er?

Guð minn.

Watson.

Hvað er klukkan?

Klukkan er ellefu.

Hvað er dagurinn?

föstudaginn nítjándi.

Ég hélt að það væri miðvikudagur.

Það er miðvikudagur.

Þú ert að reyna að hræða mig.

Konan þín hefur beðið eftir þér
að fara heim í tvo daga.

Tveir dagar? Svo sannarlega ekki.

Nokkrar klukkustundir kannski.
Þrjár pípur, fjórar pípur.

Ég gleymi.

Ég er með leigubíl fyrir utan,
þú ferð heim núna!

Verð ég?

Virtu vináttu mína, huga ást.

Ó, greyið Kate.

Láttu ekki svona.

Ég þarf að borga.

Ég skulda stjóranum peninga.

Þú verður að borga fyrir þitt eigið
eyðileggingu. Ég skal sjá um það.

Farðu bara út úr þessum hræðilega stað.

Slepptu! Taktu af þér hendurnar!

Holmes!

Hvað í ósköpunum ertu
að gera í þessu den?

Eins og þú er ég að fara um mitt
viðskipti. Ertu með leigubíl fyrir utan?

Já.

Ég bið að senda hann heim.

Hann lítur út fyrir að vera of slappur til að geta orðið
í hvers kyns illvirki.

Ég sé þig eftir fimm mínútur.

Allt í lagi.

Gefðu húsfrúnni þetta.

Holmes!

ég herra.

Ég var svo sannarlega hissa
að sjá þig á þeim stað.

Ég býst við að þú haldir
Ég hef bætt ópíum við reykingar-

að öllum öðrum litlu veikleikum mínum?

Ég sagði bara að ég væri hissa
að sjá þig þar.

Eins og ég átti að sjá þig.

Ég var að leita að vini.

Og ég fyrir óvin.

Óvinur?

Hefði verið viðurkennt á þeim stað
líf mitt hefði ekki verið þess virði

klukkutímakaup.

Jón!

Ég er í miðri
merkilegasta fyrirspurn.

Ég vona að þú sért ekki að reykja
efni í þeirri pípu, Holmes.

Aðeins að því marki sem nauðsynlegt er
að sameinast umhverfinu.

Ég er að fara til Lee í Kent.

Ertu að koma?

Auðvitað.

Ég held að við munum vera öruggir núna,
Watson. Myndirðu taka í taumana?

Hvert erum við nákvæmlega að fara?

Cedars.
Yndisleg einbýlishús nálægt Lee í Kent.

Má ég spyrja hvers vegna ég er að fara til Lee í Kent

í miðjunni
kvöld á föstudag í mars?

Vegna þess að þú ert trausti félagi minn

og tryggi faglæknirinn minn,
Ég gæti þurft bæði.

Farðu á staðreyndir, eins og ég skil.

Fyrir nokkrum árum,
þar kom til Lee í Kent,

heiðursmaður að nafni Neville St. Clair.

Hann tók stóra einbýlishús, Cedars,

og um ári síðar gift
dóttir bruggara á staðnum.

Þau eiga tvö lítil börn.

Hann á hagsmuna að gæta í nokkrum fyrirtækjum
og ferðast til borgarinnar á hverjum morgni,

heim með lestinni 5:14
frá Cannon Street á hverju kvöldi.

Hann er maður með tempraða vana.

Góður eiginmaður,
ástúðlegur faðir,

og er vinsæll af öllum sem þekkja hann.

Skuldir hans eftir því sem við getum komist að,

nema áttatíu og átta pundum
og tíu skildinga

meðan hann á tvö hundruð
og tuttugu punda til sóma

í Höfuðborgarbankanum.

Þess vegna er engin ástæða til að hugsa

að peningavandræði hafi verið
að þyngjast.

Viðráðanleg fyrirmynd.

Watson, það er vísbending um efasemdir í
rödd þína, sem á þér engan sóma.

Ég býst við að frú heilaga Clair hafi komið til þín
segja að maðurinn hennar sé horfinn?

Einmitt!

Jæja, það virðist vera a
samfelldur þráður í lífsins efni.

Watson, hvað er þetta?

Ég skal hunsa uppgjöf þína
til veikleika heimsins og halda áfram.

Ó, vinsamlegast gerðu það.

Á mánudag,
St. Clair fór til borgarinnar eins og venjulega.

Áður en hann fór, lofaði hann
sem hann myndi koma með heim-

kassi af byggingarmúrsteinum
fyrir börnin sín.

Byggja múrsteina?

Merktu það vel, Watson.

Skömmu eftir að hann fór,
Frú St. Clair fékk símskeyti

að segja að pakki
töluverð verðmæti

var kominn fyrir hana á skrifstofurnar
frá Aberdeen Shipping Company.

Hún ákvað að ferðast til
borgin, safnaðu pakkanum hennar,

borða hádegismat og versla.

Það var fyrir tilviljun sem hún fann
hún sjálf á Upper Swandam Lane,

sama viðbjóðslega sundið sem við báðir
heimsótti Watson í kvöld.

Og það var á þessum tímapunkti sem eitthvað
alveg eintölu átti sér stað.

Peningar, takk.

Komast héðan!

Neville!

Neville!

Hvert ertu að fara?

Ég er að fara upp.

Það er enginn uppi.

Ég sá manninn minn veifa
úr glugga á efri hæðinni.

Það er enginn uppi.

Ég sá hann. Ég þekki minn eigin mann.
Hvað er hann að gera hér?

Það er enginn uppi.

Neville!

Haltu áfram.

Og hentu þeir henni út?

Þeir gerðu.

Malajinn og Lascarinn
hver á stofnunina.

Maður hinna svívirðilegustu forsögu
sendi morðingja inn á barinn.

Morðingi? Samt fer hann laus.

Bakhlið byggingar
snýr aftur á ána,

það er meira að segja þægileg gildruhurð
til förgunar á líkum.

Af hverju handtekur lögreglan ekki
þessir tveir morðingjar?

Watson, lögreglan hefur
handtók örkumla.

Örkumla?

Það er svo miklu meira að segja þér enn
en hér erum við, á The Cedars.

Þakka þér fyrir.

Herra Holmes?

Einhverjar fréttir?

Frú heilaga Clair. ég hélt
þú myndir sofa.

Svefninn kemur ekki auðveldlega
á svona stundu.

Þetta er vinur minn og
samstarfsmaður, doktor Watson

sem hefur góðfúslega samþykkt
hjálpa mér við rannsóknina.

Herra Holmes hefur talað um þig.

Frú heilaga Clair.

Ég hef leyft mér að spyrja
læknirinn að gista.

Og ég tók mér það bessaleyfi að undirbúa mig
smá kalt kvöldmat.

Ó, læknir Watson, þú kemur í minn stað.

Ó nei í alvöru.

Watson, frú St. Clair er
mjög viljasterk kona,

þú neitar henni á þinni hættu.

Þakka þér fyrir.

Nú, herra Sherlock Holmes,
áður en við borðum,

Mig langar að spyrja einn
eða tvær einfaldar spurningar

sem ég vildi fá skýr svör við.

Vissulega, frú.

Gerir þú, í hjarta þínu
heldurðu að Neville sé enn á lífi?

Í hreinskilni sagt núna, ég er ekki hysterísk
ég er heldur ekki gefinn fyrir yfirlið.

Í hreinskilni sagt þá,

Ekki ég.

Heldurðu að hann sé dáinn?

ég geri,

Myrtur?

Ég sagði það ekki.

Kannski.

Og hvaða dag mætti hann dauða sínum?

Á mánudag,

Svo hvernig útskýrirðu það
Ég fékk bréf frá honum í dag,

að vera föstudagur?

Nú, frú St. Clair,
Ég velti því fyrir mér hvort þú myndir gera mér greiða?

Fyrir alla muni.

Ég hef sagt Watson lækni
hvað gerðist

allt að því augnabliki þegar þú
var kastað út úr þeirri byggingu.

Viltu segja okkur hvað gerðist
í kjölfarið vinsamlegast?

Í þágu Doctor Watson?

Og fyrir mitt.

Ég þarf líka að endurskoða
staðreyndirnar, eins og við þekkjum þær.

Nú, ef þú ert ekki of þreyttur.

Auðvitað.

Eins og þú gætir ímyndað þér,

Ég tek ekki vel í að vera
fjarlægð með valdi úr byggingu.

Ég leitaði og fann lögregluhjálp.

Tveir lögregluþjónar og eftirlitsmaður...

Bradstreet.

Bradstreet. Og svo þú
aftur í bygginguna?

Já.

Tímabilið á milli
þessar tvær heimsóknir var?

Um tuttugu mínútur.

Þegar við komum aftur
hurðin var skrúfuð.

Þó ég sé viss um að Lascarinn
hafði boltað það þegar ég fór áðan.

Mig langar að skoða herbergin þín á efri hæðinni.

Það er enginn þarna.

Ef það er enginn þarna,
þú getur ekki mótmælt því að ég horfi.

Þið menn verðið hér.

Hann var í þessu herbergi!

Aftur og aftur segi ég þér,
það er enginn hérna.

Megum við líta inn í herbergið?

Þú mátt ekki hafa áhyggjur af
þessi herramaður, frú heilaga Clair.

Hann er gamall vinur
lögreglustjórans.

Þú veist, eftirlitsmaður,
samkvæmt W. S. Gilbert,

Líf lögreglumanns er ekki hamingjusamt.

Herra Boone er faglegur betlari.

Nei, ekki betlari.
Heiðarlegur kaupmaður.

Gist þessi maður hér?

Já.

Þú sagðir mér að enginn byggi hér.

Frú, betlarinn er enginn.

Ef þú stingur okkur blæðir okkur ekki?

Shakespeare, herra Boone, ég þekki þennan
þú hefur sagt mér það áður.

Eftirlitsmaður.

Það væri Thames,
Frú St Clair.

Og stóri glugginn.

Frú heilaga Clair.

Gluggi og á
í nálægð-

ekki sjálfkrafa
þýða ofbeldisfullan dauða.

Þú hefur verið hér síðasta klukkutímann?

Já.

Hefur einhver annar verið hér?

Æ, nei. Ég hef verið
eins einmana og ský.

Tennyson?

Wordsworth, eftirlitsmaður.

Hann stóð hér. Ég sá hann.

Frú St. Clair, það eru engar sannanir
að gefa í skyn að hann hafi nokkurn tíma verið hér.

Byggingarsteinar, skoðunarmaður.

Svo ég sé.

Maðurinn minn fór fyrir
borgin í morgun,

og það síðasta sem hann sagði við mig-

var að hann þurfti að kaupa einhverja byggingu
múrsteinar fyrir afmæli litlu stelpunnar okkar.

Ég skil.

Hvort ykkar herrar
kaupa byggingarmúrsteina?

Einhver hlýtur að hafa yfirgefið þá.

Og þetta eru föt mannsins míns!

Ertu viss?

Á ég að lýsa þeim fyrir þér
í smáatriðum þegar þú skoðar þá?

Sniðari mannsins míns heitir Smud
ef þú vilt skoða merkimiðann.

Á því augnabliki, Inspector Bradstreet
fór að trúa sögunni minni.

Hann og menn hans gerðu umfangsmikið
húsleit,

þeir fundu blóðbletti
á gluggakistunni.

Þeir leituðu í Malay, lascarinu
og Boone, en fann ekkert.

Þeim tókst ekki að finna
yfirhöfn mannsins míns.

Yfirfrakka?

Eina fataefnið
það var ekki gert grein fyrir því.

Fram að fjöru.

Það er þungt, herra.

Þyngd með einhverju.

Það voru fjögur hundruð
og tuttugu og einn eyrir,

tvö hundruð og sjötíu helmingur
smáaurar fylltir-

í alla vasa yfirfrakkana.

Niðurstaða þín, Watson?

Talaðu frjálslega, doktor Watson,

Ég hef lifað við alla möguleika
þessa síðustu viku. Samt hræðilegt.

Morðinginn hlýtur að hafa verið Boone
betlari, hver annar gæti haft aðgang að-

svo mikill fjöldi
krónur og hálfar krónur?

Það er niðurstaðan
lögreglan náði til.

Þeir hafa handtekið Boone og hann er það
sem stendur í Bow Street lögreglustöðinni.

Þó maðurinn minn
er enn á lífi.

Nú, frú St. Clair, skulum við endurskoða
mikilvægi þessa bréfs.

Má ég lesa hana fyrir Watson lækni?

Fyrir alla muni.

Þakka þér fyrir.

"Elsku besta, ekki vera hrædd."

„Það er mikil villa, sem það
gæti tekið smá tíma að laga."

"Bíddu með þolinmæði. Neville."

Skrifað með blýanti á blaðið
af bók, áttunda stærð, ekkert vatnsmerki.

Sent í Gravesend af
maður með óhreinan þumalfingur.

Er þetta ekki skrif mannsins þíns?

En athugasemdin er?

Án spurningar. Það er höndin
hann notaði alltaf þegar hann var að flýta sér,

Sá sem gúmmaði niður umslagið,
afgreiddi þetta mjög ranglega

verið að tyggja tóbak.

Þetta er auðvitað smáræði, Watson,

en það er ekkert
svo mikilvæg sem smáatriði.

Frú heilaga Clair,
var girðing?

Innsiglishringur.

Frú St. Clair, hefur þitt
eiginmaður nokkurn tíma talað um-

gullstöngin
í Upper Swandam Lane?

Aldrei.

Mig grunar að Doctor Watson
er með spurningu til þín.

Þetta er erfið spurning
að spyrja, frú St. Clair, en...

Hefur maðurinn þinn einhvern tíma sýnt
einhver merki um að taka ópíum?

Hann virtist alltaf vera fullkomlega eðlilegur.

Þó ég játi, myndi ég ekki gera það
þekkja merkin. Hvað eru þeir?

Jæja, listleysi,

skortur á orku, vanhæfni til
einbeitingu, almennt andleysi.

Watson læknir er sérfræðingur
við stjórnlausa fíkn.

Maðurinn minn var ekki ópíumfíkill,

það er að segja er ekki ópíumfíkill.

Herra Holmes, ég þekki þig
held að maðurinn minn sé dáinn.

Ég geri mér fulla grein fyrir því að það bréf gæti
hafa verið skrifaðar á mánudaginn,

og birti aðeins í dag.

Ég þekki aðstæðurnar
eins og þeim hefur verið lýst

leiða til hinnar óumflýjanlegu niðurstöðu
að hann hafi verið myrtur.

En ég veit líka að hann er á lífi.

Það er svo mikil tengsl
samúð okkar á milli.

Ég ætti að vita hvort illt kom yfir hann.

Vinsamlegast hjálpaðu mér að finna hann.

Watson, ef Neville St. Clair
er á lífi og vel,

af hverju kemur hann ekki heim
og sýna fram á þá staðreynd?

Væntanlega vegna þess
hann er ekki á lífi og vel.

Já, en þetta bréf?

Hefði getað verið skrifað hvenær sem er.

Kannski í neyð, gæti það
jafnvel vera kunnátta fölsun.

Og þessi innsiglishringur?

Auðvelt að fjarlægja, sérstaklega
ef fórnarlambið er dáið.

Einmitt.

Á undan tilgátunni
að Neville St. Clair er dáinn,

hvernig mætti hann dauða sínum?

Jæja, greinilega var hann myrtur.

Af hverjum?

Jæja, lögreglan hugsar
það var þessi náungi, Boone.

Ég sé enga ástæðu til að vera ósammála
hjá lögreglunni.

Nema"

Nema hvað?

Þú segir að hann sé örkuml?

Já.

Hversu alvarleg er fötlun hans?

Hann er aðeins haltur.

Jæja, læknisreynsla mín segir mér það
þegar það er veikleiki í einum útlim,

það er mjög oft bætt fyrir það
með óvenjulegum styrk í hinum.

Ertu ekki sannfærður?

Þessi maður er faglegur betlari.
Hann er vel þekktur í borginni.

Hann er vel liðinn í borginni.
Ég hef séð hann oft.

Hann hefur merkilegt
deild fyrir endur-

sem hann hefur ánægju af
marga viðskiptavini sína.

Jæja, hann hljómar meinlaus.

Hvers vegna gerði lögreglan því
handtaka hann frekar en lascarinn?

Það er einmitt spurningin sem
Ég skal setja til eftirlitsmanns Bradstreet.

Nei nei. ég er saklaus...

Morðið hefur augljóslega verið
framið með útrýmingarferli.

Boone hlýtur að vera morðinginn.

Eru þetta föt Neville St. Clair?

Hvers vegna útrýmdirðu
lascarinn sem grunaður?

Vegna þess að frú heilaga Clair sá hana
eiginmaður í glugga uppi

greinilega í miðri baráttu.

Hún gekk að dyrum niðri
og stóð frammi fyrir lascarinu.

Á meðan við vorum að spjalla
eða til að vera nákvæmari,

meðan lascarinn og aðstoðarmaður hans

voru að kasta frú St. Clair út
frá byggingunni,

baráttan hélt áfram uppi
leiðandi eins og við vitum núna

til dauða Neville St. Clair.

Tuttugu og fyrstu afmælisgjöf.

Maður með nákvæmar venjur,
engar rispur.

Hver var tilefnið
í að drepa heilaga Clair?

Það á eftir að koma í ljós.

Ekki snefill af ópíum.

Gæti þetta hafa verið rán?

Nei nei. Veski heilagrar Clairs var
í vasa sínum, peningarnir ósnortnir.

Hvernig útskýrir þú myntin
í yfirhöfninni?

Ég get ekki alveg svarað því herra Holmes.

Leyfðu mér að prófa.

Boone drap St. Clair
Hann tekur af sér ytri fötin

í von um að geta hagnast á þeim
og innihald þeirra.

Hann lyftir líkamanum,

ber það yfir herbergið,

þvingar það í gegnum
opinn glugga, þar af leiðandi núningi,

blóð á gluggakistunni.
Hann sleppir því í ána...

Þar sem það sogast í burtu af fjörunni.

Í miðri þessari starfsemi,
hann heyrir kjaftshöggið niðri

eins og frú heilaga Clair reynir
að þvinga hana inn.

Það er ekki augnablik að tapa.

Hann verður að farga fötunum.

Hann byrjar á yfirhöfninni.

Hann áttar sig strax
það mun fljóta og ekki sökkva.

Svo hvað gerir hann?

Hann hleypur yfir herbergið
í einhvern leynisal

þar sem hann hefur safnast saman
ávextir betlara hans,

fyllir alla mynt sem
hann getur lagt hendur á

í vasa yfirfrakka.

Og sleppir því í vatnið.

Og hefði væntanlega gert
eins með hinar flíkurnar

ef þú og þínir menn væru ekki komnir.

Felur hinar flíkurnar
bak við fortjaldið

og vona að það verði ekki tekið eftir þeim,
og ekki hefði verið tekið eftir þeim.

Hafði frú heilaga Clair ekki
verið svona þrálátur?

Eftirlitsmaður, hvaða lóð sem er
verið klekjað út í þeim ópíumbæli.

Ég get ekki annað en ímyndað mér að hæstv
Lascar kemur ekki einhvern veginn við sögu.

Ég freistaði þess mjög
handtaka hann um daginn.

Ég skal senda nokkra menn þangað upp núna.

Nei, eftirlitsmaður.

Með leyfi þínu, má ég
benda á aðra stefnu?

Fyrir alla muni.

Leyfðu mér að heimsækja ópíumhelluna,

næði, hulið.

Við munum læra það sem við getum.

En hvað lærðir þú?

Ekkert.

Ekkert.

Allir... eftir því sem ég kemst næst,
virðist vera að segja satt.

Ég get ekki séð yfir allt mynstur.

Geturðu séð mynstur, Watson?

Ég sé ekkert mynstur.

En ég sé konu-

sem þrátt fyrir allar málefnalegar aðstæður
trúir því enn að eiginmaður hennar sé á lífi.

Og þú sagðir við mörg tækifæri
að hughrif af konu

getur verið verðmætari en
niðurstaða greinandi rökstuðnings.

En ef hann er enn á lífi,

hvar er hann?

Ég hef ekki hugmynd.
En ég er með brýna beiðni.

Klukkan er nú komin vel yfir fjögur í
morgun, má ég fara að sofa?

Svo sannarlega.

Þakka þér fyrir.

Watson.

Watson.

Hvað er klukkan?

Dögun.

Ég er bara búinn að sofa í tvo tíma.

Ég velti því fyrir mér hvort þú myndir gera mig
mjög mikla góðvild af

miðað við möguleikann
að vakna?

Ég geri ráð fyrir að þú hafir góða ástæðu.

Ertu leikur fyrir akstur?

Vissulega, en...
Þarf þetta að vera svona snemma?

Ég er með smá kenningu sem mig langar að prófa.

Er líf einhvers í húfi?

Alls ekki,

Væri hægt að prófa þinn
kenningu aðeins seinna í morgun?

Ég sé þig niðri
á fimm mínútum.

Fimm mínútur...

Komdu, Nelson.

Þú hefur hina stórkostlegu gjöf
þögn, Watson.

Það gerir þig alveg ómetanlegan
sem félagi.

Watson, þú ert í návist eins
af algerustu fíflum í Evrópu.

Þú ýkir, Holmes.

Ég á skilið að vera sparkað
héðan til Charing Cross.

Af hverju myndirðu vekja mig,
Ég hefði verið tilbúin að...

Ég er með lykilinn, Watson,
hér í þessari Gladstone tösku.

Góðan daginn, herrar mínir.

Watson, ég játa að ég hef gert það
verið blind eins og mól.

En það er betra að læra visku
seinna en að læra það aldrei.

Bradstreet.

Bradstreet, ég hef hringt um það
betlaramaður, Boone.

Hann er í klefanum, herra Holmes.
Hvað get ég gert fyrir þig?

Mér þætti mjög vænt um að sjá hann.

Hann myndi líklega sofa.

Flestir íbúanna eru
sennilega sofandi, Holmes.

Mjög vel, Holmes, Doctor Watson
ef þú kemur þessa leið.

Þú getur skilið eftir töskuna þína
á skrifstofunni, herra Holmes?

Ég tek það með mér.

Það inniheldur lykilinn.

Hann er skítugur skíthæll, skítugur,

neitar að þvo. Segir að þvo
veikir viðnám mannsins.

Sofandi.

Hann er fegurð, er það ekki?

Eftirlitsmaður viltu gera mér
hið mikla góða

að opna hurðina sem
hljóðlega og hægt er?

Herrar mínir, ég skal kynna ykkur
til herra Neville St. Clair-

af Lee í Kent-sýslu.

Himnaríki mikill.

Það er satt og biðjið hvað er ég
verið ákærður fyrir?

Ákærður fyrir að gera í burtu
með herra Neville St. Clair.

Jæja, að losna við sjálfan mig?

Ég hef verið í hernum
í tuttugu og sjö ár.

Þetta tekur kökuna.

En þar sem augljóst er að
enginn glæpur hefur verið framinn,

Ég er ólöglega í haldi.

Styrkur minn er styrkur tíu

því hjarta mitt er hreint.

Alfred Law Tennyson.

Þú laugst að konu þinni, herra St. Clair.

Er það hreinleiki?

Látum það skiljast að ég
hefði þolað fangelsi,

jafnvel framkvæmd,

frekar en að opinbera ömurlega minn
leyndarmál fyrir konu mína og börn.

Allt er nú komið í ljós, herra St. Clair.

Svo sé það.

Faðir minn var skólameistari
í Chesterfield.

Ég hef fengið frábæra menntun.

Ferðast, steig á svið.

Og varð loksins fréttamaður
í dagblaði í London.

Einn daginn óskaði ritstjórinn minn
að hafa röð greina-

við betl í stórborginni,
og ég bauðst til að útvega þeim.

Svo þú varðst betlari?

Já.

Og reynsla þín sem leikari
hlýtur að hafa reynst ómetanlegt.

Já. Einmitt.

Já ég málaði andlitið mitt til að gera
ég lít út eins aumkunarverð og hægt er.

Ég framleiddi ógnvekjandi ör.

Ég sneri vörinni til hjálpar
stykki af holdlituðu gifsi.

Og svo með dökkri hárkollu
og viðeigandi fatnaður-

tók stöðu mína í
annasamasti hluti stórborgarinnar.

Að því er virðist sem eldspýtuseljandi, en já,

eiginlega sem betlari.

Og gekk þér vel?

Já. Á einum degi tók ég tuttugu og sex
skildinga og fjögur pens.

Ég skrifaði greinar mínar í blaðið,
ritstjórinn minn var ánægður,

og ég hugsaði ekki meira um það.

Þar til einn daginn, ég studdist við a
reikningur fyrir vin minn

lét senda mér ákæru
fyrir tuttugu og fimm pund.

Jæja, ég var á vitlausum nótum.
Ég meina, hvað gæti ég gert?

Og svo skyndilega kom hugmynd til mín.

Ég bað um tveggja vikna frí
frá vinnuveitendum mínum,

og eyddi tímanum
í borginni, betlandi.

Eftir tíu daga átti ég peningana
og gat greitt skuldina til baka.

Það var þegar ég féll í gildruna.

Hversu mikið varstu að græða á
blaðið á þessum tíma?

Tvö pund á viku.

Miklu minna en betl.

Já. Á síðustu árum
Ég hafði þénað að meðaltali,

að minnsta kosti sjö hundruð pund á ári.

En það er heiðursmannatekjur.

Rólegur, Bradstreet.

Ég held að það sé rétt að segja það
Herra St. Clair er enginn venjulegur betlari.

Fólk á ekki von á því að betlari geri það
vitnað mikið í Shakespeare,

Herra Dickens, Biblían
eða nýjustu dægurlögin.

Aðalsmaður meðal betlara.

Jæja, það er ekki fyrir mig
að gera kröfu um slíkan aðgreining.

En eins og eftirlitsmaðurinn tekur réttilega fram,

Ég hafði heiðursmannatekjur svo ég
hélt áfram að lifa eins og heiðursmaður.

Ég keypti einbýlishús í Kent. ég giftist
falleg og virðuleg kona.

Og á hverjum morgni ferðaðist ég
að viðskiptum mínum í borginni.

Þú hlýtur að hafa verið rugluð
með lascarinn á þessum tíma?

Já, ég borgaði honum rausnarlega leigu
til afnota af herbergjum hans á efri hæðinni.

Leyndarmál mitt var öruggt hjá honum.

Ég féll meðal þjófa
en fann einhvern heiður.

Þú sérð, á hverjum morgni,
Ég myndi koma fram sem ljótur betlari

og hvert kvöld umbreytt
í herramann.

Segðu okkur frá mánudaginn.

Ég var búinn í dag

og var að klæða sig í herberginu mínu
fyrir ofan ópíumhelluna.

Og allt í einu leit ég út
af glugganum,

mér til skelfingar og undrunar.

það var konan mín á götunni.
Augu hennar beindust full að mér.

Neville!

Ég hljóp með til að reyna að finna lascar.

Þú mátt ekki hleypa henni inn.

Ég segi að það sé enginn uppi.

Hún gæti snúið aftur með lögreglunni.

Ég skal segja þeim, það er enginn uppi.

Herra Boone verður uppi.

Herra Boone er gisting,
hann á rétt á að vera uppi.

Neville!

Ég varð þá Boone,
betlarinn enn og aftur.

Og svo datt mér það í hug
það gæti verið leit í herberginu,

og að fötin mín gætu svikið mig.

Svo ég tók upp úlpuna mína sem
var vegið niður með myntunum

sem ég var nýbúinn að flytja
úr leðurtöskunni minni

þar sem ég ber fé mitt.

Restin af fötunum mínum myndi hafa
fylgdi, En á þeirri stundu,

lögreglan kom.

Restin veistu.

Við fundum blóð á gluggakistunni.

Í flýti mínum að opna
gluggann, ég skar mig.

Smá slit en ef þú stingur mig.

Og þar með var ég handtekinn vegna gruns
að hafa myrt mig.

Og þannig olli þú
kona þín mikil angist.

En ég skrifaði henni bréf.

Þú gafst lascarinu það til að birta?
Það var ekki afhent.

Það kom í gær.

Líklega gaf hann einum
af sjómannaviðskiptavinum sínum.

Ég mun aldrei fyrirgefa sjálfum mér, kvölina
sem ég hef lagt á konu mína.

Má ég fara til hennar núna?

Ég held að við verðum að leggja á
eitt skilyrði, herra St. Clair.

Hvað sem er-

Það mega ekki vera fleiri af þér, Boone.

Ég sver það við hið hátíðlegasta
eið sem maður getur tekið.

Kveðja, elsku Boone.

Englaflug syngja hvíld þína.

William Shakespeare.