All language subtitles for The Return of Sherlock Holmes - S01E05 - The Abbey Grange-is

Langt núna?

Komdu, Watson,

koma.

Leikurinn er fótur.

Fáðu fötin þín og komdu.

Jæja ég held að við höfum það
þíða nægilega, Holmes.

Glæsilegt.

Abbey Grange, Marsham, Kent, 03:30

"Kæri herra Holmes,"

„Ég ætti að vera mjög feginn
tafarlausa aðstoð þína“

„í því sem lofar að vera
mjög merkilegt mál."

"Það er eitthvað alveg í línunni þinni."

"Nema að sleppa konunni,"

„Ég mun sjá til þess að allt sé haldið
nákvæmlega eins og ég hef fundið það“

"en ég bið þig að missa ekki augnablik,"

„Eins og það er erfitt
að skilja Sir Eustace eftir þar."

„Kær kveðja.
Stanley Hopkins."

Hopkins eftirlitsmaður.
Hann hefur hringt í þig sjö sinnum,

hverju sinni stefna hans
hefur verið fullkomlega réttlætanleg.

Mér finnst það í öllum tilvikum hans
hefur ratað í safnið þitt,

Ég verð að viðurkenna, Watson,
þú hefur einhvern valkraft.

Þakka þér fyrir.

Sem bætir mikið af því
Ég harma frásagnir þínar.

Þinn banvæni vani að horfa á allt
frá sjónarhóli sögu

í stað þess að vera vísindaleg æfing
hefur eyðilagt

hvað gæti hafa verið an
lærdómsríkt og jafnvel klassískt

röð sýnikennslu.

Af hverju skrifaðirðu þær ekki sjálfur?

Ég mun, kæri Watson, ég mun,
á hnignandi árum mínum.

Svo núverandi rannsóknir okkar
virðist vera morð.

Gerir það?

E. B. einrit, skjaldarmerki,.

Heimilisfang sem vísar til baka
til upplausnar klaustranna.

Við erum að hreyfa okkur í hálífinu...

Brackenstall.

Sir Eustace Brackenstall.

Hefurðu heyrt um hann?

Það var vitnað í hann í
Annáll um daginn

sem einn af
ríkustu menn í Kent.

Watson, þú ert a
þekkingarsjóður.

Og heldurðu að hann sé dáinn?

Ég held að hann hafi verið myrtur, Watson.

Hopkins er ekki tilfinningaríkur maður.

Skrifin sýna ákveðinn æsing.

Það er víst brýnt.

Þú heldur að líkið hafi skilið eftir þarna
til okkar eigin skoðunar?

Ég held að við munum finna
Brackenstall línan er nú útdauð.

Mjög gott af þér að koma, herra Holmes.

Og þú, læknir.

Eftirlitsmaður.

Ég vona að þú fyrirgefir mér, herra Holmes.

Fyrirgefðu hvað, Hopkins?

Ég hefði ekki átt að trufla þig, herra.

En þar sem frúin
er komin til sjálfs sín,

hún hefur gefið mér svo skýrt
frásögn af málinu sem-

jæja, það er ekki mikið eftir fyrir okkur að gera.

Manstu eftir Lewisham-genginu?

Meinarðu Randallarnir þrír?

Nákvæmlega herra, faðirinn og tveir synir.
Það er þeirra verk, enginn vafi.

En þeir unnu vinnu kl
Sydenham fyrir tveimur vikum síðan.

Þeir gerðu. Þau voru
séð og lýst.

Jæja, það er flott af þeim, ég er sammála, að gera
annað svo fljótt og svo nálægt,

en það eru þeir-
og hangandi mál að þessu sinni.

Brackenstall er þá dauður?

Ótrúlegt já, læknir.

Í borðstofunni var höfuð hans
bankaði inn með eigin póker.

Og frúin?

Hafa þeir verið í matsalnum ennþá?

Ekki enn, frú mín-

Ég verð feginn þegar
þú getur raðað málum.

Hvað er þetta?

Þú ert með önnur meiðsli, frú.

Þetta er ekkert. Það hefur engin tengsl
með þessum hryllilega viðskiptum.

Vinsamlegast Fáðu þér sæti.

Ég held að það væri best að
upplýsa ykkur um eitthvað, herrar mínir,

varðandi Sir Eustace.

Þú munt eflaust heyra a
orðrómur um það að öðru leyti

frá skurðgoða tungum hver mun
afbaka sannleikann um það.

Það myndi sárt að hugsa um
minning hans svínaði á þann hátt.

Sir Eustace drakk, er ég hræddur um.

Ekki reglulega og stöðugt.
Ekki á þann hátt að skaða hjónabandið okkar.

Það truflaði ekki heldur
sinna opinberum skyldum sínum.

Engu að síður var lösturinn
honum til skammar.

Hann var mjög skynsamur um óþokka mína á því.

Þegar hann fann fyrir þráhyggjunni
of ákaft tók hann sig af

þar til eitrið hafði þreytt hann.

Það truflaði mig auðvitað
að það skyldi gerast

en hann var nógu stoltur og viðkvæmur
að leyfa mér aldrei að verða vitni að því.

Ég fann fyrir djúpu þakklæti fyrir það

og ekki smá samúð.

Geturðu skilið það herrar mínir?

Ég hef aldrei heyrt talað um svipað mál
með svo lýsandi samúð, frú.

Ég verð hins vegar að spyrja þig
að trúa einhverju frekar.

Ég var að vissu leyti þakklátur
fyrir þennan löst mannsins míns.

Hvernig gat það verið?

Ég eyddi mestum hluta ævinnar
í Suður-Ástralíu,

í vínræktarlandinu
nálægt Adelaide.

Sem mjög ung kona
Ég bjó ein með föður mínum.

Móðir mín var dáin.

Ef ég ætti móður,
það var hin trygga Theresa mín.

Þetta var mjög frjálst líf.

Mér fannst mjög erfitt að
laga sig að eiginleikum Englands

að vera húsmóðir
svona staður sem þessi.

Svo ég fann ef ég væri til
sýna almennilegan skilning

af veikleika mannsins míns,

hann myndi aftur á móti fyrirgefa mér
fyrir óviðeigandi hegðun mína.

Og svo sannaðist það.

Ég skil.

Ég skal segja þér frá gærkvöldinu.
Eustace lét af störfum um hálf ellefu.

Þjónarnir höfðu þegar
farin til vistar þeirra.

Hverjir eru hvar?

Í austurálmunni.

Aðeins maðurinn minn, Theresa og ég
sofa í miðbænum.

Þjónarnir hefðu ekkert heyrt.

Varstu þá kominn á eftirlaun?

Ég var í herberginu mínu.

Ég fer aldrei á eftirlaun fyrr en
Ég hef séð frú liggja í rúminu.

Þakka þér fyrir.

ég settist upp-

í þessu herbergi reyndar.

Það er minn siður að ganga um
að sjá að húsið sé öruggt

vegna þess að af augljósum ástæðum,
Sir Eustace er-

ekki alltaf hægt að treysta
á í þeim efnum.

Ég fór inn í byssuherbergið,

Eldhúsið,

búr þjónsins,

biljarðherbergið,

stofan,

og loks borðstofan
þar sem tjöldin voru dregin fyrir.

Það er erfitt að segja þér það
margt af því sem gerðist næst.

Ég tók skref í átt að fortjaldinu

og ég fann mig
augliti til auglitis við boðflenna.

Stór maður, frekar aldraður.

Í augnablik við bara
horfðu hvort á annað.

Svo komu tveir aðrir menn inn
fyrir aftan hann og hann kom til mín.

Ég hlýt að hafa verið meðvitundarlaus
í nokkrar mínútur.

Það var þá sem óheppin mín
eiginmaðurinn kom inn í herbergið.

Þeir fóru með hann eins og þú munt sjá.

Ég trúi því að ég hafi dofnað aftur,
Ég er ekki viss.

Nákvæmir atburðir eru erfiðir...

Ég rak inn og út úr
meðvitund, skilurðu?

Ég veit að þeir hreinsuðu
herbergi silfurs þess

og þeir hljóta að hafa teiknað
sjálfir flösku af portvín,

sumt sem ég sá þá drekka.

Maðurinn sem sló mig var
aldraður með skegg.

Hinir yngri, sléttir í andliti.

Já.

Að lokum athugaðu þeir það
Ég var tryggilega bundinn

og fór og tók silfrið með sér.

Hvernig var hringt?

Frúin var ekki komin upp.

Snemma sagði hún
myndi fylgja mér innan skamms

svo á miðnætti fór ég niður ef ske kynni
hún hafði sofnað yfir bókinni sinni.

Hlutur sem ég hata að gera.

Og þar fann ég hana,
lélegt lamb, alveg eins og hún segir

og hann á gólfinu, blóðið hans
og gáfur út um allt herbergi.

Nóg til að keyra konu
úr vitinu sínu.

Og hún kæfði og bundin og
mjög kjóllinn hennar sást með honum.

Hún vildi aldrei hugrekki,
gerði ungfrú Mary Fraser frá Adelaide,

og Lady Brackenstall frá Abbey
Grange hefur lært nýjar leiðir.

Þú hefur spurt hana
nógu lengi, herrar mínir.

Hvenær gerðu frúin og vinnukonan
komið frá Ástralíu?

Fyrir um það bil átján mánuðum, herra.

Faðir hennar sendi hana
að fá reynslu sína af Evrópu.

Það er að finna eiginmann?

Aumingja konan. Það hlýtur að hafa
virtist frábær samsvörun.

Þetta er rugl, herra.

Lögreglumaður.

Svo sannarlega rugl.

Þeir hafa ekkert snert, herra.

Hvað finnst þér um það, læknir?

Ætti ég?

Vinsamlegast haltu áfram, skýri náungi minn.

Það er högg af grimmilegri grimmd.

Eitt högg?

Ég trúiþví.

Það er einfalt
nóg sár, sérðu.

Það byrjar þannig fyrir neðan eyrað

og fer síðan yfir bæði svið af
hliðarbeinið í slíku horni.

Að þessi hlið sé mölbrotin
eins langt og kórónusauminn.

Ég hef aldrei séð annað eins.

Öflugur maður, þessi öldungi Randall.

Helmingur hans er ofbeldi, herra.

Hann skildi svo sannarlega eftir sig vörumerki.

Það sem slær mig er hvernig Randall
gæti gert svo vitlausan hlut,

vitandi að frúin
gæti lýst þeim,

og að við gætum ekki brugðist
að þekkja lýsinguna.

Glæpahugurinn hefur sína sérkenni
samvisku og samviskusemi.

Að því leyti er það sem
einstaklingsbundinn og forvitinn eins og hver annar.

Áberandi vesalingur, frú,
leynilega góðgerðarstarfsemi

þannig að þessi ofbeldisfulli Randall gæti dregið mörkin
við morð á meðvitundarlausri konu.

Eða hann gæti vel trúað því
hún sá hann ekki.

Jæja hvernig er það, herra?

Hún ber vitni um að þeir
horfðu hvort á annað.

Já, en það var hún sem hélt ljósinu.

Það sem Randall gæti hafa séð var
aðallega flöktandi kertalogi.

Andlitið fyrir aftan það, brengluð gríma.

Hann er kannski ekki nógu hugmyndaríkur

að hafa haldið að hún
sá meira en hann.

Hann sló hana meðvitundarlausa við kl
næsta dæmi, svona í hans tilgangi-

leysa vanda sinn. Watson,

má ég leggja á þig að
leita á tyrkneska teppinu?

Hvað með Holmes?

Kertavax, Watson, kertavax.

Nú kynnir þessi bjalla leyndardóm,
er það ekki, skoðunarmaður?

Þegar þetta var dregið niður

bjallan í eldhúsinu
hlýtur að hafa hringt hátt.

Enginn myndi heyra það þannig
eldhúsið er komið fyrir.

Hvernig vissi innbrotsþjófurinn það?

Nákvæmlega, herra Holmes, nákvæmlega. Fyrir
einmitt spurningin sem ég hef lagt fyrir mig.

Nú hefur hann annað hvort þekkt húsið

eða hann gæti átt viðskipti
með einum af þjónunum.

Einn af mínum mönnum er að fara
yfir þjónustuskrá

á Grange með þjóninum,
á þessari stundu, herra.

Eftirlitsmaður, þú virðist hafa
hugsaði um allt.

Þakka þér, herra Holmes.

Holmes.

Hvað er það, Watson?

Þarna.

Vaxdreifing
og mjög létt brennandi.

Ósýnilegt en yfirgefa það
einkennandi lykt.

Konan hefði fallið hér.

Randall hefði hrifsað til sín
kertin strax.

Ég býst við að það sé þar
tóku þeir sér hressingu.

Til að stöðva taugar þeirra,
Já. Púrtvín, herra.

Sagði Lady Brackenstall það
var korktappa brytjunnar notaður?

Nei herra. Hún var vitlaus
í augnablikinu sem flaskan var opnuð

Alveg svo.

Það var opnað með vasaskrúfu,
líklega í hníf.

Ef þú skoðar toppinn á korknum
þú munt fylgjast með

að skrúfan var keyrð inn þrisvar sinnum
áður en korkurinn var dreginn út.

Þessi langa skrúfa hefði fest sig
það og teiknað það með einu togi.

Þegar þú grípur þennan mann,
það er líklegt að þú finnir

að hann er með multiplex
hníf í fórum hans.

Frábært, herra Holmes.

Þessi þrjú glös

ráðgáta mig, ég verð að játa.

Sagði Lady Brackenstall að hún
sástu mennina þrjá að drekka?

Æji já,
hún var með það á hreinu, herra.

Jæja þá er komið að því.
Hvað er meira að segja?

Kannski, skoðunarmaður, hvenær
maður hefur sérstaka völd

og sérþekkingu,
eins og Sherlock Holmes,

það hvetur hann frekar
að leita flókinna skýringa

þegar einfaldari er fyrir hendi.

Þú lætur okkur vita hvenær
Randall er handtekinn.

Aumingja Holmes, þú verður
líður eins og þröngsýni,

og lærði sérfræðisímtöl
fyrir mislingatilfelli.

Pirrandi-

Við verðum að snúa aftur.

Þrjú glös.

Watson, við höfum verið töfrandi út
athugun af fegurð þessarar konu,

fegurð er kannski sannleikur en hún
talar það ekki endilega.

Það var portvín í hverju glasi en
það var bara skorpa í einu glasi.

Síðasta glasið sem fyllt er er það sem er mest
líkleg til að innihalda skorpuna.

Ég er sammála. Ef síðasta hella hefði
nálgaðist botn flöskunnar

en flaskan var hálffull
og það hafði verið órólegt.

Jarðskorpan var til staðar
um alla höfnina.

Jæja, hvað heldurðu þá?

Að aðeins tvö glös hafi verið notuð

og dregur beggja
var hellt í þriðja

til að gefa okkur ranghugmynd
að þar voru þrír menn.

Ég skil.

Ef ég hef rétt fyrir mér, Watson, þá á augabragði

þetta mál rís úr hinum almenna stað
til hins ýtrasta og merkilegu.

Það væri kentska lestin.

Það mun.

Hvernig í ósköpunum heyrðirðu það?

Ég heyrði ekkert, Watson,
Ég fylgdist með.

Heilsuhugsun á eftir
svo misnotaður morgunn.

Lady Brackenstall og vinnukona hennar

hlýtur að hafa einhverja mjög góða ástæðu
fyrir að hlífa hinum raunverulega glæpamanni.

Jæja, Watson,

við verðum bara að smíða okkar
mál fyrir okkur án þeirra.

The Abbey Grange eins hratt og þú getur.

Watson.

Jæja, það virðist sem Hopkins eftirlitsmaður
hefur farið að gefa skýrslu til höfuðstöðvanna.

Glæsilegt, þá
við getum tekið völdin.

Hversu margir pirraðir þættir

fyrir verkamennina hér
gæti maður endurbyggt

úr þessum vélræna kirkjugarði?

Hvað er þetta?

Watson.

Ekki alveg vélrænt, það virðist.

Fudge.

Ég ímynda mér að þetta sé legsteinn gæludýra.

Það hefur verið mölbrotið.

Lagað og mölvað aftur
með vísvitandi valdi.

Sagan sem það segir er
af næstu fortíð.

Watson.

Leifar af kraga hunds.

Fudge.

Hey þú.

Hefur einhverjum þjóni verið sagt upp störfum
frá húsinu síðasta mánuðinn?

Nei herra.

Þá er það eins og ég hélt.

Fudge.

Gæludýrahundur Lady Brackenstall,
við skulum ímynda okkur, deyr.

Það er kannski ekki of stórkostlegt að leggja til

að aumingja óheppin
skepnan var bókstaflega drepin.

Dreptu? Af hvaða ástæðu?

Ástæða þess að ég legg varla inn í það.
Það var gert í geðveikri reiði.

Af hverjum?

Af handrukkara, sadískum ódæðismanni.

Einn af morðingjunum?

Nei, Watson.

Eiginmaður frúarinnar.

Síðasti af Brackenstall's.

Brackenstall.

Íhugaðu það. Enginn nema
heimilismaður

gæti unnið skemmdarverk á legsteini
og hún er áfram á sínum stað.

Af hverju ætti Brackenstall að skemmta
þvílík þráhyggja um gæludýr

at hann myndi banna
man einhver eftir því?

Þú sást merki um
námskeið á handlegg dömunnar.

Já ég var hissa á því að þeir
vakti ekki meiri áhuga á þér.

Um var að ræða stungusár
með langri nál eða hattnælu.

Þessi kona hefur lifað í ótta

af líkamlegu öryggi hennar, Watson.

Farðu varlega, Holmes.

Watson, við höfum okkar mál.

Hversu næstum hef ég gert það
mistök ævinnar.

En nú er keðjan næstum fullgerð.

Ertu með mennina þína?

Maður, Watson, maður.

Aðeins einn,
en merkileg manneskja.

Sterkt sem ljón,
virkur sem íkorni,

handlaginn með fingrunum og að lokum,

ótrúlega fljótfær.

Ógnvekjandi, Lady Brackenstall.

Ég vil ekki valda þér
einhver óþarfa vandræði.

Ein ósk mín er að
gera hlutina auðveldari fyrir þig.

Ég er sannfærður um að þú
eru margreynd kona.

Ef þú treystir mér
og komdu fram við mig sem vin

þú gætir fundið það
Ég mun réttlæta það traust.

Hvað viltu að ég geri?

Til að segja mér sannleikann.

Herra Holmes!

Nei, nei, nei, nei, takk,
Lady Brackenstall,

það er ekkert gagn.

Þú hefur kannski heyrt um smá
orðstír sem ég gæti átt,

Ég mun leggja allt í sölurnar til þess
Sagan þín er algjör uppspuni.

Þú ert frek náungi.

Þú reynir að segja að mín
húsfreyja hefur sagt ósatt?

Hefurðu ekkert að segja mér?

Ég hef sagt þér allt.

Hugsaðu nú bara einu sinni enn,
Lady Brackenstall.

Væri ekki betra að vera hreinskilinn?

Ég hef sagt þér allt sem ég veit.

Fyrirgefðu.

Klukkureipi gaf okkur vísbendingu,
sem hefði ekki átt að taka okkur í efa.

Hvernig er þetta?

Ef þú myndir draga niður
bjöllureipi, Watson,

hvar myndirðu búast við að það myndi brotna?

Örugglega á toppnum
þar sem það er fest við vírinn.

Ekki þremur tommum frá toppnum.

En reipið var slitið.

Reipið, sem batt Lady
Brackenstall, var slitið.

Hann var nógu slægur til þess
gerðu það með hnífnum sínum.

En hinn endinn var ekki.

Ef þú hefðir staðið á
arinhilluna eins og ég gerði

þú hefðir séð
að það var skorið í gegn.

Hættu. Vinsamlegast, bílstjóri.

Watson.

Sú loga hefur ekki hreyft sig
síðan snemma í morgun.

Jæja, kannski er það eitthvað vesen.

Eða akkeri.

Sjáðu eftirlitsmanninn Hopkins
fær þetta þegar hann kemur aftur, er það?

Chislelhurst lestarstöðin.

Hvert á nú, Holmes?

Skipaskrifstofan á
Suðurkrosslínan.

Já, já auðvitað.

Suðurkrosslínan er
aðalfarþegaflutningsaðila

milli Adelaide og London.

Ah ég skil.

Í maí það ár, aðeins einn
okkar kom til heimahafnar,

flaggskipið okkar "Kletturinn í Gíbraltar".
Ég læt senda farþegalistann.

Hvernig í ósköpunum gekk
Herra Holmes veit það?

Ah, hér erum við. Ungfrú Mary Fraser
frá Adelaide, fyrsta flokks,

í fylgd vinnukonu sinnar.

Hvar er "Kletturinn frá Gíbraltar" núna?

Ég skal vita það í dag.

Hún var að rjúka vestur í gegn
Persaflóa, herra Holmes,

á leið til Suez, vona ég.

Er það þín stefna að flytja yfirmenn
mikið á milli skips og skips?

Nei alls ekki.
Það er stefna okkar að gera það ekki.

Óveður, ég á þig, herra Holmes.

Þú ert að spyrja hvar
meðlimur í áhöfn Rock

sem hefur sést mjög nýlega
en ekki á skipinu.

Herra Viviani, þinn
skarpskyggni kemur mér á óvart.

Ég fullvissa þig um að það er aðeins í gegnum nám

af snilldarleik hins góða læknis
útlistun á verkum þínum

að ég á nú einhverja
lítill getu til að rökræða.

Í alvöru? Þú kemur mér á óvart.

Watson, ertu að taka minnispunkta?

Þú munt líka vera ánægð að heyra
að ég veit nákvæmlega hver yfirmaðurinn er.

Ógnvekjandi, frú Burbage.

ExceHenL

Já, herrar, eini liðsforinginn
Frá þeirri ferð á Klettinum

sem er ekki um borð í henni núna,
er Jack Croker, stórkostlegur náungi.

Er það ekki rétt hjá mér, frú Burbage?

Croker er með galla.
Yndislegur náungi.

Myndarlegur sem prins.
Áhöfnin dýrkar hann.

Og við höfum gert hann að fyrirliða
af nýja skipinu okkar, Bass Rock,

Ekkert te fyrir mig, takk.

Sem er bara að passa.

Hann er yngsti fyrirliðinn sem við eigum
en hann verður bestur.

Ekki liðsforingi í flotanum til að snerta hann.

Hann er heitur í hausnum og spenntur

en trygg, heiðarlegur og góðhjartaður.

Stundum í þessu lífi hittir maður fólk
hverjir eru, hvað þú gætir kallað-

stór sál,
sem eru forréttindi að þekkja.

Croker er einn af þeim.

Einu sinni eða tvisvar á mínum ferli
Mér finnst ég hafa gert meiri skaða

um uppgötvun mína á glæpamanninum
en nokkru sinni hafði hann gert með glæp sínum.

En ég hef lært varkárni núna,

og ég vil frekar leika brellur

við Englandslög
en með minni eigin samvisku.

Captain Croker, sestu niður.

Ég er með símskeyti þitt og
Ég kom á þeim tíma sem þú sagðir.

Ég heyrði að þú hefðir farið á skrifstofuna.

Það fæst ekkert
í burtu frá þér, er það?

Talaðu upp, maður. Þú getur ekki staðið þarna
og spilaðu kött og mús við mig!

Hvað veist þú?

Gefðu honum vindil, Watson.

Vinsamlegast.

Sestu niður.

Bíddu á það, Captain Croker,

og reyndu að láta ekki þitt
taugarnar hlaupa í burtu með þér.

Ég skal ekki sitja hérna og reykja með þér
ef ég héldi að þú værir algengur glæpamaður.

Segðu mér hvað þú notaðir

að festa silfrið við fljótandi stokkinn?

Ég giska á að veiða
þörmum úr byssuherberginu

en ég var ekki viðstaddur bata þess.
Hef ég rétt fyrir mér?

Hvað viltu?

Réttlæti.

Fyrir hvern?

En við erum ekki flokksbundin.

Við viljum bara sjá
réttlæti fullnægt, það er allt.

Mjög vel.

Var það veiðarnar?

Nei, tvinna.

Það var snúið aftur til daganna
á undan meistaranum sem ungur.

Jafnvel núna ber ég alltaf a
silfurpeningur og lengd tvinna...

Og multiplex hnífur?

Hvernig í ósköpunum veistu það?

Hver ertu?

Gefðu mér nú sanna grein fyrir
allt

sem gerðist á
Abbey Grange í gærkvöldi.

Vertu hreinskilinn við mig og
við getum gert eitthvað gott.

Spilaðu brellur við mig, og ég skal mylja þig.

Ég mun hætta á því.
En eitt segi ég fyrst.

Ég sé ekki eftir neinu. Ég óttast ekkert

og ég myndi gera þetta allt aftur ef ég þyrfti
og vertu stoltur af starfinu, fjandinn maðurinn!

Jæja, það er mín hlið
hlutir, aðeins mín hlið.

Þegar ég hugsa um Maríu,
sæta Mary Fraser,

Mér dettur í hug að fá hana
inn í þennan helvítis bransa,

það er það sem breytir sál minni í vatn.

Ég kynntist henni þegar ég var fyrst
Lögreglumaður á síðasta skipi mínu.

Loft...

Ó, ég þarf loft, herra Croker,
Ég hef aldrei dansað jafn mikið á ævinni.

Þú dansar eins og þú værir
fædd til þess, fröken Fraser.

Hvorki fæddur né uppalinn,
Ég fullvissa þig, herra Croker.

Leiddi til þess, held ég, af a
betri dansari en ég.

Hún kom fram við mig sem sanngjarna
eins og alltaf kom kona fram við mann.

Við vorum aldrei trúlofuð
Ég hef engar kvartanir.

En þetta var allt ást af minni hálfu

og allt gott félag
og vinátta á henni.

Þegar við skildum
hún var frjáls kona,

en ég gæti aldrei aftur verið frjáls maður.

Næst þegar ég kom aftur af sjónum
Ég las um hjónaband hennar.

Það virtist vera svona hlutur
hún var gerð fyrir. Ég syrgði ekki.

Mér fannst það rétt.

Svo mér datt aldrei í hug að sjá hana aftur.

Í síðustu ferð var ég hækkaður, og
nýi báturinn var enn ekki sjósettur,

svo ég þurfti að bíða eftir nokkrum
mánuði með fólkinu mínu í Kent,

Ég vissi núna hvar hún
var en hélt sig í burtu.

Svo hitti ég Theresu Wright einn daginn.

Hún sagði mér allt um hana,
um hjónabandið,

um ölvun mannsins
grimmd, um allt.

Þekkir þú þennan ágæta barón
hafði brennt gæludýrahundinn sinn og

hótað henni jafnmiklu?

Ég segi ykkur herrar mínir,

það gerði mig næstum brjálaðan.

Ég hitti Maríu,

og ég hitti hana aftur.

Loksins myndi hún ekki hitta mig lengur.

Þá var mér tilkynnt að ég væri að gera það
fer í ferð mína innan viku...

Þú ert reiður.

Hvernig gastu komið hingað?

Ég á að fara, Mary.

Ég hef fengið skip.

Að fara og ekki að kveðja

Ég hélt að ég gæti aldrei séð þig aftur.

Ertu að fara í burtu?

Ég fíla það ekki.

Þú verður góður skipstjóri.

Þú mátt ekki láta neitt
spilla slíku tækifæri.

Ég finn til með þér.

Þú getur ekkert gert.

Hins vegar að það er sem
særir mest held ég.

Ég tel að ég hefði átt að fara
brjálaður undanfarnar vikur.

Ef... María?

Ef það hefði ekki verið fyrir
hugsunin um þig,

vinur minn.

Allt í lagi.

"Vinur" mun duga, Mary.

Það er mælikvarði á ást mína til þín.
Það er svo sterkt að það mun lifa á mola.

„Vinur“ mun gera það.

Jack láttu mig ekki segja það.

Það mun ekki gera okkur hamingjusamari.

Þú veist hvað mér finnst.

Geri ég það?

Þú veist að þú gerir það.

Þá fer ég hamingjusamari
maður en þegar ég kom.

Guð blessi þig, elsku Mary Fraser.
Það er nóg fyrir mig.

Þú mátt ekki vera, Jack.

Taktu þetta mín vegna.

Loksins hef ég þig, frú,
í viðskiptum þínum.

Hér er lykill að helvítis hógværð þinni.

Þú hefur atvinnu, frú.

Helvítis hóra,
rennudrottning, skítugur jade.

Já herra. Komdu, herra.

Stattu þarna, herra! Yfir
lík þinnar blóðugu skækju!

Hún er í lagi,

Jack.

Ó, Jack.

Þakka þér, nei, skipstjóri.

Ó... ó, hvað gerðist?

Ég drap hann.

Ertu viss?

Ég veit. Mér fannst það.

Ó, guð minn góður.
Hvað erum við að fara að gera?

Hlustaðu á gömlu Theresu þína.

Þú ert merktur með höggi
sem hefði getað drepið þig,

það skal vera hjálpræði þitt.

Theresa var svöl eins og ís.
Það var samsæri hennar jafn mikið og mitt.

Við verðum að láta það birtast
innbrotsþjófarnir höfðu gert þetta.

Theresa hélt áfram að endurtaka
sagan okkar til húsmóður hennar,

meðan ég sveimaði upp og
skera reipi bjöllunnar.

Ég rak hana svo í stól,

reif út enda reipisins
til að láta það líta eðlilega út.

Silfrið, þú veist um það.

Ég geri það, og þriðja glasið af púrtvín
að tengjast Randalls?

Já. Og við slepptum kertastjakanum
þar sem María féll

því vaxið myndi skvetta á hana.

Ég hélt aldrei að lögreglan gæti það
hafa séð í gegnum dodge okkar.

Þegar ég þekkti þennan villimann
var dáinn og

hún var laus við hann, ég held að ég hafi gert það
besta kvöldverk lífs míns.

Ég geri það enn þó ég sveifla mér fyrir því.

Það er sannleikurinn.

Allur sannleikurinn, herra.

Kæri Guð.

Já. Já þú hefur sagt mér sannleikann.

Og ef vinnukona frúarinnar
hefði verið minna afhaldssamt

og þáði púrtvínsglasið þitt,

Hugvit þitt gæti hafa blekkt mig,
þar sem þú hefur svo sannarlega blekkt lögregluna.

Hver lagði þig á mig?
Hvernig í ósköpunum fannstu mig?

Enginn hefði getað farið eftir því
bjöllureipi en loftfimleikamaður eða sjómaður,

Enginn nema sjómaður
hefði getað gert hnútana

sem strengurinn var með
fest við stólinn.

Það var augljóst að
konan var að hlífa einhverjum

að gera það við slíkar aðstæður
þýddi að hún yrði að elska manneskjuna.

Var það of villt a
stökk ímyndunaraflsins

að tengja hana við yfirmann á skipi,
sem kom með hana hingað til lands?

Krókari.

Þú átt von á gest.

Ég er?

Elsku besta, herramaðurinn veit
allt. Það er ekkert að leyna því.

Ég veit.
Símskeytið hans leiddi mig hingað.

Hvað ætlarðu, herra Holmes?

Jæja, Captain Croker, þetta
er mjög alvarlegt mál.

Samt er ég viss um að á
grunnur sögunnar,

sem þú hefur sagt okkur hér í kvöld,

breskur dómstóll mun skilja það
þú virkaðir til varnar eigin lífi.

Það hins vegar,
er dómnefndar að ákveða.

Á meðan,

Ég hef svo mikla samúð með þér
að ef þú velur að hverfa

innan næsta sólarhrings

Ég lofa að enginn mun hindra þig.

Kemur þetta þá allt í ljós?

Vissulega kemur það út.

Hvers konar tillaga er það?

Mary yrði látin horfast í augu við tónlistina.
Haldinn sem vitorðsmaður kannski.

Nei herra, það mun ekki duga.

Jack, þú verður að fara.

Ég skal ekki.

Róaðu þig, skipstjóri.
Ég var bara að prófa þig.

Watson, þessi náungi
hljómar satt í hvert skipti.

Það er mikil ábyrgð
sem ég tek að mér

en við munum gera það í viðeigandi formi laga.

Croker, þú ert fanginn.

Watson.

Þú ert bresk dómnefnd,

og ég hitti aldrei neinn mann framar
einstaklega hæfur til að tákna einn.

Nú, herramaður,

þú hefur heyrt sönnunargögnin
finna fangann sekan eða saklausan.

Saklaus.

Vox populi, vox Dei. Þú ert
sýknaður, Captain Croker.

Nei. Nei, herra, það mun ekki duga.

Skipstjóri?

Hvað ef lögreglan handtók einhverja
annar aumingja djöfullinn, hvað þá?

Þá mun ég nota alla mína krafta
til að sannfæra þá um mistök sín.

Ef þeir kveikja á þér, þá
það er annað mál.

Hins vegar tel ég það ólíklegt.

Komdu aftur að þessu
kona eftir eitt ár,

og megi framtíð hennar og þín réttlæta-

okkur í þeim dómi sem við
hafa kveðið upp í kvöld.

Ó takk fyrir.

Frú, ég er forvitin.

Þú gafst svo sannfærandi frásögn
af dapurlegri drykkjufíkn mannsins

og þó var það ekki eins og við vitum núna
lýst sem eiginmanni þínum

en það var svo skýrt
lýsing velti ég fyrir mér.

Faðir minn.

Aumingja faðir minn, læknir.

Hann sendi mig burt til Englands
vegna þess.

Sjálfstjórn hans var ástæðan
Ég óttaðist ekki löst mannsins míns

því ég vissi af því
áður en við giftum okkur.

Hversu vitlaus ég var.

Þakka þér, frú. Ég var viss um það
sagan þín var sannleikanum samkvæmt.

Gangi þér vel.

Það er næstum eins og þú hafir ekki samþykkt það

af hamingjunni
við höfum fóstrað þennan dag.

Ó nei, ég samþykki það,
auðvitað geri ég það.

Ég er ósáttur við að þú hafir tekið að þér
sjálfum þér skyldur málsvara og dómara.

Þú ert of bundinn af formum, Watson.

Form eru samfélagið, Holmes.

Siðir gera manninn, Holmes.

Það er eins gott að þú ert einstakur.