All language subtitles for 65321-pl

MĘSKI GŁOS: (W TAJSKIM)

GŁOS KOBIECY: (W TAJCU)

(SZLOCHANIE)

VERN: (PO ANGIELSKU) Potrzebujemy worka z piaskiem...

aby zatrzymać dopływ wody,
i potrzebujemy generatora...

wypompować wodę.

I musimy to zrobić szybko.

Jeśli poszli w tę stronę, nie,
już umierają.

(ROZRYWANIE WODY)

Wiedzą, co robić, tak?

MĘSKI REPORTER: (W TAJSKIM)

REPORTERKA: (PO ANGIELSKU) Chłopcy,
w wieku od 11 do 16 lat,

wszyscy są członkami tajskiej drużyny piłkarskiej.

Utknęli w ciemnych tunelach
po nagłej i ciągłej ulewie

zablokował wszystkie wyjścia.

MĘŻCZYZNA REPORTER 1: (W TAJCU)

MĘŻCZYZNA REPORTER 2: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Ten deszcz będzie coraz gorszy

i gorzej w miarę upływu miesięcy,
cztery miesiące monsunu.

Zaleje ten system jaskiń
więc nie będzie nadziei na wydostanie się

jeśli nie wyciągniemy ich bardzo szybko.

BANCHA: (W TAJCU)

GŁOS MĘSKI: (PO ANGIELSKU)
Zanim weszli do kompleksu jaskiń

planowali świętować
przyjęcie urodzinowe,

i to właśnie robili chłopcy

gdy nagle znaleźli
na zewnątrz jaskini mocno padało

i poziom wody w środku
zaczął rosnąć.

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

MĘSKI GŁOS: (W TAJSKIM)

BANCHA:

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

APAKORN: (W TAJSKIM)

ANANA:

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

WORANAN:

VERN: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Byłem bardzo zaangażowany

z eksploracją jaskini

tak stałem się znany jako

wiesz, lokalnie,
szalony zagraniczny grotołaz.

Oto skrzyżowanie.

Kiedy zacząłem odkrywać
system Tham Luang,

po prostu
ponad sześć i pół kilometra.

Z biegiem lat
rozszerzyliśmy go do dziesięciu kilometrów.

A dzisiaj jest czwarty najdłuższy
system jaskiń w Tajlandii.

Tham Luang jest zmyślony
z trzech głównych fragmentów.

Jeden biegnie od wejścia do Sam Yaek,
znany jako skrzyżowanie w kształcie litery T.

Wpłynęła woda
z prawej gałęzi,

i zablokowało ich trasę.

Więc chłopców tak naprawdę nie brakowało
byli uwięzieni.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

ANAN: (PO TAJSKIM)

VERN: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
The Navy SEALs, hm, z szacunkiem,

wiesz, są silni
zdyscyplinowany strój,

ale nurkowanie jaskiniowe wymaga określonych umiejętności
i specyficzne rodzaje sprzętu.

APAKORN: (W TAJSKIM)

VERN: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Poszliśmy do tego, co nazywamy „salą wojenną”.

Czekałem na gubernatora Narongsaka.
I w mój normalny, dosadny sposób, powiedziałem do niego:

"Sir, masz jedną szansę na ratunek."

Powiedziałem mu, że potrzebujemy
tutaj są doświadczeni nurkowie jaskiniowi.

Pokazał tę notatkę
do Ministra Spraw Wewnętrznych...

mówiąc, że to najlepsi nurkowie jaskiniowi
na świecie.

JOHN: Niech się uśmiechnie, panie Stanton.

-Tak. Ile?
-Poproszę dwa i dość gruby.

To wszystko, idealnie. To cztery funty.

RICK:Kiedy widzę ciemną przestrzeń w jaskini,
fascynuje mnie.

To tak, że zastanawiam się, co tam jest.

Dla większości ludzi jest to obce środowisko.
Jest ciemno, może być klaustrofobicznie.

Dla większości ludzi byłaby to katastrofa,

ale to jest dziwny świat, który
Czerpię przyjemność. Jaskinia, nurkowanie jaskiniowe.

JOHN:Możesz spojrzeć na jaskinię na dwa sposoby.
Można powiedzieć,

Jestem pod setkami stóp
i tony i tony skał

moje życie jest w niebezpieczeństwie.

Albo możesz powiedzieć, mój świat
czy ten mały fragment jest w porządku.

Myślę, że tak jest w rzeczywistości
tylko przebiegła sztuczka...

CONNOR: Dla ludzi mojego pokolenia
w świecie nurkowania jaskiniowego,

Rick i John, wiesz,
oni są trochę jak

figuranci, bożki dla nas.

RICHARD: Pierwszy raz nurkowałem z Rickiem
był w tej jaskini w Nowej Zelandii

nazywane Odrodzeniem Pearse,

co jest niezwykle
przerażające miejsce.

Jest naprawdę głęboka, jest mroźno,
jest czarny, jakby pochłania twoje światło.

I słyszałem o słynnym
Oczywiście Rick Stanton.

Ale pojawia się z tym suchym skafandrem
wygląda na to, że ma 50 lat

i ma tę uprząż domowej roboty
z dużą bryłą ołowiu

między jego łopatkami
które są jakby przyklejone.

I ma domowe
rebreather z bocznym mocowaniem.

To znaczy, oba te słowa są przerażające.

RICK: Rebreather z bocznym mocowaniem
została wykonana od podstaw

ponieważ takiego nie było
rzecz dostępna.

Wszystkie komponenty zostały wykonane przeze mnie
na łacie lub młynie.

RICHARD:I tak, Rick, używając
ten niezwykły kawałek domowego zestawu...

wskoczył do jaskini
i swobodnie płynie do nowego rekordu.

I wszyscy po prostu idziemy "Daleko,

nie ma mowy
Zawsze będę taki jak ten facet.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

RICK: John i ja byliśmy w to zaangażowani
w niektórych bardzo ważnych wydarzeniach w jaskiniach,

co może doprowadzić Cię do krawędzi.

I właśnie chodzenie do tych miejsc...

nie możesz nie mieć więzi.

(KRZYKI, CHIMIKI)

RICK:John jest jedną z tych osób
to wykonało wiele czynności

i robi to
wszystkie z ogromnym sukcesem.

Najpierw były maratony,
potem zabrał się do ultramaratonów.

Bardzo kompetentny wspinacz.
Naprawdę dobry kajakarz.

ANKIETER:
Robiąc wszystkie te niebezpieczne rzeczy,

czy to stworzyło relacje?
trudne dla ciebie?

Cóż, nie zrobiłbym...

Tylko dlatego, że działalność
jest postrzegany jako niebezpieczny

nie znaczy, że to robisz
w niebezpieczny sposób.

Ale aby odpowiedzieć na twoje pytanie,
prawdopodobnie tak.

(chichocze)

AMP: (po tajsku)

(CHICHOTY)

(PO ANGIELSKU)
Nie wiem, jak to wyjaśnić.

ANKIETER: Zakochałaś się?

Tak.

(po tajsku)

(WHIRS)

AMP:

(ODTWARZANIE MUZYKI DRAMATYCZNEJ)

(po tajsku)

(PO ANGIELSKU) Amp zadzwonił do mnie i powiedziała:
"Słyszałeś?

„Jest drużyna piłkarska
uwięziony w jaskini."

(po tajsku)

(PO ANGIELSKU) Myślałem
to faktycznie ma naszą nazwę

po całym tym.

Zdaliśmy sobie sprawę, że mamy kontakt
na ziemi,

Brytyjczyk, Vern Unsworth.
Znał jaskinię bardzo, bardzo dobrze.

Vern dostał krytyczną notatkę
do Ministra Turystyki i Sportu Tajlandii.

Vern zadzwonił i powiedział:
„Przyjeżdżasz do Tajlandii

i lecisz lotem o wpół do dziesiątej
tej nocy."

Wywieźli nas w klasie biznes,

co było nie lada przeżyciem.
Bardzo mi się to podobało.

RICK:To było świetne,
ponieważ jesteśmy wolontariuszami

nie otrzymujemy zapłaty.

JOHN:Przybyliśmy na lotnisko w Chiang Rai.

RICK:Pojawiło się duże zgłoszenie, które mówiło:
"Witamy w świecie najlepszych nurków jaskiniowych na świecie."

I zostaliśmy wyprowadzeni na ten znak
i musiałem przed nim pozować.

Wszystko bardzo żenujące.

(KLAKS SAMOCHODOWY)

RICK:Kiedy dotarliśmy do jaskini,
zapanował kompletny chaos.

(PRZEWODZENIE TŁUMU)

Miałem pełną karierę
w straży pożarnej,

byłem na dużych incydentach,
Widziałem chaos, ale nie na taką skalę.

Śledziły nas kamery prasowe,
wszędzie byli ratownicy.

Gdzie są ludzie?
które mają nas prowadzić?

JOHN:Jakoś udało nam się znaleźć Verna.

Powiedział, że widzieli jaskinię

postępująco zalewać
w ciągu ostatnich trzech dni.

VERN:Po prostu za dużo przepływu.
To był trudny czas.

Niektórzy myśleli,

„Czy ich dzieci wciąż żyją?”
Wiesz, „Gdzie oni mogą być?”

RICK: Zdecydowaliśmy, że chcemy wejść
i zobacz jak najwięcej

zanim dalej zalewał.

Kiedy szliśmy w komorze wejściowej,
która była ogromną komnatą,

płonęły światła elektryczne,
węże, pompy i przewody telefoniczne.

Chociaż gubernator
był odpowiedzialny za incydent,

przekazał całą odpowiedzialność
za nurkowanie do Navy SEALs,

i były bardzo jasne
że nie pozwolili nam wejść do wody.

Nasza specjalizacja jest inna.

W tym momencie,
naprawdę nie jest bezpiecznie wejść.

Zespół z Wielkiej Brytanii nadal nalegał.
Zrobiło się dość gorąco.

JOHN: Rozumiesz
jest 13 dzieci...

- Nie obchodzi mnie to, dobrze?
-...w jaskini?

Kłótnia poszła na sam szczyt.

Właściwie powiedział brytyjskiemu gościowi,

„Jeśli tam umrzesz,
nie oczekuj, że pójdziemy po twoje ciało.

JOHN:Jeśli jesteś tajlandzkim komandosem,
i nagle

dwie niechlujnie wyglądające,
pojawiają się mężczyźni w średnim wieku,

Widzę, jak to naprawdę jest złe...

rozpocząć związek.

(GRZMOWIE RUMUJE)

Kiedy wyszliśmy, naprawdę padało.
Absolutny monsun na sterydach.

Zabrano nas z powrotem do hotelu
z tyłu otwartego pickupa.

Dosłownie chowając się za kabiną
próbować wydostać się z deszczu.

John i ja musieliśmy dzielić podwójne łóżko.

(chichocze) My...

Jeden... Zrobiliśmy górę i ogon. (chichocze)

RICK:A więc następnego ranka John i ja
wyruszył z komnaty wejściowej

z całym naszym sprzętem,
nasze butle na naszej uprzęży.

Nikt nie wchodził z nami do jaskini.

Tylko 200 metrów od wejścia,

woda spotkała się ze skałą
i było to porządne nurkowanie w wannie.

Z komory wejściowej,
teraz do drugiej i trzeciej komory,

była rzeką, szalejącą rzeką.

JOHN:Więc termin, którego bym użył
to „jaskinia z białą wodą”.

Bardzo słaba widoczność.

Naprawdę brązowy, naprawdę czekoladowy brąz.

Istnieje również mnóstwo zagrożeń stworzonych przez człowieka.
Przewód telefoniczny...

kable. Różnego rodzaju rzeczy.

Wynurzyliśmy się
w czymś, co stało się znane jako „Komnata trzecia”.

(GŁĘBOKO ODDYCHAĆ)

MĘSKI GŁOS 1: (W TAJCU)

MĘSKI GŁOS 2: (W TAJSKIM)

JOHN: (PO ANGIELSKU)Myśleliśmy
Znaleźliśmy cztery drużyny piłkarskie.

SURATYNA: (W TAJCU)

JOHN: (PO ANGIELSKU) Byli pompowniami.
Spali na mieliźnie

przegapiłem ewakuację
i został zalany do jaskini.

I nikt nie wiedział, że zaginęli.

Nie wiedzieliśmy, czy ta komora
miał całkowicie zalać

w godzinach lub minutach.

Musieliśmy nurkować
tych czterech gości natychmiast.

(po tajsku)

RICK: (PO ANGIELSKU) Byli przerażeni,
ale nie mieli innej opcji.

Daliśmy im właśnie regulator
z jednego z cylindrów

która nadal była z nami związana.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

(MÓWIĄC TAJSKĄ)

JAN: (PO ANGIELSKU)
Więc musimy trzymać je bardzo blisko nas

lub regulator w ustach
zostanie wyciągnięty

i nie będą w stanie
oddychać.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

STÓG:
To bardzo dezorientujące bycie prowadzonym,

zasadniczo ślepy, pod wodą.

To było dość brutalne,
walili się w głowę,

przenosiliśmy je,
próbuję znaleźć właściwy otwór

aby mogli przejść.

JAN:
Wszyscy pracownicy pomp zareagowali tak samo

druga, o której pomyśleli
byli w przestrzeni powietrznej,

poniekąd się połączyli
bez zastanowienia.

(kaszel, wdechy)

SURATYNA: (W TAJCU)

JOHN: (PO ANGIELSKU) Opisałem to
jako podwodny mecz zapaśniczy.

Po wyciągnięciu pracowników pompy

nie odwróciliśmy się
i wracaj do jaskini,

to było zbyt niebezpieczne.

RICK: Czterech robotników wodnych,
byli pod wodą

tylko przez 30, 40 sekund...

ale nadal spanikowali
i byli dorośli.

Teraz rozmawialiśmy
o grupie dzieci.

Nie sądziliśmy, że to dla nas możliwe
zanurkować dzieci.

Nawet gdyby żyli,
nie da się tego zrobić.

Co teraz do cholery zrobimy?

(ODTWARZANIE MUZYKI FOLKOWEJ)

(LUDZIE ŚPIEWAJĄ, MODLIJĄ SIĘ W TAJJSKIM)

BEN SVASTI: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Wszyscy Tajowie się modlili

za sukces w misji.

Wierzyli, że sukces może nadejść tylko
gdyby mieli pozwolenie

od ducha opiekuńczego.

Wiem, jak tylko usiadłem,
Musiałem oddać hołd tym świątyniom.

WORANAN: (W TAJSKIM)

REPORTER 1: (W JĘZYKU ANGIELSKIM) To było
siedem dni od tego zespołu 12 tajskich chłopców

i ich trener piłki nożnej zaginął
w tym ogromnym kompleksie jaskiń.

REPORTER 2:
Poziom wody w jaskini rośnie,

wstawanie na noc
o sześć cali na godzinę.

REPORTER 3:Wysoki poziom wody
sprawia, że wyszukiwanie jest bardzo trudne,

ale nurkowie używają ogromnych pomp
zredukować część tej wody.

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

BANCHA: (W TAJCU)

REPORTER 1: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Teraz wolontariusze podróżują

do północnej Tajlandii
aby pomóc w akcji ratunkowej.

REPORTER 2: Stało się,
naprawdę ogólnoświatowa akcja ratunkowa.

REPORTER 3: Wolontariusze z Europy,
Australia, Azja i Stany Zjednoczone

(po tajsku)

PORNOCZEŚNIE:

APAKORN:

(PO ANGIELSKU) Dziś trenuję
w Parku Narodowym Khao Yai.

WALEEPORN: (W TAJSKIM)

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

-(PO ANGIELSKU) Potrzebujesz benzyny do...
-Tysiąc...

JOHN:Tego wieczoru
poznaliśmy amerykańską armię

który został wdrożony z Japonii.

DEREK: Rick i John
byli bardzo wyluzowani, wiesz?

Zdecydowanie nie byli
do czego jesteś przyzwyczajony?

w wojsku.
Spodenki, klapki i T-shirty.

Ale kiedy zacząłem z nimi rozmawiać,

Zdałem sobie sprawę, że byli bardzo,
bardzo wysoko wykwalifikowani.

Poszedłem sam do komory trzeciej
gdzie musiałem zrobić kilka krótkich nurkowań,

ale myślałem sobie,
"Człowieku, to jest absolutnie straszne."

Pamiętam, że John trochę się ze mnie śmiał
ponieważ znał następne pytanie, które miałem,

„Dlaczego ktoś miałby to robić dla zabawy?”

(DEREK chichocze)

Nurkowanie w jaskiniach jest dla mnie relaksujące.

Nikt nie mówi ci, co masz robić...

twój czas należy do ciebie.
To bardzo wyzwalające.

Ale powiedziawszy to, przez większość czasu
wskakuje do błotnistej dziury.

Dokładnie tak.

RICK:Jaskinia jest wyraźnie
o jego eksploracyjnej stronie.

Niektóre nurkowania, które wykonujemy,
możesz być godzinami,

całkowicie zależny od sztucznego światła,
sztuczne ogrzewanie.

To jak przebywanie w kosmosie.

Prawdopodobnie najczystsza przygoda
możesz mieć.

Potrzeba szczególnego typu osoby
być odkrywcą nurkowania w jaskiniach.

RICHARD:Co sprawia, że ktoś chce być
odkrywcą?

Myślę, że to dwie części ego,
z jednej strony ciekawość,

jedna część, hm...

um, brak wiary w siebie
i potrzeba wykazania się.

Wiesz, może nie byłem dobry
w footy i krykieta,

ale przynajmniej mogę, wiesz,
nurkuj w jaskini całkiem dobrze.

Myślę, że można powiedzieć, że wszyscy z nas
nie byli graczami zespołowymi.

Nikt z nas nie jest bardzo dobry
z umiejętnościami piłki.

Byłem przegrany.

Jestem kiepski w sportach zespołowych.

Myślę, że „nie gra dobrze z innymi”
to wyrażenie, którego szukasz.

RICK:byłem cichy i nieśmiały
i nie lubił konfrontacji.

Nie byłem tak towarzyski.

Byłem trochę zastraszany jako nastolatek, tak,
bo byłem trochę inny.

Mam leniwe lewe oko. (chichocze)

Który, kiedy byłem młodszy,
faktycznie wskazał w złym kierunku.

Co jest dość zabawne, patrząc wstecz?

bo to była całkiem spora część
mojego życia w tamtym czasie,

jak, to było całkiem samo...

Byłem dość skrępowany,
wiesz? Dzieci są wredne. (chichocze)

JOHN:Nie ma wątpliwości
że w moich młodszych latach

zacząłem
być może emocjonalnie zakwestionowany.

Tak, nie byłam najbardziej towarzyską osobą.
Trochę zastraszania w szkole i tak dalej,

ale najgorsi ludzie
Zapomniałem o sobie.

Ale kiedy zejdę pod ziemię,
że wszystko znika.

JOSH:Nic nie widzę,
tylko moje bąbelki.

Odizolowane.

To miejsce, w którym ja,
czuć się komfortowo

i czuję się jak...

czuć się bezpiecznie. (chichocze)

Cisza i spokój.

Odejdź od wszystkiego
w normalnym społeczeństwie.

Powrót do epoki człowieka jaskiniowego.
(chichocze)

(chrząka, ciężko oddycha)

JOSH:Wraca
do tego rodzaju umiejętności

aby poszerzyć swoją strefę komfortu...

ale prawdopodobnie
Najgorsze koszmary niektórych ludzi.

RICHARD: Chodzi o kontrolowanie
Twoje emocje i strach...

ponieważ panika to śmierć w jaskini.

(SZLOCHANIE)

Nadal jest powód do optymizmu.
Eksperci medyczni twierdzą, że to możliwe

by pozostać przy życiu przez ten czas
bez jedzenia.

Ale w takiej operacji co godzinę
jest ważne. I co godzinę...

Nawet jeśli nie pada,
ratownicy mówią, że woda nadal płynie

zaniknąć do jaskini.

Są teraz w górach
próbując to odwrócić.

Musisz wędrować, a potem masz
faktycznie szukać miejsc

gdzie woda znika.

Jeśli znaleźliśmy pęknięcia,
rozłożyliśmy plastikowe torby,

i skierować wodę
za pomocą worków z piaskiem i fajki.

-(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)
-(GRZESZCZENIE SILNIKA)

HOWARD: Wiesz, tuż za nami,
jest trochę ciężkiego sprzętu

to właśnie tu przyniesiono
aby wypompować więcej wody z jaskiń.

I Howard, rozmawialiśmy wczoraj

o brytyjskich nurkach
którzy tam byli.

Poprosiłem ich o aktualizację,
ale przeszli obok, z bardzo kamienną twarzą.

Byli bardzo nieśmiały w mediach.

Właściwie to trzymali
z opuszczonymi głowami

i kontynuowanie pracy.

RICK:Następnego ranka
postanowiliśmy sprawdzić, czy możemy się rozwijać.

Teraz na scenie był inny facet,
Belg Ben Reymenants.

Poznaliśmy Bena, kiedy wychodził
z jego nurkowania.

JOHN: Nas troje jest głęboko w klatce
w wodzie w tym małym basenie.

Powiedział, że to niemożliwe
aby robić postępy.

Przepływ był tak silny,

że gdybym odwrócił głowę,
moja maska zostałaby zerwana.

Mój zegarek rozbił się o skały.

Mój suchy skafander przeciekał.
Nie mogłem prawidłowo oddychać.

"To jest samobójstwo. Co ja robię?"

(ŚWIERGOT PTAKÓW)

JOHN:W zasadzie się zgodziliśmy
że warunki

w jaskini były niemożliwe.

Monsun nadszedł wcześnie

i nie zamierzało ustąpić
przez wiele miesięcy.

(GRZMOWIE DUMIENIE)

JOHN:Było bardzo silne uczucie
że dzieci nie mogą jeszcze żyć.

To po prostu nie… wydawało się niemożliwe.

Straciliśmy nadzieję.

GŁOS KOBIECY 1: (W TAJLANDII)

GŁOS KOBIET 2:

GŁOS KOBIET 3:

JOHN: (PO ANGIELSKU) Kontyngent amerykański
również czuł, że to przegrana sprawa.

Po prostu siedzieliśmy w pobliżu
oczekiwanie na wyzdrowienie organizmu.

(po tajsku)

KOMENTATOR: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
... upragniona Belgia staje twarzą w twarz

z jedyną pozostałą drużyną z Azji
w konkursie...

RICK:Ludzie mieli telefony komórkowe
i patrzyliśmy na Mistrzostwa Świata.

Po prostu siedzieliśmy.
Byliśmy dość przygnębieni,

z losem tych dzieci
w naszych myślach.

Zaczęliśmy się zastanawiać,
„Czy naprawdę musimy tu być?”

Skontaktowaliśmy się z konsulatem brytyjskim,
mówiąc: „Czy może uporządkować niektóre loty?”

I to nie poszło zbyt dobrze.

(po tajsku)

APAKORN:

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

APAKORN:

APAKORN:

SOMSAK:

-(MNICH MÓWIĄCY TAJEM)
-(TŁUM MÓWIĄCY TAJEM)

PORNOCZEŚNIE:

-(MNICH MÓWIĄCY TAJEM)
-(TŁUM MÓWIĄCY TAJEM)

SINGHANAT:

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

WORANAN:

(OBRÓT SILNIKA SAMOCHODOWEGO)

REPORTER: (W JĘZYKU ANGIELSKIM)
Robią wszystko, co możliwe

zahamować przepływ wody
do systemu jaskiń.

Stoję tu cztery dni temu
Byłbym po kolana w wodzie.

To nie lada wyczyn inżynierii.

SINGHANAT: (W TAJCU)

JOHN: (PO ANGIELSKU)Rick i ja poszliśmy
do Amerykanów i powiedział: „Spójrz,

"Chcemy wrócić do gry.
Czy możesz nam pomóc?"

W końcu Tajowie
pozwolił nam wrócić do jaskini.

RICK: W ten niedzielny poranek

Ben wykonał sporo pracy
kontynuując linię SEALs.

Doceniam Bena i SEALs
za wytrwałość

kiedy myśleliśmy
to było absolutnie niemożliwe.

Jestem sobą bardzo rozczarowany...

że zrezygnowaliśmy, kiedy to zrobiliśmy.
To nie powinno się wydarzyć.

(ŚWIERGOT PTAKÓW)

RICK:Ustawiliśmy kolejkę w niedzielę.

Następnego dnia John i ja wzięliśmy kolejny
dwa worki liny, aby kontynuować.

Jedna ze złotych zasad nurkowania jaskiniowego
jest mieć ciągłą linię

między tobą a bezpieczeństwem.

JOHN: Po dwóch lub trzech godzinach
dotarliśmy do skrzyżowania.

RICK: To jest około 800 metrów
za komorą trzecią.

Tham Luang jest jednym
najdłuższych jaskiń w Tajlandii.

Jaskinia leży pod
pasmo górskie Doi Nang Non.

Od wejścia,
do komory trzeciej jest 800 metrów.

Izba trzecia miała dość suchego lądu
że SEALs tam przebywali.

A poza tym w dużej mierze byłeś
w wodzie przez całą drogę.

Następną cechą jest skrzyżowanie.

Dwie podziemne rzeki
zjednoczyć się na skrzyżowaniu

a następnie popłyń do wejścia.

Pomyśleliśmy o możliwych miejscach
gdzie dzieci mogły znaleźć schronienie

było miejsce o nazwie Pattaya Beach.

Pattaya Beach jest najbardziej?
wygodny obszar.

Był to również najwyższy obszar.

RICK:Postępowaliśmy przez wyczucie
i martwy rachunek.

Nie mamy pojęcia, co znajdziemy.

Więc po prostu szukałem w ciemności.

Nie mieliśmy pojęcia, czy jedziemy
spotkać martwe ciała.

Kradliśmy się
z tej ewentualności.

Wiem, na co byłem gotów wpaść

bo bardzo to sobie wyobraziłem,
bardzo ostrożnie.

Jestem wielkim zwolennikiem wizualizacji.
Próbuję umieścić emocje w pudełku.

Potrafię sobie wyobrazić półkę,

i kładę pudełko na górnej półce
i zostawiam to tam,

i robię to, co muszę.

RICK: Ponieważ dotarliśmy do jakiejkolwiek przestrzeni powietrznej,
Zdjąłem maskę i powąchałem.

Jaskinie mają bardzo neutralny zapach.

Z łatwością poczujesz zapach ludzi
który był tam od dziesięciu dni,

wypróżnianie, gnicie.

JOHN: Rick i ja już dyskutowaliśmy

żebyśmy ułożyli grubą linię
na tyle, na ile mogliśmy.

a potem miałem kołowrotek
200 metrów cieńszej linki.

Wykorzystalibyśmy je, aby nam dać
maksymalny możliwy zasięg do jaskini.

RICK:Wszyscy nie pokładali nadziei
że dzieci były w tym miejscu

o nazwie Pattaya Beach.

Wiedzieliśmy z ankiety
to była jedyna część jaskini

która podróżowała na wschód.

Tak więc, kiedy nasze kompasy
zaczął wskazywać wschód...

byliśmy na mitycznej plaży Pattaya.

Wszystko było pod wodą.

Właściwie prześledziliśmy tam naszą trasę
kilka razy.

Ale nie było absolutnie nigdzie
Grupa ludzi mogła przeżyć.

Bardzo chciałem się odwrócić

ponieważ byłem daleko poza tym
dowolny rozsądny margines powietrza.

Zasada numer jeden,
po drodze użyj jednej trzeciej powietrza,

trzecia w drodze,
a trzecią masz na zapas.

Ale właśnie miałem
to potężne uczucie, które...

tylko, że nadszedł czas, aby naciskać.
To był właściwy czas, aby naciskać.

Więc kontynuujemy upstream...

próbować podążać za nurtem.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

RICK:To było natychmiastowe.

(SNIFFS) Ostry zapach.

Cisza.

JOHN: Oboje założyliśmy
Wąchaliśmy rozkładające się ciała.

Tu jest coś nieprzyjemnego.

I wtedy nagle zobaczyłem błysk światła.

RICK: John natychmiast wyjął kamerę.

John, zapal to. Tak, najlepiej jak potrafisz.

JOHN: Ilu z was?

-Trzynaście.
-Trzynaście?

-Tak, trzynaście.
-Znakomity.

Tak tak.

JOHN: Uwierz. Uważać.

W dźwięku mówię „Uwierz”.

To ja próbowałem mi powiedzieć,
"To jest prawdziwe.

"To się właśnie dzieje."

JOHN: Nie. Nie dzisiaj.

-Proszę?
-JOHN: Nie dzisiaj.

Musimy nurkować.

Nadchodzimy. W porządku.

-RICK: W porządku.
-JOHN: Przychodzi wielu ludzi.

Wielu, wielu ludzi.
Jesteśmy pierwsi. Przychodzi wielu ludzi.

JAN:
Jutro. Nie nie nie. Jaki jest teraz dzień?

CHŁOPIEC 1: (po tajsku)

-RICK: (PO ANGIELSKU) Nie wiem...
JOHN: poniedziałek, poniedziałek.

Dobra, ale tydzień i poniedziałek.
Byłeś tu dziesięć dni.

Dziesięć dni. Jesteś bardzo silny.

Bardzo silny.

CHŁOPIEC 2: (PO TAJSKIM)

JOHN: (PO ANGIELSKU) Nie wiem.
Dobra, wracaj. Przychodzimy. Przychodzimy.

JOHN: Wiem. Ja wiem. Rozumiem.

Przychodzimy. Dobra. Przychodzimy.

CHŁOPIEC 3: (PO TAJSKIM)

RICK: (PO ANGIELSKU)
Zdjęliśmy nasz sprzęt

po drugiej stronie przejścia
i podeszliśmy do nich.

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

RICK:To znaczy, najwyraźniej John ma syna.
I nie mam dzieci.

Zorganizowałem swoje życie, aby uniknąć dzieci
tak dużo jak to możliwe.

Ale John jest mistrzem młodych,

więc przywykł do handlu
z grupami dzieci.

JOHN: Powiedz... Kciuki w górę. Powiedz Yay!"

-Tak!
-Tak!

RICK:Zmusił ich do zrobienia
ćwiczenie motywujące.

JOHN: Wszyscy mówią: „Tak!”

-Tak!
-Tak!

JOHN: Świetnie. Powiedz: „Cześć, Amerykanie”.

-Cześć, Amerykanie.
-Cześć, Amerykanie.

JOHN: Witaj, tajska marynarka wojenna.

- Witaj, tajska marynarka wojenna.
- Witaj, tajska marynarka wojenna.

JOHN: Powiedz: „Cześć, Australijczycy”.

-Cześć, Australia.
-Cześć, Australia.

JOHN: Cześć, Chińczyku.

-Cześć Chińczyku.
-Cześć Chińczyku.

JOHN: I dziękuję wszystkim innym.

- I dziękuję wszystkim.
- I dziękuję wszystkim.

JOHN: OK. Do zobaczenia wkrótce.

RICK:Kiedy wychodziliśmy, prawie wszyscy
przyszedł i przytulił nas indywidualnie.

JOHN:Złożyłem im obietnicę
że wrócę.

CHŁOPIEC 1: Bardzo się cieszę, że tu jesteś.

JOHN: Też się cieszymy.

-CHŁOPIEC 2: Tak. Dziękuję bardzo.
-CHŁOPIEC 3: Bardzo ci dziękuję.

-JOHN: Dobrze.
-CHŁOPIEC 4: Więc skąd pochodzisz?

-RICK: Anglia, Wielka Brytania.
-CHŁOPIEC 4: Och.

RICK:Kiedy skręcaliśmy za róg
i wyposażony,

całkowita cisza między mną a Johnem,
po prostu... (WDYCHA)

...patrząc sobie w twarze myśląc,

„Możemy być jedyni
że kiedykolwiek je zobaczą.

To była wyraźna możliwość.

Cała podróż powrotna,
Myślałem tylko o tym,

„Co, u licha, teraz zrobimy?”

Wynurzyłem się pierwszy w komorze trzeciej
gdzie tajska marynarka wojenna SEALs miała swoją bazę.

-Trzynaście żyje.
-(MĘSKI DOWODZENIE GŁOSEM)

JOHN: W porządku. Tak.

(mężczyźni mówiący po tajsku)

NUREK 1: (PO ANGIELSKU) Zamykasz.

NUREK 2: (W TAJLANDII)

JAN: (PO ANGIELSKU)
Mamy wiadomość. To jest...

NUREK 3: (W TAJLANDII)

CONNOR: (PO ANGIELSKU) Dobra robota, stary.

NUREK 3: (W TAJLANDII)

RICK: (PO ANGIELSKU) Pieczęcie
natychmiast przekazała wiadomość

na zewnątrz.

Krótko po tym, jak wyszliśmy,

nagranie zostało wydane
na całym świecie.

REPORTERKA:
Obrazy na żywo wychodzące z Tajlandii.

JAN:

Dramatyczne wiadomości z ostatniej chwili.

JOHN: Jesteś bardzo silny.

REPORTERKA:Prawdziwy cud.

-(MÓWIĄC PO KOREAŃSKU)
-(PO ANGIELSKU) Chwila.

(po tajsku)

-(TWOJE ZDROWIE)
-(TWOJE ZDROWIE)

(MÓWIĄCY W JĘZYKU OBCYM)

(PO ANGIELSKU)
Modlitwy Tajlandii się opłaciły.

-(PIEŚNIE)
-(PIEŚNIE)

-(TWOJE ZDROWIE)
-(TWOJE ZDROWIE)

-Dziękuję Ci.
-Dziękuję Ci bardzo.

Twoi żołnierze robią
naprawdę dobra robota.

Ty też z powrotem.

Cóż za niezwykły obrót wydarzeń.

GŁOS KOBIECY: (W TAJCU)

(PO ANGIELSKU)
Chciałbym wszystkim podziękować.

(TŁUM DOPIEWAJĄCY)

-APAKORN: Jesteśmy zespołem.
-MĘSKI GŁOS: Rodzina.

JOHN: Tak, zespół, tak.

Tej nocy odbyło się spotkanie bojowe
w amerykańskim obozie z tajską marynarką wojenną.

To było oficjalne spotkanie
z kontradmirałem Apakornem.

BEN SVASTI:Rick i John powiedzieli Tajom
znalezienie chłopców było łatwe,

i naprawdę nie mieli pojęcia
jak wyciągnąć te dzieciaki.

RICK:Wiceadmirał Apakorn podziękował nam
za naszą rolę znajdowania ścieżek.

I powiedział: „Tajskie SEALs
przejmie łańcuch dowodzenia

"i po prostu będziesz
w roli doradczej."

(KLIKNIĘCIE MIGAWKI)

AMP: (po tajsku)

RICK: (PO ANGIELSKU)
Nagle to było jak marynarka wojenna idąca na wojnę.

(Mężczyźni śpiewają po tajsku)

(po tajsku)

WORANAN:

JOHN: (PO ANGIELSKU) Tajska marynarka wojenna
przewozili ogromne ilości sprzętu,

stosy butli do nurkowania.

Zadanie było absolutnie ogromne
i kluczowe.

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

JOHN:Mieli wielu ludzi
i dużo sprzętu.

Ale zaczęliśmy słyszeć
że ich pierwszy zestaw nurków

miał problemy.

ANUPONG: (po tajsku)

APAKORN:

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

SAMAN:

SAMAN:

BHAK:

JOHN: (PO ANGIELSKU) Cztery, które pozostały

zostały skutecznie uwięzione
z dziećmi.

BHAK: (po tajsku)

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

ANUPONG:

(PO ANGIELSKU)Władze tam szukają
we wszystkich ich opcjach,

żadne z nich nie jest łatwe.

W tej chwili preferowana opcja
jest trzymanie ich tam.

To może potrwać miesiące
by bezpiecznie wydostać tych chłopców.

REPORTERKA 1:Przysyłanie materiałów eksploatacyjnych
i czekanie do sezonu

koniec monsunów i powodzi,
Powiedzieli, że może to być do października.

MĘSKI REPORTER 1: Poszukiwania też trwają
na wzgórzach i dżungli

nad kompleksem jaskiń.
Pracownicy szukający jakiejkolwiek drogi

aby dostać się do jaskini
poza zalanymi sekcjami.

REPORTERKA 2:
Kolejna możliwość, na którą patrzą

wierci nowe wejścia do jaskiń
aby mogli je wyciągnąć.

REPORTERKA 3:
Tworzenie wystarczająco dużego wału

będzie niezwykle skomplikowana
i może zająć dużo czasu.

MĘSKI REPORTER 2:Jedyna realna alternatywa
jest wypompowanie wody.

MĘSKI REPORTER 3: Wypompowują się
coś jak 1,6 miliona litrów wody

i spadł tylko o jeden centymetr.

GUBERNATOR NARONGSAK: (W JĘZYKU TAJSKIM)

RICK: (PO ANGIELSKU)
Istnieje prawie jedna szansa na miliard

że którakolwiek z tych rzeczy
mogło działać.

A więc Amerykanie zaczęli się martwić,

i pytali nas,
„Czy było coś, co moglibyśmy zrobić?”

Powiedzieliśmy, że uważamy, że to niemożliwe
abyśmy mogli nurkować z dziećmi.

Doświadczenie z czterema pracownikami pomp

była tego wskazówką,
gdzie nie mogli nawet utrzymać tego w kupie

przez 30 sekund,
nie mówiąc już o dwóch i pół godziny.

Powiedzieliśmy, że nie da się tego zrobić.

Pomyślałem: „No cóż, a jeśli to możliwe?”

Jak wygląda niemożliwe?

RICK:Kiedy wróciliśmy
do naszego ośrodka tej nocy

kontynuowaliśmy przemyślenia.

Napisałem do starego przyjaciela,
Dr Richard Harris z Australii.

(SYGNAŁ MONITORA EKG)

RICHARD:To było w czwartek,
5 lipca

kiedy zacząłem
wymiana wiadomości z Rickiem.

Powiedziałem: „Czy to możliwe
aby znieczulić dzieci?"

Moja natychmiastowa odpowiedź dla Ricka
było: „Absolutnie nie. To niemożliwe”.

(SYGNAŁ TELEFONU)

FIONA: Wcześnie rano
Telefon Harry'ego był

pingowanie przez całą noc i spojrzałem,
i zobaczyłem wiadomość od Ricka mówiącą:

„Co myślisz o środkach uspokajających
chłopców i wyrzucać ich na zewnątrz?

(ŚMIECH) I faktycznie się roześmiałem.
Śmiałem się. To brzmiało po prostu niedorzecznie.

Mógłbym wymyślić 100 sposobów
dziecko umierałoby bardzo szybko.

Na przykład, aby utrzymać drogi oddechowe,
wiesz, musisz trzymać ich podbródek.

W każdej chwili podczas nurkowania,
drogi oddechowe dziecka mogą się zatkać.

Udusiłyby się.
Ich zatoki mogą wypełnić się krwią.

Mogli utonąć we własnej ślinie.

Szczerze, mógłbym porozmawiać przez godzinę
o sposobach

że myślałem, że te dzieciaki mogą umrzeć.

RICK:A więc następnego ranka
odbyliśmy poprawną rozmowę głosową,

i powiedział, że jest chętny
aby to rozważyć, zastanów się.

W tym samym czasie zdaliśmy sobie sprawę
minęły dwa dni, odkąd ich znaleźliśmy

i nie podano odpowiednich posiłków.

Podjęliśmy się grzebania
trochę racji żywnościowych od Amerykanów.

AMP: (po tajsku)

(PO ANGIELSKU, ŚMIECH)

(po tajsku)

RICK: (PO ANGIELSKU)
Wydawało mi się to trochę niedorzeczne,

opierając się na bransoletkach.

BEN SVASTI:Powiedziałem: „Rick, te dzieci
naprawdę wierz w duchy.

"To poprawi ich morale.
To naprawdę ważne."

Potem się uspokoił. Powiedział,

"Ok, po prostu wyjdź... Włóż je.
Wezmę je tam.” (ŚMIECH)

JOHN:To była desperacka walka

ciągnąc te dwie ogromne torby z jedzeniem
pod prąd.

Moje najtrudniejsze nurkowanie.

RICK: Kiedy dotarliśmy do dzieci
byli naprawdę podekscytowani naszym spotkaniem.

Ich morale było dobre.

Przekazaliśmy bransoletki
do chłopców jeden po drugim.

I wiedzieli, kim są,
wyciągając ręce po nie.

Dr. Bhak umieścił dwóch chłopców
do układania jedzenia

w schludnych, uporządkowanych stosach
nie wdarli się w to.

BHAK: (po tajsku)

RICK: (PO ANGIELSKU) Gdy jedli,

John i ja poczuliśmy powietrze
zaczął być trochę nieaktualny.

Myślę, że to nagrywa.

RICK:Wysiłek wspinania się po zboczu,
sapanie, które było wymagane.

JOHN: Po prostu odliczmy. Wytrzymać.

(SYGNAŁ MONITORA TLENU)

JOHN: Więc włączyłem monitor tlenu
i od razu przeszedł w pełny alarm...

i zarejestrowane 15 procent.

Jeśli chodzi o tlen, wszystko poniżej 18 procent

nie nadaje się do życia
w dłuższej perspektywie.

RICK:Nie mogłem patrzeć na dzieci
w ich oczach.

REPORTERKA:
W tej chwili najnowsze wiadomości z Tajlandii.

MĘSKI REPORTER: Właśnie się o tym dowiedzieliśmy
Tajska marynarka wojenna SEAL pracuje nad oszczędzaniem

ci młodzi chłopcy w głębi,
ciemna jaskinia umarła.

(WYJĄCY SYRENA KARETKI)

Człowiek, który zmarł był młody, był w dobrej formie,
był byłym Navy SEAL.

Władze mówią: „38-letni Saman Gunan,
kto ponownie dołączył do SEALs

"wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania,
zmarł z powodu braku tlenu."

APAKORN: (W TAJSKIM)

RICK: (PO ANGIELSKU)
Pakiet neoprenowych kombinezonów

było naprawdę prężne

i byłoby
ogromne obciążenie do wzięcia.

W drodze powrotnej zabrakło mu powietrza
dość blisko trzeciej komory.

APAKORN: (W TAJSKIM)

PORNOCZEŚNIE:

(PODYCHA, SZLOCHA)

ANANA:

-(PIEŚNIE)
-(PIEŚNIE)

RICK: (PO ANGIELSKU)
Niestety był to Saman.

Wcześniej mógł to być inny.

Saman jest w SEALs.

Pracowali w środowisku
nie są do tego przyzwyczajeni.

Żaden z nich nie nurkował w jaskiniach

i zestaw, który mieli
było całkowicie nieodpowiednie.

Byli niewiarygodnie odważni.

RICK: W chwili śmierci Samana Gunana
kontradmirał powiedział:

"Nie będziemy nurkować
do chłopców dalej."

I od tego czasu
nie było dalszego nurkowania

przez tajlandzkich SEALs poza Izbą Trzecią.

Tajlandzkiej marynarki wojennej SEAL
włożyli w to wszystko, co mieli.

Ryzykowali życiem,
Powiedziałbym, że bardziej niż Brytyjczycy.

Ale nie mieli odpowiedniego zestawu umiejętności,
i nie mogli do końca rozgryźć

dlaczego ci starcy byli dużo lepsi
w robieniu tego niż oni. (chichocze)

Ale nie ma specjalnej siły na świecie
ma te umiejętności.

Tylko ta prywatna grupa osób
którzy robią to jako weekendowe hobby.

RICK:W chwili, gdy znalazłem chłopców,
Amp powiedział, że całkowicie się zmieniłem.

Odpowiedzialność mimo nieoficjalnej
będąc na moich barkach

była moralnie na moich barkach.

To musieliśmy być my.

(SYGNAŁ MONITORA EKG)

RICK:Rano miałem
rozmowa z Harrym. Powiedziałem mu prawdę.

Powiedziałem, że sedacja jest jedyną opcją.

Powiedział, że wyjdzie nam z pomocą,
ale nie po to, by ich uspokoić.

Może brzmiałem tak, jak myślałem
to byłaby dobra zabawa

lub dobra przygoda dla Ricka.
Bo powiedział mi przez telefon...

"Jeśli tu przyjdziesz,
i nurkujesz do dzieci,

"i nie jesteś przygotowany do ich uspokojenia,

„zobaczysz dzieci
i umrą."

Ten plan, wciąż tak niedorzeczny.
Na pewno to nie zadziała.

I myśl o wydobyciu
ciała tych dzieci

to było dla mnie po prostu za dużo.

ANKIETER: Ile razy
czy musiałeś usunąć ciała...

które zostały w jaskiniach?

(WZDYCHA, WAHAJ SIĘ)

To nie do końca dwucyfrowe,
ale myślę, że jest około dziewiątej.

RICK:Pojechałem do Meksyku w 1994

w bardzo głębokiej jaskini
Jaskinia o głębokości 1000 metrów.

Mój najlepszy przyjaciel działał
jako nurek w tym projekcie

i miał incydent i umarł.

To było traumatyczne, bo był taki
bliskiego przyjaciela i to było bardzo praktyczne.

nie był na noszach,
nie był zawinięty.

Pomimo sceptycyzmu Harry'ego, stałem się bardziej
i bardziej przekonany, że to jedyny sposób.

Tak więc następnego ranka
Powiedziałem Derekowi koncepcję.

DEREK: Powiedziałem mu, że to okropny pomysł.
A potem Rick powiedział:

– A jeśli to jedyny pomysł?

Byłem bardzo sceptyczny.

Ale wierzyłem w ich talenty
i ich umiejętności.

AMP: (po tajsku)

DEREK: (PO ANGIELSKU) Pytałem,

"Gdybyś mógł złożyć razem
najlepszy zespół na świecie

"facetów, których musiałbyś to zrobić,
kto to może być?"

CHRIS: Dostałem wiadomość od Johna:

"Nie myślimy o czasie i leczeniu
może wpłynąć na ewakuację.

„To znaczy, że cię potrzebujemy
i potrzebujesz Jasona.

JASON: Wspinałem się
wewnętrzna struktura budynku,

sprawdziłem mój telefon, a Chris mówi:
– Wylatujemy dziś wieczorem.

JOSH: Byłem kilka dni
od końca moich wakacji

w drodze w dół z góry we Włoszech.

JIM: Otrzymuję SMS-a,
„Jak szybko możesz być gotowy?”

Dzwoniłem do szefa, żeby wziąć wolne.

Właściwie miałam uczestniczyć
wieczory kawalerskie mojego przyjaciela w tę sobotę.

RICHARD:Kiedy zdałem sobie sprawę, że będę
pojechałem do Tajlandii,

Poszedłem odwiedzić mojego tatę
w domu opieki.

FIONA:Jego tata, nie rozumiał
nurkowanie jaskiniowe.

Zdecydowanie mniej niż ja,
i mieli trochę długiego żartu.

Ciągle pytał
kiedy zamierzałem zrezygnować z nurkowania jaskiniowego,

bo to go martwiło, oczywiście.
I zawsze żartowałem z nim, mówiąc:

„Och, właściwie to było moje ostatnie nurkowanie,
Jestem już skończony."

I poszedł,
„To świetnie. Tak mi ulżyło”.

A potem spojrzał na mnie
a potem ryczeć ze śmiechu

gdy zdał sobie sprawę, że ciągnę go za nogę.

Więc mieliśmy dobrą pogawędkę,
a potem wyruszyłem następnego dnia.

(WHIRS)

-(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)
-(KLIKANIE ROLETY KAMERY)

RICHARD:Kiedy dotarliśmy do jaskini,

wychodzimy z tego minivana
do morza kamer patrzących na nas.

Właściwie to było dla mnie naprawdę przerażające.

Znaleźliśmy Johna i Ricka,
i wyglądali na trochę zarośniętych.

Pierwszą rzeczą, jaką powiedziałem, było:

"Spójrz, muszę zanurkować w jaskini,
do końca, sam zobacz dzieci,

"przekonać się, że nie ma innego wyjścia
by ich wydostać."

RICHARD:Mój partner, Craig,
i popłynąłem do dzieci.

Tak naprawdę to była tylko błotnista dziura.

Gdy wynurzyłem się,
brud unoszący się na wodzie

oznaczało, że byliśmy w ostatniej komnacie
gdzie były dzieci.

RICHARD: Kiedy zdałem sobie sprawę, że tak naprawdę
zaraz poznam tych chłopców,

oczywiście
Myślałem o własnych dzieciach.

Byłem lekko przerażony
jak szczupłe wyglądały.

I słyszałem kilka
z nich kaszle, całkiem mokry kaszel.

Wyglądali na słabe,
ale to dla mnie wciąż niewiarygodne

że nie było ani jednej drżącej wargi,
nie łzy, żadnych oznak obaw.

BHAK: (po tajsku)

RICHARD: (PO ANGIELSKU)Właśnie wydałem
cały czas pływania

i myśląc o tym, co zamierzamy zrobić.

I chyba właśnie wtedy zdecydowałem,

"Tak, po prostu będę miał
aby skorzystać z tego planu."

-(WIR SILNIKA)
-(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

W tym momencie potrzebujemy ciał,
faceci, którzy byli w stanie

pomóc złagodzić niektóre
obciążenia pracą Johna i Ricka.

Byliśmy rodzajem zespołu
który już mieszka w Tajlandii.

Rodzaj instruktorów nurkowania technicznego.
Większość z nas pochodziła z Europy.

Wrzuciliśmy je natychmiast
do naszego zespołu.

BEN SVASTI: Zespół był gotowy
ale władze Tajlandii

nadal nie chcieli podjąć decyzji
i daj się ponieść.

(po tajsku)

(PO ANGIELSKU) Pogorszenie warunków,
słabnący dopływ powietrza,

i inne obawy się zbliżają
to prognozowany deszcz monsunowy.

JOHN: Mieliśmy teraz dwa tykające zegary,
tlen i pogoda.

...po południu, gdy dopada burza
która się rozwinęła,

to znak ostrzegawczy
naprawdę monsunów.

VERN: Thai Navy SEALs chcą zerowego ryzyka.
To się nie wydarzy.

Ale to, co wydawało się przechylić szalę
był dżentelmenem o imieniu „Josh Morris”.

JOSH MORRIS:Kiedy przyjechałem, powiedziałem:
„Mam szkołę wspinaczki i jaskini,

„i mówię po tajsku”.
Thanet i ja pracowaliśmy razem.

Potem wpadłem na Verna, który dał mi znać,
w pewnym sensie rzeczy nie były takie zabawne.

Mam dostęp do... Więc ja...

-RICK: Więc teraz nas nie słuchają.
-Wpadłem na niego dziś rano,

i chętnie się porozumiem.
Czy mam robić notatki?

Jan był wyraźnie zestresowany.
I powiedział: „Jeśli pada,

"i wody się podniosą,
nikt nie wchodzi do tej jaskini.

„Warunki tam są okropne.

„Są w tych kocach
i wszyscy wyglądają na szczęśliwych,

"ale pokój śmierdzi,

nie mają jedzenia, mają
skaleczenia, jak, zachorują.

Powiedziałem: „O czym ty mówisz?
Nic z tego nie słyszałem.

"Ile mają jedzenia?"
I on powiedział,

„Mają około 100 posiłków”.

- Na jakim poziomie jest teraz tlen? Czy wiemy?
-Więc zmierzyliśmy to o 15.

Ale nie jesteśmy... Może to być 16 procent.

Wiesz, że gramy bezpiecznie.

A co z nurkowaniem?
Jak się z tym czujecie?

To wyjątkowo, wyjątkowo ryzykowne.
Ale nie mają innej szansy.

Myślisz, że nie ma szans?

-Jeśli nie nurkują...
-Nagrywasz?

DEREK:Nareszcie mamy publiczność
Potrzebowaliśmy tej nocy.

Przyjechał minister spraw wewnętrznych,
i wszyscy skończyli

w pokoju razem,
i pomogłem tłumaczyć.

DEREK:
Po prostu przeprowadziliśmy ich przez plan.

Myślę, że największe pytania
że ludzie wciąż mieli

było jak ryzyko, wiesz? I jak,
Powiedziałem im: „To bardzo ryzykowne.

„Ale gdybyś mógł odzyskać jedno dziecko
żyjącym rodzicom,

„że dla mnie byłby sukcesem”.

RICHARD:Zadawali mi wiele pytań.

„Dlaczego wybrałem ten lek?
Dlaczego wybrałem te dawki?”

I musiałem im ciągle podkreślać,
"Spójrz, to jest moje najlepsze przypuszczenie,

"nikt jeszcze tego nie zrobił,
Jestem całkowicie otwarty na lepszą sugestię."

Pamiętam, że czułem się jak
sprzedawca samochodów używanych

kto próbował sprzedać starą bombę
niektórym niczego niepodejrzewającym ludziom...

um, a ja po prostu... czułem się jak kłamca.

DEREK:Stale pytali,
„Czy możemy je tam po prostu zostawić?”

To wciąż wracało na stół.

I powiedziałem,
„Cóż, kończy nam się tlen”.

Obliczyliśmy też 2000 posiłków
musielibyśmy wprowadzić.

A kiedy znowu zaczął padać deszcz
nie można było płynąć pod prąd.

JOSH MORRIS:A potem ja i Thanet
został z powrotem na innym spotkaniu.

W pewnym momencie powiedziałem ministrowi:

„Jedyna gwarancja, jaką mogę ci dać
czy jeśli nie nurkujesz,

„wszyscy umrą.

„Nie zazdroszczę panu.
Obydwa wybory są okropne,

„ale jedno jest gorsze od drugiego”.

(OBRÓT SILNIKA SAMOCHODOWEGO)

RICK: Jeszcze następnego ranka
nie mieliśmy szansy,

ale wpadliśmy
z aktualnym planem logistycznym,

prawdziwe nakrętki i śruby
jak to będzie działać.

Jak zamierzaliśmy przewieźć chłopców
jak mieliśmy je spakować.

Butla miała się rozlecieć
z przodu dziecka, a nie z tyłu.

Tak, że kiedy unosili się twarzą w dół,
ten czołg zachowywałby się jak kil.

Stwierdziliśmy, że potrzebujesz
maski nadciśnieniowe...

więc jeśli zrobiłeś przeciek,
wyszłoby na zewnątrz, a nie do wewnątrz.

A Amerykanie się wydarzyli
mieć cztery takie maski.

Oznaczało to, że wchodziliśmy wiele razy.
Musieliśmy wchodzić codziennie przez trzy dni.

JOHN:Była demonstracja
to zostało zrobione,

Amerykanie nazywali to wiertłem do skał.

DEREK: Wielkie wiertło o nazwie
próba koncepcji.

W pewnym sensie symulowaliśmy ekstrakcję
najlepiej jak potrafiliśmy.

-MĘSKI GŁOS 1: (W TAJCU)
-MĘSKI GŁOS 2:

MĘSKI GŁOS 3:

(PO ANGIELSKU) Jeśli pojawi się woda...

To było przydatne, ale było bardziej przydatne
dla osób podejmujących decyzje.

Nagle zdali sobie sprawę, że
jest jakaś metoda na szaleństwo,

i może uda nam się to zrobić.

Jeden z facetów od spraw zagranicznych
z Australii podszedł do mnie i powiedział:

"Spójrz, w...
w interesie pełnego ujawnienia,

„Muszę ci tylko powiedzieć
że jeśli coś pójdzie nie tak

„podczas akcji ratowniczej nie jest to niemożliwe

"że możesz skończyć
w tajlandzkim systemie sądownictwa”.

I powiedziałem,
– Co? Masz na myśli „więzienie”?

A on powiedział: „Tak,
to rodzaj najgorszego scenariusza,

„a zasady tutaj są dość surowe”.

BEN SVASTI: Gdyby coś poszło nie tak,

opinia publiczna by się odwróciła
przeciwko nim bardzo szybko.

STÓG:
Istniał plan wydobycia.

Aby umieścić nas w furgonetce,
zawieź nas w przełaj bocznymi drogami

do kompleksu ambasady.
A więc wszystko bardzo w stylu Jamesa Bonda.

REPORTERKA:
Jest zielony ekran prywatności

który został teraz postawiony,
blokowanie wejścia do jaskini.

To być może kolejna wskazówka
ta ratunek może być niesamowicie blisko.

-(GRZMOWIE DUMIENIE)
-(WZOROWANIE DESZCZÓW)

Było około 2:00 w nocy
że minister spraw wewnętrznych powiedział:

"Dobrze, załóż plany
jutro jutro,

"hm, a my damy ci zielone światło
rankiem."

(GRZMOWIE RUMUJE)

FIONA: Co wieczór mieliśmy podsumowanie

i w nocy
przed pierwszym dniem ratunkowym,

który nawiasem mówiąc
była nasza 28 rocznica ślubu...

Ale rozmawiałem z nim tamtej nocy,
i nakreślił, co zamierzają zrobić.

To była straszna rozmowa,
bo powiedział: „Spójrz,

"Nie sądzę, że to będzie...

„praca, myślę, że prawdopodobnie utopią
pod narkozą”.

RICHARD: Bardzo źle spałem tej nocy.
Leżąc w łóżku, pomyślałem,

„Kim jestem, aby skorzystać z tej szansy
wydostać dzieci w ten sposób?"

Ale żeby odejść i zostawić je tam,
to niemożliwe, nie możesz tego zrobić.

Inna rzecz, która mi dała
odwaga, by przez to przejść

był moim tatą.

Mój tata był lekarzem
był chirurgiem naczyniowym.

To, co dostałem od ojca
więcej niż cokolwiek

był sposobem na traktowanie innych ludzi.

Wiesz, to bardzo hojny człowiek.

To była dla mnie dobra lekcja
próbować traktować ludzi tak jak on.

POLICJANT NAD PA: (W TAJLANDII)

REPORTER 1: (PO ANGIELSKU) Reporterzy mówią
rozkazano im wrócić.

REPORTER 2:
Po obozie krążą plotki

że ta ratunek
może nawet nastąpić już dzisiaj.

REPORTER 3: Krewni
może tylko patrzeć i czekać z niepokojem.

REPORTER 4:
Ostatecznym ratunkiem są tajskie zespoły medyczne

przeprowadzają ćwiczenia ratownicze...

RICHARDA:
Załatwiłem tajskich lekarzy na noc

przygotować wszystkie leki
do ampułko-strzykawek.

Musiałem w zasadzie uczyć
reszta nurków

jak doładować dziecko
z kolejnym zastrzykiem.

CHRIS: Chłopcy mieli być uśpieni
w ostatniej komorze

ale zajęłoby to więcej niż dwie godziny
aby je zanurkować.

Więc ten środek uspokajający przestanie działać.

Byłoby to dla nas konieczne
aby ponownie podać ten środek uspokajający.

RICHARDA:
Więc mieliśmy małą lekcję znieczulenia 101.

Zasadniczo właśnie powiedziałem,
„Wbij go w nogę,

"najlepiej na zewnętrznej stronie uda,
przebij go przez kombinezon,

”i to nie ma znaczenia
jeśli trafisz w kość.

„Nic nie może się nie udać”.
Znowu leżąc przez zęby.

To tylko po to, żeby naprawdę je dać
odwagę, aby to zrobić.

(Śpiewy tłumu po tajsku)

(po tajsku)

(PO ANGIELSKU) Mam dziesięciu nurków gotowych do wyjścia
w ciągu najbliższych 30 minut.

Zespół lin będzie się składał
sześciu Amerykanów,

pięciu Australijczyków, pięciu Chińczyków,
i sześciu cywilów specjalizujących się w linach.

GŁOS MĘSKI:
Izba trzecia, będzie

Tajska koordynacja krajowa.

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

MITCH: Odgrodziliśmy się
nasza sekcja komory trzeciej,

przywieźliśmy 15 worków na zwłoki
na wypadek, gdyby sprawy potoczyły się na południe.

(JASON GŁĘBOKO ODDYCHA)

Poszedłem prosto na koniec jaskini
razem z Jasonem, Johnem i Harrym.

Wszyscy znamy naszą pozycję w jaskini
i poszliśmy mniej więcej w tej kolejności.

Przygotowałem pierwszego chłopca
z pomocą SEALs.

Musieliśmy założyć ten kaptur,
załóż swoją kamizelkę wypornościową...

rozłóż te linki bungee
gotowy na butlę.

RICHARD:To była bardzo prosta kombinacja
leków, które wymyśliłem.

Xanax był tabletem, który ma
bardzo silny efekt przeciwlękowy.

Dr. Bhak dał pierwszą tabletkę
do pierwszego dziecka.

BHAK: (po tajsku)

RICHARD: (PO ANGIELSKU)Więc wstrzyknąłem
atropina najpierw w jedną nogę

który ma efekt uboczny zapobiegający ślinieniu się,

ponieważ mogli utonąć
potencjalnie we własnej ślinie.

A potem, prawie od razu

śledził to zastrzykiem
ketaminy w drugiej nodze,

który jest lekiem do znieczulenia ogólnego.

Postawiłbym przed nimi strzykawkę
i poklep go po nodze, aby dać mu znać

niedługo dostaną zastrzyk.

BHAK: (po tajsku)

RICHARD: (PO ANGIELSKU)
Kiedy byli nieprzytomni

po prostu próbowałem
założyć maskę na szmacianą lalkę.

Nie czułem się komfortowo,
kształt lub formę o tym, co robiliśmy.

To znaczy były dwie rzeczy
które były naprawdę potężne,

i to jest pchanie
czyjaś twarz pod wodą

kto jest nieprzytomny,

a następnie wiążąc im ręce
za ich plecami.

Mam na myśli, że obie te rzeczy są bardzo,
bardzo źle.

To było dla mnie jak eutanazja.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

Podczas tej pierwszej podróży
Jason odkrzyknął mi i powiedział:

- Och, Harry, on nie oddycha za bardzo.

I powiedziałem chłopakom,
„To podróż w jedną stronę,

"po rozpoczęciu nie możesz przestać.

„Nie możesz do mnie wrócić,
bo nic nie mogę zrobić.

„Jeśli w końcu zabierzesz ciało
z jaskini

„to właśnie to
wychodzisz z jaskini."

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

RICK:W komorze ósmej czułem się, jakby
czekaliśmy wiecznie.

Nagle linia drgnęła.

A Jason wymyśla dziecko...

szukam oddechu.

Mogę tylko powiedzieć, że było po prostu
to ogromne napięcie w powietrzu.

Fakt, że wciąż żył,
po prostu

jak ciężar
został zdjęty z moich ramion.

Ale to było tylko 300 metrów,

mieli jeszcze półtora kilometra
wydostać się z jaskini.

JASON: Wtedy zaczął drgać,
poruszać palcami,

wyglądał jak zombie.
Nasze oczy były tym przerażone.

Daliśmy im tam kolejny zastrzyk
a my go przewieźliśmy

nad suchą komorą
do następnej zalanej sekcji.

RICK: John zabrał drugie dziecko.

Pamiętam, John spojrzał na mnie,
a on zapytał: „Jak się nazywa?”

„Nie wiem, John”.

JOHN:Byłem zdenerwowany.
Pójdę dalej,

Powiedziałbym, że sam srałem.

Kiedy go wypłynęłam, pamiętam tylko uczucie
własność i determinacja

że cholernie się upewnię
że moje dziecko przeżyło.

Chris zabrał trzecie dziecko.

(CHRIS GŁĘBOKO ODDYCHA)

Nie widziałeś swojej ręki
przed twoją twarzą.

Od czasu do czasu możesz rzucić okiem
czegoś przez mrok.

Pamiętam, jak próbowałem przeciskać się przez dziury
przez który nie mogłem się wykręcić.

Znajdowanie większej przestrzeni
a potem to powtarzanie w kółko.

Po pierwszej sekcji zanurzonej
Wytrzymałem z chłopakiem, którego miałem.

Wynurzyłem się w głębokim kanale wodnym,
i nie było suchego lądu.

Ale znowu zaczął drgać.

Więc wyjąłem fiolki z ketaminą.

Ręce mi się trzęsą, bo mam
nigdy wcześniej nie robiłem zastrzyku.

Udało mi się zdobyć jedną z fiolek,
masz osobną igłę,

wyjął go z uchwytu,
dźgnąłem się w palec.

Mam szczęście, że nie mam połączenia
do fiolki ketaminy

w przeciwnym razie byłyby dwa ciała
unoszący się na powierzchni.

Dałem mu ten zastrzyk.

To prawda, że przestał drgać.

JOSH: Jan przyszedł do komnaty,
a dziecko się nie pojawiło

oddychać prawidłowo.

JOHN:Musiałem się zmienić
butle tlenowe dla dziecka.

I nie mogłem go zdobyć
oddychać ponownie z założoną maską.

Zdejmij maskę.

Zdejmowaliśmy maskę,
i to się poprawiło,

a potem ponownie zakładamy maskę
i znowu by się pogorszyło.

JOHN: I to trwało
kilka razy.

JOSH: John naprawdę się martwił.

JOHN:Chciałem rzucić się do wyjścia
i byłoby skończone.

MĘSKI GŁOS: Maska w porządku.

To naprawdę wydawało się czystym aktem woli,

ponieważ każde włókno w mojej istocie
chciałem wyjść.

Ale wiedziałem, że nie mogę tego zrobić

bo wiedziałem, że skończę z trupem
na końcu, a nie dziecko.

JOSH: Zanim John wyszedł z dzieckiem,
Wyglądało na to, że to naprawiliśmy.

JASON: Kiedy wrócisz
do ostatniej zalanej sekcji

to zawsze była najtrudniejsza miska
przejść.

Nie mogłeś się zmieścić
z dzieckiem po obu stronach.

Musieliśmy go najpierw przepchnąć
a potem poszedłeś za nim.

(GŁĘBOKO ODDYCHAĆ)

A potem, gdy zbliżasz się do komory trzeciej,
słychać brzęczenie pomp.

Wynurzyłem się z chłopcem.

Tuzin rozdań
są gotowi zabrać Ci dziecko,

prosto na kolejne nosze.

-MĘSKI GŁOS: Trzydzieści kilogramów.
-DEREK: Trzydzieści kilogramów.

Dzieciak numer jeden żyje, oddycha.
Myślę, że to było...

ogromny wzrost morale.

MITCH: Raz, dwa, trzy.

APAKORN: (W TAJSKIM)

JOHN: (PO ANGIELSKU)Wynurzyłem się
w komorze trzeciej z moim dzieckiem.

Relief.

MITCH: Raz, dwa, trzy, pociągnij!

Ciągnąć!

Ciągnąć!

Ciągnąć!

Ciągnąć!

(BLAWA TŁUMU)

(DOPING)

(BLASKI, DOWODZENIE)

REPORTERKA: Są zgłoszenia,
Muszę podkreślić, że są niepotwierdzone,

które mają teraz dwaj chłopcy
wyszły z jaskini.

Zaledwie kilka sekund temu
Widzieliśmy kolejną karetkę,

być może zostanie wyodrębniona jedna trzecia.

CHRIS: Przyjechałem z moim chłopcem...

przekazał ten cenny ładunek.

Pamiętam, że John powiedział do mnie:
"Mamy trzy za trzy.

„Niesamowite, dostałem trzy za trzy”.

Potem spojrzał na mnie, powiedział:

„Daj spokój, Stanton, nie… tego.
Musimy dostać cztery za cztery.

RICHARD:Rick zabrał ostatnie dziecko
i wyszedł z jaskini.

Powiedziałem do doktora Bhaka: „To wszystko.
"Zróbmy jutro cztery."

BHAK: (po tajsku)

(RICHARD GŁĘBOKO ODDYCHA)

RICHARD: (PO ANGIELSKU)
Kiedy płynąłem do komory ósmej,

całkowicie zerowa widoczność,

moja ręka biegnie po linie...

i nagle położyłem na czymś rękę
To było jak martwa ryba.

Craig i Rick wyglądali na dość zaniepokojonych,
a oni mówili: „Szybko, wynoś się”.

Pospiesz się, on nie oddycha.

„Uważamy, że ten dzieciak nie oddycha”.
Szybko zdjąłem sprzęt.

Pomyślałem: „No wiesz,
to jest to, pierwszy umarł."

Wyglądał całkiem niebiesko.

Bardzo zimno i bez życia.

I właściwie nie mogłem się przekonać
że oddychał.

Miałem zacząć usta w usta,

ale tuż przed tym
Naprawdę mocno pchnąłem jego szczękę

trochę udrożnić drogi oddechowe, a on właściwie
zacząłem z tym oddychać.

Ale nadal bardzo się martwiłem.

Nadal nie mogłam począć
że to dziecko to zrobi.

RICK:Był taki przez cały czas,
od dwóch i pół do trzech godzin.

Tylko dla mojego własnego zdrowia psychicznego,
Przewróciłbym go

żebym mógł spojrzeć mu w twarz.

Wyglądał na śpiącego.

Z wyjątkiem tego, że znalazł się pod wodą.

W momencie wynurzenia

fantastyczny zmysł
uniesienia i osiągnięć.

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

GUBERNATOR NARONGSAK: (W JĘZYKU TAJSKIM)

(PO ANGIELSKU) Był sens
z niedowierzaniem, że ta technika zadziałała.

Czterech młodych piłkarzy
uwięzione w tej jaskini w Tajlandii są na zewnątrz.

MĘSKI REPORTER: A więc ośmiu chłopców
i ich trener pozostają w pułapce,

ich życie wciąż wisi na włosku.
To jeszcze nie koniec.

Właśnie zrobiliśmy coś, o czym myśleliśmy
było niewiarygodne i niewiarygodne.

Zróbmy to jeszcze dwa razy.

(WYCIE SYREN)

Najnowsze wiadomości pochodzą z Tajlandii...

Widziano chłopca przewożonego na noszach...

REPORTERKA:
Piąty chłopiec do uratowania...

Jeden chłopiec został zabrany z jaskini
dziś rano...

Tam jest karetka
wierzymy, że nosimy tego szóstego chłopca.

Ta operacja jest wykonywana
niezwykle płynnie.

I to się pojawia
być tam siódmym.

MĘSKI REPORTER 1:Chłopcy wychodzą.

To nie jest siódme dziecko,
to jest ósme dziecko.

MĘSKI REPORTER 2:Dzik osiem odpadł.

Jeszcze jeden dzień na pogodzie.
Ostatnie kilka dni,

mieli ogromne szczęście.

Te deszcze monsunowe
wydaje się, że się wstrzymało.

Ale prognoza, którą otrzymywaliśmy?
czy niedługo będzie padać.

I tak się stało.

Powalił go.

To nigdy się nie skończyło.

Te deszcze będą zalewać
jaskinie bardzo szybko.

(GRZMOWIE DUMIENIE)

JAN:
Spędziliśmy noc słuchając deszczu.

To było naprawdę, naprawdę uderzające,

zastanawiasz się, co się stanie
w jaskini.

RICHARD:To jedyny raz
Widziałem, jak Rick i John wyglądali na zaniepokojonych,

który faktycznie się zaczynał
by zaniepokoić Craiga i mnie.

CRAIG:Wstaliśmy rano

i całe miejsce
po prostu zalała się wodą.

JOHN: Martwiliśmy się, że tamy
która zmieniła kierunek wody

byłoby przesiąknięte.

Nie mogli wstrzymywać się w nieskończoność.

THANET: Odprowadzenie wody nie potrwa długo.

To wszystko zniszczy.

A potem, kiedy dostaliśmy
na naszą odprawę przed nurkowaniem rano,

a niektórzy faceci mówili,
wiesz,

„Czy powinniśmy iść do jaskini?
Czy powinniśmy ryzykować życiem?”

A potem byli ci z nas
co mówili,

„Co by było, gdybyśmy nie weszli dzisiaj,

"a potem jutro,
nie było już okazji?”

I czułem się jak
Musiałem to bardzo szybko zamknąć.

Właśnie wstaliśmy i poszliśmy
prosto do jaskini

i wszyscy poszli za nim. (chichocze)
Tak więc podjęto decyzję.

Więc zdaliśmy sobie sprawę, że zamierzamy spróbować
pięć osób ostatniego dnia.

(GŁĘBOKO ODDYCHA)

JIM: Przed wejściem do jaskini
decyzja została podjęta

że to ja wydobędę...
(WDECH) ...pierwsze dziecko tego dnia.

Kiedy pływałem,
mój umysł był na wysokich obrotach.

„O mój Boże, czy będę wystarczająco dobry?”

"A co z rodzicami
i przyjaciele w jaskini?"

To ogromne obciążenie.

„Jeśli umrą, rozerwie mnie to na strzępy.
Zacznę pić?

Wiesz, "Zejść z torów?"

Otrzymałem trenera.

Gdy tylko go trzymałem,
Przeszedłem na wykonywanie pracy.

Wszystko szło całkiem dobrze.

Pamiętam te ostatnie kilka minut,

myślę sobie: „Prawie jestem.
Co mam zrobić?"

Bo byłem całkiem blisko
do mojego progu.

"Czy zacznę płakać?
kiedy go dostarczę?

(NIEWYRAŹNA ROZMOWA)

JIM: Jan przyszedł po mnie,
wtedy przybył Rick.

A Chris miał wyjść jako następny.

Czekałem i czekałem i czekałem,
a on po prostu nie przyszedł.

CHRIS:Mam całą drogę powrotną
do ostatniego podwodnego odcinka,

najbardziej niezręczna sekcja.
W tym momencie mam ze sobą chłopca

wiesz, mój cenny ładunek.

RICK:To nie jest normalne miejsce
aby mieć linię nad sobą, tak jak to.

Więc byłbyś po tej stronie,
dziecko w jednej ręce,

linia w drugiej nad tobą.
Dość niezręczna pozycja.

A potem coś
w tym ostatnim dniu zmienił się,

i wszyscy mieliśmy problemy w tej sekcji.

CHRIS:Tak jak ja krążyłem
jeden z rogów,

Musiałem przenieść linę
z jednej ręki do drugiej.

Ale to po prostu oderwało się od mojej dłoni.

Ta cenna linia

to gwarantuje, że jedziemy
wydobyć wodę w jednym kawałku,

rzecz, której nigdy nie tracisz,
rzecz, której nigdy nie odpuszczasz,

Udało mi się puścić.

I nie wiedziałem, czy chłopiec
może skończyć się gaz.

JASON: Byłem tylko ja i dr Harris
w wodzie w komorze dziewiątej.

W tym momencie wszyscy wyszli.

RICHARD: Myślałem, że jest najmniejszym dzieckiem
już odszedł,

ale ostatni dzieciak, który zszedł ze wzgórza
był ten chłopiec, Mark, który ważył 29 kilogramów.

Mark był zdecydowanie najbardziej niepozorny
drobny dzieciak z nich wszystkich.

Popatrzyliśmy na siebie i pomyśleliśmy,
„Ta maska na niego nie będzie pasować.

„Nie możemy go tu dzisiaj zostawić
i wróć jutro,

„bo nie sądzę
jutro będzie szansa”.

Próbowaliśmy maski.

Próbowaliśmy pakować wokół niego różne rzeczy,
jak włożenie pod nią kaptura.

Spróbuj i dokręć
tak ciasno, jak to możliwe,

więc byliśmy dosłownie
miażdżenie nosa dziecka.

Ale nie było sposobu
to zatrzyma wodę.

JASON: Z jakiegoś powodu przynieśliśmy
ten bardziej rekreacyjny,

maska na całą twarz.

W porównaniu z innymi,
wyglądał jak mała różowa zabawka

A kiedy próbowaliśmy zakręcać paski
na dół na tę maskę rekreacyjną,

pieczęć opadła.

A potem weszła woda.

Więc wycofaliśmy się, spróbowaliśmy ponownie,
potem znowu się zawalił.

Po prostu siedział na jego twarzy i wiedziałeś
że gdyby trzeba było pukać w bok

to byłyby zasłony.

Jason, mogłem zobaczyć
był z tego powodu bardzo niezadowolony.

Ostatnie dziecko i ja myśleliśmy,

„Biedny Jason”, wiesz? „Ostatni dzieciak
to będzie ten, który utonie"

"i Jason będzie miał
aby sobie z tym poradzić."

Musiałem iść tak wolno, tak ostrożnie.

Czekaliśmy i czekaliśmy

a Chris nie przyszedł,
więc to było dość niespokojne.

CHRIS: Pomimo zamiatania
w wodzie, aby spróbować znaleźć tę linę,

Nie mogłem go znaleźć.
Ciągle znajdowałem kabel elektryczny.

Ten kabel elektryczny
prawdopodobnie wraca do komory trzeciej.

Zacząłem więc go śledzić.

Po chyba dziesięciu minutach
Wpadłem do komory.

Byłem zdezorientowany.

Spodziewałem się wynurzyć
w komorze trzeciej,

gdzie byli ratownicy
Wynurzyłem się w komorze, która była pusta.

Witam!

Witam!

Witam!

Jeśli udało mi się znaleźć
nieznana komora,

całkowicie poza główną trasą,

nikt nas nie znajdzie.

JASON: Wynurzyłem się w ostatniej komorze powietrznej
z dzieckiem,

i bezpośrednio przede mną,
było to objawienie Chrisa,

a u jego stóp było dziecko.

I od razu pomyślałem,
„Straciliśmy jednego z nich”.

Kiedy zobaczyłem Jasona,
Zdałem sobie sprawę, że cofnąłem się w jaskini.

Zdałem sobie sprawę, że wróciłem do komory czwartej.

Jason przeszedł do ostatniej sekcji,
a potem pojawił się Harry.

Powiedziałem: „Spójrz, kolego,
po prostu zostań tutaj, zbierz myśli,

„W ostatniej chwili zabiorę dzieciaka.
Przychodzisz, kiedy jesteś gotowy."

JASON: Kiedy słyszę brzęczenie
pompy, wiedziałem

Jestem prawie w komorze trzeciej.
Tuż przed przekazaniem dziecka

Mam gulę w gardle,
bo wiedziałem, że wyjdzie żywy.

Dobra, trzy, dwa, jeden.

RICK: Kiedy usłyszeliśmy Harry'ego
przyprowadzał syna Chrisa do przodu

Byłem pewny Harry'ego

i zadowolona również z niego,
że był w stanie tego doświadczyć.

Byli tacy wielcy kolesie
od tamtejszych sił powietrznych USA,

zabierając dzieciaka od ciebie.

Ubijanie go na noszach
i pod górę.

A potem po prostu odszedł.

Nagle nastrój był po prostu niesamowity.

Przekazywanie wokół butelki Jacka Danielsa...

to naprawdę nie było dozwolone.

Kurwa to zrobiła, nie mogę w to uwierzyć.

Znałem chłopaków z tajlandzkiej marynarki wojennej
a dr Bhak wciąż musiał wyjść

a my nadal się o nie martwiliśmy.
To znaczy, wciąż mieli trudne nurkowanie.

I nagle ten krzyk
coś poszło nie tak.

Jedna z głównych pomp
w komorze trzeciej wybuch

i po prostu zacząłem pluć wodą wszędzie.

MIKKO:
O mój Boże, rośnie naprawdę szybko.

I nie mamy regulatorów,
musimy się stąd wydostać.

MITCH:Czekaliśmy
na jeszcze dwóch SEALs

i gdy woda zaczęła się rozbijać,

-te SEALs wyszły.
-MIKKO: Wtedy cała komora została zalana.

Ledwo się wydostaliśmy
wstrzymując oddech.

Mówiliśmy, że tak musi być
co powiedziała pani jaskini,

„Teraz macie to, czego chcieliście,
a teraz nadszedł czas, aby odejść."

(TŁUM DOPIEWAJĄCY)

KOBIECY GŁOS: Dziękuję!

A potem pojawiły się SEALs
na samym końcu.

BHAK: (po tajsku)

(ŚMIECH)

(Wiwatujący tłum, gwizdki)

APAKORN:

(W JĘZYKU NORWESKIM)

CHRIS: (PO ANGIELSKU)
Mimo że byliśmy rodzajem grotu włóczni

do tej operacji,

były setki i setki osób
w tej jaskini.

ANAN: (PO TAJSKIM)

RICK: (PO ANGIELSKU)Wygląda na to
że pani naprzeciwko mnie

była matką Tytana...

najmłodszy chłopiec
które wyciągnąłem ostatniego dnia.

JOSH MORRIS:Mama Tytana powiedziała:
"W imieniu wszystkich rodziców

"chcemy Ci podziękować
za to, co zrobiłeś.

„To tak, jakby umarły nasze dzieci
i otrzymał inne życie. I...

"wiesz, nie mogę ci wystarczająco podziękować."

AMP: (po tajsku)

(PO ANGIELSKU) To właśnie przyniosło dom
co zrobiliśmy.

Mieli życie rodzinne i rodziców.

(po tajsku)

(PO ANGIELSKU) Nie zapomnij.
Tajlandia to twój drugi dom.

FIONA: To niesamowite poczucie ulgi
oraz euforia i uniesienie.

Dostałem moją zwykłą wiadomość tekstową, mówiącą...

„Wychodzę, zadzwonię do ciebie
kiedy wrócę do hotelu.”

-(TWOJE ZDROWIE)
-(TWOJE ZDROWIE)

FIONA: Więc w końcu zadzwonił.

I tylko bełkoczę, ja tylko, wiesz,

całkowicie napompowany adrenaliną
w tym momencie.

I musiałem iść dalej
przez co najmniej dziesięć minut,

i wreszcie trochę oddycham
a potem nagle wybucha płaczem.

I tak, mówi, że mój tata właśnie umarł
dosłownie kilka godzin temu.

Więc nie wiedziałem, co czuć. Wiesz, że,
to była ta ogromna huśtawka emocji,

od bycia tutaj, do nagle,

Co... "Jak to możliwe?
zdarzyło się dzisiaj, wiesz, ze wszystkich dni?

Wszyscy byli bardzo sympatyczni
i wszyscy założyli

że chcę iść prosto do domu,
o czym myślałem.

Ale wtedy pomyślałem,
„To mi właściwie nie pomoże”.

I nawet pod koniec tego pierwszego dnia

Już byłem sortowany
czuć się lepiej,

bo tata miał fantastyczne życie,
i wiesz, po prostu umarł, w ten sposób.

I pomyślałem: „Cóż,
nie mogłeś prosić o lepsze wyjście."

I tak jakby zacząłem
aby zobaczyć pozytywną stronę tego

i zacząłem myśleć,
"Cóż, to właściwie kolejna przyczyna

„na świętowanie”.

Wiesz, świętowałam dzieci,
ale także mój tata.

(SYGNAŁ MONITORA)

Dziękuję bardzo.

(MÓWIĄC TAJSKĄ)

(KLIKNIĘCIE ROLETY KAMERY)

(PO ANGIELSKU)Cud nałożony na cud.

(MÓWIĄC TAJSKĄ)

(PO ANGIELSKU)
Zobaczymy je. Kiedyś w przyszłości.

Cóż, myślę, że mam w sobie coś w rodzaju wielkiej dumy
w czym...

co zrobiliśmy.

Możesz powiedzieć usprawiedliwienie
za poświęcenie, które przedstawiłem

w śmieszny sport mniejszości
którego nikt nigdy nie traktował poważnie.

Tak, zdecydowanie zmieniło moje życie

i uczynił mnie
może bardziej pewna siebie osoba.

Ostatni do wyboru do drużyny krykieta,
pierwszy wybrany do ratowania jaskini.

Kiedyś się martwiłem,
„Czy było mi trochę za zimno?

"Czy byłem trochę zbyt pozbawiony emocji?"

Znalazłem zastosowanie i cel
do tego poziomu oderwania.

Możesz go używać do robienia dobrych rzeczy.

-MĘŻCZYZNA GOSPODARZ: Dziki.
-(PUBLICZNOŚĆ DOCIERAJĄCA)

AMP: (po tajsku)

(PO ANGIELSKU)
Powiedział: „Musisz poślubić Amp”.

Powiedzieli, że nie da się tego zrobić

Że to jest wyzwanie
Nie pokonasz

Wiem, że Twoje marzenia są odważne

Idź dalej, przekonasz się, że tak nie jest
Samodzielnie

Więc nie poddawaj się

I nie poddawaj się

Musisz wierzyć, wierzyć, wierzyć
Że wszystko jest możliwe

Musisz wierzyć, wierzyć, wierzyć
Że wszystko jest możliwe

Musisz kontynuować i przejrzeć to
Bez względu na to, jak trudno to zrobić

Musisz uwierzyć, że znajdziesz ogień
To jest w tobie

Musisz uwierzyć

Więc oto jesteśmy

Miliardami modlitw
tam unoszą się jak gwiazdy...

Wiem, że to wydaje się trudne

Po prostu trzymaj się nadziei, bo Ci się udało
Tak daleko

Wkrótce wyjdziesz z ciemności

Więc nie poddawaj się

I nie poddawaj się

Musisz wierzyć, wierzyć, wierzyć
Że wszystko jest możliwe

Musisz wierzyć, wierzyć, wierzyć
Że wszystko jest możliwe

Musisz kontynuować i przejrzeć to
Bez względu na to, jak trudno to zrobić

Musisz uwierzyć, że znajdziesz ogień
To jest w tobie

Musisz uwierzyć

Musisz kontynuować i przejrzeć to
Bez względu na to, jak trudno to zrobić

Musisz uwierzyć, że znajdziesz ogień
To jest w tobie

Musisz uwierzyć