All language subtitles for The.Legend.of.Muay.Thai.9.Satra.2018
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:01:03,791 --> 00:01:05,333
โหรชรา
2
00:01:06,375 --> 00:01:11,208
เจ้าใช่ไหม
ที่แพร่คำทำนายไร้มูลออกไปจนทั่ว
3
00:01:14,458 --> 00:01:16,750
มากันพร้อมหน้าเยี่ยงนี้
4
00:01:18,041 --> 00:01:21,291
คงจะกลัวกันจนตัวสั่นเลยสิท่า
5
00:01:22,958 --> 00:01:29,125
เพราะคำทำนายของข้านั้น
เป็นจริงอยู่ทุกส่วน
6
00:01:30,583 --> 00:01:34,000
เมื่อใดที่คำทำนายสัมฤทธิ์ผล
7
00:01:34,875 --> 00:01:39,166
ความมืดมิดที่ปกคลุมรามเทพนคร
8
00:01:39,916 --> 00:01:42,125
ก็จะแตกสลายมลายไป!
9
00:01:42,208 --> 00:01:43,333
หุบปาก!
10
00:01:44,208 --> 00:01:47,750
เบื้องหน้าท่านจ้าว เจ้ายังกล้าอีกเหรอ
11
00:01:47,833 --> 00:01:52,750
ขอให้ชาวรามเทพนครที่ก้มหน้ารับกรรมอยู่
12
00:01:53,333 --> 00:01:54,500
จงฟัง
13
00:01:55,458 --> 00:01:59,875
จะมีบุรุษหนุ่มผู้มากด้วยบุญญา
14
00:02:00,583 --> 00:02:05,291
ถือกำเนิดมาใต้ราชาฤกษ์ปีมะเส็ง
15
00:02:05,833 --> 00:02:10,458
ผู้จะสามารถใช้ศาสตร์และศิลป์ของมวยไทย
16
00:02:10,583 --> 00:02:12,208
ข้าบอกให้หุบปาก!
17
00:02:12,416 --> 00:02:15,625
หลอมรวมกับศาสตราวุธทั้งเก้าแล้วไซร้
18
00:02:15,833 --> 00:02:18,500
เมื่อนั้น
19
00:02:19,125 --> 00:02:22,666
เหล่ายักษาวงศ์จักถึงกาลบรรลัย
20
00:02:24,458 --> 00:02:26,250
และความเป็นไทจะบังเกิด
21
00:02:26,708 --> 00:02:32,333
แก่รามเทพนคร!
22
00:03:55,625 --> 00:03:56,458
หลวงเรือง!
23
00:04:04,583 --> 00:04:07,708
มอบศาสตราวุธมา
24
00:05:48,041 --> 00:05:52,833
รามเทพ อาณาจักรอันยิ่งใหญ่แต่โบราณ
ที่มีตำนานเล่าว่า
25
00:05:53,208 --> 00:05:55,916
ถูกสร้างขึ้นด้วยมวยไทยและอาวุธศักดิ์สิทธิ์
26
00:05:56,916 --> 00:05:59,916
หลายร้อยปีที่มีแต่ความรุ่งเรืองและสงบสุข
27
00:06:01,166 --> 00:06:03,958
จนกระทั่งท้าวเทหะยักษา
28
00:06:04,750 --> 00:06:06,958
จ้าวแห่งหมู่ยักษ์จากกรุงคีรีกัณฑ์
29
00:06:07,041 --> 00:06:13,375
เคลื่อนทัพเข้ายึดครองดินแดนต่างๆ
เริ่มจากทางเหนือผ่านอาณาจักรของเหล่าวานร
30
00:06:13,833 --> 00:06:16,833
ลงมาถึงใจกลางรามเทพนครได้ในที่สุด
31
00:06:18,375 --> 00:06:20,500
ทั่วแผ่นดินลุกเป็นไฟ
32
00:06:20,583 --> 00:06:22,750
ทั้งกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์
33
00:06:22,833 --> 00:06:28,333
ถูกนำไปคุมขังยังคุกใต้ดินลึกเจ็ดชั้น
เพื่อมิให้ผู้ใดคิดต่อต้าน
34
00:06:31,000 --> 00:06:34,541
หลายสิบปีที่ชาวรามเทพต้องทนทุกข์ทรมาน
35
00:06:35,500 --> 00:06:41,458
พลันเกิดคำทำนายของโหรหลวงผู้หยั่งรู้ดินฟ้า
ถึงบุรุษผู้จะมากอบกู้อาณาจักรได้
36
00:06:43,000 --> 00:06:47,083
ท้าวเทหะยักษาจึงสั่ง
ให้กวาดล้างสำนักมวยไทยทั้งน้อยใหญ่
37
00:06:47,958 --> 00:06:52,208
จับตัวเด็กชายทุกคน
ที่ถือกำเนิดใต้ฤกษ์คำทำนายมาจองจำไว้
38
00:06:53,083 --> 00:06:56,833
และค้นหาศาสตราวุธคู่บ้านคู่เมือง
เพื่อทำลายทิ้งเสีย
39
00:06:58,250 --> 00:07:02,625
แต่จมื่นพันธ์วรเดช ข้าหลวงเก่า
ได้ลอบเข้าไปในท้องพระคลังหลวง
40
00:07:03,500 --> 00:07:05,708
นำศาสตราวุธในตำนานออกมาได้สำเร็จ
41
00:07:07,000 --> 00:07:10,125
และเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
42
00:07:47,208 --> 00:07:50,500
9 ศาสตรา
43
00:10:11,916 --> 00:10:12,791
จ้า
44
00:10:18,000 --> 00:10:20,541
อ้าวๆ ตื่นเลยเว้ย อ๊อด
45
00:10:21,083 --> 00:10:23,583
เร็วๆ เดี๋ยวแลกกับใครเขาไม่ทันหรอก
46
00:10:24,083 --> 00:10:26,041
วันนี้ข้ามีสมุนไพรจ้า
47
00:10:26,541 --> 00:10:29,583
แก้ลม แก้ไข้ ขับกระดุมพิษ
48
00:10:30,291 --> 00:10:31,666
มีใครอยากจะแลกไหม
49
00:10:31,750 --> 00:10:32,583
อ๊อด!
50
00:10:36,458 --> 00:10:39,000
มูซุ วันนี้เจ้าไม่ได้กินข้าหรอก
51
00:10:40,333 --> 00:10:43,041
นั่น หลวงพ่อสินมา
52
00:10:43,166 --> 00:10:44,416
เจริญพรนะโยม
53
00:10:47,083 --> 00:10:48,583
วันนี้ไม่ได้กินข้าหรอก
54
00:10:49,000 --> 00:10:51,541
เป็นไง อิ่มเลยล่ะสิ
55
00:10:55,041 --> 00:10:56,541
อะไรกัน อะไร
56
00:11:05,333 --> 00:11:08,916
ตาใบ้ อยากมีเรื่องกับข้าเหรอ
ข้าเป็นมวยนะ
57
00:11:11,208 --> 00:11:14,666
ตอนแกล้งคนอื่นเขาก็เจ็บแบบนี้แหละ
58
00:11:19,958 --> 00:11:25,333
วันนี้เอ็งคงฝึกสมาธิไม่ทันแล้ว รีบไปเถอะ
59
00:11:25,875 --> 00:11:28,541
ข้าสัญญาว่าพรุ่งนี้ข้าจะไม่มาสายขอรับ
60
00:11:28,708 --> 00:11:30,291
- หลวงพ่อ
- ปล่อยข้าลงไปที
61
00:11:31,958 --> 00:11:33,083
ปล่อยข้าลง
62
00:11:35,375 --> 00:11:36,375
เจ็บนะ
63
00:12:17,541 --> 00:12:19,541
เถลไถลจนมาสายอีกแล้วนะ อ๊อด
64
00:12:21,750 --> 00:12:25,041
เดี๋ยวต้มยาให้พ่อเสร็จแล้ว
ข้าจะรีบออกไปฝึกกับพ่อเฒ่าเลยจ้ะ
65
00:12:33,916 --> 00:12:36,000
นี่ยังไม่มีใครตอบสารกลับมาเลยเหรอจ๊ะ พ่อ
66
00:12:36,250 --> 00:12:37,208
ไม่ต้องถาม
67
00:12:38,708 --> 00:12:40,208
หน้าที่ของเอ็งคือการฝึก
68
00:12:41,250 --> 00:12:43,666
แล้วครั้งหน้า อย่าให้ข้าเห็นว่าสายอีก
69
00:12:47,458 --> 00:12:49,750
เอ็งรีบไปเถอะ อย่าปล่อยให้พ่อเฒ่ารอ
70
00:13:45,833 --> 00:13:46,666
พ่อเฒ่า
71
00:13:47,166 --> 00:13:49,166
มันไม่ใช่อย่างที่ข้าเคยฝึกนี่!
72
00:14:08,333 --> 00:14:09,583
ไม่!
73
00:14:16,541 --> 00:14:18,250
เอ็งฝันเรื่องเดิมอีกแล้วรึ
74
00:14:33,000 --> 00:14:38,083
ข้าเองก็เห็นแก่ตัว ไม่เคยบอกว่า
ทำไมถึงให้เอ็งต้องฝึกหนักขนาดนี้
75
00:14:39,416 --> 00:14:40,583
ไม่เลยจ้ะพ่อ
76
00:14:41,625 --> 00:14:43,125
ข้าก็แค่เหนื่อยและล้าเท่านั้น
77
00:14:44,333 --> 00:14:46,291
ข้ารู้ว่าพ่อก็คงมีเหตุผล
78
00:14:46,500 --> 00:14:51,000
หรือเอ็งไม่อยากรู้เหตุ
ที่ทำให้ฝันร้ายซ้ำๆ แบบนั้นทุกคืน
79
00:14:51,791 --> 00:14:53,041
มันเกี่ยวกันรึ
80
00:14:55,333 --> 00:14:58,666
เราทั้งสองเป็นชาวรามเทพนคร
81
00:14:59,333 --> 00:15:01,791
ที่รอดพ้นจากการตามล่าของพวกยักษ์มาได้
82
00:15:03,125 --> 00:15:05,833
โชคดีที่พ่อเฒ่าผู้ช่วยชีวิตเราเอาไว้นั้น
83
00:15:06,375 --> 00:15:08,083
เป็นถึงครูมวยอันดับหนึ่ง
84
00:15:09,083 --> 00:15:11,000
เขายินยอมรับเอ็งเป็นศิษย์
85
00:15:11,791 --> 00:15:14,500
ทั้งๆ ที่ปฏิญาณว่าจะไม่สอนใครอีกตลอดชีวิต
86
00:15:16,250 --> 00:15:17,875
เอ็งจึงได้ฝึกมวยไทย
87
00:15:19,416 --> 00:15:23,125
แต่ก็คงอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าแค่ป้องกันตัว
88
00:15:24,583 --> 00:15:26,375
ทำไมต้องฝึกหนักถึงเพียงนี้
89
00:15:28,041 --> 00:15:31,000
วันนี้คงถึงเวลาที่ข้าจะได้เล่าความจริงทั้งหมด
90
00:15:33,666 --> 00:15:34,500
ตามข้ามาสิ
91
00:15:47,625 --> 00:15:51,666
เรื่องราวทุกอย่างเริ่มต้นจากสิ่งนี้
92
00:15:54,166 --> 00:15:55,500
สิ่งนี้คืออะไรจ๊ะพ่อ
93
00:15:57,708 --> 00:15:59,250
เก้าศาสตรา
94
00:16:00,583 --> 00:16:02,500
อาวุธศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง
95
00:16:05,208 --> 00:16:09,500
สิ่งนี้เมื่อผสานกับมวยไทย
ที่ใช้โดยบุรุษตามคำทำนายแล้ว
96
00:16:10,833 --> 00:16:15,083
จะช่วยกอบกู้อาณาจักรรามเทพ
ให้เป็นอิสระจากพวกยักษ์ได้
97
00:16:17,666 --> 00:16:19,416
ภารกิจของข้าตอนนั้นคือ
98
00:16:20,041 --> 00:16:22,125
การลอบเข้าไปสู่ใจกลางพระราชวัง
99
00:16:23,416 --> 00:16:26,541
เพื่อนำศาสตราวุธนี้ออกมาก่อนจะถูกทำลาย
100
00:16:27,666 --> 00:16:32,083
ข้าใช้ทางลับใต้วัง
หลบหนีจนมาปรากฏขึ้นที่บ้านฆ้องเหล็ก
101
00:16:32,958 --> 00:16:35,083
และพบกับพ่อแม่ที่แท้จริงของเอ็ง
102
00:16:37,083 --> 00:16:42,041
พวกเขาเอาชีวิตเข้าแลก
เพื่อช่วยข้าให้รอดพ้นจากการตามล่าของพวกยักษ์
103
00:16:42,583 --> 00:16:45,083
โดยฝากฝังเอ็งไว้ก่อนจะสิ้นใจ
104
00:16:47,458 --> 00:16:49,625
ชายหญิงสองคนที่เอ็งเห็นในฝันนั่นแหละ
105
00:16:51,666 --> 00:16:55,041
เราถูกไล่ล่าจนเกือบเอาชีวิตไปทิ้งที่ผาซ่อนตะวัน
106
00:16:56,958 --> 00:17:02,625
เหตุการณ์ในครานั้นทำให้เส้นประสาทของข้า
ขาดสะบั้น จนเป็นอัมพาตไปครึ่งตัว
107
00:17:04,333 --> 00:17:09,208
ข้าพยายามใช้เหยี่ยวอาคมติดต่อกับ
พี่น้องกองกำลังกอบกู้อาณาจักร
108
00:17:10,333 --> 00:17:11,541
แต่ดูจะไม่เป็นผล
109
00:17:12,875 --> 00:17:17,458
ดังนั้น ข้าจึงคาดหวัง
ให้เอ็งสืบทอดภารกิจนี้แทนข้า
110
00:17:18,708 --> 00:17:20,166
ภารกิจอะไรหรือพ่อ
111
00:17:20,875 --> 00:17:23,000
นำศาสตราวุธไปยังคุกใต้ดิน
112
00:17:23,500 --> 00:17:25,291
มอบให้กับพระราชโอรส
113
00:17:25,916 --> 00:17:28,875
เพื่อใช้กอบกู้รามเทพนครตามคำทำนาย
114
00:17:31,541 --> 00:17:34,041
แต่ข้าคงมอบหมายสิ่งที่ใหญ่เกินตัวให้กับเอ็ง
115
00:17:36,125 --> 00:17:39,250
ร่างกายของเอ็งอ่อนแอเกินจะฝึก
116
00:17:41,083 --> 00:17:45,208
จิตใจของเอ็งอ่อนโยนเกินจะรับแรงกดดัน
117
00:17:47,125 --> 00:17:49,625
เอ็งอาจจะไม่ได้เกิดมาเพื่อภารกิจนี้
118
00:18:06,000 --> 00:18:07,291
เพิ่มลูกมะพร้าวเลยจ้ะ พ่อเฒ่า
119
00:18:21,750 --> 00:18:23,416
ในการเดินทางของเอ็ง
120
00:18:23,500 --> 00:18:26,791
จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคและภยันตรายมากมาย
121
00:18:27,666 --> 00:18:29,791
ร่างกายและจิตใจจึงต้องพร้อม
122
00:18:34,333 --> 00:18:38,166
วิชามวยไทยที่พ่อเฒ่าสอนนั้นเป็นหนึ่งในแผ่นดิน
123
00:18:39,250 --> 00:18:41,166
ขอให้เอ็งจงตั้งใจฝึกฝน
124
00:18:50,458 --> 00:18:51,541
จระเข้ฟาดหาง
125
00:18:52,500 --> 00:18:55,208
กวางสะบัดหน้า ตาแก่ตีชุด
126
00:18:55,875 --> 00:18:56,875
มุดบาดาล
127
00:19:04,958 --> 00:19:06,125
สลับฟันปลา
128
00:19:07,000 --> 00:19:08,166
พาชีสะบัดย่าง
129
00:19:10,083 --> 00:19:11,000
หนุมานถวายแหวน
130
00:19:12,500 --> 00:19:13,708
สู่แดนนาคา
131
00:19:15,958 --> 00:19:17,208
ฤาษีบดยา
132
00:19:23,458 --> 00:19:24,916
ป้องปัดปิดเปิด
133
00:19:26,291 --> 00:19:27,458
จากรับสู่รุก
134
00:19:28,000 --> 00:19:29,083
จากรุกสู่ฆาต
135
00:19:29,708 --> 00:19:34,125
จะสำเร็จได้นั้น เอ็งต้องฝึกใจให้สุขุม เยือกเย็น
136
00:19:34,500 --> 00:19:35,791
มีไหวพริบและปัญญา
137
00:19:49,541 --> 00:19:51,541
ร่างเป็นที่อยู่อาศัยของจิต
138
00:19:52,416 --> 00:19:53,500
เมื่อเอ็งเจ็บ
139
00:19:54,291 --> 00:19:58,083
ร่างเท่านั้นที่เจ็บ หาใช่จิตไม่
140
00:19:58,416 --> 00:20:03,000
เมื่อจิตของเอ็งสงบ เป็นสมาธิ เมื่อนั้น
141
00:20:03,500 --> 00:20:08,750
ความเจ็บปวดจะเป็นแค่ธุลีที่เปื้อนฝ่าเท้าเท่านั้น
142
00:20:09,666 --> 00:20:13,208
และเมื่อใดที่กายเอ็งพร้อม ใจเอ็งพร้อมแล้ว
143
00:20:14,083 --> 00:20:15,541
เมื่อถึงคราวคับขัน
144
00:20:16,333 --> 00:20:19,333
หากเอ็งมีศรัทธาเพียงพอ บางที
145
00:20:20,208 --> 00:20:23,458
ศาสตราวุธอาจจะให้เอ็งหยิบยืมพลังก็เป็นได้
146
00:20:25,083 --> 00:20:26,500
จงจำไว้ อ๊อด
147
00:20:27,291 --> 00:20:29,708
ปาฏิหาริย์ก่อเกิดจากศรัทธา
148
00:20:38,291 --> 00:20:44,083
สุดท้ายศัตรูที่กล้าแข็งที่สุดก็คือใจของตนเอง
149
00:21:25,625 --> 00:21:27,375
การรอคอยของข้า
150
00:21:28,208 --> 00:21:29,708
ไม่สูญเปล่าจริงๆ
151
00:21:37,208 --> 00:21:39,125
ที่แท้ก็มาอยู่ไกลถึงขนาดนี้นี่เอง
152
00:21:40,125 --> 00:21:42,208
ถึงเล็ดรอดสายตาของพวกยักษ์ไปได้
153
00:21:43,416 --> 00:21:44,958
แล้วพี่พันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
154
00:21:59,708 --> 00:22:01,166
เรื่องมันเป็นฉะนี้เองรึ
155
00:22:02,791 --> 00:22:05,291
หลังจากเหตุการณ์ที่ผาซ่อนตะวัน
156
00:22:05,791 --> 00:22:09,625
เทหะยักษานำกำลังมาตีค่ายเราจนแตกพ่าย
157
00:22:10,208 --> 00:22:12,250
พี่น้องล้มตายกันเกลื่อนกลาด
158
00:22:13,250 --> 00:22:17,916
พวกเราย้ายฐานที่มั่นหนีพวกยักษ์
จึงไม่ได้รับข่าวสารจากท่านอีกเลย
159
00:22:18,791 --> 00:22:22,500
โชคดีที่ข้าสังหรณ์ใจย้อนกลับไปจึงได้รับข้อความ
160
00:22:23,791 --> 00:22:27,791
พี่พัน กองกำลังของเราพร้อมแล้วที่จะทำการต่อ
161
00:22:28,375 --> 00:22:30,166
รอเพียงเรากลับไปด้วยกัน
162
00:22:32,500 --> 00:22:36,708
สภาพร่างกายของข้าตอนนี้
รังแต่จะเป็นภาระเปล่าๆ
163
00:22:38,500 --> 00:22:40,041
คงต้องฝากฝังเอ็งแล้วล่ะ
164
00:22:44,625 --> 00:22:46,375
ส่วนเจ้าหนุ่มที่พี่ชุบเลี้ยงขึ้นมา
165
00:22:46,958 --> 00:22:51,583
ฟังดูแล้วมีดวงชะตาอาภัพยิ่งนัก
ท่านจะให้ไปเสี่ยงชีวิตอีกรึ
166
00:22:52,333 --> 00:22:56,750
กิจนี้ใหญ่หลวงเกินกว่า
เด็กหนุ่มไม่ประสีประสาอะไรจะจัดการอยู่แล้ว
167
00:22:57,500 --> 00:23:00,041
ไว้เป็นหน้าที่ของทหารหาญอย่างพวกเราเถิด
168
00:23:00,458 --> 00:23:01,291
พี่พัน
169
00:23:07,416 --> 00:23:11,541
ข้าจะได้ไม่ผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อแม่มัน
170
00:23:15,500 --> 00:23:21,500
พี่พัน พี่จะว่าอะไรไหม
ถ้าข้าจะขอรับมอบศาสตราวุธจากพี่ตอนนี้เลย
171
00:23:21,833 --> 00:23:24,500
ข้าอยากรีบสานต่อภารกิจนี้ให้เร็วที่สุด
172
00:23:25,500 --> 00:23:26,541
ไม่ต้องรีบร้อน
173
00:23:28,625 --> 00:23:32,041
รอจนพี่น้องคนอื่นๆ ติดต่อกลับมาว่า
พร้อมจะมารับเอ็ง
174
00:23:33,125 --> 00:23:34,541
แล้วข้าจึงจะมอบให้
175
00:23:54,500 --> 00:23:58,083
ตลอดชีวิตข้าถูกฝึกเพื่อทำภารกิจนี้
176
00:23:59,375 --> 00:24:03,125
แล้วจากนี้ไปชีวิตของข้าจะเป็นอย่างไร
177
00:24:32,000 --> 00:24:32,833
ท่านอา
178
00:24:35,541 --> 00:24:36,750
มาทำอะไรตรงนี้
179
00:25:18,541 --> 00:25:19,708
พวกยักษ์มา!
180
00:25:19,833 --> 00:25:21,250
พวกยักษ์มาแล้ว!
181
00:25:33,750 --> 00:25:34,916
จัดการพวกมันซะ
182
00:26:30,000 --> 00:26:32,500
อ๊อด โจมตีจุดตายของมัน
183
00:26:57,250 --> 00:26:58,083
ตั้งแต่เมื่อไหร่
184
00:26:59,708 --> 00:27:01,250
เอ็งขายพวกเราตั้งแต่เมื่อไหร่
185
00:27:03,666 --> 00:27:06,500
ตอนนั้นพวกยักษ์ถึงเข้ามาตลบหลังพี่น้องเรา
186
00:27:06,875 --> 00:27:07,916
เพราะเอ็งใช่ไหม
187
00:27:10,041 --> 00:27:11,208
เออ ก็ข้าเองแหละ
188
00:27:12,875 --> 00:27:16,291
พุทโธ่ พี่พัน ยุคมันเปลี่ยนไปแล้ว
189
00:27:17,750 --> 00:27:20,708
ใครๆ ก็เอาตัวรอดกันทั้งนั้น
ไม่อย่างนั้นจะอยู่ยังไง
190
00:27:22,666 --> 00:27:24,875
ท่านมอบศาสตราวุธมาแต่โดยดีเถอะ
191
00:27:25,833 --> 00:27:28,583
ข้ามาที่นี่เพื่อเอามันกลับไป
192
00:27:29,458 --> 00:27:31,291
ไม่ใช่ชีวิตพวกท่าน
193
00:27:31,375 --> 00:27:33,333
ถ้าอยากได้นัก เอ็งก็เข้ามา
194
00:27:34,375 --> 00:27:35,833
ไอ้คนอัปรีย์ขายชาติ!
195
00:27:35,916 --> 00:27:39,208
ถ้ามึงรักชาตินัก ก็ลงนรกไปเสียเถอะ!
196
00:28:44,000 --> 00:28:44,833
พ่อ!
197
00:29:16,250 --> 00:29:17,916
เอาศาสตราวุธหนีไป
198
00:29:18,291 --> 00:29:19,125
อ๊อด
199
00:29:19,416 --> 00:29:23,000
ถ้าจะไป เราทั้งสามก็ต้องไปด้วยกัน
200
00:29:24,625 --> 00:29:28,125
เอ็งคือความหวังสุดท้ายแล้ว หนีไป!
201
00:29:55,208 --> 00:29:56,125
หนีไป!
202
00:30:04,583 --> 00:30:05,416
จับมัน!
203
00:30:06,458 --> 00:30:07,750
ศาสตราวุธอยู่ที่มัน
204
00:30:08,791 --> 00:30:10,416
จับมันให้ได้สิวะ
205
00:31:20,375 --> 00:31:21,208
ทุกอย่าง...
206
00:31:23,625 --> 00:31:25,208
เพื่อไอ้เศษเหล็กชิ้นนี้น่ะรึ
207
00:31:55,791 --> 00:31:59,375
เอ็งคือความหวังสุดท้าย
208
00:32:55,625 --> 00:32:56,583
บัดซบ!
209
00:33:19,666 --> 00:33:20,583
พรานทมิฬ
210
00:33:22,458 --> 00:33:24,041
จงไปนำศาสตราวุธ
211
00:33:24,875 --> 00:33:28,166
กับชีวิตไอ้เด็กนั่นมาให้ข้า
212
00:33:48,625 --> 00:33:50,833
ลุงจ๊ะ ลุงรู้ไหมว่า
213
00:33:51,333 --> 00:33:53,708
ข้าจะไปรามเทพนครทางใดได้บ้าง
214
00:33:53,958 --> 00:33:57,083
ไอ้หนุ่ม เอ็งมาถามบ้าบออะไรวะ
215
00:33:57,916 --> 00:33:59,833
คนดีๆ ใครเขาอยากกลับไปที่นั่นกันบ้าง
216
00:34:00,458 --> 00:34:03,041
มันกลายเป็นดินแดนของพวกยักษ์ไปหมดแล้ว
217
00:34:03,125 --> 00:34:04,708
ไป กินเสร็จก็รีบไป
218
00:34:16,500 --> 00:34:19,541
ลุงจ๊ะ ข้าจะไปรามเทพนครทางใดได้บ้าง
219
00:34:19,666 --> 00:34:20,500
รามเทพอะไร
220
00:34:20,750 --> 00:34:22,625
ข้าไม่รู้ ไปๆ
221
00:34:30,750 --> 00:34:32,500
ข้าจะไปรามเทพนคร
222
00:34:33,041 --> 00:34:34,958
ข้าไม่รู้ๆ ไปๆ
223
00:34:36,666 --> 00:34:37,583
อะไรวะ
224
00:34:44,958 --> 00:34:46,208
อย่าจับฉันเลย
225
00:35:11,250 --> 00:35:12,291
เฮ้ย
226
00:35:46,583 --> 00:35:47,791
เจ้าลิงน้อย ระวัง!
227
00:36:32,541 --> 00:36:34,875
อย่าดิ้นสิ แม่เนื้อนิ่ม
228
00:36:35,625 --> 00:36:38,375
เดี๋ยวผิวสวยๆ จะเป็นรอยนะจ๊ะ
229
00:36:42,000 --> 00:36:45,833
อย่างนี้สิถึงจะขายได้ราคา
230
00:37:00,541 --> 00:37:01,750
ไอ้จ๋อตัวแสบ
231
00:37:02,500 --> 00:37:04,166
ข้าบอกให้เอามาไง
232
00:37:04,250 --> 00:37:05,083
ไม่
233
00:37:05,500 --> 00:37:07,208
จะลองดีกับข้าใช่ไหม
234
00:37:07,750 --> 00:37:09,958
อย่าๆ อย่านะ!
235
00:37:11,708 --> 00:37:14,791
เป็นไงเล่า เอามาๆ
236
00:37:16,208 --> 00:37:17,291
เจ้าไม่ต้องกลัว
237
00:37:17,750 --> 00:37:19,000
ข้าจะช่วยเจ้าเอง
238
00:37:20,250 --> 00:37:21,333
นี่เจ้าอีกแล้วเหรอเนี่ย
239
00:37:28,458 --> 00:37:30,250
ไอ้จ๋อ ไอ้หนุ่มนี่มันใครกัน
240
00:37:30,791 --> 00:37:31,666
เอาไงดีวะ
241
00:37:40,583 --> 00:37:41,750
ซัดให้หมอบไปเลย
242
00:37:56,708 --> 00:37:58,000
นี่เจ้าถีบข้าทำไม
243
00:37:58,375 --> 00:37:59,875
แล้วเจ้ามาทำเพื่อนข้าทำไม
244
00:38:00,500 --> 00:38:01,500
เพื่อนเจ้า
245
00:38:02,833 --> 00:38:04,666
แต่เมื่อกี้มันกำลังจะฆ่าเจ้านะ
246
00:38:04,750 --> 00:38:05,791
ใครจะฆ่าใคร
247
00:38:07,916 --> 00:38:09,541
ก็แย่งกันกินตามปกติ
248
00:38:10,791 --> 00:38:14,083
งั้นก็แสดงว่า
พวกเจ้าวางแผนมาขโมยของของข้างั้นรึ
249
00:38:14,166 --> 00:38:17,875
ขโมย นี่เจ้าไปขโมยมาอีกแล้วรึ
250
00:38:18,541 --> 00:38:22,750
ที่เราต้องหนีมาจากนาคาวรรณ
ก็เพราะว่าเจ้าไปก่อเรื่องมานี่แหละ
251
00:38:22,833 --> 00:38:25,166
จะโทษข้าคนเดียวได้ยังไง เจ้าน่ะ
252
00:38:25,250 --> 00:38:28,125
ก็ถูกพวกยักษ์มันประกาศจับเหมือนกันนั่นแหละ
253
00:38:28,375 --> 00:38:30,625
แต่ข้าก็ไม่ได้นอนใจ ยังหาทางหนี
254
00:38:30,833 --> 00:38:32,625
ไม่ได้เที่ยวไปขโมยของใครแบบเจ้า
255
00:38:32,708 --> 00:38:35,333
นี่เหรอทางหนี พาข้ามาหลบบนเรือยักษ์เนี่ยนะ
256
00:38:35,416 --> 00:38:37,833
ก็ที่ที่อันตรายที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุดไง
257
00:38:37,916 --> 00:38:41,458
ปลอดภัยกับผีน่ะสิ เห็บบนตัวข้า
ยังกินดีกว่านี้เลย
258
00:38:41,541 --> 00:38:42,958
เดี๋ยวๆ
259
00:38:43,166 --> 00:38:44,708
คุยกันอยู่ ไม่เห็นเรอะ
260
00:38:44,916 --> 00:38:46,625
มากันเต็มเลย
261
00:38:52,041 --> 00:38:54,583
โชคช่างเข้าข้างข้าจริงๆ
262
00:38:55,083 --> 00:38:58,625
อยู่ๆ ไอ้ยักษ์ทรยศและองค์ชายวาตะ
263
00:38:58,791 --> 00:39:00,458
ก็มาให้จับถึงที่
264
00:39:01,333 --> 00:39:02,583
นี่เจ้าเป็นองค์ชาย
265
00:39:02,958 --> 00:39:04,791
แล้วเที่ยวไปขโมยของเขาไปทั่วเนี่ยนะ
266
00:39:04,875 --> 00:39:05,833
ทั่วที่ไหนเล่า
267
00:39:06,166 --> 00:39:08,500
ก็เฉพาะคนที่มันซื่อบื้อเท่านั้นแหละ
268
00:39:08,708 --> 00:39:09,666
จับพวกมัน!
269
00:39:21,833 --> 00:39:24,083
เจ้าไปเรียนวิชาที่สาบสูญนี้มาจากที่ไหน
270
00:39:25,541 --> 00:39:27,791
แล้วเจ้าล่ะ กลายมาเป็นยักษ์ที่ทรยศได้ยังไง
271
00:39:32,000 --> 00:39:33,083
เดี๋ยวไปกินหมูกระทะ
272
00:39:33,208 --> 00:39:34,166
แล้วค่อยคุยไหม
273
00:39:34,250 --> 00:39:35,625
เอาของข้าคืนมาก่อนสิ
274
00:39:40,916 --> 00:39:42,250
จัดการให้สิ้นเรื่องก่อน
275
00:39:43,166 --> 00:39:45,500
แล้วข้าจะเอาคืนให้เจ้าเอง ข้าสัญญา
276
00:39:45,583 --> 00:39:46,416
งั้นแยกย้าย
277
00:39:46,500 --> 00:39:47,625
แล้วค่อยเจอกันบนดาดฟ้า
278
00:40:08,625 --> 00:40:10,958
แม่หญิง อย่าเอ็ดไป
279
00:40:13,583 --> 00:40:14,875
มันแอบอยู่ตรงนี้
280
00:40:31,583 --> 00:40:32,791
เอายังไงดีล่ะ
281
00:40:33,500 --> 00:40:34,875
พวกมันมีประมาณยี่สิบ
282
00:40:35,583 --> 00:40:37,333
เรามีสาม ก็คนละ...
283
00:40:37,416 --> 00:40:41,875
เจ้าเอาไปสิบ ไอ้หนุ่มนั่นอีกสิบ
ส่วนข้า ไปนั่งรอตรงนั้นนะ
284
00:40:43,083 --> 00:40:44,500
ข้าแพ้แดดน่ะ
285
00:40:45,750 --> 00:40:47,250
แพ้แดด ไปนี่เลย
286
00:42:04,416 --> 00:42:07,208
ไอ้จ๋อ นี่ไปขโมยของใครเขามาอีกเนี่ย
287
00:42:15,541 --> 00:42:16,791
ลงไปช่วยนายหญิง
288
00:42:32,000 --> 00:42:32,833
ไปช่วยคนอื่นเดี๋ยวนี้
289
00:42:34,791 --> 00:42:37,125
นางโจร คิดจะปล้นข้า
290
00:42:37,500 --> 00:42:38,500
มันไม่ง่ายนักหรอก
291
00:42:38,958 --> 00:42:42,458
ข้าจะจับเจ้ากิน ไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูกเลย
292
00:42:54,291 --> 00:42:55,625
ยิงไปไหนกันจ๊ะ
293
00:43:05,000 --> 00:43:06,125
ดึงขึ้นมา
294
00:43:21,291 --> 00:43:23,166
ปีศาจดำ เจ้าจง...
295
00:43:50,833 --> 00:43:51,875
พวกเรา ทางโน้น!
296
00:43:56,541 --> 00:43:59,208
กลับไปที่เรือเดี๋ยวนี้ ไป!
297
00:44:02,708 --> 00:44:03,916
มีภูเขาอยู่ข้างหน้า
298
00:44:27,625 --> 00:44:28,458
อ้าว เฮ้ย
299
00:44:37,458 --> 00:44:39,416
แม่หญิง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
300
00:44:39,666 --> 00:44:41,958
ระวัง มันยังไม่สิ้นฤทธิ์
301
00:45:48,750 --> 00:45:49,583
ไอ้หนุ่ม!
302
00:45:50,291 --> 00:45:52,166
ไอ้จ๋อ ห่อผ้าของเอ็ง
303
00:46:42,166 --> 00:46:43,000
นายหญิง
304
00:46:46,458 --> 00:46:47,541
คว้ามือข้าไว้นะ
305
00:47:13,541 --> 00:47:15,166
โจรสลัดหมิง
306
00:47:36,125 --> 00:47:37,416
ดึงใบขึ้นๆ
307
00:47:45,750 --> 00:47:46,916
มีใครอยู่ตรงนั้นไหม
308
00:47:48,125 --> 00:47:49,125
มีใครอยู่บ้าง
309
00:47:50,541 --> 00:47:51,541
ได้ยินไหม
310
00:47:53,833 --> 00:47:55,416
ข้าต้องการคุยกับนายเรือ
311
00:47:56,625 --> 00:47:57,458
มีใครอยู่บ้าง
312
00:47:57,625 --> 00:47:58,500
เปล่าประโยชน์น่า
313
00:47:59,500 --> 00:48:02,458
ของเจ้าไปตกอยู่ในเงื้อมมือของนางโจรแล้ว
314
00:48:03,375 --> 00:48:04,458
ทำใจเถอะน่า
315
00:48:05,666 --> 00:48:07,833
ว่าแต่มันคืออะไร
316
00:48:08,791 --> 00:48:09,875
เจ้าไปได้มาจากไหน
317
00:48:10,291 --> 00:48:12,500
มีอีกอันไหม สอนข้าใช้บ้าง
318
00:48:12,875 --> 00:48:14,541
มือเท้าเข่าศอก
319
00:48:14,833 --> 00:48:16,000
ทั้งซ้ายขวา
320
00:48:16,833 --> 00:48:18,541
ประสานหนึ่งดวงจิตแรงกล้า
321
00:48:19,166 --> 00:48:20,375
กำเนิดเก้าศาสตรา
322
00:48:21,166 --> 00:48:23,625
สยบฟ้าสะเทือนปฐพี
323
00:48:24,041 --> 00:48:26,583
ไอ้เบิ้ม เอ็งรู้จักไอ้แท่งเหล็กนั่นด้วยเหรอ
324
00:48:28,000 --> 00:48:30,541
มันคืออาวุธวิเศษที่ตีขึ้นจากเหล็กไหล
325
00:48:31,083 --> 00:48:34,458
เพื่อใช้ผสานกับมวยไทย
จนเกิดเป็นอานุภาพเหลือประมาณ
326
00:48:35,958 --> 00:48:37,541
ตามบันทึกโบราณกล่าวว่า
327
00:48:38,083 --> 00:48:40,208
เฉพาะผู้ที่มีคุณสมบัติทั้งเก้า
328
00:48:40,791 --> 00:48:43,041
เชี่ยวชาญ กล้าหาญ
329
00:48:43,708 --> 00:48:45,916
เสียสละ เข้มแข็ง
330
00:48:46,541 --> 00:48:47,375
ปกป้อง
331
00:48:47,750 --> 00:48:48,708
เมตตา
332
00:48:49,083 --> 00:48:51,166
สติ สมาธิ
333
00:48:52,000 --> 00:48:53,041
และศรัทธา
334
00:48:54,333 --> 00:48:56,750
จึงจะปลดปล่อยพลังของศาสตราวุธทั้งเก้า
335
00:48:57,333 --> 00:48:59,833
เพื่อกอบกู้รามเทพยามที่เกิดกลียุคได้
336
00:49:00,708 --> 00:49:01,541
แปลว่า
337
00:49:02,416 --> 00:49:03,625
ถ้ามีแท่งนั่น
338
00:49:04,041 --> 00:49:08,416
ข้าจะล้างแค้นไอ้เทหยักษ์บ้า
ที่ยกทัพมาทำลายอาณาจักรข้าได้น่ะสิ
339
00:49:10,375 --> 00:49:11,375
ฝากกาวุด!
340
00:49:11,458 --> 00:49:12,375
ศาสตราวุธ!
341
00:49:13,916 --> 00:49:16,250
อาวุธวิเศษไม่ใช่ว่าใครจะใช้ได้
342
00:49:17,375 --> 00:49:19,333
เจ้าคงจะมีคุณสมบัติบางอย่าง
343
00:49:19,875 --> 00:49:21,541
ศาสตราวุธจึงแบ่งพลังมาให้
344
00:49:22,875 --> 00:49:25,625
แต่อาจเพื่อให้นำมันไปหาบุรุษตามคำทำนายก็ได้
345
00:49:26,541 --> 00:49:27,375
ใครจะรู้
346
00:49:28,708 --> 00:49:32,541
เจ้าเป็นใครกันแน่
ทำไมถึงรู้เรื่องราวมากมายขนาดนี้
347
00:49:34,250 --> 00:49:36,333
แล้วกลายมาเป็นยักษ์ที่ทรยศได้ยังไง
348
00:49:40,458 --> 00:49:41,291
ข้า...
349
00:49:43,041 --> 00:49:44,875
เป็นแค่ยักษ์ที่ผิดแผกตนหนึ่ง
350
00:49:50,708 --> 00:49:54,125
เป็นแม่ทัพ
ที่ถูกกล่าวหาว่าทรยศต่อเผ่าพันธุ์
351
00:49:55,375 --> 00:49:56,958
โดนเนรเทศไปแสนไกล
352
00:49:57,416 --> 00:49:59,541
เพียงเพราะพบรักกับมนุษย์
353
00:50:00,125 --> 00:50:03,625
ที่ข้าหาทางเข้าสู่รามเทพนคร
ก็เพื่อจะไปช่วยนางออกมา
354
00:50:03,750 --> 00:50:04,625
ระหว่างทาง
355
00:50:04,791 --> 00:50:09,416
ก็มาเจอข้าที่กำลังโซซัดโซเซ
ไม่มีที่จะซุกหัวนอนอยู่พอดี
356
00:50:10,166 --> 00:50:12,041
ข้าเห็นนิสัยมันใช้ได้
357
00:50:12,500 --> 00:50:13,958
เลยยอมให้ติดตาม
358
00:50:14,208 --> 00:50:18,000
และมอบตำแหน่งเอกอัครราชบริพารให้
359
00:50:18,291 --> 00:50:19,875
ขอบพระทัย ฝ่าบาท
360
00:50:21,166 --> 00:50:22,000
แล้วเจ้าล่ะ
361
00:50:22,458 --> 00:50:26,375
เป็นยังไงมายังไง
ถึงได้มีศาสตราวุธที่หายสาบสูญมาอยู่ในมือ
362
00:50:32,375 --> 00:50:35,250
เรื่องของข้าเริ่มต้นที่เกาะนกแอ่น
363
00:50:39,375 --> 00:50:43,166
ข้าก็ไม่รู้หรอกว่า
อาณาจักรรามเทพนั้นสำคัญอย่างไร
364
00:50:45,166 --> 00:50:46,708
แต่ทุกคนที่ข้ารัก
365
00:50:47,583 --> 00:50:50,416
ต่างเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อให้ได้เอกราชคืนกลับมา
366
00:50:51,625 --> 00:50:52,458
ฉะนั้น
367
00:50:53,500 --> 00:50:55,208
ข้าต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ
368
00:50:55,291 --> 00:50:57,958
เมื่อพวกเรามีจุดมุ่งหมายอยู่ที่เดียวกัน
369
00:50:58,291 --> 00:50:59,875
งั้นเราก็ไปด้วยกันนี่แหละ
370
00:51:00,625 --> 00:51:03,750
ข้า องค์ชายวณราวาตะที่สาม
371
00:51:03,958 --> 00:51:05,916
รัชทายาทแห่งราชวงศ์พายะ
372
00:51:06,000 --> 00:51:07,791
เรียกมันว่าวาตะหรือไอ้จ๋อก็ได้
373
00:51:08,583 --> 00:51:10,375
ส่วนข้า อสูรสีชาด
374
00:51:10,500 --> 00:51:12,750
ไอ้เบิ้ม หรือไอ้ชาด ไอ้หน้าบูด หรือไอ้...
375
00:51:12,833 --> 00:51:14,250
ข้าชื่ออ๊อด
376
00:51:16,375 --> 00:51:17,416
โห ชื่อบ๊านบ้าน
377
00:51:18,625 --> 00:51:23,041
งั้นพวกเราหาทางไปเอาฝากกาวุด
คืนจากนางโจรนั่นก่อนแล้วค่อยออกเดินทาง
378
00:51:23,125 --> 00:51:24,291
ข้าชื่อเสี่ยวหลาน
379
00:51:24,791 --> 00:51:27,250
บุตรีเจ้าสลัดอากาศแห่งน่านฟ้าทั้งเจ็ด
380
00:51:28,833 --> 00:51:31,000
ถ้าได้ยินใครเรียกนางโจรอีก
381
00:51:31,125 --> 00:51:32,416
ข้าจะตัดลิ้นมันซะ
382
00:51:33,166 --> 00:51:35,166
แม่หญิง ของของข้าล่ะ
383
00:51:36,291 --> 00:51:39,875
ของของเจ้าที่ว่า คงจะหมายถึง...
384
00:51:41,958 --> 00:51:45,041
ชาวหมิงอย่างเราก็คงไม่เกี่ยวกับสิ่งนี้หรอก
385
00:51:46,083 --> 00:51:49,583
ถ้าพวกยักษาไม่ยกทัพ
มากวาดล้างกองเรือของเรา
386
00:51:50,041 --> 00:51:53,375
สังหารท่านพ่อท่านแม่ และจับตัวท่านพี่ไป
387
00:51:53,750 --> 00:51:56,250
แต่สิ่งนั้นเป็นความหวังของชาวรามเทพทั้งมวล
388
00:51:57,000 --> 00:51:58,625
ไม่ว่าจะยังไง ข้าคงต้องขอคืน
389
00:51:59,125 --> 00:52:01,958
ถ้าข้าไม่คืนให้ เจ้าจะทำอะไรได้
390
00:52:02,833 --> 00:52:06,500
อะไรจะมาห้ามไม่ให้ข้านำศาสตราวุธ
ไปแลกตัวพี่ชายข้า
391
00:52:06,625 --> 00:52:10,250
เพราะเทหะยักษา
จะไม่ต่อรองกับผู้ใดอย่างแน่นอน
392
00:52:11,208 --> 00:52:15,416
และถ้าเจ้าคิดจะทำอย่างนั้นจริง
ก็คงจะไม่ลงมาบอกพวกเราหรอก จริงไหม
393
00:52:16,541 --> 00:52:18,000
เจ้าต้องการอะไรกันแน่
394
00:52:20,041 --> 00:52:22,291
เจ้าต่างจากยักษ์ตนอื่นๆ จริงๆ
395
00:52:24,375 --> 00:52:25,250
เอาคืนไปเถอะ
396
00:52:27,208 --> 00:52:30,291
ในเมื่อพวกเจ้าต่างคิดจะเดินทางไปรามเทพนคร
397
00:52:31,041 --> 00:52:33,750
ส่วนข้าก็ต้องการไปช่วยท่านพี่จากคุกนรกนั่น
398
00:52:34,625 --> 00:52:37,250
ทางที่ดีที่สุดก็คือ เราไปด้วยกัน
399
00:52:37,916 --> 00:52:38,875
ไปด้วยกัน
400
00:52:55,916 --> 00:52:59,375
ถ้าเจ้ายังไม่บอกว่าพระราชโอรสคือใคร
401
00:53:00,708 --> 00:53:03,208
ข้าจะให้ลิ้มรสความทรมาน
402
00:53:03,916 --> 00:53:06,083
จนอยากตายก็ไม่ได้ตาย
403
00:53:06,916 --> 00:53:10,375
เจ้ายังควานหาตัวพระราชโอรสอยู่อีกรึ
404
00:53:10,583 --> 00:53:11,458
ท่านจ้าว
405
00:53:12,583 --> 00:53:14,875
ท่านไม่น่าต้องเสด็จมายังที่นี่
406
00:53:15,458 --> 00:53:17,958
ทำไมไม่ฆ่าพวกมันทั้งหมดทิ้งเสีย
407
00:53:18,916 --> 00:53:20,166
จะได้ไม่มากความ
408
00:53:20,583 --> 00:53:22,208
กราบทูลท่านจ้าว
409
00:53:23,208 --> 00:53:25,666
เราจะฆ่าพวกมันเดี๋ยวนี้เลยก็ได้
410
00:53:26,000 --> 00:53:28,416
แต่อีกห้าคืนข้างหน้าจะเป็นคืนที่ราชาฤกษ์
411
00:53:28,500 --> 00:53:33,708
ปีมะเส็ง เวียนกลับมาอีกครั้ง
412
00:53:33,791 --> 00:53:37,458
บ่าวจึงตั้งใจจะใช้ชีวิตพวกมันทั้งหมด
413
00:53:37,791 --> 00:53:39,916
บวงสรวงแก่เทพอัคคี
414
00:53:40,875 --> 00:53:44,416
เพื่อประกอบพิธี
เคลื่อนย้ายดวงชะตาให้กับท่านจ้าว
415
00:53:45,000 --> 00:53:48,958
โดยจะเริ่มจากชีวิตของพระราชโอรส
416
00:53:51,083 --> 00:53:53,875
คำพูดเพ้อเจ้อก่อนตายของไอ้โหรเฒ่านั่น
417
00:53:54,791 --> 00:53:57,625
เจ้ายังเก็บมากวนใจข้าจนเกินเหตุ
418
00:53:57,875 --> 00:54:01,166
แต่การที่ศาสตราวุธกลับมาปรากฏอีกครั้ง...
419
00:54:01,333 --> 00:54:02,958
ต่อให้ศาสตราวุธอยู่ตรงนี้
420
00:54:03,416 --> 00:54:06,458
หรือมีร้อยพระราชโอรส
ที่ชำนาญมวยไทยอยู่ตรงหน้า
421
00:54:06,541 --> 00:54:07,916
ก็ทำอะไรข้าไม่ได้
422
00:54:08,166 --> 00:54:09,875
แต่ท่านจ้าวจะวางใจไม่ได้...
423
00:54:09,958 --> 00:54:11,916
หรือเจ้าสงสัยในอำนาจของข้า
424
00:54:12,708 --> 00:54:14,791
ผู้อยู่เสมอทวยเทพทั้งมวล
425
00:54:15,958 --> 00:54:17,875
หาไม่ ท่านจ้าว
426
00:54:18,500 --> 00:54:21,875
บ่าวเพียงต้องการให้บารมีของท่านจ้าว
427
00:54:22,083 --> 00:54:24,708
ยั่งยืนตราบชั่วกาลนาน
428
00:54:26,125 --> 00:54:27,625
จำไว้นะ การ์ณีชา
429
00:54:29,166 --> 00:54:32,083
จะไม่มีโอกาสสำหรับผู้ที่ไร้ความสามารถ
430
00:54:33,000 --> 00:54:35,333
หรือสงสัยในตัวข้าอีก
431
00:54:37,041 --> 00:54:38,416
เจ้าพวกมนุษย์ชั้นต่ำ
432
00:54:39,125 --> 00:54:40,333
จงฟังข้าให้ดี
433
00:54:41,541 --> 00:54:45,125
ความทุกข์ทรมานที่พวกเจ้าเผชิญอยู่ ณ ที่นี้
434
00:54:45,208 --> 00:54:50,208
จะจบลงเพียงแค่พระราชโอรสของพวกเจ้า
ยอมปรากฏตัวออกมา
435
00:54:51,750 --> 00:54:55,583
ยอมรับเสียเถิดว่าพวกเจ้าต่างก็รักตัวกลัวตาย
436
00:54:56,500 --> 00:55:01,958
แล้วพวกเจ้าจะต้องตายเพื่อคนคนเดียว
ที่ไม่ยอมเสียสละตนเพื่อพวกเจ้าเลยอย่างนั้นรึ
437
00:55:05,166 --> 00:55:10,041
สายเลือดกษัตริย์ของรามเทพ
ช่างขลาดเขลายิ่งนัก
438
00:55:13,166 --> 00:55:15,166
ข้าคือพระราชโอรสแห่งรามเทพ
439
00:55:26,625 --> 00:55:28,000
ข้าต่างหาก พระราชโอรส
440
00:55:30,541 --> 00:55:31,916
ท่านฟง
441
00:55:32,000 --> 00:55:33,583
ไม่ใช่ พระโอรสคือข้าเอง
442
00:55:34,416 --> 00:55:35,250
ข้าเป็นเอง
443
00:55:35,833 --> 00:55:36,833
ข้าต่างหาก
444
00:55:37,291 --> 00:55:38,666
ไม่จริง ข้า
445
00:55:39,666 --> 00:55:41,958
ถ้าจะมีใครเป็นพระราชโอรส คนนั้นคือข้า
446
00:55:42,041 --> 00:55:43,083
ข้าอยู่นี่
447
00:55:43,166 --> 00:55:49,833
ข้า ข้าคือพระราชโอรส
448
00:55:55,583 --> 00:55:57,833
ข้าเอง ข้าคือพระราชโอรส
449
00:57:36,458 --> 00:57:39,333
คิดไม่ถึงว่าชาวเลอย่างเจ้าจะเล่นดนตรีเป็น
450
00:57:40,166 --> 00:57:42,958
ข้าอาศัยเสียงคลื่นเสียงลมสอนข้าน่ะ
451
00:57:43,666 --> 00:57:45,541
ที่เจ้าเล่นเรียกว่าอะไร
452
00:57:45,875 --> 00:57:47,250
สิ่งนี้คือกู่เจิง
453
00:57:47,958 --> 00:57:52,500
ท่านพ่อสั่งช่างทำพิณอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดินใหญ่ทำ
และมอบให้ข้าตั้งแต่ยังเล็ก
454
00:57:53,583 --> 00:57:56,791
คืนใดที่คิดถึงท่าน ข้าจะหยิบมันออกมาบรรเลง
455
00:57:59,250 --> 00:58:01,875
เสียงไพเราะแต่แฝงด้วยความเหงายิ่งนัก
456
00:58:11,625 --> 00:58:12,500
พรานทมิฬ!
457
00:58:24,083 --> 00:58:25,000
มันนั่นเอง
458
00:58:32,916 --> 00:58:33,875
ไอ้บัดซบ!
459
00:58:43,041 --> 00:58:43,875
เฮ้ย!
460
00:58:44,791 --> 00:58:46,083
ดึงกางปีกฉุกเฉิน
461
00:58:57,333 --> 00:58:58,583
มันพากองเรือมาด้วย
462
00:59:00,041 --> 00:59:02,833
นังตัวแสบ คิดหรือว่าจะพ้นเงื้อมมือข้าได้ ยิง!
463
00:59:26,791 --> 00:59:28,500
ไอ้จ๋อ มาช่วยกันหน่อย
464
00:59:50,291 --> 00:59:51,125
นายหญิง
465
00:59:51,208 --> 00:59:54,041
เราสะบัดพวกมันไม่หลุดอย่างนี้
ไม่ดีแน่ เอาไงดี
466
00:59:57,583 --> 00:59:59,458
เราจำต้องใช้เส้นทางนั้นแล้วล่ะ ท่านลุง
467
01:00:00,291 --> 01:00:02,000
เส้นทางที่พวกเจ้าว่าคือที่ใด
468
01:00:02,791 --> 01:00:03,833
ช่องผาสิ้นเทพ
469
01:00:04,833 --> 01:00:05,708
อะไรนะ
470
01:00:16,666 --> 01:00:19,083
ไอ้เบิ้ม สงสัยต้องใช้อาวุธหนัก
471
01:00:46,916 --> 01:00:47,750
เจ้า!
472
01:00:50,875 --> 01:00:52,208
ลุกขึ้นมา อ๊อด
473
01:00:55,208 --> 01:00:56,416
คอแข็งนักใช่ไหม
474
01:01:15,208 --> 01:01:16,875
ทุกคน ยึดไว้ให้ดี
475
01:03:50,250 --> 01:03:51,750
ไอ้ปีศาจ
476
01:03:54,708 --> 01:03:59,041
เจ้าเรียกข้าว่าปีศาจ
477
01:04:01,625 --> 01:04:03,416
เนิ่นนานมาแล้ว
478
01:04:04,250 --> 01:04:08,166
ดินแดนแห่งนี้เป็นของบรรพบุรุษข้า
479
01:04:09,083 --> 01:04:12,041
ก่อนจะถูกพวกเจ้าเข้ามายึดครอง
480
01:04:12,500 --> 01:04:15,291
และเรียกเป็นอาณาจักรรามเทพ
481
01:04:16,416 --> 01:04:18,666
บ้านเมืองข้าถูกเผาทำลาย
482
01:04:19,958 --> 01:04:22,583
ข้าถูกซื้อขายเยี่ยงหมูหมา
483
01:04:23,000 --> 01:04:25,041
โดยพวกมนุษย์ที่หยาบช้า
484
01:04:26,125 --> 01:04:28,250
และรอยแผลเหล่านี้
485
01:04:28,541 --> 01:04:33,166
คือสิ่งที่มนุษย์อย่างเจ้ามอบให้กับข้า
486
01:04:33,833 --> 01:04:34,958
ปีศาจ
487
01:04:36,458 --> 01:04:38,791
มอบชีวิตเจ้ามา
488
01:04:39,291 --> 01:04:40,416
ไม่!
489
01:06:12,541 --> 01:06:14,083
บ้านฆ้องเหล็ก
490
01:06:15,250 --> 01:06:16,958
หมู่เกาะนกแอ่น
491
01:06:17,708 --> 01:06:19,333
ทุกคนที่ข้ารัก
492
01:06:20,458 --> 01:06:22,666
ล้วนบาดเจ็บล้มตายเพราะเจ้า
493
01:06:38,333 --> 01:06:42,083
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
494
01:06:46,208 --> 01:06:47,500
ฆ่าข้าสิ
495
01:06:49,000 --> 01:06:51,750
ทำสิ่งที่มนุษย์อย่างพวกเจ้า
496
01:06:53,083 --> 01:06:54,166
ถนัด
497
01:06:59,333 --> 01:07:00,708
เพราะพวกมัน...
498
01:07:01,750 --> 01:07:03,583
ฆ่าข้า
499
01:07:06,458 --> 01:07:07,291
เจ้าตาย
500
01:07:09,000 --> 01:07:10,583
ก็ไม่ทำให้ใครฟื้น
501
01:07:12,250 --> 01:07:13,625
เราทั้งสองไม่ต่างกัน
502
01:07:16,208 --> 01:07:18,375
ล่องลอยอยู่ในวังวนแห่งความแค้น
503
01:07:19,500 --> 01:07:21,416
จากสงครามที่ไม่ได้เป็นผู้ก่อ
504
01:07:23,458 --> 01:07:27,375
ข้าจะไปรามเทพนครเพื่อยุติเรื่องราวทั้งหมดลง
505
01:07:34,375 --> 01:07:37,083
ส่วนเจ้าจงเก็บชีวิต
506
01:07:37,875 --> 01:07:39,166
กลับไปเริ่มต้นใหม่เสียเถิด
507
01:07:51,875 --> 01:07:55,708
อีกสามคืนข้างหน้า เมื่อสิ้นยามสอง
508
01:07:56,708 --> 01:07:59,250
มนุษย์ที่เกิดใต้ฤกษ์คำทำนาย
509
01:07:59,833 --> 01:08:03,416
จะถูกสังเวยชีวิตจนหมดสิ้น
510
01:08:04,333 --> 01:08:06,666
เจ้าจงเร่งเดินทาง
511
01:08:22,625 --> 01:08:25,708
พระราชโอรสของเจ้ากับท่านพี่ข้า
เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว
512
01:08:26,625 --> 01:08:29,000
พวกเราคงจะรอ
จนเรือเหาะทะยานเมฆซ่อมเสร็จไม่ได้
513
01:08:30,208 --> 01:08:32,333
เดินทางเป็นกลุ่มเล็กๆ จะคล่องตัวกว่า
514
01:08:33,625 --> 01:08:38,625
แต่ตอนนี้ที่ชายแดนคงจะเต็มไปด้วย
กองทหารลาดตระเวนทั้งบนบกและบนฟ้า
515
01:08:39,458 --> 01:08:42,000
เราจะหาทางเข้าไปยังรามเทพนครยังไงดี
516
01:08:45,125 --> 01:08:46,041
ข้านึกออกแล้ว
517
01:08:46,791 --> 01:08:48,958
งั้นเราก็มุดดินหลบซะก็สิ้นเรื่อง
518
01:08:50,916 --> 01:08:51,750
ใช่
519
01:08:52,125 --> 01:08:52,958
ใช่เหรอ
520
01:08:53,375 --> 01:08:55,333
พ่อเคยเล่าให้ฟังถึงทางลับเส้นหนึ่ง
521
01:08:55,791 --> 01:08:57,666
ที่ทอดไปถึงใจกลางรามเทพนคร
522
01:08:57,750 --> 01:08:59,000
แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะ
523
01:09:00,750 --> 01:09:02,041
ที่บ้านฆ้องเหล็ก
524
01:09:02,625 --> 01:09:04,125
บ้านเกิดของข้าเอง
525
01:10:52,833 --> 01:10:54,416
จากรูปสลักของพ่อ
526
01:10:54,791 --> 01:10:56,208
ทางเข้าน่าจะเป็นที่นี่แหละ
527
01:13:14,458 --> 01:13:16,833
พิธีกรรมจะต้องจัดขึ้นที่รังของการ์ณีชา
528
01:13:17,250 --> 01:13:19,375
ชั้นล่างสุดของคุกใต้ดินอย่างแน่นอน
529
01:13:20,208 --> 01:13:21,416
แต่เราจะลงไปยังไง
530
01:13:21,708 --> 01:13:22,916
โดยไม่ถูกจับเสียก่อน
531
01:13:23,125 --> 01:13:25,500
ไม่ว่าจะมีอะไรรออยู่ ข้าก็ต้องเข้าไป
532
01:14:05,625 --> 01:14:06,958
ไปชั้นล่างสุดใช่ไหม
533
01:14:08,000 --> 01:14:10,333
ข้าจะลงไปหาท่านการ์ณีชาอยู่พอดี
534
01:14:20,000 --> 01:14:23,583
ทำไมข้าไม่เคยรู้ว่ามีทาสที่สวยอย่างเจ้าอยู่
535
01:14:29,625 --> 01:14:32,916
อยากจะออกไปจากที่นี่ไหมจ๊ะ
ข้าช่วยได้นะ
536
01:14:36,166 --> 01:14:37,000
เจ้าอ้วนเอ๊ย
537
01:14:37,416 --> 01:14:38,875
อยากได้ฉันงั้นเหรอ
538
01:14:43,916 --> 01:14:47,625
ไว้ข้าเสร็จธุระก่อน แล้วคืนนี้
539
01:14:48,166 --> 01:14:50,708
เจ้าค่อยสอนภาษาจีนข้า
540
01:15:16,458 --> 01:15:19,208
ทุกคนเหมือนโดนมนตร์สะกดไว้
541
01:15:21,875 --> 01:15:23,875
มีวี่แววของเทหะยักษ์บ้ารึเปล่า
542
01:15:28,583 --> 01:15:29,416
เดี๋ยวก่อน
543
01:15:39,375 --> 01:15:40,208
ไอ้หนุ่ม
544
01:15:41,291 --> 01:15:43,166
รอยสักเอ็งมันคุ้นตาข้ามากเลย
545
01:15:44,125 --> 01:15:46,583
ไหนเงยหน้าให้ข้าดูชัดๆ ซิ
546
01:15:57,208 --> 01:16:00,791
ไอ้พวกหนูสกปรก บังอาจมาขัดขวางพิธีของข้า
547
01:16:00,875 --> 01:16:02,833
จัดการพวกมันซะ
548
01:16:05,041 --> 01:16:06,916
ได้เวลาขยับแข้งขยับขาเสียที
549
01:16:25,208 --> 01:16:27,625
อ๊อด เจ้าต้องไปช่วยพระราชโอรส
550
01:16:27,708 --> 01:16:30,791
ข้ากับวาตะจะคอยดัน
ไม่ให้พวกมันไปเรียกกำลังเสริมได้
551
01:16:31,083 --> 01:16:33,500
จะตัดสินใจอะไรก็ถามกันก่อนสิ
552
01:16:38,958 --> 01:16:40,125
ข้าจะคุ้มกันเจ้าเอง
553
01:17:29,250 --> 01:17:32,333
ตอนนี้แหละ อสูรสีชาด วาตะ
554
01:18:04,333 --> 01:18:08,166
ฟงเอ๋อ เสี่ยวหลานมาช่วยแล้ว
ท่านพี่อยู่ไหน
555
01:18:11,250 --> 01:18:14,083
นังปีศาจ ไอ้เทหะยักษ์บ้ามันอยู่ที่ไหน
556
01:18:20,333 --> 01:18:21,416
เจ้าคือ...
557
01:18:29,291 --> 01:18:30,500
ข้าพระพุทธเจ้าชื่ออ๊อด
558
01:18:31,416 --> 01:18:33,333
รับมอบหมายจากจมื่นพันธ์วรเดช
559
01:18:34,000 --> 01:18:35,625
หัวหน้ามหาดเล็กรักษาพระองค์
560
01:18:36,458 --> 01:18:39,458
ให้นำศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์
มามอบให้แก่ฝ่าพระบาท พระเจ้าข้า
561
01:18:40,666 --> 01:18:41,958
ขอบใจเจ้ามาก
562
01:18:43,083 --> 01:18:44,958
เจ้านำมันติดตัวมาด้วยใช่ไหม
563
01:18:45,583 --> 01:18:48,000
เจ้าทำอะไร ไม่ได้ยินที่ข้าถามเหรอ
564
01:18:48,125 --> 01:18:49,666
ฟงเอ๋อๆ
565
01:18:55,791 --> 01:19:00,000
สิ่งนี้คือเก้าศาสตรา อาวุธศักดิ์สิทธิ์
ของอาณาจักรรามเทพ พระเจ้าข้า
566
01:19:02,041 --> 01:19:03,250
อยากตายใช่ไหม
567
01:19:03,333 --> 01:19:04,708
เก้าศาสตรา
568
01:19:05,333 --> 01:19:08,333
ความหวังของชาวรามเทพทั้งมวล
569
01:19:10,166 --> 01:19:12,500
เสี้ยนหนามสุดท้ายของข้า
570
01:19:13,541 --> 01:19:16,875
ขอบใจที่นำมามอบให้ข้าถึงมือ
571
01:19:25,083 --> 01:19:25,916
นี่เป็นกับดัก
572
01:19:53,125 --> 01:19:54,541
ไอ้เทหะยักษ์บ้า
573
01:19:54,625 --> 01:19:55,583
ไอ้จ๋อ
574
01:19:59,166 --> 01:20:00,833
จงมอบชีวิตเจ้ามา
575
01:20:08,458 --> 01:20:10,166
องค์ชายวาตะ
576
01:20:11,500 --> 01:20:12,875
หลายปีแล้วสินะ
577
01:20:13,125 --> 01:20:16,541
ที่ข้ายกทัพไปกวาดล้างเผ่าพันธุ์ของเจ้า
578
01:20:17,666 --> 01:20:20,458
คิดไม่ถึงว่าจะยังมีชีวิตอยู่
579
01:20:25,291 --> 01:20:27,750
รีบฆ่ามันซะ ไอ้เบิ้ม
580
01:20:31,208 --> 01:20:33,958
เนิ่นนานเหลือเกิน มารตา
581
01:20:36,458 --> 01:20:40,083
เจ้าประทับใจพิธีต้อนรับของข้าใช่ไหม
582
01:20:45,000 --> 01:20:46,041
ท่านพี่
583
01:21:19,416 --> 01:21:25,875
กราบทูลท่านจ้าว ข้าได้ถ่ายทอดคำสั่ง
ให้ประหารชีวิตพระราชโอรส
584
01:21:26,666 --> 01:21:30,125
และทาสมนุษย์ทั้งหมดภายในรุ่งสางแล้ว
585
01:21:30,208 --> 01:21:33,333
พวกยักษ์โฉดชั่วใจทมิฬ ข้าขอสาปแช่ง...
586
01:21:33,541 --> 01:21:36,791
ปากกล้านักนะ อยากตายตรงนี้เลยใช่ไหม
587
01:21:40,250 --> 01:21:41,541
ครานี้
588
01:21:42,125 --> 01:21:45,833
ความหวังของพวกมันจะได้สูญสิ้นไปตลอดกาล
589
01:21:46,791 --> 01:21:49,125
มนุษย์จะต้องตกเป็นทาสของยักษ์
590
01:21:50,041 --> 01:21:53,291
นี่คือสิ่งที่ใครก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้
591
01:22:09,125 --> 01:22:11,833
ไอ้สารเลว เจ้าหลอกลวงข้ามาตลอด
592
01:22:20,791 --> 01:22:23,666
ดูเจ้าไม่ดีใจที่ได้พบหน้าข้าเลย
593
01:22:26,000 --> 01:22:31,541
เร่ร่อนที่โลกภายนอกอยู่หลายปี
คงไม่ได้รับบทเรียนอะไรเลย
594
01:22:32,125 --> 01:22:34,500
เจ้าจึงได้เลือกเส้นทางที่เป็นปฏิปักษ์กับข้า
595
01:22:35,583 --> 01:22:38,291
คิดรึว่าไอ้ของคร่ำครึนี่จะทำอะไรข้าได้
596
01:22:41,208 --> 01:22:43,000
เวลาผ่านไป
597
01:22:43,916 --> 01:22:48,791
ไยไม่เติบโตขึ้น
ไม่เห็นถึงความสูงส่งของเผ่าพันธุ์เรา
598
01:22:49,708 --> 01:22:51,958
กลับไปเกลือกกลั้วอยู่กับไอ้พวกชั้นต่ำ
599
01:22:53,916 --> 01:22:58,791
ไม่เป็นไร ข้ามอบโอกาสสุดท้ายให้แก่เจ้า
600
01:23:00,416 --> 01:23:01,375
เอาตัวมันเข้ามา
601
01:23:13,750 --> 01:23:14,750
ท่านมารตา
602
01:23:14,916 --> 01:23:16,041
บุหงา
603
01:23:18,541 --> 01:23:20,458
ทำไมต้องทำกับนางถึงขนาดนี้
604
01:23:20,916 --> 01:23:23,000
เพราะมันเป็นคนพรากน้องชายข้าไปน่ะสิ
605
01:23:24,208 --> 01:23:28,541
มันทำให้เจ้าทรยศต่อข้า
ทรยศต่อสายเลือดอันสูงส่งของเรา
606
01:23:34,625 --> 01:23:37,958
ในเมื่อเจ้ากลับมาเพื่อช่วยมัน
จงเลือกเองแล้วกัน
607
01:23:38,958 --> 01:23:41,541
ว่าจะรักษาชีวิตของมันหรือเพื่อนกันแน่
608
01:23:42,458 --> 01:23:43,666
เลือกมา
609
01:24:13,541 --> 01:24:16,125
ข้า... ข้าทำไม่ได้
610
01:24:17,875 --> 01:24:19,958
แววตาของเจ้า
611
01:24:21,541 --> 01:24:24,041
มันไม่ใช่แววตาของยักษาอีกต่อไปแล้ว
612
01:24:24,958 --> 01:24:26,833
ในเมื่อเจ้ายังคิดเองไม่ได้
613
01:24:27,583 --> 01:24:29,625
จงรับผลของความอ่อนแอไป
614
01:24:32,916 --> 01:24:34,083
บุหงา!
615
01:24:39,166 --> 01:24:40,625
ไม่!
616
01:24:47,625 --> 01:24:51,500
บุหงา เจ้าฟื้นสิ ข้ามารับเจ้าแล้ว
617
01:24:52,000 --> 01:24:53,833
บุหงา ฟื้นสิ
618
01:24:54,916 --> 01:24:56,458
มารตา
619
01:25:18,208 --> 01:25:20,333
เราจะหนีไปด้วยกัน
620
01:25:21,416 --> 01:25:23,083
เจ้าฟื้นสิ บุหงา
621
01:25:23,541 --> 01:25:25,291
ฟื้นสิ!
622
01:25:25,625 --> 01:25:26,875
มันตายไปแล้ว
623
01:25:28,041 --> 01:25:30,250
ความอ่อนแอของเจ้าได้ตายไปแล้ว มารตา
624
01:25:31,041 --> 01:25:35,916
จงกลับมาภักดีต่อข้า ต่อเลือดยักษ์ในกายเจ้า
625
01:25:46,541 --> 01:25:52,333
วันนี้เราสอง
ไม่ใช่พี่น้องกันอีกต่อไป เจ้าลงมา!
626
01:25:53,541 --> 01:25:56,083
จับกุมพระมหาอุปราชเดี๋ยวนี้
627
01:25:56,541 --> 01:25:57,416
บังอาจ!
628
01:25:59,416 --> 01:26:03,125
นี่เป็นเรื่องระหว่างข้ากับน้อง
พวกเจ้าออกไป!
629
01:26:11,333 --> 01:26:13,250
สุดท้าย
630
01:26:13,958 --> 01:26:15,958
เจ้าก็ตัดสินใจได้แล้ว
631
01:26:16,958 --> 01:26:20,041
ในเมื่อเลือกจะต่อต้านข้า
632
01:26:21,833 --> 01:26:23,000
ก็จงเตรียมใจไว้ซะ
633
01:26:54,458 --> 01:26:55,375
ไอ้เบิ้ม
634
01:26:58,916 --> 01:27:03,125
ให้ข้าดูซิว่าเลือดของเจ้าเป็นสีเดียวกับข้าหรือไม่
635
01:27:04,791 --> 01:27:05,708
ไอ้เบิ้ม
636
01:27:06,625 --> 01:27:08,083
ไอ้เบิ้ม
637
01:27:15,625 --> 01:27:16,666
ศรัทธา
638
01:27:17,291 --> 01:27:20,833
อ๊อด ปาฏิหาริย์ก่อเกิดจากศรัทธา
639
01:28:13,333 --> 01:28:14,416
เจ้า...
640
01:28:28,250 --> 01:28:31,666
เจ้าทรยศข้าเพื่อมันผู้นี้รึ
641
01:28:33,250 --> 01:28:34,916
หนึ่งชีวิต
642
01:28:36,208 --> 01:28:39,583
เพื่อหนึ่งชีวิต
643
01:28:41,125 --> 01:28:42,333
ท่านจ้าว
644
01:29:21,958 --> 01:29:22,791
ไม่
645
01:29:24,416 --> 01:29:25,250
ไม่
646
01:29:26,791 --> 01:29:29,958
เจ้าต้องไม่ตายสิ อ๊อด
647
01:29:35,791 --> 01:29:39,458
ไม่มีสิ่งใดจะท้าทายอำนาจข้าได้
648
01:29:43,458 --> 01:29:46,000
ลากพวกมันไปแยกสังขารให้หมด
649
01:30:10,625 --> 01:30:16,208
บุรุษหนุ่มผู้เกิดใต้ราชาฤกษ์ปีมะเส็ง
650
01:30:17,250 --> 01:30:20,000
ผู้ที่จะสามารถใช้มวยไทย
651
01:30:22,166 --> 01:30:25,708
หลอมรวมเข้ากับศาสตราวุธทั้งเก้า
652
01:30:27,708 --> 01:30:28,708
หรือมันคือ...
653
01:31:25,416 --> 01:31:26,583
ผิดคาดจริงๆ
654
01:31:27,916 --> 01:31:33,166
บุรุษตามคำทำนายกลับกลายเป็นเจ้าเองรึ
655
01:31:34,291 --> 01:31:37,125
ข้าฆ่าเจ้าไปหนหนึ่งแล้ว คิดหรือว่า...
656
01:31:41,791 --> 01:31:44,833
นี่หรือคือความหวังของชาวรามเทพ
657
01:31:48,291 --> 01:31:52,708
จงใช้ชีวิตเจ้าและเพื่อนๆ
บวงสรวงแก่ข้าเสียเถอะ
658
01:31:55,291 --> 01:31:57,375
ไม่มีทาง!
659
01:32:29,083 --> 01:32:30,833
ไอ้เศษธุลี!
660
01:32:31,333 --> 01:32:34,458
ข้าจะเผาเอ็งให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน
661
01:32:38,041 --> 01:32:40,666
ระวังนะอ๊อด มันจะใช้กระบองบรรลัยจักร
662
01:32:44,041 --> 01:32:46,708
พวกเจ้า หาที่กำบังเร็ว
663
01:33:42,333 --> 01:33:43,708
เมตตาบ่าวด้วย
664
01:34:03,458 --> 01:34:04,500
ตายซะ!
665
01:34:30,250 --> 01:34:32,666
ออกไปจากแผ่นดินนี้ซะ!
666
01:34:39,083 --> 01:34:39,916
เอ็งบังอาจ...
667
01:35:29,208 --> 01:35:32,541
ไอ้มนุษย์ เอ็งจะต้องชดใช้อย่างสาสม
668
01:35:59,416 --> 01:36:04,416
ข้าจะฉีกร่างเอ็งเป็นชิ้นๆ
และสังหารทุกชีวิตบนแผ่นดินนี้
669
01:36:28,625 --> 01:36:30,208
ศาสตราที่เก้า
670
01:39:38,708 --> 01:39:43,916
ในที่สุดความสงบสุขก็ได้กลับคืนสู่รามเทพอีกครั้ง
671
01:39:45,375 --> 01:39:51,708
ท้าวเทหะยักษาที่สูญสิ้นอำนาจ
ถูกส่งไปจองจำในคุกใต้ดินชั้นที่ลึกที่สุด
672
01:39:54,500 --> 01:39:58,416
อสูรสีชาดผู้ที่ขึ้นมาปกครองชาวยักษา
673
01:39:59,125 --> 01:40:02,375
ได้มอบเอกราชคืนให้แก่อาณาจักรรามเทพ
674
01:40:03,416 --> 01:40:07,500
และสั่งเหล่าทหารยักษ์ให้ช่วยประชาชน
ซ่อมแซมบ้านเมือง
675
01:40:17,666 --> 01:40:22,333
ทางด้านเสี่ยวหลาน หลังจากที่
ได้พบกับฟงเอ๋อพี่ชายแล้ว
676
01:40:23,000 --> 01:40:27,458
ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีผู้ใดพบเห็นอีก
677
01:40:32,083 --> 01:40:34,541
หลังจากที่ฟื้นฟูรามเทพนครเสร็จ
678
01:40:35,750 --> 01:40:38,708
อสูรสีชาดจึงออกคำสั่งให้เคลื่อนทัพ
679
01:40:39,166 --> 01:40:44,125
เพื่อไปฟื้นฟูอาณาจักรมณีโคต
ขององค์ชายวาตะเป็นที่ถัดไป
680
01:40:49,041 --> 01:40:51,000
บ้านเมืองกลับมาสงบสุข
681
01:40:51,708 --> 01:40:57,083
อ๊อดอยู่รับใช้พระราชโอรส
ในตำแหน่งครูมวยประจำราชสำนัก
682
01:40:57,708 --> 01:41:00,083
และหัวหน้าราชองครักษ์ได้พักหนึ่ง
683
01:41:01,458 --> 01:41:03,208
ก็หวนคิดถึงอดีต
684
01:41:15,916 --> 01:41:21,125
จึงได้ขอกราบทูลลา
เพื่อกลับสู่หมู่เกาะนกแอ่น
685
01:41:24,000 --> 01:41:27,458
คืนสู่ชีวิตที่เงียบสงบอีกครั้ง
686
01:42:35,458 --> 01:42:38,625
ชาวเลอย่างเจ้าเล่นดนตรีเป็นด้วยเหรอ
77906
