All language subtitles for Final Days of Planet Earth 2006 PART 1.nl

Vluchtleiding, zit hier nog garantie op?

Pericles, hier de vluchtleiding.
We bellen het warenhuis wel.

Wat zullen we doen?
- Phillips, dat ding is verrot.

Wacht, ik kom even kijken.

Hier de vluchtleiding.
Laat maar zitten.

We zien hier dat het schakelsysteem
van die unit niet te repareren is.

Jullie hebben genoeg monsters
verzameld. Tijd om terug te komen.

Je hoort het, Phillips.
Tijd om naar huis te gaan.

Leuk gedaan, jongens.

Inpakken en wegwezen.
- Je komt nog wel terug, Bill.

Nu ben ik een voetnoot
in de ruimtevaarthistorie.

De man die bijna de eerste mijn
op de maan groef.

Tot kijk, Luna.
Hallo, laguna.

Nog vier dagen, zeven uur,
34 minuten en 12, 11, 10...

Ja, het is wel duidelijk, Dalton.

Wij verlangen net zo goed naar huis.
Ik zeker.

Probeer zo maar eens
een relatie in stand te houden.

Waarom? Als ik een anker had gewild,
was ik wel bij de marine gegaan.

Hopelijk blijven we nu wat langer thuis.
- Misschien wel langer dan je lief is.

Dat mijnbouwgebeuren
is nog helemaal niet zeker.

Als ze al groen licht geven, moeten onze
monsters niet van deze wereld zijn.

Dat is zelfs in de ruimte niet grappig.

Ik zou me er niet te veel op verheugen.
- Ik heb een hypotheek, creditcards...

Ik duik in de maanexcursie-branche.
Dat heeft de toekomst, hè commandant?

Voor mij niet.

Als ik moet gaan pendelen
met groepjes toeristen...

kruip ik liever in een sproeivliegtuig.

Ja, die sproeipiloten
zijn me een sexy stel.

Bijna uitgestorven, maar wel sexy.
- Ze spelen nog best een productieve rol.

Ja, in de matineevoorstelling
van het luchtvaartmuseum.

Zonder onze sproeiende vrienden...

zat er een groot gat in deze appel.

Iets groter dan het gaatje in je hoofd.

Ik neem 't terug. Jij, een dubbeldekker
en de staat Nebraska zijn een toptrio.

Lach maar. Straks loop je
stewardess te spelen...

bij Mandy's Maanexcursies.

Roep maar als we in een atmosfeer zijn.
Maakt niet uit welke.

Ben je verdwaald, Dave?

Waar is iedereen?

Ik heb een storing bij de laaddeur.

Wie controleert er?

Zeg eens wat.

Er zit vast stof of iets anders
in de luchtsluissensor. Hallo? Mensen?

Liz?

opvanghuis voor mannen

Waar ga je zo vroeg heen, Oliver?
- Ik heb een afspraak.

Daar is ie, Amanda. Hier had je 'm
twee jaar geleden ook gezien.

Hij komt hallo zeggen.

Jij ook hallo...

en haar wens ik vaarwel.

Dat was onze afspraak.

Vlieg nu maar weg, liefste.

Wie een gat graaft, maakt een tijdreis.
Een paar eeuwen terug was dit 'n baai.

Daar was een beekje met kikkers, zalm,
en een plukje douglassparren.

Maar het beekje is bedolven,
net als de indianen.

Er liggen er hier 5000, maar
we hebben er pas twee opgegraven.

Daar liggen de ontdekkingsreizigers
die de indianen uitroeiden met ziekten.

Maar zij maakten weer plaats voor
kolonisten, handelaren en landmeters.

Het schip dat hier ligt...

Wedden dat er een in huilen uitbarst?

O ja, was nou je moeder of je vader
een trol?

De meesten vonden niks.
Uit de cijfers blijkt...

dat een op de vijf goudzoekers
binnen een halfjaar dood was.

Daarboven ligt puin van een aardbeving
die de halve stad heeft verwoest.

Zo gaat het altijd. Elke beschaving
eindigt als laagjes in de modder.

Jullie ook. En niemand weet meer wie je
was tenzij iemand als ik je opgraaft.

Nog vragen?

Liggen er dode mensen onder de stad?
- Ja, het is een patroon...

Goed, jongens. We moeten verder.
Bedankt, professor Walker.

Ook best, hoor.

Nu ging je echt te ver.
- Ook zij mogen weten hoe het zit.

Hier heb ik zo'n hekel aan.

Gokje: Arm Way Ongediertebestrijding?
- Marianne Winters. Ik doe de controle.

Dat zo'n knappe meid
zulk smerig werk doet.

Insecten zijn niet smerig.
- Hebben ze dan nut?

Zonder insecten zou de mensheid
uitsterven. Binnen een maand.

Is dat zo?

Hun samenleving is heel geordend, en
onveranderd sinds de tijd voor de mens.

Geen misdaad, discriminatie,
bedreiging, geen sociale problemen.

Iedereen werkt voor 't algemeen nut en
de gemeenschap zorgt voor iedereen.

Dankzij hen is onze wereld bewoonbaar.

Dat leer je niet op de verdelgerscursus.
- Ik ben derdejaars entomologie.

En nu maak je ze af.
Een haat-liefdeverhouding?

Zo betaal ik m'n studie en m'n
onderzoek. Als ik gepromoveerd ben...

Trek je je uniform uit.
- Dan maak ik m'n boek af.

De mens kan veel van insecten leren
over samenwerken zonder uitbuiting.

Goed nieuws.
Geen beest te bekennen.

Zeg, mag ik je een puntje meegeven?

Ik heb er al twee.

Perfect.

Hij past.

Hij is echt perfect.

Schitterend.

Kan ik geen cupmaat inschatten?
Hoe komen ze erbij?

Help, ik zak weg. Kom me helpen.

Help me, alsjeblieft.

G-i-l-l-i-s, voornaam Jonathan.
25 jaar, slungelig, bruin haar.

Wat had hij aan?
- Ik zag 'm in een flits vallen.

Zat er een ruimte?
- Er verdween een compleet schip in.

Connor Creek loopt daar.
- Die is al jaren begraven.

Maar hij stroomt nog wel.
Hij is gekanaliseerd.

Dat was ie, althans.
- Kijk uit voor andere gaten.

Ik krijg niet al het vuil eruit.
We gaan naar het ziekenhuis.

Ik ga straks wel. Ik blijf,
voor 't geval Jonathan opduikt.

Maar uw been dan?
- Hartelijk bedankt.

Stuur ze weg.

Oké, iedereen weg hier.
- We mogen hier best staan.

Behalve als dat
de reddingsoperatie belemmert.

Hallo, maatjes.

Ga maar voor.

Krijg nou wat.

Lloyd Walker?
- Dat ben ik.

Wat is dat voor onzin?
- En jij bent?

De tante van een jochie
dat je gisteren hebt bang gemaakt.

Bij die excursie?

Hij keek erg naar de excursie uit
omdat hij archeologie interessant vindt.

Als entomoloog ben ik blij
dat hij wetenschap leuk vindt.

Ik vertel dat er veel te ontdekken is...

en dat je in de wetenschap
overal vrienden krijgt...

omdat het een wereldwijde
gemeenschap is met goeie mensen.

En dat kom je me speciaal vertellen.
- Nou en of.

Hij wordt nu geen archeoloog meer, want
'ze zijn gemeen en maken me bang.'

Je bent hem een andere uitleg schuldig.
- Ik vertel hoe 't onder de grond is.

Jammer dat hij 't naar vond, maar je
verhalen zijn misschien te idealistisch.

Het moet realistisch.

Archeologie staat los van het ideaal
van een betere wereld.

O, je bent alleen maar de boodschapper.

Je doet negatief tegen iedereen omdat
de wereld nu eenmaal zo hard is.

Je ziet alleen maar botten
omdat je nooit eens uit dat gat komt.

Professor, kom mee.

Mijn studenten moeten daar zijn.
- Ze storten beton.

Hebben ze Jonathan gevonden?
- Nee.

Daar blijven.
- Hou nou op.

Dit is waanzin. Wie heeft dit bepaald?
- Ik.

Openbare veiligheid.
- En mijn student dan?

Daar is 't wat te laat voor.
Wie bent u?

Lloyd Walker, de archeoloog.
Dit is mijn opgraving.

Nu niet meer.
- Die vermiste jongen is mijn student.

Zijn kansen waren nihil.
- Dus stort je beton over 'm heen?

We moeten zorgen dat er niet nog meer
doden vallen. Er wordt al beton gestort.

Hou er dan mee op.
- Het is al gebeurd.

U hebt geen zeggenschap meer
op dit terrein.

Commissaris Korshaft?

Een man in uw functie zou zich horen
in te leven in een verontruste burger.

Miss Quinlan, dit valt niet
onder uw jurisdictie.

En ik laat me niet terechtwijzen
door medewerkers.

Mr Walker, u dient uw spullen van
dit gemeenteterrein te halen. Excuseer.

Prikkelbaar mannetje.

Zo klein is hij niet.

Politiechefs kunnen
vrij bemoeizuchtig zijn.

Hoe weet jij dat zo goed?
- We werken samen, min of meer.

Liz Quinlan, medewerker van B&W.

Ik verzorg het contact tussen
het gemeentebestuur en de politie.

Klinkt gezellig.
- Het heeft wel leuke kanten.

Leuke opgravingen.

Het kon een interessante opgraving
worden, maar dat is nu dus voorbij.

Wat erg van je vriend.
- Hij was een vervelend ventje.

Hij is zeker dood, maar ze hoeven 'm
niet te bestraten zonder zoekactie.

Je kan als samenleving op z'n minst
doen alsof iedereen ertoe doet.

Wat doe je eigenlijk precies?

Ik conserveer de verdwenen steden
onder de onze.

Als er iets van historische waarde wordt
gevonden, roepen ze de expert erbij.

Je weet waar de lichamen liggen.
- Een of twee.

In deze stad spelen
meer ondoorzichtige dingen.

Vastgoed, bouwvertragingen, geld...
- Als je iets wil zeggen, zeg het dan.

Op het stadhuis
zie ik dingen die niet kloppen.

Bedoel je commissaris Korshaft?
- Ik bedoel iedereen.

Hier heb je m'n telefoonnummer
en m'n adres.

Als je iets ziet wat niet
in de haak lijkt, bel me dan even.

Wees voorzichtig.

M'n pen.

Niks mooiers dan leven op een boot,
hè?

Dat gevoel dat je elk moment
het anker kunt lichten en wegvaren.

Een echte botenliefhebber weet dat
je niet onaangekondigd aan boord komt.

Dat wapen heb je niet nodig.
Goed volk, ik ben journalist.

Zeg maar John Doe.

Je schijnt ruzie met de gemeente te
hebben over de opgraving. Hoe zit dat?

Wat kan jou het schelen?
- Misschien niets.

Maar het heeft mogelijk iets te maken
met dat gebouw dat laatst instortte.

Of met die gasexplosie
waar geen gasleiding liep.

Of met die vuurbal uit de rioolput.
- Houden die zaken verband?

Volgens bouwkundigen niet...

maar het is wel zo.
Heb jij de ontbrekende informatie?

Luister, Mr Doe...

als je vastzit, bel dan over 1000 jaar.
Misschien kan ik iets voor je opgraven.

Iedereen maakt z'n eigen keuzen.
Hier, voor als je je bedenkt.

Ik zou het fijn vinden
als je dit voor je hield.

Ik zorg kennelijk voor opschudding.

Ontslagen? Ik ben je beste verkoper.
- Stil, je jaagt de klanten weg.

De laatste klant was die loser
aan wie ik die minivan heb verkocht.

En daarom vlieg je er dus uit.
Die loser heeft aangifte gedaan...

omdat je had verzwegen dat die auto
een ongeluk had gehad. Dat is fraude.

De consumentenbond pakt je wel vaker.
- We hebben het over jou.

Jij hebt die verkoop goedgekeurd.
- Omdat ik dacht dat je 't gemeld had.

Dan laten we die man komen
en geven we hem een cadeaubon.

Toen hij hier was, zat hij in een
rolstoel, geduwd door z'n advocaat.

Wat was er gebeurd?
- Het rechterwiel brak af.

De wagen slipte
midden op een druk knooppunt.

Dus hij klaagt je aan.
- En jou. Onze advocaat wijst naar jou.

Dus dat plan met die scooters...
- Het zijn Segways.

Ik hoop dat 't snel
flink geld oplevert.

Die centen zul je nodig hebben.

Kom je me nu al opzoeken?

Moet ik gevleid zijn of bezorgd?

Geen van beide eigenlijk.

Ze zeggen dat verlegenheid
iets vrouwelijks is.

Ach, ik ben een geëmancipeerde man.

Ik heb misschien iets voor je.
Ik moet het wel eerst natrekken.

Omhoog?
- Ik moet naar beneden.

Als je iets interessants ontdekt...
- Dan heb ik je nummer.

Wat heeft er dan zo'n haast?
Dan kan ik de bouwopzichter roepen.

Zeg nou gewoon of hij er is.
Hebt u 'm gezien?

Walker, toch?

Komt u klagen over de sluiting van de
bouwplaats? Daar kan ik niets aan doen.

Ik wil alleen praten. Niemand
vertelt iets. Wat hebt u gevonden?

Niets.

Niets?
- Alleen het gebruikelijke spul.

Modder, paddestoelen en stank.
Geen oorzaak van uw probleem.

Wat kan de oorzaak dan zijn?
- Dat gebied is vooral opgespoten grond.

Wat zou het probleem zijn, denkt u?
- Dat ik niet op m'n opgraving mag.

Ik zal kijken of Korshaft te vermurwen
is. Geef me een paar dagen.

Dat is de Arlinson-kaart, hè?
Voor het eerst dat ik het origineel zie.

Tja, dat hoort bij m'n functie.

Ik waarschuw je, en dan is dit m'n dank.
- Je wekt nog weinig vertrouwen.

Er is maar één puzzel. Zonder
jouw stukjes lossen we 'm niet op.

Ik heb zo'n vuurbal gezien.
- Waar dan?

Eerst zeggen wat er speelt en wie niet
van jouw bestaan mag weten.

Goed, ik snap het.

Gelijkwaardige partners.

Goed, akkoord.

Na jou.

Het gaat om een soort schimmel
op de plek waar Conner Creek liep.

Het produceert een explosief gas.
- Is dat niet iets natuurlijks?

Ik graaf al jaren onder steden,
maar dit ken ik niet.

Iemand heeft iets uitgespookt.

Het was perfect geordend.
Heel vreemd, en het stonk vreselijk.

Heb je een monster genomen?
- Dat lukte niet.

Wie kunnen we 't vertellen?
- Er is iets met die Korshaft.

Een collega stuit steeds op hem
bij zijn onderzoek...

naar iets duisters bij de gemeente.

Kamer 86, of zoiets.
- Kan ik niet met je collega praten?

Sinds hij ging rondneuzen,
is hij spoorloos.

Als je denkt dat hij dood is,
ga dan naar de politie.

En Korshaft de zaak laten leiden. Bin
Laden zou zich nog eerder aangeven.

Denk je dat Korshaft corrupt is?
- Ik weet 't niet meer. Ik zoek feiten.

Geef een seintje als je wat hebt.

We zijn tenslotte partners.

Ken jij die assistente van de
burgemeester? Elizabeth Quinlan.

Kinderen en journalisten
stellen altijd een wedervraag.

Beroepsdeformatie. Ik weet dat ze tot
een jaar terug bij de ruimtevaart zat.

Ze was mee
op die laatste Pericles-missie.

Was er niet iets met die missie?
- Er gingen geruchten over 'n infectie.

Die commandant. Phillips, heette hij.
- Ja, dat is snel in de doofpot beland.

Zo gaat dat bij de overheid.
Ik weet je te vinden.

Liz Quinlan. Kamer 352.

Sorry dat ik niet even gebeld heb.
- Je hebt vast een goede reden.

De ontploffing bij mijn opgraving
was niet de enige.

Iemand spookt iets uit waardoor zich
een explosief rottingsgas ontwikkelt.

Hoe heb je dat ontdekt?
- Ik ben gaan kijken.

Het houdt misschien wel verband
met Korshaft.

Hoe weet je dat?
- Van 'n man die er onderzoek naar doet.

Wie dan? Hoe heet hij?

Roth. Jake Roth.

Kun je hem bellen?

Met Jake. Ik ben er niet.
Spreek iets in.

Wil je iets aan me kwijt?

Wat zeggen ze ook alweer? Archeologen
zijn net detectives, behalve...

Dat de getuigen allemaal dood zijn?

Gaat het wel?

Er is niks aan de hand.

Zeg, Walker...

wil je niet nog even blijven?

Heel graag,
maar een andere keer misschien.

Kijk uit waar je graaft.

Colonial-ziekenhuis

Hier hebben we 't al over gehad, hè?

Ik wil het niet nog een keer
vertellen, hoor.

Wat ik nog wel wil zeggen voordat jullie
aan het leukste stuk toe zijn...

We praten nooit.
Te weinig, vind ik.

Wacht even, wacht even.
Nee, maak me dan liever dood.

Ze zijn verdwenen, Amanda.

Alle vogels zijn weg.

Ja, dat zeiden ze gisteren ook al.

En eergisteren ook.

Dat begrijp ik.

Ik pak even een pen.

Dank u wel, dan ga ik daarheen.

Moet je morgen terugbellen?
Nee, hier praten we Engels.

Ze hebben een afspraak voor me
gemaakt bij de Ombudsman.

Ik ga met je mee.

Niks ervan.
Het is mijn man, ik doe het zelf.

In Belgrado zorgden we altijd
voor elkaar.

Ja, maar het is hier Belgrado niet.

Hier heb je geen rechten, in deze stad.

Velimir had hier nooit moeten komen.
- Het was zijn idee.

Dat geloof ik niet.
- Je hebt me nooit geloofd.

Sinds ik met Velimir getrouwd ben,
bemoei jij je overal mee.

Bemoeien?
Noem jij dit zo?

Bemoei ik me overal mee?
Jij belt om hulp, en hier ben ik dan.

Ik heb je niet gevraagd
om te komen helpen.

Ik belde alleen om te zeggen dat Velimir
verdwenen was. Puur uit beleefdheid.

Je hebt geluk dat ik gekomen ben.

Denk je dat ze respect voor je hebben
in die Balkan-kleren van je?

Ik had wel gedacht
dat je dat zou zeggen.

Daarom heb ik je hulp niet nodig.

Misschien heb je die niet nodig,
maar je krijgt 'm wel.

Zo, armadillidium.

Het spijt me,
maar jullie moeten ervandoor.

Ho, periplaneta.
Ik zie je heus wel.

Je moet naar je vriendjes toe.

Heb ik hier toestemming voor gegeven?
- Ik heb een contract met de beheerder.

Je verstaat je vak.
- Omdat ik net zo denk als zij.

Ik bestudeer ze liever,
maar de schoorsteen moet roken.

Het is zij of ik.

Ik ken de beheerder op 't stadhuis.
Die kan jou vast wel gebruiken.

Als je zo'n groot contract wil...
- Het hele stadhuis?

Jouw vakmanschap
moet beloond worden.

Sorry, hoor. Maar ik krijg een bonus
voor elk contract dat ik binnenhaal.

Geeft niet. Ik zie het
als een compliment.

En laatst gaf ik je bijna nog een schok.
- Die ervaring koester ik.

Een goede daad is een beloning op zich.

Hou je vast, Walker.
Als ik de Iont in dit kruitvat steek...

horen ze het in Tora Bora.
- Ook goedemorgen.

We zijn partners.
Die beleefdheden zijn we voorbij.

Dat heb ik zeker gemist.

Dit komt van de pc van m'n vriend.
Vraag niet hoe ik binnen ben gekomen.

Hierop staat dat Korshaft
bij een louche zaak betrokken is.

Hij kent 'n geheimzinnige patiënt
in het militair hospitaal.

Gok eens?
- Gokken laat ik aan journalisten over.

De pers kan je hachje redden, hoor.
- Ik betwijfel 't. Wie is die patiënt?

William Phillips.

Die astronaut over wie we het laatst...
- Die.

Toeval?
- Geloof jij als wetenschapper in toeval?

Journalisten ook niet.

Phillips is een puzzelstukje
dat Korshaft onder tafel wil houden.

Het spoor liep naar het ziekenhuis. M'n
vriend werd opgemerkt door Korshaft.

Nu is mijn vriend 'desaparecido'.
- Wat zei je?

Vermist.
- Juist.

Waarschuw Quinlan.
- Staat alles op die schijf?

Het is een flash-drive.

Het zijn feiten en vermoedens,
maar de haren rijzen je te berge.

Ik laat 't zien op je computer.
- Geen computer.

Wie heeft er nou geen computer?
- Ik heb er een op de universiteit.

Om op te patiencen.
- Ik treed nu niet in details.

Hij noemt ook Conner Creek. Ik duik in
die schimmel en ik stuur wel een print.

Kijk goed achter je.
- Mijn rug is net als m'n hart: keihard.

U haalt uw geld er dubbel uit.
In een jaar tijd.

Anderhalf jaar hooguit.
- Mr Desroches...

Ik ben verkoper. Auto's, trucks...
Als het beweegt, verkoop ik het.

Ik weet zelfs riksja's te slijten.

Mr Desroches, als u niet snel ophangt,
mag u volgende week terugkomen.

U moet het zelf weten.

Het is Desrochés.
En waarom krijg ik geen uitkering?

De aanvraag klopte niet.

Pardon?

Uw oud-werkgever zegt dat u niet
afgevloeid bent, maar ontslagen.

Naar verluidt wegens crimineel gedrag.

Crimineel...

Hij liegt. Zo doet hij dat.
Hij zit te liegen. Kom nou.

Hij wil gewoon z'n kosten drukken.
Maar ik heb dat geld nodig...

dus vooruit met de geit.
Goeie genade.

Neemt u het verder maar op
met de Ombudsman.

Tot ziens,.
- Nee, zo zijn we niet getrouwd.

Tot ziens.

Miss Quinlan.

Misschien was ik laatst iets te fel
in de uitoefening van mijn taak.

Vond u 't raar om me in het openbaar
de les te lezen?

Dat bedoel ik niet.
- Laat dan maar.

U wordt beoordeeld op uw daden,
niet op verontschuldigingen.

Ik doe alles in het algemeen belang.

U bent dus onbaatzuchtig. U handelt op
basis van idealisme en zelfopoffering.

Ik weet het niet.
Het spijt me, maar ik zie iets anders.

Iets wat anderen misschien niet zien.

Vogels vliegen nu eenmaal weg, Oliver.
- Ze zijn verjaagd. Ik heb het opgenomen.

Eerst werden ze bedreigd door wilde
katten, toen door 't westnijlvirus...

Ik kan de opzichter niet
voor elk vogelpoepje bellen.

Dat westnijlvirus was wat overdreven,
maar die katten...

Kat, Oliver.
Enkelvoud. Niet meervoud.

Ooit dit geluid gehoord?

Ja, de vorige keer dat ik
een kapotte cassetterecorder hoorde.

Als reïncarnatie bestaat, hoop ik van
harte dat jij terugkomt als een worm.

Pal naast een hongerig roodborstje.

Misschien moeten we dit
toch eens bekijken.

geef deze kandidaat prioriteit

De Ombudsman helpt u wel.
- Dank u.

Het is m'n werk.
- Ik zal het onthouden.

Binnen.

Zegt Kamer 86 jou iets?
- Dat is het kantoor van de Ombudsman.

Ben je er ooit geweest?
- Ja. Die journalist heeft zeker gebeld.

Ja, hij koppelt alles aan Kamer 86 en
een kennis van jou: William Phillips.

Commandant Phillips? De astronaut?

Bill Phillips was mijn commandant
op de Pericles-missie.

Wat heeft hij hier
in vredesnaam mee te maken?

Hij lag tot voor kort in het militair
hospitaal, maar nu is hij spoorloos.

Misschien weet jij waar hij is.
- Ik dacht dat hij daar nog lag.

Ik begin het eng te vinden, Walker.
- Er verdwijnen mensen en Kamer 86...

Volgens mij heeft alles
met Korshaft te maken.

Ik ga naar hem toe.
- Dat lijkt me geen goed idee.

Zou hij me iets aandoen of zo?
- Dat weten we dus niet.

Dat is me te dun.
- Liz, laat mij dan eerst kijken.

Dit staat los van jou.
- Ik wil heus niet de held uithangen...

maar het is voor jou makkelijker om mij
daar weg te krijgen dan andersom.

Daar zit wat in.

Ik zal je wel op de lijst
bij de Ombudsman zetten.

Ik zal op je passen.

Wees voorzichtig.
- Daar zal ik om denken.

Kamer 86, graag.

Praat ik zo snel
of luister jij zo sloom?

Er gebeurt niks en ik kan m'n probleem
maar niet aan je verstand peuteren.

De Ombudsman werkt
zo snel hij kan...

De naam is Walker.
Is er gebeld door Liz Quinlan?

Ja, u zit in het systeem.
- Ben ik soms onzichtbaar?

Ik heb haast.
- Zeg dat dan. Hier, mijn nummertje.

Nee, dat meende ik niet.
- Wilt u gaan zitten?

Het was sarcastisch bedoeld.

Jij?

Moet je geen schoolkinderen pesten?

Ik zei dat het me speet van dat jochie.
- Van mijn neefje.

Waarom zit je hier?

Op een fatsoenlijke vraag
kun je fatsoenlijk antwoord geven.

Het leek mij fatsoenlijk
om niets tegen elkaar te zeggen.

Maar ik ben in een goeie bui.
Weet je wat er achter die deur ligt?

Een bonus waarmee ik
mijn proefschrift kan betalen.

Een contract voor de ongedierte-
bestrijding in het stadhuis.

Ben je daarvoor hier?

Ik heb connecties.

Al laten ze me dan uren wachten.
- Mag ik?

geef deze kandidaat prioriteit

Ken je die man?
- Ja, ik verdelg z'n ongedierte.

Heeft hij je hierheen gestuurd?

Hij dacht dat een vakvrouw hier wel
zou passen. De overheid in bedrijf.

Neem me niet kwalijk.
Zit ik in de weg?

Is dit archeologie in bedrijf?
Ontrafel je hier een menselijk mysterie?

Ik dood mijn onderzoeksobjecten niet.
- Jij wacht tot ze dood zijn.

Waarom bestudeer je insecten
als je zoveel met mensen hebt?

Mensen isoleren zichzelf in groepjes
en ik denk dat het beter kan.

Gokje: je proefschrift.

'Coöperatief gedrag
bij vijandige soorten.'

En jouw proefschrift?
'De samenleving: Nou en? '

'Vlas als geschenk: liefde en huwelijk
bij Samaritaanse boeren.'

Dat meen je niet, hè?
- Valt jou niets op aan die man?

Vitamine-B-tekort,
maar dat heb je als ambtenaar.

Nee, er is iets met hem.

Valt deze man je lastig?

Tot kijk.

Er zit een kaasdingetje
tussen je tanden.

Waarom zit u hier?

Ik was al 's op 't stadhuis geweest. Ik
zeurde over 'n vergunning...

en toen stuurden ze me hierheen.
- Heeft u een briefje of een pasje gehad?

Mijn magisch toegangsbewijs.

Heel magisch.

Wat doet u hier?

Sorry. Mijn lompe vriend is benieuwd
waarom u naar dit kantoor komt.

O, je bent tolk.
Je vertaalt Engels naar het Engels.

Je hebt een gids nodig
die de gewoonten hier kent.

Kijk, haar mag ik wel.
Wat wil je weten?

Zoals gezegd ben ik benieuwd
waarom u hier bent.

Vogels. Alle vogels in het
Cypress-gebied zijn verdwenen.

Is dat vreemd?
- Ja, en ik kan het weten.

Ik kom daar al twaalf jaar lang
elke dag.

Een geluid jaagt daar alle vogels weg.
En dat heb ik opgenomen.

En ik mag nu eindelijk m'n zegje doen.

Spelen er stiekeme zaakjes?

Geen idee. Iedereen heeft 'n briefje
met: 'geef deze kandidaat prioriteit.'

En dat wekt bij jou argwaan omdat...

Hij doet het weer.

Nummer 42.

Heeft iemand iets gezegd
over een technische storing?

Ik begin echt de kriebels te krijgen.

Ik ben Marianne.
- Ik ben Nick en dit is Bella.

Wat een aparte sjaal.

Zij vindt 't ook. Ze behandelen je beter
als je Amerikaanse kleren draagt.

Die heb ik aan.
En het zijn jouw zaken niet.

Ik bedoelde dat ik 'm mooi vond.

Is er iets?
- Kunnen we helpen?

We zoeken...
- Het gaat ze niet aan.

We zijn hier niet thuis. Als een vreemde
hulp aanbiedt, wil hij helpen.

We zoeken m'n man.
- Mijn broer.

Velimir. Hij is schoonmaker
in het stadhuis.

Ik heb hem al een week niet gezien.

Ben je bij de politie geweest?
Natuurlijk niet.

Ze heeft 'm illegaal hierheen gehaald.
- Om van jou af te zijn.

We zullen jullie niet aangeven.
We wilden alleen weten...

of jullie zo'n papiertje hebben gehad.

Ja, precies hetzelfde.

Dank je wel.

Ga je nog vertellen wat er is?
- Geen idee. Misschien wel niks.

Dat zou ik ook denken.

Er verdwijnen nogal wat mensen.
- Hoeveel hebt u er verkocht?

Heb ik 'm als eerste in mijn wijk?

Kan mijn naam voorop?

Hij knippert niet met z'n ogen.
- Wie?

Nummer 43.
- Die ambtenaar knippert nooit.

O, dat ben ik.

Hé, ik wacht al veel langer dan jij.

Nummer 42 is nog niet terug. Als ik
niet terugkom, laat je er niemand in.

Heb jij nooit in de rij gestaan
voor je rijbewijs?

Er is hier meer aan de hand.
Neem iedereen mee naar buiten.

Wat moet ik tegen ze zeggen?

'Mijn paranoïde vriend wil
dat we later terugkomen.'

Nummer 43.

Als je schoten hoort, doe je iets.
- Ben jij gek?

Jij belt terug?
Weet je tegen wie je het hebt?

Nee, ik heet Spence.

Jij belt niet terug, ik bel terug.

Goed, maar wel een beetje vlot.

Moeten we nou denken
dat je een grote jongen bent?

Dat was een pistool.
- Hoe weet u dat?

Ik weet wel hoe zoiets klinkt.
- Wegwezen, dan.

Wat gebeurt daar?
- Het was echt geen pistool.

Ik wil naar binnen.
- Dat gaat niet.

Hierheen, agenten.

Ze hebben 'm doodgeschoten.

Goed dan: Doe open, verdomme.

Wegwezen hier.
- Kom op, hierheen.

Kom, we hebben geen tijd.

Deze kant op.

Pak 'm.

Ga hem helpen.

Ze komen eraan.

Kijk uit. Walker.

Pas op.

Hou je hoofd laag.

Kijk uit.

Bella. Zijn jullie ongedeerd?
- Ja, we hebben niks.

We hebben ze.
- Die deur houdt 't niet eeuwig.

Je bent toch gekomen.
- Ik had niks om handen.

Wat is dat?
- Geen idee. Wat denkt de beroeps?

Dan moet ik autopsie doen.
- Geen tijd. We moeten weg.

Wat is dit?
- Geen idee, maar 't zijn veel lijken.

Afschuwelijk.

Al die verdwenen mensen.
Wat doen ze met ze?

Ze bewaren ze ergens voor.

Niet allemaal.

Waarom weet niemand hier iets van?
- Velimir ligt er misschien wel bij.

Wij waren de volgenden.
- Die Ombudsman verdient 'n inspectie.

Er moet ergens een deur zijn.

Wat is dit?

Het lijkt een afvoer
voor menselijk afval.

Misschien kunnen we daarlangs.

Ja, als je hier in stukjes weg wil.

Dat is een meevaller.
Ga erin.

Meen je dat?
- We hebben niet veel keus.

Hier, moet je zien.

De meesten houden ze
en de rest vernietigen ze.

Mijn God. Velimir.

Lopen.
- Wat is dit?

Geen lucifers, het is licht ontvlambaar.
Kom, hierheen.

Het stinkt.

Deze kant op.
- Hier is het.

Zo kom je op straat. Kom op.

Voorzichtig, die putdeksel is zwaar.

We kunnen. Kom maar.

Zakken. Tegen de muur.

Gaat het?

Best. Ga maar.

Wegwezen.

Mijn hemel. Het is niet te geloven...

maar vroeger kon ik dit twintig uur
aan één stuk doen.

Ik ben in Korea geweest.
- Heb je in het leger gezeten?

Ik was er een van de eerste mariniers.
Ik heb bij Chosin Reservoir gevochten.

Was het net zo erg als daarnet?

Als 'n mensenleven niet meer telt, is 'n
schaal van slechtheid puur academisch.

Academisch? Hou nou toch op.
Dit is Korea niet.

Jij hebt toch hetzelfde gezien als ik?
Uit dat ding in dat pak kwam geel bloed.

Snappen jullie het dan niet?

We zitten midden in een complete
invasie van buitenaardse wezens.

Dit is 'CIose Encounters'
van de ergste soort.

Misschien zat er
een ontsmettingslaag in dat pak.

Laten ze ons maar doodmaken. Dan
hoef ik die beelden niet meer te zien.

Laten we bidden dat het aliens zijn
en dat dit geen mensenwerk is.

Die man heeft ermee te maken.

Hoe weet je dat?
- Van een journalist die 'n vriend zocht.

Een collega die vast ook
in die fijne kamer is beland.

We gaan naar de politie.

Die heeft ons beschoten,
en die vent is hun baas.

Niet allemaal.
- Niks politie. Ik schakel de FBI in.

Ze weten namen en mobiele nummers.
Dan kunnen ze ons lokaliseren.

Hij heeft gelijk.
Niet bellen tot we meer weten.

Ik zal jullie wat vertellen.
We zijn aangeschoten wild.

Hou je kop.

Al die mensen vermoord,
in zakken gepropt.

Ik wil iets positiefs horen.

We leven nog.

Velimir niet.

Nee, hij is nu bij God.

Er is hier geen God.
- We zullen bij elkaar moeten blijven.

Ik ben conciërge
bij het St. Benedict-opvanghuis.

Daar weten ze niks van.
Daar zijn we wel even veilig.

Dank je wel. Hoe heet je?
- Oliver.

Dank je, Oliver. Dat is een mooi aanbod.
Ik ben Marianne, dit is Walker.

Ze heeft gelijk.
Jullie gaan naar het opvanghuis.

Hoezo 'jullie'?
- Ik moet iemand waarschuwen.

We moeten iedereen waarschuwen.
Daarom moeten we bij elkaar blijven.

Ik moet dit doen. St Benedict-
opvanghuis. Ik kom zo snel mogelijk.

Oké, we zien je daar wel.
- We gaan.

Walker, wat doe jij hier?

Ik weet wat er in Kamer 86 zit.
En het is geen Ombudsman.

Kom verder. Wat is er gebeurd?

Je hebt niks over stank gezegd, Walker.

Kolere.

Draai je even om.

Dit kan pijn doen.

Misschien loop je wel gevaar.
- Hoezo?

Die journalist had gelijk.

Deze toestand is nog veel erger
dan ik ooit had kunnen denken.

Hoezo erger?

Mensen worden verwerkt,
als vleeswaren.

Weet je wel wat je zegt?

Helaas wel.

Het hele stadhuis is ervan doortrokken.
Je moet daar weg.

Je moet weg bij Korshaft.

Er loopt een tunnel.

We konden maar net ontsnappen.

Wie zijn 'we'?
Zijn ze ongedeerd?

Overal hing de geur van de dood.
Het was vreselijk.

Wie zijn die anderen?
Waar zijn ze? Dan ik ze helpen.

Ja, help ze.
- Zeg dan waar ze zijn.

Ik kan ze niet helpen als ik niet weet
waar ze zijn. Word wakker.

Heb ik iets verkeerds gezegd?

Nee, ik was zeker flauwgevallen.
- Je was compleet van de wereld.

Wil je water?
- Nee, ik moet weg.

Je komt met een spectaculair verhaal
en dan moet je weer weg.

Je was toch bezorgd om me?
- Dat is ook zo.

Maar ook om m'n vrienden,
en ik zou naar ze toe komen.

Ik ga mee.
Ik kleed me even om.

Ik ben...

het is te gevaarlijk
ik zie je later wel

Heb je deze man gezien?
- Doe zelf je werk maar.

Laat wat materiaal ophalen in de steeg
ten zuiden van 3rd Street en Rampart.

O, Miss Quinlan...

Commissaris Korshaft zocht u.
- Ik ga naar m'n kantoor.

Mr Korshaft.
- Er was gisteravond een probleem.

Ik heb het gehoord,
van professor Walker.

Weet u waar hij is?
- Nee, maar hij is niet alleen.

Er waren anderen bij. We gaan het na.
We hebben ze snel weer onder controle.

Ik wil graag meer weten
over uw contact met Walker.

Er is niks te vertellen. Ik wou via hem
bij de anderen komen, maar helaas.

Wilt u me nog iets vertellen?

Ik ben bijna zover dat ik de eerste
Segway-dealer in de staat word.

En moet je me nou zien.
Ik zit vast...

bij de daklozen.
We doen gewoon alsof alles goed komt.

Bedenk liever wat we doen
als Walker niet komt.

Ja, overleven kan niet
zonder archeoloog.

Wat sta je te kijken?

Jullie doen zeker mee
aan zo'n reality-tv-programma.

Hou je er maar buiten, Casey.
Het is niet best.

Niet best? In vergelijking waarmee?

We kunnen hier niet blijven afwachten.

Hij heeft gelijk.
We moeten bellen, de FBI of zo.

Zou één telefoontje kwaad kunnen?

Waarom ook niet?
- Dat bedoel ik. Bellen die hap.

De politie is de vijand.
Is de FBI dan te vertrouwen?

We moeten toch iemand vertrouwen.

We hebben 't niet over straatagentjes,
maar over de FBI.

Als die niet te vertrouwen zijn,
kunnen we 't schudden.

We moeten kiezen,
en het kan altijd fout uitpakken.

Centrale. Kan ik u helpen?
- Mag ik de FBI?

Dit is nummer 555-9000. Voor alle
informatie, kies 1 en een sterretje.

Met het stadhuis.

Ik werd doorgeschakeld
naar het stadhuis.

Ik voel me ineens heel nietig.

Het is nog erger dan we dachten.

Als Roth gelijk heeft,
is Phillips de sleutel.

Het is een doofpotaffaire.
Naar Amerikaans gebruik.

Zeg, als je mijn land gaat afkraken...
- Rustig.

We hebben al genoeg problemen
zonder jullie machogedrag.

Ga door, Walker.

Roths vriend verloor Phillips
uit het oog bij het militair hospitaal.

Zat hij in het leger?
- Ruimtevaart.

Op zijn laatste missie was de assistent
van de burgemeester mee. Liz Quinlan.

Weet zij niet waar hij is?
- Zij weet niet meer dan Roth.

Hij is tien maanden terug
uit het ziekenhuis weggehaald.

Hoe moeten we 'm dan vinden?
- We kunnen 'm googlen.

Grapje?

Ik ben systeemanalist bij de Servische
overheid geweest. Ik kan goed zoeken.

Ze kunnen elk moment opduiken.

De politie en misschien de halve stad
zoekt ons. We moeten je online krijgen.

Er zit een internetcafé
een paar straten verderop.

Kunnen we met jouw busje?
- Ik rij.

Hou je haaks.
We komen zo snel mogelijk terug.

Wat moeten wij intussen doen?

Een zinvol gesprek voeren?

Met deze man?

Klaar?
- Korshaft is knap woest.

Ik snap 't niet. Sinds wanneer is hij de
baas? Thuis hebben we dezelfde status.

Waarom doet hij dan
alsof hij onze meerdere is?

We gaan elke dag meer op hen lijken.
- Op hen?

Zoals die dingen die we aanhebben.

Zo waren we thuis niet.
Al die rancune.

Project Aarde lijkt tegen te vallen. De
baten wegen niet op tegen de kosten.

Wie zijn die mensen?
- Nog onbekend.

En deze?
- Doodgeschoten.

Dat zal inslaan. We mogen
in het openbaar geen mensen doden.

In dit tempo kan ik niet bijhouden
wie komt of wie gaat.

Zolang ze er maar uit gaan
als onze soortgenoten.

Het is niet fraai beneden.

Vier werkers zijn dood en bovendien
hebben ze het proces gezien.

Niet allemaal.
- We zullen dit bekend moeten maken.

Wie is het?
- Een aannemertje. Wat geeft 't?

Dump hem ergens met een wapen
en zeg dat hij was doorgedraaid.

Slikt de pers dat?
- De pers slikt wat wij ze geven.

Z'n vrouw maakt al stampij.

Hou haar voorlopig stil.
Later verdwijnt ze, net als de rest.

Wie is de rest? Hoe zijn ze ontsnapt?

Via een onbewaakte put
aan de overkant.

Ze zal wel enige uitleg willen.
- O ja?

Ze had zelf een van hen
hierheen gestuurd.

Ze hebben in elk geval
het proces kunnen zien.

Vertel eens hoe zoiets zonder
jullie medeweten kan plaatsvinden?

Bij een lagere werkdruk
was het netter gegaan.

Maar bij zo'n moordend tempo
zijn fouten onvermijdelijk.

Dat is niet waar.
Het gebeurt ook niet weer.

De zaak moet snel weer draaien.
- Ze weten nu wel dat 't ernst is.

Dat is juist het probleem.

Dat kunnen we niet hebben.
Kom mee.

Wacht hier maar. Het is om de hoek.

Blijf dicht bij me.

Ze zijn hierlangs gegaan. Laat de koker
van top tot teen ontsmetten.

Ik ben bang dat ze mij de schuld geeft.

Ze kan op dit moment
niemand iets verwijten.

Ben je niet wijs? Ze is de koningin.
Ze kan iedereen pakken, ook jou.

Ze begon als koningin, maar
ze gedraagt zich niet echt koninklijk.

Hoezo?
- Je hebt Cruikshank gehoord.

Een van de betrokkenen
had zij hierheen gestuurd: Walker.

We sturen allemaal mensen hierheen.
- Maar die ontsnappen meestal niet.

Om daarna contact op te nemen.

Ze zei dat ze via hem de anderen wilde
achterhalen, maar dat betwijfel ik.

De ruimtevaartorganisatie zwijgt
over de toestand van William Phillips...

gezagvoerder op de laatste
Pericles-missie.

Pericles was een joint-venture tussen
de ruimtevaart en het bedrijfsleven.

Missie 505 werd bemand
door Phillips, luitenant Quinlan...

kapitein Lucien Navaux
en drie particuliere aannemers.

Zoek eens een foto.

Opschieten, het wemelt van de politie.

Kijk eens aan.

Het halve stadhuis was mee.

Liz, de politiecommissaris,
en de stadsontwerper.

Die vent heeft me
naar Kamer 86 gestuurd.

Van hen is bekend waar ze zijn, maar
niet van Phillips en hem. Zoek eens.

Ik dacht al dat haar menselijke kant
de overhand kreeg bij die archeoloog.

Ik heb 'm gewoon doorgestuurd
voor verwerking.

Maar dat is dus niet gebeurd.
- En aan wiens onkunde is dat te wijten?

Misschien was dat doorsturen
onverstandig.

Trekt u mijn gezag in twijfel?

Dat dacht ik ook al niet.

Ik verwacht dat u de voortgang
van dit programma waarborgt.

Aan de slag.

Hoeveel waren het er?
- Minstens zes.

Moet ik nog zeggen hoe cruciaal
het is dat alles volgens plan verloopt?

Dat beseffen we.
- Het hele korps is gemobiliseerd.

De jongen zijn uitgekomen.
We moeten drastisch uitbreiden.

Dat werd tijd. De verdwijningen beginnen
her en der aandacht te trekken.

De volgende fase moet snel verlopen.
Moet er 'n nieuwe generatie eieren bij?

Er zijn nauwelijks genoeg lichamen
voor dit legsel.

Of probeert u soms
op een paring aan te sturen?

Na vanavond is het hele legsel
uitgekomen.

Gezien de onkunde die ik waarneem,
kan ik beter met een mens paren.

Start de auto.
- Hebbes.

Hier staat dat hij ging werken bij de
Veteranenorganisatie in Washington.

Werkt hij daar nog?

Nee, sinds een half jaar is hij hoofd
van 't Colonial-ziekenhuis.

Het adres, snel.

Naar het opvanghuis?
- Het stadhuis. Ik moet naar Liz.

De burgemeester en de commissaris
waren bij de missie.

Phillips is sindsdien
opgenomen geweest.

Misschien heeft hij 'n ziekte opgelopen
die de overheid wil verdoezelen.

Misschien? Zou die Liz Quinlan van jou
er niet bij betrokken kunnen zijn?

Heeft er niemand honger?
Eten jullie nooit?

Nee? Ben ik de enige?

We hebben niks
om ons mee te verdedigen.

Dat is niet helemaal waar.

Na de slag bij Chosin zijn we
naar Hungnam geëvacueerd.

Toen ik uit het landingsvaartuig kwam,
werd ik geraakt door een sluipschutter.

De kogel ketste af,
dus dit ding heeft m'n leven gered.

Ik weet niet of hij nog op scherp staat.

Met alle respect voor je souvenir,
Oliver, maar ik heb liever een pistool.

Dan halen we er een.
Nee, we halen er een heel stel.

En hoe gaan we dat aanpakken?
- In Amerika verkopen ze die overal.

Wie gaat er mee?
Ik trakteer.

We gaan.

Zet me maar af.
- Hier?

Ik weet een ingang via het park.
Heb je een overall?

Als ik over een half uur niet terug ben,
gaan jullie terug.

Op beestjesjacht?
- Iemand moet het doen.

Veel plezier.

Wat heb je?
- Halfautomatisch?

Niet midden op straat.
- Geef mij maar een oude legercolt.45.

Heel fijn.

Ze heeft ons hiervoor toch al afgekamd?
- Zal ik je bij haar afmelden?

Hij is al tien minuten weg.

Zou het wel goed gaan?

Ben je bang? Ik ook.

Tien minuten was genoeg
na het bombardement.

Om met ons hele hebben en houden
uit Belgrado te vertrekken.

Ik mis hem zo erg.

Ons flatje was verwoest,
dus woonden we in een schuiIkelder.

Toen de grens openging, gingen we weg.
- Dat is vast een nare herinnering.

Niet alles.

Het klinkt nu misschien gek...

maar na de bombardementen
hebben we elkaar cadeautjes gegeven.

Ik had een kasjmieren muts
voor hem gebreid...

en ik kreeg van hem deze zijden sjaal.

Hij is prachtig. Hij viel me
meteen op toen ik je zag.

Hij was vast een geweldige man.

Hij is een geweldige man.

Wat moeten we zonder het voedsel...

dat we al goed weten te kweken en
waarbuiten we niet kunnen bestaan?

Daarom neem ik geen genoegen
meer met falend handelen.

Falen is een nederlaag.

Erger nog: falen is menselijk.

Is die troep in Kamer 86 al opgeruimd?

Is het weer operationeel?

Binnenkort.

En de andere units?
- Vanmiddag.

Je vindt jezelf heel wat, hè Korshaft?

En waarom ben ik niet onmiddellijk
ingelicht over dat debacle in Kamer 86?

We wilden je niet storen.

We matigen ons niets aan.
- Toch is dat gebeurd.

Je matigde je aan dat je het beter wist
dan ik, dat je slimmer was.

En nu spreek je me nog tegen ook.

Over een paar uur hebben we genoeg
jongen om de planeet over te nemen.

Belangrijk werk, nietwaar?

Maar toen een groep gewapende
mensen aan jullie oog ontsnapte...

besloten jullie dat voor je te houden.

En als ik nu zeg dat een van die mensen
bij mij voor de deur stond?

Pardon?

Prikkelt dit je?

Ga je niet staan
als je tegen me spreekt?

Vergeet je je manieren, Cruikshank?
En het protocol? Sta op.

Ik zei nog: Falen...

is geen optie.

Ruim die troep op. En jij: Zorg dat
die andere units operationeel zijn.

Wat denk je? Gaan we naar binnen?
- We geven 'm nog een paar minuten.

Liz, alles is goed met je.
- Ja. Wat is dat voor pak?

Wat doe je hier?
- Ik leg 't nog wel uit. Ik wou je halen.

Je bent zo gespannen.

Waar was je ineens?
We zouden 't samen doen.

Ik schreef toch
dat het te gevaarlijk was?

We gaan naar m'n kantoor.
Volgens mij heb je gelijk over Korshaft.

Toch denk ik dat jij en je vrienden
veiliger zijn bij mij.

Korshaft. Als hij ons samen ziet,
komen we in Kamer 86.

Ik smeer 'm. Jij loost hem
en dan kom je me halen.

Korshaft, dat is hem.
- Jullie, mee.

Aan de kant.

Alles is hermetisch afgesloten. Niemand
kan erin of eruit. We krijgen hem wel.

Begrijp je wel hoe belangrijk dit is?
Hij weet alles.

Wat gaan we vertellen?

Een gewapende man die op Walker lijkt
is in een overall in het gebouw gezien.

Is hij gewapend?
- Weet ik niet.

Er was al 'n opsporingsbevel uitgegeven,
dus iedereen is alert.

Hoe is hij langs je topteam gekomen?

Dat weet ik niet. Maar ik vind 'm wel.
- Nou en of.

Er is een bewusteloze agent gevonden
in het trappenhuis.

Wanneer?
- Net.

Dus hij is nog binnen.
- Er is nog iets.

En dat is?

Hij was z'n uniform kwijt.

Laat onze mensen ook controleren.
Breng hem naar mijn kantoor.

Zorg dat je 'm vindt.

Je hoort het.
Zorg dat hij gevonden wordt.

We zijn ontdekt. Wegwezen.

Rijden.

Het is echt zo.
Liz Quinlan zit achter dit alles.

Er gebeuren onwaarschijnlijke dingen.

Ze had het over een broedsel.
Als dat uitkomt, gaat de aarde eraan.

Ik probeer wakker te worden.
- Bij insecten kan 't flink oplopen.

Hoe hoog?
- Eindeloos.

We moeten naar Phillips.
- En de anderen?

Geen tijd. Waar is die kliniek?
- Hier.

Oké, ik heb 'm.

Je hebt 'm laten ontsnappen.
- We geven niet op.

Hij is door een put binnengekomen.
- Nog een lek.

Er is ook goed nieuws.

We weten nu wie er betrokken waren
bij het incident in Kamer 86.

Ze komen vanzelf wel bovendrijven.

Het voortbestaan van onze beschaving
rust op mijn schouders. Alleen dat telt.

Vanavond wordt dat veiliggesteld.

Zonder verdere onrust?
- Dat beloof ik.

Ik heb nog steeds honger.

Als we met eten terugkomen,
zijn we... helden.

Wou je boodschappen gaan doen
met een zak vol pistolen?

Niemand ziet ze toch?

Ik lust wel een broodje kaas.
Trakteer jij?

Je laat het wel breed hangen, hè?
Goed dan.

Wil je nog bij de buitenlandse
producten kijken?

Wat eten jullie? Gestold geitenbloed?
- Dat is vast gezonder dan die zooi hier.

Ben je zo'n gezondheidsfreak?

Dat organische gedoe
is pure oplichterij.

Ze vragen twee keer zoveel omdat
een langharig type het heeft geteeld.

Is dit een grap of zo?

Er geldt een wachttijd voor vuurwapens.

Wat is er dan?
- Hebben we al die moeite gedaan...

voor een paar messen?
- Machetes.

Wou je ze doodsnoeien?
- Het zijn geen gewone messen.

Het zijn machetes.
- Je kon hier toch overal wapens krijgen?

Oké, als hij hier is,
wordt hij zwaar bewaakt.

Hoe komen we daarlangs?
- Geen idee.

Rook.
- Net als bij bijen, bedoel je?

Ik snap het niet.
- Bijen raken in trance door rook.

Imkers doen het ook.
- Daar heb ik wel foto's van gezien.

Het is te proberen.

Zijn die voor bijen?
- Nee, maar het lukt er wel mee.

Pak een oranje overall.
Hier.

En pak m'n tas even.

We moeten wegwezen.
Er is politie.

Stuur assistentie. Drie mannen
naar het zuiden op 22nd.

Dag, agent.
Hebt u het telefoontje gehad?

Welk telefoontje?
- We komen kakkerlakken bespuiten.

Primary Pest Control.
- We zijn inderdaad gebeld.

Kom maar binnen
en ga maar bij die muur staan.

Je hebt gelijk.
- Loop maar.

Biologisch gevaar.
Dat hing ook in Kamer 86.

Dat is 'm.

Doet dit je ergens aan denken?

Commandant Phillips?

Commandant, we komen u helpen.
- Pak 'm nou beet.

Hij is getraumatiseerd.
- Wij ook.

Ik ga mee.
Laat maar los. Kom mee.

Rook. Heel slim.

Vertrouwt u ons?
- Mannetjes weerspreken vrouwtjes niet.

En jullie knipperen.
Zijn jullie commando's?

Ik heb weinig bewogen.
Schrijf dit maar op:

Ze komen uit de buurt
van de Paardenkopnevel.

Ze hebben te weinig compost
om hun voedsel te verbouwen.

Hier hebben ze een alternatief
gevonden. Hier zien ze hun toekomst.

Wat is compost?
- We volgen het niet.

Ik weet niet goed waar ik ben.
- Het is goed. We zijn vrienden.

M'n sociale vaardigheden
zijn wat weggezakt.

Zijn jullie geen buitenaardse insecten?
- Nee, hoor.

Ik wist niet dat het leger
gevoel voor ironie had.

Maar ja, ik wist ook niet
dat alien-insecten bij McDonald's aten.

Van welke eenheid zijn jullie?

Geen enkele eenheid. We zijn burgers.
- Oké, van de FBI? Of de NSA?

Zeg het maar, ik weet alles al.
Wat zijn jullie?

Archeoloog.
- Systeemanalist.

Dit is mijn echte werk.

Met hoeveel zijn jullie?
- Wij drieën, en nog drie.

En het leger dan? En de politie?
- Zij zijn de politie.

Schakel dan de mariniers in.
Of die lui met die boten.

De marine? En wat zeggen we dan?
- Dat we bezet worden.

Dat ontwikkelde wezens met...
- We weten niet wie er te vertrouwen is.

Omhullen, zo noemden ze dat.

Dat heb ik gezien op de terugweg van
de Pericles-missie. Mijn bemanning...

Ze werden schreeuwend afgevoerd...

en kregen die dingen met geweld
in hun mond gepropt.

Waren het een soort larven?
- Ja, larven. Heel groot...

Witte. Ze pasten niet in hun mond.
Ze moesten ze openbreken.

Bij mij niet. Ik weet niet waarom.

Ze doen alsof ik kryptoniet ben.

Wat doen we nu?
- We hoopten dat u dat wist.

Wat is er met uw vingers gebeurd?
- O, een manicure.

Ze experimenteerden met me. Ze waren
vooral dol op m'n nagels en m'n haar.

Waarom doen ze zoiets?

Ik weet het niet. Ze waren bang voor
me.

Het deed wel verdomde zeer.

Weet u nog iets
waar we misschien iets aan hebben?

Is hier ook water?

Ik weet dat ze ons in de gaten hielden
toen we op de maan waren.

Ze hebben onze taal daar geleerd.

Komen ze van de maan?
Meent u dat?

Nee, uit de Kattenoognevel, zoals ik
zei. De maan is een tussenstation.

De rest wacht daar op een teken.
- En als ze dat krijgen?

Dat teken waar ze op wachten,
op de maan.

Daar weet ik niks van.
Ze wachten op het broedsel, hier.

En wat is dat broedsel?
- Dat is de volgende generatie.

Mannetjes weerspreken vrouwtjes niet?
- De vrouwtjes zijn de baas.

Ze worden nooit tegengesproken.
Er heerst een strakke... Hiërarchie, ja.

Er zijn hogere mannetjes die op haar
gericht zijn, maar ze mogen elkaar niet.

Korshaft, Cruikshank, Dalton.

Mijn bemanning?
- Ja, die zitten in het stadhuis.

Bij sociale insecten heb je een koningin
met een aantal mannetjes eromheen...

die de status hebben
om met haar te paren.

En Miss Quinlan is de koningin.

Misschien vechten die kerels om haar.
- We moeten ze uitschakelen.

Dat is lastig, want als je er
één pakt, pak je ze...

Allemaal?
- Precies.

Al die...
- Werkers?

De darren zijn gericht
op haar leiding.

Als de koningin zegt:
'Haat hem,' dan haten ze hem.

Iedereen zet zich in voor het algemeen

Jouw ideale wereld.
- Elk systeem kent uitwassen.

U zei net iets over hun voedsel.

Welk voedsel?
- Daar kwamen ze voor.

Hoe heet jij?
- Bella.

Nee, ik zei dat ze het ergens
in moesten laten groeien.

Voedsel, mest, wat maakt het uit?
- Het maakt wel iets uit.

Ik ben even de draad kwijt.

Al die proeven...

De chemische huishouding
in m'n hersenen...

Ik weet niet wat ik weet.

Maar ik weet wel
dat ik in White Plains ben geboren.

En ik ken het wonderteam van de Mets
uit 1965 nog. Ik noem ze zo op.

Ik herinner me de maan nog.

Heel levendig.

Ik wou altijd al restaurant zijn...
Ik bedoel: astronaut.

Wat zei ik nou?

Denkt u dat ik gek ben?

Misschien wel. Maar het zou gek zijn
als u niet gek was.

Waar waren jullie?
- We hebben eten en wapens gehaald.

We hadden wel
een probleem in de winkel.

Maar Nick heeft het opgelost.

Het zit wel goed,
anders hadden ze ons nu wel gevonden.

Laat eens zien wat je hebt.

Grapje, zeker?

Wou je ze met messen te lijf gaan?
- Er is nog een pistool en een stungun.

Dit is Phillips.
- Commandant William Phillips. En jullie?

Ik ben Spence, en dit zijn
mijn kameraden Oliver en Nick.

Sorry hoor, maar jullie materieel lijkt
me beter geschikt voor struikgewas.

Dat klinkt weinig vertrouwenwekkend,
maar ik overdrijf echt niet.

Het gevaar dat van deze wezens uitgaat
is nauwelijks te overschatten.

Nou, als ze op gewone insecten lijken,
moeten we gewoon de koningin doden.

En dan?
- Dan raken alle werkers stuurloos.

Zonder leider doen ze niets.
Dan verdwijnt hun collectief bewustzijn.

Klopt dat?

Geen idee. Ik ben maar een astronaut.

Daar gaan we dan.

Geef mij er een.

Naar buiten. Snel.

Ze rijden in een wit busje.

Uitstappen.

Heb ik te hard gereden?

We zijn ze kwijt.

Redt hij zich wel?
- Het is een ouwe taaie.

Waarheen nu, onverschrokken leider?

We rijden naar het eindpunt
en proberen de stad uit te komen.

En in een gat wachten op het einde?
- Misschien kunnen we waarschuwen.

Dit is waanzin. Jullie zijn gestoord.

Gestoord, of goed geïnformeerd.
- De unit Trots en Goed Geïnformeerd.

Een tijdje in het leger
had je geen kwaad gedaan.

Amanda zei: 'Ik werd eerst verliefd
op de militair in mij en toen op de man.

Maar als het te druk wordt,
moet de militair weg.'

Was Amanda je vrouw?

Ze was vrijdag twee jaar dood.
Ik heb veel moeite met het afscheid.

Ik kon thuis niet meer wonen.
Te veel herinneringen aan haar.

Ik heb 't weggedaan en ben
in het opvanghuis gaan werken.

Het mes sneed aan twee kanten. Die
gasten steunen mij net zoals ik hen.

Ik had m'n grote liefde nooit ontmoet
zonder het leger. Denk daar 's over na.

Walker, heb jij in het leger gezeten?
- Ik ben niet zo'n gezelligheidsmens.

Dat vindt je vriendin vast leuk.
- Ik heb geen vriendin. Geen tijd.

En nu zit de einzelgänger in de bus
met nieuwe vrienden, naast een meisje.

Zie jij dit als een avondje uit?

Ja, je laat me de leukste plekjes zien.

Pardon, waarom keren we hier om?

U rijdt verkeerd.
We moeten over Hempstead.

Hé, jij daar.

Achter je.

Jij kan er wat van.

Wegwezen.

Kom op, rijden.

Doe de deur dicht.

Mijn God, Velimir.

Je leeft nog.

Nick, Bella.
- Ik pak 'm.

Rijden.

Waarom zijn ze zo
in mij geïnteresseerd?

Misschien ben je wel kryptoniet voor ze.
- Biopakken, experimenten.

Waarom maakten ze me niet dood?
- Omdat je als vaccin meer waard bent.

Ze krijgen Nick niet. Dan doen ze
met hem hetzelfde als met Velimir.

Dat gebeurt niet. We moeten
dat broedsel zien te vernietigen.

Het is regelrechte zelfmoord
om die tunnel in te gaan.

Dat zou goed kunnen.

Ik ben verkoper.

Meer niet, dat geef ik toe.
Ik ben geen militair.

En ik heb laten zien
dat ik geen held ben.

Ik ben geen held.

Jullie willen misschien
net zo eindigen als Nick...

maar ik hou het voor gezien.

Er zit wat in.

Wie ook weg wil, moet het maar zeggen.
Het is geen schande.

Ik zou wel met 'm mee willen.
- Ik ook.

En jij, stoere meid?

Dat stoere valt wel mee.
Koppig, misschien.

Nog te koppig
om m'n eigen hachje te redden.

Koppig én stoer.

Mag ik er nu uit?

Ja, natuurlijk. Komt u maar.

Probeer te vergeten
wat u hier gezien hebt.

Wat zie je?
- De volgende generatie.

Fout. Dat is de enige overlevingskans
voor onze soort.

We komen mensen tekort.
- Haal er meer.

Dat is niet eenvoudig.

Zoals ik zei, beginnen
die verdwijningen argwaan te wekken.

Bovendien zijn verzamelpunten...

zoals de balie voor verkeersboetes
in het weekend dicht.

Wie heeft daar een vijfdaagse werkweek
ingevoerd? Gooi ze vandaag nog open.

Hoe stelt u zich dat voor?

Kondig een generaal
parkeerbonnen-pardon af.

Ik zal het overwegen.

Het groepje is ingesloten in 'n bus.
- Zijn ze dood?

Daar ziet het niet naar uit.
- Waarnaar dan wel?

Ze zijn ontsnapt,
maar we hopen ze snel te grijpen.

Hoop is een woord dat mij weinig hoop
verschaft. Integendeel, juist.

En jij, Korshaft?

Heb jij veel vertrouwen in hoop?

Ik weet niet wat u bedoelt.
- Natuurlijk niet.

Dat is het juist. Je weet niet eens
hoe erg je je soort teleurstelt.

Dalton, misschien kun je
als nieuwe politiecommissaris...

een parkeerbonnen-pardon afkondigen.
- Zeker.

Alle lichamen zijn van onze soort,
op één na.

Ik moet zeggen dat Walker
mij zelfs begint te verbazen.

Deze heb ik in een steegje gevonden.
- Zet 'm neer.

Ben je bang?

Walker heeft vast
allerlei leugens over mij verteld.

Vast wel.

Zeg het maar, Spencer.
Ik wil weten wat hij heeft gezegd.

Hij zei dat je...

iemand had vermoord.
- O ja? Heeft hij ook gezegd hoe?

Vertel eens.

Hoe dan?

Met een klauw, dwars door z'n borst.

Kijk me eens aan. Vooruit.

Klinkt dat plausibel?

Waarom zou hij nou
zo'n mal verhaal verzinnen?

Denk je nou echt dat dit tere handje...

dwars door de borst van een man
kan steken?

Dat kan niet.

Je vergist je.

En het enige wat mij ervan weerhoudt
om mijn hand door je hart te duwen...

is de wetenschap dat jij mij gaat
vertellen waar Walker heen is.

Ja, toch?
- Maak me niet dood. Ik ben niks.

Ik wil alleen terug naar m'n simpele
bestaan. Ik wil niet dood.

Dat hoeft ook niet,
als je vertelt waar ze zijn.

Ze zijn naar de tunnel,
om te proberen jullie tegen te houden.

Goed zo. Dat was heel verstandig.

Zorg verder voor onze vriend.
Bedankt voor de medewerking.

Oké, hier is het.
De doorlaat van Conner Creek.

Ik snap niet waarom dit niet afgesloten
is. Ze zijn altijd heel secuur.

Misschien maken ze zich
niet druk om ons.

Jullie kunnen nu nog
Spence's voorbeeld volgen.

Ik ga nu niet weg.
- We moeten bij elkaar blijven.

Na die bus ga ik met jullie door de hel.
- De hel lijkt me wel wat.

We doen dus allemaal mee. We maken
de koningin dood en dan de korf.

Als we de kans krijgen.

Ben je bereid om haar dood te maken?

Reken maar.

We hebben een stengun en een
machete. Geen overweldigend arsenaal.

Ik heb deze nog.
- Die is leeg.

Hij zit vast. Er zitten nog drie kogels
in. En ik heb deze knaap nog.

Ik ga voorop. Ik denk dat ik
de meeste gevechtservaring heb.

Telt ontvoering en marteling
door aliens dan niet mee?

Dan gaan we. We hebben 'n soort plan,
maar weet iemand nog iets beters?

We gaan eropaf.

Het zijn ook maar insecten
van mensenvlees- en bloed.

O, die stank is niet te harden.

Vooral niet nu ik weet wat het is.
- Wat dan?

Ontbindend menselijk weefsel
dat voor de kweek wordt gebruikt.

Kweek waarvan?
- Een soort schimmel.

Ze hadden het over voedselbronnen.
- Fijne keuken, hè?

Ik moest 't een keer eten.
- Dat spul is ontvlambaar.

Dan heb je niks aan maagzuurremmers.

Gaat deze route naar het broedsel?
- Het is de enige die ik nog niet ken.

Wacht eens.

Hoor je dat geluid?
Dat hoorde ik ook in het bos.

Daar zijn de vogels voor gevlucht.
- Gelukkig horen jullie het ook.

We komen duidelijk ergens.

Zo zien ze er dus echt uit.

Zonder omhulsel.

Lang en gemotiveerd.

Zonnewende voor de aliens.
Een oogstfeest.

Dat is genoeg voor een flink aantal.

Net reuzen-mantodae.
Bidsprinkhanen.

Stel je voor dat zij de boel beheersten.
- Liever niet.

Er zit geen goedaardige vezel
in die lijven.

Dat groeide er dus
binnen in die arme mensen.

En straks bij iedereen als we niks doen.

Kijk dan.
- We kijken waar dat spoor heen leidt.

Doe dat als je ze
allemaal hier wil hebben.

Klaar?

Nu komen we in de eregalerij
van de ongediertebestrijders.

Wat is dat?
- Dat was van een collega van me.

Wat zie je, Walker?

Niks.
Dat hoeven we geen van allen te zien.

Ik kan jullie wel vertellen
dat het broedsel uitkomt.

Dat beeld vergeet je niet snel, zeker?

En nu?
- Ik weet het niet.

We maken groepjes.

We komen over vijf minuten terug.

Als dit fout afloopt, vind ik je
nog steeds een enorme zak.

Daar ben ik trots op.
- Het was niet als compliment bedoeld.

Dat weet ik, maar ik heb het
niet zo op mensen.

Is dat iets om na te streven?

Ik bestudeer de oude culturen en ik merk
dat we sindsdien niets hebben geleerd.

We maken elkaar nog steeds af
uit angst, woede en om religie.

Ik heb geen hoge pet op van mensen.
- Ook niet van ons?

Oliver, Bella en Phillips
mag ik inmiddels wel. En jij...

daar is de jury nog niet uit.

Wat is dit?
- Een metroknooppunt uit de jaren '20.

Het is nooit in gebruik genomen.
Ik bekijk oude kaarten voor de lol.

Ik wist wel dat je m'n baby's kwam
bekijken. Wat vind je ervan?

Lijken ze niet sprekend op mij?

Zoals ik in het echt ben, dan.

Die korven bepalen de toekomst
van twee soorten.

Van jullie ras en dat van mij,
onlosmakelijk met elkaar verbonden.

De ene toekomst ziet er nu
vrij rooskleurig uit...

de andere helaas voor jullie niet.

Maar dat hoort bij overleven. Het
natuurlijk getij van het universum.

Zoals jullie dat bepalen.
- Wij zijn nu aan de beurt.

De laatste jaren zijn onze nakomelingen
door voedselgebrek dood geboren.

Wij hebben ook onze bronnen
laten uitputten...

maar nu het tij is gekeerd,
maken we die fout niet nog eens.

Jullie blijven bestaan,
want we hebben jullie nodig.

Gelukkig planten jullie je goed voort.
Een steeds hernieuwbare hulpbron.

Dat zullen we nog weleens zien.

Je stelt me teleur, Walker.
Je had toch alleen oog voor mij?

Pas op, hij is grillig.
- Vlei jezelf maar niet.

Hoeft niet. Daar heb ik anderen voor.

Ben je bang, Bella?
- Ik ben nog nooit zo bang geweest.

Ik ook niet.

Maar ik ben er beter aan toe
dan gisteren.

Gok ik.

Zodra je binnenkwam
heb ik m'n leger ingeseind.

Zie ze maar als een wifi-netwerk dat in
contact staat met een hoofdcomputer: ik.

Mijn opdracht aan hen luidt: Verdedig
de kraamkamer en dood de indringers.

Niet dat ik ze nodig heb.
Ik had je gisteravond kunnen afmaken.

Maar je fascineert me.
En je bent een behoorlijk leidertje.

Moet je kijken.

Maar ik zou nooit toestaan
dat jullie hier een stokje voor staken.

Zeg eens, hebben jullie ooit gedacht
dat jullie kans maakten?

Die momenten zijn er wel geweest.
- Triest.

Dit proces zou ik zelf
niet eens kunnen tegenhouden.

De ironie wil, en dat kan jij wel
waarderen als 'wetenschapper'...

dat hoog ontwikkelde levensvormen
zoals jullie...

eigenlijk het resultaat zijn
van de-evolutie.

Juist, dus insecten zijn het superras.

Het is universeel bekend dat de Aarde
ergens de verkeerde weg is ingeslagen.

Voor ons zijn mensen
alleen maar een bron van keratine...

een belangrijk voedselbestanddeel.
Dan blijven onze schilden hard.

In de naam van alles wat je heilig is,
smeek ik je: Hou ze tegen.

Het enige wat ons heilig is,
is onze samenleving.

Was je maar bij de ingang gebleven, hè?
- Iemand moet op jullie passen.

Ik zeul dit ding al veel te lang mee.

Laat eens zien.

Antiek modelletje.
- Wat doe je? Waar gaat hij heen?

Het spijt me dat je dood moet. Het was
boeiend, maar ik moet naar m'n baby's.

Hallo, Liz.

Dit is een granaat, een explosief.

Heel effectief. Je kent ze wel.

We hadden toch een plan.
- Dit hoeft niet.

Ik ben nooit eerder het geheime wapen
geweest. Dat ben ik, en zij weet 't.

Het is nu wel duidelijk
hoe dodelijk ik voor ze ben.

Hoe moet je me nou afmaken zonder
mijn kostbare bloed te verspillen?

Dit is een typisch geval van een
padstelling. Een insectenstelling?

Een bidsprinkhaanstelling?

De Mets van '69.

De Mets van 1969.

Het was me een genoegen.
Ga weg.

Er zijn al te veel doden gevallen.
- We vechten ons naar buiten.

Rennen, niet lopen.
- We moeten hem achterlaten.

Rennen, niet lopen.

Haal het niet in je kop.

Als er ook nog maar...

een greintje Liz in je zit:
Ik viel wel op je.

Je weet dat ik niet graag
dingen doodmaak, ook jou niet.

Maar het gaat me te ver als
mijn hele soort dreigt te veranderen...

in een veld knolrapen.

Hopelijk stuur je nu
een bericht naar huis.

Guzman, Seaver, Clandenon,
Agee, Shamsky, Roady.

Hoe oud is dit ding?

Rennen.

Lopen.

Kom op, Oliver.

Dat schudt de politiek wel even op.

Commandant Phillips was een held.
- Medal of Honor, absoluut.

Zou hij 'm krijgen?
- Vast niet. Herinner je je Roswell nog?

Zou dit het einde zijn van hen?
Van haar?

Ze zullen nog wel een tijdje
wat werkers tegenkomen...

maar dat gemeentecontract
heb je binnen.

Ik kap met ongediertebestrijding.
Ik ga wel greppels graven.

Het was me een eer, maar ze hebben
me nodig in het opvanghuis.

Ik ga er ook vandoor.
- Ik breng je wel thuis.

Dat lijkt me fijn.

Bel als er iets is.
Ik sta in het telefoonboek.

En ik ken iemand
bij de immigratiedienst.

Dat wordt een hele klus.
- De achterblijvers opvegen?

De boel in de doofpot stoppen.
Maar daar hebben we de overheid voor.

Daar zijn ze goed in.

Hebben jullie honger?

Ga mee naar mijn huis,
dan maak ik wat gibanica klaar.

Kom mee.
- Klinkt goed.

Geldt dit als 'n avondje uit?
- Je kan te ver gaan.

Rip en bewerking door leden