All language subtitles for entrevista

A entrevista

de Harun Farocki

Boa tarde.

- Ve�o polo posto de aprendiz.

- Pode esperar un par de minutos?
- Podo, claro.

- Boa tarde, ch�mome Klinger.
- Se�ora Klinger.

- � vostede a se�ora Kleber?
- Son. Ti�amos unha cita.

- Sente, se�ora Kleber.
-Obrigada.

Custoulle atopar as oficinas?

- Vamos volver tentar.
- A seguinte v�tima, por favor.

Ve�a.

Ola, por favor, colla asento.

Si, se�ora Maas.

Vai unha calor infernal.
Que detalle da s�a parte vir.

Seguro que preferir�a
ter ido � piscina.

Tivo unha boa viaxe?

Como entrar � importante, a xente d�se de conta.

Como abres e pechas a porta,
como reaccionas ao sa�do.

Adi�ntaste
estendendo a man

ou agardas a ver que fan.

A xente non sempre d� a man.

Todo importa.

Cando entras nun cuarto,

a primeira impresi�n
pode ser decisiva.

E hai que fixarse moi detidamente
en como toma a iniciativa.

Por exemplo,
temos aqu� unha cadeira.

E suponse que ela
ten que sentar na cadeira, claro.

Mais cando sento na cadeira?

Ai, iso non o sei!

Nun sitio onde son un estra�o,
cando chego a un cuarto

en que momento
sento na cadeira?

Cando din
"sente, por favor".

Debemos dicirlle que sente?

Debemos, pero non axi�a.
De primeiras, deixade

que fique de p�,
quizais un segundo.

Agora preciso algu�n
que saia e a faga entrar.

Por favor, falade de vostede
en todo momento,

ela far� o mesmo.

As� ides mostrar algo
de respecto mutuo.

Fac�deo tan realista
como for pos�bel.

Est� ben, m�is nada.
Este � o primeiro exercicio deste tipo

Vamos analizalo e se cadra
a seguinte vez aprendamos m�is.

- Quen vai facela entrar?
- Eu.

Est� ben, faino, Katarina
e...

di ola,
pres�ntate,

ela ten que presentarse tam�n.
Est� ben?

Como me presento?

S� o meu nome.

- Boa tarde
- Son Lea Kunz.

- Por favor, sente.
- Obrigada.

Si.

Est� ben?
Canto tempo preciso para chegar,

como dou chegado...

vou conducindo, ou no transporte
p�blico, como? Est� ben?

Se conduces...
algu�n aqu� est� nese caso?

Non hai tal, ho?

Daquela pensade no momento do d�a,

hora punta...
Est� ben.

Precisades saber
exactamente onde est�.

�s veces vas por al� primeiro
para mirar como �.

� mellor ir por a� antes,
polo menos para mirar o sitio desde f�ra,

e saber como chegar
e canto tempo leva.

Unha vez pasoume...

Son a se�ora Kleber,
ti�amos unha cita.

Sente, se�ora Klinger.
Obrigada.

Custoulle atopar as oficinas?

Non, quer�a mirar onde estaban
e vin xa onte.

Veu onte
para botarlle un ollo?

Si, as� pod�a chegar a tempo e iso.

Xenial. Sen problema.

Ben. Se�or Schuler?

Por favor, saia.

Vou facer da secretaria.

Escribide todo aquilo
que vexades.

E � moi importante para calquera que...

para calquera que faga isto
por primeira vez,

e moi importante non desanimarse.

E Andreas est� nese caso.
Agora.

As� que cando tomedes apuntamentos

procurade que d�as terceiras partes
sexan cousas positivas,

porque seguro que vai facer moitas cousas ben.
Estou certa.

E quizais unha terceira parte
de cousas que poida mellorar.

Iso � o que adoitamos facer
cando analizamos estas simulaci�ns.

Est� ben.

Vamos.

Boa tarde.
Este � o se�or Schuler.

- Schuler.
- Wegner. Sente, por favor.

Obrigado.

Se�or Schuler,
te�o a s�a documentaci�n aqu�,

a solicitude, o curr�culo...

Vamos comezar. Presentouse
para traballar connosco

como axudante biot�cnico.

Vamos facer unha pausa.
Podemos continuar por horas

e en realidade,
normalmente leva arredor dunha hora.

Pero creo que xa vimos dabondo.
Fix�stelo realmente ben.

Agora vamos a analizalo.

Non vamos a dicir simplemente ben ou mal,
vamos dicir aquilo do que nos decatamos

e podes facer
o que queiras, est� ben?

Acheg�devos a mesa,
collede un bol�grafo e escrib�deo todo.

D�ixame dicir que fixeches un gran traballo,
pero non vamos falar de ti.

Isto � sobre Andreas.
As� que, de que vos decatastes?

Para comezar,
foi moi detallado, preciso

e relativamente seguro
de si mesmo.

A�nda que non lle entend�n todo.

Podes ser m�is espec�fico?

A t�a pronunciaci�n
era pouco clara.

Agarda un momento, por favor.

Dixeches seguro de si mesmo, non?

O que eu notei...
cando hab�a contacto visual,

se cadra porque nos co�ecemos

pero penso que � algo importante.

Contacto visual.

�s veces
di m�is que as palabras.

Que significa para ti?

Para min, significa que � algu�n sincero,
e que non ten nada que ocultar.

Quero dicir, cando algu�n
me mira directamente.

Iso foi moi agudo.
Se cadra un entrevistador nin se decatar�a,

Por que me gusta?
Se cadra parece sincero, vale?

Iso � polo contacto visual.
Vos decat�stesvos de algo?

Eu escrib�n que usou a mi�do
a palabra 'creatividade',

tres ou catro veces seguidas.
Pero eu tam�n o ter�a feito.

Se me decato de que o xefe
non colle o que tento dicir

daquela hei repetir
todo outra vez, tam�n.

Para al�n diso,
estivo moi ben.

Se repetides unha palabra a mi�do

poden pensar que o levades preparado

e que insistides unha e outra vez
co mesmo ou algo.

Cando me decato de que eu,
coa mi�a creatividade e espontaneidade...

Eu coido
que se expresou moi ben.

Ag�s que dixo 'eh'
moi a mi�do.

Eu tam�n fago iso.

Pero tam�n o fai o xefe.

Boris Becker tam�n o fai.

Non pode acabar unha frase,
non coma ti.

Como foi a s�a pose?

Eu coido que foi un pouco
informal de mais.

Non, eu s� notei que estaba
algo r�xida ao principio.

Funme soltando
durante a entrevista.

Nun momento estaba sentada as�,
e de repente realmente informal

Iso � totalmente normal.
Todos nos pomos r�xidos cando estamos nerviosos.

Que pasa cando cruzas as pernas?

Non sei, penso que che fai
parecer m�is r�xido.

Cando falo, que necesito,
que te�o que facer?

Acenos.

Acenos, si.
Se te�o que falar alto e claro,

que te�o que facer de primeiras?

Respirar. Pero
se sento as�, que pasa?

Non podes respirar.
Ah�.

As� que mirade,
cando sento despreocupadamente

iso provoca outros medos.
Que pasa cando sento despreocupadamente?

Pensan que es demasiado informal,

que non o tomas en serio.
que non o tomas en serio.

Si, ese � un punto.
Pero se sento despreocupadamente...

Non � mellor sentar as�

e estar m�is protexido?

Que clase de impresi�n dou

se sento as�?

Rixidez. Non irradia confianza.

Est� ben, agora sigamos traballando.

Tres de v�s concentr�devos
s� na postura.

- Est� todo ben?
- Est�.

Que estivo ben e que non?
Que pensas?

Ben, se cadra moi poucas preguntas
para o tempo que tivemos

e, ben, ti�a medo
de estar facendo algo mal.

Todo o mundo ten medo.
Que fixeches co escritorio?

- Era o teu escritorio?
- Non.

- Que fixeches?
- O que?

Ouh, apoieime.

Exactamente. Iso non est� ben.
� o meu escritorio

e se te apoias nel
est�s a encerrarme.

Porque � o meu espazo
e se te apoias nel

primeiro, non d� boa impresi�n,
e segundo,

- pensas que lle gusta?
- Non.

Iso �. Iso de primeiras.
Logo estabas nerviosa.

Que fas coas mans
se non podes controlalas?

- Non sei.
- Fai isto.

Xa non est�n.

As� que tenta
non estar tan nerviosa.

D�ixame ver que m�is.

Ai, si, o pendente, facer
xirar o pelo e esa leria.

En principio,
o coliderado � unha boa cualidade,

non sentes a� como unha v�tima,

- despois de todo, sodes d�as pares negociando.
- � moi f�cil

- acabar no papel de v�tima.
- Est� ben que saibas iso.

E poidas loitar contra iso.

Ao principio, deime de conta
de que sentabas torto,

estabas completamente
enterrado en ti mesmo.

Iso lembroume...

un pouco o papel de v�tima.

Tam�n notei
que falabas automaticamente,

sen moito entusiasmo,
case como se recitaras de memoria.

Non tiveches contacto visual,
sempre mirabas para abaixo.

Ao comezo,
estabas realmente inseguro

e logo na entrevista
deime de conta

de que aos poucos
lle coll�as o ritmo.

Ben.

Pero penso
que estabas moi baixo.

Soabas baixo,

o que ten que ver coa postura

porque o paso do aire
est� bloqueado.

Que podes facer en contra,
ou a favor, da t�a voz.

Sentar distinto.

E como podes sentar?
Podes lembrar iso e practicar.

Podes p�r a cadeira m�is preto.
Fai iso, contra o escritorio.

Deixa as mans no escritorio
e b�tate para atr�s.

Os teus pulm�ns te�en
outra posici�n

que se est�s lonxe e tes
que inclinarte cara a ela, non �?

Por outra banda, esquec�n dicirche iso a ti.
Como un comentario positivo.

Sempre queda ben ter as mans
no escritorio.

Expresa unha certa igualdade.

Ou podes coller as t�as cousas,
o bol�grafo, iso � ben normal.

As mans no escritorio provocan
unha impresi�n psicol�xica:

Tes algo que esconder?
Ou es sincero?

E das unha sensaci�n
de sinceridade.

� perfectamente l�xico
ter as mans no escritorio.

D� estabilidade ao corpo.

Est� ben?

� importante buscar
soluci�ns e non s� dicir que

non estivo ben,
ou o que sexa,

Que podes facer se o pasas
mal co contacto visual?

Hai un truco.
F�xate no nariz.

Ao principio, na cara
da outra persoa, busca,

e isto � moi importante,
un punto que che guste.

Non ten por que ser o nariz.
Se cadra ten unha verruga enorme

e iso pode distraerte, daquela
� mellor mirar para a fronte

ou para o cabelo. Porque ningu�n
pode dicir... cando me est�s a mirar

non sei se me miras
para a fronte ou para o queixo.

Non se pode saber exactamente.

Pero poden saber
se est�s a miralos.

Se tes a cabeza gacha,
van verte como unha v�tima.

- Veste facendo iso?
-Vexo, si.

Ou para un punto na parede,
se non hai outra.

Te�o algunha experiencia con iso,
en deportes raros de combate,

onde ti�as que mirar exactamente
para un punto no medio.

Non quero ter que pensar niso
nunha entrevista de orientaci�n...

eh... de traballo.

Iso por�aos moi nerviosos.

Miralos directamente entre os ollos.

Non queres ser desagrad�bel?

Non podo deixar de pensar niso.
Daquela, non sei que dicir.

E xero vibraci�ns
completamente distintas.

Non quero iso.

Mellor practico
en miralo aos ollos

con normalidade: miralo a el,
mirar abaixo e a el outra vez.

Si, son t�mido.
� certo.

� importante para estas cousas
que son dif�ciles...

dis que es t�mido, ben.
Todos temos puntos fracos.

Cando � unha fraqueza
� outra cuesti�n.

Pero nunha entrevista

non tentes p�rte unha marca moi alta.
Porque non vas chegar.

Non fagas do contacto visual permanente
o teu obxectivo,

porque se cadra � unha tarefa
demasiado enorme.

Busca o punto medio.

Por exemplo, cando che pregunte algo,
m�raa.

Logo mira ao papel cando
contestes. Paso a paso, non sabes?

Non todo o tempo.
Ningu�n pode facelo, eu non podo.

Te�o que dicilo,
eu non poder�a con iso.

Ademais, poder�a
ter un efecto hipn�tico

como o que fac�as neses deportes.
Non ser�a xusto tampouco.

Por suposto, o problema

que non ti�as
un banqueiro competente diante,

non podemos ser competentes
en todas partes.

As� que...

estiveches un pouco seca.
Esa � a mi�a impresi�n. Seca.

Foi esa a raz�n
ou foi inconsciente?

Non pod�a evitar sorrir.

Tam�n te sentiches as�?

Si, pode ser perigoso.
Parec�as un pouco arrogante.

Como, por exemplo?
Pola mirada.

Foi peor ao principio,
coido.

Ben, se�orita Maas. Estamos de novo
nunha importante campa�a de contrataci�n.

Sendo un ambicioso instituto bancario,

como cada ano,
buscamos novos talentos

que estean interesados
no negocio bancario

Despois de todo,
a banca ten moitas facetas...

No que respecta � expresi�n,
cando respondes � pregunta

sobre o estudo,
con esas estat�sticas,

"Podo remitilo"
e o t�tulo e esa leria...

Podo remitilo ao estudo
do Instituto de 1991.

Foi un pouco como
"Vai e leo ti mesmo".

Iso � o que se entende.
Polo menos � o que eu sent�n.

� perigoso, quero dicir,
esas meteduras de pata son normais,

porque non podes preparar
ao cen por cen o que dis.

Podemos dicir algo
da actitude da se�orita Maas?

Ben, estabas demasiado,
vou dicir, ao mando.

Relativamente ao mando
e firme, por as� dicir.

Un pouco fr�a de mais.

Quero dicir, nas respostas,
transmit�as un elemento de...

"Vou andar con tino,
non caer na trampa".

Un pouco de espontaneidade,

un toque de sinceridade,
non ter�a estado mal.

Ou v�delo doutro xeito?

- Un pouco fr�a.
- Sen d�bida.

E un pouco m�is de,
digamos calidez,

un lixeiro toque de espontaneidade
sempre ven ben.

Es unha muller nova,
por baixo dos 30, supo�o

e de certo non esta mal

dar algunha resposta
que pareza espont�nea.

Non tes que ser totalmente
espont�nea, abrir a boca

e dicir calquera cousa,
� algo demasiado importante.

Pero tam�n deberas
facerlles ver

que fas algunha cousa
co coraz�n.

Espero non estar
a ser inxusto contigo.

S� me refiro aos 10
ou 15 minutos que falamos.

Deixoume unha impresi�n
de firmeza, unha certa frialdade.

Penso que poder�as
ser un pouco m�is c�lida.

Agora, unha pregunta.

Cales foron os teus m�ximos
logros at� agora?

A mi�a independencia.

E todo o relacionado
con ela.

Herbert, e a ti
que se che ocorre?

Vaia...

Non se me ocorre ning�n.

Daquela, vamos facer
un pequeno exercicio.

Pensade naquilo
no que sodes bos.

Ou no que outras persoas
dixeron que sodes bos.

E escribide
tres puntos fortes.

Tres puntos fortes.
Son bo en...

- Puntos fortes ou logros?
- Puntos fortes.

- En calquera eido?
- Da igual.

- Dixeches "A organizaci�n
� a mi�a especialidade" - Dixen, si

Por favor, describide
os vosos puntos fortes e fracos.

Ben, de certo,
estou segura de min mesma.

E os puntos fracos?

En realidade,
non te�o puntos fracos.

Al�grome.

Kathrin, que estou a escoitar?

Te�o que inventalos?

Non ten ning�n en serio,
vaites!

Un pouco arrogante.

Un pouco arrogante?

D�cheste de conta pola reacci�n
de que es ben rara.

Como humanos, temos
puntos fortes e fracos.

Todos.

Inmediatamente perdes credibilidade
se dis nese momento

"Non te�o puntos fracos".

De certo que os te�o
no persoal,

pero non te�en
nada que ver co traballo.

- Cales son?
- Te�o que especificar?

A pregunta
vai ser inmediata.

Por exemplo, podo dicir
que me entusiasma o chocolate. Unha chea.

Mentres non o botes
no teclado!

Non ten importancia
para o traballo.

O luns, preguntei deliberadamente
sobre os puntos fortes e fracos.

Vou mirar o que escribistes.

- Te�o un punto fraco ao final, lembreime!
- Ben, grazas ao ceo!

Pero non podo dicilo!

Se�orita Martin,
vamos deixar

a cuesti�n dos puntos fortes
e fracos. Est� pre�ada?

Por que convertiches
ese punto forte nun punto fraco

antes de describilo realmente?

Xa o dixen ao principio:

non pensara en suficientes
puntos fortes de primeiras.

D�ixame volver a iso.
S� pod�a pensar na asertividade,

quer�a mencionar iso.
Pero cando preguntaches

"Diga varias",
non pod�a pensar en ning�n outro.

Esa sa�ume axi�a. Daquela,
comecei a romperme a cabeza por outra

e nalg�n momento
pensei nun.

Xa mencionei
a asertividade,

ese � un aspecto moi claro
do meu car�cter.

Outro sen d�bida �...,
e isto � algo t�cnico,

dif�cil de diferenciar,
� pensar en rede,

quero dicir, ver as cousas
completamente, de xeito global...

Podes usar as mans
m�is do que iso.

Debera describirme
como comunicativo,

no sentido de que
podo expresar cousas

e podo escoitar, tam�n,
se algu�n ten algo que dicir.

Podes dicir algo
sobre aquilo no que non es tan bo?

Non me senta ben
cando se precisan decisi�ns r�pidas

e son adiadas
por moito tempo, polo que sexa,

especialmente se acontece
no meu entorno

e as cousas non se acaban.

Iso non me senta ben.

Daquela, un sorriso de cando en vez
transmite confianza e optimismo.

As� non parecer�s
un bibliotecario fosilizado,

sen�n s� algu�n serio,
que se ocupa das cousas

pero que cumpre o seu traballo
con pracer e optimismo.

Actualmente, o meu soldo
� algo m�is de 200.000 marcos.

E penso que esa � a suma
que me gustar�a cobrar.

- Boa tarde.
- Boa tarde.

Pode darme a carta, por favor?
E o cart�n de identidade.

Ou se esa pregunta

incom�davos...
Podo darvos un exemplo negativo

dunha muller que se presentaba
a un cargo de doutora nunha gran empresa.

E sab�a que hab�a
150 persoas present�ndose.

E pregunt�ronlle iso.

Diga, porque debera ter vostede o traballo,
e non o resto?

Porque debera ter vostede o traballo,
e non o resto?

Ben, porque son moi
creativa e imaxinativa.

E porque son moi creativa

e podo facturar moi ben
todos os meses.

Facturar.
Moi imaxinativa.

Porque quero moito...

realmente quero
traballar nesta �rea.

Son esas as s�as vantaxes
sobre os outros 40 ou 50?

P�dese dicir, si.

A xente que quere traballar
na publicidade ten que ser aberta,

ten que desafiar aos demais.

A publicidade significa
animar aos demais.

E ti realmente non animas a ningu�n.
Polo menos, non a min.

Quero que imaxine

que o propietario dunha tenda
chega a vostede,

o propietario dunha tenda pequena,
non dun gran almac�n

e quere que lle dese�e
un escaparate.

E que cousas poder�a usar
e como o dese�ar�a.

Como enfocar�a
a publicidade.

- Vela� o encerado.
- Debuxando?

Tam�n ter� que debuxar, si.

Que... quere dicir
para mulleres, non?

- O que?
- Roupa para mulleres.

O produto �... vamos pensar
que � un anuncio de perfume.

O escaparate �
para anunciar perfume.

E a empresa quere
que o presente ben.

Debuxo un perfume
e po�o a etiqueta?

Debuxe como imaxina
o escaparate.

Por certo, este tipo de traballo
faino un dese�ador de interiores

pero � exactamente o mesmo,
ten que saber

como desenvolver a publicidade.
Como a imaxina?

Podo explicalo con palabras?

- Tente debuxalo?
- Non.

- Non quere debuxalo?
- Non.

Est� ben.

Daquela, expl�queo.

Ben, para comezar,
se � un perfume ex�tico

ter�a que haber palmeiras...

se � un perfume de muller como...

como algo ex�tico,
como un home deitado

e as� como
collendo o perfume na man.

E como desenvolver�a
esa idea no escaparate?

Ben, o home pod�a estar
de p� a�, como unha estatua

e ter�a que ser
un indio,

un home moreno, ex�tico.

E ter�a que como coller o perfume.

Si.

Ben.

Ten algunha outra pregunta?

Canta xente se ten presentado
at� o momento?

Non,
non te�o que dicirlle iso.

Ten que entender que buscamos
ao candidato mellor cualificado

e contestar�moslle
nunhas d�as semanas.

Ben, obrigada.

- Adeus e boa sorte.
- Obrigada.

- Agarde, eu quedo con iso.
- G�rdao vostede?

Gardo, si.
Contestareille.

Iso foi duro.

Agora podemos relaxarnos.

- Agora podemos relaxarnos.
- Iso �.

Dime.

Que tal?

Normal.
Normal?

A xente que quere traballar
na publicidade ten que ser aberta,

ten que desafiar aos demais.

A publicidade significa
animar aos demais.

E ti realmente non animas a ningu�n.
Polo menos, non a min.

E o do debuxo ao final,
iso foi duro.

Se queres facer publicidade,
grafismo,

tes que poder facer bocexos.

Tes que ser capaz
de debuxar certas cousas.

Tes que poder bocexar
o dese�o.

S� che ped�n que o debuxaras.

- E neg�cheste.
- Si.

- E que pensas?
- Que non consegu�n o traballo.

Iso te�o que confirmalo eu.
Normalmente, non digo isto

pero coido que a partir de a�
a cousa foi mal.

- Buscarei outra cousa...
- Non, iso non significa...

Dixeches que gustabas de debuxar.

Dixen, pero non o fago
moi ben.

Agora, imaxina que est�s nunha empresa.
Contrat�ronte

- e o primeiro que che encargan �...
- Te�o que debuxar

Si, o primeiro que che encargan �
que fagas un esquema r�pido.

Que vas facer?

Vas e dis:
"Non podo debuxar".

- Que pensas que vai pasar?
- Chao.

Ben, � pos�bel. Daquela,
non est� tan ben, non si?

� perigoso.

Ben, non hai moito
que dicir disto.

Que � isto?

- Dobr�chelo as�?
- Dobrei, si.

- Ten conta cando o presentes.
- Si.

Est� ben.

- Ata logo.
- Ata logo.

Est� ben, iso foi todo.

Iso foi duro.

Grazas polo convite.

Por favor, sente.

Custoulle chegar at� aqu�?

Ouh, chamei a secretar�a

e te�o que dicir que me explicaron
moi ben como chegar.

En realidade,
penso que � dif�cil perderse.

Est� moi c�ntrico
e � f�cil chegar.

Iso � unha vantaxe.

Vir en coche
�s veces � un problema.

Tres puntos fortes.

Non � tan f�cil, non si.

Estudei para mec�nico,
nunha escola de enxe�er�a...

- Por que me conta iso?
- Ben, serei sincero.

Quero soar interesante.

Quero interesalo.

Por iso lle conto isto.

Acabei os estudos
na Universidade Polit�cnica.

S� t�cnico en electricidade,

enxe�eiro t�cnico, cun grao.

Traballei neste eido,
e sobre todo,

quero mencionar isto,
porque podo contribu�r moito

no eido do comercio.

Comercio metal�rxico,

metal...

Podo brevemente...

Desculpe, mais cando
fala por tel�fono,

primeiro di o que ten que dicir

despois por que o que quere dicir
e despois o di.

As� que por que me conta
esta historia por tel�fono?

Porque te�o unha chea de cousas
importantes que facer.

Pode comezar outra vez...

isto � moi importante
no telem�rketing.

As� que, en serio
que quere dicir,

por que o quere dicir

e daquela siga,
breve e conciso.

Pero hai d�as posibilidades.
Primeiro, comezar co xeral

tentar despertar o interese
e eu escollera esa maneira.

O outro xeito ser�a

"Quero traballar
no departamento de control

ou en contabilidade

ou me gustar�a ter parte
na �rea de organizaci�n-

E despois ir ao xeral:
presentarme, os meus estudos,

- o que fixen at� agora, o que podo facer...
- Si.

Desta escoll�n esa maneira.

Non ter�a funcionado comigo.

Dir�a que te�o experiencia
de panadeira,

traballei con perfumes,
con vidro,

son moi prudente
e boa coas contas.

Mencionar�a outra vez
as mi�as cualidades

e � por iso que penso
que encaixar�a moi ben aqu�.

Pero as mi�as fraquezas
incl�en o traballo autosuficiente.

Penso que fago
un favor ao xefe

Penso que fago
un favor ao xefe

e logo se cadra vou
lonxe de mais.

El sabe que os luns e domingos
os luns e xoves,

se limpa a m�quina
de nata montada

e eu doume de conta o m�rcores
de que a nata est� agre.

As� que limpo a m�quina.
Fixen algo por iniciativa propia.

Pero dix�ranme
que non a limpara at� o xoves

e iso foi algo negativo,

algo que o meu superior
considerou malo.

Ou son demasiado independente

e fago de mais,
o que pode ser negativo,

toda esa boa vontade.

Comezan a explotarte
por iso, por exemplo.

Si, un bo exemplo do que �
un punto forte e un punto fraco.

Atopar a fronteira
� realmente dif�cil.

Como de lonxe podo chegar,
porque desfruto fac�ndoo

e espero
que o xefe estea contento.

E ademais penso que te�o
unha certa competencia no meu traballo.

Unha certa competencia?

Penso que pode ser considerado
un punto forte.

Ou capacidade,
tam�n poder�a dicir.

Cando digo unha certa competencia
como soa iso?

Soa mal, quero dicir,
capacidade � mellor.

- E certa?
- Exacto, borra iso.

Pero b�rrao do filme,
tam�n.

Outra suxesti�n
para ti.

Non uses diminutivos
como 's�', 'en realidade',

simplemente prescinde deles.

Se dis "S� te�o dous anos
de experiencia"

ou se dis "Te�o dous anos
de experiencia!".

O 's�' ent�ndese
negativamente.

Ela pensa "S� dous anos?
Quero algu�n que te�a tres anos!"

Se dis "Te�o dous anos
de experiencia", pensar�:

"Xenial, pode comezar
agora mesmo,

Non te�o que formalo
durante seis meses."

Deime de conta diso
desde o comezo.

Tento lembralo,
pero forma parte da mi�a vida.

Esta ben

Quero dicir,
somos unha banda ben curiosa.

�s veces te�o unha actitude
negativa na vida.

Espero... Te�o perspectivas
negativas

e sempre me fago
de menos.

� parte da mi�a vida.

Desfacerme do 's�'
ser�a como aprender outra lingua.

Ben, tiven a oportunidade
de observalo.

A xente erra o obxectivo

porque os empresarios
son como inimigos.

S� busca humillarme en calquera caso.
E daquela, dalgunha maneira...

Escrib�n algunhas das mi�as propias preguntas.
Son lament�beis.

Porque a outra persoa
deixou o traballo?

Como primeira pregunta:
Por que est� o traballo libre?

Esa � a mi�a actitude.

Ach�gome como un inimigo.

E iso � especialmente
problem�tico.

Si, � moi importante
que o menciones.

Esa pode ser
unha maneira de falar t�a.

Moita xente non pode
dicir si algo � branco ou negro,

din que � en parte negro en parte
e en parte branco.

�s veces comezan as frases
con "En realidade".

En realidade sempre expresa
reservas. "Si, en realidade"

e logo sempre pensas
nun pero.

En realidade, podo
facelo moi ben.

Soa como unha limitaci�n.
Pode ser modestia.

Non estou afeito
a presentarme as�

ou a dicir parvadas,
podes dicir.

Pero tam�n pode
ser algo como

se houbera un resto de confianza
que faltase.

Porque non di que � xenial?
En realidade, � xenial.

Dilo tan a mi�do que
case nin presto atenci�n.

Nin sequera me dei de conta
mentres estaba mirando.

Si, en realidade,
planeei facer iso.

Simplemente, tenta evitalo,

� unha parvada,
non podes deixalo dun d�a para outro,

pero cando te�as que falar
sobre ser bo en algo,

pensa niso: non "en realidade"!

Estaba pensando
en que dicir.

Por iso me dei de conta
de que estaba lento e reflexivo.

E pensaba
en que dicir de seguido.

E non me dei de conta
de dicir "En realidade".

Que expectativas
de salario ten?

Te�o outra pregunta.

Canto lle gustar�a
ga�ar aqu�, se�orita Wunderlich?

Xa que � un traballo a tempo completo,
3.000 marcos brutos.

- 3.000 marcos brutos ao mes?
- Ao mes, si.

Non podemos pagarlle iso
de primeiras.

Pensabamos pagar
2.500 marcos para este posto.

Ben, no meu �ltimo traballo
o salario era as� ao comezo, tam�n,

e logo subiu
cando deixei de estar a proba.

- Ao dicir as�, ref�reste a 2.500?
- Refiro, si.

Conny est� a sorrir
para si mesma, calada.

- Kerstin, est�s contenta co salario?
- Por suposto,

porque a mi�a experiencia � que,
en Brandeburgo,

o salario m�is alto que podes ter ao comezo
� de 2.400 marcos brutos.

Lembrade sempre que estades
a vender as vosas capacidades,

estades a vender
a vosa actuaci�n.

E daquela ela di
"Vale 3.000 euros brutos ao mes".

Xa est�. Rematou.

Ese � o meu prezo,
iso � polo que me podedes ter.

Ela non paga
as horas extras, en calquera caso.

Eu dixen: "Non podemos. 2.500"

Agardando, Carola,
que acord�ramos 2.700.

Esta ben, estou satisfeita.
Non ter�a sacado m�is.

Non, eu non creo
que os empresarios vaian negociar,

porque ten a garant�a de atopar
unha chea de xente que o faga por menos.

Co mesmo curr�culo,
eu te�o tido esa experiencia.

Ese perigo existe.

Ese perigo existe.

Pero tes que protexer
os teus intereses,

non os dos avogados.

Este traballo p�gase
realmente mal en Brandeburgo.

En Berl�n, podo
negociar 3, 3 e medio,

pero non en Brandeburgo.

Al� simplemente non,
os avogados non poden.

Seino porque todas as facturas
chegaban � mi�a mesa.

Sei o que entraba polo servizo legal
e o que sa�a.

Poste do lado dos avogados
na negociaci�n do soldo?

Pobri�o avogado
s�ntoo moito por el.

Est� a piques
de morrer de fame

e a�nda por riba ten
que pagarme todo ese di�eiro e...

� tan triste.
De certo que non, non � problema dela.

E cando eu dixen,
despois de sacarche os 3.000 da cabeza,

por outra banda,
dix�chelo moi ben:

"3.000 marcos". Toma!

Non te preocupes,
vanche dicir se � pos�bel ou non.

E daquela eu contraataquei con 2.500.
� a mi�a primeira oferta.

O que significa que se pode chegar a m�is.
Te�o que asumir iso.

Daquela, ela di "2.500,
non podes falar en serio, non si?"

Simplemente,
non me atrever�a a facer iso.

Daquela, vamos
practicalo agora.

Que expectativas
de soldo ten?

Gustar�a...

2.800 marcos brutos
par�ceme axeitado.

- 2.800 marcos brutos por mes?
- Si, claro.

Non podemos pagarlle iso.

E por que non?

Arrecona,
non preguntes por que.

Non � asunto teu

por que non podo
ou non quero ou o que for.

Por que non,
manda carallo!

Vaia pregunta.

A�nda temos que chegar a un acordo
nun tema importante: o di�eiro.

Canto lle gustar�a
ga�ar aqu�?

Ben... eu pensaba
nuns 2800 brutos.

- Por mes?
- Si.

- Esta ben.
- Ben.

2.800 marcos.

Como te sentes agora?

Ben? Est� ben?

Acabo de decatarme
do que me preguntaches.

� certo.
A min pasoume o mesmo.

Esquecera
que preguntaras iso.

Nin sequera me dei de conta
de que estabas preguntando.

- Ao final ou en xeral?
- Durante a entrevista.

Acabo de decatarme
de que me preguntaches iso.

- Vamos volvelo facer, est� ben?
- Non, non, agora o entendo.

Aceptei a petici�n
e non negociei nin nada.

E logo segu�n,

esperando que Kathrin dixera
"Pod�a ter pedido 3.000"

Esa � a cuesti�n: se a petici�n
� inmediatamente aceptada

m�rdeche a rabia,

basicamente,
deixaches escapar os cartos.

Non me debera morder a rabia
se consegu�n o traballo.

Faino, de calquera xeito.

M�rdeche igual.

Podo darche un exemplo persoal,
da mi�a familia...

Apunta
un pouco alto.

5.500 marcos te�en que entrar,
primeiro.

D�ame un par de raz�ns
polas que deba pagarlle iso.

Por que pensa que vai
facer entrar tanto di�eiro?

5.500 marcos.

Ben, penso,
como dixo antes,

que � un traballo estresante,
vou ter que ampliar o negocio en Berl�n.

Crear unha rede de compa��as,
unha rede de empregados,

e iso � sen d�bida
unha tarefa angustiosa.

O que non quere dicir,
como dixo vostede,

que se consiga de contado.

Creo que non
me expresei ben.

Ningunha ama de casa
recibe un penique polo seu traballo duro.

Se eu fose ti,

non abordar�a
unha situaci�n real as�.

Porque o compromiso
non se compensa

de certo non como ser�a
se debera "moralmente".

Non, no capitalismo (aqu� en estado puro)
s� conta o beneficio.

Non podo dar unha cifra exacta,
pero hei traer moito di�eiro.

Si, se dis
"Son capaz de facer este traballo,

podedes contratarme sen dubidalo,
hei traer clientes",

non podes recuar
e dicir:

"Vaia, te�o medo,
mellor se te�o un salario fixo"

Gustar�ame pedir que, ao comezo,
tivera un salario fixo.

S� para ter a oportunidade
de centrarme no traballo.

Con iso demostras que tes
d�bidas sobre o teu �xito.

� algo dif�cil,
se co�eces o eido,

podes botar a lingua a pacer
e dicir "Vou conseguir 10 clientes ao d�a

e traer unha chea de cartos".
Pero eu nunca traballei diso.

Non podo darlle unha cifra estrafalaria.
Ou estou equivocada?

O teu traballo � convencerme
para que te contrate,

a�nda que che falte
experiencia espec�fica no eido,

porque sabes que podes facelo
e vas traballar o dobre.

Non te�o ningunha raz�n
para contratarte se non. Vou pensar:

"Vaia, en realidade,
non cre que poida facelo".

Voume decidir
pola outra persoa

ou agardar catro semanas
para coller algu�n con experiencia.

Ou se non, vanme berrar
en L�denscheid e dicirme:

"Que raio de tipo contrataches?"
Te�o que asegurarme.

Se me compras un coche usado,
non queres escoitar

que andou 0 quil�metros
e que est� completamente novo.

Sabes que cho vendo
porque ten algo malo

ou porque xa me decid�n
por algo mellor.

Non queres escoitar
a verdade,

que che diga que ten problemas
e que non arranca no inverno.

Queres saber
como vai.

E eu digo "Si a mi�a dona
non estivera tola,

nunca me desfar�a
deste coche.

Non gasta nada, � moi econ�mico,
nunca falla.

Non te�o raz�ns para desfacerme del.
D�eme, literalmente".

Iso d� seguridade.
� un xogo.

As� que debera ter dito:
"Vou traer beneficios,

non hai ning�n problema" ou que?
A�nda que non te�a nin idea de como facelo?

Si, con tres
signos de admiraci�n.

Non tes experiencia, as� que
precisas compromiso e optimismo

e estamina,
para compensalo.

Eu digo:
"Se o contrato,

estou a darlle confianza
por anticipado"

Por suposto.

E non podes estragalo
dicindo

"Ben, non estou segura"

Rompo a confianza
que me dera.

Hai xente que nos trata
un pouco como parias.

Xente que pensa que cobramos
unha chea de cartos para explotar a outros.

Hai estereotipos profesionais:
curas, doutores...

e nos estamos
no m�is baixo.

Mesmo os asesores fiscais
son m�is populares do que n�s.

Como te enfrontar�as a iso,
como o aceptar�as?

Estou certo que deches unha chea
de marxismo-leninismo

cando estudabas.

Estou certo de que tes
ideas propias sobre o mundo.

� para ti sinxelo aceptalo
ou hai cousas

nas que dir�as
"por a� non paso"?

Ben, penso que podes
velo positivamente, tam�n.

Despois de todo,
� unha oportunidade para que os parados

entren de novo
no mercado de traballo.

Si, non sei.
Ese � o problema.

Podemos volver miralo.

Penso que neste punto
tes que prepararte

e pensar: "Vale,
isto � o que hai"

e deixar de acovardarte
e ser convincente.

Non espero unha pregunta
sobre marxismo-leninismo

cando me presento
a un posto de oficinista.

Dixo 5.500 marcos.
Ten idea

de canto di�eiro
pode facer entrar?

Pensa que ao comezo

(acabamos de comezar
en Berl�n),

vai facer entrar tantos cartos
inmediatamente?

Ben, polo menos
ese � o meu obxectivo.

Se o consigo ou non
est� por ver,

verase o primeiro mes.

Sospeitaba que non eras
a persoa indicada, e confirmouse.

Vela� o problema.

Polo xeral, cons�ltalo coa almofada
e decides "Debera ou non?".

Por outra banda,
parece competente,

ten un bo perfil acad�mico,
ten seguridade en si mesma,

pode ir falar
coas grandes empresas.

Iso vale moito para min.
Xoga ao seu favor.

Pero a direcci�n
de L�denscheid

nunca me perdoar�a
que dixese:

"Ben, podes ter 5.500
mentres esteas a proba"

Se os chamase agora,
dir�anme "C�llea,

pero ofr�celle 3.000 ao principio
e veremos que pode facer.

Se � boa,
o traballo � seu.

Se non fixera iso,
despedir�anme de contado.

Dir�anme:
"Busca choio de traballador social!

Estragaches a oportunidade
que ti�as en Berl�n.

Que che pasou?
Debe ser a cidade,

eras tan racional
en L�denscheid". Esa � a realidade.

Pero se dis "Non estou certa.
Vou esforzarme,

pero non podo dar garant�as,
non sei se o podo facer",

daquela est�s a pedirlles
demasiado.

Porque basicamente est�s ped�ndolle,
para contratarte,

que abandone o papel que ten.
Porque lle est�n a pagar

para minimizar o risco
de contratar a persoa equivocada.

Esta ben,
xa vexo.

Sab�a que ti�a
dificultades con iso.

Se volve ocorrer,
procura apartarte e deixalo estar.

Porque tes que estar � altura
das t�as promesas.

Por suposto.

De que che serve
se pasas a entrevista

con toda a enerx�a
e cunha boa actuaci�n

e �s d�as semanas d�ste de conta
de que o traballo non � para ti?

Non podes facelo.
� outro mundo.

Non es unha vendedora
e ben...

Iso estar�a mal.

Se iso � o que pensas, non o fagas.
Ga�ar m�is di�eiro est� ben, pero...

Realmente non me imaxino
facendo un traballo como este.

Preferir�a conducir un taxi.

Por iso din unha impresi�n
a�nda peor ca ti.

Non poder�a p�rme diante dunha c�mara
cunha historia como esa.

Non dar�a sido
convincente

P�nseme o cabelo de punta
cando penso

que se sup�n
que te�o que aumentar os beneficios!

E queren que o parlamento
revogue a lexislaci�n laboral,

"Precisamos desregulaci�n,
as� poderemos medrar, crear sucursais"

"Vou sacar 10.000, non 7.000,
e mira a eses pobres nugall�ns".

Iso pode ser moi racional
economicamente...

Ben, vamos deixalo aqu�.

A entrevista

Subt�tulos: Cineclube de Compostela
Compartir non � delito!