All language subtitles for dfs90g8d0fs98g70sd9kkkk

Në Capitol Hill sot,

një thirrje dypartiake për më shumë transparencë qeveritare mbi UFO-t,

ose siç i quan ushtria, Fenomene Ajrore të Paidentifikuara, UAP.

Objektet janë zbuluar në thelb aty ku të gjitha operacionet,

Operacionet e Marinës po kryhen në të gjithë botën.

Teknologjia me të cilën u përballëm ishte shumë më superiore

se çdo gjë që kemi aktualisht ose që do të kemi në 20 vitet e ardhshme.

Fenomenet ajrore të paidentifikuara janë një kërcënim potencial për sigurinë kombëtare

dhe ata duhen trajtuar në atë mënyrë.

Qeveria e Shteteve të Bashkuara ka mbledhur një sasi të madhe informacioni

rreth UAP-ve gjatë shumë dekadave,

por ka refuzuar ta ndajë atë me popullin amerikan.

Kjo është e gabuar, dhe për më tepër, shkakton mosbesim.

Kam kaluar 11 vjet në Marinën Amerikane si pilot luftarak.

Për 18 vjet, kam fluturuar me avionë luftarakë për Marinën Amerikane.

Kam kaluar 20 vjet duke punuar në komunitetin e inteligjencës amerikane.

Unë shërbeva si Drejtori i katërt i Inteligjencës Kombëtare.

Kam kaluar 25 vjet si zyrtar i lartë në CIA.

U pensionova nga Marina si admiral me një yll pas 32 vitesh shërbimi.

Kam punuar në programe UAP shumë të klasifikuara për qeverinë si shkencëtar i lartë.

Kam kaluar 32 vjet brenda dhe jashtë qeverisë në sigurinë kombëtare.

Kam punuar 28 vjet si astrofizikan në programe UAP shumë të klasifikuara.

për qeverinë e Shteteve të Bashkuara dhe për industrinë e mbrojtjes.

Unë jam profesor në departamentin e patologjisë

në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit të Stanfordit.

Dhe për dhjetë vitet e fundit ose më shumë,

Kam punuar me Departamentin e Mbrojtjes

dhe njerëz në CIA mbi temën UAP.

Kam arritur në përfundimin se jo vetëm që nuk jemi vetëm në univers,

por ne jemi zbuluar

nga një inteligjencë nga ndonjë pjesë tjetër e universit.

Ka prova që nuk jemi vetëm.

Njerëzimi nuk është e vetmja specie inteligjente në univers.

Ne nuk jemi vetëm në univers.

Nuk do të isha aq arrogant nëse do të sugjeroja

nuk ka forma të tjera të jetës atje jashtë.

Njerëzimi nuk është inteligjenca e vetme në univers.

UAP-ët janë të vërtetë. Ato janë këtu dhe nuk janë njerëz.

Ka inteligjenca të tjera që kanë zanate ekzotike shumë të përparuara.

duke bashkëvepruar me popullatën njerëzore.

Ata janë këtu. Kjo është e vërtetë. Po ndodh. Po ndodh tani.

Inteligjenca jo-njerëzore ekziston.

Ka bashkëvepruar me njerëzimin

dhe e ka bërë këtë në këtë planet për një kohë të gjatë.

Ne nuk jemi e vetmja formë inteligjente e jetës në univers.

Ka diçka këtu në planet me ne që është inteligjente

dhe më inteligjentë se ne.

Ky është zbulimi më i madh në historinë e njerëzimit.

Emri im është Lue Elizondo. Në vitin 2009, jeta ime ndryshoi përgjithmonë.

Atëherë u rekrutova në një program qeveritar shumë të ndjeshëm

që hetoi Fenomenin Ajror të Paidentifikuar, UAP,

të njohura gjithashtu si UFO.

Puna ime për qeverinë amerikane daton që në kohët e lashta.

pothuajse 30 vjet që kur iu bashkova Ushtrisë Amerikane.

Që andej, pata fatin e mirë

të rekrutimit në programe të ndryshme brenda inteligjencës ushtarake.

Gjatë karrierës sime, i shërbeva vendit tim

në të gjithë botën, duke menaxhuar dhe drejtuar misione,

duke përfshirë luftën kundër narkotikëve, kundërspiunazhin,

kundër-terrorizmit dhe kundër-kryengritjes.

Dhe ishte më vonë në karrierën time që fillova të vrapoja

programe të aksesit special për qeverinë amerikane,

dhe në disa raste i raportohet drejtpërdrejt Shtëpisë së Bardhë

dhe Këshilli i Sigurisë Kombëtare.

Emri im është Jay Stratton,

dhe për më shumë se 16 vjet në emër të qeverisë së SHBA-së,

Kam punuar si zyrtar i lartë i inteligjencës mbi temën e UAP-it.

U bashkova me ushtrinë në moshën 17 vjeç dhe u largova për të ndërtuar një karrierë.

në inteligjencën ushtarake me tetë dislokime luftarake,

përfshirë Irakun dhe Afganistanin.

Pas Ushtrisë, u bashkova me Inteligjencën Detare,

dhe pastaj kalova në Agjencinë e Inteligjencës së Mbrojtjes,

ku isha shefi i luftës ajrore dhe hapësinore

brenda zyrës së Paralajmërimit të Mbrojtjes.

Ishte në DIA që unë dhe kolegët e mi filluam të merrnim raporte

të asaj që tani quhet UAP.

Ne shkuam në të gjithë qeverinë, Pentagonin, çdo agjenci inteligjence,

kudo që mund të mendonim të përpiqeshim të gjenim programin UAP, duke supozuar se ekzistonte një i tillë.

Me sa mundëm të kuptojmë,

Askush në qeverinë e Shteteve të Bashkuara nuk kishte një program UAP,

kështu që unë dhe kolegët e mi filluam një program të ri,

e cila përfundimisht u bë AATIP.

Programi i Identifikimit të Kërcënimeve Hapësinore të Avancuar, AATIP.

Financimi për këtë përpjekje u mbështet nga

udhëheqësi i atëhershëm i shumicës në Senat, senatori Harry Reid.

Dhe së bashku unë, Jay Stratton dhe ekipi ynë

për gati një dekadë hetoi incidentet e UAP-ve në të gjithë botën.

Bazuar në të dhëna dhe prova të forta,

Mësuam se UAP-et paraqesin shqetësime serioze për sigurinë kombëtare

dhe një kërcënim potencial ekzistencial.

Thënë thjesht, zanate transmediumale,

automjete që kanë aftësinë të operojnë në hapësirë, ajër,

dhe ujin, dhe me sa duket sfidojnë gjithçka që njerëzimi di për fizikën

kanë vepruar me pandëshkueshmëri të plotë në të gjithë botën që të paktën nga vitet 1940.

Në AATIP, ne patëm qasje në disa nga videot më të ndjeshme

në inventarin e Departamentit të Mbrojtjes.

Nëse do të ishit në vendin tim dhe do të shihnit atë që kam parë unë, dhe njerëz si Jay Stratton,

nuk do të kishte asnjë hije dyshimi se këto gjëra janë të vërteta

dhe ato nuk janë krijuar nga njerëzit.

Gjërat që kam parë, videot më të qarta,

prova më e mirë që kemi

se këto janë inteligjencë jo-njerëzore mbeten të klasifikuara.

Të dhënat e klasifikuara në të cilat kishim qasje

kur u bashkuam me programin ishte e padiskutueshme.

Ka 80 vjet me këto të dhëna për të cilat publiku as nuk është në dijeni.

Kam parë me sytë e mi zanate jo-njerëzore dhe qenie jo-njerëzore.

Për 23 vjet e dhjetë muaj,

Unë isha në Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara si pilot i A-10.

Dhe ndërsa isha në NORAD,

Isha dëshmitar i një ngjarjeje që do ta mbaj mend përgjithmonë.

Kishte një objekt të panjohur që po e gjurmonim në radarë.

Dhe komandanti thotë, "Unë e dua atë shënjestër."

Kjo do të thotë ta ndërpresësh atë.

Luftëtarët gjatë gjithë bregdetit lindor ishin ngritur lart,

dhe asnjë nga luftëtarët nuk pati sukses në kapjen ose rrëzimin e tij.

Ne nuk ishim në gjendje të ruanim sovranitetin ajror mbi Amerikën e Veriut.

Më 14 nëntor 2004, ne ishim në bord të USS Nimitz,

që është një transportues aeroplanësh bërthamor.

Unë isha personi më i lartë në skuadrilje që fluturonte.

Isha nisur nga Nimitz për të bërë

Një stërvitje e mbrojtjes ajrore në brigjet e San Diegos, Kaliforni.

Dhe përfundova duke ndjekur një UAP të njohur si Tic Tac UAP.

Ishte rreth 40 metra e gjatë dhe thjesht qëndronte aty në hapësirë.

Mund ta shihni teksa fillon të përshpejtohet. Dhe ndërsa na afrohet, zhduket.

Kjo gjë po lëvizte me 32,000 milje në orë,

pra, padyshim që ajo teknologji nuk është Shtetet e Bashkuara.

Ndërsa po shikonim këtë objekt Tic Tac

manovro në këtë mënyrë të çuditshme,

Ishte e qartë se nuk ishte konvencionale.

Kjo po sfidonte ato ligje të fizikës,

ligjet e gravitetit sipas të cilave si pilotë jetojmë dhe vdesim.

Ne fjalë për fjalë i kishim këto gjëra që përndiqnin anijet e Marinës gjatë dislokimit.

Frekuenca me të cilën na raportoheshin UAP ishte në rritje.

Ata ishin të kudondodhur. Ne i shihnim pothuajse çdo ditë.

O Zot, ka një flotë të tërë me to. Shiko SA-në!

Dhe pastaj pothuajse patëm një fluturim në ajër me një nga këto objekte.

Kjo tani u bë një çështje sigurie.

Dy avionë nga skuadroni im fluturonin shumë afër njëri-tjetrit.

në formimin e seksionit, pra rreth 150 metra larg ose më shumë.

Një nga këto objekte shkoi pikërisht midis atyre dy avionëve,

menjëherë pas avionit kryesor.

Avioni kryesor ishte në gjendje ta shihte objektin vizualisht,

dhe ai thjesht e përshkroi atë si një kub gri të errët ose të zi brenda një sfere të tejdukshme.

Për të qenë i qartë,

inteligjenca jo-njerëzore ka qenë duke kryer në mënyrë aktive.

ISR, Inteligjencë, Mbikëqyrje dhe Zbulim

të disa prej objekteve ushtarake dhe lokacioneve bërthamore amerikane më të ndjeshme.

Ata kanë çaktivizuar dhe aktivizuar armët bërthamore.

me Shtetet e Bashkuara dhe Rusinë.

Armët bërthamore që u aktivizuan në Rusi u drejtuan nga ne,

dhe nga kjo perspektivë, rreziqet nuk mund të ishin më të larta.

Ky është një kërcënim në zhvillim dhe shkatërrues për SHBA-në.

dhe me të vërtetë një shqetësim për sigurinë kombëtare.

Nga rruga, kjo nuk po ndodh vetëm këtu në SHBA.

Po ndodh në të gjithë botën dhe po ndodh me frekuencë gjithnjë e më të madhe.

Kur takova Lue Elizondo në Pentagon,

Ai më bëri të vetëdijshëm jo vetëm se ky fenomen ishte i vërtetë,

por ishte një fenomen i vazhdueshëm dhe i vazhdueshëm.

Sekretari i Mbrojtjes nuk e dinte, Kongresi nuk e dinte,

politikbërësit e lartë nuk e dinin,

dhe askush nuk po bënte asgjë për këtë përveç Lue-s

dhe një grusht kolegësh.

U shokova dhe mbeta i shtangur,

dhe menjëherë u shqetësua për

dështimet e inteligjencës që kanë ndodhur në të kaluarën

dhe fatkeqësitë që kanë ndodhur më pas,

dhe vendosa menjëherë të bëja gjithçka që munda për të ndihmuar në marrjen e Lue-së

Sekretarit të Mbrojtjes për ta çuar përpara atë informacion.

Sa herë që unë, Jay dhe të tjerët përpiqeshim të ngrinim kambanat e alarmit

dhe ta çojmë këtë çështje në nivelin e duhur,

u përballëm me rezistencë të ashpër.

Vetëm stigma dhe tabuja e temës,

lidhja historike e "UFO-ve" ishte diçka që

për shumicën e njerëzve në pozicione udhëheqëse ishte një ilaç shumë i madh për t’u gëlltitur.

Në fakt, stigma ishte aq e fortë sa njerëzit ose besonin, A,

tema nuk ishte e vërtetë, ose B,

stigma do të njolloste ose dëmtonte në një farë mënyre karrierën e tyre,

kështu që ata nuk donin ta preknin.

Nuk mundëm të merrnim udhëheqjen në Pentagon

për të parë të dhënat shkencore aktuale

që tregoi se ekziston një kërcënim i fortë për sigurinë kombëtare.

Ata ishin më të shqetësuar për ndikimin në reputacionin e tyre

sesa kishin të bënin me sigurinë e kombit.

Për më tepër,

U tronditëm kur zbuluam se po na kundërshtonin njerëzit në Pentagon

bazuar në bindjet e tyre fetare.

Në Pentagon kishte vërtet ekstremistë fundamentalistë fetarë.

që pati një fatkeqësi të rëndë në lidhje me këtë temë.

Këta janë ekspertë të sigurisë kombëtare,

anëtarë të lartë të komunitetit kombëtar të inteligjencës

të cilët e vënë fenë e tyre mbi sigurinë kombëtare.

Një zyrtar i lartë i Departamentit të Mbrojtjes më ndaloi në korridoret e Pentagonit.

dhe më tha se po bënim punën e djallit.

Më është dashur të merrem me njerëz që ishin më të lartë se unë, të cilët më thoshin

në botën e tyre se këta janë demonë, dhe ne po ngacmojmë demonë

dhe duke u përzier në botën e Satanit dhe në të gjitha këto gjëra të tjera.

I thashë, "Nuk mund ta besoj që kjo po del nga goja jote."

Po jap informacione rreth një mjeti të përparuar hapësinor që është zbuluar.

në sensorë të shumtë që janë absolutisht aty,

dhe po më thua se mendon se këta janë demonë

dhe nuk duhet t'i shikojmë dhe t'i studiojmë.

Më ra në majë të hundës mendja.

Ndërsa po përpiqeshim të kapërcenim të gjitha këto pengesa,

Ne zbuluam një program tjetër të UAP-it, thellësisht të fshehur dhe shumë më të madh.

Ky program ishte shumë i ndjeshëm

se iu mbajt sekretarit të Mbrojtjes, Kongresit,

dhe madje edhe Presidenti i Shteteve të Bashkuara.

Ky program njihet si "Programi i Trashëgimisë".

Ky program kishte kapur,

rikuperimi dhe inxhinieria e kundërt e UAP-ve që të paktën nga viti 1947.

Në shumë raste,

këto gjetje përfshinin trupa jo-njerëzorë,

një lloj inteligjence, qenie inteligjente që nuk është njerëzore.

Kur unë dhe Jay filluam të trokisnim në dyer

dhe duke u përpjekur të fitoj akses në Programin e Trashëgimisë,

kjo ishte pothuajse si një përgjigje imune

nga Programi i Trashëgimisë, dhe antitrupat dolën nga kudo

të përpiqet të na mbyllë gojën.

Ne filluam të komunikonim me shkencëtarët e përfshirë në Programin e Trashëgimisë,

por udhëheqësit e tyre, kur mësuan për këtë, e mbyllën atë në mënyrë agresive.

Jo vetëm që u përballëm me rezistencë dhe kundërshtim të ashpër,

në fakt kishim njerëz të zemëruar me ne që po e bëjmë vetë pyetjen,

si, e dini, çfarë të drejte kemi të pyesim për Programin e Trashëgimisë,

pavarësisht faktit që ne po drejtonim AATIP-in.

Vendose veten në këpucët e mia.

Po kryej hetime mbi aktivitetin e vazhdueshëm të UAP-it.

dhe ekziston ky Program i Trashëgimisë që ka të paktën 80 vjet informacion

që mund të na ndihmojë ta kuptojmë më mirë këtë problem

dhe mbrojnë sigurinë kombëtare, dhe ata refuzojnë të na e japin atë.

Kur u bë e qartë se nuk mund të funksiononim përmes sistemit,

E dija nga përvoja ime, pasi kisha punuar me Komitetin e Shërbimeve të Armatosura të Senatit,

çfarë duhet për të lëvizur këtë anije cisternë nafte.

Mendoni për këtë anije gjigante, gjigante që ka inerci masive,

dhe po përpiqesh ta bësh të ndryshojë kurs.

Kur bëhet fjalë për Departamentin e Mbrojtjes,

vetëm Kongresi ka mundësitë për ta bërë këtë.

Dhe mënyra për të tërhequr vëmendjen e Kongresit është para së gjithash përmes shtypit.

E dija që duhej të angazhonim shtypin për të ndihmuar në angazhimin e Hill-it,

për t'u rikthyer më pas te ndryshimi i Departamentit të Mbrojtjes

ta studiojmë këtë problem për të kuptuar nëse ekziston ndonjë kërcënim?

Nga vijnë këto gjëra dhe si funksionojnë ato?

Si punonjës qeveritarë, nuk na lejohet të flasim me median,

kështu që unë dhe Lue hartuam një strategji se si ta kapërcenim këtë pengesë.

Në të vërtetë kishte vetëm dy zgjedhje.

Zgjedhja e parë ishte të bëja paqe me heshtje

dhe ulem mbi atë që është sekreti më i madh i njerëzimit,

ndërkohë që i mban amerikanët në errësirë.

Ose dy, mund të jap dorëheqjen nga pozicioni im në shenjë proteste

dhe të përmbush detyrimet e mia ndaj popullit amerikan

duke treguar të vërtetën rreth asaj që di për UAP-in.

Pati një moment të vështirë ku Lue duhej të vendoste,

"A duhet të dorëzohem? A duhet të heqim dorë nga kjo?"

"A e injorojmë këtë?" "A e injorojmë këtë?"

Apo bie mbi shpatën e tij?

Nuk mundesha dhe as nuk do të zbuloja ndonjëherë informacione të klasifikuara,

por e dija që nëse mund të thoja mjaftueshëm në nivelin e paklasifikuar

për të ndërgjegjësuar median dhe zyrtarët tanë qeveritarë

të realitetit të temës së UAP-it,

atëherë Jay shpresojmë se do të jetë në gjendje ta përdorë atë vrull për të ecur përpara dhe për të arritur

qëllimet që vendosëm të arrijmë brenda qeverisë.

Dhe patëm një numër bisedash të vështira

sepse Lue po heq dorë nga një karrierë shumë premtuese.

Ai e donte atë që bënte. Ishte shumë i mirë në atë që bënte.

Është një vendim kaq i rëndësishëm në jetë që Lue duhet ta marrë për veten dhe familjen e tij.

Gjatë një prej udhëtimeve të mia të zakonshme djallëzore për në shtëpi,

ndërsa isha bllokuar në trafik, duke parë përpara dhe pas meje

dhe duke parë mijëra makina, pata këtë ndjenjë të thellë izolimi,

një ndjesi që nuk e kisha ndjerë kurrë më parë në jetën time,

një ndjesi sikur isha plotësisht vetëm.

Mund të kisha jetuar në anën e errët të hënës.

Asnjë nga këta njerëz përreth meje,

në fakt, askush askund nuk kishte idenë

për atë që po ndodhte realisht përreth tyre.

Asnjë ide.

Mendova me vete, këta individë meritojnë ta dinë të vërtetën,

fakti i thjeshtë se nuk jemi vetëm në univers.

Si mundet që një organizatë, institucion, fe apo qeveri e vetme

ta kontrollosh atë apo ta censurosh atë apo ta mbash atë?

Askush nuk ka të drejtë të mbajë të vërteta themelore

larg popullit amerikan dhe njerëzimit.

CNN ka mësuar se Pentagoni kishte një program sekret për të studiuar UFO-t.

Ekzistenca e një programi sekret qeveritar për të hetuar pamjet e UFO-ve.

Një raport i kohëve të fundit nga New York Times zbuloi ekzistencën e një jete reale.

Departamenti i Dosjeve X ,

programin e tyre sekret qeveritar për të hetuar objekte misterioze fluturuese.

Kjo duket potencialisht si një nga historitë më të mëdha të jetës sime.

Këto avionë, do t'i quajmë avionë,

shfaqin karakteristika që aktualisht nuk janë

brenda inventarit të SHBA-së dhe as në ndonjë inventar të huaj.

Shikoje atë gjënë, shoku. O Zot i madh.

Kjo është një çështje shumë serioze e sigurisë kombëtare.

Diçka është në qiellin tonë. Ka qenë aty për një kohë të gjatë.

Ka një flotë të tërë me to.

Ke objekte që bëjnë gjëra,

manovrim në mënyra pa ndonjë shenjë të dukshme të shtytjes.

Mendimi im është se ajo që po shohim është me të vërtetë,

sipas përkufizimit, teknologji ekzotike, përtej teknologjive të gjeneratës së ardhshme.

Dhe burokracia dhe Departamenti i Mbrojtjes e kufizuan vërtet aftësinë tonë

për të mbajtur udhëheqjen të informuar për atë që po shihnim.

Sapo media filloi t'i kushtonte vëmendje,

Kongresi filloi t'i kushtonte vëmendje,

dhe fillova të merrja telefonata nga Hill për informacione informuese.

Senatorët morën një informim të klasifikuar në lidhje me UFO-t në Pentagon.

Senatori Mark Warner,

Zëvendëskryetari i Komitetit të Inteligjencës tha,

"Shikoni, mendoj se është e rëndësishme që ushtria ta marrë këtë më seriozisht tani.

sesa bënin në të kaluarën."

Senatori Rubio dhe Warner, për meritë të madhe,

e vendosin sigurinë kombëtare mbi karrierat e tyre personale politike

dhe mori rrezikun e angazhimit publik për këtë çështje.

Kur filluan të angazhoheshin, Departamenti i Mbrojtjes duhej të pranonte

botës se kjo ishte e vërtetë dhe po ndodhte,

dhe kjo menjëherë e rriti shumë besueshmërinë e çështjes.

Marina Amerikane më në fund ka pranuar se videot që duket se tregojnë UFO-t që fluturojnë

përmes ajrit janë reale.

Komandanti David Fravor e përshkruan atë si një Tic Tac 40 metra të gjatë.

Mundësia për të qëndruar pezull mbi ujë dhe pastaj për të filluar një ngjitje vertikale

nga zero deri në rreth 12,000 këmbë

dhe pastaj përshpejto në më pak se dy sekonda

dhe zhdukja është diçka që nuk e kisha parë kurrë në jetën time.

Kemi pasur raste të përsëritura të diçkaje që vepron në hapësirën ajrore

mbi objektet bërthamore të kufizuara,

dhe nuk është e jona dhe nuk e dimë se kujt i përket.

Vetëm kaq, vetëm ajo deklaratë,

meriton hetim, meriton vëmendje, meriton fokus.

Nëse keni objekte në qiell që nuk mund t'i identifikoni,

ky është një problem sepse mund të jetë Kina, mund të jetë Rusia,

mund të jetë çdo kundërshtar.

Epo, çdo fenomen i pashpjegueshëm mund të paraqesë një kërcënim për sigurinë kombëtare.

Kështu duhet t'i trajtosh këto gjëra.

Diçka po shkel hapësirën tonë ajrore.

Ka diçka që rregullon faulimi

që edhe njerëzit që kemi ngarkuar në degën ekzekutive ta kuptojnë këtë

nuk mund të japë një shpjegim,

kështu që do të thoja se përveç implikimeve të sigurisë kombëtare,

Kjo ka implikime për besimin dhe sigurinë themelore në qeverinë amerikane.

Ne nuk e dimë origjinën e fenomenit,

dhe do të përpiqemi ta zbardhim deri në fund

sepse për qëllime të mbrojtjes kombëtare,

disa prej tyre kanë qenë në fushat që ne trajnojmë.

Këto kanë qenë në zona ku kemi disa nga pajisjet tona më të mira,

e megjithatë pajisjet tona më të mira nuk kanë qenë në gjendje t'i etiketojnë këto gjëra.

Nuk kemi mundur të hyjmë brenda dhe t'i kapim.

Pavarësisht se çfarë janë, ata po pushtojnë hapësirën tonë ajrore

dhe nuk e dimë saktësisht pse po e bëjnë këtë,

cili është qëllimi i tyre dhe cilat janë aftësitë e tyre.

Përveç shqetësimeve për sigurinë kombëtare,

kjo shkelje e hapësirës ajrore sovrane të të gjitha kombeve

paraqet një shqetësim për sigurinë e fluturimit për të gjithë aviacionin ushtarak dhe civil.

Dhe gjëja edhe më e frikshme është se Administrata Federale e Aviacionit

ndaluam së përdoruri radarin për të ndjekur udhëtimin tonë ajror.

Ata vetëm gjurmojnë avionët,

kryesisht komerciale dhe civile, që po bëjnë zhurmë,

pra ata në fakt po vendosin një sinjal në sistem duke thënë,

"Ja ku jam unë."

E vetmja mënyrë që ata e dinë UAP-in janë atje

është nëse piloti sheh diçka dhe thotë diçka.

Fakti që FAA nuk po e gjurmon UAP-in

po vë në rrezik jetën e amerikanëve çdo ditë.

Unë jam Brett Feddersen.

Kam shërbyer si drejtor i sigurisë së aviacionit në Këshillin e Sigurisë Kombëtare

dhe si drejtor në detyrë i Administratës Federale të Aviacionit.

Zyra e Programeve të Sigurisë Kombëtare.

Mund të them nga përvoja ime

se nuk jemi absolutisht vetëm në këtë univers.

Gjëja më e madhe që më shqetëson me UAP-et është shqetësimi për sigurinë kombëtare.

Është e panjohura.

Është fakti që kjo teknologji bën gjëra që ne nuk mund t'i bëjmë.

Dhe nëse nuk mund ta kuptojmë se çfarë është ose çfarë dëshiron,

ëh, ose për çfarë përdoret,

që më mban zgjuar natën dhe ideja se jemi prapa kurbës së fuqisë.

Ne duam të jemi në gjendje të ruajmë teknologjinë më të përparuar dhe avantazhin

këtu në Shtetet e Bashkuara në mënyrë që të mund të flemë rehat natën

dhe të ndiejnë sigurinë e asaj që ka ofruar qeveria amerikane.

Mendoj se ekzistojnë katër hipoteza,

njëra prej të cilave është se kjo është teknologji kundërshtare e huaj

që thjesht nuk e kuptojmë ose nuk ishim të vetëdijshëm për të,

dhe kjo do të përbënte ndoshta dështimin më të madh të inteligjencës

në historinë moderne amerikane.

E dyta prej të cilave është se ky është një program i fuqishëm kundër-zbulimi

për të mbuluar një përpjekje të qeverisë amerikane që ka dështuar,

pak a shumë, larg mbikëqyrjes së kongresit.

Një hipotezë e tretë është padyshim se kjo është, ëh, ndërdimensionale

ose jashtëtokësor.

E katërta mund të jetë një kombinim i tre të mëparshmeve.

Disa nga gabimet më të mëdha strategjike në historinë e njerëzimit,

Baza e këtyre gabimeve ishte mungesa e imagjinatës.

Besimi se një kundërshtar ose kushdo që nuk mund të bënte diçka

sepse nuk ishte bërë kurrë më parë.

SHBA-të mendonin se ishte e sigurt për ato anije në Pearl Harbor.

sepse nuk mendonim se japonezët mund të arrinin atje,

aq më pak të kenë torpedat që mund të lundrojnë në një vijë kaq të ngushtë

dhe i goditën këto anije derisa e bënë këtë.

As në ëndrrat tona më të çmendura nuk e mendonim kurrë se terroristët do të na sulmonin

në atdhe duke u stërvitur për një vit për t'u bërë pilotë

dhe pastaj rrëmbimi i avionëve komercialë

dhe duke i përplasur ata në ndërtesa, dhe ata i përplasën.

Gjëja që më mban zgjuar natën, diçka në psikikën njerëzore që thotë,

Nuk kam kohë ose energji për t'u përgatitur për të papriturën

ose atë që nuk e kam parë të bëhet kurrë më parë,

dhe, ëm, e dini, kjo çon në surprizë strategjike

dhe ndonjëherë surpriza strategjike

ndryshuar rrjedhën e historisë njerëzore.

Pati një informim të klasifikuar

që ua dhashë anëtarëve të Dhomës së Përfaqësuesve dhe Senatit,

ku i çova pilotët ushtarakë për t'u treguar historinë e takimeve të tyre me UAP-in.

Ato histori i tronditën aq shumë sa patën vështirësi të flinin atë natë.

Ushtarakët dhe gratë më të besuara të Shteteve të Bashkuara

dhe të dhëna të pakundërshtueshme nga sistemet tona të mbledhjes së inteligjencës

kanë vëzhguar UAP për dekada të tëra.

Çdo gjë që vërehet mund të kategorizohet

nga pesë karakteristika të dallueshme të performancës.

Në AATIP, ne i quajmë këto Të Vëzhgueshmet.

Gjëja e parë e vëzhgueshme është shpejtësia hipersonike.

Avioni ynë më i shpejtë aktualisht mund të shkojë me afërsisht 4,600 milje në orë.

Megjithatë, UAP-i që po vëzhgojmë po udhëton me 40,000 milje në orë

dhe ndonjëherë më shpejt.

Gjëja tjetër e vëzhgueshme është nxitimi i menjëhershëm,

ndryshimi i menjëhershëm i shpejtësisë.

Me shpejtësi të plotë, SR-71, i njohur si Blackbird,

kërkon afërsisht gjysmën e shtetit të Ohajos për të përfunduar raundin e vet.

Ajo që po shohim me UAP janë automjete që mund të bëjnë kthesa të menjëhershme në kënd të drejtë,

duke përshpejtuar menjëherë dhe duke u ndalur në një çast

me shpejtësi deri në dhjetë herë më të mëdha se SR-71.

Nëse jeni në një fluturim të zgjatur, mund të arrini deri në shtatë G e gjysmë.

Me kalimin e kohës bëhet fizikisht e dhimbshme të jesh nën atë sasi graviteti.

Dhe kjo po shkon nga zero në 200 milje në orë

në rreth dy sekonda e gjysmë.

Tani, mendoni të shkoni nga zero në mijëra milje në orë

në më pak se një sekondë, cila do të ishte forca mbi trupin tuaj.

Trupi i njeriut mund të përballojë vetëm një sasi të caktuar para se organet e brendshme të fillojnë të funksionojnë.

të ndahen nga çdo gjë pas së cilës janë të varur, gjë që zakonisht është keq.

Edhe nëse do të ishte një dron, do ta shqyente dronin, mjetin pa pilot.

E vëzhgueshme tjetër është vëzhgueshmëria e ulët.

Çdo teknologji moderne ka një vulë dalluese.

Për shembull, shumica e avionëve lënë gjurmë të dukshme ndërsa fluturojnë.

Zakonisht dëgjojmë një bum zanor që shoqërohet me thyerjen e barrierës së zërit.

Megjithatë, UAP-të nuk lënë pothuajse asnjë nënshkrim të dukshëm.

Aeroplanët tanë në fakt nxjerrin gazra të shkarkuara pas tyre dhe shtyhen pas tyre

për ta shtyrë përpara.

Çfarëdo që të jenë këto gjëra, ata nuk po e bëjnë këtë.

Nuk ka gazra shkarkimi, asnjë grimcë që del prej tyre që mund të shohim.

Gjëja tjetër e vëzhgueshme është udhëtimi transmediumal.

UAP janë vërejtur duke vepruar në hapësirë, në ajër dhe nën ujë,

dhe ato lëvizin pa probleme nëpër secilin prej këtyre mjediseve

pa asnjë nënshkrim normal dhe pa kompromentuar performancën.

Ne kemi vërejtur një aftësi transmediumale të këtyre fenomeneve

për të lëvizur nga hapësira në atmosferë dhe më pas në oqean.

Në rastin e Aguadilla, Puerto Rico,

një helikopter i DHS-së e kapi objektin sferik duke fluturuar.

Hyri në ujë dhe doli nga uji,

pra transmedium pa humbur asnjë shpejtësi.

Ai bie në oqean dhe nuk bën spërkatje ose zgjohet me 74 milje në orë.

Llogarita se sa forcë do të duhej vetëm për të shtyrë një top basketbolli

nën ujë me 74 milje në orë,

dhe do të të duhej një motor raketash BE-7,

ose dy motorë Learjet që do ta trazonin ujin si të çmendur.

Pra, kjo është një teknologji pa fërkime.

Gjëja tjetër e dukshme është anti-graviteti.

UAP dukej se po sfidonte efektet natyrore të gravitetit të tokës.

pa ndonjë mjet të dukshëm për ta bërë këtë.

Asnjë shenjë shtytjeje ose ngritjeje, që do të thotë pa krahë,

pa sipërfaqe kontrolli ose aftësi për të manovruar.

Në vitet 2014 deri në 2015,

ne po vepronim pranë brigjeve të Virginia Beach, pranë bregdetit lindor.

Ishte gjatë kësaj kohe që ne e përmirësuam radarin tonë nga APG-73.

te radari APG-79,

dhe kjo na lejoi të shihnim në thelb më shumë objekte që nuk prisnim t'i shihnim.

Dhe ka një rast të veçantë të njërit prej këtyre objekteve

mbajtja e një pozicioni të plotë stacionar

brenda erërave 120 nyje, në thelb brenda një uragani.

Të gjithë po shkojnë kundër erës.

Era është 120 nyje nga perëndimi.

Shikoje atë gjë! Po rrotullohet.

Duket sikur ata nuk ndikohen nga mjedisi ashtu siç ndikohemi ne.

Ata po i ndiqnin nga një lartësi mbi 80,000 metra.

Pra, për ata që nuk e dinë, mbi 80,000,

aty fillon të hysh në hapësirë.

Pra, këto gjëra po vinin poshtë.

Ata do të uleshin për tre orë dhe do të ktheheshin përsëri lart,

që sipas njohurive të mia,

nuk kemi asgjë që ka aftësitë

sa i përket energjisë së nevojshme për të zbritur,

takohemi për tre orë dhe ngjitemi lart.

Kapaciteti i vëzhguar i UAP tejkalon atë

madje edhe të teknologjive më të përparuara, ëh, njerëzore

që zhvillohen në programe të zeza të klasifikuara.

Nga ekspozimi ynë, dua të them, nuk ka asgjë që i afrohet kësaj.

Në fakt, ka gjashtë të vëzhgueshme,

e cila nuk është një karakteristikë e fluturimit, pra efekte biologjike.

Në fakt, fillova të punoj për këtë në këtë zyrë.

Pati një trokitje në derë,

dhe dy individë që përfaqësonin veten

siç ishte puna e CIA-s dhe një kompanie hapësinore erdhi tek unë dhe më kërkoi ndihmën time.

Ata kishin, ëh, të dhëna të personelit ushtarak, zyrtarëve të inteligjencës

dhe të tjerë të lidhur me Departamentin e Mbrojtjes

i cili kishte ndërveprime të drejtpërdrejta me UAP-in.

Dhe për shkak të këtij ndërveprimi të drejtpërdrejtë pësoi një lloj dëmtimi mjekësor.

Ata donin ndihmën time për të shqyrtuar të ashtuquajturin inflamator.

ngjarje dytësore që mund të maten në gjak,

çdo gjë nga djegiet e tmerrshme që kam parë te disa prej individëve

që çon në probleme dytësore me sëmundje autoimune

dhe skleroza, etj.,

dhe pastaj shenjat e brendshme që kam parë te disa individë.

Këta njerëz kishin plagë brenda trupave të tyre dhe brenda trurit të tyre.

Dhe duhet të mendosh për këtë.

E di, nëse i afrohesh shumë pjesës së pasme të motorit të një reaktivi,

ose për shembull, nëse i afroheni shumë sistemit të transformatorit

kjo thjesht po i jep energji lagjes tënde, ka energji që del nga ato gjëra.

Dua të them, këto janë thjesht teknologji njerëzore.

Tani imagjinoni sikur keni diçka që është një teknologji më e përparuar,

e cila po gjeneron një lloj fushe që i lejon këto objekte të lëvizin,

Nëse i afrohesh shumë, do të lëndohesh.

Kam kaluar dhjetë vjet si oficer inteligjence për Marinën.

Dhe para kësaj, gjashtë vjet si inteligjencë e Forcave Ajrore.

Dhe kalova kohë në grupin e punës së UAP-it.

Unë jam një nga zyrtarët e inteligjencës

që ka përjetuar efekte biologjike të përballjes me UAP.

Që nga takimi im i parë,

Kam vëzhguar mjete të tjera, sfera,

do ta quajmë fusha energjie ekzotike.

Fatkeqësisht, ëm, ata prej nesh që e kanë hetuar,

Ne bëhemi pjesë e hetimit ose hetohemi nga kolegët tanë.

Popullsia kishte një shkallë vdekshmërie prej rreth 25%.

brenda shtatë viteve nga kryerja e një bashkëveprimi.

Ndoshta është e rëndësishme që publiku ta kuptojë

se kjo është më shumë sesa thjesht një fenomen ajror.

Kur keni një anekdotë që shoqërohet me të dhëna mjekësore,

kjo është diçka që mund t'ia jap një shkencëtari tjetër, një mjeku tjetër dhe t'i them,

"Ja ku është. Shpjegoje vetë."

Mund të debatojmë se cili është përfundimi, por nuk mund të argumentojmë se të dhënat janë reale.

Zëvendësdrejtori i Inteligjencës Detare,

që i kuptuan shqetësimet e sigurisë kombëtare të UAP-it,

më udhëzoi të filloja në heshtje ndërtimin e një përpjekjeje të tërë qeveritare ndëragjenciale

që përfundimisht u bë task forca e UAP-it.

Ky program i ri ishte shumë më i madh se sa ishte ndonjëherë AATIP.

Misioni ynë ishte të zbulonim, analizonim dhe katalogonim UAP-et.

që përbëjnë një kërcënim për sigurinë kombëtare të SHBA-së.

Kisha zgjedhur me kujdes anëtarë nga të 16 agjencitë e komunitetit të inteligjencës.

Sekretari i Mbrojtjes njoftoi zyrtarisht grupin e punës së UAP-it

në gusht 2020, duke më emëruar mua drejtorin e parë.

Të gjithë ata që ishin në pushtet i kushtonin vëmendje kësaj teme.

Një moment dallues për mua ishte informimi i Sekretarit të atëhershëm të Thesarit, Steve Mnuchin.

E përfundova informimin tim. Dhe në fund të tij,

Ai u ul përsëri në karrigen e tij dhe tha, "E di, Jay,

mund të pyesni veten pse e kërkova këtë informim.

Ai tha, "Cilat janë ndikimet ekonomike të shkuarjes së presidentit te mikrofoni

dhe t'i tregojmë botës se nuk jemi vetëm?"

Duhet të mendoj për këto lloj ndikimesh në mënyrë që të përgatitem

nëse presidenti do të bënte atë veprim.

Ndërkohë, unë dhe Chris Mellon

po punonin me Senatin prapa skenave

për të hartuar legjislacionin e UAP që më pas u miratua nga Marco Rubio

dhe u fut në projektligjin për lehtësimin e situatës së shkaktuar nga koronavirusi.

Kur Presidenti Trump e nënshkroi këtë legjislacion,

më pas e detyroi Pentagonin dhe grupin e punës UAP të siguronin

raporte me shkrim për Kongresin, si të klasifikuara ashtu edhe të paklasifikuara.

Raporti i shumëpritur i Pentagonit mbi UFO-t më në fund është publikuar.

Drejtori i Inteligjencës Kombëtare vetëm pak ditë më parë

publikoi një raport të ri mbi 144 shikime.

Kur flasim për pamje, flasim për objekte

që janë parë nga pilotët e Marinës ose të Forcave Ajrore

ose janë kapur nga imazhet satelitore.

Sinqerisht, ka shumë më tepër pamje sesa janë bërë publike.

Raporti sqaron se shumica e incidenteve

gjatë dy dekadave të fundit

nuk janë nga ushtria amerikane ose nga ndonjë teknologji tjetër e përparuar e qeverisë amerikane.

Pra, çështja tani është pse janë këtu, nga vijnë?

dhe cila është teknologjia që fshihet pas këtyre pajisjeve që po vëzhgojmë?

Sado i zhurmshëm që ishte ai raport i parë i paklasifikuar,

mezi gërvishte sipërfaqen.

Ata pak zyrtarë të zgjedhur që patën mundësi të lexonin versionin e klasifikuar të raportit,

kjo ua hapi sytë ndaj shqetësimeve të sigurisë kombëtare që lidheshin me këtë temë.

Ka mjaftueshëm prova të qarta këtu që duhet ta marrim seriozisht këtë,

mos e minimizo.

Nuk besoj se vijnë nga kundërshtarë të huaj.

Ëh, nëse do të ishin, kjo do të sugjeronte që ata kanë një teknologji

që është në një sferë krejtësisht të ndryshme nga çdo gjë që kuptojmë ne.

Ëh, sinqerisht, Kina dhe Rusia nuk janë aty dhe as ne nuk jemi, meqë ra fjala.

Triliona galaktika atje jashtë,

pra kush e di se çfarë mund të jetë zhvilluar diku tjetër?

Ajo që ne besojmë është se ekzistojnë fenomene ajrore të pashpjegueshme

që janë cituar dhe raportuar nga pilotët,

Marina dhe Forcat Ajrore,

se këto fenomene në disa raste kanë pasur ndikim në poligonet tona të stërvitjes,

mbi aftësinë e pilotit tonë për të fluturuar, stërvitur, operuar dhe për të qëndruar gati.

Ëëë, vetëm kjo e bën atë një çështje të sigurisë kombëtare që ia vlen ta shqyrtojmë.

Ne nuk e dimë.

Ne nuk kemi përgjigje se çfarë janë këto fenomene.

Ndërsa vazhduam të përparonim,

filloi një fushatë shumë e fuqishme dezinformimi.

Kjo përpjekje kishte për qëllim shkatërrimin e reputacionit dhe besueshmërisë sime, pikë.

Kur qeveria filloi të kandidojë

kjo fushatë e neveritshme dezinformuese kundër Lue,

Në fakt, një ditë mora një email nga zyra e Çështjeve Publike të Pentagonit

me këtë rrëfim që po ia jepnin medias

që ishte plotësisht e rreme.

Iu përgjigja të gjithëve në atë email dhe thashë, "Kjo është gabim,"

dhe ata vazhduan me të gjithsesi.

Ata në fakt i thanë popullit amerikan se Lue Elizondo nuk punonte atje,

dhe kjo ishte një gënjeshtër e hapur.

Unë dhe familja ime vuajtëm shumë për këtë.

E tëra çfarë ke në jetën tënde është në të vërtetë besueshmëria dhe fjala jote.

Është zemërthyes.

Ata nuk duan që askush që bazohet në fakte të përfshihet në këtë,

pra, çfarë bëjnë ata?

Ata hyjnë në internet dhe përpiqen të nënçmojnë Elizondon, mua dhe këdo tjetër

që po përpiqet ta bëjë në një mënyrë shkencore.

Sado e vështirë që ishte,

Unë ende po inkurajohesha privatisht nga ish-anëtarë të AATIP-it

për të vazhduar luftën,

dhe kjo më dha motivimin për të vazhduar përpara,

dhe zjarri që ndezëm vazhdoi të përhapet.

Pas dekadash mohimi publik,

Pentagoni tani pranon se ka diçka atje jashtë,

dhe Senati i SHBA-së dëshiron të dijë se çfarë është.

UFO-t, objektet fluturuese të paidentifikuara, janë të vërteta?

Qeveria tashmë ka deklaruar zyrtarisht se ato janë të vërteta.

Nuk po ju them unë këtë, po ju thotë qeveria amerikane.

Ka pamje dhe të dhëna të objekteve në qiell

që nuk e dimë saktësisht se çfarë janë ato.

Cili është mendimi juaj për këto objekte,

Ëh, kjo duket se sfidon të gjitha ligjet e fizikës, apo jo?

Epo, para së gjithash, kjo është një pyetje legjitime tani.

Ka shumë mistere atje jashtë.

Duhet të na mbajë të përulur. Ka shumë gjëra që nuk i dimë.

Ka pasur raste të tilla në të gjithë botën.

Dhe kur flasim për pamjet, gjëja tjetër që do t'ju them është

nuk është vetëm një pilot, një satelit apo ndonjë, ëm, koleksion inteligjence.

Zakonisht kemi sensorë të shumtë që i kapin këto gjëra.

Gjithmonë lind pyetja nëse ka diçka tjetër

që thjesht nuk e kuptojmë se mund të vijë jashtëtokësor?

Mendoj se është paksa arrogante,

nëse jo arrogante nga ana jonë të besojmë se nuk ka asnjë formë tjetër jete askund

në të gjithë universin.

Kam parë disa nga ato video nga pilotët e Marinës,

dhe duhet t'ju them se janë mjaft të habitshme,

dhe, ëm, në fakt mund të jetë një lloj fenomeni

kjo është rezultat i diçkaje që, ëm, ne ende nuk e kuptojmë,

dhe kjo mund të përfshijë një lloj aktiviteti

që disa mund të thonë se përbën një formë të ndryshme jete.

Nuk e dimë nëse inteligjenca jo-njerëzore që është tashmë këtu

është ekskluzivisht jashtëtokësor

ose ndoshta një lloj kriptotokësori.

Disa njerëz që merren me fizikën e udhëtimit në kohë mendojnë

Epo, ndoshta janë udhëtarë në kohë.

Edhe një lloj pro-njerëzor

që disi u degëzua nga pema familjare njerëzore shumë kohë më parë

dhe është po aq e natyrshme për këtë planet sa jemi ne.

Një qytetërim i lashtë që është i izoluar

diku në Tokë ose në shtratin e detit.

Kemi dëgjuar dëshmi nga pilotë, si dhe nga civilë

nga vende të ndryshme që kanë parë gjëra të vijnë nga oqeani,

gjëra të pashpjegueshme, dhe këto nuk janë raketa, nuk janë raketa,

Ato nuk janë avionë ose nëndetëse.

Këto janë gjëra të botës tjetër

që po kryejnë manovra që nuk janë parë.

Në fakt, ne kemi ndjekur UAP nën ujë, duke lëvizur me shpejtësi.

mbi disa qindra milje në orë,

por pa nënshkrimet përkatëse.

Unë dola në pension si oqeanograf i Marinës,

duke qenë këshilltari i lartë për Shefin e Operacioneve Detare në Pentagon.

Por njohuritë tona për oqeanin janë mjaft të kufizuara.

Ne nuk kemi eksploruar as 80% të vëllimit të oqeanit.

Ne kemi hartuar sipërfaqen e Marsit dhe të hënës me një rezolucion më të lartë

sesa fundi i detit të Tokës.

A është e mundur që çdo gjë që po shohim të mos jetë nga atje jashtë,

është nga atje poshtë?

A po shohim një botë të tërë nën ujë?

Mendoj se është shumë e sigurt të thuhet se me kaq shumë vëllim të paeksploruar të oqeanit

dhe fundi i detit nuk u hartua që nëse ndonjë inteligjencë do të arrinte këtu

dhe nëse nuk do të donte të zbulohej, do të qëndronte në oqean.

Të gjitha këto mundësi mund të vijnë me qëllime dhe motivime të ndryshme.

Kushdo që të jetë, ata janë këtu dhe po veprojnë këtu,

dhe ata kanë vepruar këtu për një kohë të gjatë.

Në vitin 2022, ne filluam ta shtyjmë fort Kongresin për të mbajtur seanca publike dëgjimore të UAP-së,

dhe atëherë zbulimet filluan të shkonin në nivelin tjetër.

Paneli i Dhomës së Përfaqësuesve po mban një seancë dëgjimore publike mbi objektet misterioze fluturuese.

Kryetari i Komitetit të Inteligjencës së Dhomës së Përfaqësuesve e përshkruan këtë

si një nga misteret e mëdha të kohës sonë,

dhe është një ditë e madhe për të gjithë këta njerëz që kanë kaluar kaq shumë vite

duke kërkuar më shumë transparencë në këtë temë.

Nga gjithçka në Kongres dhe nga gjithçka që ndodh

aktualisht në vendin tonë dhe në botë,

tema e UAP ka qenë një nga temat e vetme

që ka marrë këtë nivel mbështetjeje dypartiake.

Nuk është problem, të paktën deri më tani, në këtë vend.

që i jep vetes një lloj përçarjeje partiake ose ideologjike.

Demokratët dhe republikanët thjesht duan të kuptojnë se çfarë po ndodh.

Kjo punë dëgjimore dhe mbikëqyrëse

ka një ide të thjeshtë në thelbin e saj.

Fenomenet ajrore të paidentifikuara janë një kërcënim potencial për sigurinë kombëtare,

dhe ata duhen trajtuar në atë mënyrë.

UAP-et janë të pashpjegueshme. Është e vërtetë, por ato janë reale.

Ato duhen hetuar,

dhe shumë kërcënime që ato paraqesin duhet të zbuten.

Ka diçka atje të matshme nga instrumente të shumëfishta,

e megjithatë duket se lëviz në drejtime që janë të paqëndrueshme

me atë që dimë për fizikën ose shkencën, në një kuptim më të gjerë.

Ka një numër ngjarjesh për të cilat nuk kemi një shpjegim,

në të cilën ka karakteristika fluturimi

ose menaxhimi i nënshkrimeve, ëm, që nuk mund ta shpjegojmë.

Ne e dimë që anëtarët tanë të shërbimit

kanë hasur fenomen ajror të paidentifikuar.

Dhe meqenëse UAP-et paraqesin rrezik potencial për sigurinë e fluturimit dhe sigurinë e përgjithshme,

ne jemi të përkushtuar ndaj një përpjekjeje të fokusuar për të përcaktuar origjinën e tyre.

Kapacitetet, sistemet,

proceset dhe burimet që përdorim për të vëzhguar, regjistruar, studiuar ose analizuar këto fenomene

duhet të klasifikohen në nivele të përshtatshme.

Ne nuk duam, nuk duam që kundërshtarët e mundshëm ta dinë

pikërisht ajo që jemi në gjendje të shohim ose kuptojmë

ose si arrijmë në përfundimet që nxjerrim.

Prandaj, zbulimet publike duhet të shqyrtohen me kujdes

rast pas rasti.

Seanca dëgjimore ishte një përpjekje historike dypartiake drejt transparencës,

por i la si publikun amerikan ashtu edhe Kongresin

me më shumë pyetje sesa përgjigje.

Ndërsa unë po bëja përparim,

Mësova se Programi i Trashëgimisë ishte në heshtje prapa skenave duke u kundërvënë,

dhe po krijonin pengesa burokratike.

Ata disi arritën të bllokonin financimin

që u miratua për grupin e punës UAP.

Nuk mund ta përshkruaj ndryshe përveçse isha thjesht i zemëruar.

Ekziston një dorë e fshehur që po bllokon të gjitha këto veprime dhe gjëra që po bëj.

Një qeveri subversive që mbivendos qeverinë e vërtetë.

Është aq keq sa nuk do të përparojmë vërtet

derisa dikush t'i hedhë dritë.

Pastaj stafi dhe anëtarët fillojnë të përfshihen më shumë.

Ata fillojnë ta kuptojnë peizazhin.

Ata fillojnë të kuptojnë se sa shumë sekret ka,

sa rezistencë ka për ta zbuluar këtë.

Ndërsa Kongresi filloi të dëgjonte nga informatorët në mjedise të klasifikuara,

Ata arritën në realizimin e ekzistencës së Programit të Trashëgimisë.

Lojtarët kryesorë në Programin e Trashëgimisë

kanë qenë prej kohësh Agjencia Qendrore e Inteligjencës,

Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara,

Departamenti i Energjisë dhe kontraktorët kryesorë të mbrojtjes.

Agjencia Qendrore e Inteligjencës është përgjegjëse për mbikëqyrjen

të përpjekjes së përgjithshme.

Mund t’i mendoni pak a shumë si një element të selisë qendrore.

Zëvendësdrejtori i Shkencës dhe Teknologjisë në CIA

kontrollon portofolin e rikuperimit të rrëzimeve të UAP.

Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara janë përgjegjëse për operacionet në terren.

Këta janë njerëzit që janë përgjegjës për vendosjen brenda një momenti njoftimi.

kudo në botë për të shkuar në siguri dhe për të rikuperuar UAP-in e rrëzuar.

Ne kemi ekipe inteligjence të njoftuara shpejt nëse ka ndonjë ngjarje të UAP-it

që mund të përfshijnë një automjet të përplasur ose pjesë të një automjeti të përplasur.

Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara përdorin forcat e tyre speciale,

por ata gjithashtu koordinohen me forca të tjera speciale

në degë të tjera të ushtrisë amerikane.

Ata janë aq mirë të organizuar saqë praktikisht mund të arrijnë në një vend,

të mbledhin materiale, çfarëdo qofshin ato, dhe sapo t'i kenë në zotërim,

Ata kanë autoritetin ta klasifikojnë atë,

dhe për këtë arsye e bëjnë çdo informacion në lidhje me të të padisponueshëm për publikun,

madje edhe pranimin se ekziston dhe nuk është i disponueshëm për publikun.

Kontraktorët e mbrojtjes,

Ata janë përgjegjës për shfrytëzimin dhe inxhinierinë e kundërt

dhe analiza e materialeve.

Ata ofrojnë shërbime teknike dhe këshillimore

që qeveria nuk e ka.

Dhe e fundit, por jo më pak e rëndësishme, është Departamenti i Energjisë.

Ata janë ekspertët e botës në çdo gjë që lidhet me atomin.

ose teknologji bërthamore ose çdo gjë që lëshon rrezatim.

Por ka edhe një avantazh tjetër sepse Departamenti i Energjisë

ka sistemin e vet të klasifikimit të sigurisë

shumë jashtë kontrollit dhe mbikëqyrjes, nëse do ta quani kështu,

të sistemeve tradicionale të klasifikimit si Departamenti i Mbrojtjes

ose komunitetit të inteligjencës.

Ata kanë përdorur gjuhën e sigurisë dhe klasifikimit

në Aktin e Energjisë Atomike për të fshehur programin e rikuperimit të rrëzimit të Legacy.

Zyrtarët e inteligjencës që kanë informuar mbi këto

Rikupërimet e aksidenteve kanë folur për një numër speciesh të ndryshme

duke qenë vërejtur të jetë i lidhur me përplasjen.

Trupat e gjetur nuk janë të gjithë të të njëjtit lloj.

Unë jam në dijeni të të paktën dy specieve të përparuara jo-njerëzore,

njëra prej të cilave u lidh me programin e rikuperimit të rrëzimeve Legacy.

Tjetra prej të cilave, trupat u gjetën nga programi i rikuperimit të rrëzimit

në aksidente të ndryshme.

Një nga pyetjet që ngrihet shpesh,

Nëse janë kaq të përparuara, pse ka përplasje?

Por sigurisht, dua të them, e dini,

Makinat janë të prodhuara mirë dhe njerëzit i ngasin me kujdes,

por ka përplasje. Mund të ndodhë.

Një tjetër mundësi që po merret në konsideratë është se ndoshta disa nga këto

nuk ishin "vërtet përplasje",

por që ato u lanë këtu që ne t'i shqyrtojmë

në mënyrë që të përparojmë teknologjinë tonë me një ritëm më të shpejtë.

Pra, në këtë kuptim, ato mund të shihen si dhurata nga një specie më inteligjente.

Një nga pyetjet që do të ngrihej më pas do të ishte, mirë,

A shpërndahen dhuratat ndryshe midis kombeve të ndryshme?

ose pak a shumë në mënyrë homogjene

për të parë kush mbijeton dhe përparon më shpejt?

Mund të jetë një test gjigant i IQ-së, mund të thuash.

Ndërsa sollëm denoncuesit në Kongres,

Mësuam se Programi i Trashëgimisë ishte i përfshirë në një luftë sekrete të gjatë

me kombe të tjera për të mbledhur dhe për të riinxhinieruar

automjete që nuk janë bërë nga njerëzit.

Në këtë teatër të fshehtë lufte,

SHBA-të kanë si aleatë ashtu edhe kundërshtarë në skenarin ku fituesi i merr të gjitha.

Ky është një peizazh gjeopolitik shumë i ndërlikuar,

ku aleancat dhe besnikëritë lëvizin si rëra në shkretëtirë.

Ne sigurisht do të preferonim një situatë ku rikthimi

është ose në ujëra ndërkombëtare ose në ndonjë vendndodhje tjetër të pakontestueshme

ose ndoshta në një vend aleat,

por çdo vend në botë do të bënte gjithçka që ishte në fuqinë e tij

për të provuar të rikuperoj një copë të shkëlqyer teknologjie.

Vendi i parë që zbulon kodin e kësaj teknologjie

do të jetë lider për vite me radhë.

Kjo është e ngjashme me Projektin Manhattan.

Ne zhvilluam armën atomike.

Ne fituam luftën dhe kjo na bëri një superfuqi për gati një shekull tani.

Kjo është arma atomike me steroide.

Disa nga mjetet lundruese të vëzhguara mund të jenë rezultat, për shembull, i Programit tonë të Trashëgimisë,

ose nga ana tjetër, mund të jetë rezultat i përparimeve

të krijuara nga kundërshtarë të mundshëm.

Kemi parë inteligjencë shumë të besueshme të qeverisë amerikane

mbi rikuperimin sovjetik të një UAP-i të rrëzuar në vitin 1989.

Ata gjetën një UAP në formë Tic-Tac që ishte dy herë më i madh se Tic Tac.

që u ndesh me grupin e sulmit të transportuesit USS Nimitz,

dhe ata gjetën katër trupa alienësh humanoide.

Shkencëtarët sovjetikë e çmontuan mjetin e rikuperuar

dhe zbuloi një armë shumë të përparuar të energjisë së drejtuar.

Kina është në krye të listës së të gjithëve

shqetësuese tani për tani në Departamentin e Mbrojtjes.

Disa nga këto aktivitete të UAP që po shohim këtu në Shtetet e Bashkuara

mund të jetë në të vërtetë një rezultat

të një programi kinez të inxhinierisë së kundërt UAP.

Nëse Xi Jinping do të kishte qasje në këtë, nëse Putini do të kishte qasje në këtë,

dhe ata menduan se ne nuk kishim qasje

me aftësi të ngjashme me ato që bënë,

A mendon për një sekondë se ata nuk do ta merrnin në konsideratë

duke e përdorur atë për të arritur qëllimet e tyre të dominimit?

Dhe nëse qasja e tyre ndaj saj drejtohet nga shkenca

dhe një dëshirë për t'u përputhur me atë që ata mendojnë se është e jona,

Do të zgjohemi një ditë dhe do të kuptojmë,

Nuk e di se si arritën atje, por arritën para nesh,

dhe tani jemi të mallkuar.

Kjo teknologji mund të revolucionarizojë absolutisht mënyrën se si i bëjmë gjërat

ose të shkatërrojmë plotësisht gjithçka që dimë.

Më kujton shpesh fjalimin e famshëm të Presidentit John F. Kennedy.

kur ishim pikërisht në prag të hyrjes

në një epokë të re zbulimesh në hapësirë.

Ka njohuri të reja për t'u fituar dhe të drejta të reja për t'u fituar,

dhe ato duhet të fitohen dhe të përdoren për përparimin e të gjithë njerëzve,

për shkencën hapësinore si shkenca bërthamore dhe të gjithë teknologjinë

nuk ka ndërgjegje të vetën.

Nëse do të bëhet një forcë për të mirë apo për të keqe varet nga njeriu.

Dhe vetëm nëse Shtetet e Bashkuara zënë një pozicion të shquar

A mund të ndihmojmë në përcaktimin nëse ky oqean i ri do të jetë një det paqeje?

ose një teatër i ri i tmerrshëm lufte.

Disa nga këto janë kaq sekrete, saqë ka pasur shumë, shumë pak njerëz

në të gjithë qeverinë tonë që u është lejuar ose u është dhënë qasje në të.

Disa presidentë janë informuar mbi faktet themelore rreth situatës,

por atyre nuk u ofrohen të gjitha detajet.

Unë mendoj se ekziston ky supozim se presidentët

mund të hyjë në Zyrën Ovale ditën e parë dhe të thotë,

"Në rregull, më çoni në Roswell. Më tregoni trupat e alienëve."

"Dua ta shoh videon, autopsinë. Dua ta shoh të gjithën."

"Hapeni."

Mendoj se kjo është vërtet një, ëm...

Një kuptim naiv i mënyrës se si funksionon qeveria jonë.

Edhe presidentët shpesh kanë vepruar mbi bazën “nevojë për të ditur”.

Kjo është padyshim e vërtetë nga pikëpamja historike.

Arsyetimi, justifikimi ishte,

presidenti nuk duhet t'i dijë këto gjëra sepse në atë mënyrë

Presidenti gjithmonë ka të drejtë të mohohet.

E tëra çfarë u duhet është një përkulje koke në këtë drejtim ose në atë drejtim,

por kjo fillon të dalë jashtë kontrollit.

Sinqerisht, as nuk e di nëse presidenti do të dinte kë të pyeste.

Mund të shkosh te drejtori i CIA-s,

në ditët e sotme, drejtori i Inteligjencës Kombëtare, dhe pyetini ata,

dhe madje edhe ai person mund të mos e dijë sepse ata njerëz rrotullohen,

por njerëz tre shtresa poshtë tyre që janë aty për 30 vjet,

për ta, është si, "I kam parë këta njerëz të vijnë e të shkojnë."

"Nuk kam asnjë detyrim t'u them atyre se ekziston."

Thjesht nuk përthithet kurrë.

Shumë njerëz kanë këtë supozim se drejtori i CIA-s

drejt e në gjithçka dhe di gjithçka.

Drejtori i CIA-s është një i emëruar politik.

Sinqerisht, ato janë ndihmë e përkohshme,

ndërsa Drejtori i Teknologjisë Shkencore në CIA,

Ky është një profesionist i inteligjencës në karrierë,

Atje do ta vendosësh programin.

Pata disa biseda private

me ish-presidentin George Herbert Walker Bush në vitin 2003

në të cilën më tha se

kur ai u bë drejtor i CIA-s në administratën Ford,

Ai nuk u informua mbi programin e rikuperimit të rrëzimeve të Legacy UAP.

Por ai më vonë e mori vesh dhe më informoi

se kishte ndodhur një numër rikuperimesh të rrëzimeve

që nga mesi i viteve 1940.

Dhe ai më njoftoi gjithashtu

e një ngjarjeje UAP që u zhvillua në Bazën Ajrore Holloman në vitin 1964,

ku tre UAP iu afruan Bazës së Forcave Ajrore.

Njëri prej tyre u ul në pistë.

Dhe një entitet jo-njerëzor zbriti nga anija kozmike që u ul

dhe bashkëveproi me personelin e uniformuar të Forcave Ajrore dhe personelin civil të CIA-s.

Dhe kur ai kërkoi më shumë detaje,

atij iu tha se nuk kishte nevojë ta dinte.

Kam shërbyer mbi 30 vjet si Beretë e Gjelbër e Ushtrisë

në Ushtrinë e Shteteve të Bashkuara. Unë e përfundova karrierën time si Sekretar i Mbrojtjes.

Një zyrtar i inteligjencës vendosi, unë, Sekretari në detyrë i Mbrojtjes,

nuk kishte nevojë të dinte për temën e UAP-it.

Disa nga kolegët e mi morën pjesë

në një panel të organizuar nga administrata e George Bush

kur administrata mendoi të bënte publike zbulimin.

Çfarë ishte një grup prej dhjetë ose dymbëdhjetë personash nga agjencitë e inteligjencës,

nga ushtria, disa njerëz biznesi,

dhe ata thanë, "Ja çfarë po ndodh."

"Amerikanët, rusët dhe kinezët kanë të gjithë anije të rikuperuara nga rrëzimi..."

nga ndonjë qytetërim tjetër,

dhe ka njëfarë besimi në këtë pikë

se ndoshta kjo duhet t'i zbulohet publikut,

"Dhe ne duam të dimë se cilat do të jenë pasojat?"

Kjo është një temë që ka potencial të krijojë

një tronditje serioze ontologjike për shoqërinë.

Nuk është vetëm siguria kombëtare.

Është psikologjike, është sociologjike, është teologjike dhe është filozofike.

Po minon në shumë mënyra,

është shqetësuese për shumë njerëz të thonë se ka diçka tjetër atje jashtë

ose i botës tjetër, ndërdimensional.

Mendoj se për fat të keq kjo shkon kundër traditave tona,

traditat tona kulturore, traditat tona fetare,

dhe kjo sfidon besimet e shumë njerëzve.

Vatikani ka prova të pakundërshtueshme se ekziston inteligjenca jo-njerëzore.

Edhe pse publikisht nuk duan ta pranojnë,

privatisht, ata janë shumë mirë të vetëdijshëm për këtë.

Çfarë ndodh kur shoqëria kupton gjithçka që i është mësuar

për të gjithë historinë e specieve tona ka qenë e gabuar

dhe të gjithë mësojnë menjëherë se nuk jemi në majë të zinxhirit ushqimor?

Ne nuk jemi grabitqarët alfa.

Do të ishte një tronditje për institucionet,

Do të ishte një tronditje e normave, do të ishte një tronditje në shoqëri.

Duhet të jesh i kujdesshëm dhe duhet të mbash mend

që është e konceptueshme

se ka diçka kaq shqetësuese ose përçarëse

ose negative që ekziston një arsyetim

për moszbulimin e menjëhershëm të të gjitha informacioneve.

Në fakt, ne hartuam një listë prej 64 zonash

që me të vërtetë do të ndikohej në një farë mase të konsiderueshme nga një zbulim i tillë.

Nëse i mbledhim të gjithë numrat, duket se kjo do të ishte një ide e keqe.

A i shqyrtuat dosjet sekrete, dokumentet e UFO-ve?

Tani që je jashtë zyrës, mund të bësh çfarë të duash, apo jo?

Kjo është e vërtetë. Po.

Ëh, por nuk po ta them unë.

Pa dyshim, mezi ka pasur ndonjë program

që është mbajtur me kaq sukses larg syrit të publikut

si çdo gjë si gjetjet e anijeve të panjohura pas rrëzimit.

Kjo linjë kontrolli të fortë filloi

të paktën në administratën Truman me rrëzimin e Roswell.

Në AATIP, mësuam se ngjarja UAP

në aeroportin e Ushtrisë Amerikane në Roswell në vitin 1947 ndodhi në të vërtetë.

U përshkrua të ishte një UAP në formë çizmeje me thembër.

që u thye në dy pjesë gjatë përplasjes.

Dhe vëzhguesit panë atë që dukej si hieroglife

ose ndonjë lloj shkrimi mbi të.

Mund t’i përshkruash si runa ose glife, hieroglife,

që në fakt ishin në vetë mjetin lundrues.

Dhe brenda atij përplasjeje, u gjetën trupa jo-njerëzorë.

Katër trupa jo-njerëzorë u nxorën nga rrëzimi i UAP-it në Roswell.

Materiali i rikuperuar nga përplasja, përfshirë trupat,

të gjithë u dërguan në Wright Field,

e cila tani quhet Baza e Forcave Ajrore Wright-Patterson.

Atje SHBA-të kishin inxhinierët e tyre më të mirë të reversimit.

Mendoni për kontekstin e gjithçkaje në vitin 1947.

SHBA-të sapo kishin fituar Luftën e Dytë Botërore

dhe po hynte në një Luftë të Ftohtë me BRSS-në.

Këto UAP paraqitën një teknologji me fuqi të paimagjinueshme.

Ishte e domosdoshme që SHBA-të të ishin në gjendje ta riorganizonin këtë teknologji të re.

para se dikush tjetër ose para se dikush tjetër ta dinte për këtë.

Nuk mund t’ua thuash miqve pa ua thënë armiqve.

Ky është një komponent kyç i çdo vendimi se çfarë publikojmë ose jo.

Në vitin 1947,

kur e panë këtë dhe e kuptuan se ishte e vërtetë dhe e kuptuan

ata nuk kishin idenë se çfarë ishte.

Kjo ishte diçka për të cilën nuk mund të flisje thjesht sepse roli

e Presidentit të Shteteve të Bashkuara dhe roli i ushtrisë

është të mbrojë Shtetet e Bashkuara dhe qytetarët e saj.

Nëse kjo është diçka nga e cila ata nuk mund të mbrohen,

Ata nuk do të dalin ta thonë këtë. Ata nuk do të trembin askënd.

Ata nuk duan t'i tregojnë publikut amerikan për kërcënimin

sepse nuk kanë çfarë të bëjnë për këtë.

Vetëm disa muaj pas Roswellit, Presidenti Truman nënshkroi

Akti i Sigurisë Kombëtare i vitit 1947,

i cili themeloi si Forcat Ajrore ashtu edhe Agjencinë Qendrore të Inteligjencës.

Kjo ishte pika e fillimit në të cilën si CIA ashtu edhe Forcat Ajrore

filloi të merrte kontrollin operacional të temës UAP.

Por nuk ndodhi deri disa vjet më vonë

kur Truman nënshkroi Aktin e Agjencisë Qendrore të Inteligjencës

që vërtet lejoi, mbështeti CIA-n

të jetë në gjendje të kryejë operacione të fshehta të inteligjencës

jashtë kanaleve normale të mbikëqyrjes rutinore.

Në thelb të jesh në gjendje të kryesh operacione pa e ditur askush.

Nga Roswell e tutje, strategjia për t'u marrë me publikun

dhe sigurimin e ruajtjes së sekretit amerikan

ishte në thelb të përvetësohej strategjia e mohimit të gjithçkaje, e mospranimit të asgjëje,

të bëjë kundërakuza,

nxirrni rrëfime të rreme, frikësoni dhe diskreditoni dëshmitarët.

Në thelb, moho, moho, moho.

Vendosni stigmën rreth kësaj teme

me qëllim parandalimin e çdo lloj zbulimi.

Urdhri Ekzekutiv 12333 ndalon veprimet e fshehta për të ndikuar te publiku dhe media.

por programi i rikuperimit të rrëzimeve Legacy e ka injoruar këtë.

Në fakt, ata po ndikojnë në mënyrë agresive në opinionin publik.

duke përdorur një fushatë aktive dezinformimi.

Për të krijuar një traditë mosbesimi, ku në thelb fillon shumë herët,

"Jo, jo, të gjithë ata që shohin UFO janë të çmendur,"

dhe pastaj kjo integrohet, e dini, në ndërmarrjen mediatike,

integrohet në Hollywood, integrohet në publik.

CIA financoi filma të Hollivudit për të krijuar atë faktor talljeje.

që ata ende e përdorin deri më sot.

A besoni se rritja e fundit e takimeve me UFO-t...

E kuptoj pyetjen për UFO-n?

- Po, e bën! - Hajde, vëlla!

Unë nuk jam...

- A do të na tregosh? - Unë thjesht...

E di, më pëlqeu shumë filmi ET , por do ta lë me kaq.

Deri kohët e fundit, nuk kishte asnjë nxitje për një pilot detar.

të dalë përpara dhe të thotë: "Kjo është ajo që pashë."

Dhe sinqerisht, deri vonë, nuk kishte asnjë nxitje për një senator amerikan

të flitet për këtë sepse njerëzit do të mendojnë,

"Çfarë ke? Ky djalë është i çuditshëm."

Gjatë viteve, pjesëtarët e shërbimit ushtarak,

zyrtarët e inteligjencës dhe madje edhe qytetarët privatë janë tallur

dhe i bënë të dukeshin të çmendur deri në atë pikë sa njerëzit humbën vendet e tyre të punës,

Ata kanë humbur aftësinë për të siguruar jetesën për familjet e tyre,

ata humbën certifikatat e sigurisë.

Këtyre njerëzve iu shkatërrua jeta vetëm sepse thanë të vërtetën

rreth asaj që kanë mësuar ose çfarë kanë parë.

Njerëzit që dalin përpara me këtë,

ëm, më duket sikur e kanë marrë jetën në dorë.

Njerëzit thonë, qeveria nuk mund të mbajë sekret.

Epo, ka një numër programesh në të cilat kam qenë i përfshirë

që nuk janë zbuluar kurrë.

E vërteta është se njerëzit dhe programet mund të mbahen sekret.

Zakonisht është thjesht për çështje personale, duke dashur të mbroj veten.

Kjo është fushata më e suksesshme e dezinformimit

në historinë e qeverisë amerikane.

Ironia në këtë është se fushata mashtruese

të krijohej stigmë ishte kaq e suksesshme

në fakt krijoi pa dashje një problem të ri të paparashikuar.

Stigma ka qenë një problem i jashtëzakonshëm

se në fakt është një kërcënim për sigurinë kombëtare të Shteteve të Bashkuara.

Vendet e tjera nuk vuajnë nga stigma siç vuajmë ne,

kështu që ne jemi tashmë, si amerikanë, në disavantazh.

Si mund të presim të ruajmë një avantazh strategjik

kur 99.999% e të gjithë shkencëtarëve këtu në këtë vend

as nuk mendon se është e vërtetë?

Shkenca ecën përpara në bazë të shkëmbimit të informacionit,

dhe kur gjithçka është e lidhur dhe e mbajtur, thjesht nuk mund të përparosh.

Kishe informacione të fshehura që, sinqerisht, mund të përmirësonin jetën

e çdo qenieje njerëzore në këtë planet dhe të ndryshojë trajektoren për speciet tona.

Ky informacion ishte dhe është ende i bllokuar

nga programi i rikuperimit të rrëzimeve Legacy.

Shumë informacion ndodhet në tuba të ndryshëm të sobave.

Kontrollohet nga baroni të ndryshme dhe feudale të ndryshme të shpërndara në të gjithë vendin.

mbretëria e Sigurisë Kombëtare.

Secili prej tyre e sheh informacionin si fuqi.

Secili prej tyre ngurron të ndajë informacion.

Ata e grumbullojnë atë. U pëlqen ta tregtojnë atë si një monedhë.

Të gjitha këto gjëra komplotojnë për të na penguar

nga kapja e pamjes së përgjithshme dhe bashkimi i informacionit.

Vlen të përmendet se Forcat Ajrore nuk kontribuan,

Ëh, ndonjë ose ndoshta vetëm një numër i vogël raportimesh për UAP-ë.

Pavarësisht faktit që Forcat Ajrore kontrollojnë

Komanda e Mbrojtjes Hapësinore të Amerikës së Veriut,

Ata janë përgjegjës për mbikëqyrjen e hapësirës.

Ata kanë avionë me sisteme radarësh superiorë

duke vepruar në të njëjtat poligone stërvitjeje

ku Marina po i sheh dhe raporton këto avionë,

dhe megjithatë ata pretendojnë se nuk kanë prova për këtë.

Imagjinoni që kishim një situatë

ku po themi se ka nëndetëse të paidentifikuara

pranë brigjeve të Shteteve të Bashkuara,

dhe të vetmet raporte që morëm ishin nga Forcat Ajrore

dhe Marina nuk kishte asgjë për të thënë për këtë.

Gjatë administratës së George W. Bush,

Presidenti shkonte rregullisht në fermën e tij në Stephenville, Teksas,

dhe unë shoh raportime për aktivitetin e UAP mbi fermë.

Aeroplanë F-16 nga një bazë e afërt e Forcave Ajrore u njoftuan për të kapur këtë objekt.

Njerëzit në tokë e panë atë.

Kështu që zbres poshtë dhe fillova të bëja pyetje, "Hej, çfarë ndoqët?"

"Unë po veproj në emër të qeverisë amerikane,

dhe po përpiqemi të kuptojmë se çfarë pe."

Dhe më panë në sy dhe thanë: "Jay, nuk mund të të tregojmë çfarë pamë

sepse OSI, Zyra e Hetimeve Speciale të Forcave Ajrore,

erdhën këtu, na bënë të nënshkruanim marrëveshje konfidencialiteti."

"Ne pamë diçka, u ngjitëm mbi diçka,

por nuk mund të flasim me ju për këtë."

Historikisht, çdo herë që një anëtar ushtarak kishte një takim me UAP,

u fsheh shumë shpejt nën qilim,

dhe ata u dekurajuan të flisnin për këtë.

Ata hartuan një formular si formular konfidencialiteti.

Ai erdhi me nxitim drejt meje. Tha, "Mos e thuaj më kurrë këtë."

"Ti nuk flet kurrë për këtë."

Dhe e bëri shumë të qartë se është diçka

nuk duhet të flasim për diçka dhe thjesht të mbyllim gojën.

Ekzistonte një kulturë heshtjeje.

Nuk fola me askënd për këtë,

as gruaja ime, as kolegët e mi, as njerëzit që njihja. Ata thjesht heshtën.

Ka pasoja nëse do të zbuloje

çdo informacion për këdo.

Morëm një alarm në vendin më të afërt të raketave.

Kishte një objekt direkt sipër asaj rakete bërthamore ICBM,

pikërisht sipër derës së shpërthimit.

Asnjë zhurmë, asnjë lloj tingulli.

Dhe dukej si një diell i vogël që rrinte në ajër.

Ishte sa madhësia e një ndërtese të Super Walmart.

Jo vetëm një Walmart, dua të them një Super Walmart.

Kjo gjë ishte gjigante.

Dhe mënyra se si mund të pezullohej vetë ishte krejtësisht e panatyrshme në krahasim me atë që dimë ne

si çdo gjë që mund të fluturojë ose të qëndrojë pezull.

Kapiteni po shikonte, thjesht duke shikuar lart me gojën hapur.

Dhe shikoj lart dhe shoh

ky objekt pikërisht mbi tubin e lëshimit të raketave.

Me ngjyrë të zezë mat, shumëfaqëshe, një diamant me formë të çuditshme.

Absolutisht i heshtur, nuk bënte zhurmë. Nuk kishte asnjë mjet shtytës.

Pesëdhjetë metra lart në ajër, ulur absolutisht i palëvizshëm.

Dhe ishte e mrekullueshme, dhe ne në një farë mënyre shikuam njëri-tjetrin.

Dhe ne ishim thjesht qenie njerëzore që po dëshmonim diçka të jashtëzakonshme.

Dhe ndërsa po e shikonim këtë gjë, ajo u shua nga e para,

dhe u nis drejt horizontit dhe u zhduk.

Përshpejtim absolutisht i menjëhershëm.

Ne kishim 60 kamera në mënyrë që inxhinierët në Boeing dhe Douglas

mund të shihte çdo milisekondë të ndezjes.

Raketa në fjalë që fotografuam ishte një Atlas D.

duke mbajtur, si pjesë të një eksperimenti, një kokë bërthamore artificiale.

Ndërsa fluturonte, koka luftarake, byku,

diçka tjetër hyri në kornizë.

Lëshoi një rreze drite dhe goditi kokën e raketës,

fluturoi lart kështu,

hodhi një rreze tjetër drite poshtë kokës së luftës, shkoi kështu,

u qëllua nën rrezen e dritës në kokën e luftës, shkoi poshtë këtu,

lëshoi një rreze drite drejt kokës së luftës dhe pastaj fluturoi jashtë nga kishte hyrë.

Gjatë gjithë kohës, gjithçka në kornizën tonë

po lëvizte me 8,000 deri në 9,000 milje në orë.

Nuk ka asgjë nga e jona që mund ta kishte bërë këtë.

Çfarë mund ta kishte bërë këtë?

Pikërisht një dritë e kuqe portokalli qëndronte pezull mbi portën e përparme.

Ishte rreth 40 metra në diametër, pak a shumë në formë ovale.

Dhe çdo raketë njoftonte një dështim të sistemit të drejtimit dhe kontrollit.

Raketat tona po fillonin të binin, kështu që i rrëzuam të dhjetëra prej tyre.

Brenda një periudhe prej tetë ditësh, humbëm 20 raketa bërthamore nga UFO-t.

Vandenberg është shtëpia e infrastrukturës

që mbështet projektin tonë Kombëtar të Mbrojtjes nga Raketat,

sistemi që mbron vendin tonë

nga raketat balistike që vijnë dhe armët bërthamore.

Pra, është një nga bazat më të rëndësishme që kemi.

Më 14 tetor 2003,

U paraqita për të punuar në Bazën Ajrore Vandenberg

dhe menjëherë të gjithë filluan të më tregonin për këtë incident me UFO-n

që kishte ndodhur më herët atë mëngjes.

U paraqita për punë, ëm, në Bazën Ajrore Vandenberg.

Na u dha një informim më herët gjatë ditës.

Disa kontraktorë të Boeing kishin qenë dëshmitarë të një inkursioni të UAP-it.

Tre kontraktorë të Boeing kishin telefonuar dhe raportuar

që një objekt gjigant katror i kuq

po fluturonte mbi platformën e lëshimit në lartësi të ulët.

Nuk bënte zhurmë, nuk kishte shenja të dukshme shtytjeje,

dhe thjesht qëndronte pezull në heshtje.

Ishte një shkelje shumë e rëndë e sigurisë së zonës.

Dhe na thanë të ishim vigjilentë kur ishim në turnin tonë atë natë.

Dhe e kalova pjesën më të madhe të ditës duke ngarë makinën përreth bazës duke kërkuar këto objekte.

Më vonë atë natë, unë dhe pesë anëtarë të forcave të sigurisë,

Ne vumë re një dritë të ndritshme që po i afrohej bazës.

Ndërsa afrohej, drita nuk dukej më,

dhe ishte masive, sa madhësia e një fushe futbolli,

pothuajse drejtkëndëshe në formë.

Thjesht lundronte atje.

Pa sistem shtytës, pa dritare. Ishte i zi mat.

Ne e vëzhguam atë për 45 sekonda të tjera.

Dhe pastaj u hodh me mijëra milje në orë përgjatë bregdetit.

Fola me të gjithë dëshmitarët e drejtpërdrejtë, mbi një duzinë njerëzish,

dhe madje edhe nga pikat e tyre të ndryshme të vrojtimit,

Të gjithë treguan të njëjtën histori. Të gjithë panë të njëjtën gjë.

Aktiviteti i UAP-it rreth armëve bërthamore nuk është një çështje historike.

Është një çështje e vazhdueshme.

Pavarësisht mohimit të gjatë nga Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara,

tani kemi zyrtarë shumë të lartë të Forcave Ajrore si ish-zyrtarë ashtu edhe aktualë

duke deklaruar për procesverbal se në fakt Forcat Ajrore kanë pasur

një përfshirje të gjatë në UAP.

Kam shërbyer në Forcat Ajrore për rreth 32 vjet,

dhe puna ime e fundit në Forcat Ajrore ishte shef i Inteligjencës së Forcave Ajrore,

përpara se të bëhej drejtor i Agjencisë së Inteligjencës së Mbrojtjes.

Kur shërbeva në Forcat Ajrore,

Ëh, kishte një program aktiv për të ndjekur aktivitetet anormale

që, ëh, e dini, nuk mund ta shpjegonim ndryshe.

Shumë prej tyre lidheshin me vargmalet në perëndim, veçanërisht, ëm, Zona 51.

Ndërsa Kongresi mësoi më shumë rreth Programit të Trashëgimisë,

Ata e kuptuan se sa të fuqishëm dhe me ndikim janë bërë kontraktorët e mbrojtjes.

Ndërsa shqyrtojmë strukturën aktuale të bashkëveprimit midis qeverisë

dhe industria private në këtë zonë UAP,

me kalimin e viteve, ajo ka ndryshuar,

kaloi në të duke qenë kryesisht nën kujdesin e kontraktorëve.

Nëse bën diçka brenda qeverisë,

përfundimisht mund të aksesohet sipas Aktit të Lirisë së Informacionit.

Por nëse bën diçka përmes kontraktorëve,

Ato nuk janë të disponueshme nëpërmjet Aktit të Lirisë së Informacionit.

Unë vetë kisha qenë i përfshirë në projekte ku siguroheshim që materiali

ishte nën etiketat e kontraktorit

kështu që ato nuk mund të aksesoheshin lehtësisht nga publiku.

Por ajo që ndodh me qeverinë, është se nevojitet vazhdimësi.

Njerëzit lëvizin, njerëzit vdesin, njerëzit dalin në pension.

Pra, ajo që ndodh është se keni këto përpjekje të Trashëgimisë që po vazhdojnë.

në anën e kontraktorit qeveritar që përfshin UAP.

Dhe pastaj unë, zyrtari qeveritar përgjegjës për këtë program, largohem

dhe dikush tjetër zë vendin tim, dhe ai person mund të ketë

pak vetëdije se ky projekt ekzistonte.

Por më pas ata zëvendësohen nga një person i tretë

i cili nuk ka idenë që projekti ekziston.

Por entiteti korporativ që mori

kjo teknologji është ende duke u përpjekur ta zhvillojë atë,

dhe kështu ata fillojnë ta komercializojnë atë.

Disa nga gjërat fillojnë të depërtojnë në këto inovacione të mëdha

që ndonjë kompani po shpik dhe po fiton para prej saj,

dhe ata pretendojnë se u përket atyre dhe është pronë e tyre.

Ëëë, dhe njerëzit në qeveri që e dinë se nga erdhi fillimisht,

Ata kanë ikur prej kohësh dhe pasardhësit e tyre nuk kanë asnjë ide se ka qenë aty fare.

Dhe kështu mund të filloni të parashikoni se ku krijoni në duart e korporatave

një sasi të jashtëzakonshme fuqie.

Rreziku i vërtetë në transferimin e teknologjisë që nuk është e dobishme për ne sot

te një entitet korporativ.

Gjatë dekadave, ajo njësi korporative

vjen në thelb duke e zotëruar dhe kontrolluar qasjen në të

për qëllimet e tyre, jo për qëllime të sigurisë kombëtare.

Në këshillat e qeverisë,

duhet të ruhemi nga përvetësimi i ndikimit të pajustifikuar,

qoftë i kërkuar apo i pakërkuar nga kompleksi industrial ushtarak.

Potenciali për rritjen katastrofike

e pushtetit të gabuar ekziston dhe do të vazhdojë.

Nuk duhet ta lejojmë kurrë peshën e këtij kombinimi

rrezikojnë liritë tona ose proceset demokratike.

Arsyeja pse demokracia jonë është kaq e fortë

sepse është e popullit, nga populli dhe për popullin.

Nuk është e pranueshme të kesh pjesë të fshehta të qeverisë që askush nuk i sheh kurrë.

Do të ishte e paarsyeshme.

Është kundër kushtetutës sonë dhe është e gabuar.

Inteligjenca jo-njerëzore nuk është informacion qeveritar,

dhe qeveria nuk duhet ta fshehë këtë njohuri nga njerëzit.

Përpara se të ndërronte jetë,

Pata privilegjin të takoja senatorin Harry Reid

disa herë në banesën e tij private.

Ai më shpjegoi se dikur i ishte dhënë informacion

në Programin e Trashëgimisë, por iu mohua qasja.

Ai u tërbua nga kjo.

Dhe kur erdhi mundësia për të sponsorizuar AATIP-in,

ai e shfrytëzoi menjëherë mundësinë

për të siguruar që Kongresi dhe qeveria

kishte dukshmëri në këtë temë.

Dhe sinqerisht, nuk do të ishim aty ku jemi sot

nëse nuk do të ishte për guximin e senatorit Harry Reid.

Pse qeveria federale gjatë gjithë këtyre viteve ka mbuluar,

vendosa pllaka frenash në çdo gjë, e ndalova?

Mendoj se është shumë, shumë keq për vendin tonë.

A duhet ta studiojmë këtë gjë? Përgjigja është po.

Dhe kjo ishte e gjitha për të cilën bëhej fjalë.

Për dekada të tëra, qeveria jonë supozoi

duhet të ketë teknologji të ndryshme ekzotike përgjegjëse

për secilin prej të vëzhgueshëmve,

por shkencëtarët tanë realizuan një teknologji të përparuar

në fakt mund të jetë përgjegjës për gjithçka.

Me energji të mjaftueshme, mund të krijoni një flluskë,

një flluskë e deformuar rreth një anijeje kozmike

që do të kishte një veti të ndryshme të hapësirë-kohës

brenda flluskës sesa në pjesën e jashtme të flluskës.

Kjo fushë energjie do të izolonte plotësisht

mjetin zanat nga mjedisi.

Pra, mund të pyesni atëherë, si ecën përpara anija kozmike?

brenda flluskës së saj?

Mjeti brenda flluskës ka një mënyrë për të ndryshuar vetitë e flluskës

për të ndryshuar drejtimin e lëvizjes së tij.

Në mënyrë që të keni një shtypje poshtë përpara

dhe një shtytje lart nga mbrapa.

Pra, do të ishte si të hipje në hapësirë-kohë në të njëjtën mënyrë

që një surfist do të hipte mbi një valë në oqean.

Dhe ne vëzhgojmë shpejtësinë hipersonike dhe përshpejtimin e menjëhershëm,

dhe arsyeja është se koha po rrjedh ndryshe për njerëzit brenda flluskës

kundrejt njerëzve jashtë flluskës.

Kushdo që është brenda mjetit do të ndihet sikur thjesht po lundron.

Ata nuk do të ndienin efektet e asaj që duket si shpejtësi dhe përshpejtime

që do ta shndërronte një qenie njerëzore në puding.

Ky zbulim i madh mund të jetë çelësi i udhëtimit ndëryjor,

ku dëshironi të udhëtoni distanca të gjata

pa marrë sasi të mëdha kohe subjektive.

Do të kishim gjithashtu vëzhgueshmëri të ulët sepse flluska vepron si një pengesë

midis dy mjediseve hapësirë-kohë.

Kjo do të eliminonte ose fshihte shumicën e nënshkrimeve të njohura.

të teknologjive konvencionale.

Kjo është arsyeja pse radari do të kishte vështirësi në ndjekjen e një mjeti lundrues sepse sinjali

nga radari do të shtrembërohej nga fusha e energjisë përreth mjetit lundrues.

Shenjat e radarit thjesht lëviznin nëpër flluskë

dhe nuk reflektohet përsëri te emetuesi i radarit.

Pra, nuk është për t'u habitur kur dikush fotografon një UAP,

ata zbulojnë se marrin një pamje të paqartë dhe të shtrembëruar

sepse në fakt po bëjnë një foto përmes një barriere hapësirë-kohë.

Çfarë ka ndodhur kohët e fundit

është se kemi përmirësuar sistemet tona të sensorëve në avionët tanë luftarakë.

Dhe këto imazhe që tani kapen me sistemet tona të avancuara të sensorëve,

mund të fillojmë të shohim strukturën aktuale të fushës së energjisë rreth mjetit lundrues,

gjë që në të kaluarën nuk do të kishin qenë në gjendje ta bënin.

Ne gjithashtu vëzhguam udhëtime transmediumale

sepse anija kozmike lëviz brenda hapësirë-kohës së vet,

dhe mjedisi i jashtëm nëpër të cilin lëviz është i parëndësishëm.

Kjo do të lejonte që një mjet fluturues të fluturonte pa probleme nga hapësira

përmes atmosferës në ujë.

Dhe ata mund ta bënin këtë sepse flluska e deformuar që i rrethon ata

shmang molekulat e ajrit ose molekulat e ujit të oqeanit

rreth mjetit lundrues në mënyrë që ai të mund të lëvizte pa mundim në çdo mjet.

Ne gjithashtu vëzhgojmë antigravitetin sepse fusha gravitacionale e Tokës

nuk ka më asnjë efekt në anijen kozmike brenda flluskës së saj hapësirë-kohë.

Kjo është arsyeja pse një zanat nuk ka nevojë të thuhet,

motorë ose krahë ose aspekte të tjera që do t'i lidhnim me një mjet lundrues

që duhet të fluturojë në atmosferë.

Është vërtet e shkëputur nga atmosfera.

Dhe fusha e energjisë e lidhur me këto mjete lundruese

shkakton një valë rrezatimi me energji të lartë,

kjo është arsyeja pse njerëzit që i afrohen shumë një UAP mund të përjetojnë efekte biologjike

që janë të dëmshme për njerëzit.

Tani që e kuptojmë që këto mjete ekzistojnë në një mjedis hapësirë-kohë

që është e ndryshme nga mjedisi i jashtëm hapësirë-kohë,

kjo mund të fillojë të shpjegojë vëzhgimet e pretenduara duke thënë

ushtarakë që janë afruar dhe janë futur në një zanat

dhe zbuloni se koha po ecën me një ritëm të ndryshëm brenda mjetit lundrues

sesa koha që ecën jashtë mjetit lundrues.

Ata mendojnë se janë aty vetëm për disa minuta,

kur dalin jashtë mjetit lundrues, kanë kaluar disa orë,

kështu që ata ndiejnë sikur u mungon koha.

Ose në mënyrë të ngjashme, në lidhje me madhësinë e mjetit lundrues,

nëse dikush është jashtë zanatit

dhe duket si një mjet i vogël lundrimi dhe ata hyjnë brenda,

është sa madhësia e një stadiumi futbolli.

Pasi ta kesh kuptuar atë hapësirë dhe kohë

po projektohen për të qenë të ndryshëm

brenda mjetit lundrues sesa janë jashtë tij,

pastaj këto anomali që njerëzit raportojnë që tingëllojnë plotësisht absurde

në të vërtetë mund të ketë kuptim.

Çështja kryesore është se cili është furnizimi i tyre me energji?

Sepse provat për sa energji po përdorin për njësi të kohës

pra tejkalon çdo lloj niveli fuqie që mund të gjenerojmë.

UAP-et kanë shfaqur karakteristika të performancës shtytëse

që nënkuptojnë gjenerimin e 1,100 miliardë vatëve energji.

Kjo është më shumë se 100 herë

energjia elektrike e gjeneruar çdo ditë nga shërbimet e energjisë në SHBA.

Le ta kuptojë këtë.

Njëqind herë më shumë se prodhimi ditor i energjisë së të gjithë kombit.

Ekzistojnë dy hipoteza mbizotëruese për mënyrën se si UAP-të krijojnë energjinë

që shtrembëron hapësirë-kohën rreth tyre,

dhe njëra është se anija kozmike mund të prodhojë, ëm, flluskën e vet

të energjisë së vakumit rreth mjetit lundrues, e cila njihet edhe si energjia e pikës zero.

Dhe tjetra është se anija kozmike mund të përdorë ndërthurjen kuantike

për të tërhequr një burim të largët energjie.

Nëse mund ta kuptojmë teknologjinë që po vëzhgojmë,

ka kaq shumë ndikime potencialisht të dobishme,

duke përfshirë energjinë e pastër.

Po i shohim këto mjete duke bërë gjëra të pabesueshme,

dhe nuk është inxhinieri djegieje.

Kjo është teknologjia që mund të zëvendësojë naftën, gazin dhe qymyrin

dhe të mbrojmë planetin tonë për brezat e ardhshëm.

Si mund t’i përdorim këto teknologji

dhe të gjitha aftësitë që vijnë prej saj,

jo për të luftuar, por për të rritur standardin tonë të jetesës,

e dini, për të rritur aftësinë tonë për të shkuar nga një vend në tjetrin.

Mund të flasim më shumë për teleportimin,

mund të flasim më shumë rreth, ëh, udhëtimit hipersonik.

Të jesh në gjendje t'i çosh qeniet njerëzore në hapin tjetër evolucionar,

që janë yjet,

të qenit në gjendje të eksploroni sisteme të reja yjore dhe planetë.

Nga ana tjetër,

do të duhej të peshoje pasojat e ndarjes, ëh, me botën,

duke e ditur se ka aktorë të këqij atje jashtë.

Nëse kundërshtarët tanë do të kishin qasje në të njëjtat teknologji,

Ata mund ta shndërrojnë atë në disa armë shumë, shumë të fuqishme të shkatërrimit në masë.

Mund të fusësh një bombë bërthamore brenda njërës prej këtyre gjërave dhe ta lësh të fluturojë

drejt përmes një ndërtese, përmes betonit, përmes çelikut,

kudo që të dëshironi, kudo në botë.

Ne duam të flasim publikisht për këtë dhe t'i inkurajojmë njerëzit të flasin për të,

por ndërsa flasim për këtë publikisht,

Kundërshtarët tanë po i kushtojnë vëmendje të dhënave të kontekstit për të bashkuar gjërat

rreth teknologjive të mundshme që mund të kemi

që ata nuk kanë qasje.

Pra, është një vijë e hollë.

Do të zgjidhja të krijoja çdo burim të ri energjie

një çështje humanitare, ëh.

Se duhet të jetë e hapur.

Dhe ne e dimë si ta bëjmë këtë. E kemi bërë këtë me energjinë bërthamore.

Nëse aftësitë ekzistuese dalin në pah

dhe ata bëhen të njohur për botën,

mund të jetë shumë mirë që është në dobi të njerëzimit.

Ndërsa Kongresi kishte mësuar shumë rreth Programit të Trashëgimisë,

Denoncuesit ende kishin frikë të zbulonin detajet më sekrete

rreth teknologjisë UAP

dhe trupa jo-njerëzorë në zotërim të programit.

Ne kishim intervistuar njerëz që do të kishin prova të

ose kontakt të drejtpërdrejtë të dorës së parë me të dy materialet

ose vetë një program.

Ata kanë punuar në zanate

me origjinë jashtë kësaj bote, por derisa...

Ata publikojnë një video përpara se të kryejnë vetëvrasje duke qëlluar veten

në pjesën e prapme të kokës katër herë,

ëm, thjesht nuk e di nëse kjo do të dalë në dritë.

Ata njerëz, puna e të cilëve është të sigurohen që informacioni të mos dalë në publik

do të përdorin çdo mjet që mund të gjejnë për të bindur njerëzit

ata nuk duhet të dalin përpara.

Kemi njerëz që kanë leje shumë të larta si sot ashtu edhe në të kaluarën,

që bëri një punë vërtet të rëndësishme për qeverinë tonë

ose të vazhdojnë të bëjnë punë të rëndësishme për qeverinë,

që kanë paraqitur disa pretendime

rreth faktit që SHBA-të në të kaluarën kanë rikuperuar materiale ekzotike,

dhe pastaj i përmbysëm ato materiale

për të bërë përparime në mbrojtjen dhe teknologjitë tona.

Dhe se ata nënshkruan marrëveshje që do të përballeshin me burgim

ose në disa raste disa njerëz pretendojnë se do t'u kushtonte jetën

nëse ata folën hapur për këto gjëra.

Kur kam një denoncues që më del përpara,

duke më thënë se kanë frikë për jetën e tyre

dhe se njerëzit janë lënduar duke e mbrojtur dhe fshehur këtë informacion,

kjo më jep arsye për shqetësim.

I vendosur për të arritur te e vërteta,

Ishte Chris Mellon ai që udhëhoqi nismën për të ndihmuar Kongresin të hartonte një draft të paprecedentë.

Mbrojtjet e sinjalizuesve të UAP.

Dhe në dhjetor të vitit 2022,

Presidenti Biden e nënshkroi legjislacionin duke e kthyer në ligj.

Pra, edhe për ata që nënshkruan marrëveshje konfidenciale,

ata ende kanë të drejtë dhe mundësi për të folur për këtë

në një mënyrë shumë të shëndetshme dhe produktive që informon publikun amerikan.

Pretendime bombë nga një informator ushtarak,

Mbetjet e UFO-ve të gjetura nga SHBA-të mbahen të klasifikuara

nga një program sekret qeveritar për dekada të tëra.

Task-forcës UAP iu refuzua qasja në, ëm, një program të gjerë për rikuperimin e rrëzimeve,

duke rikuperuar automjete teknike me origjinë jo njerëzore,

Quajeni anije kozmike nëse doni ta quani kështu.

Automjete me origjinë ekzotike jo-njerëzore që ose janë ulur ose janë rrëzuar.

Unë e zgjodha me kujdes Dave Grusch që të ishte pjesë e task forcës sime të UAP-it.

Çdo gjë që zbuloi Dave është e vërtetë, por mezi prek sipërfaqen.

Ekziston një fushatë e sofistikuar dezinformimi që synon popullsinë amerikane,

gjë që është jashtëzakonisht joetike dhe imorale.

A janë vrarë njerëz për të mbrojtur sekretin?

Ky ishte një shqetësim i vazhdueshëm.

Dave ka punuar pa u lodhur prapa skenave

edhe me Kongresin, dhe ne po e ngacmonim shumë.

Ne po bënim shumë përparim.

Ne po i dërgonim shumë informacione Kongresit,

ëm, dhe nuk ishte domosdoshmërisht simbiotike

me Programin e Trashëgimisë në dëshirat e tyre.

Më kujtohet një mbrëmje, ëm, isha ulur me gruan time në verandën e përparme,

dhe mora një telefonatë.

E njoha zërin e njërit prej miqve të mi,

dhe rastësisht ishte një nga stafi në Kodër,

dhe ai u trondit shumë dhe tha,

"Dëgjo, patëm një takim shumë interesant në Kodër."

Dhe një person jashtëzakonisht, jashtëzakonisht i lartë në qeverinë e SHBA-së

në komunitetin e inteligjencës i tha Kongresit, për sqarim,

se kishte një komision prej 27 individësh,

dhe nuk do të hyj në emra të koduar këtu,

që po mendonin për idenë e përdorimit të masave ekstreme

për të heshtur veten dhe Davidin.

Na vritni.

Tani, njerëzit thonë, "Oh, hajde tani, ky është konspiracion."

Jo, nuk është.

E kemi bërë edhe më parë.

Nën rrethana të caktuara, ne kemi vrarë amerikanë pa një proces të rregullt ligjor.

Nëse ata përbëjnë një kërcënim të qartë dhe të pranishëm për sigurinë kombëtare,

Ne mund të vrasim amerikanë.

Tani, nuk bëhet shumë shpesh, por mundemi.

Pa një gjyq të drejtë, ata thjesht bëjnë sikur nuk janë, zhduken, apo jo?

Ja ku jam.

Nëse përfundoj pas një muaji duke lundruar diku në Potomac,

Ti e di çfarë ndodhi. Ti e di çfarë ndodhi. Kjo është e vërteta.

Çfarë tjetër doni të dini?

Vitin e kaluar, Komisioni i Inteligjencës së Dhomës së Përfaqësuesve mbajti një seancë dëgjimore mbi UAP-et.

Ata sollën disa burokratë të Pentagonit që kishin vetëm dy përgjigje

pyetjeve që iu bënë. "Nuk e di," ose "Kjo është e klasifikuar."

Kjo seancë dëgjimore do të jetë ndryshe.

Këtë herë, kishim dëshmitarë të besueshëm

duke dëshmuar para Kongresit dhe popullit amerikan nën betim.

Ky ishte një moment jashtëzakonisht krenar për mua dhe kolegët e mi

për të parë zjarrin që ndezëm të vazhdonte të rritej.

Seanca dëgjimore e nënkomitetit mbi Fenomenet Anomale të Paidentifikuara,

ose UAP-të, do të vijnë sipas porosisë.

Realiteti është se publiku amerikan meriton ta dijë.

Dhe më mirë të jesh i kujdesshëm me një qeveri

që nuk u beson njerëzve të vet

sepse nuk dihet se çfarë do të të bëjnë.

Është shumë e rëndësishme që jemi këtu në një mënyrë dypartiake

për të zhvilluar këtë bisedë, e cila ka të bëjë me sigurinë kombëtare.

Publiku amerikan ka të drejtë të mësojë rreth teknologjive me origjinë të panjohur,

inteligjencë jo-njerëzore dhe fenomen i pashpjegueshëm.

Ju betoheni ose pohoni solemnisht se dëshmia që do të jepni

është e vërteta, e gjithë e vërteta dhe asgjë tjetër përveç të vërtetës, pra, a të ndihmoftë Zoti?

- Po. - Po.

Unë u informova gjatë kryerjes së detyrave të mia zyrtare

e një programi shumëdekadësh për rikuperimin e rrëzimeve të UAP dhe inxhinierinë e kundërt.

Shpresoj që veprimet e mia në fund të fundit do të çojnë në një rezultat pozitiv

të transparencës së shtuar.

Kryesisht po shihnim kube gri të errëta ose të zeza brenda një sfere transparente,

ku maja ose majat e kubit preknin pjesën e brendshme të asaj sfere.

Që kur ngjarjet ndodhën fillimisht,

Kam mësuar se objektet janë zbuluar

në thelb ku të gjitha operacionet,

Operacionet e Marinës po kryhen në të gjithë botën.

Këto objekte janë vëzhguar

për më shumë se dy javë duke zbritur nga mbi 80,000 metra lartësi,

duke zbritur me shpejtësi në 20,000 këmbë,

duke qëndruar bashkë për orë të tëra dhe pastaj duke u kthyer menjëherë lart.

Vetëm në vitin 2009, Jay Stratton më kontaktoi për të hetuar.

Pa dijeninë e të gjithëve, ai ishte pjesë e programit AATIP në Pentagon.

A jeni në dijeni të ndonjë individi që po merr pjesë?

në programet e inxhinierisë së kundërt për anijet jo-tokësore?

Personalisht, po. Hm-hm.

A besoni se qeveria jonë zotëron UAP-e?

Unë i di vendndodhjet e sakta.

Në fakt, unë kisha njerëz me njohuri të dorës së parë,

um, jepni një deklaratë të mbrojtur inspektorit të përgjithshëm.

A i kemi trupat e pilotëve që e drejtuan këtë mjet lundrues?

Biologjikët erdhën me disa nga këto shërime. Po.

- Biologjikë jo-njerëzorë? - Jo-njerëzorë.

Po pyesja veten nëse mund të flisnit pak për bashkëveprimin

midis kompanive kontraktuese të mbrojtjes

dhe çdo program ose aktivitet që lidhet me UAP-in.

Kontraktorët, "përkulësit e metaleve", si të thuash,

ata janë ata që në të vërtetë kryejnë detyra specifike në kontratat qeveritare.

Si financohet një program i tillë?

Shpërdorim i fondeve.

A do të thotë kjo se ka para?

në buxhetin që është caktuar të shkojë në një program

por nuk e bën, dhe shkon te diçka tjetër?

Po, kam njohuri specifike për këtë.

Z. Graves dhe Fravor,

në rast se takimet tuaja ishin bërë armiqësore,

a do të kishe pasur mundësinë të mbroje veten?

- Absolutisht jo, zotëri. - Jo.

Ajo që përjetuam ishte shumë përtej shkencës materiale dhe aftësive

që kishim në atë kohë, që kemi aktualisht

ose do të kemi në 20 vitet e ardhshme.

Nuk kemi asgjë që mund të ndalet në ajër dhe të shkojë në drejtimin tjetër,

as nuk kemi asgjë që mundet,

si në situatën tonë, zbrit nga hapësira,

mblidhemi për tre orë dhe kthehemi lart.

A është e mundur që këto UAP-e të jenë duke hetuar aftësitë tona, po ose jo?

- Z. Graves? - Po.

- Grusch? - Po, patjetër.

A keni ndonjë njohuri personale për njerëz që janë lënduar ose lënduar?

në përpjekje për të mbuluar ose fshehur këtë teknologji jashtëtokësore?

Po.

Personalisht.

A është vrarë ndonjë person që njihni?

Duhet të jem i kujdesshëm.

Unë i drejtova njerëzit me atë njohuri tek autoritetet përkatëse.

Ekziston qartë një kërcënim për sigurinë kombëtare

e Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

Dëshmitarë të guximshëm këtu.

Ata bënë një betim për të mbështetur kushtetutën e Shteteve të Bashkuara

dhe dadgummit, po e bëjnë, dhe ne u kemi borxh mirënjohjeje.

Sot në Capitol Hill, një thirrje dypartiake për më shumë transparencë qeveritare mbi UFO-t.

Njëri u pyet për trupat e alienëve, dy të tjerë folën për të parë UAP-e.

Qeveria amerikane drejton një program për gjetjen e rrëzimeve të UFO-ve

dhe ka një UFO dhe mbetjet e "një piloti jo-njerëzor ose jo-njerëzor"

në zotërimin e saj."

Dhe kur Dave Grusch tha fjalët biologjikë jo-njerëzorë,

u dëgjua një psherëtimë e dëgjueshme.

Unë punova me David Grusch kur të dy kontribuonim në grupin e punës UAP,

dhe gjithçka që tha nën betim para Kongresit dhe çfarë shkroi

Ankesa e tij si informator është 100% e vërtetë.

Një raport i Pentagonit po detajon një rritje dramatike të shikimeve të UFO-ve.

Pentagoni publikoi sot raportin e tij mbi pamjet e UFO-ve.

duke thënë se janë hetuar edhe 366 shikime të tjera që nga viti 2021.

Tani Departamenti i Mbrojtjes po pranon jo vetëm disa incidente,

qindra incidente,

dhjetëra incidente me sisteme të shumëfishta sensorësh,

dëshmitarë të shumtë.

Një grup pune i NASA-s po mban takimin e tij të parë mbi UFO-t.

NASA ngarkoi një ekip studimi të pavarur për të shqyrtuar

fenomene anomale të paidentifikuara,

dhe kjo është hera e parë që NASA ka ndërmarrë veprime konkrete

të shqyrtojë seriozisht UAP-in.

A jemi vetëm? Personalisht, nuk mendoj se jemi.

Nuk isha i përgatitur për numrin e madh të sulmeve që shoh.

Kjo aftësi bashkimi tejkalon kornizën operative

që duhet ta adresojmë.

Që kur njerëzimi filloi të zhvillonte energjinë atomike,

ka pasur aktivitet të vazhdueshëm të UAP-it

në vendet e përfshira në procesin atomik dhe bërthamor.

Ne kemi evoluar më teknikisht në 80 vitet e fundit

sesa kemi pasur në 200,000 vitet e mëparshme.

Dhe rritja e aktivitetit të UAP është rritur në përputhje me rrethanat.

me përparimin tonë në shfrytëzimin e energjisë.

Ne e kuptuam se jemi në rrugën e duhur për të shfrytëzuar nivelet e energjisë së nevojshme.

për të shtrembëruar hapësirë-kohën, dhe UAP ka vëzhguar

dhe qartësisht kanë qenë të interesuar për përparimin tonë të shpejtë.

Pavarësisht zhvillimit masiv të teknologjive të reja,

nuk shohim një rritje morale ekuivalente

në mënyrën se si sillemi me njëri-tjetrin.

Ne ende po pushtojmë kombe sovrane.

Ne ende kërcënojmë me luftë bërthamore tetëdhjetë vjet pas hedhjes së bombave atomike

që avulloi qindra mijëra qenie njerëzore.

Ta pranojmë, ne jemi një specie e dhunshme.

Pra, nëse do të isha një specie nga diku tjetër,

edhe nëse do të isha një specie e fshehur në planet

Kush e pa se si po ngjiteshim në këtë kurbë

e, e dini, energjisë atomike dhe energjisë bërthamore,

dhe pastaj fillon të kuptojë

çfarë duhet për të bërë teknologjitë e tyre të llojit

me shtrembërim të kohës dhe shtrembërim të hapësirës e kështu me radhë,

Mund ta imagjinoj që kjo mund të shihet si një kërcënim për një specie tjetër.

sepse ata do ta kuptonin se pasi të jetë vetëm çështje kohe

dhe ata do të bëjnë atë që po bëjmë ne

dhe pastaj do të na duhet të merremi me ta.

Pra, nuk më çudit që përparësia e tyre më e lartë do të ishte

për të identifikuar kërcënimet me të cilat mund të përballen

për të mësuar gjithçka rreth tyre.

Ky model aktiviteti më duket plotësisht logjik.

Më duket si një zgjatim i procesit evolucionar

që qeveris jetën në tërësi siç e njohim ne,

e cila është vetëmbrojtja është numër një.

Kur dëgjoj histori për mbylljen e ndonjë prej vendeve të armëve bërthamore

ose i ndezur, ajo që më tregon kjo është diçka mjaft interesante.

Së pari, diçka ka një teknologji të aftë të arrijë

në sistemet tona të armëve bërthamore

në një distancë në mënyra që ne nuk i kuptojmë.

Në rregull, kjo është thjesht aftësi. Por ju bëni pyetjen në lidhje me qëllimin,

të paktën, ajo që më tregon mua

është se po na tregojnë se çfarë mund të na bëjnë sipas dëshirës

ose me ne ose mund të na ndalojnë.

Tani, ata nuk na ndaluan të hidhnim në erë diçka në Japoni.

Ata nuk e ndaluan bombën e parë.

Në një farë mase, ata janë të gatshëm të na lejojnë të shohim pasojat e veprimeve tona.

Por në një nivel tjetër, ata janë të gatshëm të na e tregojnë edhe këtë.

"Mund të mendosh se një ditë mund të na lëndosh, por nuk mundesh."

"Ne me të vërtetë mund të arrijmë tek ju dhe t'ju ndalojmë ose t'ju bëjmë të hidhni njëri-tjetrin në erë."

"Sepse në fund të fundit, po na pengon në rrugën tonë,

dhe po fillon vërtet të na bezdisësh."

Pra, edhe pse është raportuar se disa nga pilotët tanë luftarakë

i kanë ndjekur këto objekte dhe madje kanë qëlluar me raketa drejt tyre,

nuk ka pasur ndonjë lloj hakmarrjeje të fortë negative.

Pra, do të ishte shumë e lehtë të arrihej në përfundimin se ata janë miqësorë,

dhe kjo është në rregull, dhe nuk ka asnjë kërcënim të vërtetë atje.

Por e vërteta është se duhet ta marrësh parasysh,

Nën çfarë kushtesh, e dini, kjo mund të ndryshojë.

Për shembull, nëse keni milingona

në pjesën e prapme të oborrit tënd, ëm, ata nuk janë kërcënim për ty,

kështu që është në rregull, por nëse vijnë dhe pushtojnë shtëpinë tuaj,

papritmas ata janë një kërcënim.

Dhe kështu mund të jetë e njëjta gjë në këtë situatë.

Pra, të paktën brenda industrisë së mbrojtjes dhe inteligjencës,

Ne automatikisht supozojmë më të keqen sepse duam të jemi të përgatitur

kundër më të keqes nëse do të ndodhte.

Ekziston një shqetësim brenda komuniteteve të mbrojtjes dhe inteligjencës

që UAP-të kanë ndërmarrë mbikëqyrje afatgjatë

të përparimit teknologjik njerëzor për mundësinë që ata mund të kenë nevojë

të ndërhyjnë për të parandaluar një konflikt midis nesh dhe atyre.

Një nga arsyet pse jam kaq i zjarrtë për këtë çështje është

sepse mendoj se ka potencialin të ndryshojë perspektivën

dhe perspektiva e udhëheqësve botërorë dhe popullsive të atyre vendeve

për të parë më shumë nga ato që kemi të përbashkëta dhe sfidat me të cilat përballemi së bashku.

Nëse do të mbijetojmë si specie,

Nevojiten nivele të papara të bashkëpunimit ndërkombëtar.

Herë pas here mendoj se sa shpejt ndryshojnë ndryshimet tona në mbarë botën

do të zhdukej nëse do të përballeshim me një kërcënim alien nga jashtë kësaj bote.

Thomas Jefferson dikur tha,

"Unë nuk jam avokat i ndryshimeve të shpeshta në ligje dhe kushtetuta."

"Por ligjet dhe institucionet duhet të shkojnë krah për krah

me përparimin e mendjes njerëzore."

"Ndërsa kjo bëhet më e zhvilluar, më e ndriçuar,"

ndërsa bëhen zbulime të reja,

"të vërteta të reja të zbuluara dhe sjelljet e mendimet ndryshojnë."

"Me ndryshimin e rrethanave,

Institucionet duhet të përparojnë gjithashtu për të ecur me hapin me kohën."

Udhëheqja jonë aktuale e Senatit ndihet njësoj si etërit tanë themelues.

Dhe gjatë gjithë vjeshtës së vitit 2023,

Unë dhe kolegët e mi u takuam me udhëheqjen e Senatit

për t'i ndihmuar ata të qartësojnë faktet

ndërsa luftuan për legjislacionin më historik të UAP që kemi pasur ndonjëherë.

Asnjëherë në historinë e kombit tonë nuk kemi parë ndonjë lloj...

të legjislacionit në lidhje me UAP që është sa më i detajuar dhe specifik

dhe po aq direktivë sa kjo.

Qeveria e Shteteve të Bashkuara ka mbledhur shumë informacion rreth UAP-ve

gjatë shumë dekadave, por ka refuzuar ta ndajë atë me popullin amerikan.

Kjo është e gabuar, dhe përveç kësaj shkakton mosbesim.

Ne besojmë se ka informacione dhe të dhëna që janë mbledhur

nga më shumë sesa vetëm Departamenti i Mbrojtjes,

por edhe nga agjenci të tjera të qeverisë federale.

Informacioni mbi UAP-të është mbajtur i fshehtë edhe nga Kongresi,

gjë që ishte një shkelje e ligjeve që kërkonin

njoftim të plotë për degën legjislative.

Projektligji mbi të cilin punova me Senator Rounds ofroi një zgjidhje me logjikë të shëndoshë,

Akti për Zbulimin e Fenomeneve Anomale të Paidentifikuara.

Kjo do të ishte masa më agresive që kemi parë sinqerisht ndonjëherë

në histori kur bëhet fjalë për zbulimin e asaj që qeveria di

dhe ka, për sa i përket UAP-ve.

Masa do t'i jepte gjithashtu qeverisë federale kontrollin

mbi të gjitha teknologjitë e rikuperuara me origjinë të panjohur

dhe prova biologjike të inteligjencës jo-njerëzore.

Domeni i shquar i lejon qeverisë amerikane të marrë kontrollin e çdo gjëje

për arsye sigurie kombëtare

ose për përmirësimin e popullit amerikan.

Një kërkesë si masë transparence që qeveria të marrë

çdo material i rikuperuar UAP ose mbetje biologjike

që mund t'u jenë ofruar subjekteve private në të kaluarën

dhe në këtë mënyrë të fshehura nga Kongresi dhe populli amerikan.

Seksioni i domenit eminent nuk është krijuar rastësisht.

Ishte projektuar për t'u vendosur atje qartë për të paraqitur pritjet tona.

Kontraktorët mund të kenë informacion që ata e kanë mbajtur,

ose materiale që i kanë mbajtur për një periudhë të gjatë kohore,

dhe kjo është mënyra jonë për ta adresuar dhe për ta bërë të qartë

që duhet të dorëzohet në mënyrën e duhur,

dhe se ata duhet të negociojnë me ne tani.

Plani i tyre dypartiak për më shumë transparencë

megjithatë, po merr një kundërshtim të madh.

Kontraktorët e mbrojtjes japin para ligjërisht

shumë kolegëve të mi që japin shumë reagime për këtë.

Ka shumë para që vijnë nga industria e mbrojtjes për të mbështetur

zyrtarët e zgjedhur me fushatat e tyre.

Dhe pastaj, kur të vijë koha që këta zyrtarë të zgjedhur të përpiqen të marrin

deri në fund të fundit, ata janë të kompromentuar.

Diçka me aftësinë për të udhëtuar vite dritë,

nuk tregon një shenjë nxehtësie dhe aftësitë energjetike të saj,

kjo do ta nxirrte Pentagonin jashtë funksionit.

Ne nuk do të luftonim këto luftëra të pavlerë jashtë shtetit për naftë.

dhe djemtë dhe vajzat amerikane nuk do të vdisnin.

Do t’i nxirrte jashtë loje “derrat e luftës”.

Fatkeqësisht, pati shumë rezistencë

dhe elementët më historikë të legjislacionit të propozuar nuk u bënë ligj.

Kemi një rrëmujë të madhe në duar.

Kemi 80 vjet gënjeshtra dhe mashtrime

që, sinqerisht, shkatërroi jetën e shumë njerëzve,

dhe askush nuk dëshiron të marrë përgjegjësi për këtë.

Kjo nuk është një përpjekje këtu për të dalë dhe për të ndëshkuar këdo.

Por megjithatë, do të na duhej të dinim se çfarë mësuan ata, taksapaguesit paguan për këtë.

Dhe mendoj se ofrimi i amnistisë është jashtëzakonisht i rëndësishëm.

Lëreni të kaluarën të mbetet në të kaluarën, pastaj së bashku ecni përpara.

Është thelbësore që të vazhdojmë të punojmë mbi propozimin tonë.

Do të doja vetëm të falënderoja mikun tim të dashur, të ndjerin Harry Reid,

një mentor që kujdesej shumë për këtë çështje.

Pra, ai po na shikon poshtë dhe po na buzëqesh,

por ai gjithashtu po na këmbëngul që ta bëjmë pjesën tjetër të kësaj,

të cilën do të bëjmë gjithçka që mundemi për ta realizuar.

Por ku kishte tym, kishte zjarr dhe Kongresi tani është i vetëdijshëm për këtë.

Dhe kjo na lejon të bëjmë rreth vagonëve dhe të provojmë përsëri.

Mirë se vini në seancën historike dëgjimore të sotme.

Ka disa individë që nuk donin që kjo seancë dëgjimore të ndodhte

sepse kishin frikë nga ajo që mund të zbulohej.

A betoheni solemnisht se pohoni se dëshmia që do të jepni

është e vërteta, e gjithë e vërteta,

dhe asgjë tjetër përveç të vërtetës, pra, të ndihmoftë Zoti?

Po.

A ka kryer qeveria programe sekrete për gjetjen e rrëzimeve të UAP-ve? Po apo jo?

Po.

A ishin ato të projektuara për të identifikuar dhe për të riinxhinieruar anijet aliene, po apo jo?

Po.

Sekreti i tepërt ka çuar në keqbërje të rënda

kundër nëpunësve civilë besnikë, personelit ushtarak dhe publikut

të gjitha për të fshehur faktin se nuk jemi vetëm në kozmos.

SHBA-të zotërojnë teknologji UAP,

siç janë edhe disa nga kundërshtarët tanë.

Jemi në mes të një gare të fshehtë armatimesh shumëdekadëshe.

Një i financuar nga dollarët e taksapaguesve të keqshpërndarë

dhe të fshehura nga përfaqësuesit tanë të zgjedhur dhe organet mbikëqyrëse.

Tani që e dimë që UAP po bashkëvepron me njerëzimin,

nuk duhet të mbyllim sytë,

por në vend të kësaj përballuni me guxim me këtë realitet të ri dhe mësoni prej tij.

Një nga veprimet më të rëndësishme që mund të ndërmerret në lidhje me ekspozimin

e vërteta e UAP është luftimi i stigmës.

Personeli i NASA-s që bën hapa përpara dhe merr pjesë në diskutime të tilla

do të bënte një deklaratë të fuqishme për komunitetin shkencor

që UAP duhet të merret seriozisht dhe të hulumtohet në përputhje me rrethanat.

Për administratën e ardhshme dhe Kongresin,

Unë ju them, ne kemi nevojë për transparencë publike të menjëhershme,

dhe kjo seancë dëgjimore është një hap i rëndësishëm në atë udhëtim.

E vërteta është aty jashtë.

Thjesht duhet të jemi mjaftueshëm të guximshëm dhe të guximshëm për t'u përballur me të.

Amerika dëshiron picat e saj në 30 minuta ose më pak,

dhe kjo ka të bëjë me hapësirën tonë të vëmendjes.

Dhe unë mendoj se Programi i Trashëgimisë është, ëm...

Ata mendojnë se Amerika do ta tërheqë vëmendjen e saj diku tjetër,

dhe thjesht nuk mendoj se është kështu.

Mendoj se e kemi lënë fitilin të shpërthejë.

Unë mendoj se populli amerikan është gati të pranojë të vërtetën.

Ulur këtu në një ndërtesë të Senatit

duke kuptuar se çfarë ndryshimi ka ndodhur,

Nuk e mendoja kurrë se do të vinte kjo ditë, sinqerisht.

Dhe tani që e shoh këtu,

Kam shpresë të pabesueshme

që do të depërtojë në shoqërinë tonë

aty ku të gjithë e kuptojnë se specia njerëzore

është në fakt në një vazo shkrirjeje të shumë specieve në të gjithë galaktikën.

Ajo që pres të dalë nga kjo është,

Para së gjithash, një vlerësim më i madh i asaj që do të thotë të jesh njeri.

Dhe për mua, ai lloj ndryshimi në karakterin njerëzor

është ndoshta më domethënëse sesa ajo që mund të mësojmë rreth

atomet dhe molekulat dhe sistemet e shtytjes.

Nipërit e mi do të rriten

duke marrë parasysh dhe duke menduar për faktin

se universi, ëm, është plot jetë.

Jemi në prag të një kuptimi krejtësisht të ndryshëm

e universit dhe vendi ynë brenda tij

dhe mundësitë dhe mundësitë teknologjike

këto ishin pjesë e fanta-shkencës vetëm pak vite më parë.

Njerëzit që qëndrojnë pas Programit të Trashëgimisë

besoj vërtet se sekreti është kaq intensiv

që nuk mund ta ndajnë atë me popullin amerikan.

Mund të ketë aspekte të kësaj që janë aq intensive sa nuk mund t'i ndajnë.

Megjithatë, mendoj se fakti themelor që nuk jemi vetëm në univers,

Ne mund ta ndajmë këtë me popullin amerikan.

Ne mund ta trajtojmë atë në këtë pikë.

Shpresojmë që një ditë, populli amerikan do ta mësojë historinë e madhe

dhe si na ndikon të gjithëve.

Dua t'u tregoj popullit amerikan atë që di,

por nuk mundem sepse një pjesë dërrmuese e saj mbetet shumë e klasifikuar.

Ndihem shumë nën presion për të ndarë atë që mundem

sepse e di që do të vijë një kohë

ku të gjithë do të dëshironim t'i kishim bërë gjërat ndryshe.

Ai moment është i afërt, dhe kur të vijë ai moment,

E di që njerëzit do të thonë: "Do të doja që dikush të ma kishte thënë më herët."

Mbaj mend, për aq sa kemi arritur,

Ne ende sapo kemi filluar ndryshimin më të madh të paradigmës

në historinë e njerëzimit, epoka e zbulimit.