All language subtitles for @YisFilm Gharibeh.Va.Meh.1975.720p.WEBRip-Per

این زیرنویس برای کم/ناشنوایان منتشر شده است
حق پخش و نشر این زیرنویس بدون اجازهی مترجم، ممنوع است
t.me/YisFilm

(صدای ضَربهی کِلاکِت)

گفتارنویس: آزاده کاوسی
(صدای موسیقی محلی با سازهای کوبهای)

بازخوانی و ویرایش نهایی: احمدرضا نوری
(صدای موسیقی محلی با سازهای کوبهای)

(صدای موسیقی محلی با سازهای کوبهای)

(صدای امواجِ دریا)
(صدای مُرغانِ دریایی)

(صدای فریادِ مَردی از دور)

(صدای فریادِ مَردی از دور)

(صدای فریادِ مَردی از دور)

(صدای مُرغانِ دریایی)
(صدای امواجِ دریا)

!پسرک: آهای

!پسرک: آهای

(صدای نَواختنِ طَبل)

(صدای نَواختنِ طَبل)
(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای فریاد و زور زدنِ مردها)

(صدای امواجِ دریا)

جِیران: «رَعنا»، دَفعهی آخری که
شوهرت به دریا میرفت، یادته؟

.رَعنا: اون روز انقدر سرد نبود

.جِیران: حَق داری «رَعنا»، منم لَرزَم گرفته

این قایِق چرا به ساحلِ ما میآد؟

!اسماعیل: چیزی توش نیست
!چیزی توش نیست

رعنا: خالیه؟

!«جِیران: مَعلومه «رَعنا

تو هنوز مُنتظری که دریا شوهرت رو پس بِده؟

!زَکَریا: یه کسی توشه
!یکی اینتو افتاده

!جِیران: اون نیست
!برادرهام نشناختنش

!رَعنا: تو از من بدت میآد

!جِیران: داداش به خاطرِ تو مُرد
!تو براش شُگون نداشتی

(صدای مُرغانِ دریایی)

(صدای هَمهَمهی مردم)

!زَکَریا: اول ندیدمش
!افتاده بود زیرِ حَصیرها

جِیران: نمیخوای ببینیش؟

!شاید خبری آورده باشه

!قَدَمخِیر: مُرده! برید کنار! مُرده

(صدای جیغِ زن)

(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای مُرغانِ دریایی)

.رعنا: اگه دلت میخواد برو بگرد

...برو زیارت

.اگه شد یه سوره هم روی سنگِ اون بخون

(صدای رعد و برق)

اسماعیل: «رَعنا» جان؟

رعنا: چی میخوای؟

!بهش بگو بهمون مَرهَم بده
!دوا بده

.رعنا: بهشون دوا و مَرهَم بده

...یه زخمی داریم که از دریا اومده

.بدحاله، اما قدرتیِ خدا هنوز نفس داره

(صدای مُرغانِ دریایی)

(صدای نفسهای بلندِ آيَت)

!آيَت: آه! آه

!آيَت: هِه

!بلند شو
!بلند شو

!خدا رو شکر خواب نیستی

!آره، آره، زندهای

آيَت: قایِقَم کجاست؟

(صدای مُرغانِ دریایی)

.«*خب، که تو اسمت اینه... «آيَت
نامِ مَرد یعنی «آيَت» در کلمه به معنای)
(علامت»، «نشانه» و «معجزه» است»

حالا تو «آيَت»... به همه بگو
!چی به سرت اومده

!هنوز گیجه

...تو زَخمی بودی

...خونِ زیادی ازت رفته بود

یادت نیست؟

!باید اتفاقی افتاده باشه

!جَنگ و دعوا
!باید جَنگی شده باشه

اگه یادش نباشه
فایِدهی این حرفها چیه؟

یادت نیست، ها؟

!بِهم بگین... من چطوری به اینجا اومدم

(صدای امواجِ دریا)

(صدای امواجِ دریا)
(صدای مُرغانِ دریایی)

...نَظَر: وقتی تو آمدی، هوا خیلی گرفته بود

.نَظَر: تو از توی مِه آمدی
آيَت: خواب بودم؟

.نَظَر: بیهوش بودی؛ قایِق به فرمانِ تو نبود

.آيَت: پس باد من رو آورد
.نَظَر: میشه گفت باد، میشه گفت موج

زَکَریا: زخمهات؟
.آيَت: چند نفری ریختن سَرَم، این یادمه

اسماعیل: کیا بودن؟
.آيَت: نمیدونم

...آيَت: فقط این قایق

زَکَریا: مالِ تو نیست؟

!آيَت: قایقِ من سیاه نبود
زَکَریا: ها؟

قَدَمخِیر: صاحبِ قایق هر کی باشه
!به سُراغِش میآد

آيَت: من مَجبور شدم فرار کنم
.اونها زیاد بودن

زَکَریا: مَنظورشون چی بود؟

!اسماعیل: اگه بیان، اینجا وِلوِله میشه

(صدای فریادِ اسماعیل)

(صدای مُرغانِ دریایی)

.آيَت: آره، شاید بیان

.خیال میکنم که دُنبالَم بیان

(صدای باد)

(صدای باد)
(صدای گریهی زنها و بچهها)

(صدای باد)

(صدای گریهی زنها و بچهها)

(صدای نواختنِ طَبل)

!«پسربچه: آی، «آيَت

!های، «آيَت»! بدو اومدن دنبالِ تو

(صدای نواختنِ طَبل)

!زَکَریا: آی

(صدای شالاپ-شُلوپِ دویدن در آب)

!زَکَریا: آی

(صدای شالاپ-شُلوپِ دویدن در آب)
(صدای کوبیدنِ طَبل)

!آيَت: آی

(صدای کوبیدنِ طَبل)
(صدای فریادِ آيَت)

(صدای کوبیدنِ طَبل)

(صدای خندیدنِ بچهها)

!«باهات شوخی کردن، «آيَت
میبینی؟

!نَظَر با خنده: اینطوریه دیگه

!آيَت با خَشم: هوم

(صدای خندیدنِ نَظَر)

(صدای خندیدنِ آيَت)

(صدای خندیدنِ آيَت)
(صدای خندیدنِ بچهها)
(صدای امواجِ دریا)

!من تمامِ شب مُواظِب بودم

!این اتفاقها آدم رو به شَک میاندازه

اون رَختِخوابی رو که بهش دادیم
.وِل کرد و رفت کنارِ آب

!مثلِ اینکه راستراستی مُنتَظرِ چیزیه

(صدای تَرَق-تُروقِ آتش)

وقتی ما خوابیم، اون بیداره
!وقتی ما کار میکنیم، اون کجاست؟

(صدای تَرَق-تُروقِ آتش)

اینها همهش مالِ چند روزه
.اونقَدر که خودش رو بشناسه

به نَظَرم یه چیزی رو
!از ما قایِم میکنه

!نگاهش کنین

(صدای امواجِ دریا)

زَکَریا: اونهایی که میآن دنبالش
!شاید دوستهاش باشن

!شاید این آتیش هم عَلامَت باشه

!نَظَر: ببین چه ترسی وَرِشون داشته

!این حرفها رو جای دیگه نزنید

!هر چی باشه، اون مهمانه

!پس به همه بگو مُواظبِ خونههاشون باشن

.من دیشب خوابِ بدی دیدم

من خیال میکنم که اون میخواد
!چیزی از ما بِدُزده

(صدای مُرغانِ دریایی)
(صدای امواجِ دریا)

...من کار میکنم

!من میخوام محبتهای شما رو تَلافی کنم

نَظَر: چهطوری؟

!من بَلَدَم مَحصول دِرو کنم

!*بَلَدَم آب بندازم توی کَرْت
(قطعهای از زمین زراعتی و سبزی کاشته شده)

دیگه چی؟

!بَلَدَم ماهی بگیرم

!نه

!بَلَدَم درختها رو قَطع کنم

!نَظَر: نه

!بَلَدَم خونه بسازم

!نَظَر: نه

خشکترین زمینها رو به من بدین
!تا چند وقته آبادش کنم

!یه زمینِ مُرده بدین تا زندهاش کنم

نَظَر: دیگه چی؟

.آيَت: دیگه چیزی بلد نیستم

تو کُشتن بَلَدی، نه؟

!نَظَر: داس هنوز خونیه

!نگاهش کن

چرا این رو از ما قایِم میکردی؟

!آيَت: این مالِ من نیست
!«نَظَر: نیست؟! بیخود نگو «آيَت

!نَظَر: اون زن، توی قایقِ تو پیداش کرده

(صدای امواجِ دریا)

(صدای مُرغانِ دریایی)

!آيَت: آهای

تو اون زن رو میشناسی
که این داس رو پیدا کرده؟

.اون گاهی به من یه کاسه خوراک میده

(صدای کلاغ)

(صدای فریادِ آيَت)

آيَت: اوهوی، پیرمرد... تو اون زن رو
میشناسی که این داس رو پیدا کرده؟

!پدرِ رعنا: اون به کسی لَبخَند نمیزنه

هیچکس بعد از شوهرش
!لَبخَندِ اون رو ندیده

(صدای فریادِ آيَت)

اسماعیل: آهای! کجا میدویی «آيَت»؟

آيَت: تو اون زن رو میشناسی؟
اونی که این داس رو پیدا کرده؟

بیخود سُراغِ اون نرو! فهمیدی؟

!اون با کسی حرف نمیزنه

!آهای! آهای

!آيَت: آهای

این داس رو تو پیدا کردی؟

آيَت: تو سرِ قایقِ من چیکار داشتی؟
!جِیران: ولش کن

!آيَت: من با تو کاری ندارم
!جِیران: اون زنِ برادرِ منه

آيَت: پس ازش بپرس
!سرِ قایقِ من چیکار داشته

...جِیران: اون گاهگاهی میره کنارِ دریا
.به یادِ شوهرش

فهمیدی؟

جِیران: سالِ پیش، همین وقتها شوهرش رو
.آب ازش گرفت

!آيَت: آه

(صدای مُرغانِ دریایی)

(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای باد)

!آيَت: شنیدم تو به کسی لبخند نمیزنی

آيَت: این داس رو از کجا آوردی؟

!آره، آره میدونم
!از توی قایقِ من

تو با من چه دُشمنیای داری، زن؟

دَه تا لِنگهی این توی بازارِ اینجا پیدا میشه

رَعنا: لِنگهی این؟
!آيَت: صَد تا اونجا ریخته، برو تَماشا کن

رعنا: با همین عَلامَت؟

آيَت: عَلامَت؟

عَلامَت دیگه چیه؟

!رعنا: این فَرق داره

!روی این داس یک عَلامَت هست

!درست نگاه کن

!من که قبلاً همچین عَلامَتی ندیده بودم

!این عَلامَت روی هیچ چی دیگه نیست

مثلِ اینکه اسمِ صاحبش کَنده شده
...یا مثلاً یه چیزی

.گفتم شاید ببینی، بشناسی

!نه، نه
!اصلاً به نَظَرم آشنا نمیآد

!کسی قبلاً این عَلامَت رو ندیده

شِکله؟

نَقش هست؟

اسمه؟

!نمیشه خوندش
!چیزی مَعلوم نیست

شاید رَمزه
!آدم وَهم میگیرتش

!چیزِ نَحسیه
!یه جا سر به نیستش کن

!آره، آره
!خودت رو از شَرِش خَلاص کن

(صدای جُغد)
(صدای جیرجیرک)

(صدای جیرجیرک)

(صدای جُغد)

(صدای جیرجیرک)

(صدای حیوان)

(صدای جُغد)

(صدای امواجِ دریا)

من اون عَلامَت رو چال کردم
.اما فکرش از خاطِرَم نمیره

این چی بود، ها؟

آيَت: شاید اگه از اون عَلامَت سر در میآوردم
.میفهمیدم اونا کیان

رعنا: تو هنوز هم میخوای بشناسی؟
!آيَت با فریاد: آدم باید بدونه با کی طرفه

!رعنا: هیس

(صدای وِلوِلهی مردم)

پیرزن: لباسهای شوهرش رو
!چال کرده اونجا

!نمیخواست شوهرش بیقبر بمونه

.اونها [کُشته] مُردهی هم بودن

(صدای وِلوِلهی مردم)

(صدای کلاغ)

.آيَت: من خیال میکنم تو یه چیزی میدونی

!هوم؟ میدونی

رعنا: دیگه چی؟
!آيَت: تو میدونی

!رعنا: نخیر، من بیخود به تو گوش میدم

آيَت: چرا قبل از تو کسی اون داس رو
پیدا نکرده بود؟

چرا قبل از تو کسی اون علامت رو
ندیده بود؟

!چرا؟ چرا؟

!رعنا: سرِ من داد نزن
!آيَت: من داد نزدم

!رعنا: از سرِ راهِ من برو کنار

.من سرِ راهِ تو نیستم

!آيَت: اما خب، حالا سرِ راهت وایمیسم

!اسماعیل: ولش کن

!اسماعیل: احترامش رو نگه دار
!اون، زنِ بهترین ماهیگیرِ اینجا بود

آيَت: عاشقش هستی؟

!اسماعیل: حرفِ دهنت رو بفهم

آيَت: آره، درسته... اون زنِ برادرت بوده
...با وجودِ این

اسماعیل: میفهمی چی داری میگی؟

آيَت: هه هه، اینجا به هر کس برمیخورم
!عاشقِ اونه، حتی زنها

!اَه

(صدای فریادِ اسماعیل)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ اسماعیل)

(صدای واق زدنِ سگ)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای فریادِ یک مرد)

...قَدَمخِیر: من باز هم میگم

!بیخود مُنتظری
!کسی نمیآد

...آيَت: آره

.اگه کسی بود باید تا حالا پیداش میشد

!قَدَمخِیر: دیدی گفتم
!همهی ما خیالاتی شدیم

.مَعلومه که فکرهای ما پَرت بوده

!اصلاً از اول هم کسی دنبالِ تو نبوده

!آيَت: منم همین رو میگم

!من رو بگو که به سرم زده بود از اینجا برم

قَدَمخِیر: میخوای بری؟
!آيَت: دیگه نه، من از اینجا خوشم میآد

!«قَدَمخِیر: خوبه «آيَت
...یه پُل هست که میخوایم بسازیمش

!فردا صبح میآی سراغِ من
.همه از اونجا راه میافتیم

(صدای هَمهَمهی مردم)

!«بیا «زَکَریا
!این «آيَت» قرار شد پیشِ ما بمونه

!از همین امروز میآد سرِ کار

!زَکَریا: راستی؟
!اون آدم رو به فکر میاندازه

!آيَت»، با من بیا»
!قبل از کار باید تَکلیفِ تو روشَن بشه

چی بشه؟

.آيَت: من نمیخوام دعوا بشه

کجا بیام؟

!آهای

!صبر کنین ببینم

(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای سِنج و دَمام زدن)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای باد)

(صدای غِژ غِژِ چرخِ نخریسی)

!«اونها درست میگن، «آيَت
...تو تا امروز مهمان بودی

اما حالا میخواهی بمونی
...و اینجا موندِگار بشی

!این نمیشه

نَظَر: خوب که فکر کنی
...ما اینجا همه خودی هستیم

!ولی تو غَریبهای

...از بینِ ما برو
!همین امروز

!این خیلی بهتره

اما اگر خواستی اینجا بمونی
!باید با ما مَحرَم بشی

از ما دختری به زنی بگیر
!تا تو هم از ما باشی

...یا اگر نخواستی
.این خوراکِ یک هفتهی تو

!از هر راهی که میخواهی برو

!نَظَر: دستِ خدا به همراهت

(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای باد)

(صدای خندهی مردم)

!آيَت: هِی

(صدای خندهی مردم)

(صدای خندهی مردم)
(صدای فریادِ آيَت)

(صدای جُغد)

(صدای دادهای آيَت)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای جیغِ پیرزن)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای قورباغه)

.آيَت: کسی من رو نمیخواد

میفهمی؟

.من مَحرَم نیستم

رعنا: تو کی هستی؟
آيَت: نمیشناسی؟

من همونیام که هر وقت تو رو دیدم
!یه جور بَد آوردم

!رعنا: به من چه
!بَدبیاریهای مردم به من چه

!آيَت: آهای

!حالا لازم نیست از من بترسی

!رعنا: کی گفت از تو میترسم؟
!من اصلاً تو رو نمیشناسم

!آيَت: من الان یه کاری میکنم که بشناسی

میفهمی؟

(صدای حرکت آيَت در آب)

...آيَت: من اینم
میفهمی؟

!حالا تو من رو میشناسی

...رعنا: آره
!شاید خودت ندونی، اما خیلی دیوونهای

(صدای رودخانه)

!آيَت: های

نَظَر: چی گفتی «آيَت»؟
!دوباره بگو

.آيَت: من میخوام اینجا بمونم و از شما بشم
!من میخوام با اون عروسی کنم

نَظَر: با کی؟ ها؟ با کی؟
!«آيَت: گفتم که... «رَعنا

اسماعیل: «رَعنا»؟

رَعنا»؟»

رَعنا»؟»

!رعنا: من؟

!چرا من؟

!رعنا: ولم کنین با این حرفها

.رعنا: بخواب جونم... بخواب نازم

.بخواب جونم... بخواب نازم

(صدای مرغِ دریایی)

(صدای زنگوله)
!پدرِ رعنا: آهای... آهای

!بیاید بیرون... بیاید

!امروز... امروز رعنا خندید

!پدرِ رعنا با ذوق و شوق: امروز خندید
...امروز اون خندید

(صدای زنگوله)
!رَعنا»... «رَعنا»، دخترم رو میگم»

بِالاًخَره... بِالاًخَره
!بِالاًخَره اون خندید

!خندید

!این کار، شدنی نیست
میشنوی، مرد؟

!اون زن بَدقَدَمه، شومه

چطور حالیت کنم؟
!اون برای مَردش شُگون نداشت

!زَکَریا: به یادِ شوهرت باش
!روحِ اون، زنده به یادِ توئه

اگه با اون مردِ غریبه عروسی کنی
!مثلِ اینه که به شوهرت خیانت کرده باشی

!این خیانت به محبتِ اونه

!جِیران: شوهرِ اون بهترین ماهیگیرِ اینجا بود

...ماهیگیرها زیاد از ساحل دور نمیشن

!اما اون به قدری دور شد که جزءِ دریا شد

.صدای دریا صدای اونه

.اون از توی مِهِ دریا به شما نگاه میکنه

!اون زندگی شما رو سیاه میکنه

تو این غریبه رو چقدر میشناسی؟

!شاید اون یه روزی بذاره بره

قایقش یادته؟
یادته کسایی دنبالش بودن؟

!آره، اون رفتنیه

!آيَت با فریاد: نه، نه
!من رفتنی نیستم

!من نمیخوام اینجا خون به پا بشه
!ما به قدرِ کافی بدبختی داریم

!زَکَریا: تو این رو نمیفهمی، مَرد
!برادرم «آشور»، به خاطرِ همهی ما میرفت دریا

!هیچکس نمیتونه جای اون رو بگیره

!آيَت: همه با عروسی تو مخالفن
!رعنا: اختیارِ من دستِ خودمه

آيَت: پس... یعنی تو خودت راضی هستی؟

!رعنا: من همچین حرفی نزدم

(صدای کوباندنِ چوب بر زمین)

زَکَریا: چرا «رَعنا»؟
به خاطرِ چی؟ زندگیت لَنگه؟

کم و کَسری داری؟

اگه به خاطرِ اینهاست
!من هنوز نمُردم، زندهام

رعنا: چرا میخواین کمکم کنین؟
!زَکَریا: چرا؟

!زَکَریا: یادِگارهای برادرم اینجاست

...این شولا* که توش مثلِ نهنگ بود
(شولا: لباسِ چوپانان)

...*این قَبضه
(قبضه: دستهی شمشیر و تیغ)

!بچهاش که از همه چیز برای ما عزیزتره

!ما باید به فکرِ تو و این بچه باشیم

!رعنا: شماها تا حالا کجا بودین؟
!«زَکَریا: اینجا مَحکَمه نیست «رَعنا

خیلی [وقت] نمیشه که
...شوهرت رو دریا گرفته

چطور فراموشش میکنی؟

...اگه مردِ دیگهای دوباره به خودت ببینی

!درست مثلِ اینه که دوباره اون رو کُشته باشی

.من اون رو نکُشتم

.اون به خاطرِ همهی ما مُرد

حالا که اون مُرده
!ما باید به فکرش باشیم

.باید وقتی زنده بود، به فکرش بودید

!زَکَریا: تو داری ما رو مُحاکِمه میکنی؟

.رعنا: اون از همهی شما بدش میاومد

اون خودش رو از دستِ شما
!سر به نیست کرد

!«اسماعیل با فریاد: «رَعنا

!جِیران: اذیتش نکنید

زَکَریا: تو قبول کردی که در همه چی
!با اون شریک باشی. تو قبول کردی

!من قبول نکردم که قُربونی بشم

.شما اون رو قُربونی کردین

...میدونم
.حالا نوبتِ منه

!من قبول نمیکنم

!زَکَریا: تو همه چی رو جواب میدی
!جِیران: ولش کنین

زَکَریا: چی گفتی؟

جِیران: چرا میخواین یه زنده رو
به مُرده بفروشین؟

!زَکَریا: ساکت شو زن

!ساکت نمیشم

شما من رو حَروم کردین؛ بَس نیست؟

!من پیر شدم

!موهای من، سفیدِ غِیرتِ شماها شد

!من پوسیدم

!خوب نگاه کنین

(صدای گریهی جِیران)

!اما اون هنوز جوونه

!نگاه کنین

!نگاه کنین

!جِیران: تَنِ اون هنوز زندهست

!جِیران با فریاد: اون هنوز زندهست

!«به حرفِ هیچکس گوش نده «رَعنا

!اون کاری رو که میخوای، بکن

!هیچکس غیر از تو احتیاجِ تو رو نمیفهمه

هیچکس نمیدونه تنها موندن
!و بچهبزرگکردن یعنی چی

(صدای گریهی جِیران)

(صدای رَعد و برق)

!زَکَریا: بریم
!همه دارن دیوونه میشن

(صدای رَعد و برق)

.زَکَریا: عَلامَتهای بدی میبینم

!مثلِ اینکه همهچی میخواد خراب بشه

(صدای باد و باران)

!«فکر کن «رَعنا

!هنوز خیلی اتفاقها ممکنه بيُفته

(صدای باد و باران)

چیکار میخواین بکنین؟

!مواظب باشین
!اون هم دستِ خالی نیست

اسماعیل: داس؟

(صدای باد و باران)

(صدای باد و باران)

آيَت: من به اندازهی همه جون میکَنَم
!اما کسی من رو قبول نمیکنه

!قَدَمخِیر: تو تازهواردی
!باید امتحان بِدی

آيَت: چی؟
امتحان؟

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای جینگ-جینگِ دستبند و پابند)

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)
(صدای جینگ-جینگِ دستبند)

(صدای نواختنِ شِیپور)
(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای خندیدنِ مردم)

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای نواختنِ شِیپور)
(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

آيَت: این امتحان چهجوریه؟
قَدَمخِیر: طاقتِ مشروب خوردن داری یا نه؟

!آيَت: من پولش رو ندارم
.قَدَمخِیر: تو کارگرِ منی، بهت قرض میدم

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

اون آدم رو میبینی؟

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

.قَدَمخِیر: حَریفت اونه

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای نواختنِ شِیپور)
(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

چوب زدن چی؟

باید طوری بزنی که
!چوب از دستِ حَریفت بيُفته

.آيَت: طناب میکِشیم
!قَدَمخِیر: امروز عصر

(صدای زدنِ دُهُل)
(صدای نواختنِ شِیپور)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

!قَدَمخِیر: هِی

!قَدَمخِیر: هُو

!آيَت: هِه

!قَدَمخِیر: هُو

!حریف: هِه

!قَدَمخِیر: هُو

!آيَت: هِه
!حریف: آی
!قَدَمخِیر: هُو

(صدای خندهی آيَت و قَدَمخِیر)

!یاالله، باید زمینش بزنی

!طناب رو بکِش
!طناب رو بکِش

(صدای خندهی تماشاگرها)

!اسماعیل: نمیشه، قبول نیست
!اون قانونِ بازی رو به هم زده

!قَدَمخِیر: خب، شروع
!یه نفس تا تموم بشه

(صدای خنده و تشویقِ تماشاگرها)

(صدای خندهی تماشاگرها)

(صدای خنده و تشویقِ تماشاگرها)

!مرد: بیا بریم

(صدای قَهقَههی آيَت و حریفش)

(صدای خندهی آيَت)

!«مرد: میخندی، «آيَت
!مثلِ اینکه همه چی یادت رفته

!مرد دیگر: مثلِ اینکه دیگه منتظر ما نیستی
آيَت: شما کی هستین؟

(صدای خندهی مرد)

(صدای فریادهای آيَت)
(صدای ضربه زدن)

!آيَت: آخ

(صدای نفسنفس زدنِ آيَت)

(صدای حیوان)

!آيَت: آخ

(صدای جُغد)

(صدای جُغد)

قَدَمخِیر: اینها کی بودن «آيَت»؟
!آيَت: این میدونه

!«زَکَریا: ما کسی رو نفرستاده بودیم «آيَت

!باور کن

!من حاضرم بُکُشمت اما نه اینجوری

آيَت: پس کی بودن؟

قَدَمخِیر: شاید همونهاییاند که
!از دستشون در میری

!آيَت: من از دستِ کسی در نمیرم

اسماعیل: خودت گفتی یه عده پِیات هستن
درسته «آيَت»؟

!شاید اونها دنبالِ داس اومده بودن

!نَظَر: راست میگه
!«خوب فکر کن «آيَت

درست نمیگه؟

آيَت: داس؟

...بذارین بگم

!یه نفر اینجا همیشه سایه به سایهی من بوده

یه نفر که هر کی بوده
.دیده داس رو کجا قایِم کردم

.آيَت: میدونین؟ داس، سرِ جاش نبود

نَظَر: نبود؟
!زَکَریا: شروع شد... استغفرالله

حالا دیگه هر شب
!یه عده میخوان بریزن تو آبادی

!«نَظَر: از اینجا برو «آيَت

!وقتی تو بری، همه چی تموم میشه

!دیگه خیلی دیره

!من نمیتونم برم
فهمیدین؟

...امشب اینجا یه عِده کتکم زدن

.داس سرِ جاش نبود

!از اون گذشته، من امتحانِ سختی دادم

!زَکَریا: تو همهی بازی رو به هم زدی
!آيَت: من امتحان دادم

من یکی رو گیر آوردم که
!اگه برم ناراحت میشه

!تو کسی هستی که پِیات میگردن
!برای همینه که باید بری

به خاطرِ این نیست که من رو بیرون میکنین
!«به خاطرِ این نیست، «زَکَریا

زَکَریا: میبینی؟
!نَظَر: نمیشه که کُشتِش

...آيَت: اون آدمهای چُماقدار
...همه

!همهی اینها کارِ خودِ شماست

!«کارِ توئه، «زَکَریا

...تو میخوای من رو بیرون کنی

.اما حالا دیگه من نمیرم

!آيَت: نمیرم

(صدای گریه و شیوَنِ زنان)

(صدای کلاغ)

(صدای پرندگان)

(صدای فریادِ زَکَریا)

(صدای فریادِ اسماعیل)

(صدای فریادِ زَکَریا)

(صدای فریادِ اسماعیل)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ همگی)

!آيَت با فریاد: من رو میکُشن

!«من رو میکُشن «رَعنا

(صدای فریادِ آيَت)
(صدای هَیاهوی جَمعیت)

(صدای وِلوِلهی مردم)

.رعنا: من حاضرم

(صدای وِلوِلهی مردم)

!آيَت: اون قبول کرده

!اون قبول کرده

زَکَریا: ما نمیذاریم، شنیدی؟

!حالا دیگه تو مهمون نیستی. دزدی

!از اینجا برو
!اینجا خون به پا میشه

!قَدَمخِیر: من اشتباه کردم

!من کاری رو که بهت دادم، پس میگیرم

من نمیتونم خویشهای چندین سالهام رو
!به یه غَریبه بفروشم

پیرمرد: هیچکس نمیتونه خویشهای چندین
!سالهاش رو به یک غَریبه بفروشه

.رعنا: سلام

!جِیران: چشمِ دیدنِت رو ندارم

.رعنا: خداحافظ

(صدای جُغد)

(صدای فریادِ اسماعیل)

(صدای کلاغها)
(صدای نفسنفس زدنِ آيَت)

(صدای زنگوله)

(صدای پرندگان)

!آيَت: بیا فرار کنیم

!رعنا: من رو بدزدی، بهتره

!آيَت: باشه، میدزدمت

رعنا: کارِ سختیه، میتونی؟
!من جیغ میزنم

!آيَت: جیغ میزنی؟ این که نمیشه
پس چهجوری تو رو بدزدم؟

!رعنا: اگه از من بشنوی، هیچ راهی نداری

!آيَت: تو داری مسخره میکنی

!فهمیدم

!کاش هیچوقت ندیده بودمت
!تو داری مسخره میکنی

(صدای جُغدها)

(صدای زنگوله)

(صدای رَعد و برق)

(پدرِ رعنا صدای حیوان در میآورد)

(صدای گریهی نوزاد)

(صدای غِژ غِژِ چرخِ ریسَندگی)

(صدای شُغال)

اسماعیل: کجا داره میره؟
!زَکَریا: میره به دَرَک... هه هه هه

زَکَریا: دیدی چطوری بیرونش کردم؟

.اسماعیل: ما الان نزدیکیهای خونهی «رَعنا» هستیم

!ما دور زدیم

...یعنی ممکنه

!زَکَریا: نه... جرئتش رو نداره

!زَکَریا: بیا

!اونجا منتظر میشیم

!اگه بیاد، خونِش پای خودشه

!اسماعیل با فریاد: هِی... هِی

(صدای شُغال)

(صدای رعد و برق)

!اسماعیل با فریاد: هی

(صدای قورباغه)

(صدای رعد و برق)

!اسماعیل با فریاد: آی

(صدای رعد و برق)

!«زَکَریا با فریاد: برو تو [خونه] «رَعنا
![برو تو [خونه

!بیرون خطرناکه

پدرِ رعنا: چی شده؟

!زَکَریا: ما همینجا منتظر میشیم

(صدای واق زدنِ سگها)

!پدرِ رعنا: شب سرده، بیاین تو
(صدای خندیدن زَکَریا)

!زَکَریا: نه، خوبیت نداره
!فقط هیزُم بهمون بدین

(صدای خندیدن زَکَریا و پدر رعنا)

!زَکَریا: ما اینجا منتظرِ شکار هستیم

!رَعنا»، برو تو [خونه]! اینجا خطرناکه»
!برو تو [خونه]، درها رو محکم ببند

(صدای جغد)

(صدای نفسهای رعنا)

(صدای ترسیدنِ رعنا)

(صدای باد)

!«زَکَریا: یاالله «رَعنا
!درها رو ببند

(صدای قورباغه)

!زَکَریا: خب، پس تو باید بری

.خوراکی بیار، آتیش هست
.یه چیزی هم بیار سرگرم بشیم

زَکَریا: خب بابا، خوبی؟
.پدرِ رعنا: اِی

زَکَریا: این سگه چی؟
!خیلی پیر شده

!مثلِ اینکه دیگه نمیشه رویش حساب کرد
ها؟

!چهاردیواری شما یه تازی* جوون میخواد
(تازی: نوعی نژادِ سگ)

رعنا: میخوای اینجا بمونی؟

!آيَت: اگه برم بیرون... میدونی که

اگه برم بیرون
تو، خونَم رو گردن میگیری؟

.رعنا: این شولا مالِ شوهرم بوده
(شولا: لباسِ چوپانان)

(صدای گریهی نوزاد)

!رعنا: این تیغ هم

آيَت: این چی؟
اینم جای اونه؟

(صدای قورباغه)

(صدای فُلوت از بیرون)

...آيَت: کسی نبود که بفرستم خواستِگاری

!آيَت: خودم اومدم
!رعنا: مبارکه

!آيَت: اما با دستِ خالی
.[رعنا: دستت رو بذار روی کتاب [قرآن

(صدای فُلوت از بیرون)

!رعنا: هه

(صدای فُلوت از بیرون)

.بیا، دهنت رو شیرین کن

(صدای فُلوت از بیرون)

!آيَت: مبارکه

(صدای فُلوت از بیرون)

(صدای فُلوت)
!اسماعیل: هی

زَکَریا: چی آوردی؟
!بِده ببینم

!اسماعیل: «قَدَمخِیر» خودش گفت میآد

(صدای خندهی اسماعیل)

.تاس آورده

!زَکَریا: پس [تاس] بریز ببینم
(صدای خندهی مردها)

(صدای خندهی مردها)

اسماعیل: بابا، تو هنوز اینجایی؟

!آيَت: بذار چراغ رو خاموش کنم
!رعنا: نه

!آيَت: بذار خاموش کنم
!رعنا: نه

(صدای باز شدن در)

(صدای خندهی مردها)

!رعنا: بابا

!بابا، ناراحت نشو
...یه کسی اینجاست

.اون اینجاست

عیبی نداره که بفهمن
.اما حالا خیلی زوده

!پدرِ رعنا: خدا همهمون رو ببخشه

(صدای رَعد و برق)

(صدای رعد و برق)
(صدای خندهی مردها)

(صدای رَعد و برق)

(صدای رَعد و برق)
(صدای خندهی مردها)

(صدای باران)

(صدای خروس)

زَکَریا: خبری نشد؟

!اسماعیل: نه، من تمامِ شب بیدار بودم

!زَکَریا: اذان بگو

(صدای پرندهها)

...اسماعیل: الله اکبر

...الله اکبر

...الله

(صدای غِژ غِژِ باز شدنِ در)

(صدای ترسیدنِ پدرِ رعنا)

(صدای نالههای پدرِ رعنا)
(صدای قدمهای آيَت)

!اسماعیل: نگاه کن

!زَکَریا: اون اینجا بوده

!اسماعیل: نگاه کن

!اینجا یه خبری هست

!اسماعیل: وای
!قَدَمخِیر: الله اکبر

(صدای فریادِ اسماعیل)

!زَکَریا: دیگه گذشته
!قَدَمخِیر: الله اکبر

زَکَریا: به جای این کار
!برو یه عاقِد خبر کن

اسماعیل: عاقِد؟
!زَکَریا: زودتر

!زَکَریا: دیگه کُشتنش بیفایدهست

(صدای ساز زدن)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای زنگوله)
(صدای ساز زدن)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای ساز زدن)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای کِل کِشیدنِ زنها)
(صدای ساز زدن)

(صدای ساز زدن)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای کِل کِشیدنِ زنها)
(صدای دست زدن)

(صدای دست زدن)
(صدای دَف زدن)

(صدای خواندنِ آوازِ محلی)
(صدای دست زدن)
(صدای دَف زدن)

(صدای خندیدنِ بچهها)

!پسرک: ببین «آيَت»، ببین
!دو نفر اونجا سراغت رو گرفتن

آيَت: توی ساحل؟
چرا نیومدن؟

.گفتن... همینجا منتظر میشیم

(صدای نفسنفس زدنِ پسرک)

تا حالا دیده بودیشون؟

(صدای ساز و آواز و دُهُل)

!«جِیران: نگاه کن «رَعنا
!نگاه کن

!اون باز هم میره سراغِ قایقش

بالاخره کسی نفهمید
!اون از این قایق چی میخواد

(صدای ساز و آوازِ محلی)
(صدای دست زدن)

!آيَت با فریاد: آهای
کی با من کار داره؟

!آهای

(صدای ساز و آوازِ محلی)
(صدای دست زدن)

!آيَت با فریاد: آهای

(صدای ساز و آوازِ محلی)
(صدای دست زدن)

!آيَت با فریاد: آهای

(صدای ساز و آوازِ محلی)
(صدای دست زدن)

آيَت: چرا نمیخوابی؟
رعنا: اونها کی بودن؟

...آيَت: تو بگو

علامتِ اون داس به نَظَرت آشنا نبود؟

!فکرش رو نکن

.شاید هم کسی نبوده

.شاید هم باز شوخی کردن

.میدونی که گاهی از این شوخیها میکنن

(صدای سِنج زدن)
(صدای هیاهوی مردم)

آيَت: چی شده؟
!قَدَمخِیر: یه گرگ پیدا شده. بدو

(صدای جیغِ زن)

(صدای جیغ و هیاهوی مردم)

(صدای زنگوله)

(صدای دُهُل و طَبلزنی)
(صدای به هم زدنِ چوب)

(صدای دُهُل و طَبلزنی)
(صدای به هم زدنِ چوب)
(صدای واق زدنِ سگها)

(صدای دُهُل و طَبلزنی)
(صدای به هم زدنِ چوب)

(سر و صدا در آوردنِ مردها)

(صدای دُهُل و طَبلزنی)
(صدای به هم زدنِ چوب)

!مردها: آهای

(صدای دُهُل و طَبلزنی)
(صدای به هم زدنِ چوب)
(سر و صدا در آوردنِ مردها)

(صدای باد)

(صدای باد)
(صدای قورباغه)

(صدای باد)

!«مردِ غریبهی اول: عروسیت مبارک، «آيَت

!با ما بیا

.غریبهی اول: یه قایق کنارِ ساحل منتظرِ توئه
!با ما بیا

آيَت: کجا؟

!غریبهی دوم: تو اِحضار شدی و نیومدی
یادت نیست؟

آيَت: کی من رو احضار کرده؟
!غریبهی دوم: خودت رو به نفهمی نزن

!غریبهی دوم: علامتهای اون همهجا هست

روی داس؟

(صدای خندهی مردِ غریبه)

...غریبهی اول: اون زمینهای زیادی داره

...درختهای زیادی

...رودخونهها و ساحلهای زیادی

!تپهها مالِ اونه
!بیشهها مالِ اونه

...چهار فصل مالِ اونه
!و خوابِ بعد از ظهر

آيَت: من چیکار کردم؟
!غریبهی اول: فکر کن! فکر کن

!غریبهی دوم: خودت باید بدونی
!آيَت: نه، یادم نمیآد؛ نمیدونم

!غریبهی دوم: ما هم نمیدونیم
!به ما دستور دادن

!هیچ دستوری بیحِکمَت نیست

.وقتی دستور میدن یعنی علتی هست

!غریبهی دوم: اشتباه؟ نه

!این خودِ تویی که باید علت رو پیدا کنی

!بیا

!آيَت: من نمیآم
!من میخوام زندگی کنم

.غریبهی دوم: ما همین پیغام رو میبَریم

آيَت: اون کُلبه رو میبینین؟
!من الآن دیگه تنها نیستم

!آيَت: یه زن و یه بچه اونجا منتظرِ منن

!«غریبهی دوم: دلایلِ تو به ما مربوط نیست، «آيَت

!ما فقط پیغام رو میبَریم

!آيَت: آهای! گوش کنین
!گوش کنین

...به صاحبِ علامت بگین

(صدای خندهی غریبهها)

(صدای باد)

!آيَت: آهای
!حرفهای من تموم نشده

!آهای
کدوم طرف هستین؟

!گوش کنین

مرد: چیه داد میزنی؟
آيَت: دو نفر اینجا با من بودن، ندیدی؟

!آيَت: دو نفر اینجا بودن
!مرد: وایسا

مرد: تو داری دنبالِ چی میگردی؟
!آيَت: من؟

!مرد: اینجا که غیر از من و تو کسی نیست

!راست بگو
!تو داشتی من رو میپاییدی

!تو من رو شناختی

!آيَت: نه

مرد: من نمیخواستم کسی بشناستم
!تو چیزی رو که نباید ببینی، دیدی

!آيَت: من چیزی ندیدم
!مرد: چرا

مرد: من شبونه بیخبر اومدم ذَخیرهام رو ببرم
!اما تو اینجا شاهدم بودی

(صدای سِنج و هیاهوی مردم از دور)

مرد: این سر و صداها چیه؟
.آيَت: یه جونِوَر پیدا شده

!مرد: بَد آوردی

جوری میکُشمت که خیال کنن
!همون جونِوَر پارهات کرده

!مرد: یه فضول کمتر
کسی هست برات گریه کنه؟

!آيَت: من اصلاً شما رو نمیشناسم
!مرد: هیس

مرد: پس تو همون کسی هستی که
!من پِیاش میگردم

!آيَت: من تازهواردم

(صدای خندهی مرد)

!مرد: خب... نمیکُشمت

(صدای نفس راحتِ آيَت)

!مرد: در عوض برام یه کاری بکن
...من یه رسول (پیغامبَر) میخواستم

.من پیغامی دارم که یه نفر باید ببَره

اون طرفِ رودخونه رو میبینی؟
!اونجا زنی هست به اسمِ «رَعنا»... برو

.نمیخوام کسی من رو ببینه

...بهش بگو
!فوراً خودش رو برسونه کنارِ پُلِ کُهنه

...آيَت: اون زن
یعنی با تو میآد؟

!مرد: باید به چشمِ خودت ببینی

آيَت: بگم تو کی هستی؟

مرد: چرا میخوای از دهنم حرف بکِشی؟
به اسمِ من چیکار داری؟

!بهش بگو یه مردِ چهارشونه... همین

!مرد: اگه من رو ببینه، خوب میشناسه
آيَت: عاشقته؟

مرد: من امتحانم رو بهش دادم
!تو چه میدونی اون چیه! برو

!آيَت: من و اون امشب عروسی کردیم
!مرد: کارهای تو من رو به خنده میاندازه

!آيَت: ما امشب عروسی کردیم
!مرد: کُشتنت دیگه به من واجب شد

!آيَت با فریاد: ما امشب عروسی کردیم

(صدای فریادِ مردِ چهارشانه)

(صداهای مردِ چهارشانه)

(صدای فریادِ مردِ چهارشانه)

(صدای باد)
(صدای رودخانه)

(صدای آب)
(صدای قورباغه)

(صدای هیاهوی مردها)

(صدای چوب به هم زدن)
(صدای هیاهوی مردها)

(صدای گرگ)
(صدای هیاهوی مردها)

(صدای قورباغه)

(صدای جغد)

آيَت: تو یه مردِ چهارشونه میشناسی «رَعنا»؟

رعنا: مردِ چهارشونه؟
آيَت: اون با تو قرار داشت فرار کنه؟

رعنا: چی داری میگی؟

!«آيَت: من بالاخره میفهمم «رَعنا
!بالاخره میفهمم

!جِیران: بیایید
!بیایید تماشا

!بیایید

دیدید چه به سَرِمون آمد؟

!جِیران با فریاد: برادرم

(صدای گریهی جِیران)

آيَت: چی شده؟

.قَدَمخِیر: دریا شوهرِ «رَعنا» رو پس داده

...نَظَر: این علامتِ خوبی نیست

.دریا بعد از یک سال اون رو پس داده

(صدای گریهی جِیران)

(صدای امواجِ دریا)

!رعنا: مردِ چهارشونه

!جِیران شیونکنان: ای وای

(صدای گریهی جِیران)

!رعنا با فریاد: آی

(صدای عزاداری مردم از دور)

(صدای گریه و عزاداری مردم)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

«پدرِ رعنا: میدونی «آيَت
!من مثلِ تو دلخور نیستم

...من رو... من رو
!من رو به عزاداری راه دادن

!خیلی خوش گذشت
!آره، خیلی گریه کردم

(صدای باد)

یه مدتی اینطوره
.همه آدم رو تنها میذارن

سعی کن دل به چیزی ندی
!برای اینکه دل کَندن خیلی سخته

(صدای مویهی رعنا)

...رعنا: آه... آه... آه
!آه... آه... آه

(صدای آه و ناله و فریادهای رعنا)

(صدای گریهی رعنا)

(صدای نفسنفسِ رعنا)

(صدای جیغ و فریادِ رعنا)

(صدای گریه و شیونِ رعنا)

(صدای در زدن)
(صدای مویهی رعنا)

(صدای فریادها و ضربههای رعنا)

(صدای باز شدن در)

!آيَت: خیلهخُب، تو دوستش داشتی
میخوای بهش حسودی کنم؟

...رعنا: یه سال پیش دریا اون رو گرفت

!حالا تو یه همچین موقعی به ما پسِش میده

!فردای عروسی ما

!رعنا: این یه مَعنایی داره
!آيَت: هیچ معنایی نداره

رعنا: چرا همه با ما مخالفن؟

آيَت: میخوام یه چیزی بگم، گوش میدی؟

!من دیشب شوهرت رو دیدم، زنده

!رعنا با فریاد: ها... دروغ میگی
آيَت: مردِ چهارشونه، یادته؟

!آيَت: من اون رو دیدم
!رعنا: آه

!شماها اون رو بُتِش کردین

!شماها براش قبر درست کردین
!اما این مدت اون دزدکی زنده بود

!اون همهچیزش دزدکی و دروغی بود

!آيَت: یه پیغام برای تو داده بود؟ نه

!درسته اون خیلی قوی و بِزَنبهادُر بود
!اما اونقدرها که میگن راست و درست نبود

!آيَت: آدم مالِ خودش رو قایم نمیکنه
!مالِ خودش رو نمیدزده
!رعنا: آه

آيَت: اون یه جعبه پول داشت با چند تا
...مُرواریدِ خَشدار

که معلوم نیست به خاطرش
!سرِ چند نفر رو زیرِ آب کرده بود

رعنا: بگو! تو اینها رو میگی که
!خودت رو راضی کنی

!آيَت: خب، منم ناراحتم
!رعنا: اوه... اون بازم برمیگرده

رعنا: اون هر طرف بریم
!سرِ راهمون رو میگیره

!«آيَت: من مجبور شدم، «رَعنا
!اون اومده بود تو رو بِبَره

!آيَت: من جنگ نمیخواستم
!باور کن

گوش نمیدی؟
!خیلهخُب... من با دیوار حرف میزنم

!آی دیوار، اون به من حمله کرد

!اون آدمی که شماها خیال میکنین، نبود
!من یه چیزی فهمیدم

!اون قایم شده بود به خاطرِ زندگیش

!آيَت: آره، اون از دریا وحشت داشت
!رعنا: تو داری از وحشتِ خودت حرف میزنی

!آيَت: من نمیذارم کسی تو رو ازم بگیره
!رعنا: دیگه نمیشه! اون بینِ ماست

آيَت: آره، اون همیشه
!توی این خونه هست

!هر طرف نگاه کنم، میبینمش

!لعنتی... لعنتی

!رعنا: اینجوری نمیتونی از بین ببریش

!رعنا: اینجوری نمیشه
!آيَت: خیلهخُب، پس یه راهِ دیگه پیدا میکنم

رعنا: ها؟

رعنا با فریاد: آه... چیکار میکنی؟
!من عزادارم

!رعنا: نه

(صدای فریادِ رعنا)

(صدای عزاداری مردم)
(صدای زدنِ چوب به همدیگر)

(صدای زنجیرزنی و عزاداری مردم)

...نَظَر: دنیای غریبی شده، میبینی

...از دریا قایقِ بیسَرنشین میآد

...توی شب، سایهها سرِ راهِ آدم رو میگیرن

!گرگِ گرسنه توی آبادی پیدا میشه

!مُردهها به طرفِ ما برمیگردن

!همهچی داره خراب میشه

کی میدونه عاقبت چیه؟

!نجاتی نیست

.مدتهاست که برای اون یه قبر حاضر بود

تنها کاری که میشه کرد
!اینه که گریه کنیم

(صدای مویهی مَردان)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای نفسهای رعنا)

(صدای امواجِ دریا)

.رعنا: خداحافظ

(صدای گریهی جِیران)

(صدای سینهزنی)
(صدای مویهی عزاداران)

(صدای عزاداری مَردان)

(صدای گریهی زنان)

(صدای شیونِ پیرزن)

(صدای گریه و زاری زنان)

(صدای تشویقِ تماشاگرها)
(صدای خروسها)

(صدای گفتوگوی مردم)

(صدای امواجِ دریا)

پسرک: چیه «آيَت»؟
همه شما رو تنها گذاشتن؟

.اونها میگن اینجا قبلاً آروم بود

...تو اومدی
...تو اومدی

!همهچی رو به هم زدی

.آيَت: هوم

اگه ناراحتی میخوای برم؟

.نه، فرقی نمیکنه

!«شماها اقلاً همدیگه رو دارین «آيَت

!آره؛ تو هیچکس رو نداری

!میدونم خوشحال نیستی

!بیا یه کاری بکنیم

چیکار کنم خوشحال شی؟ هان؟

آيَت: چیکار کنم؟
(صدای ذوق کردنِ پسرک)

!من چیزی نمیخوام

!اگه اینجا بمونم، با هم رفیق میشیم

!بیا با هم دست بدیم

آيَت: تو از خدا چی میخوای؟
!پسرک: نمیدونم، یه چهاردیواری

!آيَت: همین؟ خب بیا با هم بسازیمش
پسرک: تو میسازی «آيَت»؟

!چیزی نیست! کارِ یکی-دو روزه
!قبل از فصلِ بارون میسازیمش

پسرک: قول بده «آيَت»؛ میسازیش؟
!آيَت: آره، آره، اگه اونها بذارن میسازیمش

اونها؟

کی، «آيَت»؟

(صدای مردم از دور)

(صدای هَمهَمهی مردم)

!آيَت با فریاد: قایقِ من نیست

!آيَت با فریاد: قایقِ من نیست

(صدای گریه و شیونِ زنان)

!آيَت با فریاد: قایقِ من نیست

(صدای گریه و شیونِ زنان)

!آيَت با فریاد: قایقِ من نیست

!نَظَر: کارِ مَدِّ آبه. نگاه کن

دیشب آب مَد کرده بود
...بالا اومد

.نَظَر: شاید با خودش بُردتش

!قَدَمخِیر: هیچ چیزِ دیگهای نیست
!خیالت راحت باشه، باید میبستیش

رعنا: چرا اینقدر مهمش میکنی؟

!«آيَت: تو چه میدونی «رَعنا

!دو شبِ پیش سراغِ من اومده بودن

!این اتفاق، معمولی نیست

.آيَت: حالا دیگه حتم دارم که سراغم میآن

.هر دقیقه منتظرشون هستم

.اونها علامت میدن

.یادِ شبی افتادم که داس گُم شد

.من اون آدمها رو نشناختم

...بعد اون دو نفر توی جنگل

.حالا هم قایق

!آيَت: قایق یهو خود به خود غیب شد

!آيَت: بدونِ اینکه کسی ببینتش
!رعنا: بیخود مهمش میکنی

!رعنا: هیچکس نیست که سراغِ تو بیاد

(صدای جُغد)

!پسرک: آهای

(صدای هیاهوی بازار)
(صدای ساز)

!پسرک با فریاد: آهای... آهای
!آهای... آهای

(صدای زنگوله)

(صدای گفتوگوی مردم)

!آيَت: اون دنبالِ من میآد

رعنا: میشناسیش؟

!آيَت: نه، نه، نمیشناسم
!اما حَتم دارم که دنبالِ من میآد

!آيَت: بریم از اینجا
!نَظَر: تو رو وَهم گرفته

نَظَر: تو از چی فرار میکنی؟

!آيَت: من از چیزی فرار نمیکنم
!فقط نمیفهمم چی هست

...آيَت: تا وقتی نفهمم چی ازم میخوان
!نَظَر: صبر کن

!نَظَر: شاید اون اصلاً دنبالِ تو نیومده باشه

!شماها برین توی جمعیت و بیرون نیایید

!اگر سُراغ گرفت، میگیم از اینجا رفتین

(صدای امواجِ دریا)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای خندهی بچهها)

(صدای گفتوگوی مردم)

(صدای گفتوگوی مردم)

(صدای هَمهَمهی مردم)

(صدای گفتوگوی مردم)

(صدای امواجِ دریا)

!آيَت: تو برای معامله نیومده بودی

!راست بگو

!به همه بگو که سراغِ من اومده بودی

(صدای امواجِ دریا)

آيَت: به نظرِ شماها اومدن و رفتنِ اون
طبیعی بود؟

نَظَر: اومدن و رفتنِ اون طبیعی بودن
!این تو بودی که طبیعی نبودی

!«آيَت: این آخری نبود، «رَعنا
میفهمی؟

بعد از اون یه عده دیگه میآن
!این علامتها بیخودی نیست

!نَظَر: تو خیالاتی شدی
!آيَت: من؟

آيَت: من نه! من تمامِ روز به فکرِ
!آباد کردنِ اون زمینِ آبخیز بودم

من میخواستم برای این بچه
!یه چهاردیواری بسازم

...اما صبح، یه علامتِ تازه

!یه مردی که هیچوقت ندیده بودمش
.اما به نَظَرم آشنا بود

آيَت: اون کی بود؟

نَظَر: یکی که اومده بود
.روزبازار برای معامله

آيَت: همین؟

نَظَر: پس چی؟ چیزِ دیگهای داری که بگی؟
!دیدی که تو رو نشناخت

!آيَت: آره

اما چیزی که من رو پَریشون کرده
!موضوعِ قایقه

درست قبل از اومدنِ اون مَرد
!قایق سر به نیست شد

به نظرِ تو عجیب نیست؟

!رعنا: قایق رو من دزدیدم

.قایق رو من دزدیدم

...مردِ من رو دریا بُرد

من همیشه میگفتم تو هم یه روزی
.با این قایق میذاری میری

.رعنا: سر به نیستش کردم
نَظَر: دیدی گفتم «آيَت»؛ همهش خیالاته؟

پسرک: چهاردیواری من چی میشه «آيَت»؟

.آيَت: فردا شروع میکنیم پسر

.فردا شروع میکنیم

!نَظَر: بیا «زَکَریا»، بیاین آشتی کنین

!گذشتهها رو ول کن

اون دیگه از خودمونه
!برو جلو

!زَکَریا: من مُردهام هم با اون آشتی نمیکنه

.رعنا: من میرم منزل

(صدای آوازِ محلی)

(صدای ساز زدن)
(صدای آوازِ محلی)

!«آيَت: تو تَکی، «رَعنا

(صدای ساز زدن)
(صدای آوازِ محلی)

!دیگه همهی اون حرفها تموم شد

(صدای ساز زدن)
(صدای آوازِ محلی)

(صدای نواختنِ ساز)

(صدای امواجِ دریا)

!«پسرک: تو گفته بودی قبل از بارون، «آيَت
!اما مثل اینکه میخواد شروع بشه

.آيَت: نه، هنوز وقت داریم

(صدای خندیدنِ آيَت و پسرک)

(صدای امواجِ دریا)

(صدای فریادِ آيَت)

!آيَت: بیا بریم «رَعنا»! دارن میآن
!دارن میآن «رَعنا»! بچه رو بردار

رعنا: چی داری میگی؟
!آيَت: اوناهاشن، اونجان
رعنا: ها؟

(صدای کوبیدن بر طَبل)

!پسرک: آی! آی

(صدای کوبیدن بر طَبل)

!رعنا: من نمیآم
!من نمیآم

!«آيَت: دیوونه نشو «رَعنا
!این دیگه خیالاتِ من نیست

!آيَت: اوناها، نگاه کن

رعنا: آره، اما از کجا [معلوم] که
سراغِ تو میآن؟

(صدای کوبیدن بر طَبل)

!زَکَریا: سر و صدا نکن پسر
!ساکت باش! بیا پایین

!آيَت: اونها سراغِ من میآن، باور کن
!اونها سراغِ من میآن

!رعنا: پس برو! چرا مُعَطَلی؟
!آيَت: من بدونِ تو نمیرم

!رعنا: من نمیآم
...آيَت: خیلهخُب

رعنا: چیکار میکنی؟
!اگه راست میگی آتیش بزن

(صدای جیغِ رعنا)

(صدای سُرفههای رعنا)
(صدای رعد و برق)

(صدای رعد و برق)

(صدای باد و باران)

(صدای رعد و برق)

!نَظَر: آهای! چیکار میکنی «آيَت»؟

آيَت: تو هم اونها رو دیدی؟

!نَظَر: اما معلوم نیست که برای چی میآن
.شاید مسافرن، شاید سراغِ تو نیومده باشن

(صدای جیغ و هیاهوی مردم)

(صدای فریادِ مرد)

(صدای جیغ و هیاهوی مردم)

!«پسرک: «آيَت

(صدای جیغ و هیاهوی مردم)

!«پسرک: «آيَت
!«برو «آيَت

!برو

!زَکَریا: هِی! هِی

!به سراغِ تو میآن
!باورکردنی نیست

!زَکَریا: هی

!«بگیر «آيَت

(صدای جیغ و فریادِ مردم)

(صدای باران)

!مردِ اول: «آيَت»، قایق منتظرِ توئه

آيَت: کجا باید بریم؟
!مردِ اول: توی مِه

!مردِ اول: تو زیاد منتظر گذاشتی
!مردِ دوم: تا حالا کسی سرپیچی نکرده

!مردِ سوم: تو سرپیچی کردی
!مردِ چهارم: تو جواب دادی

!مردِ پنجم: تو قبول نکردی
!آيَت: من زخمی اومدم

.مردِ اول: قاعده اینه، کسی اعتراض نمیکنه

!مردِ دوم: بیا
آيَت: کجا باید بیام؟

!«مردِ اول: تو میدونی، «آيَت
!و اگه نمیدونی، فکر کن

!مردِ اول: فکر کن

مردِ دوم: اگه نمیدونی
پس چرا ازش فرار میکنی؟

!آيَت: من جایی که نمیشناسم، نمیآم

!مردِ اول: اون جوابِ خودش رو داد

!مردِ اول: وقتشه
!مردِ دوم: وقتشه

(صدای فریادِ مردم)
(صدای درگیری)

(صدای گریهی نوزاد)

!آيَت: آخ

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای گریهی نوزاد)

(صدای هیاهوی جمعیت)

(صدای فریادِ رعنا)

(صدای فریاد و ضربههای جمعیت)

(صدای نالهها و فریادهای آيَت)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادهای جمعیت)

(صدای فریادهای مردانِ سیاهپوش)

(صدای فریادهای مردِ سیاهپوش)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ مردم)

!زَکَریا: اِی

!زَکَریا: های

(صدای جیغِ مردم)

!اسماعیل: نه... نه

(صدای به هم زدنِ چوب)

(صدای گریهی نوزاد)

(صدای فریادِ مردِ سیاهپوش)

(صدای فریادِ آيَت)

!رعنا: آه

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ مردم)
(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ مردِ سیاهپوش)

(صدای هیاهوی جمعیت)

(صدای ضربات و فریادهای مردم)

(صدای ناله و گریه آيَت)

(صدای ترسیدنِ آيَت)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ رعنا)

(صدای فریادِ مردانِ سیاهپوش)

(صدای فریادِ آيَت)
(صدای فریادِ مردم)

(صدای جیغ و فریادِ مردم)

(صدای جیغ و فریادِ مردم)

(صدای جیغ و فریادِ مردم)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای جیغِ رعنا)

(صدای فریاد و زور زدنِ مردم)

(صدای هیاهوی مردم)

(صدای فریادِ مردم)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای فریادِ رعنا)

(صدای فریادِ مردانِ سیاهپوش)
(صدای فریادِ آيَت)

(صدای باران)
(صدای امواجِ دریا)

(صدای جیغِ زنها)

(صدای فریادِ مردانِ سیاهپوش)

(صدای وِلوِله کردنِ مردم)

!رعنا: آخ
!آی

(صدای وِلوِله کردنِ مردم)

(صدای فریادهای رعنا)
(صدای وِلوِله کردنِ مردم)

(صدای فریادهای رعنا)
(صدای وِلوِله کردنِ مردم)

(صدای مردم از دور)

!پسرک: آی

(صدای هیاهوی مردم)

!پسرک: آی

(صدای هیاهوی مردم)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای هیاهو و فریادِ مردم)

(صدای هیاهو و فریادِ جمعیت)

(صدای جیغِ مردم)

(صدای فریادِ رعنا)

(صدای فریادِ آيَت)

(صدای جیغهای مردم)

(صدای فریادهای آيَت)

(صدای هیاهوی مردم)

(صدای چِکچِکِ قطراتِ آب)

(صدای پرندگان)

(صدای پرندگان)

(صدای باد)

(صدای مُرغانِ دریایی)

(صدای باد)

(صدای قورباغه)

(صدای خندهی بچهها)

.تموم شد

(صدای نفسهای آيَت)

!آيَت: نه

!این نمیشه

!هر روز ممکنه بیان

من باید بفهمم
!اون طرف چه خبره

(صدای فریادِ رعنا)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای چوبزنی مردان)
(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای چوبزنی مردان)
(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)
(صدای زنجیرزنی مردان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)
(صدای چوبزنی مردان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)
(صدای سنگزنی جمعیت)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

پدرِ رعنا: چرا اومد؟ چرا رفت؟

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)
(صدای امواجِ دریا)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)

(صدای وِلوِله کردنِ زنان)
(صدای سینهزنی مردان)

(صداهای عزاداری مردم اوج میگیرد)

(صدای ضَربهی کِلاکِت)