All language subtitles for Fall In Love 26
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,001 --> 00:00:02,001
3
00:00:22,780 --> 00:00:28,100
♪คนหนุ่มในเครื่องแบบทหารควบม้ามาพร้อมกับแววตาที่เปรียบดั่งดวงดาว♪
4
00:00:30,060 --> 00:00:35,180
♪สายตาอันแสนอบอุ่นมั่นคง รอยยิ้มที่เปี่ยมล้น♪
5
00:00:36,580 --> 00:00:41,900
♪เหมือนทรายอันสวยงามที่ไหลผ่านนิ้ว เมื่อมองกลับไป♪
6
00:00:45,380 --> 00:00:50,260
♪ฤดูหนาว ฤดูกาลที่เกล็ดหิมะค่อย ๆ ปลิดปลิวลงมา♪
7
00:00:50,940 --> 00:00:57,660
♪แต่อ้อมอกของเธอกลับเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
ที่มีกลิ่นหอมของมวลบุปผาอบอวลไปทั่วโลก♪
8
00:00:58,180 --> 00:01:05,140
♪ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยช่วงเวลาดี ๆ และฉากที่สวยงาม
ร่มเงาของต้นไม้บดบังความคิดถึงของฤดูใบไม้ผลิไว้♪
9
00:01:06,180 --> 00:01:12,740
♪ปล่อยหัวใจให้จมอยู่กับเธอในฤดูใบไม้ร่วง
ความรักที่ลึกซึ้งร่วงหล่นอย่างไม่ขาดสาย♪
10
00:01:13,180 --> 00:01:18,340
♪ใบไม้เบาบาง กับความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัว ♪
11
00:01:26,580 --> 00:01:29,980
รักแรกเจอ เผลอจนหมดใจ
12
00:01:30,140 --> 00:01:32,980
ตอนที่ 26
13
00:01:42,760 --> 00:01:43,560
ปิงชิง
14
00:01:45,960 --> 00:01:47,440
ผมรู้ว่าคุณไม่ยอมให้อภัยผม
15
00:01:49,160 --> 00:01:50,840
แต่ผมก็ยังต้องขอบคุณคุณนะ
16
00:01:51,360 --> 00:01:53,080
[ป้ายรำลึก เซียวปิงชิง]
ที่คลอดลูกสาวที่ดีขนาดนั้นให้กับผม
17
00:01:55,600 --> 00:01:56,480
ตอนนี้
18
00:01:57,160 --> 00:01:58,400
หว่านชิงโตแล้ว
19
00:02:00,120 --> 00:02:02,720
ดูแลธุรกิจของตระกูลมู่คนเดียวได้แล้ว
20
00:02:03,440 --> 00:02:05,360
ผมขอให้คุณช่วยคุ้มครองให้ลูก
21
00:02:05,400 --> 00:02:07,800
ปลอดภัยและทำทุกอย่างได้อย่างราบรื่น
22
00:02:08,360 --> 00:02:09,720
จากบนสวรรค์ด้วยนะ
23
00:02:30,980 --> 00:02:33,180
[สวีมู่สองตระกูลที่เคยต้องการแต่งงานกันเพื่อเชื่อมสัมพันธภาพ
กลับมีความบาดหมางที่ทำให้ไม่สามารถอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันได้]
24
00:02:56,120 --> 00:02:57,200
แกส่งคนไปตรวจสอบ
25
00:02:57,320 --> 00:02:59,800
คดีลักลอบค้าอาวุธที่กวงเย่ากำลังสอบสวนที่เซี่ยงไฮ้หน่อย
26
00:03:00,040 --> 00:03:01,200
ฉันอยากรู้ว่าทำไม
27
00:03:01,320 --> 00:03:02,240
เขาถึงไม่บอกคนที่บ้าน
28
00:03:02,440 --> 00:03:03,240
เพราะเรื่องเรื่องนี้
29
00:03:03,360 --> 00:03:05,280
ไอ้หนูของตระกูลเพ๋ยถึงกับถูกเพ๋ยซวินกักบริเวณ
30
00:03:05,360 --> 00:03:06,600
ฉันว่าเรื่องนี้มันจะต้องไม่ธรรมดาแน่
31
00:03:06,800 --> 00:03:07,320
ครับ
32
00:03:10,920 --> 00:03:11,440
ผู้ตรวจการ
33
00:03:18,760 --> 00:03:21,040
ผู้ตรวจการ คำพิพากษาจากศาลชั้นสูงมาถึงแล้วครับ
34
00:03:21,120 --> 00:03:21,680
ท่านลองดูนะครับ
35
00:03:27,060 --> 00:03:32,700
...
36
00:03:38,040 --> 00:03:39,920
สั่งให้ฉันลาออกแล้วส่งมอบกองทัพ
37
00:03:41,240 --> 00:03:42,800
เพ๋ยซวินมันคิดว่ามันเป็นใคร
38
00:03:43,560 --> 00:03:45,800
คำพิพากษาจากศาลชั้นสูงก็งี่เง่าสิ้นดี
39
00:03:46,520 --> 00:03:48,520
ในเมื่อต้องการจะฉีกหน้ากัน ถ้างั้นก็รบ
40
00:03:49,080 --> 00:03:51,160
ผู้ตรวจการ กองทัพของพวกเรารวมตัวกันเรียบร้อยแล้วครับ
41
00:03:51,520 --> 00:03:52,880
รอแค่ผู้ตรวจการออกคำสั่งคำเดียว
42
00:03:53,080 --> 00:03:53,640
ดี
43
00:03:54,240 --> 00:03:57,200
กวงเย่า ก็คงจะถึงด่านหานกู่กวนแล้วสินะ
44
00:03:57,760 --> 00:03:58,880
คำสั่งที่มอบให้กับจอมพลหนุ่ม
45
00:03:59,000 --> 00:03:59,960
คือส่งให้ถึงภายในห้าวัน
46
00:04:00,240 --> 00:04:01,000
คงจะถึงแล้วละครับ
47
00:04:01,200 --> 00:04:02,120
แกรีบไปเตรียม
48
00:04:03,200 --> 00:04:05,200
เสบียงกับยุทโธปกรณ์ให้เรียบร้อยซะ
49
00:04:05,440 --> 00:04:06,880
แล้วพากวงเย่ากลับมาให้ฉัน
50
00:04:07,000 --> 00:04:07,960
ที่นั่นมันอันตรายเกินไป
51
00:04:08,280 --> 00:04:09,960
ภารกิจของเขาสำเร็จลุล่วงแล้ว
52
00:04:09,960 --> 00:04:10,460
ครับ
53
00:04:11,840 --> 00:04:12,520
ผู้ตรวจการ
54
00:04:12,960 --> 00:04:14,920
คนของพวกเราได้รับคำสั่งให้ไปรับกองทัพของสวีปั๋วจวิน
55
00:04:15,200 --> 00:04:16,120
แต่พวกเขาปฏิเสธไม่ให้ความร่วมมือ
56
00:04:16,720 --> 00:04:17,560
ไม่เพียงแต่ไม่มอบปืน
57
00:04:17,880 --> 00:04:19,440
แถมยังตีและกักขังหน่วยรวมกำลังพลของพวกเราด้วย
58
00:04:19,680 --> 00:04:20,800
ไอ้สวีปั๋วจวินนี่
59
00:04:21,070 --> 00:04:22,240
ไม่สนใจประกาศที่พวกเรา
60
00:04:22,240 --> 00:04:23,600
สั่งให้มันลาออกเลย
61
00:04:24,400 --> 00:04:26,640
พับผ่า ผมว่าครั้งนี้มัน
62
00:04:26,840 --> 00:04:28,120
อยากจะลองดีกับพวกเราแน่ ๆ
63
00:04:31,240 --> 00:04:31,760
ได้
64
00:04:32,600 --> 00:04:34,840
ไอ้แก่นี่มันเป็นคนเริ่มสงครามนี้เองนะ
65
00:04:36,240 --> 00:04:37,520
พวกเราก็จะเล่นเป็นเพื่อนมันจนจบ
66
00:04:51,400 --> 00:04:51,920
จอมพลใหญ่
67
00:05:05,160 --> 00:05:06,520
ขังแกนานขนาดนี้
68
00:05:07,840 --> 00:05:08,920
คงจะโกรธพ่อสินะ
69
00:05:09,800 --> 00:05:11,840
ผมไม่กล้าโกรธหรอกครับ
70
00:05:17,880 --> 00:05:18,800
ไม่ยอม
71
00:05:19,360 --> 00:05:20,280
ไม่ยอมใช่ไหม
72
00:05:21,240 --> 00:05:23,200
ถ้างั้นก็แสดงสติปัญญาของแกออกมาให้พ่อดู
73
00:05:24,640 --> 00:05:26,440
พ่อจะให้ผม ทำอะไรครับ
74
00:05:29,080 --> 00:05:30,680
ไอ้แก่สวีปั๋วจวินนี่
75
00:05:32,000 --> 00:05:33,360
ไม่ยอมรับผลการตัดสินของศาล
76
00:05:33,760 --> 00:05:35,040
ไม่ยอมลาออกและมอบอำนาจ
77
00:05:36,000 --> 00:05:37,600
แถมยังรวบรวมกองทัพหนึ่งกอง
78
00:05:38,000 --> 00:05:39,960
มุ่งหน้าไปก่อเรื่องที่ด่านหานกู่กวนอีก
79
00:05:41,480 --> 00:05:42,360
แต่ว่า
80
00:05:42,680 --> 00:05:43,600
พ่อแก
81
00:05:43,760 --> 00:05:45,080
รู้อยู่แล้วว่ามันจะทำแบบนี้
82
00:05:45,760 --> 00:05:47,760
ก็เลยเตรียมกองกำลังขนาดใหญ่ และกับดักไว้ที่นั่น
83
00:05:47,840 --> 00:05:49,280
เพื่อรอไอ้แก่นี่ติดกับดัก
84
00:05:52,880 --> 00:05:53,880
ต้องรบจริง ๆ เหรอครับ
85
00:05:54,400 --> 00:05:56,840
เวลา ภูมิศาสตร์ เส้นสาย
86
00:05:57,120 --> 00:05:59,080
ต่างก็อยู่ในมือของพ่อหมดแล้ว
87
00:05:59,560 --> 00:06:02,160
สงครามที่มีโอกาสชนะร้อยเปอร์เซ็นต์ ทำไมจะไม่รบล่ะ
88
00:06:02,800 --> 00:06:03,520
ฟังไว้นะ
89
00:06:03,800 --> 00:06:06,120
พ่อวางแผนจะให้แก พามือดีที่สุดไปหนึ่งกอง
90
00:06:06,520 --> 00:06:08,280
ไปเป็นตัวกระตุ้นที่แนวหน้า
91
00:06:08,560 --> 00:06:09,240
ด้านหน้า
92
00:06:09,360 --> 00:06:11,480
ก็จะมีพวกลุง ๆ ทั้งหลายที่จะพุ่งเข้าจู่โจมและทะลวงแนวข้าศึกอยู่แล้ว
93
00:06:11,840 --> 00:06:12,340
แก
94
00:06:12,760 --> 00:06:14,960
ตามอยู่ด้านหลังติด ๆ และรอคอยโอกาส
95
00:06:15,040 --> 00:06:16,880
ที่จะพุ่งออกไปข้างหน้า จะได้เก็บผลงาน
96
00:06:17,000 --> 00:06:18,120
กลับมาให้พ่อแกดูสักหน่อย
97
00:06:20,560 --> 00:06:23,560
พ่อครับ ผมด้อยความสามารถ
98
00:06:24,120 --> 00:06:24,920
ใช้การอะไรไม่ได้
99
00:06:25,400 --> 00:06:26,880
ไปก็มีแต่จะเพิ่มปัญหา
100
00:06:28,440 --> 00:06:29,560
ไม่ไปดีกว่าครับ
101
00:06:33,240 --> 00:06:33,880
ไอ้ไก่อ่อน
102
00:06:34,320 --> 00:06:35,640
ได้ผลงานฟรี ๆ แกก็ไม่เอา
103
00:06:36,240 --> 00:06:36,880
โง่
104
00:06:37,720 --> 00:06:39,800
ไอ้หนูอย่างแกมีเลือดของตระกูลเพ๋ยอยู่บ้างไหม
105
00:06:39,880 --> 00:06:40,480
พ่อ
106
00:06:41,320 --> 00:06:42,560
ผมไม่ใช่ไก่อ่อน
107
00:06:42,960 --> 00:06:44,680
ผมก็แค่ไม่อยากทำสงครามที่ไร้สาระประเภทนี้
108
00:06:45,240 --> 00:06:46,320
รบไปรบมา
109
00:06:46,520 --> 00:06:48,000
นอกจากจะทำให้ประชาชนต้องประสบภัยแล้ว
110
00:06:48,120 --> 00:06:49,120
มันยังมีความหมายอะไรอีก
111
00:06:49,280 --> 00:06:51,800
ไม่มีความหมายยังไง แกไม่รบ
112
00:06:52,040 --> 00:06:53,840
พ่อจะให้แกเลื่อนขั้นได้ยังไง
113
00:06:54,560 --> 00:06:55,520
แกไม่รบ
114
00:06:55,640 --> 00:06:57,160
ต่อไปจะรับตำแหน่งของพ่อได้ยังไง
115
00:06:57,240 --> 00:06:59,000
แกไม่รบ จะทำให้ทุกคนยอมรับได้ยังไง
116
00:07:00,520 --> 00:07:02,120
อาชีพที่นำหายนะมาให้ประเทศชาติและประชาชน
117
00:07:02,560 --> 00:07:06,080
ตำแหน่งที่ทำให้ไร้ความปลอดภัยในชีวิต ไม่เป็นก็ไม่ตาย
118
00:07:10,720 --> 00:07:11,600
ใครก็ได้
119
00:07:12,720 --> 00:07:13,320
ผู้ตรวจการ
120
00:07:16,520 --> 00:07:17,440
เพ๋ยซ่าวจวิน
121
00:07:19,960 --> 00:07:21,040
ขัดคำสั่งทหาร
122
00:07:21,800 --> 00:07:23,000
ไม่เห็นผู้บังคับบัญชาในสายตา
123
00:07:23,600 --> 00:07:25,040
ลากไปเฆี่ยนสามสิบที
124
00:07:25,120 --> 00:07:25,840
สามสิบที
125
00:07:26,360 --> 00:07:26,960
จอมพลหนุ่มทนไม่ไหว
126
00:07:27,040 --> 00:07:27,760
ทำตามคำสั่ง
127
00:07:28,240 --> 00:07:28,740
ครับ
128
00:07:47,560 --> 00:07:50,240
พ่อจะถามแกอีกประโยค สงครามนี้
129
00:07:51,000 --> 00:07:52,240
แกจะรบหรือไม่รบ
130
00:07:52,520 --> 00:07:53,240
ผมไม่รบ
131
00:07:53,920 --> 00:07:54,480
เฆี่ยน
132
00:07:54,800 --> 00:07:55,300
ครับ
133
00:08:06,960 --> 00:08:07,460
หยุด
134
00:08:21,280 --> 00:08:23,120
แค่เฆี่ยนไปสิบทีก็ทนไม่ได้แล้วเหรอ
135
00:08:25,480 --> 00:08:27,160
ถ้างั้นก็ฟังคำพ่ออย่างว่านอนสอนง่ายซะ
136
00:08:27,680 --> 00:08:29,920
ไปแนวหน้าซะ จะได้ไม่ต้องอยู่รับโทษที่นี่
137
00:08:31,360 --> 00:08:32,200
ผมไม่เป็นไร
138
00:08:32,909 --> 00:08:35,239
คำสั่งทหารเป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติตาม จะขัดไม่ได้
139
00:08:36,080 --> 00:08:37,080
สามสิบที
140
00:08:37,720 --> 00:08:39,000
ก็คือสามสิบที
141
00:08:39,440 --> 00:08:40,600
แม้แต่ทีเดียวก็ห้ามขาด
142
00:08:41,080 --> 00:08:42,030
ดี ไอ้หนู
143
00:08:42,960 --> 00:08:45,080
มีศักดิ์ศรี ค่อยเหมือนเชื้อสายตระกูลเพ๋ยของฉันหน่อย
144
00:08:45,680 --> 00:08:46,880
แต่ทำไมแก
145
00:08:47,280 --> 00:08:48,320
ถึงได้ยอมรับโทษ
146
00:08:49,120 --> 00:08:50,320
แต่ไม่ยอมไปเก็บผลงาน
147
00:08:50,320 --> 00:08:51,640
ที่แนวหน้ากลับมาฟรี ๆ
148
00:08:52,040 --> 00:08:53,600
ไอ้หนูแกคงจะสติเลอะเลือนแล้วสินะ
149
00:08:57,200 --> 00:08:58,520
สติเลอะเลือน
150
00:08:59,120 --> 00:09:00,520
ยิ่งไปแนวหน้าไม่ได้ใหญ่
151
00:09:01,720 --> 00:09:03,360
จะรบแพ้เอาได้นะครับ พ่อ
152
00:09:07,280 --> 00:09:08,200
มีเหตุผลนี่
153
00:09:08,520 --> 00:09:09,240
ดี
154
00:09:10,920 --> 00:09:11,680
เฆี่ยนต่อ
155
00:09:12,560 --> 00:09:14,360
เฆี่ยนจนกว่าไอ้หนูนี่มันจะได้สติ
156
00:09:14,840 --> 00:09:15,360
ครับ
157
00:09:31,000 --> 00:09:32,600
ผู้ตรวจการ จอมพลหนุ่มสลบไปแล้วครับ
158
00:09:42,120 --> 00:09:43,280
เร็วเข้า แก้มัดให้จอมพลหนุ่ม
159
00:09:43,280 --> 00:09:43,760
ครับ
160
00:09:43,760 --> 00:09:44,260
เร็ว
161
00:09:44,560 --> 00:09:45,060
จอมพลหนุ่ม
162
00:09:45,280 --> 00:09:46,240
จอมพลหนุ่ม ไม่เป็นไรใช่ไหม
163
00:09:46,680 --> 00:09:47,400
จอมพลหนุ่ม
164
00:10:01,880 --> 00:10:02,520
คุณท่าน
165
00:10:03,320 --> 00:10:05,240
พวกเราไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังท่านนะครับ
166
00:10:06,680 --> 00:10:09,400
คุณหนูใหญ่เธอกลัวร่างกายท่านจะรับไม่ไหว
167
00:10:09,560 --> 00:10:11,480
ก็เลยไม่ให้พวกเราบอกท่าน
168
00:10:15,360 --> 00:10:16,480
พวกแกไม่ผิดหรอก
169
00:10:17,480 --> 00:10:18,400
ฉันรู้
170
00:10:19,440 --> 00:10:22,120
ว่าหว่านชิงเป็นห่วงสุขภาพฉัน
171
00:10:25,720 --> 00:10:27,800
ลูกฉันเป็นคนกตัญญู
172
00:10:28,200 --> 00:10:29,040
ไม่อย่างนั้น
173
00:10:29,680 --> 00:10:31,520
โทรหาคุณหนูใหญ่
174
00:10:31,640 --> 00:10:32,840
ให้เธอรีบกลับมาดีไหมครับ
175
00:10:33,240 --> 00:10:33,740
ไม่
176
00:10:36,360 --> 00:10:37,840
จะบอกหว่านชิงไม่ได้
177
00:10:38,160 --> 00:10:41,240
คุณท่าน แต่ท่านป่วยหนักซะขนาดนี้
178
00:10:42,200 --> 00:10:43,200
หว่านชิง
179
00:10:44,440 --> 00:10:45,680
ลำบากมามากแล้ว
180
00:10:49,000 --> 00:10:52,240
ความจริงเธอรู้เรื่องจริงที่เกิดขึ้นมาตั้งนานแล้ว
181
00:10:53,360 --> 00:10:56,200
แต่ก็ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
182
00:10:57,720 --> 00:10:59,520
รับมือกับสวีปั๋วจวิน
183
00:11:02,400 --> 00:11:05,440
ฉันน่ะ เกือบจะให้เธอแต่งเข้าตระกูลสวีไปแล้ว
184
00:11:07,760 --> 00:11:08,480
แกว่า
185
00:11:10,960 --> 00:11:12,440
ในใจลูกฉัน
186
00:11:13,800 --> 00:11:15,040
จะเจ็บปวดสักแค่ไหน
187
00:11:16,640 --> 00:11:17,920
จะขมขื่นสักแค่ไหนกัน
188
00:11:18,800 --> 00:11:21,040
แต่เธอก็ยังเก็บไว้คนเดียว
189
00:11:22,440 --> 00:11:23,320
แถมยัง
190
00:11:24,800 --> 00:11:28,560
ร่วมมือกับถานเสวียนหลิน ทวงความยุติธรรมคืนให้เยวี่ยนหังอีก
191
00:11:30,080 --> 00:11:30,760
แกคิดดูสิ
192
00:11:31,920 --> 00:11:33,840
ตอนนี้เธอต้องอยู่ตัวคนเดียว
193
00:11:35,120 --> 00:11:36,720
จะเป็นจะตายเมื่อไรก็ไม่รู้
194
00:11:37,600 --> 00:11:38,960
ในเมื่อฉันช่วยเธอไม่ได้
195
00:11:41,200 --> 00:11:43,400
ก็ไม่ควรที่จะทำให้เธอลำบากเพิ่ม
196
00:11:56,840 --> 00:11:58,240
ผู้ตรวจการก็จริง ๆ เลย
197
00:11:58,480 --> 00:11:59,600
ลงมือกับท่านหนักซะขนาดนั้น
198
00:12:13,720 --> 00:12:15,520
ถ้างั้นพวกเราออกไปก่อนนะครับ
199
00:12:39,560 --> 00:12:40,920
เจ็บมากไหม
200
00:12:44,280 --> 00:12:44,920
ไม่เป็นไร
201
00:12:45,960 --> 00:12:47,080
ผมมันหนังหนาอยู่แล้ว
202
00:12:47,840 --> 00:12:49,040
พักฟื้นสองวันก็หายแล้วละ
203
00:12:50,840 --> 00:12:51,800
ชนะคดีแล้ว
204
00:12:52,560 --> 00:12:55,280
คุณคงจะต้องกลับเซี่ยงไฮ้กับผู้บัญชาการถานแล้วสินะ
205
00:12:55,840 --> 00:12:56,880
ฉันไม่กลับไปหรอก
206
00:12:57,840 --> 00:12:59,160
ฉันจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณ
207
00:13:01,160 --> 00:13:03,440
พอเถอะ หยุดดื้อเถอะนะ
208
00:13:04,080 --> 00:13:05,360
นิสัยอย่างคุณ
209
00:13:06,320 --> 00:13:08,400
อยู่ที่นี่ไม่ช้าก็เร็วต้องหดหู่ตายแน่
210
00:13:08,560 --> 00:13:10,880
คุณอยู่ได้ ฉันก็อยู่ได้
211
00:13:11,080 --> 00:13:12,520
อย่ามาดูถูกฉันนะ
212
00:13:13,440 --> 00:13:15,040
ยังไงฉันก็ไม่กลับ
213
00:13:18,720 --> 00:13:20,760
ผู้บัญชาการถานเองก็ไม่มีทางยอมให้คุณอยู่ต่อหรอก
214
00:13:21,120 --> 00:13:22,840
พี่ฉันเขาคุมฉันไม่ได้หรอก
215
00:13:23,680 --> 00:13:25,360
ขอแค่เป็นเรื่องที่ฉันตัดสินใจแล้ว
216
00:13:25,680 --> 00:13:26,600
ใครก็ขวางไม่ได้
217
00:13:27,300 --> 00:13:29,180
ทำไมคุณต้องกระโดดเข้ากองไฟด้วย
218
00:13:31,380 --> 00:13:33,260
ขอแค่ได้อยู่กับคุณ
219
00:13:33,780 --> 00:13:34,980
ฉันก็ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นแหละ
220
00:13:39,140 --> 00:13:41,620
ถึงจะถูกขังในกรงนี้
221
00:13:42,340 --> 00:13:43,660
ฉันก็เต็มใจ
222
00:13:48,620 --> 00:13:50,180
แต่ยิ่งคุณอยู่ใกล้ผม
223
00:13:52,100 --> 00:13:53,500
ผมก็กลัวว่าผมจะยิ่งปกป้องคุณไม่ได้
224
00:13:53,580 --> 00:13:54,620
ฉันไม่เห็นจะกลัวเลย
225
00:13:54,860 --> 00:13:55,780
คุณจะกลัวอะไรกัน
226
00:13:56,340 --> 00:13:57,860
ทำไมถึงเหมือนผู้หญิงอย่างนี้นะ
227
00:13:58,180 --> 00:13:59,020
บ่นนู่นบ่นนี่
228
00:13:59,100 --> 00:14:00,580
ดูท่าพี่คุณคุมคุณไม่ได้
229
00:14:01,420 --> 00:14:03,180
ผมเองก็คุมคุณไม่ได้แล้ว ใช่ไหม
230
00:14:08,580 --> 00:14:10,660
คุณกำลังจะบอกว่า คุณจะไม่ไล่ฉันไปแล้วงั้นเหรอ
231
00:14:11,180 --> 00:14:12,140
คุณไม่ไล่ฉันไปแล้วใช่ไหม
232
00:14:12,460 --> 00:14:13,740
คุณจะให้ฉันอยู่ต่อใช่ไหม
233
00:14:13,940 --> 00:14:14,860
คุณไม่ไล่ฉันไปแล้วใช่ไหม
234
00:14:18,660 --> 00:14:22,180
เจ็บ ๆ ๆ
235
00:14:23,860 --> 00:14:26,020
ขอ...ขอโทษนะ
236
00:14:26,660 --> 00:14:27,380
คือว่า
237
00:14:28,380 --> 00:14:29,340
คุณกินข้าวไหม
238
00:14:30,260 --> 00:14:34,140
หรือว่า คุณอยากดื่มอะไรหน่อยไหม
239
00:14:34,500 --> 00:14:35,820
ผมอยากทานซุป
240
00:14:38,300 --> 00:14:39,540
คุณอยากทานซุปอะไรล่ะคะ
241
00:14:41,660 --> 00:14:42,660
ซุปเป็ดแก่
242
00:14:44,980 --> 00:14:48,420
ซุปเป็ดแก่คือซุปอะไรเหรอ
243
00:14:53,140 --> 00:14:54,300
เรื่องใหญ่ขนาดนี้
244
00:14:54,820 --> 00:14:55,940
ทำไมถึงไม่มีคนให้ฉันดู
245
00:14:55,940 --> 00:14:56,900
หรือบอกฉันเลย
246
00:15:01,340 --> 00:15:02,620
หนังสือพิมพ์ของสองสามวันนี้ล่ะ
247
00:15:03,580 --> 00:15:04,940
ถ้าฉันไม่มาด่านหานกู่กวน
248
00:15:05,260 --> 00:15:06,260
ฉันก็จะไม่รู้ว่าชีวิตของตระกูลสวี
249
00:15:06,260 --> 00:15:07,700
ของฉันแขวนอยู่บนเส้นด้ายแล้วใช่ไหม
250
00:15:08,900 --> 00:15:10,260
ผู้ช่วยสวีเป็นคนสั่งผมไว้ครับ
251
00:15:10,580 --> 00:15:11,820
ว่าอย่าเอาหนังสือพิมพ์ให้ท่าน
252
00:15:12,540 --> 00:15:15,340
ผม ผมก็แค่เป็นห่วงว่าถ้าท่านเห็น
253
00:15:15,340 --> 00:15:16,900
ข่าวของผู้บัญชาการถานกับคุณหนูมู่แล้ว
254
00:15:18,060 --> 00:15:19,420
จะเศร้าเสียใจอีก
255
00:15:19,980 --> 00:15:21,060
ดังนั้นผมถึงได้สั่งพวกเขา
256
00:15:21,140 --> 00:15:22,140
ว่าอย่าเอาหนังสือพิมพ์ให้ท่านอีก
257
00:15:22,980 --> 00:15:24,660
แต่ว่าเรื่องนี้มันบังเอิญจริง ๆ นะครับ
258
00:15:24,860 --> 00:15:25,700
สองสามวันนี้พวกเรากำลัง...
259
00:15:27,420 --> 00:15:28,820
ฉันบอกนายไปตั้งกี่ครั้งแล้ว
260
00:15:29,820 --> 00:15:31,820
ว่าอวดฉลาดมีแต่จะซวย
261
00:15:32,340 --> 00:15:33,700
ทำไมนายถึงไม่รู้จักจำบ้าง
262
00:15:36,260 --> 00:15:36,940
ออกไป
263
00:15:37,020 --> 00:15:37,620
ครับ
264
00:15:37,660 --> 00:15:38,260
ครับ
265
00:15:42,660 --> 00:15:43,260
พี่สวีเหยวี่ยน
266
00:15:48,580 --> 00:15:49,080
จอมพลหนุ่ม
267
00:15:49,860 --> 00:15:52,220
ผู้ตรวจการส่งผมมาช่วยท่าน แจกจ่ายเสบียงกับยุทโธปกรณ์ครับ
268
00:15:52,300 --> 00:15:54,220
จบหน้าที่เมื่อไร ขอให้ท่านรีบกลับเยว่เฉิงโดยเร็ว
269
00:15:56,780 --> 00:15:58,140
คุณพ่อหมายความว่ายังไง
270
00:15:59,060 --> 00:16:01,020
สงครามนี้พวกเราเสียเปรียบทั้งเวลา
271
00:16:01,020 --> 00:16:02,100
ภูมิศาสตร์ แล้วก็เส้นสาย
272
00:16:03,460 --> 00:16:04,900
ทำไมจะต้องรบให้ได้
273
00:16:04,980 --> 00:16:07,420
ผู้ตรวจการออกคำสั่ง ว่าจะต้องรบชนะศึกหนักคราวนี้ให้ได้
274
00:16:11,420 --> 00:16:12,340
คุณพ่อ
275
00:16:12,820 --> 00:16:14,500
อยากจะรบให้เพ๋ยซวินเจ็บใจ
276
00:16:14,940 --> 00:16:16,780
ถึงจะมีทางต่อรองงั้นเหรอ
277
00:16:16,900 --> 00:16:18,060
ผู้ตรวจการคิดเห็นดังนี้แหละครับ
278
00:16:18,140 --> 00:16:19,660
แต่การรบจะทำให้มีคนตายนะ
279
00:16:20,580 --> 00:16:22,420
ชีวิตคนเป็น ๆ แต่ละชีวิต
280
00:16:22,700 --> 00:16:24,260
จะต้องกลายเป็นหมากเพื่อการเจรจางั้นเหรอ
281
00:16:24,940 --> 00:16:26,260
จอมพลหนุ่มไม่ต้องห่วงเรื่องนี้แล้วละครับ
282
00:16:26,460 --> 00:16:27,620
คำสั่งของผู้ตรวจการคือ
283
00:16:27,860 --> 00:16:29,820
รอหลังจากที่ท่านแจกจ่ายเสบียงและยุทโธปกรณ์เรียบร้อยแล้ว
284
00:16:29,900 --> 00:16:31,580
ให้ผมเป็นคนพาท่านกลับไปยังเยว่เฉิง
285
00:16:31,820 --> 00:16:32,700
ที่นี่ไม่ปลอดภัย
286
00:16:33,380 --> 00:16:35,540
ผู้ตรวจการ เป็นห่วงท่านอยู่ตลอดเลยนะครับ
287
00:16:38,340 --> 00:16:41,180
คุณพ่อต้องการให้ฉันหนีก่อนภัยมาถึงตัวงั้นเหรอ
288
00:16:41,620 --> 00:16:42,140
จอมพลหนุ่ม
289
00:16:42,980 --> 00:16:45,180
เวลานี้แล้วท่านก็อย่ามัวมาอารมณ์เสียเลยนะครับ
290
00:16:48,140 --> 00:16:49,220
ฉันจะบอกนายให้นะ
291
00:16:50,420 --> 00:16:51,820
ว่าถ้าจะไปก็ต้องไปด้วยกัน
292
00:16:52,260 --> 00:16:53,060
ถ้าจะอยู่
293
00:16:53,620 --> 00:16:54,660
ก็ต้องอยู่ด้วยกัน
294
00:17:09,940 --> 00:17:11,740
คุณกลัวว่าตระกูลเพ๋ยกับตระกูลสวีจะเปิดศึกกัน
295
00:17:12,060 --> 00:17:13,300
แล้วถ้าสวีปั๋วจวินชนะขึ้นมา
296
00:17:13,420 --> 00:17:14,700
สถานการณ์จะไม่เอื้อประโยชน์ต่อคุณ
297
00:17:15,420 --> 00:17:16,460
ผมคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ
298
00:17:18,220 --> 00:17:21,060
ว่าสวีปั๋วจวินจะยอมเป็นอาชญากรที่ชั่วร้ายต่อสายตาคนทั้งโลก
299
00:17:21,619 --> 00:17:23,179
ไม่สนใจคำพิพากษา
300
00:17:23,940 --> 00:17:25,020
แถมยังก่อสงคราม
301
00:17:26,660 --> 00:17:27,220
สุดยอด
302
00:17:30,420 --> 00:17:30,980
หว่านชิง
303
00:17:34,660 --> 00:17:36,780
อีกสองวันผมต้องกลับเซี่ยงไฮ้
304
00:17:37,540 --> 00:17:39,620
เยว่เฉิงอยู่ใกล้เซี่ยงไฮ้มากเกินไป ผมไม่วางใจ
305
00:17:42,780 --> 00:17:43,420
เธอ
306
00:17:44,700 --> 00:17:46,180
พรุ่งนี้กลับเซี่ยงไฮ้ด้วยกันกับพี่
307
00:17:47,700 --> 00:17:48,620
พี่รอง
308
00:17:49,620 --> 00:17:51,140
ซ่าวจวินเขาได้รับบาดเจ็บ
309
00:17:51,380 --> 00:17:52,940
หนูต้องอยู่ดูแลเขา
310
00:17:53,060 --> 00:17:54,420
หนูก็ไม่ต้องกลับไปแล้วละเนอะ
311
00:17:54,780 --> 00:17:57,300
วัน ๆ เธอเอาแต่พูดถึงคุณลุงเพ๋ยแล้วคุณลุงเพ๋ยอีก
312
00:17:59,580 --> 00:18:01,260
เขาเห็นเธอเป็นคนในครอบครัวแล้วหรือไง
313
00:18:02,540 --> 00:18:04,660
ถ้าวันหนึ่งพี่กับตระกูลเพ๋ยเปิดศึกกัน
314
00:18:05,020 --> 00:18:07,140
เขาจะบี้เธอให้ตายเหมือนกับบี้มดตัวหนึ่งเลย
315
00:18:07,140 --> 00:18:07,940
เธอรู้บ้างไหม
316
00:18:15,420 --> 00:18:15,980
เสี่ยวซื่อ
317
00:18:17,780 --> 00:18:18,940
เธอเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของพี่
318
00:18:20,140 --> 00:18:21,740
พี่จะทิ้งเธอไว้ที่นี่ได้ยังไงกัน
319
00:18:25,340 --> 00:18:25,980
พี่รอง
320
00:18:27,660 --> 00:18:29,540
ชาตินี้หนูตกลงปลงใจกับเขาแล้ว
321
00:18:32,660 --> 00:18:34,740
ถ้าพี่ไม่ยอมรับน้องเขยคนนี้
322
00:18:35,060 --> 00:18:35,700
หนู
323
00:18:37,740 --> 00:18:39,340
ถ้างั้นพี่ก็ไม่ต้องมานับหนูเป็นน้องสาวอีก
324
00:18:59,220 --> 00:19:00,420
เธอเพิ่งรู้จักเขาไม่กี่วัน
325
00:19:01,940 --> 00:19:03,020
เธอก็ตกลงปลงใจกับเขาแล้ว
326
00:19:04,740 --> 00:19:05,740
นี่มันไร้สาระสิ้นดี
327
00:19:06,140 --> 00:19:07,700
พี่รอง หนูไม่ได้ไร้สาระนะ
328
00:19:07,780 --> 00:19:08,660
เสี่ยวซื่อ
329
00:19:08,820 --> 00:19:10,340
ถ้าพี่จะพาหนูไปให้ได้ละก็
330
00:19:10,660 --> 00:19:12,940
หนูจะเสียใจไปตลอดชีวิต พี่ทนได้ไหมล่ะ
331
00:19:12,940 --> 00:19:14,300
เธอเพิ่งอายุเท่าไรเอง เสียใจตลอดชีวิตงั้นเหรอ
332
00:19:14,300 --> 00:19:15,260
พูดกันดี ๆ สิคะ
333
00:19:40,020 --> 00:19:41,740
เสี่ยวซื่อ เธอทำอะไรน่ะ เธอลุกขึ้นเร็ว
334
00:19:42,260 --> 00:19:43,820
เธอลุกขึ้นเร็ว
335
00:19:46,940 --> 00:19:47,700
พี่รองคะ
336
00:19:49,700 --> 00:19:51,980
ประโยคที่ว่าพี่ชายเปรียบเหมือนพ่อ
337
00:19:54,100 --> 00:19:55,820
พี่ทำสำเร็จแล้ว พี่รอง
338
00:20:01,300 --> 00:20:03,340
แต่ว่าตอนนี้หนูโตแล้ว
339
00:20:04,580 --> 00:20:05,340
หนูไม่ใช่
340
00:20:06,060 --> 00:20:08,660
เด็กคนนั้นที่ต้องการให้พี่ปกป้องอีกแล้ว
341
00:20:09,700 --> 00:20:11,380
หนูสามารถปกป้องตัวเองได้
342
00:20:11,740 --> 00:20:14,220
หนูสามารถรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองเลือกได้
343
00:20:15,020 --> 00:20:16,380
ดังนั้นครั้งนี้
344
00:20:17,500 --> 00:20:19,620
ไม่ว่าอนาคตของหนูกับซ่าวจวินจะเป็นยังไง
345
00:20:19,620 --> 00:20:20,980
พี่ก็ให้หนูตัดสินใจเองเถอะนะ
346
00:20:21,060 --> 00:20:22,700
ตกลงไหมคะ พี่รอง
347
00:20:27,100 --> 00:20:27,940
ซางอวี๋
348
00:20:28,340 --> 00:20:30,220
ยังไงครั้งนี้คุณชายเพ๋ยก็ต้องลำบากไปด้วย
349
00:20:30,500 --> 00:20:32,900
เธออยู่กับเขามีแต่จะเป็นทุกข์นะ
350
00:20:33,780 --> 00:20:34,780
พี่รอง
351
00:20:36,260 --> 00:20:40,740
เมื่อเทียบกับอันตรายแล้ว หนูกลัวการจากลามากกว่า
352
00:20:42,380 --> 00:20:46,900
หนูกลัวว่าถ้าจากไปแล้ว มันจะนานถึงตลอดชีวิต
353
00:20:53,620 --> 00:20:54,660
เธอเพิ่งอายุสิบแปด
354
00:20:58,380 --> 00:20:59,660
ทำไมเธอถึงพูดเรื่องพวกนี้ออกมาได้
355
00:21:01,820 --> 00:21:02,700
พี่รอง
356
00:21:03,860 --> 00:21:05,740
พี่เองก็เพิ่งจะอายุยี่สิบห้าเอง
357
00:21:06,180 --> 00:21:08,940
ทำไมพี่ถึงวางแผนชนะสวีปั๋วจวินได้ล่ะ
358
00:21:14,540 --> 00:21:15,300
พี่รอง
359
00:21:16,060 --> 00:21:18,580
หนูไม่ใช่เด็กอ่อนต่อโลกคนนั้นที่ไม่รู้อะไรเลย
360
00:21:18,660 --> 00:21:21,100
ที่ได้แต่หลบอยู่ข้างหลังพี่อีกแล้ว
361
00:21:21,860 --> 00:21:22,900
สิบปีมานี้
362
00:21:24,180 --> 00:21:25,780
ไม่ใช่แค่พี่ที่โตขึ้น
363
00:21:26,980 --> 00:21:28,420
หนูเองก็โตขึ้นแล้วเหมือนกัน
364
00:21:30,020 --> 00:21:32,140
พี่อย่าเอาแต่ดูถูกหนูได้ไหม
365
00:21:38,380 --> 00:21:40,180
ถึงพี่จะไม่เชื่อหนู
366
00:21:41,220 --> 00:21:43,700
แต่พี่ก็ต้องเชื่อตัวพี่เอง จริงไหม
367
00:21:44,860 --> 00:21:47,060
หนูเป็นถึงจิ้งจอกน้อย น้องสาวของจิ้งจอกเฒ่า
368
00:21:47,460 --> 00:21:48,700
อย่างพี่เลยนะ
369
00:22:02,060 --> 00:22:02,940
โตแล้วงั้นเหรอ
370
00:22:36,980 --> 00:22:37,580
ฮัลโหล
371
00:22:39,620 --> 00:22:41,700
จอมพลหนุ่มสายโทรศัพท์ของพวกเราถูกตัดครับ
372
00:22:41,780 --> 00:22:42,620
รีบซ่อมเร็วเข้า
373
00:22:44,180 --> 00:22:44,780
ฮัลโหล
374
00:22:45,260 --> 00:22:45,860
ฮัลโหล
375
00:22:51,940 --> 00:22:52,940
ผมสามารถช่วยอะไรคุณได้บ้าง
376
00:22:57,780 --> 00:22:58,620
คุณคิดยังไง
377
00:22:59,300 --> 00:22:59,980
กับน้องสาวผม
378
00:23:03,220 --> 00:23:05,260
ผู้บัญชาการถานจะมาวิพากษ์วิจารณ์กันงั้นเหรอครับ
379
00:23:14,380 --> 00:23:15,340
คุณชอบเธอหรือเปล่า
380
00:23:22,740 --> 00:23:23,460
ผมเข้าใจแล้วละ
381
00:23:24,780 --> 00:23:26,740
ผมจะไม่ให้เธอได้คบกับ
382
00:23:27,020 --> 00:23:29,140
ผู้ชายที่แม้แต่คำว่าชอบ ก็ลังเลที่จะพูดหรอกนะ
383
00:23:30,180 --> 00:23:31,180
ผมชอบเธอ
384
00:23:43,980 --> 00:23:44,900
เมื่อกี้ที่ผมลังเล
385
00:23:47,380 --> 00:23:48,820
ไม่ใช่เพราะว่าไม่ชอบเธอ
386
00:23:50,020 --> 00:23:51,100
แต่เป็นเพราะผมรู้ว่า
387
00:23:51,100 --> 00:23:52,260
คุณไม่ยินยอมให้เธออยู่ต่อ
388
00:23:53,420 --> 00:23:54,580
ผมกลัวเธอจะลำบากใจ
389
00:23:56,220 --> 00:23:56,900
คุณวางใจเถอะ
390
00:23:59,660 --> 00:24:01,180
ผมจะดูแลเธอเป็นอย่างดี
391
00:24:01,860 --> 00:24:02,900
อย่างสุดความสามารถ
392
00:24:04,220 --> 00:24:06,100
แม้แต่ตัวคุณเองคุณยังดูแลไม่ได้เลย
393
00:24:10,300 --> 00:24:11,580
ตอนนี้มีเรื่องมากมาย
394
00:24:13,420 --> 00:24:15,140
ที่ผมทำอะไรไม่ได้ที่บ้านหลังนี้
395
00:24:17,060 --> 00:24:18,500
แต่ผมขอสาบานกับคุณ
396
00:24:20,700 --> 00:24:22,260
ว่าผมจะปกป้องเธอเป็นอย่างดีแน่
397
00:24:28,300 --> 00:24:29,660
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำ
398
00:24:29,660 --> 00:24:31,380
ว่าน้ำของตระกูลเพ๋ยมันลึกแค่ไหน
399
00:24:32,620 --> 00:24:35,060
ถึงเธอจะเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ ก็เป็นได้แค่เด็กอายุสิบแปดคนหนึ่ง
400
00:24:35,140 --> 00:24:36,460
คุณถูกเฆี่ยนสามสิบทีก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว
401
00:24:36,460 --> 00:24:37,340
คุณจะปกป้องเธอยังไง
402
00:24:37,620 --> 00:24:38,620
ด้วยชีวิตของผมไง
403
00:24:51,860 --> 00:24:53,580
ผมไม่อยากให้เธออยู่ที่ปักกิ่งสุด ๆ
404
00:24:55,460 --> 00:24:57,540
แต่ว่าเธอจะอยู่ต่อให้ได้เพราะคุณ
405
00:24:58,140 --> 00:24:59,220
ถ้างั้นผมก็จะลองดูสิว่า
406
00:24:59,300 --> 00:25:00,900
ผู้ชายคนนี้ที่ทำให้เธอไม่รักตัวกลัวตาย
407
00:25:02,140 --> 00:25:03,580
จะคู่ควรหรือไม่คู่ควรกับเธอกันแน่
408
00:25:08,540 --> 00:25:09,700
แต่ที่ผมเป็นห่วงที่สุด
409
00:25:11,020 --> 00:25:12,900
ก็คือความสัมพันธ์ของคุณกับพ่อคุณ
410
00:25:13,060 --> 00:25:14,580
จะลากน้องสาวผมเข้าไปเกี่ยวด้วย
411
00:25:15,300 --> 00:25:17,380
เธอเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของผมถานเสวียนหลิน
412
00:25:17,500 --> 00:25:19,580
ผมจะไม่ให้เธอใช้ชีวิตอย่างนี้โดยเด็ดขาด
413
00:25:20,460 --> 00:25:21,820
ถ้าคุณอยากให้อนาคต
414
00:25:21,820 --> 00:25:23,060
ที่มั่นคงปลอดภัยกับน้องสาวผม
415
00:25:23,660 --> 00:25:26,140
ก็จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของคุณกับพ่อคุณ
416
00:25:28,900 --> 00:25:30,900
เปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของผมกับพ่อผมงั้นเหรอ
417
00:25:35,420 --> 00:25:36,220
ผมได้ยินมาว่า
418
00:25:37,980 --> 00:25:40,820
คุณเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนทหารเป่าติ้งนี่
419
00:25:44,180 --> 00:25:46,660
คงจะศึกษาตัวอย่างสงครามมาไม่น้อยสินะ
420
00:25:47,540 --> 00:25:48,460
ผมจะสอนลูกไม้หนึ่งให้คุณ
421
00:25:49,420 --> 00:25:51,820
มองพ่อคุณ เป็นศัตรูคนหนึ่ง
422
00:25:52,580 --> 00:25:53,620
แล้วศึกษาดี ๆ ซะ
423
00:26:05,580 --> 00:26:06,380
ไอ้หนู
424
00:26:07,780 --> 00:26:08,700
อย่าทำให้ฉันผิดหวังละ
425
00:26:28,260 --> 00:26:29,860
ต่อไปอย่าทำให้พี่เธอโกรธอีกเลยนะ
426
00:26:30,100 --> 00:26:30,740
รู้ไหม
427
00:26:31,180 --> 00:26:31,740
เขามาแล้ว
428
00:26:32,100 --> 00:26:32,740
พี่คะ
429
00:26:33,980 --> 00:26:34,660
พี่
430
00:26:37,220 --> 00:26:37,740
พี่
431
00:26:40,700 --> 00:26:42,380
พวกพี่คุยเป็นยังไงบ้างคะ
432
00:26:48,420 --> 00:26:49,340
พี่
433
00:26:50,460 --> 00:26:51,700
พี่พูดสิคะ
434
00:26:53,820 --> 00:26:54,620
หว่านชิง
435
00:26:55,620 --> 00:26:56,300
เก็บของซะนะ
436
00:26:56,900 --> 00:26:58,180
อีกสองสามวันผมกับคุณจะกลับเซี่ยงไฮ้
437
00:27:02,220 --> 00:27:02,720
พี่
438
00:27:03,220 --> 00:27:04,700
พี่ยอมให้หนูอยู่ต่อแล้วเหรอ
439
00:27:05,020 --> 00:27:06,980
พี่ ขอบคุณนะคะ พี่ดีที่สุดเลย
440
00:27:07,740 --> 00:27:08,780
พี่เป็นพี่ชายที่ดี
441
00:27:08,860 --> 00:27:11,060
ที่สุด ๆ ๆ บนโลกใบนี้เลย
442
00:27:11,780 --> 00:27:12,540
เด็กอกตัญญู
443
00:27:21,100 --> 00:27:21,620
พี่คะ
444
00:27:22,660 --> 00:27:23,900
พี่หึงเหรอ
445
00:27:27,940 --> 00:27:28,820
พี่คะ
446
00:27:29,380 --> 00:27:31,700
ความจริงแล้วพอคิดว่าจะต้องแยกจากกับพี่
447
00:27:31,820 --> 00:27:34,220
หนูก็อาลัยอาวรณ์พี่สุด ๆ ๆ ๆ ไปเลย
448
00:27:34,940 --> 00:27:35,460
เหมือนกับว่า...
449
00:27:37,660 --> 00:27:38,220
พี่คะ
450
00:27:40,300 --> 00:27:41,860
พี่ละอยากให้เธออยู่ห่าง ๆ พี่จะแย่
451
00:27:42,300 --> 00:27:43,100
พี่จะได้ไม่ต้องลำบาก
452
00:27:43,980 --> 00:27:44,620
พี่
453
00:27:46,100 --> 00:27:47,540
ปากไม่ตรงกับใจ
454
00:27:50,100 --> 00:27:50,660
พี่สะใภ้
455
00:27:51,660 --> 00:27:53,580
ในที่สุดพี่ก็รับปากให้หนูอยู่ต่อแล้ว
456
00:27:53,580 --> 00:27:54,500
คราวนี้ก็วางใจแล้วสินะ
457
00:27:54,740 --> 00:27:55,820
ไม่ต้องเป็นเป็นห่วงอีกแล้ว
458
00:27:55,980 --> 00:27:57,900
ในที่สุดหนูก็จะได้อยู่กับเพ๋ยซ่าวจวินแล้ว
459
00:27:57,900 --> 00:27:58,900
ดีใจไหม
460
00:28:29,380 --> 00:28:31,180
ฮัลโหล ฮัลโหล
461
00:28:32,820 --> 00:28:33,940
ทหารส่งข่าวคนนั้นล่ะ
462
00:28:35,980 --> 00:28:37,340
จอมพลหนุ่ม ด้านนอกอันตราย
463
00:28:38,580 --> 00:28:39,540
จอมพลหนุ่ม
464
00:28:39,540 --> 00:28:40,040
เร็ว
465
00:28:40,060 --> 00:28:40,780
มันอันตรายนะครับ
466
00:28:40,900 --> 00:28:41,700
จอมพลหนุ่ม
467
00:28:41,940 --> 00:28:42,860
ผู้บัญชาการ
468
00:28:45,660 --> 00:28:46,420
ผู้บัญชาการ
469
00:28:53,420 --> 00:28:54,220
เข้ามา ๆ
470
00:28:54,820 --> 00:28:55,540
ระวัง จอมพลหนุ่ม
471
00:28:58,420 --> 00:28:58,820
ระวัง
472
00:28:58,820 --> 00:28:59,320
ระวัง.
473
00:29:02,020 --> 00:29:02,520
จอมพลหนุ่ม
474
00:29:02,540 --> 00:29:03,500
ระวัง จอมพลหนุ่ม ระวัง
475
00:29:24,860 --> 00:29:26,020
ต่อสายโทรศัพท์ได้หรือยัง
476
00:29:26,780 --> 00:29:27,780
นายมาทำอะไรที่นี่
477
00:29:33,740 --> 00:29:34,340
จอมพลหนุ่ม
478
00:29:34,860 --> 00:29:38,940
จอมพลหนุ่ม เขาตายแล้ว เขาตายแล้ว
479
00:29:39,060 --> 00:29:40,300
ศัตรูตาย นายจะร้องไห้หาพระแสงอะไร
480
00:29:40,740 --> 00:29:42,940
เขาเป็นน้องชายแท้ ๆ ของผมนะครับ
481
00:29:43,940 --> 00:29:46,380
เขาเป็นทหารใต้บังคับบัญชาผู้ตรวจการเพ๋ยมาตลอด
482
00:29:46,500 --> 00:29:47,740
พวกเราไม่เจอกันสามปี
483
00:29:48,260 --> 00:29:50,780
คิดไม่ถึงเลยว่า ตอนนี้ที่ได้เจอจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้
484
00:30:00,140 --> 00:30:03,020
จอมพลหนุ่ม จอมพลหนุ่ม จอมพลหนุ่ม
485
00:30:03,140 --> 00:30:04,420
พ่อผมจากไปไว
486
00:30:04,740 --> 00:30:06,300
แม่ผมเธอเป็นแม่ม่ายมาตลอดชีวิต
487
00:30:06,700 --> 00:30:08,780
เธอก็มีแค่ลูกสองคนนี้อย่างพวกเรา
488
00:30:09,100 --> 00:30:11,460
ตอนนี้น้องชายตายแล้ว ก็เหลือแต่ผมแล้ว
489
00:30:11,580 --> 00:30:12,740
ถ้าผมเป็นอะไรไปอีกคน
490
00:30:12,820 --> 00:30:15,100
แม่ผมเธอก็จะไม่มีคนเลี้ยงแล้ว จอมพลหนุ่ม
491
00:30:16,500 --> 00:30:18,860
ท่านเมตตา ปล่อยผมกลับบ้านเถอะนะจอมพลหนุ่ม
492
00:30:19,500 --> 00:30:21,140
ผมขอร้องท่านละ จอมพลหนุ่ม
493
00:30:23,460 --> 00:30:24,940
ศัตรูอยู่ตรงหน้าเป็นเบือ ให้ปล่อยแกกลับบ้าน
494
00:30:24,940 --> 00:30:26,140
มีแต่จะทำให้ทหารเสียกำลังใจ
495
00:30:29,460 --> 00:30:30,140
จอมพลหนุ่ม
496
00:30:30,900 --> 00:30:31,740
คนใจดีไม่สามารถนำทหารได้
497
00:30:32,460 --> 00:30:33,820
จอมพลหนุ่มจะใจอ่อนไม่ได้นะครับ
498
00:30:38,860 --> 00:30:40,220
จอมพลหนุ่ม
499
00:30:48,100 --> 00:30:49,060
ไม่มีนิ้วชี้
500
00:30:49,460 --> 00:30:51,060
มือขวาของนายก็ลั่นไกไม่ได้
501
00:30:51,620 --> 00:30:53,300
ทหารที่ยิงปืนไม่ได้เก็บไว้ก็เปล่าประโยชน์
502
00:30:53,820 --> 00:30:54,320
ไสหัวไปซะ
503
00:30:54,380 --> 00:30:56,300
ขอบคุณจอมพลหนุ่ม ๆ
504
00:31:01,740 --> 00:31:02,260
พี่เหยวี่ยน
505
00:31:03,900 --> 00:31:06,300
ปล่อยแกไป ทหารก็ขวัญหนีดีฝ่อกันหมดน่ะสิ
506
00:31:07,100 --> 00:31:08,900
ผมก็แค่ช่วยจอมพลหนุ่มแบ่งเบาภาระนะครับ
507
00:31:15,700 --> 00:31:17,220
ช่วยฉันแบ่งเบาภาระงั้นเหรอ
508
00:31:17,820 --> 00:31:19,180
นายรู้ไหมว่าเพราะนาย
509
00:31:19,380 --> 00:31:20,940
โลกนี้ถึงได้ขาดลูกชายไปหนึ่งคน
510
00:31:21,220 --> 00:31:23,060
และมีแม่ที่ไม่มีคนเลี้ยงดูเพิ่มมาอีกหนึ่งคน
511
00:31:23,620 --> 00:31:25,340
จอมพลหนุ่มเป็นห่วงแม่ของคนอื่น
512
00:31:25,980 --> 00:31:27,940
แต่กลับลืมหน้าที่ของคนเป็นลูกงั้นเหรอครับ
513
00:31:28,500 --> 00:31:30,300
ถ้าพวกเราแพ้สงครามครั้งนี้
514
00:31:30,500 --> 00:31:32,500
ผู้ตรวจการก็จะถูกเพ๋ยซวินแย่งทุกอย่างไป
515
00:31:32,820 --> 00:31:34,220
ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลสวีก็จะรักษาไว้ไม่ได้
516
00:31:34,700 --> 00:31:36,740
ทรัพย์สินที่ต้องใช้กองศพกับทะเลเลือดรักษาไว้
517
00:31:37,060 --> 00:31:38,020
ฉันไม่เอาหรอก
518
00:31:38,260 --> 00:31:38,900
จอมพลหนุ่ม
519
00:31:40,180 --> 00:31:41,260
อย่าพูดแบบนี้อีกนะครับ
520
00:31:44,900 --> 00:31:45,620
จอมพลหนุ่ม
521
00:31:53,180 --> 00:31:54,740
ตอนนี้ฉันจะสั่งแต่ละหน่วยถอนกำลัง
522
00:31:55,420 --> 00:31:56,700
สงครามครั้งนี้มันไร้ความหมายสิ้นดี
523
00:31:56,980 --> 00:31:58,380
ฉันจะไม่ยอมให้ทหารของตระกูลสวีของเรา
524
00:31:58,380 --> 00:31:59,300
ต้องพลีชีพอย่างไร้ความหมาย
525
00:32:00,020 --> 00:32:01,100
ฉันจะพาพวกเขาไป
526
00:32:01,900 --> 00:32:02,460
จอมพลหนุ่ม
527
00:32:08,300 --> 00:32:09,140
ผู้ตรวจการมีคำสั่ง
528
00:32:09,500 --> 00:32:10,980
นอกซะจากว่าเขาจะเป็นคนออกคำสั่งเอง
529
00:32:11,260 --> 00:32:13,100
ใครหน้าไหนก็ไม่มีอำนาจสั่งให้กองทัพถอนกำลังทั้งนั้น
530
00:32:13,700 --> 00:32:15,100
เพ๋ยซวินต้องการให้พวกเราตาย
531
00:32:15,620 --> 00:32:17,300
[ผู้ตรวจการสวี]
จะต้องสู้สุดชีวิตเท่านั้นถึงจะมีทางรอด
532
00:32:28,180 --> 00:32:29,580
ในภาวะวิกฤตแบบนี้
533
00:32:30,540 --> 00:32:32,060
กวงเย่าเด็กคนนี้
534
00:32:32,540 --> 00:32:33,820
เขาจะไปอวดเก่งอะไร
535
00:32:35,100 --> 00:32:35,940
ตอนนี้
536
00:32:36,820 --> 00:32:38,220
ก็ถูกเพ๋ยซวินขนาบและโจมตีจากด้านหลัง
537
00:32:38,500 --> 00:32:39,940
อยากถอนกำลังก็ถอนไม่ได้แล้ว
538
00:32:40,060 --> 00:32:40,620
ถ้างั้นเรา
539
00:32:41,140 --> 00:32:42,540
จะส่งกองทัพไปเสริมดีไหมครับ
540
00:32:44,260 --> 00:32:45,460
ถ้าย้ายกองทัพไปทางเหนืออีก
541
00:32:45,740 --> 00:32:47,660
กองกำลังปฏิวัติก็จะข้ามแม่น้ำแยงซีแล้ว
542
00:32:49,300 --> 00:32:50,460
ส่งหน่วยเล็ก ๆ ไป
543
00:32:50,820 --> 00:32:53,020
ไปพากวงเย่ากลับมาให้ฉันจากด่านหานกู่กวน
544
00:32:53,220 --> 00:32:55,820
แต่ จอมพลหนุ่มเขาไม่ยอมกลับนะครับ
545
00:32:55,980 --> 00:32:58,180
แม้แต่ผู้ช่วยสวีก็โน้มน้าวให้เขากลับมาไม่ได้
546
00:33:03,340 --> 00:33:04,060
ไปหา
547
00:33:04,780 --> 00:33:06,820
ซูหงเชิน ไปบอกเขา
548
00:33:06,860 --> 00:33:08,100
ว่ากวงเย่ากำลังตกอยู่ในอันตราย
549
00:33:08,820 --> 00:33:11,580
ขอให้เขาไปโน้มน้าวให้กวงเย่ากลับมาด้วยกัน
550
00:33:11,780 --> 00:33:12,300
คือว่า
551
00:33:12,700 --> 00:33:13,660
จอมพลซู
552
00:33:14,220 --> 00:33:15,340
จะโน้มน้าวจอมพลหนุ่มได้เหรอครับ
553
00:33:15,660 --> 00:33:16,160
ไม่ ๆ ๆ
554
00:33:16,580 --> 00:33:19,060
ยังไงก็ต้องโน้มน้าว ถึงจะโน้มน้าวไม่ได้
555
00:33:19,180 --> 00:33:21,860
แต่กวงเย่าไม่มีทางให้เพื่อนเอาตัวมาเสี่ยงอันตรายแน่
556
00:33:22,020 --> 00:33:23,580
เขาจะต้องพาซูหงเชินไปส่งยัง
557
00:33:23,580 --> 00:33:24,500
สถานที่ที่ปลอดภัยที่หนึ่งแน่
558
00:33:24,820 --> 00:33:26,380
พอถึงตอนนั้นพวกแกก็คุมเขาไว้
559
00:33:26,740 --> 00:33:28,260
ไม่ให้เขากลับไปที่แนวหน้าอีก
560
00:33:28,780 --> 00:33:29,280
ครับ
561
00:33:36,860 --> 00:33:39,940
[โทรเลข...ทหารของฉันตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน]
562
00:33:42,300 --> 00:33:43,340
ขอบคุณค่ะ ผ.อ.เฉิน
563
00:33:43,940 --> 00:33:46,380
ถ้างั้นเรื่องนี้ก็ขอรบกวนท่านด้วยนะคะ ค่ะ
564
00:33:47,500 --> 00:33:48,380
เป็นไงบ้างคะ พี่สะใภ้
565
00:33:48,500 --> 00:33:49,220
วางใจได้เลย
566
00:33:50,180 --> 00:33:52,540
พี่สะใภ้ ครั้งนี้โชคดีจริง ๆ ที่มีพี่อยู่
567
00:33:53,140 --> 00:33:54,740
นิสัยขี้โมโหอย่างพี่รองของหนู
568
00:33:55,180 --> 00:33:56,580
ครั้งนี้ใจเย็นขนาดนี้ได้
569
00:33:56,780 --> 00:33:57,780
รับปากให้หนูอยู่ต่อ
570
00:33:58,060 --> 00:33:58,980
ต้องขอบคุณพี่นะคะ
571
00:33:59,140 --> 00:34:00,900
ความจริงแล้วพี่เธอรักเธอมากนะ
572
00:34:01,100 --> 00:34:02,660
เขาเห็นว่าเธอจะตกลงปลงใจกับจอมพลเพ๋ย
573
00:34:02,780 --> 00:34:03,900
ก็ไม่มีทางทำให้เธอเสียใจอยู่แล้ว
574
00:34:04,260 --> 00:34:05,700
เขาก็แค่ไม่พูดออกมาเท่านั้นแหละ
575
00:34:08,100 --> 00:34:08,860
พี่สะใภ้
576
00:34:09,699 --> 00:34:11,339
ถึงหนูจะรำคาญพี่ชายหนู
577
00:34:11,580 --> 00:34:12,980
แล้วก็ทะเลาะกับเขาอยู่บ่อย ๆ
578
00:34:13,540 --> 00:34:14,740
แต่พอคิดดูว่า
579
00:34:15,060 --> 00:34:17,420
ต่อไปจะได้เจอกันน้อยลง
580
00:34:18,980 --> 00:34:20,660
ความจริงหนูก็ยังทำใจไม่ได้สักเท่าไร
581
00:34:20,780 --> 00:34:21,900
ถ้าเธอคิดถึงพี่ชายเธอ
582
00:34:21,900 --> 00:34:22,980
ก็โทรศัพท์มาบ่อย ๆ
583
00:34:25,139 --> 00:34:26,299
เธอต้องดูแลตัวเองดี ๆ นะ
584
00:34:27,620 --> 00:34:28,120
พี่
585
00:34:28,540 --> 00:34:30,180
นี่คือใบสมัครเข้าเรียน ของโรงเรียนมัธยมหญิงตระกูลเพ๋ย
586
00:34:30,900 --> 00:34:32,260
พี่ไปจัดการที่โรงเรียนให้เธอแล้ว
587
00:34:32,300 --> 00:34:34,140
[หนังสือรับรอง การลงทะเบียนของโรงเรียนมัธยมหญิง]
588
00:34:34,659 --> 00:34:35,659
ขอแค่เธอไปรายงานตัวตรงเวลาก็พอ
589
00:34:35,860 --> 00:34:36,360
พี่
590
00:34:37,260 --> 00:34:37,580
เดี๋ยวนะ
591
00:34:37,580 --> 00:34:39,020
ทำไมไม่ทันไรก็จัดการเสร็จแล้วล่ะคะ พี่สะใภ้
592
00:34:39,139 --> 00:34:39,659
รีบดูเร็ว
593
00:34:39,900 --> 00:34:40,420
เสี่ยวซื่อ
594
00:34:41,900 --> 00:34:42,660
มีสองสามเรื่อง
595
00:34:42,980 --> 00:34:44,140
ที่พี่ต้องอธิบายกับเธอให้ชัดเจน
596
00:34:44,500 --> 00:34:47,140
ข้อหนึ่ง จะพูดจะจา หรือว่าจะทำอะไรต้องระมัดระวังสุด ๆ
597
00:34:47,460 --> 00:34:48,620
เมื่อเจอปัญหาที่แก้ไม่ได้
598
00:34:48,699 --> 00:34:49,619
ให้ส่งโทรเลขหาพี่ทันที
599
00:34:49,820 --> 00:34:50,820
จะทำอะไรโดยไม่คิดไม่ได้
600
00:34:51,940 --> 00:34:52,500
ข้อสอง
601
00:34:53,219 --> 00:34:55,139
ตอนที่อยู่กับไอ้หนูนั่นต้องรักษาระยะห่าง
602
00:34:55,500 --> 00:34:57,060
ห้ามเข้าห้องเขาคนเดียวเด็ดขาด
603
00:34:57,220 --> 00:34:57,740
ข้อสาม
604
00:34:58,420 --> 00:34:59,540
ห้ามพักที่หน่วยตรวจการ
605
00:35:00,060 --> 00:35:00,940
พี่กลับถึงเซี่ยงไฮ้แล้ว
606
00:35:01,340 --> 00:35:03,380
จะโทรเช็กสถานการณ์กับโรงเรียนของเธอทันที
607
00:35:03,860 --> 00:35:04,620
พี่คะ
608
00:35:05,020 --> 00:35:06,860
ทำไมพี่ถึงได้จู้จี้จุกจิกเหมือนคนแก่
609
00:35:06,860 --> 00:35:07,660
อย่างนี้ล่ะ
610
00:35:08,820 --> 00:35:10,780
อีกอย่าง ที่นี่ก็ไม่ใช่คุกสักหน่อย
611
00:35:11,100 --> 00:35:13,180
พี่จำเป็นต้องทำเหมือนเฝ้านักโทษด้วยหรือไง
612
00:35:13,260 --> 00:35:13,860
หนู
613
00:35:14,620 --> 00:35:15,900
ไม่มีอิสระสักนิดเลยหรือไง
614
00:35:16,380 --> 00:35:17,180
มีแน่นอน
615
00:35:19,140 --> 00:35:20,420
ภายใต้สถานการณ์ที่พี่อนุญาต
616
00:35:20,780 --> 00:35:21,500
เธอจะทำอะไรก็ได้
617
00:35:22,300 --> 00:35:24,100
พี่สะใภ้
618
00:35:26,980 --> 00:35:27,500
เสี่ยวซื่อ
619
00:35:29,580 --> 00:35:30,700
ในเมื่อเธอเลือกเขาแล้ว
620
00:35:31,380 --> 00:35:33,380
หนทางต่อไปไม่มีทางโปรยด้วยกลีบกุหลาบแน่
621
00:35:34,180 --> 00:35:36,500
คุ้มหรือไม่คุ้ม ตัวเธอเองรู้ดีที่สุด
622
00:35:37,020 --> 00:35:38,060
ที่พี่อยากจะพูดก็คือ
623
00:35:40,340 --> 00:35:41,700
ต่อไปถ้าใครรังแกเธอ
624
00:35:42,780 --> 00:35:43,420
ก็กลับมาอยู่กับพี่
625
00:35:44,220 --> 00:35:45,020
มีพี่อยู่
626
00:35:46,900 --> 00:35:48,060
เธอจะไม่ลำบากแน่
627
00:35:49,860 --> 00:35:50,420
พี่
628
00:35:58,700 --> 00:35:59,260
พี่คะ
629
00:36:03,180 --> 00:36:04,060
ขอบคุณนะคะ
630
00:36:33,740 --> 00:36:34,540
ขอบคุณค่ะคุณกู้
631
00:36:34,620 --> 00:36:35,120
ไม่เป็นไรจ้ะ
632
00:36:39,900 --> 00:36:41,820
คุณกู้คะ จอมพลซูมาแล้วค่ะ
633
00:36:43,220 --> 00:36:45,980
มาชวนฉันกินข้าวอีกแล้วเหรอ บอกเขาว่าฉันไม่มีอารมณ์กิน
634
00:36:47,620 --> 00:36:49,860
เขาบอกว่ามาบอกลาคุณค่ะ
635
00:37:00,700 --> 00:37:05,700
[กองถ่ายหนังเซี่ยงไฮ้]
636
00:37:14,980 --> 00:37:16,860
คุณจะมาไม้ไหนอีกล่ะคะ
637
00:37:19,140 --> 00:37:20,180
ผมต้องไปแนวหน้าแล้ว
638
00:37:25,020 --> 00:37:26,100
ไปแนวหน้า
639
00:37:27,460 --> 00:37:28,740
คุณล้อเล่นอะไรคะเนี่ย
640
00:37:29,380 --> 00:37:30,420
ผมไม่ได้ล้อเล่น
641
00:37:31,740 --> 00:37:33,860
กวงเย่าถูกล้อมที่ด่านหานกู่กวน
642
00:37:34,580 --> 00:37:36,060
ผู้ตรวจการสวีโน้มน้าวให้เขากลับไม่ได้
643
00:37:36,820 --> 00:37:38,020
ก็เลยให้ผมไปโน้มน้าวให้เขากลับมา
644
00:37:38,580 --> 00:37:40,140
แต่มันเป็นความชั่วที่สวีปั๋วจวินทำเอง
645
00:37:40,220 --> 00:37:41,180
ก็เลยทำให้ลูกชายลำบากไปด้วย
646
00:37:41,740 --> 00:37:43,340
ทำไมคุณต้องกระโดดเข้ากองไฟด้วยล่ะคะ
647
00:37:46,740 --> 00:37:49,020
เมื่อก่อนคุณว่าผมอยู่บ่อย ๆ
648
00:37:49,420 --> 00:37:51,580
ว่าดูเหมือนชายชาตรี แต่จริง ๆ ก็เป็นแค่คนเสเพลไม่ใช่เหรอ
649
00:37:52,540 --> 00:37:54,700
ครั้งนี้ ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็น
650
00:37:55,180 --> 00:37:56,060
ว่าผมก็เป็นทหารเหมือนกัน
651
00:37:56,820 --> 00:37:58,060
ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์
652
00:37:59,220 --> 00:37:59,720
ฉัน
653
00:38:00,660 --> 00:38:02,220
ฉันก็แค่พูดเพราะโมโห
654
00:38:02,580 --> 00:38:04,140
จนถึงตอนนี้แล้วคุณจะพิสูจน์อะไรคะ
655
00:38:04,740 --> 00:38:06,580
ไปแนวหน้าไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ นะคะ
656
00:38:07,100 --> 00:38:08,060
ผมไม่ได้ไปเล่น
657
00:38:09,340 --> 00:38:10,980
กวงเย่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผม
658
00:38:11,580 --> 00:38:12,820
ผมไม่สามารถทนดูเขา
659
00:38:12,820 --> 00:38:14,500
ตกอยู่ในอันตรายได้
660
00:38:15,740 --> 00:38:17,540
ไม่ว่าเมื่อก่อนสวีปั๋วจวินจะเคยทำอะไรไว้
661
00:38:18,180 --> 00:38:20,300
และไม่ว่าโชคชะตาของตระกูลสวีในวันข้างหน้าจะเป็นยังไง
662
00:38:20,860 --> 00:38:22,140
กวงเย่าก็ยังเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่ดี
663
00:38:22,940 --> 00:38:24,540
เขาไม่ควรแบกรับเรื่องทั้งหมดนี่
664
00:38:25,140 --> 00:38:25,660
แต่
665
00:38:29,260 --> 00:38:29,940
แล้วคุณล่ะคะ
666
00:38:32,740 --> 00:38:34,300
บนสนามรบกระสุนพุ่งไปพุ่งมา
667
00:38:35,780 --> 00:38:37,380
คุณจะปกป้องตัวเองได้เหรอคะ
668
00:38:42,820 --> 00:38:47,780
♪หากสายรุ้งเป็นภาพสะท้อนของผืนฟ้า♪
669
00:38:49,820 --> 00:38:51,860
♪รอยยิ้มของเธอเป็นท้องฟ้าสดใสหลังฝนตก♪
670
00:38:51,860 --> 00:38:53,260
คุณกำลังเป็นห่วงผมงั้นเหรอ
671
00:38:57,940 --> 00:38:59,740
ใครเป็นห่วงคุณกัน
672
00:39:00,300 --> 00:39:01,940
ฉันก็แค่เตือนคุณก็เท่านั้น
673
00:39:05,380 --> 00:39:06,180
อย่าผลักผมเลยนะ
674
00:39:08,140 --> 00:39:10,820
การไปแนวหน้าครั้งนี้ ไม่รู้จะเป็นหรือจะตาย
675
00:39:11,780 --> 00:39:13,860
ถ้าหากผมซวยแล้วตายในสนามรบขึ้นมา
676
00:39:14,940 --> 00:39:16,140
ก็จะไม่ได้เจอคุณอีกแล้วนะ
677
00:39:17,100 --> 00:39:21,380
♪จูบของเธอคือลมโชยและฝนโปรยปราย♪
678
00:39:23,060 --> 00:39:25,980
♪ฉันยินดีจะยืนหยัดเพื่อเธอ♪
679
00:39:26,500 --> 00:39:29,300
♪ถึงจะทำได้แค่จับเธอไว้♪
680
00:39:30,380 --> 00:39:34,980
♪จับเธอไว้ ดอกแดนดิไลออนดอกนั้น♪
681
00:39:35,700 --> 00:39:41,900
♪คำสัญญาของเธอที่ทำให้หัวใจฉันพลุ่งพล่าน เหมือนพายุซัดกระหน่ำ♪
682
00:39:42,420 --> 00:39:45,380
ถึงจี้เงินอันนี้ แม้มันจะไม่มีค่าอะไร
683
00:39:47,300 --> 00:39:49,380
แต่ว่ามันก็เป็นของที่มีค่าที่สุดของผม
684
00:39:51,580 --> 00:39:52,380
ผมอยาก
685
00:39:54,060 --> 00:39:55,620
ฉันรู้ว่านี่เป็นของดูต่างหน้าของแม่คุณ
686
00:39:56,300 --> 00:39:59,300
ฉันรับไว้ไม่ได้ ฉันรับไม่ไหว
687
00:40:03,660 --> 00:40:05,540
ถ้างั้นให้คุณช่วยเก็บรักษาแทนผมคงได้ใช่ไหม
688
00:40:08,820 --> 00:40:12,220
คุณก็บอกแล้วนี่ ว่าบนสนามรบกระสุนพุ่งไปพุ่งมา
689
00:40:12,900 --> 00:40:14,580
ถ้าหากผมเป็นอะไรไปขึ้นมา
690
00:40:17,180 --> 00:40:18,700
คุณก็ช่วยสร้างอนุสาวรีย์ให้ผมหน่อยนะ
691
00:40:20,100 --> 00:40:21,540
คุณอย่าพูดบ้า ๆ สิคะ
692
00:40:25,540 --> 00:40:26,540
ล้อคุณเล่นน่ะ
693
00:40:27,300 --> 00:40:29,100
ของที่มีค่าที่สุดของผมก็อยู่ตรงนี้หมดแล้ว
694
00:40:29,780 --> 00:40:30,980
ผมจะยอมตายได้ยังไงกัน
695
00:40:32,580 --> 00:40:37,700
♪ถ้าความรักคือชีวิตของผืนดิน♪
696
00:40:39,460 --> 00:40:43,620
♪จูบของเธอคือลมโชยและฝนโปรยปราย♪
697
00:40:45,340 --> 00:40:48,060
♪ฉันยินดีจะยืนหยัดเพื่อเธอ♪
698
00:40:49,460 --> 00:40:51,940
ค่ะ ฉันจะช่วยคุณเก็บรักษามันเอง
699
00:40:53,460 --> 00:40:55,180
แต่คุณต้องกลับมาอย่างปลอดภัยนะคะ
700
00:40:57,980 --> 00:41:04,060
♪คำสัญญาของเธอที่ทำให้หัวใจฉันพลุ่งพล่าน เหมือนพายุซัดกระหน่ำ♪
701
00:41:04,500 --> 00:41:10,980
♪ฉันจะให้ท้องฟ้าสดใสที่มีเมฆบางและลมสงบกับสายตาเธอ♪
702
00:41:11,540 --> 00:41:17,820
♪ฉันใช้ทั้งชีวิต อยากที่จะเดินเข้าไปในชีวิตของเธอ♪
703
00:41:18,540 --> 00:41:24,700
♪และเธอก็แอบหวั่นไหวกับฉัน♪
704
00:41:25,540 --> 00:41:31,780
♪เธอคือคำสัญญาที่เปรียบเหมือนพายุซัดกระหน่ำในใจฉัน♪
705
00:41:31,780 --> 00:41:32,300
รอผมนะ
706
00:41:32,340 --> 00:41:38,740
♪เธอเป็นทิวทัศน์ที่วาดผ่านสายตาฉันไปอย่างรีบร้อน♪
707
00:41:39,260 --> 00:41:45,580
♪ฉันพยายามสุดความสามารถ อยากจะทำให้เรื่องราวน่าฟัง♪
708
00:41:46,580 --> 00:41:52,260
♪เมื่อจู่ ๆ เธอก็หยุดเพื่อฉัน♪
709
00:42:00,800 --> 00:42:03,260
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
710
00:42:03,340 --> 00:42:07,100
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน
711
00:42:07,520 --> 00:42:10,500
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
712
00:42:10,620 --> 00:42:14,060
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
713
00:42:15,060 --> 00:42:18,940
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
714
00:42:18,980 --> 00:42:21,840
♪ฉันให้คำสัญญา♪
715
00:42:22,300 --> 00:42:28,220
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
716
00:42:28,460 --> 00:42:31,100
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
717
00:42:31,220 --> 00:42:33,100
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
718
00:42:33,460 --> 00:42:36,460
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉัน กลับมามีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
719
00:42:37,140 --> 00:42:41,860
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
720
00:42:43,300 --> 00:42:47,620
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪♪
721
00:42:47,800 --> 00:42:51,380
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
722
00:42:51,500 --> 00:42:56,140
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
723
00:42:56,940 --> 00:42:59,980
♪แต่ฉันก็จะควบม้า และร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
724
00:43:12,820 --> 00:43:15,300
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
725
00:43:15,380 --> 00:43:19,140
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
726
00:43:19,540 --> 00:43:22,540
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
727
00:43:22,660 --> 00:43:26,100
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงใหล♪
728
00:43:27,100 --> 00:43:30,980
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
729
00:43:31,020 --> 00:43:33,860
♪ฉันให้คำสัญญา♪
730
00:43:34,340 --> 00:43:40,260
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
731
00:43:40,500 --> 00:43:43,140
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
732
00:43:43,260 --> 00:43:45,140
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
733
00:43:45,500 --> 00:43:48,500
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
734
00:43:49,180 --> 00:43:53,900
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
735
00:43:55,340 --> 00:43:59,660
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
736
00:43:59,820 --> 00:44:03,420
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
737
00:44:03,540 --> 00:44:08,180
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
738
00:44:09,020 --> 00:44:16,060
♪แต่ฉันก็จะควบม้า และร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
81482
