All language subtitles for Fall In Love 19
Afrikaans
Akan
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bemba
Bengali
Bihari
Bosnian
Breton
Bulgarian
Cambodian
Catalan
Cebuano
Cherokee
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
Dutch
Esperanto
Estonian
Ewe
Faroese
Filipino
Finnish
French
Frisian
Ga
Galician
Georgian
German
Greek
Guarani
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Interlingua
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Kinyarwanda
Kirundi
Kongo
Korean
Krio (Sierra Leone)
Kurdish
Kurdish (Soranî)
Kyrgyz
Laothian
Latin
Latvian
Lingala
Lithuanian
Lozi
Luganda
Luo
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mauritian Creole
Moldavian
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Montenegrin
Nepali
Nigerian Pidgin
Northern Sotho
Norwegian
Norwegian (Nynorsk)
Occitan
Oriya
Oromo
Pashto
Persian
Polish
Portuguese (Brazil)
Portuguese (Portugal)
Punjabi
Quechua
Romanian
Romansh
Runyakitara
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Serbo-Croatian
Sesotho
Setswana
Seychellois Creole
Shona
Sindhi
Sinhalese
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Spanish (Latin American)
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Tatar
Telugu
Thai
Tigrinya
Tonga
Tshiluba
Tumbuka
Turkish
Turkmen
Twi
Uighur
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Wolof
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:00,001 --> 00:00:02,001
3
00:00:23,380 --> 00:00:28,100
♪คนหนุ่มในเครื่องแบบทหารควบม้า
มาพร้อมกับแววตาที่เปรียบดั่งดวงดาว♪
4
00:00:30,060 --> 00:00:35,180
♪สายตาอันแสนอบอุ่นมั่นคง รอยยิ้มที่เปี่ยมล้น♪
5
00:00:37,020 --> 00:00:41,900
♪เหมือนทรายอันสวยงามที่ไหลผ่านนิ้ว เมื่อมองกลับไป♪
6
00:00:45,380 --> 00:00:50,260
♪ฤดูหนาว ฤดูกาลที่เกล็ดหิมะค่อย ๆ ปลิดปลิวลงมา♪
7
00:00:50,940 --> 00:00:57,660
♪แต่อ้อมอกของเธอกลับเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
ที่มีกลิ่นหอมของมวลบุปผาอบอวลไปทั่วโลก♪
8
00:00:58,180 --> 00:01:05,140
♪ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยช่วงเวลาดี ๆ และฉากที่สวยงาม
ร่มเงาของต้นไม้บดบังความคิดถึงของฤดูใบไม้ผลิไว้♪
9
00:01:06,180 --> 00:01:12,740
♪ปล่อยหัวใจให้จมอยู่กับเธอในฤดูใบไม้ร่วง
ความรักที่ลึกซึ้งร่วงหล่นอย่างไม่ขาดสาย♪
10
00:01:14,100 --> 00:01:18,340
♪ใบไม้เบาบาง กับความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัว ♪
11
00:01:27,180 --> 00:01:29,980
รักแรกเจอ เผลอจนหมดใจ
12
00:01:30,140 --> 00:01:32,980
ตอนที่ 19
13
00:01:34,360 --> 00:01:34,870
หว่านชิง
14
00:01:35,830 --> 00:01:37,510
ถ้าให้ลูกเป็นคนตัดสินใจ
15
00:01:37,950 --> 00:01:39,120
ลูกจะทำยังไง
16
00:01:43,080 --> 00:01:45,190
ตอนนี้ปริมาณการซื้อขายของญี่ปุ่นเยอะขนาดนี้
17
00:01:45,550 --> 00:01:46,830
แต่พวกเขาอมเงินคนงาน
18
00:01:46,950 --> 00:01:47,950
ก่อเรื่องจนทำให้มีคนเสียชีวิต
19
00:01:48,480 --> 00:01:49,630
ถ้าตอนนี้พวกเราสามารถให้
20
00:01:49,630 --> 00:01:51,040
เงินเดือนก้อนหนึ่งที่ยุติธรรมได้
21
00:01:51,480 --> 00:01:53,440
ถ้างั้นใครยังจะไปทำงานกับพวกเขาอีกล่ะคะ
22
00:01:53,720 --> 00:01:55,080
ถ้าพวกเขาไม่มีคนให้ใช้
23
00:01:55,190 --> 00:01:56,400
แล้วจะมาแข่งขันกับพวกเราได้ยังไง
24
00:01:57,360 --> 00:01:58,360
ในพิชัยสงครามกล่าวไว้ว่า
25
00:01:58,630 --> 00:01:59,830
หลีกเลี่ยงการโจมตีอย่างฮึกเหิม
26
00:01:59,870 --> 00:02:01,000
และโจมตีกลับอีกครั้งเมื่อมันตายใจ
27
00:02:02,000 --> 00:02:03,630
ตอนที่พวกเขาเย่อหยิงและอวดดี
28
00:02:03,910 --> 00:02:05,080
พวกเราก็จะหลีกเลี่ยง
29
00:02:05,360 --> 00:02:06,680
แต่ตอนนี้พวกเขาเกิดเรื่องแล้ว
30
00:02:06,830 --> 00:02:08,390
พวกเราก็ต้องตีให้พวกเขาล้มในคราวเดียว
31
00:02:10,669 --> 00:02:12,110
สมกับที่เป็นลูกสาวคนเก่งของพ่อ
32
00:02:12,390 --> 00:02:13,910
คิดเหมือนกับพ่อเลย
33
00:02:14,910 --> 00:02:15,800
ถ้างั้นไม่สู้ตอนนี้พวกเรา
34
00:02:15,800 --> 00:02:17,000
ไปที่ตึกสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
35
00:02:17,110 --> 00:02:18,270
เพื่อโจมตีพวกเขาครั้งสุดท้ายดีไหมคะ
36
00:02:21,470 --> 00:02:21,970
ไป
37
00:02:41,080 --> 00:02:42,550
นัดกับมู่จื้อเหยวี่ยนหรือยัง
38
00:02:43,080 --> 00:02:44,360
เขาไม่อยู่ที่สำนักงานครับ
39
00:02:45,000 --> 00:02:46,110
ไม่มีคนรับสาย
40
00:02:48,160 --> 00:02:49,670
ถ้างั้นเขาจะไปอยู่ที่ไหนกันนะ
41
00:02:50,190 --> 00:03:14,270
ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต ขอโทษและชดใช้มาซะ
42
00:03:19,360 --> 00:03:20,390
เถ้าแก่มู่มาได้ยังไงน่ะ
43
00:03:21,440 --> 00:03:22,030
ท่านประธาน
44
00:03:22,750 --> 00:03:23,520
ท่านดูเร็วครับ
45
00:03:26,000 --> 00:03:26,630
เถ้าแก่มู่
46
00:03:26,960 --> 00:03:28,750
ท่านคงไม่ได้มาโน้มน้าวพวกเราหรอกใช่ไหม
47
00:03:29,000 --> 00:03:29,750
ถูกต้อง
48
00:03:30,190 --> 00:03:32,000
ผมมาเพื่อโน้มน้าวพวกคุณจริง ๆ
49
00:03:32,240 --> 00:03:32,830
เถ้าแก่มู่
50
00:03:33,000 --> 00:03:34,080
ท่านไม่ต้องพูดอะไรแล้วละ
51
00:03:34,320 --> 00:03:35,190
ถ้าคนญี่ปุ่นพวกนี้
52
00:03:35,270 --> 00:03:36,800
ไม่ส่งตัวฆาตกรออกมา
53
00:03:37,080 --> 00:03:38,270
ไม่ขอโทษและชดใช้
54
00:03:38,390 --> 00:03:39,630
พวกเราก็จะไม่มีทางไปไหนอย่างแน่นอน
55
00:03:39,630 --> 00:03:40,670
ใช่ ชดใช้
56
00:03:42,670 --> 00:03:43,520
พี่ใหญ่ท่านนี้
57
00:03:43,520 --> 00:03:44,550
พี่อย่าเพิ่งรีบร้อนไป
58
00:03:44,550 --> 00:03:46,080
คุณพ่อหนูมาเพื่อโน้มน้าวพวกพี่ก็จริง
59
00:03:46,360 --> 00:03:47,600
แต่คุณพ่อหนูมาเพื่อโน้มน้าวให้ทุกคน
60
00:03:47,600 --> 00:03:49,240
มาที่โรงสีของตระกูลมู่ของเราต่างหากละคะ
61
00:03:51,030 --> 00:03:53,520
ผมได้ยินมาว่าโรงสีของตระกูลมู่ ไม่มีธุรกิจให้ทำตั้งนานแล้วนี่
62
00:03:53,520 --> 00:03:55,000
ธุรกิจถูกคนแย่งไปหมดแล้ว
63
00:03:56,160 --> 00:03:56,800
ทุกท่าน
64
00:03:57,000 --> 00:03:58,030
ขอแค่พวกคุณกล้ามา
65
00:03:58,190 --> 00:03:59,160
ฉันรับประกันว่าทุกเดือน
66
00:03:59,160 --> 00:04:01,030
จะให้เงินเดือนพวกคุณสามสิบต้าหยาง
67
00:04:07,240 --> 00:04:07,910
คุณหนูมู่
68
00:04:08,360 --> 00:04:09,960
คุณคงไม่ได้หลอกพวกเราหรอกใช่ไหม
69
00:04:10,320 --> 00:04:11,630
ขอแค่ทุกคนเชื่อฉัน
70
00:04:11,830 --> 00:04:14,240
แล้วมาเซ็นสัญญากลุ่ม ที่โรงสีฝ้ายสาขาใหญ่ของตระกูลมู่ของพวกเรา
71
00:04:14,670 --> 00:04:17,000
ฉันมู่หว่านชิง จะเซ็นสัญญารับประกันว่า
72
00:04:17,110 --> 00:04:18,160
ทุกเดือนจะให้เงินสามสิบหยวน
73
00:04:18,550 --> 00:04:20,440
ถึงต่อให้ตลาดฝ้ายตกต่ำ
74
00:04:20,550 --> 00:04:21,600
พวกเราก็ยังมีคลังสินค้า
75
00:04:21,720 --> 00:04:22,510
แล้วก็ท่าเรือ
76
00:04:22,720 --> 00:04:24,390
แล้วก็บริษัทเรือขนส่งก็สามารถเลี้ยงพวกคุณได้
77
00:04:24,600 --> 00:04:28,670
ดี ๆ ๆ
78
00:04:28,920 --> 00:04:29,950
คุณหนูมู่
79
00:04:29,950 --> 00:04:31,510
ถ้างั้นเรื่องสหายของพวกเราที่ตายไปล่ะจะทำยังไง
80
00:04:31,640 --> 00:04:32,670
พวกเขาสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
81
00:04:32,880 --> 00:04:34,110
จะหนีความผิดงั้นเหรอ
82
00:04:34,110 --> 00:04:34,720
จริงด้วย
83
00:04:34,830 --> 00:04:35,640
ใช่
84
00:04:36,000 --> 00:04:37,600
พี่ใหญ่ท่านนี้เป็นชายอกสามศอก
85
00:04:37,920 --> 00:04:38,790
ที่ให้คุณค่ากับความภักดี
86
00:04:38,950 --> 00:04:40,720
ฉันมู่หว่านชิงก็เป็นคนที่ให้ค่าต่อความภักดีเหมือนกัน
87
00:04:40,880 --> 00:04:42,270
ขอแค่พวกคุณเซ็นสัญญากลุ่ม
88
00:04:42,350 --> 00:04:43,670
ก็จะกลายเป็นคนของตระกูลมู่ของฉัน
89
00:04:44,000 --> 00:04:45,830
คุณพ่อจะทำการเจรจาต่อรองกับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
90
00:04:45,950 --> 00:04:47,480
ในฐานะสมาคมนักธุรกิจจีนโพ้นทะเล
91
00:04:47,640 --> 00:04:49,160
และจะต้องคืนความยุติธรรมให้กับพวกคุณอย่างแน่นอน
92
00:05:01,000 --> 00:05:02,350
ดูเหมือนครั้งนี้มู่จื้อเหยวี่ยน
93
00:05:02,480 --> 00:05:04,040
จะไม่เหลือทางออกให้พวกเราเลยนะครับ
94
00:05:05,790 --> 00:05:08,040
เขาคิดว่า ดึงคนงานไปเป็นพวกไม่กี่คน
95
00:05:08,230 --> 00:05:10,070
พวกเราก็จะหมดอำนาจแล้วงั้นเหรอ
96
00:05:12,070 --> 00:05:13,790
ท่านประธาน ท่านหมายความว่า
97
00:05:14,510 --> 00:05:16,510
ตอนนี้ พวกเราดำเนิน
98
00:05:16,670 --> 00:05:18,480
กิจการฝ้ายที่เซี่ยงไฮ้ได้ดีมาก
99
00:05:18,670 --> 00:05:21,070
เถ้าแก่ใหญ่หลาย ๆ คนในเซี่ยงไฮ้ก็อยากจะซื้อหุ้นทำเงิน
100
00:05:21,350 --> 00:05:22,350
ฉันไม่เชื่อหรอกว่า
101
00:05:22,880 --> 00:05:25,070
ผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งอย่างไอ้ถานเสวียนหลิน
102
00:05:25,510 --> 00:05:26,790
มันจะไม่หวั่นไหวเลย
103
00:05:27,200 --> 00:05:28,160
แต่ยังไง
104
00:05:28,390 --> 00:05:30,070
เขาก็เป็นคนของตระกูลถานจากเจียงเฉิง
105
00:05:30,320 --> 00:05:31,670
แล้วเรื่องเมื่อปีนั้น
106
00:05:32,070 --> 00:05:33,110
ไม่เป็นไร
107
00:05:33,830 --> 00:05:35,160
ประเทศจีนมีคำพูดหนึ่ง
108
00:05:35,640 --> 00:05:37,480
เรียกว่าขอแค่มีเงินจะปลุกผีขึ้นมาโม่แป้งให้ก็ยังได้
109
00:05:39,790 --> 00:05:41,270
ฉันจะเจอกับเขาดูก่อน
110
00:05:41,880 --> 00:05:43,600
จะได้ลองใจเขาสักหน่อย
111
00:05:44,790 --> 00:05:46,790
[ห้องทำงานผู้ควบคุม]
112
00:05:46,790 --> 00:05:47,480
หว่านชิง
113
00:05:50,720 --> 00:05:51,790
เธอคิดดีแล้วจริง ๆ เหรอ
114
00:05:52,480 --> 00:05:53,390
คิดถึงตอนแรก
115
00:05:53,510 --> 00:05:54,760
ที่พวกเราก็ต้องผ่านอุปสรรค
116
00:05:54,880 --> 00:05:55,880
กว่าจะมาทำงานที่นี่ได้
117
00:05:56,510 --> 00:05:57,510
ช่วงนี้
118
00:05:57,640 --> 00:05:59,040
พวกเราก็เข้าขากันได้ดีมาก
119
00:06:00,230 --> 00:06:01,550
พี่ไม่เข้าใจจริง ๆ
120
00:06:02,000 --> 00:06:03,200
ว่าทำไมเธอถึงต้องลาออกด้วย
121
00:06:05,070 --> 00:06:05,920
พี่กวงเย่าคะ
122
00:06:06,320 --> 00:06:08,320
ที่ผ่านมาขอบคุณที่ดูแลหนูเป็นอย่างดีนะคะ
123
00:06:09,000 --> 00:06:11,110
แต่ตอนนี้ที่บ้านเกิดการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงมาก
124
00:06:11,600 --> 00:06:13,790
พ่อหวังว่าหนูจะสามารถดูแลกิจการของตระกูลมู่ได้
125
00:06:14,320 --> 00:06:15,600
หนูในฐานะลูกสาว
126
00:06:15,760 --> 00:06:16,790
ก็ควรที่จะตอบแทนบุญคุณได้แล้ว
127
00:06:27,160 --> 00:06:27,830
หว่านชิง
128
00:06:28,390 --> 00:06:29,480
ทำไมพี่ถึงรู้สึกว่า
129
00:06:29,950 --> 00:06:31,000
สองวันมานี้
130
00:06:31,110 --> 00:06:32,270
เธอทำตัวกับพี่
131
00:06:32,790 --> 00:06:34,000
ไม่ค่อยเหมือนเดิมเลยล่ะ
132
00:06:38,760 --> 00:06:39,880
มันเป็นเพราะว่า
133
00:06:40,600 --> 00:06:42,200
คำพูดที่พี่พูดกับเธอที่โรงพยาบาล
134
00:06:42,440 --> 00:06:43,760
ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจหรือเปล่า
135
00:06:44,200 --> 00:06:45,350
ไม่ใช่อยู่แล้วค่ะ
136
00:06:46,880 --> 00:06:48,390
แต่หนูคิดดีแล้ว
137
00:06:48,640 --> 00:06:50,000
พี่อย่าโน้มน้าวหนูอีกเลยนะคะ
138
00:06:52,600 --> 00:06:53,790
บ้านเก่าของพี่
139
00:06:54,000 --> 00:06:55,110
ก็ซ่อมจะใกล้เสร็จแล้ว
140
00:06:55,790 --> 00:06:57,070
ตอนนี้เธอก็มาลาออกอีก
141
00:06:57,760 --> 00:06:58,760
ต่อไปพี่
142
00:07:00,230 --> 00:07:01,880
คงจะเจอเธอยากแล้วใช่ไหม
143
00:07:03,110 --> 00:07:03,880
พวกเราต่างก็แค่
144
00:07:03,880 --> 00:07:05,670
ยุ่งอยู่กับเรื่องของตัวเองไม่ใช่เหรอคะ
145
00:07:06,480 --> 00:07:08,510
ไม่ได้เจอกันทุกวัน ก็ปกตินี่คะ
146
00:07:12,440 --> 00:07:13,040
งั้นก็ได้
147
00:07:13,480 --> 00:07:14,790
ดูเหมือนเธอจะตัดสินใจแล้ว
148
00:07:15,640 --> 00:07:16,550
ถ้างั้นก็แล้วแต่เธอนะ
149
00:07:17,760 --> 00:07:18,640
ก็แค่
150
00:07:18,790 --> 00:07:20,070
ต่อไปถ้าเจอเรื่องอะไร
151
00:07:24,600 --> 00:07:26,600
อย่าลืมพี่ชายคนนี้อย่างพี่ก็แล้วกัน
152
00:07:27,160 --> 00:07:27,760
ตกลงไหม
153
00:07:29,670 --> 00:07:30,350
ตกลงค่ะ
154
00:07:31,350 --> 00:07:32,480
ถ้างั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ
155
00:07:32,760 --> 00:07:34,040
คุณพ่อกำลังรอหนูอยู่
156
00:08:00,040 --> 00:08:01,350
(เมื่อสิบปีก่อน)
157
00:08:02,270 --> 00:08:04,790
(พี่ชายแท้ ๆ ของหนูตายด้วยมือของพ่อพี่)
158
00:08:06,480 --> 00:08:09,040
(และพี่ก็ดีกับหนูเหมือนเป็นพี่ชายแท้ ๆ )
159
00:08:10,790 --> 00:08:12,950
(หนูไม่อยากให้ความแค้นทำให้พี่ได้รับบาดเจ็บ)
160
00:08:14,320 --> 00:08:15,200
(พี่กวงเย่า)
161
00:08:16,200 --> 00:08:17,270
(ขอโทษนะคะ)
162
00:08:18,350 --> 00:08:20,040
(ที่หนูทำได้แค่เลือกจากไปเท่านั้น)
163
00:08:27,640 --> 00:08:28,550
ปกติแล้วผม
164
00:08:28,670 --> 00:08:30,440
ไม่ค่อยได้ติดต่อกับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่นนัก
165
00:08:31,110 --> 00:08:32,320
ไม่ทราบว่าครั้งนี้
166
00:08:32,440 --> 00:08:33,440
มาด้วยเหตุอะไรเหรอครับ
167
00:08:39,030 --> 00:08:39,960
ผู้บัญชาการถาน
168
00:08:41,110 --> 00:08:42,470
พวกเราสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
169
00:08:42,640 --> 00:08:43,470
เป็นตัวแทน
170
00:08:43,760 --> 00:08:46,030
ของผลประโยชน์ของ นักธุรกิจชาวญี่ปุ่นทุกคนที่ประเทศจีน
171
00:08:46,470 --> 00:08:48,400
และเห็นค่าในความสามัคคีมาตลอด
172
00:08:48,640 --> 00:08:50,320
ปฏิบัติตามหน้าที่ของนักธุรกิจอย่างเคร่งครัด
173
00:08:50,960 --> 00:08:53,520
แต่ไหนแต่ไรไม่เคยทำเรื่องอุกอาจอะไร
174
00:08:53,790 --> 00:08:55,110
เรื่องอุกอาจงั้นเหรอครับ
175
00:08:55,670 --> 00:08:57,520
ใครว่าพวกคุณทำเรื่องอุกอาจกัน
176
00:08:57,640 --> 00:08:58,550
นี่มันเป็นการใส่ร้ายเลยนะ
177
00:08:58,640 --> 00:08:59,640
คุณสามารถฟ้องร้องพวกเขาได้
178
00:08:59,760 --> 00:09:01,110
ในเมื่อผู้บัญชาการถานเอง
179
00:09:01,320 --> 00:09:03,440
ก็คิดว่าพวกเราปฏิบัติตามกฎ
180
00:09:04,590 --> 00:09:06,000
ถ้างั้นไม่ทราบว่าผู้บัญชาการถาน
181
00:09:06,230 --> 00:09:08,710
คิดเห็นอย่างไร กับความขัดแย้งของพวกเรากับตระกูลมู่
182
00:09:08,840 --> 00:09:09,880
เมื่อไม่นานมานี้
183
00:09:12,960 --> 00:09:14,880
ผมน่ะเป็นทหาร
184
00:09:15,080 --> 00:09:15,840
ไม่เข้าใจธุรกิจหรอกครับ
185
00:09:18,590 --> 00:09:19,470
ผู้บัญชาการถาน
186
00:09:21,280 --> 00:09:24,000
บางครั้ง คนนอกก็มองสิ่งต่าง ๆ ได้ชัดเจนที่สุด
187
00:09:24,590 --> 00:09:26,910
ผมก็เลยอยากจะขอให้คุณ ช่วยตัดสินหน่อย
188
00:09:27,320 --> 00:09:28,200
พูดมาได้เลยครับ
189
00:09:28,710 --> 00:09:31,350
ฝ้ายของพวกเราทั้งดีทั้งถูก
190
00:09:31,440 --> 00:09:32,910
เส้นทางการค้าในตลาดก็ดี
191
00:09:33,110 --> 00:09:34,000
ถึงมันจะ
192
00:09:34,110 --> 00:09:36,150
ส่งผลกระทบต่อกิจการของพวกโรงสีในพื้นที่ก็จริง
193
00:09:36,320 --> 00:09:37,760
แต่การทำธุรกิจ
194
00:09:38,000 --> 00:09:39,760
ก็จะต้องหาทองในเม็ดทราย
195
00:09:39,960 --> 00:09:41,640
ถ้าไม่อยากถูกกำจัดออกจากตลาด
196
00:09:41,760 --> 00:09:43,230
ก็ต้องก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง
197
00:09:43,640 --> 00:09:45,670
เพื่อเป็นหนึ่งเดียวกับตลาดให้ได้
198
00:09:46,080 --> 00:09:47,080
คุณว่าจริงไหม
199
00:09:48,320 --> 00:09:49,080
มีเหตุผลครับ
200
00:09:50,470 --> 00:09:51,760
แต่ว่าตระกูลมู่
201
00:09:51,880 --> 00:09:53,840
กลับไม่ยอมปรับปรุงเทคนิคของตัวเอง
202
00:09:54,030 --> 00:09:55,670
มุ่งร้ายที่จะแข่งขันกับพวกเรา
203
00:09:55,880 --> 00:09:58,320
ปลุกเร้าให้คนงานประท้วง
204
00:09:58,470 --> 00:10:00,350
ก่อกวนราคาของตลาด
205
00:10:00,710 --> 00:10:02,280
ทำตัวเป็นบ่อนทำลายพวกเรา
206
00:10:03,000 --> 00:10:05,350
ถึงตระกูลมู่จะเป็นผู้มีอิทธิผลของเซี่ยงไฮ้
207
00:10:05,520 --> 00:10:06,790
และพวกเราเองก็มาจากด้านนอก
208
00:10:06,960 --> 00:10:08,910
แต่ตลาดต้องมีความเท่าเทียม
209
00:10:09,640 --> 00:10:11,080
การต่อต้านชาวต่างชาติแบบนี้
210
00:10:11,440 --> 00:10:14,640
มุ่งที่จะทำลายโรงสีต่างชาติ ที่ให้ราคาถูกและมีคุณภาพ
211
00:10:15,200 --> 00:10:17,320
แบบนี้มันเป็นการทำให้ประชาชนทั้งหมดของเซี่ยงไฮ้
212
00:10:18,280 --> 00:10:20,080
ไม่ได้รับผลประโยชน์ที่แท้จริงชัด ๆ
213
00:10:23,400 --> 00:10:25,910
ครั้งนี้ตระกูลมู่ทำเกินไปก็จริงนะครับ
214
00:10:29,150 --> 00:10:30,350
แต่คุณยามาชิตะ
215
00:10:30,960 --> 00:10:32,440
ผมเองก็ไม่ค่อยเข้าใจ
216
00:10:32,520 --> 00:10:33,230
ธุรกิจฝ้ายนี่เท่าไร
217
00:10:33,760 --> 00:10:35,590
และมันก็ไม่ใช่เรื่องที่หน่วยบัญชาการของเราดูแล
218
00:10:35,710 --> 00:10:37,640
ดังนั้นผมก็เลยทำได้แต่รับฟังเท่านั้น
219
00:10:39,440 --> 00:10:40,400
ผู้บัญชาการถาน
220
00:10:41,440 --> 00:10:43,030
ครั้งนี้ที่ผมมาหาคุณ
221
00:10:43,590 --> 00:10:46,910
เพราะอยากจะทำธุรกิจกับคุณสักหน่อย
222
00:10:49,590 --> 00:10:50,440
คุณยามาชิตะ
223
00:10:50,960 --> 00:10:53,150
คุณมีธุรกิจอะไรที่ทำกับผมได้งั้นเหรอ
224
00:10:54,550 --> 00:10:55,880
พูดตามตรง
225
00:10:56,590 --> 00:10:58,350
มีเจ้าพ่อจำนวนมากในเซี่ยงไฮ้
226
00:10:59,000 --> 00:11:01,640
ที่ได้ซื้อหุ้นในการเปิดโรงสีต่างชาติครั้งนี้
227
00:11:01,790 --> 00:11:03,520
แต่ตระกูลมู่ได้ทำลายกฎทิ้ง
228
00:11:03,710 --> 00:11:04,910
ตอนนี้ก็เลยทำ
229
00:11:05,520 --> 00:11:06,760
โรงสีต่างชาติไม่สำเร็จ
230
00:11:06,910 --> 00:11:08,520
แต่ผมเองก็จะคืนคำไม่ได้
231
00:11:11,110 --> 00:11:12,880
ผมอยากจะส่งฝ้าย
232
00:11:12,960 --> 00:11:14,960
จากชิงเต่ามาขายที่เซี่ยงไฮ้
233
00:11:15,230 --> 00:11:16,320
คำนวณต้นทุนแล้ว
234
00:11:16,470 --> 00:11:18,670
ได้กำไรซะยิ่งกว่าการเปิดโรงสีเองซะอีก
235
00:11:19,200 --> 00:11:19,880
แต่ว่า
236
00:11:20,030 --> 00:11:21,150
เซี่ยงไฮ้นี่
237
00:11:21,590 --> 00:11:23,440
เป็นอาณาเขตของผู้บัญชาการถาน
238
00:11:23,550 --> 00:11:25,200
ท่าเรือทั้งหมด
239
00:11:25,200 --> 00:11:27,150
ต่างก็มีกองกำลังพลเรือนของผู้บัญชาการถานเฝ้าอยู่
240
00:11:27,880 --> 00:11:29,350
ผมก็เลยอยากจะขอไฟเขียว
241
00:11:29,880 --> 00:11:30,910
จากผู้บัญชาการถานสักหน่อย
242
00:11:31,320 --> 00:11:33,030
ให้พวกเราได้เดินสะดวก
243
00:11:33,150 --> 00:11:33,650
และแน่นอนว่า
244
00:11:34,080 --> 00:11:36,710
ผมเองก็จะไม่ปฏิบัติต่อคุณอย่างไม่เป็นธรรม
245
00:11:38,200 --> 00:11:39,440
คุณหมายความว่า
246
00:11:39,550 --> 00:11:41,880
ขอแค่ผมยอมให้พวกคุณส่งสินค้ามาที่เซี่ยงไฮ้
247
00:11:42,000 --> 00:11:43,200
ผมก็จะได้เงินถูกไหม
248
00:11:46,910 --> 00:11:48,710
ผู้บัญชาการถานเป็นคนฉลาดตามคาดจริง ๆ
249
00:11:49,280 --> 00:11:50,470
เข้าใจกันโดยไม่ต้องอธิบาย
250
00:11:51,000 --> 00:11:51,550
ตกลง
251
00:11:51,910 --> 00:11:53,640
มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ให้เงินแต่ไม่เอา
252
00:11:53,910 --> 00:11:54,640
คุณส่งตามสบายเลยนะ
253
00:11:54,790 --> 00:11:56,790
ยิ่งคุณส่งเยอะผมก็จะยิ่งได้เงินเยอะ
254
00:11:56,960 --> 00:11:58,710
ต่อไปคุณก็คือเทพเจ้าแห่งความร่ำรวยของผม
255
00:11:59,350 --> 00:12:01,640
ผู้บัญชาการถาน ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะ
256
00:12:01,790 --> 00:12:02,550
ยินดีที่ได้ร่วมงานกันครับ
257
00:12:22,150 --> 00:12:22,960
คุณยามาชิตะ
258
00:12:23,440 --> 00:12:24,960
ผู้บัญชาการให้พวกเรามาช่วยท่านลงของครับ
259
00:12:29,790 --> 00:12:30,290
คุณเจ้าหน้าที่
260
00:12:31,110 --> 00:12:32,000
สินค้าของรถคันนี้
261
00:12:32,280 --> 00:12:33,550
พวกเราขนใกล้จะเสร็จแล้วละ
262
00:12:34,000 --> 00:12:35,470
ไม่ต้องรบกวนพวกคุณหรอก
263
00:12:38,320 --> 00:12:39,840
ที่แท้พวกคุณก็มีแค่สินค้าสองคันรถเองเหรอ
264
00:12:40,760 --> 00:12:41,670
ผู้บัญชาการตั้งใจให้พวกเรา
265
00:12:41,670 --> 00:12:43,470
เคลียร์คลังสินค้าใหญ่ยักษ์มาให้ท่านวางสินค้าเลยนะครับ
266
00:12:44,440 --> 00:12:45,520
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ละก็
267
00:12:45,760 --> 00:12:47,200
แค่มุมเดียวก็คงวางไม่เต็มด้วยซ้ำ
268
00:12:48,840 --> 00:12:51,030
นี่เป็นแค่สินค้าล็อตแรกของพวกเรา
269
00:12:51,200 --> 00:12:51,960
คนฉลาดมักก้าวเดินทีละก้าว
270
00:12:52,880 --> 00:12:54,200
พวกเราจะต้องเพิ่มอีกแน่นอน
271
00:12:54,760 --> 00:12:56,030
คลังสินค้าใหญ่ยักษ์ของผู้บัญชาการถาน
272
00:12:56,200 --> 00:12:57,910
มีประโยชน์ต่อพวกเรามาก ๆ เลยครับ
273
00:12:58,550 --> 00:13:00,440
ตกลงครับ ถ้าต่อไปต้องการละก็
274
00:13:00,590 --> 00:13:01,280
คุณก็แจ้งผมนะครับ
275
00:13:01,400 --> 00:13:02,350
ผมจะพาเหล่าสหายมาช่วยงาน
276
00:13:03,840 --> 00:13:05,350
ขอบคุณผู้บัญชาการถานแทนผมด้วยนะครับ
277
00:13:05,840 --> 00:13:07,960
แล้วก็ขอบคุณ เจ้าหน้าที่หนุ่มอย่างคุณด้วย
278
00:13:12,150 --> 00:13:12,880
คุณยามาชิตะ
279
00:13:13,280 --> 00:13:14,080
ถ้างั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับ
280
00:13:38,440 --> 00:13:39,000
หว่านชิง
281
00:13:40,030 --> 00:13:40,530
พ่อ
282
00:13:41,030 --> 00:13:41,880
ยังไม่นอนอีกเหรอคะ
283
00:13:43,320 --> 00:13:44,520
ก็เรื่องโรงสีนั่นแหละ
284
00:13:46,640 --> 00:13:48,000
ช่างเถอะ ดึกมากแล้ว
285
00:13:48,640 --> 00:13:49,550
รีบกลับไปนอนเถอะนะ
286
00:13:54,230 --> 00:13:55,550
ทำไมถึงสูบบุหรี่เยอะขนาดนี้ล่ะคะ
287
00:13:56,960 --> 00:13:58,710
โรงสีของพวกเขาสร้างไม่สำเร็จแล้วไม่ใช่เหรอคะ
288
00:14:00,550 --> 00:14:03,440
พวกเราเป็นบ่อนทำลายยามาชิตะ จุนอิจิ
289
00:14:04,440 --> 00:14:06,320
ทำให้โรงงานของพวกเขาผลิตไม่ได้
290
00:14:06,590 --> 00:14:08,400
พวกเขา ก็เลยหลอกใช้สมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
291
00:14:08,760 --> 00:14:11,400
ให้นำเข้าฝ้ายคุณภาพต่ำล็อตใหญ่มาจากชิงเต่า
292
00:14:12,400 --> 00:14:14,230
ถ้าเราอยากจะขายฝ้ายของเรา
293
00:14:15,110 --> 00:14:16,520
ก็ต้องใช้ราคาเดียวกันกับพวกเขา
294
00:14:17,150 --> 00:14:18,590
ก่อนหน้าเรารับปากกับคนงานไว้
295
00:14:18,760 --> 00:14:20,110
ว่าเงินเดือนสามสิบหยวนจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง
296
00:14:20,280 --> 00:14:23,150
ทุกครั้งที่ขายออกหนึ่งม้วน จะขาดทุนสองต้าหยาง
297
00:14:23,710 --> 00:14:26,470
ถ้าประคับประคองไปในระยะสั้นก็ไม่มีปัญหา
298
00:14:26,710 --> 00:14:27,910
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ
299
00:14:29,550 --> 00:14:31,350
จะทำให้ตระกูลมู่ของเราล้มละลายได้
300
00:14:31,960 --> 00:14:34,440
ถ้ายามาชิตะ จุนอิจิไม่ได้ขนฝ้ายมาจากชิงเต่า
301
00:14:34,590 --> 00:14:36,080
เรื่องก็จะแก้ไขง่ายกว่านี้
302
00:14:36,350 --> 00:14:38,230
พวกเขาเข้ามาตามเส้นทางปกติ
303
00:14:38,710 --> 00:14:39,440
ไม่ได้ผิดกฎหมาย
304
00:14:40,470 --> 00:14:41,710
พวกเราจะทำอะไรได้ล่ะ
305
00:14:43,550 --> 00:14:45,110
ถ้าพวกเราขอให้ผู้บัญชาการถานออกโรงล่ะคะ
306
00:14:45,400 --> 00:14:46,960
ปัญหาก็จะแก้ไขได้ใช่ไหม
307
00:14:57,200 --> 00:14:59,080
คุณรู้เรื่องนี้แต่คุณไม่บอกฉันเหรอ
308
00:15:01,470 --> 00:15:02,470
ผมรู้สิ
309
00:15:02,910 --> 00:15:04,440
ถ้าตามที่ประธานยามาชิตะพูด
310
00:15:04,670 --> 00:15:05,670
ผมเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่เลยนะ
311
00:15:07,440 --> 00:15:09,280
ได้ยินมาว่าเส้นทางการขายฝ้ายนี่ดีสุด ๆ ไปเลย
312
00:15:09,670 --> 00:15:10,520
ผมเองก็ได้ทำเงินก้อนใหญ่
313
00:15:13,400 --> 00:15:15,590
แต่ไหนแต่ไรคุณก็ไม่เคยเล่นตามกฎอยู่แล้ว
314
00:15:16,000 --> 00:15:17,150
คุณกำลังเล่นลูกไม้อะไรอีก
315
00:15:19,880 --> 00:15:20,960
ผมกำลังช่วยคุณอยู่นะ
316
00:15:21,760 --> 00:15:24,200
อย่างที่เขาว่ากันว่า อยากได้ลูกเสือ ก็ต้องเข้าถ้ำเสือ
317
00:15:24,320 --> 00:15:26,910
รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
318
00:15:28,640 --> 00:15:29,400
คุณต้องเชื่อใจผมนะ
319
00:15:29,960 --> 00:15:32,790
อย่างผมน่ะเรียก
ถึงตัวจะอยู่ในค่ายโจโฉ แต่ใจฝักใฝ่อยู่ที่อาณาจักรฮั่น
320
00:15:33,710 --> 00:15:35,590
ถ้างั้นต่อไปเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตระกูลมู่ของฉัน
321
00:15:35,760 --> 00:15:37,320
คุณช่วยเอามาปรึกษาฉันก่อนได้หรือเปล่าคะ
322
00:15:39,960 --> 00:15:41,080
คุณคงไม่ได้โกรธผมหรอกใช่ไหม
323
00:15:45,790 --> 00:15:47,790
แล้วคุณเตรียมตัวจะรับมือยามาชิตะ จุนอิจิยังไงล่ะคะ
324
00:15:50,550 --> 00:15:51,050
คุณฟังนะ
325
00:15:52,670 --> 00:15:53,230
ตอนนี้
326
00:15:53,550 --> 00:15:54,440
เขากำลังด่าผมอยู่
327
00:15:56,350 --> 00:15:57,960
เขาคนนั้นเจ้าเล่ห์เพทุบาย
328
00:15:58,110 --> 00:15:59,110
ถ้ารู้ว่าคุณเล่นสกปรก
329
00:15:59,280 --> 00:16:00,230
จะต้องเตรียมล้างแค้นแน่ ๆ
330
00:16:00,670 --> 00:16:01,760
คุณต้องระวังตัวหน่อยนะคะ
331
00:16:02,640 --> 00:16:03,320
วางใจเถอะ
332
00:16:03,470 --> 00:16:04,400
คุณหนูมู่ของผม
333
00:16:04,710 --> 00:16:05,210
มา
334
00:16:06,710 --> 00:16:07,470
วางใจเถอะนะ
335
00:16:07,880 --> 00:16:08,640
ผมมีแผนอยู่แล้วละ
336
00:16:08,640 --> 00:16:10,640
[ท่าเรือหมายเลขสิบหก]
337
00:16:22,350 --> 00:16:23,320
คุณเจ้าหน้าที่
338
00:16:23,550 --> 00:16:24,200
วันนี้
339
00:16:24,440 --> 00:16:26,200
ท่านประธานของพวกเราตั้งใจส่งกำลังคนมาเพิ่ม
340
00:16:26,640 --> 00:16:28,550
สินค้าของเรือลำนี้ แค่แป๊บเดียวก็ขนเสร็จแล้วละครับ
341
00:16:28,670 --> 00:16:29,320
ถ้างั้นก็
342
00:16:29,880 --> 00:16:30,670
ไม่ต้องรบกวนพวกคุณแล้วละ
343
00:16:35,400 --> 00:16:36,880
พวก พวกคุณจะทำอะไรน่ะ
344
00:16:39,840 --> 00:16:41,550
ใครอนุญาตให้พวกคุณลงสินค้าที่ท่าเรือกัน
345
00:16:42,200 --> 00:16:43,280
มีใบอนุญาตหรือเปล่า
346
00:16:43,670 --> 00:16:44,440
ใบอนุญาต
347
00:16:45,110 --> 00:16:47,550
เดี๋ยวสิ นี่เป็นสินค้าที่ผู้บัญชาการถานรับปากด้วยตัวเองนะ
348
00:16:47,710 --> 00:16:49,710
ผู้บัญชาการถานเองก็เตรียมคลังสินค้าไว้แล้วไม่ใช่เหรอ
349
00:16:49,880 --> 00:16:51,000
ทำไมยังต้องการใบอนุญาตอีกล่ะ
350
00:16:51,200 --> 00:16:52,280
คลังสินค้าเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วก็จริง
351
00:16:52,760 --> 00:16:54,710
แต่ทางระหว่างท่าเรือไปจนถึงคลังสินค้าเส้นนี้
352
00:16:54,880 --> 00:16:55,910
จำเป็นต้องใช้ใบอนุญาต
353
00:16:57,550 --> 00:16:58,230
ไม่มีเหรอครับ
354
00:16:59,320 --> 00:17:00,200
ถ้างั้นก็ขอโทษด้วยนะ
355
00:17:01,280 --> 00:17:02,710
เอาสินค้าทั้งหมดลงมา
356
00:17:02,840 --> 00:17:03,760
แล้วลากกลับไปที่หน่วยบัญชาการ
357
00:17:03,960 --> 00:17:04,520
เดี๋ยวก่อน ๆ
358
00:17:04,640 --> 00:17:05,160
สหาย
359
00:17:05,560 --> 00:17:06,920
พวกเราไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยนะ
360
00:17:07,109 --> 00:17:08,069
ว่าจากท่าเรือไปยังคลังสินค้า
361
00:17:08,230 --> 00:17:09,160
จะต้องใช้ใบอนุญาตด้วย
362
00:17:09,310 --> 00:17:10,710
ถ้างั้นวันนี้คุณก็เรียนรู้ไว้ซะ
363
00:17:11,349 --> 00:17:12,399
นี่มันเป็นสินค้าของผู้บัญชาการถานนะ
364
00:17:12,520 --> 00:17:13,520
ผู้บัญชาการถานของคุณก็มีหุ้นอยู่
365
00:17:13,520 --> 00:17:15,000
พวกคุณไม่จำเป็นต้องขอคำแนะนำหน่อยเลยเหรอ
366
00:17:15,230 --> 00:17:17,400
ผู้บัญชาการถานยิ่งควรที่จะเป็นแบบอย่างที่ดี
367
00:17:17,400 --> 00:17:18,710
และปฏิบัติตัวตามกฎ
368
00:17:21,280 --> 00:17:21,880
ลากไป
369
00:17:22,950 --> 00:17:23,560
สหาย
370
00:17:23,680 --> 00:17:24,830
คุณคิดจะริบไปตามใจไม่ได้นะ
371
00:17:25,000 --> 00:17:26,470
เรื่องนี้ผู้บัญชาการถานเป็นคนอนุญาตกับปากตัวเองเลยนะ
372
00:17:26,880 --> 00:17:28,230
ถ้างั้นคุณก็ไปหาผู้บัญชาการถานสิ
373
00:17:28,430 --> 00:17:29,830
ใครรับปากคุณ คุณก็ไปหาคนนั้น
374
00:17:30,040 --> 00:17:31,110
คุณพูดกับผมไม่ได้ผลหรอก
375
00:17:32,830 --> 00:17:33,400
ไป
376
00:17:50,560 --> 00:17:51,110
ผู้บัญชาการ
377
00:17:51,760 --> 00:17:52,710
คุณยามาชิตะมาถึงแล้วครับ
378
00:17:57,040 --> 00:17:59,430
คุณยามาชิตะ ไม่เจอกันนาน ๆ
379
00:17:59,470 --> 00:18:00,070
เชิญนั่ง ๆ
380
00:18:00,190 --> 00:18:00,800
ผู้บัญชาการถาน
381
00:18:01,040 --> 00:18:03,000
ผมเพิ่งส่งฝ้ายหนึ่งลำเรือถึงท่าเรือ
382
00:18:03,190 --> 00:18:04,310
แต่กลับถูกลูกน้องคุณริบไว้
383
00:18:04,640 --> 00:18:07,230
บอกว่าจากท่าเรือถึงคลังสินค้าจะต้องทำใบอนุญาต
384
00:18:08,040 --> 00:18:09,520
ทำไมก่อนหน้าผมถึงไม่เคยได้ยิน
385
00:18:09,520 --> 00:18:10,430
เรื่องนี้มาก่อนเลย
386
00:18:10,680 --> 00:18:11,470
คุณยามาชิตะ
387
00:18:11,640 --> 00:18:12,520
ต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ
388
00:18:12,800 --> 00:18:14,000
ที่ก่อนหน้าผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณ
389
00:18:14,830 --> 00:18:15,920
ตอนนี้ทำก็ยังทันนะครับ
390
00:18:16,920 --> 00:18:17,880
ทำยังไงล่ะ
391
00:18:18,520 --> 00:18:19,020
ง่ายมากครับ
392
00:18:19,350 --> 00:18:20,520
ก็แค่รถหนึ่งคันต่อหนึ่งใบ
393
00:18:20,640 --> 00:18:21,430
หนึ่งใบห้าพันต้าหยาง
394
00:18:23,760 --> 00:18:24,310
ผู้บัญชาการถาน
395
00:18:25,590 --> 00:18:27,430
คุณคงไม่ได้ล้อผมเล่นใช่ไหม
396
00:18:28,560 --> 00:18:30,000
คุณว่าผมเหมือนกำลังล้อเล่นเหรอครับ
397
00:18:30,880 --> 00:18:31,800
ท่าทางของคุณ
398
00:18:32,590 --> 00:18:34,470
มันจะน่าเกลียดเกินไปหรือเปล่า
399
00:18:35,590 --> 00:18:36,350
คุณยามาชิตะ
400
00:18:36,830 --> 00:18:37,800
ก่อนหน้านี้ก็เคยพูดแล้วนี่นา
401
00:18:38,350 --> 00:18:40,230
ว่าขอแค่ผมให้พวกคุณส่งสินค้ามาที่เซี่ยงไฮ้
402
00:18:40,760 --> 00:18:41,640
ก็จะให้เงินผมน่ะ
403
00:18:41,830 --> 00:18:42,430
ถูกต้อง
404
00:18:43,400 --> 00:18:44,160
ผมเคยพูดก็จริง
405
00:18:45,110 --> 00:18:46,920
แต่ก่อนอื่นคุณต้องให้ผมทำเงินก่อน
406
00:18:47,920 --> 00:18:49,040
ถ้าผมต้องชดใช้เงิน
407
00:18:49,310 --> 00:18:50,470
ผมจะแบ่งกำไรให้คุณได้ยังไง
408
00:18:50,880 --> 00:18:52,280
ถ้ารถหนึ่งคันคุณเก็บผมห้าพันหยวน
409
00:18:53,160 --> 00:18:54,070
ในฐานะที่คุณเป็นผู้ถือหุ้น
410
00:18:55,000 --> 00:18:56,230
จะไปได้ส่วนแบ่งได้ยังไง
411
00:18:57,800 --> 00:18:58,710
คุณยามาชิตะ
412
00:18:58,880 --> 00:18:59,830
ผมพูดแบบนี้กับคุณก็แล้วกัน
413
00:19:00,190 --> 00:19:02,000
ผมน่ะ มาจากครอบครัวโจรม้า
414
00:19:02,920 --> 00:19:03,880
ไม่เข้าใจธุรกิจหรอก
415
00:19:04,350 --> 00:19:05,520
ผมก็แค่อยากทำเงินเร็ว ๆ
416
00:19:06,560 --> 00:19:07,880
คุณคิดดูผมก็แค่กลัวคุณ
417
00:19:08,040 --> 00:19:09,070
กลัวว่ามันจะเกิดปัญหา
418
00:19:09,230 --> 00:19:10,590
ดังนั้นผมถึงได้คิดวิธีแก้แบบนี้
419
00:19:11,310 --> 00:19:12,000
ผมรู้สึกว่า
420
00:19:12,350 --> 00:19:14,000
ทุกครั้งที่พวกคุณส่งฝ้ายหนึ่งลำเรือ
421
00:19:14,160 --> 00:19:15,430
ก็เอาเงินที่ควรจะให้ผมมาให้ผม
422
00:19:16,040 --> 00:19:17,710
ต่อไปไม่ว่าพวกคุณจะขายออกหรือไม่
423
00:19:17,760 --> 00:19:18,760
มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมแล้ว
424
00:19:18,950 --> 00:19:20,430
เงินที่ผมทำเป็นเงินที่สร้างจากรายได้ที่มั่นคงเลยนะ
425
00:19:21,680 --> 00:19:22,230
ผู้บัญชาการถาน
426
00:19:22,800 --> 00:19:23,680
คุณทำแบบนี้
427
00:19:23,800 --> 00:19:25,160
มันจะเผด็จการเกินไปแล้วนะ
428
00:19:25,880 --> 00:19:28,590
พวกเราสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
ดำเนินกิจการที่ประเทศจีนมานานหลายปี
429
00:19:29,040 --> 00:19:31,230
เจ้าพ่อของวงการธุรกิจการเมือง
ก็เคยร่วมงานกันมาไม่น้อย
430
00:19:31,560 --> 00:19:33,160
แต่ไม่เคยพบเคยเห็น
431
00:19:33,830 --> 00:19:35,800
เงื่อนไขแบบนี้ที่คุณขอมาก่อน
432
00:19:36,560 --> 00:19:38,680
พวกเขาไม่กล้าขอ ผมก็เลยขอไม่ได้งั้นเหรอครับ
433
00:19:39,590 --> 00:19:41,520
ถ้างั้นในเมื่อคุณยามาชิตะเห็นพวกเขาสำคัญซะขนาดนี้
434
00:19:41,520 --> 00:19:42,680
ทำไมถึงต้องมาหาผมด้วยล่ะ
435
00:19:45,350 --> 00:19:46,070
ผู้บัญชาการถาน
436
00:19:47,310 --> 00:19:48,280
ผมว่า
437
00:19:48,680 --> 00:19:49,560
คุณน่ะไม่ได้อยากร่วมงาน
438
00:19:49,710 --> 00:19:50,880
กับเราจริง ๆ หรอก
439
00:19:51,350 --> 00:19:52,880
แต่อยากฉวยโอกาสกรรโชกทรัพย์
440
00:19:53,760 --> 00:19:54,760
คุณยามาชิตะ
441
00:19:55,280 --> 00:19:57,000
ที่ผมเก็บเงินคุณ มันมีเหตุผลนะ
442
00:19:57,310 --> 00:19:58,000
คุณคิดดูสิครับ
443
00:19:58,190 --> 00:19:59,000
ทุกวันเรือของพวกคุณ
444
00:19:59,160 --> 00:20:01,310
จะต้องจอดอยู่ที่ท่าเรือหมายเลขสิบหกตลอด
445
00:20:02,160 --> 00:20:04,070
ถ้างั้นฝ้ายนี่ขนขึ้น ขนลง
446
00:20:04,590 --> 00:20:05,560
ฝุ่นก็เต็มไปหมด
447
00:20:05,560 --> 00:20:07,520
ทำเอาท่าเรือของผมมีแต่ฝุ่นแต่ควันไปหมด
448
00:20:07,830 --> 00:20:08,330
แล้วก็
449
00:20:08,520 --> 00:20:09,950
เรือลำนั้นของพวกคุณก็ใช้ถ่านเป็นเชื้อเพลิง
450
00:20:10,400 --> 00:20:10,900
แบบนั้น
451
00:20:10,950 --> 00:20:11,830
ก็ทำให้แม่น้ำหวงผู่ของผม
452
00:20:12,000 --> 00:20:12,880
สกปรกไปหมดน่ะสิ
453
00:20:13,430 --> 00:20:14,880
ผมเก็บเงินคุณนิดหน่อย มันไม่เกินไปหรอกจริงไหม
454
00:20:25,190 --> 00:20:25,690
เอาแบบนี้
455
00:20:26,430 --> 00:20:27,520
พวกเราถอยคนละก้าว
456
00:20:28,470 --> 00:20:29,950
พวกเรารับปากว่าจะทำใบอนุญาต
457
00:20:30,230 --> 00:20:31,110
รถหนึ่งคันห้าร้อยหยวน
458
00:20:31,640 --> 00:20:32,140
เป็นไง
459
00:20:33,640 --> 00:20:34,560
คุณยามาชิตะ
460
00:20:34,710 --> 00:20:36,110
ราคานี้จะต่อกันแบบนี้ไม่ได้นะครับ
461
00:20:36,880 --> 00:20:38,000
คุณกำลังเล่นเป็นขอทานงั้นเหรอครับ
462
00:20:38,710 --> 00:20:40,310
ผมรู้ว่าพวกคุณคนญี่ปุ่นรวยจะตายไป
463
00:20:41,110 --> 00:20:42,520
ตึกสมาคมนักธุรกิจของพวกคุณ
464
00:20:42,880 --> 00:20:44,590
สร้างได้หรูหรากว่าหน่วยบัญชาการของพวกเราซะอีกนะ
465
00:20:45,040 --> 00:20:46,070
เงินจำนวนน้อยเท่านี้จิ๊บจ๊อย
466
00:20:48,310 --> 00:20:49,560
ถึงพวกเราจะมีเงิน
467
00:20:49,950 --> 00:20:50,920
แต่ก็จะกลายเป็น
468
00:20:51,110 --> 00:20:52,590
เป้าหมายที่ถูกคุณรีดไถข่มขู่ไม่ได้
469
00:20:53,310 --> 00:20:55,190
ผู้บัญชาการถานเป็นถึงผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้
470
00:20:56,800 --> 00:20:58,470
คงจะเข้าใจเหตุผลนี้นะ
471
00:20:59,310 --> 00:21:00,160
ผมเข้าใจอยู่แล้ว
472
00:21:00,280 --> 00:21:01,800
ผมก็แค่จัดการธุระตามกฎ
473
00:21:02,310 --> 00:21:03,590
และนี่ก็คือกฎของผม
474
00:21:06,640 --> 00:21:09,000
ได้ ผมเข้าใจแล้ว
475
00:21:09,920 --> 00:21:12,640
ที่แท้ผู้บัญชาการถานก็แค่ทำเป็นร่วมงานกับพวกเรา
476
00:21:13,400 --> 00:21:15,830
แต่ความจริงแล้วอยู่ฝั่งเดียวกันกับตระกูลมู่
477
00:21:16,880 --> 00:21:17,760
คุณยามาชิตะ
478
00:21:17,880 --> 00:21:19,640
ใครให้เงินผม ผมก็อยู่ฝั่งนั้นแหละ
479
00:21:19,880 --> 00:21:21,830
ขอแค่คุณให้ผมห้าพันต้าหยางต่อรถหนึ่งคัน
480
00:21:21,830 --> 00:21:22,830
ผมก็จะอยู่ฝั่งเดียวกับคุณทันที
481
00:21:26,230 --> 00:21:27,230
คุณไม่กลัว
482
00:21:27,560 --> 00:21:29,560
ว่าผมจะประท้วงต่อรัฐบาลปักกิ่งหรือไง
483
00:21:30,710 --> 00:21:31,280
ไปเลยสิครับ
484
00:21:31,920 --> 00:21:32,920
ยังไงพวกเขาก็ไม่ได้เป็นคนควมคุมผม
485
00:21:33,110 --> 00:21:33,800
ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้นี่นา
486
00:21:34,920 --> 00:21:36,800
แล้วถ้าผมไม่ออกเงินก้อนนี้ล่ะ
487
00:21:40,520 --> 00:21:41,830
ไม่ออกเงินก้อนนี้เหรอ
488
00:21:43,160 --> 00:21:46,070
ง่ายมาก คุณเอามาเท่าไรผมก็ริบเท่านั้น
489
00:21:46,590 --> 00:21:47,680
กองทัพผมคนเยอะ
490
00:21:48,280 --> 00:21:50,350
สถานที่ที่ต้องการใช้ฝ้ายก็เยอะแยะไปหมด
491
00:21:51,310 --> 00:21:52,950
ถ้าไม่หมด ผมจะขายออกไปก็ได้
492
00:21:53,110 --> 00:21:55,190
แลกเบี้ยเลี้ยงนิดหน่อย ด้านนอกด้านในไม่มีใครเสียหาย
493
00:21:57,280 --> 00:21:57,880
ได้
494
00:21:59,190 --> 00:22:00,470
ถ้างั้นพวกเรามาดูกัน
495
00:22:01,040 --> 00:22:02,800
ว่าสุดท้ายใครจะเป็นคนเสียหาย
496
00:22:04,160 --> 00:22:04,800
ไว้เจอกัน
497
00:22:07,070 --> 00:22:07,920
คุณยามาชิตะ
498
00:22:08,430 --> 00:22:09,190
ไปดีมาดีนะครับ
499
00:22:18,880 --> 00:22:19,380
ผู้บัญชาการ
500
00:22:20,110 --> 00:22:22,190
ผมว่าท่านทำคุณยามาชิตะ
โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลยนะครับ
501
00:22:24,280 --> 00:22:26,280
นี่ฉันกำลังไว้หน้าเขานะเนี่ย
502
00:22:28,560 --> 00:22:31,590
ถ้าก่อเรื่องใหญ่เกินไปจะจบเรื่องยาก
503
00:22:32,230 --> 00:22:35,110
ไม่งั้นวันนี้ฉันจะทำให้เขาโกรธจนตายที่นี่ไปเลย
504
00:22:37,800 --> 00:22:39,070
ถ้าพูดเรื่องความเก่งในการทำให้คนหงุดหงิด
505
00:22:39,110 --> 00:22:40,430
ท่านนี่เป็นที่หนึ่งเลยนะครับ
506
00:23:01,530 --> 00:23:04,130
[โรงสีตระกูลมู่ เซี่ยงไฮ้]
507
00:23:35,950 --> 00:23:36,640
อย่าขยับ
508
00:23:37,920 --> 00:23:39,110
จับเขา จับไว้
509
00:23:40,520 --> 00:23:41,310
ปล่อยพวกเราไป
510
00:23:41,950 --> 00:23:43,640
ไม่อย่างนั้น ฉันจะยิงแล้วนะ
511
00:23:51,350 --> 00:23:52,470
จับมัดไว้ให้หมด
512
00:23:52,950 --> 00:23:53,450
ครับผม
513
00:23:55,230 --> 00:23:56,160
อยู่นิ่ง ๆ
514
00:24:00,400 --> 00:24:01,680
พวกแกไม่ไปดับไฟหรือไง
515
00:24:02,430 --> 00:24:04,830
อีกไม่นานฝ้ายพวกนี้ก็จะไหม้หมด
516
00:24:05,350 --> 00:24:07,640
โรงสีของตระกูลมู่ จะถูกเผาจนเหลือแต่ซาก
517
00:24:08,400 --> 00:24:09,190
พวกแกอยู่ที่นี่ต่อ
518
00:24:09,680 --> 00:24:10,920
ก็ต้องถูกเผาลงโรงไปด้วย
519
00:24:11,430 --> 00:24:12,880
พวกแกเตรียมตัวตายเถอะ
520
00:24:13,110 --> 00:24:14,880
แกฝันหวานอะไรของแก
521
00:24:15,470 --> 00:24:16,280
ไม่หัดดูซะบ้าง
522
00:24:17,070 --> 00:24:18,070
ว่าไฟจะมอดหมดแล้ว
523
00:24:26,950 --> 00:24:28,040
ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้
524
00:24:29,160 --> 00:24:30,160
มันเป็นไปไม่ได้
525
00:24:34,640 --> 00:24:36,310
ผู้บัญชาการรู้ว่าพวกแกอยากจะทำเรื่องชั่วจนทนไม่ไหว
526
00:24:36,880 --> 00:24:38,190
ก็เลยรอพวกแกมาไงล่ะ
527
00:24:39,590 --> 00:24:40,160
พาไป
528
00:24:40,710 --> 00:24:41,210
ไป
529
00:24:48,070 --> 00:24:49,560
ถานเสวียนหลิน
530
00:24:50,880 --> 00:24:51,380
ท่านประธาน
531
00:24:52,800 --> 00:24:54,470
ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดีครับ
532
00:24:55,070 --> 00:24:56,920
ผู้บัญชาการกระจอก ๆ ของเซี่ยงไฮ้
533
00:24:57,680 --> 00:24:59,430
ไม่คิดว่าจะกล้ายโสโอหังขนาดนี้
534
00:25:00,520 --> 00:25:01,680
ยังไงก็ต้องมีคน
535
00:25:02,280 --> 00:25:03,470
กวาดล้างมัน
536
00:25:14,400 --> 00:25:15,470
อัจฉริยะทางการค้าเลยนะ
537
00:25:15,470 --> 00:25:16,070
ก็ใช่น่ะสิ
538
00:25:17,800 --> 00:25:18,760
[จุดเริ่มต้นของความสามารถทางธุรกิจของคุณหนูใหญ่ของตระกูลมู่]
ใช้กลยุทธ์ถอดฟืนใต้หม้อ
539
00:25:18,760 --> 00:25:20,280
[ใช้กลยุทธ์ถอนฟืนใต้กระทะ สร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงให้กับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น]
สร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงให้กับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
540
00:25:21,400 --> 00:25:22,190
ยอดเยี่ยม
541
00:25:27,230 --> 00:25:29,230
- อรุณสวัสดิ์คุณมู่ - สวัสดีครับคุณมู่
542
00:25:29,310 --> 00:25:29,880
เถ้าแก่ทุกท่าน
543
00:25:30,070 --> 00:25:31,470
มาเข้าร่วมการประชุมของเช้าวันนี้เร็วจริง ๆ นะ
544
00:25:32,190 --> 00:25:32,690
คุณมู่
545
00:25:32,950 --> 00:25:33,950
พวกเราดูหนังสือพิมพ์กันแล้ว
546
00:25:34,280 --> 00:25:36,310
ลูกสาวของท่านเป็นอัจฉริยะทางการค้าจริง ๆ
547
00:25:37,040 --> 00:25:39,230
เธอรับสมัครคนงานเข้าโรงงานของตระกูลมู่ของเรา
548
00:25:39,430 --> 00:25:41,230
ทำเอาโรงสีญี่ปุ่นจำเป็นต้องหยุดงาน
549
00:25:41,920 --> 00:25:43,190
วิธีนี้นี่สุดยอดสุด ๆ เลยนะครับ
550
00:25:43,470 --> 00:25:43,970
ใช่เลย
551
00:25:44,680 --> 00:25:46,470
ตอนแรกที่คนญี่ปุ่นส่งฝ้ายมาที่เซี่ยงไฮ้
552
00:25:47,040 --> 00:25:47,920
แข่งขันโดยใช้ราคาต่ำ
553
00:25:48,190 --> 00:25:49,560
แต่ตระกูลมู่ก็ไม่ตื่นตระหนก
554
00:25:49,920 --> 00:25:51,110
แถมยังผลิตต่ออย่างมีระบบระเบียบ
555
00:25:51,560 --> 00:25:53,160
ตอนนี้ฝ้ายญี่ปุ่นขาดสินค้า
556
00:25:53,560 --> 00:25:55,640
พวกเราเองก็มีของในคลัง ทำให้ครองตลาดได้อย่างรวดเร็ว
557
00:25:56,040 --> 00:25:58,190
ดูเหมือนลูกสาวของท่านจะมีแผนมาตั้งนานแล้วนะครับ
558
00:25:59,110 --> 00:26:00,400
สุดยอด ๆ
559
00:26:00,590 --> 00:26:03,400
แน่นอน นี่ก็เป็นเพราะว่าคุณมู่คอยกำกับดูแลอยู่ด้วย
560
00:26:04,470 --> 00:26:05,520
ผมจะไปแย่งความสำเร็จ
561
00:26:05,520 --> 00:26:06,950
กับลูกของตัวเองได้ยังไงล่ะ
562
00:26:07,470 --> 00:26:09,520
ลูกผมโตแล้ว สามารถช่วยผมแบ่งเบาภาระได้
563
00:26:09,830 --> 00:26:11,280
ผมดีใจยิ่งกว่าอะไรเสียอีก
564
00:26:11,830 --> 00:26:13,520
คุณมู่โชคดีจังเลยนะครับ
565
00:26:14,040 --> 00:26:14,950
ลูกสาวเก่งจริง ๆ
566
00:26:14,950 --> 00:26:16,950
[จุดเริ่มต้นของความสามารถทางธุรกิจของคุณหนูใหญ่ของตระกูลมู่
ใช้กลยุทธ์ถอดฟืนใต้หม้อสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงให้กับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น]
567
00:26:29,350 --> 00:26:29,850
ผู้บัญชาการ
568
00:26:30,560 --> 00:26:31,680
ท่านทำให้คุณหนูมู่
569
00:26:31,680 --> 00:26:32,710
ได้หน้าสุด ๆ ไปอีกครั้งแล้วนะครับ
570
00:26:32,950 --> 00:26:33,710
แม้แต่หนังสือพิมพ์ของคนต่างชาติ
571
00:26:33,710 --> 00:26:35,070
ก็ยังชมเธอว่าเป็นอัจฉริยะทางการค้าเลย
572
00:26:35,190 --> 00:26:35,830
แน่นอนอยู่แล้วสิ
573
00:26:36,880 --> 00:26:38,880
ดูซะบ้างว่าผู้ชายที่อยู่เบื้องหลังเธอคือใคร
574
00:26:40,350 --> 00:26:42,070
แต่คุณหนูมู่ก็ไม่ธรรมดาจริง ๆ นะครับ
575
00:26:42,350 --> 00:26:43,710
เด็กผู้หญิงธรรมดา ๆ
576
00:26:43,830 --> 00:26:45,110
แต่กลับเห็นกลเม็ดมากมายขนาดนี้ได้
577
00:26:46,520 --> 00:26:47,640
เด็กผู้หญิงคนนี้
578
00:26:47,830 --> 00:26:48,880
ยังไงก็เป็นเด็กผู้หญิง
579
00:26:49,230 --> 00:26:50,590
เทียบกับฉันแล้วยังไงก็ต้องด้อยกว่าหน่อย
580
00:26:51,400 --> 00:26:53,950
แต่ว่า เธอมีจุดหนึ่งที่จะไม่พูดถึงก็ไม่ได้
581
00:26:54,830 --> 00:26:57,190
สายตาที่เธอเลือกผู้ชายนี่สุดยอดมากจริง ๆ
582
00:27:04,160 --> 00:27:04,950
หมายความว่ายังไงน่ะ
583
00:27:07,710 --> 00:27:08,520
ไม่รู้เรื่องเอาซะเลย
584
00:27:14,350 --> 00:27:14,920
หว่านชิง
585
00:27:16,110 --> 00:27:17,950
การแข่งขันกับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่นครั้งนี้
586
00:27:18,800 --> 00:27:20,110
ต้องขอบคุณไอเดียของลูกเลยนะ
587
00:27:20,640 --> 00:27:21,950
ตระกูลมู่ถึงได้ไม่ถูกตีจนล้ม
588
00:27:24,160 --> 00:27:25,470
ลูกมีความสามารถทางธุรกิจ
589
00:27:25,800 --> 00:27:26,880
พ่อชื่นใจมากจริง ๆ
590
00:27:28,280 --> 00:27:29,310
ตระกูลมู่ของพวกเรา
591
00:27:29,920 --> 00:27:31,070
มีทายาทที่ทรงคุณวุฒิแล้วละ
592
00:27:32,680 --> 00:27:35,040
พ่ออยากให้ลูก แบกรับความรับผิดชอบด้วยตัวเอง
593
00:27:35,470 --> 00:27:36,280
ฝึกฝนเยอะ ๆ
594
00:27:36,920 --> 00:27:39,190
พ่อคะ พ่อหมายความว่า
595
00:27:40,160 --> 00:27:41,800
พ่ออยากจะค่อย ๆ มอบกิจการของตระกูลมู่
596
00:27:41,800 --> 00:27:42,920
ให้ลูกจัดการ
597
00:27:44,000 --> 00:27:45,110
รอเวลาสุกงอมเมื่อไร
598
00:27:45,520 --> 00:27:47,110
ค่อยมอบให้ลูกทั้งหมด
599
00:27:48,310 --> 00:27:49,190
แล้วพ่อล่ะคะ
600
00:27:54,800 --> 00:27:56,400
ตั้งแต่ที่บ้านเกิดเหตุร้ายขึ้น
601
00:27:57,310 --> 00:27:59,070
ร่างกายของพ่อก็ไม่ดีมาตลอด
602
00:28:01,760 --> 00:28:03,470
นอนไม่หลับทั้งคืน
603
00:28:07,470 --> 00:28:10,000
พ่ออยากจะไปเป็นพุทธศาสนิกชน และกินเจอยู่ที่วัดฝ่าเหยวียน
604
00:28:10,560 --> 00:28:11,830
ฟื้นฟูสุขภาพ
605
00:28:12,800 --> 00:28:14,190
และทำให้จิตใจของตัวเอง
606
00:28:14,800 --> 00:28:15,760
ได้สงบลงบ้าง
607
00:28:18,190 --> 00:28:19,680
ลูกมีความสามารถทางธุรกิจ
608
00:28:20,920 --> 00:28:22,040
พ่อดูออก
609
00:28:22,830 --> 00:28:23,800
โดยเฉพาะระหว่าง
610
00:28:23,800 --> 00:28:25,230
การแข่งขันกับสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่นครั้งนี้
611
00:28:26,000 --> 00:28:27,000
ตาลูกเป็นประกายเหมือนคบไฟ
612
00:28:27,400 --> 00:28:28,400
ในสมองเต็มไปด้วยแผนที่จะชนะ
613
00:28:29,070 --> 00:28:30,310
มอบตระกูลมู่ให้ลูก
614
00:28:31,350 --> 00:28:32,160
พ่อก็วางใจ
615
00:28:33,070 --> 00:28:35,680
พ่อคะ หนูจะไม่ทำให้พ่อผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ
616
00:28:36,520 --> 00:28:38,190
หนูจะรักษาทรัพย์สมบัติของตระกูลมู่ของเราเป็นอย่างดี
617
00:28:39,880 --> 00:28:40,560
ผู้ตรวจการสวี
618
00:28:41,760 --> 00:28:43,230
ถานเสวียนหลินเพื่อตระกูลมู่แล้ว
619
00:28:44,350 --> 00:28:46,470
ถึงกับกล้าหลอกพวกเราสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
620
00:28:47,160 --> 00:28:49,110
ในผู้ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการของเซี่ยงไฮ้ที่ผ่าน ๆ มา
621
00:28:49,430 --> 00:28:50,430
นี่ถือเป็นครั้งแรกเลยนะ
622
00:28:51,310 --> 00:28:53,000
คุณไม่กลัวว่าถานเสวียนหลิน
623
00:28:53,070 --> 00:28:54,560
จะสนิทกับตระกูลมู่ยิ่งกว่านี้
624
00:28:55,110 --> 00:28:56,800
แล้วหนีพ้นการขัดขวางของหน่วยตรวจการ
625
00:28:57,190 --> 00:28:58,880
จากนั้นก็ยึดเซี่ยงไฮ้เป็นของตัวเองหรือไง
626
00:29:00,400 --> 00:29:02,000
คุณยามาชิตะเตือนได้ถูกต้อง
627
00:29:02,520 --> 00:29:04,470
จะประเมินไอ้ถานเสวียนหลินนี่ต่ำไปไม่ได้จริง ๆ
628
00:29:05,000 --> 00:29:06,680
มันจับจุดอ่อนของพวกเราได้ก่อน
629
00:29:06,830 --> 00:29:07,830
จากนั้นก็ก่อตั้งกองกำลังพลเรือน
630
00:29:07,950 --> 00:29:10,160
ตอนนี้ก็สนิทกับตระกูลมู่จนเป็นพวกเดียวกันได้
631
00:29:10,590 --> 00:29:11,680
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
632
00:29:12,400 --> 00:29:14,470
เซี่ยงไฮ้ก็จะต้องกลายเป็นอาณาเขตของตระกูลถานจริง ๆ แน่
633
00:29:15,400 --> 00:29:16,040
ผู้ตรวจการสวี
634
00:29:17,710 --> 00:29:19,950
สิบปีก่อนถ้าพวกเราไม่ยื่นมือมาช่วยกันไว้
635
00:29:20,280 --> 00:29:22,310
เกรงว่าคุณก็คงจะไม่ชนะผู้ตรวจการหลัว
636
00:29:22,470 --> 00:29:24,430
ด้วยหมัดเดียวและขึ้นตำแหน่งได้ง่ายขนาดนั้นหรอก
637
00:29:25,680 --> 00:29:26,180
แน่นอน
638
00:29:27,310 --> 00:29:29,110
ว่าหลังจากเรื่อง คุณก็ได้ให้
639
00:29:29,110 --> 00:29:30,710
ผลตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อกับเรา
640
00:29:31,230 --> 00:29:32,950
ก่อตั้งรากฐานที่สมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่นของพวกเรา
641
00:29:33,070 --> 00:29:35,040
ได้พัฒนามาหลายสิบปีนี้
642
00:29:35,350 --> 00:29:36,280
หลายปีมานี้
643
00:29:36,470 --> 00:29:38,760
ถึงพวกเราจะไม่ได้ติดต่อเพื่อร่วมงานกัน
644
00:29:39,950 --> 00:29:40,800
แต่ว่า
645
00:29:41,070 --> 00:29:42,230
พวกเราสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่น
646
00:29:42,560 --> 00:29:43,950
กับผู้ตรวจการสวี และหน่วยตรวจการ
647
00:29:44,680 --> 00:29:46,760
ก็ยังมีสุขทุกข์ร่วมกันอยู่ดี
648
00:29:48,640 --> 00:29:49,830
เรื่องเมื่อปีนั้น
649
00:29:50,400 --> 00:29:51,040
ผม
650
00:29:51,710 --> 00:29:53,830
สวีปั๋วจวินรู้สึกซาบซึ้งใจมาตลอด
651
00:29:54,470 --> 00:29:56,640
ใคร ๆ ต่างก็คิดว่าตำแหน่งของผมในวันนี้ตอนนี้
652
00:29:56,640 --> 00:29:58,590
ได้มาจากการพึ่งการสนับสนุนทางด้านกำลังทรัพย์ของตระกูลมู่
653
00:29:58,680 --> 00:29:59,640
แต่ผมรู้ดีอยู่แก่ใจว่า
654
00:29:59,950 --> 00:30:02,230
ความช่วยเหลืออันยิ่งใหญ่ของคุณยามาชิตะเมื่อปีนั้นต่างหาก
655
00:30:02,280 --> 00:30:03,190
ที่เป็นกุญแจสำคัญ
656
00:30:03,920 --> 00:30:04,760
ผมเชื่อว่า
657
00:30:05,160 --> 00:30:07,230
ผู้ตรวจการสวีเป็นคนที่คิดถึงเพื่อนเก่าและสำนึกบุญคุณคน
658
00:30:08,470 --> 00:30:09,590
ไอ้ถานเสวียนหลินนี่
659
00:30:10,160 --> 00:30:10,640
จะว่าไปแล้ว
660
00:30:10,640 --> 00:30:11,880
ก็เป็นลูกศิษย์ของคุณอยู่ดี
661
00:30:13,590 --> 00:30:15,310
เขาสร้างความลำบากให้ผมขนาดนี้
662
00:30:15,590 --> 00:30:17,230
อย่างกับคิดว่าตัวเองเป็นผู้กุมอำนาจแห่งเซี่ยงไฮ้จริง ๆ
663
00:30:17,590 --> 00:30:18,520
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
664
00:30:19,280 --> 00:30:20,590
เกรงว่าประชาชนของเซี่ยงไฮ้
665
00:30:20,680 --> 00:30:22,070
คงจะรู้จักแต่ถานเสวียนหลิน
666
00:30:22,640 --> 00:30:24,520
แต่ไม่รู้ว่ามีหน่วยตรวจการอยู่
667
00:30:25,680 --> 00:30:26,800
คุณยามาชิตะวางใจได้
668
00:30:26,800 --> 00:30:27,830
หน่วยตรวจการ
669
00:30:27,830 --> 00:30:29,830
จะชดใช้สินค้าของพวกคุณตามจำนวน
670
00:30:30,160 --> 00:30:32,190
ต่อไปถ้าสมาคมนักธุรกิจญี่ปุ่นของพวกคุณจะทำธุรกิจ
671
00:30:32,350 --> 00:30:33,350
ให้มาหาผมได้
672
00:30:33,920 --> 00:30:34,800
เรื่องออกหน้า
673
00:30:34,950 --> 00:30:37,110
หน่วยตรวจการจะช่วยเหลืออย่างเต็มความสามารถแน่นอน
674
00:30:37,520 --> 00:30:40,830
เรื่องถานเสวียนหลิน ผมจะต้องเด็ดปีกมันซะก่อน
675
00:30:41,040 --> 00:30:42,920
จากนั้นก็ตัดความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลมู่
676
00:30:43,000 --> 00:30:43,760
จะได้ลงมือสะดวก
677
00:30:44,310 --> 00:30:45,520
เก็บถานเสวียนหลินไว้
678
00:30:46,110 --> 00:30:48,160
ก็ไม่ต่างอะไรกับการเลี้ยงลูกเสือลูกจระเข้
679
00:30:50,070 --> 00:30:51,350
ผมรู้ว่าจะต้องทำยังไงกับเรื่องนี้
680
00:30:51,350 --> 00:30:52,800
คุณยามาชิตะ วางใจได้
681
00:30:53,190 --> 00:30:53,800
ดี
682
00:30:54,400 --> 00:30:56,230
ในเมื่อผู้ตรวจการสวีรู้ว่าจะต้องทำยังไง
683
00:30:56,680 --> 00:30:57,830
ถ้างั้นผมก็ขอตัวก่อนล่ะ
684
00:31:13,950 --> 00:31:14,310
เข้ามา
685
00:31:14,310 --> 00:31:14,810
ครับ
686
00:31:16,800 --> 00:31:18,710
บ้านเก่าที่เซี่ยงไฮ้ซ่อมเสร็จหรือยัง
687
00:31:19,310 --> 00:31:20,230
ใกล้จะเสร็จแล้วครับ
688
00:31:20,560 --> 00:31:22,430
รอทำความสะอาดเสร็จก็เข้าอยู่ได้แล้วครับ
689
00:31:23,640 --> 00:31:25,590
พอถึงตอนนั้นก็จัดพิธีขึ้นบ้านด้วยล่ะ
690
00:31:25,710 --> 00:31:26,800
ฉันจะเป็นเจ้าภาพเอง
691
00:31:27,110 --> 00:31:27,830
เชิญคุณมู่
692
00:31:28,280 --> 00:31:29,680
กับเถ้าแก่พวกนั้นของเซี่ยงไฮ้
693
00:31:29,680 --> 00:31:30,430
มาเข้าร่วมให้หมด
694
00:31:30,680 --> 00:31:31,230
ผู้ตรวจการครับ
695
00:31:31,590 --> 00:31:32,950
ก็แค่ตกแต่งซ่อมแซมบ้านเก่า
696
00:31:33,800 --> 00:31:35,230
ทำไมถึงต้องจัดให้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ด้วยครับ
697
00:31:36,590 --> 00:31:38,830
ถานเสวียนหลิน ออกหน้าแทนตระกูลมู่
698
00:31:38,950 --> 00:31:41,230
ทำลายธุรกิจฝ้ายของคุณยามาชิตะจนยุ่งไปหมด
699
00:31:41,800 --> 00:31:43,830
ถานเสวียนหลิน ไอ้หมอนี่กล้าทำให้
700
00:31:44,590 --> 00:31:45,830
คนญี่ปุ่นขุ่นเคืองเพื่อตระกูลมู่งั้นเหรอครับ
701
00:31:46,680 --> 00:31:47,520
ก็ใช่น่ะสิ
702
00:31:48,110 --> 00:31:50,160
ดูเหมือนว่าช่วงนี้ที่กวงเย่าเข้าโรงพยาบาล
703
00:31:50,350 --> 00:31:52,040
ถานเสวียนหลินมันคงตีสนิทกับตระกูลมู่
704
00:31:52,350 --> 00:31:53,040
ไปไม่น้อย
705
00:31:53,950 --> 00:31:55,400
แต่ช่วงนี้ผมได้ยินมาว่า
706
00:31:55,590 --> 00:31:56,800
คุณมู่สุขภาพไม่ค่อยดี
707
00:31:57,070 --> 00:31:58,470
คุณหนูมู่ก็เป็นคนดูแล
708
00:31:58,560 --> 00:32:00,000
ทุกคนของตระกูลมู่
709
00:32:00,070 --> 00:32:01,070
อีกอย่างคุณหนูมู่
710
00:32:01,470 --> 00:32:03,160
ก็เป็นคู่รักวัยเด็กกับจอมพลหนุ่มของเรา
711
00:32:03,310 --> 00:32:04,680
จะต้องยืนอยู่ฝั่งเราแน่นอนอยู่แล้ว
712
00:32:05,350 --> 00:32:07,920
เป็นไปได้มากว่าถานเสวียนหลิน
ไอ้หมอนี่จะพยายามเอาอกเอาใจเธอ
713
00:32:08,430 --> 00:32:10,110
อีกฝ่ายหนึ่งสนใจ แต่อีกฝ่ายไม่เท่าไร
714
00:32:11,470 --> 00:32:12,760
ส่งกำลังคนหลาย ๆ คนไปจับตาดู
715
00:32:13,560 --> 00:32:14,950
ถานเสวียนหลินอย่างเงียบ ๆ
716
00:32:15,310 --> 00:32:17,040
มีอะไรให้รายงานฉันทันที
717
00:32:17,880 --> 00:32:19,560
ถึงเวลาคุยเรื่องแต่งงาน
718
00:32:19,560 --> 00:32:21,350
ของลูกสาวลูกชายทั้งสองบ้านกับคุณมู่แล้วละ
719
00:32:22,920 --> 00:32:24,920
ตอนนั้นการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ก็ถูกถานเสวียนหลินก่อกวนไปแล้ว
720
00:32:25,560 --> 00:32:26,190
ครั้งนี้
721
00:32:26,470 --> 00:32:29,190
ใช้โอกาสพิธีขึ้นบ้านเก่า
722
00:32:29,190 --> 00:32:31,040
ฉันจะทาบทามกับคุณมู่ด้วยตัวเอง
723
00:32:32,040 --> 00:32:32,560
ครับ
724
00:32:36,800 --> 00:32:37,300
[ขับไล่สิ่งชั่วร้าย]
725
00:32:40,070 --> 00:32:41,560
คนก็ไม่ได้เจอ
726
00:32:45,640 --> 00:32:48,190
มื้อดึกก็กินไม่ได้
727
00:32:48,950 --> 00:32:49,590
เป็นอะไรครับ ผู้บัญชาการ
728
00:32:50,070 --> 00:32:50,830
อยากกินมื้อดึกเหรอ
729
00:32:51,110 --> 00:32:51,830
เดี๋ยวผมไปซื้อให้ท่านนะ
730
00:32:53,680 --> 00:32:55,470
มีธุระก็พูด ไม่มีธุระก็ไสหัวไป
731
00:32:56,800 --> 00:32:57,400
มีธุระครับ
732
00:32:58,470 --> 00:32:59,160
คุณเลี่ยวมาครับ
733
00:33:06,680 --> 00:33:07,350
ผู้บัญชาการถาน
734
00:33:08,190 --> 00:33:09,310
ลุงจะพูดตรง ๆ ละนะ
735
00:33:10,640 --> 00:33:12,110
หลังจากงานฉลองชัยชนะลุงเคยมาหาเธอ
736
00:33:12,800 --> 00:33:15,190
เตือนเธอว่าพรรคปฏิวัติไม่ได้ส่งมือสังหารมา
737
00:33:15,590 --> 00:33:17,350
แต่ทำไมตอนที่ปิดคดี
738
00:33:17,680 --> 00:33:19,160
เธอก็ยังโยนความผิดนี้
739
00:33:19,350 --> 00:33:20,640
ให้กับพรรคปฏิวัติล่ะ
740
00:33:22,190 --> 00:33:22,760
ลุงเลี่ยวครับ
741
00:33:23,800 --> 00:33:24,680
เพราะว่าตอนนั้น
742
00:33:24,880 --> 00:33:26,190
ยังตรวจสอบความจริงไม่ชัดเจน
743
00:33:26,880 --> 00:33:28,070
แล้วก็ไม่มีเบาะแสของเรื่องจริง
744
00:33:28,230 --> 00:33:28,730
ดังนั้น
745
00:33:29,070 --> 00:33:30,230
ตรวจสอบไม่เข้าใจ
746
00:33:31,590 --> 00:33:32,710
หรือไม่ยอมตรวจสอบกันแน่
747
00:33:39,040 --> 00:33:39,830
ลุงเข้าใจแล้วละ
748
00:33:40,710 --> 00:33:42,800
เธออยู่ที่เซี่ยงไฮ้คนเดียวไม่มีรากมีฐาน
749
00:33:43,800 --> 00:33:45,110
ถ้าถอนกำลังทหารขึ้นมา
750
00:33:45,190 --> 00:33:46,350
ก็จะถูกคนเหยียบย่ำ
751
00:33:46,880 --> 00:33:49,070
เธอคิดทุกวิธีทางอยากจะปกป้องกองทัพ
752
00:33:49,160 --> 00:33:50,640
มันก็เป็นเรื่องปกติของมนุษย์
753
00:33:51,000 --> 00:33:52,280
แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้
754
00:33:53,520 --> 00:33:54,830
บริษัทต่างชาติในเขตสัมปทาน
755
00:33:54,950 --> 00:33:57,000
ก็เลยเห็นนักธุรกิจกว่างตงเป็นภัยพิบัติที่น่าสะพรึงกลัว
756
00:33:58,470 --> 00:33:59,520
ครั้งนี้ที่ลุงมาเซี่ยงไฮ้
757
00:33:59,920 --> 00:34:00,920
ก็เพราะว่ามีบริษัทต่างชาติสองสามแห่งที่คุ้นเคย
758
00:34:01,040 --> 00:34:02,280
ไม่ยอมขายยาตะวันตกให้ลุง
759
00:34:02,880 --> 00:34:04,560
ลุงสอบถามจากหลาย ๆ คนถึงได้รู้ว่า
760
00:34:05,350 --> 00:34:07,000
ที่แท้ก็เป็นเพราะอธิบดีเฟย อันตวน
761
00:34:07,070 --> 00:34:08,280
คิดว่ากองกำลังปฏิวัติ
762
00:34:08,389 --> 00:34:09,599
อยากจะข่มเหงโจเซฟ
763
00:34:10,040 --> 00:34:11,910
ดังนั้นก็เป็นสัญญาณให้บริษัทต่างชาติทั้งหมด
764
00:34:12,000 --> 00:34:13,470
ไม่ทำธุรกิจกับนักธุรกิจกว่างตง
765
00:34:13,870 --> 00:34:16,360
เสบียงจะได้ไม่ตกไปอยู่ในมือของพรรคปฏิวัติ
766
00:34:17,630 --> 00:34:18,630
ผู้บัญชาการถาน เธอว่า
767
00:34:20,190 --> 00:34:22,120
เธอเป็นคนทำให้ธุรกิจของลุงวุ่นวายหรือเปล่า
768
00:34:24,040 --> 00:34:24,950
ดังนั้นลุงเลี่ยว
769
00:34:25,630 --> 00:34:27,040
ลุงทำธุรกิจยาตะวันตกงั้นสินะ
770
00:34:28,280 --> 00:34:29,080
เธอก็รู้ว่า
771
00:34:29,560 --> 00:34:30,760
ปีนั้นที่ลุงอยู่ใต้บังคับบัญชาพ่อเธอ
772
00:34:30,870 --> 00:34:31,760
ลุงเป็นแพทย์ทหาร
773
00:34:32,560 --> 00:34:33,760
ดังนั้นธุรกิจยาตะวันตก
774
00:34:34,150 --> 00:34:35,360
ก็นับได้ว่าเป็นอาชีพเก่า
775
00:34:37,909 --> 00:34:38,999
ตอนที่มีการปฏิวัติซินไฮ่
776
00:34:39,120 --> 00:34:40,230
ลุงเข้ามาเป็นทหารของพ่อผม
777
00:34:41,630 --> 00:34:43,910
จากกองทัพโจรกลายมาเป็นทหารรักษาการณ์ของอีกฝั่ง
778
00:34:44,360 --> 00:34:45,600
ดังนั้นอาชีพเก่าของลุง
779
00:34:46,000 --> 00:34:46,630
น่าจะเป็น
780
00:34:47,670 --> 00:34:48,320
นักปฏิวัติ
781
00:34:55,150 --> 00:34:57,150
ผู้บัญชาการถานสงสัยว่าลุงเป็น
782
00:34:57,710 --> 00:34:58,760
พรรคปฏิวัติงั้นสิ
783
00:35:00,150 --> 00:35:00,670
ลุงเลี่ยว
784
00:35:02,000 --> 00:35:03,320
เรามาพูดจาแบบตรงไปตรงมากันเถอะนะ
785
00:35:04,320 --> 00:35:04,950
ปีนั้น
786
00:35:05,630 --> 00:35:07,000
ลุงออกมาพูดเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้กับ
787
00:35:07,390 --> 00:35:08,120
กองกำลังตระกูลถานของพวกเรา
788
00:35:08,870 --> 00:35:10,080
แล้วก็ดูแลผมเป็นอย่างดี
789
00:35:11,710 --> 00:35:12,210
ดังนั้น
790
00:35:12,430 --> 00:35:13,630
ถึงต่อให้ลุงเป็นพวกพรรคปฏิวัติ
791
00:35:14,800 --> 00:35:15,630
ผมก็ไม่มีทางจับลุงหรอกครับ
792
00:35:19,390 --> 00:35:20,080
ลุงเลี่ยว
793
00:35:20,950 --> 00:35:21,670
ลุงต้องการอะไรครับ
794
00:35:29,520 --> 00:35:30,040
ถูกต้อง
795
00:35:32,190 --> 00:35:33,950
ลุงกำลังจัดการธุระให้กับกองกำลังปฏิวัติจริง ๆ
796
00:35:35,280 --> 00:35:37,600
ตอนนี้ทหารของลุงกำลังต่อสู้อยู่กับสวีปั๋วจวิน
797
00:35:38,000 --> 00:35:39,840
ต้องการแอสไพรินกับควินินอย่างเร่งด่วน
798
00:35:45,760 --> 00:35:46,470
ลุงเลี่ยว
799
00:35:47,710 --> 00:35:48,870
พวกนี้มันเป็นยาควบคุมพิเศษหมดเลยนะ
800
00:35:49,910 --> 00:35:50,910
ถ้าถูกคนรู้เข้า
801
00:35:51,430 --> 00:35:52,840
ผมจะโดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูได้
802
00:35:56,800 --> 00:35:58,910
ความจริงแล้วครั้งก่อนตอนที่ลุงมาหาเธอ
803
00:35:59,150 --> 00:35:59,840
ก็อยากบอกเธออยู่นะ
804
00:36:01,360 --> 00:36:02,950
นอกจากเธอแล้ว ตระกูลถานของพวกเธอ
805
00:36:03,560 --> 00:36:04,950
ก็ตายในสงครามที่ไม่หยุดหย่อนกันหมด
806
00:36:05,120 --> 00:36:06,800
เด็กอายุสิบห้าคนหนึ่งอย่างเธอ
807
00:36:07,150 --> 00:36:09,710
พาคนหลายพันคนพุ่งเข้าจู่โจม
และทะลวงแนวข้าศึกเพื่อเอาชีวิตรอด
808
00:36:12,080 --> 00:36:13,800
แต่สวีปั๋วจวิน กับหลัวปิ่งเหวิน
809
00:36:14,120 --> 00:36:16,280
เคยสงสารเธอสักนิดบ้างไหม
810
00:36:17,670 --> 00:36:18,870
ผมไม่ต้องการความสงสารจากพวกเขา
811
00:36:19,390 --> 00:36:21,320
อะไรที่เป็นของผม ผมสามารถเอามันกลับมาได้
812
00:36:21,520 --> 00:36:22,520
ถ้างั้นเธอเคยคิดบ้างหรือเปล่า
813
00:36:22,670 --> 00:36:24,840
ว่าเธอต้องการอะไรกันแน่
814
00:36:27,950 --> 00:36:29,360
ลุงเชื่อว่าด้วยพละกำลังของเธอ
815
00:36:30,120 --> 00:36:30,670
สักวัน
816
00:36:30,670 --> 00:36:32,360
ที่เธอจะขึ้นเทนสวีปั๋วจวินก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
817
00:36:34,040 --> 00:36:35,870
แต่หลังจากที่ขึ้นแทนแล้วมันมีความหมายอะไรล่ะ
818
00:36:37,000 --> 00:36:38,600
พอเธอร้องเสร็จฉันก็เข้าฉาก
819
00:36:38,910 --> 00:36:40,760
เหยียบบนศพและเลือดของผู้คน
820
00:36:40,870 --> 00:36:41,630
เพื่อปีนสู่จุดสูงสุด
821
00:36:41,840 --> 00:36:43,760
จากนั้นก็รอให้สถานการณ์นองเลือดครั้งต่อไป
822
00:36:43,760 --> 00:36:44,600
มาพลิกสถานการณ์อีกครั้ง
823
00:36:45,560 --> 00:36:46,760
ถ้างั้นผู้ตรวจการถานคนนี้อย่างเธอ
824
00:36:47,670 --> 00:36:49,280
กับผู้ตรวจการสวี ผู้ตรวจการหลัว
825
00:36:50,840 --> 00:36:52,080
จะแตกต่างกันตรงไหน
826
00:36:53,080 --> 00:36:53,630
ใช่ครับ
827
00:36:55,630 --> 00:36:56,670
ลุงเลี่ยว ลุงพูดถูก
828
00:36:58,600 --> 00:36:59,800
แต่ผมจะทำอะไรได้อีกล่ะ
829
00:37:00,870 --> 00:37:01,950
ผมแย่งชิงอนาคตที่ดี
830
00:37:01,950 --> 00:37:03,150
เพื่อเหล่าสหายของผม
831
00:37:03,150 --> 00:37:03,910
ผมผิดงั้นเหรอครับ
832
00:37:07,230 --> 00:37:08,360
ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
833
00:37:08,670 --> 00:37:09,600
ว่าลุงต้องการอะไรกันแน่
834
00:37:10,000 --> 00:37:12,320
ลุงก็แค่อยากมอบสภาพสังคมอันดีให้กับทุกคนบนโลก
835
00:37:13,950 --> 00:37:16,320
ตอนนี้กองกำลังปฏิวัติกำลังสู้ศึกนองเลือดอยู่ที่แนวหน้า
836
00:37:16,630 --> 00:37:17,760
ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง
837
00:37:18,230 --> 00:37:19,280
แต่เพื่อช่วยประชาชน
838
00:37:19,280 --> 00:37:20,840
ออกมาจากวงจรอุบาทว์ของสงคราม
839
00:37:20,950 --> 00:37:21,950
ที่ไม่หยุดหย่อน
840
00:37:22,870 --> 00:37:24,560
แต่ตอนนี้พวกเขาได้รับบาดเจ็บและได้แต่รอความตาย
841
00:37:24,630 --> 00:37:26,390
เพราะว่าไม่มียาตะวันตก
842
00:37:28,950 --> 00:37:29,760
ผู้บัญชาการถาน
843
00:37:30,840 --> 00:37:32,150
เธอเล่นลูกไม้สกปรกพวกนี้เพื่อปกป้อง
844
00:37:32,230 --> 00:37:34,120
กองทัพของเธอ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้
845
00:37:34,390 --> 00:37:35,870
แต่เธอกลับตัดทางรอด
846
00:37:36,000 --> 00:37:38,040
ของเหล่าทหารนับพันของลุงที่อยู่แนวหน้า
847
00:37:43,230 --> 00:37:43,950
เสวียนหลิน
848
00:37:46,870 --> 00:37:48,430
คนที่เอาฟืนมาให้กับทุกคน
849
00:37:50,630 --> 00:37:53,190
จะปล่อยให้เขาตายท่ามกลางลมและหิมะไม่ได้
850
00:38:42,630 --> 00:38:43,630
พวกเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
851
00:38:43,760 --> 00:38:45,080
มาหกวันกับสิบชั่วโมงแล้วนะ
852
00:38:45,150 --> 00:38:46,120
ผมคิดถึงคุณจะตายอยู่แล้ว
853
00:38:46,760 --> 00:38:47,870
นานขนาดนั้นที่ไหนกันคะ
854
00:38:48,080 --> 00:38:49,470
แถมฉันยังโทรหาคุณแล้วด้วย
855
00:38:49,840 --> 00:38:50,670
แบบนั้นไม่ได้หรอก
856
00:38:51,000 --> 00:38:51,840
โทรศัพท์
857
00:38:52,390 --> 00:38:53,760
ก็แค่ได้ยิน แต่จับไม่ได้สักหน่อย
858
00:38:54,390 --> 00:38:55,320
สู้ไม่โทรดีกว่า
859
00:38:57,320 --> 00:38:58,600
คุณพูดเองนะคะ
860
00:38:59,040 --> 00:39:00,280
ถ้างั้นต่อไปฉันจะไม่โทรศัพท์หาคุณแล้ว
861
00:39:00,950 --> 00:39:02,470
ยังไงทุกวันฉันก็ยุ่งมากอยู่แล้ว
862
00:39:02,710 --> 00:39:03,600
ไม่มีเวลามายุ่งกับคุณหรอกค่ะ
863
00:39:04,080 --> 00:39:05,670
อย่า อย่าสิ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ
864
00:39:05,950 --> 00:39:06,450
ผม
865
00:39:10,670 --> 00:39:11,760
ฉันล้อเล่นน่ะค่ะ
866
00:39:12,600 --> 00:39:14,190
ฉันละอยากจะเจอคุณทุกวันจะแย่อยู่แล้ว
867
00:39:15,150 --> 00:39:16,430
แต่ก็เหมือนกับที่คุณพูดนี่คะ
868
00:39:16,760 --> 00:39:18,360
ตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ
869
00:39:18,800 --> 00:39:19,950
เพื่อที่จะล้มสวีปั๋วจวิน
870
00:39:20,470 --> 00:39:21,560
พวกเราจำเป็นต้องอดทน
871
00:39:22,910 --> 00:39:23,430
ใช่
872
00:39:24,870 --> 00:39:27,120
ผมหวังจริง ๆ ว่าวันนั้น จะรีบมาถึงเร็ว ๆ
873
00:39:27,840 --> 00:39:28,340
แบบนี้
874
00:39:29,470 --> 00:39:30,120
ผมก็จะสามารถ
875
00:39:30,520 --> 00:39:32,080
ไปสู่ขอคุณอย่างเปิดเผยได้แล้ว
876
00:39:33,190 --> 00:39:34,320
ไม่ต้องแอบ ๆ ซ่อน ๆ แบบนี้
877
00:39:36,040 --> 00:39:37,840
ทำไมวันนี้คุณถึงมาเจอฉันที่นี่ล่ะคะ
878
00:39:39,000 --> 00:39:39,840
ผมกำลังจะไป
879
00:39:40,390 --> 00:39:41,080
ที่กระทรวงอุตสาหกรรมน่ะ
880
00:39:41,670 --> 00:39:43,390
สมาคมนักธุรกิจจีนโพ้นทะเลของพวกคุณก็ไม่ไกลจากที่นี่
881
00:39:43,560 --> 00:39:44,520
อีกอย่างที่นี่คือเขตสัมปทาน
882
00:39:44,950 --> 00:39:45,560
ดังนั้น
883
00:39:45,760 --> 00:39:47,470
สายตาของสวีปั๋วจวินไม่มีทางลอดเข้ามาได้
884
00:39:47,760 --> 00:39:49,000
ไปกระทรวงอุตสาหกรรม
885
00:39:49,950 --> 00:39:51,150
กองกำลังพลเรือนเกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอคะ
886
00:39:51,760 --> 00:39:53,910
เปล่า ผมจะไปหาเฟย อันตวน
887
00:39:54,190 --> 00:39:55,560
ให้เขาแนะนำผู้ผลิตยาตะวันตกสองสามแห่งให้ผมน่ะ
888
00:39:55,910 --> 00:39:56,800
ผมจะไปซื้อยาตะวันตกสักหน่อย
889
00:39:57,670 --> 00:39:58,470
ซื้อยาตะวันตก
890
00:39:59,360 --> 00:40:01,470
คุณก็รู้อยู่แล้วว่าพ่อฉันขายยาตะวันตกนี่คะ
891
00:40:01,760 --> 00:40:02,840
ทำไมถึงไม่มาหาฉันล่ะ
892
00:40:07,120 --> 00:40:07,620
ไม่ใช่นะ
893
00:40:08,710 --> 00:40:10,520
ผมก็แค่เห็นว่าช่วงนี้คุณยุ่งมาก
894
00:40:10,870 --> 00:40:11,670
ก็เลยไม่อยากรบกวนคุณ
895
00:40:12,360 --> 00:40:14,190
คุณรบกวนฉันก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอคะ
896
00:40:15,560 --> 00:40:16,060
ใช่
897
00:40:19,760 --> 00:40:21,190
คุณมีเรื่องอะไรปิดบังฉันใช่หรือเปล่าคะ
898
00:40:22,230 --> 00:40:24,320
ไม่มีนะ ไม่มี ๆ
899
00:40:25,190 --> 00:40:26,760
ถ้างั้นคุณก็บอกฉันมาว่าคุณจะซื้อยาอะไร
900
00:40:37,120 --> 00:40:37,840
แอสไพริน
901
00:40:38,950 --> 00:40:39,600
กับควินิน
902
00:40:40,950 --> 00:40:43,040
แอสไพรินกับควินิน
903
00:40:46,950 --> 00:40:48,560
ยาสองประเภทนี้เป็นยาควบคุมพิเศษทั้งคู่
904
00:40:49,120 --> 00:40:51,040
อีกอย่างมีแต่กองทัพต่อสู้ในแนวหน้าเท่านั้นที่ใช้บ่อย
905
00:40:52,630 --> 00:40:53,670
คุณจะซื้อให้ใครคะ
906
00:40:56,670 --> 00:40:57,520
เพื่อนคนหนึ่ง
907
00:41:11,040 --> 00:41:12,390
เพื่อนจากทางฝั่งใต้
908
00:41:16,360 --> 00:41:17,950
คุณ คุณเดาได้ยังไงน่ะ
909
00:41:19,360 --> 00:41:20,600
ควินินรักษามาลาเรีย
910
00:41:21,710 --> 00:41:23,320
และมาลาเรียก็เป็นโรคติดต่อที่มี
911
00:41:23,320 --> 00:41:24,320
ในที่อากาศร้อนเท่านั้น
912
00:41:29,190 --> 00:41:31,080
หว่านชิง ผมจะไม่ปิดบังคุณแล้ว
913
00:41:34,280 --> 00:41:35,360
ที่ผมจะซื้อยาพวกนี้
914
00:41:35,760 --> 00:41:36,950
ก็เพื่อที่จะให้กับเพื่อนเก่าคนหนึ่งของผม
915
00:41:38,080 --> 00:41:39,390
ถึงเขาจะจัดการธุระอยู่ที่ทางฝั่งใต้
916
00:41:39,950 --> 00:41:41,150
แต่เขาเคยมีบุญคุณต่อผม
917
00:41:41,430 --> 00:41:42,470
ผมจำเป็นต้องตอบแทนเขา
918
00:41:49,560 --> 00:41:50,840
บุญคุณต้องตอบแทน
919
00:41:51,390 --> 00:41:52,840
ฉันจะเป็นคนช่วยคุณซื้อยานี้เองค่ะ
920
00:41:54,910 --> 00:41:55,410
ดีเลย
921
00:41:57,150 --> 00:41:57,800
เอาละค่ะ
922
00:41:58,080 --> 00:41:59,390
ที่บริษัทยังมีเรื่องอีกเยอะ
923
00:41:59,520 --> 00:42:00,390
ถ้างั้นฉันไปก่อนนะคะ
924
00:42:01,630 --> 00:42:02,360
อย่าเพิ่งไปสิ
925
00:42:03,390 --> 00:42:04,390
ไม่ทันไรก็จะไปแล้วเหรอ
926
00:42:05,190 --> 00:42:06,280
ผมยังกอดไม่พอเลย
927
00:42:07,080 --> 00:42:09,190
เมื่อกี้พวกเราก็เพิ่งกอดไปไม่ใช่เหรอคะ
928
00:42:10,190 --> 00:42:11,910
ตอนนี้คุณก็ไม่ได้ทำงานที่หน่วยบัญชาการแล้ว
929
00:42:12,360 --> 00:42:13,280
ผมก็เจอคุณไม่ได้สักหน่อย
930
00:42:13,600 --> 00:42:14,390
คุณเองก็ไม่สนผมด้วย
931
00:42:16,910 --> 00:42:18,630
ถ้างั้นฉันต้องสนคุณยังไงล่ะคะ
932
00:42:23,630 --> 00:42:24,430
ก็
933
00:42:37,370 --> 00:42:39,130
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
934
00:42:39,410 --> 00:42:43,130
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
935
00:42:43,770 --> 00:42:46,650
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
936
00:42:47,170 --> 00:42:50,050
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงไหล♪
937
00:42:50,850 --> 00:42:54,850
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
938
00:42:55,290 --> 00:42:58,090
♪ฉันให้คำสัญญา♪
939
00:42:58,730 --> 00:43:04,090
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
940
00:43:05,210 --> 00:43:07,170
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
941
00:43:07,970 --> 00:43:09,610
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
942
00:43:09,850 --> 00:43:13,290
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
943
00:43:13,650 --> 00:43:17,850
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
944
00:43:19,810 --> 00:43:23,530
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
945
00:43:24,050 --> 00:43:27,570
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
946
00:43:27,810 --> 00:43:32,690
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
947
00:43:33,410 --> 00:43:36,570
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
948
00:43:49,250 --> 00:43:51,170
♪น้ำตากลายเป็นสายฝนโปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า♪
949
00:43:51,530 --> 00:43:55,210
♪กลับไปยังจุดเริ่มต้นที่เราเจอกัน♪
950
00:43:55,730 --> 00:43:58,730
♪แค่มองไปก็เห็นเธอ♪
951
00:43:59,130 --> 00:44:02,050
♪ใบหน้าด้านข้างที่ชวนให้หลงไหล♪
952
00:44:02,810 --> 00:44:06,970
♪ผืนฟ้าและทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา♪
953
00:44:07,290 --> 00:44:10,170
♪ฉันให้คำสัญญา♪
954
00:44:10,770 --> 00:44:16,050
♪ให้โลกมนุษย์จากไปพร้อมกับพวกเรา♪
955
00:44:16,930 --> 00:44:19,130
♪หากฉันลืมเค้าโครงของเธอ♪
956
00:44:19,810 --> 00:44:21,570
♪จะประกอบกลับคืนมาได้ยังไง♪
957
00:44:21,970 --> 00:44:25,050
♪ให้ความทรงจำทำให้ฉันกลับมา
มีชีวิตอีกครั้งผ่านระยะทางที่ห่างไกล♪
958
00:44:25,690 --> 00:44:29,850
♪โอบกอดเปลวไฟของแสงอาทิตย์อัสดงที่ขึ้นและลง♪
959
00:44:31,690 --> 00:44:35,410
♪โลกใบนี้ที่สับสนวุ่นวาย♪
960
00:44:35,970 --> 00:44:39,450
♪หมดไปกับการอยู่คนเดียวในชีวิตของฉัน♪
961
00:44:39,850 --> 00:44:44,810
♪ถึงต่อให้สายตาที่พร่ามัวจะมองเห็นไม่ชัดเจน♪
962
00:44:45,210 --> 00:44:51,670
♪แต่ฉันก็จะควบม้าและร้องเพลงอย่างสุขหัวใจไปกับเธอ♪
110352
