All language subtitles for Lemony Snicket_s A Series of Unfortunate Events TH

af Afrikaans
ak Akan
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bem Bemba
bn Bengali
bh Bihari
bs Bosnian
br Breton
bg Bulgarian Download
km Cambodian
ca Catalan
ceb Cebuano
chr Cherokee
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
nl Dutch
en English Download
eo Esperanto
et Estonian
ee Ewe
fo Faroese
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gaa Ga
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gn Guarani
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hmn Hmong
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ia Interlingua
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
rw Kinyarwanda
rn Kirundi
kg Kongo
ko Korean
kri Krio (Sierra Leone)
ku Kurdish
ckb Kurdish (Soranî)
ky Kyrgyz
lo Laothian
la Latin
lv Latvian
ln Lingala
lt Lithuanian
loz Lozi
lg Luganda
ach Luo
lb Luxembourgish
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mfe Mauritian Creole
mo Moldavian
mn Mongolian
my Myanmar (Burmese)
sr-ME Montenegrin
ne Nepali
pcm Nigerian Pidgin
nso Northern Sotho
no Norwegian
nn Norwegian (Nynorsk)
oc Occitan
or Oriya
om Oromo
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt-BR Portuguese (Brazil)
pt Portuguese (Portugal)
pa Punjabi
qu Quechua
ro Romanian
rm Romansh
nyn Runyakitara
ru Russian
sm Samoan
gd Scots Gaelic
sr Serbian
sh Serbo-Croatian
st Sesotho
tn Setswana
crs Seychellois Creole
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhalese
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
es-419 Spanish (Latin American)
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
tt Tatar
te Telugu
th Thai Download
ti Tigrinya
to Tonga
lua Tshiluba
tum Tumbuka
tr Turkish
tk Turkmen
tw Twi
ug Uighur
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
wo Wolof
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:01:05,060 --> 00:01:08,500 บัมบัตเตอร์รี ฟลิตฟลัทเตอรี ดัม ดิดเดิ้ลอู้ว 2 00:01:08,570 --> 00:01:11,970 บัม บัตเตอรี บลูเบิร์ดร้องเพลงยู้ฮู 3 00:01:12,040 --> 00:01:15,530 แดฟโฟดิลตื่นตาแตกกิ่งก้านสาขา 4 00:01:15,610 --> 00:01:18,540 ผลิดอกเบ่งบานมวลดอกไม้นานา 5 00:01:18,610 --> 00:01:22,740 ฤดูใบไม้ผลิอันแสนรื่นรมย์ 6 00:01:27,020 --> 00:01:29,950 "ภูติแคระตัวจิ๋ว" 7 00:01:30,020 --> 00:01:33,250 ชิตแชตเตอรี ชิพมังค์ร้องเพลงเคลียคลอ 8 00:01:33,320 --> 00:01:36,780 ฮึมฮัมคลอไปกับเพลงใบไม้ 9 00:01:36,860 --> 00:01:39,890 ช่วงเวลาแห่งการร้องเพลง 10 00:01:39,960 --> 00:01:43,630 ฤดูใบไม้ผลิอันแสนรื่นรมย์ 11 00:01:43,700 --> 00:01:47,100 พวกเราเล่นกับกระต่ายในป่าตลอดวัน... 12 00:01:48,040 --> 00:01:52,500 ผมเสียใจที่ต้องบอกว่า นี่ไม่ใช่หนังที่คุณจะได้ชม 13 00:01:52,580 --> 00:01:57,170 หนังที่คุณจะได้ชมนั้น ไม่ใช่อะไรที่น่าดูสักนิด 14 00:01:57,250 --> 00:01:59,810 ถ้าคุณอยากดูหนังเกี่ยวกับภูติแคระแสนสุข 15 00:01:59,880 --> 00:02:03,320 คุณคงหาที่นั่งได้ถมเถในโรง 2 16 00:02:03,390 --> 00:02:06,410 ถ้าคุณชอบเรื่องราว ของเด็กกำพร้าฉลาดๆ 17 00:02:06,490 --> 00:02:08,690 หน้าตาน่าเอ็นดู 18 00:02:08,760 --> 00:02:12,390 เหตุไฟไหม้ที่มีเงื่อนงำ ปลิงเพชฌฆาตจอมเขมือบ 19 00:02:12,460 --> 00:02:17,260 อาหารอิตาเลียนและองค์กรลับล่ะก็ จงอยู่ต่อ 20 00:02:17,330 --> 00:02:21,470 คุณจะได้ชมทุกย่างก้าวแห่งความทุกข์ 21 00:02:21,540 --> 00:02:23,630 ของเด็กๆโบดแลร์ 22 00:02:23,710 --> 00:02:26,580 ผมชื่อเลโมนี สนิกเก็ต 23 00:02:26,640 --> 00:02:30,340 ผมมีหน้าที่อันแสนเศร้า ในการเรียบเรียงเรื่องราวนี้ 24 00:02:31,010 --> 00:02:33,310 ไวโอเล็ต โบดแลร์ พี่คนโต 25 00:02:33,380 --> 00:02:37,250 เป็นนักประดิษฐ์อายุ 14 ที่เก่งที่สุดในโลก 26 00:02:37,320 --> 00:02:40,920 ทุกคนที่รู้จักไวโอเล็ต ต่างรู้ว่าเมื่อเธอประดิษฐ์สิ่งของ 27 00:02:40,990 --> 00:02:44,050 เธอจะเอาริบบิ้นมาผูกผมยาวๆของเธอไว้ 28 00:02:44,730 --> 00:02:48,220 ในโลกแห่งสิ่งของที่ถูกละเลย 29 00:02:48,300 --> 00:02:52,200 ไวโอเล็ตรู้ว่ามันต้องมีบางอย่างเสมอ 30 00:02:52,270 --> 00:02:57,570 เธอใช้มันทำอุปกรณ์ได้แทบทุกชนิด ใช้งานในแทบทุกโอกาส 31 00:02:57,640 --> 00:03:03,240 และไม่มีใครทดสอบมันได้ดีกว่า น้องชายของเธอเอง 32 00:03:04,180 --> 00:03:07,550 เคลาส์ โบดแลร์ ลูกคนกลาง 33 00:03:07,620 --> 00:03:09,180 เขารักหนังสือ 34 00:03:09,250 --> 00:03:12,150 รักสิ่งที่ได้เรียนรู้จากหนังสือ 35 00:03:12,220 --> 00:03:15,850 พ่อแม่โบดแลร์ มีห้องสมุดขนาดยักษ์ในคฤหาสน์ 36 00:03:15,930 --> 00:03:20,590 หนังสือมากมายนับพันเล่ม เกือบทุกสาขาวิชา 37 00:03:20,660 --> 00:03:24,230 สำหรับเคลาส์แล้วไม่มีอะไรสุขใจเท่ากับ... 38 00:03:24,300 --> 00:03:27,740 การได้อ่านความรู้ใส่สมองในยามบ่าย 39 00:03:27,800 --> 00:03:30,360 และทุกสิ่งที่เขาอ่าน เขาจำได้หมด 40 00:03:30,440 --> 00:03:32,000 "สิ่งมีชีวิตคลานได้จากทะเล" 41 00:03:37,280 --> 00:03:42,150 ซันนี่ น้องนุชสุดท้อง มีของชอบไม่เหมือนเคลาส์ 42 00:03:42,220 --> 00:03:47,280 เธอชอบกัดข้าวของด้วยฟันคมๆ 4 ซี่นั้น 43 00:03:47,360 --> 00:03:50,450 มีของเพียงไม่กี่ชิ้นในโลก ที่ซันนี่ไม่ชอบกัด 44 00:03:56,630 --> 00:03:57,970 "กา" 45 00:04:01,270 --> 00:04:03,670 ซันนี่อยู่ในวัยที่เด็กส่วนใหญ่ 46 00:04:03,740 --> 00:04:06,040 พูดอ้อแอ้ไม่เป็นภาษา 47 00:04:06,110 --> 00:04:07,910 ตัวอย่างเช่น... 48 00:04:07,980 --> 00:04:09,500 ซึ่งคงจะแปลว่า... 49 00:04:09,580 --> 00:04:13,810 "ดูเงาลึกลับที่โผล่ออกมาจากหมอกนั่นสิ" 50 00:04:13,880 --> 00:04:15,780 หรือไม่ก็... 51 00:04:15,850 --> 00:04:19,690 "นายธนาคารอย่างมิสเตอร์โพเดินลุยทราย 52 00:04:19,760 --> 00:04:22,750 มาหาพวกเราที่หาดไบรนี่ทำไม" 53 00:04:25,860 --> 00:04:29,990 เด็กๆ ฉันมาแจ้งเหตุการณ์ 54 00:04:30,070 --> 00:04:32,660 ที่โชคร้ายอย่างยิ่งยวด 55 00:04:33,740 --> 00:04:37,040 ฉันเสียใจที่ต้องบอกว่า พ่อแม่เธอเสียชีวิตไปในกองเพลิง 56 00:04:37,110 --> 00:04:39,510 ที่เผาบ้านทั้งหลัง 57 00:04:40,240 --> 00:04:43,110 ถ้าคุณเคยสูญเสียคนสำคัญในชีวิตไป 58 00:04:43,180 --> 00:04:45,480 คุณจะเข้าใจความรู้สึกพวกเขา 59 00:04:45,550 --> 00:04:47,180 แต่ถ้าคุณไม่เคย... 60 00:04:47,250 --> 00:04:50,220 ...ให้นึกยังไงก็คงนึกไม่ออก 61 00:04:59,030 --> 00:05:02,690 ไม่มีใครรู้สาเหตแท้จริงของเพลิงไหม้นี้ 62 00:05:02,770 --> 00:05:05,670 ผมกับเพื่อนร่วมงานสืบสวนคดีนี้สุดฝีมือ 63 00:05:05,740 --> 00:05:09,900 เราพบเพียงว่าเปลวไฟ ปะทุขึ้นมาในระยะไกล 64 00:05:09,970 --> 00:05:13,000 จากการหักเหของแสง กระทั่งเกิดการเผาไหม้ 65 00:05:13,080 --> 00:05:17,810 เพียงชั่วอึดใจ ไฟก็เผาคฤหาสน์มอดทั้งหลัง 66 00:05:45,510 --> 00:05:48,340 แต่สิ่งที่น่าฉงนไม่แพ้ต้นเพลิง 67 00:05:48,410 --> 00:05:52,750 ก็คือเรื่องลึกลับอื่น ที่ทยอยเกิดขึ้นกับเด็กๆ 68 00:05:52,820 --> 00:05:57,250 ทุกครอบครัวต่างมีความลับ มีเรื่องปิดงำไว้ 69 00:05:57,320 --> 00:05:59,150 ตอนนี้เคลาส์กลับพบว่า... 70 00:05:59,220 --> 00:06:03,750 การค้นพบสิ่งเล็กน้อย ทำให้คำถามผุดขึ้นในใจมากมาย 71 00:06:03,830 --> 00:06:07,230 ทำไมโต๊ะพ่อมีกล้องส่องทางไกลซ่อนไว้ 72 00:06:07,300 --> 00:06:11,530 พ่อกับแม่มีความลับอะไร ที่รอการเปิดเผยอยู่หรือไม่ 73 00:06:11,600 --> 00:06:14,590 คำถามซึ่งเขากลัวว่ามันอาจไม่มีคำตอบ 74 00:06:15,470 --> 00:06:17,500 และแล้วจู่ๆ... 75 00:06:17,570 --> 00:06:21,840 เด็กๆบ้านโบดแลร์ก็กลายเป็น เด็กกำพร้าโบดแลร์ 76 00:06:23,180 --> 00:06:25,310 ผมเตือนคุณแล้วนะ 77 00:06:34,890 --> 00:06:38,120 ตอนนี้เป็นโอกาสที่คุณ จะเดินออกจากโรงหนัง 78 00:06:38,190 --> 00:06:41,390 ห้องนั่งเล่น หรือเครื่องบิน ซึ่งฉายเรื่องนี้อยู่ 79 00:06:42,570 --> 00:06:46,000 ยังไม่สายที่จะเปลี่ยนไปดู หนังภูตแคระแสนสุข 80 00:06:46,940 --> 00:06:49,240 ใช่ ตามฉันมานะ 81 00:06:52,040 --> 00:06:55,210 ในฐานะผู้บริหารมัลทูอารี่ มาเนจเม้นท์ 82 00:06:55,280 --> 00:06:57,540 และผู้จัดการมรดก 83 00:06:57,610 --> 00:07:01,380 ฉันมีหน้าที่ดูแลเงินไว้ จนกว่าเธอจะบรรลุนิติภาวะ 84 00:07:01,450 --> 00:07:04,290 และให้เธอได้อยู่กับญาติใกล้ชิดที่สุด 85 00:07:04,350 --> 00:07:07,350 ฉันจะพาเธอไปอยู่กับท่านเคานต์โอลาฟ 86 00:07:07,420 --> 00:07:10,620 บ้านเขาอยู่ในเมือง ห่างจากบ้านเธอ 37 ช่วงตึก 87 00:07:10,690 --> 00:07:13,720 ผมว่านี่ไม่ใช่ความหมายของ "ใกล้ชิดที่สุด" 88 00:07:13,800 --> 00:07:16,290 - เราไม่รู้จักเคานต์โอลาฟ - รู้สิ ทำไมจะไม่รู้ 89 00:07:16,370 --> 00:07:18,670 เขาเป็นเหลนลำดับสามรุ่นสี่ 90 00:07:18,740 --> 00:07:20,700 ไม่ก็ลำดับสี่รุ่นสาม 91 00:07:20,770 --> 00:07:22,400 "มีคนสมองกลวงด้วยแฮะ" 92 00:07:22,470 --> 00:07:26,030 เขาเป็นนักแสดงด้วย น่าตื่นเต้นใช่มั้ย 93 00:07:28,140 --> 00:07:30,310 พวกเธอโชคดีมากรู้มั้ย 94 00:07:30,380 --> 00:07:34,340 คนทำอาชีพนี้น้อยคนที่จะใจดีแบบเขา 95 00:07:38,290 --> 00:07:41,190 มาถึงแล้ว บ้านใหม่พวกเธอ 96 00:07:41,960 --> 00:07:44,390 น่าอยู่ใช่มั้ยล่ะเด็กๆ 97 00:07:45,800 --> 00:07:47,960 หวัดดีจ้ะ 98 00:07:48,030 --> 00:07:49,900 เธอคงเป็นเด็กๆโบดแลร์ 99 00:07:51,300 --> 00:07:53,500 เสียใจด้วยเรื่องอุบัติเหตุ 100 00:07:53,570 --> 00:07:56,230 ฉันดีใจที่เธอจะมาอยู่ที่นี่ 101 00:07:56,310 --> 00:07:58,670 ขอต้อนรับ ฉันผู้พิพากษาสเตราส์ประจำศาลสูง 102 00:07:58,740 --> 00:08:02,440 หนูไวโอเล็ต นี่น้องหนู เคลาส์ และซันนี่ 103 00:08:02,510 --> 00:08:04,040 ผมโพ จากมัลทูอารี่ มาเนจเม้นท์ 104 00:08:04,110 --> 00:08:06,050 - สบายดีเหรอ - ดีค่ะ 105 00:08:06,120 --> 00:08:09,680 - บ้านคุณสวยมากเลย - ขอบใจจ้ะ 106 00:08:09,750 --> 00:08:13,020 ไม่ต้องเกรงใจนะ แวะไปหาฉันได้ทุกเมื่อ 107 00:08:14,560 --> 00:08:17,580 - ไปหาเหรอ - คุณไม่ได้อยู่กับเคานต์โอลาฟเหรอ 108 00:08:17,660 --> 00:08:20,890 อยู่กับเขา? กับเคานต์โอลาฟ? ไม่จ้ะ ไม่ 109 00:08:21,660 --> 00:08:24,400 เขาเป็นเพื่อนบ้านฉัน 110 00:08:40,280 --> 00:08:42,980 "นอนข้างนอกเถอะ" 111 00:09:13,920 --> 00:09:16,550 บุกเข้ามา! 112 00:09:25,160 --> 00:09:27,460 อย่ามัวโอ้เอ้ รีบเข้าไป 113 00:09:31,200 --> 00:09:36,540 ไง หวัดดี หวัดดี หวัดดี 114 00:09:36,610 --> 00:09:41,140 ฉันคือท่านเคานต์โอลาฟที่รักของเธอ 115 00:09:42,350 --> 00:09:46,750 ขอต้อนรับสู่บ้านที่น่ารักของฉัน 116 00:09:46,820 --> 00:09:51,650 บ้านที่จะปลอบขวัญเธอ ด้วยความรักและอบอุ่น 117 00:09:53,090 --> 00:09:55,060 ประหนึ่งที่พักใจ 118 00:09:55,120 --> 00:09:59,960 ดังคำกล่าวชาวกรีกโบราณว่าไว้ 119 00:10:00,030 --> 00:10:05,760 "อนุเคราะห์สถาน บ้านสุขสันต์ วันอันสดใส" บันไดยาวกว่าคำพูดอีกแฮะ อะไรซักอย่างๆ 120 00:10:05,840 --> 00:10:10,210 ดนตรีค่อยๆดังขึ้นตามลำดับ 121 00:10:10,270 --> 00:10:11,640 แล้วมาหยุดตรงเท้าขวา 122 00:10:11,710 --> 00:10:13,870 เก๊กท่าเก๋! 123 00:10:15,680 --> 00:10:20,380 ไม่เหมือนที่ฉันคิดไว้ แต่เธอนึกภาพออกน่า 124 00:10:29,490 --> 00:10:32,930 โอ้ แม่หนู... 125 00:10:33,000 --> 00:10:34,830 "ไวโอเล็ต เคลาส์ อะไรก็ช่าง" 126 00:10:34,900 --> 00:10:36,590 ...ไวโอเล็ต 127 00:10:36,670 --> 00:10:38,760 ยินดีที่รู้จัก 128 00:10:42,070 --> 00:10:44,040 สวัสดีค่ะ 129 00:10:44,110 --> 00:10:46,910 และนี่คงเป็นเคลาส์ 130 00:10:46,980 --> 00:10:50,500 หนุ่มน้อยเคลาส์ 131 00:10:51,710 --> 00:10:53,810 หน้าด้านซ้ายเธอดูดีนะ 132 00:10:55,420 --> 00:10:57,820 เเละ... 133 00:10:58,650 --> 00:11:00,780 นี่ตัวอะไร 134 00:11:01,360 --> 00:11:03,190 "ฉันคือซันนี่" 135 00:11:03,260 --> 00:11:06,960 ขอโทษนะหนู ฉันพูดภาษาลิงไม่เป็น 136 00:11:07,030 --> 00:11:08,460 กล้วยน้ำว้า 137 00:11:08,530 --> 00:11:10,300 "หนูไม่ใช่ลิงนะ" 138 00:11:10,370 --> 00:11:12,130 ซันนี่เป็นน้องเรา 139 00:11:12,570 --> 00:11:15,470 หน้าตาอมทุกข์ทุกคนเลย 140 00:11:15,540 --> 00:11:17,300 ทำหน้ามู่ทู่ทำไม 141 00:11:18,240 --> 00:11:20,300 พ่อแม่ของเราเพิ่งตาย 142 00:11:20,380 --> 00:11:24,370 อ๋อจริงสิ ช่างน่าเศร้าซะจริงๆ 143 00:11:24,450 --> 00:11:26,970 เดี๋ยว ขอซ่อมฉากเมื่อกี๊ใหม่ซิ 144 00:11:27,050 --> 00:11:30,280 พูดอีกรอบ เร็ว เดี๋ยวลืม 145 00:11:30,350 --> 00:11:34,310 พ่อแม่ของเราเพิ่ง...ตาย 146 00:11:38,490 --> 00:11:40,830 "หมอนี่ติงต๊อง" 147 00:11:40,900 --> 00:11:42,830 นี่ มิสเตอร์โพ... 148 00:11:44,600 --> 00:11:47,470 ผมจะเลี้ยงเด็กๆพวกนี้ 149 00:11:47,540 --> 00:11:51,500 ให้เหมือนว่าพวกเขามีคนต้องการจริงๆ 150 00:11:51,570 --> 00:11:54,910 ที่คุณพูดว่านี่เป็นภาระ เป็นการเสียสละ 151 00:11:54,980 --> 00:11:57,040 คุณเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง 152 00:11:57,110 --> 00:11:59,170 คุณน่าจะละอายใจตัวเอง 153 00:11:59,250 --> 00:12:01,150 คิดได้ไงเนี่ย? 154 00:12:04,750 --> 00:12:09,990 ว่าแต่ว่า ให้เซ็นตรงไหน เพื่อรับ "มรดก"...เอ๊ย เด็กๆ 155 00:12:10,060 --> 00:12:15,500 คุณยังไม่ใช่ผู้ปกครอง จนกว่าจะถึงการไต่สวน 156 00:12:15,670 --> 00:12:18,790 อ้าวเหรอ แล้วตอนนี้ฉันควรทำยังไงกับเด็ก 157 00:12:18,870 --> 00:12:19,930 อะไรนะครับ 158 00:12:20,640 --> 00:12:22,830 ผมจะถามว่า... คุณเล่นกล้ามเหรอ 159 00:12:22,910 --> 00:12:25,640 หุ่นดีนะ ดูแข็งแรง 160 00:12:26,410 --> 00:12:29,210 ผมกลับธนาคารก่อนนะ 161 00:12:29,280 --> 00:12:32,610 ไม่อยู่ดื่มอะไรก่อนเหรอ 162 00:12:32,680 --> 00:12:35,280 เหล้าพอร์ทสักแก้ว หรือกาแฟ 163 00:12:35,350 --> 00:12:37,250 - ถ้างั้นผมอยู่ - งั้นไว้โอกาสหน้า 164 00:12:37,320 --> 00:12:41,190 - เด็กๆ ถ้าต้องการอะไร โทรหาฉัน - เราอยู่ได้ 165 00:12:41,260 --> 00:12:42,850 จะถามอะไรมั้ย... 166 00:12:47,360 --> 00:12:50,890 ฉันรู้ว่าบ้านอันต่ำต้อยของฉัน... 167 00:12:50,970 --> 00:12:53,770 คงไม่หรูหราเท่าคฤหาสน์โบดแลร์ 168 00:12:53,840 --> 00:12:56,970 แต่ฉันกำลังจะได้เงินก้อนโตเร็วๆนี้ 169 00:12:57,040 --> 00:12:59,370 ฉันว่ามันจะ... 170 00:12:59,440 --> 00:13:03,170 ...ดูดีมีระดับ เมื่อตกแต่งเสร็จแล้ว 171 00:13:04,850 --> 00:13:07,610 ไปชมบ้านกันมั้ยล่ะ 172 00:13:08,380 --> 00:13:11,220 ห้องนี้เป็นห้องนั่งเล่น 173 00:13:11,550 --> 00:13:12,850 นี่ห้องครัว 174 00:13:12,920 --> 00:13:14,520 ฉันรู้เธอคิดอะไร 175 00:13:14,590 --> 00:13:17,150 "บ้านนี้ยังต้องปรับปรุงอีกบานตะไท" 176 00:13:17,230 --> 00:13:21,360 ฉีดวัคซีนกันแล้วนะ บาดทะยัก โปลิโอ ฝีดาษ ไทฟอยด์ มาลาเรีย 177 00:13:21,430 --> 00:13:24,160 นี่เป็นห้องบันเทิง ห้องสังสรรค์ 178 00:13:24,230 --> 00:13:27,200 เพดานซ่อมได้ในพริบตา 179 00:13:27,270 --> 00:13:29,430 เธอไม่กลัวความสูงใช่มั้ย 180 00:13:29,510 --> 00:13:32,940 นึกแล้วขำ ลิงอะไรกลัวความสูง 181 00:13:33,010 --> 00:13:37,850 โรงละครของฉัน ทางนี้ 182 00:13:39,750 --> 00:13:41,620 บนนั้นอะไรครับ 183 00:13:46,590 --> 00:13:48,560 หอคอยไง 184 00:13:49,930 --> 00:13:52,330 ห้ามเธอเข้าไปเด็ดขาด 185 00:13:54,460 --> 00:13:57,730 ไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตาม 186 00:14:04,940 --> 00:14:08,240 และนี่ห้องนอนเธอ นอนได้แล้ว ราตรีสวัสดิ์ 187 00:14:08,310 --> 00:14:11,040 - ยังไม่มืดเลยนะ - ยังไม่มืดเลยนะ 188 00:14:11,110 --> 00:14:14,280 ผมไม่รู้ว่าคุณเคยสังเกตมั้ย แต่ความประทับใจแรก 189 00:14:14,350 --> 00:14:17,080 มักไม่ตรงกับความจริง 190 00:14:17,150 --> 00:14:22,720 เช่น ตอนซันนี่เกิด เคลาส์ไม่ชอบน้องซะเลย 191 00:14:22,790 --> 00:14:26,730 แต่พอน้องอายุ 6 อาทิตย์ ทั้งคู่ก็เป็นคู่ซี้กัน 192 00:14:26,800 --> 00:14:32,170 เคลาส์ขว้างไม้ให้น้องงับเล่น นานหลายชั่วโมง 193 00:14:32,230 --> 00:14:34,330 ทว่าในกรณีเคาน์โอลาฟนั้น... 194 00:14:34,400 --> 00:14:37,310 เด็กๆ! 195 00:14:37,370 --> 00:14:39,310 ...ตรงกับความจริง 196 00:14:39,840 --> 00:14:42,840 ทุกๆเช้า เคานต์โอลาฟสั่งให้เด็กๆโบดแลร์... 197 00:14:42,910 --> 00:14:45,940 ...ออกแรงทำงานสารพัดอย่าง 198 00:14:46,020 --> 00:14:50,250 สั่งแล้วเขาก็จะเดินเข้าไปในหอคอยลึกลับ 199 00:14:57,830 --> 00:15:01,260 เด็กๆที่โชคร้ายหนักอยู่แล้ว 200 00:15:01,330 --> 00:15:03,060 มันจะหนักขึ้นอีก 201 00:15:03,130 --> 00:15:05,120 พอตื่นขึ้นมาในอ่างน้ำแข็งในบาฮา 202 00:15:05,200 --> 00:15:08,000 ผมก็รู้ว่าสาวเจ้าเล่ห์ขโมยไตผม 203 00:15:09,740 --> 00:15:12,730 คิดดูผมจะตกใจแค่ไหน 204 00:15:13,780 --> 00:15:16,970 เด็กๆ นี่เพื่อนนักแสดงของฉัน 205 00:15:17,050 --> 00:15:20,920 - เพื่อนๆ นี่เด็กกำพร้า - ดูไม่รวยเลยนี่ 206 00:15:22,180 --> 00:15:24,920 ตัวเล็กน่าขยะแขยง 207 00:15:29,060 --> 00:15:32,360 ทำไมยังไม่ไปเตรียมดินเนอร์ล่ะ 208 00:15:32,430 --> 00:15:33,990 ดินเนอร์เหรอ 209 00:15:34,060 --> 00:15:36,830 ภาษาฝรั่งเศสแปลว่าอาหารค่ำ 210 00:15:40,570 --> 00:15:43,660 อยู่ด้านหลัง พลิกดูสิ 211 00:15:44,140 --> 00:15:45,230 "172. เตรียมดินเนอร์" 212 00:15:45,310 --> 00:15:47,470 เราจะกินตอนสองทุ่ม 213 00:15:47,540 --> 00:15:50,740 ห้ามส่งเสียงรบกวน ระหว่างที่เราซ้อมละคร 214 00:15:50,810 --> 00:15:52,810 เราทำอาหารไม่เป็น 215 00:15:52,880 --> 00:15:55,080 - ตอนนี้ทุ่มครึ่งแล้วด้วย - สองทุ่ม! 216 00:16:13,670 --> 00:16:15,100 พาสต้าแล้วกัน 217 00:16:15,170 --> 00:16:19,700 โอเค เรามาคัดคนแสดงเรื่องนี้กัน 218 00:16:21,710 --> 00:16:26,010 เอาละ...ใครควรรับบท... 219 00:16:26,080 --> 00:16:30,040 ท่านเคานต์รูปหล่อที่สุดในโลก 220 00:16:34,960 --> 00:16:37,120 ให้คุณเล่นได้มั้ยครับ 221 00:16:37,930 --> 00:16:39,360 เอางั้นก็ได้ 222 00:16:39,430 --> 00:16:43,200 "พาสต้า พุททาเนสก้า" ภาษาอิตาเลียนแปลว่าเครื่องปรุงน้อยอย่าง 223 00:16:43,270 --> 00:16:44,670 เข้าท่านี่ 224 00:16:45,840 --> 00:16:47,270 ซันนี่ ช่วยหน่อยสิ 225 00:16:47,340 --> 00:16:48,770 "เดี๋ยวจัดให้" 226 00:16:48,840 --> 00:16:51,430 - เราต้องใช้หม้อต้ม - ไม่มี 227 00:16:51,510 --> 00:16:54,570 - แล้วก็กระชอน - ไม่มีกระชอน 228 00:16:55,610 --> 00:16:56,600 ขอบใจจ้ะ 229 00:16:56,680 --> 00:16:58,550 "ของชอบเลย" 230 00:16:58,610 --> 00:17:00,050 แล้วก็กระทะ 231 00:17:00,120 --> 00:17:04,710 นี่เป็นการซ้อมเล็กๆที่เรียกว่า "เก้าอี้ไฟฟ้า" 232 00:17:09,330 --> 00:17:13,290 สงสัยต้องเร่งไฟให้แรงกว่านี้ 233 00:17:13,360 --> 00:17:15,300 ข้างนอกมีใครอยู่หรือเปล่า!! 234 00:17:18,470 --> 00:17:20,600 นี่ไงกระชอน ใช้ได้เลย 235 00:17:20,670 --> 00:17:22,300 ซันนี่ เจอหม้อหรือยัง 236 00:17:22,670 --> 00:17:24,440 "โว้วล่า!" 237 00:17:25,770 --> 00:17:29,230 ซันนี่ นั่นไม่ใช่หม้อ 238 00:17:29,310 --> 00:17:30,800 นั่นเขาเรียกกระโถน 239 00:17:30,880 --> 00:17:33,540 กระโถนที่ใช้รองก้--? 240 00:17:35,220 --> 00:17:36,520 ล้างสองรอบละกัน 241 00:17:39,560 --> 00:17:40,850 เป็นไง 242 00:17:40,920 --> 00:17:43,150 อร่อยดี อร่อยมากเลย 243 00:17:43,230 --> 00:17:44,250 กี่โมงแล้ว 244 00:17:44,330 --> 00:17:47,420 เรามาย้อนกลับไปในยุคก่อนประวัติศาสตร์ 245 00:17:47,500 --> 00:17:50,830 ยุคที่ไดโนเสาร์ยึดครองโลก 246 00:18:04,750 --> 00:18:07,380 เด็กกำพร้าโบดแลร์ เชิญที่เคาน์เตอร์ด่วน 247 00:18:07,450 --> 00:18:09,780 เด็กกำพร้าโบดแลร์ เชิญที่เคาน์เตอร์ด่วน 248 00:18:22,030 --> 00:18:23,160 ต้องการอะไร 249 00:18:23,230 --> 00:18:25,830 ดินเนอร์พร้อมแล้ว 250 00:18:29,040 --> 00:18:30,200 "พุททาเนสก้า" 251 00:18:30,270 --> 00:18:31,970 เรียกฉันว่าไงนะ 252 00:18:32,040 --> 00:18:35,570 ชื่อพาสต้าครับ พาสต้า "พุททาเนสก้า" 253 00:18:35,640 --> 00:18:37,550 แล้วโรสต์บีฟล่ะ 254 00:18:38,110 --> 00:18:39,980 โรสต์บีฟเหรอ 255 00:18:40,050 --> 00:18:42,020 บีฟ... ใช่ โรสต์บีฟ 256 00:18:42,080 --> 00:18:46,080 เป็นภาษาสวีเดนใช้เรียกเนื้อย่าง 257 00:18:47,420 --> 00:18:50,390 คุณไม่ได้บอกว่าจะเอาเนื้อย่าง 258 00:18:54,430 --> 00:18:57,560 โลกนี้เต็มไปด้วย 259 00:18:57,630 --> 00:19:00,230 เด็กกำพร้าไร้ที่พึ่งมากมายที่ยอม 260 00:19:00,300 --> 00:19:02,240 ว่ายน้ำข้ามทะเลแห่งขวากหนาม 261 00:19:02,300 --> 00:19:07,940 เพื่อมาหลบอยู่ใต้ปีกเงา ความสำเร็จยิ่งใหญ่ของฉัน 262 00:19:08,010 --> 00:19:10,450 แต่ฉันไม่สนใจใคร 263 00:19:10,510 --> 00:19:13,570 ฉันเลือกที่จะเปิดหัวใจของฉัน... 264 00:19:13,650 --> 00:19:17,520 ...ให้เธอ เด็กที่น่ารักสองคน 265 00:19:17,590 --> 00:19:19,650 กับลิงน่าเกลียดอีกตัว 266 00:19:19,720 --> 00:19:23,280 ฉันอยากให้เธอทำทุกสิ่ง ที่ผุดขึ้นมาในหัวฉัน... 267 00:19:23,360 --> 00:19:27,850 ขณะที่ฉันถลุงมรดกพ่อแม่เธอ 268 00:19:27,930 --> 00:19:31,590 - ไม่นะ - แกมันไอ้เด็ก--! 269 00:19:31,670 --> 00:19:34,030 "ถอยไป ไอ้จมูกเบี้ยว" 270 00:19:34,100 --> 00:19:35,130 "จะกัดสูงกว่านี้" 271 00:19:36,640 --> 00:19:37,630 "อย่าแกล้งสิ" 272 00:19:44,010 --> 00:19:45,610 "ว้าว เขาบ้าไปแล้ว" 273 00:19:45,710 --> 00:19:50,240 ถึงเวลาแล้วที่เธอจะหัด เคารพผู้ใหญ่ซะมั่ง 274 00:19:50,320 --> 00:19:51,580 ปล่อยซันนี่นะ 275 00:19:53,920 --> 00:19:56,190 แก...คนใจร้าย! 276 00:19:58,960 --> 00:20:01,430 ทุกคนเป็นพยานนะ เด็กลื่นล้มเอง 277 00:20:01,500 --> 00:20:04,160 คุณจะไม่ได้เงินจนกว่าไวโอเล็ตอายุ 18 278 00:20:04,570 --> 00:20:07,040 อ๋อ งั้นเหรอ 279 00:20:07,100 --> 00:20:09,730 - ใครว่าล่ะ? - กฎหมายไง เปิดดูสิ 280 00:20:09,810 --> 00:20:12,400 เราจะโทรไปบอกมิสเตอร์โพเดี๋ยวนี้เลย 281 00:20:20,220 --> 00:20:21,950 ง้านเหรอ? 282 00:20:24,420 --> 00:20:27,410 ฉันผิดหวังในตัวพวกเธอมาก 283 00:20:30,190 --> 00:20:32,560 ถึงไหนแล้วนะ 284 00:20:32,860 --> 00:20:36,260 - เธอไม่เป็นไรนะ - เป็น 285 00:20:39,740 --> 00:20:41,170 เคลาส์ นั่นเธอทำอะไร 286 00:20:41,240 --> 00:20:43,470 - ผมจะไปแล้ว - ไปที่ไหน 287 00:20:43,540 --> 00:20:45,010 กลับบ้าน 288 00:20:45,070 --> 00:20:47,910 ที่นี่เป็นบ้านเราตอนนี้ 289 00:20:49,510 --> 00:20:51,910 ที่นี่ไม่ใช่บ้าน 290 00:20:51,980 --> 00:20:54,710 บ้านคือที่ที่พ่อแม่จะส่งเราเข้านอน 291 00:20:54,780 --> 00:20:57,510 สอนเราขี่จักรยานหรือตื้นตันใจ 292 00:20:57,590 --> 00:21:00,080 กับวันแรกที่เราไปโรงเรียน 293 00:21:00,160 --> 00:21:02,920 ที่นี่ไม่ใช่บ้าน 294 00:21:05,830 --> 00:21:07,320 เขาทำกับเราแบบนี้ได้ไง 295 00:21:07,860 --> 00:21:09,350 พวกเขาเป็นคนไม่ดี 296 00:21:09,430 --> 00:21:11,990 ไม่ใช่พวกนี้ พ่อกับแม่น่ะ 297 00:21:12,070 --> 00:21:15,090 พี่ก็คิดเหมือนผมแหละ 298 00:21:15,170 --> 00:21:18,900 พ่อแม่ทำได้ไง ไม่เตรียมอะไรให้เราเลย 299 00:21:18,970 --> 00:21:21,310 ท่านอาจเตรียมไว้ก็ได้ 300 00:21:21,810 --> 00:21:24,340 แบบนี้เหรอเรียกว่าเตรียม? 301 00:21:31,720 --> 00:21:35,490 เธอจำได้มั้ยตอนที่พ่อกับแม่ไปยุโรป 302 00:21:35,560 --> 00:21:38,960 เราคิดว่าพ่อแม่ทิ้งเราไป เพราะไม่ส่งจม.มา 303 00:21:39,030 --> 00:21:42,330 ต่อมาถึงรู้ว่าท่านเขียนยาวเหยียด แต่ไปรษณีย์ทำหาย 304 00:21:42,400 --> 00:21:47,500 จำได้มั้ยเรารู้สึกผิดแค่ไหนที่คิดไม่ดี 305 00:21:47,570 --> 00:21:49,040 คราวนี้ก็เหมือนกัน 306 00:21:49,910 --> 00:21:52,030 ไม่ ไม่เหมือน 307 00:21:52,110 --> 00:21:54,040 ทำไมล่ะ 308 00:21:55,810 --> 00:21:57,800 พ่อแม่ไม่ได้ไปยุโรป 309 00:21:57,880 --> 00:22:00,710 พวกเขาจะไม่กลับมาอีก 310 00:22:06,890 --> 00:22:11,590 พี่ว่าจะมีที่ไหนเหมือนบ้านเรามั้ย 311 00:22:24,570 --> 00:22:28,270 "ที่หลบภัย" คำนี้แปลว่า 312 00:22:28,340 --> 00:22:32,280 ที่เล็กๆปลอดภัยในโลกของความลำบาก 313 00:22:32,980 --> 00:22:37,540 เหมือนโอเอซิสในทะเลทราย เกาะกลางพายุ 314 00:22:37,620 --> 00:22:41,110 เด็กๆสนุกสนานในที่หลบภัย ซึ่งช่วยกันสร้างขึ้น 315 00:22:42,260 --> 00:22:45,920 ในใจก็รู้ดีว่าโลกของความลำบาก ยังรออยู่ข้างนอก 316 00:22:47,060 --> 00:22:51,090 โลกซึ่งผมเศร้าใจที่อธิบายได้ด้วยคำๆนี้ 317 00:22:51,170 --> 00:22:53,360 คุณได้สิทธิ์เลี้ยงดู 318 00:22:53,440 --> 00:22:55,130 "ใบรับรองการเป็นผู้ปกครอง" 319 00:22:55,770 --> 00:22:59,730 ขอบคุณครับใต้เท้า ยินดีที่ได้ทำธุรกิจด้วย 320 00:23:06,450 --> 00:23:11,180 ฉันมาใคร่ครวญความสัมพันธ์ระหว่างเรา 321 00:23:11,250 --> 00:23:16,620 ฉันเคร่งครัดกับพวกเธอเกินไป รู้จักมั้ย 322 00:23:16,690 --> 00:23:19,180 คำนี้เป็นคำสำคัญหมายความว่า... 323 00:23:19,260 --> 00:23:20,750 ชั่วร้ายสุดๆ 324 00:23:20,830 --> 00:23:23,730 โหด แต่ยุติธรรม 325 00:23:23,800 --> 00:23:26,630 เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ฉันจะชดเชยให้ 326 00:23:26,700 --> 00:23:30,100 ฉันจะเป็นสุดยอดคุณพ่อให้เธอ 327 00:23:30,170 --> 00:23:32,800 รู้ล่ะ เราแวะกินหนมกันดีกว่า 328 00:23:37,110 --> 00:23:39,080 น้ำอัดลม น้ำอัดลม กล้วยนะเธอ 329 00:23:39,850 --> 00:23:41,180 "ไปให้พ้น" 330 00:23:41,250 --> 00:23:43,520 ได้เลย 331 00:23:43,590 --> 00:23:46,420 "โอกาสสุดท้าย" 332 00:23:57,630 --> 00:23:59,630 "ไป / หยุด" 333 00:24:02,100 --> 00:24:03,230 ไวโอเล็ต 334 00:24:04,370 --> 00:24:06,840 ที่ล็อครถอยู่ไหน 335 00:24:10,580 --> 00:24:13,640 "กฎหมายมรดกกับคุณ พระราชบัญญัติชุมชน" 336 00:24:13,720 --> 00:24:17,350 สวัสดี ผมกำลังขับรถไปเที่ยวชนบท อย่างบริสุทธิ์ใจ 337 00:24:17,420 --> 00:24:20,220 กับลูกๆที่ผมรัก 338 00:24:20,290 --> 00:24:22,020 นาฬิกาเดินตรงรึเปล่า 339 00:24:28,060 --> 00:24:29,430 นี่อะไร 340 00:24:30,500 --> 00:24:33,200 ตารางเดินรถไฟ 341 00:24:53,190 --> 00:24:58,130 มีน้ำกีวี่ผสมน้ำแตงโม ของโปรดเราเลย 342 00:25:09,000 --> 00:25:10,500 รีบหนี! 343 00:25:15,480 --> 00:25:16,740 เขาเอากุญแจไป 344 00:25:16,810 --> 00:25:18,580 รีบหาทางเร็ว 345 00:25:26,490 --> 00:25:30,220 ชิตแชตเตอรี ชิพมังค์ร้องเพลงเคลียคลอ 346 00:25:32,960 --> 00:25:34,950 เคานต์โอลาฟ? หวัดดี ผมโพ 347 00:25:35,030 --> 00:25:38,130 ผมโทรมาเรื่องการรับช่วงมรดกที่คุณถามไว้ 348 00:25:38,200 --> 00:25:40,100 - มิสเตอร์โพ ขอบคุณสวรรค์ - นั่นใครพูด 349 00:25:40,170 --> 00:25:42,230 ไวโอเล็ต เราอยู่ในรถเคานต์โอลาฟ 350 00:25:42,300 --> 00:25:44,300 หวัดดีไวโอเล็ต เคานต์โอลาฟอยู่ไหนล่ะ 351 00:25:44,370 --> 00:25:47,810 - ตอนนี้เขาไม่อยู่ แต่... - เธอขับรถคนเดียวเหรอ 352 00:25:47,880 --> 00:25:50,740 ไม่ รถจอดอยู่บนทางรถไฟ และรถไฟกำลังจะมา 353 00:25:50,810 --> 00:25:55,440 ขอโทษนะ ไม่ได้ยิน รถฉันอยู่ข้างๆรถไฟ! 354 00:25:55,520 --> 00:25:57,850 เรากำลังจะโดนรถไฟชน 355 00:25:57,920 --> 00:26:01,650 ใช่ ฉันไม่ได้ยินเพราะเสียงรถไฟดังมาก 356 00:26:01,720 --> 00:26:05,160 ถึงธนาคารแล้วฉันจะโทรไปใหม่ บ๊ายบาย 357 00:26:10,670 --> 00:26:14,190 เคลาส์ เธอเคยอ่านเรื่องรถไฟ 358 00:26:14,270 --> 00:26:15,500 เราต้องทำไง 359 00:26:18,440 --> 00:26:19,810 "รถไฟ / รถจักร" 360 00:26:19,880 --> 00:26:21,970 "ม้าเหล็ก / อุปกรณ์สลับราง" 361 00:26:22,040 --> 00:26:23,640 คันโยกสลับราง 362 00:26:23,710 --> 00:26:24,980 นั่นไง! 363 00:26:28,620 --> 00:26:30,450 - มันอยู่ไกลเกินไป - ไม่ 364 00:26:30,520 --> 00:26:32,990 ต้องมีอะไรที่ใช้ดึงได้ 365 00:26:33,060 --> 00:26:36,510 - ในนี้ไม่มี - ต้องมีสักอย่าง 366 00:26:37,790 --> 00:26:39,890 ซันนี่ กัดหัวภูติออกมาซิ 367 00:26:39,960 --> 00:26:41,590 "ได้เลย" 368 00:27:15,060 --> 00:27:16,260 เร็ว รีบดึงกลับมา 369 00:27:22,500 --> 00:27:24,560 ฉันทำได้ 370 00:27:24,640 --> 00:27:26,800 ผมไม่ได้เร่งพี่นะ 371 00:27:32,550 --> 00:27:34,610 - ยิงได้สวย - ขอบใจ...ดึง 372 00:27:44,260 --> 00:27:47,230 "ดราม่า-ล็อค / ลอน เชนีย์" 373 00:28:35,840 --> 00:28:38,180 มิสเตอร์โพ 374 00:28:38,250 --> 00:28:40,740 เรามาคุยกันแบบมีเหตุผลไม่ได้เหรอ 375 00:28:40,820 --> 00:28:44,480 ผมเสียใจ เคานต์โอลาฟ การให้เด็กอย่างซันนี่ขับรถ 376 00:28:44,550 --> 00:28:45,820 ไม่ใช่ผู้ปกครองที่ดี 377 00:28:45,890 --> 00:28:48,290 - เขาคิดจะฆ่าเรา - อย่าตื่นตูม เคลาส์ 378 00:28:48,360 --> 00:28:50,950 รถไม่ได้ใส่เกียร์ด้วยซ้ำ 379 00:28:51,030 --> 00:28:53,520 ผมขอ... 380 00:28:53,600 --> 00:28:56,570 คุยกับเด็กๆตามลำพังได้มั้ย 381 00:29:00,570 --> 00:29:02,270 ลาก่อนเด็กๆ 382 00:29:02,340 --> 00:29:04,270 ฉันสนุกมาก 383 00:29:04,340 --> 00:29:05,430 ฉันจะฆ่าแก 384 00:29:05,510 --> 00:29:09,950 ไม่ว่าแกอยู่ไหน ทำอะไร ฉันจะหาจนเจอ 385 00:29:10,010 --> 00:29:12,810 พวกแกต้องตายแหงมๆ 386 00:29:17,750 --> 00:29:20,280 รีบไป มิสเตอร์โพ 387 00:29:20,820 --> 00:29:23,310 ก่อนที่ผมจะเศร้าไปกว่านี้ 388 00:29:24,360 --> 00:29:27,590 การเอาชนะผู้ร้ายสมองทึ่ม อาจดูเป็นเรื่องง่าย 389 00:29:27,660 --> 00:29:29,720 สำหรับเด็กฉลาด 3 คน 390 00:29:29,800 --> 00:29:32,430 แต่เด็กๆก็ภาคภูมิใจ 391 00:29:32,500 --> 00:29:35,160 ขณะเดินทางไปยังบ้านใหม่ 392 00:29:35,240 --> 00:29:37,670 สิ่งที่รออยู่ข้างหน้ายังไม่ชัดเจน 393 00:29:37,740 --> 00:29:41,510 แต่เด็กๆโบดแลร์ก็มีความหวังว่า ผู้ปกครองคนต่อไป 394 00:29:41,580 --> 00:29:43,270 จะดีกว่าเคาน์โอลาฟ 395 00:29:43,350 --> 00:29:47,370 อย่างน้อยก็ไม่คิดให้รถไฟทับพวกเขาตาย 396 00:29:53,490 --> 00:29:56,890 เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านไหนคะ 397 00:29:56,960 --> 00:29:59,660 ไม่รู้สิ ฉันมัวแต่ยุ่ง 398 00:29:59,730 --> 00:30:02,560 - ยังไม่มีเวลาคุยเลย - สวัสดี 399 00:30:02,630 --> 00:30:07,160 โอ้โห ไม่อยากจะเชื่อ 400 00:30:07,240 --> 00:30:10,230 ดูพวกเธอสิ เธอคงเป็นไวโอเล็ต 401 00:30:10,310 --> 00:30:11,530 หนูจำลุงได้มั้ย 402 00:30:11,610 --> 00:30:14,840 ไม่ได้ซินะ ตอนนั้นหนูยังเล็ก 403 00:30:14,910 --> 00:30:18,440 เคลาส์ เราไม่เคยเจอกันเลย สบายดีเหรอ 404 00:30:18,880 --> 00:30:22,180 รัดแน่น...เหมือนงูหลามพม่า 405 00:30:22,250 --> 00:30:24,620 ซันนี่ 406 00:30:24,690 --> 00:30:27,950 เธอหน้าตาเหมือนแม่ยังกับพิมพ์เดียวกัน 407 00:30:28,020 --> 00:30:32,260 ขอบคุณ มิสเตอร์โพ เดี๋ยวผมจัดการเอง 408 00:30:32,330 --> 00:30:35,960 - ผมควรเข้าไปข้างในด้วย - อ๋อ เชิญเลย 409 00:30:36,030 --> 00:30:40,560 คุณจะได้ช่วยผมเก็บพยาธิ จากท้องงูเหลือมวิสกิด 410 00:30:40,640 --> 00:30:43,160 เด็กๆ จำไว้นะ 411 00:30:43,240 --> 00:30:47,700 ถ้าเธอต้องการอะไร ก็โทรหรือแฟ็กซ์หาฉันนะ 412 00:30:47,780 --> 00:30:49,510 ไปล่ะครับ 413 00:30:52,880 --> 00:30:55,180 แจ๋ว เราไล่เขากลับไปสำเร็จ 414 00:30:55,250 --> 00:30:56,310 ไปเร็ว 415 00:30:56,380 --> 00:30:58,820 เรามีเวลาไม่มาก ต้องรีบเตรียมของ 416 00:30:59,690 --> 00:31:01,660 เตรียมของ? 417 00:31:03,360 --> 00:31:05,190 - เตรียมของเหรอ - ใช่ 418 00:31:05,260 --> 00:31:08,130 เราต้องเตรียมเครื่องไม้เครื่องมือให้ครบ 419 00:31:08,200 --> 00:31:10,630 แล้วก็ของจำเป็นอื่นๆ เช่น เสื้อผ้า 420 00:31:10,700 --> 00:31:13,400 แล้วก็ติดป้ายให้งูทุกตัวที่ไปกับเรา 421 00:31:13,470 --> 00:31:14,770 ไปไหนครับ 422 00:31:14,840 --> 00:31:17,770 - ฉันบอกหรือยังว่าเราจะไปเปรู - ยังค่ะ 423 00:31:17,840 --> 00:31:20,830 ใช่ เราจะไปเปรูพรุ่งนี้เช้า 424 00:31:20,910 --> 00:31:23,040 น่าตื่นเต้นมั้ยล่ะ 425 00:31:23,110 --> 00:31:24,910 ทางนี้ทางไปห้องอสรพิษ 426 00:31:27,380 --> 00:31:30,650 ขอต้อนรับสู่บ้านน้อยๆของฉัน 427 00:31:30,820 --> 00:31:33,790 พวกเธอรู้อะไรเกี่ยวกับงูไหม 428 00:31:33,860 --> 00:31:35,920 รู้แค่ที่อ่านในหนังสือครับ 429 00:31:35,990 --> 00:31:38,150 ไม่ หนูไม่ค่อยรู้ 430 00:31:38,230 --> 00:31:42,960 ที่นี่อาจมีอะไรบางอย่างที่ไม่มีในหนังสือ 431 00:31:43,570 --> 00:31:45,560 ฉันวางเจ้าเบิ้มลงนอนก่อน 432 00:31:45,630 --> 00:31:48,330 แล้วจะแนะนำเพื่อนๆให้รู้จัก 433 00:31:48,870 --> 00:31:50,810 เจ้าตัวนี้... 434 00:31:50,870 --> 00:31:54,600 - นั่นมันงูเห่าสองหัวนี่ - ตาแหลมดีมาก 435 00:31:54,680 --> 00:31:56,270 ตัวผู้หรือตัวเมียคะ 436 00:31:56,340 --> 00:31:59,140 ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าถามมันคงเสียมารยาท 437 00:31:59,210 --> 00:32:02,650 ส่วนเจ้าตัวนี้ คางคกสามตาจากทิเบต 438 00:32:02,720 --> 00:32:07,020 มันสวดมนต์ตลอดเวลาเลย...โอม อ๊บอ๊บ! 439 00:32:07,090 --> 00:32:11,120 เธอต้องมาดูสัตว์ที่ฉันเพิ่งค้นพบล่าสุด 440 00:32:11,190 --> 00:32:13,890 ฉันเจอมันที่แทนซาเนีย หายากมากๆ 441 00:32:13,960 --> 00:32:16,160 งูพิษมรณะ 442 00:32:16,230 --> 00:32:21,260 ฉันกับผู้ช่วยชื่อกุสตาฟ อาจเป็นสองคนในโลกที่เคยเห็นมัน 443 00:32:47,800 --> 00:32:51,390 โอ๊ะขอโทษครับ ผ้าหมึกติดพอดี 444 00:32:51,470 --> 00:32:53,800 ขอผมขยับมันสักนิดนึง 445 00:32:56,400 --> 00:32:57,700 เรียบร้อยแล้ว 446 00:32:57,770 --> 00:32:59,000 เอาละ 447 00:32:59,870 --> 00:33:01,040 ถึงไหนแล้วนะ 448 00:33:01,110 --> 00:33:04,010 อ๋อใช่ การจู่โจมของงูพิษมรณะ 449 00:33:05,180 --> 00:33:08,450 ไม่ต้องตกใจ เจ้าตัวเล็ก ไม่เป็นอะไรหรอก 450 00:33:08,520 --> 00:33:11,380 มันทำอะไรเธอไม่ได้หรอก เข้าไปซะ 451 00:33:11,450 --> 00:33:15,720 - งูพิษมรณะเนี่ยเหรอทำอะไรเธอไม่ได้ - ใช่ๆ 452 00:33:18,590 --> 00:33:20,220 มันใจอ่อนจะตาย 453 00:33:20,300 --> 00:33:24,460 มันแทบไม่มีพิษ เป็นมิตรที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งปวง 454 00:33:24,530 --> 00:33:25,860 เขาเรียกว่าตั้งชื่อขู่ 455 00:33:25,930 --> 00:33:29,200 ฉันตั้งชื่อแบบนี้เพื่อแกล้งพวกเฮี้ยบๆ 456 00:33:29,270 --> 00:33:31,740 ที่สมาคมสัตว์เลื้อยคลาน 457 00:33:31,810 --> 00:33:33,800 คุณลุงมอนตี้ เราจะไปเปรูทำไม 458 00:33:34,710 --> 00:33:36,580 เมื่อเช้าฉันมาคิดดูว่า 459 00:33:36,640 --> 00:33:39,270 เราจะไปไหนกันได้บ้าง 460 00:33:39,350 --> 00:33:43,250 ฉันนึกถึง "เปรู" ที่เปรูมีงูเยอะใช่มั้ย 461 00:33:43,320 --> 00:33:46,020 ทำไมเราต้องออกนอกเมือง 462 00:33:47,020 --> 00:33:51,430 เธอรู้มั้ยว่างูกลัวเธอ มากกว่าเธอกลัวมันอีก 463 00:33:52,460 --> 00:33:54,290 น้อยคนนักที่จะรู้ 464 00:33:54,730 --> 00:33:57,290 เมื่อถูกคุกคาม งูมักจะหนีไปที่ 465 00:33:57,370 --> 00:34:01,130 ที่เงียบสงบ ปลอดภัย ห่างไกล 466 00:34:01,900 --> 00:34:04,170 มันไปที่หลบภัย 467 00:34:04,240 --> 00:34:07,330 ไร้อันตรายสำหรับมัน 468 00:34:08,940 --> 00:34:11,210 เราถึงจะไปเปรู 469 00:34:15,080 --> 00:34:17,450 เอ๊ะ กล้องส่องทางไกล ผมเคยเห็นที่โต๊ะพ่อ... 470 00:34:17,520 --> 00:34:19,580 เรายังมีเวลาคุยอีกเยอะ 471 00:34:19,650 --> 00:34:22,390 แต่ตอนนี้ฉันต้องการนักประดิษฐ์... 472 00:34:22,460 --> 00:34:24,050 ...นักอ่าน... 473 00:34:24,130 --> 00:34:25,990 ...แล้วก็นักกัด 474 00:34:26,060 --> 00:34:27,620 พอรู้จักมั้ย 475 00:34:27,700 --> 00:34:30,960 "ฟันฉันพร้อมบริการเสมอ" 476 00:34:34,770 --> 00:34:39,500 ตั้งแต่เทือกเขาสูง จนถึงที่ราบลุ่ม 477 00:34:40,480 --> 00:34:45,740 หนุ่มน้อยจอร์จ แคมพ์เบลล์ ขี่ม้าท่องเที่ยวไป 478 00:34:46,710 --> 00:34:51,780 นั่งบนอาน มือกุมบังเหียน งามสง่าดูมีราศี 479 00:34:52,590 --> 00:34:57,750 ม้าควบถึงบ้านตั้งนาน แต่เขานั้นไม่ถึงซักที 480 00:34:59,860 --> 00:35:03,630 เพทูเนีย ฉันบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนี้ 481 00:35:03,700 --> 00:35:05,890 มันคิดว่าฉันเป็นต้นไม้ 482 00:35:06,630 --> 00:35:08,190 หนูรู้จักเพลงนี้ 483 00:35:08,270 --> 00:35:11,210 หนูว่าพ่อแม่เคยร้องให้เราฟัง 484 00:35:11,610 --> 00:35:15,130 เธอเข้าใจถูกแล้ว ฉันก็ร้องให้ลูกฟัง 485 00:35:15,210 --> 00:35:17,870 - คุณมีลูกเหรอคะ - อ๋อมี 486 00:35:18,250 --> 00:35:21,050 เมียก็มี บ้านก็มี 487 00:35:22,280 --> 00:35:23,770 กระทั่งไฟไหม้ 488 00:35:24,920 --> 00:35:26,620 ไฟไหม้เหรอ 489 00:35:27,620 --> 00:35:31,020 ฉันอาจรู้ดีกว่าใครๆ ว่าเธอเศร้าเสียใจแค่ไหน 490 00:35:32,330 --> 00:35:33,990 แต่ทุกอย่างจะดีขึ้น 491 00:35:34,060 --> 00:35:36,690 เราจะไปอยู่กับคนที่เข้าใจเรา 492 00:35:36,760 --> 00:35:39,100 คนที่เหมือนเรา 493 00:35:39,170 --> 00:35:44,700 คนที่ชื่นชมเด็กเก่งๆ ที่อ่านเก่ง ประดิษฐ์สิ่งของ... 494 00:35:45,410 --> 00:35:47,310 ...และกัดของได้ 495 00:35:49,280 --> 00:35:52,810 ลุงมอนตี้ ลุงทำเพื่อเราทำไมคะ 496 00:35:54,050 --> 00:35:56,610 ก็เราครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ 497 00:35:57,250 --> 00:36:00,690 และแล้วเด็กกำพร้าโบดแลร์ก็ไปเปรู 498 00:36:00,760 --> 00:36:02,920 ผจญภัยสนุกสนาน 499 00:36:02,990 --> 00:36:06,760 กับผู้ปกครองคนใหม่ที่แสนดี 500 00:36:06,830 --> 00:36:09,420 อวสาน 501 00:36:10,600 --> 00:36:13,630 นี่คือคำที่ผมอยากพิมพ์ลงไปใจจะขาด 502 00:36:13,700 --> 00:36:18,000 ผมยอมแลกทุกอย่าง เพื่อจะบอกว่าเรื่องจบลงตรงนี้ 503 00:36:18,070 --> 00:36:22,170 ผมไม่มีหน้าที่มาเพ้อ ถึงตอนจบแสนสุขซึ่งไม่ได้เกิดขึ้น 504 00:36:22,240 --> 00:36:24,470 แต่ผมมาเล่าถึงเหตุการณ์จริง 505 00:36:24,550 --> 00:36:28,070 ในชีวิตที่มีแต่โชคร้ายของเด็กๆโบดแลร์ 506 00:36:28,720 --> 00:36:30,580 ผมเองก็ปวดใจไม่น้อย 507 00:36:30,650 --> 00:36:34,680 ที่ต้องบอกว่าปัญหา ของพวกเขาเพิ่งเริ่มขึ้น 508 00:36:34,760 --> 00:36:37,690 มันเริ่มขึ้นด้วยโน้ตดนตรีสองตัว 509 00:36:53,110 --> 00:36:54,580 สวัสดี 510 00:36:54,640 --> 00:36:59,910 ฉันมาหา ดร. มอนต์โกเมอรี่ มอนต์โกเมอรี่ 511 00:37:00,980 --> 00:37:02,850 ฉันชื่อว่าสเตฟาโน่ 512 00:37:02,920 --> 00:37:07,380 เป็นชาวอิตาเลียน ฉันตั้งใจมาช่วยท่าน 513 00:37:07,460 --> 00:37:10,450 ทำวิจัยเต็มความสามารถ 514 00:37:10,530 --> 00:37:14,760 และช่วยดูแลสังเกตรายละเอียดต่างๆ 515 00:37:14,830 --> 00:37:16,560 คุณคือเคานต์โอลาฟ 516 00:37:21,540 --> 00:37:25,370 ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นออกมาได้ 517 00:37:25,440 --> 00:37:29,210 ฉันไม่เคยเจอเคานต์โอลาฟมาก่อน 518 00:37:29,280 --> 00:37:31,110 แต่... 519 00:37:31,180 --> 00:37:37,020 ถึงจะเคยเจอ เขาก็คง หน้าตาท่าทางไม่เหมือนฉันเลย 520 00:37:37,090 --> 00:37:39,420 เคานต์โอลาฟ เราไม่ให้คุณเข้าบ้านหรอก 521 00:37:45,160 --> 00:37:50,060 ฉันคิดว่าเธอควรตั้งสมมุติฐานใหม่ 522 00:37:50,130 --> 00:37:54,690 นี่ไงล่ะเหตุผลที่เธอไม่ควรถือมีดวิ่ง 523 00:37:54,770 --> 00:37:58,100 เป็นคำแนะนำที่ดีมาก คุณสเตฟาโน่ 524 00:37:58,170 --> 00:38:00,470 โอ๊ะ คุณเห็นผมสอนเด็กๆจนได้ 525 00:38:00,540 --> 00:38:03,310 ผมดีใจจริงๆที่คุณมาเร็วขนาดนี้ 526 00:38:03,380 --> 00:38:05,370 ไม่เป็นไรๆ 527 00:38:05,450 --> 00:38:09,510 ผู้ช่วยผมไม่สบาย เพิ่งโทรมาลาไม่ถึงชั่วโมง 528 00:38:09,580 --> 00:38:12,210 เขาคงยอมทำทุกอย่างเพื่อจะมาที่นี่ 529 00:38:15,720 --> 00:38:17,720 โชคดีจริงๆที่คุณมาได้ 530 00:38:17,790 --> 00:38:22,230 ผมชื่นชมผลงานคุณ 531 00:38:22,860 --> 00:38:26,160 งานคุณมีอิทธิพลอย่างมาก กับงานวิจัยของผม 532 00:38:26,230 --> 00:38:30,070 ที่พิพิธภัณฑ์น้ำมอนเทอเรย์เบย์ 533 00:38:31,440 --> 00:38:32,700 เรื่องงูทะเล 534 00:38:33,240 --> 00:38:36,540 - มันเป็นสัตว์ที่โมโหร้ายไม่เบาเลย - บางที... 535 00:38:36,610 --> 00:38:41,710 ผมโดนมันกัด 43... 700 ครั้งเห็นจะได้ 536 00:38:41,780 --> 00:38:46,590 ส่วนใหญ่โดนที่ใบหน้า นี่ผมทำศัลยกรรมมาเยอะแล้ว 537 00:38:46,650 --> 00:38:48,590 หมอฝีมือดีนะ 538 00:38:48,660 --> 00:38:51,990 ถึงหนวดจะเอียงไปข้างก็เถอะ 539 00:38:52,760 --> 00:38:54,750 "เชื่อไม่ลงเลยละ" 540 00:38:54,830 --> 00:38:58,430 ให้เด็กๆช่วยผมขนกระเป๋าได้มั้ย 541 00:38:58,500 --> 00:39:01,400 ลำตัวซีกซ้ายของผมประสาทไม่ค่อยดี 542 00:39:01,470 --> 00:39:03,940 - ได้สิครับ - คุณลุงมอนตี้ 543 00:39:04,010 --> 00:39:05,200 ไม่เอา 544 00:39:05,270 --> 00:39:10,340 อย่าเสียมารยาทกับแขกสิ ไปได้แล้ว 545 00:39:10,810 --> 00:39:13,440 - เขามีแผนอะไรเนี่ย - พี่ไม่รู้ 546 00:39:13,510 --> 00:39:18,110 ตอนไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น ถ้าผู้ร้ายใจโฉดโผล่มา 547 00:39:18,190 --> 00:39:20,310 แต่การที่โอลาฟปรากฏตัวอีกครั้ง 548 00:39:20,390 --> 00:39:24,120 ขณะเด็กๆกำลังจะรู้ความลับของ ดร.มอนต์โกเมอรี่ 549 00:39:24,190 --> 00:39:26,790 ทำให้เคลาส์แทบทนไม่ได้ 550 00:39:26,860 --> 00:39:28,560 ไวโอเล็ต พี่ฟังผมนะ 551 00:39:28,630 --> 00:39:32,260 กล้องของลุงมอนตี้ ผมเห็นกล้องแบบนี้ที่โต๊ะพ่อ 552 00:39:32,900 --> 00:39:34,630 เคลาส์ มันแค่บังเอิญเท่านั้น 553 00:39:34,700 --> 00:39:38,140 ไม่ ทุกอย่างต้องมีที่มาที่ไป 554 00:39:38,210 --> 00:39:41,370 เด็กๆจะไปช่วยงานวิจัยหลายเรื่องในเปรู 555 00:39:41,440 --> 00:39:43,410 คุณมีประสบการณ์กับเด็กๆมั้ย 556 00:39:43,480 --> 00:39:47,350 ผมไม่คุ้นเคยกับเด็กๆเท่าไหร่ 557 00:39:47,420 --> 00:39:49,080 ผมไม่เคยเป็นเด็ก 558 00:39:49,150 --> 00:39:52,750 ผมรู้ว่าพวกเขาเป็นส่วนสำคัญ ของระบบนิเวศน์ 559 00:39:52,820 --> 00:39:55,020 เขาไม่ให้เราบอกลุงแน่ 560 00:39:55,090 --> 00:39:59,120 - เราต้องบอกลุงเป็นข้อความ - ฉันจัดการเอง 561 00:39:59,830 --> 00:40:02,260 ผมให้อาหารปลาไหลมอเร่ย์ 562 00:40:02,330 --> 00:40:06,130 แล้วผมก็เกิดอวดเก่ง 563 00:40:06,200 --> 00:40:10,430 แค่นั้นเอง แค่ครั้งเดียวก็เสร็จมัน 564 00:40:12,810 --> 00:40:14,110 แค่ครั้งเดียว 565 00:40:14,180 --> 00:40:17,150 ผมคาบปลาเค็มไว้ในปาก เอาไปยื่นให้มัน 566 00:40:17,210 --> 00:40:21,240 มีคณะถ่ายทำสารคดีอยู่ด้วย 567 00:40:21,320 --> 00:40:23,110 ถ่ายเก็บไว้หมด 568 00:40:23,180 --> 00:40:26,280 หลายคนยังไม่รู้เรื่องนี้ เกี่ยวกับปลาไหลมอเร่ย์ 569 00:40:26,350 --> 00:40:30,160 คุณอาจจะคิดว่ามันคงเป็นสัตว์ที่ไม่มีแรง 570 00:40:30,220 --> 00:40:32,750 แน่นอน มันก็พอมีกำลังอยู่บ้าง 571 00:40:32,830 --> 00:40:35,460 แต่มันจะดึงหน้าคนเข้าถ้ำได้ยังไง 572 00:40:35,530 --> 00:40:40,130 ยังไงซะ สรุปสั้นๆได้ว่าผมแทบตาย ต้องศัลยกรรมหน้าใหม่หมด 573 00:40:40,200 --> 00:40:46,040 ใช่ จากที่ผมได้ยินมา เปรูเป็นประเทศที่น่าไป 574 00:40:46,110 --> 00:40:47,940 ทั้งชายหาด ทั้งผู้คน 575 00:40:48,010 --> 00:40:49,740 กฎหมายคุ้มครองเด็ก 576 00:40:49,810 --> 00:40:50,800 "ตัวปลอม" 577 00:40:50,880 --> 00:40:52,970 กฎหมายคุ้มครองเด็กไม่เข้มงวด? 578 00:40:54,350 --> 00:40:56,280 ผมพูดงั้นเหรอ 579 00:40:57,390 --> 00:40:59,050 ประสาทจริงๆเลย 580 00:40:59,120 --> 00:41:03,820 สเตฟาโน่ คุณมีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่อง 581 00:41:03,890 --> 00:41:05,360 เห็นด้วยมั้ยเด็กๆ 582 00:41:06,760 --> 00:41:09,990 ผมวานช่วยรีดพิษเจ้าเพทูเนียให้ที 583 00:41:10,060 --> 00:41:11,530 เพทูเนีย 584 00:41:11,600 --> 00:41:13,530 คือเรื่องรีดเนี่ย... 585 00:41:13,600 --> 00:41:16,900 ผมไม่... ผมขอแค่... 586 00:41:16,970 --> 00:41:20,310 ได้สิ ผมจะลองดูนะ 587 00:41:20,370 --> 00:41:24,180 เพื่อนๆเรียกผมว่า เฒ่าแม็คโดนัลด์มือรีดตัวฉมัง 588 00:41:24,250 --> 00:41:26,240 เพราะผมเอาแต่รีดทั้งวัน 589 00:41:26,310 --> 00:41:30,120 หัวนมเล็กจิ๋วๆ หายากชะมัดเลย 590 00:41:31,620 --> 00:41:34,890 ผมว่าคุณรับไป แล้วก็... 591 00:41:34,960 --> 00:41:37,860 รีดไปก่อนเลยไม่ต้องรอผม 592 00:41:37,930 --> 00:41:40,260 ไม่รู้ผมเอาอุปกรณ์รีดมาหรือเปล่า 593 00:41:40,330 --> 00:41:43,420 ผมจะไปดู 594 00:41:54,210 --> 00:41:55,970 เขายังดูอยู่รึเปล่า 595 00:41:56,940 --> 00:41:58,380 ดูค่ะ 596 00:41:58,450 --> 00:42:01,180 อย่ามองลุงสิ แกล้งทำเป็นคุยกับเคลาส์ 597 00:42:02,750 --> 00:42:06,190 ลุงได้ข้อความแล้ว ไม่ต้องห่วง ลุงรู้ 598 00:42:06,250 --> 00:42:08,380 - ลุงรู้เหรอ - รู้สิ 599 00:42:08,460 --> 00:42:11,720 ปลาไหลมอเร่ย์ไม่กินปลาเค็ม มันเค็มเกินไป 600 00:42:11,790 --> 00:42:14,490 เห็นมั้ย เขาชอบแอบมองกระสอบ 601 00:42:14,560 --> 00:42:16,790 เก็บพิษงูหายาก 602 00:42:16,860 --> 00:42:21,100 พวกเธอพูดถูกแล้ว สเตฟาโน่ปลอมตัวมา 603 00:42:21,170 --> 00:42:22,260 ค่ะ 604 00:42:22,340 --> 00:42:24,400 สายลับที่สมาคมสัตว์เลื้อยคลาน 605 00:42:24,470 --> 00:42:26,740 ส่งมาขโมยงูพิษมรณะ 606 00:42:26,810 --> 00:42:27,870 ไม่ค่ะ ลุงมอนตี้ 607 00:42:30,110 --> 00:42:33,050 โธ่ เสร็จหมดแล้ว 608 00:42:33,110 --> 00:42:36,050 ผมตั้งตารอรีดเลยนะ 609 00:42:36,120 --> 00:42:38,850 ได้เวลาเด็กๆนอนแล้ว 610 00:42:38,920 --> 00:42:40,350 จริงๆด้วย 611 00:42:40,420 --> 00:42:43,020 พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า 612 00:42:43,090 --> 00:42:44,720 ไปนอนซะ 613 00:42:45,230 --> 00:42:46,920 ราตรีสวัสดิ์ 614 00:42:51,870 --> 00:42:55,560 ถ้าพวกเธอตื่นขึ้นมากลางดึกล่ะก็ 615 00:42:55,640 --> 00:42:59,660 ฉันอยู่ข้างล่างนี่นะ ฉันเป็นคนตื่นง่าย 616 00:42:59,740 --> 00:43:04,580 ที่จริง ฉันแทบไม่หลับไม่นอนเลยล่ะ 617 00:43:16,120 --> 00:43:19,060 นี่เธอมีบัตรผ่านรึเปล่า 618 00:43:21,860 --> 00:43:24,090 ไม่มีสินะ 619 00:43:24,600 --> 00:43:29,040 โอ เพทูเนีย ฉันคงคิดถึงแกมาก 620 00:43:29,840 --> 00:43:33,640 แกเป็นเด็กดี ใช่มั้ย 621 00:43:33,710 --> 00:43:35,870 แกสวยมากด้วยนะ 622 00:43:35,940 --> 00:43:39,780 จริงๆ ใช่ แกสวย 623 00:43:41,420 --> 00:43:45,010 อ๋อใช่ แกสวย 624 00:43:45,090 --> 00:43:48,390 มันก็แปลกนะครับ เมื่อคนที่เรารักตาย... 625 00:43:50,420 --> 00:43:52,260 ลุงมอนตี้ 626 00:43:52,330 --> 00:43:55,420 มันเหมือนเดินขึ้นบันได ไปห้องนอนในความมืด 627 00:43:55,500 --> 00:43:58,930 คุณคิดว่ายังมีบันไดอีกขั้นทั้งๆที่ไม่มี 628 00:43:59,000 --> 00:44:01,530 เท้าคุณถลำสู่ความว่างเปล่า 629 00:44:01,600 --> 00:44:05,000 เป็นความแปลกใจที่ไม่โสภาเลย 630 00:44:07,040 --> 00:44:08,370 คุณลุงมอนตี้ 631 00:44:13,680 --> 00:44:16,520 เด็กๆไม่ได้เสียน้ำตาให้ลุงคนเดียว... 632 00:44:16,580 --> 00:44:19,580 แต่ให้กับความหวังในการมีบ้านอีกครั้งด้วย 633 00:44:19,650 --> 00:44:21,280 "ในความระลึกถึง ดร.มอนต์โกเมอรี่ 634 00:44:21,360 --> 00:44:24,150 เพื่อนที่แสนดี, นักอสรพิษวิทยาผู้อุทิศตน, พ่อที่น่ารัก" 635 00:44:24,230 --> 00:44:27,490 ความหวังซึ่งถูกผู้ร้ายจอมลวงโลก ทำให้ลอยห่างไปอย่างช้าๆ 636 00:44:29,760 --> 00:44:32,860 ผมรู้สึกมีส่วนผิดกับเรื่องเศร้าครั้งนี้ 637 00:44:32,930 --> 00:44:37,700 ผมน่าจะถือวิสาสะเตือนเขา ว่างูพิษมรณะ 638 00:44:37,770 --> 00:44:41,140 เป็นงูอันตรายที่สุดในระบบนิเวศน์ 639 00:44:41,210 --> 00:44:44,440 ผมรู้ดีล่ะ ผมค้นพบมันเอง 640 00:44:44,510 --> 00:44:48,070 - อะไรนะ? - คุณตำรวจคะ 641 00:44:48,150 --> 00:44:51,950 นี่หนู ประตูกรงใหญ่เปิดอยู่ งูหายไป มีคนตาย 642 00:44:52,020 --> 00:44:53,510 รู้มั้ยฉันคิดยังไง 643 00:44:53,590 --> 00:44:56,790 มีคนปลุกฉัน 9 โมงเช้าเพราะเรื่องนี้ 644 00:44:56,860 --> 00:45:00,290 เพราะงูกัดแน่นอน ชัดเจนไร้ข้อสงสัย 645 00:45:00,360 --> 00:45:02,420 เพราะงูกัดไร้ข้อกังขา ขอบคุณหมอ 646 00:45:02,500 --> 00:45:05,470 คุณยังไม่เข้าใจ งูพิษมรณะฆ่าลุงไม่ได้ 647 00:45:05,530 --> 00:45:09,600 เพราะมันไม่มีพิษและเป็นมิตรมากที่สุด 648 00:45:09,670 --> 00:45:11,610 ไม่ต้องออกเอกสารหรอก 649 00:45:11,670 --> 00:45:13,540 ดีแล้วครับ 650 00:45:13,610 --> 00:45:16,100 เด็กๆเพิ่งเจอเรื่องร้ายครั้งใหญ่ 651 00:45:16,180 --> 00:45:19,840 มันคงไม่ดีแน่ถ้าเปลี่ยนแผนพวกเขาตอนนี้ 652 00:45:19,910 --> 00:45:23,110 เรากำลังจะไปเปรูพรุ่งนี้เช้า 653 00:45:23,180 --> 00:45:25,650 ตั๋วแลกคืนไม่ได้ด้วย 654 00:45:25,720 --> 00:45:26,950 หมอคิดว่าไง 655 00:45:27,020 --> 00:45:29,580 เป็นโอกาสเดียวที่จะสลัดความทุกข์ทิ้ง 656 00:45:29,660 --> 00:45:30,820 งั้นเหรอ ขอบคุณครับ 657 00:45:30,890 --> 00:45:31,880 "ฉันจัดการเอง" 658 00:45:31,960 --> 00:45:34,520 จากการสัมภาษณ์พยานที่นั่นในวันนั้น 659 00:45:34,600 --> 00:45:38,430 ผมจึงได้รู้แผนจับโกหกผู้ร้าย ของน้องเล็กโบดแลร์ 660 00:45:38,500 --> 00:45:42,530 หนูซันนี่ผู้กล้าเดินจากตรงนี้ เข้าไปหางูพิษมรณะ 661 00:45:42,600 --> 00:45:44,660 ด้วยจิตใจเด็ดเดี่ยว 662 00:45:44,740 --> 00:45:47,940 ไม่ หมอคนนั้นสมรู้ร่วมคิดกับเคานต์โอลาฟ 663 00:45:48,010 --> 00:45:49,840 เขาจะฆ่าเราด้วยรถไฟ 664 00:45:49,910 --> 00:45:53,040 - เขาเอารถไฟมาจากไหน - ฉันเอารถไฟมาจากไหน 665 00:45:53,110 --> 00:45:55,110 พอ! เด็กๆ เลิกพูดเหลวไหลได้แล้ว 666 00:45:55,180 --> 00:45:57,810 คุณสเตฟาโน่ไม่มีอะไรคล้าย เคานต์โอลาฟเลย 667 00:45:57,890 --> 00:46:01,720 เคานต์โอลาฟสุดหล่อที่เขาพูดถึงเป็นใครกัน 668 00:46:01,790 --> 00:46:06,450 เขาเคยเป็นผู้ปกครองเด็กๆ ที่ตัดสินใจผิดพลาด 669 00:46:06,530 --> 00:46:07,930 พิสูจน์รอยสักก็ได้ 670 00:46:08,000 --> 00:46:10,560 เขามีรอยสักรูปดวงตาที่ข้อเท้า 671 00:46:10,630 --> 00:46:13,230 เพื่อเด็กๆได้อยู่แล้ว 672 00:46:14,800 --> 00:46:17,830 โว้วล่า! ขาวเนียนเรี่ยมเร้ 673 00:46:17,910 --> 00:46:20,140 เขาเป็นนักแสดง เขาทาแป้งปิดไว้ 674 00:46:21,740 --> 00:46:26,540 หมอครับ ช่วยพาเด็กๆไปขึ้นรถทีสิครับ 675 00:46:26,610 --> 00:46:29,020 - ไม่นะ มิสเตอร์โพ - ไม่ มิสเตอร์โพ 676 00:46:29,080 --> 00:46:31,710 มีอย่างนึงที่พยานทุกคนเห็นตรงกัน 677 00:46:31,790 --> 00:46:36,050 เสียงที่ได้ยินนั้น ทั้งน่าตกใจ น่าแปลกใจ 678 00:46:36,790 --> 00:46:38,850 และตามหลอกหลอนพวกเขาตราบถึงวันนี้ 679 00:46:49,100 --> 00:46:53,340 หมดกัน! ตัวละครตัวนี้ดีซะด้วยสิ 680 00:47:18,530 --> 00:47:20,400 วางใจได้ 681 00:47:20,470 --> 00:47:23,300 ทางการกำลังตามล่าตัวนายสเตฟาโน่ 682 00:47:23,370 --> 00:47:27,210 ตั้งแต่หน้าผากไร้ขนคิ้ว ไปถึงข้อเท้าไร้รอยสัก 683 00:47:27,270 --> 00:47:29,370 ไอ้โจรอิตาเลียน 684 00:47:29,440 --> 00:47:32,140 ที่เบาะหลังรถนายธนาคารสุดทึ่ม 685 00:47:32,210 --> 00:47:34,910 เด็กๆโบดแลร์ฉลอง การฉีกหน้ากากเคานต์โอลาฟ 686 00:47:34,980 --> 00:47:38,920 ขณะข้ามทะเลสาบระทมทุกข์ บนผิวน้ำเย็นเยียบ 687 00:47:38,990 --> 00:47:42,620 แต่เคลาส์ไม่วางใจอะไรง่ายๆ 688 00:47:42,690 --> 00:47:44,920 เขารู้ว่ามันต้องมีอะไร ซ่อนอยู่ในเส้นทางนี้ 689 00:47:44,990 --> 00:47:48,190 แม้มีเบาะแสแค่กล้องส่องทางไกล 690 00:47:48,230 --> 00:47:52,760 เหตุเพลิงไหม้ร้ายแรง เเละคำสองคำบนกระดาษ 691 00:47:52,830 --> 00:47:55,130 ป้าโจเซฟีน? 692 00:47:55,500 --> 00:47:57,400 ไม่เคยได้ยินชื่อ 693 00:47:58,710 --> 00:48:02,800 พี่ว่าไม่แปลกเหรอ ญาติพวกนี้ไม่เกี่ยวดองกับเราเลย 694 00:48:19,330 --> 00:48:21,190 ป้าโจเซฟีน 695 00:48:22,560 --> 00:48:24,330 เด็กๆโบดแลร์? 696 00:48:24,400 --> 00:48:26,870 - ตัวจริงเหรอ? - ค่ะ 697 00:48:28,470 --> 00:48:29,960 โอย โล่งอก 698 00:48:30,040 --> 00:48:31,030 มาจ้ะ เข้าบ้าน 699 00:48:31,110 --> 00:48:34,630 พายุกำลังจะพัดมาอยู่รอมร่อ 700 00:48:36,440 --> 00:48:39,710 ไวโอเล็ต ดูหลานสิ 701 00:48:39,780 --> 00:48:41,210 หวัดดี 702 00:48:41,280 --> 00:48:43,340 มาเร็วๆ เข้าบ้าน เด็กๆ 703 00:48:43,550 --> 00:48:45,040 - อะไรคะ - อะไรครับ 704 00:48:45,120 --> 00:48:46,880 อย่ารีบมากไป 705 00:48:46,950 --> 00:48:49,010 เดี๋ยวสะดุดพรมหน้าบ้าน 706 00:48:49,090 --> 00:48:50,850 คอขาดหัวหลุดล่ะแย่เลย 707 00:48:51,830 --> 00:48:54,450 ฉะนั้นเร็วๆ 708 00:48:54,530 --> 00:48:56,790 แต่ไม่ต้องรีบมาก เข้าใจนะ 709 00:49:11,010 --> 00:49:14,180 ขอโทษนะที่บ้านเย็นแบบนี้ 710 00:49:14,250 --> 00:49:18,480 บางวันมันเย็นซะป้าทนแทบไม่ไหวแน่ะ 711 00:49:18,550 --> 00:49:21,250 หนูเร่งเครื่องทำความร้อนให้มั้ยคะ 712 00:49:21,320 --> 00:49:25,690 ไม่ ป้าไม่เคยเปิดมัน ป้ากลัวมันจะระเบิด 713 00:49:26,690 --> 00:49:31,560 เด็กๆ ป้าขอนะจ๊ะ อย่าจับลูกบิดประตู 714 00:49:31,630 --> 00:49:34,760 ผลักตรงเนื้อไม้ 715 00:49:34,840 --> 00:49:36,390 แล้วมันจะเปิดเอง 716 00:49:36,470 --> 00:49:37,770 ทำไมครับ 717 00:49:37,840 --> 00:49:42,040 ป้ากลัวว่าลูกบิดประตู จะแตกออกเป็นล้านๆชิ้น 718 00:49:42,110 --> 00:49:44,170 แล้วกระเด็นมาแทงตาป้าบอด 719 00:49:45,610 --> 00:49:48,280 "บางคนเคยไปเมืองคนเพี้ยน" 720 00:49:48,680 --> 00:49:50,670 "เดลโม่" ไม่ใช่คำพูดจ้ะ 721 00:49:51,590 --> 00:49:55,490 สงสัยต้องจับมาสอนภาษาที่ถูกต้องซะแล้ว 722 00:50:00,590 --> 00:50:05,030 ไวยากรณ์คือความสุขสูงสุดในชีวิต เห็นด้วยมั้ย 723 00:50:05,100 --> 00:50:06,830 - แน่นอนครับ - หนูชอบไวยากรณ์ 724 00:50:06,900 --> 00:50:09,730 "เธอเป็นนายกเทศมนตรีเมืองคนเพี้ยน" 725 00:50:15,380 --> 00:50:17,370 เหมาะเลย ทานซุปร้อนๆ 726 00:50:17,440 --> 00:50:21,310 ไม่ใช่หรอก นี่เป็นซุปแตงกวาเย็น 727 00:50:21,380 --> 00:50:22,970 ป้าไม่เคยทำอาหารร้อนหรอก 728 00:50:23,050 --> 00:50:26,380 ป้ากลัวเตาระเบิดไฟลุก 729 00:50:26,450 --> 00:50:28,950 - เคลาส์ไปไหนแล้ว - ไปครัวค่ะ 730 00:50:29,390 --> 00:50:33,220 เคลาส์? นั่นเธอทำอะไร 731 00:50:33,590 --> 00:50:34,580 ผ้าเช็ดปาก 732 00:50:35,360 --> 00:50:36,800 ผ้าอยู่นี่ 733 00:50:36,860 --> 00:50:40,100 ออกมาห่างๆ ถ้าตู้เย็นล้มทับเธอล่ะ? 734 00:50:41,570 --> 00:50:43,900 เอาละ ทุกๆคน 735 00:50:43,970 --> 00:50:46,500 หนูอยากดูรูปถ่ายมั้ย 736 00:50:49,880 --> 00:50:52,280 ระวังนะ เดี๋ยวกระดาษบาดมือ 737 00:50:55,350 --> 00:50:56,720 นี่ไอค์เหรอคะ 738 00:50:58,750 --> 00:51:00,280 เขาหล่อใช่มั้ยล่ะ 739 00:51:04,690 --> 00:51:07,290 ป้าทำอะไรมาเยอะแยะเลยนะคะ 740 00:51:07,360 --> 00:51:09,300 ฝึกสิงโตด้วยเหรอ 741 00:51:09,360 --> 00:51:13,030 ป้าเป็นนักผจญภัยตัวยง 742 00:51:13,100 --> 00:51:14,930 ตอนไอค์ยังอยู่ 743 00:51:29,420 --> 00:51:32,050 ป้ารู้จักคุณลุงมอนตี้เหรอ 744 00:51:32,120 --> 00:51:34,850 อย่าดู รูปนั้นป้าไม่สวย 745 00:51:34,920 --> 00:51:36,390 เดี๋ยว 746 00:51:36,460 --> 00:51:39,090 - นั่นพ่อกับแม่ใช่มั้ย - นี่ชมรมอะไรครับ 747 00:51:40,160 --> 00:51:42,690 ทำไมทุกคนมีกล้องส่องทางไกล 748 00:51:42,760 --> 00:51:47,790 ป้าไม่ชอบตัวเองในรูปนี้นะ 749 00:51:51,740 --> 00:51:54,140 ไอค์โดนไฟคลอกตายใช่มั้ย 750 00:51:54,210 --> 00:51:58,080 ไม่ๆๆๆ เธอเพ้อเจ้อแล้ว 751 00:51:58,310 --> 00:52:00,710 เขาโดนปลิงดูดเลือดต่างหาก 752 00:52:03,580 --> 00:52:05,180 มาจ้ะ ป้าจะให้ดู 753 00:52:10,160 --> 00:52:12,420 ระวังโคมระย้านะ 754 00:52:12,490 --> 00:52:15,190 มันจะหล่นมาเสียบเอาได้ 755 00:52:35,180 --> 00:52:40,620 ป้ากับไอค์สำรวจทุกแหลมทุกอ่าว ของทะเลสาบระทมทุกข์ 756 00:52:40,690 --> 00:52:43,250 ตั้งแต่ท่าเรือตายใจ... 757 00:52:43,320 --> 00:52:48,460 ตลอดทางไปถึงถ้ำสยองขวัญ ซึ่งอยู่ตรงโน้น 758 00:52:48,530 --> 00:52:52,020 ใกล้หินก้อนนั้นที่ปลิงกินเขาตาย 759 00:52:55,470 --> 00:52:58,600 ปลิงระทมทุกข์มีฟันคมๆหกแถว 760 00:52:58,670 --> 00:53:00,540 และจมูกไว 761 00:53:00,610 --> 00:53:04,980 ตาบอด แต่ได้กลิ่นอาหาร อย่างมนุษย์ไกลหลายไมล์ 762 00:53:05,050 --> 00:53:09,640 พอมันได้กลิ่นอาหาร มันก็กระดืบมา 763 00:53:12,450 --> 00:53:18,290 ป้าบอก "ไอค์ คุณต้องรอสักชั่วโมง ก่อนโดดลงน้ำ" 764 00:53:18,360 --> 00:53:19,990 แต่... 765 00:53:20,530 --> 00:53:25,090 เขากลับรอแค่ 45 นาที และ... 766 00:53:35,010 --> 00:53:37,070 ป้าต้องขอโทษนะ เด็กๆ 767 00:53:38,510 --> 00:53:43,950 เคลาส์! ห้ามเข้า นั่นเป็นห้องของไอค์ 768 00:53:48,660 --> 00:53:50,990 โอ๊ยตาย ป้าเกลียดที่นี่ 769 00:53:52,430 --> 00:53:55,020 ป้าโจเซฟีน 770 00:53:55,460 --> 00:53:58,430 ป้าเคยคิดจะย้ายไปอยู่ที่อื่นมั้ย 771 00:53:58,500 --> 00:54:02,300 ย้ายไปจากทะเลสาบระทมทุกข์ ป้าอาจดีขึ้น 772 00:54:02,370 --> 00:54:04,770 ป้าไม่มีวัน... 773 00:54:04,840 --> 00:54:09,970 ไม่มีวัน...ไม่มีวันขายบ้านนี้หรอก 774 00:54:10,640 --> 00:54:13,140 ป้ากลัวพวกนายหน้าขายบ้าน 775 00:54:13,210 --> 00:54:15,840 ความกลัวมี 2 แบบด้วยกัน 776 00:54:15,920 --> 00:54:18,650 แบบมีเหตุผลและไม่มีเหตุผล 777 00:54:19,290 --> 00:54:22,720 การกลัวนายหน้า เป็นความกลัวที่ไม่มีเหตุผล 778 00:54:22,790 --> 00:54:24,660 ไม่สะดวกเหรอคะ 779 00:54:29,630 --> 00:54:32,030 เราอยู่บ้านนี้ไม่ได้แล้วล่ะ 780 00:54:39,570 --> 00:54:41,200 ระวังลูกอาโวกาโด้ 781 00:54:41,270 --> 00:54:43,740 เม็ดมันอาจติดคอเราตาย 782 00:54:43,810 --> 00:54:48,410 ระวังรถเข็นด้วย มันอาจไหลมาทับเราตาย 783 00:54:49,180 --> 00:54:51,210 ไม่มีอะไรหรอก ป้าโจเซฟีน 784 00:54:52,490 --> 00:54:55,390 ให้ฟ้าผ่าพระยะโฮวาห์ตายสิเอ้า! 785 00:54:55,460 --> 00:54:56,720 กาฬโรคใช่มั้ย 786 00:54:56,790 --> 00:54:59,060 ไม่ เป็นความผิดฉันเอง อย่าถือสา 787 00:54:59,130 --> 00:55:04,260 ขอโทษด้วยที่เดินชนเธอ กับพี่สาวเธอแบบนั้น 788 00:55:04,330 --> 00:55:07,560 - ป้าโจเซฟีน - นี่ สองคนพี่น้องสวยไม่แพ้กัน 789 00:55:07,630 --> 00:55:09,000 โดยเฉพาะคนพี่ 790 00:55:09,070 --> 00:55:10,330 ป้าโจเซฟีน... 791 00:55:10,900 --> 00:55:14,500 - ผมขออนุญาตแนะนำตัว - ไม่ ให้เคลาส์กับหนูแนะนำเขาดีกว่า 792 00:55:14,570 --> 00:55:16,770 ต้องพูดว่า "หนูกับเคลาส์" 793 00:55:16,840 --> 00:55:19,640 - ไม่สำคัญหรอก เขา... - ไม่สำคัญงั้นเหรอ 794 00:55:21,110 --> 00:55:22,740 นี่เธอล้อเล่นใช่มั้ย 795 00:55:22,820 --> 00:55:26,150 ขอล่ะ ฉันอาจพูดพล่ามประสาชาวประมง 796 00:55:26,220 --> 00:55:29,550 ผมว่าไวยากรณ์เป็นสิ่งสำคัญ 797 00:55:29,620 --> 00:55:32,290 อันดับหนึ่งในโลก 798 00:55:32,360 --> 00:55:33,380 จริงเหรอ 799 00:55:33,460 --> 00:55:34,450 "เธอหมดหนทางเหรอ" 800 00:55:34,530 --> 00:55:35,960 มันเป็นแกนหลักของชีวิต 801 00:55:36,030 --> 00:55:39,490 เป็นโลกทั้งใบก็ว่าได้ ถ้าไม่มีไวยากรณ์ที่ดี 802 00:55:39,570 --> 00:55:43,560 โลกใบนี้คงไม่มีอะไรน่าพิสมัยสักนิด 803 00:55:43,640 --> 00:55:47,340 คุณนี่เจ้าสำบัดสำนวน 804 00:55:47,410 --> 00:55:50,340 สำบัดสำนวนและ"สำ" อื่นๆด้วย 805 00:55:50,410 --> 00:55:55,640 แล้วแต่คุณจะบัญชาทุกประการ 806 00:55:56,380 --> 00:55:58,010 กัปตันแชม... 807 00:55:59,050 --> 00:56:00,710 ยินดีรับใช้ 808 00:56:00,790 --> 00:56:03,780 เขาโกหก เขาคือเคานต์โอลาฟ 809 00:56:04,420 --> 00:56:06,950 อะไรนะ เจ้าคนชั่วที่เธอเตือนป้าไว้ใช่มั้ย 810 00:56:07,030 --> 00:56:09,120 - เขาอยู่ไหน - คนตรงหน้าป้า 811 00:56:09,200 --> 00:56:11,460 - หลังกัปตันแชมเหรอ - ไม่ 812 00:56:11,530 --> 00:56:12,970 ผมจะสั่งสอนมันเอง 813 00:56:13,030 --> 00:56:15,500 อัดมันให้น่วมเลย 814 00:56:15,570 --> 00:56:17,700 กัปตันแชมคือเคานต์โอลาฟ 815 00:56:18,270 --> 00:56:20,260 - ผมไม่ยอมเจอแบบนี้อีกแล้ว - โอ๊ย 816 00:56:20,340 --> 00:56:21,970 เจ้าเด็กนรกเอ๊ย 817 00:56:24,610 --> 00:56:25,670 เคลาส์! 818 00:56:26,050 --> 00:56:30,280 เธอทำเขาทำไม เขาน่าสงสารออก 819 00:56:30,350 --> 00:56:33,450 ต้องขอโทษนะคะ 820 00:56:34,250 --> 00:56:36,750 พรุ่งนี้เช้าระบมแน่เลย 821 00:56:37,190 --> 00:56:39,920 ไม่เป็นไร ผมไม่ถือสาเด็ก 822 00:56:39,990 --> 00:56:43,690 เขายังเด็กไม่รู้ประสีประสานัก 823 00:56:43,760 --> 00:56:47,100 ผมต้องเจอแบบนี้บ่อยๆ ตั้งแต่โดนปลิง 'ระทมทุกข์' 824 00:56:47,170 --> 00:56:48,830 กินขาข้างนึง 825 00:56:48,900 --> 00:56:51,390 ทำไมผมไม่รอสักชั่วโมงก่อนลงน้ำ 826 00:56:51,470 --> 00:56:54,410 ทำไมๆๆ 827 00:56:55,580 --> 00:56:58,550 - สามีฉันก็โดนปลิงฆ่าตาย - พูดเป็นเล่นน่ะ 828 00:56:58,610 --> 00:57:00,910 ไม่ ฉันพูดจริงๆ 829 00:57:00,980 --> 00:57:05,890 ให้ตาย ปลิงพวกนั้น ทำให้ผมสิ้นหวังในชีวิต 830 00:57:05,950 --> 00:57:08,750 ถึงจะได้ที่จอดรถดีๆ... 831 00:57:08,820 --> 00:57:13,120 แต่ใครจะรักผู้ชายขาด้วน หน้าตูดไก่ 832 00:57:13,190 --> 00:57:16,820 ผมโดดเดี่ยวเหมือนนกไร้รัง 833 00:57:16,900 --> 00:57:19,960 โถ กัปตันแชม 834 00:57:20,030 --> 00:57:23,990 เย็นนี้ไปดินเนอร์บ้านฉันมั้ยคะ 835 00:57:24,070 --> 00:57:25,200 ไม่! 836 00:57:25,270 --> 00:57:26,930 ผมว่าอย่าดีกว่ามั้ง 837 00:57:27,010 --> 00:57:30,810 ขาปลอมผมครูดพื้นบ้านคุณ เป็นรอยซะเปล่าๆ 838 00:57:30,880 --> 00:57:33,540 ไม่ยาก ฉันจะปูหนังสือพิมพ์ที่พื้น 839 00:57:33,610 --> 00:57:37,640 ไปนะคะ เด็กๆจะทำพาสต้า "พุททาเนสก้า" 840 00:57:37,720 --> 00:57:42,210 มันเป็นอาหารที่ผมกิน ก่อนปลิงเขมือบขาผม 841 00:57:42,290 --> 00:57:44,420 อุ๊ยตายจริง 842 00:57:44,490 --> 00:57:46,430 ป้าจะพากัปตันแชมกลับบ้าน 843 00:57:46,490 --> 00:57:51,230 พวกเธออยู่ซื้อของไปทำอาหาร ที่ไม่ใช่พุททาเนสก้า 844 00:57:51,830 --> 00:57:55,270 - แต่... - "แต่" ยังไม่ใช่ประโยคนะ เคลาส์ 845 00:57:56,870 --> 00:57:58,360 ป้าโจเซฟีน 846 00:57:59,910 --> 00:58:02,770 เธอยังไม่ได้จ่ายเงิน! 847 00:58:07,310 --> 00:58:09,910 เฮ้อ เด็กสมัยนี้! 848 00:58:17,520 --> 00:58:20,590 "มีใครรู้ไหมว่าคุณจะไปทางนี้" 849 00:58:33,140 --> 00:58:34,230 ป้าโจเซฟีน 850 00:58:40,580 --> 00:58:41,570 ป้าโจเซฟีน 851 00:58:44,950 --> 00:58:48,180 - อยู่มั้ยคะ - ป้าโจ 852 00:58:49,360 --> 00:58:50,720 ป้าอยู่มั้ย 853 00:58:51,660 --> 00:58:53,350 ป้าโจเซฟีน 854 00:58:58,800 --> 00:59:02,530 โอยไม่ ไม่นะ 855 00:59:08,610 --> 00:59:10,370 เรามาช้าไป 856 00:59:12,710 --> 00:59:14,770 เรามาช้าไป 857 00:59:20,620 --> 00:59:22,210 มันเขียนว่าไง 858 00:59:22,290 --> 00:59:24,420 จดหมายลาตาย 859 00:59:26,130 --> 00:59:27,690 "ไวโอเล็ต เคลาส์ ซันนี่ 860 00:59:27,760 --> 00:59:30,490 เมื่อเธออ่านจดหมายนี้ ป้าคงจบชีวิตแล้ว" 861 00:59:30,560 --> 00:59:34,190 "ใจป้าหนาวเย็นเหมือนถ้ำแข็ง ชีวิตป้าเสินที่จะทนแล้ว" 862 00:59:34,270 --> 00:59:37,290 - "เสิน"? - อ่านต่อ 863 00:59:37,370 --> 00:59:40,500 "ป้ารู้พวกหยูอาจไม่เข้าใจ ชีวิตของหม้ายทรงเครื่ออง" 864 00:59:40,570 --> 00:59:44,870 - เครื่องควรมี "อ" ตัวเดียว - ช่างเถอะน่า อ่านต่อไป 865 00:59:44,940 --> 00:59:49,610 "หรืออะไรที่นำพางให้ป้าขำสิ้นคิด" 866 00:59:49,680 --> 00:59:51,450 ต้อง "ทำ"ซิ นี่จดหมายลาตาย 867 00:59:51,520 --> 00:59:53,490 เธอจะเช็คตัวสะกดทำไม 868 00:59:53,550 --> 00:59:57,250 ป้าว่าป้ารักไวยากรณ์ แล้วทำไมเขียนผิดเยอะ 869 00:59:58,220 --> 01:00:02,160 ถ้าเธอจะโดดหน้าต่างตาย เธอก็คงเขียนผิดเขียนถูก 870 01:00:02,230 --> 01:00:04,360 "ขอให้รู้ว่าแบบนี้ป้ามีความสุขกว่า... 871 01:00:04,430 --> 01:00:07,330 คำสั่งเสียและพินัยกรรม ป้ายกเธอให้กัปตันแชม 872 01:00:07,400 --> 01:00:10,100 ชวัยผู้ใจดีและมีศีญธรรม" 873 01:00:11,270 --> 01:00:13,040 เเผนโอลาฟ 874 01:00:13,110 --> 01:00:16,130 เขาบังคับป้าเขียนแล้วผลักตกหน้าต่าง 875 01:00:17,310 --> 01:00:19,340 "รหัสลับ / การถอดรหัส" 876 01:00:19,410 --> 01:00:21,010 "ถอดรหัสในสงครามโลก" 877 01:00:21,510 --> 01:00:25,250 นี่ไม่ใช่จดหมายลาตาย แต่เป็นรหัสลับ 878 01:00:25,320 --> 01:00:28,850 ตรงนี้ไม่ใช่"ถ้ำ"แข็ง ต้องเป็น"น้ำ"แข็ง 879 01:00:30,760 --> 01:00:32,280 "เสิน" ต้องเป็น"เกิน" 880 01:00:43,170 --> 01:00:45,100 "สยองขวัญ" 881 01:00:46,340 --> 01:00:49,610 "ถ้ำสยองขวัญ" 882 01:00:49,680 --> 01:00:53,370 ตลอดทางไปถึงถ้ำสยองขวัญ ซึ่งอยู่ตรงโน้น 883 01:00:53,450 --> 01:00:56,180 ป้ายังไม่ตาย ป้าหนีไปซ่อน 884 01:00:56,250 --> 01:00:57,580 ถ้ำสยองขวัญเหรอ 885 01:01:01,920 --> 01:01:03,080 ซันนี่! 886 01:01:12,970 --> 01:01:14,830 "ไฟไหม้" 887 01:01:24,280 --> 01:01:26,300 ลุงไอค์กำลังสืบสวนเรื่องไฟไหม้ 888 01:01:37,620 --> 01:01:40,060 เคลาส์ เราต้องไปแล้ว 889 01:01:54,810 --> 01:01:57,900 - ออกไปห่างๆตู้เย็น - อะไรนะ? 890 01:01:57,980 --> 01:02:00,640 ถ้ามันล้ม มันทับเธอแบนแน่ 891 01:02:41,090 --> 01:02:42,820 ไม่นะ! 892 01:02:53,570 --> 01:02:55,300 มันหมดหรือยัง 893 01:03:01,770 --> 01:03:05,110 ไวโอเล็ต พี่รวบผมเดี๋ยวนี้เลย 894 01:03:25,130 --> 01:03:28,400 ไวโอเล็ต มีไอเดียมั้ย 895 01:03:47,290 --> 01:03:49,090 เอาถังดับเพลิงนั่นมานี่ 896 01:03:49,760 --> 01:03:50,750 ทำไม 897 01:03:50,820 --> 01:03:53,350 เพราะเราต้องขยับสมอเรืออันนี้ไปตรงนั้น 898 01:03:53,430 --> 01:03:56,060 - อะไรนะ - ช่วยฉันเถอะน่ะ 899 01:04:10,940 --> 01:04:12,540 นับสาม เราจะหักเสาอันนั้น 900 01:04:12,610 --> 01:04:14,270 หักเหรอ 901 01:04:14,350 --> 01:04:17,110 - ไม่มีเสาตรงนี้ก็จะล้ม - ก็ล้มน่ะสิ 902 01:04:17,180 --> 01:04:20,420 - แน่ใจเหรอว่าพี่รวบผมดีแล้ว - นับสาม... 903 01:04:22,090 --> 01:04:23,350 หนึ่ง... 904 01:04:23,890 --> 01:04:25,090 สอง... 905 01:04:26,330 --> 01:04:27,590 สาม... 906 01:04:37,300 --> 01:04:38,740 รอก่อน 907 01:04:38,810 --> 01:04:40,100 รอก่อน 908 01:04:40,170 --> 01:04:41,510 รอก่อน 909 01:04:41,570 --> 01:04:44,340 เกาะแน่นๆ ซันนี่ ไปเลย 910 01:04:59,390 --> 01:05:01,160 ทีนี้จะเอาไงดี 911 01:05:01,230 --> 01:05:03,860 ป้ายังไม่ตาย เราต้องไปแจ้งตำรวจก่อน 912 01:05:03,930 --> 01:05:04,990 ไม่ 913 01:05:05,060 --> 01:05:07,690 - อะไรนะ - เขาไม่เชื่อหรอก เขาไม่เคยเชื่อเรา 914 01:05:07,770 --> 01:05:11,970 โอลาฟ เขาไม่ยอมเลิกรา เราต้องหาป้าเอง 915 01:05:13,970 --> 01:05:19,240 นี่ เด็กๆ ฉันกัปตันแชม ผู้ปกครองของเธอ 916 01:05:19,310 --> 01:05:23,370 อยู่ตรงนั้นอย่าไปไหน เราจะขึ้นไปช่วย 917 01:05:23,450 --> 01:05:25,750 เคยอ่านหนังสือแล่นเรือมั้ย 918 01:05:28,120 --> 01:05:31,250 เคลาส์อ่านหนังสือแล่นเรือ 15 เล่ม 919 01:05:31,320 --> 01:05:33,920 อุตุนิยมวิทยา 2 เล่ม 920 01:05:33,990 --> 01:05:36,830 การแล่นเรือในทฤษฎีนั้น... 921 01:05:36,900 --> 01:05:39,460 ...แตกต่างจากการแล่นเรือจริงๆ 922 01:05:39,530 --> 01:05:43,030 พวกเขาไม่พร้อมที่จะข้ามน้ำไปถ้ำสยองขวัญ 923 01:05:43,100 --> 01:05:47,300 ภายใต้เงื้อมมือทะเลสาบอันแปรปรวนนี้ 924 01:05:47,370 --> 01:05:51,040 เมื่อพายุผ่านพ้น และคลื่นสงบลง 925 01:05:51,110 --> 01:05:55,050 เด็กๆโบดแลร์อดไม่ได้ที่จะ รู้สึกถึงความสำเร็จ 926 01:05:55,110 --> 01:05:59,420 ความสุขใจที่หายากยิ่ง ในชีวิตรันทดของพวกเขา 927 01:05:59,490 --> 01:06:00,480 "ขาย" 928 01:06:00,550 --> 01:06:02,020 พวกเขาทำสำเร็จ 929 01:06:02,090 --> 01:06:04,490 ถ้าผู้ปกครองช่วยพวกเขาไม่ได้ 930 01:06:04,560 --> 01:06:08,190 พวกเขาก็จะไปช่วยผู้ปกครองเอง 931 01:06:18,910 --> 01:06:19,960 ป้าโจเซฟีน 932 01:06:35,690 --> 01:06:37,520 ป้าโจเซฟีน 933 01:06:53,340 --> 01:06:55,100 ป้าโจเซฟีน 934 01:06:58,480 --> 01:07:00,070 ป้าอยู่ในนี้มั้ย 935 01:07:11,890 --> 01:07:13,990 ป้าโจเซฟีน 936 01:07:16,560 --> 01:07:19,030 โอ เด็กๆ เธอทำสำเร็จ 937 01:07:19,100 --> 01:07:22,930 เธอไขรหัสคำใบ้ในจดหมายป้าได้ 938 01:07:23,000 --> 01:07:24,470 เราดีใจที่ป้าปลอดภัย 939 01:07:24,540 --> 01:07:25,900 มันเลวร้ายเกินบรรยาย 940 01:07:25,970 --> 01:07:29,500 เคานต์โอลาฟบังคับให้ป้าเขียน ป้าปวดใจแทบตาย 941 01:07:29,580 --> 01:07:32,240 ที่เขียนไวยากรณ์ผิดๆ 942 01:07:33,780 --> 01:07:36,870 - พวกเธอเอาของกินมามั้ย - ของกินเหรอ 943 01:07:36,950 --> 01:07:40,040 - เราเพิ่งแล่นเรือฝ่าพายุมา - แล้วกัน! 944 01:07:40,120 --> 01:07:43,850 เราจะอยู่ถ้ำได้ยังไงถ้าไม่มีอาหาร 945 01:07:43,920 --> 01:07:44,910 อยู่ในถ้ำเหรอ 946 01:07:44,990 --> 01:07:47,360 ไม่ ป้าต้องกลับไปกับเรา 947 01:07:47,430 --> 01:07:50,330 ป้าเซ็นยกเราให้กัปตันแชม ป้าเท่านั้นที่ยกเลิกได้ 948 01:07:50,400 --> 01:07:54,770 - ไม่ๆ มันอันตรายเกินไป เสียใจด้วยนะ - อันตราย? 949 01:07:54,830 --> 01:07:56,830 ป้าเป็นผู้ปกครอง ป้าควรดูแลเรา 950 01:07:56,900 --> 01:07:59,000 อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย 951 01:08:00,840 --> 01:08:04,400 ป้ารู้มั้ย ถ้ำสยองขวัญติดป้ายขายแล้ว 952 01:08:04,480 --> 01:08:05,950 แล้วไง 953 01:08:06,010 --> 01:08:10,850 อีกไม่นานจะมีคนสนใจมาดู 954 01:08:11,350 --> 01:08:15,340 ในจำนวนนั้นจะมีนายหน้า 955 01:08:40,350 --> 01:08:44,680 ป้าโจเซฟีน นี่แปลว่าอะไรครับ 956 01:08:45,620 --> 01:08:48,710 - เธอไปเอามาจากไหน - ผมเจอในห้องของไอค์ 957 01:08:48,790 --> 01:08:50,810 ไฟไหม้ 958 01:08:50,890 --> 01:08:53,160 ทำไมเขาถึงสืบเรื่องไฟไหม้ 959 01:08:53,230 --> 01:08:58,100 ทุกคนสืบ ทั้งลุงมอนตี้, ไอค์ และ... 960 01:08:59,470 --> 01:09:01,530 ...พ่อแม่ของเรา 961 01:09:02,070 --> 01:09:04,560 พวกเขาเป็นหัวหน้ากลุ่มเลย 962 01:09:05,440 --> 01:09:08,900 เด็กๆจ๊ะ โลกนี้มีทั้งคนเลว 963 01:09:08,980 --> 01:09:12,140 และคนดีอยู่รวมกัน 964 01:09:12,210 --> 01:09:16,110 มีทั้งคนจุดไฟและคนดับไฟ 965 01:09:16,180 --> 01:09:18,740 - เป็นฝีมือใคร - โอลาฟใช่มั้ย 966 01:09:19,350 --> 01:09:20,480 ป้าพูดมากเกินไปแล้ว 967 01:09:20,550 --> 01:09:23,790 พ่อแม่เธอรู้คำตอบ แล้วดูสิพวกเขาเป็นไง 968 01:09:23,860 --> 01:09:25,650 พ่อแม่เรา 969 01:09:26,360 --> 01:09:27,920 พูดว่าไงคะ 970 01:09:29,260 --> 01:09:31,200 เราไม่น่าออกจากถ้ำเลย 971 01:09:31,260 --> 01:09:35,070 เรายังกลับลำทันนะ ป้าเสี่ยงเจอนายหน้าดีกว่า 972 01:09:35,130 --> 01:09:39,440 ป้าโจเซฟีน พ่อแม่ของเราพูดว่าไง 973 01:09:40,470 --> 01:09:42,410 พวกเราจะต้องตาย 974 01:09:43,710 --> 01:09:44,700 อะไรนะ? 975 01:09:44,780 --> 01:09:47,910 ฝูงปลิงอยู่ตรงโน้น 976 01:09:53,950 --> 01:09:58,450 งั้นเราคงโชคดีที่มันไม่กินเราก่อนนี้ 977 01:09:58,520 --> 01:09:59,860 "เดาอีกที" 978 01:10:06,430 --> 01:10:08,200 ป้าโจเซฟีน 979 01:10:25,990 --> 01:10:28,480 ตายแน่ๆ เรือรั่วแล้ว! 980 01:10:30,360 --> 01:10:31,950 เคลาส์ ทำยังไงดี 981 01:10:32,020 --> 01:10:34,290 พวกมันเขมือบเรือเรา 982 01:10:34,360 --> 01:10:36,890 เรากำลังจมลง...จมลง 983 01:10:36,960 --> 01:10:40,420 - เคลาส์ รีบพายเร็ว - ตาย ตาย ตาย 984 01:10:40,500 --> 01:10:43,260 ป้าโจเซฟีน พูดไม่เป็นมงคลเลย 985 01:10:48,740 --> 01:10:52,610 มีเรือมา ทางนี้! ทางนี้! 986 01:10:52,680 --> 01:10:55,980 แม้ปลิงในทะเลสาบจะน่าขยะแขยงเพียงไร 987 01:10:56,050 --> 01:11:00,350 สิ่งที่โผล่มาจากหมอก น่าขยะแขยงกว่าหลายเท่า 988 01:11:00,420 --> 01:11:05,120 หวัดดี หวัดดี หวัดดี 989 01:11:05,190 --> 01:11:08,820 คิดถึงพวกเธอจัง 990 01:11:08,890 --> 01:11:12,760 ดูเหมือนเธอต้องการคนช่วยนะนั่น 991 01:11:12,830 --> 01:11:15,500 พอเรากลับเข้าเมือง 992 01:11:15,570 --> 01:11:17,830 ป้าโจเซฟีนจะบอกความจริงกับทุกๆคน 993 01:11:17,900 --> 01:11:21,970 ฉันถูกจับเข้าซังเต เธออยู่กับ ผู้ปกครองใจดีมีความสุขชั่วนิรันดร์ 994 01:11:22,040 --> 01:11:25,500 ประดิษฐ์สิ่งของ อ่านหนังสือ ลับฟันลิงคมๆ 995 01:11:25,580 --> 01:11:28,010 ท้ายที่สุดความดีและกล้าหาญ ก็เป็นฝ่ายมีชัย 996 01:11:28,080 --> 01:11:31,520 โลกร้ายกาจแปรเปลี่ยน เป็นโลกที่สงบปรองดอง 997 01:11:31,580 --> 01:11:35,390 ทุกคนร้องเพลงเต้นรำ หัวร่อร่าเหมือนภูติแคระ 998 01:11:35,450 --> 01:11:39,320 จบอย่างมีความสุข นั่นใช่มั้ยที่เธอคิดเอาไว้ 999 01:11:39,390 --> 01:11:43,590 ฉันว่าคงไม่มีใครเชื่อ ผู้หญิงที่ตายแล้วเป็นแน่ 1000 01:11:43,660 --> 01:11:47,000 ป้าโจเซฟีนจะเล่าความจริงให้ทุกคนฟัง 1001 01:11:47,070 --> 01:11:49,470 ฉันไม่บอกใครทั้งนั้น 1002 01:11:49,540 --> 01:11:54,700 อย่าโยนฉันให้ปลิงกินเลย ฉันจะยกสมบัติและยกเด็กๆให้คุณ 1003 01:11:55,610 --> 01:11:58,170 - ได้โปรด - ยินดีต้อนรับขึ้นเรือ 1004 01:11:58,240 --> 01:11:59,540 เอาเผือกร้อนไป 1005 01:12:01,610 --> 01:12:04,950 ฉันจะไปที่อื่น ย้อมผมใหม่ เปลี่ยนชื่อใหม่ 1006 01:12:05,020 --> 01:12:08,580 - แล้วพวกเราล่ะ? - เงียบน่ะ ผู้ใหญ่กำลังคุยกัน 1007 01:12:10,860 --> 01:12:14,120 ถ้างั้นผมคงไม่ต้องฆ่าคุณ 1008 01:12:14,190 --> 01:12:17,160 มาคิดอีกที...อุบายที่คุณใช้ที่หน้าต่าง 1009 01:12:17,230 --> 01:12:20,360 คุณเป็นคนไว้ใจไม่ได้เท่าไหร่ 1010 01:12:20,670 --> 01:12:22,570 แต่... 1011 01:12:23,900 --> 01:12:26,300 ผมจะเมตตาคุณก็แล้วกัน 1012 01:12:28,570 --> 01:12:30,670 โอ ไม่น่า 1013 01:12:34,110 --> 01:12:35,580 อะไร? 1014 01:12:36,250 --> 01:12:38,680 "คุณไว้ใจไม่ได้" ผิดไวยากรณ์ 1015 01:12:38,750 --> 01:12:39,950 ต้องบอกว่า... 1016 01:12:40,020 --> 01:12:43,220 คุณเป็นคนไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่ 1017 01:12:46,460 --> 01:12:49,690 ขอบคุณที่แก้คำผิดให้ผม 1018 01:12:50,430 --> 01:12:52,230 ไม่เป็นไร 1019 01:12:53,100 --> 01:12:55,620 ไม่ ป้าโจเซฟีน ป้าโจเซฟีน! 1020 01:12:56,540 --> 01:12:57,830 ไม่ได้นะ--- 1021 01:12:58,540 --> 01:12:59,840 โดด! 1022 01:13:00,710 --> 01:13:03,180 เอาละ คุณคงนึกภาพออก 1023 01:13:07,010 --> 01:13:09,480 ป้าโจเซฟีน 1024 01:13:09,550 --> 01:13:13,710 เอาละ พวกเราทำเต็มที่แล้ว 1025 01:13:16,420 --> 01:13:17,750 ทุกๆคน นิ่งไว้ 1026 01:13:17,820 --> 01:13:19,290 เด็กๆ 1027 01:13:19,360 --> 01:13:21,590 - นั่นเธอใช่มั้ย - มิสเตอร์โพ! 1028 01:13:21,660 --> 01:13:23,630 - เรากำลัง... - จมน้ำ 1029 01:13:26,170 --> 01:13:29,690 ผมช่วยเขาไม่ให้โดนปลิงกิน 1030 01:13:29,770 --> 01:13:32,470 ลงน้ำไปซะ ไอ้พวกปลิงปีศาจ 1031 01:13:32,540 --> 01:13:35,840 วันนี้แกไม่ได้กินหัวเด็กคนนี้แน่ 1032 01:13:39,780 --> 01:13:43,010 เคานต์โอลาฟ คุณมาทำอะไรที่นี่ 1033 01:13:43,080 --> 01:13:44,110 ผมพูดเอง 1034 01:13:44,180 --> 01:13:47,710 เคานต์โอลาฟ คุณมาทำอะไรนี่ 1035 01:13:47,790 --> 01:13:50,620 ผมรู้ ผมรู้ ผมไม่น่ามาเลย 1036 01:13:50,690 --> 01:13:54,320 แต่พอรู้ว่าเด็กๆมีอันตราย ผมต้องมา 1037 01:13:54,390 --> 01:13:58,920 ถึงผมไม่เหมาะเป็นผู้ปกครองก็เถอะ 1038 01:14:00,930 --> 01:14:03,300 ผมเข้าใจคุณผิด เคานต์โอลาฟ 1039 01:14:05,840 --> 01:14:09,300 คุณได้พิสูจน์แล้วว่า มีคุณสมบัติของผู้ปกครอง 1040 01:14:09,380 --> 01:14:13,040 ผมคงละเลยหน้าที่ ถ้าไม่ให้เด็กๆไปอยู่กับคุณทันที 1041 01:14:14,580 --> 01:14:16,980 - นี่ถ้าไม่ได้คุณ เด็กๆ... - อย่าพูดนะ! 1042 01:14:17,050 --> 01:14:20,540 ผมทนไม่ได้ที่จะสูญเสียสมบัติล้ำค่า 1043 01:14:20,620 --> 01:14:25,990 ถึงแม้มรดกมหาศาล จะทำให้ผมปวดใจตลอดเวลาก็ตาม 1044 01:14:26,060 --> 01:14:27,920 คุณไม่ต้องกังวล 1045 01:14:27,990 --> 01:14:31,900 คุณจะไม่ได้มรดกโบดแลร์ 1046 01:14:31,960 --> 01:14:34,830 - ถ้าเด็กๆเป็นอะไรไป - อะไรนะ? 1047 01:14:34,900 --> 01:14:39,600 เว้นแต่คุณเป็นญาติทางสายเลือด หรือคู่สมรส 1048 01:14:40,170 --> 01:14:41,540 จริงเหรอ 1049 01:14:50,480 --> 01:14:55,680 มิสเตอร์โพ ผมเล่าละครเรื่องใหม่ ให้คุณฟังหรือยัง 1050 01:14:56,490 --> 01:14:57,480 "เคานต์โอลาฟ" 1051 01:14:57,560 --> 01:15:00,120 "การแต่งงานมหัศจรรย์" 1052 01:15:06,970 --> 01:15:08,400 นักวิจารณ์! 1053 01:15:09,170 --> 01:15:10,690 นักวิจารณ์! 1054 01:15:12,370 --> 01:15:13,430 เสื้อคลุมครับ 1055 01:15:13,510 --> 01:15:15,470 ไม่ต้องมาประจบผมหรอก 1056 01:15:18,540 --> 01:15:21,380 เขามีแผนอะไร ทำไมให้เราแสดงละคร 1057 01:15:21,450 --> 01:15:23,080 เขาใช้ไอ้นี่เป็นเครื่องมือ 1058 01:15:23,150 --> 01:15:26,810 คน 2 คนแต่งงานกัน แต่ละคนจะมีสิทธิ์ใช้เงิน... 1059 01:15:26,890 --> 01:15:29,580 - ...ของอีกฝ่าย - นี่แค่ละคร 1060 01:15:29,660 --> 01:15:32,220 แต่งงานปลอมๆ เขาฮุบมรดกไม่ได้ 1061 01:15:32,290 --> 01:15:36,390 ไม่ได้เหรอ เจ้าพวกกบฏ 1062 01:15:36,460 --> 01:15:39,260 ซีซ่าร์ต้องตายๆๆ 1063 01:15:39,330 --> 01:15:41,800 การแต่งงานที่สมบูรณ์ต้องดำเนินการ 1064 01:15:41,870 --> 01:15:45,130 โดย จนท.ศาล มันบอกไว้ในนี้ 1065 01:15:45,200 --> 01:15:49,640 ผู้พิพากษาสเตราส์ คุณพร้อมจะออกโรงหรือยัง 1066 01:15:51,340 --> 01:15:56,250 ดูเธอสิ ไวโอเล็ต เธอสวยมากๆเลย 1067 01:15:56,320 --> 01:15:59,650 เธอเป็นเจ้าสาว ฉันผู้พิพากษา ใครเป็นเจ้าบ่าว? 1068 01:15:59,720 --> 01:16:02,620 ไม่ค่ะ คุณยังไม่เข้าใจ ละครเป็นเรื่องจริง 1069 01:16:02,690 --> 01:16:04,660 ใช่ 1070 01:16:04,720 --> 01:16:08,590 มันต้องสมจริง ผมถึงเลือกคุณมาเล่น 1071 01:16:08,660 --> 01:16:11,390 นักแสดงคนอื่นๆ ยังขาด... 1072 01:16:11,460 --> 01:16:13,260 อะไรนะ? 1073 01:16:13,330 --> 01:16:15,300 - ผม? - มือ? 1074 01:16:15,370 --> 01:16:17,530 ตอบตรงจังนะแก 1075 01:16:17,600 --> 01:16:20,510 อย่าลืมนะครับ ผู้พิพากษาสเตราส์ คุณต้องพูดทุกคำ 1076 01:16:20,570 --> 01:16:23,600 ให้เหมือนพิธีจริง เป๊ะๆ 1077 01:16:23,680 --> 01:16:26,610 ข้างนอกมีแมวมองดารา 1078 01:16:26,680 --> 01:16:29,210 ถ้าคุณแสดงดีรับรองรุ่ง 1079 01:16:29,280 --> 01:16:31,680 พูดให้ฉันประหม่าทำไม 1080 01:16:31,750 --> 01:16:34,050 - โอย ตื่นเต้น - พาไปแต่งหน้าใหม่ 1081 01:16:34,120 --> 01:16:37,520 เล่นให้ดี ใช้ความประหม่าให้เป็นประโยชน์ 1082 01:16:37,590 --> 01:16:39,180 ทุเรศที่สุด 1083 01:16:39,260 --> 01:16:41,820 ไวโอเล็ตอายุ 14 แต่งงานไม่ได้ 1084 01:16:41,890 --> 01:16:45,260 ได้สิ ถ้าได้รับอนุญาตจากผู้ปกครอง ซึ่งคือใคร? อ๋อ ใช่... 1085 01:16:45,330 --> 01:16:46,590 ฉันไง! 1086 01:16:49,370 --> 01:16:51,170 ไปอ่านดูซะ หนอนหนังสือ 1087 01:16:51,240 --> 01:16:53,870 พอเธอพูด "รับค่ะ" และลงชื่อในทะเบียนสมรส 1088 01:16:53,940 --> 01:16:56,810 เธอจะเป็นเจ้าสาวของฉัน 1089 01:16:56,880 --> 01:17:00,000 เธอจะถูบ้าน ทำกับข้าว นวดตาปลา 1090 01:17:00,080 --> 01:17:02,710 และตัดเล็บเท้าเหลืองๆให้ฉัน 1091 01:17:02,780 --> 01:17:05,340 การแต่งงานไม่ใช่ของง่าย 1092 01:17:05,420 --> 01:17:07,580 เธอต้องทำงานหนัก 1093 01:17:07,650 --> 01:17:10,090 ฉันจะไม่มีทางพูดว่า "รับค่ะ" 1094 01:17:11,260 --> 01:17:12,690 ฉันว่าเธอพูดนะ 1095 01:17:14,030 --> 01:17:16,460 ถ้าเธอมองขึ้นไปบนนั้น 1096 01:17:24,970 --> 01:17:26,060 ปล่อยน้องฉันนะ 1097 01:17:26,140 --> 01:17:28,270 ได้เลย ปล่อยเธอได้ 1098 01:17:29,110 --> 01:17:30,940 - ไม่! - หยุดไว้ตรงนั้นก่อน 1099 01:17:32,280 --> 01:17:34,250 ถ้าเธอไม่พูด 1100 01:17:34,310 --> 01:17:37,610 หรือถ้ามีอะไรขัดขวางละครวันนี้ 1101 01:17:38,250 --> 01:17:42,420 แค่ฉันออกคำสั่งคำเดียว เด็กนั่นจะตกลงมา 1102 01:17:42,490 --> 01:17:46,050 ทั้งเปลทั้งเด็ก โพล๊ะ แอ๊ะ! 1103 01:17:47,360 --> 01:17:49,560 คุณทำได้ไง แกยังเด็กอยู่เลย 1104 01:17:54,230 --> 01:17:58,430 โถ ไวโอเล็ต เธออายุ 14 แล้ว 1105 01:17:58,500 --> 01:18:02,270 น่าจะรู้ว่าคนเราไม่ได้ทุกอย่าง ตามต้องการหรอก 1106 01:18:02,340 --> 01:18:05,970 เธออยากมีชีวิตแสนสุข มีหลังคาคุ้มหัว 1107 01:18:06,040 --> 01:18:09,380 มีบ้านเป็นของตัวเอง อะไรพวกนั้น 1108 01:18:11,880 --> 01:18:14,510 แล้วสิ่งที่ฉันอยากได้ล่ะ? 1109 01:18:14,920 --> 01:18:18,150 ฉันอยากได้ทรัพย์สมบัติมหาศาล 1110 01:18:18,220 --> 01:18:22,350 ฉันอยากให้การสืบสวนเกี่ยวกับฉันยุติลง 1111 01:18:22,960 --> 01:18:27,090 และเธอจะช่วยให้ฉันสมปรารถนา... 1112 01:18:28,170 --> 01:18:30,300 ...คืนนี้ 1113 01:18:38,940 --> 01:18:40,670 แฟนๆรอดูเรา 1114 01:18:48,650 --> 01:18:51,990 ท่านผู้มีเกียรติครับ กรุณาปรบมือ... 1115 01:18:52,060 --> 01:18:54,750 ละครเรื่อง... "การแต่งงานมหัศจรรย์" 1116 01:18:54,830 --> 01:18:57,420 ไม่นะ พี่จะแต่งงานกับเขาไม่ได้ 1117 01:19:00,470 --> 01:19:03,830 - พี่ต้องทำ - ไม่ 1118 01:19:03,900 --> 01:19:07,770 มันต้องมีทางออก มันต้องมีทางเสมอ 1119 01:19:09,040 --> 01:19:10,810 ไม่ ไม่ใช่ครั้งนี้ 1120 01:19:12,410 --> 01:19:15,180 - แต่... - นายอูฐ ขึ้นเวที 1121 01:19:17,520 --> 01:19:19,750 ไปเถอะ เคลาส์ 1122 01:19:19,820 --> 01:19:20,980 ไป! 1123 01:19:21,950 --> 01:19:24,220 ขยับโหนกมาขึ้นเวที นายอูฐ 1124 01:19:32,930 --> 01:19:35,630 ไม่มีสิ่งใดในโลกพราก ท่านเคาน์ไปจากเจ้าสาว 1125 01:19:35,700 --> 01:19:38,300 ไม่มีสิ่งใดในโลกพราก ท่านเคาน์ไปจากเจ้าสาว 1126 01:19:38,370 --> 01:19:40,570 ไม่มีสิ่งใดในโลก ไม่มีสิ่งใดในโลก 1127 01:19:40,640 --> 01:19:43,040 ไม่มี ไม่มี 1128 01:19:47,650 --> 01:19:51,580 วันนี้ช่างเหมาะจะจัดพิธีแต่งงาน 1129 01:19:51,650 --> 01:19:57,150 ถ้าเพียงแต่เคานต์รูปหล่อ จะมารับเจ้าสาวที่นี่ 1130 01:19:57,220 --> 01:20:00,780 ท่านเคานต์ผมดก มีความกล้าหาญเป็นเลิศ 1131 01:20:00,860 --> 01:20:04,520 เคานต์ผู้หาใครเปรียบไม่ได้ 1132 01:20:06,370 --> 01:20:07,860 ไวโอเล็ตจะทำยังไง 1133 01:20:07,930 --> 01:20:11,840 - การออกรบที่ห้าวหาญทำให้เขามาถึงช้า - ไวโอเล็ตจะทำยังไง 1134 01:20:11,900 --> 01:20:16,000 มันต้องมีทางออก มันต้องมีทางเสมอ 1135 01:20:16,070 --> 01:20:21,600 ช่างเสื้อหัวโล้นผู้เงียบขรึม ก็ขโมยหัวใจเจ้าสาวไปเสียแล้ว 1136 01:20:21,680 --> 01:20:25,640 โอ อนิจจา เจ้าบ่าวเป็นเพียงคนถ่อย 1137 01:20:25,720 --> 01:20:29,280 หน้าตาเทียบท่านเคานต์ไม่ได้สักนิด 1138 01:20:29,350 --> 01:20:32,420 ถ้าเพียงแต่... 1139 01:20:32,490 --> 01:20:37,360 ท่านเคานต์รูปหล่อจะปรากฏกายขึ้นมา 1140 01:20:41,230 --> 01:20:44,640 พิธีมงคลสมรสนี้ไม่มหัศจรรย์เอาซะเลย 1141 01:20:44,700 --> 01:20:46,400 แต่ช้าก่อน 1142 01:20:46,470 --> 01:20:50,000 นั่นอะไร 1143 01:20:54,110 --> 01:20:58,910 นั่นคือท่านเคานต์กับเฮลิคอปเตอร์คู่ใจ 1144 01:20:58,980 --> 01:21:01,150 ไม่ยักรู้ว่าเรื่องนี้ทุ่มทุนสูง 1145 01:21:11,800 --> 01:21:16,790 ใช่ ผมมาแล้ว ผมมาแต่งงานกับเจ้าสาว 1146 01:21:17,540 --> 01:21:19,060 และสำหรับคุณ 1147 01:21:19,140 --> 01:21:22,300 คุณโดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว 1148 01:21:22,370 --> 01:21:26,180 คำเตือน-ฉากต่อไปอาจมีความรุนแรงบ้าง 1149 01:21:26,240 --> 01:21:28,010 ไปให้พ้น ไอ้คนถ่อย! 1150 01:21:31,480 --> 01:21:33,010 ไอ้โล้นหัวงู 1151 01:21:33,090 --> 01:21:35,850 นี่แน่ะ นี่แน่ะ 1152 01:21:37,360 --> 01:21:39,190 หย่อนเชือกอีกหน่อยซิ 1153 01:21:41,290 --> 01:21:43,730 เริ่มพิธีแต่งงานได้เลย 1154 01:22:10,790 --> 01:22:12,720 อย่ามองข้างล่าง 1155 01:22:13,390 --> 01:22:14,990 อย่ามองข้างล่าง 1156 01:22:28,070 --> 01:22:29,340 เเละ 1157 01:22:30,180 --> 01:22:35,440 ท่านเคานต์โอลาฟ ยินดีรับหญิงคนนี้ เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย 1158 01:22:35,510 --> 01:22:39,820 จะร่วมทุกข์ร่วมสุข จนตายจากกันหรือไม่ 1159 01:22:39,890 --> 01:22:42,050 จนกว่าจะตาย... 1160 01:22:42,650 --> 01:22:44,990 ผมรับแน่นอนครับ 1161 01:22:48,330 --> 01:22:54,160 และเธอ ไวโอเล็ต โบดแลร์... ยินดีรับเคานต์โอลาฟ 1162 01:22:54,230 --> 01:22:57,860 เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย 1163 01:22:57,940 --> 01:23:01,870 จะร่วมทุกข์ร่วมสุข จนตายจากกันหรือไม่ 1164 01:23:01,940 --> 01:23:03,200 ผู้พิพากษาสเตราส์... 1165 01:23:10,050 --> 01:23:11,910 หนู...รับค่ะ 1166 01:23:11,980 --> 01:23:14,010 - เธอไม่คู่ควรกับเขา - ใช่เลย 1167 01:23:14,090 --> 01:23:16,350 - คุณก็คิดงั้นเหรอ - ใช่ ไม่คู่ควร 1168 01:23:16,420 --> 01:23:20,720 เอาล่ะ ทีนี้ก็เหลือแต่... 1169 01:23:20,790 --> 01:23:24,700 การจดทะเบียนสมรสของคู่บ่าวสาว เพื่อให้การสมรสครั้งนี้... 1170 01:23:24,760 --> 01:23:26,390 ถูกต้อง... 1171 01:23:26,830 --> 01:23:28,130 ...ตามกฎหมาย 1172 01:23:52,090 --> 01:23:55,580 ซันนี่ กุญแจอยู่ไหน กุญแจเปิดล็อคน่ะ 1173 01:23:55,660 --> 01:23:57,530 "ดวงตา" 1174 01:24:20,720 --> 01:24:23,660 เซ็นด้วยมือขวา 1175 01:25:27,190 --> 01:25:29,920 เด็กๆ ฉันมาแจ้งให้พวกเธอทราบถึง... 1176 01:25:29,990 --> 01:25:34,290 เหตุการณ์โชคร้ายอย่างยิ่งยวด 1177 01:25:34,360 --> 01:25:37,990 พ่อแม่เธอเสียชีวิตไปในกองเพลิง 1178 01:25:38,060 --> 01:25:40,160 ที่เผาบ้านเธอ 1179 01:25:40,870 --> 01:25:43,100 มันไม่ได้เกิดขึ้นเองแน่ 1180 01:25:46,810 --> 01:25:48,270 รีบเซ็นเร็วๆเข้าซี่ 1181 01:25:48,940 --> 01:25:50,240 "ระวังข้างหลัง" 1182 01:25:52,910 --> 01:25:55,440 ดูสิ บ้านสวยๆพังหมดแล้ว 1183 01:25:56,750 --> 01:25:58,270 แกอย่าอยู่เลย 1184 01:26:06,830 --> 01:26:08,350 เจ้านาย 1185 01:26:08,430 --> 01:26:10,690 มีอะไร ตอนนี้ฉันกำลังยุ่ง 1186 01:26:10,760 --> 01:26:13,230 - เรามีปัญหาแล้ว - แกอยู่ไหน 1187 01:26:13,300 --> 01:26:15,630 ข้างบน 1188 01:26:19,400 --> 01:26:20,600 หวัดดี 1189 01:26:24,280 --> 01:26:28,040 - และละครก็อวสานลงตรงนี้ - นี่ไม่ใช่ละคร 1190 01:26:28,110 --> 01:26:31,080 โอลาฟขู่จะฆ่าซันนี่ถ้าหนูไม่ยอม 1191 01:26:31,150 --> 01:26:32,710 พูดจาเหลวไหล 1192 01:26:32,780 --> 01:26:34,480 ทุกคนฟังหนูก่อน 1193 01:26:34,550 --> 01:26:37,720 เขาแต่งงานกับหนู เพื่อหวังฮุบสมบัติโบดแลร์ 1194 01:26:37,790 --> 01:26:39,520 อันที่จริงเธอก็พูดถูก 1195 01:26:40,460 --> 01:26:44,120 ผมกับไวโอเล็ตได้เป็นคู่สามีภรรยากันแล้ว 1196 01:26:44,200 --> 01:26:45,690 เพราะเราสองคน... 1197 01:26:46,500 --> 01:26:49,230 ได้เข้าพิธีสมรสกันอย่างเป็นทางการ 1198 01:26:49,300 --> 01:26:55,070 และกล่าวคำปฏิญาณตามกฎหมาย ต่อหน้าท่านผู้พิพากษาผู้ทำพิธี 1199 01:26:55,970 --> 01:26:58,000 คุณพระช่วย ฉันทำอะไรไป 1200 01:26:58,080 --> 01:27:00,170 ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ 1201 01:27:00,250 --> 01:27:01,770 สิ่งแรกที่ผมตั้งใจจะทำ... 1202 01:27:01,850 --> 01:27:05,250 คือแยกสองคนน้อง ไปให้คนอื่นเลี้ยงคนละที่ 1203 01:27:05,320 --> 01:27:08,150 และส่งไปอยู่ไกลสุดปลายโลก 1204 01:27:08,220 --> 01:27:11,660 เด็กพวกนี้พออยู่ด้วยกันแล้วร้ายนัก 1205 01:27:11,720 --> 01:27:15,920 มิสเตอร์โพล. - แกไอ้คนชั่วต่ำช้า 1206 01:27:15,990 --> 01:27:17,690 รีบจับเขา! 1207 01:27:18,360 --> 01:27:19,800 ข้อหาอะไร 1208 01:27:19,860 --> 01:27:22,060 - ข้อหาเป็นปีศาจโลภสมบัติ - เร็วสิ 1209 01:27:23,900 --> 01:27:25,730 อ๋อ ผมเป็นปีศาจ 1210 01:27:25,800 --> 01:27:27,800 ผมน่ะเหรอปีศาจ 1211 01:27:28,510 --> 01:27:31,270 คุณต่างหากเป็นปีศาจ 1212 01:27:31,340 --> 01:27:33,970 เร็วสิ มาเร็ว 1213 01:27:34,050 --> 01:27:37,480 เด็กพวกนี้พยายามจะบอกคุณ แต่คุณไม่ยอมฟัง 1214 01:27:37,550 --> 01:27:40,710 ไม่มีใครเคยฟังคำพูดเด็กเลย 1215 01:27:40,790 --> 01:27:43,780 - เร็วซี่ ติดเถอะ - คุณคิดว่าคุณไม่ผิดเหรอ 1216 01:27:43,860 --> 01:27:45,480 คุณเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด 1217 01:27:45,960 --> 01:27:49,860 กระดาษใบนี้มอบสิทธิ์ให้ผมยึดสมบัติแล้ว 1218 01:27:49,930 --> 01:27:51,400 ติดซี่ 1219 01:27:51,460 --> 01:27:54,130 พวกคุณไม่มีทางทำอะไรได้เลย 1220 01:27:59,370 --> 01:28:01,700 ฉันเล่นดีมั้ย ดูร้ายไปเหรอ 1221 01:28:01,770 --> 01:28:03,260 ไหนลองติชมมาซิ 1222 01:28:19,190 --> 01:28:21,460 การแต่งงานไม่ใช่ของง่าย 1223 01:28:21,530 --> 01:28:24,930 อ้อ อีกอย่างนะ คุณแสดงละครห่วยแตก 1224 01:28:25,000 --> 01:28:26,590 เดี๋ยวๆ 1225 01:28:27,500 --> 01:28:29,530 มาคุยกันดีๆเถอะน่ะ 1226 01:28:29,600 --> 01:28:33,370 ถ้าคุณทำอะไรผม เท่ากับคุณลดตัวมาอยู่ระดับผม 1227 01:28:33,440 --> 01:28:36,670 แถมเป็นตัวอย่างไม่ดีให้เด็กๆอีกด้วย 1228 01:28:38,380 --> 01:28:40,000 มีความผิด 1229 01:28:40,080 --> 01:28:42,240 ผมดีใจที่จะบอกว่าเคานต์โอลาฟ 1230 01:28:42,310 --> 01:28:46,550 ถูกจับกุมด้วยข้อหาที่มากมาย เกินกว่าจะกล่าวหมด 1231 01:28:46,620 --> 01:28:48,750 ก่อนถูกจองจำตลอดชีวิต 1232 01:28:48,820 --> 01:28:51,790 ศาลได้มีบัญชา ให้โอลาฟชดใช้กรรม 1233 01:28:51,860 --> 01:28:55,260 และทนทุกข์เหมือนที่เขาทำกับเด็กๆ 1234 01:28:58,700 --> 01:29:00,860 ไปนะ ไปให้พ้น 1235 01:29:04,640 --> 01:29:06,630 โอยไม่! 1236 01:29:15,310 --> 01:29:17,410 เด็กๆโบดแลร์ทำสำเร็จ 1237 01:29:17,480 --> 01:29:22,050 นั่นคือฉีกหน้ากากมือวางเพลิงผู้โหดเหี้ยม 1238 01:29:22,120 --> 01:29:25,750 และไขปริศนาเพลิงไหม้บ้านโบดแลร์ได้ 1239 01:29:28,030 --> 01:29:30,330 ถ้าโลกยุติธรรมแบบนี้คงดี 1240 01:29:30,400 --> 01:29:35,960 เคานต์โอลาฟหายตัวไปหลังจาก คณะลูกขุนเพื่อนเขากลับคำตัดสินโทษ 1241 01:29:36,370 --> 01:29:40,130 สำหรับเด็กๆโบดแลร์ สิ่งที่อยู่เบื้องหน้ายังไม่ชัดเจน 1242 01:29:40,210 --> 01:29:41,610 แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขารู้ 1243 01:29:41,670 --> 01:29:45,580 ขณะปีนขึ้นเบาะหลังรถมิสเตอร์โพ 1244 01:29:45,640 --> 01:29:47,610 พวกเขาจะก้าวต่อไป 1245 01:29:49,810 --> 01:29:51,910 ไม่ต้องห่วงนะ เด็กๆ 1246 01:29:51,980 --> 01:29:55,440 อีกไม่นานตำรวจต้องจับเคานต์โอลาฟได้ 1247 01:29:56,450 --> 01:30:00,520 ไม่มีวันที่เราจะเจอคนชั่วๆคนนั้นอีก 1248 01:30:03,830 --> 01:30:05,660 ก่อนไป... 1249 01:30:06,730 --> 01:30:11,030 เรายังมีเวลาแวะไปที่ๆหนึ่ง 1250 01:31:56,980 --> 01:32:00,210 "ไวโอเล็ต, เคลาส์และซันนี่" จ่าหน้าถึงเรา 1251 01:32:00,280 --> 01:32:02,250 ดูตราไปรษณีย์สิ 1252 01:32:02,310 --> 01:32:04,680 มีทั้งอังกฤษ 1253 01:32:04,750 --> 01:32:07,650 โรม เคนย่า และไอซ์แลนด์ 1254 01:32:07,720 --> 01:32:11,160 - ผมก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน - ใครส่งมาเหรอ 1255 01:32:14,260 --> 01:32:16,820 "คุณและคุณนายโบดแลร์" 1256 01:32:17,500 --> 01:32:19,290 พ่อกับแม่ 1257 01:32:33,910 --> 01:32:35,380 จดหมายฉบับนั้น 1258 01:32:36,510 --> 01:32:38,510 จดหมายที่หายไปไง 1259 01:32:42,190 --> 01:32:44,160 ลูกๆที่รัก 1260 01:32:44,220 --> 01:32:47,120 ตั้งแต่ออกเดินทาง เราคิดถึงลูกมาก 1261 01:32:47,990 --> 01:32:52,090 มีเรื่องเกิดขึ้น เราจึงหายไปนานกว่าเดิม 1262 01:32:52,160 --> 01:32:54,000 สักวัน เมื่อลูกโตขึ้น... 1263 01:32:54,070 --> 01:32:56,970 ลูกจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับมิตร 1264 01:32:57,040 --> 01:32:58,970 และอันตรายที่ต้องเจอ 1265 01:32:59,370 --> 01:33:02,670 บางครั้งโลกก็ดูร้ายกาจและน่ากลัว 1266 01:33:02,740 --> 01:33:06,770 แต่เชื่อเถอะว่าโลกนี้มีสิ่งดีๆ มากกว่าสิ่งเลวๆ 1267 01:33:06,840 --> 01:33:09,250 สิ่งที่ลูกต้องทำคือมองหามัน 1268 01:33:09,310 --> 01:33:12,310 สิ่งที่ดูจะเป็นโชคร้ายไม่จบไม่สิ้นนั้น... 1269 01:33:12,380 --> 01:33:15,290 จริงๆแล้ว อาจเป็นก้าวแรกของการเดินทาง 1270 01:33:16,120 --> 01:33:18,820 เราหวังจะได้กลับมากอดลูกเร็วๆนี้ 1271 01:33:18,890 --> 01:33:21,590 หากจดหมายมาถึงก่อน 1272 01:33:21,660 --> 01:33:23,390 ขอให้รู้ว่าเรารักลูก 1273 01:33:24,500 --> 01:33:27,620 เราภูมิใจที่รู้ว่า ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นในชีวิต 1274 01:33:27,700 --> 01:33:31,030 ลูกทั้งสามคนจะดูแลกัน ด้วยความเมตตา กล้าหาญ 1275 01:33:31,100 --> 01:33:34,070 ไม่เห็นแก่ตัวเหมือนที่เป็นมาเสมอ 1276 01:33:34,140 --> 01:33:37,510 ขอให้ลูกจำไว้ และอย่าได้ลืมเป็นอันขาด 1277 01:33:37,940 --> 01:33:41,740 ไม่ว่าเราอยู่ที่ไหน ตราบใดที่เรายังมีกันและกัน 1278 01:33:41,810 --> 01:33:44,870 นั่นคือเรามีครอบครัวและบ้านที่อบอุ่น 1279 01:33:45,580 --> 01:33:47,810 ...รักจากพ่อกับแม่" 1280 01:34:06,100 --> 01:34:10,100 วิธีส่งมอบภารกิจนั้นมีหลากหลายรูปแบบ 1281 01:34:10,170 --> 01:34:14,340 แต่วิธีทีไม่ค่อยปรากฏ และน่าแปลกใจที่สุด 1282 01:34:14,410 --> 01:34:17,110 ...คือการส่งต่อกล้องส่องทางไกล 1283 01:34:35,400 --> 01:34:40,270 คุณผู้ชมที่รัก มีบางคน ที่ไม่รู้จักความทุกข์เศร้า 1284 01:34:40,340 --> 01:34:41,970 พวกเขาหาความสบายใจจากการดูหนัง... 1285 01:34:42,040 --> 01:34:44,030 "อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย เล่มที่หนึ่ง" 1286 01:34:44,110 --> 01:34:46,040 ที่มีเสียงนกร้อง เสียงหัวเราะของภูติแคระ 1287 01:34:46,110 --> 01:34:49,510 มีบางคนรู้ว่าโลกนี้มีปริศนาให้ไขอยู่เสมอ 1288 01:34:49,580 --> 01:34:54,780 พวกเขาหาความสบายใจ จากการค้นคว้าและจดบันทึกหลักฐาน 1289 01:34:56,420 --> 01:34:59,650 แต่หนังเรื่องนี้ ไม่ได้เกี่ยวกับคนเหล่านั้น 1290 01:34:59,720 --> 01:35:03,220 หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับเด็กๆโบดแลร์ 1291 01:35:03,290 --> 01:35:07,730 ซึ่งรู้ว่าโลกนี้มี "บางอย่าง" เสมอ 1292 01:35:07,800 --> 01:35:11,030 บางอย่างที่ต้องประดิษฐ์ บางอย่างที่ต้องอ่าน 1293 01:35:11,100 --> 01:35:14,130 บางอย่างที่ต้องกัด บางอย่างที่ต้องทำ 1294 01:35:14,210 --> 01:35:18,400 เพื่อสร้างที่หลบภัย ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน 1295 01:35:28,450 --> 01:35:31,790 และคนประเภทนี้แหละที่ผมพูดได้ว่า... 1296 01:35:31,860 --> 01:35:36,920 ...หาความสบายใจจากกันและกัน 1297 01:35:45,070 --> 01:35:51,070 "อวสาน" 151267

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.