All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E11_Episode 11.Thai (CC)

af Afrikaans
ak Akan
sq Albanian
am Amharic
ar Arabic
hy Armenian
az Azerbaijani
eu Basque
be Belarusian
bem Bemba
bn Bengali
bh Bihari
bs Bosnian
br Breton
bg Bulgarian
km Cambodian
ca Catalan
chr Cherokee
ny Chichewa
zh-CN Chinese (Simplified)
zh-TW Chinese (Traditional)
co Corsican
hr Croatian
cs Czech
da Danish
en English
eo Esperanto
et Estonian
ee Ewe
fo Faroese
tl Filipino
fi Finnish
fr French
fy Frisian
gaa Ga
gl Galician
ka Georgian
de German
el Greek
gn Guarani
gu Gujarati
ht Haitian Creole
ha Hausa
haw Hawaiian
iw Hebrew
hi Hindi
hu Hungarian
is Icelandic
ig Igbo
id Indonesian
ia Interlingua
ga Irish
it Italian
ja Japanese
jw Javanese
kn Kannada
kk Kazakh
rw Kinyarwanda
rn Kirundi
kg Kongo
ko Korean
kri Krio (Sierra Leone)
ku Kurdish
ckb Kurdish (Soranî)
ky Kyrgyz
lo Laothian
la Latin
lv Latvian
ln Lingala
lt Lithuanian
loz Lozi
lg Luganda
ach Luo
mk Macedonian
mg Malagasy
ms Malay
ml Malayalam
mt Maltese
mi Maori
mr Marathi
mfe Mauritian Creole
mo Moldavian
mn Mongolian
sr-ME Montenegrin
ne Nepali
pcm Nigerian Pidgin
nso Northern Sotho
no Norwegian
nn Norwegian (Nynorsk)
oc Occitan
or Oriya
om Oromo
ps Pashto
fa Persian
pl Polish
pt-BR Portuguese (Brazil)
pt-PT Portuguese (Portugal)
pa Punjabi
qu Quechua
ro Romanian
rm Romansh
nyn Runyakitara
ru Russian
gd Scots Gaelic
sr Serbian
sh Serbo-Croatian
st Sesotho
tn Setswana
crs Seychellois Creole
sn Shona
sd Sindhi
si Sinhalese
sk Slovak
sl Slovenian
so Somali
es Spanish
es-419 Spanish (Latin American)
su Sundanese
sw Swahili
sv Swedish
tg Tajik
ta Tamil
tt Tatar
te Telugu
th Thai
ti Tigrinya
to Tonga
lua Tshiluba
tum Tumbuka
tr Turkish
tk Turkmen
tw Twi
ug Uighur
uk Ukrainian
ur Urdu
uz Uzbek
vi Vietnamese
cy Welsh
wo Wolof
xh Xhosa
yi Yiddish
yo Yoruba
zu Zulu
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated: 1 00:00:01,320 --> 00:00:03,880 - [ทับทิม] ฉันฝันร้ายถึงวันที่ถูกจับตัวไป - [ดนตรีลุ้นระทึก] 2 00:00:03,960 --> 00:00:06,320 ฉันจำรอยสักหลังมือมันได้ติดตา 3 00:00:06,920 --> 00:00:08,960 [แพร] ฉันเห็นนายชดทาสรับใช้ของหลวงก่ำ 4 00:00:09,040 --> 00:00:12,200 เอาเงินให้กับไอ้คนที่มีรอยสักรูปนี้อยู่บนมือค่ะ 5 00:00:12,280 --> 00:00:14,160 คุณทับทิม 6 00:00:14,240 --> 00:00:16,320 คุณกำลังถูกหลอกให้แต่งงานนะคะ 7 00:00:16,400 --> 00:00:18,040 [เอก] ไอ้กล้า น้องทับทิมอยู่ไหน 8 00:00:18,120 --> 00:00:19,840 เอ็งเป็นคนยุยงให้น้องทับทิม 9 00:00:19,920 --> 00:00:21,920 เอ็งจะไม่รู้ได้อย่างไร 10 00:00:22,000 --> 00:00:25,280 [ทับทิม] ที่ลูกต้องหนีงานแต่ง เพราะทราบว่าหลวงก่ำ 11 00:00:25,360 --> 00:00:28,760 ได้วางเล่ห์กลส่งโจรมาจับตัวลูก 12 00:00:28,840 --> 00:00:30,960 แม่แพรเห็นโจรมารับเงินจากพี่ชด 13 00:00:31,040 --> 00:00:33,440 จะเป็นพยานปากเอกแก่เราได้ 14 00:00:33,520 --> 00:00:35,160 [ดนตรีจบ] 15 00:00:35,240 --> 00:00:36,600 [เฟื้องหายใจเฮือก แผ่ว] อ้าว คุณพระ 16 00:00:36,680 --> 00:00:38,480 [คุณหลวง] อ้าว คุณพระ 17 00:00:38,560 --> 00:00:40,040 มีอะไรกันเหรอขอรับ 18 00:00:40,840 --> 00:00:43,440 ไม่ต้องมาตีหน้าซื่อไปเลยคุณหลวง 19 00:00:44,000 --> 00:00:45,680 ฉันรู้ความจริงหมดแล้ว 20 00:00:45,760 --> 00:00:48,920 ว่าคุณหลวงอยู่เบื้องหลังโจรจับลูกสาวของฉัน 21 00:00:50,480 --> 00:00:53,160 [ดนตรียะเยือก] 22 00:00:53,240 --> 00:00:54,760 ไม่จริงนะขอรับ 23 00:00:56,440 --> 00:00:58,840 นางแพร เอ็งไปเป่าหูอะไรคุณพระ 24 00:01:00,000 --> 00:01:01,760 [คุณพระ] ฉันไม่หูเบาปานนั้นหรอก 25 00:01:02,440 --> 00:01:04,920 ฉันเชื่อเพราะสิ่งนี้ต่างหาก 26 00:01:05,000 --> 00:01:07,640 [ดนตรีลุ้นระทึก] 27 00:01:20,560 --> 00:01:22,240 [ถอนหายใจ] 28 00:01:25,760 --> 00:01:28,160 แค่รอยสักที่หนูทับทิมจำได้ 29 00:01:29,400 --> 00:01:30,920 - กับคำบอกเล่าของนางแพร - [ดนตรีจบ] 30 00:01:33,680 --> 00:01:36,480 คุณพระก็ปักใจเชื่อ ว่ากระผมเป็นผู้กระทำงั้นเหรอครับ 31 00:01:37,600 --> 00:01:39,680 - ทาสไพร่ชายทั้งสยาม - [ดนตรีชวนลุ้น] 32 00:01:39,760 --> 00:01:41,760 ก็สักเสกเลขยันต์กันไปทั่ว 33 00:01:42,400 --> 00:01:45,000 โจรที่หนูทับทิมกับอีแพรเห็น 34 00:01:45,080 --> 00:01:47,800 ก็อาจจะเป็นคนละคนกันก็ได้นะเจ้าคะ 35 00:01:47,880 --> 00:01:49,840 แต่ลายสักมันเหมือนกันเปี๊ยบเลยนะคะ 36 00:01:49,920 --> 00:01:51,920 ลายที่นิยมก็มีอยู่ไม่มาก 37 00:01:52,520 --> 00:01:54,280 จะสักลายเหมือนกันก็ไม่แปลก 38 00:01:55,240 --> 00:01:59,000 แต่ในจดหมายอ้างว่าพี่ชดนำเงินไปให้โจร 39 00:02:00,280 --> 00:02:01,200 พี่ชดนำเงินไปให้ใคร 40 00:02:01,280 --> 00:02:04,000 [ฮึบ] คนงานที่ดูแลตลาดขอรับ 41 00:02:04,840 --> 00:02:07,800 งั้นไปดูเลยว่าเป็นคนงานที่ตลาดจริงไหม 42 00:02:07,880 --> 00:02:09,240 มันไม่อยู่แล้ว 43 00:02:11,400 --> 00:02:12,680 - [ดนตรีจบ] - ลูกมันป่วยขอรับ 44 00:02:13,760 --> 00:02:16,920 [คุณหลวง] มันเลยมาขอเงินกระผม พาลูกไปหาหมอที่พระนคร 45 00:02:17,000 --> 00:02:20,800 กระผมก็สงสาร ให้ไอ้ชดนำเงินไปให้มัน 46 00:02:21,400 --> 00:02:22,320 แค่นั้น 47 00:02:23,640 --> 00:02:26,840 [ดนตรีลุ้นระทึก] 48 00:02:28,560 --> 00:02:31,000 คุณพระมาเพื่อสอบความ 49 00:02:31,720 --> 00:02:34,320 กระผมก็เล่าความโดยละเอียดแล้ว 50 00:02:34,400 --> 00:02:38,440 หวังว่าคุณพระ คงไม่มีอะไรจะต้องติดใจอีก 51 00:02:38,520 --> 00:02:41,840 [ดนตรีระทึก] 52 00:02:43,600 --> 00:02:45,280 - ขอโทษ - [แพรในลำคอ] หือ 53 00:02:45,360 --> 00:02:46,960 - [ดนตรีจบ] - [คุณพระ] ที่ฉันเข้าใจผิด 54 00:02:47,640 --> 00:02:50,400 ทำให้คุณหลวงต้องไม่สบายใจ 55 00:02:51,840 --> 00:02:54,080 [ดนตรีชวนลุ้น] 56 00:02:55,520 --> 00:02:57,680 เป็นความผิดของอีแพรเจ้าค่ะ 57 00:02:57,760 --> 00:03:01,200 [เฟื้อง] มันขยันนัก เรื่องชักนำคุณทับทิมไปในทางเสื่อม 58 00:03:01,280 --> 00:03:04,200 คราก่อนก็แอบพาหนีเรือน ไปนั่งเรือกับไอ้กล้าสองต่อสอง 59 00:03:04,840 --> 00:03:07,800 ครานี้ก็กุเรื่องให้หนูทับทิมกับคุณพระ 60 00:03:07,880 --> 00:03:09,160 [เฟื้อง] มาเข้าใจคุณพี่ผิด 61 00:03:10,720 --> 00:03:12,280 - [ดนตรีจบ] - เห็นทีจะต้องลงโทษให้หนัก 62 00:03:13,240 --> 00:03:14,960 - ไอ้ชด - ขอรับ 63 00:03:15,800 --> 00:03:17,680 - มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณพระ - [ชด] มานี่ 64 00:03:17,760 --> 00:03:19,400 - [แพร] เฮ้ย อะไร - [ชด] มานี่ 65 00:03:19,480 --> 00:03:21,640 - [แพร] พี่ชด ปล่อย ปล่อย - [ชด] ไม่ปล่อย ไป 66 00:03:21,720 --> 00:03:22,960 - [แพรพ่นลมหายใจ] - [ดนตรีระทึก] 67 00:03:25,320 --> 00:03:28,840 น้องทับทิมถึงขนาดวางใจ ให้นางแพรทำธุระแทนให้แบบนี้ 68 00:03:29,960 --> 00:03:32,520 บางทีมันอาจจะรู้ก็ได้ว่าน้องทับทิมอยู่ที่ไหน 69 00:03:32,600 --> 00:03:34,840 กระผมจะไปเค้นเอาความจริงเองขอรับ 70 00:03:34,920 --> 00:03:37,760 [ดนตรีระทึก] 71 00:03:47,120 --> 00:03:51,040 [เพลง “เธอ”] 72 00:03:52,960 --> 00:03:58,160 ♪ เธอคนนี้ที่รอ ♪ 73 00:03:59,240 --> 00:04:02,920 ♪ มาแสนนาน ♪ 74 00:04:03,960 --> 00:04:09,640 ♪ เธอคนนี้ที่ฉัน ♪ 75 00:04:09,720 --> 00:04:13,200 ♪ ตามหา ♪ 76 00:04:15,560 --> 00:04:21,480 ♪ เธอคนนี้เท่านั้น ♪ 77 00:04:21,560 --> 00:04:27,000 ♪ ทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีค่า ♪ 78 00:04:27,600 --> 00:04:32,760 ♪ และเธอคือรักสุดท้าย ♪ 79 00:04:32,840 --> 00:04:37,800 ♪ และจะรอจนกว่าฉัน ♪ 80 00:04:37,880 --> 00:04:43,280 ♪ จะหมดลมหายใจ ♪ 81 00:04:43,360 --> 00:04:48,240 [เพลงจบ] 82 00:04:50,120 --> 00:04:52,760 - [แพร] ปล่อย ปล่อยฉัน - [ดนตรีระทึก] 83 00:04:52,840 --> 00:04:55,160 [พ่นลมหายใจ] ฮึ่ย 84 00:04:55,240 --> 00:04:56,480 เฆี่ยนมัน 85 00:04:56,560 --> 00:04:57,760 - [ชด] ขอรับ - [สะอื้น] 86 00:04:58,680 --> 00:04:59,800 - [เสียงหวด] - [โอย] 87 00:05:01,000 --> 00:05:02,680 - [สูดปาก โอย] - [เสียงหวด] 88 00:05:03,720 --> 00:05:05,600 [แพรร้องไห้] 89 00:05:06,600 --> 00:05:08,720 น้องทับทิมอยู่ที่ไหน 90 00:05:09,640 --> 00:05:11,240 ฉันไม่รู้เรื่อง [สะอื้น] 91 00:05:12,640 --> 00:05:13,840 - เฆี่ยนมันอีก - [แพรถอนหายใจ] 92 00:05:13,920 --> 00:05:15,760 - [ชด] ครับ - [เสียงสั่น] อย่า 93 00:05:16,520 --> 00:05:17,560 [กล้า] หยุดก่อนขอรับ 94 00:05:19,600 --> 00:05:20,800 - [ดนตรีจบ] - นางแพร 95 00:05:21,400 --> 00:05:23,560 เอ็งบอกความจริงท่านขุนไปสิ 96 00:05:25,240 --> 00:05:28,800 ก็ถ้ารู้น่ะก็บอกไปแล้วไหม จะมาทนเจ็บอยู่ทำไมเล่า 97 00:05:28,880 --> 00:05:30,320 [กล้า] ท่านขุนขอรับ 98 00:05:30,400 --> 00:05:34,280 กระผมฟื้นแล้ว เฆี่ยนกระผมแทนนางแพรเถอะขอรับ 99 00:05:34,360 --> 00:05:38,640 [ดนตรีซึ้ง] 100 00:05:42,200 --> 00:05:44,280 เอ็งอยากรับโทษแทนมันหรือ 101 00:05:46,680 --> 00:05:50,480 ได้ ลากตัวมันออกมา 102 00:05:50,560 --> 00:05:51,440 [เสียงประตูกรง] 103 00:05:54,240 --> 00:05:55,520 [ฮึบ ถอนหายใจ ฮึบ] 104 00:06:03,880 --> 00:06:07,680 - [ทาสชาย] ฮึ่ย - [กล้าโอย ถอนหายใจ] 105 00:06:07,760 --> 00:06:09,520 กล้า 106 00:06:10,280 --> 00:06:11,480 [เอก] ไอ้กล้า 107 00:06:12,280 --> 00:06:15,360 เอ็งให้นางแพรบอกที่อยู่น้องทับทิมแก่ข้า 108 00:06:15,440 --> 00:06:17,440 รู้อะไรดีๆ ก็บอกมา 109 00:06:18,120 --> 00:06:20,000 จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวอีก 110 00:06:21,720 --> 00:06:23,440 - [ดนตรีจบ] - [หายใจหอบถี่] 111 00:06:24,880 --> 00:06:27,440 กระผมก็คิดเหมือนท่านขุนเหมือนกันขอรับ 112 00:06:27,520 --> 00:06:28,640 [กลองรัวระทึก] 113 00:06:28,720 --> 00:06:30,120 ว่านางแพร 114 00:06:31,120 --> 00:06:32,840 มันรู้ที่อยู่ของคุณทับทิม 115 00:06:34,200 --> 00:06:35,920 - [กลองจบ] - [ถอนหายใจ] 116 00:06:36,000 --> 00:06:38,160 แต่ในเมื่อมันยืนกรานว่าไม่รู้ 117 00:06:39,560 --> 00:06:41,880 กระผมก็จนปัญญาจะหาคำตอบขอรับ 118 00:06:41,960 --> 00:06:44,560 [ดนตรีซึ้ง] 119 00:06:44,640 --> 00:06:46,680 เอ็งเลิกโกหกข้าเสียที 120 00:06:48,240 --> 00:06:49,920 - พี่ชด - [ชด] ขอรับ 121 00:06:53,280 --> 00:06:54,280 [เอก] มึง 122 00:06:56,440 --> 00:06:57,480 - [เอกฮึบ] - [โอย] 123 00:06:58,160 --> 00:07:00,960 - [เอกฮึบ] - [กล้าโอย] 124 00:07:01,560 --> 00:07:03,800 [แพรตะโกน] หยุด หยุดสักที 125 00:07:04,800 --> 00:07:06,720 [เสียงนกร้อง] 126 00:07:06,800 --> 00:07:10,400 [ดนตรีเศร้า] 127 00:07:10,480 --> 00:07:11,480 [ถอนหายใจ] 128 00:07:12,360 --> 00:07:15,440 ท่านขุนก็รู้อยู่แก่ใจว่าคุณทับทิมหนีเพราะอะไร 129 00:07:16,520 --> 00:07:18,800 [แพรสูดลมหายใจ] ทำไมยังโทษนายกล้าอยู่ได้ 130 00:07:18,880 --> 00:07:20,680 [พ่นลมหายใจ] หรือเพราะว่าเสียหน้า 131 00:07:21,440 --> 00:07:23,440 ที่รู้ว่าคุณทับทิมชอบนายกล้า 132 00:07:26,920 --> 00:07:29,200 - อีแพร มึง - [เอฟเฟกต์ชวนลุ้น] 133 00:07:30,480 --> 00:07:31,440 - [กล้า] ท่านขุน - [แพรฮึบ] 134 00:07:31,520 --> 00:07:33,120 - [เอกฮึบ] - [กล้า] โอ๊ย 135 00:07:33,200 --> 00:07:38,200 [ดนตรีเศร้า] 136 00:07:38,280 --> 00:07:39,640 [แพรคราง] 137 00:07:39,720 --> 00:07:40,720 ท่านขุนขอรับ 138 00:07:41,440 --> 00:07:45,560 นางแพรมันสติไม่สมประกอบ จึงพูดไม่คิด อย่าลงโทษมันเลยนะขอรับ 139 00:07:45,640 --> 00:07:48,560 นายนั่นแหละที่ไม่ควรโดนลงโทษ 140 00:07:48,640 --> 00:07:50,000 เพราะนายไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ 141 00:07:51,160 --> 00:07:54,120 นี่ท่านขุน พูดกันตรงๆ แมนๆ เลยนะคะ 142 00:07:54,800 --> 00:07:56,160 [แพร] ฉันน่ะ 143 00:07:56,240 --> 00:07:59,640 มีส่วนทำให้คุณทับทิมหนี ฉันจะรับโทษนั้นทั้งหมดเอง 144 00:08:02,040 --> 00:08:04,640 แต่ถ้าท่านขุนยังมีความยุติธรรมอยู่บ้าง 145 00:08:05,920 --> 00:08:07,360 - ก็ปล่อยตัวนายกล้าไปเถอะค่ะ - [ดนตรีจบ] 146 00:08:09,280 --> 00:08:11,200 [แพรหายใจหอบถี่] 147 00:08:13,880 --> 00:08:14,840 เว้ย 148 00:08:15,840 --> 00:08:20,760 [ดนตรีเศร้า] 149 00:08:33,280 --> 00:08:35,000 [เสียงก๊อกแก๊ก] 150 00:08:35,080 --> 00:08:36,799 [กล้าถอนหายใจ] 151 00:08:36,880 --> 00:08:38,440 เอ็งเจ็บหนักขนาดนี้ 152 00:08:39,320 --> 00:08:42,039 ยังมีแก่ใจขอให้ท่านขุนปล่อยตัวข้า 153 00:08:43,360 --> 00:08:47,080 ข้าจะหาข้าวหาน้ำมาให้เอ็งไม่ขาด เพื่อเป็นการตอบแทน 154 00:08:47,160 --> 00:08:49,760 - เรื่องนั้นน่ะให้ลิ้นจี่ทำก็ได้ไหม - [ดนตรีจบ] 155 00:08:50,400 --> 00:08:53,080 แล้วเอ็งต้องการให้ข้าตอบแทนด้วยสิ่งใดเล่า 156 00:08:53,680 --> 00:08:54,960 ก็สู้ไง 157 00:08:55,040 --> 00:08:56,480 [ดนตรีไทยซึ้ง] 158 00:08:56,560 --> 00:09:00,840 ถึงเวลาแล้วนะที่นายต้องกล้าหาญ ให้สมกับชื่อของนาย 159 00:09:03,160 --> 00:09:04,360 อย่างไร 160 00:09:05,120 --> 00:09:06,960 ข้าก็ต้องซื่อสัตย์กับท่านขุน 161 00:09:08,280 --> 00:09:10,560 ข้ากล้าหาญในทางผิดๆ เช่นนั้นไม่ได้หรอก 162 00:09:10,640 --> 00:09:13,960 เฮ้ย นี่เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้วนะ 163 00:09:14,040 --> 00:09:15,360 นายยังไม่คิดจะสู้อีกเหรอ 164 00:09:18,120 --> 00:09:21,640 ไอ้คนขี้ขลาด ไอ้คนเห็นแก่ตัว 165 00:09:23,560 --> 00:09:25,760 - [ดนตรีจบ] - จะว่าข้าขี้ขลาด ใช่ 166 00:09:27,160 --> 00:09:28,240 แต่ข้าไม่ได้เห็นแก่ตัว 167 00:09:29,240 --> 00:09:30,960 - [ถอนหายใจ] - [กล้า] เอ็งน่ะ 168 00:09:31,680 --> 00:09:33,200 เคยมีความรักหรือไม่ 169 00:09:33,280 --> 00:09:35,360 [ดนตรีซึ้ง] 170 00:09:35,440 --> 00:09:36,960 [เสียงนกร้อง] 171 00:09:37,040 --> 00:09:39,160 ข้าก็แค่อยากให้คนที่ข้ารัก 172 00:09:40,200 --> 00:09:41,760 ได้อยู่กับคนที่ดีที่สุด 173 00:09:42,960 --> 00:09:45,480 ถึงแม้ว่าคนคนนั้นจะไม่ใช่ข้าก็ตาม 174 00:09:53,640 --> 00:09:55,800 ถ้าหนูไม่มียอดไลก์ 175 00:09:56,440 --> 00:10:00,240 ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรเลย มีแต่ตัวเปล่าๆ 176 00:10:00,320 --> 00:10:05,160 [สูดจมูก] มันจะมีใคร [เสียงสั่น] ที่เขาจะมารักหนูจริงๆ บ้างไหม 177 00:10:05,240 --> 00:10:07,320 ตกลลงหนูจะขออะไรนะ 178 00:10:07,400 --> 00:10:10,080 ก็ขอผู้ชายสิลุง 179 00:10:10,160 --> 00:10:13,160 ผู้ชายที่จะรักหนู 180 00:10:13,240 --> 00:10:14,880 โดยที่ไม่หวังอะไรจากหนูเลย 181 00:10:14,960 --> 00:10:17,240 [เอฟเฟกต์เปลี่ยนฉาก] 182 00:10:23,760 --> 00:10:28,760 - [ดนตรีจบ] - [เสียงจอแจ] 183 00:10:30,600 --> 00:10:33,560 - [มิ่ง] พี่แพรอยูที่นี่ไหมจ๊ะ - วันนี้ยังไม่มาเลยจ้ะ 184 00:10:34,480 --> 00:10:36,000 ก็นัดกันไว้ทำไมไม่มา 185 00:10:36,080 --> 00:10:37,200 [มิ่ง] พี่ลิ้นจี่ 186 00:10:38,120 --> 00:10:39,360 เห็นพี่แพรไหมจ๊ะ 187 00:10:39,440 --> 00:10:41,600 เขานัดกับช่างพอลไว้ว่าจะเจอกันเช้านี้ 188 00:10:41,680 --> 00:10:44,800 นางแพรมันโดนขังอยู่ในคุกทาสนู่น 189 00:10:44,880 --> 00:10:46,680 เพราะดันไปยุ่งเรื่องการหนีของคุณทับทิมน่ะ 190 00:10:46,760 --> 00:10:48,200 ถึงกับขังคุกเลยหรือ 191 00:10:48,280 --> 00:10:49,480 [ดนตรีระทึก] 192 00:10:49,560 --> 00:10:51,440 ก่อนโดนขังไม่โดนเฆี่ยนจนน่วมเลยหรือ 193 00:10:51,520 --> 00:10:53,440 เลือดอาบเต็มหลังเลยล่ะ 194 00:10:56,600 --> 00:10:58,360 - ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้ - [พอล] ไม่ได้ยินหรือ 195 00:10:58,440 --> 00:11:00,240 ว่าแพรบอกว่าเดินไปเองได้ 196 00:11:00,320 --> 00:11:02,080 [ชด] นายสั่งให้ลากก็ต้องลาก 197 00:11:02,160 --> 00:11:04,080 นายสั่งให้ฆ่าก็ต้องฆ่า 198 00:11:04,160 --> 00:11:05,960 นายจะทำอย่างไรกับทาสก็ได้ 199 00:11:07,000 --> 00:11:09,960 [ดนตรีจบ] 200 00:11:10,040 --> 00:11:11,920 [เสียงนกร้อง] 201 00:11:12,560 --> 00:11:14,720 กระผมอยากจะขอไถ่ตัวแพร 202 00:11:14,800 --> 00:11:16,840 [หัวเราะในลำคอ] 203 00:11:16,920 --> 00:11:20,880 ไปหลงคารมอันใดมันเข้า ถึงได้อยากจะไถ่ตัวมันนัก 204 00:11:20,960 --> 00:11:24,320 บอกมาเถอะว่ากระผมต้องจ่ายเท่าไร 205 00:11:24,400 --> 00:11:27,560 - [ดนตรีระทึก] - [หัวเราะในลำคอ] 206 00:11:27,640 --> 00:11:28,480 นั่นสิ 207 00:11:28,560 --> 00:11:30,200 [คุณหลวงลากเสียง] อือ 208 00:11:30,280 --> 00:11:32,960 นางแพรมันก็ยังสาว 209 00:11:33,040 --> 00:11:35,440 หัวมันก็แปลกไม่เหมือนใคร 210 00:11:35,520 --> 00:11:37,360 ราคามันก็เลยสูงลิ่ว 211 00:11:38,520 --> 00:11:40,440 นายช่างสู้ราคามันไหวหรือ 212 00:11:41,320 --> 00:11:44,240 ราคาเท่าไรกระผมก็สู้ 213 00:11:44,840 --> 00:11:47,080 [หัวเราะ] ไอ้ชด 214 00:11:47,960 --> 00:11:50,280 กูเจอเศรษฐีอังกฤษเข้าแล้วไง 215 00:11:50,360 --> 00:11:54,280 [ชดกับคุณหลวงหัวเราะ] 216 00:11:55,080 --> 00:11:57,000 เสียใจจริงๆ ท่านเศรษฐี 217 00:11:57,920 --> 00:11:59,200 ผมไม่ขายนางแพร 218 00:11:59,280 --> 00:12:01,480 [ชดหัวเราะ] 219 00:12:01,560 --> 00:12:05,080 ในเมื่อกระผมมีเงินซื้อ ทำไมจะไถ่ไม่ได้ 220 00:12:05,160 --> 00:12:06,680 - [ดนตรีจบ] - ก็กระผมไม่ขาย 221 00:12:06,760 --> 00:12:10,800 ที่นี่สยาม กฎหมายของสยามบอกว่า 222 00:12:10,880 --> 00:12:14,920 การจะไถ่ตัวทาส เจ้านายต้องยินยอมเท่านั้น 223 00:12:15,680 --> 00:12:19,360 ไม่ใช่ใครมีตังค์ คิดอยากจะมาซื้อก็ซื้อ 224 00:12:20,240 --> 00:12:22,000 เข้าใจไหมนายช่าง 225 00:12:22,080 --> 00:12:25,880 [ดนตรีระทึก] 226 00:12:27,400 --> 00:12:29,320 [หัวเราะ] 227 00:12:32,280 --> 00:12:33,240 [ช้อย] ดี 228 00:12:36,800 --> 00:12:38,680 [ดนตรีระทึก] 229 00:12:39,280 --> 00:12:40,760 เอาตัวมันออกมา 230 00:12:42,520 --> 00:12:44,360 [แพรร้องคราง] 231 00:12:44,440 --> 00:12:47,200 - [แพร] ปล่อย - [ทาสชาย] เร็ว มานี่ 232 00:12:47,280 --> 00:12:49,080 [แพรร้องคราง หายใจหอบ] 233 00:12:49,160 --> 00:12:50,560 - [ทาสชาย] ไป - [แพร] โอ๊ย 234 00:12:51,560 --> 00:12:53,560 [ถอนหายใจ หอบ] 235 00:12:53,640 --> 00:12:55,080 [ดนตรีลุ้นระทึก] 236 00:12:55,160 --> 00:12:57,600 [พ่นลมหายใจ] นี่ 237 00:12:57,680 --> 00:13:01,440 อย่าบอกนะว่าจะเอาไอ้เหล็กร้อนๆ นั่นจี้ฉันน่ะ 238 00:13:01,520 --> 00:13:04,480 ก็ถ้าเอ็งไม่บอกที่อยู่ของหนูทับทิม 239 00:13:04,560 --> 00:13:07,000 อย่าว่าแต่ไอ้เหล็กร้อนๆ นี่เลย 240 00:13:07,080 --> 00:13:11,280 ข้าจะเอาถ่านไฟแดงๆ นี่ กรอกไปที่ปากของเอ็งเสียด้วย 241 00:13:11,360 --> 00:13:15,600 คุณแม่ เฆี่ยนมันให้หนักกว่าเดิม มันก็น่าจะเปิดปากแล้วนะขอรับ 242 00:13:15,680 --> 00:13:19,520 [เฟื้อง] คนปากแข็ง ใช้หวายง้างมันยาก 243 00:13:20,400 --> 00:13:23,440 ใช้เหล็กแดงๆ นี่แหละง้างได้ชะงักนัก 244 00:13:24,880 --> 00:13:26,880 [พ่นลมหายใจ] 245 00:13:26,960 --> 00:13:29,000 ฉันไม่รู้จริงๆ ค่ะว่าคุณทับทิมอยู่ที่ไหน 246 00:13:29,080 --> 00:13:30,840 [แพร] โอ๊ย 247 00:13:30,920 --> 00:13:32,920 - [แพรพ่นลมหายใจ] - [เฟื้อง] ข้าไม่เชื่อ 248 00:13:34,520 --> 00:13:36,480 [แพรหอบคราง] เอ๊ย 249 00:13:36,560 --> 00:13:38,760 - [แพรหอบ] - เอ็งทำให้ครอบครัวข้าเสียหน้า 250 00:13:38,840 --> 00:13:41,640 ทำให้ข้าต้องเสียลูกสะใภ้ที่เป็นถึงลูกคุณพระ 251 00:13:41,720 --> 00:13:45,200 - [แพรหายใจหอบถี่] - ถ้าเอ็งยังไม่บอกที่อยู่ของหนูทับทิม 252 00:13:45,280 --> 00:13:46,640 [เฟื้อง] ข้าจะทำให้เอ็ง 253 00:13:46,720 --> 00:13:50,040 - อยู่อย่างทรมานไปทั้งชีวิตเลย - [แพรร้องคราง] 254 00:13:50,120 --> 00:13:52,120 - [ดนตรีระทึกขวัญ] - [แพรหายใจหอบถี่] 255 00:13:52,960 --> 00:13:55,000 - [ช้อย] เหล็กร้อนได้ที่แล้วเจ้าค่ะ - [เฟื้อง] เอามา 256 00:13:55,080 --> 00:13:56,400 [เสียงเหล็กปะทุไฟ] 257 00:13:56,480 --> 00:13:58,520 [ดนตรีระทึกขวัญ] 258 00:13:59,840 --> 00:14:02,920 - [เฟื้อง] บอกมาว่าหนูทับทิมอยู่ที่ไหน - [แพรหายใจหอบถี่] 259 00:14:03,760 --> 00:14:07,480 [ดนตรีเร่งจังหวะ] 260 00:14:09,880 --> 00:14:12,240 - บอกมาเดี๋ยวนี้ - [คุณหลวง] หยุด 261 00:14:12,320 --> 00:14:14,000 - [ดนตรีจบ] - [เสียงเหล็กปะทุไฟ] 262 00:14:14,080 --> 00:14:15,240 [คุณหลวง] หยุดเดี๋ยวนี้ 263 00:14:15,320 --> 00:14:18,880 [แพรหายใจหอบถี่] 264 00:14:18,960 --> 00:14:21,720 [กระซิบ] แม่เฟื้อง ฟังทางนี้ 265 00:14:22,760 --> 00:14:26,080 ไอ้ช่างฝรั่งมันกำลังจะมาไถ่ตัวนางหัวทอง 266 00:14:26,160 --> 00:14:28,280 [เสียงนกร้อง] 267 00:14:28,360 --> 00:14:31,880 มีอีกตั้งหลายวิธีจะง้างปากเอาความจากมัน 268 00:14:32,600 --> 00:14:35,160 อย่าทำให้ของแพงต้องราคาตก 269 00:14:36,000 --> 00:14:38,160 เข้าใจไหมแม่เฟื้อง 270 00:14:43,440 --> 00:14:46,840 [ดนตรีเศร้า] 271 00:14:55,040 --> 00:14:57,160 [เสียงกรอบแกรบ] 272 00:14:57,840 --> 00:15:02,760 คำว่าหลายด้านเขียนยังไง ร.เรือหรือล.ลิง 273 00:15:02,840 --> 00:15:04,800 กระผมไม่รู้หนังสือหรอกขอรับ 274 00:15:05,880 --> 00:15:06,840 [เสียงปากกาตก] 275 00:15:06,920 --> 00:15:09,520 - [สูดลมหายใจ] - [ดนตรีจบ] 276 00:15:09,600 --> 00:15:11,720 แทนที่จะทำรางรถไฟ 277 00:15:11,800 --> 00:15:14,880 แต่กลับต้องมาทำเอกสารถูกๆ ผิดๆ อย่างนี้ 278 00:15:15,640 --> 00:15:19,640 ขอคนจากหลวงไป ก็บอกให้รอ เพราะคนขาด 279 00:15:19,720 --> 00:15:22,320 [เดาะลิ้น] 280 00:15:22,920 --> 00:15:26,720 มิ่งพอจะรู้จักใครบ้างไหม ที่รู้ทั้งภาษาฝรั่ง 281 00:15:26,800 --> 00:15:28,200 [พอล] กับภาษาสยาม 282 00:15:28,280 --> 00:15:32,280 คนที่อ่านออกเขียนได้ ก็มีแต่เจ้าขุนมูลนายเท่านั้นแหละขอรับ 283 00:15:32,360 --> 00:15:34,120 อ๋อ แล้วก็มีพี่แพรอีกหนึ่งคนขอรับ 284 00:15:36,440 --> 00:15:38,720 แพร [ถอนหายใจ เดาะลิ้น] 285 00:15:39,520 --> 00:15:41,360 ฉันก็คิดถึงแพรเหมือนกัน 286 00:15:42,080 --> 00:15:45,760 เสียดาย ติดที่หลวงก่ำจอมเจ้าเล่ห์ 287 00:15:48,360 --> 00:15:49,920 [มิ่ง] แนวรางรถไฟที่ปรับใหม่ 288 00:15:50,000 --> 00:15:52,240 ไม่ผ่านที่ดินหลวงก่ำแล้วหรือขอรับ 289 00:15:52,320 --> 00:15:56,520 ถ้าคุณหลวงรู้เข้าคงเสียดายแย่ อดได้ค่าเวนคืนมากโข 290 00:15:57,840 --> 00:16:02,120 [ดนตรีชวนสงสัย] 291 00:16:03,520 --> 00:16:04,800 ขอบใจมากมิ่ง 292 00:16:05,840 --> 00:16:08,920 ฉันนึกออกแล้ว วิธีที่เราสามารถ 293 00:16:09,000 --> 00:16:11,160 คว้าตัวแพรมาเป็นของเราได้ 294 00:16:13,080 --> 00:16:15,200 [ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ] 295 00:16:18,120 --> 00:16:22,920 [ดนตรีซึ้ง] 296 00:16:23,520 --> 00:16:26,680 - [กล้า] คุณทับทิม - อ้าว กล้า 297 00:16:28,000 --> 00:16:29,440 [ทับทิมฮึบ] 298 00:16:29,520 --> 00:16:31,080 มาได้อย่างไร 299 00:16:35,600 --> 00:16:38,120 [กล้า] ข้าต้มยามาให้ กินซะ 300 00:16:39,640 --> 00:16:42,440 - ไม่กิน ฉันอยากตาย - [ดนตรีจบ] 301 00:16:42,520 --> 00:16:45,720 ยังไงก็กลับบ้านไม่ได้อยู่แล้ว ให้มันตายๆ ไปซะที่นี่เลย 302 00:16:46,560 --> 00:16:49,640 ดีกว่าให้ฉันน่ะต้องมานั่งเป็นทาสไปชั่วชีวิต 303 00:16:49,720 --> 00:16:51,560 [แพรพ่นลมหายใจ] 304 00:16:51,640 --> 00:16:54,400 [กล้า] ถึงข้าจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เอ็งทำ 305 00:16:54,480 --> 00:16:58,080 แต่ข้าก็ไม่ยินดีที่เอ็งต้องมาถูกลงโทษเช่นนี้ 306 00:16:59,080 --> 00:17:02,320 บอกข้ามาเถิดว่าคุณทับทิมอยู่ที่ไหน 307 00:17:04,960 --> 00:17:08,240 นี่ แสดงว่านายยอมไปเจอคุณทับทิมแล้วเหรอ 308 00:17:08,319 --> 00:17:10,119 [ดนตรีปลุกใจ] 309 00:17:11,720 --> 00:17:12,760 [แว่น] เอ้า 310 00:17:17,480 --> 00:17:21,319 ก่อนนี้แม่ไม่เคยเห็นเอ็งกินแกงสายบัว 311 00:17:21,400 --> 00:17:23,319 นึกยังไงขึ้นมาถึงให้แม่ทำให้ 312 00:17:24,680 --> 00:17:28,440 ฉันก็นึกอยากจะกินขึ้นมาน่ะจ้ะแม่ 313 00:17:30,560 --> 00:17:32,920 กระผมนำแกงสายบัวมาฝากขอรับ 314 00:17:33,640 --> 00:17:35,000 ขอบใจจ้ะ 315 00:17:35,080 --> 00:17:39,640 [ดนตรีสดใส] 316 00:17:42,240 --> 00:17:44,920 [เสียงนกร้อง] 317 00:17:46,680 --> 00:17:51,640 [ถอนหายใจ] แผลนั่นได้จาก การหนีมาที่นี่ใช่หรือไม่ขอรับ 318 00:17:52,880 --> 00:17:54,720 ใช่ 319 00:17:54,800 --> 00:17:56,840 เจ็บมากหรือไม่ขอรับ 320 00:17:57,560 --> 00:17:59,240 ฉันไม่เป็นไรหรอก 321 00:17:59,800 --> 00:18:03,960 ห่วงแแต่คุณพ่อ ได้ข่าวบ้างหรือไม่ว่าคุณพ่อเป็นอย่างไรบ้าง 322 00:18:05,000 --> 00:18:08,520 นางแพรบอกว่าคุณพระดูเบาใจลง 323 00:18:08,600 --> 00:18:10,840 เมื่อรู้ว่าคุณทับทิมปลอดภัยขอรับ 324 00:18:11,520 --> 00:18:13,240 แล้วจับโจรได้หรือไม่ 325 00:18:14,960 --> 00:18:17,560 - [ดนตรีจบ] - [ถอนหายใจ] โจรหนีไปแล้วขอรับ 326 00:18:18,240 --> 00:18:20,840 [กล้า] เมื่อคุณพระไปสอบสวน 327 00:18:20,920 --> 00:18:24,120 คุณหลวงก็แก้ต่างเอาตัวรอดไปได้ขอรับ 328 00:18:25,720 --> 00:18:27,720 [ถอนหายใจ] 329 00:18:27,800 --> 00:18:32,080 ถ้าเช่นนั้น ฉันกลับไปก็ไม่แคล้วต้องแต่งกับพี่เอก 330 00:18:34,720 --> 00:18:38,280 คนเป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอกขอรับ 331 00:18:38,360 --> 00:18:40,160 แต่ฉันไม่ได้รักเขา 332 00:18:40,240 --> 00:18:42,640 [เสียงนกร้อง] 333 00:18:43,400 --> 00:18:48,080 - [เพลง “คำรัก (เวอร์ชั่นนักร้องหญิง)”] - ♪ รักคำเดียวคำนี้ ♪ 334 00:18:48,160 --> 00:18:54,520 ♪ ให้บอกอีกทีก็คงไม่มีคำดีอื่นใด ♪ 335 00:18:55,120 --> 00:18:59,640 ♪ สื่อแทนใจฉัน ส่งสารที่ดังข้างใน ♪ 336 00:18:59,720 --> 00:19:03,600 ♪ ว่ามั่นคงซื่อตรงเท่าไร ♪ 337 00:19:03,680 --> 00:19:08,960 ♪ เอ่ยคำรักไป ได้โปรดยอมฟัง ♪ 338 00:19:09,040 --> 00:19:12,440 ♪ คำว่ารักนี้แทนทุกสิ่ง ♪ 339 00:19:12,520 --> 00:19:16,360 ♪ คำสัตย์จริงไม่แปรผันไป ♪ 340 00:19:16,440 --> 00:19:18,880 ♪ สุขเต็มหัวใจ ♪ 341 00:19:18,960 --> 00:19:23,640 ♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪ 342 00:19:23,720 --> 00:19:25,200 [ถอนหายใจ] 343 00:19:26,280 --> 00:19:28,120 กระผมรู้ดีขอรับ 344 00:19:29,560 --> 00:19:31,760 ว่าคุณทับทิมมีใจให้ใคร 345 00:19:35,520 --> 00:19:37,800 คุณทับทิมรู้หรือไม่ขอรับ 346 00:19:39,920 --> 00:19:44,680 ว่าผู้นั้นก็มีใจให้คุณทับทิมเช่นกัน 347 00:19:44,760 --> 00:19:49,040 [ดนตรีซึ้ง] 348 00:19:53,720 --> 00:19:56,520 หากเขาใจตรงกับฉันจริง 349 00:19:56,600 --> 00:20:01,160 เขากล้าพอหรือไม่ ที่จะไปเรียนคุณพ่อให้ยกเลิกงานแต่ง 350 00:20:03,800 --> 00:20:05,840 ความกล้าหาญของผู้นั้น 351 00:20:07,080 --> 00:20:09,080 แม้ความตายอยู่ตรงหน้า 352 00:20:10,360 --> 00:20:11,960 ก็หาหวั่นไม่ขอรับ 353 00:20:15,640 --> 00:20:22,240 - แต่สิ่งเดียวในชีวิตนี้ ที่ผู้นั้นไม่สามารถทำได้ - [ดนตรีจบ] 354 00:20:24,160 --> 00:20:26,400 คือหักหลังผู้มีพระคุณขอรับ 355 00:20:27,880 --> 00:20:31,280 [ดนตรีเศร้า] 356 00:20:34,440 --> 00:20:36,160 ฉันเข้าใจ 357 00:20:40,320 --> 00:20:44,320 คุณทับทิมกลับเรือนเถอะนะขอรับ 358 00:20:46,320 --> 00:20:50,720 หากคุณทับทิมไม่อยากออกเรือนกับท่านขุน 359 00:20:51,600 --> 00:20:53,720 เราค่อยหาทางกันก็ได้ขอรับ 360 00:20:53,800 --> 00:20:56,280 [เสียงนกร้อง] 361 00:21:00,400 --> 00:21:03,400 [ดนตรีสะพรึง] 362 00:21:04,000 --> 00:21:05,120 ไอ้กล้า 363 00:21:10,280 --> 00:21:12,120 วันนี้กูจะไม่ปรานีมึงอีกแล้ว 364 00:21:12,200 --> 00:21:14,760 [หอบ] พี่เอกกำลังเข้าใจกล้าผิดนะคะ 365 00:21:14,840 --> 00:21:17,160 [ดนตรีลุ้นระทึก] 366 00:21:17,240 --> 00:21:19,200 ปกป้องมันทุกครั้ง 367 00:21:21,680 --> 00:21:23,760 หัวใจน้องคงอยู่ที่มันหมดแล้วทั้งดวง 368 00:21:23,840 --> 00:21:26,320 [ถอนหายใจ] 369 00:21:26,400 --> 00:21:29,000 กระผมไม่อยากทำให้ท่านขุนเสียใจอีกต่อไป 370 00:21:30,120 --> 00:21:32,880 - ยิงกระผมเถอะขอรับ - มึงไม่ต้องร้องขอความตาย 371 00:21:33,760 --> 00:21:34,800 กูมอบให้มึงแน่ 372 00:21:35,400 --> 00:21:39,080 หากพี่ฆ่ากล้า น้องจะหนีเตลิดไปให้ไกลกว่าเดิม 373 00:21:39,160 --> 00:21:43,120 แต่หากไว้ชีวิต น้องจะยอมกลับเรือนกับพี่เอกเดี๋ยวนี้ 374 00:21:43,200 --> 00:21:47,200 [ดนตรีเร่งจังหวะ] 375 00:21:53,440 --> 00:21:55,040 - [คุณพระฮึบ] - [ทับทิมกรี๊ด] คุณพ่อ 376 00:21:55,120 --> 00:21:57,000 - [ทุกคนร้องห้าม] - ไอ้กล้า มึง 377 00:21:57,080 --> 00:22:00,080 - [ดนตรีจบ] - คุณพ่อก็ทราบแล้วนี่คะว่าลูกหนีไปเอง 378 00:22:01,320 --> 00:22:06,160 พ่อลงโทษมันฐานที่มันรู้ที่พักของลูก แล้วไม่ปริปากบอกใครต่างหากล่ะ 379 00:22:06,240 --> 00:22:10,200 คุณพ่อพี่ได้ชี้แจงเรื่อง ที่น้องเข้าใจผิดไปกับคุณพระแล้ว 380 00:22:10,280 --> 00:22:14,600 [เอก] ถ้าน้องได้ฟังความ น้องจะเข้าใจครอบครัวพี่อย่างถูกต้อง 381 00:22:16,240 --> 00:22:18,160 แต่เวลานี้พี่ต้องขอตัวก่อน 382 00:22:19,440 --> 00:22:21,360 มีความใหญ่ที่ต้องชำระ 383 00:22:21,440 --> 00:22:24,000 - [เอฟเฟกต์สะพรึง] - [ดนตรีเศร้า] 384 00:22:24,080 --> 00:22:26,560 - [เอกฮึบ] - [กล้าโอดโอย] 385 00:22:26,640 --> 00:22:27,560 - [เสียงเตะ] - [กล้าโอย] 386 00:22:28,760 --> 00:22:31,760 - [เอกฟึดฟัด] แม่แว่น - [แว่นร้องไห้] พอเถอะ ท่านขุนๆ 387 00:22:31,840 --> 00:22:32,840 [แว่น] พอเถอะเจ้าค่ะ 388 00:22:32,920 --> 00:22:35,120 หากท่านขุนต้องการเอาชีวิตมัน [สะอื้น] 389 00:22:35,200 --> 00:22:37,080 เอาชีวิตของบ่าวไปแทนเถอะเจ้าค่ะ 390 00:22:37,160 --> 00:22:38,400 แม่แว่น ปล่อย 391 00:22:38,480 --> 00:22:41,080 [สะอื้น] ไม่เจ้าค่ะ 392 00:22:41,160 --> 00:22:43,200 - แม่ ถอยไปเสีย - [แว่นสะอื้น] 393 00:22:44,000 --> 00:22:46,480 ปล่อยให้ท่านขุนลงโทษฉันจนกว่าจะพอใจเถอะ 394 00:22:46,560 --> 00:22:48,360 - [แว่น] ท่านขุนเจ้าขา - [คุณหลวง] ยั้งก่อนเจ้าเอก 395 00:22:50,560 --> 00:22:51,880 ยั้งเอาไว้ก่อน 396 00:22:54,520 --> 00:22:57,840 [คุณหลวง] ความตายมันไม่สาแก่ใจ เท่ากับความทรมานหรอก 397 00:22:58,560 --> 00:23:00,280 - นางแว่น - [ดนตรีจบ] 398 00:23:00,360 --> 00:23:05,360 ต่อไปนี้เอ็งขึ้นไปทำงานบนเรือนใหญ่ กินนอนอยู่บนนั้นไม่ต้องลงมาเห็นลูกเอ็ง 399 00:23:06,360 --> 00:23:07,760 - [ดนตรีระทึก] - คุณพี่ 400 00:23:08,480 --> 00:23:10,960 นี่คุณพี่จะลงโทษมันหรือว่าจะช่วยมันกันแน่เจ้าคะ 401 00:23:11,040 --> 00:23:12,960 พี่ก็ลงโทษมันอยู่นี่ไง 402 00:23:14,240 --> 00:23:17,840 ไอ้อีสองคนมันรักกันจะปานกลืน 403 00:23:17,920 --> 00:23:21,800 [คุณหลวง] ให้มันรู้จัก ความทุกข์กับการที่พรากจากคนที่รัก 404 00:23:22,520 --> 00:23:23,400 เหมือนอย่างที่เจ้าเอกเป็น 405 00:23:28,880 --> 00:23:30,960 ถ้าเป็นเช่นนั้น อิฉันก็เห็นดีด้วยเจ้าค่ะ 406 00:23:31,040 --> 00:23:35,600 ส่วนไอ้กล้า จับมันใส่ตรวนล่ามตีนเอาไว้ 407 00:23:35,680 --> 00:23:37,360 - [คุณหลวง] แล้วให้ไปหาบน้ำ ผ่าฟืน - [ทาสชาย] เร็ว 408 00:23:38,640 --> 00:23:40,080 - [กล้า] โอ๊ย - [คุณหลวง] ไอ้อีพวกไหนช่วยมัน 409 00:23:40,160 --> 00:23:41,640 หยุด พวกเอ็งอย่ายุ่ง 410 00:23:41,720 --> 00:23:43,560 [คุณหลวง] จะได้รับโทษตามมัน 411 00:23:43,640 --> 00:23:46,040 [ดนตรีเร่งจังหวะ] 412 00:23:58,280 --> 00:24:02,040 [ดนตรีจบ] 413 00:24:02,120 --> 00:24:05,160 [เสียงนกร้อง] 414 00:24:05,240 --> 00:24:07,640 ยังไงกระผมก็ยืนกรานไม่ขายนางแพร 415 00:24:11,160 --> 00:24:14,200 [เสียงคลี่กระดาษ] 416 00:24:15,240 --> 00:24:16,120 [กระแอม] 417 00:24:16,920 --> 00:24:19,440 ตรงนี้คือตลาดของคุณหลวง 418 00:24:19,520 --> 00:24:21,160 (ตลาด) 419 00:24:21,240 --> 00:24:22,480 [พอล] ส่วนตรงนี้ 420 00:24:23,440 --> 00:24:24,560 ที่ดินของคุณหลวง 421 00:24:24,640 --> 00:24:27,600 กระผมทราบดีว่ามีทรัพย์อยู่ที่ใดบ้าง 422 00:24:29,880 --> 00:24:32,480 - [ดนตรีไทยชวนลุ้น] - แต่ที่คุณหลวงยังไม่รู้ก็คือ 423 00:24:32,560 --> 00:24:36,960 เดิมทีกระผมมีแผนจะวาง รางรถไฟผ่านที่ดินของคุณหลวง 424 00:24:37,560 --> 00:24:41,000 [พอล] ซึ่งจะทำให้ คุณหลวงได้รับค่าเวนคืนจากหลวง 425 00:24:42,360 --> 00:24:45,120 แต่ตอนนี้กระผมเปลี่ยนใจแล้ว 426 00:24:47,000 --> 00:24:50,160 [แค่นหัวเราะ] นี่นายช่าง 427 00:24:51,000 --> 00:24:53,000 - กำลังขู่ผมงั้นหรือ - [ดนตรีจบ] 428 00:24:53,080 --> 00:24:56,960 เปล่าเลย กระผมกำลังจะบอกว่า 429 00:24:57,040 --> 00:24:58,960 กระผมจะไม่เวนคืนที่ดิน 430 00:24:59,040 --> 00:25:00,640 [พอล] แต่ว่า 431 00:25:02,880 --> 00:25:06,640 กระผมจะสร้างสถานีรถไฟ ให้ติดกับตลาดของคุณหลวง 432 00:25:08,720 --> 00:25:10,600 - [ดนตรีไทยระทึก] - ลองคิดดูสิ 433 00:25:10,680 --> 00:25:12,920 ตลาดที่มีสถานีรถไฟ 434 00:25:13,920 --> 00:25:16,200 คุณหลวงจะรับทรัพย์ขนาดไหน 435 00:25:20,280 --> 00:25:23,640 ทีนี้พอจะให้กระผมไถ่ตัวแพรได้หรือยัง 436 00:25:25,600 --> 00:25:28,360 [หัวเราะในลำคอ] 437 00:25:28,440 --> 00:25:31,360 นี่นายช่างอยากได้ตัวนางแพร 438 00:25:31,440 --> 00:25:34,280 ถึงขนาดเอาตำแหน่งหน้าที่ 439 00:25:34,360 --> 00:25:36,200 มาต่อรองงั้นหรือ 440 00:25:36,280 --> 00:25:40,160 [ดนตรีไทยระทึก] 441 00:25:40,240 --> 00:25:42,000 ตามหลักแล้ว 442 00:25:42,080 --> 00:25:45,080 สถานีจะต้องผ่านที่ที่คนเดินทางสะดวกเยอะ 443 00:25:45,160 --> 00:25:48,360 จะต้องเชื่อมโยงกับสายน้ำและถนน 444 00:25:48,440 --> 00:25:49,720 ซึ่ง 445 00:25:50,840 --> 00:25:54,240 ตลาดของคุณหลวงเหมาะสมที่สุด 446 00:25:54,320 --> 00:25:58,560 อย่างนั้นหลวงก่ำก็ได้ประโยชน์ มากกว่าการเวนคืนที่ดินอีกสินะขอรับ 447 00:25:59,200 --> 00:26:02,080 ถูกต้อง แต่ว่า 448 00:26:02,160 --> 00:26:04,680 หลวงก่ำยังไม่รู้เรื่องนี้ 449 00:26:04,760 --> 00:26:06,720 [ดนตรีจบ] 450 00:26:06,800 --> 00:26:09,080 แล้วคุณหลวงจะตกลงหรือไม่ 451 00:26:09,920 --> 00:26:11,480 หรือว่าจะให้กระผมนั้น 452 00:26:12,200 --> 00:26:15,320 เปลี่ยนใจย้ายสถานีไปตั้งซะที่อื่น 453 00:26:15,400 --> 00:26:18,360 - [ดนตรีไทยระทึก] - [สูดลมหายใจ] 454 00:26:18,960 --> 00:26:21,280 - [แพร] โอ๊ย [โอย] - [ดนตรีจบ] 455 00:26:21,360 --> 00:26:22,640 มันเป็นของนายช่างแล้ว 456 00:26:22,720 --> 00:26:25,160 [ดนตรีปลุกใจ] 457 00:26:25,240 --> 00:26:29,520 นี่ นายช่าง… ไถ่ตัวฉันเหรอคะ 458 00:26:29,600 --> 00:26:32,480 [แพรพ่นลมหายใจ] 459 00:26:33,360 --> 00:26:35,600 ต่อไปนี้ คุณมาทำงานกับผม 460 00:26:36,440 --> 00:26:37,840 [ครางในลำคอ] 461 00:26:38,760 --> 00:26:40,600 [ตะโกน] ขอบคุณนะคะเจ้าพ่อ 462 00:26:40,680 --> 00:26:42,000 ขอบคุณกูนี่ 463 00:26:43,760 --> 00:26:46,800 ไปแล้วให้ไปลับนะ ไม่ต้องกลับมาอีก 464 00:26:47,720 --> 00:26:51,560 นายช่างเอามันไป ก่อนที่กระผมจะเปลี่ยนใจ 465 00:26:53,040 --> 00:26:54,920 รีบไปเถอะจ้ะพี่ 466 00:26:55,000 --> 00:26:56,280 [พอล] ไป 467 00:26:56,360 --> 00:26:59,160 [ดนตรีเร้าใจ] 468 00:27:10,200 --> 00:27:13,440 โล่งอกไปที ปล่อยอีเพี้ยนนี่ไปได้ 469 00:27:14,880 --> 00:27:17,800 - [แพร] ทุกคน ฉันเป็นไทแล้วนะ - [ดนตรีสดใส] 470 00:27:17,880 --> 00:27:20,480 เพราะฉะนั้น ดูฉันไว้เป็นตัวอย่างเถิด 471 00:27:20,560 --> 00:27:23,120 ทุกคนน่ะก็สามารถที่จะเป็นไทได้เหมือนกัน 472 00:27:25,120 --> 00:27:28,800 โดยเฉพาะนาย ฉันจะกลับมาช่วยนายให้ได้ 473 00:27:34,400 --> 00:27:38,440 [ดนตรีปลุกใจ] 474 00:27:43,800 --> 00:27:48,280 - [ดนตรีจบ] - [เสียงนกร้อง] 475 00:27:51,960 --> 00:27:56,200 [สูดลมหายใจ] ช่างพอล ขอบคุณมากเลยนะคะที่ไถ่ตัวฉันน่ะ 476 00:27:57,600 --> 00:28:01,040 ไม่ต้องขอบคุณ ฉันไม่ได้ช่วยคุณฟรีๆ 477 00:28:02,240 --> 00:28:05,680 - ฉันจะใช้งานคุณให้หนักกว่าหลวงก่ำอีก - [ดนตรีสยองขวัญ] 478 00:28:07,520 --> 00:28:10,800 นี่ ฉันหนีเสือปะจระเข้เหรอเนี่ย 479 00:28:10,880 --> 00:28:13,960 [ดนตรีจบ] 480 00:28:14,040 --> 00:28:17,160 - [หัวเราะ] ฉันหยอกหรอกน่า - [ดนตรีสนุกสนาน] 481 00:28:17,240 --> 00:28:20,840 [พอล] ก็ต้องแค่ช่วยงานฉันตามที่มีนั่นแหละ 482 00:28:21,760 --> 00:28:23,080 [แพร] โอเคค่ะบอส 483 00:28:23,160 --> 00:28:26,240 [หัวเราะ] โอ้ จำเอาไว้ 484 00:28:26,320 --> 00:28:30,840 คุณไม่ใช่ทาสของฉัน เราทำงานด้วยกัน 485 00:28:30,920 --> 00:28:32,000 [หัวเราะเบาๆ] 486 00:28:32,080 --> 00:28:33,960 โอเคค่ะบอส 487 00:28:34,680 --> 00:28:37,520 - [ดนตรีจบ] - ไหนๆ บอสก็ไถ่ตัวฉันมาแล้วอะ 488 00:28:38,240 --> 00:28:42,000 บอสช่วยไถ่ตัวนายกล้าด้วยอีกหนึ่งคนได้ไหมคะ 489 00:28:42,080 --> 00:28:43,680 [ดนตรีสนุกสนาน] 490 00:28:43,760 --> 00:28:47,080 - ป้าแว่น พี่ตุ่น พี่ลิ้นจี่ ไถ่ให้หมดเลยนะขอรับ - [พ่นลมหายใจ] 491 00:28:47,160 --> 00:28:50,960 [พอล] เอ่อ ฉันเอาเงินไปไถ่ตัวคุณหมดแล้ว 492 00:28:51,040 --> 00:28:53,520 - ไม่เหลือไปไถ่ใครหรอก - [ดนตรีจบ] 493 00:28:55,960 --> 00:28:57,200 - ไม่เป็นไร - [ดนตรีปลุกใจ] 494 00:28:58,040 --> 00:28:59,960 ฉันน่ะเป็นแม่ค้าเงินล้าน 495 00:29:00,640 --> 00:29:02,360 ฉันถูกไถ่ตัวแล้ว ไถ่ตัวแปลว่าอิสระ 496 00:29:02,440 --> 00:29:04,960 ฉันจะทำมาหากินอะไรก็ได้ 497 00:29:05,040 --> 00:29:07,600 เดี๋ยวฉันจะเก็บเงินไถ่ตัวนายกล้าเอง 498 00:29:07,680 --> 00:29:09,200 [ตะโกน] สู้โว้ย 499 00:29:20,120 --> 00:29:21,680 - [ดนตรีจบ] - น้ำพริกอีกแล้วหรือมิ่ง 500 00:29:23,040 --> 00:29:24,160 ขอรับ 501 00:29:24,960 --> 00:29:27,440 กินกับผักสดๆ อร่อยยิ่งนักนะขอรับ 502 00:29:27,520 --> 00:29:30,240 [ดนตรีสนุกสนาน] 503 00:29:30,320 --> 00:29:33,720 [แพร] มาแล้วค่ะ [ภาษาอังกฤษ] บอสของฉัน 504 00:29:36,880 --> 00:29:41,560 [แพร] ดิฉันนางสาวแพรทอง พนักงานคนใหม่ของนายช่าง 505 00:29:42,280 --> 00:29:44,720 รายงานตัวค่ะ 506 00:29:44,800 --> 00:29:46,360 [หัวเราะ] 507 00:29:46,440 --> 00:29:50,080 แต่งกายอย่างนี้ดูดีกว่าชุดที่เคยใส่โขเลย 508 00:29:50,160 --> 00:29:53,920 สวยก็บอกว่าสวยค่ะนายช่าง ไม่ต้องอ้อมต้องค้อม 509 00:29:54,000 --> 00:29:55,320 วันนี้มีอะไรกินบ้างอะ 510 00:29:56,640 --> 00:29:59,560 อาหารฝีมือมิ่งนะ ฝืดคอเต็มทน 511 00:30:00,360 --> 00:30:03,120 [พอล] มีแต่น้ำพริกกับแกงเผ็ดๆ ทั้งนั้น 512 00:30:03,200 --> 00:30:04,440 [ในลำคอ] หือ 513 00:30:04,520 --> 00:30:08,800 ถ้าอย่างนั้น วันนี้ นางสาวแพรทอง พนักงานคนใหม่ของนายช่าง 514 00:30:08,880 --> 00:30:11,440 จะแสดงฝีมือเองค่ะ 515 00:30:12,240 --> 00:30:15,360 - [แพรร้องเป็นทำนอง] ท้าดา - [พอล] ว้าว 516 00:30:16,080 --> 00:30:18,560 สวรรค์ส่งคุณมาโปรดฉันจริงๆ 517 00:30:18,640 --> 00:30:20,960 - นี่แหละอาหารที่ฉันอยากกิน - [ดนตรีซึ้ง] 518 00:30:21,040 --> 00:30:23,160 น่ากินทุกอย่างเลยนะขอรับ 519 00:30:23,240 --> 00:30:25,600 งั้นก็จัดไปอย่าให้เหลือค่ะ 520 00:30:25,680 --> 00:30:27,040 [เดาะลิ้น] มา 521 00:30:27,120 --> 00:30:28,720 [พ่นลมหายใจ] 522 00:30:28,800 --> 00:30:32,040 เห็นแบบนี้แล้ว ยิ่งคิดถึงบ้านจัง 523 00:30:32,960 --> 00:30:34,880 [พอล] ถ้าตอนนี้ฉันอยู่ที่นั่น 524 00:30:34,960 --> 00:30:37,600 พวกเขาคงอวยพรให้ฉัน 525 00:30:37,680 --> 00:30:39,360 อวยพรทำไมอะคะ 526 00:30:40,400 --> 00:30:42,040 [เป็นภาษาอังกฤษ] 527 00:30:42,120 --> 00:30:45,920 เฮ้ย ถ้าอย่างงั้น ก็ต้องร้องเพลง “แฮปปี้เบิร์ธเดย์สิคะ” 528 00:30:46,680 --> 00:30:49,640 - [เพลง “แฮปปี้เบิร์ธเดย์”] - ♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู ♪ 529 00:30:49,720 --> 00:30:52,720 ♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู ♪ 530 00:30:52,800 --> 00:30:56,600 ♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ ♪ 531 00:30:56,680 --> 00:30:58,920 ♪ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แด่ช่างพอล ♪ 532 00:30:59,000 --> 00:31:00,600 (เพลง “แฮปปี้เบิร์ธเดย์” เกิดขึ้นราวปี พ.ศ. 2467 35 ปีหลังจากนี้) 533 00:31:00,680 --> 00:31:02,440 - [เป็นภาษาอังกฤษ] ขอบคุณ - [ดนตรีจบ] 534 00:31:02,520 --> 00:31:04,040 คุณแต่งเองหรือ 535 00:31:04,800 --> 00:31:05,920 - หือ - [หัวเราะในลำคอ] 536 00:31:09,040 --> 00:31:12,920 [ดนตรีเศร้า] 537 00:31:18,400 --> 00:31:20,080 [เสียงก๊อกแก๊ก] 538 00:31:20,160 --> 00:31:21,560 กินเสีย 539 00:31:23,520 --> 00:31:26,360 ฝืนคำสั่งคุณหลวง ประเดี๋ยวก็โดนลงโทษไปด้วยหรอก 540 00:31:28,960 --> 00:31:31,840 ข้าดูจนรอบเรือนแล้ว เงียบสนิท 541 00:31:31,920 --> 00:31:33,560 คงหลับกันหมดแล้ว 542 00:31:36,080 --> 00:31:38,760 กินเถิด ข้ากับพี่ตุ่นจะระวังทางให้เอง 543 00:31:40,880 --> 00:31:44,840 ต่อหน้าหรือลับหลัง ข้าก็ต้องทำตามสั่งนาย 544 00:31:44,920 --> 00:31:46,600 [เดาะลิ้น แค่นเสียง] 545 00:31:46,680 --> 00:31:51,280 เอ็งขัดคำสั่งบ้างเถิด เอ็งต้องมีชีวิตรอดเพื่อพี่แว่น 546 00:31:51,360 --> 00:31:53,600 [ตุ่นเดาะลิ้น] 547 00:31:54,600 --> 00:31:56,120 กินน้ำ 548 00:31:56,200 --> 00:31:59,080 [ดนตรีเศร้า] 549 00:31:59,760 --> 00:32:02,640 - คุณเฟื้องชังแม่ข้าเข้าไส้ - [ดนตรีจบ] 550 00:32:04,040 --> 00:32:06,440 นี่พาแม่ข้าขึ้นไปอยู่บนเรือนใหญ่ 551 00:32:08,160 --> 00:32:12,200 จะกลั่นแกล้งให้กินอยู่ลำบากเพียงใดก็สุดจะรู้ 552 00:32:16,640 --> 00:32:22,040 [เสียงนกร้อง] 553 00:32:24,280 --> 00:32:26,280 [โอย] 554 00:32:26,360 --> 00:32:29,680 [ดนตรีชวนลุ้น] 555 00:32:33,480 --> 00:32:35,840 [หัวเราะแห้งๆ] 556 00:32:35,920 --> 00:32:38,520 งานของอิฉันเสร็จแล้ว ขอช่วยป้าแว่นนะเจ้าคะ 557 00:32:40,120 --> 00:32:41,360 สาระแน 558 00:32:42,440 --> 00:32:45,360 ข้าจะใช้ให้มันทำ เอ็งไม่ต้องมาเสือก 559 00:32:46,520 --> 00:32:48,160 ป้าแว่นไม่แข็งแรง 560 00:32:48,240 --> 00:32:51,720 ถ้าออกแรงหนัก อาการป่วยอาจจะกำเริบได้นะเจ้าคะ 561 00:32:52,840 --> 00:32:56,440 เอ็งไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรือว่าเอ็งไม่ต้องมาเสือก 562 00:32:56,520 --> 00:32:57,920 ไสหัวไป 563 00:32:59,120 --> 00:33:00,600 เจ้าค่ะ 564 00:33:00,680 --> 00:33:03,400 [เสียงขัดพื้น] 565 00:33:14,080 --> 00:33:15,600 - [หอบ สูดปาก] - [ดนตรีจบ] 566 00:33:17,560 --> 00:33:20,120 เอ็งส่งสายตาอ้อนวอนให้มันมาช่วยเอ็งใช่หรือไม่ 567 00:33:20,200 --> 00:33:22,400 - [เอฟเฟกต์สะพรึง] - [แว่นหอบ] 568 00:33:22,480 --> 00:33:27,000 มิได้เจ้าค่ะ บ่าวยังไม่ทันได้เห็น หน้านางลิ้นจี่เลยแม้สักน้อยเจ้าค่ะ 569 00:33:28,560 --> 00:33:29,640 [แค่นเสียง] 570 00:33:29,720 --> 00:33:31,040 - ตอแหล - [แว่น] โอ๊ย 571 00:33:31,120 --> 00:33:32,200 - [แว่นโอดโอย] - [ดนตรียะเยือก] 572 00:33:33,200 --> 00:33:34,120 แม่ 573 00:33:34,200 --> 00:33:35,640 [โอย หายใจหอบ] 574 00:33:35,720 --> 00:33:39,160 [ดนตรีชวนลุ้น] 575 00:33:40,360 --> 00:33:41,960 [แว่นโอย หอบ] 576 00:33:42,040 --> 00:33:44,760 [แว่นร้องครวญคราง] 577 00:33:52,040 --> 00:33:54,280 [แว่นโอย หอบ] 578 00:33:54,360 --> 00:33:58,920 [ดนตรีจบ] 579 00:33:59,000 --> 00:34:00,440 [เสียงนกร้อง] 580 00:34:01,200 --> 00:34:06,320 ช่วยแปลเอกสารภาษาสยามนี้ ให้เป็นภาษาฝรั่งให้ฉันอ่านเข้าใจได้ไหม 581 00:34:07,680 --> 00:34:08,920 สบายเลยค่ะ 582 00:34:09,000 --> 00:34:09,920 [พอล] อือ 583 00:34:10,000 --> 00:34:13,840 ป่าหมากป่าพลูทั่วเมืองนี้ทุกแห่ง 584 00:34:13,920 --> 00:34:16,280 ป่าพร้าวก็หลายในเมืองนี้ 585 00:34:16,360 --> 00:34:19,760 ป่าพร้าว “โคโคนัท จังเกิ้ล” เหรอ 586 00:34:19,840 --> 00:34:20,880 [ดนตรีซุกซน] 587 00:34:21,600 --> 00:34:26,199 ฉันว่ายากแบบนี้นะคะ มันต้องใช้สมาธิอะค่ะนายช่าง 588 00:34:26,280 --> 00:34:30,400 [แพร] ฉันขอเอาไปนั่งแปลที่เงียบๆ ก่อน แล้วเดี๋ยวเอามาคืนได้ไหมคะ 589 00:34:30,480 --> 00:34:32,800 [เดาะลิ้น] 590 00:34:32,880 --> 00:34:36,880 ขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้เราสะดวกสบายขึ้น 591 00:34:40,280 --> 00:34:42,120 [แฟง] เชิญเจ้าค่ะคุณหนู 592 00:34:47,159 --> 00:34:49,920 [ดนตรีจบ] 593 00:34:50,000 --> 00:34:51,600 อ้าว คุณทับทิม 594 00:34:51,679 --> 00:34:54,080 [แพร] พี่แฟง ไหว้จ้ะ 595 00:34:54,159 --> 00:34:59,520 แม่แพร บังเอิญเจอจริง ได้ข่าวว่าหล่อนเป็นไทแล้วหรือ 596 00:35:00,440 --> 00:35:04,920 ค่ะ พอดีว่านายช่างไถ่ตัวฉันมา คือเขาอยากให้ฉันทำงานให้ 597 00:35:05,000 --> 00:35:06,920 [หัวเราะเบาๆ] 598 00:35:07,000 --> 00:35:09,400 มิน่า จึงแต่งตัวแปลกตาไป 599 00:35:10,520 --> 00:35:11,920 [ทับทิม] ฉันดีใจด้วยนะ 600 00:35:12,000 --> 00:35:15,000 ยังนึกเป็นห่วงหล่อนจะเดือดร้อนที่ได้เคยช่วยฉัน 601 00:35:16,040 --> 00:35:18,360 แล้วนี่คุณทับทิมกับพี่แฟง 602 00:35:19,040 --> 00:35:20,440 [แพร] มาไหว้พระเหรอคะ 603 00:35:22,000 --> 00:35:23,920 ฉันมาอธิษฐานกับหลวงพ่อ 604 00:35:24,000 --> 00:35:26,200 ว่าให้เรื่องร้ายผ่านไปได้ด้วยดี 605 00:35:27,040 --> 00:35:28,680 ฉันจึงมากราบท่านน่ะ 606 00:35:32,480 --> 00:35:36,320 แล้วนี่แม่แพรรู้หรือไม่ว่ากล้าเป็นอย่างไรบ้าง 607 00:35:37,000 --> 00:35:40,480 - [ดนตรีซึ้ง] - เออ 608 00:35:40,560 --> 00:35:43,160 [เดาะลิ้น] 609 00:35:46,720 --> 00:35:48,040 [แพร] นี่ นายกล้า 610 00:35:49,000 --> 00:35:50,000 นางแพร 611 00:35:51,400 --> 00:35:52,720 โฮ สภาพ 612 00:35:52,800 --> 00:35:54,680 [ถอนหายใจ] 613 00:35:54,760 --> 00:35:58,920 คุณหลวงสั่งห้าม ไม่ให้เอ็งมาเหยียบดินที่นี่อีก เหตุใดรั้นนัก 614 00:35:59,000 --> 00:36:03,520 [เดาะลิ้น] ฉันน่ะรู้ทางหนีทีไล่ ของเรือนนี้ดี ไม่โดนจับได้หรอกน่า 615 00:36:04,320 --> 00:36:05,160 [ถอนหายใจ] 616 00:36:05,240 --> 00:36:09,760 ว่าแต่นายเหอะ นายน่ะ ต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนเนี่ย 617 00:36:09,840 --> 00:36:12,280 [ถอนหายใจ] 618 00:36:12,360 --> 00:36:15,320 คดีครานี้ใหญ่โตกว่าที่ผ่านมา 619 00:36:16,280 --> 00:36:20,400 ข้าอาจจะต้องถูกล่ามโซ่แบบนี้ไปจนตายเลยก็ได้ 620 00:36:20,480 --> 00:36:22,120 [เดาะลิ้น] 621 00:36:22,200 --> 00:36:25,120 นายน่ะแอบพักบ้างนะ 622 00:36:25,200 --> 00:36:29,200 รักษาชีวิตตัวเองไว้ เดี๋ยวฉันจะรีบมาช่วยนายให้เร็วที่สุด 623 00:36:30,520 --> 00:36:31,600 - [แพร] เออ - [ดนตรีจบ] 624 00:36:35,240 --> 00:36:37,160 [แพร] คุณทับทิมเขาฝากยาเอามาให้นาย 625 00:36:39,560 --> 00:36:43,320 [ดนตรีซึ้ง] 626 00:36:43,920 --> 00:36:46,160 แค่ได้ยินชื่อนี่ยิ้มออกเลยนะ 627 00:36:49,080 --> 00:36:52,440 ข้าฝากเอ็งไปขอบพระคุณคุณทับทิมด้วยนะ 628 00:36:52,520 --> 00:36:54,680 [กล้า] ข้าจะกินยานี้ 629 00:36:55,600 --> 00:36:57,400 ไม่ให้ขาดสักมื้อ สักวันเลย 630 00:36:58,640 --> 00:37:02,800 แหม ทีพอเป็นคุณทับทิมนี่เชื่อฟังจังเลยนะ 631 00:37:02,880 --> 00:37:04,800 ทีพอเป็นฉันเนี่ย พูดไรไม่เห็นเชื่อเลย 632 00:37:04,880 --> 00:37:08,280 ก็พอเชื่อเอ็งทีไร เจอแต่เรื่องร้ายทุกที 633 00:37:09,480 --> 00:37:13,280 เออ งั้นทีหลังฉันพูดอะไรน่ะ นายก็ไม่ต้องมาเชื่อแล้ว 634 00:37:16,160 --> 00:37:20,360 พูดความจริง เอ็งจะพื้นเสียไปไยเล่า 635 00:37:22,240 --> 00:37:23,560 พื้นเสียอะไร 636 00:37:24,200 --> 00:37:25,360 - ไม่เห็นมีเลย - [ถอนหายใจ] 637 00:37:26,520 --> 00:37:27,600 ข้าหมายถึง 638 00:37:28,600 --> 00:37:30,720 เอ็งจะหงุดหงิดไปไย 639 00:37:34,920 --> 00:37:36,760 เสร็จธุระแล้วก็รีบกลับไป 640 00:37:37,560 --> 00:37:38,960 ระวังมีคนมาเห็นเข้า 641 00:37:43,960 --> 00:37:49,040 - [ดนตรีไทยเศร้า] - [ถอนหายใจ] 642 00:37:54,880 --> 00:37:58,720 เออ นายกล้าเชื่อฟังคุณทับทิม รักคุณทับทิม 643 00:37:58,800 --> 00:38:00,120 ก็ถูกแล้ว 644 00:38:00,840 --> 00:38:02,160 เราจะหงุดหงิดไปทำไม 645 00:38:04,960 --> 00:38:07,400 หรือว่าเป็นวันนั้นของเดือน 646 00:38:07,480 --> 00:38:11,120 [ดนตรีบรรเลงเนิบๆ] 647 00:38:11,200 --> 00:38:14,760 หากพี่ฆ่ากล้า น้องจะหนีเตลิดไปให้ไกลกว่าเดิม 648 00:38:14,840 --> 00:38:18,600 [ทับทิม] แต่หากไว้ชีวิต น้องจะกลับเรือนกับพี่เอกเดี๋ยวนี้ 649 00:38:24,560 --> 00:38:25,520 [แค่นหัวเราะ] 650 00:38:27,560 --> 00:38:29,400 - หนีพี่ไป - [ดนตรีจบ] 651 00:38:30,600 --> 00:38:32,920 แต่ยอมกลับเรือนเพราะไอ้กล้า 652 00:38:35,640 --> 00:38:38,320 เหตุใดน้องถึงรักไอ้ทาสมากมายเช่นนั้น 653 00:38:43,000 --> 00:38:46,480 [ดนตรีชวนลุ้น] 654 00:38:46,560 --> 00:38:47,760 พี่ชดนี่ 655 00:39:00,120 --> 00:39:01,560 [ชด] เพราะไอ้ประกาศเนี่ย 656 00:39:02,560 --> 00:39:03,440 ทำให้ชาวบ้านเนี่ย 657 00:39:04,040 --> 00:39:06,800 ควานหาผู้ที่มีรอยสักให้ป่วนเมือง 658 00:39:13,800 --> 00:39:16,840 เงินนี่มากโข พอที่จะให้พวกเอ็งน่ะนะ 659 00:39:16,920 --> 00:39:19,320 - [ชด] อพยพออกจากบางซื่อเสียแต่คืนนี้ - [ดนตรีจบ] 660 00:39:22,800 --> 00:39:23,920 [เอฟเฟกต์ตกตะลึง] 661 00:39:24,520 --> 00:39:25,760 รอยสักนั่น 662 00:39:26,760 --> 00:39:30,080 หากกลับมาอีก พวกเอ็งตาย 663 00:39:30,160 --> 00:39:33,400 [ดนตรีระทึก] 664 00:39:42,600 --> 00:39:44,800 [ลิ้นจี่] นี่เอ็งลักลอบเข้ามาทำอันใดดึกดื่นหรือ 665 00:39:44,880 --> 00:39:46,960 ฉันน่ะจะมาไถ่ตัวลิ้นจี่ 666 00:39:47,040 --> 00:39:48,240 [หายใจเฮือก] 667 00:39:50,360 --> 00:39:54,480 ว่าใจของเอ็งนี่ระริกระรี้ที่อยากจะได้ ลูกสะใภ้เป็นถึงลูกคุณพระมากเพียงใดน่ะ 668 00:39:54,560 --> 00:39:56,920 [ดนตรีระทึก] 669 00:39:57,000 --> 00:40:01,400 [คุณพระ] ที่เร่งรัดให้แม่ทับทิม แต่งงานกับขุนเอกโดยเร็วเนี่ย 670 00:40:01,480 --> 00:40:04,440 เพราะว่าคุณหลวง หวังประโยชน์พรรค์นี้จากฉันอย่างงั้นหรือ 671 00:40:04,520 --> 00:40:06,160 [ดนตรีจบ] 672 00:40:06,240 --> 00:40:09,640 [เพลง “คำรัก”] 673 00:40:18,280 --> 00:40:22,640 ♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪ 674 00:40:22,720 --> 00:40:28,920 ♪ เมื่อนานเนิ่นนัก ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪ 675 00:40:29,000 --> 00:40:33,640 ♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪ 676 00:40:33,720 --> 00:40:37,120 ♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪ 677 00:40:37,200 --> 00:40:42,240 ♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪ 678 00:40:42,320 --> 00:40:45,440 ♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪ 679 00:40:45,520 --> 00:40:48,680 ♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪ 680 00:40:48,760 --> 00:40:54,560 ♪ นับร้อยพันครั้ง เธอฟังอยู่ไหม เธอหน่ายหรือยัง ♪ 681 00:40:55,280 --> 00:40:58,440 ♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪ 682 00:40:58,520 --> 00:41:02,440 ♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪ 683 00:41:02,520 --> 00:41:06,160 ♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪ 684 00:41:06,240 --> 00:41:09,320 ♪ ได้ไหม ♪ 685 00:41:10,160 --> 00:41:13,840 ♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪ 686 00:41:14,720 --> 00:41:21,000 ♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪ 687 00:41:21,080 --> 00:41:25,120 ♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪ 688 00:41:25,200 --> 00:41:29,160 ♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪ 689 00:41:29,240 --> 00:41:31,320 ♪ สุขเต็มหัวใจ ♪ 690 00:41:32,080 --> 00:41:37,160 ♪ เมื่อบอกรักเธอ ♪ 691 00:41:37,240 --> 00:41:39,920 [เพลงจบ] 77679

Can't find what you're looking for?
Get subtitles in any language from opensubtitles.com, and translate them here.