All language subtitles for Blondie in an Ancient Time_S01E04_Episode 4.Thai (CC)
Afrikaans
Albanian
Amharic
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Basque
Belarusian
Bengali
Bosnian
Bulgarian
Catalan
Cebuano
Chichewa
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Corsican
Croatian
Czech
Danish
English
Esperanto
Estonian
Filipino
Finnish
French
Frisian
Galician
Georgian
German
Greek
Gujarati
Haitian Creole
Hausa
Hawaiian
Hebrew
Hindi
Hmong
Hungarian
Icelandic
Igbo
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Javanese
Kannada
Kazakh
Khmer
Korean
Kurdish (Kurmanji)
Kyrgyz
Lao
Latin
Latvian
Lithuanian
Luxembourgish
Macedonian
Malagasy
Malay
Malayalam
Maltese
Maori
Marathi
Mongolian
Myanmar (Burmese)
Nepali
Norwegian
Pashto
Persian
Polish
Portuguese
Punjabi
Romanian
Russian
Samoan
Scots Gaelic
Serbian
Sesotho
Shona
Sindhi
Sinhala
Slovak
Slovenian
Somali
Spanish
Sundanese
Swahili
Swedish
Tajik
Tamil
Telugu
Thai
Turkish
Ukrainian
Urdu
Uzbek
Vietnamese
Welsh
Xhosa
Yiddish
Yoruba
Zulu
Odia (Oriya)
Kinyarwanda
Turkmen
Tatar
Uyghur
Would you like to inspect the original subtitles? These are the user uploaded subtitles that are being translated:
1
00:00:01,320 --> 00:00:03,400
ตอนนี้ เจ้าพ่อส่งหนูกลับบ้านเถอะ
2
00:00:03,480 --> 00:00:05,560
[ดนตรีระทึก]
3
00:00:05,640 --> 00:00:07,960
[เจ้าพ่อ] เจ้าต้องช่วยเหลือไอ้กล้า
4
00:00:08,039 --> 00:00:10,400
ให้สมหวังในความรัก
5
00:00:10,480 --> 00:00:12,960
ป้าพอรู้ไหมว่านายกล้าเขาชอบใคร
6
00:00:16,680 --> 00:00:20,000
[แพร] ของขวัญที่คุณทับทิม
อยากได้ที่สุดคือการช่วยให้โรงหมอ
7
00:00:20,080 --> 00:00:21,720
ดำเนินกิจการต่อไปได้
8
00:00:21,800 --> 00:00:26,080
[เอก] กระผมอยากจะขอร้อง
ให้คนที่มีกำลังทรัพย์และบารมีเช่นคุณพระ
9
00:00:26,160 --> 00:00:28,800
ช่วยอุปถัมภ์โรงหมอ
เป็นของขวัญให้แก่น้องทับทิมด้วยนะขอรับ
10
00:00:35,400 --> 00:00:36,880
[ดนตรีจบ]
11
00:00:36,960 --> 00:00:41,120
[คุณพระ] เราก็มีวัด
ที่คอยดูรักษาชาวบ้านที่เจ็บปวดอยู่แล้วนี่
12
00:00:41,200 --> 00:00:45,960
แล้วทำไมเราต้อง
ให้ความสำคัญกับโรงหมอแห่งนี้ด้วยล่ะ
13
00:00:46,040 --> 00:00:48,760
[ดนตรีเยือกเย็น]
14
00:00:48,840 --> 00:00:52,480
[แพร] เท่าที่ฉันหาข้อมูลมานะ
คุณพระเป็นข้าราชการที่ดี
15
00:00:52,560 --> 00:00:55,920
แค่เราต้องอธิบายให้ท่านเข้าใจว่าการช่วยครั้งนี้
16
00:00:56,000 --> 00:00:57,720
จะเป็นประโยชน์ต่อประเทศมหาศาล
17
00:00:59,760 --> 00:01:03,360
[เอก] สยามของเรา
จะสนับสนุนการแพทย์อย่างฝรั่ง
18
00:01:03,440 --> 00:01:07,320
ถ้าคุณพระช่วยอุปถัมภ์โรงหมอ
จะถือว่าเป็นการสนองพระราชประสงค์
19
00:01:07,400 --> 00:01:10,560
และแสดงถึงวิสัยทัศน์
ที่เฉียบแหลมของคุณพระอีกด้วยนะขอรับ
20
00:01:16,600 --> 00:01:19,720
[หัวเราะ] เอ่อ
21
00:01:19,800 --> 00:01:23,400
กระผมต้อง ต้องขอโทษ
แทนเจ้าลูกชายกระผมด้วยขอรับ
22
00:01:24,080 --> 00:01:25,600
[คุณหลวง] คงจะฟังอะไรมาผิดๆ นะ
23
00:01:26,200 --> 00:01:28,880
ใช่ไหม [แค่นหัวเราะ] ต้องขอโทษด้วยขอรับ
24
00:01:30,000 --> 00:01:31,840
[แขกในงาน] หามิได้คุณพระ
25
00:01:31,920 --> 00:01:32,880
[ดนตรีปลุกใจ]
26
00:01:32,960 --> 00:01:36,320
ลูกชายคุณหลวงเนี่ยมีสายตาเฉียบแหลมยิ่งนัก
27
00:01:36,400 --> 00:01:41,080
[แขกในงาน] ฉันทำงานใกล้ชิดกับ
ผู้หลักผู้ใหญ่ในกระทรวง ก็พอได้ยินมาว่า
28
00:01:41,160 --> 00:01:44,520
จะมีการขยายความรู้ทางการแพทย์ทางตะวันตก
29
00:01:44,600 --> 00:01:48,600
จะมีการสร้างโรงพยาบาลอีกหลายแห่ง
อนาคตการแพทย์ของฝรั่งเนี่ย
30
00:01:48,680 --> 00:01:51,760
ไปไกลดังที่หมื่นเอกกล่าวเป็นแน่
31
00:01:54,440 --> 00:01:56,360
[คุณพระ] แม่ทับทิม
32
00:01:56,440 --> 00:01:58,720
ลูกมีความคิดเห็นอย่างไรล่ะ
33
00:01:58,800 --> 00:02:00,280
- [ดนตรีจบ]
- [คุณพระ] หือ
34
00:02:00,880 --> 00:02:05,160
เป็นของขวัญที่ถูกใจลูกที่สุดในคืนนี้เลยค่ะ
35
00:02:05,240 --> 00:02:07,200
[ดนตรีไทยซึ้ง]
36
00:02:08,039 --> 00:02:09,560
[คุณพระหัวเราะในลำคอ]
37
00:02:09,639 --> 00:02:13,960
[คุณพระ] ถ้าอย่างนั้น
ลูกก็ได้คู่เต้นรำที่เหมาะสมแล้วล่ะ
38
00:02:14,040 --> 00:02:15,280
[คุณพระหัวเราะ]
39
00:02:24,280 --> 00:02:26,920
[ดนตรีจบ]
40
00:02:28,120 --> 00:02:31,320
[ดนตรีเต้นรำ]
41
00:03:11,080 --> 00:03:13,520
คู่ควรกันราวกิ่งทองใบหยก
42
00:03:18,280 --> 00:03:19,680
[ดนตรีจบ]
43
00:03:19,760 --> 00:03:22,600
[เสียงจั๊กจั่น]
44
00:03:27,000 --> 00:03:29,520
[ดนตรีไทยซึ้ง]
45
00:03:37,360 --> 00:03:38,880
[ทับทิม] ตั้งแขนไปอย่างนี้
46
00:03:44,640 --> 00:03:47,120
[ทับทิม] ทีนี้ เดินตามที่ฉันบอกนะ
47
00:03:48,040 --> 00:03:50,520
ก้าวเท้าซ้ายไปข้างหลัง
48
00:03:51,520 --> 00:03:53,040
ก้าวเท้าขวา
49
00:03:54,160 --> 00:03:55,080
ชิด
50
00:04:09,200 --> 00:04:10,600
ทำไรอะ
51
00:04:12,600 --> 00:04:15,280
ยืดเส้นยืดสายนิดหน่อย
52
00:04:15,360 --> 00:04:16,440
[เดาะลิ้น]
53
00:04:16,519 --> 00:04:21,079
นี่ แล้วเรื่องของขวัญเป็นไงบ้าง
สำเร็จตามแผนไหม
54
00:04:21,160 --> 00:04:23,280
- [ดนตรีจบ]
- [ถอนหายใจ]
55
00:04:27,280 --> 00:04:31,160
สำเร็จ คุณเอกได้เต้นรำกับคุณทับทิม
56
00:04:32,200 --> 00:04:33,280
[แพร] ก็ดีนี่
57
00:04:33,960 --> 00:04:37,640
แล้วทำไมนายทำหน้า
เป็นหมาหงอยอย่างกับคนอกหักอย่างนี้
58
00:04:39,840 --> 00:04:41,920
อกหัก คืออะไร
59
00:04:42,800 --> 00:04:45,560
ก็ผู้หญิงที่ชอบไปชอบคนอื่น
60
00:04:48,520 --> 00:04:50,480
[ดนตรีไทยเริ่มบรรเลง]
61
00:04:52,200 --> 00:04:55,320
[ไปรษณีย์] พวกเอ็งพอจะรู้หรือไม่
ว่าบ้านคุณพระประสิทธิ์บุรีลักษณ์ไปทางไหน
62
00:04:55,400 --> 00:04:58,840
บ้านคุณพระเอี่ยว
กระผมรู้จักขอรับ เดี๋ยวกระผมพาไปเอง
63
00:05:07,440 --> 00:05:08,400
[หายใจเฮือก]
64
00:05:08,480 --> 00:05:11,560
หรือว่าคนที่นายชอบ
65
00:05:11,640 --> 00:05:12,840
- คือคุณทับทิม
- [สำลัก]
66
00:05:16,920 --> 00:05:18,800
[ดนตรีจบ]
67
00:05:21,080 --> 00:05:22,800
[ดนตรีไทยระทึก]
68
00:05:25,480 --> 00:05:26,360
[หายใจเฮือก]
69
00:05:26,440 --> 00:05:28,000
จับคู่ทาสกับลูกสาวคุณพระ
70
00:05:29,120 --> 00:05:32,320
แล้วหนูจะไปทำได้ยังไงล่ะเจ้าพ่อ [เสียงก้อง]
71
00:05:32,960 --> 00:05:34,360
♪ อิ อิหยังวะ ♪
72
00:05:34,440 --> 00:05:36,640
[เพลง “อิหยังวะ”]
73
00:05:36,720 --> 00:05:40,680
♪ อิ อิหยังวะ วะๆ ♪
74
00:05:40,760 --> 00:05:44,120
♪ ไม่รู้จะพูดยังไง นี่ฉันมาทำอะไร ♪
75
00:05:44,200 --> 00:05:48,400
♪ ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ทำอะไรก็แปลก ♪
76
00:05:48,480 --> 00:05:51,680
♪ คนนั้นก็พูดงงๆ หรือว่าเป็นฉันที่งง ♪
77
00:05:51,760 --> 00:05:55,440
♪ ถนนก็ไม่คุ้น คงเป็นฉันเองที่หลงทาง ♪
78
00:05:55,520 --> 00:05:59,600
♪ อิหยังวะ ที่นี่คือที่ใด ♪
79
00:05:59,680 --> 00:06:03,000
♪ จะถามใคร ดูเขาก็ไม่เข้าใจ ♪
80
00:06:03,080 --> 00:06:06,440
♪ อิหยังวะ เอาแล้ว ทำยังไง ♪
81
00:06:06,520 --> 00:06:11,000
♪ มีแต่ฉันและเธอเมื่อไร ตรงนี้ ♪
82
00:06:11,080 --> 00:06:14,800
♪ คงมีก็แค่เธอ ♪
83
00:06:14,880 --> 00:06:18,480
♪ ที่จะทำให้อุ่นใจ ♪
84
00:06:18,560 --> 00:06:22,120
♪ ไม่ว่าจะที่ไหน ♪
85
00:06:22,200 --> 00:06:24,320
♪ ก็ขอฉันไปด้วยคนได้ปะ ♪
86
00:06:24,400 --> 00:06:26,400
♪ ให้เธอช่วยนำทางฉันที ♪
87
00:06:26,480 --> 00:06:30,280
♪ ถ้ามีเธอช่วยไปส่ง คงไม่ต้องหลงทาง ♪
88
00:06:30,360 --> 00:06:34,120
♪ ไม่อยากให้เธออยู่ห่าง
ให้เธอช่วยนำทางฉันที ♪
89
00:06:34,200 --> 00:06:37,600
♪ อิ อิหยังวะ อิ อิหยังวะ ♪
90
00:06:37,680 --> 00:06:39,520
♪ น้า นา หน่า น้า นา หน่า ♪
91
00:06:39,600 --> 00:06:42,120
♪ ให้เธอช่วยนำทางฉันที ♪
92
00:06:43,440 --> 00:06:46,160
[เพลงจบ]
93
00:06:46,240 --> 00:06:48,440
[แพรเดาะลิ้น ถอนหายใจ]
94
00:06:53,160 --> 00:06:54,160
[พ่นลมหายใจ]
95
00:06:55,640 --> 00:06:57,640
[ดนตรีสนุกสนาน]
96
00:06:59,200 --> 00:07:00,200
ฮึ่ย
97
00:07:09,320 --> 00:07:11,880
โอ๊ย นางหัวทอง
98
00:07:11,960 --> 00:07:13,520
ยุกยิกทำไม ไม่นอนวะ
99
00:07:14,400 --> 00:07:15,400
นอนไม่หลับอะ
100
00:07:15,480 --> 00:07:16,320
[ดนตรีจบ]
101
00:07:16,400 --> 00:07:18,480
เป็นไร เจ็บไข้ไม่สบายหรือ ฮึ
102
00:07:19,080 --> 00:07:20,360
เอ๊ย สบายดี
103
00:07:20,440 --> 00:07:22,080
ก็นอนเสีย
104
00:07:22,160 --> 00:07:24,640
หลับตา ภาวนาพุทโธๆ ไปเรื่อย
105
00:07:24,720 --> 00:07:26,040
ปะเดี๋ยวก็หลับเอง
106
00:07:26,640 --> 00:07:27,480
[ถอนหายใจ]
107
00:07:27,560 --> 00:07:29,040
- [แพร] เฮ้ย เดี๋ยว ลิ้นจี่
- [เสียงระนาด]
108
00:07:29,840 --> 00:07:32,480
การที่ทาสจะเป็นไทได้ต้องทำไง
109
00:07:32,560 --> 00:07:33,600
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- [ถอนหายใจ]
110
00:07:33,680 --> 00:07:37,880
อยากเป็นไทน่ะ ก็ต้องไปหาเงินมาไถ่ตัวกับนาย
111
00:07:38,560 --> 00:07:40,200
เออ แล้วก็พวกที่ไม่ต้องจ่าย
112
00:07:40,280 --> 00:07:43,560
ต้องเป็นพวกที่เข้าเกณฑ์กฎหมาย
บัญญัติเกษียณลูกทาสลูกไทยนั่นแหละ
113
00:07:44,520 --> 00:07:46,200
ไอ้คนที่เข้าเกณฑ์ ใครอะ
114
00:07:46,280 --> 00:07:47,600
[เดาะลิ้น ถอนหายใจ]
115
00:07:47,680 --> 00:07:50,920
ก็ไอ้มิ่งไง ทาสในเรือนคุณหลวงนี่แหละ
116
00:07:51,000 --> 00:07:52,840
เห็นว่าปีนี้มันอายุครบ 21
117
00:07:53,440 --> 00:07:57,200
เข้าเกณฑ์เกษียณลูกทาสลูกไทย พี่ช้อยว่า
118
00:07:57,280 --> 00:08:00,600
มันจะเป็นทาสรุ่นแรกของสยามที่ไม่ต้องไถ่ตัว
119
00:08:00,680 --> 00:08:03,480
หากอยู่เฉยๆ ก็เป็นไทได้เมื่อครบอายุ
120
00:08:04,400 --> 00:08:05,560
- [ดนตรีจบ]
- โอ้โฮ
121
00:08:06,360 --> 00:08:08,640
[ดนตรีซุกซน]
122
00:08:08,720 --> 00:08:10,440
[เสียงนกร้อง]
123
00:08:12,720 --> 00:08:14,800
กระผมนำเครื่องกระเบื้องลายครามของคุณหลวง
124
00:08:14,880 --> 00:08:17,480
ไปถึงท่านเจ้าพระยา
ในพระนครเรียบร้อยแล้วขอรับ
125
00:08:17,560 --> 00:08:19,240
ท่านยังฝากจดหมายถึงคุณหลวงด้วยนะขอรับ
126
00:08:19,320 --> 00:08:20,240
[คุณหลวงหัวเราะ]
127
00:08:20,840 --> 00:08:23,520
ไปเร็วมาเร็ว ทันใจแท้ไอ้มิ่ง
128
00:08:24,560 --> 00:08:28,080
ข้าเสียดายจริงๆ นะ
อีกไม่นานเอ็งต้องพ้นจากเรือนข้า
129
00:08:29,320 --> 00:08:30,720
แต่ก็ดีใจด้วยนะ
130
00:08:31,400 --> 00:08:32,760
ที่เอ็งจะได้เป็นไทสักที
131
00:08:33,720 --> 00:08:35,280
เป็นพระคุณคุณหลวงขอรับ
132
00:08:35,360 --> 00:08:37,720
ที่กรุณาชุบหลวงกระผมตั้งแต่เล็กจนโต
133
00:08:38,240 --> 00:08:40,159
[ดนตรีชวนลุ้น]
134
00:08:45,720 --> 00:08:48,160
[คุณหลวงหัวเราะ]
135
00:08:48,760 --> 00:08:51,960
ท่านเจ้าพระยาท่านพอใจของกำนัลเป็นอย่างมาก
136
00:08:52,560 --> 00:08:54,640
ถึงกับกล่าวชมยกใหญ่เลย
137
00:08:54,720 --> 00:08:57,520
[ชดหัวเราะ]
138
00:08:57,600 --> 00:08:58,520
โอ๊ย
139
00:08:58,600 --> 00:09:01,560
หมั่นส่งของกำนัลให้เจ้าใหญ่ในตัวพระนคร
140
00:09:01,640 --> 00:09:04,120
อีกไม่นาน คุณหลวงเนี่ยก็จะได้เลื่อนบรรดาศักดิ์
141
00:09:04,200 --> 00:09:06,120
นำหน้าคุณพระประสิทธิ์เป็นแน่ขอรับ
142
00:09:06,200 --> 00:09:07,880
[ทั้งคู่หัวเราะ]
143
00:09:07,960 --> 00:09:09,680
พูดจาดี [หัวเราะ]
144
00:09:11,920 --> 00:09:13,000
[ช้อย] คุณหลวงเจ้าขา
145
00:09:13,080 --> 00:09:15,880
คนของคุณพระประสิทธิ์ท่านมาขอพบเจ้าค่ะ
146
00:09:15,960 --> 00:09:18,080
สงสัยจะเป็นข่าวดี
147
00:09:19,360 --> 00:09:21,720
หนังสือแต่งตั้งเจ้าเอกคงมาถึงแล้ว
148
00:09:22,880 --> 00:09:24,840
ลูกข้าจะได้เป็นขุนแล้ว
149
00:09:25,440 --> 00:09:28,640
[ชดกับคุณหลวงหัวเราะ]
150
00:09:31,400 --> 00:09:32,640
[ดนตรีจบ]
151
00:09:32,720 --> 00:09:34,280
[เสียงนกร้อง]
152
00:09:42,960 --> 00:09:45,160
[ดนตรีสนุกสนาน]
153
00:09:55,240 --> 00:09:56,160
มิ่ง
154
00:09:57,320 --> 00:09:59,800
นายชื่อมิ่งใช่ไหม
155
00:10:00,560 --> 00:10:03,360
เอ็งเป็นใคร ไยหัวจึงเป็นเช่นนี้
156
00:10:03,960 --> 00:10:08,200
[ถอนหายใจ] นายไปทำธุระ
ให้คุณหลวงมา ก็เลยตกข่าวเรื่องฉันล่ะสิ
157
00:10:08,280 --> 00:10:12,200
คือฉันน่ะชื่อแพร เพิ่งมาเป็นทาสที่เรือนนี้
158
00:10:12,280 --> 00:10:14,120
เรื่องหัวฉันเอาไว้ก่อนเถอะ
159
00:10:15,040 --> 00:10:19,240
นายช่วยเล่าเรื่องกฎหมาย
ลูกทาสลูกไทยให้ฉันฟังหน่อยสิ
160
00:10:20,600 --> 00:10:21,880
[แพร] นะ
161
00:10:21,960 --> 00:10:23,640
เออ คืองี้
162
00:10:41,720 --> 00:10:43,200
[ดนตรีจบ]
163
00:10:43,280 --> 00:10:45,080
[พระ] อ้าว ท่านหมื่น
164
00:10:45,160 --> 00:10:47,680
วันนี้มาใส่บาตรกับโยมแม่ด้วยหรือ
165
00:10:47,760 --> 00:10:49,240
[หัวเราะ] ขอรับหลวงพ่อ
166
00:10:49,320 --> 00:10:50,880
ตอนนี้ลูกเอก
167
00:10:50,960 --> 00:10:53,920
- ได้เลื่อนขั้นเป็นขุนผดุงกิจประชาแล้วเจ้าค่ะ
- [เอกหัวเราะ]
168
00:10:54,000 --> 00:10:55,560
เลยชวนมาใส่บาตร
169
00:10:55,640 --> 00:10:58,160
เพื่อเอาฤกษ์เอาชัยน่ะเจ้าค่ะ [หัวเราะ]
170
00:10:58,240 --> 00:11:01,000
ก็ขอให้ตั้งมั่นอยู่ในความดี
171
00:11:01,080 --> 00:11:04,320
เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับชาวบ้าน
172
00:11:04,400 --> 00:11:05,760
เหมือนกับโยมพ่อนะ
173
00:11:05,840 --> 00:11:07,520
[ดนตรีไทยซึ้ง]
174
00:11:07,600 --> 00:11:09,040
ขอบพระคุณขอรับหลวงพ่อ
175
00:11:10,280 --> 00:11:11,200
[เอก] เอ้า
176
00:11:21,480 --> 00:11:24,480
[พระ] อายุ วรรณโณ สุขัง
177
00:11:24,560 --> 00:11:26,280
พลัง
178
00:11:27,440 --> 00:11:29,000
เจริญพร
179
00:11:32,360 --> 00:11:33,600
[หัวเราะเบาๆ]
180
00:11:42,320 --> 00:11:43,600
[เฟื้อง] ลูกเอก
181
00:11:43,680 --> 00:11:44,520
ครับ
182
00:11:44,600 --> 00:11:46,200
ขุนผดุงประชาของแม่
183
00:11:46,280 --> 00:11:47,760
- [เอกหัวเราะ]
- [หัวเราะ]
184
00:11:47,840 --> 00:11:51,880
ยิ่งได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งเช่นนี้
ยิ่งเหมาะกับหนูทับทิมยิ่งนัก
185
00:11:54,520 --> 00:11:55,480
[เอกแค่นหัวเราะ]
186
00:11:55,560 --> 00:11:59,320
- คุณแม่ขอรับ ลูกยังไม่คิดถึงขั้นนั้นหรอกขอรับ
- [เฟื้อง] หือ [แค่นเสียง]
187
00:11:59,400 --> 00:12:02,800
น้องทับทิมจะคิดยังไงกับลูกก็หาทราบไม่
188
00:12:02,880 --> 00:12:04,080
[เดาะลิ้น]
189
00:12:04,160 --> 00:12:05,720
เอาเถิด
190
00:12:05,800 --> 00:12:08,360
ลูกก็เตรียมตัวเรื่องหมั้นหมายเอาไว้ก่อน
191
00:12:08,440 --> 00:12:11,400
ไม่ช้าก็เร็ว แม่จะรีบจัดการให้
192
00:12:11,480 --> 00:12:12,960
[หัวเราะ]
193
00:12:13,040 --> 00:12:14,320
ขอรับ
194
00:12:15,560 --> 00:12:16,880
[เฟื้องหัวเราะ]
195
00:12:23,520 --> 00:12:25,280
[แพร] กล้า นาย
196
00:12:26,520 --> 00:12:27,880
ปีนี้นายอายุเท่าไร
197
00:12:28,520 --> 00:12:30,000
- เอ็งจะอยากรู้ไปทำไม
- [เดาะลิ้น]
198
00:12:30,080 --> 00:12:31,680
บอกมาเหอะน่า
199
00:12:32,360 --> 00:12:33,560
ยี่สิบห้า
200
00:12:33,640 --> 00:12:34,760
โอ้โฮ
201
00:12:34,840 --> 00:12:38,080
เกินไปเยอะเลยอะ
จริงๆ ปีนี้ต้องอายุ 21 ถึงจะได้เป็นไท
202
00:12:38,160 --> 00:12:39,000
[ดนตรีจบ]
203
00:12:39,080 --> 00:12:42,000
งั้นขอถามอีกคำถาม นายเคยบวชยัง
204
00:12:42,560 --> 00:12:43,760
บวชแล้ว
205
00:12:43,840 --> 00:12:47,040
- ดีเลย งั้นก็พร้อม เหลือแค่หาเงินมาไถ่ตัว
- [เสียงระนาด]
206
00:12:48,200 --> 00:12:51,040
ไถ่ตัว เอ็งพูดอะไรของเอ็งเนี่ย
207
00:12:51,720 --> 00:12:55,240
เอ้า ฉันจะหาเงิน
มาไถ่ตัวนายไง แล้วก็ให้นายน่ะ
208
00:12:55,320 --> 00:12:58,160
ไปสู่ขอคุณทับทิมได้ไง
แต่นายต้องเป็นไทให้ได้ก่อน
209
00:12:58,240 --> 00:13:00,520
- นี่ เอ็งอย่าพูดไปนะ
- [ดนตรีเยือกเย็น]
210
00:13:00,600 --> 00:13:02,160
ถ้าเกิดถึงหูคุณเอกเข้าน่ะ
211
00:13:02,240 --> 00:13:05,320
ท่านจะหาว่าข้าหมายจะแย่งคุณทับทิมกับท่าน
212
00:13:05,400 --> 00:13:09,320
แย่งอะไร คุณทับทิมไม่ใช่ของคุณเอกซะหน่อย
213
00:13:09,400 --> 00:13:14,280
กล้า ฟังนะ นายยังพอมีหวัง
แต่นายแค่ต้องเป็นไทให้ได้ก่อน
214
00:13:14,360 --> 00:13:15,200
[สูดลมหายใจ]
215
00:13:15,280 --> 00:13:19,200
ข้าไม่หวังอะไรทั้งนั้นแหละ
แล้วข้าก็ไม่เคยคิดที่จะไถ่ตัวด้วย
216
00:13:19,280 --> 00:13:22,480
ทุกวันนี้ คิดแต่จะตอบแทนพระุคุณนายให้สุดกำลัง
217
00:13:22,560 --> 00:13:23,880
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงระนาด]
218
00:13:26,480 --> 00:13:28,680
เออ ถ้านายไม่คิดน่ะ เดี๋ยวฉันคิดให้เอง
219
00:13:28,760 --> 00:13:31,320
ฉันเป็นแม่ค้าออนไลน์ร้อยล้านวิวนะเว้ย
220
00:13:31,400 --> 00:13:33,360
- [เดาะลิ้น]
- [ดนตรีชวนลุ้น]
221
00:13:33,440 --> 00:13:34,520
[แพรฮึบ]
222
00:13:34,600 --> 00:13:38,880
[แพร] โอ๊ย ต้องทำไง
ถึงจะหาเงินมาไถ่ตัวได้เนี่ย
223
00:13:38,960 --> 00:13:40,280
[แพรถอนหายใจ]
224
00:13:40,360 --> 00:13:42,640
ถ้าทาสทำอะไรถูกใจ
225
00:13:42,720 --> 00:13:45,880
นายก็จะตกรางวัลให้คราวละนิดละหน่อย
226
00:13:45,960 --> 00:13:46,840
[ดนตรีจบ]
227
00:13:46,920 --> 00:13:51,000
แต่ต่อให้เก็บเงินรวมกันทั้งชีวิต
ก็ไม่พอค่าไถ่ตัวเลย [ลากเสียง]
228
00:13:51,640 --> 00:13:54,680
[ลิ้นจี่] ยอมรับชะตาแล้วอยู่แต่ละวันๆ
229
00:13:54,760 --> 00:13:57,360
ให้มีความสุขเถอะนางแพรเอ๊ย
230
00:13:57,440 --> 00:14:00,160
[แค่นเสียง] คนสมัยนี้เขาเป็นอะไรเนี่ย
231
00:14:00,240 --> 00:14:02,760
อยากเป็นทาสแต่ไม่อยากเป็นไทย
232
00:14:02,840 --> 00:14:04,480
โอ๊ย บ้าบอ
233
00:14:04,560 --> 00:14:05,880
เอ็งน่ะสิบ้าบอ
234
00:14:05,960 --> 00:14:07,000
[เสียงระนาด]
235
00:14:07,080 --> 00:14:08,800
รีบไปตลาดแล้วรีบกลับมาได้แล้ว
236
00:14:10,160 --> 00:14:11,360
รีบตามมานะ
237
00:14:12,120 --> 00:14:13,040
[ลิ้นจี่ถอนหายใจ]
238
00:14:13,120 --> 00:14:15,640
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- [แม่ค้า] นี่ คะน้านี่สดๆ กรอบๆ เลยนะจ๊ะป้า
239
00:14:15,720 --> 00:14:16,880
ฉันปลูกเองเลย
240
00:14:16,960 --> 00:14:19,040
อ๋อ ได้จ้ะๆ นี่นะจ๊ะ
241
00:14:19,120 --> 00:14:20,560
- [แม่ค้า] เลือกเลยๆ
- [ป้าลูกค้า] จ้ะ
242
00:14:20,640 --> 00:14:22,880
นี่ผักบุ้งก็อร่อยนะจ๊ะ กรอบมากเลยป้า
243
00:14:22,960 --> 00:14:23,800
[ป้าลูกค้า] อันนี้กำด้วย
244
00:14:23,880 --> 00:14:27,840
- [แม่ค้า] เอ้า ได้ๆ
- [แพรแค่นเสียง เดาะลิ้น]
245
00:14:27,920 --> 00:14:30,800
[แม่ค้า] เอ้า เอาอีกไหมๆ ผักบุ้งไหม
246
00:14:31,560 --> 00:14:35,000
เออ ตลาดยุคนี้นี่ก็คล้ายๆ กับยุคเรา
247
00:14:35,600 --> 00:14:38,880
แค่ใช้ของใกล้ตัว แล้วก็เก็บมาเอง
248
00:14:38,960 --> 00:14:40,080
ไม่ได้รับมา
249
00:14:40,760 --> 00:14:41,760
[เดาะลิ้น]
250
00:14:42,840 --> 00:14:44,080
เล่นไม่ยาก
251
00:14:44,160 --> 00:14:46,520
[เสียงผู้คนจอแจ]
252
00:14:46,600 --> 00:14:49,720
เฮ้ย ชักได้กลิ่นเงินแล้วสิ
253
00:14:49,800 --> 00:14:52,760
[เดาะลิ้น]
254
00:14:52,840 --> 00:14:55,280
[แพร] นี่ พี่สาวคนสวยจ๊ะ
255
00:14:55,840 --> 00:14:58,760
ขายของที่นี่เสียค่าเช่าที่ไหมอะจ๊ะ
256
00:14:59,280 --> 00:15:01,040
ก็ต้องเสียสิวะ
257
00:15:01,120 --> 00:15:03,560
ที่นี่มันเป็นตลาดของคุณหลวงบำรุง
258
00:15:03,640 --> 00:15:05,680
ทุกวันก็จะมีคนของคุณหลวงมาเก็บค่าที่
259
00:15:06,880 --> 00:15:07,880
[หายใจเฮือก]
260
00:15:07,960 --> 00:15:08,840
[แพรถอนหายใจ]
261
00:15:08,920 --> 00:15:10,440
โลกกลมไปอีก
262
00:15:10,520 --> 00:15:11,440
[เดาะลิ้น]
263
00:15:11,520 --> 00:15:13,080
แบบนี้ก็โดนจับโป๊ะได้อะดิ
264
00:15:14,720 --> 00:15:18,560
[สูดลมหายใจ] พี่สาว
งั้นหนูฝากขายของได้ไหมจ๊ะ
265
00:15:18,640 --> 00:15:21,040
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- ฝากข้าขาย
266
00:15:21,120 --> 00:15:24,120
แล้วเรื่องอะไรข้าจะมาขายให้เอ็งวะ
ข้าไม่ใช่ขี้ข้าเอ็งนะ
267
00:15:24,200 --> 00:15:25,440
[เดาะลิ้น] เอ้า นี่
268
00:15:25,520 --> 00:15:28,120
พี่ ก็เรื่องเงินไงจ๊ะ
269
00:15:28,200 --> 00:15:31,800
ปกติพี่ต้องเหนื่อยไปเก็บ
ของพวกนี้มาขายใช่ไหมจ๊ะ
270
00:15:31,880 --> 00:15:34,880
แต่ต่อจากนี้พี่ไม่ต้องเหนื่อยอีกต่อไปแล้ว
271
00:15:34,960 --> 00:15:37,560
เดี๋ยวหนูอะจะเอาของมาฝากพี่ขายเอง
272
00:15:38,400 --> 00:15:41,840
[แพร] ส่วนพี่น่ะก็นั่งขาย
สบายๆ แล้วก็หักเปอร์เซ็นต์ไปไงจ๊ะ
273
00:15:41,920 --> 00:15:44,320
- ฮะ อะไรเซ็นต์ๆ วะ
- [เสียงระนาด]
274
00:15:44,920 --> 00:15:48,640
อ๋อ ฉันหมายถึงว่าพวก
ค่าเช่าที่ ค่าแรงอะไรอย่างนี้
275
00:15:48,720 --> 00:15:51,600
แต่ถ้าเกิดว่าพี่ขายไม่ได้
276
00:15:51,680 --> 00:15:53,640
หนูก็ขาดทุนเอง ไม่เป็นไรเลย
277
00:15:54,200 --> 00:15:56,280
แล้วพี่ก็ไม่เสียอะไรเลยจ้ะ
278
00:16:01,600 --> 00:16:03,960
[ดนตรีเร่งจังหวะจนจบ]
279
00:16:15,560 --> 00:16:17,000
[คุณหลวง] นี่คือห้องทำงานของลูก
280
00:16:17,080 --> 00:16:18,200
[ถอนหายใจ]
281
00:16:19,960 --> 00:16:22,040
[ดนตรีไทยบรรเลงช้าๆ]
282
00:16:22,120 --> 00:16:23,480
ดีจริงๆ ขอรับ
283
00:16:25,000 --> 00:16:27,440
กว้างขวางกว่าโต๊ะเดิมของลูกโขอยู่
284
00:16:27,520 --> 00:16:29,240
[คุณหลวงหัวเราะ]
285
00:16:29,320 --> 00:16:31,000
[เอกถอนหายใจ]
286
00:16:31,080 --> 00:16:33,240
[คุณหลวง] มีปัญหาอันใดเรื่องการงาน
287
00:16:33,960 --> 00:16:35,680
ก็หารือกับเสมียนพวกนี้
288
00:16:37,880 --> 00:16:38,880
พวกเอ็ง
289
00:16:39,800 --> 00:16:42,720
ต่อไปนี้ดูแลรับใช้ท่านขุนให้ดีนะ
290
00:16:42,800 --> 00:16:43,880
[ลูกน้องทุกคน] ขอรับ
291
00:16:43,960 --> 00:16:45,160
[ดนตรีจบ]
292
00:16:45,240 --> 00:16:48,760
[คุณหลวง] เอ้า เรื่องทางนี้
ก็ให้เสมียนจัดการไปก่อน
293
00:16:49,520 --> 00:16:51,400
ลูกควรจะรีบไปพบหนูทับทิม
294
00:16:52,440 --> 00:16:57,080
ไปเล่าให้น้องฟังว่าลูกได้เลื่อนบรรดาศักดิ์ใหญ่โต
295
00:16:57,160 --> 00:16:59,680
น้องจะยิ่งพอใจในตัวลูกมากขึ้น
296
00:16:59,760 --> 00:17:01,880
[ดนตรีเศร้า]
297
00:17:03,040 --> 00:17:03,920
จริงด้วยขอรับ
298
00:17:05,400 --> 00:17:07,839
มา ไอ้กล้า ไป
299
00:17:07,920 --> 00:17:09,119
ขอรับ
300
00:17:09,200 --> 00:17:12,240
[ถอนหายใจ]
301
00:17:14,800 --> 00:17:16,079
[ดนตรีจบ]
302
00:17:16,160 --> 00:17:18,160
- [แม่ค้า] ผักไหมจ๊ะ ผักจ้ะ
- [ดนตรีซุกซน]
303
00:17:18,240 --> 00:17:20,040
[แม่ค้า] ผักสดๆ กรอบๆ เลย
304
00:17:20,119 --> 00:17:22,000
[ฮึบ ถอนหายใจ]
305
00:17:22,079 --> 00:17:25,440
มาแล้วจ้ะ มาแล้วจ้ะพี่สาว
306
00:17:25,520 --> 00:17:27,920
[แพร] พี่สาว นี่จ้ะมะม่วงที่ฉันจะฝากขาย
307
00:17:28,000 --> 00:17:30,400
ถ้าขายได้แล้วฉันแบ่งเงินให้นะ
308
00:17:31,080 --> 00:17:34,160
ถ้าขายไม่ได้ เอ็งจัดการส่วนที่ขาดทุนเอง
309
00:17:34,240 --> 00:17:35,720
ไม่เดือดร้อนข้าแน่นะ
310
00:17:35,800 --> 00:17:36,960
[เดาะลิ้น] “ดีล” จ้ะ
311
00:17:37,040 --> 00:17:39,160
ฮะ อะไรนิ้วๆ วะ
312
00:17:39,760 --> 00:17:40,680
“ดีล” [เดาะลิ้น]
313
00:17:41,400 --> 00:17:42,760
“ดีล” แปลว่าตกลง
314
00:17:42,840 --> 00:17:44,080
เออ เออๆ
315
00:17:45,720 --> 00:17:49,200
มาจ้ะๆ พี่ๆ น้องๆ เร่เข้ามา
316
00:17:49,280 --> 00:17:52,640
ฉันมีมะม่วงสดๆ เพิ่งเก็บจากต้นมาขายจ้ะ
317
00:17:52,720 --> 00:17:54,840
ราคาไม่แรง ราคาไม่แรง
318
00:17:55,680 --> 00:17:57,920
- [แพร] ฝากด้วยนะจ๊ะพี่สาว
- เออ
319
00:17:58,000 --> 00:18:00,880
- เอ้า ผักจ้ะผัก มะม่วงก็มีนะ
- [ดนตรีจบ]
320
00:18:00,960 --> 00:18:03,520
น้องทับทิม คือพี่…
321
00:18:03,600 --> 00:18:05,800
ยินดีด้วยนะคะท่านขุน
322
00:18:05,880 --> 00:18:08,280
- [ดนตรีไทยซึ้ง]
- [หัวเราะ]
323
00:18:08,920 --> 00:18:10,280
พี่กำลังจะมาแจ้ง
324
00:18:10,840 --> 00:18:12,800
น้องทับทิมกลับรู้เรื่องนี้เสียก่อน
325
00:18:12,880 --> 00:18:16,440
เขาลืมกันไปทั้งบางซื่อ
น้องจะไม่ทราบได้อย่างไรล่ะคะ
326
00:18:17,240 --> 00:18:21,920
ยินดีเช่นกันนะจ๊ะ ที่คุณพระ
ยอมให้น้องทับทิมดูแลโรงหมอแล้ว
327
00:18:22,000 --> 00:18:25,240
- [เอกหัวเราะ]
- ต้องขอบคุณพี่เอกมากนะคะ ในการนี้
328
00:18:25,320 --> 00:18:27,000
น้องจะไม่ลืมพระคุณพี่เลย
329
00:18:28,760 --> 00:18:30,280
[เอก] เรื่องเล็กน้อยน้องพี่
330
00:18:30,360 --> 00:18:32,480
ถ้าหากมีเรื่องขัดข้องอะไร
331
00:18:32,560 --> 00:18:34,400
ก็ขอให้บอกพี่ อย่าได้เกรงใจ
332
00:18:34,480 --> 00:18:35,440
[หอบ]
333
00:18:35,520 --> 00:18:39,520
คุณหนูต้องการปรับปรุงโรงหมอ
ให้ดูเรียบร้อยสะอาดตายิ่งกว่านี้เจ้าค่ะ
334
00:18:39,600 --> 00:18:40,880
- พี่แฟง
- [คราง]
335
00:18:40,960 --> 00:18:43,960
ก็ท่านขุนท่านว่าไม่ต้องเกรงใจนี่เจ้าคะ
336
00:18:44,040 --> 00:18:45,800
ได้ไหมเจ้าขา [ลากเสียง]
337
00:18:45,880 --> 00:18:47,040
[เดาะลิ้น]
338
00:18:47,120 --> 00:18:51,760
ถ้าเช่นนั้น พี่จะให้ไอ้กล้า
พาคนอื่นๆ ที่เรือนมาช่วยน้องเอง
339
00:18:51,840 --> 00:18:52,720
[ดนตรีไทยสนุกสนาน]
340
00:18:52,800 --> 00:18:54,120
อย่าได้กังวล
341
00:18:54,200 --> 00:18:55,960
ขอบพระคุณมากนะคะ
342
00:18:58,200 --> 00:19:00,080
ฉันขอแรงด้วยนะกล้า
343
00:19:01,640 --> 00:19:02,600
ขอรับ
344
00:19:07,760 --> 00:19:12,000
[แม่ค้า] ผักจ้ะผัก ผักจ้ะ มาช่วยเหมาหน่อยเร็ว
345
00:19:13,360 --> 00:19:14,440
ฮะ
346
00:19:15,240 --> 00:19:16,360
[แพร] พี่สาว
347
00:19:19,040 --> 00:19:20,440
ทำไมมันขายไม่ได้เลยอะ
348
00:19:21,240 --> 00:19:22,800
ก็นี่มันหน้ามะม่วง
349
00:19:22,880 --> 00:19:24,960
ใครๆ เขาก็ปลูกเขาก็ขายกัน
350
00:19:25,040 --> 00:19:28,160
แล้วมะม่วงของเอ็งเนี่ย
ก็ไม่เห็นจะต่างจากเขาตรงไหน
351
00:19:28,240 --> 00:19:29,240
เอาของเอ็งกลับไปเหอะ
352
00:19:29,320 --> 00:19:30,280
- [ถอนหายใจ]
- [ดนตรีจบ]
353
00:19:30,880 --> 00:19:33,000
เอ้า ผักจ้ะผัก ผักจ้ะ
354
00:19:33,080 --> 00:19:34,080
[ดนตรีซุกซน]
355
00:19:34,160 --> 00:19:40,440
[สูดปาก ถอนหายใจ หายใจเข้าออก]
356
00:19:40,520 --> 00:19:43,080
ใจเย็นๆ หายใจเข้าลึกๆ ค่อยๆ คิด
357
00:19:43,160 --> 00:19:44,200
[เดาะลิ้น]
358
00:19:44,280 --> 00:19:45,640
ค่อยๆ คิด ค่อยๆ คิด
359
00:19:48,000 --> 00:19:49,800
[เสียงกระดิ่ง]
360
00:19:49,880 --> 00:19:53,800
กฎการขายข้อที่หนึ่ง ต้องหาจุดขายที่แตกต่าง
361
00:19:55,040 --> 00:19:57,600
- [เสียงเคาะไม้]
- [เสียงคนจอแจ]
362
00:20:04,400 --> 00:20:05,280
[เพลง “ค้างคาวกินกล้วย”]
363
00:20:05,360 --> 00:20:06,720
ทาดา
364
00:20:06,800 --> 00:20:08,600
[ผู้คนฮือฮา]
365
00:20:08,680 --> 00:20:09,640
[แม่ค้า] นี่
366
00:20:09,720 --> 00:20:12,520
เอ็งคือนางทาสหัวทอง
ของคุณหลวงที่เขาลือกันหรือ
367
00:20:13,120 --> 00:20:14,720
ใช่แล้วจ้ะพี่สาว
368
00:20:14,800 --> 00:20:16,320
ตัวอัปมงคล
369
00:20:16,400 --> 00:20:18,760
ปล่อยให้เข้าในตลาดก็ฉิบหายหมดสิวะ
370
00:20:18,840 --> 00:20:21,000
[ชาวบ้านชาย] ถ้ามันเป็นตัวซวยจริงๆ
371
00:20:21,080 --> 00:20:23,000
แล้วคุณหลวงจะเลี้ยงมันไว้อีกหรือ
372
00:20:23,080 --> 00:20:26,280
ใช่ไหม ฉลาดมากจ้ะคุณพี่
373
00:20:26,360 --> 00:20:27,920
ทุกคนคงได้ยินเรื่องที่ว่า
374
00:20:28,000 --> 00:20:30,200
ท่านหมื่นเอกลูกชายของคุณหลวงเนี่ย
375
00:20:30,280 --> 00:20:32,480
ได้เลื่อนขั้นเป็นขุนแล้วใช่ไหมจ๊ะ
376
00:20:33,160 --> 00:20:34,400
- [ชาวบ้านจอแจ]
- เออ
377
00:20:34,480 --> 00:20:36,880
นี่ ฉันจะบอกอะไรให้นะ
378
00:20:36,960 --> 00:20:40,640
ว่าคุณหลวงน่ะลูบผมฉันตอนเช้า
379
00:20:40,720 --> 00:20:44,440
พอตอนเย็นปุ๊บ ลูกชายได้เลื่อนขั้นเป็นขุนปั๊บเลย
380
00:20:44,520 --> 00:20:46,280
- [ชาวบ้านฮือฮา]
- โอ้โฮ
381
00:20:46,360 --> 00:20:49,000
จริงเหรอวะ ข้าเห็นเป็นหมื่นอยู่ตั้งนาน
382
00:20:49,080 --> 00:20:51,640
ที่ได้เลื่อนขั้นเพราะลูบหัวเอ็งเหรอวะ
383
00:20:51,720 --> 00:20:53,200
ใช่แล้วจ้ะ
384
00:20:53,280 --> 00:20:54,320
[ในลำคอ] หือ
385
00:20:54,400 --> 00:20:55,520
แม่เจ้าพระคุณเอ๊ย
386
00:20:55,600 --> 00:20:58,280
ข้าปวดขามาตั้งนาน ขอให้ข้าหายปวดทีเถิด
387
00:21:01,840 --> 00:21:04,520
- [แม่ค้า] สาธุ
- [ชาวบ้านชาย] ข้าก็อยากได้ลูกชายมานมนาน
388
00:21:04,600 --> 00:21:06,720
[ชาวบ้านชาย] เพื่อนางหัวทองนี่จะช่วยข้าได้
389
00:21:06,800 --> 00:21:08,200
- [เพลงจบ]
- [แค่นเสียง]
390
00:21:08,280 --> 00:21:10,920
ของพวกพี่ๆ ต้องมีค่าแรกเข้านะจ๊ะ
391
00:21:11,000 --> 00:21:11,920
[เดาะลิ้น]
392
00:21:12,000 --> 00:21:14,520
ซื้อมะม่วงของฉันสามลูก
393
00:21:14,600 --> 00:21:17,320
ได้ลูบผมฉันหนึ่งทีจ้ะ
394
00:21:17,400 --> 00:21:20,200
- [ชาวบ้านหญิง] โอ้โฮ
- [แพร] เอาอัฐมาด้วยจ้ะ
395
00:21:20,280 --> 00:21:22,520
[ดนตรีสนุกสนาน]
396
00:21:26,520 --> 00:21:27,560
[ไม่ออกเสียง]
397
00:21:41,080 --> 00:21:42,400
- [เสียงจอแจ]
- [ถอนหายใจ]
398
00:21:42,480 --> 00:21:44,520
นี่เรามาถึงจุดนี้ได้ไงวะเนี่ย
399
00:21:44,600 --> 00:21:45,640
[ชาวบ้านหญิง 2 คราง]
400
00:21:45,720 --> 00:21:46,880
[แพรหัวเราะแห้งๆ]
401
00:21:49,000 --> 00:21:50,640
จ้ะ สาธุจ้ะ สาธุ
402
00:21:50,720 --> 00:21:52,040
- [ดนตรีจบ]
- [เดาะลิ้น]
403
00:21:52,120 --> 00:21:53,400
ได้แค่นี้
404
00:21:53,480 --> 00:21:54,520
[ถอนหายใจ]
405
00:21:54,600 --> 00:21:58,760
ให้ลูบหัวจนผมจะร่วงหมดหัวแล้วเนี่ย
[เดาะลิ้น] ทำไงดีอะ
406
00:22:02,200 --> 00:22:03,320
- [เสียงกระดิ่ง]
- [หายใจเฮือก]
407
00:22:03,400 --> 00:22:04,840
กฎการขายของข้อที่สอง
408
00:22:05,520 --> 00:22:08,080
ต้องหาทางเพิ่มมูลค่าให้สินค้า
409
00:22:08,160 --> 00:22:10,120
[ดนตรีชวนลุ้น]
410
00:22:10,960 --> 00:22:12,240
[เดาะลิ้น]
411
00:22:12,320 --> 00:22:13,880
(ค้นหา)
412
00:22:16,760 --> 00:22:20,440
[คราง] ข้าวเหนียวมะม่วง
[ร้องไห้] อยากกินอะ
413
00:22:20,520 --> 00:22:24,520
[สูดลมหายใจ หายใจเฮือก]
414
00:22:24,600 --> 00:22:26,200
กลิ่นเงินลอยมาเลย
415
00:22:29,720 --> 00:22:31,240
[กล้า] เอ็งมาทำอะไรที่นี่
416
00:22:32,680 --> 00:22:34,840
[ดนตรีคึกคัก]
417
00:22:37,160 --> 00:22:38,920
แล้วเหตุใดถึงไม่โพกผม
418
00:22:39,760 --> 00:22:40,760
ก็…
419
00:22:41,480 --> 00:22:43,600
ฉันคิดถึงบ้าน ฉันก็มาไหว้พระอะดิ
420
00:22:44,840 --> 00:22:46,680
พวกพี่ไปก่อนเถิด เดี๋ยวข้าตามไป
421
00:22:47,360 --> 00:22:50,760
ไปเว้ยไอ้มิ่ง ไปหาอะไรกินแก้เปรี้ยวดีกว่าว่ะ
422
00:22:50,840 --> 00:22:52,000
[ตุ่นแค่นเสียง]
423
00:23:05,840 --> 00:23:08,520
- [ดนตรีจบ]
- [เสียงเอฟเฟกต์]
424
00:23:08,600 --> 00:23:12,560
[อ้ำอึ้ง] ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้หนี
ไม่ได้คิดจะหนี เมื่อไหร่นายจะเชื่อนี่ฮะ
425
00:23:14,160 --> 00:23:16,200
ข้าไม่ได้คิดว่าเอ็งหนีนาย
426
00:23:16,920 --> 00:23:19,080
- แต่ข้าคิดว่าเอ็งกำลังหนีงาน
- [เสียงระนาด]
427
00:23:19,160 --> 00:23:23,600
[เสียงสูง] เปล่า นี่ฉันแค่มา
ซื้อของใช้ให้คุณเฟื้องเฉยๆ
428
00:23:23,680 --> 00:23:26,800
ก่อนกลับก็เลยแวะมาไหว้พระแค่นั้นเอง
429
00:23:26,880 --> 00:23:29,840
[ตุ่นร้องโหยหวน] ไอ้มิ่ง
430
00:23:29,920 --> 00:23:31,720
[ดนตรีระทึก]
431
00:23:40,000 --> 00:23:41,400
เอ็ง ค่อยๆ ดึงนะเว้ย
432
00:23:41,480 --> 00:23:42,760
[ดนตรีลุ้นระทึก]
433
00:23:42,840 --> 00:23:45,040
- [ตุ่น] ดึง ดึงสิ ดึงๆ
- [มิ่งโอดโอย] พี่ๆ ใจเย็น
434
00:23:45,120 --> 00:23:47,840
- เกิดไรขึ้น
- [คราง] ตะปูตำตีน
435
00:23:47,920 --> 00:23:49,000
[ตุ่นคราง]
436
00:23:49,080 --> 00:23:51,440
[มิ่ง] ข้าก้าวพลาดไปหน่อยเดียว
ไม่เป็นไรมากหรอกพี่
437
00:23:51,520 --> 00:23:54,520
โอ๊ย ไม่เป็นไรกับผีน่ะดิ่ ดูดิ ไม้ทั้งแผ่นเลย
438
00:23:54,600 --> 00:23:56,360
[ตุ่น] โอ๊ะ [คราง]
439
00:23:56,440 --> 00:23:59,040
- [แพรอึกอัก]
- [ตุ่นคราง] เลือด
440
00:24:00,080 --> 00:24:02,600
- เลือด อ้าว
- [กล้า] เฮ้ย แพร
441
00:24:03,880 --> 00:24:05,400
- แพร
- นางแพร
442
00:24:05,480 --> 00:24:07,040
ไอ้มิ่ง ไอ้มิ่งเป็นไรไหม ไอ้มิ่ง
443
00:24:07,640 --> 00:24:09,320
- นางแพรเป็นไรไหม
- แพร
444
00:24:09,400 --> 00:24:11,320
[ดนตรีจบ]
445
00:24:14,160 --> 00:24:15,440
[ตุ่น] เอ็งเจ็บ พี่ไม่ได้เจ็บ
446
00:24:15,960 --> 00:24:18,080
- [ตุ่นโอย]
- [ถอนหายใจ] นี่
447
00:24:18,160 --> 00:24:21,760
- เดี๋ยวฉันไปก่อนนะ ป่านนี้ลิ้นจี่วีนฉันแย่แล้วอะ
- [ตุ่น] เอ้า
448
00:24:24,240 --> 00:24:25,400
- [แพร] ไปนะ
- อือ
449
00:24:26,400 --> 00:24:28,280
- ดีๆ ไอ้มิ่ง
- [กล้า] มา ข้าช่วย
450
00:24:31,240 --> 00:24:33,160
[ดนตรีสนุกสนาน]
451
00:24:40,920 --> 00:24:42,680
[ลิ้นจี่ฟึดฟัด หวีดเสียง]
452
00:24:43,280 --> 00:24:44,280
[เดาะลิ้น]
453
00:24:44,360 --> 00:24:48,680
นางหัวทอง เอ็งหาย
ไปไหนมาฮะ แล้วกลับมาป่านนี้
454
00:24:49,480 --> 00:24:50,520
- [เสียงกระดิ่ง]
- ฉันซื้อมาฝากลิ้นจี่
455
00:24:50,600 --> 00:24:52,440
[หายใจเฮือก]
456
00:24:53,160 --> 00:24:56,880
นี่ อย่าคิดว่าเอ็งติดสินบนข้า
แล้วข้าจะไม่ถือสานะ
457
00:24:56,960 --> 00:24:58,720
หน็อย ปล่อยให้ข้าทำงานอยู่คนเดียว
458
00:24:58,800 --> 00:24:59,640
[ลิ้นจี่ถอนหายใจ]
459
00:24:59,720 --> 00:25:01,360
งั้นแปลว่าไม่เอา
460
00:25:01,440 --> 00:25:02,880
- [เสียงระนาด]
- [ดนตรีสนุกสนาน]
461
00:25:02,960 --> 00:25:04,440
[พ่นลมหายใจ] ฮึ
462
00:25:04,520 --> 00:25:07,480
ข้าจะรับไว้ก็ได้ เห็นแก่น้ำใจของเอ็ง
463
00:25:09,040 --> 00:25:10,280
ว่าแต่
464
00:25:10,800 --> 00:25:12,920
แอบหนีไปเที่ยวที่ไหนมา ฮึ
465
00:25:13,800 --> 00:25:15,360
[จุปาก]
466
00:25:15,440 --> 00:25:16,600
อย่าบอกใครนะ
467
00:25:17,160 --> 00:25:21,240
ฉันน่ะแอบเก็บมะม่วงคุณหลวงไปขาย
ได้เงินมาเยอะเลย
468
00:25:21,320 --> 00:25:23,320
เอ็งจะเก็บเงินไปทำอะไรเยอะแยะฮึ
469
00:25:23,400 --> 00:25:26,160
ฉันรวยน่ะ ฉันไม่รวยคนเดียวนะ
470
00:25:26,240 --> 00:25:28,920
ฉันมาชวนลิ้นจี่ไปทำข้าวเหนียวมูนไปขายเพิ่ม
471
00:25:29,000 --> 00:25:30,560
[พ่นลมหายใจ] ข้าทำไม่เป็น
472
00:25:30,640 --> 00:25:32,840
และถึงข้าทำเป็นน่ะ ข้าก็ไม่ร่วมโกงด้วยหรอก
473
00:25:32,920 --> 00:25:36,040
ถ้าคุณหลวงรู้ขึ้นมา ได้โดนตีหลังลายกันพอดี
474
00:25:36,800 --> 00:25:38,320
ฮึ่ย [พึมพำ] รวยอะไร
475
00:25:40,280 --> 00:25:42,280
- [ถอนหายใจ]
- [พ่นลมหายใจ เดาะลิ้น]
476
00:25:42,880 --> 00:25:46,200
ทำไมคนที่นี่ไม่มีใคร
คิดจะลืมตาอ้าปากกันบ้างเลยเนี่ย
477
00:25:47,040 --> 00:25:49,320
จะมีใครช่วยฉันได้บ้างเนี่ย
478
00:25:54,640 --> 00:25:56,240
[ดนตรีไทยสนุกสนาน]
479
00:26:11,600 --> 00:26:12,480
[ในลำคอ] อืม
480
00:26:12,560 --> 00:26:13,520
ถูกแล้ว
481
00:26:27,680 --> 00:26:29,040
เรียบร้อย
482
00:26:30,320 --> 00:26:31,320
กราบงามๆ สามทีติด
483
00:26:32,800 --> 00:26:34,040
[แพรหอบ]
484
00:26:34,120 --> 00:26:35,720
โอ๊ย นางนี่
485
00:26:35,800 --> 00:26:38,240
- ขอบคุณนะคะที่ช่วยหนูอะ
- [ดนตรีจบ]
486
00:26:38,320 --> 00:26:39,640
[ถอนหายใจ] เออ
487
00:26:39,720 --> 00:26:40,920
[แค่นเสียง]
488
00:26:41,000 --> 00:26:42,800
นี่ถ้าไม่เห็นแก่น้ำหูน้ำตา
489
00:26:42,880 --> 00:26:45,240
กับคำอ้อนวอนที่เอ็งบอกว่าคิดถึงบ้าน
490
00:26:45,320 --> 00:26:47,000
แล้วจะรีบหาเงินไปไถ่ตัว
491
00:26:47,080 --> 00:26:48,280
กลับไปหาพ่อแม่ล่ะก็
492
00:26:48,360 --> 00:26:50,400
ข้าจะไม่เสี่ยงด้วยเลยนะ
493
00:26:51,240 --> 00:26:53,960
แล้วอย่าลืมนะ ที่รับปากกับข้าไว้น่ะ
494
00:26:54,040 --> 00:26:55,280
ไม่ลืมแน่นอนจ้ะ
495
00:26:56,080 --> 00:26:58,520
ป้าแว่นกับลิ้นจี่จะไม่เดือดร้อนแน่นอน
496
00:26:58,600 --> 00:27:01,080
[แพร] แล้วถ้างานนี้นะ ประสบความสำเร็จ
497
00:27:01,160 --> 00:27:05,120
ป้าแว่นกับลิ้นจี่เนี่ยสบายไปทั้งชาติเลย
498
00:27:05,680 --> 00:27:07,240
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- [หัวเราะ]
499
00:27:09,880 --> 00:27:11,600
[ดนตรีจบ]
500
00:27:14,480 --> 00:27:15,760
ข้าวเหนียวมะม่วง
501
00:27:15,840 --> 00:27:17,560
- [ดนตรีซุกซน]
- ใช่แล้วจ้ะพี่สาว
502
00:27:17,640 --> 00:27:20,320
ข้าวเหนียวมะม่วงสูตรชาววังโดยน้องแพร
503
00:27:20,400 --> 00:27:22,640
มะม่วงอินทรีย์สีทองฉ่ำๆ
504
00:27:22,720 --> 00:27:24,680
กินคู่กับข้าวเหนียวมูนหอมๆ
505
00:27:25,360 --> 00:27:27,360
[แพร] แล้วก็ราดกะทิ ตัดเค็ม
506
00:27:28,080 --> 00:27:30,640
หวานมัน ละมุนจ้ะคุณพี่
507
00:27:31,520 --> 00:27:35,200
ชาวบ้านเขาก็ทำเป็นกัน
ใครเขาจะซื้อให้เสียอัฐเสียเบี้ย
508
00:27:35,280 --> 00:27:39,080
พี่สาว มันก็ต้องมีคนที่ขี้เกียจบ้างแหละน่า
509
00:27:39,160 --> 00:27:42,200
ฉันน่ะทำเป็นคู่กัน กินสะดวก กินง่าย
510
00:27:43,680 --> 00:27:45,760
เร่เข้ามาจ้ะ เร่เข้ามา
511
00:27:45,840 --> 00:27:48,400
[แพร] วันนี้ฉันมีข้าวเหนียวมะม่วงมาขาย
512
00:27:48,480 --> 00:27:51,720
เป็นข้าวเหนียวมะม่วงสูตรชาววังโดยน้องแพร
513
00:27:51,800 --> 00:27:54,840
นำโชคจากแม่ค้าหัวทองจ้ะคุณลูกค้า
514
00:27:54,920 --> 00:27:57,720
- หมดแล้วหมดเลยนะจ๊ะ อย่าหาว่าไม่เตือน
- [เสียงคนจอแจ]
515
00:27:59,440 --> 00:28:02,240
ชุดละสองอัฐจ้ะคุณพี่ จะเอามากกว่าหนึ่งชุดก็ได้
516
00:28:03,040 --> 00:28:06,280
[แม่ค้า] ใจเย็นๆ พ่อคุณแม่คุณเอ๊ย ได้กันทุกคน
517
00:28:06,360 --> 00:28:08,000
[แพร] ค่อยๆ นะจ๊ะ
518
00:28:08,080 --> 00:28:09,200
[แม่ค้า] โอ้โฮ แม่เจ้าคุณ
519
00:28:09,280 --> 00:28:11,000
[ดนตรีจบ]
520
00:28:11,080 --> 00:28:14,800
งานปรับปรุงโรงหมอ
น่าจะใช้เวลาอีกนานเลยนะเจ้าคะ
521
00:28:15,440 --> 00:28:16,440
[ถอนหายใจ]
522
00:28:16,520 --> 00:28:20,440
ฉันแค่หวังให้ซ่อมแซมโรงหมอ
เสียให้สะอาดตาดูน่าเข้า
523
00:28:20,520 --> 00:28:22,400
ผู้คนจะได้เบาใจ
524
00:28:22,480 --> 00:28:25,520
อยากมาลองรักษากับหมอสมัยใหม่มากขึ้น
525
00:28:25,600 --> 00:28:26,720
แต่ไหนแต่ไร
526
00:28:26,800 --> 00:28:28,720
คนเจ็บป่วยก็เข้าวัดรดน้ำมนต์
527
00:28:28,800 --> 00:28:31,080
จะโน้มใจคนเจ็บให้ไปหาหมอฝรั่ง
528
00:28:31,160 --> 00:28:33,200
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะเจ้าคะ
529
00:28:33,280 --> 00:28:34,600
[ถอนหายใจ]
530
00:28:35,360 --> 00:28:36,760
มันต้องมีทางสิ
531
00:28:36,840 --> 00:28:38,680
[ดนตรีเศร้า]
532
00:28:38,760 --> 00:28:39,760
[ถอนหายใจ]
533
00:28:41,040 --> 00:28:42,920
[แม่ค้า] แม่คุณเอ๊ย ได้กันทุกคน
534
00:28:43,000 --> 00:28:46,320
โอ๊ย ไม่ต้องรีบๆ ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ เย็นๆ
535
00:28:46,400 --> 00:28:48,480
- [แม่ค้า] ตายๆ
- นั่นแม่แพรหัวทองหรือเปล่าเจ้าคะ
536
00:28:48,560 --> 00:28:50,080
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- [แฟง] มาขายอะไรนั่น
537
00:28:50,160 --> 00:28:52,520
[แพร] ดูท่าขายดิบขายดีทีเดียวเชียว
538
00:28:53,040 --> 00:28:56,160
จริงด้วย คนต่อแถวซื้อกันเต็มเลย
539
00:28:56,240 --> 00:28:57,080
อือ เจ้าค่ะ
540
00:28:57,160 --> 00:28:58,520
[แพร] เอ้า เร่เข้ามาจ้ะคุณลูกค้า
541
00:28:58,600 --> 00:29:00,560
หมดแล้วหมดเลยนะจ๊ะ
542
00:29:00,640 --> 00:29:02,240
[แพร] หมดแล้วหมดเลย
543
00:29:02,320 --> 00:29:03,240
[แพร] อ้าว พี่สาวยังไง
544
00:29:03,320 --> 00:29:04,440
แม่แพร
545
00:29:04,520 --> 00:29:05,760
- อ้าว คุณทับทิม
- [ดนตรีจบ]
546
00:29:05,840 --> 00:29:07,240
มาขายอะไรจ๊ะ
547
00:29:08,840 --> 00:29:12,160
นี่จ้ะ ฉันมาขายข้าวเหนียวมะม่วง ฝีมือป้าแว่นจ้ะ
548
00:29:13,400 --> 00:29:14,480
[แพร] ลองชิมดูค่ะ
549
00:29:15,080 --> 00:29:17,520
แล้วนี่มาขายตั้งแต่เมื่อไหร่หรือ
550
00:29:17,600 --> 00:29:20,800
แล้วไยเอ็งถึงกล้าเปิดหัวให้ผู้คนเห็นเช่นนี้
551
00:29:20,880 --> 00:29:23,640
แถมผู้คนยังกราบไหว้เอ็ง
อย่างกับเจ้าแม่ทีเดียวนั่น
552
00:29:23,720 --> 00:29:25,680
- [เดาะลิ้น] คือฉันน่ะ
- [แฟง] หือ
553
00:29:26,800 --> 00:29:28,360
[ดนตรีสยองขวัญ]
554
00:29:28,440 --> 00:29:30,960
- [แฟง] อ้าว
- เดี๋ยว ไว้คุยกันทีหลังนะจ๊ะ
555
00:29:31,800 --> 00:29:33,360
- [แพร] เจอกันจ้ะ
- [แม่ค้า] อ้าว
556
00:29:33,440 --> 00:29:34,720
[แฟง] อ้าว ยัง…
557
00:29:35,240 --> 00:29:36,360
ยังไง
558
00:29:36,440 --> 00:29:38,360
[แพรหอบ พ่นลมหายใจ]
559
00:29:39,480 --> 00:29:40,560
[หายใจเฮือก]
560
00:29:41,240 --> 00:29:42,400
[ชด] อีแพร
561
00:29:43,960 --> 00:29:44,960
[หัวเราะแห้ง]
562
00:29:45,880 --> 00:29:47,760
[แพร] อุ๊ย พี่ชดจ๋า
563
00:29:47,840 --> 00:29:51,640
บังเอิญจังเลยนะจ๊ะ พี่ชดมาเดินชมตลาดเหรอจ๊ะ
564
00:29:52,280 --> 00:29:54,520
นี่ มึงไม่ต้องเล่นลิ้นเลยนะ
565
00:29:55,160 --> 00:29:57,760
เขาลือกันว่ามีแม่ค้าหัวทองมาเปิดร้านขายของ
566
00:29:58,520 --> 00:30:01,320
มึงไม่รู้หรือว่าคุณหลวงสั่งห้ามทาสทำงาน
567
00:30:01,400 --> 00:30:02,440
[ดนตรีจบ]
568
00:30:02,520 --> 00:30:04,120
[เสียงสูง] บ้า
569
00:30:04,200 --> 00:30:06,760
ชาวบ้านเขาก็ลือกันไปเรื่อยน่ะพี่
570
00:30:06,840 --> 00:30:10,200
นี่ฉันมาเดินซื้อของไปทำกับข้าวให้ป้าแว่นแก
571
00:30:11,200 --> 00:30:12,160
[ดนตรีชวนลุ้น]
572
00:30:12,240 --> 00:30:15,720
อีแพร มาทอนเงิน
573
00:30:15,800 --> 00:30:17,840
คุณหนูจันทร์รอนานจนโมโหแล้ว
574
00:30:17,920 --> 00:30:19,400
[แม่ค้า] เร็วๆ
575
00:30:19,480 --> 00:30:21,240
- เดี๋ยวไปจ้ะ
- [แม่ค้า] เออ เร็วๆ
576
00:30:22,480 --> 00:30:24,040
[แม่ค้าบ่นพึมพำ]
577
00:30:24,120 --> 00:30:25,400
- [แพรหัวเราะแห้งๆ]
- ว่าไง
578
00:30:29,760 --> 00:30:31,120
[ดนตรีจบ]
579
00:30:34,040 --> 00:30:35,200
มานู่นแล้ว
580
00:30:38,080 --> 00:30:40,440
- [ถอนหายใจ]
- [แฟง] คุณหนูของข้าอยากยืมตัวเอ็ง
581
00:30:40,520 --> 00:30:42,440
ไปช่วยงานเป็นการชั่วคราว
582
00:30:43,040 --> 00:30:44,800
- หนูหรือคะ
- [ทับทิม] หล่อนพูดเก่ง
583
00:30:44,880 --> 00:30:47,920
น่าฟัง รู้จักโน้มน้าวใจคน
584
00:30:48,000 --> 00:30:49,880
น่าจะช่วยงานฉันที่โรงหมอได้
585
00:30:49,960 --> 00:30:51,680
ด้วยความยินดีเลยเจ้าค่ะ
586
00:30:52,440 --> 00:30:53,560
[กระแอม]
587
00:30:55,480 --> 00:30:59,920
อันที่จริงแล้ว หนูทับทิมก็ใช้คนของพ่อเอกก็ได้นี่
588
00:31:00,920 --> 00:31:04,760
พ่อเอกตอนนี้เป็นขุนแล้วนะ บ่าวไพร่ก็มากมาย
589
00:31:04,840 --> 00:31:09,000
แค่รบกวนเรื่องปรับปรุงโรงหมอ
ก็เกรงใจพี่เอกมากแล้วค่ะ
590
00:31:09,600 --> 00:31:13,080
และคิดว่าเป็นผู้หญิงก็จะสะดวกใจกว่า
591
00:31:13,160 --> 00:31:15,000
แม่แพรจึงน่าจะเหมาะสม
592
00:31:17,240 --> 00:31:18,800
[ดนตรีไทยสนุกสนาน]
593
00:31:27,040 --> 00:31:27,920
เอ้า
594
00:31:28,760 --> 00:31:32,320
เมื่อหนูทับทิมตัดสินใจเช่นนี้แล้ว ฉันก็ไม่ขัดข้อง
595
00:31:33,720 --> 00:31:35,160
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
596
00:31:41,520 --> 00:31:42,440
[แค่นเสียง]
597
00:31:44,000 --> 00:31:45,640
[ดนตรีจบ]
598
00:31:47,000 --> 00:31:48,000
อ้าว
599
00:31:49,080 --> 00:31:50,600
เอ็งมาทำอะไรที่นี่
600
00:31:51,200 --> 00:31:53,400
ฉันเป็นคนขอร้องให้แม่แพรมาช่วยงานฉันเอง
601
00:31:54,520 --> 00:31:56,640
[แพร] แล้วสรุปคุณทับทิมให้ฉันมาทำอะไรนะคะ
602
00:31:56,720 --> 00:32:00,880
คืออย่างนี้ หลายวันมานี่ไม่ค่อยมีคนไข้มารักษา
603
00:32:00,960 --> 00:32:03,440
ชาวบ้านคงจะกลัวการรักษาแบบฝรั่ง
604
00:32:03,520 --> 00:32:06,120
เจ็บป่วยก็มักจะไปวัดรดน้ำมนต์กันหมด
605
00:32:06,200 --> 00:32:10,800
[ทับทิม] ฉันอยากให้คนเปลี่ยนความคิด
กล้าเปิดใจให้กับการแพทย์สมัยใหม่
606
00:32:13,320 --> 00:32:14,640
เหมือนฉันเคยเห็นในเฟซ
607
00:32:14,720 --> 00:32:15,720
[เสียงระนาด]
608
00:32:18,360 --> 00:32:19,320
[ระนาดรัว]
609
00:32:19,400 --> 00:32:22,000
- เคย… ได้ยินคนเล่ากันน่ะค่ะ
- [ดนตรีซุกซน]
610
00:32:22,080 --> 00:32:24,680
ว่ามีหมอบางคนมาเปิดร้านขายของเล็กๆ
611
00:32:24,760 --> 00:32:27,520
แล้วพอมีลูกค้าเข้ามาก็อาศัยจังหวะนี้
612
00:32:27,600 --> 00:32:29,400
เข้าไปถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ
613
00:32:29,480 --> 00:32:31,840
พอเห็นว่าป่วยก็ชวนไปรักษา
614
00:32:32,400 --> 00:32:35,240
[ในลำคอ] อือ ฟังดูเข้าทีดี
615
00:32:35,320 --> 00:32:39,280
นับเป็นกุศโลบายที่ทำให้
คนไข้กล้าพบหมอโดยปริยาย
616
00:32:39,960 --> 00:32:41,040
ใช่ค่ะ
617
00:32:41,560 --> 00:32:44,320
ถ้าอย่างนั้นเราจะเปิดร้านขายอะไรกันดีหรือ
618
00:32:46,320 --> 00:32:47,360
[เดาะลิ้น สูดปาก]
619
00:32:47,440 --> 00:32:49,840
ถ้าจะทำข้าวเหนียวมะม่วงก็หลายขั้นตอนเกิน
620
00:32:52,000 --> 00:32:52,880
- [เสียงกระดิ่ง]
- [หายใจหอบ]
621
00:32:52,960 --> 00:32:53,880
เปิดร้านกาแฟ
622
00:32:53,960 --> 00:32:56,040
- [ดนตรีสนุกสนาน]
- [ไม่ออกเสียง]
623
00:32:57,800 --> 00:33:00,240
[แพร] ร้าน… ร้านข้าวแฝ่ค่ะ
624
00:33:00,320 --> 00:33:03,920
แบบ [เดาะลิ้น] เป็นสภาข้าวแฝ่
ที่ต้องมาเจอกันทุกเช้าอะไรอย่างนี้
625
00:33:05,200 --> 00:33:07,840
สภาข้าวแฝ่คืออะไรหรือ
626
00:33:21,520 --> 00:33:22,640
ไอ้มิ่ง
627
00:33:23,280 --> 00:33:27,000
สายจนตะวันส่องตูดแล้ว
ไม่รีบลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าวะ
628
00:33:27,080 --> 00:33:27,960
[ดนตรีจบ]
629
00:33:28,040 --> 00:33:29,080
อ้าว
630
00:33:30,400 --> 00:33:33,040
ไอ้มิ่ง ไอ้มิ่ง
631
00:33:33,560 --> 00:33:35,800
[ตุ่น] ไอ้มิ่ง เฮ้ย
632
00:33:35,880 --> 00:33:37,000
[ดนตรีเยือกเย็น]
633
00:33:37,080 --> 00:33:38,680
ทำไมเอ็งปากซีดแบบนี้วะ
634
00:33:41,960 --> 00:33:43,040
[หายใจหอบ]
635
00:33:45,320 --> 00:33:46,400
โอ้โฮ
636
00:33:47,440 --> 00:33:50,320
ตัวร้อนจี๋เลย นี่เอ็งเป็นไข้หรือ
637
00:33:51,640 --> 00:33:52,920
ถ้างั้น…
638
00:33:53,000 --> 00:33:54,560
แผลนี่มันอักเสบ
639
00:33:54,640 --> 00:33:56,880
เพราะว่าติดเชื้อโรคจากการโดนตะปู
640
00:33:57,480 --> 00:33:58,840
รักษาได้หรือไม่ขอรับ
641
00:33:58,920 --> 00:34:00,520
จริงด้วย รักษาได้หรือไม่ขอรับ
642
00:34:00,600 --> 00:34:02,000
มันก็ได้อยู่นะ
643
00:34:02,520 --> 00:34:05,640
แต่ว่ามันต้องสั่งยามาจากพระนคร
644
00:34:06,240 --> 00:34:07,680
ราคาก็เอาเรื่องอยู่
645
00:34:07,760 --> 00:34:09,679
[ดนตรีระทึก]
646
00:34:09,760 --> 00:34:11,960
เดี๋ยวข้าจะไปเรียนท่านขุนให้ว่าเอ็งเจ็บหนัก
647
00:34:12,040 --> 00:34:13,639
ท่านต้องช่วยเอ็งแน่ๆ
648
00:34:13,719 --> 00:34:15,679
[ตุ่น] ใช่ ท่านต้องช่วยเอ็งแน่ๆ
649
00:34:24,000 --> 00:34:25,920
[ดนตรีจบ]
650
00:34:29,000 --> 00:34:30,800
[ดนตรีระทึก]
651
00:34:30,880 --> 00:34:33,040
มันขายข้าวเหนียวมะม่วงสองวัน
652
00:34:34,000 --> 00:34:36,199
ได้เงินมากเพียงนี้เชียวหรือ
653
00:34:36,280 --> 00:34:39,400
ซ้ำมันยังเปิดหัวกบาลให้คนลูบหัวอยู่ร่ำไป
654
00:34:40,880 --> 00:34:41,960
[ชด] คนเขาลือกันว่า
655
00:34:42,040 --> 00:34:44,480
ถ้าลูบหัวหูนางนี่แล้วจะโชคดี
656
00:34:45,239 --> 00:34:46,600
จริงอย่างมันว่าขอรับ
657
00:34:48,360 --> 00:34:49,600
[ชด] คุณหลวง
658
00:34:49,679 --> 00:34:52,719
คุณหลวงว่านางนี่
มันมีองค์เจ้าแม่หัวทองจริงๆ หรือขอรับ
659
00:34:52,800 --> 00:34:55,080
[ดนตรีเยือกเย็น]
660
00:34:55,159 --> 00:34:56,480
ดูอย่างคืนนั้น
661
00:34:56,560 --> 00:34:57,680
- [ตะคอก] ไอ้ชด
- [ชดคราง]
662
00:34:59,520 --> 00:35:03,240
มึงอย่าแพร่งพรายเรื่องนี้
ให้ใครได้ยินนะ กูฆ่ามึงแน่
663
00:35:03,840 --> 00:35:05,040
ขอรับ
664
00:35:05,120 --> 00:35:06,760
- [คุณหลวง] เข้าใจไหม
- [ติดอ่าง] ขอรับ
665
00:35:07,960 --> 00:35:09,120
[คุณหลวง] เอาไป
666
00:35:17,440 --> 00:35:18,680
คุณพ่อขอรับ
667
00:35:18,760 --> 00:35:20,240
- [ดนตรีจบ]
- [ถอนหายใจ]
668
00:35:20,320 --> 00:35:21,840
[เอก] ลูกหนักใจเรื่องไอ้มิ่ง
669
00:35:22,680 --> 00:35:25,000
มีเรื่องอยากจะหารือกับคุณพ่อน่ะขอรับ
670
00:35:25,600 --> 00:35:27,680
มึงไปก่อน ไม่ใช่เรื่องของมึง
671
00:35:27,760 --> 00:35:28,880
[ชด] ขอรับ
672
00:35:33,720 --> 00:35:36,160
คือไอ้มิ่งมันไปช่วยซ่อมโรงหมอแล้วโดนตะปูเข้า
673
00:35:37,240 --> 00:35:39,040
ตอนนี้เป็นไข้หนักเลยทีเดียวขอรับ
674
00:35:39,640 --> 00:35:42,400
[ในลำคอ] อือ ไอ้ชดมันบอกพ่อแล้ว
675
00:35:42,480 --> 00:35:45,760
[ดนตรีเยือกเย็น]
676
00:35:46,960 --> 00:35:49,240
ยาฝรั่งมันแพงโขอยู่
677
00:35:49,320 --> 00:35:50,560
แต่ถ้าไม่รักษา
678
00:35:51,320 --> 00:35:54,240
ไอ้มิ่งมัน… มันอาจจะตายได้นะขอรับ
679
00:35:54,840 --> 00:35:56,840
พ่อก็ไม่ได้อยากให้มันตาย
680
00:35:58,760 --> 00:36:02,800
พ่อไม่ได้เป็นคนใจไม้ไส้ระกำขนาดนั้น ลูกก็รู้
681
00:36:04,160 --> 00:36:06,640
แต่การที่พ่อจะออกค่ายาให้มัน
682
00:36:07,960 --> 00:36:09,520
มันก็ต้องมีเงื่อนไข
683
00:36:11,280 --> 00:36:12,520
เงื่อนไขอะไรขอรับ
684
00:36:14,520 --> 00:36:16,320
เมื่ออายุครบ 21
685
00:36:16,960 --> 00:36:19,520
มันต้องเป็นทาสรับใช้เราต่อไป
686
00:36:19,600 --> 00:36:21,160
[ดนตรีจบ]
687
00:36:21,240 --> 00:36:25,240
แต่ตามกฎหมาย ไอ้มิ่งมันจะได้เป็นไทนะขอรับ
688
00:36:26,120 --> 00:36:29,880
- [ดนตรีชวนลุ้น]
- ก็ถ้ามันอยากเป็นไท ก็ให้รักษาตัวเอง
689
00:36:29,960 --> 00:36:32,120
[คุณหลวง] ถ้าจะให้พ่อออกค่ายา
690
00:36:33,240 --> 00:36:35,480
มันก็ต้องเป็นทาสรับใช้เราจนคุ้ม
691
00:36:36,080 --> 00:36:37,480
คุณพ่อ
692
00:36:38,320 --> 00:36:39,520
[ในลำคอ] เอ้า
693
00:36:40,400 --> 00:36:41,520
[คุณหลวง] ดูสิ
694
00:36:43,120 --> 00:36:45,680
เงินที่อีหัวทองแอบไปขายของที่ตลาด
695
00:36:47,640 --> 00:36:48,840
เป็นอย่างไรล่ะ
696
00:36:49,600 --> 00:36:50,920
ใจดีกับมันนัก
697
00:36:51,800 --> 00:36:53,400
มันภักดีกับเราบ้างไหม
698
00:37:02,320 --> 00:37:05,720
ฉันต้องยอมเป็นทาสต่อ
คุณหลวงจึงจะออกค่ายาให้ฉันงั้นหรือ
699
00:37:06,480 --> 00:37:09,480
- [ดนตรีจบ]
- อย่างน้อยน่ะ ก็ถือว่าเอ็งรอดตายเป็นแน่แล้ว
700
00:37:09,560 --> 00:37:13,360
[แพร] โอ้โฮ นี่มันฉวยโอกาสกันชัดๆ
701
00:37:13,440 --> 00:37:15,760
เอาค่ายามามัดมือชกให้เป็นทาสต่อ
702
00:37:15,840 --> 00:37:17,600
เอ็งพูดถึงท่านให้มันดีๆ หน่อย
703
00:37:17,680 --> 00:37:18,800
[ถอนหายใจ] นี่ มิ่ง
704
00:37:18,880 --> 00:37:21,200
อย่าไปยอมนะ ไปตายเอาดาบหน้า
705
00:37:21,280 --> 00:37:23,600
ยังดีกว่ายอมเป็นทาส
ให้คุณหลวงหน้าเลือดไปทั้งชาติ
706
00:37:23,680 --> 00:37:26,040
เอ็งคิดว่าการอยู่ข้างนอกมันง่ายนักหรือ
707
00:37:26,120 --> 00:37:29,160
เอ็งต้องขายมะม่วงกี่ลูกถึงจะหาเงินมาซื้อยาได้
708
00:37:29,240 --> 00:37:33,440
อย่างน้อยมันก็ขึ้นอยู่กับตัวเอง ไม่ต้อง
ไปนั่งรอความช่วยเหลือจากคนอื่นเขาแบบนี้
709
00:37:33,520 --> 00:37:36,240
[ดนตรีไทยเศร้า]
710
00:37:36,320 --> 00:37:37,680
[แพร] อย่าไปยอมนะมิ่ง
711
00:37:49,800 --> 00:37:52,440
ไอ้มิ่ง ข้าเอาข้าวมาให้
712
00:37:55,680 --> 00:38:00,600
ไอ้มิ่ง เอ็งลุกขึ้นมากินดีๆ
เอ็งไม่ใช่พี่กล้า ข้าไม่ป้อนหรอกนะ
713
00:38:00,680 --> 00:38:03,400
[ดนตรีลุ้นระทึก]
714
00:38:04,120 --> 00:38:05,520
[ลิ้นจี่] ไอ้มิ่ง
715
00:38:07,000 --> 00:38:08,160
ไอ้มิ่ง
716
00:38:10,720 --> 00:38:13,120
- [กรี๊ด] ไอ้มิ่ง [คราง]
- [ดนตรีระทึก]
717
00:38:13,200 --> 00:38:17,280
[หอบคราง] พี่กล้า พี่กล้าจ๊ะ
718
00:38:17,360 --> 00:38:19,120
[ลิ้นจี่] พี่กล้า
719
00:38:20,800 --> 00:38:22,240
- [หมอบุญลือ] เฮ้ย ใครน่ะ
- [แฟง] เฮ้ย
720
00:38:22,840 --> 00:38:24,080
[แฟง] เฮ้ย ไอ้มิ่ง
721
00:38:24,160 --> 00:38:27,280
คุณทับทิมขอรับ คุณทับทิมช่วยกระผมด้วยนะขอรับ
722
00:38:27,360 --> 00:38:29,200
เกิดอะไรขึ้นหรือมิ่ง
723
00:38:30,720 --> 00:38:32,640
คุณหลวงท่านจะให้กระผมเป็นทาสต่อขอรับ
724
00:38:32,720 --> 00:38:35,520
[หอบ]
725
00:38:35,600 --> 00:38:37,400
คุณทับทิมช่วยกระผมด้วยนะขอรับ
726
00:38:38,800 --> 00:38:40,080
- [มิ่งหอบ]
- [ดนตรีเยือกเย็น]
727
00:38:42,280 --> 00:38:44,800
[ชด] นี่แน่ะ [แค่นเสียง] ไอ้มิ่งอยู่ไหน
728
00:38:44,880 --> 00:38:46,000
[ทับทิมร้องไห้]
729
00:38:46,080 --> 00:38:48,680
[สะอื้น] ข้าไม่รู้จ้ะ ข้าไม่รู้มันหนีไปไหน
730
00:38:48,760 --> 00:38:50,680
- [ฟูมฟาย]
- มึงบอกมาสิ ไอ้มิ่งอยู่ไหน ฮะ
731
00:38:50,760 --> 00:38:52,560
- [แพร] เฮ้ย
- [กล้า] พี่
732
00:38:52,640 --> 00:38:54,640
พอได้แล้ว ทำมันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก
733
00:38:55,440 --> 00:38:56,880
- [ตะคอก] เฮ้ย
- [ร้องไห้]
734
00:38:56,960 --> 00:38:59,120
พวกมึงรีบไปตามไอ้มิ่งกลับมาเลยนะ
735
00:38:59,200 --> 00:39:02,240
[ชด] ไม่อย่างนั้นล่ะก็ กูจะเฆี่ยนพวกมึงทุกคน
736
00:39:04,800 --> 00:39:06,360
[หอบ] ตีผู้หญิงได้ยังไง
737
00:39:06,440 --> 00:39:08,400
ถ้าแถวบ้านฉันนะ โดนถ่ายประจานลงทวิตฯ แล้ว
738
00:39:08,480 --> 00:39:10,000
- มันหมดยุคผู้ชายตีผู้หญิงแล้วเว้ย
- นางแพร
739
00:39:10,080 --> 00:39:12,880
- กลับมาเดี๋ยวนี้ [ฟึดฟัด]
- นางแพร ใจเย็นๆ ก่อน
740
00:39:13,480 --> 00:39:14,600
[กล้า] พอได้แล้ว
741
00:39:14,680 --> 00:39:17,240
- [ดนตรีเศร้า]
- [ร้องไห้] พี่ชดคงโดนคุณหลวงด่า
742
00:39:17,320 --> 00:39:19,160
เลยมาพาลลงที่ข้า [สะอื้น]
743
00:39:19,240 --> 00:39:23,040
เราต้องรีบตามหาไอ้มิ่งก่อนที่พี่ชดจะเจอ
ไม่อย่างงั้นมันโดนซ้อมหนักแน่
744
00:39:23,760 --> 00:39:25,320
แล้วเราจะไปตามที่ไหน
745
00:39:25,920 --> 00:39:30,120
สาธุ หนีไปให้พ้นเลยนะนายมิ่ง
อย่าได้กลับมาที่นี่อีก
746
00:39:30,200 --> 00:39:31,320
[แพร] เพี้ยง
747
00:39:31,400 --> 00:39:34,480
- [ดนตรีเศร้า]
- [แพรเดาะลิ้น]
748
00:39:38,440 --> 00:39:40,760
คุณทับทิมเขียนใบสั่งยาไปแล้ว
749
00:39:40,840 --> 00:39:43,040
อีกสองสามวันก็น่าจะมาถึง
750
00:39:44,360 --> 00:39:46,120
[มิ่งหอบ]
751
00:39:46,200 --> 00:39:49,280
ขอบพระคุณขอรับคุณทับทิมที่ช่วยเมตตากระผม
752
00:39:49,880 --> 00:39:53,120
- [ดนตรีไทยซึ้ง]
- ไม่เป็นไร อย่างไรชีวิตคนต้องมาก่อน
753
00:39:53,200 --> 00:39:55,040
[เสียงสั่น] งั้นประเดี๋ยว
754
00:39:55,120 --> 00:39:56,800
บ่าวไปเฝ้าข้างนอกให้
755
00:39:56,880 --> 00:39:59,080
เผื่อคนของคุณหลวงตามมา
756
00:40:01,280 --> 00:40:02,600
[แฟงหอบสั่น]
757
00:40:03,880 --> 00:40:05,680
[หมอบุญลือ] ตอนนี้มิ่งก็พักที่นี่ก่อน
758
00:40:05,760 --> 00:40:07,440
อย่าออกไปไหน
759
00:40:07,520 --> 00:40:09,880
อยากจะได้อะไรก็บอกนางแฟงมันนะ
760
00:40:09,960 --> 00:40:11,320
- ขอรับ
- [หมอบุญลือ] อือ
761
00:40:12,080 --> 00:40:15,400
[แฟง] เฮ้ย เข้าไปไม่ได้นะ เข้าไปไม่ได้ เฮ้ย
762
00:40:16,040 --> 00:40:18,200
- ไอ้มิ่ง
- พี่กล้า
763
00:40:18,280 --> 00:40:21,200
ข้าว่าแล้วว่าเอ็งต้องมารักษาตัวอยู่ที่นี่
764
00:40:21,920 --> 00:40:24,520
ขออภัยคุณทับทิมที่มันมารบกวนนะขอรับ
765
00:40:24,600 --> 00:40:26,240
เอ็งรีบไปกับข้าเดี๋ยวนี้เลย
766
00:40:26,320 --> 00:40:27,320
[กล้า] ไปเร็ว
767
00:40:28,440 --> 00:40:30,040
- [เสียงเคาะประตู]
- [ดนตรีลุ้นระทึก]
768
00:40:30,120 --> 00:40:31,560
เปิดประตู
769
00:40:31,640 --> 00:40:33,840
คุณหลวงใช้ให้ข้ามาตามหาตัวทาสหนีนาย
770
00:40:36,120 --> 00:40:37,680
[เสียงเคาะประตู]
771
00:40:42,200 --> 00:40:45,040
เปิดประตู ข้างในมีใครอยู่ไหม
772
00:40:47,920 --> 00:40:50,640
ถ้าไม่เปิด ข้าไม่เกรงใจแล้วนะ
773
00:41:00,560 --> 00:41:03,680
[แพร] ยิ่งเจ็บยิ่งดี
จะได้มีแรงฮึดอยากเป็นไทกับเขาบ้าง
774
00:41:03,760 --> 00:41:07,080
เอ็งคิดว่ามันง่ายนักหรือ
การที่ทาสคนหนึ่งจะเป็นไทได้
775
00:41:07,160 --> 00:41:09,400
[มิ่ง] กระผมขอรับสารภาพขอรับ
776
00:41:09,480 --> 00:41:11,240
- ดี
- [แพร] เราเลือกได้นะ
777
00:41:11,320 --> 00:41:12,440
ว่าเราจะเป็นทาสไปตลอดชีวิต
778
00:41:13,200 --> 00:41:15,320
[แพร] หรือว่าเราจะลุกขึ้นมาสู้เพื่อตัวเองนะ
779
00:41:15,400 --> 00:41:17,640
ถ้าวันหนึ่งฉันได้กลับบ้าน
780
00:41:18,240 --> 00:41:19,240
[แพร] ฉันจะได้จำได้
781
00:41:19,320 --> 00:41:20,840
ว่าฉันน่ะเคยเจอนาย
782
00:41:23,080 --> 00:41:25,280
[เพลง “คำรัก”]
783
00:41:35,000 --> 00:41:39,520
♪ ฉันเคยเอ่ยคำรัก ♪
784
00:41:39,600 --> 00:41:45,760
♪ เมื่อนานเนิ่นนัก
ได้เรียนรู้รักครั้งแรกจากเธอ ♪
785
00:41:45,840 --> 00:41:50,440
♪ เริ่มจากวันนั้น ในวันที่เราพบเจอ ♪
786
00:41:50,520 --> 00:41:53,960
♪ กาลผ่านไปหัวใจล้นเอ่อ ♪
787
00:41:54,040 --> 00:41:59,080
♪ เปี่ยมด้วยรักเธอ จึงบอกออกไป ♪
788
00:41:59,160 --> 00:42:02,280
♪ เพราะรักจึงย้ำว่ารัก ♪
789
00:42:02,360 --> 00:42:05,440
♪ เพราะรักจึงพร่ำบอกไป ♪
790
00:42:05,520 --> 00:42:09,120
♪ นับร้อยพันครั้ง เธอฟังอยู่ไหม ♪
791
00:42:09,200 --> 00:42:11,920
♪ เธอหน่ายหรือยัง ♪
792
00:42:12,000 --> 00:42:15,200
♪ เพราะรักมันท่วมมันท้น ♪
793
00:42:15,280 --> 00:42:19,240
♪ ย้ำซ้ำได้จนเป็นหมื่นล้านครั้ง ♪
794
00:42:19,320 --> 00:42:22,880
♪ ฉันขอเพียงเธออยู่ฟังนานๆ ♪
795
00:42:22,960 --> 00:42:26,160
♪ ได้ไหม ♪
796
00:42:26,800 --> 00:42:30,680
♪ ฉันจะเอ่ยคำรัก ♪
797
00:42:31,480 --> 00:42:37,840
♪ แด่เธอที่รัก ตราบนานเท่านานถึงวันสิ้นใจ ♪
798
00:42:37,920 --> 00:42:42,360
♪ จะบอกทุกครั้ง หากตัวฉันยังพูดได้ ♪
799
00:42:42,440 --> 00:42:46,000
♪ คำที่มันสำคัญยิ่งใหญ่ ♪
800
00:42:46,080 --> 00:42:53,040
♪ สุขเต็มหัวใจเมื่อบอกรักเธอ ♪
801
00:42:57,040 --> 00:42:58,520
[เพลงจบ]
89549
